စရိယာပိဋကတ်ပါဠိတော်နိဿယ

စရိယာပိဋကတ်ပါဠိ

စရိယာပိဋကတ်ပါဠိတော်နိသျ။

၁၊ အကတ္တိဝဂ်။

၁၊ အကတ္တိစရိယာ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကပ္ပေ စ သတသဟေဿ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ စတုရော စ အသင်္ခယေ၊ လေးအသင်္ချေတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤလေးအသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းအတွင်း၌။ ယံ စရိတံ၊ အကြင်ဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်ကို။ ဥပစိတံ၊ ဆည်းပူးအပ်ပြီ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ စရိတံ၊ ထိုဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်သည်။ ဗောဓိပါစနံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်စေတတ်သည်သာလျင်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အတီတကပ္ပေ အတီတကပ္ပေသု၊ လွန်လေပြီးသော လေးသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလတို့၌။ စရိတံ၊ ဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်ကို။ ဌပယိတွာ၊ ထား၍။ ဣမမှိ ကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာ၌သာလျင်။ ဘဝါဘဝေ၊ ဘဝကြီးငယ်၌။ စရိတံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော ဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်ကို။ ပဝက္ခိဿံ၊ ဟောပေအံ့။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုဏာဟိ၊ နာကြလော။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အကတ္တိ နာမ၊ အကတ္တိအမည်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သုညေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ ဝိပိနကာနနေ၊ ဝိပိနကာနနဟုဆိုအပသော။ ဗြဟာရညေ၊ တောကြီး၌။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ ဝင်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေတော်မူ၏။ တဒါ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ မံ မမ၊ ငါ၏။ တပတေဇေန၊ သီလ၏ အစွမ်းဖြင့်။ သန္တတ္တော၊ ပူစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ တိဒိဝါဘိဘူ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်ကို အစိုးရသော သိကြားမင်းသည်။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏံ၊ ပုဏ္ဏားအသွင်ကို။ ဓာရေန္တော၊ ဆောင်လျက်။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းအလို့ငှာ။ မံ၊ ငါ၏ အထံသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လာ၏။ မမ ဒွါရေ၊

ဝ၁+၀၂+ ငါ့၏သင်ခမ်းတံခါး၌။ ဋ္ဌိတံ၊ ရပ်လာသောပုဏ္ဏားအသွင်ဆောင်သောသိကြားမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဝနာ၊ တောမှ။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်သော။ အတေလဉ္စ၊ ဆီလည်းမရှိထသော။ အလောဏကဉ္စ၊ ဆားလည်းမရှိထသော။ ပဏ္ဏံ၊ ကပြင်းရွက်ပြုတ်ကို။ သကဋာဟေန၊ ချက်ရာဖြစ်သောအိုးနှင့်တကွ။ အာကိရိံ၊ လှူလိုက်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်သောသိကြားမင်းအား။ ပဏ္ဏံ၊ ကပြင်းရွက်ပြုတ်ကို။ ဒတွာန၊ လှူပြီး၍။ ဘာဇနံ၊ အိုးကို။ နိက္ကုဇ္ဇိတွာန၊ မှောက်၍။ ပုန၊ သစ်ရွက်မိုးသောသင်္ခမ်းသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်၍နေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌လည်းကောင်း။ မမသန္တိကံ၊ ငါ၏အထံသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်လာ၏။ တဒါပိ၊ ထိုနှစ်ရက်မြောက်သော နေ့သုံးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်း။ အကမ္ပိတော၊ မတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အနောလဂ္ဂေါ၊ ကပ်ငြိခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝမေဝ၊ ဤရှေးဦးစွာသောနေ့အတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဒါသိံ၊ အကြွင်းမဲ့လှူလိုက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသုံးရက်ပတ်လုံးမစားဘဲလှူလိုက်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သရီရသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ ဝိဝဏ္ဏီယံ၊ ဘောက်ပြန်သော အဆင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိတိသုခေန၊ ပီတိသုခနှင့်။ ယုတ္တာယ၊ ယှဉ်သော။ ရတိယာ၊ မွေ့လျှော်ခြင်းဖြင့်။ တံဒိဝံ၊ ထိုနေ့ကို။ ဝီတိနာမေမိ၊ လွန်စေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မာသံပိ၊ တလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဒွေမာသံပိ၊ နှစ်လပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ယဒိလဘေ၊ အကယ်၍ရသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရသည်ရှိသော်။ အကမ္ပိတော၊ မတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အနောလီနော၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူအံ့။ တဿ၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ ဒဒမာနော၊ လှူသောဘုရားလောင်းသည်။ ယသဉ္စ၊ ချွေရံပရိသတ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘဉ္စ၊ လူမင်းစည်းစိမ်နတ်မင်းစည်းစိမ်းဗြဟ္မာမင်းစည်းစိမ်းကိုလည်းကောင်း။ နပတ္ထယိံ၊ မတောင့်တပြီ။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်ကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တာနိ၊ ထိုအလှူဒါနအစရှိသောကောင်းမှုတို့ကို။ အစရိံအကာသိံ၊ ကျင့်ပြီ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အကတ္တိစရိယံ၊ အကတ္တိရသေ့အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၂++၀၃+ သာရိပုတ္တရ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံလည်း။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သင်္ခသဝှယော၊ သင်္ခအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားဖြစ်သောကာလ၌။ မဟာသမုဒ္ဒံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ တရိတုကာမော၊ ကူးလိုသည်ဖြစ်၍။ ပဋ္ဋနံ၊ သဘောင်္ဆိပ်သို့။ ဥပဂစ္ဆာမိ၊ ကပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသဘောင်္ဆိပ်၌။ အပရာဇိတံ၊ မာရ်သုံးပါးတို့သည်မအောင်အပ်သော။ သယဗ္ဘုံ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ တတ္တာယ၊ လောလောပူသော။ ကထိနဘူမိယာ၊ ကြမ်းသောမြေ၌။ ကန္တာရဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သောခရီးကို။ ပဋိပ္ပန္နံ၊ ကြွတော်မူသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣမမတ္တံ၊ ဤသို့သောအကြောင်းကို။ ဝိစိန္တယိံ၊ ကြံ၏။ ပုညကာဓဿ၊ ကောင်းမှုအလိုရှိသော။ ဇန္တုနော၊ သတ္တဝါ၏။ ဣဒံခေတ္တံ၊ ဤလယ်မြေကောင်းသဘွယ်ဖြစ်သောအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ အနုပတ္တံ၊ အစဉ်ရောလာပြီ။ ကဿကောပုရိသော၊ လယ်လုပ်သောယောကျင်္ားသည်။ မဟာရာမံ၊ များစွာသောအသီးအနှံတို့ရောရဖြစ်သော။ ခေတ္တံ၊ လယ်မြေကောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လျက်။ တတ္ထ၊ ထိုလယ်မြေကောင်း၌။ ဗီဇံ၊ စပါးမျိုးစေ့ကို။ နရောပေတိ၊ အကယ်၍မစိုက်ပျိုးသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုလယ်လုပ်သောယောကျင်္ားသည်။ ဓညေန၊ စပါးဖြင့်။ နအတ္ထိကော၊ အလိုမရှိသည်။ သိယာယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပုညကာမော၊ ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝရုတ္တမံ၊ အလှူခံတကာတို့ထက်အလွန်မြတ်သော။ ခေတ္တံ၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သောအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လျက်။ တတ္ထ၊ ထိုအရှင် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၌။ ကာရံ၊ ကောင်းမှုကို။ ယဒိနကရောမိ၊ အကယ်၍မပြုသည်ဖြစ်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုညေန၊ ကောင်းမှုဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ယထာ၊ ဥပမာတပါးလည်း။ မုဒ္ဒိကာမော၊ ဘွဲ့တဆိပ်အရာကိုအလိုရှိသော။ အမစ္စော၊ အမတ်သည်။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပူရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ ဝသန္တေ၊ နေသော။ ဇနေ၊ လူအပေါင်း၌လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါသု၊ အပ၌နေသောဗိုလ်ပါဆင်မြင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ယတာနုသိဌံ၊ မင်းဆုံးမတိုင်း။ နပတိပဇ္ဇတိ၊ မကျင့်။ တေသံ၊ ထိုအတွင်းသူပြင်သူတို့အား။ ဓနဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကို။ ယထာ

ဝ၃+ဝ၄+ ဝိဓာနံ၊ မင်းစီရင်တိုင်း။ နဒေတိ၊ မပေးသည်ဖြစ်အံ့။ သောအမစ္စော၊ ထိုအမတ်သည်။ မုဒ္ဒိတော၊ ဘွဲ့တဆိပ်အရာမှ။ ပရိဟာယတိယထာ၊ ရွေ့လျှောသကဲ့သို့.။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပုညကာမော၊ ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိပုလံ၊ မြတ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်လျှက်။ တဿ၊ ထိုမြတ်သောအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါနံ၊ လှူအပ်သောဒါကဗ္ဗဝတ္ထုကို။ ယဒိနဒဒါမိ၊ အကယ်၍မလှူသည်ဖြစ်အံ့။ ပုညတော၊ ကောင်းမှုအကျိုးမှ။ ပရိဟာယိဿာမိ၊ လျော့ညံ့ချေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တယိတွာန၊ ကြံပြီ၍။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဩရောဟိတွာ၊ ချွတ်၍။ တဿ၊ ထိုအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ပါဒါနိ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီးဘိနပ်ကို။ အဒါသိံ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားဖြစ်သော ကာလ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေနေဝ၊ ထိုအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါထက်လျှင်။ သတဂုဏောသတဂုဏေန၊ အဆအရာအားဖြင့်။ သုခုမာသော၊ နုးညံ့သိမ်မွေ့သောကိုယ်ရှိသည်။ သုခေမိတော၊ ချမ်းသာသဖြင့်ကြီးသည်။ ကိဉ္စာပိဟောမိ၊ အကယ်၍ကားဖြစ်၏ရှင့်။ အပိစဧဝံသန္တေပိ၊ ဣသို့နုးညံ့သိမ်မွေ့သော်လည်း။ ဒါနံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပရိပူရေန္တော၊ ဖြည့်လိုသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်။ တဿ၊ ထိုအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သင်္ခစရိယံ၊ သင်္ခပုဏ္ဏား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်ကာလ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရုတ္တမေ၊ ပြည်တကာတို့ထက်မြတ်သော။ ဣန္ဒပတ္ထေ၊ ဣန္ဒပတ္ထနဂိုရ်ပြည်ကြီး၌။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလေကုသလေဟိ၊ အလှူပေးခြင်းသီလဆောက်တည်ခြင်း အစရှိသောကုသိုလ်တရားတို့နှင့်။ ဥပါဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဓနဉ္စယောနာမ၊ ဓနဉ္စယအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုဓနဉ္စယ မင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ကလိင်္ဂရဌဝိသယာ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းနိုင်းငံမှ။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ရှစ်ယောက်သောပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါ၏အထံသို့။ ဥပဂဉ္စုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ ဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကိုဖြစ်တတ်သောလက္ခဏာ

ဝ၄++၀၅+ နှင့်ပြည်စုံသော။ မင်္ဂလသမ္မတံ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်ဟု သမုတ်အပ်သော။ ဟတ္ထိနာဂ၊ ဆင်ရတနာကို။ မံမမ၊ ငါ့အား။ အာယာစုံ၊ တောင်းကုန်၏။ ကိံအာယာစုံ၊ အဘယ်သို့တောင်းလာကုန်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမှာကံ၊ အကျန်တ်တို့၏။ ဇနပဒေါ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းဇနပုဒ်သည်။ အဝုဌိကော၊ မိုးခေါင်း၏။ ဒုဗ္ဘိက္ခော၊ ထမင်းအဟာရကိုရခဲ၏။ မဟာဆာတကော၊ ပြင်းစွာမွတ်သိပ်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော။ အဉ္ဇနသဝှယံ၊ အဉ္ဇနအမည်ရှိသော။ ပဝရံ၊ မြတ်သော။ နာဂံ၊ ဆင်ရတနာကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ပ်တို့အား။ ဒဒါဟိ၊ လှူတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစုံ၊ တောင်းကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာစကံယာစကေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အနုပ္ပတ္ထေ၊ အစဉ်ရောက်လာသည်ရှိသော်။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ငါမလှူဟုပယ်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နအနုစ္ဆဝေါ၊ မလျှောက်ပတ်။ မေ၊ ငါအား။ သမာဒါနံ၊ ဒါနပါရမီကိုဖြည့်အံ့ဟုဆောင်တည်ခြင်းသည်။ မာဘိဇ္ဇိ၊ မပျက်စေလင့်။ ဝိပုလံ၊ မြတ်သော။ ဂဇံ၊ ဆင်ရတနာကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ နာဂံ၊ ဆင်ရတနာမြတ်ကို။ သောဏ္ဍာယံ၊ နှာမောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ရတနာမယေ၊ ရတနာဖြင့်ပြီသော။ ဘိင်္ကာရေ၊ ရွှေကရား၌။ ဇလံ၊ ရေကို။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အာကိရိတွာ၊ လောင်း၍။ ဂဇံ၊ ဆင်ရတနာကို။ အဒံအဒါသိံ၊ လှူပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တသ္မိံနာဂေ၊ ထိုဆင်ရတနာကို။ ပဒိန္နမှိ၊ လှူသည်ရှိသော်။ အမစ္စာ၊ မတ်တို့သည်။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝုံ၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဘိံအဗြဝုံ၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ . တှယှံ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကိုဖြစ်စေတတ်သော လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော။ မင်္ဂလသမ္ပန္နံ၊ မင်္ဂလာနှင့်ပြည်စုံသော မင်္ဂလာဆင်ဟုသမုတ်အပ်သော။ သင်္ဂါမဝိဇယံ၊ စစ်မြေ၌ရန်သူကိုအောင်တတ်သော။ ဥတ္တမံ၊ ကျော်စောထသော။ ဝရံနာဂံ၊ မြတ်သောဆင်ရတနာကို။ ယာစကာနံ၊ တောင်းလာသောပုဏ္ဏားတို့။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပဒဿသိနု၊ လှူတော်မှုဘိသနည်း။ တသ္မိံနာဂေ၊ ထိုဆင်ရတနာကို။ ပဒိန္နမှိ၊ လှူသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်သည်။ ကိံကရိဿတိ၊ အဘယ်ပြုလတ္တံနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝုံ၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ နာဂံ၊ ဆင်ရတနာကို။ တိဌတု၊ ထားဘိဦး။ မေ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရဇ္ဇံပိ၊ ပြည်ကြီးစည်စိမ် ကိုမူလည်း။ ဒဒေ၊ လှူအံ့။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ တိဌတု၊ ထားဘိဦး။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရိရံပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆန္တာနံ၊ အလိုရှိသောသူတို့အား။ ဒဇ္ဇံဒဇ္ဇာမိ၊ လှူအံ့။ တသ္မာ၊ အဘဲ့ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားတို့ကို အကြွင်းမရှိသိသော သဗ္ဗညုတညာဏ် ကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ တောင့်တ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ဘုရားအဖြစ်ကို အလိုရှိသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂံ၊ ဆင်ရတနာကို။ အဒါသိံ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတိယံ၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကုရုရာဇစရိယံ၊ ကုရုတိုင်းရှင်ဓနဉ္စယမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၅++၀၆+ အလိုရှိသောသူတို့အား။ ဒဇ္ဇံ ဒဇ္ဇာမိ၊ လှူအံ့။ တသ္မာ၊ အဘဲ့ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို အကြွင်းမရှိသိသော သဗ္ဗညုတညာဏ်ကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ တောင့်တ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ဘုရားအဖြစ်ကို အလိုရှိသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂံ၊ ဆင်ရတနာကို။ အဒါသိံ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတိယံ၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကုရုရာဇစရယံ၊ ကုရုတိုင်းရှင်ဓနဉ္စယမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောပြီး။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုသာဝတိမှိနဂရေ၊ ကုသဝတီပြည်ကြီး၌။ မဟီပတိ၊ လေးကျွန်းအပြင်ကို အစိုးရတော်မူထသော။ မဟဗ္ဗလော၊ မရေတွက်နိုင်သောဗိုလ်ပါးဆင်မြင်းနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဟာသုဒဿနောနာမ၊ မဟာသုဒဿနမည်ရှိထသော။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြဝတေးမင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုမဟာသုဒဿနစကြဝတေးမင်းဖြစ်သောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနှိုက်။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုသို့အရပ်၌။ ဃောသာပေမိ၊ ကြွေးကြော်စေ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ကိံဓနံ၊ အဘယ်ဥစ္စာကို။ ဒိယတု၊ ပေးစေလိုသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဆာတကော၊ မွတ်သနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တသိတော၊ သိပ်သနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝိလေပနံ၊ သာပျောင်းကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ နာနာရတ္ထာနိ၊ အထူးထူးသော ဆိုးရည်ဖြင့်ဆိုးအပ်ကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ ပုဆိုးတို့ကို။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်ချို့ထဲ့သည်ဖြစ်၍။ ပရိဒဟိဿတိ၊ ဝတ်လတ္တံနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပထေ၊ ခရီး၌။ ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ အာဒေတိ၊ ယူအံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မုဒူ၊ နုညံ့ကုန်သော။ သုဘာ၊ တင့်တယ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ အာဒေတိ၊ ယူအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟံ၊ ငါသည်။ သာယဉ္စ၊ ညချမ်းအခါ၌လည်းကောင်း။ ပါတောစ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဃေသာ

ဝ၆++၀၇+ ပေမိ၊ ကြွေးကြော်စေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တံဓနံ၊ ထိုလှူအပ်သောဥစ္စာကို။ ဒသသုဌာနေသု၊ ဆယ်ပါးသောအရပ်တို့၌။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်၍ထားအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်သေး။ ဌာနသတေသုဝါပိ၊ အရာသောအရပ်တို့၌လည်း။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်၍ထားအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်သေး။ အနေကသတဌာနေသု၊ အရာမကများသောအရပ်တို့၌။ ယာစကေ၊ အလှူခံတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်၍ထားအပ်၏။ ဒိဝါဝါ၊ နေ့အခါ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ရတ္တိံဝါ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပနိဗ္ဗကော၊ အလှူရှိတိုင်း။ ဘောဂံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ ပူရဟတ္ထောဝ၊ ပြည့်သောလက်ရှိ၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟာဒါနံ၊ များစွာသောအလှူကို။ ယာဝဇီဝိတံ၊ အသက်ရှိသောကာလပတ်လုံး။ အဒါသိံ၊ လှူပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒေဿံအမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ နပိအမှိ၊ မဖြစ်။ မယိ၊ ငါ၌။ နိစယော၊ ပေါင်းစုံ၍ထားအပ်သောဥစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်။ နပိအမှိ၊ မဖြစ်။ ယထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာတုရောနာမ၊ အနာဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သောသူသည်ကား။ ရောဂတော၊ အနာမှ။ ပရိမုတ္တိယာ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ရောဂတော၊ အနာမှ။ ပရိမုစ္စတိယထာ၊ လွတ်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဇာနမာနော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းကားအလှူဒါနတည်းဟုသိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသေသတော၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ ပရိပူရေတုံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အလိုကိုပြည့်စေခြင်းငှာ။ ဦနံမနံ၊ မပြည့်သောစိတ်ကို။ ပူရယိတုံ၊ ပြည့်စိမ်သောငှာ။ ဝနိဗ္ဗကေဝနိဗ္ဗကာနံ၊ အလှူခံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ နိယရာလယော၊ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဗောဓိံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ အနုပ္ပတ္တိယာ၊ အစဉ်ရောက်ခြင်းငှာ။ ဒေမိ၊ လှူတော်မူ၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ မဟာသုဒဿန စရိယံ၊ မဟာသုဒဿန စကြာမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ သတ္တရာဇပုရောဟိတော၊ ခုနှစ်ပြည်ထောင်

ဝရ++၀၈+ သောမင်းတို့၏ပရောဟိတ်ဖြစ်ထသော။ နရဒေဝေဟိ၊ လူနတ်တို့သည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်ထတော။ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒမည်သော ပုဏ္ဏားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒ ပုဏ္ဏားဖြစ်သောအခါ၌။ သတ္တရဇ္ဇေသု၊ ခုနှစ်ပြည်ထောင်တို့၌။ ယံဥပါယနံ၊ အကြင်လက်ဆောင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေနဥပါယေန၊ ထိုမရေမတွက်နိုင်သော လက်ဆောင်ဥစ္စာဖြင့်။ အက္ခောတံ၊ ချောက်ချားခြင်းလည်းမရှိထသော။ သာဂရူပမံ၊ သမုဒ္ဒရာနှင့်တူထသော။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသောအလှူကို။ ဒေမိ၊ လှူ၏။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဓနဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကို။ ဒေဿံအပိယံ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မယိ၊ ငါ၌။ နိစ္စယော၊ ပေါင်းစု၍ ထားအပ်သောဥစ္စာသည်။ နတ္ထိပိ၊ မရှိသည်လည်း။ န၊ မဟုတ်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်ကို။ ပီယံ၊ တောင့်တအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒေမိ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်း။ သောမဟာဂေါဝိန္ဒ စရိယံ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားအကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။

၆။ နိမိရာဇစရိယ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ မိထိလာယံပုရုတ္တမေ၊ ပြည်တကာတို့ထက်မြတ်သော မိထိလာပြည်ကြီး၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိထသော။ ကုသလတ္ထိကော၊ မိမိအားလည်းကောင်းသူတပါးအားလည်းကောင်းကုသိုလ်ဖြစ်ခြင်းကိုအလိုရှိထသော။ နိမိနာမ မဟာရာဇာ၊ နိမိနာမိမင်းကြီးသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုနိမိမင်းကြီးဖြစ်တော်မူသောကာလ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတုမုခံ၊ တံခါးလေးမုတ်ရှိသော။ စတုသာလံ၊ စရပ်လေးဆောင်တွဲ့ကို။ မာပယိတွာန၊ ဆောက်စေပြီး၍။ တတ္ထ၊ ထိုစရပ်လေးဆောင်၌။ မိဂပက္ခိနရနာရီနံ၊ သားငှက်အပေါင်းလူယောက်ျားလူမိန်းမတို့အား။ ဒါနံ၊ နေ့တိုင်းနေတိုင်းခြောက်သိန်းခြောက်သိန်းသောဒါနဝတ္ထုကို။ ပဝတ္တေသိံ၊ လှူတော်မူ၏။ အစ္ဆာဒနဉ္စ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ သယနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနဉ္စ၊ ဘောဇဉ်ငါးပါးကို လည်းကောင်း။ အဗ္ဗောစ္ဆိန္နံ၊ မပြတ်ကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍

ဝ၈+ဝ၉+ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တယိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ယထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဓနဟေတု၊ ဥစ္စာကိုလိုခြင်သောအကြောင်းကြောင့်။ သာမိံ၊ အရှင်ကို။ ဥပါဂတော၊ ဆည်းကပ်သော။ သေဝကော၊ သူခစားသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရာဓနိယံ၊ နှစ်သက်အပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ဧသတိယထာ၊ မှီးသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဘဝေ၊ အလုံးစုံသောဘဝ၌။ ဗောဓိဇံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ကြောင့်ဖြစ်သော သဗ္ဗညုတညာဏ်ကို။ တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲ့စေ၍။ ဥတ္တမံ၊ အတုမရှိမြတ်တော်မူသော။ ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကိုသာလျှင်။ ဣစ္ဆမိ၊ တောင့်တ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဆဌံ၊ ခြောက်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ နိမိရာဇဂရိယံ၊ နိမိမင်း၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ပုပ္ဖဝတိယာနဂရေ၊ ပုဗ္ဗဝတီအမည်တွင်သော ဗာရာဏသီပြည်ကြီး၌။ ဧကရာဇဿ၊ ဧကရာဇ်မင်း၏။ အတြရော၊ သားတော်ဖြစ်သော။ စန္ဒသဝှယောမာရော၊ စန္ဒကုမ္မာမည်သောမင်းသားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုစန္ဒကုမ္မာမင်းသားဖြစ်သောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဇနာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခံရအံ့သောအစီအရင်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ယညာဝါဋတော၊ ယဇ်တွင်းမှ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ ဇနယိတွာန၊ ဖြစ်စေ၍။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသောအလှူကို။ ပဝတ္တယိံ၊ ဖြစ်စေပြီ။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုစန္ဒကုမ္မာရမင်းသားဖြစ်သောကာလ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏေယျော၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒတွာန၊ မလှူရဦးမူ၍။ ဆပ္ပဉ္စနရတ္တိယောအပိ၊ ငါးညဉ်ခြောက်ညဉ့်တိုပတ်လုံးလည်း။ ပါနံ၊ သောက်ဘွယ်ကို။ နပိဝါမိ၊ မသောက်။ ခါဒနံ၊ ခဲဘွယ်ကို။ နခါဒါမိ၊ မခဲ။ ဘောဇနံပိ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်း။ နဘုဉ္စာမိ၊ မစား။ ယထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝါဏိဇောနာမ၊ ကုန်သွယ်သောသူမည်သည်။ ဘဏ္ဍသဉ္စယံ၊ ရောင်းအပ်သော ဘဏ္ဍာကိုဆည်းဘူးခြင်းကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ယတ္ထ၊

