ဧကကနိပါတအဋ္ဌကထာနိဿယ

ဧကကနိပါတအဋ္ဌကထာနိဿယ

(အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ကရုဏာသီတလဟဒယံ၊ မဟာကရုဏာတော်ဖြင့် ချမ်းမြေ့သော စိတ်နှလုံးရှိတော်မူထသော။ ပညာပဇ္ဇောတ ဝိဟတ မောဟတမံ၊ အရဟတ္တမဂ်ပညာ၊ ဒေသနာပညာ၊ အနာဝရဏပညာတည်းဟူသော ဆီမီးရောင်တို့ဖြင့် ပယ်ဖျောက်အပ်ပြီသော မောဟတည်းဟူသော အမိုက်တိုက် ရှိတော်မူထသော။ သနရာမရလောကဂရုံ၊ လူနတ်တို့နှင့်တကွသော သတ္တလောက၏ ဆရာဖြစ်တော်မူထသော။ ဂတိဝိမုတ္တံ၊ ဂတိငါးပါးမှ လွတ်တော်မူပြီးထသော။ သုဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒေ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

၂။ ဗုဒ္ဓေါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်ဆယ်ပါးသောတရားမြတ်ကို။ ဘာဝေတွာစေဝ၊ ပွားစေ၍လည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတွာစ၊ မျက်မှောက်ပြု၍လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓဘာဝံ၊ သဗ္ဗညုဘုရားအဖြစ်သို့။ ဥပဂတော၊ ရောက်တော်မူပြီ။ ဂတမလံ၊ ကင်းသောကလေသာတည်းဟူသော အညစ်အကြေး ရှိတော်မူထသော။ အနုတ္တရံ၊ မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားမရှိထသော။ တံဓမ္မံ၊ ထိုဆယ်ပါးသော တရားတော်မြတ်ကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ဝန္ဒေ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

မာရသေနမထနာနံ၊ မာရ်မင်း၏ စစ်သည်ကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်သော။ အဋ္ဌန္နမ္ပိ၊ ရှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဩရသာနံ၊ ရင်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ပုတ္တာနံ၊ သားတော်တို့၏။ သမူဟံ၊ အပေါင်းဖြစ်သော။ (တံ) အရိယသံဃံ၊ ထိုအရိယာသံဃာတော်မြတ်ကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒေ၊ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

ဣတိ (ဣမိနာ ပကာရေန) ဤသို့။ ကရုဏာသီတလဟဒယံ၊ အစရှိသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပသန္နမတိနော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသော။ မေ၊ ငါသည်။ ရတနတ္တယဝန္ဒနာမယံ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏ အပေါင်းအား ရှိခိုးခြင်းတည်းဟူသော။ ယံ ပုညံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ တဿ (ပုညဿ၊ ထိုကုသိုလ်၏။) အာနုဘာဝေန၊ အစွမ်းအာနုဘော်အားဖြင့်။ သုဝိဟတန္တရာယော၊ ကောင်းစွာ ပယ်ဖျောက်အပ်ပြီးသော အန္တရာယ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။

ဓမ္မကထိကပုင်္ဂဝါနံ၊ တရား ဟောတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မြတ်တို့၏။ ဝိစိတ္တပဋိဘာနဇနနဿ၊ ဆန်းကြယ်သော ဉာဏ်ပညာကို ဖြစ်စေတတ်ထသော။ ဧကကဒုကာဒိပဋိမဏ္ဍိတဿ၊ ဧကကဒုက၊ အစရှိသော နိပါတ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်ထသော။ အင်္ဂုတ္တရာဂမဝရဿ၊ မြတ်သော အင်္ဂုတ္တိုရ် ပါဠိတော်၏။

အတ္ထပကာသနတ္ထံ၊ အနက်ကိုပြခြင်းအကျိုးငှာ။ ယာအဋ္ဌကထာ၊ အကြင်အဋ္ဌကထာကို။ ပဉ္စဟိ ဝသိသတေဟိ၊ အရှင်မဟာကဿပ အမှူးရှိသော ငါးရာသော ရဟန္တာတို့သည်။ အာဒိတော အာဒိမှိ၊ အစဖြစ်သော ပထမသင်္ဂါယနာ တင်သောအခါ၌။ သင်္ဂီတာ၊ ပထမသင်္ဂါယနာ တင်အပ်ပြီ။ ပစ္ဆာပိ စ၊ နောက်ဖြစ်သော ဒုတိယသင်္ဂါယနာ တတိယသင်္ဂါယနာတင်သောအခါ၌လည်း။ (ပသီဟိ၊ အရှင်ယသထေရ် အမှူးရှိသော ခုနစ်ရာသော ရဟန္တာ၊ အရှင်မောဂ္ဂလိပုတ္တတိဿထေရ် အမှူးရှိသော တစ်ထောင်သော ရဟန္တာတို့သည်။) အနုသင်္ဂီတာ၊ တစ်ဖန် ဒုတိယသင်္ဂါယနာ တတိယသင်္ဂါယနာ တင်အပ်ပြီ။

၇။ ပန တထာပိ၊ ထိုသို့ သင်္ဂါယနာသုံးတန်တင်အပ်ပြီးသော်လည်း။ ဝသိနာ၊ အဘိညာဉ် ဈာန်သမာပတ်တို့၌ လေ့လာခြင်းတည်းဟူသော ဝသီဘော်ရှိသော။ မဟာမဟိန္ဒေန၊ မဟာမဟိန္ဒအမည်ရှိသော။ (ထေရေန၊ မထေရ်သည်။ တတော ဇမ္ဗုဒီပါ၊ ထိုဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းမှ။) သီဟဠဒီပံ၊ သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်ပြီ။ အထ၊ ပစ္ဆာ၊ ထိုသို့ သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့ ဆောင်

ပြီးသည်မှ နောက်ကာလ၌။ ဒီပဝါသီနံ၊ သီဟိုဠ်ကျွန်း၌ နေလေ့ရှိကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သီဟဠဘာသာယ၊ သင်တိုင်းဦးစွပ်နှင့် တူသော သီဟိုဠ်ဘာသာဖြင့်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်ပြီ။

အဟံ၊ ငါသည်။ တတော၊ အဋ္ဌကထာတော၊ ထိုအဋ္ဌကထာဟောင်းမှ။ သီဟဠဘာသံ၊ သင်တိုင်းဦးစွပ်နှင့်တူသော သီဟိုဠ်ဘာသာကို။ အပနေတွာန၊ ပယ်၍။ ဝိဂတဒေါသံ၊ ကင်းသော ဘာသာတစ်ပါးတို့နှင့် ရောယှက်ခြင်းတည်းဟူသော အပြစ်ရှိသော။ တန္တိနယာနုစ္ဆဝိကံ၊ ပါဠိတော်နည်းအားလျောက်ပတ်စွာထသော။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိထသော။ ဘာသံ၊ မဂဓဘာသာသို့။ အာရောပေန္တော၊ ပေထက်တင်လျက်။

သုနိပုဏဝိနိစ္ဆယာနံ၊ အလွန်သိမ်မွေ့သော အဆုံးအဖြတ်စကားရှိကုန်ထသော။ မဟာဝိဟာရဝါသီနံ၊ မဟာဝိဟာရကျောင်း၌ နေလေ့ရှိကုန်သော။ ထေရဝံသပ္ပဒီပါနံ၊ အရှင်မဟာကဿပ စသော မထေရ်တို့၏ အနွယ်ကိုပြတတ်ကုန်ထသော။ ထေရာနံ၊ တိပိဋကစူဠနာဂ အစရှိသော မထေရ်တို့၏။ သမယံ၊ အယူကို။ အဝိလောမေန္တော၊ မဆန့်ကျင်စေမူ၍။

ပုနပ္ပုနာဂတံ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်၌လာပြီးသော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ သုဇနဿ၊ သူတော်ကောင်းအပေါင်း၏။ တုဋ္ဌတ္ထဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မဿ၊ သူတော်ကောင်းတရား၏။ စိရဋ္ဌတတ္ထဉ္စ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးတည်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ (ဒီပဝါသီနံ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၌ နေလေ့ရှိကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။) အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ပကာသယိဿာမိ၊ ပြပေအံ့။

ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဒီဃဿစ၊ ဒီဃနိကာယ်၏ လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမဿ စ၊ မဇ္ဈိမနိကာယ်၏ လည်းကောင်း။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝဒန္တေန၊ ဆိုသော။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သာဝတ္ထိပဟူတီနံ၊ သာဝတ္ထိ အစရှိကုန်သော။ နဂရာနံ၊ မြို့တို့၏။ ယာဝဏ္ဏနာ၊ အကြင်ဖွင့်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။

တတ္ထ၊ ထိုသာဝတ္ထိ အစရှိသော မြို့တို့၏ အဖွင့်၌။ ယာနိဝတ္ထူနိစ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရဝသေန၊ အကျယ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်ပြီ။ တေသမ္ပိ၊ ထိုသာဝတ္ထိ အစရှိသော မြို့တို့၏အဖွင့် ဝတ္ထုတို့၏လည်း။ ဝတ္ထာရကတံ၊ အကျယ်ဖြစ်သော စကားကို။ ဣဓ၊ ဤမနောရထပူရဏီ

၁၈။ ဧသ (ဧသော) ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေါ၊ ဤဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်းသည်။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာဂမာနံ၊ နိကာယ်တို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသောနိကာယ်တို့၌။ ဘာသိတံ၊ ဟောအပ်သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပကာသယိဿတိ၊ ပြလတ္တံ့၊

ဣစ္စေဝ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကတော၊ ပြုအပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တမ္ပိ၊ ထိုဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကိုလည်း။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ ဧတာယ အဋ္ဌကထာယ၊ ဤငါယခုပြုလတ္တံ့သော မနောရထပူရဏံ အမည်ရှိသော အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အင်္ဂုတ္တရနိဿိတံ၊ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်ကို မှီသော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိဇာနထ၊ သိလင့်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ရတနတ္တယပဏာမ စသည်ကိုဆိုသော စကားရပ် အပြီးသတ်သတည်း။

၁။ ရူပါဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၃) တတ္ထ (တသ္မိံ ဝစနေ)၊ ထိုအင်္ဂုတ္တရာဂမဝရဿ အတ္ထံ ပကာသယိဿာမိ၊ ဟူသောစကား၌။ အင်္ဂုတ္တရာဂမောနာမ၊ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်မည်သည်ကား။ ဧကကနိပါတော၊ ဧကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ဒုကကနိပါတော၊ ဒုကနိပါတ်လည်းကောင်း။ တိကနိပါတော၊ တိကနိပါတ်လည်းကောင်း။ စတုက္ကနိပါတော၊ စတုက္ကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ပဉ္စကနိပါတော၊ ပဉ္စကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ဆကနိပါတော၊ ဆက္ကနိပါတ်လည်းကောင်း။ သတ္တကနိပါတော၊ သတ္တကနိပါတ်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌကနိပါတော၊ အဋ္ဌကနိပါတ်လည်းကောင်း။ နဝကနိပါတော၊ နဝကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ဒသကနိပါတော၊ ဒသကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ဧကာဒသကနိပါတော၊ ဧကာဒသကနိပါတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမိနာ ပဘေဒေန၊ ဤသို့သော အပြားအားဖြင့်။) ဧကာဒသနိပါတာ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသောနိပါတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တတော၊ သုတ်အားဖြင့်

အင်္ဂုတ္တရာဂမေ၊ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်၌။ နဝ သုတ္တသဟဿာနိစ၊ ကိုးထောင့်သော သုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ သုတ္တသတာနိစ၊ ငါးရာသော သုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တပညာသသုတ္တာနိစ၊ ငါးဆယ့်ခုနစ်သုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

တဿ၊ ထိုအင်္ဂုတ္တရနိကာယ်၏။ နိပါတေသု၊ နိပါတ်တို့တွင်။ ဧကကနိပါတော၊ ဧကကနိပါတ်သည်။ အာဒိ၊ အစတည်း။ သုတ္တေသု၊ သုတ်တို့တွင်။ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ္တံ၊ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်သည်။ အာဒိ၊ အစတည်း။ တဿာမိ၊ ထိုစိတ္တပရိယာဒါန သုတ်၏လည်း။ ဧဝံမေသုတံ”တိအာဒိကံ၊ ဧဝံ မေ သုတ္တံ ဤသို့အစရှိသော။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပဌမမဟာသင်္ဂီတိကာလေ၊ ပထမ မဟာသင်္ဂါယနာတင်သောအခါ၌။ ဝုတ္တံ၊ ဟောအပ်သော။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းသည်။ အာဒိ၊ အစတည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သာ ဧသာ ပဌမ မဟာ သင်္ဂီတိ၊ ထိုပထမ မဟာသင်္ဂါယနာတင်ခြင်းကို။ သုမင်္ဂလဝိလာသိနိယာ၊ သုမင်္ဂလဝိလာသိနီမည်သော။ ဒီဃနိကာယဋ္ဌကထာယ၊ ဒီဃနိကာယအဋ္ဌကထာ၏။ အာဒိမှိ၊ အစ၌။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝိတ္ထာရိတာ၊ ချဲ့အပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သာ (ပဌမ မဟာသင်္ဂီတိ)၊ ထို ပထမ မဟာသင်္ဂါယနာကို။ တတ္ထ၊ ထို သုမင်္ဂလဝိလာသိနီအမည်ရှိသော ဒီဃနိကာယ်အဋ္ဌကထာ၌။ ဝိတ္ထာရိတနယေနေဝ၊ ချဲ့အပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။

၁။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဧဝံ မေသုတံ”တိ အာဒိကံ၊ ဧဝံ မေ သုတံ၊ ဤသို့အစရှိသော။ ယံ ဧတံ နိဒါနံ၊ အကြင်နိဒါန်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုနိဒါန်း၌။ ဧဝန္တိ ဣဒံ၊ ဧဝံဟူသော ဤပုဒ်သည်။ နိပါတပဒံ၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ မေတိအာဒီနိ၊ မေ ဤသို့အစရှိသော ပုဒ်တို့သည်။ နာမပဒါနိ၊ နာမ်ပုဒ်တို့တည်း။ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတီတိ ဧတ္ထ၊ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဟူသော ဤဝါကျ၌။ ဝီတိ ဣဒံ၊ ဝိ၊ ဟူသော ဤပုဒ်သည်။ ဥပသဂ္ဂပဒံ၊ ဥပသာရပုဒ်တည်း။ ဟရတီတိ ဣဒံ၊ ဟရတိ ဟူသော ဤပုဒ်သည်။ အာချာတပဒံ၊ အာချာတ်ပုဒ်တည်း။ ဣမိနာ နယေန၊ ဤနည်းဖြင့်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဒဝိဘာဂေါ၊ ပုဒ်ကို ခွဲဝေခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပန၊ ပဒဝိဘာဂမှ တစ်ပါး ပဒတ္ထကိုဆိုဦးအံ့။ အတ္ထတော၊ ပဒတ္ထအားဖြင့်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဧဝံ သဒ္ဒေါ၊ ဧဝံ သဒ္ဒါသည်။ ဥပမူပဒေသသမ္ပဟံသနဂရဟဏဝစန သမ္ပဋိဂ္ဂဟာကာရနိဒဿနာဝဓာရဏာဒိ အနေကတ္ထပ္ပဘေဒေါ၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဟူသောအနက်၊ နည်းပေးခြင်းဟူသောအနက်၊ ရွှင်ခြင်းဟူသောအနက်၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းဟူသောအနက်၊ စကားကို ဝန်ခံခြင်းဟူသောအနက်၊ အခြင်းအရာဟူသောအနက်၊ ညွှန်ပြခြင်းဟူသောအနက်၊ အဝဓာရဏဟူသောအနက်အစရှိသော များစွာသောအနက်အထူးရှိ၏။ တထာ (တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧသ ဧသော (ဧဝံ၊ သဒ္ဒေါ)၊ ဤ ဧဝံ၊ သဒ္ဒါသည်။ ဧဝံ ဇာတေန မစ္စေန၊ ကတ္တဗ္ဗံ ကုသလံ ဗဟု”န္တိဧဝမာဒီသု၊ ဧဝံဇာတေနမစ္စေန၊ ကတ္တဗ္ဗံကုသလံ ဗဟုံ-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဥပမာယံ၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (“ဇာတေန၊ ဖြစ်သော။ မစ္စေန၊ သတ္တဝါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ “) ဧဝံတေ အဘိက္ကမိတဗ္ဗံ။ ဧဝံတေပဋိက္ကမိတဗ္ဗ”န္တိအာဒီသု၊ ဧဝံတေဘိက္ကမိတဗ္ဗံဧဝံတေပဋိက္ကမိတဗ္ဗံ-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဥပဒေသေ၊ နည်းပေးခြင်းအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (“တေ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဘိက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ရှေ့သို့တက်အပ်၏။ တေ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့၊ ပဋိက္ကမိတဗ္ဗံ၊ နောက်သို့ဆုတ်အပ်၏”) “ဧဝမေတံဘဂဝါ၊ ဧဝမေတံသုဂတာ”တိအာဒီသု၊ ဧဝမေတံဘဂဝါ ဧဝမေတံသုဂတ-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ သမ္ပဟံသနေ၊ ရွှင်ခြင်းဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (“ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤစကားတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေတည်း။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤစကားတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေတည်း။ “)

ဧဝမေဝံပနာယံဝသလီယသ္မိံဝါတသ္မိံဝါတဿမုဏ္ဍကဿသမဏကဿဝဏ္ဏံဘာသတီ”တိအာဒီသု၊ ဧဝမေဝံပနာယံဝသလီယသ္မိံဝါတသ္မိံဝါတဿမုဏ္ဍကဿသမဏဿကဿဝဏ္ဏံ ဘာသတိ၊ ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဂရဟေ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (“အယံဝသလီ၊ ဤသူယုတ်မာသည်။ ယသ္မိံဝါ တသ္မိံဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြားသောအရပ်၌။ မုဏ္ဍကဿ၊ ဦးပြည်းသော။ တဿသမဏကဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဧဝမေဝံ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။”) “ဧဝံဘန္တေတိခေါတေဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပစ္စဿေသု”န္တိ အာဒီသု၊ ဧဝံ ဘန္တေတိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပစ္စဿေသုံ၊ ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဝစနသမ္ပဋိစ္ဆနေ၊ စကားကိုဝန်ခံခြင်းဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ (သာဓု)၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိခေါ၊ ဤသို့သာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ပစ္စဿေသုံ၊ ရှေးရှုနာကုန်၏”) ဧဝံ ဗျာခေါ အဟံ ဘန္တေ ဘဂဝတော ဓမ္မံ ဒေသတံ အာဇာနာမီ” တိ အာဒိသု၊ ဧဝံ ဗျာခေါ အဟံ ဘန္တေ ဘဂဝတော ဓမ္မံ ဒေသတံ အာဇာနာမိ ဤသို့ အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ အာကာရေ၊ အခြင်းအရာဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတောမူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဧဝံ ဗျာခေါ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏“

ဧဟိ တွံ မာဏဝက၊ ပေ။ ဥပါဒါယာ” တိ အာဒီသု၊ ဧဟိ တွံ မာဏဝက၊ ပေ။ ဥပါဒါယ ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ နိဒဿနေ၊ ညွှန်ပြခြင်းဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (မာဏဝက၊ လုလင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော အာနန္ဒော၊ ရဟန်းအာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအာနန္ဒာရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လေလော့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ၄) မမ၊ ငါ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ သမဏံ အာနန္ဒံ၊ ရဟန်းအာနန္ဒာကို။ အပ္ပါဗာဓံ၊ အနာကင်းသည်ကို။ အပ္ပါတင်္ကံ၊ ဆင်းရဲကင်းသည်ကို။ လဟုဋ္ဌာနံ၊ လျင်မြန်စွာထကြွနိုင်သည်ကို။ ဗလံ၊ ခွန်အားရှိသည်ကို။ ဖာသုဝိဟာရံ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်ကို။ ပုစ္ဆ၊ မေးလျှောက်လေလော့။ (ကိံ ပုစ္ဆ၊ အဘယ်သို့မေးလျှောက်ရာသနည်း) တောဒေယျပုတ္တော၊ တောဒေယျပုဏ္ဏား၏သားဖြစ်သော။ သုဘော၊ သုဘအမည်ရှိသော။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ ဘဝန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အပ္ပါဗာဓံ၊ အနာမရှိသည်ကို၊ အပ္ပါတင်္ကံ၊ ဆင်းရဲမရှိသည်ကို။ လဟုဋ္ဌာနံ၊ လျှင်စွာထကြွနိုင်သည်ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆ၊ မေးလျှောက်လေလော့။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဝံ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌၊ တောဒေယျပုတ္တဿ၊ တောဒေယျပုဏ္ဏား၏သားဖြစ်သော။ သုဘဿ၊ သုဘအမည်ရှိသော။ မာဏဝဿ၊ လုလင်၏။ နိစေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဘလုလင်၏အိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥပသင်္ကမတု ကိရ၊ ကပ်တော်မူလေသတည်း။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ဆိုလေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏“

တ ကိံ မညထ ကာလာမာ၊ ပေ။ တောတီ” အာဒီသု၊ တံ ကိံ။ မညထ ကာလာမာ၊ ပေ။ ဟောတိ၊ ဤသို့ အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ အဝဓာရဏေ၊ အဝဓာရဏအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ (ကာလာမာ၊ ကာလာမအမည်ရှိသောမင်းတို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံမညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ကုသလာဝါ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ အကုသလာဝါ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်မည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ သာဝိဇ္ဇာဝါ၊ အပြစ်ရှိကုန်လော။ အနာဝိဇ္ဇာဝါ၊ အပြစ်မရှိကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဝိဇ္ဇာ၊ အပြစ်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဝိညုဂရဟိတာဝါ၊ ပညာရှိတို့သည်ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်သလော။ ဝိညုပ္ပသတ္ထာဝါ၊ ပညာရှိတို့သည်ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဝိညုဂရဟိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ သမတ္တာ၊ ပြည့်စုံစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သမာဒိန္နာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သလော။ နောဝါ၊ (သံဝတ္တန္တိ) မဖြစ်ကုန်သလော။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ကထံဝါဟောတိ၊ အသို့မှုလည်းအယူဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သမတ္တာ၊ ပြည့်စုံစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သမာဒိန္နာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မတိ၊ အယူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။”) သွာယံသော အယံ၊ (ဧဝံ သဒ္ဒေါ)၊ ထိုဧဝံသဒ္ဒါကို။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အာကာရနိဒဿနာဝဓာရဏေသု၊ အခြင်းအရာဟူသောအနက်၊ ညွှန်ပြခြင်းဟူသောအနက်၊ အဝဓာရဏဟူသောအနက်တို့၌။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးပါးသောအနက်ရှိသော။ ဧဝံ၊ သဒ္ဒါတို့တွင်။ အကာရဋ္ဌေန၊ အာကာရ၊ အနက်ရှိသော။ ဧဝံသဒ္ဒေန၊ ဧဝံသဒ္ဒါဖြင့်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤသို့ဆိုလတ္တံ့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ နာနာယနိပုဏံ၊ အထူးထူးသောနည်းတို့ဖြင့်သိမ်မွေ့သော။ အနေကဇ္ဈာသယသမုဋ္ဌာနံ၊ များသော အလိုအဇ္ဈာသယလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော။ အတ္ထဗျဉ္ဇနသမ္ပန္နံ၊ အနက်၊ သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဝိဝိဓပါဋိဟာရိယံ၊ အထူးထူးသောပြာဋိဟာရှိသော။ ဓမ္မတ္ထဒေသနာ၊ ပဋိဝေဓဂမ္ဘီရံ၊ ဓမ္မ အတ္ထ ဒေသနာ ပဋိဝေဓ၊ တည်းဟူသော နက်နဲခြင်းရှိ (ကထံ ဝေါ ဧတ္ထ ဟောတိ၊) သော၊ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၏။ သကသကဘာသာနုရူပတော၊ မိမိမိမိတို့ ဘာသာအားလျော်စွာ။ သောတပထံ၊ သောတဒွါရသို့။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ရောက်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ သဗ္ဗပ္ပကာရေန၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝိညာတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်အံ့နည်း။ သဗ္ဗထာမေန၊ ခပ်သိမ်းသော အားဖြင့်။ သောတုကာမတံ၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကို။ ဇနေတာပိ၊ ဖြစ်စေ၍လည်း။ ဧဝံ၊ ဤ တပါးသောအခြင်းအရာဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ (ဣမံအတ္ထံ)၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အနက်ကို။ (ဒီပေတိ၊ ပြ၏။)

နိဒဿနတ္ထေန၊ ညွှန်ခြင်း အနက်ရှိသော။ (ဧဝံ သဒ္ဒေန၊ ဧဝသဒ္ဒါဖြင့်။) “အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ နသယမ္ဘူ၊ သယမ္ဘူမဟုတ်။ မယာ၊ တပည့်တော်သည်။ ဣဒံသုတ္တံ၊ ဤသုတ်ကို။ နသစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်မပြုနိုင်ချေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိမောစေန္တော၊ အတ္တုက္ကံသန သဘောမှ လွတ်စေသည်ဖြစ်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ တပည့်တော်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ မယာပိ၊ တပည့်တော်သည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ သကလံသုတ္တံ၊ အလုံးစုံသောသုတ်ကို။ နိဒဿေတိ၊ ညွှန်း၏။ အဝဓာရဏတ္ထေန၊ အဝဓာရဏအနက်ရှိသော။ (ဧဝံသဒ္ဒေန၊ ဧဝံသဒ္ဒါဖြင့်) “ဧတဒဂ္ဂံ ဘိက္ခဝေ မမ သာဝကာနံ ဘိက္ခူနံ ဗဟုဿုတာနံ ယဒိဒံ အာနန္ဒော၊ သတိမန္တာနံ၊ ဂတိမန္တာနံ၊ ဓိတိမန္တာနံ၊ ဥပဋ္ဌာကာနံ ယဒိဒံအာနန္ဒော”တိ သတိမန္တာနံ၊ ဂတိမန္တာနံ၊ ဓိတိမန္တာနံ၊ ဥပဋ္ဌာကာနံ ယဒိဒံ အာနန္ဒော ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာစ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ “အာယသ္မာ အာနန္ဒော အတ္ထကုသလော ဓမ္မကုသလော ဗျဉ္စနကုသလော နိရုတ္တိကုသလော ပုဗ္ဗာပရကုသလော”တိ၊ အာယသ္မာ အာနန္ဒော အတ္ထကုသလော ဓမ္မကုသလော ဗျဉ္စနကုသလော နိရုတ္တိကုသလော ပုဗ္ဗာပရကုသလော ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မသေနာပတိနာစ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ပသတ္ထဘာဝါနုရူပံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သည်၏အဖြစ်အားလျော်စွာ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓာရဏဗလံ၊ ဆောင်ခြင်း၏။

၁။ ရူပါဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာအစွမ်းကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ တပည့်တော်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ တဉ္စခေါ၊ ထိုကြားအပ်သောသုတ်သည်လည်း။ အတ္တတောဝါ၊ အနက်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနတောဝါ၊ သဒ္ဒါအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနူနံ၊ မယုတ်။ အနဓိကံ၊ မလွန်။ ဧဝမေဝ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအားဖြင့်။ နဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မမှတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ သောတုကာမတံ၊ နာခြင်းငှါအလိုရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။

၁။ (“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟုဿုတာနံ၊ အကြားအမြင်များကုန်သော။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကာနံ၊ တပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယဒိဒံ ယံဣဒံ (ယော အယံ)၊ အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ အာနန္ဒော၊ ဤအာနန္ဒာသည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။

သတိမန္တာနံ၊ ငါဘုရား၏စကားတော်ကိုဆောင်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော သတိရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယဒိဒံယံဣဒံ (ယော အယံ)၊ အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ အာနန္ဒော၊ ဤအာနန္ဒာသည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဂတိမန္တာနံ၊ ငါဘုရား၏စကားတော်ကိုသိခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သောပညာရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယဒိဒံယံဣဒံ (ယော အယံ)၊ အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ အာနန္ဒေယ၊ ဤအာနန္ဒာသည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။

ဓိတိမန္တာနံ၊ သင်ခြင်းသရဇ္ဈာယ်ခြင်းလုပ်ကျွေးခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယဒိဒံယံဣဒံ (ယော အယံ)၊ အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ အာနန္ဒော၊ ဤအာနန္ဒာသည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဥပဋ္ဌာကာနံ၊ ငါဘုရားကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယဒိဒံယံဣဒံ (ယော အယံ)၊ အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ (ဧသော)၊ အာနန္ဒော၊ ဤအာနန္ဒာသည်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။”) ၂၊ (“အာယသ္မာအာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထကုသလော၊ အနက်၌လိမ္မာ၏။ ဓမ္မကုသလော၊ ပါဠိ၌လိမ္မာ၏။ ဗျဉ္ဇနကုသလော၊ သဒ္ဒါ၌လိမ္မာ၏။ နိရုတ္တိကုသလော၊ ဝိဂြိုဟ်၌လိမ္မာ၏။ ပုဗ္ဗာပရကုသလော၊ ရှေ့နောက်အစဉ်၌လိမ္မာ၏”)

၅) မေ-သဒ္ဒေါ၊ မေ-သဒ္ဒါသည်။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ အတ္ထေသု၊ အနက်တို့၌။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တထာ (တံ ဝစနံ)၊ ထိုစကားသည်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဿ၊ ထိုမေ သဒ္ဒါ၏။ “ဂါထာဘိဂီတံ မေ အဘောဇနေယျံ၊ ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ မယာတိ အတ္ထော၊ မယာဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) “မေ၊ ငါသည်။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဂါထာသီ၍ ရသောအစာကို။ အဘောဇနေယျံ၊ မစားထိုက်။ “) “သာဓု မေ ဘန္တေ ဘဂါ သံခိတ္တေန ဓမ္မံ ဒေသေတူ” တိ အာဒီသု၊ သာဓု မေ ဘန္တေ ဘဂဝါ သံခိတ္တေန ဓမ္မံ ဒေသေတု ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ မယှန္တိ အတ္ထော၊ မယှံ၊ ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) “သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝါ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။” “ဓမ္မဒါယာဒါ မေ ဘိက္ခဝေ ဘဝထာ”တိ အာဒီသု၊ ဓမ္မဒါယာဒါ မေ ဘိက္ခဝေ ဘဝထ-ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ မမာတိ အတ္ထော၊ မမဟူသော အနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဓမ္မဒါယာဒါ၊ တရားတည်းဟူသော အမွေကို ယူကုန်သည်။ ဘဝထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣဓပန၊ ဤအရာ၌ကား။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။” ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ မမ၊ ငါ၏။ သုတံ၊ ကြားခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အတ္ထဒွယေ၊ အနက်နှစ်ခုတို့၏ အပေါင်း၌။ ယုဇ္ဇတိ၊ သင့်၏။ သုတန္တိ (ဧတ္ထ၊ သုတံဟူသော ဤဝါကျ၌။) သဥပသဂ္ဂေါစ၊ ဥပသာရပုဒ် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အနုပသဂ္ဂေါစ၊ ဥပသာရပုဒ် မရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အယံ သုတသဒ္ဒေါ၊ ဤသုတ၊ သဒ္ဒါသည်။ ဂမနဝိဿုတကိလိန္န ဥပစိတာနုယောဂသောတာဝိညေယျ သောတဒွါရာနုသာရဝိညာတာဒိ အနေကတ္ထပ္ပဘေဒေါ၊ သွားခြင်းဟူသောအနက်၊ ထင်ရှားခြင်းဟူသောအနက်၊ စိုစွတ်ခြင်းဟူသောအနက်၊ ဆည်းပူးခြင်းဟူသောအနက်၊ အားထုတ်ခြင်းဟူသော

၁၁။ အနက်သောတဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သောအနက်၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်၍သိအပ်သောအနက်အစရှိသော များစွာသော အနက်အထူးရှိ၏။ တထာ (တံ ဝစနံ)၊ ထိုစကားသည်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဿ၊ ထိုသုတ-သဒ္ဒါ၏။ “သေနာယ ပသုတော” တိအာဒီသု၊ သေနာယ ပသုတော-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဂစ္ဆန္တောတိ အတ္ထော၊ ဂစ္ဆန္တော၊ ဟူသောအနက်သဒ္ဒါကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) (“သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်သို့။ သုတော၊ သွား၏။”) “သုတဓမ္မဿပဿတော”တိအာဒီသု၊ သုတဓမ္မဿပဿတော-ဤသို့အစရှိသောပါဠိတို့၌။ ဝိဿုတဓမ္မဿာတိအတ္ထော၊ ဝိဿုတဓမ္မဿ ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) (“သုတဓမ္မဿ၊ ထင်ရှားသောတရားရှိသော။ ပဿတော၊ သစ္စာလေးပါးကိုမြင်သော။”) “အဝဿုတာ အဝဿုတဿာ” တိအာဒီသု၊ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ကိလိန္နာကိလိန္နဿာတိ အတ္ထော၊ ကိလိန္နာကိလိန္နဿ၊ ဟူသောအနက်ကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗောဝ၊ မှတ်အပ်၏။ (“အဝဿုတာ၊ ကိလေသာဖြင့်စွတ်သောရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတဿ၊ ကိလေသာဖြင့်စွတ်သောယောကျ်ား၏။”) “တုမှေဟိပုညံပသုတံအနပ္ပက”န္တိအာဒီသု၊ တုမှေဟိပုညံပသုတံ အနပ္ပကံ ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ ဥပစိတန္တိအတ္ထော၊ ဥပစိတံ ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ အနပ္ပကံ၊ အနည်းငယ်မဟုတ်သော။ ပညံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ပသုတံ၊ ဆည်းပူးအပ်၏။”) “ဈာနပ္ပသုတာဓီရာ” တိအာဒီသု၊ ယေ ဈာနပ္ပသုတာဓီရာ- ဤသို့အစရှိသောပါဠိတို့၌။ ဈာနာနုယုတ္တာတိအတ္ထော၊ ဈာနာနုယုတ္တာ-ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) (“ဓီရာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဈာနပ္ပသုတာ၊ ဈာန်၌အားထုတ်ကုန်၏။”) “ဒိဋ္ဌိသုတံမုတ”န္တိအာဒီသု၊ ဒိဋ္ဌံ သုတံ မုတံ-ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ သောတဝိညေယျန္တိအတ္ထော၊ သောတဝိညေယျံ-ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) (ဒိဋ္ဌံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့် မြင်အပ်၏။ သုတံ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်ကြားအပ်၏။ မုတံ၊ ဃာနဝိညာဉ် ဇိဝှာဝိညာဉ် ကာယဝိညာဉ်တို့ဖြင့်ရောက်စေအပ်၏”) “သုတဓရော သုတသန္နိစယော”တိအာဒီသု၊ သုတဓရော သုတသန္နိစယော-ဤသို့အစရှိသောပါဠိရပ်တို့၌။ သောတဒွါရာနုသာရ ဝိညာတဓရောတိ အတ္ထော၊ သောတဒွါရာနုသာရ ဝိညာတဓရော ဟူသောအနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) (“သုတဓရော၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်၍ ကြားသိအပ်သောတရားကိုဆောင်၏။ သုတသန္နိစယော၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်၍ ကြားသိအပ်သောတရားကိုဆည်းပူး၏။”) ဣဓပန၊ ဤအရာ၌ကား။ အဿ၊ ထိုသုတသဒ္ဒါ၏။ သောတဒွါရာနုသာရေန၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်သဖြင့်။ ဥပဓာရိတံ၊ မှတ်အပ်၏။ ဣတိဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဥပဓာရဏံ၊ မှတ်ခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။)

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မေ-သဒ္ဒဿ၊ မေ-သဒ္ဒါ၏။ မယာတိအတ္ထေ၊ မယာဟူသောအနက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မယာ၊ တပည့်တော်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ သောတဒွါရာနုသာရေန၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်သဖြင့်။ ဥပဓာရိတံ၊ ဆောင်အပ်၏။” ဣတိ (အယံအတ္ထော)၊ ဤသို့သောအနက်သည်။ ယုဇ္ဇတိ၊ သင့်၏။ (မေ-သဒ္ဒဿ၊ မေသဒ္ဒါ၏)။ မမာတိအတ္ထေ၊ မမ-ဟူသောအနက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သုတံ၊ ကြားခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏) သောတဒွါရာနုသာရေန၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်သဖြင့်။ ဥပဓာရဏံ၊ ဆောင်ခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏) ” ဣတိ (အယံအတ္ထော)၊ ဤသို့သောအနက်သည်။ ယုဇ္ဇတိ၊ သင့်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဧတေသုပဒေသု၊ ထိုပုဒ်တို့တွင်။ ဧဝန္တိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ ဧဝံ-ဟူသောဤပုဒ်သည်။ သောတဝိညာဏာဒိဝိညာဏကိစ္စနိဒဿနံ၊ သောတဝိညာဉ်အစရှိသောဝိညာဉ်၏ကိစ္စကိုညွှန်ပြသောပုဒ်တည်း။ မေတိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ မေဟူသောဤပုဒ်သည်။ ဝုတ္တဝိညာဏသမင်္ဂိပုဂ္ဂလနိဒဿနံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောဝိညာဉ်နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကိုညွှန်ပြသောပုဒ်တည်း။ သုတန္တိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ သုတံဟူသောဤပုဒ်သည်။ အဿဝနဘာဝပ္ပဋိက္ခေပတော၊ မကြားနာအပ်သည်၏အဖြစ်ကိုပယ်ခြင်းကြောင့်။ အနူနာဓိကာဝိပရီတဂ္ဂဟဏနိဒဿနံ၊ မယုတ်မလွန်မဖောက်မပြန်ယူခြင်းကိုပြသောပုဒ်တည်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ဧဝန္တိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ ဧဝံဟူသောဤပုဒ်သည်။ သောတဒွါရာနုသာရေန၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်လျှောက်သဖြင့်။ ပဝတ္တာယ၊ ဖြစ်သော။ တဿာဝိညာဏဝီထိယာ၊ ထိုဝိညာဉ်အစဉ်၏။ နာနပ္ပကာရေန၊ အထူးထူးသောအခြင်းအရာဖြင့်။ အာရမ္မဏေ၊ အာရုံ၌။ ပဝတ္တဘာဝပ္ပကာသနံ၊ ဖြစ်ခြင်း၏ထင်ရှားသည်၏အဖြစ်ကိုပြသောပုဒ်တည်း။ မေတိ (ဣတိ ပဒံ)၊ မေဟူသောဤပုဒ်သည်။ အတ္တပ္ပကာသနံ၊ မိမိကိုယ်ကိုပြသောပုဒ်တည်း။ သုတန္တ (ဣဒံ ပဒံ)၊ သုတံဟူသောဤပုဒ်သည်။ ဓမ္မပ္ပကာသနံ၊ ကြားနာအပ်သောဓမ္မကိုပြသောပုဒ်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။

အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤဧဝံ မေ သုတံဟူသောပုဒ်၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ “နာနပ္ပကာရေ၊ အထူးထူး အပြားပြားသော။ အာရမ္မဏေ၊ အာရုံ၌။ ပဝတ္တာယ၊ ဖြစ်သော။ ဝိညာဏဝီထိယာ၊ ဝိညာဉ်အစဉ်ဖြင့်။ အညံ၊ ကြားနာခြင်းကိစ္စမှတပါးသောကိစ္စကို။ မယာ၊ ငါသည်။ နကတံ၊ မပြုအပ်။ ဣဒံပန၊ ကြားနာခြင်း ကိစ္စကိုကား။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ အယံဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ သုတော၊ ကြားအပ်၏။” ဣတိ (အယံ)၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။

တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ဧဝန္တိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ ဧဝံဟူသော ဤပုဒ်သည်။ နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗပ္ပကာသနံ၊ ညွှန်ပြအပ်သောပုဒ်ကိုပြသောပုဒ်တည်း။ မေတိ (ဣဒံ ပဒံ) မေဟူသော ဤပုဒ်သည်။ ပုဂ္ဂလပ္ပကာသနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပြသောပုဒ်တည်း။ သုတန္တိ (ဣဒံ ပဒံ) သုတံဟူသော ဤပုဒ်သည်။ ပုဂ္ဂလကိစ္စပ္ပကာသနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ကိစ္စကိုပြသောပုဒ်တည်း။ ဣဒံ (အယံအဓိပ္ပါယော)၊ ဤသို့သော အဓိပ္ပါယ်ကို။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံသုတ္တံ၊ အကြင်သုတ်ကို။ နိဒ္ဒိသိဿာမိ၊ ပြအံ့။ တံ (သုတ္တံ)၊ ထိုပြလတ္တံ့သောသုတ်ကို။ မယာ၊ တပည့်တော်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ (ဣတိအယံအဓိပ္ပါယော၊ဤသို့သော အဓိပ္ပါယ်ကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဧဝန္တိ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ ဧဝံ၊ ဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ယဿစိတ္တသန္တာနဿ၊ အကြင်စိတ်အစဉ်၏။ နာနာကာရပ္ပဝတ္တိယာ၊ အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ နာနတ္ထဗျဉ္ဇနဂ္ဂဟဏံ၊ အထူးထူးသောအနက်သဒ္ဒါကိုယူခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ (စိတ္တသန္တနဿ) ထိုစိတ်အစဉ်၏။ နာနာကာရနိဒ္ဒေသော၊ အထူးထူးသော အခြင်းအရာကို ပြသောသဒ္ဒါတည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧဝန္တိအယံ၊ ဧဝံဟူသောပညတ်သည်။ အာကာရပညတ္တိ၊ အခြင်းအရာကို အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ပညတ်တည်း။ မေတိ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ မေဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ကတ္တုနိဒ္ဒသော၊ ကတ္တားကိုညွှန်ပြသော သဒ္ဒါတည်း။ သုတန္တိ (ဧသော သဒ္ဒေါ) သုတံဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ဝိသယနိဒ္ဒေသော၊ အရာကိုညွှန်ပြသောသဒ္ဒါတည်း။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဧဝံမေသုတံဟူသောစကားအစဉ်ဖြင့်။ နာနာကာရပ္ပဝတ္တေန၊ အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်ဖြစ်သော။ စိတ္တသန္တာနေန၊ စိတ်အစဉ်ဖြင့်။ တံသမင်္ဂိနော၊ ထိုစိတ်အစဉ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ကတ္တု၊ ကတ္တားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဝိသယဂ္ဂဟဏသန္နိဋ္ဌာနံ၊ အရာကိုယူခြင်းကိုဆုံးဖြတ်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၁။ အထဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဧဝန္တိ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ ဧဝံဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ပုဂ္ဂလကိစ္စနိဒ္ဒေသော၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ကိစ္စကို ညွှန်ပြသော သဒ္ဒါတည်း။ သုတန္တိ (ဧသောသဒ္ဒေါ) သုတံဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ဝိညာဏကိစ္စနိဒ္ဒေသော၊ ဝိညာဉ်၏ကိစ္စကိုညွှန်ပြသော သဒ္ဒါတည်း။ မေတိ (ဧသော သဒ္ဒေါ) မေဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ဥဘယကိစ္စယုတ္တပုဂ္ဂလနိဒ္ဒေသော၊ နှစ်ပါးသောကိစ္စနှင့်ယှဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုညွှန်ပြသောသဒ္ဒါတည်း။ အယံ ပန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤဧဝံမေသုတံဟူသောပုဒ်၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ သဝနကိစ္စဝိညာဏသမင်္ဂိနာ၊ ကြားနာခြင်းကိစ္စရှိသော ဝိညာဉ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော။ ဝိညာဏဝသေန၊ ဝိညာဉ်၏အစွမ်းဖြင့်။ လဒ္ဓသဝနကိစ္စဝေါဟာရေန၊ ရအပ်သော သဝနကိစ္စဖြင့်ခေါ်ဝေါအပ်သော။ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သတည်း။ ဣတိ (အယံ) ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ (သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း)။ တတ္ထ၊ ထိုဧဝံမေ သုတံဟူသောပုဒ်၌။ ဧဝန္တိစ၊ ဧဝံဟူသောပုဒ်ဤပညတ်သည်လည်းကောင်း။ မေတိစ၊ မေ၊ ဟူသောဤပညတ်သည်လည်းကောင်း။ သစ္စိကတ္ထပရမတ္ထဝသေန၊ ဆတ်ဆတ်သော ပရမတ္ထ၏အစွမ်းဖြင့် သိစေတတ်သောပညတ်တည်း။ စ (သစ္စံ) မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤ ဧဝံမေသုတံဟူသောပုဒ်၌။ ယံ (ဓမ္မဇာတံ) အကြင်တရားသဘောသည်။ ဧဝန္တိဝါ၊ ဧဝံဟူ၍လည်းကောင်း။ မေတိဝါ၊ မေဟူ၍လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒေသံ၊ ညွှန်ပြခြင်းကို။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ တံ (ဓမ္မဇာတံ) ထိုတရားသဘောသည်။ သုတန္တိ (အယံ ပညတ္တိ)၊ သုတံဟူသောပညတ်သည်။ (သစ္စိကတ္ထပရမတ္ထဝသေန၊ ဆတ်ဆတ်သောပရမတ္ထ၏အစွမ်းဖြင့်)၊ ဝိဇ္ဇမာနပညတ္တိ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကို အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ပညတ်တည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတံ ဟူသောပုဒ်၌။ ယံတံ (ဓမ္မဇာတံ) အကြင်တရားသဘောကို။ သောတေန၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်။ ဥပလဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ တံ (ဓမ္မဇာတံ) ထိုတရားသဘောသည်။ ပရမတ္ထတော၊ ပရမတ္ထအားဖြင့်။ ဝိဇ္ဇမာနံ၊ ထင်ရှားရှိ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (ဝိဇ္ဇမာနပညတ္တိ၊ ဝိဇ္ဇမာနပညတ်မည်၏)၊ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ဧဝန္တိစ၊ ဧဝံ၊ ဟူသောပုဒ်သည် လည်းကောင်း။ မေတိစ မေ၊ ဟူသောပုဒ်သည် လည်းကောင်း။ တံတံ၊ ထိုထိုသို့သောအခြင်းအရာကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝတ္တဗ္ဗတော၊ ဆိုအပ်သောကြောင့်။ ဥပါဒါယပညတ္တိ၊ ဥပါဒါပညတ်တည်း။ သုတန္တိ (အယံ)၊ သုတံ၊ ဟူသော ဤပညတ်သည်။ ဒိဋ္ဌာဒီနိ၊ မြင်ခြင်း အစရှိသည်တို့ကို။ ဥပနိဓာယ၊ ထောက်၍။ ဝတ္တဗ္ဗတော၊ ဆိုအပ်သောကြောင့်။ ဥပနိဓာပညတ္တိ၊ ဥပနိဓာပညတ်တည်း။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤ ဧဝံမေ သုတံ ဟူသောပုဒ်အပေါင်းတို့တွင်။ ဧဝန္တိ ဝစနေန၊ ဧဝံ၊ ဟူသောဤသဒ္ဒါဖြင့်။ အသမ္မောဟံ၊ မတွေစေခြင်းကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သမ္မူဠှော၊ တွေဝေသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နာနာပ္ပကာရပဋိစေဓသမတ္တော၊ အထူးထူးသောအခြင်းအရာကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သုတန္တိ ဝစနေန၊ သုတံဟူသောဤသဒ္ဒါဖြင့်။ သုတဿ၊ ကြားနာအပ်သောဓမ္မ၏။ အသမ္မောသံ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုတံ၊ ကြားနာအပ်သောတရားသည်။ သမ္မုဠံ၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ ကာလန္တရေ၊ ကာလတစ်ပါးဖြင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန် မခံ။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အသမ္မောသံ၊ မတွေစေခြင်းကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာမထေရ်အား။ အသမ္မောဟေန၊ မတွေဝေခြင်းဖြင့်။ ပညာသိဒ္ဓိ၊ ပညာ၏ပြီးခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) အသမ္မောသေန၊ မမေ့လျော့ခြင်းဖြင့်။ သတိသိဒ္ဓိ၊ သတိ၏ပြီးခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်)၊ တတ္ထ၊ ထိုပညာသတိနှစ်ပါးတို့တွင်။ ပညာပုဗ္ဗင်္ဂမာယ၊ ပညာပြဋ္ဌာန်းသော။ သတိယာ၊ သတိဖြင့်။ ဗျဉ္ဇနာဝဓာရဏမတ္ထတာ၊ သဒ္ဒါကိုမှတ်ခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်သည်။ (သိဒ္ဓါ၊ ပြီး၏။) သတိပုဗ္ဗင်္ဂမာယ၊ သတိပြဋ္ဌာန်းသော။ ပညာယ ပညာဖြင့်။ အတ္ထပဋိဝေဓမတ္ထတာ၊ အနက်ကိုထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်သည်။ (သိဒ္ဓါ၊ ပြီး၏)၊ တဒုဘယသမတ္ထာယောဂေန၊ ထိုသဒ္ဒါအနက်နှစ်ပါးစုံကို မှတ်သားခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကြောင့်။ အတ္ထဗျဉ္ဇနသမ္ပန္နဿ အနက်သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မကောသဿ၊ တရားတည်းဟူသော သဏ္ဍာတိုက်ကို။ အနုပါလနသမတ္ထတော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဓမ္မဘဏ္ဍာဂါရိကတ္တသိဒ္ဓိ၊ တရားဘဏ္ဍာစိုး အဖြစ်၏ ပြီးခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဧဝန္တိစဝစနေန၊ ဧဝံဟူသောဤသဒ္ဒါဖြင့်။ ယောနိသောမနသိကာရံ၊ အသင့်အတင့် နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ (ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား) အယောနိသော၊ မသင့်သော အားဖြင့်။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကိုပြုသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ နာနပ္ပကာရပဋိဝေဓာဘာဝတော၊ အထူးထူးသောအခြင်းအရာကို ထိုးထွင်း၍မသိခြင်း၏အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သုတန္တိဝစနေန၊ သုတံ၊ ဟူသောဤသဒ္ဒါဖြင့်။ အဝိက္ခေပ္ပံ၊ မပျံ့လွင့်ခြင်းကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ (ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။) ဝိက္ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဝနာဘာဝတော၊ ကြားနာခြင်း၏မရှိခြင်းကြောင့်တည်း။ တထာ (တံဝစနံ) ထိုစကားသည်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဝိက္ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသမ္ပတ္တိယာ၊ အလုံးစုံတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်။ ဝုစ္စမာနောပိ၊ ဆိုအပ်သော်လည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ နသုတံ၊ အကြားအပ်သေး။ ပုနဘဏထ၊ တစ်ဖန်ဆိုကုန်ဦးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုရ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤယောနိသောမနသိကာရအဝိက္ခေပနှစ်ပါးတို့တွင်။ ယောနိသောမနသိကာရေန၊ ယောနိသောမနသိကာရဖြင့်။ အတ္တသမ္မပဏိဓိဉ္စ၊ ကိုယ်စိတ်ကိုကောင်းစွာ ကျင့်ဆောက်တည်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကတပုညတဉ္စ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သာဓေတိ၊ ပြီးစေ၏။ (ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။) သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဏိဟိတတ္တဿစ၊ ကျင့်ဆောက်တည်အပ်သောကိုယ်စိတ်မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အကတပုညဿစ၊ မပြုအပ်သောကောင်းမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ တဒဘာဝတော၊ ထိုယောနိသောမနသိကာရ၏ မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ အဝိက္ခေပေန၊ မပျံ့လွင့်ခြင်းဖြင့်။ သဒ္ဓမ္မဿဝနဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတရားကိုနာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ၇) သပ္ပုရိသူပနိဿယဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတည်းဟူသောမှီကိုလည်းကောင်း။ သာဓေတိ၊ ပြီးစေ၏။ ဟိ (ယသ္မာ) အကြင်ကြောင့်။ ဝိက္ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သောတုံ၊ နားခြင်းငှါ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သပ္ပုရိသေ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို။ အနုပသေဝမာနဿ၊ မမှီဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဝနံ၊ ကြားနာခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (သာဓေတိ၊ ပြီးစေ၏။) အပရောနယော၊ နည်းတစ်ပါးကို။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ “ဧဝန္တိယဿစိတ္တသန္တနဿနာနာကာရပ္ပဝတ္ထိယာ နာနတ္ထဗျဉ္ဇနဂ္ဂဟဏံဟောတိ တဿနာနာကာနိဒ္ဒေသော”တိ၊ ဧဝန္တိ

၁၁။ ယဿ စိတ္တသန္တာနဿ နာနနာကာရပ္ပဝတ္တိယာ နာနတ္ထဗျဉ္ဇနဂ္ဂဟဏံ ဟောတိ။ တဿနာနာကာရနိဒ္ဒေသော၊ ဟူ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒကော၊ ကောင်းသော။ သောစအာကာရော၊ ထိုအခြင်းအရာသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဏိတတ္တနောဝါ၊ ကျင့်ဆောက်တည်အပ်သော ကိုယ်စိတ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧဝန္တိဣမိနာ၊ ဧဝ၊ ဟူသောဤပုဒ်ဖြင့်။ ဘဒ္ဒကေန၊ ကောင်းသော။ အာကာရေန၊ အခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပစ္ဆိမစက္ကဒွယသမ္ပတ္တိံ၊ နောက်ဖြစ်သောစက်နှစ်ပါး၏ပြည့်စုံခြင်းကို။ (ဒီပေတိ၊ ပြ၏။) ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ အပ္ပတိရူပဒေသေ၊ မသင့်တင့် မလျှောက်ပတ်သောအရပ်၌။ ဝသတောဝါ၊ နေသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သပ္ပုရိသူပနိဿယဝိရဟိတဿဝါ၊ သူတော်ကောင်းတည်းဟူသောမှီရာမကင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သဝနံ၊ ကြားနာခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာမထေရ်အား။ ပစ္ဆိမစက္ကဒွယသိဒ္ဓိယာ၊ နောက်ဖြစ်သောစက်နှစ်ပါး၏ပြီးခြင်းဖြင့်။ အာသယသုဒ္ဓိ၊ အလို၏စင်ခြင်းသည်။ သိဒ္ဓါ၊ ပြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိမစက္ကဒွယသိဒ္ဓိယာ၊ ရှေ့ဖြစ်သောစက်နှစ်ပါး၏ပြီးခြင်းဖြင့်။ ပယောဂသုဒ္ဓိ၊ လုံ့လ၏စင်ခြင်းသည်။ (သိဒ္ဓါ၊ ပြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တာယအာသယသုဒ္ဓိယာ၊ ထိုအလို၏စင်ကြယ်ခြင်းဖြင့်။ အဓိဂမဗျတ္တိသိဒ္ဓိ၊ ပဋိပတ်၏ပြီးခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ပယောဂသိဒ္ဓိယာ၊ လုံ့လ၏ပြီးခြင်းဖြင့်။ အာဂမဗျတ္တိသိဒ္ဓိ၊ ပရိယတ်၏ပြီးခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ပယောဂါသယသူဒ္ဓဿ၊ စင်ကြယ်သောလုံ့လအလိုရှိသော။ အာဂမာဓိဂမသမ္ပန္နဿ၊ ပရိယတ်ပဋိပတ်နှင့်ပြည့်စုံသောသူ၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ အရုဏုဂ္ဂမနံ၊ အရုဏ်တက်ခြင်းသည်။ ဥဒယတော၊ တက်သော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ (ပုဗ္ဗင်္ဂမံ၊ ရှေ့သွားသည်၊ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှါ။ အရဟတိ) ဝိယစ၊ ထိုက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ယောနိသော မနသိကာရော၊ အသင့်အတင့်နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ကုသလကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံ၏။ (ပုဗ္ဗင်္ဂမံ၊ ရှေ့သွားသည်။ ဘဝိတု၊ ဖြစ်ခြင်းငှါ။ အရဟတိ၊ ဝိယစ၊ ထိုက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝစနဿ၊ စကားတော်၏။ ပုဗ္ဗင်္ဂမံ ရှေ့သွားသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှါ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဌာနေ၊ လျောက်ပတ်သောအရာ၌။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဌပေန္တော၊ ထားလိုသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံမေသုတန္တိအာဒိံ၊ ဧဝံမေသုတံဤသို့အစရှိသောစကားကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

အပရော နယော၊ နည်းတစ်ပါးကို။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) နာနပ္ပကာရပဋိဝေဓဒီပကေန၊ အထူးထူးသော အခြင်းအရာဖြင့် ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းကိုပြတတ်သော။ ဧဝန္တိ ဣမိနာ ဝစနေန၊ ဧဝံဟူသော ဤသဒ္ဒါဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္တပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါသမ္မတ္တိသဗ္ဘာဝံ၊ ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါတို့၏ ပြည့်စုံခြင်း၏ ထင်ရှားသည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ စ၊ တစ်နည်းလည်း။ ဧဝန္တိ၊ ဧဝံဟူသော။ ဣဒံယောနိသော မနသိကာရဒီပကဝစနံ၊ ဤယောနိသော မနသိကာရကို ပြတတ်သော စကားကို။ ဘာသမာနော၊ ဆိုသော အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ “ဧတေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့ကို။” မယာ၊ ငါသည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်တလဲလဲ ရှုဆင်ခြင်အပ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏။” ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သုတန္တိ၊ သုတံ ဟူသော။ ဣဒံ သဝနာနုယောဂဒီပကဝစနံ၊ ဤကြားနာခြင်း၌ ယှဉ်ခြင်းကို ပြတတ်သော စကားကို။ ဘာသမာနော၊ ဆိုသော အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ သုတာ၊ ကြားနာအပ်ကုန်၏။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့လာအပ်ကုန်၏။” ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ) ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တဒုဘယေနပိ၊ ထို ဧဝံ သုတံ ဟူသော ပုဒ်နှစ်ခုတို့၏ အပေါင်းဖြင့်လည်း။ အတ္ထဗျဉ္ဇနပါရိပူရိံ၊ အနက်သဒ္ဒါတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒီပေန္တော၊ ပြသောမထေရ်သည်။ (သုဏန္တာနံ၊ ကြားနာကုန်သော သူတို့အား။) သဝနေ၊ ကြားနာခြင်း၌။

၂။ အာဒရံ၊ ရိုသေခြင်းကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အတ္ထဗျဉ္ဇနပရိပုဏ္ဏံ၊ အနက်သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဒရေန၊ ရိုသေသဖြင့်။ အဿုဏန္တော၊ မကြားနာသောသူသည်။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဟိတာ၊ အစီးအပွားမှ။ ပရိဗာဟိရော၊ အပဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထိုကြောင့်။ အာဒရံ၊ ရိုသေခြင်းကို။ ဇနေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ (အယံ) ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ သောတဗ္ဗော၊ ကြားစေအပ်၏။

ပန၊ အစိတ် အစိတ်သောပုဒ်ဖြင့် ပြအပ်သောအကျိုးမှတပါး အပေါင်းဖြစ်သောပုဒ်ဖြင့် ပြသောအကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သကလေန၊ အလုံးစုံသော။ ဧဝံ မေ သုတန္တိ ဣမိနာ ဝစနေန၊ ဧဝံ မေ သုတံ ဟူသော ဤသဒ္ဒါဖြင့်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဝေဒိတံ၊ ဟောအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အဒဟန္တော၊ မဆောင်သည်ဖြစ်၍။ အသပ္ပုရိသဘူမိံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏အရာကို။ အတိက္ကမတိ၊ လွန်၏။ သာဝကတ္ထံ၊ သာဝက၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဇာနန္တော၊ ဝန်ခံသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပုရိသဘူမိံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ အရာသို့။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ အသဒ္ဓမ္မာ၊ မသူတော်တို့၏ တရားမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ထစေ၏။ သဒ္ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ တည်စေ၏။ “ကေဝလံ၊ သက်သက်။ တဿေဝ ပန ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏သာလျှင်။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေန္တော၊ ပြသည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိမောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အပဒိသတိ၊ ညွှန်ပြတော်မူ၏။ ဇိနဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရားစကားတော်အဖြစ်ကို။ အပ္ပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဓမ္မနေတ္တိံ၊ ဒိဋ္ဌဓမ္မိက သမ္ပရာယိကတို့၌ ထိုက်သည်အားလျော်စွာ သတ္တဝါကိုဆောင်တတ်သောတရားကို။ ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ တည်စေ၏။ အပိစ၊ တနည်းလည်း။ “ဧဝံ မေ သုတ”န္တိ၊ ဧဝံ မေ သုတံ ဟူ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဥပ္ပါဒိတဘာဝံ၊ ဖြစ်စေအပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ အပ္ပဋိဇာနန္တော၊ ဝန်မခံသော အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုရိမဝစနံ၊ ရှေးဖြစ်သော

၂။ မြတ်စွာဘုရားစကားတော်ကို။ ဝိဝရန္တော၊ ဖွင့်သည်ဖြစ်၍။ “စတုဝေသာရဇ္ဇဝိသာရဒဿ၊ လေးပါးသော ဝေသာရဇ္ဇ ဉာဏ်တို့ဖြင့် ရဲရင့်တော်မူထသော။ ဒသဗလဓရဿ၊ ဆယ်ပါးသော ကာယဗလ ဉာဏဗလကို ဆောင်တော်မူထသော။ အာသဘဋ္ဌာနဋ္ဌာယိနော၊ အာသဘ အရာ၌ တည်တော်မူပြီးထသော။ သီဟနာဒနာဒိနော၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ ဟောက်ခြင်းကဲ့သို့ ရဲတင်းသော စကားတော်ကို မြွက်ဆိုတော်မူထသော။ သဗ္ဗသတ္တုတ္တမဿ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ထက် မြတ်တော်မူထသော။ ဓမ္မိဿရဿ၊ တရားကို အစိုးရတော်မူထသော။ ဓမ္မရာဇဿ၊ တရားမင်းဖြစ်တော်မူထသော။ ဓမ္မာဓိပတိနော၊ တရား၏အရှင် ဖြစ်တော်မူထသော။ ဓမ္မသရဏဿ၊ တရားတည်းဟူသော ကိုးကွယ်ရာ ရှိတော်မူထသော။ သဒ္ဓမ္မဝရစက္ကဝတ္တိနော၊ သူတော်ကောင်းတရားတည်းဟူသော မြတ်သောစကြာရတနာကို လည်စေတော်မူတတ်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ သင်္ခတ အသင်္ခတအားဖြင့် ပြားသော အလုံးစုံသော တရားအပေါင်းကို မဖောက်မပြန် သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့် မိမိအလိုလို ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူပြီးထသော။ တဿေဝ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ သာလျှင်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ ခံယူအပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤတရားတော်၌။ အတ္ထေဝါ၊ ပါဠိတော်၏အနက်၌ လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ ဝါ၊ ပါဠိတော်၌လည်းကောင်း။ ပဒေ ဝါ၊ ပုဒ်၌လည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနေ ဝါ၊ ဝါကျ၌ လည်းကောင်း။ ကင်္ခါ ဝါ၊ အားကြီးသောယုံမှားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ကတ္တဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ဤတရားတော်၌။ သဗ္ဗဒေဝမနုဿာနံ၊ အလုံးစုံသောနတ်လူတို့၏။ အသဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ သဒ္ဓါသမ္ပဒံ၊ သဒ္ဓါနှင့်ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်

ဝိနာသယတိ အသဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓံ ဝဍ္ဎေတိ သာသနေ၊

ဧဝံ မေ သုတမိစ္စေဝံ ဝဒံ ဂေါတမသာဝကော” တိ၊

ဝိနာသယတိ အသဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓံ ဝဍ္ဎေတိ သာသနေ၊ ဧဝံ မေ သုတမိစ္စေဝံ၊ ဝဒံ ဂေါတမသာဝကော- ဟူသော။ ဧတံ (ဝစနံ) ဤစကားတော်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

၂။ (ဧဝံ မေ သုတ မိစ္စေဝံ၊ ဧဝံ မေ သုတံ ဟူသော ဤစကားတော်ကို။ ဝဒံ (ဝဒန္တော) ဆိုတော်မူသော။ ဂေါတမသာဝကော၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်ဖြစ်သော အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ (ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏။) အဿဒ္ဓံ၊ မယုံကြည်ခြင်းကို။ ဝိနာသယတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်ခြင်းကို။ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။)

ဧကန္တိ (ဧသော သဒ္ဒေါ) ဧကံ- ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ဂဏနပရိစ္ဆေဒနိဒ္ဒေသော၊ ရေတွက်ခြင်း ပိုင်းခြားခြင်းကို ညွှန်းကြောင်းဖြစ်သော သဒ္ဒါတည်း။ သမယန္တိ (ဧသော သဒ္ဒေါ၊ သမယံဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ပရိစ္ဆိန္နနိဒ္ဒေသော၊ ပိုင်းခြားအပ်သော သမယကို ညွှန်းကြောင်းဖြစ်သောသဒ္ဒါတည်း။ ဧကံ သမယန္တိ (ဣဒံ ပဒဒွယံ)၊ ဧကံ သမယံ ဟူသော ဤပုဒ်နှစ်ခုပေါင်းသည်။ အနိယမိတပရိဒီပနံ၊ မမှတ်အပ်သော သမယကိုပြကြောင်းဖြစ်သော ပုဒ်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုဧကံ သမယံ၊ ဟူသော ပုဒ်၌။ (သမဘိနိဝဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာအကျုံးဝင်သော။) သမယ သဒ္ဒေါ၊ သမယသဒ္ဒါသည်။ သမဝါယေစ၊ အကြောင်းတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းဟူသော အနက်၌လည်းကောင်း။ ခဏေစ၊ အခွင့်ဟူသော အနက်၌လည်းကောင်း။ ကာလေစ၊ အခါဟူသောအနက်၌လည်းကောင်း။ သမူဟေစ၊ အပေါင်းဟူသောအနက်၌ လည်းကောင်း။ ဟေတုဒိဋ္ဌိသု စ၊ အကြောင်းဟူသောအနက် အယူဟူသော အနက်တို့၌ လည်းကောင်း။ ပဋိလာဘေစ၊ ရခြင်းဟူသော အနက်၌လည်းကောင်း။ ပဟာနေ စ၊ ပယ်ခြင်းဟူသော အနက်၌ လည်းကောင်း။ ပဋိဝေဓေ စ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းဟူသော အနက်၌လည်းကောင်း။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တထာ၊ (တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။ အဿ၊ ထိုသမယ သဒ္ဒါ၏။ “အပ္ပေဝ နာမ သွေပိ ဥပသင်္ကမေယျာမ ကာလဉ္စ သမယဉ္စ ဥပါဒါယာ”တိ ဧဝမာဒီသု၊ အပ္ပေဝ နာမ သွေပိ ဥပသင်္ကမေယျာမ ကာလဉ္စ သမယဉ္စ ဥပါဒါယ၊ ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ သမဝါယော၊ အကြောင်းတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ (ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) ကာလဉ္စ၊ သင့်တင်လျောက်ပတ်သော အခါကိုလည်းကောင်း။ သမယဉ္စ၊ အကြောင်းတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ သွေပိ၊ နက်ဖြန်လည်း။ အပ္ပေဝ နာမ ဥပသင်္ကမေယျာမ

၂။ ကပ်နိုင်ကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။” ဧကောဝ ခေါ ဘိက္ခဝေ ခဏော စ သမယော စ ဗြဟ္မစရိယဝါသာယာ”တိ အာဒီသု၊ ဧကောဝ ခေါ ဘိက္ခဝေ ခဏော စ သမယော စ ဗြဟ္မစရိယဝါသာယ ဤသို့ အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ခဏော၊ အခွင့်ဟုဆိုအပ်သော။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ (ဒိဿတိ၊ ထင်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကောဝ၊ တခုတည်းသော ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝမခဏသည်သာလျှင်။ ဗြဟ္မစရိယဝါသာယ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ဖြင့် နေခြင်း၏။ ခဏော စ၊ အခွင့်သည်လည်းကောင်း။ သမယော စ၊ အခါသည်လည်းကောင်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)

“ဥဏှသမယော ပရိဠာဟသမယော”တိ အာဒီသု၊ ဥဏှသမယော ပရိဠာဟသမယော ဤသို့ အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ကာလော၊ အခါဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) ဥဏှသမယော၊ ပူသောအခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သောအခါ။ “မဟာသမယော ပဝနသ္မိ”န္တိ အာဒီသု၊ မဟာသမယော ပဝနသ္မိံ ဤသို့ အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ သမူဟော၊ အပေါင်းဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) ပဝနသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်အနီး တောအုပ်ကြီး၌။ မဟာသမယော၊ များစွာသော နတ်တို့၏အပေါင်းသည်။ (သန္နိပတတိ၊ စည်းဝေး၏။) သမယောပိ ခေါ တေ ဘဒ္ဒါလိ၊ အပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ အဟောသီ”တိ အာဒီသု၊ သမယောပိ ခေါ တေ ဘဒ္ဒါလိ၊ ပေ။ အပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ အဟောသိ၊ ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ဟေတု၊ အကြောင်းဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) ဘဒ္ဒါလိ၊ ဘဒ္ဒါလိ၊ တေ၊ သင်သည်။ သမယောပိ ခေါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို ဖြည့်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း။ အပ္ပဋီဝိဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ ခေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဘဒ္ဒါလိနာမ၊ ဘဒ္ဒါလိအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထု၊ ငါဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာ၌။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာသုံးပါး၌။ အပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါကို။ ဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ ဘဒ္ဒါလိ၊ ဘဒ္ဒါလိ၊ တေ၊ သင်သည်။ အယမ္ပိ သမယော၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ အပ္ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍မသိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ပေ။ ပဋိဝသတီ”တိ အာဒီသု၊ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ပေ။ ပဋိဝသတိ၊ ဤသို့ အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။)

၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥဂ္ဂါဟမာနော၊ စိုးစဉ်းသောအတက်ကို သင်ဖူးသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်ဖြစ်သော။ သမဏမုဏ္ဍိကာပုတ္တော၊ ရဟန်းဦးပြည်း၏ သားသည်။ သမယပ္ပဝါဒကေ၊ အယူကိုဆိုရာ ဖြစ်သော။ တိန္ဒုကာစီရေ၊ တည်ပင်စဉ်လျှင် အရံရှိသော။ ဧကသာလကေ၊ တဆောင်သော ဇရပ်ရှိသော။ မလ္လိကာယ၊ မလ္လိကာ မိဖုရား၏။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။

“ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ စ ယော အတ္ထော၊ ယော စတ္ထော သမ္ပရာယိကော အတ္ထာဘိသမယာ ဓီရော၊ ပဏ္ဍိတောတိ ပဝုစ္စတီ” တိ အာဒီသု၊ ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ စ ယော အတ္ထော၊ ယော စတ္ထော သမ္ပရာယိကော အတ္ထာဘိသမယာ ဓီရော ပဏ္ဍိတောတိ ပဝုစ္စတိ၊ ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ပဋိလာဘော၊ ရခြင်းဟူသော။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။

ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ ယောစ အတ္ထော၊ အကြင်အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကော၊ တမလွန်၌ဖြစ်သော။ ယော စ အတ္ထော၊ အကြင် အကျိုးသည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ (တသ္မာ) အတ္ထာဘိသမယာ၊ ထို အကျိုးနှစ်ပါးကို ရခြင်းကြောင့်။ ဓီရော၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့သော သမာဓိရှိသောသူကို။ ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပညာရှိဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

”သမ္မာ မာနာဘိသမယာ အန္တမကာသိ ဒုက္ခဿာ” တိအာဒီသု၊ သမ္မာမာနာဘိသမယာ အန္တမကာသိ ဒုက္ခဿ၊ ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ မာနာဘိသမယာ၊ မာနကိုပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ “ဒုက္ခဿ ပီဠနဋ္ဌော သင်္ခတဋ္ဌော သန္တာပဋ္ဌော ဝိပရိဏာမဋ္ဌော အဘိသမယဋ္ဌော” တိအာဒီသု၊ ဒုက္ခဿ ပီဠနဋ္ဌော သင်္ခတဋ္ဌော သန္တာပဋ္ဌော ဝိပရိဏာမဋ္ဌော အဘိသမယဋ္ဌော ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ ပဋိဝေဓော၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းဟူသော။ (အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။) ဒုက္ခဿ၊ ဒုက္ခသစ္စာ၏။ ပီဠနဋ္ဌော၊ နှိပ်စက်ခြင်းအနက်။ သင်္ခတဋ္ဌော၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်သော အနက်။ သန္တာပဋ္ဌော၊ ပူပန်စေတတ်သောအနက်။ ဝိပရိဏာမဋ္ဌော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းအနက်။ အဘိသမယဋ္ဌော၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သောအနက်။

၂။ ဣဓ ပန၊ ဤအရာ၌ကား။ အဿ၊ ထို သမယသဒ္ဒါ၏။ ကာလော၊ အခါဟု ဆိုအပ်သော။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တေန၊ ထိုကာလအနက်ရှိသော သမယ သဒ္ဒါဖြင့်။ သံဝစ္ဆရဥတုမာသအဍ္ဎုမာသရတ္တိဒိဝပုဗ္ဗဏှမဇ္ဈနှိကသာယနှပဌမမဇ္ဈိမစ္ဆိမယာမမုဟုတ္တာဒီသု၊ နှစ် ဥတု လ လခွဲ ညဉ့်နေ့ နံနက်အခါ မွန်းတည့်အခါ ညချမ်းအခါ ပဌမယံ မဇ္ဈိမယံ ပစ္ဆိမယံ တမဟုတ် အစရှိကုန်သော။ ကာလပ္ပဘေဒဘူတေသု၊ ကာလအထူးဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ သမယေသု၊ သမယတို့တွင်။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တတ္ထ၊ ထို ဧကံ သမယံ၊ ဟူသော ပုဒ်၌။ သံဝစ္ဆရာဒီသု၊ နှစ် အစရှိကုန်သော။ ဧတေသု (သမယေသု)၊ ထိုအခါတို့တွင်။ ယံ ယံ သုတ္တံ၊ အကြင်အကြင်သုတ်ကို။ ယမှိ ယမှိ သံဝစ္ဆရေ ဝါ၊ အကြင် အကြင်သို့သောနှစ်၌လည်းကောင်း။ (ယမှိ ယမှိ) ဥတုမှိဝါ၊ အကြင် အကြင်ဥတု၌လည်းကောင်း။ (ယမှိ ယမှိ) မာသေဝါ၊ အကြင် အကြင် လ၌လည်းကောင်း။ (ယမှိ ယမှိ) ပက္ခေ ဝါ၊ အကြင်အကြင် ပက္ခ၌ လည်းကောင်း။ (ယမှိ ယမှိ) ရတ္တိဘာဂေဝါ အကြင်အကြင် ညဉ့်အဖို့၌ လည်းကောင်း။ (ယမှိယမှိ) ဒိဝသဘာဂေ ဝါ၊ အကြင်အကြင် နေ့အဖို့၌ လည်းကောင်း။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော် မူအပ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ၊ ထိုထို သုတ်ကို။ ထေရဿ၊ အရှင် အာနန္ဒာ မထေရ်အား။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ သုဝိဒိတံ၊ ကောင်းစွာ သိအပ်သည်။ သုဝဝတ္ထာပိတံ၊ ကောင်းစွာမှတ်သားအပ်သည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ကားဖြစ်၏။ ပန (တထာပိ) ထိုသို့ပင် ဖြစ်သော်လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ “အသုက သံဝစ္ဆရေ၊ ဤမည်သောနှစ်၌။ အသုကဥတုမှိ၊ ဤမည်သော ဥတု၌။ အသုကမာသေ၊ ဤမည်သော လ၌။ အသုကပက္ခေ၊ ဤမည်သောပက္ခ၌။ အသုကရတ္တိဘာဂေ၊ ဤမည်သော ညဉ့်အဖို့၌။ အသုကဒိဝသ ဘာဂေ၊ ဤမည်သောနေ့ အဖို့၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သုခေန၊ လွယ်သဖြင့်။ ဓာရေတုံဝါ၊ ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒိသိတုံဝါ၊ မိမိသင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒိသာပေတုံ ဝါ၊ သူတပါးကို သင်စေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဗဟုစ၊ များစွာလည်း။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧကေနေဝ၊ တခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ပဒေန၊ ဧကံ သမယံ၊ ဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ တမတ္ထံ

၂။ ထို ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နှစ် ဥတု အစရှိသော အနက်ကို။ သမောဓာနေတွာ၊ ပေါင်း၍။ “ဧကံ သမယ”န္တိ၊ ဧကံ သမယံ ဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ဂဗ္ဘောက္ကန္တိသမယော၊ မယ်တော်ဝမ်းသို့ သက်တော်မူသောအခါ။ ဇာတိသမယော၊ ဖွားတော်မူသောအခါ။ သံဝေဂသမယော၊ ထိတ်လန့်တော်မူသောအခါ။ အဘိနက္ခမနသမယော၊ တောထွက်တော်မူသောအခါ။ ဒုက္ခုရကာရိက သမယော၊ ပြုနိုင်ခဲသောအမူကို ပြုတော်မူသောအခါ။ မာရဝိဇယ သမယော၊ မာရ်မင်းကို အောင်တော်မူသောအခါ။ အဘိသမ္ဗောဓိသမယော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိတော်မူသောအခါ။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရသမယော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အတ္တဘော၌ ချမ်းသာစွာ နေတော်မူသောအခါ။ ဒေသနာသမယော၊ တရားတော် ဟောတော်မူသောအခါ။ ပရိနိဗ္ဗာနသမယော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသော အခါ။ ဣတိ ဧဝမာဒယော၊ ဤသို့ အစရှိကုန်သော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်လူတို့၌။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သုပ္ပကာသာ၊ ကောင်းစွာထင်ရှားကုန်သော။ အနေကကာလပ္ပဘေဒါ ဧဝ၊ များသော ကာလအထူးသာ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဣမေ သမယာ၊ အကြင်အခါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသု သမယေသု၊ ထိုအခါတို့တွင်။ ဒေသနာသမယသင်္ခါတံ၊ ဒေသနာသမယဟု ဆိုအပ်သော။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ စ၊ တနည်းလည်း။ ဉာဏကရုဏာ ကိစ္စသမယေသု၊ ဉာဏ်၏ ကိစ္စကို ပြုသောအခါ ကရုဏာ၏ ကိစ္စကိုပြုသောအခါတို့တွင်။ ယောအယံ ကရုဏာကိစ္စသမယော၊ အကြင်ကရုဏာ၏ ကိစ္စကိုပြုသောအခါသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အတ္တဟိတ ပရဟိတပဋိပတ္တိသမယေသု၊ ကိုယ်တော်၏ အစီးအပွားကို ကျင့်တော်မူသောအခါ သူတပါး၏ အစီးအပွားကို ကျင့်တော်မူသော အခါတို့တွင်။ (ယော အယံ) ပရဟိတပဋိပတ္တိသမယော၊ အကြင်သူတပါး၏ အစီးအပွားကို ကျင့်သောအခါသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သန္နိပတိတာနံ၊ စည်းဝေးကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ကရဏီယဒွယေ သမယေသု၊ နှစ်ပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုသောအခါတို့တွင်။ (ယော အယံ) ဓမ္မိကထာသမယော၊ အကြင် တရားစကားကို ပြုတော်မူသောအခါသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဒေသနာပဋိပတ္တိ သမယေသု၊ တရားဟောသောအခါ ကျင့်သောအခါတို့တွင်။ (ယော အယံ) ဒေသနာသမယော၊ အကြင်တရားဟောသောအခါသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေသုပိ သမယေသု၊ ထိုအခါတို့တွင်လည်း။ အညတရံ၊ တပါးပါးသော သမယကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ “ဧကံ သမယ”န္တိ၊ ဧကံ သမယံ ဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

၂။ ပန၊ စောဒနာ သောဓနာပုဒ်ကို ထုတ်၍ဆိုဦးအံ့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်၌။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ “ယသ္မိံ သမယေ ကာမာဝစရ”န္တိ စ၊ ယသ္မိံ သမယေ ကာမာဝစရံ ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ။ အညေသု၊ တပါးကုန်သော။ သုတ္တပဒေသု စ၊ သုတ်ပုဒ်တို့၌ လည်းကောင်း။ “ယသ္မိံ သမယေ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု ဝိဝိစ္စေဝ ကာမေဟီ”တိ စ၊ ယသ္မိံ သမယေ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု ဝိဝိစ္စေဝ ကာမေဟိ ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘုမ္မဝစနေန၊ သတ္တမီဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှတ်းခြင်းကို။ ကတော ယထာ စ၊ ပြုသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ “တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ”တိ၊ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဟူ၍။ ကရဏဝစနေန၊ ကရိုဏ်းဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော (ယထာ) စ၊ ပြုသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ “ဧကံ သမယ”န္တိ၊ ဧကံ သမယံဟူ၍။ ဥပယောဂဝစနေန၊ ဒုတိယာဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) တတ္ထ၊ ထိုအဘိဓမ္မာပိဋကတ် စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ တပါးသောသုတ်ပုဒ် ဝိနည်းပိဋကတ်တို့၌။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ (အတ္ထသမ္ဘဝတော၊ အနက်၏ ဖြစ်သင့်သောကြောင့်။ ဘုမ္မဝစနေန စ၊ သတ္တမီဝိဘတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကရဏဝစနေန စ၊ ကရိုဏ်းဝိဘတ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဣဓ စ၊ ဤ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်၌လည်း။ အညထာ၊ တပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အတ္ထသမ္ဘဝတော၊ အနက်၏ ဖြစ်သင့်သောကြောင့်။ (ဥပယောဂဝစနေန၊ ဒုတိယာဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။) ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုအဘိဓမ္မာပိဋကတ် စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ တပါးသောသုတ်ပုဒ် ဝိနည်းပိဋကတ် ဤစိတ္တပရိယာဒါန သုတ်တို့တွင်။ အဘိဓမ္မေ စ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကတ်၌ လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ။ အညေသု၊ တပါးကုန်သော။ သုတ္တပဒေသု စ၊ သုတ်ပုဒ်တို့၌ လည်းကောင်း။ အဓိကရဏတ္ထော စ၊ တည်ရာဟူသောအနက်သည်လည်းကောင်း။ ဘာဝေနဘာဝလက္ခဏတ္ထော စ၊ ကြိယာတပါးဖြင့် ကြိယာတပါးကို မှတ်ခြင်းဟူသောအနက်သည်လည်းကောင်း။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကာလတ္ထော၊ ကာလအနက်ဟုဆိုအပ်သော။ (သမယော စ၊ သမယံသည်လည်းကောင်း။) သမူဟတ္ထော၊ သမူဟအနက်ဟုဆိုအပ်သော။ သမယောစ၊ သမယသည်လည်းကောင်းလည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထို ကာလသမူဟ၌။ ဝုတ္တာနံ၊

၂။ ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဖဿာဒိဓမ္မာနံ၊ ဖဿ စသော တရားတို့တွင်။ အဓိကရဏံ၊ တည်ရာသည်။ ခဏ သမဝါယ ဟေတု ဟုဆိုအပ်သော။ သမယဿ၊ သမယသဒ္ဒါ၏။ ဘာဝေန၊ ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ တေသံ၊ ထိုဖဿ အစရှိသောတရားတို့၏။ ဘာဝေါ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ လက္ခီယတိ၊ မှတ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒတ္ထဇောတနတ္ထံ၊ ထို အဓိကရဏအနက် ဘာဝေန ဘာဝလက္ခဏ အနက်ကို ထွန်းပြခြင်းငှာ။ တတ္ထ၊ ထိုအဘိဓမ္မာ ပိဋကတ် စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ တပါးသော သုတ်ပုဒ်တို့၌။ ဘုမ္မဝစနေန၊ သတ္တမီဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။

စ၊ ထိုမှတပါး။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်းပိဋကတ်၌။ ဟေတုအတ္ထော၊ ဟိတ်အနက်ဟုဆိုအပ်သော။ (သမယော) စ၊ သမယသည်လည်းကောင်း။ ကရဏတ္ထော၊ ကရိုဏ်းအနက်ဟုဆိုအပ်သော။ (သမယော) စ၊ သမယသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယော သော သိက္ခာပဒပညတ္တိသမယော၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်အပ်သောအခါကို။ သာရိပုတ္တာဒီဟိပိ၊ သာရိပုတ္တရာ အစရှိသည်တို့သည်လည်း။ ဒုဗ္ဗိညေယျော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ ဟေတုဘူတေန၊ အကြောင်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ တေန သမယေန စ၊ ထိုသမယကြောင့်လည်းကောင်း။ ကရဏဘူတေန၊ ကရိုဏ်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ (တေန သမယေန) စ၊ ထိုသမယဖြင့်လည်းကောင်း။ သိက္ခာပဒါနိ၊ သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ ပညာပယန္တော၊ ပညတ်လျက်။ သိက္ခာပဒပညတ္တိ ဟေတုဉ္စ၊ သိက္ခာပုဒ်ပညတ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း။ အပေက္ခမာနော၊ ငဲ့သော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သော ရာဇဂြိုဟ် ဝေသာလီ အစရှိသော ပြည်တို့၌။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒတ္ထဇောတနတ္ထံ၊ ထိုဟိတ်အနက် ကရိုဏ်းအနက်ကို ထွန်းပြခြင်းငှာ။ တတ္ထ၊ ထိုဝိနည်းပိဋကတ်၌။ ကရဏဝစနေန၊ ကရိုဏ်းဝိဘတ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒေသော၊ ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဣဓ စ၊ ဤ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်၌လည်းကောင်း။ အညသ္မိံ၊ တပါးသော။ ဧဝံဇာတိကေ စ၊ ဤသို့သဘောရှိသော သုတ်၌လည်းကောင်းလည်းကောင်း။ အစ္စန္တသံယောဂတ္ထော၊ အစ္စန္တသံယောဂအနက်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယံ သမယံ၊ အကြင်အခါပတ်လုံး။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။

၃။ ဣမံ (သုတ္တန္တံဝါ)၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ်ကို လည်းကောင်း။ အညံသုတ္တန္တံဝါ၊ တပါးသောသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အစ္စန္တမေဝ၊ မပြတ်သာလျှင်။ တံ သမယံ၊ ထိုအခါပတ်လုံး။ ကရုဏာဝိဟာရေန၊ ကရုဏာဝိဟာရဖြင့်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒတ္ထဇောတနတ္ထံ၊ ထိုအစ္စန္တသံယောဂအနက်ကို ထွန်းပြခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ် ဤသို့သဘောရှိသောသုတ်တို့၌။ ဥပယောဂဝစနနိဒ္ဒေသော၊ ဒုတိယာဝိဘတ်ဖြင့် ညွှန်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) တေန၊ ထိုကြောင့်။ “တံတံ အတ္ထမပေက္ခိတွာ၊ ဘုမ္မေန ကရဏေန စ အညတြ သမယော ဝုတ္တော၊ ဥပယောဂေန သော ဣဓာ” တိ

တံ တံ အတ္ထမပေက္ခိတွာ၊ ဘုမ္မေန ကရဏေန စ၊ အညတြ သမယော ဝုတ္တော။ ဥပယောဂေန သော ဣဓ-ဟူ၍။ ဧတံ (ဝစနံ) ဤစကားကို။ (အာစရိယေဟိ၊ ဆရာတို့သည်။) ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အညတြ၊ အဘိဓမ္မပိဋကတ် စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်မှ တပါးသောသုတ်ပုဒ် ဝိနည်းပိဋကတ်တို့၌။ တံ တံ အတ္ထံ၊ ထိုထိုသို့သော အဓိကရဏအနက် ဘာဝေနဘာဝလက္ခဏအနက် ဟိတ်အနက် ကရိုဏ်းအနက်ကို။ အပေက္ခိတွာ၊ ငဲ့၍။ ဘုမ္မေန စ၊ သတ္တမီဝိဘတ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ကရဏေန စ၊ ကရိုဏ်းဝိဘတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သမယော၊ သမယသဒ္ဒါကို။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣဓ၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ် ဤသို့သဘောရှိသော သုတ်တို့၌။ (တံ အတ္ထံ၊ ထိုအစ္စန္တသံယောဂအနက်ကို။ အပေက္ခိတွာ၊ ငဲ့၍။ ဥပယောဂေန၊ ဒုတိယာဝိဘတ်ဖြင့်။ သော၊ ထိုသမယသဒ္ဒါကို။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ပန၊ အထူးကို ဆိုဦးအံ့။ ပေါရာဏာ၊ ရှေးအဋ္ဌကထာ ဆရာကြီးတို့သည်။ “တသ္မိံ သမယေ”တိ ဝါ၊ တသ္မိံ သမယေ ဟူ၍လည်းကောင်း။ “တေန သမယေနာ”တိ ဝါ၊ တေန သမယေန ဟူ၍လည်းကောင်း။ “တံ သမယ”န္တိ ဝါ၊ တံ သမယံ ဟူ၍လည်းကောင်းလည်းကောင်း။ ဧသ (ဧသော ဘေဒေါ) ဤအပြားသည်။ အဘိလာပမတ္တဘေဒေါ၊ သဒ္ဒါမျှဖြင့်သာထူး၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော တသ္မိံ သမယေ တေန သမယေန၊ တံ သမယံ ဟူသောပုဒ်တို့၌။ ဘုမ္မမေဝတ္ထော၊ သတ္တမီဝိဘတ် အနက်သည်သာလျှင်။

၃။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဏ္ဏယန္တိ၊ ဖွင့်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကံ သမယန္တိ၊ ဧကံ သမယံဟူ၍။ ဝုတ္တေပိ၊ ဆိုအပ်သော်လည်း။ ဧကသ္မိံ သမယေ တိအတ္ထော၊ ဧကသ္မိံ သမယေဟူသောဤအနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

ဘဂဝါတိ၊ ဘဂဝါ ဟူသည်ကား။ ဂရု၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သောသူတည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဂရု၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သောသူကို။ လောကေ၊ လောက၌။ ဘဂဝါတိ၊ ဘဂဝါဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အယဉ္စဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ သဗ္ဗဂုဏဝိဋ္ဌတာယ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၏။ ဂရု၊ ဆရာဖြစ်တော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါတိ၊ ဘဂဝါဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပေါရာဏေဟိပိ၊ ရှေးဆရာတို့သည်လည်း။

“ဘဂဝါတိ ဝစနံ သေဋ္ဌံ၊ ဘဂဝါတိ ဝစနမုတ္တမံ၊

ဂရု ဂါရဝယုတ္တော သော၊ ဘဂဝါ တေန ဝုစ္စတီ” တိ၊

ဘဂဝါတိ ဝစနံ သေဋ္ဌံ၊ ဘဂဝါတိ ဝစနမုတ္တမံ၊

ဂရု ဂါရဝယုတ္တော သော။ ဘဂဝါ တေန ဝုစ္စတိ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်ဆိုအပ်၏။

ဘဂဝါတိ ဝစနံ၊ ဘဂဝါဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ သေဋ္ဌံ (သေဋ္ဌ၊ ဝါစကံ)၊ ချီးမွမ်းအပ်သောသူဟူသောအနက်ကိုဟော၏။ ဘဂဝါ၊ တိဝစနံ၊ ဘဂဝါဟူသောဤသဒ္ဒါသည်။ ဥတ္တမံ (ဥတ္တမဝါစကံ)၊ မြတ်သောသူဟူသောအနက်ကို ဟော၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂရု၊ လူနတ်တို့၏ဆရာဖြစ်တော်မူ၏။ ဂါရဝယုတ္တော၊ အရိုအသေပြုအပ်သည်၏အဖြစ်နှင့် ယှဉ်တော်မူ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါတိ၊ ဘဂဝါဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

၁၁) အပိစ (အပရော နယော) နည်းတပါးကို။ (မယာ၊ ငါသည်) ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့၊)

“ဘဂျဝါ၊ အထွတ်တထိပ်သို့ရောက်သော ကောင်းမှုရှိတော်မူ၏။ ဘဂ္ဂဝါ၊ ကိလေသာကို ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးတော်မူတတ်၏။ ဘဂေဟိ၊ ဣဿရိယအစရှိသောဘဂ၊ တရားခြောက်ပါးတို့နှင့်။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မူ၏။ ဝိဘတ္တဝါ၊ တရားရတနာမြတ်ဥစ္စာကို ဝေဖန်တော်မူတတ်

၃။ ၏။ သတ္တဝါ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မသို့ ဆည်းကပ်တော်မူတတ်၏။ ဘဝေသု၊ ဘဝသုံးပါးတို့၌။ ဝန္တဂမနော၊ ထွေးအန်အပ်ပြီးသော တဏှာတည်းဟူသော သွားခြင်းရှိတော်မူ၏။ တတော (တသ္မာ ကာရဏာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဂတာယ၊ လာသော၊) ဣမိဿာပိ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာ၏လည်း။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အဿ ပဒဿ၊ ထိုဘဂဝါဟူသောပုဒ်၏။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သော (ဝိတ္ထာရတ္ထော) ထိုအကျယ်ဖြစ်သောအနက်ကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်၌။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိနိဒ္ဒေသ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိ နိဒ္ဒေသ၌။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တောယေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤ ဧဝံ မေ သုတံ၊ အစရှိသော သဒ္ဒါအပေါင်းတို့တွင်။ ဧတ္တာဝတာ (ဧတ္တကေန)၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဧဝံ မေ သုတန္တိ ဝစနေန၊ ဧဝံ မေ သုတံ ဤသို့အစရှိသော သဒ္ဒါဖြင့်။ ယထာသုတံ၊ အကြင်အကြင် ကြားအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသရီရံ၊ တရားတည်းဟူသော ကိုယ်တော်ကို။ ပစ္စက္ခံ၊ မျက်မှောက်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ တရားတည်းဟူသော ကိုယ်တော်ကို မျက်မှောက်ပြုသဖြင့်။” ဣဒံပါဝစနံ၊ ဤမြတ်စွာဘုရား၏ စကားတော်သည်။ အတိက္ကန္တသတ္ထုကံ၊ လွန်ပြီးသောဘုရားရှိသည်။ န၊ မဟုတ်။ အယံ၊ ဤတရားတော်သည်။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္ထု အဒဿနေန၊ ဘုရားသခင်ကို မမြင်လိုက်ရသဖြင့်။ ဥက္ကဏ္ဌိတံ၊ ဆန့်ကျင်သော။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သမဿာသေတိ၊ သက်သာရာ ရစေ၏။ ဧကံ သမယံ ဘဂဝါတိ ဝစနေန၊ ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ဟူသော ဤသဒ္ဒါဖြင့်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထို ပထမ သင်္ဂါယနာ တင်သောအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဇ္ဇမာနဘာဝံ၊ ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ရူပကာယပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ရူပကာယ၏ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းကို။ သာဓေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တေန၊ ထိုသို့ ရူပကာယ၏ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုခြင်းကို ပြီးစေသဖြင့်။ “ဧဝံ ဝိပဿနာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည် မည်သော။ အရိယဓမ္မဿ၊ မြတ်သောတရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူသော။ ဒသဗလဓရော၊ ဆယ်ပါး

၃။ သော ကာယဗလ ဉာဏဗလကို ဆောင်တော်မူသော။ ဝဇိရသင်္ဃာဋသမာနကာယော၊ ဝဇိရ စိန်တုံးနှင့်တူသော ကိုယ်ရှိတော်မူသော။ သောပိ ဘဂဝါပိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား စင်လျက်တည်း။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရချေသေး၏။ အညေန၊ ဘုရားမှတပါးသော။ ကေန၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ဇီဝိတေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌။ အာသာ၊ တောင့်တခြင်းကို။ ဇနေတဗ္ဗာ၊ ဖြစ်စေသင့်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇီဝိတမဒမတ္တံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကိုစွဲ၍ ယစ်ခြင်းဖြင့် မေ့လျော့သော။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သံဝေဇေတိ၊ ထိတ်လန့်စေ၏။ စ၊ ထိုမှတပါး။ အဿ၊ ထိုအသက်ရှင်ခြင်းကိုစွဲ၍ ယစ်ခြင်းဖြင့် မေ့လျော့သောသူကို။ သဒ္ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌။ ဥဿာဟံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ စ၊ တနည်းလည်း။ ဧဝန္တိ၊ ဧဝံဟူ၍။ ဘဏန္တော၊ ဆိုသော အရှင်အာနန္ဒာသည်။ (ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။) ဒေသနာသမ္ပတ္တိံ၊ ဒေသနာတော်၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ နိဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်းပြ၏။ မေ သုတန္တိ၊ မေ သုတံဟူ၍။ (ဘဏန္တော၊ ဆိုသောအရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။) သာဝကသမ္ပတ္တိံ၊ သာဝက၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ (နိဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်းပြ၏။) ဧကံ သမယန္တိ၊ ဧကံ သမယံ ဟူ၍။ (ဘဏန္တော၊ ဆိုသောအရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။) ကာလသမ္ပတ္တိံ၊ ကာလ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ (နိဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်းပြ၏။) ဘဂဝါတိ၊ ဘဂဝါဟူ၍။ (ဘဏန္တော၊ ဆိုသောအရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။) ဒေသကသမ္ပတ္တိံ၊ ဟောတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ (နိဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်းပြ၏။) သာဝတ္ထိယန္တိ၊ သာဝတ္ထိယံ ဟူသည်ကား။ ဧဝံနာမကေ၊ ဤသို့အမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတံ၊ ဤ သာဝတ္ထိယံ ဟူသောပုဒ်သည်။ သမီပတ္ထေ၊ အနီးဖြစ်သောအနက်၌။ ဘုမ္မဝစနံ၊ သတ္တမီဝိဘတ်ရှိသောပုဒ်တည်း။ ဝိဟရတီတိ (ဧတံ ပဒံ)၊ ဝိဟရတိ ဟူသော ဤပုဒ်သည်။ အဝိသေသေန၊ သာမညအားဖြင့်။ ဣရိယာပထဒိဗ္ဗဗြဟ္မအရိယဝိဟာရေသု၊ ဣရိယာပထဝိဟာရ ဒိဗ္ဗဝိဟာရ ဗြဟ္မဝိဟာရ အရိယဝိဟာရတို့တွင်။ အညတရဝိဟာရသမာယောဂပရိဒီပနံ၊ တပါးပါးသော ဝိဟာရနှင့်ယှဉ်ခြင်းကို ပြသောပုဒ်တည်း။ ဣဓ ပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ဌာနဂမနနိသဇ္ဇာသယနပ္ပဘေဒေသု၊ ရပ်ခြင်း သွားခြင်း ထိုင်းခြင်း လျောင်းခြင်း အထူးရှိကုန်သော။ ဣရိယာပထေသု၊ ဣရိယာပထတို့တွင်။ အညတရဣရိယာပထ

၃။ သမာယောဂပရိဒီပနံ၊ တပါးပါးသော ဣရိယာပုတ်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကို ပြသောပုဒ်တည်း။ တေန စ၊ ထိုသို့ ပြရသဖြင့်လည်း။ ဌိတောပိ၊ ရပ်တော်မူသည်လည်းဖြစ်သော။ ဂစ္ဆန္တောပိ၊ သွားတော်မူသည်လည်းဖြစ်သော။ နိသိန္နောပိ၊ ထိုင်တော်မူသည်လည်းဖြစ်သော။ သယာနေပိ၊ လျောင်းတော်မူသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝိဟရတိစ္စေဝ၊ နေ၏။ ဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော (ဘဂဝါ)၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကံ၊ တပါးသော။ ဣရိယာပထဗာဓနံ၊ ဣရိယာပုတ်ကြောင့် ကြင်နာခြင်းကို။ ဧကေန၊ တပါးသော။ ဣရိယာပထေန၊ ဣရိယာပုတ်ဖြင့်။ ဝိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပယ်ဖြတ်၍။ အပရိပကန္တံ၊ မကျစေသည်ကို။ (ပြု၍)၊ အတ္တဘာဝံ၊ အတ္တဘောကို။ ဟရတိ၊ ရွက်ဆောင်၏။ ပဝတ္တေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “ဝိဟရတီ”တိ၊ ဝိဟရတိ-ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဇေတဝနေတိ၊ ဇေတဝနေ-ဟူသည်ကား။ ဇေတဿ၊ ဇေတ-အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသား၏။ ဝနေ၊ ဥယျာဉ်တော၌။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တံ (ဝနံ) ထိုဥယျာဉ်ကို။ တေန၊ ထိုဇေတအမည်ရှိသော မင်းသားသည်။ ရောပိတံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်၏။ သံဝဍ္ဎိတံ၊ ကြီးပွားစေအပ်၏။ ပရိပါလိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ အဿ၊ ထိုဥယျာဉ်၏။ သာမီ၊ အရှင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တသ္မိံ ဇေတဝနေ၊ ထိုဇေတဝန်ဥယျာဉ်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေတိ၊ အနာထပိဏ္ဍကဿ အာရာမေ ဟူသည်ကား။ အနာထပိဏ္ဍိကေန၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ စတုပညာသဟိရညကောဋိဓနပရိစ္စာဂေန၊ ငါးဆယ့်လေးကုဋေသော အသပြာဥစ္စာကို စွန့်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ နိယျာတိတတ္တာ၊ ဆောင်နှင်းအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿာတိ သင်္ခံ၊ အနာထပိဏ္ဍိကဿ ဟူသောခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့။ ဂတေ၊ ရောက်သော။ ၁၂) အာရာမေ၊ အရံ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမနောရထမူရဏီအမည်ရှိသော အဂုၤတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ဝိတ္ထာရော ပန၊ အကျယ်ကိုကား။ ပပဉ္စသူဒနိယာ၊ ပပဉ္စဉ္စသူဒနီ အမည်ရှိသော၊

၃။ မဇ္ဈိမဋ္ဌကထာယ၊ မဇ္ဈိမအဋ္ဌကထာ၌။ သဗ္ဗာသဝသုတ္တဝဏ္ဏနာယံ၊ သဗ္ဗာသဝသုတ်၏ အဖွင့်၌။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တတ္ထ၊ ထို ဧကံ သမယံ၊ ပေ။ အာရာမေဟူသောဝါကျ၌။ (ကဿစိ၊ တစုံတယောက်သော။ စောဒကဿ၊ စောဒနာတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်၏။ စောဒနာ၊ စောဒနာခြင်းသည်။) သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ယဒိဝိဟရတိ၊ အကယ်၍နေသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။) ဇေတဝနေတိ၊ ဇေတဝနေဟူသောအာဓာရကို။ နဝတ္တဗ္ဗံ၊ မဆိုအပ်သင့်။ အထ၊ ထိုသို့မဟုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ (ယဒီ) ဝိဟရတိ၊ အကယ်၍နေသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။) သာဝတ္ထိယန္တိ၊ သာဝတ္ထိယံဟူသောအာဓာရကို။ နဝတ္တတ္ထဗ္ဗံ၊ မဆိုအပ်သင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဥဘယတ္ထ၊ နှစ်ပါးစုံသောဇေတဝန်ကျောင်းသာဝတ္ထိပြည်၌။ ဧကံသမယံ၊ တပြိုင်နက်သောအခါ၌။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှါ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (စောဒနာ၊ စောဒနာသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။) ဧတံ၊ ဤဧကံသမယံအစရှိသောစကားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့စောဒနာဆရာတိုင်း။ နခေါပနဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မမှတ်အပ်။ သမီပတ္ထေဘုမ္မဝစနန္တိ၊ သမီပတ္ထေ ဘုမ္မဝစနံ ဟူ၍။ အဝေါစုမှ နနု၊ ငါတို့ဆိုခဲ့ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်တုံလော။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဂင်္ဂါယမုနာဒီနံ၊ ဂင်္ဂါယမုနာ အစရှိသော မြစ်တို့၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဂေါယူတာနိ၊ နွားပေါင်းတို့ကို။ စရန္တိ၊ ကျက်စားကုန်သည်တို့ကို။ “ဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌။ စရန္တိ၊ ကျက်စားကုန်၏။ ယမုနာယ၊ ယမုနာမြစ်၌။ စရန္တိ၊ ကျက်စားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စန္တိယထာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ဣဓာပိ၊ ဤ ဧကံ သမယံ၊ အစရှိသော စကား၌လည်း။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) ဇေတဝနံ၊ အကြင် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုဇေတဝန်ကျောင်းတော်။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော မြတ်စွာဘုရားကို။ “သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ”တိ၊ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ-ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ အဿ (ဘဂဝတော)၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဂေါစရဂါမနိဒဿနတ္ထံ၊ ဆွမ်းခံရွာကို ပြခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိဝစနံ၊ သာဝတ္ထိဟူသောစကားကို။ (ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။) ပဗ္ဗဇိတောနုရူပနိဝါသဋ္ဌာနနိဒဿနတ္ထံ၊ ရဟန်းတို့အား လျောက်ပတ်သော နေရာအရပ်ကို

၃။ ပြခြင်းငှာ။ သေသဝစနံ၊ ကြွင်းသော ဇေတဝနေ အစရှိသော သဒ္ဒါကို။ (ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။) တတ္ထ၊ ထိုသာဝတ္ထိ၊ အစရှိသော သဒ္ဒါအပေါင်းတို့တွင်။ သာဝတ္ထိဝစနေန၊ သာဝတ္ထိဟူသောသဒ္ဒါဖြင့်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂဟဋ္ဌာနုဂ္ဂဟကရဏံ၊ လူတို့အား ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဇေတဝနာဒိကိတ္တနေန၊ ဇေတဝနေ အစရှိသော သဒ္ဒါကို ကြားသဖြင့်။ ပဗ္ဗဇိတာနုဂ္ဂဟ ကရဏံ၊ ရဟန်းတို့အား ချီးမြှောက်ခြင်းကို ပြုခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ ပစ္စယဂ္ဂဟဏတော၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံသောကြောင့်။ အတ္တကိလမထာနုယောဂဝိဝဇ္ဇနံ၊ ကိုယ်တော်ပင်ပန်းခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းမှ ကြဉ်ခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော ဇေတဝနေ အစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ ဝတ္ထုကာမပ္ပဟာနတော၊ ဝတ္ထုကာမကို ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ကာမသုခလ္လိကာနုယောဂဝိဝဇ္ဇနူပါယဒဿနံ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာ၌ ကပ်ငြိခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းမှ ကြဉ်ခြင်း၏ အကြောင်းကို ပြခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) စ၊ တနည်းလည်း။ ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိ သဒ္ဒါဖြင့်။ ဓမ္မဒေသနာဘိယောဂံ၊ တရားဟောခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော ဇေတဝနေ အစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ ဝိဝေကာဓိမုတ္တိတံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းသို့ ညွတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ ကရုဏာယ၊ ကရုဏာတော်ဖြင့်။ ဥပဂမနံ၊ ကပ်ခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော ဇေတဝနေ အစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ ပညာ၊ ပညာဖြင့်။ အပဂမနံ၊ ဖဲခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဟိတသုခနိပ္ဖါဒနာဓိမုတ္တိတံ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ပြီးစေခြင်းသို့ ညွတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပရိဟိတသုခကရဏေ၊ သူတပါးတို့၏ စီးပွားချမ်းသာကို ပြုခြင်း၌။ နိရုပလေပတံ၊ တဏှာဖြင့် လိမ်းကျံခြင်း မရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ ဓမ္မိကသုခါပရိစ္စာဂနိမိတ္တ ဖာသုဝိဟာရံ၊ တရားနှင့်လျော်သော ချမ်းသာကိုမစွန့်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော ချမ်းသာ

၃။ စွာနေခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သောဇေတဝနေအစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မာနုယောဂနိမိတ္တံ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို အားထုတ်ခြင်းလျှင်အကြောင်းရှိသော။ (ဖာသုဝိဟာရံ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့အား။ ဥပကာရဗဟုလတံ၊ ကျေးဇူးများသည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သောဇေတဝနေအစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ ဒေဝတာနံ၊ နတ်တို့အား။ (ဥပကာရဗဟုလတံ၊ ကျေးဇူးများသည်ရှိ၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဇာတဿ၊ ဖြစ်သောမြတ်စွာဘုရား၏။ လောကေ၊ လောက၌။ သံဝဍ္ဎုဘာဝံ၊ ကြီးပွားသည်၏အဖြစ်ကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော ဇေတဝနေ အစရှိသောသဒ္ဒါဖြင့်။ (ဒဿေတိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။) ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော သာဝတ္ထိသဒ္ဒါဖြင့်။ “ဧကပုဂ္ဂလော ဘိက္ခဝေ၊ ပေ။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ”တိ၊ ဧကပုဂ္ဂလော ဘိက္ခဝေ၊ ပေ။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါဟူ၍။ ဝစနတော၊ ဟောတော်မူသောကြောင့်။ ယဒတ္ထံ၊ အကြင်သတ္တလောက အကျိုးငှာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒတ္ထပရိနိပ္ဖာဒါနံ၊ ထိုအကျိုးကို ပြီးစေခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဗဟုဇနဟိတာယ၊ များစွာသောလူတို့၏ စီးပွားခြင်းငှာ။ ဗဟုဇနသုခါယ၊ များစွာသောလူတို့၏ချမ်းသာခြင်းငှာ။ လောကာနုကမ္မာယ၊ လူအပေါင်းကို အစဉ် စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမော၊ အဘယ်မည်သော။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်သနည်း။) အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်အလုံးစုံသော တရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော ဇေတဝနေ အစရှိသော သဒ္ဒါဖြင့်။ ယတ္ထ၊ အကြင်တောအရပ်၌။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တဒနုရူပဝိဟာရံ၊ ထိုဖြစ်ရာတောအရပ်အားလျောက်ပတ်သောနေခြင်းကို။ (ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှတ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ လုမ္ဗိနိဝနေ၊ လုမ္ဗနီအမည်ရှိသော အင်ကြင်းဥယျာဉ်တော၌။ (ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။) ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ ဗောဓိ

၃။ မဏ္ဍိုင်၌။ (ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ လောကိယ လောကုတ္တရာယ၊ လောကီ လောကုတ္တရာဖြစ်သော။ ဥပ္ပတ္တိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဝနေယေဝ၊ တော၌သာလျှင်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝနေယေဝ၊ တော၌သာလျှင်။ ဝိဟာရံ၊ နေခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဣတိ ဧဝမာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤသာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ အစရှိသောစကား၌။ အတ္ထယောဇနာ၊ အနက်ကိုယှဥ်ခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ တတြာတိ (ဣဒံ ပဒံ)၊ တတြ-ဟူသော ဤပုဒ်သည်။ ဒေသကာလပရိဒီပနံ၊ တရားဟောရာအရပ် တရားဟောရာကာလကို ပြသောပုဒ်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ယံသမယံ၊ အကြင်အခါ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ယသ္မိဉ္စ အာရာမေ၊ အကြင်အရံ၌လည်း။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ အာရာမေ၊ ထိုအရံ၌။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ) ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ၁၃) ဝါ၊ တနည်းကား။ ဘာသိတဗ္ဗယုတ္တေ၊ ဟောအပ်သည်အားလျောက်ပတ်သော။ ဒေသကာလေ၊ တရားဟောရာကာလ၌။ (ဣတိ ဣမံအတ္ထံ၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အယုတ္တေ၊ မသင့်တင့် မလျောက်ပတ်သော။ ဒေသေဝါ၊ အရပ်၌လည်းကောင်း။ ကာလေဝါ၊ အခါ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဘာသတိ၊ မဟော။ “အကာလေ ခေါ တာဝ ဗာဟိယာ”တိ အာဒိစ၊ “အကာလော ခေါ တာဝ ဗာဟိယ”၊ ဤသို့အစရှိသည်လည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမသင့်တင့် မလျောက်ပတ်သောအရပ် ကာလ၌ တရားမဟောရာ၌။ သာဓကံ၊ သက်သေတည်း။ ဗာဟိယ၊ ဗာဟိယတိုင်း၌ဖြစ်သော ဒါရုစိရ၊ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အကာလော ခေါ၊ တရားဟောခြင်းငှာ လျောက်ပတ်သောအခါ မဟုတ်သေး။ ခေါတိ (ဧသော သဒ္ဒေါ) ခေါ၊ ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ပဒပူရဏမတ္တေ၊ ပုဒ်ပြည့်ကာမျှ၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ ဝါ၊ တနည်းကား။) အဝဓာရဏေ၊ အဝဓာရဏအနက်၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။) ဝါ၊ တနည်းကား။ အာဒိကာလတ္ထေ၊ အစကာလ ဟူသောအနက်၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။) နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ ဘဂဝါတိ (ဣဒံဝစနံ) ဘဂဝါ၊ ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ လောကဂရုဒီပနံ၊ သတ္တလောက၏ ဆရာဖြစ်သောသူကို ပြသောသဒ္ဒါတည်း။ ဘိက္ခူတိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဘိက္ခူဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ကထာသဝနယုတ္တပုဂ္ဂလဝစနံ၊ စိတ္တပရိယာဒါနသုတ်တည်းဟူသော တရားစကားကို နာခြင်းငှာ

၃။ လျောက်ပတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုဟောသဒ္ဒါတည်း။ အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ဧတ္ထ၊ ဤဘိက္ခုဟူသောပုဒ်၌။ ဘိက္ခကော၊ အရိယာတို့၏တောင်းခြင်းဖြင့်တောင်းတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံခြင်းအကျင့်သို့။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ကပ်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝစနတ္ထော၊ ဝိဂြိုလ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

အာမန္တေသီတိ၊ အာမန္တေသိ ဟူသည်ကား။ အာလပိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ အဘာသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သမ္ဗောဓေသိ၊ သိစေတော်မူ၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤ အာမန္တေသိ၊ ဟူသောပုဒ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အညတြပန၊ တပါးသော အရာ၌ကား။ ဉာပနေပိ၊ သိစေခြင်းဟူသော အနက်၌လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဟ၊ ဘုရား အဘယ်ကဲ့သို့ ဟောတော်မူသနည်း။ “အာမန္တယာမိ ဝေါ ဘိက္ခဝေ ပဋိဝေဒယာမိ ဝေါ ဘိက္ခဝေ၊ အာမန္တယာမိ ဝေါ ဘိက္ခဝေ ပဋိဝေဒယာမိ ဝေါ ဘိက္ခဝေ-ဟူ၍။ (အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) ပဋိဝေဒယာမိ၊ သိစေတော်မူ၏။ ပက္ကောသနေပိ၊ ခေါ်ခြင်းဟူသော အနက်၌လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ယထာဟ၊ ဘုရား အဘယ်ကဲ့သို့ ဟောတော်မူသနည်း။ “ဧဟိ တွံ ဘိက္ခု မမ ဝစနေန သာရိပုတ္တံ အာမန္တေဟီ”တိ၊ ဧဟိ တွံ ဘိက္ခု မမ ဝစနေန သာရိပုတ္တံ အာမန္တေဟိ-ဟူ၍။ (အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနေန၊ စကားတော်ဖြင့်။ သာရိပုတ္တံ၊ သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေဟိ၊ ခေါ်ချေလော့။ ဘိက္ခဝေါတိ (ဣဒံဝစနံ)၊ ဘိက္ခဝေါ၊ ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ အာမန္တနာကာရပရိဒီပန၊ ခေါ်ဝေါ်သော အခြင်းအရာကို ပြသောသဒ္ဒါတည်း။ တဉ္စ၊ ထို ဘိက္ခဝေါ၊ ဟူသောစကားကိုလည်း။ ဘိက္ခနသီလတာဒိဂုဏယောဂသိဒ္ဓတ္တာ၊ တောင်းခြင်းအလေ့ရှိသည်၏အဖြစ် အစရှိသောဂုဏ်နှင့် ယှဉ်ခြင်းဖြင့်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ ဘိက္ခနသီလတာဂုဏယုတ္တောပိ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခနဓမ္မတာဂုဏယုတ္တောပိ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခနေသာဓုကာရိတာဂုဏယုတ္တောပီတိ၊ ဘိက္ခနသီလတာဂုဏယုတ္တောပိ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခနေဓမ္မတာဂုဏာယုတ္တောပိ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခနေသာဓုကာရိတာဂုဏယုတ္တောပိ၊ ဟူ၍။

၄။ သဒ္ဒဝိဒူ၊ သဒ္ဒါကိုသိကုန်သော ဆရာတို့သည်။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ [ဘိက္ခနသီလတာဂုဏယုတ္တောပိ၊ တောင်းခြင်းအလေ့ရှိသည်အဖြစ် တည်းဟူသောဂုဏ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဘိက္ခနဓမ္မတာဂုဏယုတ္တောပိ၊ တောင့်တခြင်းသဘောရှိသည်အဖြစ်တည်းဟူသောဂုဏ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဘိက္ခနေ၊ တောင်းခြင်း၌။ သာဓုကာရိတာဂုဏယုတ္တောပိ၊ ကောင်းစွာပြုလေ့ရှိသည်၏အဖြစ်တည်းဟူသောဂုဏ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။) [နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဘိက္ခနသီလတာဒိဂုဏယောဂသိဒ္ဓေန၊ တောင်းခြင်းအလေ့ရှိသည်သူ၏ အဖြစ်အစရှိသော ဂုဏ်နှင့်ယှဉ်ခြင်းဖြင့်ပြီးသော။ တေန ဝစနေန၊ ထိုဘိက္ခဝေ သဒ္ဒါဖြင့်။ ဟီနာဓိကဇနသေဝိတံ၊ ယုတ်သောသူ လွန်မြတ်သောသူတို့သည် မှီဝဲအပ်သော။ ဝုတ္တိံ၊ အသက်မွေးခြင်းကို။ ပကာသေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဓတဒီနဘာဝနိဂ္ဂဟံ၊ တက်ကြွသောသူ၏ အဖြစ်ကို နှိပ်ခြင်း အထီးကျန်သော သူဆင်းရဲအဖြစ်ကို နှိပ်ခြင်းကို ကရုဏာတော်ဖြင့် ပျံ့နှံ့သော ချမ်းမြေ့သော နှလုံးမျက်စိတို့၏ ဖြစ်ခြင်းလျှင် ရှေးရှိသော။ ဘိက္ခဝေါတိ ဣမိနာဝစနေန၊ ဘိက္ခဝေါ၊ ဟူသော ဤသဒ္ဒါဖြင့်။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ မုခါဘိမုခံ၊ မျက်မှောက်တော်သို့ ရှေးရှုသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကထေတုကမျတာဒီပကေန၊ ဖြေခြင်းငှာအလိုရှိသည်၏အဖြစ်ကို ပြတတ်သော။ တေနေဝ ဝစနေန၊ ထိုစကားဖြင့်သာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သောတုကမျတဉ္စ၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သမ္ဗောဓနတ္ထေန၊ သိစေခြင်းအနက်ရှိသော။ တေန (ဝစနေန)၊ ထိုစကားဖြင့်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သဝန မနသိကာရေပိ၊ ကြားနာခြင်း နှလုံးသွင်းခြင်း၌လည်း။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ နိယောဇေတိ၊ ယှဉ်စေ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သဝန မနသိကာရာယတ္တာ၊ နာခြင်း နှလုံးသွင်းခြင်းနှင့် စပ်၏။ အပရေသု၊ တပါးကုန်သော။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်လူတို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနေသုပိ၊ ထင်ရှားရှိကုန်လျက်လည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘိက္ခူယေဝ၊

၄။ ရဟန်းတို့ကိုသာလျှင်။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ (ဝဒေယျ)၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဇေဋ္ဌသေဋ္ဌာသဒါသန္နိဟိတဘာဝတော၊ ကြီးသည်၏အဖြစ် မြတ်သည်၏အဖြစ် နီးသည်၏အဖြစ် အခါခပ်သိမ်း အနီး၌တည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဟောခြင်းသည်။ သဗ္ဗပရိသသာဓာရဏာ၊ အလုံးစုံသော ပရိသတ်နှင့်ဆက်ဆံ၍။ ပရိသာယ စ၊ ပရိသတ်၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဌမုပ္ပန္နတ္တာ၊ ရှေးဦးစွာဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဇေဋ္ဌာ၊ ကြီးကုန်၏။ အနဂါရိယဘာဝံ၊ အိမ်၌နေခြင်းကိုမပြုခြင်းအစရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ အာဒိံ ကတွာ၊ အစပြု၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စရိယာနုဝိဓာကတ္တာစ၊ အကျင့်သို့အတုလိုက်၍ စီရင်တတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ သကလသာသနပတိဋ္ဌာပကတ္တာစ၊ အလုံးစုံသော သာသနာကို တည်စေတတ်သောကြောင့်လည်းကောင်း။ (ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။) သေဋ္ဌာ၊ မြတ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပရိသတ်၌။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သောသူတို့တွင်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကတ္တာ၊ နီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။) တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာသန္နာ၊ နီးကုနတ်၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကာဝစရတ္တာ၊ အနီး၌ကျင်လည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။) သဒါသန္နိဟိတာ၊ အခါခပ်သိမ်း အနီး၌တည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဟောခြင်း၏။ ဘာဇနာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။) ယထာနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်း။ ပဋိပတ္တိသဗ္ဘာဝတော၊ ကျင့်ခြင်း၏ ထင်ရှားရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ တေဧဝ၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုသာလျှင်။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။

ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ ပန၊ ခေါ်တော်မူသနည်း။ ဓမ္မမေဝ၊ ဟောအပ်သောတရားကိုသာလျှင်။ နဒေသေသိ၊ မဟောသနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) သတိဇနနတ္ထံ၊ သတိကိုဖြစ်စေခြင်း

၄။ အကျိုးငှာ။ (အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံ၊ တပါးသောအရာကို။ စိန္တေန္တာပိ၊ ကြံကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ မိမိတို့ လေ့ကျက်သောတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တာပိ၊ ဆင်ခြင်၍လည်းကောင်း။ ဝိက္ခိတ္တစိတ္တာပိ၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ မိမိတို့လေ့ကျက်သောတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တာပိ၊ ဆင်ခြင်ကုန်သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ မနသိကရောန္တာပိ၊ နှစ်လုံးသွင်းကုန်သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနာမန္တေတွာ၊ ခေါ်တော်မမူပဲ။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ “အယံ ဒေသနာ၊ ဤဒေသနာတော်ကို။ ကိံ နိဒါနာ၊ အဘယ်လျှင်

အကြောင်းရှိသနည်း။ ကိံ ပစ္စယာ၊ အဘယ်လျှင် အထောက်အပံ့ရှိသနည်း။ ကတမာယ၊ အဘယ်မည်သော။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဒေသိတာ၊

ဟောတော်မူအပ်သနည်း" ဣတိ၊ ဤသို့။ သလ္လက္ခေတုံ၊ မှတ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဂ္ဂဟိတံဝါ၊ မကောင်းသဖြင့်ယူခြင်းကိုမူလည်း။ ဂဏှေယျုံ၊ ယူကုန်ရာ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သတိဇနနတ္ထံ၊ သတိကိုဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်တော်မူ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘဒန္တေတိ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဘဒန္တေဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ဂါရဝ ဝစနံ၊ အရိုအသေပြု၍ခေါ်သောသဒ္ဒါတည်း။ ဝါ၊ တနည်းကား။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဝစနဒါနံ၊ စကားတုံ့ကိုပေးသော သဒ္ဒါတည်း။ အပိစ (အပရော) တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ဧတ္ထ၊ ဤ ဘိက္ခဝေါတိ ဘဒန္တေတိ တေ ဘိက္ခူ အစရှိသောသဒ္ဒါအပေါင်းတို့တွင်။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ဘိက္ခဝေါ ဟူ၍။ ဝဒမာနော၊ မိန့်ဆိုတော်မူသော။ [ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အာလပတိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ ဘဒန္တေဟူ၍။ ဝဒမာနာ၊ ဆိုကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာလပန္တိ၊ တဖန်လျှောက်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ “ဘိက္ခဝေါတိ၊ ဘိက္ခဝေါဟူ၍။ (ဝဒမာနော၊ မိန့်တော်မူသော) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဒိမှိ၊ အစ၌။ ဘာသတိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ

၄။ ဘဒန္တေ-ဟူ၍။ (ဝဒမာနေ၊ ဆိုကုန်သော) တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စာ ဘာသန္တိ၊ တဖန်ဆိုကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ဘိက္ခဝေါဟူ၍။ (ဝဒမာနော၊ မိန့်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ပဋိဝစနံ၊ စကားတုံ့ကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေတော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ ဘဒန္တေဟူ၍။ (ဝဒမာနာ၊ ဆိုကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။) ပဋိဝစနံ၊ စကားတုံ့ကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူတိ၊ တေ ဘိက္ခူ ဟူသည်ကား။ ယေ (ဘိက္ခူ)၊ အကြင်ရဟန်းတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော ပစ္စဿောသုန္တိ၊ ဘဂဝတော ပစ္စဿောသုံဟူသည်ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အာမန္တနံ၊ ခေါ်တော်မူသောစကားကို။ ပဋိအဿောသုံ၊ ရှေးရှုနာကုန်၏။ အဘိမုခါ၊ ရှေးရှုကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ သုဏိံသု၊ နာကုန်၏။ သမ္ပဋိစ္ဆိံသု၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေသုံ၊ ခံယူကုန်၏။ ဣတိ (အယံ) ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစာတိ၊ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ ဟူသည်ကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတံ သုတ္တံ၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါန သုတ်ကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော “ဧဝံ မေ သုတံ“အစရှိသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဣမဿ သုတ္တဿ၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါန သုတ်ကို။ သုခါဝဂဟဏတ္ထံ၊ ချမ်းသာစွာယူခြင်းအကျိုးငှာ။ ကာလဒေသဒေသကပရိသာပဒေသပဋိမဏ္ဍိတံ၊ ကာလ ဒေသ ဒေသက ပရိသတ် အရပ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ယံ နိဒါနံ၊ အကြင်နိဒါန်းကို။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တဿ၊ ထိုနိဒါန်း၏။ အတ္ထဝဏ္ဏနာ၊ အနက်အဖွင့်သည်။ သမတ္တာ၊ ပြီးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် နိဒါန်း၏ အဖွင့်ကို ဆိုသောစကားရပ် အပြီးသတ်တည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နာဟံ ဘိက္ခဝေ အညံ ဧကရူပမ္ပိ သမနုပဿာမီတိ အာဒိနာ၊ နာဟံ ဘိက္ခဝေ အညံ ဧကရူပမ္ပိ သမနုပဿာမိ အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိက္ခိတ္တဿ၊ ထားအပ်သော။ သုတ္တဿ၊ သုတ်ကို။ ဝဏ္ဏနာယ၊ ဖွင့်ခြင်း၏။ ဩကာသော၊ အခွင့်သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သာ ဧသာသုတ္တဝဏ္ဏနာ၊ ထိုသုတ်၏ အဖွင့်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သုတ္တနိက္ခေပံ၊ ထားအပ်သော သုတ်ကို။ ဝိစာရေတွာဝ၊ စိစစ်၍သာ။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်

၄။ သည်ရှိသော်။ ပါကဋာ၊ ထင်ရှားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုတ္တနိက္ခေပဝိစာရဏာ၊ ထားအပ်သောသုတ်ကိုစိစစ်ခြင်းကို။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သုတ္တနိက္ခေပါ၊ ထားအပ်သော သုတ်တို့သည်။ အတ္တဇ္ဈာသယော၊ မိမိအလိုဟူသော အကြောင်းရှိသော ထားခြင်းလည်းကောင်း။ ပရဇ္ဈာသယော၊ သူတပါးအလိုဟူသောအကြောင်းရှိသော ထားခြင်းလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆာဝသိကော၊ ပုစ္ဆာအစွမ်းသဟူသော အကြောင်းရှိသော ထားခြင်းလည်းကောင်း။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိကော၊ ဒေသနာဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုဖြစ်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော ထားခြင်းးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးတို့တွင် နိက္ခေပတို့တွင်။ ယာနိ သုတ္တာနိ၊ အကြင်သုတ်တို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရေဟိ၊ သူတပါးတို့သည်။ အနဇ္ဈိဋ္ဌော၊ မတိုက်တွန်းအပ်သည် ဖြစ်၍။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ အဇ္ဈာသယေနေဝ၊ အလိုတော်အားဖြင့် သာလျှင်။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သေယျထိဒံ၊ မိမိအလိုဖြင့် ဟောသောသုတ်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်းဟူမူကား။ အာကင်္ခေယျသုတ္တံ၊ အာကင်္ခေယျသုတ်လည်းကောင်း။ ဝတ္တသုတ္တံ၊ ဝတ္ထသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဧဝမာဒီနိ၊ ဤသို့အစရှိသောသုတ်တို့တည်း။ တေသံ၊ ထိုသုတ်တို့၏။ အတ္တဇ္ဈာသယော၊ မိမိအလိုဖြင့် ဟောခြင်းသည်။ နိက္ခေပေါ၊ ထားကြောင်းမည်၏။ ပန၊ အဖို့တပါးကိုဆိုဦးအံ့။ ယာနိ (သုတ္တာနိ)၊ အကြင်သုတ်တို့ကို။ “ပရိပက္ကာခေါ ရာဟုလဿ ဝိမုတ္တိပရိပါစနီယာ ဓမ္မာ ယံနူနာဟံ ရာဟုလံ ဥတ္တရိ အာသဝါနံ ခယေ ဝိနေယျံ”တိ၊ ပရိပက္ကာခေါ ရာဟုလဿ ဝိမုတ္တိပရိပါစနီယာ ဓမ္မာ၊ ယံနူနာဟံ ရာဟုလံ ဥတ္တရိ အာသဝါနံ ခယေ ဝိနေယျံဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့၏။ အဇ္ဈာသယဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ခန္တိံ စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိနီဟာရဉ္စ၊ တောင့်တခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဇ္ဈနဘာဝဉ္စ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိလတ္တံ့သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ ပရဇ္ဈာသယဝသေန၊ သူတပါးတို့၏ အလို၏ အစွမ်းဖြင့်။ ကထိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သေယျထိဒံ၊ သူတပါးတို့၏ အလို၏ အစွမ်းဖြင့် ဟောအပ်သောသုတ်တို့သည် အဘယ်သည်တို့နည်း ဟူမူကား။ ရာဟုလောဝါဒ သုတ္တံ၊ ရာဟုလောဝါဒသုတ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မစက္ကပ္ပဝတ္တနံ၊ ဓမ္မစက္ကပ္ပဝတ္တန သုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဧဝမာဒီနိ၊ ဤသို့

၄။ အစရှိသောသုတ်တို့တည်း။ တေသံ၊ ထိုသုတ်တို့၏။ ပရဇ္ဈာသယော၊ သူတပါးတို့၏အလိုသည်။ နိက္ခေပေါ၊ ထားကြောင်းမည်၏။ ပန၊ ပရဇ္ဈာသယမှတပါးသောယပုစ္ဆာဝသိကကိုဆိုဦးအံ့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ တေတေဒေဝမနုဿာ၊ ထိုထိုနတ်လူတို့သည်။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌေန၊ မေးအပ်သော။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေဝတာသံယုတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂသံယုတ္တာနိ၊ ဒေဝတာသံယုတ်ဗောဇ္ဈင်္ဂသံယုတ်အစရှိကုန်သော။ ယာနိ (သုတ္တာနိ)၊ အကြင်သုတ်တို့ကို။ ကထိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသုတ်တို့၏။ ပုစ္ဆာဝသိကာ၊ မေးအပ်သောအနက်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောလျှောက်ထားတောင်းပန်သောစကားသည်။ နိက္ခေပေါ၊ ထားကြောင်းမည်၏။ ပန၊ ပုစ္ဆာဝသိကမှတပါးအဋ္ဌုပ္ပတ္တိကိုဆိုဦးအံ့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဓမ္မဒါယာဒသုတ္တပုတ္တမံသူပမာနိ၊ ဓမ္မဒါယာဒသုတ်ပုတ္တမံသူပမသုတ်အစရှိကုန်သော။ ယာနိ (သုတ္တာနိ)၊ အကြင်သုတ်တို့ကို။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသုတ်တို့၏။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိကော၊ ဒေသနာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောဝတ္ထုဖြစ်ခြင်းသည်။ နိက္ခေပေါ၊ ထားကြောင်းမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသုနိက္ခေပေသု၊ ဤထားကြောင်းတို့တွင်။ ဣမဿသုတ္တဿ၊ ဤစိတ္တပရိယာဒါနသုတ်၏။ ပရဇ္ဈာသယော၊ သူတပါးအလိုသည်။ နိက္ခေပေါ၊ ထားကြောင်းမည်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ထားခြင်းကို။ ပရဇ္ဈာသယဝသေန၊ သူတပါး အလို၏အစွမ်ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားခြင်းမည်၏။ ကေသံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ အဇ္ဈာသယေန၊ အလိုဖြင့်။ (နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သနည်း။) ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ရူပကရုကာနံ၊ ရူပါရုံ၌အလေးပြုကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ (အဇ္ဈာသယေန၊ အလိုဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်၏။

တတ္ထ၊ ထိုစိတ္တပရိယာဒါနသုတ်၌။ နာဟံဘိက္ခဝေအာဒီသု၊ နာဟံဘိက္ခဝေဤသို့အစရှိသောပုဒ်တို့၌။ နကာရော၊ နအက္ခရာသည်။ ပဋိသေဓတ္ထော၊ ပဋိသေဓအနက်ရှိ၏။ အဟန္တိ (ဣမိနာ)၊ အဟံဟူသောဤပုဒ်ဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ နိဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်းပြအပ်၏။ ဘိက္ခဝေတိဣမိနာ၊ ဘိက္ခဝေဟူသောဤပုဒ်ဖြင့်။ တေဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အာလပတိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ အညန္တိ၊ အညံဟူသည်ကား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်သော။ ဣတ္ထိရူပတော၊ မိန်းမအဆင်းမှ။ အညံ၊ တပါးသော။ ဧကရူပမ္ပီတိ၊ ဧကရူပမ္ပိ

၄။ ဟူသည်ကား။ ဧကမ္ပိရူပံ၊ တခုသောအဆင်းကိုလည်း။ သမနုပဿာမီတိ (ဧတ္ထ)၊ သမနုပဿာမိ ဟူသောဤပါဌ်၌။ သမနုပဿနာ၊ အဖန်တလဲလဲရှုခြင်းတို့သည်။ ဉာဏသမနုပဿနာစ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကောင်းစွာ အဖန်တလဲလဲရှုခြင်းလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိသမနုပဿနာစ၊ ဒိဋ္ဌိဖြင့်ကောင်းစွာ အဖန်တလဲလဲ ရှုခြင်းလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ “အနိစ္စတော၊ မမြဲသောအားဖြင့်။ သမနုပဿတိ၊ ကောင်းစွာအဖန်တလဲလဲရှု၏။ နိစ္စတော၊ အမြဲအားဖြင့်။ နော (သမနုပဿတိ)၊ မရှု" ဣတိအယံ၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ရှုခြင်းသည်။ ဉာဏသမနုပဿနာ နာမ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကောင်းစွာ အဖန်တလဲလဲရှုသည်မည်၏။ “ရူပံ၊ ရူပက္ခန္ဓာကို။ အတ္တတော၊ ငါ့ကိုယ်အားဖြင့်။ သမနုပဿတိ၊ ဒိဋ္ဌိဖြင့်ကောင်းစွာအဖန်တလဲလဲရှု၏။” ဣတိ အာဒိကာ ပန၊ ဤသို့အစရှိသော ရှုခြင်းသည်ကား။ ဒိဋ္ဌိသမနုပဿနာ နာမ၊ ဒိဋ္ဌိဖြင့် ကောင်းစွာ အဖန်တလဲလဲရှုခြင်းမည်၏။ တာသု၊ ထိုနှစ်ပါးသော ရှုခြင်းတို့တွင်။ ဣဓ၊ ဤသမနုပဿတိဟူသောပုဒ်၌။ ဉာဏသမနုပဿနာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် ကောင်းစွာအဖန်တလဲလဲရှုခြင်းကို။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣမဿ ပန ပဒဿ၊ ဤသမနုပဿာမိ ဟူသော ပုဒ်ကိုကား။ န ကာရေန၊ နအက္ခရာနှင့်။ သမ္ဗန္ဓောဝ (သမ္ဗန္ဓော ဧဝ) စပ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိရှိအပ်၏။ ဣဒံ (အယံ အဓိပ္ပါယော) ဤသို့သော အဓိပ္ပါယ်ကို။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဗ္ဗညုတဉာဏေန၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့်။ ဩလောကောန္တောပိ၊ ကြည့်သော်လည်း။ အညံ၊ မိန်းမ အဆင်းမှတပါးသော။ ဧကရူပမ္ပိ၊ တခုသောအဆင်းကိုမျှလည်း။ နသမနုပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ယံဧဝံ ပုရိသဿ စိတ္တံ ပရိယာဒါယ တိဋ္ဌတီတိ၊ ယံ ဧဝံ ပုရိသဿ စိတ္တံ ပရိယာဒါယ တိဋ္ဌတိ ဟူသည်ကား။ ယံ ရူပံ၊ အကြင်အဆင်းသည်။ ရူပဂရုကဿ၊ အဆင်း၌အလေးပြုသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စတုဘူမကုသလစိတ္တံ၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်သော ကုသိုလ်စိတ်ကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ “သဗ္ဗံ ဟတ္ထိတာယံ ပရိယာဒိယိတွာ” တိအာဒီသု၊ သဗ္ဗံ ဟတ္ထိကာယံ ပရိယာဒိယိတွာ ဤသို့ အစရှိသည်တို့၌။ ဂဟဏံ၊ ယူခြင်းသည်။ ပရိယာဒါနံ နာမ၊ ပရိယာဒါနမည်၏။ “အနိစ္စသညာဘိက္ခဝေ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ သဗ္ဗံ ကာမရာဂံ ပရိယာဒိယတီ”တိ အာဒီသု၊ အနိစ္စသညာ ဘိက္ခဝေ ဘာဝိတာ ဗဟုလိကတာ သဗ္ဗံ ကာမရာဂံ ပရိယာဒိယတိ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ခေပနံ၊ ကုန်စေခြင်းသည်။ (ပရိယာဒါနံ နာမ၊ ပရိယာဒါနမည်

၄။ ၏။) ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ ဥဘယမ္ပိ၊ နှစ်ပါးသောယူခြင်းကုန်စေခြင်းသည်လည်း။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသောယူခြင်းကုန်စေခြင်း၌။ ဣဒံရူပံ၊ ဤမိန်းမတို့အဆင်းသည်။ စတုဘူမကကုသလစိတ္တံ၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်သောကုသိုလ်စိတ်ကို။ ဂဏှန္တိ၊ ယူသည်ရှိသော်။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ နီလုပ္ပလကလာပံ၊ ကြာညိုစည်းကို။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဂဏှာတိဝိယ၊ ယူသကဲ့သို့။ နဂဏှာတိ၊ မယူ။ (ဣဒံရူပံ၊ ဤမိန်းမ၏အဆင်းသည်။ စတုဘူမကကုသလစိတ္တံ၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်သောကုသိုလ်စိတ်ကို။) ခေပယမာနံ၊ ကုန်စေသည်ရှိသော်။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ သန္တာပေတွာ၊ ပူစေ၍။ ခေပေတိဝိယ၊ ကုန်စေသကဲ့သို့။ နာပိခေပေတိ၊ ကုန်စေသည်မဟုတ်။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ အဿ၊ ထိုကုသိုလ်၏။ ဥပ္ပတ္တိံ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ နိဝါရယမာနမေဝ၊ မြစ်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ စတုဘူမကမ္ပိ၊ ဘုံလေးပါး၌လည်းဖြစ်သော။ ကုသလစိတ္တံ၊ ကုသိုလ်စိတ်ကို။ ဂဏှာတိစေဝ၊ ယူလည်းယူစေကုန်၏။ ခေပေတိစ၊ ကုန်လည်းကုန်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပုရိသဿစိတ္တံပရိယာဒါယတိဋ္ဌတီတိ၊ ပုရိသဿစိတ္တံပရိယာဒါယတိဋ္ဌတိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူ၏။

ယထယိဒန္တိပဒဿ၊ ယထယိဒံဟူသောပုဒ်ကို။ ယထာဣဒန္တိပဒစ္ဆေဒေါ၊ ယထာဣဒံဟူသောပုဒ်ဖြတ်ခြင်းကို။ (ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။) ဣတ္ထိရူပံန္တိ၊ ဣတ္ထိရူပံဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ရူပံ၊ အဆင်းတည်း။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုဣတ္ထိရူပံဟူသောပုဒ်ကို။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိဉ္စ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ရူပံ၊ ရုပ်ဟူ၍။ ဝဒေထ၊ ဆိုကြကုန်သနည်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ စေဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရုပ္ပတိ၊ အချမ်း အပူစသောဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောအကြောင်းတို့ကြောင့်ဖောက်ပြန်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာခေါ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ရူပန္တိ၊ ရုပ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ရုပ္ပတိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သနည်း။ သီတေနပိ၊ အအေးကြောင့်လည်း။ ရုပ္ပတိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏။ ဥဏှေနပိ၊ အပူကြောင့်လည်း။ ရုပ္ပတိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတ္တာနုသာရေန၊ ပါဠိကိုအစဉ်လျှောက်သဖြင့်။ ရူပဿ၊ ရူပသဒ္ဒါ၏။ (ဋ္ဌ -၁၆) ဝစနတ္ထောစေဝ၊ ဝိဂြိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သာမညလက္ခဏဉ္စ၊ သာမညလက္ခဏာကိုလည်းကောင်း။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိထိုက်၏။ ပန၊ ဝစနတ္ထမှတပါးသဒ္ဒတ္ထကိုဆိုဦးအံ့။ အယံရူပသဒ္ဒေါ၊ ဤရူပသဒ္ဒါသည်။ ခန္ဓဘဝနိမိတ္တပစ္စယသရီရဝဏ္ဏသဏ္ဍာနာဒီသု၊ ခန္ဓာဟူသောအနက်

၄+ဘဝဟူသောအနက် ကသိုဏ်းအစရှိသော နိမိတ်ဟူသောအနက် အကြောင်းဟူသော အနက်ကိုယ်ဟူသောအနက် အဆင်းဟူသောအနက် သဏ္ဌာန်ဟူသောအနက် အစရှိကုန်သော။ အနေကေသု၊ များစွာကုန်သော။ အတ္ထေသု၊ အနက်တို့၌။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အယံ (ရူပသဒ္ဒေါ၊ ဤရူပသဒ္ဒါသည်။ “ယံ ကိဉ္စ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္န”န္တိ ဧတ္ထ၊ ယံ ကိဉ္စ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ ဟူသောဤပါဌ်၌။ ရူပက္ခန္ဓေ၊ ရူပက္ခန္ဓာ၌။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ [ယံကိဉ္စ၊ အလုံးစုံသော။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ ရူပံ၊ ရူပက္ခန္ဓာကို။] “ရူပူပပတ္တိယာ မဂ္ဂံ ဘာဝေတီ”တိဧတ္ထ၊ ရူပူပပတ္တိယာ မဂ္ဂံ ဘာဝေတိ၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ရူပဘဝေ၊ ရူပဘုံ၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ [ရူပူပပတ္တိယာ၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ဈာန်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။] “အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီ ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတီ”တိ ဧတ္ထ၊ အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီ ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတိဟူသော ဤပါဌ်၌။ ကသိဏနိမိတ္တေ၊ ပထဝီကသိုဏ်းစသည်ဖြင့် မှတ်အပ်သော ပဋိဘာဂနိမိတ် ဟူသော အနက်၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။) [အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ အရူပသညီ၊ အရူပ-ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟိန္ဓာ၊ အပသန္တာန်၌။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ပဿတိ၊ ရူ၏။] “သရူပါ ဘိက္ခဝေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ပါပကာ အကုသလာ ဓမ္မာ နော အရူပါ”တိ ဧတ္ထ၊ သရူပါ ဘိက္ခဝေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ပါပကာ အကုသလာ ဓမ္မာ နော အရူပါ၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းဟူသော အနက်၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သရူပါ၊ အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ မလိမ္မာခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ သဘောတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရူပါ၊ အကြောင်းမရှိကုန်သော တရားတို့သည်။ နော (ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။” အာကာသော ပရိဝါရိတော ရူပန္တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတီ”တိ ဧတ္ထ၊ အာကာသော ပရိဝါရိတော ရူပန္တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိဟူသော ဤပါဌ်၌။ သရီရေ၊ ကိုယ်ဟူသောအနက်၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။) [အာကာသော ပရိဝါရိတော၊ ကောင်းကင်ဖြင့် ပိုင်းခြားအပ်သော ဝတ္ထုကို။ ရူပန္တွေဝ၊ ကိုယ်ဟူ၍သာလျှင်။ သင်္ခံ၊ ရေတွက်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။] “စက္ခုဉ္စ ပဋိစ္စ ရူပေ စ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏ”န္တိ ဧတ္ထ၊ စက္ခုဉ္စ ပဋိစ္စ ရူပေ စ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံဟူသော ဤပါဌ်၌။ ဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းဟူသော အနက်၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။) [စက္ခုဝိညာဏံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။] “ရူပပ္ပမာဏော ရူပပ္ပသန္နော”တိ ဧတ္ထ၊

၄ ရူပပ္ပမာဏော ရူပပ္ပသန္နော၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သဏ္ဌာနေ၊ သဏ္ဌာန်ဟူသောအနက်၌။ (ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။) [ရူပပ္ပမာဏော၊ သဏ္ဌာန်လျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ ရူပပ္ပသန္နော၊ သဏ္ဌာန်၌ကြည်ညို၏။] အာဒိသဒ္ဒေန၊ အာဒိ၊ သဒ္ဒါဖြင့်။ “ပိယရူပံ သာတရူပံ အရသရူပေါ”တိ အာဒီနိပိ၊ ပိယရူပံ သာတရူပံ အရသရူပေါ ဤသို့အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ သင်္ဂဏှိတဗ္ဗာနိ၊ အကျဉ်းပေါင်းအပ်ကုန်၏။ ဣဓ ပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤရူပသဒ္ဒါသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ စတုသမုဋ္ဌာနေ၊ လေးပါးသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ရူပါယတနသင်္ခါတေ၊ ရူပါယတနဟုဆိုအပ်သော။ ဝဏ္ဏေ၊ အဆင်း၌။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော) နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ဟောကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဝတ္တနိဝါသနဿ ဝါ၊ ဝတ်သောအဝတ်၏လည်းကောင်း။ အလင်္ကာရဿဝါ၊ ဆင်သောတန်ဆာ၏လည်းကောင်း။ ဂဒ္ဓဝဏ္ဏကာဒီနံ ဝါ၊ နံ့သာပျောင်းအစရှိသည်တို့၏လည်းကောင်း။ ပိဠန္ဓနမာလာဒီနံဝါ၊ ပန်သောပန်းအစရှိသည်တို့၏ လည်းကောင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာယပ္ပဋိဗဒ္ဓော၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော။ ဝဏ္ဏော စ၊ အဆင်းသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စက္ခုဝိညာဏဿ၊ စက္ခုဝိညာဉ်၏။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ (ပရိယာဒါနာယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူခြင်းငှာ။) ဥပကပ္ပတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ဣတ္ထိရူပန္တေဝ၊ မိန်းမအဆင်းဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတ္ထိရူပံ ဘိက္ခဝေ ပုရိသဿ စိတ္တံ ပရိယာဒါနယ တိဋ္ဌတီတိ ဣဒံ၊ ဣတ္ထိရူပံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ ပရိယာဒါယတိ တိဋ္ဌတီတိ ဣဒံ၊ ဣတ္ထိရူပံ ဘိက္ခဝေ ပုရိသဿ စိတ္တံ ပရိယာဒါယ တိဋ္ဌတိဟူသော ဤစကားကို။ ပုရိမဿေဝ၊ ရှေးဖြစ်သော အနက်ကိုသာလျှင်။ ဒဠှီကရဏတ္ထံ၊ မြဲမြံစွာပြုခြင်းငှာ။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော။ “ယထယိဒံ ဘိက္ခဝေ ဣတ္ထိရူပ”န္တိ၊ ယထဒိယံ ဘိက္ခဝေ ဣတ္ထိရူပံဟူသော စကားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩပမ္မဝသေန၊ ဥပမာ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဣတ္ထိရူပံ ဘိက္ခဝေ ပုရိသဿ စိတ္တံ ပရိယာဒါယ တိဋ္ဌတိ၊ ဟူသော ဤစကားကို။ ပရိယာဒါနဘာဝဒဿနဝသေန၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူခြင်း၌ ဖြစ်ခြင်းကိုပြသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တတြ (တသ္မိံ ဝစနေ)၊ ထိုစကား၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဣတ္ထိရူပဿ၊ မိန်းမအဆင်း၏။ ပရိယာဒါနဘာဝေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူသည်၏

၅ အဖြစ်၌။ ဝတ္တု၊ ညွှန်းကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုတည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ မဟာဒါဌိက နာဂအမည်ရှိသော မင်းသည်။ စေတိယဂိရိမှိ၊ စေတိယတောင်၌။ အမ္ဗတ္ထလေ၊ အရှင်မဟာမဟိန္ဒ စသော မထေရ်တို့၏ သက်ရာဖြစ်သော သရက်ပင်ပျိုတို့ဖြင့် တင့်တယ်သော ကုန်းထိပ်၌။ မဟာထူပံ၊ စေတီကြီးကို။ ကာရောပေတွာ၊ တည်စေ၍။ ဂိရိသဏ္ဍပူဇံ နာမ၊ အပြေအပြစ်ပြုအပ်ပြီးသော စေတိယဂီရိကို ပူဇော်ခြင်းမည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါ ရံခါ၊ ဩရောဓဂဏပရိပုတော၊ မင်းမောင်းမအပေါင်းခြံရံလျက်။ စေတိယဂိရိံ၊ စေတိယတောင့်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ မြတ်သောအလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သောသူတို့၏။ သန္နိပါတဋ္ဌာနေနာမ၊ စည်းဝေးရာအရပ်၌ မည်သည်ကား။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသောသူတို့အား။ သတိ၊ သတိသည်။ သူပဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာထင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ရညော စ၊ မင်းအားလည်း။ ဒမိဠဒေဝီနာမ၊ ဒမိဠဒေဝီအမည်ရှိသော အမည်ရှိသော။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ ပဌမဝယေ၊ ပထမအရွယ်၌။ ဌိတာ၊ တည်၏။ ဒဿနိယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကော၊ တယောက်သော။ စိတ္တတ္ထေရော နာမ၊ စိတ္တထေရ်မည်သော။ ဝုဍ္ဎုပဗ္ဗဇိကော၊ ကြီးပြီးမှ ရဟန်းပြုသော တောထွက်ကြီးသည်။ အသံဝရနိယာမေန၊ မစောင့်စည်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော။ တဿာ၊ ထိုဒမိဠ မိဖုရား၏။ ရူပါရမ္မဏေ၊ ရူပါရုံ၌။ နိပိတ္တံ၊ တင့်တယ်၏ဟူသော အမှတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥမ္မာဒပတ္တော ဝိယ၊ ရူးခြင်းသို့ရောက်သကဲ့သို့။ ဌိတနိသိန္နဋ္ဌာနေသု၊ ရပ်ရာထိုင်ရာအရပ်တို့၌။ “ဟန္ဒဒမိဠဒေဝီ၊ ရှင်မ-ဒမိဠဒေဝီ။ ဟန္ဒ ဒမိဠဒေဝီ၊ ရှင်ဒမိဠဒေဝီ။ ” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တော၊ မြည်တမ်းလျက်။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဿ၊ ထိုစိတ္တမထေရ်အား။ ဒဟရသာမဏေရာ၊ သာမဏေငယ်တို့သည်။ ဥမ္မတ္တစိတ္တတ္ထေရောတွေဝ နာမံ၊ ဥမ္မတ္တကစိတ္တထေရ်ဟူသော အမည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝေါဟရိံသု၊ ခေါ်ဝေါ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒေဝီ၊ ထိုဒမိဠဒေဝီ မိဖုရားသည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ ဘိက္ခုသံဃေ၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သိဝထိကဒဿနံ၊ အသုဘရှုရာသင်္ချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဂတေ၊ ပြန်လာသည်ရှိသော်။ ဒဟရသာမဏေရာ၊ သာမဏေငယ်တို့သည်။ တဿ၊ ထိုစိတ္တမထေရ်၏။ သန္နိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဘန္တေ စိတ္တ

၅ တ္ထေရ၊ အရှင်ဘုရား စိတ္တမထေရ်။ ယဿာ၊ အကြင်မိဖုရား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဝိလပသိ၊ မြည်တမ်း၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တဿာဒေဝိယာ၊ ထိုမိဖုရား၏။ သိဝထိကဒဿနံ၊ အဘုဘရှုရာသင်္ချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဂတာ၊ လာခဲ့ကုန်၏။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေပိ၊ ဆိုအပ်သော်လည်း။ အဿဒ္ဒဟန္တော၊ မယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ “တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ယဿာဝါ တဿာဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ် ငြားငြားသော မိန်းမ၏လည်း။ သိဝထိက ဒဿနတ္ထာယ၊ သင်္ချိုင်းကို ရှုခြင်းငှာ။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ မုခံ၊ မျက်နှာသည်။ ဓူမဝဏ္ဏံ၊ မီးခိုးတောက်ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မတ္တကဝစနမေဝ၊ သူရူးတို့၏ စကားကိုသာ။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ (ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဩလောကေန္တာနံ၊ ကြည့်ကုန်သော သူတို့တွင်။) ဥမ္မတ္တကစိတ္တတ္ထေရဿ၊ ဥမ္မတ္တကစိတ္တမထေရ်ရူး၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒါယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ ဣဒံဣတ္ထိရူပံ၊ ဤမိန်းမတို့၏ အဆင်းသည်။ (အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။) အပရမ္ပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ (ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့၍ဆိုဦးအံ့။ သဒ္ဓါတိဿာမဟာရာဇာ၊ သဒ္ဓါတိဿအမည်ရှိသော မင်းကြီးသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ဩရောဓဂဏပရိဝုတော၊ မင်းမောင်းမအပေါင်းခြံရံလျက်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဧကော၊ တယောက်သော။ ဒဟရော၊ ပဉ္စင်းပျိုသည်။ လောဟပါသာဒဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ ကြေးပြာသာဒ်တံခါးမုခ်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၌။ အသံဝရေန၊ မစောင့်စည်းခြင်းဖြင့်။ ဧကံ၊ တယောက်သော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ သာပိ၊ ထိုမိန်းမသည်လည်း။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ ပစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ တံ၊ ထိုပဉ္စင်းပျိုကို။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ပါးစုံသောရဟန်းပျို မိန်းမတို့သည်လည်း။ အဗ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥဋ္ဌိတေန၊ ထသော။ ရာဂဂ္ဂိနာ၊ ရာဂတည်းဟူသောမီးဖြင့်။ ဍယှိတွာ၊ လောင်၌။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထိရူပံ၊ မိန်းမတို့၏ အဆင်းသည်။ ဒဟရဿ၊ ပဉ္စင်းပျို၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒါယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အပရမ္ပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ (ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိရ၊ ကြားဖူးသည်ကား။

၅ ကလျာဏိယ မဟာဝိဟာရတော၊ ကလျာဏိယ မည်ရှိသော ကျောင်းကြီးမှ။ ဧကော၊ တယောက်သော။ ဒဟရော၊ ပဉ္စင်းပျိုသည်။ ဥဒ္ဒေသတ္ထာယ၊ ပါဠိသင်ခြင်းငှာ။ ကာလဒီဃဝါပိဂါမဒွါရဝိဟာရံ၊ ကာလဒီဃဝါပီ မည်သောရွာတံခါး၏အနီးဖြစ်သောကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ နိဋ္ဌိတုဒ္ဒေသကိစ္စော၊ ပြီးပြီးသောပါဠိသင်ခြင်းကိစ္စရှိသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) အတ္ထကာမံနံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိကုန်သောဆရာတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဂ္ဂဟေတွာ၊ မယူမူ၍။ ဂတဋ္ဌာနေ၊ ရောက်ရာသောအရပ်၌။ ဒဟရသာမဏေရေဟိ၊ သာမဏေငယ်တို့သည်။ ပုဋ္ဌေန၊ မေးအပ်သောငါသည်။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ နိဝိဋ္ဌောကာရော၊ တည်သောအခြင်းအရာကို။ ကထေတဗ္ဗော၊ ပြောဆိုအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စရန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ဝိသဘာဂါရမ္မဏေ၊ ဇာတ်အားဖြင့် သဘောမတူသော မိန်းမအာရုံ၌။ နိမိတ္တံ၊ တင့်တယ်၏ဟူသောအမှတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တာယ၊ ထိုမိန်းမ၏။ နိဝတ္တဝတ္ထံ၊ ဝတ်သောအဝတ်ကို။ သဉ္ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤအဝတ်ကို။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ လဒ္ဓံ၊ ရသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တော၊ မေးသည်ရှိသော်။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ မတဘာဝံ၊ သေသောအဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “‘ဧဝရူပါနာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်မည်သော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ မံ၊ ငါကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မတာ၊ သေခဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တော၊ ကြံသည်ဖြစ်၍။ အန္တော ဥဋ္ဌိတေန၊ အတွင်း၌ထသော။ ရာဂဂ္ဂိနာ၊ ရာဂမီးဖြင့်။ ဍယှိတွာ၊ လောင်၍။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်၏ကုန်ခြင်းသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့အသက်ကုန်ခြင်းသို့ ရောက်သည်တိုင်အောင်လည်း။ ဣဒံ ဣတ္ထိရူပံ၊ ဤမိန်းမတို့၏ အဆင်းသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒါယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ (ပဌမသုတ္တံ၊ ပဌမသုတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

ဒုတိယာဒီနိ၊ ဒုတိယအစရှိသော သုတ်တို့ကို။ သဒ္ဒဂရုကာဒီနံ၊ သဒ္ဒါရုံ၌ အလေးပြုသော အစရှိသည်တို့၏။ အာသယဝသေန၊ အလို၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုဒုတိယ အစရှိသော သုတ်တို့၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိ

၅ တဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတ္ထိသဒ္ဒေါတိ၊ ဣတ္ထိသဒ္ဒေါဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ စိတ္တသမုဋ္ဌာနော၊ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော။ ကထိတဂီတဝါဒိတသဒ္ဒေါ၊ ပြောဆိုသောအသံ သီချင်းသီသောအသံ တီးမှုတ်သောအသံတည်း။ အပိစ၊ တနည်းလည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဝတ္ထနိဝါသနဿာပိ၊ ဝတ်သောအဝတ်၏ လည်းကောင်း။ အလင်္ကတာလင်္ကာရဿာပိ၊ ဆင်သော လက်ကောက် လက်ကြပ်စသော တန်ဆာ၏လည်းကောင်း။ (သဒ္ဒေါပိ၊ အသံကိုလည်း။ ဣတ္ထိပယောဂနိပ္ဖါဒိတော၊ မိန်းမ၏လုံ့လသည်ပြီးစေအပ်သော။ ဝီဏာသင်္ခပဏဝါဒိ သဒ္ဒေါပိ၊ စောင်း ခရုသင်း ထက်စည် အစရှိသည်တို့၏ အသံကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိသဒ္ဒေါတွေဝ၊ မိန်းမ၏အသံ ဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သောပိ၊ ထိုမိန်းမ၏စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သောအသံ အဝတ်တန်ဆာသံ မိန်းမ၏လုံ့လသည် ပြီးစေအပ်သောအသံသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒါယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။

၁၈) တတ္ထ၊ ထိုမိန်းမ၏အသံယောကျာ်း၏ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍တည်ရာ၌။ သုဝဏ္ဏကက္ကဋသုဝဏ္ဏမောရဒရဘိက္ခုအာဒီနံ၊ ရွှေပုဇွန်ရွှေဥဒေါင်းရဟန်းပျိုအစရှိသည်တို့၏။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ။ ပဗ္ဗတန္တရံ၊ တောင်နှစ်လုံး၏အကြားကို။ နိဿာယ၊ မှိ၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ဟတ္ထိနာဂကုလံ၊ ဆင်ပြောင်းမျိုးသည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ အဝိဒူရဋ္ဌာနေ စ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌လည်း။ အဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်မျိုး၏။ မဟာပရိဘောဂသရော၊ များစွာသော သတ္တဝါတို့၏ သုံးဆောင်ရာဖြစ်သော ရေအိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုရေအိုင်၌။ ကာယူပပန္နော၊ ကြီးသော ကိုယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သုဝဏ္ဏကက္ကဋကော၊ ရွှေပုစွန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုရွှေပုစွန်သည်။ တံ သရံ၊ ထိုအိုင်သို့။ ဩတိဏ္ဏောတိဏ္ဏေ၊ သက်တိုင်းသက်တိုင်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ သဏ္ဍာသေန၊ ညှပ်ဖြင့်။ (ဂဏှာတိဝိယ၊ ယူသကဲ့သို့။ အဠေဟိ၊ တက်မတို့ဖြင့်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မာရေတိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရွှေပုစွန်၏။ ဩတာရာပေတွာ၊ အခွင့်ကို ကြည့်ကုန်သော။ ဟတ္ထိနာဂါ၊ ဆင်ပြောင်တို့သည်။ ဧကံ၊ တစီးသော။ မဟာဟတ္ထိံ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးကို။

၅ ဇေဋ္ဌကံ၊ အကြီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိစရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ သော၊ ထိုရွှေပုစွန်သည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ တံ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကို။ ဂဏှိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ထာမသတိသမ္ပန္နော၊ အားအစွမ်း သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ (သောပိ) ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ထို ဆင်ပြောင်သည်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘီတရဝံ၊ ကြောက်သောသူတို့၏ မြည်ခြင်းကို။ သစေ ရဝိဿာမိ၊ အကယ်၍မြည်အံ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသောဆင်တို့သည်။ ယထာရုစိယာ၊ အလိုရှိတိုင်း။ အကီဠိတွာ၊ မကစားမူ၍။ ပလာယိဿန္တိ၊ ပြေးကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) နိစ္စလောဝ၊ မတုန်မလှုပ်သာလျှင်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော ဆင်တို့၏။ ဥတ္တိဏ္ဏဘာဝံ၊ တက်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တေန၊ ထိုရွှေပုစွန်သည်။ ဂဟိတဘာဝံ၊ ဖမ်းယူအပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘရိယံ၊ မယားဖြစ်သော ဆင်မကို။ ဇာနာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ ဝိရဝိတွာ၊ မြည်တမ်း၍။ “သိင်္ဂီ၊ ခက်မာထက်မြက်သည်ဖြစ်၍ သားချိုကဲ့သို့ဖြစ်သော ရှည်သောတက်မရှိသော။ မိဂေါ၊ ရွှေဆင်း ကြီးသောခွန်းအာရှိသည် ဖြစ်၍ ခြင်္သေ့ ဆင်မြင်းစသော သားတို့ကဲ့သို့ ဖြစ်သော။ အာယတစက္ခုနေတ္တော၊ ထိုထိုသို့သောကိစ္စ၌ ဆောင်တည်သော ရှည်သော ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော မျက်လုံးရှိသော။ အဋ္ဌိတ္တစော၊ အရိုးသာလျှင် အရေရှိသော။ ဝါရိသယော၊ ရေသာလျှင် ကိန်းဝပ်ရာ ရှိသော။ အလောမော၊ အမွေးမရှိသော။ (သုဝဏ္ဏကက္ကဋကော၊ ရွှေပုစွန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုရွှေပုစွန်သည်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကပဏံ၊ အထီးကျန်သောသူတို့၏ ငိုခြင်းကို။ ရုဒါမိ၊ ငို၏။ ပါဏသမံ၊ အသက်နှင့်တူသော။ မံ၊ ငါကို။ (တွံ၊ သင်ဆင်မသည်။) မာ ဟေဝ ဇဟေယျ၊ မစွန့်ရာ။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုဆင်မသည်။ တံ၊ ထိုအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သာမိကဿ၊ လင်ဖြစ်သော ဆင်မင်းအား။ ဂဟိတဘာဝံ၊ ဖမ်းယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုဆင်မင်းကို။ တမှာ ဘယာ၊ ထိုဖမ်းယူခြင်းတည်းဟူသောဘေးမှ။ မောစေတုံ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ။ ဟတ္ထိနာ စ၊ ဆင်ပြောင်နှင့်လည်းကောင်း။ ကုဠီရေန စ၊ ပုစွန်နှင့် လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တီ၊ ပြောဆိုလိုသည်ဖြစ်၍။

၅ “အယျ၊ အရှင်ဆင်မင်း။ ဟဋ္ဌိဟာယနံ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်ရှိမှအားယုတ်သော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ကြိုးကြားသံကဲ့သို့သောအသံကို ကျူးရင့်သည်ဖြစ်၍ သွားတတ်သော။ တံ၊ ထိုအရှင်မင်းကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) နဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်ပါအံ့။ စာတုရန္တာယ၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်းအပိုင်အခြားရှိသော။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုဝံ၊ သင်ဆင်မင်းကို။ သုပ္ပိယော၊ အလွန်ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမုဒ္ဒသ္မိဉ္စ၊ သမုဒ္ဒရာ၌လည်းကောင်း။ ဂင်္ဂါယစ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌လည်းကောင်း။ ယမုနာယစ၊ ယမုနာမြစ်၌လည်းကောင်း။ ယေကုဠီရာ၊ အကြင်ပုစွန်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံ၊ ထိုပုစွန်တို့တွင်။ ဝါရိဇော၊ ရေ၌ဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်ရွှေပုစွန်သည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ရောဒန္တိယာ၊ ငိုသော၊ (မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။) ပတိံ၊ လင်ကို။ မုဉ္စ၊ လွှတ်လော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကုဠီရော၊ ပုစွန်သည်။ ဣတ္ထိသဒ္ဒဿဝနေန၊ ဆင်မသံကိုကြားသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဂဟဏံ၊ တက်မဖြင့်ဖမ်းယူသည်ကို။ သိထိလံ၊ လျော့လျော့။ အကာသိ၊ ပြု၍။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ (နံ၊ ထိုပုစွန်ကို။) ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ အယမေဝ၊ ဤအခါသည်သာလျှင်။ ဧတဿ၊ ထိုရန်သူဖြစ်သောပုစွန်ကိုနှိပ်နင်းခြင်း၏။ ဩကာသော၊ အခွင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဧကွံပါဒံ၊ တချောင်းသောခြေကို။ ဂတိတာကာရေနေဝ၊ သိမ်းယူသော အခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဒုတိယံ (ပါဒံ)၊ နှစ်ခုမြောက်သောခြေကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ မြှေက်၍။ တံ၊ ထိုရွှေပုစွန်ကို။ ပိဋ္ဌိကပါလေ၊ ကျောက်ခွံ၌။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ ဝိစုဏ္ဏိကံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ အာကဍ္ဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ တိရေ၊ ကမ်းနား၌။ ခိပိ၊ ပစ်လိုက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုပုစွန်ကို။ သဗ္ဗဟတ္ထိနော၊ အလုံးစုံသောဆင်တို့သည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝေရီ၊ ရန်သူတည်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မြည်တမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစုဏ္ဏယိံသု၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ပြုကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဣတ္ထိသဒ္ဒေါ၊ မိန်းမသံသည်။ သုဝဏ္ဏကက္ကဋကဿ၊ ရွှေပုဇွန်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။

၁၉) သုဝဏ္ဏမောရောပိ၊ ရွှေဥဒေါင်းသည်လည်း။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာသို့။ အနုပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မဟန္တံ ပဗ္ဗတဂဟနံ၊ ကြီးစွာသော တောင်ပိတ်ပေါင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝသန္တော၊ နေလျက်။ နိစ္စကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဒယကာလေ၊ တက်သောအခါ၌။ သူရိယ၊ နေဝန်းကို။ ဥလ္လောကေတွာ၊ မျှော်ကြည်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ကရေန္တော၊ ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။

“ဥဒေတယံစက္ခုမာ၊ ပေ။ စရသိဧသနာတိ၊ ဥဒေတယံစက္ခုမာ၊ ပေ။ စရသိဧသနာ၊ ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ စက္ခုမာ၊ အလုံးစုံစကြာဝဠာ၌နေကုန်သောသူတို့၏မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူထသော။ ဧကရာဇာ၊ အလုံးစုံသောစကြာဝဠာ၌နေကုန်သောသူတို့၏နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေသဖြင့်မြတ်သောမင်းဖြစ်တော်မူထသော။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိတော်မူထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေအပြင်ထွန်းလင်းတော်မူထသော။ အယံ၊ ဤနေမင်းသည်။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။) ဥဒေတိ၊ တက်၏။ တံ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိတော်မူထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေအပြင်ထွန်းလင်းတော်မူသော။ တံ၊ သင်ရှင်နေမင်းကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တယာ၊ သင်နေမင်းသည်။ ဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဝိဟာရေမု၊ နေပါအံ့။

ယေဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဗြဟ္မဏာ၊ အပပြုပြီးသောမကောင်းမှုရှိကုန်၏။ တေဗုဒ္ဓါ၊ ထိုလွန်လေပြီးသောရှေးဘုရားတို့သည်။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမောနမာကာရံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ သမ္ပဋိစ္ဆန္တု၊ ခံစေကုန်သတည်း။ တေစဗုဒ္ဓါ၊ ထိုလွန်လေပြီးသောရှေးဘုရားတို့သည်လည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါလယန္တု၊ စောင့်ရှောက်စေကုန်သတည်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားတို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဗောဓိယာ၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိတတ်သော မဂ်ဉာဏ်အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တာနံ၊ ကိလေသာမှလွတ်ကုန်ပြီးသောရှေးဘုရားတို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တိယာ၊ တဒင်္ဂဝိမုတ္တိစသောငါးပါးသောဝိမုတ္တိတရားအား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သောမောရော၊ ထိုဥဒေါင်းမင်းသည်။ ဣမံ ပရိတ္တံ၊ ဤအရံအတားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဧသနာ (ဧသနာယ)၊ အစာရှာခြင်းငှါ။ စရသိ၊ လှည့်လည်၏။

၅၆+၅၇+ သော (မောရော) ထိုဥဒေါင်းမင်းသည်။ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သာယနှသမယေပိ၊ ညချမ်းသောအခါ၌လည်း။ ဝသဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ပဝိသန္တော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ အတ္ထင်္ဂတံ၊ ဝင်ခြင်းသို့ရောက်သော။ သူရိယမဏ္ဍလံ၊ နေဝန်းကို။ ဩလောကေတွာပိ၊ ကြည့်၍လည်း။ (ပဗ္ဗတမတ္ထကေ၊ တောင်ထိပ်၌။ နိသီဒိတွာ၊ နေ၍။) အပေတယံစက္ခုမာ၊ ပေ။ မောရောဝသမကပ္ပယီတိ၊ အပေတယံစက္ခုမာ၊ ပေ။ မောရောဝသမကပ္ပယိ-ဟူသော။ ဣမံဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ စက္ခုမာ၊ အလုံးစုံ စကြာဝဠာ၌နေကုန်သော သူတို့၏ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူထသော။ ဧကရာဇာ၊ အလုံးစုံသော စကြာဝဠာ၌နေကုန်သော သူတို့၏နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေသဖြင့်မြတ်သောမင်းဖြစ်တော်မူထသော။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိတော်မူထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေအပြင်ထွန်းလင်းတော်မူထသော။ အယံ၊ ဤနေမင်းသည်။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။) အပေတိ၊ ဝင်၏။ တံ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိတော်မူထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေအပြင်ထွန်းလင်းတော်မူသော။ တံ၊ သင်ရှင်နေမင်းကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တယာ၊ သင်နေမင်းသည်။ ဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဝိဟာရေမု၊ နေပါကုန်အံ့။

ယေဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဗြဟ္မဏာ၊ အပပြုပြီးသောမကောင်းမှုရှိကုန်၏။ သဗ္ဗဓမ္မေ၊ အလုံးစုံသောတရားတို့ကို။ ဝေဒဂူ၊ ထင်စွာပြုသည်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်၏။ တေဗုဒ္ဓါ၊ ထိုလွန်လေပြီးသောရှေးဘုရားတို့သည်။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမောနမာကာရံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ သမ္ပဋိစ္ဆန္တု၊ ခံစေကုန်သတည်း။ တေစဗုဒ္ဓါ၊ ထိုလွန်လေပြီးသောရှေးဘုရားတို့သည်လည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါလယန္တု၊ စောင့်ရှောက်စေကုန်သတည်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားတို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဗောဓိယာ၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိတတ်သော မဂ်ဉာဏ်အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တာနံ၊ ကိလေသာမှလွတ်ကုန်ပြီးသောရှေးဘုရားတို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တိယာ၊ တဒင်္ဂဝိမုတ္တိစသောငါးပါးသောဝိမုတ္တိတရားတို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်။ သောမောရော၊ ထိုဥဒေါင်းမင်းသည်။ ဣမံပရိတ္တံ၊ ဤအရံအတားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ အကပ္ပယိ၊ ပြု၏။ ဣမိနာနိယာမေန၊ ဤသို့သောအမှတ်ဖြင့်။ သတ္တဝဿသတာနိ၊ အနှစ်ခုနှစ်ရာတို့ကို။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ပရိတ္တကမ္မတော၊ အရံအတားကိုပြုသည်မှ။ ပုရေတမေဝ၊ ရှေးအဖို့၌သာလျှင်။ မောရကုက္ကုဋိကာယ၊ ကြက်မနှင့်တူသောဥဒေါင်းမ၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိတ္တကမ္မံ၊ အရံအတားပြုခြင်းကို။ အသရိတွာ၊ မအောက်မေ့မိ၍။ ရညာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ပေသိတဿ၊ စေလွတ်အပ်သော။ လုဒ္ဒကဿ၊ မုဆိုး၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဥပဂတော၊ လိုက်ရ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထိသဒ္ဒေါ၊ မိန်းမအသံသည်။ သုဝဏ္ဏမောရဿ၊ ရွှေဥဒေါင်းမင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဆာတပဗ္ဗတဝါသီ၊ ဆာတအမည်ရှိသောတောင်၌သီတင်းသုံးနေထိုင်သော။ (ဧကော၊ တယောက်သော။) ဒဟာရောစ၊ ပဉ္စင်းပျိုသည်လည်းကောင်း။ ပဏမုဂါမဏ္ဍိတဝါသီ၊ ပဏမုဂါမဏ္ဍိတအရပ်၌သီတင်းသုံးနေထိုင်သော။ ဒဟာရောစ၊ ပဉ္စင်းပျိုသည်လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိသဒ္ဒံ၊ မိန်းမအသံကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမရှိပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တာကိရ၊ ရောက်ဖူးသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ဒုတိယသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၂၀) ၃၊ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိထိုက်၏။ ကိံဝေဒိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့သိအပ်သနည်း။) ဣတ္ထိဂန္ဓောတိ၊ ဣတ္ထိဂန္ဓော-ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ စတုသမုဋ္ဌာနိကံ၊ လေးပါးအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ဂန္ဓာယတနံ၊ ဂန္ဓာရုံတည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ ပကတိမိန်းမ၏။ သွာယံ (သောအယံ) သရီရဂန္ဓော၊ ထိုကိုယ်၏အနံ့သည်။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသောအနံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ ထိုသို့မကောင်းသောအနံ့ရှိသော်လည်း။ ကာယာရုဠှော၊ ကိုယ်၌တင်အပ်သော။ အာဂန္တုကအနုလေပနာဒိဂန္ဓော၊ အာဂန္တုကဖြစ်သောလိမ်းကျံအပ်သော နံ့သာအစရှိသည်တို့၏အနံ့ကို။ (ဣတ္ထိဂန္ဓောတိ၊ ဣတ္ထိ+ ဂန္ဓဟူ၍)၊ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ မိန်းသည်။ အဿန္ဓိနီ၊ မြင်း၏အနံ့ကဲ့သို့သောအနံ့ရှိသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်)၊ မေဏ္ဍကဂန္ဓိနီ၊ ဆိတ်၏အနံ့ကဲ့သို့သောအနံ့ရှိသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ (ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။) သေဒဂန္ဓိနီ၊ ချွေး၏အနံ့ကဲ့သို့သော အနံ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ (မိန်းမသည်။) သောဏိတဂန္ဓိနီ၊ ဥတုသွေး၏အနံ့ကဲ့သို့သော အနံ့ရှိသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ အန္ဓဗာလော၊ အလွန်မိုက်သောပုထုဇဉ်သည်။ ဧဝရူပါယပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ ရဇ္ဇတေဝ၊ တပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပန၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ စက္ကဝတ္တိနော၊ စကြဝတေးမင်း၏။ ဣတ္ထိရတနဿ၊ မိန်းမရတနာ၏။ ကာယတော၊ ကိုယ်မှ။ စန္ဒကူးကဲ့သို့သောအနံ့သည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ မုခတော စ၊ ခံတွင်းမှလည်း။ ဥပ္ပလဂန္ဓော၊ ကြညိုနံ့ကဲ့သို့သောအနံ့၏ လှိုင်ခြင်းသည်။ သဗ္ဗာသံ၊ အလုံးစုံသောမိန်းမတို့အား။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဂန္ဓုကအနုလေပနာဒိဂန္ဓောဝ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော လိမ်းကျံအပ်သောနံ့သာအစရှိသည်တို၏ အနံ့ကိုသာ။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ (ဣတ္ထိဂန္ဓောတိ၊ ဣတ္ထိဂန္ဓ ဟူ၍။) အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ သဟဇာတိဣနံ၊ မိမိနှင့်ဇာတ်တူကုန်သောမိန်းမတို့၏။ ဥတုဂန္ဓေန၊ ဥတုနံ့ဖြင့်။ ယောဇနဒွိယောဇနတိယောဇနစတုယောဇန၊ တစ်ယူဇနာ နှစ်ယူဇနာ သုံးယူဇနာ လေးယူဇနာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတ္ထိကာယေ၊ မိန်းမ၏ကိုယ်၌။ ဂန္ဓော ဝါ၊ အနံ့သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဝတ္တနိဝါသနအနုလိတ္တာလေပနပိဠန္ဓမာလာဒိဂန္ဓောဝါ၊ ဝတ်သောအဝတ်လိမ်းကျံသောနံ့သာ ပန်သောပန်းအစရှိသောတို့၏ အနံ့သည်မူလည်း။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊) သဗ္ဗောပိ၊ အလုံးစုံသော အနံ့ကိုလည်း။ ဣတ္ထိဂန္ဓောတွေဝ၊ မိန်းမနံ့ဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၄၊ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတ္ထိရသောတိ၊ ဣတ္ထိရသော ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ စတုသမုဋ္ဌာနိကံ၊ လေးပါးသော အကြောင်း

ကြောင့်ဖြစ်သော။ ရသာယတနံ၊ ရသာရုံတည်း။ ပန၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ တိပိဋကစူဠနာဂစူဠာဘယတ္ထေရာ၊ တိပိဋကဿာဝိတာဒိဝသေန၊ အဘယ်အမှုကိုပြုရအံ့နည်းစဟုကြားစေသော အသံအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ သဝနရသောစေဝ၊ ကြားနာခြင်း၌ဖြစ်သော ရသသည်လည်းကောင်း။ ပရိဘောဂရသောစ၊ သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဖြစ်သောရသသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏) အယံ၊ ဤကြားနာခြင်း၌ဖြစ်သော ရသ သုံးဆောင်ခြင်း၌ဖြစ်သောရသကို။ ဣတ္ထိရသောတိ၊ ဣတ္ထိရသ ဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေန၊ ထိုကြားနာခြင်း၌ဖြစ်သောရသ သုံးဆောင်ခြင်း၌ဖြစ်သောရသဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိနည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ယောအယံ ဩဋ္ဌမံသသမ္မက္ခနခေဠာဒိရသောပိ၊ အကြင် နှုတ်ခမ်းသာ၌ တပ်သော တံတွေးအစရှိသောရသသည် လည်းကောင်း။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ဒိန္နာနံ၊ ပေးအပ်ကုန်သော။ ယာဂုဘတ္တာာဒီနံ၊ ယာဂုထမင်း စသည်တို့၏။ ရသောပိ၊ အရသာသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသောရသကို။ ဣတ္ထိရသောတွေဝ၊ ဣတ္ထိရသဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အနေကေ၊ များစွာကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ သဟတ္တာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဒိန္နမေဝ၊ ပေးအပ်သောဝတ္ထုကိုသာ။ မဓုရန္တိ၊ ချိုမြိန်ကောင်းမြတ်၏ဟူ၍။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ စတုတ္ထ၊ သုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။

၅၊ ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမ၊ သုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတ္ထိဖောဋ္ဌဗ္ဗောတိ၊ ဣတ္ထိဖောဋ္ဌဗ္ဗောဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယသမ္ဖဿောပိ၊ ကိုယ်အတွေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိသရီရာရုဠှာနံ၊ မိန်းမကိုယ်၌တင်အပ်ကုန်သော။ ဝတ္ထာလင်္ကာရမာလာဒီနံ၊ အဝတ်တန်ဆာ ပန်းအစရှိသည်တို့၏။ ဖဿောပိ၊ အတွေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိဖောဋ္ဌဗ္ဗောတွေဝ၊ မိန်းမ၏အတွေ့သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သဗ္ဗောပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒိယတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှယူ၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) မဟာစေတိယင်္ဂဏေ၊ မဟာစေတီရင်းပြင်၌။

ဂဏသဇ္ဈာယံ၊ အပေါင်းသရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို။ ဂဏှန္တဿ၊ ယူသော၊ (သရဇ္ဈာယ်သော။) ဒဟရဘိက္ခုနော၊ ပဉ္စင်းငယ်၏။ (စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။) ဝိသဘာဂါရမ္မဏဖဿော၊ ဇာတ်၏အစွမ်းဖြင့်သဘောမတူသော မိန်းမ၏အတွေ့ဟု ဆိုအပ်သောဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံသည်။ (ပရိယာဒိယတိ) ဝိယ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ယူသကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဉ္စမ၊ သုတ်၏အဖွင့်အပြီးတည်း။

ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသခင်သည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယာနုသယဝသေန၊ အလို၏အစွမ်းဖြင့်။ ရူပါဒီသု၊ အဆင်းအစရှိသည်တို့တွင်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခုခုကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောအာရုံကို။ နပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ ဣတ္ထိရူပံ၊ မိန်းမ၏အဆင်းသည်။ ရူပဂရုကဿ၊ အဆင်း၌အလေးပြုသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တုပ္ပါဒံ၊ စိတ္တုပ္ပါဒါကို။ (ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့။) ဂမေတိယထာ၊ ရောက်စေသကဲ့သို့။ ပလိဗုန္ဓတိ၊ (ယထာ) တားဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗဇ္ဈာပေတိ၊ (ယထာ) နှောက်ယှက်သကဲ့သို့။ ဗဒ္ဓါပေတိ (ယထာ) ဖွဲ့စေသကဲ့သို့။ မောဟေတိ (ယထာ) မိုက်စေသကဲ့သို့။ သံမောဟေတိ၊ (ယထာ) ပြင်းစွာမိုက်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သော။ သဒ္ဒါဒယော၊ အသံအစရှိသည်တို့သည်။ (ရူပဂရုကဿ၊ အဆင်း၌အလေးပြုသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တုပ္ပါဒံ၊ စိတ္တုပ္ပါဒါကို။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့။) န (ဂမေန္တိ) မရောက်စေကုန်။ န (ပလိဗုန္ဓန္တိ) မဖွဲ့စေကုန်။ န (ဗဇ္ဈာပေန္တိ) မနှောက်ယှက်ကုန်။ န (ဗဒ္ဓါပေန္တိ) မဖွဲ့စေကုန်။ န (မောဟေန္တိ) မမိုက်စေကုန်။ န (သံမောဟေန္တိ) ပြင်းစွာမမိုက်စေကုန်။ စ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သဒ္ဒါဒိဂရုကာနံ၊ အသံအစရှိသည်တို့၌ အလေးပြုကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ သဒ္ဒါဒယော၊ မိန်းမ၏အသံအစရှိသည်တို့သည်။ (စိတ္တုပ္ပါဒံ၊ စိတ္တုပ္ပါဒါကို။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့။ ဂမေန္တိ) ယထာ၊ ရောက်စေကုန်သကဲ့သို့။ (ပလိဗုန္ဓန္တိယထာ၊ တားမြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဗဇ္ဈာပေန္တိယထာ၊ နှောက်ယှက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဗဒ္ဓါပေန္တိယထာ၊ ဖွဲ့စေကုန်သကဲ့သို့။ မောဟေန္တိယထာ၊ မိုက်စေကုန်သကဲ့သို့။ သံမောဟေန္တိယထာ၊ ပြင်းစွာမိုက်စေကုန်သကဲ့သို့။) တထာ၊ ထိုအတူ။ ရူပါဒီနိ၊ အဆင်းအစရှိကုန်သော။ အာရမ္မဏာနိ၊ အာရုံတို့သည်။ (သဒ္ဒါဒိဂရုကာနံ၊ အသံအစရှိသည်တို့၌ အလေးပြုကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ (စိတ္တုပ္ပါဒံ၊ စိတ္တုပ္ပါဒါကို။ ဝိက္ခေပံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့။) န (ဂမေန္တိ) မရောက်စေကုန်။ န (ပလိဗုန္ဓန္တိ) မတားမြစ်ကုန်။ န (ဗဇ္ဈာပေန္တိ) မနှောက်ယှက်စေကုန်။ န (ဗဒ္ဓါပေန္တိ) မဖွဲ့စေကုန်။ န (မောဟေန္တိ) မမိုက်စေကုန်။ န (သံမောဟေန္တိ) ပြင်းစွာမမိုက်စေကုန်။

၆၆

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ (ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။) ရူပါဒီသု၊ အဆင်းအစရှိသည်တို့တွင်။ ဧကမေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်ဖြစ်သော။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိယာဒိယတိ၊ ယူ၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ (ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။) ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးသောအာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ တီဏိပိ၊ သုံးပါးသောအာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိပိ၊ လေးပါးသောအာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ၊ ငါးပါးသောအာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ (ပရိယာဒိယန္တိ၊ ယူကုန်၏။) ဣတိ၊ ထိုကြောင့်။ ဣမေ ပဉ္စသုတ္တန္တာ၊ ဤငါးပါးသောသုတ်တို့ကို။ ပဉ္စဂရုကဝသေန၊ ငါးပါးသောအာရုံ၌ အလေးပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏အစွမ်းဖြင့်။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပဉ္စဂရုကဇာတကဝသေန၊ ပဉ္စဂရုကဇာတ်၏အစွမ်းဖြင့်။ န (ကထိတာ) ဟောတော်မမူအပ်ကုန်။ ပန၊ ထိုသို့မဟောအပ်သော်လည်း။ ပဉ္စဂရုကဇာတကံ၊ ပဉ္စဂရုကဇာတ်ကို။ သက္ခိဘာဝတ္ထာယ၊ သက်သေဖြစ်ခြင်းအကျိုးငှါ။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ကထေတဗ္ဗံ၊ ဟောအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ) ထိုစကားကိုအကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ တတြ၊ ထိုပဉ္စဂရုကဇာတ်၌။ အမနုဿေဟိ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ကန္တာရမဇ္ဈေ၊ ခရီးခဲ၏အလယ်၌။ ကတာယ၊ ပြုအပ်သော။ အာပဏာဒိဝိစာရဏာယ၊ အိပ်ဈေးအစရှိသောအစီအရင်သည်။ (သတိယာ၊ ရှိသည်ရှိသော်။) မဟာပုရိသဿ၊ ငါဘုရားလောင်း၏။ ပဉ္စသု၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ သဟာယေသု၊ အဖော်တို့တွင်။ ရူပဂရုကော၊ အဆင်း၌ အလေးပြုသောသူသည်။ ရူပါရမ္မဏေ၊ ရူပါရုံ၌။ ရဇ္ဇိတွာ၊ တပ်၍။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ဖူး၏။ သဒ္ဒါဒိဂရုကာ၊ အသံအစရှိသည်၌ အလေးပြုကုန်သောသူတို့သည် သဒ္ဒါရမ္မဏာဒီသု၊ သဒ္ဒါရုံအစရှိသည်တို့၌။ (ရဇ္ဇိတွာ၊ တပ်၍။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမဲ့ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏)၊ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုပဉ္စဂရုက-ဇာတ်ကို။ သက္ခိဘာဝတ္ထာယ၊ သက်သေဖြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ကထေတဗ္ဗံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣမေပနပဉ္စသုတ္တန္တာ၊ ဤငါးသုတ်တို့ကိုကား။ ပဉ္စဂရုကဝသေနေဝ၊ အာရုံငါးပါး၌ အလေးပြုကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။

၆၊ စ၊ ဆက်၍ဆိုအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ပုရိသာယေဝ၊ ယောကျ်ားတို့သည်သာလျှင်။ ပဉ္စဂရုကာ၊ အာရုံငါးပါး၌အလေးပြုကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ (ပဉ္စဂရုကာ၊ အာရုံငါးပါး၌အလေးပြုကုန်သည်။) ဟောန္တိယေဝ၊ ဖြစ်ကုန်သည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တာသမ္ပိ၊ ထိုမိန်းမသည်လည်း။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဉ္စသုတ္တန္တေ၊ ငါးပါးသောသုတ်တို့ကို။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေသမ္ပိ၊ ထိုသုတ်တို့၏လည်း။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဝတ္ထုသုပိ၊ ဝတ္ထုတို့တွင်လည်း။ ပဌမသုတ္တေ၊ ပထမသုတ်၌။ လောဟပါသာဒဒွါရေ၊ ကြေးပြာသာဒ်တံခါး၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ ဒဟရံ၊ ပဉ္စင်းပျိုကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ မတာ၊ သေသော။ ရာဇောရောဓာယ၊ မင်းမောင်းမ၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝိတ္ထာရိတမေဝ၊ ချဲ့အပ်ပြီးသည်သာတည်း။

၇၊ ဒုတိယသုတ္တေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ရူပူပဇီဝိနော၊ အဆင်းကိုမှီ၍အသက်မွေးသော။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ ဝတ္ထုကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိရဝိတ္ထာရေ၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ဂုတ္တိလဝီဏဝါဒကော၊ ဂုတ္တိလစောင်းသမားသည်။ ဧကိဿာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သောဥစ္စာကို။ ပဟိဏိ၊ ပို့စေ၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဥပ္ပဏ္ဍေတွာ၊ ပြက်ရယ်ပြု၍။ ဂဏှိတုံ၊ ယူခြင်းငှါ။ နဣစ္ဆိ၊ အလိုမရှိ။ သော၊ ထိုစောင်းသမားသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သောကိစ္စကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သာယနှကာလသမနန္တရေ၊ ညချမ်းကာလ၏အခြားမဲ့သောကာလ၌။ အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တော၊ တန်ဆာဆင်နှင့်စပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမ၏။ ဂေဟဿ၊ အိမ်၏။ အဘိမုခဋ္ဌာနေ၊ ရှေးရှုရာအရပ်၌။ အညသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ ဂေဟဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျှက်။ ဝီဏာယ၊ စောင်း၏။ တန္တိယော၊ ညှို့တို့ကို။ သမေဂုဏေ၊ ညီမျှသောအဖွဲ့၍။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေ၍။ တန္တဿရေန၊ စောင်းညှိုသံနှင့်။ ဂီတဿရဿံ၊ သီချင်းသံကို။ အနတိက္ကမန္တော၊ မလွန်စေမူ၍။ ဂါယီ၊ သီ၏။ သာဣတ္ထီ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမိန်းမသည်။ တဿ၊ ထိုစောင်းသမား၏။ ဂီတသဒ္ဒံ၊ သီချင်းကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့သောအမှတ်ဖြင့်။ ဝိဝဋဝါတပါနေန၊ ဟင်းလင်းသောလေသောက်တံခါးဖြင့်။ တဿ၊ ထိုစောင်းသမား၏။ သန္တိကံ၊

၆၃+၆ အထံသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့သောအကြံဖြင်ခုန်လသော်။ အာကာသေဝ၊ ကောင်းကင်၌သာလျှင်။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်ကုန်ခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်၏။

၈၊ တတိယသုတ္တေ၊ တတိယ-သုတ်၌။ စက္ကဝတ္တိရညော ကာယတောစန္ဒနဂန္ဓောဝါယတိ၊ မုခတောစဥပ္ပလဂန္ဓော ဟူသောဤစကားကို။ အာဟရိတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဧကိဿာ၊ တစ်ယောက်သော။ ကုဋုမ္ဗိကဓီတာယ၊ သူကြွယ်၏သမီး၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ အယံဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ ဂိဟိဘူတေန၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သဖြင့်။ ပူရေတုံ၊ ပြည့်စေခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း”ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အညတရဿ၊ တစ်ပါးသော။ ပိဏ္ဍပါတိကတ္ထေရဿ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို။ ဆောင်တည်သောမထေရ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ “အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ အဿာမိကာ၊ လင်မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပဿေနဒိကောသလော။ ပဿေနဒီကောသလ၊ မည်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ နီလုပ္ပလကလာပံ၊ ကြာညိုစည်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဧကေကိဿာ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော မိန်းမအား။ ဧကေကံ၊ တစ်ပွင့်တစ်ပွင့်သော။ နီလုပ္ပလံ၊ ကြာညိုပန်းကို။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ ပုပ္ဖေသု၊ ပန်းတို့ကို။ ဘာဇိယမာနေသု၊ ဝေဖန်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တဿာဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဒွေ၊ နှစ်ပွင့်ကုန်သောပန်းတို့သည်။ (ဋ္ဌ၂၂) ဟတ္ထံ၊ လက်သို့။ ပတ္တာနိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ပဟဋ္ဌာကာရံ၊ ရွှင်သောအခြင်းအရာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ဥပသိင်္ဃိတွာ၊ နမ်း၍။ ပရောဒိ၊ ငို၏။ ရာဇာ၊ ပဿေနဒီကောသလ မင်းသည်။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဥဘယာကာရံ၊ ရွှင်ခြင်းငိုကြွေးခြင်းဟုဆိုအပ်သောနှစ်ပါးသောအခြင်းအရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ (ပိ) ထိုမိန်းမသည်လည်း။

၆၆

အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဟဋ္ဌကာရာဏဉ္စ၊ ရွှင်ခြင်း၏အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ရောဒနကာရဏဉ္စ၊ ငိုခြင်း၏အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ကထေသိ၊ လျှောက်ဆို၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ ကထိတေပိ၊ လျှောက်ဆိုသော်လည်း။ ရာဇာ၊ ပဿေနဒီကောသလမင်းသည်။ အဿဒ္ဒဟန္တော၊ မယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ သကလရာဇနိဝေသနေ၊ အလုံးစုံသော မင်း၏နန်းတော်၌။ သဗ္ဗမာလ ဝိလေပနာဒိသုဂန္ဓဂန္ဓံ၊ အလုံးစုံသော ပန်းနံ့သာအစရှိသောကောင်းသောအနံ့ရှိသောပန်းနံ့သာမျိုးကို။ ဟရာပေတွာ၊ ပယ်ရှားစေ၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ (အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှါ၊) အာသနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသောအလှူကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စ၏အဆုံး၌။ တံဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ တေ၊ သင်၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ကတရော၊ အဘယ်မထေရ်နည်း”၊ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးသောကြောင့်။ “အယံ၊ ဤမထေရ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်တင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တုမေဟိ၊ အရှင်ဘုရားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာအပေါင်းသည်။ ဂစ္ဆတု၊ ကြွတော်မူပါလော။ အမှာကံ၊ အကျွနုပ်တို့အား။ အသုကတ္ထေရော၊ ဤမည်သောမထေရ်သည်။ အနုမောဒနံ၊ အနုမောဒနာကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထားခဲ့၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂတော၊ ကြွတော်မူ၏။ ထေရေ၊ မထေရ်သည်။ အနုမောဒနံ၊ အနုမောဒနာကို။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှါ။ အာရဒ္ဓမတ္တေ၊ အားထုတ်ခါမျှဖြစ်သည်ရှိသော်။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ရာဇနိဝေသနံ၊ မင်း၏နန်းတော်သည်။ ဂန္ဓပူရံဝိယ၊ နံ့သာဖြင့်ပြည့်သကဲ့သို့။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ သစ္စာမေဝ၊ ဟုတ်မှန်သည်ကိုသာ။ အာဟ၊ ဆိုပေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ တံကရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောအခါ၌။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ ‘သာဓုသာဓူ’တိ၊ ကောင်းစွကောင်းစွဟူ၍။ (အနုမောဒနာဝသေန၊ ဝမ်းမြောက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။) သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို။ ပဝတ္တေန္တော

ဖြစ်စေလျက်။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ အဿောသိ၊ ကြားနာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေန (ဘိက္ခုနာ)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမ္မူလတော၊ ထိုသာဓုသာဓုဟုသောအနုမောဒနာပြုသည်၏အစွမ်းဖြင့်ရိုသေစွာနာခြင်းလျှင်အရင်းရှိသော။ အယံအာနိသံသော၊ ဤကြာညိုနံ့ကဲ့သို့ခံတွင်း၏မွှေးခြင်းတည်းဟူသောအကျိုးကို။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိ၊ ကြားတော်မူ၏။ သဒ္ဓမ္မဒေသနာကာလေ၊ သူတော်ကောင်းတရားကိုဟောသောအခါ၌။ သာဓုသာဓူတိ၊ ကောင်းစွကောင်းစွဟူ၍။ (အနုမောဒနာဝသေန၊ ဝမ်းမြောက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။) ဘာသတော၊ ဆိုသောသူ၏။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဂန္ဓော၊ ကြာညိုနံ့သည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား)၊ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥပ္ပလံ၊ ကြာသည်။ ဇာယတိဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်တတိယသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ သေသံ၊ ကြွင်းသောသုတ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောအရာ၌။ ဥတ္တာနမေဝ၊ ပေါ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံဝဂ္ဂေ၊ ဤဝဂ်၌။ ဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ်တရားကိုသာ။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ရူပါဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ရူပါဒိဝဂ်အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

နီဝရဏပ္ပဟာနာဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၁၁၊ ဒုတိယဿ၊ ဒုတိယဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဧကဓမ္မမ္ပီတိဧတ္ထ၊ ဧကဓမ္မမ္ပိ၊ ဟူသောဤပုဒ်၌။ “တသ္မိံခေါပနသမယေ ဓမ္မာဟောန္တီ”တိအာဒီသုဝိယ၊ တသ္မိံခေါပနသမယေ ဓမ္မာဟောန္တီ၊ အစရှိသည်တို့၌ကဲ့သို့။ နိဿတ္တဋ္ဌေန၊ သတ္တမဟုတ်သဘာဝဓမ္မဖြစ်သော အနက်သဘောကြောင့်။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (တသ္မိံခေါပနသမယေ၊ ထိုပထမအဟိတ်ကုသိုလ်စိတ်ဖြစ်သောအခါ၌။ ဓမ္မာ၊ ဖဿဝေဒနာအစရှိသောသဘောတရားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧကဓမ္မမ္ပီတိဧတ္ထ၊ ဧကဓမ္မမ္ပိ၊ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ နိဿတ္တံ၊ သတ္တမဟုတ်သော။ ဧကသဘာဝမ္ပိ၊ တစ်ခုသောသဘောကိုလည်း။ ဣတိ အယံ အတ္ထော၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အနုပ္ပန္နောဝါတိဧတ္ထ

ပန၊ အနုပ္ပန္နောဝါ၊ ဟူသောဤပါဌ်၌ကား။ “ဘူတာနံ၊ ဖြစ်ပြီးကုန်သော။ သတ္တာနံဝါ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်း။ ဌိတိယာ၊ တည်ခြင်းငှာ။ သမ္ဘဝေသီနံ၊ ဖြစ်ဆဲကုန်သော။ (သတ္တာနံ) ဝါ၊ သတ္တဝါတို့အားလည်း။ အနုဂ္ဂဟာယ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ အပဒါ၊ အခြေမရှိကုန်သော။ သတ္တာဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွိပဒါ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိကုန်သော။ (သတ္တာ) ဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣတိဧဝမာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌ကဲ့သို့။ သမုစ္စယတ္ထော၊ ဝိကပ်အနက်ဟူ၍။ ဝါသဒ္ဒေါ၊ ဝါသဒ္ဒါကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဝိကပ္ပနတ္ထော၊ ဝိကပ်အနက်ဟူ၍။ န (ဒဋ္ဌဗ္ဗော) မမှတ်အပ်။ ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤနာဟံဘိက္ခဝေအစရှိသော ပါဠိတော်ပါဌ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ယေန၊ ဓမ္မေန၊ အကြင်သုဘနိမိတ်တည်းဟူသောသဘောကြောင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသော။ ကာမစ္ဆန္ဒောစ၊ ကာမစ္ဆန္ဒ-သည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီးသော။ ကာမစ္ဆန္ဒောစ၊ ကာမစ္ဆန္ဒသည်လည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာပွါးများခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တံသုဘနိမိတ္တံ၊ ထိုသုဘနိမိတ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (ပဿမိ) ယထာ၊ မြင်သကဲ့သို့ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ အညံ သုဘနိမိတ်မှတစ်ပါးသော။ (ဧကဓမ္မမ္ပိ၊ တစ်ခုသော သဘောကိုလည်း။) နပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ၊ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (အတ္ထော)၊ အနက်တည်း။

တတ္ထ၊ ထိုအနုပ္ပန္နောကာမစ္ဆန္ဒောအစရှိသောပါဌ်၌။ အနုပ္ပန္နောတိ၊ အနုပ္ပန္နောဟူသည်ကား။ အဇာတော၊ မဖြစ်။ အသဉ္ဇာတော၊ ကောင်းစွာမဖြစ်။ အပါတုဘူတော၊ ထင်စွာမဖြစ်။ အသမုဒါဂတော၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်။ ကာမစ္ဆန္ဒောတိ၊ ကာမစ္ဆန္ဒောဟူသည်ကား။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ ယောကာမစ္ဆန္ဒော၊ အကြင်လိုချင်တတ်သည်ဖြစ်ဟုဆိုအပ်သောဆန္ဒသည်။ ယောကာမရာဂေါ၊ အကြင်လိုချင်တတ်သည်ဟုဆိုအပ်သောရာဂသည်။ ယာကာမနန္ဒီ၊ အကြင်လိုချင်တတ်နှစ်သက်တတ်သည်ဟုဆိုအပ်သောလောဘသည်။ ယာကာမတဏှာ၊ အကြင်လိုချင်တတ်တောင့်တတတ်သည်ဟုဆိုအပ်သောလောဘသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝိတ္ထာရိတံ၊ ချဲ့အပ်သော။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏံ၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏတည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတီတိ၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိဟူသည်ကား။ နိဗ္ဗတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်စွာဖြစ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သော (ဧသောကာမစ္ဆန္ဒော)၊ ထိုကာမစ္ဆန္ဒသည်။ အသမုဒါစာရဝသေနဝါ၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အနနုဘူတာရမ္မဏဝသေနဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝယ်ရှေး၌မခံစားဘူးသေးသောအာရုံ၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ၊ ဗျတိရိက်ကိုဆိုဦးအံ့။ အညထာ၊ ရှေး၌မဖြစ်ဖူးခြင်းရှေး၌မခံစားဖူးသောအာရုံ၏အစွမ်းဖြင့်မဖြစ်ဖူးသည်မှတစ်ပါးဥပါဒ် ဌီ ဘင်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အနမတဂ္ဂေ၊ မသိအပ်သောအစရှိသော။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ အနုပ္ပန္နောနာမ၊ မဖြစ်ဖူးသည်ကာမစ္ဆန္ဒမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တတ္ထ၊ ထိုမဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒဖြစ်ရာ၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝတ္တဝသေန၊ ပြုကျင့်အပ်သောဝတ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာသည်။ နသမုဒါစရတိ၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဂန္ထဓုတင်္ဂသမာဓိဝိပဿနာနဝကမ္မာဒီနံ၊ ကျမ်းဂန်ကိုသင်ခြင်းဓုတင်ကိုဆောင်ခြင်းသမာဓိကိုဖြစ်စေခြင်းဝိပဿနာကိုပွားစေခြင်းအမှုသစ်ကိုပြုလုပ်ခြင်းအစရှိသည်တို့တွင်။ အညတရဝသေန၊ တစ်ပါးပါး၏အစွမ်းဖြင့်။ (နသမုဒါစရတိ၊ ကောင်းစွာကောင်းစွာအထက်၌မဖြစ်) ကထံ၊ (သမုဒါစရတိ) အဘယ်သို့လျှင်ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌မဖြစ်သနည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ) ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝတ္တသမ္ပန္နော၊ ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွေအသီတိ၊ ရှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ခုဒ္ဒကဝတ္တာနိ (စ)၊ ကံပြုသောရဟန်းတို့သည်ကျင့်ရာသော ငယ်သောဝတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးပါးကုန်သော။ မဟာဝတ္တာနိ (စ)၊ ပကတိသောရဟန်းတို့သည်ပြုရာသော အာဂန္တုကဝတ်စသော ကြီးသောဝတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စေတိယင်္ဂဏဗောဓိယင်္ဂဏ ပါနီယမာဠကဥပေါသထာဂါရအာဂန္တုကဂမိကဝတ္တာနိစ၊ စေတီပြင်၌ပြုရာသောဝတ် ဗောဓိပြင်၌ ပြုရာသောဝတ် စည်းဝေးရာတန်ဆောင်း၌ပြုသောဝတ် ဥပုသ်အိမ်၌ပြုရာသောဝတ် တို့ကိုလည်းကောင်း အာဂန္တုကရဟန်းတို့အားပြုရာသောဝတ် ခရီးသွားရဟန်းတို့အား ပြုရာသောဝတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တဿေဝ၊ ပြုစဉ်သာလျှင်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ ပန၊ အခွင့်မရသည်မှတစ်ပါး အခွင့်ရသည်ကို ဆိုဦးအံ့။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်လွှတ်၍။ ဘိန္နဝတ္တဿ၊ ပျက်သောဝတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရတော၊ ကျင့်သည်

