ဒသကနိပါတ် ပါဠိတော် နိဿယ

ဒသကနိပါတပါဠိ

၁၊ အာနိသံသဝဂ္ဂ

အင်္ဂုတ္တရနိကာယ

၁၊ ပထမပဏ္ဏာသက

၁၊ ကိမတ္ထိယသုတ္တ

၁။ Ä (၂၅၇) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသီလာနိသံသသုတ်ကို။ မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကာ၊ အထံတော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကုသလာနိ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ သီလာနိ၊ သီလတို့သည်။ ကိမတ္ထိယာနိ၊ အဘယ်အကျိုးရှိကုန်အံ့နည်း။ ကိမာနိသံသာနိ၊ အဘယ်အာနိသင်ရှိကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကုသလာနိ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ သီလာနိ၊ သီလတို့သည်။ အဝိပ္ပဋိသာရတ္ထာနိ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးရှိကုန်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရာနိသံသာနိ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းတည်းဟူသော အာနိသင်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ကိမတ္ထိယော ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသံ၊ အဘယ်အာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ပါမုဇ္ဇတ္တော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပါမုဇ္ဇာနိသံသော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းတည်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပါမုဇ္ဇံ ပန၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ကိမတ္တိယံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသာ၊ အဘယ်မည်သောအာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ပီတတ္ထံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပီတာနိ သံသံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပီတိ ပန၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ကိမတ္ထိယာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသာ၊ အဘယ်မည်သောအာနိသင်ရှသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္နာ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ပဿဒ္ဓတ္ထာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပဿဒ္ဓါနိသံသာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၂၅၈) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဿဒ္ဓိ ပန၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ ကိမတ္ထိယာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသံ၊ အဘယ်မည်သောအာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ သုခတ္ထာ၊ ချမ်းသာဟူသော အကျိုးရှိ၏။ သုခါနိသံသာ၊ ချမ်းသာဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သုခံ ပန၊ ချမ်းသာသည်။ ကိမတ္ထိကံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသံ၊ အဘယ်မည်သောအာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်သနည်း။ ကိမာနိသံသံ၊ အဘယ်မည်သောအာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ သမာဓတ္ထံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ သမာဓာနိသံသံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမာဓိ ပန၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ကိမတ္ထိယော၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသော၊ အဘယ်အာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမာဓိ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနတ္ထော၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်တည်းသောအကျိုးရှိ၏။ ယာဘူတဉာဏဒဿနာနိသံသော၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာသိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်တည်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ ပန၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ကိမတ္ထိယံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသံ၊ အဘယ်အာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္နာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂတ္ထံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှငြိမ်းငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာနိသံသံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြိမ်းငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗဝလဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသော မဂ်ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ကိမတ္ထိယော၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကိမာနိသံသော၊ အဘယ်အာနိသင်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနတ္ထော၊ အရဟတ္ထဖိုလ်အရဟတ္တဖိုလိကိုသိမြင်တတ်သောပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ဝိမုတ္ထိဉာဏဒဿနာနိသံသော၊ အရဟဟတ္တဖိုလ်အရဟတ္ထဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။

ဣတိ၊ ဤသို့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုသလာနိ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ သီလာနိ၊ သီလတို့သည်။ အဝိပ္ပဋိသာရတ္ထာနိ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိကုန်၏။ အဝိပ္ပနိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ပါမုဇ္ဇတ္ထော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပါမုဇ္ဇနိသံသော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ပီတတ္ထံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပီတာနိ သံသံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ပဿဒ္ဓတ္ထာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပဿဒ္ဓါနိသံသာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏။ သုခတ္ထာ၊ ချမ်းသာခြင်းတည်း ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ သုခနိသံသာ၊ ချမ်းသာခြင်းတည်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်း သည်။ သမာဓတ္ထံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ သမာဓာနိသံသံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်း ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ သမာဓိ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနတ္ထော၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿာနဉာဏ်တည်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂတ္ထံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်ဟူသော အကျိုး၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂါနိသံသံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနတ္ထော၊ အရဟတ္တဖိုလ်အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနာနိသံသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုသလာနိ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ သီလာနိ၊ သီလတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အဂ္ဂါယ၊ မြတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်အလို့ငှာ။ ပရေန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ စေတနာကရဏီယသုတ္တ

၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မေ၊ ငါ့အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေသု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့်။ န ကဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသျည်။ ယံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကြင်ဖြစ်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့သီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား နှလုံးသားရွှင်ခြင်း၏ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝိပ္ပဋိသာရဿ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မေ၊ ငါ့အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆောင်ခြင်းဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝိပ္ပဋိသာရဿ၊ နှလုံးရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ယံ ဇာယတိ၊ အကြင်ဖြစ်ဖြစ်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့နှလုံးသားယာရွှင်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပမုဒိတဿ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ယံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကြင်ဖြစ်၏။ ဧသာ၊ ဤဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား နှစ်သက်ခြင်း၏ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပီတိမနဿ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မေ၊ ငါ၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ပဿမ္ဘတု၊ ငြိမ်းစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆောင်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ Ä (၂၅၉) ပီတိမနဿ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ယံ ပဿမ္ဘတိ၊ အကြင်ငြိမ်း၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား ကိုယ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဿဒ္ဓကာယဿ၊ ငြိမ်းပြီးသောကိုယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိလ်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ “သုခံ၊ သုခဝေဒနာကို။ ဝေဒိဿာမိ၊ ခံစားအံ့။ “စေတနာယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဿဒ္ဓကာယော၊ ငြိမ်းပြီးသောကိုယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုခံ၊ သုခဝေဒနာကို။ ယံ ဝေဒိယတိ၊ အကြင်ခံစား၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ငြိမ်းပြီးသောကိုယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သုခဝေဒနာကို ခံစားခြင်းသည်။ ဓမ္မာတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခိနော၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဓိယတု၊ တည်ကြည်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခိနော၊ ချမ်းသာခြင်း ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ယံ သမာဓိယတိ၊ အကြင်တည်ကြည်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ချမ်းသာခြင်း ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာဟိတဿ၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာဘူတံ၊ မဖေါက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ။ ဇာနာမိ၊ သိအံ့။ ပဿာမိ၊ မြင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာတိတော၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိ သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ။ ယံ ဇာနာတိ၊ အကြင်သိ၏။ ယံ ပဿတိ၊ အကြင်မြင်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိခြင်းမြင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသော သဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ။ ဇာနတော၊ သိသောသူအား။ ပဿတော၊ မြင်သောသူအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိဗ္ဗိန္ဒာမိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့အံ့။ ဝိရဇ္ဇာမိ၊ ဝဋ်ကင်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ အပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ။ ဇာနံ (ဇာနန္တော)၊ သိသောသူသည်။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သောသူသည်။ ယံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ အကြင်ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့၏။ ယံ ဝိရဇ္ဇတိ၊ အကြင်ဝဋ်ကင်း၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှတ်စွာ သိမြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းဝဋ်ကင်းခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသောသဘောတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဗ္ဗိန္ဒဿ နိဗ္ဗိန္နဿ (ဆဋ္ဌ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့သော သူအား။ ဝိရတ္တဿ၊ ဝဋ်ကင်းသော သူအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်က။ သစ္ဆိကရောမိ၊ မျက်မှောက်ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတနာယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဗ္ဗိန္ဒော နိဗ္ဗိန္နော (ဆဋ္ဌ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲငြီးငွေ့သောသူသည်။ ဝိရတ္တော၊ ဝဋ်ကင်းသော သူသည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကို။ ယံ သစ္ဆိကရောတိ၊ အကြင် မျက်မှောက်ပြု၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့သော ဝဋ်ကင်းသောသူ၏ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကို။ သစ္ဆိကရောမိ၊ မျက်မှောက်ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေတာနယ၊ စေ့ဆော်သဖြင့်။ န ကရဏီယံ၊ အပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဗ္ဗိန္ဒော နိဗ္ဗိန္နော (ဆဋ္ဌ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲငြီးငွေ့သောသူသည်။ ဝိရတ္တော၊ ဝဋ်ကင်းသောသူသည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကို။ ယံ သစ္ဆိကရောတိ၊ အကြင်မျက်မှောက်ပြု၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့သောသူဝဋ်ကင်းသောသူ၏ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ မြဲသော သဘောတည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းတည်း ဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနတ္ထော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏဉာဏ်တည်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနာနိသံသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်တည်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်အမြင် သည်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဝတ္တံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသော မဂ်ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂနိသံသံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်ကင်းသောမဂ်ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ သမာဓိ၊ စိတ်တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနတ္ထော၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ် ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနာနိသံသော၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်ဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ သမာဓတ္ထံ၊ တည်ကြည်ခြင်း ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ သမာဓာနိသံသံ၊ တည်ကြည်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ ပဿဒ္ဓတ္ထာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းဟူသော အကျိုး၏။ ပဿဒ္ဓါနိသံသာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ပီတတ္ထံ၊ နှစ်သက်ခြင်း ဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပီတာနိ သံသံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ အဝိပ္ပသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ပါမုဇ္ဇတ္ထော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိ၏။ ပါမုဇ္ဇာနိသံသော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟူသော အာနိသင်ရှိ၏။ ကုသလာနိ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ သီလာနိ၊ သီလတို့သည်။ အဝိပ္ပဋိသာရတ္ထာနိ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းဟူသော အကျိုးရှိကုန်၏။ အဝိပဋိသာရာနိသံသာနိ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်း၏ အကျိုးဆက်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မာ၊ အပြစ်မရှိသောသီလအစရှိသော တရားတို့သည်။ ဓမ္မေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းအစရှိသောအကျိုးတရားတို့ကို။ အပါရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော တေဘူမကဝဋ်တရားမှ။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ဂမာနယ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ အဘိသန္ဒေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဓမ္မာ၊ အပြစ်မရှိသောသီလအစရှိသော တရားတို့သည်။ ဓမ္မေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းအစရှိသော အကျိုးတရားတို့ကို။ အပါရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော တေဘူမကဝဋ်တရားမှ။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ဂမနာယ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ပါရပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ပဌမဥပနိသသုတ္တ

၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါမုဇ္ဇေ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပါမုဇ္ဇဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိဿာ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပီတိယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပီတိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသော နှစ်သက်ခြင်းပီတိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ ဟတူပနိသာ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓိယာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်း သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပဿဒ္ဓိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောကိုယ်စိတ်ငြိမ်းခြင်းရှိသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သုခဝိပန္နဿ၊ ချမ်းသာခြင်းပျက်စီးသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းစွာ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသာ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓိယာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပဿဒ္ဓိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သုခဝိပန္နဿ၊ ချမ်းသာခြင်းပျက်စီးသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းစွာ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှိ၊ ကောင်းစွာ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောကောင်းစွာ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တင်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿ နဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ Ä (၂၆၀) နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြိမ်းငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်း ဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသော မဂ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ ဟတု ပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသဝိပန္နော၊ ပျက်စီးသောအခက်အရွက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပျက်စီးသောအခက်အရွက်ရှိသောသစ်ပင်အား။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည် လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆိတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆိတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သောပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါမုဇ္ဇေ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပါမုဇ္ဇသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပီတိယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပီတိသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောနှစ်သက်ခြင်း ပီတိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓိယာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပဿဒ္ဓိသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သုခသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောချမ်းသာခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ ဥပသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိသမ္ပန္နဿ၊ သမ္မာသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိလ်အား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဥပသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏာဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနသမ္ပန္နဿ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော ပြည့်စုံသော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသသမ္ပန္နော၊ အခက်အရွက်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တစောပိ၊ အခွန်သည်လည်း။ ပါပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံသု၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင်ြ့ပည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္ထဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သာပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဒုတိယဥပနိသသုတ္တ

၄။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မသာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိဝိသာရဝိပ္ပန္နဿ၊ ပျက်စီးခြင်းနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တော်မူတတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည် ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသသမ္ဗန္နော၊ အခက်အရွက်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝ မေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်း သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်း ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏာညဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၂၆၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာညဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသသမ္ပန္နော၊ အခက်အရွက်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့လည်းကောင်း။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိသေယျပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသလျှင်။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသာရွှင်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရသမ္ပန္နဿ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်း နှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ တတိယဥပနိသသုတ္တ

၅။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးခြင်းသော နှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ယတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါမုဇ္ဇေ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပါမုဇ္ဇဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ ဟတူပနိသာ၊ ပျက်စီးသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပီတိယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဟတူပနိသာ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓိယာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပဿဒ္ဓိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောကိုယ်စိတ်ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သုခပိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောချမ်းသာခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသော သမ္မာသမာဓိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာဘူတတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနဝိပ္ပန္နဿ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောပျက်စီးသော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်း ဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသေည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသော မဂ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သောပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါလာသဝိပန္နော၊ ပျက်စီးသောအခက်အရွက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာမိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ သိလဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋ သာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရဝိပန္နဿ၊ ပျက်စီးသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သောပစ္စဝေက္ခဏဉာဏ်သည်။ ဟတူပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောသီလရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသားရွင်ခြင်းသည်။ ဟတူပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသားရွှင်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော။ အဝိပ္ပဋိသာရသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါမုဇ္ဇေ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပါမုဇ္ဇသမ္ပန္နဿ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပီတိယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းပီတိသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပီတိသမ္ပန္နသ၊ ပြည့်စုံသောနှစ်သက်ခြင်း ပီတိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓိယာ၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပဿဒ္ဓိသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စသောကိုယ်စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဥပသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သုခသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောချမ်းသာရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှိ၊ သမ္မာသမာဓိရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၂၆၂) ယထာဘူတဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသော မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ဝဋ်ကင်းသောမဂ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောဝဋ်ဆင်းရဲ၌ငြီးငွေ့ခြင်းတည်းဟူသော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ်ကင်းသော မဂ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသသမ္ပန္နော၊ အခက်အရွက်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပ္ပေသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျာထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူ။ ဦလဝသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးသာရွှင်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဋိသာရေ၊ နှလုံးသာရွှင်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဝိပ္ပဋိသာရသမ္ပန္နဿ၊ ပြည့်စုံသောနှလုံးသားရွှင်ခြင်းရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ အရဟတ္တံဖိုလ်ကိုသိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သမာဓိသုတ္တ

၆။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ပ။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝီကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်း၌။ အာပေါသညီ၊ အာပေါကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇသ္မိံ၊ တောဇောကသိုဏ်း၌။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကာသာနဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင်တစ်ပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်း ဟူသော အာရုံ၌။ အာကာသာနဉ္စာယနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ ဝိညာဏဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်အခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော နတ္ထိဘောပညတ်ဟုတ်ဆိုအပ်သောအာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ နေဝ သညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ် သောအာရုံ၌။ ဝေနသညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သော သညာမရှိသည်မဟုတ်လော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣဓ လေကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော စတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လေကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ပဉ္စကဈာန်၌။ ပရေလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္က သဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာနုခေ၊ ဖြစ်ရာအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အနန္ဒာ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအာရာအားဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်း။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝီကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇသ္မိံ၊ တေဇောကသိုဏ်း၌။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာသာနဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင်တစ်ပါးတစ်ပါးကိုခွာသဖြင့်ရအပ်သောကေင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောကသိုဏ်းပါးတို့တွင် တစ်ပါးတစ်ပါးခွာသဖြင့်ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ပညတ်ဆိုအပ်သောအာရုံ၌။ အာကိဉ္စညာယတနသညီ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပသိညာဉ်၏ အဖြစ်ဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ နေဝ ညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံ၌။ နေဝ သညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣဓ လေကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လေကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်၌။ ပရေလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္က သဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိက္ကသဝိစာရိသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယယာကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝိကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝိကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်း၌။ အာပေါသညီ၊ အာပေါကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇသ္မိံ၊ တေဇောကသိုဏ်း၌။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ ဖဖြစ်ရာ။ ပါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာသာနဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင် တစ်ပါးတစ်ပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သော ကေင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကသိုဏ်းပါးတို့တွင်တစ်ပါးတစ်ပါးခွာသဖြင့် ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ Ä (၂၆၃) ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ပညတ်ဆိုအပ်သောအာရုံ၌။ အာကိဉ္စညာယတနသညီ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသောပဌမာရုပ္ပသိညာဉ်၏ အဖြစ်ဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ နေဝ ညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံ၌။ နေဝ သညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိသိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣဓ လေကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လေကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်၌။ ပရေလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္က သဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိက္ကသဝိစာရိသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့သညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါတရားတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗုပဓိပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ ခပ်သိမ်းသောဥပဓိတို့ကို စွန့်ရာဖြစ်သော။ တဏှာက္ခယော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာဖြစ်သော။ ဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်ကင်းရာဖြစ်သော။ နိရောဓော၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်၏။ ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ ပဏီတံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်း အရာဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်၌။ ပထဝိသညာ၊ ပထဝိကသိုဏ်းဟုတ်အမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အသ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပေါသညီ၊ အာပေါကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညာ၊ ပထဝီကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇသ္မိံ၊ တေဇောကသိုဏ်း၌အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောကသိုဏ်းပါး တို့တွင် တစ်ပါးတစ်ပါးခွာသဖြင့်ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တေည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်သညာရှိသည်။ ဝိညာဏဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်း ဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ပညတ်ဆိုအပ်သောအာရုံ၌။ အာကိဉ္စညာယတနသညီ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသောပဌမာရုပ္ပသိညာဉ်၏ အဖြစ်ဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ နေဝ ညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကား မရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံ၌။ နေဝ သညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသော သညာကားမရှိသိမ်မွေ့သော သညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣဓ လေကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လေကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်၌။ ပရလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန် ပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသော။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္ကသဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသိုသဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သာမဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

၇၊ သာရိပုတ္တသုတ္တ

၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တေန၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝိကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝိကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်း၌။ အာပေါသညီ၊ အာပေါကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တေဇသ္မိံ၊ တေဇောကသိုဏ်း၌။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကာသာနဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကိုးပါးသောကသိုဏ်းတို့တွင် တစ်ပါးတစ်ပါးကို ခွာသဖြင့်ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကိုးပါးသောကသိုဏ်းတို့တွင်တစ်ပါးပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သော ကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံ၌အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ ဝိညာဏဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သောအာရုံ၌။ အာကိဉ္စညာယတနသညီ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော နတ္ထိဘောပညတ်ဟုတ်ဆိုအပ်သောအာရုံ၌အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ နေဝ သညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသော သညာကားမရှိသိမ်မွေ့သော သညာမရှိသည်မဟုတ်သော အာရုံ၌။ နေဝ သညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကား မရှိ သိမ်မွေ့သော သညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံ၌အမှတ်မရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣဓ လောကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန်ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လောကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်၌အမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလေကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောစတုတ္ထဈာန်ပဉ္စကဈာန်သညာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္ကသဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာနု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

Ä (၂၆၄) အာဝုသော အာနန္ဒာ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝိကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောပဉ္စကဈာန်၌။ ပရလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သောသောစတုတ္ထဈာန်ပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္က သဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝီကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္ကသဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိပဋိလာဘော၊ သမာဓိကို ရခြင်းသည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော အာနန္ဒာ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဣဓေဝသာဝတ္ထိယံ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌သာလျှင်။ အန္ဓဝနသ္မိံ၊ သူကန်းတော၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်ခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပထဝိယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်း၌။ ပထဝိသညီ၊ ပထဝီကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ နေဝ ဟောသိံ၊ မဖြစ်။ အာပသ္မိံ၊ အာပေါကသိုဏ်း၌။ အာပေါသညီ၊ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ တေဇသ္မိံ၊ တေဇောကသိုဏ်း၌။ တေဇောသညီ၊ တေဇောကသိုဏ်းဟု အမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ ဝါယသ္မိံ၊ ဝါယောကသိုဏ်း၌။ ဝါယောသညီ၊ ဝါယောကသိုဏ်းဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ အာကာသာနဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ကိုးပါးသောကသိုဏ်းတို့တွင် တစ်ပါးပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သောကိုးပါးကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးကိုခွာသဖြင့် ရအပ်သောကောင်းကင်ပညတ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ ဝိညာဏဉ္စာယတနေ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံ၌။ ဝိညာဏဉ္စာယတနသညီ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်းဟူသော အာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ အာကိဉ္စညာယတနေ၊ စိုးစဉ်းမျှအကြွင်းမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သောအာရုံ၌။ အာကိဉ္စညယတနသညီ၊ စိုးစဉ်းမျှကြွင်းမရှိသောပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသောနတ္ထိဘောပညတ်ဟုဆိုအပ်သောအာရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ နေဝ သညာနာသညာယတနေ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိသိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်သောအာရုံ၌။ နေဝ သညာနာသညာယတနသညီ၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည် မဟုတ်သော အရုံဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ ဣဓ လောကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော စတုတ္ထဈာန်ပဉ္စကဈာန်၌။ ဣဓ လောကသညီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ပဉ္စကဈာန်၌အမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်ရာ။ ပရလေကေ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ပဉ္စကဈာန်၌။ ပရလောကသညီ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော စတုတ္ထဈာန်ပဉ္စကဈာန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟောသိံ၊ မဖြစ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သညီ စ၊ သဝိတက္ကသဝိစာရသညာရှိသည်ကား။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သမာဓိံ၊ သမာဓိကို။ ပဋိလဘာမိ၊ ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကဆို၏။

အာဝုသော သာရိပုတ္တ အာဝုသော သာရိပုတ္တော (ဆဋ္ဌ)၊ ငါ့ရှင် သာရိပုတ္တရာ။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ကိံ သညီ ပန၊ အဘယ်သို့သောသညာရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ “ဘဝနိရောဓော၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်းသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်မည်၏။ ဘဝနိရောဓော၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်းသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗန်မည်၏။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ အညာဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာဝ၊ တစ်ပါသာလျှင် ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သကလိကဂ္ဂိဿ၊ ကောက်ရိုးမီးသည်။ ဇာလမာနယ ဈာယမာနဿ (ဆဋ္ဌ)၊ တောက်သည်ရှိသော်။ အညာဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ အစ္စိ၊ အလျှံသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ သေယျာထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ အညာဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ အစ္စိ၊ အလျှံသည်။ နိရုဇ္ဈတိ သေယျထာပိ၊ ချုပ်သကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ “ဘဝိနိရောဓော၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်းသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်မည်၏။ ဘဝနိရောဓော၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်းသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညာဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဝနိရောဓော၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်းသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သညီစ ပန၊ သညာရှိသည်ကား။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကဆို၏။

၈၊ ဈာနသုတ္တ

၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်ကား။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေနေ၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ အပရိပူရော၊ မပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ (ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။) အဿံ၊ မဖြစ်ပါအံ့နည်း။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တံ အင်္ဂံ၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အင်္ဂါကို။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စေအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိ သော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၂၆၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ပ။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားကိုဟောတတ်သည်။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည် လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာဝရော၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော ဒေသေတိ၊ မဟောအံ့။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်ကား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညကော၊ အရညကင်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သော တောကျောင်း၌ နေသည်ကား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ စ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်ကား။ အကိစ္ဆလာဘီ စ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်ကား။ အကသိရလာဘီ စ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်ကား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ စ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်လည်း။ အကိစ္ဆလာဘီ စ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်လည်း။ အကသိရလာဘီ စ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရား၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို လည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ နော ဝိဟရတိ၊ မနေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မနေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ အပရိပူရော၊ မပြည့်စုံသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ (ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။) သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ပရိသာဝစရော၊ ပရိသတ်၌ ကျင်လည်ကျက်စားရာရှိသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားတို့ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောအံ့။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညကော၊ အရညကင်ဓုတင်ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲမငြိုငြင်သဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်အံ့။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုင်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သက္ခိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တံ အင်္ဂံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါကို။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညကေ၊ အရညကင်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲမငြိုငြင်သဖြင့်ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကသိရလာဘီ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသတိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမန္တပါသာဒိကော စ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကြည်ညိုခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗာကာရပူရိရော စ၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာဖြင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ သန္တဝိမောက္ခသုတ္တ

၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၂၆၆) ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာရဒေါ၊ ကင်းသောရွံရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော ဒေသေတိ၊ မဟောအံ့။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အရညကော၊ အရညကင်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညကော၊ အရညကဓုတင်ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရူပေ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာရုပ္ပါ၊ အရူပါဈာန်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယေတေ ဝိမောက္ခာ၊ အကြင်ဝိမောက္ခတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုအရူပဈာန်တည်းဟူသော ဝိမောက္ခတို့ကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယဖြင့်။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့၍။ နော ဝိဟရတိ၊ မနေအံ့။ ရူပေ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာရုပ္ပါ၊ အရူပဈာန်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယေတေ ဝိမောက္ခာ၊ အကြင်ဝိမောက္ခတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုအရူပါဝပရဈာန်တည်းဟူသော ဝိမောက္ခတို့ကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယဖြင့်။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့၏။ နော ဝိဟရတိ၊ မနေအံ့။ ရူပေ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာရုပ္ပံ၊ အာရုပ္ပဈာန်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယေတေ ဝိမောက္ခ၊ အကြင်ဝိမောက္ခတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်သည်။ တေ စ၊ ထိုရူပါဝစရဈာန်တည်းဟူသော ဝိမောက္ခတို့ကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယဖြင့်။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင်း။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို။ ပညာဝိမုတ္တိ၊ ကိလေသာမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန တေနင်္ဂေန (ဆဋ္ဌ)၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ အပရိပူရော၊ မပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အင်္ဂံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါကို။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်၏။ ကိံ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြည့်စုံသနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသနည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၌ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောအံ့။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့။ အရညကော၊ အညဓုတင်ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနော စ၊ အစွန်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ရူပေ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာရုပ္ပါ၊ အရူပဈာန်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယေတေ ဝိမောက္ခာ၊ အကြင်ဝိမောက္ခတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုအရူပဈာန်တည်းဟူသော ဝိမေက္ခသည်လည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယဖြင့်။ ဖုသိတွာ၊ ထိ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေအံ့။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလောသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညကော၊ အရညကင်ဓုတင်ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ ပန္တသေနာသနေ စ၊ အစွန့်ဖြစ်သောကျောင်း၌ နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရူပေ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာရုပ္ပါ၊ အရူပါဈာန်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယေတေ ဝိမောက္ခာ၊ အကြင်ဝိမောက္ခတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုအရူပဈာန်ဟုဆိုအပ်သောဝိမောက္ခတို့ကို။ ကာယေန၊ နာမကာဖြင့်။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောပညာဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမန္တပါသာဒိကော စ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗာကာရ ပရိပူရော စ၊ အလုံးစုံသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဝိဇ္ဇာသုတ္တ

၁၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုသဒ္ဓါတရားတည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ အပရိပူရော၊ မပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အင်္ဂံ၊ ထိုသဒ္ဓါတည်းဟူသော အင်္ဂါကို။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စေအပ်၏။ (ကိံ ပူရေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ပြည့်စုံသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စေအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံ့ရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော ဒေသေတိ၊ မဟောအံ့။ Ä (၂၆၇) ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉ္စ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကိုလည်း။ နော အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍မအောက်မေ့နိုင်အံ့။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉ္စ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကိုလည်း။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြင်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ နော စ ပဿတိ၊ မမြင်အံ့။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ နော ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိအံ့။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ နော ဝိဟရတိ၊ မနေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မနေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအာသဝက္ခယဉာဏ်တည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ အပရိပူရော၊ မပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အင်္ဂံ၊ ထိုအာသဝက္ခယဉာဏ်တည်းဟူသော အင်္ဂါကို။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်၏။ (ကိံ ပရပူရေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြည့်စေအပ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဝိသာရဒေါ စ၊ ကင်းသောရွံရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျံ၊ ရောအံ့နည်း။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉ္စ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကိုလည်း။ အနုဿရေယျံ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်အံ့နည်း။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်ခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေ၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရေယျံ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်အံ့နည်း။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇောနေယျ၊ အပြားအားဖြင့် သိရာအံ့နည်း။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပူရေတဗ္ဗံ၊ ပြည့်စုံစေ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော စ၊ တရားကိုဟောတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာဝစရော စ၊ ပရိသတ်၏ကျင်လည်ကျက်စားရာသည်လည်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဝိနယဓရော စ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာကိုမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အင်္ဂါဖြင့်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမန္တပါသာဒိကော စ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗာကာရပရိပူရော စ၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာနိသံသဝဂ္ဂေါ၊ အာနိသံသဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုအာနိသံသဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ကိမတ္တိယံ၊ သီလအဝိပ္ပဋိသာရအစရှိသောအဆက်ဆက်သောအကြောင်းသည်အဘယ်အကျိုးရှိနည်းဟု အရှင်အာနန္ဒာလျှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဖြေသောအားဖြင့် ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ စေတနာ၊ သီလအစရှိသောဆယ်ပါးသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အားနှလုံးသားရွှင်ခြင်းစသည်ဖြစ်စေသတည်းဟု စေ့ဆော်ခြင်းကိုမပြုအပ်သလောဟုလျှောက်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သီလံ၊ သီလအစရှိသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အဝိပ္ပဋိသာရစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ အကြောင်း၏ပြည့်စုံခြင်းကို ဟောတော်မူရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဥပနိသာ၊ သီလအစရှိသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အဝိပ္ပဋိသာရစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ အကြောင်း၏ပြည့်စုံခြင်းကိုအရှင်သာရိပုတ္တရာဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ အာနန္ဒ၊ သီလအစရှိသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အဝိပ္ပဋိသာရအစရှိသောဆယပါးသော တရားတို့၏ အကြောင်း၏ပြည့်စုံခြင်းကိုအရှင်အာနန္ဒာဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သမာဓိ၊ အရှင်အာနန္ဒာသည် မေးလျှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍သမာဓိဆယ်ပါးကိုမြတ်စွာဘုရားဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တော စ၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်မေးလျှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍ သမာဓိဆယ်ပါးကို အရှင်သာရိပုရာဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါသီလအစရှိသောဆယ်ပါးသော တရားတို့နှင့် ရဟန်းတို့အား ပြည့်စုံစေရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပန္တေန၊ အစွန်ဖြစ်သော တောကျောင်း၌ နေခြင်းအစရှိသောဆယ်ပါးသော တရားနှင့် ပြည့်စုံစေရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာယာဝိဇ္ဇာယ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးအစရှိသောဆယ်ပါးသော တရားတို့နှင့် ရဟန်းတို့အားပြည့်စုံစေရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၂၊ နာထဝဂ္ဂ

၁၊ သေနာသနသုတ္တ

၁၁။ Ä (၂၆၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသည်ရှိသော်။ ဘဇမာနော၊ ဆည်းကပ်သည်ရှိသော်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှီသာလျှင်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုင်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရယျ၊ နေရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ တရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရား၏။ ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ (ကိံ သဒ္ဒဟတိ၊ အဘယ်သို့ ယုံကြည်သနည်း။) “သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာတို့ကို အရဟတ္တဉာဏ်မဂ်ဓားသန်လျက်ဖြင့် ချိုးဖျက်ခုတ်ထွင်သုတ်သင်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ ပ။ ဘဂဝါ၊ မည်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ အပ္ပါဗာဓော၊ အနာမရှိသည်။ အပ္ပါသင်္ကော၊ ဆင်းရမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာတိသီတာယ၊ မအေးလွန်းသော။ နာစ္စုဏှာယ၊ မပူလွန်းသော။ မဇ္ဈိမာယ၊ အလတ်ဖြစ်သော။ ပဓာနက္ခမာယ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုအားထုတ်ခြင်းငှာခံ့သော။ သမဝေပါကိနိယာ၊ အညီအညွတ်အစာကို ကျေစေတတ်သော။ ဂဟဏိယာ၊ ကမ္မဇတေဇောဓာတ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသဋ္ဌော၊ စဉ်းလဲခြင်းမရှိသည်။ အမာယာဝီ၊ မလှည့်ပတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သတ္ထရိ ဝါ၊ ဆရာ၌လည်းကောင်း။ ဝိညူသု၊ သိကြားလိမ္မာကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီသု ဝါ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌လည်းကောင်း။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ အားအစွမ်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုသိသော။ အရိယာယ၊ မြတ်သောနိဗ္ဗေဓိကာယ ကိလေသာကိုဖောက်ခဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယ ဂါမိနိယာ၊ ဒုက္ခ၏ကုန်ရာနိရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သောနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်နေရာသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ နာဘိဒူရံ၊ ဂါဝုတ်ခွဲထက်မလွန်းသည်ဖြစ်၍ မဝေးလွန်းသည်။ နစ္စာသန္နံ နာစ္စာသန္နံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကုသလေးတာပြန်ငါးရာအောက်မယုတ်သည်ဖြစ်၍ မနီးလွန်းသည်။ ဂမနာဂမနသမ္ပန္နံ၊ အသွားအလာနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ အပ္ပေါကိဏ္ဏံ၊ လူတို့နှင့် မပြွမ်းသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ လူသံမရှိသည်။ အပ္ပနိဃောသံ၊ ကြွေးကျော်သံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဍံသမကသဝါတာတပသရိသမသမ္ဖဿံ၊ မှက် ခြင် လေ နေ ပူ မြွေကင်း တို့၏ ကိုက်ခြင်းထိပါးခြင်းဟုဆိုအပ်သောအတွေ့မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တသ္မိံ သေနာသနေ၊ ထိုကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၌။ ဝိဟရန္တဿ၊ နေသောသူအား။ အပ္ပကသိရေန၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့်။ စီဝရပိဏ္ဍိပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယ ဘေသဇ္ဇပရိက္ခာ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်းကျောင်းအနာရောဂါ၏ ဆန့်ကျင်သောသူတို့အားလျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ် တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟုဆိုအပ်သောအသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မိံ သေနာသနေ၊ ထိုကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၌။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အာဂတဂမာ၊ နှုတ်၌လာသောအာဂုံပါဠိရှိကုန်သော။ ဓမ္မဓရာ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကိုဆောင်ကုန်သော။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်ကုန်သော။ မာတိကာဓရာ၊ ပဋိကတ်သုံးပါး၏မာတိကာကိုဆောင်ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုဗဟုဿုတဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ကာလေနကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဒံ၊ ဤပါဠိသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ဆိုသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပုစ္ဆတိ၊ မေးမြန်း၏။ ပရိပဉှတိ၊ ဉာဏ်ဖြင့်နိုင်းချိန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟနအား။ တေအာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ အဝိဝဋာဉ္စေဝ၊ မဖွင့်အပ်သေးသည်ကိုလည်း။ ဝိဝရန္တိ၊ ဖွင့်ကုန်၏။ အနုတ္တာနကတဉ္စ၊ ထင်စွာ မပြုအပ်သေးသည်ကိုလည်း။ ဥတ္တာနီကရောန္တိ၊ ထင်စွာ ပြုကုန်၏။ အနေကဝိဟိတေသု၊ များသောအပြားရှိကုန်သော။ ကင်္ခါဋ္ဌာနိယေသု၊ ယုံမှားခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု စ၊ နက်နဲသော တရားတို့၌လည်း။ ကင်္ခံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ပဋိဝိနောဒေန္တိ၊ ပယ်ဖျောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသည်ရှိသော်။ ဘဇမာနော၊ ဆည်းကပ်သည်ရှိသော်။ Ä (၂၆၉) န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှီသာလျှင်။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

၂၊ ပဉ္စင်္ဂသုတ္တ

၁၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါကိုပယ်အပ်ပြီးသော။ ပဉ္စသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဣမိသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလီ၊ အလုံးစုံသောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသောအရိယာမဂ်ရှိသော။ “ဥတ္တမပုရိသော”တိ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စရင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သောအင်္ဂါကိုပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါကိုပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသေခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသောကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသောကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသောကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စက္ခေနာဉာဏကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါကိုပယ်အပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလီ၊ အလုံးစုံသောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသောအရိယမဂ်ရှိသော။ “ဥတ္တမပရိသော”တိ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ကာမစ္ဆန္ဒော စ၊ ကမစ္ဆန္ဒသည်လည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ စ၊ ဗျာပါဒသည်လည်းကောင်း။ ထိနမိဒ္ဓဉ္စ၊ ထိနိမိဒ္ဓသည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓစ္စဉ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာ စ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ၊

အသေခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သီလေန၊ သီလနှင့်လည်းကောင်း။ အသေခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမာဓိနာ စ၊ သမာဓိနှင့်လည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိယာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာဏေန၊ အသေခတရား၌အကျုံးဝင်သောလောကီလောကုတ္တရာပညာနှင့်လည်း။ တထာဝိဓော၊ ထိုသို့ပြည့်စုံသောသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂေ၊ ငါးပါးသောကျေးဇူးမဲ့သောအင်္ဂါဟုဆိုအပ်သော နီဝရဏတရားတို့ကို။ ဝိဝဇ္ဇိယ ဝိဝဇ္ဇယံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကြဉ်၍။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ “ကေဝလီ”တိ၊ အလုံးစုံသောကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ သံယောဇနသုတ္တ

၁၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒဿ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနိ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဘို့ရှိကုန်သော။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယာနိ၊ အထက်ဖြစ်သော ရူပဘုံ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဘို့ရှိကုန်သော သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣတိ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ Ä (၂၇၀) သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာ စ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်လည်းကောင်း။ သီလပဗ္ဗတပရာမာသော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ ယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနိ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဘို့ရှိကုန်သော။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယာနိ၊ အထက်ဖြစ်သော ရူပဘုံ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဘို့ရှိကုန်သော။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။

ရူပရာဂေါ၊ ရူပရာဂသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ အရူပရာဂေါ၊ အရူပရာဂသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ မာနော၊ မာနသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်လည်းကောင်း လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယာနိ၊ အထက်ဖြစ်သော ရူပဘုံအရူပဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဘို့ရှိကုန်သော သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

၄၊ စေတောခိလသုတ္တ

၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတောခိလာ၊ ခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီနာ၊ ယုတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ အသမုစ္ဆိန္နာ၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ား ရဟန်းမိန်းမအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ လာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ား ရဟန်းမိန်းမအား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတော ခိလာ၊ ခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီနာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ကင်္ခတိ၊ ယုံမှား၏။ ဝိစိကိစ္ဆတိ၊ ဉာဏ်ဖြင့်မဆုံးဖြတ်နိုင်။ နာဓိမုစ္စတိ၊ မညွတ်။ န သံပသီဒတိ၊ မကြည်လင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ကင်္ခတိ၊ ယုံမှား၏။ ဝိစိကိစ္ဆတိ၊ ဉာဏ်ဖြင့် မဆုံးဖြစ်နိုင်။ နာဓိမုစ္စတိ၊ မညွတ်။ န သံပသီဒတိ၊ မကြည်လင်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ စေတောခိလော၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ အပ္ပဟိနော၊ မပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ ကင်္ခတိ၊ ယုံမှား၏။ ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ကင်္ခတိ၊ ယုံမှား၏။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ ကင်္ခတိ၊ ယုံမှား၏။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမနော၊ မနှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ခိသဇာယတော၊ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမနော၊ မနှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ခိလဇာတော၊ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူစေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာ လည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အယံ စေတေခိလော၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ အပ္ပဟီနော၊ ပမယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိလာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီနာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ အသမုစ္ဆိန္နာ၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အဝိတရာဂေါ၊ မကင်းသောရာဂရှိသည်။ အဝိဂတစ္ဆန္ဒော၊ မကင်းသော ဆန္ဒရှိသည်။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသောချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ အဝိဂတပိပါသော၊ မကင်းသော မွတ်သိပ်ခြင်းရှိသည်။ အဝိဂတပရိဠာဟော၊ မကင်းသောပူပန်ခြင်းရှိသည်။ အဝိဂတတဏှော၊ မကင်းသော တပ်မက်မောခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အဝိတရာဂေါ၊ မကင်းသောရာဂရှိသည်။ အဝိဂတစ္ဆန္ဒော၊ မကင်းသော ဆန္ဒရှိသည်။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသောချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ အဝိဂတပိပါသော၊ မကင်းသော မွတ်သိပ်ခြင်းရှိ သည်။ အဝိဂတပရိဠာဟော၊ မကင်းသော ပူပန်ခြင်းရှိသည်။ Ä (၂၇၁) အဝိဂတတဏှော၊ မကင်းသော တပ်မက်မောခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန် စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ အယံ ဝိနိဗန္ဓော၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားသည်။ အသမုစ္ဆိန္နော၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ကာယေ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၌။ အဝိတရာဂေါ၊ မင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဖြစ်သော ရုပ်၌။ အဝိတရာဂေါ၊ မကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဥဒရာဝဒေဟကံ၊ ဝမ်းပြည့်အောင်။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ သေယျသုခံ၊ အိပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ ပဿသုခံ၊ လက်ဝဲလကျ်ာနံတောင်း ပြောင်းလဲ၍အိပ်သဖြင့်လက်ဝဲလကျ်ာနံတောင်းတို့၏ ချမ်းသာခြင်းကို။ မိဒ္ဓသုခံ၊ ငိုက်မြည်းသဖြင့်ရအပ်သောချမ်းသာကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။” ဣမိနာ သီလေနဝါ၊ ဤသီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဝတေနဝါ၊ ဤအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း လည်းကောင်း။ ဣမိနာ တပေနဝါ၊ ဤခြိုးခြံသောအကျင့်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဗြဟ္မစရိယေနဝါ၊ ဤမြတ်သောအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ ထင်ရှားသော နတ်သည်လည်း။ ဒေဝညတရော ဝါ၊ မထင်ရှားသောနတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ အမှတ်မထား တပါးပါးသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိတာယ၊ တောင်းတ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိနာ သီလေနဝါ၊ ဤသီလဖြင့် လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဝတေနဝါ၊ ဤအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ တပေနဝါ၊ ဤခြိုးခြံသောအကျင့်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဗြဟ္မစရိယေနဝါ၊ ဤမြတ်သောအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ ထင်ရှားသောနတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သောဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သောဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ အယံ ဝိနိဗန္ဓော၊ ဤနတ်ပြည်ကိုတောင့်တ၍ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းတည်းဟူသော ဖွဲ့တတ်သော တရားသည်။ အသမုစ္ဆိန္နော၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဝိနိဗန္ဓာ၊ နတ်ပြည်ကိုတောင့်တ၍ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းတည်းဟူသော ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ အသမုစ္ဆိန္နာ၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိလာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းတဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီနာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဣမေ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဤနတ်ပြည်ကိုတောင်းတ၍ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းတည်း ဟူသော ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ အသမုစ္ဆိန္နာ၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန် ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ယာ ရတ္ထိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ပွားခြင်းကို။ နော ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်ကား။ ကာလပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လ၏။ ယာရတ္တိယာ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့အဖို့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ ဟာယတေဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဟာယတိ ဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ အရောဟပရိဏာဟေန၊ အရပ်အလုံးဖြင့်။ ဟာယတိ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိတာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီနာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဣမေ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဤနတ်ပြည်ကိုတောင့်တ၍မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းတည်းဟူသော ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ အသမုစ္ဆိန္နာ၊ အကြွင်းမဲ့ မဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတောခိလာ၊ ခိုင်မာခြင်းကိုပြုတ်သည်ဖြစ်၍စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ သမုစ္ဆိန္နာ၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

Ä (၂၇၂) အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စေတောခိလာ၊ ခိုင်မာခြင်းကိုပြတတ်သသည်ဖြစ်၍ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတိသည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ န ကင်္ခတိ၊ ယုံမှားခြင်းမရှိ။ နဝိစိကိစ္ဆာတိ၊ အာရုံကိုဆုံးဖြတ်နိုင် ၏။ အဓိမုစ္စတိ၊ ညွတ်၏။ သမ္ပသီဒတိ၊ ကြည်လင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ န ကင်္ခတိ၊ ယုံမှားခြင်းမရှိ။ နဝိစိကိစ္ဆာတိ၊ အာရုံကိုဆုံးဖြတ်နိုင်၏။ အဓိမုစ္စတိ၊ ညွတ်၏။ သမ္ပသီဒတိ၊ ကြည်လင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယအလို့ငှာ။ အနုယောဂါယ၊ လုံ့လပြုခြင်းငှာ။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န နမတိ၊ မညွတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အသ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ စေတောခိလော၊ ဤခိုင်မာခြင်းကို ပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ န ကင်္ခတိ၊ ယုံမှားခြင်းမရှိ။ ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ကင်္ခတိ၊ ယုံမှားခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ န ကင်္ခတိ၊ ယုံမှားခြင်းမရှိ။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တမာနော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ နခိလဇာတော၊ တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သောစိတ်မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သ ဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တမာနော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သေစိတ်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခိလဇာတော၊ တံသင်းတဖွယ် ဖြစ်သောစိတ်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အယံ စေတောခိလော၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ် သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိလာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည် ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့သည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ သုသမုစ္ဆိန္နာ၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတစ္ဆန္ဒော၊ ကင်းသောဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပေမော၊ ကင်းသောချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပိပါသော၊ ကင်းသော မွတ်သိပ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပရိဠာဟော၊ ကင်းသောပူပန်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတတဏှော၊ ကင်းသောတပ်ခြင်းတဏှာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတစ္ဆန္ဒော၊ ကင်းသောဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပေမော၊ ကင်းသောချစ်မြတ်နိုးခြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပိပါသော၊ ကင်းသောပူပန်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတပရိဠာဟော၊ ကင်းသောပူပန်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဂတတဏှော၊ ကင်းသောတပ်မက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သောလုံ့လဝီရိယအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သောဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ပဓာနာ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော တရားသည်။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ အယံ ဝိနိဗန္ဓော၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားသည်။ သုသမုစ္ဆိန္နော၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ဖန်တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဖြစ်သော ရုပ်၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဥဒရာဝဒေဟကံ၊ ဝမ်းပြည့်အောင်။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ သေယျသုခံ၊ အိပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ ပဿသုခံ၊ လက်ဝဲလကျ်ာပြောင်းလှည့်၍အိပ်သဖြင့်လက်ဝဲလကျ်ာနံတောင်းတို့၏ ချမ်းသာခြင်းကို။ မိဒ္ဓသုခံ၊ ငိုက်မြည်းသဖြင့်ရအပ်သောချမ်းသာကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ (ကိံ စရတိ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိနာ သီလေနဝါ၊ ဤသီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဝတေနဝါ၊ ဤအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဗြဟ္မစရိယေနဝါ၊ ဤမြတ်သောအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ ထင်ရှားသောနတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။ ဒေဝညတရော ဝါ၊ မထင်ရှားသောနတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ပ။ ဒေဝညတရော ဝါ၊ မထင်ရှားသောနတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲလုံ့လပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာတပ္ပါယ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သောဝီရိယလုံ့လအလို့ငှာလည်းကောင်း။ အနုယောဂါယ၊ အဖန်တလဲလဲအားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သာတစ္စာယ၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဓာနာယ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ Ä (၂၇၃) စေတတော၊ စိတ်ကို။ အယံ ဝိနိဗန္ဓော၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားသည်။ သုသမုစ္ဆိန္နော၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဣမေ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ သုသမုစ္ဆိန္နာ၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိလာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဣမ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ သုသမုစ္ဆိန္နာ၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ား ရဟန်းမိန်းမအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဇုဏှပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လ၏။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတေဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ ဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ ဧဝ သေယျာထာပိ၊ ပွားသကဲ့သို့။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အရပ်အလုံးဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ စေတောခိလာ၊ ဤခိုင်မာခြင်းကိုပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ စိတ်၏တံသင်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့သည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ ဣမေ ဝိနိဗန္ဓာ၊ ဤဖွဲ့တတ်သော တရားတို့သည်။ သုသမုစ္ဆိန္နာ၊ ကောင်းစွာ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ား မိန်းမအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အဂစ္ဆာတိ၊ လာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ အပ္ပမာဒသုတ္တ

၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ အပဒါ၊ အခြေမရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွိပါဒါ၊ ခြေနှစ်ချောင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုပ္ပဒါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုပ္ပဒါ၊ များသောအခြေရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ရူပိနော၊ ရုပ်ရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ အရူပိနော၊ ရုပ်မရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ သညိနော၊ သညာရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ အညိနော၊ သညာမရှိကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ နေဝ သညိနာသညိနော၊ ရုန်းရင်းသောသညာကားမရှိ သိမ်မွေ့သောသညာမရှိသည်မဟုတ်ကုန်သော။ သတ္တာ ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါ အပေါင်းတို့တွင်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြတ်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားကို။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရာတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ အပ္ပမာဒမူလကာ၊ အပ္ပမာဒတရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏။ အပ္ပမာဒသမော သာရဏာ၊ အပ္ပမာဒတရား၌စုဝေးကုန်၏။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုလောကီ လောကုတ္တရာတရားတို့တွင်။ အပ္ပမာဒေါ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယာနိ ကာနိစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဇင်္ဂလာနံ၊ မြေအပြင်၌သွားလာကျက်စားတတ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ အခြေရှိသောသတ္တာတို့၏။ ပဒဇာတာနိ၊ ခြေတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုအခြေရှိသောသတ္တဝါတို့၏ ခြေရာတို့သည်။ ဟတ္ထိပဒေ၊ ဆင်ခြေရာ၌။ သမောဓာနံ၊ ပေါင်းခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဟတ္ထိပဒံ၊ ဆင်ခြေရာကို။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) မဟန္တတ္တံ၊ အကြင်ကြီးသည်၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန မဟန္တဋ္ဌေန၊ ထိုကြီးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ အပ္ပမာဒမူလကာ၊ အပ္ပမ္မာဒတရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏။ အပ္ပမာဒ သမောသရဏာ၊ အပ္ပမာဒတရား၌စုဝေးကုန်၏။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့တွင်။ အပ္ပမာဒေါ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကူဋာဂါရဿ၊ စုလစ်မွန်းချွန်အထွဋ်တက်သောအိမ်၏။ ယာကာ စိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဂေါပါနသိယော၊ အခြင်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာ၊ ထိုအခြင်တို့သည်။ ကူဋင်္ဂမာ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွဋ်သို့ညွတ်ကုန်၏။ ကူဋနိန္နာ၊ စုလစ်မွန်းချွန်းအထွဋ်သို့ ညွှတ်ကုန်၏။ ကူဋသမောသရဏာ၊ စုလစ်မွန်းချွန်အထွဋ်၌ စုဝေးကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုအခြင်တို့တွင်။ ကူဋော၊ စုလစ်မွန်းချွန်အထွဋ်ကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝ မေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ၊ ထိုတရားတို့သည်။ အပ္ပမာဒမူလကာ၊ အပ္ပမာဒတရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏။ အပ္ပမာဒသမောသရဏာ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။

Ä (၂၇၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ မူလဂန္ဓ၊ အမြစ်နံတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံ၊ ထိုမြစ်နံတို့တွင်။ ကာဠာနုသာရိယံ၊ အကျော်နံ့ကို။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝ မေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သာရဂန္ဓ၊ အနှစ်အနံ့တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံ၊ ထိုအနှစ်နံ့တို့တွင်။ လောဟိတစန္နနံ၊ စန္ဒကူးနီကို။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

(ယမုနာ) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပုမ္ဖဂန္ဓာ၊ အပွင့်နံ့တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံ၊ ထိုအပွင့်နံ့တို့တွင်။ ဝဿိကံ၊ မြတ်လေးပန်းကို။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုဍ္ဍရာဇာနော ခုဒ္ဒရာဇာနော (ဆဋ္ဌ)၊ သိန်ငယ်သောမင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ၊ ထိုသိန်ငယ်သောမင်းတို့သည်။ စက္ကဝတ္တိဿ၊ စက်ရတနာကို လည်စေတတ်သော။ ရညော၊ မင်သို့။ အနုယန္တာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသိန်ငယ်သောမင်းတို့တွင်။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြာရတနာကိုလည်းစေတတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ တာရကရူပါနံ၊ ကြယ်အပေါင်းတို့၏။ ယပတာ၊ အကြင်အရောင်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာ၊ ထိုကြယ်အပေါင်းတို့၏ အရောင်တို့သည်။ စန္ဒပ္ပဘာယ၊ လရောင်၏။ သောဠသိံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကလံ၊ အစိတ်ကို။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မမှီနိုင်ကုန်။ တာသံ၊ ထိုကြယ်အပေါင်းတို့၏ အရောင်တို့တွင်။ စန္ဒပ္ပဘာ၊ လရောင်ကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သမုဒယေ၊ သမုဒယကာလ၌။ ဝိဒ္ဓေ၊ မြင့်သော။ ဝိဂတဝလာဟကေ၊ ကင်းသောတိမ်တိုက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ ကောင်းကင်၌။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ နဘံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဘူသက္ကမာနော အဗ္ဘုဿက္ကမာနော (ဆဋ္ဌ)၊ သွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အာကာသဂတံ၊ ကောင်းကင်အပြင်၌တည်သော။ တမဂတံ၊ အမိုက်အစုကို။ အသိဟစ္စ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ပဘာသတေ စ သေယျထာပိ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တပတေ စ သေယျထာပိ၊ တောက်ပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိ သေယျထာပိ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပ။

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယာ ကာ စိ၊ အချို့ကုန်သော။ မဟာနဒိယော၊ မြတ်ကြီးတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣဒံ ဣမာ မဘာနဒိယော၊ ဤမြစ်ကြီးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်လည်းကောင်း။ ယမုနာ၊ ယမုနာမြစ်လည်းကောင်း။ အစိရဝတီ၊ အစိရဝတီမြစ်လည်းကောင်း။ သရဘူ၊ သရဘူမြစ်လည်းကောင်း။ မဟီ၊ မဟီမြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာ၊ ထိုမြစ်ကြီးတို့သည်။ သမုဒ္ဓင်္ဂမာ၊ သမုဒ္ဒရာသို့ ရောက်ကုန်၏။ သမုဒ္ဒနိန္နာ၊ သမုဒ္ဒရာသို့ညွတ်ကုန်၏။ သမုဒ္ဒပေါဏာ၊ သမုဒ္ဒရာသို့ကိုင်းကုန်၏။ သမုဒ္ဒပဗ္ဗာရာ သမုဒ္ဒပဗ္ဘာရာ (ဆဋ္ဌ)၊ သမုဒ္ဒရာသို့ရှိုင်းကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုမြစ်ကြီးတို့တွင်။ မဟာသမုဒ္ဒေါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခယတိ သေယျထာပိ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ၊ ထိုတရားတို့သည်။ အပ္ပမာဒမူလကာ၊ အပ္ပမာဒတရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိ ကုန်၏။ အပ္ပမာဒသမောသရဏာ၊ အပ္ပမာဒတရား၌စုဝေးက်၏။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့တွင်။ အပ္ပမာဒေါ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အာဟုနေယျသုတ္တ

၁၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားပေးလှူအပ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သောဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ ရိုသေစွာ စီရင်အပ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္စလီကရဏီယာ၊ ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသောသူတို့၏လက်အုပ်ချီခြင်းကိုပြုရာဖြစ်ကုန်သော။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခတ္တံ (ပုညက္ခတ္တာ)၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသောအမျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူပြီးသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားလည်းကောင်း။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စကဗုဒ္ဓါလည်းကောင်း။ ဥဘတောတာဂဝိမုတ္တော၊ အရူပသမာပတ်မဂ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသောဖို့တို့ဖြင့် ရူပကာယနာမကာယဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသောအဖို့တို့မှ လွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့လည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တော၊ ပညာဖြင့်ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောပိုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ကာယသက္ခိ၊ နာမကာယဖြင့်နိဗ္ဗာန်ကိုမျက်မှောက်ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိပတ္တော၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကိုမြင်ပြီးသည်၏ အခြားမဲ့၌အထက်မဂ်ဖိုလ်သို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တော၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့် ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါနုသာရီ၊ သဒ္ဓါတရားသို့အစဉ်လျှောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မာနုသာရီ၊ ပညာတရားကိုအစဉ်လျှောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဂေါတြဘူ၊ ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ယောက်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားပေးလှူအပ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခတ္တံ (ပုညက္ခတ္တာ)၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသောအမျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ္တပြီး၏။

၇၊ ပဌမနာထသုတ္တ

၁၇။ Ä (၂၇၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သနာထာ၊ မိမိ၏ကိုးကွယ်ရာရှိကုန် သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာဟိဟရထ စ၊ မနေကြကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာထော၊ မိမိကိုးကွယ်ရာမရှိသောသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာထကရဏာ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကိုပြုတတ် ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့။ သီလဝါ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့် စိတ်ဆို့အပ်သော ကာယဒွါရ ဝစီဒွါရရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ကျက်စားရာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနုမတ္တေသု၊ အဏုမြူအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၏။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခ၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသို့သီလရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓရော၊ ကြားနာအပ်သောပရိယတ်ကို ဆောင်အပ်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ ကြားနာအပ်သောပရိယတ်ကိုဆည်းဖူးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေတေ ဓမ္မာ၊ အကြင်ပရိယတ်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိ ကုန်၏။ သာတ္ထ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ သဗျဉ္ဇနံ (ဆဋ္ဌ)၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်ကျင်မှပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ပရိယတ်တရားတို့သည်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာကာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ အဖန်တလဲလဲလေ့လာအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့လည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသို့များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်လည်း။ နာထကရဏဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်း ရှိသည်။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်သည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသို့ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဗ္ဗစော သုဝစော (ဆဋ္ဌ)၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဝစဿကရဏေဟိ၊ ဆိုလွယ်သော စကားရှိ သောသူ၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုသာသနိံ၊ ဆုံးမကမြစ်သောစကားကို။ ခမော၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ၊ အရိုအသေပြု၍နာယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဗ္ဗစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ ပ။ အနုသာသနိံ၊ ဆုံးမကမြစ်သောစကားကို။ ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ၊ အရိုအသေပြု၍နာယူသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤဆိုလွယ်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၏။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိတာနိ ကိံ ကာရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်သို့ပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ပြုအပ်သောသင်္ကန်းချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်းခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တတ္ထ၊ ထိုအဘယ်သို့ပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ ပြုအပ်သော သင်္ကန်ချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်းခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့၌။ ဒက္ခော၊ လိမ်မာသည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြုပါယာယ၊ ပြီးစေအပ်သောထိုကြီးကြီးငယ်ငယ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့၌အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်တတ်သော ပညာနှင့်။ သမန္နဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတစ်ပါးကိုစီရင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၏။ ယာနိတာနိ ကိံ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်သို့ ပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ပြုအပ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏)။ ပ။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတစ်ပါးကိုစီရင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤကြီးကြီးငယ်ငယ်သောသင်္ကန်းချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှု၌လိမ္မာသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မကာမော၊ တရား၌အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အချင်းချင်းရောယှက်ခြင်းကင်းသောအဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ အချင်းချင်းယောယှက်ခြင်းကင်းသောဝိနည်းတရား၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ အချင်းချင်းရောယှက်ခြင်းကင်းသောဝိနည်းတရား၌များမြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မကာမော၊ တရား၌အလိုရှိသည်။ Ä (၂၇၆) ယံပိဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ ပိယသမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုဆိုတတ်သည်။ ယံပိဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အချင်းချင်းရောယှက်ခြင်းကင်းသောအဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ အချင်းချင်းရောယှက်ခြင်းကင်းသောဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ များမြတ်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရား၌ အလိုရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်ငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ အားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လရှိသည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသ၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ယံပိ ဝိဟရတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းနေ၏။ ထာမဝါ၊ အားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လရှိသည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသောအဖြစ်တည်းဟူသော သဘောရှိသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောရှိတရားမည်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတရီတရ စီဝရပိဏ္ဍပါတ သေနာသနဂိလာနပစ္စယ ဘေသဇ္ဇ ပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသောသင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း သူနာတို့၏ အထောင်အပံ့အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့။ ဣတရီတရ စီဝရပိဏ္ဍပါတ သေနာသနဂိလာန ပစ္စယဘေသဇ္ဇ ပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသောသင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း သူနာတို့၏ အထောင်အပံ့အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤရောင့်ရဲလွယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောရှိတရားမည်၏။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတိမာ၊ သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိ၏ရင့်သည်၏ အဖြင့်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကို လည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတိမာ၊ သတိရှိသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ ပရဂမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိရင့်သည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ယံပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ စိရတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်သည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသို့သတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောရှိတရားမည်၏။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကိုဖောက်ခွဲ တတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုသိတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကိုဖောက်ခွဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုသိတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ယမ္ပိ ဟောတိ၊ အကြင်သို့မူလည်းဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤပညာရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောရှိတရားမည်၏။ (၁၀)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရထ၊ မနေကြကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာထော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသောသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နာထကရဏာ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယနာထသုတ္တ

၁၈။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒုတိယနာထကရဏသုတ်ကို။ မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသောအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ “အာမန္တေ”သိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဘဒ္ဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၂၇၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရထ၊ မနေကြကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာထော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသောသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာထကရဏာ၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုသော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့်ပိတ်ဆို့အပ်သောကာယဒွါရဝစီဒွါရရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ကျက်စားရာနှင့် ပြည့်စုံပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနုမတ္တေသု၊ အနုမြူအတိုင်းရှည် ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿဝီ၊ ဘေးအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသီလရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသီလရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုသီလနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသီလရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကို ပြုတတ်သော သဘောတရားမည်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုသော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ သုတဓရော၊ ကြားအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆောင်၏။ သုတသန္နိစယော၊ ကြားအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆည်းပူး၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်ပရိယတ္တိဓမ္မတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သာတ္ထာ သာတ္ထံ (ဆဋ္ဌ)၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ သဗျဉ္ဇနံ (ဆဋ္ဌ)၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ပရိယတ်တရားတို့သည်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း အား။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲ ရှုအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီး ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသီလ ရှိသော သူကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အထက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသီလရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿံ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုအကြောင်းဖြင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မာ၊ ဤမျာသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်လည်း။ နာတကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဘော်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိ၏။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးခြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည်အစဉ်သနာအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေ၊ အားကြီးပွားခြင်းကိုသလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဗ္ဗစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဝစဿကရဏေဟိ၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုသာသနိံ၊ ဆုံးမကဖြစ်အပ်သောစကားကို။ ခမော၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟိ၊ အရိုအသေပြု၍ နာယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုဗ္ဗစော၊ ဆိုလွယ်သော စကားရှိ၏။ သောဝစဿကရဏေဟိ၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုဆိုလွယ်သောစကားကိုဆိုသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုဆိုလွယ်သောစကားရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့အပ်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ Ä (၂၇၈) မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သေား။ တဿ၊ ထိုဆိုလွယ်သောစကားရှိသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ နော ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသို့ဆိုလွယ်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရေဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်၏။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ ယာနိတာနိ ကိံ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်သို့ ပြုရအံ့နည်းဟု မေး၍ပြုအပ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်း ခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) တတ္ထ၊ ထိုအဘယ်သို့ ပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ပြုအပ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့၌။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြူပါယာယ၊ ပြီးစေအပ်သောထိုကြီးကြီးငယ်ငယ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်း ခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှု၌အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်တတ်သောပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတစ်ပါးကိုစီရင်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ် ကုန်သော။ ယာနိတာနိ ကိံ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်အမှုကိုပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ ပြုအပ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်း ခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ တတ္ထ၊ ထိုအဘယ်အမှုကိုပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ပြုအပ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်း ခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသောအမှုတို့၌။ ဒက္ခော၊ လိမ်မာ သည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြူပါယာယ၊ ပြီးစေအပ်သော ထိုကြီးကြီးငယ်ငယ်သော သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း သပိတ်ဖုတ်ခြင်း ခြေဆေးခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းအစရှိသော အမှု၌ အကြောင်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်တတ်သောပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတစ်ပါးကိုစီရင်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုပညာရှိသောသူကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုပညာရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိကဿ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုပညာနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤပညာရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောမည်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မကာမော၊ တရား၌အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိယသမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အချင်းချင်းရောရှက်ခြင်းကင်းသောသုတ်အဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ အချင်းချင်းရောရှက်ခြင်းကင်းသောဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ မြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မကာမော၊ တရား၌အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိယမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အချင်းချင်းရောရှက်ခြင်းကင်းသောသုတ်အဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ အချင်းချင်းရောရှက်ခြင်းကင်းသော ဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ မြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုတရား၌အလိုရှိသောသူကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုတရား၌အလိုရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုတရား၌အလိုရှိသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤတရား၌ အလိုရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကို ပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ အားအစွမ်းရှိသည်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လ ရှိသည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ် ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ အားအစွမ်းရှိသည်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လရှိသည့်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုအားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ မကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည် လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုအားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုအားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ ပရိဟာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသောသင်္ကန်ဆွမ်း ကျောင်းသူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောက်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသော သင်္ကန်, ဆွမ်း, ကျောင်း, သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောက်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ Ä (၂၇၉) ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုရောင့်ရဲလွယ်သော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုရောင့်ရဲလွယ်သော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည် အစဉ်သနားအပ်သော။ မဇ္ဈိမာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုရောင့်ရဲလွယ် သော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကို ပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကို လည်းကောင်း။ စိရကာသိတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့ နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်း သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိ၏ရင့်သည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း ၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသတိနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုသတိနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ နဝါနုကမ္ပိတဿ၊ သီတင်းငယ်သော ရဟန်းသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုသတိနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤသတိ နှင့် ပြည့်စုံသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်လည်း။ နာထကရဏော၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကိုဖောက်ခွဲတတ် သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ် သော။ ဥဒယတ္ထဂါနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုသိတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကိုဖောက်ခွဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခာယဂါမိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏တန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဥဒယထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုသိတတ်သော။ ပညာ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ထေရာ၊ မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုပညာရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမ ကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်။ နံ၊ ထိုပညာရှိသော ရဟန်းကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုသင့်၏။ အနုသာသိတဗ္ဗံ၊ ဆုံးမကမြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ထေရာနုကမ္ပိတဿ၊ မထေရ်ကြီးသည်အစဉ်သနားအပ်သော။ တဿ၊ ထိုပညာရှိသော ရဟန်းအား။ ပ။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အယံပိ ဓမ္မာ၊ ဤပညာရှိသောသူ၏သဘောသည်လည်း။ နာထကရေဏာ၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သောသဘောတရားမည်၏။ (၁၀)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော့။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရထ၊ မနေကြကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာထော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသောသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နာထကရဏာ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ အဘိနန္ဒုံ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပဌမအရိယာဝါသသုတ္တ

၁၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ အရိယာဝါသေ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဝသိံ သု ဝါ၊ မှီ၍မူလည်း နေကုန်ပြီ။ အာဝသန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ဆဲ။ အာသသိဿန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်း နေကုန်လတ္တံ့။ တေ အရိယာဝါတာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပတီနော၊ ငါးပါးသောကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါတို့ကိုပယ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဠင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ခြောက်ပါးသောကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကရက္ခော၊ တစ်ပါးသော တရားအစောင့်အရှောက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုရာပေဿနော၊ လေးပါးသောမှီရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပနုဏ္ဏပစ္စေကသစ္စော၊ ပယ်အပ်ပြီးသောမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့သည် အသီးသီးရှုအပ်သောသစ္စာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဝုယသဋ္ဌေသနော၊ ကောင်းစွာ မယုတ်သော စွန့်အပ်သောရှာမှီးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဝိလသင်္ကပ္ပေါ၊ မနောက်ကျူသောအကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓကာယသင်္ခါရော၊ ငြိမ်းပြီးသောကာယသင်္ခါရရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဝိမုတ္တပညော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ Ä (၂၈၀) ယေ အရိယဝါသေ ယေ အရိယဝါသာ (ဆဋ္ဌ)၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဝသိံသု ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ပြီ။ အာဝသန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ဆဲ။ အာဝသိဿန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်လတ္တံ့။ တေ အရိယာဝါတာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုတိယအရိယာဝါသသုတ္တ

၂၀။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုရုသု၊ ကုရုတိုင်းတို့၌။ ကမ္မာသဓမ္မံ နာမ၊ ကမ္မာသဓမ္မအမည်ရှိသော။ ကုရုနံ၊ ကုရုတိုင်းတို့၏။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုကမ္မာသဓမ္မအမည်ရှိသောနိဂုံး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမေန္တသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ အရိယာဝါသေ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဝသိံသု ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ပြီ။ အာဝသန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ဆဲ။ အာသသိဿန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်း နေကုန်လတ္တံ့။ တေ အရိယာဝါတာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါတို့ကိုပယ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဠင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ခြောက်ပါးသောကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကာရက္ခော၊ တစ်ပါးသော တရားအစောင့်အရှောက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုရာပဿနော၊ လေးပါးသောမှီရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပနုဏ္ဏပစ္စေကသစ္စော၊ ပယ်နှုတ်အပ်ပြီးသောမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့သည် အသီးသီးရှုအပ်သော သစ္စာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဝယသဋ္ဌေသနော၊ ကောင်းစွာ ယုတ်သော စွန့်အပ်သောရှာမှီးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဝိလသင်္ကပ္ပေါ၊ မနောက်ကျူသောအကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဿဒ္ဓကာယသင်္ခါရော၊ ငြိမ်းပြီးသော ကာယသင်္ခါရရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသော ကျေးဇူးမဲ့ဖြစ်သော အင်္ဂါတို့ကို ပယ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စသည်။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ ငါးပါးသောကျေးဇူးမဲ့ ဖြစ်သော အင်္ဂါတို့ကိုပယ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ခြောက်ပါးသောကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ရူပံ၊ အဆင်းရူပါရုံကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပေက္ခကော၊ လျစ်လျူရူသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သောတေန၊ နားဖြင့်။ သဒ္ဒံ၊ အသံသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပ။ ဃာနေန၊ နှာခေါင်းဖြင့်။ ဂန္ဓံ၊ အနံ့ဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဇိဝှာယ၊ လျှာဖြင့်။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ သယိတွာ၊ လျက်၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒုမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပက္ခောကော၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့ထိ၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပေက္ခကော၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ် ၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ဓမ္မာရုံကို။ ဝိညာယ၊ သိ၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပေက္ခကော၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠင်္ဂသမန္နာဂတော၊ ခြောက်ပါးသော ကျေးဇူးတည်းဟူသော အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကရက္ခော၊ တစ်ပါးသော တရားအစောင့်ရှောက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတာရက္ခေန၊ သတိတည်းဟူသော အစောင့်အရှောက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကာရက္ခော၊ တစ်ပါးသော တရားစောင့်အရှောက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတုရပဿနော၊ လေးပါးသောမှီရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသာသနာ တော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သင်္ခါယ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ဧကံ၊ အချို့သော မှီဝဲသင့်သော ပစ္စည်းလေးပါးကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သင်္ခါယ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ဧကံ၊ အချို့သော သည်းခံ သင့်သောအချမ်းအပူစသည်ကို။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံ၏။ သင်္ခါယ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ဧကံ၊ အချို့သော ကြဉ်ရှောင်သင့်သော ဆင်ကြမ်း မြင်းကြမ်းစသည်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေတိ၊ ကြဉ်ရှောင်၏။ သင်္ခါယ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်၍။ ဧကံ၊ အချို့သော ပယ်ဖျောက်သင့်သော ကာမဝိတတ်စသည်ကို။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတုရပဿနော၊ လေးပါးသောမှီရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

Ä (၂၈၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပနုဏ္ဏပစ္စေကသစ္စော၊ ပယ်နှုတ်အပ်ပြီးသောမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ တို့သည် အသီးအသီးရှုအပ်သောသစ္စာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သမဏဗြဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏။ ပုထုနိ၊ များစွာကုန်သော။ ယာနိတာနိ ပစ္စေကသစ္စာနိ၊ အကြင်အသီးအသီးရအပ်သောသစ္စာတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣဒံ ဣမာနိ ပစ္စေကသစ္စာနိ၊ ဤအသီးအသီးရအပ်သောသစ္စာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ “လောကော၊ သတ္တလောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့ လည်းကောင်း။ “လောကော၊ သတ္တလောက သည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “လောကော၊ သတ္တလောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “လောကော၊ သတ္တလောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “တံ၊ ထိုသဘောတရားသည်။ ဇီဝံ၊ အသက်မည်၏။ တံ၊ ထိုအသက်မည် သော သဘောတရားသည်။ သရီရံ၊ ကိုယ်မည်၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဇီဝံ၊ အသက်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န ဟောတိ စ၊ မဖြစ်လည်းမဖြစ်။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုအသီးအသီးရအပ်သောသစ္စာတို့သည်။ နုဏ္ဏာနိ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ပနုဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းစွာ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ စတ္တာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဝန္တာနိ၊ အန်အပ်ကုန်သည်။ မုတ္တာနိ၊ လွှတ်အပ် ကုန်သည်။ ပဟီနာနိ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ပဋိနိဿဋ္ဌာနိ၊ တစ်ဖန်မပြန်သောအားဖြင့် စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပနုဏ္ဏာပစ္စေကသစ္စော၊ ပယ်နှုတ်အပ်သောမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့သည် အသီးအသီးရအပ်သောသစ္စာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမဝယသဋ္ဌေသနော၊ ကောင်းစွာမယုတ်သော စွန့်အပ်သောရှာမှီးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမေသနာ၊ ကာမကို ရှာမှီးခြင်းသည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဝေသနာ၊ ဘဝကို ရှားမှီးခြင်းသည်။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြဟ္မစရိယေသနာ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ရှာမှီးခြင်းသည်။ ပဋိပဿဒ္ဓါ၊ ငြိမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမဝယသဋ္ဌေ၊ ကောင်းစွာမယုတ်သော စွန့်အပ်သောရှာမှီးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာဝိလသင်္ကပ္ပေါ၊ မနောက်ကျူသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမသင်္ကပ္ပေါ၊ ကာမနှင့် စပ်သောအကြံသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသနှင့် စပ်သောအကြံသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟိံ သာသင်္ကပ္ပေါ၊ သူတစ်ပါးကိုညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့် စပ်သောအကြံသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာဝိလသင်္ကပ္ပေါ၊ မနောက်ကျူသောအကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းသည်။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဿဒ္ဓကယသင်္ခါရော၊ ငြိမ်းပြီးသောကာယသင်္ခါရရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော် ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုခဿ စ၊ သုခိန္ဒြေကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဒုက္ခိန္ဒြေကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌ပင်လျှင်။ သောမနဿဒေါမနဿာနံ၊ သောမနဿိန္ဒြေ ဒေါမနဿိန္ဒြေတို့၏။ အတ္ထရင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဒုက္ခမသုခံ၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်းမဟုတ်သော။ ဥပေက္ခာသတိပရိသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည်ဖြစ်စေအပ်သောသတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်း ရှိသော။ စတုတ္ထဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဿဒ္ဓကာယသင်္ခါရော၊ ငြိမ်းပြီးသောကာယသင်္ခါရရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာ တော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မောဟာ၊ တွေဝေခြင်းမှ။ ဝိမုတံ၊ လွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝိမုတ္တောပညော၊ ကောင်း စွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလော၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်၏။ တာလာဝတ္ထုကတော၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ပြုအပ်၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မော၊ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ “မေ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်၏။ ပ။ Ä (၂၈၂) မေ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဥစ္ဆိန္နမူလော၊ ဖြတ်အပ်ပြီးသောအမြစ်အရင်းရှိ၏။ တာလဝတ္ထုကတော၊ ထန်းပင်၏တည်ရာသကဲ့သို့ပြုအပ်ပြီ။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မော၊ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝိမုတ္တပညော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောပညာရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၀)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတီတံ၊ အတိတ်ဖြစ်သော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလ၌။ ယေဟိ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ယော အရိယာ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရိယာဝါသေ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ် တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အာဝသိံသု၊ မှီ၍နေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလ၌။ ယေဟိ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့။ အရိယာဝါသေ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အာဝသိဿန္တိ၊ မှီ၍နေကုန်လတ္တံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ အရိယာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဝ အရိယာဝါသေ၊ ဤအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အာဝသိဿန္တိ၊ မှီ၍နေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ယေဟိ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရိယာဝါသေ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အာဝသန္တိ၊ မှီ၍နေကုန်ဆဲ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေဝ အရိယာဝါသေ၊ ဤအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကိုသာလျှင်။ အာဝသန္တိ၊ မှီ၍နေကုန်ဆဲ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေ အရိယာဝါသေ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ကို။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဝတိံသု ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ပြီ။ အာဝသန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်ဆဲ။ အာဝသိဿန္တိ ဝါ၊ မှီ၍မူလည်းနေကုန်လတ္တံ့။ တေ အရိယာဝါသာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ နေခြင်းတို့ သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ နာထဝဂ္ဂေါ၊ နာထဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ သေသနာ စ၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍အင်္ဂါငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသောကျောင်းကိုမှီဝဲသော ရဟန်း၏ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍နေခြင်းကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အင်္ဂါနိ စ၊ ငါးပါးသောအင်္ဂါကို ပယ်စွန့်၍ ငါးပါးသောအင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်း၏ယောကျ်ားမြတ်ဟုဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကို ဟောရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သံယောဇနာ စ၊ သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ခိလေန စ၊ စေတောခိလငါးပါး စေတောဝိနိဗန္ဓငါးပါးတို့ကိုမပယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား ကုသိုလ်တို့မှ ယုတ်လျော့ရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အပ္ပမာဒေါ စ၊ ဆင်ခြေစသော ဥပမာဆယ်ပါးဖြင့်အပ္ပမာဒတရား၏ခပ်သိမ်းသော လောကီလောကုတ္တရာကုသိုလ်တရား တို့ထက် လွန်မြတ်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အာဟုနေယျော စ၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တကျိပ်တို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ နာထာ စ၊ ကိုးကွယ်ရာကိုပြုတတ်သော တရားဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အရိယဝါသာ စ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏နေခြင်း ဆယ်ပါးတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၃၊ မဟာဝဂ္ဂ

၁၊ သီဟနာဒသုတ္တ

+၂၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိဂရာဇာ၊ သားတို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သီဟော၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်းသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ အာသယာ၊ နေရာဖြစ်သော ရွှေဂူမှ။ နိက္ခမတိ၊ ထွက်၏။ အာသယာ၊ နေရာဖြစ်သော ရွှေဂူမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဝိဇမ္ဘတိ၊ ကိုယ်ကိုလှုပ်စေ၏။ ဝိဇမ္ဘိတွာ၊ ကိုယ်ကိုလှုပ်စေပြ

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “သီဟော”တိ ဧတံ၊ သီဟောဟူသောဤအမည်သည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ယံ ဒေသေတိ၊ အကြင်ဟော၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ပရိသတ်အလယ်၌ တရားဟောခြင်းသည်။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သီဟနာဒသ္မိံ (သီဟနာဒါ)၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ရဲတင်း သော အသံနှင့် တူသောအသံတော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလာ၊ မြတ်စွာဘုရား ၏ အားတော်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိသမဂတေ၊ မညီမညွတ်သောကမ်းပါးပြတ် စသည်၌ တည်ကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သံဃာတံ၊ သတ်ဖြတ်ညှဉ်းဆဲခြင်းသို့။ မာ အာပါတေသိံ၊ မရောက်စေလင့်။” ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကို။ နဒိတွာ၊ ဟော၍။ ဂေါစရာယ၊ ကျက်စားခြင်းငှာ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီဟောတိ ဧတံ၊ သီဟဟူသော အမည်သည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက် သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်း ကြောင့်။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ၊ ပရိသတ်၌တရားဟောတော်မူခြင်းသည်။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သဟနာဒသ္မိံ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ရဲတင်းသောအသံနှင့် တူသောအသံတော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)

Ä (၂၈၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၏ အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တာနိ တထာဂတဗလာနိ၊ ထိုမြတ်စွဘုရား၏ အားတော်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဌာနသော၊ အကြောင်းဟုတ်သောအားဖြင့်။ အဋ္ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ အဋ္ဌာနသော၊ အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ ယေနပိ ဉာဏေန၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဌာနယော၊ အကြောင်းဟုတ်သောအားဖြင့်။ အဋ္ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ အဋ္ဌာနသော၊ အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့အကြောင်း ဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင် အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာနံ၊ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မသမာဒါနံ၊ ကံကို ဆောက်တည်ခြင်းတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ဌာနသော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ဟေတုသော၊ ဇနကဖြစ်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင် ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာနံ၊ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မသမာဒါနာနံ၊ ကံကိုဆောက်တည်ခြင်းတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ဌာနသော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ဟေတုသော၊ ဇနကဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤဆောက်တည်အပ်သော ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံအကျိုးကို သိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား ၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်တော်အား မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗတ္ထဂါမိနိံ၊ အလုံးစုံသောသုဂ္ဂတိ ဒုဂ္ဂတိဘုံနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပဋိပဒံ၊ ကုသိုလကံ, အကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကျင့်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗတ္ထဂါမိနိံ၊ အလုံးစုံသော သုဂ္ဂတိ ဒုဂ္ဂတိတုံနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပဋိပဒံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်တည်းဟူသော အကျင့်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့သုဂ္ဂတိဘုံ ဒုဂ္ဂတိဘုံနိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဓာတုံ၊ စက္ခုဓာတ်ကာမဓာတ်အစရှိသောများသောဓာတ်ရှိသော။ နာနာဓာတုံ၊ ထိုစက္ခုဓာတ် ကာမဓာတ်အစရှိသည်တို့၏ အထူးထူးသောလက္ခဏာရှိသော။ လောကံ၊ ခန္ဓာအစရှိသော သင်္ခါရလောက ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနပိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဓာတုံ၊ စက္ခုဓတ်ကာမဓာတ်အစရှိသောများသောဓာတ်ရှိသော။ နာနာဓာတုံ၊ ထိုစက္ခုဓာန်ကာမာဓာတ် အစရှိသော အထူးထူးသောလက္ခဏာရှိသော။ လောကံ၊ ခန္ဓာအစရှိသောသင်္ခါရလောကကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့များစွာသော ဓာတ်တို့၏ အထူးထူးသောသဘောရှိသောခန္ဓာစသောသင်္ခါရလောကကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည် လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နာနာဝိမုတ္တိကတံ၊ အထူးထူးသောအလိုနှလုံးသွင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တာဝါတို့၏။ နာနာဝိမုတ္တိကတံ၊ အထူးထူးသောအလိုနှလုံးသွင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့သတ္တဝါ တို့၏ အထူးထူးသောအလိုနှလုံးသွင်းရှိသည်၏အဖြစ်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည် လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်တော်အား မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရသတ္တာနံ၊ တစ်ပါးသောသတ္တဝါတို့၏။ ပရပုဂ္ဂလာနံ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တံ၊ သဒ္ဓါအစရှိသောယဣန္ဒြေရင့်သည်၏အဖြစ် နုသည်၏ အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ Ä (၂၈၄) ပရသတ္တာနံ၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါတို့၏။ ပရပုဂ္ဂလာနံ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တံ၊ သဒ္ဓါအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့၏ရင့်သည်အဖြစ် နုသည်၏အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့ တပါးသောသတ္တဝါတို့၏ သဒ္ဓါအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့၏ ရင့်သည်၏အဖြစ် နုသည်၏အဖြစ်ကို သိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမြင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ တည်စေတော်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဈာနဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ္တီနံ၊ ဈာန်ဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ်တို့၏။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဝေါဒါနံ၊ ဖြူစင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနပိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့ဈာန်ဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ်တို့၏ ညစ်ညူးခြင်းဖြူစင်ခြင်းထခြင်းကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အား မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ (ကိံ အနုဿရတိ၊ အဘယ်သို့အဖန်တလဲလဲအောက် မေ့နိုင်သနည်း။) ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာကမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကို လည်းကောင်း။ တိဿောတိ ဇာတိယော၊ လေးခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ ဇာတိယော၊ ငါးခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသပိ ဇာတိယော၊ ဆယ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိံသမ္ပိ ဇာတိယော၊ သုံးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ လေးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော၊ ငါးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကေင်း။ ဇာတိသတမ္ပိ၊ ဘဝတရာကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသဟဿမ္ပိ၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ သံဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကို လည်းကောင်း။ အနုဿရတိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ဘုံဘဝ၌။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့သောအမည်ရှိသော။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့သောအဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့သောအစာအဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အသက်အပိုင်းအခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တတော၊ ထိုဘုံဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ အမုတြ၊ ဤမည်သောဘဝ၌။ ဥဒပါဒိံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတြာပိ၊ ထိုဘုံဘဝ၌လည်း။ “ဧဝံ နာမော၊ ထိုသို့သောအမည်ရှိသော။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့သောအနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့သောအဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့သော အစာအဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အသက်အပိုင်းအခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တတော၊ ထိုဘုံဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤဘုံဘဝ၌။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရတိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အချင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွှန်ခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ ဣဒံ အယ ပုဗ္ဗေဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကံပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွှန်ခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသို့ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ကြောင်းဖြစ်သော ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ ရဲတင်းသောစကားကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အဘိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတော၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူသနည်း။) “ဝတ၊ စင်စစ်။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဥပဝါဒကာ၊ စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မိစ္ဆာအယူရှိကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ကမ္မသမာဒါနာ၊ မိစ္ဆာအယူကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပန္နာ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ Ä (၂၈၅) ကာယသုစရိတေန၊ ကာယသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီသုစရိတေန၊ ဝစီသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အနုပဝါဒကာ၊ မစွပ်စွဲတတ်ကုန်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ ကောင်းသော အယူရှိကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမ္မာဒါနာ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သောကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပန္န၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို လည်းကောင်း။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုနသော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ ထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တာ မာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မုပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသတ္တဝါတို့ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာတဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့၏ အသံကဲ့သို့ ရဲတင်းသော အသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရား၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို လည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော် မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၍သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့အရဟတ္တဖိုလ်သို့၍ နေကြောင်းဖြစ်သော အာသဝက္ခယဉာဏ်သည်လည်းကောင်း။ တထဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အား တော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကိ။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိကသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်ေးသ အသံကို။ နာဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၁၀)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေတိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဌာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ရဲတင်းသော အသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသေ စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တာနိ တထာဂနတဗလာနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အားတော်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ အဓိဝုတ္တိပဒသုတ္တ

၂၂။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်ဒသဗလဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်တည်းဟူသော တရားတို့သည်။ တေသံ တေသံ အဓိမုတ္တပဒါနံ၊ ထိုထိုသို့သောသဒ္ဒါမျှကိုအကြီးအမှုးပြု၍ သဒ္ဒပညတ်၏ အကြောင်း ခန္ဓာ အာယတန ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော တရားတို့ကို။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတ္ထ၊ ထိုဒသဗလဉာဏ်သဗ္ဗညုတဉာဏ်တို့၌။ တေသံ တေသံ၊ ထိုထိုအယူရှိသောသူတို့အား။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သော သူသည်။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသော တရားကိုမူလည်း။ “အတ္ထီ”တိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ ဉဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသော တရားကိုမူလည်း။ “နတ္ထီ”တိ၊ မရှိဟူ၍။ ဉဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ ဟီနံ ဝါ၊ ယုတ်သော တရားကိုမူလည်း။ “ဟီန”န္တိ၊ ယုတ်၏ဟူ၍။ Ä (၂၈၆) ဉဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ သဥတ္တရံ ဝါ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားရှိသော တရားကိုမူလည်း။ “သဥတ္တရ”န္တိ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော တရားဟူ၍။ ဉဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ အနုတ္တရံ ဝါ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော တရားကိုမူလည်း။ “အနုတ္တရ”န္တိ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော တရားဟူ၍။ ဉဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိသာရဒေါ၊ ကင်းသော ရွံရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဇာနာမိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ တံ၊ ထိုတရာကို။ ဉာတေယျံ ဝါ၊ သိမူလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌေယျံ ဝါ၊ မြင်မူလည်းမြင်အပ်၏။ သစ္ဆိကရေယျံ ဝါ၊ မျက်မှောက်မူလည်း ပြုအပ်၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဥဿတိ ဝါ၊ သိမူလည်းသိလတ္တံ့။ ဒက္ခိတိ ဝါ၊ မြင်မူလည်း မြင်လတ္တံ့။ သစ္ဆိကရိဿတိ၊ မျက်မှောက်ပြုမူလည်းပြုလတ္တံ့။ ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဉာဏာနံ၊ ဉာဏ်တို့တွင်။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုတရားတို့၌။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ဉာဏံ၊ အကြင်သိတတ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤသဘောအားလျော်စွာ သိတတ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်သည်။ အနုတ္တရိယံ၊ လွန်မြတ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မာ ဝါ ဉာဏာ၊ ဤသဗ္ဗညုတဉာဏ်မှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီတနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တာနိ တထာဂတဗလာနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏အားတော်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ အဋ္ဌာနသော၊ အကြောင်းမဟုတ်သော အားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယမ္ပိ ယေနပိ ဉာဏေန၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဌာနသော၊ အကြောင်းဟုတ်သောအားဖြင့်။ အဋ္ဌာနဉ္စ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ အဋ္ဌာနသော၊ အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့အကြောင်းဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏ်တော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောစကားကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာနံ၊ အတိတ်အနာဂတ် ပုစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မသမာဒါနာနံ၊ ကံကိုဆောက်တည်ခြင်းတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ဌာနသော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ဟေတုသော၊ ဇနကဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်တော်ဖြင့်လည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့ ကံကိုဆောက်တည်ခြင်းတို့၏ အကျိုးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗတ္ထဂါမိနိံ၊ အလုံးစုံသောသုဂတိဘုံ ဒုဂ္ဂတိဘုံနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပဋိပဒံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကျင့်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသိုသုဂတိဘုံ ဒုဂ္ဂတိဘုံနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကျင့်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဓာတုံ၊ စက္ခုဓာတ်ကာမဓာတ်အစရှိသောများသောဓာတ်ရှိသော။ နာနာဓာတုံ၊ ထိုစက္ခုဓာတ်ကာမဓာတ်အစရှိသည်တို့၏ အထူးထူးသောသဘောလက္ခဏာရှိသော။ လောကံ၊ ခန္ဓာအစရှိသောသင်္ခါရလောကကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယမ္ပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့များစွာသောဓာတ်တို့၏ အထူးထူးသောသဘောရှိသောခန္ဓာစသော သင်္ခါရလောကကို သိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နာနာဓိမုတ္တိကတံ၊ အထူးထူးသောအလိုနှလုံးသွင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယံပိ (ယေနပိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့ အထူးထူးသော အလိုနှလုံးသွင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရသတ္တာနံ၊ တစ်ပါးသောသတ္တဝါတို့၏။ ပရပုဂ္ဂလာနံ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တံ၊ သဒ္ဓါအစရှိသောဣန္ဒြေတို့၏ရင့်သည် နုသည်၏ အဖြစ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယံပိ (ယေနပိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့တစ်ပါးသောသတ္တဝါတို့၏ သဒ္ဓါအစရှိသောဣန္ဒြေတို့၏ရင့်သည်နုသည်၏ အဖြစ်ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ (၆)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဈာနဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ္တီနံ၊ ဈန်ဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ်တို့၏။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဝေါဒါနံ၊ ဖြူစင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယံပိ (ယေနပိ ဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့ဈာန်ဝိမောက္ခသမာဓိသမာပတ်တို့၏ ညစ်ညူးခြင်းဖြူစင်ခြင်းထခြင်းကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၇)

