ဝိနယပိဋကေ
ပါစိတ္တိယပါဠိ
နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ
၅။ ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ
၁။ မုသာဝါဒဝဂ္ဂေါ
၁။ မုသာဝါဒသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော ဒွေနဝုတိ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဟတ္ထကော သကျပုတ္တော ဝါဒက္ခိတ္တော ဟောတိ။ သော တိတ္ထိယေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနာတိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနာတိ, အညေနညံ ပဋိစရတိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသတိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေတိ။ တိတ္ထိယာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဟတ္ထကော သကျပုတ္တော အမှေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနိဿတိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနိဿတိ, အညေနညံ ပဋိစရိဿတိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသိဿတိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေဿတီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ တိတ္ထိယာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ယေန ဟတ္ထကော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဟတ္ထကံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, အာဝုသော ဟတ္ထက, တိတ္ထိယေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနာသိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနာသိ, အညေနညံ ပဋိစရသိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသသိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေသီ’’တိ? ‘‘ဧတေ ခေါ, အာဝုသော,
တိတ္ထိယာ နာမ ယေန ကေနစိ ဇေတဗ္ဗာ၊ နေဝ တေသံ ဇယော ဒါတဗ္ဗော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဟတ္ထကော သကျပုတ္တော တိတ္ထိယေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနိဿတိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနိဿတိ, အညေနညံ ပဋိစရိဿတိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသိဿတိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေဿတီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဟတ္ထကံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဟတ္ထကံ သကျပုတ္တံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဟတ္ထက, တိတ္ထိယေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနာသိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနာသိ, အညေနညံ ပဋိစရသိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသသိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, တိတ္ထိယေဟိ သဒ္ဓိံ သလ္လပန္တော အဝဇာနိတွာ ပဋိဇာနိဿသိ, ပဋိဇာနိတွာ အဝဇာနိဿသိ, အညေနညံ ပဋိစရိဿသိ, သမ္ပဇာနမုသာ ဘာသိဿသိ, သင်္ကေတံ ကတွာ ဝိသံဝါဒေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂။ ‘‘သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေါ နာမ ဝိသံဝါဒနပုရေက္ခာရဿ ဝါစာ, ဂိရာ, ဗျပ္ပထော, ဝစီဘေဒေါ, ဝါစသိကာ ဝိညတ္တိ, အဋ္ဌ အနရိယဝေါဟာရာ – အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေတိ, အဿုတံ သုတံ မေတိ, အမုတံ မုတံ မေတိ, အဝိညာတံ ဝိညာတံ မေတိ, ဒိဋ္ဌံ အဒိဋ္ဌံ မေတိ, သုတံ အဿုတံ မေတိ, မုတံ အမုတံ မေတိ, ဝိညာတံ အဝိညာတံ မေတိ။
အဒိဋ္ဌံ နာမ န စက္ခုနာ ဒိဋ္ဌံ။ အဿုတံ နာမ န သောတေန သုတံ။ အမုတံ နာမ န ဃာနေန ဃာယိတံ, န ဇိဝှါယ သာယိတံ, န ကာယေန ဖုဋ္ဌံ။ အဝိညာတံ နာမ န မနသာ ဝိညာတံ။ ဒိဋ္ဌံ နာမ စက္ခုနာ ဒိဋ္ဌံ။ သုတံ နာမ သောတေန သုတံ။ မုတံ နာမ ဃာနေန ဃာယိတံ, ဇိဝှါယ သာယိတံ, ကာယေန ဖုဋ္ဌံ။ ဝိညာတံ နာမ မနသာ ဝိညာတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄။ တီဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ’’ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅။ တီဟာကာရေဟိ ‘‘အဿုတံ သုတံ မေ’’တိ…ပေ… အမုတံ မုတံ မေတိ…ပေ… အဝိညာတံ ဝိညာတံ မေတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ…ပေ… ပဉ္စဟာကာရေဟိ…ပေ… ဆဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ‘‘အဝိညာတံ ဝိညာတံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆။ တီဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ မုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ‘‘အဒိဋ္ဌံ ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ
ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဒိဋ္ဌံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စ မုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဒိဋ္ဌံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဒိဋ္ဌံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စ မုတဉ္စ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဿုတံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စ ဝိညာတဉ္စ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ သုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စ သုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အမုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ သုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ မုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ မုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ အဝိညာတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စ မုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇။ တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘အဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ…ပေ… သုတံ ‘‘အဿုတံ မေ’’တိ…ပေ… မုတံ ‘‘အမုတံ မေ’’တိ…ပေ… ဝိညာတံ ‘‘အဝိညာတံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈။ တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘သုတံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘မုတံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘ဝိညာတံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ
အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘သုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌံ ‘‘သုတဉ္စ မေ မုတဉ္စ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘မုတံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘ဝိညာတံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ သုတံ ‘‘မုတဉ္စ မေ ဝိညာတဉ္စ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘ဝိညာတံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘သုတံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ သုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ မုတံ ‘‘ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘ဒိဋ္ဌံ မေ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘သုတံ မေ’’တိ …ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘မုတံ မေ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ မုတဉ္စာ’’တိ…ပေ… တီဟာကာရေဟိ ဝိညာတံ ‘‘ဒိဋ္ဌဉ္စ မေ သုတဉ္စ မုတဉ္စာ’’တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉။ တီဟာကာရေဟိ ဒိဋ္ဌေ ဝေမတိကော ဒိဋ္ဌံ နောကပ္ပေတိ, ဒိဋ္ဌံ နဿရတိ, ဒိဋ္ဌံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သုတေ ဝေမတိကော သုတံ နောကပ္ပေတိ, သုတံ နဿရတိ, သုတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… မုတေ ဝေမတိကော မုတံ နောကပ္ပေတိ, မုတံ နဿရတိ, မုတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဝိညာတေ ဝေမတိကော ဝိညာတံ နောကပ္ပေတိ, ဝိညာတံ နဿရတိ, ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ… ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စာတိ…ပေ… ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ ဝိညာတဉ္စ မေ သုတဉ္စာတိ…ပေ… ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ၊ ဝိညာတဉ္စ မေ မုတဉ္စာတိ…ပေ… ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ၊ ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စာတိ…ပေ… ဝိညာတံ
ပမုဋ္ဌော ဟောတိ၊ ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ မုတဉ္စာတိ…ပေ… ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ၊ ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စ မုတဉ္စာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀။ စတူဟာကာရေဟိ…ပေ… ပဉ္စဟာကာရေဟိ…ပေ… ဆဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ…ပေ… ဝိညာတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ, ဝိညာတဉ္စ မေ ဒိဋ္ဌဉ္စ သုတဉ္စ မုတဉ္စာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏိဿ’’န္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ ဘဏာမီ’’တိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ ‘‘မုသာ မယာ ဘဏိတ’’န္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁။ အနာပတ္တိ ဒဝါ ဘဏတိ, ရဝါ ဘဏတိ [ဒဝါယ ဘဏတိ, ရဝါယ ဘဏတိ (သျာ။)]။ ‘‘ဒဝါ ဘဏတိ နာမ သဟသာ ဘဏတိ။ ရဝါ ဘဏတိ နာမ ‘အညံ ဘဏိဿာမီ’တိ အညံ ဘဏတိ’’။ ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မုသာဝါဒသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဩမသဝါဒသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပေသလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍန္တာ [ဘဏ္ဍေန္တာ (ဣတိပိ)] ပေသလေ ဘိက္ခူ ဩမသန္တိ – ဇာတိယာပိ, နာမေနပိ, ဂေါတ္တေနပိ, ကမ္မေနပိ, သိပ္ပေနပိ, အာဗာဓေနပိ, လိင်္ဂေနပိ, ကိလေသေနပိ, အာပတ္တိယာပိ၊ ဟီနေနပိ အက္ကောသေန ခုံသေန္တိ ဝမ္ဘေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပေသလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍန္တာ ပေသလေ ဘိက္ခူ ဩမသိဿန္တိ – ဇာတိယာပိ, နာမေနပိ, ဂေါတ္တေနပိ, ကမ္မေနပိ, သိပ္ပေနပိ, အာဗာဓေနပိ, လိင်္ဂေနပိ, ကိလေသေနပိ, အာပတ္တိယာပိ၊ ဟီနေနပိ အက္ကောသေန ခုံသေဿန္တိ ဝမ္ဘေဿန္တီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ,
ပေသလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍန္တာ ပေသလေ ဘိက္ခူ ဩမသထ – ဇာတိယာပိ…ပေ… ဟီနေနပိ အက္ကောသေန ခုံသေထ ဝမ္ဘေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ပေသလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍန္တာ ပေသလေ ဘိက္ခူ ဩမသိဿထ – ဇာတိယာပိ…ပေ… ဟီနေနပိ အက္ကောသေန ခုံသေဿထ ဝမ္ဘေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃။ ‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, တက္ကသိလာယံ [တက္ကသီလာယံ (က။)] အညတရဿ ဗြာဟ္မဏဿ နန္ဒိဝိသာလော နာမ ဗလီဗဒ္ဒေါ [ဗလိဝဒ္ဒေါ (သီ။), ဗလိဗဒ္ဒေါ (သျာ။)] အဟောသိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, နန္ဒိဝိသာလော ဗလီဗဒ္ဒေါ တံ ဗြာဟ္မဏံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, သေဋ္ဌိနာ သဒ္ဓိံ သဟဿေန အဗ္ဘုတံ ကရောဟိ – မယှံ ဗလီဗဒ္ဒေါ သကဋသတံ အတိဗဒ္ဓံ ပဝဋ္ဋေဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော သေဋ္ဌိနာ သဒ္ဓိံ သဟဿေန အဗ္ဘုတံ အကာသိ – မယှံ ဗလီဗဒ္ဒေါ သကဋသတံ အတိဗဒ္ဓံ ပဝဋ္ဋေဿတီတိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော သကဋသတံ အတိဗန္ဓိတွာ နန္ဒိဝိသာလံ ဗလီဗဒ္ဒံ ယုဉ္ဇိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ကူဋ [အဉ္ဆ ကူဋ (သီ။ သျာ။)], ဝဟဿု, ကူဋာ’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, နန္ဒိဝိသာလော ဗလီဗဒ္ဒေါ တတ္ထေဝ အဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော သဟဿေန ပရာဇိတော ပဇ္ဈာယိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, နန္ဒိဝိသာလော ဗလီဗဒ္ဒေါ တံ ဗြာဟ္မဏံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, ပဇ္ဈာယသီ’’တိ? ‘တထာ ဟိ ပနာဟံ, ဘော, တယာ သဟဿေန ပရာဇိတော’’တိ။ ‘ကိဿ ပန မံ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, အကူဋံ ကူဋဝါဒေန ပါပေသိ? ဂစ္ဆ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, သေဋ္ဌိနာ သဒ္ဓိံ ဒွီဟိ သဟဿေဟိ အဗ္ဘုတံ ကရောဟိ – ‘‘မယှံ ဗလီဗဒ္ဒေါ သကဋသတံ အတိဗဒ္ဓံ ပဝဋ္ဋေဿတီ’’တိ။ ‘‘မာ စ မံ အကူဋံ ကူဋဝါဒေန ပါပေသီ’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော သေဋ္ဌိနာ သဒ္ဓိံ ဒွီဟိ သဟဿေဟိ အဗ္ဘုတံ အကာသိ – ‘‘မယှံ ဗလီဗဒ္ဒေါ သကဋသတံ အတိဗဒ္ဓံ ပဝဋ္ဋေဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော သကဋသတံ အတိဗန္ဓိတွာ နန္ဒိဝိသာလံ ဗလီဗဒ္ဒံ ယုဉ္ဇိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အစ္ဆ, ဘဒြ, ဝဟဿု, ဘဒြာ’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, နန္ဒိဝိသာလော ဗလီဗဒ္ဒေါ သကဋသတံ အတိဗဒ္ဓံ ပဝဋ္ဋေသိ။
[ဇာ။ ၁။၁။၂၈ နန္ဒိဝိသာလဇာတကေပိ, တတ္ထ ပန မနုညသဒ္ဒေါ ဒိဿတိ]
‘‘မနာပမေဝ ဘာသေယျ, နာ, မနာပံ ကုဒါစနံ၊
မနာပံ ဘာသမာနဿ, ဂရုံ ဘာရံ ဥဒဗ္ဗဟိ၊
ဓနဉ္စ နံ အလာဘေသိ, တေန စ, တ္တမနော အဟူတိ။
‘‘တဒါပိ မေ, ဘိက္ခဝေ, အမနာပါ ခုံသနာ ဝမ္ဘနာ။ ကိမင်္ဂံ ပန ဧတရဟိ မနာပါ ဘဝိဿတိ ခုံသနာ ဝမ္ဘနာ? နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ…။ ‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄။ ‘‘ဩမသဝါဒေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅။ ဩမသဝါဒေါ နာမ ဒသဟိ အာကာရေဟိ ဩမသတိ – ဇာတိယာပိ, နာမေနပိ, ဂေါတ္တေနပိ, ကမ္မေနပိ, သိပ္ပေနပိ, အာဗာဓေနပိ, လိင်္ဂေနပိ, ကိလေသေနပိ, အာပတ္တိယာပိ, အက္ကောသေနပိ။
ဇာတိ နာမ ဒွေ ဇာတိယော – ဟီနာ စ ဇာတိ ဥက္ကဋ္ဌာ စ ဇာတိ။ ဟီနာ နာမ ဇာတိ – စဏ္ဍာလဇာတိ, ဝေနဇာတိ, နေသာဒဇာတိ, ရထကာရဇာတိ, ပုက္ကုသဇာတိ။ ဧသာ ဟီနာ နာမ ဇာတိ။ ဥက္ကဋ္ဌာ နာမ ဇာတိ – ခတ္တိယဇာတိ, ဗြာဟ္မဏဇာတိ။ ဧသာ ဥက္ကဋ္ဌာ နာမ ဇာတိ။
နာမံ နာမ ဒွေ နာမာနိ – ဟီနဉ္စ နာမံ ဥက္ကဋ္ဌဉ္စ နာမံ။ ဟီနံ နာမ နာမံ – အဝကဏ္ဏကံ, ဇဝကဏ္ဏကံ, ဓနိဋ္ဌကံ, သဝိဋ္ဌကံ, ကုလဝဍ္ဎကံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု ဩညာတံ အဝညာတံ ဟီဠိတံ ပရိဘူတံ အစိတ္တီကတံ, ဧတံ ဟီနံ နာမ နာမံ။ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ နာမံ – ဗုဒ္ဓပ္ပဋိသံယုတ္တံ, ဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တံ, သံဃပ္ပဋိသံယုတ္တံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု အနောညာတံ အနဝညာတံ အဟီဠိတံ အပရိဘူတံ စိတ္တီကတံ, ဧတံ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ နာမံ။
ဂေါတ္တံ နာမ ဒွေ ဂေါတ္တာနိ – ဟီနဉ္စ ဂေါတ္တံ ဥက္ကဋ္ဌဉ္စ ဂေါတ္တံ။ ဟီနံ နာမ ဂေါတ္တံ – ကောသိယဂေါတ္တံ, ဘာရဒွါဇဂေါတ္တံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု ဩညာတံ အဝညာတံ ဟီဠိတံ ပရိဘူတံ အစိတ္တီကတံ, ဧတံ ဟီနံ နာမ ဂေါတ္တံ။ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ ဂေါတ္တံ – ဂေါတမဂေါတ္တံ, မောဂ္ဂလ္လာနဂေါတ္တံ, ကစ္စာနဂေါတ္တံ, ဝါသိဋ္ဌဂေါတ္တံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု အနောညာတံ အနဝညာတံ အဟီဠိတံ အပရိဘူတံ စိတ္တီကတံ, ဧတံ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ ဂေါတ္တံ။
ကမ္မံ နာမ ဒွေ ကမ္မာနိ – ဟီနဉ္စ ကမ္မံ ဥက္ကဋ္ဌဉ္စ ကမ္မံ။ ဟီနံ နာမ ကမ္မံ – ကောဋ္ဌကကမ္မံ, ပုပ္ဖဆဍ္ဍကကမ္မံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု ဩညာတံ အဝညာတံ ဟီဠိတံ ပရိဘူတံ အစိတ္တီကတံ, ဧတံ ဟီနံ နာမ ကမ္မံ။ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ ကမ္မံ –
ကသိ, ဝဏိဇ္ဇာ, ဂေါရက္ခာ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု အနောညာတံ အနဝညာတံ အဟီဠိတံ အပရိဘူတံ စိတ္တီကတံ။ ဧတံ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ ကမ္မံ။
သိပ္ပံ နာမ ဒွေ သိပ္ပါနိ – ဟီနဉ္စ သိပ္ပံ ဥက္ကဋ္ဌဉ္စ သိပ္ပံ။ ဟီနံ နာမ သိပ္ပံ – နဠကာရသိပ္ပံ, ကုမ္ဘကာရသိပ္ပံ, ပေသကာရသိပ္ပံ, စမ္မကာရသိပ္ပံ, နဟာပိတသိပ္ပံ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု ဩညာတံ အဝညာတံ ဟီဠိတံ ပရိဘူတံ အစိတ္တီကတံ။ ဧတံ ဟီနံ နာမ သိပ္ပံ။ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ သိပ္ပံ – မုဒ္ဒါ, ဂဏနာ, လေခါ, တေသု တေသု ဝါ ပန ဇနပဒေသု အနောညာတံ အနဝညာတံ အဟီဠိတံ အပရိဘူတံ စိတ္တီကတံ, ဧတံ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ သိပ္ပံ။
သဗ္ဗေပိ အာဗာဓာ ဟီနာ, အပိစ မဓုမေဟော အာဗာဓော ဥက္ကဋ္ဌော။
လိင်္ဂံ နာမ ဒွေ လိင်္ဂါနိ – ဟီနဉ္စ လိင်္ဂံ ဥက္ကဋ္ဌဉ္စ လိင်္ဂံ။ ဟီနံ နာမ လိင်္ဂံ – အတိဒီဃံ, အတိရဿံ, အတိကဏှံ, အစ္စောဒါတံ, ဧတံ ဟီနံ နာမ လိင်္ဂံ။ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ လိင်္ဂံ – နာတိဒီဃံ, နာတိရဿံ, နာတိကဏှံ, နာစ္စောဒါတံ။ ဧတံ ဥက္ကဋ္ဌံ နာမ လိင်္ဂံ။
သဗ္ဗေပိ ကိလေသာ ဟီနာ။
သဗ္ဗာပိ အာပတ္တိယော ဟီနာ။ အပိစ, သောတာပတ္တိသမာပတ္တိ ဥက္ကဋ္ဌာ။
အက္ကောသော နာမ ဒွေ အက္ကောသာ – ဟီနော စ အက္ကောသော ဥက္ကဋ္ဌော စ အက္ကောသော။ ဟီနော နာမ အက္ကောသော – ဩဋ္ဌောသိ, မေဏ္ဍောသိ, ဂေါဏောသိ, ဂဒြဘောသိ, တိရစ္ဆာနဂတောသိ, နေရယိကောသိ၊ နတ္ထိ တုယှံ သုဂတိ, ဒုဂ္ဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါတိ, ယကာရေန ဝါ ဘကာရေန ဝါ, ကာဋကောဋစိကာယ ဝါ, ဧသော ဟီနော နာမ အက္ကောသော။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ အက္ကောသော – ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါတိ, ဧသော ဥက္ကဋ္ဌော နာမ အက္ကောသော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, စဏ္ဍာလံ ဝေနံ နေသာဒံ ရထကာရံ ပုက္ကုသံ – ‘‘စဏ္ဍာလောသိ, ဝေနောသိ, နေသာဒေါသိ, ရထကာရောသိ, ပုက္ကုသောသီ’’တိ ဘဏတိ [ဝဒေတီတိ ဥဒ္ဒေသော။ ဘဏတီတိ ဝိတ္ထာရော (ဝဇိရဗုဒ္ဓိ)], အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ခတ္တိယံ ဗြာဟ္မဏံ – ‘‘စဏ္ဍာလောသိ, ဝေနောသိ, နေသာဒေါသိ, ရထကာရောသိ, ပုက္ကုသောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, စဏ္ဍာလံ ဝေနံ နေသာဒံ ရထကာရံ ပုက္ကုသံ – ‘‘ခတ္တိယောသိ, ဗြာဟ္မဏောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ခတ္တိယံ ဗြာဟ္မဏံ – ‘‘ခတ္တိယောသိ, ဗြာဟ္မဏောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, အဝကဏ္ဏကံ ဇဝကဏ္ဏကံ ဓနိဋ္ဌကံ သဝိဋ္ဌကံ ကုလဝဍ္ဎကံ – ‘‘အဝကဏ္ဏကောသိ, ဇဝကဏ္ဏကောသိ, ဓနိဋ္ဌကောသိ, သဝိဋ္ဌကောသိ, ကုလဝဍ္ဎကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဗုဒ္ဓရက္ခိတံ ဓမ္မရက္ခိတံ သံဃရက္ခိတံ – ‘‘အဝကဏ္ဏကောသိ, ဇဝကဏ္ဏကောသိ, ဓနိဋ္ဌကောသိ, သဝိဋ္ဌကောသိ, ကုလဝဍ္ဎကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, အဝကဏ္ဏကံ ဇဝကဏ္ဏကံ ဓနိဋ္ဌကံ သဝိဋ္ဌကံ ကုလဝဍ္ဎကံ – ‘‘ဗုဒ္ဓရက္ခိတောသိ, ဓမ္မရက္ခိတောသိ, သံဃရက္ခိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဗုဒ္ဓရက္ခိတံ ဓမ္မရက္ခိတံ သံဃရက္ခိတံ – ‘‘ဗုဒ္ဓရက္ခိတောသိ, ဓမ္မရက္ခိတောသိ, သံဃရက္ခိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကောသိယံ ဘာရဒွါဇံ – ‘‘ကောသိယောသိ, ဘာရဒွါဇောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဂေါတမံ မောဂ္ဂလ္လာနံ ကစ္စာနံ ဝါသိဋ္ဌံ – ‘‘ကောသိယောသိ, ဘာရဒွါဇောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကောသိယံ ဘာရဒွါဇံ – ‘‘ဂေါတမောသိ, မောဂ္ဂလ္လာနောသိ, ကစ္စာနောသိ, ဝါသိဋ္ဌောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဂေါတမံ မောဂ္ဂလ္လာနံ ကစ္စာနံ ဝါသိဋ္ဌံ – ‘‘ဂေါတမောသိ, မောဂ္ဂလ္လာနောသိ, ကစ္စာနောသိ, ဝါသိဋ္ဌောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကောဋ္ဌကံ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကံ – ‘‘ကောဋ္ဌကောသိ, ပုပ္ဖဆဍ္ဍကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ကဿကံ ဝါဏိဇံ ဂေါရက္ခံ – ‘‘ကောဋ္ဌကောသိ, ပုပ္ဖဆဍ္ဍကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကောဋ္ဌကံ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကံ – ‘‘ကဿကောသိ, ဝါဏိဇောသိ, ဂေါရက္ခောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ကဿကံ ဝါဏိဇံ ဂေါရက္ခံ – ‘‘ကဿကောသိ, ဝါဏိဇောသိ, ဂေါရက္ခောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, နဠကာရံ ကုမ္ဘကာရံ ပေသကာရံ စမ္မကာရံ နဟာပိတံ – ‘‘နဠကာရောသိ, ကုမ္ဘကာရောသိ, ပေသကာရောသိ, စမ္မကာရောသိ, နဟာပိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, မုဒ္ဒိကံ ဂဏကံ လေခကံ – ‘‘နဠကာရောသိ, ကုမ္ဘကာရောသိ, ပေသကာရောသိ, စမ္မကာရောသိ, နဟာပိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, နဠကာရံ ကုမ္ဘကာရံ ပေသကာရံ စမ္မကာရံ နဟာပိတံ – ‘‘မုဒ္ဒိကောသိ, ဂဏကောသိ, လေခကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, မုဒ္ဒိကံ ဂဏကံ လေခကံ – ‘‘မုဒ္ဒိကောသိ, ဂဏကောသိ, လေခကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကုဋ္ဌိကံ ဂဏ္ဍိကံ ကိလာသိကံ သောသိကံ အပမာရိကံ – ‘‘ကုဋ္ဌိကောသိ, ဂဏ္ဍိကောသိ, ကိလာသိကောသိ, သောသိကောသိ, အပမာရိကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, မဓုမေဟိကံ – ‘‘ကုဋ္ဌိကောသိ, ဂဏ္ဍိကောသိ, ကိလာသိကောသိ, သောသိကောသိ, အပမာရိကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ကုဋ္ဌိကံ ဂဏ္ဍိကံ ကိလာသိကံ သောသိကံ အပမာရိကံ – ‘‘မဓုမေဟိကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, မဓုမေဟိကံ – ‘‘မဓုမေဟိကောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, အတိဒီဃံ အတိရဿံ အတိကဏှံ အစ္စောဒါတံ – ‘‘အတိဒီဃောသိ, အတိရဿောသိ, အတိကဏှောသိ, အစ္စောဒါတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, နာတိဒီဃံ နာတိရဿံ နာတိကဏှံ နာစ္စောဒါတံ – ‘‘အတိဒီဃောသိ, အတိရဿောသိ, အတိကဏှောသိ, အစ္စောဒါတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, အတိဒီဃံ အတိရဿံ အတိကဏှံ အစ္စောဒါတံ – ‘‘နာတိဒီဃောသိ, နာတိရဿောသိ, နာတိကဏှောသိ, နာစ္စောဒါတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, နာတိဒီဃံ နာတိရဿံ နာတိကဏှံ နာစ္စောဒါတံ – ‘‘နာတိဒီဃောသိ, နာတိရဿောသိ, နာတိကဏှောသိ, နာစ္စောဒါတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ရာဂပရိယုဋ္ဌိတံ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတံ မောဟပရိယုဋ္ဌိတံ – ‘‘ရာဂပရိယုဋ္ဌိတောသိ, ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတောသိ, မောဟပရိယုဋ္ဌိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဝီတရာဂံ ဝီတဒေါသံ ဝီတမောဟံ – ‘‘ရာဂပရိယုဋ္ဌိတောသိ, ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတောသိ, မောဟပရိယုဋ္ဌိတောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ရာဂပရိယုဋ္ဌိတံ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတံ မောဟ-
ပရိယုဋ္ဌိတံ – ‘‘ဝီတရာဂေါသိ, ဝီတဒေါသောသိ, ဝီတမောဟောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ဝီတရာဂံ ဝီတဒေါသံ ဝီတမောဟံ – ‘‘ဝီတရာဂေါသိ, ဝီတဒေါသောသိ, ဝီတမောဟောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နံ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပန္နံ ထုလ္လစ္စယံ အဇ္ဈာပန္နံ ပါစိတ္တိယံ အဇ္ဈာပန္နံ ပါဋိဒေသနီယံ အဇ္ဈာပန္နံ ဒုက္ကဋံ အဇ္ဈာပန္နံ ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နံ – ‘‘ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, ထုလ္လစ္စယံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, ပါစိတ္တိယံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, ပါဋိဒေသနီယံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, ဒုက္ကဋံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, သောတာပန္နံ – ‘‘ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နောသိ…ပေ… ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နံ…ပေ… ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နံ – ‘‘သောတာပန္နောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, သောတာပန္နံ – ‘‘သောတာပန္နောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ဩဋ္ဌံ မေဏ္ဍံ ဂေါဏံ ဂဒြဘံ တိရစ္ဆာနဂတံ နေရယိကံ – ‘‘ဩဋ္ဌောသိ, မေဏ္ဍောသိ, ဂေါဏောသိ, ဂဒြဘောသိ, တိရစ္ဆာနဂတောသိ, နေရယိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ သုဂတိ, ဒုဂ္ဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ မေဓာဝိ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ – ‘‘ဩဋ္ဌောသိ, မေဏ္ဍောသိ, ဂေါဏောသိ, ဂဒြဘောသိ, တိရစ္ဆာနဂတောသိ, နေရယိကောသိ၊ နတ္ထိ တုယှံ သုဂတိ, ဒုဂ္ဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, ဩဋ္ဌံ မေဏ္ဍံ ဂေါဏံ ဂဒြဘံ တိရစ္ဆာနဂတံ နေရယိကံ – ‘‘ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ – ‘‘ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ခတ္တိယာ, ဗြာဟ္မဏာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ အဝကဏ္ဏကာ ဇဝကဏ္ဏကာ ဓနိဋ္ဌကာ သဝိဋ္ဌကာ ကုလဝဍ္ဎကာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ဗုဒ္ဓရက္ခိတာ ဓမ္မရက္ခိတာ သံဃရက္ခိတာ’’တိ ဘဏတိ …ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ကောသိယာ ဘာရဒွါဇာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ဂေါတမာ မောဂ္ဂလ္လာနာ ကစ္စာနာ ဝါသိဋ္ဌာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ကောဋ္ဌကာ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ကဿကာ ဝါဏိဇာ ဂေါရက္ခာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ နဠကာရာ
ကုမ္ဘကာရာ ပေသကာရာ စမ္မကာရာ နဟာပိတာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ မုဒ္ဒိကာ ဂဏကာ လေခကာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ကုဋ္ဌိကာ ဂဏ္ဍိကာ ကိလာသိကာ သောသိကာ အပမာရိကာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ မဓုမေဟိကာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ အတိဒီဃာ အတိရဿာ အတိကဏှာ အစ္စောဒါတာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ နာတိဒီဃာ နာတိရဿာ နာတိကဏှာ နာစ္စောဒါတာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတာ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတာ မောဟပရိယုဋ္ဌိတာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ဝီတရာဂါ ဝီတဒေါသာ ဝီတမောဟာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နာ…ပေ… ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ သောတာပန္နာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ဩဋ္ဌာ မေဏ္ဍာ ဂေါဏာ ဂဒြဘာ တိရစ္ဆာနဂတာ နေရယိကာ, နတ္ထိ တေသံ သုဂတိ, ဒုဂ္ဂတိယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ, မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထိ တေသံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘ယေ နူန စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘ယေ နူန ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န မယံ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘န မယံ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထမှာကံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ အမှာကံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁။ ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ,…ပေ… ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ – ‘‘ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထိ တေသံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘ယေ နူန စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘ယေ နူန ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ ခုံသေတုကာမော ဝမ္ဘေတုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န မယံ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘န မယံ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထမှာကံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ အမှာကံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ, စဏ္ဍာလံ ဝေနံ နေသာဒံ ရထကာရံ ပုက္ကုသံ – ‘‘စဏ္ဍာလောသိ, ဝေနောသိ, နေသာဒေါသိ, ရထကာရောသိ, ပုက္ကုသောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ခတ္တိယံ ဗြာဟ္မဏံ – ‘‘စဏ္ဍာလောသိ, ဝေနောသိ, နေသာဒေါသိ, ရထကာရောသိ, ပုက္ကုသောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ, စဏ္ဍာလံ ဝေနံ နေသာဒံ ရထကာရံ ပုက္ကုသံ – ‘‘ခတ္တိယောသိ, ဗြာဟ္မဏောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ခတ္တိယံ ဗြာဟ္မဏံ – ‘‘ခတ္တိယောသိ, ဗြာဟ္မဏောသီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ…ပေ… ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ – ‘‘ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထိ တေသံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘ယေ နူန စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘ယေ နူန ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န မယံ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘န မယံ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထမှာကံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိယေဝ အမှာကံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄။ ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဟီနေန ဟီနံ ဝဒေတိ…ပေ… ဟီနေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဟီနံ ဝဒေတိ…ပေ… ဥက္ကဋ္ဌေန ဥက္ကဋ္ဌံ ဝဒေတိ, ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ – ‘‘ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ ဓမ္မကထိကောသိ, နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ၊ သုဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထိ တေသံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘ယေ နူန စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘ယေ နူန ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နံ န ခုံသေတုကာမော န ဝမ္ဘေတုကာမော န မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဒဝကမျတာ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န မယံ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’’တိ ဘဏတိ…ပေ…။ ‘‘န မယံ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထမှာကံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ အမှာကံ ပါဋိကင်္ခါ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုဗ္ဘာသိတဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅။ အနာပတ္တိ အတ္ထပုရေက္ခာရဿ, ဓမ္မပုရေက္ခာရဿ, အနုသာသနိပုရေက္ခာရဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဩမသဝါဒသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ပေသုညသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ
ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ပေသုညံ ဥပသံဟရန္တိ၊ ဣမဿ သုတွာ အမုဿ အက္ခာယန္တိ, ဣမဿ ဘေဒါယ၊ အမုဿ သုတွာ ဣမဿ အက္ခာယန္တိ, အမုဿ ဘေဒါယ။ တေန အနုပ္ပန္နာနိ စေဝ ဘဏ္ဍနာနိ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ, ဥပ္ပန္နာနိ စ ဘဏ္ဍနာနိ ဘိယျောဘာဝါယ ဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ပေသုညံ ဥပသံဟရိဿန္တိ, ဣမဿ သုတွာ အမုဿ အက္ခာယိဿန္တိ, ဣမဿ ဘေဒါယ၊ အမုဿ သုတွာ ဣမဿ အက္ခာယိဿန္တိ, အမုဿ ဘေဒါယ! တေန အနုပ္ပန္နာနိ စေဝ ဘဏ္ဍနာနိ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ, ဥပ္ပန္နာနိ စ ဘဏ္ဍနာနိ ဘိယျောဘာဝါယ ဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ပေသုညံ ဥပသံဟရထ, ဣမဿ သုတွာ အမုဿ အက္ခာယထ, ဣမဿ ဘေဒါယ, အမုဿ သုတွာ ဣမဿ အက္ခာယထ, အမုဿ ဘေဒါယ? တေန အနုပ္ပန္နာနိ စေဝ ဘဏ္ဍနာနိ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ, ဥပ္ပန္နာနိ စ ဘဏ္ဍနာနိ ဘိယျောဘာဝါယ ဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ပေသုညံ ဥပသံဟရိဿထ! ဣမဿ သုတွာ အမုဿ အက္ခာယိဿထ, ဣမဿ ဘေဒါယ! အမုဿ သုတွာ ဣမဿ အက္ခာယိဿထ, အမုဿ ဘေဒါယ! တေန အနုပ္ပန္နာနိ စေဝ ဘဏ္ဍနာနိ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ, ဥပ္ပန္နာနိ စ ဘဏ္ဍနာနိ ဘိယျောဘာဝါယ ဝေပုလ္လာယ သံဝတ္တန္တိ။ နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ။ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇။ ‘‘ဘိက္ခုပေသုညေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈။ ပေသုညံ နာမ ဒွီဟာကာရေဟိ ပေသုညံ ဟောတိ – ပိယကမျဿ ဝါ ဘေဒါဓိပ္ပါယဿ ဝါ။ ဒသဟာကာရေဟိ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ဇာတိတောပိ, နာမတောပိ, ဂေါတ္တတောပိ, ကမ္မတောပိ, သိပ္ပတောပိ, အာဗာဓတောပိ, လိင်္ဂတောပိ, ကိလေသတောပိ, အာပတ္တိတောပိ, အက္ကောသတောပိ။
ဇာတိ နာမ ဒွေ ဇာတိယော – ဟီနာ စ ဇာတိ ဥက္ကဋ္ဌာ စ ဇာတိ။ ဟီနာ နာမ ဇာတိ – စဏ္ဍာလဇာတိ ဝေနဇာတိ နေသာဒဇာတိ ရထကာရဇာတိ
ပုက္ကုသဇာတိ။ ဧသာ ဟီနာ နာမ ဇာတိ။ ဥက္ကဋ္ဌာ နာမ ဇာတိ – ခတ္တိယဇာတိ ဗြာဟ္မဏဇာတိ။ ဧသာ ဥက္ကဋ္ဌာ နာမ ဇာတိ…ပေ…။
အက္ကောသော နာမ ဒွေ အက္ကောသာ – ဟီနော စ အက္ကောသော ဥက္ကဋ္ဌော စ အက္ကောသော။ ဟီနော နာမ အက္ကောသော – ဩဋ္ဌောသိ, မေဏ္ဍောသိ, ဂေါဏောသိ, ဂဒြဘောသိ, တိရစ္ဆာနဂတောသိ, နေရယိကောသိ၊ နတ္ထိ တုယှံ သုဂတိ၊ ဒုဂ္ဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါတိ, ယကာရေန ဝါ ဘကာရေန ဝါ ကာဋကောဋစိကာယ ဝါ။ ဧသော ဟီနော နာမ အက္ကောသော။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ အက္ကောသော – ပဏ္ဍိတောသိ, ဗျတ္တောသိ, မေဓာဝီသိ, ဗဟုဿုတောသိ, ဓမ္မကထိကောသိ၊ နတ္ထိ တုယှံ ဒုဂ္ဂတိ၊ သုဂတိ ယေဝ တုယှံ ပါဋိကင်္ခါတိ။ ဧသော ဥက္ကဋ္ဌော နာမ အက္ကောသော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘စဏ္ဍာလော ဝေနော နေသာဒေါ ရထကာရော ပုက္ကုသော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ခတ္တိယော ဗြာဟ္မဏော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘အဝကဏ္ဏကော ဇဝကဏ္ဏကော ဓနိဋ္ဌကော သဝိဋ္ဌကော ကုလဝဍ္ဎကော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ဗုဒ္ဓရက္ခိတော ဓမ္မရက္ခိတော သံဃရက္ခိတော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ကောသိယော ဘာရဒွါဇော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ဂေါတမော မောဂ္ဂလ္လာနော ကစ္စာနော ဝါသိဋ္ဌော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ကောဋ္ဌကော ပုပ္ဖဆဍ္ဍကော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ကဿကော ဝါဏိဇော ဂေါရက္ခော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘နဠကာရော ကုမ္ဘကာရော ပေသကာရော စမ္မကာရော နဟာပိတော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘မုဒ္ဒိကော ဂဏကော လေခကော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ကုဋ္ဌိကော ဂဏ္ဍိကော ကိလာသိကော သောသိကော အပမာရိကော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘မဓုမေဟိကော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘အတိဒီဃော အတိရဿော အတိကဏှော အစ္စောဒါတော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘နာတိဒီဃော နာတိရဿော နာတိကဏှော နာစ္စောဒါတော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ရာဂပရိယုဋ္ဌိတော ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတော မောဟပရိယုဋ္ဌိတော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ဝီတရာဂေါ ဝီတဒေါသော ဝီတမောဟော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နော, သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပန္နော, ထုလ္လစ္စယံ အဇ္ဈာပန္နော, ပါစိတ္တိယံ အဇ္ဈာပန္နော, ပါဋိဒေသနီယံ အဇ္ဈာပန္နော, ဒုက္ကဋံ အဇ္ဈာပန္နော, ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပန္နော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘သောတာပန္နော’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ဩဋ္ဌော မေဏ္ဍော ဂေါဏော ဂဒြဘော တိရစ္ဆာနဂတော နေရယိကော, နတ္ထိ တဿ သုဂတိ, ဒုဂ္ဂတိယေဝ တဿ ပါဋိကင်္ခါ’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော တံ ‘ပဏ္ဍိတော ဗျတ္တော မေဓာဝီ ဗဟုဿုတော ဓမ္မကထိကော, နတ္ထိ တဿ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တဿ ပါဋိကင်္ခါ’တိ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ, ပုက္ကုသာ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ခတ္တိယာ ဗြာဟ္မဏာ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘သန္တိ ဣဓေကစ္စေ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထိ တေသံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ တေသံ ပါဋိကင်္ခါ’တိ ဘဏတိ,