၆၆

ရှိသော်။ အယောနိသောမနသိကာရဉ္စေဝ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သတိဝေါဿဂ္ဂဉ္စ၊ သတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းကိုဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ မဖြစ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂန္ထယုတ္တော၊ ကျမ်းဂန်၌ယှဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကမ္ပိ နိကာယံ၊ တစ်ပါးသော နိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရောပိ (နိကာယေ)၊ သုံးပါးကုန်သော နိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တယောပိ (နိကာယေ)၊ သုံးပါးကုန်သော နိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရောပိ (နိကာယေ)၊ လေးပါးကုန်သော နိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ (နိကာယေ)၊ ငါးပါးကုန်သောနိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ (ဂဏှာတိ၊ သင်ယူ၏။) တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရား စကားတော်ကို။ အတ္ထဝသေန (စ)၊ အနက်၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဠိဝသေန (စ)၊ ပါဠိ၏အစွမ်းဖြစ်လည်းကောင်း။ အနုသန္ဓေယျဝသေန (စ)၊ အနုသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗာပရဝသေန (စ)၊ ရှေ့နောက်၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂဏှန္တဿ၊ ဆရာထံ၌ သင်ယူသည်ရှိသော်။ သဇ္ဈာယန္တဿ၊ မိမိအလိုလိုသရဇ္ဈာယ်သည်ရှိသော်။ ဝါစေန္တဿ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ပို့ချသည်ရှိသော်။ ဒေသေန္တဿ၊ တရားဟောသည်ရှိသော်။ ပကာသေန္တဿ၊ မေးလျှောက်လာသော သူတို့အား အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို ထင်စွာပြသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ခြင်းအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ပန၊ အခွင့်မရသည်မှတစ်ပါး ရသည်ကိုဆိုဦးအံ့။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္ထကမ္မံ၊ ကျမ်းဂန်အမှုကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကုသီတဿ၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ စရတော၊ ကျင့်သည်ရှိသော်။ အယောနိသော မနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း သတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်)၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်သေးသောကိလေသာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဓုတင်္ဂဓရော၊ ဓုတင်ကိုဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးသော။ ဓုတင်္ဂဂုဏေ၊

၆၉+၇+ဓုတင်ကျေးဇူးတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဿပန၊ ထိုရဟန်းသည်ကား။ ဓုတင်္ဂဂုဏေ၊ ဓုတင်ကျေးဇူးတို့ကို။ ပရိဟာရန္တဿ၊ ဆောင်သည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ ပန၊ မရသည်မှတစ်ပါးရသည်ကိုဆိုဦးအံ့။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓုတင်္ဂါနိ၊ ဓုတင်တို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်လွှတ်၍။ ဗာဟုလ္လာယ၊ သင်္ကန်းစသည်ပစ္စည်းများစိမ့်သောငှါ။ အာဝတ္တဿ၊ လည်သည်ဖြစ်၍။ စရတော၊ ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ အယောနိသောမနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းသတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်)၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်သည်အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သမာပတ္တီသု၊ သမာပတ်တို့၌။ စိဏ္ဏဝသီ၊ လေ့လာပြီးသောဝသီဘော်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဇ္ဈာနာဒီသု၊ ပဌမဈာန်အစရှိသည်တို့၌။ အာဝဇ္ဇနဝသိအာဒီသု၊ အာဝဇ္ဇနဝသိအစရှိသည်တို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိဟာရန္တဿ၊ နေသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ ပန၊ မရသည်မှတစ်ပါးရသည်ကိုဆိုဦးအံ့။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိဟီနဇ္ဈာနဿဝါ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအကြောင်းကြောင့်လျှောကျပြီးသောဈာန်ရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဝိဿိဋ္ဌဇ္ဈာနဿဝါ၊ စွန့်လွှတ်အပ်ပြီးသောဈာန်ရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဘဿာဒီသု၊ စကားများခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ အနုယုတ္တဿ (ဝါ)၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဝိဟာရတော၊ နေသည်ရှိသော်။ အယောနိသောမနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းသတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းတို့။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်)၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဧကစ္စောပန၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဝိပဿကော၊ ဝိပဿနာရှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တေသု၊ ခုနှစ်ပါးတို့သည်ကုန်သော။ အနုပဿနာသုဝါ၊

၇+၇ အနုပဿနာတို့၌လည်းကောင်း။ အဋ္ဌာရသသု၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ မဟာဝိပဿနာသုဝါ၊ မဟာဝိပဿနာတို့၌လည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ ဝိပဿနာရှုခြင်းတည်းဟူသောအမှုကို။ ကရောန္တေ၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟာရတော၊ နေသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ အပရဘာဂေပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပဿနာကမ္မံ၊ ဝိပဿနာအမှုကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာယဒဠှီဗဟုလဿ၊ ကိုယ်၏ဆူဖြိုးခြင်းကိုပြုခြင်းများသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသည်ရှိသော်။ အယောနိသော မနသိကာရ သတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင်းနှလုံးသွင်းခြင်း သတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌မဖြစ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသောကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။

ဧကစ္စော၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နဝကမ္မိကော၊ အမှုသစ်ကိုပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပေါသထာဂါရဘောဇနသာလာဒီနိ၊ ဥပုသ်အိမ်ဆွမ်းစားဇရပ်စသည်တို့ကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ တေသံ၊ ထိုဥပုသ်အိမ် ဆွမ်းစားဇရပ်စသည်တို့၏။ ဥပကာရဏာနိ၊ အဆာက်အဦတို့ကို။ စိန္တေန္တဿ၊ ကြံသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ အပရဘာဂေပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ နဝကမ္မေ၊ အမှုသစ်သည်း။ နိဋ္ဌိတေဝါ၊ ပြီးပြီးသော်လည်းကောင်း။ (နဝကမ္မေ၊ အမှုသစ်ကို။) ဝိဿဋ္ဌေဝါ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အယောနိသောမနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း သတိကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိနာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။

ပန၊ ထိုမှတပါး။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗြာဟ္မလောကာ၊ ဗြာဟ္မာ့ပြည်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓသတ္တော၊ စင်ကြယ်သောသတ္တဝါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အနာသေဝနာယ၊ ရှေးဘဝ၌ အဖန်တလဲလဲ မှီဝဲခြင်း၏ မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ အပရဘာဂေပန၊ နောက်ဖို့၌ကား။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လဒ္ဓါသေဝနဿ၊ ရအပ်ပြီးသော မှီဝဲခြင်းရှိသည်ရှိသော်။ အယောနိသောနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းသတိကို စွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ (ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ နာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နဿ၊ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒ၏။ ဥပ္ပန္နတာ၊ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။

ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ အနနုဘူတာရမ္မဏဝသေန၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝဝယ် ရှေး၌မခံစားအပ်ဘူးသေးသော အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ (အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဘူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။) ကထံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အသို့ဖြစ်နည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့သောသူသည်။ အနနုဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌မခံစားဖူးသော။ မနာပိယံ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော။ (ယံ) ရူပါဒိအာရမ္မဏံ၊ အကြင် ရူပါရုံအစရှိသော အာရုံကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တတ္ထ၊ ထိုချစ်နှစ်အပ်သော ရူပါရုံအစရှိသည်တို့၌။ အယောနိသောမနသိကာရသတိဝေါဿဂ္ဂေ၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း သတိကို စွန့်လွတ်ခြင်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနနုဘူတာရမ္မဏဝသေန၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝဝယ် ရှေး၌မခံစားအပ်ဖူးသော အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ နာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။ ဥပ္ပန္နောတိ၊ ဥပ္ပန္နောဟူသည်ကား။ ဇာတော၊ ဖြစ်သော။ သဉ္ဇာတော၊ ကောင်းစွာဖြစ်သော။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သော။ အဘိနိဗ္ဗတ္တော၊ လွန်စွာဖြစ်သော။ ပါတုဘူတော၊ ထင်စွာဖြစ်သော။ ဘိယျောဘာဝါယာတိ၊ ဘိယျောဘာဝါယဟူသည်ကား။ ပုနပ္ပုနဘာဝါယ၊ အဖန်တလဲလဲဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယတိ၊ ဝေပုလ္လာယဟူသည်ကား။ ဝိပုလဘာဝါယ၊ ပြန့်ပြောသည်၏ အဖြစ်ငှာ။ ရာသိဘာဝါယ၊ အပေါင်းအစု၏ဖြစ်ခြင်းငှာ။ တတ္ထ၊ ထိုဥပ္ပန္နော ကာမစ္ဆန္ဒောဘိယျောဘာဝါယဝေပုလ္လာယဟူသော ပါဠိတော်၌။ သကိံ၊ တကြိမ်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီးသော။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ န နိရုဇ္ဈဿတိ၊ မချူပ်လတ္တံ့။ သကိံ၊

၇၂ + ၇၃) တကြိမ်။ ၂၅) နိရုဒ္ဓေဝါ၊ ချူပ်ပြီသည်လည်းဖြစ်သော။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ပုန၊ တဖန်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ချူပ်လိမ့်လတ္တံ့။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ဖြစ်ပြီသော ကာမစ္ဆန္ဒ၏မချုပ်ခြင်း ချုပ်ပြီးသော ကာမစ္ဆန္ဒ၏ တဖန်ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြေင်းမဟုတ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ နိရုဒ္ဓေ၊ ချုပ်သည်ရှိသော်။ တသ္မိံ ဝါ အာရမ္မဏေ၊ ထိုခံစားဖူးသော အာရုံ၌လည်းကောင်း။ အညသ္မိံ၊ တပါးသော။ အာရမ္မဏေဝါ၊ အာရုံ၌လည်းကောင်း။ အပရာပရံ၊ ဆင်းဆင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာပွားခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သဝတ္တတေ နာမ၊ ဖြစ်သည်မည်၏။

သုဘနိမိတ္တန္တိ၊ သုဘနိမိတ္တံဟူသည်ကား။ ရာဂဋ္ဌာနိယံ၊ ရာဂ၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သနိမိတ္တာ၊ အကြောင်းရှိကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ ဓမ္မာ၊ အကုသိုလ်တရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနိမိတ္တာ၊ အကြောင်းမရှိကုန်သော။ (ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ ဓမ္မာ၊ အကုသိုလ်တရားတို့သည်။) နော၊ (ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ) မဖြစ်ကုန်။” ဣတိ ဧတ္ထ၊ ဤပါဠိ၌။ နိမိတ္တန္တိ၊ (နာမ) နိမိတ္တံဟူသောမည်သည်။ ပစ္စယဿ၊ အကြောင်း၏။ နာမံ၊ အမည်တည်း။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓိစိတ္တံ၊ သမထ ဝိပဿနာနှင့်ယှဉ်သော လွန်ကဲသောစိတ်ကို။ အနုယုတ္တေန၊ အားထုတ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နိမိတ္တာနိ၊ အကြောင်းတို့ကို။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ မနသိကာတဗ္ဗာနိ၊ နှလုံးသွင်းအပ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧတ္ထ၊ ဤပါဠိ၌။ (နိမိတ္တန္တိ နာမံ၊ နိမိတ္တံဟူသောအမည်သည်။) ကာရဏဿ၊ အကြောင်း၏။ (နာမံ၊ အမည်တည်း။ “သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုသမာဓိတည်းဟူသော အကြောင်းကို။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဘာဝေတိ၊ ပွါးစေ၏။” ဣတိ ဧတ္ထ၊ ဤပါဠိ၌။ (နိမိတ္တန္တိ နာမံ၊ နိမိတ္တံဟူသောအမည်သည်။ သမာဓိဿ၊ သမာဓိ၏။ (နာမံ၊ အမည်တည်း။) “ယံ နိမိတ္တံ၊ အကြင်ဝိပဿနာတည်းဟူသော အကြောင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ယံ နိမိတ္တံ၊ အကြင်ဝိပဿနာတည်းဟူသော အကြာင်းကို။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အနန္တရာယေန၊ အန္တရာယ်မရှိသဖြင့်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယော၊ ကုန်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (နိမိတ္တန္တိ နာမံ၊ နိမိတ္တံဟူသောအမည်သည်။) ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၏။ (နာမံ၊

အမည်တည်း။) ဣဓပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ရာဂဋ္ဌာနိယော၊ ရာဂ၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဣဋ္ဌာရမ္မဏ ဓမ္မာ၊ ဣဋ္ဌာရုံဖြစ်သော သဘောကို။ “သုဘနိမိတ္တ”န္တိ၊ သုဘနိမိတ်ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ အယောနိသောမနသိကရောတောတိ၊ အယောနိသောမနသိကရောတောဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအယောနိသောမနသိကရောတောဟူသောပါဌ်၌။ ကတမော၊ အဘယ်သည်။ အယောနိသောမနသိကာရော၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းမည်သနည်း။ အနိစ္စေ၊ မမြဲသော တေဘုမ္မက သင်္ခါရဟုဆိုအပ်သော ခန္ဓာငါးပါး တရားအပေါင်း၌။ နိစ္စန္တိ၊ မြဲကုန်၏ဟူ၍။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲခြင်း သဘောရှိသော တေဘူမကသင်္ခါရဟုဆိုအပ်သော ခန္ဓာငါးပါး တရားအပေါင်း၌။ သုခန္တိ၊ ချမ်းသာ၏ဟူ၍။ အနတ္တနိ၊ ကိုယ်မဟုတ်သော တေဘုမ္မကသင်္ခါဟုဆိုအပ်သော တရားအပေါင်း၌။ အတ္တာတိ၊ ကိုယ်ဟုတ်၏ဟူ၍။ အသုဘေ၊ မတင့်တယ်သော တေဘုမ္မကသင်္ခါရဟုဆိုအပ်သော တရားအပေါင်း၌။ သုဘန္တိ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍။ အယောနိသောမနသိကာရော၊ မသင့်မတယ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဥပ္ပထမနသိကာရော၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။ ဝါ၊ တနည်းကား။ သစ္စဝိပ္ပဋိကူလေန၊ သစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်း၏ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ အာဝဇ္ဇနာ၊ ဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ အနွာဝဇ္ဇနာ၊ အဖန်တလဲလဲ ဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ အာဘောဂေါ၊ ဘဝင်၏အာရုံမှ တပါးသော အာရုံကို နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ သမန္နာဟာရော၊ ဘဝင်၏ အာရုံမှ တပါးသော အာရုံသို့ စိတ်ကို ကောင်းစွာ ဆောင်ခြင်းသည်။ မနသိကာရော၊ ဘဝင်၏ အာရုံမှ တပါးသော အာရုံသို့ စိတ်၌ပြုခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ အယောနိသောမနသိကာရောတိ၊ အယောနိသောမနသိကာရဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမဿ မနသိကာရဿ၊ ဤမနသိကာရ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပါယေန၊ မသင့်သောအကြောင်းဖြင့်။ မနသိကရောန္တဿ၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင် ပထမသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၁၂) ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဗျာပါဒေါတိ၊ ဗျာပါဒေါဟူသည်ကား။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဗျာပတ္တိ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်ခြင်းသည်။ ဘတ္တဗျာပတ္တိ၊ ထမင်း၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်ခြင်းသည်။ ပကတိ ဝိဇဟနဘာဝေါ၊ ပြကတေ့သဘောကို စွန့်သည်၏အဖြစ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဗျာပါဒနီဝရဏစသည်တို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်။ ဗျာပါဒနီဝရဏံ၊ ဗျာပါဒနီဝရဏမည်သနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အနတ္တံ၊ အကျိုးစီးပွားမဲကို။ အစရိ၊ ကျင့်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဃာတော၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းသည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရိတဿ၊ ချဲ့အပ်သော။ ဗျာပါဒနီဝရဏဿ၊ ဗျာပါဒနီဝရဏ၏။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤအမည်တည်း။ ပဋိဃနိမိတ္တန္တိ၊ ပဋိဃနိမိတ္တံဟူသည်ကား။ အနိဋ္ဌံ၊ အလိုမရှိအပ်သော။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်တည်း။ ဧတံ၊ ဤပဋိဃဟူသောအမည်သည်။ ပဋိဃဿာပိ၊ ဒေါသ၏လည်းကောင်း။ ပဋိဃာရမ္မဏဿာပိ၊ ဒေါသ၏အကြောင်းဖြစ်သော အနိဋ္ဌာရုံ၏လည်းကောင်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ စ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဋ္ဌကထာယံ၊ အဋ္ဌကထာဟောင်း၌။ ပဋိဃမ္ပိ ပဋိဃနိမိတ္တံ၊ ပဋိဃာရမ္မဏောပိ ဓမ္မော ပဋိဃနိမိတ္တန္တိ၊ ပဋိဃမ္ပိ ပဋိဃနိမိတ္တံ၊ ပဋိဃာရမ္မဏောပိ ဓမ္မော ပဋိဃနိမိတ္တံဟူ၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ ဧဝ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ (ပဋိဃမ္ပိ၊ ဒေါသ၏လည်းကောင်း။ ပဋိဃနိမိတ္တမ္ပိ၊ ဒေါသ၏အကြောင်းဖြစ်သော် အနိဋ္ဌာရုံသည်လည်းကောင်း။ ပဋိဃရမ္မဏော၊ ဒေါသ၏အကြောင်းဖြစ်သော အနိဋ္ဌာရုံလျှင် အာရုံရှိသော။ ဓမ္မောပိ၊ တရားသည်လည်းကောင်း။ ပဋိဃနိမိတ္တံ၊ ပဋိဃနိမိတ်မည်၏။) သေသံ၊ ကြွင်းသောစကားကို။ ဧတ္ထ၊ ဤဒုတိယသုတ်၌။ ကာမစ္ဆန္ဒေ၊ ကာမစ္ဆန္ဒ၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ စ၊ ဆက်ဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤဒုတိယသုတ်၌။ သေသံ၊ ကြွင်းသောစကားကို။ ကာမစ္ဆန္ဒေ၊ ကာမစ္ဆန္ဒ၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ) ယထာ၊ သိအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဣတော၊ ဤဒုတိယသုတ်မှ။ ပရေသုပိ၊ နောက်ဖြစ်သောသုတ်တို့၌လည်း။ သေသံ၊ ကြွင်းသောစကားကို။ ကာမစ္ဆန္ဒေ၊ ကာမစ္ဆန္ဒ၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သောသုတ်၌။ ဝိသေသမတ္ထမေဝ၊ ထူးသောအနက်ကိုသာလျှင်။ ဝက္ခာမ၊ ဆိုကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒုတိယသုတ် အဖွင့် အပြီးတည်း။ (ဝိသေသမတ္ထမေဝ ဝက္ခာမ၊ ဆဋ္ဌ)

၁၃) တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ထိနမိဒ္ဓန္တိ၊ ထိနမိဒ္ဓဟူသည်ကား။ ထိနဉ္စေဝ၊ ထိနသည်လည်းကောင်း။ မိဒ္ဓဉ္စ၊ မိဒ္ဓသည်လည်းကောင်း။ တေသု၊ ထိုထိနမိဒ္ဓနှစ်ပါးတို့တွင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ အကမ္မညတာ၊ အမှု၌မကောင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ ထိနံ၊ ထိနမည်။ ဧတံ၊ ဤထိနဟူသောအမည်သည်။ ၇) အာလသိယဘာဝဿ၊ ပျင်းရိသောသူ၏အဖြစ်၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ခန္ဓာ၊ နာမက္ခန္ဓာတို့ကို။ အကမ္မညတာ၊ အမှု၌အကောင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ မိဒ္ဓံ၊ မိဒ္ဓမည်၏။ ၂၆) ဧတံ၊ ဤမိဒ္ဓဟူသောအမည်သည်။ အပမိဒ္ဓဿ၊ မျောက်မြည်းအိပ်ခြင်း၏။ ပစလာယိကဘာဝဿ၊ မျက်လွှာတလှုပ်လှုပ် ရှိသောသူသည်။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဥဘိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော ထိနမိဒ္ဓတို့၏လည်း။ “တတ္ထ ကတမံ ထိနံ၊ ပေ။ ပရိယောနာဟော၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုထိနမိဒ္ဓနှစ်ပါးတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်။ ထိနံ၊ ထိနမည်တနည်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ယာ အကလျတာ၊ အကြင်အမှု၌မကောင်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ (ယာ) အကမ္မညတာ၊ အကြင်မှု၌မခံ့သည်၏အဖြစ်သည်။ (ယာ) ဩလီယနာ၊ အကြင်ထွန့်သောအခြင်းအရာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ ထိနံ၊ ထိနမည်၏။) တတ္ထ၊ ထိုထိနမိဒ္ဓနှစ်ပါးတို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်။ မိဒ္ဓံ၊ မိဒ္ဓမည်သနည်း။ ကာယဿ၊ ဝေဒနာ၊ စသောခန္ဓယသုံးပါးအပေါင်း၏။ ယာ အကလျတာ၊ အကြင်အမှု၌မကောင်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ (ယာ) အကမ္မညတာ၊ အကြင်မှု၌မခံ့သည်၏အဖြစ်သည်။ (ယော) ဩနာဟော၊ အကြင်မြှေးယှက်ခြင်းသည်။ (ယော) ပရိယောနာဟော၊ အကြင်ထက်ဝန်းကျင်မှမြှေးယှက်ခြင်းသည်။ (ယော) ပရိယောနာဟော၊ အကြင်ထက်ဝန်းကျင်မှ မြှေးယှက်ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ မိဒ္ဓံ၊ မိဒ္ဓမည်၏။) အရတီတိ အာဒီနိ၊ အရတိ၊ အစရှိသည်တို့ကို။ ဝိဘင်္ဂေ၊ ဝိဘင်ပါဠိတော်၌။ ဝိဘတ္တနယေနေဝ၊ ဝေဖန်သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ “တတ္ထ ကတမာ အရတိ၊ ပေ။ စေတသော စလီနတ္တ၊ ဟူသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

(“တတ္ထ၊ ထိုအရတိတန္ဒ၊ အစရှိသည်တို့တွင်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်။ အရတိ၊ အရတိမည်သနည်း။ ပန္တေသု၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု ဝါ၊ ကျောင်းတို့၌ လည်းကောင်း။ အညနရညတရေသု၊ အမှတ်မရှိတပါးပါးကုန်သော။ အဓိကုသလေသု၊ လွန်ကဲသောကုသိုလ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မောသု ဝါ၊ သမထ ဝိပဿနာတရားတို့၌လည်းကောင်း။ အရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ အရတိတာ၊ မမွေ့လျော်သည်၏အဖြစ်သည်။ အနဘိရတိတာ၊ အလွန်မမွေ့လျော်သောသူ၏အဖြစ်သည်။ အနဘိရမနာ၊ အလွန်မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတာ၊ ဆန့်ကျင်သည်၏အဖြစ်သည်။ ပရိတဿိတာ၊ တောင့်တသည်၏အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ အရတိ၊ အရတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတ္ထ၊ အရတိတန္ဒီစသည်တို့တွင်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်။ တန္ဒီ၊ တန္ဒီမည်သနည်း။ ယာ တန္ဒီ၊ အကြင်ပျင်းရိခြင်းသည်။ ယညတန္ဒီယာနာ၊ အကြင်ပျင်းရိသောသူ၏အဖြစ်သည်။ ယာ တန္ဒိမနတာ၊ အကြင်ပျင်းရိခြင်းနှိပ်စက်အပ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏အဖြစ်သည်။ ယံ အာလသျှံ၊ အကြင်ပျင်းရိသောသူ၏အဖြစ်သည်။ ယာ အာလသျနာ၊ အကြင်ပျင်းရိသောအခြင်းအရာသည်။ ယံ အာလဿာယိတတ္ထံ၊ အကြင်ပျင်းရိခြင်းသည် ဖြစ်စေအပ်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ တန္ဒီ၊ တန္ဒီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတ္ထ၊ အရတိတန္ဒီစသည်တို့တွင်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်။ ဝိဇမ္ဘိတာ၊ ဝိဇမ္ဘိမည်သနည်း။ ကာယဿ၊ ကိုယ်၏။ ယာ ဇမ္ဘာနာ၊ အကြင်တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ ယာ ဝိဇမ္ဘနာ၊ အကြင်အဖန်တလဲလဲတုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ ယာ အာနမနာ၊ အကြင်ရှေ့သို့ညွတ်ခြင်းသည်။ ယာ ဝိနာမနာ၊ အကြင်နောက်သို့ညွတ်ခြင်းသည်။ ယာ သန္နမနာ၊ အကြင်ထက်ဝန်းကျင်မှညွတ်ခြင်းသည်။ ယာ ပဏမနာ၊ အကြင်ကိုယ်ကိုအထက်၌ထားခြင်းသည်။ ယံ ဗျာဓိယကံ၊ အကြင်ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော အနာရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ ဝိဇမ္ဘိယာ၊ ဝိဇမ္ဘိတာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရတိတန္ဒီစသည်တို့တွင်။ ကတမော၊ အဘယ်သည်။ ဘတ္တသမ္မဒေါ၊ ဘတ္တသမ္မဒမည်သနည်း။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ စားပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ယာ ဘတ္တမုစ္ဆာ၊ အကြင်ထမင်းကြောင့်ဖြစ်သော တွေဝေခြင်းသည်။ ယော ဘတ္တကိလမထော၊ အကြင်ထမင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပင်ပန်းခြင်းသည်။ ယော ဘတ္တပရိဠာဟော၊ အကြင်ထမင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပူပန်ခြင်းသည်။ ယံ ကာယဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ အကြင်ထမင်းကို မှီဝဲ၍ ကိုယ်၏အမှု၌မကောင်းခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ ဘတ္တသမ္မဒေါ၊ ဘတ္တသမ္မဒဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရတိတန္ဒီစသည်တို့တွင်။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်။ စေတသော၊ စိတ်၏လည်း။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏အဖြစ်မည်သနည်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ယာ ကလျတာ၊ အကြင်အမှု၌မကောင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ ယာ ကမ္မညတာ၊ အကြင်အမှု၌မခံ့သည်၏အဖြစ်သည်။ ယာ ဩလီယနာ၊ အကြင်တွန့်သောအခြင်းအရာသည်။ ယာ သလ္လီယနာ၊ အကြင်ပြင်းစွာတွန့်သောအခြင်းအရာသည်။ (ယံ ဩလီယိတတ္တံ၊ အကြင်တွန့်သည်၏အဖြစ်သည်။ ၁) (ယံ) လီနံ၊ အကြင်တွန့်ခြင်းသည်။ (ယာ) လီယနာ၊ အကြင်တွန့်သောအခြင်းအရာသည်။ (ယံ) လီယိတတ္တံ၊ အကြင်ခိုင်မာခြင်းသည်။ (ယာ) ထိယနာ၊ အကြင်ခိုင်မာသော အခြင်းအရာသည်။ (ယံ) ထိယိတတ္တံ၊ အကြင်ခိုင်မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ စေတသော စ လီနတ္တ”န္တိ။ စေတသော စ လီနတ္တံ၊ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။)

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤအရတိတန္ဒီစသည်တို့တွင်။ ပုရိမာ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ အရတိ တန္ဒီ ဝိဇမ္ဘိတ ဘတ္တသမ္မဒ၏ အစွမ်းဖြင့် လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏဿ၊ ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏအား။ သဟဇာတဝသေနာပိ၊ တကွဖြစ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပနိဿယဝသေနာပိ၊ တကွဖြစ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပစ္စယာ၊ ကျေးဇူးပြုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ စေတသော၊ စိတ်၏။ လီနတ္တံ၊ တွန့်သည်၏အဖြစ်သည်။ အတ္တနောဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဟဇာတံ၊ တကွဖြစ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပနိဿယကောဋိယာ ပန၊ ဥပနိဿယ အစွမ်းအားဖြင့်ကား။ (ပစ္စယော၊ ကျေးဇူးပြုသည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ တတိယသုတ် အဖွင့် အပြီးတည်း။

၁၄) စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စန္တိ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဓစ္စဉ္စေဝ၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုစ္စဉ္စ၊ ကုက္ကုစ္စသည်လည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စ နှစ်ပါးတို့တွင်။ ဥဒ္ဓစ္စံ နာမ၊ ဥဒ္ဓစ္စမည်သည်ကား။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဥဒ္ဓတာကာရော၊ တုန်လှုပ်သော

အခြင်းအရာတည်း။ ကုက္ကုစ္စံ နာမ၊ ကုက္ကုစ္စမည်သည်ကား။ အကတကလျာဏဿ၊ မပြုမိသောကောင်းမှုရှိသော။ ကတပါပဿ၊ ပြုအပ်ပြီးသော။ မကောင်းမှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမပြုမိသော ကောင်းမှုပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာမယာခြင်းတည်း။ စေတသော အဝူပသမော ဧတံ နာမံ၊ စေတသော အဝူပသမောဟူသောအမည်သည်။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စဿေဝ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စ၏သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ အဝူပသန္တစိတ္တဿာတိ၊ အဝူပသန္တစိတ္တဿာဟူသည်ကား။ ဈာနေန ဝါ၊ ဈာန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိပဿနာယ စ၊ ဝိပဿနာဖြင့်လည်းကောင်း။ အဝူပသမိတစိတ္တဿ၊ မငြိမ်းစေအပ်သောစိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အယံ ပန အဝူပသမော၊ ဤမငြိမ်သက်ခြင်းသည်။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စဿ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စအား။ ဥပနိဿယကောဋိယာ၊ ဥပနိဿယ၏အစွမ်းဖြင့်။ ပစ္စယော၊ ကျေးဇူးပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် စတုတ္ထသုတ် အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၂၇) ၁၅) ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာတိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာဟူသည်ကား။ သတ္ထရိ ကင်္ခတိ ဣတိ အာဒိနာ၊ သတ္ထရိ ကင်္ခတိ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝိတ္ထာရိတံ၊ ချဲ့အပ်သော။ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏတည်း။ အယောနိသောမနသိကာရော၊ မသင့်မတင့်နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဝုတ္တလက္ခဏောယေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောလက္ခဏာရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဉ္စမသုတ် အဖွင့်အပြီးတည်း။ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ အနုပ္ပန္နော ဝါ ကာမစ္ဆန္ဒော န ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အနုပ္ပန္နော ဝါ ကာမစ္ဆန္ဒော န ဥပ္ပဇ္ဇတိဟူသည်ကား။ အသမုဒါစာရဝသေန ဝါ၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အနနုဘူတာရမ္မဏဝသေန ဝါ၊ ရှေး၌မခံစားဖူးသော အာရုံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟေဝ၊ နှစ်ပါးသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နော၊ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့ခွာတိုင်းသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုန၊ တဖန်။ ဟေတုံ ဝါ၊ ဇနကအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယံ ဝါ၊ ဥပထမ္ဘက အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ န လဘတိ၊ မရ။ ဣဓာပိ၊ ဤအရာ၌လည်း။ ဝတ္တာဒီနံယေဝ၊ ဖြည့်ကျင့်အပ်သော ဝတ်အစရှိသည်တို့၏သာလျှင်။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အသမုဒါစာရော၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သောသူသည်။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝတ္တေ၊ ကျင့်ဝတ်တရား၌။ ယုတ္တဿ၊ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဝတ္တံ၊ ကျင့်ဝတ်တရားကို။ ကရောန္တဿေဝ၊ ပြုသော်သာလျှင်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ဝတ္တဝသေန၊ ဖြည့်ကျင့်အပ်သောဝတ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာကို။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့ခွာအပ်သည်ကိုသာ။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋေတွာ၊ လည်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကောဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့ နည်းဟူမူကား) မာလကတိဿတ္ထေရော ဝိယ (၁)၊ မာလကတိဿမထေရ်ကဲ့သို့တည်း။

ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ ရောဟဏဇနပဒေ၊ ရောဟဏဇနပုဒ်၌။ ဂါမေဏ္ဍဝါလ မဟာဝိဟာရဿ၊ ဂါမေဏ္ဍဝါလ အမည်ရှိသော ကျောင်းကြီး၏။ ဘိက္ခာစာရေ၊ ဆွမ်းခံရာ၌။ နေသာဒကုလေ၊ မုဆိုးမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ ဝယံ၊ သားမယားမွေးခြင်းငှာလျောက်ပတ်သော အရွယ်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ကတဃရာဝါသော၊ ပြုအပ်သောအိမ်ရာထောင်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ ပေါသေဿာမိ၊ မွေးကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းပိုက်၍။ အဒူဟလသတံ၊ ဖိုလ်တရားကို။ သဏ္ဌပေတွာ၊ ကောင်းစွာဖြစ်စေ၍။ ပါသသတံ၊ ကျော့ကွင်းတရားကို။ ယောဇေတွာ၊ ယှဉ်စေ၍။ သူလသတံ၊ တံကျင်တရားကို။ ရောပေတွာ၊ စိုက်ထောင်၍။ ဗဟုံ ပါပံ၊ များစွာသော မကောင်းမှုကို။ အာယူဟန္တော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ အဂ္ဂိဉ္စ၊ မီးကိုလည်းကောင်း။ လောဏဉ္စ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂတော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပါသေ၊ ကျော့ကွင်း၌။ ဗဒ္ဓမိဂံ၊ ဖွဲ့မိသော သားသမင်ကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ အင်္ဂါရမက္ကမံသံ၊ မီးကျီးဖြင့် ကျက်သော အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ ပိပါသိတော၊ ရေငတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂါမေဏ္ဍဝါလ မဟာဝိဟာရံ၊ ဂါမေဏ္ဍဝါလမည်သောကျောင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၏။ ပါနိယမာဠကေ၊ ရေအိုးစင်၌။ ဒသမတ္တေသု၊ ဆယ်လုံး

(၁) မိလက္ခတိဿတ္ထေရောဝိယ (ဆဋ္ဌ) အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ပါနီယဃဋေသု၊ သောက်ရေအိုးတို့၌။ ပိပါသာဝိနောဒနမတ္တမ္ပိ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းကို ဖျောက်လောက်ရုံမျှလည်းဖြစ်သော။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ အလဘန္တော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ “ဧတ္တကာနံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနေ၊ နေရာအရပ်၌။ ပိပါသာယ၊ မွတ်သိမ်ခြင်းဖြင့်။ အာဂတာနံ၊ လာကုန်သောသူတို့၏။ ပိပါသာဝိနောဒနမတ္တံ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းကို ဖျောက်လောက်ရုံမျှသော။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧတံ၊ ဤသို့မရှိခြင်းသည်။ ကိံ နာမ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဥဇ္ဈာယိတုံ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓေါ၊ အားထုတ်၏။

စူဠပိဏ္ဍပါတိကတိဿတ္ထေရော၊ စူဠပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ်သည်။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပါနိယမာဠကေ၊ ရေအိုးစင်၌။ ဒသမတ္တေ၊ ဆယ်လုံးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ပါနီယဃဋေ၊ သောက်ရေအိုးတို့ကို။ ပူရေ၊ ရေဖြင့်ပြည့်သည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အယံ သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဇီဝမာနပေတကသတ္တော၊ အသက်ရှင်စဉ်ပင် ပြိတ္တာအဖြစ်သို့ရောက်သော သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ “ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ ပိပါသိတော၊ မွတ်သိပ်သည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပိဝ၊ သောက်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဃဋံ (၁) ရေအိုးကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ ဟတ္တေသု၊ လက်တို့၌။ အာသိဉ္စိ၊ သွန်းလောင်း၏။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ ကမ္မံ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပီတံ ပီတံ၊ သောက်တိုင်း သောက်တိုင်းသော။ ပါနီယံ၊ ရေသည်။ တတ္တကပါလေ၊ လောလောပူသောအိုးကင်၌။ ပက္ခိတ္တမိဝ၊ တည့်အပ်သော ရေကဲ့သို့။ နဿတိ၊ ပျောက်၏။ သကလမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ဃဋံ (၂) ရေအိုးကို။ ပိဝတောပိ၊ သောက်သော မုဆိုးအားလည်း။ ပိပါသာ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းသည်။ န ပစ္ဆိဇ္ဇိ၊ မပြတ်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမုဆိုးကို။ ထေရော၊ စူဠပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း) “ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ တေ၊ သင်သည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဒါရုဏဉ္စ (ဒါရုဏံ ဧဝ)၊ ကြမ်းကြုတ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဣဒါနေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌သာလျှင်။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ (တယာ၊ သင်သည်။ ကတကမ္မဿ၊ ပြုအပ်သော မကောင်းမှုကံ၏)

(၁) ကုဋံ- (ဆဋ္ဌ) (၂) သကလေပိ ဃဋေ- (ဆဋ္ဌ) အင်္ဂုတ္တိုရ် ဌ ၆၊ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ-ဆို၏)

သော၊ ထိုမုဆိုးသည်။ တဿ၊ ထိုစူဠပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ်၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ လဒ္ဓသံဝဂ္ဂေါ၊ ရအပ်သောထိတ်လန့်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ တာနိ အဒူဟလာဒီနိ၊ ထိုဖိအစရှိသည်တို့ကို။ ဝိသင်္ခရိတွာ၊ ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီး၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ (ဌ-၂၈) သတ္ထာနိ၊ လက်နက်တို့ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဒီပကမိဂပက္ခိနော၊ တိမ်းညင်ဖြစ်သော သားငှက်တို့ကို။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ လွှတ်၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ပစ္စုပသင်္ကမိတွာ၊ တဖန်ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ အာဝုသော၊ တကာမုဆိုး။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည်။ ဒုက္ကရာ၊ ခဲယဉ်းလှ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿတိ၊ ရဟန်းပြုအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပစ္စက္ခကာရဏံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သောအကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၌။ ကထံ န ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ အဘယ်မှာ ရဟန်းမပြုဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏) ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တစပဉ္စကကမ္မဋ္ဌာနံ၊ တစပဉ္စကကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ပြုစေ၏။

သော၊ ထို သာမဏေသည်။ ဝတ္တာဘိရတော (၁) ဖြည့်ကျင့်အပ်သော ကျင့်ဝတ်၌ မွေ့လျော်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရားစကားတော်ကို။ ဥဂ္ဂဏှန္တော၊ သင်ယူသည်ရှိသော်။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ဒေဝဒူတသုတ္တေ၊ ဒေဝဒူတသုတ်၌။ “တမေနံ ဘိက္ခဝေ နိရယပါလာ ပုန မဟာနိရယေ ပက္ခိပန္တိ”တိ၊ တမေနံ ဘိက္ခဝေ နိရယပါလာ ပုန မဟာနိရယေ ပက္ခိပန္တိဟူသော။ ဣမံ ဌာနံ၊ ဤအရာကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဒုက္ခရာသိံ၊ ဆင်းရဲအစုကို။ အနုဘဝိတသတ္တံ၊ ခံစားရသောသတ္တဝါကို။ ပုန၊ တဖန်။ မဟာနိရယေ၊ ငရဲကြီး၌။ ပက္ခိပန္တိ၊ ထည့်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မဟာနိရယော၊ ငရဲကြီးသည်။ အဟော ဘာရိယော၊ ဩော် ဝန်လေးစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်သာမဏေ။ အာမ ဘာရိယော၊ ဩော်ဝန်လေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ)

၈) သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဒိဋ္ဌသဒိသံ၊ မြင်အပ်သည်နှင့်တူသည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဧကံ ကာရဏံ၊ တခုသောအကြောင်းကို။ ဒဿေဿာမိ၊ ပြအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့ကို။ သမာဒပေတွာ၊ တိုက်တွန်းနိုးဆော်၍။ ပါသာဏပိဋ္ဌေ၊ ကျောက်ဖျာအပြင်၌။ အလ္လဒါရုရာသိံ၊ စိုသောထင်းအစုကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုသာမဏေသည်။ တထာ၊ ထိုမထေရ်ဆိုတိုင်း။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ယထာ နိသိန္နောဝ၊ ထိုင်မြဲတိုင်းသာလျှင်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ အဘိသင်္ခရိတွာ၊ ပြုပြင်စီရင်၍။ မဟာနိရယတော၊ မီးပွားကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်၍။ တဿ ထေရဿ၊ ထိုမထေရ်သည်။ ပဿန္တဿေဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ ဒါရုရာသိံ၊ ထင်းအစု၌။ နိပါတော စ၊ ကျခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒါရုရာသိနော၊ စိုသောထင်းစု၏။ ဈာယိတွာ၊ လောင်၍။ ဆာရိကဘာဝူပဂမနဉ္စ၊ ပြာ၏အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အပစ္ဆာ အပုရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း တပြိုင်နက်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမာလကတိဿ မထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုငရဲမီးပွား၏ စိုသောထင်းစုံ၌ကျခြင်း စိုသောထင်းစု၏ ပြာ၏အဖြစ်သို့ တပြိုင်နက်ရောက်ခြင်းသို့။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမသ္မိံ သာသနေ၊ ဤသာသနာ၌။ ကတိ၊ အဘယ်သို့သည်။ ဓုရာနိ နာမ၊ ဆောင်ရွက်အပ်သော ဝန်တို့မည်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဝါသဓုရဉ္စ၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို စီးဖြန်းခြင်းတည်းဟူသော ဝန်သည်လည်းကောင်း။ ဂန္တဓုရဉ္စ၊ စာပေကျမ်းဂန်ကို သင်ကြားလေ့ကျက်ခြင်းတည်းဟူသော ဝန်သည်လည်းကောင်း။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား) ဂန္တော နာမ၊ ဂန္တမည်သည်ကား။ ပဋိဗလဿ၊ ကျမ်းဂန်ကိုသင်ခြင်း သရဇ္ဈာယ်ခြင်းစသည်တို့၌ စွမ်းနိုင်သောပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဘာရော၊ ဝန်တည်း။ မယှံ ပန၊ အကျွန်ုပ်အားမူကား။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ဒုက္ခူပနိသာ၊ ဆင်းရဲလျှင် အားကြီးစွာသော အကြောင်းရှိ၏။ ဝိပဿနာဓုရံ၊

၈) ဝိပဿနာဓုရကို။ ပူရေဿာမိ၊ ဖြည့်အံ့။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ “ (အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။) ဝတ္တသမ္ပန္နော၊ ဖြည့်ကျင့်အပ်သော ကျင့်ဝတ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဝတ္တသီသေ၊ ကျင့်ဝတ်ကို အရင်းပြုခြင်း၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ တဿ၊ ထိုမာလကတိဿ၊ မထေရ်အား။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ကထေသိ၊ ဟော၏။ သော၊ ထိုမာလကတိဿ မထေရ်သည်။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဝိပဿနာယ စ၊ ဝိပဿနာ၌လည်း။ ကမ္မံ၊ ပွားစေခြင်း အမူကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဝတ္တဉ္စ၊ ကျင့်ဝတ်ကိုလည်း။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ စိတ္တလပဗ္ဗတ မဟာဝိဟာရေ၊ စိတ္တလပဗ္ဗတ မည်သောကျောင်းကြီး၌။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ဂါမေဏ္ဍဝါလ မဟာဝိဟာရေ၊ ဂါမေဏ္ဍဝါလ မည်သော ကျောင်းကြီး၌။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ဂေါစရဂါမ မဟာဝိဟာရေ၊ ဆွမ်းခံရာ ကျောင်းကြီး၌။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ထိနမိဒ္ဓေ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်။ ဩက္ကန္တမတ္တေ၊ သက်ကာမျှ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝတ္တပရိဟာနိဘယေန၊ ကျင့်ဝတ်၏ယုတ်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့်။ ပလာလဝရဏကံ၊ ကောက်ရိုးအစုကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်၏။ သော၊ ထိုမာလကတိဿ မထေရ်သည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ စိတ္တလပဗ္ဗတ မဟာဝိဟာရေ၊ စိတ္တလပဗ္ဗတမည်သောကျောင်းကြီး၌။ ဒွေ ယာမေ၊ ပထမယံ ပစ္ဆိမယံ၊ ဟု ဆိုအပ်သော နှစ်ယံတို့ပတ်လုံး။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗလဝပစ္စူသကာလေ၊ မိုးသောက်အားကြီးသော အခါ၌။ နိဒ္ဒါယ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိတုံ၊ သက်ခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓါယ၊ အားထုတ်အပ်သည်ရှိသော်။ အလ္လပလာလံ၊ စိုသောကောက်ရိုးကို။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ပါစီနပဗ္ဗတပဿေ၊ အရှေ့မျက်နှာတောင်၏နံပါး၌။ အရုဏဝတိယသုတ္တန္တံ၊ အရုဏဝတိယ သုတ်ကို။ သဇ္ဈာယန္တဿ၊ သရဇ္ဈာယ်အပ်သော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေ၏။

”အာရမ္ဘထ နိက္ကမထ။ ယုဉ္ဇထ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊

ဓုနာထ ပစ္စုနော သေနံ၊ နဠာဂါရံဝ ကုဉ္ဇရော၊

ယော ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ အပ္ပမတ္တော ဝိဟဿတိ၊

ပဟာယ ဇာတိသံသာရ၊ ဒုက္ခဿန္တံ ကရိဿတီ”တိ၊ အာရဘထ၊ ပေ။ ကရိဿတိ၊ ဟူသော။ ဣဒံဋ္ဌာနံ၊ ဤအရာကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “မာဒိသဿ၊ ငါကဲ့သို့ သဘောရှိသော။ အာရဒ္ဓ ဝီရိယဿ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်အား။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ၊ ဤ အရုဏဝတိယ သုတ်ကို။ ကထိတံ၊ ဟောအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပီတိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဈာနံ၊ ဈာန်ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုဈာန်ကိုပင်လျှင်။ ပါဒကံ၊ အခြေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနာဂါမိဖလေ၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ အပရာပရံ၊ အဆင့်ဆင်။ ဝါယမန္တော၊ အားထုတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။

အာရမ္ဘထ၊ သမထ ဝိပဿနာ၊ အစရှိသည်တို့၌ အားထုတ်ကုန်လော။ နိက္ကမထ၊ ပျင်းခြင်းမှ ထွက်မြောက်ကုန်လော။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ ငါဘုရား၏ သုံးပါးသော သာသနာတော်၌။ ယုဉ္ဇထ၊ လုံ့လပြုကုန်လော။ (ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနုယုဉ္ဇန္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ပြောင်သည်။ နဠာဂါရံ၊ ကျူဖြင့်မိုးအပ်သောအိမ်ကို။ (ဓုနာတိ) ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ စစ်သည်အပေါင်းကို။ ဓုနာထ၊ ဖျက်ဆီးကုန်လော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း ဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ အပ္ပမတ္တော၊ သင်ခြင်း သရဇ္ဈာယ်ခြင်း နှလုံးသွင်းခြင်း အစရှိသည်တို့၌ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ (သော၊ ထိုသူသည်။) ဇာတိသံသာရံ၊ အဖန်တလဲလဲ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းတည်းဟူသော သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုရလတ္တံ့။ ပရိနိဗ္ဗာနကာလေစ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကာနီးသော ကာလ၌လည်း။ တဒေဝကာရဏံ၊ ထိုရှေးအကြောင်းကိုပင်လျှင်။ ဒဿေန္တော၊ ပြလျက်။

“အလ္လံ ပလာလပုဉ္ဇာဟံ၊ သီသေနာဒါယ စင်္ကမိံ၊

ပတ္တောသ္မိ တတိယံ ဋ္ဌာနံ၊ ဧတ္ထ မေ နတ္ထိ သံသယော”တိ အလ္လံ၊ ပေ။ သံသယော၊ ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အလ္လံ ပလာလပုဉ္ဇံ၊ စိုသော ကောက်ရိုူးစုံကို။ သီသေန၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ စင်္ကမိံ၊ သွား၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဋ္ဌာနံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်တည်းဟူသော အရာသို့။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ သံသယော၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဝတ္တဝသေန၊ ဖြည့်ကျင့်အပ်သောကျင့်ဝတ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတကိလေသော၊ ခွာအပ်သော ကိလေသာသည်။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့ ခွာအပ်တိုင်း သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းသည်။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဂန္တေ၊ ကျမ်းဂန်၌။ ယုတ္တဿ စ၊ အားထုတ်သော် လည်းကောင်း။ ဂန္ထံ၊ ကျမ်းဂန်ကို။ ဥဂ္ဂဏှန္တဿ စ၊ ဆရာ့အထံ၌ သင်ယူသော်လည်းကောင်း။ သဇ္ဈာယန္တဿ စ၊ သရဇ္ဈာယ်သော် လည်းကောင်း။ ဝါ၊ စေန္တဿ စ၊ သူတပါးတို့အား ပို့ချသော်လည်းကောင်း။ ဒေသေန္တဿ စ၊ သူတပါးတို့အား ဟောကြားအပ်သော်လည်းကောင်း။ ပကာသေန္တဿ စ၊ သူတပါတို့ မေးလျှောက်အပ်သောအနက် အဓိပ္ပာယ်ကို ပြသသော်လည်းကောင်း။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ခြင်း၏ အခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ဂန္ထဝသေန၊ ကျမ်းဂန်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာသည်။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့ ခွာအပ်တိုင်းကို သာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကောဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) မလိယဒေဝတ္ထေရောဝိယ၊ မလိယဒေဝ မထေရ်ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တိဝဿဘိက္ခုကာလေ၊ သုံးဝါရှိသောရဟန်းဖြင့်မှတ်အပ်သော ကာလ၌။ ကလ္လဂါမကေ၊ ကလ္လအမည်ရှိသောရွာ၌။ မဏ္ဍလာရာမမဟာဝိဟာရေ၊ မဏ္ဍလာရာမမည်သော ကျောင်းကြီး၌။ ဥဒ္ဒေသဉ္စ၊ ပါဠိကိုလည်း။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ ဝိပဿနာယ စ၊ ဝိပဿနာ၌လည်း။ ကမ္မံ၊ ပွားစေခြင်းအမူကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုမလိယဒေဝ မထေရ်အား။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ ကလ္လဂါမေ၊ ကလ္လမည်သော ရွာ၌။ ဘိက္ခာယ

ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ဧကာ၊ တယောက်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမည်။ ယာဂုဥဠုကိံ၊ ယာဂုတမှုတ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ပုတ္တသိနေသံ၊ သားကဲ့သို့ချစ်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ နေစေ၍။ ပဏီတဘောဇနံ၊ မွန်မြတ်သော စာဖွယ်ကို။ ဘောဇာပေတွာ၊ စားစေ၍။ “တာတ၊ ချစ်သား။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကတရဂါမဝါသိကော၊ အဘယ်မည်သောရွာ၌နေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဥပါသိကေ၊ ဥပါသိကာမ၊ မဏ္ဍလာရာမမဟာဝိဟာရေ၊ မဏ္ဍလာရာမမည်သော ကျောင်းကြီး၌။ ဂန္ထကမ္မံ၊ ကျမ်းဂန်လျှင်အရာရှိသော သင်ခြင်းသရဇ္ဈာယ်ခြင်း အစရှိသောအမူကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တာတ၊ ချစ်သား။ တေနဟိ၊ ထိုသို့ကျမ်းဂန်ကိုသင်တပြီးကား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂန္ထကမ္မံ၊ ကျမ်းဂန်ကိုသင်ခြင်းကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။) ဣဓေဝ၊ ဤအကျွန်ုပ်၏အိမ်၌သာလျှင်။ နိဗဒ္ဓံ၊ မပြတ်။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံ၏။ ဘတ္တကိစ္စာဝသာနေ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စ၏ အဆုံး၌။ အနုမောဒနံ၊ အနုမောဒနာကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ “သုခံဟောတု ဒုက္ခာမုဉ္စတု” ဟိ ပဒဒွယမေဝ၊ သုခံဟောတု ဒုက္ခာမုဉ္စတု၊ ဟူသောပုဒ်နှစ်ခုအပေါင်းကိုသာလျှင်။ ကထေတွာ၊ ဟော၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အန္တောဝဿေစ၊ ဝါတွင်း၌လည်း။ တေမာသံ၊ သုံးလပတ်လုံး။ တဿာယေဝ၊ ထိုဥပါသိကာမကြီးအားသာလျှင်။ သင်္ဂဟံ၊ သင်္ဂြိဟ်ချီးမြှင်းခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပစိတိံ၊ ဆွမ်းအားဖြင့်ကိလေသာကုန်ခြင်းကိုပြုသဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာပဝါရဏာယ၊ သီတင်းကွျှတ် လပြည့်နေ့၌။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ နေဝါသိကမဟာထေရော၊ ကျောင်းနေဘက်ဖြစ်မထေရ်ကြီးသည်။ အာဝုသောမဟာဒေဝ၊ ငါ့ရှင်မဟာဒေဝ၊ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ မဟာဇနော၊ များစွာသောလူအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိဿတိ၊ စည်းဝေးလတ္တံ့။ တဿ၊ ထိုများစွာသောလူအပေါင်းအား။ ဓမ္မဒါနံ၊ တရားအလှုကို။ ဒဒေယျာသိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ထေရော၊ မဟာဒေဝမထေရ်သည်။ အဓိဝါသေတိ၊ ဝန်ခံ၏။ ဒဟရသာမဏေရော၊ သာမဏေငယ်တို့သည်။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမအား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကြကုန်၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တေ၊ သင်ဥပါသိကာမကြီးအား။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သောမလိယမထေရ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ကထေဿတိ၊ ဟောလတ္တံ့။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏေယျာသိ၊ နာလှည့်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တာတ၊ ချစ်သားတို့။ သဗ္ဗေဝ၊ ခပ်သိမ်းသောရဟန်းတို့သည်ပင်လျှင်။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ (ကထိတုံ၊ ဆိုခြင်းငှါ) နဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဧတ္ထကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ မယှံ၊ ငါအား။ ကထေန္တော၊ ဟောသည်ရှိသော်။ သုခံဟောတုဒုက္ခံမုဉ္စတူတိပဒဒွယမေဝ၊ သုခံဟောတုဒုက္ခံမုဉ္စတုဟူသောပုဒ်နှစ်ခုအပေါင်းကိုသာလျှင်။ ကထေသိ၊ ဟော၏။ (တာတ၊ ချစ်သားတို့။) တုမှေ၊ သင်တို့သည်) ကေဠိံ၊ ပြက်ရယ်မှုကို။ မာကရောထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဥပါသိကေ၊ ဥပါသိကာမကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ (ဓမ္မကထာယ၊ တရားဟောခြင်းငှါ။ ဇာနံဝါ၊ သိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အဇာနနံဝါ၊ မသိသည်ကိုလည်းကောင်း။ မာဥပဋ္ဌဟဿု၊ နှလုံးမထာလင့်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မမေဝ၊ တရားကိုသာလျှင်။ သုဏာဟိ၊ နာလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမကြီးသည်။ ဂန္ဓမာလာဒီနိ၊ ပန်းနံ့သာစသည်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ပရိသန္တေ၊ ပရိသတ်အစွန်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏမာနာ၊ နာလျက်။ နိသိဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဓမ္မကထိကောစ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ သရဘာဏကောစ၊ ပါဠိကိုသရဇ္ဈာယ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဥဋ္ဌဟိံသု၊ ထကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မလိယဒေဝတ္ထေရော၊ မလိယမထေရ်သည်။ ဓမ္မာသနေ၊ တရားဟောရာနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်၍။ စိတ္တဗီဇနိံ၊ ဆန်းကြယ်သောယပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အနုပုဗ္ဗိံကထံ၊ အစဉ်ဖြစ်သောတရားစကားကို။ ဝတွာ၊ ဟော၍။ မယာ၊ ငါသည်။ မဟာဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမကြီးအား။ တယောမာသေ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ဒွိဟေဝပဒေဟိ၊ နှစ်ပုဒ်တို့ဖြင့်သာလျှင်။ အနုမောဒနာ၊ အနုမောဒနာကို။ အတာ၊ ပြုအပ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသောညဉ်သုံးယံပတ်လုံး။ တီဟိပိဋကေဟိ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံတို့ဖြင့်။ သမ္မသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ တဿေဝ ပဒဒွယဿ၊ ထိုသုခံ ဟောတု၊ ဟူသော ပုဒ်ဒုက္ခာ မုဉ္စတု၊ ဟူသော ပုဒ်နှစ်ခုအပေါင်း၏သာလျှင်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ကထေဿာမိ၊ ဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောခြင်းကို။ အာရဘိတွာ၊ အားထုတ်၍။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်သုံးယံပတ်လုံး။ ကထေသိ၊ ဟော၏။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တတ်သော အခါ၌။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဒေသနာ၏ အဆုံး၌။ မဟာဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမကြီးသည်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အပရောပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ တသ္မိံယေဝ ဝိဟာရေ၊ ထိုမဏ္ဍလာရာမ အမည်ရှိသော ကျောင်းကြီး၌ပင်လျှင်။ တိဿဘူတိတ္ထေရော နာမ၊ တိဿဘူတိ အမည်ရှိသော မထေရ်သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဂဏှန္တော၊ သင်ယူသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယံ၊ ဆွမ်းခံအံ့သော အခါ၌။ အန္တောဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ဝိသဘာဂါရမ္မဏံ၊ ဇာတ်အားဖြင့်သဘောမတူသော မာတုဂါမ၏ အဆင်းဟု ဆိုအပ်သော အာရုံကို။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်မိ၏။ တဿ၊ ထိုမထေရ်အား။ လောဘော၊ တပ်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမထေရ်သည်။ ပတိဋ္ဌိတပါဒံ၊ ရပ်သောခြေကို။ အစာလေတွာ၊ မလှုပ်စေမူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဥပဋ္ဌာကဒဟရဿ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ပဉ္စင်းငယ်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ အာကိရိတွာ၊ လောင်း၍။ “အယံ ဝိတက္ကော၊ ဤကာမဝိတက်သည်။ ဝဍ္ဎုမာနော၊ ပွားသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စတူသု အပါယေသု၊ အပါယ်လေးပါးတို့၌။ သံသုမ္ဘိဿတိ၊ ချောက်ချားစေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တတောဝ၊ ထိုဆွမ်းခံရွာမှာသာလျှင်။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်ခဲ့၍။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ သန္တိကံ၊ အထံ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ “မေ၊ တပည့်တော်အား။ ဧကော၊ တခုသော။ ဗျာဓိ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနာသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧကံ၊ ဤကိလောတည်းဟူသော အနာကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တော၊ တတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ အာဂမိဿာမိ၊ လာခဲ့၏။ ဣတရထာ၊ ကုစားခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သည်မှ တပါးသော ကုစားခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်သော အခြင်းအရာသည်။

သတိ၊ ရှိသော်။ နာဂမိဿာမိ၊ မလာအံ့။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဥဒ္ဒေသဉ္စ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ဥဒ္ဒေသဉ္စ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ မံ၊ တပည့်တောကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ဌပေထ၊ ထားကုန်လော့။ ပစ္စူသကာလေ၊ မိုးသောက်ထ အခါ၌။ ဥဒ္ဒေသံ ပန၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုကား။ မာ ဌပယိတ္ထ၊ မဖြစ်ကုန်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ဆိုပြီး၍။ မလယဝါသိမဟာသံဃရက္ခိတတ္ထေရဿ၊ မလယ-အရပ်၌ သတင်းသုံးနေသော မဟာသံဃရက္ခိတ မထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂမာသိ၊ သွား၏။ ထေရော၊ မဟာသံဃရက္ခိတ၊ မထေရ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဏ္ဏသာလာယံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောက်ကုဋိ၌။ ပရိဘဏ္ဍံ၊ အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော အမူကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထို တိဿဘူတိ-မထေရ်ကို။ အနောလောကေတွာဝ၊ မကြည့်မူ၍သာလျှင်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိသာမေဟိ၊ သိုမှီးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧကော၊ တခုသော။ ဗျာဓိ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ တံ၊ ထို ကိလေသာတည်းဟူသော အနာကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ သစေ သက္ကောထ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်ကုန်အံ့။ ပဋိသာမေဿာမိ၊ သိုမှီးပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ရောဂံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ရောဂါကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ သမတ္ထဿ၊ စွမ်းနိုင်သောသူ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသာမေသိ၊ သိုမှီးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သုဗ္ဗစော၊ ဆိုလွယ်သောစကားရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဝက္ခတိ၊ မဆိုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ “အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ရာဂစရိတော၊ ရာဂစရိုက်ပြောသော ရဟန်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အသုဘကမ္မဋ္ဌာနံ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ကထေသိ၊ ဟော၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အံသေ၊ ပခုံး

ထက်၌။ လဂ္ဂေတွာ၊ လွယ်၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဝန္ဒိ၊ ရှိခိုး၏။ အာဝုသော မဟာဘူတိ၊ ငါ့ရှင် မဟာဘူတိ။ အတိရေကံ၊ လွန်ကဲစွာသော။ နိပစ္စကာရံ၊ ရိုသေသော အခြင်းအရာကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဒဿေသိ၊ ပြသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သစေ သက္ခိဿာမိ၊ အကယ်၍စွမ်းနိုင်အံ့။ ဣစ္စေတံ (ဣတိ-ဧတံ)၊ ဤသို့စွမ်းနိုင်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နောစေ (သက္ခိဿာမိ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်အံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ ဖူးမြင်ခြင်းသည်။ ပစ္ဆိမဒဿနံ၊ အဆုံးဖြစ်သော ဖူးမြင်ခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) အာဝုသော မဟာဘူတိ၊ ငါ့ရှင် မဟာဘူတိ၊ တာဒိသဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ယုတ္တယောဂဿ၊ အားထုတ်ခြင်း၌ လုံ့လပြုသော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားအား။ ဈာနံ ဝါ၊ ဈာန်သည် လည်းကောင်း။ ဝိပဿနာဝါ၊ ဝိပဿနာသည် လည်းကောင်း။ မဂ္ဂေါ ဝါ၊ မဂ်သည်လည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ ဖိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော။ ထိုမဟာဘူတိ၊ မထေရ်သည်။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ နိပစ္စကာရံ၊ ရိုသေသောအခြင်းအရာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြပြီး၍။ အာဂမနကာလေ၊ လာသောအခါ၌။ ဝဝတ္ထာပိတံ၊ မှတ်အပ်သော။ ဆန္နံ၊ အခက်အရွက်စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ သေပဏ္ဏိဂစ္ဆမူလံ၊ ယမနေချုံရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အသုဘကမ္မဋ္ဌာနံ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ပါဒကံ၊ အခြေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ပစ္စူသကာလေ၊ မိုးသောက်ထ အခါ၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းသို့။ သမ္ပာပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဧဝရူပါနံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဂန္ထဝသေန၊ ကျမ်းဂန်ကိုသင်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတာ၊ ခွာအပ်ကုန်သော။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာတို့သည်။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတာဝ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿပန၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အားကား။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဓုတင်္ဂါနိ၊ ဓုတင်တို့ကို။ ပရိဟရတော၊ ရွက်ဆောင်သည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ဓုတင်္ဂဝသေန၊ ဓုတင်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ခွာ

အပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာကို တထာဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ လည်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကော ဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့ နည်းဟူမူကား။) ဂါမန္တပဗ္ဘာရဝါသီမဟာသီဝတ္ထေရော ဝိယ၊ ရွာ၏အနီးတောင်ဝှမ်းကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေသော မဟာသီဝ၊ မထေရ်ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ထေရော၊ မဟာသီဝ၊ မထေရ်သည်။ မဟာဂါမေ၊ ရွာကြီး၌။ တိဿမဟာဝိဟာရေ၊ တိဿမည်သော ကျောင်းကြီး၌။ ဝသန္တော၊ နေလျက်။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံကို။ အတ္ထဝသေနစ၊ အနက်၏အစွမ်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ပါဠိဝသေန စ၊ ပါဠိ၏ အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌာရသမဟာဂဏေ၊ တဆယ့်ရှစ်ရပ်သော များစွာသောဂိုဏ်းတို့ကို။ ဝါစေသိ၊ ပို့ချ၏။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ သဋ္ဌိသဟဿ ဘိက္ခူ၊ ခြောက်သောင်းသော ရဟန်းတို့သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုသို့။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ဧကော၊ တပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋိဝိဒ္ဓဓမ္မံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နသောမနဿော၊ ဖြစ်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။” ဣဒံ သုခံ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်ဟုဆိုအပ်သော ချမ်းသာသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ အတ္ထိနုခေါ၊ ရှိပါသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတာနု၊ ကြံပြီး၍။) အာဝဇ္ဇန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝံ၊ ပုထုဇဉ်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ဧကေန၊ တခုသော။ ဥပါယေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနတော၊ နေရာအရပ်မှ။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမထေရ်ကို။ ထေရော၊ မဟာသီဝမထေရ်သည်။ “အာဝုသော ပိဏ္ဍပါတိက၊ ငါ့ရှင်။ ပိဏ္ဍပါတိက၊ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ “မေ၊ အကျွနု်အား။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ သစေ ကရိဿထ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဓမ္မပဒံ၊ တရားအစုကို။ ဂဏှိဿာမိ၊ ယူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဩကာသော၊ အခွင့်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုမထေရ်သည်။ သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရတ္တိဒိဝသဘာဂေသု၊ ညဉ့်နေ့အဖို့တို့၌။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အလဘန္တော၊ မရသည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩကာသေ၊ အခွင့်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ မရဏဿ၊ သေခြင်း၏။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကထံ လဘိဿထ၊ အဘယ်သို့ရကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ “အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒေသတ္ထာယ၊ ပါဠိသင်ခြင်းငှာ။ နဘာဂတော၊ မလာ။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤရဟန်းသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သံဝေဂဇနနတ္ထာယ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကိုဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။) သောပိထေရော၊ ထိုမထေရ်သည်လည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘိက္ခုနာ နာမ၊ ရဟန်းမည်သည်ကား။ မာဒိသေန၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့ သဘောရှိသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ မဏိဝဏ္ဏေ၊ ဣန္ဒနီလာပတ္တမြား အဆင်းရှိသော။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တဿ၊ ထိုရဟန္တာမထေရ်၏။ ဂတကာလတော၊ သွားသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဇာတသံဝေဂေါ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဥဒ္ဒေသဉ္စ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါစေတွာ၊ ပို့ချ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ဟတ္ထပါသေ၊ ဟတ္ထပါဉ်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၌။ ပစ္စူသကာလေ၊ မိုးသောက်ထ အခါ၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဩတရန္တေန၊ သက်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဩတိဏ္ဏော၊ သက်၏။ တေရသ ဓုတဂုဏေ၊ တဆယ့်သုံးပါးသော ဓုတင်၏ ကျေးဇူးတို့ကို။ ပရိပုဏ္ဏေ၊ ပြည့်စုံသည်တို့ကငို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဂါမန္တပဗ္ဘာရသေနာသနံ၊ ရွာ၏အနီး တောင်ဝှမ်းကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဘာရံ၊ တောင်ဝှမ်းကို။ ပဋိဇဂ္ဂိတွာ၊ သုတ်သင်၍။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို။ ဥဿာပေတွာ၊ ထောင်၍။ “အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ မဉ္စေ၊ ညောင်စောင်း၌။ ပိဋ္ဌိံ၊ ကျောက်ကုန်းကို။ န ပသာရေဿာမိ၊ မဆန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မာနသံ၊ စိတ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။

စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံသို့။ ဩတရိ၊ သက်၏။ တဿ၊ ထိုမဟာသီဝထေရ်သည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှိဿာမိ၊ ယူအံ့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှိဿာမိ၊ ယူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဃဋေန္တဿေဝ၊ အားထုတ်စဉ် သာလျှင်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာနေ့သည်။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုမထေရ်သည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့သည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သည်ရှိသော်။ “ပုထုဇ္ဇနဘာဝံ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဝိသုဒ္ဓိ ပဝါရဏံ၊ စင်ကြယ်သော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တော၊ ကြံသည်ဖြစ်၍။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်း၏။ သော၊ ထိုမထေရ်သည်။ တာယ ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ မဂ္ဂံဝါ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံဝါ၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၌။ “မာဒိသောပိနာမ၊ ငါ့ကဲ့သို့သောရဟန်းမည်သည်လည်း။ အာရဒ္ဓဝိပဿကော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿာနရှိပါလျက်။ (အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။) နလဘတိ၊ မရ။ ဣဒံ အရဟတ္တံ၊ ဤအရဟတ္တဖိုလ်သည်။ ယာဝ (အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။) ဒုလ္လဘံ ဝတ၊ ရခဲစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေနေဝ နိယာမေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်သာလျှင်။ ဌာနစင်္ကမဗဟုလော၊ ရပ်ခြင်းသွားခြင်းများသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တိံသ ဝဿာနိ၊ အနှစ်သုံးဆယ်တို့ပတ်လုံး။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာပဝါရဏာယ၊ မဟာပဝါရဏာနေ့၌။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ ပုဏ္ဏစန္ဒံ၊ ပြည့်သောလကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “စန္ဒမဏ္ဍလံ၊ လဝန်းသည်။ ဝိသုဒ္ဓံ ကိံ နုခေါ၊ စင်ကြယ်သလော။ ဥပါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ (ဝိသုဒ္ဓံ နု ခေါ၊ စင်ကြယ်သလော၊)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တော၊ ကြံလျက်။ “စန္ဒမဏ္ဍလေ၊ လဝန်း၌။ သသလက္ခဏံ၊ ယုန်ရေးအမှတ်သည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ မယှံ ပန၊ ငါ့မှာမူကား။ ဥပသမ္ပဒကာလတော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝဇ္ဇဒိဝသာ၊ ယနေ့ထက်တိုက်အောင်။ သီလသ္မိံ၊ သီလ၌။ ကာဠကံဝါ၊ မှည့်မည်းကဲ့သို့ ကြီးသော အပြစ်သည်လည်းကောင်း။ တိလကော ဝါ၊ ဝက်ခြံကဲ့သို့ ငယ်သော အပြစ်သည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇေတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ သဉ္ဇာတပီတိသောမနဿော၊ ဖြစ်သောအနှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိပက္ကဉာဏတ္တာ၊ ရင့်ကျက်သော ဉာဏ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပီတိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိက္ခမ္ဘေတွာ၊ ခွာ၍။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဓုတင်္ဂ

၉။ ဝသေန၊ ဓုတင်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သော။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ပဌမဇ္ဈာနာဒိသမာပဇ္ဇနဗဟုလတာယ၊ ပထမဈာန်အစရှိသည်ကို ဝင်စားခြင်းများသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သမာပတ္တိဝသေန၊ သမာပတ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာကို။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်ကို သာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကောဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) မဟာတိဿတ္ထေရောဝိယ၊ မဟာတိဿမထေရ်ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။) ထေရော၊ မဟာတိဿ-မထေရ်သည်။ အဋ္ဌဝဿိကကာလတော၊ ရှစ်ဝါရသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဋ္ဌသမာပတ္တိလာဘီ၊ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်ကိုရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်သည်။ သမာပတ္တိ ဝိက္ခမ္ဘိတာနံ၊ သမာပတ်ဖြင့် ခွာအပ်ကုန်ပြီးသော။ ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာတို့၏။ အသမုဒါစာရေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဥဂ္ဂဟပရိပုစ္ဆာဝသေနေဝ၊ ပါဠိသင်ခြင်း အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ အရိယမဂ္ဂသာမန္တံ၊ အရိယမဂ်၏ အနီးဖြစ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ဆို၏။ သဋ္ဌိဝဿကာလေပိ၊ ဝါခြောက်ဆယ်ရသော အခါ၌လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝံ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ မဟာဂါမေ၊ မဟာဂါမ၌။ တိဿမဟာဝိဟာရတော၊ တိဿမည်သော ကျောင်းကြီးမှ။ ဘိက္ခု သံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဝါလင်္ကာရဝါသိဓမ္မဒိန္နတ္ထေရဿ၊ ဝါလင်္ကရအရပ်၌ သီတင်းသုံးနေသော ဓမ္မဒိန္န မထေရ်အား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ “ထေရော၊ ဓမ္မဒိန္နမထေရ်သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကထေတု၊ ဟောလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ ထေရော၊ ဓမ္မဒိန္န မထေရ်သည်။ အဓိဝါသေတွာ၊

၉။ သည်းခံ၍။ “မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မဟလ္လကတရော၊ အထူးသဖြင့်ကြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ မဟာတိဿတ္ထေရော၊ မဟာတိဿ မထေရ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ကမ္မဋ္ဌာနာစရိယော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းပေးသော ဆရာတည်း။ တံ၊ ထို မဟာတိဿ မထေရ်ကို။ သံဃတ္ထေရံ၊ သံဃထေရ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တော၊ ကြံလျက်။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည် ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ မဟာတိဿ မထေရ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒိဝါဋ္ဌာနေ၊ နေ့နေရာအရပ်၌။ ထေရဿ၊ မဟာတိဿ မထေရ်အား။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြု၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ထေရော၊ မဟာတိဿ မထေရ်သည်။ “ဓမ္မဒိန္န၊ ဓမ္မဒိန္န၊ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ၊ ဩော်။ ကြာမြင့်မှလာသည်မှန်၏။ တိဿမဟာဝိဟာရတော၊ တိဿမည်သော ကျောင်းကြီးမှ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကကော၊ တယောက်ထီးတည်း။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ တုမှေဟိ ပန၊ သင်တို့နှင့်ကား။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂန္တုကာမေ၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။ သော၊ ထိုဓမ္မဒိန္န မထေရ်သည်။) သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ကထေန္တောဝ၊ ဆိုလျက်သာလျှင်။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တုမှေဟိ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အယံဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ အာဝုသော ဓမ္မဒိန္န၊ ငါ့ရှင် ဓမ္မဒိန္န။ သဋ္ဌိမတ္တာနိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သမာပတ္တိံ၊ သမာပတ်ကို။ ဝဠဉ္ဇေထ ပန၊ သုံးဆောင်နိုင်ကုန်ပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ လျှောက်ဆိုသည်ရှိသော်။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာမ၊ ဩော်သုံးဆောင်နိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ (တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။) ဧကံ ပေါက္ခရဏိံ၊ တခုသောရေကန်ကို။ မာပေတုံ၊ ဖန်ဆင်းခြင်းငှာ။ သက္ကုဏေယျာထ၊ စွမ်းနိုင်ပါကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤဖန်ဆင်းခြင်းသည်။ န ဘာရိယံ၊ ဝန်မလေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သမ္မုခဋ္ဌာနေ၊ ရှေ့တူရူအရပ်၌။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်ကို။ မာပေသိ၊ ဖန်ဆင်း၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတ္ထ၊ ဤရေကန်၌။ ဧကံ၊ တခုသော။ ပဒုမဂစ္ဆံ၊ ပဒုမ္မာကြာရုံကို။ မာပေထ၊ ဖန်ဆင်းလော့။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်း။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တမ္ပိ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာရုံကိုလည်း။ မာပေသိ၊ ဖန်ဆင်း၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဧတ္ထ၊ ဤပဒုမ္မာကြာရုံ၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းပွင့်ကို။ ဒဿေထ၊ ပြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တမ္ပိ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာကိုလည်း။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤပဒုမ္မာအပွင့်၌။ သောဠသဝဿုဒ္ဒေသိကံ၊ တဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်ရှိသော။ ဣတ္ထိရူပံ၊ မိန်းမရုပ်ကို။ ဒဿေထ၊ ပြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ သောဠသဝဿုဒ္ဒေသိကံ၊ တဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်ရှိသော။ ဣတ္ထိရူပံ၊ မိန်းမရုပ်ကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ နံ၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤမိန်းမရုပ်ကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ သုဘတော၊ တင့်တယ်သောအားဖြင့်။ မနသိကရောထ၊ နှလုံးသွင်းကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ မာပိတံ၊ ဖန်ဆင်းအပ်သော။ ဣတ္ထိရူပံ၊ မိန်းမရုပ်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ လောဘံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝံ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ အဝဿယော၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧတတ္ထမေဝ၊ ထိုအရှင်ဘုရားတို့၏ကိုးကွယ်ရာအလို့ငှါသာလျှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ အသုဘဝသေန၊ အသုဘ၏အစွမ်းဖြင့်။ သလ္လဟုကံ၊ ပေါ့သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ကထေတွာ၊ ဟော၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှါ။ ဗဟိ၊ အပသို့။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်၏။ သုပရိမဒ္ဒိတသင်္ခါရော၊ ကောင်းစွာသုံးသပ်အပ်ပြီးသောသင်္ခါရရှိသော။ ထေရော၊ မဟာတိဿမထေရ်သည်။ တသ္မိံ၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်သည်။ ဒိဝါဋ္ဌာနတော၊ နေ့နေသောအရပ်မှ။ နိက္ခန္တမတ္တေယဝ၊ ထွက်ကာမျှသာလျှင်။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်ကို။ သံဃတ္ထေရံ၊ သံဃာထေရ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓမ္မဒိန္နတ္ထေရော၊ ဓမ္မဒိန္နမထေရ်သည်။ တိဿမဟာဝိဟာရံ၊ တိဿမည်သော ကျောင်းကြီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမာပတ္တိဝသေန၊ သမာပတ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သော။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စဿ ပန၊ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၌။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ ဝိပဿနာဝသေန၊ ဝိပဿနာ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကေ ဝိယ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) ဗုဒ္ဓကာလေ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ သဋ္ဌိမတ္တာ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အာရဒ္ဓဝိပဿကာ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာရှုခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ ဝိယ၊ ရဟန်းတို့ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာဖြစ်သော။ အရညံ၊ တောသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၌။ ကမ္မံ၊ အမူကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သော။ ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာတို့၏။ အသမုဒါစာရဝသေန၊ ကောင်းစွာအထက်အထက်၌ မဖြစ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဝိဒ္ဓမဂ္ဂဖလာ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်ရှိကုန်၏။” ဣတိသညာယ၊ ဤသို့သောအမှတ်ဖြင့်။ မဂ္ဂဖလတ္ထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်အလို့ငှာ။ ဝါယာမံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ အကတွာ၊ မပြုကုန်မူ၍။ “အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဝိဒ္ဓဓမ္မံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား

၉။ အား။ အာရောစေဿာမ၊ ကြားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်ကုန်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ အာဂမနတော၊ လာသောအခါမှ။ ပုရေဝ၊ ရှေးမဆွ၌သာလျှင်။ အာနန္ဒတ္ထေရံ၊ အာနန္ဒာမထေရ်ကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ပဓာနကမ္မိကာ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ခြင်းအမူ၌ ယှဉ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အာဂမိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ‘အာမကသုသာနံ၊ သူကောင်ဖုတ်ရာသင်္ချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အလ္လအသုဘဘာဝနံ၊ စိုသောအသုဘကောင်၌ ပွားစေခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ (တွံ၊ သင်သည်။) ပဟိဏေယျာသိ၊ စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ထေရော၊ အရှင်အာနန္ဒာ မထေရ်သည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာနံ၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္ထာရာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကထိတသာသနံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သော သတင်းစကားကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ န ကထေဿတိ၊ မိန့်တော်မမူလတ္တံ့။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာမကသုသာနံ၊ သူကောင်ဖုတ်ရာ သင်္ချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အလ္လအသုဘံ၊ စိုသော အသုဘကောင်၌ ပွားစေခြင်းကို။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ လောဘံ၊ တပ်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေကုန်၍။ “သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာတသံဝေဂါ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ လဒ္ဓမဂ္ဂံ၊ ရအပ်ပြီးသော အကြောင်းရှိသော။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ အာဒိတော၊ အစမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အာရဘိံသု၊ အားထုတ်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၏။ အာရဒ္ဓဘာဝံ၊ အားထုတ်အပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ဂန္ဓကုဋိယံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်တော်၌။ နိသိန္နောဝ၊ ထိုင်နေလျက်

သာလျှင်။ “ယာနိမာနိ အသတ္တာနိ၊ အလာဗူနေဝ သာရဒေ၊ ကာပေါတကာနိ အဋ္ဌီနိ၊ တာနိ ဒိသွာန ကာ ရတိ”တိ၊

၁၀။ ယာနိမာနိ၊ ပေ။ ကာ ရတိ၊ ဟူသော။ ဣဒံ ဩဘာသဂါထံ၊ ဤဩဘာသဂါထာကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ သာရဒေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌။ အလာဗူနိ၊ ဗူးတို့ကို။ အသတ္တာနိ ဣဝ၊ စွန့်အပ်ကုန်သကဲ့သို့။ (အာမကသုသာနေ၊ သူကောင်ဖုတ်ရာသင်္ချိုင်း၌။ ကာပေါတကာနိ၊ ခိုခြေအဆင်းရှိကုန်သော။ ယာနိမာနိ (ယာနိ၊ ဣမာနိ) အဋ္ဌီနိ၊ အကြင်အရိုးတို့ကို။ အသတ္တာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုခိုခြေအဆင်းရှိကုန်သော အရိုးတို့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။) ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။) ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာ၏ အဆုံး၌။ (တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။) အရဟတ္တဖလေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိံသု၊ တည်ကုန်၏။ ဧဝရူပါနံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဝိပဿနာ ဝသေန၊ ဝိပဿနာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတာဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည့်အတိုင်းသာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းသာလျှင်။ နဝကမ္မံ၊ အမူသစ်ကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ ဩကာသံ၊ ဖြစ်ရာအခွင့်ကို။ န လဘတိ၊ မရ။ နဝကမ္မဝသေန၊ နဝကမ္မ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ခွာအပ်သည် သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာကို။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကောဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) စိတ္တလပဗ္ဗတေ၊ စိတ္တတောင်၌။ တိဿတ္ထေရော ဝိယ၊ တိဿ မထေရ်ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ၊ (ဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။) တဿ၊ ထိုတိဿမထေရ်အား။ အဋ္ဌဝဿိကကာလေ၊ ရှစ်ဝါရသော အခါ၌။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုတိဿ မထေရ်သည်။ တံ၊ ထို မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတုံ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဖွပ်၍။ ရဇိတွာ၊ ဆိုး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပစိတွာ၊ ဖုတ်၍။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ချ၍။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထို (၁-မှ ၁၀၀၊ အထိပြီး၏။ ဖိုင်နံပါတ်-၄ မရှိ၊) ၁၀၁။ တိဿ-မထေရ်ကို။ ထေရော၊ ဆရာဖြစ်သောမထေရ်သည်။ “အာဝုသော မဟာတိဿ၊ ငါ့ရှင်မဟာတိဿ၊ ကိံ၊ အသို့နည်း။ အတုဋ္ဌဿ၊ မနှစ်သက်သောသူ၏။ အာကာရောဝိယ၊ အခြင်းအရာကဲ့သို့။ တေ၊ သင်၏။ အာကာရော၊ အခြင်းအရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ၊ ဩော်ဖြစ်သည်မှန်ပေ၏။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတုံ၊ ဖျောက်ခြင်းငှါ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ထေရော၊ ဆရာဖြစ်သောမထေရ်သည်။ တဿ၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်၏။ အာသယံ၊ အလိုကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၏။ ဥပနိဿယံ၊ မှီရာကို။ ဒိသွာ၊ တွေ့မြင်၍။ အနုကမ္ပာဝသေန၊ အစဉ်သနားခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ “အာဝုသော တိဿ၊ ငါ့ရှင်တိဿ၊ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဟလ္လကာ၊ ကြီးရင်ကုန်ပြီ။ နော၊ ငါတို့အား။ ဧတံ၊ တခုသော။ ဝသဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယကထံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောနှစ်ခုမြောက်သောစကားကို။ အကထိတပုဗ္ဗော၊ မဆိုဘူးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံ၏။ ၃၅) အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်ကို။ ထေရော၊ ဆရာဖြစ်သောမထေရ်သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဒေသမဂ္ဂဉ္စ၊ ပါဠိအစဉ်ကိုလည်း။ မာ ဝိဿဇ္ဇိ၊ မလွတ်လင့်။ ကမ္မဋ္ဌာနဉ္စ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်း။ မနသိကရောသိ၊ နှလုံးသွင်းလော့။ ကာလေန ကာလံ၊ အခါမပြတ်လည်း။ ကသဏပရိကမ္မံ၊ ကသိုဏ်းပရိကမ်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့အရှင်ဘုရားဆိုအတိုင်း။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ထေရံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မထေရ်ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပဗ္ဘာရဋ္ဌာနံ၊ ချိုင်ဝှမ်းရာ အရပ်ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ “ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဒါရူဟိ၊ ထင်းတို့ဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဈာပေတွာ၊ မီးတိုက်၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ဣဋ္ဌကာဟိ၊ အုတ်တို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊

၁၀။ ကာရံ၍။ ဒွါရဝါတပါနာဒီနိ၊ တံခါး၊ လေသာပေါက်၊ တံခါးအစရှိသည်တို့ကို။ ယောဇေတွာ၊ ယှဉ်စေ၍။ စင်္ကမနဘူမိဘိတ္တိပရိကမ္မာဒီဟိ၊ စင်္ကြံမြေ၊ နံရံကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်း အစရှိသည်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ နိဋ္ဌာပေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို။ သန္တရိတွာ၊ ခင်း၍။ ထေရဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌။ ပရိကမ္မံ၊ ပရိကံသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။ ဝသထ၊ နေတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲသဖြင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ဤအမူကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး။ တွညေဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ ဧတ္ထ၊ ဤလိုဏ်၌။ ဝသာဟိ၊ နေဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထို မဟာတိဿမထေရ်သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ရေဆေး၍။ လေဏံ၊ လိုဏ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမူကို။ အာဝဇ္ဇိ၊ ဆင်ခြင်၏။ တဿ၊ ထိုမဟာတိဿ မထေရ်သည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ မနာပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော။ ကာယဝေယျာဝစ္စံ၊ ကိုယ်ဖြင့်ပြုသော အမူကြီးငယ်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တဿ၊ ကြံသည်ရှိသော်။ အဗ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမဟာတိဿမထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုနှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိက္ခမ္ဘေတွာ၊ ခွာ၍။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အဂ္ဂဖလံ၊ မြတ်သောဖိုလ်ဟု ဆိုအပ်သော။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နဝကမ္မဝသေန၊ အမူသစ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သော။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ တထာ ဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စော ပန၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဗြဟ္မလောကတော၊ ဗြဟ္မာပြည်မှ။ အာဂတော၊ လာသော။ သုဒ္ဓသတ္တော၊ စင်ကြယ်သော သတ္တဝါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်မှလာသော သတ္တဝါအား။

၁၀။ အနာသေဝနတာယ၊ အဖန်တလဲလဲ မှီဝဲခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ န သမုဒါစရတိ၊ ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌ မဖြစ်။ ဘဝဝသေန၊ ဘဝ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ တံ၊ ထိုကိလေသာကို။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတမေဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ (ကောဝိယ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ ဝိယ၊ အရှင်မဟာကဿပ ကဲ့သို့တည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်မဟာကဿပသည်။ အဂါရမဇ္ဈေပိ၊ အိမ်၏အလယ်၌နေသော်လည်း။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ မခံစားမူ၍။ မဟာသမ္ပတ္တိံ၊ ရဟန်းပြု၍။ နိက္ခန္တော၊ ဟောထွက်သည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ပစ္စုဂ္ဂမနတ္ထာယ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းငှာ။ အာဂတံ၊ ကြွတော်မူလာသော။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဩဝါဒေဟိ၊ အဆုံးအမတော်တို့ဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အဋ္ဌမေ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော။ အရုဏေ၊ အရုဏ်၌။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဘဝဝသေန၊ ဘဝ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတော၊ ခွာအပ်သော။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ တထာဝိက္ခမ္ဘိတောဝ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ခွာအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ အနနုဘူတပုဗ္ဗံ၊ ဤ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝဝယ် ရှေး၌မခံစားဖူးသော။ ရူပါဒိအာရမ္မဏံ၊ ရူပါရုံ အစရှိသော အာရုံကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုရူပါရုံ အစရှိသော အာရုံ၌ပင်လျှင်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ နစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အနနုဘူတာရမ္မဏာဝသေန၊ ရှေး၌ မခံစားဖူးသော အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ အနုပ္ပန္နာပုဗ္ဗောဝ၊ ရှေး၌ မဖြစ်ဖူးသည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ နုပ္ပဇ္ဇတိ နာမ၊ မဖြစ်သည်မည်၏။ ဥပ္ပန္နော ဝါ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ဥပ္ပန္နောဝါ ကာမစ္ဆန္ဒော ပဟီယတိ ဟူသောပုဒ်၌။ ပဟီယတိတိ ဧတ္ထ၊ ဥပ္ပန္နောတိ၊ ဥပ္ပန္နောဟူသည်ကား။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။

၁၀။ ဘူတော၊ ဖြစ်၏။ သမုဒါဂတော၊ ကောင်းစွာဖြစ်၏။ ပဟီယတီတိ၊ ပဟီယတိဟူသည်ကား။ တဒင်္ဂပ္ပဟာနံ၊ တဒင်္ဂပဟန်လည်းကောင်း။ ဝိက္ခမ္ဘနပ္ပဟာနံ၊ ဝိက္ခမ္ဘန ပဟာန်လည်းကောင်း။ သမုစ္ဆေဒပ္ပဟာနံ၊ သမုစ္ဆေဒ ပဟာန်လည်းကောင်း။ ပဋိပဿဒ္ဓိပ္ပဟာနံ၊ ပဋိပဿဒ္ဓိ ပဟာန်လည်းကောင်း။ နိဿရဏပ္ပဟာနံ၊ နိဿရဏ ပဟာန်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ပဟာနေဟိ၊ ဤ ပဟာန်တို့ဖြင့်။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ပုန၊ တဖန်။ နဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသော ပဟာန်တို့တွင်။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာဖြင့်။ ကိလေသော၊ ကိလေသာသည်။ တဒင်္ဂဝသေန၊ တဒင်္ဂ၏အစွမ်းဖြင့်။ ပဟီယန္တိ၊ ပယ်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဝိပဿနာ၊ ဝိပဿနာသည်။ တဒင်္ဂပဟာနံ၊ တဒင်္ဂပဟာန်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ပန၊ တဒင်္ဂ ပဟာန်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်မှတပါး ဝိက္ခမ္ဘန ပဟာန်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်ကို ဆိုဦးအံ့။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ်သည်။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဝိက္ခမ္ဘေတိ၊ ခွာ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သာ၊ ထိုသမာပတ်သည်။ ဝိက္ခမ္ဘနပ္ပဟာနံ၊ ဝိက္ခမ္ဘန ပဟာန်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ (ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။) သမုစ္ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖလံ၊ ဖိုလ်သည်။ (ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။) ပဋိပ္ပဿမ္ဘယမာနံ၊ ငြိမ်းစေသည်ဖြစ်၍။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သည်။ သဗ္ဗကိလေသေဟိ၊ အလုံးစုံသောကိလေသာတို့မှ။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ရာ ထွက်မြောက်ကြောင်းသည်။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ ဣမာနိ တီဏိ၊ ဤသုံးပါးသောမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်တို့သည်။ သမုစ္ဆေဒပဋိပဿဒ္ဓိ နိဿရဏပ္ပဟာနာနိ၊ သမုစ္ဆေဒပဟာန်၊ ပဋိပဿဒ္ဓိ ပဟာန်၊ နိဿရဏပဟာန်တို့မည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ လောကိယ လောကုတ္တရေဟိ၊ လောကီ လောကုတ္တရာ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ပဟာနေဟိ၊ ဤပဟာန်တို့ဖြင့်။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အသုဘနိမိတ္တန္တိ၊ အသုဘနိမိတ္တံ ဟူသည်ကား။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသုဘေသု၊ အသုဘတို့၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ရူပါရမ္မဏံ၊ ရူပါရုံလျှင် အာရုံရှိသော။ ပဌမဇ္ဈာနံ၊ ပထမဈာန်တည်း။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပေါရာဏာ၊ ရှေးဆရာတို့သည်။ “အသုဘမ္ပိ အသုဘနိမိတ္တံ၊ အသုဘာရမ္မဏာ ဓမ္မာပိ အသုဘ

၁၀. နိမိတ္တန္တိ။ အသုဘမ္ပိနိမိတ္တံ၊ အသုဘာရမ္မဏာဓမ္မာပိ အသုဘနိမိတ္တံဟူသည်ကား။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ အသုဘမ္ပိ၊ အသုဘသည်လည်း။ အသုဘနိမိတ္တံ၊ အသုဘနိမိတ်မည်၏။ အသုဘာရမ္မဏာ၊ အသုဘ၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာပိ၊ တရားတို့သည်လည်း။ အသုဘနိမိတ္တံ၊ အသုဘနိမိတ်မည်၏။” ယောနိသော မနသိကရောတောတိ၊ ယောနိသော မနသိကရောတော ဟူသည်ကား။ “တတ္ထ ကတမော ယောနိသော မနသိကာရော၊ အနိစ္စေ အနိစ္စ”န္တိ အာဒိနာ၊ တတ္ထ ကတမော ယောနိသော မနသိကာရော အနိစ္စေ အနိစ္စံ-ဤသို့ အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝုတ္တဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဥပါယမနသိကာရဿ၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အနုပ္ပန္နော စေဝ ကာမစ္ဆန္ဒော နုပ္ပဇ္ဇတီတိ၊ အနုပ္ပန္နော စေဝ ကာမစ္ဆန္ဒော နုပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဟူသည်ကား။ အသမုဒါဂတော၊ ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌ မဖြစ်ဖူးသော ကာမစ္ဆန္ဒသည်။ နသမုဒါဂစ္ဆတိ၊ ဖြစ်ခြင်းသို့ မရောက်။ ဥပ္ပန္နော စ ကာမစ္ဆန္ဒော ပဟီယတီတိ၊ ဥပ္ပန္နော စ ကာမစ္ဆန္ဒော ပဟီယတိ၊ ဟူသည်ကား။ သမုဒါဂတော စ၊ ကောင်းစွာ အထက်အထက်၌လည်း ဖြစ်သော။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဉ္စဝိဓေန၊ ငါးပါးအပြားရှိသော။ ပဟာနေန၊ ပဟာန်ဖြင့်။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) အသုဘနိမိတ္တဿ၊ အသုဘနိမိတ်ကို။ ဥဂ္ဂဟော၊ သင်ယူခြင်းလည်းကောင်း။ အသုဘဘာဝနာနုယောဂေါ၊ အသုဘကို ပွားခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယေသု၊ ဣန္ဒြေတို့၌။ ဂုတ္တဒွါရတာ၊ လုံသောတံခါးရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဘောဇနေ၊ စားဖွယ်၌။ မတ္တညုတာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏ မိတ္တတာ၊ ကောင်းစွာ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သပ္ပါယကထာ၊ ကာမစ္ဆန္ဒကိုပယ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဓမ္မာ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ ကာမစ္ဆန္ဒဿ၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟာနယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဒသဝိဓံ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသော။ အသုဘနိမိတ္တံ၊ အသုဘနိမိတ်ကို။ ဥဂ္ဂဏှန္တိဿာပိ၊ သင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ (အသုဘနိမိတ္တံ၊ အသုဘနိမိတ်ကို။) ဘာဝေန္တဿာပိ၊ ပွားစေသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ကာမစ္ဆန္ဒော)

၁. ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) ဣန္ဒြိယေသု၊ ဣန္ဒြေတို့၌။ ပိဟိတဒွါရဿာပိ၊ ပိတ်အပ်သောတံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ (ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) စတုန္နံ ပဉ္စန္နံ၊ လေးလုတ် ငါးလုတ်ကုန်သော။ အာလောပါနံ၊ ဆွမ်းလုတ်တို့၏။ ဩကောသေ၊ အခွင့်သည်။ သတိ၊ ရှိလျက်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပိပိတွာ၊ သောက်၍။ ယာပန သီလတာယ၊ မျှသောအလေ့ရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ဘောဇနေ၊ စားဖွယ်၌။ မတ္တညုနောပိ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) တေန၊ ထိုကြောင့်။

“စတ္တာရော ပဉ္စ အာလေပေ၊ အဘုတွာ ဥဒကံဝိဝေ

အလံ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ပဟိတတ္တဿ ဘိက္ခုနော”တိ၊

စတ္တာရော၊ ပေ။ ဘိက္ခုနော၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

စတ္တာရော ပဉ္စ အာလောပေ၊ လေးလုတ် ငါးလုတ်တို့ကို။ အဘုတွာ၊ မစားမူ၍။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပိဝေ၊ သောက်ရာ၏။ အယံ၊ ဤလေးလုတ် ငါးလုတ်သော ဆွမ်းကို မစားမူ၍ ရေကိုသောက်ခြင်းသည်။ ပဟိတတ္တဿ၊ ကိုယ်အသက်ကို မငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ။ အလံ၊ လျောက်ပတ်၏။” အသုဘကမ္မိကတိဿထေရသဒိသေ၊ အသုဘကို ပွားစေခြင်းအမူ၌ ယှဉ်သော တိဿထေရ်နှင့် တူကုန်သော။ အသုဘဘာဝနာရတေ၊ အသုဘကို ပွားစေခြင်း၌ မွေ့လျော်ကုန်သော။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ ကောင်းစွာ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်း အစရှိသည်တို့၌။ ဒသအသုဘနိဿတသပ္ပါယကထာယတိ၊ ဆယ်ပါးသော အသုဘကို မှီသောလျောက်ပတ်သော စကားဖြင့်လည်း။ (ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။) ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဆ ဓမ္မာ ကာမစ္ဆန္ဒဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တီ”တိ၊ ဆ ဓမ္မာ ကာမစ္ဆန္ဒဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဆဋ္ဌသုတ်အဖွင့် အပြီးတည်း။ သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) မေတ္တာ စေတောမုတ္တီတိ၊ မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ’ဟူသည်ကား။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌။ ဟိတဖရဏကာ၊ အစီးအပွားကို နှံ့စေတတ်သော။ မေတ္တာ၊ မေတ္တာတည်း။

၁၀. ပန၊ ထင်ရှားအောင် ပြဦးအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တံသမ္ပယုတ္တစိတ္တံ၊ ထိုမေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်သည်။ နီဝရဏာဒီဟိ၊ နီဝရဏ အစရှိကုန်သော။ ပစ္စနီကဓမ္မေဟိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သာ၊ ထိုမေတ္တာစိတ်ကို။ “စေတောဝိမုတ္တီ”တိ၊ စေတောဝိမုတ္တိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ သဗ္ဗဗျာပါဒပရိယုဋ္ဌာနေန၊ အလုံးစုံသော ဗျာပါဒတည်းဟူသော ထိုးကျင့်နှိပ်စက်ခြင်းမှ။ ဝိမုတ္တတ္တာ၊ လွတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သာ၊ ထိုမေတ္တာစိတ်ကို။ စေတောဝိမုတ္တီတိ၊ စေတောဝိမုတ္တိဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုစေတာဝိမုတ္တိ ဟူသောပုဒ်၌။ “မေတ္တာ”တိ၊ မေတ္တာဟူသည်ကား။ (၃ရ) ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော စကားမျှဖြင့်။ ပုဗ္ဗဘာဂေါပိ၊ အပ္ပနာ၏ ရှေ့အဖို့၌ဖြစ်သော မေတ္တာသည်လည်း။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ပန၊ ထိုသို့သင့်သော်လည်း။ “စေတောဝိမုတ္တီ”တိ၊ စေတောဝိမုတ္တိဟူ၍။ ဝုတ္တတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ တိကစတုက္ကဇ္ဈာနဝသေန၊ တိက စတုက္ကဈာန်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပနာဝ၊ အပ္ပနာကိုသာလျှင်။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ယောနိသော မနိသိကရောတောတိ၊ ယောနိသော မနသိကရောတော ဟူသည်ကား။ တံ မေတ္တံ၊ ထိုမေတ္တာကို။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ စေတောဝိမုတ္တိ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တလက္ခဏေန၊ ဆိုအပ်ပြီးသော လက္ခဏာဖြင့်။ ဥပါယမနသိကာရေန၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ မနသိကရောန္တဿ၊ နှလုံးသွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) မေတ္တာနိမိတ္တဿ၊ မေတ္တာနိမိတ်ကို။ ဥဂ္ဂဟော၊ သင်ယူခြင်းလည်းကောင်း။ မေတ္တာဘာဝနာနုယောဂေါ၊ မေတ္တာကို ပွားစေခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ကမ္မဿကတာ ပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာ ရှိသည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သည်၏အဖြစ် လည်းကောင်း။ ပဋိသင်္ခါနဗဟုလတာ၊ ဒေါသ မေတ္တာတို့၏ အပြစ် အကျိုးကို ဆင်ခြင်ခြင်း များသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ မေတ္တာဖြင့် နေလေ့ရှိသော ကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သပ္ပါယကထာ၊ မေတ္တာအား လျောက်ပတ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ ဓမ္မာ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ ဗျာပါဒဿ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဩဒိဿက အနောဒိဿက ဒိသာဖရဏာနံ၊ ရည်ညွှန်းအပ်သော အရပ်

၁၀. ကို နှံ့စေခြင်း မရည်ညွှန်းအပ်သောအရပ်ကို နှံ့စေခြင်းတို့တွင်။ အညတရဝသေန၊ တပါးပါး၏ အစွမ်းဖြင့်။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဥဂ္ဂဏှန္တဿာပိ၊ သင်ယူသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဩဓိသော အနောဓိသော ဒိသာဖရဏဝသေန၊ ပိုင်းခြားအပ်သော အရပ်ကို နှံ့စေခြင်း မပိုင်းခြားအပ်သော အရပ်ကို နှံ့စေခြင်းတို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဘာဝေန္တဿာပိ၊ ပွားစေအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) “တွံ၊ သင်သည်။ ဧတဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မူစေအံ့နည်း။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သီလာဒီနိ၊ သီလအစရှိသည်တို့ကို။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ သက္ခိဿတိ ကိံ၊ တတ်နိုင်လတ္တံ့လော။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေနေဝ၊ ကံဖြင့်သာလျှင်။ ဂမိဿသိ နနု၊ သွားရလတ္တံ့သည်မဟုတ်လော။ ပရဿ၊ သူတပါးအား။ ကုဇ္ဈနံ နာမ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း မည်သည်ကား။ ဝီတစ္စိတင်္ဂါရတတ္တအယသလာကဂူထာဒီနိ၊ အလျှံကင်းသော မီးကျီး လောလော ပူသော သံချောင်း မစင်အစရှိသည်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ပဟရိတုကာမတာသဒိသံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်အဖြစ်နှင့် တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧသောပိ၊ ဤသူသည်လည်း။ တဝ၊ သင်အား။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ တေ၊ သင်၏။ သီလာဒီနိ၊ သီလ၊ အစရှိသည်တို့ကို။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ သက္ခိဿတိ ကိံ၊ စွမ်းနိုင်လတ္တံ့။ လော၊ ဧသ (ဧသော)၊ ဤသူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေနေဝ၊ ကံဖြင့်သာလျှင်။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့။ အပ္ပဋိစ္ဆိတပဟေဏကံ ဝိယစ၊ သူတပါးတို့သည် မခံအပ်သော လက်ဆောင်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ပဋိဝါတံ၊ လေညာသို့။ ခိတ္တရဇောမုဋ္ဌိ ဝိယ စ၊ ပစ်အပ်သော မြူဆုပ်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဧသ (ဧသော) ကောဓော၊ ဤအမျက်သည်။ ဧတဿေဝ၊ ဤသူ၏သာလျှင်။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ ပတိဿတိ၊ ကျလတ္တံ့။” ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏ လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါး၏လည်းကောင်း။ ကမ္မဿကတံ၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခတောပိ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) ဥဘယကမ္မဿကတံ၊ မိမိသူတပါးဟု ဆိုအပ်သော နှစ်ပါးစုံသောသူ၏ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ ပဋိသင်္ခါနေ၊ ဒေါသ

၁၀. မေတ္တာတို့၏ အပြစ် အကျိုးကိုဆင်ခြင်ခြင်း၌။ ဌိတဿာပိ၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) အဿဂုတ္တတ္ထေရသဒိသေ၊ အဿဂုတ္တ-မထေရ်နှင့်တူကုန်သော။ မေတ္တာဘာဝနာရတေ၊ မေတ္တာကို ပွားခြင်း၌ မွေ့လျော်ကုန်သော။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်း စသည်တို့၌။ မေတ္တာနိဿိတသပ္ပါယကထာယပိ၊ မေတ္တာကိုမှီသော လျောက်ပတ်သော စကားဖြင့်လည်း။ (ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒကို။) ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဆ ဓမ္မာ ဗျာပါဒဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ”တိ၊ ဆ ဓမ္မာ ဗျာပါဒဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ-ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းသောစကားကို။ ဣဓ စ၊ ဤသုတ်၌ လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤသုတ်မှ။ ပရေသု စ၊ တပါးသောသုတ်တို့၌ လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤသုတ်မှ။ ပရေသုစ၊ တပါးသောသုတ်တို့၌ လည်းကောင်း။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ပုန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝိသေသမတ္တမေဝ၊ အထူးမျှကိုသာလျှင်။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဝက္ခာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် သတ္တမသုတ်အဖွင့် အပြီးတည်း။ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) အာရမ္ဘဓာတူတိအာဒီသု၊ အာရမ္ဘဓာတု-ဤသို့အစရှိသော ပါဠိရပ်တို့၌။ အာရမ္ဘဓာတုနာမ၊ အာရမ္ဘ-ဓာတ်မည်သည်ကား။ ပဌမာရမ္ဘဝီရိယံ၊ ရှေးဦးစွာ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယတည်း။ နိက္ကမဓာတု နာမ၊ နိက္ကမ-ဓာတ်မည်သည်ကား။ ကောသဇ္ဇကော၊ ပျင်းရိခြင်းမှ။ နိက္ခန္တတ္တာ၊ ထွက်မြောက် တတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တတော၊ ထိုအာရမ္ဘဓာတ် ဟု ဆိုအပ်သော ဝီရိယထက်။ ဗလဝတရံ၊ အထူးသဖြင့် အားကြီးသော ဝီရိယတည်း။ ပရက္ကမဓာတု နာမ၊ ပရက္ကမ-ဓာတ်မည်သည်ကား။ ပရံ ပရံ၊ အဆင့်ဆင်သော။ ဌာနံ၊ ပျင်းရိခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အရာကို။ အက္ကမနနော၊ နင်းနယ်တတ်သောကြောင့်။ တတောပိ၊ ထိုနိက္ကမ-ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော ဝီရိယထက်တည်း။ ဗလဝတရံ၊ အထူးသဖြင့် အားကြီးသော ဝီရိယတည်း။ ပန၊ အထူးကို ဆိုဦးအံ့။ အဋ္ဌကထာယ၊ မဟာအဋ္ဌကထာ၌။ “အာရမ္ဘော စေတသော ကာမာနံ ပနူဒနာယ၊ နိက္ကမော စေတသော ပလိဃုဂ္ဃာဋနာယ၊ ပရက္ကမော စေတသော ဗန္ဓနစ္ဆေဒနာယာ”တိ၊ အာရမ္ဘော၊ ပေ။ ဗန္ဓနစ္ဆေဒနာယ၊ ဟူ၍။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ “တီဟိပိ၊ သုံးပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေဟိ၊ ထိုအာရမ္ဘော၊ အစရှိသည်ပုဒ်တို့ဖြင့်။ အဓိမတ္တဝီရိယမေဝ၊ လွန်ကဲ

၁၁. သော ဝီရိယကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ “အာရမ္ဘော၊ အာရမ္ဘ-ဓာတ်ဟု ဆိုအပ်သော ဝီရိယသည်။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပနူဒနာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) နိက္ကမော၊ နိက္ကမ-ဓာတ်ဟု ဆိုအပ်သော ဝီရိယသည်။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပလိဃုဂ္ဃာဋနာယ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော တံခါးကျဉ်ကို ဖွင့်လှစ်ခြင်းငှာ။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ပရက္ကမော၊ ပရက္ကမ၊ ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော ဝီရိယသည်။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဗဒ္ဓနစ္ဆေဒနာယ၊ နှောင့်ဖွဲ့တတ်သော ကိလေသာကို ဖြတ်ခြင်းငှာ။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) (၃၈) အာရဒ္ဓဝီရိယဿာတိ၊ အာရဒ္ဓဝီရိယဿ-ဟူသည်ကား။ ပရိပုဏ္ဏဝီရိယဿ စေဝ၊ ပြည့်စုံသော ဝီရိယရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ ပဂ္ဂဟိတဝီရိယဿ စ၊ ချီးပင့်အပ်သော ဝီရိယရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တတ္ထ၊ ထိုအာရဒ္ဓဝီရိယဿ-ဟူသောပုဒ်၌။ အတိလီနဉ္စ၊ အလွန်တွန့်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတိပဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ အလွန်ချီးပင့်အပ်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ သံခိတ္တဉ္စ၊ တွန့်သည်လည်း။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဝိက္ခိတ္တဉ္စ၊ ပျံ့လွင့်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) စတုဒေါသာပဂတံ၊ လေးပါးသော အပြစ်မှ ကင်းသော။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယကို။ အာရဒ္ဓန္တိ၊ အာရဒ္ဓံ-ဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တဒေတံ တံ ဧတံ (ဝီရိယံ)၊ ထိုဝီရိယသည်။ ကာယိကဉ္စ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ဝီရိယလည်းကောင်း။ စေတသိကဉ္စ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဝီရိယလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒုဝိဓံ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ “ (ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။) ဣဓ၊ ဤငါဘုရား သာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝသံ၊ နေ့၌။ စင်္ကမေန၊ စင်္ကြံသွားခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အာဝရဏီယေဟိ၊ ပိတ်ပင် တားမြစ် တတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ နီဝရဏတရားတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိသောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ရတ္တိဒိဝဿ၊ ညဉ့်နေ့၏။ ပဉ္စ ကောဋ္ဌာသေ၊ ငါးဖို့တို့ပတ်လုံး။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဃဋေန္တဿ၊ စေ့ဆော်သော။ ဝါယမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ (ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။) ကာယိကံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော။ ဝီရိယန္တိ၊ လုံ့လဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

၁၁. ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မေ၊ ငါ၏။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့်တစုံတခုသောအာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နဝိမုစ္စတိ၊ မလွတ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတောလေဏာ၊ ဤလိုဏ်မှ။ နနိက္ခမိဿာမိ၊ မထွက်အံ့။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩကာသပရိစ္ဆေဒေနဝါ၊ အရပ်ကိုပိုင်းခြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ (ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မေ၊ ငါ၏။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့်တစုံတခုသောအာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နဝိမုစ္စတိ၊ မလွတ်သေး။) တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံပလ္လင်္ကံ၊ ဤထက်ဝယ်ကို။ နဘိန္ဒိဿမိ၊ မဖျက်အံ့။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ နိသဇ္ဇာဒိပရိစ္ဆေဒေန၊ ထိုင်ခြင်းအစရှိသောဣရိယာပုတ်ကိုပိုင်းခြားခြင်းဖြင်းလည်းကောင်း။ မာနသံ၊ စိတ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဃဋေန္တဿ၊ စေ့ဆော်သော။ ဝါယမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ (ဝီရိယံ၊ ဝီရိယကို။ စေတသိကံ၊ စိတ်ဖြစ်သော။ ဝိရိယန္တိ၊ လုံ့လဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တဒုဘယမ္ပိ၊ ထိုကိုယ်၌ဖြစ်သောလုံ့လစိတ်၌ဖြစ်သောလုံ့လနှစ်ပါးစုံသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုဝိဓေနာပိ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣမိနာဝိရိယေန၊ ဤကိုယ်၌ဖြစ်သောလုံ့စိတ်၌ဖြစ်သောလုံ့ဖြင့်။ အာရဒ္ဓဝိရိယဿ၊ အားထုပ်အပ်သောလုံ့လရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အနုပ္ပန္နံ၊ မဖြစ်သေးသော။ ထိနမိဒ္ဓဉ္စေဝ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်လည်း။ နုပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီးသော။ ထိနမိဒ္ဓဉ္စ၊ ထိနမိဒ္ဓကိုလည်း။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ကဿ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်သနည်းဟူမူကား။ မာလကတိဿတ္ထေရဿ၊ မာလကတိဿထေရ်အား။ ပဟာယတိဝိယ၊ ပယ်အပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဂါမန္တပဗ္ဘာရဝါသီမဟာထေရဿ၊ ဂါမန္တပမ္ဗာရဝါသီ မဟာသီဝမထေရ်အား။ (ပဟီယတိ) ဝိယစ၊ ပယ်အပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ-) ချဲ့ဦးအံ့။ ဧတေသု ထိုလေးယောက်ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ပုရိမာ၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော။ တယောစ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်

၁. စေတသိကဝီရိယ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ (ဆဋ္ဌ) ၂. မိလက္ခတိဿတ္ထေရဿ၊ (ဆဋ္ဌ)

၁၁၁၁. လည်းကောင်း။ ကာယိကဝီရိယေန၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောလုံ့လဖြင့်။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်၏။ ကုဋုမ္ဗိယပုတ္တတိဿတ္ထေရောစ၊ ကုဋုမ္ဗိယပုတ္တတိဿမထေရ်အားလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဧဝရူပါစ၊ ဤသို့သဘောရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ စေတသိကာဝိရိယေန၊ စိတ်၌ဖြစ်သောလုံ့လဖြင့်။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုပ်အပ်သောလုံ့လရှိကုန်၏။ ဥစ္စာဝါလုကဝါသီမဟာတိဿနာဂတ္ထေရော၊ ဥစ္စာဝါလုကမည်သောကျောင်း၌သီတင်းသုံးနေထိုင်သောမဟာနာဂမထေရ်သည်ကား။ ဒွီဟိပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝီရိယေဟိ၊ လုံ့လတို့ဖြင့်။ အာရဒ္ဓဝီရိယောဝ၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိသည်သာတည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရောမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။) ထေရော၊ မဟာနာဂထေရ်သည်။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သတ္တာဟံ၊ သတ္တာဟပတ်လုံး။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံသွား၏။ ဧကံ၊ တခုသော။ (သတ္တာဟံ၊ သတ္တာဟပတ်လုံး။) နိသီဒတိ၊ ထိုင်၏။ ဧကံ၊ တခုသော။ (သတ္တာဟံ၊ သတ္တာဟပတ်လုံး။) နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်း၏။ မဟာထေရဿ၊ မဟာနာဂ-မထေရ်၏။ ဧကဣရိယာပထောပိ၊ တခုသော အရိယာပုတ်သည်လည်း။ အသပ္ပါယော နာမ၊ မလျောက်ပတ်သည်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ စတုတ္ထေ၊ လေးခုမြောက်သော။ သတ္တာဟေ၊ သတ္တာဟ၌။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေုတာာ၊ ပွားစေ၍။ အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အပိစ (အပရော) တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) အတိဘောဇနေ၊ အလွန်စားခြင်း၌။ နိမိတ္တဂ္ဂါဟော၊ ထိနမိဒ္ဓတို့၏အကြောင်းကို ယူခြင်းလည်းကောင်း။ ဣရိယာပထသမ္ပရိဝတ္တနတာ၊ ဣရိယာပုတ်ကိုပြောင်းလှယ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အာလောကသညာမနသိကာရော၊ အာလောကသညာကို နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ အဗ္ဘောကာသဝါသော၊ လွင်တီးခေါင်း၌ နေခြင်း လည်းကောင်း။ သပ္ပါယကထာ၊ ထိနမိဒ္ဓကိုပယ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဓမ္မာ၊ ခြောက်ပါးသော တရားတို့သည်။ ထိနမိဒ္ဓဿ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။) အာဟရဟတ္ထကဘုတ္တဝမိတကတြဝဋ္ဋကအလံသာဋကကာကမာသကဗြာဟ္မဏာဒယော ဝိယ၊ အာဟာရဟတ္ထက ပုဏ္ဏား, ဘုတ္တဝမိတက ပုဏ္ဏား, တကြဝဋ္ဋက ပုဏ္ဏား, အလံသာဋက ပုဏ္ဏား, ကာကမာသက ပုဏ္ဏား-အစရှိသည်တို့ ကဲ့သို့။ ဘောဇနံ၊ စားဖွယ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၌။ ရတ္တိဋ္ဌာန

၁၁. ဒိဝါဋ္ဌာနေ၊ ညဉ့်သန့်ရာ နေ့သန့်ရာ အရပ်၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်၍။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကရောတော၊ ပြုသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်။ မဟာဟတ္ထီဝိယ၊ ကြီးစွာသော ဆင်ကဲ့သို့။ ဩတ္ထရန္တံ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ စတုပဉ္စအာလောပ ဩကာသံ ပန၊ လေးလုတ် ငါးလုတ်သော ဆွမ်း၏ အရာကိုကား။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ ယာပနသီလဿ၊ မျှသောအလေ့ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တံ၊ ထိုထိနမိဒ္ဓသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အတိဘောဇနေ၊ အလွန်စားခြင်း၌။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ ဂဏှန္တဿာပိ၊ ယူသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ယသ္မိံ ဣရိယာပထေ၊ အကြင်ဣရိယာပုတ်၌။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ တတော၊ ထိုဣရိယာပုတ်မှ။ အညံ၊ တပါးသော ဣရိယာပုတ်ကို။ ပရိဝတ္တေန္တဿာပိ၊ ပြောင်းလှယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စန္ဒာလောကဒီပါလောကဥက္ကာလောကေ၊ လရောင်၊ ဆီမီးရောင်၊ ကြယ်ရောင်တို့ကို လည်းကောင်း။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ သူရိယာလောကံ၊ နေရောင်ကိုလည်းကောင်း။ (၃၉) မနသိကရောန္တဿာပိ၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ (ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝသန္တဿာပိ၊ နေသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။) မဟာကဿပတ္ထေရသဒိသေ၊ မဟာကဿပ မထေရ်နှင့် တူကုန်သော။ ပဟီနထိနမိဒ္ဓေ၊ ပယ်အပ်သော ထိနမိဒ္ဓရှိကုန်သော။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်းစသည်တို့၌။ ဓုတင်္ဂနိဿိတသပ္ပါယကထာယပိ၊ ဓုတင်ကိုမှီသော လျောက်ပတ်သော စကားဖြင့်လည်း။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဆဓမ္မာ ထိနမိဒ္ဓဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တီ”တိ၊ ဆဓမ္မာ ထိနမိဒ္ဓဿ ပဟာနာယ သံဝတ္ထန္တိ-ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အဋ္ဌမသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၁၉. နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ ဝူပသန္တစိတ္တဿာတတိ၊ ဝူပသန္တစိတ္တဿဟူသည်ကား။ ဈာနေနဝါ ဈာန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိပဿနာယဝါ၊ ဝိပဿနာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝူပသမိတစိတ္တဿ၊ ငြိမ်းစေအပ်သော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။

၁၁. အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ဗဟုဿုတတာ၊ များသောအကြားအမြင် ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆကတာ၊ ဆွေးနွေးမေးမြန်းခြင်း များသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝုဒ္ဓသေဝိတာ၊ ကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို မှီဝဲသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သပ္ပါယကထာ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စ၊ ကိုပယ်ခြင်းအားလျောက်ပတ်သော စကားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဓမ္မာ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စဿ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဗာဟုသစ္စေနာပိ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ (နိကာယံ) ဝါ၊ နိကာယ်ကို လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ (နိကာယေ) ဝါ၊ နိကာယ်တို့ကို လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ (နိကာယေ၊ နိကာယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ (နိကာယေ၊ နိကာယ်တို့ကို လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နိကာယေဝါ၊ နိကာယ်တို့ကို လည်းကောင်း။ ပါဠိဝသေန စ၊ ပါဠိ၏ အစွမ်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အတ္ထဝသေန စ၊ အနက်၏ အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဏှန္တဿာပိ၊ သင်ယူသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ (ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်းစသည်တို့၌။) အပ္ပိယာကပ္ပိယပရိပုစ္ဆာဗဟုလဿာပိ၊ အပ်-မအပ်သည်ကို ဆွေးနွေးမေးမြန်းခြင်း များသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဝိနယပညတ္တိယံ၊ ဝိနည်းပညတ်တော်၌။ စိဏ္ဏဝသီဘာဝတာယ၊ လေ့လာအပ်သော ဝသီဘော်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ပကတညုနောပိ၊ သဘောကိုသိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဝုဍ္ဎေု မဟလ္လကတ္ထေရေ၊ ကြီးသောမထေရ်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမန္တဿာပိ၊ ကပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ ဥပါလိတ္ထေရသဒိသေ၊ ဥပါလိမထေရ်နှင့် တူကုန်သော။ ဝိနယဓရေ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်ကုန်သော။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်းစသည်တို့၌။ ကပ္ပိယာကပ္ပိယနိဿိတသပ္ပါယကထာယပိ၊ အပ်-မအပ်ကို မှီသောလျောက်ပတ်သော စကားဖြင့်လည်း။ (ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စကို။) ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဆဓမ္မာ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စဿ ပဟာနာယ

၁၁. သံဝတ္ထန္တီ”တိ၊ ဆဓမ္မာ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စဿ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ-ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် နဝမသုတ်၏ အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၂၀. ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ယောနိသော ဘိက္ခဝေ မနသိကရောတောတိ၊ ယောနိသော ဘိက္ခဝေ မနသိကရောတော-ဟူသည်ကား။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဥပါယတော၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့်။ မနသိကရောန္တဿ၊ နှလုံးသွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပိစ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) ဗဟုဿုတတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆကတာ၊ ဆွေးနွေးမေးမြန်းခြင်း များသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ ပကတညုတာ၊ လိမ္မာသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သပ္ပါယကထာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ခြင်းအားလျောက်ပတ်သောစကား လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဓမ္မာ၊ ခြောက်ပါးသောတရားတို့သည်။ ဝိစိကိစ္ဆာယ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဗာဟုသစ္စေနာပိ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူ၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ (နိကာယံ) ဝါ၊ နိကာယ်ကိုလည်းကောင်း။၊ ပေ။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နိကာယေ ဝါ၊ နိကာယ်တို့ကို လည်းကောင်း။ ပါဠိဝသေန စ၊ ပါဠိ၏အစွမ်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အတ္ထဝသေန စ၊ အနက်၏အစွမ်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဏှန္တဿာပိ၊ သင်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တီဏိ ရတနာနိ၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ပရိပုစ္ဆာဗဟုလဿာပိ၊ ဆွေးနွေးမေးမြန်းခြင်းများသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ စိဏ္ဏဝသီတာဝဿာပိ၊ လေ့လာအပ်သော ဝသီဘော်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရတနေသု၊ ရတနာတို့၌။ ဩကပ္ပနိယသဒ္ဓါသင်္ခါတအဓိမောက္ခဗဟုလဿာပိ၊ သက်ဝင်၍ ယုံကြည်ခြင်း သဒ္ဓါဟု ဆိုအပ်သော ဆုံးဖြတ်ခြင်းများသော ပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဓိမုတ္တေ၊ သဒ္ဓါ၌ ညွတ်ကုန်သော။ ဝက္ကလိတ္ထေရသဒိသေ၊ ဝက္ကလိ-မထေရ်နှင့် တူကုန်သော။ ကလျာဏမိတ္တေ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။

၁၁. လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်းထိုင်ခြင်းစသည်တို့၌။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရတနာနံ၊ ရတနာတို့၏။ ဂုဏနိဿိတသပ္ပါယထာယပိ၊ ဂုဏ်ကိုမှီသောဝိစိကိစ္ဆာကိုပယ်ခြင်းအားလျောက်ပတ်သော စကားဖြင့်လည်း။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဆဓမ္မာ ဝိစိကိစ္ဆာယ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တီ”တိ၊ ဆဓမ္မာ ဝိစိကိစ္ဆာယ ပဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ-ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ဒသမသုတ်၏အဖွင့်အပြီးတည်း။

ဣသသ္မိံနီဝရဏပ္ပနဝဂ္ဂေ၊ ဤနီရဝဏပ္ပဟာနဝဂ်၌။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်ဖြစ်သောတရားဝဋ်ကင်းသောတရားကို။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) နီဝရဏပ္ပဟာနဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ နီဝရဏပ္ပဟာနဝဂ်အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၃. အကမ္မနီယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၄၀) ၂၁၊ ၂၂၊ တတိယဿ၊ တတိယဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ အဘာဝိတန္တိ၊ အဘာဝိတံ-ဟူသည်ကား။ အဝဍ္ဎိတံ၊ မပွားစေအပ်သော။ ဘာဝနာဝသေန၊ သမထဘာဝနာဝိပဿနာဘာဝနာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပဝတ္တိတံ၊ မဖြစ်စေအပ်သော။ အကမ္မနီယံ ဟောတီတိ၊ အကမ္မနီယံ ဟောတိ-ဟူသည်ကား။ ကမ္မက္ခမံ၊ သမထဘာဝနာ ဝိပဿနာဘာဝနာအမှုအား ခံ့သည်။ ကမ္မယောဂ္ဂံ၊ သမထဘာဝနာ ဝိပဿနာဘာဝနာ အမှုအား လျောက်ပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ဝုတ္တဝိပရိယာယေန၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှ ပြန်သောအားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤနှစ်သုတ်တို့တွင်။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ စိတ္တန္တိ၊ စိတ္တံ-ဟူသည်ကား။ ဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တံ၊ ဖြစ်သောစိတ်တည်း။ စ၊ ဆက်ဦးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဟူသော ပုဒ်၌။ ဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်ဖြစ်သော တရားလည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋပါဒံ၊ ဝဋ်၏အကြောင်းဖြစ်သော တရားလည်းကောင်း။ ဝိဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်၏ကင်းရာဖြစ်သောတရားလည်းကောင်း။

၁၁၁၁

ဝိဝဋ္ဋပါဒံ၊ ဝဋ်၏ကင်းရာ အကြောင်းဖြစ်သော တရားလည်းကောင်း။ ဣတိအယံ ပဘေဒေါ၊ ဤသို့သော အပြားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဝဋ္ဋံ နာမ၊ ဝဋ်မည်သည်ကား။ တေဘူမကဝဋ္ဋံ၊ ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်တရားတည်း။ ဝဋ္ဋပါဒံ နာမ၊ ဝဋ်၏ အကြောင်းမည်သည်ကား။ ဝဋ္ဋပဋိလာဘာယ၊ ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သောဝဋ်၏ အကြောင်းမည်သည်ကား။ (ဥပနိဿယဘူတံ၊ အားကြီးစွာသော အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။) ကမ္မံ၊ ကံတည်း။ ဝိဝဋ္ဋံ နာမ၊ ဝိဝဋ္ဋမည်သည်ကား။ နဝ လောကုတ္တရဓမ္မာ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာ တရားတည်း။ ဝိဝဋ္ဋပါဒံ နာမ၊ ဝိဝဋ္ဋပါဒ်မည်သည်ကား။ ဝိဝဋ္ဋပဋိလာဘာယ၊ ဝဋ်၏ကင်းရာ လောကုတ္တရာ တရားကို ရခြင်းငှာ။ (ဥပနိဿယဘူတံ၊ အားကြီးစွာသော အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။) ကမ္မံ၊ ကံတည်း။ ဣတိ ဣမေသု သုတ္တေသု၊ ဤသုတ်တို့၌။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ်ဖြစ်သော တရား ဝဋ်ကင်းရာဖြစ်သော တရားကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ၂၃-၂၄၊ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ ဝဋ္ဋဝသေနေဝ၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တံ၊ ဖြစ်သော စိတ်ကို။ (စိတ္တန္တိ၊ စိတ်ဟူ၍။) ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ မဟတော အနတ္ထာယ သံဝတ္တတီတိ၊ မဟတော အနတ္ထာယ သံဝတ္တတိ-ဟူသည်ကား။ ဒေဝမနုဿသမ္ပတ္တိယော၊ နတ်လူတို့၏ စည်းစိမ်ကိုလည်းကောင်း။ မာရဗြဟ္မဣဿရိယာနိ စ၊ မာရ်မင်း ဗြဟ္မာမင်းတို့၏ အစိုးရခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒမာနမ္ပိ၊ ပေးသော်လည်း။ ဇာတိဇရာဗျာဓိမရဏသောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေ စ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း၊ အိုခြင်း၊ နာခြင်း၊ သေခြင်း၊ စိုးရိမ်ခြင်း၊ ငိုကြွေးခြင်း၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်း၊ စိတ်၏ဆင်းရဲခြင်း၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ခန္ဓဓာတုအာယတနပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဝဋ္ဋာနိ စ၊ ခန္ဓာ၊ ဓာတ်၊ အာယတန၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဝဋ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒမာနံ၊ ပေးသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဒုက္ခက္ခန္ဓမေဝ၊ ဆင်းရဲအစုကိုသာလျှင်။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ မဟတော၊ ကြီးစွာသော။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့အလိုငှာ။ သံဝတ္တတိ နာမ၊ ဖြစ်စေသည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ စိတ္တန္တိ၊ စိတ္တံ-ဟူသည်ကား။ ဝိဝဋ္ဋဝသေနေဝ၊ ဝိပါကဝဋ် ကင်းခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တံ၊ ဖြစ်သော စိတ်တည်း။ ပဉ္စမဆဋ္ဌေသု၊ ပဉ္စမသုတ်၊ ဆဋ္ဌသုတ်တို့၌။ အဘာဝိတံ အပါတုဘူတန္တိ၊ အဘာဝိတံ အပါတုဘူတံ-ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤပါဠိသည်။

၁၁. ဝိသေသော၊ ထူး၏။ တတြ၊ ထို အဘာဝိတံ အပါတုဘူတံ-ဟူသော ပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အဓိပ္ပါယော၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အလိုတော်တည်း။ ဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တံ၊ ဖြစ်သော စိတ်မည်သည်ကား။ ဥပ္ပန္နမ္ပိ၊ ခဏတ္တယအားဖြင့် ဖြစ်သော်လည်း။ အဘာဝိတံ၊ သမာဓိ၏ အစွမ်းဖြင့် မပွားစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ အပါတုဘူတမေဝ၊ ထင်ရှားမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား။ လောကုတ္တရပါဒကဇ္ဈာနဝိပဿနာမဂ္ဂဖလနိဗ္ဗာနေသု၊ လောကုတ္တရာ၏ အခြေဖြစ်သော ဈာန်၊ ဝိပဿနာ၊ မဂ်၊ ဖိုလ်၊ နိဗ္ဗာန်တို့၌။ ပက္ခန္ဒိတုံ၊ သက်ဝင်ခြင်းငှာ။ အသမတ္ထတ္တာ၊ မစွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝိဝဋ္ဋ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ စိတ္တံ ပန၊ စိတ်သည်ကား။ ဘာဝိတံ၊ သမာဓိ၏ အစွမ်းဖြင့် ပွားစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါတုဘူတံ နာမ၊ ထင်ရှားသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုလောကုတ္တရာ၏ အခြေဖြစ်ကုန်သော ဈာန်၊ ဝိပဿနာ၊ မဂ်၊ ဖိုလ်၊ နိဗ္ဗာန်တရားတို့၌။ ပက္ခန္ဒိတုံ၊ သက်ဝင်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထတ္တာ၊ စွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ကုရုန္ဒကဝါသီ သုမိတ္တတ္ထေရော ပန၊ ကုရုန္ဒက အရပ်၌ နေသော သုမိတ္တ မထေရ်သည်ကား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မဂ္ဂစိတ္တမေဝ၊ မဂ်စိတ်သည်သာလျှင်။ ဘာဝိတံ၊ ပွားစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါတုဘူတံ နာမ၊ ထင်ရှားသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သတ္တမဋ္ဌမေသု၊ သတ္တမသုတ် အဋ္ဌမသုတ်တို့၌။ အဗဟုလီကတန္တိ၊ အဗဟုလီကတံ-ဟူသည်ကား။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အကတံ၊ မပြုအပ်သော။ ဣမာနိပိ ဒွေ၊ ဤသတ္တမသုတ်၊ အဋ္ဌမသုတ်၌ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော နှစ်ပါးကုန်သော စိတ်တို့ကိုလည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ္ဋ ဝိဝဋ္ဋတို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တာနေဝ၊ ဖြစ်သော စိတ်တို့ဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် သတ္တမ၊ အဋ္ဌမသုတ်၏ အဖွင့် အပြီးတည်း။ နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ “ဇာတိပိ ဒုက္ခာ”တိ အာဒိနာ၊ ဇာတိပိ ဒုက္ခာ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အဓိဝဟတိ အာဟရတိ၊ ဆောင်တည်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ (စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဒုက္ခာဓိဝဟံ၊ ဒုက္ခာဓိဝဟမည်၏။) ဒုက္ခာဓိဝါဟန္တိပိ၊ ဒုက္ခာဓိဝါဟံ-ဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဿ၊ ထို ဒုက္ခာဓိဝါဟံ ဟူသော ပါဌ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ (ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။)

၁၁. ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (ယံစိတ္တံ၊ အကြင်စိတ်သည်။) ၄၁) လောကုတ္တရပါဒကဇ္ဈာနာဒိအရိယဓမ္မာဘိမုခံ၊ လောကုတ္တရာ၏ အခြေဖြစ်သော ဈာန်အစရှိသော အရိယာတို့၏ တရားသို့ ရှေးရှု။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဓိဝါဟီယတိ ပေသီယတိ၊ စေအပ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ (တံစိတ္တံ၊ ထိုစိတ်သည်။) ဒုက္ခာဓိဝါဟံ၊ ဒုက္ခာဓိဝါဟမည်၏။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤနဝမသုတ်၌ ဟောအပ်သော စိတ်သည်လည်း။ ဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တမေဝ၊ ဖြစ်သော စိတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုနဝမသုတ်၌ ဟောတော်မူအပ်သော ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော စိတ်သည်။ ဝုတ္တပ္ပကာရာ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိကုန်သော။ ဒေဝမနုဿာဒိသမ္ပတ္တိယော၊ နတ်လူအစရှိသည်တို့၏ စည်းစိမ်တို့ကို။ ဒဒမာနမ္ပိ၊ ပေးသော်လည်း။ ဇာတိအာဒီနံ၊ ဇာတိအစရှိသည်တို့ကို။ အဓိဝဟနတော၊ ဆောင်တည်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာဓိဝဟံ၊ ဒုက္ခာဓိဝဟမည်၏။ အရိယာဓမ္မာဓိဂမာယ၊ အရိယာတို့၏ တရားကို ရခြင်းငှာ။ ဒုပ္ပေသနတော၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် စေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာဓိဝါဟဉ္စ နာမ၊ ဒုက္ခာဓိဝါဟ မည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် နဝမသုတ်၏ အဖွင့် အပြီးတည်း။ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝိဝဋ္ဋ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တမေဝ၊ ဖြစ်သော စိတ်သည်သာလျှင်။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တံ၊ ထို ဒသမသုတ်၌ ဟောတော်မူအပ်သော ဝဋ်ကင်းခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော စိတ်သည်။ မာနုသကသုခတော၊ လူချမ်းသာထက်။ ဒိဗ္ဗသုခံ၊ နတ်ချမ်းသာကို။ ဒိဗ္ဗသုခတော၊ နတ်ချမ်းသာထက်။ ဈာနသုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ ဈာနသုခတော၊ ဈာန်ချမ်းသာထက်။ ဝိပဿနာသုခံ၊ ဝိပဿနာချမ်းသာကို။ ဝိပဿနာသုခတော၊ ဝိပဿနာချမ်းသာထက်။ မဂ္ဂသုခံ၊ မဂ်ချမ်းသာကို။ မဂ္ဂသုခတော၊ မဂ်ချမ်းသာထက်။ ဖလသုခံ၊ ဖိုလ်ချမ်းသာကို။ ဖလသုခတော၊ ဖိုလ်ချမ်းသာထက်။ နိဗ္ဗာနသုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို။ အဓိဝဟတိ အာဟရတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ သုခါဓိဝဟံ နာမ၊ သုခါဓိဝဟမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခါဓိဝါဟနံဝါ၊ သုခါဓိဝါဟမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တံ၊ ထို ဒသမသုတ်၌ ဟောတော်မူအပ်သော ဝဋ်ကင်းခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော စိတ်သည်။ လောကုတ္တရပါဒကဇ္ဈာနာဒိအရိယဓမ္မာဘိမုခံ၊ လောကုတ္တရာ၏ အခြေဖြစ်သော ဈာန်အစရှိသော အရိယာတို့၏ တရားသို့ ရှေးရှု။ သုပေသကံ၊ ချမ်းသာသဖြင့် စေအပ်သည်။ ဝိဿဋ္ဌဣန္ဒဝဇိရသဒိသံ၊ လွှတ်အပ်သော သိကြားမင်း၏ ဝရဇိန်လက်နက်နှင့်တူ

၁၂. ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ သုခါဓိဝါဟန္တိပိ၊ သုခါဓိဝါဟံ-ဟူ၍လည်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣမသ္မိမ္ပိ ဝဂ္ဂေ၊ ဤဝဂ်၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒသမသုတ် အဖွင့် အပြီးတည်း။ အကမ္မနီယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ အကမ္မနီယဝဂ် အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။)

၄. အဒန္တဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၃၁၊ စတုတ္ထဿ၊ စတုတ္ထဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ အဒန္တန္တိ၊ အဒန္တ-ဟူသည်ကား။ သဝိသေဝနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ဆူးငြောင့်နှင့် တကွဖြစ်သော။ အဒန္တဟတ္ထိအဿာဒိသံ၊ မဆုံးမအပ်သော ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့နှင့် တူသော။ စိတ္တန္တိ၊ စိတ္တံ-ဟူသည်ကား။ ဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တမေဝ၊ ဖြစ်သော စိတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ၃၂၊ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ဒန္တန္တိ၊ ဒန္တ-ဟူသည်ကား။ နိဗ္ဗိသေဝနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ဆူးငြောင့် မရှိသော။ ဒန္တဟတ္ထိအဿာဒိသံ၊ ဆုံးမအပ်သော ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့နှင့် တူသောစိတ်တည်း။ ဣမသ္မိမ္ပိ သုတ္တဒွယေ၊ ဤသုတ်နှစ်ခု အပေါင်း၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တဝသေန၊ ဖြစ်သော စိတ်ကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတ်နှစ်ပါး အပေါင်း၌။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တဝသေန၊ ဖြစ်သော စိတ်ကိုသာလျှင်။ ကထိတံ ယထာ၊ ဟောတော်မူအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ ယထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတော၊ ဤသုတ်မှ။ ပရေသုပိ၊ တပါးသော သုတ်တို့၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နစိတ္တဝသေန၊ ဖြစ်သော စိတ်ကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။) ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒုတိယသုတ် အဖွင့် အပြီးတည်း။ ၃၃၊ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ အဂုတ္တန္တိ၊ အဂုတ္တ-ဟူသည်ကား။ အဂေါပိတံ၊ မလုံခြုံစေအပ်သော။ သတိသံဝရရဟိတံ၊ သတိတည်းဟူသော စောင့်ရှောက်ခြင်းမှ ကင်းသော။ အဂုတ္တဟတ္ထိအဿာဒိသံ၊ မလုံခြုံစေအပ်သော ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့နှင့် တူသောစိတ်တည်း။ ၃၄၊ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ ဂုတ္တန္တိ၊ ဂုတ္တံ-ဟူသည်ကား။ ဂေါပိတံ၊ လုံခြုံစေအပ်သော။ အဝိဿဋ္ဌသတိသံဝရံ၊ မလွှတ်အပ်သော သတိတည်းဟူ

၁၂. သော စောင့်ရှောက်ခြင်းရှိသော။ ဂုတ္တဟတ္ထိအဿာဒိသံ၊ လုံခြုံစေအပ်သော ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့နှင် တူသောစိတ်တည်း။ ၃၅-၃၆၊ ပဉ္စမဆဋ္ဌာနိ၊ ပဉ္စမသုတ်၊ ဆဋ္ဌသုတ်တို့ကို။ အရက္ခိတံ ရက္ခိတန္တိ ပဒဝသေန၊ အရက္ခိတံ၊ ရက္ခိတံ-ဟူသော ပုဒ်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဗုဇ္ဈနကာနံ၊ သစ္စာလေးပါး တရားကို သိလတ္တံ့ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ အဇ္ဈာသယေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝုတ္တာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤပဉ္စမသုတ်၊ ဆဋ္ဌသုတ်တို့၌။ အတ္ထောပန၊ အနက်သည်ကား။ ပုရိမသဒိသောယေဝ၊ ရှေးသုတ်နှင့် တူသည်သာလျှင်တည်း။ ၄၂) ၃၇၊ ၃၈၊ သတ္တမဋ္ဌမေသုပိ၊ သတ္တမသုတ်၊ အဋ္ဌမသုတ်တို့၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသတ္တမသုတ် အဋ္ဌမသုတ်၌။ ဥပမာ ပန၊ ဥပမာကိုကား။ အသံဝုတဃရဒွါရာဒိဝသေန၊ မပိတ်အပ်သော တံခါးရှိသော အိမ် အစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ၃၉-၄၀၊ နဝမ ဒသမာနိ၊ နဝမသုတ်၊ ဒသမသုတ်တို့ကို။ စတူဟိပိ၊ လေးပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပဒေဟိ၊ ပုဒ်တို့နှင့်။ ယောဇေတွာ၊ ယှဉ်၍။ ဝုတ္တာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣမသ္မိမ္ပိ ဝဂ္ဂေ၊ ဤအဒန္တဝဂ်၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ္ဋ ဝိဝဋ္ဋကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒသမသုတ် အဖွင့် အပြီးတည်း။

၁၂. အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ် အစရှိသော သုတ်တို့၌ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ကတ္ထစိ၊ အချို့သောသုတ်၌။ ဥပမာယ၊ ဥပမာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ (ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အဘယ်သုတ်၌ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) လောဏမ္ဗိလသုတ္တေ ဝိယ စ၊ လောဏမ္ဗိလ၊ သုတ်၌ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏကာရသုတ္တသူရိယောပမာဒိသုတ္တေသု ဝိယ စ၊ သုဝဏ္ဏကာရ သုတ်၊ သူရိယောပမသုတ် အစရှိသော သုတ်တို့၌ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဣမသ္မိံ ပန သာလိသူကောပမေ၊ ဤသာလိသူကောပမ သုတ်၌ကား။ ဥပမာယ၊ ဥပမာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေတိအာဒိံ၊ သေယျထာပိ၊ ဘိက္ခဝေ၊ ဤသို့အစရှိသော စကားကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုစကား၌။ သာလိသူကန္တိ၊ သာလိသူကံ-ဟူသည်ကား။ သာလိဖလဿ၊ သလေးသီး၏။ သူကံ၊ ဆူးတည်း။ ယဝသူကေပိ၊ မုယောဆူး၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ဝါသဒ္ဒေါ၊ ဝါ-သဒ္ဒါသည်။ ဝိကပ္ပတ္ထော၊ ဝိကပ်အနက်ရှိ၏။ မိစ္ဆာပဏိဟိတန္တိ၊ မိစ္ဆာပဟိဏိတံ၊ ဟူသည်ကား။ မိစ္ဆာဌပိတံ၊ မှားသောအားဖြင့် ထားအပ်သော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ (ဌပိတေ၊ ထားအပ်သည်ရှိသော်။) ဝိဇ္ဈိတုံ၊ စူးဝင်ခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဥဒ္ဓဂ္ဂံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဘိဇ္ဇိဿတီတိ၊ ဘိဇ္ဇိဿတိ-ဟူသည်ကား။ ဘိန္ဒိဿတိ၊ ဖျက်ဆီးလတ္တံ့။ ဆဝိံ၊ အရေကို။ ဆိန္ဒိဿတိ၊ ဖြတ်လတ္တံ့။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ မိစ္ဆာပဏိဟိတေန စိတ္တေနာတိ၊ မိစ္ဆာပဏိဟိတေန စိတ္တေန-ဟူသည်ကား။ မိစ္ဆာဌပိတေန၊ မှားသောအားဖြင့် ထားအပ်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝဋ်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဧတံ၊ ဤသုတ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အဝိဇ္ဇန္တိ၊ အဝိဇ္ဇံ-ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ အညာဏဘူတံ၊ မသိခြင်း ဖြစ်သော။ ဃနဗဟလံ၊ တခဲနက် ထူထဲသော။ မဟာအဝိဇ္ဇံ၊ ကြီးစွာသော အဝိဇ္ဇာတည်း။ ဝိဇ္ဇံ ဥပ္ပါဒေဿတီတိ ဧတ္ထ၊ ဝိဇ္ဇံ ဥပ္ပါဒေဿတိ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဝိဇ္ဇန္တိ၊ ဝိဇ္ဇံ-ဟူသည်ကား။ အရဟတ္တမဂ္ဂဉာဏံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်တည်း။ နိဗ္ဗာနန္တိ၊ နိဗ္ဗာနံ-ဟူသည်ကား။ တဏှာဝါနတော၊ တဏှာဟုဆိုအပ်သော ဝါနမှ။ နိက္ခန္ဓဘာဝေန၊ ထွက်မြောက်ရာ၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။

၁၂. ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော နိဗ္ဗာန်သည်။ အမတံ၊ အမတ-မည်၏။ သစ္ဆိကရိဿတီတိ၊ သစ္ဆိကရိဿတိ-ဟူသည်ကား။ ပစ္စက္ခံ၊ မျက်မှောက်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ၄၂၊ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ သမ္မာပဏိဟိတန္တိ၊ သမ္မာပဏိဟိတံ-ဟူသည်ကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ (ဌပိတေ၊ ထားအပ်သည်ရှိသော်။) ဘိန္ဒိတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဥဒ္ဓဂ္ဂံ၊ အထက်၌ အဖျားရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုဋ္ဌုဌပိတံ၊ ကောင်းစွာ ထားအပ်သော။ အက္ကန္တန္တိ၊ အက္ကန္တံ-ဟူသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတ်၌။ ပါဒေနေဝ၊ ခြေဖြင့်သာလျှင်။ (အဝမဒ္ဒနံ၊ နင်းနယ်ခြင်းသည်။) အက္ကန္တံ နာမ၊ အက္ကန္တ၊ မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပ္ပီဠိတံ၊ နှိပ်နယ်အပ်သည်ကို။ ရုဠှီသဒ္ဒဝသေန၊ ရုဠှီသဒ္ဒါ၏ အစွမ်းဖြင့်။ အက္ကန္တန္တေဝ၊ အက္ကန္တ၊ ဟူ၍သာလျှင်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အယံ၊ ဤသို့ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအက္ကန္တံ-ဟူသော ပုဒ်၌။ အရိယဝေါဟာရော၊ မဂဓရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော သူတို့၏ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းတည်း။ ပန၊ စောဒနာ သောဓနာပုဒ်ကို ထုတ်၍ဆိုဦးအံ့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ သေပဏ္ဏိကဏူကမဒနကဏူကာဒယော၊ ယမနေဆူး၊ သမင်စာဆူး အစရှိကုန်သော။ မဟန္တေ၊ ကြီးစွာသော ဆူးတို့ကို။ အဂ္ဂဟေတွာ၊ မယူမူ၍။ သုခုမံ၊ သိမ်မွေ့သော။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသော။ သာလိသူက ယဝသူကမေဝ၊ သလေးသီးဖျား၌ ရောက်သောဆူး၊ မုယောသီးဖျား၌ ရောက်သော ဆူးကိုသာလျှင်။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်သနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ၄၃) အပ္ပမတ္တကဿာပိ၊ အနည်းငယ်လည်း ဖြစ်သော။ ကုသလကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိဝဋ္ဋာယ၊ ဝိပါကဝဋ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထဘာဝဒဿနတ္ထံ၊ စွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှာ။ (ဂဟိတံ၊ ယူအပ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။) သုခုမံ၊ သိမ်မွေ့သော။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသော။ သာလိသူကံ ဝါ၊ သလေးသီးအဖျား၌ ရောက်သော ဆူးသည်မူလည်း။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။) ယဝသူကံ ဝါ၊ မုယောသီးအဖျား၌ရောက်သော ဆူးသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မဟန္တမဟန္တာ၊ ကြီးကုန် ကြီးကုန်သော။ သေပဏ္ဏိကဏူကမဒနကဏူကာဒယောဝါ၊ ယမနေဆူး၊ သမင်စာဆူး အစရှိသည်တို့သည်မူလည်း။ (ဟောန္တု၊

၁၂. ဖြစ်ကုန်သော။) ဧတေသု၊ ထိုဆူးတို့တွင်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ မိစ္ဆာဌပိတံ၊ မှားသောအားဖြင့် ထားအပ်သော ဆူးသည်။ ဟတ္ထံ ဝါ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒံ ဝါ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒိတုံ ဝါ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ လောဟိတံ၊ သွေးကို။ ဥပ္ပါဒေတုံ ဝါ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သမ္မာ ဌပိတံ ပန၊ ကောင်းစွာ ထားအပ်သော ဆူးသည်ကား။ (ဟတ္ထံဝါ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒံဝါ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒိတုံ ဝါ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ လောဟိတံ၊ သွေးကို။ ဥပ္ပါဒေတုံ ဝါ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ လည်းကောင်း။) သက္ကောတိ (ယထာ)၊ စွမ်းနိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အပ္ပမတ္တကံ၊ အနည်းငယ်သော။ ပဏ္ဏမုဋ္ဌိမတ္တဒါနံ၊ ဟင်းရွက်တဆုပ်မျှကို ပေးလှူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ကုသလံ ဝါ၊ ကုသိုလ်သည်မူကား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဝေလာမဒါနံ၊ ဝေလာမပုဏ္ဏား၏ ပေးလှူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ကုသလံ ဝါ၊ ကုသိုလ်သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဝဋ္ဋသမ္ပတ္တိံ၊ ဝဋ်၏ပြည့်စုံခြင်းကို။ ပတ္ထေတွာ၊ တောင့်တ၍။ ဝဋ္ဋသန္နိဿိတဝသေန၊ ဝဋ်ကိုမှီသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ မိစ္ဆာဌပိတံ၊ မကောင်းသဖြင့်ထားအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ်ကိုသာလျှင်။ အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဝိဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်မှ ကင်းခြင်းကို။ (အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။) နော (သက္ကောတိ)၊ မစွမ်းနိုင်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤအလှူသည်။ အာသဝက္ခယာဝဟံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရွက်ဆောင်နိုင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်၏ ကင်းခြင်းကို။ ပတ္ထေန္တေန၊ တောင့်တသဖြင့်။ ဝိဝဋ္ဋဝသေန၊ ဝိပါကဝဋ်ကင်းသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ သမ္မာ ဌပိတံ၊ ကောင်းစွာ ထားအပ်သည်ရှိသော်။ အရဟတ္တမ္ပိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စေကဗောဓိဉာဏမ္ပိ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏမ္ပိ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ သက္ကောတိယေဝ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ “ပဋိသမ္ဘိဒါ ဝိမောက္ခာ စ၊ ယာ စ သာဝကပါရမီ၊

ပစ္စေကဗောဓိ ဗုဒ္ဓဘူမိ-သဗ္ဗမေတေန လဗ္ဘတီ”တိ

ပဋိသမ္ဘိဒါ ဝိမောက္ခာ စ၊ ယာ စ သာဝကပါရမီ၊

၁၂. ပစ္စေကဗောဓိ ဗုဒ္ဓဘူမိ၊ သဗ္ဗမေတေန လဗ္ဘတိ-ဟူသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (“ယာ စ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ အကြင်လေးပါးသော ပဋိသမ္ဘိဒါတို့သည်လည်း။ ယာ စ ဝိမောက္ခာ၊ အကြင်ရှစ်ပါးသော ဝိမောက္ခတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာ စ သာဝကပါရမီ၊ အကြင်သာဝကတို့၏ ပါရမီသည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ပစ္စေကဗောဓိ၊ အကြင် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏ ဉာဏ်သည်လည်းကောင်း။ ယာ စ ဗုဒ္ဓဘူမိ၊ အကြင် သဗ္ဗညုတမြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဉာဏ်ကို။ ဧတေန၊ ထို ဒါနကုသိုလ် စေတနာကြောင့်။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။” )

ဣမသ္မိံ သုတ္တဒွယေ စ၊ ဤသုတ်နှစ်ခု အပေါင်း၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကို။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၄၃. တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တန္တိ၊ ပဒုဋ္ဌစိတ္တံ-ဟူသည်ကား။ ဒေါသေန၊ အမျက်သည်။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တံ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သောစိတ်တည်း။ စေတသာ စေတောပရိစ္စာတိ၊ စေတသာ စေတောပရိစ္စ-ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ စိတ္တေန၊ စေတောပရိယအဘိညာဉ်စိတ်ဖြင့်။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ယထာဘတံ နိက္ခိတ္တောတိ၊ ယထာဘတံ နိက္ခိတ္တော-ဟူသည်ကား။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ (နိက္ခိတ္တော) ဌပိတော ယထာ၊ ထားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ နိရယေတိ၊ ဧဝံ နိရယေ-ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဌပိတောယေဝ၊ ထားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ အပါယန္တိ အာဒိ၊ အပါယံ ဤသို့အစရှိသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသည်။ နိရယဝေဝစနမေဝ၊ နိရယ-သဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ် ဖြစ်သော စကားသာလျှင်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ အယသင်္ခါတာ၊ အယ-ဟုဆိုအပ်သော။ သုခါ၊ ချမ်းသာမှ။ အပေတော၊ ကင်းသည်တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ဒုဂ္ဂတိ၊ ဒုဂ္ဂတိ-မည်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤငရဲ၌။ ဒုက္ကဋကာရိနော၊ မကောင်းမှုကို ပြုလေ့ရှိသောသူတို့သည်။ ဝိဝသာ၊ အလိုကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိပတန္တိ၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျတတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ဝိနိပါတော၊ ဝိနိပါတ-မည်၏။

နိရဿာဒတ္ထေန၊ သာယာအပ်သော သဘောမကင်းသောအနက်ကြောင့်။ နိရယော၊ နိရယ-မည်၏။ ၄၄) စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ ပသန္နန္တိ၊ ပသန္နံ-ဟူသည်ကား။ သဒ္ဓါပသာဒေန၊ သဒ္ဓါတရားတည်းဟူသော ကြည်ခြင်းဖြင့်။ ပသန္နံ၊ ကြည်သော။ သုဂတိန္တိ၊ သုဂတိ-ဟူသည်ကား။ သုခဿ၊ ချမ်းသာ၏။ ဂတိံ၊ ဖြစ်ရာတည်း။ သဂ္ဂံ လောကန္တိ၊ သဂ္ဂံလောကံ-ဟူသည်ကား။ ရူပါဒီဟိ၊ ရူပါရုံအစရှိကုန်သော။ သမ္ပတ္တီဟိ၊ ပြည့်စုံခြင်းတို့ဖြင့်။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။

၄၅) ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ ဥဒကရဟဒေါတိ၊ ဥဒကရဟဒေါ-ဟူသည်ကား။ ဥဒကဒဟော၊ ရေဖြင့်ပြည့်သောအိုင်တည်း။ အာဝိလောတိ၊ အာဝိလော-ဟူသည်ကား။ အဝိပ္ပသန္နော၊ မကြည်။ လုဠိတောတိ၊ လုဠိတော-ဟူသည်ကား။ (ဝါတေန၊ လေကြောင့်။) အပရိဏ္ဌတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာ မတည်။ ကလလီဘူတောတိ၊ ကလလီဘူတော-ဟူသည်ကား။ ကဒ္ဒမီဘူတော၊ ညွန်ကဲ့သို့ဖြစ်၍ဖြစ်၏။ သိပ္ပိသမ္ဗုကန္တိ အာဒီသု၊ သိပ္ပိသမ္ဗုကံ-ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သိပ္ပိယော စ၊ ယောက်သွားတို့တည်း။ သမ္ဗုကာ စ၊ ခရုတို့လည်း။ သိပ္ပိသမ္ဗုကံ၊ ယောက်သွား၊ ခရု။ သက္ခရာ စ၊ ကျောက်စစ်တို့တည်း။ ကဌလာနိ စ၊ အိုးခြမ်းတို့လည်း။ သက္ခရကဌလံ၊ ကျောက်စစ်၊ အိုးခြမ်း။ မစ္ဆာနံ၊ ငါးတို့၏။ ဂုမ္ပံ ဃဋာ၊ အပေါင်းတို့တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ မစ္ဆဂုမ္ဗံ၊ မစ္ဆဂုမ္ဗမည်၏။ စရန္တမ္ပိ တိဋ္ဌန္တမ္ပိတိ ဧတ္ထ၊ စရန္တမ္ပိ တိဋ္ဌန္တမ္ပိ-ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သက္ခရကဌလံ၊ ကျောက်စစ်အိုးခြမ်းမှတပါးကုန်သော ယောက်သွား၊ ခရု၊ ငါးအပေါင်းတို့သည်။ စရန္တိပိ၊ သွားလည်းသွားကုန်၏။ တိဋ္ဌန္တိပိ၊ ရပ်လည်းရပ်ကုန်၏။ ပန (တံ ပါကဋံ ကရောမိ)၊ ထိုစကားကို ထင်စွာပြဦးအံ့။ အန္တရန္တရာ၊ အကြားအကြား၌။ ဌိတာသုပိ၊ ရပ်ကုန်သော်လည်းကောင်း။ နိသိန္နာသုပိ၊ နေကုန်သော်လည်းကောင်း။ နိပဇ္ဇမာနာသုပိ၊ လျောင်းကုန်သော်လည်းကောင်း။ “ဧတာ ၄၄) ဂါဝိယော၊ ထိုနွားမတို့သည်။ စရန္တိ၊ သွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စရန္တိယော၊ သွားသောနွားမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဣတရာပိ၊ ဤသွားသောနွားမမှတပါးသော မသွားသော နွားမတို့ကိုလည်း။ “စရန္တီ”တိ၊ သွားကုန်၏ ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ ယထာ၊ ဆိုအပ်ကုန် သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ တိဋ္ဌန္တမေဝ၊ ရပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ သက္ခရ

၁၂။ ကဌလံ၊ ကျောက်စစ်အိုးခြမ်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဣတရမ္ပိ၊ ဤကျောက်စစ်အိုးခြမ်းမှ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ဒွယံ၊ ယောက်သွား ခရုဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးအပေါင်းကို။ “တိဋ္ဌန္တိ”န္တိ၊ ရပ်၏ဟူ၍။ နဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်။ (စရန္တံ၊ သွားသော။) ဣတရံ ဒွယံ၊ ကျောက်စစ်အိုးခြမ်းမှတပါးသော ယောက်သွား ခရုဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးတို့၏ အပေါင်းကို။ စရန္တံ၊ သွားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ သက္ခရကဌလမ္ပိ၊ ကျောက်စစ် အိုးခြမ်းကိုလည်း။ “စရန္တ”န္တိ၊ သွား၏ဟူ၍။ နဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်။ အာဝိလေနာတိ၊ အာဝိလေနဟူသည်ကား။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏေဟိ၊ နီဝရဏတို့သည်။ ပရိယောနဒ္ဓေန၊ မြှေးယှက်အပ်သော။ အတ္တတ္တံ ဝါတတိအာဒီသု၊ အတ္တတ္တံ ဝါ-ဤသို့ အစရှိသည်တို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒိဋ္ဌိဓမ္မိကော၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်သော။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကော၊ လောကီ လောကုတ္တရာနှင့် ရောသော။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ အတ္တတ္ထောနာမ၊ အတ္တတ္ထမည်၏။ အတ္တနောဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ သမ္ပရာယေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကော၊ လောကီလောကုတ္တရာနှင့် ရောသော။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ ပရတ္ထော နာမ၊ ပရတ္ထမည်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုတမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော အကျိုးသည်။ ပရတ္ထ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။) အတ္ထော၊ အကျိုးတည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပရတ္ထော၊ ပရတ္ထမည်၏။ တဒုဘယံ၊ ထိုမိမိ၏ ပစ္စုပ္ပန်၌ ဖြစ်သောအကျိုး တမလွန်၌ဖြစ်သော အကျိုးနှစ်ပါးစုံသည်။ ဥဘယတ္ထော နာမ၊ ဥဘယတ္ထမည်၏။ အပိစ၊ (အပရော)၊ တပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ မိန့်ဦးအံ့။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကသမ္ပရာယိကောပိ၊ ပစ္စုပ္ပန် တမလွန်၌လည်းဖြစ်သော။ လောကိယ လောကုတ္တရော၊ လောကီ လောကုတ္တရာဖြစ်သော။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ အတ္တတ္ထော နာမ၊ အတ္တတ္ထမည်၏။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ တာဒိသောဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ ပရတ္ထောနာမ၊ ပရတ္ထမည်၏။ တဒုဘယမ္ပိ၊ ထိုမိမိ၏ ပစ္စုပ္ပန် သံသရာဖြစ်သော လောကီ လောကုတ္တရာအကျိုး၊ သူတပါး၏ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ဖြစ်သော လောကီ လောကုတ္တရာအကျိုး နှစ်ပါးစုံသည်လည်း။ ဥဘယတ္ထောနာမ၊ ဥဘယတ္ထမည်၏။ ဥတ္တရိံ ဝါ မနုဿဓမ္မာတိ၊ ဥတ္တရိံ ဝါ မနုဿဓမ္မာ-ဟူသည်ကား။

၁၂။ ဒသကုသလကမ္မပထသင်္ခါတာ၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထ-ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ မနုဿဓမ္မာ၊ လူတို့၏တရားထက်။ ဥတ္တရိံ၊ လွန်သော။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဒသဝိဓော၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသော။ အယံဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ အညံ၊ တပါးသော။ သမာဒါပကံ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သောသူကို။ ဝိနာပိ၊ ကြဉ်၍လည်း။ သတ္ထန္တရကပ္ပါဝသာနေ၊ သတ္ထန္တရကပ်၏အဆုံး၌။ ဇာတသံဝေဂေဟိ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်းရှိကုန်သော။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ သယမေဝ၊ မိမိအလိုလိုသာလျှင်။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မနုဿဓမ္မောတိ၊ လူတို့၏တရားဟု။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတော၊ ထိုသူတို့၏ ကုသလကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက်။ ဥတ္တရိံပန၊ လွန်သောတရားကိုကား။ ဈာနဝိပဿနာမဂ္ဂဖလာနိ၊ ဈာန်ဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသန္တိ၊ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသံ-ဟူသည်ကား။ အရိယာနံ၊ အာရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ယုတ္တံ၊ သင့်သော။ ဝါ၊ တနည်းကား။ အရိယဘာဝံ၊ အရိယာ၏အဖြစ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သမတ္ထံ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဉာဏဒဿနသင်္ခါတဝိသေသံ၊ ဉာဏ်အမြင်ဟုဆိုအပ်သော အထူးရှိသော။ ဟိ (သစ္စံ) မှန်၏။ ဉာဏမေဝ၊ ဉာဏ-သည်သာလျှင်။ ဇာနနဋ္ဌေန၊ သိတတ်သောအနက်ကြောင့်။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်မည်၏။ ဒဿနဋ္ဌေန၊ မြင်တတ်သောအနက်ကြောင့်။ ဒဿနံ၊ ဒဿန-မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤဉာဏဒဿနဟူသော အမည်သည်။ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏဝိပဿနာဉာဏ မဂ္ဂဉာဏဖလဉာဏပစ္စဝေက္ခဏဉာဏာနံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ် ဝိပဿနာဉာဏ် မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်တို့၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။

၄၆။ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ အစ္ဆောတိ၊ အစ္ဆော-ဟူသည်ကား။ အဗဟလော၊ မနောက်ကျု။ ပသန္နောတိပိ၊ ကြည်လင်သည်ဟူ၍လည်း။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဝိပ္ပသန္နောတိ၊ ဝိပ္ပသန္နော-ဟူသည်ကား။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ ပသန္နော၊ ကြည်၏။ အနာဝိလောတိ၊ အနာဝိလော-ဟူသည်ကား။ နအာဝိလော၊ နောက်ကျုခြင်းမရှိ။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ ဣတိ (အယံ) ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဖေဏပုဗ္ဗုဠသင်္ခသေဝါလပဏကဝိရဟိတော၊ မြှုပ်၊ ရေပွက်၊ မှော်သေး၊ မှော်ညှင်း၊ ရေညှိတို့မှကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဝိလေနာတိ၊ အနာဝိလေန -ဟူသည်ကား။ ပဉ္စနီဝရဏဝိမုတ္တေန၊ ငါးပါးသော နီဝရဏမှလွတ်သော။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ ဝုတ္တနယ။

၁၂၁၂။ မေဝ၊ ဆိုပြီးရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣမသ္မမ္ပိ သုတ္တဒွယေ၊ ဤသုတ်နှစ်ခုအပေါင်း၌လည်း။ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋမေဝ၊ ဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ ရုက္ခဇာတာနန္တိ (ဧတံ)၊ ရုက္ခဇာတာနံဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ပစ္စတ္တေ၊ ပထမာအနက်၌။ သာမိဝစနံ၊ သာမိဝိဘတ်တည်း။ ရုက္ခဇာတာနိ၊ သစ်ပင်တို့သည်။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဧတံ၊ ဤရုက္ခဇာတာနိ၊ ဟူသော အမည်သည်။ ရုက္ခာနံ၊ သစ်ပင်တို့၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ယဒိဒန္တိ (ဧတံ)၊ ယဒိဒံ-ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ နိပါတမတ္တံ၊ နိပါတ်မျှသာတည်း။ မုဒုတာယာတိ၊ မုဒုတာယ၊ ဟူသည်ကား။ မုဒုဘာဝေန၊ နူးညံ့သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ကောစိ၊ အချို့သော။ ရုက္ခော၊ စန္ဒကူးနီစသော သစ်ပင်သည်။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောစိ၊ အချို့သော။ (ရုက္ခော၊ ဂေါသီတစန္ဒကူးစသော သစ်ပင်သည်။) ဂန္ဓေန၊ အနံ့ဖြင့်။ ကောစိ၊ အချို့သော။ (ရုက္ခော၊ ရှားစသော သစ်ပင်သည်။) ရသေန၊ အရသာဖြင့်။ (အဂ္ဂေါ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ကောစိ၊ အချို့သော။ (ရုက္ခော၊ စကားစသော သစ်ပင်သည်။) ဖုဋ္ဌတာယ၊ တွေ့အပ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ (အဂ္ဂေါ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဖန္ဒနော ပန၊ ကြို့ပင်သည်ကား။ မုဒုတာယ စေဝ၊ နူးညံ့သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မညတာယ စ၊ အမူ၌ခံ့သည်၏အဖြစ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ အဂ္ဂေါ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ စိတ္တံ ဘိက္ခဝေ ဘာဝိတံ ဗဟုလီကတန္တိ ဧတ္ထ၊ စိတ္တံ ဘိက္ခဝေ၊ ဘာဝိတံ ဗဟုလီကတံ၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သမထဝိပဿနာဝသေန၊ သမထဝိပဿနာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဘာဝိတဉ္စေဝ၊ ပွားစေအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ကတဉ္စ၊ ပြုအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ကုရုန္ဒကဝါသီ ဖုဿမိတ္တတ္ထေရော ပန၊ ကုရုန္ဒက အရပ်၌ သီတင်းသုံးနေသော ဖုဿမိတ္တ-မထေရ်သည်ကား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧကန္တံ၊ စင်စစ်။ မုဒုစေဝ၊ နူးညံ့သည်လည်းဖြစ်သော။ ကမ္မနိယဉ္စ၊ အမူ၌ခံ့သည်လည်းဖြစ်သော။ စိတ္တံနာမ၊ စိတ်မည်သည်ကား။ အဘိညာပါဒက စတုတ္ထဇ္ဈာနစိတ္တမေဝ၊ အဘိညာဉ်၏

၁၃။ အခြေဖြစ်သော စတုတ္ထဈာန် စိတ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် သတ္တမသုတ်၏အဖွင့်အပြီးတည်း။) အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ ဧဝံ

လဟုပရိဝတ္တန္တိ၊ ဧဝံ လဟုပရိဝတ္တံဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ လဟုံ၊ လျင်စွာ။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ လဟုံ၊ လျင်စွာ။ နိရုဇ္ဈနကံ၊ ချုပ်လတ္တံ့သော။ ယာဝဉ္စာတိ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ ယာဝဉ္စဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ အဓိမတ္တပမာဏတ္ထေ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ဟူသောအနက်၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။) နိပါတော၊ နိပါတ်တည်း။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ နသုကရာ၊ မလွယ်။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣဒန္တိ (ဧတံ)၊ ဣဒံဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ နိပါတမတ္တံ၊ နိပါတ်မျှသာတည်း။ စိတ္တန္တိ (ဧတ္ထ)၊ စိတ္တံ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ “ဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဘဝင်စိတ်ကို။” စိတ္တန္တိ၊ စိတ္တံဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ ပန၊ ထိုဧကစ္စေဆရာတို့၏ စကားကိုကား။ ပဋိက္ခိပတွာ၊ ပယ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ စိတ္တန္တိ (ဣမိနာ)၊ စိတ္တံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စက္ခုဝိညာဏမ္ပိ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ကိုလည်း။ အဓိပ္ပေတမေဝ၊ အလိုရှိအပ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ မိလိန္ဒရာဇာ၊ မိလိန္ဒမင်းသည်။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောဖြစ်သော။ နာဂသေနတ္ထေရံ၊ နာဂသိန် မထေရ်ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ (ကိံ ပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးလျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ နာဂသေန၊ အရှင်ဘုရား နာဂသိန်။ ဧကသ္မိံ အစ္ဆရာက္ခဏေ၊ လက်ဖျစ်တတွက်သော ခဏ၌။ ပဝတ္တိတ စိတ္တသင်္ခါရာ၊ ဖြစ်သော စိတ် စေတသိက် တရားတို့သည်။ (ပိဏ္ဍော၊ ပေါင်းအပ်သည်။) သစေ အဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ကီဝ မဟာရာသိ၊ အဘယ်မျှလောက် များသော အစုရှိသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝါဟသတာနံ၊ ဝါဟ၊ တရာကုန်သော။ ဝိဟီနံ၊ ကောက်တို့၏။ အဍ္ဎုစူဠဉ္စ၊ အနည်းငယ်ယုတ်သော ထက်ဝက်သည်လည်းကောင်း။ (ဝီဟိနံ၊ ကောက်တို့၏။) ဝါဟာစ၊ ဝါဟတို့သည် လည်းကောင်း။ သတအမ္ဗဏာနိ စ၊

၁၃။ ခုနှစ်အမ္ဗဏ-တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ စ တုမ္ဗာ၊ နှစ်တုမ္ဗတို့သည် လည်းကောင်း။ ဧကစ္ဆရာက္ခဏေ၊ လက်ဖျစ်တတွက်သော ခဏ၌။ ပဝတ္တိတဿ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ သင်္ခမ္ပိ၊ ရေတွက်ခြင်းသို့လည်း။ နဥပေန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ ကလမ္ပိ၊ တဆယ့်ခြောက်စိတ်စိတ်၍ တစိတ်သို့လည်း။ နဥပေန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ ကလဘာဂမ္ပိ၊ တစိတ်သော အဖို့သို့လည်း။ န ဥပေန္တိ၊ မရောက်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ ဖြေတော်မူ၏။) အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဥပမာပိ၊ ဥပမာသည်လည်း။ န သုကရာ၊ မလွယ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ပဋိက္ခိပိတွာပိ၊ ပယ်၍လည်း။ ကပ္ပဒီဃဘာဝဿ၊ ကမ္ဘာရှည်သည်၏ အဖြစ်၏။ ယောဇနိကပဗ္ဗတေန၊ တယူဇနာရှိသော တောင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယောဇနိကသာသပပုဏ္ဏနဂရေန၊ တယူဇနာရှိသော မုန်ညင်းဖြင့် ပြည့်သော မြို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နိရယ ဒုက္ခဿ၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်း၏။ သတ္တိသဟတာယတောပမေန၊ လှံချက်တရာ ထိုးသော ဥပမာဖြင့် လည်းကောင်း။ သဂ္ဂသုခဿ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်း၏။ စက္ကဝတ္တိသမ္ပတ္တိယာ စ၊ စကြဝတေးမင်း၏ စည်းစိမ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဥပမာ၊ ဥပမာကို။ ကတာယထေဝ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့ သာလျှင်။ ဧဝံ (တထာ) ထိုအတူ၊ ဣဓာပိ၊ ဤစိတ်၏လျင်မြန်သော အပြန်ရှိသည်၏ အဖြစ်၌လည်း။ (ဥပမာ၊ ဥပမာကို။) ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တတ္ထ၊ ထိုသံသရာ၏ ရှည်သည်၏အဖြစ်၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်း၊ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်း၌။ “သက္ကာပန ဘန္တေ ဥပမာ ကာတု”န္တိ၊ သက္ကာ ပန ဘန္တေ ဥပမာ ကာတုံ-ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆာဝသေန၊ မေးလျှောက်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပမာ၊ ဥပမာကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ ဣမသ္မိံ သုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌။ ပုစ္ဆာယ၊ မေးလျှောက်ခြင်း၏။ အဘာဝေန၊ မရှိခြင်းကြောင့်။ (ဥပမာ၊ ဥပမာကို။) နကတာ၊ မပြုအပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသုတ်ကို။ ဓမ္မဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောသည်၏ အဆုံး၌။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဣမသ္မိံ သုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌။ စိတ္တရာသိ နာမ၊ စိတ်အစုမည်သည်ကို။ ကထိတော၊ ဟောအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေဆို၏။) နဝမေ၊ နဝမသုတ်။ ပဘဿရန္တိ၊ ပဘဿရံဟူသည်ကား။ ပဏ္ဍရံ၊ ဖြူစင်၏။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်၏။ စိတ္တန္တိ၊ စိတ္တံဟူသည်ကား။ ဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဘဝင်စိတ်သည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝဏ္ဏောနာမ၊ အဆင်းမည်သည်

၁၃။ ကား။ အတ္ထိ ကိံ ပန၊ ရှိသလော။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ နီလာဒီနံ၊ အညို-အစရှိသည်တို့တွင်။ အညတရဝဏ္ဏံ ဝါ၊ တပါးပါးသော အဆင်းသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေ၏ အဆင်းသည်မူလည်း။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊) ယံကိဉ္စ၊ အမှတ်မရှိသော အဆင်းကို။ ပရိသုဒ္ဓတာယ၊ စင်ကြယ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ “ပဘဿရ”န္တိ၊ ပဘဿရံ-ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤစိတ်သည်လည်း။ နိရုပက္ကိလေသတာယ၊ ညစ်ညူးကြောင်း ကိလေသာမရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပဘဿရံ၊ ပဘဿရ-မည်၏။ တဉ္စ ခေါတိ၊ တဉ္စခေါ-ဟူသည်ကား။ တံဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ထိုဘဝင်စိတ်သည်။ အာဂန္တုကေဟီတိ၊ အာဂန္တုကေဟိ-ဟူသည်ကား။ အသဟဇာတေဟိ၊ တကွဖြစ်သည် မဟုတ်ကုန်သော။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဇဝနက္ခဏေ၊ ဇောခဏ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇနကေဟိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟီဟိ၊ ဥပက္ကိလေသေဟိ -ဟူသည်ကား။ ရာဂါဒီဟိ၊ ရာဂ၊ အစရှိသည်တို့သည်။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌတ္တာ၊ ကပ်၍နှိပ်စက်အပ် ပူပန်စေအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌံ နာမ၊ ကပ်၍ နှိပ်စက်အပ် ပူပန်စေအပ်သည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကထံ (ဝုစ္စတိ)၊ အဘယ်သို့ဆိုအပ်သနည်းဟူမူကား။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သီလဝန္တာ၊ သီလရှိကုန်သော။ အာစာရသမ္ပန္နာ၊ အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ မာတာပိတရော ဝါ၊ အမိအဖတို့သည် လည်းကောင်း၊ အာစရိယုပဇ္ဈာယ ဝါ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည် လည်းကောင်း။ ဒုဿီလာနံ၊ သီလမရှိကုန်သော။ ဒရာစာရာနံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ အဝတ္တသမ္ပန္နာနံ၊ ဝတ်နှင့်မပြည့်စုံကုန်သော။ ပုတ္တာနဉ္စေဝ၊ သားတို့၏လည်းကောင်း။ အန္တေဝါသိကသဒ္ဓိဝိဟာရိကာနဉ္စ၊ အနီးနေတပည့် အတူနေတပည့်တို့၏ လည်းကောင်း။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ “အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တေ ဝါ၊ သားတို့ကို လည်းကောင်း။ အန္တေဝါသိကသဒ္ဓိဝိဟာရိကေဝါ၊ အနီးနေတပည့် အတူနေတပည့်တို့ကို လည်းကောင်း။ နတဇ္ဇေန္တိ၊ မခြိမ်းချောက်ကုန်။ န သိက္ခာပေန္တိ၊ မသင်စေကုန်။ နဩဝဒန္တိ၊ မဆုံးမကုန်။ နာနုသာသန္တိ၊ မကမြစ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ အကိတ္တိံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ လဘန္တိယထာ၊ ရကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ဣဒံ သမ္ပဒံ၊ ဤဥပမာ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဟိ၊ ဥပမာ ဥပမေယျ မြှင့်၍ပြဦးအံ့။ အာစာရသမ္ပန္နာ

၁၃။ အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ မာတာပိတရောဝိယစ၊ အမိအဖတို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာစရိယုပဇ္ဈာယာဝိယစ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဘဝင်စိတ်ကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်ထိုက်၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားစသည်တို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ တေသံ၊ ထိုအမိအဖဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့၏။ အကိတ္တိလာဘောဝိယ၊ အကျော်အစောမဲ့ကိုရသကဲ့သို့။ ဇဝနက္ခဏေ၊ ဇောခဏ၌။ ရဇ္ဇနဒုဿနမုယှနသဘာဝါနံ၊ တပ်ခြင်းအမျက်ထွက်ခြင်းတွေဝေခြင်းသဘောရှိသော။ လောဘသဟဂတာဒီနံ၊ လောဘသဟဂုတ်အစရှိကုန်သော။ စိတ္တာနံ၊ စိတ်တို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပန္နေဟိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဂန္တုကော၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူကြောင်းဖြစ်သောကိလေသာတို့သည်။ ပကတိပရိသုဒ္ဓမ္ပိ၊ ပြကတေ့စင်ကြယ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဘဝင်စိတ်သည်။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌံနာမ၊ ညစ်နွမ်းသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်နဝမသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ ၅၀။ ဒသမေပိ၊ ဒသမသုတ်၌လည်း။ ဘဝင်္ဂစိတ္တမေဝ၊ ဘဝင်စိတ်သည်သာလျှင်။ စိတ္တံ၊ စိတ်မည်၏။ ဝိပ္ပမုတ္တန္တိ၊ ဝိပ္ပမုတ္တံဟူသည်ကား။ ဇဝနက္ခဏေ၊ ဇောခဏ၌။ အရဇ္ဇမာနံ၊ မတပ်သော။ အဒုဿမာနံ၊ အပြစ်မှားသော။ အမုယှမာနံ၊ မတွေဝေသော။ တိဟေတုကဉာဏသမ္ပယုတ္တာဒိကုသလဝသေန၊ တိဟိတ်ဉာဏသမ္ပယုတ်အစရှိသောကုသိုလ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနံ၊ ဖြစ်သောစိတ်သည်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူကြောင်းဖြစ်သောကိလေသာမှ။ ဝိပ္ပမုတ္တံနာမ၊ လွတ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓာပိ၊ ဤဒသမသုတ်၌လည်း။ သီလဝန္တာနံ၊ သီလရှိကုန်သော။ အာစာရသမ္ပန္တာနံ၊ အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ပုတ္တာဒီနံ၊ သားအစရှိသည်တို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ မာတာဒယော၊ အမိအစရှိသည်တို့သည်။ သောဘနာ၊ တင့်တယ်သောသီလရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧတေဟေဝ၊ ဤတင့်တယ်သောအကျင့်တို့ဖြင့်သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တကာဒယော၊ သားအစရှိသည်တို့ကို။ သိက္ခာပေန္တိ၊ သင်စေကြကုန်၏။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ အနုသာသန္တိ၊ ကမြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဏ္ဏကိတ္တိလာဘိနော၊ ချီးမွန်းခြင်းအကျော်အစောကိုရခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ဇဝနက္ခဏေ၊ ဇောခဏ၌။ ဥပ္ပန္နကုသလစိတ္တဝသေန၊ ဖြစ်သောကုသိုလ်စိတ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဣဒံဘဝင်္ဂ၊ ဤဘဝင်စိတ်သည်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူကြောင်းကိလေသာမှ။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ ထွက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ဒသမသုတ်အဖွင့်အပြီးတည်း။ ပဏိဟိတအစ္ဆဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ပဏိဟိတအစ္ဆဝဂ်အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

အစ္ဆရာသင်္ဃတဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

ဆဋ္ဌဿ၊ ဆဋ္ဌဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပဌမသုတ်၌။ တံအဿုတဝါပုထုဇ္ဇနောတိ၊ တံအဿုတဝါပုထုဇ္ဇနောဟူသည်ကား။ တံဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ထိုဘဝင်စိတ်ကို။ သုတဝိရဟိတော၊ အကြားအမြင်မှကင်းသော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ တတ္ထ၊ တံအဿုတဝါပုထုဇ္ဇနောဟူသောပုဒ်၌။ အာဂမာ

ဓိဂမာဘာဝါ၊ သင်ကြားအပ်သောပရိယတ်၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သောမဂ်ဖိုလ်၏မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဿုတဝါ ဣတိ၊ အဿုတဝါ-ဟူ၍။ ေညယျော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရတော)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဣဒံသုတ္တံ၊ ဤပါဠိကို။ အာဒိတော၊ အစမှ။ မဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အတ္ထဝသေန၊ အနက်အစွမ်းဖြင့်။ ဥပပရိက္ခန္တော၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဣဒံ ဘဝင်္ဂစိတ္တံနာမ၊ ဤဘဝင်စိတ်မည်သည်ကား။ ပကတိပရိသုဒ္ဓမ္ပိ၊ ပြကတေ့စင်ကြယ်သော်လည်း။ ဇဝနက္ခဏေ၊ ဇောခဏ၌။ ဥပ္ပန္နေတိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ လောဘာဒီဟိ၊ လောဘအစရှိကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်သောကိလေသာတို့သည်။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌံ၊ ညစ်ညူးစေအပ်၏။ နေဝဇာနာတိ၊ မသိ။ အဓိဂမဝသေန၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏ အစွမ်းဖြင့်။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ ယဿစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ခန္ဓ ဓာတုအာယတန ပစ္စယကာရပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ သတိပဋ္ဌာနာဒီသု၊ ခန္ဓာ၊ ဓာတ်၊ အာယတန၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၊ သတိပဋ္ဌာန်အစရှိသည်တို့၌။ ဥဂ္ဂဟပရိပုစ္ဆာဝိနိယဝိရဟိတတ္ထာ၊ ပရိယတ်ကို နှုတ်တက်လေ့ကျက်ဆောင်ရွက်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့် သင်ခြင်း၊ အနက်ကို အဖန်တလဲလဲ ဆွေးနွေး မေးမြန်းခြင်း၊ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ဆုံးဖြတ်ခြင်းမှကင်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ယထာဘူတဉာဏပဋိဝေဓသာဓကော၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိသောဉာဏ်ဖြင့်ထိုးထွင်းခြင်းကို ပြီးစေတတ်သော။ အာဂမော၊ ပါဠိသည်။

၁၃၁၃။ နေဝ (အတ္ထိ)၊ မရှိ။ ပဋိပတ္တိယာ၊ အကျင့်ဖြင့်။ အဓိဂန္ဓဿ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏။ အနဓျိဂတ္တာ၊ မရအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဓိဂမော၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်သည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ သော (ပုဂ္ဂလော) ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ အာဂမာဓိဂမာ ဘာဝါ၊ သင်ခြင်း၊ လေ့ကျက်အပ်သော အနက်ပါဠိကိုထိုးထွင်း၍သိအပ်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏ မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဿုတဝါ ဣတိ၊ အကြားအမြင်မရှိသောသူဟူ၍။ ေညယျော၊ သိအပ်၏။ သွာယံ၊ သောအယံ (ပုဂ္ဂလော) ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုထူနံ၊ များစွာသော ကိလေသာတို့ကို။ ဇနနာဒီဟိ၊ ဖြစ်စေခြင်းအစရှိကုန်သော။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်မည်၏။ အယံဇနော၊ ဤလူအပေါင်းသည်။ ပုထုဇ္ဇနန္တောဂဓတ္ထာ၊ ပုထုဇဉ်တို့၏အတွင်း၌ဝင်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပုထုဝါဝ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ အသီးအခြားသည်သာလျှင်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်မည်၏။ ၄၇။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ) ချဲ့ဦးအံ့။ သော (ပုဂ္ဂလော) ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုထုနံ နာနပ္ပကာရာနံ၊ များသော အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာအစရှိသည်တို့ကို။ ဇနနာဒီဟိ၊ ဖြစ်စေခြင်းအစရှိကုန်သော။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်မည်၏။ ယထာဟ (ကိံ၊ အာဟ) ဘုရားအဘယ်ကဲ့သို့ ဟောတော်မူသနည်း ဟူမူကား။ ပုထု ကိလေသေ၊ ပေ။ ပုထုဇ္ဇနောတိ၊ ပုထုကိလေသေ၊ ပေ။ ပုထုဇ္ဇနော-ဟူ၍။ (အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။) ပုထုကိလေသေ၊ များစွာသောကိလေသာတို့ကို။ ဇာနေန္တိ၊ ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနောမည်ကုန်၏။ ပုထု အဝိဟတသက္ကာယဒိဋ္ဌိကာ၊ များစွာမဂ်ဖြင့်မပယ်အပ်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထု သတ္ထာရာနံ၊ များစွာသော ဆရာတို့၏။ မုခုလ္လောကိကာ၊ မျက်နှာကို မော်၍ကြည့်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထုသဗ္ဗဂတီတိ၊ များစွာသော အလုံးစုံသော ဂတိတို့မှ။ အဝုဋ္ဌိတာ၊ မထကုန်သေး။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာ၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထု နာနဘိသင်္ခါရေ၊ များစွာသော အထူးထူးသော

၁၃၁၃။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံတို့ကို။ အဘိသင်္ခရောန္တိ၊ ပြုပြင်စီရင်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထုနာနာဩဃေဟိ၊ များစွာသော အထူးထူးသော ဩဃတို့သည်။ ဝုယှန္တိ၊ မျောအပ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထု နာနာသန္တာပေတိ၊ များစွာသော အထူးထူးသော ရာဂမီးအစရှိသော ပူလောင်ခြင်းတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပန္တိ၊ ပူလောင်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထု နာနာပရိဠာဟေဟိ၊ များစွာသော အထူးထူးသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ပရိဍယှတိ၊ ပူလောင်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထုပဉ္စသု ကာမဂုဏေသု၊ များစွာသော ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့၌။ ရတ္တာ၊ တပ်စွန်းတတ်ကုန်၏။ ဂိဒ္ဓါ၊ လိုချင်တတ်ကုန်၏။ ဂဓိတာ၊ မက်မောတတ်ကုန်၏။ မုစ္ဆိတာ၊ မိန်းမောတတ်ကုန်၏။ အဇ္ဈောပန္နာ၊ လွှမ်းမိုး၍ ရောက်တတ်ကုန်၏။ လဂ္ဂါ၊ ငပ်ငြိတတ်ကုန်၏။ လဂ္ဂိတာ၊ ကပ်ငြိသောအားဖြင့် ဖြစ်တတ်ကုန်၏။ ပလိဗုဒ္ဓါ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ပုထု ပဉ္စဟိ နီဝရဏေဟိ၊ များစွာသော ငါးပါးကုန်သော နီဝရဏတို့ဖြင့်။ အာဝုတာ၊ ပိတ်ပင်အပ်ကုန်၏။ နိဝုတာ၊ တားမြစ်အပ်ကုန်၏။ ဩဝုတာ၊ ရစ်ပတ်အပ်ကုန်၏။ ပိဟိတာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ပဋိစ္ဆန္နာ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်၏။ ပဋိကုဇ္ဇိတာ၊ မှောက်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်ကုန်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ဂဏနပထံ၊ ရေတွက်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ အဟီတာနံ၊ လွန်ကုန်သော။ အရိယဓမ္မပရမ္မုခါနံ၊ အရိယာတို့၏ တရားမှ မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်သော။ နီစဓမ္မသမာစာရာနံ၊ ယုတ်နိမ့်သောတရားအကျင့်ရှိကုန်သော။ (ပုထူနံ၊ များစွာကုန်သော။) ဇနာနံ၊ လူတို့၏။ အန္တေဂမဓတ္တာပိ၊ အတွင်း ဝင်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ သီလသုတာဒိဂုဏယုတ္တေဟိ၊ သီလ သုတအစရှိသော ဂုဏ်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ အရိယေဟိ၊ အရိယာဖြစ်ကုန်သော။ (ဇနေဟိ၊ လူတို့မှ)၊ အယံဇနော၊ ဤသူသည်။ ပုထု (ဝိသုံယေဝ) အသီးသာလျှင်။ သင်္ခံ၊ ရေတွက်ခြင်းသို့။ ဂတော၊ ရောက်၏။ ဝိသံသဋ္ဌော၊ အနှီးနှော။ ဣတိ (တသ္မာ) ထို့ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇ္ဇနမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿုတဝါ ပုထုဇ္ဇနော

၁၃၁၃။ အဿုတဝါပုထုဇ္ဇနော၊ ဟူကုန်သော။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေဟိပဒေဟိ၊ ဤပုဒ်တို့ဖြင့်။ ဒုဝေ ပုထုဇ္ဇနာဝုတ္တာ၊ ဗုဒ္ဓေနာဒိစ္စဗန္ဓုနော၊ အန္ဓော ပုထုဇ္ဇနောဧကော၊ ကလျာဏေကောပုထုဇ္ဇနောတိ၊ ဒုဝေ ပုထုဇ္ဇနာဝုတ္တာ၊ ဗုဒ္ဓေနာဒိစ္စဗန္ဓုနော၊ အန္ဓော ပုထုဇ္ဇနောဧကော၊ ကလျာဏောပုထုဇ္ဇနော၊ ဟူ၍။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ယေတေပုထုဇ္ဇနာ၊ အကြင်ပုထုဇဉ်တို့ကို။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ အန္ဓပုထုဇ္ဇနောဧဝ၊ အန္ဓပုထုဇဉ်သည်သာလျှင်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (အန္ဓောပုထုဇ္ဇနော၊ အန္ဓပုထုဇဉ်လည်း။ ဧကော၊ တယောက်။ ကလျာဏောပုထုဇ္ဇနော၊ ကလျာဏပုထုဇဉ်လည်း။ ဧကော၊ တယောက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်တို့ကို။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနာ၊ နေမင်း၏အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။) ယထာဘူတံနပ္ပဇာနာတီတိ၊ ယထာဘူတံနပ္ပဇာနာတိဟူသည်ကား။ ဣဒဉ္စဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဤဘဝင်စိတ်သည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်သောကိလေသာတို့သည်။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌံနာမ၊ ညစ်ညူးစေအပ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ အာဂန္တုကဖြစ်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်သောကိလေသာတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တံနာမ၊ လွတ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာသဘာဝတော၊ သဘောအားလျော်စွာ။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာတိ၊ တသ္မာဟူသည်ကား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ စိတ္တဘာဝနာနတ္ထီတိ၊ စိတ္တဘာဝနာနတ္ထိဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ စိတ္တဋ္ဌိတိ၊ စိတ်၏အာရုံ၌ကောင်းစွာတည်ခြင်းသည်။ စိတ္တပရိဂ္ဂဟောနာမ၊ စိတ်ကိုသိမ်းဆည်းခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (တဿ၊ ထိုစိတ်၏အာရုံ၌ကောင်းစွာတည်ခြင်း၊ စိတ်ကိုသိမ်းဆည်းခြင်း၏။) နတ္ထိဘာဝေနေဝ၊ မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင်။ နတ္ထီတိ၊ နတ္ထိဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ၄၈။ ၅၂။ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ သုတဝါတိ၊ သုတဝါဟူသည်ကား။ သုတသမ္ပန္နော၊ အကြားအမြင်နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတဝါဟူသောပုဒ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဿုတဝါတိပဒဿ၊ အဿုတဝါဟူသောပုဒ်၏။ ပဋိက္ခတော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အရိယာသာဝကောတိ၊ အရိယသာဝကောဟူသည်ကား။ အရိယော၊ အရိယာသာဖြစ်သော။ နသာဝကော၊ သာဝကမဟုတ်သော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဗုဒ္ဓါစေဝ၊ ဘုရားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါစ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ သာဝကော၊ သာဝကဖြစ်သော။ နအရိယော၊ အရိယာမဟုတ်သော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်)၊ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဂိဟီ၊ လူဖြစ်သော။ အနာဂတဖလော၊ မရောက်အပ်သော ဖိုလ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ (ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့တည်း။) နေဝ အရိယော၊ အရိယာလည်းမဟုတ်သော။ န သာဝကော၊ သာဝကလည်းမဟုတ်သော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပုထူ၊ များစွာကုန်သော။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့သည်။ (ဟောန္တိ) သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ အရိယောစေဝ၊ အရိယာလည်းဖြစ်သော။ သာဝကောစ၊ သာဝကလည်းဖြစ်သော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သမဏာ၊ ရဟန်းဖြစ်ကုန်သော။ သကျပုတ္တတိယာ၊ သာကီဝင် မင်းသား၏ အနွယ်ဖြစ်ကုန်သော။ အာဂတဖလာ၊ ရောက်အပ်သော ဖိုလ်ရှိကုန်သော။ ဝိညာတသာသနာ၊ သိအပ်သောသာသနာရှိကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ (ဟောန္တိ) သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ဣဓပန၊ ဤသုတ်၌ကား။ ဂိဟီဝါ၊ လူသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ပဗ္ဗှဇိတောဝါ၊ ရဟန်းသည်မူလည်း။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊) ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တယောက်ယောက်သော။ သုတဝါတိ ဧတ္ထ၊ သုတဝါ-ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဝုတ္တဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အတ္ထဿ၊ အနက်၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ သုတသမ္ပန္နော၊ အကြားအမြင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယသာဝကောတိ၊ အရိယာသာဝကဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ယထာဘူတံ ပဇာနာတီတိ၊ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိဟူသည်ကား။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဘဝင်္ဂစိတ္တံ၊ ဤဘဝင်စိတ်သည်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ လွတ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပက္ကိလေသေဟိ၊

၁၃။ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာတို့သည်။) ဥပက္ကိလိဋ္ဌံ၊ ညစ်ညူးစေအပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာသဘာဝတော၊ ဟုတ်မှန်စွာ။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ စိတ္တဘာဝနာ အတ္ထီတိ ဣမိနာ၊ စိတ္တဘာဝနာ အတ္ထိ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်။ စိတ္တဋ္ဌိတိ၊ စိတ်၏အာရုံ၌ ကောင်းစွာတည်ခြင်းသည်။ စိတ္တပရိဂ္ဂဟော၊ စိတ်ကိုသိမ်းဆည်းခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ (တဿ၊ ထိုစိတ်၏ အာရုံ၌ ကောင်းစွာတည်ခြင်း၊ စိတ်ကို သိမ်းဆည်းခြင်း၏။) အတ္ထိဘာဝေနေဝ၊ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင်။ “အတ္ထီ”တိ၊ အတ္ထိဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဣမသ္မိံသုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌။ ဗလဝဝိပဿနာ၊ အားကြီးသော ဝိပဿနာကို။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကေစိ၊ အချို့သော ဆရာတို့သည်။ တရုဏဝိပဿနာ၊ နုသော ဝိပဿနာကို။ (ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တတိယံ၊ တတိယ (သုတ်ကို။) အဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကတရာယံ၊ အဘယ်သို့သော။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ (ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။) အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ္တန္တအဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်ကို ဟောခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ (ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။) ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကသ္မိံ၊ တပါးသော။ သမယေ၊ အခါ၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ ဆွမ်းခံအမှီပြု၍။ ဇေတဝနမဟာဝိဟာရေ၊ ဇေတဝန်အမည်ရှိသော ကျောင်းကြီး၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဗုဒ္ဓါနဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ တစုံတခုသော အရပ်၌။ ပဋိဝသန္တာနံ၊ နေတော်မူကုန်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စဝိဓံ၊ ငါးပါး အပြားရှိသော။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကို။ အဝိဇဟိတမေဝ၊ မစွန့်အပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ ဗုဒ္ဓကိစ္စံ နာမ၊ ငါးပါးသော ဘုရားပြုဖွယ်မည်သည်ကား။ ပုရေဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ ပြုဖွယ်လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌ ပြုဖွယ်လည်းကောင်း။ ပုရိမယာမကိစ္စံ၊ ညဉ့်ဦးယံ၌ ပြုဖွယ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမယာမကိစ္စံ၊ သန်းခေါင်ယံ၌ ပြုဖွယ်လည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမယာမကိစ္စံ၊ မိုးသောက်ယံ၌ ပြုဖွယ် လည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣဒံ)၊ ဤသည်တည်း။

၁၄။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော ပြုဖွယ်တို့တွင်။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပုရေဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းမစားမီရှေးအဖို့၌ပြုဖွယ်တည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါတောဝ၊ နံနက်စောစောကလျှင်။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဥပဋ္ဌာကာနုဂ္ဂဟတ္ထဉ္စ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ရဟန်းတို့အား ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သရီရဖာသုကတ္ထဉ္စ၊ ကိုယ်တော်၏ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ မုခဓောဝနာဒိသရီရပရိကမ္မံ၊ မျက်နှာသစ်ခြင်း အစရှိသော ကိုယ်လက်သုတ်သင်ခြင်း အမူကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ယာဝ ဘိက္ခာစာရဝေလာ၊ ဆွမ်းခံအံ့သော အခါတိုင်အောင်သော။ (ကာလော၊ အခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဝိဝိတ္တာသနေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော နေရာ၌။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေတော်မူ၍။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံအံ့သောအခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင် လဲလှယ်သောအားဖြင့်ဝတ်၍။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကို။ ပန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ဧကကောဝ၊ ကိုယ်တော်တည်းသာလျှင်။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်းခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမံ ဝါ၊ ရွာသို့လည်းကောင်း။ နိဂမံဝါ၊ နိဂုံးသို့လည်းကောင်း။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ပကတိယာ၊ သဘောအားဖြင့်။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ဝတ္တမာနေဟိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ အနေကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ပါဋိဟာရိယေဟိ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာတို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသတိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ သေယျထိဒံ၊ များစွာသော တန်ခိုးပြာဋိဟာတို့ဟူသည် အဘယ်နည်းဟူမူကား။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသတော၊ ဝင်သော။ လောကနာထဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့၌ ရှေ့၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မုဒုဂတဝါတာ၊ နူးညံ့စွာဖြစ်ကုန်သောလေတို့သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ သောစေန္တိ၊ သုတ်သင်ကုန်၏။ ဝလာဟကာ၊ တိမ်တိုက်တို့သည်။ ဥဒကဖုသိတာနိ၊ ရေပေါက်တို့ကို။ မုဉ္စန္တာ၊ လွှတ်ကုန်လျက်။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ရေဏုံ၊ မြူကို။ ဝူပသမေတွာ၊ ငြိမ်းစေ၍။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ဝိတာနံ၊ ဗိတာန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ ဝါလုကာနိ စ၊ သဲတို့ကို လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖါနိစ၊ ပန်းတို့ကို လည်းကောင်း။ ဥပသံဟရိတွာ၊ အနီးသို့ဆောင်ကုန်၍။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ဩကိရန္တိ၊ ကြဲကုန်၏။ ဥန္နတာ၊ မြင့်ကုန်သော။ ဘူမိပ္ပဒေသာ၊ မြေအရပ်တို့သည်။ ဩဏမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ ဩနတာ၊ နိမ့်ကုန်သော။ (ဘူမိပ္ပဒေသာ၊

၁၄ မြေအရပ်တို့သည်။) ဥန္နမန္တိ၊ မြင့်ကုန်၏။ ပါဒနိက္ခေပသမယေ၊ ခြေတော်ကိုချသောအခါ၌။ သမတလဘူမိံ၊ ညီညွတ်သောအပြင်ရှိသောမြေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခသမ္ဖဿာနိ၊ ကောင်းသောအတွေ့ရှိကုန်သော။ ပဒုမပုပ္ဖါနိဝါ၊ ကြာပန်းတို့သည်မူလည်း။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သမ္မဋိစ္ဆန္တိ၊ ခံကုန်၏။ ဣန္ဒခီလဿ၊ တံခါးခုံ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ဒက္ခိဏပါဒေ၊ လက်ယာခြေတော်ကို။ ဌပိတမတ္တေ၊ ထားကာမျှဖြစ်သည်ရှိသော်။ သရီရတော၊ ကိုယ်တော်မှ။ ဆဗ္ဗဏ္ဏရသ္မိယေ၊ ခြောက်ပါးသောအဆင်းရှိသောရောင်ခြည်တို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ သုဝဏ္ဏရသပိဉ္ဇရာနိဝိယစ၊ ရွှေရည်ဖြင့်သွန်းလောင်းအပ်ကုန်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ စိတြပဋပရိက္ခိတ္တာနိ ဝိယ စ၊ ဆန်းကြယ်သောပုဆိုးဖြင့် ရံကုန်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပါသာဒကူဋာဂါရာဒီနိ၊ ပြာသာဒ် စုလစ်မွန်းချွန် အထွဋ်တို့ကို။ ကရောန္တိယော၊ ပြုကုန်လျက်။ ဣတော စိတော စ၊ ဤမှထိုမှလည်း။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဟတ္ထိအဿမတိံ သာဒယော၊ ဆင်၊ မြင်း၊ ကျွဲ အစရှိသည်တို့သည်။ သကသကဋ္ဌာနေသု၊ မိမိမိမိတို့၏ နေရာတို့၌။ ဌိတာယေဝ၊ တည်ကုန်လျက်သာလျှင်။ မဓုရေနာကာရေန၊ သာယာသောအခြင်းအရာဖြင့်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘေရိဝီဏာဒီနိ၊ စည်ကြီး၊ စောင်း အစရှိကုန်သော။ တူရိယာနိစ၊ တူရိယာတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ကာယူပဂါနိ၊ ကိုယ်သို့ရောက်ကုန်သော။ အာဘရဏာနိစ၊ တန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ (မဓုရေနာကာရေန၊ သာယာသောအခြင်းအရာဖြင့်။ အဒ္ဒံ၊ အသံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။) တေန သညာဏေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤမြို့ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌောတိ၊ ဝင်တော်မူ၏”ဟူ၍။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ သုနိဝတ္ထာ၊ ကောင်းစွာဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုပါရုတာ၊ ကောင်းစွာရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓပုပ္ဖာဒီနိ၊ နံ့သာပန်းအစရှိသည်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ အန္တရဝီထိံ၊ ခရီးမကို။ ပဋိပဇ္ဇိတွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂန္ဓပုပ္ဖါဒီဟိ၊ နံ့သာပန်းအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်ကုန်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဒသဘိက္ခူ၊ တကျိပ်သောရဟန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့

၁၄ အား။ ဝီသတိ (ဘိက္ခူ)၊ နှစ်ကျိပ်သောရဟန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ပညာသံ (ဘိက္ခူ)၊ ငါးဆယ်သောရဟန်းတို့ကို။ (အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ပညာသံ (ဘိက္ခူ)၊ ငါးဆယ်သောရဟန်းတို့ကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။) သတံ (ဘိက္ခူ)၊ တရာသောရဟန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဘဂဝတောပိ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်တော်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညာပေတွာ၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတဘတ္တကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသောဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ပြုပြီးသည်ရှိသော်။ တေသံ၊ ထိုလူတို့၏။ စိတ္တသန္တာနာနိ၊ ဤဘဝ ရှေးဘဝ၌ဖြစ်သောစိတ်အစဉ်တို့ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ (ဓမ္မေ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။) ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ သရဏဂမနေသု၊ သရဏဂုံတို့၌။ ပတိဋ္ဌဟန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ပဉ္စသု သီလေသု၊ ငါးပါးကုန်သောသီလတို့၌။ (ပတိဋ္ဌဟန္တိ၊ တည်ကုန်၏။) ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ သောတာပတ္တိ သကဒါဂါမိ အနာဂါမိဖလာနံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၊ အနာဂါမိဖိုလ်တို့တွင်။ အညတရသ္မိံ၊ တပါးပါးသောဖိုလ်၌။ (ပတိဋ္ဌဟန္တိ၊ တည်ကုန်၏။) ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရှင်ပြု၍။ အဂ္ဂဖလေ၊ မြတ်သောဖိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ (ပတိဋ္ဌဟန္တိ၊ တည်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ အနုဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီးမြှောက်တော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ ဂန္ဓမဏ္ဍလမာဠေ၊ နံ့သာမျိုးလေးပါးတို့ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သောတန်ဆောင်းဝန်း၌။ ပညတ္တဝရဗုဒ္ဓါသနေ၊ ခင်းထားအပ်သောမြတ်သောဘုရားနေရာ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိုပြု၍ပြီးဆုံးခြင်းကို။ အာဂမယမာနော၊ မျှော်လင့်တော်မူလျက်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိုပြု၍ပြီးဆုံးသောအခါ။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သောရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။