ဝ၉+၁၀+ အကြင်အရပ်၌။ လာဘော၊ အမြတ်သည်။ မဟာ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမြတ်များရာအရပ်သို့။ ဘဏ္ဍကံ၊ ရောင်းအပ်သောဘဏ္ဍာကို။ အာဟရတိယထာ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ သကဘုတ္တာဝိ၊ မိမိစားအပ်သောထမင်းမှလည်း။ ပရေ၊ သူတပါးတို့ကို။ ဝိဘဇ္ဇိတွာ၊ ခွဲခြမ်းဝေဘန်၍။ ဒိန္နံ၊ လှူသည်ဖြစ်အံ့။ မဟပ္ဖလံ၊ များသောအကျိုးရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပရဿ၊ တပါးသောအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်သောအနည်းငယ်သော ဒါနဝတ္ထုသည်။ သတဘာဂေါ၊ အရာမကသောအဘို့ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံအတ္ထဝသံ၊ ထိုသို့သောအကျိုထူးကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဘဝါဘဝေ၊ ဘဝကြီးငယ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေမိ၊ လှူ၏။ သမ္ဗောဓိံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ အနုပ္ပတ္တနိယာ၊ အစဉ်သဖြင့်ရောက်ခြင်းငှာ။ ဒါနတော၊ အလှူပေးခြင်းမှ။ နပဋိက္ကမာမိ၊ နောက်မဆုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သတ္တမံ၊ ခုနှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စန္ဒကုမ္မာရစရိယံ၊ စန္ဒကုမ္မာမင်းသားအကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရိဌသဝှယေ၊ အရိဌပူရအမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ မြိုကြီး၌။ သိဝိနာမ၊ သိဝိအမည်ရှိသော။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေကိုအစိုးရသောအခါ၌။ ပါသာဒဝရေ၊ မြတ်သောပြာသာဒ်ထက်၌။ နိသဇ္ဇ၊ ထိုင်တော်မူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္ဒေသိ၊ ကြံ၏။ မာနသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ ယံဒါနံ၊ ထိုသို့သောအလှူသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ယောပိ၊ အကြင် အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ မံမမ၊ ငါ၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ စေယာစေယျ၊ အကယ်တောင်းငြားအံ့။ အကမ္ပိတော၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ လှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒေဝါနံ၊ စတုမဟာရာဇ်တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အကြံကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဒေဝပရိသာယ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ပရိသတ်၌။ နိသိန္နေ၊ နေလျက်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို။

၁၀+၁၁+ သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘောန္တောဒေဝတာယော၊ အိုနတ်အပေါင်းတို့။ အဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ သောသိဝိရာဇာ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ စိန္တေန္တော၊ ကြံသည်ရှိသော်။ အဒေယျံ၊ မလှူဘူးသောအလှူကို။ နပဿတိ၊ မမြင်သထတ်။ ဧတံ၊ ထိုမျက်လုံးကိုလှူအံ့သောအကြံသည်။ တထံနု၊ မှန်မည်လော။ ဝိတထံနု၊ မမှန်မည်လော။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခု။ အဟံ၊ ငါသိကြားမင်းသည်။ တံ၊ ထိုသိဝိမင်းကြီးစိတ်ကို။ ဝိမံသယာမိ၊ သွား၍စူးစမ်းအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသကြားမင်းသည်။ တံမနံ၊ ထိုသိဝိမင်းကြီး၏စိတ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မဟုတ္တံ၊ တမုဟုတ်မျှ။ အာဂမေယျာထ၊ ငံ့လင့်ကုန်ကြဦး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုခဲ့ပြီး၍။ ပဝေဒမာနော၊ တုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ ပလိတသိရော၊ ဆံဖြူသောဥက္ခောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝလိဂတ္တော၊ အရေတွန့်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇရာတုရော၊ အိုသဖြင့်ကျင်နာသည်ဖြစ်၍။ အန္ဓဝဏ္ဏောဝ၊ မျက်မမြင်သဏ္ဍာန်ရှိသည်သာလျှင်။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်၍။ ရာဇာနံ၊ သီဝရာဇ်မင်းကြီးအထံသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော၊ ထိုမျက်မမြင်အရောင်ဆောင်သောသိကြားမင်းသည်။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဝါမံဗာဟုဉ္စ၊ လက်ဝဲလက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ ဒက္ခိဏံဗာဟုဉ္စ၊ လကျာင်္လက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ ပဂ္ဂဟေတွာန၊ မြောက်၍။ သိရသ္မိံ၊ ဥက္ခောင်း၌။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ကတွာ၊ ထားသည်ကိုပြု၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဓမ္မိက၊ တရားဆယ်ပါးကိုဆောင်တော်မူထသော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းကားနိုင်ငံသူအပေါင်းတို့၏အစီးအပွါးကိုဆောင်တော်မူထသော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီးကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်၏။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ ဒါနရတာကိတ္တိ၊ အလှူပေးခြင်း၌မွေ့လျော်၏ဟူသောကျော်စောသံသည်။ ဒေဝမာနုသေ၊ နတ်လူတို့ကို။ ဥဂ္ဂတာ၊ လွမ်းမို၍တတ်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မမ၊ အကျွန်ပ်၏။ နယနာ၊ ထိုထိုအရပ်သို့ဆောင်ကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဘောပိနေတ္တာ၊ မျက်စိနှစ်လုံးတို့သည်လည်း။ အန္ဓာ၊ မမြင်ကုန်။ ဥပဟတာ၊ ကွယ်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ပ်အား။ ဧကံနယနံ၊ တလုံးသောမျက်စိဖြင့်။ ယာပယ၊ မျှတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ သိဝိမင်းဖြစ်သောငါ

၁၁+၁၂+ သည်။ တတ္ထ၊ ထိုမျက်မမြင်အရောင်ဆောင်သော သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သည်ဖြစ်၍။ သံဝိဂ္ဂမာနသော၊ ထိတ်လန့်သောနှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒဇာတော၊ ဖြစ်သောနှစ်သက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆိုပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိန္တယိတွာန၊ မျက်စိကိုလူလိုသောအားဖြင့်ကြံ၍။ ပါသာဒတော၊ ပြာသာဒ်မှ။ ဣဓ၊ ဤနေရာသို့။ အာဂတော၊ လာ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ နေတ္တံ၊ မျက်စိကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှါ။ အာဂတော၊ လာပေ၏။ အဟော၊ အံ့ဘွယ်ရှိစွ။ မေ၊ ငါ၏။ မာနသံ၊ နှလုံးအလိုသည်။ သိဒ္ဓံ၊ ပြီးပေစွ။ သင်္ကပ္ပေါ၊ ငါ၏အကြံသည်။ ပရိပူရိတော၊ ပြည့်ပေစွ။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌မလှူဘူးသော။ ဒါနဝရံ၊ မြတ်သောအလှူကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ယာစကေယာစကာနံ၊ အလှူခံတို့အား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုပြီ။ သိဝက၊ သိဝကအမည်ရှိသောဆေးသမား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ မာဒန္ဓယိ၊ မကြာစေလင့်။ မာပဝေဓယိ၊ မတုန်လှုပ်လင့်။ ဥဘောပိနယနံ၊ ငါ၏မျက်စိနှလုံးတို့ကိုလည်း။ ဥပ္ပါဋေထွာ၊ တုတ်၍။ ဝနိဗ္ဗကေ၊ အလှူခံတို့အား။ ဒေဟိ၊ လှူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆိုပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မယှံ၊ ငါသည်။ စောဒိတော၊ ထိုသီဝကဆေးသ္မားသည်။ တာယမိဉ္စဝံ၊ တန်သီးဆံနှစ်ကိုကဲ့သို့သော။ ဥဘောပိနယနံ၊ နှလုံးသောမျက်စိတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဓရိတွာန၊ ထုတ်၍။ ယာစကေ၊ တောင်းလာသောအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ပါဒါသိ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒဒမာနဿ၊ ဆေးသ္မားသည် ထုတ်အက်ပြီးသည်။ ဒေန္တဿ၊ ပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်သောသိကြားလက်၌ထားအပ်သည်။ သတောသန္တဿ၊ ဖြစ်သော။ ဒိန္နဒါနဿ၊ လှူအပ်ပြီးသောစက္ခုဒါနရှိသော။ မေ၊ ငါ၏။ ဗောဓိယာယေဝ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ အညထာ၊ တွန့်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ဥတောစက္ခု၊ နှလုံးသောမျက်စိတို့ကို။ ဒေဿာအမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒေဿိယောအမနာပေါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တတော၊ ထိုအင်္ဂါကြီးငယ်ထက်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပီယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။

၁၂+၁၃+ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သိဝိရာဇစရိယ၊ သိဝိမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၉၊ ဝေဿန္တရစရိယ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဖုဿတီနာမ၊ ဖုဿတီအမည်ရှိသော။ ယာခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းသမီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဇနိကာ၊ မယ်တော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာဖုဿတိ၊ ထိုဖုဿတီမည်သောငါ၏ မယ်တော်သည်။ အတီတာသုအတိတာယံ၊ အခြားမဲ့လွန်လေပြီးသော။ ဇာတိသုဇာတိယံ၊ ဘဝ၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သော။ မဟေသီ၊ မိဖုယားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုမိဖုယား၏။ အာယုက္ခယံ၊ အသက်ကုန်အံ့သည်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဒေဝိန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်မိဖုယား။ တေ၊ သင့်အား။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသောဆုတို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ယံဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံဝရံ၊ ထိုအလိုရှိသောဆုကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာဟိ၊ ယူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ သိကြားမင်းသည်ဆိုအပ်သော။ သာစဒေဝီ၊ ထိုမိဖုယားသည်လည်း။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းက်ို။ ပုန၊ တဖန်။ ဣဒံဝါစနံ၊ ဤသို့စကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ဒေဝိန္ဒ၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ အကျွန်ပ်အား။ ကိံအပရာဓော၊ အဘယ်မည်သောအပြစ်သည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိသနည်း။ အပိယာ၊ မချစ်အပ်သောမည်သည်။ ဟောတိကိံ၊ ဖြစ်သလော။ ဝါတော၊ လေသည်။ ခရဏီရုဟံ၊ သစ်ပင်ကို။ စာဝေသိဣဝ၊ ရွေ့စေသကဲ့သို့။ မံ၊ အကျွန်ပ်ကို။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျှော်ဘွယ်ရှိသော။ ဋ္ဌာနာ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ စာဝေသိ၊ ရွေ့စေလိုသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သော။ သောသက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ပုန၊ တဖန်။ အဿ၊ ထိုမိဖုယားအား။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ တေတယာ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမူကို။ နစေဝကတံ၊ ပြုလည်းမပြုပေ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေမမ၊ ငါ၏။ အပိယာ၊ မချစ်အပ်သောသူသည်။ နစအသိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်ကတည်း။ တေ၊ သင်၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ ဧတ္ထတံယေဝ၊ ဤမျှ

၁၃+၁၄+ လောက်သာလျှင်ရှည်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ စဝနကာလော၊ စုတေရအံ့သောကာလသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝရုတ္တမေ၊ ဆုတကာတို့ထက်မြတ်ကုန်သော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ကုန်သော။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသောဆုတု်ိ့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှ၊ ခံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒိန္နဝရာ၊ ပေးအပ်သောဆုရှိသော။ သာဖုဿတိ၊ ထိုဖုဿတီမိဖုယားသည်။ တုဋ္ဌဟဋ္ဌာ၊ အလွန်ရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ပမောဒိတာ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ အဗ္ဘန္တရံကတွာ၊ အတွင်းပြု၍။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသောဆုတို့ကို။ ဝရီဂဏှိ၊ ယူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဖုဿတီ၊ သာဖုဿတီသည်။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသောဆုတို့ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ တတော၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ စုတာ၊ စုတေခဲ့၍။ ခတ္တိယေ၊ မဒ္ဒရာဇ်တိုင်းမင်းမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဝယပ္ပတ္တကာလေ၊ အရွယ်ရောက်သောအခါ၌။ ဇေတုတ္တဓမ္ပိနဂရေ၊ ဇေထုတ္တတ္တရာပြည်၌။ သဉ္စယေန သဉ္စယဿ၊ သိမ်စည်းမင်းကြီး၏။ သမာဂါမိ၊ မိဖုယားကြီးအဖြစ်သို့ရောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ပိယမာတုယာ၊ ချစ်လှစွာသောငါမယ်တော်၏။ ကုစ္ဆိံ၊ ဝမ်းသို့။ ဩက္ကန္တော၊ သက်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပိယမာတုယာ၊ ချစ်စွာသောအမိဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ တေဇေန၊ အာနုဘော်ကြောင့်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဒါနရတာ၊ အလှူပေးခြင်း၌မွေ့လျော်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဓနေ၊ ဥစ္စာမရှိသောသူ၌။ အာတုရေ၊ အနာရှိသောသူ၌။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းသောသူ၌။ ယာစကေ၊ ထောင်းလာသောသူ၌။ ပထိကေဇနေ၊ ခရီးသွားသောသူ၌။ သမဏေ၊ ရဟန်း၌။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏား၌။ ခီဏေ၊ ရိက္ခာကုန်သောသုူ။ အကိဉ္စနေ၊ ဥစ္စာသိန်းဆည်းခြင်းမရှိသောသူ။ ဒါနံ၊ လှူအပ်သောဒါတဗ္ဗဝတ္ထုကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဖုဿတီ၊ ဖုဿတိီမည်သောမိဖုယားသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဒသမာသေ၊ ဆယ်လတ်ို့ပတ်လုံး။ ဓာရယိတွာန၊ ဆောင်၍။ ပူရံ၊ ဇေတုတ္တရာပြည်ကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျာင်္ရစ် လှည့်သည်ကို။ ကရောန္တေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ဝေဿာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ ဝီထိယာမဇ္ဈေ၊ ခရီးအလယ်၌။ ဇနေသိ၊ ဖွား၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ မတ္တိကံ၊ မယ်တော်အဆက်မှဖြစ်သော အမည်သည်လည်း။ န၊ မဟုတ်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝဿေဝီထိယာ၊

၁၄+ +၁၅+ ဝေဿန္တရစရိယ

ကုန်သည်တို့၏ခရီး၌။ ဇာတော၊ ဖွါးသည်။ အမှီ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ကုန်သည်တို့၏ခရီး၌ဖွါးသောကြောင့်။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာမည်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ဖွါးသည်မှ။ အဋ္ဌဝဿိကော၊ ရှစ်နှစ်သာရှိသော။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ နိသဇ္ဇ၊ ထိုင်နေ၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှါ။ ဝိစိန္တယိံ၊ ကြံ၏။ မံ၊ ငါကို။ ဟဒယံ၊ နှစ်လုံကို။ စေယာစေ၊ အကယ်၍ တောင်းငြားအံ့။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ ဒဒေယျ၊ လှူအံ့။ စက္ခုံ၊ စက္ခုကို။ စေယာစေ၊ အကယ်၍တောင်ငြားအံ့။ စေယာစေ၊ အကယ်၍တောင်းငြားအံ့။ စက္ခုံ၊ စက္ခုကို။ ဒဒေယျံ၊ လှူအံ့။ မံသံပိ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ ရုဟိရမ္ပိ၊ အသွေးကိုလည်းကောင်း။ စေယာစေ၊ အကယ်၍တောင်းငြားအံ့။ မံသံပိ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ ရုဟိဓမ္ပိ၊ အသွေးကိုလည်းကောင်း။ ဒဒေယျံ၊ လှူအံ့။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောအလှူခံသည်။ မမံ၊ ငါ၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဒါသံကာမော၊ ကျွန်ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။ ယဒီယာစယေ၊ အကယ်၍တောင်းငြားအံ့။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကျွန်၏အဖြစ်ဖြင့်ကြား၍။ ဒဒေယျံ၊ လှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိံ၊ ကြံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယီ၊ ငါသည်။ သဘာဝံ၊ မဖောက်မပြန်။ အကမ္ပိတံ၊ အတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အသဏ္ဌတံ၊ တွန့်တိုခြင်း အရှိသည်ဖြစ်၍။ စိန္တယန္တဿစိန္တယန္တေ၊ ကြံသည်ရှိသော်။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုကြံသောအခါ၌။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်၌ရောက်သော ဥယျာဉ်ဗိမာန်ပဒေသာပင်တည်းဟူသော ပန်းရှိထသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ အကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အနဍ္ဎမာသေ၊ လခွဲဖြစ်သော။ ပန္နရသေ၊ တဆဲ့ငါးရက်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပုဏ္ဏမာသေ ဥပေါသထေ၊ လပြည့်ဥပုသ်နေ့၌။ ပစ္စယံနာဂံ၊ ပစ္စယမည်သောဆင်ဖြူရတနာကို။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှါ။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုပ်သို့။ ဥပါဂမိံ၊ ကပ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းမှ။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ရှစ်ယောက်သော ပဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပဂဉ္ဆုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်လာကုန်၍။ ဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကိုဖြစ်စေတတ်ထသော။ မင်္ဂလသမ္မတံ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်ဟုသမုတ်အပ်သော။ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ မံ၊ ငါကို။ အာယာစုံ၊ တောင်းကုန်၏။ ကိံအာယာစုံ၊ အဘယ်သို့တောင်းကုန်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမှာကံ၊ အကျွန်ပ်တို့၏။ ဇနပဒေါ၊ ဇနပုဒ်။

၁၅+၁၆+ သည်။ အဝုဋ္ဌိကော၊ မိုဃ်းခေါင်၏။ ဒုဗ္ဘိက္ခော၊ ရှားပါးငတ်မွတ်၏။ မဟာဆာတကော၊ ပြင်းစွာမွတ်သိပ်၏။ သဗ္ဗသေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ဂဇုတ္တမံ၊ ဆင်တကာတို့ထက်ကျော်စောသော။ ပဝရံနာဂံ၊ မြတ်သော ဆင်တော်ကို။ ဒဒါဟိ၊ လှူတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစုံ၊ တောင်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တံ၊ ထိုတောင်းသောဝတ္ထုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ လှူအံ့။ နဝိကမ္ပာမိ၊ မတုန်လှုပ်အံ့။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသောဥစ္စာကို။ နပ္ပတိဂုယှာမိ၊ ငါမလျှို့ဝှက်အံ့။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ယာစကံယာစကေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုပ္ပတ္တေ၊ ရောက်လာသည်ရှိသော်။ ပဋိက္ခေပေါ၊ မလှူအံ့ဟုပယ်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ နအနုစ္ဆဝေါ၊ မလျောက်ပတ်။ မေ၊ ငါ၏။ သမာဒါနံ၊ ဒါနပါရမီကိုဖြည့်အံ့ဟုဆောက်တည်ခြင်းသည်။ မာဘိဇ္ဇိ၊ မပျက်စေလင့်။ ဝိပုလံ၊ မြတ်လှစွာသော။ ဂဇံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ရတနာမယေ၊ ရတနာဖြင့်ပြီးသော။ ဘိင်္ကာရေ၊ ရွှေကရား၌။ ဇလံ၊ ရေကို။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လင်္က၌။ အာကိရိတွာ၊ လောင်၍။ ဂဇံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ အဒံအဒါမိ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံလည်း။ သဗ္ဗသေတံသဗ္ဗသေတေ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ဂဇုတ္တမံဂဇုတ္တမေ၊ မြတ်သောဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒဒန္တဿဒဒန္တေ၊ လှူသည်ရှိသော်။ တဒါပိ၊ ထိုဆင်ဖြူရတနာကိုလှူသောကာလ၌လည်း။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင်းမိုရ်၌ရောက်သောဥယျာဉ်ဗိမာန် ပဒေသာပင်တည်းဟူသော ပန်းရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဿနာဂဿ၊ ထိုခြောက်သိန်းသောဥစ္စာနှင့်တကွသောတန်ဆာနှင့်တကွသော ဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒါနေန၊ လှူခြင်းကြောင့်။ သမဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးလာကုန်သော။ သိဝယော၊ သိဉ္စည်းမင်းကြီးနှင့်တကွသီဝရာဇ်ပြည်သူ အပေါင်းတို့သည်။ ကုဒ္ဓါ၊ မျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝင်္ကပဗ္ဗတံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့။ ဂစ္ဆတု၊ သွားလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သကာရဋ္ဌာ၊ မိမိတိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗဇေသုံ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေသံတေသု၊ ထိုသိဝရာဇ်ပြည်သူတို့သည်။ နိစ္ဆုဘမာနာနံ နိစ္ဆုဘမာနေသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်သော်လည်း။ အကမ္ပီတံ၊ မတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေတုံ၊ လှူပြန်ခြင်းငှာ။ ဧတံဝရံ၊ တခု

၁၆+၁၇+ သောဆုကို။ အာယာစိဿံ၊ တောင်းပန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ယာစိတာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သိဝယောစ၊ သိဝရာဇ်ပြည်သူတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါအား။ ဧကံဝရံ၊ တခုသောဆုကို။ အဒံသု၊ လှူလေတော့ဟုပေးကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဏ္ဏာဘေရိံ၊ ထိုအလှူစည်ကို။ သာဝတီတွာ၊ တီးခတ်စေ၍။ မဟာဒါနံ၊ ကြီစွာသောအလှူကို။ ဒဒါမိ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အထဧဝံဒိယျမာနေ၊ ဤသို့လှူအပ်သည်ရှိသော်။ ဧတ္ထဧတသ္မိံဒါနဂ္ဂေ၊ ထိုအလှူတင်းကုပ်၌။ ဒါနေန၊ အလှူပေးခြင်းကြောင့်။ ဣမံ၊ ဤဝေဿန္တရာမင်းကြီးကို။ နီဟရန္တိ၊ နှင့်ထုတ်ကုန်၏။ ပုန၊ တဖန်။ အယံ၊ ဤဝေဿန္တရာမင်းကြီးသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါထ၊ လှူပြန်ခဲ့၏တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာဘေရဝေါ၊ ကြီးစွာသောကြောက်မက်ဘွယ်ရှိသော။ တုမုလော၊ အုပ်အုပ်ကြက်ကြက်သော။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထိစ၊ ဆင်ကိုလည်းကောင်း။ အေဿစ၊ မြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရထေစ၊ ရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဒါသီစ၊ ကျွန်မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ဒါသဉ္စ၊ ကျွန်ယောကျာင်္းကိုလည်းကောင်း။ ဂဝဉ္စ၊ နို့ညုစ်နွာမကိုလည်းကောင်း။ ဓနဉ္စ၊ ရွှေငွေစသောဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဟာဒါနံ၊ များစွားသောအလှူဝတ္ထုကို။ ဒဒိတွာန၊ လှူ၍။ နဂရာ၊ ဇေတုတ္တရာပြည်မှ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တသ္မိံ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းကြီးသည်။ နိက္ခမိတွာန၊ မြို့မှထွက်၍။ နဂရံ၊ မြို့တော်ကို။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ ဝိလောကိတေ၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ တဒါဝိ၊ ထိုကာလ၌လည်း။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မှိုရ်၌ရောက်သောဥယျာဉ်ဗိမာန်ပဒေသာပင်တည်းဟူသော ပန်းရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ စာတုဝါဟိံ၊ လေးယောက်သားကိုဆောင်သော။ ရထံ၊ ရထားကို။ ဒတွာ၊ လှူခဲ့၍။ စတုမဟာပထေ၊ ခရီးလေးဆု၌။ ဋ္ဌတွာ၊ ရပ်တော်မူ၏။ ဧကာကိယော၊ တယောက်အသည်းတည်း။ အဒုတိယော၊ အဖေါ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ မဒ္ဒိဒေဝိံ၊ မဒ္ဒိမိဖုယားကို။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆိုပြီ။ မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒိမိဖုယား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဏှံ၊ ကဏှာဇိန်မင်းသမီးကို။ ဂဏှာဟိ၊ ချီလော။ ဧသာ၊ ဤတဏှာဇိန်မင်းသမီးသည်။ လဟုတာ၊ ပေါ့၏။ ကနိဋ္ဌာ၊ နှစ်မငယ်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာလိံ၊ ဇာလီမင်းသားကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ချီအံ့။ သော၊ ထိုဇာထီမင်းသားသည်။ ဂရုကော၊ လေး၏။ ဟိတသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဘာတိ

၁၇+၁၈+ ကော၊ မောင်ကြီးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆိုပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မဒ္ဒိ၊ မဒ္ဒိမိဖုယားသည်။ ပဒုမံပုဏ္ဍရိကံဝ၊ ပဒုမ္မာကြာပုဏ္ဍရိက်ကြာနှင့်တူသော။ ကဏှာဇိနံ၊ ကဏှာဇိန်မင်းသမီးကို။ အဂ္ဂဟိ၊ ချီ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုဝဏ္ဏဗိမ္ဗံဝ၊ ရွှေရုပ်နှင့်တူသော။ ဇာလိခတ္တိယံ၊ ဇာလီမင်းသားကို။ အဂ္ဂဟိံ၊ ချီ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဘိဇာတာ၊ လူနတ်တို့သည်ပူဇော်အပ်သောအမျိုဖြစ်ကုန်ထသော။ သုခုမာလာ၊ သိမ်မွေနုညံ့သောကိုယ်ရှိကုန်ထသော။ ခတ္တိယာ၊ မြတ်သောမင်းမျိုးဖြစ်ကုန်ထသော။ စတုရောဇနာ၊ လေးယောက်ကုန်သောငါတို့သည်။ ဝိသမသမံ၊ မညီးညွတ်သောအရပ်ညီညွတ်သောအရပ်ကို။ အက္ကမန္တာ၊ နှင်းကုန်လျက်။ ဝင်္ကံပဗ္ဗတံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကြကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မနုဇာ၊ လူတို့သည်။ အနုမဂ္ဂေ၊ ခရီးကွေ့၌လည်းကောင်း။ ပဋိပ္ပထေ၊ ရှေ့ရှုဖြစ်သောခရီး၌လည်းကောင်း။ ဧန္တီ၊ လာကုန်အံ့။ တေ၊ ထိုခရီးသွားတို့ကို။ အမ္ဘော၊ အမောင်တို့။ ဝင်္ကံန္တပှှှှှှှှှှှှှှဗ္ဗတော၊ ဝင်္ကပါတောင်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပဋိပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်၏။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူတို့တည်။ တတ္ထ၊ ထိုခရီး၌။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ကရုဏံ၊ သနားဘွယ်သော။ ဂိရံ၊ အသံကို။ ဥဒီရယုံ၊ မြွက်ကုန်၏။ ဝင်္ကံန္တပဗ္ဗတော၊ ဝင်္ကပါတောင်သည်။ ဒူရေ၊ ဝေးလှချေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုခရီးသွားတို့သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငါတို့ကိုမြင်၍သနားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ ပဋိဝေဒေန္တိ၊ ခံစားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒါရကော၊ ဇာထီမင်းသားကဏှာဇိန် မင်းသမီးတို့သည်။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဖလိကေ၊ အသီးသီးတို့သော။ ဒုမေ၊ သစ်ပင်တို့ကို။ ယဒိပဿန္တိ၊ အကယ်၍မြင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ တေသံဖလာနံ၊ ထိုသစ်သီးတို့၏။ ဟေတုမှိ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဒါရကော၊ ဇာထီမင်းသားကဏှာဇိန်မင်းသမီးတို့သည်။ ဥပရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဒါရကေ၊ ဇာထီမင်းသားကဏှာဇိန်မင်းသမီးတို့ကို။ ရောဒေန္တေ၊ ငိုကုန်သည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၏။ ဥဗ္ဗိဒ္ဓါ၊ အထက်သို့မြင်ကုန်သော။ ဝိပုလာ၊ ကြီးကျယ်ပြန့်ပြောကုန်သော။ ဒုမာ၊ သစ်ပင်တို့သည်။ သယမေဝ၊ အလိုလိုပင်လျှင်။ ဩနမိတွာန၊ ညွတ်ကုန်၍။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့သို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သဗ္ဗင်္ဂသောဘဏာ၊ ခပ်သိမ်းသော အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ဖြင့် တင့်တယ်ခြင်းရှိထသော။ မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒိမိဖုယားသည်။ အဗ္ဘူတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲဖြစ်ထသော။ လောမဟံသနံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ထသော။ ဣဒံအစ္ဆရိယံ။