န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘ယေ နူန စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘ယေ နူန ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘န မယံ စဏ္ဍာလာ ဝေနာ နေသာဒါ ရထကာရာ ပုက္ကုသာ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမော ‘န မယံ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝီ ဗဟုဿုတာ ဓမ္မကထိကာ, နတ္ထမှာကံ ဒုဂ္ဂတိ, သုဂတိ ယေဝ အမှာကံ ပါဋိကင်္ခါ’တိ ဘဏတိ, န သော အညံ ဘဏတိ, တညေဝ ဘဏတီ’’တိ။ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂။ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ၊ အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နဿ သုတွာ အနုပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နဿ သုတွာ ဥပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥပသမ္ပန္နော အနုပသမ္ပန္နဿ သုတွာ အနုပသမ္ပန္နဿ ပေသုညံ ဥပသံဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃။ အနာပတ္တိ နပိယကမျဿ, နဘေဒါဓိပ္ပါယဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပေသုညသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥပါသကေ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေန္တိ။ ဥပါသကာ ဘိက္ခူသု အဂါရဝါ အပ္ပတိဿာ အသဘာဂဝုတ္တိကာ ဝိဟရန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥပါသကေ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေဿန္တိ! ဥပါသကာ ဘိက္ခူသု အဂါရဝါ အပ္ပတိဿာ အသဘာဂဝုတ္တိကာ ဝိဟရန္တီ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥပါသကေ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေထ၊ ဥပါသကာ ဘိက္ခူသု အဂါရဝါ အပ္ပတိဿာ အသဘာဂဝုတ္တိကာ ဝိဟရန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥပါသကေ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေဿထ! ဥပါသကာ ဘိက္ခူသု အဂါရဝါ အပ္ပတိဿာ အသဘာဂဝုတ္တိကာ ဝိဟရန္တိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနုပသမ္ပန္နံ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ ဘိက္ခုနိဉ္စ ဌပေတွာ အဝသေသော အနုပသမ္ပန္နော နာမ။
ပဒသော နာမ ပဒံ, အနုပဒံ, အနွက္ခရံ, အနုဗျဉ္ဇနံ။
ပဒံ နာမ ဧကတော ပဋ္ဌပေတွာ ဧကတော ဩသာပေန္တိ။ အနုပဒံ နာမ ပါဋေက္ကံ ပဋ္ဌပေတွာ ဧကတော ဩသာပေန္တိ။ အနွက္ခရံ နာမ ‘‘ရူပံ အနိစ္စ’’န္တိ ဝုစ္စမာနော, ‘‘ရု’’န္တိ ဩပါတေတိ။ အနုဗျဉ္ဇနံ နာမ ‘‘ရူပံ အနိစ္စ’’န္တိ ဝုစ္စမာနော, ‘‘ဝေဒနာ အနိစ္စာ’’တိ သဒ္ဒံ နိစ္ဆာရေတိ။
ယဉ္စ ပဒံ, ယဉ္စ အနုပဒံ, ယဉ္စ အနွက္ခရံ, ယဉ္စ အနုဗျဉ္ဇနံ – သဗ္ဗမေတံ ပဒသော [ပဒသော ဓမ္မော (ဣတိပိ)] နာမ။
ဓမ္မော နာမ ဗုဒ္ဓဘာသိတော, သာဝကဘာသိတော, ဣသိဘာသိတော, ဒေဝတာဘာသိတော, အတ္ထူပသဉှိတော, ဓမ္မူပသဉှိတော။
ဝါစေယျာတိ ပဒေန ဝါစေတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ဝါစေတိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ပဒသော ဓမ္မံ ဝါစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈။ အနာပတ္တိ ဧကတော ဥဒ္ဒိသာပေန္တော, ဧကတော သဇ္ဈာယံ ကရောန္တော, ယေဘုယျေန ပဂုဏံ ဂန္ထံ ဘဏန္တံ ဩပါတေတိ, ဩသာရေန္တံ ဩပါတေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ သဟသေယျသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥပါသကာ အာရာမံ အာဂစ္ဆန္တိ ဓမ္မဿဝနာယ။ ဓမ္မေ ဘာသိတေ ထေရာ ဘိက္ခူ ယထာဝိဟာရံ ဂစ္ဆန္တိ။ နဝကာ ဘိက္ခူ တတ္ထေဝ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဥပါသကေဟိ သဒ္ဓိံ မုဋ္ဌဿတီ, အသမ္ပဇာနာ, နဂ္ဂါ, ဝိကူဇမာနာ, ကာကစ္ဆမာနာ သေယျံ ကပ္ပေန္တိ။ ဥပါသကာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ မုဋ္ဌဿတီ အသမ္ပဇာနာ နဂ္ဂါ ဝိကူဇမာနာ ကာကစ္ဆမာနာ သေယျံ ကပ္ပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ ဥပါသကာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ
အနုပသမ္ပန္နေန သဟသေယျံ ကပ္ပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ နဝကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အနုပသမ္ပန္နေန သဟသေယျံ ကပ္ပေန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ အနုပသမ္ပန္နေန သဟသေယျံ ကပ္ပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနုပသမ္ပန္နေန သဟသေယျံ ကပ္ပေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ယထာဘိရန္တံ ဝိဟရိတွာ ယေန ကောသမ္ဗီ တေန စာရိကံ ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန ကောသမ္ဗီ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဗဒရိကာရာမေ။ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ရာဟုလံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဘဂဝတာ, အာဝုသော ရာဟုလ, သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န အနုပသမ္ပန္နေန သဟသေယျာ ကပ္ပေတဗ္ဗာ’တိ။ သေယျံ, အာဝုသော ရာဟုလ, ဇာနာဟီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ရာဟုလော သေယျံ အလဘမာနော ဝစ္စကုဋိယာ သေယျံ ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌာယ ယေန ဝစ္စကုဋိ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဥက္ကာသိ။ အာယသ္မာပိ ရာဟုလော ဥက္ကာသိ။ ‘‘ကော ဧတ္ထာ’’တိ? ‘‘အဟံ, ဘဂဝါ, ရာဟုလော’’တိ။ ‘‘ကိဿ တွံ, ရာဟုလ, ဣဓ နိသိန္နောသီ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ ရာဟုလော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အနုပသမ္ပန္နေန ဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ ကပ္ပေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနုပသမ္ပန္နေန ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ ဘိက္ခုံ ဌပေတွာ အဝသေသော အနုပသမ္ပန္နော နာမ။
ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တန္တိ အတိရေကဒိရတ္တတိရတ္တံ။
သေယျာ နာမ သဗ္ဗစ္ဆန္နာ, သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နာ, ယေဘုယျေနစ္ဆန္နာ, ယေဘုယျေန ပရိစ္ဆန္နာ။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ စတုတ္ထေ ဒိဝသေ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ, အနုပသမ္ပန္နေ နိပန္နေ, ဘိက္ခု နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိပန္နေ, အနုပသမ္ပန္နော နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပဍ္ဎစ္ဆန္နေ ဥပဍ္ဎပရိစ္ဆန္နေ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄။ အနာပတ္တိ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသတိ, ဦနကဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသတိ, ဒွေ ရတ္တိယော ဝသိတွာ တတိယာယ ရတ္တိယာ ပုရာရုဏာ နိက္ခမိတွာ ပုန ဝသတိ, သဗ္ဗစ္ဆန္နေ, သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ, သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နေ သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ [ဝသတိ, သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ, (သီ။)], ယေဘုယျေန အစ္ဆန္နေ, ယေဘုယျေန အပရိစ္ဆန္နေ, အနုပသမ္ပန္နေ နိပန္နေ ဘိက္ခု နိသီဒတိ, ဘိက္ခု နိပန္နေ အနုပသမ္ပန္နော နိသီဒတိ, ဥဘော ဝါ နိသီဒန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သဟသေယျသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ
ကောသလေသု ဇနပဒေ [ဧတ္ထ အမ္ဗဋ္ဌသုတ္တာဒိဋီကာ ဩလောကေတဗ္ဗာ] သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တော သာယံ အညတရံ ဂါမံ ဥပဂစ္ဆိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန တသ္မိံ ဂါမေ အညတရိဿာ ဣတ္ထိယာ အာဝသထာဂါရံ ပညတ္တံ ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ တေ, ဘဂိနိ, အဂရု, ဝသေယျာမ ဧကရတ္တံ အာဝသထာဂါရေ’’တိ။ ‘‘ဝသေယျာထ, ဘန္တေ’’တိ။ အညေပိ အဒ္ဓိကာ ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သစေ တေ, အယျေ, အဂရု ဝသေယျာမ ဧကရတ္တံ အာဝသထာဂါရေ’’တိ။ ‘‘ဧသော ခေါ အယျော သမဏော ပဌမံ ဥပဂတော၊ သစေ သော အနုဇာနာတိ, ဝသေယျာထာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ အဒ္ဓိကာ ယေနာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သစေ တေ, ဘန္တေ, အဂရု, ဝသေယျာမ ဧကရတ္တံ အာဝသထာဂါရေ’’တိ။ ‘‘ဝသေယျာထ, အာဝုသော’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မန္တေ အနုရုဒ္ဓေ သဟ ဒဿနေန ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ ယေနာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျော, ဘန္တေ, ဣမေဟိ မနုဿေဟိ အာကိဏ္ဏော န ဖာသု ဝိဟရိဿတိ။ သာဓာဟံ, ဘန္တေ, အယျဿ မဉ္စကံ အဗ္ဘန္တရံ ပညပေယျ’’န္တိ။ အဓိဝါသေသိ ခေါ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ မဉ္စကံ အဗ္ဘန္တရံ ပညပေတွာ အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ ဂန္ဓဂန္ဓိနီ ယေနာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျော, ဘန္တေ, အဘိရူပေါ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော, အဟံ စမှိ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ သာဓာဟံ, ဘန္တေ, အယျဿ ပဇာပတိ ဘဝေယျ’’န္တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တုဏှီ အဟောသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျော, ဘန္တေ, အဘိရူပေါ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော, အဟဉ္စမှိ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ သာဓု, ဘန္တေ, အယျော မဉ္စေဝ ပဋိစ္ဆတု [သမ္ပဋိစ္ဆတု (သျာ။)] သဗ္ဗဉ္စ သာပတေယျ’’န္တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ တုဏှီ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ သာဋကံ နိက္ခိပိတွာ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ ပုရတော စင်္ကမတိပိ တိဋ္ဌတိပိ နိသီဒတိပိ သေယျမ္ပိ ကပ္ပေတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ ဣန္ဒြိယာနိ ဩက္ခိပိတွာ တံ ဣတ္ထိံ နေဝ ဩလောကေသိ နပိ အာလပိ။ အထ
ခေါ သာ ဣတ္ထီ – ‘‘အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော! ဗဟူ မေ မနုဿာ သတေနပိ သဟဿေနပိ ပဟိဏန္တိ။ အယံ ပန သမဏော – မယာ သာမံ ယာစိယမာနော – န ဣစ္ဆတိ မဉ္စေဝ ပဋိစ္ဆိတုံ သဗ္ဗဉ္စ သာပတေယျ’’န္တိ သာဋကံ နိဝါသေတွာ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ ပါဒေသု သိရသာ နိပတိတွာ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အစ္စယော မံ, ဘန္တေ, အစ္စဂမာ ယထာဗာလံ ယထာမူဠှံ ယထာအကုသလံ ယာဟံ ဧဝမကာသိံ။ တဿာ မေ, ဘန္တေ, အယျော အစ္စယံ အစ္စယတော ပဋိဂ္ဂဏှာတု အာယတိံ သံဝရာယာ’’တိ။ ‘‘တဂ္ဃ တွံ, ဘဂိနိ, အစ္စယော အစ္စဂမာ ယထာဗာလံ ယထာမူဠှံ ယထာအကုသလံ ယာ တွံ ဧဝမကာသိ။ ယတော စ ခေါ တွံ, ဘဂိနိ, အစ္စယံ အစ္စယတော ဒိသွာ ယထာဓမ္မံ ပဋိကရောသိ, တံ တေ မယံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ။ ဝုဒ္ဓိ ဟေသာ, ဘဂိနိ, အရိယဿ ဝိနယေ ယော အစ္စယံ အစ္စယတော ဒိသွာ ယထာဓမ္မံ ပဋိကရောတိ အာယတိဉ္စ သံဝရံ အာပဇ္ဇတီ’’တိ။
အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ပဏီတေန ခါဒနီယေန ဘောဇနီယေန သဟတ္ထာ သန္တပ္ပေတွာ သမ္ပဝါရေတွာ, အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဘုတ္တာဝိံ ဩနီတပတ္တပါဏိံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ တံ ဣတ္ထိံ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ – အာယသ္မတာ အနုရုဒ္ဓေန ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ – အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဘိက္ကန္တံ, ဘန္တေ, အဘိက္ကန္တံ, ဘန္တေ! သေယျထာပိ, ဘန္တေ, နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ, ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ ဝိဝရေယျ, မူဠှဿ ဝါ မဂ္ဂံ အာစိက္ခေယျ, အန္ဓကာရေ ဝါ တေလပဇ္ဇောတံ ဓာရေယျ – စက္ခုမန္တော ရူပါနိ ဒက္ခန္တီတိ, ဧဝမေဝံ အယျေန အနုရုဒ္ဓေန အနေကပရိယာယေန ဓမ္မော ပကာသိတော။ ဧသာဟံ, ဘန္တေ, တံ ဘဂဝန္တံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ ဓမ္မဉ္စ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ။ ဥပါသိကံ မံ အယျော ဓာရေတု အဇ္ဇတဂ္ဂေ ပါဏုပေတံ သရဏံ ဂတ’’န္တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ သာဝတ္ထိယံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ မာတုဂါမေန သဟသေယျံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, အနုရုဒ္ဓ, မာတုဂါမေန သဟသေယျံ ကပ္ပေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ,
ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, အနုရုဒ္ဓ, မာတုဂါမေန သဟသေယျံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, အနုရုဒ္ဓ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဟသေယျံ ကပ္ပေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ [ယက္ခိနီ (က။)], န ပေတီ, န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ အန္တမသော တဒဟုဇာတာပိ ဒါရိကာ, ပဂေဝ မဟတ္တရီ။
သဟာတိ ဧကတော။
သေယျာ နာမ သဗ္ဗစ္ဆန္နာ, သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နာ, ယေဘုယျေနစ္ဆန္နာ, ယေဘုယျေန ပရိစ္ဆန္နာ။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ, မာတုဂါမေ နိပန္နေ ဘိက္ခု နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိပန္နေ မာတုဂါမော နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈။ မာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ ဝေမတိကော သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပဍ္ဎစ္ဆန္နေ ဥပဍ္ဎပရိစ္ဆန္နေ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခိယာ ဝါ ပေတိယာ ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ ဝါ သဟသေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉။ အနာပတ္တိ သဗ္ဗစ္ဆန္နေ သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ, သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နေ သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ [အနာပတ္တိ သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ, (သီ။)], ယေဘုယျေန အစ္ဆန္နေ, ယေဘုယျေန အပရိစ္ဆန္နေ, မာတုဂါမေ နိပန္နေ ဘိက္ခု
နိသီဒတိ, ဘိက္ခု နိပန္နေ မာတုဂါမော နိသီဒတိ, ဥဘော ဝါ နိသီဒန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ သာဝတ္ထိယံ ကုလူပကော ဟောတိ, ဗဟုကာနိ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန အညတရံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဃရဏီ နိဝေသနဒွါရေ နိသိန္နာ ဟောတိ, ဃရသုဏှာ အာဝသထဒွါရေ နိသိန္နာ ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန ဃရဏီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဃရဏိယာ ဥပကဏ္ဏကေ ဓမ္မံ ဒေသေသိ။ အထ ခေါ ဃရသုဏှာယ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကိ နု ခေါ သော သမဏော သဿုယာ ဇာရော ဥဒါဟု ဩဘာသတီ’’တိ?
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဃရဏိယာ ဥပကဏ္ဏကေ ဓမ္မံ ဒေသေတွာ ယေန ဃရသုဏှာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဃရသုဏှာယ ဥပကဏ္ဏကေ ဓမ္မံ ဒေသေသိ။ အထ ခေါ ဃရဏိယာ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ သော သမဏော ဃရသုဏှာယ ဇာရော ဥဒါဟု ဩဘာသတီ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဃရသုဏှာယ ဥပကဏ္ဏကေ ဓမ္မံ ဒေသေတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဃရဏီ ဃရသုဏှံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟေ ဇေ, ကိံ တေ ဧသော သမဏော အဝေါစာ’’တိ? ‘‘ဓမ္မံ မေ, အယျေ, ဒေသေသိ’’။ ‘‘အယျာယ ပန ကိံ အဝေါစာ’’တိ? ‘‘မယှမ္ပိ ဓမ္မံ ဒေသေသီ’’တိ။ တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥဒါယီ မာတုဂါမဿ ဥပကဏ္ဏကေ ဓမ္မံ ဒေသေဿတိ! နနု နာမ ဝိဿဋ္ဌေန ဝိဝဋေန ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော’’တိ?
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တာသံ ဣတ္ထီနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ
ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿသိ။ နေတံ မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥပါသိကာ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣင်္ဃာယျာ ဓမ္မံ ဒေသေထာ’’တိ။ ‘‘န, ဘဂိနီ, ကပ္ပတိ မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေတု’’န္တိ။ ‘‘ဣင်္ဃာယျာ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေထ, သက္ကာ ဧတ္တကေနပိ ဓမ္မော အညာတု’’န္တိ။ ‘‘န, ဘဂိနီ, ကပ္ပတိ မာတုဂါမဿ ဓမ္မံ ဒေသေတု’’န္တိ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဒေသေသုံ။ ဥပါသိကာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ အမှေဟိ ယာစိယမာနာ ဓမ္မံ န ဒေသေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တာသံ ဥပါသိကာနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, မာတုဂါမဿ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခူ မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ အနုညာတံ မာတုဂါမဿ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတု’’န္တိ တေ အဝိညုံ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ ဥပနိသီဒါပေတွာ မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အဝိညုံ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ ဥပနိသီဒါပေတွာ မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေဿန္တီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အဝိညုံ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ ဥပနိသီဒါပေတွာ မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အဝိညုံ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ ဥပနိသီဒါပေတွာ မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမဿ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေယျ, အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ၊ န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ ဝိညူ, ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟီတိ အတိရေကဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ။
ဓမ္မော နာမ ဗုဒ္ဓဘာသိတော, သာဝကဘာသိတော, ဣသိဘာသိတော, ဒေဝတာဘာသိတော, အတ္ထူပသဉှိတော, ဓမ္မူပသဉှိတော။
ဒေသေယျာတိ ပဒေန ဒေသေတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ဒေသေတိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေနာတိ ဌပေတွာ ဝိညုံ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ။ ဝိညူ နာမ ပုရိသဝိဂ္ဂဟော, ပဋိဗလော ဟောတိ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅။ မာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ ဝေမတိကော ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယက္ခိယာ ဝါ ပေတိယာ ဝါ ပဏ္ဍကဿ ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆။ အနာပတ္တိ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန, ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, ဦနကဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုန နိသီဒိတွာ ဒေသေတိ, မာတုဂါမော ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုန နိသီဒတိ တသ္မိံ ဒေသေတိ, အညဿ မာတုဂါမဿ ဒေသေတိ, ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, ပဉှံ ပုဋ္ဌော ကထေတိ, အညဿတ္ထာယ ဘဏန္တံ မာတုဂါမော သုဏာတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဘူတာရောစနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇။ [ပါရာ။ ၁၉၃] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ သန္ဒိဋ္ဌာ သမ္ဘတ္တာ ဘိက္ခူ ဝဂ္ဂုမုဒါယ နဒိယာ တီရေ ဝဿံ ဥပဂစ္ဆိံသု။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဟောတိ – ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ အထ ခေါ တေသံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ – ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ ကေန နု ခေါ မယံ ဥပါယေန သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသေယျာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမေယျာမာ’’တိ? ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌေမ။ ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အလံ, အာဝုသော, ကိံ ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌိတေန? ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ ဒူတေယျံ ဟရာမ။ ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အလံ,
အာဝုသော၊ ကိံ ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌိတေန! ကိံ ဂိဟီနံ ဒူတေယျံ ဟဋေန! ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿာမ – ‘အသုကော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု ဒုတိယဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု တတိယဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု သောတာပန္နော, အသုကော ဘိက္ခု သကဒါဂါမီ, အသုကော ဘိက္ခု အနာဂါမီ, အသုကော ဘိက္ခု အရဟာ, အသုကော ဘိက္ခု တေဝိဇ္ဇော, အသုကော ဘိက္ခု ဆဠဘိညောတိ။ ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ဧသော ယေဝ ခေါ, အာဝုသော, သေယျော, ယော အမှာကံ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏော ဘာသိတော’’တိ။
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိံသု – ‘‘အသုကော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ…ပေ… အသုကော ဘိက္ခု ဆဠဘိညော’’တိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ – ‘‘လာဘာ ဝတ နော, သုလဒ္ဓံ ဝတ နော, ယေသံ နော ဧဝရူပါ ဘိက္ခူ ဝဿံ ဥပဂတာ, န ဝတ နော ဣတော ပုဗ္ဗေ ဧဝရူပါ ဘိက္ခူ ဝဿံ ဥပဂတာ, ယထယိမေ ဘိက္ခူ သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ’’တိ။ တေ န တာဒိသာနိ ဘောဇနာနိ အတ္တနာ ဘုဉ္ဇန္တိ, မာတာပိတူနံ ဒေန္တိ ပုတ္တဒါရဿ ဒေန္တိ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ ဒေန္တိ မိတ္တာမစ္စာနံ ဒေန္တိ ဉာတိသာလောဟိတာနံ ဒေန္တိ ယာဒိသာနိ ဘိက္ခူနံ ဒေန္တိ။ န တာဒိသာနိ ခါဒနီယာနိ သာယနီယာနိ ပါနာနိ အတ္တနာ ခါဒန္တိ သာယန္တိ ပိဝန္တိ [အတ္တနာ ပိဝန္တိ (သျာ။ က။)] မာတာပိတူနံ ဒေန္တိ ပုတ္တဒါရဿ ဒေန္တိ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ ဒေန္တိ မိတ္တာမစ္စာနံ ဒေန္တိ ဉာတိသာလောဟိတာနံ ဒေန္တိ, ယာဒိသာနိ ဘိက္ခူနံ ဒေန္တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဝဏ္ဏဝါ အဟေသုံ ပီဏိန္ဒြိယာ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ ဘိက္ခူနံ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ ဥပသင်္ကမိတုံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဝဿံဝုဋ္ဌာ တေမာသစ္စယေန သေနာသနံ သံသာမေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန ဝေသာလီ တေန ပက္ကမိံသု။ အနုပုဗ္ဗေန ယေန ဝေသာလီ မဟာဝနံ ကူဋာဂါရသာလာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒိသာသု ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခူ ကိသာ ဟောန္တိ လူခါ
ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ ပန ဘိက္ခူ ဝဏ္ဏဝါ ဟောန္တိ ပီဏိန္ဒြိယာ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အာဂန္တုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘိက္ခဝေ, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယံ, ကစ္စိ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိတ္ထ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိတ္ထာ’’တိ? ‘‘ခမနီယံ ဘဂဝါ, ယာပနီယံ ဘဂဝါ။ သမဂ္ဂါ စ မယံ, ဘန္တေ, သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိမှာ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိမှာ’’တိ။ ဇာနန္တာပိ တထာဂတာ ပုစ္ဆန္တိ, ဇာနန္တာပိ န ပုစ္ဆန္တိ။ ကာလံ ဝိဒိတွာ ပုစ္ဆန္တိ, ကာလံ ဝိဒိတွာ န ပုစ္ဆန္တိ။ အတ္ထသဉှိတံ တထာဂတာ ပုစ္ဆန္တိ, နော အနတ္ထသဉှိတံ။ အနတ္ထသဉှိတေ သေတုဃာတော တထာဂတာနံ။ ဒွီဟာကာရေဟိ ဗုဒ္ဓါ ဘဂဝန္တော ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆန္တိ – ဓမ္မံ ဝါ ဒေသေဿာမ, သာဝကာနံ ဝါ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမာတိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယထာ ကထံ ပန တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိတ္ထ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိတ္ထာ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ကစ္စိ ပန ဝေါ, ဘိက္ခဝေ, ဘူတ’’န္တိ? ‘‘ဘူတံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥဒရဿ ကာရဏာ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿထ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနုပသမ္ပန္နဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာရောစေယျ ဘူတသ္မိံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ ဘိက္ခုနိဉ္စ ဌပေတွာ, အဝသေသော အနုပသမ္ပန္နော နာမ။
[ပါရာ။ ၁၉၈]ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ ဈာနံ, ဝိမောက္ခော, သမာဓိ, သမာပတ္တိ, ဉာဏဒဿနံ, မဂ္ဂဘာဝနာ, ဖလသစ္ဆိကိရိယာ, ကိလေသပ္ပဟာနံ, ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ, သုညာဂါရေ အဘိရတိ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ဈာနန္တိ ပဌမံ ဈာနံ, ဒုတိယံ ဈာနံ, တတိယံ ဈာနံ, စတုတ္ထံ ဈာနံ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ဝိမောက္ခောတိ သုညတော ဝိမောက္ခော, အနိမိတ္တော ဝိမောက္ခော, အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော။
[ပါရာ။ ၁၉၉]သမာဓီတိ သုညတော သမာဓိ, အနိမိတ္တော သမာဓိ, အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]သမာပတ္တီတိ သုညတာ သမာပတ္တိ, အနိမိတ္တာ သမာပတ္တိ, အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ဉာဏဒဿနန္တိ တိဿော ဝိဇ္ဇာ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]မဂ္ဂဘာဝနာတိ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ, စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနာ, စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒါ, ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ, ပဉ္စ ဗလာနိ, သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ, အရိယော အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ဖလသစ္ဆိကိရိယာတိ သောတာပတ္တိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, သကဒါဂါမိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, အနာဂါမိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, အရဟတ္တဿ [အရဟတ္တဖလဿ (သျာ။)] သစ္ဆိကိရိယာ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ကိလေသပ္ပဟာနန္တိ ရာဂဿ ပဟာနံ, ဒေါသဿ ပဟာနံ, မောဟဿ ပဟာနံ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ ရာဂါ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ, ဒေါသာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ, မောဟာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ။
[ပါရာ။ ၁၉၉]သုညာဂါရေ အဘိရတီတိ ပဌမေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, ဒုတိယေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, တတိယေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, စတုတ္ထေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နော’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘိမှီ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသိမှီ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယံ ဈာနံ… တတိယံ ဈာနံ… စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘သုညတံ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ… သုညတံ သမာဓိံ… အနိမိတ္တံ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ သစ္ဆိကတော မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘သုညတံ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘တိဿော ဝိဇ္ဇာ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ တိဿန္နံ ဝိဇ္ဇာနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ တိဿော ဝိဇ္ဇာ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ စတုန္နံ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒါ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ ဗလာနိ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဉ္စန္နံ ဗလာနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဉ္စ ဗလာနိ သစ္ဆိကတာနိ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ သတ္တန္နံ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ အရိယဿ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ မဂ္ဂဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ အရိယော အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ သစ္ဆိကတော မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘သောတာပတ္တိဖလံ… သကဒါဂါမိဖလံ… အနာဂါမိဖလံ… အရဟတ္တံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ အရဟတ္တဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ အရဟတ္တံ [အရဟတ္တဖလံ (သျာ။)] သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ရာဂေါ မေ စတ္တော… ဒေါသော မေ စတ္တော… မောဟော မေ စတ္တော, ဝန္တော, မုတ္တော, ပဟီနော, ပဋိနိဿဋ္ဌော, ဥက္ခေဋိတော, သမုက္ခေဋိတော’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ရာဂါ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ မေ စိတ္တ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘သုညာဂါရေ ပဌမံ ဈာနံ… ဒုတိယံ ဈာနံ… တတိယံ ဈာနံ… စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… သုညတဉ္စ သမာဓိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ သစ္ဆိကတော မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ တိဿန္နဉ္စ ဝိဇ္ဇာနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ…ပေ… စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ စတုန္နဉ္စ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒါ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ, ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ စ ဗလာနိ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ ပဉ္စန္နဉ္စ ဗလာနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သစ္ဆိကတာနိ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ သတ္တန္နဉ္စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ သစ္ဆိကတာ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ အရိယဿ စ
အဋ္ဌင်္ဂိကဿ မဂ္ဂဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရိယော စ အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ သစ္ဆိကတော မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ… သကဒါဂါမိဖလဉ္စ… အနာဂါမိဖလဉ္စ… အရဟတ္တဉ္စ [အရဟတ္တဖလဉ္စ (သျာ။)] သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ပဌမဿ စ ဈာနဿ အရဟတ္တဿ [အရဟတ္တဖလဿ (သျာ။)] စ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော… ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော, ဝန္တော, မုတ္တော, ပဟီနော, ပဋိနိဿဋ္ဌော, ဥက္ခေဋိတော, သမုက္ခေဋိတော’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော… ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ…ပေ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ ပဌမဿ စ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
မူလံ သံခိတ္တံ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ, သမာပဇ္ဇာမိ, သမာပန္နော၊ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ,
ပဌမဿ စ ဈာနဿ လာဘိမှိ, ဝသိမှိ၊ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ပဌမဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ…ပေ…။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ အနာဂါမိဖလဉ္စ အရဟတ္တဉ္စ [အရဟတ္တဖလဉ္စ (သျာ။)] သမာပဇ္ဇိံ…ပေ… ရာဂေါ စ မေ စတ္တော, ဒေါသော စ မေ စတ္တော, မောဟော စ မေ စတ္တော, ဝန္တော, မုတ္တော, ပဟီနော, ပဋိနိဿဋ္ဌော, ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော, ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော ‘‘ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော ‘‘တတိယံ ဈာနံ…ပေ… စတုတ္ထံ ဈာနံ, သုညတံ ဝိမောက္ခံ, အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ, အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ, သုညတံ သမာဓိံ, အနိမိတ္တံ သမာဓိံ, အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ, သုညတံ သမာပတ္တိံ, အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ, အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ, တိဿော ဝိဇ္ဇာ, စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ, စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ, စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ, ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ, ပဉ္စ ဗလာနိ, သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ, အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ, သောတာပတ္တိဖလံ, သကဒါဂါမိဖလံ, အနာဂါမိဖလံ, အရဟတ္တံ [အရဟတ္တဖလံ (သျာ။)] သမာပဇ္ဇိံ…ပေ… ရာဂေါ မေ စတ္တော, ဒေါသော မေ စတ္တော, မောဟော မေ စတ္တော, ဝန္တော, မုတ္တော, ပဟီနော၊ ပဋိနိဿဋ္ဌော, ဥက္ခေဋိတော, သမုက္ခေဋိတော၊ ရာဂါ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော…ပေ… ‘‘မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
မူလံ သံခိတ္တံ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော – ‘‘ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ …ပေ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော – ‘‘မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ…ပေ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဝတ္တုကာမော – ‘‘ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ, န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု ဒုတိယံ ဈာနံ…ပေ… တတိယံ ဈာနံ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု သုညတံ ဝိမောက္ခံ…ပေ… အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ သုညတံ သမာဓိံ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ သစ္ဆိကတော’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု သုညတံ သမာပတ္တိံ…ပေ… အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ’’တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု တိဿော ဝိဇ္ဇာ …ပေ… စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ, စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ, စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ, ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ, ပဉ္စ ဗလာနိ, သတ္တ ဗောဈင်္ဂေ, အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ, သောတာပတ္တိဖလံ, သကဒါဂါမိဖလံ, အနာဂါမိဖလံ, အရဟတ္တံ [အရဟတ္တဖလံ (သျာ။)] သမာပဇ္ဇိ…ပေ… သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော…ပေ… တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂေါ စတ္တော, ဒေါသော စတ္တော, မောဟော စတ္တော, ဝန္တော, မုတ္တော, ပဟီနော, ပဋိနိဿဋ္ဌော, ဥက္ခေဋိတော, သမုက္ခေဋိတော၊ တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂါ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ဒေါသာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, မောဟာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ ပဌမံ ဈာနံ…ပေ… ဒုတိယံ ဈာနံ တတိယံ ဈာနံ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယော တေ စီဝရံ ပရိဘုဉ္ဇိ, ယော တေ ပိဏ္ဍပါတံ ပရိဘုဉ္ဇိ, ယော တေ သေနာသနံ ပရိဘုဉ္ဇိ, ယော တေ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ ပရိဘုဉ္ဇိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆။ အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယေန တေ ဝိဟာရော ပရိဘုတ္တော…ပေ… ယေန တေ စီဝရံ ပရိဘုတ္တံ, ယေန တေ ပိဏ္ဍပါတော ပရိဘုတ္တော, ယေန တေ သေနာသနံ ပရိဘုတ္တံ, ယေန တေ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရော ပရိဘုတ္တော သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အာရောစေယျာတိ အနုပသမ္ပန္နဿ – ‘‘ယံ တွံ အာဂမ္မ ဝိဟာရံ အဒါသိ…ပေ… စီဝရံ အဒါသိ, ပိဏ္ဍပါတံ အဒါသိ, သေနာသနံ အဒါသိ, ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ အဒါသိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ, သမာပဇ္ဇတိ, သမာပန္နော၊ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, ဝသီ၊ တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတ’’န္တိ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇။ အနာပတ္တိ ဥပသမ္ပန္နဿ, ဘူတံ အာရောစေတိ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဘူတာရောစနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍနကတော ဟောတိ။ သော သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ သံဃံ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ယာစိ။ တဿ သံဃော တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ အဒါသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အညတရဿ ပူဂဿ သံဃဘတ္တံ ဟောတိ။ သော ပရိဝသန္တော ဘတ္တဂ္ဂေ အာသနပရိယန္တေ နိသီဒိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တေ ဥပါသကေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဧသော, အာဝုသော, အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တုမှာကံ သမ္ဘာဝိတော ကုလူပကော၊ ယေနေဝ ဟတ္ထေန သဒ္ဓါဒေယျံ ဘုဉ္ဇတိ တေနေဝ ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေသိ။ သော သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ သံဃံ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ယာစိ။ တဿ သံဃော တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ
အဒါသိ။ သော ပရိဝသန္တော အာသနပရိယန္တေ နိသိန္နော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေယျ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ [ဘိက္ခုသမ္မတိယာ (သျာ။)], ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ နာမ အာပတ္တိ – စတ္တာရိ စ ပါရာဇိကာနိ, တေရသ စ သံဃာဒိသေသာ။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ ဘိက္ခုနိဉ္စ ဌပေတွာ အဝသေသော အနုပသမ္ပန္နော နာမ။
အာရောစေယျာတိ အာရောစေယျ ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသဿ ဝါ ဂဟဋ္ဌဿ ဝါ ပဗ္ဗဇိတဿ ဝါ။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ ဌပေတွာ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ။
အတ္ထိ ဘိက္ခုသမ္မုတိ အာပတ္တိပရိယန္တာ, န ကုလပရိယန္တာ။ အတ္ထိ ဘိက္ခုသမ္မုတိ ကုလပရိယန္တာ, န အာပတ္တိပရိယန္တာ, အတ္ထိ ဘိက္ခုသမ္မုတိ အာပတ္တိပရိယန္တာ စ ကုလပရိယန္တာ စ, အတ္ထိ ဘိက္ခုသမ္မုတိ နေဝ အာပတ္တိပရိယန္တာ န ကုလပရိယန္တာ။
အာပတ္တိပရိယန္တာ နာမ အာပတ္တိယော ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကာဟိ အာပတ္တီဟိ အာရောစေတဗ္ဗော’’တိ။
ကုလပရိယန္တာ နာမ ကုလာနိ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကေသု ကုလေသု အာရောစေတဗ္ဗော’’တိ။ အာပတ္တိပရိယန္တာ စ ကုလပရိယန္တာ စ နာမ အာပတ္တိယော စ ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ, ကုလာနိ စ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကာဟိ အာပတ္တီဟိ ဧတ္တကေသု ကုလေသု အာရောစေတဗ္ဗော’’တိ။ နေဝ အာပတ္တိပရိယန္တာ န ကုလပရိယန္တာ နာမ အာပတ္တိယော စ အပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ, ကုလာနိ စ အပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကာဟိ အာပတ္တီဟိ ဧတ္တကေသု ကုလေသု အာရောစေတဗ္ဗော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁။ အာပတ္တိပရိယန္တေ ယာ အာပတ္တိယော ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ, တာ အာပတ္တိယော ဌပေတွာ အညာဟိ အာပတ္တီဟိ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ကုလပရိယန္တေ ယာနိ ကုလာနိ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ, တာနိ ကုလာနိ ဌပေတွာ အညေသု ကုလေသု အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာပတ္တိပရိယန္တေ စ ကုလပရိယန္တေ စ ယာ အာပတ္တိယော ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ, တာ အာပတ္တိယော ဌပေတွာ ယာနိ ကုလာနိ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ, တာနိ ကုလာနိ ဌပေတွာ အညာဟိ အာပတ္တီဟိ အညေသု ကုလေသု အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နေဝ အာပတ္တိပရိယန္တေ န ကုလပရိယန္တေ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဝေမတိကော အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ အနုပသမ္ပန္နဿ အာရောစေတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနုပသမ္ပန္နဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ အဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ အဇ္ဈာစာရံ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃။ အနာပတ္တိ ဝတ္ထုံ အာရောစေတိ နော အာပတ္တိံ, အာပတ္တိံ အာရောစေတိ နော ဝတ္ထုံ, ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ပထဝီခဏနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ [အာဠဝိကာ (သျာ။)] ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ ပထဝိံ ခဏန္တိပိ ခဏာပေန္တိပိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ပထဝိံ ခဏိဿန္တိပိ ခဏာပေဿန္တိပိ! ဧကိန္ဒြိယံ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဇီဝံ ဝိဟေဌေန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ပထဝိံ ခဏိဿန္တိပိ ခဏာပေဿန္တိပီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ပထဝိံ ခဏထပိ ခဏာပေထပီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ပထဝိံ ခဏိဿထပိ ခဏာပေဿထပိ! ဇီဝသညိနော ဟိ, မောဃပုရိသာ, မနုဿာ ပထဝိယာ။ နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ပထဝိံ ခဏေယျ ဝါ ခဏာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ပထဝီ နာမ ဒွေ ပထဝိယော – ဇာတာ စ ပထဝီ အဇာတာ စ ပထဝီ။
ဇာတာ နာမ ပထဝီ – သုဒ္ဓပံသု သုဒ္ဓမတ္တိကာ အပ္ပပါသာဏာ အပ္ပသက္ခရာ အပ္ပကဌလာ အပ္ပမရုမ္ဗာ အပ္ပဝါလိကာ, ယေဘုယျေနပံသုကာ, ယေဘုယျေနမတ္တိကာ။ အဒဍ္ဎာပိ ဝုစ္စတိ ဇာတာ ပထဝီ။ ယောပိ ပံသုပုဉ္ဇော ဝါ မတ္တိကာပုဉ္ဇော ဝါ အတိရေကစာတုမာသံ ဩဝဋ္ဌော, အယမ္ပိ ဝုစ္စတိ ဇာတာ ပထဝီ။
အဇာတာ နာမ ပထဝီ – သုဒ္ဓပါသာဏာ သုဒ္ဓသက္ခရာ သုဒ္ဓကဌလာ သုဒ္ဓမရုမ္ဗာ သုဒ္ဓဝါလိကာ အပ္ပပံသုကာ အပ္ပမတ္တိကာ, ယေဘုယျေနပါသာဏာ, ယေဘုယျေနသက္ခရာ, ယေဘုယျေနကဌလာ, ယေဘုယျေနမရုမ္ဗာ, ယေဘုယျေနဝါလိကာ။ ဒဍ္ဎာပိ ဝုစ္စတိ အဇာတာ ပထဝီ။ ယောပိ ပံသုပုဉ္ဇော ဝါ မတ္တိကာပုဉ္ဇော ဝါ ဩမကစာတုမာသံ ဩဝဋ္ဌော, အယမ္ပိ ဝုစ္စတိ အဇာတာ ပထဝီ။
ခဏေယျာတိ သယံ ခဏတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ခဏာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ ခဏတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇။ ပထဝိယာ ပထဝိသညီ ခဏတိ ဝါ ခဏာပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ဒဟတိ ဝါ ဒဟာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပထဝိယာ ဝေမတိကော ခဏတိ ဝါ ခဏာပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ဒဟတိ ဝါ ဒဟာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပထဝိယာ အပထဝိသညီ ခဏတိ ဝါ ခဏာပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ဒဟတိ ဝါ ဒဟာပေတိ ဝါ, အနာပတ္တိ။
အပထဝိယာ ပထဝိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပထဝိယာ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပထဝိယာ အပထဝိသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈။ အနာပတ္တိ – ‘‘ဣမံ ဇာန, ဣမံ ဒေဟိ, ဣမံ အာဟရ, ဣမိနာ အတ္ထော, ဣမံ ကပ္ပိယံ ကရောဟီ’’တိ ဘဏတိ, အသဉ္စိစ္စ, အသတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပထဝီခဏနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
မုသာဝါဒဝဂ္ဂေါ ပဌမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
မုသာ ဩမသပေသုညံ, ပဒသေယျာယ ဝေ ဒုဝေ၊
အညတြ ဝိညုနာ ဘူတာ, ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိ ခဏနာတိ။
၂။ ဘူတဂါမဝဂ္ဂေါ
၁။ ဘူတဂါမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ ရုက္ခံ ဆိန္ဒန္တိပိ ဆေဒါပေန္တိပိ။ အညတရောပိ အာဠဝကော ဘိက္ခု ရုက္ခံ ဆိန္ဒတိ။ တသ္မိံ ရုက္ခေ အဓိဝတ္ထာ ဒေဝတာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာ, ဘန္တေ, အတ္တနော ဘဝနံ ကတ္တုကာမော မယှံ ဘဝနံ ဆိန္ဒီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု အနာဒိယန္တော ဆိန္ဒိ ယေဝ, တဿာ စ ဒေဝတာယ ဒါရကဿ ဗာဟုံ အာကောဋေသိ။ အထ ခေါ တဿာ ဒေဝတာယ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယံန္နူနာဟံ ဣမံ ဘိက္ခုံ ဣဓေဝ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ တဿာ ဒေဝတာယ ဧတဒဟောသိ – ‘‘န ခေါ မေတံ ပတိရူပံ ယာဟံ ဣမံ ဘိက္ခုံ ဣဓေဝ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျံ။ ယန္နူနာဟံ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ သာ ဒေဝတာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘သာဓု သာဓု ဒေဝတေ! သာဓု ခေါ တွံ, ဒေဝတေ, တံ ဘိက္ခုံ ဇီဝိတာ န ဝေါရောပေသိ။ သစဇ္ဇ တွံ, ဒေဝတေ, တံ ဘိက္ခုံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာသိ, ဗဟုဉ္စ တွံ, ဒေဝတေ, အပုညံ ပသဝေယျာသိ။ ဂစ္ဆ တွံ, ဒေဝတေ, အမုကသ္မိံ ဩကာသေ ရုက္ခော ဝိဝိတ္တော တသ္မိံ ဥပဂစ္ဆာ’’တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ရုက္ခံ ဆိန္ဒိဿန္တိပိ ဆေဒါပေဿန္တိပိ ဧကိန္ဒြိယံ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဇီဝံ ဝိဟေဌေဿန္တီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ရုက္ခံ ဆိန္ဒိဿန္တိပိ ဆေဒါပေဿန္တိပီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ရုက္ခံ ဆိန္ဒထာပိ ဆေဒါပေထာပီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ရုက္ခံ ဆိန္ဒိဿထာပိ, ဆေဒါပေဿထာပိ! ဇီဝသညိနော ဟိ, မောဃပုရိသာ, မနုဿာ
ရုက္ခသ္မိံ, နေတံ မောဃပုရိသာ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀။ ‘‘ဘူတဂါမပါတဗျတာယ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁။ ဘူတဂါမော နာမ ပဉ္စ ဗီဇဇာတာနိ – မူလဗီဇံ, ခန္ဓဗီဇံ, ဖဠုဗီဇံ, အဂ္ဂဗီဇံ, ဗီဇဗီဇမေဝ [ဗီဇဗီဇဉ္စေဝ (ဣတိပိ)] ပဉ္စမံ။
မူလဗီဇံ နာမ – ဟလိဒ္ဒိ, သိင်္ဂိဝေရံ, ဝစာ, ဝစတ္တံ, အတိဝိသာ, ကဋုကရောဟိဏီ, ဥသီရံ, ဘဒ္ဒမူတ္တကံ, ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ မူလေ ဇာယန္တိ, မူလေ သဉ္ဇာယန္တိ, ဧတံ မူလဗီဇံ နာမ။
ခန္ဓဗီဇံ နာမ – အဿတ္ထော, နိဂြောဓော, ပိလက္ခော, ဥဒုမ္ဗရော, ကစ္ဆကော, ကပိတ္ထနော, ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ ခန္ဓေ ဇာယန္တိ, ခန္ဓေ သဉ္ဇာယန္တိ, ဧတံ ခန္ဓဗီဇံ နာမ။
ဖဠုဗီဇံ နာမ – ဥစ္ဆု, ဝေဠု, နဠော, ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ ပဗ္ဗေ ဇာယန္တိ, ပဗ္ဗေ သဉ္ဇာယန္တိ, ဧတံ ဖဠုဗီဇံ နာမ။
အဂ္ဂဗီဇံ နာမ – အဇ္ဇုကံ, ဖဏိဇ္ဇကံ, ဟိရိဝေရံ, ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ အဂ္ဂေ ဇာယန္တိ, အဂ္ဂေ သဉ္ဇာယန္တိ, ဧတံ အဂ္ဂဗီဇံ နာမ။
ဗီဇဗီဇံ နာမ – ပုဗ္ဗဏ္ဏံ, အပရဏ္ဏံ, ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ ဗီဇေ ဇာယန္တိ, ဗီဇေ သဉ္ဇာယန္တိ, ဧတံ ဗီဇဗီဇံ နာမ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂။ ဗီဇေ ဗီဇသညီ ဆိန္ဒတိ ဝါ ဆေဒါပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ပစတိ ဝါ ပစာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဗီဇေ ဝေမတိကော ဆိန္ဒတိ ဝါ ဆေဒါပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ပစတိ ဝါ ပစာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဗီဇေ အဗီဇသညီ ဆိန္ဒတိ ဝါ ဆေဒါပေတိ ဝါ, ဘိန္ဒတိ ဝါ ဘေဒါပေတိ ဝါ, ပစတိ ဝါ ပစာပေတိ ဝါ, အနာပတ္တိ။ အဗီဇေ ဗီဇသညီ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဗီဇေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဗီဇေ အဗီဇသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃။ အနာပတ္တိ – ‘‘ဣမံ ဇာန, ဣမံ ဒေဟိ, ဣမံ အာဟရ, ဣမိနာ အတ္ထော, ဣမံ ကပ္ပိယံ ကရောဟီ’’တိ ဘဏတိ, အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဘူတဂါမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ အညဝါဒကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဆန္နော အနာစာရံ အာစရိတွာ သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရတိ – ‘‘ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာ’’တိ? ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရိဿတိ – ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရသိ – ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရိဿသိ – ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာတိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော အညဝါဒကံ ရောပေတု။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ရောပေတဗ္ဗံ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဆန္နော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော အညဝါဒကံ ရောပေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဆန္နော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော အညေနညံ ပဋိစရတိ။ သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော အညဝါဒကံ ရောပေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော အညဝါဒကဿ ရောပနာ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ရောပိတံ သံဃေန ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော အညဝါဒကံ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘အညဝါဒကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဆန္နော သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော ‘‘အညေနညံ ပဋိစရန္တော – ‘‘အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိဿာမီ’’တိ တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟေသကံ ရောပေတု။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ရောပေတဗ္ဗံ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဆန္နော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟေသကံ ရောပေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဆန္နော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈေ အာပတ္တိယာ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ။ သံဃော ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟေသကံ ရောပေတိ။ ယဿာယသ္မာတော ခမတိ ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟေသကဿ ရောပနာ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ရောပိတံ သံဃေန ဆန္နဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟေသကံ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈။ ‘‘အညဝါဒကေ ဝိဟေသကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉။ အညဝါဒကော နာမ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော အညေနညံ ပဋိစရတိ – ‘‘ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာ’’တိ။ ဧသော အညဝါဒကော နာမ။
ဝိဟေသကော နာမ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ။ ဧသော ဝိဟေသကော နာမ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀။ အာရောပိတေ အညဝါဒကေ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော အညေနညံ ပဋိစရတိ – ‘‘ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာရောပိတေ ဝိဟေသကေ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရောပိတေ အညဝါဒကေ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော အညေနညံ ပဋိစရတိ – ‘‘ကော အာပန္နော, ကိံ အာပန္နော, ကိသ္မိံ အာပန္နော, ကထံ အာပန္နော, ကံ ဘဏထ, ကိံ ဘဏထာ’’တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ရောပိတေ ဝိဟေသကေ သံဃမဇ္ဈေ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ အာပတ္တိယာ ဝါ အနုယုဉ္ဇီယမာနော တံ န ကထေတုကာမော တံ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော တုဏှီဘူတော သံဃံ ဝိဟေသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ အညဝါဒကေ ဝိဟေသကေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော အညဝါဒကေ ဝိဟေသကေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ အညဝါဒကေ ဝိဟေသကေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂။ အနာပတ္တိ အဇာနန္တော ပုစ္ဆတိ, ဂိလာနော ဝါ န ကထေတိ၊ ‘‘သံဃဿ ဘဏ္ဍနံ ဝါ ကလဟော ဝါ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ ဝိဝါဒေါ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ န ကထေတိ၊ ‘‘သံဃဘေဒေါ ဝါ သံဃရာဇိ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ န ကထေတိ၊ ‘‘အဓမ္မေန ဝါ ဝဂ္ဂေန ဝါ နကမ္မာရဟဿ ဝါ ကမ္မံ ကရိဿတီ’’တိ န ကထေတိ၊ ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အညဝါဒကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေတိ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန မေတ္တိယဘူမဇကာ [မေတ္တိယဘူမ္မဇကာ (သီ။ သျာ။)] ဘိက္ခူ နဝကာ စေဝ ဟောန္တိ အပ္ပပုညာ စ။ ယာနိ သံဃဿ လာမကာနိ သေနာသနာနိ တာနိ တေသံ ပါပုဏန္တိ လာမကာနိ စ ဘတ္တာနိ။ တေ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေန္တိ – ‘‘ဆန္ဒာယ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သေနာသနံ ပညပေတိ, ဆန္ဒာယ စ ဘတ္တာနိ ဥဒ္ဒိသတီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဥဇ္ဈာပနကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ဥဇ္ဈာပနကံ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ, ‘‘ဧတ္တာဝတာ ဘိက္ခူ သောဿန္တီ’’တိ [ဝိဟေသိဿန္တီတိ (ဣတိပိ)] ဘိက္ခူနံ သာမန္တာ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ခိယျန္တိ – ‘‘ဆန္ဒာယ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော
သေနာသနံ ပညပေတိ, ဆန္ဒာယ စ ဘတ္တာနိ ဥဒ္ဒိသတီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ခိယျိဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ခိယျထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ခိယျိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅။ ‘‘ဥဇ္ဈာပနကေ ခိယျနကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆။ ဥဇ္ဈာပနကံ နာမ ဥပသမ္ပန္နံ သံဃေန သမ္မတံ သေနာသနပညာပကံ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ ဖလဘာဇကံ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော, အယသံ ကတ္တုကာမော, မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဥပသမ္ပန္နံ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ ခိယျတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဥဇ္ဈာပနကေ ခိယျနကေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဥဇ္ဈာပနကေ ခိယျနကေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဥဇ္ဈာပနကေ ခိယျနကေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နံ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ ခိယျတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နံ သံဃေန အသမ္မတံ သေနာသနပညာပကံ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ ဖလဘာဇကံ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော, အယသံ ကတ္တုကာမော, မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဥပသမ္ပန္နံ ဝါ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ ခိယျတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ သံဃေန သမ္မတံ ဝါ အသမ္မတံ ဝါ သေနာသနပညာပကံ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ ဖလဘာဇကံ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော, အယသံ ကတ္တုကာမော, မင်္ကုကတ္တုကာမော, ဥပသမ္ပန္နံ ဝါ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ ခိယျတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇။ အနာပတ္တိ ပကတိယာ ဆန္ဒာ ဒေါသာ မောဟာ ဘယာ ကရောန္တံ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ ခိယျတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ပဌမသေနာသနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဟေမန္တိကေ ကာလေ အဇ္ဈောကာသေ သေနာသနံ ပညပေတွာ ကာယံ ဩတာပေန္တာ ကာလေ အာရောစိတေ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိံသု န ဥဒ္ဓရာပေသုံ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိံသု။ သေနာသနံ ဩဝဋ္ဌံ ဟောတိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထံ ဟိ နာမ ဘိက္ခူ အဇ္ဈောကာသေ သေနာသနံ ပညပေတွာ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိဿန္တိ, သေနာသနံ ဩဝဋ္ဌ’’န္တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အဇ္ဈောကာသေ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သံဃိကံ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ကောစ္ဆံ ဝါ အဇ္ဈောကာသေ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ အဇ္ဈောကာသေ ဝသိတွာ ကာလဿေဝ သေနာသနံ အဘိဟရန္တိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ဘဂဝါ တေ ဘိက္ခူ ကာလဿေဝ သေနာသနံ အဘိဟရန္တေ။ ဒိသွာန ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အဋ္ဌ မာသေ အဝဿိကသင်္ကေတေ [ဝသိတုံ အဝဿိကသံကေတေ (ဣတိပိ)] မဏ္ဍပေ ဝါ ရုက္ခမူလေ ဝါ ယတ္ထ ကာကာ ဝါ ကုလလာ ဝါ န ဦဟဒန္တိ တတ္ထ သေနာသနံ နိက္ခိပိတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သံဃိကံ နာမ သံဃဿ ဒိန္နံ ဟောတိ ပရိစ္စတ္တံ။
မဉ္စော နာမ စတ္တာရော မဉ္စာ – မသာရကော, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ, ကုဠီရပါဒကော, အာဟစ္စပါဒကော။
ပီဌံ နာမ စတ္တာရိ ပီဌာနိ – မသာရကံ, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ, ကုဠီရပါဒကံ, အာဟစ္စပါဒကံ။
ဘိသိ နာမ ပဉ္စ ဘိသိယော – ဥဏ္ဏဘိသိ, စောဠဘိတိ, ဝါကဘိသိ, တိဏဘိသိ, ပဏ္ဏဘိသိ။
ကောစ္ဆံ နာမ – ဝါကမယံ ဝါ ဥသီရမယံ ဝါ မုဉ္ဇမယံ ဝါ ပဗ္ဗဇမယံ [ဗဗ္ဗဇမယံ (သီ။)] ဝါ အန္တော သံဝေဌေတွာ ဗဒ္ဓံ ဟောတိ။
သန္ထရိတွာတိ သယံ သန္ထရိတွာ။
သန္ထရာပေတွာတိ အညံ သန္ထရာပေတွာ။ အနုပသမ္ပန္နံ သန္ထရာပေတိ, တဿ ပလိဗောဓော။ ဥပသမ္ပန္နံ သန္ထရာပေတိ, သန္ထာရကဿ [သန္ထတဿ (ဣတိပိ)] ပလိဗောဓော။
တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျာတိ န သယံ ဥဒ္ဓရေယျ။
န ဥဒ္ဓရာပေယျာတိ န အညံ ဥဒ္ဓရာပေယျ။
အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ ဘိက္ခုံ ဝါ သာမဏေရံ ဝါ အာရာမိကံ ဝါ အနာပုစ္ဆာ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ လေဍ္ဍုပါတံ အတိက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂။ သံဃိကေ သံဃိကသညီ အဇ္ဈောကာသေ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ဝေမတိကော…ပေ… သံဃိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အဇ္ဈောကာသေ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
စိမိလိကံ ဝါ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ တဋ္ဋိကံ ဝါ စမ္မခဏ္ဍံ ဝါ ပါဒပုဉ္ဆနိံ ဝါ ဖလကပီဌံ ဝါ အဇ္ဈောကာသေ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ သံဃိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အညဿ ပုဂ္ဂလိကေ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတ္တနော ပုဂ္ဂလိကေ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃။ အနာပတ္တိ ဥဒ္ဓရိတွာ ဂစ္ဆတိ, ဥဒ္ဓရာပေတွာ ဂစ္ဆတိ, အာပုစ္ဆံ ဂစ္ဆတိ, ဩတာပေန္တော ဂစ္ဆတိ, ကေနစိ ပလိဗုဒ္ဓံ ဟောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသေနာသနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သဟာယကာ ဟောန္တိ။ တေ ဝသန္တာပိ ဧကတောဝ ဝသန္တိ, ပက္ကမန္တာပိ ဧကတောဝ ပက္ကမန္တိ။ တေ အညတရသ္မိံ သံဃိကေ ဝိဟာရေ သေယျံ သန္ထရိတွာ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိံသု န ဥဒ္ဓရာပေသုံ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိံသု။ သေနာသနံ ဥပစိကာဟိ ခါယိတံ ဟောတိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သံဃိကေ ဝိဟာရေ သေယျံ သန္ထရိတွာ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိဿန္တိ, သေနာသနံ ဥပစိကာဟိ ခါယိတ’’န္တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သံဃိကေ ဝိဟာရေ သေယျံ သန္ထရိတွာ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိံသု န ဥဒ္ဓရာပေသုံ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိံသု, သေနာသနံ ဥပစိကာဟိ ခါယိတ’’န္တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ သံဃိကေ ဝိဟာရေ သေယျံ သန္ထရိတွာ တံ ပက္ကမန္တာ နေဝ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ, အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိဿန္တိ, သေနာသနံ ဥပစိကာဟိ ခါယိတံ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သံဃိကေ ဝိဟာရေ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သံဃိကော နာမ ဝိဟာရော သံဃဿ ဒိန္နော ဟောတိ ပရိစ္စတ္တော။
သေယျံ နာမ ဘိသိ, စိမိလိကာ ဥတ္တရတ္ထရဏံ, ဘူမတ္ထရဏံ, တဋ္ဋိကာ, စမ္မခဏ္ဍော, နိသီဒနံ, ပစ္စတ္ထရဏံ, တိဏသန္ထာရော, ပဏ္ဏသန္ထာရော။
သန္ထရိတွာတိ သယံ သန္ထရိတွာ။
သန္ထရာပေတွာတိ အညံ သန္ထရာပေတွာ။
တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျာတိ န သယံ ဥဒ္ဓရေယျ။
န ဥဒ္ဓရာပေယျာတိ န အညံ ဥဒ္ဓရာပေယျ။
အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ ဘိက္ခုံ ဝါ သာမဏေရံ ဝါ အာရာမိကံ ဝါ အနာပုစ္ဆာ ပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ ပရိက္ခေပံ အတိက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ ဥပစာရံ အတိက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ သံဃိကသညီ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ဝေမတိကော သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇။ ဝိဟာရဿ ဥပစာရေ ဝါ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ မဏ္ဍပေ ဝါ ရုက္ခမူလေ ဝါ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ ဝိဟာရေ ဝါ ဝိဟာရဿူပစာရေ ဝါ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ မဏ္ဍပေ ဝါ ရုက္ခမူလေ ဝါ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ တံ ပက္ကမန္တော နေဝ ဥဒ္ဓရေယျ န ဥဒ္ဓရာပေယျ, အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပုဂ္ဂလိကေ သံဃိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အညဿ ပုဂ္ဂလိကေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတ္တနော ပုဂ္ဂလိကေ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈။ အနာပတ္တိ ဥဒ္ဓရိတွာ ဂစ္ဆတိ, ဥဒ္ဓရာပေတွာ ဂစ္ဆတိ, အာပုစ္ဆံ ဂစ္ဆတိ, ကေနစိ ပလိဗုဒ္ဓံ ဟောတိ, သာပေက္ခော ဂန္တွာ တတ္ထ ဌိတော အာပုစ္ဆတိ, ကေနစိ ပလိဗုဒ္ဓေါ ဟောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝရသေယျာယော ပလိဗုန္ဓေန္တိ, ထေရာ ဘိက္ခူ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ [ဧတ္ထ တေ ဣတိ ကမ္မပဒံ ဦနံ ဝိယ ဒိဿတိ]။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကေန နု ခေါ မယံ ဥပါယေန ဣဓေဝ ဝဿံ ဝသေယျာမာ’’တိ? အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ထေရေ ဘိက္ခူ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေန္တိ – ယဿ သမ္ဗာဓော ဘဝိဿတိ သော ပက္ကမိဿတီတိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ထေရေ ဘိက္ခူ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ …ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ထေရေ ဘိက္ခူ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ထေရေ ဘိက္ခူ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဇာနံ ပုဗ္ဗုပဂတံ ဘိက္ခုံ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေယျ – ယဿ သမ္ဗာဓော ဘဝိဿတိ သော ပက္ကမိဿတီ’တိ, ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ ၂။၀၂၅၁ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သံဃိကော နာမ ဝိဟာရော သံဃဿ ဒိန္နော ဟောတိ ပရိစ္စတ္တော။
ဇာနာတိ နာမ ဝုဍ္ဎောတိ ဇာနာတိ, ဂိလာနောတိ ဇာနာတိ, သံဃေန ဒိန္နောတိ ဇာနာတိ။
အနုပခဇ္ဇာတိ အနုပဝိသိတွာ။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ မဉ္စဿ ဝါ ပီဌဿ ဝါ ပဝိသန္တဿ ဝါ နိက္ခမန္တဿ ဝါ ဥပစာရေ သေယျံ သန္ထရတိ ဝါ သန္ထရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ န အညော ကောစိ ပစ္စယော ဟောတိ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေတုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂။ သံဃိကေ သံဃိကသညီ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ဝေမတိကော အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အနုပခဇ္ဇ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မဉ္စဿ ဝါ ပီဌဿ ဝါ ပဝိသန္တဿ ဝါ နိက္ခမန္တဿ ဝါ ဥပစာရံ ဌပေတွာ သေယျံ သန္ထရတိ ဝါ သန္ထရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဟာရဿ ဥပစာရေ ဝါ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ မဏ္ဍပေ ဝါ ရုက္ခမူလေ ဝါ အဇ္ဈောကာသေ ဝါ သေယျံ သန္ထရတိ ဝါ သန္ထရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပ္ပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ သံဃိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အညဿ ပုဂ္ဂလိကေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတ္တနော ပုဂ္ဂလိကေ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃။ အနာပတ္တိ ဂိလာနော ပဝိသတိ, သီတေန ဝါ ဥဏှေန ဝါ ပီဠိတော ပဝိသတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အညတရံ ပစ္စန္တိမံ မဟာဝိဟာရံ ပဋိသင်္ခရောန္တိ – ‘‘ဣဓ မယံ ဝဿံ
ဝသိဿာမာ’’တိ။ အဒ္ဒသံသု ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဝိဟာရံ ပဋိသင်္ခရောန္တေ။ ဒိသွာန ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိဟာရံ ပဋိသင်္ခရောန္တိ။ ဟန္ဒ နေ ဝုဋ္ဌာပေဿာမာ’’တိ! ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အာဂမေထာဝုသော, ယာဝ ပဋိသင်္ခရောန္တိ၊ ပဋိသင်္ခတေ ဝုဋ္ဌာပေဿာမာ’’တိ။
အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဥဋ္ဌေထာဝုသော, အမှာကံ ဝိဟာရော ပါပုဏာတီ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, ပဋိကစ္စေဝ [ပဋိဂစ္စေဝ (သီ။)] အာစိက္ခိတဗ္ဗံ, မယဉ္စညံ ပဋိသင်္ခရေယျာမာ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, သံဃိကော ဝိဟာရော’’တိ? ‘‘အာမာဝုသော, သံဃိကော ဝိဟာရော’’တိ။ ‘‘ဥဋ္ဌေထာဝုသော, အမှာကံ ဝိဟာရော ပါပုဏာတီ’’တိ။ ‘‘မဟလ္လကော, အာဝုသော, ဝိဟာရော။ တုမှေပိ ဝသထ, မယမ္ပိ ဝသိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ဥဋ္ဌေထာဝုသော, အမှာကံ ဝိဟာရော ပါပုဏာတီ’’တိ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဂီဝါယံ ဂဟေတွာ နိက္ကဍ္ဎန္တိ။ တေ နိက္ကဍ္ဎီယမာနာ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ? ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ အမှေ သံဃိကာ ဝိဟာရာ နိက္ကဍ္ဎန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူ သံဃိကာ ဝိဟာရာ နိက္ကဍ္ဎိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူ သံဃိကာ ဝိဟာရာ နိက္ကဍ္ဎထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူ သံဃိကာ ဝိဟာရာ နိက္ကဍ္ဎိဿထ? နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ကုပိတော အနတ္တမနော သံဃိကာ ဝိဟာရာ နိက္ကဍ္ဎေယျ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
သံဃိကော နာမ ဝိဟာရော သံဃဿ ဒိန္နော ဟောတိ ပရိစ္စတ္တော။
နိက္ကဍ္ဎေယျာတိ ဂဗ္ဘေ ဂဟေတွာ ပမုခံ နိက္ကဍ္ဎတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပမုခေ ဂဟေတွာ ဗဟိ နိက္ကဍ္ဎတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကေန ပယောဂေန ဗဟုကေပိ ဒွါရေ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နိက္ကဍ္ဎာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ [ဒုက္ကဋဿ (ကတ္ထစိ)]။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကေပိ ဒွါရေ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၇။ သံဃိကေ သံဃိကသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ဝေမတိကော ကုပိတော အနတ္တမနော နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဟာရဿ ဥပစာရာ ဝါ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ မဏ္ဍပါ ဝါ ရုက္ခမူလာ ဝါ အဇ္ဈောကာသာ ဝါ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ ဝိဟာရာ ဝါ ဝိဟာရဿ ဥပစာရာ ဝါ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ မဏ္ဍပါ ဝါ ရုက္ခမူလာ ဝါ အဇ္ဈောကာသာ ဝါ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပုဂ္ဂလိကေ သံဃိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အညဿ ပုဂ္ဂလိကေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတ္တနော ပုဂ္ဂလိကေ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၈။ အနာပတ္တိ အလဇ္ဇိံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဘဏ္ဍနကာရကံ ကလဟကာရကံ ဝိဝါဒကာရကံ ဘဿကာရကံ သံဃေ အဓိကရဏကာရကံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ
နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အန္တေဝါသိကံ ဝါ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ဝါ န သမ္မာ ဝတ္တန္တံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခူ သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ ဝိဟရန္တိ?။ ဧကော ဟေဋ္ဌာ ဝိဟရတိ [ဝိဟရန္တိ, ဧကော ဟေဋ္ဌာ (?)], ဧကော ဥပရိ။ ဥပရိမော ဘိက္ခု အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ သဟသာ အဘိနိသီဒိ။ မဉ္စပါဒေါ နိပ္ပတိတွာ [ပတိတွာ (သျာ။)] ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။ သော ဘိက္ခု ဝိဿရမကာသိ။ ဘိက္ခူ ဥပဓာဝိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အာဝုသော, ဝိဿရမကာသီ’’တိ? အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ သဟသာ အဘိနိသီဒိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ သဟသာ အဘိနိသီဒသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ သဟသာ အဘိနိသီဒိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သံဃိကေ ဝိဟာရေ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံဝါ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သံဃိကော နာမ ဝိဟာရော သံဃဿ ဒိန္နော ဟောတိ ပရိစ္စတ္တော။
ဝေဟာသကုဋိ နာမ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ အသီသဃဋ္ဋာ။
အာဟစ္စပါဒကော နာမ မဉ္စော အင်္ဂေ ဝိဇ္ဈိတွာ ဌိတော ဟောတိ။ အာဟစ္စပါဒကံ နာမ ပီဌံ အင်္ဂေ ဝိဇ္ဈိတွာ ဌိတံ ဟောတိ။
အဘိနိသီဒေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၂။ သံဃိကေ သံဃိကသညီ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဃိကေ ဝေမတိကော…ပေ… သံဃိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ အာဟစ္စပါဒကံ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပုဂ္ဂလိကေ သံဃိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလိကေ ပုဂ္ဂလိကသညီ အညဿ ပုဂ္ဂလိကေ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတ္တနော ပုဂ္ဂလိကေ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၃။ အနာပတ္တိ – အဝေဟာသကုဋိယာ သီသဃဋ္ဋာယ ဟေဋ္ဌာ အပရိဘောဂံ ဟောတိ, ပဒရသဉ္စိတံ ဟောတိ, ပဋာဏိ ဒိန္နာ ဟောတိ, တသ္မိံ ဌိတော ဂဏှတိ ဝါ လဂ္ဂေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဆန္နဿ ဥပဋ္ဌာကော မဟာမတ္တော အာယသ္မတော ဆန္နဿ ဝိဟာရံ ကာရာပေတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဆန္နော ကတပရိယောသိတံ ဝိဟာရံ ပုနပ္ပုနံ ဆာဒါပေတိ,
ပုနပ္ပုနံ လေပါပေတိ။ အတိဘာရိတော ဝိဟာရော ပရိပတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဆန္နော တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ သံကဍ္ဎန္တော အညတရဿ ဗြာဟ္မဏဿ ယဝခေတ္တံ ဒူသေသိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ အမှာကံ ယဝခေတ္တံ ဒူသေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော ကတပရိယောသိတံ ဝိဟာရံ ပုနပ္ပုနံ ဆာဒါပေဿတိ, ပုနပ္ပုနံ လေပါပေဿတိ, အတိဘာရိတော ဝိဟာရော ပရိပတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, ကတပရိယောသိတံ ဝိဟာရံ ပုနပ္ပုနံ ဆာဒါပေသိ, ပုနပ္ပုနံ လေပါပေသိ, အတိဘာရိတော ဝိဟာရော ပရိပတီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ကတပရိယောသိတံ ဝိဟာရံ ပုနပ္ပုနံ ဆာဒါပေဿသိ, ပုနပ္ပုနံ လေပါပေဿသိ, အတိဘာရိတော ဝိဟာရော ပရိပတိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၅။ ‘‘မဟလ္လကံ ပန ဘိက္ခုနာ ဝိဟာရံ ကာရယမာနေန ယာဝဒွါရကောသာ အဂ္ဂဠဋ္ဌပနာယ အာလောကသန္ဓိပရိကမ္မာယ ဒွတ္တိစ္ဆဒနဿ ပရိယာယ အပ္ပဟရိတေ ဌိတေန အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိံ အပ္ပဟရိတေပိ ဌိတော အဓိဋ္ဌဟေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၆။ မဟလ္လကော နာမ ဝိဟာရော သဿာမိကော ဝုစ္စတိ။
ဝိဟာရော နာမ ဥလ္လိတ္တော ဝါ ဟောတိ အဝလိတ္တော ဝါ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
ယာဝ ဒွါရကောသာတိ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ [ပီဌသံဃာဋဿ (ဣတိပိ), ပိဋ္ဌိသံဃာဋဿ (သျာ။)] သမန္တာ ဟတ္ထပါသာ။
အာလောကသန္ဓိပရိကမ္မာယာတိ ဝါတပါနပရိကမ္မာယ သေတဝဏ္ဏံ ကာဠဝဏ္ဏံ ဂေရုကပရိကမ္မံ မာလာကမ္မံ လတာကမ္မံ မကရဒန္တကံ ပဉ္စပဋိကံ။
