သတ္တကနိပါတ် ပါဠိတော်နိဿယ

သတ္တကနိပါတ် ပါဠိတော်နိဿယ

၁၊ ဓနဝဂ္ဂ

သတ္တကနိပါတ

အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်နိဿယ

ပဏ္ဏာသက

၁၊ ပဌမပိယသုတ္တ

၁။ Ä (၃၉၅) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသတ္တမသုတ်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ် အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါးသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ “အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့်မပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အသမ္ဘာဝနီယော စ အဘာဝနီယော စ (ဆဋ္ဌ)၊ မချီးမွမ်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လာဘကာမော စ၊ လာဘ်ကို အလို့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သက္ကာရကာမော စ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကို အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဝညတ္တိကာမော စ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတပါးတို့ မထီမဲ့မြင်မသိစေခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ရှက်ခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ကြောက်ခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိစ္ဆော စ၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ စ၊ ဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသမ္ဘာဝနီယော စ၊ မချီးမွမ်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသမ္ဘာဝနီယော စ၊ မချီးမွမ်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနီယော၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လာဘကာမော စ၊ လာဘ်ကို အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သက္ကာရကာမော စ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကို အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဝညတ္တိကာမော စ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတပါးတို့ မထီမမြင်မသိစေခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဟိရိမာ စ ဟိရီမာ စ (ဆဋ္ဌ)၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်ကို ရှက်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩက္ကပ္ပီ စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်ကို ကြောက်လန့်ခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၃၉၆) အပ္ပိစ္ဆော စ၊ ယုတ်မာသော အလိုမရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ စ၊ ကောင်းသော ဉာဏ်အမြင်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့်ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနိယော စ၊ စိတ်ဖြင့်ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယပိယသုတ္တ

၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် မပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် မပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လာဘကာမော စ၊ လာဘ်ကို အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သက္ကာရကာမော စ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကို အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဝညတ္တိကာမော စ ဟောတိ။ (ဆဋ္ဌ) အဟိရိကော စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ရှက်ခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ကြောက်ခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဿုကီ စ၊ ငြူစူခြင်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မစ္ဆရီ စ၊ ဝန်တိုခြင်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့်မပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ အပ္ပိယော စ၊ မချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂရု စ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် မပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လာဘကာမော စ၊ လာဘ်ကို အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သက္ကာရကာမော စ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကို အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဝညတ္တိကာမော စ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတပါးတို့ မထီးမဲ့မြင်မသိစေခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဟိရိမာ စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ရှက်ခြင်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ စ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ကြောက်ခြင်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿုကီ စ၊ ငြူစူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမစ္ဆရီ စ၊ ဝန်တိုခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနိယော စ၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပိယော စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ အလေးပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနီယော စ၊ စိတ်ဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ သံခိတ္တဗလသုတ္တ

၃။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသတ္တဗလသုတ်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရောမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သဒ္ဓါဗလံ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဝီရိယဗလံ၊ ဝီရိယဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဟိရိဗလံ၊ ဟိရိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဗလံ၊ ဩတ္တပ္ပဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတိဗလံ၊ သတိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဗလံ၊ သမာဓိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ပညာဗလံ၊ ပညာဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။

သဒ္ဓါဗလဉ္စ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဝီရိယဉ္စ၊ ဝီရိယဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဟိရိ စ၊ ဟိရိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပိယံ၊ မကောင်းမှုကို ကြောက်ထိတ်လန့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဗလဉ္စ၊ ဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတိဗလဉ္စ၊ သတိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သမာဓိ စ၊ သမာဓိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပညာ ဝါ၊ ပညာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဗလဉ္စ၊ ဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတေဟိ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော ဗိုလ်တို့ဖြင့်။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝတိ၊ အသက်မွေးရာ၏။ Ä (၃၉၇) ယောနိသော၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ ဝိစိနေ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်းနိုင်၏။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ သစ္စာလေးပါးတည်းဟူသော အနက်ကို။ ဝိပဿတိ၊ ရှုနိုင်၏။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ဆီးမီးလျှံ၏။ နိဗ္ဗာနံ၊ ငြိမ်းခြင်းကဲ့သို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဗလေဟိ၊ ဤဗိုလ်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော။ ဧတဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စေတသော၊ အဆုံးစွန်သော စုတိစိတ်၏။ ဝိမောက္ခော၊ ဝတ္ထုအာရုံတို့ မှလွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဝိတ္ထတဗလသုတ္တ

၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သဒ္ဓါဗလံ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဝီရိယဗလံ၊ ဝီရိယဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဟိရိဗလံ၊ ဟိရိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဗလံ၊ ဩတ္တပ္ပဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတိဗလံ၊ သတိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဗလံ၊ သမာဓိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ပညာဗလံ၊ ပညာဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါဗလံ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း သဒ္ဓါတရားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ (ကိံ သဒ္ဒဟတိ၊ အဘယ်သို့ ယုံကြည်သနည်း။) “သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ အလုံးစုံသော တရားတို့ကိုမဖောက်မပြန် သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ ပ။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာဒေဝ မနုဿာနံ၊ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤမြတ်စွာဘုရား၏ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ယုံကြည်ကြောင်းဖြစ်သော သဒ္ဓါတရားကို။ သဒ္ဓါဗလံ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီရိယဗလံ၊ ဝီရိယဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုလသာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ထာမဝါ၊ အားအစွမ်းရှိသည်။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသော လုံ့လရှိသည်။ အနိက္ခိတ္တဓုရော၊ မချအပ်သောဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ် တရားတို့ကို ပယ်သဖြင့် ကုသိုလ်တရားတို့ကိုပြည့်စုံစေခြင်းငှာ အားထုတ်ကြောင်းဖြစ်သော ဝီရယကို။ ဝီရိယဗလံ၊ ဝီရိယဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိရိဗလံ၊ ဟိရိဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရားတပည့်သားသည်။ ဟိရိမာ၊ မကောင်းမှုကို ရှက်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီစရိုက်မှလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့သို့။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းမှ။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ရှက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သဘောကို။ ဟိရိဗလံ၊ ဟိရိဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩတ္တပ္ပဗလံ၊ ဩတ္တပ္ပဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကြောင့်လည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပီ၊ ထိတ်လန့်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းကြောင့်။ ဩတ္တပ္ပတိ၊ ထိတ်လန့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ကြောက်ထိတ်လန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သဘောကို။ ဩတ္တပ္ပဗလံ၊ ဩတ္တပ္ပဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတိဗလံ၊ သတိဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏တပည့်သည်။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေန၊ သတိ၏ရင့်သည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတံပိ စိရကတမ္ပိ (ဆဋ္ဌ)၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလ၌ ပြုအပ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလ၌ ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုဿရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကြာမြင့်စွာသော ကာလ၌ ဆိုအပ်သော စကားကို အောက်မေ့နိုင်သော သတိကို။ သတိဗလံ၊ သတိဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာဓိဗလံ၊ သမာဓိဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ ပ။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤပဌဈာန်စသည်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သမာဓိကို။ သမာဓိဗလံ၊ သမာဓိဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၃၉၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပညာဗလံ၊ ပညာဗိုလ်သည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ပညာ ဝါ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယာ၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း ထိုးထွင်းနိုင်သော။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိလေသာတို့ကို ဖောက်ခွဲတတ်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာကို။ ပညာဗလံ၊ ပညာဗိုလ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ ဣမာနိ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သဒ္ဓါဗလဉ္စ၊ သဒ္ဓါဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဝီရိယဉ္စ၊ ဝီရိယဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဟိရိ စ၊ ဟိရိဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပိယံ၊ မကောင်းမှုကို ကြောက်ထိတ်လန့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဗလဉ္စ၊ ဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတိဗလဉ္စ၊ သတိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သမာဓိ စ၊ သမာဓိဗိုလ်လည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်မြောက်သော။ ပညာဝ ပညာ ဧဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ပညာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဗလဉ္စ၊ ဗိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတေဟိ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော ဗိုလ်တို့ဖြင့်။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝတိ၊ အသက်မွေးရာ၏။ ယောနိသော၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ ဝိစိနေ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်နိုင်၏။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ သစ္စာလေးပါးတည်းဟူသော အနက်ကို။ ဝိပဿတိ၊ ရှုနိုင်၏။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ဆီမီးလျှံ၏။ နိဗ္ဗာနံ ဣဝ၊ ငြိမ်းခြင်း ကဲ့သို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဗလေဟိ၊ ဤဗိုလ်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော။ ဧတဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စေတသော၊ အဆုံးစွန်သော စုတိစိတ်၏။ ဝိမောက္ခော၊ ဝတ္ထုအာရုံတို့မှ လွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ သံခိတ္တဓနသုတ္တ

၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သဒ္ဓါဓနံ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော သစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနံ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိဓနံ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဓနံ၊ ဩတ္တပ္ပတည်ဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနံ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂဓနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်း တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ပညာဓနံ၊ ပညာတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ ဣမာနိ ခေါ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။

သဒ္ဓါဓနဉ္စ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနဉ္စ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိ စ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပိယံ၊ ဩတ္တပ္ပဟု ဆိုအပ်သော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနံ စ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂေါ စ၊ စွန့်ကြဲခြင်း တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပညာဝ၊ ပညာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဓနာနိ၊ ဥစ္စာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယဿာ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ အကြင် မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ယဿ ပုရိသဿ ဝါ၊ အကြင် ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဧတေ ဓနာ၊ ဤသဒ္ဓါစသော သူတော်ကောင်းဥစ္စာတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဓါစသော ခုနစ်ပါးသော သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာရှိသော မိန်းမ ယောကျ်ားကို။ အဒလိဒ္ဒေါတိ၊ မဆင်းရဲသော သူဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ တဿ (ဆဋ္ဌ) ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ အမောဃံ၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သော အသက်ရှင်ခြင်း ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မေဓာဝီ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော သူသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဟု ဆိုအပ်သော။ သဒ္ဓဉ္စ၊ သဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဒဿနံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ မြင်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ အနုယုေဉ္ဇထ၊ အားထုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဝိတ္ထတဓနသုတ္တ

၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သဒ္ဓါဓနံ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနံ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိဓနံ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဓနံ၊ ဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနံ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂဓနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ပညာဓနံ၊ ပညာတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါဓနံ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ (ကိံ သဒ္ဒဟတိ၊ အဘယ်သို့ ယုံကြည်သနည်း။) “သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့အလုံးစုံသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ပ။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင့်ကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤမြတ်စွာဘုရား၏ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ယုံကြည်ကြောင်းဖြစ်သော သဒ္ဓါတရားကို။ သဒ္ဓါဓနံ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၃၉၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီလဓနံ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏ အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သုရာမေရယမဇ္ဇပမာဒဋ္ဌာနာ၊ ယစ်ခြင်းမေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတော၊ ကြဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤပါဏာတိပါတ အစရှိသည်မှ ကြဉ်ကြောင်းဖြစ်သော စေတနာကို။ သီလဓနံ၊ သီလဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိရိဓနံ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဟိရိမာ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်တတ်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းမှ။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ရှက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သဘောကို။ ဟိရိဓနံ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩတ္တပ္ပဓနံ၊ ဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဩတ္တပ္ပီ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်မှလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပတိ၊ ထိတ်လန့်တတ်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့သို့။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းကြောင့်။ ဩတ္တပ္ပတိ၊ ထိတ်လန့်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ကြောက်ထိတ်လန့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောသဘောကို။ ဩတ္တပ္ပဓနံ၊ ဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုတဓနံ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ ပတည့်သားသည်။ ဗာဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကိုဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းပူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ ဓမ္မာ၊ အကြင် တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေကလျာဏာ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုသုတာ၊ များစွာ ကြားနာအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲ ရှုအပ်ကုန်သည်။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသို့မြတ်စွာဘုရားတရားတော်ကို များစွာ ကြားနာခြင်းကို။ သုတဓနံ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စာဂဓနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယာသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသည်။ ဝိဂတမလမစ္ဆေရေန၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော ကင်းသော အညစ်အကြေးရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ မုတ္တစာဂေါ၊ လွတ်လွတ်စွန့်ကြဲခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပယတပါဏီ၊ ဆေးကြောအပ်ပြီးသော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂရတော၊ စွန့်လွှတ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ယာစယောဂေါ၊ တောင်းခြင်းငှာ သင့်သည်ဖြစ်၍။ ဒါနသံဝိဘာဂရတော၊ ပေးကမ်းဝေဖန်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤစွန့်လွှတ်ကြောင်းဖြစ်သော စေတနာကို။ စာဂဓနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပညာဓနံ၊ ပညာတည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရား၏ တပည်သားသည်။ ပည ဝါ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာကို။ ပညာဓနံ၊ ပညာတည်းဟူသော ဥစ္စာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ ဣမာနိ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သဒ္ဓါဓနဉ္စ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနဉ္စ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိ စ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပိယံ၊ ဩတ္တပ္ပဟု ဆိုအပ်သော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနဉ္စ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂေါ စ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပညာဝ၊ ပညာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓနာနိ၊ ဥစ္စာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယဿ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ အကြင် မိန်မအားလည်းကောင်း။ ယဿ ပုရိသဿ ဝါ၊ အကြင် ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဧတေ ဓနာ၊ ထိုသဒ္ဓါစသော သူတော်ကောင်းဥစ္စာတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဓါစသော သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာရှိသော မိန်းမ ယောကျ်ားကို။ “အဒလိဒ္ဒေါတိ၊ မဆင်းရဲသောသူဟူ၍။ “အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ တဿ (ဆဋ္ဌ) ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ အမောဃံ၊ အချည်းနှီမဟုတ်သော အသက်ရှင်ခြင်းဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မေဓာဝီ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသောသူသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော။ ပသာဒံ၊ ကြည်စေတတ်သော။ သဒ္ဓဉ္စ၊ သဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဒဿနံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို မြင်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ အနုယုေဉ္ဇထ၊ အားထုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဥဂ္ဂသုတ္တ

၇။ Ä (၄၀၀) အထ ခေါ၊ ဤအခါ၌။ ဥဂ္ဂေါ၊ ဥဂ္ဂအမည်ရှိသော။ ရာဇမဟာမတ္တော၊ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီး၏ အမတ်ကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဥဂ္ဂေါ၊ ဥဂ္ဂအမည်ရှိသော။ ရာဇမဟာမေတ္တော၊ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီး၏ အမတ်ကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ရောဟဏေယျော၊ ရောဟဏသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ အယံ မိဂါရော၊ ဤမိဂါရသူဌေးသည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ အဍ္ဎော၊ မြေ၌မြုတ်ထားအပ်သောဥစ္စာဖြင့် ကြွယ်ဝ၏။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ မဟန္ဓနော၊ အမြဲမပြတ်သုံးအစွပ်သောဥစ္စာဖြင့် များသော ဥစ္စာ၏။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ မဟာဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်အပ် ခံစားအပ်သော အသုံးအဆောင်ဖြင့် များသော အသုံးအဆောင်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥဂ္ဂ၊ ဥဂ္ဂအမတ်ကြီး။ ရောဟဏေယျော၊ ရောဟဏသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ မိဂါရော၊ မိဂါရသူဌေးသည်။ ကိံဝ၊ အဘယ်မျှလောက်။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝသနည်း။ ကိံဝ၊ အဘယ်မျှလောက်။ မဟဒ္ဓနော၊ များသော ဥစ္စာရှိသနည်း။ ကိံဝ၊ အဘယ်မျှလောက်။ မဟာဘောဂေါ၊ များသောစည်းစိမ်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိရညဿ၊ ရွှေ၏။ သဟဿာနံ၊ တစ်ထောင်တို့၏။ သတံ၊ တရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရူပိယဿ၊ ငွေ၏။ (ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်သည်လည်း။) ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ဆိုအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥဂ္ဂ၊ ဥဂ္ဂအမတ်ကြီး။ ဧတံ ဓနံ၊ ဤထိုရွှေငွေစသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဧတံ ဓနံ၊ ထိုရွှေငွေစသော ဥစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဥဂ္ဂ၊ ဥဂ္ဂအမတ်ကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တံ ဧတံ ဓနံ၊ ထိုဥစ္စာသည်လည်း။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကေန၊ ရေတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ရာဇူဟိ၊ မင်းတည်းဟူသော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတည်းဟူသော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပိယေဟိ၊ မချစ်မနှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒေဟိ၊ အမွေကိုယူတတ်ကုန်သော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သာဓာရဏံ၊ ဆက်ဆံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဂ္ဂ၊ ဥဂ္ဂအမတ်ကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဓနာနိ၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကေန၊ ရေတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ရာဇူဟိ၊ မင်းတည်းဟူသော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပိယေဟိ၊ မချစ်မနှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒေဟိ၊ အမွေကိုယူတတ်သော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ အသာဓာရဏာနိ၊ မဆက်ဆံကုန်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သဒ္ဓါဓနံ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနံ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိဓနံ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဓနံ၊ ဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနံ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂဓနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ပညာဓနံ၊ ပညာတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဥဂ္ဂ၊ ဥဂ္ဂအမတ်ကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဓနာနိ၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကေန၊ ရေတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ ရာဇူဟိ၊ မင်းတည်းဟူသော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတည်းဟူသော ရန်သူနှင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပိယေဟိ၊ မချစ်မနှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒေဟိ၊ အမွေကိုယူတတ်ကုန်သော ရန်သူတို့နှင့်လည်းကောင်း။ အသာဓာရဏာနိ၊ မဆက်ဆံကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သဒ္ဓါဓနဉ္စ၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သီလဓနဉ္စ၊ သီလတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဟိရိ စ၊ ဟိရိတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပီယံ၊ မကောင်းမှုကို ကြောက်ထိတ်လန့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သုတဓနဉ္စ၊ အကြားအမြင်တည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ စာဂေါ စ၊ စွန့်ကြဲခြင်းတည်းဟူသော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပညာဝ၊ ပညာသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယဿာ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ အကြင် မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ယဿ ပုရိသဿ ဝါ၊ အကြင် ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဧတေ ဓနာ၊ ထိုသဒ္ဓါစသော သူတော်ကောင်း ဥစ္စာတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ သာ ဣတ္ထိ ဝါ၊ ထိုမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သော ပုရိသော ဝါ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မဟဒ္ဓနော၊ များသော ဥစ္စာရှိ၏။ ဒေဝမနုဿေ (ဒေဝမနုဿဟိ) ဒေဝမာနုသေ (ဆဋ္ဌ)၊ နတ်လူတို့သည်။ အဇေယျော၊ မအောင်အပ်။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဟု ဆိုအပ်သော။ ပသာဒံ၊ ကြည်စေတတ်သော။ သဒ္ဓဉ္စ၊ သဒ္ဓါတရားကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဒဿနံ၊ သစ္စာလေးပါးကို မြင်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ မေဓာဝီ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်။ အနုယုဉ္စထ၊ အားထုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ သံယောဇနသတ္တ

၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်တို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အနုနယသညောဇနံ အနုနယသံယောဇနံ (ဆဋ္ဌ)၊ အာရုံသို့သတ္တဝါတို့ကို အဖန်တလဲလဲဆောင်တတ်သောကြောင့် အနုနယမည်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ပဋိဃသညောဇနံ၊ ပဋိဃသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာသညောဇနံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ မာနသညောဇနံ၊ မာနသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဘဝရာဂသညောဇနံ၊ ဘဝရာဂသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာသညောဇနံ၊ အဝိဇ္ဇသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်ုတို့။ သညောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ ခေါ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပဟာနသုတ္တ

၉။ Ä (၄၀၁) ဘိက္ခဝေ ရဟန်းတို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံးသနည်း။ အနုနယညောဇနဿ၊ အာရုံသို့သတ္တဝါကို အဖန်တလဲလဲ ဆောင်တတ်သောကြောင့် အနုနယမည်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ပဋိဃသညောဇနဿ၊ ပဋိဃသံယောဇဉ်ကို။ ပ။ ဒိဋ္ဌိသညောဇနဿ၊ ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်ကို။ ဝိစိကစ္ဆာသညောဇနဿ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ကို။ မာနသညောဇနဿ၊ မာနသံယောဇဉ်ကို။ ဘဝရာဂသညောဇနဿ၊ ဘာဝရာဂသံယောဇဉ်ကို။ အဝိဇ္ဇာသညောဇနဿ၊ အဝိဇ္ဇသံယောဇဉ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမေ သညောဇနံ၊ ဤသံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင် အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အနုနယသညောဇနံ၊ အာရုံသို့သတ္တဝါတို့ကို အဖန်တလဲလဲ ဆောင်တတ်သောကြောင့် အနုနယမည်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်ကို။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆိန္နမူလံ၊ ဖြတ်အပ်သော အမြစ်ရှိသည်။ တာလာဝတ္ထုကတံ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ပြုအပ်သည်။ အနဘာဝံ၊ အဖန်တလဲလဲ မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ၊ နောအခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဃာသညောဇနံ၊ ပဋိသံယောဇဉ်ကို။ ပ။ ဝိစိကိစ္ဆာသညောဇနံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဲယောဇဉ်ကို။ ဒိဋ္ဌိသရညောဇနံ၊ ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်ကို။ မာနသညောဇနံ၊ မာနသံယောဇဉ်ကို။ ဘဝရဂသံယောဇနံ၊ ဘဝရာဂသံယောဇဉ်ကို။ အဝိဇ္ဇာသညောဇနံ၊ အဝိဇ္ဇသံယောဇဉ်ကို။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆိန္နမူလံ၊ ဖြတ်အပ်သောအမြစ်ရှိသည်။ တာလာဝတ္ထုကတံ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်သည်။ အနာဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အာယတိံ၊ နောအခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အစ္ဆေိဇ္ဇိ အစ္ဆေစ္ဆိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သညောဇနိ၊ သံယောဇဉ်ကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ မာနာဘိသမယာ၊ မာနကိုပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အာကာသိ၊ ပြုသော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ မစ္ဆရိယသုတ္တ

၁၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညောဇနနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အနုနသညောဇနံ၊ အာရုံသို့ သတ္တဝါတို့ကို ဆောင်တတ်သောကြောင့် အနုနယမည်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ပဋိဃသညောဇနံ၊ ပဋိသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိသညောဇနံ၊ ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာသညောဇနံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ မာနသညောဇနံ၊ မာနသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဣဿာသညောဇနံ၊ ဣဿာသံညောဇဉ်လည်းကောင်း။ မစ္ဆရိယသညောဇနံ၊ မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ဣမာနိ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဓနဝဂ္ဂေါ၊ ဓာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုဓန ဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်သည်ကား။ ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းတို့ကို ဟောရာပြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗလံဗာနိ၊ ဗိုလ်ခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓနံဓနာနိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂံ၊ ဥဂ္ဂအမည်ရှိသော အမတ်လျှောက်ထားအပ်သည်ဖြစ်၍ သူတော်ကောင်းဥစ္စာကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သညောဇနံ စေဝ သံယောဇနဉ္စေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ သံယောဇဉ်ခုနစ်ပါးတို့ကို ပယ်ခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ပဟာနာ ပဟာနံ (ဆဋ္ဌ)၊ သံယောဇဉ်ခုနစ်ပါးတို့ကို ပယ်ခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မစ္ဆရိယေန စ၊ မစ္ဆရိယလျှင် ခုနစ်ခုမြောက်ရှိသော သံယောဇဉ်ကို ဟောရာဖြစ်သော ခုနစ်ပါးသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။) ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်တည်း။

၂၊ အနုသယဝဂ္ဂ

၁၊ ပဌမအနုသယသုတ္တ

၁၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုသယာ၊ အနုသယတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကာမရာဂါနုသယော၊ ကာမရာဂနုသယလည်းကောင်း။ ပဋိဃာနုသယော၊ ပဋိဃနုသယလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိနုသယော၊ ဒိဋ္ဌိနုသယလည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယော၊ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယလည်းကောင်း။ မာနာနုသယော၊ မာနနုသယလည်းကောင်း။ Ä (၄၀၂) ဘဝရာဂနုသယော၊ ဘဝရာဂနုသယလည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနသယာ၊ အနုသယတို့သည်။ ဣမေ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယအနုသယသုတ္တ

၁၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါကုန်သော။ အနုသယာနံ၊ အနုသယတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အနုသယာနံ၊ အနုသယတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင့်မဲ့ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံးသနည်း။ ကာမရာဂနုသယဿ၊ ကာမရာဂနုသယကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ပဋိဃာနုသယဿ၊ ပဋိဃနုသယကို။ ပ။ ဒိဋ္ဌိနုသယဿ၊ ဒိဋ္ဌနုယကို။ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယဿ၊ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယကို။ မာနာနုသယဿ၊ မာနာနုသယကို။ ဘဝရာဂါနုသယဿ၊ ဘဝရဂနုယကို။ အဝိဇ္ဇာနုသယဿ၊ အဝိဇ္ဇာနုသယကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အနုသယာနံ၊ အနုယတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ အနုသယာနံ၊ ဤအနုသယတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒါယ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုဿတိ၊ ကျင့်သုံး၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင် အခါ၌လည်း။ ဘိက္ခနော၊ ရဟန်းအား။ ကာမရာဂနုသယော၊ ကာမရာဂနုသယကို။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆိန္နမူလော၊ ဖြတ်အပ်သောအမြစ်ရှိသည်။ တာလာဝတ္ထုကတော၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်သည်။ အနဘဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ အယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မော၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဃာနုသယော၊ ပဋိဃာနုသယသည်။ ပ။ ဒိဋ္ဌိနုသယော၊ ဒိဋ္ဌိနုသယသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယော၊ ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည်။ မာနာနုသယော၊ မာနာနုသယသည်။ ဘဝရာဂနုသယော၊ ဘဝဂါနုသယသည်။ အဝိဇ္ဇနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယသည်။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆိန္နံမူလော၊ ဖြတ်အပ်သော မြစ်ရှိသည်။ တာလာဝတ္ထုကတော၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်သည်။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မော၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အစ္ဆေဇ္ဇိ၊ ဖြတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သညောဇနံ၊ သံယောဇဉ်ကို။ ဝိဝတ္တယိ၊ လည်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ မာနာဘိသမယာ၊ မာနကိုပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အကာသိ၊ ပြုသော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ကုလသုတ္တ

၁၃။ ဘိက္ခဝ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တုံ၊ အနီသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ အနီး၌ထိုင်နေခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၌လည်း။ ဥပဂန္တုံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်သနည်း။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်သနည်း။ မနာပေန၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ န ပစ္စုဋ္ဌေန္တိ၊ ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်။ န အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိမခိုးကုန်။ မနာပေန၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ အဿ၊ ထိုကပ်ရောက်လာသော အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဂုဟန္တိ၊ လျှို့ဝှက်ကုန်၏။ ဗဟူကံပိ၊ များသောလှူဖွယ်ဝတ္ထုရှိလျက်လည်း။ ထောကံ၊ အနီးငယ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ ပဏီတမ္ပိ၊ မွန်မြတ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုရှိလျက်လည်း။ လူခံ၊ ရုန့်ကြမ်းသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ အသက္ကစ္စံ၊ ရိုသေခြင်းကို မပြုမူ၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ သက္ကစ္စ၊ ရိုသေခြင်းကိုပြု၍။ နော ဒေန္တိ၊ မပေးလှူကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တုံ၊ အနီးသို့ကပ်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ ကပ်ထားပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်ငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပုဂန္တွာ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တုံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မသင့်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တုံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင်၏။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီ၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ ဥပပန္တုံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေပြီးငှာ။ အလံ၊ သင့်သနည်း။ မနာပေန၊ နှစ်သက်သောအခြင်းအရာဖြင့်။ ပစ္စုဋ္ဌေန္တိ၊ ခရီးကြိုးဆိုကုန်၏။ မနာပေန၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ မနာပေန၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ အဿ၊ ထိုကပ်ရောက်လာသော အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဂုဟန္တိ၊ လျှိုဝှက်ကုန်၏။ ဗဟူကံပိ၊ များစွာသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဗဟုကံ၊ များစွာသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ ပဏီတံပိ၊ မွန်မြတ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သောလှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေခြင်းကို ပြု၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ အသက္ကစ္စံ၊ ရိုသေခြင်းကို မပြုမူ၍။ နော ဒေန္တိ၊ မပေးလှူကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တွာံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ ဥပဂန္တွာံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အနုပဂန္တွာ၊ ရှေး၌မကပ်မူ၍လည်း။ ဥပဂန္တွာံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဥပဂန္တွာ ဝါ၊ ရှေး၌ကပ်လာပြီး၍လည်း။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ပုဂ္ဂလသုတ္တ

၁၄။ Ä (၄၀၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ရောက်လာသော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြယ်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီးခြင်းကို ပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တော၊ အရူပသမာပတ်မဂ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသောအဖို့တို့ဖြင့် ရူပကာယနာမကာယတည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အဖို့တို့မှ လွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ကာယသက္ခိ၊ နာမကာယဖြင့် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တော၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို မြင်တတ်သော သောတာပတ္တိမဂ်၏ အခြားမဲ့၌ အထက်မဂ်ဖိုလ်သို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တော၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မနုသာရီ၊ ပညာတရားကို အစဉ်လျှောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါနုသာရီ (ဆဋ္ဌ) ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ရောက်လာသော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ဥဒကူပမာသုတ္တ

၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒကူပမာ၊ ရေလျှင် ဥပမာရှိကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သကိံ၊ တကြိမ်။ နိမုဂ္ဂေါ၊ နစ်သည်ဖြစ်၍။ နီမုဂ္ဂေါဝ၊ နစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ၊ ငုတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဌိတော၊ တည်ရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဝိပဿတိ၊ ရှု၏။ ဝိလောကေတိ၊ ကြည့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပတရတိ၊ ကူးခပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပတိဂါဓပ္ပတ္တော၊ တည်ရာသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်သည်။ ပါရင်္ဂတော၊ ကမ်းတဖက်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ အပပြုပြီးသော မကောင်းမှုရှိသည်ဖြစ်၍။ ထလေ၊ နိဗ္ဗာန်းတည်းဟူသောကျဉ်းကုန်းထက်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သကိံ (ဆဋ္ဌ) နိမုဂ္ဂေါ၊ နစ်သည်ဖြစ်၍။ နိဂ္ဂေါဝ၊ နစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧကန္တကာဠကေဟိ၊ စင်စစ်မည်းညစ်သော သဘောရှိကုန်သော။ အကုသလေဟိ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ နိယတဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သ ကိံ၊ တကြိမ်။ နိမုဂ္ဂေါ၊ နစ်သည်ဖြစ်၍။ နိမုဂ္ဂေါဝ၊ နစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ၊ ငုတ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ဟိရီ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ ရှက်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ကာဒုစရိုက်စသည်မှ ကြောက်လန့်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သာ သဒ္ဓါ၊ ထိုသဒ္ဓါတရားသည်။ နေဝ တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ နော ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ဟာယတိ ယေဝ၊ ယုတ်သည်သာလျှင်တည်း။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သာ ဟိရီ၊ ထိုဟိရီတရားသည်။ ပ။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ ဩတ္တပ္ပံ၊ ထိုဩတ္တပ္ပတရားသည်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ ဝီရိယံ၊ ထိုဝိရိယသည်။ နေဝ တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သာ ပညာ၊ ထိုပညာသည်။ နေဝ တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ နော ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ဟာယတိ ယေဝ၊ ယုတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ၊ ငုတ်၏။ (၂)

Ä (၄၀၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ဩတ္တပ္ပတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သာ သဒ္ဓါ၊ ထိုသဒ္ဓါတရားသည်။ နေဝ ဟာယတိ၊ မယုတ်။ နော ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ဌိတာ၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာ ဟိရီ၊ ထိုသာဟိရီတရားသည်။ ပ။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဩတ္တပ္ပံ၊ ထိုဩတ္တပ္ပတရားသည်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဝီရိယံ၊ ထိုဝီရိယသည်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာ ပညာ၊ ထိုပညာသည်။ နေဝ ဟာယတိ၊ မယုတ်။ နော ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ဌိတာ၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဝိပဿတိ၊ ရှုသနည်း။ ဝိလောကေဟိ၊ ကြည့်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ဩတ္တပ္ပတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သံယောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနိပါတဓမ္မော၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ကျခြင်း သဘော မရှိသည်။ နိယတော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးကို ရခြင်း၌မြဲသည်။ သမ္ဗောဓိပရာယနော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင်လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဝိပဿတိ၊ ရှု၏။ ဝိလောကေဟိ၊ ကြည့်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပတရတိ၊ ကူးခပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ဩတ္တပ္ပတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ရာဂဒေါသ မောဟာနံ၊ ရာဂဒေါသ မောဟတို့၏။ တနုတ္တာ၊ ပါးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သကဒါဂါမီ၊ သကဒါဂါမ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံဒေဝ၊ တကြိမ်သာလျှင်။ ဣမံ လောကံ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော ဒုက္ခဿန္တံ ကရောတိ (ဆဋ္ဌ)၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပထရတိ၊ ကူးခပ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပတိဂါဓပ္ပတ္တော၊ တည်ရာသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ဩတ္တပ္ပတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ဖြစ်သောကာမဘုံဟု ဆိုအပ်သော အဖို့၌အစီးအပွားဖြစ်ကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဩပပါတိကော၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဖြစ်ရာဖြစ်သော ဗြဟ္မဘုံ၌။ ပရိနိဗ္ဗာယီ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ လောကာ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်မှ။ အနာဝတ္တိဓမ္မော၊ ပြန်လည်ခြင်း သဘော တရားမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ပတိဂါဓပ္ပတ္တော၊ တည်ရာသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်သည်။ ပါရင်္ဂတော၊ ကမ်းတဘက်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏော၊ အပပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသည်ဖြစ်၍။ ထလေ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသောကျဉ်းကုန်ထက်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ပ။ ဩတ္တပ္ပံ၊ ဩတ္တပ္ပတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယတရားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ Ä (၄၀၅) ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ၊ ပေါ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်သည်။ ပါရင်္ဂတော၊ ကမ်းတဖက်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ အပပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသည်ဖြစ်၍။ ထလေ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကျည်းကုန်ထက်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဥဒကူပမာ၊ ရေလျှင်ဥပမာရှိကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ အနိစ္စာနုပဿီသုတ္တ

၁၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှ ဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျာ၊ ရောက်လာကုန်သော ဧည့်သည်တို့ အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏေယျာ၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီးခြင်းကိုပြုရာဖြစ်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောတိဏ္ဏံ၊ တပါးသောစိတ်တို့နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ရောက်လာသော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသော သူတို့၏ လက်အုပ်ချီးခြင်းကို ပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသော သင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲဟု အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ တပါးသောစိတ်တို့နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ အာသဝပရိယောဒါနဉ္စ အာသဝပရိယာဒါနဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတပရိယောဒါနဉ္စ ဇီဝိတပရိယာဒါနဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟု ဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ တပါးသောစိတ်နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ဖြစ်သော ကာမဘုံဟု ဆိုအပ်သော အဖို့၏ အစီးအပွားဖြစ်ကုန်သော။ အညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်ကိုလွန်၍ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အသင်္ခါရ ပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟ မရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သသင်္ခါရ ပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဥဒ္ဓံသောတော၊ အထက်၌ရထိုက်သော မဂ်တည်းဟူသော သောရှိသော။ အကနိဋ္ဌဂါမီ၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ယောက်မြောက်သော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ရောက်လာသောဧည့်သည်တို့အလို့ငှာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ တမလွန်လောကကိုယုံကြည်၍ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီးခြင်းကိုပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တံရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျာ၊ ရောက်လာကုန်သော ဧည့်သည်တို့အလို့ငှာ လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏေယျာ၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ပြေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိသော သူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာဖြစ်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၌။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဒုက္ခာနုပဿီသုတ္တ

၁၇။ Ä (၄၀၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌။ ဒုက္ခာနုပဿီ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော အခြင်းအရာကို ဆင်းရဲ၏ဟု တစ်ဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ အနတ္တာနုပဿီသုတ္တ

၁၈။ (ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိကုန်သော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ နိဗ္ဗာန် ပညတ်နှင့် တကွသော တရားတို့၌။ အနတ္တာနုပဿီ၊ အလိုသို့ မလိုက်သော အခြင်းအရာကို ကိုယ်မဟုတ်ဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ နိဗ္ဗာနသုတ္တ

၁၉။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ သုခါနုပဿီ၊ သုခဟုအဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သုခသညီ၊ သုခဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခပဋိသံဝေဒီ၊ သုခဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ တပါးသော စိတ်နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသော၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးအပ် အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်ယာမြေကောင်း သဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ သုခါနုပဿီ၊ သုခဟု အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သုခသညီ၊ သုခဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သုခသညီ၊ သုခဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခပဋိသံဝေဒီ၊ သုခဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ တပါးသော စိတ်နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ အာသဝပရိယာဒါနံ စ အာသဝပရိယာဒါနဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတပရိယာဒါနံ စ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ သုခါနုပဿီ၊ သုခဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သုခသညီ၊ သုခဟုဖြစ်သော သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခပဋိသံဝေဒီ၊ သုခဟုဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့် ထင်စွာ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ တပါးသော စိတ်နှင့် မရောပြွမ်း။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဥပဟစ္စ ပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်ကိုလွန်၍ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာသီ၊ လုံ့လဥဿာဟမရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟ ရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဥဒ္ဓံသောတာ ဥဒ္ဓံသောတော (ဆဋ္ဌ)၊ အထက်၌ရထိုက်သော မဂ်တည်းဟူသော သောတရှိသော။ အကနိဋ္ဌဂါမီ၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ယောက်မြောက်သော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှ ဆောင်၍သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှ ဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရာ)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တံ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ နိဒ္ဒသဝတ္ထုသုတ္တ

၂၀။ Ä (၄၀၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဒ္ဒသဝတ္ထူနိ၊ ဆယ်နှစ်နှစ်တစ်ဖန်မရှိလတ္တံ့စသည်ဖြင့် ဆိုခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာသမာဒါနေ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ဆောက်တည်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သောကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ သိက္ခာသမာဒါနေ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ဆောက်တည်ခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ တေဘူမကတရားကို အနိစ္စစသောအားဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်တတ်သော ဝိပဿနာပညာ၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သောကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ တေဘူမကတရားကို အနိစ္စစသောအားဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်းတတ်သော ဝိပဿနာပညာ၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယေ၊ တဏှာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဣစ္ဆာဝိနယေ၊ တဏှာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသလ္လာဏေ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းခြင်၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သောကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ပဋိသလ္လာဏေ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီရိယာရမ္ဘေ၊ ဝီရိယကို အားထုတ်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဝီရိယာရမ္ဘေ၊ ဝီရိယကိုအားထုတ်ခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိနေပက္ကေ၊ သတိပညာ၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ သတိနေပက္ကေ၊ သတိပညာ၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိပဋိဝေဓေ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဒိဋ္ဌိပဋိဝေဓေ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဒ္ဒသဝတ္ထူနိ၊ ဆယ်နှစ်နှစ်တစ်ဖန်မရှိလတ္တံ့စသည်ဖြင့် ဆိုခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဣမာနိ ခေါ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အနုသယဝဂ္ဂေါ၊ အနုသယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုအနုသယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနုသယာ၊ အနုသယခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကုလံ၊ အနီးသို့ ကပ်ခြင်းငှာ မသိသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော အမျိုးကိုဟောရောဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလံ၊ အာဟုနေယျစသော ဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဥဒကူပဓံ၊ ရေလျှင် ဥပမာရှိသောခုနစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အနိစ္စာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌ အနိစ္စဟု ရှုခြင်းကို အရင်းပြု၍ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌ ဒုက္ခဟု ရှုခြင်းကို အရင်းပြု၍ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အနတ္တာ၊ အလုံးစုံသောဓမ္မတို့၌ အနတ္တဟု ရှုခြင်းကိုအရင်းပြု၍ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်ကို ဟောဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်၌သုခဟု ရှုခြင်းကို အရင်းပြု၍ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒသဝတ္ထုနိ၊ ဆယ်နှစ်နှစ်တစ်ဖန်မရှိလတ္တံ့စသည်ဖြင့် ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့သည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၃၊ ဝဇ္ဇိသတ္တကဝဂ္ဂ

၁၊ သရန္ဒဒသုတ္တ

၂၁။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပရိဟာနိယသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အာနန္ဒကေ၊ အာနန္ဒကအမည်ရှိသော ဘီလူးသည် သိမ်းဆည်းအပ်သောကြောင့် အာနန္ဒကအမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြလေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြလေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုအပရိဟာနိယတရား ခုနစ်ပါးကို ပြကြောင်းဖြစ်သော ဒေသနာကို။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၄၀၈) လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကီဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ သန္နိပါတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သန္နိပါတဗဟုလာ၊ များသောစည်းဝေးခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝိဇ္ဇီမင်းတို့၏။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၁)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကီဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိဿန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်လတ္တံ့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ ထကုန်လတ္တံ့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဇ္ဇီကရဏီယာနိ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်ပြုအပ်သော အချင်းချင်းထောက်ပံ့ချီးမြောက်ခြင်စသော အမှုတို့ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၂)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ ယာဝကီဝဉ္စ (ဆဋ္ဌ)၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အပ္ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် မပညတ်အပ်သော အခွန်အထုပ်ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န ပညာပေဿန္တိ၊ မပညတ်ကုန်လတ္တံ့။ ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ပြီးသော အခွန်အထုပ်ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿန္တိ၊ မဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ ယထာ ပညတ္တေ၊ အကြင် အကြင် ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ပေါရာဏေ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝဇ္ဇိဓမ္မေ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏ အကျင့်တရားတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿန္တိ၊ ကျင့်ကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၃)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့တွင်။ မဟလ္လကာ၊ ကြီးကုန်သော။ ယေ တေ ဝဇ္ဇိ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) တေ၊ ထိုဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ သက္ကရိဿန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်လတ္တံ့။ ဂရုံကရိဿန္တိ၊ အလေးပြုကုန်လတ္တံ့။ မာနိဿန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်လတ္တံ့။ ပူဇိဿန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တေသဉ္စ၊ ထိုကြီးသော ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာယူအပ်၏ဟူ၍။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၄)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ယာ တာ ကုလိတ္ထိယော၊ အကြင် အမျိုး အိမ်ရှင် မိန်းမကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာ တာ ကုလကုမာရိယော၊ အကြင် အမျိုးသတို့ သမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာ၊ ထိုအမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမကြီးအမျိုးသတို့ သမီးငယ်တို့ကို။ ဩကဿ၊ အယုတ်အားဖြင့် ဆွဲငင်၍။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်နိုင်ထက်မူ၍။ န ဝါသေဿန္တိ၊ မနေစေကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၅)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ အဗ္ဘန္တရာနိ စေဝ၊ မြို့တွင်း၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဟိရာနိ စ၊ မြို့ပ၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဝဇ္ဇိစေတိယာနိ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ၊ ထိုဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့ကို။ သက္ကရိဿန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်လတ္တံ့။ ဂရုံကရိဿန္တိ၊ အလေးပြုကုန်လတ္တံ့။ မာနိဿန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်လတ္တံ့။ ပူဇိဿန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တေသဉ္စ၊ ထိုမြို့တွင်း မြို့ပ၌ ဖြစ်သော နတ်ကွန်းတို့အားလည်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗဉ္စ၊ ရှေး၌ပေးဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကတပုဗ္ဗဉ္စ၊ ရှေး၌ပြုအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဗလိံ၊ ဗလိနတ်စာကို။ နော ပရိဟာပေဿန္တိ၊ မယုတ်စေကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၆)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အရဟန္တေသု၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ “အနာဂတာ၊ မကြွလာကုန်သော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာတို့သည်လည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂစ္ဆေယျ၊ ကြွလာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ ကြွလာကုန်သော။ အရဟန္တေ စ၊ ရဟန္တာတို့သည်လည်း။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် လျော်ကုန်သော။ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တီ၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို တားမြစ်ခြင်း အလိုရှိအပ်သည်ကို လုံခြုံစေခြင်းဟု ဆိုအပ်သော စောင့်ရှောက်ခြင်းတို့သည်။ သုသံဝိဟိတာ၊ ကောင်းစွာ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၇)

လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဝဇ္ဇီသု၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၌။ ဝတ္တိဿန္တိ ဌဿန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ ကျင့်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ သုဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌လည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဝဿကာရသုတ္တ

၂၂။ Ä (၄၀၉) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒုတိယ အပရိဟာနိယသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အဘိယာတုကာမော၊ နှိုပ်နင်းလွှမ်းမိုးခြင်းငှာ သွားလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇိ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ဥစ္ဆိဇ္ဇိဿာမိ ဥစ္ဆေစ္ဆာမိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြတ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ဝိနာသိဿာမိ၊ ဖျက်ဆီးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေဿာမိ၊ ရောက်စေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မာဂဓမဟာမတ္တံ၊ မဂဓရာဇ်မင်း၏ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရံ၊ ဝဿကာရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်ဆိုတော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်ဆိုတော်မူသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လေလော။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒာဟိ၊ ရှိခိုးလေလော။ (ကိံ ဝန္ဒာဟိ၊ အဘယ်သို့ ရှိခိုးရအံ့နည်း။) အပ္ပာဗာဓံ၊ အနာကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပါတင်္ကံ၊ ဆင်းရဲကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လဟုဋ္ဌာနံ၊ လျှင်မြန်စွာ ရနိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗလံ၊ အားအစွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဖာသုဝိဟာရံ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆ၊ မေးလျှောက်လေလော့။ (ကိံ ပုစ္ဆတိ၊ အဘယ်သို့ မေးလျှောက်သနည်း။) ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟီပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အပ္ပါဗာဓံ၊ အနာကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပါတင်္ကံ၊ ဆင်းရဲကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လဟုဋ္ဌာနံ၊ လျင်မြန်စွာ ထနိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗလံ၊ အားအစွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဖာသုဝိဟာရံ၊ ချမ်သာစွာ နေရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်လိုက်ပါ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆ၊ မေးလိုက်ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝန္ဒာဟိ၊ ရှိခိုးလေလော။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လိုက်ပါဦး။ (ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။) ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အဘိယာတုကာမော၊ နှိပ်နင်းလွှမ်းမိုးခြင်းငှာ သွားလို၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) အဟံ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်းခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ဥစ္ဆိဇ္ဇိဿာမိ ဥစ္ဆေစ္ဆာမိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြတ်အံ့။ ဝိနာသိဿာမိ၊ ဖျက်ဆီးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အနဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေဿာမိ၊ ရောက်စေအံ့။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣတိ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေဦး။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ သင်အား။ ယထာ (ယံ (ဝစနံ))၊ အကြင် စကားကို။ ဗျာကရောတိ၊ ဖြေကြားတော်မူ၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သာဓုံ သာဓုကံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းစွာ။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ မှတ်ယူ၍။ မမ၊ ငါအား။ အာရောစေယျာသိ၊ ပြောကြားလည့်လော။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဝိတထံ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ န ဘဏန္တိ၊ ဆိုတော်မမူကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

‘ဘော၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မာဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မာဂဓဿ၊ မဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ အဇာတသတ္တုဿ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တဿ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့ အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓမဟာမတ္တော၊ မာဂဓမင်း၏ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရမည်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ အဇာတသတ္ထု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘော တောဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုးလိုက်ပါ၏။ အပ္ပါဗာဓံ၊ အနာကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပါတင်္ကံ၊ ဆင်းရဲကင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လဟုဋ္ဌာနံ၊ လျင်မြန်စွာ ထနိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗလံ၊ အားအစွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဖာသုဝိဟာရံ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်လိုက်ပါ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေတိ၊ လျှောက်လိုက်ပါသေး၏။ (ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ပါသနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အဘိယာတုကာမော၊ နှိပ်နင်းလွှမ်းမိုးခြင်းငှာ သွားလို၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အဟံ ဟိ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ဥစ္ဆိဇ္ဇိဿာမိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ဝိနာသိဿာမိ၊ ပျက်စီးစေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကေ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဝဇ္ဇီ၊ ဤဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေဿာမိ၊ ရောက်စေအံ့။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဤဆို၏။ ဣတိ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေတိ၊ လျှောက်လိုက်ပါသေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၁၀) တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အရှင်နန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဗီဇယမာနော၊ ယပ်လေခတ်လျက်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်သနည်း။) “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ သန္နိပါတာ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ သန္နိပါတဗဟုလာ၊ များသောစည်းဝေခြင်းရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ သန္နိပါတာ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ သန္နိပါတဗဟုလာ၊ များသောစည်းဝေးခြင်းရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ သန္နိပါတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ သန္နိပါတဗဟုလာ၊ များသော စည်းဝေခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၁)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌဟန္တိ၊ ထကုန်၏။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဇ္ဇီကရဏီယာနိ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်ပြုအပ်သော အချင်းချင်းထောက်ပံ့ချီးမြောက်ခြင်းစသော အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌဟန္တိ၊ ထကုန်၏။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဇ္ဇီကရဏီယာနိ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်ပြုအပ်သော အချင်းချင်းထောက်ပံ့ ချီးမြောက်ခြင်းစသော အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိဿန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်လတ္တံ့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ ထကုန်လတ္တံ့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဇ္ဇီကရဏီယာနိ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည် ပြုအပ်သော အချင်းချင်း ထောက်ပံ့ချီးမြောက်ခြင်းစသော အမှုတို့ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၂)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် မပညတ်အပ်သော အခွန်အတုပ်ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န ပညာပေန္တိ၊ မပညတ်ကုန်။ ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ပြီးသော အခွန်အတုပ် ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န သမုစ္ဆိန္ဒန္တိ၊ မဖြတ်ကုန်။ ယထာ ပညတ္တေ၊ အကြင် အကြင် ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ပေါရာဏေ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝဇ္ဇိဓမ္မေ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏ အကျင့်တရားတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်ကုန်၍။ ဝတ္တန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အပ္ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် မပညတ်အပ်သော အခွန်အတုပ် ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န ပညာပေန္တိ၊ မပညတ်ကုန်။ ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်သော အခွန်အတုပ် ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န သမုစ္ဆိန္ဒန္တိ၊ မဖြတ်ကုန်။ ယထာ ပညတ္တေ၊ အကြင် အကြင် ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ပေါရာဏေ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝဇ္ဇိဓမ္မေ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏ အကျင့်တရားတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလာက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အပ္ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် မပညတ်အပ်သော အခွန်အတုပ်ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န ပညာပေဿန္တိ၊ မပညတ်ကုန်လတ္တံ့။ ပညတ္တံ၊ ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်သော အခွန်အတုပ် ဥစ္စာဒဏ်စသည်ကို။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿန္တိ၊ မဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ ယထာ ပညတ္တေ၊ အကြင် အကြင် ရှေးမင်းတို့သည် ပညတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ပေါရာဏေ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝဇ္ဇီဓမ္မေ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏ အကျင့်တရားတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်ကုန်၍။ ဝတ္တိဿန္တိ၊ ကျင့်ကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်ကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၃)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ “ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့တွင်။ မဟလ္လကာ၊ ကြီးကုန်သော။ ယေ တေ ဝဇ္ဇီ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တေသဉ္စ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာယူအပ်၏ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့တွင်။ မဟလ္လကာ၊ ကြီးကုန်သော။ ယေ တေ ဝဇ္ဇီ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တေသဉ္စ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာယူအပ်၏ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့တွင်။ မဟလ္လကာ၊ ကြီးကုန်သော။ ယေ တေ ဝဇ္ဇီ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ သက္ကရိဿန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်လတ္တံ့။ ဂရုံ ကရိဿန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်လတ္တံ့။ မာနိဿန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်လတ္တံ့။ ပူဇိဿန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တေသဉ္စ၊ ထိုကြီးကုန်သော ဝဇ္ဇီမင်းတို့၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာယူအပ်၏ဟူ၍။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၄)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ယာ တာ ကုလိတ္ထိယော၊ အကြင် အမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာ တာ ကုလကုမာရိယော၊ အကြင် အမျိုးသတို့သမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုအမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမကြီးအမျိုးသတို့ သမီးငယ်တို့ကို။ ဩကဿ၊ အယုတ်အားဖြင့် ဆွဲငင်၍။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်နိုင်ထက်မူ၍။ န ဝါသေန္တိ၊ မနေစေကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ယာ တာ၊ Ä (၄၁၁) ကုလိတ္ထိယော၊ အကြင် အမျိုး အိမ်ရှင် မိန်းမကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာ တာ ကုလကုမာရိယော၊ အကြင် အမျိုးသတို့သမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာ၊ ထိုအမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမကြီးအမျိုးသတို့သမီးငယ်တို့ကို။ ဩကဿ၊ အယုတ်အားဖြင့် ဆွဲငင်၍။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်နိုင်ထက်မူ၍။ န ဝါသေန္တိ၊ မနေစေကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ယာ တာ ကုလိတ္ထိယော၊ အကြင် အမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမတို့သည်။ ယာ တာ ကုလကုမာရိယော၊ အကြင် အမျိုးသတို့သမီးငယ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာ၊ ထိုအမျိုးအိမ်ရှင် မိန်းမအမျိုးသတို့သမီးငယ်တို့ကို။ ဩကဿ၊ အယုတ်အားဖြင့် ဆွဲငင်၍။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်နိုင်ထက်မူ၍။ န ဝါသေဿန္တိ၊ မနေစေကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၅)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ အဗ္ဘန္တရာနိ စေဝ၊ မြို့တွင်း၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဟိရာနိ စ၊ မြို့ပ၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဝဇ္ဇိစေတိယာနိ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ၊ ထိုမြို့တွင်းမြို့ပ၌ ဖြစ်ကုန်သော ဝဇ္ဇီတိုင်း၌ လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့ကို။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ (ဆဋ္ဌ) ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တေသဉ္စ၊ ထိုမြို့တွင်း မြို့၌ ဖြစ်ကုန်သော နတ်ကွန်းတို့အားလည်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပေးအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကတပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြုအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဗလိံ၊ ဗလိနတ်စာကို။ နော ပရိဟာပေန္တိ၊ မယုတ်စေကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ အဗ္ဘန္တရာနိ စေဝ၊ မြို့တွင်း၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဟိရာနိ စ၊ မြို့ပ၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဝဇ္ဇိစေတိယာနိ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီတိုင်း၌ လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ၊ ထိုမြို့တွင်မြို့ပ၌ ဖြစ်ကုန်သော ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့ကို။ သက္ကရောန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်၏။ ဂရုံ ကရောန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၏။ မာနေန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ ပူဇေန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တေသဉ္စ၊ ထိုမြို့တွင်းမြို့ပ၌ ဖြစ်ကုန်သော ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့အားလည်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပေးအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကတပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြုအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဗလိံ၊ ဗလိနတ်စာကို။ နော ပရိဟာပေန္တိ၊ မယုတ်စေကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ အဗ္ဘန္တရာနိ စေဝ၊ မြို့တွင်း၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဟိရာ စ၊ မြို့ပ၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဝဇ္ဇိစေတိယာနိ၊ အကြင် ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ၊ ထိုမြို့တွင်း မြို့ပ၌ ဖြစ်ကုန်သော ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့ကို။ သက္ကရိဿန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်လတ္တံ့။ ဂရုံ ကရိဿန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်လတ္တံ့။ မာနိဿန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်လတ္တံ့။ ပူဇိဿန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တေသဉ္စ၊ ထိုမြို့တွင်း မြို့ပ၌ ဖြစ်ကုန်သော ဝဇ္ဇီတိုင်း၌လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော နတ်ကွန်းတို့အားလည်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပေးအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကတပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြုအပ်ဖူးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ဗလိံ၊ ဗလိနတ်စာကို။ နော ပရိဟာပေဿန္တိ၊ မယုတ်စေကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၆)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ၊ သင်သည်။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုတံ၊ ကြားဖူးသနည်း။ “ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အရဟန္တေသု၊ ရဟန္တပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ အနာဂတာ၊ မကြွလာကုန်သော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ‘ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ ကြွလာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ ကြွလာကုန်ပြီးသော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။’ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် လျော်ကုန်သော။ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တီ၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို တားမြစ်ခြင်း အလိုရှိအပ်သည်ကို လုံခြုံစေခြင်းဟု ဆိုအပ်သော စောက်ရှောက်ခြင်းတို့သည်။ သုသံဝိဟိတာ၊ ကောင်းစွာ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အရဟန္တေသု၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ လာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတော၊ ကြွလာကုန်ပြီးသော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် လျော်ကုန်သော။ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တီ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို တားမြစ်ခြင်း အလိုရှိအပ်သည်ကို လုံခြုံစေခြင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော စောက်ရှောက်ခြင်းတို့သည်။ သုသံဝိဟိတာ၊ ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ အရဟန္တေသု၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ အနဂတာ၊ မကြွလာကုန်သော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ ကြွလာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ ကြွလာကုန်ပြီးသော။ အရဟန္တော စ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် လျော်ကုန်သော။ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တီ၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို တားမြစ်ခြင်း အလိုမရှိအပ်သည်ကို လုံခြုံစေခြင်းဟု ဆိုအပ်သော စောင့်ရှောက်ခြင်းတို့သည်။ သုသံဝိဟိတာ၊ ကောင်းစွာ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂမဟာမတ္တံ၊ မဂဓရာဇ်မင်း၏ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရံ၊ ဝဿကာရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အာနန္ဒကေ၊ အာနန္ဒကအမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ လူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တတြ၊ ထိုလူတို့သည် အရိုအသေပြုအပ်သော ကျောင်းတော်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိ ယေဝ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဒေသေသိံ၊ ဟောတော်မူပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဝဇ္ဇီသု၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့၌။ ဝတ္တိဿန္တိ၊ တည်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို မဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသု စ ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၄၁၂) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧကမေကေနပိ၊ တပါးပါးလည်းဖြစ်သော။ အပရိဟာနီယေန၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို မဖြစ်စေတတ်သော။ တေန ဓမ္မေန၊ ထိုတရားနှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေဟိ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့အား။ ဝုဒ္ဓိယံ၊ ကြီးပွားခြင်း၌။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ဆိုအံ့နည်း။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ အဇာတသတ္တုနာ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တေန၊ ဝေဒေဟိမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဥပလာပနာ ဥပလာပနာယ (ဆဋ္ဌ)၊ ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြောက်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ မိတုဘေဒါ၊ အချင်းချင်း ကွဲပြားခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ယုဒ္ဓံ၊ အကြင် စစ်ထိုးခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဿ ယုဒ္ဓဿ၊ ထိုစစ်ထိုးခြင်းဖြင့်။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ အကရဏီယာ စ၊ မပြုအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဟန္ဒ စ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသောကိစ္စရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသောပြုဖွယ်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒါနိ (ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။) တွံ၊ သင်သည်။ ယဿ ဂမနဿ၊ အကြင် သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိ၏။ တံ ဂမနံ၊ ထိုသွားခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓ မဟာမတ္တော၊ မဂဓရာဇ်မင်းကြီး၏ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားစကားတော်ကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ပဌမသတ္တကသုတ္တ