၁၄ နိဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူအပ်၏။ အထ၊ ထိုခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂန္ဓကုဋိံ၊ ဂန္ဓကုဋိသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပုရေဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းမစားမီရှေးအဖို့၌ပြုဖွယ်မည်။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောက်မှ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကတပုရေဘတ္တကိစ္စော၊ ဆွမ်းမစားမီရှေးအဖို့၌ပြုဖွယ်ကိုပြုပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓကုဋိယာ၊ ဂန္ဓကုဋိ၏။ ဥပဋ္ဌာနေ၊ အနီး၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်တော်မူ၍။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ဆေး၍။ ပါဒပီဌေ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်တော်မူ၍။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့လျော့ခြင်းဖြင့်။ သမ္ပာဒေထ၊ သိက္ခာသုံးပါးကိုပြည့်စုံစေကုန်လော့။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေါ၊ ဘုရားပွင့်တော်မူသောအခါကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ မနုဿတ္တပဋိလဘော၊ လူအဖြစ်ကိုရခြင်းကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ သဒ္ဓါသမ္ပတ္တိ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ သဒ္ဓမ္မဿဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတရားကိုကြားနာရခြင်းသည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ စရိယာနုရူပံ၊ စရိုက်အားလျော်စွာ။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သဗ္ဗေပိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်၍။ အတ္တနောအတ္တနော၊ မိမိမိမိ၏။ ရတ္တိဋ္ဌာနံ၊ နေ့နေရာညဉ့်နေရာတို့သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗတာဒီနံ၊ တောင်အစရှိသည်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တပါးပါးသောအရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောရဟန်းတို့သည်။ စာတုမဟာရာဇိကဘဝနံ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောရဟန်းတို့သည်။ ဝသဝတ္တိဘဝနံ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်သို့။ (ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂန္ဓကုဋိံ၊ ဂန္ဓကုဋိသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ သစေအာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဒက္ခိဏေနပဿေန၊ လက်ယာနံတောင်းဖြင့်။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့သောအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုတော်မူ၏။ အထ (ပစ္ဆာ) ထိုနောက်မှ။ သမဿာသိတကာယော၊ သက်သာရာရသောကိုယ်ရှိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဒုတိယဘာဂေ၊ နှစ်ခုမြောက်သောအဖို့၌။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ ဩလောကေတိ၊ ကြည့်၏။ တတိယဘာဂေ၊ သုံးခုမြောက်သောအဖို့၌။ ယံဂါမံဝါ၊ အကြင်ရွာကိုလည်းကောင်း။ (ယံ) နိဂမံဝါ၊ အကြင်နိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိဿာယ၊ ဆွမ်းခံအမှီအပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုရွာနိဂုံး၌။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီရှေးအဖို့၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှနောက်၌။ သုနိဝတ္ထော၊ ကောင်းစွာဝတ်သည်ဖြစ်၍။ သုပါရုကော၊ ကောင်းစွာရုံသည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓပုပ္ဖါဒီနိ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သန္နိပတတိ၊ စည်းဝေး၏။ တတော၊ ထိုမှနောက်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ပတ္တပရိသာယ၊ ရောက်လာသောပရိသတ်အား။ အနုရူပေန၊ လျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဟာရိယေန၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွား၍။ ဓမ္မသဘာယံ၊ တရားသဘင်၌။ ပညတ္တဝရဗုဒ္ဓါသနေ၊ ခင်းထားအပ်သောမြတ်သောဘုရားနေရာ၌။ နိသဇ္ဇ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ကာလယုတ္တံ၊ ဟောအပ်သောကာလအားလျောက်ပတ်သော။ သမယယုတ္တံ၊ ဟောအပ်သောအခါနှင့်ယှဉ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုမှနောက်၌။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ပစ္ဆာဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားပြီးနောက်၌ပြုဖွယ်မည်၏။ သောဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နိဋ္ဌိတပစ္ဆာဘတ္တကိစ္စော၊ ပြီးပြီးသောဆွမ်းစားခြင်းကိုပြုပြီသည်ဖြစ်၍။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တော်တို့ကို။ ဩသိဉ္စိတုကာမော၊ ရေသွန်းခြင်းငှါအလိုရှိသည်။ သစေဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဗုဒ္ဓါသနာ၊ ဘုရားနေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ နှာနကောဋ္ဌကံ၊ ရေချိုးအုံသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ ဥပဋ္ဌကေန၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သောရဟန်းသည်။ ပဋိယာဒိတဥဒကေန၊ စီရင်အပ်သောရေဖြင့်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တော်တို့ကို။ ဥတုံ၊ အငွေ့ကို။ ဂဏှာပေတိ၊ ယူစေ၏။ ဥပဋ္ဌကောပိ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သောရဟန်းသည်လည်း။ ဗုဒ္ဓါသနံ၊ ဘုရားနေရာတော်ကို။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဂန္ဓကုဋိပရိဝေဏေ၊ ဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌။ ပညာပေသိ၊ ခင်းထား၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းစွာတပ်သော။ ဒုပဋ္ဋံ၊ နှစ်ထပ်သော။ (နိဝါသနံ၊ သင်းပိုင်းကို။) နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်တော်မူ၍။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတဘက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်တော်စံပယ်တင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထ၊ ထိုခင်းထားအပ်သောမြတ်သောဘုရားနေရာ၌။ အာဂန္တွာ၊ ကြွလာတော်မူ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဧကကောဝ၊ ကိုယ်တော်တပါးတည်းသာလျှင်။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ ပဋိသလ္လီနော၊ ကိန်းအောင်းတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုမှနောက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တတောတတော၊ ထိုထိုအရပ်မှ။ အာဂမ္မ၊ လာ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ အနီးဖြစ်သောအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းကြကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဿဝနံ၊ တရားနာခြင်းကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းပန်ကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ အဓိပ္ပါယံ၊ အလိုကို။ သမ္ပာဒေန္တော၊ ပြီးစေလျက်။ ပုရိမယာမံ၊ ပုရိမယံကို။ ဝိတိနာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပုရိမယာမကိစ္စံ၊ ပုရိမယံ၌ပြုဖွယ်တည်း။ ပုရိမယာမကိစ္စပရိယောသာနေပန၊ ပုရိမယံ၌ပြုဖွယ်၏အဆုံးကား။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ပက္ကန္တေသု၊ ဖဲကုန်သည်ရှိသော်။ သကလဒသသဟဿိလောကဓာတုဒေဝတာယော၊ အလုံးစုံသောတသောင်းသောလောကဓာတ်၌နေကုန်သောနတ်တို့သည်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ လဘမာနာ၊ ရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၍။ ယထာဘိသင်္ခတံ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်စီရင်အပ်သော။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စတုရက္ခရမ္ပိ၊ လေးလုံးသောအက္ခရာရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာသံဒေဝတာနံ၊ ထိုနတ်တို့၏။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝိဿဇ္ဇေန္တော၊ ဖြေဆိုတော်မူလျက်။ မဇ္ဈိမယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံကို။ ဝိတိနာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ မဇ္ဈိမယာမကိစ္စံ၊ မဇ္ဈိမယံ၌ပြုဖွယ်တည်း။ ပစ္ဆိမယာမံပန၊ ပစ္ဆိမယံကိုကား။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ကောဋ္ဌာသေ၊ အစုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ပုရေဘတ္တတော၊ နံနက်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နိသဇ္ဇပီဠိတဿ၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သော။ သရီရဿ၊ ကိုယ်တော်၏။ ကိလာသုဘာဝမောစနတ္ထံ၊ ပင်ပန်းသည်အဖြစ်မှလွတ်စေခြင်းငှါ။ ဧကံ၊ တခုသော။ ကောဋ္ဌာသံ၊ အစုကို။ စင်္ကမေန၊ စင်္ကြံဖြင့်။ ဝိတိနာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ ဒုတိယကောဋ္ဌာသေ၊ နှစ်ခုမြောက်သောအစု၌။ ဂန္ဓကုဋိံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ ဒက္ခိဏေနပဿေန၊ လက်ယာနံတောင်းဖြင့်။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ တတိယကောဋ္ဌာသေ၊ တတိယမြောက်အစု၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်တော်မူ၍။ ပုရိမဗုဒ္ဓါနံ၊ ရှေးဘုရားတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒါနသီလာဒိသေန၊ ဒါနသီလအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ကတာဓိကာရပုဂ္ဂလဒဿနတ္ထံ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကောင်းမှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကိုကြည့်ခြင်းငှာ။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ အာသယာနုသယဉာဏ်၊ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်တည်းဟူသောဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ ဩလောကေတိ၊ ကြည့်တော်မူ၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ ပစ္ဆိမယာမကိစ္စံ၊ ပစ္ဆိမယံ၌ပြုဖွယ်တည်း။ ၅၁) တမ္ပိဒိဝသံ၊ ထိုအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်ကိုဟောတော်မူသောနေ့၌လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမသ္မိံယေဝကိစ္စေ၊ ဤပစ္ဆိမယံကိစ္စ၌သာလျှင်။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ လောကံ၊ သတ္တလောကကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောအကြောင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ (ကိံအဒ္ဒသ၊ အဘယ်သို့မြင်တော်မူသနည်း။) မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ကောသလရဋ္ဌေ၊ ကောသလတိုင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တေန၊ လှည့်လည်တော်မူသဖြင့်။ အဂ္ဂိက္ခန္ဓေန၊ မီးပုံဖြင့်။ ဥပမေတွာ၊ နှိုင်းယှဉ်၍။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ သုတ္တေ၊ သုတ်ကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ သဋ္ဌိဘိက္ခူ၊ ခြောက်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောရဟန်းတို့အား။ ဥဏှံ၊ ပူသော။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂစ္ဆိဿတိ၊ အန်လတ္တံ့။

၁၄၁၄ သဋ္ဌိမတ္တာ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်သို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ (ဣတိဣဒံကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။) တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ (အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။) ပါပုဏိဿန္တေဝ၊ ရောက်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတရေသံပနဘိက္ခူနံ၊ ဤမှတပါးကုန်သောရဟန်းတို့အားကား။ သင်္ဂဟတ္ထာယ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိတုကာမော၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ အနုပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်တိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ သင်္ဂဟတ္ထာယ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိတုကာမော၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာအလိုရှိတော်မူ၏။ ဂန္တုကာမာ၊ လိုက်ခြင်းငှာအလိုရှိသောရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆထ၊ လိုက်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မဟာလာဘံ၊ ကြီးစွာသောလာဘ်ကို။ လဘိတွာဝိယ၊ ရကုန်သကဲ့သို့။ တုဋ္ဌမာနသာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ “မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏံ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိသော။ သရီရဉ္စ၊ ကိုယ်တော်ကိုလည်း။ ဩလောကေတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ မဓုရံ၊ သာယာစွာသော။ ဓမ္မကထဉ္စ၊ တရားစကားကိုလည်း။ သောတုံ၊ နာအံ့သောငှာ။ လဘိဿာမဝတ၊ ရကုန်အံ့သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရုဠကေသေ၊ စည်ပင်ရှည်သောဆံတို့ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ မလဂ္ဂဟိတပတ္တာ၊ အညစ်အကြေးတို့သည်ယူအပ်သောသပိတ်ရှိသောရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ပစိတွာ၊ ဖုတ်ကုန်၍။ ကိလိဋ္ဌစီဝရာ၊ ညစ်နွမ်းသောသင်္ကန်းရှိသောရဟန်းတို့သည်။ စိဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဖွပ်၍။ ဂမနသဇ္ဇာ၊ သွားအံ့သောအစီအရင်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အကရိစ္ဆန္နေန၊ အပိုင်း

၁၄၁၄

အခြားမရှိသော။ ဘိက္ခူသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကောသလရဋ္ဌံ၊ ကောသလတိုင်းသို့။ စာရိကာယ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှါ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဂါမနိဂမပဋိပါဋိယာ၊ ရွာနိဂုံးအစဉ်ဖြင့်။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့တည်း၌။ ဂါဝုတံ၊ တဂါဝုတ်။ အဍ္ဎယောဇနံ၊ ယူဇနာခွဲ။ တိဂါဝုတံ၊ သုံးဂါဝုတ်။ ယောဇနပရမံ၊ တယူဇနာအတိုင်းအရှည်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ သုသိရရုက္ခံ၊ အခေါင်းရှိသောသစ်ပင်ကို။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးသည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှအလျှံတပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဣမမေဝ၊ ဤထက်ဝန်းကျင်မှအလျှံတပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သောအခေါင်းရှိသောသစ်ပင်ကိုပင်လျှင်။ ဝတ္ထုံ၊ ဝတ္ထုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သတ္တတိ၊ ခုနှစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့ဖြင့်။ ပဋိမဏ္ဍေတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ ကထေဿာမိ၊ ဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူ၍။ နိသဇ္ဇာကာရံ။ ထိုင်အံ့သောအခြင်းအရာကို။ ဒဿေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ အာနန္ဒတ္ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိပ္ပါယံ၊ အလိုတော်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အကာရဏေန၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းတို့ကို။ ပစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ နနိသီဒန္တိ၊ ထိုင်တော်မမူကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ စတုဂ္ဂုဏံ၊ လေးထပ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပညာပေသိ၊ ခင်း၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်တော်မူ၍။ “ပဿထနောတုမှေဘိက္ခဝေအမုံမဟန္တံအဂ္ဂိက္ခန္ဓန္တိ၊ ပဿထနောတုမှေဘိက္ခဝေအမုံမဟန္တံအဂ္ဂိက္ခန္ဓံဟူ၍။ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ္တံ၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်ကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣမသ္မိံစပနဝေယျာကရဏေ၊ ဂါထာမပါအမေးအဖြေမျှသာဖြစ်သောဤဗျာကရုဏ်းဒေသနာတော်ကို။ ဘညမာနေ၊ ဟောအပ်သည်ရှိသော်။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဥဏှံ၊ ပူသော။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂဉ္ဆိ၊ အန်ထွက်၏။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာယ၊ ချ၍။ ဟီနာယ၊ ယုတ်သောလူအဖြစ်သို့။ အာဝတ္တိံသု၊ လည်ကုန်၏။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့်တစုံတခုသောအာရုံကိုမစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့ကို။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကြကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တံဝေယျာကရဏံ၊ ထိုဂါထာမပါအမေးအဖြေမျှသာဖြစ်သောဗျာကရုဏ်းဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ သဋ္ဌိမတ္တာနံ၊ ခြောက်ကျိပ်မျှကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ နာမကာယော၊ နာမကာယသည်။ သန္တတ္ထော၊ ပူလောင်၏။ နာမကာယော၊ နာမကာယသည်။ သန္တတ္ထေ၊ ပူလောင်ရှိသော်။ ကရဇကာယော၊ ကရဇကာယသည်။ သန္တတ္ထေ၊ ပူလောင်သည်ရှိသော်။ နိဓာနဂတံ၊ နှလုံးသားအိမ်၏အတွင်း၌သိုမှီးခြင်းသို့ရောက်သော။ ဥဏှံ၊ ပူသော။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂဉ္ဆိ၊ အန်ထွက်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိအာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူအဖြစ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကာနိ၊ ငယ်ကုန်အလွန်ငယ်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒါနိ၊ သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်လျှက်။ ဝိစရိံသု၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓသီလာဝ၊ စင်ကြယ်သောသီလရှိကုန်သည်သာလျှင်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာကို။ ဣမေသံတိဏ္ဏမ္ပိ၊ ဤ

၁၄၁၅ သုံးဦးကုန်သောရဟန်းတို့အားလည်း။ သဖလာဝ၊ အကျိုးရှိသည်သာလျှင်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။) အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သောရဟန်းတို့အား။ သဖလာ၊ အကျိုးရှိသည်။ တာဝဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဣတရေသံ၊ ဤမှတပါးသောသွေးအန်သောရဟန်း၊ လူထွက်သောရဟန်းတို့အား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သဖလာ၊ အကျိုးရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ တေပိ၊ ထိုသွေးအန်သောရဟန်း၊ လူထွက်ကုန်သောရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဣမံဓမ္မဒေသနံ၊ ဤအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသောတရားဒေသနာကို။ သစေနသုဏေယျုံ၊ အကယ်၍မကြားနာရကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ပမတ္တာဝ၊ မေ့လျော့ကုန်သည်လျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဌာနံ၊ မိမိတို့ရဟန်းဟုဝန်ခံသောအရပ်ကို။ ဇဟိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ နသက္ကုဏေယျုံ၊ မတတ်နိုင်ကုန်ရာ။ တတော၊ ထိုသို့စွန့်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်ကုန်သောကြောင့်။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တံပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံသည်။ ဝဍ္ဎမာနံ၊ ပွားသည်ဖြစ်၍။ အပါယေသုယေဝ၊ အပါယ်ဘုံတို့၌သာလျှင်။ သံသီဒါပေယျ၊ နစ်စေရာ၏။ ဣမပနဒေသနံ၊ ဤအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသောဒေသနာတော်ကိုကား။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဇာတသံဝေဂါ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဌာနံ၊ မိမိတို့ရဟန်းဟုဝန်ခံသောအရပ်ကို။ ဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သာမဏေရဘူမိကံ၊ သာမဏေ၏အရာ၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်လျက်။ ဒသသီလာနိ၊ ဆယ်ပါးသောသီလတို့ကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရေ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၌။ ယုတ္တပ္ပယုတ္တာ၊ လွန်စွာအားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်တို့သည်။ (အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ သကဒါဂါမိနော၊ သကဒါဂါမ်တို့သည်။ (အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပါရာဇိကာပန္နာနမ္ပိ၊ ပါရာဇိကသို့ရောက်သောသူတို့အားလည်း။ သဖလာ၊ အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဣတရေပန၊ ဤမှတပါးသောသွေးအန်ကုန်သောရဟန်း၊ လူထွက်ကုန်သောရဟန်းတို့သည်ကား။ ဣမံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ဤအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသောဒေသနာတော်ကို။ သစေနသုဏေယျုံ၊ အကယ်၍မကြားနာ

၁၅၁၅

ရကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သော်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ သံဃာဒိသေသမ္ပိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့လည်းကောင်း။ ပါရာဇိကမ္ပိ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်၍။ အပါယေသုယေဝ၊ အပါယ်ဘုံတို့၌သာလျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ အနုဘဝေယျုံ၊ ခံစားကုန်ရာ၏။ ဣမံပနဓမ္မဒေသနံ၊ ဤအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသောဒေသနာကိုကား။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဗုဒ္ဓသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်သည်။ အဟောသလ္လေခိတံ၊ အလွန်ကိလေသာကိုခေါင်းပါးစေခြင်းဖြစ်၏။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဣမံပဋိပတ္တိံ၊ အကျင့်ဝတ်ကို။ ပူရေတုံ၊ ပြည့်စေခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာယ၊ ချ၍။ ဥပေါသကဓမ္မံ၊ ဒါယကာတို့၏တရားကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ မုဉ္စိဿာမ၊ လွတ်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်သို့။ ဥပဂမိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့တွင်။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏေသု၊ သရဏဂုံတို့၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ပဉ္စသီလာနိ၊ ငါးပါးကုန်သောသီလတို့ကို။ ရက္ခိတွာ၊ စောင့်ရှောက်၍။ ဥပသကဓမ္မံ၊ ဥပသကာတို့၏တရားကို။ ပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်တို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ သကဒါဂါမိနော၊ သကဒါဂါမ်တို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ အနာဂါမိနော၊ အနာဂါမ်တို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကေစိ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ခီဏာသဝါ၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) [ထောင့်ကွင်းအတွင်းဆဋ္ဌ၌မပါ] ကေစိ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ တေသံမ္ပိ၊ ထိုသွေးအန်ကုန်သောရဟန်း၊ လူထွက်ကုန်သောရဟန်းတို့အားလည်း။ သဖလာဝ၊ အကျိုးရှိသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဣမံပနဓမ္မဒေသနံ၊ ဤအဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသောတရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဒေဝသံဃာ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ယေဟိပိ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်း။ သုတာ၊ ကြားနာအပ်၏။ ယေဟိပိ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်း။ နသုတာ၊ မကြားနာအပ်။ သဗ္ဗေသံ၊ ၁၅၁+၁၅၂+ ယေဝ၊ ခပ်သိမ်းသောနတ်တို့အားသာလျှင်။ အာရောစေန္တော၊ ပြောကြားလျက်။ ဝိစာရိံသု၊ လှည့်လည်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ (ဓမ္မံ၊ တရားကို။) သုတွာသုတွာ၊ ကြား၍ကြား၍။ “ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပြည့်စုံစွာ။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစင်ကြယ်စွာ။ ဗြာဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဧကက္ခဏေနေဝ၊ တပြိုင်နက်သောခဏဖြင့်သာလျှင်။ ဒသပိဘိက္ခူ၊ တကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝီသတိပိ (ဘိက္ခူ)၊ နှစ်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သဋ္ဌိပိ (ဘိက္ခူ)၊ ခြောက်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတမ္ပိ (ဘိက္ခူ)၊ တရာသောရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သဟဿမ္ပိဘိက္ခူ၊ တထောင်သောရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂိဟီ၊ လူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာရုစိယာ၊ အလိုတော်ရှိတိုင်း။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပုန၊ တဖန်။ ဇေတဝနမေဝ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သို့သာလျှင်။ အာဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူလာ၍။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ အာကိဏ္ဏော၊ လူတို့နှင့်ပြွမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာသိ၊ နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဍ္ဎမာသံ၊ လခွဲပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ တပါးတည်းကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဧကေန၊ တယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းကိုဆောင်သောရဟန်းကို။ အညတြ (ဌပေတွာ)၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစုံတယောက်သောရဟန်းသည်။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ ဆည်းကပ်အပ်သည်။ နအမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ၅၃) အဍ္ဎမာသံ၊ လခွဲပတ်လုံး။ ဧကီဘာဝေနာ၊ တပါးတည်းအဖြစ်ဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ပဋိသလ္လာနာ၊ တပါးတည်းကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည်ရှိသော်။ အာနန္ဒတ္ထေရေန၊ အာနန္ဒာမထေရ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဩလောကိတောလောကိတဋ္ဌာနေ၊ ကြည့်တိုင်းကြည့်တိုင်းသောအရပ်၌။ တနုဘူတံ၊ ပါးသည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဇာနန္တောယေဝ၊ သိမူလျက်ပင်လျှင်။ “အာနန္ဒာ၊ အာနန္ဒာ။ အညသ္မိံ၊ တပါးသော။ ကာလေ၊ အခါ၌။ တထာဂတေ၊ ငါဘုရားသည်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိတွာ၊

လှည့်လည်၍။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သို့။ အာဂတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သကလဝိဟာရော၊ အလုံးစုံသောကျောင်းသည်။ ကာသာဝပဇ္ဇောတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှလှည့်လည်သွားလာသောရဟန်းတို့၏သင်္ကန်းရောင်ဖြင့်တောက်ပသည်။ ဣသိဝါတပ္ပဋိဝါတော၊ ရဟန်းတို့၏ကိုယ်လက်ကိုလှုပ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောလေ၊ ဝတ်ရုံသောသင်္ကန်းမှဖြစ်သောလေတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှလာသောလေရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ တနုဘူတော၊ ပါးသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ယေဘုယျေနစ၊ များသောအားဖြင့်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သောဖက်ရွက်လျော်အဆင်းကဲ့သို့ဖျော့တော့သောအဆင်းရှိကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိံနုခေါ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရံ၊ အာနန္ဒာမထေရ်ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောအရှင်ဘုရား။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမံ၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓောပမသုတ်တည်းဟူသော။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားစကားကို။ ကထိတကာလတော၊ ဟောတော်မူသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဝေဂပ္ပပတ္တာ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧတံဓမ္မံ၊ ဤတရားကို။ သဗ္ဗာကာရေန၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ပရိပူရိတုံ၊ ဖြည့်ခြင်းငှာ။ နသက္ခိဿာမ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်အံ့။ အသမ္မာဝတ္တန္တာနဉ္စ၊ ကောင်းစွာမကျင့်သောရဟန်းတို့အားလည်း။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍လှူအပ်သောပစ္စည်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်သို့။ သင်္ကမန္တိ၊ ပြောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ (ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဓမ္မသံဝေဂေါ၊ တရားဒသဖြင့်ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ထေရံ၊ အာနန္ဒာမထေရ်ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မယိ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လာနေန၊ တပါးတည်းကိန်းအောင်းခြင်းဖြင့်။ ဝီတိနာမေန္တေ၊ လွန်စေသည်ရှိသော်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားတော်တို့အား။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ ဧကံ၊ တခုသော။ အဿာ၊

၁၅၁၅

သဋ္ဌာနံ၊ သက်သာခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောအရာကို။ နကထေသိ၊ မဟောပြော။ ဟိ၊ ဥပမာဆောင်ထင်အောင်ပြဦးအံ့။ သာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဩတရဏတိတ္ထာနိဝိယ၊ သက်ရာဖြစ်သောဆိပ်ကဲ့သို့။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဣမသ္မိံသာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အဿာသကာရဏာနိ၊ သက်သာခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောအရာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဂန္ဓကုဋိပရိဝေဏေ၊ ဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌။ ဗုဒ္ဓါသနံ၊ ဘုရားနေရာကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဘိက္ခူသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတေဟိ၊ စည်းဝေးစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ တထာ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားမိန့်တော်မူသည့်တိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓါသနဝရဂတော၊ မြတ်သောဘုရားနေရာတော်သို့ကပ်လျက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေတွာ၊ မိန့်တော်မူ၍။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာ၏။ သဗ္ဗပုဗ္ဗဘာဂေါနာမ၊ အလုံးစုံသောကိစ္စတို့၏ရှေ့အဖို့၌ဖြစ်သောမေတ္တာမည်သည်ကား။ အပ္ပနာ၊ အပ္ပနာသည်။ နေဝ၊ မဟုတ်။ ဥပစာရော၊ ဥပစာရသည်။ န၊ မဟုတ်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဟိတဖရဏမတ္တမေဝ၊ အစီးအပွားကိုပြီးစေခြင်းမျှသာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူ၍။ ဣမိဿာအဋ္ဌုပတ္တိယာ၊ ဤအကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ဣမံ၊ ဤ။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတသုတ္တံ၊ ဤအစ္ဆရာသင်္ဃာတသုတ်ကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအစ္ဆရာသင်္ဃာတသုတ်၌။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တန္တိ၊ အစ္ဆရာသင်္ဃာတာမတ္တံဟူသည်ကား။ အစ္ဆရံ၊ လက်ဖျစ်ကို။ ပဟရဏမတ္တံ၊ ခတ်ကာမျှတည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ အင်္ဂုလိယော၊ လက်ချောင်းတို့ကို။ ပဟရိတွာ၊ ခတ်၍။ သဒ္ဒကရဏမတ္တံ၊ အသံကိုပြုခြင်းမျှတည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ မေတ္တာစိတ္တန္တိ၊ မေတ္တာစိတ္တံဟူသည်ကား။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါတို့၏။ ဟိတဖရဏစိတ္တံ၊ အစီးအပွားကို။ ပြီးစေခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောစိတ်တည်း။ အာသေဝတီတိ၊ အာသေဝတိဟူသောပုဒ်၌။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲသနည်း။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့်သိသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ပစ္စဝေက္ခန္တော၊ ဉာဏ်

၁၅၁၅ ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်သည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဓိဋ္ဌဟန္တော၊ လုံ့လဖြင့် ဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ အဓိမုစ္စန္တော၊ ညွတ်သည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။ ပဂ္ဂဏှန္တော၊ ချီးမြှောက်သည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သတိံ၊ သတိကို။ ပစ္စုပဋ္ဌာပေန္တော၊ ရှေးရှုဖြစ်စေသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမာဒဟန္တော၊ ကောင်းစွာ ထားသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပဇာနန္တော၊ အပြားအားဖြင့်သိသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အဘိညေယျံ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိအပ်သောခန္ဓာအာယတနဓာတ်ကို။ အဘိဇာနန္တော၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ပရိညေယျံ၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သောဒုက္ခသစ္စာကို။ ပရိဇာနန္တော၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ပဟာတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်သောသမုဒယသစ္စာကို။ ပဇဟန္တော၊ ပယ်သည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သောမဂ္ဂသစ္စာကို။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သောနိရောဓသစ္စာကို။ သစ္ဆိကာရောန္တော၊ မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ နိဿယ၌မပါ၊) ဣဓပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ဟိတဖရဏပ္ပဝတ္တနမတ္တေနေဝ၊ အစီးအပွားကိုပြီးစေခြင်း၏အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်ကာမျှသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ မေတ္တာပုဗ္ဗဘာဂေန၊ မေတ္တာဈာန်၏ရှေ့အဖို့၌ ဖြစ်သောမေတ္တာဖြင့်။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၅၄) အရိတ္တဇ္ဈာနောတိ၊ အရိတ္တဇ္ဈာနောဟူသည်ကား။ အတုစ္ဆဇ္ဈာနော၊ အဆိတ်သော ဈာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါ၊ တနည်းကား။ အပရိစ္စတ္တဇ္ဈာနော၊ မစွန့်အပ်သောဈာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတီတိ၊ ဝိဟရတိဟူသည်ကား။ ဣရိယတိ၊ ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်းစသောအမူအရာဖြစ်၏။ ပဝတ္တတိ၊ ရပ်ခြင်းထိုင်ခြင်းစသောအမူအရာ တည်၏။ ပါလေတိ၊ ဣရိယာပုထ်ဖြင့် ကျင်နာခြင်းကိုစောင့်၏။ ယပေတိ၊ ဣရိယာပုထ်ကိုမျှစေ၏။ ယာပေတိ၊ ဣရိယာပုထ်ကို မျှစေ၏။ စရတိ၊ ရပ်ခြင်းထိုင်ခြင်းစသောဣရိယာပုထ်ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဝိဟရတီတိ၊ ဝိဟရဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣမိနာပဒေန၊ ဤဝိဟရတိဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ အာသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဣရိယာပထဝိရော၊ ဣရိယာပုထ်တည်းဟူသော

၁၅၁၅ နေခြင်းကို။ ကထိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သတ္ထုသာသနကရောတိ၊ သတ္ထုသာသနကရောဟူသည်ကား။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အနုသာသနိကရော၊ ဆိုဆုံးမကမြစ်ခြင်းကိုလိုက်နာ၏။ ဩဝါဒပဋိကရောတိ၊ ဩဝါဒပဋိကရောဟူသည်ကား။ ဩဝါဒကာရကော၊ အဆုံးအမကိုလိုက်နာ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤအနုသာသနဩဝါဒနှစ်ပါးတို့တွင်။ သကိံ၊ တကြိမ်။ ဝစနံ၊ ဆုံးမခြင်းသည်။ ဩဝါဒေါ၊ ဩဝါဒမည်၏။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ အနုသာသနီ၊ အနုသာသနီမည်၏။ သမ္မုခါဝစနမ္ပိ၊ မျက်မှောက်၌ဆိုဆုံးမခြင်းသည်လည်း။ ဩဝါဒေါ၊ ဩဝါဒမည်၏။ ပေသေတွာ၊ သူတပါးကိုစေလွှတ်၍။ ပရသမ္မုခါဝစနံ၊ မျက်ကွယ်၌ဆုံးမခြင်းသည်။ အနုသာသနီ၊ အနုသာသနီမည်၏။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုသည်။ ဩတိဏ္ဏေ၊ သက်သည်ရှိသော်။ ဝစနံ၊ ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ ဩဝါဒေါ၊ ဩဝါဒမည်၏။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုသည်။ အနောတိဏ္ဏေဝါ၊ မသက်သည်သော်လည်းကောင်း။ တန္တိဌပနဝသေန၊ ပါဠိအစဉ်ကိုထားခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝစနံ၊ ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ အနုသာသနီ၊ အနုသာသနီမည်၏။ ဧဝံဝိသေသော၊ ဤသို့ဩဝါဒအနုသာသနီတို့၏အထူးကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိထိုက်၏။ ပရမတ္ထတောပန၊ ပရမတ္ထအားဖြင့်ကား။ ဩဝါဒေါတိဝါ၊ ဩဝါဒဟူသောသဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ အနုသာသနီတိဝါ၊ အနုသာသနီဟူသောသဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ ဧသေ (ဧသော)၊ ထိုဩဝါဒသည်ပင်အနုသာသနီမည်၏။ ဧကေ (ဧကော)၊ တူ၏။ ဧကဋ္ဌေ (ဧကဋ္ဌော)၊ တူသောအနက်ရှိ၏။ သမေ (သမော)၊ တူမျှ၏။ သမဘာဂေ (သမဘာဂေါ)၊ တူမျှသောအဖို့ရှိ၏။ တဇ္ဇာတေ (တဇ္ဇာတော)၊ ထိုဩဝါဒပင်အနုသာသနီ သဘောရှိ၏။ တညေဝ (တညောဝ)၊ ထိုဩဝါဒသည်ပင် အနုသာသနီမည်သည်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤအစ္ဆရာသင်္ဃာတသုတ်၌။” အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပိ စေ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု မေတ္တာစိတ္တံ အာသေဝတိ” တိ ဣဒမေဝ၊ အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပိ စေ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု မေတ္တာ စိတ္တံ အာသေဝတိ၊ ဟူသော ဤစကားသည်သာလျှင်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနဉ္စေဝ၊ အဆုံးအမတော်သည်လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဩဝါဒေါ စ၊ ဩဝါဒသည်လည်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တဿ၊ ထိုဆုံးမကမြစ်ခြင်း, အဆုံးအမပေးခြင်းကို။ ကရဏတော၊ လိုက်နာတတ်သောကြောင့်။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤရဟန်းကို။ သာသနကရော ဩဝါဒပဋိကရောတိ၊ သာသနကရော, ဩဝါဒပဋိကရော-ဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၁၅ အမောဃန္တိ၊ အမောဃံဟူသည်ကား။ အတုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သော။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍန္တိ၊ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ ဟူသည်ကား။ ဉာတိပရိဝဋ္ဋံ၊ ဆွေမျိုးအဆက်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းပြုသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့၏။ ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ ပဋိလဒ္ဓတ္တာ၊ ရအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍော နာမ၊ ရဋ္ဌပိဏ္ဍမည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပရိဘုဉ္ဇတီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပရိဘုဉ္ဇတိ ဟူသောဤပုဒ်၌။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပရိဘောဂါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းတို့သည်။ ထေယျပရိဘောဂေါ၊ ခိုးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣဏပရိဘောဂေါ၊ ကြွေးမြီ၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဒါယဇ္ဇပရိဘောဂေါ၊ အမွေခံ၏အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်း လည်းကောင်း။ သာမိပရိဘောဂေါ၊ အရှင်၏အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမေ)၊ ဤသည်တို့တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးတို့တွင်။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပရိဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ထေယျပရိဘောဂေါနာမ၊ ခိုးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းမည်၏။ သီလဝတော၊ သီလရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ အပစ္စဝေက္ခိတပရိဘောဂေါ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာမဆင်ခြင်ပဲ သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ဣဏပရိဘောဂေါ နာမ၊ ကြွေးမြီ၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းမည်၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနှစ်ယောက်ကုန်သော။ သေက္ခာနံ၊ သေက္ခာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ပရိဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ဒါယဇ္ဇပရိဘောဂေါ နာမ၊ အမွေခံ၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းမည်၏။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပရိဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ သာမိပရိဘောဂေါနာမ၊ အရှင်၏အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ခြင်းမည်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးတို့တွင်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤမေတ္တာကို ပွားစေသော ရဟန်း၏။ အယံ ရဋ္ဌပိဏ္ဍပရိဘောဂေါ၊ ဤတိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အမောဃော၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပိ၊ လက်ဖျစ်တတွက် ကာလမျှလည်း။ မေတ္တာစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို။ အာသေဝေန္တော၊ ရှေးဦးစွာ မှီဝဲသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍဿ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်း၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဏဏော၊ ကြွေးမြီမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါယာဒေါ၊ အမွေခံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ အဿ၊ ထိုမေတ္တာကိုပွားစေသောရဟန်း၏။ အမောဃော၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သော။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍပရိဘောဂေါ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ခြင်းတည်း။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတ

၁၅ မတ္တမ္ပိ၊ လက်ဖျစ်တတွက် ကာလမျှလည်း။ မေတ္တံ (စိတ္တံ)၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို။ အာသေဝန္တဿ၊ ရှေးဦးစွာ မှီဝဲသော။ (ဣမဿ) ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ဒိန္နဒါနံ၊ ပေးအပ်သောအလှူသည်။ မဟိဒ္ဓိကံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟပ္ဖလံ၊ ပြန့်ပြောသောအကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနိသံသံ၊ ကြီးသော အကျိုးအာနိသင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာဇုတိကံ၊ ကြီးမြတ်သော အရောင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာဝိပ္ဖါရံ၊ ကြီးသောပျံ့နှံ့ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ) ပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ အဿ၊ ထိုမေတ္တာကို ပွားစေသောရဟန်း၏။ အမောဃော၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သော။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍပရိဘောဂေါ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ခြင်းတည်း။ ကော ပန ဝါဒေါ ယေ နံ ဗဟုလီကရောန္တီတိ၊ ကော ပန ဝါဒေါ ယေ နံ ဗဟုလီကရောန္တိ-ဟူသည်ကား။ ယေ ပန၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဣမံ မေတ္တာစိတ္တံ၊ ဤမေတ္တာစိတ်ကို။ ဗဟုလံ၊ အကြိမ်များစွာ။ အာသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ ဘာဝေန္တိ၊ ပွားစေကုန်၏။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အမောဃံ၊ အချည်းနှီးမဟုတ်သော။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤအဖန်တလဲလဲ မေတ္တာကို ပွားစေရာ၌။ ဝတ္တဗ္ဗမေဝ၊ ဆိုဖွယ်သည်သာလျှင်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍဿ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ ဆွမ်း၏။ သာမိနော၊ အရှင်တို့သည်။ အဏဏာ၊ ကြွေးကင်းကုန်သည်။ ဒါယာဒါယ၊ အမွေခံတို့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။)

၁၅ အယမေဝ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင်လျှင်။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မနသိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ယေန စိတ္တေန၊ အကြင်စိတ်ဖြင့်။ အာသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ တေနေဝ၊ ထိုစိတ်သည်သာလျှင်။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ တေန၊ ထိုစိတ်ဖြင့်။ မနသိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါပန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား။ ယာယ ဓမ္မဓာတုယာ၊ အကြင်သဗ္ဗညုတဉာဏ်တည်းဟူသော ဓမ္မဓာတ်၏။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒေသနာဝိလာသပ္ပတ္တော နာမ၊ ဒေသနာတော်၏ တင့်တယ်စံပယ်ခြင်းသို့ ရောက်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ (ဓမ္မဓာတုယာ)၊ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တည်းဟူသော ဓမ္မဓာတ်၏။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓတ္တာ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ ဒေသနာဝိလာသံ စ၊ ဒေသနာတော်၏ တင့်တယ်ခြင်း စံပယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိဿရိယတဉ္စ၊ တရားတော်ကို အစိုးရသည် အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ ပဋိသမ္ဘိဒါပဘေဒကုသလတဉ္စ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါအပြား၌ လိမ္မာတော်မူသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဟဋသဗ္ဗညုတညာဏဉ္စ၊ ခပ်သိမ်းသောကာလ၌ အပိတ်အပင် အဆီးအတား မရှိသော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ရှိတော်မူသည်၏ အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဧကက္ခဏေ၊ တပြိုင်နက်သော ခဏ၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဧကစိတ္တမေဝ၊ တခုသော စိတ်ကိုသာလျှင်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ကောဋ္ဌာသေဟိ၊ အာသေဝန, မနသိကာရ၊ တည်းဟူသောသုံးပါးသော အဖို့အစုံတို့ဖြင့်။ ဝိဘဇိတွာ၊ ဝေဖန်၍။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (အတ္ထော၊ အနက်တည်း။) ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ ယေ ကေစီတိ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ယေ ကေစိ-ဟူသော ဤစကားသည်။ အနိယာမိတဝစနံ၊ အမှတ်အပ်သော ဓမ္မကို ဟောသောသဒ္ဒါတည်း။ အကုသလာတိ (ဧတံ)၊ အကုသလာ၊ ဟူသော ဤစကားသည်။ နိယာမိတဝစနံ၊ ယေကေစိဟူသောပုဒ်ဖြင့် မမှတ်မူ၍ ပြအပ်သော ဓမ္မကို မှတ်ကြောင်းဖြစ်သော သဒ္ဒါတည်း။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ယေကေစိ အကုသလာ-ဟူသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ သဗ္ဗာကုသလ၊ အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့သည်။ အသေသတော၊ အကြွင်းမရှိသော အားဖြင့်။ ပရိယာဒိန္နာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပိုင်းခြား၍ ယူအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အကုသလဘာဂိယာ အကုသလပက္ခိကာတိ ဧတံ (နာမံ)၊ အကုသလဘာဂိယာ အကုသလပက္ခိကာ-ဟူသောဤအမည်သည်။ အကုသလာနမေဝ၊ အကုသိုလ်တို့၏သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အကု

၁၆ သလာယေဝ၊ အကုသိုလ်တို့သည်ပင်လျှင်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်တို့သည်။ သဟဇာတဝသေန၊ တကွဖြစ်ခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်တို့သည်။ ဥပနိဿယဝသေန၊ အားကြီးသောအကြောင်း၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်တို့သို့။ ဘဇန္တိစေဝ၊ ကပ်လည်းကပ်ကြကုန်၏။ တေသံ (အကုသလာနံ)၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏။ ပက္ခာ စ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဤအကုသလာယေဝ အချီသောဝါကျဆဋ္ဌမူနှင့်ဝိဘတျန္တစသည်မတူသဖြင့် ဆဋ္ဌအရယောဇနာလျှင် ဟိ သစ္စံ မှန်၏။ အကုသလာယေဝ၊ အကုသိုလ်တို့သည်ပင်လျှင်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော အကုသိုလ်တို့သည်။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ သဟဇာတဝသေန၊ တကွဖြစ်ခြင်းအားဖြင့်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော အကုသိုလ်တို့သည်။ (အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။) ဥပနိဿယဝသေန၊ အားကြီးသော အကြောင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဘဇန္တိစေဝ၊ ကပ်လည်းကပ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအကုသိုလ်တို့၏။ ပက္ခာ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ စ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်ကုန်၏။) ယောဇနာရာ၏။ စ တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ “အကုသလဘာဂိယာ အကုသလပက္ခိကာ”တိ၊ အကုသလဘာဂိယာ အကုသလပက္ခိကာဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ တေ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာတိ (ဧတ္ထ)၊ သဗ္ဗေ တေ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဧတေသံ၊ ထို အကုသိုလ်စေတသိက်တို့အား။ မနော၊ စိတ်သည်။ ပုဗ္ဗံ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂစ္ဆတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာ၊ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမ-မည်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧတေ၊ ထို အကုသိုလ်စေတသိက်တို့သည်။ မနေန၊ စိတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကုပ္ပါဒါ ဧကဝတ္ထုကာ ဧကနိရောဓာ ဧကာရမ္မဏာ၊ စိတ်နှင့်တူသော ဖြစ်ခြင်း, တူသောမှီရာ, တူသောချုပ်ခြင်း, တူသောအာရုံ ရှိကုန်သည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်၏။ ပန (တထာပိ)၊ ထိုသို့ပင် ဖြစ်သော်လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုစေတသိက်တို့ကို။ မနော၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပါဒကော၊ မိမိသို့ အစဉ်လိုက်သောအားဖြင့် ဖြစ်စေတတ်သည်။ ကာရကော၊ ပြုပြင်တတ်သည်။ ဇနကော၊ ဖြစ်စေတတ်သည်။ သမုဋ္ဌာပကော၊ ကောင်းစွာ အထက်၌ဖြစ်စေတတ်သည်။ နိဗ္ဗတ္တကော၊ ထင်ရှားစွာ ဖြစ်တတ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာ နာမ၊ စိတ်လျှင်ရှေ့သွားရှိသည်မည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဌမံ ဥပ္ပဇ္ဇတီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပဌမံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ-ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ယထာ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ “ရာဇာနိက္ခန္တော”တိ၊ ရာဇာ နိက္ခန္တော-ဟူ၍။ ဝုတ္တေ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ရာဇာယေဝ၊ မင်းသည်သာလျှင်။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်သလော။ ရာဇပရိသာ၊ မင်း၏ပရိသတ်တို့သည်။ အနိက္ခန္တော၊ မထွက်ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗကာရဏံ၊ မေးခြင်း၏အကြောင်းသည်။ နတ္ထိ (ယထာ)၊ မရှိသကဲ့သို့။ သဗ္ဗာ၊ မင်းနှင့်တကွသောပရိသတ်တို့သည်။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနော၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဥပ္ပါဒကာလတော၊ ဖြစ်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဝသေသာ၊ ကြွင်းကုန်သော။ သဟဇာတံသဋ္ဌသမ္ပယုတ္တာ၊ တကွဖြစ်ကုန် နှီးနှောကုန် ယှဉ်ကုန်သော အကုသိုလ်စေတသိက်တို့သည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သလော။ နဥပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗကာရဏံ၊ မေးခြင်း၏အကြောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ၊ ထိုစိတ်နှင့်တကွသောစေတသိက်တို့သည်။ ဥပ္ပန္နာယေဝ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ သမ္ပဋိစ္ဆတေဟိ၊ ဝန်ခံကုန်သောသူတို့သည်။ သသဋ္ဌသမ္ပယုတ္တောပိ၊ နှီးနှောကုန်ယှဉ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကုပ္ပါဒေကနိရောဓောပိ၊ တကွဖြစ်ခြင်း တကွချုပ်ခြင်းရှိသည်လည်းကောင်း။ သမာနောပိ၊ ဖြစ်ပါသော်လည်း။ မနော၊ စိတ်သည်။ တေသံဓမ္မာနံ၊ ထိုအကုသိုလ်စေတသိက်တို့၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ အနွဒေဝါတိ၊ အနွဒေဝဟူသည်ကား။ အနုဒေဝေါ၊ အစဉ်လိုက်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သဟေဝ၊ တကွသာလျှင်။ ဧကတောယေဝ၊ တပေါင်းတည်းသာလျှင်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပန၊ ဗျတိရိက်ကိုဆိုဦးအံ့။ ဗျဉ္စနစ္ဆာယံ၊ ပဌမံဥပ္ပဇ္ဇတိဟူသော သဒ္ဒါရိပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ စေတသိကာ၊ စေတသိက်တို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူထိုက်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ၅၆) ပဋိသာရဏံ၊ လဲလျောင်းရာတည်း။ ဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါသည်။ နပဋိသာရဏံ၊ လဲလျောင်းရာမဟုတ်။ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာဓမ္မာ၊ မနောသဋ္ဌောမနောမယာတိဂါထာယပိ၊ မနောပုဗ္ဗင်္ဂမာဓမ္မာ၊ မနောသဋ္ဌောမနောမယာဟူသောဂါထာ၌လည်းကောင်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။

၁၆၅၇။ သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ ကုသလာတိ၊ ဣမိနာ-ကုသလာဟူသောဤပုဒ်ဖြင့်။ စတုဘူမကာပိ၊ ဘုံလေးပါး၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလာဓမ္မာ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သောစကားရပ်ကို။ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ၅၈ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ ယထယိဒံဘိက္ခဝေပမာဒေါတိဧတ္ထ၊ ယထယိဒံဘိက္ခဝေပမာဒေါဟူသောဤပုဒ်၌။ ဘိက္ခဝေတိ၊ ဘိက္ခဝေဟူသောပုဒ်သည်။ အာလပနံ၊ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းတည်း။ ယထာ၊ မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားတို့၏ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်ပြီးသောကုသိုလ်တရားတို့၏ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ဟူသည်အဘယ်သည်တို့နည်း။ အယံပမာဒေါ၊ ဤကုသိုလ်ကောင်းမှု၌မေ့လျော့ခြင်းပင်တည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပမာဒေါတိ၊ ပမာဒေါဟူသည်ကား။ ပမဇ္ဇနာကာရော၊ မေ့လျော့သောအခြင်းအရာတည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တတ္ထကတမောပမာဒေါ၊ ပေ။ အယံဝုစ္စတိပမာဒေါတိ၊ တတ္ထကတမောပမာဒေါ၊ ပေ။ အယံဝုစ္စတိပမာဒေါဟူသော။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမဒအမာဒစသည်တို့တွင်။ ကတမော၊ အဘယ်သည်။ ပမာဒေါ၊ ပမာဒမည်သနည်း။ ကာယဒုစ္စရိတာဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်မကောင်းသောအကျင့်၌လည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေဝါ၊ နှုတ်ဖြင့်မကောင်းသောအကျင့်၌လည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေဝါ၊ စိတ်ဖြင့်မကောင်းသောအကျင့်၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ ဝေါဿဂ္ဂေါ၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနုပ္ပန္နာနံ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံဝါ၊ တရားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှါ။ အသက္ကစ္စကိရိယတာ၊ အရိုအသေမပြုသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ အသာတစ္စကိရိယတာ၊ အမြဲမပြုသည်၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အနဋ္ဌိတကိရိယတာ၊ အမြဲမတည်သောအမှုအရာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဩလီနဝုတ္တိတာ၊ တွန့်သောအခြင်းအရာအဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ နိက္ခိတ္တဆန္ဒတာ၊ ချအပ်သောဆန္ဒရှိသည်၏

၁၆၃+ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ နိက္ခိတ္တဓုရတာ၊ ချအပ်သော ဝီရိယတည်းဟူသော ဝန်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည် လည်းကောင်း။ ဩသက္ကိတမာနဿတာ၊ လျှောကျသောစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည် လည်းကောင်း။ အနဓိဋ္ဌာနံ၊ မစီရင်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အနနုယောဂေါ၊ အားမထုတ်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အနာသေဝနာ၊ မမှီဝဲခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အဘာဝနာ၊ မပွားစေခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အဗဟုလီကမ္မံ၊ အကြိမ်များစွာ အလေ့အလာမပြုမူသည် လည်းကောင်း။ (ပမာဒေါ၊ ပမာဒ၊ မည်၏။) ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ယော ပမာဒေါ၊ အကြင်မေ့လျော့ခြင်းသည်။ (ယာ) ပမဇ္ဇနာ၊ အကြင်မေ့လျော့သော အခြင်းအရာသည်။ (ယံ) ပမဇ္ဇိတတ္တံ၊ အကြင်မေ့လျော့သည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ ပမာဒေါ၊ ပမာဒ-ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥပ္ပန္နာ စ ကုသလာ ဓမ္မာ ပရိယာယန္တီတိ ဣဒံ၊ ဥပ္ပန္နာ စ ကုသလာ ဓမ္မာ ပရိယာယန္တိ-ဟူသော ဤသဒ္ဒါကို။ ဈာနဝိပဿနာနံ၊ ဈာန် ဝိပဿနာတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သကိံ၊ တကြိမ်။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ မဂ္ဂဖလာနံ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့၏။ ပုန၊ တဖန်။ ပရိဟာနံ နာမ၊ ယုတ်သောမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ အပ္ပမာဒကို။ ပမာဒဿ၊ ပမာဒ၏။ ပဋိပက္ခဝသေန၊ ဆန့်ကျင်ဘက်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောသဇ္ဇန္တိ၊ ကောသဇ္ဇံ-ဟူသည်ကား။ ကုသီတဘာဝေါ၊ ပျင်းရိသည်၏အဖြစ်တည်း။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ ဝုတ္တနယမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းရှိသည်သာလတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒသမသုတ်အဖွင့် အပြီးတည်း။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ အစ္ဆရာသင်္ဃာတဝဂ်၏အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၁၆ သတ္တမဿ၊ သတ္တမဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပဌမသုတ်၌။ ဝီရိယာရမ္ဘောတိ၊ ဝီရိယာရမ္ဘောဟူသည်ကား။ စတုကိစ္စံဿ၊ လေးပါးသော ကိစ္စရှိသော။ သမ္မပ္ပဓာနဝီရိယဿ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်းတည်းဟူသော လုံ့လကို။ အာရမ္ဘော၊ အားထုတ်ခြင်းတည်း။ ပဂ္ဂဟိတပရိပုဏ္ဏဝီရိယတာ၊ ချီးပင့်အပ်သော ပြည့်စုံသော လုံ့လရှိသည်၏ အဖြစ်တည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ မဟိစ္ဆတာတိ၊ မဟိစ္ဆတာဟူသည်ကား။ မဟာလောဘော၊ ကြီးစွာသော လိုချင်ခြင်းတည်း။ ယံ၊ အကြင်ကြီးစွာသော လိုချင်ခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ “တတ္ထ ကတမာ မဟိစ္ဆတာ၊ ပေ။ အယံ ဝုစ္စတိ မဟိစ္ဆတာ”တိ၊ တတ္ထ ကတမာ မဟိစ္ဆတာ၊ ပေ။ အယံ ဝုစ္စတိ မဟိစ္ဆတာဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ “တတ္ထ၊ ထိုမဟိစ္ဆတာ, အပ္ပိစ္ဆတာ နှစ်ပါးတို့တွင်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်။ မဟိစ္ဆတာ၊ မဟိစ္ဆတာမည်သနည်း။ ဣတရီတရစီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေဟိ ဝါ၊ ယုတ်ယုတ် မြတ်မြတ်ကုန်သော သင်္ကန်း, ဆွမ်း, ကျောင်း, သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ ဝါ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌဿ၊ မရောင့်ရဲသောသူ၏။ ဘိယျောကမျတာ၊ များသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်တည်း။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ယာ ဣစ္ဆာ၊ အကြင်အလိုသည်။ (ယာ) ဣစ္ဆာဂတာ၊ အကြင်အလို၏အဖြစ်သည်။ (ယာ) မဟိစ္ဆတာ၊ အကြင်ကြီးစွာသော ပစ္စည်းလေးပါးအစသည်တို့၌ လိုချင်တတ်သော လောဘရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ (ယော) ရာဂေါ၊ အကြင်တပ်စွမ်းခြင်းသည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ (ယော) သာရာဂေါ၊ အကြင် ပြင်းစွာတပ်စွမ်းခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤသဘောတရားကို။ မဟိစ္ဆတာ၊ မဟိစ္ဆတာဟူ၍။ (ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။) တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ အပ္ပိစ္ဆတာတိ၊ အပ္ပိစ္ဆတာဟူသည်ကား။ အလောဘော၊ အလိုမရှိခြင်းတည်း။ အပ္ပိစ္ဆဿာတိ၊ အပ္ပိစ္ဆတာဟူသည်

၁၆ ကား။ အနိစ္ဆဿ၊ ပစ္စည်းလေးပါး စသည်တို့၌ လိုချင်တတ်သော လောဘမရှိသောသူ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအပ္ပိစ္ဆတာ၊ ဟူသောပုဒ်၌။ ဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါသည်။ သာဝသေသံ ဝိယ၊ အကြွင်းရှိသကဲ့သို့။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) အတ္ထောပန၊ အနက်သည်ကား။ နိရဝသေသော၊ အကြွင်းမရှိသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အပ္ပမတ္တိကာယ၊ နည်းသော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဣစ္ဆာယ၊ အလို၏။ အတ္ထိဘာဝေန၊ ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အပ္ပိစ္ဆောတိ၊ အပ္ပိစ္ဆဟူ၍။ န ဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဣစ္ဆာယ၊ အလို၏။ အဘာဝေန၊ မရှိခြင်းကြောင့်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အာသေဝိတဿ၊ မှီဝဲအပ်သော။ အလောဘဿေဝ၊ အလောဘ၏သာလျှင်။ ဘာဝေန၊ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အပ္ပိစ္ဆောတိ၊ အပ္ပိစ္ဆဟူ၍။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ အပိစ၊ တနည်းလည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအပ္ပိစ္ဆတာဟူသောပုဒ်၌။ အတြိစ္ဆတာ၊ ထိုထိုသို့သော ပစ္စည်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ပါပိစ္ဆတာ၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ မဟိစ္ဆတာ၊ ကြီးသောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အပ္ပိစ္ဆတာ၊ အလိုကင်းသောသူ၏အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိအယံ ဘေဒေါ၊ ဤသို့သော အပြားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးတို့တွင်။ သကလာဘေ၊ မိမိရအပ်သော လာဘ်၌။ အတိတ္တဿ၊ မရောင့်ရဲသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပရလာဘေ၊ သူတပါးရအပ်သောလာဘ်၌။ ပတ္ထနာ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ အတြိစ္ဆတာနာမ၊ ထိုထိုသို့သောပစ္စည်း၌ အလိုရှိသည်၏အဖြစ်မည်၏။ တာယ၊ ထိုထိုသို့သောပစ္စည်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကဘာဇနေ၊ တအိုးတည်း၌။ ပက္ကပူဝေပိ၊ ကျက်သောမုန့်၌လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ ပတိတေ၊ ကျသောမုန့်၌။ ဒုပက္ကောဝိယ စ၊ မကောင်းသဖြင့်ကျက်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ခုဒ္ဒကော ဝိယ စ၊ ငယ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ သွေဝ၊ ထိုတအိုးတည်း၌ ကျက်သောမုန့်ကိုပင်လျှင်။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ သုပက္ကော ဝိယ စ၊ ကောင်းစွာကျက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဟန္တော ဝိယ စ၊ ကြီးသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ အသန္တဂုဏပကာသနတာ စ၊ ထင်ရှားမရှိသောဂုဏ်ကို ပြတတ်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟဏေ၊ ခံယူခြင်း၌။ အမတ္တညုတာ စ၊ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသည်၏ အဖြစ်သည်

၁၆ လည်းကောင်း။ ပါပိစ္ဆတာ နာမ၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိသည်၏အဖြစ်မည်၏။ သာပိ၊ ထိုယုတ်မာသောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သဒ္ဓေါတိ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသောသူ ဟူ၍။ မံ၊ ငါကို။ ဇနော၊ လူပေါင်းသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။” ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ အာဂတာယေဝ၊ လာသည်သာလျှင်တည်း။ တာယ၊ ထိုယုတ်မာသောအလိုရှိသည်၏အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကောဟညေ၊ အံ့ဖွယ် သရဲကို ပြုခြင်း၌။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ တည်၏။ သန္တဂုဏပ္ပကာသနတာ စ၊ ထင်ရှားရှိသောဂုဏ်ကို ပြတတ်သည်၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟဏေ၊ ခံခြင်း၌။ အမတ္တညုတာ စ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုမသိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိစ္ဆတာ နာမ၊ ကြီးသောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်မည်၏။ သာပိ၊ ထိုကြီးသောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ သဒ္ဓေါတိ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသောသူဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သီလဝါတိ၊ သီလရှိသောသူ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။)” ဣမိနာနယေန၊ ဤနည်းဖြင့်။ အာဂတာယေဝ၊ လာသည်သာလျှင်တည်း။ တာယ၊ ထိုကြီးသော အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုတ္တပ္ပိယော၊ သူတပါးတို့ ရောင့်ရဲစေနိုင်ခဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇာတမာတာပိ၊ ဖွားသောအမိသည်လည်း။ အဿ၊ ထိုကြီးသောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တေန၊ ထိုကြောင့်။

“အဂ္ဂိက္ခန္ဓော သမုဒ္ဒေါ စ၊ မဟိစ္ဆော စာပိ ပုဂ္ဂလော၊ သကဋေန ပစ္စယေ ဒေန္တု၊ တယောပေတေ အတပ္ပိယာ”တိ၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓော သမုဒ္ဒေါ စ၊ မဟိစ္ဆော စာပိ ပုဂ္ဂလော။ သကဋေန ပစ္စယေ ဒေန္တု၊ တယောပေတေ အတပ္ပိယာ-ဟူသော။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အာစရိယေဟိ၊ ဆရာတို့သည်။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

၁၆ “အဂ္ဂိက္ခန္ဓော စ၊ မီးပုံလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒေါ စ၊ သမုဒ္ဒရာလည်းကောင်း။ မဟိစ္ဆော၊ ကြီးသောအလိုရှိသော။ ပုဂ္ဂလော စာပိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဧတေ တယောပိ၊ ဤသုံးပါးတို့သည် လည်း။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ ပစ္စယေ၊ ပစ္စည်းတို့ကို။ ဒေန္တု၊ ပေးသည်ဖြစ်စေကုန်။ အတပ္ပိယာ၊ မရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပန၊ မဟိစ္ဆမှတပါး အပ္ပိစ္ဆကိုဆိုဦးအံ့။ သန္တဂုဏနိဂူဟနတာ စ၊ ထင်ရှားသောဂုဏ်ကိုလျှို့ဝှက်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟဏေ၊ ခံယူခြင်း၌။ မတ္တညုတာ စ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိစ္ဆတာ နာမ၊ ကင်းသော အလိုရှိသည်အဖြစ်မည်၏။ တာယ၊ ထို ကင်းသော အလိုရှိသည်၏အဖြစ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဝိဇ္ဇမာနမ္ပိ၊ ထင်ရှားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတုကာမတာယ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “သဒ္ဓေါတိ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသောသူ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအများသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ အကုသိုလ်တို့မှ ဆိတ်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်။ သမာဓိသမ္ပန္နော၊ သမာဓိနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ “ခီဏာသဝေါတိ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသသည်ဟူ၍။ မံ၊ ငါကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ သေယျာထာပိ၊ အဘယ်မထေရ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ မဇ္ဈန္တိကတ္ထေရော (ဝိယ)၊ မဇ္ဈန္တိက၊ မထေရ်ကဲ့သို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ မဟာခီဏာသဝေါ၊ မြတ်သောရဟန္တာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုမထေရ်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပါဒမတ္တမေဝ၊ တမတ်မျှဖြစ်သော အဖိုးကိုသာ။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုမထေရ်သည်။ အသောကဿ၊ အသောကအမည်ရှိသော။ ဓမ္မရညော၊ တရားမင်း၏။ ဝိဟာရမဟဒိဝသေ၊ ကျောင်းပူဇော်သောနေ့၌။ သံဃတ္ထေရော၊ သံဃမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုမထေရ်၏။ အတိလူခဘာဝံ၊ အလွန်ခေါင်း

၁၆၁၆၈+ ပါးသည်၏အဖြစ်ကို။ ဒိတွာ၊ မြင်၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဟောထ၊ ဖြစ်ဦးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ မာဒိသေ၊ ငါကဲ့သို့သောသဘောရှိသော။ ခီဏာသဝေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ရညော၊ မင်းအား။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ အကရောန္တေ၊ မပြုသည်ရှိသော်။ အညော၊ ငါမှတပါးသော။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုတ်၍။ သံဃတ္ထေရဿ၊ သံဃထေရ်အား။ ဥက္ခိတ္တံပိဏ္ဍံ၊ ချီကြွအပ်သောဆွမ်းကို။ ဂဏှန္တောယေဝ၊ ခံယူလျက်သာလျှင်။ ဥမ္ပုဇ္ဇိ၊ ပေါ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ခီဏာသဝေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ပန၊ ဆက်ဦးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်းသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနုပ္ပန္နံ၊ မဖြစ်သေးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ထာဝရံ၊ အမြဲတည်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဒါယကာနံ၊ လှူတတ်ကုန်သောသူတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာရောဓေတိ၊ နှစ်သက်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ယထာယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ သော၊ ထိုအလိုကင်းသောရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အပ္ပိစ္ဆိတာယ၊ အလိုကင်းသည်၏ဖြစ်ကြောင့်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူ၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝတ္တေ၊ ဝတ်၌။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကြကုန်၏။ အပရောပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုကင်းသောရဟန်းသည်။ ပစ္စယအပ္ပိစ္ဆော၊ ပစ္စည်းလေးပါး၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဓုတင်္ဂအပ္ပိစ္ဆော၊ ဓုတင်၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ပရိယတ္တိအပ္ပိစ္ဆော၊ ပရိယတ်၌များသောအကြားအမြင်ရှိသည်၏အဖြစ်ကိုထင်စွာပြုခြင်း၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ အဓိဂမအပ္ပိစ္ဆော၊ မဂ်ဖိုလ်ကိုထင်စွာပြုခြင်း၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဗ္ဗိဓော၊ လေးပါးအပြားရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ပစ္စယေသု၊ ပစ္စည်းတို့၌။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပစ္စယအပ္ပိစ္ဆောနာမ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့၌အလိုကင်းသည်မည်၏။ သော၊ ထိုပစ္စည်းလေးပါးတို့၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒါယကဿ၊ ပေးလှူတတ်သော၏။ ဝသံ၊ အလိုကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဒေယျဓမ္မဿ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ ဝသံ၊ အစွမ်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ထာမံ၊ အစွမ်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဟိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဗဟု၊ များသည်။ ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သောသူသည်။ အပ္ပမတ္တကံ၊ အနည်းငယ်မျှကို။ ဒါတုကာမော၊ ပေးလှူခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ (ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့) ဒါယကဿ၊ ပေးလှူတတ်သောသူ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူ၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အပ္ပေါ၊ အနည်းသည်။ (ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။) ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သောသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ (ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။) ဒေယျဓမ္မဿ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူ၏။ ဒေယျဓမ္မောပိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်လည်း။ ဗဟု၊ များသည်။ (ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။) ဒါယကောပိ၊ ပေးလှူတတ်သော သူသည်လည်း။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဒါတုကာမော၊ ပေးလှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ (ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ထာမံ၊ အားစွမ်းကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပမာဏေနေဝ၊ မျှတလောက်ရုံဖြင့်သာလျှင်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူ၏။ ဓုတင်္ဂသမာဒါနဿ၊ ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ခြင်း၏။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အတ္ထိဘာဝံ၊ ရှိသည်အဖြစ်ကို။ န ဇာနာပေတုကာမော၊ သိစေခြင်းငှာ အလိုမရှိသူသည်။ ဓုတင်္ဂအပ္ပိစ္ဆောနာမ၊ ဓုတင်၌အလိုကင်းသည်၏အဖြစ်မည်၏။ တဿ၊ ထိုဓုတင်၌အလိုကင်းသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဝိဘာဝနတ္ထံ၊ ထင်ရှားဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဣမာနိ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်တို့ကား။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့တည်း။ ကိရ၊ (ဝိတ္ထာရေမိ) ချဲ့ဦးအံ့။ သောသာနိက မဟာကုမာရတ္ထေရော၊ သောသာနိကဓုတင်ကိုဆောင်သော မဟာကုမာရထေရ်သည်။ သဋ္ဌိဝဿာနိ၊ အဝါခြောက်ဆယ်တို့ပတ်လုံး။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ အညော၊ တပါးသော။ ဧကဘိက္ခုပိ၊ တယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ န အညာသိ၊ မသိ။ တေနေဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ၅၉) “သုသာနေ သဋ္ဌိဝဿာနိ၊ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ ဝသာမဟံ၊ ဒုတိယော မံ န ဇာနေယျ၊ အဟော သောသာနိကုတ္တမော”တိ၊ ကုတ္တမောဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

၁၆၉+၁၇+ “အဟံ၊ ငါသည်။ အဗ္ဗောကိဏ္ဏံ၊ လူတို့နှင့်မပြွမ်းပဲ။ သဋ္ဌိဝဿာနိ၊ ဝါခြောက်ဆယ်တို့ပတ်လုံး။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဝဿာမ၊ နေပါကုန်၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော သူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န ဇာနေယျ၊ မသိရာ။ အဟော၊ ဩော်-အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သောသာနိကုတ္တမော၊ သောသာနိကဓုတင်ကို ဆောက်တည်သော သူတို့ထက်မြတ်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) စေတိယပဗ္ဗတေ၊ စေတိယတောင်၌။ ဒွေ ဘာတိကတ္ထေရော၊ နှစ်ပါးသောညီနောင်မထေရ်တို့သည်။ ဝသိံသု၊ နေကုန်၏။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီဖြစ်သော မထေရ်သည်။ ဥပဋ္ဌာကေန၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥစ္ဆုခဏ္ဍိကံ၊ ကြံပိုင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဇေဋ္ဌကဿ၊ အစ်ကိုဖြစ်သော မထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ထေရဿစ၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော မထေရ်အားလည်း။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းကစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိက္ခာလနကလော၊ ဆေးသောအခါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ထေရော) ထိုအစ်ကိုကြီးဖြစ်သော မထေရ်သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ တန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဧကာသနိကာ၊ ဧကာသနိက်ဓုတင် ဆောက်တည်တော်မူသည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်တော်မူသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဥစ္ဆုခဏ္ဍိကံ၊ ကြံပိုင်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ပညာသဝဿာနိ၊ အဝါငါးဆယ်တို့ပတ်လုံး။ ဧကာသနိကော၊ ဧကာသနိက်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ သမာနောပိ၊ ဖြစ်သော်လည်း။ ဓုတင်္ဂံ၊ ဓုတင်ကို။ နိဂ္ဂုဟမာနော၊ လျှိုဝှက်လိုသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိက္ခာလေတွာ၊ ဆေး၍။ ပုန၊ တဖန်။ ဓုတင်္ဂံ၊ ဓုတင်ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဂတော၊ သွား၏။ ပန၊ ဓုတင်္ဂအပ္ပိစ္ဆမှတပါး ပရိယတ္တိအပ္ပိစ္ဆကိုဆိုဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာကေတတိဿတ္ထေရောဝိယ၊ သာကေတပြည်၌နေသောတိဿမထေရ်ကဲ့သို့။ ဗဟုဿုတဘာဝံ၊ အကြားအမြင်များသည် အဖြစ်ကို။ ဇာနာပေသုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ နိဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၁၇၁+သည်။ ပရိယတ္တိအပိစ္ဆောနာမ၊ ပရိယတ္တိအပိစ္ဆမည်၏။ ကိရဝိတ္ထာရေမိ၊ ချဲ့ဦးအံ့။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ခဏော၊ အားလပ်သောအခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒေသပရိပုစ္ဆာသု၊ ပါဠိသင်ခြင်းအဋ္ဌကထာသင်ခြင်းတို့၌။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အကရောန္တော၊ မပြုသည်ဖြစ်၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ မရဏက္ခဏံ၊ သေခြင်း အခွင့်ကို။ လဘိဿထ၊ ရကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သိဿေဟိ၊ တပည့်တို့သည်။) စောဒိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သည် ဖြစ်၍။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ကဏိကာရဝါလိကသမုဒ္ဒဝိဟာရံ၊ ကဏိကာရဝါလိက-မည်သောသမုဒ္ဒရာ၏အနီးကျောင်းသို့။ ဂတော၊ သွား၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ထေရနဝမဇ္ဈိမာနံ၊ သီတင်းကြီး, သီတင်းငယ်, သီတင်းလတ်တို့အား။ ဥပကာရော၊ ကျေးဇူးများသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာပဝါရဏာယ၊ မဟာပဝါရဏာနေ့၌။ ဥပေါသထဒိဝသေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ ဓမ္မကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်ကို။ ခေါဘေတွာ၊ ချောက်ချားစေ၍။ ဂတော၊ သွား၏။ ပန၊ ပရိယတ္ထိအပ္ပိစ္ဆ၊ မှတပါး အဓိဂမအပ္ပိစ္ဆ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သောတာပန္နာဒီသု၊ သောတာပန်အစရှိသည်တို့တွင်။ အညတရော၊ တပါးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သောတာပန္နာဒိဘာဝံ၊ သောတာပန်အစရှိသောအဖြစ်ကို။ ဇာနာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ နဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဓိဂမအပ္ပိစ္ဆော နာမ၊ အဓိဂမအပ္ပိစ္ဆ-မည်၏။ (ကေ ဝိယ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ကုလပုတ္တာ ဝိယ စ၊ အမျိုးသားတို့ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဃဋီကာရကုမ္ဘကာရော ဝိယ စ၊ ဃဋီကာရမည်သော အိုးထိန်းကဲ့သို့ လည်းကောင်းတည်း။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ လဒ္ဓါသေဝနေန၊ ရအပ်သောအာသေဝန-ပစ္စည်းရှိသော။ ဗလဝအလောဘေန၊ အားကြီးသော အလောဘနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သေက္ခောပိ၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းကောင်း။ ပုထုဇ္ဇနောပိ၊ ပုထုဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုကင်းသည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ၆၄၊ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ အသန္တုဋ္ဌိတာတိ၊ အသန္တုဋ္ဌိတာ-ဟူသည်ကား။ အသန္တုဋ္ဌေ၊ ရောင့်ရဲခြင်း မရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော။ ဘဇန္တဿ၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယီရုပါသန္တဿ

၁၇ ခယသော- (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သော။ အသန္တောသသင်္ခါတော၊ ရောင့်ရဲခြင်းမရှိသည်ဟု ဆိုအပ်သော။ လောဘော၊ လောဘတည်း။ ၆၅၊ ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ သန္တုဋ္ဌိတာတိ၊ သန္တုဋ္ဌိတာဟူသည်ကား။ သန္တုဋ္ဌေ၊ ရောင့်ရဲကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော။ ဘဇန္တဿ၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသန္တဿ၊ ခယသော၊ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သော။ အလောဘသင်္ခါတော၊ အလောဘ ဟု ဆိုအပ်သော။ သန္တောသော၊ ရောင့်ရဲခြင်းတည်း။ သန္တုဋ္ဌဿာတိ၊ သန္တုဋ္ဌဿ ဟူသည်ကား။ ဣတရီတရပစ္စယသန္တောသေန၊ ရရသမျှသော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင်ရဲခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သော ပနေသ (သော ပန ဧသော) ၆၀) သန္တောသော၊ ထို ရောင့်ရဲခြင်းသည်ကား။ ဒွါဒသဝိဓော၊ တဆယ့်နှစ်ပါးအပြားရှိသော ရောင့်ရဲခြင်းဟူသည် အဘယ်နည်းဟူမူကား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ယထာလာဘသန္တောသော၊ ရရသမျှသော လာဘ်ဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းလည်းကောင်း။ ယထာဗလသန္တောသော၊ အစွမ်းအားလျော်သော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းလည်းကောင်း။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော၊ မိမိနှင့်လျောက်ပတ်သော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်း လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓော၊ သုံးပါးအပြားရှိ၏။ ပိဏ္ဍပါတာဒီသု၊ ဆွမ်းအစရှိသည်တို့၌။ ဧဝံ၊ ဤအတူတည်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွါဒသဝိဓော၊ တဆယ့်နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တဿ၊ ထိုတဆယ့်နှစ်ပါးသော ရောင့်ရဲခြင်း၏။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပဘေဒသံဝဏ္ဏနာ၊ အပြားဖြစ်သော အဖွင့်တည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သုန္ဒရံ ဝါ၊ အကောင်းကိုလည်းကောင်း။ အသုန္ဒရံ ဝါ၊ အဖျင်းအညံကိုလည်းကောင်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေနေဝ၊ ထိုရရသမျှသော သင်္ကန်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာပေဟိ၊ မျှ၏။ အညံ၊ တပါးသောသင်္ကန်းကို။ နပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ လဘန္တောပိ၊ ရသော်လည်း။ န ဂဏှာတိ၊ မခံယူ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ယထာလာဘသန္တောသော၊ ရရသမျှသောလာဘ်ဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ အပရော ပန၊ တပါးသောရဟန်းသည်ကား။ ပကတိဒုဗ္ဗလော ဝါ၊ သဘောအားဖြင့် အား

၁၇ နည်းသည်လည်းကောင်း။ အာဗာဓဇရာဘိဘူတော ဝါ၊ အနာရောဂါ, အိုမင်းခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုံစီဝရံ၊ လေးသောသင်္ကန်းကို။ ဓာရေန္တော၊ ဆောင်သည်ရှိသော်။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်း၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဘာဂေန၊ သဘောတူသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တံ၊ ထိုလေးသောသင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။ လဟုကေန၊ ပေါ့သောသင်္ကန်းဖြင့်။ ယာပေန္တောပိ၊ မျှသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ဣတိ) အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ယထာဗလသန္တောသော၊ အစွမ်းအားလျော်သောပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ အပရော၊ တပါးသောရဟန်းသည်။ ပဏီတပစ္စယလာဘီ၊ မွန်မြတ်သောပစ္စည်းကိုရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပတ္တစီဝရာဒီနံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းစသည်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တပါးပါးသော။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ (လဘိတွာ၊ ရ၍။) ဝါ ပန၊ တနည်းသော်ကား။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။” ဣဒံ၊ ဤအဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းသည်။ ထေရာနံ၊ သီတင်းကြီး ဖြစ်ကုန်သော။ စိရပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ကြာမြင့်သောအခါ၌ ရဟန်းပြုခြင်း ရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ အနုရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ ဣဒံ၊ ဤအဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းသည်။ ဗဟုဿုတာနံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ အနုရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ ဣဒံ၊ ဤအဖိုးများစွာ ထိုက်သောသင်္ကန်းသည်။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။) ဣဒံ၊ ဤအဖိုးများစွာထိုက်သော သင်္ကန်းသည်။ အပ္ပလာဘီနံ၊ နည်းသောလာဘ်ရှိသော ရဟန်းတို့အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဝါ ပန၊ တနည်းသော်ကား။ သင်္ကာရကူဋာဒိတော၊ တံမြက်ချေးစုရာအရပ် စသည်မှ။ နန္တကာနိ၊ အနားမရှိကုန်သော အဝတ်စုတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ထုတ်ယူ၍။ တေဟိ၊ ထိုအနားမရှိကုန်သော အဝတ်စုတ်တို့ဖြင့်။ သင်္ဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓာရေန္တောပိ၊ ဆောင်သောရဟန်းသည်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်

၁၇ ပြီးသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော (နာမ)၊ မိမိနှင့်လျောက်ပတ်သော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ စီဝရသန္တောသ-မှတပါး ပိဏ္ဍပါတသန္တောသ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ လူခံဝါ၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတံ ဝါ၊ မွန်မွန်မြတ်မြတ်ကိုလည်းကောင်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေနေဝ၊ ထိုရရသမျှသော ဆွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာပေတိ၊ မျှတ၏။ အညံ၊ တပါးသောဆွမ်းကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ လဘန္တောပိ၊ ရသော်လည်း။ န ဂဏှာတိ၊ မယူ။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပိဏ္ဍပါတေ၊ ဆွမ်း၌။ ယထာလာဘသန္တောသော၊ ရရသမျှသောလာဘ်ဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ ယထာလာဘသန္တောသ-မှတပါးသော ယထာဗလသန္တောသ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ယော (ဘိက္ခု)၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပကတိဝိရုဒ္ဓံ ဝါ၊ သဘောအားဖြင့် ဆန့်ကျင်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဗျာဓိဝိရုဒ္ဓံ ဝါ၊ အနာရောဂါအားဖြင့်ဆန့်ကျင်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ပရိဘုတ္တေန၊ သုံးဆောင်အပ်သော။ ယေန၊ အကြင်ဆွမ်းဖြင့်။ အဖာသု၊ မချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဘာဂဿ၊ သဘောတူသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တံ၊ ထိုမိမိဆန့်ကျင်သော ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တဿ၊ ထိုသဘောတူသောရဟန်း၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ သပ္ပါယဘောဇနံ၊ လျောက်ပတ်သော စားဖွယ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကရောန္တောပိ၊ ပြုသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပိဏ္ဍပါတေ၊ ဆွမ်း၌။ ယထာဗလသန္တောသော၊ အစွမ်းအားလျော်သော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ အပရော၊ တပါးသောရဟန်းသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ စီဝရံ ဝိယ၊ သင်္ကန်းကိုကဲ့သို့။ ထေရစိရပဗ္ဗဇိတဗဟုဿုတအပ္ပလာဘဂိလာနာနံ၊ မထေရ်ကြီး, ကြာမြင့်စွာ ရဟန်းပြုသောပုဂ္ဂိုလ်, များသောအကြားအမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်, နည်းသော လာဘ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်, နာသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တကံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်း

၁၇ ကောင်း။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ မိဿကာဟာရံ ဝါ၊ အရောရောသော အာဟာရကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇန္တောပိ၊ သုံးဆောင်သောရဟန်းသည်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပိဏ္ဍပါတေ၊ ဆွမ်း၌။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော၊ မိမိနှင့်လျောက်ပတ်သောပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ ပိဏ္ဍပါတသန္တောသ-မှတပါး သေနာသနသန္တောသ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ဣဓ၊ ဤသာသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို။ မနာပံ ဝါ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သည်ကို လည်းကောင်း။ အမနာပံ ဝါ၊ နှလုံးကိုမပွားစေတတ်သည်ကို လည်းကောင်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန၊ ထိုကျောင်းအိပ်ရာနေရာဖြင့်။ သောမနဿံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ နေဝ ဥပ္ပါဒေတိ၊ မဖြစ်စေ။ ပဋိဃံ၊ ဒေါသကို။ နဥပ္ပါဒေတိ၊ မဖြစ်စေ။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ၆၁) ယထာလဒ္ဓေနေဝ၊ အကြင်အကြင် ရအပ်သည်သာဖြစ်သော။ တိဏသန္ထာရကေနာပိ၊ မြက်အခင်းဖြင့်လည်း။ တုဿတိ၊ နှစ်သက်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ သေနာသနေ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာ၌။ ယထာလာဘသန္တောသော၊ ရရသမျှသော ကျောင်းဖြင့်ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ ယထာလာဘသန္တောသ-မှတပါးသော ယထာဗလသန္တောသ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ယော (ဘိက္ခု)၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပကတတိဝိရုဒ္ဓံ ဝါ၊ သဘောအားဖြင့် ဆန့်ကျင်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဗျာဓိဝိရုဒ္ဓံ ဝါ၊ အနာရောဂါအားဖြင့် ဆန့်ကျင်သည်လည်း ဖြစ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင် ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာ၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝသတော၊ နေသည်ရှိသော်။ အဖာသု၊ မချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုဆန့်ကျင်သော ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာကို။ သဘာဂဿ၊ သဘောတူသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တဿ၊ ထိုသဘောတူသော ရဟန်း၏။ သန္တကေ၊ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သပ္ပါယသေနာသနေ၊ လျောက်ပတ်သော ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ၌။ ဝသန္တောပိ၊ နေသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ သေနာသနေ၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ၌။ ယထာဗလသန္တောသော၊ အစွမ်းအားလျော်သော ပစ္စည်း၌ ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။

၁၇ အပရော၊ တပါးသောရဟန်းသည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ လေဏမဏ္ဍပကူဋာဂါရာဒီနိ၊ လိုဏ် မဏ္ဍပ် စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ကျောင်း အစရှိကုန်သော။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပဏီတသေနာသနာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာတို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ၊ ထိုကျောင်းတို့ကို။ စီဝရာဒီနိ ဝိယ၊ သင်္ကန်း စသည်တို့ ကဲ့သို့။ ထေရစိရပဗ္ဗဇိတဗဟုဿုတအပ္ပလာဘဂိလာနာနံ၊ မထေရ်ကြီး, ကြာမြင့်စွာ ရဟန်းပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်, များသော အကြားအမြင်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်, နည်းသောလာဘ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်, နာသောရဟန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ၌။ ဝသန္တောပိ၊ နေသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ သေနာသနေ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာ၌။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော၊ မိမိနှင့် လျောက်ပတ်သောပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ယောပိ၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ “ဥတ္တမသေနာသနံ နာမ၊ မြတ်သော ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာမည်သည်ကား။ ပမာဒဋ္ဌာနံ၊ မေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော ရဟန်းအား။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓသည်။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ နိဒ္ဒါဘိဘူတဿ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တဖန်။ ပဋိဗုဇ္ဈတော၊ နိုးသောရဟန်းအား။ ပါပဝိတက္ကာ၊ အကုသလဝိတက်တို့သည်။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခိတွာ၊ ဆင်ခြင်း၍။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သေနာသနံ၊ မွန်မြတ်သော ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာကို။ ပတ္တမ္ပိ၊ မိမိအား ရောက်သော်လည်း။ န သမ္ပဋိစ္ဆတိ၊ မခံ။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုမွန်မြတ်သော ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို။ ပဋိက္ခိပိတွာ၊ ပယ်၍။ အဗ္ဘောကာသရုက္ခမူလာဒီသု၊ လွင်တီးခေါင်, သစ်ပင်ရင်း စသည်တို့၌။ ဝသန္တောပိ၊ နေသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယမ္ပိ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ သေနာသနေ၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ၌။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော၊ မိမိနှင့် လျောက်ပတ်သော ပစ္စည်းဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ သေနာသနသန္တောသ-မှတပါး ဂိလာနပစ္စယသန္တောသ-ကို ဆိုဦးအံ့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လူခံ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတံ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ၊ အကြင်

၁၇၁၇ ဆေးကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တေနေဝ၊ ထိုဆေးဖြင့်သာလျှင်။ တုဿတိ၊ ရောင့်ရဲ၏။ အညံ၊ တပါးသောဆေးကို။ နပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ လဘန္တောပိ၊ ရသော်လည်း။ နဂဏှာတိ၊ မခံယူ။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂိလာနပစ္စယေ၊ သူနာတို့၏နှစ်သက်ခြင်းကိုပြုသောဆေး၌။ ယထာလာဘသန္တောသော၊ ရရသမျှသောပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ပန၊ ယထာလာဘသန္တောသမှတပါးယထာဗလသန္တောသကိုဆိုဦးအံ့။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိလျက်။ ဖာဏိကံ၊ တင်လဲကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုတင်လဲကို။ သဘာဂဿ၊ သဘောတူသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ တဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍သောလည်းကောင်း။ အညဒေဝ၊ တပါးသောဆီကိုသာလျှင်။ ပရိယေသေတွာ၊ ရှာ၍လည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ကရောန္တောပိ၊ ပြုသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂိလာနပစ္စယေ၊ သူနာတို့နှစ်သက်ခြင်းကိုပြုသောဆေး၌။ ယထာဗလသန္တောသော၊ အစွမ်းအားလျော်သောပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ အပရော၊ တပါးသောရဟန်းသည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသောဘုန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗဟုံ၊ များစွာကုန်သော။ တေလမဓုဖာဏိတာဒိပဏီတဘေသဇ္ဇံ၊ ဆီပျားတင်လဲအစရှိသောမွန်မြတ်သောဆေးကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုဆေးကို။ စီဝရံဝိယ၊ သင်္ကန်းကဲသို့။ ထေရစိရပဗ္ဗဇိတဗဟုဿုတအပ္ပလာဘဂိလာနာနံ၊ မထေရ်ကြီးကြာမြင့်စွာရဟန်းပြုသောပုဂ္ဂိုလ်များသောအကြားအမြင်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်နည်းသောလာဘ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်နာသောပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ အာဘတေန၊ ဆောင်အပ်သော။ ယေနကေနစိ၊ အမှတ်မရှိသောဆေးဖြင့်။ ယာပေန္တောပိ၊ မျှတသော်လည်း။ သန္တုဋ္ဌောဝ၊ ရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ ယေဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ ဘာဇနေ၊ ခွက်၌။ မုတ္တဟရီတကံ၊ နွားကျင်ငယ်ပုတ်ဖြင့်ထုံအပ်သောဖန်ခါးသီးကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ ဘာဇနေန၊ ခွက်၌။ စတုမဓုရံ၊ စတုမဓုကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယဒိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိသောဆေးကို။ ဂဏှထ၊ ယူတော်မူကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုရဟန်၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ အညတရေန၊ တပါးပါးဖြင့်လည်း။ ရောဂေါ၊ အနာသည်။ သစေဝူပသမတိ၊ အကယ်၍။ ငြိမ်းအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ငြိမ်းသည်ရှိသော်။ မုတ္တဟရိတကံနာမ၊ နွားကျင်ငယ်ပုပ်ဖြင့်ထုံအပ်သောဖန်းခါးသီးဆေးကို။ ဗုဒ္ဓါဒီဟိ၊ ဘုရားအစရှိသည်တို့သည်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ချီးမွန်းအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ စတုမဓုရံ၊ စတုမဓုဆေးကို။ ပဋိက္ခိတွာ၊ ပယ်၍။ မုတ္တဟရီတကေန၊ နွာကျင်ငယ်ပုပ်ဖြင့်ထုံအပ်သောသဖန်းခါးသီဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ကရောန္တောပိ၊ ပြုသောလည်း။ ပရမသန္တုဋ္ဌောဝ၊ လွန်လွန်ကဲကဲရောင့်ရဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဿထိုရဟန်း၏။ ဂိလာနပစ္စယေ၊ သူနာတို့၏နှစ်သက်ခြင်းကိုပြုတတ်သောဆေး၌။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသော၊ မိမိအားလျောက်ပတ်သောပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲခြင်းမည်၏။ ဣမေသုပနစတူသုပစ္စယေသု၊ ဤလေးပါးကုန်သောပစ္စည်းတို့၌။ တိဏ္ဏံတိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးသုံပါးကုန်သော။ သန္တောသာနံ၊ ရောင့်ရခြင်းတို့တွင်။ ယထာသာရုပ္ပသန္တောသောဝ၊ မိမိအားလျောက်ပတ်သောပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲခြင်းသည်သာလျှင်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ၆၂) ၆၆-၆၇၊ ဆဋ္ဌေသတ္တမေသု၊ ဆဋ္ဌသုတ်သတ္တမသုတ်တို့၏။ အယောနိသောမနသိကာရယောနိသောမနသိကာရာ၊ အယောနိသောမနသိကာရယောနိသောမနသိကာရတို့သည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တလက္ခဏာဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောလက္ခဏာရှိကုန်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေသံ၊ ကြွင်ကျန်သောစကားရပ်သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤဆဋ္ဌသတ္တမသုတ်၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်လွင်သောအနက်ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ အသမ္ပဇညန္တိ၊ အသညသမ္ပဇညံဟူသည်ကား။ အသမ္ပဇာနဘာဝေါ၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်အမသိသည်၏အဖြစ်တည်။ ဧတံ၊ ဤသမ္ပဇညဟူသောအမည်သည်။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ အသမ္ပဇာနဿာတိ၊ အသမ္ပဇာနဿဟူသည်ကား။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမ္မုဠှဿ၊ ပြင်းစွာတွေဝေသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ၆၉၊ နဝမေ၊ နဝမ၊ သုတ်၌။ သမ္ပဇညန္တိ၊ သမ္ပဇညဟူသည်ကား။ သမ္ပဇာနဘာဝေါ၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိသည်၏အဖြစ်တည်း။ ဧတံ၊ ဤသမ္ပဇညဟူသောအမည်သည်။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ သမ္ပဇာမဿာတိ၊ သမ္ပဇာနဿဟူသည်ကား။ သမ္ပဇာနန္တဿအပြားအားဖြင့်သိသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ၇၀၊ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ပါပမိတ္တတာတိ၊ ပါပမိတ္တတာဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါပါလာမကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပမိတ္တော၊ ပါပမိတ္တမည်၏။ ပါပမိတ္တဿ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဘာဝေါ၊ အဖြစ်တည်း။ ပါပမိတ္တဿာ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၏အဖြစ်။ ဧတံ၊ ဤပါပမိတ္တတာဟူသောအမည်သည်။ တေနကာရေန၊ ထိုယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းကိုနှစ်သက်ခြင်းစသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဝတ္တာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ခန္ဓာနာမေဝ၊ နာမခန္ဓာတို့၏သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ စသစ္စံ၊ မှန်၏။ တတ္ထကတမာ၊ ပါပမိတ္တတာ၊ ပေ။ အယံဝုစ္စတိပါပမိတ္တတာတိ၊ တတ္ထကတမာ၊ ပါပမိတ္တတာ၊ ပေ။ အယံဝုစ္စတိပါပမိတ္တတာဟူသော။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တမ္ပိ (ဝုတ္တံ ဧဝ)၊ ဟောတော်မူအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ “တတ္ထ၊ ထို ကလျာဏမိတ္တကာ, ပါပမိတ္တတာ-တို့တွင်။ ကတမာ၊ အဘယ်သည်။ ပါပမိတ္တတာ၊ ယုတ်မာသော“အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏အဖြစ်မည်သနည်း။ ယေတေ ပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဿဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားမရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ အပ္ပဿုတာ၊ အကြားအမြင်မရှိကုန်။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တို့ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမရှိကုန်။ တေသံ (ပုဂ္ဂလာနံ)၊ ထိုသဒ္ဓါ, သီလ စသည် မရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ယာ သေဝနာ၊ အကြင်မှီဝဲခြင်းသည်။ (ယာ) နိသေဝနာ၊ အကြင် အမြဲမှီဝဲခြင်းသည်။ (ယာ) သံသေဝနာ၊ အကြင်အဖန်တလဲလဲ မှီဝဲခြင်းသည်။ (ယာ) ဘဇနာ၊ အကြင် ဆည်းကပ်ခြင်းသည်။ (ယာ)၊ သမ္ဘဇနာ၊ အကြင် အဖန်တလဲလဲ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်။ (ယာ) ဘတ္တိ၊ အကြင် ခစားခြင်သည်။ (ယာ) သမ္ဘတ္တိ၊ အကြင် အဖန်တလဲလဲ ခစားခြင်းသည်။ (ယာ) သမ္ပဝင်္ကတာ၊ အကြင် ကိုင်းညွှတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယံ၊ ဤ

၁၈ သဘောတရားကို။ ပါပမိတ္တတာ၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်၏ အဖြစ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝီရိယာရမ္ဘာဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ဝီရိယာရမ္ဘာဒိဝဂ် အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၈-ကလျာဏမိတ္တတာဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၇၁၊ အဋ္ဌမဿ၊ အဋ္ဌမဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ ကလျာဏမိတ္တတာတိ၊ ကလျာဏမိတ္တတာ ဟူသည်ကား။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကလျာဏာ၊ ကောင်းကုန်သော။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ကလျာဏမိတ္တော၊ ကလျာဏမိတ္တမည်၏။ တဿ၊ ထိုကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဘာဝေါ၊ အဖြစ်တည်း။ ကလျာဏမိတ္တတာ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏အဖြစ်။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်ကို။ ဝုတ္တပဋိပက္ခနယေန၊ ဒသမသုတ်၌ ဆိုအပ်ပြီးသော စကား၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၏။ အနုယောဂေါတိ၊ အနုယောဂေါဟူသည်ကား။ ယောဂေါ၊ အားထုတ်ခြင်းတည်း။ ပယောဂေါ၊ လုံ့လပြုခြင်းတည်း။ အနနုယောဂေါ၊ အနနုယောဂေါ-ဟူသည်ကား။ အယောဂေါ၊ အားမထုတ်ခြင်းတည်း။ အပ္ပယောဂေါ၊ လုံ့လမပြုခြင်းတည်း။ အနုယောဂါတိ၊ အနုယောဂါ-ဟူသည်ကား။ အနုယောဂေန၊ အားထုတ်ခြင်းဖြင့်။ အနနုယောဂါတိ၊ အနနုယောဂါ ဟူသည်ကား။ အနနုယောဂေန၊ အားမထုတ်ခြင်းဖြင့်။ ကုသလာနံ ဓမ္မာနန္တိ၊ ကုသလာနံ ဓမ္မာနံ ဟူသည်ကား။ စတုဘူမကကုသလဓမ္မာနံ၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်သော ကုသိုလ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော တရားတို့၏။ တတိယံ၊ တတိယသုတ်သည်။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သောအနက်ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါတိ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂါဟူသည်ကား။ ဗုဇ္ဈနကသတ္တဿ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိလတ္တံ့သော သတ္တဝါ၏။ အင်္ဂဘူတာ၊ အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ ဓမ္မာ၊ ခုနှစ်ပါးသော တရားတို့တည်း။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ယာယ ဓမ္မသာမဂ္ဂိယာ၊ အကြင် သတိစသော တရားအပေါင်းဖြင့်။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ (စတ္တာရိ သစ္စာနိ၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ကိလေသ

(သတိ-၁၈၁၊ မှ စ၍ ၁၈၈ အထိမရှိ)

၁၈ တတ္ထ၊ ထို ဓမ္မ အဓမ္မ နှစ်ပါးတို့တွင်။ ယံကိဉ္စ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဧကံ၊ တပါးသော။ အဓမ္မကောဋ္ဌာတံ၊ အကုသလကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးစသော အဓမ္မအစုကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။” ဣမံ အဓမ္မံ၊ ဤမတရားကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားဟူ၍။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယကုလံ၊ ဆရာ၏အနွယ်သည်။ နိယျာနိကံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်တတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မယံ စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ လောကေ၊ လောက၌။ ပါကဋာ၊ ထင်ရှားကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တံ အဓမ္မံ၊ ထိုမတရားကို။ “ဓမ္မော၊ တရားသည်ကား။ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထယန္တာ၊ ပြောဆိုကုန်သောသူတို့သည်။ အဓမ္မံ၊ မတရားကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားဟူ၍။ ဒီပေန္တိ နာမ၊ ပြသည်မည်ကုန်၏။ တထေဝ၊ ထိုအတူလျှင်။ ဓမ္မကောဋ္ဌာသေသု၊ ကုသလကမ္မပထတရားဆယ်ပါးစသော တရားအစုတို့၌။ ဧကံ၊ တခုသော။ (ဓမ္မကောဋ္ဌာသံ၊ တရားအစုကို။) ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ အဓမ္မော”တိ၊ မတရားဟူ၍။ ကထေန္တော၊ ပြောဆိုကုန်သောသူတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဓမ္မောတိ၊ မတရားဟူ၍။ ဒီပေန္တိ နာမ၊ ပြသည်မည်ကုန်၏။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ ဝိနယပရိယာယေန၊ ဝိနည်းဒေသနာတော်အားဖြင့်။ ဘူတေန၊ ဟုတ်မှန်သော။ ဝတ္ထုနာ၊ အကြောင်းဖြင့်။ စောဒေတွာ၊ တိုက်တွန်း၍။ သာရေတွာ၊ အောက်မေ့စေ၍။ ယထာပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသောအတိုင်း။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ ဓမ္မောနာမ၊ တရားမည်၏။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဝတ္ထုနာ၊ အကြောင်းဖြင့်။ အစောဒေတွာ၊ မတိုက်တွန်းမူ၍။ အသာရေတွာ၊ မအောက်မေ့စေမူ၍။ အပဋိညာယ၊ ဝန်မခံပဲ။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ အမူသည်။ အဓမ္မောနာမ၊ မတရားမည်၏။ သုတ္တန္တပရိယာယေန၊ သုတ္တန်ဒေသနာတော်အားဖြင့်။ ရာဂဝိနယော၊ ရာဂကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ ဒေါသဝိနယော၊ ဒေါသကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ မောဟဝိနယော၊ မောဟကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ သံဝရော၊ စောင့်စည်းခြင်းသည်။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်။ ပဋိသင်္ခါ၊ ဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိနယော နာမ၊ ဝိနည်းမည်၏။ ရာဂါဒီနံ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့ကို။ အဝိနယော၊ မပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ အသံဝရော၊ မစောင်းစည်းခြင်းသည်။ အပ္ပဟာနံ၊ မပယ်ခြင်းသည်။ အပဋိသင်္ခါ၊ မဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အဝိနယောနာမ၊ အဝိနယမည်၏။ ဝိနယပရိယာယေန၊ ဝိနည်းဒေသနာတော်အားဖြင့်။

၁၉ ဝတ္ထုသမ္ပတ္တိ၊ ဝတ္ထု၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ဉတ္တိသမ္ပတ္တိ၊ ဉတ်၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ အနုဿာဝနသမ္ပတ္တိ၊ ကမ္မဝါစာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ သီမာသမ္ပတ္တိ၊ သိမ်၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ပရိသသမ္ပတ္တိ၊ ပရိသတ်၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိနယော နာမ၊ ဝိနည်းမည်၏။ ဝတ္ထုဝိပတ္တိ၊ ဝတ္ထု၏ပျက်စီးခြင်းသည်။ ဉတ္တိဝိပတ္တိ၊ ဉတ်၏ပျက်စီးခြင်းသည်။ အနုဿာဝနဝိပတ္တိ၊ ကမ္မဝါစာ၏ ပျက်စီးခြင်းသည်။ သီမာဝိပတ္တိ၊ သိမ်၏ ပျက်စီးခြင်းသည်။ ပရိသဝိပတ္တိ၊ ပရိသတ်၏ ပျက်စီးခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အဝိနယော နာမ၊ အဝိနယ မည်၏။ သုတ္တန္တပရိယာယေန၊ သုတ္တန်ဒေသနာတော်အားဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။၊ ပေ။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်မည်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့သည်။ နဝင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါကိုးပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။ ဝိနယပရိယာယေန၊ ဝိနည်းဒေသနာတော်အားဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကတို့သည်။ တေရသ၊ တဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိတ်တို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတတို့သည်။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ နိဿဂ္ဂိ အမည်ရှိကုန်သော။

၁၉ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အာပတ်တို့သည်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။ သုတ္တန္တပရိယာယေန၊ သုတ္တန်ဒေသနာတော်အားဖြင့်။ ဒေဝသိတံ၊ နေ့တိုင်း။ ဖလသမာပတ္တိသမာပဇ္ဇနံ၊ ဖလသမာပတ်ကို ဝင်စားခြင်းသည်။ မဟာကရုဏာသမာပတ္တိသမာပဇ္ဇနံ၊ မဟာကရုဏာသမာပတ်ကို ဝင်စားခြင်းသည်။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ အာသာယာနုသယဉာဏ် ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ် တည်းဟူသော ဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်။ လောကံ ဝေါလောကနံ၊ လောကကို ကြည့်တော်မူခြင်းသည်။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိဝသေန၊ အကြောင်း၏ ဖြစ်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ သုတ္တန္တဒေသနာ၊ သုတ္တန်ကိုဟောတော်မူခြင်းသည်။ ဇာတကကထာ၊ ဇာတ်ကိုဟောတော်မူခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ ဒေဝသိကံ၊ နေတိုင်း။ န ဖလသမာပတ္တိသမာပဇ္ဇနံ၊ ဖလသမာပတ်ကို ဝင်စားတော်မမူခြင်းသည်။၊ ပေ။ နဇာတကကထာ၊ ဇာတ်ကိုဟောတော်မမူခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ၆၇) ဝိနယပရိယာယေန၊ ဝိနည်းဒေသနာတော်အားဖြင့်။ နိမန္တိတဿ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သောသူအား။ ဝဿာဝါသိကံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး နေတော်မူခြင်းကို။ ဝသိတွာ၊ နေပြီး၍။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ စာရိကာပက္ကမနံ၊ ဒေသစာရီ ကြွတော်မူခြင်းသည်။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏပြုတော်မူပြီး၍။ စာရိကာပက္ကမနံ၊ ဒေသစာရီ ကြွတော်မူခြင်းသည်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိသန္ထာရကရဏံ၊ စေ့စပ်ခြင်းကို ပြုတော်မူခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားကို။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ တဿေဝ အာစိဏ္ဏဿ၊ ထိုလေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ အကရဏံ၊ ပြုတော်မမူခြင်းသည်။ အနာစိဏ္ဏံ နာမ၊ မလေ့ကျက်အပ်သည်မည်၏။ သုတ္တန္တပရိယာယေန၊ သုတ္တန်ဒေသနာတော်အားဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။၊ ပေ။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်မည်၏။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ ပညတ္တံ နာမ၊ ပညတ်အပ်သည်မည်၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်

၁၉ သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။၊ ပေ။ နဝင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါကိုးပါးရှိသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ အပညတ္တံနာမ၊ မပညတ်သည်မည်၏။ ဝိနယပရိယာယေန၊ ဝိနည်းဒေသနာတော်အားဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကတို့သည်။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ နိဿဂ္ဂိအမည်ရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ ပညတ္တံနာမ၊ ပညတ်အပ်သည်မည်၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကတို့သည်။၊ ပေ။ ဧကတိံသ၊ သုံးဆယ့်တပါးသော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ နိဿဂ္ဂိအမည်ရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသဘောတရားသည်။ အပညတ္တံနာမ၊ မပညတ်အပ်သည်မည်၏။ သဗ္ဗသုတ္တာနံ၊ အလုံးစုံသောသုတ်တို့၏။ ပရိယောသာနေ၊ အဆုံး၌။ တေစိမံသဒ္ဓမ္မံအန္တရဓာပေန္တီတိ၊ တေစိမံသဒ္ဓမ္မံအန္တရဓာပေန္တိဟူသော။ ယံပနဧတံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကားရပ်၌။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အန္တရဓာနာနိနာမ၊ ကွယ်ခြင်းတို့မည်သည်ကား။ အဓိဂမအန္တရဓာနံ၊ မဂ်ဖိုလ်ကွယ်ခြင်း။ ပဋိပတ္တအန္တရဓာနံ၊ အကျင့်ကွယ်ခြင်း။ ပရိယတ္တိအန္တရဓာနံ၊ သင်ခြင်း၏ကွယ်ခြင်း။ လိင်္ဂအန္တရဓာနံ၊ အသွင်ကွယ်ခြင်း။ ဓာတုအန္တရဓာနံ၊ ဓာတ်တော်ကွယ်ခြင်း။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသောကွယ်ခြင်းတို့တွင်။ အဓိဂမောတိ၊ အဓိဂမဟူသည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့လည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဘိညာ၊ အဘိညာတို့လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ သော၊ ထိုရအပ်သောမဂ်ဖိုလ်ပဋိသမ္ဘိဒါဝိဇ္ဇာအဘိညာသည်။ ပရိယမာနော၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွဘုရားတို့၏။ ပရိနိဗ္ဗာနတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူသည်မှ။ ဝဿသဟဿမေဝ၊ အနှစ်တထောင်ပတ်လုံးသာလျှင်။ ပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှါ။ သက္ကောန္တိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တတော၊ ထိုအနှစ် တထောင်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဆ အဘိညာ၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်တို့ကို။ (နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တိ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။) တတော၊ ထိုနောက်။ တာပိ၊ ထိုအဘိညာဉ်တို့ကိုလည်း။ နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ တိဿော ဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးကုန်သော ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည် ရှိသော်။ တာပိ၊ ထိုဝိဇ္ဇာတိို့ကိုလည်း။ နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုက္ခဝိပဿကာ၊ သုက္ခဝိပဿတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတေနေဝ ဥပါယေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ အနာဂါမိနော၊ အနာဂါမ်တို့သည်။ သကဒါဂါမိနော၊ သကဒါဂါမ်တို့သည်။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်တို့သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ တေသု၊ ထိုအနာဂါမ် သကဒါဂါမ် သောတာပန်တို့သည်။ ဓရန္တေသု၊ ထင်ရှားရှိကုန်သည်ရှိသော်။ အဓိဂမော၊ ရအပ်သော မဂ် ဖိုလ်သည်။ အန္တရဟိတော နာမ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ပန၊ မကွယ်သည်မှတစ်ပါး ကွယ်သည်ကိုဆိုဦးအံ့။ ပစ္ဆိမကဿ၊ အလုံးစုံတို့၏ နောက်ဆုံး ဖြစ်သော။ သောတာပန္နဿ၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဇီဝိတက္ခယေန၊ အသက်ကုန်ခြင်းဖြင့်။ အဓိဂမော၊ ရအပ်သော မဂ် ဖိုလ်သည်။ အန္တရဟိနော နာမ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ကွယ်ခြင်းသည်။ အဓိဂမအန္တရဓာန နာမ၊ မဂ်ဖိုလ်၏ ကွယ်ခြင်းမည်၏။

ပဋိပတ္တိအန္တရဓာနံ နာမ၊ အကျင့်၏ ကွယ်ခြင်းမည်သည်ကား။ ဈာနဝိပဿနာမဂ္ဂဖလာနိ၊ ဈာန် ဝိပဿနာ မဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလမတ္တံ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလမျှကို။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည် ရှိသော်။ “သီလံ၊ သီလကို။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံစွာ။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရက္ခာမ၊ စောင့်ကုန်အံ့။ ပဓာနဉ္စ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်း။ အနုယုဉ္ဇာမ၊ အားထုတ်ကုန်အံ့။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကာတုံ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ န စ သက္ကောမ၊ အစွမ်းမနိုင်ကုန်အံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အရိယဓမ္မပဋိဝေဓော၊ အရိယာတို့၏တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါသာနံ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ ကောသဇ္ဇဗဟုလာ၊ ပျင်းရိခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န စောဒေန္တိ၊ အပြစ်ကိုမစောဒနာကုန်။ န သာရေန္တိ၊ အပြစ်ကို မအောက်မေ့စေကုန်။ အကုက္ကုစ္စကာ၊ အကုက္ကုစ္စက-ဟူသည် အခြင်းအရာအားဖြင့် နောင်တမရှိကုန်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကာနိ၊ ငယ်ကုန် အလွန်ငယ်ကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ မဒ္ဒန္တိ၊ နင်းနယ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယထုလ္လစ္စယာနိ၊ ပါစိတ် ထုလ္လစ္စယ-အာပတ်တို့သို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဂရုကာပတ္တိံ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပါရာဇိကမတ္တမေဝ၊ ပါရာဇိကမျှသည်သာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့ကို။ ရက္ခန္တာနံ၊ စောင့်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သတေပိ၊ အရာသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေပိ၊ အထောင်သည်လည်းကောင်း။ ဓရမာနေ၊ ထင်ရှားရှိကုန်သည်ရှိသော်။ ပဋိပတ္တိအန္တရဟိတာ နာမ၊ အကျင့်၏ ကွယ်ခြင်းမည်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ပန၊ မကွယ်သည်မှတပါး ကွယ်သည်ကိုဆိုဦးအံ့။ ပစ္ဆိမကဿ၊ အလုံးစုံတို့၏ နောက်ဆုံးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ၆၈) သီလဘေဒေန ဝါ၊ သီလပျက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတက္ခယေန ဝါ၊ အသက်ကုန်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသို့ကွယ်ခြင်းသည်။ ပဋိပတ္တိအန္တရဓာနံ နာမ၊ အကျင့်၏ကွယ်ခြင်းမည်၏။

ဧတေသံ၊ ထိုမင်းအိမ်ရှေ့မင်း စသည်တို့၏။ အဓမ္မိကတာယ၊ တရားမစောင့်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ န သမ္မာ ဝဿတိ၊ ကောင်းစွာ မရွာ။ တတော၊ ထိုသို့ မရွာခြင်းကြောင့်။ သဿာနိ၊ ကောက်တို့သည်။ န သမ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ကောင်းစွာ မမှည့်ကုန်။ တေသု၊ ထိုကောက်တို့သည်။ အသမ္ပဇ္ဇန္တေသု၊ ကောင်းစွာ မမှည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပစ္စယဒါယကာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို လှူကုန်သောသူတို့သည်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ပစ္စယေ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စယေဟိ၊ ပစ္စည်းတို့ဖြင့်။ ကိလမန္တာ၊ ပင်ပန်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တေဝါသိကေ၊ အနီးနေ တပည်တို့ကို။ သင်္ဂဟေတုံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ အတ္ထဝသေန၊ အနက်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ပါဠိဝသေနေဝ၊ ပါဠိ၏အစွမ်းဖြင့်လျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ပါဠိမ္ပိ၊ ပါဠိကိုလည်း။ သကလံ၊ အလုံးစုံ။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဘိဓမ္မာပိဋကံ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကတ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ပရိဟာယမာနံ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမမေဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ ပဋ္ဌာနမဟာပကရဏံ၊ ပဋ္ဌားန်ကျမ်းကြီးသည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုပဋ္ဌာန်းကျမ်းကြီးသည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ ယမကံ၊ ယမိုက်ကျမ်းသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ကထာဝတ္ထု၊ ကထာဝတ္ထုကျမ်းသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ပုဂ္ဂလပညတ္တိ၊ ပုဂ္ဂလပညတ်ကျမ်းသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဝိဘင်္ဂေါ၊ ဝိဘင်းကျမ်းသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဓမ္မသင်္ဂဟော၊ ဓမ္မသင်္ဂဏီကျမ်းသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အဘိဓမ္မပိဋကေ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကတ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သုတ္တန္တပိဋကံ၊ သုတ္တန်ပိဋကတ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အင်္ဂုတ္တရနိကာယော၊ အင်္ဂုတ္တရ နိကာယ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။

၁၉ တသ္မိမ္ပိ၊ ထိုအင်္ဂုတ္တရ နိကာယ်၌လည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးစွာ။ ဧကာဒသကနိပါတော၊ ဧကာဒသက နိပါတ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဒသကနိပါတော၊ ဒသကနိပါတ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။)၊ ပေ။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဧကကနိပါတော၊ ဧကကနိပါတ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အင်္ဂုတ္တရေ၊ အင်္ဂုတ္တရ နိကာယ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သံယုတ္တနိကာယော၊ သံယုတ္တနိကာယ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မဟာဝဂ္ဂေါ၊ မဟာဝဂ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သဠာယတနဝဂ္ဂေါ၊ သဠာယတန ဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ခန္ဓဝဂ္ဂေါ၊ ခန္ဓဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ နိဒါနဝဂ္ဂေါ၊ နိဒါနဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သဂါထာဝဂ္ဂေါ၊ သဂါထာဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သံယုတ္တနိကာယေ၊ သံယုတ္တ နိကာယ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မဇ္ဈိမနိကာယော၊ မဇ္ဈိမနိကာယ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပရိပဏ္ဏာသကော၊ ဥပရိပဏ္ဏာသကသည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသကော၊ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသကသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မူလပဏ္ဏာသကော၊ မူလပဏ္ဏာသကသည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဇ္ဈိမနိကာယေ၊ မဇ္ဈိမနိကာယ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒီဃနိကာယော၊ ဒီဃနိကာယ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပါထိကဝဂ္ဂေါ၊ ပါထိကဝဂ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မဟာဝဂ္ဂေါ၊ မဟာဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သီလက္ခန္ဓဝဂ္ဂေါ၊ သီလက္ခန္ဓဝဂ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒီဃနိကာယေ၊ ဒီဃနိကာယ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ သုတ္တန္တပိဋကံ၊ သုတ္တန္တပိဋကတ်သည်။ ပရိဟီနံ နာမ၊ ယုတ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယပိဋကေန၊ ဝိနည်းပိဋကတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇာတကမေဝ၊ ဇာတ်ကိုသာလျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဝိနယပိဋကံ၊ ဝိနည်းပိဋကတ်ကို။ လဇ္ဇိနောဝ၊ လဇ္ဇီရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ လာဘကာမာ၊ လာဘ်ကိုအလိုရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “သုတ္တန္တေ၊ သုတ္တန်ကို။ ကထိတေပိ၊ ဟောအပ်သော်လည်း။ သလ္လက္ခေန္တာ၊ မှန်ကုန်သောသူတို့သည်။

၁၉ နတ္ထိ၊ (န သန္တိ၊ မရှိကုန်။” ဣတိ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇာတကမေဝ၊ ဇာတ်ကိုသာလျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ၆၉) ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ဇာတကမ္ပိ၊ ဇာတ်ကိုလည်း။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နေသံ၊ ထိုဇာတ်တို့တွင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဝေဿန္တရဇာတကံ၊ ဝေဿန္တရာဇာတ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ပဋိလောမက္ကမေန၊ ပဋိလုံအစဉ်အားဖြင့်။ ပုဏ္ဏက ဇာတကံ၊ ပုဏ္ဏက ဇာတ်သည်။ မဟာနာရဒဇာတကံ၊ မဟာနာရဒ ဇာတ်သည်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိယောသာနေ၊ အဆုံး၌။ အပဏ္ဏကဇာတကံ၊ အပဏ္ဏကဇာတ်သည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကေ၊ ဇာတ်သည်။ ပရိဟီနေ၊ ယုတ်သည်ရှိသော်။ ဝိနယပိဋကမေဝ၊ ဝိနည်းပိဋကတ်ကိုသာလျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အခါတည်း။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ် လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ဝိနယပိဋကမ္ပိ၊ ဝိနည်းပိဋကတ်သည်လည်း။ မတ္ထကတော၊ အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပရိဝါရော၊ ပရိဝါသည်။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ခန္ဓကော၊ စူဠဝါခန္ဓက, မဟာဝါခန္ဓကသည်။ ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်းသည်။ မဟာဝိဘင်္ဂေါ၊ မဟာဝိဘင်းသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ (ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။) ဥပေါသထက္ခန္ဓကမတ္တမေဝ၊ ဥပေါသထက္ခန္ဓက-မျှကိုသာလျှင်။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ခြင်းသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မနုဿေသူ၊ လူတို့၌။ စာတုပ္ပဒိကဂါထာပိ၊ လေးပါဒရှိသော ဂါထာသည်လည်း။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ အန္တရဟိတာဝ၊ ကွယ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပသန္နော၊ ရတနာသုံးပါး၌ကြည်ညိုသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓေ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်း၌။ သုဝဏ္ဏစင်္ကောဋကမှိ၊ ရွှေတောင်း၌။ သဟဿတ္ထဝိကံ၊ တထောင်သော ဥစ္စာထုပ်ကို။ ဌပါပေတွာ၊ ထားစေ၍။ “ဗုဒ္ဓေဟိ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ စတုပ္ပဒိကဂါထံ၊ လေးပါဒရှိသော ဂါထာကို။

၁၉ ဇာနန္တော၊ သိသောသူသည်။ ဣမံသဟဿံ၊ ဤတထောင်သောဥစ္စာကို။ ဂဏှာတု၊ ယူစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ စရာပေတွာ၊ လည်စေ၍။ ဂဏှပိတေ၊ ယူအပ်သောသူကို။ အလဘိတွာ၊ မရမူ၍။ ဧကဝါရံ၊ တကြိမ်။ စရာပိတေ၊ လှည့်လည်စေအပ်သော်။ သုဏန္တာပိနာမ၊ ကြားနာကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿုဏန္တာပိနာမ၊ မကြားနာကုန်သောသူတို့မည်သည်လည်း။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာဝတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ စရာပေတွာ၊ လှည့်လည်စေ၍။ ဂဏှနကံ၊ ယူစိမ့်သောသူကို။ အလဘိတွာ၊ မရမူ၍။ ရာဇပုရိသာ၊ မင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တံသဟဿတ္ထဝိကံ၊ ထိုတထောင်သောဥစ္စာထုပ်ကို။ ပုန၊ တဖန်။ ရာဇကုလံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ပဝေသေန္တိ၊ သွင်းစေကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ အန္တရဟိတာနာမ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပရိယတ္တိအန္တရဓာနံနာမ၊ ပရိယတ်၏ကွယ်ခြင်းမည်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ စီဝရဂ္ဂဟဏံ၊ သင်္ကန်းကိုကိုင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပတ္တဂ္ဂဟဏံ၊ သပိတ်ကိုကိုင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမိဉ္ဇနပသာရဏံ၊ ကွေးခြင်းဆန့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အလောကိတဝိလောကိတံ၊ တူရူကြည့်ခြင်းတစောင်းကြည့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ နိဂဏ္ဌသမဏာ၊ တက္ကတွန်းရဟန်းတို့သည်။ အလာဗုပတ္တံ၊ ဗူးသပိတ်ကို။ (အဂ္ဂဗာဟာယ၊ မောင်းဖျား၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဝိစရန္တိယထာ၊ လှည့်လည်ကုန်သကဲ့သို့။) ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အဂ္ဂဗာဟာယ၊ မောင်းဖျား၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ဆွဲ၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိစာရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဧတ္တာဝတာပိ၊ ဤသို့တက္ကတွန်းရဟန်းတို့ကဲ့သို့လှည့်လည်ကာမျှဖြင့်လည်း။ လိင်္ဂံ၊ အသွင်သည်။ အန္တရဟိတမေဝ၊ ကွယ်သည်သာလျှင်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ပန၊ မကွယ်သည်မှတပါးကွယ်သည်ကိုပြဦးအံ့။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂဗာဟာယ၊ မောင်းဖျား၌။ ဩတာရေတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဟတ္ထေန ဝါ၊ လက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သိက္ကာယ ဝါ၊ အိပ်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဝိစရန္တိ၊ လှည့်လည်ကြကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်း။ ရဇနသာရုပ္ပံ၊ ဆိုးခြင်းအားလျောက်ပတ်သည်ကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ဩဋ္ဌပိဋ္ဌိဝဏ္ဏံ၊ ကုလားအုပ်ကျောက်ကုန်းအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိစာရေန္တိ၊ လှည့်လည်ကြကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ရဇနမ္ပိ၊ ဆိုးရည်ဖြင့်ဆိုးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒသစ္ဆိန္ဒနမ္ပိ၊ အဆာမျှကိုဖြတ်အပ်ပြီးသောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဝဋ္ဋိကဝိဇ္ဈနမ္ပိ၊ လည်စည်းမျှချူပ်ပြီးသောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ကပ္ပမတ္တံ၊ ကပ္ပဗိန္ဒုကိုမျှ။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝဠဉ္ဇေန္တိ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ ပုန၊ တဖန်။ ဩဝဋ္ဋိကံ၊ လည်စီးမျှလည်း။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ချူပ်၍။ ကပ္ပံ၊ ကပ္ပဗိန္ဒုကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဥဘယမ္ပိ၊ လည်စီးမျှချူပ်ခြင်းကပ္ပဗိန္ဒုထိုးခြင်းနှစ်ပါးစုံကိုလည်း။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ဒသာ၊ အဆာတို့ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်ကုန်၍။ ပရိဗ္ဗာဇကာဝိယ၊ ပရိဗိုဇ်တို့ကဲ့သို့။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကြကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ ဣမိနာ၊ ဤသင်္ကန်းဖြင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကောအတ္ထော၊ အဘယ်မှာအကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ခုဒ္ဒကံ၊ ငယ်သော။ ကာသာဝခဏ္ဍံ၊ သင်္ကန်းပိုင်းကို။ ဟတ္ထေ ဝါ၊ လက်၌လည်းကောင်း။ ဂီဝါယ ဝါ၊ လည်၌လည်းကောင်း။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ချည်ကြကုန်၏။ ကေသေသု ဝါ၊ ဆံတို့၌လည်း။ အလ္လီယာပေန္တိ၊ ငြိစေကြကုန်၏။ ဒါရဘရဏံ၊ မယားမွေးမြူခြင်းကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကသိတွာ၊ ထွန်ကုန်၍။ ဝပိတွာ၊ စိုက်ကုန်၍။ ဇီဝိကံ၊ အသက်မွေးသည်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်လျက်။ ဝိစာရေန္တိ၊ လှည့်လည်ကြကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှုကို။ ဒေန္တော၊ ပေးလှူကုန်သောသူတို့သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်စူး၍။ ဧတေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကြကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤပေးလှူခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘဝိဿန္တိ။ ခေါပနာနန္ဒ၊ ပေ။ အပ္ပမေယျံ ဝဒါမိ”၊ ဘဝိဿန္တိ။ ခေါပနာနန္ဒ၊ ပေ။ အပ္ပမေယျံ ဝဒါမိ’ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အနာဂတမဒ္ဓါနံ၊ အနာဂတ်ကာလ၌။ ဂေါတြဘူနော၊ ရဟန်းကောင်းတို့၏အနွယ်ကိုဖြတ်တတ်ကုန်သော။ ကာသာဝကဏ္ဍာ၊ လည်၌သင်္ကန်းရှိကုန်သော။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်

၁၉ သော။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသောသဘောရှိကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိခေါပန၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့သည်သာလျှင်တည်း။ ဒုဿီလေသု၊ သီလမရှိကုန်သော။ တေသုပါပဓမ္မေသု၊ ထိုယုတ်မာသောသဘောရှိကုန်သောရဟန်းတို့၌။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်ညွန်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿန္တိ၊ ပေးလှူကြကုန်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ သံဃံဂတံ၊ သံဃာ၌ဖြစ်သော။ ဒက္ခဏံ၊ အလှူသည်။ (ဋ္ဌ၇၀) အသင်္ချေယျံ၊ မရေမတွက်နိုင်သောအကျိုးရှိ၏။ အပ္ပမေယျံ၊ မနှိုင်းယှဉ်နိုင်းသောအကျိုးရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ နာနာဝိဓာပိ၊ အထူးထူးအပြားရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်လျက်။ ဧတေသံ၊ ဤသင်္ကန်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာသာဝခဏ္ဍံ၊ သင်္ကန်းပိုင်းကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ခိပန္တိ၊ ပစ်ကုန်၏။ ဧတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ လိင်္ဂံ၊ အသွင်သည်။ အန္တရဟိတံနာမ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဿပဒသဗလဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ကာလေ၊ လက်ထက်၌။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သေတဝတ္ထာနိ၊ ဖြူကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ စရဏစာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်သောအကျင့်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ လိင်္ဂအန္တရဓာနံနာမ၊ အသွင်၏ကွယ်ခြင်းမည်၏။ ဓာတုအန္တရဓာနံပန၊ ဓာတ်တော်တို့၏ကွယ်ခြင်းမည်သည်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ပရိနိဗ္ဗာနာနိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်တို့သည်။ ကိလေသပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသပရိနိဗ္ဗာန်။ ခန္ဓပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ခန္ဓပရိနိဗ္ဗာန်။ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာန်။ ဣတိဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးပါးပရိနိဗ္ဗာန်တို့တွင်။ ကိလေသပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသပရိနိဗ္ဗာန်သည်။ ဗောဓိပလ္လင်္ကေ၊ ဗောဓိပလ္လင်္က၌။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ခန္ဓပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ခန္ဓပရိနိဗ္ဗာန်သည်။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုဿိန္နာရုံပြည်၌။ ၂၀ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာန်သည်။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကထံ (ဘဝိဿတိ)၊ အဘယ်သို့ဖြစ်လတ္တံ့နည်းဟူမူကား။ တတော၊ ထိုမှနောက်၌။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သောမြို့ရွာနိဂုံဇနပုဒ်တို့၌။ သက္ကာရသမ္မာနံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းမြတ်နိုးခြင်းကို။ အလဘမာနော၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓာတုယော၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အဓိဋ္ဌာနဗလေန၊ အဓိဋ္ဌာန်အစွမ်းဖြင့်။ သက္ကာရသမ္မာနံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းမြတ်နိုးခြင်းကို။ လဘနကဋ္ဌာနံ၊ ရရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကာလေ၊ ရှည်မြင့်စွာသောအခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ ဂစ္ဆန္တေ၊ လွန်လတ်လွန်လတ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဋ္ဌာနေသု၊ အလုံးစုံသောအရပ်တို့၌။ သက္ကာရသမ္မာနော၊ အရိုအသေပြုခြင်းမြတ်နိုးခြင်းသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သာသနဿ၊ သာသနာတော်၏။ ဩသက္ကနကာလေ၊ ဆုတ်ယုတ်သောအခါ၌။ ဣမသ္မိံတမ္ဗပဏ္ဏိဒီပေ၊ ဤသီဟိုဠ်ကျွန်း၌။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဓာတုယော၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ မဟာစေတိယံ၊ မဟာစေတီသို့။ (ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။) တတော၊ ထိုမဟာစေတီမှ။ နာဂဒီပေ၊ နာဂကျွန်း၌။ ရာဇာရတနစေတိယံ၊ ရာဇာယတနစေတီသို့။ (ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။) တတော၊ ထိုရာဇာယတနစေတီမှ။ ဗောဓိပလ္လင်္ဂေ၊ ဗောဓိပလ္လင်သို့။ (ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။) နာဂဘာဝတောပိ၊ နဂါးပြည်မှလည်းကောင်း။ ဒေဝလောကာပိ၊ နတ်ပြည်မှလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မလောကာပိ၊ ဗြာဟ္မာ့ပြည်မှလည်းကောင်း။ ဓာတုယော၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ မဟာဗောဓိပလ္လင်္ကမေဝ၊ မဟာဗောဓိပလ္လင်္ကသို့သာလျှင်။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ သာသပမတ္တာပိ၊ မုန်ညင်းစေ့ခန့်မျှလည်းဖြစ်သော။ ဓာတု၊ ဓာတ်တော်သည်။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ နနဿိဿတိ၊ မပျောက်ပျက်လတ္တံ့။ သဗ္ဗာဓာတုယော၊ အလုံးစုံကုန်သောဓာတ်တော်တို့သည်။ မဟာဗောဓိမဏ္ဍေ၊ မဟာဗောဓိမဏ္ဍိုင်၌။ သန္နိပတိတွာ၊ စုဝေး၍။ ဗုဒ္ဓရူပံ၊ ဘုရား၏ အသွင်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ ဗောဓိမဏ္ဍိုင်၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသိန္နဗုဒ္ဓသိရိံ၊ ထိုင်နေသော ဘုရား၏ အသရေတော်ကို။ ဒဿေဿန္တိ၊ ပြကုန်လတ္တံ့။ ဒွတ္တိံသ မဟာပုရိသ လက္ခဏာနိ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ လက္ခဏာတို့သည်။ အသီတိ အနုဗျဉ္ဇနာနိ၊ ရှစ်ဆယ်သော လက္ခဏာတော်ငယ်တို့သည်။ ဗျာမပ္ပဘာ၊ တလံမျှလောက်သော အရောင်တို့သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အရောင်သည်။ ပရိပုဏ္ဏမေဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ယမကပါဋိဟာရိယဒိဝသေ ဝိယ၊ ယမိုက်ပြာဋိဟာကို ပြသောနေ့၌ကဲ့သို့။ ပါဋိဟာရိယံ၊ ရေမီးအစုံသော တန်းခိုး ပြာဋိဟာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒဿေဿန္တိ၊ ပြကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿဘူတသတ္ထော နာမ၊ လူဖြစ်သော သတ္တဝါမည်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဗောဓိပင်သို့။ ဂတော၊ သွားသောသူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒသသဟဿစက္ကဝါဠေ၊ တသောင်းသော စကြဝဠာ၌ နေကုန်သော။ ဒေဝတာ ပန၊ နတ်တို့သည်ကား။ သဗ္ဗာဝ၊ အကုန်တို့သည်သာလျှင်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒသဗလာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗာယတိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အန္ဓကာရံ၊ အမိုက်တိုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ပရိဒေဝန္တိ၊ ငိုကြွေးကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဓာတုသရီရတော၊ ဓာတ်တော်၏ကိုယ်မှ။ တေဇော၊ တေဇောဓာတ်သည်။ သမုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ တံ သရီရံ၊ ထိုကိုယ်ကို။ အပဏ္ဏတ္တိကဘာဝံ၊ ပညတ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဓာတုသရီရတော၊ ဓာတ်တော်၏ ကိုယ်မှ။ သမုဋ္ဌိတာ ဇာလာ၊ ထသောအလျှံသည်။ ယာဝဗြဟ္မလောကာ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင်။ ဥဂ္ဂစ္ဆိဿတိ၊ တက်လတ္တံ့။ သာသပမတ္တာယ၊ မုန်ညင်းစေ့မျှလောက်သော။ သေသာယပိ၊ ကြွင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓာတုယာ၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဧကဇာလာဝ၊ တပြိုင်နက်သောအလျှံသာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဓာတူသု၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ ပရိယာဒါနံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ဂတာသု၊ ရောက်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပစ္ဆိဿတိ၊ ပြတ်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ၇၁) ဓာတုယော၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ အန္တရဓာယန္တိ၊ ကွယ်ကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးကုန်သော။ ဒေဝသံဃာ၊ နတ်ပေါင်းသည်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ပရိနိဗ္ဗုတာဒိဝသေဝိယ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသောနေ့၌ကဲ့သို့။ ဒိဗ္ဗဂန္ဓမာလာတူရိယာဒီဟိ၊ နတ်၌ဖြစ်သောပန်းနံ့သာတူရိယာစသည်တို့ဖြင့်။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာရကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်၍။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇနကံ၊ ပွင့်တော်မူလတ္တံ့သော။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှါ။ လဘိဿာမ၊ ရပါလို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သကသကဋ္ဌာနမေဝ၊ မိမိမိမိတို့အရပ်သို့သာလျှင်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဓာတုအန္တရဓာနံနာမ၊ ဓာတ်တော်၏ကွယ်ခြင်းမည်၏။ ပဉ္စဝိဓဿ၊ ငါးပါးအပြားရှိသော။ ဣမဿအန္တဓာနဿ၊ ဤကွယ်ခြင်း၏။ ပရိယတ္တိအန္တရဓာနမေဝ၊ ပရိယတ်၏ကွယ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ မူလံ၊ အကြောင်းတည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ပရိယတ္တိယာ၊ ပရိယတ်သည်။ အန္တရဟိတာယ၊ ကွယ်သည်ရှိသော်။ ပဋိပတ္တိ၊ ပဋိပတ်သည်။ အန္တရဓာယတိ၊ ကွယ်၏။ ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဌိတာယ၊ တည်သည်ရှိသော်။ ပဋိပတ္တိ၊ ပဋိပတ်သည်။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ တည်၏။ တေနေဝ၊ ထိုသို့ပရိယတ်၏အကြောင်းရင်းဖြစ်သောကြောင့်သာလျှင်။ ဣမသ္မိံဒီပေ၊ ဤသီဟိုဠ်ကျွန်း၌။ စဏ္ဍာလတိဿမဟာဘယေ၊ စဏ္ဍာလတိဿဘေးကြောင့်ဖြစ်သောကြီးစွာသောဘေးသည်။ (ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်) သက္ကော၊ သက္ကအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏မင်းသည်။ မဟာဥဠုမ္ပံ၊ ကြီးစွာသောဖောင်ကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ န ဝဿိဿတိ၊ မရွာလတ္တံ့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စယေဟိ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့်။ ကိလမန္တာ၊ ပင်ပန်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယတ္တိံ၊ ပရိယတ်ကို။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်စေခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်လတ္တံ့။ ပရတီရေ၊ ထိုမှဘက်ကမ်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အယျေဟိ၊ အရှင်တို့သည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ရက္ခိတုံ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣမံမဟာဥဠုမ္ပံ၊ ဤကြီးစွသောဖောင်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွသွားကြကုန်လော။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ဧတ္ထ၊ ဤဖောင်၌။ နိသဇ္ဇဋ္ဌာနံ၊ ထိုနေရာအရပ်သည်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကဋ္ဌခဏ္ဍေပိ၊ သစ်ပိုင်း၌လည်း။ ဥရံ၊ ရင်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆန္တု၊ သွားကြကုန်လော။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံသောရဟန်းအားလည်း။ ဘယံ၊ ဘေးရန်သည်။ မဘဝိဿိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေတွာ၊ လျှောက်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သမုဒ္ဒတီရံ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဋ္ဌိဘိက္ခူ၊ ခြောက်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်။ ကတိကံ၊ ကတိဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဧတ္ထ၊ ဤသမုဒ္ဒရာတဖက်ကမ်းသို့။ ဂမနကိစ္စံ၊ သွားခြင်းကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤသီဟိုဠ်ကျွန်း၌သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံကို။ ရက္ခိဿာမ၊ စောင့်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တတော၊ ထိုကမ်းနားမှ။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ဒက္ခိဏံ၊ တောင်ဘက်ဖြစ်သော။ မလယဇနပဒံ၊ မလယဇနပုဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကန္ဒမူလပဏ္ဏေဟိ၊ သစ်ဖုသစ်မြစ်သစ်ရွက်တို့ဖြင့်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ကပ္ပေန္တော၊ မွေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝသိံသု၊ နေကြကုန်၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်သည်။ ဝဟန္တေ၊ ရွက်ဆောင်နိုင်သည်ရှိသော်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်၍။ သဇ္ဈာယံ၊ သရဇ္ဈယ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်သည်။ အဝဟန္တေ၊ မရွက်ဆောင်နိုင်သည်ရှိသော်။ ဝါလိကံ၊ သဲကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ယက်၍။ ပရိဝါရေတွာ၊ ရံ၍။ သီသာနိ၊ ဦးခေါင်းတို့ကို။ ဧကဋ္ဌာနေ၊ တခုသောအရပ်၌။ ကတွာ၊ ထားသည်ကိုပြု၍။ ပရိယတ္တိံ၊ ပရိယတ်ကို။ သမ္မသန္တိ၊ သုံးသပ်ကုန်၏။ ဣမိနာနိယမေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဒွါဒသသံဝစ္ဆရာနိ၊ တဆယ့်နှစ်နှစ်တိုင်အောင်။ သာဋ္ဌကထံ၊ အဋ္ဌကထာနှင့်တကွသော။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံကို။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံစွာ။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓာရယိံသု၊ ဆောင်ထားကြကုန်ပြီ။ ဘယေ၊ ဘေးသည်။ ဝူပသန္တေ၊ ငြိမ်းသည်ရှိသော်။ (ဥတ္တရာ၊ သမုဒ္ဒရာကိုကူးကုန်သော။) သတ္တသတာ၊ ခုနှစ်ရာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတဋ္ဌာနံ၊ ရောက်ရာအရပ်၌။ သာဋ္ဌကထေ၊ အဋ္ဌကထာနှင့်တကွသော။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံတို့ကို။ ဧကက္ခရမ္ပိ၊ တလုံးသောအက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ဧကဗျဉ္ဇနမ္ပိ၊ တခုသောဝါကျကိုလည်းကောင်း။ အနာသေတွာ၊ မပျက်စေမူ၍။ ဣမမေဝ၊ ဤသီဟိုဠ်ကျွန်းသို့သာလျှင်။ အာဂမ္မ၊ လာလတ်၍။ ကလ္လဂါမဇနပဒေ၊ ကလ္လဇနပုဒ်၌။ မဏ္ဍလာရာမဝိဟာရံ၊ မဏ္ဍလာရာမမည်သောကျောင်းသို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကြကုန်ပြီ။ တေသံထေရာနံ၊ ထိုမထေရ်တို့၏။ အာဂမ္မနပဝတ္တိံ၊ လာသောအကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ သဋ္ဌိဘိက္ခူ၊ ခြောက်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်တို့ကို။ ပဿိဿာမ၊ ဖူးမြင်ကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့အကြံဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ထေရေဟိ၊ မထေရ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တေပိဋကံ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံကို။ သောဓေန္တော၊ သုတ်သင်သည်ရှိသော်။ ဧကက္ခရမ္ပိ၊ တလုံးသောအက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ဧကဗျဉ္ဇနမ္ပိ၊ တခုသောဝါကျကိုလည်းကောင်း။ အသမေန္တံနာမ၊ မညီညွတ်သည်မည်သည်ကို။ နပဿိံသု၊ မမြင်ကုန်ပြီ။ တသ္မိံဌာနေ၊ ထိုအရာ၌။ ထေရာနံ၊ မထေရ်တို့အား။ အယံကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်၏။ “ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ သာသနဿ၊ သာသနာတော်၏။ မူလံနုခေါ၊ အကြောင်းရင်းလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ပဋိပတ္တိ၊ ပဋိပတ်သည်။ (သာသနဿ၊ သာသနာတော်၏။ မူလံနုခေါ၊ အကြောင်းရင်းလော၊) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အယံကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်၏။) ပံသုကူလိကတ္ထေရာ၊ ပံ့သကူကိုဆောင်ကုန်သော မထေရ်တို့သည်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောသောမထေရ်တို့သည်။ “ပရိယတ္တိ၊ ပရိယတ်သည်။ (မူလံ၊ အကြောင်းရင်းတည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) အထ၊ ထိုအခါ၌။ တေထေရာ၊ ထိုမျက်မှောက်၌ဖြစ်သောမထေရ်တို့သည်။ “တုမှာကမ္ပိဒွိန္နံဇနာနံ၊ သင်တို့နှစ်ယောက်တို့၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ဝစနမတ္တေနေဝ၊ စကားမျှဖြင့်သာလျှင်။ နကရောမ၊ မလိုက်နာကုန်အံ့။ ဇိနဘာသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ သုတ္တံ၊ ပါဠိတော်ကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သုတ္တံ၊ ပါဠိတော်ကို။” “ဣမေ စေ (ဋ္ဌ၇၂) သုဘဒ္ဒဘိက္ခူသမ္မာဝိဟရေယျုံ၊ အသုညောလောကောအရဟန္တေဟိအဿာတိ၊ ဣမေ စေ သုဘဒ္ဒ ဘိက္ခူ သမ္မာ ဝိဟရေယျုံ၊ အသုညော လောကော အရဟန္တေဟိ အဿ၊ ဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဋိပတ္တိမူလကံမဟာရာဇသတ္ထုသာသနံပဋိပတ္တိသာရကံ၊ ပဋိပတ္တိယာဓရန္တာယ တိဋ္ဌတီ”တိ၊ ပဋိပတ္တိမူလကံ မဟာရာဇ သတ္ထုသာသနံ ပဋိပတ္တိသာရကံ၊ ပဋိပတ္တိယာ ဓရန္တာယ တိဋ္ဌတိ၊ ဟူ၍လည်းကောင်း။ သုတ္တံ၊ ပါဠိကို။ အာဟရိံသု၊ ဆောင်ကုန်၏။

(သုဘဒ္ဒ၊ သုဘဒ္ဒ။ ဣမေဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ စေဝိဟရေယျုံ၊ အကယ်၍ နေကုန်ငြားအံ့။ လောလော၊ လောကသည်။ အရဟန္တေဟိ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ။ အသုညော၊ မဆိတ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။)

(မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သတ္ထုသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာသည်။ ပဋိပတ္တိမူလကံ၊ ပဋိပတ်လျှင် အကြောင်းရင်းရှိ၏။ ပဋိပတ္တိသာရကံ၊ ပဋိပတ်ကို ဆောင်ခြင်းသည်။ (သာဓုကံ၊ ကောင်း၏။)

ပဋိပတ္တိယာ၊ ပဋိပတ်သည်။ ဓရန္တာယ၊ တည်သည်ရှိသော်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဣမံ သုတ္တံ၊ ဤပါဠိကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဓမ္မကထိကာ၊ ဓမ္မကထိကပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါဒဌပနတ္ထာယ၊ အယူကို တည်စေခြင်းအကျိုးငှာ။ “ယာဝ တိဋ္ဌန္တိ သုတ္တန္တာ၊ ပေ။ ယောဂက္ခေမာ န ဓံသတီ”တိ၊ ယာဝ တိဋ္ဌန္တိ သုတ္တန္တာ၊ ပေ။ ယောဂက္ခေမာ န ဓံသတိ-ဟူသော။ ဣမံ သုတ္တံ၊ ဤပါဠိကို။ အာဟရိံသု၊ ဆောင်ကုန်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သုတ္တန္တာ၊ သုတ္တန်တို့သည်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်အံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းသည်။ ဒိဗ္ဗတိ၊ ထွန်းပအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အဗ္ဘုဋ္ဌိတေ၊ တက်သည်ရှိသော်။ အာလောကံ၊ အလင်းကို။ (ရက္ခတိ) ယထာ၊ စောင့်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထိုအတူ။ အာလောကံ၊ သာသနာတော်တည်းဟူသော အရောင်းအလင်းကို။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။) သုတ္တန္တေသု၊ သုတ္တန်တို့သည်။ အသန္တေသု၊ မရှိကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိနယမှိ စ၊ ဝိနည်းသည်လည်း။ ပမုဋ္ဌေ၊ မေ့လျော့သည်ရှိသော်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ တမော၊ အမိုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုတ္တန္တေ၊ သုတ္တန်သည်။ ရက္ခိတေ၊ စောင့်ခြင်းသည်။ သန္တေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ပဋိပတ္တိ၊ ပဋိပတ်သည်။ ရက္ခိတာ၊ စောင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိပတ္တိယံ၊ ပဋိပတ်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ ယောဂက္ခေမာ၊ ယောဂလေးပါးဖြင့် ဘေးမရှိသော နိဗ္ဗာန်မှ။ န ဓံသတိ၊ မပျက်စီး။ ဣမသ္မိံ သုတ္တေ၊ ဤပါဠိကို။ အာဟဋေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ပံသုကူလိကတ္ထေရာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောင်ကုန်သော မထေရ်တို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓမ္မကထိကတ္ထေရာနံယေဝ၊ ဓမ္မကထိက-မထေရ်တို့၏သာလျှင်။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ပုရတော၊ ရှေးမှ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (တံ ပါကဋံ ကရောမိ၊ ထိုစကားကို ထင်စွာပြဦးအံ့။ ဂဝသတဿ ဝါ၊

နွားအရာ၏ လည်းကောင်း။ ဂဝသဟဿဿ ဝါ၊ နွားအထောင်၏ လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ပဝေဏိပါလိကာယ၊ အစဉ်အဆက်ကို စောင့်ရှောက်တတ်သော။ ဓေနုယာ၊ နွားမသည်။ အသတိ (ယေဝ)၊ မရှိသော်သာလျှင်။ သော ဝံသော၊ ထိုနွားတို့၏ အနွယ်သည်။ သာ ပဝေဏိ၊ ထိုနွားတို့၏ အစဉ်အဆက်သည်။ န ဃဋီယတိ ယထာ၊ မစပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အာရဒ္ဓဝိပဿကာနံ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာရှိကုန်သော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သတေပိ၊ အရာသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေပိ၊ အထောင်သည်လည်းကောင်း။ သံဝိဇ္ဇမာနေ၊ ထင်ရှားရှိသည်ရှိသော်။ ပရိယတ္တိယာ၊ ပရိယတ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ အရိယမဂ္ဂပ္ပဋိဝေဓော နာမ၊ အရိယာမဂ်ကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်းမည်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ စ၊ ဥပမာတနည်း ဆိုဦးအံ့။ နိဓိကုမ္ဘိယာ၊ ဥစ္စာအိုးကို။ ဇာနနတ္ထာယ၊ သိခြင်းအကျိုးငှာ။ ပါသာဏပိဋ္ဌေ၊ ကျောက်ဖျာအပြင်၌။ အက္ခရေသု၊ အက္ခရာတို့ကို။ ဌိပိတေသု၊ တင်ထားအပ်သည်ရှိသော်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အက္ခရာနိ၊ အက္ခရာတို့သည်။ ဓရန္တိ၊ ထင်ရှားတည်ကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နိဓိကုမ္ဘိ၊ ဥစ္စာအိုးသည်။ နဋ္ဌာ နာမ၊ ပျောက်ပျက်သည်မည်သည်။ န ဟောတိ (ယထာ)၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ပရိယတ္တိယာ၊ ပရိယတ်သည်။ ဓရမာနာယ၊ တည်သည်ရှိသော်။ သာသနံ၊ သာသနာတော်သည်။ အန္တရဟိတံ နာမ၊ ကွယ်သည်မည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဒုတိယပမာဒါဒိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ဒုတိယပမာဒါဒိဝဂ်အဖွင့်သည်။ (နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၁၅၀၊ ဒွါဒသမေ ပန၊ ဒွါဒသမဝဂ်၌ကား။ အနာပတ္တိံ အာပတ္တီတိအာဒီသု၊ အနာပတ္တိံ အာပတ္တိ၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ “အနာပတ္တိ အဇာနန္တဿ အထေယျစိတ္တဿ န မရဏာဓိပ္ပာယဿ အနုလ္လပနာဓိပ္ပာယဿ န မောစနာဓိပ္ပာယဿာ”တိ၊ အနာပတ္တိ အဇာနန္တဿ အထေယျစိတ္တဿ န မရဏာဓိပ္ပာယဿ အနုလ္လပနာဓိပ္ပာယဿ န မောစနာဓိပ္ပာယဿ-ဟူ၍။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သော သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ အနာပတ္တိ နာမ၊ အနာပတ္တိမည်၏။ “ဇာနန္တဿ ထေယျစိတ္တဿာ”တိအာဒိနာ၊ ဇာနတ္ထဿ ထေယျစိတ္တဿ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ်သင့်သည်မည်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာ၊ အာပတ်အစုတို့သည်။ လဟုကာပတ္တိံ နာမ၊ ပေါ့သောအာပတ်တို့မည်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာ၊ အာပတ်အစုတို့သည်။ ဂရုကာပတ္တိ နာမ၊ လေးသောအာပတ်တို့မည်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာ၊ အာပတ်အစုတို့သည်။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိ နာမ၊ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်တို့မည်ကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာ၊ အာပတ်အစုတို့သည်။ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိ နာမ၊ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်တို့မည်ကုန်၏။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာ၊ အာပတ်အစုတို့သည်။ သာဝသေသာပတ္တိ နာမ၊ သာဝသေသ-အာပတ်တို့မည်ကုန်၏။ ဧကော၊ တခုသော။ ပါရာဇိကာပတ္တိက္ခန္ဓော၊ ပါရာဇိက-အာပတ်အစုသည်။ အနဝသေသာပတ္တိ နာမ၊ အနဝသေသအာပတ်တို့မည်၏။ သာဝသေသာပတ္တိယေဝ၊ သာဝသေသအာပတ်သည်ပင်လျှင်။ သပ္ပဋိကမ္မာပတ္တိ နာမ၊ ကုစားကောင်းသောအာပတ်မည်၏။ အနဝသေသာပတ္တိယေဝ၊ အနဝသေသ အာပတ်သည်ပင်လျှင်။ အပ္ပဋိကမ္မာပတ္တိ နာမ၊ မကုစားကောင်းသော အာပတ်မည်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောသုတ်၌။ ဥတ္တာနမေဝ၊ ပေါ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင် အပြီးတည်း။

အနာပတ္တိဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ အနာပတ္တိဝဂ်အဖွင့်သည်။

၁၃၊ ဧကပုဂ္ဂလဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာနှင့် ၁၄၊ ဧတဒဂ္ဂဝဂ် စတုတ္ထဧတဒဂ်ဝဂ်အထိမပါ

အင်္ဂုတ္တိုရ်အဋ္ဌကထာနိဿယ

(ဒုတိယတွဲ။ ပ-ပိုင်း)

နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊

၁၄-ဧတဒဂ္ဂဝဂ် ၅-ပဉ္စမဝဂ်

မဟာပဇာပတိဂေါတမီ ထေရီဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၂၆၁) ၂၃၅၊ ထေရီပါဠိဟာ၊ ထေရီပါဠိ၌။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ ယဒိဒံ မဟာပဇာပတိဂေါတမီတိ (ဣမိနာ)၊ ယဒိဒံ မဟာပဇာပတိဂေါတမီဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ အမည်ရှိသော။ ထေရီ၊ မထေရ်မသည်။ ရတ္တညူနံ၊ ရဟန်းပြုသော နေ့မှစ၍ ညဉ့်အပိုင်းအခြား ကို သိသောရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။

တဿာ၊ ထိုမဟာပဇာပတိဂေါတမီ၏။ ပဉှကမ္မေ၊ ပြဿနာအမှု၌။ အယံ ပန၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားတည်း။ ကိရ (ဝိတ္တာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ အယံ၊ ဤမဟာပဇာပတိဂေါတမီ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီမြို့၌။ ကုလဂေဟေ၊ အချိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဒိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား ၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာ ဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ရတ္တညူနံ၊ ရဟန်းပြုသော နေ့မှစ၍ ညဉ့် အပိုင်းအခြားကို သိကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူ သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ ကုသိုလ် အဆောက်အဦကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင်း၏။ သာ၊ ထိုပဇာပတိဂေါတမီ အမည်ရှိသော မထေရ်မအလောင်း ဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သီလံ၊ သီလ ကို။ ရက္ခိတွာ၊ စောင့်၍။ တတော၊ ထိုလူ၏ အဖြစ်မှ။ စုတာ၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဧကသ္မိံ ဗုဒ္ဓန္တရေ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ တစ်ခုသော အကြား၌။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ပဉ္စန္နံ ဒါသိသတာနံ၊ ငါးရာကုန်သော ကျွန်မတို့တွင်။ ဇေဋ္ဌကဒါသီ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿူပနာယိကသမယေ၊ ဝါကပ်အံ့သော အခါ၌။ ပဉ္စ၊ ငါးဆူကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ နန္ဒမူလကပဗ္ဘာရတော၊ နန္ဒမူလက၊ အမည်ရှိသော တောင်းဝှမ်းမှ။ ဣသိပတနေ၊ ဣသိပတန အမည်ရှိသော တော၌။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ နဂရေ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဣသိပတနမေဝ၊ ဣသိပတနအမည် ရှိသော တောသို့သာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဝဿူပနာယိကကုဋိယာ၊ ဝါသို့ကပ်အံ့သော ကုဋိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသုံ၊ ကြံကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသုံ၊ ကြံကုန်သနည်း။) ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တေန၊ ကပ်သော ရဟန်းသည်။ နာလကပဋိပဒံ၊ နာလကရဟန်း၏ အကျင့်နှင့်တူသော အကျင့်ကို။ ပဋိပန္နေနာပိ၊ ကျင့်သော်လည်း။ ပဉ္စန္နံ ဆဒနာနံ၊ အုတ်, ကျောက်, အင်္ဂတေ, မြက်, သစ်ရွက်ဟုဆိုအပ်သော ငါးပါး သော အမိုးတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဆဒနေန၊ အမိုးဖြင့်။ ဆန္နေ၊ မိုအပ်သော။ သဒွါရဗဒ္ဓေ၊ တံခါးဖွဲ့ရှိသော။ သေနာသနေ၊ ကျောင်း၌။ (ဝဿံ၊ ဝါသို့။) ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ ကပ်အပ်၏။ (တသ္မာ) ထိုကြောင့်။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန် အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသုံ၊ ကြံကုန် ၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ “န ဘိက္ခဝေ အသေနာသနိကေန ဝဿံ ဥပဂန္တဗ္ဗံ။ ယော ဥပဂစ္ဆေယျ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ”တိ၊ န ဘိက္ခဝေ အသေနာသနိကေန ဝဿံ ဥပဂန္တဗ္ဗံ။ ယော ဥပဂစ္ဆေယျ၊ အာပတ္တိဒုက္ကဋဿ ဟူ၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ [ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသေနာသနိကေန၊ ကျောင်းမရှိသော ရဟန်းသည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော (ဘိက္ခု)၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ (ဝဿံ၊ ဝါသို့။) ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ (တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။) ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ (အာပဇ္ဇနံ)၊ ရောက်ခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)] တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝဿကာလေ၊ ဝါသို့ကပ်အံ့သော အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌေ၊ နီးလတ်သည် ရှိသော်။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းကို။ သစေလဘတိ၊ အကယ်၍ရအံ့။ ဣစ္စေတံ (ဣတိ-ဧတံ)၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘတိ၊ အကယ်၍မရအံ့။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက် အမှုကို။ ပရိယေသိတွာပိ၊ ရှာ၍လည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ အလဘန္တေန၊ မရသော ရဟန်းသည်။ သာမမ္ပိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အသေနာသနိကေန၊ ကျောင်းမ ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န တွေဝ ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်သည် သာလျှင် တည်း။ အယံ၊ ဤသို့ အမိုး, တံခါးရှိသော ကျောင်း၌ ဝါကပ်ခြင်းသည်။ အနုဓမ္မတာ၊ လောကုတ္တရာတရား အားလျော်သော သဘောတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ထိုငါးဆူသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ “ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ သာယနှသမယေ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ နဂရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေး၏။ ဃရဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဇေဋ္ဌကဒါသီ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သောကျွန်မသည်။ ကုဋံ၊ ရေအိုးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥဒကတိတ္ထံ၊ ရေဆိပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ နဂရံ၊ ဗာရာဏသီမြို့သို့။ ပဝိသန္တေ၊ ဝင်ကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ တေသံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏။ အာဂတကာရဏံ၊ လာခြင်း၏ အကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “အမှာကံ၊ အကျွန်ု်ပ်တို့အား။ ဩကာသေ၊ အားလတ်သောအခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂစ္ဆန္တု၊ ကြွတော်မူကုန်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ နဂရာ၊ ဗာရာဏသီမြို့မှ။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်ကုန် သည်တို့ကို။ ဇေဋ္ဌကဒါသီ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ ကုဋံ၊ ရေအိုးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဝိသန္တီ၊ ဝင်သည် ရှိသော်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကုဋံ၊ ရေအိုးကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဩဏမိတွာ၊ ညွတ်၍။ မုခံ ဥက္ခိပိတွာ၊ မျက်နှာကို မော်၍။ “အယျာ၊ အရှင်ဘုရား တို့သည်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိဋ္ဌမတ္တာဝ၊ ဝင်ကာမျှဖြစ်ကုန်၍သာလျှင်။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်၏။ ကိံနုခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဝဿူပနာယိကကုဋိယာ၊ ဝါသို့ ကပ်အံ့သော ကုဋီ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။) ဥပါသိကေ၊ ဒါယိကာမ၊ န လဒ္ဓံ၊ မရအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) (ဋ္ဌ-၂၆၂) ကိံ ပန၊ အသို့နည်း။ ဧသာ ကုဋိ၊ ဤကုဋီကို။ ဣဿရေဟေဝ၊ အစိုးရကုန်သော သူတို့သည်သာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဒုဂ္ဂတေဟိပိ၊ ဆင်းရဲကုန် သော သူတို့သည်လည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဥပါသိကေ၊ ဒါယိကာမ၊) ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ ကောင်း ပါပြီ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ သော၊ နက်ဖြန်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဏှထ၊ ခံပါကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကုဋံ၊ ရေအိုးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာဂမနတိတ္ထမဂ္ဂေ၊ လာရာဖြစ်သော ဆိပ်ခရီး၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ အာဂတာဂတာ၊ လာတိုင်း လာတိုင်းကုန်သော။ အဝသေသဒါသိယော၊ ကြွင်းသော ကျွန်မတို့ကို။ “ဧတ္ထေဝ၊ ဤအရပ်၌ သာလျှင်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကြကုန်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သဗ္ဗာသံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကျွန်မတို့၏။ အာဂဘကာလေ၊ လာသော အခါ၌။ “အမ္မာ၊ အမိတို့။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ နိစ္စမေဝ၊ အမြဲသာလျှင်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဒါသိကမ္မံ၊ ကျွန်မအမှုကို။ ကရိဿထ၊ ပြုကုန် လတ္တံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဒါသိဘာဝတော၊ ကျွန်မ၏ အဖြစ်မှ။ မုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိကုန် သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ ပင်လျှင်။ ဒါသိဘာဝတော၊ ကျွန်မ၏အဖြစ်မှ။ မုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒါသိဘာဝတော၊ ကျွန်းမ၏အဖြစ်မှ။ မုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။) ယဒိ (ဣစ္ဆထ)၊ အကယ်၍ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ (သန္တေသု)၊ ဤသို့ အလိုရှိ ကုန်သည် ရှိသော်။ မယာ၊ ငါသည်။ (ပဉ္စ၊ ငါးဆူကုန်သော။) ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ အလဘန္တာ၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။ သာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ နိမန္တီတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ် ကုန်၏။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သာမိကေဟိ၊ လင်တို့ကို။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့မျှ။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှုကို။ ဒါပေထ၊ ပေးစေ ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တာ၊ ထိုကျွန်မတို့သည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ အဋဝိတော၊ တောမှ။ အာဂတကာလေ၊ လာသော အခါ၌။ သာမိကာနံ၊ လင်တို့အား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ တေ၊ ထိုလင်တို့သည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။) ဇေဋ္ဌကဒါသဿ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်ယောကျ်ား၏။ ဂေဟဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ နေ၊ ထိုကျွန်ယောကျ်ားတို့ကို။ ဇေဋ္ဌကဒါသီ၊ အကြီးဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ သော၊ နက်ဖြန်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ ဟတ္ထကမ္မံ၊ လက်အမှု ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ အာစိက္ခိတွာ၊ ကြား၍။ ယေပိ၊ အကြင် ကျွန်ယောကျ်ားတို့သည်လည်း။ န ကာတုကာမာ၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိကုန်။ တေ၊ ထိုပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိ ကုန်သော ကျွန်ယောကျ်ားတို့ကို။ ဂါဠှေန၊ ပြင်းစွာသော။ ဩဝါဒေန၊ ဆုံးမခြင်းဖြင့်။ တဇ္ဇေတွာ၊ ခြိမ်းခြောက်၍။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံသော ကျွန်ယောကျ်ားတို့ကိုလည်း။ သမ္ပဋိစ္ဆာပေသိ၊ ဝန်ခံစေ၏။ သာ၊ ထိုအကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန် မိုးသောက်သော နေ့၌။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဒါသပုတ္တာနံ၊ ကျွန်သားတို့အား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တေ၊ ထိုကျွန်သားတို့သည်။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ ပင်လျှင်။ အရညံ၊ တောသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဒဗ္ဗသမ္ဘာရေ၊ သစ်, ဝါးစသော အဆောက်အဦတို့ကို။ သမောဓာနေတွာ၊ ပေါင်းစုံ၍။ သတံ သတံ၊ တရာ တရာစီသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ကုဋိစင်္ကမနာဒိပရိဝေဏံ၊ ကုဋိ, စင်္ကြံအစရှိသော ပရိဂုဏ်ကို။ [စင်္ကမနာဒိပရိဝါရံ၊ စင်္ကြံစသည် အခြံအရံ ရှိသော။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋိကို။ ဆဋ္ဌမူပါဠိ အတိုင်း ယောဇနာခြင်း။ စာတည်း။] ကတွာ၊ ပြု၍။ ပဉ္စ ပီဌပါနိယပရိဘောဇနီယာဒီနိ၊ ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်, သောက်ရေ, သုံးဆောင်ရေ အစရှိသည်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ တည်ထား၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ တမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလ ပတ်လုံး။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌ပင်လျှင်။ ဝသနတ္ထာယ၊ နေစိမ့်သောငှာ။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဝါရေန၊ အလှည့်အားဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥပဋ္ဌပေသုံ၊ တည်ထားကုန်၏။ ယာ၊ အကြင် ကျွန်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါရဒိဝသေ၊ အလှည့်ကျသော နေ့၌။ (ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။) န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တဿာ၊ ထိုကျွန်မအား။ ဇေဋ္ဌကဒါသိ၊ အကြီးအကဲ ဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ သကဂေဟတော၊ မိမိအိမ်မှ။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိဇဂ္ဂိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ဇေဋ္ဌကဒါသီ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ ဧကေကံ၊ တစ်ထည် တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ဖျင်ပုဆိုးကို။ သဇ္ဇာပေသိ၊ စီရင်စေ၏။ ပဉ္စ ထူလသာဋကသတာနိ၊ ငါးရာသော ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော ဖျင်ပုဆိုး တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုငါးရာသော ဖျင်ပုဆိုးတို့ကို။ ပရိဝတ္တာပေတွာ၊ ဖလယ်စေ၍။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးဆူကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ တိစီဝရာနိ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ တာသံ၊ ထိုငါးရာသော ကျွန်မ တို့သည်။ ပဿန္တီနံယေဝ၊ မြင်ကုန်စဉ်သာလျှင်။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ခရီးဖြင့်။ ဂန္ဓမာဒနပဗ္ဗတံ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်သို့။ အဂမံသု၊ ကြွကုန်၏။

တာပိ သဗ္ဗာ၊ ထိုအလုံးသော ငါးရာသော ကျွန်မတို့သည်လည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာသု၊ ထိုငါးရာ ကုန်သော ကျွန်မတို့တွင်။ ဇေဋ္ဌိကာ၊ အကြီးအကဲဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ဗာရာဏသိယာ၊ ဗာရာဏသီပြည်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဝေသကာရဂါမေ၊ ယက်ကန်းသည်တို့၏ ရွာ၌။ ပေသကာရဇေဋ္ဌကဿ၊ ယက်ကန်းသည် အကြီးအကဲ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ ပုတ္တာ၊ သားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဗာရာဏသိရညာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ နိမန္တီတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ် ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရာဇဒွါရံ၊ မင်းအိမ်တံခါးသို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ကဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဩလောကေန္တမ္ပိ၊ ကြည့်သော သူကိုမျှလည်း။ အဒိသွာ၊ မမြင်ကုန်၍။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ နဂရဒွါရေန၊ မြို့တံခါးဖြင့်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ (ဋ္ဌ-၂၆၃) ပေသကာရဂါမံ၊ ထိုယက်ကန်း သည်တို့၏ ရွာသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုယက်ကန်းသည် အကြီး၏ သမီးဖြစ် သော မိန်းမသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သမ္ပိယာ ယမာနာ၊ ချစ်မြတ်နိုး သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တေ၊ ထိုငါးရာကုန်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂန္ဓမာဒနမေဝ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်သို့ လာလျှင်။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။

သာပိ၊ ထိုယက်ကန်းသည် အကြီး၏ သမီးဖြစ်သော မိန်းမသည်လည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရန္တီ၊ ကျင်လည်သည် ရှိသော်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗတ္တိတော၊ ဖြစ်သည်မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွ ကပင်လျှင်။ ဒေဝဒဟနဂရေ၊ ဒေဝဒဟပြည်၌။ မဟာသုပ္ပဗုဒ္ဓဿ၊ မဟာသုပ္ပဗုဒ္ဓမင်း၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဂေါတမီတိ၊ ဂေါတမီဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ မဟာမာယာယ၊ မယ်တော်မာယာ၏။ ကနိဋ္ဌဘဂိနီ၊ ညီမအငယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မန္တဇ္ဈာယကာ၊ ဗေဒင်ကို တတ်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ လက္ခဏာနိ၊ လက္ခဏာတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဏှန္တာ၊ ပိုင်းခြား၍ ယူကုန်သည်ရှိသော်။ “ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမာသံ၊ ဤသတို့သမီးတို့၏။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ဝသိတဒါရကာ၊ ကိန်းအောင်းသော သူငယ်တို့သည်။ စက္ကဝတ္တိနော၊ စကြဝတေးမင်းတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရိံသု၊ ကြားကုန်၏။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇာ၊ သုဒ္ဓေါဒနမင်းမြတ်သည်။ ဝယပ္ပတ္တကာလေ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော အခါ၌။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုသတို့သမီးတို့ကို။ မင်္ဂလံ ကတွာ၊ မင်္ဂလာကို ပြု၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဃရံ၊ နန်းတော်သို့။ အာနေသိ၊ ဆောင်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တုသိတပုရာ၊ တုသိတာနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ မဟာမာယာယ၊ မဟာမာယာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရား၏။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ မဟာမာယာ၊ မယ်တော်မာယာသည်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ဇာတာဒိဝသတော၊ ဖွားသော နေ့မှ။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တုသိတပုရေ၊ တုသိတာနတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇာ၊ သုဒ္ဓေါဒနမင်းမြတ်သည်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒကုမာရော၊ နန္ဒမင်းသားသည်။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ အယံ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၊ ဤမဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ နန္ဒကုမာရံ၊ နန္ဒမင်းသားကို။ ဓာတီနံ၊ အထိန်း တို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ပရိဟရိ၊ ရွက်ဆောင်၏။

အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မဟာဘိနိက္ခမနံ၊ မြတ်သော တောထွက်ခြင်းကို။ နိက္ခမိတွာ၊ တောထွက်၍။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုဘုရားအဖြစ်သို့။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ကပိလဝတ္ထုံ၊ ကပိလဝတ်နေပြည်တော်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ နဂရံ၊ ကပိလဝတ်နေပြည်တော်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော် ဖြစ်သော။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇာ၊ သုဒ္ဓေါဒနမင်းမြတ်သည်။ အန္တရဝီထိယံယေဝ၊ ခရီးအကြား၌ပင်လျှင်။ ဓမ္မကတံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ ဒုတိယဒိဝသေ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ နန္ဒော၊ နန္ဒမင်းသားသည်။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာသတို့သားသည်။ (ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ပြု၏။) သတ္ထာ၊ မြတ်စွာ ဘုရားသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်ချွန်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇာ၊ သုဒ္ဓေါဒနမင်းမြတ်သည်။ သေတစ္ဆတ္တဿ၊ ထီးဖြူ၏။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပရိနိဗ္ဗာယိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြု၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုခြင်းငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ရောဟိနီနဒီတီရေ၊ ရောဟိနီ မြစ်နား၌။ ကလဟဝိဝါဒသုတ္တပရိယောသာနေ၊ ကလဟဝိဝါဒသုတ်ကို ဟောတော်မူသည်၏ အဆုံး၌။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ ကုမာရသတာနံ၊ ငါးရာကုန်သော မင်းသား တို့၏။ ပါဒပရိစာရိကာ၊ ခြေရင်း၌ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသော ငါးရာသော သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ ဧကစိတ္တာ၊ တူသော စိတ်ရှိ ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ “မဟာပဇာပတိယာ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသော သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရဟန်း ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ မဟာပဇာပတိံ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမိကို။ ဇေဋ္ဌိကံ၊ အကြီးအဲ ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ [ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇိတုကာမာ၊ ရဟန်း ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။] အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယဉ္စမဟာပဇာပတိ၊ ဤမဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ သည်လည်း။ ပဌမမေဝ၊ ရှေးဦးစွာကပင်လျှင်။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ ယာစမာနာ၊ တောင်းသည်ရှိသော်။ နာလတ္ထ၊ မရ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကပ္ပကံ၊ ဆတ္တာ သည်ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ ဆိန္ဒာပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာသာကိယာနိယော၊ ထိုငါးရာသော သာကီဝင်မင်းသမီးတို့ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ (ဋ္ဌ-၂၆၄) ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီ ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာနန္ဒတ္ထေရေန၊ အာနန္ဒာမထေရ်ကို။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ယာစာပေတွာ၊ တောင်းပန်စေ၍။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဂရုဓမ္မေဟိ၊ ဂရုဓမ္မတို့ဖြင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇဉ္စ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒဉ္စ၊ ပဉ္စင်း၏ အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ အလတ္ထ၊ ရ၏။ ဣတရာ၊ ဤမှတစ်ပါး ကုန်သော။ သဗ္ဗာပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်လည်း။ ဧကတောဝ၊ တစ်ဘက်သော ရဟန်းယောကျ်ား အထံမှသာလျှင်။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ မြင့်မြတ်သော ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ် ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ မနောရထပူရဏီ၊ အမည်ရှိသော အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ဝိတ္ထာရတောပန၊ အကျယ် အားဖြင့်ကား။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ပါဠိယံ၊ ဝိနည်းပါဠိတော်၌။ အာဂတမေဝ၊ လာသည် သာလျှင်တည်း။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ မြင့်မြတ်သော ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်သော။ မဟာပဇာပတိ ပန၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်ကား။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုမဟာပဇာပတိဂေါတမီအား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော် မူ၏။ သာ၊ ထိုမဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံတော်၌။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ သေသာ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီမှ ကြွင်းကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်း မိန်းမတို့သည်။ နန္ဒကောဝါဒသုတ္တပရိယောသာနေ၊ နန္ဒကောဝါဒသုတ်ကို။ ဟောတော်မူသည်၏ အဆုံး၌။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ မဟာပဇာပတိံ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီကို။ ရတ္တညူနံ၊ ရဟန်းပြုသော နေ့မှစ၍ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ် သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ခေမာထေရီဝတ္ထု

၂၃၆၊ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ခေမာတိ၊ ခေမာဟူသည်ကား။ ဧဝံနာမိကာ၊ ဤသို့ ခေမာဟူသော အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဣတော၊ ဤသုတ်မှ။ ပဋ္ဌာယ စ ပန၊ စ၍ကား။ အဿာ ပဉှကမ္မေ အယမနုပုဗ္ဗိကထာတိ၊ အဿာ ပဉှကမ္မေ အယပနုပုဗ္ဗိကထာဟူ၍။ အဝတွာ၊ မဆိုမူ၍။ သဗ္ဗထာ၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဘိနီဟာရံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အာဒိံ ကတွာ၊ အစပြု ၍။ ဝတ္တဗ္ဗမေဝ၊ ဆိုဖွယ်သော စကားကိုသာလျှင်။ ဝက္ခာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော အခါ၌။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ အယံ၊ ဤခေမာ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပရပရိသန္တကာ၊ သူတစ်ပါးတို့ ကျွန်မသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဂ္ဂသာဝိကံ၊ အဂ္ဂသာဝိကာဖြစ်သော။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ သုဇာတတ္ထေရိံ နာမ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော ထေရီမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ မောဒကေ၊ ကတွတ် မုန့်တို့ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ တံဒိဝသမေဝ၊ ထိုနေ့၌သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ထေရိယာ၊ သုဇာတာထေရီမအား။ [ဤဝါကျတွင် နိဿယမူဟောင်း၌-အဂ္ဂသာဝကံ သုဇာတတ္ထေရံ နာမ မှစ၍။ ထေရဿ ဒါနံ ဒတွာဟု ပုလ္လိင်ဖြင့် အရှင်သုဇာတာ မထေရ်ဟု ချည်းရှိ သည်ကို ဆဋ္ဌမူ-အတိုင်းဣတ္ထိလိင်ဖြင့် ထေရီမကိုရအောင် ယောဇနာလိုက်ပါသည်။ စာတည်း။] ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ “ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဘုရားပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ အနာဂတေ၊ နောင်သော အခါ၌။ တုမှေ ဝိယ၊ အရှင်ဘုရားတို့ကဲ့သို့။ မဟာပညာ၊ ကြီးကျယ်သော ပညာရှိသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရပါ လို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလကမ္မေသု၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရန္တီ၊ ကျင်လည်သည် ရှိသော်။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ ကိကိဿ၊ ကိကိအမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မ, ညီမတို့၏။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ဝင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝီသတိဝဿ သဟဿာနိ၊ အနှစ်နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဂေဟေယေဝ၊ အိမ်၌သာလျှင်။ ကောမာရဗြဟ္မစရိယံ၊ သူငယ်တို့သည် ကျင့်အပ်သော မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ တာဟိ ဘဂိနီဟိ၊ ထိုအစ်မ, ညီမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဝသနပရိဝေဏံ၊ နေရာပရိဝုဏ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ဆောက်လုပ်စေ၍။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသောဘုရားရှင်တို့၏ တခုသော အကြာကာလ ပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရန္တီ၊ ကျင်လည်သည်ရှိသော်။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ မဒ္ဒရဋ္ဌေ၊ မဒ္ဒရာဇ်တိုင်း၌။ သာဂလနဂရေ၊ သာဂလမြို့၌။ ရာဇကုလေ၊ မင်းအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၍။ ခေမာတိ၊ ခေမာဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သရီရဝဏ္ဏော၊ ကိုယ်အဆင်းသည်။ သုဝဏ္ဏရသသိဉ္စရော ဝိယ၊ ရွှေရည်ဖြင့် သာန်းလောင်းခြင်း ရှိသကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဗိမ္ဗိသာရရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏။ ဂေဟံ၊ နန်းတော်သို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်၏။

မနမ (ဋ္ဌ-၂၆၅) သာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂေဟံ၊ ရာဇဂြိဟ်ပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရန္တေ၊ နေတော်မူသည်ရှိသော်။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရူပေ၊ အဆင်း၌။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေတိ ကိရ၊ ပြသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရူပမဒါ၊ အဆင်း၌ယစ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ “မယှမ္ပိ၊ ငါ၏လည်း။ ရူပေ၊ အဆင်း၌။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေယျ၊ ပြရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘယေန၊ ကြောက်သဖြင့်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ န ဂစ္ဆတိ၊ မသွား။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဂ္ဂုပဋ္ဌာကော၊ မြတ်သော အလုပ်အကျွေးတည်း။ မာဒိသဿစ နာမ၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသည်လည်း မည်သော။ အရိယသာဝကဿ၊ အရိယတပည့်၏။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ န ဂစ္ဆတိ၊ မသွား။ ဧတံ၊ ဤသို့မသွားခြင်းကို။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သော၊ ထိုဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ ကဝီဟိ၊ ပျို့ကဗျာကိုဖွဲ့တတ်ကုန်သော ပညာရှိတို့ကို။ ဝေဠုဝနုယျာနဿ၊ ဝေဠုဝန် ဥယျာဉ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဗန္ဓာပေတွာ၊ ဖွဲ့ဆိုစေ၍။ “ခေမာယ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရား၏။ သဝနူပစာရေ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ ဂါယထ၊ သီဆိုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားကြီးသည်။ ဥယျာနဿ၊ ဝေဠုဝန် ဥယျာဉ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဂန္တုကာမာ၊ သွားခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရာဇာနံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ မင်းကြီးကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ ပန်၏။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ “ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂစ္ဆံ၊ သွားသည် ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒိသွာ၊ မဖူးမြင်မူ၍။ အာဂန္တုံ၊ ပြန်လာခြင်းငှာ။ န လဘိဿသိ၊ မရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား။ ပဋိဝစနံ၊ စကားတုံ့ကို။ အဒတွာဝ၊ မပေးမူ၍သာလျှင်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရ မင်းသည်။ တာယ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆန္တေ၊ သွားကုန်သော။ ပုရိသေ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့ကို။ “ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ ဥယျာနတော၊ ဥယျာဉ်မှ။ နိဝတ္တမာနာ၊ ပြန်လှည့်သည် ရှိသော်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ ဖူးမြင်အံ့။ ဣစ္စေတံ (ဣတိ ဧတံ ဒဿနံ)၊ ဤသို့ဖူးမြင်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ သစေ န ပဿတိ၊ အကယ်၍ မဖူးမြင်အံ့။ ရာဇာဏာယ၊ မင်း၏ အာဏာဖြင့်။ နံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿေထ၊ ပြုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာဒေဝီ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ဒိဝသဘာဂံ၊ နေ့အဖို့ကာလပတ်လုံး။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ နိဝတ္တန္တီ၊ ပြန်လှည့်သည်ရှိသော်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒိသွာဝ၊ မဖူးမြင်မူ၍ သာလျှင်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓါ၊ အားထုတ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားကို။ ရာဇပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ား တို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အရုစိယာဝ၊ အလိုမရှိပဲဖြင့် သာလျှင်။ ဒေဝိံ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားကို။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ နယိံသု၊ ဆောင်ကုန်၏။

သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားကို။ အာဂစ္ဆန္တိံ၊ လာသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝစ္ဆရံ၊ နတ်သမီးကို။ နိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ တာလဝဏ္ဋံ၊ ထန်းရွက်ယပ်ဝန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဗီဇမာနံ ဝိယ၊ ယပ်ခတ်သကဲ့သို့။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ခေမာ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ တံ၊ ထိုနတ်သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြံသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။) “မာနမှိ၊ မာနကြောင့်။ နဋ္ဌာ၊ ပျက်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) ဧဝရူပါ နာမ၊ ဤသို့ သဘောရှိသည်မည်ကုန်သော။ ဒေဝစ္ဆရပ္ပဋိဘာဂါ၊ နတ်သမီးနှင့်တူကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီး မဝေးသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌန္တီ၊ တည်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ပရိစာရိကာပိ၊ အလုပ်အကျွေးမျှသည်လည်း။ နပ္ပဟောမိ၊ မဖြစ်လောက်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မာနမဒံ၊ မာန်ယစ်ခြင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပါပစိတ္တဿ၊ မကောင်းသောစိတ်၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ နဋ္ဌာ၊ ပျက်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ နိမိတ္တံ၊ အာရုံကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တမေဝ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကိုပင်လျှင်။ ဩလောကယမာနာ၊ ကြည့်လျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ပဿန္တီယာဝ၊ မြင်စဉ် ပင်လျှင်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဋ္ဌာနဗလေန၊ ဓိဋ္ဌာန်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ပဌမဝယံ၊ ပထမအရွယ်ကို။ အဘိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ မဇ္ဈိမဝယေ၊ မဇ္ဈိမအရွယ်၌။ ဌိတာဝိယစ၊ တည်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမဝယံ၊ မဇ္ဈိမအရွယ်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ပစ္ဆိမဝယေ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်၌။ ဌိတာဝိယစ၊ တည်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝလိတ္တစာ၊ တွန့်သော အရေရှိသည်။ ပလိတကေသာ၊ ဖြူသောဆံရှိသည်။ ခဏ္ဍဝိရဠဒန္တာ၊ ကျိုးသော ကြဲသောသွားရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ တဿာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ပဿန္တီယာဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ တာလဝဏေန၊ ထန်းရွက်ယပ်ဝန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပရိဝတ္တိတွာ၊ လန်၍။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ခေမာ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ပုဗ္ဗဟေတုသမ္ပန္နတ္တာ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော မဂ်ဖိုလ်ကို ရခြင်း၏ အကြောင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တသ္မိံ အာရမ္မဏေ၊ ထိုဖောက်ပြန်ပျက်စီး ယိုယွင်းသော အာရုံသည်။ အာပါထဂတေ၊ ထင်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “ဧဝံဝိဓမ္ပိ နာမ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းမည်သော။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝိပတ္တိံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ မယှမ္ပိ၊ ငါ၏လည်း။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ဧဝံဂတိကမေဝ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။) အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တီတက္ခဏေ၊ ကြံသောခဏ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။

(ဋ္ဌ-၂၂၆) “ယေ ရာဂရတ္တာ' နုပတန္တီ သောတံ၊

သယံကတံ မက္ကဋကောဝ ဇာလံ၊

ဧကမ္ပိ ဆေတွာန ဝဇန္တီ ဓီရာ၊

အနဝေက္ခိနော သဗ္ဗဒုက္ခံ ပဟာယာ” တိ၊

ယေရာဂရတ္တာ၊ ပေ။ ပဟာယဟူသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

မက္ကဋကော၊ ပင့်ကူသည်။ သယံကတံ၊ မိမိသည်ပြုအပ်သော။ ဇာလံ၊ ပင့်ကူချည်တည်းဟူသော ကွန်ရက်သို့။ (အနုပတတိ) ဣဝ၊ ကျသကဲ့သို့။ ရာဂရတ္တာ၊ ရာဂဖြင့်တပ်ကုန်သော။ ယေ (သတ္တာ)၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သယံကတံ၊ မိမိတို့သည် ပြုအပ်သော။ သောတံ၊ တဏှာတည်းဟူသော အယဉ်သို့။ အနုပတန္တီ၊ ကျကုန်၏။ ဓီရာ၊ ပညာရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤတဏှာ တည်းဟူသော အယဉ်ကိုလည်း။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်၍။ အနပေက္ခိနော၊ ငဲ့ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဒုက္ခံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဝဇန္တီ၊ သွားကုန်၏။ (ဓမ္မပဒ နှာ-၆၃)

သာ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာ၏ အဆုံး၌။ ဌိတပဒေ၊ တည်တိုင်းသော ဣရိယာပုထ်၌။ ဌိတာယေဝ၊ တည်လျက်ပင်လျှင်။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အဂါရမဇ္ဈေ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ ဘောင်၌။ ဝသန္တေန၊ နေသည်ရှိသော်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တေန နာမ၊ ရောက်သော သူမည်သည်ကား။ တံဒိဝသမေဝ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သော နေ့၌ပင်လျှင်။ ပရိနိဗ္ဗာယိတဗ္ဗံ ဝါ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအပ်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဗ္ဗဇိတဗ္ဗံ ဝါ၊ ရဟန်းပြုအပ်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာပန၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အာယုသင်္ခါရာနံ၊ အာယုသင်္ခါရတို့၏။ ပဝတ္တနဘာဝံ၊ တည်လတ္တံ့သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကို။ အနုဇာနာပေဿာမိ၊ ခွင့်ပြုစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သတ္တာရံ၊ မြတ်စွာ ဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ရာဇနိဝေသနံ၊ မင်း၏ နန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရာဇာနံ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးကို။ အနဘိဝါဒေတွာဝ၊ ရှိမခိုးမူ၍သာလျှင်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရ မင်းသည်။ ဧကဒေသဉာဏေန၊ တစ်စိတ်သောဉာဏ်ဖြင့်။ “(အယံ၊ ဤခေမာမိဖုရားသည်။) အရိယဓမ္မံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တရားသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညာသိ၊ သိ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုခေမာ အမည်ရှိသော မိဖုရားကို။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂတာနုခေါ၊ သွားသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုမှေဟိ၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့သည်။ (သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။) ပရိတ္တံ၊ နည်းသော။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ (ကတံ၊ ပြုအပ်၏။) အဟံပန၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သုဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာဖူးမြင်အပ်သည်ကို။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုပါကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ သုဝဏ္ဏသိဝိကာယ၊ ရွှေထမ်းစင်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနိဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဥပနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုခေမာဒေဝီ အမည်ရှိသော မိဖုရား၏။ “ခေမာထေရီ နာမ၊ ခေမာအမည် ရှိသော မထေရ်မသည်။ ဂိဟိဘာဝေ၊ လူ၏အဖြစ်၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာပညာဘာဝေါ၊ ကြီးကျယ်သော ပညာရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ပါကဋော၊ ထင်ရှားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီး သည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤခေမာအမည် ရှိသော မထေရ်မ၏ အဋ္ဌုပ္ပတ္ထိကို ဆိုရာ၌။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုတည်း။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော် မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ် အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ခေမာထေရိံ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ မဟာပညာနံ၊ ကြီးကျယ်သော ပညာရှိကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဥပ္ပလဝဏ္ဏာထေရီဝတ္ထု

၂၃၇။ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာတိ၊ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာဟူသည်ကား။ နီလုပ္ပလဂဗ္ဘသဒိသေနေဝ၊ ကြာညိုတို့နှင့်တူသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းနှင့်။ သမန္နာဂတတ္တာ၊ ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဧဝံလဒ္ဓနာမာ၊ ဤသို့ဥပ္ပလဝဏ္ဏာဟူ၍ ရအပ်သော အမည်ရှိသော။ ထေရီ၊ မထေရ်မ တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသောမထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ မဟာဇနေန၊ လူများအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံ တော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား ကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဣဒ္ဓိမန္တီနံ၊ တန်ခိုးကြီးသော မထေရ်မတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက် ပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီး ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက် ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရန္တီ၊ ကျင်လည်သည် ရှိသော်။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရားလက်ထက်တော်၌။ ဗာရာဏသိနဂရေ၊ ဗာရာဏသီ ပြည်၌။ ကိကိဿ၊ ကိကီ အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မ, ညီမတို့၏။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ဖြစ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝီသတိ (ဋ္ဌ-၂၆၇) ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ် နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဂုဏ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။

တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တီ၊ လာသည်ရှိသော်။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဇီဝနကဋ္ဌာနေ၊ အသက်မွေးရာသောအရာ၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ခေတ္တကုဋိံ၊ လယ်စောင့်သော ကုဋိသို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ သရေ၊ အိုင်၌။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ပုပ္ဖိတံ၊ ပွင့်သော။ ပဒုမပုပ္ဖံ၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တံသရံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာအိုင်သို့။ ဩရုယှ၊ သက်ဆင်း၍။ တဉ္စေဝ ပုပ္ဖံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာပန်းကို လည်းကောင်း။ လာဇာပက္ခိပနတ္ထာယ၊ ပေါက်ပေါက်ထည့်စရာ အလို့ငှာ။ ပဒုမိနိယာ၊ ပဒုမ္မာကြာပင်၏။ ပတ္တဉ္စ၊ အရွက်ကို လည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကေဒါရေ၊ လယ်၌။ သာလိသီသာနိ၊ သလေးနှံတို့ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ကုဋိကာယ၊ ကုဋီ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေလျက်။ လာဇေ၊ ပေါက်ပေါက်တို့ကို။ ဘဇ္ဇိတွာ၊ လှော်၍။ ပဉ္စလာဇသတာနိ၊ ငါးရာသော ပေါက်ပေါက်တို့ကို။ ဂဏေသိ၊ ရေတွက်၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဂန္ဓမာဒနပဗ္ဗတေ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်၌။ နိရောဓသမာပတ္တိတော၊ နိရောဓသမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသော။ ဧကော၊ တစ်ဆူသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ အာဂန္တွာ၊ ကြွလာတော်မူ၍။ တဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီး၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေး၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးတို့သည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ လာဇေဟိ၊ ပေါက်ပေါက်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဒုမပုပ္ဖံ၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကုဋိတော၊ လယ်စောင့်ရာကုဋိမှ။ ဩရုယှ၊ သက်၍။ လာဇေ၊ ပေါက်ပေါက်တို့ကို။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ပဒုမပုပ္ဖေန၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပိဓာယ၊ ပိတ်၍။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးအား။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ဂတေ၊ ကြွသွားတော်မူသည်ရှိသော်။ “ပဗ္ဗဇိတာ နာမ၊ ရဟန်းတို့မည်သည်ကား။ ပုပ္ဖေန၊ ပန်းဖြင့်။ အနတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုပ္ဖံ၊ ပဒုမ္မာ ကြာပန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပိဠန္ဓိဿာမိ၊ ပန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ “အယျော၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ပုပ္ဖေန၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းဖြင့်။ အနတ္ထိကော၊ အလိုမရှိသည်။ သစေ အဘဝိဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ပတ္တမတ္ထကေ၊ သပိတ်အထက်၌။ ဌပေတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ နအဒဿ၊ မပေးရာ။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အယျဿ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပတ္တမတ္ထကေ၊ သပိတ် အထက်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ခမာပေတွာ၊ သည်းခံစေ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣမေသံ လာဇာနံ၊ ဤပေါက် ပေါက်တို့၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက် အားဖြင့်။ လာဇဂဏနာယ၊ ပေါက်ပေါက် အရေအတွက်ဖြင့်။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ အဿု၊ ဖြစ်စေကုန် သတည်း။ ပဒုမပုပ္ဖဿ၊ ပဒုမ္မာကြာပန်း၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက် အားဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တနိဗ္ဗတ္တဋ္ဌာနေ၊ ဖြစ်ရာ ဖြစ်ရာ အရပ်၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဒေ ပဒေ၊ ဖဝါးလှမ်းတိုင်း ဖဝါးလှမ်းတိုင်း၌။ ပဒုမပုပ္ဖံ၊ ပဒုမ္မာ ကြာပန်းသည်။ ဥဋ္ဌဟတု၊ ပေါက်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ တဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ပဿန္တီယာဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ခရီးဖြင့်။ ဂန္ဓမာဒနပဗ္ဗတံ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ တံ ပဒုမံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ နန္ဒမူလကပဗ္ဘာရေ၊ နန္ဒမူလက တောင်ဝှမ်း၌။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေက ဗုဒ္ဓါတို့၏။ အက္ကမနသောပါနသမီပေ၊ နင်း၍သွားရာဖြစ်သော စောင်းတန်း၏ အနီး၌။ ပါဒပုဉ္ဆနံ၊ ခြေသုတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဌပေသိ၊ ထား၏။

သာပိ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်လည်း။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုပေါက်ပေါက်, ပဒုမ္မာကြာပန်းကို လှူသောကောင်းမှုကံ၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်အားဖြင့်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ နိဗ္ဗတ္တကာလတော၊ ဖြစ်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ စ၊ စ၍လည်း။ အဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီး၏။ ပဒေ ပဒေ၊ ဖဝါးလှမ်းတိုင်း ဖဝါးလှမ်းတိုင်း၌။ မဟာပဒုမပုပ္ဖံ၊ ကြီးစွာသော ပဒုမ္မာ ကြာပန်းသည်။ ဥဋ္ဌာသိ၊ ပေါက်၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ပဗ္ဗတပါဒေ၊ တောင်ခြေရင်း၌။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ပဒုမဿရေ၊ ပဒုမ္မာကြာအိုင်၌။ ပဒုမဂဗ္ဘေ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာအိုင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ မုခဓောဝနတ္ထာယ၊ မျက်နှာသစ်အံ့ သောငှာ။ သရံ၊ ပဒုမ္မာကြာအိုင်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံပုပ္ဖံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “ဣဒံ ပုပ္ဖံ၊ ဤပဒုမ္မာကြာပန်းသည်။ သေသေဟိ၊ ကြွင်းသော ကြာပန်းတို့ထက်။ မဟန္တတရံ၊ အထူးသဖြင့်ကြီး၏။ ဧတေသာနိ စ၊ ကြွင်းသော ကြာပန်းတို့ သည်လည်း။ ပုပ္ဖိတာနိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤပဒုမ္မာကြာပန်းသည်။ မကုဠိတမေဝ၊ ငုံသည်သာလျှင်တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ကာရဏေန၊ အကြောင်းသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ တံ ပုပ္ဖံ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ တံ၊ ထိုကြာငုံသည်။ တေန၊ ထိုရသေ့သည်။ ဂဟိတမတ္တမေဝ၊ ကိုင်ကာမျှဖြစ်၍သာလျှင်။ ပုပ္ဖိတံ၊ ပွင့်၏။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ အန္တောပဒုမဂဗ္ဘေ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့၏ အတွင်း၌။ နိပန္နဒါရိကံ၊ လျောင်းသော သတို့သမီးငယ်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိဋ္ဌကာလတော၊ မြင်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ စ၊ စ၍လည်း။ ဓီတုသိနေဟံ၊ သမီးဟူသော ချစ်ခြင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပဒုမေနေဝ၊ ပဒုမ္မာကြာနှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောကျောင်းသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်း၌။ နိပဇ္ဇာပေသိ၊ လျောင်းစေ၏။ (ဋ္ဌ-၂၆၈) အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ကောင်းမှု၏ အာနုဘော်ကြောင့်။ အင်္ဂုဋ္ဌကေ၊ လက်မ၌။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ တသ္မိံ ပုပ္ဖေ၊ ထိုပဒုမ္မာကြာပန်းသည်။ မိလာတေ၊ ညှိုးနွမ်းသည်ရှိသော်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝပုပ္ဖံ၊ အသစ်ဖြစ်သော ပဒုမ္မာကြာပန်းကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ တံ၊ ထိုသတို့သမီး ကို။ နိပဇ္ဇာပေသိ၊ လျောင်းစေ၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ အာဓာဝနပရိဓာဝနေန၊ ရှေးရှုပြေးခြင်း, ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြေးခြင်းဖြင့်။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ သမတ္ထကာလတော၊ စွမ်းနိုင်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဒဝါရေ ပဒဝါရေ၊ ဖဝါးလှမ်းတိုင်း ဖဝါးလှမ်းတိုင်း၌။ ပဒုမပုပ္ဖံ၊ ပဒုမ္မာ ကြာပန်းသည်။ ဥဋ္ဌာသိ၊ ပေါက်၏။ ကုင်္ကုမရာသိဿ၊ မာလာကျီကျူအစု၏။ (ဝဏ္ဏော) ဝိယ၊ အဆင်း ကဲ့သို့။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သရီရဝဏ္ဏော၊ ကိုယ်အဆင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုသတို့ သမီးသည်။ ဒေဝဝဏ္ဏံ၊ နတ်၏အဆင်းသို့။ အပတ္တာ၊ မရောက်သည်။ မနုဿဝဏ္ဏံ၊ လူ၏ အဆင်းကို။ အတိက္ကန္တာ၊ လွန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ပိတရိ၊ အဖဖြစ်သော ရသေ့သည်။ ဖလာဖလတ္ထာယ၊ သစ်သီးကြီးငယ်အလို့ငှာ။ ဂတေ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဏ္ဏသာလာယံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်း၌။ ဩဟီယတိ၊ ကျန်ရစ်၏။

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ တဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ ဝယပ္ပတ္တကာလေ၊ အချိန် အရွယ်သို့ ရောက်သော အခါ၌။ ပိတရိ၊ အဖဖြစ်သော ရသေ့သည်။ ဖလာဖလတ္ထာယ၊ သစ်သီးကြီးငယ် အလို့ငှာ။ ဂတေ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဝနစရကော၊ တောမုဆိုးသည်။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဧဝံဝိဓံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ရူပံ နာမ၊ အဆင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဝီမံသိဿာမိ၊ စုံစမ်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တာပသဿ၊ ရသေ့၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ ဥဒိက္ခန္တော၊ မျှော်လင့်လျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ပိတရိ၊ အဖဖြစ်သော ရသေ့သည်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်ရှိသော်။ ပဋိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တဿ၊ ထိုအဖဖြစ်သော ရသေ့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ကာဇေ၊ ထမ်းပိုးတို့ကို လည်းကောင်း။ ကမဏ္ဍလုံ၊ ရေကရားကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်းယူ၏။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဿ စ၊ ထိုအဖဖြစ်သော ရသေ့အားလည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကရဏဝတ္တံ၊ ပြုရာသောဝတ်ကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဝနစရကော၊ ထိုတောမုဆိုးသည်။ မနုဿဘာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တာပသံ၊ ရသေ့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တာပသော၊ ရသေ့ သည်။ တံဝနစရကံ၊ ထိုတောမုဆိုးကို။ ဝနမူလဖလာဖလေဟိ စ၊ တောသစ်မြစ် သစ်သီးကြီးငယ် တို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ပါနီယေန စ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ နိမန္တေတွာ၊ ဖိတ်၍။ “ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ဣမသ္မိံယေဝ ဌာနေ၊ ဤတောအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝသိဿသိ၊ နေလတ္တံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူကား။ ဂမိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တယာ၊ သင်သည်။ ဣဒံ ဒိဋ္ဌကာရဏံ၊ ဤမြင်အပ်သော အကြောင်းကို။ ဧတ္တော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အကထေတုံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မပြောမဆိုခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ၊ တတ်နိုင်လတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သစေ န ဣစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ ကိံကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကထေဿာမိ၊ ပြောဆိုအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) တာပသံ၊ ရသေ့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဂမနကာလေ၊ လာသောအခါ၌။ မဂ္ဂသဉ္ဇာနနတ္ထံ၊ ခရီးကို သိစိမ့်သောငှာ။ သာခါသညဉ္စ၊ သစ်ခက်ဟူသော အမှတ်ကို လည်းကောင်း။ ရုက္ခသညဉ္စ၊ သစ်ပင်ဟူသော အမှတ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။

သော၊ ထိုမုဆိုးသည်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ “ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (တွံ၊ သင်သည်။) အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၏။ ဝနစရကော၊ တောမုဆိုးသည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) ပဗ္ဗတပါဒေ၊ တောင်ခြေရင်း၌။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ ဣတ္ထိရတနံ၊ မိန်းမ ရတနာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပဝတ္တိံ၊ အကြောင်းကို။ ကထေသိ၊ ပြောကြား၏။ သော၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုမုဆိုး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ပဗ္ဗတပါဒံ၊ တောင်ခြေရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ခန္ဓာဝါရံ၊ သစ်တပ်ကို။ နိဝါသေတွာ၊ နေစေ၍။ ဝနစရကေန စေဝ၊ တောမုဆိုးနှင့်လည်းကောင်း။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ပုရိသေဟိ စ၊ အချင်းယောကျ်ား တို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တာပသဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသိန္နဝေလာယ၊ ထိုင်နေသော အခါ၌။ တတ္ထ၊ ထိုရသေ့၏ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ပဋိသန္တာရံ၊ အစေ့အစပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တာပသဿ၊ ရသေ့၏။ ပဗ္ဗဇိတပရိက္ခာရဘဏ္ဍံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပရိက္ခရာဘဏ္ဍာကို၊ ခြေရင်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤတောအရပ်၌။ ကိံကရောမ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ ဂစ္ဆာမိ၊ ဩော်-သွားပါအံ့။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သမီပေ ပန၊ အနီး၌ကား။ ဝိသဘာဂပရိသာ၊ ဇာတ်အားဖြင့် သဘောမတူသော ပရိသတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿုမှ၊ ကြားဖူးကုန်၏။ (တံတေ၊ အရှင်ဘုရား။) ဧသာ၊ ဤဇာတ်အားဖြင့် သဘော မတူသော ပရိသတ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရသေ့ရဟန်းတို့အား။ အသာရုပ္ပါ၊ မလျောက်ပတ်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆတု၊ လိုက်ပါစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ စိတ္တံ နာမ၊ စိတ်မည်သည်ကို။ ဒုဋ္ဌံ၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆီးအပ်၏။ အယံ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဗဟူနံ၊ များစွာသော မိန်းမတို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ (ဋ္ဌ-၂၆၉) ဝသိဿတိ၊ နေနိုင်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ရုစိတကာလတော၊ နှစ်သက်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သေသာနံ၊ ကြွင်းကုန်သော မိန်းမတို့၏။ ဇေဋ္ဌကဋ္ဌာနေ၊ အကြီးအကဲအရာ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပဋိဇဂ္ဂိဿာမိ၊ မွေးကျွေးသုတ်သင်ပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

သော၊ ထိုရသေ့သည်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဒဟရကာလေ၊ ငယ်သောအခါ၌။ ဂဟိတနာမဝသေနေဝ၊ ယူအပ်သော အမည်၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ “အမ္မ ပဒုမဝတီ၊ ချစ်သမီး ပဒုမဝတီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ပက္ကောသိ၊ ခေါ်၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ အမည် ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဧကဝစနေနေဝ၊ တစ်ခွန်းတည်းသော စကားဖြင့်ပင်လျှင်။ ပဏ္ဏသာလာတော၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပိတရံ၊ အဖဖြစ်သော ရသေ့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ ပိတာ၊ အဖဖြစ်သော ရသေ့သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံအာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အချိန်အရွယ်သို့ရောက်သည်။ (အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။) ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤတောအရပ်၌။ ရညာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဒိဋ္ဌကာလတော၊ မြင်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဝသိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အယုတ္တာ၊ မသင့်။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ရညာ၊ ဗာရာဏသီမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆ၊ လိုက်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ “တာတ၊ ဖခင်။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပိတု၊ အဖဖြစ်သောရသေ့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ရောဒမာနာ၊ ငိုလျက်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ “ဣမိဿာ၊ ဤပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ပိတု၊ အဖရသေ့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဂဏှာမိ၊ ယူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဌာနေ၊ ထိုတောအရပ်၌ပင်လျှင်။ ကဟာပဏရာသိမှိ၊ အသပြာအစု၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဘိသေကံ၊ မိဖုရားကြီး၏အဖြစ်ဖြင့် အဘိသိက်သာန်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုပဒုမဝတီမိဖုရားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ ဗာရာဏသီမြို့သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဂတကာလတော၊ လာသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သေသဣတ္ထိယော၊ ကြွင်းသောမိန်းမတို့ကို။ အနောလောကေတွာ၊ မကြည့်မူ၍။ တာယ၊ ထိုပဒုမဝတီအမည်ရှိသော မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံယေဝ၊ တကွသာလျှင်။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ တာဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဣဿာပကတာ၊ ငြူစူခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ ပရိဘိန္ဒိတုကာမာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်။ (မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အယံ၊ ဤပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ မနုဿဇာတိကာ၊ လူဇာတ်ရှိသည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ တုမှေဟိ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဝိစရဏဋ္ဌာနေ၊ လှည့်လည်ရာ အရပ်၌။ ဥဋ္ဌဟန္တာနိ၊ ပေါက်ကုန်သော။ ပဒုမာနိ၊ ပဒုမ္မာတို့ကို။ ကဟံ နာမ၊ အဘယ်မည်သော အရပ်၌။ ဒိဋ္ဌပုဗ္ဗာနိ၊ မြင်ဖူးကုန်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အယံ၊ ဤပဒုမဝတီမိဖုရားသည်။ ယက္ခိနီ၊ ဘီလူးမတည်း။ နံ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားကို။ နီဟရထ၊ နှင်ထုတ်တော်မူကုန်လော့။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တာသံ၊ ထိုငါးရာကုန်သော မိန်းမတို့၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါမှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ အဿ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်း၏။ ပစ္စန္တရစ၊ နယ်စွန်နယ်ဖျား။ ကုပိတော၊ ပျက်သည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) သော၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ (ပဒုမဝတီ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရားသည်။ ဂရုဂဗ္ဘာ၊ လေးသောကိုယ်ဝန်ရှိ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တံ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားကို။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပစ္စန္တံ၊ ပစ္စန္တရစ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တာဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ တဿာ၊ ထိုပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ ဥပဋ္ဌာယိကာယ၊ အလုပ်အကြွေးဖြစ်သော မိန်းမအား။ လဉ္ဇံ ဒတွာ၊ ပေး၍။ (ဇာတမတ္တမေဝ၊ ဖွားကာမျှသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒါရကံ၊ သတို့သားကို။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒါရုဃဋိကံ၊ သစ်တုံးကို။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ ဣမိဿာ၊ ဤပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ဌပေဟိ၊ ထားလော့။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ပဒုမဝတိယာပိ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရား၏လည်း။ မစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊ ကိုယ်ဝန်မှထမြောက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်ဖြစ်သော။ မဟာပဒုမကုမာရော၊ မဟာပဒုမ မင်းသားသည်။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ အဝေသေသာ၊ ကြွင်းကုန်သော။ ဧကူနပဉ္စသတာ၊ တစ်ယောက် ဖြစ်ယုတ်သော ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သတို့သားတို့သည်။ မဟာပဒုမကုမာရဿ၊ မဟာပဒုမမင်းသား၏။ မာတုကုစ္ဆိတော၊ အမိဝမ်းမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ နိပန္နကာလေ၊ လျောင်သော အခါ၌။ သံသေဒဇာ၊ အမိဝမ်း၌ဖြစ်သော အညစ်အကြေး သွေးတည်းဟူသော စိမ်းညှီသော အနံ့ရှိရာ အရပ်၌ ဖြစ်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ “အယံ၊ ဤပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ သတိံ၊ သတိကို။ န တာဝ ပဋိလဘတိ၊ မရသေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အဿာ၊ ထိုပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ ဥပဋ္ဌာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော မိန်းမသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒါရုဃဋိကံ၊ သစ်တုံးကို။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ တာသံဣတ္ထိနံ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့အား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ တာပိ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်လည်း။ ဧကေကာ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော မိန်းမသည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ စုန္ဒကာရသန္တိ၊ ပန်းထိမ်သည်၏ အထံသို့။ ပေသေတွာ၊ စေလွှတ်၍။ ကရဏ္ဍကေ၊ ကြုတ်တို့ကို။ (ဋ္ဌ-၂၇၀) အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ အတ္တနာ အတ္တနာ၊ မိမိ မိမိတို့သည်။ ဂဟိတဒါရကေ၊ ယူအပ်သော သူငယ်တို့ကို။ တတ္ထ၊ ထိုကြုတ်၌။ နိပဇ္ဇာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ လဉ္ဆနံ၊ တံဆိပ်ကို။ ကတွာ၊ နှိပ်သည်ကို ပြု၍။ ဌပယိံသု၊ ထားကုန်၏။

ပဒုမဝတီပိခေါ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်လည်း။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တံဥပဋ္ဌာယိကံ၊ ထိုအလုပ်အကြွေးဖြစ်သော မိန်းမကို။ “အမ္မ၊ အမိ။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဝိဇာတာ၊ သားဖွားပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ၊ ထိုအလုပ်အကြွေးဖြစ်သော မိန်းမသည်။ တံ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားကို။ သန္တဇ္ဇေတွာ၊ ခြိမ်းခြောက်၍။ “ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ တွံ၊ အရှင်မိဖုရားသည်။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ လဘိဿသိ၊ ရလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ “အယံ၊ ဤသစ်တုံးသည်။ တေ၊ အရှင်မိဖုရား၏။ ကုစ္ဆိတော၊ ဝမ်းမှ။ နိက္ခန္တဒါရကော၊ ထွက်သော သတို့သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ လောဟိတမက္ခိတံ၊ သွေးဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သော။ ဒါရုဃဋိကံ၊ သစ်တုံးကို။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ တံ၊ ထိုသစ်တုံးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒေါမနဿပတ္တာ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ “သီဃံ၊ လျင်စွာ။ နံ၊ ထိုသစ်တုံးကို။ ဖာလေတွာ၊ ခွဲ၍။ အပနေဟိ၊ ပယ်လော့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ သစေ ပဿေယျ၊ အကယ်၍ မြင်ငြား အံ့။ လဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ရှက်စရာသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုအလုပ် အကျွေးဖြစ်သော ကျွန်မသည်။ တဿာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရား၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အတ္ထကာမာ ဝိယ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသကဲ့သို့။ ဒါရုဃဋိကံ၊ သစ်တုံးကို။ ဖာလေတွာ၊ ခွဲ၍။ ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်၏။

ရာဇာပိ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်လည်း။ ပစ္စန္တတော၊ ပစ္စန္တရစ်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်ပွဲ သဘင်းကို။ ပဋိမာနေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့၏ အပ၌။ ခန္ဓာဝါရံ၊ သစ်တပ်မြို့ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ တာဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကိုဆိုခြင်းငှာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ် တို့၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) နသဒ္ဒဟသိ၊ မယုံကြည်။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝုတ္တံ၊ လျှောက်ဆိုအပ်သော စကားသည်။ အကာရဏံ ဝိယ၊ အကြောင်းမဟုတ်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မဟေသိယာ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ ဥပဋ္ဌာယိကံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော မိန်းမကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ပဋိပုစ္ဆ၊ မေးတော်မူလော့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဒေဝီ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ ဒါရုဃဋိကံ၊ သစ်တုံးကို။ ဝိဇာတာ၊ ဖွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တာသံ၊ ထိုငါးရာကုန်သော မိန်းမတို့၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

တဿာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ ဣမိနာဝ နိယာမေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ဦးသော မိန်းမအထံ၌။ ဝသမာနာယ၊ နေသည်ရှိသော်။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧကစိတ္တာ၊ တူမျှသော စိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုမှေသု၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့သည်။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုး ရာသို့။ ဂတေသု၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဂင်္ဂါဒေဝတာယ၊ ဂင်္ဂါစောင့်နတ် အား။ ‘အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဒေဝေ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဝိဇိတသင်္ဂါမေ၊ အောင်အပ်သော စစ်ထိုးခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဂတေ၊ လာတော်မူသည်ရှိသော်။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာပေးသော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဥဒကကီဠံ၊ ရေကစားခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထိတံ၊ တောင်းပန် သော အရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဇာနာပေမ၊ သိစေ ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တာသံ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ဥဒကကီဠံ၊ ရေကစားခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တာပိ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့သည်လည်း။ အတ္တနော အတ္တနာ၊ မိမိ မိမိတို့သည်။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်သော။ ကရဏ္ဍကံ၊ ကြုတ်ကို။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ် သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တေသံ ကရဏ္ဍကာနံ၊ ထိုကြုတ် တို့ကို။ ပဋိစ္ဆာဒနတ္ထံ၊ ဖုံးကွယ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ ပါရုပိတွာ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍ခြုံ၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပတိတွာ၊ သက်၍။ ကရဏ္ဍကေ၊ ကြုတ်တို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇေသုံ၊ စွန့်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေပိ ခေါ ကရဏ္ဍကာ၊ ထိုကြုတ်တို့သည်လည်း။ သဟ၊ တကွ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဟေဋ္ဌာသောတေ၊ ရေအယဉ်၏ အောက်၌။ ပသာရိတဇာလမှိ၊ ဖြန့်အပ်သော ကွန်ရက်၌။ လဂ္ဂိံသု၊ ငြိကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ဥဒကကီဠံ၊ ရေကစားခြင်းကို။ ကီဠိတွာ၊ ကစား၍။ (ဋ္ဌ-၂၇၁) ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ဥတ္တိဏ္ဏကာလေ၊ တက်သောအခါ၌။ ဇာလံ၊ ကွန်ရက်ကို။ ဥက္ခိပန္တာ၊ ချီမြှောက်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ ကရဏ္ဍကေ၊ ထိုကြုတ်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အာနယိံသု၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ကရဏ္ဍကေ၊ ကြုတ်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ ကရဏ္ဍကေသု၊ ကြုတ်တို့၌။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) န ဇာနာမ၊ မသိပါကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) သော၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ တေ ကရဏ္ဍကေ၊ ထိုကြုတ်တို့ကို။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်စေ၍။ ဩလောကန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မဟာပဒုမကုမာရဿ၊ မဟာပဒုမ-မင်းသား၏။ ကရဏ္ဍကံ၊ ကြုတ်ကို။ ဝိဝရာပေသိ၊ ဖွင့်စေ၏။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ပန၊ ထိုမင်းသားတို့၏ကား။ ကရဏ္ဍကေသု၊ ကြုတ်တို့၌။ နိပဇ္ဇာပိတဒိဝသေယေဝ၊ အိပ်စေအပ်သော နေ့၌ပင်လျှင်။ ပုညိဒ္ဓိယာ၊ ကောင်းမှုကံ၏ တန်ခိုးကြောင့်။ အင်္ဂုဋ္ဌတော၊ လက်မမှ။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တဿ ရညော၊ ထိုဗာရာဏသီ မင်းအား။ နိက္ကင်္ခဘာဝတ္ထံ၊ ယုံမှားမရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကျိုးငှာ။ အန္တောကရဏ္ဍကေ၊ ကြုတ်တွင်း၌။ “ဣမေ ကုမာရာ၊ ဤမင်းသားတို့သည်။ ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရား၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဗာရာဏသီရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ပုတ္တာ၊ သားတော်တို့တည်း။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နေ၊ ထိုမင်းသားတို့ကို။ ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရား၏။ သပတ္တိယော၊ ရန်သူဖြစ် ကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ကရဏ္ဍကေသု၊ ကြုတ်တို့၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ခိပိံသု၊ ပစ်ကြကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဣမံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဇာနာတု၊ သိစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ခရာနိ၊ အက္ခရာတို့ကို။ လိခါပေသိ၊ ရေးစေ၏။ ကရဏ္ဍကေ၊ ကြုတ်တို့ကို။ ဝိဝရိတမတ္တေ၊ ဖွင့်လှစ်ကာမျှ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီ မင်းသည်။ အက္ခရာနိ၊ အက္ခရာတို့ကို။ ဝါစေတွာ၊ ဖတ်၍။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာပဒုမကုမာရံ၊ မဟာပဒုမမင်းသားကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ “ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ရထေ၊ ရထားတို့ကို။ ယောဇထ၊ ကကုန်လော့။ အဿေ၊ မြင်းတို့ကို။ ကပ္ပေထ၊ ပြုပြင်ကုန်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အန္တောနဂရံ၊ မြို့တွင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော။ မာတုဂါမာနံ၊ မာတုဂါမတို့အား။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သည်ကို။ ကရိဿမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ဟတ္ထီဂီဝါယ၊ ဆင်၏လည်၌။ သဟဿဘဏ္ဍိကံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာထုပ်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဒုမဝတိံ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရားကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဣမံ သဟဿံ၊ ဤတစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှတု၊ ယူစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ တံ ကထံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပဒုမဝတီ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ မာတုယာ၊ မွေးသောအမိအား။ “အမ္မ၊ အမိ။ ဟတ္ထိဂီဝတော၊ ဆင်၏လည်မှ။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဥစ္စာကို။ ဂဏှိတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ န ဝိသဟာမိ၊ မဝံ့ပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက် လည်းကောင်း။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဂဏှာမိ၊ ယူရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ ပဒုမဝတိံ၊ ပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုသိမ်းယူမွေးသော မိန်းမကြီးသည်။ “ယံ ဝါ တံ ဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဟဿစင်္ကောဋကံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာထည့်သော တောင်းကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမိန်းမကြီးကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အမ္မ၊ အမိ။ ပဒုမဝတိံ၊ ပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ပဿတိ၊ မြင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ (တာတာ၊ အမောင်တို့။) “အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿမိ၊ မမြင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ ပဿတိ ကိရ၊ မြင်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ “အမ္မ၊ အမိ။ သာ၊ ထိုအမိ၏ သမီးသည်။ ကဟံ ပန၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တာယ၊ ထိုသိမ်းယူ၍ မွေးအပ်သော မိန်းမကြီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဒုမဝတိံ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရားကို။ သဉ္ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ နိပတိံသု၊ ဝပ်ကုန်၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ “အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ပဒုမဝတီ၊ ပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော။ သာ ဒေဝီ၊ ထိုမိဖုရားပင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ဧဝံ ဝိဓဿ၊ ဤသို့သော သဘောရှိသော။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်လျက်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ နိရာရက္ခာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသိ၊ နေ၏။ (တဿာ) ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေးစွာသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကတံဝတ၊ ပြုအပ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေပိ ရာဇပုရိသာ၊ ထိုမင်းချင်း ယောကျာ်းတို့သည်လည်း။ ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ သေတသာဏီဟိ၊ ဖြူသောတင်းတိမ်တို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပါပေတွာ၊ ရံစေ၍။ ဒွါရေ၊ တံခါး၌။ အာရက္ခံ၊ အစောင့် အရှောက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ သုဝဏ္ဏသိဝိကံ၊ ရွှေထမ်းစင်ကို။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဂမိဿာမိ၊ မလိုက်အံ့။ မမ၊ ငါ၏။ ဝသနဌာနတော၊ နေရာအိမ်မှ။ ပဌာယ၊ စ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ရာဇဂေဟံ၊ နန်းတော်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤအရပ်အတွင်း၌။ ဝရပေါတ္ထကစိတ္တတ္ထရဏေ၊ မြတ်သော အရုပ်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော အခင်းတို့ကို။ အတ္ထရာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ သုဝဏ္ဏတာရကဝိစိတ္တံ၊ ရွှေကြယ်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော။ စေလဝိတာနံ၊ ပုဆိုးဗိ တာန်ကို။ ဗန္ဓာပေတွာ၊ ဖွဲ့စေ၍။ (ဋ္ဌ-၂၇၂) ပသာဓနတ္ထာယ၊ တန်ဆာဆင်စရာအလို့ငှာ။ သဗ္ဗာလင်္ကာရေသု၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာတို့ကို။ ပဟိတေသု၊ ပို့စေအပ် ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဒသာဝ၊ ခြေဖြင့်သာလျှင်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ခြေဖြင့် သွားသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ နာဂရာ၊ ပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ ပဿိဿန္တီ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ “ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရား၏။ ယထာရုစိံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဒုမဝတီ၊ ပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ သဗ္ဗပသာဓနံ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာကို။ ပသာဓေတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ “ရာဇဂေဟံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရား၏။ အက္ကန္တ အက္ကန္တဋ္ဌာနေ၊ နင်းရာ နင်းရာအရပ်၌။ ဝရပေါတ္ထကစိတ္တတ္ထရဏာနိ၊ မြတ်သောအရုပ်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ် သော အခင်းတို့ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ ပဒုမပုပ္ဖာနိစ၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းတို့သည်။ ဥဋ္ဌဟိံသု၊ ပေါက်ကုန်၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီမိဖုရားသည်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ရာဇနိဝေသနံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ စိတ္တတ္ထရဏေ၊ ဆင်းကြယ်သော အခင်းတို့ကို။ တဿာ မဟလ္လိကာယ၊ ထိုသိမ်းယူ၍ မွေးသော မိန်းမကြီးအား။ ပေါသာဝနိကမူလံ၊ မွေးပေးသော အခကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။

ရာဇာပိ ခေါ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်လည်း။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ တေ၊ သင်အား။ ဣမာယော၊ ဤမိန်းမတို့ကို။ ဒါသိယော၊ ကျွန်မတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေမိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ တောသံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒိန္နဘာဝံ၊ ပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ သကလနဂရေ၊ အလုံးစုံသော ပြည်၌နေသော သူတို့ကို။ ဇာနာပေဟိ၊ သိစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ရာဇာ၊ ဗာရာဏသိမင်းသည်။ နဂရေ၊ မြို့၌။ “ပဒုမဝတိယာ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရားအား။ ဒုဗ္ဘိကာ၊ ပြစ်မှားကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့ကို။ ဧတိဿာ ဧဝ၊ ထိုပဒုမဝတီမိဖုရားအားသာလျှင်။ ဒါသိယော၊ ကျွန်မတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ “တာသံ၊ ထိုငါးရာ သော မိန်းမတို့၏။ သကလနဂရေ၊ အလုံးစုံသော ပြည်၌။ (နာဂရေဟိ၊ ပြည်၌နေသောသူတို့သည်။) ဒါသိဘာဝေါ၊ ကျွန်မ၏ အဖြစ်ကို။ သလ္လက္ခိတော၊ မှတ်အပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါသိယော၊ ကျွန်ုမတို့ကို။ ဘုဇိဿံ၊ တော်လှန်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဘာမိ၊ ရလိုပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီ မင်းကြီးကို။ ပုစ္ဆိ၊ ပန်၏။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ တဝါ၊ သင်၏။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုရှိတိုင်း။ (ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တမေဝ ဘေရိစာရိကံ၊ ထိုစည်လည် သော ယောက်ျားကိုပင်လျှင်။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ပဒုမဝတိဒေဝိယာ၊ ပဒုမဝတီမိဖုရားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါသိယော၊ ကျွန်မတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့ကို။ ဘုဇိဿာ၊ တော်လှန်သည်တို့ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ စရာပေထ၊ လည်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုပဒုမဝတီ မိဖုရားသည်။ တာသံ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့၏။ ဘုဇိဿဘာဝေ၊ တော်လှန်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်ပြီးသည် ရှိသော်။ ဧကူနာနိ၊ တစ်ယောက်ဖြင့် ယုတ်ကုန်သော။ ပဉ္စသတပုတ္တာနိ၊ ငါးရာသော သားတို့ကို။ တာသံယေဝ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့၏သာလျှင်။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပေါသနတ္ထာယ၊ မွေးမြူစိမ့်သောငှာ။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ မဟာပဒုမကုမာရံယေဝ၊ မဟာပဒုမမင်းသားကိုသာလျှင်။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။

အထ၊ ထိုအခါမှ။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ တေသံ ကုမာရာနံ၊ ထိုမင်းသားတို့၏။ ကီဠနဝယေ၊ ကစားသော အရွယ်သည်။ သမ္ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ နာနာဝိဓံ၊ အထူးထူး အပြားပြားရှိသော။ ကီဠနဋ္ဌာနံ၊ ကစားရာအရပ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုငါးရာကုန်သော မင်းသားတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သောဠသဝဿုဒ္ဒေသိကကာလေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိ၏ဟု ညွှန်းအပ်သော အခါ၌။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပဒုမသဉ္ဆန္နာယ၊ ပဒုမ္မာကြာဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ မင်္ဂလပေါက္ခရဏိယာ၊ မင်္ဂလာရှိသော ရေကန်၌။ ကီဠန္တာ၊ ကစားကုန်သည်ရှိသော်။ ပုပ္ဖိတာနိ၊ ပွင့်ကုန်သော။ နဝပဒုမာနိစ၊ အသစ်ဖြစ်သော ပဒုမ္မာကြာတို့ကို လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဋတော၊ အညှာမှ။ ပတန္တာနိ၊ ကျကုန်သော။ ပုရာဏပဒုမာနိစ၊ ဟောင်းနွမ်းသော ပဒုမ္မာကြာတို့ကို လည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အနုပါဒိန္နကဿ၊ အနုပါဒိန္နကဖြစ်သော။ ဣမဿ၊ ဤပဒုမ္မာကြာပန်းအား။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဇရာ၊ အိုခြင်းသည်။ တာဝ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်သေး၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သရီရဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ (ဇရာ ပါပုဏနေ၊ အိုခြင်းသို့ ရောက်ခြင်း၌။) ကိမင်္ဂံ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း။ ဧဝံဂတိကမေဝ၊ ဤပဒုမ္မာကြာပန်းနှင့် အလားတူသည် သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော ငါးရာသော မင်းသားတို့သည်ပင်လျှင်။ ပစ္စေကဗောဓိဉာဏံ၊ ပစ္စေကဗောဓိဉာဏ်ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဥဋ္ဌာယုဋ္ဌာယ၊ ထ၍ ထ၍။ ပဒုမကဏ္ဏိကာသု၊ ပဒုမ္မာကြာချပ်တို့၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ တေဟိ၊ ထိုငါးရာသော မင်းသားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ရာဇပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဗဟုဂတံ၊ များစွာသော။ ဒိဝသံ၊ နေ့ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အယျပုတ္တာ၊ အရှင်သားတို့။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းသားတို့သည်။ ဝေလံ၊ အခါကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုငါးရာသော မင်းသားတို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဋ္ဌ-၂၇၃) တေ ပုရိသာ၊ ထိုမင်းချင်းယောက်ျားတို့သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ကုမာရာ၊ သားတော်မင်းသားတို့သည်။ ပဒုမကဏ္ဏိကာသု၊ ပဒုမ္မာကြာချပ်တို့၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်လျက်။ အမှေသု၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကထေန္တေသုပိ၊ လျှောက်ဆိုကုန်သော်လည်း။ ဝစီဘေဒံ၊ နှုတ်မြွက်ခြင်းကို။ နကရောန္တီ၊ မပြုကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ယထာရုစိယာ၊ အလိုအလျှောက်။ တေသံ၊ ထိုငါးရာသော မင်းသား တို့အား။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုငါးရာသော မင်းသားတို့သည်။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဂဟိတာ ရက္ခာ၊ ယူအပ်သော အစောင့်အရှောက် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဒုမကဏ္ဏိကာသု၊ ပဒုမ္မာကြာချပ် တို့၌။ နိသိန္နနိယာမေနေဝ၊ နေသောအမှတ်ဖြင့်သာလျှင်။ အရုဏံ၊ အရုဏ်ကို။ ဥဋ္ဌာပေသုံ၊ တက်စေ ကုန်၏။ ပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဒေဝါ၊ အရှင်မင်းသားတို့။ ဝေလံ၊ အခါကို။ ဇာနာထ၊ သိတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒေဝါ၊ မင်းသားတို့သည်။ န (ဟောမ)၊ မဖြစ်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ နာမ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါမည်ကုန်သည်။ (အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) “အယျာ၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်မင်းသားတို့သည်။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေးစွာသော။ ကထံ၊ စကားကို။ ကထေထ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ နာမ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့မည်သည်ကား။ တုမှာဒိသာ၊ အရှင်မင်းသားတို့ကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သည်။ နဟောန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒွင်္ဂုလကေသမဿုဓရာ၊ လက်နှစ်သစ် ရှိသော ဆံမုတ်ဆိတ်ကို ဆောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ပဋိမုက္ကအဋ္ဌပရိက္ခာရာ၊ စွပ်အပ်သော ရှစ်ပါးသော ပရိက္ခရာ ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တေ၊ ထိုငါးရာသော မင်းသားတို့သည်။ ဒက္ခိဏဟတ္ထေန၊ လက်ယာလက်ဖြင့်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပရာမသိံသု၊ သုံးသပ်ကုန်၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုသုံးသပ်သော ခဏ၌သာလျှင်။ ဂိဟိလိင်္ဂံ၊ လူ၏အသင်သည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ပျောက်၏။ အဋ္ဌပရိက္ခာရာ၊ ရှစ်ပါးသော ပရိက္ခရာတို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ပဋိမုက္ကာဝ၊ စွပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း သည်။ ပဿန္တဿေဝ၊ ရှုစဉ်ပင်လျှင်။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ နန္ဒမူလကပဗ္ဘာရံ၊ နန္ဒမူလက အမည်ရှိသော တောင်ဝှမ်းသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။

ပဒုမဝတီ၊ ပဒုမဝတီ အမည်ရှိသော။ သာပိ ဒေဝီ၊ ထိုမိဖုရားသည်လည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဗဟုပုတ္တာ၊ များသော သားရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်လျက်။ နိပုတ္တာ၊ သားမရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဒယသောကံ၊ နှလုံး၌ စိုးရိမ်ခြင်းသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေနေဝသောကေန၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်ပင်လျှင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရာဇဂဟနဂရဒွါရဂါမကေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည် တံခါး၏ အနီးဖြစ်သော ရွာငယ်၌။ သုဟတ္တေန၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဇီဝနကဋ္ဌာနေ၊ အသက်မွေးရသော အရာ၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ တစ်ပါးသော အခါ၌။ ကုလဃရံ၊ လင်၏အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ခေတ္တံ၊ လယ်သို့။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဟရမာနာ၊ ဆောင်သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုငါးရာကုန်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ဆူကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံအံ့သော အခါ၌။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တေ၊ ကြွလာသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ “အယျ၊ အမောင်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဧတေ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဘောဇေဿာမ၊ ဆွမ်းကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော သူသည်။ “ဧတေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သမဏသကုဏာ နာမ၊ ရဟန်း ငှက်တို့ မည်ကုန်၏။ အညတ္ထာပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်သို့လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စရန္တီ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဧတေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ န (ဟောန္တီ)၊ မဖြစ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့သည်။ ကထေန္တာနံယေဝ၊ စကားပြောဆိုကုန်စဉ်ပင်လျှင်။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ဩတရိံသု၊ သက်ကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတ္တခဇ္ဇဘောဇနံ၊ ဆွမ်း, ခဲဖွယ်, စားဖွယ်ကို။ တေသံ၊ ထိုရှစ်ဆူသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ “သောပိ၊ နက်ဖြန်လည်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ဆူကုန်သော။ ဇနာ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ မယှံ၊ တပည့်တော်မ၏။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဏှထ၊ ခံတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါသိကေ ဒါယိကာမ၊ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ တဝ၊ သင်ဒါယိကာမ၏။ သက္ကာရော၊ ပူဇော်သကာသည်။ ဧတ္တကောဝ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ အာသနာနိစ၊ နေရာတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌေဝ၊ ရှစ်ခုတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော့။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗဟူပိ၊ များစွာလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဝ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသာဒေယျာသိ၊ ကြည်စေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) သာ၊ ထိုအမိ ဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ အာသနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ဆူကုန်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ သက္ကာရသမ္မာနံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော ပစ္စည်း, ကောင်းစွာမြတ်နိုး တနာပြုကြောင်းဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

နိမန္တီတပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ သေသာနံ၊ ကြွင်းသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ “မာရိသာ၊ အရှင်တို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အညတ္ထ၊ တစ်ပါးသော အရပ်သို့။ အဂန္တွာ၊ မသွားမူ၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော အရှင်တို့သည်ပင်လျှင်။ တုမှာကံ၊ အရှင်တို့၏။ မာတု၊ အမိအား။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်း ကို။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ တေ၊ ထိုကြွင်းသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုရှစ်ဆူသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ သည်ပင်လျှင်။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ ကြွလာကုန်၍။ မာတု၊ အမိ၏။ ဂေဟဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုအမိဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်လည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ လဒ္ဓသညတာယ၊ ရအပ်သော အမှတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဗဟူပိ၊ များစွာသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို လည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နကမ္ပိတ္ထ၊ မတုန်လှုပ်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ (ဋ္ဌ-၂၇၄) တေ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပဝေသေတွာ၊ ဝင်စေ၍။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ နိသီဒါပေသိ၊ ထိုင်နေစေ၏။ တေသု၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ နိသီဒန္တေသု၊ ထိုင်နေကုန် သည်ရှိသော်။ နဝမော၊ ကိုးဆူမြောက်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ အညာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခု ကုန်သော။ အာသနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဓုရာသနေ၊ အဦး ဖြစ်သော နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂေဟံ၊ အိမ်သည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗေသုပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေသု၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ နိသိန္နေသု၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုအမိဖြစ်သော မိန်းမသည်။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ဆူကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ ပဋိယာဒိတံ၊ စီရင်အပ်သော။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သကာကို။ ပဉ္စသတာနမ္ပိ၊ ငါးရာ ကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အားလည်း။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ နီလုပ္ပလဟတ္ထကေ၊ ကြာညိုလက်တို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ နိမန္တိတ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနံယေဝ၊ ပင့်ဖိတ် အပ်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏သာလျှင်။ ပါဒမူလေ၊ ခြေရင်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ အကျွန်ု်ပ်၏။ နိဗ္ဗတ္တနိဗ္ဗတ္တဋ္ဌာနေ၊ ဖြစ်ရာဖြစ်ရာအရပ်၌။ သရီရဝဏ္ဏော၊ ကိုယ်အဆင်းသည်။ ဣမေသံ နီလုပ္ပလာနံ၊ ဤကြာညိုတို့၏။ အန္တောဗ္ဘဝဏ္ဏော ဝိယ၊ ကြာတို့် အတွင်း၌ တည်သော အဆင်းကဲ့သို့သော အဆင်းရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ မာတု၊ အမိအား။ အနုမောဒနံ၊ အနုမောဒနာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂန္ဓမာဒနံယေဝ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်သို့သာလျှင်။ အဂမံသု၊ ကြွကုန်၏။

သာပိ၊ ထိုအမိဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်လည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတော၊ ထိုလူ၏အဖြစ်မှ။ စုတာ၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိ ပြည်၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သဋ္ဌေးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ နီလုပ္ပလဂဗ္ဘသမာနဝဏ္ဏတာယ၊ ကြာညိုတို့ အဆင်းနှင့် တူသော အဆင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်ဟူသော အမည်ကိုသာလျှင်။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ ၌။ အဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော သတို့သမီးအား။ ဝယပ္ပတ္တကာလေ၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်သော အခါ၌။ သကလဇမ္ဗုဒီပရာဇာနောစ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၌နေသော မင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌိနောစ၊ သဋ္ဌေးတို့သည် လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌိဿ၊ အဘဖြစ်သော သဋ္ဌေး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ “ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒေတု၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏိံသု၊ စေကုန်၏။ အပဟိဏန္တောနာမ၊ မစေသောသူမည်သည်။ နာဟောသိ၊ မဖြစ်။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ သေဋ္ဌိ၊ အဘ ဖြစ်သော သဋ္ဌေးသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော မင်း, သဋ္ဌေးတို့၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿာမိ၊ မစွမ်းနိုင်အံ့။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဥပါယံ၊ အကြောင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ (တွံ၊ သင်သည်။) ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ၊ တတ်နိုင်လတ္တံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ပစ္ဆိမဘဝိကတ္တာ၊ အဆုံးစွန်သော ဘဝ၌ တည်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပိတု၊ အဘသဋ္ဌေး ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ အာသိတ္တသတပါကတေလံဝိယ၊ သာန်းအပ်သော အကြိမ် တစ်ရာ ချက်အပ်သော ဆီကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပိတရံ၊ အဘဖြစ်သော သဋ္ဌေးကို။ “တာတ၊ ဘခင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုအဘဖြစ်သော သဋ္ဌေးသည်။ တဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော သတို့သမီးအား။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သကာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနိဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ အစိရပဗ္ဗဇိတာယေဝ၊ ရဟန်းပြု၍ မကြာမြင့်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ တဿာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ ကာဠဝါရော၊ လကွယ်အလှည့်သည်။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒီပံ၊ ဆီမီးကို။ ဇာလေတွာ၊ ညှိ၍။ ဥပါသထာဂရံ၊ ဥပုပ်အိမ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတွာ၊ တံမြက်လှည်း၍။ ဒီပသိခါယ၊ ဆီမီးလျှံ၌။ နိမိတ္တံ၊ အာရုံကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဩလောကယမာနာ၊ ကြည့်လျက်။ တေဇောကသိဏာရမ္မဏံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ ဈာနံ၊ ဈာန်ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုတေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကိုပင်လျှင်။ ပါဒကံ၊ အခြေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အရဟတ္တဖလေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ ယေဝစ၊ တကွသာလျှင်။ ဣဒ္ဓိဝိကုဗ္ဗနေ၊ တန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်း၌။ စိဏ္ဏူဝသီ၊ လေ့လာအပ်သော ဝသီတော်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယမကပါဋိဟာရိယကရဏဒိဝသေ၊ ရေမီးအစုံအစုံသော တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြုသောနေ့၌။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည်တော်မသည်။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သီဟနဒံ၊ ခြသေ့ၤမင်းကဲ့သို့ ရဲတင်းသော စကားကို။ နဒိ၊ လျှောက်ဆို၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဇေတဝနဝိဟာရေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဌာနန္တရေ၊ အရာထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံထေရိံ၊ ဤဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဣဒ္ဓိမန္တီနံ၊ တန်ခိုးရှိသော မထေရ်မတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်။

(ဋ္ဌ-၂၇၅) ၂၃၈၊ စတုတ္ထေသုတ်၌။ ဝိနယဓရာနံ ယဒိဒံ ပဋာစာရာတိ (ဣမိနာ)၊ ဝိနယဓရာနံ ယဒိဒံ ပဋာစာရာဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပဋာစာရာ ထေရီ၊ ပဋာစာရာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ဝိနယဓရာနံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟော တော်မူသည်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဝိနယဓရာနံ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်ကုန်သော ရဟန်း မိန်းမတို့ထက်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်စွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုဝိနည်းဆောင်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ ထက်မြတ်သော အရာ၌ ထားခြင်းဟုဆိုအပ်သော အရာထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက် ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ကိကိဿ၊ ကိကိ အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက် ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မ, ညီမတို့၏။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ဝင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝီသတိ ဝဿသဟဿနိ၊ အနှစ် နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ တခုသော အကြား ကာလပတ်လုံး။ သမ္ပတ္တိံ၊ လူနတ်တို့၏ စည်းစိမ်ကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစားပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သေဋ္ဌိဂေဟေ၊ သဌေးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။

သာ၊ ထိုသဌေးသမီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်သည် ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧကေန၊ တကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ကမ္မကာရေန၊ အမှုလုပ်သော ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္ထဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ သမာနဇာတိကံ၊ တူသောဇာတ်ရှိသော။ ကုလံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ကတသန္ထဝဿ၊ ပြုအပ်သော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ (ကိံ အဒါသိ၊ အဘယ်သို့ ပေးသနည်း။) “တွံ၊ သင်သည်။ သောဝ၊ နက်ဖြန်မှသာလျှင်။ ဌယ၊ စ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဋိဟာရသတေနပိ၊ တံခါးစောင့်တရာဖြင့်လည်း။ ဒဋ္ဌုံ၊ တွေ့မြင် ခြင်းငှာ။ န လဘိဿသိ၊ မရလတ္တံ့။ တေ၊ သင်အား။ ကမ္မံ၊ တတ်စွမ်းနိုင်သော အမှုသည်။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရှိခဲ့ပါသော်။) ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။) သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့သင်ဆိုသော အတိုင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေတော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဟတ္ထသာရံ၊ လက်၌ဥစ္စာနှစ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံ၊ ထိုသဋ္ဌေး သမီးကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ နဂရတော၊ မြို့မှ။ တီဏိ စတ္တာရိ ယောဇနာနိ၊ သုံးယူဇနာ လေးယူဇနာရှိသော အရပ်တို့သို့။ ပဋိက္ကမိတွာ၊ ဆုတ်ခွာ၍။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။

အထ၊ ထိုသို့နေခြင်းကို ပြုသည်မှ။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ တဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဂဗ္ဘေ၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပရိပက္ကေ၊ ရင့်သည်ရှိသော်။ “သာမိ၊ အရှင်။ ဣဒံ၊ ဤအရပ်သည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဋ္ဌာနံ၊ အရပ်မဟုတ်။ ကုလဂေဟံ၊ မိဘတို့၏ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော၊ နက်ဖြန်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ပီတိနာမေသိ၊ လွန်စေ၏။ သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ တဿ၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ား၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အယံ ဗာလော၊ ဤသူမိုက်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န နေဿတိ၊ မဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ ဗဟိ၊ အပသို့။ ဂတေ၊ သွားသည်ရှိသော်။ “ဧကိကာဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းသာလျှင်။ ကုလဂေဟံ၊ မိဘတို့၏ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တံ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးကို။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ အပဿန္တော၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ “ကုလဂေဟံ၊ မိဘတို့၏အိမ်သို့။ ဂတာ၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့သော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ကုလဓီတာ၊ အမျိုးသမီးသည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပါဒါနုပဒိကံ၊ ခြေရာစဉ်အတိုင်း။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သမ္ပါပုဏိ၊ တွေ့မီ၏။ တဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးအား။ အန္တရာမဂ္ဂေဝ၊ ခရီးအကြောင်း၌သာလျှင်။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊ ကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်း သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်းကြောင့်။ “ယဿ၊ အကြင် ကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆေယျာမ၊ သွားကုန်၏။ သော အတ္ထော၊ ထိုကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေဝ၊ ခရီးအကြား၌ သာလျှင်။ နိပ္ဖန္နော၊ ပြီး၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကိံ ကရိဿာမ၊ အဘယ်မူကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဋိနိဝတ္တိံသု၊ ပြန်နစ်ကုန်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်ပြန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုရိမနယေနေဝ၊ ရှေးနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။

(ဋ္ဌ-၂၇၆) အန္တရာမဂ္ဂေ ပန၊ ခရီးအကြား၌ကား။ အဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနေ၊ ကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်းသည်။ ဇာတမတ္တေယေဝ၊ ဖြစ်ကာမျှဖြစ်သော်သာလျှင်။ စတူသု ဒိသာသု၊ အရပ်လေး မျက်နှာတို့၌။ မဟာမေဃော၊ ကြီးစွာသော မိုးသည်။ ဥဋ္ဌဟိ၊ တက်၏။ သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားကို။ “သာမိ၊ အရှင်။ အဝေလာယ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ စတူသု ဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ မဟာမေဃော၊ ကြီးစွာသောမိုးသည်။ ဥဋ္ဌိတော၊ တက်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝါယမာဟိ၊ လုံ့လပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသင်ဖြစ်သော သူသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုသော အတိုင်း။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဒဏ္ဍကေဟိ၊ လှံတံတို့ဖြင့်။ ကုဋိကံ၊ ကုဋိကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဒနတ္ထာယ၊ မိုးစရာအလို့ငှာ။ တိဏံ၊ မြတ်ကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ မဟာဝမ္မိကပါဒေ၊ ကြီးစွာသော တောင်ပို့၏ခြေရင်း၌။ တိဏံ၊ မြတ်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားကို။ ဝမ္မိကေ၊ တောင်ပို့၌။ နိပန္နော၊ လျောင်းသော။ ကဏှသပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်သည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ ဍံသိ၊ ကိုက်၏။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ တသ္မိံယေဝ ဌာနေ၊ ထိုမြွေကိုက်ရာ အရပ်၌ပင်လျှင်။ ပတိတော၊ လည်းရှိလေ၏။ သာပိ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး သည်လည်း။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဂမိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဂမိဿတိ၊ လာကတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ကို။ ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ “အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘သော၊ ဤမိန်းမသည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိ။’ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ဂတော၊ သွားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။) အာလောကေ၊ အလင်းသည်။ သဉ္ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝမ္မိကပါဒေ၊ တောင်ပို့ခြေ၌။ ပတိတံ၊ လည်းသည်ကို။ ဒိသာာ၊ မြင်၍။ “မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပုရိသော၊ လင်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ နဋ္ဌော၊ ပျက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဒေဝိတွာ၊ ငိုကြွေး၍။ ဒဟရဒါရကံ၊ ငယ်နုသောသားကို။ ပဿေန၊ နံပါးဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ မဟလ္လကံ၊ သားကြီးကို။ အင်္ဂုလိံ၊ လက်ချောင်းကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ဆွဲကိုင်စေ၍။ မဂ္ဂေန၊ ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဥတ္တာနနဒိံ၊ တိမ်သောမြစ်ကို။ ဒိသာာ၊ မြင်၍။ “ဒွေပိ ဒါရကေ၊ နှစ်ယောက်သော သားတို့ကိုလည်း။ ဧကပ္ပဟာရေနဝ၊ တစ်ပြိုင် နက်တည်း ဖြင့်သာလျှင်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿာမိ၊ မစွမ်းနိုင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နှလုံးပိုက်၍။ ဇေဋ္ဌကံ၊ သားကြီးကို။ ဩရိမသီရေ၊ ဤမှာဘက်ကမ်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဒဟရံ၊ သားငယ်ကို။ ပရတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပိလောတိကစုမ္ဗဋကေ၊ ပုဆိုးနွမ်းအနှီး၌။ နိပဇ္ဇာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်နစ်၍။” ဣမံ၊ ဤသားကြီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ နဒိံ၊ ဖြစ်သို့။ ဩတရိ၊ သက်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ နဒီမဇ္ဈံ၊ မြစ်လယ်သို့။ ပတ္တကာလေ၊ ရောက်သောအခါ၌။ ဧကော၊ တစ်ကောင်သော။ သေနော၊ စွန်သည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ မံသပိဏ္ဍော၊ အသားစိုင်တည်း။” ဣတိ သညာယ၊ ဤသို့သော အမှတ်ဖြင့်။ ဒါရကံ၊ သားငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ သေနံ၊ စွန်ကို။ အပဿာဒေတိ၊ မောင်း၏။ တဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ တံ ဟတ္ထဝိကာရံ၊ ထိုလက်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ဒိသာာ၊ မြင်၍။ မဟလ္လက ဒါရကော၊ သားကြီးသည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ပက္ကောသတိ၊ ခေါ်၏။” ဣတိ သညာယ၊ ဤသို့ အမှတ်ဖြင့်။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ သောတေ၊ အယဉ်၌။ ပတိတော၊ ကျသည်ဖြစ်၍။ ယထာသောတံ၊ အယဉ်အားလျော်စွာ။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ သောပိ သေနော၊ ထိုစွန်သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုသဌေး သမီးသည်။ အသမ္ပတ္တာယ ဧဝ၊ မရောက်မီသာလျှင်။ တံ ဒဟရဒါရကံ၊ ထိုငယ်နုသော သားကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဗလဝသောကာဘိဘူတာ၊ အားကြီးစွာသော စိုးရိမ်ခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။

“ဥဘော ပုတ္တာ ကာလင်္ကတာ၊ ပန္တေ မယှံ ပတီ မတော” တိ၊ ဥဘော ပုတ္တာ ကာလင်္ကတာ၊ ပန္တေ မယှံ ပတီမတောဟူသော။ ဣမံ ဝိလာပဂီတံ၊ ဤမြည်တမ်း ယောင်ရမ်းသောအားဖြင့် သီချင်းကို။ ဝါယန္တီ၊ သီလျက်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ [ပန္တေ၊ ခရီး၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥဘော ပုတ္တာ၊ သားနှစ်ယောက်တို့သည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်၏။ ပန္တေ၊ ခရီး၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတီ၊ လင်သည်။ မတော၊ သေ၏။]

သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိလပမာနာဝ၊ မြည်တမ်းယောင်ရမ်းလျက်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ကုလဂေဟံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ ဂန္တွာပိ၊ သွား၍လည်း။ သောကဝသေနေဝ၊ စိုးရိမ်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ ဝဝတ္ထပေတုံ၊ ပိုင်းခြားမှတ်သားခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တီ၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။” ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ဧဝံဝိဓံ နာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်မည်သော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဂေဟံ၊ ထိုအမျိုးအိမ်သည်။ ကတရံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးကို။ ပဋိပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ တေသံ၊ ထိုအမျိုးတို့၏။ ဝသနဂေဟံ၊ နေရာအိမ်ကို။ ဝါတပ္ပဟာရေန၊ လေခတ်သဖြင့်။ ပတိတံ၊ ပြိုသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုအမျိုးတို့သည်။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်ကုန်ခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခုဒ္ဒကမဟလ္လကေ၊ ငယ်ကုန်ကြီးကုန်သော။ နေ၊ ထိုအမျိုးတို့ကို။ ဧကစိတကသ္မိံယေဝ၊ တစ်ခုသော ထင်းပုံ၌ပင်လျှင်။ ဈာပေန္တီ၊ မီးသင်္ဂြိုဟ်ကုန်၏။ ဧသာ ဓူမဝတ္တိ၊ ဤအခိုးအစုသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) သာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ တံ ကထံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာဝ၊ ကြား၍သာလျှင်။ (ဋ္ဌ-၂၇၇) “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝဒထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝတ္ထသာဋကံ၊ ဝတ်သော ထဘီကို။ သန္ဓာရေတုံ၊ ကောင်းစွာတည်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တီ၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဇာတနိယာမေနေဝ၊ အမိမွေးတိုင်းသော အမှတ်ဖြင့်သာလျှင်။ ဗာဟာ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီမြှောက်၍။ ကန္ဒမာနာ၊ ငိုမြည်တမ်းလျက်။ ဉာတီနံ၊ အမျိုးတို့၏။ စိတကဋ္ဌာနံ၊ ထင်းပုံရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဝိလာပဂီတံ၊ ထိုမြည်တမ်း ယောင်ရမ်းသောအားဖြင့်။ သီချင်းကို။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပရိဒေဝမာနာ၊ ငိုမြည်တမ်းလျက်-

“ဥဘော ပုတ္တယ ကာလင်္ကတာ၊ ပန္ထေ မယှံ ပတိ မတော၊

မာတာ ပိတာ စ ဘာတာ စ၊ ဧကစိတကသ္မိံ ဍယှရေ” တိ၊

ဥဘော ပုတ္တာ ကာလင်္ကတာ၊ ပန္ထေ မယှံ ပတီ မတော၊ မာတာ ပိတာ စ ဘာတာ စ၊ ဧကစိတကသ္မိံ ဍယှရေဟူ၍။ အာဟ၊ ဆို၏။

ပန္ထေ၊ ခရီး၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥဘော ပုတ္တာ၊ သားနှစ်ယောက်တို့သည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်၏။ ပန္ထေ၊ ခရီး၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတီ၊ လင်သည်။ မတော၊ သေ၏။ မာတာ စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဘာတာ စ၊ မောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကစိတကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော ထင်းပုံ၌။ ဍယှရေ၊ လောင်အပ်ကုန်၏။

အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဇနေန၊ လူသည်။ သာဋကံ၊ ထဘီကို။ ဒိန္နမ္ပိ၊ ပေးအပ်သော်လည်း။ ဖာလေတွာ ဖာလေတွာ၊ ဆုတ်၍ဆုတ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးကို။ ဒိဋ္ဌိဒိဋ္ဌဋ္ဌာနေ၊ မြင်ရာမြင်ရာအရပ်၌။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီး၏။ “အယံ ပဋာစာရာ၊ ဤပဋာစာရာသည်။ ပဋပရိဟရဏံ၊ အဝတ်ကို ဆောင်ခြင်းကို။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။” ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပဋာစာရာတေဝ နာမံ၊ ပဋာစာရာဟူသော အမည်ကိုသာလျှင်။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ စ၊ တစ်နည်းလည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးအား။ နဂ္ဂဘာဝေန၊ အချည်းနှီး၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အလဇ္ဇီအာစာရော၊ အရှက်မရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကျင့်သည်။ ပါကဋော၊ ထင်ရှားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဿာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးအား။ ပတိတော၊ ကျသော။ အာစာရော၊ ဟီရိ, ဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော အကျင့်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပဋာစာရာတေဝ နာမံ၊ ပဋာစာရာဟူသော အမည်ကိုသာလျှင်။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာ ဘုရားသည်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တေ၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပရိသပရိယန္တေ၊ ပရိသတ်၏ အစွန်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေတ္တာဖရဏေန၊ မေတ္တာ၏နှံ့ခြင်းဖြင့်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘ၊ ရလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တဿာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးအား။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဗလဝဟိရောတ္တပ္ပံ၊ အားကြီးစွာ အရှက်အကြောက်သည်။ အာဂတံ၊ ရောက်၏။ သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ တတ္ထေဝ ဘူမိယံ၊ ထိုမြေအရပ်၌ပင်လျှင်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေး၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဥတ္တရိသာဋကံ၊ အပေါ်ရုံ ပုဆိုးကို။ ခိပိတွာ၊ ပစ်၍။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ တံ၊ ထိုပစ် လိုက်သော ပုဆိုးကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဿောသိ၊ နာ၏။ သတ္တာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးအား။ စရိယဝသေန၊ အကျင့်၏ အစွမ်းဖြင့်။

“န သန္တီ ပုတ္တာ တာဏာယ၊ န ပိတာ နာပိ ဗန္ဓဝါ၊

အန္တကေနာဓိပန္နဿ၊ နတ္ထိ ဉာတီသု တာဏတာ၊

ဧတမတ္ထဝသံ ဉတွာ၊ ပဏ္ဍိတော သီလသံဝုတော၊

နိဗ္ဗာနဂမနံ မဂ္ဂံ၊ ခိပ္ပမေဝ ဝိသောဓယေ”တိ၊ န သန္တီ ပုတ္တာ တာဏာယ၊ ပေ။ ခိပ္ပမေဝ ဝိသောဓယေဟူကုန်သော။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

အန္တကေန၊ သေမင်းသည်။ အဓိပန္နဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သတ္တဝါအား။ ပုတ္တာ၊ သားသမီးတို့သည်။ တာဏာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ န သန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ပိတာ၊ မိခင်ဖခင်တို့သည်။ (တာဏာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။) န (သန္တီ)၊ မဖြစ်ကုန်။ ဗန္ဓဝါ၊ အမိအဖမှ ကြွင်းသော အဆွေအမျိုး, အဆွေခင်ပွန်း ချစ်ကျွမ်းဝင်သော သူတို့သည်။ (တာဏာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။) နာပိ (သန္တီ)၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်ကုန်။ ဉာတီသု၊ အဆွေအမျိုးတို့၌။ တာဏတာ၊ စောင့်ရှောက်တတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဧတံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအချင်းချင်း စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော အကြောင်းကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သီလသံဝုတော၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့ဖြင့် ပိတ်အပ်သော ကာယဒွါရရှိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဗ္ဗာနဂမနံ မဂ္ဂံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အရိယမဂ် တည်းဟူသော ခရီးကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ ဝိသောဓယေ၊ သုတ်သင်ရာ၏။

သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာအဆုံး၌။ ယထာဌိတာဝ၊ တည်မြဲတိုင်းသာလျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ (ဌိတာ၊ တည်လျက်။) ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးအား။ “ဘိက္ခုနိဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်း ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။) သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံ၏။ သာ၊ ထိုပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးသည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ နစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရား စကားတော်ကို။ ဂဏှန္တီ၊ သင်ယူသည်ဖြစ်၍။ ဝိနယပိဋကေ၊ ဝိနည်းပိဋက၌။ စိဏ္ဏဝသီ၊ လေ့လာအပ်သော ဝသီဘော်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ပဋာစာရာ၊ ပဋာစာရာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဝိနယဓရာနံ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဓမ္မဒိန္နာထေရီဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၂၇၈) ၂၃၉၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ ဓမ္မကထိကာနန္တိ (ဣမိနာ)၊ ဓမ္မကထိကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဓမ္မကထိကာနံ၊ တရားကို ဟောတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာ ဘုရားပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ပရာယတ္တဋ္ဌာနေ၊ ကျွန်မအရာ၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဒုမုတ္တရဿ၊ ပဒုမုတ္တရ အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဂ္ဂသာဝကဿ၊ အဂ္ဂသာဝကဖြစ်သော။ သုဇာတတ္ထေရဿ၊ သုဇာတာမထေရ်အား။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုတရားဟောတတ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက် မြတ်သော အရာ၌ ထားခြင်းဟုဆိုအပ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာအမည် ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်း ဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗံ၊

အလုံးစုံသောစကားကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ခေမာထေရိယာ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ (အဘိနီဟာရဝသေန၊ ဆုတောင်းခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ ဣဝ၊ သိအပ်သကဲ့သို့။) အဘိနီဟာရဝသေန၊ ဆုတောင်းခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ပန၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ ဧသာ၊ ဤဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ဖုဿဗုဒ္ဓကာလေ၊ ဖုဿမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ သတ္ထု၊ ဖုဿမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝေမာတိကာနံ၊ မိထွေးတော်၏ သားဖြစ်ကုန်သော။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘာတိကာနံ၊ ညီတော်တို့၏။ ဒါနာဓိကာရေ၊ ဒါန၏ အရာ၌။ ဌပိတကုဋုမ္ဗိကဿ၊ ထားအပ်သောသူကြွယ်၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဝသမာနာ၊ နေလျက်။ “ဧကံ၊ တခုသောဝတ္ထုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဒွေ၊ နှစ်ခုသော ဝတ္ထုတို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ အပရိဟာပေန္တီ၊ မယုတ်စေ သည်ဖြစ်၍။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒွေနဝုတိကပ္ပေ၊ ကိုးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ကိကိဿ၊ ကိကီ အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိ မင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မညီမတို့၏။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ ဝင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝီသတိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဝသနပရိဝေဏံ၊ နေရာပရိဝုဏ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ ကရသော အကြားကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည် တို့၌။ ကျင်လည်သည်ရှိသော်။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝိသာခသေဋ္ဌိနော၊ ဝိသာခ၊ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတာ၊ ရောက်၏။ ဝိသာခသေဋ္ဌိ နာမ၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးမည်သည်ကား။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗသာရမင်း၏။ သဟာယကော၊ အဆွေတည်း။ ရညာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဌမဒဿနံ၊ ရှေးဦးစွာ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွာ၊ နာ၍။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆာကာသိ၊ မျက်မှောက်ပြု၏။ သော၊ ထိုဝိသာခ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ တံဒိဝသံ၊ ထိုအနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုသောနေ့၌။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သောပါနမတ္တကေ၊ စောင်းတန်းဦး၌။ ဌိတာယ၊ တည်သော။ ဓမ္မဒိန္နာယ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ (ဟတ္ထာဝလမ္ဗဏတ္ထံ၊ လက်ကို ဆွဲစိမ့်သောငှာ။) ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ပသာရိတေ၊ ဆန့်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ အနာလမ္ဗိတွာဝ၊ မဆွဲမူ၍သာလျှင်။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်သို့။ အဘိရူဟိ၊ တက်၏။ ဘုဉ္ဇမာနောပိ၊ စားသော်လည်း။” ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဟရထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဗျာဟရိ၊ စကားမဆို။ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာသည်။ ကဋစ္ဆုံ၊ ယောက်ချိုကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပရိဝိသမာနာ၊ လုပ်ကျွေးစဉ်။ “အယံ၊ ဤဝိသာခ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထာလမ္ဗကံ၊ လက်ကိုဆွဲစိမ့်သည်ကို။ ကရောန္တီယာပိ၊ ပြုသော်လည်း။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ န အာလမ္ဗိ၊ မကိုင်မဆွဲ။ ဘုဉ္ဇမာနောပိ၊ စားသော်လည်း။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခွန်းသော စကားကို။ န ကတေတိ၊ မဆို။ မယှံ၊ ငါအား။ ကော ဒေါသော၊ အဘယ်အပြစ်သည်။ (အတ္ထိ) နု ခေါ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ထမင်းစားပြီးသော။ နံ၊ ထိုဝိသာခအမည် ရှိသော သဋ္ဌေးကို။ “အယျ၊ အရှင်သဋ္ဌေး။ မေ၊ ငါ့အား။ ကော ဒေါသော၊ အဘယ်အပြစ်သည်။ (အတ္ထိ) နု ခေါ၊ ရှိသညန်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဓမ္မဒိန္နေ၊ ဓမ္မဒိန္နာ၊ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သန္ထဝဝသေန၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ နိသီဒိတုံ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဌာတုံ ဝါ၊ ရပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ခါဒိတုံ ဝါ၊ ခဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ ဝါ၊ စားခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ ဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ ဝသ၊ နေလော့။ နော စေ ဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ ယတ္တကေန၊ အကြင်မျှ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ တေ၊ သင့်အား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဥစာကို ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ကုလဃရံ၊ မိဘအိမ်သို့။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့ ကိလေသာတည်း ဟူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပေါင်းဖော်ခြင်းငှာ မထိုက်သည် ရှိသော်။ အဟံ၊ ကျွန်တော်မသည်။ တုမှေဟိ၊ အရှင်တို့သည်။ ဆဍ္ဍိတခေဠံ၊ စွန့်အပ်သော တံတွေးကို။ ဝမိတဓနံ၊ အန်အပ်သော ဥစာကို။ သီသေန၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ရွက်၍။ န စရိဿာမိ၊ မလှည့်လည်အံ့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဝိသာခေါ၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ “ဓမ္မဒိန္နေ၊ ဓမ္မဒိန္နာ၊ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား။ အာရောစေတွာ၊ ကြားလျှောက်၍။ ဓမ္မဒိန္နံ၊ ဓမ္မဒိန္နကြို သုဝဏ္ဏသိဝိကာယ၊ ရွှေထမ်းစဉ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနိဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇတ္ထာယ၊ ရဟန်းပြုစိမ့်သောငှာ။ ပေသေသိ၊ စေ၏။

(ဋ္ဌ-၂၇၉) သာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ “အယံ သေဋ္ဌိ၊ ဤဝိသာခ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဃရမိဇ္ဈေ၊ အိမ်၏အလယ်၌။ ဌိတောဝ၊ တည်လျက်ပင်လျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ လဒ္ဓကာလတော၊ ရအပ်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ ပန၊ စ၍ကား။ မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) အာစရိယုပဇ္ဈာယာနံ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အကိဏ္ဏဋ္ဌာနေ၊ လူ့တို့နှင့်ရောပြွမ်းရာအရပ်၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ထေရိယော၊ မထေရ်မတို့သည်။ တဿာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာမည်သော မထေရ်မ၏။ မဟာကုလာ၊ မြတ်သော အမျိုးမှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတဘာဝေန၊ ရဟန်းပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သာရေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တိယော၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ အဂမံသု၊ သာာကုန် ၏။ သာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောဘဝ၌။ မဒ္ဒိတသင်္ခါရတာယ၊ သုံးသပ်အပ်ပြီးသောသင်္ခါရရှိသည်ဖြစ်ကြောင့်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီပင်လျှင်။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တံဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မအား။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ကိစ္စံ၊ ရဟန်ကိစ္စသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးဆုံးသို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ပြုအံ့နည်း။ ရာဇဂဟမေဝ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်ကိုသာလျှင်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တတြ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မံ၊ ငါကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဉာတိသံဃော၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းသည်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမူတို့ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုရလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့သောစိတ်အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ထေရိယော၊ မထေရ်မတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ နဂရမေဝ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့သာလျှင်။ ပစ္စာဂတာ၊ ပြန်ခဲ၏။

ဝိသာခေါ၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော သဌေးသည်။ တဿာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ အာဂတဘဝံ၊ လာသည၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “သီဃံ၊ လျင်စွာ။ အာဂတာ၊ လာ၏။ ဥက္ကဏ္ဌိတာ၊ သာသနာတော်၌ ငြိးငွေ့သည်။ ဘဝိဿတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ သာယနှသမယေ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ တဿာ၊ ထိုဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ “ဥက္ကဏ္ဌိတဘာဝံ၊ သာသနာတော်၌ငြိးငွေ့သည်၏အဖြစ်ကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ပဉ္စက္ခန္ဓာဒိဝသေန၊ ခန္ဓာငါးပါး အစရှိသည် တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပေဥှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ခဂ္ဂေန၊ သန်လျက်ဖြင့်။ ဥပ္ပလနာလံ၊ ကြာရိုးကို။ ဆိန္ဒန္တီ ဝိယ၊ ဖြတ်သကဲသို့။ ပုစ္ဆိတံ ပုစ္ဆိတံ၊ မေးတိုင်း မေးတိုင်းသော ပြဿနာကို ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ ဖြေ၏။ ဥပါသကော၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော သဌေးသည်။ ဓမ္မဒိန္နာထေရိယာ၊ ဓမ္မဒိန္နာအမည်ရှသော မထေရ်မ၏။ ဉာဏဿ၊ ဉာဏ်၏။ သူရဘာဝံ၊ ထက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အတ္တနာဟ၊ မိမိသည်။ အဓိဂတ္ထာနေ၊ ရအပ်သောအရာ၌။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂေသု၊ မဂ်တို့၌။ သဗ္ဗာကာရေန၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပေဥှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဥဂ္ဂဟဝသေန၊ သင်ယူဖူးသည်၏ အစွမ်း အားဖြင့်။ အရဟတ္တမဂ္ဂေပိ၊ အရဟတ္တမဂ်၌လည်း။ (ပေဥှ၊ ပြဿနာတို့ကို။) ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော။ ထေရိပိ၊ မထေရ်မသည်လည်း။ ဥပါသကဿ၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ယာဝ အနာဂါမိဖလာဝ၊ အနာဂါမိဖိုလ်တိုင်အောင်သာ။ ဝိသာယဘာဝံ၊ အရာ၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိသယံ၊ အရာကို အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ဓာဝတိ၊ ပြေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တံ၊ ထိုဝိသာခ အမည်ရှိသော။ ဒါယကာကို နိဝတ္တေန္တီ၊ ပြန်စေသည်ဖြစ်၍။ “အာဝုသော ဝိသာခ၊ ဒါယကာ ဝိသာခ၊ ပဥှာ၊ အမေးသည်။ အစ္စသရာ၊ မေးသင့်သောအရာကို လွန်၍ဖြစ်၏။ ပဥှာနံ၊ ပြဿနာတို့၏။ ပရိယန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ အာဝုသော ဝိသာခ၊ ဒါယကာ ဝိသာခ၊ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်သည်။ နိဗ္ဗာနောဂဓံ၊ နိဗ္ဗာန်၌ အတွင်းဝင်၏။ နိဗ္ဗာနပရာနံ၊ နိဗ္ဗာန်လျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိ၏။ နိဗ္ဗာနပရိယောသာနံ၊ နိဗ္ဗာန်လျှင် အဆုံးရှိ၏။ အာဝုသော ဝိသာခ၊ ဒါယကာဝိသာခ၊ တွံ၊ သင်သည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆေယျာသိ၊ မေးလျှောက်လေလော့။ ယထာ စ၊ အကြင်သို့သော အခြင်း အရာဖြင့်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရောတိ၊ ဖြေကြား၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ (အတ္တံ)၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေယျာသိ၊ မှတ်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

ဝိသာခေါ၊ ဝိသာခ ဒါယကာသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပုစ္ဆာဝိဿဇ္ဇနံ၊ အမေးအဖြေကို။ နယန္တံ၊ ဆောင်တက်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ကထေသိ၊ လျှောက်ဆို၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ၊ ထိုဝိသာခ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားတော်မူ၍။ “မမ၊ ငါဘုရား၏။ ဓီတာယ၊ သမီးတော်ဖြစ်သော ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မအား။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နေသု၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော။ ခန္ဓေသု၊ ခန္ဓာတို့၌။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ မိန်တော်မူ၍။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။

“ယဿ ပုရေ စ ပစ္ဆာ စ၊ မဇ္ဈေ စ နတ္ထိ ကိဉ္စနံ၊

အကိဉ္စနံ အနာဒါနံ၊ တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏ”န္တိ၊

ယဿ ပုရေ စ၊ ပေ။ ဗြာဟ္မဏံဟူသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ပုရေ စ၊ ရှေးအတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၌ လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ စ၊ နောက်-အနာဂတ် ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၌ လည်းကောင်း။ မဇ္ဈေ စ၊ အလယ်ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၌ လည်းကောင်း။ ကိဉ္စနံ၊ တဏှာအားဖြစ် စွဲလမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကြောင့်ကြခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အကိဉ္စနံ၊ ကြောင့်ကြခြင်း မရှိသော။ အနာဒါနံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစုံတစ်ခုသော အာရုံကို စွဲလမ်းခြင်း မရှိသော။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ အပပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမူရှိသော သူဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

(ဋ္ဌ-၂၈၀) တတော၊ ထိုနောက်မူ။ ဓမ္မဒိန္နာယ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသောမထေရ်မအား။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို။ ဒတွာ၊ ပေတော်မူ၍။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်နမူ၏။ “ဝိသာခ၊ ဝိသာခ၊ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဓာတ်, အာယတနအစရှိသည်တို့၌ လိမ္မာသောသူ၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ပညာနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဝိသာခ၊ ဝိသာခ ဒါယကာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်း မိန်းမသည်။ မဟာပညာ၊ ကြီးကျယ်သောအရာတို့၌ သိမ်းဆည်းခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော ပညာနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဝိသာခ၊ ဝိသာခ ဒါယကာ၊ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကို။ စေပိ ပုစ္ဆေယျာသိ၊ အကယ်၍မူလည်း မေးငြာအံ့။ အဟမ္ပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ တံ (အတ္တံ)၊ ထိုအနက်ကို။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မဒိန္နာယ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗျာကတံ၊ ဖြေအပ်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအခြင်းအရာဖြစ်သာလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဗျာကရေယျံ၊ ဖြေအံ့။ ဧသော စေဝ၊ ဤဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ ဖြေအပ်သော အနက်သည်သာလျှင်။ ဧတဿ၊ ထိုသင်မေး အပ်သော အခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ နံ (အတ္တံ)၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လေလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူ၌။ ဌပန္တော၊ ထားတော်မူ သည်ရှိသော်။ ဣဒမေဝ၊ စူဠဝေဒလ္လသုတ်ကိုပင်လျှင်။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ထေရိံ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဣမသ္မိံ သာသနေ၊ ဤသာသနာ တော်၌။ ဓမ္မကထိကာနံ၊ တရားဟော တတ်ကုန်သော မထေရ်မတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

နန္ဒာထေရီဝတ္ထု

၂၄၀၊ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ ဈာယီနံ ယဒိဒံ နန္ဒာတိ (ဣမိနာ)၊ ဈာယီနံ ယဒိဒံ နန္ဒာဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဈာနာဘိရတာနံ၊ ဈာန်၌မွေ့လျော်ကုန်သော မထေရ်မတို့တွင်။ နန္ဒထေရီ၊ နန္ဒ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုနန္ဒမထေရ်၏ အလောင်းဖြစ်သော။ ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဟံသာဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရား တော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဈာနာဘိရတာနံ၊ ဈာန်၌မွေ့လျော်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောနေရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုနန္ဒာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ တတော၊ ထိုပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်မှ။ (ပဋ္ဌာယ၊ အစပြု၍။) ကပ္ပသတသဟဿ၊ ကမ္ဘာတသိန်း ကာလ ပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထု၊ ဂေါတမ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗတ္တိတော၊ ဖြစ်တော်မူသည်မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွကပင်လျှင်။ မဟာပဇာပတိဂေါတမီယာ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ နန္ဒာတိ၊ နန္ဒာဟူ၍။ အဿာ၊ ထို သတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ ရူပနန္ဒာတိပိ၊ ရူပနန္ဒာဟူ၍လည်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သာ၊ ထိုရူပနန္ဒ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဥတ္တမရူပဘာဝေန၊ မြတ်သောအဆင်းရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဇနပဒကလျာဏီ နာမ၊ ဇနပဒကလျာဏီ အမည်ရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။

သာ၊ ထိုဇနပဒကလျာဏီသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဒသဗလေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုအဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ကပိလဝတ္ထုံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်သို့။ အာဂန္တွာ၊ ကြွလာတော်မူ၍။ နန္ဒဉ္စ၊ နန္ဒမင်းသားကိုလည်းကောင်း။ ရာဟုလဉ္စ၊ ရာဟုလာမင်းသားကို လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဇေတွာ၊ ရှင်ပြု၍။ ပက္ကန္တေ၊ ကြွသွားတော်မူသည်ရှိသော်။ သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီး၏။ ပရိနိဗ္ဗုတကာလေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသောအခါ၌။ “မဟာပဇာပတိဂေါတမီ စ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည် လည်းကောင်း။ ရာဟုလာမာတာ စ၊ ရာဟုလာ မယ်တော်ဖြစ်သော ယသော်ဓရာ မိဖုရားသည် လည်းကောင်း။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရှင်ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။” ဣမာသံ၊ ဤမဟာပဇာပတိဂေါတမီ, ရာဟုလာ မယ်တော်ဖြစ်သော ယသောဓရာ မိဖုရားတို့၏။ ပဗ္ဗဇိတကာလေတော၊ ရှင်ပြုသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မယှံ၊ ငါအား။ ဣဓ၊ ဤလူ့၏ဘောင်၌။ ကိံ ကမ္မံ၊ အဘယ်မှုစအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ ပဗ္ဗဇိတပတိဂေါတမီ၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ ပဗ္ဗဇိတဒိဝသတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသောနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရူပံ၊ အဆင်းကို။ ဂရဟတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သတ္ထုဥပဋ္ဌာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားအား ခစားရာသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မသွား။ ဩဝါဒဝါရေ၊ အဆုံးအမခံအံ့သော အလှည့်သည်။ သမ္ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ပေသေတွာ၊ စေ၍။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အာဟရာပေသိ၊ ဆောင်စေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုရူပနန္ဒာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ ရူပမဒမတ္တဘာဝံ၊ အဆင်း၌ယစ်ခြင်းဖြင့်။ မေ့လျော့သည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အတ္တနော၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဂဏှန္တု၊ ယူကုန်လော့။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညာ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမကို။ န ပေသေတဗ္ဗာ၊ မစေအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တတော၊ ထိုသို့မိန့်တော်မူသော အခါမှ။ ရူပနန္ဒာ၊ ရူပနန္ဒာသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ မဂ္ဂံ၊ မြတ်စွာဘုရားအထံသို့ မသွားရခြင်း အကြောင်းကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ အကာမာ၊ အလိုမရှိပဲလျက်။ ဩဝါဒဋ္ဌာနံ၊ ဆုံးမရာသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။

သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုရူပနန္ဒာ၏။ စရိတဝသေန၊ စရိုက်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထိ ရူပံ၊ မိန်းမရုပ်ကို။ နိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ တာလဝဏ္ဋံ၊ ထန်းရွက်ယပ်ဝန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဗီဇမာနံ ဝိယ၊ ယပ်ခတ်သကဲ့သို့။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ရူပနန္ဒာ၊ ရူပနန္ဒာသည်။ တံ၊ ထိုဖန်ဆင်းတော်မူအပ်သော မိန်းမရုပ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြံသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ အကာရဏေနေဝ၊ အကြောင်းမဟုတ် သဖြင့်သာ လျှင်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နာဂစ္ဆာမိ၊ မသွားမိ။ ဧဝရူပါပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည် လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဋ္ဌ-၂၈၁) သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဝိဿတ္ထာ၊ လွတ်လွတ်။ စရန္တိ၊ သွားလာကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ အဆင်းသည်။ ဧတာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ရူပဿ၊ အဆင်း၏။ သောဠသိံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက် စိတ်မြောက်သော။ ကလံ၊ အစိတ်ကို။ နာဂ္ဃတိ၊ မထိုက်။ အဇာနိတွာဝ၊ မသိမှု၍သာလျှင်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ အာဂတာ၊ လာသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တမေဝ ဣတ္ထိနိမိတ္တံ၊ ထိုမိန်းမ၏ တင့်တယ်သော အာရုံကိုပင်လျှင်။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဩလောကေန္တီ၊ ကြည့်လျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုရူပနန္ဒာ၏။ ပုဗ္ဗဟေတုသမ္ပန္နတာယ၊ ရှေးအကြောင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ “အဋ္ဌီနံ နဂရံ ဂတ”န္တိ၊ အဋ္ဌီနံ နဂရံ ဂတံဟူ၍။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို ဝတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။

“စရံ ဝါ ယဒိ ဝါ တိဋ္ဌံ၊ နိသိန္နော ဥဒဝါ သယံ”န္တိ၊ စရံ ဝါ ယဒိ ဝါ တိဋ္ဌံ၊ နိသိန္နော ဥဒ ဝါသယံဟူသော၊

သုတ္တံ၊ ပါဋ္ဌိကို။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သာ၊ ထိုရူပနန္ဒာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ တသ္မိံယေဝ ရူပေ၊ ထိုဖန်ဆင်းအပ်သော မိန်းမရုပ်အဆင်း၌ ပင်လျှင်။ ခယဝယေ၊ ကုန်ခြင်း ပျက်ခြင်းတို့ကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရာ၌။ ဣဒံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ခေမာထေရိယာ၊ ခေမာမထေရ်မ၏။ ဝတ္ထုနာ၊ ဝတ္ထုနှင့်။ သဒိသမေဝ၊ တူသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ န ဝိတ္ထာရိတံ၊ မချဲ့အပ်။ တတော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ရူပနန္ဒာသည်။ ဈာနာဘိရတာနံ၊ ဈာန်၌ မွေ့လျော်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ဓုရပ္ပတ္တာ၊ အဦးအထွက်သို့ ရောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူ၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ နန္ဒာထေရိံ၊ နန္ဒာမထေရ်မကို။ ဈာယီနံ၊ ဈာန်၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

သောဏာထေရီဝတ္ထု

၂၄၁၊ သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ အာရဒ္ဓဝီရိယာနန္တိ (ဣမိနာ)၊ အာရဒ္ဓဝီရိယာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပဂ္ဂဟိတဝီရိယာနံ၊ ချီပင့်အပ်သော ပြည့်စုံသော ဝီရိယရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ သောဏာ၊ သောဏာ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အယံ၊ ဤသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတီနဂရေ၊ ဟံသဝတီမြို့၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ (သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။) ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယာနံ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုသောဏာမထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလ ပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ ဝုတ္ထာ၊ နေသည်ဖြစ်၍။ ဗဟူ ပုတ္တဓီတရော၊ များစွာသော သားသမီးတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံသော သားသမီးတို့ကိုလည်း။ ဝိသုံ ဝိသုံ၊ အသီးအသီး။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ရာ ထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ ပတိဋ္ဌာပေသိ၊ တည်စေ၏။ တေ၊ ထိုသားသမီးတို့သည်။ တတော၊ ထိုအိမ်ရာ ထောင်သော လူ၏ဘောင်၌တည်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ “အယံ၊ ဤအသက်ကြီးမသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မူအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ တံ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမကို။ အတ္တနော၊ မိမိတို့၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အာဂတံ၊ လာသည်ကို။ “မာတာ”တိ သညမ္ပိ၊ အမိဟူသော အမှတ်ကိုလည်း။ န ကရိံသု၊ မပြုကုန်။ ဗဟုပုတ္တိကသောဏာ၊ များစွာသော သားသမီးရှိသော သောဏာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ တေသံ၊ ထိုသားသမီးတို့၏။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အဂါရဝဘာဝံ၊ ရိုသေခြင်း မရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ဃရာဝါသေန၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌နေသဖြင့်။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယံ၊ ဤသောဏာ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝတ္တံ၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အယုတ္တံ၊ မသင့်တင့် မလျောက်ပတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုကြကုန်၏။ ပုတ္တဓီတရော၊ သားသမီးတို့သည်။ တံ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ အာဟရန္တိံ၊ ဆောင်ရသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယံ၊ ဤသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ယာဝဇ္ဇဒိဝသာ၊ ယနေ့ထက် တိုင်အောင်။ သိက္ခာမတ္တမ္ပိ၊ အကျင့်သိက္ခာမျှကိုလည်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌဒိဋ္ဌဋ္ဌာနေ၊ မြင်ရာမြင်ရာအရပ်၌။ ဥပဟသိံသု၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ သာ၊ ထိုမထေရ်မသည်။ တေသံ၊ ထိုသားသမီး တို့၏။ ဝစနံ၊ ပြက်ရယ်မှုပြုသော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပ္ပန္နသံဝေဂါ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ “အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတိဝိသောဓနံ၊ ဂတိကို သုတ်သင်ခြင်းကို။ ကာတုံ ဝဋ္ဋတိ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ နိသိန္နဋ္ဌာနေပိ၊ ထိုင်ရာအရပ်၌ လည်းကောင်း။ (ဋ္ဌ-၂၈၂) ဌိတဋ္ဌာနေပိ၊ ရပ်ရာအရပ်၌ လည်းကောင်း။ ဒွတ္တိံသာကာရံ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာကို သဇ္ဈာယတိ၊ သရဇ္ဈာယ်၏။ သာ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဗဟုပုတ္တိကသောဏတ္ထေရီတိ၊ များသောသားသမီးရှိသော သောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မဟူ၍။ ပညာယိတ္ထ ယထေဝ၊ ထင်ရှားသကဲ့သို့သာလျှင်။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ပစ္ဆာ၊ ဒွတ္တိံသာကာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို စီးဖြန်းသည်မှ နောက်ကာလ၌။ အာရဒ္ဓဝီရိယသောဏတ္ထေရီတိ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော သောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မဟူ၍။ ပါကဋာ၊ ထင်ရှားသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဝိဟာရံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တီယော၊ သွားကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “သောဏေ၊ သောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ တာပေယျာသိ၊ ပူစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုမထေရ်မသည်လည်း။ ဥဒကတာပနတော၊ ရေကို ပူစေသော အခါမှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွကပင်လျှင်။ အဂ္ဂိသာလာယ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ စင်္ကမိတွာ၊ စင်္ကြံသွား၍။ ဒွတ္တိံသာကာရံ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာကို သဇ္ဈာယန္တီ၊ သရဇ္ဈာယ်လျက်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို ဝဍ္ဎေသိ၊ ပွားစေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂန္ဓကုဋိယံ၊ ဂန္ဓကုဋိတော့် တော်၌။ နိသိန္နောဝ၊ နေတော်မူလျက်ပင်လျှင်။ “ယောစ ဝဿသတံ ဇီဝေ၊ ပေ။ ဓမ္မမုတ္တမံ”တိ၊ ယောစ ဝဿသတံဇီဝေ၊ ပေ။ ဓမ္မမုတ္တမံဟူ၍။ ဣမံ ဩဘာသ ဂါထံ၊ ဤဩဘာသဂါထာကို အဘာသိ၊ ဟောတော် မူ၍။

ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ လောကုတ္တရာတရားကို။ အပဿံ၊ မမြင်ပဲလျက်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ဇီဝေ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ (တဿ၊ ထိုမြတ်သော လောကုတ္တရာ တရားကို မမြင်မူ၍ အနှစ်တစ်ရာ ကာလပတ်လုံး အသက် ရှင်သောသူ၏။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာကာလပတ်လုံး။ ဇီဝနတော၊ အသက်ရှင်သောထက်။) ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ လောကုတ္တရာတရား ကို။ ပဿတော၊ မြင်သောသူ၏။ ဧကာဟံ၊ တစ်ရက်မျှ။ ဇီဝိတံ၊ အသက် ရှင်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။

သာ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာအဆုံး၌။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ပြီ။ အာဂန္တုကဇနော စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏ ကျောင်းသို့သားသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းသည်လည်း။ အနုပဓာရေတွာဝ၊ မစူးစမ်း၍သာလျှင်။ မယိ၊ ငါ၌။ အဝမညာယ၊ မထီမဲ့မြင် ပြုသဖြင့်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခွန်းသော စကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဗဟုံ၊ များသော။ အပုညမ္ပိ၊ မကောင်းမှုကိုလည်း။ ပသဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သလ္လက္ခဏကာရဏံ၊ မှတ်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ ကာတုံ ဝဋ္ဋတိ၊ ပြုခြင်းငှာ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သာ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ဥဒကဘာဇနံ၊ ရေအိုးကို။ ဥဒ္ဓနံ၊ ခုံလောက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အပရေဟိ၊ အခြားသော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဥဒ္ဓနံ၊ ခုံလောက်ကို။ ဩလောကေန္တီယော၊ ကြည့်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ “ဣမံ မဟလ္လိကံ၊ ဤသောဏာ အမည်ရှိသော အမယ်ကြီးကို။ ‘ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းဖို့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ တာပေဟိ၊ ပူစေလော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) အဝေါစုမှ၊ ဆိုကုန်၏။ အဇ္ဇာပိ၊ ယခုလည်း။ ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။ အဂ္ဂိမ္ပိ၊ မီးကိုလည်း။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ တုမှာကံ၊ အရှင်မတို့သည်။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးဖြင့်။ (တာပေန၊ ပူသော၊) ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယိတုကာမာ၊ ရေချိုးခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ (အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန် သလော၊) ဘာဇနတော၊ ရေနွေးအိုးမှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နှာယထ၊ ရေချိုး ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တာပိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ “ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ ဥဏှဘာဝံ၊ ပူသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဧကကုဋံ၊ တစ်လုံးသောရေအိုးကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဂဏှန္တီ၊ ယူကုန်၏။ ဂဟိတဂဟိတဋ္ဌာနံ၊ ယူရာယူရာအရပ်သည်။ ပရိပူရတိ၊ ပြည့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းမိန်းမ တို့သည်ပင်လျှင်။ တဿာ၊ ထိုသောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ဌိတဘာဝံ၊ တည်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိကုန်၍။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒဟရဒဟရာ၊ ငယ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသောတည်ခြင်းဖြင့်။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့ကို။ အနုပဓာရေတွာ၊ မစူးစမ်းကုန်မူ၍။ ဝိဟေဌေတွာ ဝိဟေဌေတွာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၍ ညှဉ်းဆဲကုန်၍။ ကထယိမှ၊ ဆိုမိကုန်၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ခမထ၊ သည်းခံပါ ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ခမာပေသုံ၊ ကန်တော့ကုန်၏။ ဝုဒ္ဓတရာပိ၊ သီတင်းကြီး ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ခမ၊ သည်းခံပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ခမာပေသုံ၊ သည်းခံစေ ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ “မဟလ္လကကာလေ၊ ကြီးရင့်သောအခါ၌။ ပဗ္ဗဇိတွာပိ၊ ရဟန်းပြု၍လည်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယဘာဝေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီပင်လျှင်။ အဂ္ဂဖလေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရိယာ၊ သောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ ဂုဏော၊ ဂုဏ်သည်။ ပါကဋော၊ ထင်ရှားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ တော်မူ၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူ သည်ရှိသော်။ သောဏတ္ထေရိံ၊ သောဏာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယာနံ၊ အားထုတ် အပ်သော လုံ့လရှိကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော် မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ဗကုလာထေရီဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၂၈၃) ၂၄၂၊ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ ဒိဗ္ဗစက္ခုကာနံ ယဒိဒံ ဗကုလာတိ (ဣမိနာ)၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုကာနံ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဒိဗ္ဗစက္ခုကာနံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ဗကုလာထေရီ၊ ဗကုလာ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အယံ၊ ဤဗကုလာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ (အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။) သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တီ၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒိဗ္ဗစက္ခုကာနံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဗကုလာမထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝေသုစ၊ နတ်ပြည်တို့၌ လည်းကောင်း။ မနုဿေသု စ၊ လူ့ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ပဋိလဒ္ဓသဒ္ဓါ၊ ရအပ်သော သဒ္ဓါခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ သာ၊ ထိုဗကုလာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ တတော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒိဗ္ဗစက္ခုမှိ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်၌။ စိဏ္ဏဝသီ၊ လေ့လာအပ်သော ဝသီဘော်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ထေရိံ၊ ဤဗကုလာ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ဒိဗ္ဗစက္ခုကာနံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ကုဏ္ဍလကေသာထေရီဝတ္ထု

၂၄၃၊ နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ ခိပ္ပါဘိညာနန္တိ၊ ခိပ္ပါဘိညာနံဟူသည်ကား။ ခိပ္ပါဘိညာနံ၊ လျင်သော အဘိညာဉ်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့သော ဆံရှိသော။ ဘဒ္ဒါ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အယမ္ပိ၊ ဤနားတောင်း ကဲ့သို့လည်သော ဆံရှိသော ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမ သည်လည်း။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ခိပ္ပါဘိညာနံ၊ လျင်မြန်သော အဘိညာဉ်ရှိကုန်သော ရဟန်းမိန်းမ တို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုနားတောင်းကဲ့သို့ ဆံရှိသော ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမ၏ အလောင်း ဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ခဲ့၍။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ကိကိဿ၊ ကိကီ အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မ, ညီမတို့၏။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ ဖြစ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝီသတိ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဒသသီလာနိ၊ ဆယ်ပါးသော သီလတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ကောမာရိကဗြဟ္မစရိယံ၊ သတို့သမီးတို့ ကျင့်အပ်သော မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တီ၊ ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃတော်၏။ ဝသနပရိဝေဏံ၊ နေရာပရိဝုဏ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ တစ်ခုသော အကြားကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ရာဇဂဟနဂရေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သဋ္ဌေးမျိုး၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘဒ္ဒါတိ၊ ဘဒ္ဒါဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

တံဒိဝသံယေဝ စ၊ ထိုသတို့သမီး ပဋိသန္ဓေယူသော အခါ၌ပင်လျှင်။ တသ္မိံ နဂရေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပုရောဟိတပုတ္တော၊ ပုရောဟိတ်သားသည်။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ဇာတဝေလာယ၊ ဖွားသောအခါ၌။ ရာဇနိဝေသနံ၊ မင်း၏နန်းတော်ကို။ အာဒိံ ကတွာ၊ အစပြု၍။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ အာဝုဓာနိ၊ လက်နက်တို့သည်။ ပဇ္ဇလိံသု၊ တောက်ပကုန်၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ် ပုဏ္ဏားသည်။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ရာဇကုလံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရာဇာနံ၊ ရာဇဂြိုဟ်မင်းကို။ သုခသေယျံ၊ ချမ်းသာစွာအိပ်ရခြင်းကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ရာဇာ၊ ရာဇဂြိုဟ်မင်းသည်။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ မေ၊ ငါ့အား။ သုခသေယျာ၊ ချမ်းသာစွာ အိပ်ရခြင်းသည်။ ကုတော (အတ္ထိ)၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ ရာဇနိဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်၌။ ပဇ္ဇလိတာနိ၊ တောက်ပကုန်သော။ အာဝုဓာနိ၊ လက်နက်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘယပ္ပတ္တာ၊ ကြောက်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်။ အဟုမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုလက်နက်တို့၏ တောက်ပခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာစိန္တယိတ္ထ၊ စိုးရိမ်သောအားဖြင့် မကြံအောက်မေ့ကုန်လင့်။ တုမှာကံယေဝ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၏ သာလျှင်။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ အာဝုဓာနိ၊ လက်နက်တို့သည်။ နပဇ္ဇလိံသု၊ တောက်ပသည် မဟုတ်ကုန်။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လက်နက်တို့၏ တောက်ပခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ လျှောက်တင်အပ်သည်ရှိသော်။) “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ (ဧဝံ၊ ဤသို့လက်နက်တို့၏ တောက်ပခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ (ဋ္ဌ-၂၈၄) အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ စောရနက္ခတ္တေန၊ စောရနက္ခတ်ဖြင့်။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ သော၊ ထိုသတို့သားသည်။ သကလနဂရဿ၊ မြို့အလုံး၏။ သတ္တု၊ ရန်သူသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ထိုလက်နက်တို့၏ တောက်ပခြင်းသည်။ တဿ၊ ထိုအလုံးစုံသော ပြည်၏ ရန်သူဖြစ်ခြင်း၏။ ပုဗ္ဗနိမိတ္တံ၊ ရှေးဖြစ်သော အကြောင်းနိမိတ်တည်း။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့အား။ ဥပဒ္ဒဝေါ၊ ဘေးရန်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပန၊ ထိုသို့မရှိသော်လည်း။ သစေ ဣစ္ဆထ၊ အကယ်၍ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ မာရေမ၊ သတ်ပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပီဠာယ၊ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသည်ရှိသော်။ မာရိတကမ္မံ၊ သတ်အပ်သော အမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားသည်။ “မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ဂဟေတွာဝ၊ ဟူ၍သာလျှင်။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သတ္တုကောတေဝ၊ သတ္တုကဟူ၍သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကာသိ၊ မှည့်၏။ သေဋ္ဌိဂေဟေပိ၊ သဋ္ဌေးအိမ်၌လည်း။ ဘဒ္ဒါ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ကြီးပွား၏။ ပုရောဟိတဂေဟေပိ၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏား၏ အိမ်၌လည်း။ သတ္တုကော၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ကြီးပွား၏။ သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အာဓာဝနဝိဓာဝနေန၊ ရှေးရှုပြေးခြင်း, ထိုမှဤမှ ပြေးခြင်းဖြင့်။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ သမတ္ထကာလတော၊ စွမ်းနိုင်သော သတ္တိရှိသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိစရဏဋ္ဌာနေ၊ လှည့်လည်ရာအရပ်၌။ ယံ ယံ ဥစ္စာရံ ပဿတိ၊ အကြင်အကြင်ဥစ္စာကို မြင်၏။ တံ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုထိုအလုံးစုံသော ဥစ္စာကို အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ မာတာပိတူနံ၊ မိခင်ဖခင် ကျေးဇူးရှင်တို့၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ နံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားကို။ ကာရဏသဟဿမ္ပိ၊ အကြောင်းတစ်ထောင်ကိုလည်း။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဝါရေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။

အပရဘာဂေပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ ဝယပ္ပတ္တဿ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော။ အဿ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားအား။ သဗ္ဗာကာရေနာပိ၊ အလုံးစုံသော အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝါရေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကုဏေယျဘာဝံ၊ မစွမ်းနိုင်သော အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်ကုန်သော။ နီလသာဋကေ၊ ညိုသောပုဆိုးတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သန္ဓီစ္ဆေဒနဥပကရဏဉ္စ၊ တို့်စပ်ကို ဖောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အဆောက်အဦကို လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကယန္တဉ္စ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော ယန္တရားကို လည်းကောင်း။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဣမိနာဝ ကမ္မေန၊ ဤခိုးမှုဖြင့် သာလျှင်။ ဇီဝါဟိ၊ အသက်မွေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ နံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားကို။ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ တံဒိဝသတော၊ ထိုမိဘတို့ လွှတ်လိုက်သော နေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သိင်္ဃာဋကယန္တံ၊ ခရီးသဖွယ်ဖြစ်သော ယန္တရားကို။ ခိပိတွာ၊ ပစ်၍။ ကုလာနံ၊ အမျိုးတို့၏။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်တို့သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ သန္ဓိံ၊ တို့်စပ်ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖောက်၍။ ပရကုလေသု၊ တစ်ပါးသော အမျိုးအိမ်တို့၌။ နိက္ခိတ္တဘဏ္ဍံ၊ ထားအပ်သော ဘဏ္ဍာကို အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဌပိတံ ဝိယ၊ ထားအပ်သော ဘဏ္ဍာကို ကဲ့သို့။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ တေန၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ အဝိလုတ္တဂေဟံ နာမ၊ မလုယက်အပ်သော အိမ်မည်သည်။ နာဟောသိ၊ မဖြစ်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ရာဇာ၊ ရာဇဂြိုဟ်မင်းသည်။ ရထေန၊ ရထားဖြင့်။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ “ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ တသ္မိံ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုထိုအိမ်၌။ ဆိဒ္ဒမေဝ၊ အပေါက် သည်သာလျှင်။ ကိံနု ခေါ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပညာယတိ၊ ထင်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သတ္တုကော နာမ၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော။ စောရော၊ ခိုးသူသည်။ ဘိတ္တိံ၊ နံရံကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖောက်၍။ ကုလာနံ၊ အမျိုးတို့၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို ဟရတိ၊ ခိုး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) ရာဇာ၊ ရာဇဂြိုဟ်မင်းသည်။ နဂရဂုတ္တိကံ၊ မြို့စောင့်ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဧဝရူပေါ နာမ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်မည်သော။ စောရော၊ ခိုးသူသည်။ အတ္ထိကိရ၊ ရှိသတတ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နံ၊ ထိုခိုးသူကို။ န ဂဏှသိ၊ မဖမ်းသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သဟောဍ္ဎုံ၊ ဥစ္စာထုပ်နှင့် တကွဖြစ်သော။ တံ စောရံ၊ ထိုခိုးသူကို။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောမ၊ မစွမ်းနိုင်ပါကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်တင်၏။) “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နံ စောရံ၊ ထိုခိုးသူကို။ သစေ ဂဏှသိ၊ အကယ်၍ ဖမ်းမိအံ့။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဇီဝသိ၊ အသက်ရှင်အံ့။ သစေ န ဂဏှသိ၊ အကယ်၍ မဖမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ ရာဇဒဏ္ဍေ၊ မင်းဒဏ်တို့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ (သာဓု)၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဂရဂုတ္တိကော၊ မြို့စောင့်သည်။ သကလနဂရေ၊ အလုံးစုံသော မြို့၌။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ စောဒိတွာ၊ တို့်တွန်း၍။ ဘိတ္တိံ၊ နံရံကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရဘဏ္ဍံ၊ သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စကို။ အဝဟရန္တံ၊ ခိုးသော။ တံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ သဟောဍ္ဎုံယေဝ၊ ဥစ္စာနှင့်တကွ သာလျှင်။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ရညော၊ မင်းအား။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “ဣမံ စောရံ၊ ဤခိုးသူကို။ ဒက္ခိဏဒွါရေန၊ တောင်တံခါးဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဃာတေထ၊ သတ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နဂရဂုတ္တိကော၊ မြို့စောင့်သည်။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တံ စောရံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ စတုက္ကေ စတုက္ကေ၊ ခရီးလမ်းမလေးခု အဆုံးတိုင်း အဆုံတိုင်း၌။ ပဟာရသဟဿေန၊ တစ်ထောင်သော ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ တာဠေန္တော၊ ပုတ်ခတ်လျက်။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ဒက္ခိဏဒွါရံ၊ တောင်တံခါးသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။

(ဋ္ဌ-၂၈၅) တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါ နာမ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော။ အယံ သေဋ္ဌိဓီတာ၊ ဤသဋ္ဌေး သမီးသည်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ ကောလာဟလသဒ္ဒေန၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သော အသံဖြင့်။ သီဟပဉ္ဇရံ၊ ခြင်္သေ့ခံသော လေသာန်တံခါးကို။ ဥဂ္ဃာဋေတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ ဩလောကေန္တီ၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ သတ္တုကံ၊ သတ္တုကအမည် ရှိသော။ တံ စောရံ၊ ထိုခိုးသူကို။ ဝီထိယာ၊ ခရီးလမ်းမဖြင့်။ နီယမာနံ၊ ဆောင်အပ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဥဘောဟိ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက် တို့ဖြင့်။ ဟဒယံ၊ ရင်ဘက်ကို။ သန္ဓာရေန္တီ၊ ကောင်းစွာတည်စေလျက်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သိရိသယနေ၊ အသရေရှိသော အိပ်ယာ၌။ အဓောမုခါ၊ အောက်သို့ မျက်နှာပြုလျက်။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ သာ စ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်လည်း။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုသဋ္ဌေးမျိုး၏။ ဧကဓီတာ၊ တစ်ယောက်သော သမီးသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အပ္ပမတ္တကမ္ပိ၊ အနည်းငယ်မျှလည်းဖြစ်သော။ မုခဝိကာရံ၊ မျက်နှာ၏ ဖောက်ပြန် ခြင်းကို။ သဟိတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တီ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မာတာ၊ အမိသည်။ သယနေ၊ အိပ်ရာ၌။ နိပန္နံ၊ လျောင်းသော။ နံ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ကရောသိ၊ ပြုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အမ္မ၊ အမိ။ ဝဇ္ဈံ၊ သတ်အပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နီယမာနံ၊ ဆောင်အပ်သော။ ဧတံ စောရံ၊ ထိုခိုးသူကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ အာမ (ပဿာမိ)၊ ဩော်မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) “ဧတံ၊ ထိုခိုးသူကို။ လဘမာနာ၊ ရသည် ရှိသော်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်ရှင်အံ့။ အလဘမာနာယ၊ မရသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏမေဝ၊ သေခြင်းသည်သာလျှင်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ တံ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ နာနပ္ပကာရေနပိ၊ အထူးထူးအပြားပြား အားဖြင့်လည်း။ သညာပေတုံ၊ မှတ်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ “မရဏာ၊ သေသောထက်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သလ္လက္ခေသုံ၊ မှတ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ နဂရဂုတ္တိကဿ၊ မြို့စောင့်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဟဿံ လဉ္ဇံ၊ တစ်ထောင်သော တံစိုးကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ “မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ စောရေ၊ ခိုးသူ၌။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ တပ်သော စိတ်ရှိ၏။ ယေန ကေနစိ ဥပါယေန၊ အမှတ်မရှိသော ဥပါယ်တံမျဉ်ဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤခိုးသူကို။ မုဉ္စ၊ လွှတ်ပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုမြို့စောင့်သည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သေဋ္ဌိဿ၊ သဋ္ဌေးအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ယာဝ အတ္ထင်္ဂမနာ၊ ဝင်သည်တိုင်အောင်။ ဣတော စိတော စ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ပပဉ္စာပေတွာ၊ ကြာမြင့်စေ၍။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ စောရဘာဂံ၊ ခိုးသူ၏ အဖို့ဖြစ်သော။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ မနုဿံ၊ လူကို။ နီဟရာပေတွာ၊ ထုတ်စေ၍။ သတ္တုကဿ၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူအား။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ မောစေတွာ၊ လွှတ်စေ၍။ သတ္တုကံ၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ သေဋ္ဌိဂေဟံ၊ သဋ္ဌေးအိမ်သို့။ ပေသေတွာ၊ စေလွှတ်၍။ တေန ဗန္ဓနေန၊ ထိုအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်။ ဣတရံ၊ ဤမှတစ်ပါးသော နှောင်အိမ်မှ ထုတ်သောသူကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဒက္ခိဏဒွါရေန၊ တောင်တံခါးဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဃာတေသိ၊ သတ်စေ၏။ သေဋ္ဌိဒါသာပိ၊ သဋ္ဌေးကျွန် တို့သည်လည်း။ သတ္တုကံ၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်ယူ၍။ သေဋ္ဌိနော၊ သဋ္ဌေး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ အာဂမံသု၊ လာကုန်၏။ တံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သေဋ္ဌိ၊ သဋ္ဌေးသည်။ “ဓီတု၊ သမီး၏။ မနံ၊ နှလုံးကို။ ပူရေဿာမိ၊ ပြည့်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သတ္တုကံ၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ ဂန္ဓောဒကေန၊ နံ့သာရေဖြင့်။ နှာပေတွာ၊ ရေချိုးစေ၍။ သဗ္ဗာလင်္ကာရပဋိမဏ္ဍိတံ၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သည်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်သို့။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ ဘဒ္ဒါပိ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်လည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ အသင်္ကပ္ပေါ၊ အကြံသည်။ ပရိပုဏ္ဏော၊ ပြည့်စုံပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အနေကာလင်္ကာရေန၊ များစွာသော တန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ တံ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူကို။ ပရိစရတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။

သတ္တုကော၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ ကတိပါဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်ကို။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “ဣမိဿာ၊ ဤဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ပသာဓနဘဏ္ဍကံ၊ ဆင်သောဘဏ္ဍာသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကေနစိ ဥပါယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဥပါယ်တံမျဉ်ဖြင့်။ ဣမံ အာဘရဏံ၊ ဤတန်ဆာကို ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သမီပေ၊ အနီး၌။ သုခေန၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ နိသိန္နကာလေ၊ ထိုင်နေသော အခါ၌။ ဘဒ္ဒံ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုဖွယ်ဖြစ်သော။ ဧကဝစနံ၊ တစ်ခွန်းသော စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သေဋ္ဌိဓီတာ၊ သဋ္ဌေးသမီးသည်။ သဟဿလာဘံ၊ တစ်ထောင်သော လာဘ်ကို။ လဘိတွာ ဝိယ၊ ရသကဲ့သို့။ တုဋ္ဌမာနသာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “အယျ၊ အမောင်။ ဝိဿတ္ထံ၊ လွတ်လွတ်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဣမိနာ၊ ဤသတ္တုကမည်သော သူသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ “အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ ဂဟိတမတ္တောဝ၊ ဖမ်းယူကာမျှ ဖြစ်၍သာလျှင်။ စောရပပါတပဗ္ဗတေ၊ ခိုးသူတို့ကို ချရာဖြစ်သော ကမ်းပါးပြတ်ရှိသော တောင်၌။ အဓိဝတ္ထာယ၊ စွဲ၍တည်သော။ ဒေဝတာယ၊ နတ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ သစေ လဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ် အံ့။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာပေးသော အမှုကို။ တေ၊ သင်နတ်မင်းအား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစိံ၊ တောင်းပန်ပြီ။ တံ၊ ထိုတောင်စောင့်နတ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ (ဋ္ဌ-၂၈၆) လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ သီဃံ၊ လျင်စွာ။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာပေးသော အမှုကို။ သဇ္ဇာပေဟိ၊ စီရင်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဒ္ဒါ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူ၏။ မနံ၊ နှလုံးကို။ ပူရေဿာမိ၊ ပြည့်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာပေးသော အမှုကို။ သဇ္ဇာပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပသာဓနံ၊ တန်ဆာကို ပသာဓေတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ ဧကယာနေ၊ တစ်ခုသော ယာဉ်၌။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ သာမိကေန၊ လင်ဖြစ်သော သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စောရပပါတပဗ္ဗတံ၊ ခိုးသူတို့ကို ချရာဖြစ်သော ကမ်းပါးပြတ်ရှိသော တောင်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ပဗ္ဗတဒေဝတာယ၊ တောင်စောင့်နတ်အား။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာပေးသော အမှုကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အဘိရူဟိတုံ၊ တက်ခြင်းငှာ။ အာရဒ္ဓါ၊ အားထုတ်၏။ သတ္တုကော၊ သတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ “သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သူတို့သည်။ အဘိရုဟန္တေသု၊ တက်ကုန်သည်ရှိသော်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဣမိဿာ၊ ဤဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ အာဘရဏံ၊ ဆင်သော တန်ဆာကို ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ ဩကာသော၊ အခွင့်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တမေဝ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို ပင်လျှင်။ ဗလိဘာဇနံ၊ ဗလိနတ်စာအိုးကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အဘိရုဟိ၊ တက်၏။

သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ ဘဒ္ဒါယ၊ ဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထေန္တော၊ စကားဆိုသည်ရှိသော်။ ပိယကထံ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကို။ န ကထေတိ၊ မပြောဆို။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဣင်္ဂိတေနေဝ၊ စကားပြောဆိုသော အမူအရာဖြင့် ပင်လျှင်။ တဿ၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူ၏။ အဓိပ္ပာယံ၊ အလိုကို။ အညာသိ၊ သိ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ တဝ၊ သင်၏။ ဥတ္တရိသာဋကံ၊ အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဧတ္ထ၊ ဤအပေါ်ရုံ ပုဆိုး၌။ ကာယာရုဠှံ၊ ကိုယ်၌တင်အပ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ပသာဓနံ၊ တန်ဆာကို ဘဏ္ဍိကံ၊ ထုပ်သည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “သာမိ၊ အရှင်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကော အပရာဓော၊ အဘယ်အပြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) “ဗာလေ၊ အမိုက်မ။ ကိံ ပန၊ အသို့နည်း။ (မံ၊ ငါ့ကို။) ဗလိကမ္မတ္ထံ၊ ဗလိနတ်စာ ပေးသော အမှုအကျိုးငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ ကရောသိ၊ ပြုသလော။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိဿာ ဒေဝတာယ၊ ဤတောင်စောင့်နတ်အား။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သကာကို ဥဗ္ဗဋ္ဋေတွာ၊ ထုတ်၍။ န ဒဒေယျံ၊ မပေးအံ့။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဗလိကမ္မာပဒေသေန၊ ဗလိနတ်စာပေးခြင်းကို ညွှန်းသဖြင့်။ တဝ၊ သင်၏။ အာဘရဏံ၊ ဆင်သော တန်ဆာကို ဂဏှိတုကာမော၊ ယူလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “အယျ၊ အမောင်။ ပသာနံ၊ တန်ဆာသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ (သန္တကံ၊ ဥစ္စာနည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) “မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဝ၊ သင်၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ခွဲခြမ်းဝေဖန်ခြင်းအထူးကို။ န ဇာနာမ၊ မသိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “အယျ၊ အမောင်။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကံ အဓိပ္ပါယံပန၊ တစ်ခုသော အလိုကိုကား။ ပူရေထ၊ ပြည့်စေကုန်လော့။ အလင်္ကတနိယာမေနေဝ၊ တန်ဆာဆင်တိုင်းသော အမှတ်ဖြင့် ပင်လျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုရတော စ၊ ရှေ့မှလည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်မှလည်းကောင်း။ အာလိင်္ဂိတုံ၊ လည်ဖက်ခြင်းငှာ။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ တေန၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဘာဝံ၊ ဝန်ခံသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ အာလိင်္ဂိတွာ၊ လည်ဖက်ပြီး၍။ ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ။ အာလိင်္ဂန္တီဝိယ၊ လည်ဖက်သကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗတပပါတေ၊ တောင်ပြတ်၌။ ပါတေတိ၊ ကျစေ၏။ သော၊ ထိုသတ္တုက အမည်ရှိသော ခိုးသူသည်။ ပတန္တော၊ ကျသည်ရှိသော်။ အာကာသေယေဝ၊ မြေသို့မရောက်မီ ကောင်းကင်၌ပင်လျှင်။ စုဏ္ဏဝိစုဏ္ဏော၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ၊ ထိုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဝိစိတြဘာဝံ၊ ဆန်းကြယ် သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ ဂုဏကိတ္တနဝသေန၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ကြားခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ “န သော သဗ္ဗေသု ဌာနေသု၊ ပေ။ မုဟုတ္တမပိ စိန္တယေ”တိ၊ န သော သဗ္ဗေသုဌာနေသု၊ ပေ။ မုဟုတ္တမပိ စိန္တယေဟူကုန်သော။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အာဟ၊ ဆို၏။

“သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ အကြောင်းအကျိုးကို ထိုးထွင်း၍သိတတ်သော ပညာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတ္ထီပိ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြောင်းအကျိုးကို ထိုးထွင်း၍ သိ တက်သော ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုအရာ ဌာနတို့၌။ ဝိစက္ခဏာ၊ အမြော်အမြင်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတ္ထီပိ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဟုတ္တမပိ၊ တခဏ၌လည်း။ စိန္တေယျေ၊ ကြံနိုင်ရာ၏။”

တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဘဒ္ဒါ၊ ဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣမိနာ နိယာမေန၊ ဤသို့သော မှတ်ဖြင့်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတောဝ၊ ဤသို့မုသာလျှင်။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းဖြစ်ကို။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) နိဂဏ္ဌာရာမံ၊ နိဂဏ္ဌတို့၏ အရံသို့။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ နိဂဏ္ဌေ၊ နိဂဏ္ဌတို့ကို။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ တေ၊ ထိုနိဂဏ္ဌတို့သည်။ “ကေန နိယာမေန၊ အဘယ်သို့သော မှတ်ဖြင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရှင်အဖြစ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လိုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရှင်အဖြစ်၌။ ယံ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်၏။ တဒေဝ၊ ထိုမြတ်သော ရဟန်းအဖြစ်ကိုလျှင်။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုနိဂဏ္ဌတို့သည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော သတို့သမီးအား။ တာလိဋ္ဌိနာ၊ ထန်းစေ့ဖြင့်။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ လုဉ္စိတွာ၊ နုတ်၍။ ပဗ္ဗဇေသုံ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ကေသာ၊ ဆံတို့သည်။ (ဋ္ဌ-၂၈၇) ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝဍ္ဎန္တာ၊ ပွားကုန်သည်ရှိသော်။ ရာသိဝသေန၊ အစုအစု၏ စွမ်းအားဖြင့်။ ကုဏ္ဍလာဝတ္တာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝဍ္ဎိံသု၊ ပွားကုန်၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ တေနေဝ ကာရဏေန၊ ထိုသို့ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သောဆံရှိခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ကုဏ္ဍလကေသာ နာမ၊ ကဏ္ဍလကေသာဟူသော အမည်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုနားတောင်းကဲ့သို့ လည်သောဆံရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဗ္ဗဇိတဋ္ဌာနေ၊ ရဟန်းပြုသော အရပ်၌။ သဗ္ဗသိပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော အတတ်မျိုးကို။ ဥဂ္ဂဏှိတွာ၊ သင်၍။ [ဧတေ၊ ထိုနိဂဏ္ဌတို့သည်။ ဣတော၊ ဤအတတ်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်ဖြစ်သော။ ဝိသေသံ၊ ထူးသောအတတ်ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်ဖြစ်သော။ ဝိသေသံ၊ ထူးသောအတတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ “] ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဂါမာနိဂမရာဇဋ္ဌာနိယော၊ ရွာ၊ နိဂုံး၊ မင်းနေပြည်တို့သို့။ ဝိစရန္တီ၊ လှည်လည်သည်ရှိသော်။ ယတ္ထ ယတ္ထ၊ အကြင်အကြင်အရပ်၌။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အတ္တိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုပညာရှိရှိရာအရပ်သို့။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ တေသံ၊ ထိုပညာရှိတို့၏။ သဗ္ဗမေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဇာနနသိပ္ပံ၊ သိသောအတတ်ကို။ ဥဂ္ဂဏှာတိ၊ သင်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မအား။ ဗဟူသု၊ များစွာကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရပ်တို့၌။ သိက္ခိတဘာဝေန၊ သင်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဝါဒံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်သော အယူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းနိုင်သော သူတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ ရှိသည်မဖြစ်ကုန်။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထေတုံ၊ စကားဆိုခြင်းငှာ။ သမတ္ထံ၊ စွမ်းနိုင်သောသူကို။ အဒိဿာ၊ မမြင်မူ၍။ ယံ ဂါမံ ဝါ၊ အကြင်ရွာသို့လည်းကောင်း။ ယံ နိဂမံ ဝါ၊ အကြင်နိဂုံးသို့လည်းကောင်း။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ တဿ၊ ထိုရွာ၊ နိဂုံး၏။ ဒွါရေ၊ တံခါး၌။ ဝါလုကာရာသိ၊ သဲစုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထ၊ ထိုသဲစု၌။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေတုံ၊ တင်ခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ တတ်နိုင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဣမံ သာခံ၊ ဤသပြေခက်ကို။ မဒ္ဒတု၊ နင်းနယ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဇမ္ဗုသာခံ၊ သပြေခက်ကို။ ဌာပေသိ၊ ထား၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သော။ ဒါရကာနံ၊ သူငယ်တို့အား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တံ၊ ထိုသပြေခက်ကို။ သတ္တာဟမ္ပိ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံးလည်း။ မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်သော သူတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသပြေခက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲ၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်တော်မူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ကုဏ္ဍလကေသာပိခေါ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သော ဆံရှိသော ဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်လည်း။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ အန္တောနဂရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိသမနာ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ပေါရာဏကနိယာမေနေဝ၊ ရှေး၌ပြုဖူးသော အမှတ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ ဝါလုကာရာသိမှိ၊ သဲစု၌။ သာခံ၊ သပြေခက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဒါရကာနံ၊ သူငယ်တို့အား။ သညံ၊ အမှတ်သညာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ဘိက္ခုသံဃေ၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ပဝိဋ္ဌေ၊ ဝင်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းသာလျှင်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိသန္တော၊ ဝင်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဝါလုကာထူပေ၊ သဲပုံစု၌။ ဇမ္ဗုသာခံ၊ သပြေခက်ကို။ ဒိဿာ၊ မြင်၍။ “ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အယံ၊ ဤသပြေခက်ကို။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အပရိဟာပေတွာ၊ မယုတ်စေမူ၍။ ကထေသုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဣမံ၊ ဤသပြေခက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မဒ္ဒထ၊ နင်းနယ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေသု၊ ထိုသူငယ်တို့တွင်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူငယ်တို့သည်။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ မဒ္ဒိတုံ၊ နင်းနယ်ခြင်းငှာ။ န ဝိသဟိံသု၊ မဝံ့ကုန်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူငယ်တို့သည်။ တံ ခဏေယေဝ၊ ထိုကြားသော ခဏ၌ပင်လျှင်။ မဒ္ဒိတွာ၊ နင်းနယ်ကုန်၍။ စုဏ္ဏဝိစုဏ္ဏံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သော ဆံရှိသော ဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခမန္တီ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ မဒ္ဒိတံ၊ နင်းနယ်အပ်သော။ တံ သာခံ၊ ထိုသပြေခက်ကို။ ဒိဿာ၊ မြင်၍။ “ဧတံ (ကမ္မံ)၊ ဤအမှုသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မအား။ ဓမ္မသေနာပတိနာ၊ တရားစစ်သူကြီး ဖြစ်တော်မူသော အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ကာရာပိတဘာဝံ၊ ပြုစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ကထယိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ “အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ထာမံ၊ အားအစွမ်းကို။ အဇာနန္တော၊ မသိသောသူသည်။ ဣမံ သာခံ၊ ဤသပြေခက်ကို။ မဒ္ဒါပေတုံ၊ နင်းနယ်စေခြင်းငှာ။ နော ဝိသဟိဿတိ၊ မဝံ့လတ္တံ့။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဧသော၊ ဤသူသည်။ မဟန္တော၊ ကြီးမြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ခုဒ္ဒိကာ၊ သေးငယ်သည်။ ဘဝန္တီ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ န သောဘိဿာမိ၊ မတင့်တယ်အံ့။ အန္တောဂါမေဝ၊ ရွာတွင်းသို့သာလျှင်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်အား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ တထာ၊ ထိုကြံသော အတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အသီတိကုလသဟဿနိဝါသေ၊ ရှစ်သောင်းသော အမျိုးတို့၏ နေရာဖြစ်သော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ သဘာဂါသဘာဂဝသေန၊ သဘောတူ သဘောမတူသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ သဗ္ဗေဝ၊ ခပ်သိမ်းသော ရှစ်သောင်းသော အမျိုးတို့သည်သာလျှင်။ သဉ္ဇာနိံသု၊ သိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ (ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီး ဖြစ်တော်မူသော အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်) ဆွမ်းစားသော ကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ ကုဏ္ဍလကေသာ၊ ဤနားတောင်းကဲ့သို့ လည်သော ဆံရှိသော ဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ မဟာဇနပရိဝုတာ၊ လူများအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဋိသန္ထာရံ၊ ပြူငှာလောကဝတ် အစေ့အစပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တုမှေဟိ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ သာခါ၊ သပြေခက်ကို။ မဒ္ဒါပိတာ၊ နင်းနယ်စေအပ်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ “မယာ၊ ငါသည်။ အာမ မဒ္ဒါပိတာ၊ ဩော်-နင်းနယ်စေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တုမှေဟိ၊ အရှင်ဘုရားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝါဒေါ၊ အယူဝါဒသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။” (ဋ္ဌ-၂၈၈) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သော ဆံရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ (ဝါဒေါ၊ အယူသည်။) ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီး ဖြစ်တော်မူသော အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) “ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ပုစ္ဆာ၊ အမေးသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေရအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝိဿဇ္ဇနံ၊ ဖြေခြင်းသည်။ (ဟောတု၊ ဖြစ်စေရအံ့နည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သောဆံရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) “ပုစ္ဆာ နာမ၊ ပုစ္ဆာတို့မည်သည်ကား။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပန၊ ထိုသို့ရောက်သော်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဇာနကံ ပုစ္ဆ၊ သိသောပုစ္ဆာကို မေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီး ဖြစ်တော်မူသော အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ ထေရေန၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ဒိန္န အနုမတိယာ၊ ပေးအပ်သော ခွင့်ပြုခြင်းဖြင့်။ သဗ္ဗမေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်သော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇာနနကဝါဒံ၊ သိသော အယူဝါဒကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ထေရော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ သဗ္ဗံ ပုစ္ဆံ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ အလုံးစုံသော အမေးပုစ္ဆာကို ဖြေ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ သဗ္ဗံ ပုစ္ဆံ ပုစ္ဆိတွာ၊ အလုံးစုံသော အမေးပုစ္ဆာကို မေး၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မကို။ ထေရော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ “တယာ၊ သင်သည်။ ဗဟု ပုစ္ဆံ ပုစ္ဆိတံ၊ များစွာသော အမေးပုစ္ဆာကို မေးအပ်ပြီ။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧကံ ပဥှံ ပုစ္ဆာမ၊ တစ်ခုသော ပြဿနာကို မေးပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုစ္ဆထ၊ မေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဧကံ နာမ၊ တစ်ခုသော တရားမည်သည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့ လည်သောဆံရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ (အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။) န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဧတ္တကမ္ပိ၊ ဤမျှသော ပုစ္ဆာကိုလည်း။ န ဇာနာသိ၊ မသိ။ အညံ ကိံ ဇာနိဿသိ၊ တစ်ပါးသော ပုစ္ဆာကို အဘယ်သို့ သိနိုင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တုမှာကံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ၊ အရှင်ဘုရားတို့အား ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “မမ၊ ငါ့အား။ သရဏဂမနကမ္မံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ခြင်း ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သဒေဝကေ လောကေ၊ နတ်နှင့်တကွသော လောက၌။ အဂ္ဂပုဂ္ဂလော၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓုရဝိဟာရေ၊ အဦးဖြစ်သော ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ သရဏံ ဂစ္ဆာဟိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်းသို့ ဆည်းကပ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ ကရိဿာမိ၊ ဤသို့ ပြုပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ လျှောက်၍။) သာယနှသမယေ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာဝေလာယ၊ တရားဟောသောအခါ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဒ္ဒိတသင်္ခါရာယ၊ သုံးသပ်အပ်ပြီးသော သင်္ခါရတရားရှိသော။ တဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မအား။ စရိယာဝသေန၊ စရိုက်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဟောတော်မူသနည်း။)

“သဟဿမပိ စေ ဂါထာ၊ အနတ္ထပဒသံဟိတာ၊

ဧကံ ဂါထာပဒံ သေယျော၊ ယံ သုတွာ ဥပသမ္မတီ”တိ၊

သဟဿမပိ စေ ဂါထာ၊ တစ်ထောင်လည်း ဖြစ်သော ဂါထာတို့သည်။ အနတ္ထပဒသံဟိတာ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသော ပုဒ်နှင့် စပ်ကုန်သည်။ စေ (ဟောန္တီ)၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ (န သေယျော၊ မမြတ်။) ယံ၊ အကြင်ဂါထာပုဒ်ကို။ သုတွာ၊ နာ၍။ ဥပသမ္မတိ၊ ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်း၏။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ (တံ) ဂါထာပဒံ၊ ထိုဂါထာပုဒ်သည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။

ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာအဆုံး၌။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ ယထာဌိတာဝ၊ တည်တိုင်းသာလျှင်။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မအား။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ စတုပရိသမဇ္ဈေ၊ ပရိသတ်လေးပါးအလယ်၌။ “ယာ၊ အကြင်ပရိဗိုဇ်မသည်။ စတုပ္ပဒိကဂါထာဝသာနေ၊ လေးပါဒရှိသော ဂါထာအဆုံး၌။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်၏။ ကုဏ္ဍလကေသာ၊ နားတောင်းကဲ့သို့လည်သော ဆံရှိသော။ အယံ ဘဒ္ဒါ၊ ဤဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ မဟန္တာဝတ၊ ကြီးမြတ်ပေစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ထေရိံ၊ ဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ခိပ္ပါဘိညာနံ၊ လျင်သော အဘိညာဉ်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ဘဒ္ဒါကာပိလာနီထေရီဝတ္ထု

၂၄၄၊ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ပုဗ္ဗေနိဝါသန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပုဗ္ဗေနိဝုတ္ထက္ခန္ဓသန္တာနံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရန္တီနံ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့တတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ဘဒ္ဒါကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါကာပိလာနီအမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကာပိလာနီအမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရ ဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ဦးသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရန္တီနံ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့တတ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိဿာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့တတ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက် မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကာပိလာနီအမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ခဲ့၍။ ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ ပွင့်တော်မမူမီ။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သာမိဘဂိနိယာ၊ လင်၏နှမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ တာယ၊ ထိုလင်၏နှမသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ (ဋ္ဌ-၂၈၉) ပိဏ္ဍပါတေ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိန္နေ၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်။ “အယံ၊ ဤယောက်မသည်။ ဣမဿ (ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ)၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေဿတိ၊ လိုက်စေနိုင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ကလလဿ၊ ညွန်ဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ “အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဗာလာ၊ မိုက်လှ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့၍။ “ယာယ၊ အကြင်ယောက်မနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တေ၊ သင်သည်။ ကလဟော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ တဿာ၊ ထိုယောက်မအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ တေ၊ ရှင်မအား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အပရဇ္ဈတိ၊ ပြစ်မှားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ တေသံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့၏။ ဝစနေန၊ ကဲ့ရဲ့သော စကားဖြင့်။ လဇ္ဇာယမာနာ၊ ရှက်သဖြင့်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကလလံ၊ ညွန်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဂန္ဓစုဏ္ဏေန၊ နံ့သာမှုန့်ဖြင့်။ ဥဗ္ဗဋ္ဋေတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ စတုမဓုရဿ၊ စတုမဓုဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ အာသိတ္တေန၊ သာန်းလောင်းအပ်သော။ ပဒုမဂဗ္ဘဝဏ္ဏေန၊ ပဒုမ္မာကြာတို့ အဆင်းနှင့်တူသော။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ ဝိဇ္ဇောတမာနံ၊ တောက်ပသောဆွမ်းကို။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “အယံ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဤဆွမ်းသည်။ ဩဘာသဇာတော၊ ဖြစ်သော အရောင်အလင်းရှိသည်။ (ဟောတိ) ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ဩဘာသဇာတံ၊ ဖြစ်သော အရောင်အလင်းရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော စကားရပ်ကို။ မဟာကဿပတ္ထေရဿ၊ အရှင်မဟာကဿပမထေရ်၏။ ဝတ္ထုမှိ၊ ဝတ္ထု၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

မဟာကဿပတ္ထေရော နာမ ပန၊ အရှင်မဟာကဿပအမည်ရှိသော မထေရ်မည်သည်ကား။ ဒက္ခိဏမဂ္ဂံ၊ လက်ယာဖြစ်သော ခရီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဗဟုပုတ္တကနိဂြောဓမူလံ၊ ဗဟုပုတ္တကအမည်ရှိသော ပညောင်ပင်ရင်းသို့။ ဂတော၊ သွားသော သူတည်း။ အယံ ဘဒ္ဒါကာပိလာနီ၊ ဤဘဒ္ဒါကာပိလာနီသည်။ ဝါမဂ္ဂံ၊ လက်ဝဲခရီးကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်၏။ အနနုညာတဘာဝေန၊ ခွင့်မပြုအပ်သေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပရိဗ္ဗာဇိကာရာမံ၊ ပရိဗိုဇ်မအရံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ယဒါ ပန၊ အကြင်အခါ၌ကား။ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇဉ္စ၊ ရှင်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒဉ္စ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ လဘိ၊ ရသည်။ ထေရိယာ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီမထေရ်မ၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇဉ္စ၊ ရှင်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒဉ္စ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၌။ ကမ္မံ၊ စီးဖြန်းခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏေ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို လျှောက်၍ အောက်မေ့သော ဉာဏ်၌။ စိဏ္ဏဝသီ၊ လေ့လာသော ဝသီဘော်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ထေရိံ၊ ဤဘဒ္ဒါကာပိလာနီအမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရန္တီနံ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့တတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဘဒ္ဒါကစ္စာနာထေရီဝတ္ထု

၂၄၅၊ ဧကာဒသမေ၊ ဧကာဒသမသုတ်၌။ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာနံ (ဣမိနာ)၊ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာနံ၊ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ မဟတိယော၊ ကြီးမြတ်ကုန်သော။ အဘိညာယော၊ အဘိညာဉ်တို့သို့။ ပတ္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော မထေရ်မတို့တွင်။ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာ နာမ၊ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ ဧကဿ၊ တဆူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စတ္တာရောဝ၊ လေးယောက်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မဟာဘိညာ၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဝသေသ သာဝကာ၊ ကြွင်းကုန်သော သာဝကတို့သည်။ (မဟာဘိညာ၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်ရှိကုန်သည်။) န (ဟောန္တိ)၊ မဖြစ်ကုန်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဝသေသသာဝကာ၊ ကြွင်းကုန်သော သာဝကတို့သည်။ ကပ္ပသတသဟဿမေဝ၊ ကမ္ဘာတသိန်းသာလျှင်။ အနုဿရိတုံ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့ခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တိ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုကမ္ဘာတသိန်းထက်။ ပရံ၊ အလွန်။ (အနုဿရိတုံ၊ အောက်မေ့ခြင်းငှာ။) န (သက္ကောန္တိ)၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာ ပန၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်သို့ ရောက်သော တပည့်သားတို့သည်ကား။ ကပ္ပသတသဟဿာဓိကံ၊ ကမ္ဘာတသိန်း အလွန်ရှိသော။ အသင်္ချေယျံ၊ အသင်္ချေပတ်လုံး။ အနုဿရန္တိ၊ အောက်မေ့နိုင်ကုန်၏။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့၏လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အဂ္ဂသာဝကာ၊ အဂ္ဂသာဝကတို့လည်းကောင်း။ ဗာကုလတ္ထေရော၊ ဗာကုလမထေရ်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာ၊ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာမထေရ်မလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်သော တပည့်သားတော်တို့သည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤကမ္ဘာတသိန်းအလွန်ရှိသော တစ်သင်္ချေကာလပတ်လုံး။ အနုဿရိတုံ၊ အောက်မေ့ခြင်းငှာ။ သက္ခိံသု၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယံ ထေရီ၊ ဤဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာနံ၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်သို့ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂါ နာမ၊ မြတ်သည်မည်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာတိ၊ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ (ဋ္ဌ-၂၉၀) တဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ သရီရ ဝဏ္ဏော၊ ကိုယ်အဆင်းသည်။ ဘဒ္ဒကဉ္စနဿ၊ ကောင်းသောရွှေ၏။ (ဝဏ္ဏော) ဝိယ၊ အဆင်းကဲ့သို့။ ဥတ္တမသုဝဏ္ဏဿ၊ မြတ်သောရွှေ၏။ (ဝဏ္ဏော) ဝိယ၊ အဆင်းကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ [ဘဒ္ဒကဉ္စနာတွေဝနာမံ၊ ဘဒ္ဒကဉ္စနာဟူသော အမည်သည်။ ရာဟုလမာတုယာ၊ ရာဟုလာ၏ အမိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။] (ဤထောင့်ကွင်းအတွင်း စကားရပ် ဆဋ္ဌမူနှင့် မတူရှိသည်။ ဆဋ္ဌမူ၌သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဘဒ္ဒကဉ္စနာတိ နာမံ၊ ဘဒ္ဒကဉ္စနာဟူသော အမည်ကို။ လဘိ၊ ရ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒကဉ္စနာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ကစ္စာနာ တွေဝ သင်္ခံ၊ ကစ္စာနာဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့သာလျှင်။ ဂတာ၊ ရောက်၏။ ဧတံ၊ ဤဘဒ္ဒကစ္စာနာဟူသော အမည်သည်။ ရာဟုလမာတာယ၊ ရာဟုလာ၏ အမိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဟုအနက်ပေးရာ၏။)

ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတီယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာနံ၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်သို့ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သုပ္ပဗုဒ္ဓသက္ကဿ၊ သုပ္ပဗုဒ္ဓ အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်း၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာတိ၊ ဘဒ္ဒါကစ္စာနာဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ရောက်သည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ရာဟုလကုမာရံ နာမ၊ ရာဟုလာ၊ အမည်ရှိသော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တဿ၊ ထိုရာဟုလာမင်းသား၏။ ဇာတဒိဝသေဝ၊ ဖွားသောနေ့၌သာလျှင်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ တောထွက်တော်မူ၍။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ ကြည်လင်ရာဖြစ်သော မဟာဗောဓိပင်၌။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ လောကာနုဂ္ဂဟံ၊ လူအပေါင်းအား ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ကပိလဝတ္ထုံ၊ ကပိလဝတ်နေပြည်တော်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်တော်မူ၍။ ဉာတီနံ၊ ဆွေတော်မျိုးတော်တို့အား။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇေ၊ သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံသည်ရှိသော်။ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ ပဉ္စဟိ မာတုဂါမသတေဟိ၊ ငါးရာသော မာတုဂါမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ ရာဟုလမာတာပိ၊ ရာဟုလာ၏ မယ်တော်သည်လည်းကောင်း။ ဇနပဒကလျာဏီပိ၊ ဇနပဒကလျာဏီသည်လည်းကောင်း။ ထေရိယာ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီ မထေရ်မ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါကစ္စာနာအမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရဟန်းပြုသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဘဒ္ဒကစ္စာနတ္ထေရီတွေဝ၊ ဘဒ္ဒကစ္စာနာ မထေရ်မဟူသော အမည်သည်သာလျှင်။ ပါကဋာ၊ ထင်ရှားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝိပဿနာကို ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွား၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ အဘိညာသု၊ အဘိညာဉ်တို့၌။ စိဏ္ဏဝသီ၊ လေ့လာသောဝသီဘော်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧက ပလ္လင်္ကေန၊ တစ်ထက်ဝယ်တည်းဖြင့်။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဧကာဝဇ္ဇနေန၊ တစ်ခုသောအာဝဇ္ဇန်းဖြင့်။ ကပ္ပသတသဟဿာဓိကံ၊ ကမ္ဘာတသိန်း အလွန်ရှိသော။ အသင်္ချေယျံ၊ အသင်္ချေယျပတ်လုံး။ အနုဿရတိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့နိုင်၏။ တဿာ၊ ထိုဘဒ္ဒကစ္စာနာ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏။ တသ္မိံ ဂုဏေ၊ ထိုကမ္ဘာတသိန်း အလွန်ရှိသော တစ်သင်္ချေပတ်လုံး အောက်မေ့နိုင်ခြင်းတည်းဟူသော ဂုဏ်ကျေဇူးသည်။ ပါကဋေ၊ ထင်ရှားသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ထေရိံ၊ ဤဘဒ္ဒါကစ္စာနာမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ မဟာဘိညာပ္ပတ္တာနံ၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်သို့ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ကိသာဂေါတမိထေရီဝတ္ထု

၂၄၆၊ ဒွါဒသမေ၊ ဒွါဒသမသုတ်၌။ လူခစီဝရဓရာနံ (ဣမိနာ)၊ လူခစီဝရဓရာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ လူခေဟိ၊ ခေါင်းပါးခြင်းတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို။ ဓာရေန္တီနံ၊ ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ကိသာဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီ၊ အမည်ရှိသော မထေရ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဂေါတမီတိ၊ ဂေါတမီဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ကိသဓာတုကတ္တာ၊ ကြုံလှီသော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကိသာဂေါတမီတိ၊ ကိသာဂေါတမီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အယမ္ပိ၊ ဤကိသာဂေါတမီ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်လည်း။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတီယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ဦးသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ လူခစီဝရဓရာနံ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီ အမည်ရှိသော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ (ဋ္ဌ-၂၉၁) ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဒုဂ္ဂတကုလေ၊ ဆင်းရဲသော အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝယပ္ပတ္တကာလေ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော အခါ၌။ ဧကံ၊ တစ်ဦးသော။ ကုလံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုးအိမ်၌။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ “ဒုဂ္ဂတကုလဿ၊ ဆင်းရဲသော အမျိုး၏။ ဓီတာတိ၊ သမီးဟူ၍။” ပရိဘဝိံသု၊ နှိပ်စက်ကုန်၏။

သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ [အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ သောမနဿနာမံ၊ သောမနဿဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ သောမနဿဒါရကော၊ သောမနဿ အမည်ရှိသော သူငယ်သည်။] အာဓာဝိတွာ၊ ရှေးရှုပြေး၍။ ပရိဓာဝိတွာ၊ တစ်ဖန်ပြေး၍။ ကီဠနဝယေ၊ ကစားသော အချိန်အရွယ်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်ရှိသော်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီအား။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌ပင်လျှင်။ ဟတလာဘသက္ကာရာ၊ ယုတ်သော လာဘ်၊ အရိုအသေပြုခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ ဇာတကာလတော၊ ဖွားသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သက္ကာရံ၊ အရိုအသေပြုအပ်သည် အဖြစ်သို့။ ပါပုဏိံ၊ ရောက်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဆဍ္ဍေတုံပိ၊ စွန့်ခြင်းငှာလည်း။ ဝါယမေယျုံ၊ လုံ့လပြုကုန်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အင်္ကေန၊ ရင်ခွင်ဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဂေဟဒွါရပဋိပါဋိယာ၊ အိမ်တံခါးအစဉ်အတိုင်း။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဒိဋ္ဌဒိဋ္ဌဋ္ဌာနေ၊ မြင်တိုင်းမြင်တိုင်းသော အရပ်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ မတကဿ၊ သေသောသူအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဒိဋ္ဌပုဗ္ဗံ၊ မြင်ဖူးသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ပါဏိံ၊ လက်ခုပ်ကို။ ပဟရိတွာ၊ တီး၍။ ပရိဟာသံ၊ ပြက်ရယ်မှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ တေသံ ထိုသူတို့၏။ ကထာယ၊ စကားဖြင့်။ ပညတ္တိံ၊ သိခြင်းသို့။ နေဝ ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုကိသာဂေါတမီကို။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပဏ္ဍိတပုရိသော၊ ပညာရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ပုတ္တသောကေန၊ သား၌ဖြစ်သော စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ စိတ္တဝိက္ခေပံ၊ စိတ်၏ပျံ့လွင့်ခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဧတိဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အညော၊ မြတ်စွာဘုရားမှ တစ်ပါးသောသူသည်။ နဇာနိဿတိ၊ မသိလတ္တံ့။ ဒသဗလောဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင်။ ဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ “အမ္မ၊ အမိ။ တဝ၊ သင်၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အညော၊ မြတ်စွာဘုရားမှ တစ်ပါးသော။ ဇာနန္တော နာမ၊ သိသောသူ မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ အဂ္ဂပုဂ္ဂလော၊ မြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူသော။ ဒသဗလော ပန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား။ ဓုရဝိဟာရေ၊ အဦးဖြစ်သော ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေတော်မူ၏။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုစ္ဆာဟိ၊ မေးလျှောက်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ “ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ ကထေတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗုဒ္ဓါသနေ၊ ဘုရားနေရာတော်၌။ နိသိန္နဝေလာယ၊ ထိုင်နေတော်မူသော အခါ၌။ ပရိသာပရိယန္တေ၊ ပရိသတ်၏ အစွန်အဖျား၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ တပည့်တော်မ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဒေထ၊ ပေးတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။

သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီ၏။ ဥပနိဿယံ၊ မဂ်ဖိုလ်ရအံ့သော အားကြီးစွာသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမိ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးဟူသော အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤငါဘုရား၏ အထံတော်သို့။ အာဂစ္ဆန္တီယာ၊ လာသော။ တေ၊ သင်ကိသာဂေါတမီသည်။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းသော အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ကောဋိတော၊ အစွန်ဖြစ်သော အိမ်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သကလနဂရံ၊ အလုံးစုံသော မြို့ကို။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ယသ္မိံ ဂေဟေ၊ အကြင်အိမ်၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ မတပုဗ္ဗော၊ သေဖူးသော သူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တတော၊ ထိုသေဖူးသော သူမရှိရာအိမ်မှ။ သိဒ္ဓတ္ထကံ၊ မုန်ညင်းစေ့ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ ကောင်းလှပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တုဋ္ဌမာနသာ၊ ရွှင်လမ်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တောနဂရံ၊ မြို့တွင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပဌမဂေဟေယေဝ၊ ရှေးဦးစွာသော အိမ်၌ပင်လျှင်။ “ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ (ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုတော်မူလတ္တံ့။) ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးအလို့ငှာ။ (သိဒ္ဓတ္ထကံ၊ မုန်ညင်းစေ့ကို။ အာဟရာပေတိ၊ ဆောင်စေ၏။) သိဒ္ဓတ္ထကံ၊ မုန်ညင်းစေ့ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမိ။ ဟန္ဒ (ဂဏှ)၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးတိုင်းသော မုန်ညင်းစေ့ကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ မတပုဗ္ဗော နာမ၊ သေဖူးသော သူမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဂေါတမိ၊ ဂေါတမီ။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝဒေသိ၊ ဆိုသနည်း။ ကော၊ အဘယ်မည်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤငါတို့အိမ်၌။ မတကေ၊ သေသောသူတို့ကို။ ဂဏေတုံ၊ ရေတွက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အလံ၊ မသင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂဏှိဿာမိ၊ မယူအံ့။ ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယတ္ထ၊ အကြင်အိမ်၌။ မတပုဗ္ဗော၊ သေဖူးသော သူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တတော၊ ထိုသေဖူးသော သူမရှိရာအိမ်မှ။ နံ၊ ထိုမုန်ညင်းစေ့ကို။ ဂဏှာပေတိ၊ ယူစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ ဣမိနာဝ နိယာမေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ (ဋ္ဌ-၂၉၂) တတိယဃရံ၊ သုံးခုမြောက်သော အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “သကလနဂရေ၊ အလုံးစုံသော မြို့၌။ အယမေဝ နိယာမော၊ ဤနည်းသည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣဒံ (ကာရဏံ)၊ ဤအကြောင်းကို။ ဟိတာနုကမ္ပကေန၊ သတ္တဝါတို့ကို အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်သနားတော်မူတတ်သော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သံဝေဂံ၊ ဩတ္တပ္ပနှင့်တကွဖြစ်သော ဉာဏ်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တတောဝ၊ ထိုတတိယအိမ်မှသာလျှင်။ ဗဟိ၊ အပသို့။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အာမကသုသာနံ၊ သုသာန်တစပြင်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “ပုတ္တက၊ ချစ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ မရဏံ၊ ဤသို့သေခြင်းသည်။ တဝေဝ၊ သင်ချစ်သားအားသာလျှင်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့သေခြင်းသည်။ တဝေဝ၊ သင်ချစ်သားအားသာလျှင်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသ ဓမ္မော၊ ဤသေခြင်းသဘောသည်။ မဟာဇနသာဓာရဏော၊ လူအများနှင့် ဆက်ဆံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာမကသုသာနေ၊ သုသာန်တစအပြင်၌။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း)

“န ဂါမဓမ္မော နော နိဂမဿ ဓမ္မော၊ နစာပိယံ ဧကကုလဿ ဓမ္မော၊ သဗ္ဗဿ လောကဿ သဒေဝကဿ၊ ဧသေဝ ဓမ္မော ယဒိဒံ အနိစ္စတာ” တိ၊ နဂါမဓမ္မော၊ ပေ။ ယဒိဒံ အနိစ္စတာဟူ၍။ အာဟ၊ ဆို၏။

အနိစ္စတာ၊ အမြဲမရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော။ ယဒိဒံ (ယံ-ဣဒံ ယောအယံ) ဓမ္မော၊ အကြင်သဘောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧသဓမ္မော၊ ဤမမြဲသည်၏ အဖြစ်ဟူသော သဘောသည်။ ဂါမဓမ္မော ဧဝ၊ ရွာ၏သဘောသည်သာလျှင်။ န၊ မဟုတ်။ နိဂမဿ၊ တစ်ခုသော နိဂုံး၏။ ဓမ္မော ဧဝ၊ သဘောသည်သာလျှင်။ နော၊ မဟုတ်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤမမြဲသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောသည်။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ခုသော အိမ်၏။ ဓမ္မော ဧဝ၊ သဘောသည်သာလျှင်။ န စာပိ (ဟောတိ)၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ (ဓမ္မော ဧဝ၊ သဘောသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)

ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့သော စကားကိုသာလျှင်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုကိသာဂေါတမီကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမီ။ တေ၊ သင်သည်။ သိဒ္ဓတ္ထကော၊ မုန်ညင်းစေ့ကို။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိဒ္ဓတ္ထကေန၊ မုန်ညင်းစေ့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (တုမှေ) ပန၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်ကား။ မေ၊ တပည့်တော်မအား။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ ဒေထ၊ ပေးတော်မူပါကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီအား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။

“တံ ပုတ္တပသုသမ္မတ္တံ၊ ဗျာသတ္တမနသံ နရံ၊

သုတ္တံ ဂါမံ မဟောဃောဝ၊ မစ္စု အာဒါယ ဂစ္ဆတီ” တိ၊

တံ ပုတ္တပသုသမ္မတ္တံ၊ ပေ။ မစ္စုအာဒါယ ဂစ္ဆတိဟူသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ ဂါမံ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ မဟောဃော၊ ကြီးစွာသော ရေအယဉ်သည်။ အာဒါယ၊ ယူဆောင်၍။ ဂစ္ဆတိ ဣဝ၊ သွားသကဲ့သို့။ ပုတ္တပသုသမ္မတ္တံ၊ အဆင်းခွန်အား အစရှိသည်တို့နှင့် ပြည့်စုံသော သားကောင်း နွားကောင်းတို့ဖြင့် မေ့လျော့သော။ ဗျာသတ္တမနသံ၊ ထိုထိုသို့သော အာရုံတို့၌ ကပ်ငြိသော စိတ်ရှိသော။ တံ နရံ၊ ထိုသတ္တဝါအပေါင်းကို။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ အာဒါယ၊ ယူဆောင်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။

သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာအဆုံး၌။ ယထာဌိတာဝ၊ တည်တိုင်းသာလျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အနုဇာနိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဘိက္ခုနိဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇဉ္စ၊ ရှင်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒဉ္စ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီပင်လျှင်။ ယောနိသော မနသိကာရေ၊ အသင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၌။ ကမ္မံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုလျက်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေသိ၊ ပွား၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီအား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။

“ယော စ ဝဿသတံ ဇီဝေ၊ အပဿံ အမတံ ပဒံ၊

ဧကာဟံ ဇီဝိတံ သေယျော၊ ပဿတော အမတံ ပဒံ” တိ၊

ယောစ ဝဿသတံ ဇီဝေ၊ ပေ။ ပဿတော အမတံ ပဒံ-ဟူသော။ ဣမံ ဩဘာသဂါထံ၊ ဤဩဘာသဂါထာကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အပဿံ အပဿန္တော၊ မမြင်ပဲ။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ဇီဝေ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ (တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ နသေယျော၊ မမြတ်။) အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပဿတော၊ မြင်သောသူသည်။ ဧကာဟံ၊ တရက်မျှ။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။

သာ၊ ထိုကိသာဂေါတမီသည်။ ဂါထာပရိယောသာနေ၊ ဂါထာအဆုံး၌။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပရိက္ခာရဝဠဉ္စေ၊ ပရိက္ခရာကို သုံးဆောင်ခြင်း၌။ ပရမုက္ကဋ္ဌာ၊ အလွန်မြတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ လူခေဟိ၊ ခေါင်းပါးခြင်းတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဝိစရိ၊ လှည့်လည်၏။ အပရ ဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ထေရိံ၊ ဤကိသာဂေါတမီ အမည်ရှိသော မထေရ်မကို။ လူခစီဝရဓရာနံ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

သိင်္ဂါလကမာတာထေရီဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၂၉၃) ၂၄၇၊ တေရသမေ၊ တေရသမသုတ်၌။ သဒ္ဓါဓိမုတ္တာနံ (ဣမိနာ)၊ သဒ္ဓါဓိမုတ္တာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ သဒ္ဓါလက္ခဏေ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်ခြင်းသဘော၌။ အဘိနိဝိဋ္ဌာနံ၊ တည်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ သိင်္ဂါလကမာတာ၊ သိင်္ဂါလကသတို့သား၏ အမိဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ အယံ၊ ဤသိင်္ဂါလကသတို့သား၏ အမိဖြစ်သော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတီယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဃရေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ သဒ္ဓါဓိမုတ္တာနံ၊ သဒ္ဓါတရား၌ ညွတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော သဒ္ဓါတရား၌ ညွတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုသိင်္ဂါလက၏ အမိဖြစ်သော မထေရ်မ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ သိင်္ဂါလကကုမာရောတိ နာမံ၊ သိင်္ဂါလကသတို့သားဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုသိင်္ဂါလကသတို့သား၏ အမိဖြစ်သော သတို့သမီးသည်လည်း။ တေနေဝ ကာရဏေန၊ ထိုသားဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ သိင်္ဂါလကမာတာ နာမ၊ သိင်္ဂါလကမာတာဟူသော အမည်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုသိင်္ဂါလကမာတာသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ပဋိလဒ္ဓသဒ္ဓါ၊ ရအပ်သော သဒ္ဓါတရားရှိသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်ကဲသော။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ပဋိလဘိ၊ ရ၏။ သာ၊ ထိုသိင်္ဂါလကမာတာသည်။ ဓမ္မဿဝနတ္ထာယ၊ တရားနာခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒသဗလဿ၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သရီရသမ္ပတ္တိံ၊ ကိုယ်တော်၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဩလောကယမာနာဝ၊ ကြည့်လျက်သာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ၊ ထိုသိင်္ဂါလကမာတာမထေရ်၏။ သဒ္ဓါလက္ခဏေ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်ခြင်း သဘော၌။ အဘိနိဝိဋ္ဌဘာဝံ၊ တည်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သပ္ပါယံ၊ လျောက်ပတ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပသာဒနီယမေဝ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ သာပိ ထေရီ၊ ထိုသိင်္ဂါလကမာတာ မထေရ်မသည်လည်း။ သဒ္ဓါလက္ခဏမေဝ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်ခြင်း သဘောရှိသည်ကိုသာလျှင်။ ဓုရံ၊ အဦးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသိင်္ဂါလကမာတာ မထေရ်မကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ထေရိံ၊ ဤသိင်္ဂါလကမာတာ မထေရ်မကို။ သဒ္ဓါဓိမုတ္တာနံ၊ သဒ္ဓါတရား၌ ညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

တေရသသုတ္တပဋိမဏ္ဍိတာယ၊ တစ်ဆယ့်သုံးသုတ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ထေရိပါဠိယာ၊ ထေရီပါဠိ၏။ ဝဏ္ဏနာ၊ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၄-ဧတဒဂ္ဂဝဂ္ဂ ၆-အဋ္ဌဝဂ္ဂ

တပုဿ၊ ဘလ္လိကဝတ္ထု

၂၄၈၊ ဥပါသကပါဠိဝဏ္ဏနာယ၊ ဥပါသကပါဠိအဖွင့်၌။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ ပဌမံ သရဏံ ဂစ္ဆန္တာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပဌမံ သရဏံ ဂစ္ဆန္တာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ သဗ္ဗပဌမံ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၏ ရှေးဦးစွာ။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ရတနာသုံးပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ တပုဿောစ၊ တပုဿလည်းကောင်း။ ဘလ္လိကောစ၊ ဘလ္လိကလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ဦးကုန်သော။ ဣမေ ဝါဏိဇာ၊ ဤကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်ကုန်၏။ ဣတိ (ဣမံ-အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ ဣမေ၊ ဤတပုဿ၊ ဘလ္လိက-အမည်ရှိကုန်သော ကုန်သည်ညီနောင်တို့၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာတို့သည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောတော်မူခြင်းကို။ သုဏန္တာ၊ နာကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ရတနာသုံးပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ရတနာသုံးပါးသို့ ဆည်းကပ်တတ်ကုန်သော ဒါယကာအပေါင်းတို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထယိံသု၊ တောင့်တကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပုဿ၊ ဘလ္လိကအမည်ရှိသော ကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာတို့သည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ကုန်ပြီး၍။ (ဋ္ဌ-၂၉၄) အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သဗ္ဗညုတညာဏပတ္တိတော၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်သို့ ရောက်သည်မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွကပင်လျှင်။ အသိတဉ္ဇနနဂရေ၊ အသိတဉ္ဇနမြို့၌။ ကုဋုမ္ဗိယဂေဟေ၊ သူကြွယ်အိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဇေဋ္ဌဘာတိကော၊ အကြီးဖြစ်သော နောင်တော်သည်။ တပုဿော နာမ၊ တပုဿအမည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီသည်။ ဘလ္လိကော နာမ၊ ဘလ္လိကအမည်ရှိသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။)

တေ၊ ထိုတပုဿ၊ ဘလ္လိကအမည်ရှိကုန်သော ကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဃရာဝါသံ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌ နေခြင်းကို။ ဝသန္တာ၊ နေကုန်လျက်။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ ပဉ္စသကဋသတာနိ၊ ငါးရာသော လှည်းတို့ကို။ ယောဇာပေတွာ၊ ကစေ၍။ ဝါဏိဇကမ္မံ၊ ကုန်သွယ်သော အမှုကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်လျက်။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားအလောင်းတော်သည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ သတ္တသတ္တာဟံ၊ ခုနစ်သတ္တာဟပတ်လုံး။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ ကြည်လင်ရာဖြစ်သော ဗောဓိပင်၌။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ အဋ္ဌမေ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ သတ္တာဟေ၊ သတ္တာဟ၌။ ရာဇာယတနမူလေ၊ လင်းလွန်းပင်၏အနီး၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တသ္မိံသမယေ၊ ထိုအခါ၌။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင် နှစ်ယောက်တို့သည်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ သကဋသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော လှည်းတို့ဖြင့်။ တံဌာနံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား သီတင်းသုံးနေတော်မူရာ လင်းလွန်းပင်၏အနီးဖြစ်သော အရပ်သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင် နှစ်ယောက်တို့၏။ ပဉ္စမေ၊ ငါးခုမြောက်သော။ အနန္တရေ၊ အခြားမရှိသော။ အတ္တဘာဝေ၊ အတ္တဘော၌။ မာတာ၊ အမိသည်။ တသ္မိံ ပဒေသေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား သီတင်းသုံးနေတော်မူရာ လင်းလွန်းပင်၏ အနီးဖြစ်သော အရပ်၌။ ဒေဝတာ၊ နတ်သမီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုအမိဖြစ်ဖူးသော နတ်သမီးသည်။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ အာဟာရော၊ အာဟာရသည်။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရာဟာရေန၊ အစာမှကင်းသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တာ၊ သားဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေစ၊ ဤကုန်သည်ညီနောင် နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဣမိနာ မဂ္ဂေန၊ ဤခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါပေတုံ၊ လှူစေခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ပဉ္စသု သကဋသတေသု၊ ငါးရာသော လှည်းတို့၌။ ယုတ္တဂေါဏာနံ၊ ကမသာနွားတို့၏။ ဂမနုပစ္ဆေဒံ၊ အသွား၏ဖြတ်ခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တေ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်။ “ဧတံ၊ ဤနွားတို့၏ အသွားဖြတ်ခြင်းသည်။ ကိံနာမ၊ အကြောင်းအသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာနာဝိဓာနိ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ နိမိတ္တာနိ၊ အကြောင်းတို့ကို။ ဩလောကေန္တိ၊ ကြည့်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင် နှစ်ယောက်တို့၏။ ကိလမနဘာဝံ၊ ပင်ပန်းသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ အဓိမုစ္စိတွာ၊ ပူး၍။ “ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ (တုမှေ၊ သင်တို့သည်။) ကိလမထ၊ ပင်ပန်းကုန်သနည်း။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ယက္ခာဝဋ္ဋောဝါ၊ ဘီလူး၏ လှည့်ပတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘူတာဝဋ္ဋောဝါ၊ ဘုတ်၏ လှည့်ပတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နာဂါဝဋ္ဋောဝါ၊ နဂါး၏ လှည့်ပတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံ ပန၊ ငါမူကား။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ပဉ္စမေ၊ ငါးခုမြောက်သော။ အတ္တဘာဝေ၊ အတ္တဘော၌။ မာတာ၊ အမိတည်း။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ဘုမ္မဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒသဗလော၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇာယတနမူလေ၊ လင်းလွန်းပင်၏အနီး၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ပဌမံ၊ သူတစ်ပါးတို့ ရှေးဦးစွာ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

တေ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်။ တဿာ၊ ထိုအမိဖြစ်ဖူးသော နတ်သမီး၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဋ္ဌမာနသာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏထာလကေန၊ ရွှေခွက်ဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမံ ဘောဇနံ၊ ဤဘောဇဉ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတီတဗုဒ္ဓါနံ၊ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့၏။ အာစိဏ္ဏံ၊ အလေ့အကျင့်တော်ကို။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်တော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ မဟာရာဇာနော၊ နတ်မင်းကြီးတို့သည်။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ သေလမယေ၊ ကျောက်ညိုဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဥပနာမေသုံ၊ ကပ်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “တေသံ၊ ထိုနတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့အား။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသောအကျိုးသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်တော်မူ၍။ စတ္တာရောပိ ပတ္တေ၊ လေးလုံးသော သပိတ်တို့ကိုလည်း။ “ဧကောဝပတ္တော၊ တစ်လုံးတည်းသော သပိတ်သည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဋ္ဌာသိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တော်မူ၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ တေ ဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်စေ၍။ ပရိဘုတ္တကာလေ၊ ဘုဉ်းပေးပြီးသောအခါ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ကြွက်ကျစ်မုန့်၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကို ဘုဉ်းပေးပြီးသောအခါ၌။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နေသံ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့အား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ဒွေပိ ဇနာ၊ ကုန်သည်ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဒွေဝါစိကေ၊ နှစ်ကြိမ်ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ သရဏေ၊ သရဏဂုံ၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ (ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ တပည့်တော်တို့သည်။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ (ဋ္ဌ-၂၉၅) ဂန္တုကာမာ၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ (အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အမှာကံ၊ တပည့်တော်တို့အား။ ပရိစရဏစေတိယံ၊ လုပ်ကျွေးအပ်ပူဇော်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ ပေးတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒိံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏေန ဟတ္ထေန၊ လက်ယာလက်တော်ဖြင့်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းတော်ကို။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်တော်မူ၍။ ဒွိန္နမ္ပိ ဇနာနံ၊ နှစ်ယောက်သော ကုန်သည်ညီနောင်တို့အားလည်း။ အဋ္ဌကေသဓာတုယော၊ ရှစ်ဆူသော ဆံတော်ဓာတ်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေးတော်မူ၏။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေဇနာ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ ကေသဓာတုယော၊ ဆံတော်ဓာတ်တို့ကို။ သုဝဏ္ဏသမုဂ္ဂေသု၊ ရွှေကြုတ်တို့၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ အသိတဉ္ဇနနဂရဒွါရေ၊ အသိတဉ္ဇနမြို့တံခါး၌။ ဇီဝကေသဓာတုစေတိယံ၊ သက်တော်ထင်ရှားရှိသော ဆံတော်ဓာတ်စေတီကို။ ပတိဋ္ဌာပေသုံ၊ တည်စေကုန်၏။ ဥပေါသထဒိဝသေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ စေတိယတော၊ ဆံတော်ဓာတ်စေတီမှ။ နီလရသ္မီယော၊ ညိုသောရောင်ခြည်တော်တို့သည်။ နိဂ္ဂစ္ဆန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထာ ပန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ဇနေ၊ ဤကုန်သည်ညီနောင်တို့ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ရတနာသုံးပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

အနာထပိဏ္ဍိကသေဋ္ဌိဝတ္ထု

၂၄၉၊ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ဒါယကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဒါယကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဒါနာဘိရတာနံ၊ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ သုဒတ္တော၊ ငယ်မည်အားဖြင့် သုဒတ္တအမည်ရှိသော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ ပဝတ္တိအခါ ကိုးကွယ်ရာမရှိသော သူတို့အား ထမင်းကို ပေးခြင်းရှိသောကြောင့် အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့၍ဆိုဦးအံ့။ သော၊ ထိုအနာထပိဏ်သေဋ္ဌေး၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ဒါယကာနံ၊ ပေးလှူတတ်သောသူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားထားတော်မူအပ်သော ပေးလှူတတ်သော သူတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုအနာထပိဏ်သေဋ္ဌေး၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သုမနသေဋ္ဌိဿ၊ သုမနသေဋ္ဌေး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒတ္တောတိ၊ သုဒတ္တဟူ၍။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သော၊ ထိုသုဒတ္တအမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သည်။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေနေဝ ဂုဏေန၊ ထိုပေးလှူတတ်သည်၏အဖြစ်တည်းဟူသော ဂုဏ်ကြောင့်သာလျှင်။ ပတ္ထဋနာမဓေယျော၊ ပျံ့နှံ့သော အမည်၏ တည်ရာဖြစ်သော။ အနာထပိဏ္ဍိကော နာမ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအနာထပိဏ်သေဋ္ဌေးသည်။ ပဉ္စဟိ သကဋသတေဟိ၊ ငါးရာသောလှည်းတို့ဖြင့်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိယသဟာယကဿ၊ ချစ်စွာသော အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိနော၊ သေဋ္ဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တတ္ထ၊ ထိုသေဋ္ဌေးအိမ်၌။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိတော်မူတတ်သော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပ္ပန္နဘာဝံ၊ ပွင့်တော်မူသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဗလဝပစ္စူသကာလေ၊ မိုးသောက်အားကြီးသောအခါ၌။ ဒေဝတာနုဘာဝေန၊ နတ်၏တန်ခိုးအာနုဘော်ဖြင့်။ ဝိဝဋေန၊ ပွင့်သော။ ဒွါရေန၊ တံခါးဖြင့်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ နာ၍။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ ဒုတိယဒိဝသေစ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂမနတ္ထာယ၊ ကြွလာတော်မူစိမ့်သောငှာ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ပဉ္စစတ္တာလီသယောဇနမဂ္ဂေ၊ လေးဆယ့်ငါးယူဇနာရှိသော ခရီး၌။ သတသဟဿံ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော ဥစ္စာ၊ တစ်သိန်းသော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ယောဇနေ ယောဇနေ၊ တယူဇနာ တယူဇနာရှိသော အရပ်၌။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ဆောက်လုပ်စေ၍။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ကောဋိသန္ထာရေန၊ အသပြာတို့၏ အစွန်းချင်းထိအောင် ခင်းသဖြင့်။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ အဋ္ဌာရသဟိ ကောဋီဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေသော ဥစ္စာတို့ဖြင့်။ ကိဏိတွာ၊ ဝယ်၍။ အဋ္ဌာရသဟိ ကောဋီဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေသော ဥစ္စာတို့ဖြင့်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရေတွာ၊ ဆောက်လုပ်စေ၍။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ စတုန္နံ၊ လေးဦးကုန်သော။ ပရိသာနံ၊ ပရိသတ်တို့အား။ ပုရေဘတ္တာပစ္ဆာဘတ္တေသု၊ နံနက်အခါ၊ ညဉ့်အခါတို့၌။ ယဒိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒန္တော၊ လှူလျက်။ အဋ္ဌာရသဟိ ကောဋီဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေသော ဥစ္စာတို့ဖြင့်။ ဝိဟာရမဟံ၊ ကျောင်းပူဇော်ခြင်းကို။ နိဋ္ဌာပေသိ၊ ပြီးဆုံးစေ၏။ ဝိဟာရမဟော၊ ကျောင်းပူဇော်ခြင်းသည်။ နဝဟိ မာသေဟိ၊ ကိုးလတို့ဖြင့်။ နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ (ဋ္ဌ-၂၉၆) အဂမာသိ၊ ရောက်၏။ “ပဉ္စဟိ (မာသေဟိ)၊ ငါးလတို့ဖြင့်။ (နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပရေ၊ တစ်ပါးသော ဆရာတို့သည်။ (ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။) တေမာသေ ပန၊ သုံးလတို့ပတ်လုံးကား။ သဗ္ဗာစရိယာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆရာတို့၏။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ စတုပဏ္ဏာသကောဋိဓနံ၊ ငါးဆယ့်လေးကုဋေသော ဥစ္စာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ နိစ္စကာလံ၊ အခါမပြတ်။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း။ ပဉ္စ သလာကဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော စာရေးတံဆွမ်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စ ပက္ခိကဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော လဆန်းပက္ခ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ သလာကယာဂုသတာနိ၊ ငါးရာသော စာရေးတံယာဂုတို့သည်။ ပဉ္စ ပက္ခိက ယာဂုသတာနိ၊ ငါးရာသော လဆန်းပက္ခ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူအပ်သော ယာဂုတို့သည်။ ပဉ္စ ဓုဝဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော အိမ်ဦး၌ထား၍ လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ အာဂန္တုကဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော ဧည့်သည်တို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဂမိက ဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော ခရီးသွားရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဂိလာနဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော သူနာရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တသတာနိ၊ ငါးရာသော သူနာတို့ကို လုပ်ကျွေးသော ရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဉ္စ အာသနသတာနိ၊ ငါးရာသော နေရာတို့သည်။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နိစ္စပညတ္တာနေဝ၊ အမြဲတည်အပ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အထ၊ ထိုအခါမှ။ နံ၊ ထိုအနာထပိဏ်သေဋ္ဌေးကို။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူလျက်။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ၊ ဤအနာထပိဏ်သေဋ္ဌေးကို။ ဒါယကာနံ၊ ပေးလှူတတ်သော သူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

စိတ္တဂဟပတိဝတ္ထု

၂၅၀၊ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ ဓမ္မကထိကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဓမ္မကထိကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဓမ္မကထိကာနံ၊ တရားကို ဟောတတ်ကုန်သော။ ဥပါသကာနံ၊ ဥပါသကာတို့တွင်။ စိတ္တော၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သောသူသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ဓမ္မကထိကာနံ၊ တရားကို ဟောတတ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော တရားကို ဟောတတ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ မိဂလုဒ္ဒကဂေဟေ၊ မုဆိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ အရညေ၊ တော၌။ ကမ္မံ၊ မုဆိုးတို့၏ အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သမတ္ထကာလေ၊ စွမ်းနိုင်သောအခါ၌။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ မိဂမာရဏတ္ထာယ၊ သားတို့ကို သတ်အံ့သောငှာ။ သတ္တိံ၊ လှံမကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မိဂရူပါနိ၊ သမင်အပေါင်းတို့ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ အကတပဗ္ဘာရေ၊ မပြုအပ်သော တောင်ဝှမ်း၌။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို။ ပါရုမိတွာ၊ ခြုံ၍။ ပါသာဏဖလကေ၊ ကျောက်ဖျာ၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧကော၊ တစ်ဦးသော။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့က။ အာဘတမံသံ၊ ဆောင်အပ်သော အသားကို။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ (ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။) ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ ပိဏ္ဍစာရိကေ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ဦးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တေသံ၊ ထိုနှစ်ဦးသော ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပညတ္တာသနေ၊ ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ “အယျေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပရိဝိသထ၊ လုပ်ကျွေးကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်းခဲ့၍။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ကုဋေ၊ အိုး၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ပဏ္ဏေန၊ သစ်ရွက်ဖြင့်။ မုခံ၊ အိုးဝကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့စည်း၍။ ကုဋံ၊ ဆွမ်းအိုးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နာနာဝိဓာနိ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ ဩစိနိတွာ၊ ဆွတ်၍။ ဘတ္တကုဋေန၊ ထမင်းအိုးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ နိသိန္နဌာနံ၊ ထိုင်ရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကုဋံ၊ ထမင်းကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ ဧကမန္တေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ (ဋ္ဌ-၂၉၇) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဘတ္တဿ၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တေဟိ မိဿကပုပ္ဖေဟိ၊ ထိုအရောရောသော ပန်းတို့ဖြင့်။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ဧကမန္တေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ “ရသပိဏ္ဍပါတေန၊ အရသာရှိသော ဆွမ်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အယံ ပုပ္ဖပူဇာ၊ ဤပန်းပူဇော်ခြင်းသည်။ (မေ၊ ငါ၏။) စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိတောသေတိ ယထာ၊ နှစ်သက်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ နိဗ္ဗတ္တနိဗ္ဗတ္တဌာနေ၊ ဖြစ်ရာဖြစ်ရာအရပ်၌။ မေ၊ ငါအား။ ပဏ္ဏာကာရသဟဿာနိ စေဝ၊ တစ်ထောင်သော လက်ဆောင်တို့သည်လည်း။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာရောက်စေကုန်သတည်း။ ပဉ္စဝဏ္ဏကုသုမဝဿဉ္စ၊ ငါးပါးသောအဆင်းရှိသော ပန်းမိုးသည်လည်း။ ဝဿတု၊ ရွာစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တဿ၊ ဒါယကာ၏။ ဥပနိဿယံ၊ အားကြီးစွာသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒွတ္တိံ သာကာရကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ဒွတ္တိံသာကာရကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ အာဒိက္ခိတွာ၊ ကြား၍။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော သူသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗတ္တဌာနေ၊ ဖြစ်ရာအရပ်၌။ ဇဏ္ဏုမတ္တေန၊ ပုဆစ်ဒူးအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဩဓိနာ၊ အပိုင်းအခြားဖြင့်။ ဒိဗ္ဗပုပ္ဖဝဿံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ပန်းမိုးသည်။ ဝဿိ၊ ရွာ၏။ သယဉ္စ၊ မိမိသည်လည်း။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့ထက်။ အဓိကတရေန၊ အထူးအဖြင့် လွန်ကဲစွာသော။ ရူပေန၊ အဆင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော နတ်သားသည်။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ တစ်ခုသော အကြားကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ မဂဓရဋ္ဌေ၊ မဂဓတိုင်း၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ဇာတကာလေဝ၊ ဖွားသောအခါ၌သာလျှင်။ သကလနဂရေ၊ အလုံးစုံသော မြို့၌။ ဇဏ္ဏုမတ္တေန၊ ပုဆစ်ဒူးအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဩဓိနာ၊ အပိုင်းအခြားဖြင့်။ ပဉ္စဝဏ္ဏကုသုမဝဿံ၊ ငါးပါးသော အဆင်းရှိသော ပန်းမိုးသည်။ ဝဿိ၊ ရွာ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာဂတော၊ လာ၏။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ဇာတဒိဝသေဝ၊ ဖွားသောနေ့၌သာလျှင်။ သကလနဂရံ၊ အလုံးစုံသောမြို့သည်။ ပဉ္စဝဏ္ဏေဟိ၊ ငါးပါးသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ပုပ္ဖေဟိ၊ ပန်းတို့ဖြင့်။ ဝိစိတ္တံ၊ ဆန်းကြယ်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ စိတ္တကုမာရောတိ နာမံ၊ စိတ္တသတို့သားဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ ပိတု၊ အဖ၏။ အစ္စယေန၊ သေလွန်သဖြင့်။ တသ္မိံနဂရေ၊ ထိုမစ္ဆိကာသဏ္ဍအမည်ရှိသောမြို့၌။ သေဋ္ဌိဌာနံ၊ သေဋ္ဌေးအရာသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ တသ္မိံသမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယတ္ထေရာနံ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီမထေရ်တို့၏။ အဗ္ဘန္တရော၊ အတွင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမတ္ထေရော နာမ၊ မဟာနာမ်မထေရ်မည်သည်။ မစ္ဆိကာသဏ္ဍနဂရံ၊ မစ္ဆိကာသဏ္ဍမြို့သို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်၏။ စိတ္တော၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ တဿ၊ ထိုမဟာနာမ်အမည်ရှိသော မထေရ်၏။ ဣရိယာပထေ၊ ဣရိယာပုထ်၌။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အဒါယ၊ ယူ၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အာနေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပတိမာနေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ကတဘတ္တကိစ္စံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စရှိသော။ (ထေရံ၊ မဟာနာမ်အမည်ရှိသော မထေရ်ကို။) အမ္ဗာဋကာရာမံ နာမ၊ အမ္ဗာဋကာရာမအမည်ရှိသော။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ တတ္ထ၊ ထိုအမ္ဗာဋကအမည်ရှိသော အရံ၌။ အဿ၊ ထိုမဟာနာမ်အမည်ရှိသော မထေရ်အား။ ဝသနဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ နိဗဒ္ဓံ၊ မပြတ်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ခံယူ၍။ ဝသနတ္ထာယ၊ နေစိမ့်သောငှာ။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ထေရောပိ၊ မဟာနာမ်အမည်ရှိသောမထေရ်သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ ဥပနိဿယံ၊ မဂ်ဖိုလ်၏အားကြီးစွာသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ သဠာယတန ဝိဘတ္တိမေဝ၊ ခြောက်ပါးသော အာယတနကို ဝေဖန်ခြင်းနှင့်စပ်သော တရားကိုသာလျှင်။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ စိတ္တော၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ ပုရိမဘဝေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မဒ္ဒိတသင်္ခါရတာယ၊ သုံးသပ်ပြီးသော သင်္ခါရတရားရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီပင်လျှင်။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်သို့။ သမ္ပာပုဏိ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဣသိဒတ္တတ္ထေရော၊ ဣသိဒတ္တမထေရ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုမစ္ဆိကာသဏ္ဍအမည်ရှိသောမြို့သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ သေဋ္ဌိဿ၊ စိတ္တအမည်ရှိသော သေဋ္ဌေး၏။ နိဝေသေ၊ အိမ်၌။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်၏အဆုံး၌။ (စိတ္တေန၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနာ၊ သူကြွယ်သည်။ ပုစ္ဆိတံ၊ မေးအပ်သော။) ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တေန၊ မတတ်နိုင်သော။ အာယသ္မတာ၊ ရှည်သောအသက်ရှိသော။ ထေရေန၊ မဟာနာမ်မထေရ်သည်။ အဇ္ဈိဋ္ဌော၊ တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပါသကဿ၊ စိတ္တအမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ ဖြေ၍။ တေန၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသဟာယကဘာဝေ၊ လူလက်ထက်က အဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်ကို။ ဉာတေ၊ သိအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါသည်။ ဣဓ၊ ဤမစ္ဆိကာသဏ္ဍအမည်ရှိသော မြို့၌။ (ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။) န ဝတ္တဗ္ဗံ၊ မနေသင့်။” ဣတိ၊ ထိုသို့နှလုံးပိုက်၍။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာသည်သာလျှင်။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ စိတ္တဂဟပတိ၊ စိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ မဟာနာမတ္ထေရံ၊ မဟာနာမ်အမည်ရှိသော မထေရ်ကို။ ဣဒ္ဓပါဋိဟာရိယကရဏတ္ထံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ (ဋ္ဌ-၂၉၈) ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ သောပိ၊ ထိုမဟာနာမ်အမည်ရှိသော မထေရ်သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ တေဇောသမာပတ္တိပါဋိဟာရိယံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်လျှင် အခြေရှိသော တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ (မေ၊ ငါ့အား။) ဣဓ၊ ဤမစ္ဆိကာသဏ္ဍအမည်ရှိသောမြို့၌။ ဝသိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ဦးကုန်သော။ အဂ္ဂသာဝကာ၊ အဂ္ဂသာဝကတို့သည်။ ဘိက္ခုသဟဿပရိဝါရာ၊ ရဟန်းတစ်ထောင်အခြံအရံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမ္ဗာဋကာရာမံ၊ အမ္ဗာဋကာရာမအမည်ရှိသော အရံသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ စိတ္တဂဟပတိ၊ စိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ တေသံ၊ နှစ်ဦးသော သာဝကတို့အား။ မဟာသက္ကာရံ၊ များစွာသောပူဇော်သကာကို။ သဇ္ဇေသိ၊ စီရင်၏။ သုဓမ္မတ္ထေရော၊ သုဓမ္မအမည်ရှိသော မထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုကြီးစွာသော ပူဇော်သကာကို။ အသဟမာနော၊ သည်းမခံနိုင်သည်ဖြစ်၍။ စိတ္တံ၊ စိတ္တအမည်ရှိသောသေဋ္ဌေးကို။ တိလသင်္ဂုလိကာဝါဒေန၊ နှမ်းကျွပ်မုန့်သည်အမျိုးကို ယိုးမှတ်၍ဆိုသောစကားဖြင့်။ ခုံသေတွာ၊ ရှုတ်ချ၍။ တေန၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ ပဏာမိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဒသဗလဿ၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ ခမာပေတွာ၊ သည်းခံစေ၍။ တတ္ထေဝ အမ္ဗာဋကာရာမေ၊ ထိုအမ္ဗာဋကာရာမအမည်ရှိသော အရံ၌သာလျှင်။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါသကော၊ စိတ္တအမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြံသနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒသဗလံ၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒိသွာဝ၊ မဖူးမြင်၍သာလျှင်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလကို။ ဝီတိနာမေသိံ၊ လွန်စေ၏။ သတ္ထု၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂစ္ဆန္တေန ပန၊ သွားသောငါသည်ကား။ တုစ္ဆဟတ္ထေန၊ လက်၌အချည်းနှီး။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ပဉ္စဟိ သကဋသတေဟိ၊ ငါးရာသော လှည်းတို့ဖြင့်။ တေလမဓုဖာဏိတာဒီနိ၊ ဆီ၊ ပျား၊ တင်လဲ အစရှိသည်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဒသဗလံ၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိတုကာမာ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လိုက်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ စရာပေတွာ၊ လည်စေ၍။ ဒွီဟိ ပုရိသသဟဿေဟိ၊ နှစ်ထောင်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထာရံ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ တိံသယောဇနေ၊ ယူဇနာသုံးဆယ်ရှိသော။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ပဏ္ဏာကာရံ၊ လက်ဆောင်ကို။ ဥပဋ္ဌပေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ သတ္ထု၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စ ပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ သတ္ထာရံ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိ၊ ရှိခိုး၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ အာကာသာ၊ ကောင်းကင်မှ။ ပဉ္စဝဏ္ဏာနံ၊ ငါးပါးသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ပုပ္ဖါနံ၊ ပန်းတို့၏။ ဝဿံ၊ မိုးကို။ ဝဿိ၊ ရွာစေ၏။

သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ အဇ္ဈာသယဝသေန၊ အလို၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ (တေသံ၊ ထိုပရိသတ်တို့အား။) သဠာယတနဝိဘတ္တိမေဝ၊ ခြောက်ပါးသော အာယတနကို ဝေဖန်ခြင်းနှင့်စပ်သော တရားကိုသာလျှင်။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒသဗလဿ၊ အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားအား။ အဍ္ဎုမာသမတ္တံ၊ လခွဲမျှ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေန္တဿာပိ၊ ပေးလှူသည်လည်းဖြစ်သော။ တဿ၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ သကနိဝေသနတော၊ မိမိအိမ်မှ။ နီတာနိ၊ ဆောင်ခဲ့အပ်ကုန်သော။ တဏ္ဍုလတေလမဓုဖာဏိတာဒီနိ၊ ဆန်၊ ဆီ၊ ပျား၊ တင်လဲ အစရှိသည်တို့သည်။ န ခီယိံသု၊ မကုန်နိုင်ကုန်။ ရာဇဂဟဝါသိကေဟိ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟိတပဏ္ဏာကာရောဝ၊ ပို့စေအပ်သော လက်ဆောင်သည်သာလျှင်။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ သတ္ထာရံ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိတွာ၊ ဖူးမြင်ပြီး၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ မစ္ဆိကာသဏ္ဍမြို့သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့ဖြင့်။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကို။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သကဋေသု၊ လှည်းတို့သည်။ တုစ္ဆေသု၊ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်၍။ ဂတမတ္တေသုေယဝ၊ သွားခါမျှဖြစ်ကုန်သော်သာလျှင်။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ သတ္တ ရတနာနိ၊ ရတနာခုနစ်ပါးတို့ကို။ ပူရယိံသု၊ ပြည့်စေကုန်၏။

မဟာဇနန္တရေ၊ လူများအလယ်၌။ “စိတ္တော၊ စိတ္တအမည်ရှိသော။ အယံဂဟပတိ၊ ဤသူကြွယ်သည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ သက္ကာရသမ္မာနပ္ပတ္တော ဝတ၊ အရိုအသေပြုအပ်သည်၏အဖြစ်၊ ကောင်းစွာမြတ်နိုးတနာ ပြုအပ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တံ (ကထံ)၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မပဒေ၊ ဓမ္မပဒ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဟောတော်မူသနည်း။)

“သဒ္ဓေါ သီလေန သမ္ပန္နော၊ ယသော ဘောဂသမပ္ပိတော၊

ယံ ယံ ပဒေသံ ဘဇတိ၊ တတ္ထ တတ္ထေဝ ပူဇိတော” တိ။

သဒ္ဓေါ သီလေန သမ္ပန္နော၊ ပေ။ တတ္ထ တတ္ထေဝ ပူဇိတော ဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

သဒ္ဓေါ၊ ဤလောကီလောကုတ္တရာ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ သီလေန၊ အကျင့်သီလနှင့်။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော။ ယသော၊ အနာထပိဏ်ဋ္ဌေးစသော သူတို့ကဲ့သို့ ငါးရာသော အခြံအရံနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘောဂသမပ္ပိတော၊ ဥစ္စာစီးပွားစသော လူတို့၏ အသုံးအဆောင်၊ သဒ္ဓါသီလစသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အသုံးအဆောင်တို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ (ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။) ယံ ယံ ပဒေသံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်သို့။ ဘဇတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တတ္ထ တတ္ထေဝ၊ ထိုထိုဆည်းကပ်ရာ အရပ်၌သာလျှင်။ ပူဇိတော၊ သူတကာတို့ပူဇော်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)

သော၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ တတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြင်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အရိယသာဝကာနံယေဝ၊ အရိယသာဝကသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာနံ၊ ဥပါသကာတို့၏။ ပဉ္စဟိ ပုရိသသတေဟိ၊ ငါးရာသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ နံ၊ ထိုစိတ္တအမည်ရှိသော သူကြွယ်ကို။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ (ဋ္ဌ-၂၉၉) ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ စိတ္တသံယုတ္တံ၊ စိတ္တသံယုတ်ကို။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓမ္မကထိကာနံ၊ တရားကို ဟောတတ်သော သူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

၂၅၁၊ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ သင်္ဂဟဝတ္ထူဟီတိ (ဣမိနာ)၊ သင်္ဂဟဝတ္ထူဟိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ စတုဗ္ဗိဓေန၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ သင်္ဂဟဝတ္ထုနာ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုဖြင့်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ သင်္ဂဏှန္တာနံ၊ ချီးမြှောက်တတ်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ ဟတ္ထကော၊ ဟတ္ထက အမည်ရှိသော။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကမင်းသားသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ အယံ၊ ဤဟတ္ထာဠဝကမင်းသား၏ အလောင်း ဖြစ်သော သူသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဃရေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သင်္ဂဟဝတ္ထူဟိ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ဌာနန္တရေ၊ အရာအထူး၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်ထားတော်မူအပ်သော လေးပါးသော သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့် ချီးမြှောက်တတ်သော ဒါယကာတို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုဟတ္ထာဠဝကမင်းသား၏ အလောင်းဖြစ်သောသူသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရားပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ အာဠဝိရဋ္ဌေ၊ အာဠဝီတိုင်း၌။ အာဠဝိနဂရေ၊ အာဠဝီမြို့၌။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝီပြည်ကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ သော၊ နက်ဖြန်။ ဘတ္တစာဋိယာ၊ ထမင်းအိုးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူးအား။ ပေသေတဗ္ဗော၊ ပို့စေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

တတြ (ဝစနေ)၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားတည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုအကျယ်ချဲ့၍ဆိုဦးအံ့။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့သ၌။ အာဠဝကော၊ အာဠဝီပြည်ကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မိဂဝဓာယ၊ သားသမင်ကို သတ်အံ့သောငှာ။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်သော။ မိဂံ၊ ဧဏီမည်သောသားကို။ အနုဗန္ဓိတွာ၊ အစဉ် လိုက်၍။ ဃာတေတွာ၊ သတ်၍။ ဒွိဓာ၊ နှစ်ပိုင်း။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဓနုကောဋိယံ၊ လေး၏အစွန်း၌။ လဂ္ဂေတွာ၊ ဆွဲ၍။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဝါတာတပေန၊ လေနေပူဖြင့်။ ကိလန္တကာယော၊ ပင်ပန်းသော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကံ၊ တပင်သော။ သီတစ္ဆာယံ၊ ချမ်းအေးသော အရိပ်ရှိသော။ နိဂြောဓရုက္ခမူလံ၊ ပညောင်ပင်ရင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ ဒရထံ၊ ပူပန်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ နိက္ခမန္တံ၊ ထွက်သော။ နံ၊ ထိုမင်းကို။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ “တိဋ္ဌတိဋ္ဌ၊ ရပ်လော့ ရပ်လော့။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘက္ခော၊ အစာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂဏှိ၊ ကိုင်၏။ သော၊ ထိုမင်းသည်။ ဒဠှံ၊ မြဲစွာ။ ဂဟိတတ္တာ၊ ကိုင်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဥပါယံ၊ လွတ်အံ့သော အကြောင်းကို။ အပဿန္တော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ “ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း။ တေ၊ အရှင်နတ်မင်းအား။ ဧကေကပုရိသေန၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာဋိဘတ္တံ၊ ထမင်းအိုးကို။ ပေသေဿာမိ၊ ပို့စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နဂရံ၊ အာဠဝီပြည်သို့။ ဂတော၊ သွား၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဗန္ဓနာဂါရတော၊ နှောင်အိမ်မှ။ ဧကေကမနုဿေန၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော လူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာဋိဘတ္တံ၊ ထမင်းအိုးကို။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ ဧတေနေဝ နိယာမေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဗန္ဓနာဂါရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ မနုဿေသု၊ လူတို့သည်။ ခီဏေသု၊ ကုန်ကုန်သည်ရှိသော်။ “မဟလ္လကမနုဿေသု၊ လူအိုတို့ကို။ ဂယှမာနေသု၊ ဖမ်းယူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ရဋ္ဌခေါဘော၊ တိုင်းနိုင်ငံ ချောက်ချားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တေ၊ ထိုလူအိုတို့ကို။ အဂ္ဂဟေတွာ၊ မဖမ်းမယူမူ၍။ ဒဟရကုမာရေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ဂဏှိတုံ၊ ဖမ်းယူခြင်းငှာ။ အာရဘိံသု၊ အားထုတ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဒါရကမာတရောစ၊ သူငယ်၏ အမိတို့သည် လည်းကောင်း။ ဂဗ္ဘိနိယောစ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိန်းမတို့သည် လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္စူသသမယန္တေ၊ မိုးသောက်ထ၏ အဆုံး၌။ လောကံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဝေါလောကန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ အာဠဝကကုမာရဿ၊ အာဠဝကမင်းသား၏။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂဖလာနံ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့၏။ ဥပနိဿယံ၊ အားကြီးသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ “အယံ ကုမာရော၊ ဤအာဠဝကမင်းသားသည်။ (ဋ္ဌ-၃၀၀) ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်းကာလပတ်လုံး။ ပတ္ထိတပတ္တနော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆုတောင်းခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေဝလောကာ၊ နတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ အာဠဝကရညော၊ အာဠဝကမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကုမာရံ၊ သူငယ်ကို။ အလဘန္တာ၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။ သော၊ နက်ဖြန်။ ကုမာရံ၊ အာဠဝကမင်းသားကို။ စာဋိဘတ္တေန၊ ထမင်းအိုးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆိဿန္တိ၊ သွားကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံတော်မူ၍။ သာယနှသမယေ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ အညာတကဝေသေန၊ မထင်ရှားသောအသွင်ဖြင့်။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝက အမည်ရှိသော။ ယက္ခဿ၊ ဘီလူး၏။ ဘဝနဒွါရံ၊ ဗိမာန်တံခါးကို။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ တဿ၊ ထိုအာဠဝကနတ်ဘီလူး၏။ ဒေါဝါရိကံ၊ တံခါးစောင့်ဖြစ်သော။ ဂဒြဘံ နာမ၊ ဂဒြဘ၊ အမည်ရှိသော။ ယက္ခံ၊ ဘီလူးကို။ ဘဝနံ၊ ဗိမာန်သို့။ ပဝိသနတ္ထာယ၊ ဝင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ သော၊ ထိုဂဒြဘ အမည်ရှိသော တံခါးစောင့်ဘီလူးသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ပဝိသထ၊ ဝင်တော်မူကုန်လော့။ မယှံ ပန၊ အကျွန်ုပ်၏ကား။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူးအား။ အနာရောစနံ နာမ၊ အကြားခြင်းမည်သည်။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ သော၊ ထိုဂဒြဘ အမည်ရှိသော တံခါးစောင့်သော ဘီလူးသည်။ ဟိမဝန္တေ၊ ဟိမဝန္တာ၌။ ယက္ခသမာဂမံ၊ ဘီလူးတို့၏အစည်းအဝေးသို့။ ဂတဿ၊ သွားသော။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သတ္ထာပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ တံ ဘဝနံ၊ ထိုဗိမာန်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူး၏။ နိသီဒနပလ္လင်္ကေ၊ နေထိုင်ရာဖြစ်သော ရတနာပလ္လင်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သာတာဂိရိဟေမဝတာ၊ သာတာဂိရိဟေမဝတ အမည်ရှိသော နတ်ဘီလူးတို့သည်။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူး၏။ ဘဝနတ္ထကေန၊ ဗိမာန်၏ အထက်၌ဖြစ်သော ကောင်းကင်ခရီးဖြင့်။ ယက္ခသမာဂမံ၊ ဘီလူးတို့၏ အစည်းအဝေးသို့။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိတို့၏။ ဂမနေ၊ သွားခြင်းအမူအရာသည်။ အသမ္ပဇ္ဇမာနေ၊ မပြည့်စုံနိုင်သည်ရှိသော်။ “ကာရဏံ၊ အကြောင်းကား။ ကိံနုခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇေန္တာ၊ ဆင်ခြင်ကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ယက္ခသမာဂမံ၊ ဘီလူးတို့၏ အစည်းအဝေးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူးအား။ “အာဝုသော အာဠဝက၊ ငါ့ရှင် အာဠဝက။ သဒေဝကေ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ အဂ္ဂပုဂ္ဂလော၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ (ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။) တေ၊ သင်သည်။ မဟာလာဘော၊ များစွာသောလာဘ်ကို။ (လဒ္ဓေါ ဝတ၊ ရအပ်ပေစွတကား။) ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံတော်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏာတိ၊ နာလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တုဠိံ၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစကားကို။ ပဒေဝယိံသု၊ သိစေကုန်၏။ သော၊ ထိုအာဠဝက အမည်ရှိသော နတ်ဘီလူးသည်။ တေသံ၊ ထိုသာတာဂိရိ, ဟေမဝတ အမည်ရှိသော နတ်ဘီလူးတို့၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “ဣမေ၊ ဤသာတာဂိရိ, ဟေမဝတ အမည်ရှိသော နတ်ဘီလူးတို့သည်။ ဧကဿ၊ တဦးသော။ မုဏ္ဍသမဏဿ၊ ဦးပြည်းရဟန်း၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပလ္လင်္ကေ၊ ပလ္လင်၌။ နိသိန္နဘာဝံ၊ ထိုင်နေသည်၏အဖြစ်ကို။ ကထေန္တိ၊ ပြောဆိုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာမယာခြင်းရှိသည်။ ကောဓာဘိဘူတော၊ အမျက်ဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဧတေန သမဏေန၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမော၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တတ္ထ၊ ထိုသို့စစ်ထိုးရာ၌။ မေ၊ ငါ၏။ သဟာယာ နာမ၊ အပေါင်းအဖော်တို့မည်ကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဒက္ခိဏပါဒံ၊ လက်ယာခြေကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ မြှောက်၍။ သဠယောဇနမတ္တံ၊ ယူဇနာခြောက်ဆယ် အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတကူဋံ၊ ကေလာသတောင်ထွတ်ကို။ အက္ကမိ၊ နင်း၏။ တံ၊ ထိုကေလာသတောင်ထွတ်သည်။ ဘိဇ္ဇိတွာ၊ တွဲ၍။ ဒွိဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အာဠဝကော ပန၊ အာဠဝကဘီလူး၏စစ်ထိုးခြင်းကို။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။ အာဠဝကောပန၊ အာဠဝကဘီလူးသည်ကား။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နာနပ္ပကာရေန၊ အထူးထူး အပြားပြားအားဖြင့်။ ယုဇ္ဈန္တောပိ၊ စစ်ထိုးသော်လည်း။ ယံကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ ပဥှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ ဖြေတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဝိတ္ထာရေတွာ၊ ချဲ့၍။ ကထေတုကာမေန၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသော အမျိုးသားသည်။ အာဠဝကသုတ္တဝဏ္ဏနာ၊ အာဠဝကသုတ်၏အဖွင့်ကို။ ဩလောကေတဗ္ဗာ၊ ကြည့်အပ်၏။

ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ အရုဏေ၊ အာရုဏ်သည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ တက်သည်ရှိသော်။ စာဋိဘတ္တာဟရဏဝေလာယ၊ ထမင်းအိုးကိုဆောင်အံ့သောအခါ၌။ သကလာနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ ဂဟေတဗ္ဗယုတ္တံ၊ ဖမ်းယူအပ်သည်နှင့်ယှဉ်သော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ ရညော၊ မင်းအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။

ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ ဂဏှိတုံ၊ ဖမ်းယူခြင်းငှာ။ အယုတ္တဌာနေ၊ မသင့်သောအရာ၌။ (ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။) အတ္ထိ နုခေါ၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အာမ (အတ္ထိ)၊ ဩော်-ရှိပါ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ရာဇကုလေ၊ မင်းအိမ်၌။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ အမောင်တို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇီဝန္တာ၊ အသက်ရှင်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ လဘိဿာမ၊ ရကုန်အံ့။ စာဋိဘတ္တေန၊ ထမင်းအိုးနှင့်။ (သဒ္ဓိံ၊ တကွ၊) (ဋ္ဌ-၃၀၁) နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ပေသေထ၊ ပို့စေကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရားသည်။ ဝိက္ကန္ဒမာနာယ၊ ငိုမြည်တမ်းစဉ်။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ စာဋိဘတ္တေန၊ ထမင်းအိုးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူးတို့၏။ ဘဝနဒွါရံ၊ ဗိမာန်တံခါးကို။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျ၊ အရှင်နတ်မင်း။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ တဝ၊ သင်၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ပဋိစ္ဆာဟိ၊ ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကဘီလူးသည်။ တေသံ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အရိယသာဝကတ္တာ၊ အရိယသာဝက ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လဇ္ဇမာနော၊ ရှက်နိုးသည် ဖြစ်၍။ အဓောမုခေါ၊ အောက်သို့ မျက်နှာမူသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုအာဠဝကနတ်ဘီလူးကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဠဝက၊ အာဠဝက။ တေ၊ သင်အား။ လဇ္ဇနကိစ္စံ၊ ရှက်ခြင်းကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေဟိ၊ ထားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) တေ ရာဇပုရိသာ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ အာဠဝကကုမာရံ၊ အာဠဝကမင်းသားကို။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူး၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေသုံ၊ ထားကုန်၏။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကနတ်ဘီလူးသည်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှိတွာ၊ ခံယူတော်မူ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူး၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကဘီလူးသည်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ရာဇပုရိသာနံ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဟတ္ထတော၊ တစ်ဦးသော သူ၏လက်မှ။ ဟတ္ထံ၊ တစ်ဦးသော သူ၏လက်သို့။ ဂတတ္တာ၊ ရောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ “ဟတ္ထကောအာဠဝကော” တွေဝ နာမံ၊ ဟတ္ထာဠဝကဟူသော အမည်ကိုသာလျှင်။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ တေ ရာဇပုရိသာ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တုဋ္ဌမာနသာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရညော၊ အာဠဝကမင်းကြီး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ရာဇာ၊ အာဠဝကမင်းကြီးသည်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ စာဋိဘတ္တံ၊ ထမင်းအိုးကို။ န သမ္ပဋိစ္ဆတိ၊ မခံ။” ဣတိ သညံ၊ ဤသို့သော အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝမေဝ၊ ဤသို့သာလျှင်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ရာဇကုလဿ၊ မင်းမျိုးအား။ တုဋ္ဌီစ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎိစ၊ ပွားစီးခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ အာဠဝကံ၊ အာဠဝကဘီလူးကို။ ဒမေတွာ၊ ဆုံးမ၍။ ဥပါသကတ္တေ၊ ဥပါသကာ၏ အဖြစ်၌။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေတော်မူ၍။ ကုမာရံ၊ သတို့သားကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) သတ္ထာပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ အာဠဝကံ၊ အာဠဝကဘီလူးကို။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေတော်မူ၍။ အာဠဝိနဂရာဘိမုခေါ၊ အာဠဝီပြည်သို့ရှေးရှု။ ပါယာသိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ သော၊ ထိုအာဠဝကဘီလူးသည်။ နဂရံ၊ အာဠဝီပြည်သို့။ ဥပသင်္ကမန္တော၊ ကပ်သည်ရှိသော်။ လဇ္ဇိတွာဝ၊ ရှက်၍သာလျှင်။ ဩသက္ကတိ၊ ဆုတ်နစ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နံ၊ ထိုအာဠဝကဘီလူးကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ “အာဠဝက၊ အာဠဝက။ (တွံ၊ သင်သည်။) လဇ္ဇသိ၊ ရှက်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာမ (လဇ္ဇာမိ)၊ ဩော်-ရှက်ပါ၏။ နဂရဝါသိနော၊ အာဠဝီပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မာတုမရဏဉ္စ၊ အမိ၏ သေခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ ပိတုမရဏဉ္စ၊ အဖ၏ သေခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါရမရဏဉ္စ၊ သားမယား၏ သေခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာဠဝီပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဒဏ္ဍေဟိပိ၊ လှံတံတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ လေဍ္ဍူဟိပိ၊ ခဲတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ပဟရိဿန္တိ၊ ပုတ်ခတ်ကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။) ဩသက္ကာမိ၊ ဆုတ်နစ်ငါဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ တေ၊ သင်အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိဿတ္ထော၊ လွတ်လွတ်။ ဧဟိ၊ လာလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူ၍။ နဂရဿ၊ အာဠဝီပြည်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်ဖြစ်သော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်တော်မူ၏။ အာဠဝကရာဇာပိ၊ အာဠဝကမင်းသည်လည်း။ နဂရေ၊ မြို့၌နေသော သူတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကိုဆိုခြင်းငှာ။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ပတ္တပရိသာယ၊ ရောက်လာသော ပရိသတ်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာဝသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌။ စတုရာသီတိပါဏသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော သတ္တဝါတို့သည်။ အမတပါနံ၊ အမြိုက်တည်းဟူသော အဖျော်ကို။ ပိဝိံသု၊ သောက်ရကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာဠဝီပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကဘီလူးအား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောအုပ်၌ ပင်လျှင်။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနုသံဝစ္ဆရံ၊ နှစ်တိုင်း။ ဗလိကမ္မံ၊ ဗလိနတ်စာ ပေးသောအမှုကို။ ပဋ္ဌပေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။

အာဠဝကောပိ၊ အာဠဝကဘီလူးသည်လည်း။ နဂရေ၊ အာဠဝီပြည်သားတို့ကို။ ဓမ္မိကာယ၊ တရားနှင့် လျော်သော။ ရက္ခာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းဖြင့်။ သင်္ဂဏှိ၊ ချီးမြှောက်၏။ သောပိ အာဠဝကကုမာရော၊ ထိုအာဠဝက မင်းသားသည်လည်း။ ဝုဍ္ဎိပ္ပတ္တော၊ ကြီးပွားခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂဖလာနိ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍သိ၏။ သော၊ ထိုအာဠဝကသတို့သားသည်။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါမပြတ်။ အရိယသာဝကဥပါသကာနံ၊ အရိယသာဝကအဖြစ်သော ဒါယကာတို့၏။ ပဉ္စဟိ ပရိဝါရသတေဟိ၊ ငါးရာသော အခြံအရံတို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အထ၊ ဥပါသကာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဝိနီတံ၊ ကောင်းစွာဆုံးမအပ်သော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ (ဋ္ဌ-၃၀၂) “အာဠဝက၊ အာဠဝကမင်းသား။ တေ၊ သင်၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ မဟတီ၊ များစွာ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တံ၊ ထိုပရိသတ်ကို။ သင်္ဂဏှာသိ၊ ချီးမြှောက်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။) ဒါနေန၊ ပေးကမ်းခြင်းဖြင့်။ တုဿန္တံ၊ နှစ်သက်သော လူအပေါင်းကို။ ဒါနေန၊ ပေးကမ်းခြင်းဖြင့်။ သင်္ဂဏှာမိ၊ ချီးမြှောက်ပါ၏။ ပိယဝစနေန၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားဖြင့်။ တုဿန္တံ၊ နှစ်သက်သော လူအပေါင်းကို။ ပိယဝစနေန၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားဖြင့်။ သင်္ဂဏှာမိ၊ ချီးမြှောက်ပါ၏။ သမာနတ္တတာယ၊ မိမိနှင့်တူမျှသော အဖြစ်ဖြင့်။ သင်္ဂဏှာမိ၊ ချီးမြှောက်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဟတ္ထကံ၊ ဟတ္ထက အမည်ရှိသော။ သင်္ဂဟဝတ္ထူဟိ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ သင်္ဂဏှနံ၊ ချီးမြှောက်တတ်သောသူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

မဟာနာမသက္ကဝတ္ထု

၂၅၂၊ ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ ပဏီတဒါယကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပဏီတဒါယကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပဏီတရသဒါယကာနံ၊ မွန်မြတ်သော အရသာရှိသော ဘောဇဉ်၊ ထောပတ်စသော ဆေးကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ် အမည်ရှိသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ဆိုဦးအံ့။ သော၊ ထိုမဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်း၏ အလောင်း ဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာ ဘုရားပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသာဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ပဏီတပရိသဒါယကာနံ၊ မွန်မြတ်သော အရသာရှိသော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော မွန်မြတ်သော အရသာရှိသော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုမဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်း၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ကပိလဝတ္ထုပုရေ၊ ကပိလဝတ္ထုပြည်၌။ သကျရာဇကုလေ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝယပ္ပတ္တော၊ အရွယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဌမဒဿနေနေဝ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖူးမြင်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ ဧကသ္မိံ သမယေ၊ တစ်ပါးသောအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ဝဿဝါသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံးနေခြင်းကို။ ဝသိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ကပိလဝတ္ထုပုရံ၊ ကပိလဝတ်နေပြည်တော်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေတော်မူ၏။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်းသည်။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂတော၊ ကြွလာတော်မူ၏။” ဣတိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ဘိက္ခာစာရေန၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သဖြင့်။ ကိလမတိ ကိရ၊ ပင်ပန်းသတတ်။ ဣတိ (ဧတံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ မေ (မယာ)၊ တပည့်တော်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မမ၊ တပည့်တော်အား။ စာတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ပဋိဇဂ္ဂနေ၊ လုပ်ကျွေးခြင်း၌။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံတော်မူခြင်းကို။ ဒေထ၊ ပေးတော်မူပါကုန်လော့။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ဩဇံ၊ ဩဇာကို။ ပဝေသေဿာမိ၊ သွင်းပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ သော၊ ထိုမဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်းသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သည်းခံတော်မူသည်ကို။

ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပုနဒိဝသတော၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတရသဘောဇနစတုမဓုရာဒီဟိ၊ မွန်မြတ်သော အရသာရှိသော ဘောဇဉ်၊ စတုမဓု အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပဋိဇဂ္ဂိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အဋ္ဌမာသေ၊ ရှစ်လတို့ကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သကလသံဝစ္ဆရံ၊ အလုံးစုံသော နှစ်ပတ်လုံး။ ပဋိဇဂ္ဂိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတော၊ ထိုတနှစ်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ နာဒါသိ၊ ပေးတော်မမူ။ မဟာနာမော ပန၊ မဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်းသည်ကား။ တတော၊ ထိုတနှစ်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အပရာပရံ၊ ထိုမှ ဤမှ။ သမ္ပတ္တဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရောက်လာသော ရဟန်းအပေါင်းအား။ တေနေဝနိယာမေန၊ ထိုရှေး၌ပြုအပ်သော အမှတ်ဖြင့်သာလျှင်။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုမဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်း၏။ သောဂုဏော၊ ထိုဂုဏ်သည်။ သကလဇမ္ဗုဒီပေ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၌။ ပါကဋော၊ ထင်ရှားသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ (ဋ္ဌ-၃၀၃) သတ္ထာ ပန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ မဟာနာမံ သက္ကံ၊ မဟာနာမ် အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်းကို။ ပဏီတရသဒါယကာနံ၊ မွန်မြတ်သော အရသာရှိသော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဥဂ္ဂဂဟပတိဝတ္ထု

၂၅၃၊ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ မနာပဒါယကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ မနာပဒါယကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ မနာပံ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ စိတ္တရုစိတဘောဇနံ၊ စိတ်သည်အလိုရှိအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဒါယကာနံ၊ ပေးလှူတတ်ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ ဥဂ္ဂေါ၊ ဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဝေသာလိကော၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ မနာပဒါယကာနံ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော ခွဲခြမ်းအပ်သော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့ထက် မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သူကြွယ်အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ ဇာတကာလေ၊ ဖွားသောအခါ၌။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အနိယာမိတံ၊ အမှတ်အပ်။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ အတ္တဘာဝေါပိ၊ အတ္တဘောသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ မြင့်သည်။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အလင်္ကတတောရဏံ ဝိယစ၊ တန်ဆာဆင်သော တုရိုဏ်တိုင်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဥဿိတစိတ္တပဋော ဝိယစ၊ စိုက်ထောင်အပ်သော ဆန်းကြယ်သော ပုဆိုးကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ အတိဝိရောစိ၊ အလွန် တင့်တယ်၏။ အဿ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ ဂုဏာပိ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့သည်လည်း။ ဥဂ္ဂတာ၊ တက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤအတ္တဘော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့၏။ ဥဂ္ဂတတ္တာ၊ တက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဥဂ္ဂသေဋ္ဌိတွေဝ သင်္ခံ၊ ဥဂ္ဂသူကြွယ်ဟူသော ရေတွက်ခြင်းသို့သာလျှင်။ ဂတော၊ ရောက်၏။ ပန၊ ဆက်၍ ဆိုဦးအံ့။ သော အယံ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဌမဒဿနေယေဝ၊ ရှေးဦးစွာ ဖူးမြင်ခြင်း၌ သာလျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ တီဏိပိ၊ သုံးပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ မဂ္ဂဖလာနိ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ မဟလ္လကကာလေ၊ ကြီးသောအခါ၌။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်လျက်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြံသနည်း။) “ယံ ယံ၊ အကြင်အကြင် ဝတ္ထုကို။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ မနာပံ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်၏။ တံတဒေဝ၊ ထိုဝတ္ထုကိုသာလျှင်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ မေ၊ ငါသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌လည်း။ “မနာပဒါယီ လဘတေ မနာပံ” ဣတိ၊ မနာပဒါယီ လဘတေ မနာပံဟူသော။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။) [မနာပဒါယီ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော ဝတ္ထုကို ပေးလှူလေ့ရှိသော သူသည်။ မနာပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော အကျိုးကို။ လဘတေ၊ ရ၏။]

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ အဿ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ “မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဝေသနဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ အာဂစ္ဆေယျာသိ အပိနုခေါ၊ ကြွတော်မူပါမူကား။ (အဟော ဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ၊) ဣတိ ဧတံ စိန္တနံ၊ ဤသို့ကြံခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

သတ္ထာပိ ခေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဉတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်းဖြင့် ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဝေသနဒွါရေယေဝ၊ အိမ်တံခါး၌ သာလျှင်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂတော၊ ကြွလာတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဥဿာဟဇာတော၊ ဖြစ်သော အားထုတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပညတ္တဝရဗုဒ္ဓါသနေ၊ ခင်းထားအပ်သော မြတ်သောဘုရား နေရာတော်၌။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဝသေသအာသနေသု၊ ဘုရားနေရာတော်မှ ကြွင်းသော နေရာတို့၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နာနဂ္ဂရသေဟိ၊ အထူးထူးသော မြတ်သောအရသာ ရှိကုန်သော ဘောဇဉ်တို့ဖြင့်။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စ၏အဆုံး၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ “မနာပဒါယီ လဘတေ မနာပံ” ဣတိ၊ မနာပဒါယီ လဘတေ မနာပံဟူသော။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။) ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ နာခံအပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ ယံ၊ အကြင်အကြင်ဝတ္ထုကို။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးဖြင့် ရောက်အပ်၏။ တံ တံ၊ ထိုထိုဝတ္ထုကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒိန္နမေဝ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသည် သာလျှင်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ (ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။) သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဇာနာပေတွာ၊ သိစေ၍။ တတော၊ ထိုလျှောက်ပြီးသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယံ ယံ၊ အကြင်အကြင် ဝတ္ထုကို။ တဿ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ မနာပံ၊ စိတ်နှလုံးဖြင့် ရောက်အပ်၏။ တံ တံ၊ ထိုထိုနှစ်သက်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ သဗ္ဗံ ပန၊ ထိုအလုံးစုံသော စကားရပ်သည်ကား။ (ဋ္ဌ-၃၀၄) ပဉ္စကနိပါတေ၊ ပဉ္စကနိပါတ်၌။ ဥဂ္ဂသုတ္တေ၊ ဥဂ္ဂသုတ်၌။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဂမိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေတော်မူလျက်။ တံဥပါသကံ၊ ထိုဥဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကာကို။ မနာပဒါယကာနံ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

၂၅၄၊ သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ သံဃုပဋ္ဌာကာနန္တိ (ဣမိနာ)၊ သံဃုပဋ္ဌာကာနံဟူသော ဤပါဋ္ဌ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဥပဋ္ဌာကာနံ၊ လုပ်ကျွေးတတ်သော ဒါယကာတို့တွင်။ ဟတ္ထိဂါမကော၊ ဟတ္ထိရွာ၌နေသော။ ဥဂ္ဂတော၊ ဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ သောပိ၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသောသူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော သူသည်လည်း။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ သံဃုပဋ္ဌာကာနံ၊ သံဃာကိုလုပ်ကျွေးသော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော သံဃာလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော ဒါယကာတို့ထက် မြတ်သောအရာထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟတ္ထိဂါမေ၊ ဟတ္ထိရွာ၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သူကြွယ်မျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဥဂ္ဂတကုမာရောတိ နာမံ၊ ဥဂ္ဂတသတို့သား ဟူသောအမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သော၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ပိတု၊ အဖ၏။ အစ္စယေန၊ သေလွန်သော အခါ၌။ သေဋ္ဌိဌာနံ၊ သူကြွယ်အရာသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်းဖြင့် ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဟတ္ထိဂါမံ၊ ဟတ္ထိရွာသို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၏။ နာဂဝနုယျာနေ၊ ကံကော်ဥယျာဉ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ ဥဂ္ဂတသေဋ္ဌိ၊ ဤဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနှစ်ရက်ပတ်လုံး။ ပါနမဒမတ္တော၊ သေ၏ ယစ်ခြင်းဖြင့် မေ့လျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နာဋကေဟိ၊ ကချေသည်တို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗလဝဟိရောတ္တပ္ပံ၊ အားကြီးစွာသောအရှက်အကြောက်ကို။ ပစ္စုပဋ္ဌာပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမန္တဿ၊ ကပ်သော။ အဿ၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သုရာမဒေါ၊ သေယစ်ခြင်းသည်။ အဗ္ဘတ္ထံ၊ ကင်းခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်အဆုံး၌။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂဖလာနိ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍သိ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နာဋကာနိ၊ ကချေသည်တို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်လွှတ်၍။ ဒါနဘိရတော၊ အလှူ၌ မွေ့လျော်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒါနမေဝ၊ အလှူကိုသာလျှင်။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညဉ့်အဖို့၏ အခြားမဲ့၌။ အာဂန္တာ၊ လာ၍။ သေဋ္ဌိဿ၊ ဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်အား။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠာဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ (ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။) သီလဝါ၊ သီလရှိ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ (ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။) ဒုဿီလော၊ သီလမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်သည်။ တာသံ၊ ထိုနတ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာပိ၊ ကြား၍လည်း။ ဂုဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ယထာဘူတတော၊ ဟုတ်မှန်သောအားဖြင့်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဒေယျဓမ္မံ ပန၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကိုကား။ သမစိတ္တေနေဝ၊ တူမျှသော စိတ်ဖြင့်သာလျှင်။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံတော်၌။ နိသီဒိတွာပိ၊ ထိုင်နေ၍လည်း။ တမေဝ ဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုသာလျှင်။ ကထေတိ၊ လျှောက်ဆို၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ တံဂဟပတိံ၊ ထိုဥဂ္ဂတ အမည်ရှိသော သူကြွယ်ကို။ သံဃုပဋ္ဌာကာနံ၊ သံဃာကို လုပ်ကျွေးသော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

သူရမ္ဗဋ္ဌဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၃၀၅) ၂၅၅၊ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ အဓိဂစ္ဆနသဘာဝေန၊ အလွန်သက်ဝင်ခြင်း သဘောရှိသော။ အစလေန၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ ပသာဒေန၊ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ သူရမ္ဗဋ္ဌော၊ သူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (စိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ အယံ၊ ဤသူရမ္ဗဋ္ဌ၊ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏ အလောင်းဖြစ်သော သူသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံ၊ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းရှိသော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော ဒါယကာတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည် ရှိသော ဒါယကာ၏ အလောင်းဖြစ်သော သူသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သဋ္ဌေးအမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ သူရမ္ဗဋ္ဌောတိ နာမံ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သော၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝယပ္ပတ္တော၊ အရွယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဃရာဝါသေ၊ အိမ်ယာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ အညတိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော သူတို့၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ် အကျွေးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္စူသသမယေ၊ မိုးသောက်ထ အခါ၌။ လောကံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူ သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော သူ၏။ သောတာပတ္တိမဂ္ဂဟေတုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်၏ အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်တော်မူသော အခါ၌။ နိဝေသနဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မူ၏။ သော၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ မဟာကုလေ စေဝ၊ မြင့်မြတ်သော အမျိုး၌လည်း။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ လောကေစ၊ လူအပေါင်း၌လည်း။ အဘိညာတော၊ အလွန်ထင်ရှား၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း ဂေါတမ၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ အဂမနံ နာမ၊ မသွားခြင်း မည်သည်။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ မဟာရဟေ၊ မြတ်သော သူတို့အား ထိုက်သော။ ပလ္လင်္ကေ၊ ပလ္လင်၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဘတ္တကိစ္စပရိယောသာနေ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်းကိစ္စ ပြီးသောအဆုံး၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ် သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌအား။ စရိတဝသေန၊ စရိုက်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိ၊ တည်၏။ သတ္ထာပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ တံ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဒါယကာကို ဒမေတွာ၊ ဆုံးမတော်မူ၍။ ဝိဟာရမေဝ၊ ကျောင်းတော်သို့သာလျှင်။ ဂတော၊ ကြွတော်မူ၏။

တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ “အဟံ သူရမ္ဗဋ္ဌောနာမ၊ ဤသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော သူသည်ကား။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သန္တကော၊ ဥစ္စာတည်း။ သတ္ထာ ပန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား။ အဿ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ အမည်ရှိသော သူ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဂတော၊ ကြွတော်မူ၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ မဂ္ဂပါတုဘာဝံ၊ မဂ်၏ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကို။ အကရိတ္ထ ကိံ နုခေါ၊ ပြုနိုင်လေသလော။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိသယံ၊ အရာကို အဘိက္ကန္တဘာဝံ ဝါ၊ လွန်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အနတိက္ကန္တဘာဝံ ဝါ၊ မလွန်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာမရုစိယာ၊ အလိုအားဖြင့်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သရိက္ခကံ၊ အတုဖြစ်သော။ ရူပံ၊ ရုပ်ပွားကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ စီဝရဂဟဏမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကို ကိုင်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ပတ္တဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ သပိတ်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါကပ္ပေနေဝ၊ ဘုရားနှင့် တူသဖြင့်သာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒွတ္တိံသလက္ခဏဓရော၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော လက္ခဏာကို ဆောင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သူရမ္ဗဋ္ဌဿ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌ၏။ ဂေဟဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သူရမ္ဗဋ္ဌောပိ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌသည်လည်း။ “ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂတော၊ ကြွလာတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အနိယျာနိကဂမနံ နာမ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော သွားခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အာဂတော နုခေါ၊ ကြွတော်မူလာသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ “ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားတည်း။” ဣတိ သညာယ၊ ဤသို့သော အမှတ်ဖြင့်။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား အယောင်ဆောင်သော မာရ်နတ်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုပင်လျှင်။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဂတာ၊ ကြွတော်မူကုန်၏။ ကိံကာရဏံ၊ အဘယ်အကြောင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဂတာ၊ ကြွလာတော်မူကုန်သည်။ အတ္ထ နုခေါ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ “သူရမ္ဗဋ္ဌ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌ၊ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ကထေန္တေန၊ ဟောသော။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော တရားကို။ (ဋ္ဌ-၃၀၆) အနုပဓာရေတွာ၊ မစုံစမ်းမူ၍။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ‘သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ (ခန္ဓာ၊ ခန္ဓာတို့သည်။) အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲခြင်း သဘောရှိကုန်၏။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်ကုန်။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထိတာ၊ ဟောအပ်ကုန်၏။ ဧတေ သဗ္ဗေဝ၊ ထိုအလုံးစုံသော ခန္ဓာငါးပါးတရားတို့သည်သာလျှင်။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့။ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ၊ သဘောရှိကုန်သည်။ န (ဟောန္တီ)၊ မဖြစ်ကုန်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ နိစ္စာ၊ မြဲကုန်သော။ ဓုဝါ၊ မချွတ်တည်ကုန်သော။ သဿတာ၊ ဧကန်မြဲကုန်သော။ ခန္ဓာ၊ ခန္ဓာတို့သည်။ အတ္ထိ (သန္တီ)၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဟော၏။

တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သူရမ္ဗဋ္ဌော၊ သူရမ္ဗဋ္ဌသည်။ “အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဘာရိယာ၊ ဝန်လေး၏။ [ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ ဒွေကထာ နာမ၊ နှစ်ခွန်းသော စကားမည်ကုန်သည်။ နတ္ထိ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဓာရေတွာဝ၊ စူးစမ်း ဆင်ခြင်၍သာလျှင်။] မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပဋိပက္ခော ကိရ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သတတ်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ မာရော၊ မာရ်နတ် သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အရိယသာဝကေန၊ အရိယသာဝကဖြစ်သော သူသည်။ ကထိတကထာ၊ ပြောဆိုအပ်သော စကားသည်။ တဿ၊ ထိုမာရ်နတ်အား။ ဖရသုပ္ပဟာရော ဝိယ၊ ပုဆိန်ဖြင့် ပေါက်သကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သကဘာဝေန၊ မိမိသဘောဖြင့်။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ “သူရမ္ဗဋ္ဌ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌ၊ အဟံ၊ ငါသည်။ အာမ မာရော၊ ဩော်မာရ်မင်း ဟုတ်ပေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တုမှာဒိသာနံ၊ သင်တို့ကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သော။ မာရာနံ၊ မာရ်တို့၏။ သတမ္ပိ၊ အရာသည် လည်းကောင်း။ သဟဿမ္ပိ၊ အထောင်သည် လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ မမ၊ ငါ၏။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ စာလေတုံ၊ လှုပ်စေခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ မဟာဂေါတမော၊ မြတ်သော ဂေါတမ အနွယ်ရှိသော။ ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ ‘သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရ တရားတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗောဓေတွာ၊ သိစေ၍။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဃရဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ မာတိဋ္ဌ၊ မတည်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ အစ္ဆရံ၊ လက်ဖျစ်ကို။ ပဟရိ၊ တီး၏။ မာရော၊ မာရ်သည်။ တဿ၊ ထိုသူရမ္ဗဋ္ဌ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပဋိပ္ဖရိတွာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် တည်၍။ ကထေတုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်၏။ သူရမ္ဗဋ္ဌောပိ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌသည်လည်း။ သာယနှသမယေ၊ ညချမ်း အခါ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မာရေန၊ မာရ်နတ်သည်။ ကတကိရိယံ၊ ပြုအပ်သော အမှုအရာကို ကထေတွာ၊ ဆို၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာရော၊ မာရ်သည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ စာလေတုံ၊ လှုပ်စေခြင်းငှာ။ ဝါယမိတ္ထ၊ လုံ့လပြုဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတဒေဝ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကိုပင်လျှင်။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣမသ္မိံ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သူရမ္ဗဋ္ဌံ၊ သူရမ္ဗဋ္ဌကို။ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံ၊ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်း ရှိကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဇီဝကဝတ္ထု

၂၅၆၊ နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ ပုဂ္ဂလပ္ပသန္နာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပုဂ္ဂလပ္ပသန္နာနံ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပုဂ္ဂလိယပ္ပသာဒေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဖြစ်သော ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဥပါသကာနံ၊ ဥပါသကာတို့တွင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် ကောက်ယူ၍ မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သော၊ ထိုဇီဝက အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏ အလောင်းဖြစ်သောသူသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို ပုဂ္ဂလပ္ပသန္နာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ကြည်ညို ကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ထားတော်မူအပ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုဇီဝကအလောင်းဖြစ်သော ဒါယကာသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ရာဇဂဟနဂရေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ အဘယရာဇကုမာရံ၊ အဘယမင်းသားကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သာလဝတိယာ နာမ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ရူပူပဇီဝိနိယာ၊ အဆင်းကို မှီ၍အသက်မွေးသော မိန်းမ၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်၏။ ရူပူပဇီဝိနိယော နာမ၊ အဆင်းကိုမှီ၍ အသက်မွေးသော မိန်းမတို့ မည်သည်ကား။ ဝိဇာတကာလေ၊ သားဖွားသော အခါ၌။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဆဍ္ဍေန္တီ၊ စွန့်ပစ်ကုန်၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ သစေ (ဟောတိ)၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ပဋိဇဂ္ဂန္တီ၊ မွေးမြူကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သာ၊ ထိုသာလဝတီ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ တံဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ကတ္တရသုပ္ပကေန၊ စကောအိုဖြင့်။ သင်္ကာရကူဋေ၊ တံမြတ်ချေးစု၌။ ဆဍ္ဍာပေသိ၊ စွန့်ပစ်စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ အဘယော၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ ရာဇုပဋ္ဌာနံ၊ မင်းအားခစားရာသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုစွန့်ပစ်အပ်သော သူငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ကာကေဟိ၊ ကျီးတို့ဖြင့်။ ဧတံ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ၊ ဤပြွမ်းခြင်းသည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုရိသေ၊ အချင်းယောကျ်ား တို့ကို။ ပေသေတွာ၊ စေ၍။ (ဋ္ဌ-၃၀၇) ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဒါရကော၊ သူငယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်သေး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်သေး၏။” ဣတိ (ဣဒံ-ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အန္တေပုရေ၊ အိမ်တော်တွင်း၌။ ပေါသာပေသိ၊ မွေးမြူစေ၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဇီဝတီတိ၊ အသက်ရှင်သေး၏ ဟူ၍။ ကထိတတ္တာ၊ ဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဇီဝကောတိ နာမံ၊ ဇီဝကဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်။ ကုမာရေန၊ အဘယမင်းသားသည်။ ပေါသာပိတော၊ မွေးမြူစေအပ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ (အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။) ကောမာရဘစ္စောတိ နာမံ၊ ကောမာရဘစ္စဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။

သော၊ ထိုဇီဝကသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သောဠသဝဿုဒ္ဒေသိကကာလေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိ၏ဟု ညွှန်းအပ်သော အခါ၌။ တက္ကသိလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝေဇ္ဇသိပ္ပံ၊ ဆေးအတတ်ကို။ ဥဂ္ဂဏှိတွာ၊ သင်၍။ ဗိမ္ဗိသာရရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏။ သန္တီကာ၊ အထံမှ။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာကို လဘိတွာ၊ ရ၍။ စဏ္ဍပဇ္ဇောတဿ၊ စဏ္ဍပဇ္ဇေတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ရောဂံ၊ အနာကို ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာသည်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုစဏ္ဍပဇ္ဇောတမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုဇီဝကအား။ ပဉ္စ တဏ္ဍုလသကဋသတာနိစ၊ ငါးရာသော ဆန်လှည်းတို့ကို လည်းကောင်း။ သောဠသ ကဟာပဏသဟဿာနိစ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော အသပြတို့ကို လည်းကောင်း။ ဒုဿသဟဿပရိဝါရံ၊ တစ်ထောင်သော ပုဆိုးအခြံအရံရှိသော။ အနဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော။ သိဝေယျကံ၊ သိဝိတိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဒုဿယုဂဉ္စ၊ ပုဆိုးအစုံကို လည်းကောင်း။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဂိဇ္ဈကူဋေ ပဗ္ဗတေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥဿန္နဓာတုကေ၊ ပြောသော သလိပ်၊ သည်းခြေစသော မကောင်းသော ဓာတ်ရှိသော။ ကာယေ၊ ကိုယ်တော်၌။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောက်ဆေးကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါရေန၊ အလှည့်အားဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ “စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပစ္စယာ၊ ပစ္စည်းတို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကာဝ၊ ဥစ္စာတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရား ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသာပေတွာ၊ သီတင်းသုံးနေတော်မူစေ၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဒုဿယုဂံ၊ ထိုပုဆိုးအစုံကို။ ဥပနေတွာ၊ အနီးသို့ ဆောင်၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤပုဆိုးအစုံကို။ တုမှေယေဝ၊ အရှင်ဘုရားတို့ သည်သာလျှင်။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ထား၍။ တေန၊ ထိုပုဆိုးအစုံနှင့် သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဒုဿသဟဿံ၊ ပုဆိုးတစ် ထောင်ကို။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမနောရထပူရဏီ အမည်ရှိသော အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းဖြစ်သော စကားတည်း။ ဝိတ္ထာရေနပန၊ အကျယ်အားဖြင့်ကား။ ဇီဝကဝတ္ထု၊ ဇီဝကဝတ္ထုသည်။ ခန္ဓကေ၊ မဟာဝါခန္ဓက၌။ အာဂတမေဝ၊ လာသည်သာလျှင်တည်း။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေတော်မူလျက်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ ပုဂ္ဂလပ္ပသန္နာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ကြည်ညိုကုန်သော ဒါယကာတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

နကုလပိတုဂဟပတိဝတ္ထု

၂၅၇၊ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ ဝိဿာသကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဝိဿာသကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဝိဿာသိကကထံ၊ အကျွမ်းဝင်သော သူတို့သည် ပြောအပ်သော စကားကို။ ကထေန္တာနံ၊ ပြောဆိုတတ် ကုန်သော။ ဥပါသကာနံ၊ ဥပါသကာတို့၏။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ နကုလပိတာ၊ နကုလပိတာ အမည် ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သော၊ ထိုနကုလပိတာ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်း သည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီ ပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုဏန္တော၊ ကြားနာရသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို ဝိဿာသိကာနံ၊ အကျွမ်းဝင်ကုန်သော သူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော အရာအထူး ကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သော၊ ထိုနကုလပိတာ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏ အလောင်းသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်၊ လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ မဂဓရဋ္ဌေ၊ မဂဓတိုင်း၌။ သုံသုမာရဂိရိနဂရေ၊ သုံသုမာရဂိရိမြို့၌။ သေဋ္ဌိကုလေ၊ သဋ္ဌေးမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထာပိ ခေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်း ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တံ နဂရံ၊ ထိုသုံသုမာရဂိရိမြို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠ အမည်ရှိသော တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နကုလပိတာ၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူကြွယ်သည်။ သုံသုမာရဂိရိဝါသီဟိ၊ သုံသုမာရဂိရိမြို့၌ နေကုန်သော သူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဌမဒဿနေနေဝ၊ ရှေးဦးစွာ မြင်ခြင်းဖြင့် ပင်လျှင်။ သောစ၊ ထိုနကုလပိတာသည် လည်းကောင်း။ အဿ၊ ထိုနကုလပိတာ၏။ ဘရိယာ စ၊ မယားသည်လည်းကောင်း။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ (ဋ္ဌ-၃၀၈) ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော နကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော သူတို့သည်လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “တာတ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ကဟံ၊ အဘယ် အရပ်သို့။ ဝိစရသိ၊ လှည့်လည် ၍ နေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ နကုလပိတာ၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ အယံ ဂဟပတိ၊ ဤသူကြွယ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ပတ်လုံး။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ပတ်လုံး။ စူဠပိတာ၊ ဘထွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ပတ်လုံး။ မဟာပိတာ၊ ဘကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ ပတ်လုံး။ မာတုလော၊ ဦးရီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ နကုလမာတာပိ၊ နကုလမာတာသည်လည်း။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ ပတ်လုံး။ မာတာ၊ အမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ ပတ်လုံး။ စူဠမာတာ၊ မိထွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စ ဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ပတ်လုံး။ မဟာမာတာ၊ မိကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ပဉ္စဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ ပတ်လုံး။ ပိတုစ္ဆာ၊ အရီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အနုဂတသိနေဟတ္တာ၊ အစဉ်လိုက်သော ချစ်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာဝ၊ မြင်၍ ပင်လျှင်။ “ပုတ္တော” တိသညံ၊ သားဟူသော အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သန္ထတုံ၊ တည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ တေသံ၊ ထိုနကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော သူတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပညတ္တိံ၊ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ၊ မရောက်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ “အပေထ၊ ဖဲကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာဝေါစ၊ ဆိုတော်မမူ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ယထာမနေနေဝ၊ အကြင်သို့သော စိတ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ အဇ္ဈတ္တဘူတာနံ၊ လျစ်လျူဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ နေသံ၊ ထိုနကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည် ရှိသော သူတို့၏။ အာသယံ၊ အလိုကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာ ပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌။ ဥဘောပိ၊ နကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည် ရှိသော သူနှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိံသု၊ တည်ကုန်၏။

သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ တေသံ၊ ထိုနကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော သူတို့၏။ မဟလ္လကကာလေ၊ ကြီးသောအခါ၌။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တံနဂရံ၊ ထိုသုံသုမာရဂိရိမြို့သို့။ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မူ၏။ တေ၊ ထိုနကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသောသူတို့သည်။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂတော၊ ကြွလာတော်မူ၏” ဣတိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ သာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူး ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နာနဂ္ဂရသေဟိ၊ အထူးထူးသော မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ဖြင့်။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ကတဘတ္တကိစ္စံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စရှိသော။ သတ္ထရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နောခေါ၊ ထိုင်နေသော။ နကုလပိတာ၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။) ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ ဒဟရဿေဝ၊ ငယ်နုသည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒဟရာ၊ ငယ်နုသော။ နကုလမာတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတာနီ၊ သူကြွယ်မကို။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်၏။ (တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။) နကုလမာတရံ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတာနိံ၊ သူကြွယ်မကို။ မနသာပိ၊ စိတ်ဖြင့်လည်း။ အတိစရိတာ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်မိသည် ဖြစ်၍လည်း။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဖူး။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ (အတိစရိတာ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်မိသည် ဖြစ်၍လည်း။ ကုတော ပန (ဇာနာမိ)၊ အဘယ်မှာသိအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ် တို့သည်။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ပင်လျှင်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဿိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန် ဘဝ၌လည်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဿိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ (ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) နကုလမာတာ၊ နကုလမာတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတာနီပိ ခေါ၊ သူကြွယ်မသည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ ဒဟရဿေဝ၊ ငယ်နုသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ နကုလပိတုနော၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူကြွယ်အား။ ဒဟရာ၊ ငယ်နုသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်၏။ (တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။) နကုလပိတရံ၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ မနသာပိ၊ စိတ်ဖြင့်လည်း။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) အတိစရိတာ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်မိသည်ဖြစ်၍လည်း။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဖူး။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ (အတိစရိတာ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်မိသည်ဖြစ်၍လည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ကုတော (ဇာနာမိ၊)၊ အဘယ်မှာသိပါအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ် တို့သည်။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ပင်လျှင်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဿိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ အဘိသမ္ပရာယဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဿိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ (ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အထ၊ ထိုနောင်မှ။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပန္တော၊ ထားတော်မူသည် ရှိသော်။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤနကုလပိတာ၊ နကုလမာတာ အမည် ရှိသော သူတို့၏။ ဣမံ ကထံ၊ ဤစကားကို။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နကုလပိတရံ၊ နကုလပိတာ အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ ဝိဿာသကာနံ၊ အကျွမ်းဝင်သော သူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ဒသသုတ္တပဋိမဏ္ဍိတာယ၊ ဆယ်သုတ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဥပါသကပါဠိယာ၊ ဥပါသကပါဠိ၏။ ဝဏ္ဏနာ၊ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၄-ဧတဒဂ္ဂဝဂ္ဂ ၇-သတ္တမဝဂ္ဂ

သုဇာတာဝတ္ထု

(ဋ္ဌ-၃၀၉) ၂၅၈၊ ဥပါသိကာပါဠိယာ၊ ဥပါသိကာပါဠိ၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ ပဌမံ သရဏံ ဂစ္ဆန္တီနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပဌမံ သရဏံ ဂစ္ဆန္တီနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ သဗ္ဗပဌမံ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၏ ရှေးဦးစွာ။ သရဏေသု၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ရတနာသုံးပါးတို့၌။ ပတိဋ္ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ သုဇာတာတ နာမ၊ သူဇာတာ အမည်ရှိသော။ သေဋ္ဌိဿ၊ သဋ္ဌေး၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ သာပိ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီး၏ အလောင်းသည်လည်း။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ (သာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီး၏ အလောင်းသည်။) အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တီ၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တီနံ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီး၏ အလောင်းသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်, လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗတ္တိတော၊ ပွင့်တော်မူသည်မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွ ကပင်လျှင်။ ဥရုဝေလာယံ၊ ဥရုဝေလတော၌။ သေနာနိဂမေ၊ သေနာနိဂုံး၌။ သေနိယကုဋုမ္ဗိကဿ၊ သေနိယ အမည်ရှိသော သူကြွယ်၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ နိဂြောဓမူလေ၊ ပညောင်ပင်ရင်း၌။ “သမဇာတိကံ၊ တူမျှသော အမျိုးရှိသော။ ကုလဃရံ၊ လင်၏အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ ပဌမဂဗ္ဘေ၊ ရှေးဦးစွာသော ကိုယ်ဝန်၌။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ သစေလဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ရအံ့။ အနုသံဝစ္ဆရံ၊ နှစ်တိုင်း။ ဗလိကမ္မံ၊ ပူဇော်ခြင်းအမူကို။ ကရိဿမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထနံ၊ တောင့်တခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီး၏။ သာပတ္ထနာ၊ ထိုဆုတောင်းခြင်းသည်။ သမိဇ္ဈိ၊ ပြည့်စုံ၏။

သာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီးသည်။ ဒုက္ကရကာရိကံ၊ ပြုနိုင်ခဲသော အမူကို ပြုခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသော။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဆဋ္ဌေ၊ ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဝဿေ၊ နှစ်သည်။ ပရိပုဏ္ဏေ၊ ပြည့်သည်ရှိသော်။ ဝိသာခပုဏ္ဏမဒိဝသေ၊ ကဆုန်လပြည့်နေ့၌။ “ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ဗလိကမ္မံ၊ ပူဇော်ခြင်းအမူကို။ ကရိဿမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဓေနုယော၊ နွားမ တို့ကို။ ဒုဟာပေသိ၊ နို့ညှစ်စေ၏။ ဝစ္ဆကာ၊ နွားငယ်တို့သည်။ ဓေနူနံ၊ နွားမတို့၏။ ထနမူလံ၊ နို့အနီးသို့။ နာဂမံသု၊ မလာကုန်။ ထနမူလေ၊ နို့အရင်း၌။ နဝဘာဇနမှိ၊ အိုးသစ်ကို။ ဥပနီတမတ္တေ၊ ဆောင်အပ် ကာမျှဖြစ်သည်ရှိသော်။ အတ္တနောဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ ဓမ္မတာယ၊ သဘောအားဖြင့်။ ခီရဓာရာ၊ နို့ရည် အယဉ်တို့သည်။ ပတိံသု၊ ကျကုန်၏။ တံ အစ္ဆရိယံ၊ ထိုအံံ့ဖွယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီးသည်။ သဟတ္ထေနေဝ၊ မိမိလက်ဖြင့်ပင်လျှင်။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ နဝဘာဇနေ၊ အိုးသစ်၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ သဟတ္ထေနေဝ၊ မိမိလက်ဖြင့်ပင်လျှင်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ကတွာ၊ မွေးသည်ကိုပြု၍။ ပစိတုကာမာ၊ ချက်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အာရဘိ၊ အားထုတ်၏။ တသ္မိံ ပါယာသေ၊ ထိုနို့ဃနာကို။ ပစ္စမာနေ၊ ချက်အပ်သည်ရှိသော်။ မဟန္တမဟန္တာ၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ပုဗ္ဗုဋ္ဌာ၊ အမြှုပ်တို့သည်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ တက်၍။ ဒက္ခိဏာဝတ္တာ၊ လက်ယာရစ်လည်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သဉ္စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဧကဖုသိတမ္မိ၊ တပေါင်းမျှသည်လည်း။ ဗဟိ၊ အပသို့။ န နိဂ္ဂစ္ဆတိ၊ မထွက်။ မဟာဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာကြီးသည်။ ဆတ္တံ၊ ထီးဖြူကို။ ဓာရေသိ၊ ဆောင်း၏။ စတ္တာရော၊ လေးယောက် ကုန်သော။ လောကပါလာ၊ လောကပါလနတ်မင်းကြီးတို့သည်။ ခဂ္ဂဟတ္ထာ၊ သန်လျက်လက်၌စွဲကုန်လျက်။ အာရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ဂဏှိံသု၊ ယူကုန်၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အလာတာနိ၊ မီးစတို့ကို။ သမန္တော၊ ကောင်းစွာဆောင်လျက်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇာလေသိ၊ ညှိ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ စတူသု ဒီပေသု၊ လေးကျွန်းတို့၌။ ဩဇံ၊ ဩဇာကို။ သံဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ တတ္ထ၊ ထို့နို့ဃနာအိုး၌။ ပက္ခိပိံသု၊ ထည့်ကုန်၏။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီးသည်။ ဧကဒိဝသေယေဝ၊ တနေ့ တည်း၌ပင်လျှင်။ ဣမာနိ အစ္ဆရိယာနိ၊ ဤအံ့ဖွယ်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုဏ္ဏာဒါသိံ၊ ပုဏ္ဏာ အမည်ရှိသော ကျွန်မကို။ “အမ္မ ပုဏ္ဏေ၊ အမိမယ်ပုဏ်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဧဝရူပံ၊ ဤသဘောရှိသော။ အစ္ဆရိယံ နာမ၊ အံ့ဖွယ်မည်သည်ကို။ နဒိဋ္ဌပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌မမြင်စဖူး။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာသောအဟုန်ဖြင့်။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ ဒေဝဋ္ဌာနံ၊ နတ်၏နေရာကို။ ပဋိဇဂ္ဂါဟိ၊ သုတ်သင်ပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ သိစေ၏။ သာ၊ ထိုပုဏ္ဏာ အမည်ရှိသော ကျွန်မသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သာဓု၊ ကောင်းပြီး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿာ၊ ထိုသုဇာတာ အမည် ရှိသော သဌေးသမီး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တုရိတတုရိတာ၊ အဆောတလျင် အဆောတလျင်။ ရုက္ခမူလံ၊ ပညောင်ပင်အနီးသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။

(ဋ္ဌ-၃၁၀) ဗောဓိသတ္တောပိ ခေါ၊ ဘုရားအလောင်းသည်လည်း။ ဘိက္ခာစာရကာလံ၊ ဆွမ်းခံ လှည့်လည်အံ့ သောအခါကို။ အာဂမယမာနော၊ ငံ့လင့်လျက်။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ ရုက္ခမူလေ၊ ပညောင်ပင်အနီး၌။ နိသိဒီ၊ ထိုင်နေ၏။ ရုက္ခမူလံ၊ ပညောင်းပင်၏အနီးကို။ သောဓနတ္တာယ၊ သုတ်သင်အံ့သောငှာ။ ဂတာ၊ သွားသော။ ပုဏ္ဏာ၊ ပုဏ္ဏာ အမည်ရှိသော ကျွန်မသည်။ အာဂန္တာ၊ လာ၍။ သုဇာတာယ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီးအား။ “ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ ရုက္ခမူလေ၊ ပညောင်ပင် အနီး၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစသိ၊ ပြောကြား၏။ သုဇာတာ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီးသည်။ “ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ တွံ၊ သင့်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ၊ အကယ်၍။ ဘဏသိ၊ ဆိုသည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ အဒါသိံ၊ ကျွန်မဟုတ်သည်ကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သဗ္ဗပသာဓနံ၊ အလုံးစုံသောတန်ဆာကို။ ပသာဓေတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ သတသဟဿဂ္ဃနကေ၊ အဖိုးတသိန်းထိုက်သော။ သုဝဏ္ဏထာလေ၊ ရွှေခွက်၌။ ပါယသံ၊ နို့ဃနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ဖြန့်ကြဲ၍။ အပရာယ၊ တစ်ပါးသော။ သုဝဏ္ဏပါတိယာ၊ ရွှေခွက်ဖြင့်။ ပိဒဟိတွာ၊ ဖုံးပိတ်၍။ သေတဝတ္ထေနာ၊ ဖြူသောအဝတ်ဖြင့်။ သမ္မလိဝေဌေတွာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှရစ်ပတ်၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဂန္ဓာဒါမမာလာဒါမာနိ၊ နံ့သာဆိုင်းပန်းဆိုင်းတို့ကို။ ဩတာရေတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ရွက်၍။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ မဟာပုရိသံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဗလဝပိတိံ၊ အားကြီးသော နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဒိဋ္ဌဋ္ဌာနတော၊ မြင်ရာအရပ်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဩဏတောဏတာ၊ အလွန်ညွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သိရသတော၊ ဦးခေါင်းမှ။ ထာလံ၊ ရွှေခွက်ကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ပါတိယာ၊ ရွှေခွက်နှင့်။ သဟေဝ၊ တကွသာလျှင်။ ပါယာသံ၊ နို့ဃနာကို။ မဟာပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော ဘုရားလောင်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်တော်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ “မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနောရထော၊ နှလုံးအလိုသည်။ နိပ္ဖန္နော ယထာ၊ ပြီးပြည့်စုံသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ တုမှာကမ္ပိ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏လည်း။ (မနောရထော၊ နှလုံးအလိုသည်။) နိပ္ဖဇ္ဇတု၊ ပြီးပြည့်စုံပါစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရံ၊ ကမ်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သုဝဏ္ဏထာလံ၊ ရွှေခွက်ကို။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ နှတွာ၊ ရေချိုး၍။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ တက်၍။ ဧကူနပဏ္ဏာသ ပိဏ္ဍေ၊ လေးဆယ့်ကိုးလုတ်သော ဆွမ်းလုတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ပါယာသံ၊ နို့ဃနာကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ သုဝဏ္ဏပါတိံ၊ ရွှေခွက်ကို။ နဒိယာ၊ နေရဉ္ဇရာမြစ်၌။ သမ္ပဝါဟေတွာ၊ မျှော၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဗောဓိမဏ္ဍံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်၏ ကြည်လင်ရာဖြစ်သော ဗောဓိမဏ္ဍိုင်သို့။ အာရုယှ၊ တက်တော်မူ၍။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ သတ္တာဟံ၊ လေးဆယ့်ကိုးရက်ပတ်လုံး။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်၏ ကြည်လင်ရာဖြစ်သော ဗောဓိမဏ္ဍိုင်၌။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်စေ၍။ ဣသိပတနေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ပဝတ္တိတဝရဓမ္မစက္ကော၊ ဖြစ်စေအပ်သော မြတ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုဇာတာယ၊ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သဌေးသမီး၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ ယသဒါရကဿ၊ ယသသတို့သား၏။ ဥပနိဿယံ၊ မဂ်ဖိုလ်ရခြင်း၏ အားကြီးစွာသောအကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်၏အနီး၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ယသော၊ ယသ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တောပိ၊ အမျိုးကောင်းသားသည်လည်း။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညဉ့်အဖို့၏ အကြား၌။ ဝိဝဋံ၊ ဟင်းလင်းသော။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမအပေါင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သဉ္ဇာတသံဝေဂေါ၊ ဖြစ်သောထိတ်လန့်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဥပဒ္ဒုတံဝတ၊ နှိပ်စက်အပ်စွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဥပသဂ္ဂံ ဝတ၊ ဘေးရန်ဖြစ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုမြည်တမ်း၍။ နိဝေသနတော၊ အိမ်မှ။ နိက္ခမိတွာဝ၊ ထွက်ရှိသာလျှင်။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့၏အပ၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂဖလာနိ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍သိ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုယသ အမည်ရှိသော သတို့သား၏။ ပိတာ၊ အဖသဌေးသည်။ ပဒါနုပဒိကံ၊ ခြေရာစဉ်အတိုင်း။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ယသဿ၊ ယသ အမည်ရှိသော သတို့ သား၏။ ပဝတ္တိံ၊ အကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (သယံ၊ ကိုယ်တော် သည်။) ယသံ၊ ယသ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးကောင်းသားကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်းတော်မူ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌။ ဂဟပတိ၊ ဂဟပတိ အမည်ရှိသော။ သော သေဋ္ဌိ၊ ထိုသဌေးသည်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ယသော၊ ယသ အမည်ရှိသော သဌေးသားသည်။ အရဟတ္တဖလံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ တံ၊ ထိုယသ အမည်ရှိသော သတို့သားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ “ဧဟိဘိက္ခူ” တိ၊ ဧဟိဘိက္ခူဟူ၍။ အာဟ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခူခေါ် တော်မူသော ခဏ၌ပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုယသ အမည်ရှိသော သတို့သားအား။ ဂိဟိလိင်္ဂံ၊ လူ၏ အမှတ်အသားသည်။ အန္တရဓယိ၊ ကွယ်ပြောက်၏။ ဣဒ္ဓီယပတ္တစီဝရဓရော၊ တန်ခိုးဖြင့်ပြီးသော သပိတ် သင်္ကန်းကို ဆောင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုယသ အမည်ရှိသော သတို့သား၏။ ပိတာပိ၊ အဖသဌေးသည်လည်း။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နိမန္တေသိ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယသံ၊ ယသ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးကောင်းသားကို။ ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက် ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တဿ၊ ထိုယသသတို့သား၏ အဖသဌေး၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ ကတဘတ္တကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌။ ယသဿ၊ ယသသတို့သား၏။ မာတာ၊ အမိဖြစ်သော။ သုဇာတာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည် လည်းကောင်း။ ပုရာဏဒုတိယိကာ စ၊ မယားဟောင်းသည် လည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိံသု၊ တည်ကုန် ၏။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ အယံ သုဇာတာ၊ ဤသုဇာတာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ တေဝါစိကသရဏေ၊ သုံးကြိမ်ရွတ်ခြင်း ရှိသောသရဏဂုံ၌။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပတိဋ္ဌဟိ၊ တည်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမနောရထပူရဏီမည်သော အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်-အဋ္ဌကထာ၌။ (ဋ္ဌ-၃၁၁) သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ဝိတ္ထာရတော ပန၊ အကျယ်အားဖြင့်ကား။ ဧတံဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ခန္ဓကေ၊ မဟာဝါခန္ဓက၌။ အာဂတမေဝ၊ လာသည်သာလျှင်တည်း။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာ ဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမ တို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဣမံ ဥပါသိကံ၊ ဤသုဇာတာ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တီနံ၊ ဆည်းကပ် ကုန်သော ဥပါသိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဝိသာခါဝတ္ထု

၂၅၉-ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ ဒါယိကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဒါယိကာနံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဒါနာဘိရတီနံ၊ ပေးလှူခြင်း၌ မွေ့လျော်ကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံဝ အတ္ထံ)၊ ဤနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဝိသာခါ၏ အလောင်းဖြစ်သော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ ကြားနာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဒါယိကာနံ၊ ပေးလှူတတ်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း ကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်, လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ကဿပဗုဒ္ဓကာလေ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ကိကိဿ၊ ကိကိ အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနီနံ၊ အစ်မ, ညီမတို့တွင်။ သတ္တမီ၊ ခုနစ်ယောက်မြောက် ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုကဿပဘုရား လက်ထက်တော်၌။

သမဏီ စ၊ သမဏီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ သမဏဂုတ္တာ စ၊ သမဏဂုတ္တာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ဘိက္ခုနီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုဒါယိကာ စ၊ ဘိက္ခုဒါယိကာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဓမ္မာ စေဝ၊ ဓမ္မာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ သုဓမ္မာ စ၊ သုဓမ္မာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ သတ္တမာ၊ ခုနစ်ယောက်မြောက်ဖြစ်သော။ သံဃဒါသီ စ၊ သံဃဒါသီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့

သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမာ ဘဂိနီယော၊ ဤအစ်မ, ညီမတို့သည်။ အဟေသုံ ကိရ၊ ဖြစ်ကုန်သတတ်။ တာ၊ ထိုအစ်မ, ညီမ ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုငါတို့ ဂေါတမဘုရား လက်ထက်တော်၌။

ခေမာ စ၊ ခေမာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ စ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ပဋာစာရာ စ၊ ပဋာစာရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဂေါတမီ စ၊ ဂေါတမီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဓမ္မဒိန္နာ စ၊ ဓမ္မဒိန္နာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ မဟာမာယာ စ၊ မဟာမာယာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ သတ္တမီ၊ ခုနစ်ယောက်မြောက် ဖြစ်သော။ ဝိသာခါ စေဝ၊ ဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးလည်းကောင်း။ ဣတိ ဧဝံနာမာ၊ ဤအမည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ တတြ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော အစ်မ, ညီမတို့တွင်။ အယံ သံဃဒါသီ၊ ဤသံဃဒါသီ အမည်ရှိသော ဝိသာခါ၏ အလောင်းသည်။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရံ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏ တစ်ခုသော အကြားကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်, လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါးတို့ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ အင်္ဂရဋ္ဌေ၊ အင်္ဂတိုင်း၌။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိပုတ္တဿ၊ မေဏ္ဍကသူဌေး၏ သားဖြစ်သော။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိနော၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ သုမနဒေဝိယာ နာမ၊ သုမနဒေဝီ အမည်ရှိသော။ အဂ္ဂမဟေသိယာ၊ သူဌေးမကြီး၏။ ကုစ္ဆိသ္မိံ၊ ဝမ်း၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသာခါတိ၊ ဝိသာခါဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ သတ္တဝဿိကကာလေ၊ ခုနစ်နှစ်ရှိသော အခါ၌။ ဒသဗလော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေလဗြာဟ္မဏဿ စ၊ သေလပုဏ္ဏား၏လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဓနေယျဗန္ဓဝါနဉ္စ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိထိုက်သော သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော ဆွေတော်မျိုးတော်တို့၏လည်းကောင်း။ ဥပနိဿယသမ္ပတ္တိံ၊ မဂ်ဖိုလ်ရအံ့သော အားကြီးစွာသော အကြောင်း၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ များစွာသော ရဟန်းအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တသ္မိံ ရဋ္ဌေ၊ ထိုအင်္ဂတိုင်း၌။ တံ နာဂရံ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်တော်မူ၏။

တသ္မိံစ သမယေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား အင်္ဂတိုင်း ဘဒ္ဒိယမြို့သို့ ရောက်တော်မူသော အခါ၌လည်း။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ တသ္မိံ နဂရေ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ မဟာပုညာနံ၊ ဘုန်းကြီးသော သူတို့၏။ ဇေဋ္ဌကော၊ အကြီးအမှူးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သေဋ္ဌိဋ္ဌာနံ၊ သူဌေးကြီးအရာကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ မဟာပုညာ နာမ၊ ဘုန်းကြီးသူတို့ မည်သည်ကား။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးလည်းကောင်း။ တဿေဝ၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေး၏သာလျှင်။ စန္ဒပဒုမာ နာမ၊ စန္ဒပဒုမာ အမည်ရှိသော။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ သူဌေးမကြီးလည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေး၏။ ဓနဉ္စယော နာမ၊ ဓနဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပုတ္တော စ၊ သားလည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေး၏။ သုမနဒေဝီ နာမ၊ သုမနဒေဝီ အမည်ရှိသော။ ဘရိယာ စ၊ မယားလည်းကောင်း။ မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိဿ၊ မေဏ္ဍကသူဌေး၏။ (ဋ္ဌ-၃၁၂) ပုဏ္ဏော နာမ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်လည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမေ)၊ ဤသည်တို့သည်။ (ပဉ္စ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ မဟာပုညာ နာမ၊ ဘုန်းကြီးသော သူတို့မည်ကုန်၏။) စ၊ ဆက်၍ ဆိုဦးအံ့။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဗိမ္ဗိသာရမဟာရာဇဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီး၏။ အာဏာပဝတ္တိဋ္ဌာနေ၊ အာဏာတည်ရာ အရပ်၌။ မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိယေဝ၊ မေဏ္ဍကသူဌေးသည်လျှင်။ (အမိတဘောဂေါ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်။) နာ၊ မဟုတ်သေး။ ဇောတိကော၊ ဇောတိကသူဌေးလည်းကောင်း။ ဇဋိလော၊ ဇဋိလသူဌေးလည်းကောင်း။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍကသူဌေးလည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏသူဌေးလည်းကောင်း။ ကာကဝလိယော၊ ကာကဝလိယသူဌေးလည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမေ) ပဉ္စ၊ ဤငါးယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ အမိတဘောဂါ နာမ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော စည်းစိမ်ရှိသော သူတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုငါးဦးသော သူဌေးတို့တွင်။ အယံ မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိ၊ ဤမေဏ္ဍကသူဌေးသည်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ သမ္ပတ္တဘာဝံ၊ ရောက်တော်မူသည်၏ အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိနော၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဓီတရံ၊ သမီးဖြစ်သော။ ဝိသာခါဒါရိကံ၊ ဝိသာခါ အမည်ရှိသော သူငယ်မကို။ ပက္ကောသိတွာ၊ ခေါ်၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တုယှမ္ပိ၊ သင်၏လည်း။ မင်္ဂလံ၊ မင်္ဂလာတည်း။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့၏လည်း။ မင်္ဂလံ၊ မင်္ဂလာတည်း။ တဝ၊ သင်၏။ ပရိစာရိကေဟိ၊ အလုပ်အကျွေး ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဒါရိကာသတေဟိ၊ ငါးရာသော သူမငယ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဉ္စရထသတေဟိ၊ ငါးရာသော ရထားတို့ကို။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ပဉ္စဟိ ဒါသိသတေဟိ၊ ငါးရာသော ကျွန်မတို့သည်။ ပရိဝုတာ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကိုဆိုခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သူငယ်မသည်။ ပိတာမဟဿ၊ အဘိုး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တထာ၊ ထိုအဘိုးဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ကာရဏာကာရဏေသု၊ အကြောင်းဟုတ်သည်, အကြောင်းမဟုတ်သည်တို့၌။ ကုသလတ္တာ၊ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ သွားရာမြေသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတိကံ၊ ထိုမျှလောက်သော မြေရှိရာအရပ်သို့။) ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ပတ္တိကာဝ၊ ခြေကျင်သာလျှင်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသောသူငယ်မအား။ စရိတဝသေန၊ စရိုက်၏အစွမ်းဖြင့်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌။ ပဉ္စဟိ ဒါရိကာသတေဟိ၊ ငါးရာသော သူငယ်မတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိပိ ခေါ၊ မေဏ္ဍကသူဌေးသည်လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿပိ၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေးအားလည်း။ စရိတဝသေန၊ စရိုက်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သော၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေးသည်။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သာတာနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှါ။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ စားဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးပြုသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ဧတေနုပါယေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်။ အဍ္ဎုမာသံ၊ လခွဲပတ်လုံး။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသော အလှူကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။

ဣတော၊ ဤစကားရပ်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကထာမဂ္ဂံ၊ စကားအစဉ်ကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ ဝိသာခါ အမည်ရှိသော သူငယ်မ၏။ ဥပ္ပတ္တိကထာဝ၊ ဖြစ်ခြင်းကို ဆိုရာဖြစ်သော စကားကိုသာလျှင်။ ကထေတဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကောသလာရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ “မမ၊ ငါ၏။ အာဏာပဝတ္တိဋ္ဌာနေ၊ အာဏာတည်ရာ အရပ်၌။ အမိတဘောဂဝိန္ဒနကုလံ နာမ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသောအမျိုးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အမိတဘောဂဝိန္ဒနကုလံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသော စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသော သူဌေးမျိုးကို။ ပေသေတု၊ စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ အမစ္စေဟိ၊ အမတ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တေသိ၊ တိုင်ပင်၏။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်။ “မဟာကုလံ၊ မြတ်သော သူဌေးမျိုးကို။ ပေသေတုံ၊ စေခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သေဋ္ဌိပုတ္တံပန၊ သူဌေးသားကိုကား။ ပေသိဿာမ၊ စေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ လျှောက်ဆို၍။) မေဏ္ဍကသေဋ္ဌိနော၊ မေဏ္ဍကသူဌေး၏။ ပုတ္တံ၊ သားဖြစ်သော။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိံ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးကို။ အာယာစိံသု၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုအမတ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တံ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေးကို။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေးကို။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ သာဝတ္ထိတော၊ သာဝတ္ထိပြည်မှ။ သတ္တယောဇနမတ္ထကေ၊ ခုနစ်ယူဇနာ၏ အထက်၌။ သာကေတနဂရေ၊ သာကေတမြို့၌။ သေဋ္ဌိဋ္ဌာနံ၊ သူဌေးအရာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါသေသိ၊ နေစေ၏။

သာဝတ္ထိယဉ္စ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌လည်း။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော၊ မိဂါရ အမည်ရှိသော သူဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ပုဏ္ဏဝဍ္ဎုနကုမာရော နာမ၊ ပုဏ္ဏဝဍ္ဎုန အမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ ဝယပ္ပတ္တော၊ အရွယ်သို့ရောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏဝဍ္ဎုနသတို့သား၏။ ပိတာ၊ အဖသူဌေးသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဝယပ္ပတ္တော၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်ပြီ။ အဿ၊ ထိုငါ့သားအား။ ဃရာဝါသေန၊ အိမ်၌နေသဖြင့်။ (ဋ္ဌ-၃၁၃) အာဗန္ဓနသမယော၊ ဖွဲ့အပ်သော အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အမှာကံ၊ ငါတို့နှင့်။ သမာနဇာတိကေ၊ တူသော အမျိုး ရှိသော။ ကုလေ၊ အိမ်၌။ ဒါရိကံ၊ သတို့သမီးကို။ ပရိယေသေထ၊ ရှာကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ကာရဏာကာရဏကုသလေ၊ အကြောင်းဟုတ်သည်, အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ လိမ္မာကုန်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ တေ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အတ္တနော၊ မိမိတို့သည်။ ရုစိတံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ ဒါရိကံ၊ သတို့သမီးကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်ကုန်မူ၍။ သာကေတံ၊ သာကေတပြည်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ တံဒိဝသဉ္စ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့လာသော နေ့၌လည်း။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမာနဝယေဟိ၊ တူသောအရွယ်ရှိကုန်သော။ ပဉ္စဟိ ကုမာရိကာသတေဟိ၊ ငါးရာကုန်သော သတို့သမီးတို့သည်။ ပရိဝါရိတာ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ နက္ခတ္တကီဠနတ္ထာယ၊ နက္ခတ်သဘင် ကစားအံ့သောငှာ။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ မဟာဂါမံ၊ ရွာကြီးသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တေပိ ပုရိသာ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်လည်း။ အန္တောနဂရေ၊ မြို့တွင်း၌။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ အတ္တနော၊ မိမိတို့သည်။ ရုစိတံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်ကုန်မူ၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါး၌။ အဋ္ဌံသု၊ တည်ကုန်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿိတုံ၊ ရွာခြင်းငှာ။ အာရဘိ၊ အားထုတ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်သော။ တာ ဒါရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးတို့သည်။ တေမနဘယေန၊ မိုးစွတ်သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာသော အဟုန်ဖြင့်။ သာလံ၊ ဇရပ်သို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တာသမ္ပိ၊ ထိုဇရပ်သို့ ပြေးဝင်လာကုန်သော သတို့သမီးတို့၏လည်း။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ယထာရုစိတံ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် နှစ်သက်အပ်သော။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ န ပဿိံသု၊ မမြင်ကုန်။ တာသံ၊ ထိုသတို့သမီးတို့၏။ သဗ္ဗပစ္ဆတော၊ အလုံးစုံသော သတို့သမီးတို့၏ နောက်မှ။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဝဿန္တံ၊ ရွာသော။ ဒေဝမ္ပိ၊ မိုးကိုလည်း။ အဂဏေတွာ၊ မရေတွက်မူ၍။ အတုရိတဂမနေန၊ မလျင်သော သွားခြင်းဖြင့်။ တေမယမာနာဝ၊ မိုးစွတ်စေလျက်သာလျှင်။ သာလံ၊ ဇရပ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တံ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ “တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ရူပဝတီ၊ အဆင်းရှိသော။ ကညာ၊ သတို့သမီးသည်။ ဧတပရမာ၊ ဤသတို့သမီးကဲ့သို့ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပန၊ ထိုသို့ပင် ဖြစ်သော်လည်း။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော သတို့သမီး၏။ ဧတံရူပံ၊ ထိုအဆင်းသည်။ ကာရိတပတ္တံ ဝိယ၊ ပြုစေအပ်သော အဖြစ်သို့ ရောက်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ကထေန္တာ၊ စကားပြောဆိုသည်ရှိသော်။ မဓုရဝစနာဝါ၊ သာယာသော စကားရှိသလော။ နော (မဓုရဝစနာ) ဝါ၊ သာယာသော စကားမရှိသလော။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဇာနိဿာမ၊ သိရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိံသု၊ ကြံကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ နံ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ “အမ္မ၊ အမိ။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပရိဏတဝယာ၊ ယွင်းယိုအိုမင်းသော အရွယ်ရှိသော။ ဣတ္ထီဝိယ၊ မိန်းမကြီးကဲ့သို့။ ယာသိ၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တာတာ၊ ဖခင်တို့။ ကိံ၊ အဘယ်အမူအရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကထေထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကီဠနကုမာရိယော၊ ကစားကုန်သော သတို့သမီးတို့သည်။ တေမနဘယေန၊ မိုးစွတ်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာသော အဟုန်ဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ သာလံ၊ ဇရပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်၏။ တွံ ပန၊ သင်သည်ကား။ မဟလ္လိကာ ဝိယ၊ အရွယ်ရင့်ပြီးသော မိန်းမကြီးကဲ့သို့။ ပဒဝါရံ၊ ဖဝါးအကြိမ်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ နာဂစ္ဆသိ၊ မလာ။ သာဋကဿ၊ အဝတ်၏။ တေမနဘာဝမ္ပိ၊ မိုးစွတ်အံ့သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ န ဂဏေသိ၊ မရေတွက်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဟတ္ထီ ဝါ၊ ဆင်သည်လည်းကောင်း။ အဿော ဝါ၊ မြင်းသည်လည်းကောင်း။ သစေ အနုဗန္ဓေယျ၊ အကယ်၍လိုက်ငြားအံ့။ ဧဝမေဝံ၊ ဤသို့လိုက်သည်ရှိသော်။ ကိံ ကရေယျာသိ၊ အဘယ်သို့ပြုရာအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ ဖခင်တို့။ သာဋကာ နာမ၊ အဝတ်တို့မည်သည်ကား။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်သည်။ န (ဟောန္တီ)၊ မဖြစ်ကုန်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ သာဋကာ၊ အဝတ်တို့သည်။ သုလဘာ၊ ရလွယ်ကုန်၏။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ မာတုဂါမာပန၊ မာတုဂါမတို့မည်သည်ကား။ ပဏိယဘဏ္ဍသဒိသာ၊ ရောင်းအပ်သော ဘဏ္ဍာနှင့် တူကုန်၏။ ဟတ္ထေဝါ၊ လက်သည်လည်းကောင်း။ ပါဒေဝါ၊ ခြေသည်လည်းကောင်း။ ဘဂ္ဂေ၊ ကျိုးပျက်သည်ရှိသော်။ အင်္ဂဝိကလံ၊ အင်္ဂါချို့တဲ့သော။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဇိဂုစ္ဆန္တာ၊ စက်ဆုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သဏိကံ၊ ဖြည်းဖြည်း။ အာဂတာ၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

တေ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ “ဣမာယ၊ ဤသတို့သမီးနှင့်။ သဒိသာ၊ တူသော။ ဣတ္ထီနာမ၊ မိန်းမမည်သည်ကား။ ဣမသ္မိံ ဇမ္ဗုဒီပေ၊ ဤဇမ္ဗူဒိတ်ကျွန်း၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရူပေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိ၏။ ကထာယပိ၊ စကားဖြင့်လည်း။ တာဒိသာဝ၊ ထိုအဆင်းအား လျောက်ပတ်သော သဘောရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာရဏာကာရဏံ၊ အကြောင်းဟုတ်သည် အကြောင်းမဟုတ်သည်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ကထေတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိံသု၊ ကြံကုန်၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံကုန်ပြီး၍။) တဿာ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ မာလာဂုဠံ၊ ရွှေပန်းကုံးကို။ ခိပိံသု၊ ပစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ “ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အပရိဂ္ဂဟိတာ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ဝိနီတေန၊ ဆုံးမအပ်သော။ အာကာရေန၊ အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးကို။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ သာဏိယာ၊ တင်းတိမ်ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိံသု၊ ရံကုန်၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးသည်။ ပဋိစ္ဆန္နဘာဝံ၊ ဖုံးလွှမ်းသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဒါသိဂဏပရိဝုတာ၊ ကျွန်မအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော၊ မိဂါရသူဌေး၏။ တေပိ ပုရိသာ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်လည်း။ တာယ၊ ထိုဝိသာခါ အမည်ရှိသော သတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံယေဝ၊ တကွသာလျှင်။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိဿ၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ (ဋ္ဌ-၃၁၄) “တာတာ၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကတရဂါမဝါသိနော၊ အဘယ်ရွာ၌ နေကုန်သောသူတို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတာ၊ မေးအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ “သာဝတ္ထိနဂရေ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော၊ မိဂါရသူဌေး၏။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သေဋ္ဌိနာ၊ သူဌေးသည်။ တုမှာကံ၊ အရှင်သူဌေးတို့၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော။ ဒါရိကာ၊ သူငယ်မသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပေသိတာ၊ စေလွှတ်အပ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးသည်။ တေသံ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့အား။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်အားဖြင့်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့နှင့်။ အသဒိသော၊ မတူသည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ကားဖြစ်၏။ ပန (တထာပိ)၊ ထိုသို့ပင်ဖြစ်သော်လည်း။ ဇာတိယာ၊ သူဌေးမျိုးအားဖြင့်။ သဒိသော၊ တူ၏။ သဗ္ဗာကာရသမ္ပန္နော နာမ၊ အလုံးစုံသော အခြင်းအရာတို့နှင့် ပြည့်စုံသော သူမည်သည်ကား။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေးအား။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဘာဝံ၊ ဝန်ခံသည်၏ အဖြစ်ကို။ အာရောစေထ၊ ပြောကြားကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

တေ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးက စေလွှတ်အပ်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တဿ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ နာခံကုန်ပြီး၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ မိဂါရသေဋ္ဌိဿ၊ မိဂါရသူဌေး၏။ တုဋ္ဌိံ စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎိံ စ၊ စီးပွားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဝေဒေတွာ၊ ကြားကုန်၍။ “သာမိ၊ အရှင်။ နော၊ ငါတို့သည်။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိဿ၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဒါရိကာ၊ သူငယ်မကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တံ၊ ထိုအချင်းယောကျ်ားတို့ လျှောက်ကြသော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မိဂါရသေဋ္ဌိ၊ မိဂါရသူဌေးသည်။ “မဟာကုလဂေဟေ၊ မြတ်သော သူဌေးမျိုးအိမ်၌။ ဒါရိကာ၊ သူငယ်မကို။ နော၊ ငါတို့သည်။ လဒ္ဓါ ကိရ၊ ရအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိဿ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးအား။ “ဣဒါနေဝ၊ ယခုအခါ၌ပင်လျှင်။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ အာနယိဿာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။ ကတ္တဗ္ဗကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောန္တု၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပဟိဏိ၊ စေလွှတ်၏။ သောပိ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေးသည်လည်း။ အဿ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးအား။ “ဣဒံ၊ ဤပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုခြင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ဘာရိယံ၊ ဝန်မလေး။ သေဋ္ဌိ ပန၊ သူဌေးသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကတ္တဗ္ဗကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောတု၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသာသနံ၊ တစ်ဖန်စေသော သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုမိဂါရသူဌေးသည်။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧကာ၊ တစ်ခုသော။ မင်္ဂလကိရိယာ၊ မင်္ဂလာပြုအံ့သော အမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဒါသဿ၊ ကျွန်ဖြစ်သော။ ပုဏ္ဏဝဍ္ဎုနဿ၊ ပုဏ္ဏဝဍ္ဎုန သူကြွယ်အား။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိနော၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဓီတရံ၊ သမီးဖြစ်သော။ ဝိသာခံ နာမ၊ ဝိသာခါ အမည်ရှိသော။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ အာနေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ (ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) သာကေတဂမနံ၊ သာကေတပြည်သို့ သွားခြင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ရာဇာ၊ ကောသလမင်းက။ “မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ အမှေဟိပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အာဂန္တဗ္ဗံ ကိံ၊ လိုက်အပ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) မိဂါရသေဋ္ဌိ၊ မိဂါရသူဌေးက။ “ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ တုမှာဒိသာနံ၊ အရှင်မင်းကြီးကဲ့သို့ သဘောရှိသောသူတို့၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) မဟာရာဇာ၊ ကောသလမင်းမြတ်သည်။ မဟာကုလဿ၊ မြတ်သော သူဌေးမျိုးအား။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကာတုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “သေဋ္ဌိ၊ သူဌေး။ ဟောတု၊ ထိုသို့မူလည်းဖြစ်စေ။ အာဂမိဿာမိ၊ လိုက်ပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ မိဂါရသေဋ္ဌိနာ၊ မိဂါရသူဌေးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သာကေတနဂရံ၊ သာကေတပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးသည်။ “မိဂါရသေဋ္ဌိ၊ မိဂါရသူဌေးသည်။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကြီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ အာဂတော ကိရ၊ လာသတတ်။” ဣတိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကြီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ရညော စ၊ ကောသလမင်း၏လည်းကောင်း။ ရာဇဗလဿ စ၊ မင်း၏ ဗိုလ်ပါအပေါင်း၏လည်းကောင်း။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော စ၊ မိဂါရသူဌေး၏လည်းကောင်း။ ဝသနဋ္ဌာနံ စေဝ၊ နေရာအရပ်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မာလာဂန္ဓဘတ္တာဒီနိ စ၊ ပန်း, နံ့သာ, ထမင်း အစရှိသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒေသိ၊ စီရင်စေ၏။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဣမဿ၊ ဤသူအား။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဣမဿ၊ ဤသူအား။ (လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ တေ တေ ဇနာ၊ ထိုထိုမင်း, သူဌေး, မင်း၏ဗိုလ်ပါအပေါင်းတို့သည်။ “သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ အမှာကမေဝ၊ ငါတို့အားသာလျှင်။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိံသု၊ ကြံကုန်၏။

အထ၊ ထိုသို့ကြံပြီးသည် နောက်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိဿ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးအား။ “သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ စိရကာလံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဘရဏပေါသနံ၊ မွေးမြူသတ်သင်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဒါရိကာယ၊ သူငယ်မ၏။ ဂမနကာလံ၊ သွားအံ့သောအခါကို။ ဇာနာတု၊ သိလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပဟိဏိ၊ စေလွှတ်၏။ သောပိ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေးသည်လည်း။ ရညော၊ ကောသလမင်းကြီးအား။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဿကာလော၊ မိုးအခါသည်။ အာဂတော၊ ရောက်၏။ စတုမာသံ၊ မိုးလေးလပတ်လုံး။ ဝိစရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ တုမှာကံ၊ သင်မင်းကြီးတို့၏။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းအား။ ယံ ယံ၊ အကြင်အကြင် ဝတ္ထုကို။ (ဋ္ဌ-၃၁၅) လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော ဝတ္ထုသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘာရော၊ ဝန်တည်း။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဟိတကာလေ၊ ပို့စေသော အခါ၌။ ဂစ္ဆတု၊ သွားတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သာကေတနဂရံ၊ သာကေတပြည်သည်။ နိစ္စနက္ခတ္တဂါမောဝိယ၊ အမြဲ နက္ခတ်ပွဲသဘင်ရှိသော ရွာကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ တယော မာသာ၊ သုံးလတို့သည်။ အတိက္ကန္တာ၊ လွန်ကုန်၏။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိနော၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဓီတာယ၊ သမီး၏။ မဟာလတာပသာဓနံ ပန၊ မဟာလတာမည်သော တန်ဆာသည်ကား။ နိဋ္ဌံ၊ ပြီးခြင်းသို့။ နတာဝဂစ္ဆတိ၊ မရောက်သေး။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ကမ္မန္တာဓိဋ္ဌာယကာ၊ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်တတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ “သေသံ၊ ကြွင်းသောဥစ္စာသည်။ အသန္တံ နာမ၊ မရှိသောဥစ္စာမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်း၏။ ဘတ္တပစနဒါရူနိ ပန၊ ထမင်းချက်စရာ ထင်းတို့သည်ကား။ နပ္ပဟောန္တိ၊ မလောက်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစယိံသု၊ ပြောကြားကုန်၏။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ ဟတ္ထိသာလာ၊ ဆင်တင်းကုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဿသာလာ၊ မြင်းတင်းကုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိယောဇေတွာ၊ ဖျက်၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ပစထ၊ ချက်ကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ ပစန္တာနမ္ပိ၊ ချက်ကုန်သော အမှုလုပ်တို့အားလည်း။ အဍ္ဎုမာသော၊ လခွဲသည်။ အတိက္ကန္တော၊ လွန်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ “သာမိ၊ အရှင်။ ဒါရူနိ၊ ထင်းတို့သသည်။ နပ္ပဟောန္တိ၊ မလောက်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစယိံသု၊ ပြောကြားကုန်၏။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ ဣမသ္မိံ ကာလေ၊ ဤအခါ၌။ ဒါရူနိ၊ ထင်းတို့ကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဒုဿကောဋ္ဌာဂါရံ၊ ပုဆိုးကျီကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ထူလသာဋကေ၊ ရုန့်ကြမ်းသော ပုဆိုးတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဝဋိယော၊ မီးစာတို့ကို။ ကတွာ၊ ကျစ်၍။ တေလစာဋိယံ၊ ဆီအိုး၌။ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ပစထ၊ ချက်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဣမိနာ နိယာမေန၊ ဤသို့သော အမှတ်ဖြင့်။ ပစန္တာနံ၊ ချက်ကုန်သော အမှုလုပ်တို့အား။ စတ္တာရော မာသာ၊ လေးလတို့သည်။ ပူရယိံသု၊ ပြည့်ကုန်၏။

တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးသည်။ ဓီတုယာ၊ သမီး၏။ မဟာလတာပသာဓနဿ၊ မဟာလတာမည်သော တန်ဆာ၏။ နိဋ္ဌိတဘာဝံ၊ ပြီးသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “သော၊ နက်ဖြန်။ ဒါရိကံ၊ သတို့သမီးကို။ ပေသေဿမိ၊ ပို့စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ သမီပေ၊ အနီး၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ပတိကုလေ၊ လင်အိမ်၌။ ဝသန္တိယာ နာမ၊ နေသောမိန်းမမည်သည်ကား။ ဣမဉ္စ ဣမဉ္စ အာစရံ၊ ဤမည်သောအကျင့် ဤမည်သော အကျင့်ကို။ သိက္ခိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အယံ မိဂါရသေဋ္ဌိ၊ ဤမိဂါရသူဌေးသည်။ အန္တရဂဗ္ဘေ၊ တိုးတွင်း၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိနော၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အဿောသိ၊ ကြား၏။ သောပိ သေဋ္ဌိ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေးသည်လည်း။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမ၏။

အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ သသုရကုလေ၊ ယောက္ခမအိမ်၌။ ဝသန္တိယာ နာမ၊ နေသောမိန်းမမည်သည်ကား။ အန္တောအဂ္ဂိ၊ အတွင်း၌ဖြစ်သောမီးကို။ ဗဟိ၊ အပသို့။ န နီဟရိတဗ္ဗော၊ မထုတ်အပ်။ ဗဟိအဂ္ဂိ၊ အပ၌ဖြစ်သောမီးကို။ အန္တော၊ အတွင်းသို့။ န ပဝေသေတဗ္ဗော၊ မသွင်းအပ်။ ဒဒန္တဿေဝ၊ ပေးသောသူအားသာလျှင်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အဒဒန္တဿ၊ မပေးသောသူအား။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ ဒဒန္တဿပိ၊ ပေးသောသူအားလည်းကောင်း။ အဒဒန္တဿပိ၊ မပေးသောသူအားလည်းကောင်း။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ နိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အိပ်အပ်၏။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ ပရိစရိတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အန္တောဒေဝတာ၊ အိမ်တွင်းနတ်ကို။ နမဿိတဗ္ဗာ၊ ရှိခိုးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။

ဒသဝိဓံ၊ ဆယ်မျိုးအပြားရှိသော။ ဣမံ ဩဝါဒံ၊ ဤအဆုံးအမကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန် မိုးသောက်သော နေ့၌။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သေနီယော၊ စစ်သည်တို့ကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ရာဇသေနာယ၊ မင်း၏စစ်သည်အပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ပါဋိဘောဂေ၊ ဝန်ခံသူဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သော။ ကုဋုမ္ဗိကေ၊ သူကြွယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ “မေ၊ ငါ၏။ ဓီတု၊ သမီး၏။ ဂတဋ္ဌာနေ၊ ရောက်ရာအရပ်၌။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တုမှေဟိ၊ သင်သူကြွယ်တို့သည်။ သောဓေတဗ္ဗော၊ သုတ်သင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နဝကောဋိအဂ္ဃနကေန၊ အဖိုးကိုးကုဋေထိုက်သော။ မဟာလတာပသာဓနေန၊ မဟာလတာမည်သော တန်ဆာဖြင့်။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ပသာဓေတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ နှာနစုဏ္ဏမူလံ၊ ရေချိုးကသယ်မှုန့်အဖိုးဖြစ်သော။ စတုပဏ္ဏာသကောဋိဓနံ၊ ငါးဆယ့်လေးကုဋေသော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဓီတာယ၊ သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိဗဒ္ဓံ၊ မပြတ်။ ဂမနစာရိနိယော၊ သွားလာလှည့်လည်လေ့ရှိသော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ရူပဒါသိယောစ၊ အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ကျွန်မတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ အာဇညရထသတာနိစ၊ ငါးရာသော အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ (ဋ္ဌ-၃၁၆) သဗ္ဗူပကာရဉ္စ၊ အလုံးစုံသော အဆောက်အဦကိုလည်းကောင်း။ သတံ သတံ၊ တရာတရာစီ။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ကောသလရာဇာနဉ္စ၊ ကောသလမင်းကြီးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ လွှတ်၍။ ဓီတု၊ သမီး၏။ ဂမနဝေလာယံ၊ သွားအံ့သောအခါ၌။ ဝဇာဓိဋ္ဌာယကေ၊ ခြံကိုစီရင်တတ်ကုန်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတာယ၊ သမီး၏။ ဂတဋ္ဌာနေ၊ ရောက်ရာအရပ်၌။ ခီရပါနတ္ထံ၊ နို့သောက်စရာအလိုငှာ။ ဓေနူဟိစ၊ နွားမတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာနယောဇနတ္ထံ၊ ယာဉ်၌ကစရာအလိုငှာ။ ဥသဘေဟိစ၊ နွားလားဥသဘတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတု၊ သမီး၏။ ဂမနမဂ္ဂေ၊ သွားရာဖြစ်သော ခရီး၌။ ဝဇဒွါရံ၊ ခြံတံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ပုထုလတော၊ အနံအားဖြင့်။ အဋ္ဌ ဥသဘာနိ၊ ရှစ်ဥသဘသော အရပ်တို့ကို။ ဂေါဂဏေန၊ နွားအပေါင်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ တိဂါဝုတမတ္ထကေ၊ သုံးဂါဝုတ်၏အထက်၌။ အသုကာ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကန္ဒရာ၊ ချောက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ယူထေ၊ နွားအပေါင်းသည်။ တံ ဌာနံ၊ ထိုချောက်ရှိရာအရပ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘေရိသညာယ၊ စည်ကြီးအမှတ်ဖြင့်။ ဝဇဒွါရံ၊ နွားခြံကို။ ပိဒဟေယျာထ၊ ပိတ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုနွားခြံ၌ စီရင်ကုန်သော အချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သေဋ္ဌိဿ၊ ဓနဉ္စယသူဌေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တထာ၊ ထိုဓနဉ္စယသူဌေး ဆိုသောအတိုင်း။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ဝဇဒွါရေ၊ ခြံတံခါးတို့ကို။ ဝိဝဋေ၊ ဖွင့်လှစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဥဋ္ဌာရုဋ္ဌာရာယေဝ၊ မြတ်ကုန်သည်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဂါဝိယော၊ နွားမတို့သည်။ နိက္ခမိံသု၊ ထွက်ကုန်၏။ ဒွါရေ၊ တံခါးတို့ကို။ ပိဒဟိတေ ပန၊ ပိတ်အပ်သည် ရှိသော်ကား။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ၏။ ပုညဗလေန၊ ဘုန်းကံ၏အစွမ်းကြောင့်။ ဗလဝဂါဝေါစ၊ အားကြီးသော နွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒမ္မဂါဝေါစ၊ ဆုံးမလောက်သော နွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတိလင်္ဃိတွာ၊ နွားခြံကိုခုန်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ သာဝတ္ထိနဂရဒွါရံ၊ သာဝတ္ထိပြည်တံခါးသို့။ ပတ္တကာလေ၊ ရောက်သောအခါ၌။ “ပဋိစ္ဆန္နယာနသ္မိံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ယာဉ်ထက်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ပဝိသာမိ နုခေါ၊ ဝင်ရအံ့လော့။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ရထေ၊ ရထား၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ (ပဝိသာမိနုခေါ၊ ဝင်ရအံ့လော့။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) အထ၊ ထိုသို့ကြံပြီးသည်နောက်မှ။ အဿာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီး၏။ “ပဋိစ္ဆန္နယာနေန၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ယာဉ်ဖြင့်။ ပဝိသန္တိယာ၊ ဝင်သော။ မေ၊ ငါ၏။ မဟာလတာပသာဓနဿ၊ မဟာလတာအမည်ရှိသော တန်ဆာ၏။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ န ပညာယိဿတိ၊ မထင်ရှားလတ္တံ့။” ဣတိ ဧတံ (စိန္တနံ)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးသည်။ သကလနဂရဿ၊ အလုံးစုံသော မြို့၌နေသောသူအား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿေန္တီ၊ ပြလျက်။ ရထေ၊ ရထား၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာဝတိဝါသိနော၊ သာဝတ္ထိပြည်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ၏။ သမ္ပတ္တိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧသာ ဝိသာခါ နာမ၊ ဤဝိသာခါမည်သည်ကား။ ဧဝရူပါကိရ၊ ဤသို့သဘောရှိသတတ်။ အယဉ္စ သမ္ပတ္တိ၊ ဤစည်းစိမ်သည်လည်း။ ဧတိဿာဝ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးအားသာလျှင်။ အနုစ္ဆဝိကာ (ကိရ)၊ လျောက်ပတ်ပေသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးသည်။ မဟာသမ္ပတ္တိယာ၊ ကြီးစွာသော ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော၊ မိဂါရ-သူဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အဿာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးအား။ အာဂတဒိဝသေ စ၊ လာရောက်သော နေ့၌လည်း။ သကလနဂရဝါသိနော၊ အလုံးစုံသော ပြည်သူအပေါင်းတို့သည်။ “ဓနဉ္စယသေဋ္ဌိ၊ ဓနဉ္စယသူဌေးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ သမ္ပတ္တာနံ၊ ရောက်လာကုန်သော။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ မဟာသက္ကာရံ၊ ကြီးစွာသော ပူဇော်သက္ကာရကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ယထာဗလံ၊ အစွမ်းအလျောက်။ ပဏ္ဏာကာရံ၊ လက်ဆောင်ပဏာကို။ ပဟိဏိံသု၊ ပို့သကုန်၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ပဟိတပဟိတံ၊ ပို့သတိုင်းပို့သတိုင်းသော။ ပဏ္ဏာကာရံ၊ လက်ဆောင်ပဏာကို။ တသ္မိံ ယေဝ နဂရေ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌ပင်လျှင်။ အညမညေသု၊ အချင်းချင်းဖြစ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးအိမ်တို့၌။ သဗ္ဗတ္ထကံ၊ အလုံးစုံသော ပစ္စည်းဥစ္စာကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီး၏။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညဉ့်အဖို့အကြား၌။ ဧကိဿာ၊ တစ်ကောင်သော။ အာဇညဝဠဝါယ၊ အာဇာနည်မြင်းမ၏။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊ ကိုယ်ဝန်မှထမြောက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးသည်။ ဒါသီဟိ၊ ကျွန်မတို့ကို။ ဒဏ္ဍဒီပိကာ၊ ဆီမီးတိုင်တို့ကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ကိုင်စေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုအာဇာနည်မြင်းမ သားဖွားရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝဠဝံ၊ မြင်းငယ်ကို။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာပေတွာ၊ ရေချိုးစေ၍။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ မက္ခာပေတွာ၊ လိမ်းကျံစေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနမေဝ၊ နေရာအရပ်သို့သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။

မိဂါရသေဋ္ဌိပိ၊ မိဂါရသူဌေးသည်လည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ပုတ္တဿ၊ ပုဏ္ဏဝဍ္ဎနသတို့သားအား။ အာဝါဟသက္ကာရံ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာပူဇော်သက္ကာရကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ဓုရဝိဟာရေ၊ အဦးဖြစ်သော ကျောင်း၌။ ဝသန္တံ၊ နေတော်မူသော။ တထာဂတမ္ပိ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်း။ အမနသိကတွာ၊ နှလုံးမသာယာမူ၍။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ သကလနိဝေသနံ၊ အလုံးစုံပြည်၌ နေသောသူကို။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ နဂ္ဂသမဏကေ၊ အချည်းနှီးသော ရဟန်းတို့ကို။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ “မေ၊ ငါ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေလော့။ အရဟန္တေ၊ ရဟန္တာတို့ကို။ ဝန္ဒတု၊ ရှိခိုးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါအား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပဟိဏိ၊ ပို့စေ၏။ “အရဟန္တာ” တိဝစနံ၊ ရဟန္တာဟူသော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်ဖြစ်သော။ အရိယသာဝိကာ၊ အရိယသာဝိကာဖြစ်သော။ သာ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးသည်။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌာ၊ ရွှင်လန်းနှစ်သက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေသံ၊ ထိုအဝတ်အချည်းနှီးသော တက္ကတွန်းတို့၏။ (ဋ္ဌ-၃၁၇) နိသိန္နဋ္ဌာနံ၊ ထိုင်နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တေ၊ ထိုအဝတ်အချည်းနှီးသော တက္ကတွန်းတို့ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ “ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရဟန္တာ နာမ၊ ရဟန္တာတို့မည်ကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဟိရောတ္တပ္ပဝိဿဇ္ဇိတာနံ၊ အရှက်အကြောက်ကို စွန့်အပ်ကုန်သော သူတို့၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ ပက္ကောသာပေတိ၊ ခေါ်စေဘိသနည်း။ “ဓီ ဓီ” တိ၊ ဓီ ဓီဟူ၍။ ဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနမေဝ၊ နေရာအရပ်သို့သည်။ တံ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော အဝတ်အချည်းနှီးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧကပ္ပဟာရေနေဝ၊ တစ်ပြိုင်နက်တည်းဖြင့်သာလျှင်။ သေဋ္ဌိံ၊ မိဂါရသူဌေးကို။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သတို့သမီးကို။ နာလတ္ထ၊ မရသလော။ သမဏဿဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သာဝိကံ၊ တပည့်မဖြစ်သော။ မဟာကာဠကဏ္ဏိံ၊ မိန်းမယုတ်ကြီးကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣမံ ဂေဟံ၊ ဤအရှင်သူဌေးအိမ်သို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်းဘိသနည်း။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ နံ၊ ထိုမိန်းမယုတ်ကြီးကို။ ဣမသ္မာ ဂေဟာ၊ ဤအရှင်သူဌေးအိမ်မှ။ နီဟရာဟိ၊ နှင်ထုတ်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဂရဟိံသု၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေသံ၊ ဤအဝတ်အချည်းနှီးဖြစ်သော တက္ကတွန်းတို့၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဂေဟာ၊ အိမ်မှ။ နီဟရိတုံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ အယံ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ မဟာကုလဿ၊ မြင့်မြတ်သော သူဌေးမျိုး၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ “အာစရိယာ၊ ဆရာတို့။ ဒဟရာ နာမ၊ သူငယ်မတို့မည်သည်ကား။ ဇာနိတွာ ဝါ၊ သိ၍လည်းကောင်း။ အဇာနိတွာ ဝါ၊ မသိမူ၍လည်းကောင်း။ ကရေယျုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ တုမှေ၊ အရှင်တက္ကတွန်းတို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဂ္ဂေ၊ အဝတ်အချည်းနှီးသော တက္ကတွန်းရဟန်းတို့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ မဟာပလ္လင်္ကေ၊ မြတ်သောပလ္လင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သုဝဏ္ဏကဋစ္ဆုံ၊ ရွှေယောက်ချိုကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါသည်။ ပရိဝိသိယမာနော၊ လုပ်ကျွေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ သုဝဏ္ဏပါတိယံ၊ ရွှေခွက်ကို။ အပ္ပေါဒကမဓုပါယာသံ၊ ရေမရောသော ချိုမြိန်သော နို့ဃနာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။

တသ္မိံသမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကော၊ တစ်ပါးသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေး၏။ ဃရဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ တံ၊ ထိုဆွမ်းရပ်လာသော မထေရ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ (မေ၊ ငါ၏။) သသုရဿ၊ ယောက္ခမအား။ အာစိက္ခိတုံ၊ ပြောကြားခြင်းငှာ။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ (ဌိတေ၊ တည်သည်ရှိသော်။) သော၊ ထိုမိဂါရသူဌေးသည်။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပဂန္တွာ၊ ဖဲ၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သောပန ဗာလော၊ ထိုသူဌေးမိုက်သည်ကား။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ဒိသွာပိ၊ မြင်၍လည်း။ အပဿန္တောဝိယ၊ မမြင်သကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဓောမုခေါ၊ အောက်သို့ မျက်နှာမူသည်ဖြစ်၍။ ပါယာသမေဝ၊ နို့ဃနာကိုသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ “ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ဒိသွာပိ၊ မြင်၍လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ နကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ထေရံ၊ မထေရ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတိစ္ဆထ၊ ကန်တော့ပါသေး၏။ မယှံ၊ တပည့်တော်မ၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ ပုရာဏကံ၊ အဟောင်းဖြစ်သော အစာကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်ဆို၏။ သော၊ ထိုမိဂါရသူဌေးသည်။ နိဂဏ္ဌေဟိ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကထိတကာလေ၊ ဆိုအပ်သောအခါ၌။ တာဝ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံနိုင်သေး၏။ “ပုရာဏံ ခါဒတီ” တိ၊ ပုရာဏံ ခါဒတိဟူ၍။ ဝုတ္တက္ခဏေယေဝ၊ ဆိုအပ်သော ခဏ၌ပင်လျှင်။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ အပနေတွာ၊ ဖယ်၍။” ဣမံပါယာသံ၊ ဤနို့ဃနာကို။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။ ဧတဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးကိုလည်း။ ဣမသ္မာ ဂေဟာ၊ ဤငါတို့အိမ်မှ။ နီဟရထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်လော့။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အယံ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မင်္ဂလဂေဟေ၊ မင်္ဂလာပြုရာအိမ်၌။ အသုစိခါဒကံနာမ၊ မစင်စားမည်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တသ္မိံ ခေါ ပန နိဝေသနေ၊ ထိုမင်္ဂလာပြုရာအိမ်၌။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒါသကမ္မကရာ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူတို့သည်။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ၏။ သန္တကာဝ၊ ဥစ္စာဖြစ်သော ကျွန်တို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ [ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ နံ၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီးကို။ ဟတ္ထေ ဝါ၊ လက်၌လည်းကောင်း။ ပါဒေ ဝါ၊ ခြေ၌လည်းကောင်း။ ဂဏှိတွာ၊ ဆွဲကိုင်၍။ ဣတော၊ ဤအရပ်သို့။ ဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။ ဧတ္ထ၊ လာလှည့်ကုန်။ ဣမမှာ ဂေဟာ၊ ဤအိမ်မှ။ နီဟရတ္ထံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဂဏှိဿထ၊ ဆွဲကိုင်ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ကထေတုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ သမတ္ထော ပိ နာမ၊ စွမ်းနိုင်သော သူမည်သည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။] တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ သသုရဿ၊ ယောက္ခမ၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “တာတ၊ ဖခင်။ ဧတ္တကေန၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န နိက္ခမာမ၊ မထွက်ကုန်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တုမှေဟိ၊ အရှင်သူဌေးတို့သည်။ ဥဒကတိတ္ထတော၊ ရေဆိပ်မှ။ ကုမ္ဘဒါသိကာ ဝိယ၊ အိုးထိန်း၏ ကျွန်မကဲ့သို့။ နအာနီတာ၊ မဆောင်အပ်။ ဓရမာနကမာတာပိတူနံ၊ ထင်ရှားသော မိဘတို့၏။ ဓီတရော နာမ၊ သမီးတို့မည်သည်ကား။ ဧတ္တကေနေဝ၊ ဤမျှတည်းဟူသော စကားဖြင့်သာလျှင်။ နနိက္ခမန္တိ၊ မထွက်ကုန်။ ဧတေနေဝကာရဏေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဣဓ၊ ဤအရှင်သူဌေးအိမ်သို့။ အာဂမနဒိဝသေ၊ လာသောနေ့၌။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သော။ ကုဋုမ္ဗိကေ၊ သူကြွယ်တို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ‘မေ၊ ငါ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဋ္ဌ-၃၁၈) သောဓေယျာထ၊ သုတ်သင်ကုန်လော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေသံ၊ ထိုသူကြွယ်တို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ တေ၊ ထိုရှစ်ယောက်ကုန်သော သူကြွယ်တို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒေါသာဒေါသံ၊ အပြစ်ရှိသည် မရှိသည်ကို။ သောဓာပေထ၊ သုတ်သင်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ “ဧသာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော စကားကို။ ကထေတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သော။ ကုဋုမ္ဗိကေ၊ သူကြွယ်တို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “အယံဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့သည်။ အပရိပုဏ္ဏေယေဝ၊ မပြည့်မီပင်လျှင်။ မင်္ဂလဂေဟေ၊ မင်္ဂလာရှိသော အိမ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘အသုစိခါဒကော’ တိ၊ မစင်စားဟူ၍။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (တေ၊ ထိုရှစ်ယောက်ကုန်သော သူကြွယ်တို့သည်။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ဧဝံ ကိရ၊ ဤသို့ဆိုသည်မှန်ပေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။)

“တာတာ၊ ဖခင်တို့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ အသုစိံ၊ မစင်ကို။ ခါဒိတုကာမော၊ စားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံပန၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဧဝံ ကတွာ၊ ဤသို့ မစင်စားပြု၍။ နကထေမိ၊ မဆို။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ ပိဏ္ဍပါတိကထေရေ၊ ဆွမ်းခံလာသော မထေရ်သည်။ ဃရဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ ဌိတေ၊ ရပ်သည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသူဌေးသည်။ အပ္ပေါဒကမဓုပါယာသံ၊ ရေမရောသော ချိုမြိန်သော နို့ဃနာကို။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဆွမ်းခံလာသော မထေရ်ကို။ န မနသိကရောတိ၊ နှလုံးမသာယာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမိနာ ကာရဏေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတိစ္ဆထ၊ ကန်တော့ပါသေး၏။ မယှံ၊ တပည့်တော်မ၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ ဣမသ္မိံ အတ္တဘာဝေ၊ ဤအတ္တဘော၏ အဖြစ်၌။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ နကရောတိ၊ မပြု။ ပုရာဏပုညံ၊ အဟောင်းဖြစ်သော ကောင်းမှုအကျိုးကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော စကားကို။ ကထေမိ၊ ဆိုပေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အယျ၊ အရှင်သူဌေး။ ဣဓ၊ ဤသို့ဆိုရာ၌။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ ကာရဏံ၊ အသင့်ကို။ ကထေတိ၊ ဆို၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကုဇ္ဈသိ၊ အမျက်ထွက်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) အယျာ၊ အမောင်တို့။ ဧသော၊ ဤအပြစ်သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ မာဟောတု၊ မဖြစ်သည်ဖြစ်စေ။ အယံပန ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်ကား။ အာဂတဒိဝသေယေဝ၊ လာသောနေ့၌ပင်လျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တေ၊ သား၌။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဣစ္ဆိတဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိရာ အရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ဧဝံ ကိရ၊ ဤသို့မှန်ပေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ ဖခင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣစ္ဆိတဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိရာအရပ်သို့။ န ဂစ္ဆာမိ၊ မသွား။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ အာဇာနီယဝဠဝါယ၊ အာဇာနည်မြင်းမသည်။ ဝိဇာတာယ၊ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သညမ္ပိ၊ အမှတ်ကိုလည်း။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ နိသီဒနံ နာမ၊ ထိုင်နေခြင်းမည်သည်ကား။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဒဏ္ဍဒီပိကာ၊ ဆီမီးတိုင်တို့ကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ဒါသီဟိ၊ ကျွန်မတို့သည်။ ပရိဝုတာ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုမြင်းမသားဖွားရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝဠဝါယ၊ မြင်းမအား။ ဝိဇာတပရိဟာရံ၊ သားဖွားရာ၌ စောင့်ရှောက်သုတ်သင်ခြင်းကို။ ကာရာပေသိံ၊ ပြုစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အယျ၊ အရှင်သူဌေး။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ တဝ၊ အရှင်သူဌေး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဒါသီဟိပိ၊ ကျွန်မတို့သည်လည်း။ အကတ္တဗ္ဗကမ္မံ၊ မပြုအပ်သော အမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တွံ၊ အရှင်သူဌေးသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤသို့မြင်းမ သားဖွားရာသို့ သွားရာ၌။ ကိံ ဒေါသံ၊ အဘယ်အပြစ်ကို။ ပဿသိ၊ မြင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။)

အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဧသော၊ ဤသို့မြင်းမသားဖွားရာသို့ သွားခြင်းသည်။ ဂုဏော၊ ကျေးဇူးသည်။ တာဝ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဣမိဿာ၊ ဤသတို့သမိး၏။ ပိတာ ပန၊ အဖသည်ကား။ ဣဓ၊ ဤငါတို့အိမ်သို့။ အာဂမနဒိဝသေ၊ လာသောနေ့၌။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ “အန္တောအဂ္ဂိ၊ အတွင်းဖြစ်သော မီးကို။ ဗဟိ၊ အပသို့။ န နီဟရိတဗ္ဗော၊ မထုတ်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဥဘတော၊ လက်ဝဲ, လက်ယာနှစ်ဘက်သောအိမ်မှ။ ပဋိဝိဿကဂေဟာနံ၊ အိမ်နီးချင်းဖြစ်သော အိမ်တို့အား။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ ဝသိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ကိံ ပန သက္ကာ၊ အဘယ်မှာတတ်ကောင်းအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ ဖခင်တို့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဧတံ အဂ္ဂိံ၊ ထိုပကတိသောမီးကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ နကထေသိ၊ မဆို။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ သဿုအာဒီနံ၊ ယောက္ခမမိန်းမ အစရှိသည်တို့၏။ ယာ ရဟဿကထာ၊ အကြင်လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သာ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို။ ဒါသိဒါသာနံ၊ ကျွန်မိန်းမ, ကျွန်ယောကျ်ားတို့အား။ နကထေတဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဝဍ္ဎမာနာ၊ ပွားသည်ရှိသော်။ ကလဟာယ၊ ငြင်းခုံခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ (ဣတိ-တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တာတာ၊ ဖခင်တို့။ ဣဒံ၊ ဤယောက္ခမမိန်းမ အစရှိသော သူတို့၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို ကျွန်မိန်မ, ကျွန်ယောကျ်ားတို့အား မပြောဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ကထေသိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တာဝ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဣမိဿာ၊ ဤသတို့သမီး၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ “ဗာဟိရတော၊ အပဖြစ်သော အရပ်မှ။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ အန္တော၊ အတွင်းသို့။ နပဝေသေတဗ္ဗော၊ မသွင်းအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီးသည်။ နိဗ္ဗုတေ၊ ငြိမ်းသည်ရှိသော်။ ဗာဟိရတော၊ အပမှ။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အနာဟရိတုံ၊ မဆောင်ခြင်းငှာ။ ကိံ သက္ကာ၊ အဘယ်မှာ တတ်ကောင်းအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ဧဝံ ကိရ၊ ဤသို့မှန်ပေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ ဖခင်တို့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဧတံ အဂ္ဂိံ၊ ထိုပကတိသောမီးကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ န ကထေသိ၊ မဆို။ ယံပန ဒေါသံ၊ အကြင်အပြစ်သည်။ ဒါသကမ္မကာရေဟိ၊ ကျွန်အမှုလုပ်တို့သည်။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုကျွန်အမှုလုပ်တို့သည် ဆိုအပ်သော အပြစ်ကို။ အန္တောမာနုသကာနံ၊ အိမ်တွင်း၌နေသော သူတို့အား။ နကထေတဗ္ဗံ၊ မဆိုအပ်။ ပ။ တေန၊ ထိုဝိသာခါသတို့သမီး၏ အဖဖြစ်သော သူဌေးသည်။ “ယေဒဒန္တိ၊ တေသံယေဝ ဒါတဗ္ဗန္တိ၊ ယေဒဒန္တိ၊ တေသံယေဝဒါတဗ္ဗံဟူသော။ ယမ္ပိ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကိုလည်း။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ “ယာစိတကံ၊ ငှားအပ်သော။ ဥပကရဏံ၊ အဆောက်အဦးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပဋိဒဒန္တိ၊ တစ်ဖန်ပေးကုန်အံ့။ တေသံ ယေဝ၊ ထိုတစ်ဖန်ပေးသော သူတို့အားသာလျှင်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။” (တံ၊ ထိုငှားအပ်သော အဆောက်အဦးကိုယူ၍ တစ်ဖန်ပေးလာသော သူတို့အားသာလျှင်ပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။) သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“ယေန ဒဒန္တိ” တိ၊ ယေန ဒဒန္တိဟူသော။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤစကားကိုလည်း။ “ယာစိတကံ၊ ငှားအပ်သော။ ဥပကရဏံ၊ အဆောက်အဦကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ န ပဋိဒဒန္တိ၊ တစ်ဖန်မပေးလာကုန်။ တေသံ၊ ထိုတစ်ဖန်မပေးလာကုန်သော သူတို့အား။ နဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။” (တံ၊ ထိုငှားအပ်သော အဆောက်အဦးကိုယူ၍ တစ်ဖန်မပေးလာကုန်သော သူတို့အား မပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။) သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“ဒဒန္တဿပိ အဒဒန္တဿပိ ဒါတဗ္ဗန္တိ၊ ဒဒန္တဿပိ အဒဒန္တဿပိ ဒါတဗ္ဗံဟူသော။ ဣဒံပန၊ ဤစကားကိုကား။ “ဒုဂ္ဂတေသု၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ ဉာတိမိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်း ချစ်ကျွမ်းဝင်သော သူတို့သည်။ သမ္ပတ္တေသု၊ ရောက်လာကုန်သည်ရှိသော်။ ပဋိဒါတုံ၊ တစ်ဖန်ပေးခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တုဝါ၊ စွမ်းနိုင်သည်မူလည်း ဖြစ်စေကုန်။ မာဝါ (သက္ကောန္တု)၊ မစွမ်းနိုင်သည်မူလည်း ဖြစ်စေကုန်။ ဒါတုမေဝ၊ ပေးခြင်းငှာသာလျှင်။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း ချစ်ကျွမ်းဝင်သော သူတို့ ရောက်လာကုန်သည်ရှိသော် တစ်ဖန်ပေးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်စေ, မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်စေ ပေးခြင်းငှာသင့်သည်၏အဖြစ်ကို။) သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“သုခံ နိသီဒိတဗ္ဗန္တိ၊ သုခံနိသီဒိတဗ္ဗံဟူသော။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤစကားကိုလည်း။ “သဿုသသုရေ၊ ယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဥဋ္ဌာတဗ္ဗဋ္ဌာနေ၊ ထကြွအပ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်ခြင်းငှာ။ န ဝဋ္ဋတိ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (တံ၊ ထိုယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကို မြင်၍ ထကြွအပ်သော အရပ်၌ ထိုင်ခြင်းငှာ မသင့်သည်၏ အဖြစ်ကို။) သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“သုခံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗန္တိ၊ သုခံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံဟူသော။ ဣဒံ ပန၊ ဤစကားကိုကား။ “သဿုသသုရသာမိကေဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့မှ။ ပုရေတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဘုဉ္ဇိတွာ၊ မစားမူ၍။ တေ၊ ထိုယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့ကို။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံသော ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့သည်။ လဒ္ဓါလဒ္ဓံ၊ ရအပ်သည် မရအပ်သည်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (တံ၊ ထိုယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့ကို လုပ်ကျွေးပြီးမှ စားအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။) သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“သုခံ နိပဇ္ဇိတဗ္ဗ” န္တိ၊ သုခံ နိပဇ္ဇိတဗ္ဗံဟူသော ဣဒမိ၊ ဤစကားကိုလည်း။ “သဿုသသုရသာမိကေဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ သယနံ၊ အိပ်ရာသို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ န နိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မအိပ်အပ်။ တေသံ၊ ထိုယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့အား။ ကတ္တဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပြုအပ်သည်နှင့်ယှဉ်သော။ ဝတ္တပဋိဝတ္တံ၊ ဝတ်ကြီး ဝတ်ငယ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ သယံ၊ မိမိသည်။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ အိပ်ခြင်းငှာ။ ယုတ္တံ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ၊ ဤယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့အား ပြုသင့်သော ဝတ်ကြီး ဝတ်ငယ်ကို ပြု၍ နောက်မှ အိပ်သင့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“အဂ္ဂိ ပရိစရိတဗ္ဗော” တိ၊ အဂ္ဂိ ပရိစရိတဗ္ဗောဟူသော။ ဣဒံ ပန၊ ဤစကားကိုကား “ (အမ္မ၊ ချစ်သမီး။) သဿုမ္ပိ၊ ယောက္ခမမိန်းမကို လည်းကောင်း။ သသုရမ္ပိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားကို လည်းကောင်း။ သာမိကမ္ပိ၊ လင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိခန္ဓံ ဝိယစ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဥရဂရာဇာနံ ဝိယစ၊ မြွေမင်းကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒံ၊ ဤယောက္ခမမိန်းမ, ယောက္ခမယောကျ်ား, လင်တို့ကို မီးပုံကြီးကဲ့သို့ ရှုခြင်းငှာ သင့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။)

ဧတ္တကာဝ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော စကားတို့ကိုသာလျှင်။ ဂုဏာ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော့။ ဣမိဿာ၊ ဤသတို့သမီး၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ “အန္တောဒေဝတာနမဿိတဗ္ဗာတိ”၊ အန္တောဒေဝတာ နမဿိတဗ္ဗာဟူ၍။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဣမဿ၊ ဤအန္တောဒေဝတာ နမဿိတဗ္ဗာဟူသောစကား၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကား။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ဧဝံ ကိရ၊ ဤသို့မှန်ပေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တာတာ၊ ဖခင်တို့။ အာမ၊ ဩော်-ဆိုအပ်သည်မှန်ပေ၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤသို့အန္တောဒေဝတာ နမဿိတဗ္ဗာဟူသော စကားကိုလည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတရာ၊ အဖသည်။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော အနက်သဘောကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ “အာဝေဏိကဃရာဝါသံ၊ အသီးသီးဖြစ်သော အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌ နေခြင်းကို။ ဝသနကာလတော၊ နေသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဃရဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ သမ္ပတ္တ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရောက်လာသော ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ယံ ခါဒနီယံ၊ အကြင်ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ၊ အကြင် စားဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္တိ၊ ရှိအံ့။ တတော၊ ထိုခဲဖွယ်စားဖွယ်မှ။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒတွာဝ၊ လှူ၍သာလျှင်။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣဒံ၊ ဤအနက်သဘောကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။) အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးကို။ တေ၊ ထိုရှစ်ယောက်ကုန်သော သူကြွယ်တို့သည်။ “မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ တုယှံ၊ အရှင်သူဌေးသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဒါတဗ္ဗမေဝ၊ မပေးမလှူအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ရုစ္စတိ မညေ၊ နှစ်သက်ယောင် တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) သော၊ ထိုမိဂါရသူဌေးသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဋိဝစနံ၊ စကားတုံ့ပြန်ဆိုစရာကို။ အပဿန္တော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ အဓောမုခေါ၊ အောက်သို့ မျက်နှာမူလျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးကို။ ကုဋုမ္ဗိကာ၊ သူကြွယ်တို့သည်။ “သေဋ္ဌိ၊ သူဌေး။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓီတု၊ သမီး၏။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ အတ္ထိ ကိံ၊ ရှိသေးသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ အယျာ၊ အမောင်တို့။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပန၊ ထိုသို့ မရှိပဲလျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နိဒ္ဒေါသံ၊ အပြစ်မရှိသော။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ အကာရဏာ၊ အကြောင်းမရှိလျက်။ (ဋ္ဌ-၃၂၀) ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ နီဟရာပေသိ၊ နှင်ထုတ်စေဘိ သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။) “ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သသုရဿ၊ ယောက္ခမ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းသည်။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်၏။ ပန၊ ထိုသို့ပင် မသင့်သော်လည်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာဂမနဒိဝသေ၊ လာသောနေ့၌။ မမ၊ ငါ၏။ ဒေါသာဒေါသံ၊ အပြစ်ရှိသည် အပြစ်မရှိသည်ကို။ သောဓနတ္ထာယ၊ သုတ်သင်ခြင်း အကျိုးငှာ။ မမ၊ ငါ၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ တုမှာကံ၊ အရှင်သူကြွယ်တို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ သုခံ၊ ချမ်းသာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဒါသိဒါသေ၊ ကျွန်မိန်းမ, ကျွန်ယောကျ်ားတို့ကို။ “ယာနာဒီနိ၊ ယာဉ်အစရှိသည်တို့ကို။ သဇ္ဇာနိ၊ စီရင်သည်တို့ကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဝိသာခါ သတို့သမီးကို။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ တေကုဋုမ္ဗိကေ၊ ထိုရှစ်ယောက်ကုန်သော သူကြွယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇာနိတွာ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ကထိတံ၊ ဆိုမိ၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခမာဟိ၊ သည်းခံပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တာတာ၊ ဖခင်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ခမိတဗ္ဗံ၊ သည်းခံသင့်သည်ကို။ တာဝ ခမာမိ၊ သည်းခံပါ၏။ အဟံ ပန၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌။ အဝေစ္စပ္ပသန္နဿ၊ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညို သော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်း အပေါင်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ န ဝတ္တာမ၊ မနေနိုင်ကုန်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ရုစိယာ၊ အလိုအားဖြင့်။ သစေ လဘာမိ၊ အကယ်၍ ရပါအံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာရုစိယာ၊ အလိုရှိတိုင်း။ တဝ၊ ချစ်သမီး၏။ သမဏေ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိဇဂ္ဂါဟိ၊ လုပ်ကျွေးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နိမန္တာပေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်စေ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ ပူရေန္တီ၊ ပြည့်စေလျက်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိသီဒါပေသိ၊ ထိုင်နေစေ၏။ နဂ္ဂပရိသာပိ၊ အဝတ်မဝတ်သော တက္ကတွန်းပရိသတ်တို့သည်လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မိဂါရသေဋ္ဌိနော၊ မိဂါရသူဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတဘာဝံ၊ ကြွလာသည်၏ အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တတ္ထ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝန်းရံ၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဒက္ခိဏောဒကံ၊ အလှူရေစက်ကို။ ကတွာ၊ ချသည်ကိုပြု၍။ “သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သက္ကာရော၊ ပူဇော်သကာကို။ ပဋိယာဒိတော၊ စီရင်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပရိဝိသာတု၊ လုပ်ကျွေးတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ သော၊ ထိုမိဂါရသူဌေးသည်။ နိဂဏ္ဌာနံ၊ နိဂဏ္ဌတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ နာယူ၍။ “မမ၊ ငါ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာ ဘုရားကို။ ပရိဝိသတု၊ လုပ်ကျွေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နာနဂ္ဂရသေဟိ၊ အထူးထူးသောမြတ်သောအရသာရှိသော ဘောဇဉ်တို့ဖြင့်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ ဘတ္တကိစ္စေ၊ ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စသည်။ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ “မေ၊ ငါ၏။ သသုရော၊ ယောက္ခမသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရား စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပဟိဏိ၊ စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဂမနံနာမ၊ မသွားခြင်း မည်သည်ကား။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ အကာရဏံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သောတုကမျတာယ၊ နာခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ နံ၊ ထိုမိဂါရသူဌေးကို။ နဂ္ဂသမဏာ၊ အဝတ်မဝတ်သော တက္ကတွန်းတို့သည်။ “သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်း ဂေါတမ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တော၊ နာသည်ရှိသော်။ ဗဟိသာဏိယံ၊ တင်းတိမ်မှ အပ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သုဏာဟိ၊ နာလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုလိုက်ကုန်၏။ ပုရေတရမေဝ စ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သာဏိယာ၊ တင်းတိမ်ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိံသု၊ ရံကုန်၏။ မိဂါရသေဋ္ဌိ၊ မိဂါရသူဌေးသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗဟိသာဏိယံ၊ တင်းတိမ်မှအပ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “တွံ၊ သင်သူဌေးသည်။ ဗဟိသာဏိယံ ဝါ၊ တင်းတိမ်၏အပ၌မူလည်း။ နိသီဒတု၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ။ ပရကုဋေ ဝါ၊ နံရံ၏ တစ်ဖက်၌မူလည်း။ (နိသီဒတု၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ၊) ပရသေလေ ဝါ၊ တောင်၏ တစ်ဖက်၌မူလည်း။ (နိသီဒတု၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ။) ပရစက္ကဝါဋ္ဌေ ဝါ၊ စကြဝဠာ၏ တစ်ဖက်၌မူလည်း။ နိသီဒတု၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ။ အဟံ ဗုဒ္ဓေါ နာမ၊ ငါဘုရား မည်သည်ကား။ တံ၊ သင့်ကို။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သာဝေတုံ၊ ကြားစေခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ စွမ်းနိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူ၍။) သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏဖလံ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်း ရှိသော အသီးရှိသော။ အမ္ဗရုက္ခံ၊ သရက်ပင်ကို။ ခန္ဓေ၊ ပင်စည်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ စာလေန္တော ဝိယ၊ လှုပ်ဘိသကဲ့သို့။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောတော် မူပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ သေဋ္ဌိ၊ မိဂါရသူဌေးသည်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ သာဏိံ၊ တင်းတိမ်ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ပင့်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေယေဝ စ၊ အထံတော်၌ပင်လျှင်။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့ကို။ အာဒိံ ကတွာ၊ အစပြု၍။ မမ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မာတုဋ္ဌာနေ၊ အမိအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ မိဂါရမာတာ နာမ၊ မိဂါရသူဌေး၏ အမိမည်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။

သာ၊ ထိုဝိသာခါ သတို့သမီးသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ နက္ခတ္တသမယေ၊ နက္ခတ်ပွဲသဘင်သည်။ ဝတ္တန္တေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “အန္တောနဂရေ၊ မြို့တွင်း၌။ ဂုဏော၊ ကျေးဇူးသည်။ နတ္တိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဒါသီဟိ၊ ကျွန်မတို့သည်။ ပရိဝုတာ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ “ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ (ဋ္ဌ-၃၂၁) ဥတ္တမဝေသန၊ မြတ်သောအဆင်တန်ဆာဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ မဟာလတာပသာဓနံ၊ မဟာလတာတန်ဆာကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဒါသိယာ၊ ကျွန်မ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါဒါယိကာမသည်။ ဓမ္မဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောတော်မူပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ နဂရဘိမုခါ၊ မြို့သို့ရှေးရှု။ ပါယာသိ၊ သွား၏။ သာပိ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဂဟိတပသာဓနဿ၊ ယူအပ်သော တန်ဆာ၏။ ဌပိတဋ္ဌာနံ၊ ထားရာ အရပ်ကို။ အသလ္လက္ခေတွာ၊ မမှတ်မူ၍။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပသာဓနတ္ထာယ၊ တန်ဆာအလို့ငှာ။ ပဋိနိဝတ္တိ၊ ပြန်လှည့်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုကျွန်မကို။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ “တံ၊ ထိုမဟာလတာတန်ဆာကို။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ ဌပိတံ ပန၊ ထားအပ် သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဂန္ဓကုဋိပရိဝေဏေ၊ ဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌။ (ဌပိတံ၊ ထားအပ်ပါ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ ဟောတု၊ ဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌ ထားအပ်သည်ဖြစ်စေ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့ချေလော့။ ဂန္ဓကုဋိပရိဝေဏေ၊ ဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌။ ဌပိတကာလတော၊ ထားအပ်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အာဟရဏံနာမ၊ ဆောင်ခြင်းမည်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုမဟာလတာတန်ဆာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမူကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ပန (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုဂန္ဓကုဋိပရိဝုဏ်၌။ ဌပိတေ၊ ထားအပ်သည်ရှိသော်။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ ပလိဗောဓော၊ ကြောင့်ကြ ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၍။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝါရော၊ ရဟန်း အပေါင်းဖြင့် ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ၏။ နိဝေသနဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ သမ္ပာပုဏိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ နိဝေသနေ စ၊ အိမ်၌လည်း။ အာသနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ နိဗဒ္ဓပညတ္တာနိ၊ မပြတ်ခင်း အပ်ကုန်၏။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်တော်ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပညတ္တာသနေသုယေဝ၊ ခင်းထား အပ်သော နေရာတို့၌သာလျှင်။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတဘတ္တကိစ္စေ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းစားခြင်း ကိစ္စပြီးသည်ရှိသော်။ တံ ပသာဓနံ၊ ထိုမဟာလတာတန်ဆာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒမူလေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤမဟာလတာတန်ဆာကို။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့အား။ ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အလင်္ကာရော နာမ၊ တန်ဆာမည်သည်ကား။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ န ဝဋ္ဋတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိက္ခိပိ၊ ပယ်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (အဝဋ္ဋဘာဝံ၊ ရဟန်းတို့အား မအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။) ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ ပန၊ ထိုသို့ပင် သိသော်လည်း။ အဟံ၊ ဒကာတော်မသည်။ ဣမံ၊ ဤမဟာလတာတန်ဆာကို။ အဂ္ဃပေတွာ၊ အဖိုးပြတ် စေ၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ဝသနဂန္ဓကုဋိံ၊ နေရာဂန္ဓကုဋိကို။ ကာရေဿာမိ၊ ဆောက်လုပ်ပါစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ သာပိ၊ ထိုဝိသာခါဒါယိကာမသည်လည်း။ တံ၊ ထိုမဟာလတာတန်ဆာကို။ အဂ္ဃာပေတွာ၊ အဖိုးပြတ်စေ၍။ နဝကောဋိဓနံ၊ ကိုးကုဋေသောဥစ္စာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂဗ္ဘသဟဿပဋိမဏ္ဍိတေ၊ တိုက်ခန်းတထောင်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ပုဗ္ဗာရာမဝိဟာရေ၊ ပုဗ္ဗာရုံကျောင်းတော်၌။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝသနဂန္ဓကုဋိံ၊ နေတော်မူရာဂန္ဓကုဋိကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနံ ပန၊ အိမ်သည်ကား။ ပုဗ္ဗဏှသမယေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကာသာဝပဇ္ဇောတံ၊ သင်္ကန်းရောင်ဖြင့် တောက်ပသည်။ ဣသိဝါတပဋိဝါတမေဝ၊ ရဟန်းတို့၏ သင်္ကန်းကို ဝတ်ရုံခြင်းကြောင့် ဖြစ်သောလေ, ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သောလေတို့ဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ လာသော လေရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့ နည်းဟူမူကား။) အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ ဂေဟံ ဝိယ၊ အိမ်ကဲ့သို့တည်း။ တဿာပိ၊ ထိုဝိသာခါဒါယိကာမ၏လည်း။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ သဗ္ဗဘတ္တာနိ၊ အလုံးစုံသော ဆွမ်းတို့သည်။ ပဋိယတ္တာနိယေဝ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်သာလျှင်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာ၊ ထိုဝိသာခါဒါယိကာမသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ အာမိသသင်္ဂဟံ၊ အာမိသဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပစ္ဆာဘတ္တေ၊ မွန်းလွဲသောအခါ၌။ ဘေသဇ္ဇာနိ စေဝ၊ ဆေးတို့ကို လည်းကောင်း။ အဋ္ဌဝိဓပါနာနိ စ၊ ရှစ်ပါးအပြားရှိသော အဖျော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဒါယိကာနံ၊ ပေးလှူတတ်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

၂၆၀-၂၆၁၊ တတိယစတုတ္ထေသု၊ တတိယ, စတုတ္ထသုတ်တို့၌။ ဗဟုဿုတာနံ ယဒိဒံ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ မေတ္တာဝိဟာရိနံ ယဒိဒံ သမာဝတီတိ (ဣမိနာ)၊ ဗဟုဿုတာနံ ယဒိဒံ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ မေတ္တာဝိဟာရိနံ ယဒိဒံ သမာဝတီဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဗဟုဿုတာနံ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ (ယဒိဒံ-ယံ-ဣဒံ-ဧသာ) ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ (အကြင်) ခုဇ္ဇုတ္တရာအမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ ဧသာ၊ ဤခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။) အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ (ဋ္ဌ-၃၂၂) မေတ္တာဝိဟာရီနံ၊ မေတ္တာဖြင့် နေလေ့ရှိကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ (ယဒိဒံ-ယံ-ဣဒံ ယာ-သော) သမာဝတီ၊ (အကြင်) သမာဝတီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ ဧသာ၊ ဤသာမာဝတီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။) အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္တံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္တာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ဒွေမိ၊ နှစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ, သာမာဝတီတို့၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမတို့သည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရ အမည်ရှိသော မြတ်စွာဘုရား လက်တော်၌။ ဟံသဝတီယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ “သတ္ထု၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သောဿာမ၊ နာကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ, သာမာဝတီ အမည်ရှိသော နှစ်ယောက်ကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဗဟုဿုတာနံ၊ များသောအကြား အမြင်ရှိသော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော အကြားအမြင်ရှိသော ဒါယိကာမတို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ ဆုတောင်း၏။ သာမာဝတီပိ၊ သာမာဝတီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်လည်း။ (သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။) ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ မေတ္တာဝိဟာရီနံ၊ မေတ္တာဖြင့် နေလေ့ရှိသော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲသော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော မေတ္တာဖြင့် နေလေ့ရှိသော ဒါယိကာမတို့ထက် မြတ်သောအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ ဆုတောင်း၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်, လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရန္တီနံယေဝ၊ ကျင်လည်သည်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တာသမ္ပိ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ, သာမာဝတီအလောင်းဖြစ်ကုန်သော ဒါယိကာမတို့အားလည်း။ ကပ္ပသတ သဟဿံ၊ ကမ္ဘာတသိန်းကို။ အတိက္ကန္တံ၊ လွန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗတ္တိတော၊ ပွင့်တော်မူသည်မှ။ ပုရေတရမေဝ၊ ရှေးမဆွကပင်လျှင်။ မလ္လရဋ္ဌေ၊ မလ္လာတိုင်း၌။ အဟိဝါတကရောဂေါ နာမ၊ ရောဂါနာမည်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဧကေကသ္မိံ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧကပ္ပဟာရေနေဝ၊ တစ်ပြိုင်နက်တည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဒသပိ၊ တစ်ကျိပ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဝီသမ္ပိ၊ နှစ်ကျိပ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တိံသမ္ပိ၊ သုံးကျိပ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ မရန္တိ၊ သေကုန်၏။ တိရောရဋ္ဌံ၊ တိုင်းတစ်ပါးသို့။ ဂတာ ပန၊ သွားသောသူတို့သည်ကား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ လဘန္တိ၊ ရကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားတော့အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတော၊ ထိုမလ္လာတိုင်းမှ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်ခဲ့၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဂဟိတပါထေယျံ၊ ယူအပ်သော ရိက္ခာသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ကန္တာရေ၊ ခရီးခဲကို။ အနုတ္တိဏ္ဏေယေဝ၊ မကူးမြောက်မီပင်လျှင်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ တေသံ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့အား။ သရီရဗလံ၊ ကိုယ်အားသည်။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်လေ၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဥက္ခိပတိ၊ ချီ၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဥက္ခိပတိ၊ ချီ၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ အဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သရီရဗလံ၊ ကိုယ်အားသည်။ ပရိဟီနံ၊ ယုတ်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်လျက်။ ကန္တာရံ၊ ခရီးခဲကို။ နိတ္တရိတုံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿာမ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ အဇာနာပေတွာဝ၊ မသိစေမူ၍သာလျှင်။ ဥဒကကိစ္စေန၊ ရေကိစ္စဖြင့်။ ဩဟီနောဝိယ၊ ကျန်ရစ်သကဲ့သို့။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ပုတ္တံ၊ သားကို။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းသာလျှင်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ ဩလောကယမာနာ၊ မျှော်လင့်လျက်။ ဌိတာ၊ ရပ်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိရဝမာနာ၊ မြည်တမ်းလျက်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “သာမိ၊ အရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ သာမိ၊ အရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တေ၊ သင်အား။ ပုတ္တေန၊ သားဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဇီဝမာနာ၊ အသက် ရှင်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ လဘိဿာမ၊ ရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ “အယံ ပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ အတိသာဟသိကော ဝတ၊ အလွန်နိုင်ထက်မူစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ “သာမိ၊ အရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေတော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာဒိသေန၊ အမောင်ကဲ့သို့ သဘောရှိသော သူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားတော့အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ “ဘဒ္ဒေ၊ အမယ်။ အနုပဓာရေတွာ၊ မစူးစမ်းမူ၍။ မေ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ မယှံ၊ ငါအား။ ဧတံ (ဒေါသံ)၊ ထိုအပြစ်ကို။ ခမ၊ သည်းခံပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂတော၊ သွားတော့လေ၏။

တေ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့သည်။ တံ ကန္တာရံ၊ ထိုခရီးကို။ သမတိက္ကမိတွာ၊ လွန်မြောက်၍။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဂေါပါလကကုလံ၊ နွားကျောင်းသားအိမ်သို့။ သမ္ပာပုဏိံသု၊ ဆိုက်ရောက်ကုန်၏။ တံဒိဝသဉ္စ၊ ထိုနေ့၌လည်း။ ဂေါပါလကကုလဝါသိနော၊ နွားကျောင်းသားရွာ၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ နိရုဒကပါယာသံ၊ ရေမရောသော နို့ဃနာကို။ ပစိံသု၊ ချက်ကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုနွားကျောင်းသားတို့သည်။ တေ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဣမေ၊ ဤသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့သည်။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဆာတကာ၊ မွတ်သိပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပါယာသဿ၊ နို့ဃနာဖြင့်။ မဟာဘာဇနံ၊ ကြီးစွာသောခွက်ကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဥဠုင်္ကပူရံ၊ တစ်မှုတ်ပြည့်သော။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ အာသိဉ္စိတွာ၊ သွန်လောင်း၍။ အဒံသု၊ ပေးကြကုန်၏။ တံ ပါယာသံ၊ ထိုနို့ဃနာကို။ ဘုဉ္ဇန္တေသု၊ စားသောက်ကုန်သော။ တေသု၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့တွင်။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ပမာဏေနေဝ၊ ပမာဏဖြင့်သာလျှင်။ ဘုဉ္ဇိ၊ စားသောက်၏။ ပုရိသော ပန၊ ယောကျ်ားသည်ကား။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ ပမာဏထက်အလွန်။ (ဋ္ဌ-၃၂၃) ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားသောက်၍။ ဇီရာပေတုံ၊ အစာကြေစေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညဉ့်အဖို့၏ အတွင်း၌။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ တေသု၊ ထိုငါးဦးသော နွားကျောင်းသားတို့၌။ သာလယဘာဝေန၊ ငဲ့ခြင်းရှိသည်အဖြစ်ဖြင့်။ ဂေါပါလကာနံ၊ နွားကျောင်းသား တို့၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ သုနခိယာ၊ ခွေးမ၏။ ကုစ္ဆိသ္မိံ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ သုနခီ၊ ခွေးမသည်။ နစိရဿေဝ၊ အကြာမြင့်မီပင်လျှင်။ ဝိဇာတာ၊ သားဖွား၏။ ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ တံ ကုက္ကုရံ၊ ထိုခွေးကို။ သဿိရိကံ၊ အသရေရှိသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ (ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။) ပိဏ္ဍေန၊ ထမင်းခဲဖြင့်။ ပလောဘေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဥပ္ပန္နသိနေဟံ၊ ဖြစ်သောချစ်ခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သဒ္ဓိမေဝ၊ တကွသာလျှင်။ စရတိ၊ သွား၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသောနေ့၌။ ဧကော၊ တစ်ဆူသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယံ၊ ဆွမ်းခံသောအချိန်၌။ ဂေါပါလကဿ၊ နွားကျောင်းသား၏။ ဃရဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ သမ္ပတ္တော၊ ဆိုက်ရောက်လေ၏။ သောပိ၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်လည်း။ တံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ ကပ်လှူ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝသနတ္ထာယ၊ နေစေခြင်းငှာ။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ဂေါပါလကကုလဿ၊ နွားကျောင်းသားအိမ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတော၊ ကပ်ရောက်၏။ ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ တဿ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလတ်သော်။ တံ ကုက္ကုရံ၊ ထိုခွေးကို။ ဂဟေတွာဝ၊ ခေါ်ငင်၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရောက်လေ၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ စ၊ ခရီးအကြား၌လည်း။ ဝါဠမိဂါနံ၊ ခြင်္သေ့, သစ်, ကျားစသော သားရဲရှိရာ၌။ ဝါဠမိဂါနံ၊ ခြင်္သေ့, သစ်, ကျားစသော သားရဲတို့ကို။ ပလာယနတ္ထံ၊ ပြေးစေခြင်း အကျိုးငှါ။ ရုက္ခေ ဝါ၊ သစ်ပင်တို့ကို လည်းကောင်း။ ပါသာဏေ ဝါ၊ ကျောက်ခဲတို့ကို လည်းကောင်း။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းတို့ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ သောပိ ကုက္ကုရော၊ ထိုခွေးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုနွားကျောင်းသား၏။ ကရဏဝိဓာနံ၊ ပြုသောအစီရင်ကို။ ဝဝတ္ထပေတိ၊ မှတ်သား၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသောနေ့၌။ သော ဂေါပါလကော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါမပြတ်။ အာဂမနံ နာမ၊ လာခြင်းမည်သည်ကား။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အယံ ပန ကုက္ကုရော၊ ဤခွေးသည်ကား။ ဆေကော၊ လိမ္မာ၏။ ဣမဿ၊ ဤခွေး၏။ အာဂတသညာယ၊ လာသောအမှတ်ဖြင့်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဂေဟဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ အာဂစ္ဆေယျာထ၊ ကြွလာတော်မူကြပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ကြားလျှောက်၏။ သော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသော နေ့၌။ “ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဂဏှိတွာ၊ ပင့်၍။ ဧဟိ၊ လာလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုရံ၊ ခွေးလိမ္မာကို။ ပေသေသိ၊ စေခိုင်းလေ၏။ ကုက္ကုရော၊ ခွေးသည်။ တဿ၊ ထိုနွားကျောင်းသား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံသော အချိန်၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပါဒမူလေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ ဥရေန၊ ရင်ဖြင့်။ နိပဇ္ဇိ၊ ဝပ်၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ “အယံ၊ ဤခွေးသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ တဿ၊ ထိုခွေးကို။ စီမံသနတ္ထာယ၊ စူးစမ်းအံ့သောငှာ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ ကုက္ကုရော၊ ခွေးသည်။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ဂေါပါလကမဂ္ဂံ၊ နွားကျောင်းသားတို့၏ အိမ်သို့ သွားရာခရီးသို့။ ပဋိပန္နကာလေ၊ သွားသောအခါ၌။ အပသက္ကိ၊ ဆုတ်လေ၏။ ယသ္မိံ စ ယသ္မိံ စ ဌာနေ၊ အကြင်အကြင် အရပ်၌လည်း။ ဝါဠမိဂါနံ၊ ခြင်္သေ့, သစ်, ကျားစသော သားရဲတို့ကို။ ပလာယနတ္ထံ၊ ပြေးစေခြင်းငှာ။ ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ ရုက္ခံ ဝါ၊ သစ်ပင်ကို လည်းကောင်း။ ပါသာဏံ ဝါ၊ ကျောက်ခဲကို လည်းကောင်း။ ပဟရိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ တံ တံ ဌာနံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ကုက္ကုရော၊ ခွေးသည်။ မဟာဝိရဝံ၊ သည်းစွာသော အသံကို။ ဝိရဝိ၊ မြည်၏။ တဿ၊ ထိုခွေး၏။ သဒ္ဒေန၊ အသံကြောင့်။ ဝါဠမိဂါ၊ ခြင်္သေ့, သစ်, ကျားစသော သားရဲတို့သည်။ ပလာယန္တီ၊ ပြေးကုန်၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါပိ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်လည်း။ ဘတ္တကိစ္စဝေလာယ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကို ပြုသောအခါ၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ သိတ္ထပိဏ္ဍံ၊ ထမင်းခဲကို။ တဿ၊ ထိုခွေးအား။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ သောပိ၊ ထိုခွေးသည်လည်း။ ပိဏ္ဍလာဘေန၊ ထမင်းခဲ၌ တပ်မက်သောကြောင့်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၌။ ဥတ္တရိတရံ၊ အလွန်။ သိနေဟံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ဝုတ္ထဿ၊ နေပြီးသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ တိစီဝရပ္ပဟောနကံ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်လောက်သော။ သာဋကံ၊ အဝတ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝေါ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ သစေ ရုစ္စတိ၊ အကယ်၍ နှစ်သက်အပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဝသထ၊ နေကုန်လော့။ နောစေ ရုစ္စတိ၊ အကယ်၍ မနှစ်သက်အပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာသည် အားလျော်စွာ။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွတော်မူ ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ဂမနာကာရံ၊ သွားအံ့သော အခြင်းအရာကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ သော ဂေါပါလကော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ အနုဂန္တွာ၊ ပို့လိုက်၍။ နိဝတ္တတိ၊ ပြန်လှည့်လေ၏။ ကုက္ကုရော၊ ခွေးသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ အညတ္ထ၊ တစ်ပါးသော အရပ်သို့။ ဂမနဘာဝံ၊ ကြွသွားတော်မူသော အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အတိသိနေဟေန၊ အလွန်ချစ်ခြင်းကြောင့်။ ဥပ္ပန္နဗလဝသောကော၊ ဖြစ်သော အားကြီးသော စိုးရိမ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟဒယဖာလနံ၊ နှလုံး၏ကွဲခြင်းသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ကာလံ ကတွာ၊ သေသည်ကိုပြု၍။ တာဝတိံသပုရေ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ အထ၊ ထိုသို့သေပြီးသည်မှ နောင်အခါ၌။ အဿ၊ ထိုနတ်သားသည်။ (ဋ္ဌ-၃၂၄) ပစ္စေကဗုဒ္ဓေန၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂမနကာလေ၊ သွားသောကာလ၌။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ သည်းစွာသော အသံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝါဠမိဂါနံ၊ ခြင်္သေ့, သစ်, ကျားစသော သားရဲတို့ကို။ ပလာပိတဘာဝေန၊ ပြေးစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထေန္တဿ၊ စကားပြောဆိုသည်ရှိသော်။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ သကလဒေဝပုရံ၊ အလုံးစုံသော တာဝတိံသာနတ်ပြည်ကို။ ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်ဘိ၏။ သော၊ ထိုနတ်သားသည်။ တေနေဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ နာမဓေယျံ၊ ထားအပ်သော အမည်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဃောသကဒေဝပုတ္တော နာမ၊ ဃောသကနတ်သားဟူသော အမည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဃောသကနတ်သားသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ သမ္ပတ္တိံ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ကို။ အနုဘဝန္တဿ၊ ခံစားစဉ်။ မနုဿပထေ၊ လူ့ပြည်၌။ ကောသမ္ဗိနဂရေ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဥဒေနောနာမ၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သိမ်းယူ၏။ တဿ၊ ထိုဥဒေနမင်း၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသကေ၊ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသက၌။ ဗောဓိရာဇကုမာရသုတ္တဝဏ္ဏနာယံ၊ ဗောဓိရာဇကုမာရသုတ်အဖွင့်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တသ္မိံ၊ ထိုဥဒေနမင်းကြီးသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရယမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဃောသကဒေဝပုတ္တော၊ ဃောသကနတ်သားသည်။ ဒေဝပုရတော၊ နတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဧကိဿာ၊ တစ်ယောက်သော။ ရူပူပဇီဝိနိယာ၊ အဆင်းကိုမှီ၍ အသက်မွေးသော ပြည့်တန်ဆာမ၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်းတို့၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ သာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဒသမာသစ္စယေန၊ ဆယ်လလွန်သဖြင့်။ ဝိဇာယိတွာ၊ သားဖွား၍။ ပုတ္တဘာဝံ၊ သား၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သင်္ကာရကူဋေ၊ တံမြက်ချေးစု၌။ ဆဍ္ဍာပေသိ၊ စွန့်စေ၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ကောသမ္ဗိသေဋ္ဌိနော၊ ကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ကမ္မန္တီကော၊ အမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော ယောကျ်ားသည်။ ပါတောဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သေဋ္ဌိဃရံ၊ သဌေးအိမ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ “ကာကေဟိ၊ ကျီးတို့ဖြင့်။ ဣမံ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ၊ ဤသို့ ပြွမ်းသည်ကား။ ကိံနုခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧသော ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ မဟာပုညဝါ၊ ကြီးသောဘုန်းရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပေသေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ သေဋ္ဌိဃရံ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သေဋ္ဌိပိ၊ သဌေးသည်လည်း။ ရာဇူပဋ္ဌာနဝေလာယ၊ မင်းအား ခစားအံ့သော အခါ၌။ ရာဇကုလံ၊ မင်းအိမ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလတ်သော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ပုရောဟိတံ၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်သည်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလေ၏။ သော၊ ထိုပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားသည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမေးရာ အရပ်၌ပင်လျှင်။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဂဏေတွာ၊ ဂဏန်းတွက်၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်သည်။ အသုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိ၏။ ဣမိနာ နက္ခတ္တေန၊ ဤအမည်ရှိသော နက္ခတ်ဖြင့်။ ဇာတဒါရကော၊ ဖွားသော သူငယ်သည်။ ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤကောသမ္ဗီပြည်၌။ သေဋ္ဌိဋ္ဌာနံ၊ သဌေးရာကို။ လဘိဿတိ၊ ရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တဿ၊ ထိုပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏား၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ “ဣမဿ ပုရောဟိတဿ၊ ဤပုရောဟိတ်၏။ ဒွေကထာ နာမ၊ နှစ်ခွန်းသော စကားတို့မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ ဃရဏီစ၊ အိမ်ရှင်သဌေးမသည်လည်း။ ဂရုဂဗ္ဘာ၊ လေးသောကိုယ်ဝန်ရှိ၏။ နံ၊ ထိုအိမ်ရှင်သဌေးမကို။ ဝိဇာတာ ဝါ၊ သားဖွားသည်ကို လည်းကောင်း။ နော ဝါ၊ သားမဖွားသည်ကို လည်းကောင်း။ တာဝ ဇာနာထ၊ သိကြကုန် ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ပေသေသိ၊ စေခိုင်းလိုက်၏။ တေ၊ ထိုအချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျ၊ အရှင်သဌေး။ နတာဝ ဝိဇာတာ၊ သားမဖွားသေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ “တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤကောသမ္ဗီမြို့၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇာတဒါရကံ၊ ဖွားသော သူငယ်ကို။ ပရိယေသထ၊ ရှာကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုအချင်းယောကျ်းတို့သည်။ ပရိယေသန္တာ၊ ရှာကုန်သည်ရှိသော်။ တဿ သေဋ္ဌိနော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ကမ္မန္တီကဿ၊ အမှုကြီးငယ်၌ယှဉ်သော ယောကျ်ား၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သေဋ္ဌိနော၊ ကောသမ္ဗီသဌေးအား။ အာရောစယိံသု၊ ကြားကြကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ တံ ကမ္မန္တီကံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်၌ယှဉ်သော ယောကျ်ားကို။ ပက္ကောသထ၊ ခေါ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တေ၊ ထိုအချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော ယောကျ်ားကို။ ပက္ကောသိံသု၊ ခေါ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်၌ယှဉ်သော ယောကျ်ားကို။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ “တေ၊ သင်၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ အတ္ထိ ကိရ၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အယျ၊ အရှင်သဌေး။ အာမ၊ ဩော်ရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “အယျ၊ အရှင်သဌေး။ နဒေမိ၊ မပေးပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဟန္ဒ၊ ယခု။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုအမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော ယောကျ်ားသည်။ “အယံ၊ ဤသတို့သားသည်။ ဇီဝေယျဝါ၊ အသက်ရှင်မူလည်း ရှင်ရာ၏။ မရေယျဝါ၊ သေမူလည်း သေရာ၏။ ဣဒံ၊ ဤအသက်ရှင်ခြင်း သေခြင်းကို။ ဒုဇ္ဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အဒါသိ၊ သူငယ်ကိုပေးလေ၏။

တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သေဋ္ဌိ၊ သဌေးသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ဖွားမြင်အံ့။ ဣမမေဝ၊ ဤသူငယ်ကိုပင်လျှင်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ဖွားအံ့။ မာရိဿာမိ၊ သေစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပေါသေသိ၊ မွေးမြူစေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ကတိပါဟစ္စယေန၊ နှစ်ရက်သုံးရက်လွန်သဖြင့်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည် ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ မဒ္ဒိတွာ၊ နင်း၍။ မာရေဿန္တီ၊ သေစေကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ (ဋ္ဌ-၃၂၅) “ဣမံ ဒါရကံ၊ ဤသူငယ်ကို။ ဝဇဒွါရေ၊ နွားခြံတံခါး၌။ နိပဇ္ဇာပေထ၊ အိပ်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (တေ၊ ထိုအချင်းယောကျ်ားတို့သည်။) တတ္ထ၊ ထိုနွားခြံတံခါး၌။ တံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ နိပဇ္ဇာပေသုံ၊ အိပ်စေကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ယူထပတိ၊ နွားအပေါင်းတို့၏ အကြီးဖြစ်သော။ ဥသဘော၊ နွားလားဥသဘသည်။ ပဌမံ၊ ဦးစွာ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်လတ်သော်။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့တည်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ အညေ၊ တစ်ပါးသော နွားတို့သည်။ နမဒ္ဒိဿန္တီ၊ မနင်းကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ စတုန္နံပါဒါနံ၊ ခြေလေးဘက်တို့၏။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ ကတွာ၊ ထားသည်ကိုပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဂေါပါလကာ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧသော ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသောဘုန်းရှိသည်။ ဟိ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ တိရစ္ဆာနဂတာပိ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်လည်း။ ယဿ၊ အကြင် သတို့သား၏။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကို။ ဇာနန္တီ၊ သိကုန်၏။ နံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ပဋိဇဂ္ဂိဿာမ၊ လုပ်ကျွေး မွေးမြူကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ နယိံသု၊ ဆောင်ကြ ကုန်၏။

သောပိ သေဋ္ဌိ၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ မတဘာဝံ၊ သေသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနုဝိဇ္ဇန္တော၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်လတ်သော်။ “ဂေါပါလကေဟိ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်။ နီတော၊ ဆောင်ယူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ အာမကသုသာနေ၊ သချိုင်း၌။ ဆဍ္ဍာပေသိ၊ စွန့်စေ၏။ တသ္မိံ စကာလေ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ သေဋ္ဌိဿ၊ ကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ အဇပါလကော၊ ဆိတ်ကျောင်းသားသည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အဇိကာ၊ ဆိတ်မတို့ကို။ စာရေတိ၊ ကျက်စားစေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကာ၊ တစ်ကောင်သော။ ဓေနု၊ နို့တို့တတ်သော။ အဇိကာ၊ ဆိတ်မသည်။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်၏။ ပုညေန၊ ဘုန်းကံကြောင့်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဩက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒါရကဿ၊ သတို့သားငယ်အား။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဂတာ၊ သွား၏။ တတော၊ ထိုသုသာန်မှ။ နိဝတ္တမာနာပိ၊ ပြန်လည်သော အခါ၌လည်း။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အဇပါလကော၊ ဆိတ်ကျောင်းသားသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ “အယံ အဇိကာ၊ ဤဆိတ်မသည်။ ပါတောပိ၊ စောစောကလည်း။ ဣမသ္မာ ဌာနာ၊ ဤအရပ်မှ။ ဩက္ကမိတွာ၊ ဖဲ၍။ ဂတာ၊ သွား၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်ကား။ ကိံ နုခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဩလောကန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧသော ဒါရကော၊ ဤသတို့သားငယ်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိ၏။ တိရစ္ဆာနဂတာပိ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်လည်း။ အဿ၊ ထိုသတို့သားငယ်၏။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကို။ ဇာနန္တီ၊ သိကုန်၏။ နံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ ပဋိဇဂ္ဂိဿာမိ၊ လုပ်ကျွေးမွေးမြူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ သွား၏။

ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ “ဒါရကော၊ သတို့သားငယ်သည်။ မတော နုခေါ၊ သေလေသလော။ နမတော၊ မသေလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဩလောကာပေန္တော၊ ကြည့်စေလတ်သော်။ အဇပါလကေန၊ ဆိတ်ကျောင်းသားသည်။ ဂဟိတဘာဝံ၊ ယူသည်အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ “သော၊ နက်ဖြန်။ ဣမံ နဂရံ၊ ဤကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဧကော၊ တစ်ဦးသော။ သတ္ထဝါဟပုတ္တော၊ လှည်းမှူးသည်။ ပဝိသိဿတိ၊ ဝင်လတ္တံ့။ ဣမံ ဒါရကံ၊ ဤသတို့သားငယ်ကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ စက္ကမဂ္ဂေ၊ လှည်းကြောင်းခရီး၌။ ဌပေထ၊ ထားကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ထားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ သကဋစက္ကံ၊ လှည်းဘီးစက်သည်။ ဆိန္ဒန္တံ၊ ဖြတ်လျက်။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတ္ထ၊ ထိုလှည်းကြောင်းခရီး၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သော။ တံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ သတ္ထဝါဟပုတ္တဿ၊ လှည်းမှူးသား၏။ ပုရိမသကဋေ၊ ရှေးဦးစွာသော လှည်း၌။ ဂေါဏာ၊ နွားတို့သည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စတ္တာရော ပါဒေ၊ ခြေလေးဘက်တို့ကို။ ထမ္ဘေ ဝိယ၊ တိုင်တို့ကိုကဲ့သို့။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ သတ္တဝါဟော၊ လှည်းမှူးသည်။ “ဧတံ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်ကား။ ကိံနုခေါ၊ အဘယ်သို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တေသံ၊ ထိုနွားတို့၏။ ဌိတကာရဏံ၊ တည်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ ဒါရကံ၊ သတို့သားငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဒါရကော၊ သတို့သားငယ်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိ၏။ ပဋိဇဂ္ဂိတုံ၊ မွေးမြူခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။

သေဋ္ဌိပိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုသတို့သားငယ်၏။ စက္ကပထေ၊ လှည်းကြောင်းခရီး၌။ မတဘာဝံဝါ၊ သေသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အမတဘာဝံဝါ၊ မသေသည်၏ အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ ဩလောကာပေန္တော၊ ကြည့်စေလတ်သော်။ သတ္ထဝါဟေန၊ လှည်းမှူးသည်။ ဂဟိတဘာဝံ၊ ယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တဿပိ၊ ထိုလှည်းမှူးအားလည်း။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ နဂရတော၊ ကောသမ္ဗီပြည်မှ။ အဝိဒူရေ၊ မနီး မဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ပပါတေ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌။ ပါတာပေသိ၊ ချစေ၏။ သော၊ ထိုသတို့သားငယ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုကမ်းပါးပြတ်၌။ ပပတန္တော၊ ကျသည်ရှိသော်။ နဠကာရာနံ၊ ကျူထရံသည်တို့၏။ ကမ္မကရဏဋ္ဌာနေ၊ ကျူထရံအမှုကို ပြုရာအရပ်။ ဧကသာလာယ၊ တစ်ဆောင်သော ဇရပ်၌။ ပတိတော၊ ကျ၏။ သာ၊ ထိုဇရပ်သည်။ တဿ၊ ထိုသတို့သားငယ်၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ဘုန်းကံ၏ အာနုဘော်ကြောင့်။ သတဝိဟတကပ္ပါသပိစုသမ္ဖဿသဒိသာ၊ အကြိမ်တစ်ရာဖတ်အပ်သော ဝါဂွမ်းစိုင်အစုနှင့် တူသော အတွေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ နဠကာရဇေဋ္ဌကော၊ ကျူထရံသည်တို့၏ အကြီးအမှူးသည်။ ‘ဧသော ဒါရကော၊ ဤသတို့သားငယ်သည်။ ပုညဝါ၊ ဘုန်းကံရှိ၏။ ပဋိဇဂ္ဂိတုံ၊ လုပ်ကျွေးမွေးမြူခြင်းငှာ။ (ဋ္ဌ-၃၂၆) ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်၏။ ပပါတတော၊ ကမ်းပါးပြတ်မှ။ ပတိတဋ္ဌာနေ၊ ကျရာအရပ်၌။ မတဘာဝံဝါ၊ သေသည်အဖြစ်ကို လည်းကောင်း။ အမတဘာဝံဝါ၊ မသေသည် အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသာပေန္တော၊ ရှာဖွေစေသည် ရှိသော်။ နဠကာရဇေဋ္ဌကေန၊ ကျူထရံသည်တို့၏ အကြီးအမှူးသည်။ ဂဟိတဘာဝံ၊ ယူအပ်သည် အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တဿပိ၊ ထိုကျူထရံသည်တို့၏ အကြီးအမှူးအားလည်း။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။

အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သေဋ္ဌိဿ၊ ကောသမ္ဗီသဌေး၏။ သကပုတ္တောပိ၊ မိမိ၏သား လည်းကောင်း။ သောပိ၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော သတို့သားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သားရင်းသားဖျားတို့သည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အဿဒါရကဿ၊ ထိုသတို့သားငယ်အား။ မာရဏုပါယံ၊ သေခြင်းအကြောင်းကို။ စိန္တေန္တော၊ ကြံလျက်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အမ္ဘော၊ အိုအချင်း။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ အဝဇာတဒါရကော၊ ယုတ်သော သားသည်။ အတ္တိ၊ ရှိ၏။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုယုတ်သော သူငယ်ကို။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရဟဿေန၊ လျှို့ဝှက်သဖြင့်။ မာရေတုံ၊ သေစေခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ ဥဘောပိကဏ္ဏေ၊ နားနှစ်ဘက်တို့ကို။ ပိဒဟိတွာ၊ ပိတ်၍။ “ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေးသော။ ကထံ၊ စကားကို။ ကထေတုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ န ဝဋ္ဋတိ၊ မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ “အယံ၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်။ မုဓာ၊ အဖိုးအခမရ အချည်းနှီး။ နကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ “ဘော၊ အိုအချင်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ဤအမှုကို။ နိပ္ဖာဒေဟိ၊ ပြီးစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ လဉ္ဇံ နာမ၊ တံစိုးမည်သည်ကား။ အဘိန္နံ၊ မကွဲမပြားသေးသော သူကို။ ဘိန္ဒတိ၊ ကွဲပြားစေတတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ “အယျ၊ အရှင်သဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသုကဒိဝသေ နာမ၊ ဤမည်သော နေ့၌။ အာမံ၊ အိုးစိမ်းကို။ အာလိမ္ပေဿာမိ၊ ဖုတ်ပါအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသတို့သားငယ်ကို။ အသုကဝေလာယ နာမ၊ ဤမည်သော အချိန်၌။ ပေသေဟိ၊ စေလွှတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သေဋ္ဌိပိ ခေါ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒိဝသေ၊ နေ့တို့ကို။ ဂဏေန္တော၊ ရေတွက်လျက်။ ကုမ္ဘကာရေန၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ ဝုတ္တဒိဝသဿ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နေ့၏။ သမ္ပတ္တဘာဝံ၊ ရောက်သောအဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဃောသကကုမာရံ၊ ဃောသကသတို့သားကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တာတ၊ အမောင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အသုကဒိဝသေ နာမ၊ ဤမည်သောနေ့၌။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘာဇနေဟိ၊ အိုးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ‘မေ၊ ငါ၏။ ပိတရာ၊ အဖသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ကထိတံ၊ မှာဆိုအပ်သော စကားသည်။ အတ္ထိ ကိရ၊ ရှိသတတ်။ တံ၊ ထိုမှာဆိုအပ်သော အမှုကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နိပ္ဖာဒေဟိ၊ ပြီးစေလော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော သတို့သားသည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နိက္ခမိ၊ ထွက်လေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော သတို့သားကို။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ သေဋ္ဌိဿ၊ ကောသမ္ဗီသဌေး၏။ သကပုတ္တော၊ မိမိသားရင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဂုဠကီဠံ၊ ဂုံညင်းကစားခြင်းကို။ ကီဠန္တော၊ ကစားလျက်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဘာတိက၊ နောင်တော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါရကေဟိ၊ သူငယ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကီဠန္တော၊ ကစားသည်ရှိသော်။ ဧတ္တကံ နာမ၊ ဤမျှသော ဂုံညင်းကို။ (ဒါရကေဟိ၊ သူငယ်တို့သည်။) ဇိတော၊ အောင်အပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ တံ၊ ထိုရှုံးအပ်သော ဂုံညင်းကို။ ပဋိဇိနိတွာ၊ တစ်ဖန်အောင်တုံ့အောင်စေ၍။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော သတို့သားသည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဩကာသော၊ အခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အစ္စာယိကကမ္မေန၊ အဆောတလျင်ပြုအပ်သော အမှုဖြင့်။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ပဟိဏိ၊ စေလိုက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣတရော၊ ဤမှတပါသော သဌေးသာရင်းဖြစ်သော သူငယ်သည်။ “ဘာတိက၊ နောင်တော်။ တတ္ထ၊ ထိုအိုးထိန်းသည် အိမ်သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ တွံ၊ သင်နောင်တော်သည်။ ဣမေဟိ၊ ဤသူငယ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကိဠိတွာ၊ ကစား၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ လက္ခံ၊ ရှုံးသော ဂုံညင်းကို။ ပစ္စာဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ကထိတသာသနံ၊ မှာဆိုအပ်သော သတင်းစကားကို။ တဿ၊ ထိုသဌေးသားရင်းဖြစ်သော သူငယ်အား။ ကထေတွာ၊ မှာဆိုလိုက်၍။ ဒါရကေဟိ၊ သူငယ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကီဠိ၊ ကစား၏။ သောပိကုမာရော၊ ထိုသဌေးသားရင်းဖြစ်သော သူငယ်သည်လည်း။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ သာသနံ၊ ထိုသတင်းစကားကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ “တာတ၊ အမောင်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ နိပ္ဖာဒေဿမိ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ ကုမာရံ၊ ထိုသဌေးသားရင်းဖြစ်သော သူငယ်ကို။ ဂဗ္ဘေ၊ တို့ခန်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ တိခိဏာယ၊ ထက်စွာသော။ ဝါသိယာ၊ ပဲခွပ်ဖြင့်။ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ၊ အပိုင်းအပိုင်း။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ စာဋိယံ၊ အိုးစရည်းကြီး၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ စာဋိမုခံ၊ အိုးဝကို။ (ဋ္ဌ-၃၂၇) ပိဒဟိတွာ၊ ပိတ်၍။ ဘာဇနန္တရေ၊ အိုးတို့၏အကြား၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အာမံ၊ အိုးစိမ်းကို။ အာလိမ္ပေသိ၊ မီးတို့၏။ ဃောသကကုမာရော၊ ဃောသက သတို့သားသည်။ ဗဟူ၊ များစွာသော ဂုံညင်းတို့ကို။ ဇိနိတွာ၊ အောင်၍။ ကနိဋ္ဌဿ၊ ညီငယ်၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ ဩလောကေန္တော၊ မျှော်လင့်လျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သော၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော သတို့သားသည်။ စိရာယမာနံ၊ ကြာမြင့်သော။ တံ၊ ထိုသဌေးသားရင်းဖြစ်သော သူငယ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်ကြောင့်။ စိရာယတိ၊ ကြာမြင့်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ကုမ္ဘကာရဂေဟံ၊ အိုးထိန်းသည်အိမ်သို့။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကတ္ထစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌။ အဒိသွာ၊ မမြင်၍။ “ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ သွားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။

သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ နံ၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဧသော၊ ဤဃောသကမည်သော သတို့သားကို။ မာရဏတ္ထာယ၊ သေစေခြင်းငှာ။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ပဟိတော၊ စေအပ်၏။ သော၊ ထိုဃောသကသတို့သားသည်။ ဒါနိ၊ ယခု။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဣဓေဝ၊ ဤအိမ်သို့သာလျှင်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာပြန်၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ကိံနုခေါ၊ အဘယ်သို့။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အာဂစ္ဆန္တံယေဝ၊ လာသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ နံ၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သားကို။ “တာတ၊ ချစ်သား။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂတော၊ သွားသည်။ န အသိ ကိံ၊ မဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တာတ၊ ဖခင်။ နဂတော၊ မသွားသည်။ အာမ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တာတ၊ ချစ်သား။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (န ဂတော၊ မသွားသနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝတ္တကာရဏဉ္စ၊ ပြန်လှည့်ခြင်း အကြောင်းကို လည်းကောင်း။ ကနိဋ္ဌဘာတိကဿ၊ ညီငယ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိုးထိန်းသည် အိမ်သို့။ ဂတကာရဏဉ္စ၊ သွားသော အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အာရောစေသိ၊ ကြားသိစေ၏။ သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တဿ၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတကာလတော၊ ကြားသည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မဟာပထဝိယာ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်း အထုရှိသော မြေကြီးသည်။ အဇ္ဈောတ္ထဋော ဝိယ၊ လွှမ်းမိုးဖိစီးသကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဧတံ၊ ထိုစကားကို။ ကိံနာမ ဝဒသိ၊ အဘယ်ကြောင့် ဆိုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိပ္ဖန္ဒစိတ္တော၊ တုန်လှုပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ အကထနီယဘာဝေန၊ စကားမဆိုအပ်သည် အဖြစ်ကြောင့်။ “ဘော၊ အိုအချင်း။ ပေက္ခ၊ ဆိုင်းလင့်ဦးလော့။ သော၊ အိုအချင်း။ ပေက္ခ၊ ဆိုင်းလင့်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “တွံ၊ အရှင်သဌေးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပေက္ခာပေသိ၊ ဆိုင်းလင့်စေဘိသနည်း။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ထိုအရှင်သဌေးမှာ ဆိုခဲ့သော အမှုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တတောဝ၊ ထိုအိုးထိန်းသည် အိမ်မှသာလျှင်။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဿ၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးအား။ စေတသိက ရောဂေါ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော အနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်လေ၏။

သော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ တေန၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဘုဉ္ဇိတွာ၊ မစားမူ၍။ အာသံ၊ အလိုအာသာကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်၍။ “ယေန ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဥပါယေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ သတ္တုနော၊ ရန်သူ၏။ အန္တရမေဝ၊ အခွင့်ကို သာလျှင်။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို။ လိခိတွာ၊ ရေး၍။ ဃောသကကုမာရံ၊ ဃောသကသတို့သားကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ ပဏ္ဏံ၊ ဤကမ္ပည်းစာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အသုကဂါမေ နာမ၊ ဤမည်သော ရွာ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကမ္မန္တီကော၊ အမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော သူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သောသူ၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဣမံ ပဏ္ဏံ၊ ဤကမ္ပည်းစာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ‘ဣမံ ပဏ္ဏသာသနံ၊ ဤကမ္ပည်းစာဖြင့် ရေးအပ်သော သတင်းစကားကို။ သီဃံ၊ လျှင်စွာ။ ကရောဟိ ကိရ၊ ပြုလောသတတ်။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒ၊ ဆိုလေလော့။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သဟာယကော၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဂါမကသေဋ္ဌိ နာမ၊ ရွာငယ်၌နေသော သဌေးမည်သော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ သေဋ္ဌိ၊ သဌေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုရွာငယ်၌ နေသော သဌေး၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဂစ္ဆေယျာသိ၊ သွားလေလော့။” ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ သုခသာသနံ၊ နားချမ်းသာသော သတင်းစကားကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုကောက်ယူ၍ မွေးအပ်သော ဃောသကသတို့သားသည်။ သေဋ္ဌိံ၊ ကောသမ္ဗီသဌေးကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်လတ်သော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဂါမကသေဋ္ဌိဿ၊ ရွာငယ်၌ နေသော သဌေး၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တဿ၊ ထိုရွာငယ်၌ နေသောသဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်မှအပ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မဿုပရိကမ္မံ၊ မုတ်ဆိတ်ကိုပြုပြင်သော အမှုကို။ ကရောန္တံ၊ ပြုသော။ တံ၊ ထိုရွာငယ်၌ နေသော သဌေးကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ “တာတ၊ အမောင်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ (တွံ၊ သင်သည်။) အာဂစ္ဆသိ၊ လာဘိသနည်း။” ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုပေလတ်သော်။ “တာတ၊ ဖခင်။ ကောသမ္ဗိသေဋ္ဌိနော၊ ကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုရွာငယ်၌နေသော သဌေးသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သဟာယကသေဋ္ဌိနော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်း နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၂၈) တသ္မိံ စ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌လည်း။ တဿ သေဋ္ဌိနော၊ ထိုရွာငယ်၌ နေသော သဌေး၏။ ဓီတာယ၊ သမီး၏။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒါသီ၊ ကျွန်မသည်။ သေဋ္ဌိဓီတု၊ သဌေးသမီးအား။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုကျွန်မကို။ သေဋ္ဌိ၊ သဌေးသည်။ “အမ္မ၊ အမိ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ထိုပန်းဆောင်သော အမှုကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဃောသက ကုမာရဿ၊ ဃောသကသတို့သား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ သယနံ၊ အိပ်ရာကို။ အတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုကျွန်မသည်။ တထာ၊ ထိုသဌေးဆိုတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာပဏံ၊ အိမ်ဈေးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သေဋ္ဌိဓီတု၊ သဌေးသမီးအား။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်၏။ သေဋ္ဌိဓီတာ၊ သဌေးသမီးသည်။ တံ၊ ထိုကျွန်မကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဗဟိ၊ အပဖြစ်သော အရပ်၌။ ပပဉ္စေသိ၊ ကြာမြင့်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုကျွန်မအား။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်၍။ “တေ၊ သင်သည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဧတ္ထ၊ ဤအပဖြစ်သော အရပ်၌။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မာကထေသိ၊ မဆိုပါလင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ယောကျ်ားကို။ နဒိဋ္ဌပုဗ္ဗော၊ မမြင်စဖူး။ တုယှံ၊ သခင်မ၏။ ပိတု၊ အဖ၏။ သဟာယကသေဋ္ဌိနော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော သတို့သားသည်။ (အာဂစ္ဆတိ) ကိရ၊ လာသတတ်။ တဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ရူပသမ္ပတ္တိံ၊ အဆင်း၏ပြည့်စုံခြင်းကို။ ကထေတုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ပုပ္ဖါနံ၊ ပန်းတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ သွားသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သေဋ္ဌိ၊ သဌေးသည်။ ‘တဿ ကုမာရဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ သယနံ၊ အိပ်ရာကို။ အတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ဒေဟိ၊ ပေးခဲ့လော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗဟိ၊ အပဖြစ်သောအရပ်၌။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ပပဉ္စေမိ၊ ကြာမြင့်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာပိခေါ သေဋ္ဌိဓီတာ၊ ထိုသဌေးသမီးသည်လည်း။ တဿ ကုမာရဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ စတုတ္ထေ၊ လေးခုမြောက်သော။ အတ္တဘာဝေ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ ဃရသာမိနီ၊ အိမ်ရှင်မသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဿာ၊ ထိုကျွန်မ၏။ ဝစနဿ၊ စကားကို။ သုတကာလတော၊ ကြားသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဌိတဘာဝံ၊ တည်ရပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ နေဝ အညာသိ၊ မသိ။ နိသိန္နဘာဝံ၊ ထိုင်နေသည်၏ အဖြစ်ကို။ နအညာသိ၊ မသိ။ သာ၊ ထိုသဌေးသမီးသည်။ တမေဝ ဒါသိံ၊ ထိုကျွန်မကို ပင်လျှင်။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ တဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ နိပန္နဋ္ဌာနံ၊ လျောင်းရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ နိဒ္ဒါယမာနံ၊ အိပ်ပျော်သော။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ဒုဿန္တေ၊ ပုဆိုးစွန်း၌။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧတံ ပဏ္ဏံ၊ ထိုကမ္ပည်းစာသည်။ ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်သို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့အောက်မေ့၍။ ကုမာရံ၊ သတို့သားကို။ အနုဋ္ဌာပေတွာဝ၊ မထစေမူ၍သာလျှင်။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဝါစေတွာ၊ ဖတ်၍။ “အယံ၊ ဤသတို့သားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မရဏပဏ္ဏံ၊ သေအံ့သော ကမ္ပည်းစာကို။ သယမေဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ ပဏ္ဏံ၊ ထိုကမ္ပည်းစာကို။ ဖာလေတွာ၊ ဆုတ်ဖြတ်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုသတို့သားသည်။ အပ္ပဗုဒ္ဓေယေဝ၊ မနိုးမီပင်လျှင်။ “မယာ၊ ငါကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တဝ၊ သင်သဌေးမင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ပုတ္တော၊ သားကို။ ပေသိတော၊ စေအပ်၏။ မေ၊ ငါကောသမ္ဗီသဌေး၏။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဂါမကသေဋ္ဌိဿ၊ ရွာငယ်၌နေသော သဌေးအား။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်သော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တွံ၊ သင်သဌေးမင်းသည်။ သီဃံ၊ လျှင်စွာ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာဏာပဝတ္တိဋ္ဌာနေ၊ အာဏာတည်ရာအရပ်၌။ ဥပ္ပါဒံ၊ ဖြစ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သဗ္ဗသတေန၊ အလုံးစုံတရာစီသော ဥစ္စာဖြင့်။ မမ၊ ငါကောသမ္ဗီသဌေး၏။ ပုတ္တဿ၊ ဃောသကသတို့သားအား။ ဂါမကသေဋ္ဌိနော၊ ရွာငယ်၌နေသော သဌေး၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မင်္ဂလံ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ မင်္ဂလေစ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာသည်လည်း။ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးလတ်သော်။ မေ၊ ငါသဌေးသည်။ ဣမိနာ ဝိဝါဟေန၊ ဤသို့ထိမ်းမြားခြင်းဖြင့်။ မင်္ဂလံ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေဟိ၊ ပို့စေလော့။ အဟံ၊ ငါကောသမ္ဗီသဌေးသည်။ တဝ၊ သင်သဌေးမင်းအား။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုသင့်သော အမှုကို။ ဇာနိဿာမိ၊ သိတော့အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို။ လိခိတွာ၊ ရေး၍။ တမေဝ၊ ထိုကမ္ပည်းစာကိုပင်လျှင်။ လဉ္ဆနံ၊ တံဆိပ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပဌမံ၊ ဦးစွာ။ ဗဒ္ဓနိယာမေနေဝ၊ ဖွဲ့တိုင်းသော အမှတ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ ဒုဿန္တေ၊ ပုဆိုးစွန်း၌။ ဗန္ဓိ၊ ဖွဲ့လေ၏။

သောပိ ခေါ ကုမာရော၊ ထိုသတို့သားသည်လည်း။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ တတ္ထ၊ ထိုရွာငယ်သဋ္ဌေးအိမ်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိံ၊ ရွာငယ်၌နေသော သဋ္ဌေးကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ကမ္မန္တီကဿ၊ အမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သောသူ၏။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို အဒါသိ၊ ပေး၏။ ကမ္မန္တီကော၊ အမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော သူသည်။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို ဝါစေတွာ၊ ဖတ်၍။ ဂါမိကေ၊ ရွာ၌နေသော သူတို့ကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ “တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နဂဏေထ၊ မရေတွက်ကုန်။ မမ၊ ငါ၏။ သာမီ၊ အရှင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇေဋ္ဌပုတ္တဿ၊ သားကြီးအား။ သဗ္ဗသတေန၊ အလုံးစုံ တရာစီသော ဥစ္စာဖြင့်။ ဒါရိကံ၊ သတို့သမီးကို။ အာနေတု၊ ဆောင်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ဥပ္ပာဒံ၊ ဖြစ်သောဥစ္စာကို သမ္ပိဏ္ဍေထ၊ ပေါင်းစုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ မင်္ဂလသက္ကာရံ၊ မင်္ဂလာရှိသော ပူဇော်သက္ကာကို သဇ္ဇေတွာ၊ စီရင်၍။ ဂါမကသေဋ္ဌိဿ၊ ရွာငယ်၌ နေသောသဋ္ဌေးအား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေတွာ၊ စေ၍။ သမ္ပဋိစ္ဆာပေတွာ၊ ဝန်ခံစေ၍။ သဗ္ဗသတေန၊ အလုံးစုံတရာစီသော ဥစ္စာဖြင့်။ မင်္ဂလကိရိယံ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာ ပြုအပ်သော အမှုကို။ နိဋ္ဌာပေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ကောသမ္ဗိသေဋ္ဌိဿ၊ ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးအား။ “မယာ၊ ငါရွာငယ်၌နေသော သဋ္ဌေးသည်။ တုမှေဟိ၊ အရှင်ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးတို့သည်။ ပဟိတပဏ္ဏေ၊ စေအပ်သော ကမ္ပည်းစာ၌။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣဒဉ္စိဒဉ္စ၊ ဤမည်သောအမှု ဤမည်သော အမှုကိုလည်း။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဏံ၊ ကမ္ပည်းစာကို ပဟိဏိ၊ စေလိုက်၏။

(ဋ္ဌ-၃၂၉) သေဋ္ဌိ၊ ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးသည်။ တံသာသနံ၊ ထိုသတင်းစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဂ္ဂိဒဍ္ဎော ဝိယ၊ မီးမြှိုက်အပ်သကဲ့သို့။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နဋ္ဌော၊ ပျက်စီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တနဝသေန၊ ကြံခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ လောဟိတပက္ခန္ဒိကရောဂံ၊ သွေးယိုခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ရောဂါသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ “ယေန ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဥပါယေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တကဿ၊ ဥစ္စာ၏။ အဿာမိကဘာဝံ၊ အရှင်မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ “မင်္ဂလဿ၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာ၏။ နိဋ္ဌိတကာလတော၊ ပြီးသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မယှံ၊ ငါကောသမ္ဗီသဋ္ဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ဘိသနည်း။ သီဃံ၊ လျင်စွာ။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေ သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သာသနံ၊ သတင်း စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကုမာရေ၊ သတို့သားဃောသကသည်။ ဂန္တုံ၊ သွားအံ့သောငှာ။ အာရဒ္ဓေ၊ အားထုတ်လတ်သော်။ သေဋ္ဌိဓီတာ၊ ရွာငယ်၌ နေသောသဋ္ဌေး၏ သမီးသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) အယံဗာလော၊ ဤငမိုက်သားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဣမံ သမ္ပတ္တိံ၊ ဤစည်းစိမ်ကို။ အလတ္ထံ၊ ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣမဿ၊ ဤငမိုက်သား၏။ ဂမနပဋိဗာဟနုပါယော၊ သွားခြင်းကို မြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။) တတော၊ ထိုကြံပြီးသော နောက်မှ။ နံ၊ ထိုဃောသကသတို့သားကို။ “ကုမာရ၊ အမောင်သတို့သား။ အတိဝေဂေန၊ အလွန်လျင်စွာ။ မာဂစ္ဆာဟိ၊ မသွားလင့်။ ကုလဂါမံ၊ အမိအဖတို့၏ရွာသို့။ ဂစ္ဆန္တေန နာမ၊ သွားသောသူ မည်သည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိဝစ္ဆံ၊ သွားခြင်းအဆောက်အဦကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

ကောသမ္ဗကသေဋ္ဌိပိ၊ ကောသမ္ဗိသဋ္ဌေးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုဃောသကသတို့သား၏။ စိရာယနဘာဝံ၊ ကြာမြင့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မေ၊ ငါကောသမ္ဗီသဋ္ဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ စိရာယတိ၊ ကြာမြင့်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ လောဟိတပက္ခန္ဒိကရောဂံ၊ သွေးယိုခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ရောဂါသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၏။ ဇီဝန္တမေဝ၊ အသက်ရှင်သည် သာလျှင် ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဒဋ္ဌုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပဟိဏိ၊ စေလိုက်၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုစေသော ကာလ၌။ သေဋ္ဌိဓီတာ၊ သဋ္ဌေးသမီးသည်။ တဿ၊ ထိုဃောသကသတို့သားအား။ “တဝ၊ အမောင်၏။ ဧသော (သေဋ္ဌိ)၊ ထိုကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးသည်။ ပိတာ၊ အဖသည်။ န၊ မဟုတ်။ တွံပန၊ အမောင်သည်ကား။ ‘ပိတာ'တိ အညံ၊ အဖဟူသောအမှတ်ကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဧသ (ဧသော)၊ ထိုကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးသည်။ တဝ၊ အမောင်အား။ မာရဏတ္ထာယ၊ သေစိမ့်သောငှာ။ ကမ္မန္တီကဿ၊ အမှုကြီးငယ်၌ ယှဉ်သော ယောကျ်ားအား။ ပဏ္ဏံ၊ ထိုကမ္ပည်းစာကို ပဟိဏိ၊ စေလိုက်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ပဏ္ဏံ၊ ထိုကမ္ပည်းစာကို အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သာသနံ၊ ကမ္ပည်းစာဖြင့် မှာဆိုအပ်သော သတင်းစကားကို။ လိခိတွာ၊ ရေး၍။ တဝ၊ အမောင်အား။ ဧတံ သမ္ပတ္တိံ၊ ထိုစည်းစိမ်ကို။ ဥပ္ပာဒယိံ၊ ဖြစ်စေပြီ။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤသဋ္ဌေးသည်။ တံ၊ အမောင်ကို။ အပုတ္တံ၊ သားမဟုတ်သည်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပက္ကောသတိ၊ ခေါ်၏။ ဧတဿ၊ ထိုသဋ္ဌေး၏။ ကာလကိရိယံ၊ သေခြင်းကို။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့လင့်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုကောသမ္ဗီ သဋ္ဌေး၏။ ဓရမာနေ၊ ထင်ရှားသည်သော အခါ၌။ အဂန္တွာ၊ မသွားမူ၍။ တဿ၊ ထိုသဋ္ဌေး၏။ ဒုဗ္ဗလတာဝံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကောသမ္ဗိနဂရံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သေဋ္ဌိဓီတာပိ၊ သဋ္ဌေးသမီးသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုဃောသကသတို့သားအား။ ဗဟိယေဝ၊ အပ၌သာလျှင်။ တွံ၊ အမောင်သည်။ ပဝိသန္တော၊ ဝင်သည် ရှိသော်။ သကလဂေဟေ၊ အလုံးစုံသော အိမ်၌။ တဝ၊ အမောင်အား။ အာရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ဌပေန္တောဝ၊ ထားလျက်သာလျှင်။ ပဝိသာဟိ၊ ဝင်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သယမ္ပိ၊ မိမိသည်လည်း။ သေဋ္ဌိပုတ္တေန၊ သဋ္ဌေးသားနှင့်။ သဒ္ဓိမေဝ၊ တကွသာလျှင်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥဘော ဟတ္ထေ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီးမြှောက်၍။ ရောဒန္တီ ဝိယ၊ ငိုသကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အန္ဓကာရဋ္ဌာနေ၊ အမိုက်တိုက်ရှိရာ အရပ်၌။ နိပန္နကဿ၊ လျောင်းသော။ သေဋ္ဌိဿ၊ သဋ္ဌေး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သီသေနေဝ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်သာလျှင်။ ဟဒယံ၊ ရင်ဘတ်သို့။ ပဟရိ၊ ခတ်၏။ သော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးသည်။ ဒုဗ္ဗလတာယ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တေနေဝပဟာရေန၊ ထိုပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့် သာလျှင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။

ကုမာရောပိ၊ ဃောသကသတို့သားသည်လည်း။ ပိတု၊ အဖ၏။ သရီရကိစ္စံ၊ အကောင်ကို ဖုတ်ကြည်းသော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မဟာသေဋ္ဌိဿ၊ သဋ္ဌေးကြီး၏။ ပုတ္တောတိ၊ သားဟူ၍။ ဝဒထ၊ ဆိုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဒမူလိကာနံ၊ သဋ္ဌေးကြီး၏ ခြေရင်း၌ ခစားကုန်သော သူတို့ကို။ လဉ္ဇံ၊ တံစိုးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက် မြောက်သော နေ့၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “သေဋ္ဌိဋ္ဌာနာရဟံ၊ သဋ္ဌေးအရာ၌ ထိုက်သော။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော သူကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) “သေဋ္ဌိဿ၊ ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေး၏။ သပုတ္တက နိပုတ္တကဘာဝံ၊ သားရှိသည်၏အဖြစ် သားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဇာနာထ၊ သိကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သေဋ္ဌိပါဒမူလိကာ၊ သဋ္ဌေးကြီး၏ ခြေရင်း၌ ခစားကုန်သော သူတို့သည်။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ သေဋ္ဌိဿ၊ သဋ္ဌေးကြီး၏။ သပုတ္တကဘာဝံ၊ သားရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကထယိံသု၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ (ဋ္ဌ-၃၃၀) တဿ၊ ထိုဃောသက သတို့သားအား။ သေဋ္ဌိဋ္ဌာနံ၊ သဋ္ဌေးရာထူးကို အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုဃောသကသတို့သားသည်။ ဃောသကသေဋ္ဌိနာမ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးမည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဃောသကသတို့သားကို။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ “အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ တွမ္ပိ၊ အရှင့်သားသည်လည်း။ အဝဇာတော၊ ယုတ်သော သားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟမ္ပိ၊ ကျွန်မသည်လည်း။ ဒုဂ္ဂတကုလေ၊ ဆင်းရဲသော အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကတကုသလဝသေန၊ ပြုဖူးသော ကောင်းမှု၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ အလဘိမှ၊ ရကုန်၏။ အဓုနာပိ၊ ယခုဘဝ၌လည်း။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုဃောသကသဋ္ဌေးသည်။ “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဒေဝသိကံ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တာသံ ဇနာနံ၊ ထိုသဋ္ဌေး သမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့အား။ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ဃောသက သေဋ္ဌိဿ၊ ဃောသကသဋ္ဌေး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဓာတိယာ၊ အထိန်းမ၏။ ကုစ္ဆိသ္မိံ၊ ဝမ်းတိုက်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဇာတကာလေ၊ ဖွားသောကာလ၌။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ခုဇ္ဇုတ္တရာတေဝ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာ ဟူ၍သာလျှင်။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ သာမာဝတီပိ၊ သာမာဝတီသတို့သမီးသည်လည်း။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ ဘဒ္ဒဝတိယရဋ္ဌေ၊ ဘဒ္ဒဝတိယတိုင်း၌။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယပြည်၌။ ဘဒ္ဒဝတိယသေဋ္ဌိဿ၊ ဘဒ္ဒဝတီသဋ္ဌေး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ သာမာဝတီတိ နာမံ၊ သာမာဝတီ ဟူသောအမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ တသ္မိံ နဂရေ၊ ထိုဘဒ္ဒိယပြည်၌။ ဆာတကဘယံ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းတည်းဟူသော ဘေးသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဆာတကဘယဘီတာ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းတည်းဟူသော ဘေးမှကြောက်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ယေနဝါ တေနဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညားသော အရပ်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ ဘဒ္ဒဝတိယသေဋ္ဌိ၊ ဤဘဒ္ဒဝတီ သဋ္ဌေးသည်။ ဘရိယာယ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တေသိ၊ တိုင်ပင်၏။ (ကိံမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ တိုင်ပင်သနည်း။) “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ ဣမဿ ဆာတကဘယဿ၊ ဤငတ်မွတ်ခြင်းတည်းဟူသော ဘေး၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ နပညာယတိ၊ မထင်။ ကောသမ္ဗိနဂရေ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်သော။ ဃောသကသေဋ္ဌိဿ၊ ဃောသကသဋ္ဌေး၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော၊ ထိုဃောသကသဋ္ဌေးသည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နပမဇ္ဇိဿတိ၊ မမေ့မလျော့လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (မန္တေသိတိုင်ပင်၏။) တဿ၊ ထိုဘဒ္ဒဝတီ သဋ္ဌေး၏။ သောသေဋ္ဌိ၊ ထိုဃောသကသဋ္ဌေးသည်။ အဒိဋ္ဌသဟာယကော၊ မမြင်ဖူးသော မိတ်ဆွေသည်။ အဟောသိကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဘဒ္ဒဝတီ သဋ္ဌေးသည်။ သေသဇနံ၊ ကြွင်းသော လူအပေါင်းကို။ နိဝတ္တာပေတွာ၊ ပြန်လှည့်စေ၍။ ဘရိယဉ္စ၊ မယားကိုလည်းကောင်း။ ဓီတရဉ္စ၊ သမီးကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ကောသမ္ဗိနဂရဿ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွားလေ၏။ တယောပိ၊ သုံးယောက်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသားအမိ သားအဖတို့သည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲကို။ အနုဘဝန္တာ၊ ခံရကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကာယ၊ တစ်ခုသော။ သာလာယ၊ ဇရပ်၌။ နိဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

ဃောသကသေဋ္ဌိပိခေါ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးသည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဃရဒွါရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ ကပဏဒ္ဓိကဝနိဗ္ဗကယာစကာနံ၊ အထီးကျန်သော သူဆင်းရဲ, ခရီးသွားလမ်းလာ, ဒါန၏ကျေးဇူးကို ချီးမွမ်း၍ အကောင်းအမြတ်ကို တောင်းတတ်သောသူ, တစ်ခဲတဆုပ်တလုတ်ကို တောင်းတတ်သော သူတောင်းစာတို့အား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ ဘဒ္ဒဝတိယသေဋ္ဌိ၊ ဤဘဒ္ဒဝတီ သဋ္ဌေးသည်။ “အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာဝ ကပဏဝေသေန၊ ဤအထီးကျန်သော အဝတ်အဆင်ဖြင့်သာလျှင်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေတော် ဃောသကသဋ္ဌေးမင်းအား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ သရီရေ၊ ကိုယ်သည်။ ပါကတိကေ၊ ပကတိအတိုင်းရှိသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ သုနိဝတ္ထာ၊ ကောင်းစွာဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုပါရုတာ၊ ကောင်းစွာရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေဋ္ဌိံ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးကို။ ပဿိဿာမ၊ တွေ့မြင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ တေဥဘောပိ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဃောသကသေဋ္ဌိဿ၊ ဃောသကသဋ္ဌေး၏။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုပ်သို့။ ပဟိဏိံသု၊ စေကုန်၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ အာဟရဏတ္ထာယ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ လဇ္ဇမာနရူပါ၊ ရှက်နိုးသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်နေ၏။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒါနကမ္မိကော၊ ပေးလှူခြင်းအမှု၌ စီရင်တတ်သောသူသည်။” ဣမေဇနာ၊ ဤလူတို့သည်။ သမ္မုခသမ္မုခဋ္ဌာနေ၊ ရှေ့တူရူ ရှေ့တူရူအရပ်၌။ ကေဝဋ္ဋာ၊ တံငါတို့သည်။ မစ္ဆံ၊ ငါးကို။ ဝိလောပန္တာဝိယ၊ လုယူကုန်သကဲ့သို့။ မဟာသဒ္ဒံ၊ သည်းစွာသောအသံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားကုန်၏။ အယံ ပန ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်ကား။ ကုလဓီတာ၊ အမျိုးကောင်းသမီးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဥပဓိသမ္ပဒါပိ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်လည်း။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။

(ဋ္ဌ-၃၃၁) တတော၊ ထိုကြံပြီးသော အခါမှ။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေသဇနာ ဝိယ၊ ကြွင်းသော လူတို့ကဲ့သို့။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ နဂစ္ဆသိ၊ မသွားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တာတ၊ ဖခင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမ္ဗာဓဋ္ဌာနံ၊ လူတို့ဖြင့်ကျဉ်းမြောင်းရာအရပ်သို့။ ကိန္တီ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပဝိသာမိ၊ ဝင်ရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကတိ ပန ဇနာ၊ အဘယ်မျှသော သူတို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) တာတ၊ ဖခင်။ တယော ဇနာ၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုပေးလှူခြင်းအမှု၌ စီရင်သော သူသည်။ တယော ဘတ္တပိဏ္ဍေ၊ သုံးယောက်စာသော ထမင်းတို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းကို။ မာတာပိတူနံ၊ မိခင်ဖခင်တို့အား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဆာတကတ္တာ၊ ငတ်မွတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အတိရေကံ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ကာလံ၊ သေခြင်းသို့။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒွေယေဝ ဘတ္တပိဏ္ဍေ၊ နှစ်ယောက်စာသော ထမင်းတို့ကို သာလျှင်။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ ဘဒ္ဒဝတီသဋ္ဌေး၏ မယားသည်။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ကိလန္တတာယစ၊ ပင်ပန်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌိနော၊ သဋ္ဌေး၏။ မရဏသောကေနစ၊ သေခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော စိုးရိမ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညဉ့်အဖို့အတွင်း၌။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သာသေဋ္ဌိဓီတာ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးသည်။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ ဧကမေဝ ဘတ္တပိဏ္ဍံ၊ တစ်ယောက်စာ သာလျှင် ဖြစ်သော ထမင်းကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဒါနကမ္မိကော၊ ပေးလှူခြင်း၌ စီရင်တတ်သော သူသည်။ တဿာ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ ကိရိယံ၊ အမူအရာကို ဥပဓာရေတွာ၊ စူးစပ်ဆင်ခြင်၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဌမဒိဝသေ၊ ဦးစွာနေ့၌။ တယော ပိဏ္ဍာ၊ သုံးယောက်စာသော ထမင်းတို့ကို။ ဂဟိတာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်စာသော ထမင်းတို့ကို။ (ဂဟိတာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။) အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဧကမေဝ၊ တစ်ယောက်စာသော ထမင်းကိုသာလျှင်။ ဂဏှသိ၊ ယူဘိ၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကား။ ကိံနု ခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအမိအဖသေလွန်သော အကြောင်းကို။ ကထေသိ၊ ဖြေဆို၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကတရ ဂါမဝါသိနော ပန၊ အဘယ်ရွာ၌ နေသောသူတို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ တမ္ပိ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။ နိပ္ပဒေသတော၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ ကထေသိ၊ ဖြေဆိုပြန်ကြား၏။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည် ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သေဋ္ဌိဓီတာ နာမ၊ သဋ္ဌေးသမီးမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်း။ အညာ၊ သင်မှတစ်ပါးသော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုသဋ္ဌေးသမီးကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။

သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဥဋ္ဌာယ သမုဋ္ဌာယ၊ ထ၍ထ၍။ ဒါနဂ္ဂေ၊ အလှူတင်းကုပ်၌။ မဟာသဒ္ဒံ၊ သည်းစွာသော အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “တာတ၊ ဖခင်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အယံ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟာသဒ္ဒေါ၊ ဤမြင့်သော အသံ, ကျယ်သောအသံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်း၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ အပ္ပသဒ္ဒံ နာမ၊ နည်းသောအသံမည်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တာတ၊ ဖခင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအသံနည်းသော အဖြစ်ကိုပြုရာ၌။ ဥပါယံ၊ အကြောင်းကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ ကိံ၊ အသို့။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) တာတ၊ ဖခင်။ နှစ်ခုကုန်သော။ ဒွါရာနိ၊ တံခါးတို့ကို။ ယောဇေတွာ၊ ယှဉ်၍။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ဘာဇနာနိ၊ ထမင်းတောင်းတို့ကို။ ဌပါပေတွာ၊ ထားစေ၍။ ဧကေန ဒွါရေန၊ တစ်ဘက်သောတံခါးဖြင့်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဧကေန၊ တစ်ခုသော။ ဒွါရေန၊ တံခါးဖြင့်။ နိက္ခမနံ၊ ထွက်ခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန် လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ပုနဒိဝသတော၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တထာ၊ ထိုသတို့သမီးဆိုတိုင်း။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုပ်သည်။ ပဒုမဿရံ ဝိယ၊ ပဒုမ္မာကြာအိုင်ကဲ့သို့။ သန္နိသိန္နသဒ္ဒံ၊ ကောင်းစွာနစ်သော အသံရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

တတော၊ ထိုအခါမှ။ ဃောသကသေဋ္ဌိ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဒါနဂ္ဂသ္မိံ၊ အလှူတင်း ကုပ်၌။ ဥစ္စာသဒ္ဒမဟသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံ, ကျယ်သောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ၊ ထိုမြင့်သောအသံ, ကျယ်သောအသံကို။ အသုဏန္တော၊ မကြားသည်ဖြစ်၍။ ဒါနကမ္မိကံ၊ အလှူပေးမှု၌။ စီရင်တတ်သော သူကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နဒါပေသိ၊ မပေးစေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အယျ၊ အရှင်သဋ္ဌေး ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝိယ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဒါနဂ္ဂေ၊ အလှူတင်းကုပ်၌။ သဒ္ဒေါ၊ အသံကို။ န သုယျတိ၊ မကြားအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) အယျ၊ အရှင်သဋ္ဌေး။ အာမ၊ ဩော်-မကြားအပ်သည်မှန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တာယ၊ ထိုသတို့သမီးသည် ကထိတဥပါယေ၊ ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုပ်ကို။ နိဿဒ္ဒံ၊ အသံမရှိသည်ကို။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တဝ၊ သင့်အား။ ဓီတာ နာမ၊ သမီးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ တေ၊ သင်သည်။ ဓီတာ၊ သမီးကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) သော၊ ထိုပေးလှူခြင်း၌ စီရင်တတ်သော သူသည်။ ဝဉ္စေတုံ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကုဏေယျဘာဝေန၊ မတတ်ကောင်းသည် အဖြစ်ကြောင့်။ သေဋ္ဌိဿ၊ ဃောသက သဋ္ဌေးအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓီတု၊ သမီး၏။ အာဂမနဝိဓာနံ၊ လာခြင်း၏ အစီအရင်ကို။ ကထေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘော၊ အိုအချင်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေးသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ အကာသိ ပန၊ ပြုဘိသနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ မမ၊ ငါ့အား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ဝသမာနံ၊ နေသည်ကို။ (ဋ္ဌ-၃၃၂) နာရောစေသိ၊ မကြားသနည်း။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အာဏာပေဟိ၊ စေလွှတ် လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုပေးလှူသော အမှု၌ စီရင်တတ်သော သူသည်။ တဿ၊ ထိုဃောသက သဋ္ဌေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အကာမကော၊ အလိုမရှိပဲလျက်။ အာဏာပေသိ၊ စေလွှတ်ရ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သေဋ္ဌိ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးသည်။ တံ၊ ထိုသတို့ သမီးကို။ ဓီတုဋ္ဌာနေ၊ သမီးအရာ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “ဓီတု၊ သမီးအား။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာကို ကရောမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိနှင့်။ သမာနဇာတိကေဟိ၊ တူသောအမျိုး ရှိကုန်သော။ ကုလေဟိ၊ အမျိုးတို့မှ။ သေဋ္ဌိဓီတု၊ သဋ္ဌေးသမီးနှင့်။ သမာနဇာတိဝယာနိ၊ တူသောအမျိုး, တူသောအရွယ် ရှိကုန်သော။ ပဉ္စ ကုမာရိကသတာနိ၊ ငါးရာသော သတို့သမီးတို့ကို။ တဿာ၊ ထိုသာမာဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏။ ပရိဝါရံ၊ အခြံအရံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဥဒေနော၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နဂရေ၊ မြို့၌။ အနုသဉ္စရန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တာဟိ ကုမာရီဟိ၊ ထိုသတို့သမီးငါးရာတို့ဖြင့်။ ပရိဝါရိတံ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠာမာနံ၊ ကစားသော။ သာမာဝတိံ၊ သာမာဝတီ အမည်ရှိသော။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ (ဓီတာ၊ သမီးနည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ “ဃောသကသေဋ္ဌိဿ၊ ဃောသကသဋ္ဌေး၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သဿာမီကအဿာမိကဘာဝံ၊ အရှင်လင်ရှိသည်၏ အဖြစ်, အရှင်လင် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ အဿာမိကဘာဝေ၊ အရှင်လင် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကထိတေ၊ လျှောက်တင်အပ်သည်ရှိသော်။ “ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ သေဋ္ဌိနော၊ ဃောသကသဋ္ဌေးအား။ ‘တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေထ၊ ပြောဆိုကုန်လော့။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။)” တံ၊ ထိုမင်းကြီးစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သေဋ္ဌိ၊ သဋ္ဌေးသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အညာ၊ သာမာဝတီမှ တစ်ပါးသော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧကဓီတိကံ၊ တစ်ယောက်သော သမီးကို။ သပတ္တိဝါသေ၊ ရန်သူရှိသော နေရာ၌။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ နသက္ကောမ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) ရာဇာ ဥဒေန၊ မင်းကြီးသည်။ တံကထံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားတော်မူ၍။ သေဋ္ဌိဉ္စ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးကို လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌိဘရိယဉ္စ၊ သဋ္ဌေးကတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟိ၊ အိမ်ပြင်၌။ ကတွာ၊ ထားသည်ကိုပြု၍။ သကလဂေဟံ၊ အလုံးစုံသော အိမ်ကို။ လဉ္ဆာပေသိ၊ တံဆိပ်ခတ်စေ၏။ သာမာဝတီ၊ သာမာဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဗဟိ၊ အိမ်ပြင်၌။ ကီဠိတွာ၊ ကစား၍။ အာဂစ္ဆန္တီ၊ လာသည်ရှိသော်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဗဟိ၊ အိမ်ပြင်၌။ နိသိန္နကေ၊ ထိုင်နေသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အမ္မတာတာ၊ အို...မိခင်ဖခင်တို့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအိမ်ပြင်၌။ နိသိန္နတ္ထ၊ ထိုင်နေကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) တေ၊ ထိုသဋ္ဌေး သမီးခင်ပွန်း နှစ်ယောက်တို့သည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုဖြစ်သမျှအကြောင်းကို။ ကထယိံသု၊ ပြောကြားကုန်၏။ အမ္မတာတာ၊ အို...မိခင်ဖခင်တို့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်မိခင်ဖခင်တို့သည်။ “မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ (ကနိဋ္ဌာ၊ ငယ်သော။) ဓီတာ၊ သမီးသည်။ သပတ္တိဝါသေ၊ ရန်သူရှိသော နေရာ၌။ ဝသန္တီ၊ နေသည်ရှိသော်။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝသိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ နသက္ခိဿတိ၊ မစွမ်းနိုင် လတ္တံ့။ သပရိဝါရာ၊ အခြံအရံနှင့်တကွကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ကုမာရိယော၊ သတို့သမီး တို့ကို။ သစေ ဝသာပေထ၊ အကယ်၍ နေစေကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝသိဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တာတာ၊ မိခင်ဖခင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကထာပေထ၊ လျှောက်ဆိုစေကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဝ၊ သင်ချစ်သမီး၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ န ဇာနိမှ၊ မသိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေ၊ ထိုသဋ္ဌေး သမီးခင်ပွန်းနှစ်ယောက်တို့သည်။ တထာ၊ ထိုသာမာဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးဆိုတိုင်း။ ကထယိံသု၊ လျှောက်ဆိုကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ ဥတ္တရိတရံ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်၍။ “သဟဿမ္ပိ၊ တစ်ထောင်သော သတို့သမီးတို့သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော သတို့သမီးတို့ကို။ အာနေထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဘဒ္ဒကေန၊ ကောင်းသော။ နက္ခတ္တမုဟုတ္တကေန၊ နက္ခတ်မုဟုတ် ကာလဖြင့်။ ပဉ္စမာတုဂါမသတပရိဝါရံ၊ ငါးရာသော မာတုဂါမ အခြံအရံရှိသော။ နံ၊ ထိုသာမာဝတီ သတို့သမီးကို။ ရာဇဂေဟံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ နယိံသု၊ ဆောင်ကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တာ ပဉ္စသတာပိ၊ ထိုငါးရာသော သတို့သမီးတို့ကိုလည်း။ တဿာယေဝ၊ ထိုသာမာဝတီ အမည်ရှိသော သတို့သမီး၏သာလျှင်။ ပရိဝါရံ၊ အခြံအရံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိသေကံ၊ အဘိသိက်သဘင်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိသုံ၊ အသီး။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ ဝသာပေသိ၊ နေစေ၏။

တေနစ သမယေန၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသကသေဋ္ဌိ၊ ဃောသကသဋ္ဌေးလည်းကောင်း။ ကုက္ကုဋသေဋ္ဌိ၊ ကုက္ကုဋသဋ္ဌေးလည်းကောင်း။ ပါဝါရိကသေဋ္ဌိ၊ ပါဝါရိကသဋ္ဌေး လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော ဇနာ၊ သုံးဦးသောသူတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယောပိ၊ သုံးယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဇနာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပဉ္စသတေ၊ ငါးရာကုန်သော။ တာပသေ၊ ရသေ့တို့ကို။ ပဋိဇဂ္ဂန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ တာပသာပိ၊ ရသေ့တို့သည်လည်း။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ တေသံ၊ ထိုသုံးဦးသော သဋ္ဌေးတို့၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ဝသိတွာ၊ နေကုန်၍။ အဋ္ဌမာသေ၊ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဟိမဝန္တေ၊ ဟိမဝန္တာတော၌။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ တေတာပသာ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့သည်။ ဟိမဝန္တတော၊ ဟိမဝန္တာတောမှ။ အာဂစ္ဆန္တာ၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာကန္တာရေ၊ ကြီးစွာသောခရီးခဲ၌။ တသိတာ၊ ရေဆာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကိလန္တာ၊ ပင်ပန်းကုန်လျက်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဝဋရုက္ခံ၊ ပညောင်ပင်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်ကုန်၍။ တတ္ထ၊ ထိုပညောင်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာယ၊ အစိုးရသော။ ဒေဝတာယ၊ နတ်၏။ သန္တီကာ၊ အထံမှ။ သင်္ဂဟံ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ပစ္စာသီသန္တာ၊ တောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဒေဝတာ၊ ပညောင်ပင်စိုးနတ်သည်။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဝိဘူသိတံ၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ (ဋ္ဌ-၃၃၃) ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ တေသံ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့အား။ ပါနီယပါနကာဒီနိ၊ သောက်ရေ, အဖျော် အစရှိသည်တို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ကိလမထံ၊ ပင်ပန်းခြင်းကို။ ပဋိဝိနောဒေသိ၊ ဖျောက်၏။ တေ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့သည်။ ဒေဝတာယ၊ ပညောင်ပင်စိုးနတ်၏။ အာနုဘာဝေန၊ အာနုဘော်ဖြင့်။ ဝိမှိတာ၊ အံ့ဩကုန်သည်ဖြစ်၍။ “ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တယာ၊ သင်နတ်သားသည်။ အယံ သမ္ပတ္တိ၊ ဤနတ်၏ စည်းစိမ်ကို။ လဒ္ဓါ နုခေါ၊ ရအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်။ ဒေဝတာ၊ ပညောင်ပင်စိုးနတ်သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ နာမ၊ ဘုရား မည်သည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သဋ္ဌေးသည်။ တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သော၊ ထိုအနာထပိဏ်သဋ္ဌေးသည်။ ဥပေါသထဒိဝသေသု၊ ဥပုသ်နေ့တို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတကာနံ၊ သူရင်းငှားတို့အား။ ပကတိဘတ္တဝေတနမေဝ၊ ပကတိအတိုင်း ထမင်းရိက္ခာကိုသာလျှင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းကို။ ကာရာပေသိ၊ ပြုစေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသောနေ့၌။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သောအခါ၌။ ပါတရာသတ္ထာယ၊ နံနက်စာ စားအံ့သောငှာ။ အာဂတော၊ လာလတ် သော်။ ကဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘတ္တကမ္မံ၊ သူရင်းငှားအမှုကို။ ကရောန္တံ၊ ပြုသောသူကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံ၊ မေးပြီ။ တဿ မေ၊ ထိုမေးသော အကျွန်ုပ်အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုဥပုသ်သုံးသော အကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပဍ္ဎုဒိဝသော၊ ထက်ဝက်သောနေ့သည်။ ဂတော၊ ဖြစ်၏။ ဥပဍ္ဎုဥပေါသထံ၊ ထက်ဝက်သော ဥပုသ်သုံးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ နု ခေါ၊ တတ်ကောင်းအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ၊) ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆိုပြီး။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သေဋ္ဌိဿ၊ အနာထပိဏ်သဋ္ဌေးအား။ ပဋိဝေဒေတွာ၊ ကြားသိစေ၍။ “(ဥပဍ္ဎုဥပေါသထံ၊ ထက်ဝက်သော ဥပုသ်သုံးခြင်းကို။) ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဥပဍ္ဎုဒိဝသံ၊ ထက်ဝက်သော ဥပုသ်နေ့၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်၍။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣမံ သမ္ပတ္တိံ၊ ဤစည်းစိမ်ကို။ ပဋိလဘိံ၊ ရပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ တေတာပသာ၊ ထိုငါးရာသောရသေ့တို့သည်။ “ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပ္ပန္နော ကိရ၊ ပွင့်တော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဉ္ဇာတပီတိပါမောဇ္ဇာ၊ ဖြစ်သောနှစ်သက်, ဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုပညောင်ပင်ရှိရာအရပ်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွုကာမာ၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ ဟုတွာပိ၊ ဖြစ်၍လည်း။ “နော၊ ငါတို့အား။ ဥပဋ္ဌာကသေဋ္ဌိနော၊ အလုပ် အကျွေးဖြစ်သော သဋ္ဌေးတို့သည်။ ဗဟူပကာရာ၊ များသောကျေးဇူး ရှိပေကုန်၏။ တေသမ္ပိ၊ ထိုအလုပ် အကျွေးဖြစ်သော သဋ္ဌေးတို့အားလည်း။ ဣမမတ္ထံ၊ ဤဘုရားပွင့်တော်မူသော အကြောင်းကို။ အာရောစေဿာမ၊ ကြားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ သေဋ္ဌီဟိ၊ သဋ္ဌေးတို့သည်။ ကတသက္ကာရဗဟုမာနာ၊ ပြုအပ်သော ပူဇော်သကာ များစွာမြတ်နိုးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ “တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တုရိတာ၊ လျင်မြန်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်ဘိသနည်း။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ စတ္တာရော ပဉ္စမာသေ၊ လေးလ, ငါးလတို့ပတ်လုံး။ ဝသိတွာ၊ နေကုန်ပြီး၍။ ဂစ္ဆထနနု၊ သွားကုန်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကို။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိစ၊ ဤသို့လည်း။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားနှင့်ကုန်အံ့။ တုမှေ၊ သင်ဒါယကာ သဋ္ဌေးတို့သည်။ သဏိကံ၊ ဖြည်းဖြည်း။ အာဂစ္ဆထ၊ လာကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုကုန်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။

တေပိ သေဋ္ဌိနော၊ ထိုသုံးဦးသော သဋ္ဌေးတို့သည်လည်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ပဉ္စသတပဉ္စသတသကဋပရိဝါရာ၊ ငါးရာငါးရာသော လှည်းအခြံအရံရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဇေတဝနတော၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ခန္ဓာဝါရံ၊ သစ်တပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုသုံးယောက်ကုန်သော သဋ္ဌေးတို့အား။ စရိယာဝသေန၊ စရိုက်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားတော်၏ အဆုံး၌။ တယောပိ၊ သုံးဦးကုန်သော သဋ္ဌေးတို့သည်လည်း။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်ကုန်၍။ သာယနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သောနေ့၌။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒတွာ၊ ပေးကုန်၍။ တေနေဝ နိယာမေန၊ ထိုနည်းဖြင့်သာလျှင်။ အဇ္ဇတနာယ၊ ယနေ့အလို့ငှာ။ သာယနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၍။ အဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲပတ်လုံး။ ခန္ဓာဝါရဘတ္တံနာမ၊ သစ်ခက်တပ်၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းမည်သည်ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူကုန်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အတ္တနော၊ မိမိတို့၏။ နဂရံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ အာဂမနတ္ထာယ၊ ကြွတော်မူလာစိမ့်သောငှာ။ ယာစိံသု၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ တထာဂတာ၊ ငါဘုရားတို့သည်။ အဘိရမန္တီ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေ၊ ထိုသုံးဦးကုန်သော သဋ္ဌေးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အညာတံ၊ သိပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ “တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဟိတသာသနေန၊ စေအပ်သော သတင်းစကားဖြင့်။ အာဂစ္ဆေယျာထ၊ ကြွလာတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဋ္ဌ-၃၃၄) ဝတွာ၊ လျှောက်ဆိုကုန်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာ ဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်ပြီး၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ အတ္တနော၊ မိမိတို့၏။ နဂရမေဝ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့သာလျှင်။ အာဂန္တွာ၊ ရောက်လာကုန်၍။ တယောပိ၊ သုံးယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာ၊ သဋ္ဌေးတို့သည်။ သကေ သကေ၊ မိမိ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ကာရာပေသုံ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဃောသိတသေဋ္ဌိနာ၊ ဃောသိတသဋ္ဌေး သည်။ ကာရိတော၊ ပြုစေအပ်သော အရံသည်။ ဃောသိတာရာမောနာမ၊ ဃောသိတာရုံ မည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုဋသေဋ္ဌိနာ၊ ကုက္ကုဋသဋ္ဌေး သည်။ ကာရိတော၊ ပြုစေအပ်သော အရံသည်။ ကုက္ကုဋာရာမော နာမ၊ ကုက္ကုဋာရုံမည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ပါဝါရိကသေဋ္ဌိနာ၊ ပါဝါရိကသဋ္ဌေးသည်။ ကာရိတံ၊ ပြုစေအပ်သော အရံသည်။ ပါဝါရိကမ္ဗဝနံ နာမ၊ ပါဝါရိကသရက်တော်မည်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုသုံးဦးကုန်သော သဋ္ဌေးတို့သည်။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းတော်တို့ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေကုန်ပြီး၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သင်္ဂဟံ၊ သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣမံ နဂရံ၊ ဤကောသမ္ဗီပြည်သို့။ အာဂစ္ဆတု၊ ကြွလာတော်မူစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပဟိဏိံသု၊ စေကုန်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်တော်မူ၍။ မဟာဘိက္ခုသံဃပရိဝါရော၊ များစွာသော ရဟန်းအပေါင်း အခြံအရံ ရှိသည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်တော်မူသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား ၌။ မာဂဏ္ဍိယဗြာဟ္မဏဿ၊ မာဂဏ္ဍိယပုဏ္ဏား၏။ အရဟတ္တူပနိဿယံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၏ အားကြီး စွာသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ဝိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်တော်မူ၍။ ကုရုရဋ္ဌေ၊ ကုရုတိုင်း၌။ ကမ္မာသဒမ္မံ နာမ၊ ကမ္မာသဒမ္မမည်သော။ နိဂမံ၊ နိဂုံးသို့။ အဂမာသိ၊ ကြွသွားတော်မူ လေ၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဏ္ဍိယော၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဗဟိဂါမေ၊ ရွာပ၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇုဟိတွာ၊ ပူဇော်၍။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ အန္တောဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ သတ္ထာပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ အန္တောဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသန္တော၊ ဝင်လတ်သော်။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌။ မာဂဏ္ဍိယဗြာဟ္မဏဿ၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားအား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿေသိ၊ ပြတော် မူ၏။ သော၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတု၊ သမီး၏။ ရူပသမ္ပတ္တိယော၊ အဆင်း၏ပြည့်စုံခြင်းနှင့်။ သဒိသံ၊ တူသော။ ဒါရကံ၊ သတို့သားကို။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာလျက်။ စရာမိ၊ လှည့်လည်၏။ ရူပသမ္ပတ္တိယာစ၊ အဆင်း၏ပြည့်စုံခြင်းသည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဂဟိတပဗ္ဗဇိတမေဝ၊ ယူအပ်သော ရဟန်းအဖြစ်ရှိသော သူကိုသာလျှင်။ ပတ္ထေသိံ၊ တောင့်တပြီ။ အယံ ခေါ ပန ပဗ္ဗဇိတော၊ ဤရဟန်းသည်ကား။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတုယာယေဝ၊ သမီးအားသာလျှင်။ အနုစ္ဆဝိကော၊ လျောက်ပတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားအား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဧကော၊ တခုသော။ ပဗ္ဗဇိတဝံသော၊ ရဟန်းအနွယ်သည်။ အတ္ထိ ကိရ၊ ရှိသတတ်။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီ ပုဏ္ဏား၏။ ပဗ္ဗဇိတမေဝ၊ ရဟန်းကို သာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ သော၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ “ဘဒ္ဒေ၊ အချင်း မမ။ မယာ၊ ငါသည်။ [ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္ထေမိ၊ တောင့်တ၏။] ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ [အယံ ခေါ ပန] ပဗ္ဗဇိတော နာမ၊ ဤရဟန်းမည်သည်ကို။ နဒိဋ္ဌပုဗ္ဗော၊ မမြင်စဖူး။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏော၊ ရွေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိ၏။ ဗြဟ္မဝဏ္ဏော၊ မြတ်သော အဆင်းရှိ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတုယာယေဝ၊ သမီးအားသာလျှင်။ အနုစ္ဆဝိကော၊ လျောက်ပတ်၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။) သီဃံ၊ လျင်စွာ။ မေ၊ ငါ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အလင်္ကရောဟိ၊ တန်းဆာဆင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အလင်္ကရောန္တီယာဝ၊ တန်ဆာဆင်စဉ်ပင်လျှင်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်အား။ ဒိဋ္ဌဋ္ဌာနေ၊ မြင်ရာအရပ်၌။ ပဒစေတိယာနိ၊ ခြေတော်ရာတို့ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ အန္တောနဂရံ၊ မြို့အတွင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။

အထ၊ ထိုနောက်မှ။ ဗြာဟ္မဏော၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ပုဏ္ဏေးမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံဌာနံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို တွေ့မြင်ရာအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာလတ် သော်။ အန္တောဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌကာလေ၊ ဝင်သောအခါ၌။ အာဂတတ္တာ၊ လာသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဣတော စိတောစ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်၍။ “တဝ၊ သင်၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ဘဒ္ဒကံ နာမ၊ ကောင်းသော မင်္ဂလာ မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တယိ၊ သင်သည်။ ပပဉ္စံ၊ ကြာမြင့်သည်ကို။ ကရောန္တီယာဝ၊ ပြုစဉ်ပင်လျှင်။ သော ပဗ္ဗဇိတော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဂတော၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏိံ၊ ပုဏ္ဏေးမကို။ ပရိဘာသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဗြာဟ္မဏိ၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏေးမ။ ဂတော၊ သွားသည်။ တာဝ ဟောတု၊ ဖြစ်စေဦး။ ကတရဒိသာဘာဂေန၊ အဘယ်အရပ် မျက်နှာအဖို့ဖြင့်။ ဂတော၊ သွားသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။) ဣမိနာ ဒိသာဘာဂေန၊ ဤအရပ်မျက်နှာအဖို့ဖြင့်။ (ဂတော၊ သွား၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂတဋ္ဌာနံ၊ သွားရာ အရပ်ကို။ ဩလောကေန္တောဝ၊ ကြည့်သည်ရှိသော်သာလျှင်။ ပဒစေတိယာနိ၊ ခြေတော်ရာတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘဒ္ဒေ၊ အချင်း မမ။ ဣမာနိ၊ ဤခြေရာတို့သည်။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ပဒါနိ၊ ခြေရာတို့တည်း။ ဣတော၊ ဤအရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြာဟ္မဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာ ဘုရား၏။ ပဒစေတိယံ၊ ခြေတော်ရာစေတီကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ (ဋ္ဌ-၃၃၅) “အယံ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏား သည်။ ဗာလော ဝတ၊ မိုက်စွတကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂန္ထမတ္တဿပိ၊ ဗေဒင်ကျမ်း၏လည်း။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တေန၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပရိဟာသံ၊ ပြက်ရယ်ကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ (တွံ၊ သင်အမောင်သည်။) ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဗာလော စ၊ မိုက်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝရူပဿ နာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်မည်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒသိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ရာဂေန၊ ရာဂဖြင့်။ ရတ္တဿ၊ တပ်သော။ ဒေါသေန၊ ဒေါသဖြင့်။ ဒုဋ္ဌဿ၊ ပြစ်မှားသော။ မောဟေန၊ မောဟဖြင့်။ မူဠှဿ၊ တွေဝေသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ပဒံ နာမ၊ ခြေရာမည်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ (တွံ၊ သင်အမောင်သည်။) ပဿ၊ ရှုစမ်းပါလော့။ ဧတံ ပဒံ၊ ထိုခြေရာသည်။ လောကေ၊ လောကသုံးပါး၌။ ဝိဝဋစ္ဆဒဿ၊ ဖွင့်လှစ်အပ်ပြီးသော ရာဂစသော ခုနစ်ပါး သော အမိုးရှိတော်မူသော။ သဗ္ဗညုဗုဒ္ဓဿ၊ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရား၏။ (ပဒံ၊ ခြေရာတည်း။)

ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တဿ၊ တပ်သောသူ၏။ ပဒံ၊ ခြေရာသည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြွားသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဋ္ဌဿ၊ အမျက်ထွက်သောသူ၏။ ပဒံ၊ ခြေရာသည်။ အဝကဍ္ဎိတံ၊ စဉ်းငယ်ငင် အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မူဠှဿ၊ တွေဝေသောသူ၏။ (ပဒံ၊ ခြေရာသည်။) သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ အနုပီဠိတံ၊ နှိပ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒံ ပဒံ၊ ဤခြေရာသည်။ ဝိဝဋစ္ဆဒဿ၊ ဖွင့်လှစ်အပ်ပြီးသော ရာဂစသော ခုနစ်ပါး သော အမိုးရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ (ပဒံ၊ ခြေရာတည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

သော၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော စကားကို။ ကထေန္တိယာပိ၊ ပြောဆိုသော်လည်း။ အသုတွာ၊ မနာယူ၍။ “တွံ နာမ၊ သင်ကဲ့သို့ သဘောရှိသောသူ မည်သည်ကား။ စဏ္ဍမုခရာ၊ ကြမ်းသောနှုတ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ယောက် လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသမီးခင်ပွန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိဝါဒံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တာနံယေဝ၊ ပြုကုန်စဉ်ပင်လျှင်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကတဘတ္တကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏား၏။ ဒဿနူပစာရေနေဝ၊ မြင်ကောင်း သော အရပ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်တော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာသော။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဗြာဟ္မဏိံ၊ ပုဏ္ဏေးမကို။ အပသာဒေတွာ၊ မောင်းမဲ၍။ “သော ပုရိသော၊ ထိုအဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ယောကျ်ားသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌပဟဋ္ဌော၊ အလွန်ရွှင်လန်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ဌတွာ၊ တည်၍။ ဘော ပဗ္ဗဇိတ၊ အို...ရဟန်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ် သည်။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တံ၊ သင်ရဟန်းကို။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာလျက်။ စရာမိ၊ လှည့်လည်၏။ ဣမသ္မိံ ဇမ္ဗုဒီပေ၊ ဤဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတာယ၊ သမီးနှင့်။ သမာနရူပါ၊ တူသော အဆင်းရှိသော။ ဣတ္ထီ နာမ၊ မိန်းမမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမာနရူပေါ၊ တူသော အဆင်းရှိသော။ ပုရိသောပိ နာမ၊ ယောကျ်ားမည်သည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ပေါသနတ္ထာယ၊ အလုပ်အကျွေးအလို့ငှာ။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ နံ၊ အကျွန်ုပ်သမီးကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ နံ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကာမသံသဂ္ဂဝါသိနော၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်၌ နေကုန်သော။ ဥတ္တမရူပဓရာ၊ မြတ်သော အဆင်းကို ဆောင်သော။ နာနာဝဏ္ဏကထံ၊ အထူးထူးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့် စပ်သောစကားကို။ ကထေန္တီယော၊ ပြောဆိုကုန်လျက်။ မမ၊ ငါ့အား။ ပေါသနတ္ထာယ၊ အလုပ်အကျွေးအလို့ငှာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ သန္တီကေ၊ အနီး၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဒေဝဓီတာပိ၊ နတ်သမီးတို့ကိုလည်း။ နဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ ဣမံ၊ ဤသင့်သမီးကို။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဂဏှိဿမိ၊ ယူအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။

“ဒိသွာန တဏှံ အရတိံ ရဂဉ္စ၊

နာဟောသိ ဆန္ဒော အပိ မေထုနသ္မိံ၊

ကိမေဝိဒံ မုတ္တကရီသပုဏ္ဏံ၊

ပါဒါပိ နံ သမ္ဖုသိတုံ န ဣစ္ဆေ” တိ၊

ဒိသွာန တဏှံ၊ ပေ။ န ဣစ္ဆေဟူသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။

(ဗြာဟ္မဏ၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏား။) တဏှဉ္စ၊ တဏှာ အမည်ရှိသော မာရ်နတ်သမီးကိုလည်းကောင်း။ အရတိဉ္စ၊ အရတီ အမည်ရှိသော မာရ်နတ်သမီးကိုလည်းကောင်း။ ရဂဉ္စ၊ ရဂ အမည်ရှိသော မာရ်နတ်သမီးကို လည်းကောင်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မေထုနသ္မိံ၊ မေထုန်မှီဝဲခြင်း၌။ ဆန္ဒော အပိ၊ ဆန္ဒသည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်ပြီ။ မုတ္တကရီသပုဏ္ဏံ၊ ကျင်ကြီး ကျင်ငယ်တို့ဖြင့် ပြည့်သော။ ဣဒံ၊ ဤသင့်သမီးကို။ (ဒိသွာ၊ မြင်၍။) ကိမေဝ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ (မေထုနသ္မိံ၊ မေထုန်မှီဝဲခြင်း၌။ ဆန္ဒော၊ အလိုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ရအံ့နည်း။) နံ၊ ထိုသင့်သမီးကို။ ပါဒါပိ၊ ခြေတို့ဖြင့်လည်း။ သမ္ဖုသိတုံ၊ ထိခြင်းငှါ။ န ဣစ္ဆေ၊ အလိုမရှိ။

မာဂဏ္ဍိယာ၊ မာဂဏ္ဍီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ “အနတ္ထိကေန နာမ၊ အလိုမရှိသော သူမည် သည်ကား။ အလံ၊ အလိုမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုံယေဝ၊ ဆိုခြင်းငှါသာလျှင်။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ အယံ ပန၊ ဤရဟန်းသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ မုတ္တကရီသပုဏ္ဏံ နာမ၊ ကျင်ကြီး ကျင်ငယ်ဖြင့် ပြည့်သည်မည်သည်ကား။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ‘နံ၊ ထိုသင့်သမီးကို။ ပါဒါပိ၊ ခြေတို့ဖြင့်လည်း။ သမ္ဖုသိတုံ၊ ထိခြင်းငှာ။ (ဋ္ဌ-၃၃၆) န ဣစ္ဆေ၊ အလိုမရှိ။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုဘိ၏။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဣဿရိယဋ္ဌာနံ၊ အစိုးရသော အရာကို။ လဘန္တီ၊ ရသော်။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အန္တရမေဝ၊ အခွင့်ကို သာလျှင်။ ပဿိဿမိ၊ ရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးကို။ ဗန္ဓိ၊ ဖွဲ့၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုရန်ငြိုးဖွဲ့လတ္တံ့သည်အဖြစ်ကို။ အမနသိကတွာ၊ နှလုံးမမူ၍။ စရိယဝသေန၊ စရိုက်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားအား။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟော ခြင်းကို။ အာရဘိ၊ အားထုတ်တော်မူ၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောတော်မူသည် အဆုံး၌။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်တည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇာယမ္ပတိကာ၊ မယားလင်တို့သည်။ အနာဂါမိဖလေ၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်ကုန်၍။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဃရာဝါသေန၊ အိမ်ရာ ထောင်သော လူတို့၏ဘောင်၌ နေခြင်းဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဓီတရံ၊ သမီးကို။ မာဂဏ္ဍိယံ၊ မာဂဏ္ဍီ အမည်ရှိသော။ စူဠပိတရံ၊ ဘထွေးကို။ သမ္ပဋိစ္ဆာပေတွာ၊ အပ်နှင်း၍။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်သော သမီးခင်ပွန်းတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုကုန်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဥဒေနော၊ ဥဒေန အမည် ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စူဠမာဂဏ္ဍိယေန၊ ဘထွေးဖြစ်သော မာဂဏ္ဍီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝေါဟာရံ၊ စကားပြောဆိုခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မာဂဏ္ဍိဒါရိကံ၊ မာဂဏ္ဍီသတို့သမီးကို။ ရာဇာနုဘာဝေန၊ မင်း၏ အာနုဘော်ဖြင့်။ ဂေဟံ၊ နန်းတော်သို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အဘိသေကံ၊ အဘိသိက်သန်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပဉ္စမာတုဂါမသတပရိဝါရာယ၊ ငါးရာသောသတို့သမီးအခြံအရံရှိသော။ တဿာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီသတို့သမီးအား။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာဖြစ်သော။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ကို။ ဝိသုံ၊ အသီးအခြား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။