ဒွတ္တိစ္ဆဒနဿ ပရိယာယံ အပ္ပဟရိတေ ဌိတေန အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗန္တိ – ဟရိတံ နာမ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ အပရဏ္ဏံ။ သစေ ဟရိတေ ဌိတော အဓိဋ္ဌာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မဂ္ဂေန ဆာဒေန္တဿ ဒွေ မဂ္ဂေ အဓိဋ္ဌဟိတွာ တတိယံ မဂ္ဂံ အာဏာပေတွာ ပက္ကမိတဗ္ဗံ။ ပရိယာယေန ဆာဒေန္တဿ ဒွေ ပရိယာယေ အဓိဋ္ဌဟိတွာ တတိယံ ပရိယာယံ အာဏာပေတွာ ပက္ကမိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၇။ တတော စေ ဥတ္တရိ အပ္ပဟရိတေပိ ဌိတော အဓိဋ္ဌဟေယျာတိ ဣဋ္ဌကာယ ၂။၀၂၆၂ ဆာဒေန္တဿ ဣဋ္ဌကိဋ္ဌကာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သိလာယ ဆာဒေန္တဿ သိလာယ သိလာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သုဓာယ ဆာဒေန္တဿ ပိဏ္ဍေ ပိဏ္ဍေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တိဏေန ဆာဒေန္တဿ ကရဠေ ကရဠေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပဏ္ဏေန ဆာဒေန္တဿ ပဏ္ဏေ ပဏ္ဏေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ အတိရေကသညီ အဓိဋ္ဌာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ ဝေမတိကော အဓိဋ္ဌာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ ဦနကသညီ အဓိဋ္ဌာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၈။ အနာပတ္တိ ဒွတ္တိပရိယာယေ, ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ, လေဏေ, ဂုဟာယ, တိဏကုဋိကာယ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဝါသာဂါရံ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ သပ္ပါဏကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ တိဏမ္ပိ မတ္တိကမ္ပိ သိဉ္စန္တိပိ သိဉ္စာပေန္တိပိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ
အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ တိဏမ္ပိ မတ္တိကမ္ပိ သိဉ္စိဿန္တိပိ သိဉ္စာပေဿန္တိပီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာဠဝကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ တိဏမ္ပိ မတ္တိကမ္ပိ သိဉ္စထပိ သိဉ္စာပေထပီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ တိဏမ္ပိ မတ္တိကမ္ပိ သိဉ္စိဿထပိ သိဉ္စာပေဿထပိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ တိဏံ ဝါ မတ္တိကံ ဝါ သိဉ္စေယျ ဝါ သိဉ္စာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ [ဇာနံ နာမ (သျာ။)] သာမံ ဝါ ဇာနာတိ အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ။
သိဉ္စေယျာတိ သယံ သိဉ္စတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သိဉ္စာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ [အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ (ကတ္ထစိ)]။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ သိဉ္စတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၂။ သပ္ပါဏကေ သပ္ပါဏကသညီ တိဏံ ဝါ မတ္တိကံ ဝါ သိဉ္စတိ ဝါ သိဉ္စာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သပ္ပါဏကေ ဝေမတိကော တိဏံ ဝါ မတ္တိကံ ဝါ သိဉ္စတိ ဝါ သိဉ္စာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သပ္ပါဏကေ အပ္ပါဏကသညီ တိဏံ ဝါ မတ္တိကံ ဝါ သိဉ္စတိ ဝါ သိဉ္စာပေတိ ဝါ, အနာပတ္တိ။ အပ္ပါဏကေ သပ္ပါဏကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏကေ အပ္ပါဏကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၃။ အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သပ္ပါဏကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ဘူတဂါမဝဂ္ဂေါ ဒုတိယော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ဘူတံ အညာယ ဥဇ္ဈာယံ, ပက္ကမန္တေန တေ ဒုဝေ၊
ပုဗ္ဗေ နိက္ကဍ္ဎနာဟစ္စ, ဒွါရံ သပ္ပါဏကေန စာတိ။
၃။ ဩဝါဒဝဂ္ဂေါ
၁။ ဩဝါဒသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တာ လာဘိနော ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ, အာဝုသော, ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တာ လာဘိနော ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ ဟန္ဒာဝုသော, မယမ္ပိ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒါမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အမှေပိ, ဘဂိနိယော, ဥပသင်္ကမထ၊ မယမ္ပိ ဩဝဒိဿာမာ’’တိ။
အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေသုံ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘဂိနိယော’’တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌံသု။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘိက္ခုနိယော, ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ အဟောသီ’’တိ? ‘‘ကုတော, ဘန္တေ, ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ ဘဝိဿတိ! အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေသု’’န္တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကမိံသု။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ,
ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗော။ ပဌမံ ဘိက္ခု ယာစိတဗ္ဗော။ ယာစိတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၅။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဘိက္ခုနောဝါဒကဿ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဘိက္ခုနောဝါဒကဿ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဘိက္ခုနောဝါဒကော။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၆။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အသမ္မတော ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထေရာ ဘိက္ခူ သမ္မတာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တာ တထေဝ လာဘိနော ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ, အာဝုသော, ထေရာ ဘိက္ခူ သမ္မတာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တာ
တထေဝ လာဘိနော ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ ဟန္ဒာဝုသော, မယမ္ပိ နိဿီမံ ဂန္တွာ အညမညံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒါမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နိဿီမံ ဂန္တွာ အညမညံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မယမ္ပိ, ဘဂိနိယော, သမ္မတာ။ အမှေပိ ဥပသင်္ကမထ။ မယမ္ပိ ဩဝဒိဿာမာ’’တိ။
အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေသုံ – ‘‘ဂစ္ဆထ ဘဂိနိယော’’တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌံသု။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘိက္ခုနိယော, ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ အဟောသီ’’တိ? ‘‘ကုတော, ဘန္တေ, ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ ဘဝိဿတိ! အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေသု’’န္တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ…ပေ… အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကမိံသု။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနီနံ ပရိတ္တညေဝ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒိဝသံ တိရစ္ဆာနကထာယ ဝီတိနာမေတွာ ဥယျောဇေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အဋ္ဌဟင်္ဂေဟိ သမန္နာဂတံ ဘိက္ခုံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နိတုံ။ သီလဝါ ဟောတိ, ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော ဝိဟရတိ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော အဏုမတ္တေသု ဝဇ္ဇေသု ဘယဒဿာဝီ, သမာဒါယ သိက္ခတိ သိက္ခာပဒေသု၊ ဗဟုဿုတော ဟောတိ သုတဓရော သုတသန္နိစယော, ယေ တေ ဓမ္မာ အာဒိကလျာဏာ မဇ္ဈေ-
ကလျာဏာ ပရိယောသာနကလျာဏာ သာတ္ထံ သဗျဉ္ဇနံ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ အဘိဝဒန္တိ တထာရူပါဿ ဓမ္မာ ဗဟုဿုတာ ဟောန္တိ ဓာတာ ဝစသာ ပရိစိတာ မနသာ အနုပေက္ခိတာ ဒိဋ္ဌိယာ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ဥဘယာနိ ခေါ ပနဿ ပါတိမောက္ခာနိ ဝိတ္ထာရေန သွာဂတာနိ ဟောန္တိ သုဝိဘတ္တာနိ သုပ္ပဝတ္တီနိ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ သုတ္တသော အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ကလျာဏဝါစော ဟောတိ ကလျာဏဝါက္ကရဏော၊ ယေဘုယျေန ဘိက္ခုနီနံ ပိယော ဟောတိ မနာပေါ၊ ပဋိဗလော ဟောတိ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ၊ န ခေါ ပနေတံ [ပန တံ (?)] ဘဂဝန္တံ ဥဒ္ဒိဿ ပဗ္ဗဇိတာယ ကာသာယဝတ္ထဝသနာယ ဂရုဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နပုဗ္ဗော ဟောတိ၊ ဝီသတိဝဿော ဝါ ဟောတိ အတိရေကဝီသတိဝဿော ဝါ – အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဣမေဟိ အဋ္ဌဟင်္ဂေဟိ သမန္နာဂတံ ဘိက္ခုံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ သမ္မန္နိတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၈။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အသမ္မတော နာမ ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန အသမ္မတော။
ဘိက္ခုနိယော နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ဩဝဒေယျာတိ အဋ္ဌဟိ ဂရုဓမ္မေဟိ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညေန ဓမ္မေန ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နံ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၉။ တေန သမ္မတေန ဘိက္ခုနာ ပရိဝေဏံ သမ္မဇ္ဇိတွာ ပါနီယံ ပရိဘောဇနီယံ ဥပဋ္ဌာပေတွာ အာသနံ ပညပေတွာ ဒုတိယံ ဂဟေတွာ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ဘိက္ခုနီဟိ တတ္ထ ဂန္တွာ တံ ဘိက္ခုံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ တေန ဘိက္ခုနာ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ – ‘‘သမဂ္ဂါတ္ထ, ဘဂိနိယော’’တိ? သစေ ‘‘သမဂ္ဂါမှာယျာ’’တိ ဘဏန္တိ, ‘‘ဝတ္တန္တိ, ဘဂိနိယော, အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ’’တိ? သစေ ‘‘ဝတ္တန္တာယျာ’’တိ ဘဏန္တိ, ‘‘ဧသော, ဘဂိနိယော, ဩဝါဒေါ’’တိ နိယျာဒေတဗ္ဗော [နိယျာတေတဗ္ဗော (ဣတိပိ)]။ သစေ ‘‘န ဝတ္တန္တာယျာ’’တိ ဘဏန္တိ, ဩသာရေတဗ္ဗာ။ ‘‘ဝဿသတူပသမ္ပန္နာယ ဘိက္ခုနိယာ တဒဟုပသမ္ပန္နဿ ဘိက္ခုနော အဘိဝါဒနံ ပစ္စုဋ္ဌာနံ အဉ္ဇလိကမ္မံ သာမီစိကမ္မံ ကာတဗ္ဗံ၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော သက္ကတွာ ဂရုကတွာ မာနေတွာ
ပူဇေတွာ ယာဝဇီဝံ အနတိက္ကမနီယော။ န ဘိက္ခုနိယာ အဘိက္ခုကေ အာဝါသေ ဝဿံ ဝသိတဗ္ဗံ၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော သက္ကတွာ ဂရုကတွာ မာနေတွာ ပူဇေတွာ ယာဝဇီဝံ အနတိက္ကမနီယော။ အနွဒ္ဓမာသံ ဘိက္ခုနိယာ ဘိက္ခုသံဃတော ဒွေ ဓမ္မာ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗာ [ပစ္စာသိံသိတဗ္ဗာ (ဣတိပိ)] ဥပေါသထပုစ္ဆကဉ္စ ဩဝါဒုပသင်္ကမနဉ္စ, အယမ္ပိ ဓမ္မော…ပေ… ဝဿံ ဝုဋ္ဌာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥဘတောသံဃေ တီဟိ ဌာနေဟိ ပဝါရေတဗ္ဗံ ဒိဋ္ဌေန ဝါ သုတေန ဝါ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော…ပေ… ဂရုဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥဘတောသံဃေ ပက္ခမာနတ္တံ စရိတဗ္ဗံ၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော…ပေ… ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပဒါ ပရိယေသိတဗ္ဗာ၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော…ပေ… န ဘိက္ခုနိယာ ကေန စိ ပရိယာယေန ဘိက္ခု အက္ကောသိတဗ္ဗော ပရိဘာသိတဗ္ဗော၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော…ပေ… အဇ္ဇတဂ္ဂေ ဩဝဋော ဘိက္ခုနီနံ ဘိက္ခူသု ဝစနပထော, အနောဝဋော ဘိက္ခူနံ ဘိက္ခုနီသု ဝစနပထော၊ အယမ္ပိ ဓမ္မော သက္ကတွာ ဂရုကတွာ မာနေတွာ ပူဇေတွာ ယာဝဇီဝံ အနတိက္ကမနီယော’’တိ။
သစေ ‘‘သမဂ္ဂါမှာယျာ’’တိ ဘဏန္တံ အညံ ဓမ္မံ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သစေ ‘‘ဝဂ္ဂါမှာယျာ’’တိ ဘဏန္တံ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မေ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဩဝါဒံ အနိယျာဒေတွာ အညံ ဓမ္မံ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၀။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနီသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၁။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဝဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ…ပေ… ဝေမတိကော ဩဝဒတိ…ပေ… သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ သမဂ္ဂံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သမဂ္ဂသညီ ဩဝဒတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၂။ အနာပတ္တိ ဥဒ္ဒေသံ ဒေန္တော, ပရိပုစ္ဆံ ဒေန္တော, ‘‘ဩသာရေဟိ အယျာ’’တိ ဝုစ္စမာနော, ဩသာရေတိ, ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, ပဉှံ ပုဋ္ဌော ကထေတိ, အညဿတ္ထာယ ဘဏန္တံ ဘိက္ခုနိယော သုဏန္တိ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဩဝါဒသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တိ ပရိယာယေန။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော စူဠပန္ထကဿ ပရိယာယော ဟောတိ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘န ဒါနိ အဇ္ဇ ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ ဘဝိဿတိ, တညေဝ ဒါနိ ဥဒါနံ အယျော စူဠပန္ထကော ပုနပ္ပုနံ ဘဏိဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ယေနာယသ္မာ စူဠပန္ထကော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ စူဠပန္ထကံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ ဧကမန္တံ နိသိန္နာ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော ဧတဒဝေါစ – ‘‘သမဂ္ဂါတ္ထ, ဘဂိနိယော’’တိ? ‘‘သမဂ္ဂါမှာယျာ’’တိ။ ‘‘ဝတ္တန္တိ, ဘဂိနိယော, အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ’’တိ? ‘‘ဝတ္တန္တာယျာ’’တိ။ ‘‘ဧသော, ဘဂိနိယော, ဩဝါဒေါ’’တိ နိယျာဒေတွာ ဣမံ ဥဒါနံ ပုနပ္ပုနံ အဘာသိ –
[ဥဒါ။ ၃၇] ‘‘အဓိစေတသော အပ္ပမဇ္ဇတော, မုနိနော မောနပထေသု သိက္ခတော၊
သောကာ န ဘဝန္တိ တာဒိနော, ဥပသန္တဿ သဒါ သတီမတော’’တိ။
ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘နနု အဝေါစုမှာ – န ဒါနိ အဇ္ဇ ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ ဘဝိဿတိ, တညေဝ ဒါနိ ဥဒါနံ အယျော စူဠပန္ထကော ပုနပ္ပုနံ ဘဏိဿတီ’’တိ! အဿောသိ ခေါ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော တာသံ ဘိက္ခုနီနံ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော ဝေဟာသံ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ အာကာသေ အန္တလိက္ခေ စင်္ကမတိပိ တိဋ္ဌတိပိ နိသီဒတိပိ သေယျမ္ပိ ကပ္ပေတိ ဓူမာယတိပိ ပဇ္ဇလတိပိ အန္တရဓာယတိပိ, တဉ္စေဝ [တညေဝ (ဣတိပိ)] ဥဒါနံ ဘဏတိ အညဉ္စ ဗဟုံ ဗုဒ္ဓဝစနံ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော, န ဝတ နော ဣတော ပုဗ္ဗေ ဩဝါဒေါ ဧဝံ ဣဒ္ဓေါ ဘူတပုဗ္ဗော ယထာ အယျဿ စူဠပန္ထကဿာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော တာ ဘိက္ခုနိယော ယာဝ သမန္ဓကာရာ ဩဝဒိတွာ ဥယျောဇေသိ – ဂစ္ဆထ ဘဂိနိယောတိ။
အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော နဂရဒွါရေ ထကိတေ ဗဟိနဂရေ ဝသိတွာ ကာလဿေဝ နဂရံ ပဝိသန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အဗြဟ္မစာရိနိယော ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ အာရာမေ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဝသိတွာ ဣဒါနိ နဂရံ ပဝိသန္တီ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိဿတီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, စူဠပန္ထက, အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, စူဠပန္ထက, အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိဿသိ! နေတံ, စူဠပန္ထက, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၄။ ‘‘သမ္မတောပိ စေ ဘိက္ခု အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၅။ သမ္မတော နာမ ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန သမ္မတော။
အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေတိ ဩဂ္ဂတေ သူရိယေ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ဩဝဒေယျာတိ အဋ္ဌဟိ ဝါ ဂရုဓမ္မေဟိ အညေန ဝါ ဓမ္မေန ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၆။ အတ္ထင်္ဂတေ အတ္ထင်္ဂတသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္ထင်္ဂတေ ဝေမတိကော ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္ထင်္ဂတေ အနတ္ထင်္ဂတသညီ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနတ္ထင်္ဂတေ အတ္ထင်္ဂတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနတ္ထင်္ဂတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနတ္ထင်္ဂတေ အနတ္ထင်္ဂတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၇။ အနာပတ္တိ ဥဒ္ဒေသံ ဒေန္တော, ပရိပုစ္ဆံ ဒေန္တော, ‘‘ဩသာရေဟိ အယျာ’’တိ ဝုစ္စမာနော, ဩသာရေတိ, ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, ပဉှံ ပုဋ္ဌော ကထေတိ, အညဿတ္ထာယ ဘဏန္တံ ဘိက္ခုနိယော သုဏန္တိ, သိက္ခမာနာယ သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဧထာယျေ, ဩဝါဒံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ယမ္ပိ [ယံ ဟိ (က။)] မယံ, အယျေ, ဂစ္ဆေယျာမ ဩဝါဒဿ ကာရဏာ, အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဣဓေဝ အာဂန္တွာ အမှေ ဩဝဒန္တီ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိဿန္တီ’’တိ [ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝါဒံ န ဂစ္ဆိဿန္တီတိ (သီ။)]! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ ဂိလာနာ ဟောတိ။ ထေရာ ဘိက္ခူ ယေန မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စိ တေ, ဂေါတမိ, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘န မေ, အယျာ, ခမနီယံ န ယာပနီယံ’’။ ‘‘ဣင်္ဃယျာ, ဓမ္မံ ဒေသေထာ’’တိ။ ‘‘န, ဘဂိနိ, ကပ္ပတိ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဓမ္မံ ဒေသေတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဒေသေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ နိသဇ္ဇ ခေါ ဘဂဝါ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ တေ, ဂေါတမိ, ခမနီယံ ကစ္စိ
ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မေ, ဘန္တေ, ထေရာ ဘိက္ခူ အာဂန္တွာ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ။ တေန မေ ဖာသု ဟောတိ။ ဣဒါနိ ပန – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ, ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဒေသေန္တိ။ တေန မေ န ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေတွာ သမာဒပေတွာ သမုတ္တေဇေတွာ သမ္ပဟံသေတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဂိလာနံ ဘိက္ခုနိံ ဩဝဒိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနာ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုနုပဿယော နာမ ယတ္ထ ဘိက္ခုနိယော ဧကရတ္တမ္ပိ ဝသန္တိ။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ တတ္ထ ဂန္တွာ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ဩဝဒေယျာတိ အဋ္ဌဟိ ဂရုဓမ္မေဟိ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ သမယာတိ ဌပေတွာ သမယံ။
ဂိလာနာ နာမ ဘိက္ခုနီ န သက္ကောတိ ဩဝါဒါယ ဝါ သံဝါသာယ ဝါ ဂန္တုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၂။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ အညတြ သမယာ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကော ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ အညတြ သမယာ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ အညတြ သမယာ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညေန ဓမ္မေန ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဩဝဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ
ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၃။ အနာပတ္တိ သမယေ, ဥဒ္ဒေသံ ဒေန္တော, ပရိပုစ္ဆံ ဒေန္တော, ‘‘ဩသာရေဟိ အယျာ’’တိ ဝုစ္စမာနော ဩသာရေတိ, ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, ပဉှံ ပုဋ္ဌော ကထေတိ, အညဿတ္ထာယ ဘဏန္တံ ဘိက္ခုနိယော သုဏန္တိ, သိက္ခမာနာယ သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ အာမိသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တာ လာဘိနော ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘န ဗဟုကတာ ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ၊ အာမိသဟေတု ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ – ‘န ဗဟုကတာ ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ၊ အာမိသဟေတု ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တီ’’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဧဝံ ဝဒေထ – ‘န ဗဟုကတာ ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ၊ အာမိသဟေတု ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တီ’’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဧဝံ ဝက္ခထ – န ဗဟုကတာ ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒိတုံ၊ အာမိသဟေတု ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တီတိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘အာမိသဟေတု ထေရာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဩဝန္ဒတီ’တိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အာမိသဟေတူတိ စီဝရဟေတု ပိဏ္ဍပါတဟေတု သေနာသနဟေတု ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု သက္ကာရဟေတု ဂရုကာရဟေတု မာနနဟေတု ဝန္ဒနဟေတု ပူဇနဟေတု။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ ဥပသမ္ပန္နံ သံဃေန သမ္မတံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော အယသံ ကတ္တုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘စီဝရဟေတု ပိဏ္ဍပါတဟေတု သေနာသနဟေတု ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု သက္ကာရဟေတု ဂရုကာရဟေတု မာနနဟေတု ဝန္ဒနဟေတု ပူဇနဟေတု ဩဝဒတီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၇။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပသမ္ပန္နံ သံဃေန အသမ္မတံ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော အယသံ ကတ္တုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘စီဝရဟေတု…ပေ… ပူဇနဟေတု ဩဝဒတီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ သံဃေန သမ္မတံ ဝါ အသမ္မတံ ဝါ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ အဝဏ္ဏံ ကတ္တုကာမော အယသံ ကတ္တုကာမော မင်္ကုကတ္တုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘စီဝရဟေတု ပိဏ္ဍပါတဟေတု သေနာသနဟေတု ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု သက္ကာရဟေတု ဂရုကာရဟေတု မာနနဟေတု ဝန္ဒနဟေတု ပူဇနဟေတု ဩဝဒတီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၈။ အနာပတ္တိ ပကတိယာ စီဝရဟေတု ပိဏ္ဍပါတဟေတု သေနာသနဟေတု ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု သက္ကာရဟေတု ဂရုကာရဟေတု မာနနဟေတု ဝန္ဒနဟေတု ပူဇနဟေတု ဩဝဒန္တံ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အာမိသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ စီဝရဒါနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိယံ အညတရိဿာ ဝိသိခါယ ပိဏ္ဍာယ စရတိ။ အညတရာပိ ဘိက္ခုနီ တဿာ ဝိသိခါယ ပိဏ္ဍာယ စရတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘဂိနိ, အမုကသ္မိံ ဩကာသေ ဘိက္ခာ ဒိယျတီ’’တိ။ သာပိ ခေါ ဧဝမာဟ – ‘‘ဂစ္ဆာယျ, အမုကသ္မိံ ဩကာသေ ဘိက္ခာ ဒိယျတီ’’တိ။ တေ အဘိဏှဒဿနေန သန္ဒိဋ္ဌာ အဟေသုံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သံဃဿ စီဝရံ ဘာဇီယတိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဩဝါဒံ ဂန္တွာ ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတံ ခေါ တံ ဘိက္ခုနိံ သော ဘိက္ခု ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယံ မေ, ဘဂိနိ, စီဝရပဋိဝီသော [ပဋိဝိံသော (သီ။), ပဋိဝိသော (ဣတိပိ)]၊ သာဒိယိဿသီ’’တိ? ‘‘အာမာယျ, ဒုဗ္ဗလစီဝရာမှီ’’တိ။
အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တဿာ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ အဒါသိ။ သောပိ ခေါ ဘိက္ခု ဒုဗ္ဗလစီဝရော ဟောတိ။ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကရောဟိ ဒါနိ တေ, အာဝုသော, စီဝရ’’န္တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဒဿတီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ အဒါသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာ တေ, ဘိက္ခု, အညာတိကာ’’တိ? ‘‘အညာတိကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဒဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဒဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ဘိက္ခုနီနံ ပါရိဝတ္တကံ [ပါရိဝဋ္ဋကံ (ဣတိပိ)] စီဝရံ န ဒေန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ အမှာကံ ပါရိဝတ္တကံ စီဝရံ န ဒဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ
ဘိက္ခူ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပဉ္စန္နံ ပါရိဝတ္တကံ ဒါတုံ။ ဘိက္ခုဿ, ဘိက္ခုနိယာ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရဿ, သာမဏေရိယာ – အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ပါရိဝတ္တကံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဒဒေယျ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ [ဝိကပ္ပနုပဂပစ္ဆိမံ (သီ။)]။
အညတြ ပါရိဝတ္တကာတိ ဌပေတွာ ပါရိဝတ္တကံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၃။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ စီဝရံ ဒေတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညာတိကာယ ဝေမတိကော စီဝရံ ဒေတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ စီဝရံ ဒေတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကတော ဥပသမ္ပန္နာယ စီဝရံ ဒေတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၄။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ, ပါရိဝတ္တကံ ပရိတ္တေန ဝါ ဝိပုလံ, ဝိပုလေန ဝါ ပရိတ္တံ, ဘိက္ခုနီ ဝိဿာသံ ဂဏှာတိ, တာဝကာလိကံ ဂဏှာတိ, စီဝရံ ဌပေတွာ အညံ ပရိက္ခာရံ ဒေတိ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စီဝရဒါနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ ပဋ္ဋော [ပဋ္ဌော (သီ။ သျာ။)] ဟောတိ စီဝရကမ္မံ ကာတုံ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာဓု မေ, ဘန္တေ, အယျော စီဝရံ သိဗ္ဗတူ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ သိဗ္ဗိတွာ သုရတ္တံ သုပရိကမ္မကတံ ကတွာ မဇ္ဈေ ပဋိဘာနစိတ္တံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ သံဟရိတွာ နိက္ခိပိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဟံ တံ, ဘန္တေ, စီဝရ’’န္တိ? ‘‘ဟန္ဒ, ဘဂိနိ, ဣမံ စီဝရံ ယထာသံဟဋံ ဟရိတွာ နိက္ခိပိတွာ ယဒါ ဘိက္ခုနိသံဃော ဩဝါဒံ အာဂစ္ဆတိ တဒါ ဣမံ စီဝရံ ပါရုပိတွာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အာဂစ္ဆာ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တံ စီဝရံ ယထာသံဟဋံ ဟရိတွာ နိက္ခိပိတွာ ယဒါ ဘိက္ခုနိသံဃော ဩဝါဒံ အာဂစ္ဆတိ တဒါ တံ စီဝရံ ပါရုပိတွာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အာဂစ္ဆတိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ယာဝ ဆိန္နိကာ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော ဓုတ္တိကာ အဟိရိကာယော, ယတြ ဟိ နာမ စီဝရေ ပဋိဘာနစိတ္တံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ!
ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကဿိဒံ ကမ္မ’’န္တိ? ‘‘အယျဿ ဥဒါယိဿာ’’တိ။ ‘‘ယေပိ တေ ဆိန္နကာ ဓုတ္တကာ အဟိရိကာ တေသမ္ပိ ဧဝရူပံ န သောဘေယျ, ကိံ ပန အယျဿ ဥဒါယိဿာ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ သိဗ္ဗိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ သိဗ္ဗသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာ တေ, ဥဒါယိ, အညာတိကာ’’တိ? ‘‘အညာတိကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ ပါသာဒိကံ ဝါ အပါသာဒိကံ ဝါ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ သိဗ္ဗိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၆။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ သိဗ္ဗေယျ ဝါ သိဗ္ဗာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၇။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ။
သိဗ္ဗေယျာတိ သယံ သိဗ္ဗတိ အာရာပထေ အာရာပထေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သိဗ္ဗာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ သိဗ္ဗတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၈။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ စီဝရံ သိဗ္ဗတိ ဝါ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညာတိကာယ ဝေမတိကော စီဝရံ သိဗ္ဗတိ ဝါ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ စီဝရံ သိဗ္ဗတိ ဝါ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ စီဝရံ သိဗ္ဗတိ ဝါ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၉။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ, စီဝရံ ဌပေတွာ အညံ ပရိက္ခာရံ သိဗ္ဗတိ ဝါ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ
ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ယထေဝ မယံ သပဇာပတိကာ အာဟိဏ္ဍာမ, ဧဝမေဝိမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ အာဟိဏ္ဍန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ။
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇေယျ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ စ ဘိက္ခုနိယော စ သာကေတာ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မယမ္ပိ အယျေဟိ သဒ္ဓိံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘န, ဘဂိနီ, ကပ္ပတိ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိတုံ။ တုမှေ ဝါ ပဌမံ ဂစ္ဆထ မယံ ဝါ ဂမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘အယျာ, ဘန္တေ, အဂ္ဂပုရိသာ။ အယျာဝ ပဌမံ ဂစ္ဆန္တူ’’တိ။ အထ ခေါ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ ပစ္ဆာ ဂစ္ဆန္တီနံ အန္တရာမဂ္ဂေ စောရာ အစ္ဆိန္ဒိံသု စ ဒူသေသုဉ္စ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သတ္ထဂမနီယေ မဂ္ဂေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၂။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇေယျ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ
သမယော။ သတ္ထဂမနီယော ဟောတိ မဂ္ဂေါ သာသင်္ကသမ္မတော သပ္ပဋိဘယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၃။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
သံဝိဓာယာတိ – ‘‘ဂစ္ဆာမ, ဘဂိနိ, ဂစ္ဆာမာယျ၊ ဂစ္ဆာမာယျ, ဂစ္ဆာမ, ဘဂိနိ၊ အဇ္ဇ ဝါ ဟိယျော ဝါ ပရေ ဝါ ဂစ္ဆာမာ’’တိ သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ, ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ, အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ သမယာတိ ဌပေတွာ သမယံ။
သတ္ထဂမနီယော နာမ မဂ္ဂေါ န သက္ကာ ဟောတိ ဝိနာ သတ္ထေန ဂန္တုံ။
သာသင်္ကံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ [ယသ္မိံ မဂ္ဂေ (?)] စောရာနံ နိဝိဋ္ဌောကာသော ဒိဿတိ, ဘုတ္တောကာသော ဒိဿတိ, ဌိတောကာသော ဒိဿတိ, နိသိန္နောကာသော ဒိဿတိ, နိပန္နောကာသော ဒိဿတိ။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ စောရေဟိ မနုဿာ ဟတာ ဒိဿန္တိ, ဝိလုတ္တာ ဒိဿန္တိ, အာကောဋိတာ ဒိဿန္တိ, သပ္ပဋိဘယံ ဂန္တွာ အပ္ပဋိဘယံ ဒဿေတွာ ဥယျောဇေတဗ္ဗာ – ‘‘ဂစ္ဆထ ဘဂိနိယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၄။ သံဝိဒဟိတေ သံဝိဒဟိတသညီ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဝိဒဟိတေ ဝေမတိကော ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဝိဒဟိတေ, အသံဝိဒဟိတသညီ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဘိက္ခု သံဝိဒဟတိ ဘိက္ခုနီ န သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ သံဝိဒဟိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ အသံဝိဒဟိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၅။ အနာပတ္တိ သမယေ, အသံဝိဒဟိတွာ ဂစ္ဆတိ, ဘိက္ခုနီ သံဝိဒဟတိ, ဘိက္ခု န သံဝိဒဟတိ, ဝိသင်္ကေတေန ဂစ္ဆန္တိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ [ဧကနာဝံ (သျာ။)] အဘိရုဟန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ယထေဝ မယံ သပဇာပတိကာ နာဝါယ [ဧကနာဝါယ (သျာ။)] ကီဠာမ, ဧဝမေဝိမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ နာဝါယ ကီဠန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟိဿန္တီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ[ဧကနာဝံ (သျာ။)]အဘိရုဟေယျ, ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ အဓောဂါမိနိံဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ စ ဘိက္ခုနိယော စ သာကေတာ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ အန္တရာမဂ္ဂေ နဒီ တရိတဗ္ဗာ [ဥတ္တရိတဗ္ဗာ (သျာ။)] ဟောတိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မယမ္ပိ အယျေဟိ သဒ္ဓိံ ဥတ္တရိဿာမာ’’တိ။ ‘‘န, ဘဂိနီ, ကပ္ပတိ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟိတုံ၊ တုမှေ ဝါ ပဌမံ ဥတ္တရထ မယံ ဝါ
ဥတ္တရိဿာမာ’’တိ။ ‘‘အယျာ, ဘန္တေ, အဂ္ဂပုရိသာ။ အယျာဝ ပဌမံ ဥတ္တရန္တူ’’တိ။ အထ ခေါ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ ပစ္ဆာ ဥတ္တရန္တီနံ စောရာ အစ္ဆိန္ဒိံသု စ ဒူသေသုဉ္စ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တိရိယံ တရဏာယ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟေယျ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ အဓောဂါမိနိံ ဝါ, အညတြ တိရိယံ တရဏာယ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
သံဝိဓာယာတိ ‘‘အဘိရုဟာမ, ဘဂိနိ, အဘိရုဟာမာယျ၊ အဘိရုဟာမာယျ, အဘိရုဟာမ, ဘဂိနိ၊ အဇ္ဇ ဝါ ဟိယျော ဝါ ပရေ ဝါ အဘိရုဟာမာ’’တိ သံဝိဒဟတိ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခုနိယာ အဘိရုဠှေ ဘိက္ခု အဘိရုဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခုမှိ အဘိရုဠှေ ဘိက္ခုနီ အဘိရုဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ အဘိရုဟန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥဒ္ဓံဂါမိနိန္တိ ဥဇ္ဇဝနိကာယ။
အဓောဂါမိနိန္တိ ဩဇဝနိကာယ။
အညတြ တိရိယံ တရဏာယာတိ ဌပေတွာ တိရိယံ တရဏံ။
ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ, ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ, အဍ္ဎယောဇနေ အဍ္ဎယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၀။ သံဝိဒဟိတေ သံဝိဒဟိတသညီ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟတိ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ အဓောဂါမိနိံ ဝါ, အညတြ တိရိယံ တရဏာယ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သံဝိဒဟိတေ ဝေမတိကော ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟတိ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ အဓောဂါမိနိံ ဝါ, အညတြ တိရိယံ တရဏာယ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သံဝိဒဟိတေ အသံဝိဒဟိတသညီ ဧကံ နာဝံ အဘိရုဟတိ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ အဓောဂါမိနိံ ဝါ, အညတြ တိရိယံ တရဏာယ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဘိက္ခု သံဝိဒဟတိ, ဘိက္ခုနီ န သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ သံဝိဒဟိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသံဝိဒဟိတေ, အသံဝိဒဟိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၁။ အနာပတ္တိ တိရိယံ တရဏာယ, အသံဝိဒဟိတွာ အဘိရုဟန္တိ, ဘိက္ခုနီ သံဝိဒဟတိ, ဘိက္ခု န သံဝိဒဟတိ, ဝိသင်္ကေတေန အဘိရုဟန္တိ, အာပဒါသု ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိဿာတိ။
နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ပရိပါစိတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညတရဿ ကုလဿ ကုလူပိကာ ဟောတိ နိစ္စဘတ္တိကာ။ တေန စ ဂဟပတိနာ ထေရာ ဘိက္ခူ နိမန္တိတာ ဟောန္တိ။ အထ ခေါ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဂဟပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိမိဒံ, ဂဟပတိ, ပဟူတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဋိယတ္တ’’န္တိ? ‘‘ထေရာ မယာ, အယျေ, နိမန္တိတာ’’တိ။ ‘‘ကေ ပန တေ, ဂဟပတိ, ထေရာ’’တိ? ‘‘အယျော သာရိပုတ္တော အယျော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော အယျော မဟာကစ္စာနော အယျော မဟာကောဋ္ဌိကော အယျော မဟာကပ္ပိနော အယျော မဟာစုန္ဒော အယျော အနုရုဒ္ဓေါ အယျော ရေဝတော အယျော ဥပါလိ အယျော အာနန္ဒော အယျော ရာဟုလော’’တိ။ ‘‘ကိံ ပန တွံ, ဂဟပတိ, မဟာနာဂေ တိဋ္ဌမာနေ စေဋကေ နိမန္တေသီ’’တိ?