၂၃။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤတတိယအပရိဟာနိယ သုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကူဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာကို။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနီယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ သန္နိပတိတာ သန္နိပါတာ (ဆဋ္ဌ)၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သန္နိပါတဗဟုလာ၊ များသောစည်းဝေးခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလစသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂါ ဝုဋ္ဌဟိဿန္တိ (ဆဋ္ဌ) သန္နိပတိဿန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်လတ္တံ့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃကရဏိယာနိ၊ သံဃာသည်ပြုအပ်သော အမှုတို့ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပညတ္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် မပညတ်အပ်သေးသော သိက္ခာပုဒ်ကို။ န ပညာပေဿန္တိ၊ မပညတ်ကုန်လတ္တံ့။ ပညတ္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ပညတ်အပ်ပြီးသောသိက္ခာပုဒ်ကို။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿန္တိ၊ မဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ ယထာ ပညတ္တေသု၊ အကြင် အကြင် မြတ်စွာဘုရားသည် ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿန္တိ၊ ကျင့်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလစသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရာ၊ မြဲမြံသောသီလရှိသော ဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ရတ္တညူ၊ ရဟန်းပြုသည်မှ စ၍ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကိုသိကုန်သော။ စိရပဗ္ဗဇိတာ၊ ကြာမြင့်သော ရဟန်းအဖြစ်ရှိကုန်သော။ သံဃပိတရော၊ သံဃာ၏ အဘအရာ၌ တည်ကုန်သော။ သံဃပရိဏာယကာ၊ သံဃာ၏ အကြီးဖြစ်၍သံဃာကိုဆောင်တတ်ကုန်သော။ (ယေ) တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုသံဃထေရ်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့ကို။ သက္ကရိဿန္တိ၊ အရိုအသေပြုကုန်လတ္တံ့။ ဂရုံကရိဿန္တိ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်လတ္တံ့။ မာနိဿန္တိ၊ မြတ်နိုးကုန်လတ္တံ့။ ပူဇိဿန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တေသဉ္စ၊ ထိုသံဃထေရ်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့၏လည်း။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) သောတဗ္ဗံ၊ နာယူအပ်၏ဟူ၍။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၄)

Ä (၄၁၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပေါနောဗ္ဘဝိကာယ ပေါနောဘဝိကာယ (ဆဋ္ဌ)၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကို ပေးခြင်းအလေ့ရှိသော။ ဥပ္ပန္နာယ၊ ဖြစ်သော။ တဏှာယ၊ တဏှာ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ န ဂစ္ဆိဿန္တိ၊ မလိုက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့်ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာရညကေသု၊ တော၌အကျူံးဝင်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ သာပေက္ခာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အနာဂတာ၊ မကြွလာကုန်သေးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သော သီလရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ စ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်လည်း။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ ကြွလာပါကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ ကြွလာကုန်ပြီးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်မြတ်နို့အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီ စ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်လည်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေပါကုန်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စတ္တညေဝ၊ မိမိ၏ စိတ်၌သာလျှင်။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌာပေဿန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ဌဿန္တိ (ဆဋ္ဌ) သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ သု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဒုတိယသတ္တကသုတ္တ

၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာကို။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တိ့နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မာရာမာ၊ မွေ့လျော်အပ်သော အမှုသစ်ရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ကမ္မရတာ၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်တတ်ကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ကမ္မာရာမတံ၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်တတ်ကုန်သည်၏ အဖြစ်ကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဿာရာမာ၊ မွေ့လျော်အပ်သော စကားတုံလှယ် ပြောဟောခြင်းရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပ။ နိဒ္ဒါရာမာ၊ မွေ့လျော်အပ်သော အိပ်ပျော်ခြင်းရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သင်္ဃဏိကာရာမာ၊ မွေ့လျော်အပ်သော အပေါင်းအဘော်ရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပါပိစ္ဆာ၊ ယုတ်မာကုန်သော အလိုရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပါပမိတ္တာ၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပါပသဟာယာ၊ ယုတ်မာသော အဖော်သဟဲရှိကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပါပသံပဝင်္ကာ ပါပသမ္ပဝင်္ကာ (ဆဋ္ဌ)၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းသို့ ကိုင်းရှိုင်းကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဩရမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်မျှဖြစ်သော။ ဝိသေသာဓိဂမေန၊ သီလ၏ စင်ကြယ်ခြင်း ဈာန်သောတာပန်၏ အဖြစ် အစရှိသော တရားအထူးကို ရသဖြင့်။ အန္တရာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မူ၍ အကြား၌။ ဝေါသာနံ၊ ဆုတ်နစ်ခြင်းသို့။ န အာပဇ္ဇိဿန္တိ၊ မရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ဌဿန္တိ၊ တည်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ တတိယသတ္တကသုတ္တ

၂၅။ Ä (၄၁၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာတော်ကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟိရိနော ဟိရိမန္တော (ဆဋ္ဌ)၊ ကာယစရိုက်စသည်ကို ရှက်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပ။ ဩတ္တပ္ပိနော၊ မကောင်းမှုမှ ကြောက်ထိတ်လန့်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဗာဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သတိမန္တော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပညာဝန္တော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလစသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ဌဿန္တိ၊ တည်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသုစ ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလစသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ္တ

၂၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာတော်ကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ပ။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ဌဿန္တိ၊ တည်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသုစ ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌လည်း။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့်ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ သညာသုတ္တ

၂၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာတော်ကို။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ Ä (၄၁၅) အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနိစ္စသညံ၊ မမြဲဟု ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သောကာလပတ်လုံးလည်း။ အနတ္တသညံ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟု ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ပ။ အသုဘသညံ၊ မတင့်တယ်ဟု ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ အာဒီနဝသညံ၊ အပြစ်ဟု ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ပဟာနသညံ၊ ပယ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဝိရာဂသညံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှကင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ နိရောဓသညံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ချုပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေဿန္တိ၊ ပွားစေကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယာ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ဌဿန္တိ၊ တည်ကုန်လတ္တံ့။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အပရိဟာနိယေသု၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဣမေသုစ ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (တာဝ၊ ထိုမျှလော်သော ကာလပတ်လုံး။) ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဒ္ဓိယေဝ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးပွားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပရိဟာနိ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို။ နော ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုမရှိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ပဌမပရိဟာနိသုတ္တ

၂၈။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသေခပရိဟာန သုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သေခဿ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာသုံးပါးရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပရိဟာနာယ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကမ္မာရာမတာ၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဘဿာရာမတာ၊ စကားတုံလှယ် ပြောဟောခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း ရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒါရာမတာ၊ အိပ်ငိုက်ခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သင်္ဃာဏကာရာမတာ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယေသု၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့၌။ အဂုတ္တဒွါရတာ၊ မလုံခြုံသော တံခါးရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဘောဇနေ၊ ဘော ဇဉ်၌။ အမတ္တညုတာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသော သူ၏လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ သဃာကရဏီယာနိ၊ သံဃာသည်ပြုအပ်သော ကိစ္စတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တတြ၊ ထိုသံဃာတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စ၌။ သေခေါ၊ သေခဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ရတ္တညူ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိကုန်သော။ စိရပဗ္ဗဇိတာ၊ ကြာမြင့်စွာ ရဟန်းဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဘာရဝါဟိနော၊ သံဃာတို့၏ ကိစ္စဟူသော ဝန်ကို ရွက်ဆောင်တတ်ကုန်သော။ သံဃထေရာ သံဃေ ထေရာ (ဆဋ္ဌ)၊ သံဃာထေရ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုသံဃာထေရ်တို့သည်။ တေန၊ ထိုမိမိ၏မထေရ်အားလျော်သောကိစ္စဖြင့်။ န ပညာယိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်ပြီး၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ တေသု၊ ထိုသံဃာထေရ်တို့သည်ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စတို့၌။ ယောဂံ၊ အားထုတ်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသို့သံဃာထေရ်အရာ ကိစ္စတို့အားထုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သေခဿ၊ သေခဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပရိဟာနာယ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သေခဿ၊ သေခဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ န ကမ္မာရာမတာ၊ အမှုသစ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းမရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ န ဘဿာရာမတာ၊ စကားတုံ့လှန် ပြောဟောခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းမရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ န နိဒ္ဒါရာရတာ၊ အိပ်ငိုက်ခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းမရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ န သင်္ခဏိကာရမတာ၊ အပေါင်းအဘော်၌ မွေ့လျော်ခြင်း မရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယေသု၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့၌။ ဂုတ္တဒွါရတာ၊ လုံခြုံသော တံခါးရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဘောဇနေ၊ ဘော ဇဉ်၌။ မတ္တညုတာ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ သံဃကရဏီယာနိ၊ သံဃာသည်ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တတြ၊ ထိုသံဃာတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စ၌။ သေခေါ၊ သေခဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ (ကိံ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ အဘယ်သို့ ဆင်ခြင်သနည်း။) ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ရတ္တညူ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကိုသိကုန်သော။ စိရပဗ္ဗဇိတာ၊ ကြာမြင့်စွာ ရဟန်းဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဘာရဝါဟိနော၊ သံဃာတို့၏ အမှုကိစ္စဟူသော ဝန်ကို ရွက်ဆောင်တတ်ကုန်သော။ သံဃထေရာ၊ သံဃထေရ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ၊ ထိုသံဃာထေရ်တို့သည်။ တေန၊ ထိုမိမိ၏ မထေရ်၏ အဖြစ်အားလျော်သောကိစ္စဖြင့်။ ပညာယိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်ပြီး၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ တေသု၊ ထိုသံဃာထေရ်တို့သည် ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စတို့၌။ ယောဂံ၊ အားထုတ်ခြင်းသို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသို့သံဃထေရ်အရာကိစ္စတို့ကို မိမိအားမထုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ သေခဿ၊ သေခဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟနာယ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ဒုတိယပရိဟာနိသုတ္တ

၂၉။ Ä (၄၁၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာဖြစ်သော သူအား။ ပရိဟာနာယ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခုဒဿနံ၊ ရဟန်းတို့ကို ဖူးမြင်ခြင်ကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကိုကြားနာခြင်းကို။ ပမဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့၏။ အဓိသီလေ၊ အလွန်မြတ်သောငါးပါးသော သီလ, ဆယ်ပါးသော သီလ၌။ နသိက္ခတိ၊ မဖြည့်ကျင့်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ ဘိက္ခူသု စေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ နဝေသု၊ သီတင်းငယ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမေသု၊ သီတင်းလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ အပ္ပသာဒဗဟုလော၊ မကြည်ညိုခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တော၊ ရှုံးချလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရန္ဓဂဝေသီ၊ အခွင့်ကို ရှာလိုသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂဝေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ တတ္ထ စ၊ ထိုသာသနာတော်မှ အပ၌လည်း။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥပသကဿ၊ ဒါယကာဖြစ်သောသူအား။ ပရိဟာနာယ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာဖြစ်သော သူအား။ အပရိဟာနာယ၊ မဆုတ်ယုခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခုဒဿနံ၊ ရဟန်းတို့ကို ဖူးမြင်ခြင်းကို။ န ဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုနာရခြင်းကို။ န ပမဇ္ဇတိ နပ္ပမဇ္ဇတိ (ဆဋ္ဌ)၊ မမေ့လျော့။ အဓိသီလေ၊ လွန်မြတ်သောငါးပါးသောသီလ ဆယ်ပါးသောသီလ၌။ သိက္ခတိ၊ ဖြည့်ကျင့်၏။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ နဝေသု၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမေသု၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ပသာဒဗဟုလော၊ ကြည်ညိုခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါရမ္ဘစိတ္တော,၊ ရှုံးချလိုသောစိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ နရန္ဓဂဝေသီ၊ အခွင့်ကို မရှာလိုသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သောပုဂ္ဂုလ်ကို။ န ဂဝေသတိ၊ မရှာမှီး။ ဣဓ စ၊ ဤသာသနာတော်၌လည်း။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာဖြစ်သော သူအား။ အပရိဟာနာယ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ၊ ဤစုဏ္ဏိယဖြစ်သော တရားစကားကို။ ဝတွာ စ ဝတွာန (ဆဋ္ဌ)၊ မိန့်တော်မူပြီး၍လည်း။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အထ၊ ထိုစုဏ္ဏိယဖြစ်သော တရားဒေသနာတော်ကို ဟောတော်မူပြီးသည်မှ။ အပရံ၊ တပါးသော။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာ ဖြစ်သော သူသည်။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်ပြီသောစိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့ကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ ဟာပေတိ၊ ယတ်စေ၏။ အရိယဓမ္မာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားတို့ကို။ သဝနဉ္စ၊ ကြားနာခြင်းကိုလည်း။ (ပမဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့၏။) အဓိသီလေ၊ လွန်မြတ်သော ငါးပါးသောသီလ ဆယ်ပါးသောသီလ၌။ န သိက္ခတိ၊ မဖြည့်ကျင့်။

ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အပ္ပသာဒေါ စ၊ မကြည်ညိုခြင်းသည်လည်း။ ဘိယျော ဘိယျော၊ လွန်စွာ လွန်စွာ။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဥပါရမ္ဘကစိတ္တော စ၊ ရှုံ့ချလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ သဓဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကို။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။

ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာဖြစ်သော သူသည်။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ စ၊ အပ၌လည်း။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သောပုဂ္ဂုလ်ကို။ ဂဝေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ တတ္ထေဝ စ၊ ထိသာသနာတော်မှ အပ၌သာလျှင်။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ (ကရောတိ၊ ပြု၏။)

သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ပရိဟာနိယေ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသော။ (သော) ဥပါသကော၊ ထိုဒါယကာဖြစ်သော သူသည်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။

ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာဖြစ်သော သူသည်။ ဘာဝိတတ္ထာနံ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော စိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့ကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ န ဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ အရိယဓမ္မာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂုလ်တို့၏ တရားတို့ကို။ သဝနဉ္စ၊ ကြားနာရခြင်းကိုလည်း။ (န ပမဇ္ဇတိ၊ မမေ့လျော့။) အဓိသီလေ စ၊ လွန်မြတ်သောငါးပါးသောသီလ ဆယ်ပါးသော သီလ၌လည်း။ သိက္ခတိ၊ ဖြည့်ကျင့်၏။

အဿ၊ ထိုဒါယကာအား။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပသာဒါ စ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်လည်း။ ဘိယျော ဘိယျော၊ လွန်စွာလွန်စွာ။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ အနုပါရမ္ဘစိတ္တော စ၊ ရှုံ့ချလိုသော စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ သဒ္ဓံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကို။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။

ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဂဝေသတိ၊ မရှာမှီ။ ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာသည်။ ဣဓေဝ စ၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင်။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

Ä (၄၁၇) သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ အပရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေ ခေါ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသော။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဒါယကာသည်။ သဒ္ဓမ္မ၊ သူတော်ကောင်းမှ။ န ပရိဟာယတိ၊ မယုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဝိပတ္တိသုတ္တ

၃၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာ၏။ ဝိပတ္တိယော၊ ပျက်စီးခြင်းတို့သည်။ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့သည်။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာ၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတို့သည်။ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ပ။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ပရာဘဝသုတ္တ

၃၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာ၏။ ပရာဘဝါ၊ ပျက်စီးခြင်းတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာ၏။ သံဘဝါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခုဒဿနံ၊ ရဟန်းတို့ကိုဖူးမြင်ခြင်းတို့ကို။ န ဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ သဒ္ဓမ္မသဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ကြားနာရခြင်းကို။ န ပမဇ္ဇတိ၊ မမေ့လျော့။ အဓိသီလေ၊ လွန်မြတ်သောငါးပါးသောသီလ ဆယ်ပါးသောသီလ၌။ သိက္ခတိ၊ ဖြည့်ကျင့်၏။ ထေရေသု၊ မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စေဝ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမေသု၊ သီတင်းလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ပသာဒဗဟုလော၊ ကြည်ညိုခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါရမ္ဘစိတ္တော၊ ရှုံ့ချလိုသော စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ န ရန္ဓဂဝေသီ၊ အခွင့်ကိုမရှာသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဂဝေသတိ၊ မရှာမှီး။ ဣဓ စ၊ ဤသာသနာတော်၌လည်း။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါသကဿ၊ ဒါယကာ၏။ သံဘဝါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာသည်။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသောစိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့ကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ အရိယဓမ္မာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၏ တရားတို့ကို။ သဝနဉ္စ၊ ကြားနာရခြင်းကိုလည်း။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်မြတ်သော ငါးပါးသီလ ဆယ်ပါးသီလ၌။ န သိက္ခတိ၊ မဖြည့်ကျင့်။

ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အပ္ပသာဒေါ စ၊ မကြည်ညိုခြင်းသည်လည်း။ ဘိယျော ဘိယျော၊ လွန်စွာလွန်စွာ။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများ၏။ ဥပါရမ္ဘကစိတ္တော စ၊ ရှုံ့ချလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကို။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။

ဣတော စ၊ ဤသာသနာတော်မှလည်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒက္ခိဏယျံ၊ အလှူခံထိုက်သည်။ တတ္ထေဝ စ၊ ထိုသာသနာတော်မှအပ၌သာလျှင်။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ပရိဟာနိယေ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေ ခေါ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသော။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဒါယကာသည်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းမှ။ ပရိဟာယတိ၊ ဆုတ်ယုတ်၏။

ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာသည်။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသောစိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့ကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ န ဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ အရိယဓမ္မာနံ၊ အရိယပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားတို့ကို။ သဝနဉ္စ၊ ကြားနာရခြင်းကိုလည်း။ ပမဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်မြတ်သော ငါးပါးသောသီလ ဆယ်ပါးသောသီလ၌။ သိက္ခတိ၊ ဖြည့်ကျင့်၏။

အဿ၊ ထိုဒါယကာအား။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပသာဒေါ စ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်လည်း။ ဘိယျော ဘိယျော၊ လွန်စွာလွန်စွာ။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ အနုပါရမ္ဘစိတ္တော စ၊ ရှုံ့ချလိုသော စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကို။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။

Ä (၄၁၈) ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဂဝေသတိ၊ မရှာမှီး။ ယော ဥပါသကော၊ အကြင် ဒါယကာသည်။ ဣဓေဝ စ၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင်။ ပုဗ္ဗကာရံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ အရိဟာနိယေ၊ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေ ခေါ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသော။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဒါယကာသည်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ န ပရိဟာယတိ၊ မဆုတ်ယုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး၏။

တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဝဇ္ဇိသတ္တကဝဂ္ဂေါ၊ ဝဇ္ဇိသတ္တကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုဝဇ္ဇိသတ္တကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာမည်သော ဘီလူးသည်သိမ်းဆည်းအပ်သော ကျောင်းတော်၌ဟောတော်မူအပ်သော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးလည်းကောင်း။ ဝဿကရော စ၊ ဝဿကာရပုဏ္ဏားအား ဟောတော်မူအပ်သော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းတို့အား ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ တိသတ္တကာနိ၊ သုံးပါးသော သတ္တကတို့လည်းကောင်း။ ဗောဓိ၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးနှင့် စပ်၍ အပရိဟာနိယတရားကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သညာ၊ သညာခုနစ်ပါးနှင့် စပ်၍အပရိဟာနိယတရားကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တာနိ စ၊ ထိုသော ရဟန်းဒါယကာတို့၏ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းဖြစ်သော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဝိပတ္တိ စ၊ ဒါယကာတို့၏ ဝိပတ္တိတရားခုနစ်တို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပရာဘဝေါ စ၊ ဒါယကာတို့၏ ပရာဘဝတရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တသုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၄၊ ဒေဝတာဝဂ္ဂ

၁၊ အပ္ပမာဒဂါရဝသုတ္တ

၃၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဦးယာမ်လွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်းအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံအကြွင်းမရှိသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩကာသေတွာ၊ ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ သာ ဒေတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ဖြင့် မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတ္ထုဂါရဝတာ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂါရဝတာ၊ တရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သံဃဂါရဝတာ၊ သံဃာ၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သိက္ခာဂါရဝတာ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဂါရဝတာ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အပ္ပမာဒဂါရဝတာ၊ အပ္ပမာဒတရား၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပဋိသန္ဓာရဂါဝတာ၊ ပြူငှာ လောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ဖြင့် မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ ကောင်းစွာ နှစ်သက်တော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။” ဣတိ မသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသို့သွင်း၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ ရတ္ထိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော အရောင်ဖြင့်။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ Ä (၄၁၉) ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိ အစရှိသော ကျေးဇူးတရားတို့ဖြင့် မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတ္ထုဂါရဝတာ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂါရဝတာ၊ တရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သံဃဂါရဝတာ၊ သံဃာ၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သိက္ခာဂါရဝတာ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဂါရဝတာ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အပ္ပမာဒဂါရဝတာ၊ အပ္ပမာဒတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပဋိသန္ဓာရဂါဝတာ၊ ပြူငှာ လောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ကျေးဇူးတရားတို့ဖြင့် မဆုပ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္ထုဂရု၊ ဘုရား၌ အလေးအမြတ် ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မဂရု၊ တရား၌ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သမာဓိဂါရဝတာပိ၊ သမာဓိ၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါးတို့၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။

အပ္ပမာဒဂရု၊ အပ္ပမာဒတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋိသန္ဓာရဂါရဝေါ စ၊ ပြူငှာ လောကဝတ်၌ အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဟနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ နိဗ္ဗာနဿေဝ၊ နိဗ္ဗာန်၏ သာလျှင်။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဟိရီဂါရဝသုတ္တ

၃၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်းအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံအကြွင်းမရှိသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရီဟာနာယ၊ သီလသမာဓိ အစရှိသောကျေးဇူးတရားတို့ဖြင့် မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတ္တုဂါရဝတာ၊ ဘုရား၌ ရိုသေးခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂါရဝတာ၊ တရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သံဃဂါရဝတာ၊ သံဃာ၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သိက္ခာဂါရဝတာ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ရိုသေခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဂါရဝတာ၊ မသာဓိတရား၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဟိရိဂါရဝတာ၊ ဟိရိတရား၌ အလေးပြုခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပဂါရဝတာ၊ ဩတ္တပ္ပတရား၌အလေးပြုခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္ထုဂရု၊ ဘုရား၌ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မဂရု၊ တရား၌အလေးအမြတ်ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သမာဓိဂါရဝတာပိ စ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။

ဟိရိဩတ္တပ္ပသမ္ပန္နော၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ သပ္ပတိဿော၊ ဆရာ၏ စကားကို နာယူခြင်းရှိသော။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေကျိုးနွှံခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ နိဗ္ဗာနဿေဝ၊ နိဗ္ဗာန်၏သာလျှင်။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ပဌသောဝစဿတာသုတ္တ

၃၄။ Ä (၄၂၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ်၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ပ။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ကျေးဇူးတရားတို့မှ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတ္ထုဂါဝတာ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂါရဝတာ၊ တရား၌ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သံဃဂါရဝတာ၊ သံဃာ၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သိက္ခာဂါရဝတာ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဂါရဝတာ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သောဝစဿတာ၊ ဆိုလွယ်သော စကားရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်မွန်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိ အစရှိသောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တုဂရု၊ ဘုရား၌ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓမ္မဂရု၊ တရား၌ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ စ၊ ထက်သော ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သမာဓိဂါရဝတာပိ စ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ တိဗ္ဗဂါရဝေါ၊ ထက်သော ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။

ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သုဝစော၊ ဆိုဆုံးမလွယ်သော စကားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သပ္ပတိဿော၊ ဆရာ၏စကားကို နာယူခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဟာနယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ နိဗ္ဗာနဿေဝ၊ နိဗ္ဗာန်၏သာလျှင်။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဒုတိယသောဝစဿတာသုတ္တ

၃၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘိက္ကန္တာယ၊ ညဦးယမ်လွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်းအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော ကျေးဇူးတရားတို့မှ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သတ္ထုဂါရဝတာ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂါရဝတာ၊ တရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သံဃဂါရဝတာ၊ သံဃာ၌ ရိုသေခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သိက္ခာဂါရဝတာ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ ရိုသေခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဓိဂါရဝတာ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သောဝစဿတာ၊ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်သောစကားရှိသော သူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပရိဟာနာယ၊ သီလသမာဓိအစရှိသောကျေးဇူးတရားတို့မှ မဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ သတ္ထုဂါရဝေါ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တုဂါရဝတာယ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်လည်း။ သတ္တုဂါရဝါ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ သတ္ထုဂါရဝတာယ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သတ္ထုဂါရဝါ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ စ၊ ထိုရဟန်းတို့၏လည်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ တစ္ဆံ၊ မှန်ကန်စွာ။ ဘဏတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဓမ္မဂါရဝေါ၊ တရား၌ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သံဃဂါရဝေါ၊ သံဃာ၌ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာဂါရဝေါ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဂါရဝေါ၊ သမာဓိတရား၌ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဝစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏမိတ္တတာယ စ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်တည်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ယေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ကလျာဏမိတ္တတာယ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ Ä (၄၂၁) သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ စ၊ ထိုရဟန်းတို့၏လည်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ တစ္ဆံ၊ မှန်ကန်စွာ။ ဘဏတိ၊ ပြောဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓုသာဓု၊ ကောင်း၏ကောင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းစွာ သာလျှင်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဇာနာသိ၊ သိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ သတ္ထု၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသော သူ၏ အဖြစ်၏လည်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သတ္ထုဂါရဝေါ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုလည်း။ သတ္ထုဂါရဝတာယ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သတ္ထုဂါရဝါ၊ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ စ၊ ထိုရဟန်းတို့၏လည်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကာလေန၊ လျှောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ တစ္ဆံ၊ မှန်ကန်စွာ။ ဘဏတိ၊ ပြောဆို၏။ အတ္တနာ စ၊ မိမိသည်လည်း။ ဓမ္မဂါရဝေါ၊ တရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သံဃဂါရဝေါ၊ သံဃာ၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာဂါရဝေါ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဂါရဝေါ၊ သမာဓိတရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဝစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလျာဏမိတ္တတာယ စ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်၏လည်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ကလျာဏမိတ္တတာယ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ စ၊ ထိုရဟန်းတို့၏လည်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သောအခါ၌။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ တစ္ဆံ၊ မှန်ကုန်စွာ။ ဘဏတိ၊ ပြောဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပဌမမိတ္တသုတ္တ

၃၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်သနည်း။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ သူတပါးတို့ ပေးနိုင်ခဲ့သောဘဏ္ဍာကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးတတ်၏။ ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ့သောအမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဒုက္ခမံ၊ သည်းခံနိုင်ခဲသော အရာကို။ ခမတိ၊ သည်းခံ၏။ အဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်းအား။ ဂုဠံ ဂုယှံ (ဆဋ္ဌ)၊ မိမိ၏လျှို့ဝှအပ်သော အရာကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်း၏။ ဂုဠံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အရာကို။ ပရိဂုယှတိ ပရိဂုဟတိ (ဆဋ္ဌ)၊ လျှို့ဝှက်၏။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ န ဇဟတိ၊ မစွန့်။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်းအား။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ ခီဏေ၊ ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူကို။ နာဟတိ မညတိ၊ မထီမဲ့မြင်မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။

မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်းသည်။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ သူတပါးသို့ ပေးနိုင်ခဲ့သော ဘဏ္ဍာကို။ ဒဒါတိ၊ ပေးတတ်၏။ ဒုက္ကရံစာပိ၊ ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကိုလည်း။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြုတတ်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ အဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်း၏။ ဒုက္ခာမာနိ၊ သည်းခဲ့နိုင်ခဲကုန်သော။ ဒုရုတ္တာနိ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားတို့ကို။ ခမတိ၊ သည်းခံတတ်၏။

တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရဟန်းအား။ ဂုယှဉ္စ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အရာကိုလည်း။ အက္ခာတိ၊ ပြောကြား၏။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်ဖြစ်သော အခါတို့၌။ န ဇဟတိ၊ မစွန့်။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူအား။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ ခီဏေ၊ ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူကို။ နာတိမညတိ၊ မထီမဲ့မြင်မပြု။

ဣတိ၊ ဤသို့။ ယမှိပုဂ္ဂလေ၊ အကြင် အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဧတာနိ ဌာနာနိ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့သည်။ သံဝဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်အံ့။ တထာဝိဓော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မိတ္တကာမေန၊ အဆွေခင်ပွန်းကို အလိုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဒုတိယမိတ္တသုတ္တ

၃၇။ Ä (၄၂၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ပနုဇ္ဇမာနေနပိ၊ မောင်းမဲနှင်ထုတ်အပ်သော်လည်း။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်အလဲလဲ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ပနုဇ္ဇမာနေနပိ၊ မောင်းမဲနှင်ထုတ်အပ်သော်လည်း။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲဆည်းကပ်အပ်၏။ ပိယော စ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပေါ စ၊ စိတ်နှလုံးဖြင့် ရောက်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရု စ၊ ကျောက်ထီးကဲ့သို့ အလေးပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဝနီယော စ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ၏ အစွမ်းဖြင့် ပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္တာ စ၊ သူတပါးတို့အား ဆိုဆုံးမအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစနက္ခမော စ၊ သူတပါးတို့ ဆိုဆုံးမခြင်းငှာ ခံ့သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂမ္ဘီရံ၊ ဈာန်ဝိပဿနာမဂ် ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို မှီသည်ဖြစ်၍ နက်နဲ့သော။ ကထဉ္စ၊ စကားကိုလည်း။ ကတ္တာ၊ ပြောဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဋ္ဌာနေ၊ ရဟန်းတို့၏ အရာမဟုတ်သည်၌။ နော စ နိယောဇေတိ၊ ယှဉ်လည်း မယှဉ်စေတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ပနုဇ္ဇမာနေနပိ၊ မောင်းမဲနှင်ထုတ်အပ်သော်လည်း။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲဆည်းကပ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ပနုဇ္ဇမာနေနပိ၊ မောင်းမဲနှင်ထုတ်အပ်သော်လည်း။ သေဝိတဗ္ဗော၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ပယိရုပါသိတဗ္ဗော၊ အဖန်တလဲလဲဆည်းကပ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပိယော စ၊ ချစ်လည်းချစ်မြတ်အပ်၏။ ဂရု စ၊ ကျောက်ထီးကဲ့သို့လည်း အလေးပြုအပ်၏။ ဘာဝနိယော စ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ၏ အစွမ်းဖြင့်လည်း ပွားစေအပ်၏။ ဝတ္တာ စ၊ သူတပါးတို့အားလည်း ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဝစနက္ခမော စ၊ သူတပါးတို့ ဆိုဆုံးမခြင်းငှာလည်းခံ့၏။ ဂမ္ဘီရံ၊ ဈာန်ဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို မှီသည်ဖြစ်၍ နက်နဲသော။ ကထဉ္စ၊ စကားကိုလည်း။ ကတ္တာ၊ ပြောဆိုတတ်၏။ အဋ္ဌာနေ၊ ရဟန်းတို့၏ အရာမဟုတ်သည်၌။ နော စ နိယောဇကော၊ ယှဉ်လည်းမယှဉ်စေတတ်။

ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတာနိ ဌာနာနိ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့သည်။ ယမှိပုဂ္ဂလေ၊ အကြင် အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်အံ့။ တထာဝိဓော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထကာမော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ အနုကမ္ပိကော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် အစဉ်သနားတတ်သော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သော၊ ထိုရဟန်းကို။ နဿိယမာနေနပိ၊ မောင်းမဲနှင်ထုတ်အပ်သော်လည်း။ မိတ္တကာမေန၊ အဆွေခင်ပွန်းကို အလိုရှိသောသူသည်။ ဘဇိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ပဌမပဋိသမ္ဘိဒါသုတ္တ

၃၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နစိရဿဝ၊ မကြာမြင့်မှီသာလျှင်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်း။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “စေတေဿာ၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်သည်။ (ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ “အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ မေ၊ ငါ၏။ သံခိတ္တံ၊ တွန့်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌ ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိက္ခိတ္တံ၊ ပျံ့လွင့်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ “ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌ ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိက္ခိတ္တံ၊ ပျံ့လွင်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ အဗ္ဘတ္ထံ၊ ချုပ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပ။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ အဗ္ဘတ္ထံ၊ ချုပ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သပ္ပါယာ (သပ္ပါယေသု)၊ လျောက်ပတ်သည် မလျောက်ပတ်သည်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဟီနပဏီတေသု၊ အယုတ်အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော။ ကဏှသက္ကသပ္ပဋိဘာဂေသု၊ ထူးသော အဖို့ရှိသောမည်းညစ်သော အကုသိုလ်တရား ဖြူစင်သောကုသိုလ်တရားဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိမိတ္တံ၊ အကြောင်းကို။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ ယူအပ်သည်။ သုမနသိ ကတံ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းအပ်သည်။ သုပဓာရိတံ သူပဓာရိတံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းစွာ မှတ်အပ်သည်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ထိုထွင်း၍ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ စေတေဿာ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘဒါဉာဏ်တို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘီဒါဉာဏ်တို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ဒုတိယပဋိသမ္ဘိဒါသုတ္တ

၃၉။ Ä (၄၂၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသဗ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ “စေတသော၊ စိတ်၏။ ထီနတ္တေ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်သည်။ (ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ “အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ မေ၊ ငါ၏။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပဖြစ်သောကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ ဝိက္ခိတ္တံ၊ ပျံ့လွင့်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ “ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပဖြစ်သောကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိက္ခိတ္တံ၊ ပျံ့လွင့်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ အဗ္ဘတ္တံ၊ ချုပ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ (ဆဋ္ဌ) ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ သညာ၊ သညာတို့သည်။ ပ။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိဒိတာ၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ အဗ္ဘတ္တံ၊ ချုပ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သပ္ပာယာသပ္ပာယေသု၊ လျောက်ပတ်သည် မလျောက်သည်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဟီနမဏီတေသု၊ အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ကဏှသုက္ကသပ္ပဋိဘာဂေသု၊ ထူးသောအဖို့ရှိသော မည်းညစ်သော အကုသိုလ်တရား ဖြူစင်ကုသိုလ်တရားဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိမိတ္တံ၊ အကြောင်းကို။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းစွာ ယူအပ်သည်။ သုမနသိ ကတံ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းအပ်သည်။ သုပဓာရိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆောင်အပ်သည်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ပဌမဝသသုတ္တ

၄၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ ဝသေ (ဆဋ္ဌ)၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကား မဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမာဓိ ကုသလော၊ မဟဂ္ဂုတ် ဈာန်သမာဓိ၌လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန် သမာဓိကို။ သမာပတ္တိ ကုသလော၊ ဝင်စားခြင်း၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမဓိဿ၊ မဟုဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိ၏။ ဌိတိကုသလော၊ တည်ခြင်း၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌာနကုသလော၊ ထခြင်း၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန် သမာဓိ၏။ ကလျာဏကုသလော၊ ခံ့သည်၏ အဖြစ်၌လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိ၏။ ဂေါစရကုသလော၊ ကျက်စားရာအာရုံ၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိကို။ အဘိနီဟာရကုသလော၊ အာရုံသို့ ရှေးရှုဆောင်ခြင်း၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တံ စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တံ စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဒုတိယဝသသုတ္တ

၄၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တံ စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေသနည်း။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ သမာဓိကုသလော၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန် သမာဓိ၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိကို။ သမာပတ္တိကုသလော၊ ဝင်စားခြင်း၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိ၏။ ဌိတိကုသလော၊ တည်ခြင်း၌ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌာနကုသလော၊ ထခြင်း၌ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန်သမာဓိ၏။ ကလျာဏကုသလော၊ ခံ့သည်၏ အဖြစ်၌ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန် သမာဓိ၏။ ဂေါစရကုသလော၊ ကျက်စားရာအာရုံ၌ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၄၂၄) သမာဓိဿ၊ မဟဂ္ဂုတ်ဈာန် သမာဓိကို။ အဘိနီဟာရ ကုသလော၊ အာရုံသို့ ရှေးရှုဆောင်ခြင်း၌လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တံ စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စိတ္တံ စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ နော စ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်ကားမဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ပဌမနိဒ္ဒသသုတ္တ

၄၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါခေါတာဝ၊ အလွန်စောသေးသည်သာလျှင် တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်၏။ အာရာမော၊ အရံကျောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယနေ၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိသိန္နာနံ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သော။ သန္နိပတိတာနံ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သော။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့အား။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဟိ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော ရဟန်းသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ (သော) ‘ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန်မဖြစ်ပြန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိ၊ မနှစ်လည်းမနှစ်သက်။ နပ္ပဋိက္ကောသိ၊ မတားလည်းမတားမြစ်။ အနဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်မနှစ်သက်မူ၍။ အပ္ပဋိက္ကောသိတွာ၊ မတားမြစ်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်ရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၌။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ဒဒါသိ၊ ယူ၍။ “သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်ပြီး။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါခေါတာဝ၊ အလွန်စောသေးသည်သာလျှင် တည်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏ အရံရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏ အရံရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေန ခေါ ပန သမယနေ၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိသိန္နာနံ၊ အညီအညွတ်နေကြကုန်သော။ သန္နိပတိတာနံ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကြကုန်သော။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အန္တရာ၊ အကြား၌ ဖြစ်သော။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ Ä (၄၂၅) ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဟိ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော ရဟန်းသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ (သော) ‘ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာ၊ အကြား၌ဖြစ်သော။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိံ၊ မနှစ်လည်းမနှစ်သက်။ နပ္ပဋိက္ကောသိံ၊ မတားလည်း မတားမြစ်။ အနဘိနန္ဒိတွာ၊ မနှစ်သက်မူ၍။ အပ္ပဋိက္ကောသိတွာ၊ မတားမြစ်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဝဿဂဏနမတ္တေန၊ နှစ်ကိုရေတွက်ခြင်းမျှဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညာပေတုံ၊ ပညတ်ခြင်းငှာ။ သက္ကာနု ခေါ၊ တတ်ကောင်းပါအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဝဿဂဏနမတ္တေန၊ နှစ်သက်ရေတွက်ခြင်းဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန် မရှိပြန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညာပေတုံ၊ ပညတ်ခြင်းငှာ။ န ခေါ သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ နိဒ္ဒသဝတ္ထူနိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် အဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့ ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒိတာနိ၊ ဟောကြားအပ်ကုန်ပြီ။

သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိက္ခာသမာဒါနေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို ဆောက်တည်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ သိက္ခာသမာဒါနေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို ဆောက်တည်ခြင်း၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ တေဘူမကတရားကို အနိစ္စစသောအားဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်တတ်သော ဝိပဿနာပညာ၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဓမ္မနိသန္တိယာ၊ တေဘူမကတရားကို အနိစ္စစသော အားဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်တတ်သော ဝိပဿနာပညာ၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္ဆာဝိနယေ၊ တဏှာကိုဖျောက်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဣစ္ဆာဝိနယေ၊ တဏှာကိုဖျောက်ခြင်း၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသလ္လာဏေ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ပဋိသလ္လာဏေ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီရိယာရဗ္ဘေ၊ ဝီရိယကိုအားထုတ်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘေ၊ ဝီရိယကိုအားထုတ်ခြင်း၌။ အဝိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိနေပက္ကေ၊ သတိပညာ၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ သတိနေပက္ကေ၊ သတိပညာ၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိပဋိဝေဓေ၊ ပညာကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်း၌။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ဒိဋ္ဌိပဋိဝေဓေ၊ ပညာကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်း၌။ အဓိဂတပေမော၊ မကင်းသော ချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ နိဒ္ဒသဝတ္ထုနိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန် မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒိတာနိ၊ ဟောကြားအပ်ကုန်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ နိဒ္ဒသဝတ္ထုဟိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန် မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍လည်း ကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန် မရှိပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ စတုဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်လေးနှစ်တို့ ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍လည်းကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဆတ္တိံသဝဿာနိ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍လည်းကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ အဋ္ဌစတ္တာရိသံဝဿာနိ၊ လေးဆယ့်ရှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍လည်းကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၂၊ ဒုတိယနိဒ္ဒသသုတ္တ

၄၃။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒုတိယနိဒ္ဒသဝတ္ထုသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတိုက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။ Ä (၄၂၆) ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပိဏ္ဍယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါခေါတာဝ၊ အလွန်စောသေးသည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံကျောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရံကျောင်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံကျောင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရံကျောင်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အညတိတ္ထိယေဟိ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေဟိ ပရိဗ္ဗာဇကေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိသိန္နာနံ၊ အညီအညွတ်နေကုန်သော။ သန္နိပတိတာနံ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သော။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ အန္တရာ၊ အကြား၌ ဖြစ်သော။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဟိ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော ရဟန်းသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ‘ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာ၊ အကြား၌ ဖြစ်သော။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိ၊ မနှစ်လည်းမနှစ်သက်။ နပ္ပဋိက္ကောသိ၊ မတားလည်းမတားမြစ်။ အနဘိနန္ဒိတွာ၊ မနှစ်သက်မူ၍။ အပ္ပဋိက္ကောသိတွာ၊ မတားမြစ်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတ ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်ကဲ့သို့ဖြစ်သနည်း။) “ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ အတိပ္ပဂေါခေါတာဝ၊ အလွန်စောသေးသည်သာလျှင် တည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ပရိဗိုဇ်တို့၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ တေဟိ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံ၊ ထိုင်နေ၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိသိန္နာနံ၊ အညီအညွတ်နေကြကုန်သော။ သန္နိပတိတာနံ၊ အညိအညွတ်စည်းဝေးကြကုန်သော။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ အန္တရာ၊ အကြား၌ ဖြစ်သော။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဟိ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့ကာလပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ‘ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှတပါးသော အယူရှိကုန်သော။ တေသံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ နေဝ အဘိနန္ဒိံ၊ မနှစ်လည်းမနှစ်သက်။ အပ္ပဋိက္ကောသိံ၊ မတားလည်းမတားမြစ်။ အနသိနန္ဒိတွာ၊ မနှစ်သက်မူ၍။ အပ္ပဋိက္ကောသိတွာ၊ မဆဲရေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ Ä (၄၂၇) ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတဿ၊ ထိုပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှစ်လုံးသွင်း၍။ ပက္ကမိံ၊ ဖဲလေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဝဿာဂဏနမတ္တေန၊ နှစ်ကို ရေတွက်ခြင်းမျှဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညာပေတုံ၊ ပညတ်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ နု ခေါ၊ တတ်နိုင်ပါအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝဿဂဏနမတ္တေန၊ နှစ်ကိုရေတွက်ခြင်းမျှဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညာပေတုံ၊ ပညတ်ခြင်းငှာ။ နခေါ သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိနိဒ္ဒသဝတ္ထူနိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒိတာနိ၊ ဟောကြားအပ်ကုန်၏။

သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့မှ ကြောက်လန့်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပည ဝါ၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမာနိ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ နိဒ္ဒသဝတ္ထူနိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒိတာနိ၊ ဟောကြားအပ်ကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးသော။ ဣမေဟိ နိဒ္ဒသဝတ္ထူဟိ၊ ဤဆယ့်နှစ်နှစ်စသည် တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒွါဒသဝဿာနိ၊ တစ်ဆယ့် နှစ်နှစ်တို့ကာလပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍ ကျင့်သည်ဖြစ်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန်မဖြစ်ပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ စတုဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်လေးနှစ်တို့ ကာလပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍ ကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန် မဖြစ်ပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဆတ္တိံ သဝဿာနိ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်တို့ ကာလပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍ ကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန် မဖြစ်ပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ အဋ္ဌစတ္တာရီသဝဿာနိ၊ လေးဆယ့်ရှစ်နှစ်တို့ ကာလပတ်လုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စေပိ စရတိ၊ အကယ်၍ ကျင့်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိဒ္ဒသော၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒွါဒသမသုတ်ပြီး၏။

စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ဒေဝတာဝဂ္ဂေါ၊ ဒေဝတာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုဒေဝတာဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အပ္ပမာဒံ အပ္ပမာဒေါ (ဆဋ္ဌ)၊ အပ္ပမာဒ ဂါရဝတာတရားလျှင် ခုနစ်ခုမြောက်ရှိသော အပ္ပရိဟာနိယ တရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဟိရောတ္တပ္ပံ ဟိရီ စေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ ဟိရိဂါရဝတာ ဩတ္တပ္ပဂါရဝတာတရားလျှင် ခုနစ်ခုမြောက်ရှိသော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သုဝစော စ သုဝစာ (ဆဋ္ဌ)၊ သုဝစဿတာတရားလျှင် ခုနစ်ခုမြောက်ရှိသော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သုတ်လည်းကောင်း။ (ဝိတ္ထတံ၊ အကျယ်ဖြစ်သော။ သောဝစ္စဿံ၊ သောဝစ္စဿတာရားလျှင် ခုနစ်ခုမြောက်ရှိသော အပရိဟာနိယတရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။) ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ မိတ္တာ၊ မှီဝဲအပ်သော အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘီဒါ ပဋိသမ္ဘိဒါ (ဆဋ္ဌ)၊ ပဋိသမ္ဘီဒါလေးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ (သမာဓိ စ၊ သမာဓိတရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ အပရေ၊ ထိုမှတပါးကုန်သော။) ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ နိဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ညွှန်ပြအပ်ကုန်သော။ နိဒ္ဒသဝတ္ထု၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန် မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ဆယ့်နှစ်နှစ်စသည်တစ်ဖန်မရှိပြန်လတ္တံ့ဟု ဆိုခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော တရားတို့သည်။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၅၊ မဟာယညဝဂ္ဂ

၁၊ သတ္တဝိညာဏဋ္ဌိတိသုတ္တ

၄၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိညာဏဌိတိယော ဝိညာဏဋ္ဌိတိယော (ဆဋ္ဌ)၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်၏ တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာနာတ္တကာယာ၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိကုန်သော။ နာနာတ္တသညိနော၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော ပဋိသန္ဓေသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်သူတို့ကဲ့သို့နည်း။ မနုဿော စ မနုဿာ စ (ဆဋ္ဌ) သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဒေဝါ စ သေယျထာပိ၊ ကာမာဝစရနတ်တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝိနိပါတိကာ စ သေယျထာပိ၊ ချမ်းသာအပေါင်းမှ ဖောက်ပြန်လျက်ကျသော ဝေမာနိကပြိတ္တာတို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤလူအစရှိသော သတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်၏ တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာနတ္တကာယာ၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိကုန်သော။ ဧကတ္တသညိနော၊ တူသော သဘောရှိသော ပဋိသန္ဓေသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်သူတို့ကဲ့သို့နည်း။ ပဌမာဘိနိဗ္ဗတ္တာ၊ ပဌမဈာန်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဗြဟ္မာယိယာ ဗြဟ္မကာယိကာ (ဆဋ္ဌ)၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ သေယျထာပိ၊ ဗြဟ္မာတို့ကဲ့သို့တည်း။ အယံ၊ ဤပဌမဈာန်ဘုံ၌ ဖြစ်သော ဗြဟ္မာအပေါင်းသည်။ ဒုတိယာ၊ ဈာန်ယောက်မြောက်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ပဋိသန္ဓေ ဝိညာဉ်၏တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

Ä (၄၂၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကတ္တကာယာ၊ တူသော သဘောရှိသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိကုန်သော။ နာနတ္တသညိနော၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော ပဋိသန္ဓေသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်သူတို့ကဲ့သို့နည်း။ အာဘဿရာ၊ အာဘသရာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ သေယျထာပိ၊ ဗြဟ္မာတို့ကဲ့သို့တည်း။ အယံ၊ ဤအာဘဿရဘုံ၌ ဖြစ်သော ဗြဟ္မာအပေါင်းသည်။ တတိယာ၊ သုံးယောက်မြောက်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်၏ တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကတ္တကာယာ၊ တူသော သဘောရှိသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိကုန်သော။ ဧကတ္တသညိနော၊ တူသော သဘောရှိသော ပဋိသန္ဓေသညာရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သုဘကိဏှာ၊ သုဘကိဏှာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ သေယျထာပိ၊ နတ်တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသုဘကိဏှာဘုံ၌ ဖြစ်သော ဗြဟ္မာအပေါင်းသည်။ စတုတ္ထာ၊ လေးယောက်မြောက်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ပဋိသန္ဓေ ဝိညာဉ်၏တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗသာ၊ အလုံးစုံသော။ ရူပသညာနံ၊ ရူပသညာတို့ကို။ သမတိက္ကမာ၊ ကောင်းစွာ လွန်ခြင်းကြောင့်။ ပဋိဃသညာနံ၊ ဝတ္ထုအာရုံတို့၏ အချင်းချင်းထိခိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ပဉ္စဝိညာဉ်သညာတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ နာနတ္တသညာနံ၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော ကာမာဝစရသညာတို့ကို။ အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းခြင်းကြောင့်။ “အာကာသော၊ အာကာသကသိုဏ်းသည် ကြဉ်အပ်သော ကသိုဏ်းကိုးပါးတို့တွင် တပါးပါးကိုခွာ၍ ရအပ်သော ကောင်းကင်ပညတ်သည်။ အနန္တော၊ ဥပါဒ်ဌီဘင်အားဖြင့် အပိုင်းအခြားမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။) အာကာသာနဉ္စယတနပဂါ၊ အာကာသာနဉ္စယတနဘုံသို့ ကပ်၍ရောက်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဉ္စမာ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ဝိညာဏဌိတိတည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အာကာသာနဉ္စ ယတနံ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောကောင်းကင်ပညတ်လျှင် အာရုံရှိသော အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ ကောင်းစွာ လွန်၍။ “ဝိညာဏံ၊ ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်သည်။ အနန္တံ၊ ဥဒါဒ် ဌီ ဘင်အားဖြင့် အပိုင်းအခြားမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဝိညာဏဉ္စာယတနုပဂါ၊ ဝိညာဏဉ္စယတနဘုံသို့ ကပ်၍ရောက်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အယံ၊ ဤဝိညာဏဉ္စယတနဘုံသို့ ကပ်၍ ဖြစ်သော ဗြဟ္မာအပေါင်းသည်။ ဆဋ္ဌာ၊ ခြောက်ယောက်မြောက်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်၏ တည်ရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော ပဌမာရုပ္ပဝိညာဉ်လျှင် အာရုံရှိသော ဝိညာဏာယတနဈာန်ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ “ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်းမျှ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အာကိဉ္စညာယတနုပဂါ၊ အာကိဉ္စညာယတနဘုံသို့ ကပ်၍ရောက်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အယံ၊ ဤအာကိဉ္စညာယတနဘုံသို့ ကပ်၍ ဖြစ်သော ဗြဟ္မာအပေါင်းသည်။ သတ္တမာ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဝိညာဏဌိတိ၊ ဝိညာဏဌိတိတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိညာဏဌိတိယော၊ ဝိညာဏဌိတိတို့သည်။ ဣမာ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ သမာဓိပရိက္ခာရသုတ္တ

၄၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာဓိပရိက္ခာရာ၊ သမာဓိ၏ အဆောက်အဦဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ သမ္မာဝါစာမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ သမ္မာကမ္မန္တမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ သမ္မာအာဇီဝမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ သမ္မာသတိမဂ္ဂင်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့သည်။ ပရိက္ခာရာ ပရိက္ခတာ (ဆဋ္ဌ)၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြုအပ်သော။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ယာ ဧကဂ္ဂတာ၊ အကြင် တစ်ခုတည်းသော အာရုံ၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိစသော သခုနစ်ပါးသော မဂ္ဂင်တရားကို။ “အရိယော၊ မြတ်သော။ တဿ သမ္မာသမာဓိဿ၊ ထိုသမ္မာသမာဓိ၏။ ဥပနိသော သဥပနိသော (ဆဋ္ဌ) ဣတိပိ၊ အကြောင်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ““ပရိက္ခာရာ သပရိက္ခာရော (ဆဋ္ဌ) ဣတိပိ၊ အဆောက်အဦ အခြံအရံဟူ၍လည်းကောင်း။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ပဌမအဂ္ဂိသုတ္တ

၄၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဂ္ဂီ၊ မီးတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ရာဂဂ္ဂိ၊ ရာဂတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဒေါသဂ္ဂိ၊ ဒေါသတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ မောဟဂ္ဂိ၊ မောဟတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ အဝေးမှဆောင်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဂဟပတဂ္ဂိ၊ အိမ်ရှင်ယောကျ်ားတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိ၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော ရဟန်းသံဃာတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဂ္ဂိ၊ ထင်းမီးလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဂ္ဂိ၊ မီးတို့သည်။ ဣမေ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဒုတိယအဂ္ဂိသုတ္တ

၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥဂ္ဂတသရီရဿ၊ ဥဂ္ဂတသရီယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရညော၊ ကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည်။ ဥပက္ခဋော၊ စီရင်အပ်သော တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ပဉ္စ ဥသဘသတာနိ၊ ငါးရာသောနွားလားတို့သည်။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယစ်တိုင်သို့ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ Ä (၄၂၉) ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ပဉ္စ ဝစ္ဆတရသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားလားငယ်တို့သည်။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်သို့ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ပဉ္စ ဝစ္ဆတရိသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားမငယ်တို့သည်။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်သို့ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ပဉ္စ အဇသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်ကြီးတို့သည်။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်သို့ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ပဉ္စ ဥရဗ္ဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်ငယ်တို့သည်။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်သို့ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ ဥဂ္ဂတသရီယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ ဥဂ္ဂတသရီရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါနံ၊ ယူခြင်းသည်။ ယူပဿ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သော တိုင်ကို။ ဥဿာပနံ၊ စိုက်ထူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ များသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယာပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားဘိသနည်း။) အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါနံ၊ ယူခြင်းသည်။ ယူပဿ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သော တိုင်ကို။ ဥဿာပနံ၊ စိုက်ထူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ များသောအာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ ဥဂ္ဂတသရီရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ ဥဂ္ဂတသရီရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါနံ၊ ယူခြင်းသည်။ ယူပဿ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သော တိုင်ကို။ ဥဿာပနံ၊ စိုက်ထူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ များသောအာနိသင်ရှိသည်။ “ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယာပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) “အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါနံ၊ ယူခြင်းသည်။ ယူပဿ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သော တိုင်ကို။ ဥဿာပနံ၊ စိုက်ထူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ များသောအာနိသင်ရှိသည်။ “ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘောတော စေဝ ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏လည်း။ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံကြားအပ်သည်နှင့်။ အမှာကဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏လည်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ယဒိဒံ ယံဣဒံ သုတံ၊ ထိုနှစ်ဦးသာကြားအပ်သော အရာသည်။ သမေတိ၊ တူကြ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေန၊ နားတော်လျှောက်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဥဂ္ဂတသရီရံ၊ ဥဂ္ဂတသရီရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နခေါ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မမေးအပ်ကုန်။ (ကိံ နပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ မမေးအပ်ကုန်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ မေ၊ ငါသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါနံ၊ ယူခြင်းသည်။ ယူပဿ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သော တိုင်ကို။ ဥဿာပနံ၊ စိုက်ထူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသံ၊ များသောအာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နခေါ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မမေးအပ်ကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝဉ္စ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ကို။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်ကုန်၏။ (ကိံ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ မေးအပ်ကုန်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟဉှိ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ အဂ္ဂိဿ အဂ္ဂိံ (ဆဋ္ဌ)၊ အင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါတုကာမော၊ ယူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေတုကာမော၊ စိုက်ထူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ယံ ယေန၊ အကြင် ဆုံးမခြင်းဖြင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန၊ ထိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဩဝဒတု၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ယံ ယေန၊ အကြင် ကမြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “တေန၊ ထိုကမြစ်ခြင်းဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသတု၊ ကမြစ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ ဥဂ္ဂတသရီရအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟဉှိ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဂ္ဂိဿ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒါတုကာမော၊ ယူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ယူပံ၊ ယဇ်ပူဇော်ရာဖြစ်သောတိုင်ကို။ ဥဿာပေတုကာမော၊ စိုက်ထူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) ဘဝံ ဂေါတမမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ယံ ယေန၊ အကြင် ဆုံးမခြင်းဖြင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန၊ ထိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဩဝဒတု၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ယံ ယေန၊ အကြင် ကမြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “တေန၊ ထိုကမြစ်ခြင်းဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသတု၊ ကမြစ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေ့အဖို့ဖြစ်သောကာလ၌။ အကုသလာနိ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခုဒြယာနိ၊ ဒုက္ခတည်းဟူသော တိုးပွားခြင်းရှိကုန်သော။ ဒုက္ခဝိပါကာနိ၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိကုန်သော။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သတ္ထာနိ၊ လက်နက်တို့ကို။ ဥဿာပေတိ၊ စိုက်ထူ၏။ Ä (၄၃၀) တီဏိ၊ သုံးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကာယသတ္ထံ၊ ကာယကံတည်းဟူသော လကနက်လည်းကောင်း။ ဝစီသတ္ထံ၊ ဝစီကံတည်းဟူသော လက်နက်လည်းကောင်း။ မနောသတ္ထံ၊ မနောကံတည်းဟူသော လက်နက်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ တီဏိ၊ ဤသုံးပါးတို့တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူစေလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။) စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေသနည်း။ “ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဥသဘာ၊ နွားလားတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝစ္ဆတရာ၊ နွားငယ်တို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝစ္ဆတရိယော၊ နွားမငယ်တို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ အဇာ၊ ဆိတ်ကုလားတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဥရဗ္ဘာ၊ ဆိတ်မြမ္မာတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည် ဖြစ်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “ပုညံ၊ ကောင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ “ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သုဂတိယာ၊ သုဂတိဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေသာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒုဂ္ဂတိယာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ အားထုတ်လိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကလျှင်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခတည်းဟူသော တိုးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခ၏ အကျိုးတည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မနောသတ္ထံ၊ ဤမနောကံတည်းဟူသော လက်နက်ကို။ ဥဿာပေတိ၊ စိုက်ထူ၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူစေလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေ့အဖို့ဖြစ်သောကာလ၌သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ (ကိံ ဘာသတိ၊ အဘယ်သို့ ပြောဆိုသနည်းဟူမူကား။) “ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ယညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဥသဘာ၊ နွားလားတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝစ္ဆတရာ၊ နွားငယ်တို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ စစ္ဆတရိယော၊ နွားမငယ်တို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ အဇာ၊ ဆိပ်ကုလားတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။ ယညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဥရဗ္ဘာ၊ ဆိပ်မြမ္မာတို့ကို။ ဟညန္တု၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်စေကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ ပန မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍ကား။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ “ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ “သုဂတိယာ၊ သုဂတိဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေသာမိ၊ ရှောမှီးအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒုဂ္ဂတိယာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမီးအံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူစေလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သောကာလ၌သာလျှင်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ဒုက္ခုဒြံယံ၊ ဒုက္ခတည်းဟူသော တိုးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခ၏ အကျိုးဖြစ်သော အကုသိုလ်ကို။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣဒံ ဝစီသတ္ထံ၊ ဤဝစီကံတည်းဟူသော လက်နက်ကို။ ဥဿာပေတိ၊ စိုက်ထူ၏။

ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယာဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေမှ၊ ရှေးအဖို့သောကာလ၌လျင်။ သယံ၊ မိမိသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥသဘာ၊ နွားလားတို့ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ သမာရဗ္ဘတိ၊ အားထုတ်၏။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဂစ္ဆတိရိယော၊ နွားမငယ်တို့ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ သမာရဗ္ဘတိ၊ အားထုတ်၏။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ အဇာ၊ ဆိပ်ကုလားတို့ကို။ ဟန္တု၊ သတ်ခြင်းငှာ။ သမာရဗ္ဘတိ၊ အားထုတ်၏။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပညတ္ထာယ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥရဗ္ဘာ၊ ဆိပ်မြမ္မာတို့ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ သမာရဗ္ဘတိ၊ အားထုတ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ “ကုသလံ ကရောမိ” ဣတိ (ဆဋ္ဌ) အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ “သုဂတိယာ၊ သုဂတဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသိနှလုံးသွင်း၍။ ဒုဂ္ဂတိယာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝ၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှားမှီး၏။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယာဇ်တိုင်းကို။ ဥဿာပေန္တော၊ စိုက်ထူလိုသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယညာ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌သာလျှင်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ဒုက္ခုဒြယံ၊ ဒုက္ခတည်ဟူသော တိုးပွားခြင်းရှိသော။ ဒုက္ခဝိပါကံ၊ ဒုက္ခ၏ အကျိုးဖြစ်သော အကုသိုလ်ကို။ တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ ဣဒံ ကာယသတ္ထံ၊ ဤကာယကံတည်းဟူသော လက်နက်ကို။ ဥဿာပေတိ၊ စိုက်ထူ၏။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဂ္ဂိံ၊ မင်္ဂလာမီးကို။ အာဒေန္တော၊ ယူလိုသော။ ယူပံ၊ ယာဇ်တိုင်ကို။ ဥဿာပေန္တော၊ အားထုတ်လိုသည်ဖြစ်၍။ ယညာ၊ ယာဇ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌လျင်။ အကုသလာနိ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခုဒြယာနိ၊ ဒုက္ခတည်းဟူသော တိုးပွားခြင်းရှိကုန်သော။ ဒုက္ခဝိပါကာနိ၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိကုန်သော။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ သတ္ထာနိ၊ ဤလက်နက်တို့ကို။ ဥဿာပေတိ၊ စိုက်ထူ၏။

Ä (၄၃၁) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ အဂ္ဂီ၊ ဤမီးတို့ကို။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်၏။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗာ၊ ကြဉ်အပ်ကုန်၏။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ တယော၊ သုံးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ရာဂဂ္ဂိ၊ ရာဂတည်းဟူသောမီး။ ဒေါသဂ္ဂိ၊ ဒေါသတည်းဟူသော မီး။ မောဟဂ္ဂိ၊ မီးမောဟတည်းဟူသောမီး။ ဣတိ ဣမေ တယော၊ ဤသုံးပါးတို့တည်း။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကသ္မာ စ၊ အဘယ်ကြောင့်လည်း။ အယံ ရာဂဂ္ဂိ၊ ဤရာဂတည်းဟူသော မီးကို။ မဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်သနည်း။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ကြဉ်ရှောင်အပ်သနည်း။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ရတ္တော၊ တပ်တတ်သော သူသည်။ ရာဂေန၊ ရာဂဖြင့်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယာဒိန္နစိတ္တော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကုန်စေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဒုစရိုက်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဒုစရိုက်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဒုစရိုက်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတွာ၊ ကျင်ပြီး၍။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပြတ်ကျွေသေလွန်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်တတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ ရာဂဂ္ဂိ၊ ဤရာဂတည်းဟူသော မီးကို။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်၏။ ပရိဝိဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်၏။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကသ္မာ စ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ အယံမောဟဂ္ဂိ၊ ဤမောဟတည်းဟူသောမီးကို။ မဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်၏။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်၏။ နသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တသ္မာ စ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ အယံ ဒေါသဂ္ဂိ၊ ဤဒေါသတည်းဟူသော မီးကို။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်သနည်း။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ကြဉ်ရှောင်အပ်သနည်း။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဋ္ဌော၊ ဒေါသသည် ဖျက်ဆီးအပ်သောသူသည်။ ဒေသေန၊ ဒေါသဖြင့်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယာဒိန္နစိတ္တော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကုန်စေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ပ။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်ေးသာ အကျင့်ကို။ ပ။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတွာ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကိုကျင့်ပြီး၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတွာ၊ ကျင်ပြီး၍။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပြတ်ကျွေသေလွန်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်တတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ ဒေါဟဂ္ဂိ၊ ဤဒေါသတည်းဟူသောမီးကို။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်၏။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်၏။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကသ္မာ စ၊ အဘယ်ကြောင့်လည်း။ အယံ မောဟဂ္ဂိ၊ ဤမောဟတည်းဟူသော မီးကို။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်သနည်း။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်သနည်း။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မုဠော မူဠှော (ဆဋ္ဌ)၊ တွေဝေသောသူသည်။ မောဟန၊ မောဟဖြင့်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယာဒိန္နစိတ္တော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကုန်စေအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပြတ်ကျွေသေလွန်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ မကောင်းသော သူတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်တတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ မောဟဂ္ဂိ၊ ဤမောသတည်းဟူသောမီးကို။ ပဟာတဗ္ဗော၊ ပယ်အပ်၏။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်၏။ န သေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ အဂ္ဂီ၊ ဤမီးတို့ကို။ ပဟာတဗ္ဗာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သနည်း။ ပရိဝဇ္ဇေတဗ္ဗာ၊ ရှောင်ကြဉ်အပ်ကုန်သနည်း။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်သနည်း။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ အဂ္ဂီ၊ မီးတို့ကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပရိဟာတဗ္ဗာ၊ ဆောက်အပ်ကုန်၏။ တယော၊ သုံးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ အဝေးမှဆောင်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဂဟပတဂ္ဂိ၊ အိမ်ရှင်ယောကျ်ားတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိ၊ မြတ်သောအလှုကို ခံထိုက်သော ရဟန်းသံဃာတည်းဟူသော မီးလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ တယော၊ ဤသုံးပါးတို့တည်း။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ အဝေးမှဆောင်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အဿ၊ ထိုသားသမီးအား။ မာတာတိ ဝါ၊ အမိဟူ၍လည်းကောင်း။ ပီတာတိ ဝါ၊ အဘဟူ၍လည်းကောင်း။ ယေတေ၊ အကြင် သူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤအမိအဘကို။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ အဝေးမှဆောင်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုသို့အဝေးမှဆောင်အပ်သော ဝတ္ထုကို ခံထိုက်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ Ä (၄၃၂) ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင်းနည်းဟူမူကား။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣတောပိ၊ ဤအမိအဘမှလည်း။ အယံ၊ ဤသားသမီးသည်။ အာဟုတော၊ လာ၏။ သမ္ဘူတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤအမိအဘကို။ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ အဝေးမှဆောင်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ အယံ အာဟုနေယျဂ္ဂိ၊ ဤအဝေးမှဆော်အပ်သော ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော အမိအဘတည်းဟူသော မီးကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးဂရုပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပရိဟာတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂဟပတဂ္ဂိ၊ အိမ်ရှင်ယောကျ်ားတည်းဟူသော မီးဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ပုတ္တတိ ဝါ၊ သားသမီးတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒါရာတိ ဝါ၊ အမွေခံတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒါသာတိ ဝါ၊ ကျွန်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ပေသာတိ ဝါ ပေဿာတိ ဝါ (ဆဋ္ဌ)၊ စေပါးခိုင်းခံသောသူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ကမ္မကရာတိ ဝါ၊ အမှုလုပ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ယေ) တေ၊ အကြင် သူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ၊ ဤသားမယားစသောသူတို့။ ဂဟပတဂ္ဂိ၊ အိမ်ရှင်ယောကျ်ားတည်းဟူသော မီးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ ဂဟပတဂ္ဂိ၊ ဤမီးကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးဂရုပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပရိဟာတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိ၊ မြတ်သောအလှုကို ခံထိုက်သော မီးဟူသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပရပ္ပဝါဒါ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော သူမှတပါးသော သူ၏ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော အယူမှ။ ပဋိဝိရတာ၊ ကြဉ်ကုန်သော။ ခန္တိသောရစ္စေ၊ သည်းခံခြင်း၌ တင့်တယ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သောအမှု နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော အမှု၌ မွေ့လျော်သောသူ၏ အဖြစ်၌။ နိဝိဋ္ဌာ၊ တည်ကုန်သော။ ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင် ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဧကံ၊ တကြိမ်။ တတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒမေန္တိ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဆုံးမကုန်၏။ ဧကံ၊ တကြိမ်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမေန္တိ၊ ရာဂစသည်ကို ငြိမ်းစေသောအားဖြင့် ငြိမ်းစေကုန်၏။ ဧကံ၊ တကြိမ်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိနိဗ္ဗာပေန္တိ၊ ရာဂစသည်ကို ငြိမ်းစေသောအားဖြင့် ငြိမ်းစေကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ၊ ဤရဟန်း ပုဏ္ဏားကို။ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိ၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိ၊ ဤမြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပရိဟာတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။ ဗြာဟ္မ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ အဂ္ဂီ၊ ဤမီးတို့ကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးဂရုပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပရိဟာတဗ္ဗာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယံ ကဋ္ဌဂ္ဂိ၊ ဤထင်းမီးကို။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ ဥဇ္ဇလေတဗ္ဗော၊ ညှိအပ်၏။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ အဇ္ဈုပေက္ခိတဗ္ဗော၊ လျစ်လျူရှုအပ်၏။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ နိဗ္ဗာပေတဗ္ဗော၊ ငြိမ်းစေအပ်၏။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မပျက်မပျက်အောင်ထားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဥဂ္ဂတသရီရော၊ မြတ်သောကိုယ်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ နားတော်လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း ဟူမူကား။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ရှိစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ရှိစွ။ ပ။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇအဂ္ဂေ၊ ယနေကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ သရဏဂုဏ်သုံးပါးကို။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧသာဟံ (ဧသော အဟံ)၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပဉ္စဥသဘသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားငယ်တို့ကို။ မုဉ္စာမိ၊ လွတ်ပါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေမိ၊ ပေး၏။ ပဉ္စဝစ္ဆတရသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားငယ်တို့ကို။ မုဉ္စာမိ၊ လွှတ်ပါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေမိ၊ ပေး၏။ ပဉ္စအဇသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်ကုလားတို့ကို။ မုဉ္စာမိ၊ လွှတ်ပါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေမိ၊ ပေးပါ၏။ ပဉ္စဥရဗ္ဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်မြမ္မာတို့ကို။ မုဉ္စာမိ၊ လွတ်ပါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေမိ၊ ပေးပါ၏။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တီဏာနိ စေဝ၊ မျက်တို့ကိုလည်း။ ဒဒန္တု၊ စားစေကုန်သတည်း။ သီတာနိ၊ ချမ်းအေးကုန်သော။ ပါနီယာနီ စ၊ သောက်ရေတို့ကိုလည်း။ ပိဝန္တု၊ သောက်စေကုန်သတည်း။ နေသံ၊ ထိုနွားလား အစရှိသော သတ္တဝါတို့အား။ သီတော၊ အေးမြသော။ ဝါတော စ၊ လေသည်လည်း။ ဥပဝါယတု ဥပဝါယတန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ လှိုင်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပဌမသညာသုတ္တ

၄၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဣသညာတို့သည်။ မကပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်သော။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

Ä (၄၃၃) သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်းဟူကား။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာကို။ မရဏသညာ၊ မရဏသညာကို။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော သညာကို။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ မမွေ့လျော်သော သညာကို။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာကို။ အနိစ္စေ၊ မမြဲသည်၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဒုက္ခသညာကို။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲသည်၌။ အနတ္တသညာ၊ အနတ္တသညာကို။ ဣတိ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်းများစွာ ပြုအပ်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤအမည်တို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်၏။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်၏။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဒုတိယသညာသုတ္တ

၄၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်၏။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်းဟူမူကား။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာလည်းကောင်း။ မရဏသညာ၊ မရဏသညာလည်းကောင်း။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုတ်ဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ မမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စသညာ၊ အမြဲမရှိသော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စေ၊ အမြဲမရှိသည်၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဆင်းရဲသော သညာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲရှိသည်၌။ အနတ္တသညာ၊ အစိုးမရှိသော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးကုန်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်းများစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ အသုဘသညာ၊ မတင့်တယ်ဟု ဖြစ်သော သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ “ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပရိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသုဘသညာပရိစိတေန၊ အသုဘသညာ၌လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်းများစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မေထုနဓမ္မသမာပတ္တိယာ၊ မေထုန်အကျင့်သို့ ရောက်ခြင်းမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဍတိ၊ ရှုံ့၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န ပသံသာရိယတိ န သမ္ပသာရိယတိ (ဆဋ္ဌ)၊ မပြန်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုတ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋပတ္တံ ဝါ၊ ကြက်တောင်သည်လည်းကောင်း။ နှာရုဒဒ္ဒုလံ ဝါ၊ အကြောတုံးသည်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိလီယတိ သေယျတထာပိ၊ တွန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိကုဋတိ သေယျထာပိ၊ ရှုသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိဝတ္တတိ သေယျထာပိ၊ နစ်ဆုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ န သံပသာရိယတိ သေယျထာပိ၊ မပြန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အသုဘသညာပရိစိတေန၊ အသုသညာ၌လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မေထုနဓမ္မသမာပတ္တိယာ၊ မေထုန်အကျင့်သို့ ရောက်ခြင်းမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဍတိ၊ ရှုံ့၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န ပသံသာရိယတိ၊ မပြန့်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုတ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသုဘသညာပရိစိတေန၊ အသုဘသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မေထုနသမာပတ္တိယာ၊ မေထုန်အကျင့်သို့ ရောက်ခြင်း၌။ သစေ အနုသန္ဒဟတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သစေ သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာကို။ အဘာဝိတာ၊ မပွားစေအပ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ အသုဘသညာကို မပွားစေအပ်သော ရှေ့အဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ အသုဘသညာကို ပွားစေအပ်သော နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစမ်းအာနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်အပ်။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။” ဣတိ စ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအသုဘသညာကို မပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသုဘသညာပရိစိတေန၊ အသုဘသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မေထုနသမာပတ္တိယာ၊ မေထုန်အကျင့်သို့ ရောက်ခြင်းမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဋတိ၊ ရှုံး၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န သံပသာရိယတိ၊ မပြန့်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပန သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ Ä (၄၃၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော ဘိက္ခုနာ (ဆဋ္ဌ)၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာကို။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ အသုဘသညာကို ကောင်းစွာ ပွားသော ရှေးအဖို့ဖြစ်သောကာလမှ။ အပရံ၊ အသုဘသညာကို ကောင်းစွာ ပွားစေသော နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်စေအပ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ စ ဣတိ ဟ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအသုတသညာကို ပွာစေရာ၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ (ဝစနံ)၊ အာကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤအသုဘသညာဘိက္ခဝေ အစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစိတ်၏ မေထုန်အကျင့်သို့ ရောက်ခြင်းမှ တွန့်ခြင်း အစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ (၁)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ မရဏသညာ၊ မရဏသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မရဏသညာပရိစိတေန၊ မရဏသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဇီဝိတနိကန္တိယာ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌ တပ်နှစ်သက်တတ်သော တဏှာမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဋတိ၊ ရှုံ့၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န သံပသာရိယတိ၊ မပြန့်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋပတ္တံ ဝါ၊ ကြက်တောင်သည်လည်းကောင်း။ နှာရုဒဒ္ဒုလံ ဝါ၊ အကြောအတုံးသည်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ပဋိက္ခိတ္တံ ပက္ခိတ္တံ (ဆဋ္ဌ)၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိလီယတိ သေယျထာပိ၊ တွန့်တိုဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိကုဋတိ သေယျထာပိ၊ ရှုံ့ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိဝတ္တတိ သေယျထာပိ၊ ဆုတ်နစ်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ န သံပသာရိယတိ သေယျထာပိ၊ မပြန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မရဏသညာပရိစိတေန၊ မရဏသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဇီဝိတနိကန္တိယာ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌ တပ်တတ်သော တဏှာမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဋတိ၊ ရှုံ့၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န သံပရိယတိ၊ မပြန့်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မရဏသညာပရိစိတေန၊ မရဏသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဇီဝိတနိကန္တိယာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သစေ အနုသန္ဒဟတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ မဆက်ဆုတ်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ မရဏသညာ၊ မရဏသညာသည်။ အဘာဝိတာ၊ မပွားစေအပ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ မရဏသညာကို မပွားစေအပ်သော ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ မထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်သေး။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုမရဏသညာကို မပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြာအားဖြင့် သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မရဏသညာပရိစိတေန၊ မရသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဇီဝိတနိကန္တိယာ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌ တပ်တတ်သော တဏှာမှ။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပဋိကုဋတိ၊ ရှုံ့၏။ ပဋိဝတ္တတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ န သံပသာရိယတိ၊ မပြန့်။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပန သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ “မေ၊ ငါ့အား။ မရဏသညာ၊ မရဏသညာကို။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ မရဏသညာကို မပွားစေအပ်သော ရှေးအဖို့၌ ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ မရဏသညာကို မပွားစေအပ်သော နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြီ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုမရဏသညာကို ပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်မျာစွာ ပြုအပ်သော။ မရဏသညာ၊ မရသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောရဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတာရိယောသနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစိတ်အသက်ရှင်ခြင်း၌ တပ်နှစ်သက်တတ်သော တဏှာမှ တွန့်ခြင်း အစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (၂)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော သညာကို။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလိကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြေားကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ ဤသို့သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဟာရေ၊ မျိုအပ်သော အစာအဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာပရိစိတေန၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော အမှတ်၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရသတဏှာယ၊ ရသာရုံ၌ တပ်မတ်မောတတ်သော တဏှာမှ။ Ä (၄၃၅) ပဋိလီယတိ ပတိလီယတိ (ဆဋ္ဌ) တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သညကား။ ကုက္ကုဋပတ္တံ ဝါ၊ ကြက်တောင်သည်လည်းကောင်း။ နှာရုဒဒ္ဒုလံ ဝါ၊ ကြက်အကြောတုံးသည်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ပက္ခိတ္တံ၊ တည့်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိလိယတိ သေယျထာပိ၊ တွန့်တိုဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိကုဋတိ သေယျထာပိ၊ ရှုံ့ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိဝတ္တတိ သေယျထာပိ၊ ဆုတ်နစ်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ န သမ္ပသာရိယတိ သေယျထာပိ၊ မပြန့်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာပရိစိတေန၊ ပဋိကူလသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရသတဏှာယ၊ ရသာရုံ၌ တပ်တတ်သော တဏှာမှ။ ပဋိလီယတံ ပဋိလီယတိ (ဆဋ္ဌ)၊ တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုတ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာပရိစိတေန၊ ပဋိကူလသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရသတဏှာယ၊ ရသာရုံ၌ တပ်မက်မောတတ်သော တဏှာမှ။ သစေ အနုသန္ဒတိ၊ အကယ်၌ ဖြစ်အံ့။ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သစေ သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ ပဋိကူလသညာသည်။ အဘာဝိကာ၊ မပွားစေအပ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်အာနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်သေး။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအာဟာရေပဋိကူလသညာကို မပွားခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာပရိစေတေန၊ ပဋိကူလသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရသတဏှာယ၊ ရသာရုံ၌ တပ်မက်မောတတ်သော တဏှာမှ။ ပဋိလိယတိ၊ တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပန သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော သညာသည်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအားနုဖော်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြီ။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအာဟာရေပဋိကူလသညာကို ပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာဟာရေ၊ အာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိ၏ ဟူသော သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ (ခေါ ပန)၊ ဤသို့လျှင်။ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစိတ်၏ ရသာရုံ၌ တပ်မက်မောတတ်သော တဏှာမှတွန့်ခြင်းအစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ (၃)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ပ။ ပဋိလီယတိ သေယျထာပိ၊ တွန့်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိကုဋတိ သေယျထာပိ၊ ရှုံ့ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိဝတ္တတိ သေယျထာပိ၊ နစ်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ န သံပသာရိယတိ သေယျထပိ၊ မပြန့်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူလျှင်။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလောက၌။ အနဘိရတသညာပရိစိတေန၊ အနဘိရတသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လောကစိတြေသု၊ တေဘူမကဟု ဆိုအပ်သော လောက၏ ဆန်းကြယ်ခြင်းတို့၌။ အနုသန္ဒဟတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ စက်ဆုတ်ရွံရှာဖွယ် မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ (မေ၊ ငါသည်။) သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ အဘာဝိတာ၊ မပွားစေအပ်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ Ä (၄၃၆) မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအားနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်သေး။” ဣတိ (ဧတံ)၊ ဤသဘောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ မမွေ့လျော်ခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာ၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ဆင်ခြင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာပရိစတေန၊ အနဘိရထသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လောကစိတြေသု၊ တေဘူမကဟု ဆိုအပ်သော လောက၏ ဆန်းကြယ်ခြင်းတို့၌။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပန သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ အနဘိရတသညာကို။ သုတာပိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်အပ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုတရား၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ အနဘိရတသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရယောသနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသဗ္ဗလောကေ အာနဘိရတသညာ သိက္ခာဝေအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစိတ်၏ တေဘူမကဟု ဆိုအပ်သော လောက၏ ဆန်းကြယ်ခြင်း၌ တွန့်ခြင်း အစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (၄)

‘ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာပိတာ၊ ပွာစေအပ်သော။ ဗဟုလိကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၌ အတွင်းဝင်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို ရှာမှီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယအကျိုးကိုလျှင်။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စသညာပရိဝိတေန၊ အနိစ္စသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လာဘသက္ကာရသိလောကေ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာ ကျော်စော ထင်ရှားခြင်း၌။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋပတ္တံ ဝါ၊ ကြက်တောင်သည်လည်းကောင်း။ နှာရုံဒဒ္ဒုလံ ဝါ၊ အကြောတုံးသည်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ပက္ခိတံ ပက္ခိတ္တံ (ဆဋ္ဌ)၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိလီယတိ သေယျထာပိ၊ တွန့်သကဲ့သို့။ ပဋိကုဋတိ သေယျထာပိ၊ ရှုံ့ဘိသကဲ့သို့။ ပဋိဝတ္တတိ သေယျထာပိ၊ ဆုတ်နစ်သကဲ့သို့။ န သံပသာရိယတိ သေယျထာပိ၊ မပြန့်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အနိစ္စသညာပရိစိတေန၊ အနိစ္စသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လာဘသကရသိလောကေ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာကျော်စော ထင်ရှားခြင်း၌။ ပဋိလီယတိ၊ တွန့်၏။ ပ။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စသညာပရိစိတေန၊ အနိစ္စသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လာဘသက္ကာရသိလောကေ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာကျော်စော ထင်ရှားခြင်း၌။ သစေ အနုဒဟတိ၊ အကယ်၍ အားထုတ်အံ့။ အပ္ပဋိကုလျတာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သစေ သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ တည်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာကို။ အဘာဝိတာ၊ မပွားစေအပ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်အပ်။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထိ၊ ထိုအနိစ္စသညာကို မပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စသညာပရိစေတန၊ အနိစ္စသညာ၌ လေ့လာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လာဘသက္ကာရသိလောကေ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာ ကျော်စော ထင်ရှားခြင်း၌။ သစေ ပန ပဋိလီယတိ၊ အကယ်၍ ကားတွန့်အံ့။ သစေ ပန ပဋိကုဋတိ၊ အကယ်၍ ကားရှုံ့အံ့။ သစေ ပန ပဋိဝတ္တတိ၊ အကယ်၍ ကား ဆုတ်နစ်အံ့။ သစေ ပန သံပသာရိယတိ၊ အကယ်၍ ကားမပြန့်အံ့။ ဥပေက္ခာ ဝါ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါဋိကုလျတာ ဝါ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပန သဏ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ ကားတည်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာကို။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ အနိစ္စသညာကို ပွားစေအပ်သော ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ မထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်အပ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအနိစ္စသညာကို ပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြာအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အနိစ္စသညာ၊ အနိစ္စသညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤအနိစ္စသညာ ဘိက္ခဝေအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤစိတ်၏ လာဘ်ပူဇော်သက္ကာရ ကျော်စော ထင်ရှားခြင်း၌ တွန့်ခြင်းအစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (၅)

Ä (၄၃၇) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အနိစ္စေ၊ မမြဲသည်၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဆင်းရဲခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံယာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အကျိုးကိုသာလျှင်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စေ၊ မမြဲခြင်း၌။ ဒုက္ခသညာပရိစိတေန၊ ဒုက္ခသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အာလသျေ၊ ပျင်းသောသူ၏ အဖြစ်၌။ ကောသဇ္ဇေ၊ စက်ဆုပ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဆုတ်နစ်သောသူ၏ အဖြစ်၌။ ဝိသဋ္ဌိယေ၊ ဝီရိယကို စွန့်လွှတ်ခြင်း၌။ ပမာဒေ၊ မေ့လျော့ခြင်း၌။ အနနုယောဂေ၊ လုံ့လကို အားမထုတ်ခြင်း၌။ အပစ္စဝေက္ခနာယ၊ မဆင်ခြင်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသုညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ သပမာမည်သညကား။ ဥက္ခိတ္တာသိကေ၊ ချီးကပ်သော သန်လျက်ရှိသော။ ဝဓကေ၊ သူသတ်ယောကျ်ား၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ အဘသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စေ၊ မမြဲခြင်း၌။ ဒုက္ခသညာပရိစိတေန၊ ဆင်းရဲ၏ဟု ဖြစ်သော သညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အာလသျေ၊ ပျင်းသောသူ၏ အဖြစ်၌။ ကောသဇ္ဇေ၊ စက်ဆုပ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဆုတ်နစ်သော သူ၏ အဖြစ်၌။ ဝိဿဋ္ဌိယေ၊ ဝီရိယကို စွန့်လွှတ်ခြင်း၌။ ပမာဒေ၊ မေ့လျော့ခြင်း၌။ အနနုယောဂေ၊ လုံ့လကို အားမထုတ်ခြင်း၌။ အပစ္စဝေက္ခနာယ၊ မဆင်ခြင်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥက္ခိတ္တာသိကေ၊ ချီအပ်သော သန်လျက်ရှိသော။ ဝဓကေ၊ သူသတ်ယောကျ်ား၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ န ဟောတိ သေယျထာပိ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အနိစ္စေ၊ မမြဲခြင်း၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဆင်းရဲ၏ဟု အမှတ်သညာကို။ အဘာပိတာ၊ မပွားစေအပ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သောကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနဗလံ၊ ဘာဝန၏ အစွမ်းအာနုဘော်သို့။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်အပ်။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအနိစ္စသညာဒုက္ခသညာကို မပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနိစ္စေ၊ မမြဲခြင်း၌။ ဒုက္ခသညာပရိစိတေန၊ ဒုက္ခသညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အာလသျေ၊ ပျင်းရိသော သူ၏ အဖြစ်၌။ ကောသဇ္ဇေ၊ စက်ဆုပ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဆုတ်နစ်သောသူ၏ အဖြစ်၌။ ဝိဿဋ္ဌိယေ၊ ဝီရိယကို စွန့်လွှတ်ခြင်း၌။ ပမာဒေ၊ မေ့လျော့ခြင်း၌။ အနနုယောဂေ၊ လုံ့လကိုအားမထုတ်ခြင်း၌။ အပစ္စဝေက္ခနာယ၊ မဆင်ခြင်ခြင်း၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထပိ၊ သပမာမည်သည်ကား။ ဥက္ခိတ္တာသိကေ၊ ချီအပ်သော သန်လျက်ရှိသော။ ဝဓကေ၊ သူသတ်ယောကျ်ား၌။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တိဗ္ဗာ၊ ထက်သော။ ဘယသညာ၊ ဘေးဟူသော သညာသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတာ၊ ရှေးရှုတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ အနိစ္စေ၊ မမြဲခြင်း၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဒုက္ခသညာသည်။ သုဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ အနိစ္စဒုကသညာကို မပွားစေအပ်သော ရှေးအဖို့ဖြစ်သောကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့ဖြစ်သောကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ပွားစေခြင်းဟူသော အားကို။ ပတ္တံ၊ ရောက်အပ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအနိစ္စဒုက္ကသညာကို ပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အနိစ္စေ၊ မမြဲသည်၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဆင်းရ၏ဟု အမှတ်ရှိသော သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံတာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤအနိစ္စေဒုက္ခသညာ ဘိက္ခဝေအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤပျင်းသော သူ၏ အဖြစ်စသည်၌ ထက်သော ဘေးဟူသော သညာ၏ ရှေးရှုတည်သော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (၆)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြီးများစွာ ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တာသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော သညာသည်။ မဟပ္ဖသာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အပတပရိယောသနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ ခေါ ပန၊ ဤသို့သော်ကား။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်သို့ သာလျှင်။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တသညာပရိစိတေန၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ သဝိညဏကေ၊ ဝိညာဉ်ရှိသော။ ဣမသ္မိံ စ ကာယေ၊ ဤကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ သဗ္ဗနိမိတ္တေသု စ၊ အလုံးစုံသော အာရုံတို့၌လည်းကောင်း။ အဟင်္ကာရမမံကာရမာနာပဂတံ၊ ငါဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော ဒိဋ္ဌိငါ၏ ဥစ္စာဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော တဏှာထောင်လွှားခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မာနမှကင်းသော။ မနသံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဓာသမတိက္ကန္တံ၊ ကိုးပါးသော မာနကို ကောင်းစွာ လွန်သော။ သန္တံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်သော။ သုဝိမုတ္တံ၊ ငါးပါးသော ဝိမုတ္တိတို့မှ ကောင်းစွာ လွတ်သော။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တသညာပရိစိတေန၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ သဝိညာဏကေ၊ ဝိညာဉ်ရှိသော။ ဣမသ္မိံ စ ကာယေ၊ ဤကိုယ်၌လည်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ သဗ္ဗနိမိတ္တေသု စ၊ အလုံးစုံသော နိမိတ်တို့၌လည်း။ အဟင်္ကာရမမံကာရမာနာပဂတံ၊ ငါဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော ဒိဋ္ဌိငါ၏ ဥစ္စာဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော ယနမှကင်းသော။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိဓာသမတိက္ကန္တံ၊ ကိုးပါးသော မာနကို ကောင်းစွာ လွန်သော။ သန္တံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်းသော။ သုဝိမုတ္တံ၊ ငါးပါးသော ဝိမုတ္တိတို့မှ ကောင်းစွာ လွတ်သော။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ Ä (၄၃၈) အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာကို။ အဘာဝိတာ၊ မပွားစေအပ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ဒုက္ခအနတ္တသညာကို မပွားစေအပ်သော ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ ဒုက္ခအနတ္တသညာကို မပွားစေအပ်သော နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည့်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာဝနာဗလံ၊ ပွားစေခြင်းဟူသော အားကို။ အပ္ပတ္တံ၊ မရောက်အပ်။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသဘော ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုဒုက္ခအနတ္တသညာကို မပွားစေခြင်း၌။ သမ္ပဇာနော၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တသညာပရိစိတေန၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာ၌ လေ့လာအပ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ သဝိညာဏကေ၊ ဝိညာဉ်ရှိသော။ ဣမသ္မိံ စ ကာယေ၊ ဤကိုယ်၌လည်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၏။ သဗ္ဗနိမိတ္တေသု စ၊ အလုံးစုံသော အာရုံတို့၌လည်း။ အဟင်္ကာရမမံကာရမာနာပဂတံ၊ ငါဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော ဒိဋ္ဌိငါ၏ ဥစ္စာဟု ဆိုအပ်သော အခြင်းအရာ ထောင်လွှားတတ်သော မာနမှ ကင်းသော။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ သစေ ပန ဟောတိ၊ မအကယ်၍ ကားဖြစ်အံ့။ ဝိဓာသမတိက္ကန္တံ၊ ကိုးပါးသော မာနကို ကောင်းစွာ လွန်သော။ သန္တံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်းသော။ သုဝိမုတ္တံ၊ ငါးပါးသော ဝိမုတ္တိ တို့မှ ကောင်းစွာ လွတ်သော။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ သစေ ပန ဟောတိ၊ အကယ်၍ကား ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါသည်။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာကို။ သုပိဘာပိတာ၊ ကောင်းစွာ ပွားစေအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေန၊ ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလမှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဘာဝနာဗလံ၊ ပွားစေခြင်းဟူသော အားကို။ ပတ္တံ၊ ရောက်အပ်၏။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ ဟ၊ ဤသို့လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအနတ္တသညာ၌။ သမ္ပဇာနော၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော အမှတ်သညာသည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိသည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိသည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယန္တံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဒုက္ခအနတ္တသညာ ဘိက္ခဝေအစရှိသော စကားကို။ ဣဒံ၊ ဤသဝိသညာဏက ဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်စသည်၌ ငါဟူသော အခြင်းအရာဟု ဆိုအပ်သော ဒိဋ္ဌိငါ၏ ဥစ္စာဟူသော အခြင်းအရာဟုဆိုအပ်သော တဏှာထောင်လွှား တတ်သော မာနမှကင်းသော စိတ်အစရှိသော အကျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သော။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ သညာ၊ ဤသညာတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမတောဂဓာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် တည်ရာရှိကုန်သည်။ အမတပရိယောသာနာ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ မေထုနသုတ္တ

၅၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇာဏုသောဏိ၊ ဇာဏုသောဏိ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဗောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္ဗောဒနိယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ မပြတ်အောက်မေ့အပ်သော။ ကတံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဇာဏုသောဏိ၊ ဇာဏုသောဏိ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဝံ ပိဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မစရိယဝါသံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ နော ပဋိဇာနာတိနု၊ ဝန်ခံသည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အက္ခဏ္ဍံ၊ မကြိုးသော။ အစ္ဆိဒ္ဒံ၊ မပေါက်သော။ အသဗလံ၊ မကျားသော။ အကမ္မာသံ၊ မပြောက်သော။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ၊ အကြင် စကားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသောသူသည်။ ဝေဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တံ၊ ထိုစကားကို။ မမေဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ “အက္ခဏ္ဍံ အခဏ္ဍံ (ဆဋ္ဌ)၊ မကြိုးသော။ အစ္ဆိဒ္ဒံ၊ မပေါက်သော။ အသဗလံ၊ မကျားသော။ အကမ္မာသံ၊ မပြောက်သော။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာတိ၊ ကျင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ယံ) တံ၊ အကြင် စကားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသောသူသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တံ၊ ထိုစကားကို။ မမေဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်စွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုသည်မည်ရာ၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အက္ခဏ္ဍံ၊ မကြိုးသော။ အစ္ဆိဒ္ဒံ၊ မပေါက်သော။ အသဗလံ၊ အကျားသော။ အကမ္မာသံ၊ မပြောက်သော။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကိံ ပန၊ အဘယ်သို့လျင်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ အက္ခဏ္ဍပိ၊ မကြိုးခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အစ္ဆိဒ္ဒံပိ၊ မပေါက်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အသဗလံ ပိ၊ မကျားခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အကမ္မာသံပိ၊ မပြောက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မစရိယဝါသံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုသုံးခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံလျက်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒွယံဒွယံသမာပတ္တိံ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ (ဆဋ္ဌ)၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်သော သူတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်ကို။ န ဟေဝ ခေါ သမာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ ဥစ္ဆဒနပရိမဒ္ဒနနှာ ပန သမ္ဗာဟနံ၊ ကိုယ်၌ မကောင်းသော အနံ့တို့ကို ပျောက်စေခြင်းငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်း ဆုပ်နယ်ခြင်း ရေချိုးခြင်း သုံးသပ်ခြင်းကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားသည်။ တံ၊ ထိုကိုယ်၌ မကောင်းသော အနံ့တို့ကို ပျောက်စေခြင်းငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းစသည်။ အဿာဒေတိ၊ လွန်စွာ သာယာ၏။ တံ၊ ထိုကိုယ်၌ မကောင်းသော အနံ့တို့ကို ပျောက်စေခြင်းငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းစသည်ကို။ နိကာမေတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန စ၊ ထိုကိုယ်၌ မကောင်းသော အနံပတို့ကို ပျောက်စေခြင်ငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းစသည်ဖြင့်လည်း။ ဝတ္တိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဒံ ပိ၊ ဤကိုယ်၌မကောင်းသော အနံ့တို့ကို ပျောက်စေခြင်းငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းစသည်ကို သာယာခြင်း အစရှိသည်လည်း။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ ခဏ္ဍံပိ၊ ကြိုးခြင်းမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆိံပိ၊ ပေါက်ခြင်းမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗလံပိ၊ ကျားသည်မည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကမ္မာသံပိ၊ ပြောက်သည်မည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရဟန်းပုဏ္ဏားကို။ အပရိသုဒ္ဓံ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မေထုနေန၊ မေထုန်နှင့်။ သညောဂေန၊ ယှဉ်ခြင်းဖြင့်။ သညုတ္တော၊ ယှဉ်၏။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇာရာယ၊ အိုးခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ Ä (၄၃၉) သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးမည်တန်းခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်တို့မှ လည်းကောင်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ (၁)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မစရိယဝါသံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို သုံးခြင်ကို။ ပဋိဇာနာမာနော၊ ဝန်ခံလျက်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒွယံဒွယံသမာပတ္တိံ၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်သော သူတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်ကို။ န ဟေဝ ခေါ သမာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ ဥစ္ဆာဒနပရိမဒ္ဒနနှာ ပန သမ္ဗာဟာနံ၊ ကိုယ်၌မကောင်ေးသာ အနံ့ကို ပျောက်စေခြင်းငှာ နံ့သာစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်း ဆုတ်နယ်ခြင်း ရေချိုးခြင်း သုံးသပ်ခြင်းကို။ န ပိ သာဒိယတိ၊ သာလည်းမသာယာ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မာတုဂါမာန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သံဇဂ္ဃတိ၊ ပြောဟော၏။ သံကီဠတိ၊ ပြက်ရယ်ပြု၏။ သံကေလာယတိ၊ ပြင်းစွာရယ်၏။ ပ။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ နပိ သံဇဂ္ဃတိ နပိ သဉ္ဇဂ္ဃတိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပြောလည်း မပြောဟော။ နပိ သံကီဠတိ၊ ပြက်ရယ်လည်းမပြု။ နပိ ကေလာယသိ၊ ပြင်းစွာလည်း မရယ်။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ဥပနိဇ္ဈာယတိ၊ တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်၏။ ပေက္ခတိ၊ အဖန်တလဲလဲရှု၏။ ပ။ မာတုဝါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ နာပိ ဥပနိဇ္ဈာယတိ၊ တစ်စိမ့်စိမ့်လည်းမရှုကြည့်။ နာပိ ပေက္ခတိ၊ အဖန်တလဲလဲလည်းမရှု။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တိရောကုဋ္ဋံ ဝါ၊ နံရံ၏ တစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ တိရောပါကာရံ ဝါ၊ ကံတိုင်း၏ တစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ ဟသန္တိယာ ဝါ၊ ရယ်ရွင်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘဏန္တိယာ ဝါ၊ ပြောဆိုသည်လည်းဖြစ်သော။ ဂါယန္တိယာ ဝါ၊ သီချင်းဆိုသည်လည်းဖြစ်သော။ ရောဒန္တိယာ ဝါ၊ ငိုသည်လည်းဖြစ်သော။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ ပ။ တိရောပါကာရံ ဝါ၊ တံတိုင်း၏ တစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ဟသန္တိယာ ဝါ၊ ငိုသည်လည်းဖြစ်သော။ မအာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ န ပိသုဏာတိ၊ ကြားလည်းမကြား။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားအား။ ပုဗ္ဗေ၊ အကျင့်ဝတ်ကို ဆောက်တည်သမှည် ရှေးအဖို့ဖြစ်သော ကာလ၌။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာနိတာနိဟသိထဠပိတကီဠိတာနန၊ အကြင် ရယ်ရွှင်ခြင်း စကားပြောဆိုခြင်း မြူးထူးခြင်းတို့ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့၏။ ပ။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာနိတာနိဟသိတလပိတကီဠိတာနိ၊ အကြင် ရယ်ခြင်း စကားပြောဆိုခြင်း မြူးထူးခြင်းတို့ကို။ နပိ အနုဿရတိ၊ အောက်လည်းမအောက်မေ့။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမပ္ပိတံ၊ တကွ ဖြစ်သော။ သမင်္ဂိဘူတံ၊ ပြည်စုံသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပရိစာရိယမာနံ ပရိစာရယမာနံ (ဆဋ္ဌ)၊ စမ္ပယ်မွေ့လျော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ သူကြွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟတိပုတ္တံ ဝါ၊ သူကြွယ်သားကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမပ္ပိတံ၊ တကွ ဖြစ်သော။ သမင်္ဂိဘူတံ၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပရိစာရိယမာနံ၊ စမ္ပယ်မွေ့လျော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ သူကြွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တံ ဝါ၊ သူကြွယ်၏ သားကိုလည်းကောင်း။ နပိ ပဿတိ၊ မြင်လည်းမမြင်။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိနာ သီလေန ဝါ၊ ဤသီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဝတေန ဝါ၊ ဤအကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ တပေန ဝါ၊ ဤခြိုးခြံသော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ ထင်ရှားသော နတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒေဝညတရော ဝါ၊ မထက်ရှားသော နတ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်ရလို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဏိဓာယ၊ တောင့်တ၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားသည်။ တံ၊ ထိုတောင့်တအပ်သော နတ်ပြည်ကို။ အဿာဒေတိ၊ သာယာ၏။ တံ၊ ထိုတောင့်တမအပ်သော နတ်ပြည်ကို။ နိကာမေတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန စ၊ ထိုတောင့်တအပ်သော နတ်ပြည်ဖြင့်လည်း။ ဝိတ္တိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဒံ ပိ ခေါ၊ ဤတောင့်တအပ်သော နတ်ပြည်ကို သာယာခြင်း အစရှိသည်သည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ ခဏ္ဍံပိ၊ ကြိုးသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆိဒ္ဒံပိ၊ ပေါက်သည်လည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗလံပိ၊ ကျားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကမ္မာသံပိ၊ ပြောက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကမ္မာသံပိ၊ ပြောက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရဟန်းပုဏ္ဏားကို။ အပရိသုဒ္ဓံ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မေထုနေန၊ မေထုန်နှင့်။ သညောဂေန၊ ယှဉ်ခြင်းဖြင့်။ သညုတ္တော၊ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇာရာယ၊ အိုခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှလည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတိုမှလည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿတိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်တို့မှ လည်းကောင်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုံသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ (၂၊ ၇)

ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ယာဝကိဝဉ္စ၊ အကြင် မျှလောက်လည်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ မေထုနသညောဂါနံ၊ ဤမေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းတို့တွင်။ အညတရညတရမေထုနသညောဂံ၊ တစ်ပါးပါးသော မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အပ္ပဟီနံ၊ မပယ်အပ်သေးသည်ကို။ သမနုပဿိံ၊ မြင်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင် တကွသော။ သမာရကေ၊ မာရ်မင်းပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြာဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာြ့ပည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်းကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟဂ်တ္တမဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ မအဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နေဝ ပစ္စညာသိံ၊ ဝန်မခံ။

Ä (၄၄၀) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင် အခါ၌သာလျှင်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ မေတုနသညောဂါနံ၊ ဤမေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းတို့တွင်။ သညာတရညံ တရမေထုနသညောဂံ၊ တစ်ပါးပါးသော မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အပ္ပဟီနံ၊ မပယ်အပ်သည်ကို။ န သမနုပဿိံ၊ မမြင်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒေဝတက၊ ကာမဝစရနတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတ္တှနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှစ်ဆယ်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌။ သဿမဏဗြဟ္မာဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်းကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာစ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍သိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စညာသိံ၊ ဝန်ခံပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဿနံ၊ မြင်တတ်သော။ ဉာဏဉ္စ ပန၊ ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်လည်း။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) မေ၊ ငါ၏။ စေတောဝိမုတ္တိ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သည်။ အကုပ္ပါ၊ ပျက်စီးခြင်းမရှိ။ အယံ၊ ဤပဋိသန္ဓေသည်။ အန္တိမာ၊ အဆုံးဖြစ်သော။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေတည်း။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာဏုသောဏိ၊ ဇာဏုသောဏီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ ပ။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ သရဏံ၊ သရဏဂုဏ် သုံးပါးကို။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ နားတော်လျှောက်၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ သံယောဂသုတ္တ

၅၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညောဂဝိသညောဂံ၊ မေထုန်ကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းမထုန်အကျင့်နှင့် မယှဉ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မပရိယာယံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ တံ၊ ထိုတရားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သညောဂေါ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် မယှဉ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ သော ဓမ္မပရိယာယော၊ ထိုတရားဒေသနာတော်သည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ဣတ္ထိန္ဒြိယံ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ဣတ္ထိကုတ္တံ၊ မိန်းမသည် ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ဣတ္ထာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်း အစရှိသောမိန်းမ၏ အသွင်အပြင်ကို။ ဣတ္ထိဝိဓံ၊ မိန်းမ၏ကိုးပါး အပြားရှိသ မာန်ကို။ ဣတ္ထိစ္ဆန္နံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဣတ္ထိဿာရံ၊ မိန်းမ၏ အသံကို။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စား တန်ဆာကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရဇ္ဇတိ၊ တပ်၏။ တတြ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အဘိရမတိ၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရတ္တာ၊ တပ်တတ်သည်ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသောတ ရားတို့၌။ အဘိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ပုရိသိန္ဒြိယံ၊ ပုရိသန္ဒြေကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ပုရိသကုတ္တံ၊ ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ပုရိသာကပ္ပံ၊ ဝတ်ခြင်းရုံခြင်း အစရှိသော ယောကျ်ား၏ အသွင်းကို။ ပုရိသဝိဓံ၊ ယောကျ်ား၏ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ ပုရိသစ္ဆန္ဒံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿရံ၊ ယောကျ်ား၏ အသံကို။ ပုရိသာလင်္ကာရံ၊ ယောကျ်ားသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စားတန်ဆာကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရဇ္ဇတိ၊ တပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အဘိရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရတ္တာ၊ ထပ်သည်ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အဘိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ သညောဂံ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ အဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ သံယောဂပစ္စယာ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဉ္စသုခသောမနဿံ၊ အကြင် ချမ်းသာခြင်း ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ စ၊ ထိုချမ်းသာခြင်း ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုလည်း။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတ္ထတ္ထေ၊ မိန်မ၏ အဖြစ်၌။ အဘိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပုရိသေသု၊ ယောကျ်ားတို့၌။ သံယောဂံ၊ မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမ၏ အဖြစ်ကို။ နာတိဝတ္တတိ၊ မလွန်နိုင်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်၌။ ပုရိသိန္ဒြိယံ၊ ပုရိသန္ဒြေကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ပုရိသကုတ္တံ၊ ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ပုရိသကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်းအစရှိသာ ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ပုရိသဝိဓံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော ယောကျ်ား၏ အသံကို။ ပုရိသစ္ဆန္ဒံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿရံ၊ ယောကျ်ား၏ အသံကို။ ပုရိသာလင်္ကာရံ၊ ယောကျ်ားသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စားတန်ဆာကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသောခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရဇ္ဇတိ၊ သိတတ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနှဏ်ပါးသောတိရားတို့၌။ အဘိရမတိ၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရတ္တော၊ တပ်တတ်သည် ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးတရားတို့၌။ အဘိရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဣတ္ထိန္ဒြိယံ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ဣတ္ထိကုတ္တံ၊ မိန်းမသည် ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ဣတ္ထာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်းစသော မိန်းမ၏ အသွင်းကို။ ဣတ္ထိဝိဓံ၊ ကိုးပါးသော မိန်းမ၏ အသံကို။ ဣတ္ထိစ္ဆန္ဒံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဣတ္ထိဿရံ၊ မိန်းမ၏ အသံကို။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စားတန်းဆာကို။ မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရဇ္ဇသိ၊ တပ်တတ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဣန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အဘိရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ ရတ္တော၊ တပ်တတ်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အဘိရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ သညောဂံ၊ မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကို။ အာကင်္ခတိ၊ လိုရှိ၏။ အဿ၊ ထိုယေကျ်ားအား။ သံဂယောဂပစ္စယာ၊ မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဉ္စသုခံ၊ အကြင် ချမ်းသာသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စသောမနဿံ၊ အကြင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ စ၊ ထိုချမ်းသာခြင်း ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုလည်း။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသတ္တေ၊ ယောကျ်ား၏ အဖြစ်၌။ အဘိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်သော။ Ä (၄၄၁) သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဣတ္ထီသု၊ မိန်းမတို့၌။ သံယောဂံ၊ ယှဉ်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပုရိသတ္တံ၊ ယောကျ်ား၏ အဖြစ်ကို။ နာတိ ဝတ္တတိ၊ မလွန်မြောက်နိုင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သံယောဂေါ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျင်။ ဝိသံယောဂေါ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် မယှဉ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ဣတ္ထီန္ဒြိယံ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ ဣတ္ထိကုတ္တံ၊ မိန်းမသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ဣတ္ထာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်း အစရှိသော မိန်းမ၏ အသွင်အပြင်ကို။ ဣတ္ထိဝံဓံ၊ ကိုးပါးသော မိန်မ၏ မာန်ကို။ ဣတ္ထိစ္ဆန္ဒံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဣတ္ထိဿရံ၊ မိန်းမ၏ အသံကို။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စား တန်ဆာကို။ န မနသိ ကာရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ နာဘိရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသောတရားတို့၌။ အရတ္တာ၊ မတပ်တတ်သည်ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အနိရတာ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ပုရိသိန္ဒြိယံ၊ ပုရိသိန္ဒြေကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ ပုရိသကုတ္တံ၊ ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ပုရိသာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်းစသော မိန်းမ၏ အသွင်ကို။ ပုရိသဝိဓံ၊ ကိုးပါးသော ယောကျ်ား၏ မာန်ကို။ ပုရိသစ္ဆန္ဒံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿရံ၊ ယောကျ်ား၏ အသံကို။ ပုရိသာလင်္ကာရံ၊ ယောကျ်ားသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စား တန်ဆာကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်တတ်။ တတြ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ နာဘိရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အရတ္တာ၊ မတပ်တတ်သည် ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အနဘိရတာ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ သံယောဂံ၊ ယှဉ်ခြင်းကို။ န အာကင်္ခတိ၊ အလိုမရှိ။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ သံယောဂပစ္စယာ၊ ယှဉ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဉ္စသုခံ၊ အကြင် ချမ်းသာသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စသောမနဿံ၊ မကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ စ၊ ထိုချမ်းသာခြင်း ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုလည်း။ န အာကင်္ခတိ၊ အလိုမရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတ္ထတ္တေ၊ မိန်းမ၏ အဖြစ်၌။ အနဘိရတာ၊ မမွေ့လျော်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပုရိသေသု၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ဝိသံယောဂံ၊ မေထုန်၌ မယှဉ်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဣတ္ထတ္တံ၊ မိန်းမ၏ အဖြစ်ကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်မြောက်နိုင်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ပုရိသိန္ဒြိယံ၊ ပုရိသိန္ဒြေကို။ ပုရိသကုတ္တံ၊ ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမူအရာကို။ ပုရိသာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်းစသော ယောကျ်ား၏ အသွင်းကို။ ပုရိသဝိဓံ၊ ကိုးပွာသော ယောကျ်ား၏ မာန်ကို။ ပုရိသစ္ဆန္ဒံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿရံ၊ ယောကျ်ား၏ အသံကို။ ပုရိသာလင်္ကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စားတန်ဆာကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်တတ်။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ န ဘိရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အရတ္တော၊ မတပ်တတ်သည် ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုပုရိသိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဣတ္ထိန္ဒြိယံ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံမသ်း။ ဣတ္ထိကုတ္တံ၊ မိန်းမသည်ပြုအပ်သောမိန်းမ၏ အမူအရာကို။ ဣတ္ထာကပ္ပံ၊ ဝတ်ရုံခြင်းစသော မိန်းမ၏ အသွင်းကို။ ဣတ္ထိဝိမံ၊ ကိုးပါးသောမိန်းမ၏ မာန်ကို။ ဣတ္ထိစ္ဆန္ဒံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဣတ္ထိဿရံ၊ မိန်း၏ အသံကို။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမသည်ဝတ်ဆင်အပ်သော ဝတ်စားတန်ဆာကို။ န မနသိ ကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်တတ်။ တတြ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော နှစ်ပါးသော တရားတို့၌။ နာဘိရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အရတ္တော၊ မတတ်သည်။ တတြ၊ ထိုဣတ္ထိန္ဒြေစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့၌။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ သံယောဂံ၊ မေထုန်နှင့် ယှသ်ခြင်းကို။ န အာကင်္ခတိ၊ အလိုမရှိ။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ သံယောဂပစ္စယာ၊ ယှဉ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယဉ္စသုခံ၊ အကြင် ချမ်းသာသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စသောမနဿံ၊ အကြင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တဉ္စသုခံ၊ ထိုချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စသောမနဿံ၊ ထိုဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ န အာကင်္ခတိ၊ အလိုမရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသတ္တေ၊ ယောကျ်ား၏ အဖြစ်၌။ အနဘိရတ္တာ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဣတ္ထီသု၊ မိန်းမတို့၌။ ဝိသံယောဂံ၊ မယှဉ်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပုရိသတ္တံ၊ ယောကျ်ား၏ အဖြစ်ကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝိသံယောဂေါ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် မယှသ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံယောဂေါ၊ မေထုန်နှင့် ယှဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိသံယောဂေါ၊ မေထုန်နှင့် မယှဉ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မပရိယာယော၊ တရားဒေသနာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ ဒါနမဟပ္ဖလသုတ္တ