၁၈+၁၉+ ဤအံ့ဘွယ်သရဲကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းခြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ကိံပဝတ္တေသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်စေသနည်း။ ဘောန္တောဒေဝတာယော၊ အိုနတ်အပေါင်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အစ္ဆေရံတဝ၊ အံ့ဘွယ်သရဲရှိပေစွတကား။ အဗ္ဘုတံဝတ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲဖြစ်စွတကား။ လောမဟံသနံဝတ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းတဘွယ်ရှိစွတကား။ ဝေဿန္တရဿ၊ ဝေဿန္တရာမင်းကြီး၏။ တေဇေန၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကြောင့်။ ဒုမာ၊ သစ်ပင်တို့သည်။ သယမေဝ၊ အလိုလိုပင်လျှင်။ ဩနတာ၊ ညွတ်လာကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းခြီးသံကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယက္ခာ၊ နတ်တို့သည်။ ဒါရကေ၊ ဇာလိမင်းသားကဏှာဇိန်မင်းသမီးတို့ကို။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားကုန်သည်ဖြစ်၏။ ပထံ၊ ယူဇနာသုံးဆယ်ရှိသောခရီးကို။ သံခိပိံသု၊ ချုန်ကုန်၏။ နိက္ခန္တဒိဝသေနေဝ၊ ဇေတုက္ကရာပြည်မှထွက်တော်မူသောနေ့၌သာလျှင်။ စေတရဋ္ဌံ၊ စေတတိုင်းသို့။ ဥပါဂမုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မာတုလာ၊ ဦးရီးတော်အမျိုးမှ။ သဋ္ဌိရာဇသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းသောမင်းတို့သည်။ စေတရဋ္ဌေ၊ စေတတိုင်း၌။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေပိ၊ ခပ်သိမ်းသောခြောက်သောင်းသောမင်းတို့သည်လည်း။ ပဉ္စလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ရောဒမာနာ၊ ငိုကုန်လျက်။ ဥပါဂမုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုစေတတိုင်း၌။ စေတေဟိစ၊ စေတတိုင်းကိုအစိုရသောမင်းတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သလ္လာပံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာစကားပြောဟောခြင်ကို။ ဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တေရာဇာနော၊ ထိုစေတမင်းသားတို့ကို။ တတော၊ ထိုတော၏ အဝမှ။ နိက္ခမိတွာန၊ ပြန်စေ၍။ အမှေစတ္တရောဇနာ၊ ငါ့တို့လေးယောက်တို့သည်။ ဝင်္ကပဗ္ဗတံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့။ အဂမုံ၊ ရှေးရှုသွားကုန်ပြီ။ သာရိပုတ္ထ၊ သာရိပုတ္ထရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝိန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ မဟိဒ္ဓိကံ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ ဝိသုကမ္မံ၊ ဝိသုကြုံနတ်သားကို။ အာမန္တယိတွာန၊ ခေါ်၍။ သုကတံ၊ ကောင်းစွာစီရင်ပြုပြင်အပ်သော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ အဿမံ၊ သင်္ခမ်းကို။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောစရပ်ကို။ သုမာပယ၊ ဘန်ဆင်းချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ ဝိသုကမ္မော၊ ဝိသကြုံနတ်သားသည်။ သက္ကဿ၊ သကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သုကတံ၊ ကောင်းစွာစီရင်ပြုပြင်အပ်သော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ အသမံ၊

၁၉+၂၀+ သင်္ခမ်းကို။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောစရပ်ကို။ သုမာပယိ၊ ဖန်ဆင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယံစတုရောဇနာ၊ ငါတို့လေးယောက်တို့သည်။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ အသံဆိတ်သော။ နိရာကုလံ၊ နှောင့်ရှက်ခြင်းမရှိသော။ ပဝနံ၊ တောကြီးသို့။ အဇ္ဈောဂေါဟေတွာ၊ ဝင်၍။ တတ္ထ၊ ထိုတောကြီး၌။ ပဗ္ဗတန္တရေ၊ ဝင်္ကပါတောင်ကြား၌။ ဝသာမ၊ နေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ မဒ္ဒီဒေဝိစ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဇာလီကဏှာဇိနာစ၊ ဇာလီမင်းသားကဏှာဇိန် မင်းသမီးတို့သည်လည်းကောင်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သောပနုဒါ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုဖျောက်ကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဿမေ၊ သင်္ခမ်း၌။ သားငယ်သ္မီးငယ်တို့ကို။ အနုရက္ခန္တော၊ စောင့်ရှောက်လျက်။ အသုညေ၊ ငါနေသဖြင့်မဆိတ်သော။ အသမေ၊ သင်ခန်း၌။ ဟောမိတိဋ္ဌာမိ၊ တည်၏။ သာမဒ္ဒီ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုယားသည်။ ဖလံ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ တယောဇနေ၊ သုံးယောက်သောငါတို့ကို။ ပေါသေတိ၊ မွေးကျွေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဝသမာနဿ၊ နေစဉ်။ အဒ္ဓိကော၊ အထီးကျန်သော ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ၏အထံသို့သ္မီးငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်လာပြီး၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပုတ္တကေ၊ သာငယ်သ္မီးငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဇာလိံကဏှာဇိနာ၊ ဇာလီမင်းသားကဏှာဇိန်မင်းသ္မီတို့ကို။ အာယာစိ၊ တောင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာစက၊ တောင်းလာသော ဇူဇကာပုဏ္ဏားကို။ ဥပဂတံ၊ ငါ၏အထံသို့ ကပ်လာသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မေ၊ ငါအား။ အဟာသော၊ ရွှင်သောစိတ်သည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘောပုတ္တေ၊ နှစ်ယောက်သောသားငယ်သ္မီးငယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားအား။ အာဒါသိံ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သကေပုတ္တေ၊ မိမိသားငယ်သ္မီးငယ်တို့ကို။ ဇူဇကေဗြာဟ္မဏေ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားအား။ စဇန္တဿ၊ စွန့်သည်ရှိသော်။ တဒါပိ၊ ထိုသားငယ်သ္မီးငယ်ကိုလှူသောကာလနှိုက်လည်း။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်၌ရောက်သော ဥယျဉ်ဗိမာန်ပဒေသာပင်တည်းဟူသောပန်းရှိသော မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်လျှင်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဩရုယှ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှသက်၍။ ဗြာဟ္မဏသန္နိတော၊ ပုဏ္ဏားနှင့်အသွင်တူ

၂၀+၂၁+ သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သီလဝတိံ၊ သီလရှိသော။ ပတိဗ္ဗထံ၊ အရှင်၌ ရိုသေလေးမြတ်သောအကျင့်ရှိထသော။ မဒ္ဒီဒေဝီ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကို။ မံ၊ ငါကို။ အာယာစိ၊ တောင်းလာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဒ္ဒိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်၍။ ဥဒကံဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အဉ္ဇလီ၊ ဖြန့်၍ခံသောပုဏ္ဏားအသွင်ဆောင်သောသိကြားလက်ကို။ ပူရယ၊ ဖြည့်စေ၍။ ပသန္နမနသင်္ကပ္ပေါ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့ရောက်ကြောင်းဒါနပါရမိအပြီးသို့ရောက်ပေတောအံ့ဟုကြည်လင်ရွှင်လန်းသောစိတ်အကြံ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်သောသကြားအား။ မဒ္ဒိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိံ၊ လှူလိုက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မဒ္ဒီယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကို။ ဒီမာနာယ၊ လှူသည်ရှိသော်။ ဂဝနေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဒေဝါ၊ များသောနတ်အပေါင်းတို့သည်။ ပမောဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဒါပိ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုယားကို လှူသောအခါ၌လည်း။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင်းမိုရ်၌ ရောက်သော ဥယျာန်ဗိမာန်ပဒေသာပင်တည်းဟူသောပန်းရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဇာလိံစ၊ ဇာလီမင်းသားကိုလည်းကောင်း။ ဓိတံ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ဂဏှာဇိနံ၊ ဂဏှာဇိန်မင်းသ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ပတိဗ္ဗတံ၊ အရှင်ကိုရိုသေလေးမြတ် အကျင့်ရှိသော။ မဒ္ဒီဒေဝိ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကိုလည်းကောင်း။ စဇာမာနော၊ စွန့်လှူသောငါသည်။ ဗောဓိယာယေဝ၊ သဗ္ဗညုညာဏ်တော်ဟုဆိုအပ်သောဘုရားအဖြစ်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ နစိန္တေသိံ၊ နောင်တဖန်ပူပန်သောအားဖြင့်မကြံ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဥဘောပုတ္တာ၊ နှစ်ယောက်သောသ္မီးတို့ကို။ ဒေဿယာအပိယာ၊ မချစ်အပ်ကုန်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မဒ္ဒီဒေဝိ၊ မဒ္ဒီမိဖုယားကို။ ဒေဿိယာအပိယာ၊ မချစ်အပ်ကုန်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော သဗ္ဗညုတညာဏ်ကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကိုသာ လျှင်ချစ်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပီယေ၊ ချစ်အပ်သောသား မယားတို့ကို။ အာဒါသိံ၊ လှူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ဗြဟာရညေ၊ တောကြီး၌။ မာတာပိတုသမာဂမေ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်အစရှိသောများစွာသော အစည်းအဝေးအပေါင်းသည်။ ကရုဏံ၊ သနားစဘွယ်။ ပရိဒေဝန္တေ၊ ငိုကြွေးသည်ရှိသော်။ သုခံဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်ရဲကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ သလ္လပေန္တေ၊ စကားပြောဟောကြသည်ရှိ

၂၁+၂၂+ သော်။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဂုရုနံ၊ အလေးပြုအပ်သောမယ်တော်ခမည်းတော်တို့ကို။ ဟရောတ္တပ္ပေန၊ အပြစ်မရှိဘဲပြည်မှနှင်ထုတ်လေသည်ဟုအမျက်ဒေါသ မရှိဘဲဟိရိဩတ္တပ္ပဖြင့်။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၏။ တဒါပိ၊ ထိုမယ်တော်ခမည်းတော်အထံသို့ခြဉ်းကပ်သောအခါ၌လည်း။ သိန္နေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်၌ရောက်သောဥယျာန်ဗိမာန်ပဒေသာပင်တည်းဟူသောပန်းရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ဗြဟာဓညဝ၊ တောကြီးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ သညာတီတိ၊ မယ်တော်ခမည်းတော် အစရှိသောဆွေတော်မျိုတော်တို့နှင့်တကွ။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ပုရုတ္တမံ၊ ပြည်တကာတို့ထက်မြတ်သော။ ဇေတုတ္တရံ၊ ဇေတုတ္တရာအမည်ရှိသော။ ပုရံ၊ ပြည်ကြီးသို့။ ပဝိသာမိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တသ္မိံဒိဝသေ၊ ထိုဇေတုတ္တရာပြည်သို့ရောက်သောနေ့၌။ သတ္တရတနာနိ၊ ခုနှစ်ပါးသောရတနာမိုဃ်းတို့သည်။ ဝဿိံသု၊ ရွာကုန်၏။ မဟာမေဃော၊ လေးကျွန်းလုံးအနှံရွာသောမိုဃ်းကြီးသည်။ ပဝဿထ၊ ရွာ၏။ တဒါပိ၊ ထိုဇေတုတ္တရာပြည်သို့ရောက်သောအခါ၌လည်း။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်ဇမ္ဗုဒီပါကျွန်၌ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော ဥယျာဉ်တည်းဟူသောပန်ရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာအယံပထဝီ၊ အကြင်မြေကြီးသည်။ အစေတနာ၊ စိတ်စေတနာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာပထဝီ၊ ထိုမြေကြီးသည်။ သုခံဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို။ အဝိညာယ၊ မသိဘဲလျက်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဒါနဖလာ၊ အလှူ၏အာနုဘော်ကြောင့်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနှစ်ကြိမ်။ ကမ္ပထ၊ တုန်လှုပ်၏။ နဝမံ၊ ကိုးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝေဿန္တရစရိယံ၊ ဝေဿရာမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝနစာရကော၊ တော၌နေလေ့ရှိသော။ တိဏပဏ္ဏသာကဖလဘက္ခော၊ မြက်သစ်ရွက် ဟင်းရွက်သစ်သီအစာရှိသော။ ပရဟေဋ္ဌနဝိဝဇ္ဇိတော၊ သူတပါးတို့ကိုညုဉ်ဆဲခြင်းမှကင်းထသော။ သသတော၊ ယုန်ငယ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထို

၂၂+၂၃+ ယုန်မင်းဖြစ်တော်မူသောကာလ၌။ မက္ကေဋောစ၊ မြောက်သည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဂါလောစ၊ မြေခွေးသည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒပေါတောစ၊ ဖျံသည်လည်းကောင်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ ဧက၊ တပေါင်းတည်း။ ဝသာမ၊ နေကြကုန်၏။ သာယံပါတော၊ ညနံနက်တိုင်း။ ပဒိဿရေ၊ ဆည်းကပ်သည်ဖြစ်၍ထင်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ ထိုသုံးရောက်သောသူတို့ကို။ ကလျာဏပါပကေ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ကိရိယေ၊ အမှု၌။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမ၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ပရိပဇ္ဇေထ၊ ကြဉ်ကြကုန်။ ကလျာဏေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမူ၌။ အဘိနိဝိဿထ၊ နှလုံးသွင်းကြကုန်။ ဥပေါသထမှိဒိဝသေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ ပူရိတံ၊ ပြည့်သော။ စန္ဒံ၊ လကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တတ္ထတသ္မိံဒိဝသေ၊ ထိုနေ့၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်နေ့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတေသံ၊ ထိုသုံးယောက်သောသူတို့အား။ အယစိက္ခိံ၊ ကြား၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ဒက္ခိဏေယျဿ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတဝေ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ပဋိယာဒေထ၊ စီရင်ကြလေကုန်။ ဒက္ခိဏယျေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ ဒတွာ၊ လှူကုန်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝဿထ၊ သုံးကြကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေ၊ ထိုသုံးယောက်သောသူတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သာဓူတိ၊ ကောင်ပြီးဟု။ ပတွာန၊ ဆိုကုန်၍။ ယထာသတ္တိ၊ အစွမ်းရှိသောအလျှောက်။ ယထာဗလံ၊ အားရှိသောအလျှောက်။ ဒါနာနိ၊ အလှူဒါနတို့ကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံကို။ ဂဝေသယျုံ၊ ရှာကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိသဇ္ဇ၊ ထိုင်နေ၍။ အနုစ္ဆဝံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အားလျောက်ပတ်သော။ ဒါနံ၊ လှူအပ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယဒိလဘေ၊ အကယ်၍ရသည်ဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါအား။ ကိံဒါနံ၊ အဘယ်ဒါနဝတ္ထုသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံသတည်း။ မေ၊ ငါအား။ တိလာ၊ နှန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မုဂ္ဂါ၊ ပဲနောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ မာသာ၊ ပဲလွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလာ၊ ဆံတို့လည်းကောင်း။ ဃတံဝါ၊ ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ နအတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဏေန၊ မြက်ဖြင့်သာလျှင်။ ယာပေမိ၊ တစုံတယောက်သော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ တိက္ခာယ၊ ထမင်းအလိုငှါ။ ယဒိဧဟိ၊ အကယ်၍

၂၃+၂၄+ လာသည်ဖြစ်အံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကံအတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဇ္ဇာဒဒါမိ၊ လှူအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိုယ်ကိုလှူသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တုစ္ဆော၊ အချည်းနှီး။ နဂမိဿတိ၊ မသွားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေယိံ၊ ကြံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အကြံကို။ အညာယ၊ သိလတ်၍။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏိနာ၊ ပုဏ္ဏားအသွင်ဖြင့်။ မေ၊ ငါ၏။ အာသယံ၊ နေရာသို့။ ဥပဂစ္ဆ၊ ကပ်လာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုပုဏ္ဏားအယောင်ဆောင်သောသိကြားကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သန္တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ဘောဒက္ခိဏေယျ၊ အိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်။ တွံွ၊ သင်သည်။ ဃာသဟေတု၊ အစာကိုအလိုရှိသောကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်လာသည်ကား။ သာဓုခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ အဘိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တေ၊ သင့်အား။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ မလှူဘူးသော။ ဒါနဝရံ၊ မြတ်သောအလှူက်ို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သီလဂုဏူပေတော၊ သီလကျေဇူးနှင့်ပြည့်စုံပေ၏။ တေ၊ သင်အား။ ပရဟေဋ္ဌနံ၊ သူတပါးတို့အားညုှုှုဉ်းဆဲခြင်းသည်။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ နာနာကဋ္ဌေ၊ အထူးထူးသောထင်းတို့ကို။ သမာနယိ၊ စုရုံးလော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဒီပေတိ၊ တောက်စေလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပစိဿံ၊ ကျက်စေအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ပက္ကံ၊ ကျက်ပြီးသောအသားကို။ ဘက္ခယိဿာသိ၊ စားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏားအယောင်ဆောင်သောသိကြားသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။ ဟဋ္ဌမနော၊ ရွှင်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နာနာပဋ္ဌေ၊ အထူးထူးသောသထင်းတို့ကို။ သမာနယိ၊ ရုန်းစု၏။ အင်္ဂါရဂဗ္ဘကံ၊ မီးကျီးတိုက်ရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟန္တုံ၊ ကြီးစွာသော။ စိတကံ၊ ထင်းပုံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုထင်းပုံ၌။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သော၊ ထိုမီးသည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ မဟာ၊ အတောက်ကြီးသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂတ္တေ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရဇဂတေ၊ အမြူအလေးအမွားလိမ်းလိမ်ကပ်သည်တို့ကို။ ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်သောအရပ်၌။ ဥပါဝိသိံ၊ ဝင်၍နေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မဟာကဋ္ဌပုဉ္ဇော၊ ကြီးစွာသောထင်းစုသည်။ အာဒိတ္တော၊ တောက်သည်ဖြစ်၍။ ဓူမမာယတိ၊ ဟူးဟူးဟူသော အသံဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုမီးတောက်သောအခါ၌။

၂၄+၂၅+ ဥပ္ပတ္တိတွာ၊ ခုံ၍။ ဇာလံသိခန္တရေ၊ မီးလျှံအတွင်းဟုဆိုအပ်သော။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်သို့။ ပဟတိ၊ ဆင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဿကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူသည်။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဆင်းဝင်အပ်သော။ သီတောဒကံနာမ၊ ရေချမ်းမည်သည်ကား။ တဿ၊ ထိုဆင်ဝင်လာသောသူ၏။ ဒရထပရိလာဟံ၊ ကိုယ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ သမေတိယထာ၊ ငြိမ်းစေသကဲ့သို့။ အသာဒဉ္စ၊ သုခဝေဒနာကိုလည်းကောင်း။ ပီတိစ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိယထာ၊ ပေးသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဇလိတအဂ္ဂိ၊ တောက်သောမီးသည်။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ မီးထဲသို့ဆင်းဝင်သော။ မမ၊ ငါ၏။ တဒါ၊ ထိုဆင်သောအခါ၌။ သဗ္ဗံ၊ အလုံစုံးသော။ ဒမုတံ၊ ပူပန်ခြင်းကို။ သမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ယထာ၊ ဥပမာဘယ်ကဲ့သို့ဟူမူကား။ သီတောဒကံဝိယ၊ ရေချမ်းကဲ့သို့တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆဝိံစ၊ အရေပါးကိုလည်းကောင်း။ စမ္မဉ္စ၊ အရေထူကိုလည်းကောင်း။ မံသဉ္စ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ နှာရုံစ၊ အကြောကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိစ၊ အရိုးကိုလည်းကောင်း။ ဟဒယဗန္ဓနဉ္စ၊ ဖွဲသောနှလုံးသာကိုလည်းကောင်း။ ကေဝလံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ကာယဉ္စ၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်သောသိကြားမင်းအား။ အဒါသိံ၊ လှူ၏။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သသပဏ္ဍိတစရိယံ၊ ယုန်ပညာရှိ၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အကတ္တိဗြာဟ္မဏော၊ အကတ္တိပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ သင်္ခေါ၊ သင်္ခပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ ကုရုရာဇာ၊ ကုရုတိုင်းသူတို့၏မင်းဖြစ်သော။ ဓနဉ္စယော၊ ဓနဉ္စမင်းလည်ကောင်း။ မဟာသုဒဿနောရာဇာ၊ အဟာသုဒဿစကြာမင်းလည်းကောင်း။ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ သိဝိ၊ သိဝိမင်းကြီးလည်းကောင်း။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာမင်းကြီးလည်းကောင်း။ သသော၊ ယုံပညာရှိလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယောအကတ္တာဒိကော၊ အကြင်အကတ္တိပုဏ္ဏားအစရှိသောသူသည်။ တေဒါနဝရေ၊ ထိုမြတ်သောဒါနဝတ္ထုတို့ကို။ အဒါအဒါသိ၊ လှူ၏။ သောအကတ္တာဒိကော၊ ထိုအကတ္တိပုဏ္ဏားအစရှိသောသူသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟမေဝ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ အညော၊ ငါမှတပါးသောသူသည်။ န၊ မဟုတ်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧတေ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသောဒါနဝတ္ထုတို့ကိုစွန့်ခြင်းတို့သည်။ ဒါနပ

၂၅+၂၆+ ရိက္ခာရာ၊ ဒါနပရမတ္ထပါရမီ၏အခြံအရံသာဖြစ်ကုန်၏။ ဧတေ၊ ထိုသိုအပ်ပြီးသောဒါနဝတ္ထုတို့ကိုစွန့်ခြင်းတို့သည်။ ဒါနဿပါရမီ၊ ဒါနပါရမီသာမည်ကုန်၏။ သာသပဏ္ဍိကာလေပန၊ ယုံပညာရှိဖြစ်သော အခါ၌ကား။ ယာစကေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဣဒံပါရမီ၊ ဤဒါနပရမတ္ထပါရမီကို။ ပူရယိံ၊ ဖြည့်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းအလို့ငှါ။ ဥပဂတံ၊ ပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်၍ကပ်လာသောသိကြားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကံအတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိစ္စဇိ၊ စွန့်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဒါနေန၊ အလှူဒါနနှင့်။ သမော၊ တူသောအလှူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤအသက်ကိုစွန့်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပရမတ္ထပါရမီတည်း။ ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ မာတုပေါသကော၊ အိုမင်း၍မျက်မမြင်အမိကိုမွေးကျွေးသော။ ကုဉ္ဇရော၊ မဟာသီလပဆင်ကြီးသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟိယာ၊ မြေအပြင်၌။ မမ၊ ငါ၏။ ဂုဏေန၊ သီလဂုဏ်နှင့်။ သဒိသော၊ ဂုဏ်အားဖြင့်တူသောသူသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဝနာစရော၊ တောမုဆိုးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ တဝါနုစ္ဆဝေါ၊ အမျှင်မင်းကြီးအားလျောက်ပတ်သော။ ဂဇော၊ ဆင်ဖြူရတနာသည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တဿ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ပရိက္ခာယ၊ ကြုံသွင်း၍ဖမ်းခြင်ဖြစ်။ နတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ အာဠကအာလကေန၊ ဆင်မ၏ နားရွက်ကိုကွယ်၍ကြိုးကွင်းဖြင့်ဖမ်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာသုယာ၊ လှည့်စားရာတွင်း၌ချ၍ဖမ်းသဖြင့်လည်ကောင်း။ နအတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်းကို။ သဟဂဟိတေ၊ ကိုင်သည်နှင့်တကွ။ သယမေဝ၊ မိမိအလိုလိုပင်လျှင်။ ဣတော၊ ဤတောအရပ်မှ။ ဧဟိတိ၊ လာလတ္တံ၊ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဠိဝေဒယိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ရာဇာပိ၊ ပြည်ကြီးရှင်မင်းကြီးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကား

၂၆+၂၇+ ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဋ္ဌမာနသော၊ အလွှန်နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထိဒမက၊ ဆင်ကိုလိမ္မာအောင်ဆုံမတတ်သော။ သုသိက္ခိတံ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော။ ဆေကာစရိယံ၊ လိမ္မာလှစွာသောဆင်ဆရာကို။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်တော်မူ၏။ သောဟတ္ထိဒမကော၊ ထိုဆင်ထိန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၏။ မာတုယာ၊ မျက်မမြင်အမိကို။ ယာပနတ္ထာယ၊ လုပ်ကျွေးမွေးမြူခြင်းငှါ။ ပဒုမသရေ၊ ပဒုမ္မာအိုင်၌။ ဘိသမူလံ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းကို။ ဥဒ္ဓရန္တံ၊ နှုတ်၍နေသည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သီလဂုဏံ၊ သီလကျေးဇူးကို။ ဝိညာယ၊ သိ၍။ လက္ခဏံ၊ လက္ခဏာကို။ ဥပဓရယိ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ မမ၊ ငါ၏။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်း၌။ အဂ္ဂဟိ၊ ကိုင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုမဟာသီလဝဆင်မင်းဖြစ်သောကာလ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ပါကတိကံ၊ သဘောအားဖြင့်ပြီးသော။ သရိရာနုဂတိ၊ ကိုယ်၌ အစဉ်တည်သော။ ယံဗလံ၊ အကြင်ကာယဗလသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဗလံ၊ ထိုအားသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ နာဂသဟဿာနံ၊ ဆင်တထောင်တို့၏။ ဗလေန၊ အားနှင့်။ သမာ၊ မျှသည်ဖြစ်၍။ သဒိသံ၊ တူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဂဟဏာယ၊ ဖန်းခြင်းငှါ။ ဥပေကာနံ၊ ကပ်လာကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့်အား။ ယဒိပကုပ္ပေယျံ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်ငြားအံ့။ တေသံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့အား။ ဝိစုဏ္ဏိတုံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကျေစိမ့်သောငှါ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ ယာဝယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ မာနုသံ၊ လူနှင့်တကွသော။ ရဇ္ဇမ္ပိ၊ ပြည်ကြီးသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတတ္ထကံ၊ ထိုမျှလောက်သောလူအပေါင်းကိုလည်း။ ဝိစုဏ္ဏိတုံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကြေစိမ့်ငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ အပိစဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့စွမ်းနိုင်သောအားရှိငြားသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သီလရက္ခာယ၊ သီလကိုလုံစေ၍။ သီလပါရမိ၊ သီလပါရမီကို။ ပူရိယာ၊ ပြည့်ခြင်းငှာ။ မမံ၊ ငါ့ကို။ အာဠကေ၊ ဆင်ခုံတိုင်၌။ ပက္ခိပန္တံ၊ ထည့်သွင်းသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိတ္တေ၊ စိတ်၌။ အညထတ္ထံ၊ ဖောက်ပြန်သည်၏အဖြစ်ကို။ နကရောမိ၊ မပြု။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့သည်။ ဖရသူဟိ၊ ပေါက်ဆိန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တောမရေဟိစ၊ လှန်မတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယဒိကောဋ္ဋေယျုံ၊ အကယ်၍ပေါက်ကုန်ထိုးကုန်သည်ဖြစ်ငြားအံ့။ မမ၊ ငါ၏။ သီလက္ခဏ္ဍဘယာ၊ သီလကျိုးပျက်အံ့သည်

၂၇+၂၈+ မှကြောက်သောကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့အား။ နေဝပကုပ္ပေယျံ၊ အမျက်မထွက်အံ့။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သီလဝနာဂစရိယ၊ သီလဝဆင်၏အကျင့်ူသည်း။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၂၊ ဘူရိဒတ္တစရိယ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်းခိုးရှိသော။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ သန္တာန်စပ်သောကြောင့်ငါဟုဆိုအပ်သောဘူရိဒတ်နဂါးမင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိရူပက္ခေန၊ ဝိရူပက္ခအမည်ရှိသော။ မဟာရညာ၊ နဂါးမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒေဝသောကံ၊ တာဝတိင်္သာနတ်ပြည်သို့။ အဉ္ဆ၊ လိုက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတာဝတိင်္သာနတ်ပြည်၌။ ဧကန္တံ၊ စင်စစ်။ သုခသမပ္ပိတေ၊ နတ်တို့၏ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံကုန်သေား။ ဒေဝေ၊ တာဝတိင်္သာနတ်သားနတ်သ္မီးအပေါင်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တံသဂ္ဂံ၊ ထိုတာဝတိင်္သာနတ်ပြည်သို့။ ဂမနတ္ထာယ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သီလဗ္ဗတံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းတည်းဟူသောအကျင့်ကို။ သမာဒယိံ၊ ဆောက်တည်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သရိရကိစ္စံ၊ မျက်နှာဆေးခြင်းအစရှိသောကိစ္စကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ယာပနမတ္တကံ၊ မျှလောက်ရုံကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ စဘုရောအင်္ဂေ၊ လေးပါးသောအင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝမ္မိကမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ပို့ထိပ်၌။ သေမိ၊ အိပ်၏။ ဆဝိယာဝါ၊ အသားဖြင့်လည်းကောင်း။ နဟာရုအဋ္ဌိကေဟိဝါ၊ အကြောအရိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ဧတေနဧတေဟိ၊ ထိုလေးပါးတို့ဖြင့်။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိ၏။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောသူသည်။ ဟရာတု၊ ဆောင်စေသတည်း။ ဒိန္နံယေဝ၊ ငါလှူသလျှင်ကတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုရောအင်္ဂေ၊ လေးပါးသောအင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောင်တည်၍။ သေမိ၊ အိပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အကတညု၊ သူကျေးဇူးကိုမသိသောနေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ ဒေသိတော၊ ပြညွန်အပ်သော။ အာလမာယနော၊ အလမ္ပာယ်မြွေသ္မားသည်။ မမံ၊ ငါကို။ အဂ္ဂဟိ၊ ဖမ်း၏။ အဂ္ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းပြီး၍။ ပေဠာယ၊ ပချုပ်၌။ ပက္ခိပေတွာန၊ ထည့်၍။

၂၈+၂၉+ ကဟိံတယိံ၊ ထိုထိုရွာနိဂုံး၌။ ကီဠေတိ၊ ကစား၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပေဠာယ၊ ပချုပ်၌။ ပက္ခိပန္တေပိ၊ ထည့်သော်လည်းကောင်း။ ပါဏိနာ၊ လက်ဆုပ်ဖြင့်။ သမ္မဒ္ဒန္တေပိ၊ ပြင်းစွာပုတ်ခတ်သော်လည်းကောင်။ မမ၊ ငါ၏။ သီလက္ခဏ္ဍဘယာ၊ သီလပျက်စီးအံ့သည်မှကြောက်သောကြောင့်။ အာလမ္ဗာယနေ၊ အလမ္ဗာယ်မြွေသမား၌။ နကုပ္ပါမိ၊ ငါအမျက်မထွက်။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုဘူရိဒတ်နဂါးမင်းဖြစ်တော်မူသောကာလ၌။ မမ၊ ငါ၏။ သကဇီဝိတပရိစ္စာဂေါ၊ မိမိအသက်ကိုစွန့်ခြင်းသည်။ တိဏတော၊ မြက်ကိုစွန့်သောထက်။ လဟုကော၊ ပေါ့သကဲ့သို့ထင်၏။ မယှံ၊ ငါးအား။ သီလဝီတိက္ကမော၊ သီလကိုလွန်ကျူးခြင်းသည်။ ပထဝီဥတ္တာနာဝိယ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်းအထုရှိသောမြေကြီးကို လှံရသကဲ့သို့ထင်၏။ ဇာတိသတံ၊ ဘဝတရားပတ်လုံး။ နိရန္တိရံ၊ အခြားမရှိ။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကိုကား။ စဇေယျုံ၊ စွန့်လို၏။ စတုဒီပါနဟေထုပိ၊ လေးကျွန်းလုံးကိုအစိုးရသောစကြာဝတေးမင်း၏စည်းစိမ်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ သီလံ၊ သီလကို။ နေဝပဘိန္ဒေယျံ၊ မဖျက်အံ့။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သီလရက္ခာယ၊ သီလကိုလုံစေ၍။ သီလပါမိံပူရိယာ၊ သီလပါရမီကိုဖြည့်ခြင်းငှာ။ ပေဠကေ၊ ပချုပ်၌။ ပက္ခိပအန္တံပိ၊ ပြင်းစွာနင်းနယ်ရိုက်ပုတ်၍ထည့်သွင်းသောအလမ္ပယ်မြွေသမားကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိတ္တေ၊ စိတ်၌။ အညထတ္ထံ၊ အမျက်ဒေါသနှင့်ယှဉ်သည်၏အဖြစ်ကို။ နကရောမိ၊ မပြု။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဘူရိဒတ္တစရိယံ၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၃၊ စမ္ပေယျစရိယ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်းခိုးရှိသော။ စမ္ပေယျကော၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါပိ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းဖြစ်သောအခါ၌လည်း။ ဓမ္မိကော၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားကိုကျင့်ဆောက်တည်သည်။ သီလဗ္ဗတသမပ္ပတော၊ ဥပုသ်သီလကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ တဒါပိ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းဖြစ်သောအခါ၌လည်း။ ဓမ္မစာရိံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မထတရားဆယ်ပါးကိုကျင့်လေ့ရှိ +၂၉+၃၀+ သော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝုတ္တံ၊ ဆောက်တည်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဟိတုဏ္ဍိကော၊ မြွေတမ်းသမားသည်။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ ရာဇဒွါဓမှိ၊ မင်းအိမ်တံခါး၌။ ကီဠတိ၊ ကစား၏။ သော၊ ထိုမြွေဖမ်းသမားသည်။ နီလပီတလောဟိတံ၊ အညိုအရွှေအနီဟုဆိုအပ်သော။ ယံယံဝဏ္ဏ၊ အကြင်အကြင်အဆင်းကို။ စိန္တယတိ၊ ကြံ၏။ တဿ၊ ထိုမြွေဖမ်းသမား၏။ စိတ္တာနုဝတ္တန္တော၊ စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သည်ဖြစ်၍။ စိန္တိတသန္နိဘော၊ မြွေဖမ်းသမား၏အကြံနှင့်တူစွာသာဖန်းဆင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းဖြစ်သောအခါ၌။ တလံ၊ ကျည်းကို။ ဥဒကံကရေယျ၊ ရေပြုနိုင်၏။ ဥဒကံပိ၊ ရေကိုလည်း။ ထလံကရေ၊ ကျည်းပြုနိုင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမြွေဖမ်းသမားအား။ ယဒိပကုပ္ပေယျံ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်ငြားအံ့။ ခဏေနထသ္မိံခဏေ၊ ထိုအမျက်ထွက်သောခဏ၌။ ဆာရိကံကရေ၊ ဖွဲပြာပြုနိုင်၏။ စိတ္တဝသံ၊ စိတ်၏အလိုသို့။ ယဒိဟေဿံ၊ အကယ်၍လိုက်သည်ဖြစ်ငြားအံ့။ သီလတော၊ သီလမှ။ ပရိဟာယိဿမိ၊ ယုတ်ရချေအံ့။ သီလေန၊ သီလမှ။ ပရိဟီနဿ၊ ယုတ်သောသူအား။ ဥတ္တမတ္ထော၊ မြတ်သောလောကီလောကုတ္တရာအကျိုးသည်။ နသိဇ္ဈတိ၊ မပြည့်စုံ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ဘိဇ္ဇတု၊ ပျက်လိုလည်းပျက်စေ။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဝိကိရိယတု၊ ဖရိုဖရဲရှိလိုသော်လည်းရှိစေ။ သုသံဝိယ၊ ဖွဲပြာကဲ့သို့။ ဝိကိရန္တေပိ၊ ဖရိုဖရဲရှိလေသော်လည်း။ သီလံ၊ သီလကို။ နေဝပဘိန္ဒေယျံ၊ မဖျက်အံ့။ တတိယံ၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စမ္ပေယျစရိယံ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ သုသီလဝါ၊ အလွန်သီလရှိသော။ စူဠဗောဓိ၊ စူဠဗောဓိမည်သောပုဏ္ဏားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုစူဠဗောဓိပုဏ္ဏားဖြစ်သောအခါ၌။ ဘဝံ၊ ဘဝကို။ ဘယတော၊ ကြောက်လန့်ဘွယ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ ရှု၍။ နိက္ခမံနိက္ခမနတ္ထာယ၊ ဘဝမှထွက်မြောက်ခြင်းငှါ။ ဂေဟတော၊ အိပ်မှ။ အဘိနိက္ခမိံ၊ တောသို့ရှေးရှုထွက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ ဒုတိယိကာ၊ လူလက်ထက်ကမယားဖြစ်ဘုူးသော။ ကနကသန္နိဟာ၊ ရွှေအ

၃၀+၃၁+ ဆင်းနှင်တူသော အဆင်းရှိသော။ ယာဗြာဟ္မဏီ၊ အကြင်ကပုဏ္ဏေးမသည်။ အာသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေက္ခမ္မံနေက္ခမ္မနတ္ထာယ၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်ခြင်းငှါ။ အဘိနိက္ခမိပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကုလေဂဏေ၊ ဆွေးမျိုးညာတိအပေါင်း၌။ နိရာလယာ၊ ကပ်ငြိခြင်းအာလယမရှိကုန်သော။ ဆိန္နဗန္ဓူ၊ ဖျက်အက်ပြီသောအနှောင်အဖွဲ့ရှိကုန်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမံ၊ ရွာနိဂုံးသို့။ စရန္တာ၊ သွားကုန်သောဘုရားလောင်းတို့သည်။ ဗာရဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဥပါဂမုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ နိပကာ၊ ရင့်သောပညာရှိသောငါတို့သည်။ ကုလေဂဏေ၊ လူအပေါင်းတို့နှင့်။ အသံသဋ္ဌော၊ ရောနှောခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝသာမ၊ နေကြကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သောငါတို့သည်ဖြစ်၍။ နိရာကုလေ၊ နှောင့်ရှက်ခြင်းမရှိသော။ အပ္ပသဒ္ဒေ၊ အသံဆိတ်သော။ ရာဇုယျာနေ၊ မင်းဥယျဉ်၌။ ဝသာမ၊ နေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥယျာနဒဿနံ၊ ဥယျဉ်ကိုရှုခြင်းငှာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗြာဟ္မဏိံ၊ ပုဏ္ဏေးမကို။ အဒ္ဒဿ၊ မြင်၏။ မမံ၊ ငါသို့။ ဥပဂမ္မ၊ ကပ်၍။ ဧသာ၊ ဤမိမ္မသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဘရိယာ၊ မယားလော။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဘရိယာ၊ မယားနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်သော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမင်းကြီးအား။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ဧသာ၊ ဤပုဏ္ဏေးမသည်။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရသေ့ပုရဗိုဇ်ဖြစ်သော ကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ နဘရိယာ၊ မယားမဟုတ်။ သဟဇာ၊ တရားကျင့်ဘော်ဖြစ်သောသူတည်း။ ဧကသာသနီ၊ ပုရဗိုဇ်သာသနာ၌ မြတ်သောသီတင်းသုံးဘော်ပေတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ရာဇ၊ ဗာရာဏသီမင်းကြီးသည်။ တိဿာ၊ ထိုပရဗိုဇ်မအား။ သာရတ္တဂဓိတော၊ ပြင်းစွာတပ်ခြင်းမက်မောခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတကေစေတကေဟိ၊ မင်းခြင်းယောကျ်ားတို့ကို။ ဂါဟာပေပတွာန၊ ဆွဲငင်ကိုင်ယူခဲ့စေ၍။ နိပ္ပီဠိယန္တော၊ နှိပ်စက်လျက်။ ဗလသာ၊ အနိုင်အထက်။ အန္တေပူရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝေသယိံ၊ သွင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါ၏။ သဟဇာသတဇာယ၊ တရားကျင့်ဘော်ဖြစ်ထသော။ ဧကသာသနီဧကသာသနိယာ၊ ရသေ့ပုရဗိုဇ်၏ အဖြစ်ဖြင့်သီတင်းသုံးဘော်ဖြစ်ထသော။ ဩဒပတ္တကိယာ၊ လူ့လက်ထက်၌ အလိုမရှိဘဲမိဘထိမ်းများအပ်သော မယားဖြစ်

၃၁+ ၃၂+ဘူးသောပုရဗိုဇ်မကို။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ နိယန္တိယာ၊ ဆောင်လေသည်ရှိသော်။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ မေ၊ ငါအား။ ကောပေါ၊ အမျက်မေဒါသသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ အကယ်၍ကာဖြစ်၏ရှင့်။ ကောပေ၊ အမျက်သည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သဟ၊ အမျက်ထွက်သည်နှင့်တပြိုင်နက်ပင်လျှင်။ သီလဗ္ဗတံ၊ သီလအကျင့်ကို။ အနုဿရိံ၊ အောက်မေ့၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအမျက်ဖြစ်ရာ၌ ပင်လျှင်။ ကောပံ၊ ဖြစ်သော အမျက်ကို။ နိဂ္ဂဏှိံ၊ နှိပ်၏။ ဥပရိ၊ တကြိမ်ထက်အလွန်။ ဝဍ္ဎိတုံ၊ အမျက်ပွားစေခြင်းငှာ။ နာဒါသိံ၊ မပေး။ နံဗြာဟ္မဏိံ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမကို။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ တိဏှာသတ္တိယာ၊ ထက်လှစွာသောလှံဖြင့်။ ယဒိကောဋ္ဋေယျ၊ အကယ်၍ ထိုးငြားအံ့။ ဗောဓိယာယေဝ၊ ဘုရားဖြစ်လိုသည်၏ သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ သီလံ၊ သီလကို။ နေဝပဘိန္ဒေယျ၊ မဖျက်အံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဒေဿာအပိယာ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မေ၊ ငါအား။ ဗလံ၊ အားအစွမ်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိပိ၊ မရှိသည်လည်း။ န၊ မဟုတ်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ တောင့်တအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သီလံ၊ သီလကိုသာလျှင်။ အနုရက္ခိဿံ၊ စောင့်ရှောက်ပြီ။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စူဠဗောဓိစရိယံ၊ စူဠဗောဓိပုဏ္ဏား၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၅၊ မဟိံသရာဇစရိယ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံစ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဍ္ဎကာယော၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိထသော။ ဗလဝါ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဟန္တော၊ ကြီးသောအလုံးရှိထသော။ ဘီမဒဿနော၊ ကြောက်ဘွယ်ရှိသော အမြင်ရှိထသော။ ပဝနာစာရတော၊ တော၌သာကျင်လည်ထသော။ မဟိံသော၊ တောကျွဲသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုတောကျွဲဖြစ်တော်မူသောကာလ၌။ ဧတ္ထဧတသ္မိံပဝနေ၊ ထိုတောကြီး၌။ ပဗ္ဘာရေစ၊ ချိုင့်ဝှမ်းရာ၌ လည်းကောင်း။ ဂီရိဒုဂ္ဂေစ၊ သွားနိုင်ခဲသော တောင်ချောက်ကြား၌ လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေစ၊ သစ်ပင်ရင်း၌ လည်းကောင်း။ ဒကာသယေစ၊ ရေကန်၏ အနီး၌လည်းကောင်း။ ကောစိကောစိ၊ အမှတ်ရှိသောအရပ်သည်။ မဟိံသာနံ၊ ကျွဲတို့၏။

၃၂+ ၃၃+ ဋ္ဌာနံ၊ တည်ရာအရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဝိစရန္တော၊ သွားသော ကျွဲမင်းသည်။ ဗြဟာရညေ၊ ဘောကြီး၌။ ဘဒ္ဒကံ၊ ချမ်းမြေ့သော။ ဋ္ဌာနံ၊ အရပ်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ တံဋ္ဌာနံ၊ ထိုချမ်းသာသောအရပ်သို့။ ဥပဂန္တွာန၊ ကပ်၍။ တိဋ္ဌာမိစ၊ ရပ်လည်းရပ်၏။ သယာမိစ၊ အိပ်လည်းအိပ်၏။ အထတသ္မိံဧဝံတိဋ္ဌမာနေ၊ ထိုသို့နေသည်ရှိသော်။ ဧတ္ထဧတသ္မိံဋ္ဌာနေ၊ ထိုအရပ်၌။ ပါပေါ၊ မကောင်းစွာသော။ အနရိယော၊ ယုတ်သောအကျင့်ရှိသော။ လဟု၊ လျှပ်ပေါ်သော။ ကပိ၊ မြောက်သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တံမံ၊ ထိုကျွဲမင်းဖြစ်သောငါကို။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌လည်းကောင်း။ နလာဋေ၊ နဖူး၌လည်းကောင်း။ ဘမုကေ၊ မျက်မှောင်၌လည်းကောင်း။ မုတ္တေတိ၊ ကျင့်ငယ်လည်းစွန့်၏။ ဩဟနေတိ၊ ကျင်ကြီးလည်းစွန့်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သကိံပိဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လည်းကောင်း။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ရမြောက်သောနေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးရက်မြောက်သောနေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ စတုတ္ထမ္ပိစ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တေန၊ ထိုမျောက်သည်။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိန်း။ ဥပဒ္ဒုတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မမံ၊ ကျွဲမင်းဖြစ်သောငါ့ကို။ ဥပဒ္ဒုတံ၊ ရေဟောင်းအစာဟောင်းတို့ဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယက္ခော၊ သစ်ပင်စောင့်ဖြစ်သောနတ်သည်း။ မံ၊ ကျွဲမင်းဖြစ်ငါ့ကို။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ မဟိံသ၊ ကျွဲမင်း။ ပါပံ၊ မကောင်းစွာသော။ ဧတံဆဝံ၊ ထိုအကောင်ပုပ်သဘွယ်ဖြစ်သောမျောက်ကို။ သိင်္ဂေဟိစ၊ ဥချိုတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုရေဟိစ၊ ခွာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နာသေဟိ၊ ဖျက်ဆီးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံဤမသ္မိံဝစနေ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ယက္ခေ၊ သစ်ပင်စောင့်နတ်သည်။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမျောက်အား။ ယဒိကုပ္ပေယျံ၊ အကယ်၍ အမျက်ထွက်ငြားအံ့။ တတော၊ ထိုမျောက်အောက်။ ဟီနတရော၊ အလွန်ယုတ်သည်။

၃၃+၃၄+ ဘဝေ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်း။ ပဘိဇ္ဇေယျ၊ ပျက်ရာ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိညူစ၊ ပညာရှိတို့သည်လည်း။ ဂရဟေယျုံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ရာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိကာပိ၊ အသက်ရှင်ခြင်သည်လည်း။ ဟီဠိတာ၊ စက်ဆုပ်အပ်သည်။ ပါပီ၊ ယုတ်မာခြင်းရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပရိသုဒ္ဓေန၊ စင်ကြယ်သောအသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ မတံ၊ သေရခြင်းသည်သာလျှင်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတဟေတုပိ၊ အသက်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရဟေဋ္ဌနံ၊ သူတပါးအားညှဉ်းဆဲခြင်းကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကာဟာပိ၊ ပြုရအံ့နည်း။ ဘောဒေဝတေ၊ အိုသစ်ပင်စောင့်နတ်။ ဟိနမဇ္ဈိမဥတ္တဋ္ဌေ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်သောသူတို့၏။ အဝမာနိတံ၊ မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းကို။ သဟန္တော၊ သည်းခံသော။ သပ္ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ယထာယံဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ပဋ္ဌိတံ၊ တောင့်တအပ်၏။ ဧဝံတထာ၊ ထိုတောင့်တတိုင်း။ တံဝရံ၊ ထိုမြတ်သောဆုကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ မဟိံသရာဇစရိယံ၊ ကျွဲမင်း၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၆၊ ရုရုရာဇစရိယ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုဒ္ဓန္တကနကသန္နိတော၊ ဥသစ်သောရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပရမသီလ သမာဟိတော၊ မြတ်သောသီလနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မိဂရာဇာရုရုနာမ၊ ဆတ်တကာတို့ကို အစိုးရသောဆတ်မင်းမည်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ရမ္မေ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော သဲအဘို့တို့ဖြင့်မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ရမဏိယေ၊ သစ်သီးသစ်ပွင့်တို့ဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်ထသော။ ဝိဝိတ္တေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ အမနုဿကေ၊ လူမနီးသော။ တတ္ထတသ္မိံပဒေသေ၊ ထိုတောအရပ်၌။ မနောရမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ဂင်္ဂါကူလေ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နား၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ဥပဂဉ္ဆိ၊ ကပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပရိဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြ်စ်အညာ၌။ ဓနိကေဟိ၊ မြီရှင်တို့သည်။ ပရိပီဠိတော၊ မြီတောင်သောအားဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဇီဝါမိဝါ၊ ရှင်လိုလည်းရှင်စေ။ မရာဓိဝဝါ၊ သေလိုလည်းသေစေ။ ဣတိမနသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါရေအ

၃၄+ ၃၅+ ယဉ်၌။ ပတတိ၊ ဆင်း၏။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါ၌။ မဟောဒကေန၊ ြ