‘‘ကေ ပန တေ, အယျေ, မဟာနာဂါ’’တိ? ‘‘အယျော ဒေဝဒတ္တော အယျော ကောကာလိကော အယျော ကဋမောဒကတိဿကော [ကဋမောရကတိဿကော (သီ။) ကတမောရကတိဿကော (သျာ။)] အယျော ခဏ္ဍဒေဝိယာ
ပုတ္တော အယျော သမုဒ္ဒဒတ္တော’’တိ။ အယံ စရဟိ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တရာ ကထာ ဝိပ္ပကတာ, အထ တေ ထေရာ ဘိက္ခူ ပဝိသိံသု။ ‘‘သစ္စံ မဟာနာဂါ ခေါ တယာ, ဂဟပတိ, နိမန္တိတာ’’တိ။ ‘‘ဣဒါနေဝ ခေါ တွံ, အယျေ, စေဋကေ အကာသိ၊ ဣဒါနိ မဟာနာဂေ’’တိ။ ဃရတော စ နိက္ကဍ္ဎိ, နိစ္စဘတ္တဉ္စ ပစ္ဆိန္ဒိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဒေဝဒတ္တော ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဒေဝဒတ္တ, ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿသိ။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရာဇဂဟာ ပဗ္ဗဇိတော ဉာတိကုလံ အဂမာသိ။ မနုဿာ – ‘‘စိရဿမ္ပိ ဘဒန္တော အာဂတော’’တိ သက္ကစ္စံ ဘတ္တံ အကံသု။ တဿ ကုလဿ ကုလူပိကာ ဘိက္ခုနီ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဒေထယျဿ, အာဝုသော, ဘတ္တ’’န္တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပဋိဂ္ဂဟေသိ။ နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ, ဆိန္နဘတ္တော အဟောသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘေ ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇေယျ, အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ သာ ဝါ အာရောစေတိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ပရိပါစေတိ နာမ ပုဗ္ဗေ အဒါတုကာမာနံ အကတ္တုကာမာနံ – ‘‘အယျော ဘာဏကော, အယျော ဗဟုဿုတော, အယျော သုတ္တန္တိကော, အယျော ဝိနယဓရော, အယျော ဓမ္မကထိကော, ဒေထ အယျဿ, ကရောထ အယျဿာ’’တိ ဧသာ ပရိပါစေတိ နာမ။
ပိဏ္ဍပါတော နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ။
အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာတိ ဌပေတွာ ဂိဟိသမာရမ္ဘံ။
ဂိဟိသမာရမ္ဘော နာမ ဉာတကာ ဝါ ဟောန္တိ ပဝါရိတာ ဝါ ပကတိပဋိယတ္တံ ဝါ။
အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၆။ ပရိပါစိတေ ပရိပါစိတသညီ ဘုဉ္ဇတိ, အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရိပါစိတေ ဝေမတိကော ဘုဉ္ဇတိ, အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပါစိတေ အပရိပါစိတသညီ ဘုဉ္ဇတိ, အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ, အနာပတ္တိ။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ပရိပါစိတံ ဘုဉ္ဇတိ, အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိပါစိတေ ပရိပါစိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိပါစိတ္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိပါစိတေ အပရိပါစိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၇။ အနာပတ္တိ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘေ, သိက္ခမာနာ ပရိပါစေတိ, သာမဏေရီ ပရိပါစေတိ, ပဉ္စ ဘောဇနာနိ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပရိပါစိတသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော
ဥဒါယိဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောတိ။ သာ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ သန္တိကေ အဘိက္ခဏံ အာဂစ္ဆတိ, အာယသ္မာပိ ဥဒါယီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သန္တိကေ အဘိက္ခဏံ ဂစ္ဆတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၀။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
ဧကော ဧကာယာတိ ဘိက္ခု စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
[ပါစိ။ ၂၈၆, ၂၉၁၊ ပါရာ။ ၄၄၅,၄၅၄]ရဟော နာမ စက္ခုဿ ရဟော သောတဿ ရဟော။ စက္ခုဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ အက္ခိံ ဝါ နိခဏီယမာနေ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ ပဿိတုံ။ သောတဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ပကတိကထာ သောတုံ။
နိသဇ္ဇံကပ္ပေယျာတိ ဘိက္ခုနိယာ နိသိန္နာယ ဘိက္ခု ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဘိက္ခု နိသိန္နေ ဘိက္ခုနီ ဥပနိသိန္နာ ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နာ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိသိန္နာ ဟောန္တိ ဥဘော ဝါ နိပန္နာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၁။ ရဟော ရဟောသညီ ဧကော ဧကာယ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ရဟော ဝေမတိကော ဧကော ဧကာယ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ရဟော အရဟောသညီ ဧကော ဧကာယ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အရဟော ရဟောသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရဟော ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရဟော အရဟောသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၂။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော ဟောတိ, တိဋ္ဌတိ န နိသီဒတိ, အရဟောပေက္ခော, အညဝိဟိတော နိသီဒတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ဩဝါဒဝဂ္ဂေါ တတိယော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
အသမ္မတအတ္ထင်္ဂတူ, ပဿယာမိသဒါနေန၊
သိဗ္ဗတိ အဒ္ဓါနံ နာဝံ ဘုဉ္ဇေယျ, ဧကော ဧကာယ တေ ဒသာတိ။
၄။ ဘောဇနဝဂ္ဂေါ
၁။ အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယာ အဝိဒူရေ အညတရဿ ပူဂဿ အာဝသထပိဏ္ဍော ပညတ္တော ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိတွာ ပိဏ္ဍံ အလဘမာနာ အာဝသထံ အဂမံသု။ မနုဿာ – ‘‘စိရဿမ္ပိ ဘဒန္တာ အာဂတာ’’တိ တေ သက္ကစ္စံ ပရိဝိသိံသု။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒုတိယမ္ပိ ဒိဝသံ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဒိဝသံ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိတွာ ပိဏ္ဍံ အလဘမာနာ အာဝသထံ ဂန္တွာ ဘုဉ္ဇိံသု။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကိံ မယံ ကရိဿာမ အာရာမံ ဂန္တွာ! ဟိယျောပိ ဣဓေဝ အာဂန္တဗ္ဗံ ဘဝိဿတီ’’တိ, တတ္ထေဝ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇန္တိ။ တိတ္ထိယာ အပသက္ကန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ
နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နယိမေသညေဝ အာဝသထပိဏ္ဍော ပညတ္တော၊ သဗ္ဗေသညေဝ အာဝသထပိဏ္ဍော ပညတ္တော’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇိဿန္တီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဧကော အာဝသထပိဏ္ဍော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ တတော စေ ဥတ္တရိံ ဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တော ယေန အညတရော အာဝသထော တေနုပသင်္ကမိ။ မနုဿာ – ‘‘စိရဿမ္ပိ ထေရော အာဂတော’’တိ သက္ကစ္စံ ပရိဝိသိံသု။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ဘုတ္တာဝိဿ ခရော အာဗာဓော ဥပ္ပဇ္ဇိ, နာသက္ခိ တမှာ အာဝသထာ ပက္ကမိတုံ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ ဒုတိယမ္ပိ ဒိဝသံ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဘုဉ္ဇထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ဆိန္နဘတ္တော အဟောသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၅။ ‘‘အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ဧကော အာဝသထပိဏ္ဍော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ တတော စေ ဥတ္တရိ ဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၆။ အဂိလာနော နာမ သက္ကောတိ တမှာ အာဝသထာ ပက္ကမိတုံ။
ဂိလာနော နာမ န သက္ကောတိ တမှာ အာဝသထာ ပက္ကမိတုံ။
အာဝသထပိဏ္ဍော နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ – သာလာယ ဝါ မဏ္ဍပေ ဝါ ရုက္ခမူလေ ဝါ အဇ္ဈောကာသေ ဝါ အနောဒိဿ ယာဝဒတ္ထော ပညတ္တော ဟောတိ။ အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ သကိံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ တတော စေ ဥတ္တရိ ‘ဘုဉ္ဇိဿာမီ’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၇။ အဂိလာနော အဂိလာနသညီ တတုတ္တရိ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော ဝေမတိကော တတုတ္တရိ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော ဂိလာနသညီ တတုတ္တရိံ အာဝသထပိဏ္ဍံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဂိလာနော အဂိလာနသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဝေမတိကော အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဂိလာနသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၈။ အနာပတ္တိ ဂိလာနဿ, အဂိလာနော သကိံ ဘုဉ္ဇတိ, ဂစ္ဆန္တော, ဝါ အာဂစ္ဆန္တော ဝါ ဘုဉ္ဇတိ, သာမိကာ နိမန္တေတွာ ဘောဇေန္တိ, ဩဒိဿ ပညတ္တော ဟောတိ, န ယာဝဒတ္ထော ပညတ္တော ဟောတိ, ပဉ္စ ဘောဇနာနိ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒေဝဒတ္တော ပရိဟီနလာဘသက္ကာရော သပရိသော ကုလေသု ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ကုလေသု ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! ကဿ သမ္ပန္နံ န မနာပံ, ကဿ သာဒုံ န ရုစ္စတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ
ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဒေဝဒတ္တော သပရိသော ကုလေသု ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဒေဝဒတ္တ, သပရိသော ကုလေသု ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သပရိသော ကုလေသု ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ ဂိလာနေ ဘိက္ခူ ဘတ္တေန နိမန္တေန္တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ စီဝရဒါနသမယေ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယာဒေတွာ ဘိက္ခူ နိမန္တေန္တိ – ‘‘ဘောဇေတွာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမာ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ စီဝရံ ပရိတ္တံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရဒါနသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ စီဝရကာရကေ ဘိက္ခူ ဘတ္တေန နိမန္တေန္တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ
ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရကာရသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ မနုဿေဟိ သဒ္ဓိံ အဒ္ဓါနံ ဂစ္ဆန္တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မုဟုတ္တံ, အာဝုသော, အာဂမေထ၊ ပိဏ္ဍာယ စရိဿာမာ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဣဓေဝ, ဘန္တေ, ဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အဒ္ဓါနဂမနသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ မနုဿေဟိ သဒ္ဓိံ နာဝါယ ဂစ္ဆန္တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မုဟုတ္တံ, အာဝုသော, တီရံ ဥပနေထ၊ ပိဏ္ဍာယ စရိဿာမာ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဣဓေဝ, ဘန္တေ, ဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, နာဝါဘိရုဟနသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော, နာဝါဘိရုဟနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၅။ တေန ၀ ခေါ ပန သမယေန ဒိသာသု ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခူ ရာဇဂဟံ အာဂစ္ဆန္တိ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ။ မနုဿာ နာနာဝေရဇ္ဇကေ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ ဘတ္တေန နိမန္တေန္တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, မဟာသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော, နာဝါဘိရုဟနသမယော, မဟာသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ ဉာတိသာလောဟိတော အာဇီဝကေသု ပဗ္ဗဇိတော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော အာဇီဝကော ယေန ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, မဟာရာဇ, သဗ္ဗပါသဏ္ဍိကဘတ္တံ ကာတု’’န္တိ။ ‘‘သစေ တွံ, ဘန္တေ, ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ ဘိက္ခုသံဃံ ပဌမံ ဘောဇေယျာသိ’’။ ‘‘ဧဝံ ကရေယျာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သော အာဇီဝကော ဘိက္ခူနံ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အဓိဝါသေန္တု မေ ဘိက္ခူ သွာတနာယ ဘတ္တ’’န္တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ဂဏဘောဇန’’န္တိ။ အထ ခေါ သော အာဇီဝကော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ သမ္မောဒိ, သမ္မောဒနီယံ ကထံ သာရဏီယံ ဝီတိသာရေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတော ခေါ သော အာဇီဝကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘဝမ္ပိ ဂေါတမော ပဗ္ဗဇိတော, အဟမ္ပိ ပဗ္ဗဇိတော၊ အရဟတိ ပဗ္ဗဇိတော ပဗ္ဗဇိတဿ ပိဏ္ဍံ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ။ အဓိဝါသေတု မေ ဘဝံ ဂေါတမော သွာတနာယ ဘတ္တံ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေနာ’’တိ။ အဓိဝါသေသိ ဘဂဝါ တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ သော အာဇီဝကော ဘဂဝတော အဓိဝါသနံ ဝိဒိတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဘတ္တသမယေ ဂဏဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၇။ ဂဏဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော, နာဝါဘိရုဟနသမယော, မဟာသမယော, သမဏဘတ္တသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၈။ ဂဏဘောဇနံ နာမ ယတ္ထ စတ္တာရော ဘိက္ခူ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရေန ဘောဇနေန နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ ဧတံ ဂဏဘောဇနံ နာမ။
အညတြ သမယာတိ ဌပေတွာ သမယံ။
ဂိလာနသမယော နာမ အန္တမသော ပါဒါပိ ဖလိတာ [ဖာလိတာ (သျာ။ က။)] ဟောန္တိ။ ‘‘ဂိလာနသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
စီဝရဒါနသမယော နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမော မာသော, အတ္ထတေ ကထိနေ ပဉ္စမာသာ။ ‘‘စီဝရဒါနသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
စီဝရကာရသမယော နာမ စီဝရေ ကယိရမာနေ။ ‘‘စီဝရကာရသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
အဒ္ဓါနဂမနသမယော နာမ ‘‘အဒ္ဓယောဇနံ ဂစ္ဆိဿာမီ’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, ဂစ္ဆန္တေန ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, ဂတေန ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
နာဝါဘိရုဟနသမယော နာမ ‘‘နာဝံ အဘိရုဟိဿာမီ’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, အာရုဠှေန ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, ဩရုဠှေန ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
မဟာသမယော နာမ ယတ္ထ ဒွေ တယော ဘိက္ခူ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ယာပေန္တိ, စတုတ္ထေ အာဂတေ န ယာပေန္တိ။ ‘‘မဟာသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
သမဏဘတ္တသမယော နာမ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော ဘတ္တံ ကရောတိ။ ‘‘သမဏဘတ္တသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
‘‘အညတြ သမယာ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၉။ ဂဏဘောဇနေ ဂဏဘောဇနသညီ, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဘောဇနေ ဝေမတိကော, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဘောဇနေ နဂဏဘောဇနသညီ, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နဂဏဘောဇနေ ဂဏဘောဇနသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နဂဏဘောဇနေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နဂဏဘောဇနေ နဂဏဘောဇနသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၀။ အနာပတ္တိ သမယေ, ဒွေ တယော ဧကတော ဘုဉ္ဇန္တိ, ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ဧကတော သန္နိပတိတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ, နိစ္စဘတ္တံ, သလာကဘတ္တံ, ပက္ခိကံ, ဥပေါသထိကံ, ပါဋိပဒိကံ, ပဉ္စ ဘောဇနာနိ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဂဏဘောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ ပဏီတာနံ ဘတ္တာနံ ဘတ္တပဋိပါဋိ အဓိဋ္ဌိတာ ဟောတိ။ အထ ခေါ အညတရဿ ဒလိဒ္ဒဿ ကမ္မကာရဿ [ကမ္မကရဿ (သီ။)] ဧတဒဟောသိ – ‘‘န ခေါ ဣဒံ ဩရကံ ဘဝိဿတိ ယထယိမေ မနုဿာ သက္ကစ္စံ ဘတ္တံ ကရောန္တိ၊ ယံနူနာဟမ္ပိ ဘတ္တံ ကရေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ယေန ကိရပတိကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ကိရပတိကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, အယျပုတ္တ, ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ ဘိက္ခုသံဃဿ ဘတ္တံ ကာတုံ။ ဒေဟိ မေ ဝေတန’’န္တိ။ သောပိ ခေါ ကိရပတိကော သဒ္ဓေါ ဟောတိ ပသန္နော။ အထ ခေါ သော ကိရပတိကော တဿ ဒလိဒ္ဒဿ ကမ္မကာရဿ အဗ္ဘာတိရေကံ [အတိရေကံ (သျာ။)] ဝေတနံ အဒါသိ။ အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဓိဝါသေတု မေ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ သွာတနာယ ဘတ္တံ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေနာ’’တိ။ ‘‘မဟာ ခေါ, အာဝုသော, ဘိက္ခုသံဃော။ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘ဟောတု [ဟောတု မေ (က။)] ဘန္တေ, မဟာ ဘိက္ခုသံဃော။ ဗဟူ မေ ဗဒရာ ပဋိယတ္တာ ဗဒရမိဿေန ပေယျာ ပရိပူရိဿန္တီ’’တိ။ အဓိဝါသေသိ ဘဂဝါ တုဏှီဘာဝေန။
အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ဘဂဝတော အဓိဝါသနံ ဝိဒိတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ – ‘‘ဒလိဒ္ဒေန ကိရ ကမ္မကာရေန သွာတနာယ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ ဘိက္ခုသံဃော နိမန္တိတော, ဗဒရမိဿေန ပေယျာ ပရိပူရိဿန္တီ’’တိ။ တေ ကာလဿေဝ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ဘုဉ္ဇိံသု။ အဿောသုံ ခေါ မနုဿာ – ‘‘ဒလိဒ္ဒေန ကိရ ကမ္မကာရေန ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ ဘိက္ခုသံဃော နိမန္တိတော’’တိ။ တေ ဒလိဒ္ဒဿ ကမ္မကာရဿ ပဟူတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ အဘိဟရိံသု။ အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန ပဏီတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဋိယာဒါပေတွာ ဘဂဝတော ကာလံ အာရောစာပေသိ – ‘‘ကာလော, ဘန္တေ, နိဋ္ဌိတံ ဘတ္တ’’န္တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တဿ ဒလိဒ္ဒဿ ကမ္မကာရဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေန။ အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ဘတ္တဂ္ဂေ ဘိက္ခူ ပရိဝိသတိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ထောကံ, အာဝုသော, ဒေဟိ။ ထောကံ, အာဝုသော, ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘မာ ခေါ တုမှေ, ဘန္တေ, ‘အယံ ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော’တိ ထောကံ ထောကံ ပဋိဂ္ဂဏှိတ္ထ။ ပဟူတံ မေ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဋိယတ္တံ။
ပဋိဂ္ဂဏှထ, ဘန္တေ, ယာဝဒတ္ထ’’န္တိ။ ‘‘န ခေါ မယံ, အာဝုသော, ဧတံကာရဏာ ထောကံ ထောကံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ။ အပိစ, မယံ ကာလဿေဝ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ဘုဉ္ဇိမှာ၊ တေန မယံ ထောကံ ထောကံ ပဋိဂ္ဂဏှာမာ’’တိ။
အထ ခေါ သော ဒလိဒ္ဒေါ ကမ္မကာရော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ မယာ နိမန္တိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! န စာဟံ ပဋိဗလော ယာဝဒတ္ထံ ဒါတု’’န္တိ? အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ဒလိဒ္ဒဿ ကမ္မကာရဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ အညတြ နိမန္တိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အညတြ နိမန္တိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ အညတြ နိမန္တိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ပရမ္ပရဘောဇနေပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘုဉ္ဇာဟိ, အာဝုသော’’တိ။ ‘‘အလံ, အာဝုသော, အတ္ထိ မေ ဘတ္တပစ္စာသာ’’တိ။ တဿ ဘိက္ခုနော ပိဏ္ဍပါတော ဥဿူရေ [ဥဿူရေန (က။)] အာဟရီယိတ္ထ။ သော ဘိက္ခု န စိတ္တရူပံ ဘုဉ္ဇိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ပရမ္ပရဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ပရမ္ပရဘောဇနေ,အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ စီဝရဒါနသမယေ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယာဒေတွာ [ပဋိယာဒါပေတွာ (ဣတိပိ)] ဘိက္ခူ နိမန္တေန္တိ – ‘‘ဘောဇေတွာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမာ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ပရမ္ပရဘောဇန’’န္တိ။ စီဝရံ ပရိတ္တံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရဒါနသမယေ ပရမ္ပရဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ပရမ္ပရဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ စီဝရကာရကေ ဘိက္ခူ ဘတ္တေန နိမန္တေန္တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ ပရမ္ပရဘောဇန’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရကာရသမယေ ပရမ္ပရဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၅။ ‘‘ပရမ္ပရဘောဇနေ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဂိလာနသမယော, စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၆။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန ပစ္ဆာသမဏေန ယေန အညတရံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ ဘဂဝတော စ အာယသ္မတော စ အာနန္ဒဿ ဘောဇနံ အဒံသု။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ။ ‘‘ဂဏှာဟိ [ပတိဂဏှာဟိ (သီ။)], အာနန္ဒာ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂဝါ, အတ္ထိ မေ ဘတ္တပစ္စာသာ’’တိ။ ‘‘တေနဟာနန္ဒ, ဝိကပ္ပေတွာ ဂဏှာဟီ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဝိကပ္ပေတွာ [ဘတ္တပစ္စာသံ ဝိကပ္ပေတွာ (သျာ။)] ပရမ္ပရဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ – ‘မယှံ ဘတ္တပစ္စာသံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဒမ္မီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၇။ ပရမ္ပရဘောဇနံ နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရေန ဘောဇနေန နိမန္တိတော, တံ ဌပေတွာ အညံ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇတိ, ဧတံ ပရမ္ပရဘောဇနံ နာမ။
အညတြ သမယာတိ ဌပေတွာ သမယံ။
ဂိလာနသမယော နာမ န သက္ကောတိ ဧကာသနေ နိသိန္နော ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ‘‘ဂိလာနသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
စီဝရဒါနသမယော နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမော မာသော, အတ္ထတေ ကထိနေ ပဉ္စ မာသာ။ ‘‘စီဝရဒါနသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
စီဝရကာရသမယော နာမ စီဝရေ ကယိရမာနေ။ ‘‘စီဝရကာရသမယော’’တိ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။
‘‘အညတြ သမယာ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၈။ ပရမ္ပရဘောဇနေ ပရမ္ပရဘောဇနသညီ, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရမ္ပရဘောဇနေ ဝေမတိကော, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရမ္ပရဘောဇနေ နပရမ္ပရဘောဇနသညီ, အညတြ သမယာ, ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နပရမ္ပရဘောဇနေ ပရမ္ပရဘောဇနသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နပရမ္ပရဘောဇနေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နပရမ္ပရဘောဇနေ နပရမ္ပရဘောဇနသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၉။ အနာပတ္တိ သမယေ, ဝိကပ္ပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, ဒွေ တယော နိမန္တနေ ဧကတော ဘုဉ္ဇတိ, နိမန္တနပဋိပါဋိယာ ဘုဉ္ဇတိ, သကလေန ဂါမေန နိမန္တိတော တသ္မိံ ဂါမေ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဘုဉ္ဇတိ, သကလေန ပူဂေန နိမန္တိတော တသ္မိံ ပူဂေ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဘုဉ္ဇတိ, နိမန္တိယမာနော ဘိက္ခံ ဂဟေဿာမီတိ ဘဏတိ, နိစ္စဘတ္တေ, သလာကဘတ္တေ, ပက္ခိကေ, ဥပေါသထိကေ, ပါဋိပဒိကေ, ပဉ္စ ဘောဇနာနိ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ကာဏမာတုသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ သဒ္ဓါ ဟောတိ ပသန္နာ။ ကာဏာ ဂါမကေ အညတရဿ ပုရိသဿ ဒိန္နာ ဟောတိ။ အထ ခေါ ကာဏာ မာတုဃရံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ ကာဏာယ သာမိကော ကာဏာယ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အာဂစ္ဆတု ကာဏာ, ဣစ္ဆာမိ ကာဏာယ အာဂတ’’န္တိ။ အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ ‘‘ကိသ္မိံ ဝိယ ရိတ္တဟတ္ထံ ဂန္တု’’န္တိ ပူဝံ [ပူပံ (ဏွာဒိမောဂ္ဂလ္လာနေ)] ပစိ။ ပက္ကေ ပူဝေ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ကာဏမာတာယ ဥပါသိကာယ နိဝေသနံ ပါဝိသိ။ အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ တဿ ဘိက္ခုနော ပူဝံ ဒါပေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ ပူဝံ ဒါပေသိ။ သောပိ နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ
ပူဝံ ဒါပေသိ။ ယထာပဋိယတ္တံ ပူဝံ ပရိက္ခယံ အဂမာသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ကာဏာယ သာမိကော ကာဏာယ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အာဂစ္ဆတု ကာဏာ, ဣစ္ဆာမိ ကာဏာယ အာဂတ’’န္တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ ‘‘ကိသ္မိံ ဝိယ ရိတ္တဟတ္တံ ဂန္တု’’န္တိ ပူဝံ ပစိ။ ပက္ကေ ပူဝေ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ကာဏမာတာယ ဥပါသိကာယ နိဝေသနံ ပါဝိသိ။ အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ တဿ ဘိက္ခုနော ပူဝံ ဒါပေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ ပူဝံ ဒါပေသိ။ သောပိ နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ ပူဝံ ဒါပေသိ။ ယထာပဋိယတ္တံ ပူဝံ ပရိက္ခယံ အဂမာသိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ ကာဏာယ သာမိကော ကာဏာယ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အာဂစ္ဆတု ကာဏာ, ဣစ္ဆာမိ ကာဏာယ အာဂတံ။ သစေ ကာဏာ နာဂစ္ဆိဿတိ, အဟံ အညံ ပဇာပတိံ အာနေဿာမီ’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ ကိသ္မိံ ဝိယ ရိတ္တဟတ္ထံ ဂန္တုန္တိ ပူဝံ ပစိ။ ပက္ကေ ပူဝေ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ကာဏမာတာယ ဥပါသိကာယ နိဝေသနံ ပါဝိသိ။ အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ တဿ ဘိက္ခုနော ပူဝံ ဒါပေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ ပူဝံ ဒါပေသိ။ သောပိ နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ ပူဝံ ဒါပေသိ။ ယထာပဋိယတ္တံ ပူဝံ ပရိက္ခယံ အဂမာသိ။ အထ ခေါ ကာဏာယ သာမိကော အညံ ပဇာပတိံ အာနေသိ။
အဿောသိ ခေါ ကာဏာ – ‘‘တေန ကိရ ပုရိသေန အညာ ပဇာပတိ အာနီတာ’’တိ။ သာ ရောဒန္တီ အဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန ကာဏမာတာယ ဥပါသိကာယ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ကာဏမာတရံ ဥပါသိကံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿာယံ ကာဏာ ရောဒတီ’’တိ? အထ ခေါ ကာဏမာတာ ဥပါသိကာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ကာဏမာတရံ ဥပါသိကံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေတွာ သမာဒပေတွာ သမုတ္တေဇေတွာ သမ္ပဟံသေတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော သတ္ထော ရာဇဂဟာ ပဋိယာလောကံ ဂန္တုကာမော ဟောတိ။ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု တံ သတ္ထံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ အညတရော ဥပါသကော တဿ ဘိက္ခုနော
သတ္တုံ ဒါပေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ သတ္တုံ ဒါပေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ အညဿ အာစိက္ခိ။ တဿပိ သတ္တုံ ဒါပေသိ။ ယထာပဋိယတ္တံ ပါထေယျံ ပရိက္ခယံ အဂမာသိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဇ္ဇဏှော, အယျာ, အာဂမေထ, ယထာပဋိယတ္တံ ပါထေယျံ အယျာနံ ဒိန္နံ။ ပါထေယျံ ပဋိယာဒေဿာမီ’’တိ။ ‘‘နာယျော [နာယျ (သျာ။)] သက္ကာ အာဂမေတုံ, ပယာတော သတ္ထော’’တိ အဂမံသု။ အထ ခေါ တဿ ဥပါသကဿ ပါထေယျံ ပဋိယာဒေတွာ ပစ္ဆာ ဂစ္ဆန္တဿ စောရာ အစ္ဆိန္ဒိံသု။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ! အယံ ဣမေသံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ဂစ္ဆန္တော စောရေဟိ အစ္ဆိန္နော’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ…ပေ… ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၂။ ‘‘ဘိက္ခုံ ပနေဝ ကုလံ ဥပဂတံ ပူဝေဟိ ဝါ မန္ထေဟိ ဝါ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျ, အာကင်္ခမာနေန ဘိက္ခုနာ ဒွတ္တိပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ တတော စေ ဥတ္တရိ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ပါစိတ္တိယံ။ ဒွတ္တိပတ္တပူရေ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တတော နီဟရိတွာ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဘဇိတဗ္ဗံ။ အယံ တတ္ထ သာမီစီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၃။ ဘိက္ခုံ ပနေဝ ကုလံ ဥပဂတန္တိ ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။
ဥပဂတန္တိ တတ္ထ ဂတံ။
ပူဝံ နာမ ယံကိဉ္စိ ပဟေဏကတ္ထာယ ပဋိယတ္တံ။
မန္ထံ နာမ ယံကိဉ္စိ ပါထေယျတ္ထာယ ပဋိယတ္တံ။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ ယာဝတကံ ဣစ္ဆသိ တာဝတကံ ဂဏှာဟီတိ။
အာကင်္ခမာနေနာတိ ဣစ္ဆမာနေန။
ဒွတ္တိပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာတိ ဒွေတယော ပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။
တတောစေ ဥတ္တရိ ပဋိဂဏှေယျာတိ တတုတ္တရိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဒွတ္တိပတ္တပူရေ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တတော နိက္ခမန္တေန ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ – ‘‘အမုတြ မယာ ဒွတ္တိပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟိတာ, မာ ခေါ တတ္ထ ပဋိဂ္ဂဏှီ’’တိ။ သစေ ပဿိတွာ န အာစိက္ခတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သစေ အာစိက္ခိတေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တတောနီဟရိတွာ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဘဇိတဗ္ဗန္တိ ပဋိက္ကမနံ နီဟရိတွာ သံဝိဘဇိတဗ္ဗံ။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ အယံ တတ္ထ အနုဓမ္မတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၄။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ အတိရေကသညီ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ ဝေမတိကော ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ ဦနကသညီ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၅။ အနာပတ္တိ ဒွတ္တိပတ္တပူရေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, န ပဟေဏကတ္ထာယ န ပါထေယျတ္ထာယ ပဋိယတ္တံ ဒေန္တိ, ပဟေဏကတ္ထာယ ဝါ ပါထေယျတ္ထာယ ဝါ ပဋိယတ္တသေသကံ ဒေန္တိ, ဂမနေ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓေ ဒေန္တိ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကာဏမာတုသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဗြာဟ္မဏော ဘိက္ခူ နိမန္တေတွာ ဘောဇေသိ။ ဘိက္ခူ ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ
ဉာတိကုလာနိ ဂန္တွာ ဧကစ္စေ ဘုဉ္ဇိံသု ဧကစ္စေ ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ အဂမံသု။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ပဋိဝိဿကေ [ပဋိဝိသကေ (ယောဇနာ)] ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘိက္ခူ မယာ အယျာ သန္တပ္ပိတာ။ ဧထ, တုမှေပိ သန္တပ္ပေဿာမီ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိံ တွံ, အယျော [အယျ (သျာ။)], အမှေ သန္တပ္ပေဿသိ? ယေပိ တယာ နိမန္တိတာ တေပိ အမှာကံ ဃရာနိ အာဂန္တွာ ဧကစ္စေ ဘုဉ္ဇိံသု ဧကစ္စေ ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ အဂမံသူ’’တိ!
အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ အမှာကံ ဃရေ ဘုဉ္ဇိတွာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! န စာဟံ ပဋိဗလော ယာဝဒတ္ထံ ဒါတု’’န္တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဏီတေ ပိဏ္ဍပါတေ နီဟရန္တိ။ ဂိလာနာ န စိတ္တရူပံ ဘုဉ္ဇန္တိ။ တာနိ ဘိက္ခူ ဆဋ္ဋေန္တိ။ အဿောသိ ခေါ ဘဂဝါ ဥစ္စာသဒ္ဒံ မဟာသဒ္ဒံ ကာကောရဝသဒ္ဒံ။ သုတွာန အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ သော, အာနန္ဒ, ဥစ္စာသဒ္ဒေါ မဟာသဒ္ဒေါ ကာကောရဝသဒ္ဒေါ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ဘုဉ္ဇေယျုံ ပနာနန္ဒ, ဘိက္ခူ ဂိလာနာတိရိတ္တ’’န္တိ။ ‘‘န ဘုဉ္ဇေယျုံ, ဘဂဝါ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနဿ စ အဂိလာနဿ စ အတိရိတ္တံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, အတိရိတ္တံ ကာတဗ္ဗံ – ‘‘အလမေတံ သဗ္ဗ’’န္တိ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၈။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတော အနတိရိတ္တံ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘုတ္တာဝီ နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ ဘုတ္တံ ဟောတိ။
ပဝါရိတော နာမ အသနံ ပညာယတိ, ဘောဇနံ ပညာယတိ, ဟတ္ထပါသေ ဌိတော အဘိဟရတိ, ပဋိက္ခေပေါ ပညာယတိ။
အနတိရိတ္တံ နာမ အကပ္ပိယကတံ ဟောတိ, အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကတံ ဟောတိ, အနုစ္စာရိတကတံ ဟောတိ, အဟတ္ထပါသေ ကတံ ဟောတိ, အဘုတ္တာဝိနာ ကတံ ဟောတိ, ဘုတ္တာဝိနာ ပဝါရိတေန အာသနာ ဝုဋ္ဌိတေန ကတံ ဟောတိ, ‘‘အလမေတံ သဗ္ဗန္တိ အဝုတ္တံ ဟောတိ, န ဂိလာနာတိရိတ္တံ ဟောတိ’’ – ဧတံ အနတိရိတ္တံ နာမ။
အတိရိတ္တံ နာမ ကပ္ပိယကတံ ဟောတိ, ပဋိဂ္ဂဟိတကတံ ဟောတိ, ဥစ္စာရိတကတံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသေ ကတံ ဟောတိ, ဘုတ္တာဝိနာ ကတံ ဟောတိ, ဘုတ္တာဝိနာ ပဝါရိတေန အာသနာ အဝုဋ္ဌိတေန ကတံ ဟောတိ, ‘‘အလမေတံ သဗ္ဗ’’န္တိ ဝုတ္တံ ဟောတိ, ဂိလာနာတိရိတ္တံ ဟောတိ – ဧတံ အတိရိတ္တံ နာမ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၀။ အနတိရိတ္တေ အနတိရိတ္တသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနတိရိတ္တေ ဝေမတိကော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနတိရိတ္တေ အတိရိတ္တသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိရိတ္တေ အနတိရိတ္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိရိတ္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိရိတ္တေ အတိရိတ္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၁။ အနာပတ္တိ အတိရိတ္တံ ကာရာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, ‘‘အတိရိတ္တံ ကာရာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အညဿတ္ထာယ ဟရန္တော ဂစ္ဆတိ, ဂိလာနဿ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခူ ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ ဧကော ဘိက္ခု အနာစာရံ အာစရတိ။ ဒုတိယော ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာဝုသော, ဧဝရူပမကာသိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ သော တသ္မိံ ဥပနန္ဓိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ သာဝတ္ထိံ အဂမံသု။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အညတရဿ ပူဂဿ သံဃဘတ္တံ ဟောတိ။ ဒုတိယော ဘိက္ခု ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတော ဟောတိ။ ဥပနဒ္ဓေါ [ဥပနန္ဓော (က။)] ဘိက္ခု ဉာတိကုလံ ဂန္တွာ ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘုဉ္ဇာဟိ, အာဝုသော’’တိ။ ‘‘အလံ, အာဝုသော, ပရိပုဏ္ဏောမှီ’’တိ။ ‘‘သုန္ဒရော, အာဝုသော, ပိဏ္ဍပါတော, ဘုဉ္ဇာဟီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တေန ဘိက္ခုနာ နိပ္ပီဠိယမာနော တံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိ။ ဥပနဒ္ဓေါ ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘တွမ္ပိ [တွံ ဟိ (သျာ။)] နာမ, အာဝုသော, မံ ဝတ္တဗ္ဗံ မညသိ ယံ တွံ ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတော အနတိရိတ္တံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇသီ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, အာစိက္ခိတဗ္ဗ’’န္တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, ပုစ္ဆိတဗ္ဗ’’န္တိ။
အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ဘုတ္တာဝိံ ပဝါရိတံ အနတိရိတ္တေန ဘောဇနေန အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေဿတီ’’ တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ဘိက္ခုံ ဘုတ္တာဝိံ ပဝါရိတံ အနတိရိတ္တေန ဘောဇနေန အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုံ ဘုတ္တာဝိံ ပဝါရိတံ အနတိရိတ္တေန ဘောဇနေန အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ဘုတ္တာဝိံ ပဝါရိတံ အနတိရိတ္တေန ခါဒနီယေန ဝါ ဘောဇနီယေန ဝါ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျ – ‘ဟန္ဒ, ဘိက္ခု, ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’တိ, ဇာနံ အာသာဒနာပေက္ခော, ဘုတ္တသ္မိံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘုတ္တာဝီ နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ, အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ ဘုတ္တံ ဟောတိ။
ပဝါရိတော နာမ အသနံ ပညာယတိ, ဘောဇနံ ပညာယတိ, ဟတ္ထပါသေ ဌိတော အဘိဟရတိ, ပဋိက္ခေပေါ ပညာယတိ။
အနတိရိတ္တံ နာမ အကပ္ပိယကတံ ဟောတိ, အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကတံ ဟောတိ, အနုစ္စာရိတကတံ ဟောတိ, အဟတ္ထပါသေ ကတံ ဟောတိ, အဘုတ္တာဝိနာ ကတံ ဟောတိ, ဘုတ္တာဝိနာ ပဝါရိတေန အာသနာ ဝုဋ္ဌိတေန ကတံ ဟောတိ, ‘‘အလမေတံ သဗ္ဗ’’န္တိ အဝုတ္တံ ဟောတိ, န ဂိလာနာတိရိတ္တံ ဟောတိ – ဧတံ အနတိရိတ္တံ နာမ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ ယာဝတကံ ဣစ္ဆသိ တာဝတကံ ဂဏှာဟီတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
အာသာဒနာပေက္ခောတိ ‘‘ဣမိနာ ဣမံ စောဒေဿာမိ သာရေဿာမိ ပဋိစောဒေဿာမိ ပဋိသာရေဿာမိ မင်္ကု ကရိဿာမီ’’တိ အဘိဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿ ဝစနေန ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘောဇနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၅။ ပဝါရိတေ ပဝါရိတသညီ အနတိရိတ္တေန ခါဒနီယေန ဝါ ဘောဇနီယေန ဝါ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပဝါရိတေ ဝေမတိကော အနတိရိတ္တေန ခါဒနီယေန ဝါ ဘောဇနီယေန ဝါ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဝါရိတေ အပ္ပဝါရိတသညီ အနတိရိတ္တေန ခါဒနီယေန ဝါ ဘောဇနီယေန ဝါ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေတိ, အနာပတ္တိ။ ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ အဘိဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿ ဝစနေန ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပဝါရိတေ ပဝါရိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပဝါရိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပဝါရိတေ အပ္ပဝါရိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၆။ အနာပတ္တိ အတိရိတ္တံ ကာရာပေတွာ ဒေတိ, ‘‘အတိရိတ္တံ ကာရာပေတွာ ဘုဉ္ဇာဟီ’’တိ ဒေတိ, အညဿတ္ထာယ ဟရန္တော ဂစ္ဆာဟီတိ ဒေတိ, ဂိလာနဿ သေသကံ ဒေတိ, ‘‘ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇာ’’တိ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇော ဟောတိ။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇံ ဒဿနာယ အဂမံသု။ မနုဿာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ နဟာပေတွာ ဝိလိမ္ပေတွာ ဘောဇေတွာ
ခါဒနီယံ အဒံသု။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ခါဒနီယံ အာဒါယ အာရာမံ ဂန္တွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဂဏှာထာဝုသော, ခါဒနီယံ ခါဒထာ’’တိ။ ‘‘ကုတော တုမှေဟိ, အာဝုသော, ခါဒနီယံ လဒ္ဓ’’န္တိ? သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ကိံ ပန တုမှေ, အာဝုသော, ဝိကာလေ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇထာ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိကာလေ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိကာလေ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဝိကာလေ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဝိကာလေ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၈။ ယောပန ဘိက္ခု ဝိကာလေ ခါဒနီယံဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၉။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဝိကာလော နာမ မဇ္ဈနှိကေ ဝီတိဝတ္တေ ယာဝ အရုဏုဂ္ဂမနာ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၀။ ဝိကာလေ ဝိကာလသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဝိကာလေ ဝေမတိကော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဝိကာလေ ကာလသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလေ ဝိကာလသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလေ ကာလသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၁။ အနာပတ္တိ ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ဥပဇ္ဈာယော အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော [ဗေလဋ္ဌိသီသော (သီ။) ဝေဠဋ္ဌသီသော (သျာ။)] အရညေ ဝိဟရတိ။ သော ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ သုက္ခကုရံ အာရာမံ ဟရိတွာ သုက္ခာပေတွာ နိက္ခိပတိ။ ယဒါ အာဟာရေန အတ္ထော ဟောတိ, တဒါ ဥဒကေန တေမေတွာ တေမေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, စိရေန ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသတိ။ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဗေလဋ္ဌသီသံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အာဝုသော, စိရေန ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသသီ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကိံ ပန တွံ, အာဝုသော, သန္နိဓိကာရကံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇသီ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော သန္နိဓိကာရကံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဗေလဋ္ဌသီသ, သန္နိဓိကာရကံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, ဗေလဋ္ဌသီသ, သန္နိဓိကာရကံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇိဿသိ! နေတံ, ဗေလဋ္ဌသီသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၃။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု သန္နိဓိကာရကံ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၄။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သန္နိဓိကာရကံ နာမ အဇ္ဇ ပဋိဂ္ဂဟိတံ အပရဇ္ဇု ခါဒိတံ ဟောတိ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၅။ သန္နိဓိကာရကေ သန္နိဓိကာရကသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သန္နိဓိကာရကေ ဝေမတိကော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သန္နိဓိကာရကေ အသန္နိဓိကာရကသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသန္နိဓိကာရကေ သန္နိဓိကာရကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသန္နိဓိကာရကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသန္နိဓိကာရကေ အသန္နိဓိကာရကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၆။ အနာပတ္တိ ယာဝကာလိကံ ယာဝကာလေ နိဒဟိတွာ ဘုဉ္ဇတိ, ယာမကာလိကံ ယာမေ နိဒဟိတွာ ဘုဉ္ဇတိ, သတ္တာဟကာလိကံ သတ္တာဟံ နိဒဟိတွာ ဘုဉ္ဇတိ, ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! ကဿ သမ္ပန္နံ န မနာပံ, ကဿ သာဒုံ န ရုစ္စတီ’’တိ!! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ …ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ …ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ, သေယျထိဒံ – သပ္ပိ နဝနီတံ တေလံ မဓု ဖာဏိတံ မစ္ဆော မံသံ ခီရံ ဒဓိ။ ယော ပန ဘိက္ခု ဧဝရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ ဘိက္ခူ ဂိလာနေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇာမ, တေန နော ဖာသု ဟောတိ၊ ဣဒါနိ ပန ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဝိညာပေမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၉။ ‘‘ယာနိခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ, သေယျထိဒံ – သပ္ပိ နဝနီတံ တေလံ မဓု ဖာဏိတံ မစ္ဆော မံသံ ခီရံ ဒဓိ။ ယော ပန ဘိက္ခု ဧဝရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနိ အဂိလာနော အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၀။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနီတိ သပ္ပိ နာမ ဂေါသပ္ပိ ဝါ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ, ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ တေသံ သပ္ပိ။
နဝနီတံ နာမ တေသညေဝ နဝနီတံ။
တေလံ နာမ တိလတေလံ သာသပတေလံ မဓုကတေလံ ဧရဏ္ဍတေလံ ဝသာတေလံ။
ဖာဏိတံ နာမ ဥစ္ဆုမှာ နိဗ္ဗတ္တံ။
မစ္ဆော နာမ ဥဒကော [ဥဒကစရော (သျာ။ က။)] ဝုစ္စတိ။
မံသံ နာမ ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ, တေသံ မံသံ။
ခီရံ နာမ ဂေါခီရံ ဝါ အဇိကာခီရံ ဝါ မဟိံသခီရံ ဝါ, ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ, တေသံ ခီရံ။
ဒဓိ နာမ တေသညေဝ ဒဓိ။
ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဧဝရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနီတိ တထာရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနိ။
အဂိလာနော နာမ ယဿ ဝိနာ ပဏီတဘောဇနာနိ ဖာသု ဟောတိ။
ဂိလာနော နာမ ယဿ ဝိနာ ပဏီတဘောဇနာနိ န ဖာသု ဟောတိ။
အဂိလာနော အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ [ပယောဂေ ပယောဂေ (က။)] ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ‘‘ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၁။ အဂိလာနော အဂိလာနသညီ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော
ဝေမတိကော ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော ဂိလာနသညီ ပဏီတဘောဇနာနိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဂိလာနော အဂိလာနသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဂိလာနသညီ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၂။ အနာပတ္တိ ဂိလာနဿ, ဂိလာနော ဟုတွာ ဝိညာပေတွာ အဂိလာနော ဘုဉ္ဇတိ, ဂိလာနဿ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ အညဿတ္ထာယ အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ဒန္တပေါနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သဗ္ဗပံသုကူလိကော သုသာနေ ဝိဟရတိ။ သော မနုဿေဟိ ဒိယျမာနံ န ဣစ္ဆတိ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ, သုသာနေပိ ရုက္ခမူလေပိ ဥမ္မာရေပိ အယျဝေါသာဋိတကာနိ သာမံ ဂဟေတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ [ဘုဉ္ဇတိ (သျာ။)]။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယံ ဘိက္ခု အမှာကံ အယျဝေါသာဋိတကာနိ သာမံ ဂဟေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ! ထေရောယံ ဘိက္ခု ဝဌရော မနုဿမံသံ မညေ ခါဒတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟရသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟရိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဥဒကဒန္တပေါနေ [ဥဒကဒန္တပေါဏေ (သျာ။ က။)] ကုက္ကုစ္စာယန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဥဒကဒန္တပေါနံ သာမံ ဂဟေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟရေယျ, အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အဒိန္နံ နာမ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကံ ဝုစ္စတိ။
ဒိန္နံ နာမ ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ ဒေန္တေ ဟတ္ထပါသေ ဌိတော ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, ဧတံ ဒိန္နံ နာမ။
အာဟာရော နာမ ဥဒကဒန္တပေါနံ ဌပေတွာ ယံကိဉ္စိ အဇ္ဈောဟရဏီယံ, ဧသော အာဟာရော နာမ။
အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာတိ ဌပေတွာ ဥဒကဒန္တပေါနံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၇။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟာရေတိ, အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ ဝေမတိကော အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟာရေတိ, အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ အဒိန္နံ မုခဒွါရံ အာဟာရံ အာဟာရေတိ, အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပဋိဂ္ဂဟိတကေ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိဂ္ဂဟိတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိဂ္ဂဟိတကေ ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၈။ အနာပတ္တိ ဥဒကဒန္တပေါနေ, စတ္တာရိ မဟာဝိကတာနိ သတိ ပစ္စယေ အသတိ ကပ္ပိယကာရကေ သာမံ ဂဟေတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒန္တပေါနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ဘောဇနဝဂ္ဂေါ စတုတ္ထော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ပိဏ္ဍော ဂဏံ ပရံ ပူဝံ, ဒွေ စ ဝုတ္တာ ပဝါရဏာ၊
ဝိကာလေ သန္နိဓီ ခီရံ, ဒန္တပေါနေန တေ ဒသာတိ။
၅။ အစေလကဝဂ္ဂေါ
၁။ အစေလကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သံဃဿ ခါဒနီယံ ဥဿန္နံ ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘တေနဟာနန္ဒ, ဝိဃာသာဒါနံ ပူဝံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ ဘန္တေ’’တိ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ ဝိဃာသာဒေ ပဋိပါဋိယာ နိသီဒါပေတွာ ဧကေကံ ပူဝံ ဒေန္တော အညတရိဿာ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဧကံ မညမာနော ဒွေ ပူဝေ အဒါသိ။ သာမန္တာ ပရိဗ္ဗာဇိကာယော တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဇာရော တေ ဧသော သမဏော’’တိ။ ‘‘န မေ သော သမဏော ဇာရော, ဧကံ မညမာနော ဒွေ ပူဝေ အဒါသီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဧကေကံ ပူဝံ ဒေန္တော တဿာယေဝ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဧကံ မညမာနော ဒွေ ပူဝေ အဒါသိ။ သာမန္တာ ပရိဗ္ဗာဇိကာယော တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဇာရော တေ ဧသော သမဏော’’တိ။ ‘‘န မေ သော သမဏော ဇာရော, ဧကံ မညမာနော ဒွေ ပူဝေ အဒါသီ’’တိ။ ‘‘ဇာရော န ဇာရော’’တိ ဘဏ္ဍိံသု။ အညတရောပိ အာဇီဝကော ပရိဝေသနံ အဂမာသိ။ အညတရော ဘိက္ခု ပဟူတေန သပ္ပိနာ ဩဒနံ မဒ္ဒိတွာ တဿ အာဇီဝကဿ မဟန္တံ ပိဏ္ဍံ အဒါသိ။ အထ ခေါ သော အာဇီဝကော တံ ပိဏ္ဍံ အာဒါယ အဂမာသိ။ အညတရော အာဇီဝကော တံ အာဇီဝကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကုတော တယာ, အာဝုသော, ပိဏ္ဍော လဒ္ဓေါ’’တိ?
‘‘တဿာဝုသော, သမဏဿ ဂေါတမဿ မုဏ္ဍဂဟပတိကဿ ပရိဝေသနာယ လဒ္ဓေါ’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဥပါသကာ တေသံ အာဇီဝကာနံ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ။ အထ ခေါ တေ ဥပါသကာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ ဧကမန္တံ နိသိန္နာ ခေါ တေ ဥပါသကာ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣမေ, ဘန္တေ, တိတ္ထိယာ အဝဏ္ဏကာမာ ဗုဒ္ဓဿ အဝဏ္ဏကာမာ ဓမ္မဿ အဝဏ္ဏကာမာ သံဃဿ။ သာဓု, ဘန္တေ, အယျာ တိတ္ထိယာနံ သဟတ္ထာ န ဒဒေယျု’’န္တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တေ ဥပါသကေ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ တေ ဥပါသကာ ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကမိံသု။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ …ပေ… သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ, ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အစေလကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အစေလကော နာမ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော နဂ္ဂေါ။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ သာမဏေရဉ္စ ဌပေတွာ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော။
ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ ဘိက္ခုနိဉ္စ သိက္ခမာနဉ္စ သာမဏေရိဉ္စ ဌပေတွာ ယာ ကာစိ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဥဒကဒန္တပေါနံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
ဒဒေယျာတိ ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၂။ တိတ္ထိယေ တိတ္ထိယသညီ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တိတ္ထိယေ ဝေမတိကော သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တိတ္ထိယေ အတိတ္ထိယသညီ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥဒကဒန္တပေါနံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိတ္ထိယေ တိတ္ထိယသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိတ္ထိယေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိတ္ထိယေ အတိတ္ထိယသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၃။ အနာပတ္တိ ဒါပေတိ န ဒေတိ, ဥပနိက္ခိပိတွာ ဒေတိ, ဗာဟိရာလေပံ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အစေလကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဥယျောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘာတုနော သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’’တိ။ တဿ အဒါပေတွာ ဥယျောဇေသိ – ‘‘ဂစ္ဆာဝုသော, န မေ တယာ သဒ္ဓိံ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတိ, ဧကကဿ မေ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဥပကဋ္ဌေ ကာလေ နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ, ပဋိက္ကမနေပိ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ န သမ္ဘာဝေသိ, ဆိန္နဘတ္တော အဟောသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘိက္ခုံ – ‘ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’တိ တဿ
အဒါပေတွာ ဥယျောဇေဿတီ’’တိ …ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ဘိက္ခုံ – ‘‘ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’’တိ တဿ အဒါပေတွာ ဥယျောဇေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုံ – ‘‘ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’’တိ တဿ အဒါပေတွာ ဥယျောဇေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ – ‘‘ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’တိ တဿ ဒါပေတွာ ဝါ အဒါပေတွာ ဝါ ဥယျောဇေယျ – ‘ဂစ္ဆာဝုသော, န မေ တယာ သဒ္ဓိံ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတိ, ဧကကဿ မေ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတီ’တိ, ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၆။ ယော ပနာတိ ယော, ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုန္တိ အညံ ဘိက္ခုံ။
ဧဟာဝုသော, ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါတိ ဂါမောပိ နိဂမောပိ နဂရမ္ပိ, ဂါမော စေဝ နိဂမော စ။
တဿ ဒါပေတွာတိ ယာဂုံ ဝါ ဘတ္တံ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒါပေတွာ။
အဒါပေတွာတိ န ကိဉ္စိ ဒါပေတွာ။
ဥယျောဇေယျာတိ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဟသိတုကာမော ကီဠိတုကာမော ရဟော နိသီဒိတုကာမော အနာစာရံ အာစရိတုကာမော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဂစ္ဆာဝုသော, န မေ တယာ သဒ္ဓိံ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတိ, ဧကကဿ မေ ကထာ ဝါ နိသဇ္ဇာ ဝါ ဖာသု ဟောတီ’’တိ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝါ သဝနူပစာရံ ဝါ ဝိဇဟန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဇဟိတေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ န အညော ကောစိ ပစ္စယော ဟောတိ ဥယျောဇေတုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၇။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ကလိသာသနံ အာရောပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကလိသာသနံ အာရောပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၈။ အနာပတ္တိ ‘‘ဥဘော ဧကတော န ယာပေဿာမာ’’တိ ဥယျောဇေတိ, ‘‘မဟဂ္ဃံ ဘဏ္ဍံ ပဿိတွာ လောဘဓမ္မံ ဥပ္ပါဒေဿတီ’’တိ ဥယျောဇေတိ, ‘‘မာတုဂါမံ ပဿိတွာ အနဘိရတိံ ဥပ္ပါဒေဿတီ’’တိ ဥယျောဇေတိ, ‘‘ဂိလာနဿ ဝါ ဩဟိယျကဿ ဝါ ဝိဟာရပါလဿ ဝါ ယာဂုံ ဝါ ဘတ္တံ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ နီဟရာ’’တိ ဥယျောဇေတိ, န အနာစာရံ အာစရိတုကာမော, သတိ ကရဏီယေ ဥယျောဇေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥယျောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ သဘောဇနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဟာယကဿ ဃရံ ဂန္တွာ တဿ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ သယနိဃရေ [သယနီဃရေ (သျာ။)] နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ သော ပုရိသော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဒဒေဟာယျဿ ဘိက္ခ’’န္တိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဘိက္ခံ အဒါသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ယတော အယျဿ ဘိက္ခာ ဒိန္နာ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ သလ္လက္ခေတွာ – ‘‘ပရိယုဋ္ဌိတော အယံ ပုရိသော’’တိ, အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ
ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိသီဒထ, ဘန္တေ, မာ အဂမိတ္ထာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သော ပုရိသော…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ သော ပုရိသော အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ယတော အယျဿ ဘိက္ခာ ဒိန္နာ’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိသီဒထ, ဘန္တေ, မာ အဂမိတ္ထာ’’တိ။
အထ ခေါ သော ပုရိသော နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေသိ – ‘‘အယံ, ဘန္တေ, အယျော ဥပနန္ဒော မယှံ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ သယနိဃရေ နိသိန္နော။ သော မယာ ဥယျောဇီယမာနော န ဣစ္ဆတိ ဂန္တုံ။ ဗဟုကိစ္စာ မယံ ဗဟုကရဏီယာ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သဘောဇနံ နာမ ကုလံ ဣတ္ထီ စေဝ ဟောတိ ပုရိသော စ, ဣတ္ထီ စ ပုရိသော စ ဥဘော အနိက္ခန္တာ ဟောန္တိ, ဥဘော အဝီတရာဂါ။
အနုပခဇ္ဇာတိ အနုပဝိသိတွာ။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ မဟလ္လကေ ဃရေ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ [ပိဋ္ဌိသံဃာဋဿ (သျာ။)] ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ခုဒ္ဒကေ ဃရေ ပိဋ္ဌိဝံသံ အတိက္ကမိတွာ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၂။ သယနိဃရေ သယနိဃရသညီ သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သယနိဃရေ ဝေမတိကော သဘောဇနေ
ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သယနိဃရေ နသယနိဃရသညီ သဘောဇနေ ကုလေ အနုပခဇ္ဇ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နသယနိဃရေ သယနိဃရသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နသယနိဃရေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နသယနိဃရေ နသယနိဃရသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၃။ အနာပတ္တိ မဟလ္လကေ ဃရေ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ ဟတ္ထပါသံ အဝိဇဟိတွာ နိသီဒတိ, ခုဒ္ဒကေ ဃရေ ပိဋ္ဌိဝံသံ အနတိက္ကမိတွာ နိသီဒတိ, ဘိက္ခု ဒုတိယော ဟောတိ, ဥဘော နိက္ခန္တာ ဟောန္တိ, ဥဘော ဝီတရာဂါ, နသယနိဃရေ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သဘောဇနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဟာယကဿ ဃရံ ဂန္တွာ တဿ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥပနန္ဒော မယှံ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၅။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၆။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ, အန္တမသော တဒဟုဇာတာပိ ဒါရိကာ, ပဂေဝ မဟတ္တရီ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
[ပါစိ။ ၂၀၀,၂၉၁၊ ပါရာ။ ၄၄၅,၄၅၄]ရဟော နာမ စက္ခုဿ ရဟော သောတဿ ရဟော။ စက္ခုဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ အက္ခိံ ဝါ နိခဏီယမာနေ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ ပဿိတုံ။ သောတဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ပကတိကထာ သောတုံ။
[ပါရာ။ ၄၄၅]ပဋိစ္ဆန္နံ နာမ အာသနံ ကုဋ္ဋေန [ကုဍ္ဍေန (သီ။ သျာ။)] ဝါ ကဝါဋေန ဝါ ကိလဉ္ဇေန ဝါ သာဏိပါကာရေန ဝါ ရုက္ခေန ဝါ ထမ္ဘေန ဝါ ကောတ္ထဠိယာ [ကောဋ္ဌဠိယာ (သီ။ သျာ။) ကောတ္ထဠိကာယ (က။)] ဝါ, ယေန ကေနစိ ပဋိစ္ဆန္နံ ဟောတိ။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ မာတုဂါမေ နိသိန္နေ ဘိက္ခု ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိသိန္နေ မာတုဂါမော ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိသိန္နာ ဟောန္တိ ဥဘော ဝါ နိပန္နာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၇။ မာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ ဝေမတိကော ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယက္ခိယာ ဝါ ပေတိယာ ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတာယ ဝါ မနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ သဒ္ဓိံ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၈။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ပုရိသော ဒုတိယော ဟောတိ, တိဋ္ဌတိ န နိသီဒတိ, အရဟောပေက္ခော, အညဝိဟိတော နိသီဒတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဟာယကဿ ဃရံ ဂန္တွာ တဿ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥပနန္ဒော မယှံ ပဇာပတိယာ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပါသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ, ဝိညူ ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
ဧကောဧကာယာတိ ဘိက္ခု စေဝ ဟောတိ မာတုဂါမော စ။
[ပါစိ။ ၂၀၀,၂၈၆၊ ပါရာ။ ၄၄၅,၄၅၄]
ရဟော နာမ စက္ခုဿ ရဟော, သောတဿ ရဟော။ စက္ခုဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ အက္ခိံ ဝါ နိခဏီယမာနေ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ ပဿိတုံ။ သောတဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ပကတိကထာ သောတုံ။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ မာတုဂါမေ နိသိန္နေ ဘိက္ခု ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိသိန္နေ မာတုဂါမော ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိသိန္နာ ဟောန္တိ ဥဘော ဝါ နိပန္နာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၂။ မာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ ဝေမတိကော ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယက္ခိယာ ဝါ ပေတိယာ ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ [တိရစ္ဆာနဂတာယ ဝါ မနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ (က။)] သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၃။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ပုရိသော ဒုတိယော ဟောတိ, တိဋ္ဌတိ န နိသီဒတိ, အရဟောပေက္ခော အညဝိဟိတော နိသီဒတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ စာရိတ္တသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ
သကျပုတ္တဿ ဥပဋ္ဌာကကုလံ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဘတ္တေန နိမန္တေသိ။ အညေပိ ဘိက္ခူ ဘတ္တေန နိမန္တေသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုရေဘတ္တံ, ကုလာနိ ပယိရုပါသတိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေထာဝုသော ဘတ္တ’’န္တိ။ ‘‘အာဂမေထ, ဘန္တေ, ယာဝါယျော ဥပနန္ဒော အာဂစ္ဆတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေထာဝုသော, ဘတ္တံ၊ ပုရေ ကာလော အတိက္ကမတီ’’တိ။ ‘‘ယမ္ပိ မယံ, ဘန္တေ, ဘတ္တံ ကရိမှာ အယျဿ ဥပနန္ဒဿ ကာရဏာ။ အာဂမေထ, ဘန္တေ, ယာဝါယျော ဥပနန္ဒော အာဂစ္ဆတီ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုရေဘတ္တံ ကုလာနိ ပယိရုပါသိတွာ ဒိဝါ အာဂစ္ဆတိ။ ဘိက္ခူ န စိတ္တရူပံ ဘုဉ္ဇိံသု။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၅။ [မဟာဝ။ ၂၇၇] တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဥပဋ္ဌာကကုလံ သံဃဿတ္ထာယ ခါဒနီယံ ပါဟေသိ – ‘‘အယျဿ ဥပနန္ဒဿ ဒဿေတွာ သံဃဿ ဒါတဗ္ဗ’’န္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌော ဟောတိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူ ပုစ္ဆိံသု – ‘‘ကဟံ, ဘန္တေ, အယျော ဥပနန္ဒော’’တိ? ‘‘ဧသာဝုသော, အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌော’’တိ။ ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, ခါဒနီယံ အယျဿ ဥပနန္ဒဿ ဒဿေတွာ သံဃဿ ဒါတဗ္ဗ’’န္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ
ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ နိက္ခိပထ ယာဝ ဥပနန္ဒော အာဂစ္ဆတီ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ပုရေဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇိတု’’န္တိ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ပယိရုပါသိတွာ ဒိဝါ ပဋိက္ကမိ, ခါဒနီယံ ဥဿာရိယိတ္ထ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ စီဝရဒါနသမယေ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ကုလာနိ န ပယိရုပါသန္တိ။ စီဝရံ ပရိတ္တံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရဒါနသမယေ ကုလာနိ ပယိရုပါသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ စီဝရဒါနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တိ, အတ္ထော စ ဟောတိ သူစိယာပိ သုတ္တေနပိ သတ္ထကေနပိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ကုလာနိ န ပယိရုပါသန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စီဝရကာရသမယေ ကုလာနိ ပယိရုပါသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျ အညတြ သမယာ,
ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာ ဟောန္တိ, အတ္ထော စ ဟောတိ ဘေသဇ္ဇေဟိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ကုလာနိ န ပယိရုပါသန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ ကုလာနိ ပယိရုပါသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နိမန္တိတော သဘတ္တော သမာနော သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ စီဝရဒါနသမယော, စီဝရကာရသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၀။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
နိမန္တိတော နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရေန ဘောဇနေန နိမန္တိတော။
သဘတ္တော နာမ ယေန နိမန္တိတော တေန သဘတ္တော။
သန္တံ နာမ ဘိက္ခုံ သက္ကာ ဟောတိ အာပုစ္ဆာ ပဝိသိတုံ။
အသန္တံ နာမ ဘိက္ခုံ န သက္ကာ ဟောတိ အာပုစ္ဆာ ပဝိသိတုံ။
ပုရေဘတ္တံ နာမ ယေန နိမန္တိတော တံ အဘုတ္တာဝီ။
ပစ္ဆာဘတ္တံ နာမ ယေန နိမန္တိတော တံ အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ [အရုဏုဂ္ဂမနေပိ (သီ။)] ဘုတ္တံ ဟောတိ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။
ကုလေသုစာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျာတိ အညဿ ဃရူပစာရံ ဩက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဌမံ ပါဒံ ဥမ္မာရံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
စီဝရဒါနသမယော နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမော မာသော, အတ္ထတေ ကထိနေ ပဉ္စ မာသာ။
စီဝရကာရသမယော နာမ စီဝရေ ကယိရမာနေ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၁။ နိမန္တိတေ နိမန္တိတသညီ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇတိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နိမန္တိတေ ဝေမတိကော သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇတိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နိမန္တိတေ အနိမန္တိတသညီ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇတိ, အညတြ သမယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနိမန္တိတေ နိမန္တိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနိမန္တိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနိမန္တိတေ အနိမန္တိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၂။ အနာပတ္တိ သမယေ, သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, အသန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, အညဿ ဃရေန မဂ္ဂေါ ဟောတိ, ဃရူပစာရေန မဂ္ဂေါ ဟောတိ, အန္တရာရာမံ ဂစ္ဆတိ, ဘိက္ခုနုပဿယံ ဂစ္ဆတိ, တိတ္ထိယသေယျံ ဂစ္ဆတိ, ပဋိက္ကမနံ ဂစ္ဆတိ, ဘတ္တိယဃရံ ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စာရိတ္တသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ မဟာနာမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန မဟာနာမဿ သက္ကဿ ဘေသဇ္ဇံ ဥဿန္နံ ဟောတိ။ အထ ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ စတုမာသံ [စတုမ္မာသံ (သီ။) စာတုမာသံ (သျာ။)] ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေတု’’န္တိ။ ‘‘သာဓု