၅၂။ ဧတံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဝဂ္ဂရာယ၊ ဝဂ္ဂရာအမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏီယာ၊ လေးထောင့်ကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ စမ္ပေယျကာ၊ စမ္ပာပြည်သား ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပကာတို့သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်၌။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ သပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုနေကုန်ပြီးသော။ စမ္ပေယျကာ၊ စမ္ပာပြည်သား ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျောက်ကုန်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလ၌။ Ä (၄၄၂) ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဓမ္မိကထာ၊ တရားစကားကို။ သုတာ၊ ကြားနာအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်အံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဓမ္မိကတံ၊ တရားစကားကို။ သဝနာယ၊ နာခြင်းငှာ။ လဘေယျာမ၊ ရပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ထပြီးကား။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုနေ့ဥပုဒ်နေ့၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဓမ္မိကတံ၊ တရားစကားကို။ သဝနာယ၊ နာခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျာထ၊ လာကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါးပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စမ္ပေယျကာ၊ ဓမ္ပာပြည်သား ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာိပုတ္တရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပဋိဿုတွာ၊ စကားတုံ့ပေး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပေယျကာ၊ စမ္ပာပြည်သား ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ သပါသကာတို့သည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုနေ့ဥပုဒ်နေ့၌။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ စမ္ပေယျကေဟိ၊ စမ္ပာပြည်သား ဖြစ်ကုန်သော။ ထေဟိ ဥပါသကေဟိ၊ ထိုဥပါသကာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိယာ၊ ရံခါ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော မုချဖြစ်သော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ နု ခေါ၊ မဖြစ်သလော။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အာနိသင်ဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ နု ခေါ၊ မဖြစ်သလော။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိယာ ပန၊ ရံခါ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီသောမုချဖြစ်သော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သလော။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အာနိသင်ဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သိယာ၊ ရံခါ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော မုချဖြစ်သော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သိယာ ပန၊ ရံခါ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသောမုချဖြစ်သော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အာနိသင်ဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော သူသည်။ သာပေခေါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပဋိဗန္ဓစိတ္တော၊ အလှူ၏ အကျိုး၌ တဏှာသည်ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သိန္နံဓိပေခေါ၊ သိုမှီးခြင်ကိုငဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။” ဣဒံ ဣမံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤအလှူ၏ အကျိုးကို။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝသို့ ရောက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံးဆောင်ခံစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္တံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေ ပနံ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဂသထဖဒီပေယျံ၊ အိပ်ရာနေရာကျောင်းဆီမီး၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးစာဆီမီးခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၊) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညတိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော သူသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးလှူသည်မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတြ၊ ထိုသို့ပေးလှူရာ၌။ ယွာယံ (ယော အယံ)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာပခေါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပဋိဗန္ဓစိတ္တော၊ အလှူ၏ အကျိုး၌ တဏှာသည် ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သန္နိဓိပေခေါ၊ သိုမှီးခြင်းကို ငဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။” ဣမံ၊ ဤအလှူ၏ အကျိုးကို။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ရောက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံးဆောင်အံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ Ä (၄၄၃) သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ စာတုမဟာရာဇိကာနံ၊ စတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံကို။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ တံ ဣဒ္ဓိံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော တန်ခိုးကို။ တံ ယသံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော အကြီးအကဲ၏ အဖြစ်ကို။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ ဣတ္ထတ္တံ၊ ဤခန္ဓာငါးပါး ဟု ဆိုအပ်သော ဤလူ၏ အဖြစ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာရောက်၍။ အာဓောဂါမီ အာဂါမီ (ဆဋ္ဌ)၊ အောက်ဖြစ်သော ကာမဘုံသို့လာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ ပန၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော သူသည်။ သာပေခေါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နဟေဝ ခေါ ဒေတိ၊ မလှူ။ ပဋိဗန္ဓစိတ္တော၊ ကြိုက်နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒေတိ၊ မပေးလှူ။ သန္နိဓိပေခေါ၊ သိုမှီးခြင်းငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒေတိ၊ မပေးလှူ။” ဣမံ၊ ဤအလှူ၏ အကျိုးကို။ ပစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝိသို့ ရောက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံးဆောင်အံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နဒေတိ၊ မလှူ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ “ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဟု၊ ကောင်းမြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပ။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဟု၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နာပိ ဒေတိ၊ ပေးလည်းမပေး။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ “ပိတူဟိ၊ အဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတာမဟေဟိ၊ အဖိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်ဖူး၏။ ကတပုဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်ဖူး၏။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ကုလာသံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အနွယ်ကို။ ဟာပေတုံ၊ ယုတ်စေခြင်းငှာ။ န အဟာရာမိ၊ မထိုက်။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပ။ “ပိတူဟိ ပိတု (ဆဋ္ဌ)၊ အဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတာမဟေဟိ၊ အဖိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်ဖူး၏။ ကတပုဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်ဖူး၏။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ကုလဝံသံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အနွယ်ကို။ ဟာပေတုံ၊ ယုတ်စေခြင်းငှာ။ န အရဟာမိ၊ မထိုက်။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နာပိ ဒေတိ၊ လှူလည်းမလှူ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပစာမိ၊ ချက်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ န ပစန္တိ၊ မချက်ကုန်။ ပစန္တော၊ ချက်သော သူသည်။ အပစန္တာနံ၊ မချက်သော သူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါတုံ၊ မပေးခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပစာမိ၊ ချက်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ န ပစန္တိ၊ မချက်ကုန်။ ပစန္တော၊ ချက်သော သူသည်။ အပစန္တာနံ၊ မချက်သော သူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါတုံ၊ မပေးခြင်းငှာ။ န ရဟတိ၊ မထိုက်။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ပိဒေတိ၊ ပေးလည်းမပေး။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ “ပုဗ္ဗကာနံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဣသီနံ၊ ထိုရသေတို့၏။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထောပတ်ဆီဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သော ကြီးစွာသော ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဣဒံ ဣမေ၊ ဤရသေ့တို့သည်။ သေယျထာ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အဋ္ဌကဿ၊ အဋ္ဌကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမကသ၊ ဝါမကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမဒေဿ၊ ဝါမဒေဝရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝေသာမိတ္တဿ၊ ဝေသာမိတ္တ ရသေ၏ လည်းကောင်း။ ယမဒဂ္ဂိနော၊ ယမဒဂ္ဂိရသေ့၏ လည်းကောင်း။ အင်္ဂိရသဿ၊ အင်္ဂိရရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘာရဒွါဇဿ၊ ဘာရဒွါဇရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါသေဋ္ဌဿ၊ ဝါသေဋ္ဌရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘဂုနော၊ ဘဂုရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထိုထောပတ်ဆီဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သော ကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ဒါနသံဝိဘာဂေါ၊ ဤသို့ ပေးကမ်းခြင်း ခွဲခြမ်းဝေဖန်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ပ။ “ပုဗ္ဗကာနံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဣသီနံ၊ ထိုရသေ့တို့၏။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထိုလောပတ်ဆီဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သော ကြီးစွာသော ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစကုန်သကဲ့သို့။ ဣဒံ ဣမေ၊ ဤရသေ့တို့သည်။ သေယျထာ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အဋ္ဌကဿ၊ အဋ္ဌကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမကဿ၊ ဝါမကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမဒေဿ၊ ဝါမဒေဝရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝေသာမိတ္တဿ၊ ဝေသာမိတ္တ ရသေ၏ လည်းကောင်း။ ယမဒဂ္ဂိနော၊ ယမဒဂ္ဂိရသေ့၏ လည်းကောင်း။ အင်္ဂိရဿ၊ အင်္ဂိရရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘာရဒွါရဇဿ၊ ဘာရဒွါဇရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါသေဋ္ဌဿ၊ ဝါသေဋ္ဌရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘဂုနော၊ ဘဂုနရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထိုထောပတ်ဆီးဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ဒါနသံဝိဘာဂေါ၊ ဤသို့ ပေးကမ်းခြင်း ခွဲခြမ်းဝေဖန်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။” ဣမံ ဒါနံ၊ ဤအလှူကို။ ဒေတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်လင်၏။ အတ္တမနတာ၊ မိမိစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သောမနဿံ၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြာက်ခြင်းသည်။ ဥပဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပ။” ဣမံ ဒါနံ၊ ဤအလှူကို။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်၏။ အတ္တမနတာ၊ မိမိစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သောမနဿံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နပိ ဒေတိ၊ လှူလည်းမလှူ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ စိတ္တလင်္ကာရစိတ္တပရိက္ခာရံ၊ သမထပိပဿနာ စိတ်၏ တန်ဆာ သမထဝိပဿနာ စိတ်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပြောင်းကို လည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ ဆီမီးအဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆီမီးဇာကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးလှူသည်မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တာရာ။ တတြ၊ ထိုသို့ပေးလှူရာ၌။ ယွာယံ (ယော အယံ) ပုဂ္ဂလော၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာပေခေါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နဟေဝ ဒေတိ၊ မပေးလှူ။ ပဋိဗန္ဓစိတ္တော၊ ကြိုက်နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒေတိ၊ မပေးလှူ။ သန္နိဓိပေခေါ၊ သိုမှီခြင်း၌ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒေတိ၊ မပေးလှူ။” ဣမံ၊ ဤအလှူ၏ အကျိုးကို။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ရောက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒေတိ၊ မပေးလှူ။ “ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဟု၊ ကောင်းမြတ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နပိ ဒေတိ၊ ပေးလည်းမပေး။ Ä (၄၄၄) “ပိတူဟိ၊ အဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတာမဟေဟိ၊ အဘိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ပေးလှူဖူးသော။ ကတပုဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်ဖူးသော။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ကုလဝံသံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အနွယ်ကို။ ဟာပေတုံ၊ ယုတ်စေခြင်းငှာ။ န အရဟာမိ၊ မထိုက်။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န နပ ဒေတိ၊ မပေးလှူ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပစာမိ၊ ချက်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ န ပစန္တိ၊ မချက်ကုန်။ ပစန္တော၊ ချက်သောသူသည်။ အပစန္တာနံ၊ မချက်သော သတို့အား။ ဟာပေတုံ၊ ယုတ်စေခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ပိ ဒေတိ၊ ပေးလည်းမပေးလှူ။ “ပုဗ္ဗကာနံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဣသီနံ၊ ထိုရသေ့တို့၏။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထိုထောပတ်ဆီးဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သော ကြီးစွာသော ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဣဒံ ဣမေ၊ ဤရသ့တို့သည်။ သေယျထာ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အဋ္ဌကဿ၊ အဋ္ဌကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမကဿ၊ ဝါမကရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါမဒေဝဿ၊ ဝါမဒေဝရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝေသာမိတ္တဿ၊ ဝေသာမိတ္တရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ယမဒဂ္ဂိနော၊ ယမဒဂ္ဂိရသေ့၏ လည်းကောင်း။ အင်္ဂိရဿ၊ အင်္ဂိရရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘာရဒဇဿ၊ ဘာရဒွါဇရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဝါသေဋ္ဌဿ၊ ဝါသေဋ္ဌရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဘဂုနော၊ ဘဂုရသေ့၏ လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ မဟာယညာနိ၊ ထိုထောပတ်ဆီဦးစသည်တို့ဖြင့် စီရင်အပ်သောကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ဒါနသံဝိဘာဂေါ၊ ဤသို့ ပေးကမ်းခြင်း ခွဲခြမ်းဝေဖန်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿာတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွ၊ ဤသို့၁၃၉+၁၄၀+နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။” ဣမံ ဒါန၊ ဤအလှူကို။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်၏။ အတ္တမနတာ၊ မိမိစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သောမနဿံ၊ နှဏ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ပိ ဒေတိ၊ ပေးလည်းမပေးလှူ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ စိတ္တာလင်္ကာရစိတ္တပရိက္ခာရံ၊ သမထင်ပဿနာစိတ်၏ တန်ဆာ သမထဝိပဿနာစိတ်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဗြာဟ္မကာယိကာနံ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံကို။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ တံ ဣဒ္ဓိံ၊ ထိုကုသ်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော တန်ခိုးကို။ တံ ယသံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော အခြံအရံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ အာဓိပစ္စံ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော အကြီးအကဲ့၏ အဖြစ်ကို။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ ဣတ္ထတ္တံ၊ ဤခန္ဓာငါးပါး ဟု ဆိုအပ်သော ဤလူ၏ အဖြစ်ကို။ အနာဂန္တွာ၊ မလာရောက်မူ၍။ အနာဂါမီ၊ ဈာန်အားဖြင့် ဤကာမဘုံသို့မလာသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တာဒိသံ ယေဝ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသောမုချ ဖြစ်သော အကျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသောအာနိသင်ဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တာဒိယံ ယေဝ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ပန၊ ဤသည်ပင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ပန၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေစါ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ နန္ဒမာတာသုတ္တ

၅၃။ ဘန္တေ ကဿပ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနန္ဒမာတာသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ မဟာတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒက္ခိဏဂိရိသ္မိံ၊ ဒက္ခိဏဂိရိ ဇနပုဒ်၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခေါ၌။ ဝေဠုကဏ္ဋကီ၊ ဝေဠုကဏ္ဋကီမြို့၌ နေလေ့ရှိသော။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စုသသမယံ၊ မိုဃ်းသောက်ထ အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ပါရာယနံ၊ ပါရာယနသုတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဘာသတိ၊ ရွတ်ဆို၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးသည်။ ဥတ္တရာယ၊ မြောက်ဖြစ်သော။ ဒိသာယ၊ အရပ်မျက်နှာမှ။ ကေနစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ် ကိစ္စကြောင့်။ ဒက္ခိဏံ၊ တောင်ဖြစ်သော။ ဒိသံ၊ အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးသည်။ ပါရာယနံ၊ ပါရာယနသုတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဘာသန္တိယာ၊ ရွတ်ဆိုသော။ နန္ဒမတာယ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင် တည်း။ သုတွာ၊ ကြားပြီး၍။ ကထာပရိယောသာနံ၊ တရားစကား၏ ပြီးဆုံးခြင်းကို။ အာဂမယမာနော၊ ငံ့လင့်သည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ပါရာယနံ၊ ပါရာယနသုတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဘာသတွာ၊ ရွတ်ဆို၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿေဝဏော၊ ဝေသဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးသည်။ နန္ဒမာတာယ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ ကထာပရိယောသာနံ၊ တရားစကား၏ ပြီးဆုံးခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သာဓု၊ ကောင်းပေစွ။ ဘဂီနိ၊ နှစ်မ။ သာဓု၊ ကောင်းပေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘနုမောဒိ၊ လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်၏။ ဒဒြမုခ၊ ကောင်းသော မျက်မနှာရှိသော အရှင်။ ဧသော၊ ဤလွန်စွာ ဝမ်းမြောက်သော အရှင်သည်။ ကော ပန၊ အဘယ်သူနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘာကာ၊ မောင်တော်ဖြစ်သော။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဒြမုခ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသော အမောင်နတ်မင်း။ တေ၊ သင်၏။ အာဂမနံ၊ ကြွလာခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယော အယံ ဓမ္မပရိယောယော၊ အကြင် တရားဒေသနာတော်ကို။ Ä (၄၄၅) ဘဏိတော၊ ရွတ်ဆိုအပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤတရားဒေသနာတော်ကို ရွတ်ဆိုခြင်းသည်။ တေ၊ သင်အား။ အာတိထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့အလို့ငှာ လက်ဆောင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေဦးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေစ၊ ဆို၏။ “ပဂိနိ၊ နှမ။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဧတံစေဝ၊ ဤတရားရွက်ဆိုခြင်းသည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အာတိထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့ အလို့ငှာ လက်ဆောင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေဦးလော။ “သွေဝ၊ နက်ဖြန်အခါ၌သာလျှင်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနပ္ပမုခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန်အမူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ အကတပါတရာသော၊ မပြုအပ်သော နံနက်စာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဠုကဏ္ဋကံ၊ ဝေဠုကဏ္ဋကမြို့သို့။ အာဂမိဿတိ၊ ကြွလာလတ္တံ့။ တဉ္စ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကြွေး၍။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူ၏ အဖို့ကို။ အာဒိသေယျာသိ၊ ပေးဝေပါလော။ ဧတံ စေဝ၊ ထိုအလှူ၏ အဖို့ကိုပေးဝေခြင်းသည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အာတိထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့ အလို့ငှာလက်ဆောင်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယကာမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ သကေ နိဝေသနေ၊ မိမိအိမ်၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေသိ၊ စီရင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနပ္ပမု ခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန်အမူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ အကတပါတရာသော၊ မပြုအပ်သော နံနက်စာရှိသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဝေဠုကဏ္ဋကော၊ ဝေဠုကဏ္ဋက မြို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ထိုဝေဠုကဏ္ဋကမြို့သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒသတို့းသား၏ အမိဖြစ်သော။ သပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အာမန္တေသိ၊ ပြောဆို၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ပြောဆိုသနည်း။) အမ္ဘောပုရိသ၊ အမောင်ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်။ ကာလော၊ အခါတစ်ပါး၌။ အယျာယ၊ အရှင်ဖြစ်သော။ နန္ဒမာတုယာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ၏။ နိဝသေနေ၊ အိမ်၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကိစ္စသည်။ ‘ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ကလံ၊ အခါကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ချေသော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ပြောဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နန္ဒမာတာယ၊ နန္ဒသတိုးသာအမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယကာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဘန္တေ၊ မရှင်ဘုရား။ ကာလော၊ တစ်ပါးသော အခါ၌။ အယျာယ၊ အရှင်ဖြစ်သော။ နန္ဒမာတုယာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ ‘ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ကာလံ၊ ဆွမ်းစားချိန် အခါကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တ မောဂ္ဂလာနပ္ပမုခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန် အမူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက် အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ နန္ဒမာတာယ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ သပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနပ္ပမုခံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန် အမူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသိ၊ ရာင့်ရဲစေ၏။ သမ္ပဝါရေတိ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏီ၊ သပိတ်မှဖဲအပ်ပြီးသော လက်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောကပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ နန္ဒမာတရံ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဒါယိကာမကို။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တေ၊ သင်အား။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်း အပေါင်း၏။ အဗ္ဘာဂမနံ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကို။ ကော ပန၊ အဘယ်သူသည်။ အာရောစေသိ၊ ကြားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယခု။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုဃ်းသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ပါရာယနံ၊ ပါရာယနသုတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဘာသိတွာ၊ ပြောဟော၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ အဟောသိံ (ဆဋ္ဌ)၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကထာပရိယောသာ၊ တရားစကား၏ ပြီးဆုံးခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သာဓု၊ ကောင်ပေစွ။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ သာဓု၊ ကောင်းပေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘာနုမောဒိ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်၏။ ဘဒြမုခ၊ ကောင်းသော မျက်နှာရှိလော အရှင်။ သော၊ ဤလွန်စွာ ဝမ်းမြောက်သော သူသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်သူနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဘာတာ၊ မောင်တော်ဖြစ်သော။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ် အမည်ရှိသေ။ မဟာရာဇာ၊ နတ်မင်းကြီးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဒြမုခ၊ ကောင်းသော မျက်နှာရှိသော။ တေ၊ မောင်တော် နတ်မင်း၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ထပြီးကား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယော အယံ Ä (၄၄၆) ဓမ္မပရိယာယော၊ အကြင် တရားဒေသနာတော်ကို။ ဘဏိတော၊ ရွတ်ဆိုအပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤတရားဒေသနာကို ရွတ်ဆိုခြင်းသည်။ တေ၊ သင်အား။ အတိပါထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့ အလို့ငှာ လက်ဆောင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဧတဉ္စေဝ၊ ဤတရားဒေသနာကို ရွတ်ဆိုခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတိထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့အလို့ငှာ လက်ဆောင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေဦးလော။ သွေဝ၊ နံနက်ဖြစ်၌သာလျှင်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနပ္ပမုခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန်အမူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ အကတပါတရာသော၊ မပြုအပ်သော နံနက်စာရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝေဠုကဏ္ဋကံ၊ ဝေဠုကဏ္ဋကမြို့သို့။ အဂမိဿတိ၊ ကြွလာလတ္တံ့။ တဉ္စ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ထိုရဟန်း အပေါင်းကိုလည်း။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူ၏ အဖို့ကို။ အာဒိသေယျသိ၊ ပေးဝေပါလော။ ဧတဉ္စေဝ၊ ဤအလှူ၏ အဖို့ကိုပေးဝေခြင်းသည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အတိထေယျံ၊ ဧည့်သည်တို့ အလို့ငှာလက်ဆောင်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒါနေ၊ ပေးလှူခြင်း၌။ ယဒိဒံယံဣဒပုညံ ဝါ၊ အကြင် ပုဗ္ဗစေတနာဟု ဆိုအပ်သော ကုသိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ ယာ ဧသာ ပုညမဟိ ဝါ၊ အကြင် ပရစေတနာဟု ဆိုအပ်သော ကုသိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤပုဗ္ဗစေတနာ, မုဉ္စစေတနာ, အပရစေတနာဟု ဆိုအပ်သော ကုသိုလ်သည်။ ဝဿေဝဏဿ၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟရာဇဿ၊ နတ်မင်းကြီးအား။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ယတြယော တွံ၊ အကြင် သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟေသက္ခေန၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ ဒေဝပုတ္တေန၊ နတ်သားသည်။ ဝဿေဝဏေန၊ ဝေဒဿဝဏ်အမည်ရှိသော။ မဟာရာဇေန၊ နတ်မင်းကြီးသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ သလ္လပိဿတိ နာမ၊ စကားပြောဟောတုံဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူသးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧသော၊ ဤဝဿေဝဏ်နတ်မင်းကြီးနှင့် မျက်မှောက် စကားပြောဟောရခြင်းသည် သာလျှင်။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ ဓမ္မော၊ သဘော တရားသည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ ငါ့အား။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သော။ မနာပေါ၊ နှလုးကို ပွားစေတတ်သော။ နန္ဒော နာမ၊ နန္ဒအမည်ရှိသော။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်သော သားငယ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုနန္ဒမည်သော သတိုးသားငယ်ကို။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ကိသ္မိစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ကာရဏေ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဩကဿ၊ အာယုတ်အားဖြင့် ဆွဲငင်၍။ ပသယှ၊ နိုင်ထက်မူ၍။ ဇီဝိတာ၊ အသက်မှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တသ္မိံ ဒါရကေ၊ ထိုသတိုးသားကို။ ဂဟိတေ ဝါ၊ ဖမ်းယူအပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း။ ဂယှမာနေ ဝါ၊ ဖမ်းယူအပ်ဆဲသော်လည်းကောင်း။ ဝဓေ ဝါ၊ သတ်အပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဈမာနေ ဝါ၊ သတ်အပ်ဆဲသော်လည်ကောင်း။ ဟတေ ဝါ၊ ညှဉ်းပန်းအပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း။ ဟညမာနေ ဝါ၊ ညှဉ်းပန်းအပ်ဆဲသော်လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ဖြင့်။ အညတတ္ထံ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဟိ ယသ္မာ၊ မကြင်အကြောင့်။ ယတြယော တွံ၊ အကြင် သင်သည်။ စိတ္တုပါဒံပိ၊ ဖောက်ပြန်သော စိတ်၏ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်း။ ပရိသောဓေဿသိ နာမ၊ သုတ်သင်နိုင်ဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧသေဝ၊ ဤသို့သားကိုသတ်အပ်သည်ရှိသော် စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို မသိခြင်သည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ ငါ့အား။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယော၊ အံဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဘူမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိမထင်ရှားသော။ ယက္ခယောနိံ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုရိမေန၊ ရှေးလူ၌ ဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝေန၊ အတ္တဘောဖြင့်။ ဥဒ္ဒေဿသိ၊ ပြ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုရှေးလူ၌ ဖြစ်သော အတ္တဘောဖြင့် ပြခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ စိတ္တဿ၊ ဖောက်ပြန်သောစိတ်၏။ အညတတ္ထံ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ န အဘိဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ယတြယော တွံ၊ အကြင် သင်သည်။ စိတ္တုပ္ပါဒံပိ၊ ဖောက်ပြန်သောစိတ်၏ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်း။ ပရိသောဓေဿသိ နာမ၊ သုတ်သင်တုံသိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧသေဝ၊ ဤသို့ရှေးလူ၌ ဖြစ်သော အတ္တဘော ဖြင့်ပြခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို မသိခြင်းသည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယတော၊ အကြင် အခါ၌။ ဒဟရေဿဝ၊ ပျိုနုသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ဒဟရာ၊ ပျိုနုသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကံ၊ လင်ကို။) မနသာပိ၊ စိတ်ဖြင့်လည်း။ အတိစာရိတ္တံ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်ခြင်းကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဖူး။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အတိစာရိတ္တံ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်ခြင်းသို့။ ကုတော ပန၊ အဘယ်မှာ။ အဘိဇာနာမိ၊ သိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏။ အဓိစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပါသေစွ။ ယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ ဖြစ်ဘူမြဲဖြစ်ပါပေစွ။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ယတြယော တွံ၊ အကြင် သင်သည်။ စိတ္တုပ္ပါဒမတ္တံပိ၊ စိတ်ဖြစ်ခြင်းမျှကိုလည်း။ ပရိသောဓေဿသိ နာမ၊ သုတ်သင်တို့၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော သဘောသည် ဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၄၄၇) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧသေဝ၊ ဤသို့လင်ကိုကိုယ်စိတ်ဖြင့် လွန်ကြူး၍ကျင့်ခြင်ကို မသိခြင်သည်သာလျှင်။ အစ္ဆိရယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ န ခေါဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယဒါ၊ အကြင် အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပါသိကာဘာဝံ၊ ဒါယိကာမ၏ အဖြစ်ကို။ ပတိဒေသိတာ၊ ကြားသော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာနှင့် တကွစေ့ဆော်၍။ ဝီတိက္ကမိတံ၊ လွန်ကြူးမိသည်ကို။ နာဘိ ဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (၅)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧသေဝ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို လွန်ကြူးခြင်းကို မသိခြင်းသည်သာလျှင်။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယာဝဒေဝ၊ အကြင် မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာ မကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ အကုသလေဟိ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဝိဝိစ္စဧဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ သဝိတက္ကံ၊ ဝိတ်ဘက်နှင့်လည်းတကွ ဖြစ်သော။ သဝိစာရံ၊ ဝိစာရနှင့်လည်းတကွ ဖြစ်သော။ ဝိဝေကဇံ၊ နီဝရဏတို့၏ ကင်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိ သုခရှိသော။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေရပါ၏။ ဝိဘက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိဘက်ဝိစာရတို့၏။ ဝူပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတသာ၊ စိတ်ကို။ သမ္ပသာဒနံ၊ ကြည်စေတတ်သော။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဧကောဒိဘာဝံ၊ မြတ်သော သမာဓိကိုပွားစေတတ်သော။ အဝိဘကံ၊ ဝိဘက်လည်းမရှိသော။ အဝိစာရံ၊ ဝိစာရလည်းမရှိသော။ ဝိဝေကဇံ၊ နီဝရဏတို့၏ ဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေပါ၏။ ပီတိယာ စ၊ ပီတိ၏လည်း။ ဝိရာဂါ၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ ဥပေက္ခကော၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ်၍ ဝိဟရာမိ နေရ၏။ သတော စ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနော စ၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ သုခဝေဒနာကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယဖြင့်။ ပဋိသံဝေဒေမိ၊ ခံစားရ၏။ ယံ တတိယဈာနဟေတု၊ အကြင် တတိယဈာန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တံ တတိယဈာနသမင်္ဂိပုဂ္ဂလံ၊ ထိုတတိယဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယာ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ “ဥပေက္ခကော၊ လျစ်လျူရှုသည်ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သုခဝိဟာရီ၊ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခန္တိ၊ ချီးမွမ်းပြောဆိုကုန်၏။ တံ တတိယံ ဈာနံ၊ ထိုတတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ သုခဿ စ၊ သုခဝေဒနာကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဒုက္ခဝေဒနာကုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးစွာ သာလျှင်။ သောမနဿဒေါမနဿာနံ၊ သောမနဿဝေဒနာ ဒေါမနဿဝေဒနာတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဒုက္ခမသုခံ၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်းမဟုတ်သော။ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည်ဖြစ်စေအပ်သော သတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော။ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည်ဖြစ်စေအပ်သော သတိ၏စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ဥပသပ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပါပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧသေဝ၊ ဤသို့အလိုရှိတိုင်း ပဌမဈာန်စသည်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေခြင်းရှိသည်သာလျှင်။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧသေဝ၊ ဤအလိုရှိတိုင်း ပဌမဈာန်စသည်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေခြင်းရှိသည်သာလျှင်။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ န ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်သေး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယော၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနိ၊ အောက်ဖြစ်သော ကာမဘုံသို့ ဆည်းကပ်တတ်ကုန်သော။ ယာနိ ဣမာနိ သံယောဇနာနိ၊ ဤသံယောဇဉ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုငါးပါးသော ဩရမ္ဘာဂိယ သံယောဇဉ်တို့တွင်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အပ္ပဟီနံ၊ မပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သမနုပဿတိ၊ မမြင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပါပေစွ။ နန္ဒမာတေ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိတ္တရာသည်။ နန္ဒမာတရံ၊ နန္ဒ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဒါယိကာမကို။ ဓမ္မိယာကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒသေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာထက်စေ၍။ သမ္ပဟာသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ မဟာယညဝဂ္ဂေါ၊ မဟာယညဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုမဟာယညဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဌိတိ စ၊ ဝိညာဏဌိတိခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဌိတိ စ၊ ဝိညာဏဌိတိခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပရိက္ခာရဉ္စ၊ မဂ္ဂသမာဓိ၏ အဆောက်အဦး အခြံအရံဖြစ်သော တရားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အဂ္ဂီ စ၊ မီးခုနစ်ပါးတို့ကိုဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အပရာ၊ တစ်ပါးသော။ သညာ စ၊ သညာခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သညောဂေါ၊ မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အချင်းချင်း ပေါင်းယှသ်ခြင်းကိုဟောရောဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဒါနဉ္စ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည် လျှောက်ထားအပ်သော ဖြစ်၍။ အနုတ္တရိယဒါနစသော၊ ဒါနခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒမာတေန စ၊ နန္ဒသတိုးသား၏ အမိဖြစ်သော ဒါယကာမ၏ အစ္ဆရိယအဗ္ဘုတ တရား ခုနစ်ပါးတို့ကို။ ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေကာနိသုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်တည်း။

ပဏ္ဏာသကော သမတ္တော

၆၊ အဗျာကတဝဂ္ဂ

၁။ အဗျာကတသုတ္တ

၅၄။ Ä (၄၄၈) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သညာတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ သင့်တင်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ သုတဝတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကေဿ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သားအား။ အဗျာကတဝတ္ထူသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ မဖြစ် အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မကြားအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ နုပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုတဝတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကဿ၊ အရိယာသာဝကအား။ ဒိဋ္ဌိနိရောဓာ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဗျာကဝတ္ထုသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ အဖြစ်အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မကြာအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ နုပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ နောက်၌ သတ္တဝါဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ န ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်ဟူသော အယူသည်။ “ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်၏။ န ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ နောက်၌ ဖြစ်လည်း ဖြစ်၏ ဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူသော အယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နေဝ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်။ နန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ နောက်၌ သတ္တဝါမဖြစ်သည်မဟုတ်သော အယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဿုတ ဝါ၊ အကြား အမြင် မရှိသော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ ဒိဋ္ဌိသမုဒယံ၊ ပုဗ္ဗေဝနိဝါသဉာဏ် မိမိအလိုလို ကြံဆခြင်း ဖဿအစရှိသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ အကြောင်းကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ ဒိဋ္ဌိနိရောဓံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ ချုပ်ခြင်းကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ ဒိဋ္ဌိနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုအကြား အမြင် မရှိသော ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာဒိဋ္ဌိ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သော၊ ထိုပုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇရာယ၊ အိုးခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်စွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သုတ ဝါ၊ များသော အကြား အမြင် ရှိသော။ အရိယသာဝကော စ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်လည်း။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဒဋ္ဌိသမုဒယံ၊ မိစ္ဆာအယူ၏ အဖြစ်ကြောင်းကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဒိဋ္ဌိနိရောဒဂါမိနိပဋိပဒံ၊ မိစ္ဆာအယူ၏ ချုပ်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုဘုရားတပည့်အား။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ သော၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇာရာယ၊ အိုခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ ပရိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနံ (ဇာနန္တော)၊ သိသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ သုတ ဝါ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိသာဝကော၊ မရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နေဝ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်။ နန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနံ (ဇာနန္တော)၊ သိသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ သုတ ဝါ၊ များသော အကြား အမြင် ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အဗျာကတဝတ္ထုသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ အဖြစ် အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်မကြားအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ န ဆမ္ဘတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့် မလှုပ်။ န ကမ္ပတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့် မလှုပ်။ န ဝေဓတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့် မလှုပ်။ သန္တာသံ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင် ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။

Ä (၄၄၉) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌ သတ္တဝ ဖြစ်၏ဟူသော အယူသည်။ တဏှာဂတံ၊ ဒိဋ္ဌိနှင့် တကွ ဖြစ်သော တဏှာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌ သတ္တဝါဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ သညာဂတံ၊ သညာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌ သတ္တဝါဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ မညိတံ၊ မှားသော အားဖြင့် မှတ်ထင်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌သတ္တ ဝါတို့ဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ ပပဉ္စိတံ၊ သံသရာကို ချဲ့တွင်တတ်သော ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ပပဉ္စတရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဧတံ၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌ သတ္တဝါဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ ဥပါဒါနဂတံ၊ ဒိဋ္ဌုပါဒါန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တ ဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧသော၊ ဤသေသည်မှ အထက်၌ သတ္တ ဝါ ဖြစ်၏ ဟူသော အယူသည်။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧသော၊ ဤအယူသည်။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်၏။ န ဟောတိ စ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧသော၊ ဤအယူသည်။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နေဝ ဟောတိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်။ နန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဧသော၊ ဤအယူသည်။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဿုတ ဝါ၊ အကြား အမြင် မရှိသော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထိုဇဉ်သည်။ ဝိပ္ပဋိသာရံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ ဝိပ္ပဋိသာရသမုဒယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ ဖြစ်ကြောင်းကို။ န ပဇနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ ဝိပ္ပဋိသာရနိရောဓံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ ချုပ်ခြင်းကို။ န ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိ။ တဿ၊ ထိုအကြားအမြင် မရှိသော ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သော ဝိပ္ပဋိသာရော၊ ထိုနှလုံးမသာခြင်းသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သော၊ ထိုပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇာရာယ၊ အိုခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေိဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုံသော ဆင်းရဲမှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုတ ဝါ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာကော စ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်လည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင် သိ၏။ ဝိပ္ပဋိသာရသမုဒယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ အဖြစ်ကြောင်းကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဝိပ္ပဋိသာရနိရောဓံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ ချုပ်ခြင်းကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဝိပ္ပဋိသာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တဿ၊ ထိုမရိယာဖြစ်သော တပည့်အား။ သောဝိပ္ပဋိသာရော၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ သော၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော တပည့်သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇာရာယ၊ အိုခြင်းမှလည်းကောင်း။ ပ။ ပရိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဒုက္ခသ္မာ၊ အလုံးစုသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ ပရိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနံ (ဇာနန္တော)၊ သိသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ သုတ ဝါ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သားသည်။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ ပ။ “တထာဂတော၊ သတ္တဝါသည်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ နန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်မဟုတ်။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ န ဗျာကရောတိ၊ မဖြေကြား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနံ (ဇာနန္တာ)၊ သိသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ သုတ ဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အဗျာကဝတ္ထူသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ အဖြစ်အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မကြားအပ်သ ဝတ္ထုတို့၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဗျာကတဓမ္မော၊ မဖြေကြားခြင်းသဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနံ (ဇာနန္တော)၊ သိသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ (ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ သုတ ဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အဗျာကတဝတ္ထူသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ အဖြစ်အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မကြားအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ န ဆမ္ဘတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်ဖြင့်မလှုပ်။ န ကမ္ပတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းဖြင့် မလှုပ်။ န ဝေဓတိ၊ ဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းဖြင့်မလှုပ်။ သန္တာသံ၊ ထိပ်လန့်ခြင်းသို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်း။ ယေန ပစ္စယေန၊ မကြင်အထောက်အပံ့ဖြင့်။ အဗျာကဝတ္ထုသု၊ တစ်ခုသော အဖို့၏ အဖြစ်အစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်မကြားအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ သုတဝတော၊ အကြား အမြင် ရှိသော။ အရိယသာဝကဿ၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်အား။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ နုပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ မယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ပုရိသဂတိသုတ္တ

၅၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ပုရိသဂတိယော စ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုပါဒါ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ ပရိနိဗ္ဗာနဉ္စ၊ ကိလေသာ၏ ငြိမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒေသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တံ၊ ထိုဒေသနာတော်ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်သော။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ပုရိသဂတိယော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းတို့သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။

Ä (၄၅၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဘဝ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ အနောတဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည်။) စေ န ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့သည် ဖြစ်အံ့။ (အနာဂတေ၊ အနာဂတ်ဘဝ၌။) မေ၊ ငါ၏။ (အတ္တဘာဝေါ၊ အတ္တဘောသည်။) န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ၊ အကြင်ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ အကြောင်းတရားတို့ကြောင့် ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းကို။ (တပ္ပတိဗန္ဓဆန္ဒရာဂပ္ပဟာနေန၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌ ပြင်းစွာ တပ်သော ဆန္ဒရာဂကို ပယ်သဖြင့်။) ပဇဟာမိ၊ စွန့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပေက္ခံဝိပဿနုပေက္ခာ၊ ဉာဏ်ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ (တဏှာဒိဋ္ဌိဟိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့်။) န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ သမ္ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ (တဏှာဒိဋ္ဌိဟိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့်။) န သာရဇ္ဇတိ န ရဇ္ဇတိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပြင်းစွာ မတပ်။ (အထ၊ ထိုသို့အတိတ် အနာဂတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌ တပ်သည်မှ။) ဥတ္တရိ၊ လွန်မြတ်သော။ သန္တံ၊ ငြိမ်းချမ်းသော။ ပဒံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပညာယ၊ ဝိပဿာမညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ တဉ္စ ခေါ ပဒံ၊ ထို အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်လည်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ မာနာနုသယော၊ မမာနသယသည်။ ပဟီန္နော ပဟီနော (ဆဋ္ဌ)၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဘဝရာဂါနုသယော၊ ဘဝရာဂါနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခရာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာဂပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခပ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ မီးပွားသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ထွက်လတ်၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ဘဝ၌။ ဘတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုန်ဘဝ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အနာဂတဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ လာလတ္တံ့သော အဖြစ်၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) စေ န ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့။ (အနာဂတေ၊ အနာဂတ်၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား၏။ တံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းကို။ (တပ္ပဋိဗန္ဓဆန္ဒရာဂပ္ပဟာနေန၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌ ပြင်းစွာ တပ်သော ဆန္ဒရာဂကို ပယ်သဖြင့်။) ပဇာဟာမိ၊ စွန့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပေက္ခံ၊ သင်္ခါရုပေက္ခာ ဉာဏ်ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ သမ္ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န သာရဇ္ဇတိ၊ ပြင်းစွာ မတပ်။ အထ၊ ထို အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌ မတပ်သည်မှ။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်သော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တဉ္စ ခေါ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သည်လည်း။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ မာနာနုသယော၊ မာနာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဘဝရာဂါနုသယော၊ ဘဝရာဂါနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သံယောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်အခြား၏ အလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္ဓော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍မဖြစ်အံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အနာတဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အနာဂတ်၌အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည်။) စေ န ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့။ (အနာဂတေ၊ အနာဂတ်၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ၊ အတ္တဘောသည်။) န ဘဝိဿာမိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ ထင်ရှား ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းကို။ ပဇဟာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပေက္ခံ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ သမ္ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န သာရဇ္ဇတိ၊ ပြင်းစွာ မတတ်။ အထ၊ ထိုမတပ်သည်ရှိသော်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်သော။ ပဒံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပညာယ၊ ဝိပသနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်သော။ တဉ္စ ခေါ ပဒံ၊ ထို အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ မာနာနုသယော၊ မာနာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဘဝရာဂါနုသယော၊ ဘဝရာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခရာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမည်မည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ထွက်လက်၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုန်တတ်၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းစေရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ကာလ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေအဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်စေအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ဖြစ်သော ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်၏ အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

Ä (၄၅၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (အတီတေ၊ အတိတ်ကာလ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငှားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ၏။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘာသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇာနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခာယ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုန်တတ်၍။ တလံ၊ ကောင်းကင်အပြင်ကို။ အနုပဟစ္စ၊ မလွန်မူ၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျာထာပိ၊ ငြိမ်းစေရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသညာလျင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ မဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ကာလ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) နော စ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ကာလ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်ကိုလွန်၍ ဖြစ်သော ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုန်တတ်၍။ တလံ၊ ကောင်းကင်အပြင်ကို။ ဥပဟစ္စ၊ လွန်၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းရာကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။) မေ၊ ငါ့အား။ (အတ္တဘာဝါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ အဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်းအခြား၏ အလယ်ကိုလွန်၍ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သံယောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟ မရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည် ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သပတိတွာ၊ ခုန်တတ်၍။ ပရိတ္တေ၊ အနည်းငယ်သော။ တိဏပုေဉ္ဇ ဝါ၊ မြတ်ပုံ အစု၌လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌပုေဉ္ဇ ဝါ၊ ထင်းပုံ အစု၌လည်းကောင်း။ နိပတေယျ၊ ကျရာ၏။ သာ၊ ထိုမီးပွားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအနည်းငယ်သော မြတ်ပုံစု ထင်းပုံစု၌။ အဂ္ဂိံပိ၊ မီးကိုလည်း။ ဇနေယျ၊ ဖြစ်စေရာ၏။ ဓူမံပိ၊ အခိုးကိုလည်း။ ဇနေယျ၊ ဖြစ်စေရာ၏။ အဂ္ဂိံပိ၊ မီးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဓူမံပိ၊ အခိုးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ တမေဝ တိဏပုဉ္ဇံ ဝါ၊ ထိုမြတ်ပုံကိုသာလျှင်လည်းကောင်း။ တမေဝ ကဋ္ဌပုဉ္ဇံ ဝါ၊ ထိုထင်ပုံကိုသာလျှင်လည်းကောင်း။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ကုန်စေ၍။ အနာဟာရာ၊ အကြောင်း လောင်စာမရှိသည် ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းစေရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ Ä (၄၅၂) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဘဝ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘောကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေအဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောလည်းကောင်း။) န သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခာယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လမရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကာပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ မုဋ္ဌိကာယ၊ တူဖြင့်။ ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုန်တတ်၍။ ဝိပုလေ၊ ကျပြန့်သော။ တိစပုေဉ္ဇ ဝါ၊ မြင်ပုံ၌လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌပုေဉ္ဇ ဝါ၊ ထင်းပုံ၌လည်းကောင်း။ နိပတေယျ၊ ကျရာ၏။ သာ၊ ထိုမီးကိုလည်း။ တတ္ထ၊ ထိုကျယ်ပြန့်သော မြတ်ပုံစုထင်းပုံစု၌။ အဂ္ဂိံပိ၊ မီးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဓုမံပိ၊ အခိုးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ တမေဝတတိဏပုဉ္ဇံ ဝါ၊ ထိုမြတ်ပုံကိုသာလျှင်လည်းကောင်း။ တမေဝကဋ္ဌပုဉ္ဇံ ဝါ၊ ထိုထင်းပုံကိုသာလျှင်လည်းကောင်း။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ကုန်စေ၍။ အနာဟာရာ၊ အကြောင်း လောင်စာမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာဍ္ဎပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းစေရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောအခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နေစေ အဿ၊ အကယ်၍ ဖြစ်စေငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ လုံ့လဥဿာဟရှိသဖြင့် ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘေကိုဖြစစေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ အနာဂတာဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော အတ္တဘော ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံသည်။) စေ န ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့။ (အနာဂတေ၊ အနာဂတ်ဘဝ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ အကြောင်းတရားတို့ကြောင့် ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းကို။ ပဇဟာမိ၊ စွန့်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပေက္ခံ၊ ဝပဿနုပေက္ခာဉာဏ်ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်သည်။ အတီတေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ သမ္ဘဝေ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌ မတပ်သည်မှ။ ဥတ္တရိ၊ လွန်မြတ်သော။ သန္တံ၊ ငြိမ်းချမ်းသော။ ပဒံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဉ္စ ခေါ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကိုလည်း။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သစိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ မာနာနုသယော၊ မာနာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဘဝရာဂါနုသယော၊ ဘဝရာဂါနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗေန သံဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဥဒ္ဓံသောတော၊ အထက်သို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာသောတ ဒိဋ္ဌိသောတရှိသော။ အက္ခနိဋ္ဌဂါမီ၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ လားသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ ရဲရဲပူသော။ အယောကပါလေ၊ သံအိုးကင်းကို။ (မုဋ္ဌိကာယ၊ တွဖြင့်။) ဟညမာနေ၊ ခတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပပဋိကာ၊ အပွေးသည်။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုန်တက်၍။ မဟတ္ထေ၊ များစွာသော။ တိဏပုေဉ္ဇ ဝါ၊ မြတ်ပုံစု၌လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌပုေဉ္ဇ ဝါ၊ ထင်းပုံစု၌လည်းကောင်း။ နိပတေယျ၊ ကျရာ၏။ သာ၊ ထိုမီးပွားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုမြတ်ပုံထင်းပုံ၌။ အဂ္ဂိံ ပိ၊ မီးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဓူမံပိ၊ အခိုးကိုလည်း။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တိဏပုဉ္ဇံ ဝါ၊ မြက်ပုံအစုကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌပုဉ္ဇံ ဝါ၊ ထင်းပုံစုကိုလည်းကောင်း။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ကုန်စေ၍။ ဂစ္ဆံပိ၊ အစောင့်အရှောက်ကင်းသော တောကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဒါယံပိ၊ အစောင့်အရှောက်ရှိသော ဘေးမဲ့အလို့ငှာ ပေးအပ်သော တောကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဂစ္ဆံပိ၊ စောင့်ရှောက်ကင်းသော တောကိုလည်း။ ဒဟေတွာ၊ လောင်၍။ ဒါယံ ပိ၊ အစောင့်အရှောက်ရှိသော ဘေးမဲ့အလို့ငှာ ပေးအပ်သော တောကိုလည်း။ ဒဟေတွာ၊ လောင်၍။ ဟရိတန္တံ ဝါ၊ စိမ်းစိုသော မြတ်သစ်ပင်သို့လည်းကောင်း။ ပထန္တံ ဝါ၊ ခရီးသွားလည်းကောင်း။ သေလန္တံ ဝါ၊ ကျောက်တောင်သို့လည်းကောင်း။ ဥဒကန္တံ ဝါ၊ ရေသို့လည်းကောင်း။ ရမဏီယံ၊ မြက်ခြုံစသည်မှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ မွေ့လျော်ဖွယရှိသော။ ဘူမိဘာဂံ ဝါ၊ မြေအဘို့သို့လည်းကောင်း။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ အနာဟာရာ၊ အကြောင်း လောင်စာမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာပေယျ သေယျထာပိ၊ ငြိးစေရာသကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဘဝ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော ကု ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကိုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ပ။ သော၊ ထိုရ်ဟန်းသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်း အဖို့ရှိသော။ သညော ဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဥဒ္ဓံသောတော၊ အထက်သို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာသောတ ဒိဋ္ဌိသောတရှိသော။ အကနိဋ္ဌဂါမှ၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ လားသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသဂတိယော၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်၏ဖြစ်ခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ခေါသတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပါဒါ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသာ၏ ငြိမ်းခြင်းသည်။ ကထမဉ္စ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဘဝ၌။ အတ္တဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အတ္တဘော ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကံသည်။) “နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။) နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ (ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပန်ဘဝ၌။ အနာဂတဘာဝနိဗ္ဗတ္တံ၊ အနာဂတ်၌ ဖြစ်သော အတ္တဘော ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံသည်။) စေ န ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့။ အနာဂတေ၊ အနာဂတ်ဘဝ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တဘာဝေါ စ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ၊ အကြင် ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းသည်။ ဘူတံ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါး အပေါင်းကို။ ပဇာဟာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပေက္ခံ၊ ဝိပဿနုပေက္ခာဉာဏ်ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဝေ၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ သမ္ဘဝေ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး အပေါင်း၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ မတပ်။ အထ၊ ထိုသို့မတပ်သည်ရှိသော်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်မြတ်သော။ သန္တံ၊ ငြိမ်းချမ်းသော။ ပဒံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာ မဂ်ပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဉ္စ ခေါ ပဒံ၊ ထိုအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်လည်း။ သဗ္ဗေ သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ မာနာနုသယော၊ မာနာနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဝဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဘဝရာဂါနုသယော၊ ဘဝရာဂါနုသယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ အဝိဇ္ဇာနုသယော၊ အဝိဇ္ဇာနုယသည်။ ပဟိန္နော၊ ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်။ ဥပသမ္ပဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤအရဟတ္တဖိုလ်တရားကို။ အနုပါဒါ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသာ၏ ငြိမ်းခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိသဂတိယော စ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပါဒိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်မူ၍။ ပရိနိဗ္ဗာနဉ္စ၊ ငြိမ်းခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမာ ခေါ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃။ တိဿဗြဟ္မာသုတ္တ

၅၆။ Ä (၄၅၃) ဘန္တေ ကဿပ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤတိဿဗြဟ္မာသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧတံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဦးယံလွန်ပြီသော။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ အဘကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ထွန်းလင်းတောက်ပစေ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤမဟာပဇာပတိဂေါတမီ၏ အခြံအရံဖြစ်သော ငါးရာသောမိန်းမတို့သည်။ ဝိမုတ္တာ၊ ကိလေသာမှ လွတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာ ဘုဘုရား။ ဧတာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုပါဒိသေသာ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါး အကြွင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဝိမုတ္တော၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာမှလွတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိံသု၊ ကွယ်ကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညာဉ့်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ထွန်းလင်းတောက်ပစေ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လာကြကုန်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကြကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝိမုတ္တာ၊ ကိလေသာတို့မှ လွန်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျော်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုပါဒိသေသာ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဝိမုတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ကိလေသာတို့မှ လွန်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျောက်ကုန်ပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိတိဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိံသု၊ ကွယ်ကြလေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ကတမေသာနံ၊ အဘယ်သို့ သဘော ရှိကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့အား။ ဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်း ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တိဿော နာမ၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓုနာ၊ ယခုအခါ၌။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဗြဟ္မလောကံ၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြပိ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌လည်း။ နံ၊ ထိုတိဿအမည်ရှိသော ဗြဟ္မာကို။” တိဿော၊ တိဿ အမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဟာသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာ ဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလ ဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်ကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာဘုံ၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တိဿော၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အာယသ္မန္တံမဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ Ä (၄၅၄) ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ (အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။) ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ တေ၊ သင်၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂတံ (သု အာဂတံ)၊ ကောင်ေးသာလာခြင်းတည်း။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့၏ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ အာဂမနာယ၊ ကြွလာခြင်း၏။ ယဒိဒံ (ယော အယံ ပရိယာယော)၊ အကြင် အလှည့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမံ ပရိယာယံ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့၏ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ကြွလာခြင်း၏ အလှည့်ကို။ စိရဿ၊ ကြာမြင့်မှ။ အကာသိ၊ ပြုဘိ၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ နိသီဒ၊ ထိုင်ဦးလော။ ဣဒံ အာသနံ၊ ဤနေရာကို။ ပညတ္တံ၊ ခင်းအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ ခေါ၊ ထိုင်နေသည်သာလျှင် တည်း။ တိဿော၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာပိ ခေါ၊ ထိုင်နေသည်လည်း။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိးခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တိဿံ၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာကို။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) ”တိဿ၊ တိဿ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကတမေသာနံ၊ အဘယ်သို့ သဘော ရှိကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘အနုပါဒိသေသော၊ သပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗြဟ္မကာယိကာနံ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာ အပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ ဗြဟ္မာတို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

တိဿ၊ တိဿ။ သဗ္ဗေသညေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကန်သော။ ဗြဟ္မကာယိကာနံ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ ဗြဟ္မာတို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သလော။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဗြဟ္မကာယိကာနံ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ ဗြဟ္မာတို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ န ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်။

မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ တေ ဒေဝါ၊ အကြင် ဗြဟ္မာတို့သည်။ ဗြဟ္မေနေ၊ မြတ်သော။ အာယုနာ၊ အသက်ဖြင့်။ သန္တဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ ယသေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ အာဓိပတေယျန၊ အကြီးအမှုးအဖြစ်ဖြင့်။ သနဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်စွာ။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ရာ ထွက်မြောက်ကြောင်းကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ န ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့် မသိကုန်။ တေသံ၊ ထိုမြတ်သော အသက်စသည်ဖြင့် ရောင့်ရဲကုန်သည်ဖြစ်၍ ထွက်မြောက်ကြောင်းကို မသိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်း။ ‘သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုဠ်၌လည်း။ “‘အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်း မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ “‘ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာအပေါင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ပန ခေါ တေ ဒေဝါ၊ အကြင် ဗြဟ္မာတို့သည်။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ အာယုနာ၊ အသက်ဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ သုခေန၊ ချမ်းသာဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ ယသေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဗြဟ္မေန၊ မြတ်သော။ အာဓိပထေယျေန၊ အကြီးအမှုး၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ တေ စ ဒေဝါ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည်လည်း။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ရာ ထွက်မြောက်ကြောင်းကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့် သိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ‘ဥပါဒါသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်း။ ‘အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာ်တော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တော၊ ဝိက္ခမ္ဘနဝိမောက္ခ သမုစ္ဆေဒ ဝိမောက္ခတည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အဖို့တို့မှ လွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တော၊ ဝိက္ခမ္ဘနဝိမောက္ခ သမုစ္ဆေဒ ဝိမောက္ခတည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အဖို့မှလွတ်သည်။ ယာဝ၊ အကြင် မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဌဿတိ၊ တည်လတ္တံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒေဝမနုဿာ၊ နတ်လူတို့သည်။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒေဝမနုဿာ၊ နတ်လူတို့သည်။ န ဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မာရိသ Ä (၄၅၅) မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ပိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေသံ ဒေဝါနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) သညပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ အနုပါဒိသေသော၊ သပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပညာဝိမုတ္တော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ပညာဝိမုတ္တော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဌဿတိ၊ တည်လတ္တံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒေဝမနုဿာ၊ နတ်လူတို့သည်။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒေဝမနုဿာ၊ နတ်လူတို့သည်။ နဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ တေသံ ဒေဝါနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ သဥပါ ဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွသ်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာယသက္ခိ ကာယသက္ခီ (ဆဋ္ဌ)၊ ရှေးဦးစွာ ရူပါဝစရဈာန်သို့ ရောက်မှ နာမကာယဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက် ပြုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကာယသက္ခိ၊ ရှေးဦးစွာ ရူပါဝစရဈာန်သို့ ရောက်မှနာမကာယဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း ရှိ၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အနုလောမိကာနိ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းအားလျောက်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝမာနော၊ မှီဝဲသည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့ကို။ တဇမာနော၊ ဆည်းကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကို။ သမ္မန္နာနယမာနော၊ အညီအညွတ် ဆောင်သည် ဖြစ်၍။ ယဿ၊ အကြင် အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာ သာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာ သာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ ဘောင်မှ။ (နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်မှ။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယ၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ပြုသော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောကပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ အပ္ပေဝနာမ ဝိဟရေယျ၊ နေရမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ တေသံ ဒေဝါနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါး ပအကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တော၊ သေတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို မြင်သည်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တော၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဓမ္မာနုသာရီ၊ ပညာတရားဖြင့် အထက်မဂ်ဖိုလ်သို့ အစဉ်လျှောက်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ “အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဓမ္မာနုသာရီ၊ ပညာတရားဖြင့် အထက်မဂ်ဖိုလ်သို့ အစဉ်လျှောက်ခြင်းရှိ၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အနုလောမိကာနိ၊ လျော်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝမာနော၊ မှီဝဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ဘဇမာနော၊ ဆည်းကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကို။ သမ္မာသန္နာနယမာနော၊ အညီအညွတ်ဆောင်သည် ဖြစ်၍။ ယဿ၊ အကြင် အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာ သာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူဘော်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိမြတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယ ပရိယောသာနံ၊ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယ၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၍သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိည (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ အပေဝနာမဝိဟရေယျ၊ နေငြားအံ့လည်းမသိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ တေသံ ဒေဝါနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်း။ “သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်း မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်း မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ တိသဿ၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာ၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ သေယျထာပိနာ မ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလ ဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေ ယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဂိဇ္ဈကုဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗထေ၊ တောင်၌။ ပါတုရဟောတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ Ä (၄၅၆) အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ တိဿေန၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနာ၊ ဗြဟ္မာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဝတကော၊ အကြင်မျှ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ ကထာသလ္လာပေါ၊ စကားပြောဟောခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တေ၊ သင်အား။ တိဿော၊ တိဿအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အနိမိတ္တဝိဟာရိံ၊ အနမိတ္တဖြစ်သော အနိမိတ္တဖြစ်သော ဖလဝိပဿနာဖြင့်နေလေ့ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဒေသေတိ၊ မဟော၊ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အနိမိတ္တဝိဟာရိံ၊ အနိမိတ္တဖြစ်သော ဖလဝိပဿနာဖြင့် နေလေ့ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယံ ဒေသေယျ၊ အကြင် ဟောရာ၏။ ဧတဿ၊ ထိုဟောခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ သုဂတ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွဘုရားသည်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အနိမိတ္တဝိဟာရိံ၊ အနိမိတ္တဖြစ်သော ဖလဝိပဿနာ ဖဖြင့်နေလေ့ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယံ ဒေသေယျ၊ အကြင် ဟောတော်မူရာ၏။ ဧတဿ၊ ဤသို့ဟောတောမူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) သုတွာ၊ ကြားနာရ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓာရိဿန္တိ၊ မှတ်ဆောင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ နာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗနိမိတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော အနိစ္စနိမိတ်စသည်တို့ကို။ အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းခြင်းကြောင့်။ အနိမိတ္တံ၊ နိစ္စနိမိတ်စသည် မရှိသော။ စေတောသမာဓိံ၊ စိတ်၏ အာရုံ၌ ဖြစ်ခြင်းတည်းဟူသော ဖလဝိပဿနာ သမာဓိကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ သဗ္ဗနိမိတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော နိစ္စနိမိတ်စသည်တို့ကို။ အမနရသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းခြင်းကြောင့်။ အနိမိတ္တံ၊ နိစ္စနိမိတ်စသည်မရှိသော။ စေတောသမာဓိံ၊ စိတ်၏ အာရုံ၌ ဖြစ်ခြင်းတည်းဟူသော ဖလဝိပဿနာ သမာဓိကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အနုလာမိကာနိ၊ ရဟန်းတို့အား လျှော်ကုန်သော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိသေဝမာနော၊ မှီဝဲသည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့ကို။ ဘဇမာနော၊ ဆည်းကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကို။ သမန္နာနယမာနော၊ ကောင်းစွာ အညီအညွတ်ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ ယဿ၊ အကြင် အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာ သာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ အရိယာမဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်း။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံ၍။ အပ္ပေဝ နာမ ဝိဟရေယျ၊ နေငြားအံ့လည်းမသိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေသံ ဒေဝါနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ သဥပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥဒါန်တရားလေးပါး အကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “သဥပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးအကြွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပါဒိသေသေ ဝါ၊ ဥပါဒါန်းတရားလေးပါးအကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ “အနုပါဒိသေသော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါး အကြွင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ သီဟသေနာပတိသုတ္တ