သတ္ထာပိ ခေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ကောသမ္ဗိနဂရံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ သမ္ပာပုဏိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ သေဋ္ဌိနော၊ သုံးဦးသောသဋ္ဌေးတို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသော တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးကုန်ပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်လျက်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တယော၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ ဣမေ ဝိဟာရာ၊ ဤကျောင်းတို့ကို။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ကတာ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ စာတုဒ္ဒိသဿ၊ အရပ်လေးမျက်နှာ၌ တည်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ သင်္ဂဟတ္ထာယ၊ သင်္ဂြိုဟ်ချီးမြှောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံယူတော်မူပါဘုရား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဝေါစုံ၊ နားတော်လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာ ဘုရားသည်။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ တေပိ သေဋ္ဌိနော၊ ထိုသုံးဦးသော သဋ္ဌေးတို့သည်လည်း။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သာယနာယ၊ နက်ဖြန် အလို့ငှာ။ နိမန္တေတွာ၊ ဖိတ်ခဲ့၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုးကုန်ပြီး၍။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။

မာဂဏ္ဍိယာပိ ခေါ၊ မာဂဏ္ဍီသည်လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အာဂတဘာဝံ၊ ကြွလာတော်မူသည် အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဆိန္နဘိန္နကေ၊ ပြတ်သော ပျက်သော အရှက်အကြောက် ရှိကုန်သော။ ဓုတ္တေ၊ သေသောက်ကြူးတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ တေသံ၊ ထိုသေသောက်ကြူးတို့အား။ လဉ္ဇံ၊ တံစိုးလက်ဆောင်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမကို။ ဣမိနာ စ ဣမိနာစ နိယာမေန၊ ဤသို့သောနည်း ဤသို့သောနည်းဖြင့်လည်း။ အက္ကောသထ၊ ဆဲရေး ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တေ၊ ထိုသေသောက် ကြူးတို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အန္တောဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသနဝေလာယ၊ ဝင်တော်မူသော အခါ၌။ သပရိဝါရံ၊ အခြံအရံနှင့်တကွသော။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နာနာဝိဓေဟိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ရှိကုန်သော။ အက္ကောသေဟိ၊ ဆဲရေးခြင်းတို့ဖြင့်။ အက္ကောသိံသု၊ ဆဲရေးကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ အက္ကောသနဋ္ဌာနေ၊ ဆဲရေးရာအရပ်၌။ န ဝသိဿာမ၊ မနေပါကုန်အံ့။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဂရံ၊ မြို့ပြည်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ နားတော်လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတာ နာမ၊ ဘုရားတို့မည်သည်ကား။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါး ကုန်သော။ လောကဓမ္မေဟိ၊ လောကဓံတရားတို့ကြောင့်။ န ကမ္ပန္တီ၊ မတုန်လှုပ်ကုန်။ အယမ္ပိ သဒ္ဒေါ၊ ဤဆဲရေးသော အသံသည်လည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ကို။ နာတိက္ကမိဿတိ၊ မလွန်လတ္တံ့။ အက္ကောသကာနံယေဝ၊ ဆဲရေးကုန်သော သူတို့၏သာလျှင်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ပတိဿတိ၊ ကျရောက်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မာဝိတက္ကယိတ္ထ၊ မကြံအောက်မေ့လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) တယော၊ သုံးဦးကုန်သော။ တေပိ နဂရသေဋ္ဌိနော၊ ထိုကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးတို့သည်လည်း။ မဟာသက္ကာရေန၊ ကြီးစွာသော ပူဇော်သကာဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာ သောအလှူကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အပရာပရံ၊ အဆင့်ဆင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒန္တာနံယေဝ၊ ပေးလှူ ကုန်သည်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသုံးဦးသော ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးတို့အား။ မာသော၊ တလသည်။ အတိက္ကမိ၊ လွန်၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ နေသံ၊ ထိုသုံးဦးသော ကောသမ္ဗီသဋ္ဌေးတို့အား။ “ဗုဒ္ဓါနာမ၊ ဘုရားတို့မည်သည်ကား။ သဗ္ဗလောကံ၊ အလုံးစုံသော လူအပေါင်းကို။ အနုကမ္ပမာနာ၊ အစဉ်သနားကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညေသမ္ပိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အားလည်း။ ဩကာသံ၊ ပေးလှူခြင်းအခွင့်ကို။ ဒဿာမ၊ ပေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (စိန္တနံ)၊ ဤသို့ ကြံခြင်း သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုသုံးဦးသော သဋ္ဌေးတို့သည်။ ကောသမ္ဗိနဂရဝါသိနော၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌နေသော။ ဇနဿပိ၊ လူအပေါင်းအားလည်း။ ဩကာသံ၊ ပေးလှူသောအခွင့်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နာဂရာပိ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌နေသော သူတို့သည်လည်း။ ဝီထိသဘာဂေန၊ ခရီးသဘောတူဖြင့် လည်းကောင်း။ ဂဏသဘာဂေန၊ အပေါင်းသဘောတူဖြင့် လည်းကောင်း။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသော အလှူကို။ ဒေန္တီ၊ ပေးလှူကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၃၃၇) အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသောနေ့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ မာလာကာရဇေဋ္ဌကဿ၊ ပန်းသည်အကြီး၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုသို့ထိုင်နေသော ခဏ၌။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ ဥပဋ္ဌာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးမဖြစ်သော။ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ အဋ္ဌ ကဟာပဏေ၊ ရှစ်အသပြာတို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ မာလတ္ထာယ၊ ပန်းအလို့ငှာ။ တံ ဂေဟံ၊ ထိုပန်းသည်အကြီးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ မာလာကာရဇေဋ္ဌကော၊ ပန်းသည်အကြီးဖြစ်သော သူသည်။ တံ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အမ္မ ဥတ္တရေ၊ အမိဥတ္တရာ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ပုပ္ဖာနိ၊ ပန်းတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ ခဏော၊ အခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပရိဝိသာမိ၊ လုပ်ကျွေးအံ့။ တွမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ ပရိဝေသနာယ၊ လုပ်ကျွေးခြင်း၌။ သဟာယိကာ၊ အပေါင်းအဖော် မသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်ပါလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ (ပရံ၊ နောက်ဘဝ၌။) ပရေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရဏတော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုရသော သူအဖြစ်မှ။ မုစ္စိဿတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားတို့အား။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ သတ္ထာရာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပနိသိန္နကထာဝသေန၊ အနီး၌ ထိုင်သောသူတို့အား ဟောတော်မူအပ်သော တရားစကား၏ အစွမ်းဖြင့်။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူ အပ်သော။ သဗ္ဗမေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဥဂ္ဂဏှိ၊ သင်ယူ၏။ အနုမောဒနံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။

သာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒိဝသေသု၊ နေ့တို့၌။ စတ္တာရော၊ လေးခုကုန်သော။ ကဟာပဏေဝ၊ အသပြာတို့ကိုသာလျှင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တသ္မိံ ပန ဒိဝသေ၊ ထိုနေ့၌ကား။ ဒိဋ္ဌသစ္စဘာဝေန၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပရသန္တကေ၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာ၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုပ္ပါဒေတွာ၊ မဖြစ်စေမူ၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌ ကဟာပဏေ၊ ရှစ်အသပြာတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပစ္ဆိံ၊ ပန်းတောင်းကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီ၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ နံ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည် ရှိသော ဒါယိကာမကို။ သာ၊ ထိုသာမဝတီ မိဖုရားသည်။ “အမ္မ ဥတ္တရေ၊ အမိဥတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒိဝသေသု၊ နေ့တို့၌။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ န အာဟရသိ၊ မဆောင်ခဲ့။ အဇ္ဇ ပန၊ ယနေ့၌ကား။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ (ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ အာဟရသိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။) ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဥတ္တရိတရံ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ပသန္နော ကိံ၊ ကြည်ညိုသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလေ၏။ သာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ မုသာဝါဒေ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ အဘဗ္ဗတာယ၊ မထိုက်သည်အဖြစ်ကြောင့်။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောအခါ၌။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အမှုကို။ အနိဂုဟိတွာ၊ မလျှို့ဝှက်မူ၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောကြား၏။ “အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ အာဟရသိ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာစ၊ ဆိုအပ်ကုန်သော်လည်း။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ် သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆာကာသိံ၊ မျက်မှောက်ပြုရပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုမှေ၊ အရှင်မိဖုရားတို့ကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) န ဝဉ္စေမိ၊ မလှည့်ပတ်ဝံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ “အမ္မ ဥတ္တရေ၊ အမိဥတ္တရာ။ တယာ၊ သင်သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ အမတဓမ္မံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်တရားကို။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံ ငါးရာသော မိဖုရားတို့သည်သာလျှင်။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ပသာရယိံသု၊ ဆန့်ကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ သတ္ထာရာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကထိတနိယာမေန၊ ဟောတော်မူအပ်သော နည်းဖြင့်။ တုမှာကံ၊ အရှင်မတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿာမိ၊ ဟောအံ့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဟေတုမှိ၊ ပါရမီတည်းဟူသော အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုအမြိုက် နိဗ္ဗာန်တရား ကို။ လဘိဿထ၊ ရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “အမ္မ ဥတ္တရေ၊ အမိဥတ္တရာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ကထေဟိ၊ ဟောလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။) “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကထေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥစ္စံ၊ မြင့်သော။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ တုမှေ၊ အရှင်မိဖုရားတို့သည်။ နီစာသနေသု၊ နိမ့်သော နေရာတို့၌။ နိသီဒထ၊ ထိုင်နေကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပဉ္စသတာပိ၊ ငါးရာလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ခုဇ္ဇုတ္တရာယ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာအား။ ဥစ္စာသနံ၊ မြင့်သောနေရာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သယံ၊ မိမိတို့သည်။ နီစာသနာနိ၊ နိမ့်သော နေရာတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ခုဇ္ဇုတ္တရာပိ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာသည်လည်း။ သေက္ခပဋိသမ္ဘိဒါသု၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်တို့၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော မိဖုရားတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ ဒေသနာအဆုံး၌။ သာမာဝတိံ၊ သာမာဝတီမိဖုရားကို။ ဇေဋ္ဌိကံ၊ အကြီးအမှူးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသော ငါးရာသောမိဖုရားတို့သည်သာလျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိံသု၊ တည်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ခုဇ္ဇုတ္တရံ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာကို။ ဝေယျာဝစ္စကရဏတော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသောသူ၏ အဖြစ်မှ။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ “တွံ၊ သင်သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ သာဝေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ခုဇ္ဇုတ္တရာပိ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာသည်လည်း။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တထာ၊ ထိုငါးရာသော မိဖုရားတို့ ဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုလုပ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၃၈) ကသ္မာ ပန၊ အဘယ်ကြောင့်ကား။ ဧသာ၊ ဤခုဇ္ဇုတ္တရာသည်။ ဒါသီ၊ ကျွန်မသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်လေသနည်း။ ဣတိ (အဟံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) သာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကဿပဒသဗလဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဧကာယ၊ တစ်ပါးသော။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ တေန ကမ္မေန၊ ထိုမကောင်းမှုကံကြောင့်။ ပဉ္စဇာတိသတာနိ၊ ဘဝငါးရာတို့ပတ်လုံး။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ဒါသီယေဝ၊ ကျွန်မသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ (ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ကသ္မာ ပန၊ အဘယ် ကြောင့်ကား။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တော်မမူမီ။ အယံ၊ ဤခုဇ္ဇုတ္တရာ၏ အလောင်း ဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ဗာရာဏသိရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ဝသန္တီ၊ နေလတ်သော်။ ခုဇ္ဇကဓာတုကံ၊ ကုန်းသော ခါးရှိသော။ ဧကံ၊ တဆူသော။ ရာဇကုလူပကံ၊ မင်း၏ နန်းတော်သို့ ကပ်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဟဝါသီနံ၊ တကွနေဖော်ဖြစ်ကုန်သော။ မာတုဂါမာနံ၊ မာတုဂါမတို့၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ပရိဟာသံ၊ ပြက်ရယ်ကို။ ကရောန္တီ၊ ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။ ခုဇ္ဇာကာရေန၊ ကုန်းသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဝိစရိ ကိရ၊ လှည့်လည်သတတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်သောခါးရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ (ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ကိံ ပန၊ အဘယ်ကောင်းမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာ၊ ထိုခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ ပညဝန္တီ၊ ပညာရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ ပွင့်တော်မမူမီ။ အယံ၊ ဤခုဇ္ဇုတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာသီပြည်၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ဂေဟေ၊ နန်းတော်၌။ ဝသန္တီ၊ နေသည်ရှိသော်။ ရာဇဂေဟတော၊ မင်း၏နန်းတော်မှ။ ဥဏှပါယာသဿ၊ ပူသောနို့ဃနာဖြင့်။ ပူရိတေ၊ ပြည့်ကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တေ၊ ကြွသွားတော်မူကုန်သော။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ဆူကုန်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤရွှေလက်ကောက်၌။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တော်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ သုဝဏ္ဏကဋကေ၊ ရွှေလက်ကောက်တို့ကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ အဒါသိ (ကိရ)၊ ပေးလှူသတတ်။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုကောင်းမှုကံ၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ကြောင့်။ ပညာဝန္တီ၊ ပညာရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ (ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီ၏။ ပရိဝါရာ၊ အခြံအရံဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပဋိဝိဒ္ဓသစ္စာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော သစ္စာ ရှိကုန်သည်။ သမာနာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သော်လည်း။ ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ အသဒ္ဓဘာဝေန၊ သဒ္ဓါတရား မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကာလေန ကာလံ၊ အခါမပြတ်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗုဒ္ဓဒဿနံ၊ ဘုရားအား ဖူးမြင်ခြင်းကို။ န လဘန္တီ၊ မရကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဒသဗလေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အန္တရဝီထိံ၊ ခရီးလမ်းမသို့။ ပဋိပန္နေ၊ ကြွတော်မူ သည်ရှိသော်။ ဝါတပါနေသု၊ လေသောက်တံခါးတို့သည်။ နပ္ပဟောန္တေသု၊ မလောက်ကုန်သည်ရှိသော်။ အတ္တနော အတ္တနော၊ မိမိ မိမိတို့၏။ ဂဗ္ဘေသု၊ တိုက်ခန်းတို့၌။ ဆိဒ္ဒံ၊ အပေါက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တေဟိ၊ ထိုအပေါက်တို့ဖြင့်။ ဩလောကေန္တီ၊ ကြည့်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်ခုသောနေ့၌။ မာဂဏ္ဍိယာ၊ မာဂဏ္ဍီ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါသာဒတလတော၊ ပြာသာဒ်ပြေင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ စင်္ကမမာနာ၊ လှည့်လည်၍ သွားသည်ရှိသော်။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာပြာသာဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဂဗ္ဘစ္ဆိဒ္ဒံ၊ တိုက်ခန်း၌ အပေါက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဣဒံ၊ ဤအပေါက်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော အပေါက်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တာဟိ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့သည်။ တဿာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရား၏။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ ဗဒ္ဓါဃာတတံ၊ ဖွဲ့အပ်သော ရန်ငြိုးရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ အဇာနန္တီဟိ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမံ နဂရံ၊ ဤကောသမ္ဗီပြည်သို့။ အာဂတော၊ ကြွလာလတ်သော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤတိုက်ခန်း၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿာမ စေဝ၊ ဖူးမြင်လည်း ဖူးမြင်ကုန်၏။ ပူဇေမ စ၊ ပူဇော်လည်း ပူဇော်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။ ဣမာပိ၊ ဤသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပဋ္ဌာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးမတို့တည်း။ ဣမာသမ္ပိ၊ ဤသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့အားလည်း။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညာ၊ ဥဒေနမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟောဂတကာလေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သောအခါ၌။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သာမာဝတိမိဿကာနံ၊ သာမာဝတီ အရောရှိကုန်သော ငါးရာသော မိဖုရားတို့အား။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ပတ္ထနာ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကတိပါဟေနေဝ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်ဖြင့်သာလျှင်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ မာရိဿန္တီ၊ သတ်ကုန်လတ္တံ့။ သပရိဝါရာ၊ အခြံအရံနှင့် တကွသော။ သာမာဝတီ၊ သာမာဝတီသည်။ တုမှေသု၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့၌။ သိနေဟံ ဝါ၊ မေတ္တာတည်းဟူသော အစေးကိုလည်းကောင်း။ ပေမံ ဝါ၊ ချစ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ နကရောတိ၊ မပြု။ အန္တရဝီထိယံ၊ ခရီးလမ်းမ၌။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ သမဏံ ဂေါတမံ ပန၊ ရဟန်းဂေါတမကိုကား။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝါတပါနေသု၊ လေသောက်တံခါးတို့သည်။ အပ္ပဟောန္တေသု၊ မလောက်ကုန်သည်ရှိသော်။ တာနိ၊ ထိုတိုက်ခန်းတို့ကို။ ခဏ္ဍိတွာပိ၊ ဖောက်၍လည်း။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဩလောကေန္တီ၊ ကြည့်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ “တာ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ နကရိဿန္တီ၊ မပြုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ န သဒ္ဒဟတိယေဝ၊ မယုံကြည်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဝုတ္တေပိ၊ လျှောက်ဆိုအပ်သော်လည်း။ အသဒ္ဒဟန္တံ၊ မယုံကြည်သော။ နံ၊ ထိုဥဒေနမင်းကို။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ န သဒ္ဒဟသိ၊ အကယ်၍ မယုံကြည်သည်ဖြစ်အံ့။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပဓာရေဟိ၊ စူးစမ်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်ကြား၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဂဗ္ဘေသု၊ တိုက်တို့၌။ ဆိဒ္ဒံ၊ အပေါက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဣဒံ၊ ဤအပေါက်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော အပေါက်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ အတ္ထေ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားလျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့အား။ အက္ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်တော်မမူ၍။ (ဋ္ဌ-၃၃၉) ကိဥ္စိ၊ တစုံတခုသော စကားကို။ အဝတွာ၊ မဆိုမူ၍။ ဆိဒ္ဒါနိ၊ အပေါက်တို့ကို။ ပိဒဟာပေသိ၊ ပိတ်ဆို့စေ၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့၏။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ ဥဒ္ဓစ္ဆိဒ္ဒကဇာလဝါတပါနာနိ၊ အထက်၌ဖောက်အပ်သော ကွန်ရက်ရှိသော လေသာပြတင်းတို့ကို။ ကာရေသိ၊ ပြု၏။

သာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ ရာဇာနံ၊ ဥဒေနမင်းကို။ ကောပေတုံ၊ အမျက်ထွက်စိမ့်သောငှာ။ အသက္ကောန္တီ၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧတာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့အား။ တုမှေသု၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည်။ အတ္ထိ ဝါ၊ ရှိအံ့လော။ နတ္ထိ ဝါ၊ မရှိအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနိဿာမ၊ သိရကုန်အံ့။” (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။) အဋ္ဌ၊ ရှစ်ခုကုန်သော။ ကုက္ကုဋေ၊ ကြက်တို့ကို။ ပေသေတွာ၊ ပို့စေ၍။ “တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပစာပေထ၊ ချက်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ကြားလျှောက်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တဿာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားတော်မူ၍။ “ဣမေ၊ ဤရှစ်ခုသောကြက်တို့ကို။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ပေသေထ၊ ပို့စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီ အမည်ရှိသော မိဖုရားအား။ အဋ္ဌ ကုက္ကုဋေ၊ ရှစ်ခုသော ကြက်တို့ကို။ ပဟိဏိ၊ ပို့စေ၏။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန် ဖြစ်သော။ အရိယသာဝိကာ၊ အရိယာတပည့်မသည်။ ဇီဝမာနေ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ကုက္ကုဋေ၊ ကြက်တို့ကို။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစိဿတိ၊ ချက်လတ္တံ့နည်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) အလံ၊ မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဟတ္ထေနပိ၊ လက်ဖြင့်လည်း။ ဖုသိတုံ၊ ထိခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိ၊ အလိုမရှိ။ မာဂဏ္ဍိမိဖုရား၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဟောတု၊ ထိုသို့ ချက်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်စေ။ ဧတေယေဝ ကုက္ကုဋေ၊ ထိုရှစ်ခုသော ကြက်တို့ကိုပင်လျှင်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမအား။ ပစနတ္ထာယ၊ ချက်စေခြင်းငှာ။ ပေသေဟိ၊ ပို့စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ကြားလျှောက်၏။) ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တထာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍိမိဖုရားဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ မာဂဏ္ဍိယာ၊ မာဂဏ္ဍိမိဖုရားသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေယေဝ၊ ခရီးအကြား၌သာလျှင်။ ကုက္ကုဋေ၊ ကြက်တို့ကို။ မာရာပေတွာ၊ သတ်စေ၍။ “ဣမေ ကုက္ကုဋေ၊ ဤရှစ်ခုသော ကြက်တို့ကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမအား။ ဒေတု၊ ပေးလှူစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏိ၊ စေလေ၏။ သာ၊ ထိုသာမာဝတီမိဖုရားသည်။ တထာ သဇ္ဇိတဘာဝေန၊ ထိုသို့စီရင်အပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒသဗလဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပတိတဘာဝေန၊ စေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ မာဂဏ္ဍိမိဖုရား၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ “ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ပဿ၊ ရှုစမ်းပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဧတ္တကေနပိ၊ ဤမျှဖြင့်လည်း။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ကောပေတုံ၊ အမျက်ထွက်စေခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။

အယံ ပန ဥဒေနော၊ ဤဥဒေနမင်းသည်ကား။ တာသု၊ ထိုမိဖုရားတို့တွင်။ ဧကေကိဿာ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော မိဖုရား၏။ ဝသနဋ္ဌာနေ၊ နေရာအရပ်၌။ သတ္တသတ္တဒိဝသာနိ၊ ခုနစ်နေ့ ခုနစ်နေ့တို့ ပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ အယံ မာဂဏ္ဍိ၊ ဤမာဂဏ္ဍီသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ကဏှာသပ္ပပေါတကံ၊ မြွေဟောက်ငယ်ကို။ ဝေဋ္ဌုပဗ္ဗေ၊ ဝါးဆစ်၌။ ပက္ခိပါပေတွာ၊ ထည့်စေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနေ၊ နေရာအရပ်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ယတ္ထ ယတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ ရညော စ၊ ဥဒေနမင်း၏လည်း။ ဟတ္ထိကန္တဝီဏံ၊ ဆင်ကိုနှစ်သက်စေတတ်သော စောင်းကို။ အာဒါယယေဝ၊ ယူ၍သာလျှင်။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ အလေ့အကျင့်တည်း။ မာဂဏ္ဍိယာ၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂမနကာလေ၊ လာသောအခါ၌။ တံ သပ္ပပေါတကံ၊ ထိုမြွေဟောက်ငယ်ကို။ အန္တောဝီဏာယ၊ စောင်းတွင်း၌။ ပက္ခိပါပေတွာ၊ ထည့်စေ၍။ ဆိဒ္ဒံ၊ အပေါက်ကို။ ပိဒဟာပေသိ၊ ပိတ်စေ၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ နံ၊ ထိုဥဒေနမင်းကို။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂမနကာလေ၊ သွားသောအခါ၌။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သာမာဝတီ နာမ၊ သာမာဝတီမည်သည်ကား။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ ပက္ခာ၊ အပင်း အသင်းတည်း။ တုမှေ၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့ကို။ န ဂဏေတိ၊ မရေတွက်။ ယံကိဥ္စိ၊ တစုံတခုသောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့၏။ ဒေါသမေဝ၊ အပြစ်ကို သာလျှင်။ စိန္တေတိ၊ ကြံ၏။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ ကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ကြားလျှောက်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ ဝသနဋ္ဌာနေ၊ နေရာအရပ်၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ကို။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သတ္တာဟေ၊ ခုနစ်ရက်၌။ မာဂဏ္ဍိယာယ၊ မာဂဏ္ဍိမိဖုရား၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီ အမည်ရှိသော မိဖုရားသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုဥဒေနမင်းသည်။ အာဂစ္ဆန္တေယေဝ၊ ကြွလာသော်သာလျှင်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သာမာဝတီ၊ သာမာဝတီသည်။ ဩတာရံ၊ အယုတ်ကို။ န ဂဝေသတိ၊ မရှာသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေန္တီ ဝိယ၊ ပြောဆိုသကဲ့သို့။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်တော်မှ။ ဝီဏံ၊ စောင်းတော်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ စာလေတွာ၊ လှုပ်၍။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတ္ထ အဗ္ဘန္တရေ၊ ဤစောင်း၏ အတွင်း၌။ ကိံ၊ အဘယ်သတ္တဝါသည်။ ဝိစရတိ နုခေါ၊ လှည့်လည်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သပ္ပဿ၊ မြွေ၏။ နိက္ခမနောကာသံ၊ ထွက်ခြင်း၏ အခွင့်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ အဗ္ဘုံ၊ အစီးအပွား မရှိပြီတကား။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သပ္ပေါ၊ မြွေတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဝီဏံ၊ စောင်းတော်ကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ပလာယိ၊ ပြေး၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲတောက်သော။ ဝေဋ္ဌုဝနံ ဝိယစ၊ ဝါးတောကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ပက္ခိတ္တလောဏံ၊ ထည့်အပ်သော ဆားရှိသော။ ဥဒ္ဓနံ ဝိယစ၊ ခုံလောက်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဒေါသေန၊ အမျက်ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ တဋတဋာယန္တော၊ ဖျစ်ဖျစ်မြည်လျက်။ (ဋ္ဌ-၃၄၀) “ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ သပရိဝါရံ၊ အခြံအရံနှင့် တကွသော။ သာမာဝတိံ၊ သာမာဝတီမိဖုရားကို။ ပက္ကောသထ၊ ခေါ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ရာဇပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပက္ကောသိံသု၊ ခေါ်ကုန်၏။

သာ၊ ထိုသာမာဝတီ မိဖုရားသည်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ကုဒ္ဓဘာဝံ၊ အမျက်ထွက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သေသမာတုဂါမာနံ၊ ကြွင်းသော မာတုဂါမတို့အား။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ “ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဃာတေတုကာမော၊ သတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကောသတိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ အဇ္ဇဒိဝသံ၊ ယနေ့၌။ ဩဓိသကေန၊ ပိုင်းခြားခြင်းဖြင့်ဖြစ်သော။ မေတ္တာဖရဏေန၊ မေတ္တာ၏ နှံ့ခြင်းဖြင့်။ ရာဇာနံ၊ ဥဒေနမင်းကို။ ဖရထ၊ နှံ့စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ပြောဆို၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော မိဖုရားတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသော သာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားတို့ကို သာလျှင်။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ မဟာဓနုံ၊ ကြီးစွာသောလေးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိသပီတံ၊ အဆိပ်လူးသော။ သလ္လံ၊ မြားကို။ သန္နယှိတွာ၊ တင်၍။ ဓနုံ၊ လေးကို။ ပုရေ၊ ရှေ့၌။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ သာမာဝတီ အမှူးရှိကုန်သော၊ သာမာဝတီ အမှူးရှိကုန်သော။ တာ ဣတ္တိယော၊ ထိုငါးရာသော မိဖုရားတို့သည်။ ဩဓိသော၊ အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာဘာဝနာကို။ ဖရိံသု၊ နှံ့စေကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ ကဏ္ဍံ၊ မြားကို။ ခိပိတုံ၊ ပစ်ခြင်းငှာ။ နေဝ သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ အပနေတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ ဂတ္တေဟိ၊ ကိုယ်တို့မှ။ သေဒါ၊ ချွေးတို့သည်။ မုစ္စိံသု၊ ထွက်ကုန်၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ဝေဓတိ၊ တုန်လှုပ်၏။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ခေဠော၊ တံတွေးသည်။ ပတတိ၊ ကျ၏။ ဂဟေတဗ္ဗဂဟဏံ၊ ယူသင့်သည်ကို ယူခြင်းကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်နိုင်။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ နံ၊ ထို ဥဒေနမင်းကို။ သာမာဝတီ၊ သာမာဝတီသည်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ကိလမသိ၊ ပင်ပန်းသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ အာမ ကိလမာမိ၊ ဩော်-ပင်ပန်း၏။ မေ၊ ငါ၏။ အဝဿယော၊ မှီခိုရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်ပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ကဏ္ဍံ၊ မြားကို။ မဟာပထဝိမုခံ၊ မြေကြီးသို့ရှေးရှု။ ကရောဟိ၊ ပြုတော်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တထာ၊ ထိုသာမာဝတီ မိဖုရားဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သာ၊ ထိုသာမာဝတီမိဖုရားသည်။ “ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ကဏ္ဍံ၊ မြားသည်။ မုစ္စတု၊ လွတ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဋ္ဌာသိ၊ ဆောက်တည်၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ကဏ္ဍံ၊ မြားသည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ တံခဏံယေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုပ်၍။ အာဂမ္မ၊ ကပ်၍။ အလ္လကေသော၊ စိုသောဆံရှိသည်ဖြစ်၍။ အလ္လဝတ္ထော၊ စိုသော အဝတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခမ၊ သည်းခံလော့။ မေ၊ ငါသည်။ ဘေဒကာနံ၊ ကုန်းတိုက်သောသူတို့၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ အနုပဓာရေတွာ၊ မစူးစမ်းမူ၍။ ဧတံ၊ ဤအမှုကို။ ကတံ၊ ပြုမိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ခမာမိ၊ သည်းခံပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တယာ၊ သင်မိဖုရားသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခမိတံ နာမ၊ သည်းခံအပ်သည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” [ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။] “ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တုမှာကံ၊ သင်မိဖုရားတို့၏။ ယထာရုစိယာ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေထ၊ ပေးလှူကုန်လော့။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ညအခါ၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော့။ အဇ္ဇတော၊ ယနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပရိဟာရံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဇ္ဇတော၊ ယနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဝါစေဟိ၊ ပို့ချစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ကြားလျှောက်၏။) ရာဇာ၊ ဥဒေန မင်းသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာစေန္တော၊ တောင်းပန်သည်ရှိသော်။ အာနန္ဒတ္ထေရံ၊ အာနန္ဒာမထေရ်ကို။ လဘိ၊ ရလေ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော မိဖုရားတို့သည်။ ထေရံ၊ အရှင်အာနန္ဒာ မထေရ်ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ပင့်ဆောင်စေ၍။ သက္ကာရသမ္မာနံ၊ ကောင်းစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကတဘတ္တကိစ္စဿ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ကိစ္စရှိသော။ ထေရဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်၏။ သန္တီကေ၊ အထံတော်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ပရိယာပုဏန္တီ၊ သင်ကုန်၏။

တာ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော မိဖုရားတို့သည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ထေရဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ မထေရ်အား။ အနုမောဒနာယ၊ အနုမောဒနာဖြင့်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ မထေရ်အား။ ပဉ္စ ဥတ္တရာသင်္ဂသတာနိ၊ ငါးရာသော အပေါ်ရုံပုဆိုးတို့ကို။ အဒံသု၊ ပေးလှူကုန်၏။ ထေရော၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တုန္နဝါယကုလေ၊ အပ်ချုပ်သမား အမျိုး၌။ (ဇာတော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ဧကဿ၊ တစ်ဆူသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ဧကာယ၊ တစ်ချောင်းသော။ သူစိယာ၊ အပ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဟတ္တတလမတ္တံ၊ တတောင်မျှလောက်သော။ စောဠခဏ္ဍံ၊ ပုဆိုးပိုင်းကို။ အဒါသိ ကိရ၊ ပေးလှူဖူးသတတ်။ သော၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာ မထေရ်သည်။ သူစိယာ၊ အပ်၏။ ဖလေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဣမသ္မိံ အတ္တဘာဝေ၊ ဤကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ မဟာပညော၊ ကြီးကျယ်သော ပညာရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ စောဠခဏ္ဍဿ၊ ပုဆိုးပိုင်း၏။ ဖလေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဣမိနာဝ နိယာမေန၊ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ပဉ္စသတက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်ငါးရာပတ်လုံး။ ဒုဿာနိ၊ ပုဆိုးတို့ကို။ ပဋိလဘိ၊ ရ၏။

(ဋ္ဌ-၃၄၁) တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မာဂဏ္ဍိယာ၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဘာဝံ၊ ဝန်ခံအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂမနကာလေ၊ သွားသောအခါ၌။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာပြာသာဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သပရိဝါရံ၊ အခြံအရံနှင့် တကွဖြစ်သော။ သာမာဝတိံ၊ သာမာဝတီမိဖုရားကို။ အန္တော ကတွာ၊ အတွင်း၌ပြု၍။ ‘ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ အာဏာ၊ အာဏာတည်း။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ပိဒဟိတွာ၊ ပိတ်၍။ ပလာလေန၊ ကောက်ရိုးဖြင့်။ ပလိဝေဌေတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ဂေဟေ၊ နေရာပြာသာဒ်၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) မာဂဏ္ဍိယော၊ မာဂဏ္ဍီပုဏ္ဏားသည်။ တဿာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ တထာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရားဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တသ္မိံ ဒိဝသေ၊ ထိုနေ့၌။ သဗ္ဗာပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုသာမာဝတီ အမှူးရှိသော မိဖုရားတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော။ ဥပပီဠကကမ္မဿ၊ ဥပပီဠကံ၏။ အာနုဘာဝေန၊ အာနုဘော်ကြောင့်။ သမာပတ္တိံ၊ မေတ္တာဈာန်သမာပတ်ကို။ အပ္ပေတုံ၊ ဝင်စားခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ဧကပ္ပဟာရေနေဝ၊ တစ်ပြိုင်နက်တည်းဖြင့်သာလျှင်။ ထုသမုဋ္ဌိ ဝိယ၊ ဖွဲ့ဆုပ်ကဲ့သို့။ ဈာယိံသု၊ မီးလောင်ကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိကုန်သော ငါးရာသော မိဖုရားတို့၏။ အာရက္ခပုရိသာ၊ အစောင့်အရှောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဣဒံ နာမ၊ ဤမီးတိုက်ခြင်းမည်သည်ကို။ ကရိံသု၊ ပြုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိံသု၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။

ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ “ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိယေသန္တော၊ ပညာဖြင့် စူးစမ်း ရှာဖွေသည်ရှိသော်။ မာဂဏ္ဍိယာယ၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ ကာရိတဘာဝံ၊ ပြုစေအပ်သည် အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရားကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ဘဒ္ဒေ၊ အချင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောန္တီယာ၊ ပြုသော။ တယာ၊ သင်သည်။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ‘ဥဋ္ဌာယ သမုဋ္ဌာယ၊ ထ၍ထ၍။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ပရိသက္ကမာနာ၊ လုံ့လပြုသော မိန်းမတို့ကို။ ဃာတိတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။’ (ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင်မိဖုရားအား။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ တဝ၊ သင်မိဖုရား၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ ပက္ကောသာပေဟိ၊ ခေါ်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သာ၊ ထိုမာဂဏ္ဍီမိဖုရားသည်။ ရညော၊ ဥဒေနမင်း၏။ ကထံ၊ စကားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အညာတကေပိ၊ အဆွေမတော်သော သူတို့ကိုလည်း။ ဉာတကေ ကတွာ၊ အဆွေတော်သည်တို့ကိုပြု၍။ ပက္ကောသာပေသိ၊ ခေါ်စေ၏။ ရာဇာ၊ ဥဒေနမင်းသည်။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော အဆွေအမျိုးတို့၏။ သန္နိပတိတဘာဝံ၊ စည်းဝေးသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းရင်ပြင်၌။ ဂလပ္ပမာဏေသု၊ လည်မျိုအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အာဝါဋေသု၊ တွင်းတို့၌။ နိခနိတွာ၊ မြှုပ်၍။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သော။ သီသာနိ၊ ဦးခေါင်းတို့ကို။ ဘိန္ဒာပေန္တော၊ ခွဲစေလိုသည်ဖြစ်၍။ မဟန္တေဟိ၊ ကြီးစွာကုန်သော။ အယနင်္ဂလေဟိ၊ သံထွန်သွားတို့ဖြင့်။ ကသာပေသိ၊ ထွန်စေ၏။ မာဂဏ္ဍိယမ္ပိ၊ မာဂဏ္ဍီမိဖုရားကိုလည်း။ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ၊ အပိုင်းအပိုင်း။ ဆိန္ဒာပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ ပူဝပစနကဋာဟေ၊ မုန့်ကြော်သော အိုးကင်း၌။ ပစာပေသိ၊ ကြော်စေ၏။

သပရိဝါရာယ၊ အခြံအရံနှင့် တကွသော။ သာမာဝတိယာ၊ သာမာဝတီမိဖုရား၏။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးသည်။ ဈာယနကမ္မံ၊ လောင်စေတတ်သော မကောင်းမှုကံသည်။ ကိံပန၊ အသို့နည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) သာ၊ ထိုသာမာဝတီမိဖုရား၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ဗုဒ္ဓေ၊ ဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တော်မမူမီ။ တေဟေဝ ပဉ္စဟိ မာတုဂါမသတေဟိ၊ ထိုငါးရာသော မာတုဂါမတို့နှင့်ပင်လျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ကီဠိတွာ၊ ကစား၍။ ဗဟိတိတ္ထေ၊ အပဖြစ်သော ဆိပ်၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်လျက်။ သီတေ၊ အချမ်းသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဝိဒူရဋ္ဌာနေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ အသောဓေတွာဝ၊ မသုတ်သင်မူ၍သာလျှင်။ ဗဟိ၊ အပ၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝိသိဗ္ဗေသုံ၊ လှုံကုန်၏။ အန္တောပဏ္ဏသာလာယ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းအတွင်း၌။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ နိရောဓသမာပတ္တိံ၊ နိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တာ၊ ထိုသာမာဝတီအမှူးရှိသော ငါးရာသော မိဖုရားအလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမတို့သည်။ ဇာလာသု၊ မီးလျှံတို့သည်။ ပစ္ဆိန္နာသု၊ ပြတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ကတံ၊ ပြုရပါအံ့နည်း။ အယံ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ဤအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ကုလူပကော၊ နန်းတော်သို့ ကပ်ရောက်သော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတည်း။ ဣမံ၊ ဤအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကုဇ္ဈိဿတိ၊ အမျက်ထွက်တော်မူလတ္တံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နံ၊ ထိုအရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ သုဇ္ဈာပိတံ၊ ကောင်းစွာ မီးသင်္ဂြိုဟ်အပ်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒါရူနိ၊ ထင်းတို့ကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဇာလာယ၊ မီးလျှံသည်။ ပစ္ဆိန္နာယ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ သမာပတ္တိတော၊ သမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ တာသံ၊ ထိုငါးရာသော မိန်းမတို့၏။ ပဿန္တီနံယေဝ၊ မြင်ကုန်စဉ်ပင်လျှင်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ [ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်၍။] ဂတော၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ တေန (ဋ္ဌ-၃၄၂) ကမ္မေန၊ ထိုမကောင်းမှုကံကြောင့်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတွာ၊ ကျက်ပြီး၍။ ပက္ကာဝသေသေန၊ ရင့်ပြီးသော မကောင်းမှုကံ၏ အကြွင်းဖြင့်။ ဣမံ ဈာပနံ၊ ဤမီးလောင်ခြင်းသို့။ ပါပုဏိံသု ကိရ၊ ရောက်ကုန်သတတ်။ (ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) စတုပရိသမဇ္ဈေ ပန၊ လေးပါးသော ပရိသတ်အလယ်၌ကား။ ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်းဟူမူကား။) ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ မာတုဂါမအတ္တဘာဝေ၊ မာတုဂါမ၏ ကိုယ်အဖြစ်၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ ပဉ္စန္နံ မာတုဂါမသတာနံ၊ ငါးရာသော မာတုဂါမတို့ကို။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ကထေတွာ၊ ဟော၍။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိ ဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာပေသိ၊ တည်စေ၏။ သာမာဝတီပိ၊ သာမာဝတီ မိဖုရားသည်လည်း။ ရညာ၊ ဥဒေနမင်း၏။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အပ္ပိတံ၊ ပစ်အပ်သော။ ကဏ္ဍံ၊ မြားကို။ မေတ္တာဖရဏေန၊ မေတ္တာဘာဝနာ၏ နှံ့ခြင်းဖြင့်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ပဋိဗာဟိ၊ တားမြစ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကထာ၊ စကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။) တဿာပိ၊ ထိုသာမာဝတီ မိဖုရား၏လည်း။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်းသည်။ ဂုဏံ၊ ကျေးဇူးစကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤသို့သော အကြောင်းသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုနောက်မှ။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ တဒေဝ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကိုပင်။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိံ၊ အကြောင်း၏ဖြစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ခုဇ္ဇုတ္တရံ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာကို။ ဗဟုဿုတာနံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ဒါယိကာမတို့တွင်။ သာမာဝတိံ၊ သာမာဝတီမိဖုရားကို။ မေတ္တာဝိဟာရီနံ၊ မေတ္တာဈာန်ဖြင့် နေလေ့ရှိသော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဥတ္တရာနန္ဒမာတာ ဝတ္ထု

၂၆၂၊ ပဉ္စမေ၊ ပဉ္စမသုတ်၌။ ဈာယီနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဈာယီနံ၊ ဟူသောဤပါဌ်ဖြင့်။ ဈာနာဘိရတာနံ၊ ဈာန်၌ မွေ့လျော်ကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ နန္ဒမာတာ၊ နန္ဒ၏အမိဖြစ်သော။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော် အခါ၌။ ဟံသတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဈာနာဘိရတာနံ၊ ဈာန်၌မွေ့လျော်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ထားတော်မူအပ်သော ဈာန်၌မွေ့လျော်သော ဒါယိကာမတို့ထက် မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ ဆုတောင်း၏။ သာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ အလောင်းဖြစ်သော သတို့သမီးသည်။ ကပ္ပသကသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည်လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ရာဇဂဟနဂရေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သုမနသေဋ္ဌိံ၊ သုမနသဋ္ဌေးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝသန္တဿ၊ နေသော။ ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိဿ နာမ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေး၏။ ဘရိယာယ၊ မယား၏။ ကုစ္ဆိသ္မိံ၊ ဝမ်းတို့၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ ဥတ္တရာတိ၊ ဥတ္တရာဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ နက္ခတ္တမဟဒိဝသေ၊ နက္ခတ်သဘင်ပူဇော်သော နေ့၌။ ရာဇဂဟသေဋ္ဌိ၊ ရာဇဂြိုဟ်သဋ္ဌေးသည်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သူကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တာတ ပုဏ္ဏ၊ အမောင်ပုဏ္ဏ။ နက္ခတ္တံ ဝါ၊ နက္ခတ်ပွဲသဘင်သည် လည်းကောင်း။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတဿ၊ သူဆင်းရဲအား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မူ စအံ့နည်း။ ဧဝံ သန္တေပိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သော်လည်း။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ ‘ပရိဗ္ဗယံ ဂဟေတွာ၊ ရိက္ခာကို ယူ၍။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်ပွဲသဘင်ကို။ ကီဠိဿသိ၊ ကစားလတ္တံ့လော။ ဗလဝဂေါဏေစ၊ အားကြီးသော နွားတို့ကို လည်းကောင်း။ ဖာလဉ္စ၊ ထွန်သွားကို လည်းကောင်း။ နင်္ဂလဉ္စ၊ ထွန်တုံးကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကသိဿသိ၊ ယာထွန်လတ္တံ့လော။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)” “အယျ၊ အရှင်သဌေး။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘရိယာယ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တေတွာ၊ တိုင်ပင်၍။ ဇာနိဿာမိ၊ သိပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) တံကထံ၊ ထိုသဌေးဆိုသော စကားကို။ ဘရိယာယ၊ မယားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ “အယျော၊ အမောင်။ သေဋ္ဌိ နာမ၊ သဌေးမည်သည်ကား။ ဣဿရော၊ အစိုးရ၏။ တယာ၊ အမောင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထေန္တဿ၊ စကားပြောသော။ တဿ၊ ထိုသဌေး၏။ ကထာ၊ စကားသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်ပေ၏။ တွံ ပန၊ အမောင်သည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကသိကမ္မံ၊ ယာထွန်မှုကို။ မာဝိဿဇ္ဇေသိ၊ မစွန့်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ တဿာ၊ ထိုမယား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ နာယူ၍။ ကသိဘဏ္ဍံ၊ ယာထွန်ခြင်း၏ အဆောက်အဦဖြစ်သော ဘဏ္ဍာကို အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကသိတုံ၊ ယာထွန်ခြင်းငှာ။ ဂတော၊ သွား၏။

တံဒိဝသဉ္စ၊ ထိုနေ့၌လည်း။ သာရိပုတ္တတ္ထေရော၊ သာရိပုတ္တရာ မထေရ်မြတ်သည်။ နိရောဓသမာပတ္တိတော၊ နိရောဓသမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ မယာ၊ ငါသည်။ သင်္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်လတ်သော်။ ဣမဿ ပုဏ္ဏဿ၊ ဤပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ဥပနိဿယံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်၌ အကျိုးပေးလတ္တံ့သော ကုသိုလ်ကံဖြစ်ခြင်း၏ အားကြီးစွာသော အကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးတော်မူသော အချိန်၌။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ကသနဋ္ဌာနံ၊ ယာထွန်ရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ ကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ ထေရံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကသိံ၊ ယာထွန်ခြင်းကို။ (ဋ္ဌ-၃၄၃) ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ ဆထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌေန၊ ငါးပါးသောတည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိ၊ ရှိခိုးလေ၏။ ထေရော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော။ ဒါယကာကို ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်ရှုတော်မူ၍။ ဥဒကဘာဂံ၊ ရေ၏နီးသည်၏အဖြစ်ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏအမည်ရှိသော ဒါယကာအား။ “အယျော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မုခံ၊ မျက်နှာတော်ကို။ ဓောဝိတုကာမော၊ ဆေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧတံ (စိန္တနံ)၊ ဤသို့ကြံခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသို့ကြံပြီးသည်မှ။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အား။ အဒါသိ၊ ကပ်လှူ၏။ ထေရေ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ ခါဒန္တေ၊ စားသည်ရှိသော်။ ပတ္တေန၊ သပိတ်တော်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဓမ္မကရဏံ၊ ရေစစ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဥဒကဿ၊ ရေဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အာဟရိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။ ထေရော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်သည်။ မုခံ၊ မျက်နှာတော်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဘိက္ခာစာရမဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းခံသွားရာခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ “ထေရော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်သည်။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒိဝသေသု၊ နေ့တို့၌။ ဣမံ မဂ္ဂံ၊ ဤခရီးသို့။ န ပဋိပဇ္ဇတိ၊ မကြွလာ။ အဇ္ဇ ပန၊ ယနေ့၌ကား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သင်္ဂဟတ္ထာယ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကြွလာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အာဟရဏကံ၊ ဆောင်အပ်သော။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တော်၌။ ပတိဋ္ဌပေယျ၊ တည်စေမူကား။ အဟော ဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နက္ခတ္တဒိဝသော၊ နက္ခတ်ပွဲသဘင်နေ့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ လဘနကနိယာမေန၊ ရအပ်သောအမှတ်ဖြင့်။ ခါဒနီယဘောဇနီယံ၊ ခဲဖွယ်၊ စားဖွယ်ကို။ သံဝိဓာယ၊ စီရင်၍။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သာမိကဿ၊ လင်၏။ ကသနဋ္ဌာနံ၊ ယာထွန်ရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ထေရံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တာရာ မထေရ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒိဝသေသု၊ နေ့တို့၌။ မယှံ၊ ငါအား။ ထေရံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒေယျဓမ္မာ၊ လှူဖွယ် ဝတ္ထုသည်။ နဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ ဒေယျဓမ္မ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ သန္တေပိ၊ ရှိပါသော်လည်း။ မမ၊ ငါ့အား။ အယျံ၊ အရှင်ကို။ နပဿာမိ၊ မမြင်။ အဇ္ဇ ပန၊ ယနေ့၌ကား။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တည်း ဟူသော အရှင်သာရိပုတ္တရာ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတည်းဟူသောခဲဖွယ်၊ စားဖွယ်တို့၏လည်း။ သမ္မုခီဘာဝေါ၊ မျက်မှောက်၏အဖြစ်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ ဣမံ အာဟာရံ တာဝ၊ ဤစာကို ရှေးဦးစွာ။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) တီဟိ စေတနာဟိ၊ ပုဗ္ဗ၊ မုဉ္စ၊ ပရတည်းဟူသော သုံးတန်သော စေတနာတို့နှင့်။ သမ္ပယုတ္တံ၊ ယှဉ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ ဘောဇနံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ သာရိပုတ္တတ္ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တော်၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်စေ၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့လှူရသဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဒုဂ္ဂတဇီဝိတာ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အသက်မွေးခြင်းမှ။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) မုစ္စာမိ၊ လွတ်ရပါလို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်ဆို၏။ ထေရောပိ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်သည်လည်း။ “တဝ၊ သင်၏။ အဇ္ဈာသယော၊ အလိုသည်။ ပူရတု၊ ပြည့်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) တဿာ၊ ထိုဒါယိကာမအား။ အနုမောဒနံ၊ ဝမ်းမြောက်မှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မူလေ၏။

သာပိ၊ ထိုဒါယိကာမသည်လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ အာဟာရံ သမ္ပာဒေတွာ၊ အစာကို ပြည့်စေ၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကသနဋ္ဌာနံ၊ ယာထွန်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သာမိကဿ၊ လင်၏။ ကုဇ္ဈနဘာဝတော၊ အမျက်ထွက်အံ့သည် အဖြစ်မှ။ ဘီတာ၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ “သာမိ၊ အရှင်လင်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့မျှ။ တဝ၊ အမောင်၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ သန္ဓာရေဟိ၊ ကောင်းစွာတည်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ (သန္ဓာရေမိ၊ ကောင်းစွာ တည်စေရအံ့နည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တဝ၊ အမောင်အား။ အာဟာရံ အာဟရန္တီ၊ အစာကို ဆောင်လတ်သော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ထေရံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဝ၊ အမောင်၏။ ဘာဂဘတ္တံ၊ အဖို့ဖြစ်သောထမင်းကို။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တော်၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်စေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဟာရံ ပစိတွာ၊ အစာကို ချက်၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂတာ၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ တေ၊ သင်သည်။ မနာပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်အား။ ဒန္တကဋ္ဌဉ္စ၊ ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ မုခေါဒကဉ္စ၊ မျက်သစ်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သုပ္ပဘာတံ၊ ကောင်းသော မိုးသောက်ခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၍။) ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်အား။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံသော အသုံးအဆောင်သည်လည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သန္တကမေဝ၊ ဥစ္စာသည်သာလျှင်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာနံ၊ သမီးခင်ပွန်းတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဧကသဒိသမေဝ၊ တူမျှသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ အာဟာရကိစ္စံ၊ အစာစားမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘရိယာယ၊ မယား၏။ ဦရုမှိ၊ ပေါင်၌။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာအား။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိ၊ သက်လေ၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ ထေကံ၊ အတန်ငယ်။ နိဒ္ဒါယိတွာ၊ အိပ်၍။ ပဗုဒ္ဒေါ၊ နိုးလတ်သော်။ (ဋ္ဌ-၃၄၄) ကသိတဋ္ဌာနံ၊ ယာထွန်ရာအရပ်သို့။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ ဩလောကိတောလောကိတဋ္ဌာနံ၊ ကြည့်တိုင်း ကြည့်တိုင်းသော အရပ်သည်။ မဟာကောသာဋကိပုပ္ဖေဟိ၊ သပွတ်ခါးကြီးပွင့်တို့ဖြင့်။ သမ္ပုဏ္ဏော ဝိယ၊ ပြည့်သကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သူသည်။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကိန္နာမ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော ဝတ္ထုနည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဣဒံ ကသိတဋ္ဌာနံ၊ ဤယာထွန်ရာအရပ်သည်။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏံ၊ ရွှေအဆင်းကဲ့သို့သော အဆင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ခါယတိ၊ ထင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အယျ၊ အရှင်လင်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တေ၊ အမောင်သည်။ သကလဒိဝသံ၊ အလုံးစုံသော နေ့ပတ်လုံး။ ကိလန္တတာယ၊ ပင်ပန်းသည် အဖြစ်ကြောင့်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ ဘမန္တိမညေ၊ လည်ယောင်တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အဿဒ္ဒဟန္တီ၊ မယုံကြည်သည်ရှိသော်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဩလောကေဟိ၊ ကြည့်စမ်းပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သာ၊ ထိုမယားသည်။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ အယံ၊ ဤအမောင်ပုဏ္ဏသည်။ သဘာဝံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ ကထေသိ၊ ဆို၏။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ဧဝံ၊ ဤအမောင်ဆိုတိုင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာသည်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝဋိံ၊ ရွှေတုံးကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နင်္ဂလသီသေ၊ ထွန်တုံးဦး၌။ ပဟေရိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ ဂုဋ္ဌပိဏ္ဍော ဝိယ၊ တင်လဲခဲကဲ့သို့။ နင်္ဂလသီသေ၊ ထွန်တုံးဦး၌။ အလ္လီယိတွာ၊ ကပ်ငြိ၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သူသည်။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ ပက္ကောသိတွာ၊ ခေါ်၍။ “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ ဝပိတဗီဇံ နာမ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော မျိုးစေ့မည်သည်။ တီဟိ ဝါ မာသေဟိ၊ သုံးလတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ စတူဟိ ဝါ မာသေဟိ၊ လေးလတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖလံ၊ အသီးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အမှာကံ ပန၊ ငါတို့၏ကား။ အယျဿ၊ အရှင်ဖြစ်သော။ သာရိပုတ္တတ္ထေရဿ၊ သာရိပုတ္တရာ မထေရ်၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ရောပိတေန၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော။ သဒ္ဓါဗီဇေန၊ သဒ္ဓါတည်းဟူသော မျိုးစေ့သည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့၌ပင်လျှင်။ အဝဿံ၊ မချွတ်။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်၏။ ကရီသမတ္တေ၊ တပယ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဣမသ္မိံ ပဒေသေ၊ ဤအရပ်၌။ အာမလကမတ္တောပိ၊ သျှစ်သျှားသီး အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ပံသုပိဏ္ဏော၊ မြေစိုင်သည်။ အသုဝဏ္ဏေ နာမ၊ ရွှေမဟုတ်သည်မည်သည်။ နတ္တိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အယျ၊ အရှင်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကိံ ကရိဿာမ၊ အဘယ်သို့ပြုရကုန်အံနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) “ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဣမံ သုဝဏ္ဏံ၊ ဤရွှေကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ခါဒိတုံ နာမ၊ စားခြင်းငှာမည်သည်။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ တသ္မိံ ဌာနေ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌပေတွာ၊ ထားခဲ့၍။ ဘတ္တဿ၊ ထမင်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်ခဲ့သော။ ပါတိံ၊ ခွက်ကို။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညာ၊ မင်းကြီးအား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ မနုဿော၊ လူသည်။ သုဝဏ္ဏပါတိံ၊ ရွှေခွက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဌိတော၊ တည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုသူကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တာတ၊ ညအမောင်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင် မင်းမြတ်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ကသိတဋ္ဌာနံ၊ ထွန်ရာအရပ်သည်။ သုဝဏ္ဏမေဝ၊ ရွှေသည်သာလျှင်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ပဟိဏိတွာ၊ စေတော်မူ၍။ အာဟရာပေထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်လေ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိန္နာမော၊ အဘယ်အမည် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။) ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဏ္ဏော နာမ၊ ပုဏ္ဏအမည်ရှိပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်လေ၏။) ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။ သကဋာနိ၊ လှည်းတို့ကို။ ယောဇေတွာ၊ က၍။ ပုဏ္ဏဿ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော ဒါယကာ၏။ ကသိတဋ္ဌာနတော၊ ယာထွန်ရာအရပ်မှ။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ အာဟာရထ၊ ဆောင်ချေကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂတရာဇပုရိသာ၊ သွားသော မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ “ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ပုညံ၊ ကုသိုလ်တော်၏ အကျိုးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သုဝဏ္ဏပိဏ္ဏေ၊ ရွှေတုံးတို့ကို။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်၏။ ဂဟိတဂဟိတမ္မိ၊ ယူတိုင်းလည်း ဖြစ်သော။ (တံ၊ ထိုရွှေတုံးသည်။) ကသိတလေဍ္ဍုယေဝ၊ ထွန်ကျစ်ခဲသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ (တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။) အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ပုဏ္ဏဿ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သူ၏။ ပုညံ၊ ကောင်းမှု၏ အကျိုးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဂဏှထ၊ ယူကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဂဟိတဂဟိတံ၊ ယူတိုင်းယူတိုင်းသည်။ သုဝဏ္ဏမေဝ၊ ရွှေတုံးသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ တံ သုဝဏ္ဏံ၊ ထိုရွှေကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းပြင်၌။ ရာသိံ၊ အစုကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ရာသိ၊ အစုသည်။ ဥဗ္ဗေဓေန၊ အစောက်အားဖြင့်။ တာလပ္ပမာဏော၊ ထန်းတပြန် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ဝါဏိဇေ၊ ကုန်သည်တို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ကဿစိ၊ တစုံတစ်ယောက်သော သူ၏။ (ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသည်။) နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) ဧတ္တကဿ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ သာမိနော၊ အရှင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ ပန၊ သင့်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ နံ၊ ထိုသူကို။ ဓနသေဋ္ဌိံ နာမ၊ ဓနသဌေးမည်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။) တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ပုဏ္ဏံ၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသောသူကို။ ဣမသ္မိံ နဂရေ၊ ဤမြို့၌။ ဓနသေဋ္ဌိံ နာမ၊ ဓနသဋ္ဌေးမည်သည်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ သုဝဏ္ဏံ၊ ထိုရွှေကို။ တဿေဝ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသောသူ အားသာလျှင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တံဒိဝသံယေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသောသူအား။ သေဋ္ဌိဋ္ဌာနံ၊ သဋ္ဌေးအရာကို။ အဒါသိ၊ ပေးလေ၏။ သော ဓနသေဋ္ဌိ၊ ထိုဓနသဋ္ဌေးသည်။ (ဋ္ဌ-၃၄၅) မင်္ဂလံ၊ ဘွဲ့အမည် မှည့်ခြင်း မင်္ဂလာကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလတ်သော်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနှစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသော အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူလေ၏။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာတ္ထာနုမောဒနာယ၊ ဆွမ်းကို။ အနုမောဒနာ ပြုခြင်းဖြင့်။ ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိပိ၊ ပုဏ္ဏသဋ္ဌေးသည်လည်းကောင်း။ ဘရိယာပိ၊ မယားသည်လည်းကောင်း။ ဓီတာပိ၊ သမီးသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော သူတို့သည်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌဟိံသု၊ တည်ကုန်၏။

အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ရာဇဂဟသေဋ္ဌိ၊ ရာဇဂြိုလ်သဋ္ဌေးသည်။ “ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိနော၊ ပုဏ္ဏသဋ္ဌေးအား။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အချိန်အရွယ်သို့ ရောက်သော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသောသဋ္ဌေး၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ တဿ၊ ထိုရာဇဂြိုလ်သဋ္ဌေး၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ နဒဿမိ၊ မပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသာသနံ၊ တစ်ဖန်စေလွှတ်သော သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သုမနသေဋ္ဌိပိ၊ သုမနသဋ္ဌေးသည်လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ “တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဧကပ္ပဟာရေနေဝ၊ တပြိုင်နက်တည်းဖြင့်ပင်လျှင်။ ဣဿရော၊ အစိုးရသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ (ပုန၊ တစ်ဖန်။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။) တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိ၊ ပုဏ္ဏသဋ္ဌေးသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။) “တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ တုမှာကံ၊ သင်သဋ္ဌေးတို့၏။ ဣမံ သေဋ္ဌိသဘာဝမေဝ၊ ဤသဋ္ဌေးသဘောကိုသာလျှင်။ ကထေသိ၊ ပြောဆို၏။ ပုရိသော နာမ၊ ယောကျ်ားမည်သည်ကား။ သဗ္ဗကာလေ၊ ခပ်သိမ်းသောအခါ၌။ ဧဝံဝိဓော ယေဝ၊ ဤသို့ သဘောရှိသည် သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နသလ္လက္ခေတဗ္ဗော၊ မမှတ်အပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တာဒိသေ၊ ထိုအရှင်သဋ္ဌေးကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ ဒါသေ၊ ကျွန်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တုယှံ ပန၊ သင်သဋ္ဌေး၏ကား။ ဇာတိံဝါ၊ ဇာတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တံ ဝါ၊ အနွယ်ကိုလည်းကောင်း။ နကောပေမိ၊ မပျက်စေ။ အပိစခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်ဖြစ်သော။ အရိယသာဝိကာ၊ အရိယာတပည့်မတည်း။ ဒေဝသိ၊ နေ့တိုင်း။ ကဟာပဏဂ္ဃနကေဟိ၊ တစ်သပြာထိုက်ကုန်သော။ ပုပ္ဖေဟိ၊ ပန်းတို့ဖြင့်။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သမီးကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုမှာဒိသဿ၊ အရှင်သဋ္ဌေးကဲ့သို့ သဘောရှိသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မိစ္ဆာအယူရှိသောသူ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ န ပေသေဿာမိ၊ မစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိဿ၊ ပုဏ္ဏသဋ္ဌေး၏။ ပဋိဗာဟကဘာဝံ၊ တားမြစ်သည် အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ရာဇဂဟသေဋ္ဌိ၊ ရာဇဂြိုဟ်သဋ္ဌေးသည်။ “ပေါရာဏကံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းကို။ မာဘိန္ဒတု၊ မဖျက်လင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမအား။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း။ ဒွိကဟာပဏဂ္ဃနကာနိ၊ နှစ်သပြာထိုက်ကုန်သော။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ ပူဇာပေဿာမိ၊ ပူဇော်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသည်။ “သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ တဿ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်သဋ္ဌေး၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ပုဏ္ဏသေဋ္ဌိနော၊ ပုဏ္ဏ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေး၏။ ဓီတာ၊ သမီးဖြစ်သော။ သာ ဥတ္တရာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ “အဟံ၊ ကျွန်တော်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကုလဂေဟေ၊ မိဘတို့အိမ်၌။ မာသဿ၊ လ၏။ အဋ္ဌ ဒိဝသာနိ၊ ရှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး။ နိဗဒ္ဓဥပေါသထကမ္မံ၊ အမြဲဥပုသ်သုံးသော အမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ တုမှေသု၊ အမောင်တို့သည်။ သမ္ပဋိစ္ဆန္တေသု၊ ဝန်ခံကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပေါသထင်္ဂါနိ၊ ဥပုသ်အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌဟေယျံ၊ ဆောက်တည်ပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသဋ္ဌေးသားသည်။ (သမ္ပဋိစ္ဆိတုံ၊ ဝန်ခံခြင်းငှာ။) “နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) နသမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်မခံ။ သာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ တံ၊ ထိုသဋ္ဌေးသားကို။ သညာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တီ၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အန္တောဝဿေ၊ ဝါတွင်း၌။ “ဥပေါသထိကာ၊ ဥပုသ်သုံးသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တဒါပိ၊ ထိုဝါတွင်း အခါ၌လည်း။ ဩကာသံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်း အခွင့်ကို။ ကာရေန္တီ၊ ပြုလတ်သော်။ (ဩကာသံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်း အခွင့်ကို။) နေဝ အလတ္ထ၊ မရ။ သာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ အန္တောဝဿေ၊ ဝါတွင်း၌။ အဍ္ဎုတိယေသု မာသေသု၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးလတို့သည်။ အတိက္ကန္တေသု၊ လွန်ကုန်သည် ရှိသော်။ အဍ္ဎုမာသေ၊ လခွဲသည်။ အဝသိဋ္ဌေ၊ ကြွင်းသည်ရှိသော်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ (ကိံ ပေသေသိ၊ အဘယ်သို့ စေလိုက်သနည်း။) “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တုမှေဟိ၊ သင်မိခင်ဖခင်တို့သည်။ စာရကေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ပက္ခိတ္တာ၊ ထည့်သွင်းအပ်၏။ ဧတ္တကေသု၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ ဧကဒိဝသမ္ပိ၊ တစ်နေ့မျှလည်း။ ဥပေါသထင်္ဂါနိ၊ ဥပုသ်အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းငှာ။ နလဘာမိ၊ မရ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဉ္စဒသ ကဟာပဏသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းငါးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပေသေထ၊ ပို့လာစေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။) တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ဓီတု၊ သမီး၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ (ဋ္ဌ-၃၄၆) သုတွာ၊ ကြား၍။ “ကာရဏံ၊ အကြောင်းကား။ ကိံ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပုစ္ဆိတွာဝ၊ မမေးမူ၍သာလျှင်။ (ပဉ္စဒသကဟာပဏသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းငါးထောင်သော အသပြာတို့ကို။) ပဟိဏိံသု၊ ပို့စေကုန်၏။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ တေ ကဟာပဏေ၊ ထိုတစ်သောင်းငါးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ တသ္မိံ နဂရေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သိရိမာ နာမ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “အမ္မသိရိမေ၊ အရှင်သိရိမာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ အဍ္ဎုမာသံ၊ ဤလခွဲပတ်လုံး။ ဥပေါသထင်္ဂါနိ၊ ဥပုသ်အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌဟိဿာမိ၊ ဆောက်တည်ပါအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာနိ ပဉ္စဒသ ကဟာပဏ သဟဿာနိ၊ ဤတစ်သောင်းငါးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဣမံ အဍ္ဎုမာသံ၊ ဤလခွဲပတ်လုံး။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သဋ္ဌေးသားကို။ ပရိစရာဟိ၊ လုပ်ကျွေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံလေ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သဋ္ဌေးသားသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သိရိမာယ၊ သိရိမာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မောဒိဿာမိ၊ ဝမ်းမြောက်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဥတ္တရာယ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သဋ္ဌေးသမီးအား။ အဍ္ဎုမာသံ၊ လခွဲကို။ (ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။) ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းအမှုကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံလေ၏။

သာ၊ ထိုဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးသည်။ တေန၊ ထိုသူဋ္ဌေးသားသည်။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဘာဝံ၊ ဝန်ခံအပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဒိဝသေ ဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ပါတောဝ၊ စောစော ကပင်လျှင်။ ဒါသိဂဏပရိဝုတာ၊ ကျွန်မအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယ ဘောဇနီယံ၊ ခဲဖွယ်, စားဖွယ်ကို။ သံဝိဒဟိတွာ၊ စီရင်၍။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးတော်မူခြင်း ကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂတေ၊ ကြွသွားတော်မူသည်ရှိသော်။ ဥပေါသထင်္ဂါနိ၊ ဥပုသ်အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပါသာဒဝရံ၊ မြတ်သောပြာသာဒ်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ အာဝဇ္ဇမာနာ၊ ဆင်ခြင်လျက်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဍ္ဎုမာသံ၊ လခွဲကို။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဝိဿဇ္ဇနဒိဝသေ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော နေ့၌။ ပါတောဝ၊ စောစောကပင်လျှင်။ ယာဂုခဇ္ဇကာဒီနိ၊ ယာဂုခဲဖွယ်အစရှိသည်တို့ကို။ သံဝိဒဟန္တီ၊ စီရင်လျက်။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဋ္ဌေးသားသည်။ သိရိမာယ၊ သိရိမာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သောပြာသာဒ်ထက်သို့တက်လျက်။ ဇာလဝါတပါနံ၊ ကွန်ရက် လေသာ တံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အန္တရဝတ္တုံ၊ အိမ်ကြမ်းပြင်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်နေ၏။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးသည်။ ဝါတပါနစ္ဆိဒ္ဒေန၊ လေသောက် တံခါးပေါက်ဖြင့်။ ဥဒ္ဒံ၊ အထက်သို့။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဋ္ဌေးသားသည်။ ဥတ္တရံ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ “အယံ၊ ဤသူဋ္ဌေးသမီးသည်။ နေရယိကဇာတိကာ ဝတ၊ ငရဲသူ သဘောရှိစွတကား။ ဧဝံဝိဓံ နာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည် မည်သော။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဥက္ခလိကမသိမက္ခိတာ၊ ထမင်းအိုးမှ ဖြစ်သော မီးခိုးဖြင့် လိမ်းကျံအပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိက္ကာရဏာ၊ အကြောင်းမရှိပဲလျက်။ ဒါသီနံ၊ ကျွန်မတို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသာင်း၍။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးသည်။ တဿ၊ ထိုသူဋ္ဌေးသား၏။ ပမာဒဘာဝံ၊ မေ့လျော့ သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အယံ ဗာလော နာမ၊ ဤသူမိုက်မည်သည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမ္ပတ္တိ၊ စည်းစိမ်သည်။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ထာဝရာ၊ အမြဲတည်ပါ၏။ ဣတိ သညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သယမ္ပိ၊ မိမိသည်လည်း။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သိရိမာ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ “အယံ စေဋိကာ၊ ဤကျွန်မသည်။ မယိ၊ ငါသည်။ ဌိတာယ၊ ထင်ရှားတည်သည်ဖြစ်လျက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မမ၊ ငါ၏။ သာမိကေန၊ လင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ဩတရိ၊ သက်၏။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးသည်။ တဿာ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမ၏။ အာဂမနာကာရပ္ပေနေဝ၊ လာသော အခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ “အယံ ဗာလာ၊ ဤအမိုက်မသည်။ အဍ္ဎုမာသမတ္တံ၊ လခွဲမျှ။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ဧတံ ဂေဟံ၊ ဤအိမ်သည်။ မယှမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ (ဂေဟံ၊ အိမ်တည်း။) ဣတိ သညီ၊ ဤသို့အမှတ်ရှိသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တင်္ခဏညေဝ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ မေတ္တဈာနံ၊ မေတ္တာဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ သိရိမာပိ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်လည်း။ ဒါသီနံ၊ ကျွန်မတို့၏။ အန္တရေန၊ အတွင်းဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ ဥဠုင်္ကံ၊ ဆီမှုတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပူဝပစနဋ္ဌာနေ၊ မုံ့ကြော်ရာအရပ်၌။ ပက္ကဋ္ဌိတတေလဿ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ဆီဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်၍။ ဥတ္တရာယ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီး၏။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ အာသိဉ္စိ၊ သာန်းလောင်း၏။ မေတ္တာဈာနဿ၊ မေတ္တာဈာန်၏။ ဝိပ္ဖာရေန၊ နှံ့ခြင်းကြောင့်။ ဥတ္တရာယ၊ ဥတ္တရာအမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီး၏။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ အာသိတ္တံ၊ လောင်းအပ်သော။ ပက္ကဋ္ဌိတတေလံ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ဆီသည်။ ပဒုမပတ္တေ၊ ပဒုမ္မာကြာရွက်၌။ အာသိတ္တဥဒကံ ဝိယ၊ လောင်းအပ်သော ရေကဲ့သို့။ ဝိနိဝတ္တိတွာ၊ နစ်၍။ ဂတံ၊ သွား၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သိရိမာယ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမ၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဒါသိယော၊ ကျွန်မတို့သည်။ တံ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ “ဇေ၊ ဟယ်...ကျွန်မ။ ဟောတု၊ ထိုသို့ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ဆီပူဖြင့် လောင်းသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မူလံ၊ အခကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာဂတာ၊ လာရသည်ဖြစ်၍။ (ဋ္ဌ-၃၄၇) ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤအိမ်၌။ ဝသမာနာ၊ နေရသည်ဖြစ်လျက်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျာယ၊ အရှင်မနှင့်။ သဒိသာ၊ တူသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝါယမသိ၊ လုံ့လပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မုခဋ္ဌာနေ၊ ရှေ့တူရှုအရပ်၌။ တံ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမကို။ ပရိဘာသိံသု၊ ဆဲရေးကုန်၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သိရိမာ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အာဂန္တုကဘာဝံ၊ ဧည့်သည်၏ အဖြစ်ကို။ အညာသိ၊ သိလေ၏။ သာ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ တတောဝ၊ ထိုအရပ်မှ သာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥတ္တရာယ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီး၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အနုပဓာရေတွာ၊ မစူးစမ်းမူ၍။ မေ၊ ငါသည်။ (ကမ္မံ၊ ပြစ်မှားသော အမှုကို။) ကတံ၊ ပြုမိ၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခမထ၊ သည်းခံတော်မူ ပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမ္မ သိရိမေ၊ ရှင်မသိရိမာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရာ၌။ နခမိဿာမိ၊ သည်းမခံအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သပိတိကာ၊ အဖရှိသော။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။ ဒသဗလေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ခမန္တေယေဝ၊ သည်းခံတော်မူသော် သာလျှင်။ ခမိဿာမိ၊ သည်းခံပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆိုလေ၏။)

သတ္ထာပိ ခေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဘိက္ခုသံဃ ပရိဝါရော၊ ရဟန်းအပေါင်း အခြံအရံရှိသည် ဖြစ်၍။ အာဂန္တွာ၊ ကြွလာတော်မူ၍။ ဥတ္တရာယ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီး၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ပညတ္တာသနေ၊ ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ သိရိမာ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်မြတ်ဘုရား။ မယာ၊ ဘုရားတပည့်တော်မသည်။ အယျာယ ဥတ္တရာယ၊ အရှင်မဥတ္တရာ၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်ကို။ ကတော၊ ပြုမိ၏။ တုမှေသု၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ခမန္တေသု၊ သည်းခံကုန်သည်ရှိသော်။ ခမိဿာမိ၊ သည်းခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုပါ၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ ဘုရားတပည့်တော်မအား။ ခမထ၊ သည်းခံတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) သိရိမေ၊ သိရိမာ။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) တေ၊ သင့်အား။ ခမာမိ၊ သည်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) သာ၊ ထိုသိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥတ္တရံ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးကို။ ခမာပေသိ၊ သည်းခံစေ၏။ တံ ဒိဝသဉ္စ၊ ထိုနေ့၌လည်း။ သိရိမာ၊ သိရိမာ အမည်ရှိသော ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘတ္တာနုမောဒနံ၊ ဆွမ်းအနုမောဒနာကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။

“အက္ကောဓေန ဇိနေ ကောဓံ၊ အသာဓုံ သာဓုနာ ဇိနေ၊

ဇိနေ ကဒရိယံ ဒါနေန၊ သစ္စေနာ'လိကဝါဒိနံ၊”

ဂါထာပရိယောသာနေ၊ “အက္ကောဓေန ဇိနေ ကောဓံ၊ ပေ။ သစ္စေနာ'လိကဝါဒိနံ” ဟူသော ဂါထာ၏ အဆုံး၌။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာ ဘုရားကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ မဟာဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။

ကောဓံ၊ အမျက်စောင်းမာန် ခက်ထန် ကြမ်းကြုတ်သော သူကို။ အက္ကောဓေန၊ အမျက်မထွက်သဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်နိုင်ရာ၏။ အသာဓုံ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်ကို။ သာဓုနာ၊ သူတော်ကောင်းသဘောဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်နိုင်ရာ၏။ ကဒရိယံ၊ ခက်ထန်ဝန်တိုခြင်းရှိသောသူကို။ ဒါနေန၊ ပေးကမ်းခြင်းဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်နိုင်ရာ၏။ အလိကဝါဒိနံ၊ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိသော သူကို။ သစ္စေန၊ မှန်သော စကားဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်နိုင်ရာ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤအကြောင်းသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ နန္ဒမာတရံ၊ နန္ဒသူဌေးသား၏ အမိဖြစ်သော။ ဥတ္တရံ၊ ဥတ္တရာ အမည်ရှိသော သူဋ္ဌေးသမီးကို။ ဈာယီနံ၊ ဈာန်၌မွေ့လျော်ကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

သုပ္ပဝါသာဝတ္ထု

၂၆၃။ ဆဋ္ဌေ၊ ဆဋ္ဌသုတ်၌။ ပဏီတဒါယိကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ပဏီတဒါယိကာနံ၊ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ပဏီတဿ၊ မွန်မြတ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒါယိကာနံ၊ ပေးလှူကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ သုပ္ပဝါသာ၊ သုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော။ ကောလိယဓီတာ၊ ကောလိယမင်းသမီးသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ၊ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုသုပ္ပဝါသာ၏အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော် အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုး အိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထု၊ ပဒုမတ္တရ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောတော်မူသည်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာရသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ပဏီတဒါယိကာနံ၊ မွန်မြတ်သော ဝတ္ထုကို ပေးလှူတတ်ကုန်သော။ (ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။) အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော ဝတ္ထုကို ပေးလှူတတ်သော ဒါယိကာမတို့ထက် မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကပ္ပလက္ခသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသော အခါ၌။ ကောလိယနဂရေ၊ ကောလိယပြည်၌။ ခတ္တိယကုလေ၊ မင်းမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ သုပ္ပဝါသာတိ၊ သုပ္ပဝါသာဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့ သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ရောက်လတ်သော်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ သကျကုမာရဿ၊ သာကီဝင်မင်းသား၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂတာ၊ ရောက်၏။ ပဌမဒဿနေနေဝ၊ ရှေးဦးစွာမြင်ခြင်းဖြင့်ပင်လျှင်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ (ဋ္ဌ-၃၄၈) သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော သတို့သမီး သည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သီဝလိံ နာမ၊ သီဝလိ အမည်ရှိသော။ ဒါရကံ၊ သတို့သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွားလေ၏။ တဿ၊ ထိုသီဝလိ သတို့သား၏။ ဝတ္ထု၊ အကြောင်း၊ အရာကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝိတ္ထရိတမေဝ၊ ချဲ့အပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ (ဋ္ဌ-၁၉၀-၌ရှု၊)

သာ၊ ထိုသုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ နာနဂ္ဂရသပဏီတဘောဇနံ၊ အထူးထူးသော အရသာရှိသော မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ ကတဘတ္တကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်းကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုမောဒနံ၊ အနုမောဒနာကို။ ကရောန္တော၊ ပြုတော်မူလတ်သော်။ သုပ္ပဝါသာယ၊ သုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမအား။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ (ကိံ ဒေသေသိ၊ အဘယ်သို့ ဟောတော်မူ သနည်း။)

“သုပ္ပဝါသေ၊ သုပ္ပဝါသာ၊ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဒေန္တီ၊ ပေးလှူသော။ အရိယသာဝိကာ၊ အရိယာတပည့်မသည်။ ပဋိဂ္ဂါဟကာနံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ပဉ္စ ဌာနာနိ၊ ငါးပါးသော အကြောင်း တရားတို့ကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ အာယုံ၊ အသက်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ ဗလံ၊ ခွန်အားကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ ပဋိဘာနံ၊ ဉာဏ်ပညာကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူသည်မည်၏။ အာယုံ ခေါ ပန၊ အသက်ကိုကား။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ ရသောကြောင့်။ ဒိဗ္ဗဿ ဝါ၊ နတ်ဖြစ်သော သူအား လည်းကောင်း။ မာနုသဿ ဝါ၊ လူဖြစ်သော သူအားလည်းကောင်း။ အာယုဿ၊ အသက်ရှည်ခြင်း၏။ ဘာဂိနီ၊ အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဘာနံ၊ ဉာဏ်ပညာကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူရသောကြောင့်။ ဒိဗ္ဗဿ ဝါ၊ နတ်ဖြစ်သော သူအားလည်းကောင်း။ မာနုသဿ ဝါ၊ လူဖြစ်သော သူအားလည်းကောင်း။ ပဋိဘာနဿ၊ ဉာဏ်ပညာကြီးခြင်း၏။ ဘာဂိနီ၊ အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဝတ္ထု၊ ဤအကြောင်းအရာသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့ ၌ကား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာ ဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော် မူ၍။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူ သည်ရှိသော်။ သုပ္ပဝါသံ၊ သုပ္ပဝါသာ အမည်ရှိသော။ ကောလိယဓီတရံ၊ ကောလိယမင်းသမီးကို။ ပဏီတဒါယိကာနံ၊ မွန်မြတ်သောဝတ္ထုကို ပေးလှူကုန်သော။ (ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။) အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

သုပ္ပိယာဝတ္ထု

၂၆၄။ သတ္တမေ၊ သတ္တမသုတ်၌။ ဂိလာနုပဋ္ဌကီနန္တိ (ဣမိနာ)၊ ဂိလာနုပဋ္ဌကီနံ ဟူသောဤပါဌ်ဖြင့်။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကီနံ၊ သူနာကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အယံ၊ ဤသုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောတော်မူသည်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဂိလာနုပဋ္ဌကီနံ၊ သူနာကိုလုပ်ကျွေးသော ဥပါသိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုအရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပိယာ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤငါတို့ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သုပ္ပိယာတိ၊ သုပ္ပိယာဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝါရော၊ ရဟန်းအပေါင်း ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မူလေ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဌမဒဿနေယေဝ၊ ရှေးဦးစွာ ဖူးမြင်ရခြင်း၌ပင်လျှင်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွာ၊ နာရ၍။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။

အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့၌။ ဓမ္မဿဝနတ္ထာယ၊ တရားတော်ကို နာအံ့သောငှာ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ (ဂန္တွာ၊ သွား၍။) ဂတာ၊ ရောက်၏။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်း စဉ်လှည့်ခြင်းကို။ စရမာနာ၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုးပြီး၍။ ပဋိသန္ထာရံ၊ ပျူငှာလောကဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဥပါသိကေ၊ ဥပါသိကာမ။ မံသံ၊ အသားကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟောတု၊ ထိုသို့အသားကို ရလိုသည် ဖြစ်စေ။ အဟံ၊ တပည်တော်မသည်။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုး၍။ အန္တောနဂရံ၊ မြို့တွင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ ပဝတ္တမံသတ္ထာယ၊ အလိုလိုဖြစ်သော အသားအလိုငှာ။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ အန္တရာပဏံ၊ အိမ်ဈေးသို့။ ပေသေသိ၊ စေ၏။ သာ၊ ထိုကျွန်မသည်။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ ပဝတ္တမံသံ၊ အလိုလိုဖြစ်သောအသားကို။ အလဘိတွာ၊ မရမူ၍။ အလဒ္ဓဘာဝံ၊ မရသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကထေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အယျဿ၊ အရှင်ကောင်းအား။ မံသံ၊ အသားကို။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့စေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ဆိုပြီး၍။ သစေ န (ဋ္ဌ-၃၄၉) ပေသေဿာမိ အကယ်၍ မပို့စေသည်ဖြစ်အံ့။ အယျော၊ အရှင်သည်။ အညတောပိ၊ အခြားသောအရပ်မှလည်း။ အလဘန္တာ၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ကိလမိဿတိ၊ ပင်ပန်းလတ္တံ့။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပေသေတုံ၊ ပို့စေခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) ဂဗ္ဘံ၊ တိုက်ခန်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဦရုမံသံ၊ ပေါင်သားကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။” ဣဒံ မံသံ၊ ဤအသားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သမ္ဘာရေဟိ၊ အဆောက်အဦတို့နှင့်။ ယောဇေတွာ၊ စပ်ယှဉ်၍။ ရသံ၊ ကောင်းမြတ်သော အရသာရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ အယျဿ၊ အရှင်ကောင်းအား။ ဒေဟိ၊ လှုလေလော့။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စောပုစ္ဆတိ၊ အကယ်၍မေးတော်မူခဲ့အံ့။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ဆို လော့။” ဣတိ။ (ဝတွာ၊ ဆို၍။) ဒါသိယာ၊ ကျွန်မအား။ အဒါသိ၊ ပေးလေ၏။ သာ၊ ထိုကျွန်မသည်။ တထာ၊ ထိုသုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမ ဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။

သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဉတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန် မိုးသောက်သော နေ့၌။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်အံ့သောအချိန်၌။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည် ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပါသိကာယ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မူ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပိယာသည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အာဂတဘာဝံ၊ ကြွတော်မူလာသည်အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ “အယျပုတ္တ၊ အရှင်သား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ နသက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အန္တောဂေဟံ၊ အိမ်တွင်းသို့။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ နိသီဒါပေဟိ၊ ထိုင်နေတော်မူစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုလင်ဖြစ်သောသူသည်။ တထာ၊ ထိုမယားဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်မြတ်ဘုရား။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) နံ၊ ထိုသုပ္ပိယာကို။ ပက္ကောသထ၊ ခေါ်ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသုပ္ပိယာအား။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပက္ကောသတိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပိယာသည်။ “သဗ္ဗလောကဿ၊ အလုံးစုံသောသတ္တလောကကို။ ဟိတာနုကမ္ပကော၊ အစီးအပွားဖြင့် အစဉ်သနားတော်မူတတ်သော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ န ပက္ကောသာပေဿတိ၊ မခေါ်စေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။) သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ မဉ္စမှာ၊ ညောင်စောင်းမှ။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ အထ၊ ထိုသို့ထသောအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသုပ္ပိယာ အား။ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အာနုဘော်တော်ကြောင့်။ တံခဏံယေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ရုဟိတွာ၊ အသားနုတက်၍။ သုစ္ဆဝိ၊ ကောင်းသောအရေရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သေသဋ္ဌာနတော၊ ကြွင်းသောကိုယ်အရပ်ထက်။ အတိရေကတရံ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဝိပ္ပသန္နဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့်ကြည်သော အဆင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဥပါသိကာ၊ သုပ္ပိယာ ဥပါသိကာမသည်။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒသဗလံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသောတည်ခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဣမိဿာ ဥပါသိကာယ၊ ဤသုပ္ပိယာ ဥပါသိကာမအား။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဖာသုကံ၊ မချမ်းမသာဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ သာ၊ ထိုသုပ္ပိယာသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတကာရဏံ၊ ပြုအပ်သောအကြောင်းကို။ သဗ္ဗံ၊ ကုန်အောင်။ ကထေသိ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတဘတ္တကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်းကိစ္စ ရှိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးတော်မူစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ အထူးထူး ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ကို။ ပညပေသိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း တော်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူး တို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားသည်ရှိသော်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဂိလာနုပဋ္ဌကီနံ၊ သူနာကိုလုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ (ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။) အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

၂၆၅။ အဋ္ဌမေ၊ အဋ္ဌမသုတ်၌။ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနန္တိ (ဣမိနာ)၊ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ အဓိဂတေန၊ မဂ်ကိုရခြင်းဖြင့် ရအပ်သော။ အစလပ္ပသာဒေန၊ မတုန်အလှုပ်သော ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ ကာတိယာနီ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ။ သာ၊ ထိုကာတိယာနီ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမ သည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီ ပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာ ဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံ၊ မတုန်မလှုပ် ကြည်ညိုကုန်သော သူတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ထားတော်မူအပ်သော မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ဒါယိကာမတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူး ကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုကာတိယာနီ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ (ဋ္ဌ-၃၅၀) သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူသောအခါ၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ကာတိယာနီတိ၊ ကာတိယာနီဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

သာ၊ ထိုကာတိယာနီ အမည်ရှိသောသတို့သမီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ ရောက်လတ်သော်။ ကုလဃရိကာယ၊ ကုလဃရမြို့၌နေသော။ ကာဋ္ဌိယာ၊ ကာဋ္ဌီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏။ သဟာယိကာ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဒဠှမိတ္တာ၊ မြဲမြံသောအဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယဒါ ပန၊ အကြင်အခါ၌ကား။ ကုဋိကဏ္ဏသောဏတ္ထေရော၊ ကုဋိကဏ္ဏသောဏ အမည်တော် ရှိသော မထေရ်သည်။ “ဒသဗလဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကထိတနိယာမေန၊ ဟောတော်မူအပ်သော နည်းဖြင့်။ မယှမ္ပိ၊ ငါ့အားလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ကထေဟိ၊ ဟောတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတရာ၊ အမိသည်။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိဘာဂေ၊ ညဉ့်အဖို့၌။ အန္တောနဂရေ၊ မြို့တွင်း၌။ အလင်္ကတဓမ္မာသနေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သော တရားဟောနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မာတရံ၊ အမိကို။ ကာယသက္ခိံ၊ နာမကာယဖြင့်တရားကိုခံယူခြင်းအစွမ်းဖြင့်သက်သေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဟောခြင်းကို။ အာရဘိ၊ အားထုတ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာတိယာနီ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသော။ အယံ ဥပါသိကာ၊ ဤဥပါသိကာမသည်။ ကာဋ္ဌိယာ၊ ကာဋ္ဌီအမည်ရှိသောဒါယိကာမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပရိသပရိယန္တေ၊ ပရိသတ်အစွန်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စမတ္တာနိ စောရသတာနိ၊ ငါးရာမျှသော ခိုးသူတို့သည်။ အန္တောနဂရေ၊ မြို့တွင်း၌။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ကတသညာယ၊ ပြုအပ်သောအမှတ်ဖြင့်။ ကောဋိတော၊ အစွန်ဖြစ်သော အိမ်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဥမ္မဂ္ဂံ၊ ခရီးလမ်းမဟုတ်သော တိုက်စပ်ဖောက်ခြင်းဖြင့် အိမ်တွင်းသို့ ဝင်ရာခရီးကို။ ခနိတွာ၊ တူးဖောက်၍။ ဣမိဿာ ကာတိယာနိယာ၊ ဤကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ သမ္ပာပုဏိံသု၊ ဆိုက်ရောက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုငါးရာသောခိုးသူတို့တွင်။ စောရဇေဋ္ဌကော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ တေဟိ၊ ထိုခိုးသားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အပဝိသိတွာ၊ မဝင်မူ၍။ “အယံပရိသာ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ကိံနု ခေါ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝီမံသနတ္ထာယ၊ စူးစမ်းအံ့သောငှာ။ သောဏတ္ထေရဿ၊ သောဏ အမည်ရှိသောမထေရ်၏။ ဓမ္မကထနဋ္ဌာနံ၊ တရားဟောရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပရိသပရိယန္တေ၊ ပရိသတ်အစွန်၌။ တိဋ္ဌမာနော၊ တည်လျက်။ ဣမိဿာ ကာတိယာနိယာ၊ ဤကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏။ ပိဋ္ဌိပဿေ၊ နောက်နံပါး၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ကာတိယာနီ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသောဒါယိကာမသည်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ်...ကျွန်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဒီပတေလံ၊ ဆီမီးထွန်းစရာ ဆီကို။ အာဟရ၊ ဆောင်လော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒီပေ၊ ဆီမီးတို့ကို။ ဇာလေတွာ၊ ညှိ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သောဿာမ၊ နာကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ အမိန့်စကားပြောကြားလေ၏။ သာ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ (ဒီပံ၊ ဆီမီးကို။ ဇာလေတွာ၊ ညှိ၍။) ဥမ္မဂ္ဂစောရေ၊ ခရီးလမ်းမဟုတ်သော တိုက်စပ်ကို ဖောက်ခြင်းဖြင့် အိမ်တွင်းသို့ ဝင်ရာခရီးဖြင့် အိမ်တွင်းသို့ ဝင်သောခိုးသူတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒီပတေလံ၊ ဆီမီးထွန်းစရာဆီကို။ အဂဏှိတွာဝ၊ မယူမူ၍သာလျှင်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဥမ္မဂ္ဂံ၊ ခရီးလမ်းမဟုတ်သော တိုက်စပ်ကိုဖောက်ခြင်းဖြင့် အိမ်တွင်းသို့။ ခနန္တိ၊ တူးဖောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ စောရဇေဋ္ဌကော၊ ခိုးမှူးကြီးသည်။ “အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဣမိဿာ၊ ဤကျွန်မ၏။ ကထံ၊ စကားကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ သစေ ဂမိဿတိ၊ အကယ်၍သွားအံ့။ ဧတ္ထေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုမိန်းမကို။ အသိနာ၊ သန်လျက်ဖြင့်။ ဒွေဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ ဆိန္ဒိဿာမိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဂဟိတနိမိတ္တေနေဝ၊ ယူအပ်သောအမှတ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သစေပန သုဏိဿတိ၊ အကယ်၍ နာလတ္တံ့သည်ဖြစ်အံ့။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂဟိတဘဏ္ဍကမ္ပိ၊ ယူအပ်သောဥစ္စာကိုလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒါပေဿာမိ၊ ပေးစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ကာတိယာနီပိ ခေါ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်လည်း။ ဒါသိယာ၊ ကျွန်မ၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “အမ္မ၊ အမိ။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ စောရာ နာမ၊ ခိုးသူတို့မည်သည်ကား။ ဟရန္တာ၊ ဆောင်ကုန်သည်ရှိသော်။ အတ္တနာ၊ မိမိတို့သည်။ ဒိဋ္ဌမေဝ၊ မြင်အပ်သော ဥစ္စာကိုသာလျှင်။ ဟရိဿန္တိ၊ ဆောင်ကုန်လတ္တံ့။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒုလ္လဘဓမ္မဿဝနံ၊ နာရခဲသောတရားနာခြင်းကို။ သုဏိဿာမိ၊ နာအံ့။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ မာကရောဟိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ စောရဇေဋ္ဌကော၊ ခိုးမှူးကြီးသည်။ တဿာ၊ ထိုကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “မဟန္တအဇ္ဈာသယေန၊ ကြီးမြတ်သောအလိုဖြင့်။ ဌိတာယ၊ တည်သော။ ဣမိဿာ နာမ၊ ဤကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍကို။ ဟရန္တေဟိ၊ ဆောင်ကုန်သော။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ မဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသို့။ ပဝိသိတဗ္ဗာ၊ ဝင်အပ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုခိုးမှူးကြီးသည်။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ဂန္တာ၊ သွား၍။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂဟိတ ဂဟိတံ၊ ယူတိုင်းယူတိုင်းသော။ ဘဏ္ဍံ ကို။ ဆဍ္ဍာပေတွာ၊ စွန်စေ၍။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏန္တော၊ နာလျက်။ (ဋ္ဌ-၃၅၁) ပရိသပရိယန္တေ၊ ပရိသတ်အစွန်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်တည်လေ၏။ ကာတိယာနီ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာပိ၊ ဥပါသိကာမသည်လည်း။ ထေရဿ၊ သောဏမထေရ်၏။ ဒေသနာပရိယောသာနေ၊ တရားဟောသည်၏ အဆုံး၌။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အရုဏေ၊ အရုဏ်သည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ တက်သည်ရှိသော်။ စောရဇေဋ္ဌကော၊ ခိုးမှူးကြီးသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ (အဿာ) ဥပါသိကာယ၊ ထိုကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမ၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သဗ္ဗေသံယေဝ၊ အလုံးစုံသောလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ ခမာဟိ၊ သည်းခံပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအမှုကို။ ကတံ ပန၊ ပြုအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သော၊ ထိုခိုးမှူးကြီးသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတဒေါသံ၊ ပြုအပ်သော အပြစ်ကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့ဖြစ်ပြီးကား။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ခမာမိ၊ သည်းခံပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အယျေ၊ အရှင်မ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သည်းခံသည်ရှိသော်။ ခမိတံ နာမ၊ သည်းခံအပ်သည်မည်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ တုမှာကံ၊ အရှင်မတို့၏။ ပုတ္တတ္ထေရဿ၊ သားဖြစ်သော မထေရ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ သဗ္ဗေသံယေဝ၊ အလုံးစုံသောလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ဒါပေဟိ၊ ပေးစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သာ၊ ထိုကာတိယာနီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမသည်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုငါးရာသော ခိုးသူတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်ယူ၍။ ကုဋိကဏ္ဏသောဏတ္ထေရဿ၊ ကုဋိကဏ္ဏသောဏထေရ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုလေ၏။ တေပိ ခေါ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်လည်း။ ထေရဿ၊ သောဏမထေရ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံတို့သည် သာလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရန္တော၊ သီတင်သုံးတော်မူလျက်။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည်ရှိသော်။ ကာတိယာနိံ၊ ကာတိယာနီ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ အဝေစ္စပ္ပသန္နာနံ၊ မတုန်မလှုပ်သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သော အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

နကုလမာတာဝတ္ထု

၂၂၆။ နဝမေ၊ နဝမသုတ်၌။ ဝိဿာသိကာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ ဝိဿာသိကာနံ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဝိဿာသိကထံ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ပြောဆိုအပ်သော စကားကို။ ကထေန္တီနံ၊ ပြောဆိုကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့တွင်။ နကုလမာတာ၊ နကုလ၏အမိဖြစ်သော။ ဂဟပတာနီ၊ သူကြွယ်မသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတ်၌။ ယံပန (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကိုကား။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော စကားသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်ဖြစ်သော။ ဥပါသကပါဠိယံ၊ ဥပါသကပါဠိတော်၌။ ဝုတ္တနယမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းရှိသည် သာလျှင်တည်း။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဣဓ၊ ဤနဝမသုတ်၌။ နကုလမာတရံ၊ နကုလ၏အမိဖြစ်သော သူကြွယ်မကို။ ဓုရံ ကတွာ၊ အဦးပြု၍။ (ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။) ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ကာဠီကုရရဃရိကာဝတ္ထု

၂၆၇။ ဒသမေ၊ ဒသမသုတ်၌။ အနုဿဝပ္ပသန္နာနန္တီ (ဣမိနာ)၊ အနုဿဝပ္ပသန္နာနံ၊ ဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ အနုဿဝေနေဝ၊ အဆင့်ကြားခြင်းဖြင့် သာလျှင်။ ဥပ္ပန္နေန၊ ဖြစ်သော။ ပသာဒေန၊ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဥပါသိကာနံ၊ ဥပါသိကာမတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ကုလဃရိကာ၊ ကုလဃရမည်သော မြို့၌နေသော။ ကာဠီ၊ ကာဠီမည်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အဂ္ဂါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ သာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ပဒုမုတ္တရဗုဒ္ဓကာလေ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားပွင့်သော အခါ၌။ ဟံသဝတိယံ၊ ဟံသဝတီပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားတော်ကို။ သုဏန္တီ၊ နာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာရံ၊ ပဒုမုတ္တရမြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ အနုဿဝပ္ပသန္နာနံ၊ အဆင့်ကြားခြင်းဖြင့် ကြည်ညိုကုန်သော ဒါယိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေန္တံ၊ ထားတော်မူသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဓိကာရကမ္မံ၊ လွန်ကဲစွာ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံဌာနန္တရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ထားတော်မူအပ်သော အဆင့်ကြားခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ကြည်ညိုခြင်း ရှိကုန်သော ဒါယိကာမတို့ထက်မြတ်သော အရာအထူးကို။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ သာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမ၏ အလောင်းဖြစ်သော ဒါယိကာမသည်။ ကပ္ပသတသဟဿံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်ပြည် လူ့ပြည်တို့၌။ သံသရိတွာ၊ ကျင်လည်ပြီး၍။ ဣမသ္မိံ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေ၊ ဤဂေါတမ မြတ်စွာဘုရားလက်ထက်တော်၌။ ရာဇဂဟနဂရေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကုလဂေဟေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ကာဠီတိ၊ ကာဠီဟူ၍။ အဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၃၅၂) သာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ဝယပ္ပတ္တာ၊ အရွယ်သို့ရောက်လတ်သော်။ ကုလဃရနဂရေ၊ ကုလဃရပြည်၌။ ကုလဂေဟံ၊ အမျိုးတို့၏ အိမ်သို့။ ဂတာ၊ ရောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးအား။ သံဝါသေန၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပတိဋ္ဌဟိ၊ တည်၏။ သာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ပရိပုဏ္ဏဂဗ္ဘာ၊ ပြည့်သော ကိုယ်ဝန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပရေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ နာမ၊ ကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်း မည်သည်ကား။ အပ္ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံး ပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကုလဃရနဂရမေဝ၊ ကုလဃရမြို့သို့သာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရတ္တိဘာဂသမနန္တရေ၊ ညည့်အဖို့၏ အခြားမဲ့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါသာဒဿ၊ ပြာသာဒ်၏။ ဥပရိ၊ အထက် ဖြစ်သော။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သော။ ရတနတ္တယဿ၊ ရတနာသုံးပါး အပေါင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးစကားကို။ ကထေန္တာနံ၊ ပြောဆိုကုန်သော။ သာတာဂိရိဟေမဝတာနံ၊ သာတာဂိရိနတ်ဘီလူး ဟေမဝတနတ်ဘီလူးတို့၏။ ကထံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အနုဿဝါဓိဂတပသာဒံ၊ အဆင့်ကြားခြင်း အစွမ်းဖြင့် ရအပ်သော ကြည်ညိုခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဒဿနေနေဝ၊ မဖူးမြင်ရပဲပင်လျှင်။ သောတာပတ္တိဖလေ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ အဿာ၊ ထိုကာဠီ အမည်ရှိသော ဒါယိကာမအား။ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊ ကိုယ်ဝန်မှ ထမြောက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝိတ္ထာရိတမေဝ၊ ချဲ့အပ်ပြီးသည် သာလျှင်တည်း။ အပရဘာဂေ ပန၊ နောက်အဖို့၌ကား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌။ ဘိက္ခုသံဃမဇ္ဈေ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏ အလယ်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော် မူ၍။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ကို။ ဌာနန္တရေသု၊ အရာအထူးတို့၌။ ဌပေန္တော၊ ထားတော်မူသည် ရှိသော်။ ဣမံ ဥပါသိကံ၊ ဤကာဠီ အမည်ရှိသော ဥပါသိကာမကို။ အနုဿဝပ္ပသန္နာနံ၊ အဆင့်ကြား ခြင်းဖြင့် ကြည်ညိုကုန်သော ဥပါသိကာမတို့တွင်။ အဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ မြတ်သောအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဒသသုတ္တပရိမာဏာယ၊ ဆယ်သုတ် အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ ဥပါသိကာပါဠိယာ၊ ဥပါသိကာပါဠိ၏။ ဝဏ္ဏနာ၊ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

ဧတ္တာဝတာစ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော စကားအစဉ်ဖြင့်လည်း။ မနောရထပူရဏိယာ၊ မနောရထပူရဏီ အမည်ရှိသော။ အင်္ဂုတ္တရနိကာယဋ္ဌကထာယ၊ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်အဋ္ဌကထာ၌။ သဗ္ဗာပိ၊ အလုံးစုံ လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဧတဒဂ္ဂပါဠိဝဏ္ဏနာ၊ ဧတဒဂ္ဂပါဠိတော်၏ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၅ -အဋ္ဌာနပါဠိ ၁-ပဌမဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၂၆၈။ အဋ္ဌာနပါဠိယာ၊ အဋ္ဌာနပါဠိ၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) အဋ္ဌာနံ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ အဋ္ဌာနံဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ဟေတုပဋိက္ခေပေါ၊ အကျိုး၏ တည်ကြောင်းကို ပယ်သော သဒ္ဒါတည်း။ အနဝကာသောတိ (ဧသော သဒ္ဒေါ)၊ အနဝကာသောဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ပစ္စယပဋိက္ခေပေါ၊ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော အကြောင်းကို ပယ်သော သဒ္ဒါတည်း။ ဥဘယေနပိ၊ အဋ္ဌာနံ အနဝကာသောဟူသော နှစ်ပါးစုံသော သဒ္ဒါဖြင့်လည်း။ ကာရဏမေဝ၊ အကြောင်းကိုသာလျှင်။ ပဋိက္ခိပတိ၊ ပယ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ တဒါယတ္တဝုတ္တိတာယ၊ ထိုအကြောင်းနှင့်စပ်၍ ဖြစ်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဖလဿ၊ အကျိုး၏။ ဌာနံ၊ တည်ရာ။ ဣတိစ၊ ဤသို့ လည်းကောင်း။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ယန္တိ၊ ယံဟူသည်ကား။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နောတိ၊ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နော ဟူသည်ကား။ မဂ္ဂဒိဋ္ဌိယာ၊ မဂ်ပညာနှင့်။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော။ သောတာပန္နော၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော အယဉ်သို့ ရှေးဦးစွာရောက်သော။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ တဿ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော အယဉ်သို့ ရှေးဦးစွာ ရောက်သော ဘုရားတပည့်အား။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နော ဣတိပိ၊ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒဿနသမ္ပန္နော ဣတိပိ၊ ဒဿနသမ္ပန္နဟူ၍ လည်းကောင်း။ အာဂတော ဣမံ သဒ္ဓမ္မံ ဣတိပိ၊ အာဂတော ဣမံ သဒ္ဓမ္မံဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဿတိ ဣမံ သဒ္ဓမ္မံ ဣတိပိ၊ ပဿတိ ဣမံ သဒ္ဓမ္မံဟူ၍ လည်းကောင်း။ သေက္ခေန ဉာဏေန သမန္နာဂတော ဣတိပိ၊ သေက္ခေန ဉာဏေန သမန္နာဂတော ဟူ၍လည်းကောင်း။ သေက္ခာယ ဝိဇ္ဇာယ သမန္နာဂတော ဣတိပိ၊ သေက္ခာယ ဝိဇ္ဇာယ သမန္နာဂတောဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဓမ္မသောတသမာပန္နော ဣတိပိ၊ ဓမ္မသောတသမာပန္နောဟူ၍လည်းကောင်း။ အရိယော နိဗ္ဗေဓိကပညော ဣတိပိ၊ အရိယော နိဗ္ဗေဓိက ပညောဟူ၍လည်းကောင်း။ အမတဒွါရံ အာဟစ္စ တိဋ္ဌတိ ဣတိပိ၊ အမတဒွါရံ အာဟစ္စ တိဋ္ဌတိဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိဉ္စိပိ သင်္ခါရန္တိ၊ ကိဉ္စိပိ သင်္ခါရံဟူသည်ကား။ စတုဘူမကေသု၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်ကုန်သော။ သင်္ခတသင်္ခါရတို့တွင်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ သင်္ခါရမ္ပိ၊ သင်္ခါရကိုလည်း။ နိစ္စတော ဥပဂစ္ဆေယျာတိ၊ နိစ္စတော ဥပဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ နိစ္စော၊ မြဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတီတိ၊ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိဟူသည်ကား။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤသို့ယူခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤသို့ယူခြင်း၏အကြောင်းကို။) န ဥပလဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ ယံပုထုဇ္ဇနောတိ၊ ယံပုထုဇ္ဇနောဟူသည်ကား။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ ဌာနမေတံ ဝိဇ္ဇတီတိ၊ ဌာနမေတံ ဝိဇ္ဇတိဟူသည်ကား။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤသို့ယူခြင်း၏အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သဿတဒိဋ္ဌိယာ၊ မြဲ၏ဟူ၍ဖြစ်သော အယူဖြင့်။ သော၊ ထိုပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တေဘူမကေသု၊ ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သင်္ခါရေသု၊ သင်္ခါရတို့တွင်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ သင်္ခါရံ၊ သင်္ခါရကို။ နိစ္စတော၊ မြဲသော အားဖြင့်။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (ဋ္ဌ-၃၅၃) ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ (ဧတ္ထ၊ ဤသင်္ခါရတရားတို့တွင်။) စတုတ္ထဘူမကသင်္ခါရာ၊ လေးခုမြောက်သောဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော သင်္ခါရတရားတို့သည်။ တေဇုဿဒတ္တာ၊ ပြန့်ပြောသော တန်ခိုးရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး။ သန္တတ္တော၊ ပူလောင်သော။ အယောဂုဠော၊ သံတွေခဲသည်။ မက္ခိကာနံ၊ ယင်တို့၏။ (အာရမ္မဏံ၊ တည်ရာ,စွဲလမ်းရာသည်။ နဟောတိ) ဝိယ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ဒိဋ္ဌိယာဝါ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အကုသလာနံဝါ၊ အကုသိုလ်တို့၏ လည်းကောင်း။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံသည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣမိနာ နယေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ကဉ္စိ သင်္ခါရံ သုခတောတိအာဒီသုပိ၊ ကဉ္စိ သင်္ခါရံ သုခတော ဤသို့ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၂၆၉။ သုခတော ဥပဂစ္ဆေယျာတိ၊ သုခတော ဥပဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ “အတ္တာ၊ ကိုယ်သည်။ ဧကန္တသုခီ၊ စင်စစ်ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အရောဂေါ၊ အနာမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဧတံ၊ ဤသောတာပန္နော ကဉ္စိပိသင်္ခါရံ နိစ္စတော ဥပဂစ္ဆေယျဟူသော စကားကို။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္တဒိဋ္ဌိဝသေန၊ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ သုခတော၊ ချမ်းသာသော အားဖြင့်။ ဂါဟံ၊ ယူခြင်း,စွဲလမ်းခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒိဋ္ဌိဝိပ္ပယုတ္တစိတ္တေနပန၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်ဖြင့်ကား။ အရိယသာဝကော၊ အရိယသာဝကသည်။ ပရိဠာဟာဘိဘူတော၊ ပူပန် ခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဠာဟဝူပသမတ္ထံ၊ ပူပန်ခြင်းငြိမ်းခြင်း အကျိုးငှာ။ မဒ္ဒဟတ္ထိံ၊ အမုန်ယစ်သော ဆင်ကို။ ပရိတာသိတော ဝိယ စ၊ ထိတ်လန့်စေသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ စောက္ခဗြာဟ္မဏော၊ စင်ကြယ်သော ပုဏ္ဏားသည်။ ဂူထံ၊ မစင်သို့။ (ဥပဂစ္ဆတိ ဝိယ စ၊ ကပ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။) ကဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ သင်္ခါရံ၊ သင်္ခါရကို။ သုခတော၊ ချမ်းသာသော အားဖြင့်။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။

၂၇၀။ အတ္တဝါရေ၊ မိမိဝါရ၌။ ကသိဏာဒိပဏ္ဏတ္တိသင်္ဂဟတ္ထံ၊ ကသိုဏ်း အစရှိသော ပညတ်ကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်း အကျိုးငှာ။ “သင်္ခါရံ”၊ ဟူ၍။ အဝတွာ၊ မဆိုမူ၍။ “ကဉ္စိ ဓမ္မံ”၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣဓာပိ၊ ဤအရာ၌လည်း။ အရိယသာဝကဿ၊ ဘုရားတပည့်၏။ စတုဘူမကဝသေန၊ ဘုံလေးပါး၌ဖြစ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရိစ္ဆေဒေါ၊ ပိုင်းခြားခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပုထုဇ္ဇနဿ၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ တေဘူမကဝသေန၊ ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ (ပရိစ္ဆေဒေါ၊ ပိုင်းခြားခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) သဗ္ဗဝါရေသု ဝါ၊ အလုံးစုံသော ဝါရတို့၌လည်း။ အရိယသာဝကဿာပိ၊ ဘုရားတပည့်အားလည်း။ တေဘူမကဝသေနေဝ၊ ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် သာလျှင်။ ပရိစ္ဆေဒေါ၊ ပိုင်းခြားခြင်းသည်။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ယံ ယံ၊ အကြင် အကြင်သဘောတရားကို။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ ဂဏှာတိ၊ နိစ္စအစရှိသော အားဖြင့်ယူ၏။ တတော တတော၊ ထိုထိုယူရာ, စွဲလမ်းရာဖြစ်သော တရားမှ။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ ဂါဟံ၊ ယူခြင်း, စွဲလမ်းခြင်းကို။ ဝိနိဗ္ဗေဌေတိ၊ ဖြေ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ ယံ ယံ၊ အကြင် အကြင်သဘောတရားကို။ နိစ္စံ၊ မြဲ၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ တံ တံ၊ ထိုထိုသဘောတရားကို။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အနိစ္စံ၊ အမြဲမရှိ။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ အနတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏှန္တော၊ ယူသည်ဖြစ်၍။ တံဂါဟံ၊ ထိုယူခြင်း, စွဲလမ်းခြင်းကို။ ဝိနိဗ္ဗေဌေတိ၊ ဖြေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံ သုတ္တန္တနယေ၊ ဤသုတ္တန်နည်း၌။ ပုထုဇ္ဇနဂ္ဂါဟဝိနိဝေဌနံ နာမ၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ယူခြင်း, စွဲလမ်းခြင်းကို ဖြေခြင်းမည်သည်ကို။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်၏။

၂၇၁။ မာတာရန္တိအာဒီသု၊ မာတရံ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆို လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဇနိကာဝ၊ ဖြစ်စေတတ်သော မိန်းမသည်သာလျှင်။ မာတာ၊ အမိမည်၏။ ဇနကောဝ၊ ဖြစ်စေတတ်သော ယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ ပိတာ၊ အဖမည်၏။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ခီဏာသဝေါဝ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သာလျှင်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ ကိံ ပန၊ အသို့နည်း။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ အညံ၊ အမိအဖမှတစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချရာသလော့? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဧတဉ္စ၊ ဤသို့အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၏ အမိအဖမှ တစ်ပါးသော သူကို ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ချခြင်းသည်လည်း။ အဋ္ဌာနံ၊ အရာမဟုတ်။ (ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။) ဘဝန္တရဂတံ၊ ဘဝတစ်ပါး၌တည်သော။ အရိယသာဝကံ၊ ဘုရားတပည့် ဖြစ်သော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အရိယသာဝကဘာဝံ၊ ဘုရားတပည့်၏ အဖြစ်ကို။ အဇာနန္တမ္ပိ၊ မသိသော သူကိုလည်း။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သည်။” ဣမံ ကုန္ထကိပိလ္လိကံ၊ ဤခြ, ပုရွက်ဆိတ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချ၍။ သကလစက္ကဝါဠဂဗ္ဘေ၊ အလုံးစုံသော စကြဝဠာတို့်၌။ စက္ကဝတ္တိရဇ္ဇံ၊ စကြဝတေးမင်းအဖြစ်ကို။ ပဋိပဇ္ဇာဟိ၊ ခံယူလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သစေပိဝဒေယျ၊ အကယ်၍ မူလည်း ဆိုငြားအံ့။ တံ၊ ထိုခြ, ပုရွက်ဆိတ်ကို။ သော၊ ထိုဘုရားတပည့်သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ နေဝ ဝေါရောပေယျ၊ မချရာ။

“ဣမံ၊ ဤသူကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) သစေ န ဃာတေဿသိ၊ အကယ်၍ မသတ်လတ္တံ့။ တေ၊ သင်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆိန္ဒိဿာမ၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နံ၊ ထိုဘုရားတပည့်ကို။ အထာပိ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍မူလည်း ဆိုကုန်ငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုဘုရားတပည့်၏။ သီသမေဝ၊ ဦးခေါင်းကို သာလျှင်။ ဆိန္ဒေယျုံ၊ ဖြတ်ကုန်ငြားအံ့။ သော၊ ထိုဘုရားတပည့်သည်။ တံ၊ ထိုတစ်ပါးသောသူကို။ နစ ဃာတေယျ၊ မသတ်ရာသည်သာတည်း။ ပန၊ ထိုသို့ မသတ်ရာသော်လည်း။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝဿ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်၏။ မဟာသာဝဇ္ဇဘာဝဒဿနတ္ထံ၊ ကြီးသော အပြစ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှာ။ အရိယသာဝကဿ၊ ဘုရားတပည့်၏။ ဗလဒီပနတ္ထံ၊ သဒ္ဓါအစရှိသော အားနှင့်ပြည့်စုံခြင်းကို ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ ဧတံ၊ ဤပုထုဇ္ဇနော ယံမာတရံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ အစရှိသော စကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤပုထုဇ္ဇနော ယံမာတရံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ အစရှိသော စကား၌။ အဓိပ္ပါယော၊ မြတ်စွာဘုရား အလိုတော်တည်း။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝေါ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်သည်။ သာဝဇ္ဇော၊ အပြစ်ရှိ၏။ ယတြဟိ နာမ၊ အကြင်ကြောင့်လျှင်။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ မာတုဃာတာဒီနိ၊ အမိကို သတ်ခြင်း အစရှိကုန်သော။ အာနန္တရိယာနိပိ၊ အာနန္တရိယ ကံတို့ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုလိမ့်၏။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနဘာဝေါ၊ ပုထုဇဉ်၏ အဖြစ်သည်။ သာဝဇ္ဇော၊ အပြစ်ရှိ၏။) အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ မဟာဗလောစ၊ အားကြီးသည်သာလျှင်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) သော၊ ထိုဘုရားတပည့်သည်။ ဧတာနိ ကမ္မာနိ၊ ထိုအမိကိုသတ်ခြင်း အစရှိသော အာနန္တရိယကံတို့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ မဟာဗလောစ၊ အားကြီးသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)

၂၇၄။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တောတိ၊ ပဒုဋ္ဌစိတ္တောဟူသည်ကား။ ဝဓကစိတ္တေန၊ သတ်လိုသောစိတ်သည်။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လောဟိတံ ဥပ္ပါဒေယျာတိ၊ လောဟိတံ ဥပ္ပါဒေယျဟူသည်ကား။ ဇီဝမာနကသရီရေ၊ သက်တော်ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရားကိုယ်တော်၌။ ခုဒ္ဒကပမက္ခိကာယ၊ ယင်ငယ် သည်။ ပိဝနမတ္တမ္ပိ၊ သောက်လောက်ရုံမျှလည်း ဖြစ်သော။ လောဟိတံ၊ သွေးကို။ ဥပ္ပါဒေယျ၊ ဖြစ်စေ ငြားအံ့။

၂၇၅။ သံဃံ ဘိန္ဒေယျာတိ၊ သံဃံ ဘိန္ဒေယျဟူသည်ကား။ သမာနသံဝါသကံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ သမာနသီမာယ၊ တူသောသိမ်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘိန္ဒေယျ၊ ခွဲငြားအံ့။ စ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ “ပဉ္စဟုပါလိ အာကာရေဟိ သံဃော ဘိဇ္ဇတိ ကမ္မေန ဥဒ္ဒေသေန ဝေါဟရန္တော အနုဿာဝနေန သလာကဂ္ဂါဟေနာ” တိ၊ ပဉ္စဟုပါလိ အာကာရေဟိ သံဃော ဘိဇ္ဇတိ ကမ္မေန ဥဒ္ဒေသေန ဝေါဟရန္တော အနုဿာဝနေန၊ သလာကဂ္ဂါဟေနဟူသော။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ဥပါလိ၊ ဥပါလိ၊ ကမ္မေန၊ အပလောကနစသော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသေန၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေါဟရန္တော၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဘေဒကရဝတ္ထုကို ပြောဆိုသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အနုဿာဝနေန၊ နားရင်းသို့ကပ်လျက် ကွဲပြားခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ သလာကဂ္ဂါဟေန၊ စာရေးတံကို ယူစေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲ၏။

တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသော အကြောင်းတို့တွင်။ ကမ္မေနာတိ၊ ကမ္မေနဟူသည်ကား။ အပလောကနာဒီသု၊ အပလောကနကံ အစရှိကုန်သော။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ကမ္မေသု၊ ကံတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥဒ္ဒေသေနာတိ၊ ဥဒ္ဒေသေနဟူသည်ကား။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသေသု၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဥဒ္ဒေသေန၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းဖြင့်။ ဝေါဟရန္တောတိ၊ ဝေါဟရန္တောဟူသည်ကား။ ကထယန္တော၊ ပြောဆိုသည်ဖြစ်၍။ တာဟိတာဟိ ဥပပတ္တီဟိ၊ ထိုထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ ဓမ္မော၊ တရားတည်း။ ဣတိအာဒီနိ၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ အဋ္ဌာရသ ဘေဒကရဝတ္ထူနိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော ကွဲပြားခြင်းအကြောင်းတို့ကို။ ဒီပေန္တော၊ ပြလျက်။ အနုဿာဝနေနာတိ၊ အနုဿာဝနေနဟူသည်ကား။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥစ္စာကုလာ၊ မြင့်မြတ်သော အမျိုးမှ။ ပဗ္ဗဇိတဘာဝဉ္စ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုဿုတဘာဝဉ္စ၊ အကြားအမြင်များသည်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာထ နနု၊ သိကုန်သည်မဟုတ်လော။ မာဒိသော နာမ၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသော ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဓမ္မံ၊ ဓမ္မမဟုတ်သည်ကို။ ဥဗ္ဗိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) သတ္ထုသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ကို။ ဂါဟေယျ၊ ယူစေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တမ္ပိ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ဥပ္ပါဒေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အဝီစိ၊ အဝီစိငရဲမီးသည်။ နီလုပ္ပလဝနံ ဝိယ၊ ကြာညိုတောကဲ့သို့။ သီတလာ၊ ချမ်းအေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အပါယတော၊ အပါယ်ဘုံမှ။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်အံ့နည်း။” ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့ အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ကဏ္ဏမူလေ၊ နားရင်း၌။ ဝစီဘေဒံ၊ နှုတ်မြွက်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနုဿာဝနေန၊ ကွဲပြားခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေခြင်းဖြင့်။ သလာကဂ္ဂါဟေနာတိ၊ သလာကဂ္ဂါဟေနဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေတွာ၊ နားရင်း၌ နှုတ်မြွက်ခြင်းကို ပြုသဖြင့် ကွဲပြားခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေပြီး၍။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပတ္ထမ္ဘေတွာ၊ ခိုင်ခံ့စေ၍။ အနိဝတ္တိဓမ္မေ၊ ဆုတ်နစ်ခြင်းသဘော မရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။” ဣမံ သလာကံ၊ ဤစရေးတံကို။ ဂဏှထ၊ ယူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သလာကဂ္ဂါဟေန၊ စာရေးတံကို ယူစေခြင်းဖြင့်။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤငါးပါးသော အကြောင်းတို့တွင်။ ကမ္မမေဝဝါ၊ အပလောကနစသော ကံသည်သာလျှင်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသောဝါ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏံ၊ ပမာဏတည်း။ ဝေါဟာရာနုဿာဝနသလာကဂ္ဂါဟာ ပန၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဘေဒကရဝတ္ထုကို ပြောဆိုခြင်း၊ နားရင်း၌ နှုတ်မြွက်၍ ကွဲပြားခြင်းအားလျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေခြင်း၊ စာရေးတံကို စေခြင်းတို့သည်ကား။ ပုဗ္ဗဘာဂါ၊ ကွဲပြားခြင်း၏ ရှေးအဖို့တို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ အဋ္ဌာရသဝတ္ထုဒီပနဝသေန၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဘေဒကရဝတ္ထုကိုပြခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝေါဟရန္တေန၊ ပြောဆိုသော ရဟန်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဘေဒကရဝတ္ထုတို့၌။ ရုစိဇနနတ္ထံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေခြင်းအကျိုးငှာ။ အနုဿာဝေတွာ၊ ကွဲပြားခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေပြီး၍။ သလာကာယ၊ စာရေးတံကို။ ဂဟိတာယပိ၊ ယူအပ်ပြီးသော်လည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဘိန္နောဝ၊ မကွဲပားသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဒါ ပန၊ အကြင်အခါ၌ကား။ စတ္တာရောဝါ၊ လေးယောက်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သလာကံ၊ စာရေးတံကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာဝေဏိကံ၊ အသီးဖြစ်သော။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တီ၊ ပြုကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နော နာမ၊ ကွဲသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပန္နော၊ သောတာပတ္တိမဂ်ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သံဃံ ဘိန္နေယျ၊ သံဃာကို ခွဲရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံဌာနံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤသို့ ပုထုဇ္ဇနောယံ မာတရံဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ အစရှိသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ မာတုဃာတာဒီနိ၊ မာတုဃာတကအစရှိကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာနန္တရိယကမ္မာနိ၊ အာနန္တရိယကံတို့သည်။ ဒဿိတာနိ၊ ပြအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယာနိ၊ အကြင်အာနန္တရိယကံ ငါးပါးတို့ကို။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အရိယသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သည်။ န (ကရောတိ)၊ မပြု။ တေသံ၊ ထိုမာတုဃာတကအစရှိသော အာနန္တရိယကံ ငါးပါးတို့၏။ အာဝိဘာဝတ္ထံ၊ ထင်စွာဖြစ်စေခြင်းငှာ

ကမ္မတော စ၊ အာနန္တရိယကံကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒွါရတော စေဝ၊ ကမ္မဒွါရကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပါကသာဓာရဏာဒီဟိ၊ အကျိုးဝင်ပေးခြင်း၊ အကျိုးမပေးခြင်းကို ခွဲဝေခြင်း၊ လူရဟန်းတို့နှင့် ဆက်ဆံခြင်း မဆက်ဆံခြင်း အစရှိသည်တို့နှင့်။ (သဒ္ဓိံ၊ တကွ၊) ကပ္ပဋ္ဌိတိယတော စ၊ တကမ္ဘာလုံးတည်ခြင်း တစ်ကမ္ဘာလုံးမတည်ခြင်းကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၅၅) တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသော အဆုံးအဖြတ်တို့တွင်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မတော၊ အာနန္တရိယကံကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်။ (ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤငါးပါးသော အဆုံးအဖြတ်တို့တွင်။ အပရိဝတ္တလိင်္ဂံ၊ မပြန်သောလိင်ရှိသော။ မနုဿဘူတံ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မာတရံ ဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ ဝါ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တဿ၊ ချသော။ မနုဿဘူတဿေဝ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော သူ၏သာလျှင်။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ အာနန္တရိယံ၊ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးခြင်း၌ ယှဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုအာနန္တရိယကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဋိဗာဟိဿာမိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သကလစက္ကဝါဠံ၊ အလုံးစုံသော စကြဝဠာကို မဟာစေတိယပ္ပမာဏေဟိပိ၊ မဟာစေတီ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကဉ္စနထူပေဟိ၊ ရွှေစေတီတို့ဖြင့်။ ပူရေတွာပိ၊ ပြည့်စေ၍လည်းကောင်း။ သကလစက္ကဝါဠံ ပူရေတွာ၊ အလုံးစုံသော စကြဝဠာကို ပြည့်စေ၍။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသော အလှူကို။ ဒတွာပိ၊ ပေးလှူ၍လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိတော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သံဃာဋိကဏ္ဏံ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို။ အမုဉ္စန္တော၊ မလွှတ်မူ၍။ ဝိစရိတွာပိ၊ လှည့်လည်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိဏ္ဏကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ နိရယမေဝ၊ ငရဲ၌သာလျှင်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ အာနန္တရိယကံမြောက်သည်မှ တစ်ပါးမမြောက်သည်ကို ဆိုဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သယံ၊ မိမိသည်။ မနုဿော၊ လူသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) တိရစ္ဆာနဘူတံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မာတရံဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ ဝါ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ (ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။) သယံ ဝါ၊ မိမိသည်မူလည်း။ တိရစ္ဆာနဘူတော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၍။ မနုဿဘူတံ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော။ (မာတရံ ဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ ဝါ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ သယံ၊ မိမိသည်။) တိရစ္ဆာနဘူတောယေဝ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၍သာလျှင်။ တိရစ္ဆာနဘူတံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ (မာတရံ ဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ ဝါ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။) ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ကမ္မံ ပန၊ ကံသည်ကား။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေး၏။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။ အာဟစ္စေဝ၊ ဆိုက်၍သာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ မနုဿဇာတိကာနံ ပန၊ လူဇာတ်ရှိသော သူတို့၏ကား။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အယံပေဥှာ၊ ဤပြဿနာကို ကထိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

တတ္ထ၊ ထိုမာတုဃာတက ပိတုဃာတကကံ၌။ ဧဠကစတုက္ကဉ္စ၊ သိုးဖြင့်မှတ်အပ်သော ဝတ္ထုလေးခုအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ သင်္ဂါမစတုက္ကဉ္စ၊ စစ်ထိုးခြင်းဖြင့် မှတ်အပ်သော ဝတ္ထုလေးခုအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ စောရစတုက္ကဉ္စ၊ ခိုးသူဖြင့် မှတ်အပ်သော ဝတ္ထုလေးခုအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ကထေတဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ ဧဠကံ၊ သိုးကို။ မာရေဿာမိ၊ သတ်အံ့။ ဣတိအဘိသန္ဓိနာပိ၊ ဤသို့သော အလိုဖြင့်လည်း။ ဧဠကဋ္ဌာနေ၊ သိုးရှိရာအရပ်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ မနုဿဘူတံ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မာတရံ ဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံဝါ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ မာရေန္တော၊ သတ်သောသူသည်။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။ ဖုသတိ၊ ရောက်၏။ ဧဠကာဘိသန္ဓိနာဝါ၊ သိုးဟူသော အလိုဖြင့်လည်းကောင်း။ မာတာပိတိအဘိသန္ဓိနာဝါ၊ အမိအဖဟူသော အလိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧဠကံ၊ သိုးကို။ မာရေန္တော၊ သတ်သောသူသည်။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။ န ဖုသတိ၊ မရောက်။ မာတာပိတိအဘိသန္ဓိနာ၊ အမိအဖဟူသော အလိုဖြင့်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ မာရေန္တော၊ သတ်သောသူသည်။ (အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။) ဖုသတေဝ၊ ရောက်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတရသ္မိမ္ပိ၊ ဤမှတစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ စတုက္ကဒွယေ၊ စတုက္ကနှစ်ခုအပေါင်း၌။ ဧသော နယော၊ ဤသို့သော နည်းကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ မာတာပိတူသု၊ အမိအဖတို့၌။ (ဧတာနိ စတုက္ကာနိ၊ ဤစတုက္ကတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ) ယထာ၊ သိအပ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ အရဟန္တေပိ၊ ရဟန္တာ၌လည်း။ ဧတာနိ စတုက္ကာနိ၊ ထိုစတုက္ကတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ မနုဿအရဟန္တမေဝ၊ လူဖြစ်သော ရဟန္တာကိုသာလျှင်။ မာရေတွာ၊ သတ်၍။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။ ဖုသတိ၊ ရောက်၏။ ယက္ခဘူတံ၊ နတ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ (အရဟန္တံ၊ ရဟန္တာကို။ မာရေတွာ၊ သတ်၍။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသို့။) န (ဖုသတိ)၊ မရောက်။ ကမ္မံ ပန၊ ကံသည်ကား။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေး၏။ အာနန္တရိယသဒိသမေဝ၊ အာနန္တရိယကံနှင့်တူသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ မနုဿအရဟန္တဿ၊ လူရဟန္တာအား။ ပုထုဇ္ဇနကာလေယေဝ၊ ပုထုဇဉ်ဖြစ်သောအခါ၌သာလျှင်။ သတ္ထပ္ပဟာရေဝါ၊ လက်နက်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိသေဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေပိ၊ ပေးအပ်သော်လည်း။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေနေဝ၊ ထိုပယောဂဖြင့်သာလျှင်။ ယဒိ မရတိ၊ အကယ်၍ သေသည်ဖြစ်အံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည်။ ဟောတိယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာတည်း။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပုထုဇ္ဇနကာလေ၊ ပုထုဇဉ်ဖြစ်သောအခါ၌။ ယံ ဒိန္နံ ဒါနံ၊ အကြင်ပေးလှူအပ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ အရဟတ္တံ၊ ရဟန္တာအဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ပုထုဇ္ဇနဿေဝ၊ ပုထုဇဉ်အားသာလျှင်။ တံ (ဒိန္နံဒါနံ)၊ ထိုပေးလှူအပ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေသအရိယပုဂ္ဂလေ၊ ရဟန္တာမှ ကြွင်းသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ မာရေန္တဿ၊ သတ်သောသူအား။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကမ္မံ ပန၊ ကံသည်ကား။ ဘာရိယံ၊ ဝန်လေး၏။ အာနန္တရိယသဒိသမေဝ၊ အာနန္တရိယကံနှင့် တူသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

လောဟိတုပ္ပါဒေ၊ လောဟိတုပ္ပါဒကံ၌။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဘေဇ္ဇကာယတာယ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သော ကိုယ်တော်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပရူပက္ကမေန၊ သူတစ်ပါးတို့ လုံ့လဖြင့်။ စမ္မစ္ဆေဒံ၊ အရေတော်ကို ဖြတ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ လောဟိတပဂ္ဃရဏံ နာမ၊ သွေးကို ယိုစေခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သရီရဿ၊ ကိုယ်တော်၏။ အန္တောယေဝ၊ အတွင်း၌သာလျှင်။ ဧကသ္မိံ ဌာနေ၊ တစ်ခုသော အရပ်၌။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ သမောသရတိ၊ စုဝေး၏။ ဒေဝဒတ္တေန၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ပဝိဒ္ဓသိလတော၊ လှိမ့်အပ်သော ကျောက်မှ။ ဘိဇ္ဇိတွာ၊ ကွဲ၍။ ဂတာ၊ သွားသော။ သက္ခလိကာပိ၊ ကျောက်ခြမ်းသည်လည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒန္တံ၊ ခြေတော်စွန်းကို။ ပဟရိ၊ ခတ်မီ၏။ ဖရသုနာ၊ ပုဆိန်ဖြင့်။ ပဟရိတော ဝိယ၊ ခတ်အပ်သကဲ့သို့။ ပါဒေါ၊ ခြေတော်သည်။ အန္တောလောဟိတော ယေဝ၊ အတွင်း၌ သွေးစုသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသောသူအား။ အာနန္တရိယံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ အာနန္တရိယကံ မြောက်သည်မှ တစ်ပါးမမြောက်သည်ကို ဆိုဦးအံ့။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဋ္ဌ-၃၅၆) ရုစိယာ၊ အလိုတော်အားဖြင့်။ သတ္ထကေန၊ ဓားငယ်ဖြင့်။ စမ္မံ၊ အရေကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ တမှာ ဌာနာ၊ ထိုအရပ်မှ။ ဒုဋ္ဌလောဟိတံ၊ သွေးပုပ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာသည်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသောသူအား။ ပုညကမ္မမေဝ၊ ကောင်းမှုကံသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ စေတိယံ၊ စေတီတော်ကို။ အထ ဘိန္ဒန္တီ၊ အကယ်၍ ဖျက်ကုန်အံ့။ ဗောဓိံ၊ ဗောဓိပင်ကို။ (အထ) ဆိန္ဒန္တီ၊ အကယ်၍ ဖြတ်ကုန်အံ့။ ဓာတုမှိ၊ ဓာတ်တော်၌။ (အထ) ဥပက္ကမန္တီ၊ အကယ်၍ လုံ့လပြုကုန်အံ့။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သော အပြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဘာရိယံ၊ ဝန်လေးသော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာနန္တရိယသဒိသံ၊ အာနန္တရိယကံနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သာဓာတုကံ၊ ဓာတ်တော်နှင့်တကွသော။ ထူပံဝါ၊ စေတီကိုလည်းကောင်း။ ပဋိမံဝါ၊ ဆင်းတုကိုလည်းကောင်း။ ဗာဓယမာနံ၊ နှိပ်စက်သော။ ဗောဓိသာဓံ၊ ဗောဓိခက်ကို။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗောဓိခက်၌။ နိလီနာ၊ နားကုန်သော။ သကုဏာ၊ ငှက်တို့သည်။ စေတိယေ၊ စေတီတော်။ ဝစ္စံ၊ ကျင်ကြီးကို။ သစေပိ ပါတေန္တီ၊ အကယ်၍ ချကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိယေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ပရိဘောဂစေတိယတော၊ ပရိဘောဂစေတီတော်ထက်။ သရီရစေတိယံ၊ သရီရစေတီတော်သည်။ မဟန္တတရံ၊ အထူးသဖြင့် ကြီးမြတ်၏။ စေတိယဝတ္ထုံ၊ စေတီတော်အကျည်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ခွဲ၍။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ ဗောဓိမူလမ္ပိ၊ ဗောဓိမြစ်ကိုလည်း။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဟရိတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ယာပန ဗောဓိသာခါ၊ အကြင်ဗောဓိခက်သည်ကား။ ဗောဓိဃရံ၊ ဗောဓိအိမ်ကို။ ဗာဓတိ၊ နှိပ်စက်အံ့။ တံ၊ ထိုဗောဓိခက်ကို။ ဂေဟရက္ခနတ္ထံ၊ ဗောဓိအိမ်ကို စောင့်ရှောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ နလဘတိ၊ မရ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဗောဓိအတ္ထံ၊ ဗောဓိအကျိုးငှာ။ ဂေဟံ၊ ဗောဓိအိမ်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဂေဟတ္ထာယ၊ ဗောဓိအိမ်အကျိုးငှာ။ ဗောဓိ၊ ဗောဓိပင်ကို။ န (ကတော)၊ မပြုအပ်။ အာသနဃရေပိ၊ နေရာဖြစ်သော ကျောင်း၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ ပန၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ ယသ္မိံ အာသနဃရေ၊ အကြင်နေရာဖြစ်သော ကျောင်း၌။ ဓာတု၊ ဓာတ်တော်သည်။ နိဒဟိတာ၊ သိုမှီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနေရာဖြစ်သော ကျောင်းကို။ ရက္ခဏတ္ထာယ၊ စောင့်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဗောဓိသာခံ၊ ဗောဓိခက်ကို။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ဗောဓိဇဂ္ဂနတ္ထံ၊ ဗောဓိပင်ကို သုတ်သင်ခြင်းငှာ။ ဩဇာဟရဏသာခံ ဝါ၊ ဩဇာကိုဆောင်တတ်သော သစ်ခက်ကိုလည်းကောင်း။ ပူတိသာခံဝါ၊ ပုပ်ဆွေးသော သစ်ခက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိယေဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သရီရပဋိဇဂ္ဂနေ ဝိယ၊ သက်တော်ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရားကိုယ်တော်ကို သုတ်သင်ခြင်း၌ကဲ့သို့။ ပုညမ္ပိ၊ ကောင်းမှုသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သံဃဘေဒေပိ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်း၌လည်း။ (ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) သီမာကုက္ကသံဃေ၊ သိမ်အပြင်၌တည်သော သံဃာသည်။ အသန္နိပတိတေ၊ မစည်းမဝေးမီ။ ဝိသုံ၊ အသီး။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကတဝေါဟာရာနုဿာဝနသလာကဂ္ဂါဟဿ ဝါ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဘေဒကရဝတ္ထုကို ပြောဆိုခြင်း၊ ကွဲပြားခြင်းအား လျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေခြင်း၊ စာရေးတံကိုယူစေခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ အပလောကနစသော ကံကို။ ကရောန္တဿ ဝါ၊ ပြုသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကို။ ဥဒ္ဒိသန္တဿ ဝါ၊ ပြသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘေဒေါစ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာနန္တရိယကမ္မဉ္စ၊ အာနန္တရိယကံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ အာနန္တရိယကံမြောက်သည်မှတစ်ပါး မမြောက်သည်ကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂသညာယ ဝါ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အမှတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ (ဤဒသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။) ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ဣတိ သညာယဝါ၊ ဤအမှတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ (ကမ္မံ၊ အာလောကနစသောကံကို။) ကရောန္တဿ၊ ပြုသောရဟန်းအား။ ဘေဒေါဝ၊ ကွဲပြားခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာနန္တရိယကမ္မံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ နဝတော၊ ကိုးယောက်သော သံဃာအောက်။ ဦနပရိသာယ၊ ယုတ်သောပရိသတ်၌။ တထာ၊ ထိုအတူ။ (အာနန္တရိယကမ္မံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။) သဗ္ဗန္တီမေန၊ အလုံးစုံတို့အောက်ယုတ်သော။ ပရိစ္ဆေဒေန၊ အပိုင်းအခြားဖြင့်။ နဝန္နံ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဇနာနံ၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘိန္ဒတိ၊ ခွဲ၏။ တဿ၊ ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသောရဟန်းအား။ အာနန္တရိယကမ္မံ၊ အာနန္တရိယကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသံဃာသင်းခွဲသော ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာနံ၊ အတုလိုက်၍ကျင့်ကုန်သော။ အဓမ္မဝါဒီနံ၊ အဓမ္မဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ မဟာသာဝဇ္ဇကမ္မံ၊ ကြီးသော အပြစ်ရှိသော ကံတည်း။ ဓမ္မဝါဒိနော ပန၊ ဓမ္မဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား။ အနဝဇ္ဇာ၊ အပြစ်မရှိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုသံဃဘေဒကကံ၌။ နဝန္နမေဝ၊ ကိုးယောက်သော ရဟန်းတို့၏သာလျှင်။ သံဃဘေဒေ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်း၌။

“ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧကတော၊ တစ်ဘက်မှ။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကတော၊ တစ်ဘက်မှ။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နဝမော၊ ကိုးယောက်မြောက်သော ရဟန်းသည်။ ‘အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မတည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သတ္ထုသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်တည်း။ ဣမံ၊ ဤအယူကို။ ဂဏှထ၊ ယူကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤအယူကို။ ရောစေထ၊ နှစ်သက်ကုန်လော့။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာပေတိ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းအားလျောက်ပတ်သော စကားကို ကြားစေ၏။ သလာကံ၊ စာရေးတံကို။ ဂါဟေတိ၊ ယူစေ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃရာဇိ စေဝ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဘေဒေါ စ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သုတ္တံ ပါဠိတည်း။ [ဤ၌ “နဝန္နံ ဝါ” စသောဝါကျ နိဿယတွင်ကျသည်။]

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဧတေသု၊ ထိုမာတုဃာတကစသော အာနန္တရိယကံတို့တွင်။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃဘေဒကကံသည်။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံတည်း။ သေသာနိ၊ သံဃဘေဒကကံမှ ကြွင်းကုန်သော မာတုဃာတကစသော လေးပါးသော ကံတို့သည်။ ကာယကမ္မာနိ၊ ကာယကံတို့တည်း။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကမ္မတော၊ အာနန္တရိယကံကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ အထူးသိအပ်သော။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်တည်း။

(ဋ္ဌ-၃၅၇) ဒွါရတောတိ၊ ဒွါရတောဟူသည်ကား။ သဗ္ဗာနေဝစ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဧတာနိ၊ ထိုမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့သည်။ ကာယဒွါရတောပိ၊ ကာယဒွါရမှလည်းကောင်း။ ဝစီဒွါရတောပိ၊ ဝစီဒွါရမှလည်းကောင်း။ သမုဋ္ဌဟန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာဘကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့တွင်။ ပုရိမာနိ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော မာတုဃာတကစသော ကံတို့သည်။ အာဏတ္တိကဝိဇ္ဇာမယပ္ပယောဂဝသေန၊ အာဏတ္တိကပယောဂ၊ ဝိဇ္ဇာမယပယောဂတို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝစီဒွါရတော၊ ဝစီဒွါရမှ။ သမုဋ္ဌဟိတွာပိ၊ ဖြစ်၍လည်း။ ကာယဒွါရမေဝ၊ ကာယဒွါရကိုသာလျှင်။ ပူရေန္တီ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃဘေဒကကံသည်။ ဟတ္ထမုဒ္ဓါယ၊ လက်ဆုပ်ပြသဖြင့်။ ဘေဒံ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသောသူအား။ ကာယဒွါရတော၊ ကာယဒွါရမှ။ သမုဋ္ဌဟိတွာပိ၊ ဖြစ်၍လည်း။ ဝစီဒွါရမေဝ၊ ဝစီဒွါရကိုသာလျှင်။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံ၌။ ဒွါရတောပိ၊ ဒွါရအားဖြင့်လည်း။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ အထူးသိအပ်သော။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်တည်း။

ကပ္ပဋ္ဌိတိယတောတိ၊ ကပ္ပဋ္ဌိတိယတောဟူသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့တွင်။ သံဃံဘေဒေါယေဝစ၊ သံဃဘေဒကကံသည်သာလျှင်။ ကပ္ပဋ္ဌိတိယော၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သည်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သဏ္ဌဟန္တေ၊ တည်ဆဲဖြစ်သော။ ကပ္ပေ ဝါ၊ ကမ္ဘာ၌လည်းကောင်း။ ကပ္ပဝေမဇ္ဈေ ဝါ၊ ကမ္ဘာ၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃဘေဒကကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကပ္ပဝိနာသေယေဝ၊ ကမ္ဘာပျက်သောအခါ၌သာလျှင်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ “သော၊ နက်ဖြန်။ ကပ္ပော၊ ကမ္ဘာသည်။ ဝိနဿိဿတိ၊ ပျက်လတ္တံ့။” အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃဘေဒကကံကို။ သစေပိကရောတိ၊ အကယ်၍မူလည်း ပြုငြားအံ့။ သောဝ၊ နက်ဖြန်၌လျှင်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဧကဒိဝသမေဝ၊ တစ်နေ့မျှသာလျှင်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ခံရ၏။ ဧဝံ ကရဏံ ပန၊ ဤသို့ကမ္ဘာမပျက်မီတစ်ရက်၌ သံဃဘေဒကကံကို ပြုခြင်းသည်ကား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သေသာနိ၊ သံဃဘေဒကကံမှ ကြွင်းကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မာတုဃာတကစသော ကံတို့သည်။ အာနန္တရိယာနေဝ၊ အာနန္တရိယကံမည်ကုန်သာလျှင်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပဋ္ဌိတိယာနိ၊ ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သည်။ နဟောန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့၌။ ကပ္ပဋ္ဌိတိယတောပိ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်ခြင်း၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးမတည်ခြင်းကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်လည်း။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ အထူးသိအပ်သော။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်တည်း။

ပါကတောတိ၊ ပါကတောဟူသည်ကား။ ယေနစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပဉ္စပိ၊ ငါးပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဧတာနိ ကမ္မာနိ၊ ထိုအာနန္တရိယကံတို့သည်။ ကတာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သံဃဘေဒေါယေဝ၊ သံဃဘေဒကကံသည်သာလျှင်။ ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။ သေသာနိ၊ သံဃဘေဒကကံမှ ကြွင်းကုန်သော မာတုဃာတကစသော လေးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့သည်။ “ကမ္မံ၊ ကံသည်။ အဟောတိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ ကမ္မဝိပါကော၊ ကံ၏ အကျိုးသည်။ နအဟောသိ၊ မဖြစ်ဖူးလေ။” ဣတိ ဧဝမာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သင်္ခံ၊ ရေတွက်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ ရောက်ကုန်၏။ သံဃဘေဒါဘာဝေ၊ သံဃဘေဒကကံ၏ မရှိခြင်းသည်။ (သတိ၊ ရှိသော်။) လောဟိတုပ္ပါဒေါ၊ လောဟိတုပ္ပါဒကကံသည်။ (ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။) တဒဘာဝေ၊ ထိုလောဟိတုပ္ပါဒကကံ၏ မရှိခြင်းသည်။ (သတိ၊ ရှိသော်။) အဟရန္တဃာတော၊ အရဟန္တဃာတကံသည်။ (ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။) တဒဘာဝေ၊ ထိုအရဟန္တဃာတကံ၏ မရှိခြင်းသည်။ (သတိ၊ ရှိသော်။) ပိတာ၊ အဖသည်။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့၊ မာတာ၊ အမိသည်။ ဒုဿီလာ ဝါ၊ သီလမရှိသည်လည်း။ (သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့၊) တထာ၊ ထိုအတူ။ (မာတာ၊ အမိသည်။) သီလဝတီဝါ၊ သီလရှိသည်လည်း။ နောဟောတိ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ပိတုဃာတော၊ ပိတုဃာတကကံသည်။ ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ သီလဝတီ၊ သီလရှိသည်။ သစေဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ မာတုဃာတော၊ မာတုဃာတကကံသည်။ (ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။) ဒွီသုပိ၊ နှစ်ယောက်သော အမိအဖတို့သည်လည်း။ သီလေန ဝါ၊ သီလအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဿီလေန ဝါ၊ သီလမရှိသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သမာနေသု၊ တူကုန်သည်ရှိသော်။ မာတုဃာတောဝ၊ မာတုဃာတကကံသည်သာလျှင်။ ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဒုက္ကရကာရိနီ၊ ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားသမီးတို့အား။ ဗဟူပကာရာစ၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (မာတုဃာတောဝ၊ မာတုဃာတကကံသည်သာလျှင်။ ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေ၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့၌။ ပါကတောပိ၊ အကျိုးပေးမပေးကို ခွဲဝေသောအားဖြင့်လည်း။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ အထူးသိအပ်သော။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်တည်း။

သာဓာရဏာဒီဟီတိ (ဧတ္ထ)၊ သာဓာရဏာဒီဟိဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပုရိမာနိ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော မာတုဃာတကစသော အာနန္တရိယကံတို့သည်။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဂဟဋ္ဌပဗ္ဗဇိတာနံ၊ လူရဟန်းတို့အား။ သာဓာရဏာနိ၊ ဆက်ဆံကုန်၏။ သံဃဘေဒေါပန၊ သံဃဘေဒကကံသည်ကား။

“ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်မသည်။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ သာမဏေရော၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ န ဘိန္ဒတိ၊ မခွဲ။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပကတတ္တော၊ ပြကတေ့သော သဘောရှိသော။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသောပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ သမာနသီမာယံ၊ သမာနသိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃံ ဘိန္ဒတိ၊ သံဃာကို ခွဲ၏။”

ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနတော၊ ဟောတော်မူသောကြောင့်။ ဝုတ္တပ္ပကာရဿ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဘိက္ခုနောဝ၊ ရဟန်းယောကျ်ားအားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားမှ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမစသော သူအား။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အသာဓာရဏော၊ တစ်ပါးသောသူတို့နှင့် မဆက်ဆံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိသဒ္ဒေန၊ အာဒိသဒ္ဒါဖြင့်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုမာတုဃာတက စသောအာနန္တရိယကံတို့သည်။ ဒုက္ခဝေဒနာယ၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်။ သဟဂတာစ၊ တကွဖြစ်ကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေါသမောဟမာနသမ္ပယုတ္တာစ၊ ဒေါသ၊ မောဟ၊ မာနနှင့်ယှဉ်ကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဃာတကစသော ငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့၌။ သာဓာရဏာဒီဟိပိ၊ လူ၊ ရဟန်းတို့နှင့် ဆက်ဆံခြင်း မဆက်ဆံခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့်လည်း။ ဝိညာတဗ္ဗော၊ အထူးသိအပ်သော။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်တည်း။

(ဋ္ဌ-၃၅၈) ၂၇၆။ အညံ သတ္ထာရန္တီ၊ အညံ သတ္ထာရံ၊ ဟူသည်ကား။ “အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။ သတ္ထုကိစ္စံ၊ ဆရာ၏ကိစ္စကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဝန္တရေပိ၊ ဘဝတစ်ပါး၌လည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ တိတ္ထကရံ၊ အယူတည်းဟူသော ဆိပ်ကို ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။ ဧတံ ဌာနံ၊ ဤသို့ယူခြင်း၏အကြောင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။

၂၇၇။ ဧကိဿာ လောကဓာတုယာတိ၊ ဧကိဿာ လောကဓာတုယာဟူသည်ကား။ ဒသသဟဿိလောကဓာတုယာ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်၌။ ဟိ (ဝိတ္တာရေမိ)၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ ခေတ္တာနိ၊ ခေတ်တို့သည်။ ဇာတိခေတ္တံ၊ ဇာတိခေတ်လည်းကောင်း။ အာဏာခေတ္တံ၊ အာဏာခေတ်လည်းကောင်း။ ဝိသယခေတ္တံ၊ ဝိသယခေတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးပါးတို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးပါးသော ခေတ်တို့တွင်။ ဇာတိခေတ္တံ နာမ၊ ဇာတိခေတ်မည်သည်ကား။ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သာ၊ ထိုတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မာတုကုစ္ဆိ ဩက္ကမနကာလေစ၊ မယ်တော်ဝမ်းသို့သက်တော်မူသော အခါ၌လည်းကောင်း။ နိက္ခမနကာလေ စ၊ ဖွားတော်မူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ သမ္ဗောဓိကာလေစ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မစက္ကပ္ပဝတ္တနေစ၊ ဓမ္မစကြာတရားကို ဟောတော်မူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ အာယုသင်္ခါရဝေါဿဇ္ဇနေစ၊ အာယုသင်္ခါရကို လွှတ်တော်မူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ပရိနိဗ္ဗာနေ စ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံယူတော်မူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ကမ္ပတိ၊ လှုပ်၏။ ပန၊ ဇာတိခေတ်မှ တစ်ပါးအာဏာခေတ်ကို ဆိုဦးအံ့။ ကောဋိသတသဟဿစက္ကဝါဠံ၊ ကုဋေတစ်သိန်းသော စကြဝဠာသည်။ အာဏာခေတ္တံ နာမ၊ အာဏာခေတ်မည်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကုဋေတစ်သိန်းသော စကြဝဠာ၌။ အာဋာနာဋိယပရိတ္တမောရပရိတ္တ ဓဇဂ္ဂပရိတ္တ ရတနပရိတ္တာဒီနံ၊ အာဋာနာဋိယပရိတ်၊ မောရပရိတ်၊ ဓဇဂ္ဂပရိတ်၊ ရတနပရိတ်အစရှိသည်တို့၏။ အာဏာ၊ အာဏာသည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ အာဏာခေတ်မှ တစ်ပါးဝိသယခေတ်ကို ဆိုဦးအံ့။ ဝိသယခေတ္တဿ၊ ဝိသယခေတ်၏။ ပရိမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ “ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်တော်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ ဉေယံ၊ သိအပ်သောတရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဉေယျံ၊ သိအပ်သောတရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်တော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉေယျံ၊ သိအပ်သောတရားသည်။ ဉာဏပရိယန္တီကံ၊ ဉာဏ်လျှင်အဆုံရှိ၏။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်တော်သည်။ ဉေယျပရိယန္တီကံ၊ သိအပ်သောတရားလျှင်အဆုံးရှိ၏။” ဣတိ ဝစနတော၊ ဤသို့ဘုရားဟောတော်မူသောကြောင့်။ အဝိသယော နာမ၊ အရာမဟုတ်သောမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေသု ခေတ္တေသု၊ ဤခေတ်တို့၌။ ဣမံ စက္ကဝါဠံ၊ ဤစကြာဝဠာကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ စက္ကဝါဠေ၊ စကြဝဠာ၌။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ သုတ္တံ၊ ဤသို့သောပါဠိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ (သုတ္တံ) ပန၊ ဤသို့သောသုတ်သည်ကား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ပိဋကာနိ၊ ပိဋကတ်တို့သည်။ ဝိနယပိဋကံ၊ ဝိနည်းပိဋကတ်လည်းကောင်း။ သုတ္တန္တပိဋကံ၊ သုတ္တန်ပိဋကတ်လည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မပိဋကံ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကတ်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဏိ၊ သုံးပါးတို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သင်္ဂီတိယော၊ သံဂါယနာတို့သည်။ မယာကဿပတ္ထေရဿ၊ ရှင်မဟာကဿပထေရ်၏။ သင်္ဂီတိ၊ သံဂါယနာတင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ယသတ္ထေရဿ၊ ယသထေရ်၏။ သင်္ဂီတိ၊ သံဂါယနာတင်ခြင်းလည်းကောင်း။ မောဂ္ဂလိပုတ္တတိဿတ္ထေရဿ၊ ရှင်မဟာမောဂ္ဂလိပုတ္တတိဿမထေရ်၏။ သင်္ဂီတိ၊ သံဂါယနာတင်ခြင်းလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တိဿော၊ သုံးပါးတို့သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာ သင်္ဂီတိယော၊ ဤသံဂါယနာတင်ခြင်းတို့သို့။ အာရုဠှေ၊ တင်အပ်သော။ တေပိဋကေ၊ ပိဋကတ်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော။ ဗုဒ္ဓဝစနေ၊ မြတ်စွာဘုရားစကားတော်၌။ ဣမံ စက္ကဝါဠံ၊ ဤစကြဝဠာကို။ မုဉ္စိတွာ၊ လွှတ်၍။ အညတ္ထ၊ တစ်ပါးသောစကြဝဠာ၌။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဥပဇ္ဇန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ သုတ္တံ၊ ဤပါဠိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ (သုတ္တံ) ပန၊ ဤပါဠိသည်ကား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။

အပုဗ္ဗံ အစရိမန္တီ၊ အပုဗ္ဗံ အစရိမံဟူသည်ကား။ အပုရေ အပစ္ဆာ၊ မရှေးမနှောင်း။ ဧကတော၊ တကွ။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအပုရေအပစ္ဆာဟူသောပုဒ်၌။ ဗောဓိပလ္လင်္ကေ၊ ဗောဓိပလ္လင်၌။ “ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်သို့။ အပ္ပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ နဥဋ္ဌဟိဿာမိ၊ ငါမထအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိသိန္နကာလတော၊ ထိုင်နေတော်မူသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မာတုကုစ္ဆိသ္မိံ၊ အမိဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိဂ္ဂဟဏံ၊ ပဋိသန္ဓေယူခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပုဗ္ဗေတိ၊ ပုဗ္ဗေဟူ၍။ နဝေဒိတဗ္ဗံ၊ မသိအပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပဋိသန္ဓိဂ္ဂဟဏေ၊ ပဋိသန္ဓေယူခြင်း၌။ ဒသသဟဿစက္ကဝါဠကမ္ပနေနေဝ၊ တစ်သောင်းသော စကြဝဠာ၏လှုပ်ခြင်းဖြင့်ပင်လျှင်။ ခေတ္တပရိဂ္ဂဟော၊ ဘုရားဖြစ်ရာသော ခေတ်ကို သိမ်းဆည်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။) ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤဗောဓိပင်၌ ထိုင်နေတော်မူခြင်း၊ မယ်တော်ဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေယူခြင်းတို့၏။ အတွင်းဟုဆိုအပ်သော ကာလ၌။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပ္ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ နိဝါရိတာဝ၊ မြစ်အပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိနိဗ္ဗာနတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာသပမတ္တာပိ၊ မုန်ညင်းစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓာတု၊ ဓာတ်တော်သည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပစ္ဆာတိ၊ နောက်ဟူ၍။ နဝေဒိတဗ္ဗံ၊ မသိအပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဓာတူသု၊ ဓာတ်တော်တို့သည်။ ဌိတာသု၊ တည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဌိတာ နာမ၊ တည်သည်မည်ကုန်သည်။ ဟောန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤပရိနိဗ္ဗာန်စံယူတော်မူသည်မှစ၍ ဓာတ်တော်တည်သည်ဟု ဆိုအပ်သောကာလအတွင်း၌။ တညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပ္ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ နိဝါရိတာဝ၊ တားမြစ်အပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာနေ ပန၊ ဓာတုပရိနိဗ္ဗာန်သည်ကား။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပ္ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ နနိဝါရိတာ၊ မဖြစ်အပ်။

(ဋ္ဌ-၃၅၉) ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ ပန၊ မဖြစ်ကုန်သနည်း? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) အနစ္ဆရိယတ္တာ၊ အံ့အပ်သောအဖြစ်၏ မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အစ္ဆရိယမနုဿာ၊ အံ့အပ်သော သဘောရှိသော လူတို့သည်။ ယထာဟ (ယထာ ကိံ-အာဟ)၊ ဘုရားအဘယ်သို့ ဟောတော်မူသနည်းဟူမူကား။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္ဆရိယမနုဿော၊ အံ့အပ်သောသဘောရှိသော လူဟုဆိုအပ်သော။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ (အစ္ဆရိယမနုဿော၊ အံ့အပ်သော သဘောရှိသော လူဟုဆိုအပ်သော။) ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း? တထာဂတော၊ ဝိပဿီစသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ ကောင်းသောလာခြင်းရှိတော်မူသော။ အရဟံ၊ တစ်ထောင်ငါးရာကိလေသာတို့မှ လွန်စွာဝေးတော်မူတတ်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော ဘုရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။) စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဒွေဝါ၊ နှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရောဝါ၊ လေးဆူသော ဘုရားရှင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌဝါ၊ ရှစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သောဠသဝါ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကတော၊ တကွ။ ယဒိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ အနစ္ဆရိယာ၊ အံ့အပ်သောသဘောမရှိကုန်သည်။ ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ စေတိယာနမ္ပိ၊ စေတီတို့အားလည်း။ လာဘသက္ကာရာ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာတို့သည်။ ဥဠာရာ၊ ပြန့်ပြောကုန်သည်။ နဟောန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဗဟုတာယ၊ များသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အနစ္ဆရိယာ၊ အံ့အပ်သောသဘောမရှိကုန်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဗုဒ္ဓါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ (အနစ္ဆရိယာ၊ အံ့အပ်သောသဘောမရှိကုန်သည်။) ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ (အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။) နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဒေသနာယ၊ ဒေသနာ၏။ ဝိသေသာဘာဝတော၊ အထူးမရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သတိပဋ္ဌာနာဒိကံ၊ သတိပဋ္ဌာန်အစရှိသော။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ ဧကော၊ တစ်ဆူသောဘုရားသည်။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသောဘုရားရှင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာပိ၊ ဖြစ်၍လည်း။ သောဝ ဓမ္မော၊ ထိုသတိပဋ္ဌာန်စသောတရားကိုသာလျှင်။ ဒေသေတဗ္ဗော၊ ဟောအပ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတော၊ ထိုသို့ဖြစ်ရာသောကြောင့်။ အနစ္ဆရိယော၊ မအံ့အပ်သောသဘောရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧကသ္မိံ၊ တဆူသောဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တေပန၊ ဟောတော်မူသော်ကား။ ဒေသနာပိ၊ ဒေသနာသည်လည်း။ အစ္ဆရိယာဝ၊ အံ့အပ်သောသဘောရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

စ၊ တစ်နည်းလည်း။ ဝိဝါဒဘာဝတော၊ ငြင်းခုံဖွယ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ စ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဗဟူသု၊ များစွာကုန်သော။ ဗုဒ္ဓေသု၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟူတံ၊ များစွာကုန်သော။ အာစရိယာနံ၊ ဆရာတို့၏။ အန္တေဝါသိကာ ဝိယ၊ အန္တေဝါသိကတို့ကဲ့သို့။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ မဓုရဿရော၊ သာယာစွာသော အသံရှိ၏။ လာဘီ၊ လာဘ်ရှိ၏။ ပုညဝါ၊ ဘုန်းရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိပဒေယျုံ၊ ငြင်းခုံကုန်ရာ၏။ တသ္မာပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ (အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။) န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။

အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဧတံ ကာရဏံ၊ ထိုဘုရားနှစ်ဆူမဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းကို။ မိလိန္ဒရညာ၊ မိလိန္ဒမင်းသည်။ ပုဋ္ဌေန၊ မေးအပ်သော။ နာဂသေနတ္ထေရေန၊ အရှင်နာဂသေနမထေရ်သည်။ ဝိတ္ထာရိတမေဝ၊ ချဲ့အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုမိလိန္ဒပဥှာ၌။

ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဘန္တေ နာဂသေန၊ အရှင်နာဂသိန်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အဋ္ဌာနမေတံ၊ ပေ။ ဝိဇ္ဇတီ” တိ၊ အဋ္ဌာနမေတံ၊ ပေ။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ဟူ၍။ ဧတမ္ပိ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကိုလည်း။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကိဿာ၊ တစ်ခုသော။ လောကဓာတုယာ၊ လောကဓာတ်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ အရဟန္တော၊ တစ်ထောင်ငါးရာ ကိလေသာတို့မှ လွန်စွာဝေးတော်မူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ အပုဗ္ဗံ အစရိမံ၊ မရှေးမနှောင်း။ ယံ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧတံ (ကာရဏံ)၊ ထိုတစ်ခုသော လောကဓာတ်၌ ဘုရားနှစ်ဆူဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အခွင့်မဟုတ်။ ဧတံ ဌာနံ၊ ထိုတစ်ခုသော လောကဓာတ်၌ ဘုရားနှစ်ဆူဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။” ဘန္တေနာဂသေန၊ အရှင်နာဂသိန်။ ဒေသေန္တာ စ၊ ဟောတော်မူကုန်သော်လည်း။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သတ္တတိံသ၊ သုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဓိပက္ခိယဓမ္မေ၊ ဗောဓိပက္ခိယအမည်ရှိကုန်သော။ တရားတို့ကို။ ဒေသေန္တီ၊ ဟောတော်မူကုန်၏။ ကထယန္တာစ၊ မိန့်ဆိုတော်မူကုန်သော်လည်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ကထေန္တီ၊ မိန့်ဆိုတော်မူကုန်၏။ သိက္ခာပေန္တာစ၊ ကျင့်စေကုန်သော်လည်း။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ သိက္ခာသု၊ သိက္ခာတို့၌။ သိက္ခာပေန္တီ၊ ကျင့်စေကုန်၏။ အနုသာသမာနာစ၊ ဆုံးမကုန်သော်လည်း။ အပ္ပမာဒပဋိပတ္တိံ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အကျင့်ကို။ အနုသာသန္တီ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဘန္တေနာဂသေန၊ အရှင်နာဂသိန်။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ဧကော၊ တူသော။ အနုသိဋ္ဌိ၊ ဆုံးမခြင်းသည်။ ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်သနည်း? တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဧကေန၊ တစ်ဆူသော။ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေနပိ၊ ဘုရား၏ဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်း။ အယံ လောကော၊ ဤလောကသည်။ ဩဘာသဇာတော၊ ဖြစ်သောအရောင်အလင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယောပိ၊ နှစ်ဆူလည်းဖြစ်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ယဒိ ဘဝေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ဒွိန္နံ၊ နှစ်ဆူကုန်သောဘုရားရှင်တို့၏။ ပဘာယ၊ အရောင်အလင်းဖြင့်။ အယံ လောကော၊ ဤလောကသည်။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဩဘာသဇာတော၊ ဖြစ်သောအရောင်အလင်းရှိသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဩဝဒန္တာစ၊ ဆုံးမကုန်သော်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဩဝဒေယျုံ၊ ဆုံးမကုန်၏။ အနုသာသမာနာ (ဋ္ဌ-၃၆၀) စ၊ ကံမြစ်ကုန်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ အနုသာသေယျုံ၊ ကံမြစ်ကုန်ရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ခုသော လောကဓာတ်၌ ဘုရားနှစ်ဆူမဖြစ်ခြင်း၌။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဿံသယော၊ ယုံမှားမရှိသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတံ) ကာရဏံ၊ ထိုတစ်ခုသော လောကဓာတ်၌ ဘုရားနှစ်ဆူမဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေသေဟိ၊ ဟောတော်မူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်ဆို၏။)

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အယံ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ ဧကဗုဒ္ဓဓာရဏီ၊ တစ်ဆူသောဘုရားကို ဆောင်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကဿေဝ၊ တစ်ဆူသာလျှင်ဖြစ်သော။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်နိုင်၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ဆူမြောက်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ယဒိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ အယံ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ န ဓာရေယျ၊ မဆောင်နိုင်ရာ။ စလေယျ၊ လှုပ်ရာ၏။ ကမ္ပေယျ၊ ပြင်းစွာလှုပ်ရာ၏။ နမေယျ၊ နံပါးတစ်ဘက်ဖြင့် ညွတ်ရာ၏။ ဩနမေယျ၊ အောက်သို့ညွတ်ရာ၏။ ဝိနမေယျ၊ အထူးထူးအပြားပြားညွတ်ရာ၏။ ဝိကိရေယျ၊ ဖွဲ့ဆုပ်ကဲ့သို့ ဖရိုဖရဲကြဲရာ၏။ ဝိဓမေယျ၊ လွင့်ရာ၏။ ဝိဒ္ဓံသေယျ၊ ပျက်စီးရာ၏။ ဌာနံ၊ တည်တံ့ခြင်းသို့။ န ဥပဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်ရာ။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဧကပုရိသသန္ဓာရဏိ၊ တစ်ယောက်သော ယောကျ်ားကို ဆောင်နိုင်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားသည်။ အဘိရူဠှေ၊ တက်စီးအပ်သည်ရှိသော်။ သာနာဝါ၊ ထိုလှေသည်။ သမုပါဒိကာ၊ ရေ၏အထက်၌ အမျှသွားသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ အာယုနာ၊ အသက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေန၊ သဏ္ဌာန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝယေန၊ အရွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပမာဏေန၊ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိသထူလေန၊ အကျုံ၊ အဆူအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗင်္ဂပစ္စင်္ဂေန၊ အလုံးစုံသော အင်္ဂါကြီးငယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ သော (ပုရိသော)၊ ထိုနှစ်ယောက်မြောက်သော ယောကျ်ားသည်။ တံနာဝံ၊ ထိုတစ်ယောက်သော ယောကျ်ားကိုသာ ဆောင်နိုင်သောလှေသို့။ အဘိရုဟေယျ၊ တက်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သာ နာဝါ၊ ထိုတစ်ယောက်သော ယောကျ်ားကိုသာ ဆောင်နိုင်သောလှေသည်။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားတို့ကိုလည်း။ ဓာရေယျ အပိနု၊ ဆောင်နိုင်ရာအံ့လော? ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ (သာနာဝါ၊ ထိုတစ်ယောက်သော ယောကျ်ားကိုသာ ဆောင်နိုင်သောလှေသည်။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားတို့ကိုလည်း။ နဟိ နဧဝ (ဓာရေယျ)၊ မဆောင်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ စလေယျ၊ လှုပ်ရာ၏။ ကမ္ပေယျ၊ ပြင်းစွာလှုပ်ရာ၏။ နမေယျ၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့် ညွတ်ရာ၏။ ဩနမေယျ၊ အောက်သို့ညွတ်ရာ၏။ ပိနမေယျ၊ အထူးထူးအပြားပြား ညွတ်ရာ၏။ ဝိကိရေယျ၊ ဖွဲဆုပ်ကဲ့သို့ ဖရိုဖရဲကြဲရာ၏။ ဝိဓမေယျ၊ လွင့်ရာ၏။ ဝိဒ္ဓံသေယျ၊ ပျက်စီးရာ၏။ ဌာနံ၊ တည်တံ့ခြင်းသို့။ န ဥပဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်ရာ။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဩသီဒေယျ၊ နစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အယံ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ ဧကဗုဒ္ဓဓာရဏီ၊ တစ်ဆူသောဘုရားကို ဆောင်နိုင်ရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကဿေဝ၊ တစ်ဆူသာလျှင်ဖြစ်သော။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်နိုင်၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ဆူမြောက်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ယဒိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။) အယံ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ နဓာရေယျ၊ မဆောင်နိုင်ရာ။ စလေယျ၊ လှုပ်ရာ၏။ ပ။ ဌာနံ၊ တည်တံ့ခြင်းသို့။ နဥပဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်ရာ။ ဝါပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဆာဒေန္တံ၊ နှစ်သက်လျက်။ ယာဝ ကဏ္ဌံ၊ လည်တိုင်အောင်။ အဘိပူရယိတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ ဓာတော၊ ဝပြီးသော။ ပီဏိတော၊ ပြည့်ဖြိုးသော။ ပရိပုဏ္ဏော၊ ပြည့်စုံသော။ နိရန္တရော၊ အခြားမရှိသော။ တန္ဒိကတော၊ ပျင်းရိသော။ အနောဏမိတဒဏ္ဍဇာတော၊ မကိုင်းညွတ်သော လှံတံကဲ့သို့ သဘောရှိသော။ သော (ပုရိသော)၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဘဝေယျ အပိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့လော? ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ (သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။) န ဟိ (ဘဝေယျ)၊ မဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဘုတ္တောဝ၊ စားသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ မရေယျ၊ သေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အယံ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ ဧကဗုဒ္ဓဓာရဏီ၊ တစ်ဆူသောဘုရားကို ဆောင်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ ဌာနံ၊ တည်တံ့ခြင်းသို့။ န ဥပဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘန္တေ နာဂသေန၊ အရှင်နာဂသိန်။ အတိဓမ္မဘာရေန၊ လွန်ကဲသောတရားဟူသောဝန်ကြောင့်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ စလတိ ကိံ နုခေါ၊ လှုပ်သည်မဟုတ်လော? ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) [မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိဓမ္မဘာရေန၊ လွန်ကဲသောတရားဟူသောဝန်ကြောင့်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ အာမ (စလတိ)၊ ဩော်-လှုပ်သည်မှန်၏။] မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယာဝ မုခသမာ၊ အထက်လှည်းဝနှင့်မျှအောင်။ ရတနပရိပူရိတာ၊ ရတနာဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်စီးကုန်သော။ သကဋာ၊ လှည်းတို့သည်။ ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧကသ္မာ၊ တစ်စီးသော။ သကဋတော၊ လှည်းမှ။ ရတနံ၊ ရတနာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်စီးသော။ သကဋေ၊ လှည်း၌။ အကြီရေယျုံ၊ လောင်းကုန်ငြားအံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တံ သကဋံ၊ ထိုတစ်စီးသောလှည်းသည်။ ဒွိန္နမ္ပိ၊ နှစ်စီးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သကဋာနံ၊ လှည်းတို့၏။ ရတနံ၊ ရတနာကို။ ဓာရေယျ အပိနု၊ ဆောင်နိုင်ရာအံ့လော့? ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ န ဟိ၊ န ဧဝ (ဓာရေယျ)၊ မဆောင်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ တဿ၊ ထိုလှည်း၏။ နာဘိပိ၊ ပုံတောင်းသည်လည်း။ ဖလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ တဿ၊ ထိုလှည်း၏။ အရာပိ၊ အကန့်တို့သည်လည်း။ ဘိဇ္ဇေယျုံ၊ ကျိုးပျက်ကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုလှည်း၏။ နေမီပိ၊ အကွပ်တို့သည်လည်း။ ဩပတေယျုံ၊ အောက်သို့ကျကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုလှည်း၏။ အက္ခောပိ၊ ဝင်ရိုးသည်လည်း။ ဘိဇ္ဇေယျ၊ ကျိုးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိရတနဘာရေန၊ လွန်ကဲသောရတနာဟူသောဝန်ကြောင့်။ သကဋံ၊ လှည်းသည်။ ဘိဇ္ဇတိ ကိံ နုခေါ၊ ကျိုးပျက်သည်မဟုတ်တုံလော? ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ (အတိရတနဘာရေန၊ လွန်ကဲသောရတနာဟူသောဝန်ကြောင့်။ သကဋံ၊ လှည်းသည်။ အာမ (ဘိဇ္ဇတိ)၊ ဩော်။ ကျိုးပျက်သည်မှန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝ မေဝခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အတိဓမ္မဘာရေန၊ လွန်ကဲသောတရားတည်းဟူသောဝန်ကြောင့်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ စလတိ၊ လှုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

(ဋ္ဌ-၃၆၁)မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အပိ စ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဣမံ ကာရဏံ၊ ဤတစ်ခုသော လောကဓာတ်၌ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌ နှစ်ဆူသောဘုရားတို့၏။ မဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းကို။ ဗုဒ္ဓဗလပရိဒီပနာယ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ အားကြီးသည်ကို ပြခြင်းဖြင့်။ ဩသာရိကံ၊ ဆိုအပ်၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌ နှစ်ဆူသောဘုရားရှင်တို့၏ မဖြစ်ခြင်း၌။ အညမ္ပိအပရံ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ (တံ) ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ ယဒိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ (ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ဖြစ်ကုန်သော်။) ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘတောပက္ခဇာတာ၊ ဖြစ်သောနှစ်ပါးစုံသော အဖို့ရှိကုန်သည်။ ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဗလဝါမစ္စာနံ၊ အားကြီးသောအမတ်တို့၏။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ “တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ အမစ္စော၊ အမတ်တည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အမစ္စော၊ အမတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘတောပက္ခဇာတာ၊ ဖြစ်သောနှစ်ပါးသော အဖို့ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တီ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ ယဒိဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘတောပက္ခဇာတာ၊ ဖြစ်သောနှစ်ပါးသော အဖို့ရှိကုန်သည်။ ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဣဒံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ အပရမ္ပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ဥတ္တရိံ၊ အလွန်ဖြစ်သော။ (တံ) ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ ယဒိဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်တည်းသာ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားသည်။ မိစ္ဆာ၊ ချွတ်ယွင်းသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဇေဋ္ဌော၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ထက် ကြီးတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပ။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ သေဋ္ဌော၊ ချီးမွမ်းအပ်သောသူတို့ထက် အထူးသဖြင့် ချီးမွမ်းအပ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဝိသိဋ္ဌော၊ သီလ၊ သမာဓိစသောဂုဏ်တို့ဖြင့် ခပ်သိမ်းသောသူတို့ထက်ထူးသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဥတ္တမော၊ ကျော်စောသောသူတို့ထက် အထူးသဖြင့် ကျော်ဇောသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ပဝရော၊ ခပ်သိမ်းသောပုဂ္ဂိုလ်တို့ထက် မြတ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အသမော၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့နှင့် မတူသောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အသမသမော၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့နှင့် မတူသောဝိပဿီစသောရှေးဘုရားတို့နှင့်သာ တူသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အပ္ပဋိသမော၊ တူသောအတ္တဘောရှိသောသူမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အပ္ပဋိဘာဂေါ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုပြုခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သောသူမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အပ္ပဋိပုဂ္ဂလော၊ ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားသည်။ မိစ္ဆာ၊ ချွတ်ယွင်းသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဧကက္ခဏေ၊ တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တီ၊ မဖြစ်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒမ္ပိ ခေါ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ အတ္ထတော၊ ဟုတ်မှန်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ သမ္ပဋိစ္ဆ၊ ဝန်ခံလော့။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစတေ၊ ဆိုပေအံ့။) လောကေ၊ လောက၌။ ဧကောယေဝ ဗုဒ္ဓေါ၊ တစ်ဆူသောဘုရားသည်သာလျှင်။ ယံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကြင်ဖြစ်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့တစ်ဆူသော ဘုရား၏သာဖြစ်ခြင်းသည်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သဘာဝပကတိကာ၊ ပြကတေ့သောသဘောတည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား? သဗ္ဗညုဗုဒ္ဓဂုဏာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားဂုဏ်ကျေးဇူးတို့၏။ ကာရဏမဟန္တတ္တာ၊ အကြောင်းဖြစ်သော ဒါန၊ သီလစသောပါရမီတို့ဖြင့် ကြီးမြတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အညမ္ပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ယံ (ဝတ္ထု)၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ (ဝတ္ထု)၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ဧကံယေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပထဝီ၊ မြေသည်။ မဟန္တီ၊ ကြီး၏။ သာ၊ ထိုမြေသည်။ ဧကာယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဂရော၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုသမုဒ္ဒရာသည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိရိရာဇာ၊ တောင်တို့၏မင်းဖြစ်သော။ သိနေရု၊ မြင်းမိုရ်တောင်သည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုမြင်းမိုရ်တောင်သည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာကာသော၊ ကောင်းကင်သည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုကောင်းကင်သည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုဗြဟ္မာမင်းသည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာဂတော၊ ဝိပဿီစသောရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ ကောင်းသောလာခြင်းရှိတော်မူသော။ အရဟံ၊ တစ်ထောင်ငါးရာကိလေသာတို့မှ လွန်စွာဝေးတော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ဆူသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသောဘုရားတို့၏။ ဩကာသော၊ ဖြစ်ခြင်း၏အခွင့်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တထာဂတော၊ ဝိပဿီစသောရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ ကောင်းသောလာခြင်းရှိတော်မူသော။ အရဟံ၊ တစ်ထောင်ငါးရာကိလေသာတို့မှ လွန်စွာဝေးတော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ဆူသည်သာလျှင်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ပွင့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ နာဂသေန၊ အရှင်နာဂသိန်။ ပေဥှာ၊ ပြဿနာကို။ ဩပမ္မေစဟိ၊ ဥပမာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သုကထိတော၊ ကောင်းစွာဖြေဆိုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

(ဋ္ဌ-၃၆၂)ဧကိဿာ လောကဓာတုယာတိ၊ ဧကိဿာ လောကဓာတုယာဟူသည်ကား။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ စက္ကဝါဠေ၊ စကြဝဠာ၌။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဣမိနာဝ ပဒေန၊ ဤဧကိဿာ လောကဓာတုယာဟူသောပုဒ်ဖြင့်သာလျှင်။ ဒသ စက္ကဝါဠသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းသော စကြဝဠာတို့သည်။ ဂဟိတာနိ၊ ယူအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုတစ်သောင်းသော စကြဝဠာတို့သည်လည်း။ ဧကစက္ကဝါဠေနေဝ၊ တစ်ခုသောစကြဝဠာဖြင့်သာလျှင်။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတုံ၊ ပိုင်းခြားခြင်းငှာ။ ဝဋန္တိ၊ သင့်ကုန်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ပွင့်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဣမသ္မိံယေဝ စက္ကဝါဠေ၊ ဤစကြဝဠာ၌သာလျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဥပ္ပန္နဋ္ဌာနေ၊ ပွင့်သောအရပ်ကို။ ဝါရိတေ၊ မြစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤစကြဝဠာမှ။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ စက္ကဝါဠေသု၊ စကြဝဠာတို့၌။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါရိတမေဝ၊ မြစ်အပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဌမဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ပထမဝဂ်အဖွင့်သည်။

နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၇၈။ အပုဗ္ဗံ အစရိမန္တိ ဧတ္ထ၊ အပုဗ္ဗံ အစရိမံဟူသော ဤပုဒ်၌။ စက္ကရတန ပါတုဘာဝတော၊ စကြာရတနာ ထင်ရှားဖြစ်သည်မှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ (ကာလံ၊ အခါသည်။) ပုဗ္ဗံ၊ ပုဗ္ဗမည်၏။ တဿေဝ၊ ထိုစကြာရတနာ၏သာလျှင်။ အန္တရဓာနကော၊ ကွယ်သောအခါမှ။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ (ကာလံ၊ အခါသည်။) စရိမံ၊ စရိမမည်၏။ တတဿေဝ အန္တရဓာနတော၊ ထိုစကြာရတနာကွယ်သည်မှ။ စက္ကဝတ္တိနော၊ စကြဝတေးမင်း၏။ ကာလကိရိယာယဝါ၊ သေသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယဝါ၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒွိဓာ၊ နှစ်ပါးသောအကြောင်းဖြင့်။ စက္ကရတနဿ၊ စကြာရတနာ၏။ အန္တရဓာနံ၊ ကွယ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ အန္တရဓာယမာနဉ္စ၊ ကွယ်သော်လည်း။ တံ၊ ထိုစကြာရတနာသည်။ ကာလကိရိယတောဝါ၊ သေသည်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇတော ဝါ၊ ရဟန်းပြုသည်မှလည်းကောင်း။ သတ္တမေ ဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ အန္တရဓာယတိ၊ ကွယ်၏။ တတော၊ ထိုစကြာရတနာကွယ်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ စက္ကဝတ္တိနော၊ စကြဝတေးမင်း၏။ ပါတုဘာဝေါ၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းကို။ အဝါရိတော၊ မမြစ်အပ်။

ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧကစက္ကဝါဠေ၊ တစ်ခုသောစကြဝဠာ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ စက္ကဝတ္တိနော၊ စကြဝတေးမင်းတို့သည်။ နဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ပန၊ မဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဝိဝါဒုပစ္ဆေဒတောစ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ဖြတ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အနစ္ဆရိယဘာဝတောစ၊ မအံ့အပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ စက္ကရတနဿ၊ စကြာရတနာ၏။ မဟာနုဘာဝတောစ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ (နဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ဟိ (ပိတ္ထာရေမိ)၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ ဒွီသု၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော စကြဝတေးမင်းတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ရာဇာ၊ စကြဝတေးမင်းသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ရာဇာ၊ စကြဝတေးမင်းသည်။ မဟန္တော၊ ကြီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “ဧကသ္မိံ ဒီပေ၊ တစ်ခုသောကျွန်း၌။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြဝတေးမင်း။ ဧကသ္မိံ ဒီပေ၊ တစ်ခုသောကျွန်း၌။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြဝတေးမင်း။” ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ အနစ္ဆရိယော၊ မအံ့အပ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ စက္ကရတနာဿ၊ စကြာရတနာ၏။ ဒွိသဟဿဒီပပရိဝါရေသု၊ ကျွန်းငယ်နှစ်ထောင် အရံရှိကုန်သော။ စတူသု မဟာဒီပေသု၊ ကျွန်းကြီးလေးခုတို့၌။ ဣဿရိယာနုပ္ပဒါနသမတ္ထော၊ အစိုးရသည်၏။ အဖြစ်ကိုပေးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ယော စာယံ (ယော-စ အယံ)၊ အကြင်ကြီးသောအာနုဘော်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သောပိ၊ ထိုကြီးသောအာနုဘော်သည်လည်း။ ပရိဟာယေယျ၊ ယုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝါဒုပစ္ဆေဒတောစ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ဖြတ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အနစ္ဆရိဘာဝတောစ၊ မအံ့အပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ စက္ကရတနဿ၊ စကြာရတနာ၏။ မဟာနုဘာဝတောစ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဧကစက္ကဝါဠေ၊ တစ်ခုသောစကြဝဠာ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော စကြဝတေးမင်းတို့သည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။

၂၇၉။ ယံဣတ္ထိ အရဟံ အဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ ဧတ္ထ၊ ယံဣတ္ထိအရဟံအဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါဟူသောဤပုဒ်၌။ သဗ္ဗဂုဏေ၊ အလုံးစုံသောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ လောကနိတ္ထရဏသမတ္ထော၊ သတ္တလောကကို သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲမှထုတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဗုဒ္ဓဘာဝေါ၊ ဘုရား၏အဖြစ်သည်။ တာဝ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေဦး။ ပဏိဓာနမတ္တမ္ပိ၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းခြင်းမျှသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ န သမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။

ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ “မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ လိင်္ဂသမ္ပတ္တိ၊ ပုရိသလိင်၏ပြည့်စုံခြင်းလည်းကောင်း။ ဟေတု၊ ထိုဘဝ၌ မဂ်ဖိုလ်ရခြင်း၏အကြောင်းလည်းကောင်း။ သတ္ထာရဒဿနံ၊ ဘုရားကိုဖူးမြင်ရခြင်းလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဂုဏသမ္ပတ္တိ၊ ဈာန်အဘိညာဉ်စသောဂုဏ်ကျေးဇူး၏ပြည့်စုံခြင်းလည်းကောင်း။ အဓိကာရော စ၊ ဘုရားဆုကိုမြင်၍ လွန်ကဲစွာပြုခြင်းလည်းကောင်း။ ဆန္ဒတာ၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းခြင်း၌ ပြင်းပြသောဆန္ဒလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) အဋ္ဌဓမ္မသမောဓာနာ၊ ရှစ်ပါးသောတရားတို့၏ပေါင်းမိခြင်းကြောင့်။ အဘိနီဟာရော၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းခြင်းသည်။ သမိဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။

(ဋ္ဌ-၃၆၃) ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဏိဓာနသမ္ပတ္တိကာရဏာနိ၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း၏အကြောင်းတည်း။ ဣဒံ ပဏိဓာနမ္ပိ၊ ဤဘုရားဆုကိုတောင်းခြင်းကိုလည်း။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြီးစေခြင်းငှာ။ အသမတ္ထာယ၊ မစွမ်းနိုင်သော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ဗုဒ္ဓဘာဝေါ၊ ဘုရား၏အဖြစ်သည်။ ကုတော (သမ္ပဇ္ဇတိ)၊ အဘယ်မှာပြည့်စုံနိုင်အံ့နည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ “အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံဣတ္ထိ အရဟံ အဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ”၊ အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံ ဣတ္ထိ အရဟံ အဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သဗ္ဗာကာရပရိပူရောဝ၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာဖြင့် ပြည့်စုံသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပုညုဿယော၊ လွန်ကဲသောဘုန်းတော်သည်။ သဗ္ဗာကာရပရိပူရမေဝ၊ ခပ်သိမ်းသောအခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြည့်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝံ၊ အတ္တဘောကို။ နိဗ္ဗတ္တေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပုရိသောဝ၊ ယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ အရဟံ၊ တစ်ထောင်ငါးရာကိလေသာတို့မှ လွန်စွာဝေးတော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ (သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

၂၈၀။ ရာဇာ အဿ စက္ကဝတ္တီတိအာဒီသုပိ၊ ရာဇာ အဿ စက္ကဝတ္တီ ဤသို့အစရှိသောပုဒ်တို့၌လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ကောသောဟိတဝတ္ထဂုယှတာဒီနံ၊ အိမ်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော လျှို့ဝှက်အပ်သောနိမိတ်အစရှိသည်တို့၏။ အဘာဝေန၊ မရှိခြင်းကြောင့်။ လက္ခဏာနိ၊ လက္ခဏာတို့သည်။ နပရိပူရေန္တိ၊ မပြည့်စုံကုန်။ ဣတ္ထိရတနာဘာဝေန၊ မိန်းမရတနာ၏မရှိခြင်းကြောင့်။ သတ္တရတနသမင်္ဂိတာ၊ ရတနာခုနစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်သည်။ နသမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။ သဗ္ဗမနုဿေဟိစ၊ ခပ်သိမ်းသောလူတို့ထက်လည်း။ အဓိကော၊ လွန်ကဲသော။ အတ္တဘာဝေါ၊ အတ္တဘောသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံ ဣတ္ထိ ရာဇာ အဿ စက္ကဝတ္တီ”တိ၊ အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံ ဣတ္ထိ ရာဇာ အဿ စက္ကဝတ္တီဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၂၈၁။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သက္ကတ္တာဒီနိ၊ သိကြားမင်း၏အဖြစ် အစရှိကုန်သော။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အရာတို့သည်။ ဥတ္တမာနိ၊ မြတ်ကုန်၏။ ဣတ္ထိလိင်္ဂဉ္စ၊ ဣတ္ထိလိင်သည်လည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်၏။ တသ္မာစ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ အဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ သက္ကတ္တာဒီနိပိ၊ သိကြားမင်းအဖြစ်အစရှိသည်တို့သည်လည်း။ ပဋိသိဒ္ဓါနိ၊ မြစ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

နနု စ (စောဒေမိ)၊ စောဒနာဦးအံ့။ ဣတ္ထိလိင်္ဂံ၊ ဣတ္ထိလိင်သည်။ (ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာဘုံ၌။ (နတ္ထိ) ယထာ၊ မရှိသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ပုရိသလိင်္ဂမ္ပိ၊ ပုရိသလိင်သည်လည်း။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာဘုံ၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “ယံ ပုရိသော ဗြဟ္မတ္တံ ကာရေယျ၊ ဌာနမေတံ ဝိဇ္ဇတိ”တိပိ၊ ယံပုရိသော ဗြဟ္မတ္တံ ကာရေယျ၊ ဌာနမေတံ ဝိဇ္ဇတိဟူ၍လည်း။ နဝတ္တဗ္ဗံ၊ မဟောအပ်သည်ဖြစ်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (စောဒနာ၊ စောဒနာခြင်းတည်း။) နဝတ္တဗ္ဗံ၊ မဟောအပ်သည်ဖြစ်။ နော၊ မဟုတ်။ (ဝတ္တဗ္ဗံဧဝ၊ ဟောအပ်သည်သာလျှင်တည်း။) ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်၌။ (ဗြဟ္မတ္တဘာဝေန၊ ဗြဟ္မာ၏ကိုယ်အဖြစ်ဖြင့်။) နိဗ္ဗတ္တနတော၊ ဖြစ်သောကြောင့်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဗြဟ္မတ္တန္တိ (ဣမိနာ)၊ ဗြဟ္မတ္တံဟူသောဤပါဌ်ဖြင့်။ မဟာဗြဟ္မတ္တံ၊ မဟာဗြဟ္မာ၏အဖြစ်ကို။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတ္ထိ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤလူပြည်၌။ ဈာနံ၊ ဈာန်ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ကာလံ ကတွာ၊ သေခြင်းကိုပြု၍။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာနံ၊ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဘုံ၌ဖြစ်သော ဗြဟ္မာတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏အဖြစ်သို့။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာဗြဟ္မာနံ၊ မဟာဗြဟ္မာတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏အဖြစ်သို့။ နဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ ပုရိသော ပန၊ ယောကျ်ားသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုမဟာဗြဟ္မာဘုံ၌။ နဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤမဟာဗြဟ္မာဘုံ၌။ ဥဘယလိင်္ဂါဘာဝေ၊ ပုရိသလိင်၊ ဣတ္ထိလိင်ဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသောလိင်၏မရှိခြင်းသည်။ သမာနေပိ၊ တူသော်လည်း ဗြဟ္မာတို့သည်။ ပုရိသသဏ္ဌာနာဝ၊ ယောကျ်ားသဏ္ဌာန်ရှိကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတ္ထိသဏ္ဌာနာ၊ မိန်းမသဏ္ဌာန်ရှိကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ (ဝစန)၊ ဤယံ ပုရိသော ဝိဇ္ဇတိဟူသောစကားသည်။ သုဝုတ္တမေဝ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားသည်သာလျှင်တည်း။

၂၈၄။ ကာယဒုစ္စရိတဿာတိ အာဒီသု၊ ကာယဒုစ္စရိတဿ ဤသို့အစရှိသောပုဒ်တို့၌။ (ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) နိမ္ဗဗီဇကောသာဋကိဗီဇာဒီနိ၊ တမာစေ့၊ သပွတ်ခါးစေ့အစရှိသည်တို့သည်။ မဓုရံ ဖလံ၊ ချိုမြိန်သောအသီးကို။ နနိဗ္ဗတ္တေန္တိ ယထာ၊ မဖြစ်စေကုန်သကဲ့သို့။ အသာတံ (ဧဝ)၊ မသာယာအပ်သည်သာဖြစ်သော။ အမဓုရမေဝ၊ မချိုမြိန်သည်သာဖြစ်သော။ (ဖလံ၊ အသီးကို။) နိဗ္ဗတ္တေန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်စေကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ကာယဒုစ္စရိတာဒီနိ၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိသည်တို့သည်။ မဓုရံ၊ ချိုမြိန်သော။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ န နိဗ္ဗတ္တေန္တိ၊ မဖြစ်စေကုန်။ အမဓုရမေဝ၊ မချိုမြိန်သည်သာဖြစ်သော။ (ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။) နိဗ္ဗတ္တေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဥစ္ဆုဗီဇသာလိဗီဇာဒီနိ၊ ကြံမျိုးစေ့၊ သလေးမျိုးစေ့အစရှိသည်တို့သည်။ မဓုရံ၊ ချိုမြိန်သော။ သာဒုရသမေဝ၊ ကောင်းမြတ်သောအရသာရှိသည်သာဖြစ်သော။ ဖလံ၊ အသီးကို။ နိဗ္ဗတ္တေန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်စေကုန်သကဲ့သို့။ အသာတံ၊ မသာယာအပ်သော။ ကဋုကံ၊ ခါးစပ်သော။ (ဖလံ၊ အသီးကို။) န (နိဗ္ဗတ္တေန္တိ ယထာ)၊ မဖြစ်စေကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ကာယသုစရိတာဒီနိ၊ ကာယသုစရိုက်အစရှိသည်တို့သည်။ မဓုရမေဝ၊ ချိုမြိန်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ နိဗ္ဗတ္တေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ အမဓုရံ၊ မချိုမြိန်သော။ (ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။) န (နိဗ္ဗတ္တေန္တိ)၊ မဖြစ်စေကုန်။ စ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။

ယာဒိသံ ဝပတေ ဗီဇံ၊ တာဒိသံ ဟရတေ ဖလံ၊

ကလျာဏကာရီ ကလျာဏံ၊ ပါပကာရီ စ ပါပကန္တိ။

ယာဒိသံ ဝပတေ ဗီဇံ၊ တာဒိသံ ဟရတေ ဖလံ၊ ကလျာဏကာရီ ကလျာဏံ၊ ပါပကာရီ စ ပါပကံဟူ၍။ ဧတမ္ပိ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကိုလည်း။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပတေ၊ စိုက်ပျိုး၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဟရတေ၊ ဆောင်၏။ ကလျာဏကာရီ၊ ကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းကျိုးကို။ (လဘတိ၊ ရ၏။) ပါပကာရီ စ၊ မကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်လည်း။ ပါပကံ၊ မကောင်းကျိုးကို။ (လဘတိ၊ ရ၏။)

(ဋ္ဌ-၃၆၄) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ “အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံကာယဒုစ္စရိတဿာ”တိအာဒိ၊ အဋ္ဌာနမေတံ ဘိက္ခဝေ အနဝကာသော ယံကာယဒုစ္စရိတဿ ဤသို့အစရှိသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၂၉၀-၂၉၅။ ကာယဒုစ္စရိတသမင်္ဂီတိအာဒီသု၊ ကာယဒုစ္စရိတသမင်္ဂီ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ (ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဟိ ဝိတ္ထာရေမိ၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ သမင်္ဂီတိ (ဧတ္ထ)၊ သမင်္ဂီဟူသော ဤပုဒ်၌။ သမင်္ဂီတာ၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်သည်။ အာယူဟနသမင်္ဂီတာ၊ ကုသိုလ်ကံကိုအားထုတ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ စေတနာသမင်္ဂီတာ၊ စေတနာနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝိပါကသမင်္ဂီတာ၊ ကံသည်ဖြစ်စေအပ်သော အကျိုးနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာ၊ နိမိတ်၏ထင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဝိဓာ၊ ငါးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသော ပြည့်စုံခြင်းတို့တွင်။ ကုသလာကုသလကမ္မာယူဟနက္ခဏေ၊ ကုသိုလ်ကံ၊ အကုသိုလ်ကံကိုအားထုတ်သောခဏ၌။ အာယူဟနသမင်္ဂီတာတိ၊ အာယူဟနသမင်္ဂီတာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအတူ။ စေတနာသမင်္ဂီတာ (တိ)၊ စေတနာသမင်္ဂီတာဟူ၍။ (ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။) [ပန၊ စေတနာသမင်္ဂီတာမှတစ်ပါး ကမ္မသမင်္ဂီတာကိုဆိုဦးအံ့။] ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ နပါပုဏန္တိ၊ မရောက်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဥပစိတစေတနာယ၊ ဆည်းပူးအပ်သောစေတနာနှင့်။ သမင်္ဂီတာယ၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ စေတနာသမင်္ဂီနောတိ၊ စေတနာသမင်္ဂီနောဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဧသာစေတနာသမင်္ဂီတာ၊ ထိုစေတနာနှင့်ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ နပါပုဏန္တိ၊ မရောက်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဥပစိတံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော။ ဝိပါကာရဟံ၊ အကျိုးပေးခြင်းငှာထိုက်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ “ကမ္မသမင်္ဂီနော”တိ၊ ကမ္မသမင်္ဂီနောဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ကမ္မသမင်္ဂီတာ၊ ကမ္မသမင်္ဂီတာမည်၏။ ဝိပါကသမင်္ဂီတာ၊ အကျိုးပေးခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကို။ ဝိပါက္ခဏေယေ၊ အကျိုးပေးသောခဏ၌သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ပန၊ ဝိပါကသမင်္ဂီတာမှတစ်ပါး ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာကိုပြဆိုဦးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ နပါပုဏန္တိ၊ မရောက်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ တတော တတော၊ ထိုထိုဖြစ်ရာဘဝမှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာနံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ အဂ္ဂိဇာလာလောဟကုမ္ဘိအာဒီဟိ၊ မီးလျှံ၊ ကြေးအိုးအစရှိကုန်သော။ ဥပဋ္ဌာနာကာရေဟိ၊ ထင်သောအခြင်းအရာတို့ဖြင့်။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ (ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။) ဂဗ္ဘသေယျကတ္တံ၊ အမိဝမ်း၌ကိန်းသည်၏အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇမာနာနံ၊ ရောက်လတ္တံ့ကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ မာတုကုစ္ဆိ၊ အမိဝမ်းသည်။ (ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။) ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာနံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ ကပ္ပရုက္ခဝိမာနာဒီဟိ၊ ပဒေသာပင်၊ ဗိမာန်အစရှိကုန်သော။ ဥပဋ္ဌာနာကာရေဟိ၊ ထင်သောအခြင်းအရာတို့ဖြင့်။ ဒေဝလောကော၊ နတ်ပြည်သည်။ (ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။) ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပပတ္တိနိမိတ္တံ၊ ပဋိသန္ဓေ၏အကြောင်းဖြစ်သောနိမိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌာနေန၊ ဤပဋိသန္ဓေ၏အကြောင်းဖြစ်သောနိမိတ်၏ထင်ခြင်းမှ။ အပရိမုတ္တတာ၊ မလွတ်သည်၏အဖြစ်သည်။ ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာ နာမ၊ ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာမည်၏။ သာ၊ ထိုဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာသည်။ စလတိ၊ ပြောင်းရွှေ့၏။ သေသာ၊ ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂီတာမှကြွင်းသော အာယူဟနသမင်္ဂီတာစသောလေးပါးတို့သည်။ နိစ္စလာ၊ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းမရှိကုန်။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ နိရယေ၊ ငရဲသည်။ ဥပဋ္ဌိတေပိ၊ ထင်ပြီးသော်လည်း။ ဒေဝလောကော၊ နတ်ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေပိ၊ ထင်ပြီးသော်လည်း။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေပိ၊ ထင်ပြီးသော်လည်း။ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံသည်။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။ တိရစ္ဆာနယောနိယာစ၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံသည်လည်း။ ဥပဋ္ဌိတာယပိ၊ ထင်ပြီးသော်လည်း။ မနုဿလောကော၊ လူ့ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌာတိယေဝ၊ ထင်သည်သာလျှင်တည်း။

တတြ၊ ထိုသို့ထင်ရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုတည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုအကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ သောဏဂိရိပါဒေ၊ သောဏမည်သောတောင်ခြေ၌။ အစေလဝိဟာရေ၊ အစေလကျောင်း၌။ သောဏတ္ထေရော နာမ၊ သောဏထေရ်အမည်ရှိသော။ ဧကော၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မကထိကော၊ ဓမ္မကထိကဖြစ်သောရဟန်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဿ၊ ထိုသောဏမည်သောဓမ္မကထိကရဟန်း၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ သုနခဝါဇိကော နာမ၊ ခွေးတို့ဖြင့်သားသတ်မုဆိုးဖြစ်သောသူမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ထေရော၊ သောဏမထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုအဖဖြစ်သောသူကို။ ပဋိဗာဟန္တောပိ၊ တားမြစ်သော်လည်း။ သံဝရေ၊ စောင့်စည်းခြင်း၌။ ဌပေတုံ၊ တည်စေခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ “ပါပကော၊ အဖယုတ်သည်။ မာနဿိ၊ မပျက်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ မဟလ္လကကာလေ၊ ကြီးရင့်သောကာလ၌။ အကာမကံ၊ အလိုမရှိပဲလျက်။ နံ၊ ထိုအဖယုတ်ကို။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရဟန်းပြုစေ၏။ ဂိလာနသေယျာယ၊ သူနာတို့၏အိပ်ရာ၌။ နိပန္နဿ၊ လျောင်းသော။ တဿ၊ ထိုအဖဖြစ်သောရဟန်းအား။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ ဥပဋ္ဌာသိ၊ ထင်၏။ သောဏဂိရိပါဒတော၊ သောဏမည်သောတောင်ခြေမှ။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ သုနခါ၊ ခွေးတို့သည်။ (သာမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။) အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ခါဒိတုကာမာ ဝိယ၊ ခဲခြင်းငှာအလိုရှိကုန်သကဲ့သို့။ သမ္ပရိဝါရေသုံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှခြံရံကုန်၏။ သော၊ ထိုအဖဖြစ်သောမထေရ်ကြီးသည်။ မဟာဘယဘီတော၊ ကြီးစွာသောဘေးမှကြောက်သည်ဖြစ်၍။ “တာတ သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ ဝါရေဟိ၊ တားမြစ်လော့။ တာတ သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ ဝါရေဟိ၊ တားမြစ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာထေရ၊ မထေရ်ကြီး။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) တာတ၊ ချစ်သား။ (တွံ၊ သင်သည်။) နပဿသိ၊ မမြင်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ တံ ပဝတ္တိံ၊ ထိုကြီးကုန်သောခွေးတို့သည်ထက်ဝန်းကျင်မှခြံရံသော အကြောင်းကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ သောဏတ္ထေရော၊ သောဏထေရ်သည်။ “ကထံဟိ နာမ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ မာဒိသဿ၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသောရဟန်း၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ (ဋ္ဌ-၃၆၅) နိဗ္ဗတ္တိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ အဿ၊ ထိုမထေရ်ကြီးအား။ ပတိဋ္ဌာနံ၊ တည်ရာကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ သာမဏေရေဟိ၊ သာမဏေတို့ကို။ နာနာပုပ္ဖါနိ၊ အထူးထူးသောပန်းတို့ကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ စေတိယင်္ဂဏဗောဓိယင်္ဂဏေသု၊ စေတီရင်ပြင်၊ ဗောဓိရင်ပြင်တို့၌။ တလသန္ထရဏပူဇဉ္စ၊ မြေအပြင်၌ပန်းခင်း၍ပူဇော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာသနပူဇဉ္စ၊ နေရာကိုပူဇော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ပိတရံ၊ အဖကို။ မဉ္စကေန၊ ညောင်စောင်းငယ်ဖြင့်။ စေတိယင်္ဂဏံ၊ စေတီရင်ပြင်သို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ မဉ္စေ၊ ညောင်စောင်း၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ “မဟာထေရ၊ မထေရ်ကြီး။ အယံ ပူဇာ၊ ဤပန်းပူဇော်ခြင်းကို။ တုမှာကံ၊ သင်မထေရ်ကြီးတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ ‘ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အယံ၊ ဤလက်ဆောင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒုဂ္ဂတပဏ္ဏာကာရော၊ သူဆင်းရဲတို့၏လက်ဆောင်တည်း။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သောမဟာထေရော၊ ထိုမထေရ်ကြီးသည်။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တထာ၊ ထိုသို့ဆိုတိုင်း။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေသိ၊ ကြည်လင်စေ၏။ အဿ၊ ထိုမထေရ်ကြီးအား။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ ဒေဝလောကော၊ နတ်ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌာသိ၊ ထင်၏။ နန္ဒနဝနစိတ္တလတာဝနမိဿကဝနဖာရုသကဝနဝိမာနာဒီနိစေဝ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်၊ စိတ္တလတာဥယျာဉ်၊ မိဿကဥယျာဉ်၊ ဖာရုသကဥယျာဉ်၊ ဗိမာန်အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒေဝနာဋကာနိ စ၊ နတ်ကချေသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ ဌိတာနိ ဝိယ၊ တည်ကုန်သကဲ့သို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုအဖဖြစ်သောမထေရ်ကြီးသည်။ “သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ အပေထ၊ ဖဲလော့။ သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ အပေထ၊ ဖဲလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရံ၊ သောဏမထေရ်ကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာထေရ၊ မထေရ်ကြီး။ ဣဒံ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တာတ၊ ချစ်သား။) တေ၊ သင်၏။ ဧတာ မာတရော၊ ထိုအမိတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) ထေရော၊ သောဏမထေရ်သည်။ “မဟာထေရဿ၊ မထေရ်ကြီးအား။ သဂ္ဂေါ၊ နတ်ပြည်သည်။ ဥပဋ္ဌိတော၊ ထင်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပဋ္ဌာနသမင်္ဂိတာ၊ အာရုံ၏ထင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်သည်။ စလတိ၊ လှုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ဧတာသု သမင်္ဂိတာသု၊ ထိုသမင်္ဂိတာတို့တွင်။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ အာယူဟနစေတနာကမ္မသမင်္ဂိဘာဝေန၊ အာယူဟနသမင်္ဂိတာ၊ စေတနာသမင်္ဂိတာ၊ ကမ္မသမင်္ဂိတာတို့၏အစွမ်းဖြင့်။ “ကာယဒုစ္စရိတသမင်္ဂီ”တိအာဒိ၊ ကာယဒုစ္စရိတသမင်္ဂီအစရှိသည်တို့ကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