သာဓု, မဟာနာမ! တေန ဟိ တွံ, မဟာနာမ, သံဃံ စတုမာသံ ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေဟီ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, စတုမာသံ ဘေသဇ္ဇပ္ပစ္စယပဝါရဏံ သာဒိတုန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ မဟာနာမံ သက္ကံ ပရိတ္တံ ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေန္တိ။ တထေဝ မဟာနာမဿ သက္ကဿ ဘေသဇ္ဇံ ဥဿန္နံ ဟောတိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ အပရမ္ပိ စတုမာသံ ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေတု’’န္တိ။ ‘‘သာဓု သာဓု, မဟာနာမ! တေန ဟိ တွံ, မဟာနာမ, သံဃံ အပရမ္ပိ စတုမာသံ ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေဟီ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပုန ပဝါရဏမ္ပိ သာဒိတုန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ မဟာနာမံ သက္ကံ ပရိတ္တံယေဝ ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေန္တိ။ တထေဝ မဟာနာမဿ သက္ကဿ ဘေသဇ္ဇံ ဥဿန္နံ ဟောတိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ ယာဝဇီဝံ ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေတု’’န္တိ။ ‘‘သာဓု သာဓု, မဟာနာမ! တေန ဟိ တွံ, မဟာနာမ, သံဃံ ယာဝဇီဝံ ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရေဟီ’’တိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, နိစ္စပဝါရဏမ္ပိ သာဒိတုန္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒုန္နိဝတ္ထာ ဟောန္တိ ဒုပ္ပါရုတာ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ။ မဟာနာမော သက္ကော ဝတ္တာ ဟောတိ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, ဘန္တေ, ဒုန္နိဝတ္ထာ ဒုပ္ပါရုတာ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ? နနု နာမ ပဗ္ဗဇိတေန သုနိဝတ္ထေန ဘဝိတဗ္ဗံ သုပါရုတေန အာကပ္ပသမ္ပန္နေနာ’’တိ? ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟာနာမေ သက္ကေ ဥပနန္ဓိံသု။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကေန နု ခေါ မယံ ဥပါယေန မဟာနာမံ သက္ကံ မင်္ကု ကရေယျာမာ’’တိ? အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘မဟာနာမေန ခေါ, အာဝုသော, သက္ကေန သံဃော ဘေသဇ္ဇေန ပဝါရိတော။ ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, မဟာနာမံ
သက္ကံ သပ္ပိံ ဝိညာပေမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယေန မဟာနာမော သက္ကော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မဟာနာမံ သက္ကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေါဏေန, အာဝုသော, သပ္ပိနာ အတ္ထော’’တိ။ ‘‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေထ။ မနုဿာ ဝဇံ ဂတာ သပ္ပိံ အာဟရိတုံ။ ကာလံ အာဟရိဿထာ’’တိ [ကာလေ ဟရိဿထာတိ (သျာ။)]။
ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟာနာမံ သက္ကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေါဏေန, အာဝုသော, သပ္ပိနာ အတ္ထော’’တိ။ ‘‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေထ။ မနုဿာ ဝဇံ ဂတာ သပ္ပိံ အာဟရိတုံ။ ကာလံ အာဟရိဿထာ’’တိ။ ‘‘ကိံ ပန တယာ, အာဝုသော, အဒါတုကာမေန ပဝါရိတေန, ယံ တွံ ပဝါရေတွာ န ဒေသီ’’တိ! အထ ခေါ မဟာနာမော သက္ကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေထာ’တိ ဝုစ္စမာနာ နာဂမေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ မဟာနာမဿ သက္ကဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟာနာမေန သက္ကေန – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေထာ’တိ ဝုစ္စမာနာ နာဂမေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, မဟာနာမေန သက္ကေန – ‘‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေထာ’’တိ ဝုစ္စမာနာ နာဂမေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, မဟာနာမေန သက္ကေန – ‘‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ အာဂမေထာ’’တိ ဝုစ္စမာနာ နာဂမေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၆။ ‘‘အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ စတုမာသပ္ပစ္စယပဝါရဏာ သာဒိတဗ္ဗာ, အညတြ ပုနပဝါရဏာယ, အညတြ နိစ္စပဝါရဏာယ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၇။ အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ စတုမာသပ္ပစ္စယပဝါရဏာ သာဒိတဗ္ဗာတိ ဂိလာနပ္ပစ္စယပဝါရဏာ သာဒိတဗ္ဗာ။
ပုနပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာတိ ယဒါ ဂိလာနော ဘဝိဿာမိ တဒါ ဝိညာပေဿာမီတိ။
နိစ္စပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာတိ ယဒါ ဂိလာနော ဘဝိဿာမိ တဒါ ဝိညာပေဿာမီတိ။
တတောစေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျာတိ အတ္ထိ ပဝါရဏာ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ န ရတ္တိပရိယန္တာ, အတ္ထိ ပဝါရဏာ ရတ္တိပရိယန္တာ န ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ, အတ္ထိ ပဝါရဏာ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ စ ရတ္တိပရိယန္တာ စ, အတ္ထိ ပဝါရဏာ နေဝ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ န ရတ္တိပရိယန္တာ။
ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ နာမ ဘေသဇ္ဇာနိ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပဝါရေမီ’’တိ။ ရတ္တိပရိယန္တာ နာမ ရတ္တိယော ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကာသု ရတ္တီသု ပဝါရေမီ’’တိ။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ စ ရတ္တိပရိယန္တာ စ နာမ ဘေသဇ္ဇာနိ စ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ ရတ္တိယော စ ပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ – ‘‘ဧတ္တကေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ ဧတ္တကာသု ရတ္တီသု ပဝါရေမီ’’တိ။ နေဝ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ န ရတ္တိပရိယန္တာ နာမ ဘေသဇ္ဇာနိ စ အပရိဂ္ဂဟိတာနိ ဟောန္တိ ရတ္တိယော စ အပရိဂ္ဂဟိတာယော ဟောန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၈။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ – ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပဝါရိတော ဟောတိ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ ဌပေတွာ အညာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ရတ္တိပရိယန္တေ – ယာသု ရတ္တီသု ပဝါရိတော ဟောတိ, တာ ရတ္တိယော ဌပေတွာ အညာသု ရတ္တီသု ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ စ ရတ္တိပရိယန္တေ စ – ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပဝါရိတော ဟောတိ, တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ ဌပေတွာ ယာသု ရတ္တီသု ပဝါရိတော ဟောတိ, တာ ရတ္တိယော ဌပေတွာ အညာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ အညာသု ရတ္တီသု ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နေဝ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ န ရတ္တိပရိယန္တေ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၉။ န ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယေန [ကရဏီယေ (သီ။ သျာ။)] ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညေန ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယေန အညံ ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တတုတ္တရိ တတုတ္တရိသညီ ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တတုတ္တရိ ဝေမတိကော ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ တတုတ္တရိ နတတုတ္တရိသညီ ဘေသဇ္ဇံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နတတုတ္တရိ တတုတ္တရိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နတတုတ္တရိ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နတတုတ္တရိ နတတုတ္တရိသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၀။ အနာပတ္တိ ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပဝါရိတော ဟောတိ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ ဝိညာပေတိ, ယာသု ရတ္တီသု ပဝါရိတော ဟောတိ တာသု ရတ္တီသု ဝိညာပေတိ, ‘‘ဣမေဟိ တယာ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပဝါရိတာမှ, အမှာကဉ္စ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ ဘေသဇ္ဇေန အတ္ထော’’တိ အာစိက္ခိတွာ ဝိညာပေတိ, ‘‘ယာသု တယာ ရတ္တီသု ပဝါရိတာမှ တာယော စ ရတ္တိယော ဝီတိဝတ္တာ အမှာကဉ္စ ဘေသဇ္ဇေန အတ္ထော’’တိ အာစိက္ခိတွာ ဝိညာပေတိ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မဟာနာမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော သေနာယ အဗ္ဘုယျာတော ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ အဂမံသု။ အဒ္ဒသာ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တေ။ ဒိသွာန ပက္ကောသာပေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, ဘန္တေ, အာဂတတ္ထာ’’တိ? ‘‘မဟာရာဇာနံ မယံ ဒဋ္ဌုကာမာ’’ [မဟာရာဇ မဟာရာဇာနံ မယံ ဒဋ္ဌုကာမာ (က။)] တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, မံ ဒိဋ္ဌေန ယုဒ္ဓါဘိနန္ဒိနံ [ယုဒ္ဓါဘိနန္ဒိနာ (က။)]၊ နနု ဘဂဝါ ပဿိတဗ္ဗော’’တိ? မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ အာဂစ္ဆိဿန္တိ! အမှာကမ္ပိ အလာဘာ, အမှာကမ္ပိ ဒုလ္လဒ္ဓံ, ယေ မယံ အာဇီဝဿ ဟေတု ပုတ္တဒါရဿ ကာရဏာ သေနာယ အာဂစ္ဆာမာ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မာတုလော သေနာယ ဂိလာနော ဟောတိ။ သော တဿ ဘိက္ခုနော သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အဟဉှိ သေနာယ ဂိလာနော။ အာဂစ္ဆတု ဘဒန္တော။ ဣစ္ဆာမိ ဘဒန္တဿ အာဂတ’’န္တိ။ အထ ခေါ တဿ ဘိက္ခုနော ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂန္တဗ္ဗ’န္တိ။ အယဉ္စ မေ မာတုလော သေနာယ ဂိလာနော။ ကထံ နု ခေါ မယာ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တထာရူပပ္ပစ္စယာ သေနာယ ဂန္တုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဥယျုတ္တံ သေနံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆေယျ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဥယျုတ္တာ နာမ သေနာ ဂါမတော နိက္ခမိတွာ နိဝိဋ္ဌာ ဝါ ဟောတိ ပယာတာ ဝါ။
သေနာ နာမ ဟတ္ထီ အဿာ ရထာ ပတ္တီ။ ဒွါဒသပုရိသော ဟတ္ထီ, တိပုရိသော အဿော, စတုပုရိသော ရထော, စတ္တာရော ပုရိသာ သရဟတ္ထာ ပတ္တိ။ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာတိ ဌပေတွာ တထာရူပပ္ပစ္စယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၅။ ဥယျုတ္တေ ဥယျုတ္တသညီ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥယျုတ္တေ ဝေမတိကော ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥယျုတ္တေ အနုယျုတ္တသညီ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကမေကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော ပဿတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုယျုတ္တေ ဥယျုတ္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုယျုတ္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုယျုတ္တေ အနုယျုတ္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၆။ အနာပတ္တိ အာရာမေ ဌိတော ပဿတိ, ဘိက္ခုဿ ဌိတောကာသံ ဝါ နိသိန္နောကာသံ ဝါ နိပန္နောကာသံ ဝါ အာဂစ္ဆတိ, ပဋိပထံ ဂစ္ဆန္တော ပဿတိ, တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ သေနာဝါသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတိ ကရဏီယေ သေနံ ဂန္တွာ အတိရေကတိရတ္တံ သေနာယ ဝသန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သေနာယ ဝသိဿန္တိ! အမှာကမ္ပိ အလာဘာ, အမှာကမ္ပိ ဒုလ္လဒ္ဓံ, ယေ မယံ အာဇီဝဿ ဟေတု ပုတ္တဒါရဿ ကာရဏာ သေနာယ ပဋိဝသာမာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အတိရေကတိရတ္တံ သေနာယ ဝသိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အတိရေကတိရတ္တံ သေနာယ ဝသထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အတိရေကတိရတ္တံ သေနာယ ဝသိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၈။ ‘‘သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော သေနံ ဂမနာယ, ဒိရတ္တတိရတ္တံ တေန ဘိက္ခုနာ သေနာယ ဝသိတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိံ ဝသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၉။ သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော သေနံ ဂမနာယာတိ သိယာ ပစ္စယော သိယာ ကရဏီယံ။
ဒိရတ္တတိရတ္တံတေန ဘိက္ခုနာ သေနာယ ဝသိတဗ္ဗန္တိ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသိတဗ္ဗံ။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဝသေယျာတိ စတုတ္ထေ ဒိဝသေ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ သေနာယ ဝသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၀။ အတိရေကတိရတ္တေ အတိရေကသညီ သေနာယ ဝသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကတိရတ္တေ ဝေမတိကော သေနာယ ဝသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကတိရတ္တေ ဦနကသညီ သေနာယ ဝသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဦနကတိရတ္တေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိရတ္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိရတ္တေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၁။ အနာပတ္တိ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသတိ, ဦနကဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသတိ, ဒွေ ရတ္တိယော ဝသိတွာ တတိယာယ ရတ္တိယာ ပုရာရုဏာ နိက္ခမိတွာ ပုန ဝသတိ, ဂိလာနော ဝသတိ, ဂိလာနဿ ကရဏီယေန ဝသတိ, သေနာ ဝါ ပဋိသေနာယ ရုဒ္ဓါ ဟောတိ, ကေနစိ ပလိဗုဒ္ဓေါ ဟောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သေနာဝါသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ဥယျောဓိကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒိရတ္တတိရတ္တံ သေနာယ ဝသမာနာ ဥယျောဓိကမ္ပိ ဗလဂ္ဂမ္ပိ သေနာဗျူဟမ္ပိ အနီကဒဿနမ္ပိ ဂစ္ဆန္တိ။ အညတရောပိ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယော ဘိက္ခု ဥယျောဓိကံ ဂန္တွာ ကဏ္ဍေန ပဋိဝိဒ္ဓေါ ဟောတိ။ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ – ‘‘ကစ္စိ, ဘန္တေ, သုယုဒ္ဓံ အဟောသိ, ကတိ တေ လက္ခာနိ လဒ္ဓါနီ’’တိ? သော ဘိက္ခု တေဟိ မနုဿေဟိ ဥပ္ပဏ္ဍီယမာနော မင်္ကု အဟောသိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဥယျောဓိကံ ဒဿနာယ အာဂစ္ဆိဿန္တိ! အမှာကမ္ပိ အလာဘာ, အမှာကမ္ပိ ဒုလ္လဒ္ဓံ, ယေ မယံ အာဇီဝဿ
ဟေတု ပုတ္တဒါရဿ ကာရဏာ ဥယျောဓိကံ အာဂစ္ဆာမာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥယျောဓိကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥယျောဓိကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥယျောဓိကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၃။ ‘‘ဒိရတ္တတိရတ္တံ စေ ဘိက္ခု သေနာယ ဝသမာနော ဥယျောဓိကံ ဝါ ဗလဂ္ဂံ ဝါ သေနာဗျူဟံ ဝါ အနီကဒဿနံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၄။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ စေ ဘိက္ခု သေနာယ ဝသမာနောတိ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော ဝသမာနော။
ဥယျောဓိကံ နာမ ယတ္ထ သမ္ပဟာရော ဒိဿတိ။
ဗလဂ္ဂံ နာမ ဧတ္တကာ ဟတ္ထီ, ဧတ္တကာ အဿာ, ဧတ္တကာ ရထာ, ဧတ္တကာ ပတ္တီ။
သေနာဗျူဟံ နာမ ဣတော ဟတ္ထီ ဟောန္တု, ဣတော အဿာ ဟောန္တု, ဣတော ရထာ ဟောန္တု, ဣတော ပတ္တိကာ ဟောန္တု။
အနီကံ နာမ ဟတ္ထာနီကံ, အဿာနီကံ, ရထာနီကံ, ပတ္တာနီကံ။ တယော ဟတ္ထီ ပစ္ဆိမံ ဟတ္ထာနီကံ, တယော အဿာ ပစ္ဆိမံ အဿာနီကံ, တယော ရထာ ပစ္ဆိမံ ရထာနီကံ, စတ္တာရော ပုရိသာ သရဟတ္ထာ ပတ္တီ ပစ္ဆိမံ ပတ္တာနီကံ။ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကမေကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော ပဿတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၅။ အနာပတ္တိ အာရာမေ ဌိတော ပဿတိ, ဘိက္ခုဿ ဌိတောကာသံ ဝါ နိသိန္နောကာသံ ဝါ နိပန္နောကာသံ ဝါ အာဂန္တွာ သမ္ပဟာရော ဒိဿတိ, ပဋိပထံ ဂစ္ဆန္တော ပဿတိ, သတိ ကရဏီယေ ဂန္တွာ ပဿတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥယျောဓိကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
အစေလကဝဂ္ဂေါ ပဉ္စမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ပူဝံ ကထောပနန္ဒဿ, တယံပဋ္ဌာကမေဝ စ၊
မဟာနာမော ပသေနဒိ, သေနာဝိဒ္ဓေါ ဣမေ ဒသာတိ [အစေလကံ ဥယျောဇဉ္စ, သဘောဇနံ ဒုဝေ ရဟော၊ သဘတ္တကဉ္စ ဘေသဇ္ဇံ, ဥယျုတ္တံ သေနုယျောဓိကံ]။
၆။ သုရာပါနဝဂ္ဂေါ
၁။ သုရာပါနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ စေတိယေသု စာရိကံ စရမာနော ယေန ဘဒ္ဒဝတိကာ တေန ပါယာသိ။ အဒ္ဒသံသု ခေါ ဂေါပါလကာ ပသုပါလကာ ကဿကာ ပထာဝိနော ဘဂဝန္တံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာ ခေါ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ အမ္ဗတိတ္ထံ အဂမာသိ။ အမ္ဗတိတ္ထေ, ဘန္တေ, ဇဋိလဿ အဿမေ နာဂေါ ပဋိဝသတိ ဣဒ္ဓိမာ အာသိဝိသော [အာသီဝိသော (သီ။ သျာ။)] ဃောရဝိသော။ သော ဘဂဝန္တံ မာ ဝိဟေဌေသီ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ ဘဂဝါ တုဏှီ အဟောသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ ဂေါပါလကာ ပသုပါလကာ ကဿကာ ပထာဝိနော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာ ခေါ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ အမ္ဗတိတ္ထံ အဂမာသိ။ အမ္ဗတိတ္ထေ, ဘန္တေ, ဇဋိလဿ အဿမေ နာဂေါ ပဋိဝသတိ ဣဒ္ဓိမာ အာသိဝိသော ဃောရဝိသော။ သော ဘဂဝန္တံ မာ ဝိဟေဌေသီ’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ ဘဂဝါ တုဏှီ အဟောသိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန ဘဒ္ဒဝတိကာ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ ဘဂဝါ ဘဒ္ဒဝတိကာယံ ဝိဟရတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာဂတော ယေန အမ္ဗတိတ္ထဿ [အမ္ဗတိတ္ထကဿ (သီ။), အမ္ဗတိတ္ထံ (သျာ။)] ဇဋိလဿ အဿမော တေနုပ-
သင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အဂျာဂါရံ ပဝိသိတွာ တိဏသန္ထာရကံ ပညပေတွာ နိသီဒိ ပလ္လင်္ကံ အာဘုဇိတွာ ဥဇုံ ကာယံ ပဏိဓာယ ပရိမုခံ သတိံ ဥပဋ္ဌပေတွာ။ အဒ္ဒသာ ခေါ သော နာဂေါ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ ပဝိဋ္ဌံ။ ဒိသွာန ဒုမ္မနော [ဒုက္ခီ ဒုမ္မနော (သီ။ သျာ။)] ပဓူပါယိ [ပဓူပါသိ (သျာ။ က။)]။ အာယသ္မာပိ သာဂတော ပဓူပါယိ [ပဓူပါသိ (သျာ။ က။)]။ အထ ခေါ သော နာဂေါ မက္ခံ အသဟမာနော ပဇ္ဇလိ။ အာယသ္မာပိ သာဂတော တေဇောဓာတုံ သမာပဇ္ဇိတွာ ပဇ္ဇလိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာဂတော တဿ နာဂဿ တေဇသာ တေဇံ ပရိယာဒိယိတွာ ယေန ဘဒ္ဒဝတိကာ တေနုပသင်္ကမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘဒ္ဒဝတိကာယံ ယထာဘိရန္တံ ဝိဟရိတွာ ယေန ကောသမ္ဗီ တေန စာရိကံ ပက္ကာမိ။ အဿောသုံ ခေါ ကောသမ္ဗိကာ ဥပါသကာ – ‘‘အယျော ကိရ သာဂတော အမ္ဗတိတ္ထိကေန နာဂေန သဒ္ဓိံ သင်္ဂါမေသီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန ကောသမ္ဗီ တဒဝသရိ။ အထ ခေါ ကောသမ္ဗိကာ ဥပါသကာ ဘဂဝတော ပစ္စုဂ္ဂမနံ ကရိတွာ ယေနာယသ္မာ သာဂတော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌံသု။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ ကောသမ္ဗိကာ ဥပါသကာ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အယျာနံ ဒုလ္လဘဉ္စ မနာပဉ္စ, ကိံ ပဋိယာဒေမာ’’တိ? ဧဝံ ဝုတ္တေ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကောသမ္ဗိကေ ဥပါသကေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာဝုသော, ကာပေါတိကာ နာမ ပသန္နာ ဘိက္ခူနံ ဒုလ္လဘာ စ မနာပါ စ, တံ ပဋိယာဒေထာ’’တိ။ အထ ခေါ ကောသမ္ဗိကာ ဥပါသကာ ဃရေ ဃရေ ကာပေါတိကံ ပသန္နံ ပဋိယာဒေတွာ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌံ ဒိသွာန အာယသ္မန္တံ သာဂတံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ပိဝတု, ဘန္တေ, အယျော သာဂတော ကာပေါတိကံ ပသန္နံ, ပိဝတု, ဘန္တေ, အယျော သာဂတော ကာပေါတိကံ ပသန္န’’န္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာဂတော ဃရေ ဃရေ ကာပေါတိကံ ပသန္နံ ပိဝိတွာ နဂရမှာ နိက္ခမန္တော နဂရဒွါရေ ပရိပတိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ သမ္ဗဟုလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ နဂရမှာ နိက္ခမန္တော အဒ္ဒသ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ နဂရဒွါရေ ပရိပတန္တံ။ ဒိသွာန ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ဂဏှထ, ဘိက္ခဝေ, သာဂတ’’န္တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ အာရာမံ နေတွာ ယေန ဘဂဝါ တေန သီသံ ကတွာ နိပါတေသုံ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာဂတော ပရိဝတ္တိတွာ ယေန ဘဂဝါ တေန ပါဒေ ကရိတွာ သေယျံ
ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘နနု, ဘိက္ခဝေ, ပုဗ္ဗေ သာဂတော တထာဂတေ သဂါရဝေါ အဟောသိ သပ္ပတိဿော’’တိ? ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’။ ‘‘အပိ နု ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သာဂတော ဧတရဟိ တထာဂတေ သဂါရဝေါ သပ္ပတိဿော’’တိ? ‘‘နော ဟေတံ, ဘန္တေ’’။ ‘‘နနု, ဘိက္ခဝေ, သာဂတော အမ္ဗတိတ္ထိကေန နာဂေန [ဍေဍ္ဍုဘေနာပိ (သီ။ သျာ။)] သဒ္ဓိံ သင်္ဂါမေသီ’’တိ? ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’။ ‘‘အပိ နု ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သာဂတော ဧတရဟိ ပဟောတိ နာဂေန သဒ္ဓိံ သင်္ဂါမေတု’’န္တိ? ‘‘နော ဟေတံ, ဘန္တေ’’။ ‘‘အပိ နု ခေါ, ဘိက္ခဝေ, တံ ပါတဗ္ဗံ ယံ ပိဝိတွာ ဝိသညီ အဿာ’’တိ? ‘‘နော ဟေတံ, ဘန္တေ’’။ ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, ဘိက္ခဝေ, သာဂတဿ အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, သာဂတော မဇ္ဇံ ပိဝိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၇။ ‘‘သုရာမေရယပါနေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၈။ သုရာ နာမ ပိဋ္ဌသုရာ ပူဝသုရာ ဩဒနသုရာ ကိဏ္ဏပက္ခိတ္တာ သမ္ဘာရသံယုတ္တာ။
မေရယော နာမ ပုပ္ဖါသဝေါ ဖလာသဝေါ မဓွာသဝေါ ဂုဠာသဝေါ သမ္ဘာရသံယုတ္တော။
ပိဝေယျာတိ အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ ပိဝတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မဇ္ဇေ မဇ္ဇသညီ ပိဝတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မဇ္ဇေ ဝေမတိကော ပိဝတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မဇ္ဇေ အမဇ္ဇသညီ ပိဝတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အမဇ္ဇေ မဇ္ဇသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမဇ္ဇေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမဇ္ဇေ အမဇ္ဇသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၉။ အနာပတ္တိ အမဇ္ဇဉ္စ ဟောတိ မဇ္ဇဝဏ္ဏံ မဇ္ဇဂန္ဓံ မဇ္ဇရသံ တံ ပိဝတိ, သူပသမ္ပာကေ, မံသသမ္ပာကေ, တေလသမ္ပာကေ, အာမလကဖာဏိတေ, အမဇ္ဇံ အရိဋ္ဌံ ပိဝတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သုရာပါနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယံ ဘိက္ခုံ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေသုံ။ သော ဘိက္ခု ဥတ္တန္တော အနဿာသကော ကာလမကာသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုံ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုံ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုံ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၁။ ‘‘အင်္ဂုလိပတောဒကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၂။ အင်္ဂုလိပတောဒကော နာမ [အင်္ဂုလိပတောဒကော နာမ အင်္ဂုလိယာပိ တုဒန္တိ (သျာ။)] ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ဟသာဓိပ္ပါယော [ဟဿာဓိပ္ပါယော (သီ။ သျာ။)] ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၃။ အနုပသမ္ပန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ
ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၄။ အနာပတ္တိ န ဟသာဓိပ္ပါယော, သတိ ကရဏီယေ အာမသတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဟသဓမ္မသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဥဒကေ ကီဠန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော မလ္လိကာယ ဒေဝိယာ သဒ္ဓိံ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော ဟောတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဥဒကေ ကီဠန္တေ။ ဒိသွာန မလ္လိကံ ဒေဝိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧတေ တေ, မလ္လိကေ, အရဟန္တော ဥဒကေ ကီဠန္တီ’’တိ။ ‘‘နိဿံသယံ ခေါ, မဟာရာဇ, ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ အပညတ္တံ။ တေ ဝါ ဘိက္ခူ အပ္ပကတညုနော’’တိ။ အထ ခေါ ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကေန နု ခေါ အဟံ ဥပါယေန ဘဂဝတော စ န အာရောစေယျံ, ဘဂဝါ စ ဇာနေယျ ဣမေ ဘိက္ခူ ဥဒကေ ကီဠိတာ’’တိ? အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပက္ကောသာပေတွာ မဟန္တံ ဂုဠပိဏ္ဍံ အဒါသိ – ‘‘ဣမံ, ဘန္တေ, ဂုဠပိဏ္ဍံ ဘဂဝတော ဒေထာ’’တိ။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တံ ဂုဠပိဏ္ဍံ အာဒါယ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣမံ, ဘန္တေ, ဂုဠပိဏ္ဍံ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဘဂဝတော ဒေတီ’’တိ။ ‘‘ကဟံ ပန တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ အဒ္ဒသာ’’တိ။ ‘‘အစိရဝတိယာ နဒိယာ, ဘဂဝါ, ဥဒကေ ကီဠန္တေ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥဒကေ ကီဠိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၆။ ‘‘ဥဒကေဟသဓမ္မေ[ဟဿဓမ္မေ (သီ။ သျာ။)]ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၇။ ဥဒကေ ဟသဓမ္မော နာမ ဥပရိဂေါပ္ဖကေ ဥဒကေ ဟသာဓိပ္ပါယော နိမုဇ္ဇတိ ဝါ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ ပလဝတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၈။ ဥဒကေ ဟသဓမ္မေ ဟသဓမ္မသညီ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဒကေ ဟသဓမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဒကေ ဟသဓမ္မေ အဟသဓမ္မသညီ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟေဋ္ဌာဂေါပ္ဖကေ ဥဒကေ ကီဠတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥဒကေ နာဝါယ ကီဠတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဟတ္ထေန ဝါ ပါဒေန ဝါ ကဋ္ဌေန ဝါ ကဌလာယ ဝါ ဥဒကံ ပဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘာဇနဂတံ ဥဒကံ ဝါ ကဉ္ဇိကံ ဝါ ခီရံ ဝါ တက္ကံ ဝါ ရဇနံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ စိက္ခလ္လံ ဝါ ကီဠတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥဒကေ အဟသဓမ္မေ ဟသဓမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥဒကေ အဟသဓမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥဒကေ အဟသဓမ္မေ အဟသဓမ္မသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၉။ အနာပတ္တိ န ဟသာဓိပ္ပါယော, သတိ ကရဏီယေ ဥဒကံ ဩတရိတွာ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ ပလဝတိ ဝါ, ပါရံ ဂစ္ဆန္တော နိမုဇ္ဇတိ ဝါ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ ပလဝတိ ဝါ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဟသဓမ္မသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ အနာဒရိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဆန္နော အနာစာရံ အာစရတိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘မာဝုသော ဆန္န, ဧဝရူပံ အကာသိ။ နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ သော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကရောတိယေဝ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော အနာဒရိယံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, အနာဒရိယံ
ကရောသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အနာဒရိယံ ကရိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၁။ ‘‘အနာဒရိယေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၂။ အနာဒရိယံ နာမ ဒွေ အနာဒရိယာနိ – ပုဂ္ဂလာနာဒရိယဉ္စ ဓမ္မာနာဒရိယဉ္စ။
ပုဂ္ဂလာနာဒရိယံ နာမ ဥပသမ္ပန္နေန ပညတ္တေန ဝုစ္စမာနော – ‘‘အယံ ဥက္ခိတ္တကော ဝါ ဝမ္ဘိတော ဝါ ဂရဟိတော ဝါ, ဣမဿ ဝစနံ အကတံ ဘဝိဿတီ’’တိ အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဓမ္မာနာဒရိယံ နာမ ဥပသမ္ပန္နေန ပညတ္တေန ဝုစ္စမာနော ‘‘ကထာယံ နဿေယျ ဝါ ဝိနဿေယျ ဝါ အန္တရဓာယေယျ ဝါ’’, တံ ဝါ န သိက္ခိတုကာမော အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၃။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အပညတ္တေန ဝုစ္စမာနော – ‘‘ဣဒံ န သလ္လေခါယ န ဓုတတ္ထာယ န ပါသာဒိကတာယ န အပစယာယ န ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တတီ’’တိ အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေန ပညတ္တေန ဝါ အပညတ္တေန ဝါ ဝုစ္စမာနော – ‘‘ဣဒံ န သလ္လေခါယ န ဓုတတ္ထာယ န ပါသာဒိကတာယ န အပစယာယ န ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တတီ’’တိ အနာဒရိယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၄။ အနာပတ္တိ – ‘‘ဧဝံ အမှာကံ အာစရိယာနံ ဥဂ္ဂဟော ပရိပုစ္ဆာ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အနာဒရိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ ဘိံသာပနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဘိံသာပေန္တိ။ တေ ဘိံသာပီယမာနာ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ? ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အမှေ ဘိံသာပေန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုံ ဘိံသာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုံ ဘိံသာပေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုံ ဘိံသာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၆။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ဘိံသာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၇။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုန္တိ အညံ ဘိက္ခုံ။
ဘိံသာပေယျာတိ ဥပသမ္ပန္နော ဥပသမ္ပန္နံ ဘိံသာပေတုကာမော ရူပံ ဝါ သဒ္ဒံ ဝါ ဂန္ဓံ ဝါ ရသံ ဝါ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဝါ ဥပသံဟရတိ။ ဘာယေယျ ဝါ သော န ဝါ ဘာယေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ စောရကန္တာရံ ဝါ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ အာစိက္ခတိ။ ဘာယေယျ ဝါ သော န ဝါ ဘာယေယျ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၈။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဘိံသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဘိံသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဘိံသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နံ ဘိံသာပေတုကာမော ရူပံ ဝါ သဒ္ဒံ ဝါ ဂန္ဓံ ဝါ ရသံ ဝါ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဝါ ဥပသံဟရတိ။ ဘာယေယျ ဝါ သော န ဝါ ဘာယေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ စောရကန္တာရံ ဝါ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ အာစိက္ခတိ။ ဘာယေယျ ဝါ သော န ဝါ ဘာယေယျ, အာပတ္တိ
ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၉။ အနာပတ္တိ န ဘိံသာပေတုကာမော ရူပံ ဝါ သဒ္ဒံ ဝါ ဂန္ဓံ ဝါ ရသံ ဝါ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဝါ ဥပသံဟရတိ, စောရကန္တာရံ ဝါ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ အာစိက္ခတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဘိံသာပနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ဇောတိကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဘဂ္ဂေသု ဝိဟရတိ သုံသုမာရဂိရေ [သုံသုမာရဂိရေ (သီ။ သျာ။) သံသုမာရဂိရေ (က။)] ဘေသကဠာဝနေ မိဂဒါယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဟေမန္တိကေ ကာလေ အညတရံ မဟန္တံ သုသိရကဋ္ဌံ ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝိသိဗ္ဗေသုံ။ တသ္မိဉ္စ သုသိရေ ကဏှသပ္ပေါ အဂ္ဂိနာ သန္တတ္တော နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခူ ပရိပါတေသိ။ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဥပဓာဝိံသု။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝိသိဗ္ဗေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝိသိဗ္ဗေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝိသိဗ္ဗေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ သမာဒဟေယျ ဝါ သမာဒဟာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ ဘိက္ခူ ဂိလာနေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝိသိဗ္ဗေမ၊ တေန နော ဖာသု ဟောတိ။ ဣဒါနိ ပန ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာ-
ယန္တာ န ဝိသိဗ္ဗေမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ဇောတိံ သမာဒဟိတွာ ဝါ သမာဒဟာပေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အဂိလာနော ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ သမာဒဟေယျဝါ သမာဒဟာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ပဒီပေပိ ဇောတိကေပိ ဇန္တာဃရေပိ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တထာရူပပ္ပစ္စယာ ဇောတိံ သမာဒဟိတုံ သမာဒဟာပေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အဂိလာနော ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ သမာဒဟေယျ ဝါ သမာဒဟာပေယျ ဝါ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အဂိလာနော နာမ ယဿ ဝိနာ အဂ္ဂိနာ ဖာသု ဟောတိ။
ဂိလာနော နာမ ယဿ ဝိနာ အဂ္ဂိနာ န ဖာသု ဟောတိ။
ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခောတိ တပ္ပိတုကာမော။
ဇောတိ နာမ အဂ္ဂိ ဝုစ္စတိ။
သမာဒဟေယျာတိ သယံ သမာဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သမာဒဟာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ သမာဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ တထာ ရူပပ္ပစ္စယာတိ ဌပေတွာ တထာရူပပ္ပစ္စယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၅။ အဂိလာနော အဂိလာနသညီ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ သမာဒဟတိ ဝါ သမာဒဟာပေတိ ဝါ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော ဝေမတိကော ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ
သမာဒဟတိ ဝါ သမာဒဟာပေတိ ဝါ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနော ဂိလာနသညီ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဇောတိံ သမာဒဟတိ ဝါ သမာဒဟာပေတိ ဝါ, အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပဋိလာတံ ဥက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော အဂိလာနသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနော ဂိလာနသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၆။ အနာပတ္တိ ဂိလာနဿ, အညေန ကတံ ဝိသိဗ္ဗေတိ, ဝီတစ္စိတင်္ဂါရံ ဝိသိဗ္ဗေတိ, ပဒီပေ ဇောတိကေ ဇန္တာဃရေ တထာရူပပ္ပစ္စယာ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဇောတိကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ နဟာနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ တပေါဒေ နဟာယန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန [အထ ခေါ (သီ။ သျာ။)] ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ‘‘သီသံ နဟာယိဿာမီ’’တိ တပေါဒံ ဂန္တွာ – ‘‘ယာဝါယျာ နဟာယန္တီ’’တိ ဧကမန္တံ ပဋိမာနေသိ။ ဘိက္ခူ ယာဝ သမန္ဓကာရာ နဟာယိံသု။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ဝိကာလေ သီသံ နဟာယိတွာ, နဂရဒွါရေ ထကိတေ ဗဟိနဂရေ ဝသိတွာ, ကာလဿေဝ အသမ္ဘိန္နေန ဝိလေပနေန ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, မဟာရာဇ, ကာလဿေဝ အာဂတော အသမ္ဘိန္နေန ဝိလေပနေနာ’’တိ? အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော
ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ရာဇာနမ္ပိ ပဿိတွာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ နဟာယန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ရာဇာနမ္ပိ ပဿိတွာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ နဟာယိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဥဏှသမယေ ပရိဠာဟသမယေ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န နဟာယန္တိ, သေဒဂတေန ဂတ္တေန သယန္တိ။ စီဝရမ္ပိ သေနာသနမ္ပိ ဒုဿတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဥဏှသမယေ ပရိဠာဟသမယေ ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ[ဂိမှာနံ (ဣတိပိ)]ဝဿာနဿ ပဌမော မာသော ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော ပရိဠာဟသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ ဘိက္ခူ ဂိလာနေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယာမ, တေန နော ဖာသု ဟောတိ၊ ဣဒါနိ ပန ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န နဟာယာမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ[ဂိမှာနံ (ဣတိပိ)]
ဝဿာနဿပဌမော မာသော ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော, ပရိဠာဟသမယော, ဂိလာနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကတွာ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န နဟာယန္တိ။ တေ သေဒဂတေန ဂတ္တေန သယန္တိ။ စီဝရမ္ပိ သေနာသနမ္ပိ ဒုဿတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ကမ္မသမယေ ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဝဿာနဿ ပဌမော မာသော ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော, ပရိဠာဟသမယော, ဂိလာနသမယော, ကမ္မသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ အဒ္ဓါနံ ဂန္တွာ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န နဟာယန္တိ။ တေ သေဒဂတေန ဂတ္တေန သယန္တိ။ စီဝရမ္ပိ သေနာသနမ္ပိ ဒုဿတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အဒ္ဓါနဂမနသမယေ ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဝဿာနဿ ပဌမော မာသော ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော, ပရိဠာဟသမယော, ဂိလာနသမယော, ကမ္မသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော – အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ အဇ္ဈောကာသေ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တာ သရဇေန ဝါတေန ဩကိဏ္ဏာ ဟောန္တိ။ ဒေဝေါ စ ထောကံ ထောကံ ဖုသာယတိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န နဟာယန္တိ,