Ä (၂၈၇) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိ ဝါသေ၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကံပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ အာနန္ဒ၊ အနာန္ဒာ။ ယံပိ (ယေနပိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ကြောင်းဖြစ်သော ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၈)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိတ်အမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဏ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ေ။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယံပိ (ယေန ဉာဏေန၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤသို့သတ္တဝါတို့ကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်သည်လည်း။ ပ။ (၉)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါ၊ တရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါ တရား၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို လည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယံပိ (ယေနဝိဉာဏေန)၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ မရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဒံပိ၊ ဤအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍နေကြောင်းဖြစ်သော အာသဝက္ခယဉာဏ်သည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တထာဂတဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ဉာဏတော်အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောအသံကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ (၁၀)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အာသဘံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ အရာကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ သီဟနာဒံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အသံကဲ့သို့ရဲတင်းသောစကားကို။ နဒတိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစက္ကံ၊ မြတ်သော တရားတည်းဟူသောစက်ကို။ ပဝတ္တေတိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တာနိ တထာဂတဗလာနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အားတော်တို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ကာယသုတ္တ

၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာမဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ ဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒေသံ၊ အာပတ်အစုသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုအာပတ်အစုသို့ ရောက်သော ရဟန်းကို။ အနုဝိစ္စ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်သက်ဝင်၍။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ ဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒေသံ၊ အာပတ်အစုသို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာဓု အာယာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစ္စရိက်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ကာယသုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်ကို။ ဘဝေတု၊ ပွားစေလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနုဝိစ္စ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်သက်ဝင်၍။ ဝိညူဟိ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ဝုစ္စမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော။ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ကာယသုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ၊ ဤကာယသုစရိုက်တရားတို့ကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။

Ä (၂၈၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့ နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ ဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒေသံ၊ အာပတ်အစုသို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုအာပတ်အစုသို့ ရောက်သော ရဟန်းကို။ အနုဝိစ္စ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်သက်ဝင်၍။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ ဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒေသံ၊ အာပတ်အစုသို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဝစီသုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်ကို။ ဘာဝေတု၊ ပွားစေလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနုဝိစ္စ၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်သက်ဝင်၍။ ဝိညူဟိ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဝစီသုစ္စရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ၊ ဤဝစီသုစရိုက်လေးပါးတို့ကို။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဘော၊ လောဘကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ ပ။ မောဟော၊ မောဟကို။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဥပနာဟော၊ ရညိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမှုခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗံ၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗော၊ မပယ်အပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗံ၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗံ၊ မပယ်အပ်။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဂဟပတိဿ ဝါ၊ သူကြွယ်အားလည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တဿ ဝါ၊ သူကြွယ်သားအားလည်းကောင်း။ ဓနေနဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓညေနဝါ၊ စပါးဖြင့်လည်းကောင်း။ ရဇတေနဝါ၊ ငွေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇာတရူပေနဝါ၊ ရွှေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ တတြ၊ ထိုသို့ပြည့်စုံရာ၌။ အညတရသ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဒါသဿ ဝါ၊ ကျေးကျွန်အားလည်းကောင်း။ ဥပဝါသဿ ဝါ၊ မှီ၍နေသော ပရိသတ်အခြံအရံအားလည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမဿ ဂဟပတိဿ ဝါ၊ ဤသူကြွယ်အားလည်းကောင်း။ ဣမဿ ပဟပတိပုတ္တဿ ဝါ၊ ဤသူကြွယ်သားအားလည်းကောင်း။ ဓနေနဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓညေနဝါ၊ စပါးဖြင့်လည်းကောင်း။ ရဇတေနဝါ၊ ငွေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇာတရူပေနဝါ၊ ရွှေဖြင့်လည်းကောင်း။ န ဣဇ္ဈေယျ၊ မပြည့်စုံပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ဩ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သဘောအကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သမဏော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်းအနာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍သူနာတို့အားလျောက်ပတ်သောအသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ရရာ၌။ အညတရဿ၊ အမှတ်မရှိသော။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနိဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇ ပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်းအနာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍သူနာတို့အားလျောက်ပတ်သောအသက်၏ အရံအထားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ဩကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤအကြံကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နေဝ ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုရှိသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “သဒ္ဓေါတိ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “သီလဝါတိ၊ သီလရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာနော၊ ဖြစ်လတက်။ “ဗဟုဿတောတိ၊ များသောအကြားအမြင် ရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သင်္ဂဏိကာရာမော၊ ခြွေရံပရိသတ်တည်းဟူသော အပေါင်းအဘော်ကိလေသာတည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်တို့နှင့် ပေါင်းဖော်စုဝေးခြင်း၌မွေ့လျော်ခြင်းရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “ပဝိဝိတ္တောတိ၊ ဆိတ်သောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိခြင်းရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “ဥပဋ္ဌိတသတိ၊ ထင်သောသတိရှိသောသူဟူ၍။ Ä (၂၈၉) မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သော စိတ်ရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “သမာဟိတောတိ၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သူတစ်ပါးတို့သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “ပညာဝါ၊ ပညာမရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သူတစ်ပါးတို့သိပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အခီဏာသဝေါ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “ခီဏာသဝေါတိ၊ ရဟန္တာတည်းဟူသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနေယျုံ၊ သူတစ်ပါးတို့သိုပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသဒ္ဓါတရားစသည်မရှိဘဲလျက်သဒ္ဓါတရားစသည်ရှိ၏ဟု မိမိကိုယ်ကိုသူတစ်ပါးတို့သိစေလိုသောသဘောကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ၊ ဤသဘောတရားတို့ကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဝါစယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ နော ပဟာတဗ္ဗာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မောဟော၊ မောဟသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တထာ ဟိ (တတော ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဣရိယတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့်သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ မောဟော၊ မောဟသည်။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမှုခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ ဟိ (တတော ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဣရိယတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န ဣရိယတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ ပစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိမစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသ်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န ဣရိယတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဧဝဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ တထာ ဟိ (တတော ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န ဣရိယတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိတေသာသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်း မောဟသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်း သည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်း အရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ (တတော ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န ဣရိယတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ မဟာစုန္ဒသုတ္တ

၂၄။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ စေတီသု၊ စေတီတိုင်းတို့၌။ သဟဇာတိယံ၊ သဟဇာတိအမည်ရှိသောမြို့၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေသောအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေတိ၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍”။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မာတော မဟာစုန္ဒဿ၊ အရှင်မဟာစုန္ဒ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကြကုန်၏။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဉာဏဝါဒံ၊ ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားတို့။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ Ä (၂၉၀) မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာနည်း။ “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိတောသူအား။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်ခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရားအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ တထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြုစူခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြားအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘာဝနာဝါဒံ၊ ဘာဝနာနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သောနာမကာရှိသည်။ ဘာဝိတသီလော၊ ပွားစေအပ်သော သီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘာဝိတပညာ၊ ပွားစေအပ်သော ပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုခြင်ခြင်း လောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍တည့်အံ့။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြုစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်လောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ ပစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣေဿာ၊ ငြုစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဉာဏဝဒဉ္စ၊ ဉာဏနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝနာဝါဒဉ္စ၊ ဘာဝနာနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ပါ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သောနာမကာယရှိသည်။ ဘာဝိဘသီလော၊ ပွားစေအပ်သောသီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘာဝိတပညော၊ ပွားစေအပ်သောပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဝတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ အဘူယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ ပါပိကော၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ ပါပိကော၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ။ သော၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အကြောင်းရာအားဖြင့်။ ပဇနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ အလောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်မသိ။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းမောဟသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူးခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၂၉၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒလိဒ္ဒေါဝ၊ ဆင်းရဲသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဍ္ဎဝါဒံ၊ ငါကြွယ်ဝ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အဓနောဝ၊ ဥစ္စမရှိသည်သာလျှင်။ သမနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဓနဝါဝါဒံ၊ ဥစ္စာရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အဘောဂေါဝ၊ စည်းစိမ်မရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဘောဂဝါဝါဒံ၊ စည်းစိမ်ရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ကိသ္မိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျင် ဖြစ်သော။ ဓနကရဏီယော၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သောပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဓညံ ဝါ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ရဇတံ ဝါ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ ဝါ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ဥပနီဟာတုံ၊ ထုတ်ဆောင်၍ပေးခြင်းငှာ။ န သက္ကုဏေယျ၊ မစွမ်းနိုင်အံ့။ တမေနံ၊ ထိုမစွမ်းနိုင်သောယောကျ်ားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ၊ သိကုန်ရာ၏။ (ကိံ ဇာနေယျုံ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်ရသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒလိဒ္ဒေါဝ၊ သူဆင်းရဲသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဍ္ဎဝါဒံ၊ ငါကြွယ်ဝ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဓနောဝ၊ ဥစ္စာမရှိသည်သာလျှင်။ အယံ အာသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဘောဂဝါ၊ စည်းစိမ်းမရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဘောဂဝါဝါဒံ၊ စည်းစိမ်းရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ သေယျထာပိ၊ သိကုန်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တံ၊ ထိုသို့သိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းအကြောင့်နည်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓနကရဏီယေ၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဓညံ ဝါ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ရဇတံ ဝါ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ ဝါ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ဥပနီဟာတုံ၊ ထုတ်ဆောင်၍ပေးခြင်းငှာ။ န သက္ကာတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တထာ တတော တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇာနေယျုံ၊ သိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါအရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဉာဏဝါဒဉ္စ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ပြောဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝနာဝါဒဉ္စ၊ ဘာဝနာတည်းဟူသော ပြောဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သောနာမကာယရှိသည်။ ဘာဝိတသီထော၊ ပွားစေအပ်သောသီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘာဝိတပညော၊ ပွားစေအပ်သောပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါအရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းလောဘသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ အံ့။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိစက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားသိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ုငြိုး ဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဉာဏဝါဒံ၊ ဉာဏနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါအရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ ကောဓောဝ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာန တိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားသိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာ အားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓေ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

Ä (၂၉၂) အာဝုသော၊ ငါအရှင်။ ဘာဝနာဝါဒံ၊ ဘာဝနာနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သော နာမကာယ ရှိသည်။ ဘာဝိတသီလော၊ ပွားစေအပ်သောသီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဘဝိတပညော၊ ပွားစေအပ်သောပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါအရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န စေ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မတည်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဉာဏဝဒဉ္စ၊ ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝနာဝါဒဉ္စ၊ ဘာဝနာနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သော နာမကာယသည်။ ဘာဝိတသီလော၊ ပွားစေအပ်သီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘာဝိတပညော၊ ပွားစေအပ်သောပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုး ဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူးခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍မတည်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မတည်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿာ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအကြောင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုကြောင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုး ဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူးခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအကြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင်းသာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

အာဝုသော၊ အရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အဍ္ဎောဝ၊ ကြွယ်ဝသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဍ္ဎဝါဒံ၊ ကြွယ်ဝ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဓနဝါဝ၊ ဥစ္စာရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဓနဝါဝါဒံ၊ ဥစ္စာရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဘောဂဝါဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဘောဂဝါဒံ၊ စည်းစိမ်ရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုယောကျင်္ားသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်။ ဓနကရဏီယေ၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဓညံ ဝါ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ရဇတံ ဝါ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ ဝါ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ဥပနီဟာတုံ၊ ထုတ်ဆောင်ပေးခြင်းငှာ။ သက္ကုဏေယျ၊ စွမ်းနိုင်ငြားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ၊ သိကုန်ရာ၏။ (ကိံ ဇာနေယျုံ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဍ္ဎောဝ၊ ကြွယ်ဝသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဍ္ဎဝါဒံ၊ ကြွယ်ဝ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဓနဝါဝ၊ ဥစ္စာရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဓနဝါဝါဒံ၊ ဥစ္စာရှိဟူသောစကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆို၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဘောဂဝါဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသည်သာလျှင်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဘောဂဝါဝါဒံ၊ စည်းစိမ်ရှိ၏ဟူသောစကားကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ သေယျထာပိ၊ သိကုန်ရာသကဲ့သို့။ တံ၊ ထိုသိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ၊ တစ်စုံတရာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဓနကရဏီယေ၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သောပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဓညံ ဝါ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ရဇတံ ဝါ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ ဝါ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ဥပနီဟာတုံ၊ ထုတ်ဆောင်၍ ပေးခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တထာ တတော တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇာနေယျုံ သေယျထာပိ၊ သိကုန်ရာသကဲ့သို့။

Ä (၂၉၃) အာဝုသော၊ ငါအရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဉာဏဝါဒဉ္စ၊ ဉာဏ်နှင့် ပြည်စုံ၏ဟူသော စကားကို လည်းကောင်း။ ဘာဝနာဝါဒဉ္စ၊ ဘာဝနာနှင့် ပြည့်၏ဟူသော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာဝိတကာယော၊ ပွားစေအပ်သောနာမကာယရှိသည်။ ဘာဝိတသီလော၊ ပွားစေအပ်သောသီလရှိသည်။ ဘာဝိတစိတ္တော၊ ပွားစေအပ်စိတ်ရှိသည်။ ဘာဝိတပညော၊ ပွားစေအပ်သောပညာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူကျေးဇူးကို ချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ စေ န တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မတည်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြစ်အားဖြင့် သိသောသူအား။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ လောဘော၊ လိုချင်ခြင်းသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနတော၊ အပြားအားဖြင့် သိသောသူအား။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပနာဟော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ မက္ခော၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းသည်။ ပဠာသော၊ အဖျင်မူခြင်းသည်။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဣမံ အာယသ္မန္တံ၊ ဤအရှင်ကို။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ကသိဏသုတ္တ

၂၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသိဏာယတနာနိ၊ အာရမ္မဏိကဖြစ်သော ဈန်တရား၏ တည်ရာဖြစ်သော ကသိုဏ်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာဖြစ်သော အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းမှတ်ပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါးမဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ ပွားစေအပ်သောအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ပထဝီကသိဏံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာသိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ အာပေါကသိုဏ်းမှတပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါးမဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ ပွားစေအပ်သောအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ အာပေါကသိဏံ၊ အာပေါကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ပ။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ တေဇောကသိဏံ၊ တေဇောကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဝါယောကသိဏံ၊ ဝါယောကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ နီလကသိဏံ၊ နီလကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ပီတကသိဏံ၊ ပီတိကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ လောဟိတကသိဏံ၊ လောဟိတ ကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဩဒါတာကသိဏံ၊ ဩဒါတကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အာကာသကသိဏံ၊ အာကာသကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ဖြစ်သော အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်ဖြစ်သော အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာဖြစ်သော အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ ဝိညာဏ ကသိုဏ်းမှ တပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါးမဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ ပွားစေအပ်သောအးဖြင့် အတိုင်းအရှည် မရှိသော။ ဝိညာဏသကိဏံ၊ ဝိညာဏကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကသိဏယတနာနိ၊ အရမ္မဏိကဖြစ်သောဈာန်တရား၏ တည်ရာဖြစ်သောကသိုဏ်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ကာဠီသုတ္တ

၂၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ အဝန္တီသု၊ အဝန္တိတိုင်းတို့၌။ ကုလဃရေ ကုရရဃရေ (ဆဋ္ဌ)၊ ကုလဃရမည်သောမြို့၌။ ပဝတ္တေ၊ ပဝတ္တအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကုလဃရိကာ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ ကာဠီ၊ ကာဠီအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာယနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေနိ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ Ä (၂၉၄) ကုလဃရိကာ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ ကာဠီ၊ ကာဠီအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုမာရိပဉှေသု၊ သတို့သ္မီးဖြစ်သောမာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည် လျှောက်အပ်သော ပြဿနာတို့၌။

(မာရဓီတေ၊ မာရ်မင်း၏တဏှာမည်သောနတ်သ္မီး။) အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဈာယံ (ဈာယန္တော)၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ပိယသာတရူပံ၊ ချစ်အပ်သော သာယာအပ်သောသဘောရှိသော အာရုံ၌ ဖြစ်သောကြောင့်ပိယရူပသာတရူပအမည်ရှိသော။ သေနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စစ်သည်ကို။ ဇေတွာန၊ အောင်မြင်၍။ အတ္ထဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အကျိုးစီးပွား၏။ ပတ္တိံ၊ ဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ တဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး၏။ သန္တိံ၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ သုခံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အကျိုးသစီးပွား၏။ ပတ္တိံ၊ ဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ တဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး၏။ သန္တိံ၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ သုခံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို။ အနုဗောဓိံ၊ ထိုးထွင်း၍သိပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇနေန၊ လူအပေါင်းနှင့်။ သခိံ သက္ခိံ (ဆဋ္ဌ)၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်ကို။ န ကရောမိ၊ မပြု။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူနှင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သခီ သက္ခီ (ဆဋ္ဌ)၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ န သမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္ထံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပထဝီကသိဏ သမာပတ္တိ၊ ပထဝီ ကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တံ၊ ထိုပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို။ အဘိနိဗ္ဗတ္တေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဘဂိနိ၊ နှစ်မ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ပထဝီကသိဏသမာပတ္တိပရမတာ၊ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်၏ မြတ်သောအပိုင်းအခြားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်၏ မြတ်သော အပိုင်းအခြားကို။ အဘိညာသိ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်၏ မြတ်သော အပိုင်းအခြားကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ အဿာဒံ၊ သာယာတတ်သော သမုဒယသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သောနိရောဓသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဉာဏဒဿနံ၊ မဂ်ဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ အဿာဒဒဿနဟေတု၊ သာယာတတ်သော သမုဒယသစ္စာကို မြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အာဒီနဝဒဿနဟေတု၊ အပြစ်ဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နိဿရဏဒဿနဟေတု၊ ထွက်မြောက်ရာဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဉာဏဒဿနဟေတု၊ မဂ်ဟုတ်သည် မဂ်မဟုတ်သည်ကို မြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အတ္ထဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော အကျိုးစီးပွား၏။ ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး၏။ သန္တိ၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းသည်။ ဝိဒိတာ၊ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘဂိနိ၊ နှစ်မ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပေါကသိဏသမာပတ္တိ၊ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေဇောကသိဏသမာပတ္တိ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝါယောကသိဏသမာပတ္တိ၊ ဝါယောကိသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်သ်ည။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နီလသကိဏသမာပတ္တိ၊ နီလကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပီတကသိဏသမာပတ္တိ၊ ပီတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောဟိတကသိဏသမာပတ္တိ၊ လောဟိတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်သ်ည။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဩဒါတကသိဏသမာပတ္တိ၊ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာကာသကသိဏသမာပတ္တိ၊ အာကာသကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ပ။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမာစဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဝိညာဏကသိဏသမာပတ္တိ၊ ဝိညာဏကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်သည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တံ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အဘိနိဗ္ဗတ္တေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဝိညာဏကသိဏသမာပတ္တိပရမတာ၊ ဝိညာဏကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်၏ မြတ်သော အပိုင်းအခြားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုဝိညာဏသကိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်၏ မြတ်သော အပိုင်းအခြားကို။ အဘိညာသိ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်၏ မြတ်သောအပိုင်းအခြားကို။ အဘိညာသိ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်၏ မြတ်သော အပိုင်းအခြားကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိတော်မူ၍။ အဿာဒံ၊ သာယာတတ်သောသမုဒယသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ဟုဆိုအပ်သောဒုက္ခသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဉာဏဒဿနံ၊ မဂ်ဟုတ်သည် မဂ်မဟုတ်သည်ကိုမြင်တတ်သောမဂ္ဂသစ္စာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ တဿ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဿာဒဒဿနဟေတု၊ သာယာတတ်သောသမုဒယသစ္စာကိုမြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အာဒီနဝဒဿနဟေတု၊ အပြစ်ဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နိဿရဏဒဿနဟေတု၊ ထွက်မြောက်ရာဖြစ်သောနိရောဓသစ္စာကိုမြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဉာဏဒဿနဟေတု၊ မဂ်ဟုသည် မဂ်မဟုတ်သည်ကိုသိမြင်တတ်သော မဂ္ဂသစ္စာကိုမြင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အတ္ထဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော အကျိုးစီးပွား၏။ ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး၏။ ဝိဒိတာ၊ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂနိ၊ နှမ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုမာရိပဉှေသု၊ သတို့သ္မီးဖြစ်သော မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်လျှောက်အပ်သော ပြဿနာတို့၌။

Ä (၂၉၅) “ (မာရဓီတေ၊ မာရ်မင်း၏တဏှာမည်သောနတ်သ္မီး။) အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဈာယံ (ဈာယန္တော)၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ပိယသာတရူပံ၊ ချစ်အပ်သာယာအပ်သော သဘောရှိသောအာရုံ၌ ဖြစ်ခြင်းကြောင့်ပိယရူပသာတရူပအမည်ရှိသော။ သေနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စစ်သည်ကို။ ဇေတွာန၊ အောင်မြင်၍။ အတ္ထဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသေ အကျိုးစီးပွား၏။ ပတ္တိံ၊ ဖြစ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဟဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး၏။ သန္တိံ၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ သုခံ၊ အရတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို။ မနုဗောဓိံ၊ ထိုးထွင်း၍သိပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇနေန၊ လူအပေါင်းနှင့်။ သခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်ကို။ န ကရောမိ၊ မပြု။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူနှင်။ မေ၊ ငါ၏။ သခီ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ န သမဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ပဌမမဟာပဉှာသုတ္တ

၂၇။ ဧကံ၊ တပါသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္တိယံ၊ သာဝတ္တိပြည့်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည့်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည့်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါ ခေါ၊ အလွန်စောသေး၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိသာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ (ပစ္ဆာ)၊ နောင်မှ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အာရာမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကြကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နေ ခေါ၊ ထိုနေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ (ကိံ ဒေသေတိ၊ အဘယ်သို့ ဟောသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကုန်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမ၊ ဟောနိုင်ကုန်၏။ (ကိံ ဒေသေမ၊ အဘယ်သို့ ဟောနိုင်ကုန်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိဇာနာထ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိကြကုန်လော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကုန်၏။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ ဒေသေမ၊ ဟောနိုင်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နော၊ ငါတို့၏။ ဣဓ၊ ဤတရားဟောကြရာ၌။ ယဒိဒံ (ယော အယံ) ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဟောခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သမဏဿ ဝါ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏မူလည်း။ တာယ ဓမ္မဒေသနာယ၊ ထိုတရားဟောခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွမူလည်း။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောခြင်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ စွဲ၍။ ဝိသေသော၊ အထူးကို။ အဓိပ္ပာယာသော၊ လွန်ကဲသော အမှုအရာကို။ နာနာကရဏံ၊ အထူးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) အနုဿသနိ၊ အကြင်အဆုံးအမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သမဏဿ ဝါ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏မူလည်း။ တာယ မနုသာသနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အနုဿာနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အမှာကံ ဝါ၊ ငါတို့၏မူလည်း။ တာယ အနုသာနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အာရဗ္ဘ၊ စွဲ၍။ ဝိသေသော၊ အထူးကို။ အဓိပ္ပာယာသော၊ လွန်ကဲသော အမှုအရာကို။ နာနာကရဏံ၊ အထူးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (သော ဝိသေသော၊ ထိုအထူးသည်။) ကော၊ အဘယ်နည်း။ (သော အဓိပ္ပာယာသော၊ ထိုလွန်ကဲသော အမှုအရာသည်။) ကော၊ အဘယ်နည်း။ (တံ နာနာကရဏံ၊ ထိုအထူးသည်။) ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သောစကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိံသု၊ မနှစ်သက်ကုန်။ န ပဋိတ္တောသိံသု၊ မတားမြစ်ကုန်။ အနဘိနန္ဒိတွာ၊ မနှစ်သက်ကုန်မူ၍။ အပ္ပဋိတ္တောသိတွာ၊ မတားမြစ်ကုန်မူ၍။ Ä (၂၉၆) အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထကုန်၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤစကား၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမ၊ သိရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကြကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည့်သို့။ မိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ကုန်၍။ ပစ္ဆာဘတ္ထံ၊ ဆွမ်းခံပြီသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိတ္တန္တာ၊ ဆွမ်းခံရာမှ ဖဲခဲ့ကုန်သညရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက် ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ (အဇ္ဇ)၊ ယနေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်ပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည့်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိမှာ၊ ဝင်ကြပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည့်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါ ခေါ၊ အလွန်စောသေး၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အာရာမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိမှာ၊ ကပ်ကြပါကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိမှာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကြကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟာအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိမှာ၊ ထိုင်နေကြပါ ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နေ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြပါကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ (ကိံ ဒေသေတိ၊ အဘယ်သို့ ဟောသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိဇာနာထ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကြကုန်လော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကုန်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမ၊ ဟောနိုင်ကုန်၏။ (ကိံ ဒေသေမ၊ အဘယ်သို့ ဟောနိုင်ကုန်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧထ၊ လာလှည့်ကြကုန်လော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိဇာနာထ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကြကုန်လော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိကုန်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမ၊ ဟောနိုင်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နော၊ ငါတို့၏။ ဣဓ၊ ဤတရားဟောကြာရာ၌။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဟောခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သမဏဿ ဝါ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏ မူလည်း။ တာယ ဓမ္မဒေသနာယ၊ ထိုတရားဟောခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောခြင်းကို။ အမှာကံ ဝါ၊ ငါတို့၏မူလည်း။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမဏဿ ဝါ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏မူလည်း။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောခြင်းကို။ အရဗ္ဘ၊ စွဲ၍။ ဝိသေသော၊ အထူးကို။ အဓိပ္ပါယာသော၊ လွန်ကဲသောအမှုအရာကို။ နာနာကရဏံ၊ အထူးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) အနုသာသနိ၊ အကြင်အဆုံးအမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သမဏဿ ဝါ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏မူလည်း။ တာယ အနုသာနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံအမကို။ အမှကံ ဝါ၊ ငါတို့၏ မူလည်း။ တာယ အနုသာသနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အမှာကံ ဝါ၊ ငါတို့၏မူလည်း။ တာယ အနုသာသနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အာရဗ္ဘ၊ စွဲ၍။ ဝိသေသော၊ အထူးကို။ အဓိပ္ပါယာသော၊ လွန်ကဲသော အမှုအရာကို။ နာနာကရဏံ၊ အထူးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သော ဝိသေသော၊ ထိုအထူးသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ သော အဓိပ္ပါယာသော၊ ထိုလွန်ကဲသော အမှုအရာသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ တံ နာနာကရဏံ၊ ထိုအထူးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သောစကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိမှာ၊ မနှစ်သက်ပါကုန်။ န ပဋိက္ကောသိမှာ၊ မတားမြစ်ပါကုန်။ အနဘိနန္ဒိတွာ၊ မနှစ်သက်ကုန်မူ၍။ အပ္ပဋိက္ကောသိတွာ၊ မတားမြစ်ကုန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤစကား၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမ၊ သိရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပက္ကမိမှာ၊ ဖဲသွားပါကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ဝါဒိနော၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပက္ကမိမှာ၊ ဖဲသွားပါကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ဝါဒိနော၊ ဤသို့ဆိုလေ့ရှိကုန်သော။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရဗိုဇ်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ရာကုန်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဥဒ္ဓေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်း တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်။ တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်း တို့သည်လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်း တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆ၊ ခြောက်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နဝ၊ ကိုးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်ကုန်သော။ အညဒိဋ္ဌိယာ၊ သာသာနာတော်မှ တစ်ပါးသောအယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာစကာ၊ ပရဗိုဇ်တို့သည်။ န စေဝ သံပါယိဿန္တိ န စေဝ သမ္ပာယိဿန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပြည့်စုံစွာ မဖြေဆိုနိုင်ကုန်လတ္တံ့။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်လည်း။ ဝိဃာတံ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုပြည့်စုံစွာ မဖြေဆိုနိုင်ခြင်း အလွန်ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်ခြင်းသည်။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ အဝိသမသ္မိံ၊ အရာမဟုတ်သည်၌။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတာ၊ မေးအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တထာ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ န စေဝ သမ္ပာယိဿန္တိ၊ ပြည့်စုံစွာ မဖြေဆိုနိုင်ကုန်လတ္တံ့။ ဥတ္တရိ စ၊ အလွန်လည်း။ ဝိဃာတံ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝဿဝတီနတ်ပြည်နှင့်တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့်တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမုတိနတ်တည်းဟူသော မင်းကြွင်းသောလနှင့်တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ တထာဂတေန ဝါ၊ ငါဘုရားကိုလည်းကောင်း။ တထာဂတသာဝကေန ဝါ၊ ငါဘုရား၏တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဣမေသံ ပဉှာနံ၊ ဤပြဿနာတို့ကို။ ဝေယျကရဏေန၊ ဖြေသဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာရာဓေယျ၊ နှစ်သက်စေနိုင်ရာ၏။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဣတော ဝါ ပန၊ ဤသာသနာတော်မှလည်း။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။

‘ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွှန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝေယျကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မယံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကဓမ္မေ၊ တစ်ခုသော တရား၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္တံ၊ ဟုတ်မှတ်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမသ္မိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မေ၊ တစ်ခုသော တရား၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အာဟာရဋ္ဌိတိကာ၊ အာဟာရလျှင် တည်ခြင်းရှိ ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣမသ္မိံ ဧကဓမ္မေ၊ ဤအာဟာရတည်း ဟူသော တစ်ခုတည်းသော တရား၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဧကောပဉှောစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သဘောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒွေပဉှာစသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သောအကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာမေ စ၊ နာမတရား၌လည်းကောင်း။ ရူပေ စ၊ ရုပ်တရား၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနေ၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတေမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒွီသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောအနက်သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ နာမေ စ၊ နာမ်တရား၌လည်းကောင်း။ ရူပေ စ၊ ရုပ်တရား၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒွီသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒွေပဉှာစသောစကာကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးခုကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤတယောပဉှာစသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြိးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ Ä (၂၉၈) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝေဒနာသု၊ ဝေဒနာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနာ၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌောဓမ္မော၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်မေးခြင်းတို့ သည်လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ ဥဒ္ဒေသတို့သည်လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကေင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့အခြင်းအရအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤတယောပဉှာစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

‘စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစတ္တာရောပဉှာစသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည် သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့နှင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်း ဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ် မည်ကုန်သာ။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မောသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ အာဟာရေသု၊ အာဟာရတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြိးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်း၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစတ္တာရောပဉှာစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

‘ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကာရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤပဉ္စပဉှာစသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက် ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘော ကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓေသု၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အပြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်း၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤဆပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤဆပဉှာအစရှိသော စကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်သို့သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ် သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌောဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၍သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဇ္ဈတ္တိကေသု၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာယတနေသု၊ အာယန တို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောအပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြိးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်း တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဆပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုသည်ဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

Ä (၂၉၉) “သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤသတ္တပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိပိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာ အားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ သတ္တပဉှာအစရှိသော စကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည် ဖြစ်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ပျက်ခြင်းဟုဆို အပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မျှ ကုန်သော။ သတ္တသု၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနေ၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သတ္တသု၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဝိညာဏဋ္ဌိတီသု၊ ဝိညာဉ်၏ တည်ရာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တသု၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော်။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧကံ၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြား ကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၏။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ လောကဓမ္မေသု၊ လောကဓံတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြား ကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ “အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်မေးခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဋ္ဌပဉှာစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤနဝပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့ သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စေ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ သတ္တာဝါသေသု၊ သတ္တာဝါတို့နေရာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်း ဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်း ညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤနဝပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏အဆုံးကို ပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်ကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သောအကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့ ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြု သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အကုသလေသု၊ အကုသိုလ်ဖြင့်ကုန်သော။ ကမ္မပထေသု၊ ကမ္မပထတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန် သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ Ä (၃၀၀) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်းဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်အပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယမဟာပဉှာသုတ္တ

၂၈။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဇင်္ဂလာယံ၊ ကဇင်္ဂလမည်သောမြို့၌။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝါးတော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုသို့နေတော်မူထသော အခါ၌။ ခါ၊ စင်စစ်။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ကဇင်္ဂလကာ၊ ကဇင်္ဂလမြို့၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကဇင်္ဂလိကာ၊ ကဇင်္ဂလမည်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ ကဇင်္ဂလာ၊ ကဇင်္ဂတမြို့၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ကဇင်္ဂလိကံ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

အယျေ၊ အရှင်မ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာပဉှေသု၊ ကြီးမြတ်သော ပြဿနာတို့၌။ “ဧကော၊ တစ်ပါးသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တပါးသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွှန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကို မေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်း သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤသဒ္ဒါ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့ လျှင်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗောနု ခေါ၊ မှတ်အပ်ပါသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်ကုန်၏။

အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာ၏ အနက်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ ဘဂတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ န သုတံ၊ မကြားအပ်ဖူး။ န ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ မခံယူအပ်ဖူး။ မနောဘာနီဝယာနံ၊ စိတ်ဖြင့်ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မု ခေါ၊ မြတ်မှောက်တော်မှ။ နပိ သုတံ၊ ကြားလည်းမကြားနာအပ်ဖူး။ နပိ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ မခံယူလည်းမခံယူအပ်ဖူး။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤပြဿနာတို့၌။ မေ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ တံ၊ ထိုထင်သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿမိ၊ ဟောပေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကဇင်္ဂလာ၊ ကဇင်္ဂလမြို့၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ကဇင်္ဂလိကာယ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ကဇင်္ဂလိကာ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ကဇင်္ဂလိကာ၊ ကဇင်္ဂအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

‘ဧကော၊ တပါးသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တစ်ပါးသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွန်သည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကံ၊ ဤဧကောပဉှောအစရှိသော စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဧကောပဉှော အစရှိသော စကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကဓမ္မေ၊ တစ်ခုသော တရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတသ္မိံ ကတမသ္မိံ (ဆဋ္ဌ)၊ အဘယ် မည်သော။ ဧကဓမ္မေ၊ တစ်ခုသော တရား၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုမအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန် သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အာဟာရဋ္ဌိတိကာ၊ အာဟာရလျှင် တည်ရာရှိကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမသ္မိံ ဧကဓမ္မေ၊ ဤတစ်ခုသော တရား၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္နမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းတကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ Ä (၃၀၁) ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧကော၊ တပါးသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဧကောပဉှောအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤဧကောပဉှော အစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဧကောပဉှောအစရှိသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒွီသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြား ကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စေ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝေဒနာသု၊ ဝေနာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်း ဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ “တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို မေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤတယောပဉှာအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘စတ္တာရော၊ လေးခုကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစတ္တာရောပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစတ္တာရောပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေသု၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်အခြားကိုမြင်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစတ္တာရောပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါး ကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤပဉ္စပဉှာအစရှိသော စကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယေသု၊ သဒ္ဓိန္ဒြေအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ နိဿရဏီယာသု၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓာတူသု၊ ဓာတ်တို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တသု၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြား ကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သတ္တသု၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေသု၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသ်ည။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သေု။ အရိယအဋ္ဌင်္ဂိကမဂ္ဂေသု၊ အရိယအဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်တို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိ သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဋ္ဌပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

Ä (၃၀၂) “နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤနဝပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်း အရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤနဝပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သောအကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ သတ္တာဝါသေသု၊ သတ္တာဝါတို့နေရာတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နဝသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗိန္ဒမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိရဇ္ဇမာနော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤနဝပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်း ဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

‘ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းတို့သည်လည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေကြားခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရာသည်း။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှာအစရှိသော စကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဿာပီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းခြားကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြင့်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသု၊ အကယ်မည်ကုန်သော။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မပထေသု၊ ကမ္မပထတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿာဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္တံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတစိတ္တော၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိယန္တဒဿဝီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားကို မြင်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဘိသမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကပ်ရောက်၍။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ မဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွှန်းခြင်း တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ အာကာရေန)၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒသပဉှာအစရှိသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတာသု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ မဟာပဉှာသု၊ ကြီးမြတ်သောပြဿနာတို့၌။ “ဧကော၊ တပါးသော။ ပဉှော၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တပါးသော။ ဥဒ္ဒေသော၊ အကျဉ်းညွှန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဖြေဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပဉှာ၊ အလိုရှိအပ်သော အနက်ကိုမေးခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသာ၊ အကျဉ်းညွှန်းခြင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝေယျာကရဏာနိ၊ ဖြေဆိုခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအား ဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤသဒ္ဒါ၏။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မှတ်သောသဘောကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာကင်္ခမာနာ စ ပန၊ အလိုရှိကုန်သည်ရှိသော်ကား။ ဘဂဝန္တညေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုယ်သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံ ဧတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ပရိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးကြကုန်လော။ (ကိံ ပရိပုစ္ဆေယျာမ၊ အဘယ်သို့ မေးရကုန်အံ့နည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရောတိ၊ ဖြေကြားတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးကြကုန်လော။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကဇင်္ဂလကာ၊ ကဇင်္ဂလမြို့၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ကဇင်္ဂလိကာယ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိ ယာ ခေါ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားစကားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ကဇင်္ဂလိကံ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိ တော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီး သော။ ကဇင်္ဂကလကာ၊ ကဇင်္ဂလမြို့၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ကဇင်္ဂကလိကာယ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဝတကော၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ကထာသလ္လာပေါ၊ စကားပြောဟောခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလျှောက်ကုန်သနည်း။)

Ä (၃၀၃) ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ကဇင်္ဂလိကာ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းသည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိ၏။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ကဇင်္ဂကလိကာ၊ ကဇင်္ဂကလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မဟာပညာ၊ ကြီးသောပညာရှိ၏။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေဉ္စပိ၊ ငါ့ကိုလည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံ အတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ စေပိ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ အကယ်၍ မူလည်း မေးကုန်ငြားအံ့။ (ကိံ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ အဘယ်သို့ မေးရကုန်အံ့နည်း။) အဟံပိ စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ကဇင်္ဂလိကာယ၊ ကဇင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗျာကတံ ယထာ၊ ဖြေဆိုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာ၏ အနက်ကို။ ဗျာကရေယျံ၊ ဖြေဆိုရာ၏။ ဧသော စေဝ၊ ဤကဇင်္ဂလဘိက္ခုနီမသည် ဖြေဆိုအပ်သော အနက်သည်သာ။ တဿ၊ ထိုပြဿနာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဧဝံ စ၊ ဤသို့ကဇင်္ဂလဘိက္ခုနီမဖြေဆိုသောအတိုင်းသာလျှင်။ နံ၊ ထိုပြဿနာ၏ အနက်ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ဆောင်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပဌမကောသလသုတ္တ

၂၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ကာသိကောသလာ၊ ကာသိတိုင်း ကောသလတိုင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ပေဿနဒီကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ကာသိတိုင်း ကောသလတိုင်း ပသေနဒီကောသလမင်း၏ နိုင်ငံ၌မင်းအပေါင်းတို့တွင်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသေနဒီကောသလဿ၊ ပေဿနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညောပိ၊ မင်း၏လည်း။ အညတတ္ထံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ သေသောအားဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသော။ သုတဝါ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သားသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုပသေနဒီကောသလမင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုပသေနဒီကောသလမင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သောပသေနဒီကောသလမင်း၏ အဖြစ်၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောမင်း၏ အဖြစ်၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော အရပ်အပိုင်းအခြား၌။ စန္ဒိမသူရိယာ၊ လနေ တို့သည်။ ပရိဟရန္တိ၊ လှည်လည်ကုန်၏။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ ဝိရောစမာနာ၊ တင့်တယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘန္တိ၊ တောက်ပကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောအရပ်သည်။ သဟဿဓာ၊ တစ်ထောင်အပြားရှိသော။ လောကော၊ လောကဓာတ်မည်၏။ တသ္မိံ သဟဿဓာလောကေ၊ ထိုတစ်ထောင်သော လောကဓာတ်၌။ စန္ဒာနံ၊ လတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူရိယာနံ၊ နေ တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိနေရုပဗ္ဗတရာဇာနံ၊ မြင့်မိုရ်တောင်မင်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇမ္ဗူဒီပါနံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဂေါယာနာနံ၊ အပရဂေါယာကျွန်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရကုရူနံ၊ ဥတ္တရကုရုကျွန်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗဝိဒေဟာနံ၊ ပုဗ္ဗဒေဟကျွန်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတ္တာရိ မဟာသမုဒ္ဒသဟဿာနိ၊ လေးထောင်သော မဟာသမုဒ္ဒရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတ္တာရိ မဟာရာဇသဟဿာနိ၊ လေးထောင်သောစတုမဟာရာဇ်နတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုမဟာရာဇိကာနံ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာမာနံ၊ ယာမာနတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တုသိတာနံ၊ တုသိတာနတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗာရတီနံ၊ နိဗ္ဗာနရတိနတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရနိဗ္ဗိတ ဝသဝတ္တီနံ၊ ပရနိမ္မိတ ဝသဝတ္တီနတ်တို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကျန်နေသောစာပုဒ် (သဟဿံ ဗြဟ္မလောကာနံ။ ပ။ ပဂေဝ ဟီနသ္မိံ၊ (၂) (ဆဋ္ဌ)

ဟောတိ သော ဘိက္ခဝေ။ ပ။ Ä (၃၀၄) အာဘဿရာ။ ပ။ ပဂေဝ ဟီနသ္မိံ၊ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသိဏာယတနာနိ၊ အာရမ္မဏိကဖြစ်သော ဈာန်၏တည်ရာဖြစ်သော ကသိုဏ်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ကိုလည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းမှ တပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါး မဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ ပွားစေအပ်သောအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ပထဝီကသိဏံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အာပေါကသိဏံ၊ အာပေါကသိုဏ်းကို။ အဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ပ။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ တေဇောကသိဏံ၊ တေဇောကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဝါယောကသိဏံ ဝါ၊ ဝါယောကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ နီလကသိဏံ၊ နီလကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဝိတကသိဏံ၊ ဝိတကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ လောဟိတကသိဏံ၊ လောဟိတကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဩဒါတကသိဏံ၊ ဩဒါတကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အာကာသကသိဏံ၊ အာကာသကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ကို လည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းမှ တပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါးမဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ ပွားစေအပ်သောအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ဝိညာဏကသိဏံ၊ ဝိညာဏကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကသိဏာယတာနိ၊ အာရမ္မဏိကဖြစ်သော ဈာန်၏တည်ရာ ဖြစ်သောကသိုဏ်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ကသိဏာယတနာနံ၊ ဤအာရမ္မဏိက ဖြစ်သော ဈာန်၏တည်ရာဖြစ်သော ကသိုဏ်းတို့သည်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ကို လည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ အဒွယံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းမှ တပါးသောကသိုဏ်းနှင့် မရောသည်ဖြစ်၍ နှစ်ပါးမဟုတ်သော။ အပ္ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ဝိညာဏကသိဏံ၊ အကြင်ဝိညာဏကသိုဏ်းကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝိညာဏကသိုဏ်းသည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ သညိနော၊ ဤသို့ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်ဟု ဆိုအပ်သော ဝိညာဏကသိဏသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့ သည်လည်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံသညီနံ၊ ဤသို့ ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်ဟု ဆိုအပ်သောဝိညာဏကသိဏသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသော။ သုတဝါ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာသာဝက သည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်း၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်း၌။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သော ဝိဉာဏကသိုဏ်း၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောကသိုဏ်း၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိဘာယတနာနိ၊ နှိမ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်တို့သည်။ ဣမာနိ အဋ္ဌ၊ ဤရှစ်ပါးတို့တည်း။ (အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။) ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာရှိ သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ပရိတ္တာနိ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းသောအဆင်း မကောင်းသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသောမျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိမ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ အပ္ပမာဏာနိ၊ ပွားစေအပ်သောအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းသောအဆင်း မကောင်းအဆင်းရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့ အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ပရိတ္တာနိ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းသောအဆင်း မကောင်းသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

Ä (၃၀၅) ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ အပ္ပမာဏာနိ၊ ပွားစေအပ်သော အားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းသော အဆင်း မကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်း ရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည် ကား။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသော ဈာန်မည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိကမ္မသညာ၊ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ နီလာနိ၊ ညိုကုန်သော။ နီလဝဏ္ဏာနိ၊ ညိုသော အဆင်းရှိကုန်သော။ နီလ္လဿနာနိ၊ ညိုသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ နီလနိဘာသာနိ၊ ညိုသောအရောင် ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နီလံ၊ ညိုသော။ နီလဝဏ္ဏံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော။ နီလာနိဒဿနံ၊ ညိုသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ နီလာနိဘာသံ၊ ညိုသောအရောင်ရှိသော။ ဥမ္မာရပုပ္ဖံ၊ အောက်မဲညိုပွင့်ကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုရာသကဲ့သို့။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဥဘတော ဘာဂဝိမဋ္ဌံ၊ နှစ်ဖက်သော အဖို့၌ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော။ နီလံ၊ ညိုသော။ နီလဝဏ္ဏံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော။ နီလနိဒဿနံ၊ ညိုသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ နီလနိဘာသံ၊ ညိုသောအရောင်ရှိသော။ တံ ဝတ္ထံ၊ ထိုပုဆိုးကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧကော၊ အချို့သော သူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိကမ္မ၊ သညာကင်းသည် ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ နီလာနိ၊ ညိုကုန်သော။ နီလဝဏ္ဏာနိ၊ ညိုသောအဆင်ရှိကုန်သော။ နီလနိဒဿာနိ၊ ညိုသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ နီလဘာသာနိ၊ ညိုသော အရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံမည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည် ဖြစ်၍။ ပီလာနိ၊ ရွှေကုန်သော။ ပီတဝဏ္ဏာနိ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ပီတနိဒဿနာနိ၊ ရွှေသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ ပီတနိဘာသာနိ၊ ရွှေသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပီတံ၊ ရွှေသော။ ပီတဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော။ ပီတနိဒဿနံ၊ ရွှေသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ ပီတနိဘာသံ၊ ရွှေသောအရောင်ရှိသော။ ကဏကာရပုပ္ဖံ၊ မဟာလှေခါးပွင့်ကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုရာသကဲ့သို့။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဥဘတော ဘာဂဝိမဋ္ဌံ၊ နှစ်ဖက်သောအဖို့နူးညံ့သိမ်မွေ့သော။ ပီတံ၊ ရွှေသော။ ပီတဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော။ ပီတနိဒဿနံ၊ ရွှေသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ ပီတနိဘာသံ၊ ရွှေသောအရောင်ရှိသော။ တံ ဝတ္ထံ၊ ထိုအဝတ်ကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာမကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ပီတာနိ၊ ရွှေကုန်သော။ ပီတဝဏ္ဏာနိ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ပီတနိဒဿနာနိ၊ ရွှေသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ ပီတနိဘာသာနိ၊ ရွှေသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဟောလိတကာနိ၊ နီကုန်သော။ လောဟိတကနိဒဿနာနိ၊ နီသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ လောဟိတကနိဘာသာနိ၊ နီလောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ လောဟိတာကံ၊ နီသော။ လောဟိတကဝဏ္ဏံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော။ လောဟိတကနိဒဿနံ၊ နီသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်သော။ လောဟိတကနိဘာသံ၊ နီသောအရောင်ရှိသော။ ဗန္ဓုဇီဝကဉ္စ၊ ခေါင်ရန်းပန်းကိုလည်း။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ သေယျထာဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဥဘတောဘာဂဝိမဋ္ဌံ၊ နှစ်ဖက်သောအဖို့၌ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော။ လောဟိတကံ၊ နီသော။ လောဟိတကနိဒဿနံ၊ နိသည်ဖြစ်၍ရှုအပ်သော။ လောဟိတကနိဘာသံ၊ နီသောအရောင်ရှိသော။ ဗန္ဓုဇီဝကပုပ္ဖံ၊ ခေါင်ရမ်းပန်းကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဥဘတောဘာဂဝိမဋ္ဌံ၊ နှစ်ဖက်သောအဖို့၌ ဖြစ်သော။ လောဟိတကံ၊ နီသော။ လောဟိတကဝဏ္ဏံ၊ နီသောအဆင်းရှိသော။ လောဟိတကနိဒဿနံ၊ နီသည်ဖြစ်၍ရှုအပ်သော။ လောဟိတကနိဘာသံ၊ နီသောအရောင်ရှိသော။ တံ ဝတ္ထံ၊ ထိုပုဆိုးကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ လောဟိတကာနိ၊ နီကုန်သော။ လောဟိတကဝဏ္ဏာနိ၊ နီသောအဆင်းရှိကုန်သော။ လောဟိတကနိဒဿနာနိ၊ နီသည်ဖြစ်၍ရှုအပ်ကုန်သော။ လောဟိတကနိဘာသာနိ၊ နီသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နှင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ဩဒါတာနိ၊ ဖြူကုန်သော။ ဩဒါကဝဏ္ဏာနိ၊ ဖြူသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဩဒါတနိ ဒဿနာနိ၊ ဖြူသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ ဩဒါတိဘာသာနိ၊ ဖြူသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ သောယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဩဒါတာ၊ ဖြူသော။ ဩဒါတဝဏ္ဏာ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော။ ဩဒါတနိ ဒဿနာ၊ ဖြူသည်ဖြစ်၍ရှုအပ်သော။ ဩဒါတနိဘာသာ၊ ဖြူသောအရောင်ရှိသော။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောက်ရှူးကြယ်ကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ Ä (၃၀၆) သေယျထာဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဥဘတောဘာဂဝိမဋ္ဌံ၊ နှစ်ဖက်သော အဖို့၌နူးညံ့မိမ်မွေ့သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော။ ဩဒါတဝဏ္ဏံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော။ ဩဒါတနိဒဿနံ၊ ဖြူသည်ဖြစ်၍ ရွှေအပ်သော။ ဩဒါတနိဘာသံ၊ ဖြူသော အရောင်ရှိသော။ တံ ဝတ္ထံ၊ ထိုပုဆိုးကို။ ပဿတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ဩဒါတာနိ၊ ဖြူကုန်သော။ ဩဒါတဝဏ္ဏာနိ၊ ဖြူသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဩဒါတနိ ဒဿနာနိ၊ ဖြူသည်၏ ဖြစ်၍ရှုအပ်ကုန်သော။ ဩဒါတနိဘာသာနိ၊ ဖြူသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းတို့ကို။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အဘိဘာယတနံ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်မည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဘိဘာယတနာနိ၊ နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသော ဈာန်တို့သည်။ ဣမာနိ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ အဘိဘာယတနာနံ၊ ဤနှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်တို့တွင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိကမ္မ၊ သညာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌။ ဩဒါတာနိ၊ ဖြူကုန်သော။ ဩဒါတဝဏ္ဏာနိ၊ ဖြူသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဩဒါတနိဒဿနာနိ၊ ဖြူသည်ဖြစ်၍ ရှုအပ်ကုန်သော။ ဩဒါတနိဘာသာနိ၊ ဖြူသောအရောင်ရှိကုန်သော။ ယဒိဒံ ယာနိဣမာနိ ရူပါနိ၊ ဤကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော အမျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ ဧတံ ဧတာနိ၊ ဤအဋ္ဌမဖြစ်သော နှိပ်နင်းအပ်သော အာရုံရှိသောဈာန်တို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါနိ)၊ မြတ်ကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤအမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာနိ၊ ထိုကသိုဏ်းတို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံသညီနော၊ ဤအဋ္ဌမဖြစ်သော အဘိဘာယတနဈာန်သညာရှိကုန်သော။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံသညီနံ၊ ဤသို့အဋ္ဌမဖြစ်သော အဘိဘာယတနဈာန် သညာရှိကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထေဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသော။ သုတဝါ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာသာဝကသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုအဋ္ဌမအဘိဘာယတန၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုအဋ္ဌမအဘိဘာယတန၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သော အဋ္ဌမအဘိဘာယတနဈာန်၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သော အဘိအာယတနဈာန်၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်တို့သည်။ ဣမာ စတဿော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ စတဿော၊ လေးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဒုက္ခာ ပဋိပဒါ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဒန္ဓာဘိညာ၊ နှေးသောအဘိညာဉ်ရှိသော။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာ ပဋိပဒါ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ဟုဆိုအပ်သော။ ခိပ္ပာဘညာ၊ လျင်သောအဘိညာဉ်ရှိသော။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်လည်းကောင်း။ သုခါ ပဋိပဒါ၊ လွယ်သောအကျင့်ဟုဆိုအပ်သော။ ဒန္ဓာဘိညာ၊ နှေးသောအဘိညာဉ်ရှိသော။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်လည်းကောင်း။ သုခါ ပဋိပဒါ၊ လွယ်သောအကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော။ ခိပ္ပာဘိညာ၊ လျင်သောအဘိညာဉ်ရှိသော။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ စတဿော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်တို့သည်။ ဣမာ စတဿော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမာသံ ပဋိပဒါနံ၊ ဤအကျင့်တို့တွင်။ သုခါ ပဋိပဒါ၊ လွယ်သောအကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော။ ခိပ္ပာဘိညာ၊ လျင်သောအဘိညာဉ်ရှိသော။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ပဋိပဒါ၊ အကြင်အကျင့်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ (ဧသော) ပဋိပဒါ၊ ဤသုခပဋိပဒါခိပ္ပဘိညာသည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသုခပဋိပဒါခိပ္ပာဘိညာဟူသော အကျင့်ဖြင့်။ ပဋိပန္နာ၊ ကျင့်ကုန်သော။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသုခပဋိပဒါခိပ္ပါဘိညာဟူသော အကျင့်ဖြင့်။ ပဋိပန္နာနံ၊ ကျင့်ကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထေဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသုခပဋိပဒါခိပ္ပါဘိညာဟူသော အကျင့်ဖြင့်။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသောသူသည်။ သုတဝါ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာသာဝကသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုသို့သုခပဋိပဒါ ခိပ္ပါဘိညာဟူသော အကျင့်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသုခပဋိပဒါ ခိပ္ပါဘိညာဟူသော အကျင့်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သောသုခပဋိပဒါ ခိပ္ပါအဘိညာဟူသော အကျင့်၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောအကျင့်၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညာ၊ သညာတို့သည်။ ဣမာ စတဿော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ စတဿော၊ လေးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သောကာမာဝစရသညာကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ မဟဂ္ဂတံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ရူပါဝစရဈာန်သညာကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ အပ္ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော လောကုတ္တရာသညာကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ “ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်းမျှ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သညာကို။ သဉ္ဇာနာတိ၊ ကောင်းစွာ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သညာ၊ သညာတို့သည်။ ဣမာ စတဿော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမာသံ သညာနံ၊ ဤသညာတို့တွင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ “ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်မျှ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အကြင်အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သညာကို။ သဉ္ဇနာတိ၊ ကောင်းစွာသိ၏။ ဧတံ၊ ဤအာကိဉ္စညာယတနဈာန်သညာသည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ သညိနော၊ ဤသို့အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သညာရှိကုန်သော။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံသညီနံ၊ ဤသို့အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သညာရှိကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထေဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ သုတဝါ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော သာဝကသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုအာကိဉ္စညာယတနဈာန်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုအာကိဉ္စညာယတနဈာန်၌။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သောအာကိဉ္စညာယတနဈာန်၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောဈာန်သညာ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၇)

Ä (၃၀၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာဟိရကာနံ၊ အပဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတာနံ၊ မိစ္ဆာအယူရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အတီတေ၊ အတိတ်ကာလ၌။ နော စ အဿံ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ အတ္တဘာဝေါ၊ ဤအတ္တဘောသည်။ နော စ သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနာဂတေ၊ လာလတ္တံ့သောဘဝ၌။ စေ န ဘဝိဿာမိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပလိဗောဓဇာတံ၊ ကြောင့်ကြခြင်းသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ ဤဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိနော၊ ဤသို့ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “ဘဝေ၊ ဘဝ၌။ ယာ စ အယံ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ အကြင်စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဘဝ၌ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာ စ၊ ထိုဘဝ၏ချုပ်ရာ၌ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်း။ န ဘဝိဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဘဝနိရောဓေ၊ ဘဝ၏ချုပ်ခြင်း၌။ ယာ စ အယံ ပဋိကုလျတာ၊ အကြင်စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသော သူ၏ အဖြစ်သည်လည်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ၊ ဤဘဝ၏ချုပ်ခြင်း၌ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာ စ၊ ထိုဘဝ၏ ချုပ်ခြင်း၌ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်း။ န ဘဝိဿ၊ မဖြစ်ရာ”။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိနော၊ ဤသို့ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌီနံ၊ ဤသို့ဥစ္ဆေဒအယူရှိကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့အားလည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထေဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသော။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကောူ၊ အရိယာသာဝကသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုဥစ္ဆေဒအယူ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုဥစ္ဆေဒအယူ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သော ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအယူ၌။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောဈာန်၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမဏဗြဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပရမတ္ထဝိသုဒ္ဓိံ၊ မြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်ကို။ ပညာပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရမတ္တဝိသုဒ္ဓိံ၊ မြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ ပညာပေန္တာနံ၊ ပညတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ ကောင်းစွာ လွန်၍။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နေဝသညာနာသညာယတနံ၊ အကြင်နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧတံ၊ ဤနေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်သည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်း ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တံ၊ ထိုနေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ တဿ၊ ထိုနေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ သစ္ဆိကရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ ဝါဒိနော၊ ဤသို့မြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်း ဟု ဆိုအပ်သော နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်ကို ဟောတတ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ ဝါဒီနံ၊ ဤသို့မြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်ကို ဟောတတ်ကုန်သော။ သတ္တာနံပိ၊ သတ္တဝါတို့အားလည်း။ အညထတ္တံ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထေဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပရိဏာမော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ ရှုသော။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာသာဝကသည်။ တသ္မိံပိ၊ ထိုမြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောနေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ တသ္မိံ၊ ထိုမြတ်သောစင်ကြယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောနေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သောသူသည်။ အဂ္ဂေ၊ မြတ်သောနေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်၌လည်း။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဟီနသ္မိံ၊ ယုတ်သောဈာန်၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်အံ့နည်း။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဏ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ ပညာပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်း ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရမဒိဋ္ဌိဓမ္မနိဗ္ဗာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ ပညာပေန္တာနံ၊ ပညတ်ကုန်သော သူတို့၏။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဖဿာယတနာနံ၊ ဖဿာယတန တို့၏။ သမုဒယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ၊ ချုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဿာဒဉ္စ၊ သာယာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒီနဝဉ္စ၊ အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ နိဿရဏဉ္စ၊ ထွက်မြောက်ရာကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယဒိဒံ (ယော အယံ) အနုပါဒါဝိမောက္ခော၊ အကြင်ဥပါဒါန်တရားလေးပါးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမယူမူ၍ စိတ်၏ကိလေသာမှလွတ်ရာအရဟတ္တဖိုလ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ ထိုဥပါဒါန်တရားလေးပါးဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသောအာရုံကို မယူမူ၍စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာအရဟတ္တဖိုလ်သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ ဝါဒိံ၊ ဤသို့ဟောလေ့ရှိသော။ ဧဝံ အက္ခာယိံ၊ ဤသို့ကြားလေ့ရှိသော။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမဏဗြဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ အဿတာ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ တုစ္ဆာ၊ အချည်းနှီးသော။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော။ အဘူတာ အဘူတေန (ဆဋ္ဌ)၊ မဟုတ်မမှန် စွပ်စွဲခြင်းဖြင့်။ အဗ္ဘာစိက္ခန္တိ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ (ကိံ အဗ္ဘာစိက္ခန္တိ၊ အဘယ်သို့ စွပ်စွဲကုန်သနည်း။) “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေတိ၊ ပညတ်နိုင်၏။ ရူပါနံ၊ ရုပ်တို့ကို။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ န ပညာပေတိ၊ မပညတ်နိုင်ကုန်။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ န ပညာပေတိ၊ မပညတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘာစိက္ခန္တိ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဌမဈာနေန၊ ပဌမဈာန်ဖြင့်။ ကာမာနဉ္စ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ (အရူပဈာနေဟိ၊ အရူပဈာန်တို့ဖြင့်။) ရူပါနဉ္စ၊ ရုပ်တို့ကိုလည်း။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ ဝေဒနာနဉ္စ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်း။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ (အရူပဈာနေဟိ၊ အရူပဈာန်တို့ဖြင့်။) ရူပါနဉ္စ၊ ရုပ်တို့ကိုလည်း။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ (အနုပါဒါနိဗ္ဗာနေ၊ အနုပါဒါနိဗ္ဗာန်ဓာတ်ဖြင့်။) ဝေဒနာနဉ္စ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်း။ ပရိညံ၊ လွန်သောအားဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ နိစ္ဆာတော၊ တဏှာတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းမရှိ။ သီတိဘူတော၊ ငြီးချမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗုတော နိဗ္ဘုတော (ဆဋ္ဌ)၊ ကိလေသာ ငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ အနုပါဒါ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမယူမူ၍ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းကို။ ပညာပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုတိယကောသလသုတ္တ

၃၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသောသူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာရှိသော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေဒနီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝိဇိတသင်္ဂါမော၊ အောင်အပ်သောစစ်မြေရှိသည်ဖြစ်၍။ လဒ္ဓါဓိပ္ပါယော၊ ရအပ်သော အောင်ခြင်း၌အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဓိကာ၊ စစ်ထိုးရာမှ။ နိဝတ္တော၊ ပြန်လှည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပေဿနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာရာမော၊ အရာမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ သွားရာမြေအရပ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ တစ်ဖန်သက်ဆင်း၍။ ပတ္တိကောဝ၊ ခြေခြင်ဖြင့် သာလျှင်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ Ä (၃၀၈) ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်း၌။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် မိမိအလိုလိုကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိတော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန်မိမိအလိုလိုကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိတော်မူသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနကာမာ ဟိ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သံဝုတဒွါရော၊ ဖွင့်အပ်သော တံခါးရှိသော။ ဧသော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ နည်းသောအသံရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အတရမာနော၊ မဆောမလျှင်။ အာဠိန္ဒံ၊ ကျောင်းဦးသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥက္ကာသိတွာ၊ ချောင်းဟန့်၍။ အဂ္ဂဠံ၊ တံခါးရွက်ကို။ အာကောဋ္ဌေဟိ၊ ခေါက်လော။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိဿတိ၊ ဖွင့်တော်မူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သံဝုတဒွါရော၊ ဖွင့်အပ်သောတံခါးရှိသော။ သောဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ နည်းသောအသံရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အတရမာနော၊ မဆောမလျှင်။ အာဠိန္ဒံ၊ ကျောင်းဦးသို့။ ဝဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥက္ကာသိတွာ၊ ချောင်းညံ့၍။ အဂ္ဂဠံ၊ တံခါးရွက်ကို။ အာကောဋေတိ၊ ခေါက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိ၊ ဖွင့်တော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းတို့ကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတော်တို့ကို။ မုခေန စ၊ မျက်နှာဖြင့်လည်း။ ပရိစုမ္ဗတိ၊ ထိ၏။ ပါဏီဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်း။ ပရိသမ္ဗာဟတိ၊ ဆုပ်နယ်၏။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်း။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ (ကိံ သာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီ အမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းပါတည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီ အမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကိုအစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းပါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ အတ္ထဝသံ၊ အကြောင်းထူးကို။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣမသ္မိံ သရီရေ၊ ဤငါဘုရား၏ ကိုယ်တော်၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောတိ၊ ပြုသနည်း။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေတိ၊ ပြဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကတညုတံ၊ ပြုအပ်ဖူးသောကျေးဇူးကို သိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ကတဝေဒိတံ၊ ပြုပေးဖူးသောကျေးဇူးကို ထင်စွာသိတတ်သော သူ၏အဖြစ်ကို။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဇနဟိတာယူ၊ များစွာသောလူတို့၏ အစီးအပွားအလို့ငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်တော်မူ၏။ ဗဟုဇနသုခါယ၊ များစွာသော လူတို့၏ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်တော်မူ၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်းကို။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ကလျာဏဓမ္မတာ၊ အကြင်ကောင်းသော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ကုသလဓမ္မတာ၊ အကြင်အပြစ်မရှိသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာယ ကလျာဏ ဓမ္မတာယ၊ ထိုကောင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်သော။ တာယ ကုသလဓမ္မတာယ၊ ထိုအပြစ်မရှိသော သဘောရှိသော။ အရိယေ၊ မြတ်သော။ ဉာယေ၊ ဝိပဿနာဉာဏ် မဂ်ဉာဏ်၌။ ပတိဋ္ဌာပိတာ၊ တည်စေတော်မူတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းလူတို့၏ အစီးအပွားအလို့ငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်တော်မူ၏။ ဗဟုဇနသုခါယ၊ များစွာသောလူတို့၏ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်တော်မူ၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်းကို။ ယဒိဒံ ယော အယံ ကလျာဏဓမ္မတာ၊ အကြင်ကောင်းသော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ကုသလဓမ္မတာ၊ အကြင်အပြစ်မရှိသော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာယ ကလျာဏဓမ္မတာယ၊ ထိုကောင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်သော။ တာယ ကုသလဓမ္မတာယ၊ ထိုအပြစ်မရှိသော သဘောရှိသော။ အရိယေ၊ မြတ်သော။ ဉာယေ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်မဂ်ဉာဏ်၌။ ပတိဋ္ဌာပိတာ၊ တည်စေတော်မူတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒံပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤသို့များသောလူတို့၏ အကျိုးငှာ ကျင့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၁)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သီလဝါ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၏။ ဗုဒ္ဓသီလော ဝုဒ္ဓသီလော (ဆဋ္ဌ)၊ ကြီးပွားသော သီလရှိတော်မူ၏။ အရိယသီလော၊ မြတ်သော သီလရှိတော်မူ၏။ ကုသလသီလေန၊ အပြစ်မရှိသောသီလနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိတော်မူ၏။ ဗုဒ္ဓသီလော၊ ကြီးပွားသောသီလရှိတော်မူ၏။ အရိယသီလော၊ မြတ်သောသီလရှိတော်မူ၏။ ကုသလသီလေန၊ အပြစ်မရှိသော သီလနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤသီလနှင့် ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၂)

Ä (၃၀၉) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အရညကော အာရညိကော (ဆဋ္ဌ)၊ တော၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညဝနပတ္တာနိ အရညဝနပတ္ထာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ တော၌ တည်သောကျောင်းဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္ထာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝေတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အရညကော၊ တော၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၌ တည်သောကျောင်းဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဝန္ထာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤတောကျောင်း၌ နေသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွန်နှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုနှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၃)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသော သင်္ကန်းဆွမ်း ကျောင်းအနာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အား လျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော် မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟုဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမ္ပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတရီတရပိဏ္ဍပါတစီဝရ သေနသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရမျှသော သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အနာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အားလျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားဘုရား၏ အမှုဟုဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦး ဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤရရသမျှသော ပစ္စည်းလေးပါးဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၄)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍လှူအပ်သောအလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ယမ္ပိ ဘန္တေ ဘဂဝါ အာဟုနေယျော ပါဟုနေယျော ဒက္ခိဏေယျော (ဆဋ္ဌ) အဉ္ဇလိကရဏီယော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီးခြင်းကို ပြုရာဖြစ်တော်မူ၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤအဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သောအလှူကို ခံတော်မူထိုက်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သောသဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၅)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာ အယံ ကထာ၊ အကြင်စကားသည်။ အဘိသလ္လေခိကာ၊ ကိလေသာကိုလွန်စွာ ခေါင်းပါးစေတတ်၏။ စေတောဝိဝရဏသပ္ပါယာ၊ စိတ်၏ ပွင့်လင်းကြောင်းဖြစ်သော သမထဘာဝနာ ဝိပဿနာဘာဝနာ အားလျောက်ပတ်၏။ ဣဒံ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ အပ္ပိစ္ဆကထာ၊ ယုတ်မာသော အလိုမရှိခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိကထာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့်ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကား လည်းကောင်း။ ပပိဝေကထာ၊ သုံးပါးသော ဝိဝေကတို့ဖြင့် ဆိတ်ခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ အသံသဂ္ဂသထာ၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် မနှီးနှောခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘကထာ၊ လုံ့လအားထုတ်ခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ သီလကထာ၊ သီလကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကား လည်းကောင်း။ သမာဓိကထာ၊ သမာဓိကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ပညာကထာ၊ ပညာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိကထာ၊ အရတ္တဖိုလ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကထာ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကထာ (ဆဋ္ဌ)၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏဉာဏ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကထာယ၊ စကားကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရနိုင်သည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲသဖြင့်ရသည်။ အကသိရလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်ရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ ယေနပိ ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာ အယံ ကထာ၊ အကြင်စကားသည်။ အဘိသလ္လခိကာ၊ ကိလေသာကိုလွန်စွာ ခေါင်းပါးစေတတ်၏။ စေတောဝိဝရဏာသပ္ပါယာ၊ စိတ်၏ ပွင့်လင်းကြောင်းဖြစ်သော သမထဘာဝနာ ဝိပဿနာဘာဝနာအားလျောက်ပတ်၏။ ဣဒံ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ အပ္ပိစ္ဆကထာ၊ ယုတ်မာသော အလိုမရှိခြင်း၌ တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကထာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကထာယ၊ စကားကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရနိုင်သည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲသဖြင့်ရနိုင်သည်။ အကသိရလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်ရနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤလေးပါးသောဈာန်တို့ကို အလိုရှိတိုင်းရသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူအကြောင်းထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၆)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းစွာ နေကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရနိုင်သည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲသဖြင့်ရနိုင်သည်။ အကသိရလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့် ရနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသိစေတသိကာနံ၊ လွန်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရနိုင်သည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲသဖြင့်ရနိုင်သည်။ အကသိရလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်ရနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၇)

Ä (၃၁၀) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတို့လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်အောက်မေ့၏။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ဟူသည်။ သေယျထာပိကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော ဇာတိယော၊ သုံးခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတဿောပိ ဇာတိယော၊ လေးခုဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ ဇာတိယော၊ ငါးခုဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသပိ ဇာတိယော၊ ဆယ်ခုဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝီသံပိ ဇာတိယော၊ ဘဝနှစ်ဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တိံသံပိ ဇာတိယော၊ သုံးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာလီသံပိ ဇာတိယော၊ လေးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသံပိ ဇာတိယော၊ ငါးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတံပိ၊ ဘဝတရာကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသဟဿံပိ၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတသဟဿံပိ၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ သံဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝဋ္ဋကပ်တို့ကို လည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ဝိဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝိဋ္ဋကပ်ဝိဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿရတိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ “အမုတြ၊ ဤမည်သောဘုံဘဝ၌။ ဧဝံ နာမော၊ ဤအမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့အစာအာဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခ ဒုက္ခပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အသက်အပိုင်းအခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တတော၊ ထိုဘုံဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ အမုတြ၊ ဤမည်သောဘုံဘဝ၌။ ဥဒပါဒိံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတြပိ၊ ထိုဘုံဘဝ၌လည်း။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့အမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့အစာအာဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အသက်အပိုင်း အခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တတော၊ ထိုဘုံဘဝမှ။ စုတော၊ စုတည်သည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤဘဝ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိတိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ ယေနပိကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့နိုင်၏။ (ကိံ အနုဿရတိ၊ အဘယ်သို့ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်သနည်း။) ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာနှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြုပါ၏။ (၈)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စဉ်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိဉာဏ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတိုကိုလည်းကောင်။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သာ။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သာ။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေ၊ ကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ မကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဥပဝါဒကာ၊ စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသောအယူရှိကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မှားသောအယူ၏ အစွမ်းဖြင့်ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တာဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းမူပြုသော သူတို့လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကြရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝါ ပန၊ တနည်းသော်ကား။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တာဝါတို့သည်။ ကာယသုစရိတေ၊ ကာယသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီသုစရိတေန၊ ဝစီသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အနုပဝါဒကာ၊ မစွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ ကောင်းသော အယူရှိကုန်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ ကောင်းသော အယူ၏ အစွမ်းဖြင့်ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တာဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိ၊ ကောင်းမူပြုသောသူတို့၏လားရောက်ရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့်မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြည်သော။ အတိက္ကန္တမာနသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအသိဉာဏ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်ကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာ သည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူသဖြင့်စင်ကြည်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့သည်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကင်း၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ ဧတမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာနှိမ့်ချသော အခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၉)

Ä (၃၁၁) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယမ္ပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒမ္ပိ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမနိပစ္စကာရံ၊ လွန်စွာ နှိမ့်ချသောအခြင်းအရာကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ မေတ္တူပဟာရံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ဥပဒံသေမိ၊ ပြပါ၏။ (၁၀)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားပါကုန်အံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသောကိစ္စရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသောပြုဖွယ်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ယဿ ဂမနဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိ၏။ တံဂမနံ၊ ထိုသွားခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ မဟာဝဂ္ဂေါ၊ မဟာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုမဟာဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ သီဟော၊ ခြင်္သေ့မင်းနှင့်တူတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်တော်အားဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အဓိမုတ္တိ၊ သဒ္ဒါမျှကို အကြီးအမှူးပြု၍ ဖြစ်သော သဒ္ဒပညတ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာအာယတနဓာတ်အစရှိသည်တို့ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ ဖြစ်သော ဉာဏ်တော်အားဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကာယေန၊ ကာယဒွါရဖြင့် ပယ်အပ်သည်ကို အရင်းပြု၍ဝိပဿနာဉာဏ်မဂ်ဉာဏ်တို့ဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ စုန္ဒေန၊ အရှင်မဟာစုန္ဒထေရ်သည် ဉာဏဝါဒဘာဝနာဝါဒ ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လောဘစသော ဆယ်ပါးသော တရားနှိပ်စက်အပ်သည် မနှိပ်စက်အပ်သည်ကို စွဲ၍ဆိုတိုင်းမမှန်သည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကသိဏေန စ၊ ကသိဏဈာန်ဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကာလီ စ၊ ကာလီအမည်ရှိသော ဒါယိကာမလျှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်၏ ကသိဏသမာပတ်ဆယ်ပါးကို အကြောင်းပြု၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုသည်၏ အဖြစ်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ မဟာပဉှာ၊ ဧကဓမ္မေစသော ဆယ်ပါးသော ပြဿနာတို့ကို စွဲ၍ဝဋ်၏ အဆုံးကို ပြုရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ ကောသလေဟိ၊ ကောသလတိုင်းတို့ဖြင့်။ ဒုဝေ၊ ကာသိတိုင်း ကောသလတိုင်း၌ရှိသောမင်းတို့ထက် ပသေနဒီကောသလမင်းမြတ်သည်၏ အဖြစ်အစရှိသောဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ် ပသေနဒီကောသလ၏မြတ်စွာဘုရား၌ နှိမ့်ချခြင်း၏ အကြောင်းထူးဆယ်ပါးကို ဖြေရာသုတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၄၊ ဥပါလိဝဂ္ဂ

၁၊ ဥပါလိသုတ္တ

၃၁။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အစီးအပွားအထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သနည်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အစီးအပွားအထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အစီးအပွားအထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သနည်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြတော်မူအပ်သနည်း။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာတော်၏ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာတော်၏ချမ်းသာသည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ ဒုမ္မင်္ကူနံ၊ သီလမရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဂ္ဂဟာယ၊ နှိပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပေသလာနံ၊ သီလကိုချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနီ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကာနံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့ကို။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့ကို။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မဒိဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရား၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကိုချီးမြောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အစီးအပွားအထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ အတ္ထဝသေ၊ ဤဆယ်ပါးသော အစီးအပွားအထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတော်မူအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ပါတိမောက္ခဋ္ဌပနာသုတ္တ

၃၂။ Ä (၃၁၂) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပါတိမောက္ခဋ္ဌပနာ၊ ပါတိမောက်ကို တားမြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါတိမောက္ခဋ္ဌပနာ၊ ပါတိမောက်ကိုတားမြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ရောက်သော ရဟန်းသည်။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရာဇိကကထာ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြီးဆုံးလေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နော၊ လူသာမဏေသည်။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နကထာ၊ လူသာမဏေတို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြီးဆုံးလေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတကော၊ ချသောရဟန်းသည်။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတကကထာ၊ ချသော ရဟန်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြီးဆုံးလေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ တဿံပရိသာယံ၊ ထိုပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကကထာူ၊ ပဏ္ဍုက်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြီးဆုံးလေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ဘိက္ခုနီမကို ဖျက်ဆီးသော ရဟန်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထို့ပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိဒူသကကထာ၊ ဘိက္ခုနီမကိုဖျက်ဆီးသော ရဟန်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားသည်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြီးဆုံးလေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါတိမောက္ခဋ္ဌပနာ၊ ပါတိမောက်ကိုတားမြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ဥဗ္ဗာဟိကာသုတ္တ

၃၃။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိဟိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဥဗ္ဗာဟိကာယ၊ သံဃာမှထုတ်၍ ယူအပ်သောကမ္မဝါစာဖြင့်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဥဗ္ဗာဟိကာယ၊ သံဃာမှထုတ်၍ယူအပ်သောကမ္မဝါစာဖြင့်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဥဗ္ဗာဟိကာယ၊ သံဃာမှထုတ်၍ယူအပ်သောကမ္မဝါစာဖြင့်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့် စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ဆွမ်းခံရွာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဏုမတ္တေသု၊ အဏုမြူမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးဟုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကိုဆည်းဖူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသန္နကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သတ္ထာ သတ္တံ (ဆဋ္ဌ)၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ သဗျဉ္ဇနံ (ဆဋ္ဌ)၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှပြည့်စုံ၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနဗြဟ္မစရိယ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ လွမ်းမိုး၍ပြောဆိုနိုင်ကုန်၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်နိုင်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာအားဖြင့်။ အနုပေက္ခတာ၊ ရှု့ဆင်ခြင်နိုင်ကုန်သည်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ မဟာဝါ ခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်ကုန်သည်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေအပ်ကုန်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဟိရော၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ အတ္ထပစ္စတ္ထိကေ၊ အကျိုး၌ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော သူတို့ကို။ သညာပေတုံ၊ အပြားအားဖြင့် သိစေခြင်းငှာ။ ပေက္ခေတုံ၊ ရှုစေခြင်းငှာ။ ပသာဒေတုံ၊ ကြည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏသမုပ္ပါဒဝူပသမကုသလော၊ ဖြစ်သော အဓိကရုဏ်းကို ငြိမ်းစေခြင်း၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏံ၊ အဓိရုဏ်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဓိကရဏသမုဒယံ၊ အဓိကရုဏ်း၏ ဖြစ်ကြောင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဓိကရဏနိရောဓံ၊ အဓိကရုဏ်း၏ချုပ်ခြင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဓိကရဏနိရောဓ ဂါမိနိပ္ပဋိပဒံ၊ အဓိကရုဏ်း၏ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဥဗ္ဗာဟိကာယ၊ သံဃာမှထုတ်၍ယူအပ်သောကမ္မဝါစာဖြင့်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဥဗ္ဗာဟိကာယ၊ သံဃာမှထုတ်၍ ယူအပ်သောကမ္မဝါစာဖြင့်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး။

၄၊ ဥပသမ္ပဒါသုတ္တ

၃၄။ Ä (၃၁၃) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္ဇင်းခံအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ပဉ္ဇင်းခံအပ်သနည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့် စောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ဆွမ်းခံရွာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဏုမတ္တေသု၊ အဏုမြူမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးဟုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆီးဖူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သာတ္ထာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံ၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်ကျင်မှ စင်ကြယ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ပြောဆိုကုန်၏။ အဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆင်ခြင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာအားဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ မဟာဝါ ခန္ဓကပရိဝါ ပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်သည်။ သုပ္ပဝတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနံ၊ သူနာတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ မိမိလုပ်ကျွေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်သော ရဟန်းကို။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ မိမိငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ၊ သူတပါးကို ငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ ကုက္ကုစ္စကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ ဝိနောဒေတုံ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ ဝိဝေစေတုံ၊ ကင်းစေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိသီလေ၊ မြတ်သောသီလ၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိစိတ္တေ၊ မြတ်သောစိတ်၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာယ၊ မြတ်သောပညာ၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္ဇင်းခံအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္ဇင်းခံအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ နိဿယသုတ္တ

၃၅။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိဟိ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးအပ်ပါသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိသာယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကတမေ ဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်သနည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိတော်အားဖြင့်။ အနုဗျဉ္စနသော၊ မဟာခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်သည်။ သုပ္ပဝတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေအပ်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနံ၊ သူနာကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်သော ရဟန်းကို။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ မိမိငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကသာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကိုငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကိုငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ ကုက္ကုစ္စကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောအားဖြင့်။ ဝိဝေစေတုံ၊ ကင်းစေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိသီလေ၊ မြတ်သောသီလ၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အဓိစိတ္တေ၊ မြတ်သောစိတ်၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာယ၊ မြတ်သောပညာ၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ မြတ်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သာမဏေရသုတ္တ

၃၆။ Ä (၃၁၄) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိဟိ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော နု ခေါ၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော နု ခေါ၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်သနည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာအားဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍သိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿ (ဘိက္ခုနော၊) ရဟန်းအား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ မဟာဝခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်သည်။ သုပ္ပဝတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနံ၊ သူနာကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ မိမိလုက်ကျွေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတိံ၊ သာသနာတော်၌ မမွေ့လျော်သော ရဟန်းကို။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ မိမိငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကို ငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ ကုက္ကုစ္စကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူကို။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောအားဖြင့်။ ဝိဝေစေတုံ၊ ကင်းစေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိသီလေ၊ မြတ်သောသီလ၌။ သမာဒေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိစိတ္တေ၊ မြတ်သောစိတ်၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာယ၊ မြတ်သောပညာ၌။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုက်ကျွေးစေအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗာ၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ သံဃဘေဒသုတ္တ

၃၇။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “သံဃဘေဒေါ သံဃဘေဒေါတိ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်း သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းဟူ၍။” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲပြားသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “ဓမ္မော၊ တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ “အဝိနယော၊ ဝိနည်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ မလေ့ကျက်အပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်အပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခူ၊)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ (ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။) အဝကဿန္တိ၊ ငင်ကုန်၏။ အပကဿန္တိ၊ အလွန်ငင်ကုန်၏။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္တဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲပြားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ သံဃသာမဂ္ဂီသုတ္တ

၃၈။ Ä (၃၁၅) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “သံဃသာမဂ္ဂီ သံဃသာမဂ္ဂီတိ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်း သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းဟူ၍။” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ “ဓမ္မော၊ တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “အဝိနယော၊ ဝိနည်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာ ဘုရာညးသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာ ရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ (ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။) န အဝကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အပကဿန္တိ၊ အလွန်မငင်ကုန်။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ န ကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ မပြကုန်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပထမအာနန္ဒသုတ္တ

၃၉။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “သံဃဘေဒေါ သံဃဘေဒေါတိ၊ သံဃာ၏သင်းကွဲခြင်း သံဃာ၏သင်းကွဲခြင်းဟူ၍။” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “ဓမ္မော၊ တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အနဝိယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အနဝိယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ပ။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူသည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ အပညတ္တံ၊ မညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ အဝကဿန္တိ၊ ငင်ကုန်၏။ အပကဿန္တိ၊ အလွန်ငင်ကုန်၏။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲပြားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ သင်းခွဲ၍ ကွဲပြားစေသောကြောင့်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သော အကုသိုလ်ကို။ ပပသဝတိ ပန၊ ပွားစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ကွဲပြားစေသောကြောင့်။ ကပ္ပဋ္ဌိကံ၊ အာယုကပတ်လုံးတည်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကိဗ္ဗိသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအကုသိုလ်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိံ ပန၊ အဘယ်သို့သော သဘောရှိသော။ ကပ္ပဋ္ဌိကံ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံး တည်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကိဗ္ဗိသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော အကုသိုလ်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကပ္ပံ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံး။ နိရယမှိ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ကျရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အာပါယိကော၊ အပါယ်၌လားလတ္တံ့သော။ နေရယိကော၊ ငရဲ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော။ ကပ္ပဋ္ဌော၊ အာယုကပ်ပတ်လုံးငရဲ၌ တည်လတ္တံ့သော။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေတတ်သော။ ဝဂ္ဂရတော၊ သံဃာ၏မညီညွတ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သော။ အဓမ္မဋ္ဌော၊ တရားမဟုတ်သည်၌ တည်သောရဟန်းသည်။ ယောဂက္ခေမတော၊ ယောဂလေးပါးတို့ဖြင့် ဘေးမရှိရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်မှ။ ပဓံသတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘိတွာန၊ ကွဲပြားစေ၍။ ကပ္ပံ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံး။ နိရယမှိ၊ ငရဲ၌လည်း။ ပစ္စတိ၊ ကျရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုတိယအာနန္ဒသုတ္တ

၄၀။ Ä (၃၁၆) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “သံဃသာမဂ္ဂီ သံဃသာမဂ္ဂီတိ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်း သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းဟူ၍။” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ “ဓမ္မော”တိ ဒီပေန္တိ (ဆဋ္ဌ) အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “အဝိနယော၊ ဝိနည်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ (ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။) န အဝကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အပကဿန္တိ၊ အလွန်မငင်ကုန်။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ န ကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ အာဝေနိ၊ အသီးအခြား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ မပြကုန်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိန္နံ၊ ကွဲပြားသော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်အောင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်မည်သောကုသိုလ်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိန္နံ၊ ကွဲပြားသော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုသောကြောင့်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗြဟ္မံ၊ မြတ်သော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိံ ပန၊ အဘယ်မည်သော။ ဗြဟ္မံ၊ မြတ်သော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကပ္ပံ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံး။ သဂ္ဂမှိ၊ နတ်ပြည်၌။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်သော သံဃာတို့ကို။ အနုဂ္ဂဟော၊ ချီးမြှောက်တတ်သော။ သမဂ္ဂရတော၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သော။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ တရား၌ တည်သောရဟန်းသည်။ ယောဂက္ခေမာ၊ ယောဂလေးပါးမှ။ န ဓံသတိ၊ မဖျက်ဆီး။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်အောင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကပ္ပံ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံး။ သဂ္ဂမှိ၊ နတ်ပြည်၌။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ဥပါလိဝဂ္ဂေါ၊ ဥပါလိဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုဥပါလိဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိမထေရ်သည် လျှောက်ထားအပ်သည်ဖြစ်၍ သိက္ခာပုဒ်ကိုပညတ်ခြင်း ပါတိမောက်ကိုပြခြင်း၌ အကျိုးထူးဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဌပနာ၊ ပါတိမောက်တားမြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဥဗ္ဗာဟော၊ ကျေးဇူးတရားဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသောရဟန်း၏ နိဿရည်းပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော၊ ဆယ်ပါးသောကျေးဇူးတရားနှင့် ပြည့်စုံသောရဟန်း၏ သာမဏေတို့ကို လုပ်ကျွေးစေအပ်သည်၏အဖြစ်ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဘေဒါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးညီညွတ်ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ နိဿယော၊ ကျေးဇူးတရားဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသောရဟန်း၏ နိဿရည်းပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော၊ ဆယ်ပါးသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်း၏သာမဏေတို့ကို လုပ်ကျွေးစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဘေဒါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးညီညွတ်ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ အာနန္ဒေဟိ၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုစ္ဆိတာ၊ မေးလျှောက်အပ်ကုန်သော။ ဒွေ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ် သံဃာညီညွတ်ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်တည်း။

၅၊ အက္ကောသဝဂ္ဂ

၁၊ ဝိဝါဒသုတ္တ

၄၁။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ Ä (၃၁၇) အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်ပံ့ဖြင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဘဏ္ဍနကလဟဝိဂ္ဂဟဝိဝါဒါ၊ ရှေးဦးစွာ ငြင်းခုံခြင်းနောက်၌ ဖြစ်သော ငြင်းခုံဆန့်ကျင်သော အယူဆန့်ကျင်သောစကားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ န ဝိဟရန္တိ၊ မနေရကုန်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “ဓမ္မော၊ တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ “အဝိနယော၊ ဝိနည်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ မလေ့ကျက်အပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ဖြင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဘဏ္ဍနကလဟဝိဂ္ဂဟဝိဝါဒေါ၊ ရှေးဦးစွာ ငြင်းခုံခြင်းနောက်၌ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ဆန့်ကျင်သော အယူဆန့်ကျင်သော စကားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ န ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အဟံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ပဌမဝိဝါဒမူလသုတ္တ