၅၇။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသီဟသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကုဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော စရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟအမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၍။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သီဟော၊ သီဟအမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ ကိုယ်တိုင်ရှုအပ်သော။ ဒါနဖလံ၊ အလှူ၏ အကျိုးကို။ ပညာပေတုံ၊ အပြာအားအဖြင့် သိစေခြင်းငှာ။ သတ္တာနု ခေါ၊ တတ်နိုင်ပါအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သီဟ၊ သီဟ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုး၌။ တညေဝ၊ သင့်ကိုပင်လျင်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိပုစ္ဆိဿာမိ၊ ပြန်၍ မေးဦးအံ့။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ တေ၊ သင်သည်။ ခယေယျ၊ နှစ်သက်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုးကို။ ဗျာကရေယျာသိ၊ ကြားလျောက်လော။ သီဟ၊ သီဟ။ မူယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ သီဟ၊ သီဟ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုယောကျ်ား နှစ်ယောက်တို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရိယ၊ ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်း ပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ Ä (၄၅၇) ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်၏။ သီဟ၊ သီဟ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သူပင်လျင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုကမ္ပန္တာ၊ အစဉ်သနားကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုကမ္ပေယျုံ၊ အစဉ်သနားကုန်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယ ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်ရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ အရကဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုကမ္ပန္တော၊ အစဉ်သနားကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုကမ္ပိဿန္တိ၊ အစဉ်သနားကုန်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်၏။ တညေဝ၊ ထိုယောကျ်ားကိုသာလျှင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုကမ္ပန္တော၊ အဏဥသနားကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုကမ္ပေယျုံ၊ အစဉ်သနားကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သီဟ၊ သီဟ။ မယ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိယာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေး ရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အာကင်ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သူကိုပင်လျင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပသင်္ကမန္တာ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမေယျုံ၊ ကပ်ကုန်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ာသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေဦးစွာ။ ဥပသင်္ကမန္တာ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိဿန္တိ၊ ကပ်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သောပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲပေးလှူခြင်း၌မွေ့လျော်တတ်၏။ တံ ယေဝ၊ ထိုယောကျ်ားကိုသာလျှင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပသင်္ကမန္တာ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမေယျုံ၊ ကပ်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သီဟ၊ သီဟ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရာမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ာသည်လည်း။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ကဿနု ခေါ၊ အဘယ်သူအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တားတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာန္တာ၊ ခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ခံကုန်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာယကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ (တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုသဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော ယောကျ်ား၏။) ဒါနံ၊ အလှူကို။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာန္တာ၊ ခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှိဿန္တိ၊ ခံကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ား၏ သာလျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာန္တာ၊ ခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ခံကုန်ရာ၏။

သီဟ၊ သီဟ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံကသော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါနှင့် ပြည့်စုံ၍။ ကဒရိယေ၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကဿနု ခေါ၊ အဘယ်သူအား။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တာ၊ ဟောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေသေယျုံ၊ ဟောကုန်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရား မရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ အရဟန္တော၊ အရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တာ၊ ဟောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေသိဿန္တိ၊ ဟောကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားအားသာလျှင်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသန္တော၊ ဟောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေသေယျုံ၊ ဟောကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၅၈) သီဟ၊ သီဟ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခတ်ထန်သော ဝန်တိုခြင်း ရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကဿနု ခေါ၊ အဘယ်သူအား။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆေယျ၊ တတ်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံသော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျင်။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဓေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆိဿတိ၊ တတ်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားအားသာလျှင်။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆေယျ၊ တတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သီဟ၊ သီဟ။ မယ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရား မရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်း ရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယောဝါ ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ာသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူသည်။ ယညဒေဝပရိသံ၊ အကြင် အကြင် ပရိသတ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာ၏။ ခတ္တိယပရိသံ ယဒိ၊ မင်းပရိသတ်တို့လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏပရိသံယဒိ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပရိသံ ယဒိ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ သမဏပရိသံ ယဒိ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဝိသာရဒေါ၊ ရွံရှာခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အမင်္ကုဘူတော၊ မျက်နှာသာရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရား မရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်း ရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယညဒေဝပရိသံ၊ အကြင် အကြင် ပရိသတ်သို့။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်လတ္တံ့။ ခတ္တိယပရိသံ ယဒိ၊ မင်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏပရိသံယဒိ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပရိသံ ယဒိ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ သမဏပရိသံ ယဒိ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်လတ္တံ့နည်း။ တံ၊ ထိုပရိသတ်ကို။ ဝိသာရဒေါ၊ ရွံရှားခြင်းကင်းသည်စြစ်၍။ အမင်္ကုဘူတော၊ မျက်နှာသာရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယညဒေဝပရိသံယဒိ၊ အကြင် အကြင် ပရိတ်သတ်သို့သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာ၏။ ခတ္တိယပရိသံ ယဒိ၊ မင်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မပရိသံယဒိ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပရိသံ ယဒိ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ သမဏပရိသံ ယဒိ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုပရိသက်သို့။ ဝိဟရဒေါ၊ ရွံရှာခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အမင်္ကုဘူတော၊ မျက်နှာသာရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမေယျ၊ ကပ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သီဟ၊ သီဟ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယသို့အောက်မေ့သနည်း။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရား မရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်း ရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ ယော ဝါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် ကောင်းမြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိ။ မစ္ဆရီ၊ မစ္ဆရိယငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်သော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။ ပရိဘာသကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ဆဲရေးရေရွတ်တတ်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့။) သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိဿတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော စ ခေါ သော ပုရိသော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ အနုပ္ပဒါနရတော၊ အဖန်တလဲလဲ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်တတ်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏနာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် ကောင်းမြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရာ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကာနိ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ မာနိ ဒါနဖသာနိ၊ အကြင် အလှူ၏ အကျိုးတို့ကို။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောကြားအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုးတို့၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ န ဂစ္ဆာမိ၊ သိသည်မဟုတ်။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဧတာနိ၊ ဤမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုးတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ သံဃာအား ပေးလှူတတ်၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အရဟန္တော၊ ရဟနာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုကမ္ပန္တာ၊ အစဉ်သနားကုန်သည် ဖြစ်၍။ အနုကမ္ပန္တိ၊ အစဉ်သနားကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ သံဃာအား ပေးလှူတတ်သော။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပသင်္ကမန္တာ၊ ကပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာန္တာ၊ ခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ Ä (၄၅၉) ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ သံဃာတော်အားပေးလတတ်၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တာ၊ ဟောကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ သံဃာတော်အား ပေးလှူတတ်၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဓေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ တတ်၏။ (ကိံ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ အဘယ်သို့ တတ်သနည်း။) “သီဟော၊ သီဟအမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဒါယကော၊ သံဃာတော်အား ပေးလှူတတ်၏။ ကာရကော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်၏။ သံဃုပဋ္ဌကော၊ သံဃာအား လုပ်ကျွေးတတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ တတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါယကော၊ သံဃာအား ပေးလှူတတ်သော။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ယညဒေဝပရိသံ၊ အကြင် ပရိသတ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၏။ ခတ္တိယပရိသံ ယဒိ၊ မင်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ပ။ ဗြဟ္မဏပရိသံ ယဒိ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပရိသံ ယဒိ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ သမဏပရိသံ ယဒိ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့လည်းကောင်း။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၏။ တံ၊ ထိုရိသတ်သို့။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည်ဖြစ်၍။ အမင်္ကုဘူတော၊ မျက်နှာသာရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမာမိ၊ ကပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကာနိ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဣမာနိ ဒါနဖလာနိ၊ အကြင် အလှူ၏ အကျိုးတို့ကို။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုးတို့၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ န ဂစ္ဆာမိ၊ သိသည်မဟုတ်။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဧတာနိ၊ ဤမျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော အလှူ၏ အကျိုးတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မံ၊ အကျွန်ုပကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “သီဟ၊ သီဟ။ ဒါယကော၊ သံဃာတော်အား ပေးလှူတတ်၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်တည်း။ ကယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူ၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယဉ္စဝစနံ၊ အကြင် စကားကိုလည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဧတ၊ ဤစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ ဧတ္ထ စ ပန၊ ဤစကား၌လည်။ အဟံ၊ အကန်ုပ်သည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ ဂစ္ဆမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သီဟ၊ သီဟ။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဟောတော်မူတိုင်းမှန်ပေ၏။ သီဟ၊ သီဟ။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဟောတော်မူတိုင်မှန်ပေ၏။ သီဟ၊ သီဟ။ ဒါယကော၊ သံဃာအား ပေးလှူတတ်သော။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ အရက္ခေယျသုတ္တ

၅၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရား၏။ အရက္ခေယျာ အရက္ခေယျာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ မစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ဣမာနိ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ တီဟိ စ၊ သုံးပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်လည်း။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ အနုပပဇ္ဇော၊ မစွပ်စွဲအပ်။ တထာဂဿ၊ ငါဘုရား၏။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရက္ခေယျာနိ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဤကာယဒုစရိုက်ကို။ ပရော၊ သူတစ်ပါးသည်။ မာ အညာသိ၊ မသိစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ အကြင် ကိုယ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ တံ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ အကြင် ကိုယ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိတော်မူ၏။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤဝစီဒုစရိုက်ကို။ ပရော၊ သူတစ်ပါးသည်။ မာ အညာသိ၊ မသိစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ အကြင် နှုတ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရား၏။ တံ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ ထိုနှုတ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိသုဒ္ဓမနောသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သောစိတ်အကျင့်ရှိ၏။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤမနောဒုစရိုက်ကို။ ပရော၊ သူတစ်ပါးသည်။ မာ အညာသိ၊ မသိစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ မနောဒုစ္စရိတံ၊ အကြင် စိတ်ဖြင့်မကောင်းသော အကျင့်ကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ တံ မနောဒုစ္စရိတံ၊ ထိုစိတ်ဖြင့်မကောင်းသော အကျင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ စင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းကို။ ပရော၊ သူတစ်ပါးသည်။ မာ အညာသိ၊ မသိစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ မိစ္ဆာအာဇီဝံ၊ အကြင် ယုတ်မသော အသက်မွေးခြင်းကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ သော မိစ္ဆာအာဇီဝေါ၊ ထိုယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အရက္ခေယျာနိ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သော တရားတို့သည်။ ဣမာနိ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။

ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တီဟိ၊ သုံးပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ အနုပဝဇ္ဇော၊ မစွပ်စွဲအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာခါတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ တတြ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော တရား၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမဏာ ဝါ၊ ရဟန်းသည်။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မာရော ဝါ၊ မာရ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာ ဝါ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ လာကသ္မိံ၊ လောက၌။ ကောစိ ဝါ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်လည်းကောင်း။” ဣတိပိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ န သွာခါတော၊ ကောင်းစွာ မဟောအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွ။ ပဋိစောဒေဿတိ၊ စောဒနာလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော တရား အရှင်ဘုရားသည် တရားကို မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်၏ဟု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ န သမနုပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ Ä (၄၆၀) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော တရား အရှင်ဘုရားသည် တရားကို မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်၏ဟု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ အသမနုပဿန္တော၊ မြင်တော်မမူသည်ဖြစ်၍။ ခေမပ္ပတ္တော၊ ကုန်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အဘယပ္ပတ္တော၊ ဘေးမရှိခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ နိဗ္ဗာနဂါမိနိပဋိပဒါ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို။ သုပညတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ပညာအပ်၏။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပန္နာ၊ ကျင့်ကုန်သော။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတို့သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ် ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသို့တပည့်တို့အား နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို ပညတ်ရာ၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မာရော ဝါ၊ မာရ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာ ဝါ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ကောစိ ဝါ၊ တစ်စုံတရောက်သော သူသည်လည်းကောင်း။” ဣတိပိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ နိဗ္ဗာနဂါမိနိပဋိပဒါ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို။ န သုပညတ္တာ၊ ကောင်းစွာ မပညတ်အပ်။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဋိပန္နာ၊ ကျင့်ကုန်သော။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွ။ ပဋိစောဒေဿတိ၊ စောဒနာလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့ မကောင်းသဖြင့် ပညတ်အပ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော အကျင့်တရား အရှင်ဘုရားသည် အကျင့်တရားကို ကောင်းစွာ မပညတ်အပ် မကောင်းသဖြင့် ပညတ်အပ်၏ဟု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ န သမနုပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့မဟုတ်သော အကျင့်တရား အရှင်ဘုရားသည် အကျင့်တရားကို ကောင်းစွာ မပညတ်အပ် မကောင်းသဖြင့် ပညတ်အပ်၏ဟု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ အသမနုပဿန္တော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ခေမပ္ပတ္တော၊ ကုန်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အဘယပ္ပတ္တော၊ ဘေးမရှိခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တော၊ ရဲရင်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေတော်မူအံ့။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အနေကသတာ၊ အရာမကများစွာ ကုန်သော။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကပရိသာ၊ တပည့်ပရိတ်သတ်တို့သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသို့အရာမကများစွာ ကုန်သော တပည့်သား ပရိသတ်တို့၏ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍ နေရာ၌လည်းကောင်း။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဒေဝေါ ဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မာရော ဝါ၊ မာရ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာ ဝါ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ကောစိ ဝါ၊ တစ်စုံတရောက်သော သူသည်လည်းကောင်း။” ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ တေ၊ သင်အား။ အနေကသတာ၊ အရာမကများစွာကုန်သော။ သာဝကပရိသာ၊ တပည့်ပရိသတ်တို့သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာ တို့မှ လွတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အရတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောကပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟဓမ္မေန၊ အကြောင်းနှင့် တကွ။ ပဋိစောဒေဿတိ၊ စောဒနာလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့ အရှင်ဘုရား၏ အရာမကများစွာသော တပည့်သား ပရိသတ်တို့သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍ နေသည်မဟုတ် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော အကြောင်းကို။ န သမနုပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသို့ အရှင်ဘုရား၏ အရာမက များစွာသော တပည့်သားပရိသတ်တို့သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍ နေသည် မဟုတ် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူသော အကြောင်းကို။ အသမနုပဿန္တော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ခေမပ္ပတ္တော၊ ကုန်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အဘယပ္ပတ္တော၊ ဘေးမရှိခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေတော်မူ၏။ ဣမေဟိ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုပဝဇ္ဇော၊ မစွပ်စွဲအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အရက္ခေယျာနိ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သော တရားတို့သည်။ ဣမာနိ ခေါ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဣမေဟိ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုပဝဇ္ဇော၊ မစွပ်စွဲအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ကိမိလသုတ္တ

၅၉။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကိမိလသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကိမိလာယံ၊ ကိမိလမြို့၌။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြငအကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ တထာဂတေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူသည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကော၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ “သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၄၆၁) ကိမိလ၊ ကိမိလ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန် စံလွန်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိတရား၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အပ္ပမာဒေ၊ မမေ့လျော့ခြင်း သဟိတရား၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ပဋိသန္ထာရေ၊ စေ့စပ်ခြင်း တရား၌။ အဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿာ၊ စကားကို မနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကိမိလ၊ ကိမိလ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် ကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ တထာဂတေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန် စံသည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတရားသည်။ စိရဋ္ဌိတိကော၊ ကြာမြင့်စွာဘုရားတည်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ကိမိလ၊ ကိမိလ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တထာဂတေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကယော ကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသကာမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သပတိဿာ၊ စကားကို နာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကိုနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကိုနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သိက္ခာယ၊ သက္ခာသုံးပါး၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကို နာယူကုနသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကို နာယူကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အပ္ပမာဒေ၊ မမေ့မလျော့သော သတိတရား၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကိုနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသန္ဓေရေ၊ အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ သဂါရ ဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ စကားကိုနာယူကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကိမိလ၊ ကိမိလ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန် စံတော်မူသည်ရှိသော်။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည်။ စိရဋ္ဌိတိကော၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ သတ္တဓမ္မသုတ္တ

၆၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရာနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလ ဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသလ္လီနော၊ တစ်ယောက်တည်း ကိန်းအောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမာ၊ သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာ ဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါ၊ တရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ ပစလာယမာနသုတ္တ

၆၁။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤမဟာမောဂ္ဂလာနသုတ်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ် အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဂ္ဂေသု၊ ဘဂ္ဂတိုင်းတို့၌။ သသာမာရဂိရေ၊ သုသုမာရိဂိရိ မြို့၌။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲပေးရာဖြစ်၍ မိဂဟဒါဝုန် အမည်ရှိသော။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠ အမည်ရှိသော ဘီလူးသည် သိမ်းဆည်းအပ်သော ဘေသကဠာ အမည်ရှိသော တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်း၌။ ကလ္လဝါလပုတ္တဂါမေ ကလ္လဝါဠပုတ္တဂါမေ (ဆဋ္ဌ)၊ ကလ္လဝါလပုတ္တမည်သော ရွာ၌။ ပစလာယမာနော၊ မျက်လွှာ တလှုပ်လှုပ်ငိုက်မည်းလျက်။ Ä (၄၆၂) နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်ဖြင့်။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ ကလ္လဝါလပုတ္တဂါမေ၊ ကလ္လဝါလပုတ္တဂါမ မည်သော ရွာ၌။ ပစလာယမာနံ၊ မျက်လွှာတလှုပ်လှုပ်ငိုက်မည်းလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ အာယသ္မန္တ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင် တည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလ ဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ာသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂ္ဂေသု၊ ဘဂ္ဂတိုင်းတို့၌။ သုသုမာရိဂိရေ၊ သုသုမာရိဂိရမြို့၌။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ရာဖြစ်၍ မိဂဒါဝုန် အမည်ရှိသော။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကကဠ မည်သော ဘီလူးသည် သိမ်းဆည်းအပ်သော ဘေသကဠ မည်သော တောမှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ ကလ္လဝါလပုတ္တဂါမေ၊ ကလ္လဝါလပုတ္တမည်သော ရွာ၌။ အာယသ္မာတော မဟာမောဂ္ဂလာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်၏။ သမ္မုခေ၊ ရှေးရှုတူရူဖြစ်သော အရပ်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစလာယသိ နော (ပစလာယသိနု)၊ မျက်လွှာတလှုပ်လှုပ် ခတ်လျက်ငိုက်မည်းသလော။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစလာယသိ နော (ပစလာယသိနု)၊ မျက်လွှာတစ်လှုပ်လှုပ် ခတ်လျက်ငိုက်မည်းသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မျက်လွှာတစ်လှုပ်လှုပ် ခတ်လျက်ငိုက်မည်းသည်မှန်ပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ယထာ သညိဿ၊ အကြင် သို့သညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုမိဒ္ဓသည်။ ဩက္ကမတိ၊ ဖဲ၏။ တံ သညံ၊ ထိုအမှတ်သညာကို။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းဘိလော။ တံ သညံ၊ ထိုအမှတ်သညာကို။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ အကာသိ၊ ပြုဘိလော။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိဒ္ဓရှိကြောင်းဖြစ်သော သညာကို နှလုံးသွင်းသဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ထိုမိဒ္ဓကိုပယ်နိုင်ခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်နိုင်ငြားအံ့။ (၁)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တတော၊ ထိုသို့မပယ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ သုတံ၊ မကြင်အကြောင်ကြားနာအပ်ပြီးသော။ ယထာ ပရိယတ္တံ၊ အကြင် အကြင် သင်ကြားအပ်ပြီးသော။ ဓမ္မံ၊ ပရိယတ်တရားကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုဝိတက္ကေယျာသိ၊ အဖန်တလဲလဲကြံလေလော။ အနုဝိစာရေယျာသိ၊ အဖန်တလဲလဲဆင်ခြင်လေလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခေယျာသိ၊ အဖန်တလဲလဲရှုလေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြားနာအပ်ကြားအပ်ပြီးသော ပရိယတ်တရားကို အဖန်တလဲလဲ ကြံဆင်ခြင်းရှုသဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြားနာအပ်ပြီသော ပရိသတ်တရားကို အဖန်တလဲလဲ ဆင်ခြင်သဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေအပ်ပြီးသော ပရိယုတ်တရားကို အဖန်တလဲလဲဆင်ခြင်သဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင့်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်နိုင်အံ့။ (၂)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တယော၊ ထိုသို့မိဒ္ဓကို မပယ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ သုတံ၊ အကြင် အကြင် ကြားအပ်ပြီးသော။ ယထာ ပရိယတ္တံ၊ အကြင် အကြင် သင်အပ်ပြီးသော။ ဓမ္မံ၊ ပရိတရားသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သဇ္ဈာယံ၊ သရဇ္ဈယ်ခြင်းကို။ ကရေယျာသိ၊ ပြုလေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကြားနာ သင်ကြားအပ်ပြီးသော ပရိယတ်တရားကို အကျယ်အားဖြင့် သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို ပြုသဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြားအပ်သင်အပ်သော ပရိယတ်တရားကို အဖန်တလဲလဲ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်နိုင်အံ့။ (၃)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တတော၊ ထိုသို့မိဒ္ဓကို မပယ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဘော၊ နှစ်ဘက်ကုန်သော။ ကဏ္ဏသောတာနိ၊ နားရွတ်တို့ကို။ အာဝိဉ္ဆေယျာသိ၊ ဆွဲငင်ဘိလော။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ အနုမဇ္ဇေယျာသိ၊ သုံးသပ်လေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ နှစ်ဘက်သော နားရွတ်တို့ကို ဆွဲငင်ခြင်း လက်ဖြင့် ကိုယ်တို့ကို သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ နှဏ်ဘက်သော နားရွတ်ကို ဆွဲငင်ခြင်းလက်ဖြင့် ကိုယ်တို့ကို သုံးသပ်သဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်နိုင်အံ့။ (၄)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တတော၊ ထိုသို့မိဒ္ဓကိုမပယ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ပနိဉ္ဇိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ Ä (၄၆၃) အနုဝိလောကေယျာသိ၊ စောင့်လှည့်၍ ကြည့်လော။ နက္ခတ္တာနိ၊ နက္ခတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တာရကရူပါနိ၊ ကြယ်အပေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥလ္လောကေယျာသိ၊ မော်၍ ကြည့်လော။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေရာမှ ထ၍ ရေဖြင့် မျက်စိတို့ကိုထုတ်၍ အရပ်မျက်နှာတို့ကို စောင်းလှည့်၍ ကြည်ခြင်း နက္ခတ် ကြယ်အပေါင်းတို့ကို မော၍ကြည်သဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ နေရာမှ ထ၍ရေဖြင့် မျက်စိတို့ကိုထုတ်၍ အရပ်မျက်နှာကိုစောင်းလှည့်၍ ကြည့်ခြင်း နက္ခတ် ကြယ်အပေါင်းတို့ကို မော်၍ကြည့်သဖြင့်။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေ ပဟီယေထ၊ အကယ်၍မပယ်အံ့။ (၅)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တတော၊ ထိုသို့မပယ်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာလောကသညံ၊ ငိုက်မည်းခြင်းကို ပယ်ဖျောက်နိုင်သော နေစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ မနသိ ကရေယျာသိ၊ နှလုံးသွင်းလေလော။ ဒိဝါသညံ၊ နေ့၌ဖြစ်သော အမှတ်သညာကို။ အဓိဋ္ဌေယျာသိ အဓိဋ္ဌဟေယျာသိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဆောက်တည်လေလော။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ အာလောကသညံ၊ နေစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ အဓိဋ္ဌိတာ ယတာ၊ ဆောက်တည်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ နံ၊ ထိုနေစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ ရတ္တိမ္ပိ၊ ညဉ့်၌လည်း။ အဓိဋ္ဌေယျာသိ၊ ဆောက်တည်လေလော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အာလောကသညံ၊ လစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ အဓိဋ္ဌိတာယ တညာ၊ ဆောက်တည်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ နံ၊ ထိုလစသည်တို့၏ အရောင်အလင်း၌ ဖြစ်သော သညာကို။ ဒိဝါပိ၊ နေ့၌၌လည်း။ အဓိဋ္ဌေယျာသိ၊ ဆောက်တည်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မိဒ္ဓဝိဂတေန၊ မိဒ္ဓမှကင်းသော။ အာရိယောနဒ္ဓေန၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြေးရှက်ခြင်းမရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သပ္ပဘာသံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်အလို့ငှာ အရောင်နှင့် တကွသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဘာဝေယျာသိ၊ ပွားစေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင် ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ ခေါ ပန၊ ရှိသည်သာလျှင် တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင့်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းြ်ငင်းကို။ နော စေ ပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်နိုင်အံ့။ (၆)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလန်။ တတော၊ ထိုမပယ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော။ ပေဿန၊ နံပါးဖြင့်။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ အိမ်ခြင်းကို။ အန္တောဂဓေဟိ၊ အတွင်း၌ တည်ကုန်သော။ ဣန္ဒြိယေဟိ၊ စသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့်။ ဗဟိဂတေန၊ အပ၌ တည်သော။ မာနသေန၊ စိတ်ဖြင့်။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ အိပ်ခြင်းကို။ အဓိဋ္ဌေယျာသိ၊ ဆောက်တည်လေလော။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ ယံ ပဟီယေထ၊ အကြင်ပယ်နိုင်ရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ တေ၊ သင်အား။ တံ မိဒ္ဓံ၊ ထိုငိုက်မည်းခြင်းကို။ နော စေ ပဟီယေထ၊ အကယ်၍ မပယ်အံ့။ (၇)

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တတော၊ ထိုသို့မပယ်ခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒက္ခိဏေန၊ လကျ်ာဖြစ်သော။ ပေဿန၊ နံတောင်းဖြင့်။ ပါဒေ၊ လကျ်ာခြေ၌။ ပါဒံ၊ လက်ဝဲခြေကို။ အစ္စာဓာယ၊ ဇဉ်းငယ်လွန်၍ထင်ထားသဖြင့်။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင် ရှိသည်ဖြစ်၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျာသိ၊ ပြုဘိလော။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ပဋိဗုဒ္ဓေန စ၊ နိုးသဖြင့်လည်း။ တေ၊ သင်သည်။ သေယျသုခံ၊ အိပ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိဟရိဿာမိ၊ မနေအံ့။ မိဒ္ဓသုခံ၊ ငိုက်မည်းခြင်း၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ အနုယုတ္တော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ နဝိဟရိဿာမိ၊ မနေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျင်စွာ သာလျှင်။ ပစ္စုဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ ထရာ၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ၊ သင်သည်။ သိက္ခတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ (ကိံ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်အပ်သနည်း။) “ဥစ္စာသောဏ္ဍံ၊ မြင့်သော မာန်တည်းဟူသော နှာမောင်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီပင့်၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးအိမ်တို့သို့။ န ဥပသင်္ကမိဿာမိ၊ မကပ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ မောဂ္ဂလာနော၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာသောဏ္ဍံ၊ မြင့်သော မာန်တည်းဟူသော နှာမောင်းကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီပင့်၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးအိမ်တို့သို့။ သစေ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ကုလေသု၊ အမျိုးအိမ်တို့၌။ ကိစ္စကရဏိယာနိ၊ ဧကန်စင်စစ်ပြုအပ်သော ကိစ္စ ဧကန်စင်စစ် မပြုအပ်သော အမှုတို့တည်း။ ယေဟိ၊ အကြင် ဧကန်စင်စစ် ပြုအပ်သော ကိစ္စ ဧကန်စင်စစ် မပြုအပ်သော အမှုတို့ဖြင့်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာဂတံ၊ လာသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န မနသိ ကရောန္တိ၊ နှလုံးမသွင်းကုန်။ တတြ၊ ထိုသို့နှလုံးသွင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣမသ္မိံ ကုလေ၊ ဤအမျိုးအိမ်၌။ ကောသု နာမ၊ အဘယ်မည်သော သူသည်။ ပရိဘိန္ဒိ၊ ဖျက်ဆီးဘိသနည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဣမေ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ ဝိရုတ္တရူပါ၊ ကင်သော သဘောရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အလာဘေန၊ လာဘ်မရှိခြင်းကြောင့်။ မင်္ကုဘာဝေါ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်အာ။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံပလွင့်သောသူ၏ အဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၍။ ဥဒ္ဓတဿ၊ ပျံ့လွင့်သောသူအား။ တေ၊ သင်အား။ အသံဝရော၊ မစောင့်စည်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အသံဝုတဿ၊ မစောင့်စည်းသော သူအား။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ အာရာ၊ ဝေးသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ (ကိံ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်အပ်သနည်း။) “ဝိဂ္ဂါဟိကကထံ၊ ဆန့်ကြင်ခြင်းကို ယူတတ်သော စကားကို။ နာကထေဿာမိ၊ မပြောအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဧဝဉှိ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ၊ သင်သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဝိဂ္ဂဟိတာယ၊ ဆန့်ကျင့်ခြင်းကို ယူတတ်သော။ ကထာယ၊ စကားသည်။ Ä (၄၆၄) သတိ၊ ရှိသော်။ ကထာဗာဟုလ္လံ၊ စကားများသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ကထာဗာဟုလ္လေ၊ စကားများသည်၏ အဖြစ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ပျံ့လွင့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဥဒ္ဓတဿ၊ ပျံ့လွင့်သူအား။ အသံဝရာ၊ မစောင့်စည်းခြင်းကို။ ပါဋိကင်္ခေါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ အသံဝုတဿ၊ မစောင့်စည်းသောသူ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ အာရာ၊ ဝေး၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဂဟဋ္ဌေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ နဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မမူ။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သင်္ဂဟတ္ထံ၊ ချီးမြောက်ခြင်းငှာ။ ပဗ္ဗဇိတေဟိ ခေါ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ အပ္ပသဒ္ဒါနိ၊ နည်းသော စကားပြောဟောသံ ရှိကုန်သော။ အပ္ပနိဃောသာနိ၊ နည်းသော ကြွေးကြော်သံ ရှိကုန်သော။ ဝိဇနဝါတာနိ၊ လူတို့၏ သွားလာခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော လေမှကင်းကုန်သော။ မနုဿရာဟဿယျကာနိ၊ လူတို့၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော အမှတ်ကို ပြုခြင်းငှာ ထိုက်ကုန်သော။ ပဋိသလ္လာနသာရုပ္ပါနိ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၌ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင် ကျောင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တထာရူပေဟိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ သေနာသနေဟိ၊ ကျောင်းတို့ဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ ဝဏ္ဏယာမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္ထေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘဂဝန္တိ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှလောက်သော အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ တဏှာသင်္ခယာဓိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်၌ ညွတ်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ အစ္စန္တနိဋ္ဌော၊ ကုန်ခြင်းပျက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးကိုလွန်သော နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော ပြီးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ အစ္စန္တယောဂက္ခေမီ၊ စင်စစ်ယောဂလေးပါးဖြင့် ဘေးမရှိသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ အစ္စန္တဗြဟ္မစာရီ၊ စင်စစ်မြတ်သော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ အစ္စန္တဝရိယောသာနော၊ ကုန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးကိုလွန်သော နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ခန္ဓအာယနဓာတ်ဟု ဆိုအပ်သော တရားတို့သည်။ အဘိနိဝေသာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့် နိစ္စသုခအတ္တဟု မှတ်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းငှာ။ နာလံ အယုတ္တာ၊ မသင့်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဂ္ဂလနာ၊ မောဂ္ဂလာန်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ခန္ဓာအာယတနဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော တရားတို့သည်။ အဘိနိဝေသာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့်နိစ္စသုခအတ္တဟု မှတ်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းငှာ။ နာလံအယုတ္တာ၊ မသင့်ကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာအာယတနဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော တရားတို့ကို။ အဘိဇာနာတိ၊ အနိစ္စဒုက္ခအနတ္တဟုလူးသော ဉာတရိညာဉ်ဟုဆိုအပ်သောဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့်သိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာအာယတန ဓတာ်ဟုဆိုအပ်သော တရားကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာအာယတနဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော တရားကို။ ပရိဇာနာတိ၊ နိစ္စဒုက္ခအနတ္တဟု ပိုင်းခြား၍ သိတတ်သော တီရဏပဝိညာဉ်ဟု ဆိုအပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့် သိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာအာယတနဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော တရားကို။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှာ။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ သုခံ ဝါ၊ ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော။ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲလည်းမဟုတ်ချမ်းသာလည်းမဟုတ်သော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒိယတိ၊ ခံစား၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာသု ဝေဒနာသု၊ ထိုသုံးပါးသောဝေဒနာတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ အနိစ္စအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ကန်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောခယဝိရာဂစင်စစ် ဝဋ်တရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော အစ္စန္တဝိရာဂအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ခယာနိရောဓအစ္စန္တနိရောဓအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာသု ဝေဒနာသု၊ ထိုသုံးပါးသော ဝေဒနာတို့၌။ အနိစ္စနုပဿီ၊ အနိစ္စအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ဖြစ်၍။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ကုန်ခြင်းပျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ခယာဝိရာဂဿ၊ စင်စစ်ဝဋ်တရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော အစ္စန္တဝိရာဂအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ခယနိရောဓ အစ္စန္တနိရောဓအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ ပရိစ္စာဂတဝေါသဂ္ဂပက္ခန္ဓနဝေါသဂ္ဂအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ လောကေ၊ သင်္ခါရလောက၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောသင်္ခါရတရားကို။ တဏှာဝသေန၊ တဏှာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ န စ ဥပါဒိယတိ၊ မစွဲလမ်း။ အနုပါဒိယံ အနုပါဒိယန္တော၊ မစွဲလည်းသည်ဖြစ်၍။ တဏှာပရိတဿ နာယ၊ တဏှာတည်းဟူသော တောင့်တခြင်းဖြင့်။ နပရိတဿတိ၊ မတောင့်တ။ အပရိတဿံ၊ အပရိတဿ န္တော၊ မတောင့်တသောသူသည်။ ပစ္စတ္တညေဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ ပရိနိဗ္ဗာယဟိ၊ ကိလေသာငြိမ်းခြင်း၏။ “ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သောတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စအကျိုးကို။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ မောဂ္ဂလာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှလောက်သောအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ တဏှာသင်္ခယဝိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်၌ညွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စန္တနိဋ္ဌော၊ ကုန်ခြင်းပျက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးကို လွန်သော နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော ငြိမ်းခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စန္တယောဂက္ခေမီ၊ စင်စစ်ယောဂလေးပါးဖြင့် ဘေးမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စန္တဗြဟ္မစဟာရီ၊ စင်စစ်မြတ်သော အကျင့် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စန္တပရိယောသာနော၊ ကုန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးကို လွန်သော နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော အဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ မိတ္တသုတ္တ

၆၂။ Ä (၄၆၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပုညာနံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့မှ။ မာ ဘာယိတ္ထ၊ မကြောက်ကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုညာနီတိ၊ ပုညာနိဟူသော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ)၊ အကြင် အမည်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတံ၊ ဤအမည်သည်။ သုခဿ၊ ချမ်းသာ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီးသော။ ပုညာနံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၏။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဣဋ္ဌံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ကန္တံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ မနာပံ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပစ္စာနုဘူတံ၊ ခံစားဖူးသည်ကို။ အဘိဇာနာမိ၊ သိတော်မူ၏။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော ဈာန်စိတ်ကို။ ဘာဝေသိံ၊ ပွားစေပြီ။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်ပတ်လုံး။ မေတ္တစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော ဈာန်စိတ်ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဝဋ္ဋဝိဝဏဋ္ဋကပ္ပေ၊ သံဝဋ္ဋကပ် ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ ပတ်လုံး။ ဣမံ လောကံ၊ ဤလူပြည်သို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န အာဂမာသိံ၊ မလာပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကေ၊ ဩကာသလောကသည်။ သံဝဋ္ဋမာနေ၊ ပျက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာဘဿရူပဂေါ၊ အာဘာဿရဘုံသို့ ကပ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ လောကေ၊ ဩကာသလောကသည်။ ဝိဝဋ္ဋမာနေ၊ တည်သည်ရှိသော်။ သုညံ၊ ဆိတ်သော။ ဗြဟ္မဝိမာနံ၊ ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာဘုံသို့။ ဥပပဇ္ဇာမိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ တတြ၊ ထိုပဌမဈာန် ဗြဟ္မာဘုံ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သော ဗြဟ္မာဟု ဆိုအပ်သော။ အနဘိဘူတော၊ သူတပါးတို့သည် မနှိပ်စက်နိုင်သော။ အညဒတ္ထုဒသော၊ စင်စစ်မြင်ခြင်းဖြင့် မြင်နိုင်သော။ ဝသဝတ္တီ၊ သူတပါးကို မိမိအလိုသို့ လိုက်စေနိုင်သော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဆတ္တိံသက္ခတ္တုံ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်ကြိမ်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြာရတနာကို လည်းစေတတ်သော။ ဓမ္မိကော၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မရာဇာ၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထတရားဖြင့် မင်းဖြစ်သော။ စတုရန္တော၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်း အပိုင်းအခြားရှိသော မြေ၌အစိုးရသော။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေရှိသော။ ဇနပဒတ္ထဝရိယပ္ပတ္တော၊ ဇနပုဒ်၏ မြဲမြံသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ရာဖြစ်သော။ သတ္တရတနေန၊ ရတနာခုနစ်ပါးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနေကသတက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်များစွာ။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မယှံ၊ ထိုစကြာမင်းဖြစ်သော ငါ့အား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ရတနာနိ၊ ဤရတနာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒံ (ဣမာနိ ရတနာနိ)၊ ဤရတနာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ စက္ကရတနံ၊ စကြာရတနာလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိရတနံ၊ ဆင်ပျံရတနာလည်းကောင်း။ အဿရတနံ၊ မြင်ပျံရတနာလည်းကောင်း။ မဏိရတနံ၊ ပတ္တမြားရတနာလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိရတနံ၊ မိန်းမရတနာလည်းကောင်း။ ဂဟပတိရတနံ၊ သူကြွယ်ရတနာလည်းကောင်း။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပရိဏာယကရတနာမေဝ၊ သားကြီးရတနာသာလျှင်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ သူရာ၊ ရဲရင့်ကုန်သော။ ဝီရင်္ဂရူပါ၊ လုံ့လရှိသော သူတို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယသဘော ရှိကုန်သော။ ပရသေနပ္ပမဒ္ဒနသမတ္တာ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ စစ်သည်ကို နှိမ်နင်းခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ပရောသဟဿံ၊ တစ်ထောင် အလွန် ရှိကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတော်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သာဂရပရိယန္တံ၊ စကြာဝဠာတောင်ကို အပိုင်းအခြားပြု၍ တည်သော သမုဒ္ဒရာ အဆုံးရှိသော။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤမေကြီးကို။ အဒဏ္ဍေန၊ လက်နက်ဒဏ် ဥစ္စာဒဏ် မရှိသဖြင့်။ အသတ္ထေန၊ ဓားလှံစသော လက်နက်မရှိသဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ ပါဏောနဟန္တဗ္ဗော အစရှိသော တရားဖြင့်သာလျှင်။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်မြင်၍။ အဇ္ဈာဝသိံ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သုခေသိနော၊ ချမ်းသာကို ရှာမှီးလေ့ရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ပုညာနံ၊ ကောင်းမှုတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ (ပဿထ)၊ ရှုကုန်သော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော။ စိတ္တံ၊ ဈာန်စိတ်ကို။ ဝိဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဝဋ္ဋ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ သံဝဋ္ဋ ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ ပတ်လုံး။ ဣမံ လောကံ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န အာဂမိံ၊ မလာပြီ။

လောကမှိ၊ ဩကာသလောကသည်။ သံဝဋ္ဋမာနေ၊ ပျက်သည်ရှိသော်။ အာဘဿရူပဂေါ၊ အာဘဿရဘုံသို့ ကပ်၍ရောက်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ လောကသ္မိံ၊ ဩကာသလောကသည်။ ဝိဝဋ္ဋမာနေ၊ တည်သည်ရှိသော်။ သုညဗြဟ္မူပဂေါ၊ ဆိတ်သော ပဌမဈာန်ဗြဟ္မာဘုံသို့ ကပ်သည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။

တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝသဝတ္တီသု၊ သူတစ်ပါးကို မိမိသို့ လိုက်စေသော။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သော ဗြဟ္မာသည်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်ပတ်လုံး။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဆတ္တိံသက္ခတ္တုံ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်ကြိမ် ပတ်လုံး။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့၏ အရှင်သည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ဒေဝရဇ္ဇံ၊ နတ်မင်း၏ အဖြစ်ကို။ အကာရယိံ၊ ပြုဖူးပြီ။

Ä (၄၆၆) စက္ကဝတ္တီ၊ စကြာရတနာကို လည်စေတတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဇမ္ဗုမဏ္ဍဿ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း အပြင်၌။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ ဧကရာဇ် မင်းသည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မုဒ္ဓါဘိသိတ္တော၊ ထိပ်၌ သွန်းလောင်းအပ်သော အဘိသိက်ရှိသော။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေကို အစိုးရသော။ မနုဿာဓိပတိ၊ လူတို့၏ အကြီးအမှုးဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပဒေသရာဇ်မင်းသည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။

အဒဏ္ဍေန၊ လက်နက်ဒဏ် ဥစ္စာဒဏ်မရှိသဖြင့်။ အသတ္ထေန၊ ဓားလှံစသော လက်နက် မရှိသဖြင့်။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤမြေအပြင်ကို။ ဝိဇေယျံ ဝိဇေယျ (ဆဋ္ဌ)၊ အောင်မြင်ပြီ။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသ္မိံ ပထဝိမဏ္ဍလေ၊ ထိုမြေအပြင်၌။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုပြီး၍။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်မူခြင်း မရှိသော။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ အနသာသိံ၊ ဆုံးမပြီ။ သမေန၊ ညီညွတ်သော။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ အနုသာသိံ၊ ဆုံးမပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗကာမေဟိ စ၊ အလုံးစုံသော ဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့နှင့် လည်းကောင်း။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ရတနေဟိ စ၊ ရတနာတို့နှင့် လည်းကောင်း။ သံပုဏ္ဏေ၊ ပြည့်စုံသော။ မဟဒ္ဓနေ၊ မြေ၌ မြှုပ်ထားအပ် များစွာသော ဥစ္စာရှိသော။ မဟာဘောဂေ၊ များစွာသော အသုံးအဆောင် စည်းစိမ် ရှိသော။ အဍ္ဎေန၊ သူကြွယ်ဝသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အဇာယီ၊ ဖြစ်ပြီ။ လောကေ၊ လောက၌။ သံဂဟကာ၊ လူတို့ကို သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှောက် ထောက်ပံ့တတ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေဟိပိ၊ လူတို့ကို သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှောက် ထောက်ပံ့တတ်သော ဘုရားရှင် တို့သည်လည်း။ ဧသာ၊ ဤကောင်းမှုသည်။ မဟန္တဿ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုး၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းတည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပထဗျော၊ မြေအပြင်၌ အစိုးရသော မင်း၏ အဖြစ်သည်။ န ဝိပဇ္ဇတိ၊ မပျက်စီး။ ပဟုတပိတ္ထူပကရဏော၊ များစွသော နှစ်သက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အသုံးအဆောင် အဆောက်အဦ ဖြစ်သော။ ပတာပဝါ၊ ကြီးစွာသော အရှိန်စော်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇမ္ဗုမဏ္ဍလဿ၊ ဇမ္ဗုဒိပ်ကျွန်း အပြင်၌။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်းခိုးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယသ ဝါ၊ အခြံအရံနှင့် ပြည့်စုံသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤအရာကို။ သုဒေသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ န ပသီဒေယျ၊ မကြည်ညိုဘဲ ရှိရာအံ့နည်း။ ပသီဒေယျ ဧဝ၊ ကြည်ညိုရာသည်သာလျှင် တည်း။ ကဏှာဘိဇာတိယောအပိ၊ မည်းညစ်သော သဘောရှိသော သူသည်လည်း။ ပသီဒေယျ၊ ကြည်ညိုရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္ထကာမေန၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် အလိုရှိသော သူသည်။ ပသီဒေယျ၊ ကြည်ညိုရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္ထကာမေန၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် အလိုရှိသော သူသည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးကို။ အဘိကင်္ခတံ၊ အလွန် အလိုရှိအပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ ဂရုကာတဗ္ဗော၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်၏။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ ဂရုကာတဗ္ဗံ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ရောပွန်လျက် အနက်ပေးသောကြောင့် ပါဠိတော် ပိုဒ်များ မခွဲတော့ပေ (ဆဋ္ဌ)

မေတ္တသုတ္တံ၊ မေတ္တသုတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ ဘရိယာသုတ္တ

၆၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစိဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူကြွယ်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူကြွယ်၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံရှိကုန်သည်။ မဟာသဒ္ဒါ၊ နံပါးသို့ပြန့်သော အသံရှိသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပိ၊ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၄၆၇) ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မစ္ဆိဝိလောပေ၊ တံငါတို့၏ ငါးကို လုယက်ရာဖြစ်သော ငါးချင်းတောင်းကို ချရာ အရပ်၌။ ကေဝဋ္ဋာမညေ၊ တံငါတို့ကဲ့သို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံရှိကုန်သည်။ မဟာသဒ္ဒါ၊ နံပါးသို့ပြန့်တော အသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော။ အယံ ဃရသုဏှာ၊ ဤအိမ်၌ ချွေးမကို။ အဍ္ဎကုလာ၊ ကြွယ်ဝသော အမျိုးမှ။ အာနီတာ၊ ဆောင်ယူအပ်၏။ သာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော အိမ်၌ ချွေးမသည်။ နေဝ အာဒိယတိ၊ မယူ။ သသုရံ၊ ယောက္ခမ ယောကျ်ားသူကို။ သသုရောတိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ား ဟူ၍။ န အာဒိယတိ၊ မယူ။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ သာမိကောတိ၊ လင်ဟူ၍။ န အာဒိယတိ၊ မယူ။ ဘဂဝန္တံပိ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်း။ န သက္ကရောတိ၊ အရိုအသေမပြု။ န ဂရုံ ကရောတိ၊ အလေးအမြတ် မပြု။ န မာနေတိ၊ မမြတ်နိုး။ န ပူဇေတိ၊ မပူဇော်။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံရှိကုန်သည်။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဇာတံ၊ သုဇာတာအမည်ရှိသော။ ဃရသုဏှံ၊ အိမ်၌ချွေးမကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “သုဇာတေ၊ သုဇာတာ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော။ ဃရသုဏှာ၊ အိမ်၌ ချွေးမသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပဋိဿုတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၍၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သုဇာတံ၊ သုဇာတ အမည်ရှိသော။ ဃရဿုဏှံ၊ အိမ်၌ ချွေးမကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

သုဇာတေ၊ သုဇာတာ။ ပုရိသဿ၊ လင်ဖြစ်သော ယောကျ်ား၏။ ဘရိယာ၊ မယားအပြားတို့သည်။ ဣမာ ခေါ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဝဓကသမာ၊ သူသတ်မနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ စောရီသမာ၊ ခိုးသူမနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ အယျသမာ၊ အရှင်မနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ မာတာသမာ၊ အမိနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ ဘိဂိနိသမာ၊ နှမနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ သခီသမာ၊ အဆွေခင်ပွန်းနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ ဒါသီသမာ၊ ကျွန်မနှင့် တူသော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ သုဇာတေ၊ သုဇာတာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဣမာ ခေါ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ယောက်တို့တည်း။ တာသံ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော မယားအပြားတို့တွင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်မယားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်အားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူသော။ ဣမဿ၊ ဤစကားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ န ခေါ အာဇနာမိ၊ မသိနိုင်ပါ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနေယျံ၊ သိနိုင်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတောမူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သုဇာတေ၊ သုဇာတာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့သိလို တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ မနသိ ကရောဟိ၊ နှလုံးသွင်းလော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာသိဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာအမည်ရှိသော။ ဃရသုဏှာ၊ အိမ်ချွေးမသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ နာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားသည်။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တာ၊ ဒေါသသည် ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၏။ အဟိတာနုကမ္ပိနီ၊ အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်လေ့ မရှိသည်ဖြစ်၍။ အညေသု၊ မိမိလင်မှတပါးသော ယောကျ်ားတို့၌။ ရတ္တာ၊ တပ်မက်မောသည်ဖြစ်၍။ အတိမညတေ၊ မထီးမဲ့မြင် အောက်မေ့၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ကီတာ၊ ဝယ်အပ်သော မိန်းမသည်။ အဿ၊ ထိုဝယ်သောသူကို။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဥဿုကာ ဣဝ၊ အားထုတ်ဘိသကဲ့သို့။ ဥဿုကာ၊ အားထုတ်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ ဝဓာတိ စ၊ သူသတ် မိန်းမဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဘရိယာတိ စ၊ မယား ဟူ၍ လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၁)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ သိပ္ပဉ္စ၊ အတတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝါဏိဇ္ဇဉ္စ၊ ကုန်သွယ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ကသိဉ္စ၊ လယ်ယာလုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌယံ (အဓိဋ္ဌဟန္တော)၊ ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ယံ ဓနံ၊ အကြင် ဥစ္စာကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရ၏။ တဿ၊ ထိုလင်သည် ရှာမှီးအပ်သော ဥစ္စာ၏။ အပ္ပံပိ၊ အနည်းငယ်သော ဥစ္စာကိုလည်း။ အပဟာတုံ၊ မပယ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားကို။ စောရီတိ စ၊ သူခိုးမဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဘရိယာဟိ စ၊ မယားဟူ၍ လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၂)

Ä (၄၆၈) ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားသည်။ အကမ္မကာမာ၊ အမှုကိုပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ အလသာ၊ ပျင်းရိ၏။ မဟဂ္ဃသာ၊ များစွာ စားတတ်၏။ ဖရုသာ စ၊ စိတ်နှလုံးလည်း ကြမ်း၏။ စဏ္ဍိ စ စဏ္ဍီ (ဆဋ္ဌ)၊ ကိုယ်အမှုအရာလည်း ကြမ်း၏။ ဒုရုတ္တဝါဒိနီ၊ ကြမ်းတန်းသော စကားကိုလည်း ဆိုတတ်၏။ ဥဋ္ဌာယိကာနံ ဥဋ္ဌာယကာနံ (ဆဋ္ဌ)၊ ထကြွခြင်းလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံသော လင်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်လွှမ်းမိုး၍။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ မယားကို။ အယျာတိ စ၊ အရှင်မဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဘရိယာတိ စ၊ မယားဟူ၍ လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၃)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားကို။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဟိတာနုကမ္ပိနီ၊ အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်စောင့်ရှောက်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အနုရက္ခတေ ဣဝ၊ အစဉ် စောင့်ရှောက်ဘိသကဲ့သို့။ ပတိံ၊ လင်ကို။ အနုရက္ခတေ၊ အစဉ်စောင့်ရှောက်တတ်၏။ တတော၊ ထိုသို့လင်ကို အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းကြောင့်။ အဿ၊ ထိုလင်သည်။ အာဘတံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ရှောက်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘရိယာတိ စ၊ မယားဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၄)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဇေဠာ၊ ကြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ကနိဋ္ဌကာ၊ ငယ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘဂိနီ၊ နှမသည်။ တာတရိ၊ မောင်၌။ သဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ ပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့လည်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သကမှိ သာမိကေ၊ မိမိလင်၌။ ဟိရိမနာ ဟိရီမနာ (ဆဋ္ဌ)၊ ဟိရိနှင့် ယှဉ်သော စိတ်သည်။ ဘတ္တု၊ လင်၏။ ဝသာနုဝတ္တိနီ၊ အလိုသို့ လိုက်၍ ကျင့်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားကို။ ဘဂီနီတိ စ၊ နှမဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘရိယာတိ စ၊ မယားဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၅)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားသည်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သခီ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော မိန်းမသည်။ စိရဿံ၊ ကြာမြင်မှ။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ သခါရံ၊ အဆွေဖြစ်သော ယောကျ်ားကို။ ဒိတွာန၊ မြင်၍။ ပမောဒိတာ ဣဝ ပမောဒတိဧဝ (ဆဋ္ဌ)၊ လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်သကဲ့သို့။ ပတိံ၊ လင်ကို။ ဒိတွာ၊ မြင်၍။ ပမောဒိတာ၊ လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်တတ်၏။ ကောလေယျကာ၊ အမျိုးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သီလဝတီ၊ သီလရှိ၏။ ပတိဗ္ဗတာ၊ လင်၌ရိုသေစွာ ကျင့်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားကို။ သခီတိ စ၊ အဆွေခင်ပွန်းဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဘရိယာတိ စ၊ မယားဟူ၍ လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၆)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားသည်။ ဝဓဒဏ္ဍတဇ္ဇိတာ၊ လှံတံကိုင်၍ သတ်ပုတ်ခြင်းဖြင့် ခြိမ်းချောက်အပ်သည်ရှိသော်။ အကုဒ္ဓတသန္တိ အက္ကုဒ္ဓသန္တာ (ဆဋ္ဌ)၊ အမျက်ထွက်ခြင်း ထိတ်လန့်ခြင်း မရှိ။ အဒုဋ္ဌစိတ္တာ၊ ဒေါသဖြင့် မပြစ်မှားသော စိတ်ရှိ၏။ ပတိနော၊ လင်ကို။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံတတ်၏။ အကောဓနာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိ။ ဘတ္တု၊ လင်၏။ ဝသာနုဝတ္တနီ၊ အလိုသို့လိုက်၍ကျင့်တတ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားကို။ ဒါသီဘိ စ၊ ကျွန်မဟူ၍ ကျင့်တတ်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားကို။ ဒါသီဘိ စ၊ ကျွန်မဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘရိယာ စ၊ မယားဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (၇)

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယာ ဘရိယာ၊ ဆိုအပ်၏။ စောရာတိ စ စောရီတိ စ (ဆဋ္ဌ)၊ ခိုးသူမဟူ၍လည်းကောင်း။ အယျာတိ စ၊ အရှင်မဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ ဒုဿီလရူပါ၊ သီလမရှိသော သဘော ရှိ၏။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော သဘော ရှိ၏။ အနာဒရာ၊ လင်၌ ရိုသေခြင်း မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တာဝ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော သုံးယောက်သော မယားတို့သည် သာလျှင်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ လားရကုန်၏။ (၁၊ ၃)

Ä (၄၆၉) ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင် မယားကို။ မာတာတိ စ၊ အမိဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘဂိနီတိ စ၊ နှမဟူ၍လည်းကောင်း။ သခီတိ စ၊ ခင်ပွန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒါသီဘရိယာတိ စ၊ ကျွန်မယားဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ သီလေ၊ သီလ၌။ ဌိတတ္တာ၊ တည်သောဘော ရှိ၏။ စိရတ္တံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ သံဝုတာ၊ စောင့်ရှောက်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တာ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော မယားလေးယောက်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဝဇန္တိ၊ လားရကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၊ ၇)

သုဇာတေ၊ သုဇာတာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမာ ဘရိယာ၊ ဤမယားတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာသံ၊ ထိုမယားတို့တွင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတမာ၊ အဘယ်မယားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ သာမိကဿ၊ လင်၏။ ဒါသီသမံ၊ ကျွန်မနှင့် တူသည်ကို။ ဘရိယာ၊ မယားဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