တတ္ထ၊ ထိုကာယဒုစ္စရိတသမင်္ဂီအစရှိသောပါဌ်၌။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ “ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်အခါ၌။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အာယူဟတိ၊ အားထုတ်၏။ တသ္မိံ ယေဝ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဂ္ဂေါ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဝါရိတော၊ မြစ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အပရေ ပန၊ တစ်ပါးသောဆရာတို့သည်ကား။ “အာယူဟနကမ္မံ၊ အားထုတ်အပ်သောကံသည်။ ဝိပါကဝါရံ၊ အကျိုးပေးခြင်း၏အခွင့်ကို။ လဘန္တမ္ပိ၊ ရသောကံသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အလဘန္တမ္ပိ၊ မရသောကံသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ ဝိပါကဝါရံ၊ အကျိုးပေးခြင်း၏အခွင့်ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တသ္မိံ ယေဝ ကာလေ၊ ထိုကံသည်အကျိုးပေးခြင်း၏အခွင့်ကိုရသောအခါ၌သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဂ္ဂေါ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဝါရိတော၊ မြစ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းသောစကားသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသောပုဒ်၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သောအနက်ရှိသည်သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အဋ္ဌာနပါဠိအဖွင့်ကိုဆိုသောစကားရပ်အပြီးတည်း။

အဋ္ဌာနပါဠိဝဏ္ဏနာ၊ အဋ္ဌာနပါဠိအဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၆-ဧကဓမ္မပါဠိ ၁-ပဌမဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၂၉၆။ ဧကဓမ္မပါဠိယံ၊ ဧကဓမ္မပါဠိ၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဧကဓမ္မောတိ၊ ဧကဓမ္မောဟူသည်ကား။ ဧကသဘာဝေါ၊ တစ်ခုသောသဘော။ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယာတိ၊ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယဟူသည်ကား။ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဝဋ္ဋေ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒနတ္ထာယ၊ ငြီးငွေ့ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥက္ကဏ္ဌနတ္ထာယ၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယာတိ၊ ဝိရာဂါယဟူသည်ကား။ ဝဋ္ဋေ၊ သံသရာဝဋ်၌။ ဝိရဇ္ဇနတ္ထာယ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ရာဂါဒီနံ၊ ရာဂအစရှိကုန်သော။ ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာတို့၏။ ဝိရဇ္ဇနာယ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ ဝိဂမာယ၊ ကင်းခြင်းငှာ။ နိရောဓာယာတိ၊ နိရောဓာယဟူသည်ကား။ ရာဂါဒီနံ၊ ရာဂအစရှိကုန်သော။ (ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာတို့၏။) နိရောဓာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ အပ္ပဝတ္တိကရဏတ္ထာယ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကိုပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဝဋ္ဋဿေဝ၊ သံသရာဝဋ်၏သာလျှင်။ နိရုဇ္ဈနတ္ထာယ၊ ချုပ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥပသမာယာတိ၊ ဥပသမာယဟူသည်ကား။ ကိလေသဝူပသမနတ္ထာယ၊ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ အဘိညာယာတိ၊ အဘိညာယဟူသည်ကား။ အနိစ္စာဒိဝသေန၊ အနိစ္စအစရှိသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ လက္ခဏတ္တယံ၊ လက္ခဏာရေးသုံးပါးသို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ အဘိဇာနနတ္ထာယ၊ သိခြင်းအကျိုးငှာ။ သမ္ဗောဓာယာတိ၊ သမ္ဗောဓာယဟူသည်ကား။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သစ္စာနံ၊ သစ္စာတို့ကို။ ဗုဇ္ဈနတ္ထာယ၊ သိခြင်းအကျိုးငှာ။ (ဋ္ဌ-၃၆၆) ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂေသု၊ မဂ်တို့၌။ ဉာဏံ၊ သိသောဉာဏ်ကို။ ဗောဓိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တဿ၊ ဟောအပ်သော။ စတုမဂ္ဂဉာဏဿ၊ လေးပါးသောမဂ်ဉာဏ်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈနတ္ထာယ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းအကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယာတိ၊ နိဗ္ဗာနာယဟူသည်ကား။ အပ္ပစ္စယနိဗ္ဗာနဿ၊ အကြောင်းကင်းသောနိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကရဏတ္ထာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။

ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ပဒေဟိ၊ ဤပုဒ်တို့ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာနဿ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူသနည်း? ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်းအား။ ဥဿာဟဇနနတ္ထံ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုဖြစ်စေခြင်းအကျိုးငှာ။ (ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။) ဝိသကဏ္ဋကဝါဏိဇော၊ ဝိသကဏ္ဋကဟုဆိုအပ်သောတင်လဲခဲကုန်သည်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဏ္ဍိတတာယ၊ ပညာရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ (ဝိသကဏ္ဋကဿ၊ ဝိသကဏ္ဋကဟုဆိုအပ်သောတင်လဲခဲ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကထေသိ) ဝိယ၊ ဆိုသကဲ့သို့တည်း။ ဂုဠဝါဏိဇော၊ တင်လဲခဲကုန်သည်ကို။ ဝိသကဏ္ဋကဝါဏိဇော နာမ၊ ဝိသကဏ္ဋကဝါဏိဇဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သော (ဂုဠဝါဏိဇော)၊ ထိုတင်လဲခဲကုန်သည်သည်။ ခဏ္ဍသက္ကရာဒီနိ၊ တင်လဲခဲပိုင်း၊ သကာခဲအစရှိသည်တို့ကို။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစ္စန္တဂါမံ၊ အစွန်ဖြစ်သောရွာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဝိသကဏ္ဋကံ၊ အဆိပ်ရှိသောဆူးကို။ ဂဏှထ၊ ယူကုန်လော့။ ဝိသကဏ္ဋကံ၊ အဆိပ်ရှိသောဆူးကို။ ဂဏှထ၊ ယူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဂ္ဃေါသေသိ၊ ကြွေးကြော်၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဂါမိကာ၊ ရွာသားတို့သည်။ “ဝိသံ နာမ၊ အဆိပ်မည်သည်ကား။ ကက္ခဠံ၊ ခက်ထန်၏။ ဃောရံ၊ ကြမ်း၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နံ၊ ထိုအဆိပ်ကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မရတိ၊ သေ၏။ ကဏ္ဋကမ္ပိ၊ ဆူးသည်လည်း။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ စူးဝင်၍။ မာရေတိ၊ သေစေ၏။ ဧတေ ဥဘောပိ၊ ထိုအဆိပ်၊ ဆူးနှစ်ပါးတို့သည်လည်း။ ကက္ခဠာ၊ ကြမ်းကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအဆိပ်၊ ဆူးနှစ်ပါး၌။ အာနိသံသော၊ အကျိုးသည်။ ကော (အတ္ထိ)၊ အဘယ်မှာရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဂေဟဒွါရာနိ၊ အိမ်တံခါးတို့ကို။ ထကေသုံ၊ ပိတ်ကုန်၏။ ဒါရကေ စ၊ သူငယ်တို့ကိုလည်း။ ပလာပေသုံ၊ ပြေးစေကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့အိမ်တံခါးကိုပိတ်သောအခြင်းအရာ၊ သူငယ်တို့ကိုပြေးစေသောအခြင်းအရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်သည်။ “ဣမေ ဂါမိကာ၊ ဤရွာသားတို့သည်။ အဝေါဟရကုသလာ၊ ခေါ်ဝေါ်ခြင်း၌မလိမ္မာကုန်။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နေ၊ ထိုရွာသားတို့ကို။ ဥပါယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဂါဟာပေမိ၊ ယူစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ “အတိမဓုရံ၊ အလွန်ချိုမြိန်သောဝတ္ထုကို။ ဂဏှထ၊ ယူကုန်လော့။ အတိသာဒုံ၊ အလွန်သာယာအပ်သောအရသာရှိသောဝတ္ထုကို။ ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲကို။ သက္ကရံ၊ သကာကို။ သမဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းနည်း။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ကူဋမာသ ကူဋကဟာပဏာဒီဟိ ဝါပိ၊ စဉ်းလဲသောပဲ၊ စဉ်းလဲသော အသပြာအစရှိသည်တို့ဖြင့်လည်း။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဂ္ဃေါသေသိ၊ ကြွေးကြော်၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဂါမိကာ၊ ရွာသားတို့သည်။ တုဋ္ဌပဟဋ္ဌာ၊ နှစ်သက်ရွှင်လမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ ဝဂ္ဂါ၊ အစုအစုဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဗဟုမ္ပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်သော။ မူလံ၊ အဖိုးကို။ ဒတွာ၊ ပေးကုန်၍။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ ယူကုန်၏။

တတ္ထ၊ ထိုဥပမာ၌။ ဝိသကဏ္ဋကဝါဏိဇဿ၊ ဝိသကဏ္ဋကဟုဆိုအပ်သောတင်လဲခဲကုန်သည်၏။ “ဝိသကဏ္ဋကံ ဂဏှထ”ဟူ၍။ ဥဂ္ဃေါသနံ ဝိယ၊ ကြွေးကြော်ခြင်းကဲ့သို့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာနကထနံ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းကိုဟောတော်မူခြင်းကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။) ဝိသကဏ္ဋကေ၊ ဝိသကဏ္ဋကဟုဆိုအပ်သောတင်လဲခဲ၌။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ကထေတွာ၊ ဆို၍။ တဿ၊ ထိုဝိသကဏ္ဋကဟုဆိုအပ်သောတင်လဲခဲကို။ ဂဟဏတ္ထာယ၊ ယူခြင်းအကျိုးငှာ။ မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်းအား။ ဥဿာဟကရဏံ ဝိယ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုပြုခြင်းကဲ့သို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ပဒေဟိ၊ ဤဧကန္တနိဗ္ဗိဒါယအစရှိသောပုဒ်တို့ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာနဿ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏဘဏနေန၊ ကျေးဇူးကိုဆိုသဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်း၌။ မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်းအား။ ဥဿာဟကရဏံ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုပြုခြင်းကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။)

ကတမော ဧကဓမ္မောတိ၊ ကတမော ဧကဓမ္မော ဟူသော ပုစ္ဆာသည်။ ကထေတုကမျတာပုစ္ဆာ၊ ကထေတုကမျတာပုစ္ဆာမည်၏။ ဗုဒ္ဓါနုဿတီတိ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိဟူသည်ကား။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့ခြင်းတည်း။ ဧတံ၊ ဤဗုဒ္ဓါနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ ဗုဒ္ဓဂုဏာနုဿတိယာ၊ ဘုရားဂုဏ်ကျေးဇူးကိုအဖန်တလဲလဲအောက်မေ့ခြင်း၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တံ ဧတံ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ထိုဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းသည်။ စိတ္တသမ္ပဟံသနတ္ထဉ္စေဝ၊ စိတ်ကိုရွှင်စေခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝိပဿနတ္ထဉ္စ၊ ဝိပဿနာရှုခြင်း၌ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒုဝိဓံ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ (ဟောတိ)၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်းဟူမူကား? ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အသုဘာရမ္မဏေ၊ အသုဘအာရုံ၌။ သုဘသညံ၊ တင့်တယ်၏ဟူသောအမှတ်ကို။ ဘာဝေန္တဿ၊ ပွားစေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ယောဂီဖြစ်သောရဟန်း၏။ စိတ္တုပ္ပါဒေါ၊ စိတ္တုပ္ပါဒ်သည်။ ဥပဟညတိ၊ ပင်ပန်း၏။ ဥက္ကဏ္ဌတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ နိရဿာဒေါ၊ သာယာခြင်းမှကင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီထိံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းတည်းဟူသောခရီးသို့။ နပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ မသွား။ ကူဋဂေါဏော ဝိယ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်သောနွားကဲ့သို့။ ဣတော စိတော စ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ဝိဓာဝတိ၊ ပြေး၏။ တသ္မိံ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဧသ ဧသော၊ ဤယောဂီဖြစ်သောရဟန်းသည်။ မူလကမ္မဋ္ဌာနံ၊ အရင်းဖြစ်သောကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ “ဣတိပိ သောဘဂဝါ”တိအာဒိနာ၊ ဣတိပိသော ဘဂဝါ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ လောကိယလောကုတ္တရဂုဏေ၊ လောကီ၊ လောကုတ္တရာဖြစ်သောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ အနုဿရတိ၊ အောက်မေ့၏။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အနုဿရန္တဿ၊ အောက်မေ့သော။ တဿေဝ၊ ထိုယောဂီရဟန်း၏သာလျှင်။ စိတ္တုပ္ပါဒေါ၊ စိတ္တုပ္ပါဒ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်၏။ ဝိနီဝရဏော၊ နီဝရဏကင်းသည်။ (ဋ္ဌ-၃၆၇) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောဂီဖြစ်သောရဟန်းသည်။ တံစိတ္တံ၊ ထိုစိတ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒမေတွာ၊ ဆုံးမ၍။ ပရိဒမေတွာ၊ အဖန်တလဲလဲဆုံးမ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မူလကမ္မဋ္ဌာနံ၊ အရင်းဖြစ်သောကမ္မဋ္ဌာန်းကိုသာလျှင်။ မနသိကရောတိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ ကထံ (မနသိကရောတိ)၊ အဘယ်သို့နှလုံးသွင်းသနည်းဟူမူကား? ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကူဋာဂါရကဏ္ဏိကတ္တာယ၊ စုလစ်မွန်ချွန်အထွတ်အလို့ငှာ။ မဟာရုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောသစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။ သာခါပလာသစ္ဆေဒနမတ္တေနေဝ၊ အခက်အရွက်ကိုဖြတ်ကာမျှဖြင့်သာလျှင်။ ဖရသုဓာရာယ၊ ပုဆိန်သွားသည်။ ဝိပန္နာယ၊ ပျက်သည်ရှိသော်။ မဟာရုက္ခံ၊ ကြီးသောသစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တောပိ၊ မတတ်နိုင်၍လည်း။ ဓုရနိက္ခေပံ၊ ဝန်ချခြင်းကို။ အကတွာဝ၊ မပြုမူသာလျှင်။ ကမ္မာရသာလံ၊ ပန်းပဲတင်းကုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တိခိဏံ ဖရသုံ၊ ထက်စွာသောပုဆိန်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တံ၊ ထိုကြီးစွာသောသစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒေယျယထာ၊ ဖြတ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ဣဒံ သမ္ပဒံ (အယံ ဥပမာယ သမ္ပတ္တိ)၊ ဤဥပမာ၏ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ သော၊ ထိုယောဂီဖြစ်သောရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိဝသေန၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိ၏အစွမ်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိဒမေတွာ၊ အဖန်ဖန်ဆုံးမ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မူလကမ္မဋ္ဌာနံ၊ အရင်းဖြစ်သောကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ မနသိကရောန္တော၊ နှလုံးသွင်း၍။ အသုဘာရမ္မဏံ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းလျှင်အာရုံရှိသော။ ပဌမဇ္ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဈာနင်္ဂါနိ၊ ဈာန်အင်္ဂါတို့ကို။ သမ္မသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ အရိယဘူမိံ၊ အရိယာတို့၏အရာသို့။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ စိတ္တသမ္ပဟံသနတ္ထံ၊ စိတ်ကိုရွှင်စေခြင်းအကျိုးငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗုဒ္ဓါနုဿတိံ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ အနုဿရိတွာ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့၍။ “ဣတိ သော ဘဂဝါ”တိအာဒိနာ၊ ဣတိပိသော ဘဂဝါ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ (ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) အနုဿရိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့၏။ အယံ၊ ဤဣတိပိသော ဘဂဝါအစရှိသောနည်းဖြင့်အောက်မေ့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ ဣတ္ထီနုခေါ၊ မိန်းမဖြစ်သလော။ ပုရိသော နုခေါ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သလော။ ဒေဝမနုဿမာရဗြဟ္မာနံ၊ နတ်၊ လူ၊ မာရ်မင်း၊ ဗြဟ္မာတို့တွင်။ အညတရော နုခေါ၊ တစ်ပါးသောသူဖြစ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဂ္ဂဏှန္တော၊ ဉာဏ်ဖြင့်သိမ်းဆည်းသည်ရှိသော်။ “အညော၊ ပရမတ္ထသဘောမှတစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ န၊ မဟုတ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သတိသမ္ပယုတ္တံ၊ သတိနှင့်ယှဉ်သော။ စိတ္တမေဝ၊ စိတ်သည်သာလျှင်။ အနုဿရိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “တံခေါပနေတံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ ခန္ဓေတော၊ ခန္ဓာအားဖြင့်။ ဝိညာဏက္ခန္ဓော၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဝိညာဏက္ခန္ဓာယ၊ ထိုဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့်။ သမ္ပယုတ္တာ၊ ယှဉ်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ဝေဒနာက္ခန္ဓော၊ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့်။ သမ္ပယုတ္တာ၊ ယှဉ်သော။ သညာ၊ သညာသည်။ သညာက္ခန္ဓာ၊ သညာက္ခန္ဓာမည်၏။ (တေန၊ ထိုဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့်။) သဟဇာတာ၊ တကွဖြစ်ကုန်သော။ ဖဿာဒယော၊ ဖဿအစရှိကုန်သောတရားတို့သည်။ သင်္ခါရက္ခန္ဓော၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာမည်၏။ တိ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးပါးတို့သည်။ အရူပက္ခန္ဓာ၊ အရူပက္ခန္ဓာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အရူပဉ္စ၊ နာမ်ကိုလည်း။ ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။ တဿ၊ ထိုနာမ်၏။ နိဿယံ၊ မှီရာကို။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာမှီးသည်ရှိသော်။ ဟဒယဝတ္ထုံ၊ ဟဒယဝတ္ထုကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဿ၊ ထိုဟဒယဝတ္ထု၏။ နိဿယာနိ၊ မှီရာဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ မဟာဘူတာနိစ၊ မဟာဘုတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တာနိ၊ ထိုမဟာဘုတ်တို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲမှီ၍။ ပဝတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သေသဥပါဒါရူပါနိစ၊ ကြွင်းသောဥပါဒါရုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ သိမ်းဆည်း၍။ “သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ဧတံ ရူပံ၊ ထိုရုပ်သည်။ ရူပက္ခန္ဓော၊ ရူပက္ခန္ဓာမည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။ “ဣဒဉ္စ၊ ဤရူပက္ခန္ဓာသည်ကား။ ရူပံ၊ ရုပ်မည်၏။ ပုရိမဉ္စ၊ ရှေးဖြစ်သောနာမက္ခန္ဓာသည်ကား။ အရူပံ၊ နာမ်မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ခေပတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ရူပါရူပံ၊ ရုပ်နာမ်ကို။ (ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။) ပဘေဒတော၊ အပြားအားဖြင့်။ ပဉ္စက္ခန္ဓေ၊ ငါးပါးကုန်သောခန္ဓာတို့ကို။ (ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။) ပုန၊ တစ်ဖန်။ “သင်္ခေပတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပဉ္စပိ၊ ငါးပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေခန္ဓာ၊ ဤခန္ဓာတို့သည်။ ဒုက္ခသစ္စံ၊ ဒုက္ခသစ္စာမည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခသစ္စံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကို။ ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။ “တဿ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာကို။ ပဘာဝိကာ၊ ဖြစ်စေဘက်သော။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ သမုဒယသစ္စံ၊ သမုဒယသစ္စာမည်၏။ တဿ၊ ထိုသမုဒယသစ္စာ၏။ နိရောဓော၊ ချုပ်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သည် နိရောဓသစ္စာမည်၏။ နိရောဓပဇာနနာ၊ သမုဒယသစ္စာ၏ချုပ်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကိုအပြားအားဖြင့်သိတတ်သော။ ပဋိပဒါ၊ အကျင့်သည်။ မဂ္ဂသစ္စံ၊ မဂ္ဂသစ္စာမည်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေးအဖို့၌။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သစ္စာနိ စ၊ သစ္စာတို့ကိုလည်း။ ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ အရိယဘူမိံ၊ အရိယာတို့၏အရာသို့။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ဤဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းသည်။ ဝိပဿနတ္ထံ နာမ၊ ဝိပဿနာရှုခြင်း၌လွယ်သောအကျိုးရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ ခေါ တိအာဒိ၊ အယံ ခေါ ဤသို့အစရှိသော်။ အပ္ပနာဝါရော၊ အားထုတ်အပ်သောဒေသနာတော်၏ပြီးအဆုံးနိဂုံးဟုဆိုအပ်သောဝါရကို။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ရှေးဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၂၉၇။ ဓမ္မာနုဿတိ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ အယံ ပန၊ ဤဆိုလတ္တံ့ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤဓမ္မာနုဿတိအစရှိသောပါဌ်၌။ ဝစနတ္ထော၊ ဝစနတ္ထတည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဓမ္မာနုဿတိ၊ ဓမ္မာနုဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤဓမ္မာနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ သဗ္ဘာခတတာဒိဓမ္မဂုဏာရမ္မဏာယ၊ သဗ္ဘာခတတာအစရှိသောဓမ္မဂုဏ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ သံဃာနုဿတိ၊ သံဃာနုဿတိမည်၏။ (ဋ္ဌ-၃၆၈) ဧတံ၊ ဤသံဃာနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ သုပ္ပဋိပန္နတာဒိသံဃဂုဏာရမ္မဏာယ၊ သုပ္ပဋိပန္နတာအစရှိသောသံဃဂုဏ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ သီလံ၊ မိမိ၏သီလကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ သီလာနုဿတိ၊ သီလာနုဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤသီလာနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ အခဏ္ဍတာဒီသီလဂုဏာရမ္မဏာယ၊ အခဏ္ဍတာအစရှိသောသီလဂုဏ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ စာဂံ၊ မိမိစွန့်ကြဲခြင်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ စာဂါနုဿတိ၊ စာဂါနုဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤစာဂါနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ မုတ္တစာဂတာဒိစာဂဂုဏာရမ္မဏာယ၊ လွတ်လွတ်စွန့်ကြဲသည်၏အဖြစ်အစရှိသောစွန့်ကြဲခြင်းဂုဏ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဒေဝတာနုဿတိ၊ ဒေဝတာနုဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤဒေဝတာနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့ကို။ သက္ခိဋ္ဌာနေ၊ သက်သေအရာ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သဒ္ဓါဒီဂုဏာရမ္မဏာယ၊ သဒ္ဓါအစရှိသောဂုဏ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ အာနာပါနေ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ သတိ၊ သတိသည်။ အာနာပါနဿတိ၊ အာနာပါနဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤအာနာပါနဿတိဟူသောအမည်သည်။ အဿာသနိမိတ္တာရမ္မဏာယ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်တည်းဟူသောနိမိတ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ သတိ၊ သတိသည်။ မရဏဿတိ၊ မရဏဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤမရဏဿတိဟူသောအမည်သည်။ ဇီဝိတိန္ဒြေပြတ်ခြင်းလျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ကေသာဒိဘေဒံ၊ ဆံစသည်အပြားရှိသော။ ရူပကာယံ၊ ရူပကာယသို့။ ဂတာ၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့်ရောက်၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ကာယေ၊ ဆံစသည်အပြားရှိသောရူပကာယ၌။ ဂတာ၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ကာယဂတာ၊ ကာယဂတာမည်၏။ ကာယဂတာစ၊ ဆံစသည်အပြားရှိသောရူပကာယ၌အာရုံပြုသောအားဖြင့်ဖြစ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဆံစသည်အပြားရှိသောအာရုံပြုသောအားဖြင့်ဖြစ်၏ဟူသည်။ သတိစ၊ သတိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ကာယဂတသတိ၊ ကာယဂတသတိမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗေ၊ ဆိုလိုလျက်။ ရဿံ၊ ရဿကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ကာယဂတာသတီတိ၊ ကာယဂတာသတိဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဧတံ၊ ဤကာယဂတာသတိဟူသောအမည်သည်။ ကေသဒိကာယကောဋ္ဌာသနိမိတ္တာရမ္မဏာယ၊ ဆံအစရှိသောကိုယ်အစုတည်းဟူသောနိမိတ်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဥပသမံ၊ ဆင်းရဲ၏ငြိမ်းရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ အနုဿတိ၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့ခြင်းသည်။ ဥပသမာနုဿတိ၊ ဥပသမာနုဿတိမည်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပသမာနုဿတိဟူသောအမည်သည်။ သဗ္ဗဒုက္ခူပသမာရမ္မဏာယ၊ ခပ်သိမ်းသောဆင်းရဲ၏ငြိမ်းရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်လျှင်အာရုံရှိသော။ သတိယာ၊ သတိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဥပသမော၊ ဆင်းရဲ၏ငြိမ်းရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သည်။ အစ္စန္တူပသမောစ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲ၏ငြိမ်းရာလည်းကောင်း။ ခယူပသမောစ၊ ကိလေသာတို့ကိုကုန်စေတတ်၊ ငြိမ်းစေတတ်သောအရိယမဂ်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒုဝိဓော၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသောဥပသမတို့တွင်။ အစ္စန္တူပသမော နာမ၊ အစ္စန္တူပသမမည်သည်ကား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်း။ ခယူပသမော နာမ၊ ခယူပသမမည်သည်ကား။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓမ္ပိ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧတံ ဥပသမံ၊ ဤဆင်းရဲ၏ငြိမ်းခြင်းကို။ အနုဿရန္တဿ၊ အဖန်တလဲလဲအောက်မေ့သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ သတိ၊ သတိသည်။ ဥပသမာနုဿတိ၊ ဥပသမာနုဿတိမည်၏။ ဣတိ အယံ အတ္ထော၊ ဤအနက်ကို။ ဧတ္ထ၊ ဤဥပသမာနုဿတိဟူသောပုဒ်၌။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ကမ္မဋ္ဌာနေသု၊ ဤကမ္မဋ္ဌာန်းတို့တွင်။ အာနာပါနဿတိ၊ အာနာပါနဿတိလည်းကောင်း။ မရဏဿတိ၊ မရဏဿတိလည်းကောင်း။ ကာယဂတာသတိ၊ ကာယဂတာသတိလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ တီဏိ၊ ဤသုံးပါးတို့သည်။ ဝိပဿနတ္ထာနေဝ၊ ဝိပဿနာဟူသောအကျိုးရှိကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေသာနိ၊ သုံးပါးသောကမ္မဋ္ဌာန်းမှကြွင်းကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သောကမ္မဋ္ဌာန်းတို့သည်။ စိတ္တသမ္ပဟံသနတ္ထာနိပိ၊ စိတ်ကိုရွှင်စေခြင်းအကျိုးရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိပဿနတ္ထာနိပိ၊ ဝိပဿနာဟူသောအကျိုးရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။) ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ပဌမဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ပဌမဝဂ်အဖွင့်သည်။

(နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၁၆-ဧကဓမ္မပါဠိ ၂-ဒုတိယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၂၉၈။ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယဝဂ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) မိစ္ဆာဒိဋ္ဌီတိ ဧတံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော ဤအမည်သည်။ ဒွါသဋ္ဌိဝိဓာယပိ၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါး အပြားရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿာတိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ ဟူသည်ကား။ တာယ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါး အပြားရှိသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိနှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။

၂၉၉။ သမ္မာဒိဋ္ဌီတိ ဧတံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိဟူသော ဤအမည်သည်။ ပဉ္စဝိဓာယပိ၊ ငါးပါးအပြား ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်းတည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿာတိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကဿဟူသည်ကား။ တာယ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုငါးပါးအပြားရှိသော ဒိဋ္ဌိနှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။

၃၀၂။ အယောနိသော မနသိကာရောတိ၊ အယောနိသော မနသိကာရောဟူသည်ကား။ အနုပါယမနသိကာရော၊ မသင့်သော အကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။

(ဋ္ဌ-၃၆၉) ၃၀၃။ ယောနိသော မနသိကာရောတိ၊ ယောနိသော မနသိကာရောဟူသည်ကား။ ဥပါယမနသိကာရော၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းတည်း။ တတ္ထ၊ ထိုယောနိသော မနသိကာရအယောနိသော မနသိကာရနှစ်ပါးတို့တွင်။ အယောနိသော၊ မသင့်သော အားဖြင့်။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနုပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်သေးသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီးသော။ (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ) ပန၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်ကား။ ယာဝနိယာမောက္ကမနာ၊ မိစ္ဆတ္တနိယာမသို့ သက်သည်တိုင်အောင်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားဆဲဖြစ်၏။ နိယာမေ၊ မိစ္ဆတ္တနိယာမသို့။ ဩက္ကန္တေ၊ သက်ပြီး သည်ရှိသော်။ ဝဍ္ဎိတာ နာမ၊ ပွားပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယောနိသော၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့်။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနုပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်သေးသော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီးသော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ပန၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိ သည်ကား။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားဆဲဖြစ်၏။ အရဟတ္တဖလေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်လတ်သော်။ ဝဍ္ဎိတာ နာမ၊ ပွားပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၃၀၄။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ဘိက္ခဝေ သမန္နာဂတာ သတ္တာတိ ဧတ္ထ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ဘိက္ခဝေ သမန္နာဂတာ သတ္တာဟူသော ဤပါဌ်၌။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ သဂ္ဂါဝရဏာ စေဝ၊ နတ်ပြည်ကို တားမြစ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂါဝရဏာ စ၊ မဂ်ကို တားမြစ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။) မဂ္ဂါဝရဏာဝ၊ မဂ်ကိုတားမြစ်တတ်သည် သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဂ္ဂါဝရဏာ၊ နတ်ပြည်ကိုတားမြစ်တတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော။ (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။) သဂ္ဂါဝရဏာ၊ နတ်ပြည်ကို တားမြစ်တတ်သည်။ နေဝ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဂ္ဂါဝရဏာ၊ မဂ်ကို တားမြစ်တတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တတ္ထ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့တွင်။ အဟေတုကဒိဋ္ဌိ၊ သတ္တဝါဟုအား ကုသိုလ်, အကုသိုလ်ကံတည်းဟူသော အကြောင်းမရှိဟူသော အယူတို့ ဆိုအပ်သော အဟေတုက ဒိဋ္ဌိ လည်းကောင်း။ အကိရိယဒိဋ္ဌိ၊ သတ္တဝါတို့အား ကုသိုလ်ကံ, အကုသိုလ်ကံကို ပြုပြင်ခြင်းမရှိဟူသော အယူဟုဆိုအပ်သော အကိရိယဒိဋ္ဌိ လည်းကောင်း။ နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ၊ ကုသိုလ်ကံ, အကုသိုလ်ကံတို့၏ အကျိုးမရှိဟူသော အယူဟုဆိုအပ်သော နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓာ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ အယံ (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ)၊ ဤမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ သဂ္ဂါဝရဏာ စေဝ၊ နတ်ပြည်ကို တားမြစ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂါဝရဏာ စ၊ မဂ်ကို တားမြစ်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝတ္ထုကာ၊ ဆယ်ပါးသော အကြောင်းရှိသော။ အန္တဂ္ဂါဟိကာ၊ သဿတ, ဥစ္ဆေဒအယူဟု ဆိုအပ်သော အပိုင်းအခြားရှိသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ မဂ္ဂါဝရဏာဝ၊ မဂ်ကိုတားမြစ်တတ်သည် သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဂ္ဂါဝရဏာ၊ နတ်ပြည်ကိုတားမြစ်တတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝီသတိဝတ္ထုကာ၊ နှစ်ဆယ်သော အခြင်းအရာတည်းဟူသော အကြောင်းရှိသော။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည်။ သဂ္ဂါဝရဏာ၊ နတ်ပြည်ကို တားမြစ်တတ်သည်။ နေဝဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဂ္ဂါဝရဏာ၊ မဂ်ကို တားမြစ်တတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဣဒံ ဝိဓာနံ၊ ဤအစီအရင်ကို။ ပဋိက္ခိပိတွာ၊ ပယ်၍။ ဣမသ္မိံ သုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌။ “မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ဘိက္ခဝေ သမန္နာဂတာ” တိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ဘိက္ခဝေ သမန္နာဂတာဟူ၍။ ဝစနတော၊ ဟောတော်မူသောကြောင့်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဝီသတိဝတ္ထုကံ၊ နှစ်ဆယ်သော အခြင်းအရာတည်းဟူသော အကြောင်းရှိသော။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိံ၊ ကိုယ်ရှိ၏ ဟူသော အယူကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပနေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဒိဋ္ဌိ နာမ၊ မှားသော အယူမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧကန္တံ၊ စင်စစ်။ နိရယသ္မိံယေဝ၊ ငရဲ၌သာလျှင်။ နိမုဇ္ဇာပေတိ၊ နစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ (တံ ပါကဋံကရောမိ)၊ ထိုစကားကို ထင်ရှားပြုဦးအံ့။ မုဂ္ဂမာသပ္ပမာဏာပိ၊ ပဲနောက်, ပဲကြီးအတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပါသာဏသက္ခရာ၊ ကျောက်ခဲကျောက်စရစ်တို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပတိတာ၊ ကျကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ပလဝမာနာ နာမ၊ ပေါ်ကုန်သော မည်သည်။ နတ္ထိ ယထာ၊ မရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဧကန္တံ၊ စင်စစ်။ ဟေဋ္ဌာဝ၊ အောက်သို့သာလျှင်။ ပဝိသတိ ယထာ၊ ဝင်သကဲ့သို့။ ဧဝ မေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိပိ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည်လည်း။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပနေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထာ နာမ၊ စွမ်းနိုင်သည်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧကန္တံ၊ စင်စစ်။ အပါယေသုယေဝ၊ အပါယ်ဘုံတို့၌သာလျှင်။ နိမုဇ္ဇာပေတိ၊ နစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။)

၃၀၅။ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ သမန္နာဂတာတိ ဧတ္ထ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ သမန္နာဂတာဟူသော ဤပုဒ်၌။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ကမ္မဿကတာသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကံလျှင်မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်တတ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ လည်းကောင်း။ ဈာနသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိလည်းကောင်း။ ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိလည်းကောင်း။ မဂ္ဂသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ မဂ်နှင့်ယှဉ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ လည်းကောင်း။ ဖလသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဖိုလ်နှင့်ယှဉ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဝိဓာ၊ ငါးပါး အပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသော သမ္မာဒိဋ္ဌိတို့တွင်။ ကမ္မဿကတာသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်တတ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ သမ္ပတ္တိဘဝံ၊ ပြည့်စုံသော သုဂတိဘဝကို။ အာကဍ္ဎတိ၊ ငင်၏။ ဈာနသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဈာနသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ရူပါရူပဘဝေ၊ ရူပဘုံ, အရူပဘုံ၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မဂ္ဂသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ မဂ္ဂသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်တရားကို။ ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဖလသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဖလသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ဘဝံ၊ ဘဝကို။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်၏။ ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကိစ္စကို။ ကရောတိ၊ ပြုသနည်း? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။ သာပိ၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ နာကဍ္ဎတိ၊ မငင်။ တိပိဋကစူဠာဘယတ္ထေရော ပန၊ ပိဋကတ်သုံးပုံကို ဆောင်သော စူဠာဘယထေရ်သည်ကား။ အာဟ၊ ဆို၏။ (ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။)

“ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သော။ ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပေတုံ၊ ရောက်စေခြင်းငှာ။ သစေ သက္ကောတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ ဣစ္စေတံဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွမ်းနိုင်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ (အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပေတုံ၊ ရောက်စေခြင်းငှာ။) သစေ နသက္ကောတိ၊ တကယ်၍ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတ္တ ဘဝေ၊ ခုနစ်ပါးသော ဘဝတို့ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ လောကိယလောကုတ္တရာ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာဖြစ်သော။ အယံ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ ကထိတာ၊ ဆိုအပ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအနက်၌။ လောကိကာ၊ လောကီဖြစ်သော။ ဘဝနိပ္ဖာဒိကာဝ၊ သုဂတိဘဝကို ပြီးစေတတ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိကိုသာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၇၀) ၃၀၆။ ယဉ္စေဝ ကာယကမ္မံ ယထာဒိဋ္ဌိ သမတ္တံ သမာဒိန္နန္တီဧတ္ထ၊ ယဉ္စေဝ ကာယကမ္မံ ယထာဒိဋ္ဌိ သမတ္တံ သမာဒိန္နံဟူသော ဤပုဒ်၌။ ယထာဒိဋ္ဌိတိ၊ ယထာဒိဋ္ဌိဟူသည်ကား။ ယာယာ ဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်အကြင် မိစ္ဆာအယူသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဿာ တဿာ၊ ထိုထိုမိစ္ဆာအယူအား။ အနုရူပံ၊ လျောက်ပတ်စွာ။ သမတ္တန္တိ၊ သမတ္တံ ဟူသည်ကား။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံစွာ။ သမာဒိန္နန္တိ၊ သမာဒိန္နံ ဟူသည်ကား။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်သော။ တဒေတံ (တံ ဧတံ)၊ ထိုကာယကံသည်။ ယထာဒိဋ္ဌိယံ၊ အကြင်ကြင်သို့သော မိစ္ဆာအယူ၌။ ဌိတကာယကမ္မံ၊ တည်သောကာယကံလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိသဟဇာတံ၊ ဒိဋ္ဌိနှင့်တကွဖြစ်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌာနုလောမိကံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအားလျော်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံ လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးပါးသော ကာယကံတို့တွင်။ “ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဟနတော၊ သတ်သော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော သူတစ်ပါး ဥစ္စာကို။ အာဒိယတော၊ ခိုးယူသော။ မိစ္ဆာစာရံ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကို။ စရတော၊ ကျင့်သော။ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) တတောနိဒါနံ၊ ထိုသို့ပြုခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကံသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုကံ၏။ အာဂမော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံလဒ္ဓိကဿ၊ ဤသို့အယူရှိသည်။ သတော၊ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပါဏာတိပါတအဒိန္နာဒါနမိစ္ဆာစာရသင်္ခါတံ၊ ပါဏာတိပါတ, အဒိန္နာဒါန, မိစ္ဆာစာရဟုဆိုအပ်သော။ ယံ ကာယကမ္မံ၊ အကြင် ကာယကံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ၊ ဤကာယကံသည်။ ယထာဒိဋ္ဌိယံ၊ အကြင်အကြင်သို့သော မိစ္ဆာအယူ၌။ ဌိတကာယကမ္မံ နာမ၊ တည်သော ကာယကံမည်၏။ “ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဟနတော၊ သတ်သော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယတော၊ ယူသော။ မိစ္ဆာစာရံ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကို။ စရတော၊ ကျင့်သော။ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) တတောနိဒါနံ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကံသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုကံ၏။ အာဂတော၊ လာခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာယ လဒ္ဓိယာ၊ ဤအယူနှင့်။ ဣမိနာ ဒဿနေန၊ ဤမြင်ခြင်းနှင့်။ သဟဇာတံ၊ တကွဖြစ်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံသည်။ ဒိဋ္ဌိသဟဇာတံ၊ ဒိဋ္ဌိနှင့်တကွဖြစ်သော။ ကာယကမ္မံ နာမ၊ ကာယကံမည်၏။ သမတ္တံ၊ ပြည့်စုံစွာ။ သမာဒိန္နံ၊ ဆောက်တည်အပ်သော။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်သော။ ပရာမဋ္ဌံ၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်အပ်သော။ တဒေဝ (ကာယကမ္မံ)၊ ထိုကာယကံ သည်ပင်လျှင်။ ဒိဋ္ဌာနုလောမိကံ၊ မိစ္ဆာအယူ အားလျော်သော။ ကာယကမ္မံ နာမ၊ ကာယကံမည်၏။ ဝစီကမ္မာဒီသုပိ၊ ဝစီကံအစရှိသည် တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤဝစီကံအစရှိသည်တို့၌။ “ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဟနတော၊ သတ်သော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို။ အာဒိယတော၊ ယူသော။ မိစ္ဆာစာရံ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကို။ စရတော၊ ကျင့်သော။ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) တတောနိဒါနံ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယောဇနာ၊ ယောဇနာခြင်းကို။ ကတာ ယထာ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ဝစီကမ္မမနောကမ္မေသု၊ ဝစီကံ, မနောကံတို့၌။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏတော၊ ထိုသော။ ပိသုဏံ၊ ကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားကို။ ကထေန္တဿ၊ ဆိုသော။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို။ ကထေန္တဿ၊ ဆိုသော။ သမ္ဖံ၊ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို။ ပလပန္တဿ၊ ပြောဆိုသော။ အဘိဇ္ဈာလုနော၊ အဘိဇ္ဈာသဘောရှိသော။ ဗျာပန္နစိတ္တဿ၊ ဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သော စိတ်ရှိသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကဿ၊ မှားသော အယူရှိသော။ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။) တတောနိဒါနံ၊ ထိုသို့ပြုခြင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယောဇနာ၊ ယောဇနာခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။

ယာ စ စေတနာတိအာဒီသု၊ ယာ စ စေတနာ ဤသို့အစရှိသော ပုဒ်တို့၌။ ဒိဋ္ဌိသဟဇာတာဝ၊ ဒိဋ္ဌိနှင့်တကွ သာလျှင် ဖြစ်သော။ စေတနာ၊ စေတနာသည်။ စေတနာ နာမ၊ စေတနာမည်၏။ ဒိဋ္ဌိသဟဇာတာဝ၊ ဒိဋ္ဌိနှင့်တကွ သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပတ္ထနာ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ ပတ္ထနာ နာမ၊ တောင့်တခြင်းမည်၏။ စေတနာပတ္ထနာနံ၊ စေတနာ, တောင့်တခြင်းတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ စိတ္တဋ္ဌပနာ၊ စိတ်ကိုထားခြင်း သည်။ ပဏိဓိ နာမ၊ ပဏိဓီမည်၏။ တေဟိ ပနစေတနာဒိဋ္ဌီဟိ၊ ထိုစေတနာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်။ သမ္ပယုတ္တာ၊ ယှဉ်ကုန်သော။ ဖဿာဒယော၊ ဖဿအစရှိသည်တို့သည်။ သင်္ခါရာ နာမ၊ သင်္ခါရတို့မည်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဟိဿ ဘိက္ခဝေ ပါပိကာတိ၊ ဒိဋ္ဌိ ဟိဿ ဘိက္ခဝေ ပါပိကာဟူသည်ကား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒိဋ္ဌိ၊ ဒိဋ္ဌိသည်။ ပါပိကာ လာမိတာ၊ ယုတ်၏။ နိက္ခိတ္တန္တိ၊ နိက္ခိတ္တံ ဟူသည်ကား။ ရောပိတံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်၏။ ဥပါဒိယတီတိ၊ ဥပါဒိယတိ ဟူသည်ကား။ ဂဏှာတိ၊ ယူတတ်၏။ ကဋုကတ္တာယာတိ ဣဒံ၊ ကဋုကတ္တာယဟူသော ဤပါဌ်သည်။ ပုရိမဿေဝ၊ ရှေးဖြစ်သော ပုဒ်၏ သာလျှင်။ ဝေဝစနံ၊ ဝေဝုစ်ဖြစ်သော စကားတည်း။

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ “ဝဏ္ဏဂန္ဓရသူပေတော၊ ပေ။ တေနမ္ဗော ကဋုကပ္ဖလော” တိ၊ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသူပေတော၊ ပေ။ တေနမ္ဗော ကဋုကပ္ဖလောဟူ၍။ (ဋ္ဌ-၃၇၁) အာဂတဋ္ဌာနေ ဝိယ၊ လာသော အရာ၌ကဲ့သို့။ ဣဓာပိ၊ ဤသုတ်၌လည်း။ ကဋုကန္တီ (ဣမိနာ)၊ ကဋုကံဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ တိတ္တကံ၊ ခါးစပ်သော အရသာကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

“အယံ အမ္ဗော၊ ဤသရက်ပင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသူပေတော၊ အဆင်း, အနံ့, အရသာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။

တမေဝ ပူဇံ၊ ထိုရှေးဖြစ်သော ရေသာန်းခြင်း အစရှိသည်ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ လဘမာနော၊ ရပါလျက်။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကဋုကပ္ဖလော၊ ခါးစပ်သော အသီးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။

ဒဓိဝါဟန၊ ဒဓိဝါဟနမည်သောမင်း။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ ပုစိမန္ဒပရိဝါရော၊ တမာပင်တို့ဖြင့် ခြံရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မူလံ၊ သရက်ပင်မြစ်သည်။ မူလေန၊ တမာပင်မြစ်နှင့်။ သံသဋ္ဌံ၊ ရောနှော၏။ သာခါ၊ သရက်ခက်တို့သည်။ သာခံ၊ တမာခက်ကို။ နိသေဝရေ၊ ထိခိုက်ကုန်၏။ တေန အသာတသန္နိဝါသေန၊ ထိုသို့မသာယာအပ်, ခါးစပ်သောတမာမြစ်တမာခက်နှင့် ရောယှက်ခြင်းကြောင့်။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ ကဋုကပ္ဖလော၊ ခါးစပ်သော အသီးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အသာတတ္တာယာတိ၊ အသာတတ္တာယဟူသည်ကား။ အမဓုရတ္တာယ၊ မချိုမြိန်သည်၏ အဖြစ်ငှာ။

ဣမသ္မိံ၊ ဗီဇူပမသုတ္တေ၊ ဤဗီဇူပမသုတ်၌။ “ဒိဋ္ဌိတိ (ဣမိနာ)၊ ဒိဋ္ဌိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မြဲသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ ဂဟိတာ၊ ယူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေါရာဏကတ္ထေရာ၊ ရှေးဖြစ်သော မထေရ် တို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တံ ပန၊ ထိုရှေး၌ဖြစ်သော မထေရ်တို့၏ စကားကိုကား။ ပဋိက္ခိပိတွာ၊ ပယ်၍။ “သဗ္ဗာနိပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါသဋ္ဌိ ဒိဋ္ဌိဂတာနိ၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ တို့ကို။ ဂဟိတာနိ၊ ယူအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ အနန္တရသုတ္တေ၊ အနန္တရသုတ်၌။ “ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ဝိရမန္တဿ၊ ရှောင်ကြဉ်သော။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးသော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝိရမန္တဿ၊ ရှောင်ကြဉ်သော။ မိစ္ဆာစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းမှ။ ဝိရမန္တဿ၊ ရှောင်ကြဉ်သော။ (ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ် အား။) တတောနိဒါနံ၊ ထိုသို့ရှောင်ကြဉ်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ယထာဒိဋ္ဌိယံ၊ အကြင်အကြင်သို့သော မိစ္ဆာအယူ၌။ ဌိတကာယကမ္မာဒီနိ၊ တည်သော ကာယကံအစရှိသည်တို့ကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဣဓ ပန၊ ဤသုတ်၌ကား။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသဟဇာတာ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ စိတ္တဋ္ဌပနာဝ၊ စိတ်၏ထားခြင်းကိုသာလျှင်။ ပတ္ထနာတိ၊ ပတ္ထနာဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတ်၌။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ လောကိယလောကုတ္တရာ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ ကထိတာ၊ ဆိုအပ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းသောပုဒ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော သုတ်တို့၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သောအနက် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

ဒုတိယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ ဒုတိယဝဂ်အဖွင့်သည်။

(နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၁၆-ဧကဓမ္မပါဠိ ၃-တတိယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၃၀၈။ တတိယဿ၊ တတိယဝဂ်၏။ ပထမေ၊ ပထမသုတ်၌။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကောတိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကောဟူသည်ကား။ အယာထာဝဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သောအယူရှိသည်။ ဝိပရီတဒဿနော ဟူသသည်ကား။ တာယေဝ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဖြင့်ပင်လျှင်။ ဝိပရီတဒဿနော၊ ဖောက်ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ သဒ္ဓမ္မာ ဝုဠှာပေတွာတိ၊ သဒ္ဓမ္မာ ဝုဠှာပေတွာဟူသည်ကား။ ဒသကုသလကမ္မပထဓမ္မတော၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထတရားမှ။ ဝုဠှာပေတွာ၊ ထစေ၍။ အသဒ္ဓမ္မံ ပတိဋ္ဌာပေတီတိ၊ အသဒ္ဓမ္မံ ပတိဋ္ဌာပေသိဟူသည်ကား။ ဒသအကုသလကမ္မပထသင်္ခါတေ၊ ဆယ်ပါးသော အကုသလကမ္မပထဟုဆို အပ်သော။ အသဒ္ဓမ္မေ၊ မသူတော်တရား၌။ ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ တည်စေ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧကပုဂ္ဂလေတိ ဧတ္ထ၊ ဧကပုဂ္ဂလော ဟူသောဤပုဒ်၌။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ သတ္ထာရေဟိ၊ ဆရာဖြစ်သော သူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒေဝဒတ္တော စ၊ ဒေဝဒတ်ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဧဝရူပါ စ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ိကိုလည်းကောင်း။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။

၃၀၉။ ဒုတိယေ၊ ဒုတိယသုတ်၌။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကောတိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကောဟူသည်ကား။ ယာထာဝဒိဋ္ဌိကော၊ မဖောက်မပြန်သောအယူရှိသည်။ အဝိပရီတဒဿနေတိ၊ အဝိပရီတဒဿနော ဟူသည်ကား။ တာယေဝ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိဖြင့်ပင်လျှင်။ အဝိပရီတဒဿနော၊ မဖောက် ပြန်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ အသဒ္ဓမ္မာတိ၊ အသဒ္ဓမ္မာဟူသည်ကား။ ဒသအကုသလကမ္မပထတော၊ ဆယ်ပါးသော အကုသလကမ္မပထမှ။ သဒ္ဓမ္မတိ၊ သဒ္ဓဓမ္မဟူသည်ကား။ ဒသကုသလကမ္မပထသင်္ခါတေ၊ ဆယ်ပါးသော ကုသလကမ္မပထဟုဆိုအပ်သော။ သဒ္ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧကပုဂ္ဂလောတိဧတ္ထ၊ ဧကပုဂ္ဂလောဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဗုဒ္ဓေ၊ ဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တော်မမူမီ။ စက္ကဝတ္တီ၊ စကြာရတနာကိုလည်စေတတ်သော။ ရာဇာ (စ)၊ မင်းလည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုဗောဓိသတ္တော (စ)၊ သဗ္ဗညုဘုရားလောင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏။ ဗုဒ္ဓေ၊ ဘုရားသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဗုဒ္ဓေါ စေဝ၊ ဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓသာဝကာ စ၊ ဘုရားသာဝကတို့ကိုလည်းကောင်း။ (လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏။)

၃၁၀။ တတိယေ၊ တတိယသုတ်၌။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပရမာနီတိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပရမာနိဟူသည်ကား။ ဧတေသံ၊ ထိုအပြစ်တို့အား။ ပရမာ၊ အပြစ်အားဖြင့် လွန်ကဲသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပရမာနိ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပရမမည်ကုန်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာနန္တရိယကမ္မာနိ၊ အာနန္တရိယကံတို့သည်။ မဟာသာဝဇ္ဇာနိ နာမ၊ ကြီးသောအပြစ် ရှိသည်မည်ကုန်၏။ တေဟိပိ၊ ထိုပဉ္စာနန္တရိယကံတို့ထက်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယေဝ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်သာလျှင်။ မဟာသာဝဇ္ဇတရာ၊ အထူးသဖြင့်ကြီးသော အပြစ်ရှိ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အဓိပ္ပာယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (တေဟိပိ ထိုပဉ္စာနန္တရိယကံတို့ထက်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယေဝ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်သာလျှင်။ မဟာသာဝဇ္ဇတရာ၊ များသော အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း? ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့၏။ ပရိစ္ဆေဒေါ၊ အကျိုး၏ အပိုင်းအခြားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာနန္တရိယကမ္မာနိ၊ အာနန္တရိယကံတို့သည်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိဗ္ဗတ္တာပေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဋ္ဌ-၃၇၂) ဝုတ္တာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သံဃဘေဒကမ္မမ္ပိ၊ သံဃဘေဒကကံသည်လည်း။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ကပ္ပဋ္ဌိတိကမေဝ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ခြင်း ရှိသည် သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတေသံ၊ ထိုငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့၏။ ပရိစ္ဆေဒေါ၊ အကျိုး၏ အပိုင်းအခြားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကောဋိ၊ အစွန်းသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယာ ပန၊ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ကား။ ပရိစ္ဆေဒေါ၊ အကျိုး၏အပိုင်းအခြားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေဟိပိ၊ ထိုငါးပါးသော အာနန္တရိယကံတို့ထက်လည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိယေဝ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်သာလျှင်။ မဟာသာဝဇ္ဇတရာ၊ အထူးသဖြင့်ကြီးသော အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သာ၊ ထိုနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံသည်။ ဝဋ္ဋဿ၊ ဝဋ်၏။ မူလံ၊ အကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ၊ ထိုနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံနှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဘဝတော၊ ဘဝမှ။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထမြောက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ တဿ၊ ထိုနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အယူရှိ သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏ ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ စကားကို နာအပ်၏ဟူ၍ အောက်မေ့ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ သည်လည်း။ ဝိပရိသာရေန္တိ၊ ဖောက်ပြန်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ တာယ စ၊ ထိုနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိနှင့်လည်း။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဂ္ဂေါ၊ နတ်ပြည်သို့လာခြင်းသည်။ နေဝ အတ္ထိ၊ မရှိ။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်ကိုရ ခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ကပ္ပဝိနာသေ၊ ကမ္ဘာကြေပျက်သော အခါ၌။ မဟာဇနေ၊ လူများအပေါင်းသည်။ ဗြဟ္မာလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌။ နိဗ္ဗတ္တေပိ၊ ဖြစ်သော်လည်း။ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ အနိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ မဖြစ်မူ၍။ ပိဋ္ဌိစက္ကဝါဠေ၊ လောင်ဖက်, ပျက်ဖက် ဖြစ်သော စကြဝဠာကုဋေတစ်သိန်းမှ တစ်ပါးသော စကြဝဠာ၌။ နိဗ္ဗတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိဋ္ဌိစက္ကဝါဠံ၊ လောင်ဖက်, ပျက်ဖက်ဖြစ်သော စကြဝဠာကုဋေတစ်သိန်းမှ တစ်ပါးသော စကြဝဠာသည်။ န ဈာယတိ ကိံ ပန၊ မလောင်, မပျက်သလော? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဈာယတိ၊ လောင်၏ပျက်၏။ (ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။) တသ္မိံ၊ ထိုလောင်ဖက်, ပျက်ဖက်ဖြစ်သော စကြဝဠာကုဋေတစ်သိန်းမှ တစ်ပါးသော စကြဝဠာသည်။ ဈာယမာနေပိ၊ လောင်, ပျက်သော်လည်း။ ဧသ (ဧသော ပုဂ္ဂလော) ပိ၊ ဤနိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ပစ္စတိယေဝ၊ ခံရသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။

၃၁၁။ စတုတ္ထေ၊ စတုတ္ထသုတ်၌။ မက္ခလီတိ၊ မက္ခလိဟူသည်ကား။ “မာခလီ” တိဝစနံ၊ မာခလိဟူသော စကားကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဧဝံလဒ္ဓနာမော၊ ဤသို့ မက္ခလိဟု ရအပ်သော အမည်ရှိသော။ တိတ္ထကရော၊ အယူတည်းဟူသော ဆိပ်ကို ပြုသောသူတည်း။ နဒီမုခေတိ၊ နဒီမုခေဟူသည်ကား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်စင်း ကုန်သော။ နဒီနံ၊ မြစ်တို့၏။ သမာဂမဋ္ဌာနေ၊ ပေါင်းဆုံရာဖြစ်သော အရပ်၌။ ဧတံ၊ ဤနဒီမုခေဟူသော စကားသည်။ ဒေသနာမတ္တမေဝ၊ ဒေသနာမျှသာလျှင်တည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ကန္ဒရာနဉ္စ၊ ချောက်တို့၏ လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဿ စ၊ သမုဒ္ဒရာ၏ လည်းကောင်း။ လောဏိယာ စ၊ ဆားငန်ချောင်းဟု ဆိုအပ်သော။ (နဒိယာ) စ၊ မြစ်၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတေသမ္ပိ၊ ထိုရေအလျဉ်တို့တွင်လည်း။ ယဿ ကဿစိ၊ အမှတ်မရှိသော ရေအလျဉ်၏။ သမာဂတဋ္ဌာနံ၊ ပေါင်းဆုံရာဖြစ်သော။ အညမ္ပိ၊ တစ်ပါး လည်းဖြစ်သော။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေတည်း။ ခိပ္ပန္တိ၊ ခိပ္ပံဟူသည်ကား။ ကုမိနံ၊ မြှုံးကို။ ဥဍ္ဍေယျာတိ၊ ဥဍ္ဍေယျဟူသည်ကား။ ဩဍ္ဍေယျ၊ ထောင်ရာ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နဠေဟိ ဝါ၊ ကျူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆူဟိ ဝါ၊ ကြံတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝေဠူဟိ ဝါ၊ ဝါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပလာသန္တီသလာကာယ ဝါ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဧကံ (ကုမ္ဘံ) ဝါ၊ တစ်ကုမ္ဘသော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ ကုမ္ဘေ ဝါ၊ နှစ်ကုမ္ဘသော ဥစ္စာတို့ကို လည်းကောင်း။ တယော ကုမ္ဘေ ဝါ၊ သုံးကုမ္ဘသော ဥစ္စာတို့ကို လည်းကောင်း။ ဂဏှနပ္ပမာဏကုမိနံ၊ ယူတတ်သော ပမာဏရှိသော မြှုံးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုခဝဋ္ဋိယာ၊ မျက်နှာရစ်၌။ ယောတ္တေန၊ ကြိုးဖြင့်။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ နဒီမုခံ၊ မြစ်ဝ, မြစ်ဆုံသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒွီသု၊ နှစ်ဘက်ကုန်သော။ ပဿေသု၊ နံပါးတို့၌။ ခါဏုကေ၊ သစ်ငုတ်တို့ကို။ ကောဋ္ဋေတွာ၊ စိုက်၍။ ယောတ္တေဟိ၊ ကြိုးတို့ဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုစိုက်အပ်သော သစ်ငုတ်တို့၌။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ တံ၊ ထိုဖွဲ့အပ်သော မြှုံးကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဧတံ၊ ဤခိပ္ပံ ဥဍ္ဍေယျဟူသော စကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုဖွဲ့သော မြှုံး၌။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော။ ခုဒ္ဒကဿ၊ ငယ်သော။ မစ္ဆဿာပိ၊ ငါး၏လည်း။ မောက္ခော၊ လွတ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အနယာယာတိ၊ အနယာယဟူသည်ကား။ အဝဍ္ဎိယာ၊ မပွားခြင်းငှာ။ ဗျသနာယာတိ၊ ဗျသနာယဟူသည်ကား။ ဝိနာသာယ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ ဗျသနာယာတိ၊ ဗျသနာယဟူသည်ကား။ ဝိနာသာယ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ မက္ခလိ မောဃပုရိသောတိ၊ မက္ခလိ မောဃပုရိသော ဟူသည်ကား။ မက္ခလိဂေါသာလော၊ မက္ခလိဂေါသာလ အမည်ရှိသော။ အယံ တုစ္ဆပုရိသော၊ ဤဈာန်မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ မနုဿခီပ္ပံ မညေ လောကေ ဥပ္ပန္နောတိ၊ မနုဿခိပ္ပံ မညေ လောကေ ဥပ္ပန္နောဟူသည်ကား။ မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်း၏။ သဂ္ဂမောက္ခဂမနမဂ္ဂေါ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုနတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီး၌။ ဂမနနိဝါရဏတ္ထံ၊ သွားခြင်းကို မြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ မနုဿကုမိနံဝိယ၊ လူတည်းဟူသော မြှုံးကဲ့သို့။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။

၃၁၂။ ပဉ္စမာဒီသုပိ၊ ပဉ္စမသုတ်အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဒုရက္ခာတေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မဝိနယေတိ (ဧတ္ထ)၊ ဒုရက္ခာတေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မဝိနယေဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဒုရက္ခာတ ဓမ္မဝိနယော နာမ၊ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သော ဓမ္မဝိနယမည်သည်ကား။ ဗာဟိရကသာသနံ၊ သာသနာတော်မူ အပဖြစ်သော သူတို့၏ အဆုံးအမတည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသာသနာတော်မှ အပဖြစ်သောသူတို့၏ အဆုံးအမ၌။ သတ္ထာပိ၊ ဆရာသည်လည်း။ အသဗ္ဗညူ၊ အလုံးစုံသော တရားကိုမသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မောပိ၊ တရားသည်လည်း။ ဒုရက္ခာတော၊ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏောပိ၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်လည်း။ ဒုပ္ပဋိပန္နော၊ မကောင်းသော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော စ သမာဒပေတီတိ၊ ယော စ သမာဒပေတိဟူသည်ကား။ ယော အာစရိယပုဂ္ဂလော၊ အကြင် ဆရာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ယဉ္စ သမာဒပေတီတိ၊ ယဉ္စသမာဒပေတိဟူသည်ကား။ ယံ အန္တေဝါသိကံ၊ အကြင်တပည့်ဖြစ်သောသူကို။ သမာဒိပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ယော စ သမာဒပိတော တထတ္တာယ ပဋိပဇ္ဇတီတိ၊ ယော စ သမာဒပိတော တထတ္တာယ ပဋိပဇ္ဇတိ ဟူသည်ကား။ ယော အန္တေဝါသိကော၊ အကြင်တပည့်ဖြစ်သော သူသည်။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ သမာဒဝိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုဆရာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ (ဋ္ဌ-၃၇၃) ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ တထာတာဝါယ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ တထာဘာဝါယ၊ ထိုဆရာဆိုဆုံးမတိုင်းဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုံ အပုညံ ပသဝန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဗဟုံ အပုညံ ပသဝန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ သမာဒပကော ဟိ၊ ဆောက်တည် စေတတ် သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လျှင်။ ပါဏာတိပါတာဒီသု၊ ပါဏာတိပါကအစရှိသည်တို့၌။ ဇင်္ဃသတံ၊ များစွာသော သတ္တဝါကို။ သမာဒပေန္တော၊ ဆောက်တည်စေသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ အကုသလေန၊ အကုသိုလ်နှင့်။ သမကမေဝ၊ တူမျှသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “သဗ္ဗေ တေ ဗဟုံ အပုညံ ပသဝန္တိ” တိ၊ သဗ္ဗေ တေ ဗဟုံ အပုညံ ပသဝန္တိဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

၃၁၃။ သာက္ခာတေတိ၊ သာက္ခာတေဟူသည်ကား။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အာက္ခာတေ၊ ဟောတော်မူ အပ်သော။ သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဓမ္မဝိနယ၌။ သတ္ထာ စ၊ ဆရာသည်လည်း။ သဗ္ဗညူ၊ အလုံးစုံသော တရားကိုသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်း။ သာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော် မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏော စ၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်လည်း။ သုပ္ပဋိပန္နော၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေ တေ ဗဟုံ ပုညံ ပသဝန္တီတိ၊ သဗ္ဗေတေ ဗဟုံ ပုညံ ပသဝန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ သမာဒပကော ဟိ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌေ၊ ဝင်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယာဂုဘတ္တာဒီနိ၊ ယာဂုဆွမ်းအစရှိသည်တို့ကို။ သမာဒပေန္တော၊ ဆောက်တည်စေသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေသမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒါယကာနံ၊ ပေးလှူတတ်သော သူတို့၏။ ကုသလေန၊ ကုသိုလ်နှင့်။ သမကံ၊ တူမျှသော။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဗဟုံ ပုညံ ပသဝန္တိ” တိ၊ ဗဟုံ ပုညံ ပသဝန္တိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

၃၁၄။ ဒါယကေန မတ္တာ ဇာနိတဗ္ဗာတိ၊ ဒါယကေန မတ္တာ ဇာနိတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ဒါယကပုဂ္ဂလေန၊ ပေးလှူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ပမာဏေန၊ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အတိရေကံ၊ အလွန် ဖြစ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝတွာ၊ မဆိုမူ၍။ ပမာဏဝသေန၊ အတိုင်းအရှည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ထောကံ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ် သနည်း? ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ အတိရေကေ၊ အလွန်ဖြစ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒိန္နေပိ၊ ပေးလှူအပ်သော်လည်း။ (ဓမ္မဿ တရား၏။ ဒုရက္ခာတ္တာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။) အတိရေကာ၊ လွန်စွာ။ မနုဿသမ္ပတ္တိ ဝါ၊ လူ့စည်းစိမ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိ ဝါ၊ နတ်စည်းစိမ်သည်လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနသမ္ပတ္တိ ဝါ၊ နိဗ္ဗာန်စည်းစိမ်သည် လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နော ပဋိဂ္ဂါဟကေနာတိ၊ နော ပဋိဂ္ဂါဟကေနဟူသည်ကား။ ပဋိဂ္ဂါဟကဿ၊ ခံယူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ပဋိဂ္ဂဟဏကိစ္စံ နာမ၊ ခံယူခြင်းကိစ္စမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နတ္ထိ၊ မရှိသနည်း? ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တဿ၊ ထိုခံယူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ (ဒုရက္ခာတေ၊ မကောင်းသဖြင့် ဟောအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဓမ္မဝိနယ၌။) မတ္တံ၊ အတိုင်း အရှည်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ မတ္တပရိဂ္ဂဟဏမူလိကာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို ခံယူခြင်းလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော။ အပ္ပိစ္ဆပဋိပဒါ နာမ၊ အလိုနည်းခြင်းတည်းဟူသော အကျင့် မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော ဝတ္ထုကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှ လောက်သော ဝတ္ထုကို။ ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဿ၊ ထိုခံယူတတ် သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အတိရေကဂ္ဂဟဏမူလံ၊ အတိုင်းထက် အလွန်ခံယူခြင်းလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော။ ပုတ္တဒါရဘရဏံ၊ သား, မယားတို့အား မွေးမြူရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

၃၁၅။ ပဋိဂ္ဂါဟကေန မတ္တာ ဇာနိတဗ္ဗာတိ၊ ပဋိဂ္ဂါဟကေန မတ္တာ ဇာနိတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ပဋိဂ္ဂါဟကပုဂ္ဂလေန၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကထံ (ဇာနိတဗ္ဗံ)၊ အဘယ်သို့သိအပ်သနည်း? ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ တေန၊ ထိုအလှူခံ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒါယကဿ၊ ပေးလှူတတ်သော သူ၏။ ဝသော၊ အစွမ်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဒေယျဓမ္မဿ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ ဝသော၊ အစွမ်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ထာမော၊ အားအစွမ်း ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဗဟု၊ များသည်။ ယဒိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော သူသည်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ် သော ဝတ္ထုကို။ ဒါတုကာမော၊ ပေးလှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒါယကဿ၊ ပေးလှူတတ် သော သူ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို။ ဂဏှိတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အပ္ပေါ၊ နည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော သူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဒါတုကာမော၊ ပေးလှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံံ့။ ဒေယျဓမ္မဿ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို။ ဂဏှိတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဒေယျဓမ္မောပိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်လည်း။ ဗဟု၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါယကောပိ၊ ပေးလှူတတ်သော သူသည် လည်း။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဒါတုကာမော၊ ပေးလှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ထာမံ၊ အစွမ်းကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပမာဏေနေဝ၊ အတိုင်းအရှည်ဖြင့် သာလျှင်။ ဂဏှိတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တော ဟိ၊ ခံယူသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လျှင်။ အပ္ပိစ္ဆပဋိပဒံ၊ အလိုနည်းခြင်းတည်းဟူသော အကျင့်ကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ အနုပ္ပန္နလာဘော၊ မဖြစ်သေးသော လာဘ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ (အဿ၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။) ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီးသော။ လာဘော၊ လာဘ်သည်။ ထာဝရောဝ၊ အမြဲတည်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညို ကုန်သေးသော သူတို့သည်။ ပသီဒန္တိ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ ပသန္နာပိ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့သည်လည်း။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းသို့။ အပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ စက္ခုဘူတော၊ မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာသနံ၊ သာသနာကို။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

(ဋ္ဌ-၃၇၄) တတြ (ဝစနေ)၊ ထိုစကား၌။ ဣမာနိ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်တို့ကား။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့တည်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ရောဟဏဇနပဒေ၊ ရောဟဏဇနပုဒ်၌။ ကုဋုမ္ဗရိယ ဝိဟာရေ၊ ကုဋုမ္ဗရိယမည်သော ကျောင်း၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဒဟရော၊ ပဉ္စင်းငယ်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခသမယေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ တသ္မိံ ဂါမေ၊ ထိုကုဋုမ္ဗရိယ မည်သောရွာ၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ကမ္မကာရဿ၊ အမှုလုပ်သော သူ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇနတ္ထာယ၊ စားခြင်းအကျိုးငှာ။ ကဋစ္ဆုဘတ္တံ၊ တစ်ဇွန်းမျှသော ဆွမ်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂမနတ္ထာယ စ၊ သွားခြင်းအကျိုးငှာလည်း။ ကဋစ္ဆုဘတ္တမေဝ၊ တစ်ဇွန်းမျှသော ဆွမ်းကိုသာလျှင်။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုပဉ္စင်းငယ်သည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ တသ္မိံ ဂေဟေ၊ ထိုအမှုလုပ်သော သူ၏အိမ်၌။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဂန္တုကံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧကမေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ကဋစ္ဆုဘတ္တံ၊ တစ်ဇွန်းမျှသော ဆွမ်းကို။ ဂဏှိ၊ ခံယူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုပဉ္စင်းငယ်အား။ “ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ (ဧကမေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ကဋစ္ဆုဘတ္တံ၊ တစ်ဇွန်းမျှသော ဆွမ်းကို။ ဂဏှိ၊ ခံယူသနည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝတွာ၊ ဆိုသောကြောင့်။ သော ကုလပုတ္တော၊ ထိုအမျိုးကောင်းသားသည်။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုလူပကဘဒန္တော၊ အိမ်သို့ကပ်သော အရှင်သည်။ ဧဝရူပေါ နာမ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဇဒွါရေ၊ မင်းအိမ်တံခါး၌။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ ကထေသိ၊ ပြောဆို၏။ တေ သဗ္ဗေပိ၊ ထိုအလုံးစုံသော အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုပဉ္စင်းငယ်၏။ အပ္ပိစ္ဆဂုဏေ၊ အလိုနည်းခြင်းတည်း ဟူသောဂုဏ်၌။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကဒိဝသေနေဝ၊ တစ်နေ့ချင်းဖြင့်ပင်လျှင်။ သဋ္ဌိ ဓုရဘတ္တာနိ၊ ခြောက်ဆယ်သော ဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ ဌပေသုံ၊ တည်ထား ကုန်၏။ ဧဝံ ဓမ္မော စ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသောအလိုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ် သည်။ အနုပ္ပန္နလာဘံ၊ မဖြစ်သေးသော လာဘ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။

သဒ္ဓါတိဿမဟာရာဇာပိ၊ သဒ္ဓါတိဿမင်းသည်လည်း။ စူဠုပဋ္ဌာကံ၊ အလုပ်အကျွေးငယ်ဖြစ်သော။ တိဿာမစ္စံ၊ တိဿအမတ်ကို။ ဝီမံသိတွာ၊ စူးစမ်းလို၍။ တေန၊ ထိုတိဿအမတ်ကို။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်သော။ တိတ္တိရံ၊ ခါကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ အာဟရာပေသိ၊ ဆောင်စေ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဆောင် စေပြီး၍။ ပရိဘောဂသမယေ၊ သုံးဆောင်သော အခါ၌။ “အဂ္ဂံ၊ အဦးအဖျားကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံးဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အဋ္ဌကသာလပရိဝေဏေ၊ အဋ္ဌကသာလမည်သော ပရိဂုဏ်၌။ မဟာထေရဿ၊ မထေရ်ကြီးအား။ ဘဏ္ဍဂ္ဂါဟသာမဏေရဿ၊ ဘဏ္ဍာကို ကိုင်သောသာမဏေအား။ တိတ္တိရမံသံ၊ ခါသားကို။ ဒေန္တော၊ ပေးလှူသည်ရှိသော်။ တသ္မိံ၊ ထိုသာမဏေသည်။ ထောကံယေဝ၊ အနည်းငယ်ကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တေ၊ ခံယူသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ အပ္ပိစ္ဆဂုဏေ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော ဂုဏ်၌။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ “တာတ၊ အမောင်သာမဏေ။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ အမောင်သာမဏေအား။ အဋ္ဌ ဓုရဘတ္တာနိ၊ ရှစ်ပါးသော မြဲသော ဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ ဒေမိ၊ လှူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ (အဋ္ဌ ဓုရဘတ္တာနိ၊ ရှစ်ပါးသော မြဲသော ဆွမ်းဝတ်တို့ကို။) ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အား။ ဒေမိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အပရာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌ (ဓုရဘတ္တာနိ)၊ ရှစ်ပါးသော မြဲသော ဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ (တေ၊ သင်သာမဏေအား။) ဒေမိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) တာနိ၊ ထိုရှစ်ပါးသော မြဲသော ဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ဒေမိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အပရာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌ (ဓုရဘတ္တာနိ)၊ ရှစ်ပါးသော မြဲသောဆွမ်း ဝတ်တို့ကို။ (တေ၊ သင်သာမဏေအား။) ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) တာနိ၊ ထိုရှစ်ပါးသော မြဲသောဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ သမာနုပဇ္ဈာယာနံ၊ တူသောဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော ရဟန်းတို့အား။ ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) အပရာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌ (ဓုရဘတ္တာနိ)၊ ရှစ်ပါးသော မြဲသောဆွမ်းဝတ်တို့ကို။ (တေ၊ သင်သာမဏေအား။) ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသာမဏေအား။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သော။ လာဘော၊ လာဘ်သည်။ ထာဝရော၊ အမြဲတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အပ္ပသန္နာ ပသီဒန္တီတိ ဧတ္ထပိ၊ အပ္ပသန္နာ ပသီဒန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌လည်း။ ဒီဃဗြာဟ္မာဏော၊ ဒီဃမည် သော ပုဏ္ဏားသည်။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ ဘောဇေန္တော၊ ဆွမ်းကျွေးသည်ဖြစ်၍။ [ပစ္ဆာဘတ္တေ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော အခါမှ။ ပရဉ္စ၊ နောက်၌လည်း။ ဒုဿသတာနိ၊ တရာသော ပုဆိုးတို့ကို။] ဒတွာ၊ လှူ၍။ သန္တပ္ပေတုံ၊ ရောင့်ရဲစေခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ ကိရ၊ မစွမ်းနိုင်သတတ်။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ သ၌။ “သမဏာ နာမ၊ ရဟန်းတို့မည်သည်ကား။ အပ္ပိစ္ဆာ ကိရ၊ အလိုနည်းကုန်သတတ်။” ဣတိ (ဣဒံ) ကထံ၊ ဤစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဝီမံသနတ္ထာယ၊ စုံစမ်းခြင်း အကျိုးငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ ဘတ္တကိစ္စကရဏဝေလာယ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကို ပြုသောအခါ၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တိံသမတ္တေ၊ သုံးကျိပ် အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘောဇနသာလာယံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ဘုဉ္ဇန္တေ၊ စားကုန်သည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဘတ္တသရကံ၊ ဆွမ်းခွက်ငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သံဃတ္ထေရဿ၊ သံဃထေရ်၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ အင်္ဂုလိံ၊ လက်ချောင်းကို။ စာလေတွာ၊ လှုပ်၍။ ထောကမေဝ၊ အနည်းငယ်ကိုသာလျှင်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ ဧတေနေဝ နိယာမေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ သတ္တသရကံ၊ ဆွမ်းခွက်ငယ်သည်။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းသော ရဟန်းတို့အား။ သမ္ပာပုဏိ၊ ကောင်းစွာရော၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဒီဃမည်သော ပုဏ္ဏားသည်။ “ဧတေသံ သမဏာနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဂုဏော၊ ကျေးဇူးသည်။ သစ္စောယေဝ၊ မှန်သည်သာ လျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ နည်းသော အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်၌။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသည် ဖြစ်၍။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌ သာလျှင်။ စေတိယံ၊ စေတီတော်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့သည်။ ပသီဒန္တိ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၃၇၅) ပသန္နာ ဘိယျော ပသီဒန္တီတိ ဧတ္ထ၊ ပသန္နာဘိယျော ပသီဒန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဝတ္ထုနာ၊ ဝတ္ထု သက်သေဖြင့်။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညို ကုန်ပြီးသော သူတို့အား။ အပ္ပိစ္ဆံ၊ နည်းသော အလိုရှိသော ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဝဍ္ဎတိယေဝ၊ ပွားသည်သာလျှင်တည်း။

မဇ္ဈန္တိက တိဿတ္ထေရသဒိသေ၊ မဇ္ဈန္တိကတိဿမထေရ်နှင့် တူကုန်သော။ အပ္ပိစ္ဆေ၊ နည်းသော အလိုရှိသော ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသော အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသော အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ မဟာဇနဿ၊ လူများအပေါင်း၏။ စက္ခုဘူတော နာမ၊ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ “အပ္ပိစ္ဆတာ ဘိက္ခဝေ၊ သဒ္ဓမ္မဿ ဌိတိယာ အသမ္မောသာယ အနန္တရဓာနာယ သံဝတ္တတီ” တိ၊ အပ္ပိစ္ဆတာ ဘိက္ခဝေ သဒ္ဓမ္မဿ ဌိတိယာ အသမ္မောသာယ အနန္တရဓာနာယ သံဝတ္တတိ၊ ဟူ၍။ ဝစနတော၊ ဟောတော်မူသောကြောင့်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ နည်းသော အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ သာသနံ၊ သာသနာတော်ကို။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်းရှိသည်ကို။ ကရောတိ နာမ၊ ပြုသည် မည်၏။

နော ဒါယကေနာတိ၊ နော ဒါယကေနဟူသည်ကား။ သာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ ပန၊ ဓမ္မ, ဝိနယ၌ကား။ ဒါယကဿ၊ ပေးလှူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည် ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဒါတဗ္ဗကိစ္စံ နာမ၊ ပေးဖွယ်ကိစ္စမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယတ္တကော၊ အကြင်မျှ လောက်သော။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ (ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။) အဝတ္ထရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကား မှန်၏။ အဝတ္ထရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဒိန္နကာရဏာ၊ ပေးလှူခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဧသ၊ ဤပေးလှူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မနုဿသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ လူ၏စည်းစိမ်ကို လည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ကို လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ နိဗ္ဗာန်စည်းစိမ်ကို လည်းကောင်း။ အဝတ္ထရိတွာ၊ လွမ်းမိုး၍။ ဥတ္တရုတ္တရိ၊ အထက်အထက်၌။ ပဏီတပဏီတမေဝ၊ မွန်မြတ်မွန်မြတ်သော စည်းစိမ်ကို သာလျှင်။ လဘတိ၊ ရ၏။

၃၁၆။ ယော အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ သော ဒုက္ခံ ဝိဟရတီတိ၊ ယော အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ သော ဒုက္ခံ ဝိဟရတိ ဟူသည်ကား။ ပဉ္စာတပတပ္ပနမရုပ္ပပါတပတနာဒိစ္စာနုပရိဝတ္တနဥက္ကုဋိကပ္ပဓာနာဒီနိ၊ ငါးပါးသော အပူဖြင့် ပူစေခြင်း, ကမ်းပါးပြတ် တောင်ထွတ်တို့မှ ကျခြင်း, နံနက်ကာလစသည်တို့၌ နေသို့ရှေ့ရှုတည်ခြင်း, ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြင်းကို အားထုတ်ခြင်း အစရှိသည်တို့ကို။ အနုယုဉ္ဇန္တော၊ အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ် သည်။ ဒိဋ္ဌေ စေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဗာဟိရသမယေ၊ သာသနာတော်မှ အပဖြစ်သော တိတ္ထိတို့၏ အယူ၌။ သမာဒိန္နဿ၊ ဆောက်တည်အပ်သော။ တဿေဝ တပစရဏဿ၊ ထိုမိမိကိုယ်ကို ပူပန်အောင် ကျင့်ခြင်းတည်းဟူသော အကျင့်၏သာလျှင်။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးဖြင့်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သမ္ပရာယေပိ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။

၃၁၇။ ယော ကုသီတော သော ဒုက္ခံ ဝိဟရတီတိ၊ ယော ကုသီတော၊ သော ဒုက္ခံ ဝိဟရတိဟူသည်ကား။ အယမ္ပိ၊ ဤကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော်၌ ပျင်းရိသော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ စေဝ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယေ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌ လည်းကောင်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ (ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ၊) ကထံ (ဝိဟရတိ)၊ အဘယ်သို့ နေသနည်းဟူမူကာ? ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ယဿ၊ အကြင်ပျင်းရိသော ရဟန်းအား။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရဟန်းပြုသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယောနိသော၊ အကြောင်း အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရား စကားတော်ကို။ န ဥဂ္ဂဏှာတိ၊ မသင်။ အာစရိယုပဇ္ဈာယဝတ္တံ၊ ဆရာဝတ်, ဥပဇ္ဈာယ်ဝတ်ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ စေတိယင်္ဂဏဗောဓီယင်္ဂဏဝတ္တံ၊ စေတီပြင်၌ပြုရာသောဝတ်, ဗောဓိပြင်၌ ပြုရာသောဝတ်ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်၍ လှူအပ်သော ပစ္စည်းကို။ အပစ္စဝေက္ခိတပရိဘောဂေန၊ မဆင်ခြင်ပဲသုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်ပြီး၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ သေယျသုခံ၊ အိပ်ခြင်း၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ ပဿသုခံ၊ လက်ဝဲ, လက်ယာနံတောင်းပြောင်းလဲ၍ အိပ်ခြင်း၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ အနုယုဉ္ဇိတွာ၊ အားထုတ်၍။ ပဗုဒ္ဓကာလေ၊ နိုးသော အခါ၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိတက္ကေ၊ ကာမဝိတက်, ဗျာပါဒဝိတက်, ဝိဟိံသာဝိတက်တို့ကို။ ဝိတက္ကေတိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုပျင်းရိသော ရဟန်းသည်။ ကတိပါဟေနေဝ၊ နှစ်ရပ်သုံးရက်လွန်သဖြင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုဘာဝါ၊ ရဟန်းအဖြစ်မှ။ စဝတိ၊ ရွေ့လျှောတတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌဓမ္မေ စ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ (ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။) ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ သမဏဓမ္မဿ၊ ရဟန်းတရား၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အကတတ္တာ၊ မပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။

ဒုဂ္ဂဟိတော၊ မကောင်းသဖြင့်ကိုင်အပ်သော။ ကုသော၊ သမန်းမြက်သည်။ ဟတ္ထမေဝ၊ လက်ကိုသာလျှင်။ အနုကန္တတိ ယထာ၊ ဖြတ်သကဲ့သို့။ ဒုပ္ပရာမဋ္ဌံ၊ မကောင်းသဖြင့် သုံးသပ်အပ်သော။ သာမညံ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ နိရယာယ၊ ငရဲအလို့ငှာ။ (နံ၊ ထိုပျင်းရိသော ရဟန်းကို။) ဥပကဍ္ဎတိ၊ ဆွဲငင်၏။

အပါယသ္မိံ ယေဝ၊ အပါယ်ဘုံ၌သာလျှင်။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမ္ပရာယေပိ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။

(ဋ္ဌ-၃၇၆) ၃၁၈။ ယော ကုသီတော၊ သော သုခံ ဝိဟရတီတိ၊ ယောကုသီတော၊ သော သုခံ ဝိဟရတိ ဟူသည်ကား။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံခါရံခါ။ ဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ပဉ္စာတပတပ္ပနစသည်ဖြင့် ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ တပစရဏေန၊ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်အောင် ကျင့်ခြင်းဖြင့်။ ကိဉ္စိ ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်း စိုးစဉ်းသော။ တပစရဏံ၊ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်အောင် ကျင့်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကာလေန ကာလံ၊ ရံဖန်ရံခါ။ ဩဒါတဝတ္ထဝသနော၊ ဖြူသော အဝတ်ကို ဝတ်လျက်။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဓရော၊ ပန်းနံ့သာ, နံ့သာ ပျောင်းတို့ကို ဆောင်လျက်။ မဓုရဘောဇနံ၊ ချိုမြိန်သောဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ မုဒုကာသု၊ နူးညံ့ကုန်သော။ သေယျာသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တော၊ အိပ်လျက်။ ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ စေဝ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယေ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌ လည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သော၊ ထိုတိတ္ထိတို့၏ သာသနာ၌ ပျင်းရိသော ရဟန်းသည်။ တဿ တဿတပစရဏဿ၊ ထိုထိုမိမိကိုယ်ကို ပူပန်အောင် ကျင့်ခြင်း၏။ ဂါဠှံ၊ မြဲမြံစွာ။ အဂ္ဂဟိတတ္တာ၊ မယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နာတိဗဟုံ၊ မများလွန်း သည်ဖြစ်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ အနုဘဝတိ၊ ခံရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သမ္ပရာယေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ နာမ၊ နေရသည်မည်၏။

၃၁၉။ ယော အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ သော သုခံ ဝိဟရတီတိ (ဧတ္ထ)၊ ယောအာရဒ္ဓဝီရိယော သောသုခံ ဝိဟရတိ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဟိ (ဝိတ္ထာရော)၊ အကျယ်ကို။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရဟန်းပြုသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဝတ္တေသု၊ ဝတ်ကြီး, ဝတ်ငယ်တို့၌။ ပရိပူရကာရီ၊ ဖြည့်ကျင့်ခြင်းကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ ဘုရားစကားတော်ကို။ ဥဂ္ဂဏှာတိ၊ သင်ယူ၏။ ယောနိသော၊ သင့်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရေ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၌။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝတ္တပူရဏဉ္စေဝ၊ ဝတ်ကြီး, ဝတ်ငယ်ကို ဖြည့်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟိတဗုဒ္ဓဝစနဉ္စ၊ သင်အပ်ပြီးသော ဘုရားစကား တော်ကို လည်းကောင်း။ သမဏဓမ္မကိရိယဉ္စ၊ ရဟန်းတရားတော်ကို ပြုကျင့်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ အာဝဇ္ဇန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်လင်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ဒိဋ္ဌဓမ္မေ ပန၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌ကား။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မစွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ နိဗ္ဗတ္တဘဝေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော ဘဝ၌။ ခိပ္ပါဘိညော၊ လျင်သော အဘိညာဉ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပရာယေပိ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ နာမ၊ နေရသည်မည်၏။

၃၂၀။ သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ အပ္ပမတ္တကောပိ ဂူထော ဒုဂ္ဂန္ဓော ဟောတီတိ၊ သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ အပ္ပမတ္တကောပိ ဂူထော ဒုဂ္ဂန္ဓော ဟောတိဟူသော။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသုတ်ကို။ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ အကြောင်း၏ ဖြစ်ခြင်း၌။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကတရအဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ အဘယ်အမည်ရှိသော အကြောင်း၏ ဖြစ်ခြင်း၌။ (ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ?) ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) နဝကနိပါတေ၊ နဝကနိပါတ်၌။ သတုပ္ပါဒသုတ္တအဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံ၊ သတုပ္ပါဒသုတ်၏ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိ၌။ (ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ အတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ကထေန္တော၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ “နဝ ပုဂ္ဂလာ၊ ကိုးယောက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ နိရယတော၊ ငရဲမှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်ကုန်၏။ တိရစ္ဆာနယောနိတော၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံမှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်ကုန်၏။ ပေတ္တိဝိသယတော၊ ပြိတ္တာဘုံမှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ အဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ (စိန္တနံ)၊ ဤအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။) “သစေ ခေါ ပန၊ အကယ်စင်စစ်သဖြင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တာ၊ သားတော်တို့သည်။ ဣမံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ဤဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ခီဏနိရယာ၊ ကုန်ပြီးသော ငရဲရှိကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ခီဏတိရစ္ဆာနယောနိကာ၊ ကုန်ပြီးသော တိရစ္ဆာန် အမျိုးရှိကုန်သည်။ (အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။) ခီဏပေတ္တိဝိသယာ၊ ကုန်ပြီးသော ပြိတ္တာအမျိုးရှိကုန်သည်။ (အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။) ခီဏာပါယဒုဂ္ဂတိဝိနိပါတာ၊ ကုန်ပြီးသော အပါယ်, ဒုဂ္ဂတိဘဝ၌ ဖောက်ပြန်၍ ကျခြင်းရှိကုန်သည်။ (အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ မညမာနာ၊ အောက်မေ့ ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပရိမဂ္ဂဖလတ္ထာယ၊ အထက်မဂ်ဖိုလ်အလို့ငှာ။ ဝါယမိတုံ၊ အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န မညေယျုံ၊ မအောက်မေ့ကုန်ရာ။ တေသံ၊ ထိုသားတော်တို့အား။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ ဇနေဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (စိန္တေတွာ၊ ကြံတော်မူပြီး၍။) သံဝေဂဇနနတ္ထံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ “သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ” တိ၊ သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေဟူသော။ ဣမံ သုတ္တံ၊ ဤသုတ်ကို။ အာရဘိ၊ အားထုတ်တော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုသေယျထာပိ ဘိက္ခဝေအစရှိသော ပါဌ်၌။ အပ္ပမတ္တကောတိ၊ အပ္ပမတ္တကောဟူသည်ကား။ ထောကမတ္တကော၊ အနည်းငယ်မျှသော။ ပရိတ္တပ္ပမာဏော၊ နည်းသော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ (ဂူထော၊ မစင်သည်။) အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥပသိင်္ဃိယမာနော၊ နမ်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဒုဂ္ဂန္ဓောဝ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပမတ္တကမ္ပိ ဘဝံ န ဝဏ္ဏေမီတိ၊ အပ္ပမတ္တကမ္ပိ ဘဝံ န ဝဏ္ဏေမိဟူသည်ကား။ အပ္ပမတ္တကမ္ပိ၊ အနည်းငယ်မျှလည်းဖြစ်သော။ ကာလံ၊ အခါ၌။ ဘဝေ၊ ဘဝတစ်ပါး၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ န ဝဏ္ဏယာမိ၊ မချီးမွမ်းအံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုအနည်းငယ်သော ဘဝ၌ ပဋိသန္ဓေကို မချီးမွမ်းခြင်း၏။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ အန္တမသော အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပီတိ၊ အန္တမသော အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပိ ဟူ၍။ အာဟ၊ ဆို၏။ သဗ္ဗန္တိမေန၊ အလုံးစုံတို့ အောက်ယုတ်သော။ ပရိစ္ဆေဒေန၊ အပိုင်းအခြား အားဖြင့်။ ဒွေ အင်္ဂုလိယော၊ နှစ်ချောင်းသော လက်တို့ကို။ ဧကတော ကတွာ၊ တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍။ ပဟရဏမတ္တမ္ပိ၊ ခတ်ကာမျှလည်းဖြစ်သော။ ကာလံ၊ အခါ၌။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံတို့၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သော အနက်ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

တတိယဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ တတိယဝဂ်အဖွင့်သည်။

(နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။)

၁၆-ဧကဓမ္မပါဠိ ၄-စတုတ္ထဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

(ဋ္ဌ-၃၇၇) ၃၂၂။ စတုတ္ထဝဂ္ဂဿ၊ စတုတ္ထဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ပထမသုတ်၌။ ဇမ္ဗုဒီပေတိ၊ ဇမ္ဗုဒီပေ ဟူသည်ကား။ ဇမ္ဗုယာ၊ သပြေပင်ဖြင့်။ ပညာတော ပါကဋော၊ ထင်ရှားသော။ ဒီပေါ၊ ကျွန်းတည်း။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ သပြေပင်ဖြင့် ထင်ရှားသောကျွန်း။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ဣမဿ ဒီပဿ၊ ဤဇမ္ဗုဒီပါကျွန်း၏။ သညာဏဘူတာ၊ မှတ်ကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ယောဇနသတုဗ္ဗေဓာ၊ ယူဇနာတရာမြင့်သော။ ပဏ္ဏာသယောဇနသာခါ၊ ယူဇနာငါးဆယ် ခက်မရှိသော။ ပဉ္စဒသယောဇနာဝဋ္ဋက္ခန္ဓာ၊ တစ်ဆယ့်ငါး ယူဇနာပင်စည်လုံးပတ်ရှိသော။ ဟိမဝန္တပဗ္ဗတေ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၌။ ဇာတာ၊ ပေါက်ရောက်သော။ ကပ္ပဋ္ဌာယိနီ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်ခြင်း ရှိသော။ မဟဇမ္ဗူ နာမ၊ သပြေပင်ကြီး မည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာယ၊ ထိုသပြေပင်ကြီးဖြင့်။ အယံ ဒီပေါ၊ ဤကျွန်းကို။ ဇမ္ဗုဒီပေါတိ၊ ဇမ္ဗူဒိတ်ကျွန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣမသ္မိံ ဒီပေ၊ ဤဇမ္ဗုဒီပါကျွန်း၌။ ဇမ္ဗုရုက္ခော၊ သပြေပင်သည်။ ကပ္ပဋ္ဌာယီ စ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ခြင်းရှိသည် လည်းကောင်း။ (ယောဇနသတုဗ္ဗေဓာဒိ စ၊ ယူဇနာတရာမြင့်ခြင်း အစရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ) ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အပရဂေါယာနေ၊ အနောက်ကျွန်း၌။ ကဒမ္ဗရုက္ခော၊ ထိန်ပင်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရကုရူသု၊ မြောက်ကျွန်းတို့၌။ ကပ္ပရုက္ခော၊ ပဒေသာပင်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗဝိဒေဟေ၊ အရှေ့ကျွန်း၌။ သိရီသရုက္ခော၊ ကုက္ကိုပင်လည်းကောင်း။ အသုရာနံ၊ အသုရာတို့၏။ စိတ္တပါဋလိရုက္ခော၊ ဆန်းကြယ်သော သခွတ်ပင်လည်းကောင်း။ သုပဏ္ဏာနံ၊ ဂဠုန်တို့၏။ သိမ္ဗလိရုက္ခော၊ လက်ပံပင် လည်းကောင်း။ ဒေဝါနံ၊ တာဝတိံ သာနတ်တို့၏။ ပါရိစ္ဆတ္တကော၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေပိ၊ ဤထိန်ပင် အစရှိသော သစ်ပင်ကြီးတို့ သည်လည်း။ ကပ္ပဋ္ဌာယိနော ဧဝ စ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ခြင်းရှိကုန်သည်သာလျှင် လည်းကောင်း။ (ယောဇနသတုဗ္ဗေဓာဒယော စ၊ ယူဇာနာတရာမြင့်ခြင်းရှိသည် အစရှိသည်တို့သည် လည်းကောင်း။) ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ပါဋလိ၊ သခွတ်ပင်သည်လည်းကောင်း။ သိမ္ဗလိ၊ သက်ပံပင်သည်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗူ၊ သပြေပင်သည် လည်းကောင်း။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ပါရိစ္ဆတ္တကော၊ ပင်လယ်က သစ်ပင်သည် လည်းကောင်း။ ကဒမ္ဗော၊ ထိန်ပင်သည် လည်းကောင်း။ သိရီသေန၊ ကုက္ကိုပင်နှင့်။ (သဟ၊ တကွ၊) သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ကပ္ပရုက္ခော၊ ပဒေသာပင်သည် လည်းကောင်း။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။

အာရာမရာမဏေယျကန္တိ၊ အာရာမရာမဏေယျကံဟူသည်ကား။ ပုပ္ဖါရာမဖလာရာမာနံ၊ ပန်းအရံ, သစ်သီးအရံတို့တွင်။ ရာမဏေယျကံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝေဠုဝန ဇီဝကမ္ဗဝန ဇေတဝန ပုဗ္ဗာရာမသဒိသံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်း, ဇီဝက၏သရက်ဥယျာဉ်တော, ဇေတဝန်ကျောင်း, ပုဗ္ဗာရုံကျောင်း နှင့်တူသော အရံတည်း။ တံ၊ ထိုမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော သစ်သီးအရံ, ပန်းအရံသည်။ ဣမသ္မိံ ဇမ္ဗုဒီပေ၊ ဤဇမ္ဗုဒီပါ ကျွန်း၌။ အပ္ပမတ္တကံ၊ နည်းသော အတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ ပရိတ္တကံ၊ နည်း၏။ န ဗဟုကံ၊ မများ။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သေသပဒေသုပိ၊ ကြွင်းသော ဝနရာမဏေယျကံ အစရှိသော ပုဒ်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းသာလျှင်တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤဝနရာမဏေယျကံ အစရှိသော ပုဒ်၌။ ဝနရာမဏေယျကန္တိ၊ ဝနရာမဏေယျကံဟူသည်ကား။ နာဂဝနသာလဝနစမ္ပကဝနာဒိသဒိသံ၊ ကံ့ကော်တော, အင်ကြင်းတော, စကားတောစသည်နှင့်တူသော။ ဝင်္ကပဗ္ဗတဟိမဝန္တပဗ္ဗတပဿဒီသု၊ ဝင်္ကတောင်, ဟိမဝန္တာတောင်၏ နံပါးအစရှိသည်တို့၌။ အရညဝနံ၊ တော၌တည်သော တောကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဘူမိရာမဏေယျကန္တိ၊ ဘူမိရာမဏေယျကံဟူသည်ကား။ ဇေတဝနဝိဟာရမဂဓက္ခေတ္တာဒိသဒိသံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း, မဂဓတိုင်းလယ် အစရှိသည်နှင့်တူသော။ သမံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘူမိဋ္ဌာနံ၊ မြေအရပ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ပေါက္ခရဏိရာမဏေယျကန္တိ၊ ပေါက္ခရဏိရာမဏေယျကံဟူသည်ကား။ ဇေတဝနပေါက္ခရဏိဂဂ္ဂရာပေါက္ခရဏိသဒိသာနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ရေကန်, ဂဂ္ဂရာမည်သော ရေကန်နှင့်တူကုန်သော။ ဝဋ္ဋစတုရဿဒီဃဝင်္ကာဒိသဏ္ဌာနာနံ၊ အလုံး, လေးထောင့်, အရှည်, အကောက်စသည် သဏ္ဌာန်ရှိကုန်သော။ ပေါက္ခရဏီနံ၊ ရေကန်တို့၏။ သန္နိဝေသနဋ္ဌာနံ၊ တည်ရာအရပ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဥက္ကူလဝိက္ကူလန္တိ၊ ဥက္ကူလဝိက္ကူလံဟူသည်ကား။ ဥက္ကူလဉ္စ၊ မြင့်သောအရပ်လည်း။ ဝိကူလဉ္စ၊ နိမ့်သောအရပ်လည်း။ (ဥက္ကူလဝိက္ကူလံ၊ မြင့်သောအရပ်, နိမ့်သောအရပ်။) တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော အရပ်တို့တွင်။ ဥက္ကူလံ၊ ဥက္ကူလံဟူသည်ကား။ ဥန္နတဋ္ဌာနံ၊ မြင့်ရာ အရပ်တည်း။ ဝိကူလံ၊ ဝိကူလဟူသည်ကား။ နိန္နဋ္ဌာနံ၊ နိမ့်ရာအရပ်ကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) နဒီဝိဒုဂ္ဂန္တိ၊ နဒီဝိဒုဂ္ဂံဟူသည်ကား။ နဒီနံ၊ မြစ်တို့၏။ ဘိန္နဋ္ဌာနံ၊ ပြတ်ရာအရပ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တံ၊ ထိုမြစ်တို့၏ ပြတ်ရာအရပ်ကို။ ဒုဂ္ဂတ္တာ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် ကူးခတ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နဒီဝိဒုဂ္ဂန္တိ၊ နဒီဝိဒုဂ္ဂံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ခါဏုကဏ္ဋကဋ္ဌာနန္တိ၊ ခါဏုကဏ္ဋကဋ္ဌာနံဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်၌။ ဇာတမာနာနဉ္စေဝ၊ ပေါက်ရောက်သည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အာဟရိယမာနာနဉ္စ၊ ဆောင်အပ်သည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ခါဏုကဏ္ဋကာဒီနံ၊ သစ်ငုတ်, ဆူးစသည်တို့၏။ ပတိဋ္ဌာနဋ္ဌာနံ၊ တည်ရာအရပ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ပဗ္ဗတဝိသမန္တိ၊ ပဗ္ဗတဝိသမံဟူသည်ကား။ ဂိရိဝိသမံ (ယေဝ)၊ မညီမညွတ်သော တောင်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ ဩဒကာတိ၊ ယေ ဩဒကာဟူသည်ကား။ ယေ စ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေယေဝ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ သည်သာလျှင်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့်များကုန်၏။ ဣတော၊ ဤသီဟိုဠ်ကျွန်းမှ။ သုဝဏ္ဏဘူမိ၊ သထုံပြည်သည်။ သတ္တမတ္တာနိယောဇနသတာနိ၊ ယူဇနာခုနစ်ရာ အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ ကိရ၊ ဖြစ်ကုန်သတတ်။ ဧကေန ဝါတေန၊ တဟုန်တည်းသော လေဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသော။ နာဝါ၊ လှေသည်။ သတ္တဟိ အဟောရတ္တေဟိ၊ ခုနစ်နေ့ ခုနစ်ညဉ့်တို့ဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသော။ နာဝါ၊ လှေသည်။ သတ္တာဟမ္ပိ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံးလည်း။ နန္ဒိယာဝဋ္ဋမစ္ဆပိဋ္ဌေနေဝ၊ ဇလပ်ပန်းကဲ့သို့လည်သော ငါး၏ကျောဖြင့်သာလျှင်။ ဂတာ၊ သွား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩဒကာနံ၊ ရေ၌ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဗဟုဘာဝေါ၊ များသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ထလဋ္ဌာနဿ၊ ကုန်းကြည်းအရပ်၏။ ပရိတ္တဘာဝေန စ၊ နည်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကဿ၊ ရေ၏။ ဗဟုဘာဝေန စ၊ များသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ (ဩဒကာနံ၊ ရေ၌ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဗဟုဘာဝေါ၊ များသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။) အယံ အတ္ထော၊ ဤအနက်ကို။ ဧတ္ထ၊ ဤအထခေါ အစရှိသော ပါဌ်၌။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ မဟာတဠာကေ၊ တစ်ဖက်ဆည် ကန်ကြီး၌။ ဧကောဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ (ဋ္ဌ-၃၇၈) ဥပ္ပလဂစ္ဆော၊ ကြာရုံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုကြာရုံ၏။ စတ္တာရိ၊ လေးပါး ကုန်သော။ ပဏ္ဏာနိ စ၊ ကြာရွက်တို့သည် လည်းကောင်း။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဥပ္ပလမကုလဉ္စ၊ ကြာငုံသည် လည်းကောင်း။ အဿ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ စတ္တာရိ ပဏ္ဏာနိ ဝိယ၊ ကြာလေးရွက်တို့ကဲ့သို့။ စတ္တာရော ဒီပါ၊ ကျွန်းကြီးလေးကျွန်းတို့ကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ မှတ်အပ် ကုန်၏။) မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဥပ္ပလမကုလံ ဝိယ၊ ကြာငုံကဲ့သို့။ သိနေရုပဗ္ဗတော၊ မြင်းမိုရ်တောင်ကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းသော။ ဥဒကံ ဝိယ၊ ရေကဲ့သို့။ ဥဒကပရိက္ခိတ္တော၊ ရေသည် ခြံရံအပ်သော။ ဩကာသော၊ အရပ်ကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ တဿ၊ ထိုရေ၏။ မဟန္တဘာဝေါ၊ များသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဣဒ္ဓိမန္တာနံ၊ တန်ခိုးအဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ပါကဋော၊ ထင်ရှား သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ သွားကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုတန်ခိုးအဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ စတ္တာရော မဟာဒီပါ၊ လေးကျွန်းတို့သည်။ စတ္တာရိ ပဏ္ဏာနိ ဝိယ၊ ကြာလေးရွက်တို့ကဲ့သို့။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ သိနေရုပဗ္ဗတော၊ မြင်းမိုရ်တောင်သည်။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဥပ္ပလမကုလံ ဝိယ၊ ကြာငုံကဲ့သို့။ ဥပဋ္ဌဟတိ၊ ထင်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းသော။ ဥဒကံ ဝိယ၊ ရေကဲ့သို့။ ဥဒကပရိက္ခိတ္တော၊ ရေသည်ခြံရံအပ်သော။ ဩကာသော၊ အရပ်သည်။ (ဥပဋ္ဌဟတိ၊ ထင်၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟန္တေ၊ ကြီးသော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတတ္တာ၊ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဩဒကာဝ၊ ရေ၌ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့ကိုသာလျှင်။ ဗဟုတရာ၊ များကုန်၏ ဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။

၃၂၃။ ဒုတိယာဒီသု၊ ဒုတိယသုတ် အစရှိသည်တို့၌။ အညတြ မနုဿေဟီတိ (ဣမိနာ)၊ အညတြ မနုဿေဟိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ အပါယာ၊ အပါယ် တို့ကို။ အညတြမနုဿေဟီတိ၊ အညတြ မနုဿေဟိဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်၏။

မဇ္ဈိမေသု ဇနပဒေသူတိ၊ မဇ္ဈိမေသု ဇနပဒေသု ဟူသည်ကား။ “ပုရတ္ထိမာယ၊ အရှေ့ဖြစ်သော။ ဒိသာယ၊ အရပ်၌။ ဂဇင်္ဂလော နာမ၊ ဂဇင်္ဂလ အမည်ရှိသော။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဿ၊ ထိုဂဇင်္ဂလ အမည်ရှိသော နိဂုံး၏။ ပရေန၊ ပြင်ဘက်ဖြစ်သော အရပ်၌။ မဟာသာလာ၊ အင်ကြင်း ပင်ကြီးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုအင်ကြင်းပင်ကြီးမှ။ ပရာ၊ ပြင်ဘက်ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဇနပဒါ (နာမ)၊ ဇနပုဒ်မည်၏။ ဩရတော၊ အတွင်းဖြစ်သော အရပ်သည်။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတို့်မည်၏။ ပုရတ္ထိမဒက္ခိဏာယ၊ အရှေ့တောင်ဖြစ်သော။ အနုဒိသာယ၊ အထောင့်ဖြစ်သော အရပ်၌။ သလ္လဝတီ နာမ၊ သလ္လဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုသလ္လဝတီ အမည်ရှိသော မြစ်မှ။ ပရာ၊ ပြင်ဘက်ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်မည်၏။ ဩရတော၊ အတွင်းဖြစ်သော အရပ်သည်။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတို့်မည်၏။ ဒက္ခိဏာယ၊ တောင်အရပ်ဖြစ်သော။ ဒိသာယ၊ အရပ်၌။ သေတကဏ္ဏိကံ နာမ၊ သေတကဏ္ဏိက အမည်ရှိသော။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုသေတကဏ္ဏိက အမည်ရှိသော နိဂုံးမှ။ ပရာ၊ ပြင်ဘက် ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်မည်၏။ ဩရတော၊ အတွင်းဖြစ်သော အရပ်သည်။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတို့်မည်၏။ ပစ္ဆိမာယ ဒိသာယ၊ အနောက်အရပ်၌။ ထူဏံ နာမ၊ ထူဏအမည် ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမော၊ ပုဏ္ဏားရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုထူဏ အမည်ရှိသော ပုဏ္ဏားရွာမှ။ ပရာ၊ ပြင်ဘက်ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်မည်၏။ ဩရတော၊ အတွင်းဖြစ်သော အရပ်သည်။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတို့်မည်၏။ ဥတ္တရာယ၊ မြောက်ဖြစ်သော။ ဒိသာယ၊ အရပ်၌။ ဥသီရဒ္ဓဇော နာမ၊ ဥသီရဒ္ဓဇမည်သော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတော၊ ထိုဥသီရဒ္ဓဇ အမည်ရှိသော တောင်မှ။ ပရာ၊ ပြင်ဘက်ဖြစ်သော အရပ်သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန် ဖြစ်သော။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်မည်၏။ ဩရတော၊ အတွင်းဖြစ်သော အရပ်သည်။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတို့်မည်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိစ္ဆိန္နေ၊ ပိုင်းခြားအပ်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အယံ ဇနပဒေါ၊ ဤမဇ္ဈိမတို့် ဖြစ်သော ဇနပုဒ်သည်။ ပုဒိင်္ဂသဏ္ဌာနော၊ မုရိုးစည်သဏ္ဌာန်ရှိ၏။ ဥဇုကေန၊ အဖြောင့်အားဖြင့်။ ကတ္ထစိ၊ အချို့သော အရပ်၌။ သသီတိယောဇနော၊ ယူဇနာရှစ်ဆယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတ္ထစိ၊ အချို့သော အရပ်၌။ ယောဇနသတိကော၊ ယူဇနာတရာ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတ္ထစိ၊ အချို့သော အရပ်၌။ ဒွိယောဇန သတိကော၊ ယူဇနာနှစ်ရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဈေ ပန၊ အလယ်၌ကား။ တိယောဇနသတိကော၊ ယူဇနာသုံးရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိယန္တ ပရိက္ခေပေန၊ အစွန်းဖြစ်သော အဝန်းဖြင့်။ နဝမတ္တယောဇနသတိကော၊ ယူဇနာကိုးရာ မျှရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္တကေ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ဗုဒ္ဓပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရား, ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ လည်းကောင်း။ မဟာသာဝကာ၊ မဟာသာဝကတို့ လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓုပဋ္ဌာကာ၊ ဘုရားအလုပ်အကျွေးတို့လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓသာဝကာ၊ ဘုရားတပည့်တို့လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓမာတာ၊ ဘုရားမယ်တော် လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပိတာ၊ ဘုရားခမည်းတော် လည်းကောင်း။ စက္ကဝတ္တီ ရာဇာ၊ စကြာဝတေးမင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပိစ (အပရာ)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဥပါဒါယုပါဒါယာပိ၊ ထောက်၍ထောက်၍လည်း။ မဇ္ဈိမပဒေသော၊ မဇ္ဈိမအရပ်ကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သကလောပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗုဒီပါကျွန်းသည်။ မဇ္ဈိမပဒေသော နာမ၊ မဇ္ဈိမပဒေသမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေသဒီပါ၊ မဇ္ဈိမဒေသမှ ကြွင်းသော ကျွန်းကြီးလေး ကျွန်းတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒါ (နာမ)၊ ဇနပုဒ်မည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တမ္ဗပဏ္ဏိဒီပေ၊ သီဟိုဠ်ကျွန်း၌။ အနုရာဓပုရံ၊ အနုရာဓပြည်သည်။ မဇ္ဈိမပဒေသော နာမ၊ မဇ္ဈိမပဒေသမည်၏။ သေသော၊ အနုရာဓပြည်မှ ကြွင်းသော ပြည်သည်။ ပစ္စန္တော၊ ပစ္စန္တရစ်မည်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နယော၊ နည်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

၃၂၄။ ပညဝန္တော အဇဠာ အနေဠမူဂါတိ ဧတ္ထ၊ ပညဝန္တော အဇဠာ အနေဠမူဂါဟူသော ဤပုဒ်၌။ ကမ္မဿကတပညာ၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို သိတတ်သော ပညာလည်းကောင်း။ ဈာနပညာ၊ ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော ပညာလည်းကောင်း။ ဝိပဿနာပညာ၊ ဝိပဿနာဟုဆိုအပ်သော ပညာ လည်းကောင်း။ မဂ္ဂပညာ၊ မဂ်နှင့်ယှဉ်သော ပညာလည်းကောင်း။ ဖလပညာ၊ ဖိုလ်နှင့်ယှဉ်သော ပညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတာဟိ၊ ထိုပညာတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်။ (ဋ္ဌ-၃၇၉) ပညဝန္တော နာမ၊ ပညဝန္တမည်ကုန်၏။ အမူဠှာ၊ တွေဝေခြင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဇဠာ နာမ၊ အဇဠမည်ကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဧဠာ၊ တံတွေး ဟုဆိုအပ်သော အပြစ်သည်။ န ဂလတိ၊ မလျှောကျ။ တေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အနေဠမူဂါ နာမ၊ အနေဠမူဂါမည်ကုန်၏။ အနေဠမုခါ၊ ခံတွင်းမှယိုထွက်သော တံတွေးတည်းဟူသော အပြစ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်ကုန်၏။ နိဒ္ဒေါသမုခါ၊ ခံတွင်းမှ ယိုထွက်သော တံတွေးတည်းဟူသော အပြစ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်ကုန်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပဋိဗလာတိ၊ ပဋိဗလာ ဟူသည်ကား။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ ကာယဗလေန စေဝ၊ ကိုယ်အားနှင့် လည်းကောင်း။ ဉာဏဗလေန စ၊ ဉာဏ်အားနှင့် လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အတ္ထမညာတုန္တိ၊ အတ္ထမညာတုံ ဟူသည်ကား။ အတ္ထာနတ္ထံ၊ အကျိုးရှိသည် အကျိုးမရှိသည်ကို။ ကာရဏာကာရဏံ၊ အကြောင်းဟုတ်သည် အကြောင်းမဟုတ်သည်ကို။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဒုပ္ပညာတိ၊ ဒုပ္ပညာဟူသည်ကား။ အပ္ပညာ၊ ပညာ မရှိကုန်။ နိပ္ပညာ၊ ပညာမရှိကုန်။ ဇဠာတိ၊ ဇဠာဟူသည်ကား။ မန္ဒာ၊ နုန့်ကုန်၏။ မောမူဂါ၊ တွေဝေကုန်၏။

၃၂၅။ အရိယေန ပညာစက္ခုနာတိ၊ အရိယေန ပညာစက္ခုနာဟူသည်ကား။ ဝိပဿနာမဂ္ဂေန၊ ဝိပဿနာမဂ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ (အရိယေန၊ မြတ်သော။ ပညာစက္ခုနာ၊ ပညာစက္ခုဖြင့်။) အဝိဇ္ဇာဂတာတိ၊ အဝိဇ္ဇာဂတာဟူသည်ကား။ အဝိဇ္ဇန္ဓကာရေန၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။

၃၂၆။ ယေ လဘန္တိ တထာဂတံ ဒဿနာယာတိ၊ ယေ လဘန္တိ တထာဂတံ ဒဿနာယဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂုဏေ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ စက္ခုဝိညာဏေန၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့်။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။

၃၂၇။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတန္တိ၊ တထာဂတပ္ပဝေဒိတံ ဟူသည်ကား။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဝေဒိတံ၊ ဟောကြားတော်မူအပ်သော။ (သစ္စာနိ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။) ပကာသေတွာ၊ ပြ၍။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ သဝနာယာတိ၊ သဝနာယဟူသည်ကား။ သောတဝိညာဏေန၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။

၃၂၈။ ဓာရေန္တီတိ၊ ဓာရေန္တီဟူသည်ကား။ (တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူအပ်သော သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းကို။) န ပမ္မုဿန္တိ၊ မပျောက်ပျက်ကုန်။

၃၂၉။ ဓာတာနံ ဓမ္မာနံ အတ္ထံ ဥပပရိက္ခန္တီတိ၊ ဓာတာနံ ဓမ္မာနံ အတ္ထံ ဥပပရိက္ခန္တီဟူသည်ကား။ ပဂုဏာယ၊ လေ့လာအပ်သော။ ပါဠိယာ၊ ပါဠိ၏။ အတ္ထာနတ္ထံ၊ အနက်ဟုတ်သည် အနက်မဟုတ်သည်ကို။ ဥပပရိက္ခန္တိ၊ စူးစမ်း ဆင်ခြင်ကုန်၏။

၃၃၀။ အတ္ထမညာယ ဓမ္မမညာယာတိ၊ အတ္ထမညာယ ဓမ္မမညာယဟူသည်ကား။ အဋ္ဌကထဉ္စ၊ အဋ္ဌကထာကို လည်းကောင်း။ ပါဠိဉ္စ၊ ပါဠိကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဓမ္မာနုဓမ္မံ ပဋိပဇ္ဇန္တီတိ၊ ဓမ္မာနုဓမ္မံ ပဋိပဇ္ဇန္တီဟူသည်ကား။ အနုလောမပဋိပဒံ၊ လျော်သော အကျင့်ကို။ ပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။

၃၃၁။ သံဝေဇနီယေသု ဌာနေသူတိ၊ သံဝေဇနီယေသု ဌာနေသုဟူသည်ကား။ သံဝေဂဇနကေသု၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ကာရဏေသု၊ အကြောင်းတို့၌။ သံဝိဇ္ဇန္တီတိ၊ သံဝိဇ္ဇန္တီ ဟူသည်ကား။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

၃၃၂။ ယောနိသော ပဒဟန္တီတိ၊ ယောနိသော ပဒဟန္တီဟူသည်ကား။ ဥပါယေန၊ သင့်သော အကြောင်း ဖြင့်။ ပဓာနဝီရိယံ၊ အားထုတ်ခြင်းဝီရိယကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။

၃၃၃။ ဝဝဿဂ္ဂါရမ္မဏန္တိ (ဧတ္ထ)၊ ဝဝဿဂ္ဂါရမ္မဏံဟူသော ဤပုဒ်၌။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဝဝဿဂ္ဂေါ၊ ဝဝဿဂ္ဂဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ လဘန္တိ သမာဓိန္တိ၊ လဘန္တိ သမာဓိံဟူသည်ကား။ မဂ္ဂသမာဓိဉ္စ၊ မဂ်သမာဓိသို့ လည်းကောင်း။ ဖလသမာဓိဉ္စ၊ ဖိုလ်သမာဓိသို့ လည်းကောင်း။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

၃၃၄။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂါနန္တိ၊ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂါနံဟူသည်ကား။ ဥတ္တမန္နာနဉ္စ၊ မြတ်သော ထမင်းအစာတို့ကို လည်းကောင်း။ ဥတ္တမရသာနဉ္စ၊ မြတ်သော အရသာတို့ကို လည်းကောင်း။ ဥဉ္ဆေန ကပါလာဘတေန ယာပေန္တီတိ၊ ဥဉ္ဆေန ကပါလာဘတေန ယာပေန္တီဟူသည်ကား။ ဥဉ္ဆာစာရေန၊ ရှာမှီးခြင်းဖြင့်။ (လဒ္ဓေန၊ ရအပ်သော။) ဝနမူလဖလာဖလေန ဝါ၊ တောသစ်မြစ်, တောသစ်သီး ကြီးငယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ (ဋ္ဌ-၃၈၀) ကပါလေန၊ အိုးကင်းဖြင့်။ အာဘတဘတ္တေန ဝါ၊ ဆောင်အပ်သော အရောရောသော ထမင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ယာပေန္တိ၊ မျှကုန်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤကပါလာဘတေန ယာပေန္တိဟူသော ပါဌ်၌။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကဿစိဒေဝ၊ အချို့သော။ ခါဒနီယဿ၊ ခဲဖွယ်၏ လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယဿ၊ စားဖွယ်၏ လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည် ရှိသော်။ တံခဏံယေဝ၊ ထိုရှာမှီးသော ခဏ၌သာလျှင်။ တံ၊ ထိုမြတ်သော အရသာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂါနံ၊ မြတ်သောအစာ, မြတ်သောအရသာတို့ကို။ နလာဘီ နာမ၊ မရသည်မည်၏။ တံခဏံယေဝ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဩလောကေန္တဿ၊ ကြည့်သော။ ယဿပိ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသာ၊ အဆင်း, အနံ့, အရသာတို့သည်။ အမနာပါ၊ စိတ်နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယမ္ပိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂါနံ၊ မြတ်သော အစာ, မြတ်သောအရသာတို့ကို။ နလာဘီ နာမ၊ မရသည်မည်၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသာ၊ အဆင်း, အနံ့, အရသာတို့သည်။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ မနာပါ၊ စိတ်နှလုံးကို ပွားစေတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂါနံ၊ မြတ်သောအစာ, မြတ်သောအရသာတို့ကို။ လာဘီ နာမ၊ ရသည်မည်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥတ္တမကောဋိယာ၊ မြတ်သောအစွန်းဖြင့်။ စက္ကဝတ္တီ ရာဇာ၊ စကြဝတေးမင်းကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဟေဋ္ဌိမကောဋိယာ၊ ယုတ်သောအစွန်းဖြင့်။ ဓမ္မာသောကော၊ ဓမ္မာသောကမင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ သင်္ခေပတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ယဿ ဘတ္တဿ၊ အကြင်ထမင်း၏။ ဧကပါတိ၊ တစ်ပါးသော ခွက်သည်။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော ဥစ္စာကို။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ ဣဒံ၊ ဤထမင်းသည်။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂံ နာမ၊ မြတ်သောအစာ, မြတ်သောအရသာမည်၏။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥတ္တမပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ယံ ဘတ္တံ၊ အကြင်ဆွမ်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤဆွမ်းသည်။ ကိံ နာမ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော ဆွမ်းနည်း? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) ဣဒံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ဥဉ္ဆေန၊ ရှာမှီးခြင်းဖြင့်။ ကပါလာဘတေန၊ အိုးကင်းဖြင့် ဆောင်အပ် သော အရောရောသော ထမင်းဖြင့်။ ယာပေန္တေ၊ မျှသောရဟန်းတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ အန္နဂ္ဂရသဂ္ဂံ နာမ၊ မြတ်သောအစာ, မြတ်သောအရသာမည်၏ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။)

၃၃၅။ အတ္ထရသဿာတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အတ္ထရသော နာမ၊ အတ္ထရသ မည်သည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သာမညဖလာနိ၊ အရိယဖိုလ်တို့တည်း။ ဓမ္မရသော နာမ၊ ဓမ္မရသမည်သည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂါ၊ မဂ်တို့တည်း။ ဝိမုတ္တိရသော နာမ၊ ဝိမုတ္တိရသမည်သည်ကား။ အမတနိဗ္ဗာနံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်တည်း။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ပုဒ်တို့၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သောအနက် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။

စတုတ္ထဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ၊ စတုတ္ထဝဂ်အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဇမ္ဗုဒီပပေယျာလော၊ ဇမ္ဗုဒီပပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၇-ပသာဒကရဓမ္မဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၃၆၆။ အဒ္ဓမိဒန္တီအာဒီသု၊ အဒ္ဓမိဒံ ဤသို့အစရှိသော ပုဒ်တို့၌။ အဒ္ဓံ ဧတံ၊ အဒ္ဓံဟူသော ဤအမည်သည်။ ဧကံသာဓိဝစနံ၊ စင်စစ်ဟူသော အနက်၏အမည်တည်း။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဣဒံ၊ ဤတောကျောင်းနေ သည်၏ အဖြစ်သည်။ လာဘာနံ၊ ရခြင်းတို့တွင်။ ဧသော၊ ဤတောကျောင်းနေသည်၏ အဖြစ်သည်။ လာဘာနံ၊ ရခြင်းတို့တွင်။ ဧကံသော၊ တစ်ခုသော အဖို့ရှိသော ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဒိဒံ အာရညိကတ္တန္တိ၊ ယဒိဒံ အာရညိကတ္တံဟူသည်ကား။ ယော ဧသော အာရညိကဘာဝေါ၊ အကြင်တောကျောင်းနေသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဣဒံ (အယံ-အဓိပ္ပာယော)၊ ဤအဓိပ္ပာယ်ကို။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရညိကဘာဝေါ နာမ၊ တောကျောင်းနေသည်၏ အဖြစ်မည်သည်ကား။ လာဘာနံ၊ ရခြင်းတို့တွင်။ ဧကံသော၊ တခုသော အဖို့ရှိသော ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဿဘာဝိတာ၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့သော ရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရညိကေန၊ တောကျောင်းနေခြင်းသည်။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ န လဘိတုံ၊ မရခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ (ဣဒံ-အဓိပ္ပာယော)၊ ဤသို့သော အဓိပ္ပာယ် သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ အာရညိကော၊ တောကျောင်းနေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အရညဝါသဿ၊ တော၌နေခြင်းအား။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ လျောက်ပတ် သည်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နှလုံးပိုက်၍။ ပါပကံ နာမ၊ ယုတ်မာသော အမှုမည် သည်ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာရညိကော၊ တောကျောင်းနေရဟန်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဉ္ဇာတဂါရဝေါ၊ ဖြစ်သော ရိုသေခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်းသည်။ စတုပစ္စယေန၊ လေးပါးသော ပစ္စည်းဖြင့်။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “အဒ္ဓမိဒံ ဘိက္ခဝေ လာဘာနံ ယဒိဒံ အာရညိကတ္တံ”န္တိ၊ အဒ္ဓမိဒံ ဘိက္ခဝေ လာဘာနံ ယဒိဒံ အာရညိကတ္တံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သေသပဒေသုပိ၊ ကြွင်းသော ပိဏ္ဍပါတိကတ္တံအစရှိသော ပုဒ်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤပိဏ္ဍပါတိကတ္တံအစရှိသော ပုဒ်တို့၌။ ဗာဟုသစ္စန္တိ၊ ဗာဟုသစ္စံ ဟုသည်ကား။ ဗဟုဿုတဘာဝေါ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော အဖြစ်တည်း။ ထာဝရေယျန္တိ၊ ထာဝရေယျံ ဟူသည်ကား။ စိရပဗ္ဗဇိတတ္တာ၊ ကြာမြင့်စွာ ရဟန်းပြုခြင်းရှိသည် အဖြစ်ကြောင့်။ ထာဝရပ္ပတ္တဘာဝေါ၊ သာသနာတော်၌ မြဲမြံခြင်းသို့ရောက်သော အဖြစ်တည်း။ (ဋ္ဌ-၃၈၁) အာကပ္ပသမ္ပဒါတိ၊ အာကပ္ပသမ္ပဒါဟူသည်ကား။ စိဝရဂ္ဂဟဏာဒိနော၊ သင်္ကန်းကိုကိုင်ခြင်း အစရှိသော။ အာကပ္ပဿ၊ အသောင်အပြင်၏။ သမ္ပတ္တိ၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ ပရိဝါရသမ္ပဒါတိ၊ ပရိဝါရသမ္ပဒါဟူသည်ကား။ သုစိပရိဝါရတာ၊ စင်ကြယ်သော အခြံအရံ ရှိသည်၏ အဖြစ်တည်း။ ကောလပုတ္တိ၊ ကောလပုတ္တိဟူသည်ကား။ ကုလပုတ္တဘာဝေါ၊ အမျိုးကောင်း သား၏ အဖြစ်တည်း။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာတိ၊ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာ ဟူသည်ကား။ သမ္ပန္နရူပတာ၊ ပြည့်စုံသော အဆင်းရှိသည်၏ အဖြစ်တည်း။ ကလျာဏဝါက္ကရဏတာတိ၊ ကလျာဏဝါက္ကရဏတာဟူသည်ကား။ ဝစနကိရိယာယ၊ နှုတ်အမူအရာ၏။ မဓုရဘာဝေါ၊ သာယာသည်၏ အဖြစ်တည်း။ အပ္ပါဗာဓတာတိ၊ အပ္ပါဗာဓတာဟူသည်ကား။ အာရောဂျသမ္ပတ္တိ၊ အနာကင်းသည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အရောဂေါ၊ အနာမရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရကလျတာယ၊ ကိုယ်၏ခံ့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိပဿနာဓုရေ စ၊ ဝိပဿနာတည်းဟူသော ဝန်၌လည်းကောင်း။ ဂန္ထဓုရေ စ၊ ကျမ်းဂန်တည်းဟူသော ဝန်၌လည်းကောင်း။ ပရိပူရကာရီ၊ ပြည့်ခြင်းကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဈာနလာဘော၊ ဈာန်ကိုရခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

သောဠသပသာဒကရဓမ္မာ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကြည်ညိုခြင်းကို ပြုတတ်သော တရားတို့သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ကုန်ပြီ။

၁၈-အပရအစ္ဆရာသင်္ဃာတဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၃၈၂။ အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပီတိ ဣဒမ္ပိ သုတ္တံ၊ အစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တမ္ပိဟူသော ဤသုတ်ကိုလည်း။ အဂ္ဂိက္ခန္ဓူပမအဋ္ဌုပ္ပတ္တိယံယေဝ၊ အဂ္ဂိက္ခန္ဓူပမအဋ္ဌုပ္ပတ္တိ၌သာလျှင်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အပ္ပနာပ္ပတ္တာယ၊ အပ္ပနာသို့ ရောက်သော။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာ၏။ ဝိပါကကထံယေဝ၊ အကျိုးဖြစ်သော စကားသည်သာလျှင်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿာယေဝ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိယာ၊ ထိုအဂ္ဂိက္ခန္ဓူပမသုတ်၏ အဋ္ဌုပ္ပတ္တိ၌သာလျှင်။ အယံ ဒေသနာ၊ ဤဒေသနာကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) အာရဒ္ဓါ၊ အားထုတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအစ္ဆရာသင်္ဃာတမတ္တသုတ်၌။ ပဌမန္တိ၊ ပဌမံဟူသည်ကား။ “ဂဏနာနုပုဗ္ဗတာယ၊ ရေတွက်ခြင်း အစဉ် အားဖြင့်။ ပဌမံ၊ ပထမမည်၏။ ဣဒံ (ဈာနံ)၊ ဤဈာန်ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားအပ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပဌမံ၊ ပထမမည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဘင်္ဂေ၊ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌။ ဝုတ္တတ္ထမေဝ၊ ဟောတော်မူ အပ်သော အနက်ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဈာနန္တိ (ဧတ္ထ)၊ ဈာနံဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဈာနံ နာမ၊ ဈာန်မည် သည်ကား။ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဉ္စ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန လည်းကောင်း။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဉ္စ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာန လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဝိဓံ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါး တို့တွင်။ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနံ နာမ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန မည်သည်ကား။ အဋ္ဌ သမာပတ္တိယော၊ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တာ၊ ထိုရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့သည်။ ပထဝီကသိဏာဒိနော၊ ပထဝီ ကသိုဏ်း အစရှိသော။ အာရမ္မဏဿ၊ အာရုံကို။ ဥပနိဇ္ဈာနတော၊ ကပ်၍ ရှုတတ် သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနံ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ် ကုန်၏။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနန္တိ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနံဟူသည်ကား။ ဝိပဿနာမဂ္ဂဖလာနိ၊ ဝိပဿနာ, မဂ်, ဖိုလ်တို့တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဝိပဿနာ၊ ဝိပဿနာသည်။ အနိစ္စာဒိဝသေန၊ အနိစ္စအစ ရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ သင်္ခါရလက္ခဏဿ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ လက္ခဏာကို။ ဥပနိဇ္ဈာနတော၊ ကပ်၍ ရှုတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနံ နာမ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနမည်၏။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၏။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနကိစ္စံပန၊ အနိစ္စ အစရှိသော လက္ခဏာကို ကပ်၍ ရှုခြင်းကိစ္စသည်ကား။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ သိဇ္ဈတိ၊ ပြီး၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနံ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနမည်၏။ ဖလံ၊ ဖိုလ်သည်။ သုညတအနိမိတ္တအပ္ပဏိဟိတလက္ခဏဿ၊ သင်္ခါရတရားတို့မှ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း, သင်္ခါရတရားတည်းဟူသော နိမိတ်၏ မရှိခြင်း, တဏှာတည်းဟူသော တောင့်တခြင်းမှ ကင်းခြင်းတည်းဟူသော လက္ခဏာရှိသော။ နိဗ္ဗာနဿေဝ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုသာလျှင်။ ဥပနိဇ္ဈာနတော၊ ကပ်၍ ရှုတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနံ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန, လက္ခဏူပနိဇ္ဈာန နှစ်ပါးတို့တွင်။ ဣမသ္မိံ ပန အတ္ထေ၊ ဤအရာ ၌ကား။ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနံ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနံဈာန်ကို။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ကော ပန ဝါဒေါ ယေနံ ဗဟုလီကရောန္တီတိ၊ ကောပန ဝါဒေါ ယေနံ ဗဟုလီ ကရောန္တီဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်။ ပဌမဇ္ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဗဟုလီကရောန္တိ၊ အကြိမ်များစွာပြုကုန်၏။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေသု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ဝတ္တဗ္ဗမေဝ၊ ဆိုဖွယ်သည်သာလျှင်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားကို။ ဧတ္ထ၊ ဤသုတ်၌။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနော၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

၃၈၃။ ဒုတိယန္တီအာဒီသုပိ၊ ဒုတိယံ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ “ဂဏနာနုပုဗ္ဗတာယ၊ အရေအတွက် အစဉ်အားဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ ဒုတိယမည်၏။” ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၈၂) ၃၈၆-၃၈၇။ မေတ္တန္တိ၊ မေတ္တံဟူသည်ကား။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ ဟိတဖရဏံ၊ အစီးအပွားကို နှံ့စေတတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိန္တိ၊ စေတောဝိမုတ္တိံဟူသည်ကား။ စိတ္တဝိမုတ္တိံ၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဒေါသမှ လွတ်ကြောင်းဖြစ်သော မေတ္တာကို။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ အပ္ပနာပ္ပတ္တာဝ၊ အပ္ပနာသို့ ရောက်သည်သာဖြစ်သော။ မေတ္တာ၊ မေတ္တာကို။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ကရုဏာဒီသုပိ၊ ကရုဏာအစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ ပန၊ ဆက်၍ ဆိုဦးအံ့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဗြဟ္မဝိဟာရာ၊ ဤဗြဟ္မဝိဟာရတို့သည်။ ဝဋ္ဋာ၊ ကိလေသာဝဋ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဋ္ဋပါဒါ၊ ဝိပါကဝဋ်၏ အခြေတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိပဿနာပါဒါ၊ ဝိပဿနာတို့၏ အခြေတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာ၊ မျက်မှောက် သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဘိညာပါဒါ ဝါ၊ အဘိညာဉ်အခြေတို့သည် လည်းကောင်း။ နိရောဓပါဒါ ဝါ၊ နိရောဓသမာပတ်၏ အခြေတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကုတ္တရာပန၊ လောကုတ္တရာတို့သည်ကား။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား? သတ္ထာရမ္မဏတ္တာ၊ သတ္တဝါပညတ်လျှင် အာရုံရှိ သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။)

၃၉၀။ ကာယေ ကာယာနုပဿီတိ၊ ကာယေ ကာယာနုပဿီဟူသည်ကား။ အာနာပါနပဗ္ဗံ၊ အာနာပါနပဗ္ဗ လည်းကောင်း။ ဣရိယာပထပဗ္ဗံ၊ ဣရိယာပထပဗ္ဗ လည်းကောင်း။ စတုသမ္ပဇညပဗ္ဗံ၊ စတုသမ္ပဇညပဗ္ဗ လည်းကောင်း။ ပဋိကူလမနသိကာရပဗ္ဗံ၊ ပဋိကူလမနသိကာရပဗ္ဗ လည်းကောင်း။ ဓာတုမနသိကာရပဗ္ဗံ၊ ဓာတုမနသိကာရပဗ္ဗ လည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ သိဝထိကပဗ္ဗာနိ၊ သိဝထိကပဗ္ဗတို့ လည်းကောင်း။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သောဆံ အစရှိသည်တို့၌။ ပရိကမ္မဝသေန၊ ပရိကံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ နီလာဒိကသိဏာနိ၊ နီလအစရှိသော ကသိုဏ်းတို့ လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌာရသဝိဓေ၊ တဆယ့်ရှစ်ပါးအပြားရှိသော။ ဣမသ္မိံ ကာယေ၊ ဤရူပကာယ၌။ တမေဝ ကာယံ၊ ထိုရူပကာယကိုပင်လျှင်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ အနုဿရန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတီတိ၊ ဝိဟရတိဟူသည်ကား။ ဣရိယတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဝတ္တတိ၊ တည်၏။ ဣမိနာ၊ ဤကာယေ ကာယာနုပဿီ ဝိဟရတိဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ အဋ္ဌာရသဝိဓေန၊ တဆယ့်ရှစ်ပါး အပြား အားဖြင့်။ ကာယာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနဘာဝကဿ၊ ကာယာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်ကို ပွားစေ တတ်သော။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်း၏။ ဣရိယာပထော၊ ဣရိယာပုထ်ကို။ ကထိတော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာတာပီတိ၊ အာတာပီဟူသည်ကား။ ဝုတ္တပ္ပကာရဿ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ တဿေဝ သတိပဋ္ဌာနဿ၊ ထိုသတိပဋ္ဌာန်ကိုသာလျှင်။ ဘာဝနကဝီရိယေန၊ ပွားစေ တတ်သော လုံ့လဖြင့်။ ဝီရိယဝါ၊ လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနောတိ၊ သမ္ပဇာနော ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသဝိဓေန၊ တဆယ့်ရှစ်ပါး အပြားအားဖြင့်။ ကာယာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနဿ၊ ကာယာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်ကို။ ပရိဂ္ဂါဟိကပညာယ၊ သိမ်းဆည်းတတ်သော ပညာဖြင့်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဇာနန္တော၊ အပြားအားဖြင့် သိသည်ဖြစ်၍။ သတိမာတိ၊ သတိမာဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသဝိဓေန၊ တဆယ့်ရှစ်ပါး အပြားအားဖြင့်။ ကာယာနုပဿနာပရိဂ္ဂါဟိကာယ၊ ကာယာနုပဿနာ ကို သိမ်းယူတတ်သော။ သတိယာ၊ သတိနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိနေယျ လောကေ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿန္တိ၊ ဝိနေယျလောကေ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿံ ဟူသည်ကား။ ကာယသင်္ခါရေ၊ ရူပကာယဟု ဆိုအပ်သော။ တသ္မိံယေဝ လောကေ၊ ထိုသတ္တလောက၌ပင်လျှင်။ ပဉ္စကာမဂုဏိကတဏှဉ္စ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်၌ဖြစ်သော တဏှာကို လည်းကောင်း။ ပဋိဃသမ္ပယုတ္တဒေါမနဿဉ္စ၊ ဒေါသနှင့်ယှဉ်သော ဒေါမနဿဝေဒနာကို လည်းကောင်း။ ဝိနေတွာ ဝိက္ခမ္ဘေတွာ၊ ခွါ၍။ ကာယေ၊ ရူပကာယ၌။ ကာယာနုပဿီ၊ ရူပကာယကို အဖန်တစ်လဲလဲ ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည် ရှိသော ကာယေ ကာယာနုပဿီအစရှိသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ကာယာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနဝသေန၊ ကာယာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်၏ အစွမ်း အားဖြင့်။ သုဒ္ဓရူပသမ္မသနမေဝ၊ သက်သက်သောရုပ်ကို သုံးသပ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။

ဝေဒနာသု ဝေဒနာနုပဿီတိ၊ ဝေဒနာသု ဝေဒနာနုပဿီ ဟူသည်ကား။ သုခါဒိဘေဒါသု၊ သုခ အစရှိသည် အပြားရှိကုန်သော။ ဝေဒနာသု၊ ဝေဒနာတို့၌။ “သုခံ၊ သုခဖြစ်သော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒိယမာနော၊ ခံစားသည်ဖြစ်၍။ (အဟံ၊ ငါသည်။) သုခံ၊ သုခဖြစ်သော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒိယာမိ၊ ခံစား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။) အဒုက္ခမသုခံ၊ အဒုက္ခမသုခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။) သာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည် သုံးသပ်အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့်တကွဖြစ်သော။ သုခံ၊ သုခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ) ဝါ၊ ဝေဒနာ ကိုလည်း။ နိရာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည်သုံးသပ်အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော အာရုံ မရှိသော။ သုခံ၊ သုခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ) ဝါ၊ ဝေဒနာကိုလည်း။ သာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည် သုံးသပ် အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့်တကွဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ) ဝါ၊ ဝေဒနာ ကိုလည်း။ နိရာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည်သုံးသပ်အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော အာရုံမ ရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ) ဝါ၊ ဝေဒနာကိုလည်း။ သာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည် သုံးသပ် အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် တကွဖြစ်သော။ အဒုက္ခမသုခံ၊ အဒုက္ခမသုခဖြစ်သော။ (ဝေဒနံ) ဝါ၊ ဝေဒနာ ကိုလည်း။ နိရာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည် သုံးသပ်အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော အာရုံ မရှိသော။ အဒုက္ခမသုခံ၊ အဒုက္ခမသုခဖြစ်သော။ ဝေဒနံ ဝါ၊ ဝေဒနာကိုလည်း။ ဝေဒိယမာနော၊ ခံစားသည်ရှိသော်။ (အဟံ၊ ငါသည်။) နိရာမိသံ၊ ကိလေသာတို့သည်သုံးသပ်အပ်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါး တည်းဟူသော အာရုံမရှိသော။ အဒုက္ခမသုခံ၊ အဒုက္ခမသုခဖြစ်သော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒိယာမိ၊ ခံစား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ နဝဝိဓံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ အနုပဿန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲရှုသည်ဖြစ်၍။ အာတာပီတိအာဒိနာ၊ အာတာပီ ဤသို့အစ ရှိသဖြင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤဝေဒနာသု ဝေဒနာနုပဿီဟူသောပုဒ်၌။ နဝဝိဓေန၊ ကိုးပါးသော အပြားအားဖြင့်။ ဝေဒနာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနဿ၊ ဝေဒနာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်ကို။ ဘာဝနာပရိဂ္ဂါဟိကာနံ၊ ပွားစေ ခြင်းဖြင့် သိမ်းဆည်းတတ်ကုန်သော။ ဝီရိယပညာသတီနံ၊ ဝီရိယ, ပညာ, သတိတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်း အားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤဝေဒနာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်၌။ လောကောတိ (ဣမိနာ)၊ လောကော ဟူသောဤပါဌ်ဖြင့်။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။

(ဋ္ဌ-၃၈၃) စိတ္တဓမ္မေသုပိ၊ စိတ္တ, ဓမ္မတို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ ပန၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤစိတ္တ, ဓမ္မတို့၌။ စိတ္တေ စိတ္တာနုပဿီတိ၊ စိတ္တေ စိတ္တာနုပဿီ ဟူသည်ကား။ “သရာဂံ ဝါ စိတ္တံ သရာဂံ စိတ္တန္တိ ပဇာနာတိ”တိ၊ သရာဂံ ဝါ စိတ္တံ သရာဂံ စိတ္တန္တိ ပဇာနာတိ၊ ဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရိတေ၊ ချဲ့အပ်သော။ သောဠသပ္ပဘေဒေ၊ တဆယ့်ခြောက်ပါးအပြားရှိသော။ စိတ္တေ၊ စိတ်၌။ တမေဝ စိတ္တံ၊ ထိုတဆယ့်ခြောက်ပါးအပြားရှိသော စိတ်ကိုပင်လျှင်။ ပရိဂ္ဂါဟိကာယ၊ သိမ်းဆည်း တတ်သော။ အနုပဿနာယ၊ အဖန်တစ်လဲလဲရှုကြောင်းဖြစ်သော ပညာဖြင့်။ အနုပဿန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဣတိ (အယံ) အတ္ထော၊ ဤအနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဓမ္မေသု ဓမ္မာနုပဿီတိ၊ ဓမ္မေသု ဓမ္မာနုပဿီဟူသည်ကား။ “ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နီဝရဏာနိ၊ နီဝရဏတို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ၊ ဥပါဒါန်တရားတို့သည် စွဲလမ်းအပ်သော ခန္ဓာတို့လည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဇ္ဈတ္တိကာယတနာနိ၊ အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါး ကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့လည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့လည်းကောင်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကောဋ္ဌာသဝသေန၊ အစု၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ပဉ္စဓာ၊ ငါးပါး အပြားအားဖြင့်။ ဝုတ္တေသု၊ ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သဘောတရားတို့၌။ ဓမ္မပရိဂ္ဂါဟိကာယ၊ သဘောတရားကို သိမ်းဆည်းတတ်သော။ အနုပဿနာယ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ရှုကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်ပညာဖြင့်။ တေ ဓမ္မေ၊ ထိုငါးပါးသော နီဝရဏစသောတရားတို့။ အနုပဿန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဣတိ (အယံ) အတ္ထော၊ ဤသည်ကား။ အနက်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသတိပဋ္ဌာနနိဒ္ဒေသ၌။ ဝေဒနာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနေ စ၊ ဝေဒနာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်၌ လည်းကောင်း။ စိတ္တာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနေ စ၊ စိတ္တာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်၌ လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓအရူပသမ္မသနမေဝ၊ သက်သက်သော နာမ်တရားကိုသုံးသပ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဓမ္မာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာနေ၊ ဓမ္မာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်၌။ ရူပါရူပသမ္မသနံ၊ ရုပ်နာမ်ကိုသုံးသပ်ခြင်းကို။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ စတ္တာရိပိ၊ လေးပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣတိ ဣမာနိ သတိပဋ္ဌာနာနိ၊ ဤသတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကာနေဝ၊ လောကိ, လောကုတ္တရာ ရောကုန်၏ဟုသာလျှင်။ ကထိတာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။

၃၉၄။ အနုပ္ပန္နာနန္တိ၊ အနုပ္ပန္နာနံ ဟူသည်ကား။ အနိဗ္ဗတ္တာနံ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ပါပကာနန္တိ၊ ပါပကာနံ ဟူသည်ကား။ လာမကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ ဓမ္မာနန္တိ၊ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ ဟူသည်ကား။ အကောသလ္လသမ္ဘူတာနံ၊ မလိမ္မာသူ၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော မောဟကြောင့်ဖြစ် ကုန်သော။ လောဘာဒိဓမ္မာနံ၊ လောဘအစရှိသော တရားတို့ကို။ အနုပ္ပါဒါယာတိ၊ အနုပ္ပါဒါယ ဟူသည်ကား။ အနိဗ္ဗတ္တနတ္ထာယ၊ မဖြစ်စေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဆန္ဒံ ဇနေတီတိ၊ ဆန္ဒံ ဇနေတိဟူသည်ကား။ ကတ္တကမျတာကုသလစ္ဆန္ဒံ၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဝါယမတီတိ၊ ဝါယမတိ ဟူသည်ကား။ ပယောဂပရက္ကမံ၊ ပြင်းစွာအားထုတ်ခြင်း လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဝီရိယံ အာရဘတီတိ၊ ဝီရိယံ အာရဘတိ ဟူသည်ကား။ ကာယိကစေတသိကဝီရိယံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောလုံ့လ, စိတ်၌ဖြစ်သော လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတီတိ၊ စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ ဟူသည်ကား။ တေနေဝ သဟဇာတဝီရိယေန၊ ထိုတကွဖြစ်သော လုံ့လဖြင့်ပင်လျှင်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ ချီပင့်၏။ ပဒဟတီတိ၊ ပဒဟတိ ဟူသည်ကား။ ပဓာနဝီရိယံ၊ အားထုတ်ခြင်းလုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။

ဥပ္ပန္နာနန္တိ၊ ဥပ္ပန္နာနံဟူသည်ကား။ ဇာတာနံ နိဗ္ဗတ္တာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ ဓမ္မာနန္တိ၊ ကုသလာနံ ဓမ္မာနံဟူသည်ကား။ ကောသလ္လသမ္ဘူတာနံ၊ လိမ္မာသောသူ၏အဖြစ်တည်းဟူသော ဉာဏ်ပညာကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော။ အလောဘာဒိဓမ္မာနံ၊ အလောဘအစရှိသောတရားတို့၏။ ဌိတိယာတိ၊ ဌိတိယာဟူသည် ကား။ ဌိတတ္ထံ၊ တည်ခြင်းအကျိုးငှာ။ အသမ္မောသာယာတိ၊ အသမ္မောသာယ ဟူသည်ကား။ အနဿနတ္တံ၊ မပျောက်မပျက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဘိယျောဘာဝါယာတိ၊ ဘိယျောဘာဝါယဟူသည်ကား။ ပုနပ္ပုနဘာဝါယ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယာတိ၊ ဝေပုလ္လာယဟူသည်ကား။ ဝိပုလဘာဝါယ၊ ပြန့်ပြောစွာ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဘာဝနာယာတိ၊ ဘာဝနာယဟူသည်ကား။ ဝဍ္ဎိယာ၊ ပွားခြင်းငှာ။ ပါရိပူရိယာတိ၊ ပါရိပူရိယာဟူသည်ကား။ ပရိပူရဏတ္ထာယ၊ ဖြည့်ခြင်းငှာ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာနံ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၏။ ဧကပဒိကော၊ တခုသောတရားအဖို့ရှိသော။ အတ္ထုဒ္ဓါရော၊ အနက်ကိုထုတ်ခြင်းတည်း။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ အယံ သမ္မပ္ပဓာနကထာ နာမ၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်စကားမည်သည်ကား။ လောကိယာစ၊ လောကီဖြစ်သော သမ္မပ္ပဓာန်စကားလည်းကောင်း။ လောကုတ္တရာစ၊ လောကုတ္တရာဖြစ်သော သမ္မပ္ပဓာန် စကားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒုဝိဓာ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါး သော သမ္မပ္ပဓာန်စကားတို့တွင်။ လောကိယာ၊ လောကီဖြစ်သောစကားသည်။ သဗ္ဗပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ခပ်သိမ်းသောလောကီ, လောကုတ္တရာမဂ်တို့၏ ရှေ့အဖို့၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုလောကီဖြစ်သော သမ္မပ္ပဓာန်စကားကို။ ကဿပသံယုတ္တပရိယာယေန၊ ကဿပသံယုတ် ဒေသနာတော်အားဖြင့်။ လောကိယမဂ္ဂက္ခဏေယေဝ၊ လောကီဖြစ်သော မဂ်ခဏ၌ သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကား မှန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကဿပသံယုတ်ဒေသနာတော်၌။

(“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့သည်။ ကတမေ အဘယ်သည်တို့နည်း ဟူမူကား။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤငါ ဘုရားသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုရဟန်းသည်။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ အနုပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာတပ္ပံ၊ အကုသိုလ်ကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ (ဋ္ဌ-၃၈၄) မေ၊ ငါ့အား။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အပ္ပဟီယမာနာ၊ မပယ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာတပ္ပံ၊ အကုသိုလ်ကိုပူပန်စေတတ်သော လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ အနုပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အနုပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ မဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနတ္တာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာတပ္ပံ၊ အကုသိုလ်ကိုပူပန်စေတတ်သော လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ကုသလာ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ နိရုဇ္ဈမာနာ၊ ချုပ်ကုန်သည်ရှိသော။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အာတပ္ပံ၊ အကုသိုလ်ကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤကဿပ သံယုတ်ဒေသနာ၌။ ပါပကာအကုသလာတိ (ဣမိနာ)၊ ပါပကာ အကုသလာဟူသောဤပါဌ်ဖြင့်။ လောဘာဒယော၊ လောဘအစရှိသည်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ အနုပ္ပန္နာကုသလာ ဓမ္မာတိ (ဣမိနာ)၊ အနုပ္ပန္နာ ကုသလာ ဓမ္မာဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ သမထဝိပဿနာ စေဝ၊ သမထ, ဝိပဿနာတို့ကို လည်းကောင်း။ မဂ္ဂေါစ၊ အရိယမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ကုသလာ နာမ၊ ကုသိုလ်တို့မည်သည်ကား။ သမထဝိပဿနာဝ၊ သမထ, ဝိပဿနာတို့သည်ကာလျှင်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ မဂ္ဂေါ၊ အရိယမဂ်သည်။ သကိံ၊ တကြိမ်။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိရုဇ္ဈမာနော၊ ချုပ်သည်ရှိသော်။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တနကော နာမ၊ ဖြစ်စေတတ်သည် မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သော၊ ထိုအရိယမဂ်သည်။ ဖလဿ၊ ဖိုလ်အား။ ပစ္စယံ၊ အကြောင်းကို။ ဒတွာဝ၊ ပေး၍ သာလျှင်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ပုရိမသ္မိံမ္ပိ၊ ရှေးဖြစ်သော အနုပ္ပန္နာ ကုသလာဓမ္မာ အနုပ္ပဇ္ဇမာနာ အနတ္ထာယ သံဝတ္တေယျုံ ဟူသောပါဌ်၌လည်း။ သမထဝိပဿနာဝ၊ သမထ,ဝိပဿနာကိုသာလျှင်။ ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ပန၊ ထိုသို့ဆိုအပ်သော်လည်း။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားသည်။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ လောကိယာ၊ လောကိဖြစ်သော။ သမ္မပ္ပဓာနကထာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်စကားကို။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေးအဖို့၌။ ကဿပသံယုတ္တပရိယာယေန၊ ကဿပသံယုတ် ဒေသနာဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ လောကုတ္တရမဂ္ဂက္ခဏေ ပန၊ လောကုတ္တရာမဂ် ခဏ၌ကား။ ဧကမေဝ၊ တခုသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဧတံ ဝီရိယံ၊ ဤဝီရိယသည်။ စတုကိစ္စသာဓနဝသေန၊ မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်ကို ဖြစ်စေခြင်း အစရှိသော လေးပါးသော ကိစ္စကိုပြီးစေခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။

တတ္ထ၊ ထိုအနုပ္ပန္နာနံ ပါပကာနံ အစရှိသောပါဌ်၌။ အနုပ္ပန္နာနံ ပါပကာနန္တိ ဧတ္ထ၊ အနုပ္ပန္နာနံ ပါပကာနံဟူသောဤပါဌ်၌။ “အနုပ္ပန္နောစေဝ ကာမစ္ဆန္ဒော” တိအာဒီသု၊ အနုပ္ပန္နောစေဝ ကာမစ္ဆန္ဒော ဤသို့ အစရှိ သည်တို့၌။ ဝုတ္တနယေန၊ ရှေးဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဥပ္ပန္နာနံ ပါပကာနန္တိ ဧတ္ထ၊ ဥပ္ပန္နာနံ ပါပကာနံ ဟူသောဤပါဌ်၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဥပ္ပန္နသည်။ ဝတ္တမာနုပ္ပန္နံ၊ ဝတ္တမာနုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နံ၊ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ ဩကာသကတုပ္ပန္နံ၊ ဩကာသကတုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နံ၊ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသော ဥပ္ပန္နတို့တွင်။ ယေ ကိလေသာ၊ အကြင် ကိလေသာတို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ ဥပ္ပါဒါဒိသမင်္ဂိနော၊ ဥပါဒ်အစရှိသော ခဏသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိလေသာ အပေါင်းသည်။ ဝတ္တမာနုပ္ပန္နံ နာမ၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ဥပ္ပန္နမည်၏။ ပန၊ ဝတ္တမာနုပ္ပန္နမှ တစ်ပါး ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နစသည်ကို ဆိုဦးအံ့။ ကမ္မေ၊ ကံသည်။ ဝိဇ္ဇန္တေ၊ ထင်ရှားရှိလျက်။ အာရမ္မဏရသံ၊ အာရုံ၏ အရသာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစားပြီး၍။ နိရုဒ္ဓဝိပါကော၊ ချုပ်ပြီးသော ဝိပါက်သည်။ ဘုတွာ ဝိဂတံ နာမ၊ အာရုံ၏ အရသာကို ခံစားပြီး၍ ချုပ်ပြီးမည်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ နိရုဒ္ဓံ၊ ချုပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ ဘုတွာဝိဂတံ နာမ၊ ဘုတွာ ဝိဂတမည်၏။ တဒုဘယမ္ပိ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံသော ဘုတွာဝိဂတသည်လည်း။ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နန္တိ သင်္ခံ၊ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နာဟူသော အရေအတွက်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ကုသလာ ကုသလကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံ, အကုသိုလ်ကံသည်။ အညကမ္မဿ၊ တစ်ပါးသောကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဋိဗာဟိတွာ၊ မြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိပါကဿ၊ အကျိုးအား။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩကာသေ၊ အခွင့်ကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်လတ္တံ့သော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးကို။ ဩကာသကရဏတော၊ အခွင့်ကို ပြုသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဥပ္ပန္နောတိ၊ ဥပ္ပန္နဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤအခွင့်ကိုရသော ဝိပါက်သည်။ ဩကာသကတုပ္ပန္နံ နာမ၊ ဩကာသကတုပ္ပန္နမည်၏။ ပန၊ ဩကာသကတုပ္ပန္နမှတစ်ပါး ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နကိုဆိုဦးအံ့။ ပဉ္စက္ခန္ဓာ၊ ငါးပါးသော ခန္ဓာတို့သည်။ ဝိပဿနာယ၊ ဝိပဿနာ၏။ ဘူမိ နာမ၊ အာရုံမည်၏။ တေ၊ ထိုဝိပဿနာ၏ အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည်။ အတီတာဒိ ဘေဒါ၊ အတိတ်စသည် အပြားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုဝိပဿနာ၏ အာရုံ ခန္ဓာငါးပါးတရားတို့၌။ အနုသယိကကိလေသာ ပန၊ ကိန်းသော ကိလေသာတို့သည်ကား။ အတီတာဝါ၊ အတိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အနာဂတာဝါ၊ အနာဂတ်တို့သည် လည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နာဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အတီတက္ခန္ဓေသု၊ အတိတ်ဖြစ်သော ခန္ဓာတို့၌။ အနုသယိတာပိ၊ ကိန်းသော ကိလေသာတို့သည်လည်း။ အပ္ပဟီနာဝ၊ မဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်ကုန် သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနာဂတက္ခန္ဓေသု၊ အနာဂတ်ခန္ဓာတို့၌။ အနုသယိတာပိ၊ ကိန်းသော ကိလေသာတို့သည်လည်း။ အပ္ပဟီနာဝ၊ မဂ်ဖြင့်မပယ်အပ် ကုန်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပစ္စုပ္ပန္နက္ခန္ဓေသု၊ ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာတို့၌။ အနုသယိတာပိ၊ ကိန်းသောကိလေသာတို့သည်လည်း။ အပ္ပဟီနာဝ၊ မဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိလေသာ အပေါင်းသည်။ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နံ နာမ၊ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နမည်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပေါရာဏာ၊ ရှေးဆရာတို့သည်။ “တာသု တာသု ဘူမီသု အသမုဂ္ဃာတဂတာ ကိလေသာ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နာတိ သင်္ခံ ဂစ္ဆန္တိ” တိ၊ တာသု တာသု ဘူမီသု အသမုဂ္ဃာတဂတာ ကိလေသာ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နာတိ သင်္ခံ ဂစ္ဆန္တီဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။

တာသု တာသု ဘူမီသု၊ ထိုထိုသို့သော ဝိပဿနာ၏ အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတရားတို့၌။ အသမုဂ္ဃာတဂတာ၊ မဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာတို့သည်။ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နတိ သင်္ခံ၊ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နဟူသော အရေအတွက်ကို။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၃၈၅) အပရမ္ပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဥပ္ပန္နသည်။ သမုဒါစာရုပ္ပန္နံ၊ သမုဒါစာရုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္နံ၊ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္နံ၊ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္နံ၊ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသော ဥပ္ပန္နတို့တွင်။ သမ္ပတိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝတ္တမာနံယေဝ၊ ဖြစ်ဆဲသော ကိလေသာ သည်သာလျှင်။ သမုဒါစာရုပ္ပန္နံ နာမ၊ သမုဒါစာရုပ္ပန္နမည်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥမ္မိလေတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာရမ္မဏေ၊ အာရုံ၌။ နိမိတ္တေ၊ နိမိတ်ကို။ ဂဟိတေ၊ ယူအပ်သည်ရှိသော်။ အနုဿရိတာနုဿရိတက္ခဏေ၊ အောက်မေ့တိုင်း အောက်မေ့တိုင်းသော ခဏ၌။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာ တို့သည်။ နုပ္ပဇ္ဇိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့် ကြောင့်နည်းဟူမူကား? အာရမ္မဏဿ၊ အာရုံ၏။ အဓိဂ္ဂဟိတတ္တာ၊ လွန်ကဲစွာယူအပ်သည်၏ အဖြစ် ကြောင့်တည်း။ ယထာ ကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား? ခီရရုက္ခဿ၊ အစေးရှိသော သစ်ပင်၏။ ကုဌာရိယာ၊ ဓားမဖြင့်။ ပဟတဋ္ဌာနေ၊ ခုတ်ဖြတ်ရာအရပ်၌။ ခီရံ၊ အစေးသည်။ နနိက္ခမိဿတိ၊ မထွက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗာ ယထာ၊ မဆိုအပ်သကဲ့သို့တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ၊ ဤကိလေသာ အပေါင်းသည်။ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္နံ နာမ၊ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္နမည်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သမာပတ္တိယာ၊ သမာပတ်ဖြင့်။ အဝိက္ခမ္ဘိတ ကိလေသာ၊ မခွါအပ်သော ကိလေသာတို့သည်။ ဣမသ္မိံ နာမ ဌာနေ၊ ဤမည်သော အရပ်၌။ နဥပ္ပဇ္ဇိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား။ အဝိက္ခမ္ဘိတတ္တာ၊ သမာပတ်ဖြင့်မခွာအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် တည်း။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ ခီရရုက္ခံ၊ အစေးရှိသော သစ်ပင်ကို။ ကုဌာရိယာ၊ ဓားမဖြင့်။ အာဟနေယျုံ၊ ပယ်ဖျက်ကုန်ငြားအံ့။ ဣမသ္မိံ နာမ ဌာနေ၊ ဤမည်သောအရပ်၌။ ခီရံ၊ အစေးသည်။ နနိက္ခမေယျ၊ မထွက်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗံယထာ၊ မဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ၊ ဤသမာပတ်ဖြင့် မခွာအပ်သော ကိလေသာအပေါင်းသည်။ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္နံ နာမ၊ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္နမည်၏။ ပန၊ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္နမှတစ်ပါး အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္နကို ဆိုဦးအံ့။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်သည်။ အသမုဂ္ဃာတိတကိလေသာ၊ မပယ်အပ်သော ကိလေသာတို့သည်။ ဘဝဂ္ဂေ၊ ဘဝဂ်၌။ နိဗ္ဗတ္တဿပိ၊ ဖြစ်သောသတ္တဝါ အားလည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထို့ကြောင့်။ ပုရိမနယေနေဝ၊ ရှေးဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤမဂ်ဖြင့်မပယ်အပ်သော ကိလေသာအပေါင်းသည်။ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္နံ နာမ၊ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္နမည်၏။

ဣမေသု ဥပ္ပန္နေသု၊ ရှစ်ပါးသော ဥပ္ပန္နတို့တွင်။ ဝတ္တမာနုပ္ပန္နံ၊ ဝတ္တမာနုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္နံ၊ ဘုတွာဝိဂတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ ဩကာသကတုပ္ပန္နံ၊ ဩကာသကတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ သမုဒါစာရုပ္ပန္နံ၊ သမုဒါစာရုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဥပ္ပန္နကို။ နမဂ္ဂဝဇ္ဈံ၊ မဂ်သည်မသတ်အပ်။ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နံ၊ ဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္နံ၊ အာရမ္မဏာဓိဂ္ဂဟိတုပ္ပန္နလည်းကောင်း။ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္နံ၊ အဝိက္ခမ္ဘိတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္နံ၊ အသမုဂ္ဃာတိတုပ္ပန္န လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသော ဥပ္ပန္နကို။ မဂ္ဂဝဇ္ဈံ၊ မဂ်သည် သတ်အပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဧတေ ကိလေသေ၊ ထိုဘူမိလဒ္ဓုပ္ပန္နအစရှိသော ကိလေသာတို့ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ သော၊ ထိုမဂ်သည်။ ယေ ကိလေသေ၊ အကြင်ကိလေသာတို့ကို။ ပဇဟတိ၊ စွန့်၏။ တေ (ကိလေသာ)၊ ထိုကိလေသာတို့သည်။ အတီတာဝါ၊ အတိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အနာဂတာ ဝါ၊ အနာဂတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နာ ဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ စ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။

“အတီတေ၊ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဟဉ္စိ (ယဒိ) ပဇဟတိ၊ အကယ်၍ပယ်စွန့်သည်ဖြစ်အံ့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ အတိတ်ဖြစ်သောကိလေသာကို ပယ်စွန့်တပြီးကား။ ခီဏံယေဝ၊ ကုန်ပြီးသော ကိလေသာကိုသာလျှင်။ ခေပေတိ၊ ကုန်စေ၏။ နိရုဒ္ဓံ (ယေဝ)၊ ချုပ်ပြီးသော ကိလေသာကိုသာလျှင်။ နိရောဓေတိ၊ ချုပ်စေ၏။ အတ္တင်္ဂတံ (ယေဝ)၊ ကင်းခြင်းသို့ရောက်ပြီးသော ကိလေသာကိုသာလျှင်။ အတ္တင်္ဂမေတိ၊ ကင်းခြင်းသို့ရောက်စေ၏။ အတီတံ၊ အတိတ်ဖြစ်သော။ ယံ၊ အကြင်ကိလေသာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တံ၊ ထိုလွန်လေပြီး၍ မရှိသောကိလေသာကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ (ဣတိ အယံ ဒေါသော၊ ဤဒေါသသည်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။) အနာဂတေ၊ အနာဂတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဟဉ္စိ (ယဒိ) ပဇဟတိ၊ အကယ်၍ပယ်စွန့်သည်ဖြစ်အံ့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့အနာဂတ်ဖြစ်သောကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်တပြီးကား။ အဇာတံ၊ ဥပါဒ်အားဖြင့် မဖြစ်သေးသော ကိလေသာကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) အနိဗ္ဗတ္တံ၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသော ကိလေသာကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) အနုပ္ပန္နံ၊ ခဏတ္တယသို့ မရောက်သော ကိလေသာကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) အပါတုဘူတံ၊ ထင်စွာမဖြစ်သော ကိလေသာကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ အနာဂတံ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော။ ယံ၊ အကြင် ကိလေသာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တံ၊ ထိုအနာဂတ်ဖြစ်၍ မရှိသော ကိလေသာကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ (ဣတိ အယံ ဒေါသော၊ ဤဒေါသသည်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။)

ပစ္စုပ္ပန္နေ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဟဉ္စိ (ယဒိ-သစေ) ပဇဟတိ၊ အကယ်၍ပယ်စွန့်အံ့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်တပြီးကား။ ရတ္တော၊ တပ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဒုဋ္ဌော၊ ဒေါသသည် ဖျက်ဆီးအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကို။ မူဠော၊ တွေဝေသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မောဟံ၊ မောဟကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) ဝိနိဗဒ္ဓေါ၊ မာန သံယောဇဉ်သည် ဖောက်ပြန်စွာဖွဲ့အပ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မာနံ၊ မာနကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) ပရာမဋ္ဌော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) အနိဋ္ဌင်္ဂတော၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းသို့ မရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ (ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။) ထာမဂတော၊ အနုသယဖြင့် အားအစွမ်းသို့ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုသယံ၊ အနုသယကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ကဏှာသုက္ကာ၊ အမည်းဖြူ ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ယုဂနဒ္ဓာ၊ အစုံဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံကိလေသိကာ၊ နှိပ်စက်တတ် ပူပန်စေတတ်သော ကိလေသာနှင့် တကွ ဖြစ်သော။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ်ကိုပွားစေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (အယံ-ဒေါသော)၊ ဤဒေါသသည် (အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။)၊ ပေ။ တေန ဟိ၊ ထိုဒေါသဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ်ကိုပွားခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသာကိုပယ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓမ္မာဘိသမယော၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပရဝါဒိနာ၊ ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သော။) မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ်ကိုပွားစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပ၊ ဓမ္မာဘိသမယော၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။) ယထာ ကထံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ တရုဏော၊ ငယ်သော။ ရုက္ခော သေယျယာပိ၊ သစ်ပင်ကဲ့သို့တည်း။ ပ။ အပါတုဘူတာယေဝ၊ ထင်စွာမဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ နပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်စွာမဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။)

(ဋ္ဌ-၃၈၆) ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဋ္ဌိယံ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်ပါဋ္ဌိတော်၌။ အဇာတဖလရုက္ခော၊ မဖြစ်သောအသီးရှိသော သစ်ပင်သည်။ အာဂတော၊ လာ၏။ ပန ထိုသို့မဖြစ်သောအသီးရှိသော သစ်ပင်လာသော်လည်း။ ဇာတဖလရုက္ခော၊ ဖြစ်သောအသီးရှိသော သစ်ပင်ကို။ ဒီပေတဗ္ဗော၊ ပြအပ်၏။ ဟိ (တံ-ပါကဋံ-ကရောမိ)၊ ထိုစကားကို ထင်စွာပြဦးအံ့။ သဖလော၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသော။ တရုဏမ္ဗရုက္ခော၊ ငယ်နုသော သရက်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုသရက်ပင်၏။ ဖလာနိ၊ အသီးတို့ကို။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျုံ၊ သုံးဆောင်ကုန်ရာ၏။ သေသာနိ၊ ကြွင်းသောသရက်သီးတို့ကို။ ပါတေတွာ၊ ကျစေ၍။ ပစ္ဆိယော၊ တောင်းတို့ကို။ ပူရေယျုံ၊ ပြည့်စေကုန်ရာ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တံ၊ ထိုသရက်ပင်ကို။ ဖရသုနာ၊ ပုဆိန်ဖြင့်။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသရက်ပင်အား။ အတီတာနိ၊ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဖလာနိ၊ အသီးတို့သည်။ နာသိတာတိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည်။ နေဝ ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာနိ၊ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ကုန်သော။ (ဖလာနိ) စ၊ အသီးတို့သည်လည်း။ နာသိတာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အတီတာနိ၊ အတိတ်ဖြစ်သော သရက်သီးတို့ကို။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ပရိဘုတ္တာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်ပြီ။ အနာဂတာနိ၊ အနာဂတ်ဖြစ်သော သရက်သီးတို့သည်။ အနိဗ္ဗတ္တာနိ၊ မဖြစ်ကုန်သေး။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ပန၊ စင်စစ် သော်ကား။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင်အခါ၌။ သော၊ ထိုသရက်ပင်ကို။ ဆိန္နော၊ ဖြတ်အပ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဖလာနိယေဝ၊ အသီးတို့သည်သာလျှင်။ နတ္ထိ (န သန္တိ)၊ မရှိကုန်။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပစ္စုပ္ပန္နာနိပိ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သရက်သီးတို့ကိုလည်း။ နာသိတာနိ၊ မဖျက်ဆီးအပ်ကုန်။ ပန၊ စင်စစ် သော်ကား။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ အစ္ဆိန္နော၊ မဖြတ်အပ်သည်။ သစေ အဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုသရက်ပင်၏။ ပထဝီရသဉ္စ၊ ပထဝီရသကိုလည်းကောင်း။ အာပေါရသဉ္စ၊ အာပေါရသကိုလည်းကောင်း။ အာဂမ္မ၊ ယူ၍။ ယာနိ ဖလာနိ၊ အကြင်အသီးတို့သည်။ နိဗ္ဗတ္တေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တာနိ (ဖလာနိ)၊ ထိုအသီးတို့သည်။ နာသိတာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တာနိ၊ ထိုအသီးတို့သည်။ အဇာတာနေဝ၊ မဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ န ဇာယန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အနိဗ္ဗတ္တာနေဝ၊ ထင်ရှားမဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ သာလျှင်။ န ပါတုဘဝန္တိ ယထာ၊ ထင်ရှားမဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ အတီတာဒိဘေဒေ၊ အတိတ်စသည် အပြားရှိကုန်သော။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ နာပိ ပဇဟတိ၊ ပယ်လည်းမပယ်အပ်။ နာပိ န ပဇဟတိ၊ မပယ်အပ်သည်လည်းမဟုတ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကား မှန်၏။ ယေသံ ကိလေသာနံ၊ အကြင်ကိလေသာတို့၏။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ ခန္ဓေသု၊ ခန္ဓာတို့ကို။ အပရိညာတေသု၊ ပိုင်းခြား၍မသိအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပ္ပတ္တိ၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ခန္ဓာနံ၊ ခန္ဓာတို့၏။ ပရိညာတတ္တာ၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ တေ ကိလေသာ၊ ထိုကိလေသာတို့သည်။ အဇာတာဝ၊ မဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ န ဇာယန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အနိဗ္ဗတ္တာဝ၊ မဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ န နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အပါတုဘူတာဝ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားမဖြစ်ကုန်။ တရုဏပုတ္တာယ၊ နုသောသားရှိသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အဝိဇာယနတ္ထံ၊ သားမဖွားစေခြင်းငှာ။ ဗျာဓိတာနံ၊ အနာရှိကုန်သော သူတို့အား။ ရောဂဝူပသမနတ္ထံ၊ အနာကိုငြိမ်းစေခြင်းအကျိုးငှာ။ ပိတဘေသဇ္ဇေဟိ စာပိ၊ သောက်အပ် သော ဆေးတို့ဖြင့်လည်း။ အယံ အတ္ထော၊ ဤအနက်ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗော၊ ထင်စွာပြအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ယေ ကိလေသေ၊ အကြင်ကိလေသာတို့ကို။ ပဇဟတိ၊ စွန့်၏။ တေ (ကိလေသာ)၊ ထိုကိလေသာတို့သည်။ အတီတာဝါ၊ အတိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အနာဂတာဝါ၊ အနာဂတ်တို့သည် လည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နာဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ န ပဇဟတိ၊ မပယ်စွန့်သည်ကား။ န စ (ဟောတိ)၊ ဟုတ်လည်းမဟုတ်။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ယေ ကိလေသေ၊ အကြင်ကိလေသာတို့ကို။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ တေ၊ ထိုမဂ်သည်ပယ်စွန့်အပ်သော ကိလေသာတို့ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) “ဥပ္ပန္နာနံ ပါပကာန” န္တိအာဒိ၊ ဥပ္ပန္နာနံပါပကာနံ-ဤသို့အစရှိသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧကဝလံ၊ သက်သက်။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ကိလေသေယေဝ၊ ကိလေသာတို့ကို သာလျှင်။ န ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်သည်မဟုတ်။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ကိလေသာနံ၊ ကိလေသာတို့၏။ အပ္ပဟီနတ္တာ၊ မပယ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ယေ ဥပါဒိန္နက္ခန္ဓာ၊ အကြင် ဥပါဒါန်တို့၏ အကြောင်း ဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တေပိ၊ ထိုဥပါဒါန်တရားတို့သည် စွဲလမ်းအပ်သော ခန္ဓာတို့ကိုလည်း။ ပဇဟတိယေဝ၊ ပယ်စွန့်သည်သာလျှင်တည်း။ စ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ “သောတာပတ္တိမဂ္ဂဉာဏေန၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်။ အဘိသင်္ခါရဝိညာဏဿ၊ ဝိပါက်နာမက္ခန္ဓာ, ကဋတ္တာရုပ်ကို ပြုပြင်စီရင်တတ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သောအဘိသင်္ခါရဝိညာဉ်၏။ နိရောဓေန၊ ချုပ်ခြင်း ကြောင့်။ သတ္တ ဘဝေ၊ ခုနစ်ဘဝတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အနမတဂ္ဂေ၊ သိအပ်သော အစမရှိသော။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်ကိုလည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်ကိုလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ယေ (ဓမ္မာ)၊ အကြင်တရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧတေ (ဓမ္မာ)၊ ထိုတရားတို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤသောတာပတ္တိမဂ်ကြောင့်။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတမ္ပိ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကိုလည်း။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ (အာဒိ)၊ ဤသို့အစရှိသော။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်ကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ ဥပါဒိန္နတောစ၊ ဥပါဒိန္နခန္ဓာမှလည်းကောင်း။ အနုပါဒိန္နတောစ၊ အနုပါဒိန္နခန္ဓာမှလည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဘဝဝသေန၊ ဘဝ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ သောတာပတ္တိမဂ္ဂေါ၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည်။ အပါယဘဝတော၊ အပါယ်ဘုံမှ။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ သကဒါဂါမိမဂ္ဂေါ၊ သကဒါဂါမိမဂ်သည်။ သုဂတိဘဝေကဒေသတော၊ သုဂတိဘာဝစိတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ အနာဂါမိမဂ္ဂေါ၊ အနာဂါမိမဂ်သည်။ သုဂတိကာမဘဝတော၊ သုဂတိကာမဘဝမှ။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ အရဟတ္တမဂ္ဂေါ၊ အရဟတ္တမဂ်သည်။ ရူပါရူပဘဝတော၊ ရူပ, အရူပဘဝမှ။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ သဗ္ဗဘဝေဟိ၊ အလုံးစုံသော ဘဝတို့မှ။ ဝုဋ္ဌာတိယေဝ၊ ထသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ (အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။) ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။

အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မဂ္ဂက္ခဏေ၊ မဂ်ခဏ၌။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အနုပ္ပန္နာနံ၊ မဖြစ်ကုန် သေးသော ကုသိုလ်တို့ကို။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဘာဝနာ၊ ပွါးစေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထံဝါ၊ အဘယ်သို့လျှင်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့၏။ ဌိတိယာ၊ တည်ခြင်း ငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (ပုစ္ဆာ၊ အမေးတည်း။) မဂ္ဂပ္ပဝတ္တိယာ ဧဝ၊ မဂ်၏ဖြစ်ခြင်းကြောင့်သာလျှင်။ (အနုပ္ပန္နာနံ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော ကုသိုလ်တို့ကို။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဘာဝနာ၊ ပွားစေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့၏။ ဌိတိယာ၊ တည်ခြင်းငှာ။ ဘာဝနာ၊ ပွားစေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ပဝတ္တမာနော၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ (ဋ္ဌ-၃၈၇) အနုပ္ပန္နပုဗ္ဗတ္တာ၊ မဖြစ်ဖူးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နော နာမ၊ မဖြစ်သည်မည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အနာဂတပုဗ္ဗံ၊ မရောက်ဖူးသော။ ဌာနံ၊ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အနနုဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌မခံစားဖူးသော။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကိုလည်း။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစားပြီး၍။ “အနာဂတဋ္ဌာနံ၊ မရောက်ဖူးသော အရပ်သို့။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) အာဂတာ၊ လာရောက်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနနုဘူတံ၊ မခံစားဖူးသော။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) အနုဘဝါမ၊ ခံစားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ဆိုတတ် ကုန်သော သူတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုမဂ်၏။ ယာ စ ပဝတ္တိ၊ အကြင်ဖြစ်ခြင်း သည်လည်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အယမေဝ၊ ဤမဂ်၏ ဖြစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဌိတိ နာမ၊ တည်ခြင်းမည်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ “ဌိတိယာ၊ တည်ခြင်းငှာ။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ လောကုတ္တရမဂ္ဂက္ခဏေ၊ လောကုတ္တရာမဂ်ခဏ၌။ ဣဒံ ဝီရိယံ၊ ဤဝီရိယသည်။ “အနုပ္ပန္နာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ အနုပ္ပါဒါယာ” တိအာဒီနိ၊ အနုပ္ပန္နာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ အနုပ္ပါဒါယ ဤသို့အစရှိ ကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီး သည်ကား။ လောကုတ္တရမဂ္ဂက္ခဏေ၊ လောကုတ္တရာမဂ်ခဏ၌။ သမ္မပ္ပဓာနကထာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်စကားတည်း။ ဣမသ္မိံ ပန သုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌ကား။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကာနေဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာ ရောနှောသည်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာနိ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ ကထိတာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။

၃၈၉-၄၀၁၊ ဣဒ္ဓိပါဒေသု၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၌။ (ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ သမာဓိ၊ သမာဓိသည်။ ဆန္ဒသမာဓိ၊ ဆန္ဒသမာဓိမည်၏။ ပဓာနဘူတာ၊ အားထုတ်တတ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော သင်္ခါရတို့။ သမန္နာဂတန္တိ၊ သမန္နာဂတံဟူသည်ကား။ တေဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ထိုဆန္ဒကို မှီ၍ဖြစ်သော သမာဓိ, အားထုတ် တတ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော ဝီရိယဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရတို့နှင့်။ ဥပေတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဣဒ္ဓိယာ၊ ပြည့်စုံ ကြောင်းဖြစ်သော တရား၏။ ပါဒံ၊ အကြောင်းတည်း။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဣဒ္ဓိဘူတံ၊ ပြည့်စုံတတ်သည် ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပါဒံ၊ တရားအစုတည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဣဒ္ဓိပါဒံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒမည်၏။ သေသေသုပိ၊ ကြွင်းသော ဝီရိယသမာဓိပဓာနသင်္ခါရသမန္နာဂတံ၊ အစရှိသော ပုဒ်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမနောရထပူရဏီ အမည် ရှိသော အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ဝိတ္ထာရော ပန၊ အကျယ် သည်ကား။ ဣဒ္ဓိပါဒဝိဘင်္ဂေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒဝိဘင်း၌။ အာဂတော ဧဝ၊ လာပြီးသည် သာလျှင်တည်း။ အဿ၊ ထိုဣဒ္ဓိပါဒဝိဘင်း၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ ဒီပိတော၊ ပြအပ်၏။ တတြ (ဝစနေ)၊ ထိုစကားရပ်၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဆန္ဒာဒီသု၊ ဆန္ဒအစရှိသည်တို့တွင်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော တရားကို။ ဓုရံ၊ အကြီးအမှူးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွား၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပဌမိဒ္ဓိပါဒေါ၊ ရှေးဦးစွာသော ဣဒ္ဓိပါဒ်သည်။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေးအဖို့၌။ လောကိယော၊ လောကီဖြစ်သော တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ လောကုတ္တရော၊ လောကုတ္တရာဖြစ်သော တရားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ သေသာပိ၊ ကြွင်းသော ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်လည်း။ (လောကိယာ၊ လောကီဖြစ်သော တရားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ လောကုတ္တရာ၊ လောကုတ္တရာဖြစ်သော တရားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိမ္ပိ သုတ္တေ၊ ဤသုတ်၌လည်း။ လောကိယလောကုတ္တရာဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာ သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ကထိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။

၄၀၂-၄၀၆၊ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ ဘာဝေတီတိအာဒီသု၊ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ ဘာဝေတိ ဤသို့ အစရှိသည်တို့၌။ သဒ္ဓါဝ၊ သဒ္ဓါတရားသည်သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သဒ္ဓါဓုရေ၊ သဒ္ဓါ၏ဝန်၌။ ဣန္ဒဋ္ဌံ၊ အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြိယမည်၏။ ဝီရိယိန္ဒြိယာဒီသုပိ၊ ဝီရိယိန္ဒြိယ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ဘာဝေတီတိ ဧတ္ထ၊ ဘာဝေတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းနှင့် ယှဉ်သော။ ယောဂါဝစရော၊ ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ကာရဏေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဝိသောဓေန္တော၊ သုတ်သင်သည်ဖြစ်၍။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေသည် မည်၏။ ဝီရိယိန္ဒြိယာဒီသုပိ၊ ဝီရိယိန္ဒြိယ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။

“အဿဒ္ဓေ၊ သဒ္ဓါတရား မရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။

ပရိဝဇ္ဇယတော၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သဒ္ဓေါ သဒ္ဓါတရားရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ ဘဇတော၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသတော၊ ချဉ်းကပ်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပသာဒနီယေ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိကုန်သော။ သုတ္တန္တေ၊ သုတ္တန်တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခတော၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေသည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

ကုသီတေ၊ ပျင်းရိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယတော၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယေ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ ဘဇတော၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသတော၊ ချဉ်းကပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခတော၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝီရိယိန္ဒြိယံ၊ ဝီရိယိန္ဒြေသည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သောသတိရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယတော၊ ရှောင်ကြဉ်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတဿတီ၊ အာရုံသို့ကပ်၍ တည်သော သတိရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ ဘဇတော၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသတော၊ ချဉ်းကပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခတော၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတိန္ဒြိယံ၊ သတိန္ဒြေသည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

အသမာဟိတေ၊ မတည်ကြည်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယတော၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သမာဟိတေ၊ တည်ကြည်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ ဘဇတော၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသတော၊ ချဉ်းကပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဈာနဝိမောက္ခ၊ ဈာန်, ဝိမောက္ခတို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခတော၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ သမာဓိန္ဒြိယံ၊ သမာဓိန္ဒြေသည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

ဒုပ္ပညေ၊ ပညာနည်းကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယတော၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပညဝန္တေ၊ ပညာရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝတော၊ မှီဝဲသော။ ဘဇတော၊ ဆည်းကပ်သော။ ပယိရုပါသတော၊ ချဉ်းကပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယံ၊ နက်နဲသော ဉာဏ်တို့၏ ဖြစ်ရာဖြစ်သော တရားကို။ ပစ္စဝေက္ခတော၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အာကာရေဟိ၊ ဤအခြင်းအရာတို့ဖြင့်။ ပညိန္ဒြိယံ၊ ပညိန္ဒြေသည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။

ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤဒုပ္ပညေ ပုဂ္ဂလေအစရှိသော ပါဌ်၌။ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယံ ပစ္စဝေက္ခတောတိ၊ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယံ ပစ္စဝေက္ခတောဟူသည်ကား။ သဏှသုခုမံ၊ သိမ်မွေ့နူညံ့သော။ ခန္ဓန္တရံ၊ ခန္ဓာအထူးကို လည်းကောင်း။ အာယတနန္တရံ၊ အာယတနအထူးကို လည်းကောင်း။ ဓာတွန္တရံ၊ ဓာတ်အထူးကို လည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယဗလဗောဇ္ဈင်္ဂန္တရံ၊ ဣန္ဒြေအထူး, ဗိုလ်အထူး, ဗောဇ္ဈင်အထူးကို လည်းကောင်း။ မဂ္ဂန္တရံ၊ မဂ်အထူးကို လည်းကောင်း။ ဖလန္တရဉ္စ၊ ဖိုလ်အထူးကို လည်းကောင်း။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တိဏ္ဏ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေသံ ကာရဏာနံ၊ ဤအကြောင်းတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ကတာဘိနိဝေသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုရှိသော။ ယောဂါဝစရော၊ ယောဂါဝစရ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဓါဓုရာဒီသု၊ သဒ္ဓါ၏ဝန် အစရှိသည်တို့၌။ အဘိနိဝေသံ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသည်ဖြစ်၍။ အဝသာနေ၊ အဆုံး၌။ ဝိဝဋ္ဋေတွာ၊ သင်္ခါရတရားတည်းဟူသော အာရုံမှ ကင်းလွတ်စေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ဣမာနိ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဤဣန္ဒြေတို့ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေသည်မည်၏။ အရဟတ္တဖလေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတိန္ဒြိယော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော ဣန္ဒြေရှိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဣန္ဒြိယာနိပိ၊ ဤဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ လောကိယလောကုတ္တရာနေဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာဖြစ်သော ဣန္ဒြေတို့ကိုသာလျှင်။ ကထိတာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။)

သဒ္ဓါဗလာဒီသု၊ သဒ္ဓါဗိုလ် အစရှိသည်တို့၌။ သဒ္ဓါယေဝ၊ သဒ္ဓါတရားသည်သာလျှင်။ အကမ္ပိယဋ္ဌေန၊ မတုန်မလှုပ်သော အနက်ကြောင့်။ ဗလံ၊ ဗလမည်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သဒ္ဓါဗလံ၊ သဒ္ဓါဗလ မည်၏။ ဝီရိယဗလာဒီသု၊ ဝီရိယဗလအစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသဒ္ဓါဗိုလ် အစရှိသည်တို့တွင်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါသည်။ အဿဒ္ဓိယေ၊ မယုံကြည်သော သူ၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အကုသိုလ်ကြောင့်။ နကမ္ပတိ၊ မတုန်လှုပ်တတ်။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ ကောသဇ္ဇေ၊ ပျင်းရိသော သူ၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အကုသိုလ်ကြောင့်။ န ကမ္ပတိ၊ မတုန်လှုပ်တတ်။ သတိ၊ သတိသည်။ မုဋ္ဌဿစ္စေ၊ လွတ်သောသတိရှိသော သူ၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အကုသိုလ်ကြောင့်။ နကမ္ပတိ၊ မတုန်လှုပ်တတ်။ သမာဓိ၊ သမာဓိသည်။ ဥဒ္ဓစ္စေ၊ ပျံ့လွင့်သော သူ၏ အဖြစ်ဟု ဆိုအပ်သော အကုသိုလ်ကြောင့်။ နကမ္ပတိ၊ မတုန်လှုပ်တတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗာနိပိ၊ အလုံးစုံသော သဒ္ဓါဗိုလ်အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ အကမ္ပိယဋ္ဌေန၊ မတုန်မလှုပ်သော အနက်ကြောင့်။ ဗလာနီတိ၊ ဗလတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသဒ္ဓါဗိုလ်အစရှိသည်တို့၌။ ဘာဝနာနယော၊ ပွားစေရာသောနည်းကို။ ဣန္ဒြိယဘာဝနာယံ၊ ဣန္ဒြိယဘာဝနာ၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ရှေးဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် စကားတစ်ရပ် အပြီးသတ်တည်း။ ဣမာနိ၊ ဤသဒ္ဓါဗိုလ်အစရှိသည်တို့ကို။ လောကိယလောကုတ္တရာနေဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာဖြစ်သော တရားတို့ကိုသာလျှင်။ ကထိတာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။)

၄၁၈၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတီတိ ဧတ္ထ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံဘာဝေတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုရှိကုန်သော။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးသားတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အတ္ထဝဏ္ဏနာယ၊ အနက်၏အဖွင့်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘာဝနာနယော၊ ပွားရာသော နည်းတည်း။ တတ္ထ၊ ထိုဗောဇ္ဈင်္ဂနိဒ္ဒေသ၌။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂန္တိအာဒိနာ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံဤသို့ အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ဝုတ္တာနံ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာဒိပဒါနံ၊ အစဖြစ်သော ပုဒ်တို့၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အတ္ထဝဏ္ဏနာ၊ အနက်၏ အဖွင့်တည်း။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၌။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ သရဏဋ္ဌေန၊ အောက်မေ့ခြင်းဟူသော အနက်ကြောင့်။ သတိ၊ သတိမည်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သာ-ဧသာ (သတိ)၊ ထိုသတိသည်။ ဥပဋ္ဌာနလက္ခဏာ၊ အာရုံသို့ကပ်၍တည်ခြင်း လက္ခဏာရှိ၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ အပိလာပနလက္ခဏာ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ စ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ “ယထာ (ဋ္ဌ-၃၈၉) မဟာရာဇ၊ ပေ။ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ” တိ၊ ယထာ မဟာရာဇ၊ ပေ။ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာဟူ၍။ ဧတမ္ပိ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကိုလည်း။ (အာယသ္မတာ နာဂသေနတ္ထေရေန၊ အရှင်နာဂသိန်မထေရ်သည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရညော၊ စကြာမင်း၏။ ဘဏ္ဍာဂါရိကော၊ ဘဏ္ဍာစိုးသည်။ ‘မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဟိရညံ၊ ငွေသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာပစ္စည်းသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရညော၊ စကြာမင်းအား။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာပစ္စည်းကို။ အပိလာပေတိ ယထာ၊ မမေ့မလျော့စေသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သတိ၊ သတိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကုသလာကုသလသာဝဇ္ဇာနဝဇ္ဇဟီနပ္ပဏီတကဏှသုက္ကသပ္ပဋိဘာဂေ၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, အပြစ်ရှိသည်, အပြစ်မရှိသည်, ယုတ်ညံ့သည်, မြတ်သည်, မည်းသည်, ဖြူသည်ဟုဆိုအပ်သော ပြိုင်ဘက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ အပိလာပေတိ၊ မမေ့မလျော့စေတတ်။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။” ဣတိ (အာဒိနာ)၊ ဤသို့အစရှိသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်ကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) အပိလာပနရသာ၊ မမေ့မလျော့ခြင်း ကိစ္စရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ကိစ္စဝသေနေဝ၊ ကိစ္စ၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ အဿာ၊ ထိုသတိ၏။ ဧတံ လက္ခဏံ၊ ထိုမမေ့မလျော့ခြင်း လက္ခဏာကို။ ထေရေန၊ ရှင်နာဂသိန်မထေရ်သည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ အသမ္မောသရသာ၊ မပျောက်မပျက်အဖြစ်ဖြင့် ရှေ့ရှုတည်၏။ သတိ ဧဝ၊ သတိသည်သာလျှင်။ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သမ္ဗောဇ္ဈင်မည်သည်တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်မည်၏။

တတ္ထ၊ ထိုသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါဟူသော ပါဌ်၌။ ဗောဓိယာ၊ သစ္စာလေးပါး တရားကို သိကြောင်းဖြစ်သော သတိအစရှိသော တရားအပေါင်း၏။ အင်္ဂေါ၊ အစိတ်တည်း။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဗောဓိဿ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိတတ်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၏။ အင်္ဂေါ၊ အကြောင်းတည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဗောဇ္ဈင်မည်၏။ ကိံ (ကော-အဓိပ္ပာယော)၊ အဘယ်အဓိပ္ပာယ်သည်။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း? ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ယာအယံ ဓမ္မသာမဂ္ဂီ၊ အကြင်သတိအစရှိသော တရားတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ လောကိယလောကုတ္တရမဂ္ဂက္ခဏေ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာမဂ်ခဏ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာယ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ လီနုဒ္ဓစ္စပတိဋ္ဌာနာယူဟန ကာမသုခအတ္တကိလမထာနုယောဂ ဥစ္ဆေဒသဿတာဘိနိဝေသာဒီနံ၊ တွန့်တိုခြင်း, ပျံ့လွင့်ခြင်း, တည်ခြင်း, အားထုတ်ခြင်း, ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို အားထုတ်ခြင်း, မိမိကိုယ်ကို ပူပန်အောင်အားထုတ်ခြင်း, ဥစ္ဆေဒအယူ, သဿတအယူကို နှလုံးသွင်းခြင်း အစရှိကုန်သော။ အနေကေသံ၊ တစ်ပါးမကများကုန်သော။ ဥပဒ္ဒဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့၏။ ပဋိပက္ခဘူတာယ သတိဓမ္မဝိစယ, ဝီရိယ, ပီတိ, ပဿဒ္ဓိ, သမာဓိ, ဥပေက္ခာ-ဟုဆိုအပ်သော။ ယာယ ဓမ္မသာမဂ္ဂိယာ၊ အကြင်သတိအစရှိသော တရားတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းဖြင့်။ အရိယသာဝကော၊ အရိယသာဝကသည်။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ ဣတိကတွာ (ဣမိနာ-ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဗောဓိတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဗုဇ္ဈတီတိ၊ ဗုဇ္ဈတိ ဟူသည်ကား။ ကိလေသသန္တာနနိဒ္ဒါယ၊ ကိလေသာ အစဉ်တည်းဟူသော အိပ်ပျော်ခြင်းမှ။ ဥဋ္ဌဟတိ၊ ထတတ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈတိ၊ ထိုးထွင်း၍သိတတ်၏။ ဝါ၊ တနည်းကား။ နိဗ္ဗယနမေဝ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုသာလျှင်။ သစ္ဆိကရောတိ၊ မျက်မှောက်ပြုတတ်၏။ ဣတိ (အယံ-အဓိပ္ပာယော)၊ ဤအဓိပ္ပာယ်သည်။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဟ (ကိံ-အာဟ)၊ ဘုရားအဘယ်သို့ ဟောတော်မူသနည်းဟူမူကား။ “သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ ဘာဝေတွာ အနုတ္တရံ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ” တိ၊ သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ ဘာဝေတွာ အနုတ္တရံ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါဟူ၍။ (အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။)

“သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်, သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍သိတော်မူ၏။”

ဓမ္မသာမဂ္ဂိသင်္ခါတာယ၊ သတိအစရှိသော တရားတို့၏ ညီညွတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ တဿာ ဗောဓိယာ၊ ထိုကိလေသာတည်းဟူသော အိပ်ပျော်ခြင်းမှ နိုးကြောင်းဖြစ်သော သတိအစရှိသော တရားအပေါင်း၏။ အင်္ဂေါ၊ အစိတ်တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ) ပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။) ဈာနင်္ဂမဂ္ဂင်္ဂါဒယော ဝိယ၊ ဈာနင်, မဂ္ဂင်အစရှိသည်တို့ မည်သကဲ့သို့တည်း။ ယထာဝုတ္တပ္ပကာရာယ၊ အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဧတာယ ဓမ္မသာမဂ္ဂိယာ၊ ထိုတရား၏ ညီညွတ်ခြင်းဖြင့်။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ ဣတိ ကတွာ (ဣမိနာ-ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ယော ဧသ (ဧသော) အရိယသာဝကောပိ၊ ဤအရိယာ သာဝကကိုလည်း။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားကို သိတတ်သော အရိယာဖြစ်သော တပည့်၏။ အင်္ဂေါ၊ အကြောင်းတည်း။ ဣတိ (တသ္မာ) ပိ၊ ထိုကြောင့်လည်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) သေနင်္ဂရထင်္ဂါဒယော ဝိယ၊ သေနင်္ဂ, ရထင်္ဂအစရှိသည်တို့ကဲ့သို့တည်း။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဋ္ဌကထာစရိယာ၊ အဋ္ဌကထာဆရာတို့သည်။ “ဗုဇ္ဈနကဿ ပုဂ္ဂလဿ အင်္ဂါတိဝါ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ” တိ၊ ဗုဇ္ဈနကဿ ပုဂ္ဂလဿ အင်္ဂါတိဝါ ဗောဇ္ဈင်္ဂါဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။

“ဗုဇ္ဈနကဿ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိတတ်သော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အင်္ဂါ၊ အကြောင်းတို့တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။”

အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) “ဗောဇ္ဈင်္ဂါတိ ဧတ္ထ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂါဟူသော ဤပုဒ်၌။ ကေနဋ္ဌေန၊ အဘယ်သို့သော အနက်ကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်သနည်း? ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကိုသိခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။ ဗုဇ္ဈန္တီ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိတတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။ အနုဗုဇ္ဈန္တီ၊ လျောက်ပတ်စွာသိတတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။ ပဋိဗုဇ္ဈန္တီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။ သမ္ဗုဇ္ဈန္တီ၊ ကောင်းစွာသိတတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂမည်ကုန်၏။” ဣတိ ဣမိနာ ပဋိသမ္ဘိဒါနယေနာပိ၊ ဤပဋိသမ္ဘိဒါ၌လာသော နည်းဖြင့်လည်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂတ္ထော၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂသဒ္ဒါ၏ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပသတ္ထော၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သိခြင်းငှာဖြစ်သည်တည်း။ စ၊ တစ်နည်းကား။ သုန္ဒရော၊ ကောင်းသော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သိခြင်းငှာဖြစ်သည်တည်း။ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော သိခြင်းငှာ ဖြစ်သည်။ သတိ ဧဝ၊ သတိသည်သာလျှင်။ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ကောင်းသော သိခြင်းငှာ ဖြစ်သည်တည်း။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သတိသည်သာလျှင် ကောင်းသော သိခြင်းငှာဖြစ်သည်။ တံသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ထိုသတိသည်သာလျှင် ကောင်းသော သိခြင်းငှာ ဖြစ်သည်ကို။

ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂန္တိ အာဒီသုပိ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံဤသို့ အစရှိသည်တို့၌လည်း။ စတုသစ္စဓမ္မေ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ ဝိစိနတိ၊ စုံစမ်းတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဓမ္မဝိစယော၊ ဓမ္မဝိစယမည်၏။ သော၊ ထိုဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ပဝိစယလက္ခဏော၊ စုံစမ်းခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ ဩဘာသနရသော၊ အာရုံ၌ ထွန်းတောက်ပခြင်း ကိစ္စရှိ၏။ အသမ္မောဟပစ္စုပဋ္ဌာနော၊ မတွေဝေသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ ဝီရဘာဝတောစ၊ လုံ့လရှိသောသူ၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓိနာ၊ လျောက်ပတ်သော အစီအရင်ဖြင့်။ ဤရယိတဗ္ဗတောစ၊ ဖြစ်စေအပ်သောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယမည်၏။ တံ၊ ထိုဝီရိယသည်။ ပဂ္ဂဟလက္ခဏံ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ချီးပင့်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ (ဋ္ဌ-၃၉၀) ဥပတ္ထမ္ဘနရသံ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ထောက်ပင့်, ခိုင်စေခြင်းကိစ္စရှိ၏။ အနောသီဒနပစ္စုပဋ္ဌာနံ၊ မဆုတ်နစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ (ယာဓမ္မဇာတိ၊ အကြင်တရားသဘောသည်။) ပီဏယတိ၊ ရောင့်ရဲစေတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (သာဓမ္မဇာတိ၊ ထိုတရားသဘောသည်။) ပီတိ၊ ပီတိမည်၏။ သာ၊ ထိုပီတိသည်။ ဖရဏလက္ခဏာ၊ နှံ့ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ တုဋ္ဌိလက္ခဏာ၊ အာရုံကို နှစ်သက်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ ကာယစိတ္တာနံ၊ ကိုယ်စိတ်တို့ကို။ ပီဏနရသာ၊ ပြည့်ဖြိုးစေခြင်း ကိစ္စရှိ၏။ နေသံယေဝ၊ ထိုကိုယ်, စိတ်တို့၏သာလျှင်။ ဩဒဂ္ဂပစ္စုပဋ္ဌာနာ၊ တက်ကြွသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ ကာယစိတ္တဒရထပ္ပဿမ္ဘနတော၊ ကိုယ်စိတ်တို့၏ ပူပန်ခြင်းမှ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိမည်၏။ သာ၊ ထိုပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပသမလက္ခဏာ၊ ကိုယ်စိတ်တို့၏ ပူပန်ခြင်းမှ ငြိမ်းခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ ကာယစိတ္တဒရထမဒ္ဒနရသာ၊ ကိုယ်စိတ်တို့၏ ပူပန်ခြင်းကို နှိပ်နင်းခြင်းကိစ္စရှိ၏။ ကာယစိတ္တာနံ၊ ကိုယ်စိတ်တို့၏။ အပရိပ္ဖန္ဒနဘူတသီတိဘာဝပစ္စုပဋ္ဌာနာ၊ မတုန်မလှုပ်သည်ဖြစ်၍ ချမ်းအေးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ သမာဓာနတော၊ အာရုံ၌စိတ်ကို ကောင်းစွာထားခြင်းကြောင့်။ သမာဓိ၊ သမာဓိမည်၏။ သော၊ ထိုသမာဓိသည်။ အဝိက္ခေပလက္ခဏော၊ မပျံ့လွင့်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ အဝိသာရလက္ခဏော၊ မရွေ့ရှားခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ စိတ္တစေတသိက သမ္ပိဏ္ဍနရသော၊ စိတ်စေတသိက်တို့ကို ပေါင်းခြင်းကိစ္စရှိ၏။ စိတ္တဋ္ဌိတိပစ္စုပဋ္ဌာနော၊ စိတ်၏တည်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ အဇ္ဈုပေက္ခနတော၊ လျစ်လျူရှုခြင်း ဥပေက္ခာကြောင့်။ ဥပေက္ခာ၊ ဥပေက္ခာမည်၏။ သာ၊ ထိုဥပေက္ခာသည်။ ပဋိသင်္ခါနလက္ခဏာ၊ ရှုဆင်ခြင်ခြင်း လက္ခဏာရှိ၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ သမဝါဟိတလက္ခဏာ၊ အညီအမျှ ဆောင်ခြင်း လက္ခဏာရှိ၏။ ဦနာဓိကနိဝါရဏရသာ၊ အယုတ်အလွန်ကို မြစ်ခြင်းကိစ္စရှိ၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ပက္ခပါတုပစ္ဆေဒနရသာ၊ ယုတ်သောကိစ္စ, မြတ်သောကိစ္စဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးအဖို့၌ ကျခြင်း ကိစ္စရှိ၏။ မဇ္ဈတ္တဘာဝပစ္စုပဋ္ဌာနာ၊ လျစ်လျူရှုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ရှေ့ရှုတည်တတ်၏။ သေသံ၊ ကြွင်းကျန်သော စကားရပ်သည်။ ဝုတ္တနယမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘာဝေတီတိ၊ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ဗြူဟေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေတတ်၏။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။