၄၂။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဝါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိဝါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ “ဓမ္မော၊ တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ “အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ “ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ “အဝိနယော၊ ဝိနည်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလိပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ မလေ့ကျက်အပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ “တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိဝါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ဒုတိယဝိဝါဒမူလသုတ္တ

၄၃။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဂါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိဝါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်းအကြောင်းတို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းကို။ “အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ “အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ Ä (၃၁၈) ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန်းရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “အဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ မရုန်းရင်းသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန်းရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “ဒုဋ္ဌလ္လာ၊ ရုန်းရင်းသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ သာဝသေသံ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “အနာဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အနာဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “သာဝသေသာ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ သပ္ပဋိကမ္မံ၊ ကုစားခြင်းရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “အပ္ပဋိကမ္မာ၊ ကုစားခြင်းမရှိသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အပ္ပဋိကမ္မံ၊ ကုစားခြင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ “သပ္ပဋိကမ္မာ၊ ကုစားရှိသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိဝါဒမူလာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ကုသိနာရသုတ္တ

၄၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုသိနာရမည်သောမြို့၌။ ဗလိဟရဏေ၊ နတ်တို့အား ဗလိနတ်စာပူဇော်သက္ကာရကို ဆောင်ရာဖြစ်သော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုအခါ၌သာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာထက်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တန္တာန်၌။ ပစ္စဝေက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ပရော၊ သူတပါးကို။ စောဒေတဗ္ဗော၊ စောဒနာအပ်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗာ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ (ကိံ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်အပ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သောကိုယ်အကျင့်ရှိသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစ္ဆိဒ္ဒေန၊ မပြတ်သော။ အပ္ပဋိမံသေန၊ ပရိသတ်ဘောင်မှဝင်၍ ထုတ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသော။ ပရိသုဒ္ဓေန၊ စင်ကြယ်သော။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤစင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့်တည်းဟူသောသဘောသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိပါအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အစ္ဆိဒ္ဒေန၊ မပြတ်သော။ အပ္ပဋိမံသေန၊ ပရိသတ်ဘောင်မှငင်၍ ထုတ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသော။ ပရိသုဒ္ဓေန၊ စင်ကြယ်သော။ ကာယသမာစာရေန၊ ကိုယ်အကျင့်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ နော စေဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုစင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့်မရှိသော ရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ ဘဝန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။) “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ကာယိကံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ သိက္ခဿု၊ ကျင့်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကိုယ် အကျင့်မရှိသော ရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်ထင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာထက်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သောကိုယ်အကျင့်ရှိ သည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ အစ္ဆိဒ္ဒေန၊ မပြတ်သော။ အပ္ပဋိမံသေန၊ ပရိသတ်ဘောင်မှငင်၍ ထုတ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသော။ ပရိသုဒ္ဓေန၊ စင်ကြယ်သော။ ဝစီသမာစာရေန၊ နှုတ်အကျင့်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ မေ၊ ငါအား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤစင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့်တည်းဟူသော သဘောသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိပါအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိပါအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သောအကျင့်ရှိသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍မဖြစ်ငြားအံ့။ အစ္ဆိဒ္ဒေန၊ မပြတ်သော။ အပ္ပဋိမံသေန၊ ပရိသတ်ဘောင်မှငင်၍ထုတ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသော။ ပရိသုဒ္ဓေန၊ စင်ကြယ်သော။ ဝစီသမာစာရေန၊ နှုတ်အကျင့်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုစင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့်မရှိသော ရဟန်းအား။ ပတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်ထင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ ဘဝန္တိ၊ အဘယ်ဖြစ်ကုန်သနည်း။) “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ဝါစာသိကံ၊ နှုတ်၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ သိက္ခဿု၊ ကျင့်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့်မရှိရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ (ကိံ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်အပ်သနည်း။) “သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ မေ၊ ငါအား။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော။ အနာဃာတံ၊ ရန်ညိုးဖွဲ့ခြင်းမှ ကင်းသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ မေ၊ ငါအား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤမေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်၏ ရှေးရှုတည်ခြင်းသဘောသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိပါအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပါအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ Ä (၃၁၉) ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော။ အနာဃာတံ၊ ရန်ညိုးဖွဲ့ခြင်းမှကင်းသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ နော စေဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ တဿ၊ ထိုမေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ရှေးရှုမတည်သော ရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ် ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ ဘဝန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။) “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ တာဝ၊ ရှေးဦစွာ။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ သဗြဟ္မာစာရီသု၊ သီတင်သုံးဘော်တို့၏။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ ရှေးရှုတည်စေဦလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ် ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုမေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို မဖြစ်စေသောရဟန်းအား။ ဝတ္ထာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စေဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ (ကိံ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်အပ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ဗသုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကိုဆည်းဖူးသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ပါအံ့လော။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သတ္ထာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်ကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံ၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစင်ကြယ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာဗြဟ္မစရိယ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ လွှမ်းမိုး၍ ပြောဆိုကုန်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ထထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာအားဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မေ၊ ငါအား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤများသော အကြားအမြင်ရှိသည်၏အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိပါအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိပါအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကိုဆည်းဖူးသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သာတ္တာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှပြည့်စုံကုန်၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစင်ကြယ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ပြောဆိုကုန်၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်တတ်ကုန်သည်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာအားဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ ဘဝန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။) “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ အာဂမံ၊ အာဂုံပါဠိကို။ ပရိယာပုဏဿု၊ သင်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်ထင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ (ကိံ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်အပ်သနည်း။) “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တိမောက္ခာနိ၊ ပါတိမောက်တို့တည်း။ ဂိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ မဟာဝါခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဘန်အပ်ကုန်သည်။ သုပ္ပတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိပါအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ မဟာဝါခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဘန်အပ်ကုန်သည်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ နော စေ ဟောန္တိ၊ အဘယ်၍မဖြစ်ကုန်အံ့။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ဣဒံ ပန၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုကား။ “ကတ္ထ၊ အဘယ် အရပ်၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ န သမ္ပါယိဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံစေ၍ မဖြေဆိုနိုင်လတ္တံ့။ တဿ၊ ထိုကောင်းစွာပြည့်စုံစေ၍ မဖြေဆိုနိုင်သော ရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ ဘဝန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ သိက္ခဿု၊ သင်ဘိဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုကောင်းစွာ ပြည့်စုံစေ၍ မဖြေဆိုနိုင်သော ရဟန်းအား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြောဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်၏။

ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်သနည်း။ ကာလေန၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ကာလ၌။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ အကာလေန၊ မသင့်တင့် မလျောက်ပတ်သောကာလ၌။ နော ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ ဘူတေန၊ ဟုတ်မှန်သောစကားဖြင့်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားဖြင့်။ နော ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ သဏှေန၊ သိမ်မွေ့သောစကားဖြင့်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ ဖရုသေန၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားဖြင့်။ နော ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ အတ္ထသဉှိသေန၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်သောစကားဖြင့်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအပ်အံ့။ အနတ္ထသဉှိသေန၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်မစပ်သောစကားဖြင့်။ နော ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ မေတ္တစိတ္တော၊ မေတ္တာစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ ဒေါသန္တရော၊ ဒေါသနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နော ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ စောဒေတုကာမေန၊ စောဒနာခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ စောဒကေန၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ပစ္စဝေက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ပရော၊ သူတပါးကို။ စောဒေတဗ္ဗော၊ စောဒနာအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနသုတ္တ

၄၅။ Ä (၃၂၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မဟေသိယာ၊ မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုသို့နေရာ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ မဟေသီ ဝါ၊ မိဖုရားသည်လည်း။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သိတံ၊ ပြုံရယ်ခြင်းကို။ ပါတုကရောတိ၊ ထင်စွာ ပြု၏။ ဘိက္ခု ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ မဟေသိံ၊ မိဖုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သိတံ၊ ပြုံးရယ်ခြင်းကို။ ပါတုကရောတိ၊ ထင်စွာ ပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ထင်စွာပြုရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တတ်သနည်း။) “အဒ္ဓါ၊ မချွတ်ဧကန် အမှန်သာလျှင်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်း မိဖုရားတို့အား။ (မေထုဝီတိက္ကမံ၊ မေထုန်ဖြင့် လွန်ကျူးခြင်းကို။) ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ (မေထုနဝီတက္ကမံ၊ မေထုန်ဖြင့် လွန်ကျူးခြင်းကို။) ကရိဿတိ ဝါ၊ ပြုမူလည်းပြုလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ရာ၌။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စရှိသည်။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ န သရတိ၊ မအောက်မေ့။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တေန၊ ထိုသို့သွားလာခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကိုယ်ဝန်တည်ရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တတ်သနည်း။) “ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တပါးသော။ ကော စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ န ပဝိသတိ၊ မဝင်။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အညတရံ၊ တစ်ခုခုသော။ ရတနံ၊ ရတနာသည်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ပျောက်ရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တပါးသော။ ကော စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသေန၊ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဂုယှမန္တာ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်တို့သည်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ သမ္ဘေဒံ၊ ရောရှက်ပျံနှံ့ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်အံ့။ တတ္ထ၊ အတွင်း၌ဖြစ်သော လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်တို့၏ အပ၌ရောရှက်ခြင်းသို့ ရောက်ရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တတ်သနည်း။) “ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တပါးသော။ ကော စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ရာ၌။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ ပိတာ ဝါ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တ၏။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားသည်လည်း။ ပိတရံ၊ အဘကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တ၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ကြည်ထား၍။ ကော စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်။ ဣဒံ၊ အမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်းတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ရာ၌။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နီစဋ္ဌာနိယံ၊ နိမ့်သောအရာ၌ တည်သောသူတို့ကို။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ ဌာနေ၊ အရာ၌။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုနိမ့်သောအရာ၌ တည်သောသူကို မြင့်သောအရာ၌ ထားခြင်းကို။ အမနာမံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တတ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံအစည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ရာ၌။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

Ä (၃၂၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥစ္စာဋ္ဌာနိယံ၊ မြင့်သောအရာ၌ တည်သောသူကို။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ ဌာနေ၊ အရာ၌။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုမြင့်သောအရာ၌ တည်သောသူကို နိမ့်သောအရာ၌ ထားခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုမနှစ်သက်သောသူအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ဣဒံ၊ ဤမြင့်သောအရာ၌ တည်သောသူကို နိမ့်သောအရာ၌ ထားခြင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ခြင်း၌။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အကာလေ၊ မလျောက်ပတ်သော အခါ၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဥယျောဇေတိ၊ ချီစေ၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုမလျောက်ပတ်သော ကာလ၌ စစ်ကို ချီစေခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာနု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကာလေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ အန္တရာမဂ္ဂတော၊ ခရီးအကြားမှ။ နိဝတ္တာပေတိ၊ ပြန်နစ်စေအံ့။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုသင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ကာလ၌ လွှတ်လိုက်ပြီးသော စစ်ကို ခရီးအကြား ပြန်နစ်စေခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ဣဒံ၊ ဤသင့်တင့်လျောက်သော ကာလ၌ လွှတ်လိုက်ပြီးသော စစ်ကို ခရီးအကြားမှ ပြန်နစ်စေခြင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်အတွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပူရံ၊ နန်းတော်တွင်းသည်။ ဟတ္ထိသမ္မဒ္ဒံ၊ ဆင်တို့ဖြင့်နှိပ်စက်ခြင်းရှိ၏။ အဿသမ္မဒ္ဒံ၊ မြင်းတို့ဖြင့်နှိပ်စက်ခြင်းရှိ၏။ ရထသမ္မဒ္ဒံ၊ ရထားတို့ဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းရှိ။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းအား။ အသရုပ္ပါနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ရဇနီယာနိ၊ တပ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ယာနိ ရူပသဒ္ဒဂန္ဓရသဖောဋ္ဌဗ္ဗာနိ၊ အကြင်ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရုံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ (ပစုရာနိ၊ များကုန်သည်။) ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ခြင်း၌။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ နန်းတော်တွင်းသို့ဝင်ခြင်း၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ သဒ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သက္ကသုတ္တ

၄၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုနေ့ဥပုသ်နေ့၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နေ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ သက္ကေ၊ သာကီဝင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဒါယကာတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသထအပိနု၊ သုံးကြကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသာမ၊ သုံးပါးကုန်၏။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ။ န ဥပဝသာမ၊ မသုံးပါးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့။ ယေ တုမှေ၊ အကြင်သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ သောကသဘယေ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့် ဘေးရှိသည်။ သန္တေ၊ ဖြစ်လျက်။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ မရဏသဘယေ၊ သေခြင်းဖြင့်ဘေးရှိသည်။ သန္တေ၊ ဖြစ်လျက်။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသထ၊ ကျင့်သုံးကုန်၏။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံအခါ၌။ န ဥပဝသထ၊ မကျင့်သုံးကုန်။ တေသံ ဝေါ၊ ထိုသင်တို့အား။ ဂုဏာ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ အလာသာ၊ မရတော့ကုန်။

သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဟောတော်မူလတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။) ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယေန ကေနစိ ကမ္မဋ္ဌာနေန၊ အကြင်အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သော လယ်လုပ်ခြင်းစသောအမှုဖြင့်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်သို့။ အနာပဇ္ဇ၊ မရောက်မူ၍။ ဒိဝသံ၊ နေ၌။ အဍ္ဎကဟာပဏံ၊ ထက်ဝက်သော အသပြာကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ “သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသောယောကျ်ားသည်။ ဥဋ္ဌာနသမ္ပန္နော၊ ထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်သောယောကျ်ားတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်မည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်းလိမ္မာသောယောကျ်ား ထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော ယောကျ်ားဟုဆိုခြင်းငှာ သင့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

Ä (၃၂၂) သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။) ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယေန ကေနစိ ကမ္မဋ္ဌာနေန၊ အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သောလယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းစသောအမှုဖြင့်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်သို့။ အနာပဇ္ဇ၊ မရောက်မူ၍။ ဒိဝသံ၊ နေ့၌။ ကဟာပဏံ၊ တစ်သပြာသောဥစ္စာကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ “သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသောယောကျ်ားသည်။ ဥဋ္ဌာနသမ္ပန္နော၊ ထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသောယောကျ်ားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်မည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်းလိမ္မာသော ယောကျ်ားထကြွလုံ့လဝီရိနှင့် ပြည့်စုံသော ယောကျ်ားဟုဆိုခြင်းငှာ သင့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်၏။

သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်ကုန်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။) ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယေန ကေစိ ကမ္မဋ္ဌာနေန၊ အကြင်အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သော လယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းစသောအမှုဖြင့်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်သို့။ အနာပဇ္ဇ၊ မရောက်မူ၍။ ဒိဝသံ၊ နေ့၌။ ဒွေ ကဟာပဏေ၊ နှစ်သပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ တယော ကဟာပဏေ၊ သုံးသပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ စတ္တာရော ကဟာပဏေ၊ လေးသပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ပဉ္စ ကဟာပဏေ၊ ငါးသပြားတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ဆ သဟာပဏေ၊ ခြောက်သပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ သတ္တကဟာပဏေ၊ ခုနစ်သပြားတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ အဋ္ဌ ကဟာပဏေ၊ ရှစ်သပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ နဝ ကဟာပဏေ၊ ကိုးသပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ဒသ ကဟာပဏေ၊ ဆယ်သပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ဝီသ ကဟာပဏေ၊ အသပြားနှစ်ဆယ်တို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ တိံသ ကဟာပဏေ၊ သုံးဆယ်သောအသပြာတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ စတ္တာလီသံ စတ္တာရီသံ (ဆဋ္ဌ)၊ လေးဆယ်သောအသပြားတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ပညာသံ ကဟာပဏေ၊ ငါးဆယ်သောအသပြာကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ကဟာပဏသတံ၊ တရာသောအသပြာကို။ နိဗ္ဗိသေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ “သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသောယောကျ်ာသည်။ ဥဋ္ဌာနသမ္ပန္နော၊ ထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသောယောကျ်ားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်မည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်းလိမ္မာသော ယောကျ်ားထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော ယောကျ်ားဟုဆိုခြင်းငှာ သင့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်၏။

သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။) သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဒိဝသေ ဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ပဟာပဏသတံ၊ တရာသောအသပြားကို။ ပစာပဏသဟဿံ၊ တစ်ထောင်သောအသပြာကို။ နိဗ္ဗိသမာနော၊ ဖြစ်စေသည်ဖြစ်၍။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်းရတိုင်းသောအသပြာကို။ နိက္ခပန္တော၊ သိုထားသော။ ဝဿသတာယုကော၊ အနှစ်တရာအတိုင်းအရှည်အသက်ရှည်သော။ ဝဿသတဇီဝီ၊ အနှစ်တရာကာလပတ်လုံး အသက်ရှည်သော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ၊ စည်းစိမ်အစုကို။ အဓိဂစ္ဆေယျ အပိ နု၊ ရရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်း လိမ္မာသောယောကျ်ားထကြွလုံ့လဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသောယောကျ်ားဟုဆိုခြင်းငှာ သင့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့သောမေ့ကုန်သနည်း။) သော ပုရိသော၊ ထိုနေ့တိုင်း နေ့တိုင်းသောအသပြာတရာအသပြာ တစ်ထောင်တို့ကို ဖြစ်စေလျက်သိုမှီးထားသည်ဖြစ်၍များစွာသောစည်းစိမ်အစုတို့ကို ရသောယောကျ်ာသည်။ ဘောဂဟေတု၊ စည်းစိမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘောဂနိဒါနံ၊ စည်းစိမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘောဂါဓိကရဏံ၊ စည်းစိမ်ဟူသော အရာကြောင့်။ ဧကံ ဝါ ရတ္တိံ၊ တညဉ့်ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကံ ဝါ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဥပဍ္ဎံ ဝါ ရတ္တိံ၊ ညဉ့် ထက်ဝက်ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဥပဍ္ဎံ ဝါ ဒိဝသံ၊ နေ့ထက်ဝက်ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်လျှင် ချမ်းသာကိုဉာဏ်ပညာဖြင့် ထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ အပိနု ခေါ၊ နေရအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့နေနိုင်ခြင်းသည်။ နော ဟိ နော ဧဝဟောတိ၊ မသင့်သည်သာလျှင်တည်း။ တံ၊ ထိုမသင့်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ တုစ္ဆာ၊ မမြဲသည်၏ အဖြစ်အစရှိသော အနှစ်မှကင်းခြင်းကြောင့် အချဉ်းနှီးဖြစ်ကုန်၏။ မုသာ၊ နိစ္စသုဘကဲ့သို့ ထင်မှတ်ကုန်သော်လည်း ထိုထင်မှတ်သောအတိုင်းမဖြစ်သော ကြောင့် ချွတ်ယွင်းကုန်၏။ မောသဓမ္မာ၊ ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၏ မမြဲသည်၏ အဖြစ် အစရှိသောအနှစ်ခုကင်းခြင်းကြောင့် အချည်းနှီးဖြစ်သည်၏ အဖြစ်နိစ္စသုဘကဲ့သို့မှထင်ကုန်သော်လည်း ထိုမှတ်ထင်သည်အတိုင်းမဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ချွတ်ယွင်းသည်၏ အဖြစ်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်၏ အဖြစသည်။ နော ဟိ နောဧဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဒသာဝဿာနိ၊ ဆယ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိဝဿသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိဝဿ သဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သကဒါဂါမိ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အနာဂါမီ ဝါ၊ အနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏံကံ၊ မချွတ်ယွင်းသော။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သည်ကား။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ ပတွာ၊ ရောက်၏။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ဒသဝဿာနိ၊ ဆယ်နှစ်တို့ကို။ တိဋ္ဌန္တု၊ တည်စေကုန်ဘိဦး။

ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ နဝ ဝဿာနိ၊ ကိုးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဋ္ဌ ဝဿနိ၊ ရှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သတ္တ ဝဿနိ၊ ခုနှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆ ဝဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပဉ္စ ဝဿာနိ၊ ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ စတ္တာရိ ဝဿာနိ၊ လေးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ တီဏိ ဝဿာနိ၊ သုံးနှစ်ပတ်လုံး။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ Ä (၃၂၃) သကဒါမီ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အနာဂါမီ ဝါ၊ အနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏကံ၊ မချွတ်မယွင်း။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားသည် တပည့်သည်ကား။ ပရေလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ဧကံ ဝဿံ၊ တနှစ်ကို။ တိဋ္ဌတု၊ ထားဘိဦး။

ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဒသ မာသေ၊ ဆယ်လတို့ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿာသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သကဒါဂါမီ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အာနဂါမီ ဝါ၊ အာနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏကံ၊ မချွတ်မယွင်း။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သည်ကား။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ဒသမာသာ၊ ဆယ်လတို့ကို။ တိဋ္ဌန္တု၊ ထားစေကုန်ဘိဦး။

ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ နဝ မာသေ၊ ကိုးလတို့ပတ်လုံး။ အဋ္ဌ မာသေ၊ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး။ သတ္တ မာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဆ မာသေ၊ ခြောက်လတို့ပတ်လုံး။ ပဉ္စ မာသေ၊ ငါးလတို့ပတ်လုံး။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ တယော မာသေ၊ သုံးလတို့ပတ်လုံး။ ဒွေ မာသေ၊ နှစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဧကံ မာသံ၊ တလပတ်လုံး။ အဍ္ဎံ မာသံ၊ လခွဲပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ လောကိသာကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုယ့်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿာသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင် တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်း တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သကဒါဂါမီ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အာနဂါမီ ဝါ၊ အာနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏကံ၊ မချွတ်မယွင်း။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သည်ကား။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၏။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ အဍ္ဎမာသော၊ လခွဲကို။ တိဋ္ဌတု၊ ထားဘိဦး။

ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနတော်၌။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဒသ ရတ္တိဒိဝေ ဒသ ရတ္တိန္ဒိဝေ (ဆဋ္ဌ)၊ ဆယ်ညဉ့်ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုအသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာ အားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာ အားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံး လည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သကဒါဂါမိ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အနာဂါမီ ဝါ၊ အနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏံကံ၊ အချွတ်ယွင်းသော။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သည်ကား။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ ပတွာ၊ ရောက်၏။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ဒသရတ္တိဒိဝါ၊ ဆယ်ညဉ့်ဆယ်ရက်တို့ကို။ တိဋ္ဌန္တု၊ တည်စေကုန်ဘိဦး။

ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ နဝ ရတ္တိဒိဝေ၊ ကိုးညဉ့်ကိုးရက်တို့ပတ်လုံး။ အဋ္ဌ ရတ္တိဒိဝေ၊ ရှစ်ညဉ့်ရှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး။ သတ္တ ရတ္တိဒိဝေ၊ ခုနစ်ညဉ့်ခုနစ်ရက်တို့ပတ်လုံး။ ဆ ရတ္တိဒိဝေ၊ ခြောက်ညဉ့်ခြောက်ရက်တို့ပတ်လုံး။ ပဉ္စ ရတ္တိဒိဝေ၊ ငါးညဉ့်ငါးရက်တို့ပတ်လုံး။ စတ္တာရိ ရတ္တိဒိဝေ၊ လေးညဉ့်လေးရက်တို့ပတ်လုံး။ တယော ရိတ္တိဒိဝေ၊ သုံးညဉ့်သုံးရက်တို့ပတ်လုံး။ ဒွေ ရတ္တိဒိဝေ၊ နှစ်ညဉ့်နှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး။ ဧကံ ရတ္တိဒိဝေ၊ တညဉ့်တရက်တို့ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာဝီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ ကိုအသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သော။ သတံပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတံပိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သကဒါဂါမိ ဝါ၊ သကဒါဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အနာဂါမီ ဝါ၊ အနာဂါမ်လည်းဖြစ်သော။ အပဏ္ဏံကံ၊ အချွတ်ယွင်းသော။ သောတာပန္နော ဝါ၊ သောတာပန်လည်းဖြစ်သော။ သော စ ခေါ၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သည်ကား။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကန္တသုခပဋိသံဝေဒီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို ခံစားသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ သက္ကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့။ ယေ တုမှေ၊ အကြင်သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ သောကသဘယေ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်ဘေးရှိသည်။ သန္တေ၊ ဖြစ်လျက်။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ မရဏသဘယေ၊ သောခြင်းဖြင့်ဘေးရှိသည်။ သန္တေ၊ ဖြစ်လျက်။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ၌။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသထ၊ ကျင့်သုံးကုန်၏။ အပ္ပေါကဒါ၊ တရံအခါ၌။ န ဥပပသထ၊ မကျင့်သုံးကုန်။ တေသံ ဝေါ၊ ထိုသင်တို့အား။ ဂုဏာ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ အလာဘာ၊ မရတော်ကုန်။ တေသံ ဝေါ၊ ထိုသင်တို့သည်။ မနုဿတ္တံ၊ လူတို့၏ အဖြစ်ကို။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသဖြင့်ရအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသိဿာမ၊ ကျင့်သုံးပါကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ မဟာလိသုတ္တ

၄၇။ Ä (၃၂၄) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်အထွဋ်တပ်သော ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟာလိ၊ မဟာလိအမည်ရှိသော။ လိစ္ဆဝိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မဟာလိ၊ မဟာလိအမည်ရှိသော။ လိစ္ဆဝိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ လောဘော၊ လောဘမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ မောဟော၊ မောဟမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အ ကုသိုလ်ကံက။ ို ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်သေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ ယောနိသော၊ မသင့်သေးသော အားဖြင့်။ မန တိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်းသည်။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိ ကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မစဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ မိစ္ဆာပဏိဟိတံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ ပစ္စယော၊ အထေက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ မိစ္ဆာပဏိဟိတံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်ပါနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကလျဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မစဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ အလောဘော၊ အလောဘမည်၏။ ပစ္စယော၊ အထေက်အပံ့ဖြစ်သာအကြောင်းသည်။ အလောဘော၊ အလောဘမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းသည်။ အဒေါသော၊ အဒေါသမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမောဟော၊ အမောဟမည်၏။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြာင်းသည်။ အမောဟော၊ အမောဟမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းမည်၏။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းမည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းသည်။ သမ္မာပဏိဟိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ သမ္မာပဏိဟိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကလျာဏဿ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေတတ်သော အကြာင်းသည်။ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ စ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ န သံဝိဇ္ဇေယျုံ၊ မရှိငြားအံ့။ “အဓမ္မစရိယာ၊ အကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ဝိသမစရိယာတိ ဝါ၊ မညီညွတ်သောအကျင့်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဓမ္မစရိယာ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သမစရိယာတိ ဝါ၊ ညီညွတ်သော အကျင့်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။” ဣဓ၊ ဤသတ္တလောက၌။ န ပညာယေထ၊ မထင်ကုန်ရာ။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယသ္မာ စ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ Ä (၃၂၅) လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ “အဓမ္မစရိယာ၊ အကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ဝိသမစရိယာတိ ဝါ၊ မညီညွတ်သောအကျင့်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဓမ္မစရိယာ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ သမစရိယာတိ ဝါ၊ ညီညွတ်သောအကျင့်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ပဗ္ဗဇိတအဘိဏှသုတ္တ

၄၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗာ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗာ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေဝဏ္ဏိယံ၊ ကိုယ်အဆင်း၏ဖောက်ပြန်ခြင်း အသုံးအဆောင်ပရိက္ခရာအဆင်း၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့။ အဇ္ဈူပဂတော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သောသူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးဖြင့် အသက်မွေးခြင်းသည်။ ပရပဋိဗဒ္ဓါ၊ သူတပါးတို့နှင့် စပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “မေ၊ ငါသည့်။ အညော၊ လူ၏ အသွင်အပြင်မှတပါးသော။ အာကပ္ပေါ၊ သွားခြင်းစသောအသွင်အပြင်ကို။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “ကစ္စိ နု၊ အသို့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်သည်။ သီလတော၊ သီလကြောင့်။ န ဥပဝဒတိ၊ မစွပ်စွဲပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “ကစ္စိ နု၊ အသို့နည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုဝိစ္စ၊ ပညာဖြင့်စိစစ်၍။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ သီလတော၊ သီလကြောင့်။ န ဥပဝဒန္တိ၊ မစွပ်စွဲပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “မေ၊ ငါ၏။ ပိယေဟိ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်ကုန်သော။ မနာပေဟိ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နာနာဘာဝေါ၊ ဇာတိအားဖြင့် အထူးထူးအပြားပြားဖြစ်ခြင်းသည်။ ဝိနာဘာဝေါ၊ သေသဖြင့်ကွေကွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကမ္မဿကော၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိသည်။ ကမ္မဒါယာဒေါ၊ ကံသည်ပေးအပ်သောအမွေကို ခံယူသည်။ ကမ္မယောနိ၊ ကံသာလျှင် အကြောင်းရှိသည်။ ကမ္မဗန္ဓု၊ ကံသာလျှင် အဆွေရှိသည်။ ကမ္မပဋိသရဏော၊ ကံသာလျှင်လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ တဿ၊ ထိုကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏။ ဒါယာဒေါ၊ ပေးအပ်သောအမွေကိုယူသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “ကထံ ဘူတဿ၊ အဘယ်သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ရတ္တိဒိဝါ၊ ညဉ့်နေ့တို့သည်။ ဝီတိဝတ္တန္တိ၊ လွန်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “ကစ္စိ နု၊ အသို့နည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရမာမိ၊ မွေ့လျော်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ “ယော အဟံ ယေနာဟံ (ဆဋ္ဌ)၊ အကြင်ငါသည်။ ပစ္ဆိမေ၊ နောက်ဆုံးဖြစ်သော။ ကာလေ၊ အခါ၌။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ သည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ မင်္ကု၊ မျက်နှာမသာယာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ အလမရိယဉာဏဒဿနော အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသော (ဆဋ္ဌ)၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သောဉာဏ်အမြင် အထူးရှိသော။ အဓီဂတော၊ ရအပ်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါး ထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိသလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သောသူသည်။ အဘိဏှံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခိတဗ္ဗံ၊ ဆင်ခြင်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ သရီရဋ္ဌဓမ္မသုတ္တ

၄၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သရီရဋ္ဌာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သီတံ၊ ချမ်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဥဏှံ၊ ပူခြင်းလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာ၊ ထမင်းငတ်ခြင်းလည်ကောင်း။ ပိပါသာ၊ ရေသိတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဥစ္စာရော၊ ကျင်ကြီးသွားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်သွားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ ကာယသံဝရော၊ ကာယဒွါရဖြင့်စောင့်ရှောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဝစီသံဝရော၊ ဝစီဒွါရဖြင့်စောင့်ရှောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ အာဇိဝသံဝရော၊ အာဇီဝကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပေါနာဗ္ဘဝိကော ပေါနောဘဝိကော (ဆဋ္ဌ)၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကိုပေးခြင်းအလေ့ရှိသော။ ဘဝသင်္ခါရော၊ ဘဝကိုပြုပြင်စီရင်တတ်သောကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သရီရဋ္ဌာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဘဏ္ဍနသုတ္တ

၅၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ Ä (၃၂၆) ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှဖဲခဲ့ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဥပဋ္ဌာနာသာလာယံ၊ ညီမူရာစရပ်၌။ သန္နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သောအယူစကားသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ မုခသတ္တီဟိ၊ နှုတ်လှန်တို့ဖြင့်။ ပိတုဒန္တာ၊ ထိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညနေချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လနာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူစရာစရပ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီး၍သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကာယကထာယ၊ အဘယ်စကားဖြင့်။ သန္နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်။ အတ္ထ နု၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ အန္တရာ၊ ပရိယတ်ကို သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကမ္မဋ္ဌာန်းကို နှလုံးသွင်းခြင်းစသည်တို့၏ အကြား၌ ဖြစ်သော။ ဝိပ္ပကတာ၊ အပြီးအဆုံးသို့ မရောက်သေးသော။ ကထာ၊ စကားသည်။ ကာ စ ပန၊ အဘယ်စကားနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ ညီမူရာစရပ်၌။ သန္နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သောအယူစကားသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သောစကားကိုပြောဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ မုခသတ္တီဟိ၊ နှုတ်လှံတို့ဖြင့်။ ဝိတုဒန္တာ၊ ထိုးကုန်လျက်။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သောစကားကိုပြောဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ မုခသတ္တီဟိ၊ နှုတ်လှံတို့ဖြင့်။ ပိတုဒန္တာ၊ ထိုးကုန်လျက်။ ဝိဟရေယျထ၊ နေကြကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့နေခြင်းသည်။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ န ခေါ ပန ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရဏီယာ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်ကုန်သော။ ပိယကရဏာပိယကရာဏာ (ဆဋ္ဌ)၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဂရုကရဏာ ဂရုကရာဏာ (ဆဋ္ဌ)၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သင်္ဂဟာယ၊ သဂြိုဟ်ချီးမြှောက်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းအညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤငါဘုရား သာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့်စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ဆွမ်းခံရွာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနုမတ္တေသု၊ အနုမြူမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးဟုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကျင့်ကိုလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာတို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားတို့လည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းအချင်း ညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစ္စယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းပူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သာတ္ထာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တထာရူပေါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျင်အပ်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုး၍သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကျင့်ကိုလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၂၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ကလျာဏသဟယော၊ ကောင်းသော အဖေါ်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပာင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဘော်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ အပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဝစဿကရဏေဟိ၊ ဆိုလွယ်သောသူ၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုသာသနိံ၊ ဆုံးမကမြစ်သောစကားကို။ ခမော၊ သည်းခံသည်။ ပဒက္ခိဏဂ္ဂိဟီ၊ အရိုအသေအားဖြင့် ယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဝစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဝစဿကရဏေဟိ၊ ဆိုလွယ်သောသူ၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုသာသနိံ၊ ဆုံးမကမြစ်သောစကားကို။ ခမော၊ သည်းခံသည်။ ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ၊ အရိုအသေအားဖြင့် ယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၏။ ဥစ္စာ ဝစာနီ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆုတ်ခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းစသောကြီးကြီးငယ်ငယ်သော။ ယာနိ တာနိ ကိံ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်သို့ ပြုရအံ့နည်းဟုပြု၍မေးအပ်ကုန်သော အမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တတ္ထ၊ ထိုအမှု၌။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြုပါယာယ၊ ထိုပြီးစေအပ်သောကြီးကြီးငယ်ငယ်သောအမှု၌ အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်တတ်သောပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတပါးကိုစီရင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၏။ ဥစ္စာဝါစာနိ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းသပိတ်ဖုတ်ခြင်းခြေဆုတ်ခြင်း ခြေဆီနယ်ခြင်းစသောကြီးကြီးငယ်ငယ်သော။ ယာနိ တာနိ ကိံ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်အဘယ်သို့ ပြုရအံ့နည်းဟုမေး၍ပြုအပ်ကုန်သော အမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တတ္ထ၊ ထိုအမှု၌။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ အနသော၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြုပါယာယ၊ ထိုပြီးစေအပ်သောကြီးကြီးငယ်ငယ်သောသောမှု၌အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စုံစမ်းဆယ်ခြင်တတ်သောပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတပါးကိုစီရင်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏိယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မကာမော၊ တရားကိုအလိုရှိသည်။ ပိယသမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ မြတ်သောဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ မြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်တရားကိုလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မကာမော၊ တရားကိုအလိုရှိသည်။ ပိယသမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မ၌။ အဘိဝိနယေ၊ မြတ်သောဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမုဇ္ဇော၊ မြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ စွမ်းအားဖြင့်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံစွာလုံ့လပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မောသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်တရားတို့ကိုလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထာမဝါ၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြန်စွာလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့ အပ်သော။ ပိယကရဏော၊ ချစ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဂရုကရဏော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၂၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသော သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း သူနာတို့၏ အသက်အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယမ္ပိ၊ အကြင်တရားကိုလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသောသင်္ကန်းဆွမ်း ကျောင်းသူနာတို့၏ အသက်အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတမ္ပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတမ္ပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတမ္ပိ၊ ကြာမြင်စွာ ပြုအပ်သောအမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတမ္ပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်စကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤရရသမျှသော ပစ္စည်းလေးပါးဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည် လည်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကိုဖောက်ခွဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဥဒယတ္ထဂါနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာကို ဖောက်ခွဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရဏီယော၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောတရားသည်လည်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သာရဏီယာ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်ကုန်သော။ ပိယကရဏာ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဂရုကရဏာ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ သင်္ဂဟာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှင့်ထောက်ပင့်ခြင်းငှာ။ အဝိဝါဒါယ၊ ငြင်းခုံခြင်းမရှိခြင်းငှာ။ သာမဂ္ဂိယာ၊ အချင်းချင်းညီညွတ်ခြင်းငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အက္ကောသဝဂ္ဂေါ၊ အက္ကောသဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုအတေက္ကာသဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ဝိဝါဒါ စ၊ ငြင်းခုံခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကိုဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ မူလာနိ စ၊ ဝိဝါဒမူလတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ပိသိနာရေ၊ ပိသိနာရအမည်ရှိ သောမြို့သူတပါးကိုကိုစောဒနာလိုသော ရဟန်းသည် မိမိသန္တာန်၌ ဆင်ခြင်အပ်သော တရားငါးပါးဖြစ်စေအပ်သော တရားငါးပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းတို့အားဆယ်နှစ်ကစ၍တနှစ်ဆယ်လကစ၍ တလဆယ်ရက်ကစ၍တရက်ကာလပတ်လုံးငါဘုရားသာသနာတော်၌ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍နေသောငါဘုရားတပည့်သားသည် အနှစ်တရာ အနှစ်တစ်ထောင်သောကာလပတ်လုံးစင်စစ်လျှင် ချမ်းသာကို ခံစား၍ နေရာ၏ဟု ဟောတော်မူအပ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ မဟာလိ၊ မဟာလိမည်သောလိစ္ဆဝီလျှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍ အကုသိုလ်ကံကိုပြုခြင်း အကုသိုလ်ကံဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းငါးပါးဖြင့် ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်နေ့ညဉ့်မပြတ် ဆင်ခြင်အပ်သော တရားဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ သရီရဋ္ဌာ စ၊ ကိုယ်၌ တည်သော တရားဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍနာ စ၊ ငြင်းခုံခိုက်ရန်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့အားငြင်းခုံခိုက်ရန် မဖြစ်ခြင်းငှာ ဖြစ်သော တရားဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာနိသံသပဏ္ဏာသကော၊ အာနိသံသပဏ္ဏာသကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

၂။ ဒုတိယပဏ္ဏာသက

(၆) ၁၊ သစိတ္တဝဂ္ဂ

သစိတ္တသုတ္တ

၅၁။ Ä (၃၂၉) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌ လိမ္မာသည်။ နော စ ဟောတိ၊ အကယ်၍မဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုသူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌ လိမ္မာသည်ရှိသော်။ “သစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ မိမိ၏စိတ်အကြံ၌ လိမ္မာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသော။ ယုဝါ၊ ပျိုမြစ်သော။ မဏ္ဍနဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ အာဒါသေ ဝါ၊ ကြေးမှုန်၌လည်းကောင်း။ အစ္ဆေ၊ ကြည်သော။ ဥဒကပတ္တေ ဝါ၊ ရေခွက်၌လည်းကောင်း။ သကံမုခနိမိတ္တံ၊ မိမိမျက်နှာရိပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုပြင် ကြည်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသော ကိုယ်သန္တာန်၌ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ တဿေဝ ရဇဿ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ အင်္ဂဏဿ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသော ကိုယ်သန္တာန်၌ဖြစ်သော အညစ်ကြေးကိုလည်းကောင်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုအညစ်အကြေးအစရှိသည်တို့၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကအစရှိသော ကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ နော စေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မမြင်သည်ဖြစ်အံ့။ တေနေဝ၊ ထိုသို့အညစ်အကြေးကို မမြင်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဂုဏာ၊ ဂုဏ်တို့ကို။ လာဘာဝတ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရိသုဒ္ဓံဝတ၊ စင်ကြယ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော ပစ္စဝေက္ခမာနာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုပကာရော ဗဟုပကာရာ (ဆဋ္ဌ)၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုပကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်သော စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟာရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတော၊ ထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ကိစ္ဆော၊ ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူမြောက်ပြီးသော ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟာရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော အက္ကောဓနော (ဆဋ္ဌ)၊ အမျက်ထွက်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိလဋ္ဌစိတ္တော၊ မညစ်ငြူသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သာရဒ္ဓကာယော၊ ပူပန်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသာရဒ္ဓကာယော၊ မပူပန်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကုသိတော၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သမာဟိတော၊ တည်ကြင်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုပကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၃၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဘိဇ္ဈာလု၊ များသော အဘိဇ္ဈာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသော အဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟာရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတော၊ ထိနမိဒ္ဓသည် နှိပ်စက်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟာရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိစိကိစ္ဆော၊ ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သုရဒ္ဓကာယော၊ ပူပန်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာရာမိ၊ နေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကို လည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျာထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တသီသော ဝါ၊ မီးလောင်သောဦးခေါင်းရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ သီလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောပုဆိုးကို လည်းကောင်း။ တဿေဝ သီသဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်းသောဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာ ပနာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှိံ စ ဥေဿာဠှိဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိံ စ အပ္ပဋိဝါနိဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ သတိဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာ ပန စိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟာရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ မငြမ်းငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသာရဒ္ဓကာယော၊ မပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ သမာဟိတော၊ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်းများစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသု ယေဝဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ဥတ္တရိ၊ ထိုကုသိုလ်တရားထက်လွန်စွာ။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

၂၊ သာရိပုတ္တသုတ္တ

၅၂။ တတြ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ စကားတုံ့လျှောက်ကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အထ၊ ထိုသူတစ်ပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ “သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

Ä (၃၃၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကတဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစိတ္တ ပရိယာယကုသလလော၊ မိမိ၏စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသော။ ယုဝါ၊ ပျိုမျစ်သော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်သဘောရှိသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒတေ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ အာဒါသေ ဝါ၊ ကြေးမှုန်၌လည်းကောင်း။ အစ္ဆေ၊ ကြည်လင်သော။ ဥဒကပတ္တေ ဝါ၊ ရေခွက်၌လည်းကောင်း။ သကံမုခနိမိတ္တံ၊ မိမိမျက်နှာရိပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင် ကြည်လင်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မြင်သည်ရှိသော်။ တဿေဝ ရဇဿ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ အင်္ဂဏဿ ဝါ၊ ထိုမှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝါမယတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးအစရှိသည်၌။ ရဇံ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ နောစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မမြင်သည်ရှိသော်။) တေနေဝ၊ ထိုအညစ်အကြေးကိုမမြင်သောကြောင့်သာလျှင်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဂုဏာ၊ ဈာန်အစရှိသောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ လာဘာဝတ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရိသုဒ္ဓံဝတ၊ စင်ကြယ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံအစည်ရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတော၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိစိကိစ္ဆော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သာရဒ္ဓကာယော၊ ပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသာရဒ္ဓကာယော၊ မပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သမာဟိတော၊ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့သိသနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ ပ။ အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်ုသော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနီ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တသီသော ဝါ၊ မီးလောင်သောဦးခေါင်းရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ သီသဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာပနာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာတဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိံ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုရာသကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံယေဝဓမ္မံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။

Ä (၃၃၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေအံ့။ ပ။ သမာဟိတော၊ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်စွာ။ ဝိဟာရာမိ၊ နေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ တေသုယေဝဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌတိ၊ တည်၍။ ဥတ္တရိ၊ ထိုကုသိုလ်တရားထက်လွန်စွာ။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ဌိတိသုတ္တ

၅၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိံ၊ တည်ခြင်းကို။ န ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မမူ။ ပါရိဟာနိံ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ (အဝဏ္ဏနေ၊ မချီမွမ်းခြင်း၌။) ပဂေဝ၊ အဘယ်သို့ ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိံ စ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ ဌိတိံ၊ တည်ခြင်းကို။ နော ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မမူ။ ဟာနိံ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မမူ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းသဒ္ဓါဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်လည်းကောင်း။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဘာနေန၊ စကား၏ပြေပြစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယတ္ထကော၊ အကြင်မျှလောက်အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုသဒ္ဓါအစရှိသော တရားတို့သည်။ နေဝ တိဋ္ဌန္တိ၊ မတည်ကုန်။ နော ဝဍ္ဎန္တိ၊ မပွားကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤသဒ္ဓါစသော တရားတို့၏ မတည်ခြင်းမပွားခြင်းကို။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိံ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဌိတိံ၊ တည်ခြင်းကို။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဝုဍ္ဎိံ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ နော ဟေတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎီ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော် ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်လည်းကောင်း။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဘာနေန၊ စကား၏ပြေပြစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယတ္ထကော၊ အကြင်မျှလောက် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုသဒ္ဓါအစရှိသော တရားတို့သည်။ နေဝ ဟာယန္တိ၊ မယုတ်ကုန်။ နော ဝဍ္ဎန္တိ၊ မကြီးပွားကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤသဒ္ဓါစသော တရားတို့၏ တည်ခြင်းမကြီးပွားကို။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိံ၊ တည်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိံ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိံ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်လည်းကောင်း။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဘာနေန၊ စကား၏ပြေပြစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယတ္ထကော၊ အကြင်မျှလောက်အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုသဒ္ဓါအစရှိသော တရားတို့သည်။ နေဝ တိဋ္ဌန္တိ၊ မတည်ကုန်။ နော ဟာယန္တိ၊ မယုတ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤသဒ္ဓါစသော တရားတို့၏ မတည်ခြင်းမပွားခြင်းကို။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိံ၊ ကြီးပွားခြင်းဟူ၍။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိံ၊ ယုတ်ခြင်းဟူ၍။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဌိတိ၊ တည်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရစိတ္တ ပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုသူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်ရှိသော်။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) “သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသော။ ယုဝါ၊ ပျိုမျစ်သော။ ပဏ္ဍနက ဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ Ä (၃၃၃) ပရိသုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ အာဒါသေ ဝါ၊ ကြေးမှုံ၌လည်းကောင်း။ အစ္ဆေ၊ ကြည်လင်သော။ ဥဒကပတ္တေ ဝါ၊ ရေခွက်၌လည်းကောင်း။ သကံမုခနိမိတ္တံ၊ မိမိမျက်နှာရိပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုံဖြင့်ကြည်လင်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မြင်သည်ရှိသော်။) တဿေဝ ရဇဿ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ အင်္ဂဏဿ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တတ္ထ၊ စင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင်ကြည်လင်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ နော စေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မမြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မမြင်သည်ရှိသော်။) တေနေဝ၊ ထိုသို့အညစ်အကြေးကိုမမြင်သောကြောင့်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဂုဏာ၊ ဈာန်အစရှိသောဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ လာဘာဝတ၊ ရတော်စွတကား။ “မေ၊ ငါ့အား။ ပရိသုဒ္ဓံဝတ၊ စင်ကြယ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောစိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဇ္ဈာမရှိကုန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတော၊ ထိနမိဒ္ဓသည် နှိပ်စက်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသော ထိနမိဒ္ဓသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒ္ဒတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိစိကိစ္ဆော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိက၏သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ မညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သာရဒ္ဓကာယော၊ ပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသာရဒ္ဓကာယော၊ မပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သမာဟိတော၊ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဘိဇ္ဈာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတော၊ ထိနမိဒ္ဓသည်နှိစက်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိစိကိစ္ဆော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သံကိဋ္ဌစိတ္တော၊ ညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သာရဒ္ဓကာယော၊ ပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။)” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တသီလော ဝါ၊ မီးလောင်သောဦးခေါင်းရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သော ပုဆိုးရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာပနာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှိံ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိံ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာက်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။

Ä (၃၃၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူမြောက်ပြီးသောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ မညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာသာရဒ္ဓကာယော၊ မပူပန်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သမာဟိတော၊ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသိုသိသည်ရှိသော်။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ တေသု ယေဝ ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ဥတ္တရိ၊ ထိုကုသိုလ်တရားတို့ထက်လွန်စွာ။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ သမထသုတ္တ

၅၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုသို့သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌မလိမ္မာသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ “သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသော။ ယုဝါ၊ ပျိုမျစ်သော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာခြင်းသဘောရှိသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ အာဒါသေ ဝါ၊ ကြေးမှုန်၌လည်းကောင်း။ အစ္ဆေ၊ ကြည်လင်သော။ ဥဒကပတ္တေ ဝါ၊ ရေခွက်၌လည်းကောင်း။ သကံမုခနိမိတ္တံ၊ မိမိမျက်နှာရိပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင်ကြည်လင်သော ရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မြင်သည်ရှိသော်။) တဿေဝ ရဇဿ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ အင်္ဂဏဿ ဝါ၊ ထိုမှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင်ကြည်လင်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ နော စေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မမြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မမြင်သည်ရှိသော်။) တေနေဝ၊ ထိုအညစ်အကြေးကိုမမြင်ခြင်းကြောင့်သာလျှင်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဂုဏာ၊ ဈာန်အစရှိသောဂုဏ်တို့ကို။ လာဘာဝတ၊ ရတော်ကုန်စွာ တကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရိသုဒ္ဓံဝတ၊ စင်ကြယ်စွတကွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝစရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝစရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိနု ခေါ၊ မဖြစ်သလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိ နု ခေါ၊ မဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်”။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထေ၊ စိတ်ကိုနီစရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိ၌။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ တည်၍။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿာနာယ၊ အဓိပညာဝိပဿနာကို။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ စေဝ၊ ရခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ စ၊ ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿုနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီစရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ Ä (၃၃၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာ၌။ ပတိဋ္ဌတိ၊ တည်၍။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထေ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိ၌။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ စေဝ၊ ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ စ၊ ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ (ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်ကောင်း။ ဥဿဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်မနစ်ခြင်းကိုလည်ကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တသီသော ဝါ၊ မီးလောင်သောဦးခေါင်းရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ သီသဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောဦးခေါင်းလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာပနာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှိံ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ စေဝ၊ ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ စ၊ ရခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ “(အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတရားတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိပညဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပန ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ တေသု ယေဝ ဓမ္မသု၊ ထိုတရားတို့၌သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ဥတ္တရိ၊ ထိုကုသိုလ်တရားထက်လွန်စွာ။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိဝရံပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပိဏ္ဍပါတံပိ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သေနာသနံပိ၊ ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါမနိဂမံပိ၊ ရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇနပဒပေဒေသံပိ၊ ဇနပုဒ်အစုကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောဇနပုဒ်အစုကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောဇနပုဒ်အစုကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပုဂ္ဂလံပိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စီဝရံပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင့်ဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားသည်။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးထူးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ထိုစီဝရံပါဟံဘိက္ခဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။” ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န သေဝိတဗ္ဗံ၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ထိုစီဝရံပါတံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ Ä (၃၃၆) ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့။ ပရိယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သေဝိတဗ္ဗံ၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤကုသိုလ်တရားပွားခြင်း အကုသိုလ်တရားယုတ်ခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးထူးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပိဏ္ဍပါတံပိ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးထူးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ဤစီဝရံပါတံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံပိဏ္ဍပါတံ၊ အကြင်ဆွမ်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံပိဏ္ဍပါတံ၊ ဤဆွမ်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ “မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ထိုပိဏ္ဍပါတဟံဘိက္ခဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံပိဏ္ဍပါတံ၊ အကြင်ဆွမ်းကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံပိဏ္ဍပါတံ၊ ဤဆွမ်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပိဏ္ဍပါတံပိ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤကုသိုလ်တရားပွားခြင်း အကုသိုလ်တရားယုတ်ခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သေနာသနံပိ၊ ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးထူးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသေနာသနံပါဟံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ သေနာသနံ၊ အကြင်ကျောင်းကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဒံ သေနာသနံ၊ ဤကျောင်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝံ ရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းကို။ န သေဝိတဗ္ဗံ၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ထိုသေနာသနံပါတံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ သေနာသနံ၊ အကြင်ကျောင်းကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဒံ သေနာသနံ၊ ဤကျောင်းကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းကို။ သေဝိတဗ္ဗံ၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သေနာသနံပိ၊ ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းကြောင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရားယုတ်ခြင်း ကုသိုလ်တရားပွားခြင်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတောအပ်၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဂါမနိဂမံပိ၊ ရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းကြောင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်ကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ဂါမနိဂမပါတံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ ဂါမိနိဂမံ၊ အကြင်ရွာနိဂုံးကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ဂါမနိဂမံ၊ ဤရွာနိဂုံးကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဘာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဂါမနိဂမော၊ ရွာနိဂုံးကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ထိုဂါမနိဂမံ ပါဟံ ဘိက္ခဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ ဂါမနိဂမံ၊ အကြင်ရွာနိဂုံးကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ဂါမနိဂမံ၊ ဤရွာနိဂုံးကို။ သောဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဂါမနိဂမော၊ ရွာနိဂုံးကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဂါမနိဂမံပိ၊ ရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သော ရွာနိဂုံးကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရား၏ပွားခြင်း ကုသိုလ်တရား၏ယုတ်ခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇနပဒပဒေသံပိ၊ ဇနပုဒ်အစုကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သော ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သော ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်ကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ထိုဇနပဒပဒေသံပါဟံ ဘိက္ခဝေ အစရှိသောစကား၌။ ယံ ဇနပဒပဒေသံ၊ အကြင်ဇနပုဒ်အစုကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ဇနပဒပဒေသံ၊ ဤဇနပုဒ်အစုကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ Ä (၃၃၇) ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဇနပဒပဒေသော၊ ဇနပုဒ်အစုကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ဇနပဒပဒေသံပါဟံ ဘိက္ခဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ ဇနပဒပဒေသံ၊ အကြင်ဇနပုဒ်အစုကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ဇနပဒပသေသံ၊ ဤဇနပုဒ်အစုကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲအပ်။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဇနပဒပဒေသော၊ ဇနပုဒ်အစုကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇနပဒပဒေသံပိ၊ ဇနပုဒ်အစုကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သောဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သောဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရားယုတ်ခြင်းကုသိုလ်တရားတို့ပွားခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပုဂ္ဂလံပိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ တတ္ထ၊ ပုဂ္ဂလံပါတံ ဘိက္ခုဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ ပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ တတ္ထ၊ ထိုပုဂ္ဂလံပါဟံဘိက္ခဝေအစရှိသောစကား၌။ ယံ ပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပုဂ္ဂလံပိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အသေဝိတဗ္ဗံပိ၊ မမှီဝဲအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓေန၊ နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ((မယာ၊ ငါဘုရားသည်။)) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရားယုတ်ခြင်းကုသိုလ်တရားပွားခြင်းဟူသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထပြီး၏။

၅၊ ပရိဟာနသုတ္တ

၅၅။ တတြ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေါ” (ဆဋ္ဌ)၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်”။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပရိဟာနဓမ္မော ပုဂ္ဂလော ပရိဟာနဓမ္မော ပုဂ္ဂလော”တိ၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ် ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အပရိဟာနဓမ္မော ပုဂ္ဂလော အပရိဟာနဓမ္မော ပုဂ္ဂလော”တိ၊ ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ် ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော နု ခေါ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ ကိတ္တာဝတာ စ၊ အဘယ်မျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်လည်း။ အပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤစကား၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဒူရတောပိ ခေါ၊ ဝေးသောအရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆာမ၊ လာရကုန်၏။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤသဒ္ဒါ၏။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ အာယသ္မန္တံ ယေဝ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏သာလျှင်။ (ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။) ပဋိဘာတု၊ ထင်ပေါ်စေလော။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓာရေဿန္တိ၊ မှတ်ဆောင်ရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။

Ä (၃၃၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သာဓု ကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော နု ခေါ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသုတံ၊ မကြားနာအပ်ဖူးသေးသော။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ တရားကိုလည်း။ န သုဏာတိ၊ မနာ။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ သုတာ၊ ကြားနာအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဓမ္မာ စ၊ တရားတို့သည်လည်း။ သမ္မောသံ၊ ပျောက်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသပ္ဖုဋ္ဌပုဗ္ဗာ၊ မရောက်ဖူးကုန်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တေ စ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ န သမုဒါစရန္တိ၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်ဖူးသော။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ တရားကိုလည်း။ န ဝိဇာနာတိ၊ မသိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတ္တာဝတာ နု ခေါ၊ ဤမျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ကိတ္တာဝတာ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသုတံ၊ မကြားနာအပ်ဖူးသေးသော။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ တရားကိုလည်း။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ သုတာ၊ ကြားနာအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဓမ္မာ စ၊ တရားတို့သည်လည်း။ သမ္မောသံ၊ ပျောက်ခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသမ္ဖုဋ္ဌပုဗ္ဗာ၊ မရောက်ဖူးကုန်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တေ စ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ သမုဒစရန္တိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်ဖူးသော။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဇာနာတိ၊ သိ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိတ္တာဝတာ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှသောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အပရိဟာနဓမ္မော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ နော စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အထ၊ ထိုသို့သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌မလိမ္မာသည်ရှိသော်။ သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသော။ ယုဝါ၊ ပျိုမျစ်သော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်သဘောရှိသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ပရိသုဒ္ဓ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ အာဒါသေ ဝါ၊ ကြေးမှုန်၌လည်းကောင်း။ အစ္ဆေ၊ ကြည်လင်သော။ ဥဒကပတ္တေ ဝါ၊ ရေခွက်၌လည်းကောင်း။ သကံမုခနိမိတ္တံ၊ မိမိမျက်နှာရိပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင်ကြည်လင်သောရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မြင်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မြင်သည်ရှိသော။) တဿေဝ ရဇဿ ဝါ၊ ထိုအာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ အင်္ဂဏဿ ဝါ၊ ထိုမှည်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ ပဟာနယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုစင်ကြယ်သောကြေးမှုန်ပြင်ကြည်လင်သော ရေခွက်၌။ ရဇံ ဝါ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော မြူအညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ အင်္ဂဏံ ဝါ၊ မှည့်မှန်ကူအစရှိသောကိုယ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ နော စေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မမြင်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မမြင်သည်ရှိသော်။ တေနေဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ “မေ၊ ငါ့အား။ (ဂုဏာ၊ ဈာန်အစရှိသောဂုဏ်တို့ကို။) လာဘာဝတ၊ ရတော်ကုန်စွတကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရိသုဒ္ဓံဝတ၊ စင်ကြယ်စွတကကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံရှိသည်။ ဟောတိ (သေယျထာပိ)၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မော၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များစွာသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များစွာသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “(အဟံ၊ ငါသည်။) အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤသို့များသောအဘိဇ္ဈာမရှိခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ Ä (၃၃၉) မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသံကိလိဋ္ဌစိတ္တော၊ မညစ်ငြူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရာမိ နု ခေါ၊ နေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဓမ္မပါမုဇ္ဇဿ၊ ကုသိုလ်တရား၌ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိနု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတောသမထဿ၊ စိတ်ကိုနီဝရဏတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သောသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိနု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာယ၊ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နော သံ ဝိဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ မရှိလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ကုသလေသု၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဗဟုကာရော၊ များစွာ ကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလေ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ န သမနုပဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲမရှု။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေသံ ယေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသောသူသည်။ အာဒိတ္တသီသော ဝါ၊ မီးလောင်သောဦးခေါင်းရှိသည်သူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သောပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ သီသော ဝါ၊ မီးလောင်သော ဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာပနယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှိံ စ၊ ထိုထက်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိံ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုသကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေသံ ယေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ သစေ ပန သမနုပဿတိ၊ အကယ်၍ အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ သစေ ပန န သမနုဿတိ၊ အကယ်၍ အဖန်တလဲလဲ မရှုသည်ဖြစ်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သမနုဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ ရှု၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိသန္တာန်၌။ န သမနုဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ မရှု။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကို။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တော၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒော စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာဒိတ္တစေလော ဝါ၊ မီးလောင်သောပုဆိုးရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တသီလော ဝါ၊ မီးလောင်သော ဦးခေါင်းရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ တဿေဝ စေလဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သော ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တဿေဝ သီသဿ ဝါ၊ ထိုမီးလောင်သော ဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာပနယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒဉ္စ၊ ကုသိုလ်ဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဝါယာမဉ္စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟဉ္စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှိံ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိံ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိံ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရေယျ သေယျထာပိ၊ ပြုရာသကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သမနုဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ ရှု၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိသန္တာန်၌။ န သမနုပဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ မရှု။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကို။ ပဋိလာဘာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝါယာမော စ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟော စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥေဿာဠှီ စ၊ ထိုထက်လွန်စွာ အားထုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝါနိံ စ၊ မဆုတ်နစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိ စ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခမာနော၊ ဆင်ခြင်ကြည့်ရှုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သစေ ပန သမနုပဿတိ၊ အကယ်၍ အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရှုသည်ရှိသော်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေသွေဝ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ Ä (၃၄၀) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ဥတ္တရိ၊ ထိုကုသိုလ်တရားထက်လွန်စွာ။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ပဌမသညာသုတ္တ

၅၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသင့်ရှိကုန်သည်။ အမတောဂဓာဝ၊ သဥပါဒိသေသဖြင့်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အနုပါဒိသေသဖြစ်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အကုသလသညာ၊ အကုသိုလ်သညာလည်းကောင်း။ မရဏသညာ၊ သေခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဟာရေ၊ မျိုအပ်သောအစာအာဟာရ၌။ ပဋိကုလသညာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံစုံသောတေဘူမကလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မမွေ့လျော်အပ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စသညာ၊ အမြဲမရှိဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စေ၊ အနိစ္စဖြစ်သော ခန္ဓာငါးငါးအပေါင်း၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဒုက္ခဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခေ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပဟာနာသညာ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂသညာ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသံရှိကုန်သည်။ အမတောဂဓာ၊ သဥပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အနုပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဒုတိယသညာသုတ္တ

၅၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ ပဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသံရှိကုန်သည်။ အမတောဂဓာ၊ သဥပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အနိစ္စသညာ၊ အမြဲမရှိဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ မရဏသညာ၊ သေခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဟာရေ၊ မျိုအပ်သောအစာအာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍ဖြစ်သောသညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောတေဘူမကလောက၌။ အနိဘိရတိသညာ၊ မမွေ့လျော်အပ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိကသညာ၊ အရိုးစုသာဖြစ်၍စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပုဠုဝကသညာ ပုဠဝကသညာ (ဆဋ္ဌ)၊ ပိုးလောက်တို့ဖြင့်ပြည့်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်၏ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိနီလကသညာ၊ အဖြူအနီအစရှိသည်တို့ဖြင့်ရောလျက် များသောအားဖြင့် ညိုသောအဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိစ္ဆိဒ္ဓသညာ၊ အလယ်၌နှစ်ပိုင်းပြတ်သည်ဖြစ်၍စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓုမာတကသညာ၊ သေသည်မှ အထက်ဖြစ်သော နောက်ကာလ၌လေဖြင့်ပြည့်သောသားရေအိပ်ကဲ့သို့ ဖူးဖူးရောင်သည်ဖြစ်၍စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသံရှိကုန်သည်။ အမတောဂဓာ၊ သဥပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အနုပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ မူလကသုတ္တ

၅၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အဘယ်သို့ မေးကုန်ငြားအံ့။ (ကိံ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အဘယ်သို့ မေးကုန်ရာသနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ မူလကာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမ္ဘ ဝါ၊ အဘယ်တရားလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမုဒယာ၊ အဘယ်တရားလျှင် ပေါင်းစု၍ ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမောသရဏာ၊ အဘယ်တရားတို့သည်။ ကိံ ပမုခါ၊ အဘယ်တရားလျှင် အမှူးရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ အဓိပတေယျာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြီးအကဲရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ ဥတ္တရာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အလွန်ရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သာရာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အမြတ်ရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ ဩဂဓာ၊ အဘယ်တရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ ပရိယောသာသနာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အဆုံးရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ မေးကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ဖြစ်သောအယူတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗညာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဗျာကရေယျထ၊ ဖြေဆိုကြကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏။ ဘဂဝံနေတ္တိကာ၊ မြတ်စွာဘုရားလျှင် လဲလျောင်းရာကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘဂဝံမူလကာ၊ မြတ်စွာဘုရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏။ ဘဂဝံနေတ္တိကာ၊ မြတ်စွာဘုရားလျှင် ရှေးဆောင်ရှိကုန်၏။ ဘဂဝံပဋိသရဏာ၊ မြတ်စွာဘုရားလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤသဒ္ဒါ၏။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဘဂဝန္တံယေ၊ မြတ်စွာဘုရား၏သာလျှင်။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်တော်၌။ ပဋိဘာတု၊ ထင်ပါစေလော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓာရေဿန္တိ၊ ဆောင်ပါကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။

Ä (၃၄၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်သော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါးပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားတော်ကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ မေးကုန်ငြားအံ့။ (ကိံ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အဘယ်သို့ မေးကုန်ရာအံ့နည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ မူလကာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမ္ဘ ဝါ၊ အဘယ်တရားလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမုဒယာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အပေါင်းစု၍ ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သမောသရဏာ၊ အဘယ်တရားလျှင်။ ကိံ ပမုခါ၊ အဘယ်တရားလျှင် အမှူရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ အဓိပတေယျာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြီးအကဲရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ ဥတ္တရာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အလွန်ရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ သာရာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အမြတ်ရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကိံ ဩဂဓာ၊ အဘယ်တရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကိံ ပရိယောသာနာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အဆုံးရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေ ပုစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ မေးကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသာနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသောအယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗျကရေယျယာထ၊ ဖြေဆိုကြကုန်အံ့နည်း။ (ကိံ ဗျကရေယျာထ၊ အဘယ်သို့လျှင် ဖြေဆိုရကုန်အံ့နည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဆန္ဒမူလကာ၊ ဆန္ဒလျှင် အကြောင်းရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ မနသိကာရသမ္ဘဝါ၊ မနသိ ကာရလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဖဿသမုဒယာ၊ ဖဿလျှင် ပေါင်းစု၍ ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဝေဒနာသမောသရဏာ၊ ဝေဒနာလျှင် စုဝေးရာရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သမာဓိပမုခါ၊ သမာဓိလျှင် အမှူးရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သတာဓိပတေယျာ၊ သတိလျှင် အကြီးအကဲရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပညုတ္တရာ၊ ပညာလျှင် အလွန်ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဝိမုတ္တိသာရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်လျှင် အမြတ်ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အမတေဂတ၊ သဥပါဒိသေသဖြစ်သော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ နိဗ္ဗာနပရိယောသာနာ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗျာကရေယျာထ၊ ဖြေဆိုကြကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗျာကရေယျာထ၊ ဖြေဆိုကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပဗ္ဗဇ္ဇာသုတ္တ

၅၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထိုသို့မပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိသော ရဟန်းအားရဟန်း၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကျိုး၏မပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ (ကိံ သိက္ခာတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်အပ်သနည်း။) “ယထာပဗ္ဗဇ္ဇပရိစိတဉ္စ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်အားလျော်စွာ ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒါယ၊ ကုန်စေ၍။ န စ ဌဿန္တိ၊ မတည်ကုန်လတ္တံ့။ အနိစ္စသညာပရိစိတဉ္စ၊ အနိစ္စသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အနတ္တသညာပရိစိတဉ္စ၊ အနတ္တသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အသုဘသညာပရိစိတဉ္စ၊ အသုဘသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အာဒီနဝသညာပရိစိတဉ္စ၊ အာဒီနဝသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ သမဉ္စ၊ ညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော သုစရိုက်ဆယ်ပါးကို လည်းကောင်း။ ဝိသမဉ္စ၊ မညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးကို လည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုသတ္တလောက၏ညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောသုစရိုက်ဆယ်ပါးမညီညွတ်ခြင်း ဟု ဆိုအပ်သောဒုစရိုက်ဆယ်ပါးကိုသိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ ဘဝဉ္စ သံဘဝဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြစ်ပွားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘဝဉ္စ၊ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုဖြစ်ပွားခြင်း ပျက်စီးခြင်းကို သိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ သမုဒယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ၊ ချူပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုသင်္ခါရလောက၏ ဖြစ်ခြင်းချုပ်ခြင်းကို သိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဟာနသညာပရိစိတဉ္စ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝိရာဂသညာပရိစိတဉ္စ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဟာနာယသညာပရိစိတဉ္စ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝိရာဂသညာပရိစိတဉ္စ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါ့တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ နိရောဓသညာပရိစိတဉ္စ၊ နိရောဓသညာပရိစိတဉ္စ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉှိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခ၊ ကျင့်အပ်၏။

Ä (၃၄၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ယထာ ပဗ္ဗဇ္ဇပရိစိတဉ္စ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်အားလျောစွာ ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပရိယာဒါယ၊ ကုန်စေ၍။ န စ တိဋ္ဌန္တိ၊ မတည်ကုန်။ အနိစ္စသညာပရိစိတဉ္စ၊ အနိစ္စသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒီနဝသညာပရိစိတဉ္စ၊ အာဒီဝနသညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ သမဉ္စ၊ ညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ဝိသမဉ္စ၊ မညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးကို လည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုညီညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောသုစရိုက်ဆယ်းပါး မညီးညွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးကိုသိခြင်း၍ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ ဘဝဉ္စ၊ ဖြစ်ပွားခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဝိဘဝဉ္စ၊ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုသတ္တလောက၏ဖြစ်ပွားပျက်စီးခြင်းကိုသိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆူးပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ ဘဝဉ္စ၊ ဖြစ်ပွားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘဝဉ္စ၊ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုသင်္ခါရလောက၏ဖြစ်ခြင်းချုပ်ခြင်းကိုသိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ သမုဒယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ၊ ချုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ သညာပရိစိတဉ္စ၊ ထိုသင်္ခါရလောက၏ဖြစ်ခြင်းချုပ်ခြင်းကိုသိခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းကောင်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဟာနသညာပရိစိတဉ္စ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာဖြင်ဆည်းပူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိရောဓသညာပရိစိတဉ္စ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဖြင့်ဆည်းဖူးအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ အညာသတိ ဝါ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဥပါဒိသေသေ၊ ကိလေသာတို့မှ ကြွင်းသောခန္ဓာငါးပါးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာဂါမိတာ ဝါ၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဖလာနံ၊ ဖိုလ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တပါးတပါးသော။ ဖလံ၊ ဖိုလ်ကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဂိရိမာနန္ဒသုတ္တ

၆၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဂိရိမာနန္ဒော၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒမထေရ်သည်။ အာဗာဓိကော၊ ကျင်နာခြင်းရှိသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းရှိသည်။ ဗာဠှဂိလာနာ၊ ပြင်းစွာနာခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ ဂိရိမာနန္ဒော၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒမထေရ်သည်။ အာဗာဓိကော၊ ကျင်နာခြင်းရှိသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းရှိသည်။ ဗာဠှဂိလာနာ၊ ပြင်းစွာနာခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယာသ္မာ ဂိရိမာနန္ဒော၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒမထေရ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အနုကမ္မံ၊ အစဉ်သနားကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ ဂိရိမာနန္ဒအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့ကို။ သစေ ဘာသေယျာသိ၊ အကယ်၍ ဟောငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဟောသည်ရှိသော်။) ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ ဂိရိမာနန္ဒအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာသည်။ ဋ္ဌာနသော၊ တခဏချင်း။ ပဋိပဿမ္ဗေယျ၊ ငြိမ်းရာ၏။ ဧတံ ဋ္ဌာနံ၊ ထိုငြိမ်းခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ ခေါ (သံဝိဇ္ဇဝိ ဧဝ)၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။

ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ (ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။) အနိစ္စသညာ၊ အမြဲမရှိဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အသုဘသညာ၊ အသုဘဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဒီနဝသညာ၊ အပြစ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပဟာနသညာ၊ ပယ်ကြောင်းဟူ၍ဖြစ်သောသညာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂသညာ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်းဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ချုပ်ခြင်းဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ ခပ်သိမ်းသောလောက၌။ အနဘိရတိသညာ အနဘိရတသညာ (ဆဋ္ဌ)၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္ဆာသညာ၊ အလိုမရှိအပ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာနာပါနာသတိ၊ ဝင်သက်ထွက်သက်ကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အောက်မေ့ခြင်းသတိလည်းကောင်း။” ဣတိ (ဣမာ ဒသ)၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အနိစ္စသညာ၊ မမြဲဟူ၍ ဖြစ်သော သညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ဆင်ခြင်သနည်း။) “ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲ။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ Ä (၃၄၃) အနိစ္စာ၊ မမြဲ။ သညာ၊ သညာသည်။ အနိစ္စ၊ မမြဲ။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ မမြဲကုန်။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ အနိစ္စ၊ မမြဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဥပါဒါနက္ခန္ဓေသု၊ ဤဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ အမြဲမရှိဟူ၍အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤသည်ကို။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အနတ္တသညာ၊ အနတ္တသညာသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်သို့ ကပ်သည်၍ ဖြစ်လည်းကောင်း။ သုညဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “စက္ခု၊ စက္ခုပသာဒသည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ သောတံ၊ သောတပသာဒသည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။ ဃာနံ၊ ဃာနပသာဒသည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။ ဇိဝှါ၊ ဇိဝပသာဒသည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။ ကာယာ၊ ကာယပသာဒသည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။ မနော၊ စိတ်သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ဓမ္မာ၊ ဓမ္မာရုံတို့သည်။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရေသု၊ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရဖြစ်ကုန်သော။ အာယတနေသု၊ အာယတန တို့၌။ အနတ္တာနုပဿီ၊ ကိုယ်မဟုတ်အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤခြောက်ပါးသောအဇ္ဈတ္တဗာဟိရဖြစ်သော အာယတနတို့၌ အတ္တဟုအဖန်တလဲလဲရှုခြင်းကို။ အနတ္တသညာ၊ အနတ္တသညာသည်။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါဒတလာ၊ ခြေဖပါးအပြင်မှ။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ ကေသမတ္ထကာ၊ ဆံဖျားမှ။ အဓော၊ အောက်၌။ တစပရိယန္တံ၊ အရေအပိုင်းအခြားရှိသော။ နာနာပ္ပကာရဿ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိသော။ အသုစိနော၊ မစင်ကြယ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ပူရံ၊ ပြည့်သော။ ဣမမေဝကာယံ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်ကိုသာလျှင်။ ပစ္စဝေက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပစ္စဝေက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “ဣမသ္မိံ ကာယေ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌။ ကေသာ၊ ငါးသန်းသောဆံတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ လောမာ၊ အမွှေးတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ နခါ၊ ခြေသည်းလက်သည်းတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ဒန္တာ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ချောင်းသောသွားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တစော၊ အရေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မံသံ၊ ကိုးရာသောသားတစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နှာရု၊ ကိုးရာသောအကြောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဋ္ဌိ၊ သုံးရာသောအရိုးတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ အဋ္ဌိမိဉ္ဇံ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဝက္ကံ၊ အညှို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယကနံ၊ အသည်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကိလောမကံ၊ အမြှေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပိဟကံ၊ အဖျင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပပ္ဖာသံ၊ အဆုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အန္တံ၊ အူမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အန္တဂုဏံ၊ အူသိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥဒရိယံ၊ အစာသစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကရီသံ၊ အစာဟောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မတ္တလုင်္ဂံ၊ ဦးနှောက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပိတ္တံ၊ ဗဒ္ဓသည်းခြေအဗဒ္ဓသည်းခြေအားဖြင့် နှစ်ပါးသော သည်းခြေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သေမှံ၊ သလိပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပုဗ္ဗော၊ ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သေဒေါ၊ ချွေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေဒေါ၊ အဆီခဲသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဿု၊ မျက်ရည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဝသာ၊ ဆီကြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ခေဠော၊ တံထွေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သိင်္ဃဏိကာ၊ နှပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ လသိကာ၊ အစေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မုတ္တံ၊ ကျင်ငယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံ ကာယေ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌။ အသုဘာနုပဿီ၊ အသုဘဟုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌အဖန်တလဲလဲရှုခြင်းကို။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာဒီနဝသညာ၊ အပြစ်ဟုဖြစ်သော သညာသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညာဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “အယံ ကာယော၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်သည်။ ဗဟုဒုက္ခော၊ များသောဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ ဗဟုအာဒီနဝေါ၊ များသောအပြစ်ရှိ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဣမသ္မိံ ကာယေ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒံ (ဣမေ အာဗာဓာ)၊ ဤအနာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ စက္ခုရောဂေါ၊ မျက်စိ၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ သောတရောဂေါ၊ နား၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဃနရောဂေါ၊ နှာခေါင်း၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဇိဝှာရောဂေါ၊ လျှာ၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ကာယရောဂေါ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ သီသရောဂေါ၊ ဦးခေါင်း၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏရောဂေါ၊ အပဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ မုခရောဂေါ၊ ခံတွင်း၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဒန္တရောဂေါ၊ သွား၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဩဋ္ဌရောဂေါ၊ နှုတ်ခမ်း၌ဖြစ်သောအနာလည်းကောင်း။ ကာသော၊ ချောင်းဆိုးနာလည်းကောင်း။ သာသော၊ ကျို့ထိုးသောအနာလည်းကောင်း။ ပိနာသော၊ အပဖြစ်သော နှာခေါင်းဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဍာတော၊ တကိုယ်လုံးကိုပူစေတတ်သောအနာလည်းကောင်း။ ဇရော၊ အိုးမင်းသောအနာလည်းကောင်း။ ကုစ္ဆိရောဂေါ၊ ဝမ်း၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ မုစ္ဆာ၊ တွေဝေမိန်းမောစေတတ်သောအနာလည်းကောင်း။ ပက္ခန္ဒိကာ၊ သွေးကိုသွန်စေတတ်သောဝမ်းလေနာလည်းကောင်း။ သူလာ၊ ထိုးကျင်တတ်သောဝမ်းလေနာလည်းကောင်း။ ဝိသုစိကာ၊ ကြီးစွာ ဝမ်းလျှောသောအနာလည်းကောင်း။ ကုဋ္ဌံ၊ နူနာလည်းကောင်း။ ဂဏ္ဍော၊ အိုင်းအနာလည်းကောင်း။ ကိလာသော၊ ညှင်းအနာလည်းကောင်း။ သောသော၊ အသွေးအသားကိုချောက်ခမ်းစေတတ်သောခယရုပ်အနာလည်းကောင်း။ အပ္ပမာရော အပမာရော (ဆဋ္ဌ)၊ မေ့လျော့စေတတ်သောဝက်ရူးအနာလည်းကောင်း။ ဒဒ္ဒု၊ ပွေးအနာလည်းကောင်း။ ကဏ္ဍု၊ ဝဲငယ်နာလည်းကောင်း။ ကစ္ဆု၊ ဝဲကြီးနာလည်းကောင်း။ နခသာ၊ ခြေသည်းလက်သည်းတို့ဖြင့်ခြစ်မိရာ အရပ်၌ ဖြစ်သော အနာလည်းကောင်း။ ဝိတစ္ဆိကာ၊ လက်ဖဝါး ခြေဖဝါး အပြင်တို့၌ အမြှင်အမြှင်ကွဲအပ်သောအနာလည်းကောင်း။ လောဟိတံပိတ္တံ၊ နီသော၊ သည်းခြေနာလည်းကောင်း။ မဓုမေဟော၊ ဆီးအိမ်ပျက်၍ ဆီးတစက်တစက်ရှိသော အနာလည်းကောင်း။ အံသာ၊ အယိအရည်ယိုသော အနာလည်းကောင်း။ ပီဠကာ၊ နီသောထွက်မြင်းနာလည်းကောင်း။ ဘဂန္တလာ၊ ဘင်နာလည်းကောင်း။ ပိတ္တသမုဋ္ဌာနာ၊ သည်းခြေလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အနာတို့လည်းကောင်း။ သေမှသမုဋ္ဌာနာ၊ သလိပ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အနာတို့လည်းကောင်း။ ဝါတသမုဋ္ဌာနာ၊ လေလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသောအနာတို့လည်းကောင်း။ သန္နိပါတိကာ၊ သည်းခြေသလိပ်လေသုံးပါးတို့၏ ပေါင်းစုခြင်းကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့လည်းကောင်း။ ဥတုပရိဏာမဇာ၊ အချမ်းအပူစသောဥတုတို့၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့လည်းကောင်း။ ဝိသမပရိဟာရဇာ၊ လွန်စွာ ရပ်ခြင်းထိုင်ခြင်းစသည်ဖြင့်မညီမညွတ်ခန္ဓာကိုယ်ကို ရွတ်ဆောင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဩမက္ကမိကာ၊ သက်ခြင်းနှောင်ဖွဲ့ခြင်းစသော။ အာဗာဓာ၊ သူတပါးတို့၏လုံ့လကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့လည်းကောင်း။ ကမ္မဝိပါကဇာ၊ ကံ၏ အကျိုးကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့လည်းကောင်း။ သီတံ၊ ချမ်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဥဏှံ၊ ပူခြင်းလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာ၊ ထမင်းစားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပိဝါသာ၊ ရေသောက်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ ဥစ္စာရော၊ ကျင်ကြီးစွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပဿဝေါ၊ ကျင်ငယ်စွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။” ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ Ä (၃၄၄) ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣမသ္မိံ ကာယေ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌။ အာဒီနဝါနုပဿီ၊ အပြစ်ဟုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤတလံမျှလောက်သောခန္ဓာကိုယ်၌ အပြစ်အားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုခြင်းကို။ အာဒီနဝသညာ၊ အာဒီနဝသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပဟနာသညာ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာဟူသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကာမဝိတက္ကံ၊ ကာမဝိတက်ကို။ နာဓိဝါသေတိ၊ မသာယာ။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တိံ ဗျန္တီ (ဆဋ္ဌ)၊ ကင်းခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဗျာပါဒဝိတက္ကံ၊ ဗျာပါဒဝိတက်ကို။ နာဓိဝါသေတိ၊ မသာယာ။ ပဇာဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တိံ၊ ကင်းခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဝိဟိံသာဝိတက္ကံ၊ ဝိဟိံသာဝိတက်ကို။ နာဓိဝါသောတိ၊ မသာယာ။ ပဇာဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တိံ၊ ကင်းခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ နာဓိဝါသေတိ၊ မသာယာ။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တိံ၊ ကင်းခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤသို့ကာမဝိတက်စသည်ကိုပယ်ခြင်းကို။ ပဟာနသညာ၊ ပဟာနာသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝိရာဂသညာ၊ တပ်ခြင်းကင်းသောသညာဟူသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၌လည်းကောင်း။ သုညဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗူပဓိပဋိနိသဂ္ဂေါ၊ အလုံးစုံသောဥပဓိတို့ကိုစွန့်ရာဖြစ်သော။ တဏှက္ခယော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာဖြစ်သော။ ဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်တရား၏ကင်းရာဖြစ်သော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်၏။ ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ ပဏီတံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤသို့ဝဋ်၏ကင်းရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ ဝိရာဂသညာ၊ ဝိရာဂသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၆)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော သညာဟူသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညာဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ြ့ဖစ်၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗူပဓိပဋိနိဿဝေါ၊ အလုံးစုံသောပဓိတို့ကိုစွန့်ရာဖြစ်သော။ တဏှက္ခယော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာဖြစ်သော။ နိရောဓော၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်၏။ ဧတံ၊ ဤနိဗ္ဗာနသည်။ ပဏီတံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကိုဆင်ခြင်ခြင်းကို။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော သညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၇)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဟူသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လောကေ၊ သင်္ခါရလောက၌။ အဓိဋ္ဌာနာဘိနိဝေသာနုသယာ၊ တည်ခြင်းမှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းကိုအဖန်တလဲလဲကိန်းခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ ဥပါယုပါဒါနာ၊ အကြင်အာရုံသို့ ကပ်တတ်သောဥပါဒါန်တရားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုဥပါဒါန်းတရားတို့ကို။ ပဇဟန္တော၊ ပယ်စွန့်သည်ဖြစ်၍။ အနုပါဒိယန္တော၊ မစွဲလမ်းမူ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤသို့ဥပါဒါန်တရားတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းမစွဲလမ်းခြင်းကို။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၈)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္ဆသညာ၊ အလိုမရှိအပ်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာဟူသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ အဋ္ဋီယတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဟရာယတိ၊ ရှက်နိုး၏။ ဇိဂုစ္ဆတိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤသို့အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းကို။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္ဆာသညာ၊ အလိုမရှိအပ်သောသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၉)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာနာပါနာသတိ၊ ဝင်သက်ထွက်သက်ကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အောက်မေ့ခြင်းသတိဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝက်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ ကာယံ၊ အထက်ဖြစ်သောကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ပဏီဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပဿသတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဿသတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာမူလည်း။ အဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ “ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ အဿသာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာ မူလည်း။ ပဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ “ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ ပဿသာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာမူလည်း။ အဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ “ရဿံ၊ တိုစွာ။ အဿဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာလည်း။ ပဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ Ä (၃၄၅) “ရဿံ၊ တိုစွာ။ ပဿဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ “သဗ္ဗကာယပဋိသံဝေဒီ၊ အလုံးစုံသောဝင်သက်အပေါင်းကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန်းရင်းသောကာယသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ (ပဿဘယန္တော)၊ ငြိမ်းစေလျက်။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန်းရင်းသောကာယသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ (ပဿမ္ဘယန္တော)၊ ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “ပီတိပဋိသံဝေဒီ၊ ပီတိကိုထင်စွာသိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “ပီတိပဋိသံဝေဒီ၊ ပီတိကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “သုခပဋိသံဝေဒီ၊ ချမ်းသာကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “သုခပဋိသံဝေဒီ၊ ချမ်းသာကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တသင်္ခါရပဋိသံဝေဒီ၊ ဝေဒနာ သညာဟုဆိုအပ်သော စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စွာသိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တသင်္ခါရပဋိသံဝေဒီ၊ ဝေဒနာသညာဟုဆိုအပ်သောစိတ္တသင်္ခါရကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန်းရင်းသောစိတ္တသင်္ခါရကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန်းရင်းသောစိတ္တသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ (ပဿမ္ဘယန္တော)၊ ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တပဋိသံဝေဒီ၊ စိတ်ကိုထင်စွာ သိသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ “စိတ္တပဋိသံဝေဒီ၊ စိတ်ကိုထင်စွာ သည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိပ္ပမောဒယံ (အဘိပ္ပမောဒယန္တော)၊ အလွန်ဝမ်းသည်ဖြစ်၍။ ပ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမာဒဟံ (သမာဒဟန္တော)၊ ကောင်းစွာ ထားသည်ဖြစ်၍။ ပ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမောစယံ (ဝိမောစယန္တော)၊ လွတ်စေသည်ဖြစ်၍။ ပ။ အနိစ္စနုပဿီ၊ မမြဲဟုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ပ။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်းကိုတစ်ဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ပ။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းကိုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ “ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းကိုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းကိုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤထွက်သက်ကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အောက်မေ့ခြင်းသတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၁၀)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ ဂိရိမာနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ သစေ ဘာသေယျာသိ၊ အကယ်၍ ဟောအံ့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ဌာနေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ ဂိရိမာနန္ဒအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာသည်။ ဌာနသော၊ တခဏခြင်း။ ပဋိပဿမ္ဘေယျ၊ ငြိမ်းရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ သင်ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဂိရိမာနန္ဒော၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတော ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ အထ၊ အခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မတော ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒအား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာသည်။ ဌာနသော၊ တခဏချင်း။ ပဋိပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ အာယသ္မာ ဂိရိမာနန္ဒော၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒသည်။ တမှာ အာဗာဓာ၊ ထိုအနာမှ။ ဝုဋ္ဌဟိ စ၊ ထလည်းထမြောက်၏။ အာယသ္မတော ဂိရိမာနန္ဒဿ၊ အရှင်ဂိရိမာနန္ဒအား။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာကို။ တထာ ပဟီနော စ ပန၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့် ပယ်အပ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ သစိတ္တဝဂ္ဂေါ၊ သစိတ္တဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ သစိတ္တဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သစိတ္တဉ္စ၊ မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော ရဟန်း၏ မိမိသန္တာန်၌အဘိဇ္ဈာစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ ရှိမရှိစသည်ကိုဆင်ခြင်ရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည် မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော ရဟန်း၏မိမိသန္တာန်၌အဘိဇ္ဈာစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ ရှိမရှိစသည်ကိုဆင်ခြင်ရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဓိတိ စ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ တည်ခြင်းပွားခြင်းယုတ်ခြင်းကိုအရင်းပြု၍မိမိစိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော ရဟန်း၏ အဘိဇ္ဈာစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ ရှိမရှိစသည်ကိုဆင်ခြင်ရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သမထေန စ၊ စေသောသမာဓိကိုသာရ၍ အဓိပညာဓမ္မဝိပဿနာကိုမရသောပုဂ္ဂိုလ်စသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်မှီဝဲအပ်သောသင်္ကန်း မမှီဝဲအပ်သော သင်္ကန်းစသော ခြောက်ပါးသောဝတ္ထုအားဖြင့် ဆယ်ပါးတို့ကိုဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ပရိဟာနော စ၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသောပုဂ္ဂိုလ် မယုတ်ခြင်းသဘောရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို အရင်းပြု၍ မိမိသဏ္ဍာန်၌ အနဘိဇ္ဈာစသော ဆယ်ပါးသောတရားတို့၏ ရှိမရှိသည်ကို ဆင်ခြင်ရာကိုဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သညာ၊ အသုဘစသော သညာစသော သညာဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ မူလာ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားတို့၏မူလစသည်ဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်အားလျော်စွာ ပွားစေအပ်သောစိတ်သည်တည်လတ္တံ့စသည်ကျင့်အပ်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဂိရိ၊ ဂိရိမာနန္ဒမထေရ်အား ဆယ်ပါးသောသညာတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥပါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