၁၁၊ ကောဓနသုတ္တ

၆၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တာ၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ သပတ္တကရဏာ၊ ရန်သူတို့၏ အစီးအပွားကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားကိုသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဣတ္တိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာရောက်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူတစ်ယောက်အား။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ အလိုရှိခြင်းသည်။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင် ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူတစ်ယောက်သည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူတစ်ယောက်၏။ ဝဏ္ဏတာယ၊ အဆင်းရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ နနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသော။ အယံ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်။ ကောဓာပရေတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအမျက်ထွက်လေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုနှာတော၊ ကောင်းစွာ ရေချို့အပ်သည်။ သုသိတ္တော၊ ကောင်းစွာ လိမ်းကျံအပ်သည်။ ကပ္ပိတကေသမဿု၊ ပြုပြင်အပ်သော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိသည်။ ဩဒါတဝသနော၊ ဖြူစင်သော အဝတ်ကို ဝတ်သည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ကားဖြစ်၏ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုဖြစ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓာတိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏောဝ၊ အဆင်မလှသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူ နှစ်သက်အပ်သော။ သပတ္တကရေဏော၊ ရန်သူတို့၏ အစီးအပွားကိုပြုတတ်သော။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအဆင်းမလှခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ဣတ္တိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံးလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူတစ်ယောက်သည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူတစ်ယောက်အား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ သယေယျ၊ အိပ်ရပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ သုခသေယျာယ၊ ချမ်းသာစွာ အိပ်ခြင်း၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ အိပ်ခြင်း၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သယေယျ၊ အိပ်ရပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသော။ အယံ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်။ ကောဓရေတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမျက်ထွက်လေ့ရှိသော သူသည်။ ဂေါဏတတ္ထကေ၊ လက်လေးသစ်ထက် လွန်သော ရှည်သော အမွေးရှိသော ကော်ဇော်ကြီးဖြင့် ခင်းအပ်သော။ ပဋလိကတ္ထတေ၊ တခဲနက်ပန်းပွင့် ပန်းပြောက် ရှိသော သားမွေးဖြင့် ပြီးသော အခင်းအပ်သော။ ကဒလိမိဂဝရပစ္စတ္တရဏေ၊ ဝံပိုင်ရေဖြင့် ပြုအပ်သော အခင်းရှိသော။ သဥတ္တစ္ဆဒေ၊ အထက်၌ ဖွဲ့အပ်သော နီသော ဗိတာန်ရှိသော။ ဥဘတောလောဟိတကူပဓာနေ၊ ညောင်စောင်း၏ နှစ်ဘက်၌ နီသော ခြေအုံးခေါင်းအုံးရှိသော။ ပလ္လင်္ကေ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ညောင်းစောင်း အင်းပျဉ်၌။ ကိဉ္စာပိသေတိ၊ အကယ်၍ ကား အိပ်နေရ၏ ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့အပ်နေရသော်လည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောဓာတိဘူတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သည် ဖြစ်၍။ ဒုက္ခညေဝ၊ ဆင်းရဲစွာ သာလျှင်။ သေတိ၊ အိပ်နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည်နှစ်သက်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကိုပြုတတ်သော။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ အိပ်နေရခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဣတ္တိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ာသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တသ၊ ရန်သူအား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ပစုရတ္ထော၊ များသော အကျိုးစီးပွား ရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ အလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင် ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ ပစုရတ္ထတာယ၊ များသော အကျိုးစီပွား ရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ပစုရတ္ထော၊ များသော အကျိုးစီးပွားရှိသည်။ နအဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်သော။ အယံ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓါဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်၍။ ကောဓပရေတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သည်။ အနတ္ထံပိ၊ အကျိုးစီးပွား မရှိသည်ကိုလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မေ၊ ငါသည်။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွား ရှိသည်ကို။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ “အတ္ထံပိ၊ အကျိုးရှိသည်ကိုလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မေ၊ ငါ့အား။ အနတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွား မရှိသည်ကိုလည်း။ ဂဟိတာ၊ ယူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ Ä (၄၇၀) မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ ကောဓာဘိတူတဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိပစ္စနိက၊ ဆန့်ကျင်းခြင်း ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဂဟိတာ၊ ယူအပ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိဘာယ၊ အစီးအပွားမဲ့ အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးအစီးအပွား မရှိခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တဖန်။ ပရံ စ၊ တစ်ပါးတုံးလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ဘောဂဝါ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ ဘော ဂဝတာယ၊ စည်းစိမ်မရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဘော ဂဝါ၊ စည်းစိမ်ရှိသည်။ နအဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ကောဓာဘိဘူတဿ၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ကောဓပရေတဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သော။ အဿပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥဋ္ဌာနဝီရိသာဓိဂတာ၊ ထကြွခြင်းလုံ့လဖြင့် ရအပ်ကုန်သော။ ဗာဟာဗလပရိစိတာ၊ လက်ရုံ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဆည်းဖူးအပ်ကုန်သော။ သေဒါဝက္ခိတ္တာ၊ ချွေးယိုစီးခြင်းဖြင့် ဖြစ်စေအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မိကာ၊ တရားနှင့် ယှဉ်ကုန်သော။ ဓမ္မသဒ္ဓါ၊ တရားသဖြင့် ရအပ်ကုန်သော။ ယေပိ တေ ဘောဂါ၊ အကြင် စည်းစိမ်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောဓာဘိဘူတဿ၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ တဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်၏။ တေပိ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ရာဇကောသ၊ မင်း၏ ဘဏ္ဍာက်တိုက်သို့။ ပဝေသေန္တိ၊ သွင်းကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ပြုတတ်သော။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤစည်းစိမ်ဥစ္စာ၏ ပျက်စီးခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ ပသတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ယသ ဝါ၊ အခြံအရံရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ အလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင် ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ ယသဝတာယ၊ အခြံအရံရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ယသ ဝါ၊ အခြံအရံရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ အယံ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဓာဘိဘူတဿ၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်။ ကောဓပရေတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပ္ပမာဒါဓိဂတော၊ မမေ့မလျော့ခြင်း ရအပ်သော။ သောပိ သော ယသော၊ အကြင် အခြံအရံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တမှာပိ၊ ထိုအခြံအရံမှလည်း။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်၍။ ဓံသတိ၊ ပျက်စီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သပ်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ပြုတတ်သော။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအခြံအရံ၏ ပျက်စီးခြင်းတည်းသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ မိတ္တ ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ အလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ မိတ္တဝတာယ၊ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မိတ္တ ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ကောဓာဘိဘူတံ၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ကောဓပရေတံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလံ၊ ယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ မိတ္တာမစ္စာ၊ အဆွေခင်ပွန်း ချစ်ကျွမ်းဝင်ကုန်သော။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဘမျိုးမိမျိုးစပ်ကုန်သော။ ယေပိ တေ၊ အကြင် အဆွေခင်ပွန်းနှင့် တကွ ဆင်းရဲချမ်းသာ ဘက်ဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းနှင့် တကွ ဆင်းရဲချမ်းသာဘက် ဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ကောဓာဘိဘူတံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည် နှိပ်စပ်အပ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလံ၊ ယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇန္တိ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ပြုတတ်သော။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအဆွေခင်ပွန်းတို့၏ ကြဉ်ခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော ရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားလည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ “အယံ၊ ဤသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာ ဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ရမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်လေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ အလိုရှိခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သပတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သပတ္တဿ၊ ရန်သူအား။ သုဂတိဂမနေ၊ သုဂတိဘဝသို့ သွားခြင်း၌။ နနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှာ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ ဖြစ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသော။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ကောဓပရေတော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် အစဉ်လိုက်သော။ အယံ ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပ။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ပြီး၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပ။ Ä (၄၇၁) ကောဓာဘိဘူတ၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သက်အပ်သော။ သပတ္တကရဏော၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ပြုတတ်သော။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤငရဲသို့ ကပ်၍ ဖြစ်ရခြင်းတည်းဟူသော သဘောသည်။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာရောက်၏။ ဣတိ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သပတ္တကန္တော၊ ရန်သူတို့သည် နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ သပတ္တကရဏာ၊ ရန်သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ကောဓနာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ ဝါ၊ မိန်းမသို့ လည်းကောင်း။ ပုရိသံ ဝါ၊ ယောကျ်ားသို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်သော အလေ့ရှိသောသူသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒုက္ခံပိ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာလည်း။ အဟောသေတိ၊ ဩအိပ်ရ၏။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော သူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွား ရှိ၏ ဟူ၍။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသည်၏ အဖြစ်သို့။ အဓိပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။

ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်သော အလေ့ရှိသော။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တတော၊ ထိုအမျက် ထွက်ခြင်းကြောင့်။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ ဝါ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဓံ၊ သူအသက်ကို သတ်ခြင်းကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဓနဇာနိံ၊ ဥစ္စာ၏ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။

ကောဓသမ္မဒသမ္မတ္တော၊ အမျက်ဒေါသတည်းဟူသော ယစ်ခြင်းဖြင့် ယစ်သော။ (ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။) အာယသကျံ၊ အကျော်အစော မရှိသည်၏ အဖြစ်သို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ဉာတိမိတ္တာ စ၊ အဆွေအမျိုး အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဟဇ္ဇာ စ၊ ကောင်းသော နှလုံးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကောဓနံ၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသော သူကို။ ပရိဝဇ္ဇန္တိ၊ ကြဉ်ကုန်၏။

ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသသည်။ အနတ္ထာဇနနော၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသည်။ စိတ္တပ္ပကောဓနော စိတ္တပ္ပကောပနော (ဆဋ္ဌ)၊ စိတ်ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ အန္တရတော၊ အတွင်း၌။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအမျက်ထွက်၏ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို ဖြစ်ခြင်းစိတ်ကို ဖျက်ဆီးခြင်းစိတ်၌ ဘေးဖြစ်ခြင်းကို။ ဇနော၊ ပညာနုံ့သောသူ လူပြိန်းသည်။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။

ယံ (ယဒါ)၊ အကြင် အခါ၌။ ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသည်။ နရံ၊ သတ္တဝါကို။ သဟတေ၊ နှိပ်စက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အန္ဓတ္တမံ၊ အလွန်မိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အန္ဓတ္တမံ၊ အလွန်မိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သောသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီပွားကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သောသူသည်။ ဓမ္မံ၊ သမထဝိပဿနာ တရားကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်။

ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သောသူသည်။ ဒုက္ကရံ၊ ပြုနှိုခဲသော အမှုကို။ သုကရံ ဝိယ၊ ပြုလွယ်သော အမှုကဲ့သို့။ ယံ (ယေန)၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ဥပရောဓေတိ၊ ချွယွင်းစေ၏။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ သော၊ ထိုအမျက်ထွက်လေ့ရှိသော သူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ကောဓေ၊ အမျက်ဒေါသသည်။ ဝိဂတေ၊ ကင်းသည် ရှိသော်။ အဂ္ဂိဒ္ဒဍ္ဎောဝ အဂ္ဂိဒဍ္ဎောဝ (ဆဋ္ဌ)၊ မီးဖြင့်လောင်သကဲ့သို့။ တပ္ပတိ၊ ပူပန်၏။

ယေန၊ အကြင် အမျက်ဒေါသဖြင့်။ မာနဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကုဇ္ဈန္တိ၊ အမျက်ထွက်ကုန်၏။ သော ကောဓော၊ ထိုအမျက်ဒေါသသည်။ ယတော၊ အကြင် အခါ၌။ ပတာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါ၌။ ပါဝတော၊ မီးသည်။ ဓုမံ ဓုမံ ဓူမံ ဓူမံ (ဆဋ္ဌ)၊ လွန်စွာသော အခိုးကို။ ပဒေဿတိ၊ ပြသကဲ့သို့။ ဒုမ္မင်္ကုနံ၊ အရှိန်အစော်မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဒေဿတိ၊ ပြ၏။

အဿ၊ ထိုအမျက်ထွက်သော သူအား။ ဟိရီ စ၊ ရှက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဩတပ္ပဉ္စ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုအမျက်ထွက်လေ့ရှိသော သူသည်။ ဝါစော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သော စကားကို။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကောဓေန၊ အမျက်ဒေါသသည်။ အဘိဘူတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူအား။ ကိဉ္စိ ကိဉ္စနံ (ဆဋ္ဌ)၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒီပံ၊ မှီခိုရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

တပနီယာနိ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ယာနိ ကမ္မာနိ၊ ပိတုဃာတက အစရှိသော ကံတို့သည်။ ဓမ္မေဟိ၊ သမထဝိပဿနာတရားတို့မှ။ အာရကာ၊ ဝေးကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပိတုဃာတက အစရှိသော ကံတို့ကို။ အာရောစယိဿာမိ၊ ကြားပေအံ့။ တံ၊ ထိုကြာလတ္တံ့သော စကားကို။ ယထာ တတံ၊ ဟုတ်မှတ်သည် အတိုင်း။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။

ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော သူသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ဟန္တိ၊ သတ်၏။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော သူသည်။ သမာတရံ၊ မိမိအမိကို။ ဟန္တိ၊ သက်၏။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော သူသည်။ ဗြာဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဟန္တိ၊ သတ်၏။ ဟန္တိ ကုဒ္ဓေါ ပုထုဇ္ဇနံ (ဆဋ္ဌ)

Ä (၄၇၂) ယာယ မာတု၊ အကြင် အမိသည်။ ပေါသော၊ သားကို။ တတော၊ မွေးမြူအပ်၏။ ယာ မာတာ၊ အကြင် အမိသည်။ ဣမံ လောကံ၊ ဤလောကကို။ အဝေက္ခတိ၊ ကြည့်ရှုစေတတ်၏။ ပါဏဒဒိံ၊ အသက်ကို ပေးတတ်သည်။ သန္တိံ၊ ဖြစ်သော။ တံပိ၊ ထိုအမိကိုလည်း။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟန္တိ၊ သတ်၏။

သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္တဟိတာ၊ မိမိအစီးအပွားကို အလိုရှိကုန်၏။ အတ္တာ ဟိ၊ မိမိကိုယ်ကိုသာလျှင်။ ပရမော၊ လွန်စွာ။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော သူသည်။ နာနာရူပေသု၊ အထူးထူးသော သဘောရှိသော အာရုံတို့၌။ မုစ္ဆိတော၊ တွေဝေမိန့်မောသည် ဖြစ်၍။ ပုထု၊ အထူးထူး အပြားပြားအားဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဟန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။

အသိနာ၊ သန်လျက်ဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဟန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ မုစ္ဆိတာ၊ တွေဝေမိန့်မောကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ ရဇ္ဇုယာ၊ ကြိုးဖြင့်။ ဗဇ္ဈ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ မိယျန္တိ၊ သေကုန်၏။ ပဗ္ဗတာယပိ ပဗ္ဗတာမပိ (ဆဋ္ဌ)၊ တောင်၌လည်းကောင်း။ ကန္ဒရေ အပိ၊ ချောက်၌လည်းကောင်း။ (ပတိတွာ၊ ချ၍။ မိယျန္တိ၊ သေကုန်၏။)

ကောဓဇာတော၊ ဖြစ်သော ဒေါသရှိသော။ ပရာဘဝေါ၊ ပျက်စီးကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသရှိသော သူသည်။ ဘူနဟစ္စာနိ၊ စီးပွားချမ်သာကို ဖျက်ဆီးခြင်း ရှိကုန်သော။ အတ္တာမရဏိယာနိ၊ မိမိကိုယ်ကို သေစေတတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ စ၊ အမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောန္တော၊ ပြုသည် ဖြစ်၍။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။

ယော ဒေါသော၊ အကြင် ဒေါသသည်။ ဂုဟာသယော၊ ကိုယ်တည်းဟူသော လိုဏ်ဂူ၌ ကိန်းအောင်းတတ်၏။ မစ္စုပါသော၊ သေမင်း၏ ကြော့ကွင်းသဖွယ် ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤဒေါသသည်။ ကောဓရူပေန၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော ဖြင့်။ သတ္တသန္တာနေ၊ သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂုဟာသယံ၊ ကိုယ်တည်းဟူသော လိုဏ်ဂူ၌ ကိန်းအောင်းတတ်သော။ မစ္စုပါသံ၊ သေမင်း၏ကြော့ကွင်း သဖွယ်ဖြစ်သော။ ကောဓရူပံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း သဘောရှိသော။ တံ၊ ထိုဒေါသကို။ ဒမေန၊ ကိလေသာကို ပယ်စွန့်တတ်သော အဆုံးအမဖြင့်။ သမုစ္ဆိန္ဒေ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ရာ၏။ ကတံ သမုစ္ဆိန္ဒေ၊ အဘယ်တရားဖြင့် အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ရာသနည်း။ ပညာဝီရိယေန စ၊ ဝိပဿနာပညာ ထိုဝိပဿနာပညာနှင့် ယှဉ်သော ကိုယ်စိတ်၌ ဝိရိယဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ မဂ်တည်းဟူသော သမ္မာဒိဋ္ဌိဖြင့်လည်းကောင်း။ သမုစ္ဆိန္ဒေ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ရာ၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဧတံ အကုသလံ၊ ထိုအကုသိုလ်ကို။ သမုစ္ဆိန္ဒန္တိယတာ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဒုမ္မင်္ကုယံ၊ နှလုံးမသာယာသည်၏ အဖြစ်သည်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဓမ္မေ၊ သမထဝိပဿနာတရားတို့ကို။ သိက္ခေထ၊ ဖြည်ကျင့် ကုန်ရာ၏။ ဝီတကောဓာ၊ ကင်းသော အမျက်ထွက်ခြင်း ရှိကုန်သော။ အနာယာသာ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိကုန်သော။ ဝီတလောဘာ၊ ကင်းသော လောဘ ရှိကုန်သော။ အနိဿုကာ၊ ငြုစူခြင်း မရှိကုန်သော။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂရုတ်တို့သည်။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ ပဟန္တာန၊ ပယ်ဖျက်၍။ အနာသ ဝါ၊ အာသာဝေါတရား မရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗိံသု၊ ကိလေသာငြိမ်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧကာဒသမသုတ်ပြီး၏။

ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အဗျာကတဝဂ္ဂေါ၊ အဗျာကတဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုအဗျာကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်သည်ကား။ အဗျကတော၊ တစ်ခုသော အဖို့ရှိသည်၏ အဖြစ်စသည်ဖြင့် မဆိုအပ်သော ခန္ဓာငါးပါး တို့၌ ယုံမှားခြင်း မရှိကြောင်း ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိကိုပယ်ခြင်းထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် တကွ ဖြစ်သော တဏှာကို ပယ်ခြင်းစသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပုရိသဂတိ၊ ယောကျ်ားဟု ဆိုအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်ဖြစ်ခြင်း ခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ တိဿ၊ တိဿမည်သော ဗြဟ္မာ၏။ ဥဘတော၊ ဘာဂဝိမုတ္တစသော ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့ကို ဟောရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သီဟ၊ သီဟအမည်ရှိသော စစ်သူကြီးအား ဒါန အကျိုးခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတလည်းကောင်း။ အရက္ခိယံ၊ ငါးခုမြောက်သော မြတ်စွာဘုရား၏ မစောင့်ရှောက်သော တရားလေးပါး မကဲ့ရဲ့အပ်သော တရားသုံးပါးကိုဟောရာ ဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကိမိလံ၊ ကိမိလရဟန်းအား သာသနာတော်တည်ခြင်း၏ အကြောင်းခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍နေခြင်း၏ အကြောင်းသူတော်ကောင်းတရား ခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မိဒ္ဓံ၊ ရှင်မောဂ္ဂလာန်အား ငိုက်မည်ခြင်း၏ ပျောက်ခြင်း၏ အကြောင်းခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ မေတ္တာ၊ ခုနစ်နှစ်ပတ်လုံး ပွားစေအပ်သော မေတ္တာဈာန်၏ အကျိုးစသည်ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဘရိယာ၊ မယားအပြားခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်သော မိန်းမယောကျ်ားအား လာရောက်သော အပြစ်ခုနစ်ပါးတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတာနိ သုတ္တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တသုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည် သာလျှင်တည်း။

၇၊ မဟာဝဂ္ဂ

၁၊ ဟိရီဩတ္တပ္ပသုတ္တ

၆၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိရောတ္တပ္ပေ၊ ဟိရောတ္တပ္ပတရားသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဟိရောတ္တပ္ပဝိပန္နဿ၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပတရား ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ ဣန္ဒြေိယသံဝရ သီလသည်။ ဟတုပနိသော ဟတူပနိသော (ဆဋ္ဌ)၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရေ၊ ဣန္ဒြေယသံဝရသီလသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဣန္ဒြိယသံဝရဝိပ္ပန္နဿ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလ ချို့တဲသော ရဟန်းအား။ Ä (၄၇၃) သီလံ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ ဟတုပနိသံ၊ ပျက်စီးသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သီလဝိပ္ပန္နဿ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလ ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာဓိသည်။ ဟတုပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိဝိပ္ပန္နဿ၊ သမ္မာသမာဓိ ချို့တဲသော ရဟန်းအား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဟတုပနိသံ၊ ပျက်စီးသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတ ဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှတ်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာ ဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနဝိပန္နဿ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ် ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ နိဗ္ဗိဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ ဟတုပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂဝိပန္နဿ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဟတုပနိသံ၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါပလာသဝိပန္နော၊ အခက်အရွက်ချို့တဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ၊ ထိုအခက်အရွက် ချို့တဲသောသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ မရောက်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဟိရောတ္တပ္ပေ၊ အရှက်အကြောက်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဟိရောတ္တပ္ပဝိန္နဿ၊ အရှက်အကြောက် ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ ဣန္ဒြိယသံဝရ၊ ဣန္ဒြယသံဝရသီလသည်။ ဟတုပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရေ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရ သီလသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဣန္ဒြိယသံဝရဝိပန္နဿ၊ ဣန္ဒြယသံဝရသီလ ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ သီလံ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရ သီလသည်။ ဟတုပနိသံ၊ ပျက်စီးသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရ သီလသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သီလဝိပန္နဿ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလ ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ ဟတုပနိသော၊ ပျက်စီးသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိဝိပန္နဿ၊ သမ္မာသမာဓိ ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ ဟတုနိပသံ၊ ပျက်စီးသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနေ၊ မဖောက်ပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနဝိပန္နဿ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ် ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့တတ်သော ဗလဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ ဟတုပနိသော၊ ပျက်စိးသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂေ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့တတ်သော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂဝိပန္နဿ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌တပ်ခြင်း ကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ် ချို့တဲ့သော ရဟန်းအား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်အမြင်သည်။ ဟတုပနိသံ၊ ပျက်စီးသော အကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိရောတပ္ပေ၊ အရှက်အကြောက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဟိရောတ္တပ္ပသမ္ပန္နဿ၊ အရှက်အကြောက်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ ဣန္ဒြိယသံဝရ သီလသည်။ ဥပသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒြိယသံဝရေ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယသံဝရသမ္ပန္နဿ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ သီလံ၊ ပါဋိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ သမ္မာသမ္မာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာသမာဓိမှီ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သမ္မာသမာဓိသမ္ပန္နဿ၊ သမ္မာသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနံ၊ မဖောက်ပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿာနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘူတဉာဏ ဒဿနေ၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သောတရုဏဝိပဿနာဉာဏ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ယထာဘူတဉာဏဒဿနသမ္ပန္နဿ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ သိမြင်တတ်သော တရုဏဝိပဿနာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝ ဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော အကြောင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂေါ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝ ဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ နိဗ္ဗဒါဝိရာဂသမ္ပန္နဿ၊ ဝဋ်တရားတို့၌ငြီးငွေ့ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ဗလဝ ဝိပဿနာဉာဏ် ဝဋ်တရားတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာ ဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအကြောင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သာခါလာသသမ္ပန္နော၊ အခက်အရွက်နှစ်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပပဋိကာပိ၊ အပွေးသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ တစောပိ၊ အခွံသည်လည်း။ ဖေဂ္ဂုပိ၊ အကာသည်လည်း။ သာရောပိ၊ အနှစ်သည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဟိရောတ္တပ္ပေ၊ အရှက်အကြောက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဟိရောတ္တပ္ပသမ္မန္နဿ၊ အရှက်အကြောက်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား။ ဣန္ဒြိယသံဝရော၊ ဣန္ဒြိယသံဝရ သီလသည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နော၊ အကြောင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်သည်။ ဥပနိသသမ္ပန္နံ၊ အကြောင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌသုတ်ပြီး၏။

၂၊ သတ္တသူရိယသုတ္တ

၆၆။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအနိစ္စသင်္ခါရသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အမ္ဗပါလိဝနေ၊ အမ္ဗပါလိအမည်ရှိသောပြည့်တန်ဆာမ ဥယျာဉ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဒ္ဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

Ä (၄၇၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါတရားတို့သည်။ အဓု ဝါ၊ အမြဲတည်ခြင်း မရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမက သင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနဿာသိကာ၊ သာယာအပ်သော သဘော မရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ (ဣမေသု) သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ ဤအလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရ တရားတို့၌။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ နိဗ္ဗန္ဒိတုံ၊ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဝိရဇ္ဇိတုံ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိနေရု၊ သိနေရုအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတရာဇာ၊ တောင်မင်းသည်။ ဝိတ္တာရေန၊ အနံအားဖြင့်။ စတုရာသီတိ၊ ယောဇနသဟဿာနိ၊ ယူဇနာရှစ်သောင်းလေးတောင်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာမုဒ္ဒရာ၌။ စတုရာသီတိယောဇနသဟဿာနိ၊ ယူဇနာရှစ်သောင်းလေးထောင် တိုင်တိုင်။ အဇ္ဈောဂါဠှော၊ နစ်၏။ စတုရာသီတိ ယောဇနသဟဿာနိ၊ ယူဇနာရှစ်သောင်းလေးတောင်တို့ တိုင်တိုင်။ မဟာမုဒ္ဒါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာမှ။ အစ္စုဂ္ဂတော၊ အထက်သို့ ပေါ်တက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ကရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်သော အခါ၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပသာသတာနိ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဗဟူနိ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဒေဝေါ၊ မိုဃ်းသည်။ န ဝဿတိ၊ မရွာ။ သော မယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ အဝဿန္တေ၊ မရွာသည်ရှိသော်။ ယေကေစိ ယေစိပေ (ဆဋ္ဌ)၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ဗီဇဂါမဘူတဂါမာ၊ အမြစ်မျိုးစေ့ အသီးအမျိုးစေ့ အပေါင်းစိပ်ရှင်သော မြက်သစ်ပင်အပေါင်းတို့သည်။ ဩသဓိတိဏဝနပ္ပတိယော၊ သစ်ပင်အပ၌ အနှစ်ရှိသော ထန်းအုန်းအစရှိသော မြက်မျိုးတောစိုးသစ်ပင်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသစ်ပင်အပ၌ အနှစ်ရှိသော ထန်းအုန်းအစရှိသော မြက်မျိုးတောစိုးသစ်ပင်တို့သည်။ ဥဿုဿန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။ ဝိဿုဿန္တိ၊ အထူးသဖြင့်ချောက်ကုန်၏။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အဓု ဝါ၊ အမြဲမတည်ကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ကရဟဟိ၊ အကြင် တရံဆစ်သော အခါ၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှာဖြစ်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါလည်း။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယဿ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါယ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည် လည်းကောင်း။ ကုသုမ္ဘာ ကုသောဗ္ဘာ (ဆဋ္ဌ)၊ တုံးအိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည် ဖြစ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမြစ်ငယ်ထုံးအိုင်တို့သည်။ ဥဿုဿန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။ ဝိဿုဿန္တိ၊ အထူးဖြင့်ချောက်ကုန်၏။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရာတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်သော အခါ၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြားသည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယဿ၊ သုံးခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ မဟာနဒိယော၊ မြစ်ကြီးတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣဒံ (ဣမာ မဟာနဒိယော)၊ ဤမြစ်ကြီးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်သည် တို့နည်း။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်လည်းကောင်း။ သရဘူ၊ သရဘူမြစ်လည်းကောင်း။ မဟိယော၊ မဟီမြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာ၊ ထိုမြစ်ကြီးတို့သည်။ ဥဿုဿန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။ ဝိဿုဿန္တိ၊ အထူးသဖြင့် ချောက်ကုန်၏။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ မမြဲကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွန်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ကရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုတ္ထဿ၊ လေးခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ယေ တေ မဟာသရာ၊ အကြင် အိုင်ကြီးတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ယတော၊ အကြင် အိုင်ကြီးမှ။ ဣမာ မဟာနိဒိယော၊ ဤမြစ်ကြီးတို့သည်။ ပဝတ္တန္တိ၊ စီးကုန်၏။ ဣဒံ (ဣမေ မဟာသရာ၊ ဤအိုင်ကြီးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်သည် တို့နည်း။ အနောတတ္တာ၊ အနောတတ္တ အိုင်မှလည်းကောင်း။ သီဟပပါတာ၊ သီဟပဝါတအိုင်မှလည်းကောင်း။ ရထကာရာ၊ ရထကာရအိုင်မှလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍာ၊ ကဏ္ဏမုဏ္ဍာအိုင်မှလည်းကောင်း။ ကုဏာလာ၊ ကုဏာလအိုင်မှလည်းကောင်း။ ဆဒ္ဒန္တာ၊ ဆဒ္ဒန္တအိုင်မှလည်းကောင်း။ မန္ဒာကိနိယာ၊ မန္ဒာကိနိအိုင်မှလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည် တို့တည်း။ တာ၊ ထိုအိုင်ကြီးတို့သည်။ ဥဿုဿန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။ ဝိဿုဿန္တိ၊ အထူးသဖြင့်ချောက်ကုန်၏။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ကရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်သော အခါ၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စမဿ၊ ငါးခုမြောက်သော။ Ä (၄၇၅) သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြင်ခြင်းကြောင့်။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ယောဇနာသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာတရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မယာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ တိယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာသုံးရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ စတုယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာလေးရာရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ပဉ္စယောဇနာသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာငါးရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဆယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာခြောက်ရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ သတ္တယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာခုနစ်ရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဩဂစ္ဆန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒေရာ၌။ သတ္တတာလမ္ပိ၊ ထန်းခုနစ်ဆင့် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ သတ္တတာလမ္ပိ၊ ထန်းခုနစ်ဆင့် အတိုင်းအရှည်တို့သည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဆတာလမ္ပိ၊ ထန်းထေးဆင့် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ပဉ္စတာလမ္ပိ၊ ထန်းငါးဆင့်အတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ စတုတာလမ္ပိ၊ ထန်းလေးဆင့်အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ တိတာလမ္ပိ၊ ထန်းသုံးဆင့်အတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဒွိတာလမ္ပိ၊ ထန်းနှစ်ဆင့် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ တာလမတ္တမ္ပိ၊ ထန်းအဆင့် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ သတ္တပေါရိသမ္ပိ၊ ခုနစ်သူအတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဆပေါရိသမ္ပိ၊ ခြောက်သူအတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ပဉ္စပေါရိသမ္ပိ၊ ငါးသူ အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ စတုပေါရိသမ္ပိ၊ လေးသူအတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ တိပေါရိသမ္ပိ၊ သုံးသူအတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဒွိပေါရိသမ္ပိ၊ နှစ်သူအတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ အဍ္ဎပေါရိသမ္ပိ၊ တသူခွဲ အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ကဋိမတ္တံပိ၊ ခါးအတိုင်း အရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဇဏ္ဏုကာမတ္တံပိ၊ ပဆစ်ဒူးအတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဂေါပ္ဖကမတ္တမ္ပိ၊ ဖမျက် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျာထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သရဒသသမယေ၊ တဆောင်မုန်းလအခါ၌။ ထုလ္လဖုသိတကေ၊ ကြီးစွာသော မိုဃ်းရည် မိုဃ်းပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည် ရှိသော်။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဂေါပ္ဖကပဒေသေသု ဂေါပဒေသု (ဆဋ္ဌ)၊ ဖမျက်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော အရပ်တို့၌။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဂေါပ္ဖကမတ္တာနိ၊ ဖမျက်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဥဒကာနိ၊ ရေတို့သည်။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စမဿ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ အင်္ဂုလိမတ္တံပိ အင်္ဂုလိပဗ္ဗမတ္တမ္ပိ (ဆဋ္ဌ)၊ လက်တဆစ် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ န ဟောတိ၊ ရှိသည် မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွန်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံတခါ၌။ ယံ ကရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဋ္ဌဿ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ အယံ စ မဟာပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်လည်းကောင်း။ သိနေရု၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ အယံ စ ပဗ္ဗတရာဇာ၊ ဤတောင်မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓူမာယန္တိ၊ အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ သံဓူမာယန္တိ၊ ပြင်းစွာ အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ သမ္ပဓူမာယန္တိ၊ ထိုထက်အလွန်ပြင်းစွာ အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာလောပိတော အလေပိတော (ဆဋ္ဌ)၊ မီးတိုက်အပ်သော။ ကုမ္ဘကာရပါကော၊ အိုးထိန်းသည်တို့၏ အိုးဖုတ်ရာဖြစ်သော အိုးဖိုသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓူမေတိ သေယျထာပိ၊ အခိုးလွှတ်သကဲ့သို့။ သံဓူမေတိ သေယျထာပိ၊ ပြင်းစွာ အခိုးလွှတ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဆဋ္ဌဿ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ အယဉ္စမဟာပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်လည်းကောင်း။ သိနေရု၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ အယဉ္စပဗ္ဗတရာဇာ၊ ဤတောင်မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓူမာယန္တိ၊ အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ သံဓူမာယန္တိ၊ ပြင်းစွာ အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ သံပဓူမာယန္တိ၊ ထိုထက်အလွန် အခိုးလွှတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ပ။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝံ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကဒါစိ၊ အကြင် တရံအခါ၌။ ယံ ကရဟစိ၊ အကြင် တရံတဆစ်သော အခါ၌။ ဒီဃဿ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓုနော၊ ကာလ၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သူရိယော၊ နေသည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော မသယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တမဿ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ပါတုဘာဝါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ အယဉ္စမဟာပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်လည်းကောင်း။ သိနေရု၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ အယဉ္စပဗ္ဗတရာဇာ၊ ဤတောင်မင်းသည်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တန္တိ အာဒိပ္ပန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ ရဲရဲညိကုန်၏။ ပဇ္ဇလန္တိ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ ဧကဇာလာ၊ တခဲနက်သော မီးလျှံရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော သမယော၊ ထိုအခါသည်။ ဟောတိ ခေါ၊ ဖြစ်သည် သာလျှင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ Ä (၄၇၆) ဈာယမာနာနံ၊ လောင်ကုန်သော။ ဒယှမာနာနံ၊ ပူကုန်သော။ ဣမိဿာ စ မဟာပထဝိယာ၊ ဤမြေကြီး၏လည်းကောင်း။ သိနေရုဿ၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ ဣမဿ စ ပဗ္ဗတရာဇဿ၊ ဤတောင်မင်း၏လည်းကောင်း။ ဝါတေန၊ လေသည်။ ခိတ္တာ၊ ပစ်လွှတ်အပ်သော။ အစ္စိ၊ မီလျှံသည်။ ယာဝ ဗြဟ္မလောကာပိ၊ ဗြဟ္မာပြည်တိုင်အောင်လည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ တက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဈာယမာနဿ၊ လောင်သော။ ဒယှမာနဿ၊ ပူသော။ ဝိနဿမာနဿ၊ ပျက်စီသော။ မဟတာ၊ ကြီးစွာသော။ တေဇောခန္ဓေန၊ မီးအစုသည်။ အဘိဘူတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ သိနေရုဿ၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတရာဇဿ၊ တောင်မင်း၏။ ယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာတစ်ရာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ အထွတ်တို့၏။ ပလုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်ပြိုကုန်၏။ တိယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာသုံးရာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကူဋာတိ၊ အထွတ်တို့သည်။ ပလုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်ပြိုကုန်၏။ စတုယောဇနသတိကာနိပိ၊ ယူဇနာလေးရာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ အထွတ်တို့သည်။ ပလုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်ပြိုကုန်၏။ ပဉ္စယောဇနသတိကာနိ၊ ယူဇနာငါးရာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ အထွတ်တို့သည်။ ပလုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်ပြိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဈာယမာနာနံ၊ လောင်ကုန်သော။ ဒယှမာနာနံ၊ ပူကုန်သော။ ဣမိဿ စ မဟာပထဝိယာ၊ ဤမြေကြီး၏လည်းကောင်း။ သိနေရုဿ၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ ဣမဿ စ ပဗ္ဗတရာဇဿ၊ ဤတောင်မင်း၏လည်းကောင်း။ ဆာရိကာ၊ ပြာသည်။ နေဝ ပညာယတိ၊ မထင်။ မံသီ မသိ (ဆဋ္ဌ)၊ မီးသွေးသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာသည်သည်ကား။ ဈာယမာနဿ ဝါ၊ လောင်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဒယှမာနဿ ဝါ၊ ပူလောင်သည်လည်းဖြစ်သော။ သပ္ပိဿ ဝါ၊ ထောပတ်၏လည်းကောင်း။ တေလဿ ဝါ၊ ဆီး၏လည်းကေင်း။ ဆာရိကာ၊ ပြာသည်။ နေဝ ပညာယတိ သေယျထာပိ၊ မထင်သကဲ့သို့။ မံသီ၊ မီးသွေးသည်။ နပညာယတိ သေယျထာပိ၊ မထင်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဈာယမာနာနံ၊ လောင်ကုန်သော။ ဒယှမာနာနံ၊ ပူကုန်သော။ ဣမိဿာ စ မဟာပထဝိယာ၊ ဤမြေကြီး၏လည်းကောင်း။ သိနေရုဿ၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ ဣမဿ စ ပဗ္ဗတရာဇဿ၊ ဤတောင်မင်း၏လည်းကောင်း။ ဆာရိတာ၊ ပြာသည်။ နေဝ ပညာယတိ၊ မထင်။ မံသီ၊ မီးသွေးသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါတို့သည်။ အဓု ဝါ၊ အမြဲတည်ခြင်း မရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမက သင်္ခါရတို့သည်။ အဓု ဝါ၊ အမြဲတည်ခြင်း မရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရာ၊ တေဘူမကသင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနဿာသိကာ၊ သာယာအပ်သော သဘောမရှိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ (ဣမေသု) သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ ဤအလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရတို့၌။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ နိဗ္ဗိန္ဒိတုံ၊ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဝိရဇ္ဇိတုံ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဝိမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံဧဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုမြေကြီးမြင့်မိုရ်တောင်စသည်တို့၏ ပျက်စီးရာ၌။ ဒိဋ္ဌပဒေဟိ၊ မြင်အပ်သော နိဗ္ဗာန်ရှိသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ “အယဉ္စပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်လည်းကောင်း။ သိနေရု၊ သိနေရု အမည်ရှိသော။ အယဉ္စပဗ္ဗတရာဇာ၊ ဤတောင်မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒယှိဿန္တိ၊ လောင်ကုန်လတ္တံ့။ ဝိနဿိဿန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်လတ္တံ့။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မန္တာ၊ တိုင်ပင်ပြောဆိုစွမ်းနိုင်အံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ သန္ဓတာ သဒ္ဓါတာ (ဆဋ္ဌ)၊ ယုံကြည်စေအံ့နည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သောဖူးသည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ တိတ္ထကရော၊ အယူတည်းဟူသော ဆိတ်ကိုပြုတတ်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော။ သုနေတ္တော နာမ၊ သုနတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ အနေကာနိ၊ များစွာ ကုန်သော။ သာဝကသတာနိ၊ အရာသော တပည့်သားတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုနေတ္တော၊ သုနတ္တေအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဗြဟ္မာလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယေသာဝကာ၊ အကြင် တပည့်တို့သည်။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တ အမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာသည်။ ဗြဟ္မလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌ တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသည် ရှိသော်။ သဗ္ဗေန (သဗ္ဗံ)၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ အာဇာနိံသု၊ သိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဗြဟ္မလောကံ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင် တပည့်တို့သည်။ သဗ္ဗေန (သဗ္ဗံ)၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ အာဇာနိံသု၊ သိကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနံ၊ ပရိနိမ္မိတဝသဝတ္တီဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ နိမ္မာနရတီနံ၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ တုသိတာနံ၊ ကုသိတာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ ယာမာနံ၊ ယာမာဘုံဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သူသည်။ စာတုမဟာရာဇိကာနံ၊ စတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားမျိုးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူကြွယ်မျိုးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။

Ä (၄၇၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္တုနော၊ ဆရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့နှင့်။ သမသမသတိယော၊ တူသောအားဖြင့် တူမျှသော ဂတိရှိသည်။ ဘဝေယျ၊ ရာဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤတပည့်တို့နှင့် တူမျှသော ဂတိရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤတပည့်တို့နှင့် တူမျှသော ဂတိသည်၏ အဖြစ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်ချေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်မြတ်သော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်သို့။ ဘာဝေယျံ၊ ပွားစေရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနေတ္တော၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ဈာန်စိတ်ကို။ ဘာဝေတိ ဘာဝေသိ (ဆဋ္ဌ)၊ ပွားစေ၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ပတ်လုံး။ ဣမံလောက၊ ဤလူဘုံသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န အာဂမာသိ၊ မလာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကေ၊ ဩကာသဘော ကသည်။ သံဝဋ္ဋမာနေ၊ ပျက်သည် ရှိသော်။ အာဘဿရူပဂေါ၊ အာဘဿရဘုံသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကေ၊ ဩကာသလောကသည်။ ဝိဝဋ္ဋမာနေ၊ တည်သည် ရှိသော်။ သုညံ၊ ဆိတ်သော။ ဗြဟ္မဝိမာနံ၊ ဗြဟ္မာဘုံသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ တတြ၊ ထိုဗြဟ္မာဘုံ၌။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သောဗြဟ္မာဟု ဆိုအပ်သော။ အဘိဘူ၊ သူတပါးတို့ကို နှိပ်နင်းလွှမ်းမိုးနိုင်သော။ အနဘိဘူတော၊ သူတပါးတို့သည် မနှိပ်စက်နိုင်သော။ အညဒတ္ထုဒသော၊ စင်စစ်မြင်နိုင်သော။ ဝသဝတ္တီ၊ ဝသဝတ္တီ အမည်ရှိသာ။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြာရတနာကိုလည်စေတတ်သော။ ဓမ္မိကော၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မရာဇာ၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထတရားဖြင့် မင်းဖြစ်သော။ စာတုရန္တော၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်းအပိုင်းအခြားရှိသော မြေ၌ အစိုးရသော။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေရှိသော။ ဇနပဒတ္ထာဝရိယပ္ပတ္တော၊ ဇနပုဒ်၏ မြဲမြံသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ရာဖြစ်သော။ သတ္တရတနသမန္နာဂတော၊ ရတနာခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနေကသတက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်များစွာ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿရညော၊ ထိုမင်းအား။ သူရာ၊ ရဲရင့်ကုန်သော။ ဝီရင်္ဂရူပါ၊ လုံ့လရှိသော သူတို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝိရိယသဘော ရှိကုန်သော။ ပရသေနပ္ပမဒ္ဒနသမတ္တာ၊ သူတပါးတို့၏ စစ်သည်ကို နှိပ်နင်းခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ပရောသဟဿံ၊ တစ်ထောင် အလွန်ရှိကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတော်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သာဂရပရိယန္တံ၊ စကြာဝဠာတောင်ကို အပိုင်းအခြားပြု၍ တည်သော သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤမြေကြီးကို။ အဒဏ္ဍေန၊ လက်နက်ဒဏ် ဥစ္စာဒဏ် မရှိသဖြင့်။ အသတ္ထေန၊ ဓားလှံစသော လက်နက်မရှိသဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ သတ္တဝါကို မသတ်အပ်ဟု အစရှိသော တရားဖြင့်သာလျှင်။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်မြင်၍။ အဇ္ဈာဝသိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုနေတ္တော၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သော ဟိ နာမ သတ္ထာ၊ ထိုဆရာသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဃာယုကော၊ ရှည်သော အသက်ရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိရဋ္ဌိတိကော၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဇရာယ၊ အိုးခြင်းမှလည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှလည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဒေါမနေဿဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း။ အပရိဝိမုတ္တော၊ မလွတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်ရဲအပေါင်းမှ။ အပရိဝိမုတ္တော အပရိမုတ္တော (ဆဋ္ဌ)၊ မလွတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

တံ၊ ထိုခပ်သိမ်းသော ဝဋ်ဆင်းရဲအပေါင်းမှ မလွတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်နည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိဝိမုတ္တော၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိဝိမုတ္တော၊ မလွတ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ သီလဿ၊ သီလကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိဝိမုတ္တော၊ မလွတ်။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ သမာဓိဿ၊ သမာဓိကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိဝိမုတ္တော၊ မလွတ်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ပညာယ၊ မဂ်ပညာကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိမုတ္တော၊ မလွတ်။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိယာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကို။ အနနုဗောဓာ၊ လျော်စွာ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးတွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခသ္မာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ အပရိမုတ္တေ၊ မလွတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ တယီဒံ (တံဣဒံ) သီလံ၊ ထိုသီလကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ လျောက်ပတ်စွာ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ အရိယော၊ မြတ်သော။ သမာဓိ၊ သမာဓိကို။ အနုဗောဓော၊ လျောက်ပတ်စွာ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ အရိယော၊ မြတ်သော။ ပညာ၊ မဂ်ပညာကို။ အနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ အရိယာ၊ မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ် ပညာကို။ အနုဗောဓာ၊ လျောက်ပတ်စွာ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ ဘဝတဏှာ ဘဝနေတ္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ ဘဝ၌တပ်တတ်သော တဏှာကို။ ဥစ္ဆိန္နာ၊ ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဘဝတဏှာ၊ ဘဝ၌တပ်တတ်သော တဏှာသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ သုဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အထာပရံ၊ ထိုမှနောက်၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

''ယသဿိနော ယသဿိနာ (ဆဋ္ဌ)၊ များသော အခြံအရံရှိတော်မူသော။ ဂေါတမဿ ဂေါတမေန (ဆဋ္ဌ)၊ ဂေါတမမည်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိကုန်သော။ သီလ သမာဓိ ပညာ စ၊ သီလသမာဓိပညာတို့လည်းကောင်း။ ဝိမုတ္တိ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ပညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ အနုဗုဒ္ဓါ၊ လျောက်ပတ်စွာ သိအပ်ကုန်ပြီ။

ဣတိ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိညာယ၊ ထူးသော အဘိညာဉ်ဖြင့် သိ၍။ ဘိက္ခုနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အက္ခာသိ၊ ဟောကြားတော်မူပြီ။ စက္ခုမာ၊ ငါးပါးသော စက္ခုရှိကုန်သော။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကြပြုတော်မူတတ်သော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ နဂရောပမသုတ္တ

၆၇။ Ä (၄၇၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ နဂရပရိက္ခာရေဟိ၊ မြို့၏ အခြံအရံတို့ဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ သုပရိက္ခတံ (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာဟာရာနဉ္စ၊ အာဟာရတို့ကိုလည်း။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရညော၊ မင်း၏။ မစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဣဒံ နဂရံ၊ ဤမြို့သည်။ ဗာဟိရေဟိ၊ အပ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပစ္စတ္ထိကေဟိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို အလိုရှိကုန်သော။ ပစ္စာမိတ္တေဟိ၊ ရန်သူအပေါင်းတို့သည်။ အကရဏီယံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးအောင် မပြုနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ နဂရပရိက္ခာရေဟိ၊ မြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဧသိကာ၊ တုရိုဏ်တိုင်သည်။ ဂမ္ဘီရနေမိ ဂမ္ဘီရနေမာ (ဆဋ္ဌ)၊ နက်သောတွင်းရှိသည်။ သုနိခါတာ၊ ကောင်းစွာ မြေ၌စိုက်မြှုတ်အပ်သည်။ အစလာ၊ စဉ်ငယ်တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသည်။ အသံပဝေဓီ၊ ပြင်းစွာ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂနံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဝိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ နဂရပရိက္ခာရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ပရိက္ခာ၊ ကျုံးသည်။ ဂမ္ဘိရာ စေဝ၊ နက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတာ စ၊ ပြန့်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်းငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ နဂရပရိက္ခာရန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အနုပရိယာယပထော၊ မြို့တံတိုင်း၏ အတွင်း၌ ထက်ဝန်းကျင်မှ လှည့်လည်၍ သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီးသည်။ ဥစ္စော စေဝ၊ မြင့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတ္ထတော စ၊ ကျယ်ပြန့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံးခြုံစေခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ တတိယေန၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ ပရိက္ခာရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ သလာကံ စေဝ သလာကဉ္စေဝ (ဆဋ္ဌ)၊ မြှားခက်ရင်း အစရှိသော ပစ်လွှတ်အပ်သော လက်နက်လည်းကောင်း။ ဇေဝနိကဉ္စ၊ တဖက်သွားရှိသော ဓားအစရှိသော ကြွင်းသော လက်နက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အာဝုဓံ၊ လက်နက်သည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံးခြုံစေခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ စတုတ္ထေန၊ လေးခုမြောက်သောသော။ ဣတိ နာနဂရပရိက္ခာရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဗလကာယော၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဣဒံ (အယံ ဗလကာယော)၊ ဤဗိုလ်ပါအပေါင်းဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဟတ္ထာရောဟာ၊ ဆင်ကိုစီးတက် စီးစေတတ်သော ဆင်ဆရာ ဆင်ဆေးသမား ဆင်ခြေစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ အဿာရောဟာ၊ မြင်းကိုစီးတတ် စီးစေတတ်သော မြင်းဆရာ မြင်းဆေး သမား မြင်းခြေစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထား၌ ယှဉ်စေတတ်သော ရထားဆရာ ရထားစီးသူရဲ ရထားနပန်းစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဓနုဂ္ဂဟာ၊ လေးကို ကိုင်စွဲစေတတ်သော လေးဆရာ လေးသမားတို့လည်းကောင်း။ စေလကာ၊ စစ်မြေ အရပ်၌ အောင်တန်ခွန်ကိုကိုင်၍ ရှေ့မှေ သွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စလကာ၊ စစ်သည် တို့ကို ရုံးစုတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍဒါယိကာ၊ သူတပါးစစ်သည် ဘောင်သို့ဝင်၍ သုဦးခေါင်းကို ထန်းသီးခိုင်ကဲ့သို့ ဖြတ်၍ ခုံလွှားပြေးသွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂါ၊ အလွန်ကျော်စော ထင်ရှားကုန်သော။ ရာဇပုတ္တာ၊ မင်းသားတို့လည်းကောင်း။ ပက္ခန္ဒိနော၊ သူတပါးစစ်သည်တို့၏ ဦးခေါင်းလက်နက်ကို ဆောင်ယူခြင်းငှာ စစ်သည် ဘောင်သို့ ပြေးဝင်နိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်။ မဟာနဂါ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးတို့ကဲ့သို့ မဆုတ်မနစ်သော သူရဲကြီးတို့လည်းကောင်း။ သုရာ၊ ချပ်ဝတ်တန်ဆာကာနှင့် တကွ သမုဒ္ဒတရာကို ကူးခြင်းငှာ စွမ်နိုင်သော စင်စစ်ရဲရင့်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စမ္မယောဓိနော၊ သားရေ သင်တိုင်းကို ဝတ်၍ သားရေချပ်ကာကို ကိုင်၍ စစ်ထိုးနိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဒါသကပုတ္တာ၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသော အိမ်ကျွန်၏ သားဖြစ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ မေ၊ ဤသည် တို့တည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံ့ခြုံစေခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပဉ္စမေန၊ ငါခုမြောက်သော။ ဣမိနာ နဂပရိက္ခာရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ သူပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အညာတာနံ၊ မသိကုန်သော သူတို့ကို။ နိဝါရေတာ၊ တားမြစ်တတ်သော။ ဉာတာနံ၊ သိတတ်ကုန်သော သူတို့ကို။ ပဝေသေတာ၊ ဝင်စေတတ်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ထက်မျက်သော ပညာရှိသော။ ဒေါဝါရိကော၊ တံခါးမှူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၄၇၉) ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သားမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဆဋ္ဌေန၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ နဂရပရိက္ခရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ပါကာရော၊ တံတိုင်းသည်။ ဥစ္စော စေဝ၊ မြင့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတ္ထတော စ၊ ကျယ်ပြန့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါသနလေ ပန သမ္ပန္နော စ၊ အလုံးစုံသော အပေါက်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အင်္ဂတေလိမ်းကျံခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းသို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ သတ္တမေန၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ နဂရပရိက္ခာရေန၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ ဣမေဟိ နဂရပရိက္ခာရေဟိ၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ နဂရ ပရိက္ခာရေဟိ၊ ဤမြို့၏ အခြံအရံတို့ဖြင့်။ သုပရိက္ခိတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)

ကမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာဟာရာနံ၊ အာဟာရတို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပနေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗဟု၊ များစွာသော။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ ဆင်စာ မြင်းစာ အစရှိသောမြက် အိမ်မိုးစရာဖြစ်သောမြက် အိမ်၏ အဆောက်အဦဖြစ်သော သစ်ချက်ပြုတ်စရာဖြစ်သော ထင်းသောက်ချိုး သုံးဆောင်ရာဖြစ်သော ရေသည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သားမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ သာလိယဝကံ၊ သလေးမုယော စပါးသည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ တိလမုဂ္ဂမာသာပရဏ္ဏံ၊ နှမ်းပဲနောက် ပဲကြီးကြွင်းသော ပဲအပေါင်းသည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဤဆေးဟူသည်။ သေယျထာ ကတမံ၊ အဘယ်နည်း။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနီ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်လည်းကောင်း။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးလည်းကောင်း။ တေလံ၊ ဆီလည်းကောင်း။ မဓု၊ ပျားလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲလည်းကောင်း။ လောဏံ၊ ဆားလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသံ အာရာဟာနံ၊ ဤအာဟာရတို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော၊ အကြင် အခါ၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ ဗာဟိရေဟိ၊ အပ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပစ္စတ္ထိကေဟိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို အလိုရှိကုန်သော။ ပစ္စာမိတ္တေဟိ၊ ရန်သူအပေါင်းတို့သည်။ အကရဏီယံ၊ အကျိုးမဲ့ ပျက်စီးအောင် မပြုနိုင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနဉ္စ၊ ဈာန်တို့ကိုလည်း။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ Ä (၄၈၀) အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ အရိယသာဝကော၊ ဤဘုရားတပည့်ကို။ မာရဿ၊ မာရ်မင်းသည်။ အကရဏီယော၊ အလိုရှိတိုင်း မပြုနိုင်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရန်မက်ရှိသော မာရ်မင်းသည်။ အကရဏီယော၊ အလိုရှိတိုင်း မပြုနိုင်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သဒ္ဓမ္မေဟိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူ မြို့သားအပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဧသိကာ၊ တုရိုဏ်တိုင်သည်။ ဂမ္ဘီရနေမိ ဂမ္ဘီရနေမာ (ဆဋ္ဌ)၊ နက်သော ထွင်းရှိသည်။ သုနိခါတာ၊ ကောင်းစွာ မြေ၌ စိုက်မြှုပ်အပ်သည်။ အစလာ၊ စဉ်းငယ်တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသည်။ သမ္ပဝေဓီ၊ ပြင်းစွာ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယာသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ သဒ္ဒဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ (ကိံ သဒ္ဒဟတိ၊ အဘယ်သို့ ယုံကြည်သနည်း။) သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။” ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာတို့မှ လွန်စွာ ဝေးတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ ပ။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါး မြတ်တရားကို အကုန်အစင်သိတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ (ဣမိနာ စ ကာရဏေန)၊ ဤသို့ ဘုန်းတော် ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဓဟတိ၊ ယုံကြည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣတိပိ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ တရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်းငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ပရိက္ခာ၊ ကျုံးသည်။ ဂမ္ဘီရာ စေဝ၊ နက်သည်လည်း။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဝိတ္ထတာ စ၊ ကျယ်ပြန့်သည်လည်း။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဟိရိမာ ဟိရီမာ (ဆဋ္ဌ)၊ ကာယဒုစရိုက်စသည်တို့ကို ရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကို။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကို။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကို။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းကို။ ဟိရိယတိ၊ ရှက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဟိရိမာ၊ ကာယဒုစရိုက်တို့ကို ရှက်ခြင်းရှိသော။ အရိယာသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇာဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ ဒုတိယေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ တရာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့မြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အနုပရိယာယပထော၊ မြို့တံတိုင်း၏ အတွင်း၌ ထက်ဝန်ကျင်မှ လှည့်လည်၍ သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီးသည်။ ဥစ္စော စေဝ၊ မြင့်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတော စ၊ ကျယ်ပြန့်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဩတ္တမ္ပီ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည် တို့ကြောင့် ထိတ်လန့်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကြောင့်။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကြောင့်။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကြောင့်။ ဩတ္တပ္ပတိ၊ ထိတ်လန့်၏။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ကို။ ဩတ္တပ္ပတိ၊ ထိပ်လန့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဩတ္တပ္ပိ၊ ကာယဒုစရိုက်စသည် တို့ကြောင့် ထိတ်လန့်ခြင်းရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ တတိယေန၊ သုံးခုခြောက်သော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်းငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ သလာကံ စေဝ၊ မြို့မြှားခက်ရင်း အစရှိသော ပစ်လွှတ်အပ်သော လက်နက်လည်းကောင်း။ ဇေဝနိကဉ္စ၊ တဖက်သွားရှိသော ဓားအစရှိသော ကြွင်းသောလက်နက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အာဝုဓံ၊ လက်နက်သည်။ သန္နိစိတံ၊ ကောင်းစွာ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များစွာ အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရှိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ Ä (၄၈၁) အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ စတုတ္ထေန၊ လေးခုမြောက်သော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဗလကာယော၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဣဒံ (အယံ ဗလကာယော)၊ ဤဗိုလ်ပါအပေါင်းဟူသည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဟတ္ထရောဟာ၊ ဆင်ကိုစီးတက် စီးစေတတ်သော ဆင်ဆရာ ဆင်ဆေးသမား ဆင့်ခြေစောင့် အစရှိသောသူရဲတို့လည်းကောင်း။ အဿရောဟာ၊ မြင်းကိုစီးတတ် စီးစေတတ်သော မြင်းဆရာ မြင်းဆေးသမား မြင်းခြေစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားယှဉ်စေတတ်သော ရထားဆရာ ရထားစီးသူရဲ ရထားပန်းစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဓနုဂ္ဂဟာ၊ လေးကိုကိုင်စွဲစေတတ်သော လေးဆရာ လေးသမားတို့လည်းကောင်း။ စေလကာ၊ စစ်မြေ အရပ်၌ အောင်တန်ခွန်ကို ကိုင်၍ရှေးမှသွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စလကာ၊ စစ်သည် တို့ကို ရုံစုတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍဒါယိကာ၊ သူတပါးစစ်သည် ဘောင်သို့ဝင်၍ သူဦးခေါင်းကို ထန်းသီးခိုင်ကဲ့သို့ ဖြတ်၍ ခုန်လွှား ပြေးသွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂါ၊ အလွန်ကျော်စော ထင်ရှားကုန်သော။ ရာဇပုတ္တာ၊ မင်းသားတို့လည်းကောင်း။ ပက္ခန္ဒိနော၊ သူတပါးစစ်သည်တို့၏ ဦးခေါင်းလက်နက်ကို ဆောင်ယူခြင်းငှာ စစ်သည်ဘောင်သို့ ပြေးဝင်နိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ မဟာနာဂါ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးတို့ကဲ့သို့ မဆုတ်မနစ်သော သူရဲကြီးတို့လည်းကောင်း။ သူရာ၊ ချပ်ဝတ်တန်ဆာကာနှင့် တကွ သမုဒ္ဒရာကို ကူးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော စင်စစ်ရဲရင့်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စမ္မယောဓိနော၊ သားရေ သင်တိုင်းကို ဝတ်၍ သားရေချပ်ကာကို ကိုင်၍ စစ်ထိုးနိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဒါသကပုတ္တာ၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသော အိပ်ကျွန်မ မြို့သူမြို့သား ဖြစ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဟတ္ထရောဟာ၊ ဆင်ကိုစီးတက် စီးစေတတ်သော ဆင်ဆရာ ဆင်ဆေးသမား ဆင့်ခြေစောင့် အစရှိသောသူရဲတို့လည်းကောင်း။ အဿရောဟာ၊ မြင်းကိုစီးတတ် စီးစေတတ်သော မြင်းဆရာ မြင်းဆေးသမား မြင်းခြေစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားယှဉ်စေတတ်သော ရထားဆရာ ရထားစီးသူရဲ ရထားပန်းစောင့် အစရှိသော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဓနုဂ္ဂဟာ၊ လေးကိုကိုင်စွဲစေတတ်သော လေးဆရာ လေးသမားတို့လည်းကောင်း။ စေလကာ၊ စစ်မြေ အရပ်၌ အောင်တန်ခွန်ကို ကိုင်၍ရှေးမှသွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စလကာ၊ စစ်သည် တို့ကို ရုံစုတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍဒါယိကာ၊ သူတပါးစစ်သည် ဘောင်သို့ဝင်၍ သူဦးခေါင်းကို ထန်းသီးခိုင်ကဲ့သို့ ဖြတ်၍ ခုန်လွှား ပြေးသွားတတ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂါ၊ အလွန်ကျော်စော ထင်ရှားကုန်သော။ ရာဇပုတ္တာ၊ မင်းသားတို့လည်းကောင်း။ ပက္ခန္ဒိနော၊ သူတပါးစစ်သည်တို့၏ ဦးခေါင်းလက်နက်ကို ဆောင်ယူခြင်းငှာ စစ်သည်ဘောင်သို့ ပြေးဝင်နိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ မဟာနာဂါ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးတို့ကဲ့သို့ မဆုတ်မနစ်သော သူရဲကြီးတို့လည်းကောင်း။ သူရာ၊ ချပ်ဝတ်တန်ဆာကာနှင့် တကွ သမုဒ္ဒရာကို ကူးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော စင်စစ်ရဲရင့်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ စမ္မယောဓိနော၊ သားရေ သင်တိုင်းကို ဝတ်၍ သားရေချပ်ကာကို ကိုင်၍ စစ်ထိုးနိုင်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ဒါသကပုတ္တာ၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသော အိပ်ကျွန်မ မြို့သူမြို့သား ဖြစ်သော သူရဲတို့လည်းကောင်း။ ပဋိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည် တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ ထာမဝါ၊ အားအစွမ်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသော အားထုတ်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အနိက္ခတ္တဓုရော၊ မချအပ်သော ဝန်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီရိယဗလကာယော၊ ဝီရိယတည်းဟူသော ဗိုလ်ပါရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနုဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သားတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အဉာတာနံ၊ မသိတတ်သော သူတို့ကို။ နိဝါရေတာ၊ တားမြစ်တတ်သော။ ဉာတာနံ၊ သိတတ်သော သူတို့ကို။ ပဝေသေတာ၊ သွင်းတတ်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဝိယတ္တော၊ လိမ်မာသော။ မေဓာဝီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသော။ ဒေါဝါရိကော၊ တံခါးမှူးသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ သတိမာ၊ သတိပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရမေန၊ မြတ်သော။ သတိနေပက္ကေ၊ သတိပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စိရကတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ပြုအပ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ စိရဘာသိတံပိ၊ ကြာမြင့်စွာ ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ သရိတာ၊ အောက်မေ့နိုင်သည်။ အနုသရိတာ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတိဒေါဝါရိကော၊ သတိတည်းဟူသောတံခါးမှူးရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေဟိ၊ ပွား၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော အကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန်၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော ကုသိုလ်တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ ဆဋ္ဌေန၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ တရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သားတို့၏။ ဂုတ္တိယာ၊ လုံခြုံစေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ပါကာရော၊ တံတိုင်းသည်။ ဥစ္စော စေဝ၊ မြင့်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတော စ၊ ကျယ်ပြန့်သည်လည်းကောင်း။ ဝါသနာလေ ပန သမ္ပန္နော စ၊ အလုံးစုံသော အပေါက်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အင်္ဂတေလိမ်းကျံခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ပည ဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒယတ္ထဂါမိနိယော၊ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို သိတတ်သော။ အရိယာယ၊ မြတ်သော။ နိဗ္ဗေဓိကာယ၊ ကိသာလေသာကို ဖောက်ခွဲနိုင်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခက္ခယဂါမိနိယာ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပညာဝါသနလေ ပန သမ္ပန္နော၊ ပညာတည်းဟူသော အလုံးစုံသော အပေါက်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသော တရားကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော တရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ သတ္တမေန၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဣမိနာ သဒ္ဓမ္မေန၊ ဤသူတော်ကောင်းတို့၏ တရားနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ သဒ္ဓမ္မေဟိ၊ ဤသူတောင်ကောင်းတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)