ကြီးစွာသောရေအယဉ်ဖြင့်။ ရတ္ထိဒိဝံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝုယှမာနော၊ မျောလျက်။ ကရုဏံ၊ သနားစဖွယ်သော။ ရဝံ၊ မည်တမ်းခြင်းကို။ ရဝန္တော၊ မည်တမ်းလျှက်။ ဂင်္ဂါယမဇ္ဈေ၊ ဂင်္ဂါရေအလယ်၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သာရိပုတ္ထ၊ သာရိပုတ္ထရာ။ အဟံ၊ ငါဟုဆိုအပ်သောဆတ်မင်းသည်။ ကရုဏံ၊ သနားစဖွယ်။ ပရိဒေဝတော၊ ငိုကြွေးသော။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာန၊ ကြား၍။ ဂင်္ဂါယတီရေ၊ ဂင်္ဂါနား၌။ ဋ္ဌတွာန၊ ရပ်၍။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကောနရော၊ အဘယ်မည်သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော။ သောပုရိသောစ၊ ထိုယောက်ကျာင်္းသည်လည်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဗျာကာဘိသိ၊ ကြား၏။ သာမိ၊ အရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓနိကေဟိ၊ မြီရှင်တို့မှ။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ တသိတော၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ မဟာနဒီ၊ မြစ်ကြီးသို့။ ပက္ခန္တော၊ ပြေးဆင်းသည်ဖြစ်၍မျောလာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကာသိ၊ ကြား၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကာရုညံ၊ သနားခြင်းကရုဏာကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ စဇိတွာန၊ စွန့်၍။ ပဝိသိတွာ၊ မြစ်လယ်သို့ဆင်း၏။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ အန္ဓကာရမှိ၊ လကွယ်ပက္ခသန်ခေါင်းအခါ၌။ တဿ၊ ထိုရေမျောသောယောက်ကျင်္ားကို။ နိဟရိံ၊ ရေမှကယ်တင်၍ကျဉ်းကုန်ထက်၌ထား၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ နီဟရိတွာ၊ ရေမှကယ်တင်ပြီး၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အဿတ္ထကာလံ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ဖြင့်လုပ်ကျွေးပြီး၍ပင်းပန်ခြင်းငြိမ်းပြီးသောကာလကို။ အညာယ၊ သိ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျင်္ား။ တံ၊ သင့်ကို။ ဧကံဝရံ၊ တခုသောဆုကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်၏။ မံ၊ ဤတော၌ရှိသောငါ့ကို။ ကဿစိ၊ တစုံတယောက်သောသူအား။ မာပါဝဒ၊ မပြောမဆိုပါလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ မှားကြားလိုက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျင်္ားသည်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ဂန္တွာန၊ သွား၍။ ပုစ္ဆိတော၊ ပြည်တဲရှင်မင်းသည်မေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓနဟေတုကော၊ ဓနဟေတုကတ္တာ၊ ဥစ္စာကိုလိုခြင်သောအကြောင်းကြောင့်။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ အာစိက္ခိတွာ၊ ကြားပြီး၍။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျင်္ားသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ မမန္တိကံ၊ ငါ၏အထံသို့။ ဥပဂဉ္ဆိ၊ ကပ်လေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယာ၊ ငါသည်။ ယာဝတာယတ္တကံ၊

၃၅+၃၆+ အကြင်မျှလောက်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ကာရဏံ၊ ရေမှဆယ်၍သစ်သီးကြီးငယ်တို့ဖြင့်လုပ်ကျွေး၍လုူပြည်သို့ပို့လိုက်သော အကြောင်းကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီပြည်ကြီးရှင်မင်းအား။ အာရောစိဘံ၊ ကြားလျှောက်အပ်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တာဝတတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ ကြား၍။ တဿ၊ ထိုကျေးဇူးမသိသောယောကျင်္ားအား။ ဝိဇ္ဈိတုံ၊ ပစ်ခြင်းငှါ။ ဥဿုံ၊ မြှားကို။ ပကပ္ပယိ၊ တင်၏။ မိတ္တဒုဗ္ဘိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကိုပြစ်မှားတတ်သော။ အရိယံ၊ ကျေးဇူမသိသော သူယုတ်ကို။ အရိယံ၊ ကျေးဇူးမသိသောသူယုတ်ကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဃာတယိဿာမိ၊ သတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုံ၊ မြှားကို။ အနုရက္ခန္တော၊ စောင့်လိုသည်ဖြစ်၍။ မမအတ္တနာ၊ ငါ့၏ကိုယ်ဖြင့်။ နိမ္မိနိ၊ ဖလယ်၏။ ကိံနိမ္မိနိံ၊ အဘယ်သို့ဖလယ်သနည်းဟူမူကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျင်္ားသည်။ တိဋ္ဌတေ၊ တည်ပါစေဦး။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီိးအား။ ကာမံကာရော၊ အလိုရှိတိုင်းပြုအပ်သည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်ဖြင့်။ နိမ္မိနိံ၊ ဖလယ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုဆတ်မင်းဖြစ်တော်မူသောကာလ၌်။ မမ၊ ငါ၏။ သီလံ၊ သီလကို။ အနုရက္ခိ၊ စောင့်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နာရက္ခိံ၊ မစောင့်။ ဗောဓိယာယေဝ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ သီလဝါ၊ သီ်လရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဆဋ္ဌမံ၊ ခြောက်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ရုရုရာဇစရိယံ၊ ဆတ်မင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဂ္ဂတာပနော၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိထသော။ သီလဝါ၊ သီလရှိထသော။ သုသမာဟိတော၊ အလွန်မြဲမြံ့ခိုင်ခန့်တည်ကြည်သောနှလုံးရှိထသော။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ မာတင်္ဂေါနာမ၊ မာတင်္ဂအမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုမာတင်္ဂရသေ့ဖြစ်သောကာလ၌။ အဟဉ္စ၊ ငါလည်းတယောက်။ ဧကောဗြာဟ္မဏော၊ ဇာတိမန္တပုဏ္ဏားလည်း တယောက်။ ဥဘော၊ နှစ်

+၃၆+၃၇+ယောက်သောငါတို့သည်။ ဂင်္ဂါကူလေ၊ ဂင်္ဂါနား၌။ ဝဿာမ၊ နေကြကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ဝဿာမိ၊ နေ၏။ ဗြဟ္မဏော၊ ဇာတိမန္တပုဏ္ဏားသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သာရိပုတ္ထ၊ သာရိပုတ္ထရာ။ အနုကူသမှိ၊ ဂင်္ဂါနား၌။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်ပတ်သွားလာသောဇာတိမန္တပုဏ္ဏားသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အညာ၌။ မေ၊ ငါ

၃၇+၃၈+ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာပက္ခော၊ များစွာသောအချွေအရံပရိသတ်ရှိထသော။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးစွာသော နတ်တို့၏တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မောနာမမဟာယက္ခော၊ ဓမ္မမည်သောနတ်မြတ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုဓမ္မနတ်သားဖြစ်သောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗလောကာနုကမ္ပကော၊ အလုံးစုံသောလူအပေါင်းကိုအလွန်သနားသည်ဖြစ်၍။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဒသကုသလကမ္မပထေ၊ ဒါနသီလအစရှိသောဆယ်ပါးသော ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားတို့ကို။ သမာဒပေန္တော၊ ဆောက်တည်စေလျက်။ သမိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းနှင့်တကွ။ သပရိဇ္ဇနော၊ ပရိသက်နှင့်တကွ။ ဂါမနိဂမံ၊ ထိုထိုရွာနိဂုံးနေပြည်သို့။ စရာမိ၊ လှည့်ပတ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပေါ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိထသော။ ကဒရိယော၊ စဉ်းလဲခက်တန်ဝန်တိုသောအလေ့ရှိထသော။ ယက္ခော၊ အဓမ္မနတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောပိ၊ ထိုအဓမ္မနတ်သားသည်လည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤဇမ္ဗူဒိပါကျွန်း၌။ မဟိယာ၊ မြေအပြင်၌။ ဒသပါပကေ၊ ဆယ်ပါးသော အကုသိုလ်ကမ္မပထတရားတို့ကို။ ဒီပေန္တော၊ ပြလျက်။ သမိတ္တော၊ မိမိအဆွေခင်းပွန်းနင့်တကွ။ သပရိဇ္ဇနော၊ မိမိပရိသတ်နှင့်တကွ။ စရတိ၊ လှည့်ပတ်သွားလေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဓမ္မဝါဒိစ၊ တရားအယူရှိသောဓမ္မနတ်သားလည်းကောင်း။ အဓမ္မော၊ တရားအယူမရှိသော အဓမ္မနတ်သာလည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပစ္စနိကာ၊ ဖြောင့်ဖြောင့်ဆန့်ကျင်ကုန်၏။ ဓုရေ၊ တယောက်သောသူ၏ရထားဦးဖြင့်။ ဓုရံ၊ တယောက်သောသူ၏ရထားဦးကို။ ဃဋ္ဋယန္တာ၊ ထိစေကုန်လျက်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော ငါ့တို့သည်။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ သမိမှာ၊ ပေါင်းမိကြကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျဏဿစ၊ ခြှီးမွမ်းအပ်သောဂုဏ်ကျေးဇူးရှိသောဓမ္မနတ်သားအားလည်းကောင်း။ ပါပကဿစ၊ မကောင်းသောအကျင့်ရှိသော အဓမ္မနတ်သားလည်းကောင်း။ မဂ္ဂဩက္ကမနတ္ထာယ၊ တယောက်ကိုတယောက်ခရီးလွှဲစိမ့်သောငှာ။ တေသ္မာ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်ကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာယုဒ္ဓေါ၊ ကြီးစွာသောစစ်ထိုးအံ့သောအစီအရင်သည်။ ဥပဋ္ဌိတော၊ ရှေးရူတည်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါဟုဆိုအပ်သော

၃၈+၃၉+ ဓမ္မနတ်သားသည်။ တဿ၊ ထိုအဓမ္မနတ်သာအား။ ယဒိပကုပ္ပေယျံ၊ အကယ်၍ အမျက်ထွက်ငြားအံ့။ တပေါဂုဏံ၊ သီလစောင့်ရှောက်ခြင်းဟူသောဂုဏ်ကိုခြိုးခြံစွာစောင့်ရှောက်အပ်သော သီလအကျင့်ကို။ ယဒိဘိန္ဒေ၊ အကယ်၍ဖျက်ငြားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုအဓမ္မနတ်သားအား။ သဟပရိဇ္ဇာနံ၊ မိမိပရိသတ်နှင့်တကွ။ ရဇဘူတံ၊ ဖွဲပြာမြူမှုန့်အဖြစ်သို့ရောက်သည်ကို။ ကရေယျံ၊ ပြုနိုင်ရာ၏။ အပိစ၊ ထိုသို့ပြုနိုင်သောတန်ခိုးရှိငြားသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သီလရက္ခာယ၊ သီလကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ မာနသံ၊ အမျက်ဒေါသဖြစ်သောစိတ်၏ ပုူလောင်ခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပေတွာန၊ ချမ်းဧစေ၍။ သဟဇနေန၊ မိမိပရိသက်နှင့်တကွ။ ဩက္ကမိတွာ၊ ခရီးလွှဲ၍။ ပါပဿ၊ အဓမ္မနတ်သားအား။ ပထံ၊ ခရီးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိံ၊ ပေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ စိတ္တဿ၊ အမျက်ဒေါသနှင့်ယှဉ်သောစိတ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ စိတ္တဿ၊ အမျက်ဒေါသနှင့်ယှဉ်သောစိတ်၏။ နိဗ္ဗုတိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပထတော၊ ခရီးမှ။ သဟဩက္ကန္တော၊ ဖဲသည်နှင့်တကွ။ တာဒေဝ၊ ထိုခရီးလွှဲသောကာလ၌ပင်လျှင်။ ပါပယက္ခဿ၊ အဓမ္မမနတ်သားအား။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ဝိဝရံ၊ ဟင်းလင်းသောအပေါက်က်ို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မဒေဝပုတ္တစရိယံ၊ ဓမ္မဒေဝပုတ္တနတ်သား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပဉ္စာလရဋ္ဌေ၊ ပဉ္စာလတိုင်း၌။ ပုရုတ္တမေ၊ ပြည်တကာတ်ို့ထက်မြတ်သော။ ကပိလာယံနဂရေ၊ ကပီလမြို့၌။ သီလဂုဏမုပါပတော၊ သီလကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဇယဒိသောနာမ၊ ဇယဒိသအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿရညော၊ ထိုဇယျဒိသ မင်းကြီး၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓမ္မော၊ ဆည်းဘူးအပ်သောဗဟုသုတ ကျေးဇူးရှိ၏။ သုသီလဝါ၊ ခြီးမွမ်းအပ်သော သီလရှိ၏။ ဂုဏဝါ၊ ပြန့်ပြောသော ဂုဏ်ရှိ၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အနုရက္ခပရိဇ္ဇနော၊ လေးပါးသောသင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့်စောင့်ရှောက်ခြီးမြေုာက်အပ်သောခြွေရံပရိသတ်ရှိ၏။ အထီနသတ္တော၊ အထီနသတ္တုအမည်ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ့၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ဇယဒိသမင်းကြီုးသည်။ မိဂဝံ၊

၃၉+၄၀+ သမင်တောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၏။ ပေါရိသာဒံ၊ လူသားစားတတ်သောစူဠပေါရိသာဒအထံသို့။ ဥပါဂမိ၊ ရောက်လေ၏။ သော၊ ထိုစူပေါရိသာဒသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘက္ခော၊ အစာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီး။ မာစလိ၊ မတုန်လှုပ်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မမ၊ ငါ့၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ဇယဒိသမင်းကြီးသည်။ တဿ၊ ထိုစူဠပေါရိသာဒ၏။ တံဝစနံ၊ ထိုဆိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်။ တသိတဝေမိတော၊ ကြောက်သည်၏အစွမ်းအားဖြင့်ထိတ်လန့်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဇယဒိသမင်းကြီးအား။ ပေါရိသာဒကံ၊ လုူသာစားတတ်သောစူဠပေါရိသာဒကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဥရုက္ခဗ္ဘော၊ ခက်တရော်သောကိုယ်အင်္ဂရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မိဂဝံ၊ သမင်သားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မံ၊ ငါကို။ မုဉ္စဿ၊ လွှတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တဖန်။ အာဂမနံ၊ လာပြန်အံ့သောအကြောင်းကို။ ကတွာန၊ ချိန်းချက်၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ တောကစားမသွာမှီဥစ္စာပေးအံ့ဟုချိန်ချက်အပ်သော တယောက်သောပုဏ္ဏားအား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပိတာ၊ ခမည့်တော်ဇယဒိသမင်းကြီးသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ အာမန္တယိ၊ ခေါ်၍ဆိုတော်မူ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ ရဇ္ဇွံ၊ ပြည်ကြီးစည်စိမ်ကို။ ပဋိပဇ္ဇ၊ ခံစားလော။ ဣဒံပုရံ၊ ဤပြည်သူအပေါင်းကို။ မာပမဇ္ဇိ၊ တရားဆယ်ပါးနှင့်အညီမမေ့မလျော့စိုးအုပ်ရစ်လော။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ပေါရိသာဒေန၊ စူဠပေါရိသာဒနှင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုနအာဂမနံ၊ တဖန်လာရခြင်းကို။ အနုဇာနာဟိ၊ ခွင့်ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံသင်္ကရံ၊ ထိုသို့ချိန်းချက်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါဟုဆိုအပ်သောအထီနသတ္တုမင်းသားသည်။ မာတာစ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ပိတုစ၊ ခမည်းတော်ဇယဒိသမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ အတ္တာနံ အတ္တနာ၊ မင်းကြီးကိုယ်ဖြင့်မိမိကိုယ်ကို။ နိမ္မိနိတွာန၊ ဖလယ်ခဲ့၍။ ဓနုခဂ္ဂံ၊ လေးသန်လျှက်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ လွယ်၍။ ပေါရိသာဒံ၊ စူဠပေါရိသာဒအထံသို့။ ဥပဂမိံ၊ ကပ်လေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သသတ္ထဟတ္ထံ၊ လက်နက်စွဲသောလက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဂတံ၊ ကပ်သောငါ့က်ို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ သော၊ ထိုစူဠပေါရိသာဒသည်။ တသိဿတိ၊ ထိတ်လန့်လတ္တံ့။ မယိ၊ ငါသည်။ ပရိတ္တာသံ၊ သူတပါးတို့အားထိတ်လန့်စေခြင်းကို။ ကတေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ တေန၊ ထိုသူတပါးအားထိတ်လန့်ခြင်းကို ပြုခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ ဘိဇ္ဇိဿတိ၊ ပျက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယှံ၊

၄၀+၄၁+ ငါ၏။ သီလခဏ္ဍဘယာ၊ သီလပျက်အံ့သည်မှကြောက်သောကြောင့်။ တဿ၊ ထိုစူဠပေါရိသာဒအား။ ဒေဿံ၊ မချစ်မနှစ်အပ်သောစကားက်ို။ နဗျာဟရိ၊ မဆို။ မေတ္တစိတ္တောန မေတ္တေန၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ဖြင့်။ ဟိတဝါဒီ၊ အစီးအပွါးနှင့် စပ်သောစကားကိုသာဆိုလေရှိသော အထီနံသတ္တုမင်းသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ပိတာမဟ၊ ဘကြီးတော်။ မဟာအဂ္ဂိံ၊ မီးပုံကြီးကို။ ဥဇ္ဇလေဟိ၊ တောက်စေလော။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီးသည်။ ပဇ္ဇလန္တေ၊ တောက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရုက္ခတော၊ သစ်ပင်မှ။ ပပတိဿာမိ၊ မီးထဲသို့ခုံဆင်းအံ့။ တွံ၊ သင်ဘကြီးတော်သည်။ သံပက္ကကာလံ၊ ကောင်းစွာကျက်သောအခါကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဘက္ခယ၊ စားတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ သီလဝတံ၊ သီလရှိသော မယ်တော်ခည်းတော်တို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင့်ကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နာရက္ခိံ၊ မစောင့်။ တဿတံပေါရိသာဒံ၊ ထိုစူဠပေါရိသာဒကို။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပါဏာတိပါတိတံ၊ ပါဏာတိပါတကံကို။ ဇဟံဇဟန္တော၊ စွန့်စေပြီ၍။ ပဗ္ဗာဇေသိံ၊ ရဟန်းပြုစေ၏။ နဂမံ၊ ကိုးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဇယဒီသစရိယံ၊ ဇယဒိသမင်း၏ သားဖြစ်သော အထီနသတ္တုမင်းသား၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးစွာသော တန်းခိုးရှိထသော။ ဒါဋ္ဌာဝုဓော၊ အစွယ်လေးချောင်းတည်းဟူသောလက်နက်ရှိထသော။ ဃောရဝိသော၊ ပြင်းသောအဆိပ်ရှိထသော။ ဒွိဇိဝှော၊ နှစ်ခုသောလျှာလည်းရှိထသော။ ဥရဂါမိဘူ၊ နတ်နဂါးတို့၏အရှင်ဖြစ်ထသော။ သင်္ခပါလောဟောမိ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်းသည် ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာနာဇနသမာကုလေ၊ အထူးထူးသောအမျိုးတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ စတုမဟာပထေ၊ ခရီးလေးဆုံဖြစ်၍ဖြစ်ထသော။ မဟာမဂ္ဂေ၊ မျာစွာသောလုူအပေါင်းတို့၏ သွားလာရာဖြစ်သောခရီး၌။ စတုရောအင်္ဂေ၊ လေးပါးသော အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ တတ္ထ၊ ထိုခရီးလေးဆုံ၌။ ဝါသံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ကပ္ပယိံ၊ ပြု၏။ ဆဝိယာ၊

၄၁+၄၂+ ဝါ၊ အရေပါးဖြင့် လည်းကောင်း။ စမ္မေနဝါ၊ အရေတူဖြင့်လည်းကောင်း။ မံသေနဝါ၊ အသားဖြင့်လည်းကောင်း။ နဟာရုအဋ္ဌိကေဟိဝါ၊ အကြောအရိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယဿ၊ အကြင်သုူအား။ ဧတေန၊ ထိုလေးပါးဖြင့်။ ကရဏီယံ၊ ပြုဘွယ်ကိစ္စရှိ၏။ ဒိန္နေယေဝ၊ ငါလှူသလျှင်ကတည်း။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောသူသည်။ တရတု၊ ဆောင်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုရောအင်္ဂေ၊ လေးပါးသောအင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝါသံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ကပ္ပယိံ၊ ပြုတော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ခရာ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ အကာရုဏာ၊ သနားခြင်းကရုဏာ ကင်းကုန်ထသော။ ဘောဇပုတ္တာ၊ တကျိပ်ခြောက်ယောက်သောမုဆိုးသားတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်လေကုန်၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်ပြီ၍။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဒဏ္ဍမုဂ္ဂရပါဏိနော၊ ဒုတ်လှံဒဏ်ဆောက်ပုတ်လက်စွဲကုန်လျက်။ မမံ၊ ငါကို။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ နာသာယ၊ နှာခေါင်းကို။ ဝိနိဝိဇ္ဈိတွာ၊ ဖောက်၍။ နင်္ဂုဋ္ဌေစ၊ အမြီး၌လည်းကောင်း။ ပိဠိကဏ္ဍကေစ၊ ကြောက်ဆစ်ရိုးအနီ၌လည်းကောင်း။ ဝိနိဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထုတ်ခြင်းဖောက်၍။ ကာဇေ၊ ရှစ်ဆိုင်းသောထမ်းပိုးတို့ကို။ အာရောပယိတွာန၊ လျို၍။ ဘောဇပုတ္တာ၊ တကျိပ်ခြောက်ယောက်သောမုဆိုးသားတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ဟရိံသု၊ ဆောင်လေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုသင်္ခပါလနဂါးမင်းဖြစ်တော်မူသောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆမာနော၊ အလိုရှိသော်။ သသာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်အဆုံးရှိသော။ သကာနနံ၊ ဟိမဝန္တာနှင့် တကွဖြစ်ထသော။ သပဗ္ဗတံ၊ တောင်အပေါင်းနှင့် တကွဖြစ်ထသော။ တံပထဝိံ၊ ထိုနှစ်သိမ်းလေးသောင်းအထုရှိသောမြေကြီးကို။ နာသဝါတေန၊ နှာခေါင်လေဖြင့်။ ဈာပယေ၊ မှုန့်မှုန့်ည က်ညက် ကြေစေနိုင်သော တန်ခိုးရှိ၏။ ဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့ကြီးစွာသောတန်းခိုးရှိသော်လည်း။ သူလေဟိ၊ တံကျင်တို့ဖြင့်။ ဝိနိဝိဇ္ဈန္တေ၊ ထုပ်ချင်းဖောက်ကုန်သော။ သတ္တိတိ၊ လှံတို့ဖြင့်။ ကောဠိယန္တေ၊ ထိုးကုန်သော။ ဘောဇပုတ္တေ၊ တကျိပ်ခြောက်ယောက်သောမုဆိုးသားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နကုပ္ပါမိ၊ အမျက်မထွက်။ ဧသာ၊ ဤသို့အမျက်မျှမတွက်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သီလပါရမီ၊ သီလပါရမတ္ထပါရမီတည်း။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သင်္ခပါလစရိယံ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်း၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

၄၂+၄၃+ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟတ္ထိနာဂေါ၊ မဟာသီလဝဆင်မင်းလည်းကောင်း။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်းလည်းကောင်း။ စမ္ပေယျော၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်းလည်းကောင်း။ ဗောဓိ၊ စူလဗောဓိပရိဗိုဇ်လည်းကောင်း။ မဟိံသော၊ ကျွဲမင်းလည်းကောင်း။ ရုရု၊ ဆတ်မင်းလည်းကောင်း။ မဍထင်္ဂေါ၊ မာတင်္ဂရသေ့လည်းကောင်း။ ဓမ္မောစ၊ ဓမ္မနတ်သားလည်းကောင်း။ ဇယဒိသောဇယဒိသဿ၊ ပဉ္စာလရာဇ်တိုင်းကိုအစိုးရသော ဇယဒိသမင်းကြီး၏။ အတြဇော၊ သားတော်ဖြစ်သော အထီနသတ္တုမင်းသားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗေ၊ ခမ်သိမ်းကုန်သော။ ဧတေနဝစရိယာ၊ ထိုဟတ္ထိနာဂစသောကိုးပါးသောစရိယတို့သည်။ သီလဗလာ၊ သီလပါရမီကို ဖြည့်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်သီလပါရမီဟူသောအစွမ်းရှိကုန်၏။ ပရိက္ခာ၊ သီလပရမတ္ထပါရမီ၏အကြောင်းသာဖြစ်ကုန်၏။ ပဒေသိကာ၊ သီလပရမတ္ထပါရမီမပြည့်စုံသေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အကြွင်းရှိသေး သောသီလပါရမီမည်ကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ပရိရက္ခိတွာ၊ အစိတ်ဖြင့်စောင့်၏။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ အနုရက္ခိဿံ၊ အစဉ်စောင့်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဒေသိကာ၊ အစိတ်ဖြစ်သောသီလပါရမီမည်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သင်္ခပါလဿ သင်္ခပါလေန၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်းသည်။ သတောသန္တေ၊ ဖြစ်သော။ မေမယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗကာလံပိ၊ အခါခပ်သိမ်းလည်း။ ယဿကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နီယန္တံ၊ စွန့်အပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုသို့အသက်ကိုစွန့်၍သီလပါရမီကိုဖြည့်ခြင်းကြောင့်။ သာ၊ ထိုပါရမီသည်။ သီလပါရမီ၊ သီလပါရမီသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ သီလပါရမိနိဒ္ဒေသော၊ သီလပါရမီနိဒ္ဒေသ သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အမိတယသော၊ မနှို်င်းရှဉ်နိုင်သော ခြွေရံပရိသတ်စည်းစိမ်ရှိသော။ ယုဓဉ္စယော၊ ယုဓဉ္စယအမည်ရှိသော။ ရာဇပုတ္တော၊ ဗာရာဏသီပြည့်ရှင်မင်းကြီး၏ သားတော်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုယုဒဉ္စယမင်းသားဖြစ်သောကာလေ၌။ သုရိယာတပေ၊ နေရောင်ကြောင့်။ ပတိတံ၊ ပျက်သော။ ဥဿာန ဗိန္ဒုံ၊ ဆီးနှင်းပေါက်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သံဝိဇ္ဇိံ၊ သံဝေဂဖြစ်