(၇) ၂၊ ယမကဝဂ္ဂ

၁၊ အဝိဇ္ဇာသုတ္တ

၆၁။ Ä (၃၄၆) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ‘ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ နာဟောတိ၊ မဖြစ်ဖူးလေ။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုမှနောက်၌။ သမဘဝိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝိဇ္ဇာယ၊ အဝိဇ္ဇာ၏။ ပုရိမာ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ကောဋိ၊ အစသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ စ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။” ဣဒပ္ပစ္စယာ၊ ဤနီဝရဏငါးပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။” ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဝိဇ္ဇမ္ပိ၊ အဝိဇ္ဇညပိလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အဝိဇ္ဇာယ၊ အဝိဇ္ဇာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာ၊ နီဝရဏတို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေပိ၊ နီဝရဏတို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာနံ၊ နီဝရဏတို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရဟူသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိပိ၊ ဒုစရိုက်ကိုလည်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးက်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။” ဣန္ဒြိယအသံဝရော၊ စက္ခုအစရှိသောဣန္ဒြေတို့ကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံပိ၊ စက္ခုအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့ကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့်တကွဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဣန္ဒြိယအသံဝရဿ၊ စက္ခုအစရှိသောဣန္ဒြိယတို့ကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်မရှိခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အသတာသမ္ပဇညံပိ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်းအခြင်းမရှိခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ “အသတာသမ္ပဇညဿ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်မရှိသောအားဖြင့်။ မနသိ ကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိ ကာရံပိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိ ကာရဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဿဒ္ဓိယံပိ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရား၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “အဿဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းသည်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံပိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အသဒ္ဓမ္မဝနဿ၊ သူတော်မကောင်းသူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “အသပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့ကိုမှီဝဲခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အသပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်စေသည်ရှိသော်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်၏။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်မရှိခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်မရှိခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယံ အသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယ အသံဝရော၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့ကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့ကို။ ပရိရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့သည်။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာ၊ နီဝရဏတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်၏။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာအဝိဇ္ဇာယ၊ ထိုအဝိဇ္ဇာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြဈ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရီ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၄၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပရိပဗ္ဗတေ၊ တောင်၏ အထက်၌။ တုလ္လဒဖုသိတကေ ထုလ္လဒဖုသိတကေ (ဆဋ္ဌ)၊ ကြီးစွာသောမိုဃ်းရည်မိုဃ်းပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ တံ ဥဒကံ၊ ထိုမိုဃ်းရေသည်။ ယထာနိန္နံ၊ စီးမြဲတိုင်းသို့။ ပဝတ္တမာနံ၊ စီးသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗတကန္ဒကရပဒသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဘွယ်ဖြစ်သော မြောင်းတို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ပဗ္ဗတကန္ဒရပဒရသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဖွယ်ဖြစ်သော မြောင်းငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုသုမ္ဘေ ကုသုဗ္ဘေ (ဆဋ္ဌ)၊ မြောင်းငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုသုမ္ဘာ ကုသုဗ္ဘာ (ဆဋ္ဌ)၊ မြောင်းငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာသုမ္ဘေ မဟာသုဗ္ဘေ (ဆဋ္ဌ)၊ တွင်းကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ သာဂရံ၊ ရွှေငွေအစရှိသောဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သာဂရဿ၊ ရွှေငွေစသောဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ ဧတဿ မဟာသမုဒ္ဒဿ၊ ဤမဟာသမုဒ္ဒရာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ သမုဒ္ဒရာ၏ပြည့်ခြင်းသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အသပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူတို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာယူခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူတို့၏ စကားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်း ပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်း ပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယ အသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို မစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယ အသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို မစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏီ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့သည်။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာ အဝိဇ္ဇာယ၊ ထိုအဝိဇ္ဇာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံပိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော အဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သောဝိမုတ္တိကိုတည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိယာ၊ အရဟတ္တဖိုလဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရာသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယ၊ ဤသို့မေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ အရိယာမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးနှင့်ယှဉ်သောဗောဇ္ဈာင်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေပိ၊ အရိယာမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးနှင့် ယှဉ်သော ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈာင်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေပိ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အာဟာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိပိ၊ သုစရိုက်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနံ၊ သုစရိုက်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။” ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို စောင့်ရှောက်ခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣန္ဒြိယသံဝရံပိ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို စောင့်ရှောက်ခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံပိ၊ အာဟာရနှင့် မရှိဟူ၍လည်း။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဣန္ဒြိယသံဝရဿ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို မစောင့်ရှောက်ခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတိသမ္ပဇညံပိ၊ သတိသမ္ပဇညတရားကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သတိသမ္ပဇညဿ၊ သတိသမ္ပဇညတရား၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရံပိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ယောနိသော၊ သင်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒ္ဓံပိ၊ သဒ္ဓါတရားကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ Ä (၃၄၈) သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရား၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒ္ဓမ္မသဝနံပိ၊ သူတော်ကောင်းတို့တရားနာခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သဒ္ဓမ္မသဝနဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်း၏လည်း။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲသောသူသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့သည်။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈာင်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သောဝိဇ္ဇာကြွင်းသော သမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သာဝိမုတ္တိကိုလည်း။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိယာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟု ဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိ၏လည်း။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်စေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပရိပဗ္ဗတေ၊ တောင်၏ အထက်၌။ ထုလဒဖိုသိတကေ၊ ကြီးစွာသောမိုဃ်းရည်မိုဃ်းပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ တံဥဒကံ၊ ထိုမိုဃ်းရေသည်။ ယထာနိန္နံ၊ စီးမြဲတိုင်းသောအရပ်သို့။ ပဝတ္တမာနံ၊ စီးသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗတကန္ဒရပဒရသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဖွယ်ဖြစ်သော မြောင်းငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ပဗ္ဗတကန္ဒရပဒရသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဖွယ်ဖြစ်သော မြောင်းငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုသုမ္ဘေ ကုသောမ္ဘေ (ဆဋ္ဌ)၊ တွင်းငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုသုမ္ဘာ၊ တွင်းငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာသုမ္ဘေ မဟာသောမ္ဘေ (ဆဋ္ဌ)၊ တွင်းကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ မဟာသုမ္ဘာ၊ တွင်းကြီးတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်စေကုန်ရှိသော်။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ သာဂရံ၊ ရွှေငွေစသောဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သာရဿ၊ ရွှေငွေသောဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ ဧတဿ မဟာသမုဒ္ဒဿ၊ ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်စေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သပ္ပရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏီ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈာင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈာင်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်ရှိသော်။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိယာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သောဝိဇ္ဇာကြွင်းသော သမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သောဝိမုတ္တိ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရီ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ တဏှာသုတ္တ

၆၂။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ‘ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဘဝတဏှာ၊ ဘဝတဏှာသည်။ နာဟောတိ၊ မဖြစ်ဖူးသေး။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောက်မှ။ သမဘဝိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဝိဝတဏှာ၊ ဘဝတဏှာ၏။ ပုရိမာ၊ ရှေးဖြစ်သော။ ကောဋိ၊ အစွန်းသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ စ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။” ဣဒပ္ပစ္စယာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘဝတဏှာ၊ ဘဝတဏှာသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ထိုအဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဘဝတဏှာ၏ထင်ခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၃၄၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဝတဏှံပိ၊ ဘဝတဏှာကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဘဝတဏှာယ၊ ဘဝတဏှာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဝိဇ္ဇံပိ၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အဝိဇ္ဇာယ၊ အဝိဇ္ဇာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာ၊ နီဝရဏတို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေပိ၊ နီဝရဏတို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာနံ၊ နီဝရဏတို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိပိ၊ ဒုစရိုက်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တိဏ္ဏန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနံ၊ ဒုစ္စရိုက်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။” ဣန္ဒြိယအသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံပိ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းကို လည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဣန္ဒြိယအသံဝရဿ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွန်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အသတာသမ္ပဇညံပိ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းကို။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အသတာ သမ္ပဇညဿ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရံပိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဿဒ္ဓိယံပိ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်လည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အဿဒ္ဓိယဿ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရား၏စကားကိုနာခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းကို။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံပိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းကို။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ အဿဒ္ဓမ္မသဝနဿ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “အသပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့ကိုမှီဝဲခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အသပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်သူယုတ်တို့၏ စကားကို။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိဝကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယအသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယ အသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့သည်။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာ၊ နီဝရဏတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာ ဘဝတဏှံ၊ ဘဝတဏှာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဘဝတဏှံ၊ ဘဝတဏှာကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပရိပဗ္ဗတေ၊ တောင်၏ အထက်၌။ ထုလဒဖုသိတကေ၊ ကြီးစွာသောမိုဃ်းရည်မိုဃ်းပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ တံ ဥဒကံ၊ ထိုမိုဃ်းသည်။ ယထာနိန္နံ၊ စီးမြဲတိုင်းသောအရပ်သို့။ ပဝတ္တမာနံ၊ စီးသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗတကန္ဒရပဒရသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဖွယ်ဖြစ်သော မြောင်းငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ပဗ္ဗတကန္ဒရပဒရသာခါ၊ တောင်ကြား၌ ဖြစ်သော ချောက်တွင်းငယ်သစ်ခက်သဖွယ်ဖြစ်သော မြောင်းငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုသုမ္ဘေ၊ တွင်းငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုသုမ္ဘာ၊ တွင်းကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ မဟာသုမ္ဘာ၊ တွင်းကြီးတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်စေရှိသော်။ Ä (၃၅၀) သာဂရံ၊ ရွှေငွေစသည်ဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ မဟာသမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သာဂရဿ၊ ရွှွေငွေစသောဥစ္စာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ ဧတဿ မဟာသမုဒ္ဒဿ၊ ဤမဟာသမုဒ္ဒရာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အသပ္ပရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ စကားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်တရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်ခြင်း၏မရှိသော်။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်းပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အသတာသမ္ပဇညံ၊ သတိမှကင်းလွတ်ခြင်း ပညာအဆင်အခြင်၏မရှိခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယအသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယအသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုစ္စရိတာနိ၊ ဒုစရိုက်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကန်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာ၊ နီဝရဏတို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဘဝတဏှံ၊ ဘဝတဏှာကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာ ဘဝတဏှာယ၊ ဤဘဝတဏှာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိကိုလည်း။ သာဟာရံ၊ အာဟာရရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရံ၊ အာဟာရမရှိဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟု ဆိုအပ်သောဝိမုတ္တိ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂင်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေပိ၊ ဗောဇ္ဈာင်တို့ကိုလည်း။ အာဟာရေ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟေတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေပိ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ “တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေပိ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်း။ သာဟာရေ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရေ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တိဏ္ဏန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနံ၊ သုစရိုက်တို့၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။” ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကို စောက်ရှောက်ခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣန္ဒြိယသံဝရံပိ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဣန္ဒြိယသံဝရဿ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတိသမ္ပဇညံပိ၊ သတိသမ္ပဇညတရားကိုလည်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သတိသမ္ပဇညဿ၊ သတိသမ္ပဇညတရား၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံပိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကာရဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒ္ဓံပိ၊ သဒ္ဓါတရားကိုလည်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရား၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒ္ဓမ္မသဝနံပိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်း။ သာဟာရာနိ၊ အာဟာရရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနာဟာရာနိ၊ အာဟာရမရှိကုန်ဟူ၍။ နော ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ သဒ္ဓမ္မသဝနဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်း၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ကော စ၊ အဘယ်နည်း။ (ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သောအမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။) “သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲခြင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာခြင်းသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည်စေ၏။ Ä (၃၅၁) သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိသမ္ပဇညတရားသည်။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယသံဝရံ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိနတာနိ၊ သုစရိုက်တို့ကို။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်စေ၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သုစရိတာနိ၊ သုစရိုက်တို့သည်။ ပရိပူရာနိ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သောဝိဇ္ဇာကြွင်းသော သမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သောဝိမုတ္တိကိုလည်း။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတိဿာဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိယာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ဟုဆိုအပ်သောဝိဇ္ဇာကြွင်းသောသမ္ပယုတ်တရားဟုဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပရိပဗ္ဗတေ၊ တောင်၏ အထက်၌။ ထုလဒဖုသိတကေ၊ ကြီးစွာသောမိုဃ်းရည်မိုဃ်းပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ တံ ဥဒကံ၊ ထိုမိုဃ်းရေသည်။ ယထာနိန္နံ၊ စီးမြဲတိုင်းသောအရပ်သို့။ ပဝတ္တမာနံ၊ စီးသည်ဖြစ်၍။ ပ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သာဂရဿ၊ ရွှေငွေစသောဥစ္စာ၏တည်ရာဖြစ်သော။ ဧတဿာ မဟာသမုဒ္ဒဿ၊ ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုမှီဝဲခြင်းသည်။ ပရိပူရော၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မဿဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏တရားဟုဆိုအပ်သော ဝိမုတ္တိ၏။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ နိဋ္ဌင်္ဂတသုတ္တ

၆၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူတို့သည်။ မယိ၊ ငါဘုရား၌။ နိဋ္ဌင်္ဂတာ၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နာ၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သည် မည်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နာနံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်နှင့်ပြည်စုံကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိဘုံကို။ ဝိဟာယ၊ စွန့်၍။ သုဒ္ဓါဝါသဗြဟ္မလောကံ၊ သုဒ္ဓါယဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဣဓ၊ ကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သတ္တက္ခတ္တုပရမဿ၊ လူ့ပြည်နတ်ပြည်အရောအားဖြင့် ခုနစ်ကြိမ်ပဋိသန္ဓေယူခြင်းအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သတ္တက္ခတ္တုပရမဿ၊ လူ့ပြည်နတ်ပြည်အရောက်အားဖြင့် ခုနစ်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ကောလံကောလဿ၊ တဘဝမှတဘဝသို့ ကပ်တတ်သောကောလံကောလသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဧကဗီဇိဿ၊ တစ်ကြိမ်ပဋိသန္ဓေတည်းဟူသော အကြောင်းရှိသော ဧကဗီဇိဿ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဿ၊ သဂါဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ယော စ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ ဝိဟာယ၊ စွန့်၍။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယိဿ၊ အသက်အပိုင်းခြား၏ အကြား၌ကိလေသာငြိမ်းသောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ ဥပဟစ္စရိနိဗ္ဗာယိဿ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်ကိုလွန်၍ ကိလေသာငြိမ်းသောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယိဿ၊ တိုက်တွန်းခြင်းလုံ့လပယောဂမရှိသည်ဖြစ်၍ ကိလေသာငြိမ်းသောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓံသောတဿ၊ တဏှာသောတရှိသော။ အကနိဋ္ဌဂါမိနော၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့လားလတ္တံ့သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ ဝိဟာယ၊ စွန့်၍။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူတို့သည်။ မယိ၊ ငါဘုရား၌။ (အဝေစ္စပ္ပသန္နာ၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သောတာပန္နာ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နာ (ဆဋ္ဌ)၊ သောတာပန်ဖြစ်ကုန်၏။ သောတာပန္နာနံ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နာနံ (ဆဋ္ဌ)၊ သောတာပန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဣဓ၊ ဤကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံ၌။ ဝိဟာယ၊ စွန့်၍။ နိဋ္ဌာ၊ ပြီးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။ (နိဿယျမှာ ၃ နှင့် ၄ အနက်ရောပေးထားသည်။ ၄၊ အနက်လုံးဝ မပါ။)

၄၊ အဝစ္စပ္ပသန္နသုတ္တ

၆၄။ ယေ ကေစိ ဘိက္ခဝေ။ ပ။ သဗ္ဗေ တေ သောတာပန္နာ၊

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။ (နိဿယျမှာ ၃ နှင့် ၄ အနက်ရောပေးထားသည်။ ၄၊ အနက်လုံးဝ မပါ။)

၅၊ ပထမသုခသုတ္တ

၆၅။ Ä (၃၅၂) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ နာလကဂါမကေ၊ နာလကမည်သောရွာငယ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သာမဏ္ဍကာနိ၊ သာမဏ္ဍကအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတာ သာရိပုတ္တေန၊ အရှင်သာရိတ္တရာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုနေပြီးသော။ သာမဏ္ဍကာနိ၊ သာမဏ္ဍကအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ ကိံ၊ အဘယ်တရားသည်။ သုခံ နု ခေါ၊ ချမ်းသာမည်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်တရားသည်။ ဒုက္ခ နု ခေါ၊ ဆင်းရဲမည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲ၏။ အနဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌မဖြစ်ရခြင်းသည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနီ။ အဘိနိဗ္ဗတ္တိယာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အနဘိဗ္ဗတ္တိယာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ မဖြစ်ရခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ (ကိံ ပါဋိကင်္ခံ၊ အဘယ်သို့ အလိုရှိအပ်သနည်း။) သီတံ၊ အချမ်းလည်းကောင်း။ ဥဏှံ၊ အပူလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာ၊ ထမင်းအစာစားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပိပါသာ၊ ရေသိတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဥစ္စရော၊ ကျင်ကြီးစွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်စွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိသမ္ဖဿော၊ မီး၏ အတွေ့လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍသမ္ဖဿော၊ လှံဒဏ်အတွေ့လည်းကောင်း။ သတ္ထသမ္ဖဿော၊ လက်နက်၏ အတွေ့လည်းကောင်း။ ဉာတီပိ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ မိတ္တာပိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့လည်းကောင်း။ သင်္ဂမ္မ၊ ကပ်ရောက်၍။ သမာဂမ္မ၊ ကောင်းစွာ ကပ်ရောက်၍။ ရောသေန္တိ၊ ချုပ်ချယ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ အချမ်းအပူအစရှိသောဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အဘိနိဗ္ဗတ္တိယာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အနဘိနိဗ္ဗတ္တိယာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌မဖြစ်ရခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ (ကိံ ပါဋိကင်္ခံ၊ အဘယ်သို့ အလိုရှိအပ်သနည်း။) န သီတံ၊ မချမ်းခြင်းလည်းကောင်း။ န ဥဏှံ၊ မပူခြင်းလည်းကောင်း။ န ဇိဃစ္ဆာ၊ ထမင်းအစာမစားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ နပိပါသာ၊ ရေမသိတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ န ဥစ္စာရော၊ ကျင်ကြီးမစွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ န ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်မစွန့်လိုခြင်းလည်းကောင်း။ န အဂ္ဂိသမ္ဖဿော၊ မီး၏ အတွေ့၏မရှိခြင်းလည်းကောင်း။ န ဒဏ္ဍသမ္ဖဿော၊ လှန်ဒဏ်အတွေ့၏မရှိလည်းကောင်း။ န သတ္ထသမ္ဖဿော၊ လက်နက်၏ အတွေ့၏မရှိခြင်းလည်းကောင်း။ ဉာတီပိ၊ ဆွေမျိုးတို့ရှိခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မိတ္တာပိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့လည်းကောင်း။ သင်္ဂမ္မ၊ ကပ်ရောက်၍။ သမာဂမ္မ၊ ကောင်းစွာ ကပ်ရောက်၍။ န ရောသေန္တိ၊ မချုပ်ချယ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကကာနိ။ အနဘိဗ္ဗတ္တိယာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌မဖြစ်ရခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဒုတိယသုခသုတ္တ

၆၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်း၌။ နာလကဂါမကေ၊ နာလကအမည်ရှိသောရွာငယ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာမဏ္ဍကာနိ၊ သာမဏ္ဍကာနိအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တေန၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့ပအပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ပီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သာမဏ္ဍကာနိ၊ သာမဏ္ဍကာနိအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗဇကော၊ ပရိဗိုဇ္ဇ်သည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။)

အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်တရားသည်။ သုခံ၊ သုခမည်သနည်း။ သုခံ၊ သုခသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျောခြင်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဒုက္ခမည်၏။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သုခါ၊ သုခမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ (ကိံ ပါဋိကင်္ခံ၊ အဘယ်သို့လိုရှိအပ်သနည်း။) ဂစ္ဆန္တောပိ၊ သွားသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ Ä (၃၅၃) သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ နိသိန္နောပိ၊ ထိုင်နေသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ သယာနောပိ၊ လျောင်းသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ ဂါမတောပိ၊ ရွာ၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ သုညဂါရဂတောပိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ အဗ္ဘောကာသဂတောပိ၊ လွင်တီးကောင် အရပ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ ဘိက္ခုမဇ္ဈဂတောပိ၊ ရဟန်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ (ကိံ ပါဋိကင်္ခံ၊ အဘယ်သို့ အလိုရှိအပ်သနည်း။) ဂစ္ဆန္တောပိ၊ သွားသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ဌိတောပိ၊ ရပ်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ နိသိန္နောပိ၊ ထိုင်နေသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ သာယာနောပိ၊ လျောင်းသော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ဂါမဂတောပိ၊ ရွာ၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ အရညဂတောပိ၊ တော၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ရုက္ခမူလဂတောပိ၊ သစ်ပင်ရင်း၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ သုညဂါရဂတောပိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ အဗ္ဘောကာသဂတောပိ၊ လွင်တီးကောင် အရပ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ဘိက္ခုမဇ္ဈဂတောပိ၊ ရဟန်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သာတံ၊ စိတ်၏သာယာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏ္ဍကာနိ။ အဘိရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ သုခံ၊ ဤချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ပဌမနဠကပါနသုတ္တ

၆၇။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်ရှိသော်။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နဠကပါနံ နာမ၊ ဘုရားလောင်းအမှူးရှိသော မျောက်အပေါင်း၏ကျူချောင်းတို့ဖြင့်ရေကိုသောက်ရာ အရပ်၌ထားအပ်သောကြောင့် နဠကပါနအမည်ရှိသော။ ကောသလာနံ၊ ကောသလမင်းတို့၏။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုနိဂုံးသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ နဠကပါနေ၊ ထိုနလကပါနအမည်ရှိသောနိဂုံး၌။ ပလာသဝနေ၊ ပေါက်ပင်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းသံဃာအပေါင်းခြံရံလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒေဝ ရတ္တိံ၊ များစွာသောညဉ့်ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ တုဏှီဘူတံ တုဏှီဘူတံ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းသံဃာကို။ အနုဝိလောကေတွာ၊ စောင်းလှည့်၍ ကြည့်တော်မူ၏။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသောထိနမိဒ္ဓရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိကထာ၊ တရားနှင့် စပ်သောစကားသည်။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာထု၊ ထင်သော။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ပိဋ္ဌိ၊ ကျောက်ကုန်းသည်။ အာဂိလာယတိ၊ ညောင်းညာ၏။ တံ၊ ထိုကျောက်ကုန်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယမိဿာမိ၊ ဆန့်ဦးအံ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသိ၊ ဝန်ခံ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုဂုဏံ၊ လေးထပ်ရှိသော။ သံဃာဋိံ၊ ဒူးကုဋ်ကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဒိက္ခိနေပေဿန၊ လကျ်ာနံတောင်းဖြင့်။ ပါဒေ၊ လကျ်ာခြေတော်၌။ ပါဒံ၊ လက်ဝဲခြေတော်ကို။ အစ္စာဓာယ၊ စဉ်းငယ်လွန်သဖြင့် ထင်ထား၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇညော၊ ကောင်းစွာ အဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဥဌာနသညံ၊ ထအံ့ဟူသော အမှတ်ကို။ မနိသိကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ တတြ၊ ထိုသို့ပြုရာ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင် ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၃၅၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဟိရီ ဟိရိ (ဆဋ္ဌ)၊ ရှက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဝီရိယံ ဝိရိယံ (ဆဋ္ဌ)၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်ရာသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဟာယတိ ဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်ရာသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ၊ ယုတ်ရာသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာရောပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်ရာသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ တဿ၊ ထိုလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဟိရိကော၊ အရှက်မရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနောတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းမရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကုသီတော၊ ပျင်ရိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုပ္ပညော၊ နည်းသောပညာရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်တတ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥပနာဟီ၊ ရန်ညိုးဖွဲတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေနသာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဇုဏှပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎယေဝ သေယျထာပိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ကြီးပွားခြင်းသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားခြင်းသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားခြင်းသည်သာလျှင် ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပါရိပူရိ ယေဝ၊ ပြည့်စုံခြင်းသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

Ä (၃၅၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပရိသုပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိရိကော၊ ရှက်ခြင်းတည်း။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဩတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းတည်း။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုပနာဟီ၊ ရန်မဖွဲ့တတ်။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိအံ့။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိ၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဟာယတေဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျာထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ ပ။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဟိရိကော၊ အရှက်မရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနောတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းမရှိ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုပ္ပညော၊ နည်းသောပညာရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်တတ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥပနာဟီ၊ ရန်ညိုဖွဲ့တတ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်သောအဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ ပရိဟာနံ၊ ယုတ်ခြင်းတည်း။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော လူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဇုဏှပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတေဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

Ä (၃၅၆) သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိရိမာ၊ ရှက်ရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဩတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အကောဓနော၊ အမျက်မထွက်တတ်။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနု ပနာဟီ၊ ရန်ညိုးမဖွဲ့တတ်။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ “ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤဒေသနာသည်။ အပရိဟာနံ၊ မယုတ်ခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယနဠကပါနသုတ္တ

၆၈။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဠကပါနေ၊ နဠကပါနအမည်ရှိသော။ ပလာသဝနေ၊ ပေါက်ပင်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုနေ့ဥပုသ်နေ့၌။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းသံဃာအပေါင်းခြံရံလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုဒေဝရတ္တိံ၊ များစွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တောဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ တဏှီဘူတံ တုဏှီဘူတံ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ အနုဝိလောကေတွာ၊ စောင်းလှည့်၍ကြည့်တော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသော ထိနမိဒ္ဒရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိကထာ၊ တရားစကားသည်။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏဿ၊ ဉာဏ်အား။ ပဋိဘာတု၊ ထင်စေလော။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ပိဋ္ဌိ၊ ကျောက်ကုန်းတော်သည်။ အာဂိလာယတိ၊ ညောင်းညာတော်မူ၏။ တံ၊ ထိုကျောက်ကုန်းတော်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယမိဿာမိ၊ ဆန့်ဦးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿာသိ၊ ဝန်ခံ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုဂုဏံ၊ လေးထပ်ရှိသော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဒက္ခိဏေန ပေဿန၊ လကျ်ာနံတောင်းဖြင့်။ ပါဒေ၊ လကျ်ာခြေ၌။ ပါဒံ၊ လက်ဝဲခြေကို။ အစ္စာဓာယ၊ လွန်သဖြင့်စဉ်းငယ်တင်ထား၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာနသညံ၊ ထအံ့ဟူသော အမှတ်ကို။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ပြုသောအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်တော်မူသနည်း။) “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သောတာဝတာနံ၊ တရားကိုနားထောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓမ္မဓာရဏာ၊ တရားကိုမှတ်ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အတ္ထူပပရိက္ခာ၊ အနက်ကိုစုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သောအကျင့်သည်။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိယေဝ၊ ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုမရှိအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဟာယတေဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်လျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သောတာဝဓာနံ၊ တရားကိုနားထောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မဓာရဏာ၊ တရားကိုမှတ်ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အတ္ထူပပရိက္ခာ၊ အနက်ကိုစုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မာနုဓမ္မပ္ပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သောအကျင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ Ä (၃၅၇) ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ဆုပ်ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုမရှိအပ်။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြဉ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သောတာဝဓာနံ၊ တရားတော်ကိုနားထောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မဓာရဏာ၊ တရားကိုမှတ်ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အတ္ထူပပရိက္ခာ၊ အနက်ကိုစုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဇုဏှပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတေဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဘာယ၊ အရောင်အားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သောတာဝဓာနံ၊ တရားတော်ကို နာထောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မဓာရဏာ၊ တရားကိုမှတ်ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အတ္ထူပပရိက္ခာ၊ အနက်ကိုစုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မာနုဓမ္မာပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သောအကျင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ဟာယတေဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းအားဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဘာယ၊ အရောင်အားဖြင့်။ ဟာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံအားဖြင့်။ ယာယတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ယုတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟာနိ ယေဝ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဝုဒ္ဓိ၊ ပွားခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြဉ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဩတ္တပ္ပံ၊ လန့်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သောတာဝဓာနံ၊ တရားတော်ကို နားထောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မဓာရဏာ၊ တရားကိုမှတ်ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အတ္ထူပပရိက္ခာ၊ အနက်ကိုစုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တတရာတရားအာလျော်သောအကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဇုဏှပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒဿ၊ လ၏။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတေဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဏ္ဍလေန၊ အဝန်းအားဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ Ä (၃၅၈) အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အစောက်အနံဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိဧဝ သေယျထာပိ၊ ပွားသည်သာလျှင် ဖြစ်သကဲ့သို့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောလူရှင် ရဟန်းအား။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပ။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူရှင်ရဟန်းအား။ ယာ ရတ္တိ ဝါ၊ အကြင်ညဉ့်သည်လည်းကောင်း။ ယော ဒိဝသော ဝါ၊ အကြင်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုညဉ့်နေ့တို့၌။) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဝုဒ္ဓိ ယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပါရိဟာနိ၊ ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး။

၉၊ ပဌမကထာဝတ္ထုသုတ္တ

၆၉။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပိဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ ညီမူခံရာဖြစ်သောဇရပ်၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန် ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤနတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားဟူသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ မဟာမတ္တကထံ၊ အမတ်ကြီးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သေနာကထံ၊ စစ်သည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘယကထံ၊ ဘေးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ယုဒ္ဓကထံ၊ စစ်ထိုးခြင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ အန္နကထံ၊ ထမင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပါနကထံ၊ အဖျော်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထကထံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သယနကထံ၊ အိမ်ရာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ မာလာကထံ၊ ပန်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓကထံ၊ နံ့သာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိကထံ၊ ဆွေမျိုးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ယာနကထံ၊ ယာဉ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဂါမကထံ၊ ရွာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နိဂမကထံ၊ နိဂုံးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နဂရကထံ၊ မြို့ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကို လည်းကောင်း။ ဇနပဒကထံ၊ ဇနပုဒ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိကထံ၊ မိန်းမကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသကထံ၊ ယောကျ်ားကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သုရာကထံ၊ သေကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝိသိခါကထံ၊ ခရီးဆုံကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ၊ အိုး၏တည်ရာရေဆိပ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗပေတကထံ၊ သေလေပြီးသောသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နာနာတ္တကထံ၊ အထူးထူးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ လောကက္ခာယိကံ၊ လောကကိုကြားသောစကားကိုလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ၊ သမုဒ္ဒရာကိုကြားသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ဤသို့ယုတ်၏ဟု အကျိုးမရှိသည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်စေအပ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့အပြားရှိသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လာဏာ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာ ဘုရြးသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကာကထာယ၊ အဘယ်စကားဖြင့်။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထနု၊ ဖြစ်ကြကုန်သနည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ အန္တရာ၊ ပရိယတ်ကို သရဇ္ဈာယ်ခြင်း ကမ္မဋ္ဌာန်းကို နှလုံးသွင်းခြင်းတို့၏ အကြား၌ဖြစ်သော။ ဝိပ္ပကတာ၊ အပြီးအဆုံးသို့ မရောက်သေးသော။ ကထာ၊ စကားသည်။ ကာ စ ပန၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤနေရာ၌။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ ညီမူခံရာဖြစ်သော ဇရပ်၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေက ဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤနတ်ရွာခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားဟူသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ဤသို့ယုတ်၏ဟု အကျိုးမရှိသည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်စေအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့အပြားရှိသောစကားကိုလည်းကောင်း။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနေက ဝိဟိတံ၊ များသောအားပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယံ ဝိဟရေယျာထ၊ အကြင်ကြောင့်နေကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့နေခြင်းသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ န ခေါ ပန ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာန ကထာ၊ ဤနတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားဟူသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သေနာကထံ၊ စစ်သည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘယကထံ၊ ဘေးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကို လည်းကောင်း။ ယုဒ္ဓကထံ၊ စစ်ထိုးခြင်းနှင့်စပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ အန္နကထံ၊ ထမင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ပါနကထံ၊ အဖျော်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္တကထံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သယနကထံ၊ အိပ်ရာနေရာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ မာလာကထံ၊ ပန်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓကထံ၊ နံ့သာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိကထံ၊ ဆွေမျိုးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ယာနကထံ၊ ယာဉ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဂါမထကံ၊ ရွာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နိဂမကထံ၊ နိဂုံးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နဂရကထံ၊ မြို့ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဇနပ္ပဒကထံ၊ ဇနပုဒ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိကထံ၊ မိန်းမကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသကထံ၊ ယောကျ်ားကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ သုရာကထံ၊ သေအရက်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဝိသိခါကထံ၊ ခရီးဆုံကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ၊ အိုး၏တည်ရာရေဆိပ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗပေတကထံ၊ သေလေပြီးသောသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ နာနာတ္တကထံ၊ အထူးထူးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ လောကက္ခာယိကံ၊ လောကကိုကြားသောစကားကိုလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ၊ သမုဒ္ဒရာကိုကြားသောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ဤသို့ယုတ်၏ဟု အကျိုးမရှိသည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့အပြားရှိသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယံ ဝိဟရေယျာထ၊ အကြင်ကြောင့်နေကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့နေခြင်းသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ န ခေါ ပန ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။

Ä (၃၅၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထာဝတ္ထူနိ၊ စီးပွားချမ်းသာ၏ အကြောင်းဖြစ်သောစကားတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အပ္ပိစ္ဆကထာ၊ ယုတ်မာသော အလိုမရှိခြင်းတိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိကထာ၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၌တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ ပဝိဝေကကထာ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၌တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ အသံသဂ္ဂကထာ၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် နှီးနှောခြင်းမရှိခြင်း၌တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘကထာ၊ ဝီရိယအားထုတ်ခြင်း တိုက်တွန်းကြောင်းဖြစ်သော စကားလည်းကောင်း။ သီလကထာ၊ သီလကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ သမာဓိကထာ၊ သမာဓိကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ပညာကထာ၊ ပညာကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိကထာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကထာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကထာဝတ္ထူနိ၊ စီးပွာချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သောစကားတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ကထာဝတ္ထူနံ၊ ဤစီးပွားချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သောစကားတို့ကို။ ဥပါဒါယ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍ထောက်၍။ ကထံ၊ စကားကို။ စေ ကထေယျာထ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာနံ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝါနံ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေသံပိ စန္ဒိမသူရိယာနံ ဣမေသမ္ပိ စန္ဒိမသူရိယာနံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤလနေ တို့၏လည်း။ တေဇံ၊ တန်းခိုးကို။ တေဇသာ၊ မိမိတို့၏ တန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒိယေယျာထ၊ ကုန်စေနိုင်ကုန်ရာ၏။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ တေဇံ၊ တန်ခိုးကို။ တေဇသာ၊ မိမိတို့၏ တန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒါနေ၊ ကုန်စေရာ၌။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး။

၁၀၊ ဒုတိယကထာဝတ္ထုသုတ္တ

၇၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ ညီမူခံရာဖြစ်သောဇရပ်၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤနတ်ရွာခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သောစကားဟူသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ မဟာမတ္တကထံ၊ အမတ်ကြီးကိုစွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု အကျိုးမရှိသည်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့အပြားရှိသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါသံသာနိ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အပ္ပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပိစ္ဆကထဉ္စ၊ ယုတ်မာသောအလိုမရှိခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသောအလိုမရှိ။ အပ္ပိစ္ဆကတဉ္စ၊ ယုတ်မာသောအလိုမရှိခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို ဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သန္တုဋ္ဌိကထဉ္စ၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်သည်လည်း။ သန္တုဋ္ဌိကထဉ္စ၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဆိတ်ငြိမ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝိဝေကကထဉ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဆိတ်ငြိမ်၏။ ပဝိဝေကကထဉ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်းခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို ဆောင်တတ်၏။

အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် နှီးနှောခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံသဋ္ဌကထဉ္စ၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် နှီးနှောခြင်းမရှိသောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် နှီးနှောခြင်းမရှိ။ အသံသဋ္ဌကထဉ္စ၊ ငါးပါးသောနှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့် နှီးနှောခြင်းမရှိသောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို ဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီရိယာရမ္ဘကထဉ္စ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိ၏။ ဝီရိယာရမ္ဘကထဉ္စ၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသောစကားကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို ဆောင်တတ်၏။

Ä (၃၆၀) အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့် ပြည်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ သီလနှင့် ပြည်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့် ပြည်စုံ၏။ သီလသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမာဓိသမ္ပန္နော၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမာဓိသမ္ပန္နော၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သမာဓိသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပညာသမ္ပန္နော၊ ပညာနှင့် ပြည်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညာသမ္ပန္နော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ပညာသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဝိမုတ္တိသမ္ပန္နော၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိမုတ္တိသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိမုတ္တိသမ္ပန္နော၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဝိမုတ္တိသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။

အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနသမ္ပန္နော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပေစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကထဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သောပေစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ဖြစ်သော စကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနာသမ္ပန္နော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနသမ္ပဒါကထဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံခြင်း၌ ဖြစ်သောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကတ္တာ၊ ပြုတတ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ပါသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။ ဣတိ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါသံသာနိ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ယမကဝဂ္ဂေါ၊ ယမကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုယမကဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ အဆင့်ဆင့်အကြောင်းဖြစ်သည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ တဏှာ စ၊ ဘဝတဏှာစသောဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ အဆင့်ဆင့်အကြောင်းဖြစ်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဋ္ဌာစ၊ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှားခြင်းကင်းသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ကာမသုဂတိဘုံ၌ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းငါးယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဤကာမသုဂတိဘုံ၌ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အဝေစ္စ၊ မတုန်လှုပ်ကြည်ညိုခြင်း ရှိသောသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သုခါနိ စ၊ ဝဋ်လျှင် အကြောင်းရင်းရှိသောချမ်းသာစသောသုခဆယ်ပါးသာသနာတော်လျှင် အကြောင်းရှိသော သွားဆဲသော ရဟန်းအားချမ်းသာခြင်း စသောသုခ ဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း ချမ်းသာခြင်းစသော သုခဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နဠကပါနေန၊ နဠကပါန မည်သောရွာနိဂုံး၌။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ဒွေ၊ သဒ္ဓါစသော ဆယ်ပါးသော တရားနှင့် ပြည့်စုံသော လူရဟန်းအား နေ့ညဉ့်မပြတ်ကုသိုလ်တရားဖြစ်ပွားသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော နှစ်ပါးသောသုတ်တို့လည်းကောင်း။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကထာဝတ္ထု စ၊ စီးပွားချမ်းသာ၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဆယ်ပါးသောစကားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

(၈) ၃၊ အာကင်္ခဝဂ္ဂ

၁၊ အာကင်္ခသုတ္တ

၇၁။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္တိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေးလျော်ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ၊ ထိုထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။) “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၃၆၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥမ္ပန္နသီလာ၊ ပြည့်စုံသောသီလရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ သမ္ပန္နပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတာ၊ ပြည့်စုံသောပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့်ပိတ်ဆို့ အပ်သောကာယဒွါရဝစီဒွါရရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ဆွမ်းခံရွာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုမတ္တေသု၊ အနုမြူအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌လည်း။ ဘယဒဿာဝိနော၊ ဘေးအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခထ၊ ကျင့်ကြကုန်လော။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဂရု စ၊ ကျောက်ထီးကဲ့သို့အလေးပြုအပ်သည်လည်း။ ဘာဝနီယော စ၊ ချီးမွမ်းအပ်သည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိကြအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ စေတောသမထံ၊ စိတ်၏ငြိမ်သက်တည်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တော၊ အဖန်တလဲလဲအားထုတ်သည်။ အနိရာကတဈာနော၊ အားမထုတ်အပ်သောဈာန်ရှိသည်။ ဝိပဿနာယ၊ အနိစ္စာနုပဿနာအစရှိသော ခုနစ်ပါးသော အနုပဿနာနှင့်။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်းအနာရောဂါ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အား လျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟုဆိုအပ်သော အသက်အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အဿ အဿံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။ သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ စေတောသမထံ၊ စိတ်၏ငြိမ်သက်တည်ကြည်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တော၊ အဖန်တလဲလဲအားထုတ်သည်။ အနိရာကတဈာနော၊ မဖျက်ဆီးအပ်သောဈာန်ရှိသည်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော တောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသော အရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ယေသံ၊ အကြင်နတ်လူတို့၏။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်းကျောင်းအနာရောဂါ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍သူနာတို့အား လျောက်ပတ်သောဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟုဆိုအပ်သောအသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်၏။ တေသံ၊ ထိုနတ်လူတို့၏။ တေ ကာရာ၊ ထိုပြုအပ်သောကောင်းမှုတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ လောကီသုခဖြင့် ကြီးမြတ်သောအကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ လောကုတ္တရာသုခဖြင့် ကြီးမြတ်သောအာနိသင်ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါကုန်မူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သော။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်သော။ ယေဉာတီ၊ အကြင်ယောက္ခမ၏ အပင်း၌ ဖြစ်သော ဆွေမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ သာလောဟိတာ၊ အကြင်သွေးနှင့် စပ်သော အဘအဘိုးအစရှိသောသူတို့သည်လည်း။ ပသန္နစိတ္တာ၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုဿရန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအဆွေအမျိုးအဘအဘိုးအစရှိသောသူတို့၏။ တံ၊ ထိုသို့အောက်မေ့ခြင်းမျှသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ လောကီသုခဖြင့် ကြီးမြတ်သောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ လောကုတ္တရာသုခဖြင့် ကြီးမြတ်သောအာနိသင်ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိကြအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသောသင်္ကန်းဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိကြအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ထမင်းအစာငတ်မွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ခမော၊ သည်းခံသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။) ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှက်ခြင်လေနေပူမြွေကင်းသန်းတို့၏ ကိုက်ခြင်းထိပါးခြင်း ဟုဆိုအပ်သော အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့်လာရောက်ကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားတည်းဟူသော အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ သည်းခံနိုင်ခဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းခံနိုင်သောသဘောရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိဩအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော တောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသော အရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အရတိရတိသဟော၊ ကာမမှထွက်မြောက်ခြင်း၌မွေ့လျော်ခြင်းကာမဂုဏ်တို့၌ မွေ့လျော်ခြင်းကိုသည်းခံနိုင်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။) မံ၊ ငါ့ကို။ အရတိရတိ၊ ကာမမှထွက်မြောက်ခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ န သဟေယျ၊ မနှိပ်စက်နိုင်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။) ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ အရတိံ၊ ကာမမှထွက်မြောက်ခြင်း၌ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ အဘိဘုယျ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍ နှိပ်စက်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေနိုင်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။ သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

Ä (၃၆၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဘယဘေရဝသဟော၊ စိတ်၏ကြောက်လန့်ခြင်း ကြောက်မက်ဖွယ်သော အာရုံကိုသည်းခံနိုင်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘယဘေရဝေါ၊ စိတ်၏ကြောက်လန့်ခြင်း ကြောက်မက်ဖွယ်သော အာရုံသည်။ န စ သဟေယျ၊ မနှိပ်စက်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။) ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဘယဘေရဝံ၊ စိတ်၏ကြောက်လန့်ခြင်းကြောက်မက် ဖွယ်သော အာရုံကို။ အဘိဘုယျ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍ နှိပ်စက်၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်အလိုရှိအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော တောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသော အရပ်တို့ကို။ ဗြူဟောတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်းဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပ။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသော အရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိရာဖြစ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကို။ ပညာဝမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ပညာကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရပါမူကား။ (အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) သီလေသွေဝ၊ သီလတို့၌သာလျှင်။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ စေတောသမထံ၊ စိတ်၏ငြိမ်သက်တည်ကြည်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တော၊ အဖန်တလဲလဲအားထုတ်သည်။ အနိရာကတဈာနော၊ မဖျက်ဆီးအပ်သောဈာန်ရှိသည်။ ဝိပဿနာယ၊ အနိစ္စာနုပဿနာအစရှိသော ခုနစ်ပါးသော အနုပဿနာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ သုညာဂါရာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သောတောသစ်ပင်ရင်းအစရှိသောအရပ်တို့ကို။ ဗြူဟေတာ၊ ကပ်၍ပွားစေနိုင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမ္ပန္နသီလာ၊ ပြည့်စုံသောသီလရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ သမ္ပန္နပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတာ၊ ပြည့်စုံသောပါတိမောက္ခသံဝရသီလဖြင့်ပိတ်ဆို့အပ်သော ကာယဒွါရဝစီဒွါရရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နာ၊ အကျင့်ဆွမ်းခံရွာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အဏုမတ္တေသု၊ အဏုမြူအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ အဘဒဿာဝိနော၊ ဘေးအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ယံ တံ၊ အကြင်စကားကို။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသမ္ပန္နသီလာဘိက္ခဝေ ဝိဟရထ။ ပ။ သိက္ခာပဒေသုဟူသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောသီတင်းသုံးဖော်တို့မြတ်နိုးအပ်သည် အဖြစ်အစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ကဏ္ဋကသုတ္တ

၇၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကုဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်အထွဋ်တပ်သော စရပ်ကျောင်း၌။ အာယသ္မတာ စ စာလေန၊ အရှင်စာလမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ အာယသ္မတာ စ ဥပစာလေန၊ အရှင်ဥပစာလမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ အာယသ္မတာ စ ကုက္ကုဋေန၊ အရှင်ကုက္ကုဋမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ အာယသ္မတာစ ကဠိမ္ဘေန၊ အရှင်ကဠိမ္ဘမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ နိကဋေန၊ အရှင်နိကဋိမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ကဋိဿဟေန၊ အရှင်ကဋိဿဟမထေရ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ အဘိညာတေဟိ အဘိညာတေဟိ၊ အလွန်ထင်ရှားအလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ သာဝကေဟိ၊ တပည့်သားဖြစ်ကုန်သော။ ထေရေဟိ၊ မထေရ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ စ၊ တကွလည်းကောင်း။ အညေဟိ၊ တပါးကုန်သော။ အဘိညာတေဟိ အဘိညာတေဟိ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ သာဝကေဟိ၊ တပည့်သားဖြစ်ကုန်သော။ ထေရေဟိ၊ မထေရ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ စ၊ တကွလည်းကောင်း။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပရပူရာယ၊ နောက်အဖို့ ရှေ့အဖို့၌။ ဓာဝန္တေဟိ၊ ပြေးသွားကုန်သော။ အနုဗန္ဓေဟိ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော ကောင်းကုန်သော။ ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အဇ္ဈောဂါဟန္တိ၊ သက်ဝင်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွကုန်သော။ အဘိညာယ အဘိညာယ၊ အလွန်ထင်ရှာ မလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ဣမေ လိစ္ဆဝီ၊ ဤလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပရပူရာယ၊ နောက်အဖို့ရှေ့အဖို့၌။ ဓာဝန္တေဟိ၊ ပြေးသွားကုန်သော။ အနုဗန္ဓေဟိ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ ကောင်းကုန် ကောင်းကုန်သော။ ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသို့။ Ä (၃၆၃) ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အဇ္ဈောဂါဟန္တိ၊ သက်ဝင်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဈာနာ၊ ဈာန်တို့ကို။ သဒ္ဒကဏ္ဋကာ၊ အသံတည်းဟူသော ဆူးငြောင့်ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂေါသိင်္ဂသာလဝနဒါဟော၊ ဂေါသိင်္ဂမည်သော အင်ကြင်းတောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ သာဓု ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ တတ္ထ၊ ထိုဂေါသိင်္ဂမည်သော အင်ကြင်းတော၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ အသံမရှိသည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပါကိဏ္ဏာ၊ လူတို့နှင့် ရောပြွမ်းခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသု ဖာသုံ (ဆဋ္ဌ)၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ ပ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂေါသိင်္ဂသာလဝနဒါဟော၊ ဂေါသိင်္ဂအမည်ရှိသော အင်ကြင်းတောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂေါသင်္ဂမည်သောအင်ကြင်းတော၌။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ အသံမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပကိဏ္ဏာ၊ လူတို့နှင့် ရောပြွမ်းခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စာလော၊ စာလမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိသနည်း။ ဥပစာလော၊ ဥပစာလမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိသနည်း။ ကုက္ကုဋော၊ ကုက္ကုဋမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေသနည်း။ ကဠိမ္ဘော၊ ကဠိမ္ဘမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေသနည်း။ နိကဋော၊ နိကဋမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေသနည်း။ ကဋိဿဟော၊ ကဋိဿဟမထေရ်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်၌။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာ၊ တပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ထေရာ၊ ထိုမထေရ်တို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အတ္ထိနု ခေါ၊ ရှိလေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ဣမေလိစ္ဆဝီ၊ ဤလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပရပုရာယ၊ နောက်အဖို့ ရှေ့အဖို့၌။ ဓာဝန္တေဟိ၊ ပြေးကုန်သော။ အနုဗန္ဓေဟိ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ ကောင်းသည်ထက် ကောင်းကုန်သော။ ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အဇ္ဈောဂါဟန္တိ၊ သက်ဝင်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဈာနာ၊ ဈာန်တို့ကို။ သဒ္ဒကဏ္ဋကာ၊ အသံတည်းဟူသော ဆူးငြောင့်ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂေါသိင်္ဂသာလဝနဒါဟော၊ ဂေါသိင်္ဂမည်သော အင်ကြင်းတောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တတ္ထ၊ ထိုဂေါသိင်္ဂမည်သောအင်ကြင်းတော၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ အသံမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပါကိဏ္ဏာ၊ လူတို့နှင့် ရောပြွမ်းခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျာမ၊ နေရပါကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂေါသိင်္ဂသာလ ဝနဒါဟော၊ ဂေါသိင်္ဂမည်သော အင်ကြင်းတောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂေါသိင်္ဂမည်သော အင်ကြင်းတော၌။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ အသံမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပကိဏ္ဏာ၊ လူတို့နှင့် ရောပြွမ်းခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ တေ မဟာသာဝကာ၊ ထိုတပည့်ကြီးဖြစ်သော မထေရ်တို့သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗျာကရမာနာ၊ ကြားကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗျာကရေယျုံ၊ ကြားကုန်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဈာနာ၊ ဈာန်တို့ကို။ သဒ္ဒကဏ္ဋကာ၊ အသံတည်းဟူသော ဆူးငြောင့်ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်တို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ပဝိဝေကာရာမဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်းခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသော ရဟန်းအား။ သင်္ဂဏိကာရာမတာ၊ အပေါင်းအဖော်၌မွေ့လျော်ခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ အသုဘနိမိတ္တာနုယောဂံ၊ အသုဘနမိတ်၌အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တဿ၊ အားထုတ်ခြင်းရှိသော ရဟန်းအား။ သုဘနိမိတ္တာနုယောဂေါ၊ သုဘနိမိတ်၌ အားထုတ်ခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ဣန္ဒြိယေသု၊ ဣန္ဒြေတို့၌။ ဂုတ္တဒွါရဿ၊ လုံခြုံသောတံခါးရှိသော ရဟန်းအား။ ဝိသူကဒဿနံ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကြည်ရှုခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသော ရဟန်းအား။ မာတုဂါမူပဝိစာရော မာတုဂါမူပစာရော (ဆဋ္ဌ)၊ မာတုဂါမ၏ အနီးအပါးသို့သွားလာလှည့်လည်ခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ပဌမဿဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်၏။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်၏။ ဝိတက္ကဝိစာရာ၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့သည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်၏။ ပီတိ၊ ပီတိသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ စတုတ္ထဿဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်၏။ အဿာသပဿာသော၊ ထွက်သက်ဝင်သက်သည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ သညာဝေဒိယိတနိရောဓသမာပတ္တိယာ၊ သညာ ဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်၏။ သညာ စ၊ သညာသည်လည်းကောင်း။ ဝေဒနာ စ၊ ဝေဝဒနာသည်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ရာဂေါ၊ တပ်ခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ဒေါသော၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ မောဟော၊ တွေဝေခြင်းသည်။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်မှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နိက္ကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်မှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။

Ä (၃၆၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အကဏ္ဋနိက္ကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်မရှိကုန် ဆူးငြောင့်မှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်မရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ နိက္ကဏ္ဋကာ၊ ဆူးငြောင့်မှကင်းကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အကဏ္ဋကနိက္ကဏ္ဋံကာ၊ ဆူးငြောင့်မရှိကုန် ဆူးငြောင့်မှကင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ဣဋ္ဌဓမ္မသုတ္တ

၇၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်သော။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါ၊ နှစ်လုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဟောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ ဣဋ္ဌော၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တော၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပေါ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ သီလံ၊ သီလသည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်သည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ ဗာဟုသစ္စံ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော သူ၏ အဖြစ်သည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပါ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ သဂ္ဂါ၊ နတ်ပြည်တို့သည်။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာနံ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါနံ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဒုလ္လဘာနံ၊ ရခဲကုန်သော။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့အား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဗန္ဓာ ပရိပန္ထာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာလသျံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ အနုဋ္ဌာနံ၊ မထခြင်းသည်။ ဘောဂါနံ၊ စည်းစိမ်တို့၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ အမဏ္ဍနာ၊ တန်ဆာမဆင်ခြင်းသည်။ အဝိဘူသနာ၊ အတင့်အတယ်မပြုခြင်းသည်။ ဝဏ္ဏဿ၊ အဆင်း၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ အသပ္ပါယကိရိယာ၊ မလျောက်ပတ်သည်ကိုပြုခြင်းသည်။ အာရောဂျဿ၊ အနာမရှိသောသူ၏ အဖြစ်၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ ပါပမိတ္တတာ၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ သီလာနံ၊ သီလတို့၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ ဣန္ဒြိယအသံဝရော၊ ဣန္ဒြေကိုမစောင့်စည်းခြင်းသည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ ဝိသံဝါဒနာ၊ ချွတ်ယွင်းစေခြင်းသည်။ မိတ္တာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ အသဇ္ဈာယကိရိယာ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို မပြုခြင်းသည်။ ဗာဟုသစ္စဿ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော၏ အဖြစ်၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ အသုဿုသာ၊ ပါဠိတော်ကိုမနာခြင်းသည်။ အပရိပုစ္ဆာ၊ အဋ္ဌကထာကို အဖန်တလဲလဲမမေးမြန်းခြင်းသည်။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ အနနုယောဂေါ၊ အားမထုတ်ခြင်းသည်။ အပစ္စဝေက္ခဏာ၊ မဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ မိစ္ဆာပဋိပတ္တိ၊ မှားသောအကျင့်သည်။ သဂ္ဂါနံ၊ နတ်ပြည်တို့၏။ ပရိဗန္ဓော၊ ဘေးရန်မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒုလ္လဘာနံ၊ ရခဲကုန်သော။ ဣဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာနံ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါနံ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့၏။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့သည်။ ပရိဗန္ဓာ၊ ဘေးရန်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒုလ္လဘာနံ၊ ရခဲကုန်သော။ ဣဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အာဟာရာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဋ္ဌာနံ၊ ထကြွလုံ့လရှိခြင်းသည်။ အနာလသျံ၊ မပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ ဘေဂါနံ၊ စည်းစိမ်တို့၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ မဏ္ဍနာ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းသည်။ ဝိဘူသနာ၊ အတင့်အတယ်ပြုခြင်းသည်။ ဝဏ္ဏဿ၊ အဆင်း၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ သပ္ပါယကိရိယာ၊ လျောက်ပတ်သည်ကိုပြုခြင်းသည်။ အာရောဂျဿ၊ အနာမရှိသောသူ၏ အဖြစ်၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ သီလာနံ၊ သီလတို့၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ ဣန္ဒြေကိုစောင့်စည်းခြင်းသည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ အဝိသံဝါဒနာ၊ မချွတ်ယွင်းစေခြင်းသည်။ မိတ္တာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ သဇ္ဈာယကိရိယာ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကိုပြုခြင်းသည်။ ဗာဟုသစ္စဿ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ သုဿုသာ၊ ပါဠိတော်ကို နာခြင်းသည်။ ပရိပုစ္ဆာ၊ အဋ္ဌကထာကို အဖန်တစ်လဲလဲမေးမြန်းခြင်းသည်။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ အနုယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းသည်။ ပစ္စဝေက္ခဏာ၊ ဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အာဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ သမ္မာပဋိပတ္တိ၊ ကောင်းသော အကျင့်သည်။ သဂ္ဂါနံ၊ နတ်ပြည်တို့၏။ Ä (၃၆၅) အဟာရော၊ အကြောင်းမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒုလ္လဘာနံ၊ ရခဲကုန်သော။ ဣဋ္ဌာနံ၊ ဤအလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တာနံ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပါနံ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ အာဟာရာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဝဍ္ဎိသုတ္တ

၇၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝဍ္ဎီဟိ၊ ပွားခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎမာနော၊ ပွားသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ဝဍ္ဎိယာယ၊ ပွားခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ကာယဿ၊ ရူပကာယ၏။ သာရာဒါယီ စ၊ အမြတ်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝရဒါယီ စ၊ တောင့်တအပ်သည်ကို ယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝဍ္ဎီဟိ၊ ပွားခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎမာနော၊ ပွားသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ဝဍ္ဎိယာ၊ ပွားခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွားသနည်း။ ကာယဿ၊ ရူပကာယ၏။ သာရာဒါယီ စ၊ အမြတ်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဝရာဒါယီ စ၊ တောင့်တအပ်သည်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ခေတ္တဝတ္ထူဟိ၊ လယ်ယာတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဓနဓညေန၊ ဥစ္စာစပါးဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ပုတ္တဒါရေဟိ၊ သားမယားတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသေဟိ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သောယောကျ်ားတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ စတုပ္ပဒေဟိ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသောသတ္တဝါတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သီလေန၊ သီလရှိခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝဍ္ဎီဟိ၊ ပွားခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎမာနော၊ ပွားသည်ရှိသော်။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သောတပည့်သည်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ဝဍ္ဎီယာ၊ ပွားခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ကာယဿ၊ ရူပကာယ၏။ သာရာဒါယီ စ၊ အမြတ်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝရာဒါယီ စ၊ အမြတ်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝဍ္ဎီဟိ၊ ဤပွားခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎမာနော၊ ပွားသည်ရှိသော်။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သောတပည့်သည်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ဝဍ္ဎိယာ၊ ပွားခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ကာယဿ၊ ရူပကာယ၏။ သာရာဒါယီ စ၊ အမြတ်ကိုယူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဓနေန စ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပုတ္တေဟိ စ၊ သားသ္မီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒါရေဟိ စ၊ မယားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ စတုပ္ပဒေဟိ စ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဘောဂဝါ၊ စည်းစိမ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယသဿီ၊ များသောအခြံအရံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သဒ္ဓါယ စ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန စ၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယ စ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ စာဂေန စ၊ စွန့်ကြဲခြင်းလည်းကောင်း။ သုတေန စ၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဉာတီဟိပိ၊ အဆွေအမျိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မိတ္တေဟိပိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ရာဇူဟိပိ၊ မင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဥဘယံ (ဥဘယေဟိ)၊ နှစ်ပါးစုံတို့ဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာအမြှော်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သော သပ္ပုရိသော၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဥဘယေန၊ နှစ်ပါးစုံဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ မိဂသာလာသုတ္တ

၇၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာပိဏ်သူဋ္ဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မိဂသာလာယ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာလာမည်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရားအာနန္ဒာ။ ကထံ ကထံ နာမ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ အညေယျော၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သနည်း။ ယတြဟိ နာမ (ယသ္မိံ နာမ ဓမ္မေ)၊ အကြင်မည်သော တရား၌။ ဗြဟ္မစာရိ စ၊ မေထုန်အကျင့်မှ ကြဉ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော မြတ်သောအကျင့်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ အဗြဟ္မစာရီ စ၊ မေထုတ်အကျင့်မှကြဉ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော မြတ်သောအကျင့်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သမသမဂတိကာ၊ တူမျှသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် တူမျှသောအလားရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုရာဏော၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ Ä (၃၆၆) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာစာရီ အာရာစာရီ (ဆဋ္ဌ)၊ မေထုန်အကျင့်ဟုဆိုအပ်သော ယုတ်မာသောအကျင့်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဟုဆိုအပ်သော။ မေထုနာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလင်္ကတော၊ သေပြီးသော။ သော၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏ အဘပုရာဏသည်။ “သကဒါဂါမိပတ္တော သကဒါဂါမီသတ္တော (ဆဋ္ဌ)၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တုသိတာ၊ တုသိတာအမည်ရှိသော။ ကာယံ၊ နတ်ဘုံ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကတော၊ ကြားတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားအာနန္ဒာ။ မေ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ ဣသိဒတ္တော၊ ဣသိဒတ္တအမည်ရှိသော။ ပိတာမဟော၊ အဘိုးသည်။ အဗြဟ္မစာရီ၊ မမြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သဒါရသန္တုဋ္ဌော၊ မိမိမယားတို့ဖြင့်ရောင့်ရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလံကတော၊ သေပြီးသော။ သောပိ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏ အဘိုးဖြစ်သော ဣသိဒတ္တသည်လည်း။ “သကဒါဂါမိပတ္တော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တုသိတံ၊ တုသိတာအမည်ရှိသော။ ကာယံ၊ နတ်ဘုံ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကတော၊ ကြားတော်မူအပ်၏။

ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရားအာနန္ဒာ။ ကထံ ကထံ နာမ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ အညေယျော၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သနည်း။ ယတြဟိ နာမ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗြဟ္မစာရီ စ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုလည်းကျင့်လေ့ရှိ၏။ အဗြဟ္မစာရီ စ၊ မမြတ်သောအကျင့်ကိုလည်းကျင့်လေ့ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သမသမဂတိကာ၊ တူမျှသည်၏အဖြစ်ဖြင့် တူမျှသောအလားရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကတံ၊ ကြားတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ မိဂသာလာယ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ (နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။) အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပစ္ဆဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မိဂသာလာယ၊ မိဂသာလအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိံ၊ ထိုင်နေပြီ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရားအာနန္ဒာ။ ကထံ ကထံ နာမ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ အညေယျော၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သနည်း။ ယတြ ဟိ နာမ (ယသ္မိံ နာမ ဓမ္မေ)၊ အကြင်တရား၌။ ဗြဟ္မစာရီ စ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုလည်းကျင့်လေ့ရှိ၏။ အဗြဟ္မစာရီ စ၊ မမြတ်သောအကျင့်ကိုလည်းကျင့်လေ့ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သမသမဂတိကာ၊ တူမျှသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် တူမျှသောအလားရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုရာဏော၊ ပုရာဏအမည်ရှိသော။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အနာစာရီ၊ မမြတ်သောအကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဂါမဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ မေထုနာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလံကတော၊ သေလေပြီးသော။ သော၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏ အဘဖြစ်သော ပုရာဏကို။ “သကဒါဂါမိပတ္တော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တုသိတံ၊ တုသိတာအမည်ရှိသော။ ကာယံ၊ နတ်ဘုံ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကတော၊ ကြားတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣသိဒတ္တော၊ ဤသိဒတ္တအမည်ရှိသော။ ပိတာမဟော၊ အဘိုးသည်။ အဗြဟ္မစာရီ၊ မမြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သဒါရသန္တုဋ္ဌော၊ မိမိသားမယားဖြင့်ရောင့်ရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလံကတော၊ သေလေပြီးသော။ သောပိ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏ အဘိုးဖြစ်သော ဣသိဒတ္တကိုလည်း။ “သကဒါဂါမိပတ္တော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တုသိတာ၊ တုသိတာအမည်ရှိသော။ ကာယံ၊ နတ်ဘုံ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကတော၊ ကြားတော်မူအပ်၏။

Ä (၃၆၇) ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရားအာနန္ဒာ။ ကထံ ကထံ နာမ၊ အဘယ်မည်သောအကြောင်းကြောင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ ပညေယျော၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သနည်း။ ယတြ ဟိ နာမ (ယသ္မိံ နာမ ဓမ္မေ)၊ အကြင်တရား၌။ ဗြဟ္မစာရီ စ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုလည်း ကျင့်လေ့ရှိ၏။ အဗြဟ္မစာရီ စ၊ မမြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း ကျင့်လေ့ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သမသမဂတိကာ၊ တူမျှသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် တူမျှသောအလားရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မိဂသာလံ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ၊ ဤပုရာဏဣသိဒတ္တတို့၏ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်၍ တုသိတာဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗျာကတံ၊ ကြားတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာလာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ ကာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဗာလာ၊ မိုက်၏။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာ။ အမ္မကာ၊ မိန်းမဖြစ်လျက်။ အမ္မကသညာ အမ္မကပညာ (ဆဋ္ဌ)၊ မိန်းမတို့၏ အမှတ်နှင့်သာပြည့်စုံ၏။ ပုရိသပုဂ္ဂလပရောပရိယတ္တိညာဏေ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ဣန္ဒြေရင့်သည်နုသည်ကို သိတတ်သော ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်၌။ (အပ္ပဋိဟတဝိသယာ၊ အပိတ်အပင် အဆီးအတားမရှိသော ဉာဏ်တည်းဟူသော အရာရှိကုန်သော။) သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ကေ စ၊ အဘယ်မည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့နည်း။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလေသာမှလွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ ဒုဿိလျံ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာ ဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။ (အပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ မထိုးထွင်းအပ်သည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ ဟာနဂါမီယေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင် ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ သီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ ဒုဿိလျံ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အဖြစ်တည်းသောအကုသိုလ်သည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာ ဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နားခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) ကတံ၊ လိုက်နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုဿစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်း၍သိသင့်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဝိသေသဂါမိဒေဝ ဝိသေသဂါမီယေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနာဂါမီ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုနှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ဣမဿပိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ “အပရဿာပိ၊ တပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဟီနော၊ ဂုဏ်အားဖြင့် ယုတ်သနည်း။ ဧကော၊ အချို့သောသူသည်။ ပဏီတော၊ ဂုဏ်အားဖြင့် မြတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပမာဏိကာ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုယူကုန်သော သူတို့သည်။ ပမိနန္တိ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်သနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုနိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုပြုခြင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုနိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုပြုသောသူတို့အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ယွာယံ (ယော အယံ (ပုဂ္ဂလော))၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဒုဿိလျံ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုကိလေသာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တိဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) ကတံ၊ လိုက်နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုဿစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော သူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗကံ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော။ အမုနာပုဂ္ဂလေန၊ ဤမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣမဉ္စ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤဒုတိယဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဓမ္မသောတော၊ ဝိပဿနာဉာဏ်တည်းဟူသော တရားအယဉ်သည်။ အရိယဘူမိံ၊ အရိယာ၏ အရာဟုဆိုအပ်သော အရိယမဂ်သို့။ နိဗ္ဗဟတိ၊ ထုတ်ဆောင်၏။ တဒန္တရံ၊ ထိုအထူးကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇာနေယျ၊ သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ န ဇာနေယျ ဧဝ၊ မသိနိုင်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို ယူကုန်သည်။ Ä (၃၆၈) မာ အဟုဝတ္ထ၊ မဖြစ်ကုန်လင့်။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ မာဂဏှိတ္ထ၊ မယူကုန်လင့်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှန္တော၊ ယူသောသူသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ခညတိ၊ တူးဖြို၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျံ၊ ယူတော်မူရာ၏။ ယော ဝါ ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်မူလည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သောမြတ်စွာဘုရားသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိလေသာတို့မှလွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ တံ သီလံ၊ ထိုသီလသည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုထိုဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာ သင့်သောတရားကို။) အပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍မသိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကမ္ပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်မသာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ သီလံ၊ ထိုသီလသည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုသီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဂနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) ကတံ၊ နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗာယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) (ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းသိခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကမ္ပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သောနှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဝိသေသဂါမိဒေဝ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနဂါမီ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပမာဏိကာ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ယူကုန်သော သူတို့သည်။ ပမိနန္တိ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်၏။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျံ၊ ယူရာ၏။ ယော ဝါ ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်မူလည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဘုရားသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တိဗ္ဗရာဂေါ၊ ထက်သောရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလသောတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သော ရာဂေါ၊ ထိုတပ်ခြင်းရာဂသည်။ အပရိသေသော၊ အကြွင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်ကုန်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်ဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗကံ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာသင့်သော တရားကို။) အပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍မသိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကမ္ပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်မှလွတ်သောနှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တိဗ္ဗရာဂေါ၊ ထက်သောရာဂါရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ သော ရာဂေါ၊ ထိုရာဂသည်။ အပရိသေသော၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုသီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငါသင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗကံ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်း ဝါသင့်သော တရားကို။) အပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍မသိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၆)

Ä (၃၆၉) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပမာဏိကာ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ယူကုန်သော သူတို့သည်။ ပမိနန္တိ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်၏။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျံ၊ ယူရာ၏။ ယော ဝါ ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်မူလည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဘုရားသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သော ကောဓော၊ ထိုအမျက်သည်။ အပရိသေသော၊ အကြွင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။) အပဋိဝိဒ္ဓံ၊ မထိုးထွင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၇)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သော ကောဓော၊ ထိုအမျက်သည်။ အပရိသေသော၊ အကြွင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တရားတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) ကတံ၊ နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဝိသေသဂါမိဒေဝ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနဂါမီ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၈)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပမာဏိကာ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုယူကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပမိနန္တိ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်၏။ ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှေယျံ၊ ယူရာ၏။ ယော ဝါ ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်မူလည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဘုရားသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏေယျ၊ ယူရာ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ လေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ထိုဥဒ္ဓစ္စသည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုကိလေသာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသောသူသည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သောအရာကို။) အကတံ၊ မနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေန၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) အကတံ၊ မပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းအပ်သော တရားကို။) အပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ မထိုးထွင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသော အခါ၌ရအပ်သော။ သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဟာနဂါမိဒေဝ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသေသဂါမီ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၉)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ထိုဥဒ္ဓစ္စသည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သော အရာကို။) ကတံ၊ နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေနပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်းအပ်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသာယ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ပရေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနာယ၊ ယုတ်ခြင်းငှာ။ နော ပရေတိ၊ မဖြစ်။ ဝိသေသဂါမီယေဝ၊ ထူးသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟာနဂါမီ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (၁၀)

Ä (၃၇၀) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။” ဣမဿပိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) အပရဿပိ၊ သူတပါးအားလည်း။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) နေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ဧကော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဟီနော၊ ယုတ်သနည်း။ ဧကော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဏီတော၊ မြတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပမာဏိကာ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုယူကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပမိနန္တိ၊ နိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်သနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တံ၊ ထိုနှိုင်းယှဉ်ခြင်းကိုပြုခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧကော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟီနော၊ ယုတ်၏။ ဧကော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဏီတော၊ မြတ်၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တတြ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ပညာ၌။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ထိုဥဒ္ဓစ္စသည်။ အပရိသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ တဉ္စ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်း။ တဉ္စ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဝနေနပိ၊ နာသဖြင့်လည်း။ (သောတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ နာခြင်းငှာ သင့်သော အရာကို။) ကတံ၊ နာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဟုသစ္စေန၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဝီရိယဖြင့်လည်း။ (ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်သောအမှုကို။) ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိယာပိ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ (ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာ သင့်သော တရားကို။) ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာယိကံပိ၊ တရားနာခြင်းစသောအခါ၌ရအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်မှလွတ်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ ပန ပုဂ္ဂလော၊ ဤစေတောဝိမုတ္တ ပညာဝိမုတ္တိကိုသိသည်ဖြစ်၍ တရားတော်ကိုနာခြင်း စသည်ကိုပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော။ အမုနာပုဂ္ဂလေန၊ ဤစေတောဝိမုတ္တိ ပညာဝိမုတ္တိကို မသိသည်ဖြစ်၍တရားတော်ကိုနားခြင်းကိုမပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့်ကောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့အထူးဖြင့်ကောင်းခြင်းအထူးသဖြင့်မြတ်ခြင်း ဝသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣမဉ္စ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း။ ဓမ္မသောတော၊ ဝိပဿနာဉာဏ်တည်းဟူသော တရားအလျဉ်သည်။ (အရိယဘူမိံ၊ အရိယာ၏ အရာဟုဆိုအပ်သော အရိယာမဂ်သို့။) နိဗ္ဗဟတိ၊ ထုတ်ဆောင်၏။ တဒန္တရံ၊ ထိုအထူးကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇာနေယျ၊ သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ န ဇာနေယျ ဧဝ၊ မသိနိုင်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤလောက၌။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုယူကုန်သည်။ မာ အဟုဝတ္ထ၊ မဖြစ်ကုန်လင့်။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ မာ ဂဏှိတ္ထ၊ မယူကုန်လင့်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏှန္တော၊ ယူသောသူသည်။ ခညတိ၊ တူးဖြို၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ပုဂ္ဂလေသု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏေယျံ၊ ယူရာ၏။ ယော ဝါ ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်မူလည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်မူလည်း။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဂဏေယျ၊ ရေတွက်ရာ၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ မိဂသာလာ၊ မိဂသာလအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ ကာ စ၊ အဘယ်သို့သောမိန်းမနည်း။ ဗာလာ၊ မိုက်၏။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာ။ အမ္မကာ၊ မိန်းမဖြစ်လျက်။ အမ္မကသညာ၊ မိန်းမတို့၏ အမှတ်နှင့်သာပြည့်စုံ၏။ ပုရိသပုဂ္ဂလ ပရောပရိယောဉာယေ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဣန္ဒြေရင့်သည်နုသည်ကိုသိတတ်သော ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်၌။ (အပ္ပဋိဟတဝိသယာ၊ အပိတ်အပင်အဆီးအတားမရှိသောဉာဏ်တည်းဟူသော အရာရှိကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။) ကေ စ၊ အဘယ်မည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယထာရူပေန၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ သီလေန၊ မေထုန်မှကြည်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောသီလနှင့်။ ပုရာဏော၊ ပုရာဏသည်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

တထာရူပေန၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သီလေန၊ မေထုန်မှကြဉ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောသီလနှင့်။ ဣသိဒတ္တော၊ ဣသိဒတ္တသည်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရာဏော၊ ပုရာဏအမည်ရှိသော။ ဣသိဒတ္တဿ၊ ဣသိဒတ္တ၏။ ဂတိံပိ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော အလားကိုလည်း။ အညာ၊ ပိုင်းခြား၍သိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယထာရူပါယ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ပညာယ စ၊ ပညာနှင့်လည်း။ ဣသိဒတ္တော၊ ဣသိဒတ္တသည်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပါယ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ ပုရာဏော၊ ပုရာဏသည်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဣသိဒတ္တော၊ ဣသိဒတ္တအမည်ရှိသော။ ပုရာဏဿ၊ ပုရာဏ၏။ ဂတိံပိ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော အလားကိုလည်း။ အညာ၊ ပိုင်းခြား၍သိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဧကင်္ဂဟီနာ၊ တပါးတပါးသော အင်္ဂါဖြင့် ယုတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ တယောဓမ္မသုတ္တ

၇၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ န သံဝိဇ္ဇေယျုံ၊ မရှိကုန်ငြားအံ့။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကိုမဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောကြားတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယော၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းသည်။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ န ဒိဗ္ဗေယျ၊ မတောက်ပရာ။ တယော၊ သုံးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဇာတိ စ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသဘောလည်းကောင်း။ ဇရာ စ၊ အိုခြင်းသဘောလည်းကောင်း။ မရဏဉ္စ၊ သေခြင်းသဘောလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ န သံဝိဇ္ဇေယျုံ၊ မဖြစ်ကုန်ရာ။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယော၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ န ဒိဗ္ဗေယျ၊ မတောက်ပရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင်ကြောင့်သာလျှင်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယော၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဒိဗ္ဗတိ၊ တောက်ပ၏။

Ä (၃၇၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကို။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ဖြင့် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းငှာ။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကို မဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗေ၊ မထိုက်သနည်း။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ စေတသေ၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရိယဓမ္မံ အရိယာဓမ္မဿ (ဆဋ္ဌ)၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင် မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ ယအလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ Ä (၃၇၂) အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အေဿာတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုတ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ အဟိရိကံ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ရှက်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အနောတ္တပ္ပံ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကြောင့် လန့်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ပမာဒံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အနောတ္တပ္ပံ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကြောင့်လန့်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အဟိရိကော၊ ရှက်ခြင်းမရှိသည်။ အနောတ္တပ္ပီ၊ လန့်ခြင်းမရှိသည်။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကို မသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာတို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နားခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တော၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင် မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိက္ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတေဿာ၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လီနစိတ္တော၊ တွန့်သောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသောမိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ် နိုင်ခြင်းကို။ မဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသော အားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိစိကိစ္ဆော၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ Ä (၃၇၃) ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၁၀)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းငှာ။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော မိစ္ဆာအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ အာရုံကို မဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတမရာမာသံ၊ အလေ့အကျင့်ကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကိုမှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကို မှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သောပညာအဆင်အခြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရိယာဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာအဆင်အခြင်မရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာအဆင်ခြင်မရှိသောသူ၏အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာတို့တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယာဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ Ä (၃၇၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုမသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၈)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမ ခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်း ရှိသော သူ၏အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ အဟိရိကံ၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိ သည်တို့မှ ရှက်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနောတ္တပ္ပံ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည် အစရှိသည်တို့ကြောက်လန့်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပမာဒံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မေ့လျော့ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ (၉)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဟိရိမာ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ ရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဩတ္တာပီ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်မှလန်ခြင်းရှိသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အနာဒရိယံ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မနှစ်ပါးတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါဝစဿတံ၊ ဆိုဆုံးမခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ပါပမိတ္တတံ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဿဒ္ဓိယံ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အဝဒညုတံ၊ သူတပါးတို့၏ စကားကို မသိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသံဝရံ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒုဿိလျံ၊ သီလမရှိသည်အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနကမျတံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည် အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာတို့၏ တရားကို။ အသောတုကမျတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တတံ၊ ချုပ်ချယ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသောစိတ်ရှိသည် အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနုပါရမ္ဘစိတ္တော၊ ချုပ်ချယ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ လွတ်သောသစ္စာကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အသမ္ပဇညံ၊ ပညာအဆင်အခြင်မရှိခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိက္ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုမ္မဂ္ဂသေဝနံ၊ မကောင်းသောမိစ္ဆာမဂ်ကို မှီဝဲခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အလီနစိတ္တော၊ မတွန့်သောစိတ်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာငါးပါးဟုဆိုအပ်သော သက္ကာယ၌မှားသောအယူကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသံ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဝိစိကိစ္ဆော၊ အာရုံကိုဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ရာဂံ၊ တပ်ခြင်းကို။ Ä (၃၇၅) ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ကာကသုတ္တ

၇၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာကော၊ ကျီးသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အဿဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အဿဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဓံသီ စ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဖျက်ဆီးတတ် သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဂဗ္ဗော စ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးတို့ဖြင့် ခိုင်မာတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိလ္လဇ္ဇော စ တိန္တိဏော စ (ဆဋ္ဌ)၊ တဏှာနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟဂ္ဃသောစ၊ များစွာ စားတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ စ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာရုဏိကော စ၊ သူတပါးတို့အားသနားခြင်းမရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗလော စ၊ ခွန်အားနည်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩရပိတာ စ၊ မြည်တွံတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတီ စ၊ ကင်းလွတ်သောသတိရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေစယိကော စ၊ စီးပွားမရှိသည်ကိုပြုတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာကော၊ ကျီးသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အဿဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာကော၊ ကျီးသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အဿဒ္ဓမ္မေဟိ၊ ဤသူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဓံသီ စ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဖျက်ဆီးတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဂဗ္ဗော စ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးတို့ဖြင့်ခိုင်မာတတ် သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိလ္လဇ္ဇော စ၊ တဏှာနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟဂ္ဃသောစ၊ များစွာ စားတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ စ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာရုဏိကော စ၊ သူတပါးတို့အားသနားခြင်းမရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗလော စ၊ ခွန်အားနည်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩရဝိတာ စ၊ မြည်တွံတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ စ၊ ကင်းလွတ်သောသတိရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေစယိကော စ၊ စီးပွားမရှိသည်ကိုပြုတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ ဤသူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ နိဂဏ္ဌသုတ္တ

၇၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ အဿဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ အဟိရိကာ၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိသည်တို့မှ ရှက်ခြင်းမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ အနောတ္တပ္ပိနော၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိသည်တို့ကြောင့် လန့်ခြင်းမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ အသပ္ပုရိသသမ္ဘတ္တိနော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့ကို ဆည်းကပ်တတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ အတ္တုက္ကံသကပရဝမ္ဘကာ၊ မိမိကိုချီးမြှောက်ခြင်း သူတပါးတို့ကိုရှုတ်ချခြင်းရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ သန္ဒိဋ္ဌိပရာမာသာ၊ မိမိတို့၏ အယူကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ကုန်၏။ အာဓာနဂ္ဂါဟီ၊ မြဲမြံစွာ ယူတတ်ကုန်၏။ ဒုပ္ပဋိနိဿဂ္ဂိနော၊ မိမိတို့၏ အယူကိုစွန့်လွှတ်တတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကုဟကာ၊ အံ့ဩဖွယ်ကိုပြုတတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ပါပိစ္ဆာ၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ပါပမိတ္တာ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အာဃာတဝတ္ထုသုတ္တ

၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဃတဝတ္ထူနိ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ ပိယဿ၊ ချစ်အပ်သော။ မနာပဿ၊ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သောသူ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိးကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ “မေ၊ ငါသည်။ အပ္ပိယဿ၊ မချစ်အပ်သော။ အမနာပဿ၊ စိတ်နှလုံးကိုမပွားစေတတ်သောသူ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ Ä (၃၇၆) စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ အဋ္ဌာနေ စ၊ အကြောင်းအရာမဟုတ် သည်၌လည်း။ ကုပ္ပတိ၊ အမျက်ထွက်၏။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဃာတဝတ္ထူနိ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အာဃာတပဋိဝိနယသုတ္တ

၈၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဃာတပဋိဝိနယာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ပယ်ဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။ ဧတ္ထ၊ ဤငါ၏ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကိုကျင့်ရာ၌။ တံ အနတ္ထစရဏံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားမဲ့ကိုကျင့်ခြင်ကို။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရနိုင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ပဋိဝိနေ တိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။ ဧတ္ထ၊ ဤငါ၏ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကိုကျင့်ဆဲ၌။ တံ အနတ္ထစရဏံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို ကျင့်ခြင်းသည်။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရနိုင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ပဋိဝိနေ တိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ “(အယံ၊ ဤသူသည်။) မေ၊ ငါ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၌။ တံ အနတ္ထစရဏံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရနိုင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ပဋိဝိနေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ “မေ၊ ငါ၏။ ပိယဿ၊ ချစ်အပ်သော။ မနာပဿ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သောသူ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၌။ တံ အနတ္ထစရဏံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားမရှိသည်ကို ကျင့်ခြင်းကို။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရနိုင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ပဋိဝိနေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ “မေ၊ ငါ၏။ အပ္ပိယဿ၊ မချစ်အပ်သော။ အမနာပဿ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သောသူ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားရှိသည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်ဖူးပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားရှိသည်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်ဆဲ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားရှိသည်ကို။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၌။ တံ အတ္ထစရဏံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားရှိသည်ကို ကျင့်ခြင်းကို။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရနိုင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ပဋိဝိနေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ အဋ္ဌာနေ စ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်၌လည်း။ န ကုပ္ပတိ၊ အမျက်မထွက်။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဃာတပဋိဝိနယာ၊ ရန်ငြိးဖွဲ့ခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အာကင်္ခဝဂ္ဂေါ၊ အာကင်္ခဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုအာကင်္ခဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ အာကင်္ခေါ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်၏အဖြစ် နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်၏အဖြစ် အစရှိသော အကျိုးဆယ်ပါးကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည်သီလကိုဖြည့်ရာ၏ဟု ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဋကော၊ သာသနာတော်၏ ဆူးငြောင့်သဖွယ်ဖြစ်သော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဣဋ္ဌာ၊ လောက၌အလိုရှိအပ်သော စည်းစိမ်စသော ဆယ်ပါးတို့၏ ဘေးရန်ဆယ်ပါးအကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎီ စ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်အားလယ်ယာအစရှိသောဆယ်ပါးသော စီးပွားခြင်းတို့ဖြင့် ပွားစီးရသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မိဂသာလာယ၊ မိဂသာလမည်သော ဒါယိကာမလျှောက်ခြင်းကို အရင်းမူ၍ အရှင်အာနန္ဒာလျှောက်ခြင်းကြောင့် လောက၌ ပုဂ္ဂိုလ်ဆယ်ပါးပြားသည်ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ အညာ၊ တပါးသော။ ဝိသမာ၊ မညီမညွတ်သောဇာတိဇရာမရဏအစရှိသော သုံးပါးသော တရားကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကာကော စ၊ ကျီး၏ဓံသီအစရှိသောသူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံခြင်းကို ဥပမာမူ၍ယုတ်သော ရဟန်း၏ဓံသီအစရှိသောသူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဂဏ္ဌာ စ၊ နိဂဏ္ဌတို့အား သဒ္ဓါအစရှိသော ဆယ်ပါးသော သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားနှင့် ပြည့်စုံသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူနိ စ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါး ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဆယ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

(၉) ၄၊ ထေရဝဂ္ဂ

၁၊ ဝါဟနသုတ္တ

၈၁။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဂဂ္ဂရာယ၊ ဂဂ္ဂရာအမည်ရှိသော။ ပေါက္ခဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ ဝါဟနော၊ အရှင်ဝါဟနသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ဝါဟနော၊ အရှင်ဝါဟနသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိဟိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကင်းလွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိယာဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ယူခြင်းမရှိသည်ကိုပြုအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ နု ခေါ၊ နေတော်မူသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကင်းလွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိယာဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ ယူခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကင်းလွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိယာဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ ယူခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုအပ်သော။ Ä (၃၇၇) စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေသနည်း။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ရူပေန၊ ရူပက္ခန္ဓာမှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကင်းလွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိယာဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ ယူခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာက္ခန္ဓာမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သညာယ၊ သညာက္ခန္ဓာမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သင်္ခါရေဟိ၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာတို့မှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိညာဏေန၊ ဝိညာဏာက္ခန္ဓာမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲတို့မှ။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကိလေသေဟိ၊ ပူပန်ခြင်းကိလေသာတို့မှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကင်းလွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ယူခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပ္ပလံ ဝါ၊ ကြာညို ကြာဖြူကြာနီသည်လည်းကောင်း။ ပဒုံမံ၊ ပဒုမ္မာကြာသည်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍိရိကံ ဝါ၊ ကြာပုဏ္ဍရိက်သည်လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်ရောက်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎံ၊ ကြီးပွား၏။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ပစ္စုဂ္ဂမ္မ၊ အထက်သို့တက်၍။ ဌိတံ၊ တည်၏။ ဥဒကေန၊ ရေသည်။ အနူပလိတ္တံ၊ မလိမ်းကျံအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဝါဟန၊ ဝါဟန။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့မှ။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိသံယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တေ၊ ကင်းလွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိမရိယာဒိကတေန၊ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ ယူခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ အာနန္ဒသုတ္တ

၈၂။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ အနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ ဝိရူဠိံ (ဆဋ္ဌ)၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဗစော၊ ဆိုနိုင်ခက်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၆)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သောသတိရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၇)

Ä (၃၇၈) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၈)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၉)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိသတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (၁၀)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဓမ္မဓရော သုတဓရော (ဆဋ္ဌ)၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကိုဆောင်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုဝစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၆)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌိတသတိ ဥပဋ္ဌိတဿတိ (ဆဋ္ဌ)၊ ထင်သောသတိရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၇)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ လေးပါးသောပစ္စည်းတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၈)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၉)

Ä (၃၇၉) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ (၁၀)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ပုဏ္ဏိယသုတ္တ

၈၃။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ ပုဏ္ဏိယော၊ အရှင်ပုဏ္ဏိယသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နပြီးသော။ အာယသ္မာ ပုဏ္ဏိယာ၊ အရှင်ပုဏ္ဏိယသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ အပ္ပေကဒါ၊ ရံခါ။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်သည်။ ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားထင်၏။ အပ္ပေကဒါ၊ ရံခါ။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်သည်။ န ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားမထင်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ပုဏ္ဏိယ၊ ပုဏ္ဏိယ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသင်္ကမိတာ စ၊ ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်သည်။ နေဝ ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားဖြင့် မထင်။ ပုဏ္ဏိယ၊ ပုဏ္ဏိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသင်္ကမိတာ စ၊ ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်သည်။ ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားထင်၏။