Ä (၄၈၂) ကတမေသံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာသီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆိလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အမ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်းဖြစ်သော မြို့သူမြို့သားတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟူ၊ များစွာသော။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ မြက်ထင်းရေသည်။ သန္နိစိတံ၊ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယာသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာ ယ၊ မတောင့်တခြင်းငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဩက္ကမနာယ၊ သက်ဝင်ခြင်းငှာ။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ ပ။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေသောမြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာ ယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ သာလိယဝကံ၊ သလေးမုယော စပါးသည်။ သန္နိစိတံ၊ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာ ယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်း အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗနဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဩက္ကမနာယ၊ သက်ဝင်ခြင်းငှာ။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏။ ဝူပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ ပ။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သားတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာ ယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟု၊ များစွာသော။ တိလမုဂ္ဂမာသာပရဏ္ဏံ၊ နှမ်းပဲနောက် ပဲကြီးကြွင်းသော ပဲအပေါင်းသည်။ သန္နိစိတံ၊ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်းငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဩက္ကမနာယ၊ သက်ဝင်ခြင်းငှာ။ ပီတိယာ၊ ပီတိ၏။ ဝိရာဂါ စ၊ ကင်းခြင်းကြောင်းလည်း။ ပ။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အဗ္ဘန္တရာနံ၊ မြို့တွင်း၌ နေကုန်သော မြို့သူမြို့သား အပေါင်းတို့၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာနေရခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗာဟိရာနံ၊ မြို့ပ၌ နေကုန်သော ရန်သူတို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ တားမြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ သန္နိစိတံ၊ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဣဒံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဤဆေးသည်။ သေယျထာ ကတမံ၊ အဘယ်နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်လည်းကောင်း။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးလည်းကောင်း။ တေလံ၊ ဆီးလည်းကောင်း။ မဓု၊ ပျားလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲလည်းကောင်း။ လောဏံ၊ ဆားလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အပရိတဿာ ယ၊ မတောင့်တခြင်း အကျိုးငှာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်း အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဩက္ကမနာယ၊ သက်ဝင်ခြင်း အကျိုးငှာ။ သုခဿ စ၊ သုခိန္ဒြေကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဒုက္ခိန္ဒြေကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးမဆွကသာလျှင်။ သောမနဿဒေါမနဿာနံ၊ သောမနဿိန္ဒြေ ဒေါမနဿိန္ဒြေတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဒုက္ခမသုခံ၊ ဆင်းရဲလည်းမဟုတ် ချမ်းသာလည်းမဟုတ်သော။ ဥပေက္ခာသတိပါသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည် ဖြစ်စေအပ်သော သတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော။ စတုတ္ထဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဈာနာနံ၊ ဤဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်းရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ယတော ခေါ ဘိက္ခဝေ အရိယသာဝကော ဣမေဟိ သတ္တဟိ သဒ္ဓမ္မေဟိ သမန္နာဂတော ဟောတိ၊ ဣမေသဉ္စ စတုန္နံ ဈာနာနံ အာဘိစေတသိကာ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ နိကာမလာဘီ ဟောတိ အကိစ္ဆလာဘီ အကသိရလာဘီ။ (ဆဋ္ဌ) Ä (၄၈၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ အရိယသာဝကော၊ ဤဘုရားတပည့်သည်။ မာရဿ၊ မာရ်မင်းသည်။ အကရဏီယော၊ အလိုရှိတိုင်းမပြုနိုင်သော ရဟန်း၍။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရန်မက်ရှိတိုင်း မပြုနိုင်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရန်မက်ရှိသော မာရ်မင်းသည်။ အကရဏီယော၊ အလိုရှိတိုင်း မပြုနိုင်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ ဓမ္မညူသုတ္တ

၆၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ လောကဿ၊ သတ္တလောကိ၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ၊ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာ မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပ။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာ မြေကောင်းသဖွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မညူ စ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ စ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကို သိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ စ၊ မိမိကိုကိုယ်သိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတ္တညူ စ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလညူ စ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကိုသိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသညူ စ၊ ပရိသတ်ကို သိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလပရော ပရညူ စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ထက်သည်၏ အဖြစ်နှုံ့သည်၏ အဖြစ်ကိုသိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မညူ စ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိဓမ္မကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂေယျံ၊ ဂေယျကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဗျာကရုဏ်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ ဝုတ္တကံ၊ ဣတိ ဝုတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဗ္ဘူတဓမ္မံ၊ သဗ္ဘုတဓမ္မံကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိဓမ္မကို။ နော စေ ဇာနာယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ သုတ္တံ၊ သုတ်ကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဂေယျံ၊ ဂေယျကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိ ငြားအံ့။ ပ။ အဗ္ဘုဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မိသငြားအံ့။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သည် ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ “ဓမ္မညူဟိ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “န ဝုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိဓမ္မကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂေယျံ၊ ဂေယျကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ပ။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မကို။ ဇာနာတိ၊ ဆို၏။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “ဓမ္မညူဟိ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူစ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

အတ္ထညူ စ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကို သိသည်လည်း။ အထံ၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ “အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ တဿ (တဿေဝ)၊ ထိုထိုပါဠိ၏ သာလျှင်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ “အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ တဿ (တဿေဝ)၊ ထိုထိုပါဠိ၏ သာလျှင်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ တဿ (တဿေဝ)၊ ထိုထိုပါဠိ၏သာလျှင်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ နော စေဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အတ္ထညူဟိ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကို သိသော ရဟန်းဟူ၍။ န ဝုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာဝိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ “အယံ၊ ဤအနက်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ တဿ တဿေဝ၊ ထိုထိုပါဠိ၏သာလျှင်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ “တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “အတ္ထညူဟိ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

အတ္တညူစ၊ မိမိကိုကိုယ် သိသည်လည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေန၊ သီလဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဘာနေန၊ ဉာဏ်၏ ထင်ခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေန၊ သီလဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဘာနေန၊ ဉာဏ်၏ ထင်ခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နော စေဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသိသည် ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ “အတ္တညူတိ၊ မိမိကိုယ်ကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “န ဝုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စခေ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ (အဟံ၊ ငါသည်။) “သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သီလေန၊ သီလဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စာဂေန၊ စွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဘာနေန၊ ဉာဏ်၏ထင်ခြင်းဖြင့်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “အတ္တညူတိ၊ မိမိကိုယ်ကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထညူ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ၊ မိမိကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

Ä (၄၈၄) မတ္တညူ စ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်လည်း။ ကဟံ၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အနာ၏ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အားလျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအတား အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟဏာယ၊ ခံခြင်း၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အနာ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အားလျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအတား အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟဏာယ၊ ခံခြင်း၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသိသည် ရှိသော်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အနာ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ သူနာတို့အား လျောက်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအထား အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟဏာယ၊ ခံခြင်း၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “မတ္တညူတိ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထညူ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ၊ မိမိကိုယ်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတ္တညူ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ကာလညူ စ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို သိသည်လည်း။ ကဟံ ကထံ (ဆဋ္ဌ)၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤအခါသည်။ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ပါဠိသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ယောဂဿ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပဋိသလ္လာဏဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤအခါသည်။ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ပါဠိသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ယောဂဿ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပဋိသလ္လာဏဿ၊ တစ်ယောက်အထည်းတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ မသိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသိသည် ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ “ကာလညူတိ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို သိသော ရဟန်းတော်၌။ “န ဝုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤအခါသည်။ ဥဒ္ဒေသဿ၊ ပါဠိသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ယောဂဿ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ အယံ၊ ဤအခါသည်။ ပဋိသလ္လာဏဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “ကာလညူတိ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကိုသိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထညူ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ၊ မိမိကိုယ်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတ္တညူ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလညူ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကို သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ပရိသညူ စ၊ ပရိသတ်ကို သိသည်လည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ဣဓ (ဆဋ္ဌ)၊ ဤသို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ခတ္တိယပရိသာ၊ မင်းပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ဗြာဟ္မဏပရိသာ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ဂဟပတိပရိသာ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ သမဏပရိသာ၊ ရဟန်းပရိသတ်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပရိသတ်သို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗံ၊ ကပ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓာတဗ္ဗံ၊ ရပ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကက္ကဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဗ္ဗံ၊ ပြောဆိုအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တုဏှီဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ခတ္တိယပရိသာ၊ မင်းပရိသတ်တည်း။ ပ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တုဏှီဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ နော စေ ဇာနေယျ၊ အကယ်မသိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မသိသည် ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ “ပရိသညူတိ၊ ပရိသတ်ကို သိသော ရဟန်းဟူ၍။ “န ဝုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ ခေါ၊ အကြင် ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ခတ္တိယပရိသာ၊ မင်းပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ဗြာဟ္မဏပရိသာ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ဂဟပတိပရိသာ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်တည်း။ အယံ၊ ဤပရိသတ်သည်။ သမဏပရိသာ၊ ရဟန်းပရိသတ်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပရိသတ်သို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗံ၊ ကပ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကာတဗ္ဗံ ကတ္တဗ္ဗံ (ဆဋ္ဌ)၊ ပြုအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘာသိတဗ္ဗံ၊ ပြောဆိုအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တုဏှီဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “ပရိသညူတိ၊ ပရိသတ်ကို သိသော ရဟန်းဟူ၍။ “ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မညူ၊ ပါဠိဓမ္မကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထညူ၊ ပါဠိဓမ္မ၏ အနက်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တညူ၊ မိမိကိုယ်ကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတ္တညူ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလညူ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အခါကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသညူ၊ ပရိသတ်ကို သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ပုဂ္ဂလပရောပရညူ စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ထက်သည်၏ အဖြစ် နုံ့သည်၏ အဖြစ်ကို သိသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဒွယေန၊ နှစ်ပါးသော အဖို့ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဝိဒိတာ၊ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဒဿနကာမော၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ န ဒဿနကောမော၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ န Ä (၄၈၅) ဒဿနကာမော၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဒဿနကာမော၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ သောတုကာမော၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ န သောတုကာမော၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဒဿနကာမာ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ န သောတုကာမော၊ နာခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုနာခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ သောတုကာမော၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုနာခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဩဟိတသောတော၊ ထောင်အပ်သော နားရှိသည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနောဟိတသောတော၊ မထောင်အပ်သော နားရှိသည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ သောတုကောမာ၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနောဟိတသောတော၊ မထောင်အပ်သော နားရှိသည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမထောင်အပ်သော နားရှိသည် ဖြစ်၍ တရားကိုနာသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနောဟိတသောတော ဩဟိတသောတော (ဆဋ္ဌ)၊ မထောင်အပ်သောနားရှိသည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမထောင်အပ်သော နားရှိသည် ဖြစ်၍ တရားကိုနာသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓာရေတိ၊ မှတ်ဆောင်နိုင်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတွာ၊ ကြားနာပြီး၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဓာရေတိ၊ မမှတ်ဆောင်နိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တာ သုဏန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ နာကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတွာ၊ ကြားနာပြီး၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဓာရေတိ၊ မမှတ်ဆောင်နိုင်။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုကြားနာပြီး၍ တရားကို မမှတ်ဆောင်နိုင်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတွာ၊ ကြားနာပြီး၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓာရေတိ၊ မှတ်ဆောင်နိုင်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုကြားနာပြီး၍ တရားကို မှတ်ဆောင်နိုင်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓာတာနံ၊ မှတ်ဆောင်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဥပပရိက္ခတိ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်နိုင်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓာတာနံ၊ မှတ်ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ န ဥပပရိက္ခတိ၊ မစုံစမ်းမဆင်ခြင်နိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သုတွာ၊ ကြားနာကုန်ပြီး၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓာရေန္တာ ဓာရေန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ မှတ်ဆောင်ကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓာတာနံ၊ မှတ်ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ န ဥပပရိက္ခတိ၊ မစုံစမ်းမဆင်ခြင်နိုင်။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမှတ်ဆောင်အပ်ကုန်ပြီးသော တရားတို့၏ အနက်ကို မစုံစမ်းမဆင်ခြင်နိုင်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓာတာနံ၊ မှတ်ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဥပပရိက္ခတိ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်နိုင်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမှတ်ဆောင်အပ်ကုန်ပြီးသော တရားတို့၏ အနက်ကို စုံစမ်းဆင်ခြင်နိုင်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအား လျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ န ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို မကျင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဓာတာနံ၊ မှတ်ဆောင်အပ်ကုန်ပြီးသော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဥပပရိက္ခန္တာ ဥပပရိက္ခန္တိ (ဆဋ္ဌ)၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်ကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ န ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို မကျင့်။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုလောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအား လျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို မကျင့်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာ (ယံယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နော၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုလောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိ ဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။

ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တဟိတာယ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ။ ပဋိပန္နော၊ အကျင့်၏။ ပရဟိတာယ၊ သူတပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွား အလို့ငှာ။ နော ပဋိပန္နော၊ မကျင့်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တဟိတာယ စ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာလည်းကောင်း။ Ä (၄၈၆) ပရဟိတာယ စ၊ သူတပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွားအလို့ငှာလည်းကောင်း။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပန္နာ၊ လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးအားလျော်သော သီလသမာဓိဝိပဿနာဟု ဆိုအပ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တဟိတာယ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ ပရဟိတာယ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ။ နော ပဋိပန္နော၊ မကျင့်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ သာလျှင် ကျင့်၍ သူတပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ မကျင့်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ယွာယံ (ယော အယံ ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တဟိတာယ စ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာလည်းကောင်း။ ပရဟိတာယ စ၊ သူတပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွား အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေန အင်္ဂေန၊ ထိုမိမိအကျိုးစီးပွား အလို့ငှာလည်းကောင်း သူတပါးတို့၏ အကျိုးစီးပွား အလို့ငှာလည်းကောင်း ကျင့်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါသံသော၊ ချီးမွမ်းထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဒွယေန၊ နှစ်ပါးသော အဖို့ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဝိဒိတာ၊ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုဂ္ဂလပရောပရညူ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ထက်သည်၏အဖြစ် နုံ့သည်၏အဖြစ်ကို သိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဧည့်သည်တို့၏ အလို့ငှာ ကောင်းစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ကောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တော)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသောမျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်ယာ မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပါရိစ္ဆတ္တကသုတ္တ

၆၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော ပါရိစ္ဆတ္တကော (ဆဋ္ဌ)၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ ဖျော့တော့သော အရွက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့၏။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ ဖျော့တော့သော အရွက်ရှိသည်။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မိသာလျှင်။ ပန္နပလာသော၊ ကြွေကျသော အရွက်ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပန္နပလာသော၊ ကြွေကျသော အရွက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့၏။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပန္နပလာသော၊ ကြွေကျသော အရွက်ရှိ၏။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဇာလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော မထင်ရှားသေးသော ကွန်ရွက်နှင့် တူသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ဇာလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော မထင်ရှားသေးသော ကွန်ရွက်နှင့် တူသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့၏။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ဇလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော မထင်ရှားသေးသော ကွန်ရွက်နှင့် တူသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိ၏။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့် မီသာလျှင်။ ခါရကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော အသီးအခြား ဝေဖန်အပ်သော ထင်ရှားသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ခါရကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော အသီးအခြား ဝေဖန်အပ်သော ထင်ရှားသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ ထိုတာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့၏။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ခါရကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော အသီးအခြား ဝေဖန်အပ်သော ထင်ရှားသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိ၏။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ကုဠုမလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော အပွင့်ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ကုဠုမလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သောအပွင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ Ä (၄၈၇) တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့၏။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ကုဠုမလဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော အပွင့်ရှိ၏။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာဖြင့်မီသာလျှင်။ ကောသကဇာတော ကောရကဇာတော (ဆဋ္ဌ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော ပွင့်ငုံတို့မှ ကွဲအာသော ပန်းမျိုးရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ကောသကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော ပွင့်ငုံတို့မှ ကွဲအာသော ပန်းမျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့သည်။ “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ (နော၊ ငါတို့သည်။) ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ကောသကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော ပွင့်ငုံတို့မှ ကွဲအာသော ပန်းမျိုးရှိ၏။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ သဗ္ဗဖာလိဖုလ္လော၊ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည် ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ သဗ္ဗဖာလိဖုလ္လော၊ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်၏။ ကောဝိဠာရဿ၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကဿ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်၏။ မူလေ၊ အရင်း၌။ ဒိဗ္ဗေ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမပ္ပိတာ၊ တကွ ဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိစာရေန္တိ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့ကို ထိုမှ ဣမှဖြစ်စေကုန်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သဗ္ဗဖာလိဖုလ္လဿ၊ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်သော။ ကောဝိဠာရဿ၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကဿ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ။ ပညာသယောဇနာနိ၊ ယူဇနာငါးဆယ်တို့ တိုင်တိုင်။ အာဘာယ၊ အရောင်ဖြင့်။ ဖုဋံ၊ နှံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုဝါတံ၊ လေအောက်သို့။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတရာ တိုင်တိုင်။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ အယံ၊ ဤယူဇနာငါးဆယ်တိုင်တိုင် အရောင်ဖြင့် နှံ့ခြင်းလေအောက်သို့ ယူဇနာတရာတိုင်တိုင် အနံ့၏နှံ့ခြင်းသည်။ ကောဝိဠာရဿ၊ ကောဝိဠရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကဿ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်၏။ အာနုဘာဝေါ၊ အာနုဘော်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းပြုခြင်း၌။ စေတေဟိ၊ စေ့ဆော်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပဏ္ဍုပလာသောဣဝ၊ ဖျော့တော့သော အရွက်ရှိသကဲ့သို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ ထိုရဟန်းပြုခြင်းငှာ စေ့ဆော်သော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ ဖျော့တော့သော အရွက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဝတ်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ပန္နပလာသော ဣဝ၊ ကြွေကျသော အရွက်ရှိသကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုရဟန်းပြုသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ပန္နပလာသော၊ ကြွေကျသော အရွက်ရှိသည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ ပ။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ဇာလကဇာတော ဣဝ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော မထင်ရှားသေးသော ကွန်ရွက်နှင့် တူသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုပဌမဈာန်သို့ ကပ်၍ နေသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဇာလကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော မထင်ရှားသော ကွန်ရွက်နှင့် တူသော ဖူးပွင့်ရွက်ရှိသည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)

Ä (၄၈၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏။ ဝူပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ ပ။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ခါရကဇာတော ဣဝ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော အသီးအခြား ဝေဖန်အပ်သော ထင်ရှားသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုဒုတိယဈာန်သို့ ကပ်၍နေသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ခါရိကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော အသီးအခြား ဝေဖန်အပ်သော ထင်ရှားသော ရွက်မျိုးပွင့်မျိုးရှိသည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ပီတိယာ စ၊ ပီတိ၏လည်း။ ဝိရာဂါ၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ ပ။ တတိယဈာနံ၊ တတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်သစ်ပင်သည်။ ကုဠုမလကဇာတော ဣဝ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော အပွင့်ရှိသကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုတတိယဈာန်သို့ ကပ်၍ နေသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ကုဠုမလကဇာတတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော ပွင့်ငုံရှိသည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ သုခဿ စ၊ သုခဝေဒနာကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဒုက္ခဝေဒနာကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်နှင့်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ ကောသကဇာတော ဣဝ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်သော ပွင့်ငုံတို့မှ ကွဲအာသော ပန်းမျိုးရှိသကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုစတုတ္ထဈာန်သို့ ကပ်၍ နေသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ကောသကဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သော ကြီးရင့်ပွင့်ငုံတို့မှ ကွဲအာသော ပန်းမျိုးရှိသည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ကောဝိဠာရော၊ ကောဝိဠာရ အမည်ရှိသော။ ပါရိဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည်။ သဗ္ဗဖာလိဖုလ္လော ဣဝ၊ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်သကဲ့သို့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကပ်၍ နေသော အခါ၌။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ သဗ္ဗဖာလိဖုလ္လော၊ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်သည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ တသ္မိံ (ဆဋ္ဌ) သမယေ၊ အကြင် အခါ၌။ ဘုမ္မာဒေဝါ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်။” ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိ၊ အတူနေတပည့်ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အသုကမှာ၊ ဤမည်ရှိသော။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ နိဂမာ ဝါ၊ နိဂုံးမှလည်းကောင်း။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေန္တိ၊ အဆင့်ကြားစေကုန်၏။ ဘုမ္မာနံ ဒေဝါနံ၊ ဘုမ္မစိုးနတို့၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ စာတုမဟာရာဇိကာ၊ စတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပ။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ယာမာ၊ ယာမာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တုသိတာ၊ တုသိတာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ နိမ္မာနရတီ၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီ၊ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ဗြဟ္မာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မနတ်တို့သည်။” ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရီ၊ အတူနေ တပည့်ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဧသော အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အသုကမှာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ နိဂမာ ဝါ၊ နိဂုံးမှလည်းကောင်း။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်မှ။ (နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။) အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည် ဖြစ်၍။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်မည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေန္တိ၊ အဆင့်ကြားစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေန ခဏေန၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍ နေသောခဏ၌။ တေန မုဟုတ္တေန၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍နေသော မုဟုတ္တ၌။ ယာဝ ဗြဟ္မလောကာ၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင်။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆတိ၊ တက်၏။ အယံ၊ ဤအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ကပ်၍နေသော ခဏ၌လူပြည်မှသည် အကနိဋ္ဌိဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင် ကျော်စောသော အသံ၏ တက်ခြင်းသည်။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အာနုဘာဝေါ၊ အာနုဘော်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ သက္ကစ္စသုတ္တ

၇၀။ Ä (၄၈၉) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းကိန်းသော။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၌။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကိန္နု ခေါ၊ အဘယ်သို့ သာလျှင်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသောသူသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္ထာရံ၊ ဆရာကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသောသူသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမာဓိံ၊ သမာဓိကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဋိသန္ဓာရံ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြုငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်းကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသောသူသည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ ကုလသံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားရာ၏။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေယျံ၊ လျှောက်ကြားရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ စေဝ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပရိသုဒ္ဓသင်္ခါတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိသော။ သုဝဏ္ဏနိက္ခတံ၊ နိက္ခသောရွှေကို။ အဓိဂစ္ဆေယျ၊ ရရာ၏။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သုဝဏ္ဏနိက္ခော၊ ဤတနိက္ခသောရွှေသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ သုဝဏ္ဏနိက္ခံ၊ ဤတနိက္ခသောရွှေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကမ္မာရာနံ၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်တို့အား။ ဒေဿယျံ၊ ပြရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သုဝဏ္ဏနိက္ခော၊ ဤတနိက္ခသော ရွှေသည်။ ရသကမ္မာရဂတော၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်တို့၏ ဖိုဝသို့ ရောက်သည် ဖြစ်၍။ ပရိသုဒ္ဓေါ စေဝ၊ စင်ကြယ်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သကဲ့သို့။ ပရိသုဒ္ဓသင်္ခါတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေယျ၊ ကြားလျှောက်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ စေဝ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ “ပရိသုဒ္ဓသင်္ခါတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ ဧတံ ဧသာ ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လဏာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထပြီးသော်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည် ရှိသော်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို့။ ပဇဟေယျ၊ စွန့်ရာသနည်း။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားရာသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ု်ပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပါသနည်း။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ Ä (၄၉၀) ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည် ရှိသော်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ ကုလသံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားရာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဋိသန္ဓာရံ၊ ဓမ္မအာမိသဖြင့် ပြုငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ် ပြုခြင်းကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ပ။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားရာ၏။” ဣတိ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပါသနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေယျံ၊ ကြားလျှောက်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ စေဝ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပရိသုဒ္ဓသုင်္ခါတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်သော။ သုဝဏ္ဏနိက္ခံ၊ တနိက္ခသောရွှေကို။ အဓိဂစ္ဆေယျ၊ ရရာ၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သုဝဏ္ဏနိက္ခော၊ ဤတနိက္ခသောရွှေသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ သုဝဏ္ဏနိက္ခံ၊ ဤတနိက္ခသောရွှေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကမ္မာရာနံ၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်တို့အား။ ဒေဿယျံ၊ ပြရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သုဝဏ္ဏနိက္ခော၊ ဤတနိက္ခသော ရွှေသည်။ ရသကမ္မာရဂတော၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်တို့၏ ဖိုဝသို့ ရောက်သည် ဖြစ်၍။ ပရိသုဒ္ဓေါ စေဝ၊ စင်ကြယ်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သကဲ့သို့။ ပရိသုဒ္ဓသင်္ခါတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သကဲ့သို့။ “ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ပရိယောဒါတာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ဖြူစင်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေယျံ၊ ကြားလျှောက်ရမူကား။ ယံ နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓါစေဝ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ပရိသုဒ္ဓသင်္ခါတတရာ စ၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓုသာဓု၊ ကောင်းစွကောင်းစွ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည် ရှိသော်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ ပယ်စွန့်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည် ရှိသော်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ ပယ်စွန့်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ ပ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမာဓိံ၊ သမာဓိကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိသန္ဓာရံ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့်ပြူငှာလောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံ ကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည် ရှိသော်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ ပဇဟေယျ၊ ပယ်စွန့်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည် ရှိသော်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ “ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၁၊ ၂)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န (ဆဋ္ဌ) ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃေပိ၊ သံဃာတော်၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၃)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သိက္ခာယပိ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ (၄)

Ä (၄၉၁) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမာဓိသ္မိံ ပိ၊ သမာဓိ၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၅)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ၌။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိတရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပမာဒေပိ၊ အပ္ပမဒတရား၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၆)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “ပဋိသန္ဓာရေ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့်ပြူငှာ လောက ဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၇)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်တ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ (၁၊ ၆)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ပဋိသန္ဓာရေ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရရဟန်းသည်။ ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ (၇)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတံဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ (၁၊ ၆)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေအစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ (၇)

Ä (၄၉၂) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓုသာဓု၊ ကောင်းစွကောင်းစွ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနာသိ၊ သိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ပ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပမာဒေပိ၊ အပ္ပမာဒတရား၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၁၊ ၆)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ “ပဋိသန္ဓာရေ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ (၇)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ပ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သံဃေ၊ သံဃာတော်၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သမာဓိသ္မိံ၊ သမာဓိ၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ (၁၊ ၆)

သော ဝတ သာရိပုတ္တ ဘိက္ခု သတ္ထရိ သဂါရဝေါ ဓမ္မေ သဂါဝေါ။ ပ။ (ဆဋ္ဌ) အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ပဋိသန္ဓာရေ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ သဂါရဝေါ (ဆဋ္ဌ) သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ (၇)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓမ္မေပိ၊ တရားတော်၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ (၁၊ ၆)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ “ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ပ။ အပ္ပမာဒေ၊ အပ္ပမာဒတရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသန္ဓာရေပိ၊ ဓမ္မအာမိသတို့ဖြင့် ပြူငှာ လောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း၌လည်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)

Ä (၄၉၃) သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပါဠိ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ ဘာဝနာသုတ္တ

၇၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနနုယုတ္တဿ၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ “အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စေယျ၊ လွတ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍မူလည်း ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာဝေါတရားတို့မှ။ နေဝ ဝိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ တံ၊ ထိုမလွတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အဘာဝိတတ္တာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိဿ၊ အဘယ်တရား၏။ အဘာဝိတတ္တာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နေဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်သနည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာနံ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ ဣန္ဒြေတို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၏။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်၏။ အဘာဝိတတ္တာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နေဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မ၏။ အဏ္ဍာနိ၊ အဥတို့သည်။ အဋ္ဌ ဝါ၊ ရှစ်လုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ ဝါ၊ ဆယ်လုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွါဒသ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည် ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ အဏ္ဍာနိ၊ ထိုအဥတို့သည်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ အမိဖြစ်သော ကြက်မသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အတောင်ကိုဖြန့်၍ အတက်၌ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ န အဿု၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်၏ အငွေ့ကိုယူစေအပ်ကုန်သည်။ န အဿု၊ မဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်၏ အနံ့ဖြင့်ထုံအပ်ကုန်သည်။ န အဿု၊ မဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ တဿာ ကုက္ကုဋိယာ၊ ထိုကြက်မအား။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုက္ကုဋပေါတကာ၊ ကြက်သူငယ်တို့သည်။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည်းဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇေယျုံ၊ ပေါက်ပါကုန်မူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မူလည်းဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ တေ ကုက္ကုဋိပေါဋကာ၊ ထိုကြက်သူငယ်တို့သည်။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည်းဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇိတုံ၊ ပေါက်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗာဝ၊ မထိုက်ကုန်သည်သာလျှင် တည်း။ တံ၊ ထိုသို့ချမ်းသာသဖြင့် ပေါက်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ အမိဖြစ်သော ကြက်မသည်။ အဏ္ဍာနိ၊ အဥတို့ကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အတောင်ကိုဖြန့်၍ အထက်၌ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်အငွေ့ကို ယူစေအပ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်၏ အနံ့ဖြင့် ထုံစေအပ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တထာ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇိတုံ၊ ပေါက်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေ ခေါ၊ ဤအတသာလျှင်။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနနုယုတ္တဿ၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စေယျ၊ လွတ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မူလည်းဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ အဿာ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ နေဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ တံ၊ ထိုသို့မလွတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အဘာဝိတက္ကာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိဿ၊ အဘယ်တရား၏။ အဘာဝိတတ္တာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နေဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်သနည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာနံ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ ဣန္ဒြေတို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၏။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်၏။ အဘာဝိတတ္တာ၊ မပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နေဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနုယုတ္တဿ၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စေယျ၊ လွတ်ပါမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မူလည်းမဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့မဖြစ်ငြားသော်လည်း။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ တံ၊ ထိုသို့လွတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ဘာဝိတတ္တ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိဿ၊ အဘယ်တရား၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်သနည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာနံ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ ဣန္ဒြေတို့၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၏။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။

Ä (၄၉၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မ၏။ အဏ္ဍာနိ၊ အဥတို့သည်။ အဋ္ဌ ဝါ၊ ရှစ်လုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ ဝါ၊ ဆယ်လုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွါဒသ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ အဏ္ဍာနိ၊ ထိုအဥတို့သည်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ အမိဖြစ်သော ကြက်မသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အတောင်ကိုဖြန့်၍ အထက်၌ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်၏ အငွေ့ကို ယူစေအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ ရံခါရံခါ ကြက်အနံ့ဖြင့် ထုံစေအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿာ ကုက္ကုဋိယာ၊ ထိုကြက်မအား။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုက္ကုဋိပေါတကာ၊ ကြက်သူငယ်တို့သည်။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည်းဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇေယျုံ၊ ပေါက်ကုန်မူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ တေ ကုက္ကုဋပေါတကာ၊ ထိုကြက်သူငယ်တို့သည်။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည် ဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိမ္ဘိဇ္ဇိတုံ၊ ပေါက်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗာဝ၊ ထိုက်ကုန်သည် သာလျှင် တည်း။ တံ၊ ထိုချမ်းသာသဖြင့်ပေါက်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ အမိဖြစ်သော ကြက်မသည်။ အဏ္ဍာနိ၊ အဥတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အတောင်ကိုဖြန့်၍ အထက်၌ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါ ကြက်၏ အငွေ့ကိုယူစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရံခါရံခါကြက်၏ အနံ့ဖြင့် ထုံအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တထာ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇိတုံ၊ ပေါက်ခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗာ သေယျထာပိ၊ ထိုက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနုယုတ္တဿ၊ အားထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စေယျ၊ လွတ်ရမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုသည်။ ကိဉ္စာပိ န ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုမဖြစ်ငြားသော်လည်း။ အဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ တံ၊ ထိုသို့လွတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယံ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိဿ၊ အဘယ်တရား၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်သနည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့၏။ ပ။ အရိယဿ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဖလဂဏ္ဍဿ ဝါ၊ လက်သမား၏လည်းကောင်း။ ဖလဂဏ္ဍန္တေဝါသိကဿ ဝါ၊ လက်သမား၏ တပည့်၏လည်းကောင်း။ ဝါသိဇဋေ၊ ပဲကွင်ရိုးသည်။ ခီယန္တေ၊ ကုန်သည် ရှိသော်။ အင်္ဂုလပဒါနိ၊ လက်ချောင်းရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထက်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုလက်သမားဆရာ၏ တပည့်အား။ အင်္ဂုလပဒံ (အင်္ဂုလပဒေ) အင်္ဂုဋ္ဌပဒံ (ဆဋ္ဌ)၊ လက်ချောင်းရာ၌။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝါသိဇဋဿ၊ ပဲကွင်ရိုး၏။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော ပဲကွပ်ရိုးသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော ပဲကွင်ရိုးသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ပရေ၊ ယမန်နေ့မှ တပါးသော ရှေးဖြစ်သော နေ့၌။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော ပဲကွပ်ရိုးသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ သိသောဉာဏ်သည်။ နော စ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့မဖြစ်သော်လည်း။ အဿ၊ ထိုလက်သမားဆရာလက်သမားဆရာ၏ တပည့်အား။ ခိဏေ၊ ကုန်ပြီးသောပဲကွပ်ရိုး၌။ “ခီဏ''န္တေဝ၊ ကုန်ပြီးသော ပဲကွပ်ရိုးဟူ၍သာလျှင်။ ဉာဏံ၊ သိသောဉာဏ်သည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနုယုတ္တဿ၊ အားထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ၏။ အာသဝါနံ၊ အာဝေါတရားတို့၏။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော အာသဝေါတရားသည် မူလည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော အာသဝေါတရားသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ပရေ၊ ယမန်နေ့မှ တပါးသော ရှေးဖြစ်သော နေ့၌။ ဧတ္တကံ ဝါ၊ ဤမျှလောက်သော အာသဝေါတရားသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ သိသောဉာဏ်သည်။ ကိဉ္စိပိ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့မဖြစ်သော်လည်း။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ခီဏေ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါတရား၌။ ခီဏန္တေဝ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါတရားဟူ၍သာလျှင်။ ဉာဏံ၊ သိသောဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝေတ္တဗန္ဓာယ ဝေတ္တဗန္ဓနဗဒ္ဓါယ (ဆဋ္ဌ)၊ ကြိမ်ဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ ဆမာသာနိ၊ ခြောက်လတို့ပတ်လုံး။ ဥဒကေ၊ သမုဒ္ဒရာရေ၌။ ပရိယာယ၊ ထိုမှ ဤမှလူးလာ သွားလာသော။ ဟေမန္တိကေ ဟေမန္တိကေန (ဆဋ္ဌ)၊ ဆောင်းဥတု၌။ ထလံ ထလေ (ဆဋ္ဌ)၊ ကျည်းထက်သို့။ ဥက္ခိတ္တာယ၊ တင်ထားအပ်သော။ သာမုဒ္ဒိကာယ၊ သမုဒ္ဒရာသို့ သွားရာဖြစ်သော။ နာဝါယ၊ လှေ၏။ ဝါတာတပပရေတာနိ၊ လေနေပူတို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ ဗန္ဓာနိ၊ အကြိမ်အဖွဲ့တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ ဗန္ဓာနိ၊ ထိုကြိမ်အဖွဲ့တို့သည်။ ပါဝုဿကေန၊ သည်းထန်စွာ ရွာသော။ မေဃေန၊ မိုဃ်းသည်။ အဘိဝုဋ္ဌာနိ အဘိပ္ပဝုဋ္ဌာနိ (ဆဋ္ဌ)၊ လွန်စွာ ရွာအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အပ္ပကသိရေနေဝ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်သာလျှင်။ ပရိဟာယန္တိ သေယျထာပိ၊ မြဲမြံသည်၏ အဖြစ်မှ ဆုတ်နစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ပူတိကာနိ၊ ဆွေးမြည့်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘာဝနံ၊ ဘာဝနာကို။ အနုယုတ္တဿ၊ အားထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အပ္ပကသိရေနေဝ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်သာလျှင်။ သယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ပူတိကာနိ၊ ဆွေးမြည့်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ္တ

၇၂။ Ä (၄၉၅) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအဂ္ဂိခန္ဓောပမသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ မဟာတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီလှည့်လည်ခြင်းငှာ။ စရတိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဒ္ဓနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ ကြွတော်မူသည် ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံကြီးကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည် သာလျှင် တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဩက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ အမုံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံကြီးကို။ ပဿထနော (ပဿထနု)၊ မြင်ကြကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤမြင်သည်မှ န်ပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာူ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ အမုံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံစုကို။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ ဖက်၍။ ယံ ဥပနီသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်းထိုင်နေရာ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌ မူလည်းအိပ်ရာ၏။ မုဒုတလုနဟတ္ထပါဒံ၊ နူးညံ့သော လက်ခြေရှိသော။ ခတ္တိယကညံ ဝါ၊ မင်းမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကညံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိကညံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ အာလိင်္ဂေတွော၊ ဖက်၍။ ယံ ဥပနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်း ထိုင်နေရာ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီးမူလည်း အိပ်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော ရဲရဲညီးသော ကြီးစွာသောမီးပုံစုကို ဖက်၍ အနီး၌မှီ၍ ထိုင်နေခြင်းအနီးသို့ ကပ်၍ အိပ်ခြင်း နူးညံ့ပျိုနုသော လက်ခြေရှိသော အနီးသို့ ကပ်၍ အိပ်ခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည် သာလျှင်။ ဝရံ နု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မုဒုတလုနာဟတ္ထပါဒံ၊ နူးညံ့သောလက်ခြေရှိသော။ ခတ္တိယကညံ ဝါ၊ မင်းမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကညံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိညံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ ဖက်၍။ ယံ ဥပနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်း ထိုင်နေရာ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်း အိပ်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤအနီး၌ ထိုင်နေခြင်း အနီး၌အိပ်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ အမုံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံစုကို။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ ဖက်၍။ ယံ ဥပနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်းထိုင်နေရာ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်း အိပ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ထိုအနီး၌ ထိုင်နေခြင်း အနီး၌ အိပ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ (ဒုက္ခံဧဝ)၊ ဆင်ရဲသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ (အဟံ၊ ငါသည်ဘုရားသည်။) အာရောစယာမိ၊ ကြားတော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေတော်မူအံ့။ ယထာ (ယော) ဒုဿီလော၊ အကြင်ဒုဿီလ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက် မီးလျှံနှင့်တကွသော။ အမုံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံကြီးကို။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ ဖက်၍။ ယံ ဥပနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်းထိုင်နေရာ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် အနီး၌မူလည်း အိပ်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤအနီး၌ ထိုင်၍နေခြင်း အနီး၌မှီ၍ အိပ်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ပါပဓမ္မဿ၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ အသုစိနော၊ မစင်ကြယ်သော။ သင်္ကဿရသမာရဿ၊ သူတပါးတို့သည် ရွံရှာအပ်သော အကျင့်ရှိသော။ ပဋိစ္ဆန္နကမ္မန္တဿ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော မကောင်းမှုကံရှိသော။ အသမဏဿ၊ ရဟန်းမဟုတ်ဘဲလျက်။ သမဏပဋိညဿ၊ ရဟန်းဟု ဝန်ခံသော။ အဗြဟ္မစာရိဿ၊ မြတ်သော အကျင့် မရှိဘဲလျက်။ ဗြဟ္မစာရိ ပဋိညဿ၊ ငါမြတ်သော အကျင့်ရှိ၏ဟု ဝန်ခံသော။ အန္တောပူတိကဿ၊ အတွင်း၌ ကိလေသာတည်းဟူသော အပုပ်ရှိသော။ အဝဿုတဿ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မိုဃ်းဖြင့် စွတ်သော။ ကသမ္ဗုကဇာတဿ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ ဒုဿီလဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်သည် မည်၏။ တံ၊ ထိုကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုအနီး၌ မှီ၍ထိုင်နေခြင်း အနီး၌မှီ၍ အိပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ ဖြစ်သည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်သော။ သင်္ကဿရသမာစာရော၊ သူတပါးတို့သည်ရွံရှာအပ်သော အကျင့်ရှိသော။ ပ။ ကသမ္ဗုကဇာတွေဝ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မုဒုတလုနဟတ္ထပါဒံ၊ နူးညံ့ပျိုနုသော လက်ခြေရှိသော။ ခတ္တိယကညာ ဝါ၊ မင်းမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကညံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိကညံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုး၌ ဖြစ်သော သတို့သ္မီးကိုလည်းကောင်း။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ လည်ဘက်၍။ ယံ ဥပနိသီဒတိ ဝါ၊ အကြင် အနီးသို့ ကပ်၍မူလည်း ထိုင်နေ၏။ ယံ ဥပနိပ္ပဇ္ဇတိ ဝါ၊ အကြင် အနီးသို့ ကပ်၍မူလည်းအိပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ၊ ထိုကပ်၍ ထိုင်ခြင်း ကပ်၍ အိပ်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၁)

Ä (၄၉၆) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒဠာယ၊ မြဲမြံသော။ ဝါလရဇ္ဇုယာ၊ သားမြီးကြိုးဖြင့်။ ဥဘော၊ နှစ်ဘက်ကုန်သော။ ဇင်္ဃေ၊ မြင်းခေါင်းတို့ကို။ ဝေဌေတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ယံ ဃံသေယျ၊ အကြင် ပွတ်တိုက်ရာ၏။ သာဝါလရဇ္ဇု၊ ထိုသားမြီးကြိုးသည်။ ဆဝိံ၊ အပေါ်ရေကို။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ ဆဝိံ၊ အပေါ်ရေကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ စမ္မံ၊ အရေထူကို။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ စမ္မံ၊ အရေထူကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ မံသံ၊ အသားကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ နှာရုံ၊ အကြောကို။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ နှာရုံ၊ အကြောကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ အဋ္ဌိံ၊ အရိုးကို။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ အဋ္ဌိံ၊ အရိုးကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ နိဋ္ဌိမိဉ္စံ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကို။ အာဟစ္စ၊ ထိ၍။ တိဋ္ဌေယျ၊ တရာ၏။ ခတ္ထိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ယံ သာဒိယေယျ၊ အကြင် သာယာရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော သားမြီးကြိုးတို့ဖြင့် မြင်းခေါင်းနှစ်ဖက်တို့ကို ရစ်၍ ပွတ်တိုက်ခြင်း မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူအစရှိသူတို့၏ ရှိခိုးခြင်းကို သာယာခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ ဝရံနုခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သောဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ယံ သာဒိယေယျ၊ အကြင် သာယာရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤရှိခိုးခြင်းကို သာယာခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒဠာယ၊ မြဲမြံသော။ ဝါလရဇ္ဇုယာ၊ သားမြီးကြိုးဖြင့်။ ပ။ ယံ ဃံသေယျ၊ အကြင် ပွတ်တိုက်ရာ၏။ အဋ္ဌိမိဉ္စံ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကို။ အာဟစ္စ၊ ထိ၍။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့တည်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာလျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယောသဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာရောစယာမိ၊ ကြားတော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒဠာယ၊ မြဲမြံသော။ ဝိလရဇ္ဇုယာ၊ သားမြီးကြိုးဖြင့်။ ဥဘော၊ နှစ်ဖက်ကုန်သော။ ဇင်္ဃေ၊ မြင်ခေါင်းကို။ ဝေဌေတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ပ။ အဋ္ဌိမိဉ္စံ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကို။ အာဟစ္စ၊ ထိ၍။ ယံ တိဋ္ဌေယျ၊ အကြင် တည်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤတည်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ပ။ ကသမ္ဗုဇာတဿ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍မဖြစ်ရာသည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ပ။ ကသမ္ဗုဇာတော၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ယဉ္စ သာဒိယေယျ၊ အကြင် ကြောင့်လည်း သာယာရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ၊ ထိုသို့သာယာခြင်းသည်။ ဟိသသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့ အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၂)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေလဓောတာယ၊ ဆီဖြင့်ကျောက်၌ သွေးအပ်သော။ တိဏှာယ၊ ထက်စွာသော။ သတ္တိယာ၊ လှံမဖြင့်။ ပစ္စောရသ္မိံ၊ ရင်လယ်၌။ ယံ ပဟရေယျ၊ အကြင် ထိုးဆွရာ၏။ ခတ္တိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော မြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ ယံ သာဒိယေယျ၊ အကြင် သာယာရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော ထက်စွာသော လှံမဖြင့် ရင်လယ်၌ ထိုးဆွခြင်း မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူစသည် တို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို သာယာခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်လျှင်။ ဝရံနု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္ထိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသောမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ ယံ သာဒိယေယျ၊ အကြင် သာလာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသာယာခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေဓောတာယ၊ ဆီဖြင့် ကျောက်၌ သွေးအပ်သော။ တိဏှာယ၊ ထက်စွာသော။ သတ္တိယာ၊ လှံမဖြင့်။ ပစ္စောရသ္မိံ၊ ရင်လယ်၌။ ယံ ပဟရေယျ၊ အကြင် ထိုးဆွရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ထိုဆွခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာလျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သောသဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သောသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာရောစယာမိ၊ ကြားတော်မူအံ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယောသဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောကက်မပြန်သောသဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်သောသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသ်ည။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေလဓောတာယ၊ ဆီဖြင့်ကျောက်၌ သွေးအပ်သော။ တိဏှာယ၊ ထက်စွာသော။ သတ္တိယာ၊ လှံမဖြင့်။ ပစ္စောရသ္မိံ၊ ရင်လယ်၌။ ယံ ပဟရေယျ၊ အကြင် ထိုးဆွရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤထိးဆွခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ပ။ ကာသမ္ဗုဇာတဿ၊ ဖြစ်သောကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် အကြောင့်။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုလှံမဖြင့်ရင်လယ်၌ ထိုးဆွခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်သို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ Ä (၄၉၇) ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍ မရောက်ရသည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသောသဘောရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခတ္ထိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏ လည်းကောင်း။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ ယဉ္စသာဒိယတိ၊ အကြင် ကြောင့်လည်းသာယာရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုသီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဟိ၊ ထိုသာယာခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇေတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၃)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အာဒိတ္တေန၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတေန၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတေန၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ တတ္တေန၊ လောလောပူသော။ အယောပဋ္ဋေန၊ သံပျားဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ယံ သံပလိဝေဋ္ဌေယျ၊ အကြင် ရစ်ပတ်ရာ၏။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏ လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍လှုအပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော ရဲရဲညီးသော သံပျားဖြင့်ကိုယ်ကို ရစ်ပ်ခြင်းမင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူစသည် တို့၏ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှုအပ်သော သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်ခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည် လျှင်။ ဝရံနု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ပ။ သဒ္ဓါဒေယျ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှုအပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆယ်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသို့သုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အာဒိတ္တေန၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတေန၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတေန၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ တတ္တေန၊ လောလောပူသော။ အယောပဋ္ဋေန၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ တတ္တေန၊ လောလောမူသော။ အယောပဋ္ဋေန၊ သံပျားဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ယံ သံပလိဝေဋ္ဌေယျ၊ အကြင် ရစ်ပတ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ကိုယ်ကို ရစ်ပတ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာလျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက် မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်ဟုမှန်သောသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာရောစယာမိ၊ အကြင်းမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သောသဘော တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သောသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အာဒိတ္တေန၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတေန၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတေန၊ မီးတောင်မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ တတ္တေန၊ လောလောပူသော။ အယောပဋ္ဋေန၊ သံပြားဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ယံ သံပလိဝေဌေယျ၊ အကြင် ရစ်ပတ်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤရစ်ပတ်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ကသမ္ဗုဇာတဿ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုကောင်းမြတ်၏ ဟုဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသံပျားဖြင့် ရစ်ပတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်သို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍မဖြစ်ရာသည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ကသမ္ဗုဇာတော၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ပေးလှုအပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ယဉ္စပရိဘုဉ္ဇတိ၊ အကြင် ကြောင့်လည်းသုံးဘောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ တံဟိ၊ ထိုသုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟံတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၄)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယေကျ်ားသ်ည။ တတ္တေန၊ လောလောပူသော။ အယောသင်္ကုနာ၊ သံညပ်ဖြင့်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ တတ္တံ၊ လောလောပူသော။ အယောဂုဠံ၊ သံတွေခဲကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ တံ၊ ထိုသို့ထည့်ခြင်းသည်။ တဿ၊ ထိုထည့်အပ်သော သူ၏။ ဩဋ္ဌံပိ၊ နှုတ်ခမ်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ မုခံပိ၊ ခံတွင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဇိဝှံပိ၊ လျှာကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဌံပိ ကဏ္ဌမ္ပိ (ဆဋ္ဌ)၊ လည်ချောင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဥရံပိ၊ ရင်ကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ အန္တံပိ၊ အူမကိုလည်းကောင်း။ အန္တဂုဏံပိ၊ အူသိမ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဓောဘာဂံ၊ အောက်အဘို့သို့။ နိက္ခမယျေ၊ ထွက်ရာ၏။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာသာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သောဥစ္စာနှင့် ရှိသော သူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒယျေံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှုအပ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏ လည်းကောင်း။ Ä (၄၉၈) ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော လောလောပူသော သံညပ်ဖြင့်ခံတွင်းကိုဖွင့်လှစ်၍ ရဲရဲညီးသောသံတွေခဲကို ခံတွင်း၌ထည့်ခြင်း မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူစသည် တို့၏ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော ဆွမ်းကိုသုံးဆောင်ခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်။ ဝရံနု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တတ္တေန၊ လောလောပူသော။ အယောသင်္ကုနာ၊ သံညှပ်ဖြင့်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလီတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ တတ္တံ၊ လောလောပူသော။ အယောဂုဠံ၊ သံတွေခဲကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ တံ၊ ထိုသို့ထည့်ခြင်းသည်။ တဿ၊ ထိုထည့်အပ်သောသူ၏။ ဩဋ္ဌံပိ၊ နှုတ်ခမ်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ မုခံပိ၊ ခံတွင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဇိဝှံ၊ လျှာကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ကဏ္ဌံပိ၊ လည်ချောင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဥရံပိ၊ ရင်ကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ အန္တံပိ၊ အူမကိုလည်းကောင်း။ အန္တဂုဏံပိ၊ အူသိမ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဓောဘာဂံ၊ အောက်အဖို့သို့။ ယံ နိက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ထည့်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာလျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။) အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သော သဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အာရောစယာမိ၊ ကြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် သဘေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ ဘာဝံ၊ ထိုသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တတ္ထေန၊ လောလောပူသော။ အယောသင်္ကုနာ၊ သံညှပ်ဖြင့်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ တတ္တံ၊ လောလောပူသော။ အယောဂုဠံ၊ သံတွေခဲကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ တံ၊ ထိုရဲရဲညီးသော သံတွေခဲသည်။ တဿ၊ ထိုထည့်အပ်သောသူ၏။ ဩဋ္ဌံပိ၊ နှုတ်ခမ်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ မုခံပိ၊ ခံတွင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဇိဝှံပိ၊ လျှာကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ကဏ္ဌံပိ၊ လည်ချောင်းကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ ဥရံပိ၊ ရင်ကိုလည်း။ ဒဟေယျ၊ လောင်ရာ၏။ အန္တံပိ၊ အူမကိုလည်းကောင်း။ အန္တဂုဏံပိ၊ အူသိမ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဓောဘော ဂံ၊ အောက်အဖို့သို့။ နိက္ခမေယျ၊ ထွက်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသို့ထွက်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ကသမ္ဗုကဇာတဿ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ကောင်းမြတ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုအောက်အဖို့သို့ ထွက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍မဖြစ်ရာသည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ ကသမ္ဗုဇာတော၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ယဉ္စ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း သုံးဆောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသောဂ္ဂိုလ်အား။ တံဟိ၊ ထိုသုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၅)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သီသေ ဝါ၊ ဦးခေါင်း၌လည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ ခန္ဓေ ဝါ၊ ပခုံး၌လည်း။ ဂဟေတွ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ တတ္တံ၊ လောလောပူသော။ အယောမဉ္စံ၊ သံညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ အယောပိဋ္ဌံ ဝါ၊ သံအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍မူလည်းထိုင်စေရာ၏။ ယံ အဘိနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍မူလည်း အိပ်စေရာ၏။ ခတ္တီယမဟာသာလာနံ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော လောလောပူသော သံညောင်စောင်း သံအင်းပျဉ်ကို ဖိ၍ထိုင်စေခြင်း ဖိ၍အိပ်စေခြင်း မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူအစရှိသည်တို့၏ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည် လျင်။ ဝရံနု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညေင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သီသေ ဝါ၊ ဦးခေါင်း၌မူလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ ခန္ဓေ ဝါ၊ ပခုံး၌လည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ တတ္တံ၊ လောလောပူသော။ အယောမဉ္စံ ဝါ၊ သံညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ အယောပီဌံ ဝါ၊ သံအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍လည်း ထိုင်နေစေရာ၏။ ယံ အဘိနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍လည်းအိပ်စေရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ဖိ၍ ထိုင်ခြင်း ဖိ၍အိပ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၄၉၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ (ယော သဘာဝေါ၊ အကြင် သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ သဘာဝံ၊ ထိုသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာရောစယာမိ၊ ကြားတော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယောသဘာဝေါ၊ အကြင် သဘောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ သဘာဝံ၊ ထိုသဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သီသေ ဝါ၊ ဦးခေါင်း၌လည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ ခန္ဓေ ဝါ၊ ပခုံး၌လည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ တတ္တံ၊ လောင်လောပူသော။ အယောမဉ္စံ ဝါ၊ သံညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ အယောပီဌံ ဝါ၊ သံအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍လည်း ထိုင်နေစေရာ၏။ ယံ အဘိနိပ္ပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ အကြင် ဖိ၍လည်း အိပ်စေရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသို့ဖိ၍ထိုင်နေခြင်း ဖိ၍အိပ်စေခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ကသမ္ဗုဇာတဿ၊ ဖြစ်သောကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဖိ၍ထိုင်နေခြင်း ဖိ၍အိပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍မရောက်ရာသည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ ကသမ္ဗုဇာတော၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုကြည်၍ပေးလှူအပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညေင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ အကြင် သုံးဆောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံဟိ၊ ထိုသုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၆)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဥဒ္ဓံပါဒံ၊ ခြေမိုးမျှော်။ အဓောသိရံ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် တကွသော။ တတ္တာယ၊ လောလောပူသော။ လောဟကုမ္ဘိယာ၊ သံအိုး၌။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ သော၊ ထိုထည့်သောသူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသံအိုး၌။ ဖေဏုဒ္ဒေဟကံ၊ အမြှုပ်ကို ပွားစေလျက်။ ပစ္စမာနာ၊ ကျက်သည် ဖြစ်၍။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ အဓော၊ အောက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ခတ္တိယ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော လောလောပူသော သံညောင်စောင်း သံအင်းပျဉ်ကို ဖိ၍ထိုင်စေခြင်း ဖိ၍အိပ်စေခြင်း မင်းမျိုးဖြစ်သော များမြတ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူအစရှိသည် တို့၏ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည် လျှင်။ ဝရံနု ခေါ၊ ကောင်းမြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယမဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏမဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ယံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကြင် သုံးဆောင်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဥဒ္ဓံပါဒံ၊ ခြေမိုးမျှော်။ အဓောသိရံ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ အလျှံပြေင်ပြောင် တောက်လောင်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ မီးတောက် မီးလျှံနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ တတ္တာယ၊ လောလောပူသော။ လောဟကုမ္ဘိယာ၊ သံအိုး၌။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ထည့်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခံဟိ၊ ဆင်းရဲသည် သာလျှင် တည်း။ သော၊ ထိုထည့်သော သူသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသံအိုး၌။ ဖေဏုဒ္ဒေဟကံ၊ အမြှုပ်ကို ပွားစေလျက်။ ပစ္စမာနော၊ ကျက်သည် ဖြစ်၍။ သကိံပိ သကိမ္ပိ (ဆဋ္ဌ)၊ တကြိမ်လည်း။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ အဓော၊ အောက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယောသဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံသဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘော ကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာရောစယာမိ၊ ကြားတော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယောသဘာဝေါ၊ အကြင် မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှန်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံသဘာဝံ၊ ထိုမဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေတော်မူအံ့။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဥဒ္ဓံပါဒံ၊ ခြေမိုးမျှော်။ အဓောသိရံ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ဂဟေတွာ၊ ဆွဲကိုင်၍။ ပ။ ယံ ပက္ခိပေယျ၊ အကြင် ထည့်ရာ၏။ သကိံပိ၊ တကြိမ်လည်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသို့ ရောက်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ပါပဓမ္မဿ၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ ကသမ္ဗုကဇာတဿ၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ တံ၊ ထိုကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင် ကြောင့်။ သော၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နိတွေဝ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ကပ်၍မဖြစ်ရာသည် သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ ပ။ ကသမ္ဗုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အမှိုက်ရှိသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခတ္တိယ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏ မဟာသာလာနံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလာနံ ဝါ၊ သူကြွယ်မျိုးဖြစ်သော ဥစ္စာနှစ်ရှိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ Ä (၅၀၀) ယဉ္စ ပရိဘုဉ္ဇေယျ ယဉ္စ ပရိဘုဉ္ဇတိ (ဆဋ္ဌ)၊ အကြင် ကြောင့်လည်း သုံးဆောင်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုသီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ ဟိ၊ ထိုသုံးဆောင်ခြင်းသည် သာလျှင်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမဲ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ (၇)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ (ကိံ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်အပ်သနည်း။) “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယေသံ၊ အကြင် ဒါယကာတို့၏။ စီဝရပိဏ္ဍပါတ သေနာသန ဂိလာန ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အနာ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော သူနာတို့အား လျောပ်ပတ်သော ဆေးသမားသဖွယ်ဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရား၏ အမှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်၏ အရံအတား အဆောက်အဦးဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုဉ္ဇာမ၊ သုံးဆောင်ရကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဒါယကာတို့၏။ ကာရာ၊ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုတို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ ကြီးစွာသော အကျိုးရင်းရှိကုန်သည်။ မဟာနိသံသာ၊ ကြီးသော အာနိသင်ရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ အမှာကံ စေဝ၊ ငါတို့၏လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ အဝဉ္ဈာ၊ မမြုံသည်။ သဖလာ၊ အကျိုးရှိသည်။ သဥဒြယာ၊ တိုးပွားခြင်း ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉှိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္တတ္ထံ ဝါ၊ မိမိ၏ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ လောကီလောကုတ္တရာ အကျိုးကိုမူလည်း။ သမ္ပဿမာနေန၊ ကောင်းစွာ မျှော်မြင်သော ပညာရှိသော အမျိုးသားသည်။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့မလျော့ခြင်းနှင့်။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရတ္ထံ ဝါ၊ သူတပါးတို့၏ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာလောကီ လောကုတ္တရာဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးကိုလည်း။ သမ္ပဿမာနေန၊ ကောင်းစွာ မျှော်မြင်သော ပညာရှိသော အမျိုးသားသည်။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့မလျော့ခြင်းနှင့်။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဘယတ္ထံ ဝါ၊ မိမိသူတပါးဟု ဆိုအပ်သော နှစ်ပါးစုံသော သူတို့၏ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ လောကီလောကုတ္တရာဟု ဆိုအပ်သော အကျိုးကိုမူလည်း။ သမ္ပဿမာနေန၊ ကောင်းစွာ ရှုမျှော်သောပညာရှိသော အမျိုးသားသည်။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့မလျော့ခြင်းနှင့်။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည် သာလျှင် တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပ။ ဣမသ္မိံ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ၊ ဤဂါထာမဖက် စုဏ္ဏိယသက်သက်သာလျှင် ဖြစ်သော ဝေယျာကရုဏ်းတရားတော်ကို။ ဘညမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည် ရှိသော်။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ် အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဥဏှံ၊ ပူသော။ လောဟိတံ၊ နှလုံးသွေးသည်။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂစ္ဆိ၊ အန်ထွက်၏။ သဋ္ဌိမတ္တာ၊ ခြောက်ကျိပ် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာယျ၊ ချ၍။ ဟီနာယဝေတ္တိံသု၊ လူထွက်ကြကုန်၏။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ် အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ တဏှာ မာန ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စိံ၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ သုနေတ္တသုတ္တ