၄၃+၄၄+ တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တညေဝ၊ ထိဆီးနှင်းပေါက်၏အမြဲမတည်သောအနိစ္စသဘောကိုသာလျှင်။ အဓိပတိ ကတွာ၊ သက်သေပြု၍။ သံဝေဂံ၊ သံဝေဂကို။ အနုဗြဟယိံ၊ အဘန်တလဲလဲဖြစ်စေ၏။ အနုဗြူဟရိတွာ၊ သံဝေဂကိုဖြစ်စေ၍။ မာတာစ၊ မယ်တော်ရွှေနန်းမသခင်ကိုလည်းကောင်း။ ပိတုစ၊ ခမည်းတော် ပြည်ကြီးရှင် သဗ္ဗဒတ္တမင်းကြီးကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနုယာစိယံ၊ အဘန်တလဲတောင်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ။ သနေဂမာ၊ နိဂုံးနှင့်တကွကုန်သော။ သရဋ္ဌာကာ၊ တိုင်းနှင့်တကွကုန်သော။ မနုဿာ၊ လုူအပေါင်းတို့သည်။ ပဉ္ဇလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်လျက်။ မံ၊ ငါကို။ ယာစန္တိ၊ ပြည်စည်းစိမ်ကို ခံစားစိမ့်သောငှါတောင်းပန်ကုန်၏။ ရာဇာစ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်လည်း။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျင်။ ဣဒ္ဓံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဖိတံ၊ ပွင်းလင်းသော။ မဟာမဟိံ၊ ဇမ္ဗုဒိပ်မြေအပြင်၌ ထီးဖြူဆောင်ခြင်းမင်း၏အဖြစ်ကို။ ပဋိပဇ္ဇ၊ ခံစားလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သရာဇာကေ၊ ခမည်းတော်မင်းနှင်တကွသော။ သဟောရောဓေ၊ မိဖုယားမောင်းမမိဿံနှင့်တကွသော။ သနေဂမေ၊ နိဂုံးသူအပေါင်းနှင့်တကွသော။ သရဋ္ဌကေ၊ တိုင်းသူနှင့်တကွသော။ ဇနသမူဟေဇနသမူဟာနံ၊ လူအပေါင်းတို့၏။ ကရုဏံ၊ သနားစဘွယ်။ ပရိဒေဝန္တော၊ ငိုကြွေးစဉ်။ အနပေက္ခာဝ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပရိစ္စဇိံ၊ စွန့့်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝိံ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်မြေအပြင်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇွံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကိုလည်းကောင်း။ ညာတိံ၊ ခမည်တော်မယ်တော်ဆွေတော်မျိုတော်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဇနံ၊ အလုပ်ကျွေးအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ယသံ၊ ခြွေရံပရိသတ်အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ စဇ္ဇမာနော၊ စွန့်သောယုဓဉ္စယမင်းသည်။ ဗောဓိယာယေဝကာရဏာ၊ ဘုရားဖြစ်၍သတ္တဝါအပေါင်းကိုကယ်တင်လိုသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ နစိန္တေသိံ၊ နောင်တဖန်ကြံခြင်းမရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုယုဓဉ္စယမင်းသားဖြစ်သောကာလ၌။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မာတာစ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ ခမည်းတော်လည်းကောင်း။ ဒေဿာ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မဟာယသံပိ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကိုလည်း။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဒေဿံ၊ မချစ်အပ်သည်။ နပိ၊ မဟုတ်။ တတော၊ ထိုမယ်တော်ခမည်းတော်ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ထက်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ဟုဆို

၄၄+၄၅+ အပ်သောဘုရားအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကိုသာလျှင်ချစ်သောကြောင့်။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ ပရိစဇ္ဇိံ၊ စွန့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ယုဓဉ္စယစရီယံ၊ ယုဓဉ္စယမင်းသား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြိီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ ာ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရုတ္တမေ၊ ပြည်တကာတို့ထက်မြတ်သော။ ဣန္ဒပတ္တေ၊ ဣန္ဒပတနဂိုရ်ပြည်ကြီး၌။ ကာမိတော၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့သည်တောင့်တ၍ရအပ်သော။ ဒယိတော၊ အသက်ကဲ့သို့ချစ်အပ်သော။ သောမနေဿာတိဝိသုတော၊ သောမနသမင်းသား ဟု၍ထင်ရှားသောအမည်ရှိထသော။ သီလဝါ၊ ကုသု်ိလ်ကမ္မပထသီလအာစာရသီလရှိထသော။ ဂုဏသမ္ပန္နော၊ သဒ္ဓါအစရှိသောဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ ကလျာဏပဋိဘာနဝါ၊ စီရင်အပ်သော ပြည်ထဲရေးပြီးခြင်း၏ အကြောင်း၌လိမ္မာသော ပညာလည်းရှိထသော။ ဝုဍ္ဎပစာယီ၊ မယ်တော်အစရှိသော ကြီးသောသူတို့အားအရိုအသေ အလေးအမြတ်ပြုလေ့ရှိထသော။ ဟိရိမာ၊ ရှက်တတ်သောအလေ့ရှိထသော။ သင်္ဂဟေသုစ၊ သင်္ဂဟတရား လေးပါးတို့၌လည်း။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာစွာထသော။ ပုတ္တော၊ ပြည်ကြီးရှင်မင်း၏သားတော်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဿရညော၊ ထိုခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ ပတိကရော၊ အကျွမ်းဝင်သောဆရာဖြစ်ထသော။ ကုဟကတာကသော၊ မိမိကိုယ်၌ ဂုဏ်မရှိသည်ကိုဂုဏ်ရှိသကဲ့သို့ ပလွှားတတ်သော စည်းလဲသောရသေ့သည်။ အဟောသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမင်းဆရာရသေ့ စဉ်းလဲသည်။ အာရာမဉ္စ၊ ပန်းအရံသစ်သီးအရံကို လည်းကောင်း။ မာလာဝစ္ဆဉ္စ၊ ပန်းပင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ရောပိတွာန၊ စိုက်၍။ တတော၊ ထိုသစ်သီးသစ်ပွင့်အရွက်မှ။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ သံဟရိတွာ၊ ဆည်းပူ၍။ ဇီဝတိ၊ အသက်မွေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတဏ္ဍုလံ၊ ဆံမှကင်းသော။ ထုူသရာသိံဝ၊ ဖွဲစုနှင့်တူထသော။ အန္တောစသုသိရံ၊ အတွင်း၌ကျယ်စွာသော အခေါင်းလည်းရှိထသော။ ဒုမံဝ၊ သစ်ပင်နှင့်တူထသော။

၄၅+၄၆+ အသာရကံ၊ အနှစ်မရှိသော။ ကဒလိံဝ၊ ငှက်ပျောပင်နှင့်လည်းတူထသော။ တံကုဟကံ၊ ထိုအနှစ်မရှိသော ရသေ့စဉ်းလဲကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဣမဿ၊ ဤရသေ့စဉ်းလဲအား။ သတံဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ဥစ္စာဖြစ်သော သီလအစရှိသောတရားအနှစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အယံ၊ ဤရသေ့သည်။ သာမညာပဂတော၊ သီလတည်းဟူသောရဟန်းကျေးဇူးမှကင်း၍။ ဟိရီသုက္ကဓမ္မဇဟိတော၊ ဖြူစင်စွာသော ဟိရိတည်းဟူသောသူတော်ကောင်းတရားကိုစွန့်ပြီးသော သူတည်း။ ဇီဝိတဝုတ္တိကာရဏာ၊ အသက်မွေးခြင်း၏အကြောင်းသာလျှင်။ တာပသလိင်္ဂေန၊ ရသေ့အသွင်ဖြင့်။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဋဝီဟိ၊ တောအုပ်ကိုမှီသောခိုးသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပရန္တိဟိ၊ တိုင်းကြတ်သားတိုူ့သည်လည်းကောင်း။ အာဘုူ၊ လွန်စွာ။ ပစ္စန္တော၊ ပြည်စွန်ရွာနားကို။ ကုပိတော၊ လုယက်ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ကုရုရာဇ်မင်းကြီးသည်။ တံ၊ ထိုဘေးရန်ကို။ နိသေဓေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှါ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ မမံ၊ ငါကို။ အနုသာသိ၊ မှာခဲ့၏။ ကိံအနုသာသိ၊ အဘယ်သို့မှားကဲ့ သနည်းဟူမူကား။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဥဂ္ဂတာပနံ၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ငါဆရာရသေ့ကို။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မာပမဇ္ဇိ၊ မမေ့မလျော့လုပ်ကျွေးရစ်လော့။ ယဒိစ္ဆကံ၊ ငါဆရာအလိုရှိတိုင်း။ ပဝတ္တေဟိ၊ လှူနှင့်လော့။ ဟိကသ္မာ၊ အဘဲ့ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ သော၊ ထိုငါ့ဆရာရသေ့သည်။ သဗ္ဗကာကမဒဒေါ၊ တောင့်တအပ်သောအလုံးစုံသောစည်းစိမ်ကိုပေးတတ်သောဆရာတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယဒိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပဝတ္တေဟိ၊ လှူနှင့်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသိ၊ မှာကဲ့၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုရသေ့ရောင်ပြု၍ ဥစ္စာဆည်းပူသောရသေ့စဉ်းလဲကို။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခမည်းတော်မှာတ်ိုင်း ခစားခြင်းငှါ။ ဂန္တွာန၊ သွား၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ကုသလံ၊ အနာမရှိလော။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံဝါ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကိုလျှင်။ အာဟရိယတု၊ ဆောင်ခဲ့စေလိုသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေန၊ ထိုသူကြွယ်ဟုဆိုအပ်သောစကားကြောင့်။ မာနနိဿိတော၊ မာန်ကိုသာမှိီသော။ သောကုတကော၊ ထိုဂုဏ်ရှိသကဲ့သို့သောရသေ့စဉ်းလဲသည်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်၍။ တုဝံ၊ သင်ကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဃာတာပေမိဝါ၊ သတ်မူလည်းသတ်စေအံ့။ ရဋ္ဌာ

၄၆+၄၇+ ဝါ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှမူလည်း။ ပဗ္ဗာဇယာမိ၊ နှင့်ထုတ်မူလည်းနှင်ထုတ်စေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ရာဇာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ပစ္စန္တံ၊ ပုန်ကန်သောင်းကြမ်းသောခိုးသူ အပေါင်းကို။ နိသေဓယိတွာ၊ အောင်တော်မူပြီး၍။ အာဂန္တွာ၊ နေပြည်တော်သို့ရောက်၍။ ကုဟကံ၊ ပလွှားသော ဆရာရသေ့ကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ခမနီယံ၊ ခန့်ပါ၏လော။ ကုမာရေန၊ သားတော်မင်းသားသည်.။ တေ၊ သင်ဆရာအား။ သမာနော၊ မြတ်နိုးခြင်းကို။ ပဝတ္တိတော၊ ဖြစ်စေပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပါပေါ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့ယောင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ အာစိက္ခိယမာနေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ကုမာရော၊ မင်းသားကို။ နာသိယော၊ သတ်အပ်၏။ တထာ၊ ထိုခမည်းတော်မင်းကြီးအား။ အာစိက္ခိတိ၊ ကြား၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟီပတိ၊ ရေမြေရှင်မင်းကြီးသည်။ တဿ၊ ထိုသောမနဿ သတို့သား၏။ သိီသံ၊ ဦခေါင်းကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ သရိရဉ္စ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ စတုခဏ္ဍိကံ၊ လေးပိုင်း။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရထိယာ၊ တခုသောခရီးမှ။ ရထိယံ၊ တခုသောခရီးသို့။ အဟရိတွာန၊ ဆောင်၍။ ဒဿေထ၊ ပြလေကုန်။ သာဂတိ၊ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းသည်။ ဇဋိလဟီဠိတာ၊ ငါဆရာရသေ့ကိုညုဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်တည်းဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတ္ထတိဿံအာဏာယံ၊ ထိုခမည်းတော်မင်းကြီး၏အာဏာတော်၌။ ဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ စဏ္ဍာ၊ ကြမ်းတန်သော ကိုယ်နှုတ်ရှိကုန်သော။ လုဒ္ဓါ၊ ခက်ထန်သော နှလုံးရှိကုန်သော။ အကာရုဏာ၊ သနားခြင်မရှိကုန်သော။ ကာရဏိကာ၊ သူသတ်ယောကျင်္ားတို့သည်။ ဂန္တွာ၊ သွာလေကုန်၍။ မာတုအင်္ဂေ၊ မယ်တော်သုဓမ္မာဒေဝီ၏ရင်ခွင်၌။ နိသိန္နဿ၊ နေစဉ်။ မံ၊ ငါကို။ အကဍ္ဎိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ နယန္တိ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဂါဠဗန္ဓနံ၊ မြဲမြံစွာသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ဗန္ဓတံဗန္ဓန္တာနံ၊ နှောင်ဖွဲ့ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူသတ်ယောကျင်္ားတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဝစံ၊ ဆို၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းသူသတ်ယောကျင်္ားတို့။ မေ၊ ငါအား။ ရာဇကိရိယာနိ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး၏ အမှုကိစ္စတို့သည်။

၄၇+၄၈+ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မံ၊ ငါကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ရညော၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးအား။ ဒဿေထ၊ ပြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေ၊ ထိုသူသတ်ယောကျင်္ားတို့သည်။ ပါပဿ၊ မကောင်းသောအကျင့်ရှိသော။ ပါပသေဝိနော၊ မကောင်းသောရသေ့ကို အကောင်းထင်၍ဆရာပြုေသော။ ရညော၊ ငါခမည်းတော်မင်းကြီိးအား။ မမံ၊ ငါကို။ ဒဿယိံသု၊ ပြကြကုန်၏။ ဒိသွာန၊ ပြကုန်ပြီး၍။ တံ၊ ထို်ငါခမည်းတော်မင်းကြီးကို။ သညာပေသိံ၊ သိစေ၏။ မမဉ္စဝသံ၊ ငါ့အလိုသို့သာလျှင်။ အာနယိံ၊ လိုက်စေ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုငါ့ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုသို့ဥစ္စာပြု၍ရသေ့ယောင်အဖြစ်ကိုဆိုသောအခါ၌။ မံ၊ ငါက်ို။ ခမာပေသိ၊ ကန်တော့၏။ ခမပေတွာ၊ ကန်တော့၍။ မေ၊ ငါအား။ မဟာရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တမံ၊ မောဟနှင့် ယှဉ်သောလောဘကို။ ဒါလယေတွာပဒါလေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ အနာဂါရိယံ၊ ရသေ့ရဟန်းတောင်၌။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြု၏။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မဟာရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ ဒေဿံ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ကာမဘောဂေါ၊ ကာမဂုဏ်ကိုသုံးဆောင်ခြင်းကို။ ပဒေဿိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တတော၊ ထိုပြည်ကြီးစည်းစိမ်ထက်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုသာလျင်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကိုသာလျင်ချစ်အပ်သောကြောင့်။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ ပရိစ္စဇိံ၊ စွန့်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သောမနဿစရိယံ၊ သောမနဿမင်းသား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၃၊ အယောဃရစရိယ။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာသိကရာဇဿ၊ ကာသိကရာဇ်မင်းကြီး၏။ အတြဇော၊ သားတော်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယောဃရမှိ၊ သံဖြင့်ပြီးသောအိမ်၌။ သံဝဍ္ဎော၊ ကြီး၏။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ အယောဃရော၊ အယောဃရ မင်းသားမည်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်ပင်ပန်းသဖြင့်။ ဇီဝိတော၊ အသက်ကို။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏။ သံပီဠေ၊ ကြဉ်းမြောင်းသောသံအိမ်၌။ ပတိ

၄၈+၄၉+ ပေါသိတော၊ မွေးအပ်၏။ တဒါ၊ ထိုခြောက်နှစ်မြောက်သောအခါ၌။ ရာဇာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ပုတ္တ၊ ငါ့သားတော်။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ သရဋ္ဌကံ၊ တဆဲခြောက်တိုင်းနှင့်တကွဖြစ်ထသော။ သနိဂမံ၊ နိဂုံးနှင့်တကွဖြစ်ထသော။ သဇနံ၊ မရေတွက်နိုင်သောခြွေရံပရိသတ်နှင့်တကွဖြစ်ထသော။ ဣမံဝသုမံ၊ ဤမြေအပြင်ကို။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇ၊ စိုးအုပ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကြီိးစည်းစိမ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဆောက်နှင်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုသို့ဆောက်နှင်းသောအခါ၌။ ခတ္တိယံ၊ ခမည်းတော်ဖြစ်သောကာသိကရာဇ်မင်းကြီးကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ အဉ္ဇလိ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာန၊ ချီ၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ကြားလျှောက်၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေကိုအစိုးရတော်မူသော။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ မဟိယာ၊ မြေအပြင်၌။ ဟီနမုတ္တဋ္ဌမဇ္ဈိမာ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ နိရာရက္ခာ၊ အစောင့်အရှောက်မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သကေဂဟေ၊ မိမိတို့အိမ်၌သာလျှင်။ ညာတိတိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကြီးရကုန်၏။ သမ္ပိလေ၊ ကြဉ်းမြောင်းသောသံအိမ်၌။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံပေါသနံ၊ ဤကြီးရခြင်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥတ္တရိယံအသဒိသံ၊ တစုံတယောက်နှင့်မတူ။ စန္ဒသူရိသူရိယာနံ၊ လနေတို့၏။ အပ္ပဘေ၊ အရောင်မထွန်းလင်းနိုင်သော။ အယောဃရမှိ၊ သံအိမ်၌။ သံဝဍ္ဎော၊ ကြီးရ၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေသင်ခအရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ပူတိကုဏပသမ္ပုဏ္ဏာ၊ အထူးထူးသောအပုပ်တို့ဖြင့်ပြည်သော။ မာတုကုစ္ဆိတော၊ မယ်တော်ဝမ်းမှ။ မုစ္စိတွာ၊ လွတ်ပြီ၍လည်း။ တတော၊ ထိုအမိဝမ်းတိုက်၌နေရသောဆင်းရဲထက်။ ဃောရတရေ၊ အလွန်ပြင်းသော။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲရာလည်းဖြစ်ထသော။ အယောဃရေ၊ သံအိမ်၌။ ပုန၊ တဖန်။ ပက္ခိတောဝသိတော၊ နေရပြန်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပရမဒါရုဏံ၊ အလွန်ပြင်းလှစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ ပတွာ၊ ရောက်ပြီးလျှက်လည်း။ ရဇ္ဇေသု၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်တို့ကို။ ယဒိရဇ္ဇာမိ၊ အကယ်၍တပ်မက်မောပြန်သည်ဖြစံ။ ပါပါနံ၊ မကောင်းသောသူတို့ထက်။ ဥတ္တမော၊ လွန်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒိသံပတိ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၏သခင်ဖြစ်တော်မူသော။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ပ်သည်။ ကာယေန၊ ဤပုပ်နံသောကိုယ်ဖြင့်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ ငြီးငွေ့သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ရဇ္ဇေနပိ၊ ပြည်ကြီးစည်စိမ်ဖြင့်လည်း။ နအတ္ထိကော၊ အလိုမရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ

၄၉+၅၀+ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ မံ၊ ငါကို။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ နမဒိယေ၊ မနှိပ်ိစက်နိုင်ရာ။ တံနိဗ္ဗုတိံ၊ ထိုရန်သူနှင့်မဆက်ဆံသောသာယာလှသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိယေသိဿံ၊ ရှာပါလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တယိတွာနဇာနာပေတွာ၊ သိစေ၍။ မဟာဇနံ မဟာဇနဿ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်မှစ၍များစွာသောလူအပေါင်း၏။ ဝိရဝန္တံဝိရဝန္တဿ၊ ငိုမြည်တမ်းစဉ်။ နာဂေါဝ၊ ထူးကိုဖြတ်၍တောသို့ဝင်သောဆင်ကဲ့သို့။ ဗန္ဓနံ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်ဆွေးမျိုးညာတိစသောအနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ကာနနံဝနံ၊ ဟိမဝန္တာတောသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မာတာစ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ ခမည်းတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေဿာ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မဟာယသမ္ပိ၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကိုလည်း။ ဒေဿံ၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တတော၊ ထိုမယ်တော်ခမည်းတော်ပြည်ကြှှိီးစည်းစိမ်ထက်။ မယှံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ဟုဆိုအပ်သောဘုရားအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ရဇ္ဇံ၊ လက်သို့ရောက်ပြီးသောပြည်ကြီးစည်းစိမ်ကို။ ပရိစ္စဇိံ၊ စွန့်ပြီ။ တတိယံ၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အယောဃရစရိယံ၊ အယောဃရမင်းသား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြိီးခြင်းသို့ရောက်ပြှီ။။

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာသိနံဝပုရုတ္တမေ၊ ကာသိကရာဇ်တိုင်းဗာရာဏသီပြည်မြတ်၌။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုကာလ၌။ ဘဂိနီ၊ ကဉ္စနာဒေဝီမည်သောနှမလည်းကောင်း။ သတ္တဘာတရော၊ ငါ့နှင့်တကွခုနှစ်ယောက်သောညီတော်နော်တော်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌဇနာ၊ ရှစ်ယောက်သောငါတို့သည်။ သောတ္တိယေကုလေ၊ ကျော်စောထင်ရှားသောပုဏ္ဏားမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေသံ၊ ထိုခုနှစ်ယောက်သောသူတို့၏။ ပုဗ္ဗဇော၊ အကြီးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိသုက္ကရပါတော၊ ဖြူစင်စွာသောဟိရိတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားနှင့်ပြည်စုံသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။

၅၀+၅၁+ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဝံ၊ သုမ္ပားသောဘဝကို။ ဘယတော၊ ကြောက်အပ်သောအားဖြင့်။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ နိက္ခမ္မာဘိရတော၊ တောထွက်ခြင်ကိုသာလျှင်အလိုရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မာတာပိတူဟိ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့သည်။ ပဟိတာ၊ စေအပ်ကုန်သော။ ဧကမာနသာ၊ တုူသောစိတ်ရှိကုန်သော။ သဟာယာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ကုလဝံသံ၊ အမျိုးအနွယ်ကို။ ဓာရေဟိ၊ ဆောင့်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေသံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဂီဟိဓမ္မေ၊ လူအဖြစ်၌တည်သောအကျင့်၌။ သုခါဝဟံ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဆောင်တတ်သော။ ယံဝစနံ၊ အကြင်းစကားကို။ ပုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ မေ၊ ငါအား။ ကထိနံ၊ ကြမ်းသည်ဖြစ်၍။ အဟောသိ၊ ထင်၏။ သန္တတ္တဖာလသမံဝိယ၊ ရဲရဲငြိသောသံခရင်းနှင့်တူ၏။ ဥဘောပိကဏ္ဏာနိ၊ နားနှစ်ဘက်တို့ကိုလည်း။ ဈာပေန္တံဝိယ၊ လောင်သကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ထင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ၊ ထိုအမိအဘအဆွေအမျိုးတို့၏။ ဝစနံ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့်ဖိတ်သောစကားကို။ ဥက္ခိပန္တံ၊ ပစ်ပယ်သောငါ့ကို။ သမ္မ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ယဒိနဘုဉ္ဇသိ၊ အကယ်၍မသုံးဆောင်သည်ဖြစ်အံ့။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယသိ၊ တောင့်တသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မမ၊ ငါ၏။ ပတ္ထိတံ၊ တောင့်တအပ်သောအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္ထကာမော၊ မိမိ၏အကျိုးကိုအလိုရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟိတေသီနံ၊ အစိီးအပွါးကိုအလိုရှိကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုအမိအဘတို့၏။ ဧဝံဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တေ၊ ထိုအမိအဘတို့ကို။ အဝစံ၊ ဆို၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဟိတာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင့်တ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေက္ခမာဘိရတော၊ တောထွက်ခြင်းကိုသာအလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ တောထွက်အံ့ဟုဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ ပိတုစ၊ ခမည်းတော်အားလည်းကောင်း။ မာတုစ၊ မယ်တော်အားလည်းကောင်း။ သာဝယုံ၊ မဟာကဉ္စနသတို့သားစင်စစ်ရဟန်းပြုလတ္တံဟုကြားသိစေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထို်အခါ၌။ ဘော၊ အချင်းတို့။ သေှဗ္ဗပိ၊ အလုံးစုံသောငါတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာမ၊ ရဟန်းပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာတာပိတာ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တ်ို့သည်။ အာဟုကထေသုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ

၅၁+၅၂+ ငါ၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ မာတာစ၊ မယ်တော်သည်လည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ ခမည်းတော်သည်လည်းကောင်း။ ဘဂီနိစ၊ ကဉ္စနာမည်သောနှစ်မငယ်သည်လည်းကောင်း။ သတ္တဘာတရောစ၊ ခုနစ်ယောက်သောညီနောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အမိတဓနံ၊ ကုဋေရှစ်ဆယ်သောဥစ္စာကို။ ဆဋ္ဋယိတွာ၊ စွန်ကုန်၍။ မဟာဝနံ၊ ဟိမဝန္တာတောကြီးသို့။ ပဝိသိမှာ၊ ဝင်၍ရဟန်းပြုကုန်၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ တိသစရိယံ၊ ကြာစွလ်ကိုအစွဲပြု၍ကျိန်ဆိုသောဘုရားလောင်းမဟာကဉ္စနရသေ့၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဝဍ္ဎနေ၊ ဗြဟ္မဝဍ္ဎနီအမည်တွင်သော။ တတ္ထတသ္မိံနဂရေ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်ကြီး၌။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသာလေ၊ များသောဥစ္စာနှစ်ရှိသော။ သေဋ္ဌေ၊ ခြီးမွမ်းအပ်သောမြတ်သောအကျင့်ရှိသော။ ကုလဝရေ၊ မြတ်သောအကမျိုး၌။ အဇာယိံ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါဝိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ အန္ဓဘူဘံ၊ အမိုက်သဘွယ်ဖြစ်ထသော။ တမောတ္ထတံ၊ မောဟအဝိဇ္ဇာဖုံးလွှမ်းအပ်ထသော။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ ဒိသွာန၊ ပညာစက္ခုဖြင့်ရူ၍။ တုတ္ထဝေဂဟတံဝိယ၊ စဉ်သွားတတ်သောမြုား၏ အဟုန်ဖြင့်နှိပ်စက်သကဲ့သို့။ ဘဝတော၊ ဘဝသုံးပါးမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပဋိကုဋတိ၊ တွန့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားများသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂေဟာ၊ အမ်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ ကာနနံ၊ တောသို့။ ပဝိသိဿာမိ၊ ပင့်ရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ တဒါပိ၊ ထိုသောဏသတို့းသာဖြစ်သောကာလ၌လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဉာတယော၊ မိဘစသောဆွေးမျိုးတို့သည်။ ကာမဘောဂေဟိ၊ သုံးဆောင်အပ်သောကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ မံ၊ ငါကို။ နိမန္တိံသု၊ ဖိုက်ကုန်၏။ တေသမ္ပိ၊ ထိုမိဘစသောဆွေမျိုးတို့အားလည်း။ ဆန္ဒံ၊ ရဟန်းပြုလိုသောဆန္ဒကို။ အာစိက္ခိံ၊ ကြား၏။ အမ္မတာတ၊ အိုမိခင်ဘခင်တို့။ မမံ၊ ငါ့ကို။ တေဟိ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ မာနိမန္တေထ၊ မဖိတ်ကုန်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိံ၊ ကြား၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပဏ္ဍိတော၊