ပုဏ္ဏိယ၊ ပုဏ္ဏိယ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသင်္ကမိတာ စ၊ ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပယိရုပါသိတာ စ၊ လုပ်ကျွေးသော အားဖြင့် ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပယိရုပါသိတာ စ၊ လုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုစ္ဆိတာ စ၊ အဖန်တလဲလဲဆွေးနွေးမေးမြန်းတတ် သည်လည်း။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရိပုစ္ဆိတာ စ၊ အဖန်တလဲလဲဆွေးနွေးမေးမြန်းတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩဟိတသောတော၊ ထောင်အပ်သောနားရရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော စ သုဏာတိ၊ နာလည်းမနာ။ ဩဟိတသောတော စ၊ ထောင်အပ်သောနားရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သုတွာ၊ နာပြီး၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော စ ဓာရေတိ၊ ဆောင်လည်းမဆောင်။ သုတွာ စ၊ နာပြီး၍လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်၏။ ဓာတာနံ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ နော စ ဥပပရိက္ခတိ၊ ဆင်လည်း မဆင်ခြင်။ ဓာတာနံ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနဉ္စ၊ တရားတို့၏လည်း။ အတ္ထံ၊ အနက်တို့၏။ ဥပပရိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော သီလ သမာဓိ ပညာဟုဆိုအပ်သောရှေး၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မပ္ပဋိပန္နော စ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားအားလျော်သောသီလ သမာဓိ ပညာဟုဆိုအပ်သောရှေးဖြစ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏဝါစော၊ ကောင်းသောစကားရှိသည်။ ကလျာဏဝါက္ကရဏော၊ ကောင်းသောစကားသံရှိသည်။ ဝိဿဋ္ဌာယ၊ သန့်ရှင်းသော။ အနေလဂဠာယ၊ လျှောကျသောပုဒ်ဗျည်းတည်းဟူသော အပြစ်မရှိသော။ အတ္ထဿ၊ အနက်ကို။ ဝိညာပနိယာ၊ သိစေတတ်သော။ ပေါရိယာ၊ ပြည်ကြီးသူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကလျာဏဝါစော စ၊ ကောင်းသောစကားရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏဝါက္ကရဏော၊ ကောင်းသောစကားသံရှိသည်။ ဝိဿဋ္ဌာယ၊ သန့်ရှင်းသော။ အနေသဂဠာယ၊ လျှောကျသောပုဒ်ဗျည်းတည်းဟူသော အပြစ်မရှိသော။ အတ္ထဿ၊ အနက်ကို။ ဝိညာပနိယာ၊ သိစေတတ်သော။ ပေါရိယာ၊ ပြည်ကြီးသူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ကို။ သန္ဒဿကော၊ ကောင်းစွာ ပြတတ်သည်။ သမာဒပကော၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတတ်သည်။ သမုတ္တေဇကော၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတတ်သည်။ သမ္ပဟံသကော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတတ်သည်။ နော စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်သည်။ နေဝ ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားမထင်။

ပုဏ္ဏိယ၊ ပုဏ္ဏိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ စ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသင်္ကမိတာ စ၊ ကပ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပယိရုပါသိတာ စ၊ လုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် ဆည်းကပ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုစ္ဆိတာ စ၊ အဖန်တလဲလဲ ဆွေးနွေးမေးမြန်းတတ်သည်လဲ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩဟိတသောတော စ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သုတွာ စ၊ နာပြီး၍လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓာရေတိ၊ မှတ်ဆောင်၏။ ဓာတာနံ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနဉ္စ၊ တရားတို့၏လည်း။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဥပပရိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ Ä (၃၈၀) ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော စ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော သီလ သမာဓိ ပညာဟုဆိုအပ်သောသ ရှေး၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏဝါစော စ၊ ကောင်းသောစကားရှိသည်။ ကလျာဏဝါက္ကရဏော၊ ကောင်းသာစကားသံရှိသည်။ ပိဿဋ္ဌာယ၊ သန့်ရှင်း သော။ အနေလဂဠာယ၊ လျှောကျသောပုဒ်ဗျည်းတည်းဟူသော အပြစ်ရှိသော။ အတ္ထဿ၊ အနက်ကို။ ဝိညာပနိယာ၊ သိစေတတ်သော။ ပေါရိယာ၊ ပြည်ကြီးသူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ကို။ သန္ဒဿကော၊ ကောင်းစွာ ပြတတ်သည်။ သမာဒပကော၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ သမုတ္တေဇကော၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတတ်သည်။ သမ္ပဟံသကော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဟောခြင်းသည်။ ပဋိဘာတိ၊ ဉာဏ်အားထင်၏။ ပုဏ္ဏိယ၊ ပုဏ္ဏိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော သမန္နာဂတာ (ဆဋ္ဌ)၊ ပြည်စုံသည်။ ဧကန္တ ပဋိဘာနာ၊ စင်စစ်ထင်ခြင်းသည်။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဗျာကရဏသုတ္တ

၈၄။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။ (ကိံ ဗျာကရောတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။) “ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည် လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇတိ၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစိစစ်၏။ သမနုဂ္ဂါဟတိ၊ အယူကိုမေးမြန်းစိစစ်၏။ သမနုဘာသတိ၊ ကောင်းစွာမေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆို၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာဂတေနဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယိနာ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလေန၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရိစိတ္တကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရိစိတ္တပရိယာယကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကေနဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇတိယမာနော၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဂ္ဂဟိယမာနော၊ အယူကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဣရီဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမှအချည်းနှီး၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဝိစိနံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မစိစစ်အပ်သည်အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဝိစိနံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမြင့်မစိစစ်အပ်သည် အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယဗျသနံ၊ အစီးအပွားမရှိသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ (ကိံ မနသိ ကရောတိ၊ အဘယ်သို့ နှလုံးသွင်းသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ‘ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သောတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး သောမဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရောတိ ကိံ နု ခေါ၊ ကြားသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။

Ä (၃၈၁) ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိ၏။ ကောဓပရိယုဋ္ဌိတေန၊ အမျက်သည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ကောဓပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤအမျက်၏နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဥပနာဟီ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့တတ်သည်၏ အဖြစ်၏။ ဥပနာဟပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဥပနာဟ ပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ မက္ခီ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေတတ်၏။ မက္ခပရိယုဋ္ဌိတေန၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ မက္ခပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤသူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပလာသီ၊ အဖျင်းမူလေ့ရှိ၏။ ပလသပရိယုဋ္ဌိတေန၊ အဖျင်းမူခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ပလာသပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤအဖျင်းမူခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဣဿုကီ၊ ငြူစူလေ့ရှိ၏။ ဣဿာပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ငြူစူခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဣဿာ ပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤငြူစူခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရား သည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုလေ့ရှိ၏။ မစ္ဆေရပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ဝန်တိုခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ မစ္ဆေရ ပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤဝန်တို့ခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်ဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ သဌော၊ စဉ်းလဲတတ်၏။ သာဌေယျ ပရိယုဋ္ဌိတေန၊ စဉ်းလဲခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ သာဌေယျ ပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤစဉ်းလဲခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ မာယာဝီ၊ လှည့်ပတ်တတ်၏။ မာယာပရိယုဋ္ဌိတေန၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ မာယာပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤလှည့်ပတ်ခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပါပိစ္ဆေ၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိ၏။ ဣစ္ဆာ ပရိယုဋ္ဌိတေန၊ အလိုသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဣစ္ဆာပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤအလို၏နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၈၂) အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသေးလျက်။ ဩရမတ္တကေန၊ ယုတ်သောအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဝိသေသာဓိဂမေန၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော တရားအထူးကိုရသဖြင့်။ အန္တရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီအကြား၌။ ဝေါသာနံ၊ ဆုတ်နစ်ခြင်းသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အန္တရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီအကြား၌။ ဧတံ ဝေါသာနဂမနံ၊ ဤဆုပ်နစ်ခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စဉ်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စဉ်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းလည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇတိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ကတ္ထီသုတ္တ

၈၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟစုန္ဒသည်။ စေတီသု၊ စေတီတိုင်းတို့၌။ သဟာဇာတိယံ၊ သာဟဇာတိမည်သောမြို့၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင်တို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာစုန္ဒဿ၊ အရှင်မဟာစုန္ဒ၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်မူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌာဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာဓိဝိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူ လည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တတိယဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာဓိဝိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတုတ္ထဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာကာသာနဉ္စယတနံ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်းစာမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌာဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေဝ သညာနာသညာယတနံ၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌာဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သညာဝေဒယိတနိရောဓံ၊ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူးလည်းထ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဂမေသု၊ ရအပ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့၌။ ကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဝိကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် အထူးအားဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်၌ လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇတိ၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစီစစ်၏။ သမနုဂ္ဂါဟတိ၊ အယူကိုမေးစီစစ်၏။ သမနုဘာသတိ၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆို၏။ တထာဂတေန ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယိနာ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလေန၊ သမာပတ်၌ လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလေန၊ သူတပါး၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလေန၊ သူတပါး၏စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကေနဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇိယမာနော၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဂ္ဂါဟိယမာနော၊ အယူကိုမေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဣရီဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမှ အချည်းနှီး၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဝိစိနံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မစီစစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယံ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယဗျသနံ၊ အစီးအပွားမရှိသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။

Ä (၃၈၃) တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သားသည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်းသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သညာဝေဒယိတနိရောဓံ၊ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဂမေသု၊ ရအပ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့၌။ ကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဝိကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် အထူးအားဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဟောတိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားတပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိသနည်း။)

ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ခဏ္ဍကာရီ၊ ကြိုးသည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဆိဒ္ဒကာရီ၊ ပေါက်သည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ သဗလကာရီ၊ ကြားသည်ကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ကမ္မာသကာရီ၊ ပြောက်သည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သန္တကာရိ၊ အမြဲပြုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သန္တဝုတ္တိ၊ ငြိမ်သက်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဒုဿိလျံ၊ ဤသီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မ၊ ဤအရှင်သည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ အဿဒ္ဓိယံ၊ ဤယုံကြည်ခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသောအကြားအမြင်ရှိ၏။ အနာစာရော၊ မကျင့်အပ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ အသစ္စံ၊ ဤနည်းသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဗ္ဗစော၊ ဆိုနိုင်ခက်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) ဒေါဝစဿတာ၊ ဤဆိုနိုင်ခက်သောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) ပါပမိတ္တတာ၊ ဤယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ကောသဇ္ဇံ၊ ဤပျင်းရိခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ ဤလွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကုဟတော၊ အံ့ဖွယ်သရဲကိုပြုတတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ကောဟညံ၊ ဤအံ့ဖွယ်သရဲကိုပြုတတ်သောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဗ္ဘရော၊ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) ဒုဗ္ဘရတာ၊ ဤမွေးမြူနိုင်ခဲသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၈၄) ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမရှိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) ဒုပ္ပညတာ၊ ဤပညာမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သဟာယကော၊ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်သည်။ သဟာယကံ၊ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင်အား။ ဗန္ဓော၊ အနှောင့်ဖွဲ့သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဓနကရဏီယံ၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သော အမှုသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣမံ ဓနံ၊ ဤသင်၏ ဥစ္စာကို။ ပရာဇေယျာမိ၊ ရှုံးစေငြားအံ့။ တေ၊ သင်အား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိဉ္စိ ဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဓနကရဏီယေ၊ ဥစ္စာဖြင့်ပြုအပ်သောအမှုသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော သဟာယကော၊ ထိုသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်သည်။ သဟာယကံ၊ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ခနန္တော၊ တူးသည်ရှိသော်။ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ မရရာ။ သော၊ ထိုတောင်းအပ်သောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) သမ္မ၊ အဆွေ။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အလီကံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ “သမ္မ၊ အဆွေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) သမ္မ၊ အဆွေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင်သည်။ အလီကံ အလိကံ (ဆဋ္ဌ)၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆိုဘိ၏။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆိုဘိ၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ တတြပိ၊ ထိုအရပ်၌လည်း။ ခနန္တော၊ တူးသည်ရှိသော်။ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ မရရာ။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ အလီကံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ ‘ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ “သော၊ ထိုတောင်းတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အလီကံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ န အဝစံ၊ မဆို။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆို၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ခနန္တော၊ တူးသည်ရှိသော်။ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ မရရာ။ သော၊ ထိုတောင်းတတ်သောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ အလီကံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစ၊ ဆိုဘိ၏။ ‘ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ ခနာဟိ၊ တူးလော။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ “သော၊ ထိုတောင်းတတ်သောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “သမ္မ၊ အဆွေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အလီကံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆို၏။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆို၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဥမ္မာဒံ၊ ရှုးသွတ်ခြင်းသို့။ ပါပုဏိံ၊ ရောက်ပြီး။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိပရိယာယံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့။ ပါပုဏိံ၊ ရောက်ပြီး။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အယံ၊ ဤသူသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာကာသာနဉ္စာယတနံ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်းဝင်စား ၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်းထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေဝသညာနာသညာယတနံ၊ နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သညာဝေဒယိတနိရောဓံ၊ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဂမေသု၊ ရအပ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့၌။ ကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဝိကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် အထူးအားဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇတိ၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်စိစစ်၏။ သမုနုဂ္ဂါဟတိ၊ အယူကိုမေးမြန်းစိစစ်၏။ သမနုဘာသတိ၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆို၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာဂတေနဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယိနာ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလေန၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရိစိတ္တကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကေန ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇိယမာနော၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဂ္ဂဟိယမာနော၊ အကြောင်းကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဂ္ဂဟိယမာနော၊ အယူကိုမေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ Ä (၃၈၅) ဣရီဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမှအချည်းနှီး၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဝိစိနံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မစိစစ်အပ်သည်အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယံ၊ အကျိုးစိးပွားမရှိခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယဗျသနံ၊ အစီးအပွားမရှိသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်းသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။ ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သညာဝေဒယိတနိရောဓံ၊ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇမိပိ၊ ဝင်စားမူလည်း ဝင်စား၏။ ဝုဋ္ဌဟာမိပိ၊ ထမူလည်း ထ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဂမေသု၊ ရအပ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့၌။ ကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဝိကတ္ထီ၊ မဟုတ်မမှန်ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် အထူးအားဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပလွှားသည်။ ဟောတိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်ခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ အပြားအားဖြင့် သိသနည်း။)

ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ သီလေသု၊ သီလတို့၌။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ခဏ္ဍကာရီ၊ ကြိုးသည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဆိဒ္ဒကာရီ၊ ပေါက်သည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ သဗလကာရီ၊ ကျားသည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ကမ္မာသကာရီ၊ ပြောက်သည်ကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သန္တတကာရီ၊ အမြဲပြုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သန္တပုတ္တိ၊ ငြိမ်သက်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဒုဿိလျံ၊ ဤသီလမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာ ဘုရြးသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ အဿဒ္ဓိယံ၊ ဤယုံကြည်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာစာရော၊ မကျင့်အပ်သောအကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ အသစ္စ အပ္ပသစ္စံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤနည်းသောအကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဗ္ဗစော၊ ဆိုနိုင်ခက်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) ဒေါဝစဿတာ၊ ဤဆိုနိုင်ခက်သောစကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပါပမိတ္တော၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) ပါပမိတ္တတာ၊ ဤယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ကောသဇ္ဇံ၊ ဤပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ မုဋ္ဌသတိ၊ လွတ်သောသတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ မုဋ္ဌသစ္စံ၊ ဤလွတ်သောသတိရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကုဟကော၊ အံ့ဖွယ်သရဲကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ကောဟညံ၊ ဤအံ့ဖွယ်သရဲကို ဖြစ်စေတတ်သောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၈၆) ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုဗ္ဘရော၊ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) ဒုဗ္ဘရတာ၊ ဤမွေးမြူနိုင်ခဲသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) ဒုပ္ပညတာ၊ ဤပညာမရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အဓိမာနသုတ္တ

၈၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော ဘိက္ခဝေ”တိ၊ ငါ့ရှင်ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာကပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာနာကုန်၏။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။ (ကိံ ဗျာကရောတိ၊ အဘယ်သို့ကြားသနည်း။) “ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စကိုအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရိစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇတိ၊ အကြောင်းကို မေးမြန်းစိစစ်၏။ သမနုဂ္ဂါဟတိ၊ အယူကို မေးမြန်းစိစစ်၏။ သမနုဘာသတိ၊ ကောင်းစွာ မေးစိစစ်သောအားဖြင့် ဆို၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာဂတေန ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယိနာ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလေန၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလေန၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြိမ်၌လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကေန ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမနုယုဉ္ဇိယမာနော၊ အကြောင်းကို မေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဂ္ဂါဟိယမာနော၊ အယူကို မေးမြန်းစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ကောင်းစွာ မေးစစ်သောအားဖြင့် ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဣရီဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမှ အချည်းနှီး၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဝိစိနံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့် မစိစစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အနယဗျသနံ၊ အစီးအပွားမရှိသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယကုသလော၊ သူတပါး၏စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ဖြင့်။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်းသနည်း။) “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ‘ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးသပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောတိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြေကြားသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။

Ä (၃၈၇) တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌ လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏စိတ်၌ လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌ လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိသနည်း။)

ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဓိမာနိကော၊ မရအပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌ ရအပ်၏ဟူသော အမှတ်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ အဓိမာနသစ္စော၊ မရအပ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌ ရအပ်သည်သာလျှင် ဖြစ်၏ဟု အမှန်အားဖြင့် ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သော ဈနာ်မဂ်ဖိုလ်တရား၌။ ပတ္တသညီ၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌။ အဓိဂသညီ၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ “ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္ထကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါးတို့စိတ်အကြိမ်၌ လိမ္မာသော။ တထာဂတသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိသနည်း။)

ကိံ နု ခေါ အယမာယသ္မာ (ပ) စေတသော ပရိစ္စ ပဇာနာတိ။ (ဆဋ္ဌ) နိဿယ၌ကျန်သည်။ ၃၊ ၄ ပိုဒ်မြောက်။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိ၏။ သုဓရော၊ အကြားအမြင်ကို ဆောင်၏။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းဖူး၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ သာတ္ထာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့လာအပ်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဓိမာနိကော၊ မရအပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ရအပ်၏ဟူသော အမှတ်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ အဓိမာနသစ္စော၊ မရအပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌ ရအပ်သည်သာလျှင် အမှန်အားဖြင့် ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌။ ပတ္တသညီ၊ ရောက်အပ်၏ အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကတေ၊ မပြုအပ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၌။ ကတသညီ၊ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သေးသော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၌။ အဓိဂတအညီ၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ “ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးသပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သောတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောတိ၊ ကြား၏။

တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တထာဂတော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမာပတ္တိကုသလော၊ သမာပတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်၌လိမ္မာသော။ ပရစိတ္တပရိယာယ ကုသလော၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်အကြံ၌လိမ္မာသော။ တထာဂသာဝကော ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသာ၊ မိမိ၏စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ သူတပါး၏စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိသနည်း။)

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုကြံခြင်း ရှိ၏။ အဘိဇ္ဈာပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုကြံခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ အဘိဇ္ဈာပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤရှေးရှုကြံခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဒေဝိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၈၈) ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ဒေါသနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဗျာပါဒပရိယုဋ္ဌိတေန၊ စီးပွားချမ်းသာက ဖျက်ဆီးတတ်သော ဒေါသသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဗျာပါဒပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤဒေါသ၏နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ထိနမိဒ္ဓေါ၊ ထိနမိဒ္ဓနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ထိနမိဒ္ဓသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ထိနမိဒ္ဓပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤထိနမိဒ္ဓ၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဓစ္စပရိယုဋ္ဌိတေန၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဥဒ္ဓစ္စပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤပျံ့လွင့်ခြင်း၏ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဝိစိကိစ္ဆော၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်။ ဝိစိကိစ္ဆာပရိယုဋ္ဌိတေန၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ ဝိစိကိစ္ဆာ ပရိယုဋ္ဌာနံ၊ ဤအာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းနှိပ်စက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကမ္မာရာမော၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်ရာရှိ၏။ ကမ္မရတော၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ ကမ္မာရာမတံ၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) ကမ္မာရာမတာ၊ ဤအမှုသစ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသော သူ၏အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဘဿာရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော စကားတုံ့လှယ်ပြောဟောခြင်းရှိ၏။ ဘဿရတော၊ စကားတုံ့လှယ်ပြောဟောခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ ဘဿရာမတံ၊ မွေ့လျော်အပ်သောစကားတုံ့လှယ်ပြောဟောခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်ကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) ဘဿာရာမတာ၊ ဤမွေ့လျော်အပ်သော စကားတုံ့လှယ်ပြောဟောခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ နိဒ္ဒါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော အိပ်မွေ့ခြင်းရှိ၏။ နိဒ္ဒါရတော၊ အိပ်မွေ့ခြင်း၌မွေ့လျော်တတ်၏။ နိဒ္ဒါရာမတံ၊ မွေ့လျော်အပ်သော အိပ်မွေ့ခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသော) နိဒ္ဒါရာမတာ၊ ဤမွေ့လျော်အပ်သော အိပ်မွေ့ခြင်းရှိသော သူ၏အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ သင်္ဂဏိကာရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်အခြွေအရံပရိသတ်တည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်ရှိ၏။ သင်္ဂဏိကရတော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်ပရိသတ်တည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ သင်္ဂဏိကာရာမတံ၊ မွေ့လျော်အပ်သောကိလေသာတည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်အချွေအရံပရိသတ်တည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧတံ (ဧသာ) သင်္ဂဏိကာရာမတာ၊ ဤမွေ့လျော်အပ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်ပရိသတ်တည်းဟူသော အပေါင်းအဖော်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဩရမတ္တကေန၊ ယုတ်သောအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဝိသေသာဓိဂမေန၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ဟူသော တရားအထူးကို ရခြင်းဖြင့်။ အန္တရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီအကြား၌။ ဝေါသာနံ၊ ဆုတ်နစ်ခြင်းသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ အန္တရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီအကြား၌။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အန္တရာ၊ အဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီအကြား၌။ ဧတံ ဝေါသာနဂမနံ၊ ဤဆုတ်နစ်ခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သောသာသနာတော်၌။ ပရိဟာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရုဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ Ä (၃၈၉) သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝိရူဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အာပဇ္ဇိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ နပ္ပိယသုတ္တ

၈၇။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာလင်္ကတံ၊ သေသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာနာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓိကရဏိကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏသမထဿ၊ အဓိကရုဏ်းကို ငြိမ်းစေတတ်သော သမထ၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓိကရဏိကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏသမထဿ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏသမထဿ၊ အဓိကရုဏ်းကို ငြိမ်းစေတတ်သော သမထ၏ အဓိကရုဏ်းကို ပြုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ ကျောက်ထီးကဲ့သို့ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာကာမော၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သိက္ခာကာမဿ သိက္ခာသမာဒါနဿ (ဆဋ္ဌ)၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာကာမော၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သိက္ခာကာမဿ၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယဿ၊ ယုတ်မာသော အလိုကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယဿ၊ အလိုကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤယုတ်မာသော အလိုရှိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဓဝိနယဿ၊ အမျက်ကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဓဝိနယဿ၊ အမျက်ကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအမျက်ကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝေါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မက္ခီ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မက္ခဝိနယဿ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မက္ခီ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မက္ခဝိနယဿ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤသူကျေးဇူးကို ချေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

Ä (၃၉၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဌော၊ စဉ်းလဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဌေယျဝိနယဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဋ္ဌော၊ စဉ်းလဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဌေယျဝိနယဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကို ဖျောက်ခြင်။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤစဉ်းလဲခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာယာဝီ၊ လှည့်ပတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာယာဝိနယဿ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကိုဖျောက်၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမ္ပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာယာဝီ၊ လှည့်ပတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာယာဝိနယဿ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤလှည့်ပတ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ နဖြစ်၏။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီတာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ နိသာမကဇာတိကော၊ သိုမှီးတတ်သော သဘောရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတို့ကိုသိုမှီးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကိုးပါးလောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ နိသာမကဇာတိကော၊ သိုမှီးခြင်းသဘောရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတို့ကိုသိုမှီးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတကိုသိုမှီးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မနဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသလ္လာနော ပဋိသလ္လီနော (ဆဋ္ဌ)၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဋိသလ္လာနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသလ္လာနော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဋိသလ္လာနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းသော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤတစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ကို။ ပဋိသန္ဓာရကော ပဋိသန္ထာရကော (ဆဋ္ဌ)၊ တောင်းတခြင်းတရားတို့ဖြင့် ပျူငှာလောဝတ် အစေ့အစပ်ပြုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဋိသန္ဓာရကဿ၊ တောင်းတခြင်းတရားတို့ဖြင့် ပျူငှာ လောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုတတ်သော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံဘော်တို့ကို။ ပဋိသန္ဓာရကော၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့်ပျူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဋိသန္ဓာရကဿ၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့်ပျူငှာ လောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ဝိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဂရုတာယ၊ အလေ့ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်း ဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုရှိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “မံ၊ ငါ့ကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ သက္ကရေယျုံ၊ အရိုအသေပြုပါကုန်မူကား။ ဂရုံ ကရေယျုံ၊ အလေးအမြတ်အရိုအသေပြုပါကုန်မူကား။ မာနေယျုံ၊ မြတ်နိုးပါကုန်မူကား။ ပူဇေယံ၊ ပူဇော်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကျယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ န စေဝ သက္ကာရောန္တိ၊ အရိုအသေလည်း မပြုကုန်။ န ဂရုံ ကရောန္တိ န ဂရုကရောန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ အလေးအမြတ် မပြုကုန်။ န မာနေန္တိ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ န ပူဇေန္တိ၊ မပူဇော်ကုန်။ တံ၊ ထိုအရိုအသေမပြုခြင်းအစရှိသည်သည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပဟီနေ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်၏။ တထာ တတော (တသ္မာ ကာရဏာ)၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ န စေဝ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေလည်းမပြုကုန်။ န ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်မပြုကုန်။ န မာနေန္တေ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ န ပူဇေန္တိ၊ မပူဇော်ကုန်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အဿခဠုင်္ကဿ၊ မြင်းကြမ်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “မံ၊ ငါ့ကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာဇာနိယဌာနေ၊ အာဇာနည်မြင်း၏ အရာ၌။ ဌပေယျုံ၊ ထားပါကုန်မူကား။ အာဇာနိယဘောဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့ အား ကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ ဘောဇေယျုံ၊ ကျွေးမွေးပါကုန်မူကား။ အာဇာနိယပရိမဇ္ဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့တို့အား ဆုပ်နယ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ပရိမဇ္ဇေယျုံ၊ ဆုပ်နယ်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ တံ၊ ထိုမြင်းယုတ်မြင်းကြမ်းကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ Ä (၃၉၁) အာဇာနီယဌာနေ၊ အာဇာနည်မြင်း၏ အရာ၌။ န စေဝ ဌပေန္တိ၊ ထားလည်း မထားကုန်။ အာဇာနိယဘောဇနံ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ န စ ဘောဇေန္တိ၊ ကျွေးလည်းမကျွေးမွေးကုန်။ အာဇာနိယပရိမဇ္ဇနံ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ဆုပ်နယ်ခြင်းကိုလည်း။ န စ ပရိမဇ္ဇန္တိ၊ ဆုပ်လည်းမဆုပ်နယ်ကုန်။ တံ၊ ထိုအာဇာနည်မြင်းအရာ၌ မထားခြင်းအစရှိသည်သည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းအကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ အဿ၊ ထိုမြင်းယုတ်မြင်းကြမ်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အပ္ပဟီနာနိ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ တာနိ သာဌေယျာနိ၊ ထိုစဉ်းလဲသည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ကူဋေယျာနိ၊ ထိုထွန်ကိုင်းကောက်ကဲ့သို့ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ဇိမှေယျာနိ၊ ထိုနွားသေးကောက်ကဲ့သို့ ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ဝင်္ကေယျာနိ၊ ထိုလရေးကောက်ကဲ့သို့ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တထာ တတော (တသ္မာ ကာရဏာ)၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အာဇာနိယုဌာနေ၊ အာဇာနည်မြင်း၏ အရာ၌။ န စေဝ ဌပေန္တိ၊ ထားလည်းမထားကုန်။ အာဇာနိယဘောဇနံ အာဇာနီယဘောဇနံ (ဆဋ္ဌ)၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အားကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ န စ ဘောဇန္တိ၊ ကျွေးလည်းမကျွေးမွေးကုန်။ အာဇာနိပရိမဇ္ဇနံ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ဆုပ်နယ်ခြင်းကိုလည်း။ န စ ပရိမဇ္ဇန္တိ၊ ဆုပ်လည်း မဆုပ်နယ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။) “မံ၊ ငါ့ကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ သက္ကာရေယျုံ၊ အရိုအသေပြုပါကုန်မူကား။ ဂရုံကရေယျုံ၊ အလေးအမြတ်ပြုပါကုန်မူကား။ မာနေယျုံ၊ မြတ်နိုးပါကုန်မူကား။ ပူဇေယျုံ၊ ပူဇော်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ န စေဝ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေလည်းမပြုကုန်။ န ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်မပြုကုန်။ န မာနေန္တိ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ န ပူဇေန္တိ၊ မပူဇော်ကုန်။ တံ၊ ထိုသို့အရိုအသေ မပြုခြင်းအစရှိသည်သည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ အပ္ပဟီနေ၊ မပယ်အပ်ကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တထာ တတော (တသ္မာ ကာရဏာ)၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ န စေဝ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေလည်းမပြုကုန်။ န ဂရုံ ကရေန္တိ၊ အလေးအမြတ်မပြုကုန်။ န မာနေန္တိ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ န ပူဇေန္တိ၊ မပူဇော်ကုန်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓိကရဏိကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိကရဏသမထဿ၊ အဓိကရုဏ်းကို ငြိမ်းချမ်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေနပိ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓိကရဏိယော၊ အဓိကရုဏ်းကိုငြိမ်းခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအဓိကရုဏ်ကိုငြိမ်းခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ သာမညာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းလည်း ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာကာမော၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိကာမဿ၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာကာမော၊ အကျင့်သုံးပါးကိုအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ အကျင့်သုံးပါးကိုအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာကာမဿ သိက္ခာသမာဓာနဿ (ဆဋ္ဌ)၊ အကျင့်သုံးပါးကို အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအကျင့်ကိုအလိုရှိသောသူ၏အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပိယတာယ၊ ချစ်အပ်သည်၏အဖြစ်ငှာ။ ဂရုတာယ၊ အလေးပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ ဂရုတာယ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယဿ၊ အလိုကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်း ကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယဿ၊ အလိုကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအလိုကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကောဓနော၊ အမျက်မထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဓဝိနယဿ၊ အမျက်ကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အကောဓနော၊ အမျက်မထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဓဝိနယဿ၊ အမျက်ကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤအမျက်ထွက်ခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အမက္ခီ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုမချေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မက္ခဝိနယဿ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အမက္ခီ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုမချေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မက္ခဝိနယဿ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤသူ့ကျေးဇူးကိုချေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ဧကီဘာဝါယ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသဌော၊ မစဉ်းလဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဌေယျဝိနယဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသဌော၊ မစဉ်းလဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဌေယျဝိနယဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကိုပျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤစဉ်းလဲခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၃၉၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အမာယာဝီ၊ မလှည့်ပတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာယာဝိနယဿ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အမာယာဝီ၊ မလှည့်ပတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာယာဝိနယဿ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤလှည့်ပတ်ခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ နိသာမကဇာတိကော၊ သိုမှီးတတ်သောသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားတို့ကို သိုမှီးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့် လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ နိသာမကဇာတိကော၊ သိုမှီးတတ်သောသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားတို့ကို သိုမှီးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားတို့ကိုသိုမှီးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသလ္လာနော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသလ္လာနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ ယမ္ပိ (ဆဋ္ဌ)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသလ္လာနော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသလ္လာနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော အယမ္ပိ ဓမ္မော (ဆဋ္ဌ)၊ ဤတစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်း။ ပ။ ဧကီဘာဝါယ၊ တစ်ပေါင်းတည်း ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ကို။ ပဋိသန္ဓာရကော၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့် ပျူငှာလောက ဝတ်အစေ့အစပ်ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသန္ဓာရကဿ၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့် ပျူငှာလောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုတတ်သော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံပိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီးတင်းသုံးဘော်တို့ကို။ ပဋိသန္ဓာရကော၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့်ပျူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသန္ဓာရကဿ၊ သုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့် ပျူငှာ လောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုတတ်သော ရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံပိ ဓမ္မော၊ ဤသုံးသပ်ခြင်းတရားတို့ဖြင့်ပျူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုတတ်သော ရဟန်း၏ အဖြစ်ငှာ။ ဂရုတာယ၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ဧကီဘာဝါယံ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသနည်း။) “မံ၊ ငါ့ကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ သက္ကရေယျုံ၊ အရိုအသေပြုပါကုန်မူကား။ မာနေယျုံ၊ မြတ်နိုးပါကုန်မူကား။ ဂရုံကရေယျုံ၊ အလေးအမြတ်ပြုပါကုန်မူကား။ မာနေယျုံ၊ မြတ်နိုးပါကုန်မူကား။ ပူဇေယျုံ၊ ပူဇော်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးပါးတို့သည်။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့အရိုအသေပြုခြင်းအစရှိသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်အကြောင်း ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးပါးတို့သည်။ ပဟီနေ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဘဒ္ဒဿ၊ ကောင်းသော။ အဿဇာနိယဿ အဿာဇာနီယဿ (ဆဋ္ဌ)၊ အာဇာနည်မြင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသနည်း။) “မံ၊ ငါ့ကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာဇနိယဋ္ဌာနေ၊ အာဇာနည်မြင်း၏ အရာ၌။ ဌပေယျုံ၊ ထားပါကုန်မူကား။ အာဇာနိယဘောဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ ဘောဇေယျုံ၊ ကျွေးမွေးပါကုန်မူကား။ အာနိယပရိမဇ္ဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ဆုပ်နယ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ပရိမဇ္ဇေယျုံ၊ ဆုပ်နယ်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ နဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့မဖြစ်သော်လည်း။ နံ၊ ထိုမြင်းကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာဇာနိယဋ္ဌာနေ စ၊ အာဇာနည်မြင်း အရာ၌။ ဌပေန္တိ၊ ထားကုန်၏။ အာဇာနိယဘောဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အားကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ ဘောဇေန္တိ၊ ကျွေးမွေးကုန်၏။ အာဇာနိယပရိမဇ္ဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အား ဆုပ်နယ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ပရိမဇ္ဇန္တိ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုအာဇာနည်မြင်းအရာ၌ ထားခြင်းကိုမူ လည်း။ ပရိမဇ္ဇန္တိ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုအာဇာနည်မြင်းအရာ၌ ထားခြင်းအစရှိသည်သည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုအာဇာနည်မြင်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဟီနာနိ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ တာနိ သာဌေယျာနိ၊ ထိုစဉ်းလဲသည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ကူဋေယျာနိ၊ ထိုထွန်ကိုင်းကောက်ကဲ့သို့ ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ဇိမှေယျာနိ၊ ထိုနွားသေးကောက်ကဲသို့ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ တာနိ ဝင်္ကေယျာနိ၊ ထိုလရေးကောက်ကဲ့သို့ကောက်သည်၏ အဖြစ်တို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တထာ တတော (တသ္မာ ကာရဏာ)၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အာဇာနိယဋ္ဌာနေ စ၊ အာဇာနည်မြင်းအရာ၌လည်း။ ဌပေန္တိ၊ ထားကုန်။ အာဇာနိယဘောဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အားကျွေးမွေးအပ်သော အစာကိုလည်း။ ဘောဇန္တိ၊ ကျွေးမွေးကုန်၏။ အာဇာနိယပရိမဇ္ဇနဉ္စ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့အားဆုပ်နယ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ပရိမဇ္ဇန္တိ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စဝိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ န သပ္ပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသနည်း။) “မံ၊ ငါ့ကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ သက္ကရေယျုံ၊ အရိုအသေပြုကုန်မူကား။ ဂရုံကရေယျုံ၊ အလေးအမြတ်ပြုပါကုန်မူကား။ မာနေယျုံ၊ မြတ်နိုးပါကုန်မူကား။ ပူဇေယျုံ၊ ပူဇော်ပါကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့မဖြစ်သော်လည်း။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့အရိုအသေပြုခြင်းအစရှိသည်သည။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပဟီနေ၊ ပယ်အပ်ကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သမနုပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တထာတတောတသ္မာ ကာရဏာ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ သကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ အက္ကောသကသုတ္တ

၈၈။ Ä (၃၉၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယူပဝါဒီ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို စွပ်စွဲတတ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ကို။ အက္ကောသကာရိဘာသကော၊ ဆဲရေးတတ် ရေရွတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ (ယေန ဌာနေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဗျသနာနံ၊ ပျက်စီးခြင်းတို့တွင်။ အညတရညတရံ၊ အမှတ်မဲ့ငြားတစ်ပါးပါးသော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ ဌာနံ၊ အကြောင်းတည်း။ အဝကာသော၊ အခွင့်တည်း။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဗျသိနာနံ၊ ပျက်စီးခြင်းတို့တွင်။ အညတရညတရံ၊ အမှတ်မဲ့ငြားတစ်ပါးပါးသော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာသနည်း။ အနဓိဂတံ၊ မရအပ်သေးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်သောဂုဏ်ကျေးဇူးမှ။ ပရိကဟာယဣတိ၊ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားတို့သည်။ န ဝေါဒါယန္တိ၊ မဖြူစင်ကုန်။ သဒ္ဓမ္မေသု၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌။ အဓိမာနိကော ဝါ၊ မရအပ်ဘဲလျက် ရအပ်၏ ဟုမှတ်ထင်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတော ဝါ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ဗြဟ္မစရိသံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင်ရ၏။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ သံကိဋ္ဌံ၊ ညစ်ညူးသော။ အာပတ္တိံ ဝါ၊ ရောက်ခြင်းအာပတ်သို့မူလည်း။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဂါဠံ၊ ပြင်းစွာ။ ရောဂါတင်္ကံ ဝါ၊ ငြိုငြင်သဖြင့်အသက်ရှင်ခြင်းကိုပြုတတ်သော အနာရောဂါသို့မူလည်း။ ဖုသတိ၊ ရောက်၏။ ဥမ္မာဒံ ဝါ၊ ရူးသွပ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ စိတ္တက္ခေပံ ဝါ၊ စိတ်၏ ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ သံမုဠော၊ တွေဝေသည်ဖြစ်၍။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယူပဝါဒီ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို စွပ်စွဲတတ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ကို။ အက္ကောသကပရိဘာသကော၊ ဆဲရေးရေရွတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ (ယေန ဌာနေန)၊ မကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဗျသနာနံ၊ ဤပျက်စီးခြင်းတို့တွင်။ အညတရညတရံ၊ အမှတ်မဲ့ငြားတစ်ပါးပါးသော။ ဗျာသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ကောကာလိကသုတ္တ

၈၉။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာရိပုတ္တမာဂ္ဂလာနော၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပါပိစ္ဆာ၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိကုန်၏။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုနိုင်ငံသို့။ ဂတာ၊ လိုက်တတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ (ဘဏိ)၊ မလျှောက်ဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ (ဘဏိ)၊ မလျှောက်ဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည့်စေလော။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂနာ၊ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာန်သည်။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဒုတိယံပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဒ္ဓါယိကော၊ ကြည်ညိုခြင်းကို ဆောင်တော်မူသည်။ ပစ္စယိကော၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိတော်မူသည်။ ကိဉ္စာဝိဟောတိ၊ အကယ်၍ကား ဖြစ်၏ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပါပိစ္ဆာဝ၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုနိုင့်ငံသို့။ ဂတာဝ၊ ရောက်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ (ဘဏိ)၊ မလျှောက်ဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ (ဘဏိ)၊ မလျှောက်ဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်စေလော။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယံပိ ခေါ၊ သုံး ကြိမမြောက်လည်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သဒ္ဓါယိကော၊ ကြည်ညိုခြင်းကိုဆောင်တော်မူတတ်သည်။ ပစ္စယိကော၊ ယုံညြ်အပ်သောစကားရှိတော်မူသည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ကား ဖြစ်၏ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပါပိစ္ဆာ ဝ၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုနိုင့်ငံသို့။ ဂတာဝ၊ လိုက်တတ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ (ဘဏိ)၊ မလျှောက်ဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ မာ (ဘဏိ)၊ ဤသို့မလျှောက်ဆိုလင့်။ Ä (၃၉၄) ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနသု၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒဟိ၊ ကြည်စေလော။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ သီလကိုချစ်မြတ်နိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာလည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲလေ၏။ ကောကာလိကဿ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော စ၊ ရဟန်းအားလည်း။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲသွား၍မကြာမြင့်မီ။ သာသပမတ္တီဟိ၊ မုံညင်းစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ပီဠကာဟိ၊ နူးထွက်နာတို့ဖြင့်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဖုဋော၊ ပြန့်နှံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာသပမတ္တိယော၊ မုံညင်းစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မုဂ္ဂမတ္တိယော၊ ပဲနောက်စေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ကဠာယမတ္တိယော၊ တောတောင်ခြေ၌အလိုလိုပေါက်ရောက်သော ပဲနောက်စေ့ အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကဠာကမတ္တိယော၊ တောတောင်ခြေ၌ပေါက်ရောက်သော ပဲနောက်စေ့အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ကောလဋ္ဌိမတ္တိယော၊ ကလောစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောလဋ္ဌိမတ္တိယော၊ ကလောစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ကောလမတ္တိယော၊ ဆီးသီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမလကမတ္တိယော၊ သျှစ်သျှားသီးလုံးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တိဏ္ဍုကမတ္တိယော၊ တည်သီးအလုံအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တိဏ္ဍုကမတ္တိယော၊ တည်သီးလုံးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဗေဠုဝသလာဋုကမတ္တိယော၊ နုသောဥသျှစ်သီးလုံးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗေဠုဝသလဋုကမတ္တိယော၊ နုသော ဥသျှစ်သီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဗိလမတ္တိယော၊ နုသောဝါးညွနအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗိလမတ္တိယော၊ နုသော ဝါးညွန့်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ပဘိဇ္ဇိံသု၊ ပေါက်ကွဲကုန်၏။ ပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြည်သည်လည်းကောင်း။ လောဟိတဉ္စ၊ သွေးသည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဃရိံသု၊ ယိုစီးကုန်၏။ သော၊ ထိုကောကာလိကရဟန်းသည်။ အဿုဒံ၊ စင်စစ်။ ဝိသဂိလိတော၊ အဆိပ်ကိုမျိုမှားသော။ မစ္ဆောဣဝ၊ ငါးကဲ့သို့။ ကဒလိမတ္တေသု၊ ငှက်ပျောရွက်တို့၌။ န သေတိ၊ အိပ်ရ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တုရိ တုရူ (ဆဋ္ဌ)၊ တုရိအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ အသီးသီးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝေဟာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌတွာ၊ တန့်ရပ်၍။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိက အမည်ရှိသော။ ပစ္စကဗြဟ္မာ၊ အသီးသီးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသဒေဟိ၊ ကြည်စေလော။ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ သီလကိုချစ်မြတ်နိုးကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုရိ၊ တုရိအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ အသီးသီးဖြစ်သော ဗြဟ္မာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တုရိဗြဟ္မာ။ တွံ၊ သင်ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာဂါမီ၊ အနာဂံဟူ၍။ ဗျာကတောနနု၊ ကြားအပ်သည်မဟုတ်ကုန်လော။ အထ၊ ထိုသို့ကြားအပ်သည်ဖြစ်လျက်။ ကိဉ္စရဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ အာဂတော၊ လာဘိသနည်း။ ယာဝဉ္စ၊ အလွန်လျှင်။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဒံ အပရဒ္ဓံ၊ ဤချွတ်ယွင်းခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တုရိ၊ တုရိအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ အသီးသီးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဂထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း။)

‘ဇာတဿ၊ ဖြစ်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ကုဓာရီ ကုဌာရီ (ဆဋ္ဌ)၊ ဓားမနှင့် တူသော ကြမ်းကြုတ်တတ်သောစကားသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သောစကားကို။ ဘဏံ (ဘဏန္တော)၊ ဆိုသည်ဖြစ်၍။ ယာယ၊ အကြင်ဓားမနှင့် တူသောကြမ်းကြုတ်သောစကားဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ နန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့ ထိုက်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ တံ ဝါ၊ ထိုချီးမွမ်းထိုက်သော သီလဝနပုဂ္ဂိုလ်ကိုမူလည်း။ နန္ဒတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ သော၊ ထိုကဲ့ရဲ့ထိုက်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို ချီးမွမ်းသောသူ ချီးမွမ်းထိုက်သော သီလဝန္တပုဂ္ဂိုလ်ကို ကဲ့ရဲ့သောသူသည်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ကလိံ၊ အပြစ်ကို။ ဝိစိနာတိ၊ ဆည်းပူးသည်မည်၏။ တေန ကလိနာ၊ ထိုခံတွင်းဖြင့် ဆည်းပူးအပ်သောအပြစ်ဖြင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။

အက္ခေသု၊ ကြွေအန်လောင်းခြင်းတို့၌။ သဗ္ဗဿာပိ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာနှင့်လည်းကောင်း။ အတ္တနာပိ၊ မိမိကိုယ်နှင့်လည်းကောင်း။ သဟ၊ တကွ။ ယောဓနပရာဇယော၊ အကြင်ဥစ္စာ ၏ရှုံးခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤကြွေအန်လောင်းခြင်းတို့၌ အလုံးစုံသော ဥစ္စာ မိမိကိုယ်နှင့်တကွ ဥစ္စာ၏ရှုံးခြင်းတည်းဟူသော အပြစ်သည်။ အပ္ပမတ္တကော၊ အနည်းငယ် မျှသာဖြစ်သော။ ကလိ၊ အပြစ်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဂတေသု၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ပဒုသယေ၊ ပျက်စီးစေ၏။ အယမေဝ၊ ဤသို့ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ စိတ်ကိုဖျက်ဆီးခြင်းတည်းဟူသော အပြစ်သည်သာလျှင်။ မဟတ္တရော၊ အထူးသဖြင့် ကြီးမြတ်သော။ ကလိ၊ အပြစ်မည်၏။

Ä (၃၉၅) ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဝါစဉ္စ၊ နှုတ်ကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပစိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့သော သူသည်။ ယံနိရယံ၊ အကြင်ပဒုမမည်သောငရဲ၌။ ဥပေတိ၊ ဖြစ်၏။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲတို့၏။ ဂဏနာယ၊ အရေအတွတ်အားဖြင့်။ သဟဿာနံ၊ တစ်ထောင်တို့၏။ သတံ၊ တရာအရေအတွတ်သည်လည်းကောင်း။ အပရာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဆတ္တိံသတိ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါနိ၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဗ္ဗုဒဂဏိနာယ၊ အဗ္ဗုဒအရေအတွတ်အားဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အဗ္ဗုဒါနိ၊ အဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သောနိရဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွက်တစ်သိန်း သုံးဆယ့်ခြောက်အဗ္ဗုဒငရဲ အရေအတွက်ငါးလီအတိုင်းအရှည်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုပဒုမငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈာဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေနေဝ အာဗာဓေန၊ ထိုနူထွက်နာဖြင့်ပင်လျင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ကာလင်္ကတော စ၊ သေပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဃာတွေတွာ၊ ပျက်စီးစေ၍။ ပဒုမနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အသိက္ကနာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော (ဆဋ္ဌ)၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ ဌိတောခေါ (ဆဋ္ဌ)၊ ရပ်ပြီးသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိက အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေပါပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလင်္ကတော စ၊ သေသည်လည်းဖြစ်သော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဃာတေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဒုမနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်ကို။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်းအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာလင်္ကတော စ၊ သေပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာဃာတွော၊ ဖျက်ဆီး၍။ ပဒုမနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အနရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဒုမမည်သော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ကီဝ ဒိဃ နု ခေါ ကီဝ ဒီဃံ နု ခေါ (ဆဋ္ဌ)၊ အဘယ်မျှလောက်ရှည်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပဒုမေ၊ ပဒုမအမည်ရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ဒီဃ ခေါ ဒီဃံ ခေါ (ဆဋ္ဌ)၊ ရှည်သည်သာလျှင်တည်း။ တံ၊ ထိုပဒုမငရဲ၌အသက်အတိုင်းအရှည်ကို။ “ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝဿာနိ၊ နှစ်တို့တည်း။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိ၊ နှစ်အထောင်တို့တည်း။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ နှစ်အသိန်းတို့တည်း။ “သင်္ခါတုံ၊ ရေတွက်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ ပန၊ တတ်ကောင်းပါအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိခါရိကော၊ ခါရီနှစ်ဆယ်အရေအတွတ်ရှိသော။ ကောသလကော၊ ကောသလတိုင်း၌ ဖြစ်သော။ တိလဝါဟော၊ နှမ်းလှည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုနှမ်းလှည်းမှ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝဿသတဿ ဝဿသတဿ၊ အနှစ်တစ်ရာအနှစ်တရာ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဧကမေကံ၊ တစ်လုံးတစ်လုံးသော။ တိလံ၊ နှမ်းစေ့ကို။ Ä (၃၉၆) ဥဒ္ဓရေယျ၊ ထုတ်ဆောင်ရာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခိပ္ပတရံ ခေါ၊ လျင်မြန်စွာသာလျှင်။ ဝီသတိခါရိကော၊ ခါရီနှစ်ဆယ်အရေအတွတ်ရှိသော။ ကောသလကော၊ ကောသလတိုင်း၌ ဖြစ်သော။ သောတိလဝါတော၊ ထိုနှမ်းလှည်းသည်။ ဣမိနာ ဥပက္ကမေန၊ ဤလုံ့လဖြင့်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပရိယာဒါနံ၊ ပိုင်းခြား၍ယူခြင်းသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဗ္ဗုဒေါ၊ အဗ္ဗုဒအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပရိယာဒါနံ၊ ပိုင်းခြား၍ယူခြင်းသို့။ နတွေဝ ဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်ရာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ အဗ္ဗုဒနိရယာ၊ အဗ္ဗုဒငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ နိရဗ္ဗုဒေါ၊ နိရဗ္ဗုအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါ၊ နိရဗ္ဗုဒအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဗဗေါ၊ အဗဗအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ အဗဗာ၊ အဗဗအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဋဋော၊ အဋဋအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ အဋဋာ၊ အဋဋအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဟဟော၊ အဟဟအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ အဟာဟာ၊ အဟဟအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ကုမုဒေါ၊ ကုမုဒအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ ကုမုဒါ၊ ကုမုဒအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ သောဂန္ဓိကော၊ သောဂန္ဓိကအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ သောဂန္ဓိကာ၊ သောဂန္ဓိကအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဥပ္ပလကော၊ ဥပ္ပလကအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ ဥပ္ပလကာ၊ ဥပ္ပလကအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပုဏ္ဍရိကော၊ ပုဏ္ဍရိကအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ ပုဏ္ဍရီကာ၊ ပုဏ္ဍရိကအမည်ရှိသော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောတိ သေယျာထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော နှစ်ဆယ်သောနိရဗ္ဗုဒ ငရဲအသက် အတိုင်းအရှည်သည်။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပဒုမော၊ ပဒုမအမည်ရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ ပဒုမာ၊ ပဒုမအမည်ရှိကုန်သော။ နိရယာ၊ ငရဲတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဃာတေတွာ၊ ပျက်စီးစေ၍။ ပဒုမနိရယံ ပဒုမံ နိရယံ (ဆဋ္ဌ)၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူ၍။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အထာပရံ၊ ထိုမှ တစ်ပါးသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဇာတဿ၊ ဖြစ်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌်။ ကုဓာရီ၊ ဓားမနှင့် တူသော ကြမ်းကြုတ်သောစကားသည်။ ဇယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတိ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သောစကာကို။ ဘဏံ (ဘဏန္တော)၊ ဆိုသည်ဖြစ်၍။ ယာယ၊ အကြင်ဓားမနှင့် တူသော ကြမ်းကြုတ်သောစကားဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ကုသိုလ်မူလကို မြစ်သောအားဖြင့် ဖြတ်၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ နိန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပသံသိယော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ တံ ဝါ၊ ထိုချီးမွမ်းထိုက်သော သီလဝန္တပုဂ္ဂိုလ်ကိုမူလည်း။ နိန္ဒတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ သော၊ ထိုကဲ့ရဲ့ထိုက်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို ချီးမွမ်းသောသူ ချီးမွမ်းထိုက်သော သီလဝန္တပုဂ္ဂိုလ်ကို ကဲ့ရဲ့သောသူသည်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ကလိံ၊ မပြစ်ကို။ ဝိစိနာတိ၊ ဆည်းပူးသည်မည်၏။ တေန ကလိနာ၊ ထိုခံတွင်းဖြင့်ဆည်းပူးအပ်သော အပြစ်ဖြင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။

အက္ခေသု၊ ကြွေအန်လောင်းခြင်းတို့၌်။ သဗ္ဗဿပိ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာနှင့်လည်းကောင်း။ အတ္တနာပိ၊ မိမိကိုယ်နှင့်လည်းကောင်း။ သဟ၊ တကွ။ ယောဓနပရာဇယော၊ အကြင်ဥစ္စာ၏ဆုံးရှုံးခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ကြွေအန်လောင်းခြင်းတို့၌ အလုံးစုံမိမိဥစ္စာ ကိုယ်နှင့်တကွ ဥစ္စာ၏ ဆုံးရှုံးခြင်းတည်းဟူသော အပြစ်သည်။ အပ္ပမတ္တကော၊ အနည်းငယ်မျှသာလျှင် ဖြစ်သော။ ကလိ၊ အပြစ်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဂတေသု၊ ကောင်းစွာဖြစ်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ပဒုသယေ၊ ပျက်စီးစေ၏။ အယံ မေဝ၊ ဤသို့ကောင်းစွာဖြစ်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလတို့စိတ်ကို ဖျက်ဆီးခြင်းတည်းဟူသော အပြစ်သည်သာလျှင်။ မဟတ္တရော၊ အထူးသဖြင့် ကြီးမြတ်သော။ ကလိ၊ အပြစ်မည်၏။

ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဝါစဉ္စ၊ နှုတ်ကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရိယံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂရဟိ ဂရဟီ (ဆဋ္ဌ)၊ ကဲ့ရဲ့သောသူသည်။ ယံ နိရယံ၊ အကြင်ပဒုမမည်သောငရဲ၌။ ဥပေတိ၊ ဖြစ်၏။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲတို့၏။ (ဂဏနာယ၊ အရေအတွက်အားဖြင့်။) သတံ၊ တရာအရေအတွက်သည်လည်းကောင်း။ (အပရာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။) ဆတ္တိံသတိ၊ သုံးဆယ်ခြောက်ပါးကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါနိ၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော နိရဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွက် တစ်သိန်းသုံးဆယ့်ခြောက်ပါးသော အဗ္ဗုဒငရဲအရေအတွက်ငါးလီအတိုင်းအရှည်သည်။) တတ္ထ၊ ထိုပဒုမငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

၁၀၊ ခီဏာသဝဗလသုတ္တ

၉၀။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တ။ Ä (၃၉၇) ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသောအာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ တာနိ ဗလာနိ၊ ထိုအားတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတော်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ “မေ၊ ငါအား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တာနိ ဗလာနိ၊ ထိုအားတို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနိစ္စတော၊ မမြဲသော အားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌာ၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံပိ၊ အကြင်ဉာဏ်ဖြင့်လည်း။ ခီဏသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စတော၊ မမြဲသော အားဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌာ၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံပိ၊ ဤအလုံးစုံသော သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စအားဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်ကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ခီဏသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဗလံ၊ အားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါအား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ (၁)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အင်္ဂါရကာသူပမာ၊ မီးကျီးစုလျင် ဥပမာရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌာ၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံပိ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်တို့ကို မီးကျီးစုလျင်ဥပမာရှိ၏ဟု မြင်ကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ဘိက္ခုဏော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အင်္ဂါရကာသူပမာ၊ မီးကျီးစုလျင် ဥပမာရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသောပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌာ၊ ကောင်းစွာမြင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့ကို မီးကျီးစုလျှင် ဥပမာရှိ၏ဟူ မြင်ကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ခီဏသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသာ အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဗလံ၊ အားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ (၂)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဝေကနိန္နံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ရာနိ ဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သည်။ ဝိဝေကဝေါဏံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ကိုင်းသည်။ ဝိဝေကပဗ္ဘာရံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ရှိုင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကဋ္ဌာနေ၊ မိမိ၏တည်ရာ၌။ နိက္ခမာဘိရတံ နေက္ခမ္မာဘိရတံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကာမမှထွက်မြောက်ရာ နိဗ္ဗာန်၌ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာသဝဋ္ဌာနိယေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဗျန္တိဘူတံ၊ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံပိ၊ အကြင်သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ရာနိဗ္ဗာန်သို့ ညွတ်ကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီး၏သော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဝေကနိန္နံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သည်။ ပိဝေကပေါဏံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ဆိတ်ရာနိဗ္ဗာန်သို့ကိုင်းသည်။ ဝိဝေကပဗ္ဘာရံ၊ သင်္ခါရတရာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ရှိုင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကဋ္ဌာနေ၊ မိမိ၏တည်ရာ၌။ နိက္ခမာတိရတံ၊ ကာမမှထွက်မြောက်ရာ နိဗ္ဗာန်၌မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာသဝဋ္ဌာနိယေဟိ၊ အာသဝေါတရာတို့၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဗျန္တိဘူတံ၊ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံပိ၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို ပွားစေကြောင်းဖြစ်သောဉာဏ်သည်လည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီး၏သောအာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဗလံ၊ အားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသ်ည။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ (၃)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်းတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွးစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံပိ၊ အကြင်လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်းတို့ကိုပွားစေခြင်းသည်။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စတ္တာရော၊ လေပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်းတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွာစေပအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ မ္ပိ၊ ဤလေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်းတို့ကို ပွားစေခြင်းသည်လည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသောအာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း၏။ ဗလံ၊ အားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ ဘာဝတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပ။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ Ä (၃၉၈) သုဘာဝိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပ။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဘာဝိတာနိ၊ ပွာစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗမ္ဘသာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ ဘာဝတာနိ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာနိ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ သုဘာဝတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ဘာဝိတော၊ ပွားစေအပ်သည်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံပိ၊ အာကင်ရှစ်ပါးသောမဂ်ကို ပွားစေခြင်းသည်လည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသေဉ္ဇ အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ဘာဝတော၊ ပွားစေအပ်သည်။ သုဘာဝိတော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤမြတ်သော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောမဂ်ကို ပွားခြင်းသည်လည်း။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဗလံ၊ အားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ဗလံ၊ အကြင်အားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရာတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ (၅၊ ၁၀)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေဟိ ဗလေဟိ၊ အကြင်အားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ ခီဏသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ တာနိ ဗလာနိ၊ ထိုအားတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ထေရဝဂ္ဂေါ၊ ထေရဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တတြ၊ ထိုထေရဝဂ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ဝါဟနော၊ အရှင်ဝါဟနမထေရ်လျှောက်ထားခြင်းကြောင့် ရူပက္ခန္ဓာအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့မှ ကင်းလွတ်တော်မူသည်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ ကိလေသာတို့သည်ပိုင်းခြား၍ ယူအပ်သည်၏ အဖြစ်အစရှိသည်ကို ပြုတတ်သောစိတ်ဖြင့် နေရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ သဒ္ဓါစသောဆယ်ပါးသော တရားမရှိသော ရဟန်း၏ သာသနာတော်၌ကြီးပွားစည်ပင်ခြင်းသို့ မရောက်ရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏိယော၊ အရှင်ပုဏ္ဏိယမထေရ် လျှောက်ထားခြင်းကြောင့် မြတ်စွာဘုရားတရားဒေသနာ၏ အထင်ခြင်းအကြောင်ဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကတ္ထိ၊ မိမိကိုယ်ကို မဟုတ်မမှန်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ဂုဏ်ဖြင့် ချီးမွမ်း၍ပြောကြားသော ရဟန်း၏စိတ်ကို ဒုဿီလအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့်ပိုင်းခြား၍သိရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မာနိကော၊ မိမိပဲ ရလျက်ရ၏ဟု မှတ်ထင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုကြားသောရဟန်း၏စိတ်ကို အဘိဇ္ဈာအစရှိသော ဆယ်ပါးသောအခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြား၍သိရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ နပိယော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုခြင်းအစရှိသော ဆယ်ပါးသောတရားနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား ချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာ မဖြစ်ရာသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အက္ကောသ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့ကို ဆဲရေးရေရွတ်တတ်သော ရဟန်း၏ဆယ်ပါးသော ပျက်စီးခြင်းတို့တ် တစ်ပါးပါးသော ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကောကာလိ၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာ ရှင်မောဂ္ဂလာန်တို့ကို ဆိုဆဲသော ကောကာလိအမည်ရှိသော ရဟန်း၏ဖြစ်ရာ ပဒုမငရဲ၏ အသက်အတိုင်းအရှည်ကို အဗ္ဗုဒငရဲအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့်နှိုင်းယှဉ်ရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ခီဏာသဝလေန စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ အားဆယ်ပါးကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

(၁၀) ၅၊ ဥပါလိဝဂ္ဂ

၁၊ ကာမဘောဂီသုတ္တ

၉၁။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝနကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကာမာဘာဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး၏။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်းကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်စိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယက်။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်စေ။ ပုညနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရာတိ၊ မပြု။ (၁)

Ä (၃၉၉) ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သဟသေန၊ နိုင်ထက်မူသဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြ။ (၂)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိတဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားဝေဘန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ (၃)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ဖြင့် လည်းကောင်း။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေတိ၊ စည်းစိမ်တို့ဖြင့်။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်စေ။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရေတိ၊ မပြု။ (၄)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိလ်သည်။) ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စိမ်းစည်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှားမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်စေ။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ (၅)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်းကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ဖြင့်။ သဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ဖြင့်။ သဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်စေ။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရာတိ၊ မပြု။ (၆)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်စေ။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရာတိ၊ မပြု။ (၇)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ (၈)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဘန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဂဓိတော ဂထိတော (ဆဋ္ဌ)၊ တဏှာဖြင့် မက်မောသည်ဖြစ်၍။ Ä (၄၀၀) မုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် တွေဝေမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး ၍ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အနာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကိုရှုလေ့မရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိဿရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ (၉)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အာသဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတိအားဝေဘန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ အဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့် မမက်မောသည်ဖြစ်၍။ အမုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် မတွေဝေ မမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ အာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကို ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆာင်၏။ (၁၀)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတစ်ကြိမ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ (ပုဂ္ဂလော))၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသောအမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှားမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်စေ။ ပုညာနိ၊ ကာင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြာင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤတရားမဟုတ်သဖြင့် စည်းစိမ်တို့ကို ရှားမှီးခြင်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားမဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤမိမိကိုယ်ကို မချမ်းသာစေခြင်း မပြည့်ဖြိုးစေခြင်း တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “န သံဝိဘဇတိ၊ သူတပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၁)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတစ်ကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ယွာယံ (ယော အယံ (ပုဂ္ဂလော))၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဘန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ (၂)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတစ်ကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်တို့ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ (ပုဂ္ဂလော))၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဘန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ Ä (၄၀၁) သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဋ္ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ (၃)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ (ပုဂ္ဂလော))၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သော အမှုတရား မဟုတ်သော အမှုဖြင့်။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သောအမှု တရားမဟုတ်သော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ သာသသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားမဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ (တမ္ပိ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။) ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသောကုန်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၄)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရား မဟုတ်သော အမှုတရားမဟုတ်သော အမှုဖြင့်။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သောအမှု တရားမဟုတ်သော အမှုဖြင့်။ သာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားမဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဂပဟတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်ထိုက်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသောအမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဋ္ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ မယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၅)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ် ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သောအမှု တရားမဟုတ်သော အမှုဖြင့်။ သဟသေနပိ၊ နိုင်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသဟသေနပိ၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မာဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သောအမှု တရားမဟုတ်သော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဟသေနပိ၊ နိုင်ထက်မူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ Ä (၄၀၂) ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သာဟသေန၊ နိုင်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၆)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ် ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ် သဖြင့်။ အသာဟသေနပိ၊ နိုင်ထက်မူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ။ န သံဝဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံယော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပဏေတိ၊ မပြည့်ဖြိုးစေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “န ဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၇)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အာသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ န သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ မ ရောတိ၊ မပြု။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “န သဝံဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မဝေဖန်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတိုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၈)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ ဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးအားဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကို။ ဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့်မက်မောသည်ဖြစ်၍။ မုစ္ဆိတော၊ တဏှာြ့ဖင့် တွေဝေမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အနာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကိုရှုလေ့မရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒီနဝဒဿာဝိ၊ အပြစ်ကိုရှုလေ့မရှိသည် ဖြစ်၍။ အနိဿရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစာလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ Ä (၄၀၃) ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့် မက်မောသည်ဖြစ်၍။ မုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် တွေဝေမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အနာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကို ရှုလေ့မရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိဿရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဧကေန၊ တစ်ပါးသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်၏။ (၉)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တတြ၊ ထိုတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကိုစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးအား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ အဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့် မမက်မောသည်ဖြစ်၍။ အမုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် မတွေဝေ မမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍မရောက်သည်ဖြစ်၍။ အာဒီနဝဒဿာဝီ၊ မပြစ်ကိုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဿရစပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးအား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ “တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ အဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့်မမက်မောသည်ဖြစ်၍။ အမုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် မတွေဝေ မမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍မရောက်သည်ဖြစ်၍။ အာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကိုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဿရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုတ္ထေန၊ လေးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ဌာနေန၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ (၁၀)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ဒသ၊ တကျိပ်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တောသံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာမဘောဂီနံ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိကုန်သော။ ဒသန္နံ၊ တစ်ကျိပ်ကုန်သော။ ဣမေသံ (ပုဂ္ဂလာနံ)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင့်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ အဂမိတော၊ တဏှာဖြင့် မမက်မောသည်ဖြစ်၍။ အမုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် မမိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့် လွှမ်းမိုး၍ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကို ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသာရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒသန္နံ၊ တကျိပ်ကုန်သော။ ကာမဘောဂီနံ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣမေသံ (ပုဂ္ဂလာနံ)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့ထက်။ အဂ္ဂေါ စ၊ ကဲလည်းကဲလွန်၏။ သေဋ္ဌော စ၊ အထူးသဖြင့် ချီးလည်းချီးမွမ်းအပ်၏။ ပါမောက္ခော စ၊ အကြီးအမှုးလည်းဖြစ်၏။ ဥတ္တမော စ၊ မြတ်လည်း မြတ်၏။ ပဝရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း တောင့်တအပ်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဂဝါ၊ နွားမှ။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနွားမမှ နို့ရည်တို့တွင်။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ကြားသကဲ့သို့။ ခီရမှာ၊ နို့ရည်မှ။ ဒဓိ၊ နို့ဓမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနို့ရည်နို့ဓမ်းတို့တွင်။ ဒဓီ၊ နို့ဓမ်းကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ကြားသကဲ့သို့။ ဒဓိမှာ၊ နို့ဓမ်းမှ။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနို့ဓမ်းဆီဦးတို့တွင်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးကို။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ကြားရာသကဲ့သို့။ နဝနီတမှာ၊ ဆီဦးမှ။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဆီဦးထောပတ်တို့တွင်။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ကြားသကဲ့သို့။ သပ္ပိမှာ၊ ထောပတ်မှ။ သပ္ပိမဏ္ဍော၊ ထောပတ်ကြည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုထောပတ် ထောပတ်ကြည်တို့တွင်။ သပ္ပိမဏ္ဍော၊ ထောပတ်ကြည်ကို။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂေါ)၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ သေယျထာပိ၊ ကြားသကဲ့သို့။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဒသန္နံ၊ တကျိပ်ကုန်သော။ ကာမဘောဂီနံ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိကုန်သော။ ဣမေသံ (ပုဂ္ဂလာနံ)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နို့ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မမူသော အမှုဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ ပြည့်ဖြိုးစေ၏။ Ä (၄၀၄) သံဝိဘဇတိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားဝေဖန်၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေ စ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ အဂဓိတော၊ တဏှာဖြင့် မမက်မောသည်ဖြစ်၍။ အမုစ္ဆိတော၊ တဏှာဖြင့် မတွေဝေ မမိန်းမာသည်ဖြစ်၍။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ တဏှာဖြင့်လွှမ်းမိုး၍ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ အာဒီနဝဒဿာဝီ၊ အပြစ်ကိုရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ နဿရဏပညော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အယံ (ပုဂ္ဂလော)၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒသန္နံ၊ တကျိပ်ကုန်သော။ ကာမဘောဂီနံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အဂ္ဂေါ စ၊ ကဲလည်းကဲလွန်း၏။ သေဋ္ဌော စ၊ အထူးအဖြင့် ချီးလည်း ချီးမွမ်းအပ်၏။ ပါမောက္ခော စ၊ အကြီးအမှုးလည်းဖြစ်၏။ ဥတ္တမော စ၊ မြတ်လည်းမြတ်၏။ ပဝရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်းတောင့်တအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဘယသုတ္တ

၉၂။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အရိယိသာဝကဿ၊ အရိယာသဝကအား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘယာနိ၊ စိတ်၏ကြောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဘေးတို့သည်။ ဝေရာနိ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော ရန်တို့သည်။ ဝူပသန္တာနိ၊ ငြိမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သောတာပတ္တိယင်္ဂေဟိ စ၊ သောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော အင်္ဂါတို့နှင့်လည်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ အရိယော၊ မြတ်သော။ ဉာယော၊ ဝိပဿနာနှင့်တကွသော မဂ်ဉာဏ်ကိုလည်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်သည်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအရိယာသာဝကသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ အတ္တာနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားရာ၏။ (ကိံ ဗျာကရောယျ၊ အဘယ်သို့ ဖြေကြားရာသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ခီစာနိရယော၊ ကုန်ပြီးသောငရဲရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏပိတ္တိဝိသယော၊ ကုန်ပြီးသောပြိတ္တာဘုံရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏာပါယဒုဂ္ဂတိဝိနိပါတော၊ ကုန်ပြီးသော ချမ်းသာ၏ကင်းရာမကောင်းသော အလားဟုဆိုအပ်သော အသုရကာယ်ဘုံ၌ ဖောက်ပြန်လျက် ကျခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ အဝိနိပါတဓမ္မော၊ အပါယ်သို့ကျခြင်းသဘောမရှိသည်။ နိယတော၊ မဂ်တည်းဟူသော သမ္မတ္တနိယမဖြင့်မြဲသည်။ သမ္ဗောဓိပရာယနော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးအပေါင်းလျင် လဲလျောင်းရာရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြးရာ၏။

ကတမာနိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သ။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘာယာနိ၊ ဘေးတို့သည်။ ဝေရာနိ၊ ရန်တို့သည်။ ဝူပသန္တောနိ၊ ငြိမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းရှိသောသူသည်။ ပါဏာတိပါတပစ္စယာ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကမ္ပိ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းဖြစ်သော။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ဘေးကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ သမ္ပိရာယိကမ္ပိ၊ တစ်မလွန်ဘဝလည်းဖြစ်သော။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ဘေးကို။ ယံ ဝေရံ၊ အကြင်ရန်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ စေတသိကမ္ပိ၊ စိတ်၌လည်းဖြစ်သော။ ယံ ဒုက္ခံ၊ အကြင်ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းကို။ ယံ ဒေါမနဿံ၊ အကြင်နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒတိ၊ ခံစားရ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကမ္ပိ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းဖြစ်သော။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ နေဝ ပသတိ၊ မပွား။ သမ္ပရာယိကမ္ပိ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌လည်းဖြစ်သော။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ န ပသဝတိ၊ မပွား။ စေတသိကမ္ပိ၊ စိတ်၌လည်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ ဒေါမနဿံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ န ပဋိသံဝေဒေတိ၊ မခံစား။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတဿ၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧတံ ဘယံ၊ ဤဘေးသည်။ ဧတံ ဝေရံ၊ ဤရန်သည်။ ဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင်မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသောသူသည်။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ဘေးကို။ ယံ ဝေရံ၊ အကြင်ရန်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ကာမမေဿုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌မှားသော အကျင့်ရှိသော သူသည်။ သုရာမေရယမဇ္ဇမာဒဋ္ဌာယီ၊ ယစ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ဘုရားငါးပါးမေရယငါးပါးကို သောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော အကုသိုလ်စေနာရှိသောသူသည်။ သုရာမေရယမဇ္ဇပမာဒဋ္ဌာနပစ္စယာ၊ ယစ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော သုရာငါးပါးမေရယငါးပါးကိုသောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မေ့လျော့ခြင်းဟုဆိုအပ်သောအကြောင်းကြောင့်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကမ္ပိ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းဖြစ်သော။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ဘေးကို။ ယံ ဝေရံ၊ အကြင်ရန်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ စေတသိကမ္ပိ၊ စိတ်၌လည်းဖြစ်သော။ ယံ ဒုက္ခံ၊ အကြင်ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ န ဒေါမနဿံ၊ အကြင်နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ သုရာမေရယမဇ္ဇပမာဒဋ္ဌာနာ၊ ယစ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော သုရာငါးပါး မေရယငါးပါးကို သောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မေ့လျော့ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကမ္ပိ၊ စိတ်၌လည်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ ဒေါမနဿံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ န ပဋိသံဝေဒေတိ၊ မခံစား။ သုရာမေရယ၊ ငါးပါးကိုသောက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အကုသိုလ်စေတနာမှ။ ပဋိဝိရတဿ၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ Ä (၄၀၅) ဧတံ ဘယံ၊ ဤဘေးသည်။ ဧတံ ဝေရံ၊ ဤရန်သည်။ ဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဘယာနိ၊ ဤဘေးတို့သည်။ ဣမာနိ ဝေရာနိ၊ ဤရန်တို့သည်။ ဝူပသန္တာနိ၊ ငြိမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သောတာပတ္တိယိင်္ဂေဟိ၊ သောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော အင်္ဂါတို့နှင့်လည်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွဘုရား၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုံမလှုပ်သက်ဝင်၍ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာတို့မှ လွန်စွာ ဝေးတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ ပ။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သင်္ခဍ္ဎနတအသင်္ခတအားဖြင့် ပြားသော ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့် မိမိအလိုလို ကိုယ်တော်တိုင်သာ သိတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်လှုပ်သက်ဝင်၍ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ မဂ်လေးတန်ဖိုလ်လေးတန်နိဗ္ဗာန်ပရိယတ္တိတည်းဟူသော ဆယ်ပါးသော တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဓမ္မော၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတော်သည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ ချီးမွမ်းအပ်သောမဂ်ပညာဖြင့် ကိလေသာကို ဆောင်တတ်၏။ ဓမ္မေ၊ လေးပါးသော အရိယာမဂ်တရားတော်သည်။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အရိယဖိုလ်ဟူသော အကျိုးကိုပေးတတ်၏။ ဓမ္မော၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတော်သည်။ ဧဟိပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော အစီရင်ကို ထိုက်၏။ ဓမ္မော၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတော်သည်။ ဩပါနေယျိကော၊ မိမိတို့၏ စိတ်၌ကပ်၍ဆောင်ခြင်းကိုထိုက်၏။ ဓမ္မော၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကို။ ဝိညူဟိ၊ ပညာရှိသော အရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ မိမိတို့၏ စိတ်၌။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သော ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားဖြစ်သော သံဃာတော်သည်။ သုပ္ပဋိပန္နော၊ ကောင်းစွာကျင့်တော်မူတတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားဖြစ်သော သံဃာတော်သည်။ ဥဇုပ္ပဋိပန္နော၊ ဖြောင့်မတ်စွာ ကျင့်တော်မူတတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားဖြစ်သော သံဃာတော်သည်။ ဉာယပ္ပဋိပန္နော၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာ ကျင့်တော်မူတတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားဖြစ်သော သံဃာတော်သည်။ သာမိစိပ္ပဋိပန္နော သာမီစိပ္ပဋိပန္နော (ဆဋ္ဌ)၊ အရိုအသေပြုထိုက်အောင် ကျင့်တော်မူတတ်၏။ ယဒိဒံ (ယာနိ ဣမာနိ) စတ္တာရိ ပုရိသယုဂါနိ၊ အကြင်လေးယောက်သော ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အစုံတို့သည်။ ယဒိဒံ (ယေ ဣမေ) အဋ္ဌ ပုရိသပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်အသီးသီး ရှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမြတ် ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧသ (ဧသော) သာဝကသံဃော၊ ဤအစုံလေးယောက် အသီးအသီးရှစ်ယောက်သော တပည့်သားဖြစ်သော သံဃာတော်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူသော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာတို့မှလာသော ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဧည့်သည်တို့၏အလို့ငှာ ရိုသေစွာစီရင်အပ်သောအလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သောအလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယျော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာ၏။ လောကဿ၊ လောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညခေတ္တံ (ပုညခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူ သော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသာဒေန၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယကန္တေဟိ၊ အရိယာတို့သည် နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ အက္ခဏ္ဍေဟိ အခဏ္ဍေဟိ (ဆဋ္ဌ)၊ မကျိုးကုန်သော။ အစ္ဆိဒ္ဒေဟိ၊ မပေါက်ကုန်သော။ အသဗလေဟိ၊ မကြားကုန်သော။ အကမ္မာသေဟိ၊ မပြောက်ကုန်သော။ ဘုဇိဿေဟိ၊ တော်လှန်ကုန်သော။ ဝိညူပသဋ္ဌေဟိ ဝိညုပ္ပသတ္ထေဟိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပညာရှိတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သော။ သမာဓိသံဝတ္တနိကေဟိ၊ သမာဓိကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ သီလေဟိ၊ ငါးပါးသောသီလတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ သောတာပတ္တိယင်္ဂေဟိ၊ ဤသောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကတမော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ အရိယော၊ မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဉာယော စ၊ ဝိပဿနာနှင့်တကွသော မဂ်ဉာဏ်ကိုလည်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်သည်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ကြံ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ကြံ ဆင်ခြင် သနည်း။) “အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ၊ အဝိဇ္ဇဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယေ ဣမေ) သင်္ခါရာ၊ အကြင်သင်္ခါရတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သင်္ခါရပစ္စယာ၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညာဏပစ္စယာ၊ ဝိညာဉ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နာမရူပံ၊ အကြင်နာမ်ရုပ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ သဠာယတနပစ္စယာ၊ သဠာယတနဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယော အယံ) ဖေဿာ၊ အကြင်ဖဿသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖဿပစ္စယာ၊ ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယာ အယံ) တဏှာ၊ အကြင်တဏှာသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဝပစ္စယာ၊ ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံယံဇာတိ၊ အကြင်ပဋိန္ဓေ သည်။ သမ္ဘာဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိပစ္စယာ၊ ပဋိသန္ဓေဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယေ ဣမေ) ဇရာမရဏသောကပရိဒေဝဒုကဒေါမနဿပါယာသာ၊ အကြင်အိုခြင်း သေခြင်း စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်းနှလုံးမသာယာခြင်းပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ ဣမိနာ ယထာ ဝုတ္တပစ္စယကပရံပရဝိဓာနာ၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော ပစ္စည်းအဆက်အဆက် တို့၏ စီရင်ခြင်းဖြင့်။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခန္ဓဿ ဧတဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ (ဆဋ္ဌ)၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ သမုဒယော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာယ တွေဝ၊ အဝိဇ္ဇာ၏သာလျှင်။ အသေသဝိရာဂနိရောဓာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ကင်းရှင်းချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ယဒိဒံ (ယော အယံ) နိရောဓော၊ အကြင်သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဧဝံ (ဣမိနာ ယထာ ဝုတ္တပစ္စယပရံပရနိရောဓေန)၊ ဤသို့အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော ပစ္စည်းအဆက်ဆက်တို့၏ ချုပ်ခြင်းဖြင့်။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခန္ဓဿ၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ နိရောဓော၊ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံ၊ ဤအဝိဇ္ဇာအစရှိသော အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣဒံ၊ ဤသင်္ခါရအစရှိသော အကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမဿ၊ ဤသဟဇာတ်ဖြစ်သော အကြောင်းတရား၏။ ဥပ္ပါဒါ၊ ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ဣဒံ၊ ဤသဟဇာတ်ဖြစ်သော အကျိုးတရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမသ္မိံ၊ ဤအဝိဇ္ဇာအစရှိသော အကြောင်းတရားသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဣဒံ၊ ဤသင်္ခါရအစရှိသော အကျိုးတရားသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣမဿ၊ ဤသဟဇာတိဖြစ်သော အကြောင်းတရား၏။ နိရောဓာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဣဒံ၊ ဤသဟဇာတ်ဖြစ်သော အကျိုးတရားသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏”။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဿ၊ ထိုသူဌေးသည်။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အယံ စ ဉာယော၊ ဤဝိပဿနာနှင့် တကွသော မဂ်ဉာဏ်ကိုလည်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်သည်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ အရိယသာဝကဿ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်အား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဘယာနိ၊ ဤဘေးတို့သည်။ ဣမာနိ ဝေရာနိ၊ ဤရန်တို့သည်။ ဝူပသန္တာနိ၊ ငြိမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ စ သောတာပတ္တိယင်္ဂေဟိ၊ ဤသောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော အင်္ဂါတို့နှင့်လည်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသူဌေးသည်။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အယံ စ ဉာယော၊ ဤဝိပဿနာနှင့် တကွသော မဂ်ဉာဏ်ကိုလည်း။ ပညြာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်သည်။ Ä (၄၀၆) သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိ သော်။ အတ္တာနာ၊ မိမိသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားရာ၏။ (ကိံ ဗျာကရေယျ၊ အဘယ်သို့ ဖြေကြားရာသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏနိရယော၊ ကုန်ပြီးသောငရဲရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏတိရစ္ဆနယောနိ၊ ကုန်ပြီးသောတိရစ္ဆာန်အမျိုးရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏပေတ္တိဝိသယော၊ ကုန်ပြီးသော ပြိတ္တာဘုံရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏာပါယဒုဂ္ဂတိဝိနိပါတော၊ ကုန်ပြီးသော ချမ်းသာ၏ ကင်းရာမကောင်းသော လားဟုဆိုအပ်သော အသုရကယ်ဘုံ၌ ဖောက်ပြန်လျက်ကျခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သေတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ အဝိနိပါတဓမ္မော၊ အပါယ်သို့ကျခြင်းသဘောမရှိသည်။ နိယတော၊ မဂ်တည်းဟူသော သမ္မတ္တနိယမဖြင့်မြဲသည်။ သမ္ဗောဓိပရာယနော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးအပေါင်း လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ကိံ ဒိဋ္ဌိကသုတ္တ

၉၃။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဒိဝဿ၊ နေ့၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်မှ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါ မဟုတ်သေးသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လီနော၊ ကိုယ်တော် အထီးတည်း နေတော်မူ၏။ မနောဘာဝနီယာနံ၊ စိတ်ဖြင့်ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ ပိ၊ ရဟန်းတို့အားလည်း။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေးသည် သာလျှင်တည်း။ မနောဘာဝနီယာ၊ စိတ်ကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိသလ္လီနာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းကိန်းအောင်းကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှအပဖြစ်ကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံအစည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှအပဖြစ်ကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှအပဖြစ်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ သင်္ဂမ္မ၊ စည်းဝေး၍။ သမာဂမ္မ၊ ကောင်းစွာ စည်းဝေး၍။ ဥန္နာဒိနော၊ ပဲ့တင်ထပ်ကုန်လျက်။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံ ကျယ်သောအသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တာ၊ ပြောဆိုကြကုန်လျက်။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှအပဖြစ်ကုန်သော။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အနာထိပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ်သည်ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သဏ္ဌာပေသုံ၊ ကိုယ်နှုတ်ကို ကောင်းစွာတည်စေကုန်၏။ (ကိံ သဏ္ဌာပေသုံ၊ အဘယ်ကိုယ်နှုတ်ကိုကောင်းစွာ တည်စေကုန်သနည်း။) “ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ နည်းသောအသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ မာအကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ သမဏဿဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သာဝကော၊ တပည့်ဖြစ်သော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူဌေးသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ဂိဟီ၊ လူဖြစ်ကြကုန်သော။ ဩဒါတဝသနာ၊ ဖြူသောအဝတ်ကို ဝတ်ကုန်သော။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပဋိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူဌေးသည်။ တေသံ၊ ထိုလူဖြစ်သော သာဝတ္ထိပြည်၌နေသော ရှင်ဂေါတမ၏ တပည့်သားတို့တွင်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော သူတည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုရှင်ဂေါတမ၏တပည့်ဖြစ်သော အရှင်တို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒကာမာ၊ နည်းသော အသံရှိသည်၏အဖြစ်ကို အလိုရှိကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒဝိနီတာ၊ နည်းသောအသံရှိသည်၏အဖြစ်၌ အတိုင်းအရှည်ဆိုလေ့ရှိသော မြတ်စွာဘုရား သည် ဆုံးမအပ်ကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒဿ၊ နည်းသော အသံရှိသည်၏အဖြစ်၌ အတိုင်းအရှည်ဆို လေ့ရှိသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဆုံးမအပ်ကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒဿ၊ နည်းသော အသံရှိသော။ ပရိသံ၊ ပရိသံပရိသတ်ကိုဝိဒိတွာသိ၍။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဆည်းကပ်အပ်၏ဟူ၍။ အပ္ပေဝနာမမညေယျ၊ အောက်မေ့ညားအံ့လည်းမသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဏ္ဌပေသုံ၊ ကိုယ်နှုတ်ကို ကောင်းစွာ တည်စေကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့ အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီး သော။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ Ä (၄၀၇) တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိံ ဒိဋ္ဌိကော၊ အဘယ်အယူရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ န ခေါ ဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာသိ ကိရ၊ မသိသည်ဖြစ်စေ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဝဒဟိ၊ ဆိုလော့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ (ကိံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ အဘယ်အယူရှိကုန်သနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘိက္ခူနံပိ၊ ရဟန်းတို့၏လည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာသိ ကိရ၊ မသိသည်ဖြစ်စေ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပိ ဇာနာသိ၊ မသိသည်ဖြစ်စေ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံ ဒိဋ္ဌိကော၊ အဘယ်အယူရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယံ ဒိဋ္ဌိကော၊ အကြင်အယူရှိကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏ အယူကို။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗျာကာတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ န ဒုက္ကရိ န ဒုက္ကရံ (ဆဋ္ဌ)၊ မခဲယဉ်း။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယထာ သကာနိ၊ အကြင်အကြင် မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတာနိ၊ အယူတို့ကို။ ဗျာကရောန္တု၊ ကြားကုန်လော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ အကြင်အယူရှိကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပစ္ဆာပိ၊ နောက်မှလည်း။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗျာကာတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ န ဒုက္ကရံ၊ မခဲယဉ်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ ငါ၏အယူမှတစ်ပါး ဘုရားစသောသူတို့၏အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အညတရောပိ ခေါ၊ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူ၏အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အညတရောပိ ခေါ၊ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ပ။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုကိုယ်သည်။ ဇီဝံ၊ အသက်မည်၏။ တံ၊ ထိုအသက်သည်။ သရီရံ၊ ကိုယ်မည်၏။ ဇီဝံ၊ အသက်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တိဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူ၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့သော အယူသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ယွာယံ (ယော အယံ) အာယသ္မာ၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါအယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူ၏အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့သောအယူသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣမဿ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်၏။ အယံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤအယူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အယောနိသောမနသိကာရဟေတုဝါ၊ မသင့်သော အားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ပရတော၊ သူတစ်ပါး၏။ ဃောသပစ္စယာ ဝါ၊ စကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သာ ဧသာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ ဘူတာ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နာ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကိုစွဲ၍ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ အမြဲမရှိ။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမက တရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ အမြမြရှိ။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အနိစ္စဖြစ်သော သဘောတရားသည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုစ္စဖြစ်သော သဘောတရားကိုပင်လျင်။ အလ္လိနော၊ ကပ်ငြိသော။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော သဘောတရားသို့သာလျှင်။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ကပ်၍ရောက်၏။

Ä (၄၀၈) ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ယောပိ အယံ အာယသ္မာ၊ အကြင်အရှင်သည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူ၏အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့သောအယူရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣမဿာပိ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်၏လည်း။ အယံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤအယူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အယောနိသောမနသိကာရဟေတု ဝါ၊ မသင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်း ကြောင့်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ပရတော၊ သူတစ်ပါး၏။ ဃောသပစ္စယာ ဝါ၊ စကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သာ ဧသာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ ဘူတာ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နာ၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ အကြောင်းတရား အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမက တရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသောသဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနစ္စဖြစ်သော သဘောတရားသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသောသဘောရှိ၏။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော သဘောတရားကိုပင်လျင်။ အလဒီနော၊ ကပ်ငြိသော။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှကင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော သဘောတရားသို့သာလျှင်။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ကပ်၍ရောက်၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ယောပိအယံ အာယသ္မာ၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ပ။ လောကော၊ သင်္ခါရလောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုကိုယ်သည်။ ဇီဝံ၊ အသက်မည်၏။ တံ၊ ထိုအသက်သည်။ သရီရံ၊ ကိုယ်မည်၏။ ဇီဝံ၊ အသက်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူ၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣမဿာပိ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်၏လည်း။ အယံ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အယောနိသောမနသိကာရဟေတု ဝါ၊ မသင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ပရတော၊ သူတစ်ပါး၏။ ဃောသပစ္စယာ ဝါ၊ စကားဟူသော အကြောင်းကြောင့် မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သာ ဧသာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ ဘူတာ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နာ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော တေဘူမက တရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်း သည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသောသဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော သဘောတရားကိုပင်လျင်။ အလဒိနော၊ ကပ်ငြိသော။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော သဘောတရားကိုသာလျှင်။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ကပ်၍ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဟေပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်သူဌေးကို။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သဗ္ဗေ ယေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ယထာ သကာနိ၊ အကြင်အကြင်မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတာနိ၊ အယူတို့ကို။ ဗျာကတာနိ၊ ထင်စွာ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံ ဒိဋ္ဌိကော၊ အဘယ်အယူရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရား တို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းကို။ “ဧတံ၊ ဤအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမရတရားအပေါင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ န သန္တကံ၊ ဥစ္စာမဟုတ်။ ဧသော၊ ဤအနိစ္စ ဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န အသ္မိ၊ မဖြစ်။ ဧသော၊ ဤအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမက တရားအပေါင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရား တို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ဖြစ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တရားကိုသာလျှင်။ အလ္လီနော၊ ကပ်ငြိ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ တဒေဝ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တရားသို့သာလျှင်။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ကပ်၍ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသောတေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်ပြုပြင်အပ်၏။ စေတယိတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် စေ့ဆော်အပ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲသော သဘောရှိ၏။ တံ၊ ထိုအနိစ္စဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်အနိစ္စဖြစ်သော သဘောတရားသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော သဘောရှိ၏။ တံ (ဧတံ)၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းကို။ “ဧတံ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမက ဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ န သန္တကံ၊ ဥစ္စာမဟုတ်။ ဧသော၊ ဤအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမကဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န အသ္မိ၊ မဖြစ်။ ဧသော၊ ဤအနိစ္စဒုက္ခဖြစ်သော တေဘူမကဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်သည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ သမ္မာပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ သုဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်၏။ တဿ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ခအနတ္တဖြစ်သော တေဘူမကတရားထက်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်မြတ်သော။ နိဿရဏဉ္စ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ရာ ဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကိုလည်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