၇၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။) တိတ္ထကရော၊ အယူတည်းဟူသော ဆိပ်ကိုပြုတတ်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့် ကင်းသော ရာဂရှိသော။ သုနေတ္တော နာမ၊ သုနေတ္တ အမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ အနေကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ သာဝကသတာနိ၊ တရာသောတပည့်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ရှိသည် ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သုနေတ္တော၊ သုနေတ္တ အမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဗြဟ္မလောက သဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌တကွ ဖြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသော။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တ အမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့ကို။ န ပသာဒေသုံ၊ မကြည်လင်စေကုန်။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယေ၊ အကြင် တပည့်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌တကွ ဖြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသော။ သုနေတ္တဿ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့ကို။ ပသာဒေသုံ၊ ကြညလင်စေကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည် တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ မူဂပက္ခော နာမ၊ မူဂပုက္ခအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပ။ အရနေမိ နာမ၊ အရနေမိ အမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပ။ ကုဒ္ဒါလကော နာမ၊ ကုဒ္ဒါလကအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပ။ ဟတ္ထိပါလောနမ၊ ဟတ္ထိပါလ အမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပ။ ဇောတိပါလော နာမ၊ ဇောတိပါလအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပ။ တိတ္ထကရော၊ အယူတည်းဟူသော ဆိတ်ကိုပြုတတ်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ Ä (၅၀၁) ဝီတရာဂေါ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့် ကင်းသော ရာဂရှိသော။ အရကော နာမ၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အရကဿ၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ အနေကာနိ၊ များစွာ ကုန်သော။ သာဝကသတာနိ၊ အရာသောတပည့်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ရှိသည် ဖြစ်ကုန်ပြီ။ အရကော၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဗြဟ္မလောကာယသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌တကွ ဖြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယေ၊ အကြင် တပည့်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌ တကွ ဖြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသော။ အရကဿ၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ န ပသာဒေသုံ၊ မကြည်လင်စေကုန်။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ယေ၊ အကြင်တပည့်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကသဟဗျတာယ၊ ဗြာဟ္မပြည်၌ တကွဖြစ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသန္တေဿ၊ ဟောသော။ အရကဿ၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာ၏။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့ကို။ ပသာဒေသုံ၊ ကြည်စေကုန်ပြီ။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ကပ်၍ဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံမညထ၊ အဘယ်သို့အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တိတ္ထကရေ၊ အယူတည်းဟူသော ဆိတ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့်ကင်းသော ရာဂရှိကုန်သော။ အနေကသတပရိဝါရေ၊ အရာမကများစွာသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ သာသာဝကသံဃေ၊ တပည့်သား အပေါင်းနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္ထာရေ၊ ဆဲရေးငြားအံ့။ ဒုဋ္ဌစိတ္တော ပဒုဋ္ဌစိတ္တော (ဆဋ္ဌ)၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတတ်၏။ အက္ကောသေယျ၊ ဆဲရေးငြားအံ့။ ပရိဘာသေယျ၊ ရေရွတ်ငြားအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နံ၊ သောတာပတ္တိ မဂ်ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတတ်၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်တတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝေယျ၊ ပွားစေရာအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပွားစေရာသည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တိတ္ထကရေ၊ အယူတည်းဟူသော ဆိတ်ကိုပြုတတ်ကုနေ်သာ။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့် ကင်းသော ရာဂရှိကုန်သော။ အနေကသတပရိဝါရေ၊ အရာမကသော တပည့်သား အခြံအရံရှိကုန်သော။ အနေကသပရိဝါရေ၊ အရာမကသော တပည့်သား အခြံအရံရှိကုန်သော။ သာဝကသံဃေ၊ တပည့်သားအပေါင်းနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ သတ္ထာရေ၊ ဤဆရာတို့ကို။ အက္ကောသေယျ၊ ဆဲရေးငြားအံ့။ ပရိဘာသေယျ၊ ရေရွတ်ငြားအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧကံ၊ တယောက်သော။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နံ၊ သောပတ္တိမဂ်ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတတ်၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတတ်၏။ အယံ၊ ဤဆဲရေးတတ် ရေရွတ်တတ်သော သူသည်။ တတော၊ ထိုဆဲရေးတတ် ရေရွတ်တတ်သော သူထက်။ ဗဟုတရံ၊ အထူးသဖြင့် များစွာသော။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ တံ၊ ထိုပွားစေခြင်းသည်။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ၊ အကြာင်ကြောင့်။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ ဣမံ ခန္တိ၊ ဤသည်ခံခြင်းကို။ ဝဒါမိယထာ၊ ဟောတော်မူသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဧဝရူပိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ခန္တိ၊ သည်းခံခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ကိံသိက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ကျင့်အပ်သနည်း။ “သဗြဟ္မစာရီသု၊ သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ နော၊ ငါတို့၏။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ပဒုဋ္ဌာနိ၊ ပြစ်မှားကုန်သည်။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉှိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အရကသုတ္တ

၇၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူးသည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။) တိတ္ထကရော၊ အယူတည်းဟူသော ဆိတ်ကို ပြုတတ်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့် ကင်းသော ရာဂရှိသော။ အရကောနာမ၊ အရက အမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါပန၊ စင်စစ်။ အရကဿ၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနော၊ ဆရာအား။ အနေကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ သာဝသသတာနိ၊ တပည့်အရာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ အရကော၊ အရကအမည်ရှိသော။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသတိ၊ ဟော၏။ ကိံဒေသေတိ၊ အဘယ်သို့ဟောသနည်း။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ အပ္ပကံ၊ နည်း၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ သဟုကံ၊ သျှမြန်၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသောဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ ဗဟုပါယာသံ၊ များသောပင်ပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ မောဒ္ဓဗ္ဗံ (ဆဋ္ဌ)၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

Ä (၅၀၂) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ တိဏဂ္ဂေ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿဝဗိန္ဒု၊ ဆီးနှင်းပေါက်သည်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ ဥဂ္ဂစ္ဆန္တေ၊ ကတ်ရှိသည်။ ခိပ္ပံယေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ပဋိဝိဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ကင်းပျောက်သကဲ့သို့။ စိရဋ္ဌိတိကော၊ ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိသေယျထာပိ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေဟုဆိုအပ်သော အသက်သည်။ ဥဿာဝဗိန္ဒုပမံ၊ ဆီးနှင်းပေါက်လျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ လျှင်မြန်၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များစွာသော ဆင်းရဲရှိ၏။ ဗဟုပါသာယာသံ၊ များစွာသော ပင်ပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္ထဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာတနည်းလည်း။ ဒုလ္လဖုသိတကေ၊ ကြီးစွာသော မိုးရည်မိုးပေါက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ (ဥဒကေ၊ ရေအပြင်၌။) ဥဒကပုပ္ဖုဠံ ဥဒကဗုဗ္ဗုဠံ (ဆဋ္ဌ)၊ ရေပြွတ်သည်။ ခိပ္ပံယေဝ၊ လျှင်သာလျှင်။ ပဋိဝိဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ကင်းပျောက်သကဲ့သို့။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ သေယျထာပိ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥဒကပုပ္ဖုဠူပမံ၊ ရေပြွတ်လျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ လျှင်မြန်၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ ဗဟုပါယာသံ၊ များသော ပင်းပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ မန္တာယံ (ဆဋ္ဌ)၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဒဏ္ဍရာဇိ၊ လှန်ဒဏ်ဖြင့် ခတ်အပ်သော အရေးသည်။ ခိပ္ပံယေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ပဋိဝိဂစ္ဆတိသေယျထာပိ၊ ကင်းသကဲ့သို့။ စိရဋ္ဌိတိကာ၊ ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ သေယျထာပိ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဒဏ္ဍရာဇူပမံ၊ လှံတံဖြင့် ခတ်အပ်သော ရေလျှင်ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ ပ။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒုရင်္ဂမာ၊ ဝေးသောအရပ်မှ လာသော။ သီဃသောတာ၊ လျှင်သော ရေအယဉ်ရှိသော။ ဟာရဟာရိနီ၊ ဆောင်အပ်သော သစ်မျက်စသည်ကို ဆောင်တတ်သော။ ပဗ္ဗတေယျာ၊ တောင်ထိပ်မှစီးသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ ယာယ၊ အကြင်ခဏလယမုဟုတ္တဖြင့်။ အာဝတ္တတိ၊ လည်၏။ သော ခဏောဝါ၊ ထိုလည်သောခဏသည်လည်းကောင်း။ သော လယောဝါ၊ ထိုလည်သောလယသည်လည်းကောင်း။ သော မုဟုတ္တောဝါ၊ ထိုလည်သောမုတ္တသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သာ၊ ထိုမြစ်သည်။ ဂစ္ဆတေဝသေယျထာပိ၊ သွားသည်သာလျှင်ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဝတ္တတေဝသေယျထာပိ၊ လျှောသည်သာလျှင်ဖြစ်သကဲ့သို့။ သန္ဒတေဝသေယျထာပိ၊ စီးသည်သာလျှင်ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ နဒိပဗ္ဗဒေယျုပမံ နဒီပဗ္ဗဒေယျူပမံ (ဆဋ္ဌ)၊ တောင်ထိပ်မှစီသော မြစ်လျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ လျှင်မြန်၏။ ပ။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဇိဝှဂ္ဂေ၊ လျှာဖြား၌။ ခေဠပိဏ္ဍံ၊ တံထွေးပေါက်ကို။ သံယူဟိတွာ၊ ရုံးစု၍။ အကသိရေနေဝ၊ မငြိုငြင်သဖြင့်သာလျှင်။ ပပတေယျ သေယျထာပိ၊ ကျစေရာသကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ခေဠပိဏ္ဍူပမံ၊ တံထွေးပေါက်လျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ ပ။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တေ၊ လောလောပူသော။ အယောကဋာဟေ၊ သံအိုးကင်၌။ မံသပေသိယာ၊ အသားတစ်ကို။ ပက္ခိတ္တာယ၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ ခိပ္ပံယေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ပဋိဝိဂစ္ဆတိ သေယျထာပိ၊ ကင်းသကဲ့သို့။ စိရဋ္ဌိတိကာ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်။ န ဟောတိ သေယျထာပိ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ မံသပေသူပမံ၊ အသားတစ်လျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ ပ။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အာဃာတနံ၊ နွားသတ်ရာဖြစ်သော သင်းချိုင်းသို့။ နီယျမာနာ၊ ဆွဲငင်ယူဆောင်အပ်သော။ ဝဇ္ဈာ၊ သတ်ခြင်းငှာထိုက်သော။ ဂါဝီ၊ နွားသည်။ ရညဒေဝပါဒံ၊ အကြင်အကြင်ခြေကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဓရတိ၊ ကြွချီ၏။ တံ တဒေဝပါဒံ၊ ထိုခြေလှမ်း ချီတိုင်းသာလျှင်။ ဝဓဿ၊ သတ်ခြင်း၏။ သန္တိကေဝ၊ အနီး၌သာလျှင်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ မရဏဿ၊ သေခြင်း၏။ သန္တိကေဝ၊ အနီး၌သာလျှင်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဂေါဝဇ္ဈူပမံ၊ သတ်အပ်သော နွားလျှင် ဥပမာရှိ၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ လျှင်မြန်၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ Ä (၅၀၃) ဗဟုပါယာသံ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ သဋ္ဌိဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်ခြောက်သောင်းတို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စဝဿသတိကာ၊ အနှစ်ငါးရာအတိုင်း အရှည်ရှိသော။ ကုမာရီ ကုမာရိကာ (ဆဋ္ဌ)၊ သတိုးသမီးသည်။ အလံပတေယျာ၊ လင်ပေးစား ထိမ်းမြားခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့၏။ သီတံ၊ ဆောင်းလအခါ ချမ်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဥဏှံ၊ နွေထအခါ ပူအိုက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဇိဂစ္ဆာ၊ ထမင်ငတ်ပွတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပိပါသာ၊ ရေသိပ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဥစ္စာရော၊ ကျင်ကြီးသွားလိုခြင်းလည်းကောင်။ ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်သွားလိုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဋ္ဌေဝ၊ ခြောက်ပါးသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရကော၊ အရကအမည်ရှိသော။ သောဟိ နာမ သတ္ထာ၊ ထိုဆရာမည်စဉ်လျက်။ မနုဿေသု၊ လူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒီဃာယုဂေသု၊ ရှည်သော အသက်ရှိကုန်လျက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိရဋ္ဌိတိကေသု၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိကုန်လျက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပါဗာဓေသု၊ အနာကင်ကုန်လျက်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ (ကိံ ဒေသေတိ၊ အဘယ်သို့ဟောသနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ အပ္ပကံ၊ နည်း၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ ဗဟုပါယာသံ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသေန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ ဝဒမာနော၊ ပြောဆိုသောသူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုသည်မည်၏။ (ကိံဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသည်မည်ရာသနည်း။) “မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ အပ္ပကံ၊ နည်း၏။ ပရိတ္တံ၊ တို၏။ လဟုကံ၊ လျှင်မြန်၏။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၏။ ဗဟုပါယာသံ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိ၏။ မန္တာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဗောဒ္ဓံ၊ သိအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသေန္ဓေနေသောသူ၏။ အမရဏံ၊ မသေရခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှည်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှည်၏။ အပ္ပံဝါ၊ အနည်းငယ်လည်း။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိယျောဝါ၊ အနှစ်တစ်ရာထက်အလွန်မူလည်း။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သောသူသည်။ ဟေမန္တာနံ၊ ဆောင်ဥတုတို့၏။ ဥတုသတံ၊ ဥတုတစ်ရာလည်းကောင်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေဥတုတို့၏။ ဥတုသတံ၊ ဥတုတစ်ရာလည်းကောင်း။ ဝဿာနံ၊ မိုးဥတုတို့၏။ ဥတုသတံ၊ ဥတုတစ်ရာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိယေဝ ဥတုသတာနိ၊ ဥတုသုံးရာတို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တီဏိဥတုသတာနိ၊ ဥတုသုံးရာတို့ပတ်လုံး။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သောသူသည်။ ဟေမန္တာနံ၊ ဆောင်းလတို့၏။ စတ္တာရိမာသသတာနိ၊ လလေးရာတို့လည်းကောင်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ စတ္တာရိမာသသတာနိ၊ လလေးရာတို့လည်းကောင်း။ ဝဿာနံ၊ မိုးလတို့၏။ စတ္တာရိမာသသတာနိ၊ လလေးရာတို့လည်းကောင်း။ ဒွါဒသံယေဝမာသသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်နှစ်ရာသော လတို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒွါဒသံမာသသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်နှစ်ရာသော လတို့ပတ်လုံး။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သောသူသည်။ ဟေမန္တာနံ၊ ဆောင်လတို့၏။ အဋ္ဌဒ္ဓမာသသတာနိ၊ လခွဲရှစ်ရာတို့လည်းကောင်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဋ္ဌဒ္ဓမာသသတာနိ၊ လခွဲရှစ်ရာတို့လည်းကောင်း။ ဝဿာနံ၊ မိုးလတို့၏။ အဋ္ဌဒ္ဓမာသသတာနိ၊ လခွဲရှစ်ရာတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဝီသတိယောဝအဒ္ဓမာသသတာနိ၊ နှစ်ထောင်လေးရာသော လခွဲတို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ စတုဝီသတိအဒ္ဓမာသသတာနိ၊ နှစ်ထောင်လေးရာသော လခွဲတို့ပတ်လုံး။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သောသူသည်။ ဟေမန္တာနံ၊ ဆောင်းလတို့၏။ ဒွါဒသရတ္တိသဟဿာနိ၊ ညဉ့်တသောင်း နှစ်ထောင်တို့လည်းကောင်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒွါဒသရတ္တိသဟဿာနိ၊ ညဉ့်တစ်သောင်းနှစ်ထောင်တို့လည်းကောင်း။ ဝဿာနံ၊ မိုဃ်လတို့၏။ ဒွါဒသရတ္တိသဟဿာနိ၊ ညဉ့်တသောင်းနှစ်ထောင်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆတ္တိံသံယေဝရတ္တိသဟဿာနိ၊ ညဉ့်သုံးသောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဇိဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဆတ္တိံသရတ္တိသဟဿာနိ၊ ညဉ့်သုံးသောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သောသူသည်။ မာတုထညာယ၊ အမိ၏နို့ကို သောက်ခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘတ္တန္တရာယေဝ၊ ထမင်းစားခြင်း၏ အန္တရာယ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဟေမန္တာနံ၊ ဆောင်းလတို့၏။ စတုဝီသတိဘတ္တသဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းလေးထောင်သော ထမင်းစားခြင်းတို့လည်းကောင်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ စတုဝီသတိဘတ္တသဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းလေးထောင်သော ထမင်းစားခြင်းတို့လည်းကောင်း။ ဝဿာနံ၊ မိုးဃ်းလတို့၏။ စတုဝီသတိဘတ္တသဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းလေးထောင်သော ထမင်းစားခြင်းတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေသတ္တတိဉ္စေဝဘတ္တသသဟဿာနိ၊ ခုနစ်သောင်း နှစ်ထောင်သော ထမင်းစားရာကာလတို့ ပတ်လုံးသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။

တတြဝစနေ၊ ထိုသဒ္ဓိံအဘတ္တန္တရာယေနဟူသောစကား၌။ ဣမေ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်တို့ကား။ ဘတ္တန္တရာယ၊ ထမင်းစားခြင်း၏ အန္တရာယ်တို့တည်း။ ကာပိလမိဒ္ဓေါပိ ကပိမိဒ္ဓေါပိ (ဆဋ္ဌ)၊ မျောက်မျဉ်းအိပ်သော သူသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ ဒုက္ခိတောပိ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိသော သူသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ ဗျာဓိတောပိ၊ အနာနှိပ်စက်ခြင်းရှိသော သူသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ ဥပေါသထိကောပပိ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းရှိသော သူသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ Ä (၅၀၄) န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ အလာဘကေနပိ၊ မရသဖြင့်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘတ္တန္တရာယာ၊ ထမင်းစားခြင်း၏ အန္တရာယ်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဿသတာယုကဿ၊ အနှစ်တရာအသက်ရှည်သော။ မနုသဿ၊ လူ၏။ အာယုပိ၊ အသက်ကိုလည်း။ သင်္ခတော၊ ရေတွက်အပ်၏။ အာယုပ္ပမာဏံပိ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်ကိုလည်း။ သင်္ခါတံ၊ ရေတွက်အပ်၏။ ဥတုပိ၊ ဥတုကိုလည်း။ သင်္ခါတော၊ ရေတွက်အပ်၏။ သံဝစ္ဆရံပိ၊ နှစ်တို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ မာသာပိ၊ လတို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံပိ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ ဒိဝါပိ၊ နေ့တို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ ဘုတ္တာပိ ဘတ္တာပိ (ဆဋ္ဌ)၊ ထမင်းစားခြင်းတို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ ဘတ္တန္တရာယာပိ၊ ထမင်းစားခြင်း၏ အန္တရာယ်တို့ကိုလည်း။ သင်္ခါတာ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်တို့၏။ ဟိတေသိနာ၊ အစီးအပွားကိုရှာမှီးလေ့ရှိသော။ အနုကမ္ပကေန၊ အစဉ်သနားတတ်သော။ သတ္ထာရာ၊ ဆတရာသည်။ ယံ ကရဏီယံ၊ အကြင်ပြုအပ်သော ပြုဘွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံကရဏီယံ၊ ထိုပြုအပ်သော ပြုဘွယ်ကိစ္စကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတာနိ ရုက္ခမူလာနိ၊ ထိုသစ်ပင်ရင်းတို့ကို။ ဈာယထ၊ ကပ်၍ရှုကုန်လော။ ဧတာနိသုညာဂါရာနိ၊ ထိုဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်တို့ကို။ ဈာယထ၊ ကပ်၍ရှုကုန်လော။ မာပမာဒတ္ထ၊ မမေ့မလျော့ကြကုန်လင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိပ္ပဋိသာရိနော၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိကုန်သည်။ မာ အဟုဝတ္ထ၊ မဖြစ်ကြကုန်လင့်။ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အနုသာသနီ၊ အစဉ်ဆးမတားမြစ်ခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ မဟာဝဂ္ဂေါ၊ မဟာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုမဟာဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်း။ ဟိရိ၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပစသော တရားနှင့်ပြည့်စုံသော ရဟန်းအား ဣန္ဒြိယသံဝရသလစသော ခုနစ်ပါးသောတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်ကို ဟောရာဖြစ်သောလ သုတ်လည်းကောင်း။ သူရိယံ၊ ကမ္ဘာပျက်သော အခါနေခုနစ်စင်း ထွက်ခြင်းကို အရင်းမူ၍ သင်္ခါရတရားတို့၏ အနိစ္စသဘောကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဥပမာ၊ အင်္ဂါခုနစ်ပါးရှိသော မြို့ကို ဥပမာပြု၍ သူတော်ကောင်းတရား ခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော အရိယာဖြစ်သောတပည့်၏ အကုသိုလ်ကို စွန့်ခြင်းကုသိုလ်ကို ပွားစေခြင်းစသော အခြင်းအရာကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မညူ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်ကြောင်းဖြစ်သော ပါဠိဓမ္မကိုသိခြင်းစသော ခုနစ်ပါးသောတရားတို့ကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ ပါရိဆတ္တံကံ၊ ပင်လယ်ကသ်ပင်၏ ဖျော့တော့သော အရွက်ရှိသော အခါစသောခုနစ်ပါးကို ဥပမာမူ၍ အရိယာဖြစ်သော တပည့်၏ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်းစသော ခုနစ်ပါးသော အခြင်းအရာကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ သတ္တတံ၊ ဘုရားစသော ခုနစ်ပါးသော ဝတ္ထုတို့ကို အရိုအသေပြု၍ နေသောသူ၏ အကုသိုလ်ကို စွန့်ခြင်း ကိုသိုလ်ကို ပွားစေခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သော သုတ်လည်းကောင်း။ အာသဝါနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်စသော ခုနစ်ပါးသော တရားတို့ကို ပွားစေသော ရဟန်းစိတ်၏ တစုံတခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍ အာသဝေါတရားတို့မှ ထွက်မြောက်ခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိ၊ ကြီးစွာသောမီပုံစုကို အရင်းမူ၍ ဒုဿီလရဟန်း၏ ငရဲသို့ကပ်၍ ဖြစ်ရခြင်းစသည်ကို ဟောရာ ဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ သုနေတ္တ၊ သုနေတ္တစသော ဆရာခုနစ်ယောက်တို့၏ ဆုံးမကမြစ်ခြင်းကို အရင်းမူ၍ ကိုယ်တော်၏ ဆုံးမကမြစ်ခြင်းကို ဟောရာ ဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ အရကေန စ၊ အရကမည်သော ဆရာ၏ ဆုံးမကမြစ်ခြင်းကိုအရင်းမူ၍ ကိုယ်တော်၏ ဆုံးမကမြစ်ခြင်းကို ဟောရာဖြစ်သောသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေတာနိ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။

၈၊ ဝိနယဝဂ္ဂ

၁၊ ပဌမဝိနယဓရသုတ္တ

၇၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနိတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ သီလဝါ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာယစာရဂေါစရသမ္ပန္နော၊ အကျင့်ကျက်စားရာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဏုမတ္တေသု၊ အနုမြူ အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝိဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ အေးအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သော စိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရဘာလီ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှလွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်း၍။ သိစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ ဒုတိယဝိနယဓရသုတ္တ

၇၆။ Ä (၅၀၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿ၊ ထိုဝိနည်းဓိုရ်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက် ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာနှုတ်၌ လာကုန်သည်။ သဝဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာဝေဘန်အပ်ကုန်သည်။ သုပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနတော၊ ခန္ဓကပရိဝါပါဠိအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ည အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျကမှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေရကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ မငြိုငြင်သဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ မပင်ပန်းသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှလွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ တတိယဝိနယဓရသုတ္တ

၇၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အာနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၏ လက္ခဏာ၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဟိရော၊ သူတပါးခြောက်ချားသဖြင့် ပြောင်းရွေ့ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဘိစေတသိကာနံ၊ လွန်မြတ်သော စိတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေရကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘိ၊ ငြိုငြင်ခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်းခြင်းမရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တိဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ စတုတ္ထဝိနယဓရသုတ္တ

၇၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကံပိ ဇာတိံ၊ တခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့်တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွှန်းခြင်းတကွသော။ အနေကဝိဟတိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်၏။ အဘိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ပ။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကံအားလျော်စွာကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားမရှိသော။ စေတောဝိမုတ္ထိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှလွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ် ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ Ä (၅၀၆) သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသ်ည။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ ပဌမဝိနယဓရသောဘနသုတ္တ

၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တီ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ အာဘိစေသကိကာနံ၊ လွန်မြတ်သောစိတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိကာမလာဘီ၊ အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသည်။ အကိစ္ဆလာဘီ၊ ငြိုငြင်ခြင်း မရှိသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ အကသိရလာဘီ၊ ပင်ပန်ခြင်းမရှိသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စဟုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဒုတိယဝိနယဓရသောဘနသုတ္တ

၈၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုဏာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အဿ၊ ထိုဝနည်းဓိုရ်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက် ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာနှုတ်၌ လာကုန်သည်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်စွာဝေဖန်အပ်ကုန်သည်။ သုပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ ဝိဘင်းပါဠိအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ခန္ဓာကပရိဝါပါဠိတော် အားဖြင့် လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ အကသိရလာဘီ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဆဋ္ဌသုတ်ပြီး၏။

၇၊ တတိယဝိနယဓရသောဘနသုတ္တ

၈၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တိဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဟိရော၊ သူတသူချောက်ချားသဖြင့်ပြောင်းရွှေ့ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ ပ။ အကသိရဘာဘီ၊ မပင်ပန်းသဖြင့် ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပ။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ စတုတ္ထဝိနယဓရသောဘနသုတ္တ

၈၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်သနည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တီ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္ထိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဘန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကံပိ ဇာတိံ၊ တခုသောဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသောဘဝတိုပကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့်တကွသော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ အကျဉ်းညွန်းခြင်းနှင့်တကွသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရတိ၊ အဘန်တလဲလဲအောက်မေ့နိုင်၏။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကိုလွန်သော။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တဟိ၊ ခနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိဓမ္မေဟိ၊ ဤတရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ သတ္ထုသာသနသုတ္တ

၈၃။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောတ်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နောခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓုအာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထည်းတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ အပေါင်းအဘော်မှခွသည်ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာတို့ကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရာ၏။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ထား၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ် ဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ ရာဂ၏ ကင်းခြင်းအကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရား၏ ချုပ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥပသမာယ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းအကျိုးငှာ။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းအကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ န သံဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနေယျာသိ၊ သိရာ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဧသော၊ ဤဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းစသော အကျိုးငှာမဖြစ်သော သဘောသည်။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော၊ ဤဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းစသော အကျိုးငှာမဖြစ်သော သဘောသည်။ ဝိနယော၊ ဝိနယမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ၊ ဤဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းစသော အကျိုးငှာမဖြစ်သော သဘောသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓာရေယျာသိ၊ မှတ်လေလော။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။” ဣမေ ဓမ္မော၊ ဤတရားတို့သည်။ ဧကန္ဒနိဗ္ဗိဒါယ၊ စင်စစ်ဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ ရာဂ၏ ကင်းခြင်းအကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ ဝဋ်တရား၌ ချုပ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥပသမာယ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းအကျိုးငှာ။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းအကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေ စ ဓမ္မေ၊ အကြင်တရားတို့ကိုလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနေယျာသိ၊ သိရာ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဧသော၊ ဤဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းအစရှိသော အကျိုးငှာဖြစ်သော သဘောသည်။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧသော၊ ဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်း အစရှိသော အကျိုးငှာ ဖြစ်သောသဘောသည်။ ဝိနယ၊ ဝိနယမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဝဋ်တရား၌ ငြီးငွေ့ခြင်းအစရှိသော အကျိုးငှာဖြစ်သော သဘောသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓာရေယျာသိ၊ မှတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ အဓိကရသမထသုတ္တ

၈၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းကုန်သော။ အဓိကရဏာနံ၊ အဓိကရုဏ်းတို့ကို။ သမထာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဝူပသမာယ၊ အထူးသဖြင့်ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရုဏ်ကိုငြိမ်းစေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သမ္မုခါဝိနယော၊ သမ္မုခါဝိနည်းကို။ Ä (၅၀၈) ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သတိဝိနယော၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အမူဠဝိနယော၊ အမူဠဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးထိုက်၏။ ပဋိညာတကရဏံ၊ ဝန်ခံသဖြင့်ပြုအပ်သော ကံကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ယေဘုယျသိကာ၊ ယေဘုယျသိကကံကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တဿပါပိယသိကာ၊ တဿပါပိယသိကကံကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တိဏဓိတ္ထာရကော၊ မစင်ကိုမြက်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသကဲ့သို့သော ကံကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းကုန်သော။ အဓိကရဏာနံ၊ အဓိကရုဏ်တို့ကို။ သမတာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဝူပသမာယ၊ အထူးသဖြင့် ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာယ၊ အဓိကရုဏ်းကိုငြိမ်းစေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မှု၏။ ဒသမသုတ်ပြီး၏။

အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဝိနယဝဂ္ဂေါ၊ ဝိနယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

တဿ၊ ထိုဝိနယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ စတုရော၊ လေးရောက်ကုန်သော။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဝိနယဓရသောဘဏာ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍ တင့်တယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သာသနံ၊ အရှင်ဥပါလိအားဟောအပ်သော အဆုံးအမလည်းကောင်း။ အဓိကရဏသမထာယ၊ အဓိကရဏသမထတရား ခုနှစ်ပါးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌမဝဂ္ဂေ၊ အဋ္ဌမဝဂ်၌။ ဒသပါဠိယော၊ ဆယ်ပါးသောသုတ်ပါဠိတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။

၉၊ သမဏဝဂ္ဂ

၁၊ ဘိက္ခုသုတ္တ

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဘိန္နတ္တာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်သည်။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဘိန္နတ္တာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည်။ ဘိန္နာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ဘိန္နာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဗ္ဗတပရာမာသော၊ သီလဗ္ဗတပရာမသသည်။ ဘိန္နော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ ဘိန္နော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ ဘိန္နော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာနော၊ မာနသည်။ ဘိန္နော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဘိန္နတ္တာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ၊ ဤတရားသတို့ကို။ ဘိန္နတ္တာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၂၊ သမဏသုတ္တ

၈၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ သမိတတ္တာ၊ ငြိမ်းစေတတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သမဏော၊ ရဟန်းမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၃၊ ဗြာဟ္မဏသုတ္တ

၈၇။ ဗာဟိတပါပတ္တာ ဗာဟိတတ္တာ (ဆဋ္ဌ)၊ အပပြုအပ်ပြီးသောမကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၄၊ သောတ္တိယသုတ္တ

နိယုတ္တတ္တာ၊ အကြွင်းမဲ့ကြဉ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သောတ္ထိယော သောတ္တိယ (ဆဋ္ဌ)၊ သောတ္ထိယမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

စတုတ္ထသုတ်ပြီး၏။

၅၊ နှာတကသုတ္တ

၈၉။ Ä (၅၀၉) နှာတတ္တာ၊ ဖျက်ဆီးတတ်သည်၏ အဖြစ်ဖြောင့်။ နှာတကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ပဉ္စမသုတ်ပြီး၏။

၆၊ ဝေဒဂူသုတ္တ

၉၀။ ဝိဒိတတ္တာ၊ သိတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝေဒဂူ၊ သိခြင်းသို့ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

ဆဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၇၊ အရိယသုတ္တ

၉၁။ အရီဟတတ္တာ အာရကတ္တာ (ဆဋ္ဌ)၊ ရန်သူတို့ကိုဖျက်ဆီးတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အရိယော၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။

သတ္တမသုတ်ပြီး၏။

၈၊ အရဟာသုတ္တ

၉၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့မှ။ အာရကတ္တာ၊ ဝေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိကုန်သော။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့မှ။ အာရကတ္တာ၊ ဝေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အာရဟာ၊ ရဟန္တာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည်။ အာကရော၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ အာရကာ၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဗ္ဗတပရာမာသော၊ သီလဗ္ဗဓာပရာမာလသည်။ အာရကော၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ အာရကော၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ အာရကာ၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟော၊ မောဟသည်။ အာရကော၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာနော၊ မာနသည်။ အာရကော၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့မှ။ အာရကတ္တာ၊ ဝေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံဓမ္မာနံ၊ ဤတရားတို့မှ။ အာရကတ္တာ၊ ဝေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အဋ္ဌမသုတ်ပြီး၏။

၉၊ အသဒ္ဓမ္မသုတ္တ

၉၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော၊ အရှက်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အသဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

နဝမသုတ်ပြီး၏။

၁၀၊ သဒ္ဓမ္မသုတ္တ

၉၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သဘည်တို့နည်း။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ ရှက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ၊ ကြောက်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားတုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမာ၊ သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့သည်။ ဣမေ သတ္တ၊ ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဒသမသုတ်ပြီး၏။

နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ သမဏဝဂ္ဂေါ၊ သမဏဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တဿုဒ္ဒါနံ

Ä (၅၁၀) တဿ၊ ထိုသမဏဝဂ၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်သည်ကား။ ဘိန္နာ၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဘိက္ခုမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သမဏ၊ ခုနစ်ပါးသောတရားတို့ကို ငြိမ်းစေတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သမဏမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာ စ၊ အပပြုအပ်ပြီးသော ခုနစ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော မကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ သောတ္ထိယ၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတို့နှင့် မယှဉ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဝေဒဂူ၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတို့ကိုသိတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေဒဂမည်သ ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ နှာတကော၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ရန်သူတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် နှာတကမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဝေဒဂူ၊ ခုနစ်ပါးသောတရားတို့ကို သိတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝေဒဂူမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ အရိယော၊ ခုနစ်ပါးသော တရားတည်းဟူသော ရန်သူတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အရိယမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ အရဟာ၊ ခုနစ်ပါးသော တရာတို့မှ ဝေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အရဟာမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ အသဒ္ဓမ္မာ သဒ္ဓမ္မိနော၊ မသူတော်တို့၏ တရားခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ တာနိ၊ ထိုသုတ်တို့ကို။ တထာဂတာ တထာဂတေဟိ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဒေသိတာဒေသိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။

၁၀၊ အာဟုနေယျဝဂ္ဂ

၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျာ၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာတို့မှလာကုန်သော ဧည့်သည်တို့၏ အကျိုးငှာကောင်းစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပ။ ဒက္ခိဏေယျာ၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယာ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စက္ခုသ္မိံ၊ ပသာဒ၌။ သတတံ၊ အမြဲ။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲသောအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော အမှတ်ရှိသည်၍။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုသိသည်ဖြစ်၍။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ အခြားသော စိတ်နှင့် မရောပြွမ်းသည်ဖြစ်၍။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရား မရှိသော။ စေတာဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိကို။ ပညာဝိမုတ္တိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ပညာကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘညာ (အဘိညာယ)၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာကုန်သော ဧည့်သည်တို့၏ အကျိုးငှာကောင်းစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကိုခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စက္ခသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ သတတံ၊ အမြဲ။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲသော အားဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုသိသည်ဖြစ်၍။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ အခြားသော စိတ်နှင့် မရောပြွမ်းသည်ဖြစ်၍။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိမုစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ အာသဝပရိယာဒါနဉ္စ၊ အာသဝေါတရား၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတပရိယာဒါနဉ္စ၊ အသက်၏ ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်၏။ ပ။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန၊ တဖန်။ ပရံ စ၊ တပါးတုံလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စက္ခသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ သတတံ၊ အမြဲ။ သမိတံ၊ မပြတ်။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲသောအားဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စသညီ၊ မမြဲဟုဖြစ်သော အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိစ္စပဋိသံဝေဒီ၊ မမြဲဟုသိသည်ဖြစ်၍။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ အခြားသောစိတ်နှင့် မရောပြွမ်းသည်ဖြစ်၍။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဓိရစ္စမာနော၊ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပရိယောဂါဟမာနော၊ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ၊ အောက်ဖြစ်သော ကာမဘုံသို့ ဆည်းကပ်တတ်ကုန်သော။ သညောဇနာနံ၊ သံယောဇဉ်တို့၏။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အသက်အပိုင်း အခြားအလယ်၏ အတွင်း၌ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အားထုတ်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍ ကိလေသာ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ၊ အားထုတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကနိဋ္ဌဂါမီ၊ အကနိဋ္ဌဘုံသို့လာသော။ ဥဒ္ဓံသောတော၊ အထက်ဘုံသို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာသောတရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ယောက်မြောက်သော။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပညာက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာလယ်တာ မြေကောင်းသဘွယ်ဖြစ်၏။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်၏။ ပါဟုနေယျာ၊ အထူးထူးသော အရပ်မျက်နှာမှလာကုန်သော ဧည့်သည်တို့ အကျိုးငှာကောင်းစွာ စီရင်အပ်သော အလှူကိုခံထိုက်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏေယျာ၊ တမလွန်လောကကို ယုံကြည်၍ ပေးလှူအပ်သော အလှူကိုခံထိုက်ကုန်၏။ အဉ္ဇလိကရဏီယာ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသောသူတို့၏ လုက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုရာဖြစ်၏။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)

၉၆၊ ၆၂၂။ Ä (၅၁၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အာဟုနေယျာ၊ အဝေးမှဆောင်၍ သီလဝန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား လှူအပ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ ပါဟုနေယျာ၊ အထူးထူးသောအရပ်မျက်နှာမှလာကုန်သော ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဧည့်သည်တို့၏ အကျိုးငှာကောင်းစွာစီရင် အပ်သော အလှူကိုခံထိုက်ကုန်၏။ ပ။ လောကဿ၊ သတ္တလောက၏။ အနုတ္တရံ (အနုတ္တရော)၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ (ပုညက္ခေတ္တာ)၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးချရာ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂိုလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စက္ခသ္မိံ၊ စက္ခပသာဒ၌။ ဒုက္ခာနုပဿီ၊ ဆင်းရဲ၏ဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ အနတ္တာနုပဿီ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟု အဖန်လဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခုသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ ခယာနုပဿီ၊ ကုန်ခြင်းအားဖြစ် အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခုသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ ဝယာနုပဿီ၊ ပျက်ခြင်းအားဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခုသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ကင်းခြင်းအားဖြင့်ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခုသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ချုပ်ခြင်းအားဖြင့်အဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ စက္ခုသ္မိံ၊ စက္ခုပသာဒ၌။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ တစ်ဘန်စွန့်ခြင်းကိုအဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ (၂၊ ၈)

သောတသ္မိံ၊ သောတပသာဒ၌။ ပ။ ဃာနသ္မိံ၊ ဃာနပသာဒ၌။ ဇိဝှာယ၊ ဇိဝှာပသာဒ၌။ ကာယသ္မိံ၊ ကာယပသာဒ၌။ မနသ္မိံ၊ မနောဒွါရ၌။ ပ။ (၉၊ ၄၈)

ရူပေသု၊ ရူပါရုံတို့၌။ ပ။ သဒ္ဒေသု၊ သဒ္ဒါရုံတို့၌။ ဂန္ဓေသု၊ ဂန္ဓာရုံတို့၌။ ရသေသု၊ ရသာရုံတို့၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေသု၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရုံတို့၌။ ဓမ္မေသု၊ ဓမ္မာရုံတို့၌။ ပ။ (၄၉၊ ၉၆)

စက္ခုဝိညာဏေ၊ စက္ခုဝိညာဉ်၌။ ပ။ တောတဝိညာဏေ၊ တောတဝိညာဉ်၌။ ဃာဏဝိညာဏေ၊ ဃာနဝိညာဉ်၌။ ဇိဝှါဝိညာဏေ၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်၌။ ကာယဝိညာဏေ၊ ကာယဝိညာဉ်၌။ မနောဝိညာဏေ၊ မနောဝိညာဉ်၌။ ပ။ (၉၇၊ ၁၄၄)

စက္ခုသမ္ပေဿ၊ သက္ခုဝတ္ထုကိုမှိ၍ ဖြစ်သောဖဿ၌။ ပ။ သောတသမ္ပေဿ၊ သောတဝတ္ထုမှီ၍ ဖြစ်သောဖဿ၌။ ဃာနသမ္ဖဿေ၊ ဃာနဝတ္ထုကိုမှီ၍ ဖြစ်သောဖဿ၌။ ဇိဝှါသိဝှါသမ္ဖဿေ၊ ဇိဝှါဝတ္ထုကိုမှီ၍ ဖြစ်သောဖဿ၌။ ကာယသမ္ဖဿေ၊ ကာယဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သောဖဿ၌။ မနောသမ္ဖဿေ၊ မနောဒွါရကိုမှီ၍ဖြစ်သောဖဿ၌။ ပ။ (၁၄၅၊ ၁၉၂)

စက္ခုသမ္ဖဿဇာယ၊ စက္ခုဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သောဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ ပ။ သောတသမ္ဖဇာယ၊ သောတဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ ဃာနသမ္ဖဿဇာယ၊ ဃာနဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာယ၊ ဇိဝှါဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ ကာယသမ္ဖဿဇာယ၊ ကာယဝတ္ထုကိုမှီ၍ဖြစ်သောဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ မနောသမ္ဖဿဇာယ၊ မနောဒွါရ၌ဖြစ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ ပ။ (၁၉၃၊ ၂၄၀)

ရူပသညာယ၊ ရူပါရုံ၌ဖြစ်သောသညာ၌။ ပ။ သဒ္ဒသညာယ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ဖြစ်သောသညာ၌။ ဂန္ဓသညာယ၊ ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောသညာ၌။ ရသာရုံ၌ ဖြစ်သော သညာ၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗသညာယ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရုံ၌ဖြစ်သောသညာ၌။ ဓမ္မသညာယ၊ ဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သောသညာ၌။ ပ။ (၂၄၁၊ ၂၈၈)

ရူပသဉ္စေတနာယ၊ ရူပါရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာ၌။ ပ။ သဒ္ဒသဉ္စေတနာယ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာ၌။ ဂန္ဓသဉ္စေတနာယ၊ ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာ၌။ ရသသဉ္စေတနာယ၊ ရသာရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာ၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသဉ္စေတနာယ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာ၌။ ဓမ္မသဉ္စေတနာယ၊ ဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သောစေတနာဖြင့်။ ပ။ (၂၈၉၊ ၃၃၇)

ရူပတဏှာယ၊ ရူပါရုံ၌ဖြစ်သောတဏှာဖြင့်။ ပ။ သဒ္ဒတဏှာယ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ဖြစ်သာတဏှာ၌။ ဂန္ဓတဏှာယ၊ ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောတဏှာ၌။ ရသတဏှာယ၊ ရသာရုံ၌ဖြစ်သောတဏှာ၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာယ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ဖြစ်သောတဏှာ၌။ ဓမ္မာတဏှာယ၊ ဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သောတဏှာ၌။ ပ။ (၃၃၇၊ ၃၈၄)

ရူပဝိတက္ကေ၊ ရူပါရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ပ။ သဒ္ဒဝိတက္ကေ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ဂန္ဓဝိတက္ကေ၊ ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ရသဝိတက္ကေ၊ ရသာရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိတက္ကေ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ဓမ္မဝိတက္ကေ၊ ဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သောဝိတက်၌။ ပ။ (၃၈၅၊ ၄၃၂)

ရူပဝိစာရေ၊ ရူပါရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ပ။ သဒ္ဒဝိစာရေ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ဂန္ဓဝိစာရေ၊ ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ရသဝိစာရေ၊ ရသာရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိစာရေ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ဓမ္မဝိစာရေ၊ ဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သောဝိစာရ၌။ ပ။ (၄၃၃၊ ၄၈၀)

Ä (၅၁၂) (ပဉ္စက္ခန္ဓေ၊ ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။)။ ပ။ ရူပက္ခန္ဓေ၊ ရူပက္ခန္ဓာ၌။ ဝေဒနက္ခန္ဓေ၊ ဝေဒနက္ခန္ဓာ၌။ သညက္ခန္ဓေ၊ သညက္ခန္ဓာ၌။ သင်္ခါရက္ခန္ဓေ၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌။ ဝိညာဏက္ခန္ဓေ၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ မမြဲဟုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ ဒုက္ခာနုပဿီ၊ ဆင်းရဲဟုအဖန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အနတ္တာနုပဿီ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟုအလဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ခယာနုပဿီ၊ ကုန်ခြင်းအားဖြင့် အဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝယာနုပဿီ၊ ပျက်ခြင်းအားဖြင့်အဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ကင်းခြင်းအားဖြင့်အဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ချုပ်ခြင်းအားဖြင့်အဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ တဖနစွန့်ခြင်းကို အဘန်တလဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈၁၊ ၅၂၈)

ဧတ္ထ၊ ဤအာဟုနေယျဝဂ်၌။ ဒွါရာရမ္မဏေသု၊ ဒွါရအာရုံတို့၌လည်းကောင်း။ ဝိညာဏေသု၊ ဝညာဉ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဖေဿသု စ၊ ဖဿတို့၌လည်းကောင်း။ ဝေဒနာသု စ၊ ဝေဒနာတို့၌လည်းကောင်း။ ဒွါရသာ၊ ဒွါရဖြင့်။ လက္ခိတာ၊ မှတ်အပ်ကုန်သော။ ဆ၊ ခြောက်ပုဒ်တို့သည်။ ဝိသုံ၊ အသီးအသီး။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သုတ္တာ သုတ္တာနိ၊ သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သညာ၊ သညာ၌လည်းကောင်း။ သဉ္စေတနာ၊ သဉ္စေတနာ၌လည်းကောင်း။ တဏှာ၊ တဏှာ၌လည်းကောင်း။ ဝိတက္ကေ စ၊ ဝိတက်၌လည်းကောင်း။ ဝိစာရေ စ၊ ဝိစာရ၌လည်းကောင်း။ ဂေါစရဿ၊ အာရုံဖြင့်။ လက္ခိတာ၊ မှတ်အပ်ကုန်သော။ ဆ၊ ခြောက်ပုဒ်တို့သည်။ ဝိသုံ၊ အသီးအသီး။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သုတ္တာ သုတ္တာနိ၊ သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စက္ခန္ဓေဝါ၊ ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌ လည်းကောင်း။ ပစ္စေကေ၊ အသီးသော ခန္ဓာငါးပါး၌ လည်းကောင်း။ ဝိသုံ၊ အသီးသီး။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်သုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအာဟုနေယျဝဂ်၌။ သောဠသေသု၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ မူလေသု၊ မူလတို့၌။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ အနိစ္စာနုပဿီလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာနုပဿီ၊ ဒုက္ခာနုပဿီလည်းကောင်း။ အနတ္တာနုပဿီ၊ အနတ္တာနုပဿီလည်းကောင်း။ ခယာ၊ ခယာနုပဿီလည်းကောင်း။ ဝယာ၊ ဝယာနုပဿီလည်းကောင်း။ ဝိရာဂါ စ၊ ဝိရာဂါနုပဿီလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဂ္ဂါ၊ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီလည်းကောင်း။ ကမာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ အတ္ထ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အနုပဿီ၊ အနုပဿီတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံသော အဋ္ဌကထာတို့ကို။ သမ္ပိဏ္ဍိတေသု၊ ပေါင်းအပ်ကုန်သည် ရှိသော်။ အာဟုနေယျေ၊ အာဟုနေယျအမည်ရှိသော။ ဝဂ္ဂိကေ၊ ဝဂ်၌။ သုတ္တာနိ၊ သုတ်တို့သည်။ ပဉ္စသတာနိ စ၊ ငါးရာတို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌဝီသတိ စ၊ နှစ်ဆယ့်ရှစ်သုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်ဖြစ်သော။ အာဟုနေယျဝဂ္ဂေါ၊ အာဟုနေယျဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

၁၁၊ ရာဂပေယျာလ

၆၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သနည်း။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ပ။ ဥပက္ခောသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဥပေက္ခာ သမ္ဗောဇ္ဈင်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။

ပဌမသုတ်ပြီး၏။

၆၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သနည်း။ အနစ္စသညာ၊ မမြဲဟုဖြစ်သောသညာလည်းကောင်း။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အသုဘသညာ၊ မတင့်တယ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဒီနဝသညာ၊ အပြစ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ပဟာနသညာ၊ ပယ်ခြင်း၌ဖြစ်သောသညာလည်းကောင်း။ ဝိရာဂသညာကင်းခြင်း၌ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ နိရောဓသညာ၊ ချုပ်ခြင်း၌ဖြစ်သောသညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂဿကို။ အဘညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။

ဒုတိယသုတ်ပြီး၏။

၆၂၅။ Ä (၅၁၃) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သနည်း။ အသုဘသညာ၊ မတင့်တယ်ဟု ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ မရဏသညာ၊ သေခြင်း၌ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အာဟာရေ၊ မျိုအပ်သော အစာအာဟာရ၌။ ပဋိကူလသညာ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ် ရှိ၏ဟူသော သညာလည်းကောင်း။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကလောက၌။ အနဘိရတသညာ၊ မွေ့လျှော်ဘွယ်မရှိဟူသော သညာလည်းကောင်း။ အနစ္စသညာ၊ အနိစ္စဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စေ၊ အနိစ္စဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဒုက္ခဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခေ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၌။ အနတ္တသညာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွါးစေအပ်ကုန်၏။

တတိယသုတ်ပြီး၏။

၆၂၆၊ ၆၅၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှာ။ ပ။ ပရိက္ခယာယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကုန်စေခြင်းငှာ။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ ကင်းခြင်းငှာ။ နိရောဓာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ စာဂါယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ပ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ တဘန်စွန့်ခြင်းငှာ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ (၄၊ ၃၀)

၆၅၃၊ ၁၁၃၂။ ဒေါသဿ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ပ။ မောဟဿ၊ တွေဝေခြင်းကို။ ကောဓဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ ဥပနာဟဿ၊ ရန်ညိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ မက္ခဿ၊ ကျေးဇုချေခြင်းကို။ ပလဿ၊ အဖျင်းမူခြင်းကို။ ဣဿာယ၊ ငြူစူခြင်းကို။ မစ္ဆရိယဿ၊ ဝန်တိုခြင်းကို။ မာယာယ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကို။ သာဌေယဿ၊ စဉ်းလဲခြင်းကို။ ထမ္ဘဿ၊ ခိုင်မာခြင်းကို။ သာရမ္ဘဿ၊ ချုတ်ချယ်ခြင်းကို။ မာနဿ၊ မာန်မူခြင်းကို။ အတိမာနဿ၊ အလွန်မာန်မူခြင်းကို။ မဒဿ၊ ယစ်ခြင်းကို။ ပမာဒဿ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် ဩိခင်းငှာ။ ပ။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှာ။ ပရိက္ခယာယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှကုန်စေခြင်းငှာ။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ခယာယ၊ ကုန်ခြင်းငှာ။ ဝယာယ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ ကင်းခြင်းငှာ။ နိရောဓာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ စာဂါယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ တဖန်စွန့်ခြင်းငှာ။ ပ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွါးစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြီ။ (၃၁၊ ၅၁၀)

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ စဝနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်ဝန်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ အဘိနန္ဒုံ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ သတ္တနိပါတံ၊ သတ္တကနိပါတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီး။

အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။