၅၂+၅၃+ပညာရှိသော။ မေ၊ ငါ၏။ ယောကနိဋ္ဌကောဘာတာ၊ အကြင်ညီတော်သည်။ နန္ဒောမနန္ဒအမည်ရှိသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ သောပိ၊ ထိုနန္ဒမည်သောငါညီသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုသိက္ခန္တော၊ အတူလိုက်၍ ကျင့်လိုသောကြောင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ သမာရောစယိ၊ နှစ်သက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါပိ၊ ထိုကာလ၌လည်း။ အဟံသောဏောစ၊ သောဏမည်သောငါသည်လည်းကောင်း။ နန္ဒောစ၊ ငါညီနန္ဒသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ မမ၊ ငါ၏။ မာတာပိတာစ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ အတိုင်းမသိသောစည်းစိမ်းတို့ကို။ ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ မဟာဝနံ၊ ဟိမဝန္တာတောသို့။ ပါဝဝိသိမှာ၊ ဝင်လေကုန်၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သောဏပဏ္ဍိတစရိယံ၊ သောဏပညာရှိ၏ အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တေမိယစရိယ

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာသိကရာဇဿ၊ ကာသိကရာဇ်မင်း၏။ အတြဇော၊ သားတော်ဖြစ်သော။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ မုဂပက္ခောတိ၊ မုဂပက္ခအမည်ရှိသောမင်းသားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တေမိယောပိ၊ တေမိမင်းသားဟူ၍လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌ိ။ သောဠသိတ္ထိသဟဿာနံ၊ တသောင့်ခြောက်ထောင်သောမောင်းမတို့အား။ ပုမောဝါ၊ သားယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဓိတာဝါ၊ သ္မီမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဟောရတ္တာနံ၊ များစွာသောညဉ့်နေ့တို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ အဟမေကတော၊ ငါတယောက်သာလျှင်။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကိစ္ဆာလဒ္ဓံ၊ ငြိုငြင်စွာဆုတောင်း၍ ရအပ်သော။ အဘိဇာတံ၊ မြတ်သောဇာတ်နှင့်ြုပည့်စုံထသော။ ဇုတိန္ဓရံ၊ ပညာရောင်ကိုယ်ရောင်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ ပိယပုတ္တံ၊ ချစ်စွာသောသားတော်ကို။ သေဘစ္ဆတ္တံ၊ ထီးဖြူကိုဓာရဂယိတွာန

၊ ဆောင်း၍။ သယနေ၊ အသရေရှိသောအိပ်ရာထက်၌။ သယာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေသေတိ၊ မွေးတော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သယနဝရေ၊ မြတ်သော အသရေရှိသသောအိပ်ရာ၌။ နိဒ္ဒါယမာနော၊ အိပ်လျက်။ ပဗုဇ္ဈိတွာန၊ နိုး၍။ မဏ္ဍရံဆတ္တံ၊ ထီးဖြူကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ပြီ။ ယေနဆတ္တေန၊

၅၃+၅၄+အကြင်ထီးဖြူကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တတိယေဘဝေ၊ သုံးခုမြောက်သောဘဝထက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဂတော၊ ဖြစ်၏။ တံဆတ္တံ၊ ထိုထီးဖြူကို။ ဒိဋ္ဌဿ၊ မြင်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ သဟ၊ မြင်သည်နှင့်တကွ။ ဘေရပေါ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်သော။ တာသော၊ ထိတ်လန့့်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံဣမမှာ၊ ဤမင်းအိမ်မှ။ မုစ္စိဿံ၊ လွတ်ပေရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ စူစမ်းဆင်ခြင်ကြံစည်ခြင်းသို့။ သမာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပုဗ္ဗသာလောဟိတာ၊ ရှေးဘဝ၌ အမိဖြစ်ခဲ့ဘူးသော။ အတ္ထကာမိနိ၊ ငါ၏အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိထသော။ သာဒေဝတာ၊ ထိုထီးချက်စောင့် နတ်သ္မီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒုက္ခိတံ၊ နှလုံးဆင်းရဲသည်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ တီသုဋ္ဌာနေသု၊ သုံးပါးသောအရပ်တို့၌။ ယောဇယိ၊ တိုက်တွန်း၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဣမမှာ၊ ဤမင်းအိမ်မှ။ မုစ္စိတုကာမော၊ လွတ်လိုသည်ဖြစ်အံ့။ ပဏ္ဍိစ္စယံ၊ ပညာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ မာဝိဘာဝယ၊ ထင်ရှားမပြလင့်။ သဗ္ဗပါဏီနံ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့သည်။ ဗာလမတော၊ သူမိုက်ဟုသိအပ်သည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်လော။ သဗ္ဗောဇနော၊ ခပ်သိမ်းသောလူအပေါင်ကိုလည်း။ ဩစိနာယတု၊ မထီမဲ့မြင်အောက်မေ့စေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့အင်္ဂါသုံးပါးဆောက်တည်သည်ရှိသော်။ တဝ၊ သင်ချစ်သားအား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိအပ်အပ်သောအကျိုးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယောဇယိ၊ တိုက်တွန်း၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာယ၊ တိုက်တွန်းသော။ တဿာ၊ ထိုထီးချက်စောင့်နတ်သ္မီးအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆို၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဏသိ၊ ဆို၏။ တေ၊ သင်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ လိုက်နာအံ့။ အမ္မ၊ အမိ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တကာမာ၊ အကျိုးကိုအလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သ္မီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟိတကာမာ၊ အစီးအပွားအလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿာတေ၊ ထိုသင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သာဂရေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ ထလံ၊ တည်ရာကို။ လဘိံဣဝ၊ ရသကဲ့သို့။ နိက္ခမနောပါယံ၊ မင်းအိမ်မှထွက်အလောအကြောင်းကို။ လဘိံ၊ ရ၏။ လဘိတွာ၊ ရပြီး၍။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သည်ဖြစ်၍။ သံဝိဂ္ဂမာနသော၊ သံဝေဂနှင့်စပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တယောအင်္ဂေ၊ သုံးပါးသောအင်္ဂါတို့ကို။ အဒ္ဓိဋ္ဌဟိံ၊ ဆောက်တည်၏။ မုဂေါ၊ မအသော်လည်းအသကဲ့သို့။ ပဓိရော၊ နားမပင်းသော်လည်းနားပင်းသကဲ့သို့

၅၄+၅၅+ ဂတိဝိဝဇ္ဇိတော၊ သွားခြင်းဣရိယာပုဒ်မှကင်းသော။ ပက္ခော၊ မဆွံ့သော်လည်းဆွံ့သကဲ့သို့။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေအင်္ဂေ၊ ထိုသုံးပါးသောအင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သောဠသဝဿာနိ၊ တဆဲ့ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ရသိံ၊ နေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မေ၊ ငါ၏။ ဟတ္တပါဒေစ၊ လက်ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇိဝှာစ၊ လျှာကိုလည်းကောင်း။ သောတဉ္စ၊ နားကိုလည်းကောင်း။ မဒ္ဒိယ၊ ဆုတ်နယ်၍။ မေ၊ ငါ၏။ အနုနတံ၊ မချို့တဲ့သောအင်္ဂါကြီငယ်နှင့်ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်လျက်လည်း။ ကာဠကဏ္ဏီတိ၊ အသရေမရှိသောသူဟူ၍။ နိန္ဒိံသု၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဇနပဒါစ၊ ဇနပုဒ်သူအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သေနာပတီစ၊ စစ်သူကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုရောဟိတာစ၊ ပုရောဟိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်။ ဧကမနာ၊ တူသောစိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဆဋ္ဋနံ၊ သုသာန်၌စွန့်ခြင်းကို။ အနုမောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တေသံ၊ ထိုပြည်သူတို့၏။ မတိံ၊ အလိုကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သည်ဖြစ်၍။ သံဝိဂ္ဂမာနသော၊ သံဝေဂနှင့်စပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယဿ၊ အကြင်မင်း၏ အဖြစ်မှလ်ခြင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ တပေါ၊ အကျွန်ဆွံ့ကျွန်နာပင်းကျွန်မူသောအကျင့်ကို။ စိဏ္ဏော၊ ကျင့်အပ်၏။ မေ၊ ငါအား။ သောအတ္တော၊ ထိုအိမ်မှလွတ်ရခြင်းအကျိုးသည်။ သမိဇ္ဈထ၊ ပြည့်စုံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ နှာပေတွာ၊ နံ့သာရေဖြင့်ချိုးစေ၍။ အနုလိမ္ပိတွာ၊ နံ့သာပျောင်းလိမ်းကျံစေ၍။ ရာဇဝေဋ္ဌနံ၊ ကာသိကရာဇ်မင်းတို့၏ အစသ်လာသောမကိုဋ်ကို။ ဝေဋ္ဌေတွာ၊ ဥက္ခောင်း၌စွပ်၍။ ဆတ္တေန၊ ရွှေတန်ဆာဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သောထီးဖြူအောက်၌။ အဘိသိဉ္စိတွာ၊ အဘိသိက်သွန်း၍။ ပရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကာရေသုံ၊ ပြုစေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သတ္တာဟံ၊ ခုနှစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဓာရယိတွာန၊ ထီဖြူဆောင်းစေကုန်၍။ သတ္တဝေဒိဝသေ၊ ခုနှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ ရဝိမဏ္ဍလေ၊ နေအဝန်းသည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ တက်သည်ရှိသော်။ သာရထီ၊ သုနန္ဒာရထားထိန်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရထေန၊ ရထားဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဝနံ၊ တောသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟတ္ထမုစ္စိတော၊ လက်မှလွတ်ပြီးသောကြိုးလှံကန်ရှိသော။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ သဇ္ဇဿံသိန္ဓော၊

၅၅+၅၆+ မြင်းတို့ဖြင့်ကောင်စွာကအပ်သော။ ရထံ၊ ရထားကို။ ဧကောကာသေ၊ တခုသောအရပ်၌။ ကတွာ၊ ထား၍။ အဓိဋ္ဌိတမဓိဋ္ဌာနံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအဓိဋ္ဌာန်ပါရမီရှိသော။ မ မံ၊ ငါကို။ ဝိဝိဓကာရဏာ၊ အထူးထူးသောအကြောင်းဖြင့်။ တဇ္ဇန္တော၊ ခြိမ်းချောက်လျက်။ ပထဝီယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခာတုံ၊ မြုပ်သတ်ခြင်းငှါ။ ကာသု၊ တွင်းကို။ ခဏတိ၊ တူး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဗောဓိယာယေဝကရဏာ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ဟူသောအကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ အဓိဋ္ဌာနံ၊ ဆောက်တည်ပြီးသော အဓိဋ္ဌာန်ကို။ နဘိန္ဒိတံ၊ မဖျက်အပ်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မာတာပိတာ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့ကို။ ဒေဿာ၊ မချစ်ကုန်သည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာစ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ ဒေဿိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တတော၊ ထိုမယ်တော်ခမည်းတော်မိမိကိုယ်ထက်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကိုသာလျှင်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝတံ၊ အကျွန်ဆွံ့ကျွန်နားပင်းကျွန်မူသောအကျင့်ကို။ အဓိဋ္ဌဟိံ၊ ဆောက်တည်၏။ ဧတေ၊ ထိုဆောက်တည်ခြင်းတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သောဠသဝဿာနိ၊ တဆဲ့ခြောက်နှစ်ခုတို့ပတ်လုံး။ ဝသိံ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ အဓိဋ္ဌာနေန၊ အဓိဋ္ဌာန်နှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ အဓိဋ္ဌာနပါရမီ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သောအဓိဋ္ဌာန်ပါရမီတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ တေမိယစရိယံ၊ တေမိမင်းသား၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကပိ၊ မျောက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နဒီကူလေ၊ မြစ်ကမ်းနား၌။ ဒရိသယေ၊ ချောက်နေရာ၌။ အာသိံ၊ နေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုသုမာရေန၊ မိကျောင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ နလဘာမိ၊ မရ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယမှောကာသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဋ္ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ဩရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမှ။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ပတာမိ၊ ခုံ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သတ္တု၊ ငါ၏ ရန်သူဖြစ်ထသော။ ဝဓကော၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ထသော။ လုဒ္ဒဒဿနော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမြင်ရှိထသော။ ကုမ္ဘိလော၊ မိကျောင်းသည်။ အစ္ဆ၊ နေ၏။

၅၆+၅၇+ သော၊ ထိုမိကျောင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဧဟိတိ၊ လာလောဟု။ အသံသိအဘာသိ၊ ဆို၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧမီတိ၊ လာအံ့ဟု။ တံ၊ ထိုမိကျောင်းကို။ ပဒိံ၊ ဆို၏။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ တဿ၊ ထိုမိကျောင်း၏။ မတ္ထကံ၊ ထိပ်ကို။ အက္ကမ္မ၊ နင်း၍။ ပရကူလေ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းနား၌။ ပတိဋ္ဌဟိံ၊ တည်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမိကျောင်းအား။ အလိကံ၊ မမှန်သောစကားကို။ နဘဏိတံ၊ မဆိုအပ်။ ယထာဝါစံ၊ ဟုတ်မှန်စွာဆိုသောအတိုင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကာသိံ၊ ပြု၏။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စေန၊ သစ္စာနှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပါရမီ၊ သစ္စပါရမီတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ သတ္တမံ၊ ခုနှစ်ခုမြောက်သော။ ကိပိရာဇစရိယံ၊ မျောက်မင်း၏ အကျင့်ကို ဆိုသောစကားသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစ္စကဝှယော၊ သစ္စာဟူသောအမည်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သစ္စေန၊ မချွတ်မယွင်းမဖေါက်မပြန်ဟုတ်မှန်စွာဆိုလေ့ရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ လောကံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန် သူအပေါင်းကို။ အနတ္ထတော၊ အထူးထူးသောအကျိုးမဲ့မှ။ ပါလေသိံ၊ စောင့်တော်မူ၏။ ဇနံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းသူအပေါင်းကို။ သမဂ္ဂံ၊ ခိုက်ရန်မရှိညီညွတ် သင့်တင့်သည်ကို။ အကာသိံ၊ ပြုတော်မူ၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုတို၏ပြည့်ကြောင့်ဖြစ်သော။ သစ္စသဝှယပဏ္ဍိတစရိယံ၊ သစ္စာ အမည်ရှိသောပညာရှိရသေ့အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံ၊ အကြင် အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဂဓေမဂမေသု၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းတို့၌။ ကုလာဝကေ၊ အသိုက်၌။ မံသပေသိ၊ သားတစ်သဘွယ်သာဖြစ်သေးသော။ တရုဏော၊ နုလှစွာသော။ အဇာတပက္ခော၊ မပေါက်သေးသော အတောင်ရှိ

၅၇+၅၈+ သော။ ဝဋ္ဋပေါတကာ၊ ငုံးငယ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ မာတာ၊ အမိသည်။ မုခတုဏ္ဍကေန၊ နှုတ်သိးဖြင့်။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ မမံ၊ ငါကို။ ပေါသယတိ၊ မွေးပေး၏။ တဿာ၊ ထိုငါအမိ၏။ ဖေဿန၊ အတွေဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိဝါဓိ၊ အသက်ရှင်၏။ မေ၊ ငါအား။ ကာယီကံဗလံ၊ ကိုယ်အားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဂိမှသမယေ၊ နွေအခါ၌။ သံဝစ္ဆရေ၊ တနှစ်တကြိမ်။ ဝနဒါဟော၊ တောမီးသည်။ ပဒိပ္ပတိ၊ တောက်လောင်လျှက်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သမီပံ၊ အနီးသို့။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ရောက်တတ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကဏှဝတ္တနိ၊ မီးသွေးကိဖြစ်စေတတ်သော။ ပါဝကော၊ မိမိလောင်ရာအရပ်ကို စင်ကြယ်စေတတ်သော။ မဟာသိခိ၊ ကြီးစွာသောမီးလျှံရှိသော။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဓမာဓမာ၊ တဟူးဟူးထ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒါယန္တော၊ အသံကိုဖြစ်စေလျက်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဈာပေန္တော၊ လောင်လျက်။ မမံ၊ ငါ၏အနီးသို့။ ဥပဂမိံ၊ ရောက်လာ၏။ မမ၊ ငါ၏။ မာတာပီတာ၊ အမိအဘတို့သည်။ အဂ္ဂိဝေဂဘယာဘီတာ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်သော မီးအဟုန်မှကြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တသိတာ၊ ထိတ်လန့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကုလာဝကေ၊ အသိုက်၌။ မံ၊ ငါကို။ ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ပရိမောစယုံ၊ အလွတ်ပျံလေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါဒေစ၊ ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပက္ခေစ၊ အတောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကာဟာမိ၊ သွားအံ့သောအစီအရင်ကိုပြုလျက်ဆန့်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ကာယိကံဗလံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောအားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တတ္တတသ္မိံဝဂ္ဂိအာဂမနေ၊ ထိုသို့သောမီးသာသည်ရှိသော်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဂတိကော၊ အပျံမသွားနိုင်သည်ဖြစ်၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ တသိတဝေတော၊ ထိတ်လန့်သဖြင့်တုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ ယေသံ၊ အကြင်အမိအဘတို့၏။ ပက္ခန္တရံ၊ တောင်ကြားသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥပဒါဝေယျံ၊ လိုက်ချင်ပါ၏။ တေ၊ ထိုငါ့အမိအဘတို့သည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်ကုန်၍။ ပက္ကန္တာ၊ ပျံလေကုန်ပြီ။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကာဘဝေကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီ၍။ လောကေ၊ လောက၍။ သီလဂုဏော၊ သီလဂုဏ်ကျေးဇူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောစေယျံ၊ ဖြူစင်သန့်ရှင်းသော။ သစ္စွံသစ္စဂုဏော၊ သစ္စာကျေးဇူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အနုဒ္ဒယာ၊ သတ္တဝါတို့၌ သနားတော်မူသော ကရုဏာသတ္တဝါတို့၌ အမျှဖြစ်သောမေတ္တာ

၅၈+၅၉+ ပွါးခြင်းကျေးဇူးနှင့် ပြည်စုံတော်မူကုန်သောဘုရားရှင်တို့၏ သီလသမာဓိပညာဝိမုတ္တိကျေးဇူးတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေနသစ္စေန၊ ထိုမဖောက်မပြန်ိသော သဘောဖြင့်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သစ္စကိရိယံ၊ သစ္စာစကားကို။ ဘာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇေသိံ၊ ဆင်ခြင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဓမ္မဗလံ၊ မဖောက်မပြန်မှန်သောအစွမ်းကို။ အာဝဇ္ဇေတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ ပုဗ္ဗကေ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဇိနေ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ကို။ သရိတွာ၊ အောက်မေ့၍။ သစ္စဗလံ၊ မဖောက်မပြန်သောအစွမ်းကို။ အဝသာယ၊ မှီ၍။ သစ္စကရိယံ၊ သစ္စာစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ကိံ အကာသိံ၊ အဘယ်သို့ပြုသနည်းဟူမူကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပက္ခာ၊ အတောင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အပတ္တနာ၊ ပျံခြင်းငှါမတတ်နိုင်ကုန်။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဝဉ္စနာ၊ မသွားတတ်ကုန်။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးစုံတို့သည်။ နိက္ခန္တာ၊ ပျံကုန်ပြီ။ ဇာတဝေဒ၊ တောမီး။ ပဋိက္ကမ၊ ဆုတ်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုလာဝဟေ၊ အသိုက်၌။ နိသိန္နေဝ၊ နေလျက်သာလျှင်။ သစ္စာကိရိယံ၊ သစ္စစကားကို။ အကာသိံ၊ ပြု၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါသည်။ သစ္စေ၊ သစ္စာကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သစ္စကိရိယာယ၊ သစ္စာပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မဟာပဇ္ဇလိတော၊ ကြီးစွာသောမီးလျှံရှိသော။ သိခီ၊ တောမီးသည်။ သောဠသကရိဿာနီ၊ တဆဲ့ခြောက်မင်းပယ်တိုင်တိုင်။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ကြဉ်ဖယ်လေ၏။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်၍။ သိခီ၊ မီးသည်။ နိဗ္ဗာယတိယထာ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စေန၊ သစ္စာနှင့်။ သမော၊ တုူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စာပါရမီ၊ သစ္စာပါရမီတည်း။ နဝမံ၊ ကိုးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်ထသော။ ဝဍ္ဍပေါတကစရိယံ၊ ငုံးမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာသရေ၊ အိုင်ကြီိး၌။ မစ္ဆရာဇာ၊ ငါးအပေါင်းတို့ကိုခြှီးမြေုာက်တတ်သောငါးမင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဏှေ၊ နွေကာလ၌။ သုူရိယသန္တာပေ၊ နေပုူသောကြောင့်။

၅၉+၆၀+ သရေ၊ အိုင်၌။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ ခိယျထ၊ ကုန်၏။ တတော၊ ထိုရေကျန်ခြင်းကြောင့်။ ကာကာစ၊ ကျီတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂိဇ္ဈာစ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကင်္ကာစ၊ ဝန်လိုငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာစ၊ စွန့်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ သေနကာစ၊ သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိဝါစ၊ နေအခါ၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံစ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဥပနိသီဒီယ၊ ထိုထိုညွှန်ပျောင်း၌နေကုန်၍။ မစ္ဆေ၊ ငါတို့ကို။ ဘက္ခယန္တိ၊ စားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဉာတီတိ၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်သောငါးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပီဠိတော၊ ဆင်းရဲနှိပ်စက်အပ်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေနနုခေါပါဟေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစယေ၊ လွတ်စေရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဓမ္မတ္တံ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောဖြစ်၍ဖြစ်သောအနက်ကို။ ဝိစိန္တယိတွာ၊ ကြံ၍။ အပဿယံ၊ ဆွေမျိုးဉာတိတို့၏ မှီရာဖြစ်သော။ သစ္စံ၊ သစ္စာစကားကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ သစ္စေ၊ သစ္စာ၌။ ဋ္ဌတွာ၊ တည်၍။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ တံအဘိက္ခယံ၊ ထိုသို့သောပျက်စီးခြင်းကို။ ပမောစေသိံ၊ လွတ်စေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အနုဿရိတွာ၊ အောက်မေ့၍။ ပရမတ္ထံ၊ အဘောက်မပြန်မှန်သောသဘောရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ လောကေ၊ လောက၌။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့အား မညုဉ်းဆဲသောသဘောသည်။ ဓုဝသဿတံ၊ မချွတ်မြဲ၏။ တံဓမ္မံ၊ ထိုသတ္တဝါအားမညုဉ်းဆဲခြင်းသဘောကို။ ဝိစိန္တယံဝိစိန္တယန္တော၊ ကြံလျက်။ သစ္စကိရိယံ၊ သစ္စာစကားကို။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ယတော၊ အကြင်အခါမှစ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဘူတိ၊ စ၍။ ဝိညူတံ၊ သိကြားလိမ္မာသောအဖြစ်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘူတိ၊ စ၍။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကပါဏံပိ၊ တခုသောသတ္တဝါကိုမျှလည်း။ ဟိံသိတံ၊ ညုဉ်းဆဲဘူးသည်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ ဣ တိ၊ ဤသို့။ သစ္စကိရိတံ၊ သစ္စာစကားကို။ အကာသိံ၊ ပြု၏။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သောသစ္စာစကားကြောင့်။ ပဇ္ဈန္နော၊ မိုးနတ်သားသည်။ အဘိတ္ထနယ၊ ထစ်ကျိုး၍။ အဘိဝဿတု၊ ထန်စွာရွာစေလော။ ပဇ္ဈန္န၊ မိုးနတ်သား။ ကာကဿ၊ ကျီးအပေါင်း၏။ နိဓိံ၊ အစာဖြစ်သောညွန်ထဲ၌ရှိသောငါးအပေါင်းကို။ နာသယ၊ မိုဃ်းရည်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်း၍ဖျောက်လော့။ ကာကံ၊ ကျီးပေါင်းကို။ သောကာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းငှါ။ ရုန္ဓေဟိ၊

၆၀+၆၁+ မိုဃ်းရည်ဖြင့်ပိတ်ဆီးတားလော။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ ပမောစယ၊ လွတ်စေလော။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သစ္စဝရေ၊ မြတ်သောသစ္စာစကားကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သစ္စကိရိယာယ၊ သစ္စာပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဇ္ဇုန္နော၊ မိုဃ်းနတ်သားသည်။ အဘိဂဇ္ဇိယ၊ ထစ်ကြုံး၍။ ထလဉ္စ၊ ကုန်းကျည်းကိုလည်းကောင်း။ နိန္နဉ္စ၊ ရှိုင်းဝှမ်းရာကိုလည်းကောင်း။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ခဏေနတသ္မိံခဏေ၊ ထိုသစ္စာပြုသောအခါ၌ပင်လျှင်။ အဘိဝဿထ၊ ထန်စွာရွာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယနှင့်စပ်သော။ ဥတ္တမံ၊ ကျော်စောသော။ သစ္စဝရံ၊ မြတ်သောသစ္စာစကားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစ္စတေဇဗလဿိတော၊ သစ္စာ၏အာနုဘော်တည်းဟူသော အစွမ်းကိုမှီသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ မေဃံ၊ သည်းထံစွာသောမိုဃ်ကြီးကို။ ဝသာပေသိံ၊ ရွာစေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စေန၊ သစ္စာနှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပါရမီ၊ သစ္စာပါရမီတည်း။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ မဖစ္ဆရာဇစရိယံ၊ ငါးမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဏှဒီပါယနော၊ ကဏှာဒီပါယနမည်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပရောပညာသဝဿာနိ၊ ငါဆယ်အလွန်ရှိသောနှစ်တို့ပတ်လုံး။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ စရိံ၊ ကျင့်၏။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဧတံအနဘိရတိမနံ၊ ထိုရသေ့သာသနာ့၌မမွေ့လျှော်သောစိတ်ကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ မာနသေ၊ စိတ်၌။ အရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ စရတိပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကဿစိ၊ တစုံတယောက်သောသူအား။ နာစိက္ခိံ၊ မကြား။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ နဇာနတိ၊ မသိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သဗြဟ္မာသာရီ၊ သီတင်းသုံးဘော်ဖြစ်သော။ မဏ္ဍဗျော၊ မဏ္ဍဗျအမည်ရှိသော။ သဟာယော၊ လူ့လက်ထက်ကအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ မဟာဣသိ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသောရသေ့သည်။ ပုဗ္ဗကမ္မသမာ