Ä (၄၀၉) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တုဏှီဘူတာ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုဘူတာ၊ မျက်နှာမသာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တက္ခန္ဓာ၊ ချအပ်သောလည်ကုတ်ရှိ ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓောမုခါ၊ အောက်သို့ပြုအပ်သောမျက်နှာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယန္တာ၊ ကြံမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဘာနာ၊ စကားကိုဆိုရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့ကို။ တုဏှီဘူတေ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်ကုန်သည်တို့ကို။ မင်္ကုဘူတေ၊ မျက်နှာမသာသည်တို့ကို။ ပတ္တက္ခန္ဓေ၊ ချအပ်သောလည်ကုတ် ရှိကုန်သည်တိုကို။ အဓောမုခေ၊ အောက်သို့ချအပ်သောမျက်နှာရှိကုန်သည်တို့ကို။ ပဇ္ဈာယန္တော၊ ကြံမှိုင်သည်တို့ကို။ အပ္ပဋိဘာနေ၊ စကားဆိုရာမရှိကုန်သည်တို့ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ သကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဝတကော၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ကထာသလ္လာပေါ၊ စကားပြောဟောခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသောစကားပြောဟောခြင်းကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွဉ္ဇဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှအချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ ကာလေနကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ သုနိဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ နှိပ်ခြင်းကို။ နိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ နှိပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သဌေးကို။ ဓမ္မိယာကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿသိ၊ ကောင်းစွာ ပြုတော်မူ၏။ သမာဒိပေတိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွင်စေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ ထက်တော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သံပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒိတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာထပိဏ္ဍိကေ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိမှိ၊ သဌေးသည်။ အစိရပက္ကန္တေ၊ ဖဲသွား၍မကြာမြင့်မီ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယောပိသော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်း၌။ ဝဿသတုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍ှအနှစ်တရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောပိဘိက္ခု၊ ထိုပဉ္ဇင်းခံပြီး၍အနှစ်တရာရှိသော ရဟန်းသည်လည်း။ အနာထပိဏ္ဍကေန၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ နိဂ္ဂဟိတာ ယထာ၊ နှိပ်အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အညတိတ္ထိယေ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ပရဗိုဇ်တို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွသော တရားစကားဖြင့်။ သုနိဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ နှိပ်ခြင်းကို။ နိဂ္ဂဏှေယျ၊ နှိပ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ် ပြီး၏။

၄၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတသုတ္တ

၉၄။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဂဂ္ဂရာယ၊ ဂဂ္ဂရအမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဒိဝဿ၊ နေ့၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ စမ္ပာယ၊ စမ္ပာပြည်မှ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတဿ၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေး။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လိနော၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်းကိန်းအောင်းတော်မူ၏။ မနောဘာဝနိယာနံ၊ စိတ်ကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံပိ၊ ရဟန်းတို့အားလည်း။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အကာလော၊ အခါမဟုတ်သေး။ မနောဘာဝနိယာ၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ပဋိသလ္လီနာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ (ဧသော) ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၁၀) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာတိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ သင်္ဂမ္မ၊ စည်းဝေး၍။ သာမဂမ္မ၊ ကောင်းစွာ စည်းဝေး၍။ ဥန္နာဒိနော၊ ပဲ့တင်ထပ်ကုန်လျက်။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံကျယ်သော အသံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆနာကထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ခရီးမှဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တာ၊ ပြောဆိုကြကုန်လျက်။ နိသိန္နာ၊ ထိုနေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတံ၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဋ္ဌေးကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ်သည်ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အညမညံ၊ အချင်ချင်း။ သဏ္ဌပေသုံ၊ ကိုယ်နှုတ်ကိုကောင်းစွာ တည်စေကုန်၏။ (ကိံ သဏ္ဌပေသုံ၊ အဘယ်သို့ ကိုယ်နှုတ်ကိုကောင်းစွာ တည်စေကုန်သနည်း။) “ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ အပ္ပသဒ္ဒါ၊ နည်းသောအသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ မာအကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားဖြစ်သော။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူဋ္ဌေးသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဂိဟိ၊ လူဖြစ်ကုန်သော။ ဩဒါတဝသနာ၊ ဖြူသောအဝတ်ကိုဝတ်ကုန်သော။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ပဋိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူဋ္ဌေးသည်။ တေသံ၊ ထိုလူဖြစ်သော စမ္ပာပြည်၌နေသော ရှင်ဂေါတမ၏ တပည့်တို့တွင်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သောသူတည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တေ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒကာမာ၊ နည်းသောအသံရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုအလိုရှိကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒဝီနိတာ၊ နည်းသော အသံရှိသည်၏ အဖြစ်၌ အတိုင်းအရှည်ဆိုလေ့ရှိသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဆုံးမအပ်ကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒဿ၊ နည်းသောအသံရှိသောသူ၏။ ဝဏ္ဏဝါဒိနော၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ နည်းသောအသံရှိသော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဆည်းကပ်အပ်၏ဟူ၍။ အပ္ပေဝနာမမညေယျ၊ အောက်မေ့ညားအံ့လည်းမသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဤသို့။ သဏ္ဌပေသုံ၊ ကိုယ်နှုတ်ကိုကောင်းစွာ တည်စေကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတပါး အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတံ၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဋ္ဌေးကို။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ ဂရဟတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပဿိံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိသောသူကို။ လူခါဇီဝိံ၊ ခေါင်းပါးသောအသက်မွေးခြင်း ရှိသောသူကို။ ဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဥပက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဥပဝဒတိ၊ စွပ်စွဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တဆင့်စကားကြားသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပူပင်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ န ခေါ ဂရဟတိ၊ ကဲရဲ့တော်မမူ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပဿိံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိသော သူကို။ လူခါဇီဝိံ၊ ခေါင်းပါးသောအသက်မွေးခြင်းရှိသောသူကို။ ဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ နပိဥပက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတော်မမူ။ န ပဥပဝဒတိ၊ စွပ်စွဲတော်မမူ။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်သော ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသော အကျင့်ကို။ ဂရဟတိ၊ ဤသို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ပသံသိတဗ္ဗံ၊ ချီးမွမ်းထိုက်သော အကျင့်ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့ ထိုက်သော ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူန်ပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့ထိုက်သော ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသော အကျင့်ကို။ ဂရဟန္တော၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူတတ်၏။ ပသံသိတဗ္ဗံ၊ ချီးမွမ်းထိုက်သော အကျင့်ကို။ ပသံသန္တော၊ ချီးမွမ်းတော်မူ တတ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိတဇ္ဇဝါဒေါ၊ ခွဲခြမ်းဝေဘန်၍ဟောတော်မူတတ်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤချီးမွမ်းကဲ့ရဲ့တော်မူတတ်၏။ ပသံသိတဗ္ဗံ၊ ချီးမွမ်းထိုက်သော အကျင့်ကို။ ပသံသန္တော၊ ချီးမွမ်းတော်မူတတ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိတဇ္ဇဝါဒေါ၊ ခွဲခြမ်းဝေဘန်၍ဟောတော်မူတတ်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤချီးမွမ်းကဲ့ရဲ့ခြင်းကိုပြုသောအရာ၌။ ဧကံသဝါဒေါ၊ စင်စစ်အားဖြင့် ဟောတော်မူတတ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတံ၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေးကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂမေဟိ၊ ငန့်ဦးလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဿ သမဏဿ၊ အကြင်ရဟန်းဂေါတမ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ သော သမဏော ဂေါတမော၊ ထိုရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ သူတပါးတို့သည် ဆုံးမထိုက်၏။ အပ္ပညတ္တိကော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော နိဗ္ဗာန်ကိုပညတ်တတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတ္ထ အပိ၊ ဤဝေနေယိကော ပညတ္တိကောဟူသော စကား၌လည်း။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွသော တရားစကားဖြင့်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။” ဣဒံ၊ ဤတရားသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။” ဣဒံ၊ ဤတရားသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုသလာကုသလံ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကို။ ပညာပယမာနော၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သပညတ္တိကော၊ ပညတ်ခြင်းရှိတော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေနယိကော၊ သူတပါးတို့သည် ဆုံးမထိုက်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အပ္ပညတ္တိကော၊ ပညတ်ခြင်းရှိတော်မမူသည်။ န၊ မဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

Ä (၄၁၁) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တုဏှိဘူတံ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုဘူတာ၊ မျက်နှာမသာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တခက္ခန္ဓာ၊ ချအပ်သောလည်ကုတ်ရှိ ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓောမုခါ၊ အောက်သို့ပြုအပ်သောမျက်နှာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယန္တာ၊ ကြံမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဘာနာ၊ စကားကိုဆိုရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေးသည်။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့ကို။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်ကုန်သည်တို့ကို။ မင်္ကုဘူတေ၊ မျက်နှာမသာသည်တို့ကို။ ပတ္တက္ခန္ဓေ၊ ချအပ်သော လည်ကုတ်ရှိကုန်သည်တို့ကို။ အဓောမုခေ၊ အောက်သို့ပြုအပ်သောမျက်နှာရှိကုန်သည်တို့ကို။ ပဇ္ဈာယန္တေ၊ ကြံမှိုင်သည်တို့ကို။ အပ္ပဋိဘာနေ၊ စကားဆိုရာမရှိကုန်သည်တို့ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌယ၊ ထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတော၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေးသည်။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်မှတပါးအယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဝတကော၊ အကြင်မျှလောက်အတိုင်းအရှည်ရှိသော်။ ကထာသလ္လာပေါ၊ စကားပြောဟောခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။

ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွကောင်းစွ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှအချည်နှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ ကာလေနကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့်ကတွသော တရားစကားဖြင့်။ သုနိဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ နှိပ်ခြင်းကို။ နိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ နှိပ်အပ်ကုန်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သောခြိုးခြံ သော အကျင့်ကို။ “တပိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ “တပိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဤသို့။ န စ ပန ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ “သမာဒိတဗ္ဗံ၊ ဆောက်တည်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သမ္မာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ “န သမာဒိတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပန ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပဓာနံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ “ပဒဟိတဗ္ဗံ၊ အားထုတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပဓာနံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ “န ပဒဟတဗ္ဗံ၊ အားမထုတ်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပန ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ စွန့်ခြင်းကို။ “ပဋိနိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ငါသည်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ စွန့်ခြင်းကို။ “န ပဋိနိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ မစွန့်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပနဝဒမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ဝိမုတ္တိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ “ဝိမုဉ္စိတဗ္ဗာ၊ နှလုံးသွင်းအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ဝိမုတ္တိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ “န ဝိမုဉ္စိတဗ္ဗာ၊ နှလုံးမသွင်းအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပန ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။

ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ တပံ၊ အကြင်ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူန်ပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ တပသော၊ ကျင့်သောသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သောခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ “န တပိတဗ္ဗံ၊ မကျင့်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ယဉ္စ ခေါ တပံ၊ အကြင်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပူပန်စေတတ်သော ခြိုးခြံသော အကျင့်ကိုလည်း။ တပတော၊ ကျင့်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ဟဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ တပံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သောခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ “တပိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ သမာဒါနံ၊ အကြင်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယတော၊ ဆောက်တည်သောသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ “န သမာဒိတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ယဉ္စ ခေါ သမာဒါနံ၊ အကြင်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယတော၊ ဆောက်တည်သော။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ “သမာဒိတဗ္ဗံ၊ ဆောက်တည်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယံ ပဓာနံ၊ အကြင်အားထုတ်ခြင်းကို။ ပဒဟတော၊ အားထုတ်သောသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဓာနံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ “န ပဒဟိတဗ္ဗံ၊ အားမထုတ်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ယဉ္စ ခေါ ပဓာနံ၊ အကြင်အားထုတ်ခြင်းကိုလည်း။ ပဒဟတော၊ အားထုတ်သော။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အကုလသာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဓာနံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ “ပဒဟိတဗ္ဗံ၊ အားထုတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

Ä (၄၁၂) ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ ပဋိနိဿဂ္ဂံ၊ အကြင်စွန့်ခြင်းကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇတော၊ စွန့်သောသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ စွန့်ခြင်းကို။ “န ပဋိနိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ မစွန့်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ယဉ္စ ခေါ ပဋိနိဿဂ္ဂံ၊ အကြင်စွန့်ခြင်းကိုလည်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇတော၊ စွန့်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသောစွန့်ခြင်းကို။ “ပရိနိသဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူသည်။

ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယံ ဝိမုတ္တိ၊ အကြင်နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဝိမုစ္စတော၊ နှလုံးသွင်းသောသူအား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝိမုတ္တိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ “န ဝိမုဉ္စိတဗ္ဗာ၊ နှလုံးမသွင်းအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ ယဉ္စ ခေါ ဝိမုတ္တိံ၊ အကြင်နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်း။ ဝိမုစ္စတော၊ နှလုံးသွင်းသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် အား။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပရိယာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်အံ့။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်အံ့။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝိမုတ္တိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ “ဝိမုဉ္စိတဗ္ဗာ၊ နှလုံးသွင်းအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဇ္ဇိယမာဟတော၊ ဝိဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာပြအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ ထက်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သံပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲလေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတေ၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိမှိ၊ သူဌေးသည်။ အစိရပက္ကန္တေ၊ ဖဲသွား၍မကြာမြင့်မီ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယောပိ သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အပ္ပရဇက္ခော၊ ပညာဟုဆိုအပ်သောမျက်စိ၌ကင်းသော ကိလေသာတည်းဟူသော မြူရှိ၏။ ဝဇ္ဇိယမာဟိတေန၊ ဝဇ္ဇိယမာဟိတအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနာ၊ သူဌေးသည်။ နိဂ္ဂဟိတာယထာ၊ နှိပ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့။ သောပိ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အညတိတ္ထိယေ၊ သာသနာတော်မှတစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ပရိဗိုဇ်တို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော တရားစကားဖြင့်။ သုနိဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ နှိပ်ခြင်းကို။ နိဂ္ဂဏေယျ၊ နှိပ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဥတ္တိယသုတ္တ

၉၅။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥတ္တိယော၊ ဥတ္တိယအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဥတ္တိယော၊ ဥတ္တိယအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရဗိုဇ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ နု ခေါ၊ ကြားအပ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ “လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာ လျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဗျာကတံ ခေါ၊ မဖြေဆိုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ ပန၊ ဖြေဆိုအပ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ “လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣမမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည် သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံပိ ခေါ၊ ထိုပြဿနာစကားကိုလည်း။ မူယာ၊ ငါသည်။ အဗျာကတံ၊ မဖြေဆိုအပ်။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ပ။ လောကော၊ လောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုကိုယ်သည်။ ဇီဝံ၊ အသက်မည်၏။ တံ၊ ထိုအသက်သည်။ သရီရံ၊ ကိုယ်မည်၏။ ဇီဝံ၊ အသက်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ Ä (၄၁၃) မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စေ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြေဆိုအပ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံပိ ခေါ၊ ဤပြဿနာစကားကိုလည်း။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဗျာကတံ၊ မဖြေဆိုအပ်။

“ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြေဆိုအပ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤပြဿနာစကားကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဗျာကတံ ခေါ၊ မဖြေဆိုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။

“ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ ပန၊ ဖြေဆိုအပ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ “လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံပိ ခေါ၊ ဤပြဿနာစကားကိုလည်း။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဗျာကတံ၊ မဖြေဆိုအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။

“ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကော၊ လောကသည်။ အန္တ ဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) ဗျာကတံ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြေဆိုအပ်သလော။ ပ။ လောကော၊ လောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုသဘောတရားသည်။ ဇီဝံ၊ ဇီဝမည်၏။ တံ၊ ထိုဇီဝမည်သောသဘောတရားသည်။ သရီရံ၊ သရီရမည်၏။ ဇီဝံ၊ ဇီဝသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ သရီရမည်သော သဘောတရားသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ မဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံပိ ခေါ၊ ဤပြဿနာစကားကိုလည်း။ (မယာ၊ ငါသည်။) အဗျာကတံ၊ မဖြေဆိုအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ကိဉ္စရဟိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဗျာကတံ၊ ဖြေဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဥတ္တိယ၊ ဥတ္တိယ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ စင်ကြယ်ခြင်းငှာ။ သောကပရိဒေဝါနံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းတို့ကို။ သမတိက္ကမာယ၊ ကောင်းစွာ လွန်မြောက်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ခဒေါမနဿာနံ၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်းတို့ကို။ အတ္ထင်္ဂမာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ ဉာယဿ၊ အရိယာမဂ်ကို။ အဓိပမာယ၊ သိခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ စင်ကြယ်ခြင်းငှာ။ သောကပရိဒေဝါနံ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းတို့ကို။ သမတိက္ကမာယ၊ ကောင်းစွာ လွန်မြောက်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ခဒေါမနဿာနံ၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းနှလုံးမသာယာခြင်းတို့ကို။ အတ္ထင်္ဂမာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ ဉာယဿ၊ အရိယာမဂ်ကို။ အဓိဂမာယယ၊ သိခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ယံ ဧတံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေန စ၊ ထိုဟောအပ်သော တရားဖြင့်လည်း။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။ ဥပဍ္ဎော၊ ထက်ဝက်သော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။ တိဘာဂေါ၊ သုံးဘို့တဘို့သော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုသလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၁၄) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဥတ္တိယော၊ ဉတ္တိယအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ‘မေ၊ ငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သဗ္ဗသာမုက္ကံသိကံ၊ အလုံးစုံသော ပြဿနာတို့ထက်လွန်ကဲသော။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သံသာရေတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ နော ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ မဖြေဆိုနိုင်။ န ဝိသမာတိ နူန၊ ဖြေဆိုနိုင်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ရောင်တကား။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူကို။ မာပဋိလဘတိ၊ မရစေလင့်။ တံ၊ ထိုယုတ်မာစွာသောမိစ္ဆာအယူသည်။ ဥတ္တိယဿ၊ ဥတ္တိယအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ပရိဗိုဇ်အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒသည်။ ဥတ္တိယံ၊ ဥတ္တိယအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သိုသနည်း။) “အာဝုသော ဥတ္တိယ၊ ငါ့ရှင်ဥတ္တိယ။ တေန ဟိ၊ ထိုသင့်တင့်လျောက်ဆိုတတ်ပြီးကား။ တေ၊ သင်အား။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပေအံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝိညူ၊ ပညာရှိကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကားတို့သည်။ ဥပမာယ၊ သပမာဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သောစကား၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနတ္ထိ၊ သိကုန်၏။ အာဝုသော ဥတ္တယ၊ ငါ့ရှင်ဥတ္တိယ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ ဒဠှုဒ္ဒါပံ ဒဠှုဒ္ဓါပံ (ဆဋ္ဌ)၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့သော တံတိုင်းခြေရှိသည်။ ဒဠှပါကာရတောရဏံ၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့သော တံတိုင်းတံခါးပေါင်ရှိသည်။ ဧကဒွါရံ၊ တစ်ခုတည်းသောတံခါးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုတစ်ခုတည်းသော တံခါးရှိသော မြို့၌။ အညာတာနံ၊ မသိကုန်သော သူတို့ကို။ နိဝါရေတာ၊ တားမြစ်တတ်သော။ ဉာတာနံ၊ သိသောသူတို့ကို။ ပဝေသေတာ၊ ဝင်စေတတ်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ဝရဇိန်လက်နက် မိုးကြိုးစက်ကဲ့သို့ထက်မြက်သော ပညာရှိသော။ ဒေါဝါရိကော၊ တံခါးမှူးသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော၊ ထိုပညာရှိသောတံခါးမှုးသည်။ တဿ နဂရဿ၊ ထိုမြို၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကြင်မှ။ အနုပရိယာယပထံ၊ အစဉ်လှည့်လည်၍သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ အနုက္ကမတိ၊ အစဉ်လှည့်လည်၍သွား၏။ အနုပရိယာယံပထံ၊ အစည်လှည့်လည်၌သွားကြောင်းဖြစ်သော။ အနုက္ကမမာနော၊ အစဉ်လှည့်လည်၍ သွားသည်ရှိသော်။ ပါကာရသန္ဓိံ ဝါ၊ တံတိုင်းအစပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါကာရဝိဝရံ ဝါ၊ တံတိုင်းအပေါက်ကိုလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အားဖြင့်။ ဗိဠာရနိက္ခမနမတ္တံပိ၊ ကြောင်ထွက်လောက်ရုံမျှသော အပေါက်ကိုလည်းကောင်း။ န ပေဿယျ၊ မမြင်ရာ။ အဿ၊ ထိုပညာရှိသောတံခါးမှူးအား။ “ဧတ္တကာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဣမံ နဂရံ၊ ဤမြို့သို့။ ပဝိသန္တိ ဝါ၊ ဝင်မူလည်းဝင်ကုန်၏။ နိက္ခမန္တိ ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုပဂ္ဂိုလ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတ္ထ၊ ဤမြို့၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ဩဠာရိကာ၊ ရုန်းရင်းကုန်သော။ ပါဏာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဣမံ နဂရံ၊ ဤမြို့သို့။ ပဝိသန္တိ ဝါ၊ ဝင်မူလည်းဝင်ကုန်၏။ နိက္ခမန္တိ ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ပါဏာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ သည်။ ဣမိနာ ဒွါရေန၊ တံခါးဖြင့်။ ပဝိသန္တိ ဝါ၊ ဝင်မူသလည်း ဝင်ကုန်၏။ နိန္တိ ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။

အာဝုသော ဥတ္တိယ၊ ငါ့ရှင်ဥတ္တိယ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “တေန စ၊ ထိုဟောအပ်သော တရားဖြင့်လည်း။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။ ဥပဍ္ဎော၊ ထက်ဝက်သော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။ တိဘာဂေါ၊ သုံးဘို့တစ်ဘို့သော။ လောကော ဝါ၊ သတ္တလောကသည်မူလည်း။ နိယျတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်သလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧတ္ထ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်း၌။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ လောကမှာ၊ သတ္တလောကမှ။ နိယျိံသု ဝါ နီယျိံသု ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ ထွက်မူလည်း ထွက်ကုန်ပြီ။ နိယျန္တိ ဝါ နီယျန္တိ ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ ထွက်မူလည်း ထွက်ကုန်ဆဲ။ နိယျိဿန္တိ ဝါ နီယျိဿန္တိ ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ ထွက်မူလည်း ထွက်ကုန်လတ္တံ့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဥပက္ကိလေသေ၊ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ဒုဗ္ဗလီကရဏေ၊ အားနည်းခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေသု၊ သတိပဋ္ဌာန်းတို့၌။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတစိတ္တာ၊ ကောင်းစွာတည်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတေန၊ ထိုတရားဖြင့်။ လောကမှာ၊ လောကမှ။ နိယျိံသု ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်ပြီ။ နိယျန္တိ ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်ဆဲ။ နိယျိဿန္တိ ဝါ၊ ထွက်မူလည်းထွက်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အာဝုသော ဥတ္တိယ၊ ငါ့ရှင်ဥတ္တိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္ထ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်း၌။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ယဒေဝ ဣမံ ပဉှံ၊ အကြင်သဿတောလောကောအစရှိသော ပြဿနာကိုသာလျှင်။ အပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူပြီ။ တဒေဝ ဧတံ ပဉှံ၊ ထိုသဿတောလောကော အစရှိသော ပြဿနာကိုပင်လျင်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ပရိယာယေန၊ သဗ္ဗောစတေန အစရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ အပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ တံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ န ဗျာကာသိ၊ ဖြေဆိုတော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ကောကနုဒသုတ္တ

၉၆။ Ä (၄၁၅) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တပေါဒါ၊ တပေါဒါမြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုမြစ်၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္စိတုံ၊ သွန်းခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တပေါဒေ၊ တပေါဒါမြစ်၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသဉ္စိတွာ၊ သွန်းလောင်း၍။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတက်လတ်၍။ ဧကစီဝရော၊ တထည်တည်းသော သင်္ကန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပုဗ္ဗာပယမာနော၊ ခြောက်စေလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ကောကနုဒေါ၊ ကောကနုဒအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကောပိ ခေါ၊ ပရိဗိုဇ်သည်လည်း။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တပေါဒါ၊ တပါဒါမြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုမြစ်၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသဉ္စိတုံ၊ သွန်းခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။

ကောကနုဒေါ၊ ကောကနုဒအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတ္ထ၊ ဤ အရပ်၌။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကတမေသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ (ဘိက္ခု၊ ရဟန်းနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမဏာနံ၊ ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်းစေတတ်သည် ဖြစ်၍ သမဏမည်ကုန်သော။ သကျပုတ္တိယာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ (ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဉ္စိ ဒေဝဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော ညွှန်အပ်သော အနက်ကို။ ပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးပါကုန်အံ့။ (ကိံ ပုစ္ဆေယျာမ၊ အဘယ်သို့ မေးကုန်အံ့နည်း။) “အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ပဉှဿ၊ ပြဿနာကို။ ဗျာကရဏာယ ဝေယာကရဏာယ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြေဆိုခြင်းငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ သစေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ၊ ငါ့ရှင်ကို။ ကိဉ္စိ ဒေဝဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော ညွန်အပ်သော အနက်ကို။ ပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးပါကုန်အံ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဝေဒိဿာမ၊ သိရကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘော၊ အရှင်။ (ဘဝံ၊ အရှင်သည်။) “လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ ကိံ နု ခေါ (အသိ)၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ “လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ ချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ န ခေါ အမှိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘော၊ အရှင်။ (ဘဝံ၊ အရှင်သည်။) “လောကော၊ လောကသည်။ အဿသတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ (အသိ) ကိံ ပန၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ “လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏အယူသည်။ မောဃံ၊ အချီးနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘော၊ အရှင်။ (ဘဝံ၊ အရှင်သည်။) “လောကော၊ လောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ပ။ လောကော၊ လောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုသဘောတရားသည်။ ဇီဝံ၊ ဇီဝမည်၏။ တံ၊ ထိုဇီဝမည်သော သဘောတရားသည်။ သရီရံ၊ သရီရမည်၏။ ဇီဝံ၊ ဇီဝသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ သရီရသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မမရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။ ဣဒဝေ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မေဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ (အသိ) ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ န ခေါ အမှိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ၊ ဆို၏။

Ä (၄၁၆) တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော အယူမရှိတပြီးကား။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ န ဇာနာတိ၊ မသိသလော။ န ပဿတိ၊ မမြင်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိသည်။ န၊ မဟုတ်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

“ဘော၊ အရှင်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အသိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ န ခေါ အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆိုသလော။

“ဘော၊ အရှင်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ မညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ အသိ ကိံ ပန၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ န ခေါ အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆိုသလော။

“ဘော၊ အရှင်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ လောကော၊ လောကသည်။ အန္တ ဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူရှိသည်။ အသိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။ ပ။ လောကော၊ လောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုသဘောတရားသည်။ ဇီဝံ၊ ဇီဝမည်၏။ တံ၊ ထိုဇီဝမည်သော သဘောတရားသည်။ သရီရံ၊ သရီရမည်၏။ ဇီဝံ၊ ဇီဝသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ သရီရသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ တထာတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသိုအယူရှိသည်။ အသိ ကိံ နု ခေါ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ န ခေါ အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆိုသလော။

‘တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ န ပဿတိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့အကြောင်းဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိသည်။ န ခေါ၊ မဟုတ်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်သည်။ န ခေါ၊ မဟုတ်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆိုအပ်သလော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤစကား၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကော၊ လောကသည်။ သဿတော၊ မြဲ၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤအယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူတည်း။ “လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကော၊ လောကသည်။ အသဿတော၊ မမြဲ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤအယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူမည်၏။ “လောကော၊ လောကသည်။ အန္တဝါ၊ အဆုံးရှိ၏။ ပ။ လောကော၊ လောကသည်။ အနန္တဝါ၊ အဆုံးမရှိ။ တံ၊ ထိုကိုယ်သည်။ ဇီဝံ၊ အသက်မည်၏။ တံ၊ ထိုအသက်သည်။ သရီရံ၊ ကိုယ်မည်၏။ ဇီဝံ၊ အသက်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ န န ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အယူသည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးသာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤအယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာ အယူမည်၏။

Ä (၄၁၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌိဌာနံ၊ ခန္ဓာအဝိဇ္ဇာအစရှိသောရှစ်ပါးသောမိစ္ဆာယူ၏ အကြောင်းသည်။ ဒိဋ္ဌဂတာ၊ မိစ္ဆာအယူတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဒိဋ္ဌိဌာနံ၊ ခန္ဓာအဝိဇ္ဇာအစရှိသော ရှစ်ပါးသောမိစ္ဆာ အယူ၏ အကြောင်းသည်။ ဒိဋ္ဌိအဓိဋ္ဌာနံ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အယူကိုဆောက်တည်ခြင်းသည်။ ဒိဋ္ဌိပရိယုဋ္ဌာနံ၊ မိစ္ဆာအယူ၏ ထိုးကျင့်ခြင်းသည်။ ဒိဋ္ဌိသမုဋ္ဌာနံ၊ ခန္ဓာအဝိဇ္ဇာအစရှိသော ရှစ်ပါးသောမိစ္ဆာ အယူ၏အဖြစ်ကြောင်းသည်။ ဒိဋ္ဌိသမုဂ္ဃာတော၊ မိစ္ဆာအယူကိုဖြတ်တတ်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသောမိစ္ဆာအယူအစရှိသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသောမိစ္ဆာ အယူအစရှိသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူအစရှိသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ တံ၊ ထိုခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူအစရှိသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿန္တော၊ မြင်လျက်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိံ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုရအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ ကောနာမော၊ အဘယ်အမည်ရှိသနည်း။ ကထဉ္စ ပန၊ အဘယ်သို့လျင်။ အာယသ္မန္တံ၊ ငါ့ရှင်ကို။ သဗြဟ္မစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ “အာနန္ဒော”တိ၊ အာနန္ဒာဟူသော အမည်ရှိ၏။ အာနန္ဒောတိ စ ပန၊ အာနန္ဒာဟူ၍လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ သဗြဟ္မာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘော၊ အရှင်။ မဟာစရိယေန၊ ဆရာမြတ်ဖြစ်သော အရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တိယမာနာ မန္တယမာနာ (ဆဋ္ဌ)၊ တိုင်ပင်ပြောဆိုကြကုန်လျက်။ “အာယသ္မာ၊ ရှည်သောအသက်ရှိသော။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ န ဇာနိမှိကိရ၊ မသိပါကုန်သတတ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယံ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနေယျာမ၊ အကယ်၍ သိကုန်ငြားအံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ သိကုန်သည်ရှိသော်။ ဧတ္တကံပိ၊ သဿတောလောကောအစရှိသော ဤမျှသောစကားကိုလည်း။ နော၊ ငါတို့သည်။ န ပဋိဘာသေယျာမ၊ မဆိုဝံ့ကုန်ရာ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အပရာဓံ၊ ဆိုမိပြောမိသောအပြစ်ကို။ ခမတု၊ သည်းခံတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ အာဟုနေယျသုတ္တ

၉၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ ကျေးဇူးတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာသော ချစ်နှစ်လိုသော ဧည့်သည်တို့၏ အလိုငှာ ရိုသေစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသော သူတို့၏လက်အုပ်ချီခြင်းကိုပြုရာ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားပေးအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာသော ချစ်နှစ်လိုသော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ ရိုသေစွာ စီရင်အပ်သော အလှူခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိနေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယျော၊ ကုသိုလ်ကောင်မှုကိုအလိုရှိသော သူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာဖြစ်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကိုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ကျက်စားရာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဏုမတ္တေသ၊ အဏုမြူမျှဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဇ္ဇသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးဟု ရှုလေ့ရှိသည် ဖြစ်၏။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။

ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းပူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၏ ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အလယ်၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ပရယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သတ္ထာ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျမှ ပြည့်စုံ၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပြည့်စုံ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓာတာ၊ ဆောင်တတ်ကုန်သည်။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုအပ်ကုန်သည်။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိသည်။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒဿနေန၊ ကောင်းသော အမြင်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြား ရှိသော။ ဣဒ္ဓိဝိဓံ၊ တန်ခိုးတန်ဆင်းခြင်းကို။ ပစ္စနုဘောတိ၊ ခံစာ၏။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သည်လည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗဟုဓာ၊ များသော အပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဓာပိ၊ များသော အပြားရှိသည်လည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ အသဇ္ဇမာနော၊ ငြိတွယ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ သွားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အာဝိဘာဝံ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ တိရောဘာဝံ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ တိရောကုဋ္ဋံ၊ နံရံတစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ Ä (၄၁၈) တိရောပါကာရံ၊ တံတိုင်းတစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ တိရောပဗ္ဗတံ၊ တောင်တဘက်၌လည်းကောင်း။ အသဇ္ဇမာနော၊ မကပ်ငြိသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥမ္မုဇ္ဇနိမုဇ္ဇံ၊ ပေါ်ခြင်းငုတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ သေယျထာပိ၊ ပြုသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပထဝိယာပိ၊ မြေ၌လည်း။ ဥမ္မုဇ္ဇနိမ္မုဇ္ဇံ၊ ပေါ်ခြင်းငုတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ အဘိဇ္ဇမာနော၊ မကွဲသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ သွားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဥဒကေပိ၊ ရေ၌လည်း။ အဘိဇ္ဇမာနော၊ မကွဲပြိုသည်ဖြစ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်သည်။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ မကတိ သေယျထာပိ၊ ပျံသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အာကာသေပိ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ ကမတိ၊ သွား၏။ ဧဝံမဟိဒ္ဓိကေ၊ ဤသို့ ကြီးသောတန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံမဟာနုဘာဝေ၊ ဤသို့ကြီးသော အာနုဘော်ရှိသော။ ဣမေစန္ဒိမသူရိယေ၊ ဤလနေ တို့ကို။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ပရာမသတိ၊ သုံးသပ်၏။ ပရိမဇ္ဇတိ၊ ဆုပ်နယ်၏။ ယာဝ ဗြဟ္မလောကာပိ၊ ဗြဟ္မပြည်တိုင်အောင်လည်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝသံ၊ မိမိအလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေနိုင်၏။

ဝိသုဒ္ဓါယ၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသိကာယ၊ လူတို့၏ နားကြားကောင်းသော အရပ်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗာယသောတဓာတုယာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော သောတာဓာတ်ဖြင့်။ ဒိဗ္ဗေ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သဒ္ဒေ စ၊ အသံတို့ကိုလည်းကောင်း။ မာနုသေ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ သဒ္ဒေ စ၊ အသံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သဒ္ဒေ၊ အသံတို့ကို။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ ဒူရေ၊ ဝေးသော အရပ်၌တည်ကုန်သော။ ယေသဒ္ဒါ၊ အကြင်အသံတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ သဒ္ဒေ စ၊ ထိုအသံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သဒ္ဒေ၊ အသံတို့ကို။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။

ပရသတ္တာနံ၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါသောသတ္တဝါတို့၏။ ပရပုဂ္ဂလာနံ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ သရာဂံ၊ ရာဂနှင့် တကွသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ “သရာဂံ၊ ရာဂနှင့်တကွသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဝီတရာဂံ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ “ဝီတရာဂံ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ သဒေါသံ၊ ဒေါသနှသင့်တကွသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ပ။ ဝီတဒေါသံ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ပ။ သမောဟံ၊ မောဟနှင့် တကွသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝီတမောဟံ၊ ကင်းသော မောဟရှိသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ခီတ္တံ၊ တွန့်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝိက္ခိတံ၊ ပျံ့လွင့်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ မဟဂ္ဂတံ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဖြစ်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ အမဟဂ္ဂတံ၊ မဟဂ္ဂုတ်မဟုတ်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ သဥတ္တရံ၊ မိမိထက်လွန်မြတသေ်ာ တရားရှိသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ အနုတ္တရံ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ သမာဟိတံ၊ တည်ကြည်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ အဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။

အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေးနေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျောက်၍ အောက်မေ့နိုင်၏။ (ကိံ အနုဿရတိ၊ အဘယ်သို့ အစဉ်လျောက်၍အောက်မေ့နိုင်သနည်း။) ဣဒံ (အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော)၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပဇာတိံ၊ တဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိသောပိ ဇာတိယော၊ သုံးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတဿောပိ ဇာတိယော၊ လေးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ ဇာတိယော၊ ငါးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသပိ ဇာတိယော၊ ဆယ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝီသံပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိံသပိ ဇာတိယော၊ သုံးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာလီသံပိ ဇာတိယော၊ လေးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသံပိ ဇာတိယော၊ ငါးဆယ်သောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတံပိ၊ ဘဝတရာကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသဟဿံပိ၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတသဟဿံပိ၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ သံဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေပိ၊ သံဝဋ္ဋကပ်ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျောက်၍ အောက်မေ့၏။ “အမုတြ၊ ဤအမည်ရှိသောဘဝ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံနာမော၊ ဤအမည်ရှိသည်။ ဧဝံဂေါတ္တော၊ ဤသို့အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံဝဏ္ဏော၊ ဤသို့အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့သော အာဟာရရှိသည်။ ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အသက်အပိုင်းအခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတော၊ ထိုဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ အမုတြ၊ ဤအမည်ရှိသော ဘဝ၌။ ဥပဒါဒိံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတြပိ၊ ထိုဘဝ၌လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံနာမော၊ အမည်ရှိသည်။ ဧဝံဂေါတ္တော၊ ဤသို့အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံဝဏ္ဏော၊ ဤသို့အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့သော အာဟာရရှိသည်။ ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့အပိုင်းအခြားရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတော၊ ထိုဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤဘဝ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျောက်၍အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျောက်၍အောက်မေ့၏။

ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးစင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ စဝမာနေ၊ စုတိဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေ၊ ကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ Ä (၄၁၉) ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဥပဝါဒကာ၊ စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသော အယူရှိကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မှားသော၏ အစွမ်းဖြင့်ဆောက်တည်အပ်သော ရှိကုန်၏။ တေ (သတ္တာ)၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဘောန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယသုစရိတေန၊ ကာယသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီသုစရိတေန၊ ဝစီသုရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အနုပဝါဒကာ၊ မစွပ်စွဲတတ်ကုန်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ ကောင်းသော အယူရှိကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ ကောင်းသော အယူ၏အစွမ်းအားဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သောကံရှိကုန်၏။ တေ (သတ္တာ)၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာ၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံအစရှိသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ရကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မြင်ကောင်းလောက်ရာဒဿနုပစာကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ဝစမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေ၊ ကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။

အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားပေးအပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာသော ချစ်နှစ်လိုသော ဧည့်သည်တို့၏ အလိုငှာလှူအပ်သော အလှူကိုတော်မူထိုက်၏။ ဒက္ခိနေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ အဉ္ဇလိ ကရဏီယော၊ ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသော သူတို့၏လက်အုပ်ချီခြင်းကို ခံတော်မူ၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာသောချစ်နှစ်လိုသော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ ရိုသေစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ဒက္ခိနေယျော၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံတော်မူထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိအပ်သော သူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ခံတော်မူထိုက်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ထေရသုတ္တ

၉၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယဿံ ယဿံ ဒိသာယံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဖာသုယေဝ၊ ချမ်းသာစွာ သာလျှင်။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယဿံ ယဿံ ဒိသာယံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေသနည်း။ ဖာသုဝေ၊ ချမ်းသာစွာ သာလျှင်။ ဝိဟရတိ၊ နေသနည်း။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ရတ္တညူ၊ ရဟန်းပြုသည်မှ စ၍ ကြာမြင့်စွာသော ညဉ့်အပိုင်းအခြားကိုသိသော။ စိရပဗ္ဗဇိတော၊ ကြာမြင့်သော ရဟန်းပြုသည်မှ စ၍ ကြာမြင့်စွာသော ရဟန်းအဖြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလ ဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿ၊ ထိုရဟန်အား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ သုတ်အားဖြင့်။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ သဒ္ဒါအားဖြင့်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်ကုန်သည်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ ဖြစ်ကုန်သည်။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဓိကရဏာသမုပ္ပါဒဝူပသမကုသလော၊ အဓိကရုဏ်းတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုငြိမ်းစေခြင်း၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကာမော၊ တရားကိုအလိုရှိသည်။ ပိယသမုဒါဟာရော၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အဘိဓမ္မေ၊ အချင်းချင်း ရောယှက်ခြင်းကင်းသော အဘိဓမ္မာ၌။ အဘိဝိနယေ၊ အချင်းချင်း ရောယှက်ခြင်းကင်းသော ဝိနည်း၌။ ဥဠာရပါမောဇ္ဇော၊ မြတ်သောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတရီတရစိဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာန ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ ရရသမျှသော သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အသက်အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိက္ကန္တပဋိက္ကန္တော အဘိက္ကန္တပဋိက္ကန္တေ (ဆဋ္ဌ)၊ ရှေးသို့တတ်ခြင်း နောက်သို့ဆုတ်ခြင်းရှိသည်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်း၌။ သုသံဝုတော၊ ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်အပ်သော ဣန္ဒြေရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ မြတ်သောစိတ်ကိုမှီ၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရနိုင်သည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မဆင်းရဲသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏လည်း။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယဿံ ယဿံ ဒိသာယံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဖာသု ယေဝ၊ ချမ်းသာစွာ သာလျှင်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ Ä (၄၂၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယဿံ ယဿံ ဒိသာယံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဖာသုယေဝ၊ ချမ်းသာစွာ သာလျှင်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ဥပါလိသုတ္တ

၉၉။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ရောက်သော သာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမထိုက်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝိတုံ၊ မှီဝဲခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ရောက်သော သမညဖြစ်သောတောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသောအရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတိုကို။ ဒုရဘိသမ္ဘဝါနိ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ ခဲရင်းကုန်၏။ ပဝိဝေကံ၊ ကိုယ်၏ဆိတ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲရင်း၏။ ဧကတ္တေ၊ တစ်ယောက်တည်းသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ဒုရဘိရမံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ ခဲရင်းကုန်၏။ သမာဓိံ၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိကို။ အလဘမာနဿ၊ မရသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မနော၊ စိတ်ကို။ ဝနာနိ၊ တောတို့သည်။ ဟရန္တိ မညေ၊ ဆောင်ကုန်သကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ သမာဓိံ၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ရောက်သော သာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝိဿာမိ၊ မှီးဝဲအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ (စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။) ကာမဝိတက္ကေန၊ ကာမဝိတတ်ဖြင့်။ “သံသီဒိဿတိ ဝါ၊ နစ်မူလည်းနစ်လတ္တံ့။ ဗျာပါဒဝိဟိံသာဝိတက္ကေဟိ၊ ဗျာပါဒဝိတတ် ဝိဟိံသာဝိတတ်တို့ဖြင့်။ ဥပ္လဝိဿတိ ဝါ၊ ပေါ်လည်းပေါ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟာဥဒိကရဟဒေါ၊ ကြီးစွာသော ရေအိုင်သည်။ (အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။) အထ၊ ထိုကြီးစွာသော ရေအိုင်သို့။ သတ္တရတနော ဝါ၊ ခုနစ်တောင်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အဍ္ဎဋ္ဌရတနော ဝါ၊ အခွဲနှင့်တကွ ရှစ်တောင်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ တဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဥဒကရဟဒံ၊ ဤကြီးစွာသော ရေအိုင်သို့။ ဩဂါဟေတာ၊ သက်ဆင်း၍။ ကဏ္ဏသံဓောဝိကံ၊ နားတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံ ပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကိဠေယျံ၊ မြူးတူးရမူကား။ ပိဋ္ဌိသံဓောဝိကံ၊ ကျောက်ကုန်းတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေယျံ၊ မြူးတူးရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ကဏ္ဏသံဓောဝိကံ၊ နားတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်ကုန်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ၊ မြူးတူးပြီး၍။ ပိဋ္ဌိသံဓောပိကံ၊ ကျောက်ကုန်းတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်ကုန်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ၊ မြူးတူးပြီး၍။ နှတွာ စ၊ ရေချိုး၍လည်း။ ပိဝိတွာ စ၊ ရေသောက်၍လည်း။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတတ်၍။ ယေန ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့။ ပက္ကမေယျံ၊ သွာရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ တံဥဒကရကဟဒံ၊ ထိုကြီးစွာသော ရေအိုင်သို့။ ဩဂါဟေတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ ကဏ္ဏသံဓောဝိကံ၊ နားတိုကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံ ပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေယျုံ၊ မြူးတူးရာ၏။ ကဏ္ဏသံဓောတိကံ၊ နားကိုဆေးသဖြင့် မြူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ၊ မြူးတူး၍။ ပိဋ္ဌိသဓောတိကံ၊ ကျောက်ကုန်းတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံ ပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ၊ မြူးတူး၍လည်း။ နှတွာ စ၊ ရေချိုး၍လည်း။ ပိပိတွာ စ၊ ရေသောက်၍လည်း။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတက်၍။ ယေန ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့။ ပက္ကမေယျ၊ သွားရာ၏။ တံ၊ ထိုသို့အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့ဖဲသွား၍ နေရခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မဟာ၊ ကြီးစွာသော။ အတ္တဘာဝေါ၊ အတ္တဘောသည်။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်စွာသောရေ၌။ ဂါမံ၊ ထောက်တည်ရာကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရ၏။ (တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။) ယေန ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့။ ပက္ကမေယျံ၊ သွားရာ၏။

အထ၊ ထိုကြီးစွာသော ရေအိုင်သို့။ သသော ဝါ၊ ယုန်သည်လည်းကောင်း။ ဗိဠာရော ဝါ၊ ကြောင်သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ တဿ၊ ထိုကြောင်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ အဿ၊ အဘယ်သိဖြစ်ရာသနည်း။) ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ ကော စ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသောသူနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဥဒကရဟဒံ၊ ဤကြီးသော ရေအိုင်သို့။ ဩဂါဟေတွာ၊ ဆင်းသက်၍။ ကဏ္ဏဓောပိကံ၊ နားတို့ကိုဆေးသဖြင့် မြူတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေယျံ၊ မြူးတူးအံ့။ ပိဋ္ဌိသံဓောပိကံ၊ ကျောကုန်းတို့ကို ဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေယျံ၊ မြူးတူးအံ့။ ကဏ္ဏသံဓောပိကံ၊ နားတို့ကို ဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ ကီဠိတွာ (ဆဋ္ဌ)၊ မြူးတူး၍။ ပိဋ္ဌိသံဓောဝိကံ၊ ကျောက်ကုန်းတို့ကို ဆေးသဖြင့် မြူးတူးအပ်သော။ ခိဋ္ဋံပိ၊ မြူးတူးခြင်းကိုလည်း။ ကီဠေတွာ၊ မြူးတူး၍။ နှတွာ စ၊ ရေချိုး၍လည်း။ ဝိပိတွာ စ၊ ရေသောက်၍လည်း။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတတ်၍။ ယေန ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့။ ပက္ကမေယျံ၊ သွားအံ့။” ဣတိ (ဧဝံ၊) ဤသို့သော အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တံ ဥဒကရဟဒံ၊ ထိုကြီးစွာ ရေအိုင်ကို။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အပ္ပဋိသင်္ခါယ အပ္ပဋိသင်္ခါ (ဆဋ္ဌ)၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ ပက္ခန္ဒေယျ၊ သက်ဆင်းရာ၏။ တဿ၊ ထိုယုန် ကြောင်းအား။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ “သံသီဒိဿတိ ဝါ၊ နစ်မူလည်းနစ်လတ္တံ့။ ဥပ္လဝိဿတိ Ä (၄၂၁) ဝါ၊ ပေါ်မူလည်းပေါ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤသို့နစ်ခြင်းပေါ်ခြင်းကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုနစ်ခြင်းပေါ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပရိတ္တော၊ အနည်းငယ်သော။ အတ္တဘာဝေါ၊ အတ္တဘောသည်။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်စွာသော ရေ၌။ ဂါဓံ၊ ထောက်တည်ရာကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ (တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။) ပါဋိကင်္ခံ၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယော (ဘိက္ခု၊)၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ သမာဓိံ၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ရောက်သော သာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသောအရပ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝိဿာမိ၊ မှီးဝဲအံ့။” ဣတိ (ဧဝံ၊) ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ တဿ (ဘိက္ခုနော၊) ထိုရဟန်းအား။ (ကာမဝိတက္ကေန၊ ကာမဝိတတ်ဖြင့်။) “သံသီဒိဿတိ ဝါ၊ နစ်မူလည်းနစ်လတ္တံ့။ (ဗျာပါဒဝိဟိံသာဝိတက္ကေဟိ၊ ဗျာပါဒဝိတတ် ဟိံသာဝိတတ်တို့ဖြင့်။) ဥပ္လဝိဿတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (စိတ္တံ၊) ဤစိတ်သည်။ ပါဋိကင်္ခံ၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မန္ဒော၊ နုံ့သော။ ဥတ္တာနသေယျကော၊ ပတ်လက်သာအိပ်တတ်သော။ ဒဟရော၊ သူငယ်သည်။ သကေန၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော။ မုတ္တကရီသေန၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ဖြင့်။ ကီဠတိ၊ မြူးတူးကစား၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) (ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။) ကေဝလာ၊ အလုံးစုံသော။ အယံ ဗာလကီဠာ၊ ဤသူငယ်တို့၏ မြူးတူးကစားခြင်းသည်။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြည့်စုံသည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သ ခေါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သော ကုမာရော၊ ထိုသူငယ်သည်။ အပရေန၊ နောက်ဖြစ်သော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ကျက်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ယာနိ ကာနိစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ကုမာရကာနံ၊ သူငယ်တို့၏။ ကီဠာပနကာနိ၊ မြူးတူးကစားဖွယ်တို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒံ (ဣမာနိ ကီဠာပနကာနိ)၊ ဤမြူးတူးကစာဖွယ်တို့သည်။ သေယျထာ (ကတမာနိ၊) အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဝင်္ကကံ၊ ထွန်ငယ်ဖြင့် ကစားခြင်းလည်းကောင်း။ ဃဋိကံ၊ ရှည်သောလှန်တန်ဖြင့် တိုသောလှန်တန်ကို ခတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ မောက္ခစိကံ၊ အောက်အထက်ပြန်လှန်ခြင်းလည်းကောင်း။ စိင်္ကုလကံ စိင်္ဂုလကံ (ဆဋ္ဌ)၊ ထန်းရွက်စကြာလည်းကောင်း။ ပတ္တဠှာကံ၊ ခွက်ငယ်လည်းကောင်း။ ရထကံ၊ ရထားငယ်လည်းကောင်း။ ဓနုက၊ လေးငယ်လည်းကောင်း။ (ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း)။ တေဟိ၊ ထိုထွန်ငယ်စသည်တို့ဖြင့်။ ကီဠတိ၊ ကစား၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။) အယံ ခိဋ္ဋာ၊ ဤမြူးတူးကစားခြင်းသည်။ ပုရိမာယ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော မြူးတူးကစားခြင်းထက်။ အဘိက္ကန္တတရာ စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့အထူးသဖြင့်လွန်ကဲလွန်မြတ်သည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သခေါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သော ကုမာရော၊ ထိုသတို့သားသည်။ အပရေန၊ နောက်ဖြစ်သော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ကျက်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ တကွဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော သမင်္ဂိဘူတော (ဆဋ္ဌ)၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣဋ္ဌေဟိ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တေဟိ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပေတိ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပိယရူပေတိ၊ ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန်သော။ ကာမုပသဉှိတေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ (ဆဋ္ဌ)၊ ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ကုန်သော။ ရဇနီယေဟိ၊ တပ်နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ စက္ခုဝိညေယျေဟိ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ရူပေဟိ၊ ရူပါရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သောတဝိညေယျေဟိ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြစ် သိအပ်ကုန်သော။ သဒ္ဒေဟိ၊ သဒ္ဒါရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃာနဝိညေယျေဟိ၊ ဃာနဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဂန္ဓေဟိ၊ ဂန္ဓာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇိဝှာဝိညေယျေဟိ၊ ဇိဝှာဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်ကုန်သော။ ရသေဟိ၊ ရသာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣဋ္ဌေဟိ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ကန္တေဟိ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ မနာပေတိ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပိယရူပေဟိ၊ ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန်သော။ ကာမုပသဉှိတေဟိ၊ ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ကုန်သော။ ရဇနီယေဟိ၊ တပ်နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ကာယဝိညေယျေဟိ၊ ကယဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်ကုန်သော။ ဗောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ တကွ ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေတိ၊ စမ္ပယ်မွေ့လျော်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ထိုစကားကို။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ မညေသိ၊ အဘယ်သို့အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ခိဋ္ဋာ၊ ဤမြူးတူးကစားခြင်းသည်။ ပုရိမာဟိ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ခိဋ္ဋာဟိ၊ မြူးတူးကစားခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရာ စ၊ အထူးသဖြင့် လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့် လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဟောတိ) နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့အထူးသဖြင့် လွန်ကဲလွန်မြတ်သည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန်ကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင် အလုံးစုံသော တရားတို့ကို သိတော်မူသော။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇသုံးပါး ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော။ လောကဝိဒူ၊ သတ္တလောက သင်္ခါရလောက ဩကာသလောက ဟုဆိုအပ်သော လောကသုံးပါးကို သိတော်မူသော။ အနုတ္တရောပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ မယဉ်ကျေးသောလူယောကျ်ား နတ်ယောကျ်ား တိရစ္ဆာန် ယောကျ်ားတို့ကို အတုမရှိ ယဉ်ကျေးအောင်ဆုံးမတော်မူတတ်သော။ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ သစ္စာလေးပါးမြတ်တရားကိုပိုင်းခြားထင်ထင် သိမြင်တော်မူတတ်သော။ ဘဂဝါ၊ ဣဿရိယ ဓမ္မ ယသ သီရိ ကာမ ပယတ္တ တည်းဟူသော ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ပွင့်တော်မူ၏။ သော (တထာဂတော)၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဒေဝကံ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကံ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကံ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ ဣမံ လောကံ၊ ဤဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ၊ သာသနာတော်၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူ၏။ သော (တထာဂတော)၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။

တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ ဂဟပတိ ဝါ၊ သူကြွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တော ဝါ၊ သူကြွယ်သားသည်လည်းကောင်း။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော ဝါ၊ ဖြစ်သော သူသည်လည်းကောင်း။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သော ဂဟပတိ ဝါ၊ ထိုသူကြွယ်သည်လည်းကောင်း။ သော ဂဟပတိပုတ္တော ဝါ၊ ထိုသူကြွယ်သားသည်လည်းကောင်း။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားတော်ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ Ä (၄၂၂) သော ဂဟပတိ ဝါ၊ ထိုသူကြွယ်သည်လည်းကောင်း။ သော ဂဟပတိ ပုတ္တော ဝါ၊ ထိုသူကြွယ်၏သားသည်လည်းကောင်း။ တေန သဒ္ဓါပဋိလာဘေန၊ ထိုသဒ္ဓါတရားကို ရခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ကြံဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ကြံဆင်ခြင်သနည်း။) “ဃရာဝါသော၊ အိမ်ရာတည်ထောင်လူတို့ဘောင်၌ နေခြင်းသည်။ သမ္ဗာဓော၊ ကျဉ်းမြောင်း၏။ ရဇာပထော၊ ရာဂစသော မြူတို့၏ တည်ရာဖြစ်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ အဗ္ဘောကာသော၊ လွင်တီးကောင်နှင့် တူ၏။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍နေသောသူသည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ်ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ်စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိင်္ခီတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤသာသနဗြဟ္မစရိယမဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ဖြတ်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဝတ်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင်လူတို့ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍)။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ရဟန်းပြုရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ကြံဆင်ခြင်၏။

သော၊ ထိုသူကြွယ်သူကြွယ်သားသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ ဝါ၊ စည်းစိမ်အစုကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ ဝါ၊ စည်းစိမ်အစုကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ ဝါ၊ စည်းစိမ်အစုကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော။ ဉာတိပဋိဝဋ္ဋံ ဝါ၊ ဆွေးမျိုးအစုကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဉာတိပရိဝဋ္ဋံ ဝါ၊ ဆွေမျိုးအစုကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ကေသမဿုံ၊ မုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ဖြတ်၍။ ကာသာဟာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဝတ်၍။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍)။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇတိ၊ ရဟန်းပြု၏။

သော၊ ထိုသူကြွယ်သားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သိက္ခာသာဇီဝသမာပန္နော၊ အဓိသီလဟုဆိုအပ်သော သိက္ခာပညတ်တော်မူအပ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟုဆိုအပ်သော သာဇီဝသို့ ရောက်သော။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကိုလျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သောလှံတံရှိသည် ဖြစ်၍။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သောလက်နက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လဇ္ဇီ၊ မကောင်းမှုကိုပြုခြင်း၌ ရှက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပိ၊ အလုံးစုံသော ပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကို အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်ဖြင့်အစဉ်သနားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးတို့၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်ပေးအပ်သော သူ့ဥစ္စာကို ယူလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒိန္နပါဋိကင်္ခီ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် ပေးအပ်သော ဥစ္စာ ကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အထနေန၊ မခိုးဝှက်တတ်သော။ သုစိဘူတေန၊ စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အတ္တနာ၊ အတ္တဘောဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

အဗြဟ္မစာရိယံ၊ မေထုတ်မှီဝဲခြင်းဟု ဆိုအပ်သောမမြတ်သော အကျင့်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရာစာရီ၊ မေထုန်အကျင့်ဟုဆိုအပ်သောမမြတ်သော အကျင့်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ မေထုနာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သော နောက်စကားကို စပ်တတ်သည်။ ထေတော၊ မြဲမြံသည်။ ပစ္စယိကေ၊ ယုံကြည်အပ်သောစကားရှိသည်။ အဝိသံဝါဒကော၊ မချွတ်ယွင်းစေတတ်သည်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းကို။ အဝိသံဝါဒကော၊ မချွတ်ယွင်းစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပိသုဏံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမုတြ၊ ဤသူထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အမူသံ၊ ဤသူတို့ကို။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤသူထံ၌။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားလေပြီးသော သူတို့ကိုလည်း။ သန္ဓာတာ၊ စေ့စပ်တတ်သည်။ သဟိတာနံ ဝါ၊ စေ့စပ်ပြီးသောသူတို့အားလည်း။ အနုပ္ပါဒတာ၊ စေ့စပ်ခြင်းအားလျော်စွာ အားပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော ညီညွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂရတော၊ ညီညွတ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂနန္ဒီ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုနှစ်သက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂကရဏိံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ နေလာ၊ အပြစ်မရှိသည်။ ကဏ္ဏသုခါ၊ နား၌ချမ်းသာသည်။ ပေမနီယာ၊ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟဒယင်္ဂမာ၊ စိတ်နှလုံးသို့ဝင်သည်။ ပေါရီ၊ ပြည်ကြီးသူတို့၏ ဥစ္စာသည်။ ဗဟုဇနကန္တာ၊ များစွာသောသူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သည်။ ဗဟုဇနမနာပါ၊ များစွာသောလူတို့၏ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိပြိန်းဖျင်းသောစကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလဝါဒီ၊ သင့်တင့်သောကာလ၌ ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဘူတဝါဒီ၊ ဟုတ်မှန်သည်ကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးထားရာရှိသည်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ သာပဒေသံ၊ ညွှန်ခြင်းရှိသော။ ပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားရှိသော။ အတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် စပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၂၃) သော၊ ထိုသူသည်။ ဗီဇဂါမဘူတဂါမသမာရဗ္ဘာ၊ ဗီဇဂါမ်ဘူတဂါမ်ကိုဖျက်ဆီးခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကဘတ္တိကော၊ တထပ်တည်းသောစားခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တူပရတော၊ ညဉ့်အခါ၌စားခြင်းမှကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေလွဲသော အခါ၌ စားခြင်းမှကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နစ္စဂီတဝါဒိတဝိသုကဒဿနာ၊ မိမိကခြင်းသူတစ်ပါးကိုကစေခြင်းမိမိသီခြင်းသူတစ်ပါးပါးကိုသီဆိုစေခြင်းမိမိတီးမှုတ်ခြင်းသူတစ်ပါးကို တီးမှုတ် စေခြင်းထိုကခြင်းစသည်ကိုသာသနာတော်၏ ငြောင့်တံကျင်သဖွယ်ဖြစ်သော ကြည့်ရှုနားခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဓာရဏမဏ္ဍိနဝိဘူသနဋ္ဌာနာ၊ ပန်းနံသာနံ့သာပျောင်းတို့ကိုပန်ခြင်းလိမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဆောင်ခြင်းတန်ဆာဆင်ခြင်းအတင့်အတယ်ပြုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာ၊ မြင့်သော နေရာမြတ်သော နေရာ၌ နေခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတရူပရဇတပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ရွှေငွေကိုကိုင်ခြင်းခံခြင်းသာယာခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမကဓညပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ စပါးစိမ်းကို ကိုင်ခြင်း ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမကမံသပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ သားစိမ်းကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိကုမာရိကပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ မိန်းမကြီးသတို့သမီးကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါသီဒါသပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ကျွန်မိန်းမကျွန်ယောကျ်ားကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇေဠကပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ဆိတ်မြန်မာ ဆိတ်ကုလားကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုဋသုကရပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ကြက်ဝက်ကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထိဂဝဿဝဠဝပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ဆင်နွားမြင်းမြည်းတို့ကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေတ္တဝတ္ထုပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ လယ်ယာကို ခံခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒူတေယျပဟိဏာဂမာနာနုယောဂါ၊ တမာန်သည်တို့၏ အမှုဟုဆိုအပ်သော သဝဏ်စာကိုဆောင်၍ သွားခြင်းတစ်အိမ်မှသည်တအိမ်သို့ စေခိုင်းအပ်သောသူ၏သွားခြင်းကို အဖန်တလဲလဲအားထုတ်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကယဝိက္ကယာ၊ ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တုလာကူဋကံသကူဋမာနကူဋာ၊ ချိန်စဉ်းလဲ အသပြာစဉ်းလဲ တင်းစဉ်လဲခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ကောဋနဝဉ္စနနိကတိသာပိယောဂါ၊ တံဆိုးစားခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကောက်တကျစ်ပြုခြင်း ဥပါယ်တမည်ဖြင့်လှည့်ပတ်ခြင်း ဟုဆိုအပ်သော ကောက်တကျစ် ပြုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆေဒန ဝဓ ဗန္ဓန ဝိပရာ မောသ အာလောပ သာဟသာကာရာ၊ ဖြတ်ခြင်းလက်ဆုပ်စည်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ခြင်းနှောင့်ဖွဲ့ခြင်းပုန်းကွယ်၍ဖျက်ဆီးခြင်းလုယက်ခြင်း နိုင့် ထက်မူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယူပါရိဟာရကေန၊ ကိုယ်ကို ရွက်ဆောင်မွေးမြူတတ်သော။ ပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန ယေနေဝ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာသို့သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ သွား၏။ (တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသွားတိုင်းသွားတိုင်းသော အရပ်မျက်နှာသို့။) သမာဒါယေဝ၊ ဆောင်ယူ၍သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ သွား၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်သည်။ ယေန ယေနေဝ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာသို့သာလျှင်။ ဍေတိ သေယျထာပိ၊ ပျံ့သွားသကဲ့သို့။ သပတ္တဘာရောဝ၊ မိမိအတောင်တည်းဟူသော ဝန်ရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဍေတိ သေယျထာပိ၊ ပျံ့သွားသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာယိပါရိဟာရိကေန၊ ကိုယ်ကို ရွက်ဆောင်မွေးမြူတတ်သော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ ကုစ္ဆိပါရိဟာရိကေန၊ ဝမ်းကို ရွက်ဆောင်မွေးမြူတတ်သော။ ပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန ယေနေဝ၊ အကြင်အကြင်အရပ်မျက်နှာသို့သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ သွား၏။ (တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသွားတိုင်းသွားတိုင်းသော အရပ်မျက်နှာသို့။) သမာဒါ ယေဝ၊ ဆင်ယူ၍သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရိယေန၊ မြတ်သော။ ဣမိနာ သီလက္ခန္ဓေန၊ ဤသီလကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ အနဝဇ္ဇသုခံ၊ အပြစ်မရှိသော ချမ်းသာကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစား၏။

သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ စက္ခုနာ၊ စက္ခုပသာဒဖြင့်။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ၊ ဣတ္ထိနိမိတ်ကိုယူသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနုဗျဉ္ဇနဂ္ဂါဟီ၊ ကိလေသာတို့ကို ထင်စွာ ပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ အနုဗျဉ္ဇနဟုဆိုအပ်သောလက်ခြေသန္တာန်၌ပြုံးရယ်ခြင်းစသည်ကို ယူသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယတွာဓိကရဏံ (ယတောအဓိကရဏံ)၊ အကြင်စက္ခန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ စက္ခုန္ဒြိယံ၊ စက္ခုန္ဒြေကို။ အသံဝုတံ၊ မစောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တံ၊ နေသော။ ဧနံ (ဘိက္ခုံ)၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿာ၊ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿဟုဆိုအပ်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အနွာဿဝေယျုံ၊ အဖန်တလဲလဲနှိပ်စက်လွှမ်းမိုးကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ စက္ခုန္ဒြိယံ၊ စက္ခုဣန္ဒြေကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ စက္ခုန္ဒြိယေ၊ စက္ခုန္ဒြေ၌။ သံဝရံ၊ စောင့်ရှာက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သောတေန၊ သောတပသာဒဖြင့်။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဃနေန၊ ဃာနပသာဒဖြင့်။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ ဇိဝှာယ၊ ဇိဝှာပသာဒဖြင့်။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ ကာယေန၊ ကာယပသာဒဖြင့်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဖုသိတွာ၊ တွေ့ထိ၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ဓမ္မာရုံကို။ ဝိညာယ၊ သိ၍။ နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ၊ ဣတ္ထိနိမိတ်ကိုယူသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနုဗျဉ္ဇနဂ္ဂါဟီ၊ ကိလေသာတို့ကိုထင်စွာ ပြုတတ်သည်ဖြစ်၍ အနုဗျဉ္ဇနဟုဆိုအပ်သောလက်ခြေသန္တာန်ပြုံးရယ်ခြင်းစသည်ကိုယူသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယတွာဓိကရဏံ (ယတောအဓိကရဏံ)၊ အကြင်မနိန္ဒြေကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မနိန္ဒြိယံ၊ မနိန္ဒြေကို။ အသံဝုတံ၊ မစောင့်ရှောက်သည် ဖြစ်၍။ ဝဟရန္တံ၊ နေသော။ ဧနံ (ဘိက္ခုံ)၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿာ၊ အလိုကြီးခြင်းနှလုံးမသာယာခြင်းနှလုံးမသာယာခြင်းဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အနွာဿဝေယျုံ၊ အဖန်တလဲလဲနှိပ်စက်လွှမ်းမိုးကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ စက္ခုန္ဒြိယံ၊ စက္ခုဣန္ဒြေကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ စက္ခုန္ဒြိယေ၊ စက္ခုန္ဒြေ၌။ သံဝရံ၊ စောင့်ရှာက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရိယေန၊ မြတ်သော။ ဣမိနာ ဣန္ဒြိယသံဝရေန၊ ဤဣန္ဒြေကိုစောက်ရှောက်ခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ အဗျာသေကသုခံ၊ ပရိကံဥပစာရတို့မသွန်းလောင်းအပ်သော ချမ်းသာကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစား၏။

Ä (၄၂၄) သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဘိက္ကန္တေ၊ ရှေးသို့တတ်ခြင်း၌။ ပဋိက္ကန္တေ၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရီ၊ ပညာဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုသင့်သော အမှုကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဉ္ဆိတေ၊ ကွေးခြင်း၌။ ပသာရိတေ၊ ဆန့်ခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရိ၊ ပညာဖြင့်စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ပြုသင့်သော အမှုကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဋိပတ္တစီဝရဓာရစေ၊ ဒုကုဋ်သပိတ်သင်္ကန်းကို ဆောင်ခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရီ၊ ပညာဖြင့်စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ပြုသင့်သော အမှုကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသိတေ၊ စားခြင်း၌။ ပီတေ၊ သောက်ခြင်း၌။ ခါယိတေ၊ ခဲခြင်း၌။ သာယိတေ၊ လျက်ခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရီ၊ ပညာဖြင့်စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုသင့်သော အမှုကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္စာရပဿဝကမ္မေ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကိုစွန့်ခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရီ၊ ပညာဖြင့်စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုသင့်သော အမှုကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂတေ၊ သွားခြင်း၌။ ဌိတေ၊ ရပ်ခြင်း၌။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေခြင်း၌။ သုတ္တေ၊ အိပ်ပျော်ခြင်း၌။ ဇာဂရိတေ၊ နိုးခြင်း၌။ ဘာသိတေ၊ စကားဆိုခြင်း၌။ တုဏှီဘာဝေ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနကာရီ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍ပြုသင့်သော အမှုကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရိယေန၊ မြတ်သော။ ဣမိနာ သီလက္ခန္ဓေန၊ ဤသီလကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အရိယေန၊ မြတ်သော။ ဣမိနာ ဣန္ဒြိယသံဝရေန၊ ဤဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းနှင့်။ သမန္နဂတော စ၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အရိယေန၊ မြတ်သော။ ဣမိနာ သတိသမ္ပဇညေန၊ ဤသတိသမ္ပဇဉ်နှင့်။ သမန္နာဂတော စ၊ ပြည့်စုံသည် လည်းကောင်း။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းသို့။ ဘဇတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အရညံ၊ တောသို့။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ ကန္ဒရံ၊ ချောက်သို့။ ဂိရိဂူဟံ၊ တောင်ခေါင်းသို့။ သုသာနံ၊ သုဿာန်သို့။ ဝနပတ္တံ၊ လူမရှိသော တောအုပ်ကြီးသို့။ အမ္ဘောကာသံ၊ လွင်တီးခေါင်သို့။ ပလာလပုဉ္ဇံ၊ ကောက်ရိုးပုံအစုသို့။ ဘဇတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရညဂတေ ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညာဂရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ကာယံ၊ အထက်ဖြစ်သောကိုယ်ကို။ ပဏိဓာယ၊ ထား၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ကာယံ၊ အထက်ဖြစ်သောကိုယ်ကို။ ပဏိဓာယ၊ ထား၍။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။

သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဘိဇ္ဈံ၊ အလွန်လိုချင်ခြင်းကို။ လောကေ၊ လောက၌။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဝိဂတာသိဇ္ဈေန၊ ကင်းသော အဘိဇ္ဈာရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဘိဇ္ဈာယ၊ အဘိဇ္ဈာမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။ ဗျာပါဒပဒေါသံ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ဒေါသကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသောပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကို အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်သနားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဗျာပါဒပဒေါသာ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဝိဂတထိနမိဒ္ဓေါ၊ ကင်းသော ထိနမိဒ္ဓရှိသည်ဖြစ်၍။ အာလောကသညီ၊ နေလစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ထိနမိဒ္ဓါ၊ ထိနမိဒ္ဓမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။ ဥဒ္ဓစ္စကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ အနုဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ဝူပသန္တစိတ္တော၊ ပူပန်ခြင်းမှငြိမ်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစာ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အကထံကထီ၊ သို့လောသို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝိစိကိစ္ဆာယ၊ ဝိစိကိစ္ဆာမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဒေတိ၊ သုတ်သင်၏။

သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဥပက္ကိလေသေ၊ ညစ်ညူးခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ နီဝရဏေ၊ ဤနီဝရဏတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ အကသလေဟိ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဝိဝိစ္စဧဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ သဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်ရှိသော။ သဝိစာရံ၊ သဝိစာရရှိသော။ ဝိဝေကဇံ၊ နိဝရဏတို့၏ ဆိတ်ခြင်းဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ပဌမဈာနံ၊ ပဌမဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤသို့ပဌမဈာန်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပရိမေဟိ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟာရေဟိ၊ နေခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးအဖြင့်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဟုတ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ အတ္တာနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိ ခေါ ဓမ္မံ၊ ဤပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်သော တရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနော၊ မြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္ထာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ရောက်သော သာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသောအရပ်ဟုဆိုအပ်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော မိမိအကျိုးရှိကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နော စ ခေါ ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။

Ä (၄၂၅) ဥပလိ၊ ဥပလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိတက္ကဝိစာရတို့၏။ ဝူသပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ ပ။ ဒုတိယဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤဒုတိယဈာန်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပုရိမေဟိ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟရေဟိ၊ နေခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မြတ်စွာဘုရား မိန့်တော်မူတိုင်းမှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါ့ဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိ ခေါ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ အရညဝနပတ္ထာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ တော၏လက္ခဏာသို့ ရောက်သော သာမညဖြစ်သောတောသူတို့၏ ဥပဏာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော မိမိ၏ အကျိုးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နော စ ခေါ ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီတိယာ စ၊ ပီတိကိုလည်း။ ဝိရာဂါ၊ လွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ ဘယ်သို့အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ရရော၊ ဤတတိယဈာန်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပုရိမေဟိ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟာရေဟိ၊ နေခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတရော စ၊ ထူးသဖြင့် လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိခေါဓမ္မံ၊ ဤတရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ ရောက်သောသာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက် အပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်တည်း ဟူသော မိမိ၏ အကျိုးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နော စ ခေါ ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုခဿ စ၊ သုခဝေဒနာကိုလည်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ပ။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ရူပသညာနံ၊ ရူပသညာတို့ကို။ သမတိက္ကမာ၊ လွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်။ ပဋိဃသညာနံ၊ ပဋိဃသညာတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ နာနတ္တသညာနံ၊ နာနတ္တသညာတို့ကို။ အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းခြင်းကြောင့်။ “အာကာသော၊ ကောင်းကင်သည်။ အနန္တော၊ အပိုင်းအခြားမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အာကာသာနဉ္စာယတနံ၊ အာကာသနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညတိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤအာကာသဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပုရိမေဟိ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟာရေဟ၊ နေခြင်တို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်း မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ ရောက်သော သာမညဖြစ်သော တောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော မိမိ၏ အကျိုးရှိပြီးသည်ဖြစ်၍။ နော စ ခေါ ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာကာသာနဉ္စာယတနံ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ “ဝိညာဏံ၊ ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်သည်။ အနန္တံ၊ အဆုံးအပိုင်းအခြားအရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဝိညာနဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။

သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ “ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်းသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိညာယတနဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။

သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ဧတံ၊ ဤတတိယာရုပ္ပဝိညာဉ်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်၏။ ဧတံ၊ ဤတတိယာရုပ္ပဝိညာဉ်သည်။ ပဏီတံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နေဝသညာနာသညာယတနံ၊ နေဝသညာယတနဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤနေဝသညာနာသညာတနဈာန်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပုရိမေဟိ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟာရေဟိ၊ နေခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့် လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်းမှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၂၆) ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိခေါဓမ္မံ၊ ဤတရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ ရောက်သော သာမညဖြစ်သော သူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုပတ္တသဒတ္ထာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော မိမိ၏ အကျိုးရှိကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နော စ ခေါ ဝိဟရန္တိ၊ မနေကုန်။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာ အားဖြင့်။ နေဝ သညာနာသညာယတနံ၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ သညာဝေဒယိတနိရောဓံ၊ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓပသမာပတ်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ပညာယ စ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ပရိက္ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညတိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤသညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိရောဓသမာပတ်သို့ ကပ်၍နေခြင်းသည်။ ပုရိမေဟိ၊ ရှေဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟာရေဟိ၊ နေခြင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကနတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်းမှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဣမံပိ ခေါ ဓမ္မံ၊ ဤတရားကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အရညဝနပတ္တာနိ၊ တော၏လက္ခဏာသို့ ရောက်သောယသာမညဖြစ်သော သောသူတို့၏ ဥပစာရမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေးစွာသော အရပ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ပန္တာနိ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ အနုပတ္တသဒတ္ထာ စ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်သောအရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော မိမိ၏ အကျိုးရှိကုန်ပြီသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၍။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ ဝိဟရာဟိ၊ နေလော။ သံဃေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿာတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အဘဗ္ဗသုတ္တ

၁၀၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောကပြုခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်သနည်း။ ရာဂံ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟံ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနာဟံ၊ ရန်ညှိးဖွဲ့ခြင်းကို လည်းကောင်း။ မက္ခံ၊ ကျေးဇူးကို ချေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပလာသံ၊ အဖျင်းမူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣဿံ၊ ငြူစူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆရိတယံ၊ ဝန်တိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မာနံ၊ မာန်ထောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်သနည်း။ ရာဂံ၊ ရာဂကို လည်းကောင်း။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟံ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနာဟံ၊ ရန်ညှိးဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မက္ခံ၊ ကျေးဇူးကို ချေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပလာသံ၊ အဖျင်းမူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣဿံ၊ ငြူစူခြင်းကို လည်းကောင်း။ မစ္ဆရိယံ၊ ဝန်တိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မာနံ၊ မာန်ထောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ် ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ အပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော၊ ထိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဥပါလိဝဂ္ဂေါ၊ ဥပါလိဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုဥပါလိဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားသောတကျိပ်သော ပုဂ္ဂိလ်တို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဘယံ၊ ငါးပါးသော ရဟန်းတို့၏ ငြိမ်းခြင်း။ လေးပါးသော သောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းတို့နှင့် ပြည့်စုံခြင်း, မြတ်သော ဝိပဿနာမဂ်ကိုမြင်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မိမိကိုယ်ကို အပါယ်လေးပါးမှကင်းလွတ်ပြီးစသည်ဖြင့် ပြောကြားရာသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကိံ ဒိဋ္ဌိကော၊ ရဟန်းဂေါတမအဘယ်အယူရှိသနည်း ဟုပရိဗိုဇ်ရဟန်းတို့ကမေးခြင်းစသည်ကိုအရင်းမူ၍ အရှင်ဘုရားတို့၏ အယူကိုရှေးဦးစွာ ကြားကုန်လော ဟုအနာထပိဏ်သူဋ္ဌေးကဆိုလျင် ပရိဗိုဇ်ရဟန်းတို့က အသဿတအစရှိသော မိမိတို့၏ အယူဆယ်ပါးကို အသီးသီး ကြားရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗဂရဟိ၊ အလုံးစုံသောခန္ဓာကိုယ်ကိုပူပန်စေတတ်သော အကျင့်ကို ရဟန်းဂေါတမကဲ့ရဲ့၏ ဟုဆိုသောစကားကို ဝဇ္ဇိယိမာဟိတမည်သော သူကြွယ်ကလျောက်ကြားလျင် မကျင့်အပ်သည် ကျင့်အပ်သည် မဆောက်တည်အပ်သည် ဆောက်တည်အပ်သည် ဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဥတ္တိယော၊ ဥတ္တိယအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်ရဟန်းသဿတစသော အယူဆယ်ပါးကို မေးလျှောက်သော အခါမဖြေဆိုအပ်ဟုဟောတော်မူခြင်းစသော ဆယ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ကိုဟောတော်မူရာသည်ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကောကနုဒေါ၊ ကောကနုဒအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ် ရဟန်းက အရှင်အာနန္ဒာအား သဿတစကိုဟောရာဖြစ်လော ဟုမေးခြင်းကိုစွဲ၍ ထိုအယူ၏ မိစ္ဆာအယူ၏အဖြစ်ကို ဟောရာ ဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ အာဟုနေယျော၊ သီလစသော ဆယ်ပါးသောကျေးဇူးတရားနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်း၏ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကို ခံခြင်းငှာ ထိုက်သည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ထေရော၊ သီလစသော ဆယ်ပါးသောကျေးဇူးတရားနှင့် ပြည့်စုံသော မထေရ်မြောက်ပြီးသော ရဟန်း၏ နေလေရာ အရပ်၌ ချမ်းဿာစွာ နေရခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိမထေရ်အား တောအရပ်သို့ ကပ်၍။ နီဝရဏ၊ ကင်းလျက်နေခြင်းအစရှိသော ရှေးရှေးထက်လွန်မြတ်သော နေခြင်းဆယ်ပါးကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အဘဗ္ဗော၊ ဆယ်ပါးသော တရားကိုမပယ်မူ၍ အရဟတ္တ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ မထိုက်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်။ ဥဒါနံ၊ သဒါန်းတည်း။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ပဏ္ဏာသကော၊ ပဏ္ဏသကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၁) ၁၊ သမဏသညာဝဂ္ဂ

(၁၁) ၁၊ သမဏသညာဝဂ္ဂ

၁၊ သမဏသညာသုတ္တ

၁၀၁။ Ä (၄၂၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတွာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ တိဿော၊ သုံပါးကုန်သော။ ဣမာသမဏသညာ၊ ဤရဟန်းတို့အား ဖြစ်ထိုက်သော သညာတို့သည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ တိဿော၊ သုံးပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေဝဏ္ဏိယံ၊ ဖောက်ပြန်သော ကိုယ်အဆင်း ပရိက္ခရာရှိသည်၏ အဖြစ်သို့။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတာ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်။ ပရပဋိဗဒ္ဓါ၊ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါသည်။ အညော၊ လူတို့၏ အသွင်အပြင်မှတစ်ပါးသော။ အာကပ္ပော၊ ရဟန်းစသော အသွင်အပြင်ကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ တိဿော၊ ဤသုံးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတွာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာ သမဏသညာ၊ ဤရန်းတို့အားဖြစ်ထိုက်သော သညာတို့သည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။

သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော တရားတို့၌။ သတတကာရီ သန္တတကာရီ (ဆဋ္ဌ)၊ အမြဲမပြတ်ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သီလေသု၊ သီလတို့၌။ သန္တဝုတ္တိ သန္တတဝုတ္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ ငြိမ်းသက်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသော အဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတိမာနိ၊ အလွန်မာန်မူခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဣဒမတ္ထံ၊ ဤအချမ်းကိုဖျောက်ခြင်း အပူကိုဖျောက်ခြင်းအကျိုးရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇီဝိတပရိက္ခာရေသု၊ အသက်၏ အရံအတားအဆောက်အဦးဖြစ်သော ပစ္စည်းလေးပါးတို့၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝိရိယော စ အာရဒ္ဓဝီရိယော စ (ဆဋ္ဌ)၊ အားထုတ်သော ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတွာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာ သနဏသညာ၊ ဤရဟန်းတို့အား ဖြစ်ထိုက်သော သညာတို့သသည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ္တ

၁၀၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်းများစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဤဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗော ဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်ကောင်း။ သမာဓိသမာဒိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သမာဓိသဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဤဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့နိုင်၏။ (ကိံ အနုသရတိ၊ အဘယ်သို့ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့နိုင်သနည်း။) ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသော ဘဝလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသော ဘဝတို့လည်းကောင်း။ တိဿောပိ ဇာတိယော၊ သုံးခုသော ဘဝတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွှန်းခြင်းနှင့် တကွသော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍အောက်မေ့နိုင်၏။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာ ကပ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဤဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာတို့ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ မိစ္ဆတ္တသုတ္တ

၁၀၃။ Ä (၄၂၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မစ္ဆတ္တံ၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဝိရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှချွတ်ယွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပြည့်စေခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျင်။ မိစ္ဆတ္တံ၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဝိရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှ ချွတ်ယွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကို ပြည့်စုံစေခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသောအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ ဖောက်ပြန်သော အကြံအစည်သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပဿ၊ ဖောက်ပြန်သော အကြံအစည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ ဖောက်ပြန်သောစကားသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါစဿ၊ ဖောက်ပြန်သောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ ဖောက်ပြန်သော အမှုသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ၊ ဖောက်ပြန်သော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ ဖောက်ပြန်သော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝဿ၊ ဖော်ကပြန်သော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါဟာမော၊ ဖောက်ပြန်သော အားထုတ်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါယမဿ၊ ဖောက်ပြန်သော အားထုတ်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ ဖောက်ပြန်သော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိဿ၊ ဖောက်ပြန်သော အောကင်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ ဖောက်ပြန်သောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိဿ၊ ဖောက်ပြန်သော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိဿ၊ ဖောက်ပြန်သော တည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ ဖောက်ပြန်သော သိခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဉာဏဿ မိစ္ဆာဉာဏိဿ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖောက်ပြန်သောသိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ ဖောက်ပြန်သော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျင်။ မိစ္ဆတ္တံ၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဝိရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှချွတ်ယွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပြည့်စုံစေခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မတ္တံ၊ မဖောက်မပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပြည့်စုံစေခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျင်။ သမ္မတ္တံ၊ မဖောက်မပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပြည့်စေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှ ချွတ်ယွင်းခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝိစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသော အားထုတ်ခြင်း သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသော အားထုတ်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်း သော သိခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဉာဏဿ သမ္မာဉာဏိဿ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျင်။ သမ္မတ္တံ၊ မဖောက်မပြန်သော သဘောကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ် ကိုပြည့်စုံစေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှချွတ်ယွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓနာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပြည့်စေခြင်းသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဗီဇသုတ္တ

၁၀၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသောယူရှိသော။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပဿ၊ မှားသော အကြံရှိသော။ မိစ္ဆာဝါစဿ၊ မှားသောစကားရှိသော။ မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ၊ မှားသော အမှုရှိသော။ မိစ္ဆာအာဇီဝဿ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာဝါယာမဿ၊ မှားသော အားထုတ်ခြင်း ရှိသော။ မိစ္ဆာသတိဿ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာသမာဓိဿ၊ မှားသော တည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာဉာဏဿ၊ မှားသော သိခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိဿ၊ မှာသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ယထာ ဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ သမာဒိန္နံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စ ကာယကမ္မံ၊ အကြင်ကာယကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာ ဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာ အယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ မဖောက်မပြန်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စ ဝစီကမ္မံ၊ အကြင်ဝစီကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမ္မာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စ မနောကမ္မံ၊ အကြင်မနောကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာ စေတနာ၊ အကြင်သုံးပါးသော ဒွါရတို့၌ ဖြစ်စေအပ်သောစေတနာသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ပတ္ထနာ၊ အကြင်တောင့်တအပ်သည်ကို တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော စ ပဏိပိ၊ အကြင်ထင်ရှားသော နတ်ဖြစ်ရလို၏ စသည်ဖြင့် စိတ်ဖြင့် တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယေ စ သင်္ခါရာ၊ အကြင်သမ္ပယုတ်ဖြစ်သော သင်္ခါရ တို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်။ အနိဋ္ဌာယ၊ အလိုမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အကန္တာယ၊ မနှစ်သက်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ အမနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အမနပါယ၊ နှလုံးကို မပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အနိဋ္ဌာယ၊ အလိုမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အကန္တာယ၊ မနှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အမနာပါယ၊ နှလုံးကိုမပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အလ္လာယ၊ စိုစွတ်သော။ ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ချထားအပ်သော။ နိမ္ဗဗီဇံ ဝါ၊ တမာစေ့သည်လည်းကောင်း။ တိတ္တံကလာဗုဗီဇံ ဝါ၊ ဗူးခါးစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စေဝ ပထဝိရသံ၊ အကြင်မြေ၏ အစေးကိုလည်း။ ဥပါဒိယတိ၊ ယူ၏။ ယဉ္စ အာပေါရသံ၊ အကြင်ရေ၏ အစေးကိုမူလည်း။ Ä (၄၂၉) ဥပါဒယတိ၊ ယူ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော မြေရေတို့၏ အစေးသည်။ တိတ္တကတ္တာယ၊ ခါးသည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ ကဋုကတ္တာယ၊ စပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ အသာတတ္တာယ၊ မသာယာအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တိတ္တကတ္တာယ၊ ခါးသည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ ကဋုကတ္တာယ၊ စပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ အသာတတ္တာယ၊ မသာယာသည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသော အယူရှိသော။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပဿ၊ မှားသော အကြံရှိသော။ မိစ္ဆာဝါစဿ၊ မှားသောစကားရှိသော။ မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ၊ မှားသော အမှုရှိသော။ မိစ္ဆာအာဇီဝဿ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းရှိသော။ မစ္ဆာဝါယမဿ၊ မှားသော လုံ့လရှိသော။ မိစ္ဆာသတိဿ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာသမာဓိဿ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာဉာဏဿ၊ မှားသော သိခြင်းရှိသော။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိဿ၊ မှာသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စေဝ ကာယကမ္မံ၊ အကြင်ကာယကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စ ဝစီကမ္မံ၊ အကြင်ဝစီကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သော။ ယဉ္စ မနောကမ္မံ၊ အကြင်မနောကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာ စေတနာ၊ အကြင်သုံးပါးသော ဒွါရတို့၌ ဖြစ်စေအပ်သောစေတနာသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ပတ္ထနာ၊ အကြင်တောင့်တအပ်သည်ကို တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော စ ပဏိပိ၊ အကြင်ထင်ရှားသော နတ်ဖြစ်ရလို၏ စသည်ဖြင့် စိတ်ဖြင့် တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယေ စ သင်္ခါရာ၊ အကြင်သမ္ပယုတ်ဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်။ အနိဋ္ဌာယ၊ အလိုမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အကန္တာယ၊ မနှစ်သက်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ အမနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အမနပါယ၊ နှလုံးကို မပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အနိဋ္ဌာယ၊ အလိုမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အကန္တာယ၊ မနှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အမနာပါယ၊ နှလုံးကို မပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော။ သမ္မာကန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသောအသက်မွေးခြင်းရှိသော။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းရှိသော။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ သမ္မဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စေဝ ကာယကမ္မံ၊ အကြင်ကာယကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သော။ ယဉ္စ ဝစီကမ္မံ၊ အကြင်ဝစီကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာ ဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သော။ ယဉ္စ မနောကမ္မံ၊ အကြင်မနောကံသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ စေတနာ၊ အကြင်သုံးပါးသော ဒွါရ၌ ဖြစ်စေအပ်သောစေတနာသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ပတ္ထနာ၊ အကြင်တောင့်တအပ်သည်ကို တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော စ ပဏိဓိ၊ အကြင်ထင်ရှားသောနတ်ဖြစ်ရလို၏ စသည်ဖြင့် စိတ်ဖြင့်တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယေ စ သင်္ခါရာ၊ အကြင်သ မ္ပယုတ်ဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ဣဋ္ဌာယ၊ အလိုရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ မနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အဘယ်အကြောင်း ကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဘဒ္ဒကာ ဘဒ္ဒိကာ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဋ္ဌာယ၊ အလိုရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ မနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ဘဒ္ဒကာ၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဋ္ဌာယ၊ အလိုရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ မနာပါယ၊ နှလုံးကို ပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ အစီးအပွားရှိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အလ္လာယ၊ စိုစွတ်သော။ ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ချထားအပ်သော။ ဥစ္ဆုဗီဇုံ ဝါ၊ ကြံမျိုးစေ့သည် လည်းကောင်း။ သာလီဗီဇံ ဝါ၊ သလေးမျိုးစေ့သည်လည်းကောင်း။ မုဒ္ဒိကာဗီဇံ ဝါ၊ ဒရက်မျိုးစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ ပထဝိရသံ၊ အကြင်မြေ၏ အစေးကိုမူလည်း။ ဥပါဒိယတိ၊ ယူ၏။ ယဉ္စ အာပေါရသံ၊ အကြင်ရေ၏ အစေးကိုမူလည်း။ ဥပါဒိယတိ၊ ယူ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ သာတတ္တာယ၊ သာယာအပ်သည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ မဓုရတ္တာယ၊ ချိုမြိန်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ အသေစနတ္တာယ အသေစနကတ္တာယ (ဆဋ္ဌ)၊ တစ်ပါးသော အရသာတို့ဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ် သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကာင့်။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာတတ္တာယ၊ သာယာအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ မဓုရတ္တာယ၊ ချိုမြိန်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ အသေစနတ္တာယ၊ တစ်ပါးသော အရသာတို့ဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ်သည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသော အယူရှိသော။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ယထာ ဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာအယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စေဝ ကာယကမ္မံ၊ အကြင်ကာယကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သော။ ယဉ္စ ဝစီကမ္မံ၊ အကြင်ဝစီကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူအားလျော်စွာ။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစေအပ်သော။ သမာဒိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယဉ္စ ကာယကမ္မံ၊ အကြင်မနောကံသည်လည်းကောင်း။ ယထာ စေတနာ၊ အကြင်သုံးပါးသော ဒွါရတို့၌ ဖြစ်စေအပ်သော စေတနာသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ပတ္ထနာ၊ အကြင်တောင့်တအပ်သည်ကို တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော စ ပဏိပိ၊ အကြင်ထင်ရှားသောနတ်ဖြစ်ရလို၏ စသည်ဖြင့် စိတ်ဖြင့် တောင့်တခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယေ စ သင်္ခါရာ၊ အကြင်သမ္ပယုတ်ဖြစ်သော သင်္ခါရ တို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုကာယကံစသော တရားတို့သည်။ ဣဋ္ဌာယ၊ အလိုရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ မနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဘဒ္ဒကာ၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဋ္ဌာယ၊ အလိုရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ မနာပါယ၊ နှလုံးကိုပွားစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ အစီးအပွားအလို့ငှာ လည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဝိဇ္ဇာသုတ္တ