တတ္ထ၊ ထိုဘာဝေတိဟူသော ပါဌ်၌။ သတိသမ္ပဇညံ၊ သတိလျှင်ပြဋ္ဌာန်းခြင်းရှိသော သမ္ပဇညလည်းကောင်း။ မုဋ္ဌဿတိပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ လွတ်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရှောင်ကြဉ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတဿတိပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ အာရုံကို ကပ်၍တည်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲသည်အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အဘိက္ကမာဒီသု၊ ရှေ့သို့တက်ခြင်း အစရှိကုန်သော။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ သတိသမ္ပဇညေန၊ သတိသမ္ပဇညဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘတ္တနိက္ခိတ္တကာကသဒိသေ၊ ထမင်းကို ပစ်ချရာ၌ ကျီးနှင့်တူကုန်သော။ မုဋ္ဌဿတိပုဂ္ဂလေ၊ လွတ်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇနေန၊ ရှောင်ကြဉ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ တိဿဒတ္တတ္ထေရအဘယတ္ထေရာဒိသဒိသေ၊ တိဿဒတ္တထေရ်, အဘယထေရ်အစရှိသော မထေရ်တို့နှင့် တူကုန်သော။ ဥပဋ္ဌိတဿတိပုဂ္ဂလေ၊ အာရုံသို့ကပ်၍ တည်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝနေန၊ မှီဝဲသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ သတိသမုဋ္ဌာပနတ္ထံ၊ သတိကိုဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တတာယ စ၊ ညွတ်သော, ကိုင်းသော, ရိုင်းသောစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းအမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးကောင်းသားသည်။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပင်လျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအကဲကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပရိပုစ္ဆကတာ၊ သက်ဝင်၍ ခန္ဓာအစရှိသည်တို့၌ မေးမြန်းခြင်းများသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယာ၊ အတွင်းအပဖြစ်သော ဝတ္ထု၏သန့်ရှင်းသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနာ၊ သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့၏ မျှသည်၏ အဖြစ်ကို ပြီးစေခြင်းလည်းကောင်း။ ဒုပ္ပညပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနာ၊ ပညာနည်းသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပညဝန္တပုဂ္ဂလသေဝနာ၊ ပညာရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲခြင်းလည်းကောင်း။ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယပစ္စဝေက္ခဏာ၊ နက်နဲသောဉာဏ်၏ ဖြစ်ရာဖြစ်သော ခန္ဓာစသည်ကို ဆင်ခြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ နှလုံးညွတ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုပရိပုစ္ဆကတာအစရှိသော ခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့တွင်။ ပရိပုစ္ဆကတာတိ၊ ပရိပုစ္ဆကတာဟူသည်ကား။ ခန္ဓဓာတုအာယတနဣန္ဒြိယဗလဗောဇ္ဈင်္ဂ မဂ္ဂင်္ဂဈာနသမထဝိပဿနာနံ၊ ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန, ဣန္ဒြေ, ဗိုလ်, ဗောဇ္ဈင်, မဂ္ဂင်, ဈာန်, သမထ, ဝိပဿနာတို့၏။ အတ္ထသန္နိဿိတပရိပုစ္ဆာဗဟုလတာ၊ အနက်ကိုမှီသော သက်ဝင်၍ မေးမြန်းခြင်း များသည်၏အဖြစ်တည်း။

ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယာဘိ၊ ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယာဟူသည်ကား။ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရာနံ၊ အဇ္ဈတ္တိက, ဗာဟိရဖြစ်ကုန်သော။ ဝတ္ထူနံ၊ ဝတ္ထုတို့၏။ ဝိသဒဘာဝကရဏံ၊ သန့်ရှင်းသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုခြင်းတည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဿ၊ ထိုယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကေသနခလောမာ၊ ဆံ, ခြေသည်း, လက်သည်း, အမွေးတို့သည်။ ဒီဃာ၊ ရှည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သရီရံဝါ၊ ကိုယ်သည်မူလည်း။ ဥပ္ပန္နဒေါသဉ္စေဝ၊ ဖြစ်ပွားသော သလိပ်, သည်းခြေစသော အပြစ်ရှိသည်လည်းကောင်း။ (ဋ္ဌ-၃၉၁) သေဒမလမက္ခိတဉ္စ၊ ချွေးကိုယ်မှဖြစ်သော အညစ်အကြေးတို့သည် လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဇ္ဈတ္တိကံ၊ အတွင်းဖြစ်သော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ အဝိသဒံ၊ မသန့်ရှင်းသည်။ အပရိသုဒ္ဓံ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ အဇ္ဈတ္တိကဝတ္ထုမသန့်ရှင်းသည် မှတစ်ပါး ဗာဟိရဝတ္ထု မသန့်ရှင်းသည်ကို ဆိုဦးအံ့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏံ ဝါ၊ ဆွေးမြည့်သည်လည်းကောင်း။ ကိလိဋ္ဌံဝါ၊ ညစ်နွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂန္ဓံဝါ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သေနာသနံဝါ၊ ကျောင်း, အိပ်ရာ, နေရာသည်မူလည်း။ ဥက္ကာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗာဟိရံ၊ အပဖြစ်သော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ အဝိသဒံ၊ မသန့်ရှင်းသည်။ အပရိသုဒ္ဓံ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကောသာဒိစ္ဆေဒနေနစ၊ ဆံအစရှိသည်ကို ဖြတ်ရိတ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓံဝိရေစနအဓောဝိရောစနာဒီဟိ၊ အထက်သို့ အော့အန်စေခြင်း, အောက်သို့ဝမ်းလျှောက်စေခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ သရီရသလ္လဟုကဘာဝကရဏေနစ၊ ကိုယ်၏ပေါ့ပါးသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆာဒနနဟာပနေန စ၊ အညစ်အကြေးကို ပွတ်တိုက်ခြင်း, ရေချိုးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဇ္ဈတ္တိကဝတ္ထု၊ အတွင်းဝတ္ထုကို။ ဝိသဒံ၊ သန့်ရှင်းသည်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သူစိကမ္မဓောဝနရဇနပရိဘဏ္ဍကရဏာဒီဟိ၊ အပ်ချုပ်ခြင်း, ဖွပ်ခြင်း, ဆိုးခြင်း, ကျောင်းကို ပြုခြင်းအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဗာဟိရဝတ္ထု၊ အပဝတ္ထုကို။ ဝိသဒံ၊ သန့်ရှင်းသည်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဧတသ္မိံ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရေ၊ ထိုအတွင်း, အပ၌။ ဝတ္ထုမှိ၊ ဝတ္ထုသည်။ အဝိသဒေ၊ မသန့်ရှင်းသည်ရှိသော်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သော။ စိတ္တစေတသိကေသု၊ စိတ်, စေတသိက်တို့၌။ ဉာဏမ္ပိ၊ ဉာဏ်သည်လည်း။ အဝိသဒံ၊ မသန့်ရှင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိသုဒ္ဓါနိ၊ မစင်ကြယ်ကုန်သော။ ဒီပကပလ္လဝဋ္ဋိတေလာဒီနိ၊ ဆီမီးခွက်, ဆီမီးစာ, ဆီအစရှိသည်တို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဥပ္ပန္နဒီပသိခါယ၊ ဖြစ်သော ဆီမီးလျှံ၏။ ဩဘာသော ဝိယ၊ အရောင်ကဲ့သို့။ အပရိသုဒ္ဓံ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန၊ မစင်ကြယ်သည်မှ တစ်ပါး စင်ကြယ်သည်ကို ဆိုဦးအံ့။ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရေ၊ အတွင်း, အပ၌။ ဝတ္ထုမှိ၊ ဝတ္ထုသည်။ ဝိသဒေ၊ သန့်ရှင်းသည်ရှိသော်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သော။ စိတ္တစေတသိကေသု၊ စိတ်, စေတသိက်တို့၌။ ဉာဏမ္ပိ၊ ဉာဏ်သည်လည်း။ ဝိသဒံ၊ သန့်ရှင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသုဒ္ဓါနိ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ ဒီပကပလ္လဝဋ္ဋိတေလာဒီနိ၊ ဆီမီးခွက်, ဆီမီးစာ, ဆီအစရှိသည်တို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဥပ္ပန္နဒီပသိခါယ၊ ဖြစ်သောဆီမီးလျှံ၏။ ဩဘာသောဝိယ၊ အရောင်ကဲ့သို့။ (ဝိသဒံ၊ သန့်ရှင်းသည်။) ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယာ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ ဥပ္ပါဒါယသံဝတ္တတီ” တိ၊ ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယာ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ ဥပ္ပါဒါယသံဝတ္တတိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။

ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနာ နာမ၊ ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနာမည်သည်ကား။ သဒ္ဓါဒီနံ၊ သဒ္ဓါအစရှိကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ ဣန္ဒြေတို့၏။ သမဘာဝကရဏံ၊ မျှတညီညာသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုခြင်းတည်း။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေသည်။ ဗလဝံ၊ အားကြီးသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဣတရာနိ၊ ဤသဒ္ဓိန္ဒြေမှ တစ်ပါးသော ဝီရိယိန္ဒြေစသော ဣန္ဒြေတို့သည်။ မန္ဒာနိ၊ နုန့်ကုန်သည်။ (သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။) တတော၊ ထိုသို့ သဒ္ဓိန္ဒြေအားကြီးသည်၏ အဖြစ်, သဒ္ဓိန္ဒြေမှ တစ်ပါးသော ဝီရိယန္ဒြေစသော ဣန္ဒြေ၏ နုန့်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝီရိယိန္ဒြိယံ၊ ဝီရိယိန္ဒြေသည်။ ပဂ္ဂဟကိစ္စံ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့အား ချီးပင့်ခြင်းကိစ္စကို။ (ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။) သတိန္ဒြိယံ၊ သတိန္ဒြေသည်။ ဥပဋ္ဌာနကိစ္စံ၊ အာရုံသို့ကပ်၍ တည်ခြင်းကိစ္စကို။ (ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။) သမာဓိန္ဒြိယံ၊ သမာဓိန္ဒြေသည်။ အဝိက္ခေပကိစ္စံ၊ မပျံ့လွင့်ကြောင်းဖြစ်သော ကိစ္စကို။ (ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။) ပညိန္ဒြိယံ၊ ပညိန္ဒြေသည်။ ဒဿနကိစ္စံ၊ မြင်ခြင်းကိစ္စကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုသဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဓမ္မသဘာဝပစ္စဝေက္ခဏေနဝါ၊ တရားသဘောကို ဆင်ခြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မနသိကရောတော၊ နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဗလဝံ၊ အားကြီးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသဒ္ဓိန္ဒြေအားကြီးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အမနသိကာရေနဝါ၊ နှလုံးမသွင်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟာပေတဗ္ဗံ၊ ယုတ်စေအပ်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသဒ္ဓိန္ဒြေအားကြီးသည်ဖြစ်၍ တစ်ပါးသော ဝီရိယိန္ဒြေတို့၏ မိမိကိစ္စကို မပြီးစေနိုင်သည်၏ အဖြစ်၌။ ဝက္ကလိတ္ထေရဝတ္ထု၊ ဝက္ကလိထေရ်ဝတ္ထုသည်။ နိဒဿနံ၊ ညွှန်းကြောင်းဖြစ်သော သက်သေတည်း။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဝီရိယိန္ဒြိယံ၊ ဝီရိယိန္ဒြေသည်။ ဗလဝံ၊ အားရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေသည်။ အဓိမောက္ခကိစ္စံ၊ သက်ဝင်ခြင်းကိစ္စကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နေဝ သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဣတရာနိ၊ ဤဝီရိယိန္ဒြေမှ တစ်ပါးသော သတိန္ဒြေစသော ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဣတရကိစ္စဘေဒံ၊ ဤမှတစ်ပါး အာရုံသို့ကပ်၍တည်ခြင်း အစရှိသော ကိစ္စအထူးကို။ (ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။) န (သက္ကောတိ)၊ မစွမ်းနိုင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုသဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ပဿဒ္ဓါဒိဘာဝနာယ၊ ပဿဒ္ဓိအစရှိသည်ကို ပွားစေခြင်းဖြင့်။ ဟာပေတဗ္ဗံ၊ ယုတ်စေအပ်၏။ တတြာပိ၊ ထိုသို့ဝီရိယိန္ဒြေ အားကြီးသည်ဖြစ်၍ တစ်ပါးသော သဒ္ဓိန္ဒြေစသော ဣန္ဒြေတို့၏ မိမိကိစ္စကို မပြီးစေနိုင်သည်၏ အဖြစ်၌လည်း။ သောဏတ္ထေရဿ၊ သောဏထေရ်၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုကို။ ဒဿေတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ သေသေသုပိ၊ ကြွင်းသော ဣန္ဒြေတို့၌လည်း။ ဧကဿ၊ တခုသော ဣန္ဒြေ၏။ ဗလဝဘာဝေ၊ အားကြီးသည်၏ အဖြစ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣတရေသံ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ဣန္ဒြေတို့၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကိစ္စေသု၊ ကိစ္စတို့၌။ အသမတ္ထတာ၊ မစွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသဒ္ဓိန္ဒြေစသော ငါးပါးသော တရားတို့တွင်။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ သဒ္ဓါပညာနဉ္စ၊ သဒ္ဓါ, ပညာတို့၏လည်းကောင်း။ သမာဓိ, ဝီရိယာနဉ္စ၊ သမာဓိ, ဝီရိယတို့၏လည်းကောင်း။ သမတံ၊ တူမျှသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ဗလဝသဒ္ဓေါ၊ အားကြီးသော သဒ္ဓါရှိသော။ မန္ဒပညော၊ နုန့်သော ပညာရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) မုဓပ္ပသန္နော၊ သီလ, သမာဓိစသော ဂုဏ်ကျေးဇူးမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ အချည်းနှီးသော ပုဂ္ဂိုလ်၌ ကြည်ညိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝတ္ထုမှိ၊ ကြည်ညိုစရာ မဟုတ်သော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ ဗလဝပညော၊ အားကြီးသော ပညာရှိသော။ မန္ဒသဒ္ဓေါ၊ နုန့်သော သဒ္ဓါရှိသော။ (ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ကေရာဋိကပက္ခံ၊ စဉ်းလဲသောအဖို့သို့။ ဘဇတိ၊ ဝင်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) ဘေသဇ္ဇသမုဋ္ဌိတော၊ ဆေးကြောင့်ဖြစ်သော။ ရောဂေါ၊ အနာသည်။ အတေကိစ္ဆော၊ မကုစားကောင်းသည်။ ဟောတိဝိယ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့တည်း။ စိတ္တုပ္ပါဒမတ္တေနေဝ၊ စိတ်ဖြစ်ကာမျှဖြင့်ပင်လျှင်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိဓာဝိတွာ၊ လွန်၍ပြေး၍။ ဒါနာဒီနိ၊ ဒါနအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ အကရောန္တော၊ အလျှင်းအပြုမူ၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော သဒ္ဓါ, ပညာသမာဓိ, ဝီရိယတို့၏။ သမတာယ၊ တူမျှသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝတ္ထုသ္မိံယေဝ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရာဖြစ်သော ဘုရားစသော ရတနာသုံးပါး၌သာလျှင်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဗလဝသမာဓိံ၊ အားကြီးသော သမာဓိ ရှိသော။ မန္ဒဝီရိယံ၊ နုန့်သောဝီရိယရှိသော။ (ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) သမာဓိဿ၊ သမာဓိ၏။ ကောသဇ္ဇပက္ခတ္တာ၊ ပျင်းရိခြင်းအဖို့ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကောသဇ္ဇံ၊ ပျင်းရိခြင်းသည်။ အဘီဘဝတိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဗလဝီရိယံ၊ အားကြီးသော ဝီရိယရှိသော။ မန္ဒသမာဓိံ၊ နုန့်သောသမာဓိရှိသော။ (ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။) ဝီရိယဿ၊ ဝီရိယ၏။ ဥဒ္ဓစ္စပက္ခတ္တာ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း အဖို့ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်။ အဘိဘဝတိ၊ နှိပ်စက်၏။ သမာဓိ ပန၊ သမာဓိသည်ကား။ ဝီရိယေန၊ ဝီရိယနှင့်။ (ဋ္ဌ-၃၉၂) သံယောဇိတော၊ ယှဉ်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဓိ၊ သမာဓိသည်။ ကောသဇ္ဇေ၊ ပျင်းရိခြင်း၌။ ပတိတုံ၊ ကျခြင်းငှာ။ နလဘတိ၊ မရ။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ သမာဓိနာ၊ သမာဓိနှင့်။ သံယောဇိတံ၊ ယှဉ်စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဓစ္စေ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း၌။ ပတိတုံ၊ ကျခြင်းငှာ။ နလဘတိ၊ မရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံဥဘယံ၊ ထိုသဒ္ဓါနှင့် ပညာ, သမာဓိနှင့် ဝီရိယကို။ သမံ၊ ညီမျှသည်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဥဘယသမတာယ၊ နှစ်ပါးစုံသောသဒ္ဓါ, ပညာ, သမာဓိ, ဝီရိယတို့၏ ညီမျှခြင်းကြောင့်။ အပ္ပနာ၊ အပ္ပနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) သမာဓိကမ္မိကဿ၊ သမာဓိအမှုဖြစ်သော သမထကမ္မဋ္ဌာန်း၌ယှဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဗလဝတီပိ၊ အားကြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါသည်။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကိုဆိုဦးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သဒ္ဓါတရား အားကြီးသည်ရှိသော်။ သဒ္ဒဟန္တော၊ သမထကမ္မဋ္ဌာန်း၌ ယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ ဩကပ္ပေန္တော၊ သမထကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သက်ဝင်ယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပနံ၊ အပ္ပနာသို့။ ပါပုဏိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ သမာဓိပညာသု၊ သမာဓိ, ပညာတို့တွင်။ သမာဓိကမ္မိကဿ၊ သမာဓိအမှုဖြစ်သော သမထကမ္မဋ္ဌာန်း၌ယှဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဗလဝတီ၊ အားရှိသော။ ဧကဂ္ဂတာ၊ တည်ကြည်ခြင်းသည်။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကိုဆိုဦးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဧကဂ္ဂတာ အားကြီးသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပ္ပနံ၊ အပ္ပနာသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ ဝိပဿနာကမ္မိကဿ၊ ဝိပဿနာအမှု၌ယှဉ်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဗလဝတီ၊ အားရှိသော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကိုဆိုဦးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပညာအားကြီးသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လက္ခဏပဋိဝေဓံ၊ အနိစ္စအစရှိသောလက္ခဏာကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ ဥဘန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော သမာဓိ, ပညာတို့၏။ သမတာယပိ၊ ညီမျှသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ အပ္ပနာ၊ အပ္ပနာသည်။ ဟောတိယေဝ၊ ဖြစ်သသည်သာလျှင်တည်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော သမထကမ္မဋ္ဌာန်း, ဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်းတို့၌။ ဗလဝတီ၊ အားကြီးစွာသော။ သတိပန၊ သတိသည်ကား။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သတိ၊ သတိသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥဒ္ဓစ္စပက္ခိကာနံ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းအဖို့ရှိကုန်သော။ သဒ္ဓါဝီရိယပညာနံ၊ သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, ပညာတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဥဒ္ဓစ္စပါတတော၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း၌ ကျခြင်းမှ။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ကောသဇ္ဇပက္ခိကေန၊ ပျင်းရိခြင်းအဖို့ရှိသော။ သမာဓိနာစ၊ သမာဓိဖြင့်လည်း။ ကောသဇ္ဇပါတတော၊ ပျင်းရိခြင်း၌ကျခြင်းမှ။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာ၊ ထိုသတိကို။ သဗ္ဗဗျဉ္ဇနေသု၊ အလုံးစုံသော ဟင်းလျာတို့၌။ လောဏဓူပနံ၊ ဆားဖြင့်ထုံခြင်းကို။ (ဣစ္ဆိတဗ္ဗံ) ဝိယစ၊ အလိုရှိအပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သဗ္ဗရာဇကိစ္စေသု၊ မင်း၏အလုံးစုံသောကိစ္စဟု ဆိုအပ်သော ပြည်ရေးတို့၌။ သဗ္ဗကမ္မိကော၊ အလုံးစုံအမှု၌ ရေးသားလိမ္မာသော။ အမစ္စော၊ အမတ်ကို။ (ဣစ္ဆိတဗ္ဗော) ဝိယစ၊ အလိုရှိအပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောတွန့်ခြင်းကိစ္စ, ပျံ့လွင့်ခြင်းကိစ္စတို့၌။ ဣစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်) “သတိစ ပန၊ ပေ။ ဟောတီတိ၊ သတိစ ပန၊ ပေ။ ဟောတိဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

“ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတိ၊ သတိကို။ သဗ္ဗတ္ထိကာ၊ အလုံးစုံသောကိစ္စတို့၌ အလိုရှိအပ်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်သနည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သတိပဋိသရဏံ၊ သတိလျှင်လဲလျောင်းရာရှိ၏။ သတိစ၊ သတိသည်လည်း။ အာရက္ခပစ္စုပဋ္ဌာနာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းလျှင် ထင်သောအခြင်းအရာရှိ၏။ သတိယာ၊ သတိနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ ပဂ္ဂဟနိဟော၊ ချီးပင့်ခြင်း,နှိပ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်၏။)

ဒုပ္ပညပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနာ နာမ၊ ဒုပ္ပညပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနာမည်သည်ကား။ ခန္ဓာဒိဘေဒေသု၊ ခန္ဓာစသည်အပြားရှိသော တရားတို့၌။ အနေဂါဠှပညာနံ၊ မသက်ဝင်နိုင်သော ပညာရှိကုန်သော။ ဒုမ္မေဓပုဂ္ဂလာနံ၊ ပညာနည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇနံ၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းတည်း။ ပညဝန္တပုဂ္ဂလသေဝနာ နာမ၊ ပညဝန္တပုဂ္ဂလသေဝနာမည်သည်ကား။ သမပညာသလက္ခဏပရိဂ္ဂါဟိကာယ၊ အမျှငါးဆယ်သော လက္ခဏာကို သိမ်းဆည်းတတ်သော။ ဥဒယဗ္ဗယပညာယ၊ အဖြစ်အပျက်ကို သိသော ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတပုဂ္ဂလသေဝနာ၊ ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲခြင်းတည်း။ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယပစ္စဝေက္ခဏာ၊ ဂမ္ဘီရဉာဏစရိယပစ္စဝေက္ခဏာမည်သည်ကား။ ဂမ္ဘီရေသု၊ နက်နဲကုန်သော။ ခန္ဓာဒီသု၊ ခန္ဓာအစရှိသည်တို့၌။ ပဝတ္တာယ၊ ဖြစ်သော။ ဂမ္ဘီရပညာယ၊ နက်နဲသော ပညာဖြင့်။ ပဘေဒပစ္စဝေက္ခဏာ၊ အပြားကိုဆင်ခြင်ခြင်းတည်း။ တဒဓိမုတ္တတာ နာမ၊ တဒဓိမုတ္တတာမည်သည်ကား။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂသမုဋ္ဌာပနတ္တံ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တတာ၊ ညွတ်သောစိတ်, ကိုင်းသောစိတ်, ရိုင်းသောစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်တည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းအမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပင်လျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအကဲကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝအရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အပါယဘယပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ အပါယ်၌ဖြစ်သောဘေးကို ဆင်ခြင်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ အာနိသံသဒဿာဝိတာ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ အကျိုးအာနိသင်ကို မြင်လေ့ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဂမနဝီထိပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ သွားကြောင်းဖြစ်သော ခရီးကို ဆင်ခြင်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတာပစာယနတာ၊ ပြည်သူတို့၏ ဆွမ်းကို အပူဇော်တုံ့ ပူဇော်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဒါယဇ္ဇမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ အမွေခံ၏ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သတ္ထုမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဇာတိမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ အမျိုး၏မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သဗြဟ္မစာရိမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ သီတင်းသုံးဖော်၏ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ကုသီတပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ ပျင်းရိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ရှောင်ကြဉ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆည်းကပ်မှီဝဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၃၉၃) တတ္ထ၊ ထိုအပါယဘယပစ္စဝေက္ခဏတာစသော တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသောအကြောင်းတို့တွင်။ “နိရယေသု၊ ငရဲတို့၌။ ပဉ္စဝိဗေန္ဓနကမ္မကရဏတော၊ ငါးပါးအပြားရှိသောနှောင်ဖွဲ့ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ညှဉ်းဆဲခြင်းအမှုကို ပြုသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးသောဆင်းရဲကို။ အနုဘဝနကာလေပိ၊ ခံစားရသောအခါ၌လည်းကောင်း။ တိရိစ္ဆာနယောနိယံ၊ တိရိစ္ဆာန်မျိုး၌။ ဇာလက္ခိပကုမိနာဒီဟိ၊ ပိုက်ကွန်, မြှုံးအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဂဟိတကာလေပိ၊ ဖမ်းယူသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ပါဇနကဏကာဒိပ္ပဟာရတုန္နဿ၊ နှင်တံ၌တပ်သော သံဆူးအစရှိသည်ဖြင့် ထိုးခတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ကျင်နာသောနွား၏။ သကဋဝဟနာဒိကာလေပိ၊ လှည်းကိုရွက်ဆောင်ခြင်းအစရှိသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ပေတ္တိဝိသယေ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ အနေကာနိ၊ များကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိပိ၊ နှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဧကံ ဗုဒ္ဓန္တရမ္ပိ၊ နှစ်ဆူသောဘုရားတို့၏ တခုသော အကြားကာလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ခုပ္ပိပါသာဒိအာတုရကာလေပိ၊ ခုပ္ပိပါသအစရှိသော ပြိတ္တာတို့အား ကျင်နာခြင်းဖြစ်သောအခါ၌လည်းကောင်း။ ကာလကဥ္စိကအသုရေသု၊ ကာလကဥ္စိကပြိတ္တာတို့၌။ သဋ္ဌိဟတ္တအသီတိဟတ္တပ္ပမာဏေန၊ အတောင်ခြောက်ဆယ်, အတောင်ရှစ်ဆယ် အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ အဋ္ဌိစမ္မမတ္တေနေဝ၊ အရိုးအရေမျှသာဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝေန၊ အတ္တဘောဖြင့်။ ဝါတာတပါဒိဒုက္ခာနုဘဝနကာလေပိ၊ လေ, နေပူ အစရှိသည်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ဒုက္ခဝေဒနာကိုခံစားရသောအခါ၌လည်းကောင်း။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဥပ္ပါဒေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းဖြစ်သောအခါသည်သာလျှင်။ တေ၊ သင်အား။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဥပ္ပါဒေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။) ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပါယဘယံ၊ အပါယ်၌ဖြစ်သောဘေးကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

“ကုသီတေန၊ ပျင်းရိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နဝ လောကုတ္တရဓမ္မာ၊ ကိုးပါးကုန်သော လောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းကုန်။ အာရဒ္ဓဝီရိယေနေဝ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ (နဝ လောကုတ္တရဓမ္မာ၊ ကိုးပါးကုန်သော လောကုတ္တရာတရားတို့ကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။) သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းကုန်၏။ အယံ၊ ဤသို့လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးကို ရခြင်းသည်။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။” ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာနိသံသဒဿာဝိနောပိ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ အကျိုးအာနိသင်ကို မြင်လေ့ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ “သဗ္ဗဗုဒ္ဓပစ္စေကဗုဒ္ဓမဟာသာဝကေဟိ၊ အလုံးစုံသော ဘုရား, ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ, မဟာသာဝကတို့သည်။ ဂတမဂ္ဂေါဝ၊ သွားအပ်သောခရီးကိုသာလျှင်။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ သောစ၊ ထိုအလုံးစုံသော ဘုရား, ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ, မဟာသာဝကတို့သည် သွားအပ်သောခရီးသည်လည်း။ ကုသီတေန၊ ပျင်းရိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂမနဝီထိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့သွားအပ်သောခရီးကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

“ယေ (မနုဿာ)၊ အကြင်လူတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပိဏ္ဍပါတာဒီဟိ၊ ဆွမ်း, ခဲဖွယ်အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ဣမေ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ ဉာတကာ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ နေဝဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒါသကမ္မကရာ၊ ကျွန်, အမှုလုပ်တို့သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တံ၊ သင့်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဇီဝိဿာမ၊ အသက်မွေးကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တေ၊ သင်အား။ ပဏီတာနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ပိဏ္ဍပါတာဒီနိ၊ ဆွမ်းအစရှိသည်တို့ကို။ နဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိတို့၏။ ကာရာနံ၊ ပြုအပ်သောကောင်းမှုတို့၏။ မဟပ္ဖလတံ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ပစ္စာသီသမာနာ၊ လိုချင်တောင့်တ ရှာကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ သတ္ထာရာပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဣမေ ပစ္စယေ၊ ဤပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ ကာယဒဠှီဗဟုလော၊ ကိုယ်၏ဆူဖြိုးခြင်းကိုပြုခြင်း များသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရိဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမ္ပဿတာ၊ မြင်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ပစ္စယာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို။ နအနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်ကုန်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ‘အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဣမေ၊ ဤပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇမာနော၊ သုံးဆောင်လျက်။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝဋဒုက္ခတော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ မုစ္စိဿတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးတော်ပိုက်၍။ တေ၊ သင့်အား။ ပစ္စယာ၊ ပစ္စည်းတို့ကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒါနိ၊ ယခု။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိကျော့ကျည်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ နအပစာယိဿသိ၊ ပူဇော်တုံ့ မပူဇော်ဘိသနည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယဿေဝ၊ အားထုတ်အပ်သောလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင်။ ပိဏ္ဍပါတာပစာယနံ နာမ၊ ပြည်သူတို့၏ ဆွမ်းကို ပူဇော်ခြင်းမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပိဏ္ဍပါတာပစာယနံ၊ ပြည်သူတို့၏ ဆွမ်းကို ပူဇော်တုံ့ပူဇော်ခြင်းကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) မဟာမိတ္တတ္ထေရဿ၊ မဟာမိတ္တထေရ်အား။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ) ဝိယစ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတိကတိဿတ္ထေရဿ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သော တိဿမထေရ်အား။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ) ဝိယစ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်းတည်း။

ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ မဟာမိတ္တတ္ထေရော၊ မဟာမိတ္တမထေရ်သည်။ ကဿကလေဏေ နာမ၊ ကဿကမည်သော လိုဏ်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ စ၊ ထိုမဟာမိတ္တမထေရ်အားလည်း။ ဂေါစရဂါမေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ မဟာဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမကြီးသည်။ ထေရံ၊ မဟာမိတ္တမထေရ်ကို။ ပုတ္တံကတွာ၊ သားပြု၍။ ပဋိဇဂ္ဂတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမကြီးသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ အသုကသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအမည်ရှိသောအရပ်၌။ ပုရာဏတဏ္ဍုလာ၊ ဟောင်းလေပြီးသော ဆန်တို့သည်။ (အတ္ထိ။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသောအရပ်၌။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသောအရပ်၌။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသောအရပ်၌။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တဝ၊ သင်ချစ်သမီး၏။ ဘာတိကဿ၊ မောင်တော်ဖြစ်သော။ အယျမိတ္တဿ၊ ငါ့သားသခင် အရှင်မဟာမိတ္တမထေရ်၏။ အာဂတကာလေ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ ကြွတော်မူလာသောအခါ၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ခီရသပ္ပိဖာဏိတေဟိ၊ နို့ရည်, ထောပတ်, တင်လဲတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒေဟိ၊ လှူရစ်လော့။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ တွဉ္စ၊ သင်ချစ်သမီးသည်လည်း။ ဘုဉ္ဇေယျာသိ၊ ကြွင်းသမျှကို ရွယ်ပျိုကျစ်လျစ် စားရစ်ပေတော့။ အဟံ ပန၊ ငါအမိသည် တစ်မူကား။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့က။ ပက္ကံ၊ ကျက်လေပြီးသော။ ပါရိဝါသိကဘတ္တံ၊ သိုးလေပြီးသော ထမင်းကို။ ကဉ္ဇိယေန၊ ပအုံးရည်ဖြင့်။ ဘုတ္တာ၊ စားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ အမေ။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ (တွံ၊ သင်မွေးသမိခင် ကျေးဇူးရှင်သည်။) ဘုဉ္ဇိဿသိ၊ စားရှာလိမ့်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) (ဋ္ဌ-၃၉၄) “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ သာကပက္ကံ၊ ဟင်းရွက်ကျက်ကို။ ကဏတဏ္ဍုလေဟိ၊ ဆန်ကွဲတို့ဖြင့်။ အမ္မိလယာဂုံ၊ ဟင်းစပ်ယာဂုကို။ ပစိတွာ၊ ကျို၍။ ဌပေဟိ၊ အမယ့်နေ့ စာထားရစ်ပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။)

ထေရော၊ မဟာမိတ္တမထေရ်သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နီဟရန္တောဝ၊ ထုတ်လျက်သာလျှင်။ တံသဒ္ဒံ၊ ထိုဥပါသိကာမကြီး, သမီးတို့ ပြောဆိုကြာသော အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “မဟာဥပါသိကာ၊ ကြီးမားသော သဒ္ဓါ, ဥစ္စာပါးလျသော ဥပါသိကာမကြီးသည်။ ကဉ္ဇိယေန၊ ပအုံးရည်ဖြင့်။ ပရိဝါသိကဘတ္တံ၊ သိုးလေပြီးသော ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇိ ကိရ၊ စားရှာသတတ်။ ဒိဝါပိ၊ နေ့၌လည်း။ ကဏပဏ္ဏမ္ဗိလယာဂုံ၊ ဆန်ကွဲ, ဟင်းရွက်တို့ဖြင့် ရော၍ ကျိုအပ်သော ဟင်းစပ်ယာဂုကို။ ဘုဉ္ဇိဿတိ ကိရ၊ စားရှာရလိမ့်သတတ်။ တုယှံ၊ သင်၏။ အတ္ထာယ ပန၊ အကျိုးငှာကား။ ပုရာဏတဏ္ဍုလာဒီနိ၊ ဟောင်းသော ဆန်အစရှိသည်တို့ကို။ အာစိက္ခတိ၊ သူ့သမီးအားကြားမှာခဲ့၏။ တံ၊ သင့်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ခေါပန၊ စင်စစ်။ ဧသာ၊ ဤဥပါသိကာမကြီးသည်။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ နေဝ ပစ္စာသီသတိ၊ မတောင့်တပေ။ ဝတ္ထုံ၊ ယာကို။ နပစ္စာသီသတိ၊ မတောင့်တပေ။ [ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ နပစ္စာသီသတိ၊ မတောင့်တပေ။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကို။ နပစ္စာသီသတိ၊ တောင့်တသည်မဟုတ်ပေ။] ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သမ္ပတ္တိယော၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ပတ္ထယမာနာ၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတိဿာ၊ ထိုဥပါသိကာမကြီးကို။ တာသမ္ပတ္တိယော၊ ထိုစည်းစိမ်တို့ကို။ လဘာပေတုံ၊ ရစေခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ၊ စွမ်းနိုင်လတ္တံ့လော။ နသက္ခိဿသိ၊ မစွမ်းနိုင်လတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမ၏။ အယံ ခေါ ပန ပိဏ္ဍပါတော၊ ဤဆွမ်းသည်ကား။ သရာဂေန၊ ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော။ သဒေါသေန၊ ဒေါသနှင့်တကွဖြစ်သော။ သမောဟေန၊ မောဟနှင့်တကွဖြစ်သော။ တယာ၊ သင်သည်။ ဂဏှိတုံ၊ ခံယူခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ထဝိကာယ၊ အိတ်၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ဂဏ္ဌိကံ၊ ကပတ်သိမ်းကို။ မုဉ္စိတွာ၊ ဖြေ၍။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်လှည့်၍။ ကဿကလေဏမေဝ၊ ကဿကမည်သော လိုဏ်သို့သာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စေ၊ ညောင်စောင်း၏အောက်၌။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်း။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ အပါပုဏိတွာ၊ မရောက်ဘဲ။ န နိက္ခမိဿာမိ၊ လိုဏ်ကသက်သက် ငါမထွက်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဝုတ္ထဘိက္ခု၊ နေသောရဟန်းသည်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ပုရေဘတ္တမေဝ၊ နံနက်အခါ၌သာလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဝိကသိတံ၊ နေရောင်ခြည်သင့်သဖြင့် ပွင့်ခြင်းသို့ရောက်သော။ ပဒုမံ ဣဝ၊ ပဒုမ္မာကြာကဲ့သို့။ မဟာခီဏာသဝေါ၊ ရဟန္တာကြီးသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ကရောန္တောဝ၊ ပြုလျက်သာလျှင်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ လေဏဒွါရေ၊ လိုဏ်တံခါး၌။ (ရုက္ခမှိ၊ သစ်ပင်၌။) အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။

“နမော တေ ပုရိသာဇည၊ နမော တေပုရိသုတ္တမ၊

ယဿတေ အာသဝါ ခီဏာ၊ ဒက္ခိဏေယျောသိ မာရိသာ” တိ၊ နမော တေပုရိသာဇည၊ နမော တေပုရိသုတ္တမ၊ ယဿ တေအာသဝါခီဏာ၊ ဒက္ခိဏေယျောသိ မာရိသဟူသော။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေတွာ၊ ကျူးရင့်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌာနံ၊ ဝင်ကုန်သော။ တုမှာဒိသာနံ၊ အရှင်ဘုရားတို့ကဲ့သို့သော သဘောရှိကုန်သော။ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ မဟလ္လကိတ္ထိယော၊ ဒါယိကာမကြီးတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ မုစ္စိဿန္တီ၊ လွတ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

ပုရိသာဇည၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရား။ ယဿ တေ၊ အကြင် အရှင်ဘုရားအား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။ (တဿ တေ၊ ထိုအရှင်ဘုရားအား။) နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ (အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။) ပုရိသုတ္တမ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရား။ ယဿ ဧတ၊ အကြင် အရှင်ဘုရားအား။ အာသဝါ၊ အာဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။ (တဿ တေ၊ ထိုအရှင်ဘုရားအား။) နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ (အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။) မာရိသ၊ အရှင်ဘုရား။ (တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။) ဒက္ခိဏေယျော၊ ပေးလှူသော သူတို့အား အကျိုးကြီးမြတ်သည်ကိုပြုသဖြင့်။ အလှူကို ခံပေထိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။

ထေရော၊ မဟာမိတ္တမထေရ်သည်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ “ပါတောယေဝ၊ စောသေးသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။

ဒါရိကာပိ၊ သတို့သမီးသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ သမ္ပါဒေတွာ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ “ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ မောင်တော်သည်။ အာဂမိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ မောင်တော်သည်။ အာဂမိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဩလောကယမာနာ၊ ကြည့်ရှုသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ထေရေ၊ မဟာမိတ္တမထေရ်သည်။ ဃရဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသို့။ သမ္ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သပ္ပိဖာဏိတယောဇိတဿ၊ ထောပတ်, တင်လဲတို့ဖြင့် ယှဉ်အပ်သော။ ခီရပိဏ္ဍပါတဿ၊ နို့ရည်နှင့်ရောသော ဆွမ်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပါသိ၊ ထား၏။ ထေရော၊ မဟာမိတ္တမထေရ်သည်။ “သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုမောဒနံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ သာပိ၊ ထိုသတို့သမီးသည်လည်း။ တံ၊ ထိုမဟာမိတ္တမထေရ်ကို။ ဩလောကယမာနာဝ၊ ကြည့်လျက်သာလျှင်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ (ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်သနည်း။) ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သော။ ဆဝိဝဏ္ဏော၊ အရေ, အဆင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိပ္ပသန္နာနိ၊ အထူးသဖြင့်ကြည်လင်ကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မုခံ၊ မျက်နှာသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အညှာမှ။ ပမုတ္တတာလပက္ကံ ဝိယ၊ ကြွေကျသော ထန်းသီးမှည့်ကဲ့သို့။ အတိ ဝိရောစိတ္ထ၊ အလွန်တင့်တယ်၏။ (တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။)

(ဋ္ဌ-၃၉၅) မဟာဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမကြီးသည်။ အရညတော၊ တောအရပ်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တေ၊ သင်၏။ ဘာတိကော၊ မောင်တော်သည်။ အာဂတော ကိံ၊ ကြွလာပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ၊ ထိုသမီးသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုဖြစ်ခြင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားပေ၏။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမကြီးသည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ပဗ္ဗဇိဝကိစ္စံ၊ ရဟန်း၏ ကိစ္စသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးအဆုံးသို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ “အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ တေ၊ သင်၏။ ဘာတာ၊ မောင်တော်သည်။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အဘိရမတိ၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ နဥက္ကဏ္ဌတိ၊ မဆန့်ကျင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

ပိဏ္ဍပါတိကတိဿတ္ထေရဝတ္ထု ပန၊ ပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ် ဝတ္ထုကိုကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုလတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိရ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ မဟာဂါမေ၊ မဟာဂါမ၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဒလိဒ္ဒပုရိသော၊ ဆင်းရဲသော ယောကျ်ားသည်။ ဒါရုဝိက္ကယေန၊ ထင်းရောင်းသဖြင့်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ကပ္ပေတိ၊ မွေးရ၏။ သော၊ ထိုဆင်းရဲသော ယောကျ်ားသည်။ တေနေဝ၊ ကာရဏေန၊ ထိုထင်းရောင်းခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿော နာမ၊ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿမည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဇီဝိတံ နာမ၊ အသက်ရှည်ခြင်းမည်သည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ သတ္ထာရာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒလိဒ္ဒဒါနဿ၊ သူဆင်းရဲအလှူ၏။ မဟပ္ဖလဘာဝေါ၊ အကျိုးကြီးသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကထိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ နိဗဒ္ဓံ၊ မပြတ်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န သက္ကောမ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ပက္ခိကဘတ္တမတ္တံ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းမျှကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ သလာကဘတ္တမ္ပိ၊ စားရေတံဆွမ်းကိုလည်း။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုသူဆင်းရဲမသည်။ “သာမိ၊ ချစ်လင်အရှင်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ ယထာလာဘေန၊ အကြင်အကြင် ရတိုင်းသော ဥစ္စာဖြင့်။ ပက္ခိကဘတ္တံ၊ ပက္ခိကဘတ်ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုသံဃဿ စ၊ ရဟန်းသံဃာအားလည်း။ ပစ္စယေဟိ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့်။ နိပ္ပရိဿယကာလော၊ ဘေးရန်မရှိသော အခါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဟရသာမဏေရာ၊ သာမဏေငယ်တို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ “အယံ၊ ဤဘောဇဉ်သည်။ လူခါဟာရော၊ ရုန့်ကြမ်းသော အစာအာဟာရတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆိုကုန်၍။ တေသံ၊ ထိုသူဆင်းရဲ သမီးခင်ပွန်းနှစ်ယောက်တို့၏။ ပက္ခိကဘတ္တံ၊ ပက္ခိကဘတ်ကို။ ဂဟိတမတ္တကမေဝ၊ ခံယူအပ်ကာမျှကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တေသံ၊ ထိုသူဆင်းရဲ သမီးခင်ပွန်းနှစ်ယောက်တို့သည်။ ပဿန္တာနံယေဝ၊ မြင်ကုန်ဆဲ, မြင်ကုန်ခိုက်, မြင်ကုန်တုံ့, မြင်ကုန်စဉ်ပင်လျှင်။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။

သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုသူဆင်းရဲမသည်။ တံ၊ ထိုသာမဏေငယ်တို့ စွန့်ပစ်အပ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သည်ကို။ ဆဍ္ဍေန္တီ၊ စွန့်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေသိ၊ ဆို၏။ ပန၊ ထိုသို့ဆိုသော်လည်း။ ဝိပ္ပနိသာရိနီ၊ နှလုံးမသာခြင်းရှိသည်။ နအဟောသိ၊ မဖြစ်။ တဿာ၊ ထိုသူဆင်းရဲမအား။ သာမိကော၊ လင်သည်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒုဂ္ဂတဘာဝေန၊ ဆင်းရဲသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သုခေန၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇာပေတုံ၊ သုံးဆောင်စေခြင်းငှာ။ နာသက္ခိမှ၊ မစွမ်းနိုင်ကြကုန်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ သက္ခိဿာမ နုခေါ၊ စွမ်းနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားအား။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ “သာမိ၊ ချစ်လင်။ ကိံဝဒေသိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ သပုတ္တကာ၊ သားသမီးရှိကုန်သော။ ဒုဂ္ဂတာနာမ၊ ဆင်းရဲသော သူတို့မည်ကုန်သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ အယံ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ တေ၊ အမောင်၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။ ဣမံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ယောက်သော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဒွါဒသ ကဟာပဏေ၊ တစ်ဆယ့်နှစ် သပြာတို့ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်သော။ ခီရဓေနုံ၊ နို့ရည်ကို ပေးတတ်သော နွားမကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ပါတော့လော့။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ခီရသလာကဘတ္တံ၊ နို့ရည်နှင့်ရောသော စာရေးတံဆွမ်းကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့လှူသည်ရှိသော်။ တေသံ၊ ထိုအရှင်ကောင်းတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဂဏှိတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ သက္ခိဿာမ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿမည်သော သူဆင်းရဲ ယောကျ်ားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တထာ၊ ထိုမယားဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တေသံ၊ ထိုသူဆင်းရဲသမီး ခင်ပွန်းနှစ်ယောက်တို့၏။ ပုညေန၊ ကောင်းမှုကြောင့်။ သာဓေနု၊ ထိုနွားမသည်။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ တီဏိ မာဏိကာနိ၊ သုံးလုံးသော ခြင်အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါတော၊ နံနက်အခါ၌။ တီဏိ မာဏိကာနိ၊ သုံးလုံးသော ခြင်အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ (ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။) ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော နို့ရည်ကို။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပုနဒိဝသေ၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့၌။ တတော၊ ထိုနို့ဓမ်းမှ။ ဂဟိတနဝနီတေန၊ ယူအပ်သော ဆီဦးဖြင့်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ ပရိသေကံ၊ သာန်းလောင်းအပ်သော။ ခီရသလာကဘတ္တံ၊ နို့ရည်နှင့်ရောသော စာရေးတံဆွမ်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တဿ၊ ထိုသူဆင်းရဲ သမီးခင်ပွန်းနှစ်ယောက်၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ သလာကဘတ္တံ၊ စာရေးတံဆွမ်းကို။ ပုညဝန္တာဝ၊ ဘုန်းရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်သာလျှင်။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။

သော၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျာ်းသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ “မမ၊ ငါ၏။ ဓီတု၊ သမီးသည်။ အာဓိနတာယ၊ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လဇ္ဇိတဗ္ဗာစ၊ ရှက်သင့် ရှက်ထိုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဂေဟေစ၊ အိမ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပရိဘောဂါရဟံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ (ဋ္ဌ-၃၉၆) အဟံ၊ ငါသည်။ နအာဂစ္ဆာမိ၊ မလာသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ (အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။) ဣမသ္မိံ ဝတ္တေ၊ ဤဝတ်၌။ မာပမဇ္ဇိ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိဉ္စိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အခစားသော အမှုကိုသာလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ မောစေဿာမိ၊ လွှတ်စေတော်လှန်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဒေသံ၊ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥစ္ဆုယန္တကမ္မံ၊ ကြံညှစ်ယန္တရား၌ ပြုအပ်သော အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဆဟိ မာသေဟိ၊ ခြောက်လတို့ဖြင့်။ ဒွါဒသကဟာပဏေ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်သပြာတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ “ဧတ္ထကံ၊ ဤမျှလောက်သော အသပြာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတု၊ သမီးအား။ မောစနတ္ထာယ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တေ ကဟာပဏေ၊ ထိုအသပြာတို့ကို။ ဒုဿန္တေ၊ ပုဆိုးစွန်၌။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ “ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။

တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗရိယမဟာဝိဟာရဝါသီ၊ အမ္ဗရိယမည်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံးနေသော။ ပိဏ္ဍပါတိယတိဿတ္ထေရော၊ ပိဏ္ဍပါတိယတိဿမထေရ်သည်။ “တိဿမဟာဝိဟာရံ၊ တိဿမည်သော ကျောင်းကြီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ စေတိယံ၊ စေတီတော်ကို။ ဝန္ဒိဿာမိ၊ ရှိခိုးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနတော၊ နေရာအရပ်မှ။ မဟာဂါမံ၊ မဟာဂါမသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသော်။ တမေဝ မဂ္ဂံ၊ ထိုဒါယကာ သွားသော ခရီးသို့ပင်လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ သွား၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ထေရံ၊ ပိဏ္ဍပါတိဿမထေရ်ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးကသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဧကတောဝ၊ တပေါင်းတည်းသာလျှင်။ အာဂန္တာ၊ လာ၍။ ဣမိနာ အယျေန၊ ဤအရှင်နှင့်။ သဒ္ဒိံ၊ တကွ။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တော၊ နာလျက်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိသောသူတို့ကို။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ သမ္ပါပုဏိတွာ၊ အမီလိုက်၍။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာရှိခိုးပြီး၍။ သဒ္ဒိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝေလာယ၊ ဆွမ်းစားအံ့သော အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သည်ရှိသော်။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အယျဿစ၊ အရှင်အားလည်း။ ဘိက္ခာကာလော၊ ဆွမ်းစားအံ့သော အခါသည်။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်လတ်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အယဉ္စ ပရိဗ္ဗယော၊ ဤရိက္ခာသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဂါမဒွါရံ၊ ရွာတံခါးသို့။ ပတ္တကာလေ၊ ရောက်သောအခါ၌။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ပိဏ္ဏပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားအား။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နမတ္တေယေဝ၊ ဖြစ်ကာမျှ ဖြစ်သော်သာလျှင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ဒါယကာသည်။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံဌာနံ၊ ထိုဥပါသကာရှိရာအရပ်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာသည်။ တံ၊ ထိုထမင်းထုပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံ ဌာနံ၊ ထိုဥပါသကာရှိရာအရပ်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တံ၊ ထိုထမင်းထုပ်ကိုကိုင်၍ လာသောဒါယကာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ အာဂမေထ၊ ငံ့ပါဦးလော့။ ဘဏေ၊ အချင်း။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ အာဂမေထ၊ ငံ့ပါဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုထမင်းထုပ်ကိုကိုင်၍ လာသောဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၏။ “ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တေ၊ သင့်အား။ ကဟာပဏံ၊ တသပြာသောဥစ္စာကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ မေ၊ ငါ့အား။ တံ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းထုပ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုထမင်းထုပ်ကိုကိုင်လာသော ယောကျ်ားသည်။ “ဣမံ ဘတ္တံ၊ ဤထမင်းသည်။ ဣမသ္မိံ ကာလေ၊ ဤအခါ၌။ မာသကမ္ပိ၊ တပဲသောဥစ္စာကိုလည်း။ နအဂ္ဃတိ၊ မထိုက်။ အယဉ္စ၊ ဤသူသည်လည်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဧကဝါရေနေဝ၊ တကြိမ်တည်းဖြင့်ပင်လျှင်။ ကဟာပဏံ၊ တသပြာသောဥစ္စာကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသို့ပေးရာ၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကဟာပဏေန၊ တသပြာသောဥစ္စာဖြင့်။ န ဒေမိ၊ မပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့မပေးသည်ရှိသော်။ ဒွေ၊ နှစ်သပြာသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ တီဏိ၊ သုံးသပြာသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) ဣမိနာ နိယာမေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေ ကဟာပဏေ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်သပြာသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဒါတုကာမော၊ ပေးခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဣတရော၊ ဤမှတစ်ပါးသော ထမင်းထုပ်ကိုကိုင်၍ လာသော ဒါယကာသည်။ “အဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ အညေပိ၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာတို့သည်လည်း။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ “နဒေမိ၊ မပေး။” ဣစ္စေဝ၊ ဤသို့သာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ နံ၊ ထိုထမင်းထုပ်ကိုကိုင်၍ လာသော ဒါယကာကို။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားသည်။ “ဘော၊ အိုအချင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အညေပိ၊ တစ်ပါးသော အသပြာတို့သည်လည်း။ သစေ အဿု၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ တေပိ၊ ထိုအသပြာတို့ကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ န ခေါ ပန ဂဏှာမိ၊ မယူ။ ဧကသ္မိံ၊ တခုသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဧကော၊ တစ်ပါးသော။ အယျော၊ အရှင်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ နိသီဒါပိတော၊ ထိုင်နေစေအပ်၏။ တုယှမ္ပိ၊ သင့်အားလည်း။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ တံဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အိုအချင်း။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ တေ ကဟာပဏေ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်သပြာသော ဥစ္စာတို့ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ကဟာပဏေ၊ အသပြာတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကြီးအထံသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နီဟရထ၊ ထုတ်တော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဥပဍ္ဎုဘတ္တေ၊ ထက်ဝက်သော ဆွမ်းကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးလှူသည်ရှိသော်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပိဒဟိ၊ ပိတ်၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ၊ ဤထမင်းသည်။ ဧကောဝ ပဋိဝိသော၊ တခုသော အဖို့တည်း။ (ဋ္ဌ-၃၉၇) မယာ၊ တပည့်တော်သည်။ ဣတော၊ ဤတခုသော အဖို့ရှိသော ဆွမ်းမှ။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ တုမှာကံယေဝ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣမံ၊ ဤထမင်းကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ နံ၊ ထိုတခုသော အဖို့ရှိသော ဆွမ်းကို။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဂဏှာထ၊ ခံယူတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ “ဧတ္ထ၊ ဤသို့မခံယူရာ၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဓမကရဏေန၊ ဓမကရိုဏ်ရေစစ်ဖြင့်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပရိဿာဝေတွာ၊ စစ်၍။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ထေရေ၊ မထေရ်သည်။ နိဋ္ဌိတဘတ္တကိစ္စေ၊ ပြီးပြီးသော ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း ကိစ္စရှိသည်ရှိသော်။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်သော မထေရ်, ဒါယကာတို့သည်လည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိံသု၊ သွားကုန်၏။

ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ “ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဘုဉ္ဇသိ၊ မစားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဂမနာဂမနဝိဓာနံ၊ သွားခြင်း, လာခြင်းကို ပြုရခြင်း, ပြုရကြောင်းကို။ ကထေသိ၊ ဆို၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သံဝေဂပတ္တော၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့ ရောက်သည် ဖြစ်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ (ကိံ စိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။) “ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်းသော အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မယာ ပန၊ ငါသည်ကား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ ဧတဿ၊ ထိုဒါယကာ၏။ ကတညှုတာ၊ ပြုပေဖူးသော သူ့ကျေးဇူးကို သိသောသူသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ပေရာ၏။ သပ္ပါယသေနာသနံ၊ လျောက်ပတ်သောကျောင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ ဆဝိမံသလောဟိတေသု၊ အရေ, အသား, အသေား တို့သည်။ သုက္ခန္တေသုပိ၊ ခန်းကုန်, ခြောက်တပ်ကုန်သော်လည်း။ နိသိန္နပလ္လင်္ကေနေဝ၊ ထိုင်နေသော ထက်ဝယ်ဖြင့်ပင်လျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ အပ္ပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ နဥဋ္ဌဟိဿာမိ၊ မထအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ်သည်။ တိဿမဟာဝိဟာရံ၊ တိဿကျောင်းကြီးသို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ အာဂန္တုကဝတ္တံ၊ ဧည့်သည်တို့သည် ပြုအပ်သော ဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပတ္တသေနာသနံ၊ ရောက်သောကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပစ္စတ္ထရဏံ၊ အခင်းကို။ အတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ တတ္ထ၊ ထိုအခင်း၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပိဏ္ဍပါတိကတိဿမထေရ်သည်။ တာယ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၌။ ဩဘာသမတ္တမ္ပိ၊ မဂ်ဖိုလ်၏ အရိပ်အယောင်မျှကိုလည်း။ နိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ပုနဒိဝသတော၊ တစ်ဖန်မိုးသောက်သော နေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဘိက္ခာစာရပလိဗောဓံ၊ ဆွမ်းခံခြင်း၌ဖြစ်သော ကြောင့်ကြခြင်းကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ တဒေဝ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ထိုနှလုံးသာင်းရင်း ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပင်လျှင်။ အနုလောမပဋိလောမံ၊ အနုလုံပဋိလုံကို။ ဝိပဿိ၊ အဖန်ဖန်ရှု၏။ ဧတေနုပါယေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်။ ဝိပဿန္တော၊ အဖန်ဖန်ရှုသည်ရှိသော်။ သတ္တမေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော။ အရုဏေ၊ အရုဏ်၌။ ပဋိသမ္ဘိဒါဟိ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ “မေ၊ ငါ၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ကိလန္တံ၊ ပင်ပန်း၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ပဝတ္တိဿတိ ကိံ နုခေါ၊ တည်လတ္တံ့လော။ နပဝတ္တိဿတိ ကိံ နုခေါ၊ မတည်လတ္တံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဇီဝိတိန္ဒြေ၏။ အပ္ပဝတ္တနဘာဝံ၊ မတည်လတ္တံ့ သည်၏အဖြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိဟာရမဇ္ဈံ၊ ကျောင်း၏ အလယ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘေရိံ၊ စည်ကို။ ပဟရာပေတွာ၊ တီးစေ၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေသိ၊ စည်းဝေးစေ၏။

သံဃတ္ထေရော၊ သံဃထေရ်သည်။ “ကေန ဘိက္ခုနာ၊ ဘယ်ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ သန္နိပါတိတော၊ စည်းဝေးစေအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ (သံဃော၊ သံဃာကို။ သန္နိပါတိတော၊ စည်းဝေးစေအပ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ လျှောက်၏။) သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ ကိမတ္ထံ၊ ဘယ်အကျိုးငှာ။ (သံဃော၊ သံဃာကို။ သန္နိပါတိတော၊ စည်းဝေးစေအပ်သနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ မဂ္ဂေ ဝါ၊ မဂ်၌လည်းကောင်း။ ဖလေ ဝါ၊ ဖိုလ်၌ လည်းကောင်း။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေ၊ ထိုမဂ်, ဖိုလ်, ယုံမှားခြင်းရှိကုန်သော ရဟန်း တို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုစ္ဆန္တု၊ မေးစေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာဟ၊ ဆို၏။) သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တာဒိသာ နာမ၊ သင်ကဲ့သို့သဘောရှိသည် မည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသန္တံ ဂုဏံ၊ မိမိ၌ထင်ရှားမရှိသော ဂုဏ်ကို။ န ကထေန္တိ၊ မပြောမဆိုကုန်။ ဧတ္ထ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ နဝတ္ထိ၊ မရှိ။ တေ၊ သင့်အား။ သံဝေဂကာရဏံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ အဟောသိ ကိံ ပန၊ ဖြစ်ပါသလော။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပစ္စယံ ကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ တယာ၊ သင်သည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ နိဗ္ဗတ္တံ၊ ဖြစ်စေအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမသ္မိံ မဟာဂါမေ၊ ဤမဟာဂါမ၌။ ဝလ္လိယဝီထိယံ၊ ဝလ္လိယမည်သောခရီး၌။ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿော နာမ၊ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿမည်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဌပေတွာ၊ ပေါင်နှံထား၍။ ဒွါဒသ ကဟာပဏေ၊ တဆယ့်နှစ်သပြာတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တေဟိ၊ ထိုတဆယ့်နှစ်သပြာတို့ဖြင့်။ ဧကံ၊ တကောင်သော။ ခီရဓေနုံ၊ နို့ရည်ကိုပေးတတ်သော နွားမကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သံဃဿ၊ သံဃအား။ ခီရတတ္တသလာကံ၊ နို့ရည်နှင့်ရောသော စာရေး တံဆွမ်းကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သော၊ ထိုဒါရုဘဏ္ဍကမည်သော သူဆင်းရဲယောကျ်ားသည်။ “ဓီတရံ၊ သမီးကို။ (ပရာဓိနဘာဝတော၊ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်သော အဖြစ်မှ၊) မောစေဿာမိ၊ လွတ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဆမာသေ၊ ခြောက်လတို့ပတ်လုံး။ ယန္တသာလာယ၊ ကြံညှစ်ယန္တရားတင်းကုပ်၌။ ဘတိံ၊ အခစားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒွါဒသကဟာပဏေ၊ တဆယ့်နှစ်သပြာတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ “ဓီတရံ၊ သမီးကို။ (ပရာဓိနဘာဝတော၊ သူတစ်ပါးတို့နှင့် စပ်သည်၏အဖြစ်မှ၊) မောစေဿာမိ၊ လွတ်စေအံံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံး ပိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ (ဋ္ဌ-၃၉၈) ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘိက္ခာစာရဝေလာယ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော အချိန်၌။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ကဟာပဏေ၊ ထိုအသပြာတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဆွမ်းကို။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ ဣဓ၊ ဤတိဿ အမည်ရှိသော ကျောင်းကြီးသို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ သပ္ပါယသေနာသနံ၊ လျောက်ပတ်သော ကျောင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ “ပိဏ္ဍာပစာယနကမ္မံ၊ ဆွမ်းကိုပူဇော်တုံ့ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဝိသေသံ၊ မဂ်ဖိုလ်အထူးကို။ နိဗ္ဗတ္တေသိံ၊ ဖြစ်စေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံဌာနံ၊ ထိုမထေရ်ရှိရာ အရပ်သို့။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်လာကုန်သော။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပရိသာပိ၊ ပရိသတ်တို့သည်လည်း။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သကဘာဝေန၊ မိမိကိုယ်၏အဖြစ်ဖြင့်။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်စေခြင်းငှာ။ သမတ္တော နာမ၊ စွမ်းနိုင်သော သူမည်သည်။ နာဟောသိ၊ မဖြစ်။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာအလယ်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ကထေန္တော ကထေန္တောဝ၊ ပြောဆိုလျက် ပြောဆိုလျက်သာလျှင်။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်ချွန်အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်သည်။ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿဿ၊ ဒါရုဘဏ္ဍကမဟာတိဿမည်သော ဒါယကာ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်သို့။ ပတ္တကာလတော၊ ရောက်သော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယယေဝ၊ စ၍သာလျှင်။ စလတု၊ လှုပ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အနုပါဒိသေသာယ၊ ဝိပါက်နာမက္ခန္ဓာ, ကဋတ္တာရုပ် အကြွင်းမရှိသော။ နိဗ္ဗာနဓာတုယာ၊ နိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့်။ ပရိနိဗ္ဗာယိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏။

ကာကဝဏ္ဏတိဿမဟာရာဇာ၊ ကာကဝဏ္ဏတိဿမည်သော မင်းမြတ်သည်။ “ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော ကိရ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သက္ကာရသမ္မာနံ၊ အရိုအသေပြုခြင်း, ကောင်းစွာမြတ်နိုးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်ချွန် အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်ကို။ သဇ္ဇေတွာ၊ စီရင်၍။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ တတ္ထ၊ ထိုပြာသာဒ်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။” ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ စိတကဋ္ဌာနံ၊ ထင်းပုံရှိရာ အရပ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဥက္ခိပန္တော၊ ချီမြှောက်သည်ရှိသော်။ စာလေတုံ၊ လှုပ်စေ ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ရာဇာ၊ ကာကဝဏ္ဏတိဿမင်းသည်။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ထေရေန၊ မထေရ်သည်။ ကထိတံ၊ ပြောဆိုအပ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခွန်းသော စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေန၊ မထေရ်သည်။ ကထိတဝိဓာနံ၊ ပြောဆိုအပ်သော အစီအရင်ကို။ အာစိက္ခိံသု၊ ကြားကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “တယာ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ သတ္တဒိဝသမတ္ထကေ၊ ခုနစ်ရက်၏ အထက်၌။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ မဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿ၊ ခရီးသို့ သွားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ဖူး၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ (မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဋကဘတ္တံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။) အာမ (ဒိန္နံ)၊ ဩော်-ပေးလှူအပ်ဖူးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်လေ၏။) တေ၊ သင်သည်။ ကေန နိယာမေန၊ အဘယ်သို့သော အမှတ်ဖြင့်။ ဒိန္နံ၊ လှူဖူးသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။) သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သဗ္ဗံ၊ အကုန်။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဒါရုကဏ္ဍကမဟာတိဿမည်သော သူဆင်းရဲယောကျ်ားကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ကူဋာဂါရဋ္ဌာနံ၊ စုလစ်မွန်ချွန် အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်ရှိရာအရပ်သို့။ “ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ တံ ထေရံ၊ ထိုမထေရ်ကို။ သဉ္ဇာနာဟိ၊ သိအောင်ပြုလော့။ သော ဝါ၊ ထိုသင်ဆွမ်းလှူသော မထေရ်လော။ အညော ဝါ၊ တစ်ပါးသော မထေရ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သာဏိံ၊ တင်းတိမ်ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ မြှောက်၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သဉ္ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ဘက်ကုန်သော။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်။ ဟဒယံ၊ ရင်ဘတ်ကို။ သန္ဓာရေန္တော၊ ကောင်းစွာမလျက်။ ရညော၊ မင်း၏။ သန္တီကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျော၊ အရှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဒါရုဘဏ္ဍကတိဿ အမည်ရှိသော ဒါယကာအား။ ရာဇာ၊ ကာကဝဏ္ဏတိဿမင်းမြတ်သည်။ မဟာပသာဓနံ၊ မြတ်သော တန်ဆာကို။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ “ဘာတိက မဟာတိဿ၊ နောင်တော် မဟာတိဿ၊ တံ၊ ထိုမြတ်သော တန်ဆာကို။ ပသာဓေတွာ၊ ဝတ်ဆင်၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာခဲ့လော့။ မယှံ၊ ငါ၏။ အယျော၊ အရှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်ချွန်အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်ကို။ ဥက္ခိပ၊ ချီမြှောက်လော့။” [ဤ“...” အတွင်းစကားရပ်မှား ဆဋ္ဌမူနှင့်မတူ၊ ဆဋ္ဌမူတွင် ကော်မာရှေ့၌ တံပသာဓေတွာ အာဂတံဟုပါရှိသည်။ အပြည့်အစုံ (မတူရာ) ယောဇနာသော်...ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ မှဆက်၍။ တံ၊ ထိုမြတ်သောတန်ဆာကို။ ပသာဓေတွာ၊ ဝတ်ဆင်၍။ အာဂတံ၊ လာသောဒါရုဘဏ္ဍကတိဿ အမည်ရှိသော ဒါယကာကို။ “ဘာတိက မဟာတိဿ၊ နောင်တော် မဟာတိဿ၊ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မယှံ၊ ငါ၏။ အယျော၊ အရှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်ချွန် အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်ကို။ ဥက္ခိပ၊ ချီမြှောက်လော့။” ဟု ယောဇနာရာ၏။ စာတည်း။] ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့လျှောက်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ဥဘောဟိ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီမြှောက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်ထက်၌။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တသ္မိံ ယေဝ ခဏေ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်ချွန် အထွတ်တပ်သော ပြာသာဒ်သည်။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်၍။ စိတကမတ္ထကေ၊ ထင်းပုံထက်၌။ ပတိဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ စိတကဿ၊ ထင်းပုံ၏။ စတူဟိပိ၊ လေးဘက်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကဏ္ဏေဟိ၊ အစွန်းတို့မှ။ သယမေဝ၊ အလိုလိုသာလျှင်။ အဂ္ဂိဇာလာ၊ မီးလျှံတို့သည်။ ဥဋ္ဌဟိံသု၊ ထကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

“ပန၊ ပိဏ္ဍပါတာပစယနမှ တစ်ပါးဒါယဇ္ဇမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာကို ဆိုဦးအံ့။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယဒိဒံ (ယံ-ဣဒံ ယာနိ-ဣမာနိ) သတ္တ အရိယဓနာနိ နာမ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော သူတော်တို့၏ ဥစ္စာတို့ မည်ကုန်သည်။ (အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဧတံ ဒါယဇ္ဇံ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော သူတော်ကောင်းဥစ္စာဟု ဆိုအပ်သော အမွေသည်။ မဟန္တံ ခေါ၊ ကြီးမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ တံ၊ ထိုသူတော်ကောင်း ဥစ္စာဟု ဆိုအပ်သော အမွေကို။ ကုသီတေန၊ ပျင်းရိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဟိ (တံပါကဋံ၊ ကရောမိ)၊ ထိုစကားကို ထင်ရှားအောင်ပြုဦးအံ့။ ဝိပ္ပဋိပန္နံ၊ အမျိုးအနွယ်တို့၏ အကျင့်ကို ကျော်နင်းသောအားဖြင့် လွန်ကျူး၍ကျင့်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ‘အယံ၊ ဤသူသည်။ (ဋ္ဌ-၃၉၉) အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အပုတ္တော၊ သားမဟုတ်။’ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အပုတ္တဘာဝတော၊ သားမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်အားဖြင့်။) ပရိဗာဟိရံ၊ အပကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော၊ ထိုမိဘတို့ အပပြုအပ်သော သားသည်။ တေသံ၊ ထိုအမိအဖတို့၏။ အစ္စယေန၊ သေလွန်သော အခါ၌။ ဒါယဇ္ဇံ၊ အမွေကို။ နလဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ကုသီတောပိ၊ ပျင်းရိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ဣဒံ အရိယဓနဒါယဇ္ဇံ၊ ဤအရိယာတို့၏ ဥစ္စာဟုဆိုအပ်သော အမွေကို။ န လဘတိ၊ မရ။ အာရဒ္ဓဝီရိယောဝ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ လဘတိ၊ ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါယဇ္ဇမဟတ္တံ၊ အမွေခံ၏ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခတောပိ၊ ဆင်ခြင်သောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

“တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာ ခေါ ပန၊ သီလ, သမာဓိစသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ကြီးမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထုနော၊ ဆရာဖြစ် တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ မာတုကုစ္ဆိမှိ၊ မဟာမာယာမယ်တော်ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟဏကာလေပိ၊ ယူတော်မူသော အခါ၌လည်းကောင်း။ အဘိနိက္ခမနေပိ၊ တောထွက်တော်မူသော အခါ၌ လည်းကောင်း။ အတိသမ္ဗောဓိယမ္ပိ၊ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တနယမကပါဋိဟာရိယဒေဝေါရောဟနအာယုသင်္ခါရဝေါဿဇ္ဇနေသုပိ၊ ဓမ္မစကြာတရားကို ဟော တော်မူသော အခါ, ရေမီးအစုံသော တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြတော်မူသော အခါ, တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ သက်ဆင်းတော်မူသော အခါ, အာယုသင်္ခါရကို လွှတ်တော်မူသော အခါတို့၌ လည်းကောင်း။ ပရိနိဗ္ဗာနကာလေပိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသော အခါ၌ လည်းကောင်း။ ဒသသဟဿိ လောကဓာတု၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်။ ကမ္ပိတ္ထ၊ တုန်လှုပ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ကုသီတဘာဝေန၊ ပျင်းရိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သတ္ထုမဟတ္တံ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခတောပိ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

“ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ န လာမကဇာတိကော၊ ယုတ်မာသော သဘောမရှိ။ အသမ္ဘိန္နာယ၊ မင်းမျိုး မင်းနွယ်အဆက်ဆက်မပျက်သော။ မဟာသမ္မတပဝဏိယာ၊ မဟာသမ္မတမင်း အစဉ်အဆက်မှ။ အာဂတ ဩက္ကာကရာဇဝံသေ၊ လာသော ဩက္ကာကရာဇ်မင်း အနွယ်၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒ္ဓေါဓနမဟာရာဇဿ စ၊ သုဒ္ဓေါဓနမင်း၏ လည်းကောင်း။ မဟာမာယာဒေဝိယာ စ၊ မဟာမာယာဒေဝီမိဖုရား၏ လည်းကောင်း။ နေတ္တာ၊ မြေးတည်း။ ရာဟုလဘဒ္ဒဿ၊ ရာဟုလာသတို့သား၏။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီတည်း။ တယာ နာမ၊ သင်မည်သည်ကား။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ ဇိန ပုတ္တေန၊ ဘုရားသားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ပါလျက်။ ကုသီတေန၊ ပျင်းရိသဖြင့်။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတိမဟတ္တံ၊ အမျိုးအားဖြင့် မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခတောပိ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

“သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ စေဝ၊ သာရိပုတ္တရာ, မောဂ္ဂလာန်တို့သည် လည်းကောင်း။ အသီတိမဟာသာဝကာ စ၊ ရှစ်ကျိပ်သော မဟာသာဝကတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝီရိယေနေဝ၊ လုံ့လဖြင့်သာလျှင်။ လောကုတ္တရဓမ္မံ၊ လောကုတ္တရာတရားကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိံသု၊ ထိုးထွင်း၍သိကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတေသံ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ ထိုသီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ မဂ္ဂံ၊ လမ်းခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇသိ၊ သွားအံ့လော။ န ပဋိပဇ္ဇသိ၊ မသွားအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗြဟ္မစာရိမဟတ္တံ၊ သီတင်းသုံးဖော်၏ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခတောပိ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။

ကုစ္ဆိံ၊ ဝမ်းကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဌိတအဇဂရသဒိသေ၊ တည်သော စပါးကြီးနှင့် တူကုန်သော။ ဝိဿဋ္ဌကာယိကစေတသိကဝီရိယေ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ကိုယ်၌ဖြစ်သော လုံ့လ, စိတ်၌ဖြစ်သော လုံ့လရှိကုန်သော။ ကုသီတပုဂ္ဂလေ၊ ပျင်းရိ ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇေန္တဿာပိ၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယေ၊ အားထုတ် အပ်သော လုံ့လရှိကုန်သော။ ပဟိတတ္တေ၊ ကိုယ်အသက်ကို မငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိ ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား လည်းကောင်း။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ ဝီရိယုပ္ပါဒနတ္ထံ၊ လုံ့လကို ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တဿာပိ၊ ညွတ်သော စိတ်, ကိုင်းသော စိတ်, ရှိုင်းသော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ (ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ဧကာဒသဟိ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို သာလျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအကဲကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌ နှလုံးသာင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗုဒ္ဓါနုဿတိ၊ ဘုရားဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ ဓမ္မ သံဃ သီလ စာဂ ဒေဝတာ နုဿတိ၊ တရားတော် ဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်း, သံဃာတော်ဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်း, မိမိ၏ သီလဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်း, မိမိစွန့်ကြဲခြင်း ဂုဏ်ကို အဖန်တစ် လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်း, နတ်တို့၏ သဒ္ဓါအစရှိသော ဂုဏ်နှင့်တူသော မိမိ၏ သဒ္ဓါအစရှိသော ဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ ဥပသမာနုဿတိ၊ နိဗ္ဗာန်၏ ဝိရာဂဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်း လည်းကောင်း။ လူခပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ ရုန့်ကြမ်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကြဉ်ခြင်း၏ အဖြစ် လည်းကောင်း။ သိနိဒ္ဓပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ သိမ်မွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲခြင်း၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပသာဒနီယသုတ္တန္တပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော သုတ္တန်ကို ဆင်ခြင်ခြင်း၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

(ဋ္ဌ-၄၀၀) ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကို ချဲ့ဦးအံ့။ ဗုဒ္ဓဂုဏေ၊ ဘုရားဂုဏ်တော်တို့ကို။ အနုဿရန္တဿပိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ယာဝ ဥပစာရာ၊ ဥပစာရဈာန်တိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မသံဃဂုဏေ၊ တရားတော်ဂုဏ်, သံဃာတော်ဂုဏ်တို့ကို။ အနုဿရန္တဿာပိ၊ အဖန်တစ် လဲလဲအောက်မေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ယာဝဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အခဏ္ဍံ၊ မကျိုးမပျက်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလံ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿပိ၊ ဆင်ခြင် သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဒသသီလံ၊ ဆယ်ပါးသောသီလကို။ ပဉ္စသီလံ၊ ငါးပါးသောသီလကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ ဂိဟိနောပိ၊ လူအားလည်းကောင်း။ (ယာဝဥပစာရံ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဒုဗ္ဘိက္ခကာလာဒီသု၊ ငတ်မွတ်သောအခါ အစရှိသည်တို့၌။ ပဏီတဘောဇနံ၊ မွန်မြတ်သောဘောဇဉ်ကို။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့အား။ “ဧဝံ နာမ၊ ဤသို့သော ဘောဇဉ် မည်သည်ကို။ အဒမှာ၊ လှူရကုန်ပြီး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စာဂံ၊ မိမိစွန့်ကြဲခြင်းကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ယာဝ ဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကာလေ၊ လျောက်ပတ်သောအခါ၌။ သီလဝန္တာနံ၊ သီလရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ် တို့အား။ ဒိန္နဒါနံ၊ ပေးလှူအပ်သော အလှူဝတ္ထုကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ ဂိဟိနောပိ၊ လူအားလည်း။ (ယာဝ ဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ယေဟိ ဂုဏေဟိ၊ အကြင်သဒ္ဓါအစရှိသော ဂုဏ်တို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သောသူတို့သည်။ ဒေဝတ္တံ၊ နတ်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဂုဏာနံ၊ သဒ္ဓါအစရှိသော ဂုဏ်တို့၏။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အတ္ထိတံ၊ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သော သူအားလည်း။ (ယာဝဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) သမာပတ္တိယာ၊ သမာပတ်ဖြင့်။ ဝိက္ခမ္ဘိတာ၊ ခွာအပ်ကုန်သော။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာတို့သည်။ သဋ္ဌိပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်တို့ ပတ်လုံးလည်း။ သတ္တတိပိ ဝဿာနိ၊ အနှစ်ခုနစ်ဆယ်တို့ ပတ်လုံးလည်း။ နသမုဒါစရန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (တေသံ၊ ထိုကိလေသာတို့၏။ အပ္ပဝတ္တနဘာဝံ၊ မဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။) ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သော သူအားလည်း။ (ယာဝဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) စေတိယဒဿန ဗောဓိဒဿန ထေရဒဿနေသု၊ စေတီတော်ကို ဖူးမြင်ခြင်း, ဗောဓိပင်ကို ဖူးမြင်ခြင်း, မထေရ်ကို ဖူးမြင်ခြင်းတို့၌။ အသက္ကစ္စကိရိယာယ၊ မရိုမသေပြုခြင်းဖြင့်။ သံသူစိတလူခဘာဝေန၊ ခက်ထန် ကြမ်းကြုတ်သည် အဖြစ်ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါဒီသု၊ ဘုရားအစရှိသည်တို့၌။ ပသာဒသိနေဟာဘာဝေန၊ ကြည်ညိုခြင်း တည်းဟူသော အစေးမရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဂဒြဘပိဋ္ဌေ၊ မြည်း၏ကျောက်ကုန်း၌။ ရဇသဒိသေ၊ မြူနှင့်တူကုန်သော။ လူခပုဂ္ဂလေ၊ ရုန့်ကြမ်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇန္တဿာပိ၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ် အားလည်း။ (ယာဝဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဗုဒ္ဓါဒီသု၊ ဘုရားအစရှိသည်တို့၌။ ပသာဒဗဟုလေ၊ ကြည်ညိုခြင်းများကုန်သော။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ်ရှိကုန်သော။ သိနိဒ္ဓပုဂ္ဂလေ၊ သိမ်မွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော သူအားလည်း။ (ယာဝ ဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင် အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ရတနတ္တယဂုဏပရိဒီပကေ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏ ဂုဏ်ကို ပြတတ် ကုန်သော။ ပသာဒနီယသုတ္တန္တေ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော သုတ္တန်တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿာပိ၊ ဆင်ခြင်သော သူအားလည်း။ (ယာဝ ဥပစာရာ၊ ဥပစာတိုင်အောင်။ သကလသရီရံ၊ အလုံးစုံ သော ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့စေလျက်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ ပီတိဥပ္ပါဒနတ္ထံ၊ ပီတိကို ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တဿာပိ၊ ညွတ်သော စိတ်, ကိုင်းသော စိတ်, ရှိုင်းသောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ဧကာဒသဟိ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး ကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုသာလျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအမှူးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌ နှလုံးသာင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဏီတဘောဇနသေဝနတာ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကို မမှီဝဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဥတုသုခသေဝနတာ၊ လျောက်ပတ်သော ဥတုကို မှီဝဲသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣရိယာပထသုခသေဝနတာ၊ လျောက်ပတ်သော ဣရိယာပုထ်ကို မှီဝဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈတ္တပယောဂတာ၊ အလယ်ဖြစ်သော သဘော၌ တည်ခြင်းလုံ့လရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သာရဒ္ဓကာယပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ ပူပန်သော ကိုယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကြဉ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ပဿဒ္ဓကာယပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကိုယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဟိ (ဝိတ္ထာရေမိ)၊ ထိုစကားကိုချဲ့ဦးအံ့။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ သိနိဒ္ဓံ၊ သိမ်မွေ့သော။ သပ္ပါယဘောဇနံ၊ လျောက်ပတ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇန္တဿာပိ၊ စားသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ပဿဒ္ဓိ၊ ကိုယ်, စိတ်၏ ငြိမ်းခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) သီတုဏှေသု၊ အချမ်းအပူဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ဥတူသု စ၊ ဥတုတို့တွင် လည်းကောင်း။ ဌာနာဒီသု၊ ရပ်ခြင်းအစရှိကုန်သော။ ဣရိယာပထေသု စ၊ ဣရိယာပုထ်တို့တွင် လည်းကောင်း။ သပ္ပါယဥတုဉ္စ၊ လျောက်ပတ်သော ဥတုကိုလည်းကောင်း။ ဣရိယာပထဉ္စ၊ လျောက် ပတ်သော ဣရိယာပုထ်ကို လည်းကောင်း။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော သူအားသည်။ ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိ သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ယောပန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ မဟာပုရိသဇာတိကော၊ ယောကျ်ားမြတ် သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဥတုဣရိယာပထက္ခမော၊ အလုံးစုံသော ဥတု, အလုံးစုံသော ဣရိယာပုထ်ကို သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားမြတ် သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤဥတုသုခသေဝနတာ, ဣရိယာပထသုခသေဝနတာ ဟူသောစကားကို။ န ဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဘာဂဝိသဘာဂတာ၊ သဘောတူ သဘောမတူသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿေဝ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင်။ ဝိသဘာဂေ၊ သဘောမတူကုန်သော။ ဥတုဣရိယာပထေ၊ ဥတု, ဣရိယာပုထ်တို့ကို။ ဝဇ္ဇေတွာ၊ ကြဉ်၍။ သဘာဂေ၊ သဘောတူကုန်သော။ (ဥတုဣရိယာပထေ၊ ဥတု, ဣရိယာပုထ်တို့ကို။) သေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ (ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိသည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတစ်ပါး၏ လည်းကောင်း။ ကမ္မဿကတပစ္စဝေက္ခဏာ၊ ကံသာလျှင်မိမိဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်ခြင်းကို။ မဇ္ဈတ္တပယောဂေါ၊ အလယ် ဖြစ်သော သဘော၌တည်သော လုံ့လဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣမိနာ မဇ္ဈတ္တပယောဂေန၊ ဤမဇ္ဈတ္တပယောဂဖြင့်။ (ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိသည်။) ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လေဍ္ဍုဒဏ္ဍဒီဟိ၊ ခဲ, လှံတံအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဝိဟေဋ္ဌယမာနော၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဝိစရတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သာရဒ္ဓကာယံ၊ ပူပန်သော ကိုယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေန္တဿာပိ၊ ရှောင်ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ (ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) သံယတပါဒပါဏိံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော ခြေ, လက်ရှိသော။ ပဿဒ္ဓကာယံ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကိုယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော သူအားလည်း။ (ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ (ဋ္ဌ-၄၀၁) ပဿဒ္ဓိဥပ္ပါဒနတ္ထာယ၊ ပဿဒ္ဓိကို ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တဿာပိ၊ ညွတ်သောစိတ်, ကိုင်းသောစိတ်, ရှိုင်းသောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ပဿဒ္ဓိ၊ ပဿဒ္ဓိသည်။ (ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီး ဖြန်းခြင်း အမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပင်လျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအမှူးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ နှလုံးသာင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယတာ၊ အတွင်းအပဖြစ်သော ဝတ္ထုတို့၏ သန့်ရှင်းသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနတာ၊ သဒ္ဓါအစရှိသော ဣန္ဒြေငါးပါးတို့၏ မျှသည်အဖြစ်ကို ပြီးစေခြင်းလည်းကောင်း။ နိမိတ္တကုသလတာ၊ ကသိုဏ်းစသော နိမိတ်၌ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမယေ၊ ချီးပင့်သောအခါ၌။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ ပဂ္ဂဏှနတာ၊ ချီးပင့်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမယေ၊ နှိပ်သင့်သောအခါ၌။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ နိဂ္ဂဏှနတာ၊ နှိပ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမယေ၊ ရွှင်စေသင့်သောအခါ၌။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ သမ္ပဟံသနတာ၊ ရွှင်စေသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမယေ၊ လျစ်လျူရှုသင့်သောအခါ၌။ (စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။) အဇ္ဈုပေက္ခနတာ၊ လျစ်လျူရသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ အသမာဟိတပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ မတည်ကြည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကြဉ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သမာဟိတပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ တည်ကြည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဈာနဝိမောက္ခပစ္စဝေက္ခဏတာ၊ ဈာန်, ဝိမောက္ခတို့ကို ဆင်ခြင်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုသမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဝတ္ထုဝိသဒကိရိယတာ အစရှိသော တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော အကြောင်းတို့တွင်။ ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယတာစ၊ ဝတ္ထုဝိသဒကိရိယတာ ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနတာစ၊ ဣန္ဒြိယသမတ္တပဋိပါဒနတာ ကိုလည်းကောင်း။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ရှေးဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။

နိမိတ္တကုသလတာ နာမ၊ နိမိတ္တကုသလတာမည်သည်ကား။ ကသိဏနိမိတ္တဿ၊ ကသိုဏ်းနိမိတ်ကို။ ဥဂ္ဂဟကုသလတာ၊ သင်ယူခြင်း၌ လိမ္မာသည်၏အဖြစ်တည်း။ သမယေ စိတ္တဿ ပဂ္ဂဏှနတာတိ၊ သမယေ စိတ္တဿ ပဂ္ဂဏှနတာဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင်အခါ၌။ အတိသိထိလဝီရိယတာဒီဟိ၊ လွန်စွာလျော့သော လုံ့လရှိသည်၏အဖြစ် အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ လီနံ၊ တွန့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဓမ္မဝိစယဝီရိယပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂသမုဋ္ဌာပနေန၊ ဓမ္မဝိစယ, ဝီရိယ, ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို ဖြစ်စေသဖြင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ ပဂ္ဂဏှနံ၊ ချီးပင့်ခြင်းတည်း။ သမယေ စိတ္တဿ နိဂ္ဂဏှနတာတိ၊ သမယေ စိတ္တဿ နိဂ္ဂဏှနတာဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင်အခါ၌။ အစ္စာရဒ္ဓဝီရိယတာဒီဟိ၊ လွန်စွာအားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်၏အဖြစ် အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဥဒ္ဓတံ၊ ပျံ့လွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ပဿဒ္ဓိသမာဓိဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂသမုဋ္ဌာပနေန၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်, သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်, ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို ဖြစ်စေသဖြင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ နိဂ္ဂဏှနံ၊ နှိပ်ခြင်းတည်း။ သမယေ သမ္ပဟံသနတာတိ၊ သမယေ သမ္ပဟံသနတာဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင်အခါ၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပညာပယောဂမန္ဒတာယဝါ၊ ပညာ, လုံ့လနည်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမသုခါနဓိဂမေန ဝါ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို မရခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ နိရဿာဒံ၊ သာယာအပ်သော သဘောကင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ အဋ္ဌသံဝေဂဝတ္ထုပစ္စဝေက္ခဏေန၊ ရှစ်ပါးသော သံဝေဂဝတ္ထုကို ဆင်ခြင်သဖြင့်။ သံဝေဇေတိ၊ ထိတ်လန့်စေ၏။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သံဝေဂဝတ္ထူနိ နာမ၊ သံဝေဂဝတ္ထုတို့မည်သည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဇာတိဇရာဗျာဓိမရဏာနိ၊ ဇာတိ, ဇရာ, ဗျာဓိ, မရဏတို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ အပါယဒုက္ခံ၊ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ အတီတေ၊ အတိတ်ဘဝ၌။ ဝဋ္ဋမူလကံ၊ ဝဋ်လျှင်အကြောင်းရင်းရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ အနာဂတေ၊ အနာဂတ်ဘဝ၌။ ဝဋ္ဋမူလံ၊ ဝဋ်လျှင်အကြောင်းရင်းရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နေ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ အာဟာရပရိယေဋ္ဌိမူလကံ၊ အာဟာရကို ရှာမှီးခြင်းလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမာနိ)၊ ဤသည်တို့ကား။ (အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သံဝေဂဝတ္ထူနိ နာမ၊ သံဝေဂဝတ္ထုတို့မည်ကုန်၏။) ရတနတ္တယဂုဏာနုဿရဏေနစ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏ ဂုဏ်ကို အဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ခြင်းဖြင့်လည်း။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ အယံ၊ ဤသို့။ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေခြင်းကို။ “သမယေ၊ အခါ၌။ သမ္ပဟံသနတာတိ၊ သမ္ပဟံသနတာ” ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

သမယေ အဇ္ဈုပေက္ခနတာ နာမ၊ သမယေ အဇ္ဈုပေက္ခနတာမည်သည်ကား။ ယသ္မိံ သမယေ၊ အကြင်အခါ၌။ သမ္မာပဋိပတ္တိံ၊ ကောင်းစွာကျင့်ခြင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အလီနံ၊ မတွန့်သည်။ အနုဒ္ဓတံ၊ မပျံ့လွင့်သည်။ အနိရဿာဒံ၊ သာယာခြင်းရှိသည်။ အာရမ္မဏေ၊ အာရုံ၌။ သမပ္ပဝတ္တံ၊ အညီအမျှဖြစ်သည်။ သမထဝီထိပဋိပန္နံ၊ သမထတည်းဟူသော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုစိတ်ကို။ ပဂ္ဂဟနိဂ္ဂဟသမ္ပဟံသနေသု၊ ချီးပင့်ခြင်း, နှိပ်ခြင်း, ရွှင်စေခြင်းတို့၌။ အဗျာပါရံ၊ ကြောင့်ကြအားထုတ်ခြင်း မရှိသည်၏အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။) သမပ္ပဝတ္တေသု၊ အညီအမျှဖြစ်ကုန်သော။ အဿေသု၊ မြင်းတို့၌။ သာရထီ၊ ရထားထိန်းသည်။ (အဗျာပါရံ၊ ကြောင့်ကြအားထုတ်ခြင်းမရှိသည်၏အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ) ဝိယ၊ ရောက်သကဲ့သို့တည်း။ အယံ၊ ဤကြောင့်ကြအားထုတ်ခြင်းမရှိသည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းကို။ “သမယေ၊ အခါ၌။ အဇ္ဈုပေက္ခနတာတိ၊ အဇ္ဈုပေက္ခနတာ” ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အသမာဟိတပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ နာမ၊ အသမာဟိတပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာမည်သည်ကား။ ဥပစာရံဝါ၊ ဥပစာသို့လည်းကောင်း။ အပ္ပနံဝါ၊ အပ္ပနာသို့လည်းကောင်း။ အပ္ပတ္တာနံ၊ မရောက်ကုန်သော။ (ဋ္ဌ-၄၀၂) ဝိက္ခိတ္တစိတ္တာနံ၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇနံ၊ ကြဉ်ခြင်းတည်း။ သမာဟိတပုဂ္ဂလသေဝနတာ နာမ၊ သမာဟိတပုဂ္ဂလသေဝနတာမည်သည်ကား။ ဥပစာရေန ဝါ၊ ဥပစာရဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပနာယ ဝါ၊ အပ္ပနာဖြင့်လည်းကောင်း။ သမာဟိတစိတ္တာနံ၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ (ပုဂ္ဂလာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။) သေဝနာ၊ မှီဝဲခြင်းတည်း။ ဘဇနာ၊ ဆည်းကပ်ခြင်းတည်း။ ပယိရုပါသနာ၊ ရိုသေ ခယမ်းခြင်းတည်း။ တဒဓိမုတ္တတာ နာမ၊ တဒဓိမုတ္တတာမည်သည်ကား။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်း အစရှိသည်တို့၌။ သမာဓိဥပ္ပါဒနတ္ထံယေဝ၊ သမာဓိကို ဖြစ်စေခြင်း အကျိုးငှာသာလျှင်။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တတာ၊ ညွတ်သောစိတ်, ကိုင်းသောစိတ်, ရှိုင်းသောစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်တည်း။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပဇ္ဇတော၊ ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧသ (ဧသောသမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ)၊ ဤသမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းအမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ဧကာဒသဟိ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုသမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပင်လျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအကဲကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သတ္တမဇ္ဈတ္တတာ၊ သုခိတ, ဒုက္ခိတသတ္တဝါတို့၌ လျစ်လျူရှုသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သင်္ခါရမဇ္ဈတ္တတာ၊ အတိုင်းမသိသော သင်္ခါရတို့၌ လျစ်လျူရှုသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သတ္တသင်္ခါရကေလာယနပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌ လျှပ်ပေါ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကြဉ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သတ္တသင်္ခါရမဇ္ဈတ္တပုဂ္ဂလသေဝနတာ၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌ လျစ်လျူရှုသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ တဒဓိမုတ္တတာ၊ ထိုဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်၌ ညွတ်သည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂဿ၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တီ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသတ္တမဇ္ဈတ္တတာ အစရှိသော ငါးပါးသော အကြောင်းတို့တွင်။ “တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အတ္တနောဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ ဂမိဿသိ၊ သွားရလတ္တံ့။ ဧသောပိ၊ ဤသူသည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အတ္တနောဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ ဂမိဿတိ၊ သွားရလတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကေလာယသိ၊ လျှပ်ပေါ်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကမ္မဿကတပစ္စဝေက္ခဏေနစ၊ ကံသာလျှင် မိမိတို့၏ ဥစ္စာရှိသည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ “ပရမတ္ထတော၊ ပရမတ္ထအားဖြင့်။ သတ္တောယေဝ၊ သတ္တဝါသည်ပင်လျှင်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကေလာယသိ၊ မြတ်နိုးသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နိဿတ္တပစ္စဝေက္ခဏေနစ၊ သတ္တဝါမဟုတ်သည်ကို ဆင်ခြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတ္တမဇ္ဈတ္တတံ၊ သုခိတ, ဒုက္ခိတသတ္တဝါတို့၌ လျစ်လျူရှုသည်၏အဖြစ်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။” ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အနုပဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဝဏ္ဏဝိကာရဉ္စေဝ၊ အဆင်း၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏဘာဝဉ္စ၊ ဆွေးမြည့်သည်၏အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဥပဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ ပါဒပုဉ္ဆနစောဠကံ၊ ခြေသုတ်ပုဆိုးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယဋ္ဌိကောဋိယာ၊ တောင်ဝှေးစွန်းဖြင့်။ ဆဍ္ဍနီယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဿ၊ ထိုသင်္ကန်း၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ သစေ ပန ဘဝေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။) အဿ၊ ထိုသင်္ကန်း၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိနဿိတုံ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ နဒဒေယျ၊ မပေးရာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿာမိကဘာဝပစ္စဝေက္ခဏေနစ၊ အရှင်မရှိသည်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။” ဣဒံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အနဒ္ဓနိယံ၊ အရှည်မခံ့။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်သာတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တာဝကာလိကဘာဝပစ္စဝေက္ခဏေနစ၊ အခိုက်အတန့်၏အဖြစ်ကို ဆင်ခြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သင်္ခါရမဇ္ဈတ္တတံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၌ လျစ်လျူရှုသည်၏အဖြစ်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ (ယောဇနာ၊ ယောဇနာကို။ ကာတဗ္ဗာ) ယထာ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ပတ္တာဒီသုပိ၊ သပိတ်အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ယောဇနာ၊ ယောဇနာကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။

သတ္တသင်္ခါရကေလာယနပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာတိ ဧတ္ထ၊ သတ္တသင်္ခါရကေလာယနပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာဟူသော ဤပုဒ်၌။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂိဟီ ဝါ၊ လူသည်မူလည်း။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဓီတာဒိကေ၊ သားသမီးအစရှိသော သူတို့ကို။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းပြုသည်မူလည်း။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အန္တေဝါသိကသမာနုပဇ္ဈာယကာဒိကေ၊ အနီးနေတပည့်, တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူအစရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ မမာယတိ၊ ငါ၏ဥစ္စာဟုပြု၏။ သဟတ္ထေနေဝ၊ မိမိလက်ဖြင့်ပင်လျှင်။ နေသံ၊ ထိုသားသမီး, အနီးနေတပည့်, တူသောဥပဇ္ဈာယ်ရှိသောသူ အစရှိသော သူတို့၏။ ကေသစ္ဆေဒနသူစိကမ္မစီဝရဓောဝနရဇနပတ္တပစနာဒီနိ၊ ဆံရိတ်ခြင်း, အပ်ချုပ်ခြင်း, သင်္ကန်းဖွပ်ခြင်း, သင်္ကန်းဆိုးခြင်း, သပိတ်ဖုတ်ခြင်း အစရှိသည်တို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ မုဟုတ္တမ္ပိ၊ တစ်ခဏမျှလည်း။ အပဿန္တော၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ “အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ (ဂတော၊ သွားသနည်း။) အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဒဟရော၊ ပဉ္စင်းငယ်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ (ဂတော၊ သွားသနည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘန္တမိဂေါ ဝိယ၊ တုန်လှုပ်သော တောသမင်ကဲ့သို့။ ဣတော စိတောစ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ဩလောကေတိ၊ ကြည့်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသောသူသည်။ ကေသစ္ဆေဒနာဒီနံ၊ ဆံရိတ်ခြင်းအစရှိသည်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ “မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ အသုကံ၊ ဤအမည်ရှိသော သာမဏေ, ပဉ္စင်းငယ်ကို။ တာဝ ပေသေထ၊ စေကုန်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိယမာနောပိ၊ တောင်းပန်အပ်သော်လည်း။ “အမှေပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တံ (သာမဏေရံ)၊ ထိုသာမဏေကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ န ကာရေမ၊ မပြုစေကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နံ၊ ထိုသာမဏေကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်ယူ၍။ (ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။) ကိလမေဿထ၊ ပင်ပန်းစေကုန်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ နဒေတိ၊ မပေး။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သတ္တကေလာယနော နာမ၊ သတ္တဝါတို့၌ လျှပ်ပေါ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စီဝရပတ္တထာလကကတ္တရယဋ္ဌိအာဒီနိ၊ သင်္ကန်း, သပိတ်, ခွက်, တောင်ဝှေးအစရှိသည်တို့ကို။ မမာယတိ၊ ငါ၏ဥစ္စာဟုပြု၏။ အညဿ၊ တစ်ပါးသောသူအား။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပရာမသိတုမ္ပိ၊ သုံးသပ်ခြင်းငှာလည်း။ နဒေတိ၊ မပေး။ (ဋ္ဌ-၄၀၃) တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သည်ရှိသော်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒံ၊ ဤသင်္ကန်း, ခွက်, တောင်ဝှေးအစရှိသည်ကို။ မာနယန္တာ၊ မြတ်နိုးကုန်လျက်။ နပရိဘုဉ္ဇာမ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒဿာမ၊ ပေးရကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သင်္ခါရကေလာယနော နာမ၊ သင်္ခါရတရားတို့၌ လျှပ်ပေါ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ပန၊ ဗျတိရိက်မှ တစ်ပါး အနွယကိုဆိုဦးအံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒွီသုပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေသု ဝတ္ထူသု၊ ထိုသတ္တဝါ, သင်္ခါရဟု ဆိုအပ်သော ဝတ္ထုတို့၌။ မဇ္ဈတ္တော ဥဒါသိနော၊ လျစ်လျူရှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သတ္တသင်္ခါရမဇ္ဈတ္တော နာမ၊ သတ္တဝါ, သင်္ခါရတရားတို့၌ လျစ်လျူရှုသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အယံ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ၊ ဤဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသဘောရှိသော။ သတ္တသင်္ခါရကေလာယနပုဂ္ဂလံ၊ သတ္တဝါ, သင်္ခါရတရားတို့၌ မြတ်နိုးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇေန္တဿာပိ၊ ကြဉ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သတ္တသင်္ခါရမဇ္ဈတ္တပုဂ္ဂလံ၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌ လျစ်လျူရှုသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေဝန္တဿာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဌာနနိသဇ္ဇာဒီသု၊ ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ တဒုပ္ပါဒနတ္ထံ၊ ထိုဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို ဖြစ်စေခြင်း အကျိုးငှာ။ နိန္နပေါဏပဗ္ဘာရစိတ္တဿာပိ၊ ညွတ်သောစိတ်, ကိုင်းသောစိတ်, ရှိုင်းသောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဒိကမ္မိကော၊ အစ၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒေဝ၊ ထိုဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပင်လျှင်။ ဓုရံ၊ အကြီးအကဲကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိနိဝေသံ၊ ဝိပဿနာ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယာဝ အရဟတ္တမဂ္ဂါ၊ အရဟတ္တမဂ်တိုင်အောင်။ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို။ ဘာဝေတိ နာမ၊ ပွားစေဆဲမည်၏။ ဖလေ၊ ဖိုလ်သို့။ ပတ္တေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဘာဝိတော နာမ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေပိ သတ္တ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဤခုနစ်ပါးသော သမ္ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကာဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာနှင့် ရောသော သမ္ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုသာလျှင်။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။

၄၁၉၊သမ္မာဒိဋ္ဌိံ ဘာဝေတီတိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်၏။ အာဒိဘူတံ၊ အစဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သမ္မာဒိဋ္ဌိံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ ဗြူဟေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။ သေသပဒေသုပိ၊ ကြွင်းသော ပုဒ်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ရှစ်ပါးသော မဂ္ဂင်တို့တွင်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ သမ္မာဒဿနလက္ခဏာ၊ မဖောက်မပြန် အနိစ္စအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် မြင်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ သမ္မာအဘိနိရောပနလက္ခဏော၊ ကောင်းစွာ အာရုံသို့ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ရှေ့ရှုတင်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာဝါစာ၊ သမ္မာဝါစာသည်။ သမ္မာပရိဂ္ဂါဟလက္ခဏာ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကားကို နာယူသော သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို သိမ်းဆည်းခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ သမ္မာသမုဋ္ဌာပနလက္ခဏော၊ ကောင်းစွာ အပြစ်မရှိသော အမှုကို ဖြစ်စေခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ သမ္မာအာဇီဝသည်။ သမ္မာဝေါဒါနလက္ခဏော၊ ကောင်းစွာ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ တည်ခြင်းကို ဖြူစင်စေခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာဝါယာမော၊ သမ္မာဝါယာမသည်။ သမ္မာပဂ္ဂဟလက္ခဏော၊ ကောင်းစွာ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ချီးမြှင့်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာသတိ၊ သမ္မာသတိသည်။ သမ္မာဥပဋ္ဌာနလက္ခဏာ၊ ကောင်းစွာ အာရုံသို့ ကပ်၍တည်ခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ သမ္မာသမာဓာနလက္ခဏော၊ ကောင်းစွာ အာရုံ၌ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ထားခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။

တေသု၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ရှစ်ပါးသော မဂ္ဂင်တို့တွင်။ ဧကေကဿ၊ တစ်ပါးတစ်ပါးသော မဂ္ဂင်၏။ တီဏိ တီဏိ၊ သုံးပါးသုံးပါးကုန်သော။ ကိစ္စာနိ၊ ကိစ္စတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေယျထိဒံ၊ တစ်ပါးတစ်ပါးသော မဂ္ဂင်၏သုံးပါးသုံးပါးသော ကိစ္စတို့ဟူသည် အဘယ်နည်းဟူမူကား။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ အညေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပစ္စနီကကိလေသေဟိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကိလေသာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ ပဇဟတိ၊ စွန့်၏။ နိရောဓံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တပ္ပဋိစ္ဆာဒကမောဟဝိဓမနဝသေန၊ ထိုသမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော မောဟကို ပယ်ဖျောက်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အသမ္မောဟတော၊ မတွေမဝေသောအားဖြင့်။ သမ္ပယုတ္တဓမ္မေစ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကိုလည်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပါဒယောပိ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပအစရှိသည်တို့သည်လည်း။ တထေဝ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်အတူသာလျှင်။ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပါဒီနိစ၊ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပအစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ပဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ နိရောဓဉ္စ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဝိသေသတော ပန၊ အထူးအားဖြင့်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤသမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်အစရှိသည်တို့တွင်။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ သဟဇာတဓမ္မေ၊ သဟဇာတ်တရားတို့ကို။ အဘိနိရောပေတိ၊ ရှေ့ရှုတင်တတ်၏။ သမ္မာဝါစာ၊ သမ္မာဝါစာသည်။ [သုဘာသိတသမ္ပဋိဂ္ဂါဟကေ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကားကို နာယူကုန်သော။ ဇနေစ၊ လူတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပယုတ္တဓမ္မေစ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။] သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဂ္ဂဏှာတိ၊ သိမ်းဆည်းတတ်၏။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ [နိရာဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။] သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ သမုဋ္ဌာပေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ သမ္မာအာဇီဝသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ (ဇီဝိတိန္ဒြိယဝုတ္တိံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ တည်ခြင်းကို။) ဝေါဒါပေတိ၊ ဖြူစင်စေတတ်၏။ သမ္မာဝါယာမော၊ သမ္မာဝါယာမသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ (သမ္ပယုတ္တဓမ္မေ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို။) ပဂ္ဂဏှာတိ၊ ချီးပင့်တတ်၏။ သမ္မာသတိ၊ သမ္မာသတိသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ (သမ္ပယုတ္တဓမ္မေ၊ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို။) ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ အာရုံသို့ကပ်၍ တည်စေတတ်၏။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဒဟတိ၊ အာရုံ၌ထားတတ်၏။

အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဧသာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ နာမ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သည်ကား။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေ့အဖို့၌။ နာနာက္ခဏာ၊ အထူးထူးသော ခဏရှိသည်။ နာနာရမ္မဏာ၊ အထူးထူးသော အာရုံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂကာလေ၊ မဂ်ကာလ၌။ ဧကက္ခဏာ၊ တစ်ခုသော ခဏရှိသည်။ ဧကာရမ္မဏာ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော တစ်ခုသော အာရုံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိစ္စတော ပန၊ ကိစ္စအားဖြင့်ကား။ ဒုက္ခေ၊ (ဋ္ဌ-၄၀၄) ဉာဏန္တိအာဒီနိ၊ ဒုက္ခေ ဉာဏံ ဤသို့ အစရှိကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သမ္မာသင်္ကပ္ပါဒယောပိ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပအစရှိသည်တို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေ့အဖို့၌။ နာနာက္ခဏာ၊ အထူးထူးသော ခဏရှိကုန်သည်။ နာနာရမ္မဏာ၊ အထူးထူးသော အာရုံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဂ္ဂကာလေ၊ မဂ်ကာလ၌။ ဧကက္ခဏာ၊ တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏရှိကုန်သည်။ ဧကာရမ္မဏာ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော တစ်ခုသော အာရုံရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်အစရှိသည်တို့တွင်။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ ကိစ္စတော၊ ကိစ္စအားဖြင့်။ နေက္ခမ္မသင်္ကပ္ပေါ၊ ကာမမှထွက်မြောက်ခြင်းနှင့် စပ်သော အကြံလည်းကောင်း။ အဝိဟိံသာသင်္ကပ္ပေါ၊ သူတစ်ပါးတို့အား မညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့်စပ်သော အကြံလည်းကောင်း။ အဗျာပါဒသင်္ကပ္ပေါ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ စီးပွားချမ်းသာကို မဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်စပ်သော အကြံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သမ္မာဝါစာဒယော၊ သမ္မာဝါစာအစရှိကုန်သော။ ဝိရတိယောပိ၊ ဝိရတီတို့သည်လည်းကောင်း။ စေတနာဒယောပိ၊ စေတနာအစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ (ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေ့အဖို့၌။) ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဂ္ဂက္ခဏေ ပန၊ မဂ်ခဏ၌ကား။ ဝိရတိယောဝ၊ ဝိရတီတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မာဝါယာမော၊ သမ္မာဝါယာမလည်းကောင်း။ သမ္မာသတိ၊ သမ္မာသတိလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဒမ္ပိဒွယံ၊ ဤတရားနှစ်ပါးအပေါင်းသည်လည်း။ ကိစ္စတော၊ ကိစ္စအားဖြင့်။ သမ္မပ္ပဓာနသတိပဋ္ဌာနဝသေန၊ သမ္မပ္ပဓာန်, သတိပဋ္ဌာန်၏ အစွမ်းဖြင့်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ နာမာနိ၊ အမည်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သမ္မာသမာဓိ ပန၊ သမ္မာသမာဓိသည်ကား။ ပုဗ္ဗဘာဂေပိ၊ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ မဂ္ဂက္ခဏေပိ၊ မဂ်ခဏ၌လည်းကောင်း။ သမ္မာသမာဓိယေဝ၊ သမ္မာသမာဓိသည်သာလျှင်တည်း။

ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသု ဓမ္မေသု၊ ဤတရားတို့တွင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဗ္ဗာနာဓိဂမာယ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရခြင်းငှာ။ ပဋိပန္နဿ၊ ကျင့်သော။ ယောဂိနော၊ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဗဟူပကာရတ္တာ၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ ဒေသိတာ၊ ဟောအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အယံ၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ကို။ “ပညာပဇ္ဇောတော ပညာသတ္ထံ” န္တီစ၊ ပညာပဇ္ဇောတော, ပညာသတ္ထံ ဟူ၍လည်း။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေးအဖို့၌။ ဝိပဿနာဉာဏသင်္ခါတာယ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော။ ဧတာယ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိဖြင့်။ အဝိဇ္ဇန္ဓကာရံ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်တို့ကို။ ဝိဓမိတွာ၊ ပယ်ဖျောက်၍။ ကိလေသစောရေ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ခိုးသူတို့ကို။ ဃာတေန္တော၊ သတ်လျက်။ ခေမေန၊ ဘေးမရှိသဖြင့်။ ယောဂါဝစရော၊ ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “နိဗ္ဗာနာဓိဂမာယ ပဋိပန္နဿ ယောဂိနော ဗဟူပကာရတ္တာ ပဌမံ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဒေသိတာ” တိ၊ နိဗ္ဗာနာဓိဂမာယ ပဋိပန္နဿ ယောဂိနော ဗဟူပကာရတ္တာ ပဌမံ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဒေသိတာဟူ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

ပန၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်၏ အခြားမဲ့၌ သမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်ကို ဆိုဦးအံ့။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်သည်။ တဿာ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်အား။ ဗဟူပကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒနန္တရံ၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်၏ အခြားမဲ့၌။ (သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပကို။) ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိ (တံ-ပါကဋံကရောမိ)၊ ထိုစကားကို ထင်ရှားအောင်ပြုဦးအံ့။ ဟေရညိကော၊ ငွေပန်းထိမ်သည်သည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပရိဝတ္တေတွာ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်လှန်၍ ပြန်လှန်၍။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ကဟာပဏံ၊ အသပြာကို။ ဩလောကန္တော၊ ကြည့်လျက်။ “အယံ၊ ဤအသပြာသည်။ ကူဋော၊ စဉ်းလဲ၏။ အယံ၊ ဤအသပြာသည်။ ဆေကော၊ ကောင်းမွန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ ယထာ၊ သိသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ယောဂါဝစရောပိ၊ ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပုဗ္ဗဘာဂေ၊ ရှေ့အဖို့၌။ ဝိတက္ကေန၊ ဝိတက်ဖြင့်။ ဝိတက္ကေတွာ ဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံ၍ ကြံ၍။ ဝိပဿနာပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ဩလောကယမာနော၊ ကြည့်သည်ဖြစ်၍။ “ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ကာမာဝစရာ၊ ကာမာဝစရတရားတို့တည်း။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ရူပါဝစရာဒယော၊ ရူပါဝစရအစရှိသော တရားတို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဝါ ပန၊ ဥပမာတနည်းသော်ကား။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားတစ်ယောက်သည်။ ကောဋိယံ၊ အစွန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပရိဝတ္တေတွာ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်လှန်၍ ပြန်လှန်၍။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော။ မဟာရုက္ခံ၊ ကြီးစွာသော သစ်ကို။ တစ္ဆကော၊ သစ်ရွေသမားသည်။ ဝါသိယာ၊ ပဲခွပ်ဖြင့်။ တစ္ဆေတွာ၊ ရွေချော၍။ ကမ္မေ၊ ဇရပ်, တန်ဆောင်း, ကျောင်း, အိမ်စသော အမှု၌။ ဥပနေတိ ယထာ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ ဝိတက္ကေန၊ ဝိတက်သည်။ ဝိတက္ကေတွာ ဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံ၍ ကြံ၍။ (ဩတိဏ္ဏေ၊ သက်ကုန်သော။) ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ယောဂါဝစရော၊ ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ “ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ကာမာဝစရာ၊ ကာမာဝစရတို့တည်း။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ရူပါဝစရာ၊ ရူပါဝစရတို့တည်း။” ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ ကမ္မေ၊ အမှု၌။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ “သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ ပန တဿာ ဗဟူပကာရော၊ တသ္မာ တဒနန္တရံ ဝုတ္တော” တိ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ ပန တဿာ ဗဟူပကာရော၊ တသ္မာ တဒနန္တရံ ဝုတ္တောဟူ၍။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။

(ဋ္ဌ-၄၀၅) သာယံ (သော-အယံ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ)၊ ထိုသမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိယာ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိအား။ (ဗဟူပကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟောတိ) ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအတူ။ သမ္မာဝါစာယပိ၊ သမ္မာဝါစာအားလည်း။ ဥပကာရကော၊ ကျေးဇူးပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဟ (ကိံ အာဟ)၊ ဘုရားအဘယ်ကဲ့သို့ ဟောတော်မူသနည်း ဟူမူကား။ “ပုဗ္ဗေ ခေါ ဂဟပတိ ဝိတက္ကေတွာ ဝိစာရေတွာ ပစ္ဆာ ဝါစံ ဘိန္ဒတီ” တိ၊ ပုဗ္ဗေ ခေါ ဂဟပတိ ဝိတက္ကေတွာ ဝိစာရေတွာ ပစ္ဆာ ဝါစံ ဘိန္ဒတိဟူ၍။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌လျှင်။ ဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံ၍။ ဝိစာရေတွာ၊ စူးစမ်း၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘိန္ဒတိ၊ မြွက်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒနန္တရံ၊ ထိုသမ္မာသင်္ကပ္ပမဂ္ဂင်၏ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာဝါစာ၊ သမ္မာဝါစာကို။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ပန၊ သမ္မာဝါစာမဂ္ဂင်၏ အခြားမဲ့၌ သမ္မာကမ္မန္တမဂ္ဂင်ကို ဟောခြင်း၏ အကြောင်းကို ဆိုဦးအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဣဒဉ္စိဒဉ္စ၊ ဤမည်သော အမှုဤမည်သော အမှုကိုလည်း။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သံဝိဒဟိတွာ၊ စီရင်၍။ လောကေ၊ လောက၌။ ကမ္မန္တေ၊ လယ်လုပ်, ကုန်သွယ်ခြင်းစသော အမှုတို့ကို။ ပယောဇေန္တိ၊ ယှဉ်စေကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ကာယကမ္မဿ၊ ကာယကံအား။ ဥပကာရိကာ၊ ကျေးဇူးပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သမ္မာဝါစာယ၊ သမ္မာဝါစာ၏။ အနန္တရံ၊ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ သမ္မာကမ္မန္တကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ စတုဗ္ဗိဓံ၊ လေးပါးအပြားရှိသော။ ဝစီဒုစ္စရိတဉ္စ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ တိဝိဓံ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ကာယဒုစ္စရိတဉ္စ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥဘယသုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်, ကာယသုစရိုက်ဟု ဆိုအပ်သော သုစရိုက်နှစ်ပါးကို။ ပူရေန္တဿေဝ၊ ဖြည့်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အာဇီဝဋ္ဌမကသီလံ၊ အာဇီဝလျှင် ရှစ်ခုမြောက်ရှိသော သီလသည်။ ပူရတိ၊ ပြည့်၏။ ဣတရဿ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ (အာဇီဝဋ္ဌမကသီလံ၊ အာဇီဝဋ္ဌမကသီလသည်။ နပူရတိ၊ မပြည့်၊) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒုဘယာနန္တရံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံသော သမ္မာဝါစာ, သမ္မာကမ္မန္တ၏ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ သမ္မာအာဇီဝကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။

ပန၊ အကြောင်းကို ဆိုဦးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုဒ္ဓဇီဝေန၊ စင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ အာဇီဝေါ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော စကားဖြင့်။ ပရိတောသံ၊ ရောင့်ရဲခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုတ္တပမတ္တေန၊ အိပ်ပျော်ခြင်း, မေ့လျော့ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သဗ္ဗဣရိယာပထေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော ဣရိယာပုထ်တို့၌။ ဣဒံ ဝီရိယံ၊ ဤလုံ့လကို။ အာရဘိတဗ္ဗံ၊ အားထုတ်အပ်၏။ ဣတိ (ဣမံ အတ္ထံ)၊ ဤအနက်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြခြင်းငှာ။ တဒနန္တရံ၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝ၏ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာဝါယာမော၊ သမ္မာဝါယာမကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။

တတော၊ ထိုကောင်းစွာအားထုတ်ပြီးသည်မှ။ အာရဒ္ဓဝီရိယေနာပိ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ကာယာဒီသု၊ ကိုယ်အစရှိကုန်သော။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူသု၊ ဝတ္ထုတို့၌။ သတိ၊ သတိကို။ သူပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်သည်ကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ (ဣမဿ-အတ္ထဿ)၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဒဿနတ္ထံ၊ ပြခြင်းငှာ။ တဒနန္တရံ၊ ထိုသမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်၏ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာသတိ၊ သမ္မာသတိကို။ ဒေသိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သူပဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာ အာရုံသို့ကပ်၍ တည်သော။ သတိ၊ သတိသည်။ သမာဓိဿ၊ သမာဓိအား။ ဥပကာရာနုပကာရာနံ၊ ကျေးဇူးပြုတတ် ကျေးဇူးမပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ဂတိယော၊ ဖြစ်ခြင်းတို့ကို။ သမနွေသိတွာ၊ ကောင်းစွာ ရှာ၍။ ဧကတ္တာရမ္မဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အာရုံ၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမာဓာတုံ၊ ကောင်းစွာထားခြင်းငှာ။ ပဟောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သမ္မာသတိယာ၊ သမ္မာသတိ၏။ အနန္တရံ၊ အခြားမဲ့၌။ သမ္မာသမာဓိ၊ သမ္မာသမာဓိကို။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ အယမ္ပိ မဂ္ဂေါ၊ ဤမဂ်ကိုလည်း။ လောကိယလောကုတ္တရမိဿကောဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာနှင့် ရောသော မဂ္ဂင်ကိုသာလျှင်။ ကထိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၄၂၇၊အဇ္ဈတ္တံ ရူပသညီတိအာဒီသု၊ အဇ္ဈတ္တံ ရူပသညီ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ မိမိသန္တာန်၌ဖြစ်သော ကသိုဏ်းရုပ်၌။ ပရိကမ္မဝသေန၊ စီးဖြန်းခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ အဇ္ဈတ္တံ ရူပသညီ နာမ၊ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ကသိုဏ်းရုပ်၌ ပရိကမ္မသမာဓိသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ကသိုဏ်းရုပ်၌။ နီလပရိကမ္မံ၊ နီလကသိုဏ်းကို စီးဖြန်းခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကေသေဝါ၊ ဆံ၌လည်းကောင်း။ ပိတ္တေဝါ၊ သည်းခြေ၌လည်းကောင်း။ အက္ခိတာရကာယ ဝါ၊ မျက်လုံး၌လည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပီတပရိကမ္မံ၊ ပီတကသိုဏ်းကို စီးဖြန်းခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မေဒေ ဝါ၊ အဆီခဲ၌လည်းကောင်း။ ဆဝိယာဝါ၊ အရေ၌လည်းကောင်း။ ဟတ္ထပါဒတလေသုဝါ၊ လက်ဖဝါး, ခြေဖဝါးအပြင်တို့၌လည်းကောင်း။ အက္ခီနံ၊ မျက်စိတို့၏။ ပီတကဋ္ဌာနေဝါ၊ ရွှေသောအရပ်၌လည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ လောဟိတပရိကမ္မံ၊ လောဟိတကသိုဏ်းကို စီးဖြန်းခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသောသူသည်။ မံသေဝါ၊ အသား၌လည်းကောင်း။ လောဟိတေဝါ၊ အသွေး၌လည်းကောင်း။ ဇိဝှာယဝါ၊ လျှာ၌လည်းကောင်း။ အက္ခီနံ၊ မျက်စိတို့၏။ ရတ္တဋ္ဌာနေဝါ၊ နီသောအရပ်၌လည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဩဒါတပရိကမ္မံ၊ ဩဒါတကသိုဏ်းကို စီးဖြန်းခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသောသူသည်။ အဋ္ဌိမှိဝါ၊ အရိုး၌လည်းကောင်း။ ဒန္တေဝါ၊ သွား၌လည်းကောင်း။ နခေဝါ၊ ခြေသည်း, လက်သည်း၌လည်းကောင်း။ အက္ခီနံ၊ မျက်စိတို့၏။ သေတဋ္ဌာနေဝါ၊ ဖြူသော အရပ်၌လည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံပန၊ ထိုအဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော နီလ, ပီတ, လောဟိတ, ဩဒါတကသိုဏ်းသည်ကား။ သုနီလံ၊ ကောင်းစွာညိုသည်။ သုပီတံ၊ ကောင်းစွာရွှေသည်။ သုလောဟိတကံ၊ ကောင်းစွာနီသည်။ သုဩဒါတကံ၊ ကောင်းစွာဖြူသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသုဒ္ဓမေဝ၊ မစင်ကြယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

(ဋ္ဌ-၄၀၆) ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတီတိ၊ ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိပဿတိဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်။ ပရိကမ္မံ၊ ပရိကံသည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမိတ္တံ ပန၊ ပဋိဘာဂနိမိတ်သည်ကား။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈတ္တံ၊ မိမိသန္တာန်၌။ ပရိကမ္မဿစ၊ ပရိကံ၏လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ အပ္ပနာယစ၊ အပ္ပနာ၏လည်းကောင်း။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ‘အဇ္ဈတ္တံ ရူပသညီ ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတိ”၊ အဇ္ဈတ္တံ ရူပသညီ ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိပဿတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပရိတ္တာနီတိ၊ ပရိတ္တာနိဟူသည်ကား။ အဝဍ္ဎိတာနိ၊ မပွားစေအပ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနီတိ၊ သုဝဏ္ဏဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိ ဟူသည်ကား။ သုဝဏ္ဏာနိဝါ၊ ကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာနိဝါ၊ မကောင်းသော အဆင်းရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပရိတ္တဝသေနေဝ၊ အနည်းငယ်သော အာရုံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင်။ ဣဒံ အဘိဘာယတနံ၊ ဤအဘိဘာယတနကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တာနိ အဘိဘုယျာတိ (ဧတ္ထ)၊ တာနိ အဘိဘုယျဟူသော ဤပုဒ်၌။ ယထာ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သမ္ပန္နဂဟဏိကော၊ ပြည့်စုံသော ကမ္မဇတေဇောရှိသော။ (ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။) ကဋုစ္ဆမတ္တံ၊ တစ်ဇွန်းမျှလောက်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ “ဧတ္ထ၊ ဤတစ်ဇွန်းမျှလောက်သော ထမင်း၌။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်သော အဖြစ်သည်။ ကိံ အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ သင်္ကဍ္ဍိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ဧကကဗဠမေဝ၊ တလုတ်တည်းကိုသာလျှင်။ ကရောတိ (ယထာ)၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဉာဏုတ္တရိကော၊ လွန်ကဲသော ဉာဏ်ရှိသော။ ဝိသဒဉာဏော၊ သန့်ရှင်းသော ဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “ပရိတ္တကေ၊ မပွားစေအပ်သော။ ဧတ္ထ အာရမ္မဏေ၊ ဤအာရုံ၌။ သမာပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ဝင်စားအပ်သော အဖြစ်သည်။ ကိံ အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့တုံ။ အယံ၊ ဤပွားစေအပ်သော အာရုံသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘာရော၊ ဝန်သည်။ န၊ မဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တာနိ ရူပါနိ၊ ထိုကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ အဘိဘဝိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စား၏။ ဧတ္ထ၊ ဤမပွားစေအပ်သော အာရုံ၌။ နိမိတ္တုပ္ပါဒေနေဝ၊ ပဋိဘာဂနိမိတ်ဖြစ်သည်နှင့်သာလျှင်။ သဟ၊ တကွ။ အပ္ပနံ၊ အပ္ပနာသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဇာနာမိ ပဿာမီတိ ဣမိနာ ပန၊ ဇာနာမိ ပဿာမိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်ကား။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်၏။ အာဘောဂေါ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ကထိတော၊ ဆိုအပ်၏။ သောစ ခေါ၊ ထိုနှလုံးသွင်းခြင်းသည်လည်း။ သမာပတ္တိတော၊ သမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌိတဿ၊ ထသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောသမာပတ္တိယံ၊ သမာပတ်၏ အတွင်း၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧဝံသညီ ဟောတီတိ၊ ဧဝံသညီ ဟောတိဟူသည်ကား။ အာဘောဂသညာယပိ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၌ဖြစ်သော အမှတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဈာနသညာယပိ၊ ဈာန်၌ဖြစ်သော အမှတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧဝံသညီ၊ ဤသို့သော အမှတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဘိဘဝသညာ၊ နှိပ်နင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော သညာသည်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အန္တောသမာပတ္တိယမ္ပိ၊ သမာပတ်၏ အတွင်း၌လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အာဘောဂသညာ ပန၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၌ ဖြစ်သော အမှတ်သည်ကား။ သမာပတ္တိတော၊ သမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌဟန္တဿေဝ၊ ထသောပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အပ္ပမာဏာနီတိ၊ အပ္ပမာဏာနိဟူသည်ကား။ ဝဍ္ဎိတပ္ပမာဏာနိ၊ ပွားစေအပ်သော အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ မဟန္တာနိ၊ ကြီးကုန်သော။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အဘိဘုယျာတိ ဧတ္ထ ပန၊ အဘိဘုယျဟူသော ဤပုဒ်၌ကား။ မဟဂ္ဃသော၊ များစွာစားတတ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဘတ္တဝဍ္ဎိတကံ၊ ထမင်းပွဲ၌ ခူးအပ်သော ယောကျ်ားတစ်ယောက် စားလောက်သော ထမင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ “အညောပိ၊ တစ်ပါးသော ထမင်းပွဲသည်လည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေဦး။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤတစ်ခုသော ထမင်းပွဲသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မှာ မူစအံ့တုံ။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ တံ၊ ထိုတစ်ခုသော ထမင်းပွဲကို။ မဟန္တတော၊ များသောအားဖြင့်။ နပဿတိ ယထာ၊ မရှုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဉာဏုတ္တရော၊ လွန်ကဲသော ဉာဏ်ရှိသော။ ဝိသဒဉာဏော၊ သန့်ရှင်းသော ဉာဏ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ “ဧတ္ထ၊ ဤအပ္ပမာဏဖြစ်သော အာရုံ၌။ သမာပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ဝင်စားအပ်သော အဖြစ်သည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣဒံ အပ္ပမာဏံ၊ ဤအပ္ပမာဏဖြစ်သော အာရုံသည်။ န (အတ္ထိ)၊ မရှိ။ မယှံ၊ ငါ၏။ စိတ္တေကဂ္ဂတာကရဏေ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းကို ပြုခြင်း၌။ ဘာရော၊ ဝန်သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ တာနိ၊ ထိုအပ္ပမာဏဖြစ်သော အာရုံတို့ကို။ အဘိဘဝိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စား၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအပ္ပမာဏဖြစ်သော အာရုံ၌။ နိမိတ္တုပ္ပါဒေနေဝ၊ နိမိတ်ဖြစ်သည်နှင့်သာလျှင်။ သဟ၊ တကွ။ အပ္ပနံ၊ အပ္ပနာသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။

အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီတိ၊ အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီဟူသည်ကား။ အလာဘိတာယဝါ၊ မရသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ အနတ္ထိကတာယ ဝါ၊ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ မိမိသန္တာန်၌ဖြစ်သော ကသိုဏ်းအာရုံ၌။ ပရိကမ္မသညာဝိရဟိတော၊ ပရိကမ္မသညာမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။

ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတီတိ၊ ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတိဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပရိကမ္မမ္ပိ၊ စီးဖြန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိမိတ္တမ္ပိ၊ ပဋိဘာဂနိမိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါဝ၊ အပသန္တာန်၌သာလျှင်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ပရိကမ္မဿ၊ ပရိကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ “အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီ ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိပဿတီ” တိ၊ အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီ ဧကော ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧတ္ထ စတုတ္ထအဘိဘာယတနေ၊ ဤစတုတ္ထအဘိဘာယတနေဟူသော ပုဒ်၌။ သေသံ၊ ကြွင်းသော စကားရပ်အဆုံးအဖြတ်သည်။ ဝုတ္တနယမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသု (အဘိဘာယတနေသု)၊ ဤအဘိဘာယတနတို့တွင်။ ပရိတ္တံ၊ ပရိတ္တဖြစ်သော ကသိုဏ်းကို။ ဝိတက္ကစရိတဝသေန၊ ဝိတက်စရိုက်ပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အပ္ပမာဏံ၊ အပ္ပမာဏဖြစ်သော ကသိုဏ်းကို။ မောဟစရိတဝသေန၊ မောဟစရိုက်ပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်၏အစွမ်းဖြင့်။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ သုဝဏ္ဏံ၊ သုဝဏ္ဏကသိုဏ်းကို။ ဒေါသစရိတဝသေန၊ ဒေါသပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကသိုဏ်းကို။ (ဋ္ဌ-၄၀၇) ရာဂစရိတဝသေန၊ ရာဂပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဧတေသံ၊ ထိုဝိဘက်ပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်အစရှိသည်တို့အား။ ဧတာနိ၊ ထိုပရိတ္တအစရှိသော ကသိုဏ်းရုပ်တို့သည်။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုပရိတ္တအစရှိသော ကသိုဏ်းရုပ်တို့၏။ သာစ သပ္ပါယတာ၊ ထိုလျောက်ပတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ စရိယနိဒ္ဒေသေ၊ စရိယနိဒ္ဒေသ၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ပြီ။

ပဉ္စမအဘိဘာယတနာဒီသု၊ ပဉ္စမအဘိဘာယတနအစရှိသည်တို့၌။ နီလာနီတိ၊ နီလာနိဟူသော စကားကို။ သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝသေန၊ အလုံးစုံညိုသော အဆင်း, အလုံးစုံအညိုဟူ၍ ရှုအပ်သော အဆင်း, အလုံးစုံညိုသော အရောင်ရှိသော အဆင်းကို သိမ်းကျုံးခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ နီလဝဏ္ဏာနီတိ၊ နီလဝဏ္ဏာနိဟူသော စကားကို။ ဝဏ္ဏဝသေန၊ ညိုသောအဆင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ နီလနိဒဿနာနီတိ၊ နီလနိဒဿနာနိဟူသော စကားကို။ နီလနိဒဿနဝသေန၊ အညိုဟူ၍ ရူပအပ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ အပညာယမာနဝိဝရာနိ၊ မထင်သော အပေါက်ရှိကုန်သည်။ အသံကိဏ္ဏဝဏ္ဏာနိ၊ မရောယှက်သော အဆင်းရှိကုန်သည်။ ဧကနီလာနေဝ၊ တစ်ခဲနက်ညိုသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ (ဝုတ္တော)၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နီလနိဘာသာနီတိ ဣဒံ၊ နီလနိဘာသာနိဟူသော ဤစကားကို။ ဩဘာသဝသေန၊ အရောင်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ နီလောဘာသာနိ၊ ညိုသော အရောင်ရှိကုန်၏။ နီလပ္ပဘာယုတ္တာနိ၊ ညိုသောအရောင်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဧတေန၊ ဤနီလနိဘာသာနိဟူသော ပါဌ်ဖြင့်။ နေသံ၊ ထိုနီလကသိုဏ်း အစရှိသည်တို့၏။ သုဝိသုဒ္ဓတံ၊ အလွန်စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဝိသုဒ္ဓဝဏ္ဏဝသေနေဝ၊ စင်ကြယ်သော အဆင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ အဘိဘာယတနာနိ၊ ဤအဘိဘာယတနတို့ကို။ ဝုတ္တာနိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ [ပီတာဒီသုပိ၊ ပီတအစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဣမိနာ နယေနေဝ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။] ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသုဘအဓိမုတ္တ၌။ “နီလကသိဏံ ဂဏှန္တော နီလသ္မိံ နိမိတ္တံ ဂဏှာတိ ပုပ္ဖသ္မိံ ဝါ ဝတ္ထသ္မိံ ဝါ ဝဏ္ဏဓာတုယာ ဝါ” တိအာဒိကံ၊ နီလကသိဏံ ဂဏှန္တော နီလသ္မိံ နိမိတ္တံ ဂဏှာတိ ပုပ္ဖသ္မိံ ဝါ ဝတ္ထသ္မိံ ဝါ ဝဏ္ဏဓာတုယာ ဝါ ဤသို့အစရှိသော။ ကသိဏကရဏဉ္စ၊ ကသိုဏ်းကို ပြုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိကမ္မဉ္စ၊ စီးဖြန်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပနာဝိဓာနဉ္စ၊ အပ္ပနာအစီအရင်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော စကားရပ်ကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်၌။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ပန အဘိဘာယတနဇ္ဈာနာနိ၊ ဤအဘိဘာယတနဈာန်တို့သည်။ ဝဋ္ဋာနိပိ၊ ကမ္မဝတ်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်။ ဝဋ္ဋပါဒကာနိပိ၊ ဝိပါကဝဋ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိပဿနာပါဒကာနိပိ၊ ဝိပဿနာ၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာနိပိ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်းတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဘိညာပါဒကာနိပိ၊ အဘိညာဉ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နိရောဓပါဒကာနိပိ၊ နိရောဓသမာပတ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကိယာနေဝ၊ လောကီတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကုတ္တရာနိ၊ လောကုတ္တရာတို့သည်။ နပန ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။

၄၃၅၊ ရူပီ ရူပါနိ ပဿတီတိ ဧတ္ထ၊ ရူပီ ရူပါနိ ပဿတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်၌။ ကေသာဒီသု၊ ဆံအစရှိကုန်သော။ နီလကသိဏာဒီသု၊ နီလကသိုဏ်းအစရှိသည်တို့၌။ နီလကသိဏာဒိဝသေန၊ နီလကသိုဏ်းအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ရူပဇ္ဈာနံ၊ ရူပဈာန်သည်။ ရူပံ၊ ရူပမည်၏။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ၊ ထိုရူပဈာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ရူပီ၊ ရူပီမည်၏။ ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိပဿတီတိ၊ ဗဟိဒ္ဓါ ရူပါနိ ပဿတိဟူသည်ကား။ ဗဟိဒ္ဓါပိ၊ အပသန္တာန်၌လည်း။ နီလကသိဏာဒီနိ၊ နီလကသိုဏ်းအစရှိကုန်သော။ ရူပါနိ၊ ကသိုဏ်းရုပ်တို့ကို။ ဈာနစက္ခုနာ၊ ဈာန်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ ဣမိနာ၊ ဤ ရူပီ ရူပါနိ ပဿတိဟူသော ပါဌ်ဖြင့်။ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါဝတ္ထုကေသု၊ အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓဝတ္ထုဖြစ်ကုန်သော။ ကသိဏေသု၊ ကသိုဏ်းတို့၌။ ဥပ္ပါဒိတဇ္ဈာနဿ၊ ဖြစ်စေအပ်သော ဈာန်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ စတ္တာရိပိ၊ လေးပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ရူပါဝစရဇ္ဈာနာနိ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ ဒဿိတာနိ၊ ပြအပ်ကုန်၏။ အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီတိ၊ အဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီဟူသည်ကား။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်၌။ ရူပသညီ၊ ကသိုဏ်းရုပ်၌ ဖြစ်သော ပရိကမ္မသညာရှိသည်။ န၊ မဟုတ်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကေသာဒီသု၊ ဆံအစရှိသည်တို့၌။ အနုပ္ပါဒိတရူပါဝစရဇ္ဈာနော၊ မဖြစ်စေအပ်သော ရူပါဝစရဈာန်ရှိ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣမိနာ၊ ဤအဇ္ဈတ္တံ အရူပသညီဟူသော ပါဌ်ဖြင့်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ပရိကမ္မံ၊ ပရိကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗဟိဒ္ဓါဝ၊ အပသန္တာန်၌သာလျှင်။ ဥပ္ပါဒိတဇ္ဈာနဿ၊ ဖြစ်စေအပ်သော ဈာန်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ရူပဝစရဇ္ဈာနာနိ၊ ရူပါဝစရဈာန်တို့ကို။ ဒဿိတာနိ၊ ပြအပ်ကုန်၏။

သုဘန္တွေဝ အဓိမုတ္တော ဟောတီတိ ဣမိနာ၊ သုဘန္တွေဝ အဓိမုတ္တော ဟောတိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ သုဝိသုဒ္ဓေသု၊ ကောင်းစွာစင်ကြယ်ကုန်သော။ နီလာဒီသု၊ နီလအစရှိကုန်သော။ ဝဏ္ဏကသိဏေသု၊ ဝဏ္ဏကသိုဏ်းတို့၌။ ဈာနာနိ၊ ဈာန်တို့ကို။ ဒဿိတာနိ၊ ပြအပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုဘန္တွေဝ အဓိမုတ္တော ဟောတိဟူသော ပါဌ်၌။ အန္တောအပ္ပနာယံ၊ အပ္ပနာ၏ အတွင်း၌။ သုဘန္တိ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍။ အာဘောဂေါ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ နတ္ထိ၊ အကယ်၍ မရှိ၏။ ပန (တထာပိ)၊ ထိုသို့မရှိသော်လည်း။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ သုဘံ၊ တင့်တယ်သော။ ကသိဏာရမ္မဏံ၊ ကသိုဏ်းအာရုံကို။ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ “သုဘန္တိ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗတံ၊ ဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေသနာ၊ ဒေသနာကို။ ကတာ၊ ပြုတော်မူအပ်၏။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂေ ပန၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်ပါဠိတော်၌ကား။ “ကထံ သုဘန္တွေဝ၊ ပေ။ ဝိမောက္ခော”တိ၊ ကထံ သုဘန္တွေဝ၊ ပေ။ ဝိမောက္ခော ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။

“ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသည်။ သုဘန္တွေဝ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍သာလျှင်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣဓ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မေတ္တာသဟဂတေန၊ မေတ္တာနှင့်တကွဖြစ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒိသံ၊ အရပ်ကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာ၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ (ဋ္ဌ-၄၀၈) သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အပ္ပဋိကူလာ၊ နှောင့်ယှက်ခြင်းမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကရုဏာ (သဟဂတေန)၊ ကရုဏာနှင့်တကွဖြစ်သော။ မုဒိတာ (သဟဂတေန)၊ မုဒိတာနှင့်တကွဖြစ်သော။ ဥပေက္ခာသဟဂတေန၊ ဥပေက္ခာနှင့်တကွဖြစ်သော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒိသံ၊ အရပ်ကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ပ၊ ဥပေက္ခာယ၊ ဥပေက္ခာ၏။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အပ္ပဋိကူလာ၊ နှောင့်ယှက်ခြင်းမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသည်။ သုဘန္တွေဝ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍သာလျှင်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။”

သဗ္ဗသော ရူပသညာနန္တီအာဒီသု၊ သဗ္ဗသော ရူပသညာနံ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တမေဝ၊ ဆိုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။

၄၄၃၊ ပထဝီကသိဏံ ဘာဝေတီတိ ဧတ္ထ၊ ပထဝီ ကသိဏံ ဘာဝေတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ သကလဋ္ဌေန၊ အလုံးစုံသော အနက်ကြောင့်။ ကသိဏံ၊ ကသိဏမည်၏။ ပထဝီ ဧဝ၊ မြေသည်ပင်လျှင်။ ကသိဏံ၊ ကသိဏမည်သည်တည်း။ ပထဝီကသိဏံ၊ မြေသည်ပင်လျှင် ကသိဏမည်၏။ ဧတံ၊ ဤပထဝီကသိဏဟူသော အမည်သည်။ ပရိကမ္မပထဝိယာပိ၊ စီးဖြန်းခြင်းကို ပြုရာဖြစ်သော မြေ၏လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟနိမိတ္တဿာပိ၊ ဥဂ္ဂဟနိမိတ်၏လည်းကောင်း။ ပဋိဘာဂနိမိတ္တဿာပိ၊ ပဋိဘာဂနိမိတ်၏လည်းကောင်း။ တံနိမိတ္တံ၊ ထိုပဋိဘာဂနိမိတ်ကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပန္နဇ္ဈာနဿာပိ၊ ဖြစ်သောဈာန်၏လည်းကောင်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဣဓ ပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ပထဝိကသိဏာရမ္မဏံ၊ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင်အာရုံရှိသော။ ဈာနံ၊ ဈာန်ကို။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တံ၊ ထိုပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ အာပေါ ကသိဏာဒီသုပိ၊ အာပေါကသိုဏ်းအစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။

ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဣမာနိ ကသိဏာနိ၊ ဤကသိုဏ်းတို့ကို။ ဘာဝေန္တေန၊ ပွားလိုသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီလာနိ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့ကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပရိသုဒ္ဓသီလေ၊ စင်ကြယ်သော သီလ၌။ ပတိဋ္ဌိတေန၊ တည်သဖြင့်။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပလိဗောဓေသု၊ ကြောင့်ကြခြင်းတို့တွင်။ ယော ပလိဗောဓော၊ အကြင်ကြောင့်ကြခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကြောင့်ကြခြင်းကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ကမ္မဋ္ဌာနဒါယကံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပေးတတ်သော။ ကလျာဏမိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စရိယာနုကူလဝသေန၊ စရိုက်အားလျော်သည်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ယံ၊ အကြင်ကမ္မဋ္ဌာန်းသည်။ ယဿ၊ အကြင်ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ သပ္ပါယံ၊ လျော်၏။ တံ၊ ထိုလျော်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ တေန၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကသိဏဘာဝနာယ၊ ကသိုဏ်းကိုပွားစေခြင်းငှာ။ အနနုရူပံ၊ မလျော်သော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ အနုရူပေ၊ လျော်သောကျောင်း၌။ ဝိဟရန္တေန၊ နေသဖြင့်။ ခုဒ္ဒကပလိဗောဓုပစ္ဆေဒံ၊ လက်သည်းဖြတ်ခြင်း, ဆံရိတ်ခြင်းစသော ငယ်သောကြောင့်ကြခြင်းကို ဖြတ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဘာဝနာဝိဓာနံ၊ ပွားစေသော အစီအရင်ကို။ အပရိဟာပေန္တေန၊ မယုတ်စေသဖြင့်။ ဘာဝေတဗ္ဗာနိ၊ ပွားစေအပ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤမနောရထပူရဏီအမည်ရှိသော အဂုၤတ္တရနိကာယ်အဋ္ဌကထာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ဝိတ္ထာရော ပန၊ အကျယ်ကိုကား။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်ပြီ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ တတ္ထ၊ ထိုဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ ဝိညာဏကသိဏံ၊ ဝိညာဏကသိုဏ်းသည်။ နာဂတံ၊ မလာ။ တံ၊ ထိုဝိညာဏကသိုဏ်းသည်။ အတ္ထတော၊ အနက်အားဖြင့်။ အာကာသကသိဏေ၊ အာကာသကသိုဏ်း၌။ ပဝတ္တဝိညာဏံ၊ ဖြစ်သော ဒုတိယာရုပ္ပဝိညာဉ်တည်း။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုအာကာသကသိုဏ်း၌ ဖြစ်သော ဒုတိယာရုပ္ပဝိညာဉ်ကိုလည်း။ အာရမ္မဏဝသေန၊ အာရုံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ သမာပတ္တိဝသေန၊ သမာပတ်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ န ဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ တံ၊ ထိုဒုတိယာရုပ္ပဝိညာဉ်ကို။ အနန္တံ ဝိညာဏန္တိ၊ အနန္တံ ဝိညာဏံဟူ၍။ အာရမ္မဏံ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဝိညာဏဉ္စာယတနသမာပတ္တိံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနသမာပတ်ကို။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသော။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤယောဂီပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝိညာဏကသိဏံ ဘာဝေတီတိ၊ ဝိညာဏကသိဏံ ဘာဝေတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ကသိဏာနိပိ၊ ဤကသိုဏ်းတို့သည်လည်း။ ဝဋ္ဋာနိ၊ ကမ္မဝဋ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဋ္ဋပါဒကာနိပိ၊ ဝိပါကဝဋ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိပဿနာပါဒကာနိပိ၊ ဝိပဿနာ၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရတ္ထာနိပိ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်း အကျိုးရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဘိညာပါဒကာနိပိ၊ အဘိညာဉ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နိရောဓပါဒကာနိပိ၊ နိရောဓသမာပတ်၏ အခြေတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကိယာနေဝ၊ လောကီတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကုတ္တရာနိ၊ လောကုတ္တရာတို့သည်။ နပန ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။

၄၅၃၊ အသုဘသညံ ဘာဝေတီတိ (ဧတ္ထ)၊ အသုဘသညံ ဘာဝေတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဥဒ္ဓုမာတကာဒီသု၊ သေသည်မှ အထက်ဖြစ်သော နောက်ကာလ၌ လေဖြင့်ပြည့်သော သားရေအိတ်ကဲ့သို့ ဖူးဖူးရောင်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသော အကောင်အစရှိသော။ ဒသသု၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အာရမ္မဏေသု၊ အာရုံတို့၌။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သော။ ပဌမဇ္ဈာနသဟဂတာ၊ ပဌမဈာန်နှင့် တကွဖြစ်သော။ သညာ၊ သညာကို။ အသုဘသညာ၊ အသုဘသညာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုအသုဘသညာကို။ ဘာဝေတိ ဗြူဟေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေတတ်၏။ အနုပ္ပန္နံ၊ မဖြစ်သေးသော အသုဘသညာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီးသော အသုဘသညာကို။ အနုရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဒသန္နံ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အသုဘာနံ၊ အသုဘတို့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဘာဝနာနယော၊ ပွားစေရာသောနည်းကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) (ဋ္ဌ-၄၀၉) ဝိတ္ထာရိတောယေဝ၊ ချဲ့အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ မရဏသညံဘာဝေတီတိ (ဧတ္ထ)၊ မရဏသညံ ဘာဝေတိဟူသော ဤပုဒ်၌။ သမ္မုတိမရဏံ၊ သမ္မုတိမရဏလည်းကောင်း။ ခဏိကမရဏံ၊ ခဏိကမရဏလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဝိဓမ္ပိ၊ သုံးပါးလည်းဖြစ်သော။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အာရမ္မဏံ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ အနုပ္ပန္နံ၊ မဖြစ်သေးသော မရဏသညာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီးသော မရဏသညာကို။ အနုရက္ခတိ၊ အစဉ်စောင့်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဝါ၊ တနည်းကား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တလက္ခဏာ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောလက္ခဏာရှိသော။ မရဏဿတိယေဝ၊ မရဏဿတိကိုသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ မရဏသညာတိ၊ မရဏသညာဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုမရဏဿတိကို။ ဘာဝေတိ ဥပ္ပါဒေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အဿာ၊ ထိုမရဏသတိကို။ ဘာဝနာနယော၊ ပွားစေရာသောနည်းကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝိတ္ထာရိတောယေဝ၊ ချဲ့အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အာဟာရေ ပဋိကူလသညံ ဘာဝေတီတိ၊ အာဟာရေပဋိကူလသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ အသိတပီတာဒိဘေဒေ၊ စားအပ်, သောက်အပ်သည်စသည်အပြားရှိသော။ ကဗဠီကာရေ၊ အလုပ်အလွေ့ကိုပြုအပ်သော။ အာဟာရေ၊ ဆွမ်း, ခဲဖွယ်, ဘောဇဉ်-စသော အာဟာရ၌။ ဂမနပဋိကူလာဒီနိ၊ သွားရခြင်းဖြင့် စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်၏အဖြစ်အစရှိကုန်သော။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ပဋိကူလာနိ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်၏အဖြစ်တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (တံ၊ ထိုကဗဠီကာရအာဟာရ၌ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သောအမှတ်ကို။) ဥပ္ပါဒေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တဿာပိ၊ ထိုကဗဠီကာရအာဟာရ၌ဖြစ်သော သညာကိုလည်း။ ဘာဝနာနယော၊ ပွားစေရာသောနည်းကို။ ဝိသုဒ္ဓိမဂ္ဂေ၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်ကျမ်း၌။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဝိတ္ထာရိတောယေဝ၊ ချဲ့အပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ သဗ္ဗလောကေ အနဘိရတိသညံ ဘာဝေတီတိ၊ သဗ္ဗလောကေ အနဘိရတိသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ သဗ္ဗသ္မိမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ တေဓာတုကေ လောကေ၊ ဓာတ်သုံးပါးဟုဆိုအပ်သော လောက၌။ အနဘိရတိသညံ၊ မမွေ့လျော်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော သညာကို။ ဥက္ကဏ္ဌိတသညံ၊ ငြီးငွေ့သောအားဖြင့်ဖြစ်သော သညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အနိစ္စသညံ ဘာဝေတီတိ၊ အနိစ္စသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ခန္ဓာတို့၏။ ဥဒယဗ္ဗယဉထတ္တပရိဂ္ဂါဟိကံ၊ ဖြစ်ခြင်း, တစ်ပါးသောအခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကို သိမ်းဆည်းတတ်သော။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ခန္ဓေသု၊ ခန္ဓာတို့၌။ အနိစ္စန္တိ၊ အမြဲမရှိဟူ၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ အနိစ္စေ ဒုက္ခသညံ ဘာဝေတီတိ၊ အနိစ္စေ ဒုက္ခသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ အနိစ္စေ၊ အမြဲမရှိသော။ ခန္ဓပဉ္စကေ၊ ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။ ပဋိပီဠနဋ္ဌာန ဒုက္ခလက္ခဏပရိဂ္ဂါဟိကံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲနှိပ်စက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခလက္ခဏာကို သိမ်းဆည်းတတ်သော။ ဒုက္ခန္တိ၊ ဆင်းရဲ၏ဟူ၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (ဣတိ-အယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။) ဒုက္ခေ အနတ္တသညံ ဘာဝေတီတိ၊ ဒုက္ခေ အနတ္တသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ပဋိပီဠနဋ္ဌေန၊ အဖန်တစ်လဲလဲနှိပ်စက်ခြင်းဖြင့်။ ဒုက္ခေ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ ခန္ဓပဉ္စကေ၊ ခန္ဓာပဉ္စက၌။ အဝသဝတ္တနာကာရသင်္ခါတ အနတ္တလက္ခဏပရိဂ္ဂါဟိကံ၊ အလိုသို့မလိုက်သော အခြင်းအရာဟုဆိုအပ်သော အနတ္တလက္ခဏာကိုသိမ်းဆည်းတတ်သော။ အနတ္တာတိ၊ ကိုယ်မဟုတ်ဟူ၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (ဣတိ-အယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။) ပဟာနသညံ ဘာဝေတီတိ၊ ပဟာနသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ပဉ္စဝိဓံ၊ ငါးပါးအပြားရှိသော။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။) ဝိရာဂသညံ ဘာဝေတီတိ၊ ဝိရာဂသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ပဉ္စဝိဓမေဝ၊ ငါးပါးအပြားရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဝိရာဂံ၊ ရာဂ၏ကင်းခြင်းကို။ အာရမ္မဏံ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ နိရောဓသညံ ဘာဝေတီတိ၊ နိရောဓသညံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ သင်္ခါရနိရောဓံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းကို။ အာရမ္မဏံ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (ဣတိ-အယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။) နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရမ္မဏံ ကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ဥပ္ပဇ္ဇနကသညံ၊ ဖြစ်သောသညာကို။ ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသညာတို့တွင်။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလောက၌။ အနဘိရတိသညာ၊ မမွေ့လျော်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စသညာ၊ အမြဲမရှိသောအားဖြင့်ဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ အနိစ္စေ၊ အမြဲမရှိသော ခန္ဓာငါးပါး၌။ ဒုက္ခသညာ၊ ဒုက္ခဟုဖြစ်သော သညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမာဟိသညာဟိ၊ ဤသညာတို့ဖြင့်။ ဗလဝဝိပဿနာ၊ အားကြီးသောဝိပဿနာကို။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အနိစ္စသညံ ဘာဝေတီတိ အာဒိကာဟိ၊ အနိစ္စသညံ ဘာဝေတိ-ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သညာဟိ၊ သညာတို့ဖြင့်။ ဝိပဿနာသမာရမ္ဘောဝ၊ ဝိပဿနာကိုအားထုတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ကထိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၄၇၃၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိန္တိအာဒီနိ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိံ ဤသို့အစရှိသော ပုဒ်တို့သည်။ ဝုတ္တတ္ထာနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အနက်ရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။

၄၈၃၊ ပဌမဇ္ဈာနသဟဂတန္တိ၊ ပဌမဇ္ဈာနသဟဂတံဟူသည်ကား။ ပဌမဇ္ဈာနေန၊ ပဌမဈာန်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂတံ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ပဌမဇ္ဈာနသမ္ပယုတ္တံ၊ ပဌမဈာန်နှင့်ယှဉ်သော။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ ဘာဝေတီတိ၊ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ ဘာဝေတိဟူသည်ကား။ ပဌမဇ္ဈာနသဟဂတံ၊ ပဌမဈာန်နှင့်တကွဖြစ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဒ္ဓိန္ဒြိယံ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဘာဝေတိ ဗြူဟေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ဝီရိယိန္ဒြိယံ ဘာဝေတိအစရှိသောပုဒ်တို့၌။ ဧသ နယော၊ ဤနည်းကဲ့သို့သောနည်းကို။ (ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။)

(ဋ္ဌ-၄၁၀) ၅၆၃၊ စေတသာဖုဋောတိ ဧတ္ထ၊ စေတသာဖုဋောဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဖရဏံ၊ နှံ့ခြင်းသည်။ အာပေါဖရဏဉ္စ၊ ရေဖြင့်နှံ့ခြင်းလည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖရဏဉ္စ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့် နှံ့ခြင်းလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဒုဝိဓံ၊ နှစ်ပါးအပြားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ အာပေါကသိဏံ၊ အာပေါကသိုဏ်းကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ အာပေန၊ ရေဖြင့်။ ဖရဏံ၊ နှံ့ခြင်းသည်။ အာပေါဖရဏံ နာမ၊ အာပေါဖရဏမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဖုဋေပိ၊ နှံ့အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည်။ သမုဒ္ဒင်္ဂမာ၊ သမုဒ္ဒရာသို့ရောက်ကုန်သည်။ အန္တောဂဓာဝ၊ အတွင်းဝင်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပန၊ အာပေါဖရဏမှတစ်ပါး ဒိဗ္ဗစက္ခုဖရဏကိုဆိုဦးအံ့။ အာလောကံ၊ အလင်းကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သကလသမုဒ္ဒဒဿနံ၊ အလုံးစုံသောသမုဒ္ဒရာကို မြင်ခြင်းသည်။ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖရဏံ နာမ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖရဏမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဖုဋေပိ၊ နှံ့အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကုန္နဒိယော၊ မြစ်ငယ်တို့သည်။ မဟာသမုဒ္ဒင်္ဂမာ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသို့ဝင်ရောက်ကုန်သည်။ အန္တောဂဓာဝ၊ အတွင်းသို့ဝင်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တေဂဓာ တဿာတိ၊ အန္တောဂဓာ တဿဟူသည်ကား။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဘာဝနာယ၊ ပွားစေခြင်း၏။ အဗ္ဘန္တရဂတာဝ၊ အတွင်းသို့ရောက်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာတိ ဧတ္ထ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာဟူသော ဤပုဒ်၌။ (အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) သမ္ပယောဂဝသေန၊ အညီအညွတ် ဧကုပ္ပါဒအစရှိသော အပြားတို့နှင့် ယှဉ်ခြင်း၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝိဇ္ဇံ၊ ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး, ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါးသို့။ ဘဇန္တိ၊ ကပ်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယမည်ကုန်၏။ ဝိဇ္ဇာဘာဂေ ဝိဇ္ဇာကောဋ္ဌာသေ၊ ဝိဇ္ဇာအစု၌။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယမည်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဝိဇ္ဇာဘာဂိယာဟူသောပါဌ်၌။ ဝိပဿနာဉာဏံ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်လည်းကောင်း။ မနောမယိဒ္ဓိ၊ မနောမယိဒ္ဓိလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဘိညာ၊ အဘိညာဉ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌေ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့သည်။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာမည်ကုန်၏။ ပုရိမေန၊ ရှေးဖြစ်သော။ အတ္ထေန၊ သမ္ပယောဂဝသေန ဝိဇ္ဇံဘဇ္ဇန္တိဟူသောအနက်ဖြင့်။ တာဟိ၊ ထိုရှစ်ပါးကုန်သောဝိဇ္ဇာတို့နှင့်။ သမ္ပယုတ္တဓမ္မာပိ၊ ယှဉ်သောတရားတို့သည်လည်း။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယမည်ကုန်၏။ ပစ္ဆိမေန၊ နောက်ဖြစ်သော။ အတ္ထေန၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂေ ဝိဇ္ဇာကောဋ္ဌာသေ ဝတ္တန္တိဟူသောအနက်ဖြင့်။ တာသု၊ ထိုရှစ်ပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့တွင်။ ယာကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဧကာ၊ တစ်ခုသော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာမည်၏။ သေသာ၊ ကြွင်းသောဝိဇ္ဇာတို့သည်။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယမည်ကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇ္ဇာပိ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာသမ္ပယုတ္တမ္ပိပိ၊ ဝိဇ္ဇာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာတေဝ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယတို့ဟူ၍သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။

၅၆၄၊ မဟတော သံဝေဂါယာတိ၊ မဟတောသံဝေဂါယဟူသည်ကား။ မဟန္တဿ၊ ကြီးစွာသော။ သံဝေဂဿ၊ ထိတ်လန့်ခြင်း၏။ အတ္တာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဥပရိ၊ အထက်ဖြစ်သော။ ပဒဒွယေပိ၊ မဟတောအတ္ထာယ သံဝတ္တတိဟူသောပုဒ်နှစ်ခုအပေါင်း၌လည်း။ ဧသေဝ နယော၊ ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤမဟတော သံဝေဂါယဟူသောပါဌ်၌။ မဟာသံဝေဂေါနာမ၊ ကြီးစွာသော ထိတ်လန့်ခြင်းမည်သည်ကား။ ဝိပဿနာ၊ ဝိပဿနာတည်း။ မဟာအတ္ထောနာမ၊ ကြီးစွာသော အကျိုးမည်သည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂါ၊ မဂ်တို့တည်း။ မဟာယောဂက္ခေမောနာမ၊ မဟာယောဂက္ခေမမည်သည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖိုလ်တို့တည်း။ အထ ဝါ၊ တနည်းကား။ မဟာသံဝေဂေါနာမ၊ မဟာသံဝေဂမည်သည်ကား။ ဝိပဿနာနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်တည်း။ မဟာအတ္ထော နာမ၊ မဟာအတ္ထမည်သည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖလတို့တည်း။ မဟာယောဂက္ခေမောနာမ၊ မဟာယောဂက္ခေမမည်သည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်း။ သတိသမ္ပဇညာယာတိ၊ သတိသမ္ပဇညာယဟူသည်ကား။ သတိယာစ၊ သတိ၏လည်းကောင်း။ ဉာဏဿစ၊ ဉာဏ်၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဉာဏဒဿနပဋိလာဘာယာတိ၊ ဉာဏဒဿနပဋိလာဘာယဟူသည်ကား။ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏာယ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်အလို့ငှာ။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာယာတိ၊ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရာယဟူသည်ကား။ ပစ္စက္ခေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်သော။ ဣမသ္မိံယေဝ အတ္တဘာဝေ၊ ဤကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သုခဝိဟာရတ္တာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိဖလသစ္ဆိကိရိယာယ၊ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိဖလသစ္ဆိကိရိယာယဟူသည်ကား။ ဝိဇ္ဇာ, ဝိမုတ္တိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့၏။ ဖလဿ၊ အကျိုးကို။ ပစ္စက္ခကရဏတ္ထာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိဖလသစ္ဆိကိရိယာယဟူသောပါဌ်၌။ ဝိဇ္ဇာတိ၊ ဝိဇ္ဇာဟူသည်ကား။ မဂ္ဂပညာ၊ မဂ်နှင့်ယှဉ်သောပညာတည်း။ ဝိမုတ္တိတိ၊ ဝိမုတ္တိဟူသည်ကား။ တံသမ္ပယုတ္တာ၊ ထိုမဂ်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ သေသဓမ္မာ၊ ကြွင်းသောတရားတို့တည်း။ တေသံ၊ ထိုမဂ်ပညာနှင့်ယှဉ်သော ကြွင်းသောတရားတို့၏။ ဖလံ နာမ၊ အကျိုးမည်သည်ကား။ အရဟတ္တဖလံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်း။ တဿ၊ ထိုမဂ်ပညာနှင့်ယှဉ်သောတရားတို့၏ အကျိုးဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။

၅၇၁၊ ကာယောပိ ပဿမ္ဘတီတိ၊ ကာယောပိ ပဿမ္ဘတိဟူသည်ကား။ နာမကာယောပိ၊ နာမကာယသည်လည်းကောင်း။ ကရဇကာယောပိ၊ ကရဇကာယသည်လည်းကောင်း။ ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဝူပသန္တော၊ ငြိမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတက္ကဝိစာရာပီတိ၊ ဝိတက္ကဝိစာရာပိဟူသည်ကား။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ထိုဝိတက်, ဝိစာရတရားနှစ်ပါးတို့သည်။ ဒုတိယဇ္ဈာနေန၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့်။ ဝူပသမ္မန္တိနာမ၊ ငြိမ်းသည်မည်ကုန်၏။ ဣဓ ပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ဝူပသမတ္ထာယ၊ ငြိမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ (ဋ္ဌ-၄၁၁) ကေဝလာတိ၊ ကေဝလာဟူသည်ကား။ သကလာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နိရဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိကုန်သော။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာတိ၊ ဝိဇ္ဇာဘာဂိယာဟူသည်ကား။ ဝိဇ္ဇာကောဋ္ဌာသာ၊ ဝိဇ္ဇာအစုတို့တည်း။ တေ၊ ထိုဝိဇ္ဇာအစုတို့ကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝိလဇိတွာ၊ ခွဲဝေ၍။ ဒဿိတာဝ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။

၅၇၄၊ အဝိဇ္ဇာ ပဟီယတီတိ၊ အဝိဇ္ဇာ ပဟီယတိဟူသည်ကား။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ ဝဋမူလကံ၊ ဝဋ်၏အကြောင်းဖြစ်သော။ ဗဟလန္ဓကာရံ၊ ထူထဲသောအမိုက်တို့ကို။ မဟာတမံ၊ ကြီးစွာသောအမိုက်တို့ကို။ အညာဏံ၊ မသိခြင်းကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ ဝိဇ္ဇာဥပ္ပဇ္ဇတီတိ၊ ဝိဇ္ဇာဥပ္ပဇ္ဇတိဟူသည်ကား။ အရဟတ္တမဂ္ဂဝိဇ္ဇာ၊ အရဟတ္တမဂ်နှင့်ယှဉ်သောဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ အသ္မိမာနော ပဟီယတီတိ၊ အသ္မိမာနောပဟီယတိဟူသည်ကား။ (အဟံ၊ ငါသည်။) အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဝဝိဓာ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော။ မာနော၊ မာနကို။ ပဟီယတိ၊ ပယ်အပ်၏။ အနုသယာတိ၊ အနုသယဟူသည်ကား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အနုသယာ၊ အနုသယတို့ကို။ သံယောဇနာနီတိ၊ သံယောဇနာနိဟူသည်ကား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သံယောဇနာနိ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။

၅၇၅၊ ပညာပဘေဒါယာတိ၊ ပညာပဘေဒါယဟူသည်ကား။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ပဘေဒဂမနတ္ထံ၊ အထူးသို့ရောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ အနုပါဒါပရိနိဗ္ဗာနာယာတိ၊ အနုပါဒါပရိနိဗ္ဗာနာယဟူသည်ကား။ အပစ္စယပရိနိဗ္ဗာနဿ၊ ဝဋ်ကင်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကိရိယတ္ထာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။

၅၇၆၊ အနေကဓာတုပဋိဝေဓော ဟောတီတိ၊ အနေကဓာတုပဋိဝေဓော ဟောတိဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသန္နံ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဓာတူနံ၊ ဓာတ်တို့၏။ လက္ခဏာပဋိဝေဓော၊ လက္ခဏာကိုထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာနာဓာတုပဋိဝေဓော ဟောတီတိ၊ နာနာဓာတုပဋိဝေဓော ဟောတိဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသန္နံ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ တာသံယေဝ ဓာတူနံ၊ ထိုဓာတ်တို့၏သာလျှင်။ နာနာဘာဝေန၊ ထူးသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ လက္ခဏာပဋိဝေဓော၊ လက္ခဏာကိုထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနေကဓာတုပဋိသမ္ဘိဒါ ဟောတီတိ ဣမိနာ၊ အနေကဓာတုပဋိသမ္ဘိဒါ ဟောတိဟူသော ဤပါဌ်ဖြင့်။ ဓာတုဘေဒေ၊ ဓာတ်အထူး၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်ကို။ ကထိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဓာတုဘေဒဉာဏံ နာမ၊ ဓာတ်အထူးကိုသိသော ဉာဏ်မည်သည်ကား။ “ဣမာယ ဓာတုယာ၊ ဤဓာတ်သည်။ ဥဿန္နာယ၊ များသည်ရှိသော်။ ဣဒံနာမ၊ ဤမည်သော အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနနပညာ၊ သိသောပညာတည်း။ ပန၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ တံ ဧတံ ဓာတုဘေဒဉာဏံ၊ ထိုဓာတ်အထူးကို သိသောဉာဏ်သည်။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗုဒ္ဓါနမေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အားသာလျှင်။ နိပ္ပဒေသတော၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဓာတ်အထူးကို သိသောဉာဏ်ကို။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ န ကထိတံ၊ မဟောအပ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ (န ကထိတံ၊ မဟောအပ်သနည်း။) တသ္မိံ၊ ထိုဓာတ်အထူးကို သိသောဉာဏ်ကို။ ကထိတေ၊ ဟောအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (န ကထိတံ၊ မဟောအပ်။)

၅၈၄၊ ပညာပဋိလာဘာယာတိအာဒိနိ၊ ပညာပဋိလာဘာယ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ သောဠသ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပဒါနိ၊ ပုဒ်တို့ကို။ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂေ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်၌။ “သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ ပေ။ သံဝတ္တန္တိ” တိ၊ သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ ပေ။ သံဝတ္တန္တိအစရှိသည်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာတိကံ၊ မာတိကာကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝိတ္ထာရိတာနေဝ၊ ချဲ့အပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သပ္ပုရိသသံသေဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်တကွ ပေါင်းဖော်ရခြင်းလည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မဿဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ကြားနာရခြင်းလည်းကောင်း။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ နှလုံးသွင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဓမ္မာနုဓမ္မပဋိပတ္တိ၊ လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးအားလျော်သော အကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလီကတာ၊ အကြိမ်များစွာပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပညာပဋိလာဘာယ၊ ပညာကိုရခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပ။ နိဗ္ဗေဓိကပညတ္ထာယ၊ ကိလေသာကို ဖောက်ခွဲတတ်သောဉာဏ်အလို့ငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

ပညာပဋိလာဘာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာပဋိလာဘာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ပုဒ်၌။ ပညာပဋိလာဘော၊ ပညာကို ရခြင်းဟူသည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂဉာဏာနံ၊ မဂ်ဉာဏ်တို့ ကို။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဖလဉာဏာနံ၊ ဖိုလ်ဉာဏ်တို့ကို။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏာနံ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်တို့ကို။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဘိညာဉာဏာနံ၊ အဘိညာဉ်ဉာဏ်တို့ကို။ တေသတ္တတီနံ၊ ခုနစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ ဉာဏာနံ၊ ဉာဏ်တို့ကို။ သတ္တသတ္တတီနံ၊ ခုနစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါး ကုန်သော။ ဉာဏာနံ၊ ဉာဏ်တို့ကို။ လာဘော၊ ရခြင်းသည်။ ပဋိလာဘော၊ တစ်ဖန်ရခြင်းသည်။ ပတ္တိ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ သမ္ပတ္တိ၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်းသည်။ ဖဿနာ၊ ရသောအားဖြင့် တွေ့ခြင်းသည်။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ပညာပဋိလာဘာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာပဋိလာဘာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပညာပဋိလာဘော၊ ပညာကို ရခြင်းမည်၏။ (၁)

(ဋ္ဌ-၄၁၂) ပညာဝုဒ္ဓိယာ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဝုဒ္ဓိယာ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပညာဝုဒ္ဓိ၊ ပညာ၏ ပွားခြင်းသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ သေက္ခာနဉ္စ၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ လည်းကောင်း။ ပုထုဇ္ဇနကလျာဏကဿစ၊ ပုထုဇဉ် သူတော်ကောင်း၏ လည်းကောင်း။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွားဆဲမည်၏။ အရဟတော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဝဍ္ဎိတဝဍ္ဎနာ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော ပွားခြင်းရှိ၏။ ပညာဝုဒ္ဓိယာ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဝုဒ္ဓိယာ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပါဌ်၌။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပညာဝုဒ္ဓိ၊ ပညာ၏ပွားခြင်းမည်၏။ (၂) ပညာဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပညာဝေပုလ္လံ၊ ပညာ၏ ပြန့်ပြောသည်၏ အဖြစ် ဟူသည်။ ကတမံ၊ အဘယ်နည်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ သေက္ခာနဉ္စ၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ လည်းကောင်း။ ပုထုဇ္ဇနကလျာဏကဿစ၊ ပုထုဇဉ်သူတော်ကောင်း၏ လည်းကောင်း။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်ဆဲ။ အရဟတော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်ပြီးမည်၏။ ပညာဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပညာဝေပုလ္လံ၊ ပညာ၏ ပြန့်ပြော သည်၏ အဖြစ်မည်၏။ (၃)

မဟာပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ မဟာပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ မဟာပညာ၊ ကြီးမြတ်သော ပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ မဟန္တေ၊ ကြီးမြတ်ကုန်သော။ အတ္ထေ၊ အကျိုးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဏှာတိ၊ သိမ်းဆည်းတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ မဟာပညာ၊ မဟာပညာ မည်၏။ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ပ။ မဟန္တာ၊ များကုန်သော။ နိရုတ္တိယော၊ သဒ္ဒါတို့ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ ပဋိဘာနာနိ၊ ဉာဏ်အထင်တို့ကို။ မဟန္တေ၊ များကုန်သော။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလကျေးဇူးတို့ကို။ မဟန္တေ၊ များကုန်သော။ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေ၊ သမာဓိကျေးဇူး, ပညာကျေးဇူး, ဝိမုတ္တိကျေးဇူး, ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကျေးဇူးတို့ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ ဌာနာဋ္ဌာနာနိ၊ အရာဟုတ်သည်-အရာမဟုတ်သည်တို့ကို။ မဟန္တာ၊ ကြီးမြတ်ကုန်သော။ ဝိဟာရသမာပတ္တိယော၊ ဝိဟာရသမာပတ်တို့ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ မဟန္တေ၊ များကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ မဟန္တေ၊ များကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ မဟန္တံ၊ များသော။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ မဟန္တာနိ၊ များကုန်သော။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖိုလ်တို့ကို။ မဟာအဘိညာယော၊ ကြီးမြတ်သော အဘိညာဉ်တို့ကို။ မဟန္တံ၊ များသော။ ပရမတ္ထံ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိဂ္ဂဏှာတိ၊ သိမ်းဆည်းတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့် မဟာပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မဟာပညာ၊ ကြီးသောပညာမည်၏။ (၄)

ပုထုပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပုထုပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပုထုပညာ၊ အထူးထူး အပြားပြားသော ပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ပုထု နာနာက္ခန္ဓေသု၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော ခန္ဓာတို့၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပုထုပညာ၊ ပုထုပညာမည်၏။ ပုထုနာနာဓာတူသု၊ အထူးထူးအပြားပြား များစွာသော ဓာတ်တို့၌။ ပုထု နာနာအာယတနေသု၊ အထူးထူးအပြားပြား များစွာသော အာယတနတို့၌။ ပုထု နာနာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တို့၌။ ပုထု နာနာသုညတမနုပလဗ္ဘေသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော အတ္တအစရှိသည်တို့မှ ဆိတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အတ္တအစရှိသောအားဖြင့် မရအပ်သော သဘောတရားတို့၌။ ပုထု နာနာအတ္ထေသု၊ အထူးထူး အပြားအပြား များစွာသော အနက်တို့၌။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ နိရုတ္တီသု၊ သဒ္ဒါတို့၌။ ပဋိဘာနေသု၊ ဉာဏ်အထင်တို့၌။ ပုထု နာနာသီလက္ခန္ဓေသု၊ အထူးထူး အပြားပြားများစွာသော သီလကျေးဇူးတို့၌။ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ဝိမုတ္တိ၊ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေသု၊ အထူးထူး အပြားပြားများစွာသော သမာဓိကျေးဇူး, ပညာကျေးဇူး, ဝိမုတ္တိကျေးဇူး, ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနကျေးဇူးတို့၌။ ပုထု နာနာ ဌာနာဋ္ဌာနေသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော အရာဟုတ်မဟုတ်တို့၌။ ပုထု နာနာဝိဟာရသမာပတ္တီသု၊ အထူးထူးအပြားပြားများစွာသော ဝိဟာရသမာပတ်တို့၌။ ပုထု နာနာအရိယသစ္စေသု၊ အထူးထူးအပြားပြား များစွာသော အရိယသစ္စာတို့၌။ ပုထု နာနာသတိပဋ္ဌာနေသု၊ အထူးထူး အပြားပြားများစွာသော သတိပဋ္ဌာန်တို့၌။ သမ္မပ္ပဓာနေသု၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၌။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေသု၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၌။ ပုထုနာနာအရိယမဂ္ဂေသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော အရိယမဂ်တို့၌။ ပုထု နာနာသာမညဖလေသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော ဖိုလ်တို့၌။ ပုထု နာနာအဘိညာသု၊ အထူးထူး အပြားပြား များစွာသော အဘိညာဉ်တို့၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပုထုပညာ၊ ပုထုပညာမည်၏။ ပုထု နာနာဇနသာဓာရဏေ၊ အထူးထူးအပြားပြား များစွာသော လူနှင့်ဆက်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ ကောင်းစွာလွန်၍။ ပရမတ္ထေ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ပုထုပညာ၊ ပုထုပညာမည်၏။ ပုထုပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပုထုပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပုထုပညာ၊ ပုထုပညာမည်၏။ (၅)

(ဋ္ဌ-၄၁၃) ဝိပုလပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဝိပုလပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဝိပုလပညာ၊ ဝိပုလပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ ဝိပုလေ၊ ပြန့်ပြောကုန်သော။ အတ္ထေ၊ အနက်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဏှာတိ၊ သိမ်းဆည်းတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဝိပုလပညာ၊ ဝိပုလပညာ မည်၏။ ပ။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ပရမတ္ထံ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိဂ္ဂဏှာတိ၊ သိမ်းဆည်းတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဝိပုလပညာ၊ ဝိပုလပညာမည်၏။ ဝိပုလပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဝိပုလပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ ဝိပုလပညာ၊ ဝိပုလပညာမည်၏။ (၆)

ဂမ္ဘီရပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဂမ္ဘီရပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဂမ္ဘီရပညာ၊ ဂမ္ဘီရပညာ ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဂမ္ဘီရေသု၊ နက်နဲကုန်သော။ ခန္ဓေသု၊ ခန္ဓာတို့၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဂမ္ဘီရပညာ၊ ဂမ္ဘီရပညာမည်၏။ ပုထုပညာသဒိသော၊ ပုထုပညာနှင့်တူသော။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်ကို။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဂမ္ဘီရေ၊ နက်နဲသော။ ပရမတ္ထေ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဂမ္ဘီရပညာ၊ ဂမ္ဘီရပညာမည်၏။ ဂမ္ဘီရပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဂမ္ဘီရပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ ဂမ္ဘီရပညာ၊ ဂမ္ဘီရပညာမည်၏။ (၇)

အသမတ္တပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ အသမတ္တပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အသမတ္တပညာ၊ အသမတ္တပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ယဿပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အတ္ထဝဝတ္ထာနတော၊ အနက်ကို ပိုင်းခြားတတ်သောကြောင့်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ၊ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်သည်။ အဓိကတာ၊ ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဖဿိတာ၊ ရသောအားဖြင့် ရောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မဝဝတ္ထာနတော၊ ပါဠိတော်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သောကြောင့်။ နိရုတ္တိဝဝတ္ထာနတော၊ အနက်ကို ထုတ်၍ဆိုခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဝိဂြိုဟ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သောကြောင့်။ ပဋိဘာနဝဝတ္ထာနတော၊ ရှေ့ဉာဏ်သုံးပါးကို ပိုင်းခြားနိုင် သောကြောင့်။ ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါ၊ ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါသည်။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဖဿိတာ၊ ရသောအားဖြင့် ရောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ (ပုဂ္ဂလဿ)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အတ္ထေစ၊ အနက်၌ လည်းကောင်း။ ဓမ္မေစ၊ ပါဠိ၌လည်းကောင်း။ နိရုတ္တိယာစ၊ အနက်ကိုထုတ်၍ ဆိုခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဝိဂြိုဟ်၌ လည်းကောင်း။ ပဋိဘာနေစ၊ ဉာဏ်အထင်၌ လည်းကောင်း။ (အတ္ထဝဝတ္ထာနတော၊ အနက်ကို ပိုင်းခြားတတ်သောကြောင့်။) အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ အဘိသမ္ဘဝိတုံ၊ မှီခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အနဘိသမ္ဘဝနီယောစ၊ မှီခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ အသမတ္တပညော၊ အသမတ္တပညမည်၏။

ပုထုဇ္ဇနကလျာဏကဿ၊ ပုထုဇဉ်သူတော်ကောင်း၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အဋ္ဌမကဿ၊ ရှစ်ယောက် မြောက်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ။ ဒူရေ၊ ဝေး၏။ ဝိဒူရေ၊ အထူးသဖြင့် ဝေး၏။ သုဝိဒူရေ၊ အလွန်အထူးသဖြင့် ဝေး၏။ န သန္တီကေ၊ မနီး။ န သာမန္တာ၊ အနီးမဟုတ်။ ပုထုဇ္ဇနကလျာဏကံ၊ ပုထုဇဉ်သူတော်ကောင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ အဋ္ဌမကော၊ ရှစ်ယောက်မြောက်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသမတ္တပညော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ပညာနှင့် မတူသည်၏ အဖြစ်တည်း ဟူသော သဘောရှိသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ အဋ္ဌမကဿ၊ ရှစ်ယောက်မြောက်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သောတာပန္နဿ၊ သောတာပန်၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ။ ဒူရေ၊ ဝေး၏။ ပ။ အဋ္ဌမကံ၊ ရှစ်ယောက်မြောက်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်း ပြု၍။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသမတ္တပညော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ပညာနှင့် မတူသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောရှိသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ သောတာပန္နဿ၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သကဒါဂါမိဿ၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ၊ (ဒူရေ၊ ဝေး၏။) သကဒါဂါမိဿ၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အနာဂါမိဿ၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ၊ (ဒူရေ၊ ဝေး၏။) အနာဂါမိဿ၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အရဟတော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ၊ (ဒူရေ၊ ဝေး၏။) အရဟတော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပညာယ၊ ပညာမှ။ ဒူရေ၊ ဝေး၏။ ဝိဒူရေ၊ အထူးသဖြင့်ဝေး၏။ သုဝိဒူရေ၊ အလွန်အထူးသဖြင့် ဝေး၏။ နသန္တီကေ၊ မနီး။ န သာမန္တာ၊ အနီးမဟုတ်။ အရဟန္တံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ အသမတ္တပညော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ပညာနှင့် မတူသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောရှိသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဉ္စ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ သဒေဝကံ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကဉ္စ၊ လူအပေါင်းကို လည်းကောင်း။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ တထာဂတော၊ ဝိသဿီစသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ ကောင်းသော လာခြင်းရှိတော်မူသော။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်တော်မူ၏။ အသမတ္တပညော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ပညာနှင့် မတူသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောရှိသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ပညာပဘေဒကုသလော၊ ပညာအထူးအပြား၌ လိမ္မာတော်မူ၏။ ပဘိန္နဉာဏော၊ အပြားအားဖြင့် ပြားသော ဉာဏ်ရှိတော်မူ၏။ ပ။ တေ၊ ထိုမင်း, ပညာရှိအစရှိသော သူတို့သည်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာတို့ကို။ အဘိသင်္ခရိတွာ အဘိသင်္ခရိတွာ၊ ပြုပြင်၍ ပြုပြင်၍။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဂူဠှာနိ၊ လျှို့ဝှက်အပ်ကုန်သော။ (အတ္ထဇာတာနိ) စ၊ အနက်သဘောတို့ကို လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နာနိ၊ ဖုံးကွယ်ကုန်သော။ (အတ္ထဇာတာနိ) စ၊ အနက်သဘောတို့ကို လည်းကောင်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ တေပဥှာ၊ ထိုပြဿနာတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကထိတာစ၊ ဆိုတော်မူအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဝိသဇ္ဇိတာစ၊ ဖြေတော်မူအပ်ကုန်သည်လည်း။ နိဒ္ဒိဋ္ဌကာရဏာစ၊ ညွှန်းပြအပ်သော အကြောင်းရှိကုန် သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုမင်း, ပညာရှိ အစရှိသော သူတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပက္ခိတ္တကာစ၊ အနီး၌ ပစ်ချအပ်သော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ သမ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယဒိဒံ (ယာ-ဧသာ-ပညာ)၊ အကြင်ပညာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာယ) ပညာယ၊ ထိုပညာဖြင့်။ ဘဂဝါဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုပရိသတ်၌။ အတိရောစတိ၊ အလွန်တင့်တယ်တော်မူ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်တော်မူ၏။ အသမတ္တပညော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ပညာနှင့် မတူသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောရှိသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။ အသမတ္တပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ အသမတ္တပညတာယ သံဝတ္တန္တီ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ အသမတ္တပညာ၊ အသမတ္တပညာမည်၏။ (၈)

(ဋ္ဌ-၄၁၄) ဘူရိပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဘူရိပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ အဘိဘဝိတာ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။) မောဟံ၊ မောဟကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက် တတ်၏။) ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) ဥပနာဟံ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) မက္ခံ၊ ပြုပေဖူးသော သူ့ကျေးဇူးကို ချေခြင်းကို။ အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ပလာသံ၊ အင်တူပြုခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) ဣဿံ၊ သူတစ်ပါးစည်းစိမ်ကို ငြူစူစောင်းမြောင်းခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) မစ္ဆရိယံ၊ မိမိစည်းစိမ်ကို လျှို့ဝှက်ခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) မာယံ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သာဌေယျံ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစား ပြုခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) ထမ္ဘံ၊ ခိုင်မာခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သာရမ္ဘံ၊ အလွန်ခိုင်မာခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) မာနံ၊ မာန်မူခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) အတိမာနံ၊ အလွန်မာန်မူခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) မဒံ၊ ယစ်ခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) ပမာဒံ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ မေ့လျော့ခြင်းကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ (အဘိဘူယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသောကုန်သော။ ဒုစ္စရိတေ၊ ဒုစရိုက် တို့ကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အဘိသင်္ခါရေ၊ အဘိသင်္ခါရတို့ကို။ (အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။) သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘဝဂါမိကမ္မေ၊ ဘဝသို့ ရောက်စေ တတ်သော ကံတို့ကို။ အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ဣတိ၊ (တသ္မာ၊) ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိ ပညာမည်၏။ အဘိဘဝိတာ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ ဣတိ၊ (တသ္မာ၊) ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ ရန်သူမည်၏။ တံအရိံ၊ ထိုရာဂတည်းဟူသောရန်သူကို။ မဒ္ဒနိပညာ၊ နှိမ်နင်း တတ်သောပညာတည်း။ ဣတိ၊ (တသ္မာ၊) ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ (အရိ၊ ရန်သူမည်၏။ တံအရိံ၊ ထိုဒေါသတည်းဟူသောရန်သူကို။ မဒ္ဒနိပညာ၊ နှိမ်နင်း တတ်သော ပညာတည်း။) မောဟော၊ မောဟသည်။ (အရိ၊ ရန်သူမည်၏။ တံအရိံ၊ ထိုမောဟတည်း ဟူသော ရန်သူကို။ မဒ္ဒနိပညာ၊ နှိမ်နင်းတတ်သော ပညာတည်း။) ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ ပ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘဝဂါမိကမ္မာ၊ ဘဝသို့ရောက်စေတတ်သောကံတို့သည်။ အရိ၊ ရန်သူမည်၏။ တံအရိံ၊ ထိုဘဝသို့ရောက်စေတတ်သောကံတည်းဟူသော ရန်သူကို။ မဒ္ဒနိပညာ၊ နှိမ်နင်းတတ်သော ပညာတည်း။ ဣတိ၊ (တသ္မာ၊) ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ ပထဝီ၊ မြေကို။ ဘူရိ၊ ဘူရိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပထဝိသမာယ၊ မြေနှင့်တူသော။ ဝိတ္ထတာယ၊ ပျံ့နှံ့သော။ ဝိပုလာယ၊ ပြန့်ပြောသော။ တာယပညာယ၊ ထိုပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ အပိစ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဘူရိမေဓာ ပရိဏာယိကာ တံဧတံ၊ ဘူရိ, ပရိဏာယိကာဟူသော ဤအမည်သည်။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ (ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာ၏။) ဘူရိပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဘူရိပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ ဘူရိပညာ၊ ဘူရိပညာမည်၏။ (၉)

ပညာဗာဟုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဗာဟုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပညာဗာဟုလ္လံ၊ ပညာဗာဟုလ္လဟူသည်။ ကတမံ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညာဂရုကော၊ ပညာ၌ အလေးပြုသည်။ ပညာစရိတော၊ ပညာ၌ လေ့ကျက်သည်။ ပညာသယော၊ ပညာလျှင် တည်ရာရှိသည်။ ပညာဓိမုတ္တော၊ ပညာ၌ညွတ်ခြင်းရှိသည်။ ပညာဓဇော၊ ပညာတည်းဟူသော တံခွန်ရှိသည်။ ပညာကေတု၊ ပညာတည်းဟူသော မှန်ကင်းရှိသည်။ ပညာဓိပတေယျော၊ ပညာလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော အကြီးအကဲအဖြစ်ရှိသည်။ ဝိစယဗဟုလော၊ များသောတရား တို့၏သဘောကို စုံစမ်းခြင်းရှိသည်။ ပဝိစယဗဟုလော၊ အပြားအားဖြင့် များသောတရားတို့၏သဘောကို ရှုခြင်းသဘောရှိသည်။ ဩက္ခာယနဗဟုလော၊ များသော မဖောက်မပြန်သောသဘောဖြင့် တရားတို့၏ ထင်ခြင်းရှိသည်။ သမ္ပေက္ခာယနဓမ္မော၊ မဖောက်မပြန်သောတရားတို့၏ သဘောကို ရှုခြင်း သဘောရှိသည်။ ဝိဘူတဝိစာရီ၊ ထင်စွာပြ၍ နေခြင်းရှိသည်။ တစ္စရိတော၊ ထိုပညာ၌ လေ့ကျက်ခြင်း ရှိသည်။ တဂ္ဂရုကော၊ တန္နိန္နော၊ ထိုပညာ၌ ညွတ်သည်။ တပ္ပေါဏော၊ ထိုပညာ၌ ကိုင်းသည်။ တပ္ပဗ္ဘာရော၊ ထိုပညာ၌ ရိုင်းသည်။ တဒဓိမုတ္တော၊ ထိုပညာ၌ ညွတ်သည်။ တဒါဓိပတေယျော၊ ထိုပညာ လျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော အကြီးအမှူးအဖြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဗာဟုလိကော၊ အခြံအရံ ဂိုဏ်းများခြင်းငှာ လုံ့လပြုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂဏဂရုကော၊ ဂဏဂရုကောဟူ၍။ ဝုစ္စတိယထာ စ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ (စီဝရဗာဟုလိကော၊ သင်္ကန်းများခြင်းငှာ လုံ့လပြုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။) စီဝရဂရုကော (တိ)၊ စီဝရဂရုကောဟူ၍။ (ဝုစ္စတိ ယထာစ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပတ္တဗာဟုလိကော၊ သပိတ်များခြင်းငှာ လုံ့လပြုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။) ပတ္တဂရုကော (တိ)၊ ပတ္တဂရုကောဟူ၍။ (ဝုစ္စတိ ယထာစ၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။) သေနာသနဗာဟုလိကော၊ ကျောင်းများသည်၏အဖြစ်ငှါ လုံ့လပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သေနာသနာဂရုကော (တိ)၊ သေနာသနဂရုကောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ (ယထာစ)၊ ဆိုအပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညာဂရုကော၊ ပညာ၌အလေးပြုသည်။ ပညာစရိတော၊ ပညာ၌လေ့ကျက်သည်။ ပ။ တဒါဓိပတေယျော၊ ထိုပညာလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော အကြီးအမှူး၏အဖြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာဗာဟုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ပညာဗာဟုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီဟူသောဤပုဒ်၌။ ဣဒံ၊ ဤပညာ သည်။ ပညာဗာဟုလ္လံ၊ ပညာဗာဟုလ္လမည်၏။ (၁၀)

သီဃပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ သီဃပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသောဤပါဌ်၌။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ။ ဣန္ဒြိယသံဝရံ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ၊) ဘောဇနေ၊ ဘောဇဉ်၌။ မတ္တညုတံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်၏အဖြစ်ကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဇာဂရိယာနုယောဂံ၊ နိုးကြားခြင်းလုံ့လကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) သီလက္ခန္ဓံ၊ သီလကျေးဇူးကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ပညာက္ခန္ဓံ၊ ပညာကျေးဇူးကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ၊) ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓံ၊ ဝိမုတ္တိကျေးဇူးကို။ (ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓံ၊ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿန ကျေးဇူးကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃံသီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ ဌာနာဌာနာနိ၊ အရာဟုတ်သည်မဟုတ်သည်တို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ (သီဃံသီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဝိဟာရသမာပတ္တိယော၊ ဝိဟာရ သမာပတ်တို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ (သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ (သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ၊) သတိပဋ္ဌာနာနိ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ (သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန် တို့ကို။ (ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ (ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ (ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ (ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ (ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ၊) အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယမဂ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖိုလ်တို့ကို။ သစ္ဆိကရောတိ၊ မျက်မှောက်ပြုတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ အဘိညာယော၊ အဘိညာဉ်တို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈတိ၊ သိတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃံ သီဃံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ ပရမတ္ထံ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကရောတိ၊ မျက်မှောက်ပြုတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ သီဃပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ သီဃပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာ သည်။ သီဃပညာ၊ သီဃပညာမည်၏။ (၁၁)

(ဋ္ဌ-၄၁၅) လဟုပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ လဟုပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ လဟုပညာ၊ လဟုပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း ဟူမူကား။ လဟုံ လဟုံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ လဟုပညာ၊ လဟုပညာမည်၏။ ပ။ လဟုပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ လဟုပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ လဟုပညာ၊ လဟုပညာမည်၏။ (၁၂)

ဟာသပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဟာသပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဟာသပညာ၊ ဟာသပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေဒဗဟုလော၊ သောမနဿဝေဒနာ များသည်ဖြစ်၍။ တုဋ္ဌိဗဟုလော၊ နှစ်သက် ခြင်း များသည်ဖြစ်၍။ ဟာသ ဗဟုလော၊ ရွှင်ခြင်းများသည်ဖြစ်၍။ ပါမောဇ္ဇဗဟုလော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း များသည်ဖြစ်၍။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ ပရိပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဟာသပညာ၊ ဟာသပညာမည်၏။ ပ။ ပရမတ္ထံ၊ ပရမတ္ထဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကရောတိ၊ မျက်မှောက်ပြုတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဟာသပညာ၊ ဟာသပညာမည်၏။ ဟာသပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဟာသပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ ဟာသပညာ၊ ဟာသပညာမည်၏။ (၁၃)

ဇဝနပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ ဇဝနပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာ ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရူပံ၊ ရူပက္ခန္ဓာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အတီတာနာဂတ ပစ္စုပ္ပန္နာ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။) ယာ ကာစိ၊ အလုံးစုံသော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။) ယာ ကိစိ၊ အလုံးစုံသော။ သညာ၊ သညာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံသော။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ (အတ္ထိ။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) အတီတာနာဂတ ပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်, အနာဂတ်,ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ အဇ္ဈတ္တံဝါ၊ အတွင်း သန္တာန်၌လည်း ဖြစ်သော။ ဗဟိဒ္ဓါဝါ၊ အပသန္တာန်၌လည်းဖြစ်သော။ ဩဠာရိကံဝါ၊ ရုန့် ရင်းသည် လည်းဖြစ်သော။ သုခုမံဝါ၊ သိမ်မွေ့သည်လည်းဖြစ်သော။ ဟီနံဝါ၊ ယုတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတံဝါ၊ မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဒူရေဝါ၊ ဝေးသည်လည်းဖြစ်သော။ သန္တီကေဝါ၊ နီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ (ယံ) ဝိညာဏံ၊ အကြင် ဝိညာဉ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ (တံ) ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သို့။ အနိစ္စတော၊ မမြဲသောအားဖြင့်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ (ဉာဏဂတိယာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ရောက်ခြင်းဖြင့်။) ဇဝတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ ဒုက္ခတော၊ ဆင်းရဲသောအားဖြင့်။ အနတ္တတော၊ အစိုးမရသောအားဖြင့်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ (ဉာဏဂတိယာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသောရောက်ခြင်း ဖြင့်။) ဇဝတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ အတီတာ နာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ စက္ခုံ၊ စက္ခုပသာဒရုပ်ကို။ ပ။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်,အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ ဇရာမရဏံ၊ ဇရာမရဏသို့။ အနိစ္စတော၊ မမြဲသောအားဖြင့်။ ဒုက္ခတော၊ ဆင်းရဲသောအားဖြင့်။ အနတ္တတော၊ အစိုးမရသောအားဖြင့်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ (ဉာဏဂတိယာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ရောက်ခြင်းဖြင့်။) ဇဝတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ၊ အတိတ်,အနာဂတ်,ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ ခယဋ္ဌေန၊ ကုန်ခြင်းသို့ ရောက်သော သဘောကြောင့်။ အနိစ္စံ၊ အနိစ္စမည်၏။ ဘယဋ္ဌေန၊ ဖြစ်ခြင်း,ပျက်ခြင်းတို့ဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်း ဟုဆိုအပ်သော ဘေးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခ မည်၏။ အသာရကဋ္ဌေန၊ သတ္တဟူသော အနှစ်၏ မရှိခြင်းကြောင့်။ အနတ္တာ၊ အနတ္တ မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တုလယိတွာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ချိန်ဖြင့်နှိုင်းချိန်၍။ တီရယိတွာ၊ ဝီမံသပညာဖြင့် ကူးမြောက်၍။ ဝိဘာဝယိတွာ၊ ထင်စွာပြု၍။ ဝိဘူတံ၊ ထင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရူပနိရောဓေ၊ ရူပက္ခန္ဓာ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ (ဉာဏဂတိယာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ရောက်ခြင်းဖြင့်။) ဇဝတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ ပ။ ဇရာမရဏနိရောဓေ၊ ဇရာမရဏ၏ ချုပ်ရာဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ (ဉာဏဂတိယာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ရောက်ခြင်းဖြင့်။) ဇဝတိ၊ ရောက် တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ ဇဝနပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ ဇဝနပညာ၊ ဇဝနပညာမည်၏။ (၁၄)

တိက္ခပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ တိက္ခပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသောဤပုဒ်၌။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာမည်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကာမဝိတက္ကံ၊ ကာမဝိတက္ကကို။ ဗျာပါဒဝိတက္ကံ၊ ဗျာပါဒဝိတက္ကကို။ ဝိဟိံသာဝိတက္ကံ၊ ဝိဟိံသာဝိတက္ကကို။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ နာဓိဝါသေတိ၊ မသာယာ။ ပဇဟတိ၊ ပယ်စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တီကရောတိ၊ ကင်းခြင်းကိုပြု၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာမည်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကို။ မောဟံ၊ မောဟကို။ ပ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘဝဂါမိကမ္မေ၊ ဘဝသို့ရောက်စေ တတ်သော ကံတို့ကို။ နာဓိဝါသေတိ၊ မသာယာ။ ပဇဟတိ၊ စွန့်၏။ ဝိနောဒေတိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ ဗျန္တီကရောတိ၊ ကင်းခြင်းကို ပြုတတ်၏။ အနဘာဝံ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းသို့။ ဂမေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာမည်၏။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယမဂ္ဂါ၊ အရိယမဂ်တို့သည်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖိုလ်တို့သည်။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘိဒါယော၊ ပဋိသမ္ဘိဒါ တို့သည်။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဘိညာယော၊ အဘိညာဉ်တို့သည်။ အဓိဂတာ၊ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်သည်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဖဿိတာ၊ ရသောအားဖြင့် တွေ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာမည်၏။ တိက္ခပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ တိက္ခပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသောဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ တိက္ခပညာ၊ တိက္ခပညာမည်၏။ (၁၅)

(ဋ္ဌ-၄၁၆) နိဗ္ဗေဓိကပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ နိဗ္ဗေဓိကပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ နိဗ္ဗေဓိကပညာ၊ နိဗ္ဗေဓိကပညာ ဟူသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်းဟူမူကား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ ဥဗ္ဗေဂဗဟုလော၊ ထိတ်လန့်ခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တာသဗဟုလော၊ လန့်ခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ကဏ္ဍနဗဟုလော၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရတိဗဟုလော၊ မမွေ့လျော်ခြင်း များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတိဗဟုလော၊ အလွန်မမွေ့လျော်ခြင်းများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိမုခေါ၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့မှ အပဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရှေ့ရှုသည်ဖြစ်၍။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ အလုံးစုံသောသင်္ခါရတို့၌။ အနိဗ္ဗိဒ္ဓပုဗ္ဗံ၊ မဖောက်တွင်းဖူးသော။ အပ္ပဒါလိတပုဗ္ဗံ၊ မဖောက် တွင်းဖူးသော။ လောဘက္ခန္ဓံ၊ လောဘတုံး၌။ နိဗ္ဗိဇ္ဈတိ၊ ဖောက်တွင်းတတ်၏။ ပဒါလေတိ၊ ဖောက်ခွဲ တတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ နိဗ္ဗေဓိကပညာ၊ နိဗ္ဗေဓိကပညာမည်၏။ အနိဗ္ဗိဒ္ဓပုဗ္ဗံ၊ မဖောက်တွင်း ဖူးသော။ အပ္ပဒါလိတပုဗ္ဗံ၊ မဖောက်ခွဲဖူးသော။ ဒေါသက္ခန္ဓံ၊ ဒေါသတုံးကို။ မောဟက္ခန္ဓံ၊ မောဟတုံးကို။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဥပနာဟံ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ ပ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘဝဂါမိကမ္မေ၊ ဘဝသို့ရောက်စေတတ်သော ကံတို့ကို။ နိဗ္ဗိဇ္ဈတိ၊ ဖောက်တွင်းတတ်၏။ ပဒါလေတိ၊ ဖောက်ခွဲတတ်၏။ ဣတိ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ နိဗ္ဗေဓိကပညာ၊ နိဗ္ဗေဓိကပညာမည်၏။ နိဗ္ဗေဓိကပညတာယ သံဝတ္တန္တီတိ (ဧတ္ထ)၊ နိဗ္ဗေဓိကပညတာယ သံဝတ္တန္တီဟူသော ဤပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤပညာသည်။ နိဗ္ဗေဓိကပညာ၊ နိဗ္ဗေဓိကပညာမည်၏။ (၁၆)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂေ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဧတ္ထ၊ ဤပညာပဋိလာဘာယ သံဝတ္တန္တီအစရှိသောပါဌ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဟိ၊ အထူးကိုဆိုဦးအံ့။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ တတ္ထ၊ ထိုပဋိသမ္ဘိဒါမဂ် ပါဠိတော်၌။ ဗဟုဝစနံ၊ ဗဟုဝုစ် ဝိဘတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤအင်္ဂုတ္တရနိကာယ်ပါဠိတော်၌။ ဧကဝစနံ၊ ဧကဝုစ်ဝိဘတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအယမေဝ၊ ဤသည်သာလျှင်။ ဝိသေသော၊ ထူး၏။ သေသံ၊ ကြွင်းကုန်သော စကားရပ်သည်။ တာဒိသမေဝ၊ ထိုပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်ပါဠိတော်၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော စကားနှင့် တူသောသဘော ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) စ၊ ဆက်၍ဆိုဦးအံ့။ သောဠသ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမာ ပန မဟာပညာ၊ ဤမဟာပညာတို့ကို။ လောကိယ လောကုတ္တရမိဿကာဝ၊ လောကီ, လောကုတ္တရာနှင့်ရောသော ပညာတို့ကိုသာလျှင်။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူ အပ်ကုန်၏။

၂၀-အမတဝဂ္ဂဝဏ္ဏနာ

၆၀၀-၆၁၁၊ အမတံ တေ ဘိက္ခဝေ ပရိဘုဉ္ဇန္တီတိ၊ အမတံ တေ ဘိက္ခဝေ ပရိဘုဉ္ဇန္တီဟူသည်ကား။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မရဏဝိရဟိတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တီ၊ သုံးဆောင်ရကုန်၏။ ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ နနုစ (စောဒေမိ)၊ စောဒနာဦးအံ့။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သည်။ လောကုတ္တရံ၊ လောကုတ္တရာတည်း။ ကာယဂတာသတိ၊ ကာယဂတာသတိသည်။ လောကိယာ၊ လောကီသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တံ၊ ထိုကာယဂတာသတိကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တာ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော သူတို့သည်။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တီ၊ သုံးဆောင်ရသည် မည်ကုန် သနည်း? ဣတိ (အယံ)၊ ဤသည်ကား။ (စောဒနာ၊ စောဒနာခြင်းတည်း။) တံ၊ ထိုကာယဂတာသတိကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အဓိဂန္တဗ္ဗတော၊ သိအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ (အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တီ၊ သုံးဆောင်ရသည်မည်ကုန်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိဿဇ္ဇနာ၊ အဖြေတည်း။) ကာယဂတမှိ၊ ဆံအစရှိသော ကိုယ်အစု၌။ သတိံ၊ သတိကို။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ အဘာဝေန္တော၊ မပွားစေသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ (အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။) နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ဤအမတံ တေ ဘိက္ခဝေ ပရိဘုဉ္ဇန္တီ ဟူသောစကားကို။ (ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဧတေန ဥပါယေန၊ ဤသို့သော နည်းဖြင့်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ပုဒ်တို့၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အပိ စ (အပရော)၊ တစ်ပါးသော။ (နယော၊ နည်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုဦးအံ့။) ဧတ္ထ၊ အမတံ တေသံ ဘိက္ခဝေ ဝိရဒ္ဓံဟူသော ဤပါဌ်၌။ ဝိရဒ္ဓန္တီ၊ ဝိရဒ္ဓံဟူသည်ကား။ ဝိရာဓိတံ၊ ချွတ်ယွင်း၏။ နာဓိဂတံ၊ မသိအပ်။ အဝိရဒ္ဓန္တီ၊ အဝိရဒ္ဓံဟူသည်ကား။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံ၏။ ပမာဒိံသူတိ၊ ပမာဒိံသုဟူသည်ကား။ ပမဇ္ဇန္တီ၊ မေ့လျော့ကုန်၏။ ပမုဋ္ဌန္တီ၊ ပမုဋ္ဌံဟူသည်ကား။ သမ္မုဋ္ဌံ၊ မေ့လျော့၏။ ဝိပရိဝတ္တနတာ၊ ဖောက်ပြန်စေတတ်သည်၏ အဖြစ်တည်း။ အာသေဝိတန္တီ၊ အာသေဝိတံဟူသည်ကား။ အာဒိတော၊ အစမှ။ သေဝိတံ၊ မှီဝဲအပ်၏။ ဘာဝိတန္တီ၊ ဘာဝိတံဟူသည်ကား။ ဝဍ္ဎိတံ၊ ပွားစေအပ်၏။ ဗဟုလီကတန္တီ၊ ဗဟုလီကတံ ဟူသည်ကား။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ အဘိညာတန္တီ၊ အဘိညာတံဟူသည်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်။ ဇာနိတံ၊ သိအပ်၏။) အပရိညာတန္တီ၊ အပရိညာတံဟူသည်ကား။ ဉာတပရိညာဝသေနေဝ၊ ဉာတပရိညာ၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ အပရိညာတံ၊ ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်။ အသစ္ဆိကတန္တီ၊ အသစ္ဆိကတံဟူသည်ကား။ အပစ္စက္ခကတံ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ သေသံ၊ ကြွင်းသော ပုဒ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံတို့၌။ ဥတ္တာနတ္ထမေဝ၊ ပေါ်သော အနက်ရှိသည် သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဧကနိပါတ်အဖွင့်ကိုဆိုရာစကားရပ် အပြီးသတ်တည်း။

မနောရထပူရဏိယာ၊ မနောရထပူရဏီအမည်ရှိသော။ အင်္ဂုတ္တရနိကာယဋ္ဌကထာယ၊ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် အဋ္ဌကထာ၌။ သဟဿသုတ္တန္တပရိမာဏဿ၊ တစ်ထောင်သော သုတ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဧကကနိပါတဿ၊ ဧကကနိပါတ်၏။ သံဝဏ္ဏနာ၊ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။