၆၁+၆၂+ ယုတ္တော၊ ရှေးမကောင်းမှုကံနှင့်စပ်သည်ဖြစ်၍။ သူလမာရောပနံ၊ တံကျင်လျိုခြင်းကို။ လဘိ၊ ရ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုမဏ္ဍဗျရသေ့ကို။ ဥပဋ္ဌဟိတွာန၊ လုပ်ကျွေး၍။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသောအဖြစ်သို့။ အနုပါပယိံ၊ ရောက်စေ၏။ တံ၊ ထိုမဏ္ဍဗျရသေ့ကို။ အာပုစ္ဆိတွာန၊ ပန်ကြား၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ ယံသကံအဿမံ၊ အကြင်မိမိဥစ္စာဖြစ်သောသင်ခမ်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်ခမ်းသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဂဉ္ဆိ၊ လာ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါ၏။ သဟာယော၊ လူကဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ပုတ္တကဉ္စ၊ သားငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘရိယဉ္စ၊ မယားကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တယောဇနာ၊ သုံးယောက်သောသူတို့သည်။ သမာဂန္တွာ၊ အညီအညွတ်စီးဝေးကုန်၍။ ပါဟုနာဂတံ၊ ခရီးသွားဧည့်သည်ဖြစ်ဖြင့်လာခြင်းကို။ အာဂဉ္ဆုံ၊ လာကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေဟိ၊ ထိုသူတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သမောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောလျက်။ သကံအဿမေ၊ မိမိသင်ခမ်း၌။ နိသိန္နော၊ နေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ဝဍ္ဍံ၊ အိမ်ဂျင်ကို။ အနုက္ခိပံအနုက္ခိမန္တော၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အာသီဝိသံ၊ မြွေဟောက်ကို။ အကောပယိ၊ ခမ်မိလေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သောကုမ္မာရကော၊ ထိုသတို့သားသည်။ ဝဋ္ဋံပထံ၊ အိမ်ဂျင်သွားလေသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီသို့။ အနွေသန္တာ၊ ရှာသည်ရှိသော်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ အာသီဝိသဿ၊ တောင်ပို့ထဲ၌ နေသောမြွေဟောက်၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ပရာမသိံ၊ သုံးသပ်မိ၏။ တဿ၊ ထိုမြွေဟောက်ကို။ အာမသနေ၊ သုံးသပ်မိခြင်းကြောင့်။ ဝိသဗလဿိတော၊ အဆိပ်တည်းဟူသောအစွယ်ကိုမှီသော။ သပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်သည်။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ပရကောပေန၊ လွန်စွာသော အမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့်။ ကုဝိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ခဏေ၊ ခဏ၌။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ အဍံသိ၊ ကိုက်၏။ သဟဒဋ္ဌော၊ ကိုက်မိသည်နှင့်တကွ။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ အတိဝိသေန၊ ပြင်းစွာသောအဆိပ်ဟုန်ဖြင့်။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ပတတိ၊ လည်း၏။ တေန၊ ထိုသူငယ်လည်းခြင့်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုက္ခိတော၊ နှလုံးဆင်းရဲသည်။ အသိံ၊ ဖြစ်၏။ တံဒုက္ခံ၊ ထိုသူငယ်မိဘ၏ဆင်းရဲကို။ မမ၊ ငါ၏။ သရိရေဝိယ၊ ကိုယ်၌ကဲ့သို့။ ကရုဏာယ၊ သနားခြင်းကရုဏာသည်။ ဝါဟသိ၊ ရွှက်ဆောင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောကသလ္လိတေ၊ စိုးရိမ်းခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ဖြင့်စူးဝင်ကုန်သော။ ဒုက္ခိတေ၊ နှလုံးဆင်းရဲကုန်သော။

၆၂+၆၃+ တေ၊ ထို်သူငယ် မိဘတို့ကို။ အဿာသယိတွာန၊ သက်သာရာရစေ၍။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော။ ဝရံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် တောင်းတအပ်သော။ ဥတ္တမံ၊ အနိဋ္ဌဖသကိုနှုပ်အပ်ထသော။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကိရိယံ၊ ပြုအပ်သော။ သစ္စံ၊ သစ္စာကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ကိံအာကာသိံ၊ သစ္စာအဘယ်သို့ပြုသနည်းဟူမူကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္တာဟမေဝ၊ ရဟန်းပြုသည်မှခုနှင့်ရက်ပတ်လုံးသာလျှင်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုညတ္ထိကော၊ ကောင်းမှုဖြင့်အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အစရိံ၊ ကျင့်၏။ တတောပရံ၊ ထိုခုနှစ်ရက်မှနောက်၌။ အဓိကာနိ၊ အလွန်နှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ ပညာသဝဿာနိ၊ အနှစ်ငါးဆယ်တို့ပတ်လုံး။ မမ၊ ငါသည်။ ယံဣဒံဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်ိမြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိတံ၊ ကျင့်အပ်၏။ တံစရိတံ၊ ထိုအနှစ်ငါးဆယ်ပတ်လုံးမြတ်သော အကျင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကာမျကောဝ၊ အလိုမရှိဘဲပင်လျှင်။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ဧတေနသစ္စေန၊ ဤသို့အနှစ်ငါးဆယ်ပတ်လုံးအလိုမရှိဘဲပင်လျှင်မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်၏ဟု သောမှန်သောစကားကြောင့်။ တေ၊ ယညဒတ်အမည်ရှိသောသင်သူငယ်အား။ သုဝတ္ထိ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝီသံ၊ အဆိပ်သည်။ ဟတံဟနတု၊ ပျောက်စေသတည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါသည်။ သစ္စေ၊ သစ္စာကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သစ္စကိရိယာယ၊ သစ္စာပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မာဏဝေါ၊ သူငယ်သည်။ ဝိသဝေဂေန၊ မြွေဆိပ်၏ အဟုန်ဖြင့်။ ဝေဓိတော၊ တုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အဗုဇ္ဈိတွာန၊ နိုး၍။ ဝုဋ္ဌါသိ၊ ထ၏။ အရောဂေါစ၊ အနာမရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စေန၊ သစ္စာနှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပါရမီ၊ သစ္စာပါရမိီတည်း။ ဧကာဒသမံ၊ တဆဲ့တခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကဏှဒီပါယနစရိယံ၊ ကဏှဒီပါယနရသေ့၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ .ိသာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟီပတိ၊ ကုရုတိုင်းအရှင်ဖြစ်ထသော။ သုတသောမော၊ မဟာသုတသောမမင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ

၆၃+၆၄+ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ပေါရိသာဒေန၊ ပေါရိသာဒသည်။ ဂဟိတော၊ သမ်းယူအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မဏေဗြဟ္မဏေန၊ နန္ဒပုဏ္ဏားနှင်။ သင်္ကရံ သာတာရဟ၊ ဂါထာကိုနာအံ့ဟုချိန်းချက်ဝန်ခံခြင်းကို။ သရိံ၊ အောက်မေ့၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပေါရိသာဒေါ၊ ပေါရိသာဒသည်။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းတို့၏။ ဧကသတံ၊ တရာတယောက်ကို။ ကရတ္တလေ၊ လက်ဝါးအပြင်၌။ ဆိန္ဒံကတွာ၊ ဖေါက်၍။ အာဝုနိတွာ၊ ကြိုးဖြင့်သီ၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုတရာတယောက်သောမင်းတို့ကို။ သံပမိလာပေတွာ၊ ပင်ပန်းစေ၍။ ယညတ္တေ၊ ယဇ်ပူဇော်အံ့ဟုစီရင်ရာအရပ်သို့။ မမံ၊ ငါက်ို။ ဥပနယိ၊ ဆောင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပေါရိသာဒေါ၊ ပေါရိသာဒမင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ အပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဿဋံ၊ ငါလက်မှလွတ်ခြင်းမှကို။ ဣစ္ဆသိကိံ၊ အလိုရှိသလော။ တေ၊ သင်၏။ ယထာမတိ၊ အ လိုအားလျော်စွာ။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ပုန၊ တဘန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဒိဧဟိသိ၊ အကယ်၍လာသည်ဖြစ်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိသဇ္ဇါမိ၊ လွှတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုပေါရိသာဒအား။ ပန္ထေ၊ ခရီး၌။ မမ၊ ငါ၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ ပဋိသုဏိတွာန၊ ဝန်ခံခဲ၍။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ပုရံ၊ ဣန္ဒပဋ္ဌနဂိုရ်ပြည်ကြီးကို။ ဥပဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဋ္ဌံ၊ ကုရုတိုင်းဣန္ဒပဋ္ဌနဂိုရ်ပြည်ကြီးကို။ နိယျာဒယိံ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့အားအပ်နှင်းပြီ။ နိယျာဒိတွာ၊ အပ်နှင်းခဲ့ပြီး၍။ ပုဗ္ဗကံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဇိနသေဝိတံ၊ ဘုရားအလောင်းတော်တို့သည်မှိဝဲအပ်သော။ သတံဓမ္မံ၊ ဘုရားလောင်း သူတော်ကောင်းတို့၏ ဝန်ခံတိုင်းပြန်အံ့ဟူသောသစ္စာစကားကို။ အနုဿရိတွာ၊ အောက်မေ့၍။ ဗြာဟ္မစဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သတာရဟံ၊ သတာရဟဂါထာကို။ သုတွာ၊ နာခဲ့ပြီး၍။ ပေါရိသာဒံ၊ ပေါရိသာဒအထံသို့။ ဥပဂမိံ၊ ကပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတ္ထတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ပေါရိသာဒေါ၊ ပေါရိသာဒသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဃာကယိသယော၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သစ္စဝါစံ၊ တဘန်လာပြန်အံ့ဟုဝန်ခံအပ်သောမှန်သောစကားကို။ အနုရက္ခန္တော၊ စောင့်လျက်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ စဇိတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှါ။ ဥပါဂမိံ၊ ပေါရိသာဒအထံသို့ကပ်လေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စေန၊ သစ္စာနှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပါရမီ၊ သစ္စာပရမတ္ထပါရမီ

၆၄+၆၅+ တည်း။ ဒွါဒသမံ၊ ဆဲ့နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင့်ဖြစ်သော။ သုတသောမစရိယံ၊ မဟာသုတသောမမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ဝနေ၊ ဟိမဝန္တောတောကြီး၌။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းသည်။ အဘိနိမ္မိတော၊ ဥပဒေသနည်းပေးသောအားဖြင့် ဖြစ်စေအပ်သော။ သာမော၊ သုဝဏ္ဏသျှမ်သည်။ အသိံ၊ ဖြစ်၏။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ သဟဗျဂ္ဃေစ၊ ချင်္သေ့ကျားအစရှိသောသားရဲတို့ကိုလည်း။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာဖြင့်။ ဥပနာမယိံ၊ နှန့်စေ၏။ သီဟဗျဂ္ဃေဟိစ၊ ချင်္သေ့ကျားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒီပိဟိစ၊ သစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆေဟိစ၊ ဝံတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟိံသေဟီစ၊ တောကျွဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပသဒမိဂဝရာဟေဟိစ၊ ချေစိုငက်ဆတ်သမင်တောဝက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံစေ၍။ ဝနေ၊ ဟိမဝန္တာတောမိဂသမတာမြစ်နား၌။ ဝသိံ၊ နေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော သတ္တဝါသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နဥတ္တသတိ၊ မထိတ်လန့်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ကဿစိ၊ တစုံတယောက်သောသတ္တဝါကို။ နပိဘာယာမိ၊ မကြောက်။ မေတ္တာဗလေန၊ မေတ္တာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပတ္ထဒ္ဓေါ၊ ခိုင်ခန့်သည်ဖြစ်၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဝနေ၊ တောကြီး၌။ ရမာမိ၊ မွေ့လျော်၏။ တေရသမံ၊ တဆဲ့သုံးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သုဝဏ္ဏသာမစရိယံ၊ သုဝဏ္ဏသျှမ်၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကရာဇာတိ၊ ဧကရာဇမင်းဟူ၍။ ဝိသုတော၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်း၌ကျော်စောထင်ရှားသော။ ဘူမိပါလော၊ ရေမြေသခင်ဘဝရှင်တရားမင်းမြတ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုဧကရာဇမင်းဖြစ်တော်မူသော ကာ

၆၅+၆၆+ လ၌။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ သီလံ၊ သီလကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ မကျိုးမပျက်ကောင်းစွာဆောက်တည်၍။ မဟာမဟိံ၊ ယူဇနာသုံးရာရှိသော ကာသိကရာဇ်တိုင်းသူအပေါင်းကို။ ပသာသာမိ၊ တရားနှင့်အညီဆုံးမ၍ မင်းပြုတော်မူပြီ။ ဒသကုသလကမ္မပထေ၊ ဒါနသီလအစရှိသော ဆယ်ပါးသောကုသိုလ်ကမ္မပထတရားတို့ကို။ အနဝသေသတော၊ အကြွင်းမရှိသော အားဖြင့်။ ဝတ္တာမိ၊ ဖြည့်ကျင့်တော်မူ၏။ မဟာဇနံ၊ ယူဇနာသုံးရာရှိသောကာသိကရာဇ်တိုင်းသူအပေါင်းကို။ စတူဟိသင်္ဂဟဝတ္ထုဟိ၊ လေးပါးသောသင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သင်္ဂဟာမိ၊ ခြီးမြေုာက်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဓလောကေစ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၍လည်းကောင်း။ ပရတ္တဉ္စ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မ မေ့မလျော့သည်။ သတောသန္တဿ၊ ဖြစ်သော။ မေမမ၊ ငါ၏။ နဂရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကြီးသို့။ ဒဗ္ဗသေနော၊ ဒဗ္ဗသေန မည်သောမင်းသည်။ ဥပဂန္တွာ၊ စစ်အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ကပ်လာ၍။ မမ၊ ငါ၏။ ပုရံ၊ တဆဲ့နှစ်ယူဇနာရှိသောဗာရာဏသီပြည်ကြီးကို။ အစ္ဆိန္ဒန္တော၊ လူ့ယက်လိုသည်ဖြစ်၍။ ရာဇူပဇီဝေ၊ မင်းကိုမှီ၍အသက်မွေးကုန်သော။ နိဂမေစ၊ အမတ်ပုဏ္ဏားသူကြွယ် အစရှိသောနိဂုံသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဗလဋ္ဌေ၊ ဆင်စီအစရှိသော ဗိုလ်ပါနှင့်တကွကုန်သော။ သရဋ္ဌကေ၊ ဇနပုဒ်နှင့် တကွကုန်သော။ မဟာဇနေစ၊ လူအပေါင်းတို့ကိုသော လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံစုံကို။ ဟတ္ထဂတံ၊ မိမိလက်သို့ရောက်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ကာသုယာ၊ တွင်း၌။ နိခနိံ၊ မြုပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အမစ္စမဏ္ဍလံ၊ အမတ်ပေါင်းနှင့်တကွဖြစ်ထသော။ ဖိတံ၊ ဗိုလ်ပါဆင်မြင်းနှင့်ပြည့်စုံထသော။ ရဇ္ဇဉ္စ၊ တဆဲ့နှစ်ယူဇနာရှိသောဗာရာဏသီပြည်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ မမ၊ ငါ၏။ အန္တေပုရဉ္စ၊ နန်းတော်တွင်း၌ ရှိသမျှသောစည်းစိမ်ဥစ္စာအပေါင်းကိုလည်ကောင်း။ အစ္ဆိန္ဒိတွာန၊ လူ့ယက်၍။ ဂဟိတံ၊ ယူသောဒဗ္ဗသေနမင်းကို။ ပီယံပုတ္တံ၊ ချစ်လှစွာသောသားကို။ ပဿံပဿန္တေနဣဝ၊ ရူသောမိခင်ဘခင်ကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿိံ၊ မေတ္တာစိတ်ဖြင့်ရူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာနှင့်။ သမော၊ တူသောဂုဏ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တာပါရမီ၊ မေတ္တာပါရမီတည်း။ စုဒ္ဒသမံ၊ တဆဲ့လေးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဧကရာဇစရိယံ၊ ဧကရာဇမင်း၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။

၆၆+၆၇+ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါယသ္မိံကာလေ၊ ကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဆဝဋ္ဌိကံ၊ လူ၏ဥက္ခောင်းခွံကို။ ဥပနိဓာ၊ ခေါင်းအုံး၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေမိ၊ ပြုတော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဂါမဏ္ဍလာ၊ ရွာသူသာငယ်တို့သည်။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်လာကုန်၍။ အနပ္ပကံ၊ များစွာသော။ ရူပံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စွန့်ခြင်း တံထွေးထွေးခြင်းအစရှိသောဖောက်ပြန်သောအမူအရာကို။ ဒေဿန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အပရေ၊ အချို့သောသူငယ်တို့သည်။ ဂန္ဓမာလဉ္စ၊ နံ့သာပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဘောဇနဉ္စ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပါယနာနိစ၊ ထိုမှတပါးများစွာသောလက်ဆောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဝဂ္ဂမာနသာ၊ သံဝေဂနှင့်စပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပနေန္တိ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ မမ၊ ငါအား။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဒေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ သဗ္ဗေသံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကိုဖြစ်စေတတ်သောခပ်သိမ်းသောသူတို့အား။ သမကော၊ တူမျှသောစိတ်ရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဒယာစ၊ ချစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကောပေါစ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နဝိဇ္ဇဟိ၊ မရှိ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုမဟာလောမဟံရသေ့ဖြစ်သောအခါ၌။ သုခဒုက္ခေစ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲ၌လည်းကောင်း။ ယသေသုစ၊ ခြွေံရံပရိသတ်ရှိသည်တို့၌ လည်းကောင်း။ အယသေသုစ၊ ခြွေံရံပရိသတ်မရှိသည်တို့၌လည်းကောင်း။ တုလာဘူတော၊ ချိန်သဘွယ်ဖြစ်တော်မူ၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော လောကဓံတရားတို့၌။ သမကော၊ တူမျှသောစိတ်ရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဥပေက္ခာပါရမီ၊ ဥပေက္ခာပါရမီတည်း။ ပန္နရသမံ၊ တဆဲ့ငါးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ မဟာလောမဟံသစရိယံ၊ မဟာလောမဟံသရသေ့၏အကျင့်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါသည်။ ယုဓဉ္စယော၊ ယုဓဉ္စယမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ သောမနေဿာ၊ သောမနဿမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ တယောဃရ၊ အယောဃရမင်းသည်လည်းကောင်း။

၆၇+၆၈+ ဘိသေနစ၊ မဟာကဉ္စနသတို့သားသည်လည်းကောင်း။ သောဏနန္ဒောစ၊ နန္ဒသတို့သား၏ နောင်းတော်ဖြစ်သော သောဏသတို့သားသည်လည်းကောင်း။ မုဂပက္ခော၊ တေမိမင်းသားလည်းကောင်း။ ကပိရာဇာ၊ မြောက်မင်းသည်လည်းကောင်း။ သစ္စသဝှယော၊ သစ္စာအမည်ရှိသောသတို့သားသည်လည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋကောစ၊ ငုံးမင်းသည်လည်းကောင်း။ မစ္ဆရာဇစ၊ ငါးမင်းသည်လည်းကောင်း။ ကဏှဒီပါယနော၊ ကဏှဒီပါယနမည်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ သုတသောမော၊ မဟာသုတသောမ မင်းသည်လည်းကောင်း။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူ၏။ သာမောစ၊ သုဝဏ္ဏသျှာမ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကရာဇာစ၊ ဧကရာဇမင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟု၊ ဖြစ်ဘူပြီ။ ဥပေက္ခာပါရမီစ၊ ဥပေက္ခာပါရမီကိုဖြည့်သော လောမဟံသရသေ့သည်လည်း။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူပြီ။ ဣတိဣမိနာဝိဓာနေန၊ ဤသို့ဆိုခဲ့ပြီးသောအကတ္တိဇာတ်မှစ၍အစည်အတိုင်းသောအစီအရင်ဖြင့်။ မဟေသိနာ၊ ပါရမီဆယ်ပါးဟူသောမြတ်သော ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုရှာတော်မူလေ့ရှိသောဘုရားလောင်းဖြစ်သောငါသည်။ ဝုတ္တံစရိတံ၊ ဖြည့်ကျင့်အပ်ပြီးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝံယထာဝုတ္တနယေန၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်။ တဝါဘဝေ၊ ဘဝကြီးငယ်၌။ ဗဟုဝိဓံ၊ များသောအပြားရှိသော။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲကို လည်းကောင်း။ ဗဟုဝိဓံ၊ များသော အပြာရှိသော။ သမ္ပတ္တိဉ္စ၊ လူနတ်တို့၏ စည်းစိမ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစားပြီး၍။ ဒါတဗ္ဗကံဒါနံ၊ လှူအပ်သောဒါတဗ္ဗဝတ္ထုကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ သီလံ၊ သီလကို။ အသေသတော၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ဖြည့်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သမ္ဗေါဓိံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ဟုဆိုအပ်သောဘုရား၏အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ နိက္ခမပါရမိံ၊ နိက္ခမပါရမီကို။ ဂန္တွာပူရေတွာ၊ ဖြည့်၍။ ပဏ္ဍိတေ၊ ပညာရှိသောသူတို့ကို။ ပရိပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်း၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဥတ္တမံ၊ မောဟကို နှုပ်တတ်ထသော။ သမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ညာဏ်တော်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ ခန္တိယာပါရမိံ၊ ခန္တီပါရမီကို။ ဂန္တွာပူရေတွာ၊ ဖြည့်၍။ အဓိဋ္ဌာနံ၊ ကုသိုလ်တရားကိုအားထုတ်အံ့ဟုဓဋ္ဌာန်ခြင်းကို။ ဒဠံကတွာ၊ မြဲမြံစွာပြု၍။ သစ္စာဝါစံ၊ သစ္စာစကားကို။ အနုရက္ခိယ၊ စောင့်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သမ္ဗောဓိံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ မေတ္တာယပါရမိံ၊ မေတ္တာပါရမိကို။ ဂန္တွာပူရေတွာ၊ ဖြည့်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သမ္ဗောဓိံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ လာဘာလာဘေ

၆၈+၆၉+ ပူဇော်သက္ကာရစသည်ဖြင့်အရိုအသေခြင်း တံထွေးထွေးခြင်း စသည်ဖြင့်စသည်ဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်း၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောလောကဓံတရားအပေါင်း၌။ သမကော၊ တူမျှသောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတညဏ်တော်ဟုဆိုအပ်သောဘုရားအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိခြင်းကို။ ဘယတော၊ ကြောက်အပ်သောအားဖြင့်။ ဝိရိယရဗ္ဘံ၊ လုံ့ထအားထုတ်ခြင်းကို။ ခေမတော၊ ဘေးမရှိခြင်းကိုပြီးစေတတ်သောအားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ ပညာစက္ခူဖြင့်ရှုကုန်၍။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သောဝီရိယလုံ့လရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကြကုန်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဗုဒ္ဓါနုသာသနီ၊ ဘုရားသဗ္ဗညုတို့၏အဆုံးအမတော်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိဝါဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဓမ္မ၊ ဤသည်ကားအဓမ္မဟုငြင်းခုံခြင်းဝိဝါဒကို။ ဘယတော၊ ဘေးအားဖြင့်။ အဝိဝါဒဉ္စ၊ ဝိဝါဒ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောမေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကိုကား။ ခေတော၊ ဘေးငြိမ်းခြင်းကိုပြီစေတတ်သောအားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ ပညာစက္ခုဖြင့်ရူကုန်၍။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်သော ကိုယ်စိတ်ရှိကုန်သည်။ သခိလာ၊ ပြေပြစ်သောစကားရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကြကုန်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဗုဒ္ဓါနုသာသနီ၊ ဘုရားသဗ္ဗညုတို့၏ အဆုံးအမတော်တည်း။။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပမာဒံ၊ သတိကင်းခြင်းပမာဒကို။ ဘယတော၊ ဘေးအားဖြင့်။ အပ္ပမာဒဉ္စ၊ သတိမကင်းခြင်းအပမာဒကိုလည်း။ ခေမတော၊ ဘေးငြိမ်းခြင်းကိုပြီးစေတတ်သော အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ ပညာစက္ခုြ့ဖင့်ရူကုန်၍။ အဋ္ဌင်္ဂီကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ အရိယမဂ်ကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေကုန်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဗုဒ္ဓနုသာသနီ၊ ဘုရားသဗ္ဗညုတို့၏အဆုံးအမတော်တည်း။ ဣတ္ထံဣမိနာ ဝုတ္တပကာရေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောကပ္ပေစသတသဟေဿအစရှိသောအပြားဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ ပုဗ္ဗစရိယံ၊ ရှေးရှေးဘဝတို့၌ ဖြည့်ကျင့်အပ်သောပါရမိဟူသောအကျင်ကို။ သမ္ဘာဝယမာနော၊ ထင်ရှားပြတော်မူလျက်။ ဗုဒ္ဓပဒါနိယံနာမ၊ ဗုဒ္ဓအပဒါန်အမည်ရှိသော။ ဓမ္မပရိယာယံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဟော်တော်မူပြီ။ စရိယပိဋကံ၊ စရိယပိဋကတ်ပါဠိတော်၏နိသျသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။

စရိယပိဋကတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။