၁၀၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝိဇ္ဇာ၊ မသိခြင်းမောဟသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ် ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရာတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ပုဗ္ဗင်္ဂမာ၊ ရှေ့သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကံ၊ အရှက်မရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနောတ္တပ္ပံ၊ မလန့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုအဝိဇ္ဇာသို့။ အနွဒေဝ၊ အစဉ်လိုက်သည်သာလျှင်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝိဇ္ဇာဂတဿ၊ မသိခြင်းအဝိဇ္ဇာ၌ ဖြစ်သော။ အဝိဒ္ဒသုနော၊ ပညာမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပော၊ မှားသော အကြံသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပသာ၊ မှားသောအကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားရှိသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါစဿ၊ မှားသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၄၃၀) မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ၊ မှားသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းရှိသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမဿ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမဿ၊ မှားသောလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိဿ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိဿ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ ဖောက်ပြန်သော သိခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဉာဏဿ၊ ဖောက်ပြန်သောသိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်း သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်း၏။ ပုဗ္ဗင်္ဂမာ၊ ရှေ့သွားသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဟိရောတ္တပ္ပံ၊ ရှက်ခြင်းလန့်ခြင်းသည်။ တံ၊ ထိုသိခြင်းဝိဇ္ဇာသို့။ အနွဒေဝ၊ အစဉ်လိုက်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိဇ္ဇာဂတဿ၊ သိခြင်းဝိဇ္ဇာ၌ဖြစ်သော။ ဝိဒ္ဒသုနော၊ ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကား သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်း သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောအားထုတ်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ နိဇ္ဇရသုတ္တ

၁၀၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဇ္ဇရဝတ္ထူနိ၊ ပယ်စွန့်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာ သင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသော အကြံသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပပစ္စယာ၊ မှားသော အကြံဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အကြံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါစာပစ္စယာ၊ မှားသောစကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အကြံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏော၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တပစ္စယာ၊ မှားသော အမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာကမ္မန္တပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

Ä (၄၃၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏော၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝပစ္စယာ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝါဇီဝပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏော၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆဝါယာမပစ္စယာ၊ မှားသေလုံ့လဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝါယမပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသောလုံ့လဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့်ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာတိဿ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိပစ္စယာ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာသတိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏော၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိပစ္စယာ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာသမာဓိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းသည်။ နိဇ္ဇဏ္ဏံ၊ ပယ်စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဉာဏပစ္စယာ၊ မှားသော သိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မဉာဏပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော သိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းလည်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဇ္ဇိဏ္ဏာ၊ ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နိဇ္ဇိဏ္ဏဝတ္ထူနိ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းဝတ္ထုတို့သည်။ ဣမာနိ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဓေါဝနသုတ္တ

၁၀၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒက္ခိဏေသု၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏တောင်မျက်နှာ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဒေဝနံနာမ၊ အရိုးကို ဆေးခြင်းမည်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုအရိုးကိုဆေးရာ၌။ အတ္တံပိ၊ ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဘောဇ္ဇံပိ၊ ဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ လေယျံပိ၊ လျက်ဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ နစ္စံပိ၊ ကခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဂီတံပိ၊ သီခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဝါဒိတံပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ ဓောဝနံ၊ ထိုအရိုးကိုဆေးခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ ဓောဝနံ၊ ထိုအရိုးကိုဆေး ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ ဓောဝနံ၊ ထိုအရိုးကို ဆေးခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟီနံ၊ ယုတ်၏။ ဂမ္မံ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်၏။ ပေါထုဇ္ဇနိကံ၊ ပုထုဇဉ်တို့၏အကျင့်ဖြစ်၏။ အနရိယံ၊ မမြတ်။ အနတ္ထသညှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်မစပ်။ နိဗ္ဗိဒါယ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ Ä (၄၃၂) ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တိ၊ မဖြစ်။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဥပမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတိုသိခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ နိဗ္ဗာနယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဓောဝနံ၊ အကြင်ဆေးလျော်ခြင်းသည်။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျင်ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတိုသိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ (တံ ဓောဝနံ၊ ထိုဆေးလျော်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယံ ဓောဝနံ၊ အကြင်အရိုးဆေးလျော်ခြင်းသို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း သဘောရှိ ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွန်ရကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း အဖန်တလဲလဲငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းအဖန်တလဲလဲ ငိုကြွေးမည်တမ်းခြင်းကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းပြင်းစွာ ပန်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ တံ ဓောဓနံ၊ ထိုဆေးလျော်ခြင်းကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုနာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာဿုံ၊ ရိုသေစွာနာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဓောဝနံ၊ အကြင်ဆေးလျော်ခြင်းသည်။ ဧကန္တနိဗ္ဗဒါယ၊ စင်စစ်လျင်ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကိုသိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန် အလို့ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ယံ ဓောဝနံ၊ အကြင်ဆေးလျော်ခြင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း အဖန်တလဲလဲငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း မြည်တမ်းခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ဣဒံ ခေါ တံ ဓောဝနံ၊ ဤဆေးလျော်ခြင်းသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ နိဒ္ဓေါတာ၊ အကြွင်းမဲ့ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစယာ၊ မှားသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည် လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ နိဒ္ဓေါတာ၊ အကြွင်းမရှိမဲ့ဆေးလျော်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသော အကြံသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ နိဒ္ဓေါတာ၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသော အမှုသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ နိဒ္ဓေါတာ၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြဉ်ခြင်းသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းသည်။ နိဒ္ဓေါတံ၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

Ä (၄၃၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝိမုတ္တဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ နိဒ္ဓေါတော၊ အကြွင်းမဲ့ ဆေးလျော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရာတို့သည်လည်း။ နိဒ္ဓေါတာ၊ အကြွင်းမဲ့ဆေးလျော်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဓောဝနံ၊ အကြင်ဆေးလျော်ခြင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း သဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း သဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း မြည်တမ်းခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ဣဒံ ခေါ တံ ဓောဝနံ၊ ဤဆေးလျော်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျင်ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကိုသိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ တိကိစ္ဆကသုတ္တ

၁၀၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိကိစ္ဆကာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပိတ္တသမုဋ္ဌာနာနံ၊ သည်းခြေလျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာနံပိ၊ သုံးဆယ်နှစ်ပါးကုန်သော အနာတို့ကိုလည်း။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သေမှသမုဋ္ဌာနာနံ၊ သလိပ်လျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာနံပိ၊ သုံးဆယ်နှစ်ပါးကုန်သော အနာတို့ကိုလည်း။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဝါတသမုဋ္ဌာနာနံ၊ လေလျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာနံပိ၊ သုံးဆယ်နှစ်ပါးသော အနာတို့ကိုလည်း။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဝိရေစနံ၊ အပြစ်ကိုထုတ်တတ်သော ဝမ်းလျောဆေးသည်။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ ဝိရေစနံ၊ ဤဝမ်းလျောဆေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဝိရေစနံ၊ ဤဝမ်းလျော်ဆေးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ ဝိရေစနံ၊ ထိုဝမ်းလျော်ဆေးသည်လည်း။ သမ္ပဇ္ဇတိပိ၊ ပြည့်စုံလည်း ပြည့်စုံ၏။ ဝိပစ္စတိပိ၊ မပြည့်စုံမူလည်း မပြည့်စုံ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ယံ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျော်ဆေးသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိယေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ ဝိရေစနံ၊ ထိုဝမ်းလျောဆေးကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျော်ဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ တံ (ဝိရေစနံ)၊ ထိုဝမ်းလျော်ဆေးကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿောမိ၊ ဟောပေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျော်ဆေးသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိယေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံဝိရေစနံ၊ ထိုဝမ်းလျောဆေးသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ယံ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျောဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းငိုကြွေးခြင်းဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်းပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သေကပရဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿူပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ ဝိရေစနံ၊ ထိုဝမ်းလျောဆေးသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသောအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ဝိရိတ္တာ၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသောအယူဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည် လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ (ဓမ္မာ)၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ ဝိရိတ္ထာ၊ ပယ်ထုတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

Ä (၄၃၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသော အကြံသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသော စကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကန္တော၊ မှားသော အမှုသည်။ ဝိရီတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသော လုံ့လပြုခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသတိဿ၊ အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသော တည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသောသိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တံ၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဝိရိတ္တာ၊ ပယ်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ (ဓမ္မာ)၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ ဝိမုတ္တာ၊ ပယ်ထုတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျော်ဆေး သည်။ သမ္ပဇ္ဇတိယေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇိ၊ မပြည့်စုံ။ ယံ ဝိရေစနံ၊ အကြင်ဝမ်းလျောဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ပ။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခ ဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ ဝိရေစနံ၊ ထိုဝမ်းလျောဆေးသည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်လျင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ဝမနသုတ္တ

၁၀၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိကိစ္ဆက စ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပိတ္တာသမုဋ္ဌာနာနံ၊ သည်းခြေလျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာနံပိ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော အနာတို့ကိုလည်း။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သေမှသမုဋ္ဌာနာနံ၊ သလိပ်လျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အဗာဓာနံ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော အနာတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဝါတသမုဋ္ဌာနာနံ၊ လေလျင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အာဗာဓာနံပိ၊ သုံးဆယ်နှစ်ပါးကုန်သော အနာတို့ကိုလည်း။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဝမနံ၊ ထိုပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ ဝမနံ၊ ထိုပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ အတ္ထိ ဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ ဝမနံ၊ ထိုအပြစ်ကို ပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်လည်း။ သမ္ပဇ္ဇတိပိ၊ ပြည့်စုံမူလည်း ပြည့်စုံ၏။ ဝိပစ္စတိပိ၊ မပြည့်စုံမူလည်း မပြည့်စုံ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင်ပျို့အန်စေ တတ်သော ဆေးသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိယေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ ယံ ဝမနံ၊ အကြင်ပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းငိုကြွေးခြင်းဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေသည်မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကြကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါဟာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ (ဝမနံ)၊ ထိုပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ (သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင်ပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိ ယေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ တံ ဝမနံ၊ ထိုပြို့အန်စေတတ်သော ဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ပ။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသဓမ္မာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ ဝမနံ၊ ထိုပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။

Ä (၄၃၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာ သင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသော အကြံသည်။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသော အမှုသည်။ ဝန္တော၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဝန္တော၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ ဝန္တော၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာ သမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဝန္တော၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းသည်။ ဝန္တံ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ ဝန္တာ၊ အန်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဝမနံ၊ အကြင်ပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိယေဝ၊ ပြည့်စုံသည် သာလျှင်တည်း။ နော ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ ယံ ဝမနံ၊ အကြင်ပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ ပ။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း မြည်တမ်းခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ရကုန်၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တံ ဝမနံ၊ ထိုပျို့အန်စေတတ်သော ဆေးသည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်လျင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ နိဒ္ဓမနီယသုတ္တ

၁၁၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဒ္ဓမနီယာ၊ မှုတ်လွင့်တတ်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိဿ၊ ကောင်းသောအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူသည်။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ မှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသော အကြံသည်။ နိဒ္ဓန္တော၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသော အမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသော အမှုသည်။ မိဒ္ဓန္တော၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ နိဒ္ဓန္တော၊ မှုတ်လွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ နိဒ္ဓန္တော၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းသောအောက်မေ့ခြင်းရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသောအယူသည်။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ နိဒ္ဓန္တော၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဉာဏဿ၊ သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းသည်။ နိဒ္ဓန္တံ၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၃၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဝိမုတ္တိဿ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တေ စ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း။ နိဒ္ဓန္တာ၊ မှုတ်လွင့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ (ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နိဒ္ဓမနီယာ၊ မှုတ်လွင့်တတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမအသေခသုတ္တ

၁၁၁။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “အသေခေါ အသေခေါ”တိ၊ အသေခေါအသေခေါဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကိတ္တာဝတာ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ အသေခါယ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသောအယူနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ၊ ကောင်းသော အယူနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေန၊ ကောင်းသော အကြံနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခါယ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝါစယ၊ ကောင်းသောစကားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာကမ္မန္တေန၊ ကောင်းသော အမှုနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာအာဇီဝေန၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝါယာမေန၊ ကောင်းသော အားထုတ်ခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခါယ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသတိယာ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသမာဓိနာ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခေန၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဉာဏေန၊ ကောင်းသော သိခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေခါယ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝိမုတ္တိယာ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အသေ ခေါ၊ အသေခမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၂၊ ဒုတိယအသေခသုတ္တ

၁၁၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသေခါယာ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည် တို့နည်း။ အသေခါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသော စကားလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်သောလုံ့လလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ အသေခေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ အသေခံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းလည်းကောင်း။ အသေခါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အသေခိယာ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒွါဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ သမဏသညာဝဂ္ဂေါ၊ သမဏသညာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုသမဏသညာဝဂ်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သညာ၊ ရဟန်းတို့အား ဖြစ်ထိုက်သော သညာသုံးပါး ထိုသညာသုံးပါးကို ပွားစေသဖြင့် ပြည့်စေအပ်သော အမှီပြုခြင်းစသော ခုနစ်ပါးကုန်သော တရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးကို ပွားစေသဖြင့် ပြည့်စေအပ်သော ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆတ္တံ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောဟု ဆိုအပ်သော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိစသော ဆယ်ပါးသော ရားတို့ကိုစွဲ၍ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်မှ ချွတ်ယွင်းခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဗီဇံ၊ မကောင်းသောမျိုးစေ့နှင့် တူသောမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ မကောင်းကျိုးအလို့ငှာ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ် ကောင်းသောမျိုးစေ့နှင့် တူသော သမ္မာဒိဋ္ဌိ သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့၏ ကောင်းကျိုးအလို့ငှာ ဖြစ်သည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာယ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသောကျေးဇူးတရား ဖြစ်သည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဇ္ဇရံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကိုပယ်စွန့်ခြင်း၏ အကြောင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါးသော ပယ်စွန့်အပ်သော တရားတို့ကို ပယ်စွန့်သော အခြင်းအရာကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဓောပနံ၊ မြတ်သော သမ္မာ ဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ရေစင်ဖြင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အညစ်အကြေးကိုဆေးလျော်ခြင်းကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ တိကိစ္ဆော၊ ဆေးသမာသဖွယ် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာ ဘုရား၏ ဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ဆေးဖြင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ဟူသော ဆေးဖြင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော အပြစ်တို့ကိုထုတ်ခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဝမနံ၊ ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ဆေးဖြင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ဆေးဖြင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစှရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော အပြစ်တို့ကို အန်စေသည်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဒ္ဓမနံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသောမှုတ်လွှင့်အပ်သော တရားတို့ကို မှုတ်လွှင့်သော အခြင်းအရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အသေခါ၊ အသေခပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးတရား အသေခပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

ဒသကနိပါတ်တတိယပဏ္ဏာသက

(၁၂) ၂၊ ပစ္စောရောဟဏိဝဂ္ဂ

၁၊ ပဌမအဓမ္မသုတ္တ

၁၁၃။ Ä (၄၃၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်လည်းကောင်း။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်လည်းကောင်း။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောအကြံသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်း သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အလုပ်မှုသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်လည်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက် မေ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်း သည်လည်းကောင်း။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းနှလုံးသွင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကို။ ဓမ္မော စ၊ တရားဟူ၍လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

‘ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုး မဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန၊ ဤအကြောင်းကြောင့်။) ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဓမ္မဉ္စဝိဒိတွာအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယအဓမ္မသုတ္တ

၁၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ များသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မော၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရား အပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

Ä (၄၃၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောအကြံသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပပစ္စယာ၊ မှားသောအကြံဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအကြံဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များသောအကုသိုလ်တရား အပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာသင်္ကပ္ပပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အကြံဟူသော အကြောင်း ကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဝါစာပစ္စယာ၊ မှားသောစကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဝါစာပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသောစကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသောစကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တပစ္စယာ၊ မှားသောအမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာကမ္မန္တပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများသွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာအာဇိဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝပစ္စယာ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်း ကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မော၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာအာဇီဝပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံးလပြုခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမပစ္စယာ၊ မှားသောလုံ့လဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောလုံ့လပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သောများစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဝါယာမပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသောလုံ့ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်လည်း။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသော ကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက် မေ့ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာသတိပစ္စယာ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းဖြစ်သောများစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာသတိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အောက်မေ့ ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းဟူသော များစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိပစ္စယာ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာသမာဓိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းဟူသော အကြာင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဉာဏပစ္စယာ၊ မှားသောသိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောသိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ Ä (၄၃၉) သမ္မာဉာဏပစ္စယာ စ၊ ကောင်းစွာသိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းစွာ သိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်း ကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူ၍အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမရှိ သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤအကြောင်းကြောင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဓမ္မဉ္စဝိဒိတွာစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသောအကုသိုလ်တရား သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသောကုသိုလ် တရားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ တတိယအဓမ္မသုတ္တ

၁၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ သုဂတော၊ ဟ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သောမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွ၍ မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ခေါ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၌။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) ‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဝိတက္ကဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇေယျ နု ခေါ၊ မဝေဘန်နိုင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ ဘိက္ခုနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ ဤအရှင်အာနန္ဒာကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ငါးပါးသောဌာနတို့၌ ဧတဒဂ်ထားသောအားဖြင့် ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုထင်စွာ ပြသောအားဖြင့် ထင်စွာပြတော်မူအပ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်း စွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆေယျာမ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ (ဆဋ္ဌ)၊ မေးရကုန်မူကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာမ ဓာရေဿာမ (ဆဋ္ဌ)၊ မှတ်ဆောင်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၄၀) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ဆိုကြကုန်သနည်း။)

အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ခေါ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူပြီး၍။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဖန်တော်မမူမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူပြီး၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုငါ့တို့အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစရိပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွ၍မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ခေါ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူပြီး၍။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ဝင်တော်မူသနည်း။) ‘အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေဿ၊ ဤအကျဉ်းပြုခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇေယျ နု ခေါ၊ ဝေဘန်နိုင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုငါတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ ဤအရှင်အာနန္ဒာကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ငါးပါးသောဌာနတို့၌ ဧတဒဂ်ထားသောအားဖြင့် ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မာစာရီနဉ္စ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ထင်စွာပြသောအားဖြင့် ထင်စွာ ပြအပ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးရကုန်မူကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဿာမ၊ မှတ်ဆောင်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဝိဘဇတု၊ ဝေဘန်တော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သာရတ္ထိကော၊ အနှစ်ဖြင့် အလိုကို ရှာမှီးခြင်းငှာ။ စရမာနော၊ သွားလော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ရုက္ခဿ၊ သစ်ပင်၏။ မူလံ၊ အမြစ်ကို။ အတိက္ကမ္မေဝ၊ လွန်၍သာလျှင်။ ခန္ဓံ၊ ပင်စည်ကို။ အတိက္ကမ္မဧဝ၊ လွန်၍သာလျှင်။ သာခါပလာသေ၊ အခက်အရွက်၌။ သာရံ၊ အနှစ်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏ဟူ၍။ မညေယျ သေယျထာပိ၊ အောက်မေ့ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣဒံ သမ္ပဒံ၊ ဤအနှစ်ကို ရှာသော ယောကျ်ားတည်းဟူသော ဥပမာ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်လျက်။ တံဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိတဗ္ဗံ၊ မေးလျှောက်အပ်၏ဟူ၍။ မညထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်ဘိ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနံ (ဇာနိတဗ္ဗံ၊) သိအပ်သော အလုံးစုံသောတရားကို။ (သဗ္ဗညုတညဏေန၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့်။) ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ ပဿံ (ပဿိတဗ္ဗံ၊) မြင်အပ်သော တရားအပေါင်းကို။ (သမန္တစက္ခုနာ၊ သမန္တစက္ခုဖြင့်။) ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စက္ခုဘူတော၊ လူတို့၏ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဉာဏဘူတော၊ လူတို့၏ဉာဏ်သဖွယ် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဘူတော၊ လူတို့၏ ဗောဓိပက္ခိယတရားသဖွယ် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဗြဟ္မဘူတော၊ လူတို့၏မဂ်သဖွယ် ဖြစ်တော်မူ၏။ ပတ္တာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ပဝတ္တာ၊ အခါလေးမြင့်သစ္စာလေးပါးကို ဟောတော်မူတတ်၏။ အတ္ထဿ၊ သစ္စာလေးပါးဟူသော အနက်ကို။ နိန္နေတာ၊ ဆောင်တော်မူတတ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒါတာ၊ ပေးတော်မူတတ်၏။ ဓမ္မသာမိ ဓမ္မဿာမီ (ဆဋ္ဌ)၊ တရားကြောင့်လူတို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။ တထာဂတော၊ ဝိပဿီအစရှိသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ကောင်း သောလားခြင်းရှိတော်မူ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ Ä (၄၄၁) ယံ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးလျှောက်ကုန်ရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သော စေဝ ပန ကာလော၊ ထိုထင်ရှားရှိတော်မူသော အခါသည်သာ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားတော်မူရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနံ (ဇာနိတဗ္ဗံ)၊ သိအပ်သော အလုံးစုံသော တရားကို။ (သဗ္ဗညုတဉာဏေန၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ဖြင့်။) ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ ပဿံ (ပဿိတဗ္ဗံ)၊ မြင်အပ်သော တရားအပေါင်းကို။ (သမန္တစက္ခုနာ၊ သမန္တစက္ခုဖြင့်။) ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စက္ခုဘူတော၊ လူတို့၏ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဉာဏဘူတော၊ လူတို့၏ ဉာဏ်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဘူတော၊ လူတို့၏ ဗောဓိပက္ခိယတရားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝတ္တာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ပဝတ္တာ၊ အခါလေးမြင့် သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ အတ္ထဿ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတည်းဟူသော အနက်ကို။ နိန္နေတာ၊ ဆောင်တော်မူတတ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒါတာ၊ ပေးတော်မူတတ်၏။ ဓမ္မသာမိ၊ တရားကြောင့်လူတို့၏ အရှင်မြတ်ဖြစ်တော်မူ၏။ တထာဂတော၊ ဝိပဿီအစရှိသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ လားခြင်းကောင်းတော်မူ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယံ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ အကြင်မြတ်စွာကိုသာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးလျှောက်ကုန်ရာ၏။ ဧတဿ ဘဂဝတာ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သော စေဝ ပန ကာလော၊ ထိုထင်ရှားရှိတော်မူသော အခါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားတော်မူရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာမ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်ရာ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာယသ္မတော အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ငါးပါးသောဌာတို့၌ ဧတဒဂ်ထားတော်မူသော အားဖြင့် ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုထင်စွာပြုသော အားဖြင့် ထင်စွာ ပြအပ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အဂရုံ ကတွာ၊ အလေးမပြုမူ၍။ ဝိဘဇတု၊ ဝေဘန်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယံ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကြင်အကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူပြီး၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်သည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဓမ္မော၊ တရားဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များသောကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသော ကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောအကြံသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသော စကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသော စကားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ Ä (၄၄၂) သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဝါယမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသော တည်ကြည်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသော တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူပြီး၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာကင်္ခမာနာစ ပန၊ အလိုရှိကုန်သော်လည်း။ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးလျှောက်ကုန်ရာ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရောတိ၊ ဖြေကြားတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။)

ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယံ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကြင်အကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဋိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲသွား၍မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံ သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) ‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇေယျ နု ခေါ၊ ဝေဘန်နိုင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၄၃) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မန္တော အာနန္ဒော၊ ဤအရှင်အာနန္ဒာကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ငါးပါးသောဌာနတို့၌ ဧတဒဂ်ထားတော်မူသောအားဖြင့် ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုတင်စွာ ပြသောအားဖြင့် ထင်စွာပြအပ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွတကား။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးလျှောက်ရကုန်မူကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဿာမ၊ မှတ်ဆောင်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိမှာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အပုစ္ဆိမှာ၊ မေးပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဣမေဟိ အာကာရေဟိ၊ ဤအခြင်းအရာတို့ဖြင့်။ ဣမေဟိ ပဒေဟိ၊ ဤပုဒ်တို့ဖြင့်။ ဣမေဟိ ဗျဉ္ဇနေဟိ၊ ဤဝါကျတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ သုဝိဘတ္တော၊ ကောင်းစွာ ဝေဘန်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွကောင်းစွ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ စေပိ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ အကယ်၍လည်း မေးလျှောက်ကုန်ငြားအံ့။ အဟံပိ စ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ ထိုအဓမ္မောစသော စကား၏ အနက်ကို။ အာနန္ဒေန၊ အာနန္ဒာသည်။ ဗျာကတံ ယထာ၊ ဖြေကြားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တံ၊ ထိုအဓမ္မောစသော စကား၏ အနက်ကို။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားရာ၏။ တဿ၊ ထိုအဓမ္မောစသော စကား၏။ ဧသော စေဝ၊ ဤအာနန္ဒာကြားအပ်သော အနက်သည်သာလျှင်။ အတ္ထော၊ အနည်တည်း။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့အာနန္ဒာဖြေကြားတိုင်းသာလျှင်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာမ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ အဇိတသုတ္တ

၁၁၆။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဇိတော၊ အဇိတအမည် ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အဇိကော၊ အဇိကအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပဏ္ဍိတော နာမ၊ ပဏ္ဍိတအမည်ရှိသော။ သဗြဟ္မာစာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုသီတင်းသုံးဘော်သည်။ ယေဟိ၊ အကြင်ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော စိတ္တပ္ပုဒ်တို့ဖြင့်။ အညတိတ္တိယာ၊ သာသနာတော်မှတပါးသော အယူရှိသော တိတ္တိတို့သည်။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဥပါရဒ္ဓါ၊ နှိပ်အပ်ကုန်သည်။ အသ္မာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပရဒ္ဓါဝ၊ နှိပ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တာနိ ပဉ္စမတ္တာနိ စိတ္တဋ္ဌာနသတာနိ၊ ထိုငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော စိတ္တုပ္ပဒ်တို့ကို။ စိန္တိတာနိ၊ ကြံအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၄၄) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဏ္ဍိတဝတ္ထူနိ၊ ပညာရှိသော သူ၏အဖြစ်ငှာ ဖြစ်သော အကြောင်းတို့ကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ၊ အကြင်ပညာရှိသော သူ၏ အဖြစ်ခြင်းငှာ ဖြစ်သော အကြောင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသေယျ၊ ဟောတော်မူရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုပညာရှိသော သူ၏ အဖြစ်ငှာ ဖြစ်သော အကြောင်းကိုဟောတော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ယံ၊ အကြင်ပညာရှိသော သူ၏ အဖြစ်ငှာ ဖြစ်သော အကြောင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသေယျ၊ ဟောတော်မူရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုပညာရှိသော သူ၏ အဖြစ်ငှာ ဖြစ်သော အကြောင်းကို ဟောတော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓာရေဿန္တိ၊ မှတ်ဆောင် ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်သော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဓမ္မိကေန၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ဝါဒေန၊ အယူဖြင့်။ အဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ရေဉ္ဇတိ၊ တပ်နှစ်သက်စေ၏။ တေန၊ ထိုပရိသတ်ဖြင့်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ သာပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ ဘော၊ အချင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံကျယ်သော အသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဓမ္မိကေန၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ဝါဒေန၊ အယူဖြင့်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အဘိနိဂ္ဂဏှတိ၊ နှိပ်၏။ အဘိနိပ္ပီဠေတိ၊ ကြိတ်၏။ တေန စ၊ ထိုတရားနှင့် မလျော်သောအယူဖြင့် လည်း။ အဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ရေဉ္ဇတိ၊ တပ်နှစ်သက်စေ၏။ တေန၊ ထိုတပ်နှစ်သက်စေသော ပရိသတ်ဖြင့်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ သာပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေစွ။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံ ကျယ်သောအသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဓမ္မိကေန၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ဝါဒေန၊ အယူဖြင့်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဝါဒဉ္စ၊ အယူကို လည်းကောင်း။ အဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ရေဉ္ဇတိ၊ တပ်နှစ်သက်စေ၏။ တေန စ၊ ထိုတပ်နှစ်သက်စေသော ပရိသတ်ဖြင့် လည်း။ အဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် မလျော်သော။ သာပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေစွ။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံကျယ်သော အသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်း အရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဓမ္မော၊ တရားဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်း သည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လသည်။ Ä (၄၄၅) ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိပစ္စယာ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဝိမုတ္တိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသော ကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏

‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဓမ္မဉ္စဝိဒိတွာစသောစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါး သော တရား သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ သင်္ဂါရဝသုတ္တ

၁၁၇။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ ပါရိမတီရံ ပါရိမံ တီရံ (ဆဋ္ဌ)၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ ဩရိမတီရံ ဩရိမံ တီရံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ များသောအကြံသည်။ ဩရိမံ တီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောအကြံသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသော စကားသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဝါယမော၊ မှားသောလုံ့လသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမျာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဝါယမော၊ ကောင်းသောလုံ့လသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်း သည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်း သည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည် ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း သည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဣဒံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပါရဂါမိနော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးဟုဆိုအပ်သော ကမ်းတဘက်သို့သွားကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန် ၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ ယာ အယံ ပဇာ၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ တီရမေဝ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကမ်းသို့သာလျှင်။ အနုဓာဝတိ၊ ပြေးသွား၏။ သာ အယံ ပဇာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဗဟု၊ များ၏။

ယေ စ ခေါ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ သမ္မဒက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မေ၊ လောကုတ္တရာတရား၌။ ဓမ္မာနုဝတ္တိနော၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော သီလသမာဓိပညာဟုဆိုအပ်သော ရှေ့အဘို့၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ အလွန်ကူးမြောက်နိုင်ခဲသော တေဘူမကဝဋ်တရားတည်းဟူသော ဤမှာဘက်ကမ်းကို။ တရိတွာ၊ ကူးမြောက်ကုန်၍။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဧဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

Ä (၄၄၆) ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ကဏှဓမ္မံ၊ မည်းညစ်သောအကုသိုလ်တရားကို။ ဝိပ္ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ သုက္ကံ၊ ဖြူစင်သောကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေရာ၏။ ဩကာ၊ တဏှာဖြင့် ကပ်ငြိရာဖြစ်သော ဝဋ်တရားမှ။ အနောကံ၊ တဏှာဖြင့် မကပ်ငြိရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ယတ္ထဝိဝေကေ၊ အကြင်ဝိဝေကသုံးပါး၌။ ဒူရမံ၊ မွေ့လျော်နိုင်ခဲ၏။

တတြ၊ ထိုသုံးပါးသော ဝိဝေက၌။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ အကိဉ္စနော၊ တဏှာတည်းဟူသော ကြောင့်ကြမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ စိတ္တက္လေသေဟိ၊ စိတ်ကိုညစ်ညူးစေတတ်သော အကုသိုလ်တရားတို့မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိယောဒပေယျ၊ ဖြူစင်စေရာ၏။

ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမ္ဗောဓိယင်္ဂေသု၊ သစ္စာလေးပါး၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဒါနပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ စွဲလမ်းခြင်း ကို စွန့်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ခိဏာသ ဝါ၊ ကုန်ပြီးသောအာသဝေါတရားရှိကုနသော။ ဇုတိမန္တော၊ ကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကေ၊ ခန္ဓာစသော လောက၌။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ သဥပါဒိသေသပရိနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဩရိမသီရသုတ္တ

၁၁၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမံ၊ ဤမှာဘက်ဖြစ်သော။ တီရဉ္စ၊ ကမ်းကိုလည်း။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ပါရိမံ၊ ထိုမှာဘက်ဖြစ်သော။ တိရဉ္စ၊ ကမ်းကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာတိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ (သာဓု)၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာတိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ (သာဓု)၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤနမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပါရိဂါမိနော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးဟုဆိုအပ်သော ကမ်း တဘက်သို့သွားကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန် ၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ယာ အယံ ပဇာ၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ တီရမေဝ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်း ဟူသော ကမ်းသို့သာလျှင်။ အနုဓာဝတိ၊ ပြေးသွား၏။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ သာ အယံ ပဇာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ (ဗဟု၊ များ၏။)

ယေ စ ခေါ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ သမ္မဒက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူ အပ်သော။ ဓမ္မေ၊ လောကုတ္တရာတရား၌။ ဓမ္မာနုဝတ္တိနော၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော သီလ သမာဓိ ပညာဟုဆိုအပ်သော ရှေးအဘို့၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကိုကျင့်ကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ အလွန်ကူးမြောက်နိုင်ခဲသော တေဘူမကဝဋ်တရားတည်းဟူသော ဤမှာဘက်ကမ်းကို။ ကရိတွာ၊ ကူးမြောက်၍။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဧဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ကဏှဓမ္မံ၊ မည်းညစ်သောအကုသိုလ်တရားကို။ ဝိပ္ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ သုက္ကံ၊ ဖြူစင်သောကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေရာ၏။ ဩကာ၊ တဏှာဖြင့် ကပ်ငြိရာဖြစ်သော ဝဋ်တရားမှ။ အနောကံ၊ တဏှာဖြင့် မကပ်ငြိရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ယတ္ထ ဝိဝေကေ၊ အကြင်သုံးပါးသော ဝိဝေက၌။ ဒူရမံ၊ မွေ့လျော်နိုင်ခဲ၏။

တတြ၊ ထိုသုံးပါးသောဝိဝေက၌။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ အကိဉ္စနော၊ တဏှာတည်းဟူသော ကြောင့်ကြခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ စိတ္တက္လေသေဟိ၊ စိတ်ကိုညစ်ညူးစေတတ်သော အကုသိုလ်တရားတို့မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိယောဒပေယျ၊ ဖြူစေရာ၏။

ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမ္ဗောဓိယင်္ဂေသု၊ သစ္စာလေးပါး၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး တို့၌။ သမ္မာ၊ အသင့်အားဖြင့်။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဒါနပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ စွဲလမ်းခြင်းကို စွန့်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်၌။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ခီဏာသ ဝါ၊ ကုန်ပြီးသောအာသဝေါရှိကုန်သော။ ဇုတိမန္တော၊ ကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိကုန်၏။ တေ (ဇနာ)၊ ထိုလူတို့သည်။ လောကေ၊ ခန္ဓာစသော လောက၌။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ သဥပါဒိသေသပရိနိဗ္ဗာန်နဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုကုန်သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ပဌမပစ္စောရောဟဏီသုတ္တ

၁၁၉။ Ä (၄၄၇) တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇာဏုသောဏိ ဇာနုဿောနိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဇာဏုဿောဏီ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတော သီသံနဟာတော (သီသနှာတော) (ဆဋ္ဌ)၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးသည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထော၊ ဝတ်သည်ဖြစ်၍။ အလ္လကုသမုဋ္ဌိံ၊ စိမ်းစိုသော သမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာဏုသောဏိံ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ တဒုဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာထံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးသည်ကို။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထံ၊ ဝတ်သည်ကို။ အလ္လကုသမုဋ္ဌိံ၊ စိမ်းစိုသော သမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ၊ တည်သည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဇာဏုသောဏိံ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ တဒုဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးသည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထော၊ ဝတ်သည်ဖြစ်၍။ အလ္လကုသမုဋ္ဌိံ၊ စိမ်းစိုသောသမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဌိတော၊ တည်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဗြဟ္မကုသလံ ဗြာဟ္မဏကုလံ (ဆဋ္ဌ)၊ မြတ်ကုန်သောကုသိုလ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတာ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထာ၊ ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အလ္လေန၊ စိုသော။ ဂေါမယေန၊ နွားချေးဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဩပုဉ္ဇိတွာ၊ သုတ်လိမ်း၍။ ဟရိတေဟိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ ကုသေဟိ၊ သမန်းမြက်တို့ဖြင့်။ ပဝိတ္ထာရေတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ဝေလံ၊ သဲအစု၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုတ်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေ (ဗြဟ္မဏာ)၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ တံ ရတ္တိံ၊ ထိုညဉ့်၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အဉ္ဇလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်သည်ဖြစ်၍။ “(မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ဘဝန္တံ၊ အရှင်မီးကို။ ပစ္စောရောဟာမ၊ သက်ပါကုန်၏။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ဘဝန္တံ၊ အရှင်မီးကို။ ပစ္စောရောဟာမ၊ သက်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဗဟုကေန၊ များစသော။ သပ္ပီတေလနဝနီတေန စ၊ ထောပတ်ဆီဦးဖြင့် လည်း။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ သန္တပ္ပေန္တိ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ တဿာ စ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏လည်း။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဘော ဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ သန္တပ္ပေန္တိ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတာစ ပန၊ တပါးသော အခြင်းအရာ အားဖြင့် ကား။ အရိယဿ၊ ငါဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) သာဓာအာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည် ရှိသော်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအား ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူ ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၄၈) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏာဟိ၊ နာလော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘော၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဇာဏုသောဏိ၊ ဇာဏုသောဏီ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာနာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ခေါ၊ မှားသောအယူ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ မှားသောအယူကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

‘မိစ္ဆာသကပ္ပဿ ခေါ၊ မှားသောအကြံ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့် သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပံ၊ မှားသောအကြံသည်။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပါ၊ မှားသောအကြံမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာဝါစာယ ခေါ၊ မှားသောစကားသည်။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဝါစံ၊ မှားသောစကားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဝါစာယ၊ မှားသောစကားမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ ခေါ၊ မှားသောအမှု၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာကမ္မန္တံ၊ မှားသောအမှုကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တာ၊ မှားသောအမှုမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာအာဇီဝဿ ခေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာအာဇီဝံ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းမှ။ စ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာဝါယာမဿ ခေါ၊ မှားသောလုံ့လ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သား သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဝါယာမံ၊ မှားသောလုံ့လကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမာ၊ မှားသောလုံ့လမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာသတိယာ ခေါ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေဝ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာသတိံ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာသတိယာ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာသမာဓိဿ ခေါ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာသမာဓိံ၊ မှားသော တည်ကြည်ခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိမှာ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

Ä (၄၄၉) “မိစ္ဆာဉာဏဿ ခေါ၊ မှားသောသိခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသော သိခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဉာဏမှာ၊ မှားသောသိခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယာ ခေါ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိံ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယာ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အရိယဿ၊ ငါဘုရား၏။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အညထာ၊ တပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ (ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညထာ စ ပန၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏိယာ၊ ဤမကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်း၏။ သောဠသိံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်တစိတ် ဖြစ်သော။ ကလံ၊ တစိတ်ကို။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ (ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။) နဂ္ဃတိ နာဂ္ဃတိ (ဆဋ္ဌ)၊ မမှီနိုင်။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ သီတင်းသည်ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယပစ္စောရောဟဏီသုတ္တ

၁၂၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏိံ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်ကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုမြတ်သောကုသိုလ်ကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယာ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေဝ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ မှားသောအယူကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပဿ၊ မှားသောအကြံ၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဝါစာယ၊ မှားသောစကား၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာကမ္မန္တဿ၊ မှားသောအမှု၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာအာဇီဝဿ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်း၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဝါယာမဿ၊ မှားသောလုံ့လ၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာသတိယာ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်း၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာသမာဓိဿ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်း၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဉာဏဿ၊ မှားသောသိခြင်း၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယာ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိံ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယာ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ အရိယာ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပုဗ္ဗင်္ဂမသုတ္တ

၁၂၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) အရုဏုဂ္ဂံ၊ အကြင်အရုဏ်တက်ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ အရုဏုဂ္ဂံ၊ ဤအရုဏ်သက်ခြင်းသည်။ ဥဒယတော၊ ထက်လက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပုဗ္ဗင်္ဂမံ၊ ရှေးသွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ အရုဏုဂ္ဂံ၊ ဤအရုဏ်တက်ခြင်းသည်။ ပုဗ္ဗနိမိတ္တံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော အကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်ကောင်းသောအယူသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ (ဧသာ) သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဤကောင်းသောအယူသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ပုဗ္ဗင်္ဂမံ (ပုဗ္ဗင်္ဂမာ)၊ ရှေးသွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ (ဧသာ) သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဤကောင်းသောအယူသည်။ ပုဗ္ဗနိမိတ္တံ (ပုဗ္ဗနိမိတ္တာ)၊ ရှေး၌ဖြစ်သောအကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿ၊ ကောင်းသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပဿ၊ ကောင်းသော အကြံရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါစဿ၊ ကောင်းသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ Ä (၄၅၀) သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တဿ၊ ကောင်းသောအမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသောအသက်မွေးခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာအာဇီဝဿ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါယာမဿ၊ ကောင်းသောလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသတိဿ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသော တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဉာဏဿ၊ ကောင်းသော သိခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း သည်။ ပဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အာသဝက္ခယသုတ္တ

၁၂၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်မျးစွာ ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားလည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုလည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသော လုံ့လပြုခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသော တည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်း လည်းကောင်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန် သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ပစ္စောရောဟဏိဝဂ္ဂေါ၊ ပစ္စောရောဟဏိဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုပစ္စောရောဟဏိဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ အဓမ္မာ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အဓမ္မ အနတ္ထ သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော ဓမ္မ အတ္ထတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အဇိတော၊ အဇိတအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်၏လျှောက်ထားခြင်းကိုအရင်းပြု၍ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော ဓမ္မအတ္ထတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါရဝေါ စ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော ပုဏ္ဏား၏ လျှောက်ထားခြင်းကြောင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော ဤမှာဘက်ကမ်းသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဩရိမံ၊ ရဟန်းတို့အားမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော ဤမှာဘက်ကမ်းသမ္မာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ဆယ်ပါးသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသဖွယ်ဖြစ်သော တရားတို့ကိုဟောရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ စေဝ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော မြတ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ကုသိုလ်တရားတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗင်္ဂမံ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၏ ရှေ့သွားဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အာသဝေါ စ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းငှာ ပွားစေအပ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားတို့ကိဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

(၁၃) ၃၊ ပရိသုဒ္ဓဝဂ္ဂ

၁၊ ပဌမသုတ္တ

၁၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင် ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော မြင်ခြင်း လည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော ကြံခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုခြင်း လည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုကို ပြုခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်း သော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်း လည်းကောင်း။ သမာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းခြင်း လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်ဖြူစင်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယသုတ္တ

၁၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပ္ပန္နာ၊ ရှေး၌မဖြစ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော မြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနုပ္ပန္နာ၊ ရှေး၌မဖြစ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ တတိယသုတ္တ

၁၂၅။ Ä (၄၅၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟပ္ဖလော၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သော။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသင်ရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော မြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းစွာနှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်သော။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသင်ရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ စတုတ္ထသုတ္တ

၁၂၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဝိနယပရိယောသာနာ၊ တပ်ခြင်းကို ဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတနဝိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒေါသဝိနယပရိယောသာနာ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို ဖျောက်ခြင်း အဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ မောဟဝိနယာပရိယောသာနာ၊ တွေဝေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော မြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဝိနယပရိယောသာနာ၊ တပ်ခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒေါသပရိဝိနယပရိယောသာနာ၊ ပြစ်မှားခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ မောဟဝိနယပရိယောသာနာ၊ တွေဝေခြင်းကို ဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပဉ္စမသုတ္တ

၁၂၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျှင် ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းမြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ န သံဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျှင် ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ နသံဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဆဋ္ဌသုတ္တ

၁၂၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပ္ပန္နာ၊ ရှေး၌မဖြစ်ကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနုပ္ပန္နာ၊ ရှေး၌မဖြစ်ကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ သတ္တမသုတ္တ

၁၂၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုး ရှိကုန်သော။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသောအာနိသင်ရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိကုန်သော။ မဟာနိသံသာ၊ ကြိးသောအာနိသင်ရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့တည်း။ သုဂတိဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ အဋ္ဌမသုတ္တ

၁၃၀။ Ä (၄၅၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဝိနယပရိယောသာနာ၊ တပ်ခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိ ကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလိကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ် ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒေါသဝိနယပရိယောသာနာ၊ ပြစ်မှားခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညာတ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ မောဟဝိနယပရိယောသာနာ၊ တွေဝေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းစွာ မြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဂဝိနယပရိယောသာနာ၊ တပ်ခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်က၈ုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒေါသဝိနယပရိယောသာနာ၊ ပြစ်မှားခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းအဆုံးရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ မောဟဝိနယပရိယောသာနာ၊ တွေဝေခြင်းကိုဖျောက်ခြင်း အဆုံးရှိကုန်သော။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ နဝမသုတ္တ

၁၃၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျှင် ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ န သံဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော မြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလိကတာ၊ အကြိမ်မျာစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သုဂတဝိနယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်လျှင် ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ချုပ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဥပသမာယ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ နသံဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒသမသုတ္တ

၁၃၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆတ္တာ၊ မိစ္ဆတ္တတရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောကြံလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသတိ၊ များသောအောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ များသော တည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆတ္တာ၊ မိစ္ဆတ္တတရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ဧကဒသမသုတ္တ

၁၃၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မတ္တာ၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောတရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော ကြံခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသော စကားလည်းကောင်း။ သမာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုလည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမ္မတ္တာ၊ မဖောက်ပြန်သောသဘောရှိသော တရားတို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကဒသမသုတ်ပြီး၏။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပရိသုဒ္ဓဝဂ္ဂေါ၊ ပရိသုဒ္ဓဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၄) ၄၊ သာဓုဝဂ္ဂ

၁၊ သာဓုသုတ္တ

၁၃၄။ Ä (၄၅၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာဓုဉ္စ၊ ကောင်းသော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အသာဓုဉ္စ၊ မကောင်းသော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြ ကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော် မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသာဓု၊ မကောင်းသော တရားသည်။ ကတမော စ ကတမဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောကြံလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောအသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသတိ၊ များသောအောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ များသောတည်ကြည်ခြင်း လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဉာဏံ၊ မှားသောသိခြင်းလည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်း လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ အသာဓု၊ မကောင်းသောတရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု၊ ကောင်းသော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည် လည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုလည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လ ပြုခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းလည်းကောင်။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ သာဓု၊ ကောင်းသော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ အရိယဓမ္မသုတ္တ

၁၃၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယဓမ္မဉ္စ၊ မြတ်သော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနရိယ ဓမ္မဉ္စ၊ မမြတ်သော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုမြတ်သော တရားမမြတ်သော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုမြတ်သော တရား မမြတ်သော တရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယော၊ မြတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အရိယော၊ မြတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ အကုသလသုတ္တ

၁၃၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အကုသလဉ္စ၊ အကုသိုလ်တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကုသလဉ္စ၊ ကုသိုလ်တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်တရား သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ အတ္ထသုတ္တ

၁၃၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးစီးပွားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးစီးပွားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားမဟုတ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားမဟုတ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားရှိသော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဓမ္မသုတ္တ

၁၃၈။ Ä (၄၅၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မော၊ ကောင်းသော အယူသည် လည်းကောင်း။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သာသဝသုတ္တ

၁၃၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာသဝံ၊ အာသဝေါတရား၏ အာရုံဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနာသဝံ၊ အာဝေါ၏ အာရုံမဟုတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာသဝေါ၊ အာသဝေါ၏ အာရုံဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်း သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သာသဝေါ၊ အာသဝေါ၏ အာရုံဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါ၏ အာရုံမဟုတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါ၏ အာရုံမဟုတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ သာဝဇ္ဇသုတ္တ

၁၄၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝဇ္ဇော၊ အပြစ်ရှိသော။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည် လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်း ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစ ရှိသော တရားကို။ သာဝဇ္ဇော၊ အပြစ်ရှိသော။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနဝဇ္ဇော၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနဝဇ္ဇော၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ တပနီယသုတ္တ

၁၄၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အထ ပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌မပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရာသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစ ရှိသော တရားကို။ တပနီယော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ ပနီယော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌မပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အတပနီယော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အာစယဂါမိသုတ္တ

၁၄၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အာစယဂါမိံ၊ စုတိပဋိသန္ဓေကိုရောက် စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အပစယဂါမိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစဂါမီ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစ ရှိသော တရားကို။ အာစယဂါမီ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ Ä (၄၅၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပစယဂါမီ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အပစယဂါမီ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုက္ခုဒြယသုတ္တ

၁၄၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဆင်းရဲဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သုခုဒြယံ၊ ချမ်းသာဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခုဒြယော၊ ဆင်းရဲဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်း ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစ ရှိသော တရားကို။ ဒုက္ခုဒြယော၊ ဆင်းရဲဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခုဒြယော၊ ချမ်းသာဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သုခုဒြယော၊ ချမ်းသာဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ဒုက္ခဝိပါကသုတ္တ

၁၄၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ မကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သုခဝိပါကံ၊ ကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခဝိပါကော၊ မကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ဒုက္ခဝိပါကော၊ မကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခဝိပါကော၊ ကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သုခဝိပါကော၊ ကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကဒသသုတ်ပြီး၏။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ သာဓုဝဂ္ဂေါ၊ သုဓုဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၅) ၅၊ အရိယဝဂ္ဂ

၁၊ အရိယမဂ္ဂသုတ္တ

၁၄၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယမဂ္ဂံ၊ မြတ်သောခရီးသဖွယ် ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနရိယမဂ္ဂံ၊ မမြတ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယော၊ မြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အရိယော၊ မြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ကဏှမဂ္ဂသုတ္တ

၁၄၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကဏှမဂ္ဂံ၊ မည်းညစ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့။ သုက္ကမဂ္ဂံ၊ ဖြူစင်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏှမဂ္ဂေါ၊ မည်းညစ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) Ä (၄၅၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ကဏှမဂ္ဂေါ၊ မည်းညစ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုက္ကနမဂ္ဂေါ၊ ဖြူစင်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သုက္ကမဂ္ဂေါ၊ ဖြူစင်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ သဒ္ဓမ္မသုတ္တ

၁၄၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ တရားဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသဒ္ဓမ္မော၊ မသူတော်တို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အသဒ္ဓမ္မော၊ မသူတော်တို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ သပ္ပုရိသဓမ္မသုတ္တ

၁၄၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သပ္ပုရိသဓမ္မဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အသပ္ပုရိသဓမ္မဉ္စ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အသပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်း သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗသုတ္တ

၁၄၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အာသေဝိတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အာသေဝိတဗ္ဗံ၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န အာသေဝိတဗ္ဗံ၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န အာသေဝိတဗ္ဗံ၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ န အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မှိဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဘာဝေတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၁။ Ä (၄၅၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘာဝေထဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဘာဝေတဗ္ဗော၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ နဘာဝေတဗ္ဗော၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝေတဗ္ဗော၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ဘာဝေတဗ္ဗော၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဗဟုလီကာတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဗဟုလီကာတဗ္ဗံ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ဗဟုလီကာတဗ္ဗံ၊ အကြိမ်များစွာ မပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ နဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ မပြု အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟုလိကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ ဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အနုဿရိတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနုဿရိတဗ္ဗံ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န အနုဿရိတဗ္ဗံ၊ အဖန်တလဲလဲမအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲမအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည် လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ နအနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲ မအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဝိမုတ္တိယော၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲ မအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ သစ္ဆိကာတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိယော၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော တရားကို။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အရိယဝဂ္ဂေါ၊ အရိယဝဂဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ သညာပဏ္ဏာသကော၊ သညာပဏ္ဏာသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

စတုတ္ထပဏ္ဏာသက

(၁၆) ၁၊ ပုဂ္ဂလဝဂ္ဂ

၁၊ သေဝိတဗ္ဗသုတ္တ

၁၅၅။ Ä (၄၅၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သနည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပေါ၊ မှားသောအကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မှားသောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာကမ္မန္တော၊ မှားသောအမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝါယာမော၊ မှားသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသတိ၊ မှားသောအောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မှားသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဉာဏံ မိစ္ဆာဉာဏီ (ဆဋ္ဌ)၊ မှားသောသိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ၊ မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သနည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အာကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဉာဏံ သမ္မာဉာဏီ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ၁၂၊ ပဇိတဗ္ဗာဒိသုတ္တ

၁၅၆၊ ၁၆၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဘဇိတဗ္ဗော၊ မဆည်းကပ်အပ်။ ပ။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

န ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲလုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် မဆည်းကပ်အပ်။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲလုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် ဆည်းကပ်အပ်၏။ ပ။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

န ပုဇ္ဇော၊ မပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဇ္ဇော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

န ပါသံသော၊ မချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

အပ္ပဋိဿော၊ တုကပ်ဝပ်ကျိုးနွံ့ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပဋိဿော၊ တုပ်ဝပ်ကျိုးနွံ့ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

န အာရာဓကော၊ မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓကော၊ နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

န ဝိသုဇ္ဈတိ၊ မစင်ကြယ်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။ ပ။

နမဝသုတ်ပြီး၏။

မာန (မာနန္တော)၊ မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍။ နာဓိဘောတိ၊ မခံစားရ။ မာနံ (မာနန္တော)၊ မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍။ အဓိဘောတိ၊ ခံစားရ၏။ ပ။ ပညာ၊ ပညာသည်။ န ဝဍ္ဎတိ၊ မတိုးပွား။ ပညာယ၊ ပညာသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ တိုးပွား၏။ ပ။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဗဟုံ၊ များစွာ။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသောလုံ့လပြုခြင်းသည်။ Ä (၄၅၉) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းသော သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပုဂ္ဂလဝဂ္ဂေါ၊ ပုဂ္ဂလဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၇) ၂၊ ဇာဏုသောဏိဝဂ္ဂ

ဗြာဟ္မဏပစ္စောရောဟဏီသုတ္တ

၁၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇာဏုသောဏီ၊ ဇာဏုသောဏီ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးသည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထော၊ ဝတ်သည်ဖြစ်၍။ အလ္လကုသမုဋ္ဌိံ၊ စိုစွတ်သောသမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက် ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာဏုသောဏိံ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ တဒဟုပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွရေချိုးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအဆုံကို။ နိဝတ္ထံ၊ ဝတ်သည်ကို။ အလ္လကုသမုဋ္ဌိံ၊ စိုစွတ်သောသမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ၊ တည်သည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင် တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဇာဏုသောဏိံ၊ ဇာဏုသောစီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွရေချိုးသည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထော၊ ဝတ်သည်ဖြစ်၍။ အလဒကုသမဋ္ဌိံ၊ စိုစွတ်သောသမန်းမြက်ဆုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဌိတော၊ ရပ်တည်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဗြာဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ကိံ နု၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြာဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သီသံနှာတာ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ခေါမယုဂံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးအစုံကို။ နိဝတ္ထာ၊ ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အလ္လေန၊ စိုသော။ ဂေါမယေန၊ နွားချေးဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဩပုဉ္ဆိတွာ၊ သုတ်လိမ်း၍။ ဟရိတေဟိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ ကုသေဟိ၊ သမန်းမြက်တို့ဖြင့်။ ပဝိတ္ထာရေတွာ ပတ္ထရိတွာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ဝေလံ၊ သဲအစု၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုတ်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ တံ ရတ္တိံ၊ ထိုညဉ့်၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပဉ္ဇလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်သည်ဖြစ်၍။ “(မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ဘဝန္တံ၊ အရှင်မီးကို။ ပစ္စောရောဟာမ၊ သက်ပါကုန်၏။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ဘဝန္တံ၊ အရှင်မီးကို။ ပစ္စောရောဟာမ၊ သက်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ န မဿန္တိ၊ ရှိးခိုးကြကုန်၏။ ဗဟုကေန၊ များစွာသော။ သပ္ပီတေလနဝနီတေန စ၊ ထောပတ် ဆီ ဆီဦးဖြင့် လည်း။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ သန္တပ္ပေန္တိ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ တဿာ စ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏လည်း။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ သန္တပ္ပေန္တိ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ သန္တပ္ပေန္တိ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အညထာ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညထာစ ပန၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အရိယဿ၊ ငါဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ Ä (၄၆၀) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သာဓုအာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဒေသိယမာနော၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။) အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်း အရာအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏာဟိ၊ နာလော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောဟိ၊ နှလုံးသွင်းလော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘော၊ အရှင်။ ဧဝံ၊ ကောင်း ပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဇာဏုသောဏိ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိ သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာနာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါဏာတိပါတဿ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ အဒိန္နာဒါနဿ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ သို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရားတပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရဿ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာေျကုန်သော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ မုသာဝါဒဿ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မုသာဝါဒံ၊ ချွတ်ယွင်း ဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားကို ဆိုခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ပိသုဏံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ သပ္ဖပ္ပလာပဿ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သောသီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်း အစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ သပ္ဖပ္ပာလာပံ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသီတာ မိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

Ä (၄၆၁) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အဘိဇ္ဈာယ၊ သူတပါးတို့၏ စီးပွားချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင်ကြံခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ အဘိဇ္ဈံ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အဘိဇ္ဈာယ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ကိုရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗျာပါဒဿ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ဗျာပါဒံ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ မှားသောအယူကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အရိယဿ၊ ငါဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အညတာ၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညထာ စ ပန၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ဣမိဿာ ပစ္စောရောဟဏိယာ၊ ဤမကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်း၏။ သောဠသိံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်တစိတ်ဖြစ်သော။ ကလံ၊ အစိတ်ကို။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ သက်ခြင်းသည်။ နဂ္ဃတိ၊ မမှီနိုင်။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပေစွ။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ အရိယာပစ္စောရောဟဏီသုတ္တ

၁၆၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏိံ၊ မကောင်းသော အမှုမှ သက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ (ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်ကို။) ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုမြတ်သောကုသိုလ်တရားကို။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်သော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယာ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသောအမှုမှ ကင်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ (ဗြဟ္မကုသလံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်သည်။) ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါဏာတိပါတဿ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ အဒိန္နာဒါနဿ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေး အပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရဿ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ (ကာမေသုမိစ္ဆာစာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

Ä (၄၆၂) ခေါ၊ စင်စစ်။ မုသာဝါဒဿ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ သပ္ဖပ္ပလာပဿ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်း၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသီတာမိဖုရားကို ဆောယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ အဘိဇ္ဈာယ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်း၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာယ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရ့မက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗျာပါဒဿ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသ၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဗျာပါဒါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။

“ခေါ၊ စင်စစ်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူ၏။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော၊ ထိုငါဘုရား၏တပည့်သားသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ မှားသောအယူကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူမှ။ ပစ္စောရောဟတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားအပေါင်းကို။ အရိယာ၊ မြတ်သော။ ပစ္စောရောဟဏီ၊ မကောင်းသော အမှုမှသက်ခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ သင်္ဂါရဝသုတ္တ

၁၆၉။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းဟူသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက် ကမ်းမည်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရော၊ ကာမဂုဏ်၌မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ဆိုခြင်း သည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုမမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပိသုဏာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသီတာမိဖုရားကို ဆောင်ယူခြင်း အစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အနဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် မကြံခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို မဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော အဒေါသသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်လျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၄၆၃) မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပါရိဂါမိနော၊ လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးဟုဆိုအပ်သော ကမ်းတဘက်သို့သွားကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ (ယာ) အယံ ပဇာ၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ တီရမေဝ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကမ်းသို့သာလျှင်။ အနုဓာဝတိ၊ ပြေးသွား၏။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ (သာ အယံ ပဇာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဗဟု၊ များ၏။)

ယေ စ ခေါ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ သမ္မဒက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မေ၊ လောကုတ္တရာတရား၌။ ဓမ္မာနုဝတ္တိနော၊ လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိပညာဟုဆိုအပ်သော ရှေးအဘို့၌ ဖြစ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ပစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ အလွန်ကူးမြောက်နိုင်ခဲ့သော တေဘုမ္မကတရားတည်းဟူသော ဤမှာဘက်ကမ်းကို။ တရိတွာ၊ ကူးမြောက်၍။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဧဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ကဏှဓမ္မံ၊ မည်းညစ်သောအကုသိုလ်တရားကို။ ဝိပ္ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ သုက္ကံ၊ ဖြူစင်သောကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေရာ၏။ ဩကာ၊ တဏှာဖြင့် ကပ်ငြိရာဖြစ်သော ဝဋ်တရားမှ။ အနောကံ၊ တဏှာဖြင့် မကပ်ငြိရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ယတ္ထ ဝိဝေကေ၊ အကြင်သုံးပါးသောဝိဝေက၌။ ဒူရမံ၊ မွေ့လျော်နိုင်ခဲ၏။

တတြ၊ ထိုသုံးပါးသောဝိဝေက၌။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ အကိဉ္စနော၊ တဏှာတည်းဟူသော ကြောင့်ကြမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ စိတ္တက္လေသေဟိ၊ စိတ်ကိုညစ်ညူးစေတတ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိယောဒပေယျ၊ ဖြူစင်စေရာ၏။

ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမ္ဗောဓိယင်္ဂေသု၊ သစ္စာလေးပါး၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဒါနပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ စွဲလမ်းခြင်းကို စွန့်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသောအာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါတရားရှိကုန်သော။ ဇုတိမန္တော၊ ကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကေ၊ ခန္ဓာစသောလောက၌။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ သဥပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဩရိမသုတ္တ

၁၇၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမံ၊ ဤမှာဘက်ဖြစ်သော။ တီရဉ္စ၊ ကမ်းကိုလည်း။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ပါရဂိမံ၊ ထိုမှာဘက်ဖြစ်သော။ တီရဉ္စ၊ ကမ်းကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားစကားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ြ့ဖင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရော၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပိသုဏာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကို ဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အနဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် မကြံခြင်းသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးကြောင်း ဖြစ်သော ဒေါသသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ အဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုမဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော အဒေါသသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩရိမတီရံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်း သည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင် တည်း။ ပါရိမတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည်။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

မနုဿေသူ၊ လူတို့တွင်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပါရဂါမိနော၊ လောကုတ္တရာတရားကိုပါး တည်းဟူသော ကမ်းတဘက်သို့သွားကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ (ယာ) အယံ ပဇာ၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ တီရမေဝ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကမ်းသို့သာလျှင်။ အနုဓာဝတိ၊ ပြေးသွား၏။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါး။ (သာ အယံ ပဇာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဗဟု၊ များ၏။)

ယေ စ ခေါ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ သမ္မဒက္ခတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မေ၊ လောကုတ္တရာ တရား၌။ ဓမ္မာနုဝတ္တိနော၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော သီလသမာဓိပညာဟုဆိုအပ်သော ရှေးအဘို့၌ ဖြစ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ အလွန်ကူးမြောက် နိုင်ခဲသော တေဘူမကဝဋ်တရားတည်းဟူသော ဤမှာဘက်ကမ်းကို။ (တရိတွာ၊ ကူးမြောက်၍။) ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဧဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

Ä (၄၆၄) ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ကဏှဓမ္မံ၊ မည်းညစ်သောအကုသိုလ်တရားကို။ ဝိပ္ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ သုက္ကံ၊ ဖြူစင်သောကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေရာ၏။ ဩကာ၊ တဏှာဖြင့် ကပ်ငြိရာဖြစ်သော ဝဋ်တရားမှ။ အနောကံ၊ တဏှာဖြင့် မကပ်ငြိရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ယတ္ထ ဝိဝေကေ၊ အကြင်ဝိဝေကသုံးပါး၌။ ဒူရမံ၊ မွေ့လျော်နိုင်ခဲ၏။

တတြ၊ ထိုသုံးပါးသောဝိဝေက၌။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ အကိဉ္စနော၊ တဏှာတည်းဟူသော ကြောင့်ကြခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ စိတ္တက္လေသေဟိ၊ စိတ်ကိုညစ်ညူးစေတတ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိယောဒပေယျ၊ ဖြူစင်စေရာ၏။

ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမ္ဗောဓိယင်္ဂေသု၊ သစ္စာလေးပါး၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဒါနပဋိနိဿေဂ္ဂေ၊ စွဲလမ်းခြင်းကိုစွန့်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်၌။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသောအာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသောအာသဝေါတရားရှိကုန်သော။ ဇုတိမန္တော၊ ကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကေ၊ ခန္ဓာစသောလောက၌။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ သဥပါဒိသေသပရိနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပဌမအဓမ္မသုတ္တ

၁၇၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည် ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္တဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်လည်းကောင်း။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်လည်းကောင်း။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်လည်းကောင်း။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားလည်းကောင်း။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားလည်းကောင်း။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကို ဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤပါဏာတိပါတ အစရှိသော တရားကို။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ် နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်လည်းကောင်း။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားလည်းကောင်း။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားလည်းကောင်း။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကို ဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော တရားကို။ ဓမ္မော စ၊ တရားဟူ၍လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်ခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤအဓမ္မဉ္စဝိဒိတွာအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤသူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းအစရှိသော တရားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဒုတိယအဓမ္မသုတ္တ

၁၇၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးမရှိ သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ Ä (၄၆၅) ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွတော်မူ၍မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်နည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအား ဖြင့်။ ဣဒံ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) ‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ မကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဘိဝဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇေယျ နု ခေါ၊ ဝေဘန်နိုင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုမှနောက်၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ ဤအရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုထင်စွာ ပြအပ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးရကုန်မူကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။) နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဿာမ၊ မှတ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မတာ မဟာကစ္စာနေန၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်န်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်သည်။)

အာဝုသော ကစ္စာန၊ ငါ့ရှင်မဟာကစ္စည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၌။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ မကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွတော်မူ၍မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌယာ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ Ä (၄၆၆) သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇေယျ နု ခေါ၊ ဝေဘန်နိုင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုငါတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ ဤအရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရိနဉ္စ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော် မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်း စွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးရကုန်မူကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနေ၊ မှတ်အပသည်ရှိသော်။) နော၊ ငါတို့အား။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဿာမ၊ မှတ်ရကုန်မူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဝိဘဇတု၊ ဝေဘန်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သာရတ္ထိကော၊ အနှစ်ဖြင့် အလိုရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သာရံ၊ အနှစ်ကို။ ဂဝေသီ၊ ရှာမှီးလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရပရိယေသနံ၊ အနှစ်ကို ရှာမှီးခြင်းငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ မဟတော၊ ကြီးစွာသော။ တိဋ္ဌတော၊ တည်သော။ သာရဝတော၊ အနှစ်ရှိသော။ ရုက္ခဿ၊ သစ်ပင်၏။ မူလံ၊ အမြစ်ကို။ အတိက္ကမ္မေဝ၊ လွန်၍သာလျှင်။ ခန္ဓံ၊ ပင်စည်ကို။ အတိက္ကမ္မေဝ၊ လွန်၍သာလျှင်။ သာခါပလာသေ၊ အခက်အရွက်၌။ သာရံ၊ အနှစ်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏ဟူ၍။ မညေယျ သေယျထာပိ၊ အောက်မေ့ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဣဒံ သမ္ပဒံ၊ ဤအနှစ်ကို ရှာမှီးသောယောကျ်ားတည်းဟူသော ဥပမာ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္မုခိဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်လျက်။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ကို။ အတိက္ကမိတွာ အတိသိတွာ (ဆဋ္ဌ)၊ လွန်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိတဗ္ဗံ၊ မေးမြန်းအပ်၏ဟူ၍။ မညေယျာထ မညေထ (ဆဋ္ဌ)၊ အောက်မေ့ကြကုန်ရာ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနံ (ဇာနိတဗ္ဗံ)၊ သိအပ်သော အလုံးစုံသော တရားအပေါင်းက၈ို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ ပဿံ (ပဿိတဗ္ဗံ)၊ မြင်အပ်သော တရားအပေါင်းကို။ သမန္တစက္ခုနာ၊ သမန္တစက္ခုဖြင့်။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စက္ခုဘူတော၊ လူတို့၏ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဉာဏဘူတော၊ လူတို့၏ ဉာဏ်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဘူတော၊ လူတို့၏ ဗောဓိပက္ခိယတရားသဖွယ် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဗြဟ္မဘူတော၊ လူတို့၏ မဂ်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝတ္တာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ပဝတ္တာ၊ အခါလေးမြင့် သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ အတ္ထဿ၊ သစ္စာလေးပါးတည်းဟူသော အနက်ကို။ နိန္နေတာ၊ ဆောင်တော်မူတတ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒါတာ၊ ပေးတော်မူတတ်၏။ ဓမ္မသာမိ၊ တရားကြောင့် လူနတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။ တထာဂတော၊ ဝိပဿိအစရှိသော ဘုရားတို့ကဲ့သို့ လာခြင်းကောင်းတော်မူ၏။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ ယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထွံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးလျှောက်ကုန်ရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သော စေဝ ပန ကာလော၊ ထိုထင်ရှားတော်မူသော အခါသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားတော်မူရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အာဝုသော ကစ္စာန၊ ငါ့ရှင်ကစ္စည်း။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနံ (ဇာနိတဗ္ဗံ)၊ သိအပ်သော အလုံးစုံသော တရားအပေါင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ ပဿံ (ပဿိတဗ္ဗံ)၊ မြင်အပ်သော တရားအပေါင်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ စက္ခုဘူတော၊ လူတို့၏ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ လူတို့၏ ဉာဏ်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဘူတော၊ လူတို့၏ ဗောဓိပက္ခိယတရားသဖွယ် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဗြဟ္မဘူတော၊ လူတို့၏ မဂ်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝတ္တာ၊ သစ္စာလေးပါးတရား ကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ပဝတ္တာ၊ အခါလေးမြင့် သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ အတ္ထဿ၊ သစ္စာလေးပါးတည်း ဟူသော အနက်ကို။ နိန္နေတာ၊ ဆောင်တော်မူတတ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒါတာ၊ ပေးတော်မူတတ်၏။ ဓမ္မသာမိ၊ တရားကြောင့် လူနတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။ တထာဂတော၊ ဝိပဿိအစရှိသော ဘုရားတို့ကဲ့သို့ လာခြင်းကောင်းတော်မူ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယံ ဘဂဝန္တံ ယေဝ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးလျှောက်ကုန်ရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သော စေဝ ပန ကာလော၊ ထိုထင်ရှားတော်မူသော အခါသည် သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။) နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရေယျ၊ ဖြေကြားရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာမ၊ မှတ်နိုင်ကုန်ရာ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီးတင်းသုံးဘော်တို့သည် လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ ပြတော်မူအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ ဝေဘန်တော်မမူအပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤအကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ အဂရုံ ကရိတွာ၊ အလေးမပြုမူ၍။ ဝိဘဇတု၊ ဝေဘန်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

Ä (၄၆၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ကစ္စည်း။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာကစ္စာနဿ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။)

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယံ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကြင်အကျဉ်းပြခြင်း မာတိကာကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဘန်တော်မမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်သည် မည်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ပါဏာတိပါတပစ္စယာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသော အကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ စ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသောကုသိုလ်တရား အပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အဒိန္နာဒါနာပစ္စယာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤအရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤအရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရော၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရပစ္စယာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရပစ္စယာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသော အကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မုသာဝါဒပစ္စယာ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သောများစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ စ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ် တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပိသုဏာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ပိသုဏာဝါစာပစ္စယာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောများစွာသောအကုသိုလ်တရား အပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ စ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှကြဉ်ရှောင်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သောများစွာသောကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

Ä (၄၆၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ဖရုသယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဖရုသာဝါစာပစ္စယာ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ စ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် များစွာသောကုသိုလ်ပွားစေခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သော တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်း အစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်သည်မည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပပစ္စယာ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော သီတာမိဖုရားကိုဆောင်ယူခြင်းအစရှိသော ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သောများစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ စ၊ အကြဉ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းအကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသို့ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အနဘိဇ္ဈာ၊ သူတပါးတို့၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုရှေးရှုမက်မောသော အားဖြင့် မကြံခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ အဘိဇ္ဈာပစ္စယာ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသူတပါးစည်းစိမ်ကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် ကြံခြင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမမည်။ အနဘိဇ္ဈာပစ္စယာ စ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုမမက်မောခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဘာဝနာ၏ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဗျာပါဒေါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမမည်။ အဗျာပါဒေါ၊ အမျက်မထွက်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဗျာပါဒပစ္စယာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤအမျက်ထွက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်များစွာကုန်သော ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမမည်။ အဗျာပါဒပစ္စယာ စ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ပြည့်စုံ ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဘာဝနာ၏ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမမည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်များစွာ ကုန်သော ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမမည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စာယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဘာဝနာ၏ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယံ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကြင်ဥဒ္ဒေသကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ အကြဉ်းညွှန်ပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ အကျဉ်းပြအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ မဝေဘန်အပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤဥဒ္ဒေသ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာကင်္ခမာနာ စ ပန၊ အလိုရှိကုန်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ ယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ မေးလျှောက်ကြကုန်လော။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနေ၊ ဆောင်အပ်သည် ရှိသော်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရောတိ၊ ဖြေကြားတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာ အားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာကစ္စာနဿ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်း၏။ ဘာသိတံ၊ ပြောဆိုအပ်သော စကားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) Ä (၄၆၇) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယံ ဥဒ္ဒေသံ၊ အကြင်ဥဒ္ဒေသကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ အကျဉ်းညွှန်းပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်တော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲသွား၍မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ၊ ဤအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဣဒံ ဥဒ္ဒေသံ၊ ဤဥဒ္ဒေသကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ အကျဉ်းညွှန်းပြတော်မူ၍။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘဇိတွာ၊ မဝေဘန်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ (ကိံ ပဝိဋ္ဌော၊ အဘယ်သို့ ဝင်တော်မူသနည်း။) ‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ အကျဉ်းပြအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ မဝေဘန်အပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤဥဒ္ဒေသ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိဘဇေယျနု ခေါ၊ ဝေဘန်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတံ၊ ဤအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ သတ္ထု စေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သံဝဏ္ဏိတော၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနဉ္စ၊ သီးတင်းသုံးဘော် တို့သည်လည်း။ သမ္ဘာဝိတော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ထင်စွာပြသောအားဖြင့် ထင်စွာပြအပ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌဿ၊ အကျဉ်းပြအပ်သော။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အဝိဘတ္တဿ၊ မဝေဘန်အပ်သော။ ဣမဿ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ဤဥဒ္ဒေသ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိဘဇိတုံ၊ ဝေဘန်ခြင်းငှာ။ ပဟောတိ စ၊ စွမ်းလည်းစွမ်းနိုင်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုမဟာကစ္စည်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ကြကုန်စို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ပဋိပုစ္ဆေယျာမ၊ မေးကြကုန်စို့။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ (ဓာရိယမာနော၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။) နော၊ ငါတို့အား။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဿာမ၊ ဆောင်ကုန်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရှင်မဟာကစ္စည်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိမှာ၊ ကပ်ကြပါကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ အပုစ္ဆိမှာ၊ မေးပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ အာယသ္မတာ မဟာကစ္စာနေန၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ ဣမေဟိ အက္ခရေဟိ၊ ဤအက္ခရာတို့ဖြင့် ၎င်း။ ဣမေဟိ ပဒေဟိ၊ ဤပုဒ်တို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဣမေဟိ ဗျဉ္ဇနေဟိ၊ ဤသဒ္ဒါတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ သုဝိဘတ္တော၊ ကောင်းစွာ ဝေဘန်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာကစ္စာနော၊ မဟာကစ္စည်းသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာကစ္စာနော၊ မဟာကစ္စည်းသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ စေပိပဋိပုစ္ဆေယျာထ၊ အကယ်၍လည်းလျှောက်ကြကုန်ငြားအံ့။ အဟံပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ မဟာကစ္စာနေန၊ မဟာကစ္စည်းသည်။ တံ၊ ထိုအဓမ္မောစသောစကား၏ အနက်ကို။ ဗျာကတံ ယထာ၊ ဖြေကြားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တံ၊ ထိုအဓမ္မောစသောစကား၏ အနက်ကို။ ဗျာကရေယျ ဗျာကရေယျံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြေကြားရာ၏။ တဿ၊ ထိုအဓမ္မောစသောစကား၏။ ဧသော စေဝ၊ ဤမဟာကစ္စည်းကြားအပ်သော အနက်သည်သာလျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ နံ၊ ထိုအနက်ကို။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့မဟာကစ္စည်းကြားသောအတိုင်းသာလျှင်။ ဓာရေယျာထ၊ မှတ်ဆောင်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ တတိယအဓမ္မသုတ္တ

၁၇၃။ Ä (၄၇၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အနက်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ပါဏာတိပါတပစ္စယာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော များစွာသောအကုသိုလ်တရားအပေါင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိပစ္စယာ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဘာဝနာ၏ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုသာဝါဒေါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိသုဏံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိဇ္ဈာ၊ လိုချင်တပ်မက်မောခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အနဘိဇ္ဈာ၊ မလိုချင်မတပ်မက်မောခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျာပါဒေါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ အဗျာပါဒေါ၊ အမျက်မထွက်ခြင်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဓမ္မော၊ တရားမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ၊ မှားသောအယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်လည်း။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသို့များစွာသောအကုသိုလ်တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်းသည်။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပစ္စယာ စ၊ ကောင်းသော အယူဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အနေကေ၊ များစွာ ကုန်သော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဘာဝနာပါရိပူရိံ၊ ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဘာဝနာ၏ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးမည်၏။

‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနတ္ထော စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္ထော စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာ အားဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣတိ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအဓမ္မဉ္စဝိဒိတွာအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသောတရား သမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ကမ္မနိဒါနသုတ္တ

၁၇၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပါဏာတိပါတမ္ပိ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

Ä (၄၇၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဒိန္နာဒါနမ္ပိ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရံပိ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောသူ၏အကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောသူ၏အကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မုသာဝါဒါပိ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသောသူ၏ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပိသုဏာဝါစံပိ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဖရုသဝါစံပိ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သပ္ဖပ္ပလာပံပိ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိဇ္ဈံပိ၊ လိုချင်တပ်မက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ လိုချင်တပ်မက်ခြင်း စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ လိုချင်တပ်မက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ လိုချင်တပ်မက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဗျာပါဒမ္ပိ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အမျက်ထွက်ခြင်း စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အမျက်ထွက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ အမျက်ထွက်ခြင်းစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံပိ၊ မှားသောအယူရှိသော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်း။ လောဘဟေတုကမ္ပိ၊ လောဘလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ မှားသောအယူရှိသော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါဟေတုကမ္ပိ၊ ဒေါသလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ မှားသောအယူရှိသော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဟေတုကမ္ပိ၊ မောဟလျှင် အကြောင်းရှိသော သူ၏ မှားသောအယူရှိသော စကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့။ လောဘော၊ လောဘသည်။ ကမ္မနိဒါနသမ္ဘဝေါ၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ ကမ္မနိဒါနသမ္ဘဝေါ၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟော၊ မောဟသည်။ ကမ္မနိဒါနသမ္ဘဝေါ၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဘက္ခယာ၊ လောဘ၏ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ကာမနိဒါနသင်္ခါယော၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ကုန်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသက္ခယာ၊ ဒေါသ၏ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ကမ္မနိဒါနသင်္ခယော၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ကုန်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟက္ခယာ၊ မောဟ၏ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ကမ္မနိဒါနသင်္ခယော၊ ကံဟူသော အကြောင်း၏ကုန်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပရိက္ကမနသုတ္တ

၁၇၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသောတရားသည်။ သပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသည်။ အပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းမရှိသည်မည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသောတရားသည်။ သပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသောတရားသည်။ အပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းမရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဏာတိပါတဿ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသော သူ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုလျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိန္နာဒါနဿ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းရှိသော သူ၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းရှိသော သူ၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုသာဝါဒိဿ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသော သူ၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၄၇၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိသုဏာဝါစဿ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းရှိသော သူ၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဖရုသဝါစဿ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုခြင်းရှိသော သူ၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပ္ဖပ္ပလာပဿ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသော သူ၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိဇ္ဈာလုဿ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကို ရှေးရှုမက်မောသောအားဖြင့် များသောကြံခြင်းရှိသော သူ၏။ အနဘိဇာလု၊ သူတပါး၏စည်းစိမ်ကိုရှေးရှုမမက်မောသောအားဖြင့် များသောကြံခြင်းသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျာပါဒဿ ဗျာပန္နစိတ္တဿ (ဆဋ္ဌ)၊ သူတပါးစည်းစိမ်ချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အဗျာပါဒေါ၊ စီးပွားချမ်းသာကိုမဖျက်ဆီးတတ်သော ဒေါသသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဿ၊ မှားသောအယူရှိသော သူ၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသောအယူသည်။ ပရိက္ကမနံ၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသည်။ သပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤပါဏာတိပါတအစရှိသော ဆယ်ပါးသော တရားသည်။ အပရိက္ကမနော၊ ပယ်စွန့်ခြင်းမရှိသည်မည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ စုန္ဒသုတ္တ

၁၇၆။ (ဘန္တေ ကဿပ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကမ္မာရပုတ္တစုန္ဒသုတ်ကို။) မေ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကာ၊ အထံတော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဝါယံ၊ ပါဝါပြည်၌။ ကမ္မာရပုတ္တဿ၊ ရွှေပန်းထိန်သည်၏ သားဖြစ်သော။ စုန္ဒဿ၊ စုန္ဒ၏။ အမ္ဗဝနေ၊ သရက်ဥယျာဉ်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကမ္မာရပုတ္တော၊ ရွှေပန်းထိန်သည်၏ သားဖြစ်သော။ စုန္ဒော၊ စုန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကမ္မာရပုတ္တံ၊ ရွှေပန်းထိန်သည်၏ သားဖြစ်သော။ စုန္ဒံ၊ စုန္ဒကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ရောစေသိနော၊ နှစ်သက်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပစ္ဆာဘူမကာ၊ မဇ္ဈိမအရပ် နောက်အဘို့ဖြစ်သောအရပ်၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ကမဏ္ဍလုကာ၊ ရေအိုးကိုဆောင်ခြင်းရှိကုန်သော။ သေဝါလမာလိကာ၊ မှော်ပန်းကို ဆောင်ကုန်သော။ အဂ္ဂိပရိစာရိကာ၊ မီးကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥဒကောရောဟကာ၊ တစ်ညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ရေသို့သက်ဆင်းတတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ပညပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေသံ၊ ထိုပစ္စန္တရာဇ်၌နေသော ပုဏ္ဏားတို့၏။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ် တည်းဟူသော ကုသိုလ်တို့ကို။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပစ္ဆာဘူမက၊ ပစ္စန္တရာဇ် အရပ်၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ကမဏ္ဍလုကာ၊ ရေအိုးကို ဆောင်ခြင်းရှိကုန်သော။ သေဝါလမာတိကာ၊ မှော်ပန်းကိုဆောင်ကုန်သော။ အဂ္ဂိပရိစာရိကာ၊ မီးကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥဒကောရောဟကာ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ရေသို့သက်ဆင်းတတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ပညပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပစ္ဆာဘူမကာ၊ ပစ္စန္တရာဇ်အရပ်၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ကမဏ္ဍလုကာ၊ ရေအိုးကိုဆောင်ခြင်းရှိကုန်သော။ သေဝါလမာလိကာ၊ မှော်ပန်းကိုဆောင်ကုန်သော။ အဂ္ဂိပရိစာရိကာ၊ မီးကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥဒကာရောဟကာ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်အောင်ရေသို့သက်ဆင်းတတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ သာဝကေ သာဝကံ (ဆဋ္ဌ)၊ တပည့်တို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမာဒပေန္တိ၊ ဆောက်တည်စေကုန်၏။ (ကိံ သမာဒပေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆောက်တည်စေကုန်သနည်း။) “အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သယနမှာ၊ အိပ်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌဟန္တောဝ၊ ထသော်သာလျှင်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ အာမသေယျာသိ၊ သုံးသပ်လေလော။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ နောစေ အာမသေယျာသိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ အလ္လဂေါမယာနိ အလ္လနိ ဂေါမယာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ စိုသောနွားချေးတို့ကို။ အာမသေယျာသိ၊ သုံးသပ်လေလော။ အလ္လဂေါမယာနိ၊ စိုသောနွားချေးတို့ကို။ နောစေ အာမသေယျာသိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်တို့ကို။ အာမသေယျာသိ၊ သုံးသပ်လေလော။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်တို့ကို။ နောစေ အာမ သေယျာသိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်အံ့။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပရိစရေယျာသိ၊ လုပ်ကျွေးလေလော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နောစေ ပရိစရေယျာသိ၊ အကယ်၍ မလုပ်ကျွေးသည်ဖြစ်အံ့။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ နမေဿယျာသိ၊ ရှိခိုးလေလော။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ နောစေ နမေဿယျာသိ၊ အကယ်၍ ရှိမခိုးသည် ဖြစ်အံ့။ သာယတတိယကံ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ဩရောပေယျာသိ ဩရောဟေယျာသိ (ဆဋ္ဌ)၊ သက်ဆင်းလေလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမာဒပေန္တိ၊ ဆောက်တည်စေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ Ä (၄၇၃) ပစ္ဆာဘူမကာ၊ ပစ္စန္တရာဇ် အရပ်၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ကမဏ္ဍလုကာ၊ ရေအိုးကိုဆောင်ခြင်းရှိကုန်သော။ သေဝါလမာလိကာ၊ မှော်ပန်းကိုဆောင်ကုန်သော။ အဂ္ဂိပရိစာရိကာ၊ မီးကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥဒကောရောဟကာ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက် အောက်ရေသို့သက်ဆင်း တတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ပညပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့၏။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်း ဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အညတာ၊ တပါးပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပစ္ဆာဘူမကာ၊ ပစ္စန္တရာဇ်အရပ်၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ကမဏ္ဍလုကာ၊ ရေအိုးကိုဆောင်ခြင်းရှိကုန်သော။ သေဝါလမာတိကာ၊ မှော်ပန်းကိုဆောင်ကုန်သော။ အဂ္ဂိပရိစာရိကာ၊ မီးကို လုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥဒကောရောဟကာ၊ တညဉ့်လျှင် သုံကြိမ်တိုင်အောင် ရေသို့သက်ဆင်းတတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သ့ည်။ သောစေယျာနိ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ပညပေန္တိ၊ ပညတ်ကုန်၏။ အညတာ စ ပန၊ တပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် လည်း။ အရိယဿ၊ အရိယာဖြစ်တော်မူသော သူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ ကထံ က ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်၌။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်၌။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သော သူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏာဟိ၊ နာလော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောဟိ၊ နှလုံးသွင်းလော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကမ္မာရပုတ္တော၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်၏ သားဖြစ်သော။ စုန္ဒော၊ စုန္ဒသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ ဝန်ခံ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သော သူ၏ အဖြစ်ဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဓေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပါဏီ လောဟိတပါဏိ (ဆဋ္ဌ)၊ သွေးဖြင့် လိမ်းအပ်သော လက်ရှိသည်။ ပဟတပဟတေ ဟတပဟတေ (ဆဋ္ဌ)၊ သူတပါးကိုပုတ်ခတ်ခြင်း သူတပါးကိုသတ်ခြင်း၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဏဘူတေသု သဗ္ဗပါဏဘူတေသု (ဆဋ္ဌ)၊ သတ္တဝါတို့၌။ အဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ မရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဂတံ ဝါ၊ ရွာ၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယံ တံ ပရဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်သူတပါး၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်ဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာတာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည် စောင့်အပ်မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ မာတုပိတုရက္ခိတာ မာတာပိတုရိက္ခတာ (ဆဋ္ဌ)၊ အမိအဘတို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်ကြီးမောင်ငယ်တို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အမကြီးညီမငယ်တို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေးမျိုးတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်တို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားစောင့်သောမိန်းမတို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သသာမိကာ၊ လင်ရှိသော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍော၊ မင်းတို့သည် ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိဘုတ္တာပိ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပန်းကုန်းဖြင့် ပစ်သောမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကြူသည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇိတာ၊ ရောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်း ဟူသော အကုသိုလ်သည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ အပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနီတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ Ä (၄၇၄) “အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘောကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်သဘောကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ခိ၊ သက်သေသည်။ ဟု တွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိ၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတပါး၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်း ကြောင့်လည်း။ အာမိသကိဉ္စိ က္ခဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သောလာဘ်အနည်းငယ်သောလာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနရသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမုတြဝါ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံမှလည်း။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမူသံ၊ ဤမည်သောသူတို့၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမဂ္ဂါနံ ဝါ၊ ညီညွှတ်သောသူတို့ကိုမူလည်း။ ဘေဒါတာ ဘေတ္တာ (ဆဋ္ဌ)၊ ကွဲပြားစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားသောသူတို့ကိုမူလည်း။ အနုပ္ပဒါတာ၊ ကွဲပြားခြင်းအား လျော်အပ်သော မညီမညွှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော မညီမညွှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂရတော၊ မညီမညွှတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂနန္ဒီ၊ မညီမညွှတ်ခြင်း၌နှစ်သက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂကရဏိံ၊ မညီမညွှတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ အဏ္ဍကာ၊ အနာရှိ သစ်ပင်၌ထသော သစ်ဆွေးမှုန့်နှင့် တူ၏။ ကက္ကသာ၊ ကြမ်းတမ်းသည်။ ပရကဋုကာ၊ သူတပါးတို့အားခါးစပ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ပရာဘိသဇ္ဇနိ၊ ဆူးကောက်ကဲ့သို့ သူတစ်ပါးတို့၌ ကပ်ငြိတတ်၏။ ကောဓသာမန္တာ၊ အမျက်၏ အနီး၌ ဖြစ်၏။ သမာဓိသံဝတ္တနိကာ၊ သမာဓိကိုမဖြစ်စေတတ်။ တထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာလဝါဒိ၊ မသင့်တင့်သော ကာလ၌ဆိုတတ်သည်။ အဘူတဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အနတ္ထဝါဒီ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကိုဆိုတတ်သည်။ အနိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးရာမရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာလေန၊ မသင့်တင့်သောကာလ၌။ အနပဒေသံ၊ ညွန်းခြင်းမရှိသာ။ ပရိယန္ထဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော။ ဝါစံ၊ ဝစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောလိုချင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ယန္တံဝတ္ထူကရဏံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုသူတစ်ပါးအား။ ယံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုသူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာကို။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော် ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိဇ္ဈိတာ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ စီးစိမ်ကိုရှေးရှုကြံတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပော၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသသည်ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ဟညန္တု ဝါ၊ သတ်အပ်သည်မူလည်း သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဗဇ္ဈန္တု ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်မူလည်း နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဥစ္ဆိဇ္ဇန္တု ဝါ၊ ဖြတ်အပ်သည်မူလည်း ဖြတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဝိနဿန္တု ဝါ၊ ဖျက်ဆီးမူလည်း ဖျက်ဆီးစေကုန်။ မာဝါအဟေသုံ၊ မဖြစ်မူလည်း မဖြစ်စေကုန်။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပော၊ ဒေါသသည် ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရိတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သော အမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရိတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယိဋ္ဌံ၊ ယဇ်ကြီးပူးဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟု တံ၊ ယဇ်ငယ်ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုကဋဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ် မကောင်းသဖြင်ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးရင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အယံ လောကော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပရလောကော၊ တမလွန်လောကသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မာတာ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိတာ၊ အဖကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဩပပါတိကာ၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိကုန်သော။ သတ္ထာ၊ သတ္ထဝါတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စ လောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တစ်မလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိကုန်သည်။ ဝိပရိတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသောစေယျံ၊ မစင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကုသိုလ်သည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၇၅) စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ အကုသလကမ္မပထာ၊ အကုသိုလ်၏ ဖြစ်ကြောင်းတရားတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အကုသဟေဟိ၊ အကုသုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ ကမ္မပထေဟိ၊ ဤကံ၏ဖြစ်ကြောင်းတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သယနာမှာ၊ အိပ်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌဟန္တောဝ၊ ထသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ စေပိအာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်အံ့။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ နော စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသုံးသပ်အပ်သည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အလ္လာနိ၊ စိုကုန်သော။ ဂေါမယာနိ၊ နွားချေးတို့ကို။ စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သုံးသပ်သည်ရှိသော်။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အလ္လာနိ၊ စိုကုန်သော။ ဂေါမယာနိ၊ နွားချေးတို့ကို။ နော စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ မသုံးအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့မသုံးသပ်သည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြတ်တိုကို။ စေ ပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သုံးသပ်အပ်သည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်တို့ကို။ နော စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့မသုံးသပ်သည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ စေပိ ပရိစရတိ၊ အကယ်၍လုပ်ကျွေးအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့လုပ်ကျွေးသည်ရှိသော်။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နော စေဝိပရိစရတိ၊ အကယ်၍မလုပ်ကျွေးသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မလုပ်ကျွေးသည်ဖြစ်သော။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဉ္စလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ စေပိ နမဿတိ၊ အကယ်၍လည်းရှိခိုးအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရှိခိုးသည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ နော စေပိ နမဿတိ၊ အကယ်၍လည်းမရှိခိုးအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မရှိခိုးသည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သာယတတိယကံ၊ တစ်ညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်တိုင်အောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ စေပိဩရောဟတိ၊ အကယ်၍ သက်ဆင်းအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာယကတိယကံ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်တိုင်အောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ နော စေပိ ဩရောဟတိ၊ အကယ်၍ မသက်ဆင်းသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသက်ဆင်းသည်ရှိသော်။) အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့မစင်ကြယ်ခြင်းသည်။ (ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။) စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ အကုသလကမ္မပထာ၊ ဤအကုသိုလ်၏ ဖြစ်ကြောင်းတရားတို့သည်။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အသုစိကရဏာ စ၊ မစင်ကြယ်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ကမ္မပထာနံ၊ ဤအကုသိုလ်ကံ၏ ဖြစ်ကြောင်းတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂမနဟေတု၊ ပြည့်စုံခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုးသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပေတ္တိဝိသယော၊ ပြိတ္တာတို့အရာသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ စ ပန၊ ထိုမှတပါး။ အညာပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ယာကာစိ၊ အချို့သော။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အသုစိယေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟိတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သော လံတံရှိသည်။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိသည်။ လဇ္ဇီ၊ မကောင်းမှုမှရှက်ခြင်းသည်။ ဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဟိတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသောပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကိုအစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

Ä (၄၇၆) အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဂတံ ဝါ၊ ရွာ၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယံ ဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်သူတပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ကာမေသုမိစ္ဆာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ တာ၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ မာတုပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်ကြီးမောင်ငယ်တို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အမကြီးညီမငယ်တို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေးမျိုးတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားစောင့်သောမိန်းမတို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သသာမိကာ၊ လင်ရှိသော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍော၊ မင်းတို့သည် ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ၊ ပန်းကုန်းဖြင့် ပစ်သောမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကြူသည်၏ အဖြစ် သို့။ အာပဇ္ဇိတာ၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်သည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ် ၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ အပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနီတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘောကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်သဘောကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ + သက္ခိ၊ သက်သေသည်။ ဟု တွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိ၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတပါး၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ အာမိသကိဉ္စိက္ခဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သောလာဘ်အနည်းငယ်သောလာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ပိသုဏံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အမုတြ ဝါ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံမှလည်း။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမူသံ၊ ဤသူတို့၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားပြီးသောသူတို့ကိုမူလည်း။ သန္ဓာတာ၊ စေ့စပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဟိတာနံ၊ စေစပ်ပြီးသော သူတို့အားမူလည်း။ အနုပ္ပဒါတာ၊ စေ့စပ်ခြင်းအားလျော်စွာ အားအဆင့်ကို ပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော ညီညွှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂရတော၊ ညီညွှတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်တတ်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂနန္ဒီ၊ ညီညွှတ်ခြင်းကို နှစ်သက်ခြင်းရှိ သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂကရဏိံ၊ ညီညွှတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတံ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာ ဝါစာ၊ အကြင်စကား သည်။ နေလာ၊ အပြစ်မရှိသည်။ ကဏ္ဏသုခါ၊ နား၌ ချမ်းသာသည်။ ပေမနီယာ၊ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟဒယင်္ဂမာ၊ စိတ်နှလုံးသို့ ဝင်သည်။ ပေါရီ၊ ပြည်ကြီးသူတို့နှင့် တူသည်။ ဗဟုဇနကန္တာ၊ များစွာသောလူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သည်။ ဗဟုဇနမနာပါ၊ များစွာသောလူတို့၏ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သည်။ တထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သပ္ဖပ္ပလာပံ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်း သေားစကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလဝါဒီ၊ သင့်တင့်သောကာလ၌ဆိုတတ်သည်။ ဘူတဝါဒီ၊ ဟု တ်မှန်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အတ္ထဝါဒီ၊ အကျိုးရှိသော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုသာဆိုလေ့ရှိသည်။ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုဆိုတတ်သည်။ နိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးရာရှိ သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ကာလန၊ သင့်တင့်သောကာလ၌။ သာပဒေသံ၊ ညွှန်းခြင်းရှိသော။ ပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားရှိသော။ အတ္ထသဉှိတံ အတ္ထသံဟိတံ (ဆဋ္ဌ)၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၇၇) စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြား ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယံ ပရဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်သူတပါးတို့၏ နှစ်သက်ခြင်းမြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ယံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ ပရဿ၊ သူတပါးအား။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနဘိဇ္ဈိတာ၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်မဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန် ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်မဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ အဝေရာ၊ ရန်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အဗျာပန္နာ၊ ကြောင့်ကြခြင်းမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အနီဃာ၊ ဆင်းရဲခြင်းမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရန္တု၊ ရွက်ဆောင်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်မဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယိဋ္ဌံ၊ ယစ်ကြီးပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟု တံ၊ ယစ်ငယ်ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သုကဋဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ် မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးဆက်သည်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးရင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ လောကော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပရလောကော၊ တမလွန်လောကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မာတာ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပိတာ၊ အဘကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဩပပါတိကာ၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို နေခြင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ကုသိုလ်တရားသည်။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ကုသလကမ္မပထာ၊ ကုသိုလ်၏ဖြစ်ကြောင်း တရားတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။

စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလေဟိ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ ကမ္မပထေဟိ၊ ဤကမ္မပထတို့တည်း။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလေဟိ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ ကမ္မပထေဟိ၊ ဤကမ္မပထတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သယနမှာ၊ အိပ်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌဟန္တောဝ ဥဋ္ဌဟန္တောဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ထ၍သာလျှင်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သုံးသပ်သည် ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အလ္လာနိ၊ စိုကုန်သော။ ဂေါမယာနိ၊ နွားချေးတို့ကို။ စေပိအာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သုံးသပ်သည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အလ္လာနိ၊ စိုကုန်သော။ ဂေါမယာနိ၊ နွားချေးတို့ကို။ နော စေပိအာမသတိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသုံးသပ်သည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်တို့ကို။ စေပိအာမသတိ၊ အကယ်၍ သုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သုံးသပ်သည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်တို့ကို။ နော စေပိ အာမသတိ၊ အကယ်၍ မသုံးသပ်သည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသုံးသပ်သည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ စေပိ ပရိစရတိ၊ အကယ်၍လုပ်ကျွေးအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့လုပ်ကျွေးသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နော စေပိ ပရိစရတိ၊ အကယ်၍ မလုပ်ကျွေးသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မလုပ်ကျွေးသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ စေပိ နမဿတိ၊ အကယ်၍ ရှိခိုးအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရှိခိုးသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ အာဒိစ္စံ၊ နေမင်းကို။ နော စေပိနမဿတိ၊ အကယ်၍ မရှိခိုးသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မခိုးသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သာယတကိယကံ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်တိုင်အောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ စေပိ ဩရောဟတိ၊ အကယ်၍ သက်ဆင်းအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာယတဟိယကံ၊ တညဉ့်လျှင် သုံးကြိမ်မြောက်တိုင်အောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ နော စေပိ ဩရောဟတိ၊ အကယ်၍ မသက်ဆင်းသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသက်ဆင်းသည်ရှိသော်။) သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့စင်ကြယ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ကုသလကမ္မပထာ၊ ဤကုသိုလ်ကမ္မ ပထတို့သည်။ သုစိယေဝ၊ စင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုစိကရဏာ စ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

Ä (၄၇၈) စုန္ဒ၊ စုန္ဒ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ကမ္မပထာနံ၊ ဤကမ္မပထတို့၏။ သမန္နာဂမနဟေတု၊ ပြည့်စုံခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ စ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အညာပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ယာကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ သုဂတိ သုဂတိယောတိ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းသော အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကမ္မာရပုတ္တော၊ ရွှေပန်းထိန်သည်၏ သားဖြစ်သော။ စုန္ဒော၊ စုန္ဒသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ဇာဏုဿောဏိသုတ္တ

၁၇၇။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဇာဏုသောဏီ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဇာဏုသောဏီ ဇာဏုသောဏိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဿု၊ စင်စစ်။ မယံ ဗြာဟ္မဏာ နာမ၊ အကျွန်ုပ်တို့ ပုဏ္ဏားမည်သည်ကား။” ဣဒံ ဒါနံ၊ ဤပေးလှူအပ်သော အလှူသည်။ ပေတာနံ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ ဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူတို့အား။ ဥပကပ္ပတု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဣဒံ ဒါနံ၊ ဤပေးလှူအပ်သော အလှူကို။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဘမျိုးမိမျိုး နှင့် စပ်သောသူတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တု၊ သုံးဆောင်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပကပ္ပတု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေမ၊ လှူကုန်၏။ သဒ္ဓါနိ၊ သူသေအားရည်၍ ပြုအပ်သော ထမင်းတို့ကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ ပေတာနံ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ ဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူတို့အား။ ဥပကပ္ပတိ၊ ရောက်အံ့လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သော။ တေ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ထိုဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူတို့သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တု၊ သုံးဆောင်ရပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဌာနေ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်ဖြစ်သော အရပ်၌။ ဥပကပ္ပတိ၊ ရောက်အံ့လော။ အဋ္ဌာနေ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သော အရပ်၌။ နော ဥပပ္ပတိ၊ မရောက်အံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ကတမံ ပန၊ အဘယ်နည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သော အရပ်သည်။ ကတမံ ပန၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ နေရယိကာနံ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ယော အာဟာရော၊ အကြင်အကုသိုလ်တည်းဟူသော အကြောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုငရဲဘုံ၌ ဖြစ်သော သူသည်။ တေန အာဟာရေန၊ ထိုအကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ တတ္ထ၊ ငရဲ၌။ ယာပေတိ၊ မျှ၏။ သော၊ ထိုငရဲ၌ ဖြစ်သော သူသည်။ တေန၊ ထိုအကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုငရဲ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ငရဲဘုံ၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ န ဥကပ္ပတိ၊ မရောက်။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤငရဲသည်လည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သောအရပ်မည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ တိရစ္ဆာနယောနိံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ အမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနယောနိကာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ အမျိုး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ယောအာဟာရော၊ အကြင်မြက်သစ်ရွှက်အစရှိသော အာဟာရသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုမြတ်သစ်ရွှက်အစရှိသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ Ä (၄၇၉) သော၊ ထိုတိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော သူသည်။ တေန၊ ထိုမြက်အစရှိသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ န ဥပကပ္ပတိ၊ မရောက်။ ဣဒံပိ၊ ဤတိရစ္ဆာန်တို့၏ အမျိုးသည်လည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သောအရပ်မည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း မှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပေါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ အဘိဇ္ဈာမများရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ယော အာဟာရော၊ အကြင်ထမင်းမုယောမုန့်အစရှိသော အာဟာရသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုထမင်းမုယောမုန့်အစရှိသော အဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုလူဘုံ၌။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုထမင်းမုယောမုန့်အစရှိသော အဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုလူဘုံ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်လူဘုံ၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ န ဥပကပ္ပတိ၊ မရောက်။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤလူဘုံသည်လည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သော အရပ်မည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ယော အာဟာရော၊ အကြင်သုဓာဘုတ်တည်းဟူသော အာဟာရသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုသုဓာသုတ်တည်းဟူသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ဘုံ၌။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုသုဓာသုတ်တည်းဟူသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ဘုံ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ (ခေါ၊ စင်စစ်။) ယတ္ထ၊ အကြင်နတ်ဘုံ၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မရောက်။ ဣဒံပိ၊ ဤနတ်ပြည်သည်လည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သော အရပ်မည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ပေတ္တိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေတ္တိဝေသယိကာနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ယော အာဟာရော၊ အကြင်တံထွေးနှပ် အစရှိသော အဟာရသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုတံထွေးနှပ်အစရှိသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုတံတွေးနှပ်အစရှိသော အာဟာရဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဝါ ပန၊ တနည်းသော်ကား။ အဿ၊ ထိုတမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားသောသူ၏။ မိတ္တာ ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မစ္စာ ဝါ၊ ဆင်းရဲဘော်ချမ်းသာဘက်ဖြစ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဉာတိသာလောဟိတာ ဝါ၊ ဘမျိုးမိမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ယံ ဝါ၊ အကြင်ဒါနကိုမူလည်း။ အနုပ္ပဝစ္ဆေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းအစရှိသော သူတို့၏ လူ့ပြည်ကပေးလှူအပ်သော ဒါနဖြင့် လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုတံထွေးနှပ်အစရှိသော အာဟာရဖြင့် လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပြိတ္တာဘုံ့၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ ဥပကပ္ပတိ၊ ရောက်၏။ ဣဒံ၊ ဤပြိတ္တာဘုံသည်။ ဌာနံ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်ဖြစ်သော အရပ်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ပေတော၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသော။ သော ဉာတိသာလောဟိတော၊ ထိုဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူသည်။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအကျိုးပေးရာအရပ်ဟုဆိုအပ်သော ပြိတ္တာဘုံသို့။ အနုပပန္နော၊ မရောက်သည်။ သစေ ပန ဟောတိ၊ အကယ်၌ ဖြစ်သည်ဖြစ်အံ့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဿ၊ ထိုအလှူပေးသောသူ၏။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်ကုန်သော။ အညေပိ၊ တပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအကျိုးပေးရာဖြစ်သော အရပ်သို့။ ဥပပန္နာ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ပေတော၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသော။ သောစေဝ ဉာတိသာလောဟိတော၊ ထိုဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူသည်လည်း။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအကျိုးပေးရာအခွင့်ဖြစ်သော အရပ်သို့။ အနုပပန္နော၊ မရောက်သည်။ သစေ ပန ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်ကုန်သော။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သော။ အညေပိ၊ တပါးသော သူတို့သည်လည်း။ Ä (၄၈၀) တံ ဌာနံ၊ ထိုအကျိုးပေးရာအခွင့် ဖြစ်သော အရပ်သို့။ အနုပပန္နာ၊ မရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကော၊ အယ်သူသည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပေတေဟိ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတေဟိ၊ ဘမျိုးမိမျိုးနှင့် စပ်သောသူတို့မှ။ ဒီဃေန၊ ရှည်စွာသော။ ဣမိနာ အဒ္ဓုနာ၊ ဤသံသရာတည်းဟူသော ခရီးအဓွန့်၌။ ယံ တံ ဌာနံ၊ အကြင်အရပ်သည်။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ဝိဝိတ္တံ၊ အကြင်ဆိတ်ခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဿ ဌာနဿ၊ ထိုတည်ရာ၏။ ဧတံ၊ ထိုသို့ ဆိတ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အခွင့်မဟုတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒါယကောပိ၊ ပေးလှူသောသူသည်လည်း။ အနိပ္ဖလော၊ အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဋ္ဌာနေပိ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သော အရပ်၌လည်း။ ပရိကပ္ပံ၊ ကြံဆခြင်းကို။ ဝဒတိ၊ ဟောတော်မူသည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဋ္ဌာနေပိ၊ အကျိုးပေးရာအခွင့်မဟုတ်သောအရပ်၌လည်း။ ပရိကပ္ပံ၊ ကြံဆခြင်းကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို လည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီ မီးစာ ဆီမီးခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဆင်အဖြစ်၌။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပန ဿ မာလာနာနာလင်္ကရဿ (ဆဋ္ဌ)၊ ပန်းနံ့သာနံ့သာပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ နာနာလင်္ကာရဿ၊ အထူးထူးသောတန်ဆာကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒီ၊ မှတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဖရုသာဝါစာ၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ဆိုခြင်း သည်လည်းကောင်း။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည် လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိ သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူးသည်။ တေ၊ ထိုပါဏာတိပါတအစရှိသော မကောင်းမှုကံကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ယဉ္စ ခေါ (ယေန စ ခေါ ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသတပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာ ကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီ မီးစာ ဆီမီးခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆွမ်းအစရှိသည်ကို ပေးလှူသောကောင်းမှုကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုဆင်အမျိုး၌။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာနံ့သာပြောင်းကို လည်းကောင်း။ နာနာလင်္ကာရဿ၊ အထူးထူးသောတန်ဆာကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျဝသတပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက် ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အဿာနံ၊ မြင်းတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၌ ဖြစ်၏။ ပ။ ဂုန္နံ၊ နွားတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ပ။ ကုက္ကုရာနံ၊ ခွေးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၌ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုခွေးအဖြစ်၌။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာနံ့သာပြောင်းကို လည်းကောင်း။ နာနာလင်္ကာရဿ၊ အထူးထူးသောတန်ဆာကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၈၁) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုပါဏာတိပါတအစရှိသော မကောင်းမှုကံကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ကုက္ကုရာနံ၊ ခွေးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ယဉ္စ ခေါ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသတပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာ ကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီ မီးစာ ဆီမီးခွက် ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အားဆွမ်းအစရှိသည်ကို ပေးလှူသောကောင်းမှုကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုခွေးအဖြစ်။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာနံ့သာပြောင်းကို လည်းကောင်း။ နာနာလင်္ကာရဿ၊ အထူးထူးသောတန်ဆာကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသတပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုလူဘုံ၌။ မာနုသကာနံ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုပါဏာတိပါတမှကြဉ်ခြင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ယဉ္စ ခေါ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက် ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အားဆွမ်းအစရှိသည်ကို ပေးလှူသောကောင်းမှုကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုလူဘုံ၌။ မာနုသကာနံ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့သာပျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက် ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗာနံ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုပါဏာတိပါတမှကြဉ်ခြင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ယဉ္စ ခေါ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာနံ့ပျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက် ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အားဆွမ်းအစရှိသည်ကို ပေးလှူသောကောင်းမှုကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ဘုံ၌။ ဒိဗ္ဗာနံ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အပိ စ၊ စင်စစ်။ ဒါယကောပိ၊ ပေးလှူတတ်သောသူသည်လည်း။ အနိပ္ဖလော၊ အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယာဝအတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဣဒံ ဣမာနိ ဒါနာနိ၊ ဤအလှူတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည်သာလျှင် တည်း။ ဣဒံ ဣမာနိ သဒ္ဓါနိ၊ ဤယုံကြည်ခြင်းတို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဒံ ဣမာနိ ဒါနာနိ၊ ဤအလှူတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်သနည်း။ ဣဒံ ဣမာနိ သဒ္ဓါနိ၊ ဤယုံကြည်ခြင်းတို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်သနည်း။ ယတြ ဟိ နာမ (ယသ္မာ ဟိ နာမ)၊ အကြင်ကြောင့်သာလျှင်။ Ä (၄၈၂) ဒါယကောပိ၊ ပေးလှူတတ်သောသူသည်လည်း။ အနိပ္ဖလော၊ အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဒံ ဣမာနိ ဒါနာနိ၊ ဤအလှူတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည်သာလျှင် တည်း။ ဣဒံ ဣမာနိ သဒ္ဓါနိ၊ ဤယုံကြည်ခြင်းတို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝမေတံ ဗြာဟ္မဏ။ ဒါယကောပိ ဟိ ဗြာဟ္မဏ အနိပ္ဖလောတိ။ (ဆဋ္ဌ)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပေစွ။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဧကဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဇာဏုဿောဏိဝဂ္ဂေါ၊ ဇာဏုဿောဏိဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၈) ၃၊ သာဓုဝဂ္ဂ

၁၊ သာဓုသုတ္တ

၁၇၈။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာဓုဉ္စ၊ ကောင်းသော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အသာဓုဉ္စ၊ မကောင်းသော တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော် မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသာဓု၊ မကောင်းသော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါး၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရော၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒေါ၊ ချို့ယွင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာဝါစာ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖရုသာဝါစာ၊ ကြမ်းတန်းသောစကားကို ဆိုခြင်း သည်လည်းကောင်း။ သမ္ပပ္ပလာပေါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းလည်းကောင်း။ အဘိဇ္ဈာ၊ အလိုကြီးခြင်းလည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူရှိ သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤတရားကို။ အသာဓု၊ မကောင်းသော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု၊ ကောင်းသော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးသော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနဘိဇ္ဈာ၊ အဘိဇ္ဈာမများခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အဗျာပါဒေါ၊ မပြစ်မှားခြင်း သည်လည်းကောင်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤတရားကို။ သာဓု၊ ကောင်းသော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂။ အရိယဓမ္မသုတ္တ

၁၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယဓမ္မဉ္စ၊ အရိယာတို့၏ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနရိယဓမ္မဉ္စ၊ ပုထုဇဉ်တို့၏ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနရိယော၊ အရိယာတို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော။ ဓမ္မော၊ ပုထုဇဉ်တို့၏ တရားသည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနရိယော၊ အရိယာတို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော။ ဓမ္မော၊ ပုထုဇဉ်တို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယော၊ အရိယာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အရိယော၊ အရိယာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ကုသလသုတ္တ

၁၈၀။ Ä (၄၈၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကုသလဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အကုသလဉ္စ၊ အကုသိုလ်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤတရားကို။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤတရားကို။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ အတ္ထသုတ္တ

၁၈၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနတ္ထော၊ အကျိုးမဟုတ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အတ္ထော၊ အကျိုးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဓမ္မသုတ္တ

၁၈၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဓမ္မဉ္စ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဓမ္မော၊ တရားဟုတ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အာသဝသုတ္တ

၁၈၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာသဝံ၊ အာသဝေါရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါမရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာသဝေါ၊ အာသဝေါရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အာသဝေါ၊ အာသဝေါရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါမရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါမရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဝဇ္ဇသုတ္တ

၁၈၄။ Ä (၄၈၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဝဇ္ဇော၊ မပြစ်ရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သာဝဇ္ဇော၊ အပြစ်ရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနဝဇ္ဇော၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနဝဇ္ဇော၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ တပနီယသုတ္တ

၁၈၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ တပနီယံ၊ ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အတမနီယံ၊ မပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တပနီယော၊ ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ တပနီယော၊ ပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတပနီယော၊ မပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အတပနီယော၊ မပူပန်စေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အာစယဂါမိသုတ္တ

၁၈၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အာစယဂါမိံ၊ ကိလေသာကို ပွားစေတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) အပစယဂါနမိံ၊ ကိလေသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစယဂါမီ၊ ကိလေသာကိုပွားစေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အာစယဂါမီ၊ ကိလေသာကိုပွားစေတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပစယဂါမီ၊ ကိလေသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အပစယဂါမီ၊ ကိလေသာကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုက္ခုဒြယသုတ္တ

၁၈၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဆင်းရဲဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သုခုဒြယံ၊ ချမ်းသာဟူသော အပွားအစီးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခုဒြယော၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဒုက္ခုဒြယော၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခုဒြယော၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သုခုဒြယော၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ဝိပါကသုတ္တ

၁၈၈။ Ä (၄၈၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ မကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သုခဝိပါကံ၊ ကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခဝိပါကော၊ မကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည် လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဒုက္ခဝိပါကော၊ မကောင်းသော အကျိုး ရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုခဝိပါကော၊ ကောင်းသော အကျိုး ရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သုခဝိပါကော၊ ကောင်းသော အကျိုးရှိသော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကဒသမသုတ်ပြီး၏။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ သာဓုကဝဂ္ဂေါ၊ သာဓုကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၁၉) ၄၊ အရိယမဂ္ဂဝဂ္ဂ

၁၊ အရိယမဂ္ဂသုတ္တ

၁၈၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အရိယမဂ္ဂံ၊ မြတ်သောခရီးသဖွယ် ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနရိယမဂ္ဂံ၊ မမြတ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယော၊ မြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အရိယော၊ မြတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ကဏှမဂ္ဂသုတ္တ

၁၉၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကဏှမဂ္ဂံ၊ မည်းညစ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့။ သုက္ကမဂ္ဂံ၊ ဖြူစင်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏှော၊ မည်းညစ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ကဏှမဂ္ဂေါ၊ မည်းညစ်သောခရီးသဖွယ်ဖြစ်သောတရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုက္ကော၊ ဖြူစင်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သုက္ကော၊ ဖြူစင်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ သဒ္ဓမ္မသုတ္တ

၁၉၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ တရားဖြစ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသဒ္ဓမ္မော၊ မသူတော်တို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အသဒ္ဓမ္မော၊ မသူတော်တို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၄၈၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ သပ္ပုရိသဓမ္မသုတ္တ

၁၉၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သပ္ပုရိသဓမ္မဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အသပ္ပုရိသဓမ္မဉ္စ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အသပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗဓမ္မသုတ္တ

၁၉၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ န ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဥပ္ပါဒေတဗ္ဗော၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အာသေဝိတဗ္ဗဓမ္မသုတ္တ

၁၉၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အာသေဝိတဗ္ဗံ၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န အာသေဝိတဗ္ဗံ၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းလည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ နအာသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အာသေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဘာဝေတဗ္ဗဓမ္မသုတ္တ

၁၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ န ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဘာဝေတဗ္ဗော၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ Ä (၄၈၇) ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ နဘာဝေတဗ္ဗော၊ မပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝေတဗ္ဗော၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်သည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဘာဝေတဗ္ဗော၊ ပွားစေအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဗဟုလီကာတဗ္ဗသုတ္တ

၁၉၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဗဟုလီကာတဗ္ဗံ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ဗဟုလီကာတဗ္ဗံ၊ အကြိမ်များစွာ မပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န ဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ န ဗဟုလီကကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်သည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ ဗဟုလီကာတဗ္ဗော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အနုဿရိတဗ္ဗသုတ္တ

၁၉၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနုဿရိတဗ္ဗံ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န အနုဿရိတဗ္ဗံ နာနုဿရိတဗ္ဗံ (ဆဋ္ဌ)၊ အဖန်တလဲလဲမအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲမအောက်မေ့ အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ န အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲ မအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်သည်လည်းကောင်း။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းသော အယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ အနုဿရိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲ မအောက်မေ့အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ သစ္ဆိကာတဗ္ဗသုတ္တ

၁၉၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ န သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၄၈၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤတရားကို။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အရိယမဂ္ဂဝဂ္ဂေါ၊ အရိယမဂ္ဂဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၂၀) ၅၊ အပရပုဂ္ဂလဝဂ္ဂ

န သေဝိတဗ္ဗာဒိသုတ္တာနိ

၁၉၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတန်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း မှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှိဝဲအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၀၀၊ ၂၀၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဘဇိတဗ္ဗော၊ မဆည်းကပ်အပ်။ ပ။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

န ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲလုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် မဆည်းကပ်အပ်။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲလုပ်ကျွေးသောအားဖြင့် ဆည်းကပ်အပ်၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

န ပုဇ္ဇော၊ မပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဇ္ဇော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

န ပါသံသော၊ မချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

အပ္ပဋိဿော၊ တုကပ်ဝပ်ကျိုးနွံ့ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပဋိဿော၊ တုပ်ဝပ်ကျိုးနွံ့ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

န အာရာဓကော၊ မပြီးစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာဓကော၊ ပြီးစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

န ဝိသုဇ္ဈတိ၊ မစင်ကြယ်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

နမဝသုတ်ပြီး၏။

မာနံ၊ မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍။ န အဓိဘောတိ၊ မခံစားရ။ မာနံ၊ မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍။ အဓိဘောတိ၊ ခံစားရ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ န ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ပ။ (၂၊ ၁၁)

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး။

၂၁၀။ Ä (၄၈၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ မဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒွါဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အပရပုဂ္ဂလဝဂ္ဂေါ၊ အပရပုဂ္ဂလဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပဏ္ဏာသကော၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိပဏ္ဏာသကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၂၁) ၁၊ ကရဇကာယဝဂ္ဂ

၁၊ ပဌမနိရယသဂ္ဂသုတ္တ

၂၁၁။ Ä (၄၉၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပါဏီ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သည်။ ဟတပဟတေ၊ သူတပါးကိုပုတ်ခြင်း သူတပါးကိုသတ်ခြင်း၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတေသု၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါတို့၌။ အဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးသေစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဂတံ ဝါ၊ ရွှာသို့ကပ်သည်ဖြစ်၍ လည်းကောင်း။ အရညဂတံ ဝါ၊ တောသို့ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယန္တံဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်နှစ်သက်မြတ်နိုးကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်ဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ တာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည်စောင့်အပ်မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ မာတုပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်ကြီးမောင်ငယ်တို့သည် စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အမကြီးညီမငယ်တို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေးမျိုးတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားစောင့်သော မိန်းမတို့သည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သသာမိကာ၊ လင်ရှိသော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍော၊ မင်းတို့သည်ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ၊ ပန်းကုန်းဖြင့် ပစ်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကြူးသည်၏အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇိတာ၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ အပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနီတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ “အမ္ဘော ပုရိသ၊ အို ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘော ကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်သဘောကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ခိ၊ သက်သေသည်။ ဟု တွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိ၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတပါး၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အာမိသကိဉ္စိက္ခဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သောလာဘ် အနည်းငယ်သောလာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမုတတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမူသံ၊ ဤသူတို့၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမဂ္ဂါနံ ဝါ၊ ညီညွှတ်သောသူတို့ကိုမူလည်း။ ဘေဒါတာ၊ ကွဲပြားစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားသောသူတို့ကိုမူလည်း။ အနုပ္ပဒါတာ၊ ကွဲပြားခြင်းအားလျော်သောအားအဆင့်ကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော မညီညွှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂရတော၊ မညီညွှတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂနန္ဒီ၊ မညီမညွှတ်ခြင်း၌နှစ်သက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂကရဏိံ၊ မညီမညွှတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတန်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ အဏ္ဍကာ၊ အနာရှိ သစ်ပင်၌ထသော သစ်ဆွေးမှုန့်နှင့် တူ၏။ ကက္ကသာ၊ ကြမ်းတန်းသည်။ ပရကဋုကာ၊ သူတပါးတို့အား ခါးစပ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ပရာဘိသဇ္ဇနိ၊ ဆူးကောက်ကဲ့သို့သူတစ်ပါးတို့၌ ကပ်ငြိတတ်၏။ ကောဓသာမန္တာ၊ အမျက်၏ အနီး၌ဖြစ်၏။ အသမာဓိသံဝတ္တနိကာ၊ သမာဓိကိုမဖြစ်စေတတ်သော။ တာထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၉၁) သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာလဝါဒိ၊ မသင့်တင့်သောကာလ၌ဆိုတတ်သည်။ အဘူတဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အနတ္ထဝါဒီ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည် ကိုပြောဆိုတတ်သည်။ အဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကိုပြောဆိုတတ်သည်။ အနိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးရာမရှိသော။ အကာလေန၊ မသင့်တင့်သော ကာလ၌။ အနပဒေသံ၊ ညွှန်းခြင်းမရှိသော။ အပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော။ အနတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယန္တံပိတ္ထူပကရဏံ၊ အကြင်နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာကို။ ယံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ ပရဿ၊ သူတပါးအား။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ မမ၊ ငါအား။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိဇ္ဈိတာ၊ ရှေးရှုကြံခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ဟညန္တု ဝါ၊ သတ်အပ်သည်မူလည်းဖြစ်စေကုန်။ ဗဇ္ဈန္တု ဝါ၊ နှောဖွဲ့အပ်သည်မူလည်းနှောင်ဖွဲ့အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဥစ္ဆိဇ္ဇန္တု ဝါ၊ ဖြတ်အပ်သည်မူလည်းဖြတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဝိနဿန္တု ဝါ၊ ဖျက်ဆီးမူလည်းဖျက်ဆီးစေကုန်။ မာဝါအဟေသုံ၊ မဖြစ်မူလည်းမဖြစ်စေကုန်။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရိတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယိဋ္ဌံ၊ ယဇ်ကြီးပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟု တံ၊ ယစ်ငယ်ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုကဋဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်မကောင်းသဖြင့် ပြုကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးဆက်သည်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးရင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အယံ လောကော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပရလောကော ပရောလောကော (ဆဋ္ဌ)၊ တမလွန်လောကသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မာတာ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိတာ၊ အဖကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဩပပါတိကာ၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိကုန်သော။ သတ္ထာ၊ သတ္ထဝါတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ လောကေ၊ လောက၌။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟိတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သော လှံတံရှိသည်။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိသည်။ လဇ္ဇီ၊ မကောင်းမှုမှရှက်ခြင်းသည်။ ဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသောပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကိုအစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဂတံ ဝါ၊ ရွှာ၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယန္တံဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်နှစ်သက်မြတ်နိုးကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုနှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ကာမေသုမိစ္ဆာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာတာ၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပ။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ၊ ပန်းကုန်းဖြင့် ပစ်သောမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကြူးသည်၏ အဖြစ် သို့။ အာပဇ္ဇိတာ၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ရှောင်ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ အပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနီတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “အမ္ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘောကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်သဘောကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ခိ၊ သက်သေသည်။ ဟု တွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်လည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိ၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတပါး၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ အာမိသကိဉ္စိက္ခဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သောလာဘ်အနည်းငယ်သောလာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

Ä (၄၉၂) ပိသုဏာဝါစံ၊ ချောပစ်သောစကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အမုတြ ဝါ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံမှလည်း။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမူသံ၊ ဤသူတို့၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားပြီးသောသူတို့ကိုမူလည်း။ သန္ဓာတာ၊ စေ့စပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဟိတာနံ၊ စေစပ်ပြီးသောသူတို့အားမူလည်း။ အနုပ္ပဒါတာ၊ စေ့စပ်ခြင်းအားလျော်စွာ အားအဆင့်ကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော ညီညွှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂရတော၊ ညီညွှတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်တတ်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂနန္ဒီ၊ ညီညွှတ်ခြင်းကိုနှစ်သက်ခြင်းရှိ သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂကရဏိံ၊ ညီညွှတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတံ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသာဝါစံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ နေလာ၊ အပြစ်မရှိသည်။ ကဏ္ဏသုခါ၊ နား၌ချမ်းသာသည်။ ပေမနီယာ၊ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟဒယင်္ဂမာ၊ စိတ်နှလုံးသို့ဝင်သည်။ ပေါရီ၊ ပြည်ကြီးသူနှင့် တူသည်။ ဗဟုဇနကန္တာ၊ များစွာသောလူတို့သည်နှစ်သက်အပ်သည်။ ဗဟုဇနမနာပါ၊ များစွာသောလူတို့၏ စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်သည်။ တထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သပ္ဖပ္ပလာပံ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလဝါဒီ၊ သင့်တင့်သောကာလ၌ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဘူတဝါဒီ၊ ဟု တ်မှန်သည်ကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ အတ္ထဝါဒီ၊ အကျိုးရှိသည်ကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုသာဆိုလေ့ရှိသည်။ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုဟုတ်သည်ကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ နိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးရာရှိ သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ကာလေန၊ သင့်တင့်သောကာလ၌။ သာပဒေသံ၊ ညွှန်းခြင်းရှိသော။ ပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားရှိသော။ အတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် စပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အနဘိဇ္ဈာလု၊ များစွာသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ယန္တံဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုနှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာကို။ ပရဿ၊ သူတပါးအား။ ယံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ မမ၊ ငါအား။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနဘိဇ္ဈိတာ၊ ရှေးရှုမကြံတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ် အကြံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ အဝေရာ၊ ရန်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အဗျာပဇ္ဈာ၊ ကြောင့်ကြမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အနီဃာ၊ ဆင်းရဲမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟန္တု၊ ရွက်ဆောင်နိုင်သည်ဖြစ်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝီပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝီပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယိဋ္ဌံ၊ ယဇ်ကြီးပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟု တံ၊ ယစ်ငယ်ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သုကဋဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ် မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးရင်းသည်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးဆက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံလောကော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပရလောကော၊ တမလွန်လောကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မာတာ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပိတာ၊ အဘကိုလုပ်ကျွေးခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဩပပါတိကာ၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို နေခြင်းရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ သမဂ္ဂတာ၊ ညီညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ သမ္မာပဋိပန္နာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယနိရယသဂ္ဂသုတ္တ

၂၁၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခတောယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပါဏီ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော လက်ရှိသည်။ ဟတပဟတေ၊ သူတပါးကိုပုတ်ခြင်းသူတပါးကို သတ်ခြင်း၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတေသု၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါတို့၌။ အဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတန်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၄၉၃) အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပ။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာအဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟိတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သော လှံတံရှိသည်။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိသည်။ လဇ္ဇီ၊ မကောင်းမှုမှရှက်ခြင်းသည်။ ဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသောပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကိုအစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းကို။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပံ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သမ္ပပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏)။ ပ။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စ လောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စ လောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ မာတုဂါမသုတ္တ

၂၁၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုကာမော၊ မာတုကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းတန်းသောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြဘည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ Ä (၄၉၄) ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဥပါသိကာသုတ္တ

၂၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတိနီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတာ၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမကို။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တာ ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဝိသာရဒသုတ္တ

၂၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အဝိသာရဒါ၊ ရွှံ့ရှိခြင်းရှိသည်ဖြစ်၌။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အဝိသာရဒါ၊ ရွံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေသနည်း။ ပါဏာတိပါတိနီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယိနီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရိနီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒိနီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသုဏာ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဖပ္ပလာပိနီ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလုနီ၊ အဘိဇ္ဈာများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တာ၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အဝိသာရဒါ၊ ရွှံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အဝိသာရဒါ၊ ရွှံ့ရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ဝိသာရဒါ၊ ကင်းသောရွှံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ဝိသာရဒါ၊ ကင်းသည်ရွှံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၌။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေသနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ် တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတပါးဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတာ၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတာ၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလုနီ၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တာ၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ ကောင်းသော အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ဝိသာရဒါ၊ ကင်းသောရွှံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ဝိသာရဒါ၊ ကင်းသောရွှံ့ရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သံသပ္ပနီယသုတ္တ

၂၁၆။ Ä (၄၉၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သံသပ္ပနီယပရိယာယံ၊ ရွှေ့ရှားခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မပရိယာယံ၊ တရားဒေသနာကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံသပ္ပနီယပရိယာယော၊ ရွှေ့ရှားခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မပရိယာယော၊ တရားဒေသနာသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဿကာ၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိကုန်၏။ ကမ္မဒါယာဒါ၊ ကံ၏ အမွေ့ခံဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မယောနီ၊ ကံသာလျှင် အကြောင်းရှိကုန်၏။ ကမ္မဗန္ဓူ၊ ကံသာလျှင် အဆွေရှိကုန်၏။ ကမ္မပ္ပဋိဿရဏာ၊ ကံသာလျှင် ကိုးကွယ်လည်းလျောင်းရာရှိကုန်၏။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တဿ၊ ထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံ၏။ ဒါယာဒါ၊ အမွေခံတို့သည်။ ဘဂဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဓေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပါဏီ၊ သွေးဖြင့် လိမ်းအပ်ကုန်သော လက်ရှိသည်။ ဟတပဟတေ၊ သူတစ်ပါးကို ပုတ်ခတ်ခြင်းသူတစ်ပါးကိုသတ်ခြင်း၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတေသု၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ အဒယာပပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ မရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွှေ့ရှား၏။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇိမှာ၊ ကောက်သော။ ဂတိ၊ အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇီမှာ၊ ကောက်သော။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိမှဂတိကဿ၊ ကောက်သောအလားရှိသော။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိမှဂတိကဿ၊ ကောက်သောအလားရှိသော။ ဇိမှုပပတ္တိကဿ၊ ကောက်သောပဋိသန္ဓေရှိသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကန္တဒုက္ခာ၊ စင်စစ်ဆင်ရဲကုန်သော။ ယေ နိရယာ၊ အကြင်ငရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ နိရယာ ဝါ၊ ထိုငရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ သံသပ္ပဇာတိကာ၊ ရှားခြင်းသဘော ရှိသော။ ယာ တိရစ္ဆာနယောနိ ဝါ၊ အကြင်တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ တိရစ္ဆာနယောနိ ဝါ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဂတီနံ၊ ဂတိတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဂတိံ၊ ဂတိကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံသပ္ပဇာတိကာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းသဘော ရှိသော။ သာ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အဟိ၊ မြွေသည်လည်းကောင်း။ ဝိစ္ဆိကာ၊ ကင်းမြီးကောက်သည်လည်းကောင်း။ သတပဒီ၊ ကင်းခြေများသည်လည်းကောင်း။ နင်္ဂုလဗိဠာရမူသိကာ၊ မြွေပါ ကြောင် ကြွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥလူကာ၊ ခင်ပုပ်ငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝါ ပန၊ ထို့မှာတစ်ပါး။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ သံသပ္ပန္တိ၊ ရွေ့ရှားကုန်၏။ တေဝါ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘူတာ၊ ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်သော အကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဘူတဿ၊ သတ္တဝါ၏။ ဥပပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်အကုသိုလ်ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုအကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဥပပန္နံ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်သော။ ဧနံ၊ ထိုသတ္တဝါသို့။ ဖဿာ၊ ဝိပါက်နှင့်ယှဉ်သောဖဿာတို့သည်။ ဖုသန္တိ၊ တွေ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဒါယာဒါ၊ ကံ၏ အမွေခံဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကာမမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပ။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ တေ သမဏဗြာဟ္မာဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရိတဒဿနေတာ၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သံသပ္ပတိ၊ ရွေ့ရှား၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနောကမ္မံ၊ မနောကံသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇိမှာ၊ ကောက်သော။ ဂတိ၊ အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇိမှာ၊ ကောက်သော။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇိမှဂတိကဿ၊ ကောက်သောအလားရှိသော။ ဇိမှုပပတ္တိကဿ၊ ကောင်းသော ပဋိသန္ဓေရှိသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကန္တဒုက္ခာ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲကုန်သော။ ယေ နိရယာ၊ အကြင်ငရဲတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ ဝါ နိရယာ၊ ထိုငရဲတို့သည်လည်း။ သံသပ္ပတိဇာတိကာ၊ ရွေ့ရှာခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ ယာ တိရစ္ဆာနယောနိ ဝါ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်တို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဂတီနံ၊ ဂတိတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဂတိံ၊ ဂတိကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံသပ္ပတိဇာတိကာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းသဘော ရှိသော။ Ä (၄၉၆) သာ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်တို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အဟိ၊ မြွေသည်လည်းကောင်း။ ဝိစ္ဆိကာ၊ ကင်းမြီးကောက်သည်လည်းကောင်း။ သတပဒီ၊ ကင်းမြေများသည်လည်းကောင်း။ နင်္ဂုလဗီဠာရမူသိကာ နကုလာ ဗိဠာရာ မူသိကာ (ဆဋ္ဌ)၊ မြွေပါကြောင်ကြွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥလူကာ၊ ခပ်ပုတ်ငှက်တို့သည်လည်းကောင်။ ဝါ ပန၊ ထို့မှာတစ်ပါး။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနယောနိကာ၊ တိရစ္ဆာန်၏အမျိုး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ သံသပ္ပန္တိ၊ ရွေ့ရှားကုန်၏။ တေ ဝါ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘူတာ၊ ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်သော အကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဘူတဿ၊ သတ္တဝါ၏။ ဥပပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်အကုသိုလ်ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုအကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဥပပန္နံ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်သော။ ဧနံ၊ ထိုသတ္တဝါသို့။ ဖဿာ၊ ဝိပါက်နှင့်ယှဉ်သောဖဿာတို့သည်။ ဖုသန္တိ၊ တွေ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဒါယာဒါ၊ ကံ၏ အမွေခံဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဿကာ၊ ကံလျှင် မိမိ ဥစ္စာရှိကုန်၏။ ကမ္မယေနိ၊ ကံသာလျှင် အကြောင်းရှိကုန်၏။ ကမ္မဗန္ဓူ၊ ကံသာလျှင် အဆွေရှိကုန်၏။ ကမ္မပ္ပဋိဿရဏာ၊ ကံသာလျှင်ကိုးကွယ်လည်းလျောင်းရာရှိကုန်၏။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တဿ၊ ထိုကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံ၏။ ဒါယကာဒါ၊ အမွေ့ခံတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင့်စွာ ချခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟိတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သော လှံတံရှိသည်။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိသည်။ လဇ္ဇိ၊ မကောင်းမှုမှရှက်တတ်သည်။ ဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသောပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကိုအစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေ့ရှား။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေ့ရှား။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေ့ရှား။ တဿ၊ ထိုကောင်းမှုကံ၏။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနောကမ္မံ၊ မနောကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သော။ ဂတိ၊ အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သော။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဥဇုဂတိကဿ၊ ဖြောင့်မတ်သော အလားရှိသည်။ ဥဇုပတ္တိကဿ၊ ဖြောင့်မတ်သော ပဋိသန္ဓေရှိသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကန္တသုခါ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကုန်သော။ ယေ သဂ္ဂါ၊ အကြင်နတ်ပြည်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ သဂ္ဂါ ဝါ၊ ထိုနတ်ပြည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဍ္ဎာနိ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာနိ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါနိ၊ များသော အသုံးအဆောင်ရှိကုန်သော။ ပဟူတဇာတရူပရဇတာနိ၊ များသောရွှေငွေရှိကုန်သော။ ပဟူတဝတ္ထူပကရဏာနိ၊ များသောနှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အဆောက်အဦးရှိကုန်သော။ ပဟုတဓနဓညာနိ ပဟူတဓနဓညာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ များသောဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော။ ဥစ္စာကုလာနိ၊ မြင့်မြတ်သော အမျိုးဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ခတ္တိယာမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာအနှစ်ရှိသော မင်းမျိုးတို့ သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာအနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိဂဟပတိမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာအနှစ်ရှိသော သူကြွယ်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ ခတ္တိယမဟာသာလကုလာဒီနိ ဝါ၊ ထိုမြင့်မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုးအစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဂတီနံ၊ ဂတိတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဂတိံ၊ ဂတိကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘူတာ၊ ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသော ကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဘူတဿ၊ သတ္တဝါ၏။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပပန္နံ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်သော။ ဧနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သို့။ ဖဿာ၊ ဝိပါက်နှင့်ယှဉ်သောဖဿတို့သည်။ ဖုသန္တိ၊ တွေ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တာဝါတို့သည်။ ကမ္မဒါယဒါ၊ ကံ၏အမွေဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ အဒိန္နာဒါနံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်၍။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏံ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပပ္ပလာပံ၊ အကျိုးမရရှိသော စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ သော သော စကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ အမျက်မထွက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ လေးလှူအပသော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပ။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏာတို့သည်။ ဣမဉ္စ လောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စ လောကံ၊ တစ်မလွန်ကောကိုလည်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယနေ၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေရှား။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေ့ရှား။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ န သံသပ္ပတိ၊ မရွေ့ရှား။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနောကမ္မံ၊ မနောကံသည်။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သော။ ကတိ၊ အလားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သော။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၉၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဥဇုဂတိကဿ၊ ဖြောင့်သောအလားရှိသော။ ဥဇုပပတ္တိကဿ၊ ဖြောင့်မတ်သော ပဋိသန္ဓေရှိသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကန္တသခါ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကုန်သော။ ယေ သဂ္ဂါ၊ အကြင်အနတ်ပြည်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ ဝါ သဂ္ဂါ၊ ထိုနတ်ပြည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဍ္ဎာနိ၊ ကြွယ်ကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာနိ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါနိ၊ များသော အသုံးအဆောင်ရှိကုန်သော။ ပဟုတဇာတရူပရဇတာနိ၊ များသောရွှေငွေရှိကုန်သော။ ပဟုတဝတ္ထူပကရဏာနိ၊ များသောနှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အဆောက်အဦးရှိကုန်သော။ ပဟုတဓနဓညာနိ၊ များသောဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော။ ဥစ္စာကုလာနိ၊ မြင့်မြတ်သော အမျိုးဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ခတ္တိယာမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုးတို့ သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိဗြာဟ္မဏမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိဂဟပတိမဟာသာလကုလာနိ ဝါ၊ အကြင်မြင့်မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူကြွယ်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ ခတ္တိယမဟာသာလကုလာဒီနိ ဝါ၊ ထိုမြင့်မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုးအစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဂတီနံ၊ ဂတိတို့တွင့်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဂတိံ၊ ဂတိကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘူတာ၊ ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသော ကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဘူတဿ၊ သတ္တဝါ၏။ ဥပပတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပပန္နံ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်သော။ ဧနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သို့။ ဖဿာ၊ ဝိပါက်နှင့်ယှဉ်သောဖဿတို့သည်။ ဖုသန္တိ၊ တွေ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဒါယဒါ၊ ကံ၏မွေခံဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကမ္မဿကာ၊ ကံသာလျှင် မိမိ ဥစ္စာရှိကုန်၏။ ကမ္မဒါယဒါ၊ ကံ၏မွေခံဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မယောနိ၊ ကံသာလျှင် အကြောင်းရှိကုန်၏။ ကမ္မဗန္ဓူ၊ ကံသာလျှင် အဆွေရှိကုန်၏။ ကမ္မပ္ပဋိဿရဏာ၊ ကံသာကိုးကွယ်လည်းလျောင်းအဆွေရှိကုန်၏။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တဿ၊ ထိုကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံ၏။ ဒါယဒါ၊ အမွေ့ခံတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ခေါ၊ ဤတရားဒေသနာတော်သည်သာလျှင်။ သံသပ္ပနိယပရိယာယော၊ ရွေ့ရှာခြင်း၏ အဆုံးဖြစ်သော။ သော ဓမ္မပရိယာယော၊ ထိုတရားဒေသနာတော်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ပဌမသဉ္စေတနိကသုတ္တ

၂၁၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ ဝါ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပရေ၊ အဆက်ဆက်သော။ ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော့်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ (ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။) အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုပြုအပ်သော ကံတို့တွင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော။ ကာယကံ၊ ဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိနိပါကံ၊ ဒုက္ခာဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသံဒေါသဗျာပတ္ထိ၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြသံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကံဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသံဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းတန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပါဏီ၊ သွေးဖြင့် လိမ်းကျန်အပ်သော လက်ရှိသည်။ ဟတပဟတေ၊ သူတစ်ပါးကိုပုတ်ခတ်ခြင်းသူတစ်ပါးသတ်ခြင်း၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတေသု၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါတို့၌။ အဒယာပန္နော၊ သနားခြင်းသို့ မရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၉၈) အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမတံ ဝါ၊ ရွာ၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ယန္တံပရဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်ဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ တာ၊ အကြင် မိန်းမသည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည်စောင့်ရှောက်အပ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပ။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပပရိက္ခိတ္တာပီ၊ ပန်းကုံးဖြင့် ပစ်သောမိန်းမတို့သည်လည်ကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကျူးသည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတာ၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဘောက် ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ အကုသလာ (ဆဋ္ဌ)၊ အကုသိုလ်ဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ သဉ္စေတနိကာ (ဆဋ္ဌ)၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ ဒုက္ခုဒြယာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဒုက္ခဟုသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ ဒုက္ခဝိပါကာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြံယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ မုသာဝါဒီ၊ ဟု တ်မမှတ်သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်၏ အလယ်၌ တည်ခြင်းဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈကတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏အလယ်၌တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ အပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနိတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “အမ္ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘော ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်သဘော ကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ခိ၊ သက်သေသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “န ဇာနာတိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိလက်ခြေပစ္စည်း ဥစ္စာစသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတစ်၏လက်ခြေပစ္စည်းစသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတစ်ပါး၏လက်ခြေပစ္စည်း ဥစ္စာစသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အာမိသကိဉ္စိ က္ခိဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သောလာဘ်အနည်းငယ်သောလဘာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပိသုဏာဝါသော၊ ချောပစ်ဂုံးတိက်သောစကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤမည်သောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမုတြ ဝါ၊ ဤမည်တောသူ၏ အထံ၌။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြား၍။ အမူသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတိုအား။ အက္ခာတာ၊ ပြောကြားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမဂ္ဂါနံ ဝါ၊ ညီညွတ်သောသူတို့ကိုမူလည်း။ ဘေဒါတာ၊ ကွဲပြားခြင်းအားလျော်စွာ အားအဆင့်ကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်စွာ အားအဆင့်ကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော အမညီမညွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂရတော၊ မညီမညွတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂနန္ဒီ၊ မညီမညွတ်ခြင်း၌ နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂရဏိံ၊ မညီညွတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာသာဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ အဏ္ဍကာ၊ အနာရှိသော သစ်ပင်၌ ထသောသစ်ဆွေးမှုံ့နှင့် တူ၏။ ကက္ကသာ၊ ကြမ်းတမ်း၏။ ပရကဋုကာ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ခါးစပ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ပရာဘိသဇ္ဇနီ၊ ဆူးကောက်ကဲ့သို့ သူတစ်ပါးတို့၌ ကပ်ငြိတတ်၏။ ကောဓသမန္တာ၊ အမျက်၏ အနီး၌ ဖြစ်သော။ အသမာဓိသံဝတ္တာနိကာ၊ သမာဓိကို မဖြစ်စေတတ်၏။ တထာရူပိံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္ဖပ္ပလာပါပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာလဝါဒိ၊ မသင့်တင့်သောကာလ၌ဆိုတတ်သည်။ အဘူတဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အနတ္ထဝါဒိ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုဆိုတတ်သည်။ အဝိနယဝါဒိ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကိုဆိုတတ်သည်။ အနိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှံးတည်းဟူသော သိုမှီးမရှိသော။ အကာလေန၊ မသင့်တင့်သောကာလ၌။ အနပဒေသံ၊ ညွန်ခြင်းမရှိသော။ ပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော။ အနတ္ထသဉှိ တံ၊ အစီးအပွားနှင့် မစပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြံယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ယန္တံပရဝိတ္တူပကရဏံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ယံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါးမူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိဇ္ဈိတာ၊ ရှေးရှုကြံတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၄၉၉) ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်စီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ဟညန္တု ဝါ၊ သတ်အပ်သည်မူလည်းသတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဗဇ္ဈန္တု ဝါ၊ နှောင်းဖွဲ့နှောင်ဖွဲအပ်မူလည်း နှောင်ဖွဲအပ်သည် ဖြစ်စေကုန်။ ဥစ္ဆိဇ္ဇန္တု ဝါ၊ ဖြတ်အပ်သည်မူလည်းဖြတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ဝိနဿန္တု ဝါ၊ ဖျက်စီးမူလည်း ဖျက်စီးစေကုန်။ မာဝါအဟောသုံ၊ မဖြစ်မူလည်း မဖြစ်စေကုန်။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်ဖျက်စီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်းခြင်းရရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ ဝိပရိတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပ။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စ လောကံ၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကေ၊ မှားသောအယူရှိသည်။ အဝိပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓာယကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ တိဝိဓ ကာယကမ္မန္တသန္ဒေသဗျာပတ္တိ အကုသလသဉ္စေတနိကာဟေတု ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့စော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေခြင်းမှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီးလျက်ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲကို။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုဗ္ဗိဓဝစီကမ္မန္တယဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလာသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓမနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္ထိအကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော မနောကံဟူသော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ကံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဏ္ဏကော၊ လေးထောင့်ရှိသော။ မဏီ၊ ကျောက်သည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာသို့။ ခိတ္တော၊ ပစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ယေန ယေနေဝ၊ အကြင်အကြင်အထောင့်မြင့်သာလျှင်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတံ ယေဝ၊ ကောင်းစွာ တည်သည်သာလျှင်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ပတိဋ္ဌာ သေယျထာပိ၊ တည်ရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တိဝိဓကာယကမ္ပန္တသဒေါဗျာပတ္တိအကုသလာသဉ္စေတနိကဟေုတ ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟူသော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ကံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။ စတုဗ္ဗိဓဝစိကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလသဉ္စေတနိက ဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ဝဇီကံဟူသော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။ တိဝိဓမနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော မနောကံဟူသော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်။ ပရံ၊ နောက်၏။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းပူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်သာလျှင်။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပရေ၊ ဆက်သော။ ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးကုန်သော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုပြုအပ်သော ကံတို့တွင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစိကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော အစီးအပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၅၀၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဟိတဒဏ္ဍော၊ ချအပ်သော လှံတံရှိသည်။ နိဟိတသတ္ထော၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိသည်။ လဇ္ဇိ၊ မကောင်းမှုမှရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဒယာပန္နော၊ သနားသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏဘူတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသော ပါဏဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါဘူတဟုဆိုအပ်သော သတ္တဝါတို့ကို အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။

အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးသော ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ။ အဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂါမဂတံ ဝါ၊ ရွာ၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရညဂတံ ဝါ၊ တော၌ တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ယန္တံပရဝိတ္ထူပကရဏံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်ဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသောစိတ်အစုဖြင့်။ အာဒါတာ၊ ခိုးယူတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ များသောအကျင့်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကာမသေုမိစ္ဆာစာရော၊ ကာမဂုဏတို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ တာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိသည်စောင့်အပ်သော မိန်းမသည်လည်း။ ပ။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တပိ၊ ပန်းကုန်းဖြင့် ပစ်သော မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တထာရူပါသု၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိန်းမတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လွန်ကျူးသည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇိတာ၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော အစီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိအပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘဂ္ဂတော ဝါ၊ သဘင်၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပရိသဂ္ဂတော ဝါ၊ ပရိသတ်၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဉာတိမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ ဆွေးမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပူဂမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရာဇကုလမဇ္ဈဂတော ဝါ၊ မင်းမျိုးတို့၏အလယ်၌တည်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိနိတော၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “အမ္ဘော ပုရိသော၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယံ၊ အကြင်အနက်သဘော ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုအနက်ကိုသဘော ကို။ ဝဒေတိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခ၊ သက်သေသည်။ ဟု တွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇာနံ ဝါ၊ မသိဘဲလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဇာနံ ဝါ၊ သိလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အပဿံ ဝါ၊ မမြင်ဘဲလျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဿံ ဝါ၊ မြင်လျက်မူလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ “ပဿာမိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟေတု ဝါ၊ မိမိ၏လက်ခြေပစ္စည်းစသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပရဟေတု ဝါ၊ သူတစ်ပါး၏လက်ခြေပစ္စည်းဥစ္စာစသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အာမိသကိဉ္စိက္ခဟေတု ဝါ၊ မွန်မြတ်သော လာဘ်အနည်းငယ်သော လာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ပိသုဏံ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤသူအထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမေ သ၊ ဤသူတို့အား။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ အမုတြ၊ ဤသူအထံ၌။ န အက္ခာတာ၊ မပြောကြားတတ်။ အမုတြ ဝါ၊ ဤသူ၏ အထံမှလည်း။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမူသံ၊ ဤသူတို့၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ န အက္ခတာ၊ မပြောကြားတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိန္နာနံ ဝါ၊ ကွဲပြားသောသူတို့ကိုမူလည်း။ သန္ဓာတာ၊ စေ့စပ်တတ်သည်။ သဟိတာနံ ဝါ၊ တကွ ဖြစ်စေသော သူတို့ကိုလည်း။ အနုပ္ပါဒါတာ၊ ကွဲပြားခြင်းအားလျော်သော အားအဆင့်ကိုပေးတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သမဂ္ဂါရာမော၊ မွေ့လျော်အပ်သော ညီညွတ်ခြင်းရရှိသညည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂရတော၊ ညီညွတ်ခြင်း၌မွေ့လျော်အပ်သော ညီညွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂနန္ဒီ၊ ညီညွတ်ခြင်း၌ နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂကရဏိံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ နေလာ၊ အပြစ်မရှိ။ ကဏ္ဏသုခါ၊ နား၌ချမ်းသာသည်။ ပေမနိယာ၊ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟဒယင်္ဂမာ၊ စိတ်နှလုံးသို့ဝင်သည်။ ပေါရိ၊ ပြည်ကြီးသူနှင့် တူသည်။ ဗဟုဇနကန္တာ၊ များစွာသော လူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သည်။ ဗဟုဇနမနာပါ၊ များစွာသောလူတို့၏ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်။ တတာ ရူပိံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္ဖပ္ပလာပံ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ သော စကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလဝါဒီ၊ သင့်တင့်သောကာလ၌ဆိုတတ်သည်။ ဘူတဝါဒိ၊ ဟု တ်မှန်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်။ အတ္ထဝါဒီ၊ အကျိုးရှိသော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုဆိုတတ်သည်။ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းဟုတ်သည်ကိုဆိုတတ်သည်။ နိဓာနဝတိံ၊ စိတ်နှလုံးတည်းဟူသော သိုမှီးရာရှိသော။ Ä (၅၀၁) ကာလေန၊ သင့်တင့်သော အခါ၌။ သာဒေသံ၊ ညွန်းခြင်းရှိသော။ ပရိယန္တဝတိံ၊ အပိုင်းအခြားရှိသော။ အတ္ထသဉှိတ၊ အစီးအပွားနှင့်စပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သိုလျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ ဤချို့သောသူသည်။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောအဘိဇ္ဈာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ယန္တံ ပရိဝိတ္ထူပကရဏံ၊ အကြင်သူတစ်ပါးတို့၏ နှစ်သက်ခြင်းမြတ်နိုးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥစ္စာသသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ယံ၊ အကြင်အဥစ္စာသည်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) “တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနဘိဇ္ဈိတာ၊ ရှေးရှုကြံခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အဗျပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည် ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်မဖျက်စီးအပ်သော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ အဝေရာ၊ ရန်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အဗျာပဇ္ဇာ၊ ကြောင့်ကြမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာ။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရန္တု၊ ရွက်ဆောင်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဒေါသသည်မဖျက်စီးအပ်သော စိတ်အကြံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူရှိသည်။ အဝိပရိတဒဿနော၊ မဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသောအယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿတေနာ၊ မဖောက်ပြန်သောသောမြင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) “ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယိဋ္ဌံ၊ ယဇ်ကြီးပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပ။ ယေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တစ်မလွန်သောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေန္တိ၊ သိစေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းဟူသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓကာယကမ္မသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော ကာယကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေဆော်ခြင်းပြုအပ်သော ကုသိုလ်ကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုသော စေ့ဆော်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းသော ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုဗ္ဗိဓဝစိကမ္မန္တသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းသောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓမနောကမ္မသပ္ပတ္တိကုလသာသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော မနောကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဏ္ဏကော၊ လေးထောင့်ရှိသော။ မဏိ၊ ကျောက်သည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာသို့။ ခိတ္တော၊ ပစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ယေန (ယေနေဝ)၊ အကြင်အကြင်အထောင့်ဖြင့် သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ တည်၏။ တေန (တေနေဝ)၊ ထိုထိုအထောင့်ဖြင့် သာလျှင်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတံ ယေဝ၊ ကောင်းစွာ တည်သည်သာလျှင်။ ပတိဌာတိ သေယျထာပိ၊ တည်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တိဝိဓကာယကမ္မန္တတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုဗ္ဗိဓဝစိကမ္မန္တသမ္ပတ္တိကုလသသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော ဝစီကံပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တာဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ တိဝိဓမနောကမန္တသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော မနောကံ၏ပြည်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းပူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌လည်းကောင်း။ အပရေ၊ အဆက်ဆက်သော။ ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သောသဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယသဉ္စေတနိကသုတ္တ

၂၁၈။ Ä (၅၀၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းပူးအပ်ကုန်သော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ န ဝါဒမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပရေ၊ အဆက်ဆက်သော။ ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းပူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုပြုအပ်သော ကံတို့တွင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ ဝစီကမ္မန္တသံဒေါသဗျာပတ္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော ကံသည်။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသိုလျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခဟူသော အကျိုးရရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓကာယကမ္ပန္တသဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ကာယကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ကံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာမှကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုဗ္ဗိဓာဝစီကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိ အကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော အပြစ်ရှိသော ဝစီကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓမနောကမ္မန္တသဒေါသဗျာပတ္တိအကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော အနောကံဟုဆိုအပ်သော ဖောက်ပြန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော အကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိကာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီး သော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏အဖြစ်သို့။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပရေ၊ အဆက်ဆက်သော။ Ä (၅၀၃) ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိကာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တတြ၊ ထိုပြုအပ်သော ကံတို့တွင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ကာယကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ ဝစီကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခုဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ မနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိ၊ မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ သဉ္စေတနိကံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ သုခဒြယံ၊ သုခဟူသော စီးပွားခြင်းရှိသော။ သုခဝိပါကံ၊ သုခဟူသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓကာယကမ္မန္တသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော ကာယကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းသော ရူပါရုံစသည်တို့ ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုဗ္ဗိဓဝစီကမ္မန္တသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော ဝစီကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်လည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဝိဓမနောကမ္မန္တသမ္ပတ္တိကုသလသဉ္စေတနိကဟေတု ဝါ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော မနောကံ၏ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ် စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းသော ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် ပြုအပ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ပ။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ကရဇကာယသုတ္တ

၂၁၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဗျန္တိဘာဝံ၊ ကင်းသည်၏အဖြစ်ကို။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဥပပဇ္ဇံ ဝါ ဥပပဇ္ဇေ ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ အခြားမဲ့သောဘဝ၌ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပရေ၊ အဆက်ဆက်သော။ ပရိယာယေ ဝါ၊ ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပစိတာနံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သဉ္စေတနိကာနံ၊ စေ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းကို။ နတွေဝ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သ ခေါ၊ ထို့သို့သဘောရှိသော။ အရိယဿာဝကော၊ ထိုဘုရားတပည့်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဂတာဘိဇ္ဈော၊ ကင်းသောအဘိဇ္ဈာရှိသော။ ဝိဂတဗျာပါဒေါ၊ ကင်းသောဒေါသရှိသော။ အသံမူဠော၊ တွေဝေခြင်းမရှိသော။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိတတ်သောပညာရှိသော။ မေတ္တာသဟဂတေန၊ မေတ္တာနှင့်တကွဖြစ်သော။ Ä (၅၀၄) စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ဖြစ်သော။ (ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။) ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ အဓော၊ အောက်ဖြစ်သော။ (ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။) ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာဖြစ်သော။ (ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။) ဖရိတွာ၊ ပျံ့စေ၍။ သဗ္ဗဒိ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာ၌။ သဗ္ဗတ္တတာယ၊ အလုံးစုံသောမေတ္တာစိတ်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ သဗ္ဗာဝန္တံ၊ အလုံးသော အစိတ်ရှိသော။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ မေတ္တာသဟဂတေန၊ မေတ္တာနှင့် တကွသော။ ဝိပုလေန၊ ပြန့်ပြောသော။ မဟဂ္ဂတေန၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ အပ္ပမာဏေန၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ အဝေရေန၊ ရန်မရှိသော။ အဗျာပဇ္ဇေန၊ ကြောင့်ကြမရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

သော၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ အပ္ပမာဏံ၊ အာရုံအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသည်။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကာမစရကုသိုလ်ကံကို။ ပမာဏကတံ၊ အာရုံအတိုင်းအရှည်အားဖြင့် ပြုအပ်၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကာမဝစရ ကုသိုလ်ကံသည်။ တတြ၊ ထိုမဟဂ္ဂုတ်ကုသိုလ်ကံ၌။ န ဝသိဿတိ၊ မနေ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကာစဝရကုသိုလ်ကံသည်။ န အဝတိဋ္ဌတိ၊ မတည်”။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ (ယံ ဝစနံ၊ ဤအကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဒဟရဒဂ္ဂေ၊ ငယ်သောအခါမှစ၍။ သော အယံ ကုမာရော၊ ထိုသတို့သားသည်။ စေတော ဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှလွတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ စေ ဘာဝေယျ၊ အကယ်၍ ပွားစေနိုင်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ပွားစေသည်ရှိသော်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ ကရေယျနု ခေါ၊ ပြုရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့မကောင်းမှုကံကို မပြုသော သူတို့ဆင်းရဲဝေဒနာ၏ ရောက်ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မသင့်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူသို့။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဖုသေယျအပိ နု ခေါ၊ ရောက်ရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့မကောင်းမှုကံကို မပြုသော သူသို့ ဆင်းရဲဒေဝနာ၏ရောက်ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မသင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ အကရောန္တံ၊ မပြုသသူသို့။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဝေဒနာသည်။ ကုတော ဖုသိဿန္တိ၊ အဘယ်မှာရောက်အံ့နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ စေတော ဝိမုတ္တိ၊ ဤစိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှလွတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ အယံ မေတ္တာ၊ ဤမေတ္တာသည်။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပရိသေန ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂမနိယော၊ တမလွန်ဘဝသို့သွားအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမစ္စော၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့သည်။ စိတ္တန္တရော၊ စုတိစိတ်ဟူသော အကြောင်းရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမိနာ ကရဇကာယေန၊ ဤကာရဇာကာယဖြင့်။ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ယံ ဣဒံ ပါပကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကံကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သဗ္ဗံ၊ လုံးစုံသော။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံသည်။ ဣဓ၊ ဤမျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ ဝေဒနိယံ၊ ခံစားအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံသည်။ အနုဂံ၊ ဘဝတစ်ပါးသို့ အစဉ်လိုက်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိ၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှလွတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ မေတ္တာ၊ မေတ္တာသည်။ ဥတ္တရိ၊ မေတ္တာဈာန်ထက်အလွန်။ ဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အပ္ပဋိဝိဇ္ဈတော၊ ထိုးထွင်း၍မသိသော။ ဣဓပညဿ၊ ဤသာသနာ၌ဖြစ်သော ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အနာဂါမိတာယ၊ ကာမဘုံသို့မလာသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။

ကရုဏာသဟဂတေန၊ ကရုဏာနှင့် တကွသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ မုဒိတာသဟဂတေန၊ မုဒိတာနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဥပေက္ခာသဟဂတေန၊ ဥပေက္ခာနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ဖြစ်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ အဓော၊ အောက်ဖြစ်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာဖြစ်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာ၌။ သဗ္ဗတ္တတာယ၊ အလုံးစုံသော ဥပေက္ခာစိတ်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ သဗ္ဗဝန္တံ၊ အလုံးစုံသော အစိတ်ရှိသော။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ ဥပေက္ခာသဟဂတေန၊ ဥပေက္ခာနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ ဝိပုလေန၊ ပြန့်ပြောသော။ မဟဂ္ဂတေန၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ အဗျာပဇ္ဇေန၊ ကြောင့်ကြမရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဖရိတွာ၊ နှံစေ၍။ ဝိရဟတိ၊ နေ၏။

သော၊ ထိုသူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ ငါသည်။ ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ ပရိတ္တံ၊ အာရုံဖြင့် နည်းသည်။ အဘာဝိတံ၊ မပွားစေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတရဟိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ အပ္ပမာဏံ၊ အာရုံအားဖြင့် အတိုင်းအရှည်မရှိသည်။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွားအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကာမဝစရကံသည်။ ပမဏာကတံ၊ အာရုံအတိုင်းအရှည်အားဖြင့် ပြုအပ်၏။ တံ၊ ထိုကာမာဝစရကုလိုလ်ကံသည်။ တတြ၊ မဟဂ္ဂုတ်ကုသိုလ်ကံ၌။ န အဝတိဋ္ဌတိ၊ မတည်”။

Ä (၅၀၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။) ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံသော။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်တို့သည်။ (ကိံ မညတိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။) ဒဟရဒဂ္ဂေ ဒဟရတဂ္ဂေ (ဆဋ္ဌ)၊ ငယ်သောအခါမှ စ၍။ သော အယံ ကုမာရော၊ ထိုသတို့သားသည်။ စေတော ဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှလွတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဥပေက္ခကံ၊ ဥပေက္ခာကို။ စေ ဘာဝေယျ၊ အကယ်၍ ပွားစေနိုင်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ပွားစေသည်ရှိသော်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ ကရေယျ အပိ နု ခေါ၊ ပြုရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤငယ်သော အခါမှစ၍ ဥပေက္ခာတောဝိမုတ္တိကို ပွားစေနိုင်ခြင်းသောသူ၏ မကောင်းမှုကံကိုပြုခြင်းသည်။ နော ဟိ (နော ဧဝ ဟောတိ)၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်မှုကံကို။ အကရောန္တံ၊ မပြုသော သူကို။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဖုသေယျ အပိ နု ခေါ၊ ရောက်ရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤမကောင်းမှုကို မပြုသော သူသို့ ဆင်းရဲဝေဒနာ၏ရောက်ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ အကရောန္တံ၊ မပြုသော သူသို့။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ကုတောဖုသိဿန္တိ၊ အဘယ်မှာရောက်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ စေတော ဝိမုတ္တိ၊ ဤစိတ်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှတ်လွတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ အယံ ဥပေက္ခာ၊ ဤဥပေက္ခာကို။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပရိသေန ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂမနိယော၊ တမလွန်ဘဝသို့သွားအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမစ္စော၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့သည်။ စိတ္တန္တရော၊ စုတိစိတ်ဟူသော အကြောင်းရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ (ကိံ ပဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမိနာ ကရဇကာယေန၊ ကာရဇာကာယဖြင့်။ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ယံ ဣဒံ ပါပကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကံကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သဗ္ဗံ၊ လုံးစုံသော။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံသည်။ ဣဓ၊ ဤမျက်မှောက်သောကိုယ်၏ဖြစ်၌။ ဝေဒနိယံ၊ ခံစားအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံသည်။ အနုဂံ၊ ဘဝတစ်ပါးသို့ အစဉ်လိုက်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဥပေက္ခာ၊ ဥပေက္ခာသည်။ စေတော ပိမုတ္တိ၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဗျာပါဒမှလွတ်ခြင်းသည်။ ဥတ္တရိ၊ မေတ္တာဈာန်ထက်အလွန်။ ဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အပ္ပဋိဝိဇ္ဈတော၊ ထိုးထွင်း၍မသိသော။ ဣဓ ပညဿ၊ ဤ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော ဝိပဿနာမဂ်ပညာရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အနာဂါမိတာယ၊ ကာမဘုံသို့လားခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အဓမ္မစရိယသုတ္တ

၂၂၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ ကတွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝိတီသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘော ဂေါတ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရားဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဟေတု ခေါ၊ အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဣတိ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေခြင်းမှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီးလျက်ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲကို။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဓမ္မာစရိယာတရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဟေတု ခေါ၊ အကြာင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ခေါ အာဇာနာမိ၊ မသိ။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ယဿ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘော တော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနေယျံ၊ သိရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ သုဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ Ä (၅၀၆) မနသိ ကရောဟိ၊ နှလုံးသွင်းလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘော၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ နာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကောယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓမ္မစရိယာ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဝိသမစရိယာ၊ မညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဟေတု ခေါ၊ အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေခြင်းမှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီးလျက်ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲကို။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရကုန်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကတဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ စတုဗ္ဗိဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းသည်။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မစရိယာ၊ တရားဟုတ်သည်ကို ကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ သမစရိယာ၊ ညီညွတ်သည်ကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဟေတု ခေါ၊ အကြာင်းကြောင့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကရဇကာယဝဂ္ဂေါ၊ ကရဇကာယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌျတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

(၂၂) ၂၊ သမညဝဂ္ဂ

၂၂၁။ Ä (၅၀၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ဆိုပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သော အားဖြင့် ကြံခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဖောက်ပြန်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဣသို့။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒဿဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)

၂၂၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိယရေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဝီသတိယော၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိယရေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာမေသုမိစာရေ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ ဖောက်ပြန်သောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒေ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော စကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပေ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတတ်သောအားဖြင့်ကြံခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို။ အဘိဇ္ဈာယ၊ ရှေးရှုတတ်သောအားဖြင့်ကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဖောက်ပြန်သောခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဗျာပါဒေ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ ဖောက်ပြန်သော အယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိယရေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိယရေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ Ä (၅၀၈) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာဝါစာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် မကြံခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သော အားဖြင့် မကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တနော စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပါဒေ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ၊ မဖောက်ပြန်သောအယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)

၂၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အနတ္တာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပါဏာတိပါတေ စ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အဒိန္နာဒါနေ စ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာမေသုမိစာရေ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ ဖောက်ပြန်သောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရေ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒေ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ မုသာဝါဒေ စ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော စကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ စ၊ စကား၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ စ၊ စကား၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပေ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမ္ဖပ္ပလောပေ စ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်းဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဘိဇ္ဈာယ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အဘိဇ္ဈာယ စ၊ ရှေးရှုတပ်သော အားဖြင့် ကြံခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဗျာပါဒေ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဗျာပါဒေ စ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ ဖောက်ပြန်သော အယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ စ၊ မှားသောအယူ၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ Ä (၅၀၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၌လည်း။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သော အားဖြင့် ကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ အနဘိဇ္ဈာယ စ၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် မကြံခြင်း၌လည်း။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပါဒေ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဗျာပါဒေ စ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၌။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ၊ ကောင်းသောအယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ စ၊ ကောင်းသော အယူ၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)

၂၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အနတ္တာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပါဏာတိပါတေ စ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဏာတိပါတဿ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အဒိန္နာဒါနေ စ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိန္နာနဿ၊ အရှင်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရီ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ရှိသည်။ Ä (၅၁၀) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာမေသုမိစာရေ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ ဖောက်ပြန်သောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ကာမသေုမိစ္ဆာစာရေ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသု မိစ္ဆာစာရဿ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ များသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒေ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ မုသာဝါဒေ စ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒဿ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာဝါစော၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော စကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ စ၊ စကား၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာဝါစော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ စ၊ စကား၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကား၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပီ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပေ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန် ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမ္ဖပ္ပလောပေ စ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဖပ္ပလာပါယ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနော၊ မိမိသည်လည်း။ အဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဘိဇ္ဈာယ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အဘိဇ္ဈာယ စ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဇ္ဈာယ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဖောက်ပြန်သောခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဗျာပါဒေါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဗျာပါဒေ စ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သော အယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ စ၊ မှားသောအယူ၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူ၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။ အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်သနည်း။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာမဏေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောကျင့်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကို ကျင့်ခြင်း၌လည်း။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်ကိုခြင်း၌။ ဝေရမဏိယာ၊ ရောင်ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ရောင်ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ Ä (၅၁၁) ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ကြောင်ဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏာယ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ရောင်ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဖရုသာဝါစာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖရုသာယ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သပ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖြန်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ၊ ကြဉ်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဖပ္ပလာပါ၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် ကြံခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ အနဘိဇ္ဈာလု၊ များသောရှေးရှုတပ်သော အားဖြင့် ကြံခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ အနဘိဇ္ဈာယ စ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် မကြံခြင်း၌လည်း။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိဇ္ဈာယ၊ ရှေးရှုတပ်သောအားဖြင့် မကြံခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနော စ၊ မိမိသည်လည်း။ အဗျာပန္နစိတ္တော၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သောစိတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပါဒေ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောင်တည်စေ၏။ ဗျာပါဒေ စ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၌။ ဝေရမဏိယာ စ၊ ကြဉ်ခြင်း၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပါဒဿ၊ အမျက်မထွက်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တာနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ၊ မဖောက်ပြန်သောအယူ၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ စ၊ ကောင်းသော အယူ၌လည်း။ သမနုညော၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မဒိဋ္ဌိယာ၊ ကောင်းသော အယူရှိ၏။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတ္တာရိသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ နိက္ခိတ္တော ယထာ၊ ချထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) အာဘတံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ချထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)

၂၂၅၊ ၂၂၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမ္မာဂတော၊ ပြည့်စုံသောသူသည်။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ခတံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုတူးဖြိုသောအားဖြင့် တူးဖြိုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပဂတံ၊ ရွက်ဆောင်သည်မည်၏။ ပ။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အခတံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုတူးဖြိုသောအားဖြင့် မတူးဖြိုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ မ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသောသူသည်။ ဥပဟတံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဖျက်စီးသော အားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဟရတိ၊ ရွက်ဆောင်သည်မည်၏။ ပ။ (၅၊ ၈)

၂၂၉၊ ၂၃၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ပ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတ္တာရိသာယာ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ပ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သောရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည့်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၉၊ ၁၂)

၂၃၃၊ ၂၃၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသောသူကို။ ဗာလော၊ မိုက်သောသူဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိယာ၊ နှစ်ဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိံသာယ၊ သုံးဆယ်သော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသောသူကို။ ဗာလော၊ မိုက်သောသူဟူ၍။ Ä (၅၁၂) ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတ္တာရီသာယ၊ လေးဆယ်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသောသူကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၊ ၁၆)

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သာမညဝဂ္ဂေါ၊ သာမညဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၃၊ ရာဂပေယျာလ

၂၃၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အသုဘသညာ၊ အသုဘဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဟာရေ၊ မျိုအပ်သော အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိဟုဖြစ်သော သညာလည်ကောင်း။ အနိစ္စသညာ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စေ၊ မမြဲသော ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဆင်းရဲ၏ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္ထသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ကြောင်းဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂသညာ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ နိရောဓသညာ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)

၂၃၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အနိစ္စသညာ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အဟာရေ၊ မျိုအပ်သော အဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်မရှိဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိကသညာ၊ အရိုးစုသာဖြစ်၍စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသာ အကော်ဟူ၍ ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပုဠုဝကသညာ ပုဠဝကသညာ (ဆဋ္ဌ)၊ ပိုးလောက်အတိပြည့်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသော အကောင်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိနိလကသညာ၊ အဖြူအနီစသည်တို့နှင့်ရောလျက် များသောအားဖြင့် ညိုသောအဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသော အကောင်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဝိပုဗ္ဗကသညာ၊ သွေးပြည့်တို့ဖြင့် ပြည့်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းရှိသော အကောင်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓုမာတကသညာ၊ သေသည်မှ အထက်ဖြစ်သော အနောက်ကလာ၌လေဖြင့် ပြည့်သော သားရေအိပ်ကဲ့သို့ဖူးဖူးရောင်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသော အကောင်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)

၂၃၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကော၊ ကောင်းသော အယူလည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းသော အကြံလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းသောစကားလည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းသော အမှုလည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းသော အားထုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းသော အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းသောတည်ကြည်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဉာဏံ၊ ကောင်းစွာ သိခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာဝိမုတ္တိ၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)

၂၄၀၊ ၂၆၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ တပ်ခြင်းကို။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှာ။ ပ။ ပရိက္ခာယာယ၊ ထက်ဝန်းကျင့်မှကုန်ခြင်းငှာ။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ဝယာယ၊ ပျက်ခြင်းငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ ရာဂကင်းခြင်းငှာ။ နိရောဓာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ စာဂါယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းငှာ။ ပ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ (၄၊ ၄၃၀)

၂၆၇၊ ၇၄၆။ Ä (၅၁၃) ဒေါသဿ၊ ပြစ်မှာခြင်းကို။ ပ။ မောဟဿ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ကောဓဿ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ဥပနာဟဿ၊ ရန်ငြိုးဖွဲခြင်းကို။ မက္ခဿ၊ သူကျေးဇူးကိုချခြင်းကို။ ပဠာသဿ၊ အဖျင်းမူခြင်းကို။ ဣဿာယ၊ ငြူစူခြင်းကို။ မစ္ဆရိယဿ၊ ဝန်တိုခြင်းကို။ မာယာယ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကို။ သာထေယျဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကို။ ထဗ္ဘဿ၊ ခိုင်မာခြင်းကို။ သာရမ္ဘဿ၊ ချုပ်ချယ်ခြင်းကို။ မနာဿ၊ မာန်မူခြင်းကို။ အတိမာနဿ၊ အလွန်မာန်မူခြင်းကို။ မဒဿ၊ ယစ်ခြင်းကို။ ပမာဒဿ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှာ။ ပ။ ပရိက္ခယာယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကုန်ခြင်းငှာ။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ဝယာယ၊ ပျက်ခြင်းငှာ။ ရောဂါယ၊ ဝဋ်ကင်းခြင်းငှာ။ နိရောဓာယေ၊ ဝဋ်တရားတို့ချုပ်ခြင်းငှာ။ စာဂါယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းငှာ။ ပ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁၊ ၅၁၀)

ရာဂပေယျလံ၊ ရာဂပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးစီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဒသက၊ ဒသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။