ကိလိန္နေန ဂတ္တေန သယန္တိ။ စီဝရမ္ပိ သေနာသနမ္ပိ ဒုဿတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဝါတဝုဋ္ဌိသမယေ ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩရေနဒ္ဓမာသံ နဟာယေယျ, အညတြ သမယာ, ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော။ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဝဿာနဿ ပဌမော မာသော ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော, ပရိဠာဟသမယော, ဂိလာနသမယော, ကမ္မသမယော, အဒ္ဓါနဂမနသမယော, ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော– အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဩရေနဒ္ဓမာသန္တိ ဦနကဒ္ဓမာသံ။
နဟာယေယျာတိ စုဏ္ဏေန ဝါ မတ္တိကာယ ဝါ နဟာယတိ, ပယောဂေ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ နဟာနပရိယောသာနေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥဏှသမယော နာမ ဒိယဍ္ဎော မာသော သေသော ဂိမှာနံ။ ပရိဠာဟသမယော နာမ ဝဿာနဿ ပဌမော မာသော ‘‘ဣစ္စေတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ ဥဏှသမယော ပရိဠာဟသမယော’’တိ နဟာယိတဗ္ဗံ။
ဂိလာနသမယော နာမ ယဿ ဝိနာ နဟာနေန န ဖာသု ဟောတိ။ ဂိလာနသမယောတိ နဟာယိတဗ္ဗံ။
ကမ္မသမယော နာမ အန္တမသော ပရိဝေဏမ္ပိ သမ္မဋ္ဌံ ဟောတိ။ ‘‘ကမ္မသမယော’’တိ နဟာယိတဗ္ဗံ။
အဒ္ဓါနဂမနသမယော နာမ ‘‘အဒ္ဓယောဇနံ ဂစ္ဆိဿာမီ’’တိ နဟာယိတဗ္ဗံ, ဂစ္ဆန္တေန နဟာယိတဗ္ဗံ, ဂတေန နဟာယိတဗ္ဗံ။
ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော နာမ ဘိက္ခူ သရဇေန ဝါတေန ဩကိဏ္ဏာ ဟောန္တိ, ဒွေ ဝါ တီဏိ ဝါ ဥဒကဖုသိတာနိ ကာယေ ပတိတာနိ ဟောန္တိ။ ‘‘ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော’’တိ နဟာယိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၅။ ဦနကဒ္ဓမာသေ ဦနကသညီ, အညတြ သမယာ, နဟာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဦနကဒ္ဓမာသေ ဝေမတိကော, အညတြ သမယာ, နဟာယတိ,
အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဦနကဒ္ဓမာသေ အတိရေကသညီ, အညတြ သမယာ, နဟာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အတိရေကဒ္ဓမာသေ ဦနကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ အတိရေကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၆။ အနာပတ္တိ သမယေ, အဒ္ဓမာသံ နဟာယတိ, အတိရေကဒ္ဓမာသံ နဟာယတိ, ပါရံ ဂစ္ဆန္တော နဟာယတိ, သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု ဇနပဒေသု, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဟာနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ စ ပရိဗ္ဗာဇကာ စ သာကေတာ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ အန္တရာမဂ္ဂေ စောရာ နိက္ခမိတွာ တေ အစ္ဆိန္ဒိံသု။ သာဝတ္ထိယာ ရာဇဘဋာ နိက္ခမိတွာ တေ စောရေ သဘဏ္ဍေ ဂဟေတွာ ဘိက္ခူနံ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသုံ – ‘‘အာဂစ္ဆန္တု, ဘဒန္တာ, သကံ သကံ စီဝရံ သဉ္ဇာနိတွာ ဂဏှန္တူ’’တိ။ ဘိက္ခူ န သဉ္ဇာနန္တိ။ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ အတ္တနော အတ္တနော စီဝရံ န သဉ္ဇာနိဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူနံ တဒနုစ္ဆဝိကံ တဒနုလောမိကံ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ…ပေ… သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ, ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ စီဝရလာဘေန တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ အာဒါတဗ္ဗံ – နီလံ ဝါ ကဒ္ဒမံ ဝါ ကာဠသာမံ ဝါ။
အနာဒါစေ ဘိက္ခု တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံနဝံ စီဝရံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၉။ နဝံ နာမ အကတကပ္ပံ ဝုစ္စတိ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ။
တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ အာဒါတဗ္ဗန္တိ အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ အာဒါတဗ္ဗံ။
နီလံ နာမ ဒွေ နီလာနိ – ကံသနီလံ, ပလာသနီလံ။
ကဒ္ဒမော နာမ ဩဒကော ဝုစ္စတိ။
ကာဠသာမံ နာမ ယံကိဉ္စိ ကာဠသာမကံ [ကာဠကံ (သီ။ သျာ။)]။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏန္တိ အန္တမသော ကုသဂ္ဂေနပိ အနာဒိယိတွာ တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ နဝံ စီဝရံ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၀။ အနာဒိန္နေ အနာဒိန္နသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာဒိန္နေ ဝေမတိကော ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာဒိန္နေ အာဒိန္နသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာဒိန္နေ အနာဒိန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာဒိန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာဒိန္နေ အာဒိန္နသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၁။ အနာပတ္တိအာဒိယိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ကပ္ပေါ နဋ္ဌော ဟောတိ, ကပ္ပကတောကာသော ဇိဏ္ဏော ဟောတိ, ကပ္ပကတေန အကပ္ပကတံ သံသိဗ္ဗိတံ ဟောတိ, အဂ္ဂဠေ အနုဝါတေ ပရိဘဏ္ဍေ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဝိကပ္ပနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ
ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘာတုနော သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ ဘိက္ခုနော သာမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ [အပစ္စုဒ္ဓါရကံ (သီ။ သျာ။)] ပရိဘုဉ္ဇတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ – ‘‘အယံ, အာဝုသော, အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော မယှံ စီဝရံ သာမံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ ပရိဘုဉ္ဇတီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ ပရိဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ ပရိဘုဉ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ဝါ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ သိက္ခမာနာယ ဝါ သာမဏေရဿ ဝါ သာမဏေရိယာ ဝါ သာမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပေတွာ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ[အပစ္စုဒ္ဓါရကံ (သီ။ သျာ။)]ပရိဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။
သာမဏေရော နာမ ဒသသိက္ခာပဒိကော။
သာမဏေရီ နာမ ဒသသိက္ခာပဒိကာ။
သာမန္တိ သယံ ဝိကပ္ပေတွာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
ဝိကပ္ပနာ နာမ ဒွေ ဝိကပ္ပနာ – သမ္မုခါဝိကပ္ပနာ စ ပရမ္မုခါဝိကပ္ပနာ စ။
သမ္မုခါဝိကပ္ပနာ နာမ ‘‘ဣမံ စီဝရံ တုယှံ ဝိကပ္ပေမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဝါ’’တိ။
ပရမ္မုခါဝိကပ္ပနာ နာမ ‘‘ဣမံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနတ္ထာယ တုယှံ ဒမ္မီ’’တိ။ တေန ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘ကော တေ မိတ္တော ဝါ သန္ဒိဋ္ဌော ဝါ’’တိ? ‘‘ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စာ’’တိ။ တေန ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အဟံ တေသံ ဒမ္မိ, တေသံ သန္တကံ ပရိဘုဉ္ဇ ဝါ ဝိဿဇ္ဇေဟိ ဝါ ယထာပစ္စယံ ဝါ ကရောဟီ’’တိ။
အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ နာမ တဿ ဝါ အဒိန္နံ, တဿ ဝါ အဝိဿသန္တော ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၅။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ ဝေမတိကော ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓိဋ္ဌေတိ ဝါ ဝိဿဇ္ဇေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၆။ အနာပတ္တိ သော ဝါ ဒေတိ, တဿ ဝါ ဝိဿသန္တော ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိကပ္ပနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အသန္နိဟိတပရိက္ခာရာ ဟောန္တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပိ အပနိဓေန္တိ။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေထာဝုသော, အမှာကံ ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပီ’’တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟသန္တိ, တေ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ? ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အမှာကံ ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပိ အပနိဓေန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ
ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပိ အပနိဓေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပိ အပနိဓေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခူနံ ပတ္တမ္ပိ စီဝရမ္ပိ အပနိဓေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၈။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ နိသီဒနံ ဝါ သူစိဃရံ ဝါ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ အပနိဓေယျ ဝါ အပနိဓာပေယျ ဝါ, အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၉။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
ပတ္တော နာမ ဒွေ ပတ္တာ – အယောပတ္တော, မတ္တိကာပတ္တော။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ, ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
နိသီဒနံ နာမ သဒသံ ဝုစ္စတိ။
သူစိဃရံ နာမ သသူစိကံ ဝါ အသူစိကံ ဝါ။
ကာယဗန္ဓနံ နာမ ဒွေ ကာယဗန္ဓနာနိ – ပဋ္ဋိကာ, သူကရန္တကံ။
အပနိဓေယျ ဝါတိ သယံ အပနိဓေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အပနိဓာပေယျ ဝါတိ အညံ အာဏာပေသိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပနိဓာပေယျ ဝါ တိ အယျံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ အပနိဓေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပီတိ ကီဠာဓိပ္ပါယော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၀။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ နိသီဒနံ ဝါ သူစိဃရံ ဝါ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ အပနိဓေတိ ဝါ အပနိဓာပေတိ ဝါ, အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော…ပေ… ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ နိသီဒနံ ဝါ သူစိဃရံ ဝါ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ အပနိဓေတိ ဝါ အပနိဓာပေတိ ဝါ, အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညံ ပရိက္ခာရံ အပနိဓေတိ ဝါ အပနိဓာပေတိ ဝါ, အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ အပနိဓေတိ ဝါ အပနိဓာပေတိ ဝါ, အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၁။ အနာပတ္တိ နဟသာဓိပ္ပါယော, ဒုန္နိက္ခိတ္တံ ပဋိသာမေတိ, ‘‘ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဒဿာမီ’’တိ ပဋိသာမေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
သုရာပါနဝဂ္ဂေါ ဆဋ္ဌော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
သုရာ အင်္ဂုလိ ဟာသော စ [တောယဉ္စ (ဣတိပိ)], အနာဒရိယဉ္စ ဘိံသနံ၊
ဇောတိနဟာနဒုဗ္ဗဏ္ဏံ, သာမံ အပနိဓေန စာတိ။
၇။ သပ္ပါဏကဝဂ္ဂေါ
၁။ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဣဿာသော ဟောတိ, ကာကာ စဿ အမနာပါ ဟောန္တိ။ သော ကာကေ ဝိဇ္ဈိတွာ ဝိဇ္ဈိတွာ သီသံ ဆိန္ဒိတွာ သူလေ ပဋိပါဋိယာ ဌပေသိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကေနိမေ, အာဝုသော, ကာကာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပိတာ’’တိ? ‘‘မယာ, အာဝုသော။ အမနာပါ မေ ကာကာ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၃။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သဉ္စိစ္စာတိ ဇာနန္တော သဉ္ဇာနန္တော စေစ္စ အဘိဝိတရိတွာ ဝီတိက္ကမော။
ပါဏော နာမ တိရစ္ဆာနဂတပါဏော ဝုစ္စတိ။
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာတိ ဇီဝိတိန္ဒြိယံ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ ဥပရောဓေတိ သန္တတိံ ဝိကောပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၅။ ပါဏေ ပါဏသညီ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပါဏေ ဝေမတိကော ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပါဏေ အပ္ပါဏသညီ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အနာပတ္တိ။ အပ္ပါဏေ ပါဏသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏေ ဝေမိတကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏေ အပ္ပါဏသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၆။ အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ သပ္ပါဏကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ ပရိဘုဉ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ ပရိဘုဉ္ဇိဿထ!
နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ သပ္ပါဏကံ ဥဒကံ ပရိဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ။ ‘‘သပ္ပါဏက’’န္တိ ဇာနန္တော, ‘‘ပရိဘောဂေန မရိဿန္တီ’’တိ ဇာနန္တော ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၀။ သပ္ပါဏကေ သပ္ပါဏကသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သပ္ပါဏကေ ဝေမတိကော ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သပ္ပါဏကေ အပ္ပါဏကသညီ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အနာပတ္တိ။ အပ္ပါဏကေ သပ္ပါဏကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပ္ပါဏကေ အပ္ပါဏကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၁။ အနာပတ္တိ ‘‘သပ္ပါဏက’’န္တိ အဇာနန္တော, ‘‘အပ္ပါဏက’’န္တိ ဇာနန္တော, ‘‘ပရိဘောဂေန န မရိဿန္တီ’’တိ ဇာနန္တော ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သပ္ပါဏကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ ယထာဓမ္မံ နိဟတာဓိကရဏံ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေန္တိ – ‘‘အကတံ ကမ္မံ ဒုက္ကဋံ ကမ္မံ ပုန ကာတဗ္ဗံ ကမ္မံ အနိဟတံ ဒုန္နိဟတံ ပုန နိဟနိတဗ္ဗ’’န္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ ယထာဓမ္မံ နိဟတာဓိကရဏံ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကော-
ဋေဿန္တီ’’တိ …ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ ယထာဓမ္မံ နိဟတာဓိကရဏံ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ ယထာဓမ္မံ နိဟတာဓိကရဏံ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ ယထာဓမ္မံ နိဟတာဓိကရဏံ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
ယထာဓမ္မံ နာမ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန ကတံ, ဧတံ ယထာဓမ္မံ နာမ။
အဓိကရဏံ နာမ စတ္တာရိ အဓိကရဏာနိ – ဝိဝါဒါဓိကရဏံ, အနုဝါဒါဓိကရဏံ, အာပတ္တာဓိကရဏံ, ကိစ္စာဓိကရဏံ။
ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေယျာတိ ‘‘အကတံ ကမ္မံ ဒုက္ကဋံ ကမ္မံ ပုနကာတဗ္ဗံ ကမ္မံ အနိဟတံ ဒုန္နိဟတံ ပုန နိဟနိတဗ္ဗံ’’တိ ဥက္ကောဋေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၅။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဥက္ကောဋေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဥက္ကောဋေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဥက္ကောဋေတိ, အနာပတ္တိ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၆။ အနာပတ္တိ ‘‘အဓမ္မေန ဝါ ဝဂ္ဂေန ဝါ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ ကမ္မံ ကတ’’န္တိ ဇာနန္တော ဥက္ကောဋေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥက္ကောဋနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ ဘာတုနော သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ ဘိက္ခုနော အာရောစေသိ – ‘‘အဟံ, အာဝုသော, သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပန္နော။ မာ ကဿစိ အာရောစေဟီ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ သံဃံ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ယာစိ။ တဿ သံဃော တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ အဒါသိ။ သော ပရိဝသန္တော တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဟံ, အာဝုသော, သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ သံဃံ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ယာစိံ, တဿ မေ သံဃော တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ အဒါသိ, သောဟံ ပရိဝသာမိ, ဝေဒိယာမဟံ [ဝေဒယာမဟံ (သျာ။)], အာဝုသော, ဝေဒိယတီ’’တိ မံ အာယသ္မာ ဓာရေတူ’’တိ။
‘‘ကိံ နု ခေါ, အာဝုသော, ယော အညောပိ ဣမံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇတိ သောပိ ဧဝံ ကရောတီ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ‘‘အယံ, အာဝုသော, အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သဉ္စေတနိကံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇိတွာ [အာပဇ္ဇိ (?)] သော မေ အာရောစေတိ မာ ကဿစိ အာရောစေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ ပန တွံ, အာဝုသော, ပဋိစ္ဆာဒေသီ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ဇာနံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ ပဋိစ္ဆာဒေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ဘိက္ခုဿ ဇာနံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ ပဋိစ္ဆာဒေသီတိ။ ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုဿ ဇာနံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ ပဋိစ္ဆာဒေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၈။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ဇာနံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ ပဋိစ္ဆာဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၉။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ နာမ အာပတ္တိ စတ္တာရိ စ ပါရာဇိကာနိ တေရသ စ သံဃာဒိသေသာ။
ပဋိစ္ဆာဒေယျာတိ ‘‘ဣမံ ဇာနိတွာ စောဒေဿန္တိ, သာရေဿန္တိ ခုံသေဿန္တိ, ဝမ္ဘေဿန္တိ, မင်္ကုံ ကရိဿန္တိ နာရောစေဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၀။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ ပဋိစ္ဆာဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဝေမတိကော ပဋိစ္ဆာဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ ပဋိစ္ဆာဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ အာပတ္တိံ ပဋိစ္ဆာဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ အဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ အဇ္ဈာစာရံ ပဋိစ္ဆာဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ အာပတ္တိယာ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၁။ အနာပတ္တိ – ‘‘သံဃဿ ဘဏ္ဍနံ ဝါ ကလဟော ဝါ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ ဝိဝါဒေါ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, ‘‘သံဃဘေဒေါ ဝါ သံဃရာဇိ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, ‘‘အယံ ကက္ခဠော ဖရုသော ဇီဝိတန္တရာယံ ဝါ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယံ ဝါ ကရိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, အညေ ပတိရူပေ ဘိက္ခူ အပဿန္တော နာရောစေတိ, နဆာဒေတုကာမော နာရောစေတိ, ‘‘ပညာယိဿတိ သကေန ကမ္မေနာ’’တိ နာရောစေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ [ဣဒံ ဝတ္ထု မဟာဝ။ ၉၉] တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဒါရကာ သဟာယကာ ဟောန္တိ။ ဥပါလိဒါရကော တေသံ ပါမောက္ခော ဟောတိ။ အထ ခေါ ဥပါလိဿ မာတာပိတူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကေန နု ခေါ ဥပါယေန ဥပါလိ အမှာကံ အစ္စယေန သုခဉ္စ ဇီဝေယျ န စ ကိလမေယျာ’’တိ? အထ ခေါ ဥပါလိဿ မာတာပိတူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ ခေါ ဥပါလိ လေခံ သိက္ခေယျ, ဧဝံ ခေါ ဥပါလိ အမှာကံ အစ္စယေန သုခဉ္စ ဇီဝေယျ, န စ ကိလမေယျာ’’တိ။ အထ ခေါ ဥပါလိဿ မာတာပိတူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ ခေါ ဥပါလိ လေခံ သိက္ခိဿတိ, အင်္ဂုလိယော ဒုက္ခာ ဘဝိဿန္တိ။ သစေ ခေါ ဥပါလိ ဂဏနံ သိက္ခေယျ, ဧဝံ ခေါ ဥပါလိ အမှာကံ အစ္စယေန သုခဉ္စ ဇီဝေယျ န စ ကိလမေယျာ’’တိ။ အထ ခေါ ဥပါလိဿ မာတာပိတူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ ခေါ ဥပါလိ ဂဏနံ သိက္ခိဿတိ, ဥရဿ ဒုက္ခော ဘဝိဿတိ။ သစေ ခေါ ဥပါလိ ရူပံ သိက္ခေယျ, ဧဝံ ခေါ ဥပါလိ အမှာကံ အစ္စယေန သုခဉ္စ ဇီဝေယျ န စ ကိလမေယျာ’’တိ။ အထ ခေါ ဥပါလိဿ မာတာပိတူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ ခေါ ဥပါလိ ရူပံ သိက္ခိဿတိ, အက္ခီနိ ဒုက္ခာ ဘဝိဿန္တိ။ ဣမေ ခေါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သုခသီလာ သုခသမာစာရာ သုဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ နိဝါတေသု သယနေသု သယန္တိ။ သစေ ခေါ ဥပါလိ သမဏေသု သကျပုတ္တိယေသု ပဗ္ဗဇေယျ, ဧဝံ ခေါ ဥပါလိ အမှာကံ အစ္စယေန သုခဉ္စ ဇီဝေယျ, န စ ကိလမေယျာ’’တိ။
အဿောသိ ခေါ ဥပါလိဒါရကော မာတာပိတူနံ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ။ အထ ခေါ ဥပါလိဒါရကော ယေန တေ ဒါရကာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ဒါရကေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧထ မယံ, အယျာ, သမဏေသု သကျပုတ္တိယေသု ပဗ္ဗဇိဿာမာ’’တိ။ ‘‘သစေ ခေါ တွံ, အယျ, ပဗ္ဗဇိဿသိ, ဧဝံ မယမ္ပိ ပဗ္ဗဇိဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဒါရကာ ဧကမေကဿ မာတာပိတရော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အနုဇာနာထ မံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ အထ ခေါ တေသံ ဒါရကာနံ မာတာပိတရော – ‘‘သဗ္ဗေပိမေ ဒါရကာ သမာနစ္ဆန္ဒာ ကလျာဏာဓိပ္ပါယာ’’တိ အနုဇာနိံသု။ တေ ဘိက္ခူ ဥပသင်္ကမိတွာ ပဗ္ဗဇ္ဇံ ယာစိံသု။ တေ ဘိက္ခူ ပဗ္ဗာဇေသုံ ဥပသမ္ပာဒေသုံ။ တေ ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌာယ ရောဒန္တိ – ‘‘ယာဂုံ
ဒေထ, ဘတ္တံ ဒေထ, ခါဒနီယံ ဒေထာ’’တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အာဂမေထ, အာဝုသော, ယာဝ ရတ္တိ ဝိဘာယတိ။ သစေ ယာဂု ဘဝိဿတိ, ပိဝိဿထ။ သစေ ဘတ္တံ ဘဝိဿတိ, ဘုဉ္ဇိဿထ။ သစေ ခါဒနီယံ ဘဝိဿတိ, ခါဒိဿထ။ နော စေ ဘဝိဿတိ ယာဂု ဝါ ဘတ္တံ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ, ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ဘုဉ္ဇိဿထာ’’တိ။ ဧဝမ္ပိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနာ ရောဒန္တိယေဝ – ‘‘ယာဂုံ ဒေထ, ဘတ္တံ ဒေထ, ခါဒနီယံ ဒေထာ’’တိ။ သေနာသနံ ဦဟဒန္တိပိ ဥမ္မိဟန္တိပိ။
အဿောသိ ခေါ ဘဂဝါ ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌာယ ဒါရကသဒ္ဒံ။ သုတွာန အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ သော, အာနန္ဒ, ဒါရကသဒ္ဒေါ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဇာနံ ဦနဝီသတိဝဿံ ပုဂ္ဂလံ ဥပသမ္ပာဒေန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဇာနံ ဦနဝီသတိဝဿံ ပုဂ္ဂလံ ဥပသမ္ပာဒေဿန္တိ! ဦနကဝီသတိဝဿော, ဘိက္ခဝေ, ပုဂ္ဂလော အက္ခမော ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အနဓိဝါသကဇာတိကော ဟောတိ။ ဝီသတိဝဿောဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ပုဂ္ဂလော ခမော ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ…ပေ… ပါဏဟရာနံ အဓိဝါသကဇာတိကော ဟောတိ။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ ဦနဝီသတိဝဿံ ပုဂ္ဂလံ ဥပသမ္ပာဒေယျ, သော စ ပုဂ္ဂလော အနုပသမ္ပန္နော, တေ စ ဘိက္ခူ ဂါရယှာ, ဣဒံ တသ္မိံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
ဦနဝီသတိဝဿော နာမ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿော။
‘‘ဥပသမ္ပာဒေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိယံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ [သမ္မနတိ (က။)], အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိယဿ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၅။ ဦနဝီသတိဝဿေ ဦနဝီသတိဝဿသညီ ဥပသမ္ပာဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဦနဝီသတိဝဿေ ဝေမတိကော ဥပသမ္ပာဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနဝီသတိဝဿေ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ ဥပသမ္ပာဒေတိ, အနာပတ္တိ။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ ဦနဝီသတိဝဿသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၆။ အနာပတ္တိ ဦနဝီသတိဝဿံ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ ဥပသမ္ပာဒေတိ, ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ ဥပသမ္ပာဒေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော သတ္ထော ရာဇဂဟာ ပဋိယာလောကံ ဂန္တုကာမော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဟမ္ပာယသ္မန္တေဟိ သဒ္ဓိံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘မယံ ခေါ, ဘန္တေ, သုင်္ကံ ပရိဟရိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ပဇာနာထာဝုသော’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ကမ္မိယာ [ကမ္မိကာ (သီ။ သျာ။)] – ‘‘သတ္ထော ကိရ သုင်္ကံ ပရိဟရိဿတီ’’တိ။ တေ မဂ္ဂေ ပရိယုဋ္ဌိံသု။ အထ ခေါ တေ ကမ္မိကာ တံ သတ္ထံ ဂဟေတွာ အစ္ဆိန္ဒိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဘန္တေ, ဇာနံ ထေယျသတ္ထေန သဒ္ဓိံ ဂစ္ဆသီ’’တိ? ပလိဗုန္ဓေတွာ မုဉ္စိံသု။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ
ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု ဇာနံ ထေယျသတ္ထေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ဇာနံ ထေယျသတ္ထေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဇာနံ ထေယျသတ္ထေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၈။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဇာနံ ထေယျသတ္ထေနသဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇေယျ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
ထေယျသတ္ထော နာမ စောရာ ကတကမ္မာ ဝါ ဟောန္တိ အကတကမ္မာ ဝါ, ရာဇာနံ ဝါ ထေယျံ ဂစ္ဆန္တိ သုင်္ကံ ဝါ ပရိဟရန္တိ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
သံဝိဓာယာတိ – ‘‘ဂစ္ဆာမာဝုသော, ဂစ္ဆာမ ဘန္တေ၊ ဂစ္ဆာမ ဘန္တေ, ဂစ္ဆာမာဝုသော, အဇ္ဇ ဝါ ဟိယျော ဝါ ပရေ ဝါ ဂစ္ဆာမာ’’တိ သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၀။ ထေယျသတ္ထေ ထေယျသတ္ထသညီ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ထေယျသတ္ထေ ဝေမတိကော သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ထေယျသတ္ထေ အထေယျသတ္ထသညီ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အနာပတ္တိ။ ဘိက္ခု သံဝိဒဟတိ, မနုဿာ န သံဝိဒဟန္တိ,
အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အထေယျသတ္ထေ ထေယျသတ္ထသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အထေယျသတ္ထေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အထေယျသတ္ထေ အထေယျသတ္ထသညီ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၁။ အနာပတ္တိ အသံဝိဒဟိတွာ ဂစ္ဆတိ, မနုဿာ သံဝိဒဟန္တိ ဘိက္ခု န သံဝိဒဟတိ, ဝိသင်္ကေတေန ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ထေယျသတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တော အညတရေန ဂါမဒွါရေန အတိက္ကမတိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ သာမိကေန သဟ ဘဏ္ဍိတွာ ဂါမတော နိက္ခမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဟံ, ဘန္တေ, အယျော ဂမိဿတီ’’တိ? ‘‘သာဝတ္ထိံ ခေါ အဟံ, ဘဂိနိ, ဂမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘အဟံ အယျေန သဒ္ဓိံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဧယျာသိ, ဘဂိနီ’’တိ။ အထ ခေါ တဿာ ဣတ္ထိယာ သာမိကော ဂါမတော နိက္ခမိတွာ မနုဿေ ပုစ္ဆိ – ‘‘အပါယျော [အပယျာ (သီ။ သျာ။)] ဧဝရူပိံ ဣတ္ထိံ ပဿေယျာထာ’’တိ? ‘‘ဧသာယျော, ပဗ္ဗဇိတေန သဟ ဂစ္ဆတီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော အနုဗန္ဓိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဂဟေတွာ အာကောဋေတွာ မုဉ္စိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ ပဓူပေန္တော နိသီဒိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ တံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နာယျော သော ဘိက္ခု မံ နိပ္ပါတေသိ၊ အပိစ, အဟမေဝ တေန ဘိက္ခုနာ သဒ္ဓိံ ဂစ္ဆာမိ၊ အကာရကော သော ဘိက္ခု၊ ဂစ္ဆ, နံ ခမာပေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော တံ ဘိက္ခုံ ခမာပေသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ,
မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ, ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇေယျ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ ဝိညူ ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
သံဝိဓာယာတိ – ‘‘ဂစ္ဆာမ ဘဂိနိ, ဂစ္ဆာမာယျ, ဂစ္ဆာမာယျ, ဂစ္ဆာမ ဘဂိနိ, အဇ္ဇ ဝါ ဟိယျော ဝါ ပရေ ဝါ ဂစ္ဆာမာ’’တိ သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၅။ မာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ ဝေမတိကော သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ မာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဘိက္ခု သံဝိဒဟတိ မာတုဂါမော န သံဝိဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခိယာ ဝါ ပေတိယာ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ သဒ္ဓိံ သံဝိဓာယ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ မာတုဂါမသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အမာတုဂါမေ အမာတုဂါမသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၆။ အနာပတ္တိ အသံဝိဒဟိတွာ ဂစ္ဆတိ, မာတုဂါမော သံဝိဒဟတိ ဘိက္ခု န သံဝိဒဟတိ, ဝိသင်္ကေတေန ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ အရိဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၇။ [ဣဒံ ဝတ္ထု စူဠဝ။ ၆၅၊ မ။ နိ။ ၁။၂၃၄] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အရိဋ္ဌဿ နာမ ဘိက္ခုနော ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗဿ [ဂန္ဓဗာဓိပုဗ္ဗဿ (သျာ။ က။)] ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ – ‘‘အရိဋ္ဌဿ ကိရ နာမ ဘိက္ခုနော ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗဿ ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ယေန အရိဋ္ဌော ဘိက္ခု ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တေ, အာဝုသော အရိဋ္ဌ, ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ? ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, အာဝုသော, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။
‘‘မာ, အာဝုသော အရိဋ္ဌ, ဧဝံ အဝစ။ မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ။ န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ [အဗ္ဘာစိက္ခနံ (ဣတိပိ)]။ န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ။ အနေကပရိယာယေနာဝုသော အရိဋ္ဌ, အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယ။ အပ္ပဿာဒါ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ,
အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ မံသပေသူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ…ပေ… တိဏုက္ကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… အင်္ဂါရကာသူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… သုပိနကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… ယာစိတကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… ရုက္ခဖလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… အသိသူနူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… သတ္တိသူလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ… သပ္ပသိရူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော’’တိ။
ဧဝမ္ပိ ခေါ အရိဋ္ဌော ဘိက္ခု ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗော တေဟိ ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ တံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ထာမသာ ပရာမာသာ အဘိနိဝိဿ ဝေါဟရတိ – ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, အာဝုသော, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။ ယတော စ ခေါ တေ ဘိက္ခူ နာသက္ခိံသု အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ ဧတသ္မာ ပါပကာ ဒိဋ္ဌိဂတာ ဝိဝေစေတုံ, အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တေ, အရိဋ္ဌ, ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ? ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။
ကဿ နု ခေါ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မယာ ဧဝံ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာသိ? နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယ။ အပ္ပဿာဒါ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ…ပေ… မံသပေသူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… တိဏုက္ကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… အင်္ဂါရကာသူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… သုပိနကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… ယာစိတကူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… ရုက္ခဖလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… အသိသူနူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… သတ္တိသူလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ… သပ္ပသိရူပမာ
ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ အထ စ ပန တွံ, မောဃပုရိသ, အတ္တနာ ဒုဂ္ဂဟိတေန အမှေ စေဝ အဗ္ဘာစိက္ခသိ, အတ္တာနဉ္စ ခဏသိ, ဗဟုဉ္စ အပုညံ ပသဝသိ။ တဉှိ တေ, မောဃပုရိသ, ဘဝိဿတိ ဒီဃရတ္တံ အဟိတာယ ဒုက္ခာယ။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ…။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’တိ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ, မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ, န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ, န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ, အနေကပရိယာယေနာဝုသော, အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယာ’တိ။ ဧဝဉ္စ [ဧဝဉ္စ ပန (က။)] သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသိယမာနော တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ, နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ။
သောဘိက္ခူတိ ယော သော ဧဝံဝါဒီ ဘိက္ခု။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။ ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ, မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ, န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ, န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ, အနေကပရိယာယေနာဝုသော အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု
သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ, မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ, န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ, န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ, အနေကပရိယာယေနာဝုသော အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’တိ။ သော တံ ဒိဋ္ဌိံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသေယျ – တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’တိ။ သော တံ ဒိဋ္ဌိံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ, တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’တိ။ သော တံ ဒိဋ္ဌိံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ, တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမနုဘဋ္ဌော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု, တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၁။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၂။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တဿ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿာတိ။
အရိဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ တထာဝါဒိနာ အရိဋ္ဌေန ဘိက္ခုနာ [ဘိက္ခုနာ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗေန (?)] အကဋာနုဓမ္မေန တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ သမ္ဘုဉ္ဇန္တိပိ သံဝသန္တိပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ တထာဝါဒိနာ အရိဋ္ဌေန ဘိက္ခုနာ [ဘိက္ခုနာ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗေန (?)] အကဋာနုဓမ္မေန တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ သမ္ဘုဉ္ဇိဿန္တိပိ သံဝသိဿန္တိပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေဿန္တီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ တထာဝါဒိနာ အရိဋ္ဌေန ဘိက္ခုနာ [ဘိက္ခုနာ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗေန (?)] အကဋာနုဓမ္မေန တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ သမ္ဘုဉ္ဇထာပိ သံဝသထာပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ တထာဝါဒိနာ အရိဋ္ဌေန ဘိက္ခုနာ [ဘိက္ခုနာ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗနေ (?)] အကဋာနုဓမ္မေန တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ သမ္ဘုဉ္ဇိဿထာပိ သံဝသိဿထာပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၄။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဇာနံ တထာဝါဒိနာ ဘိက္ခုနာ အကဋာနုဓမ္မေန တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ သံဝသေယျ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
တထာဝါဒိနာတိ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ ဧဝံ ဝါဒိနာ။
အကဋာနုဓမ္မော နာမ ဥက္ခိတ္တော အနောသာရိတော။
တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိန္တိ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံ။
သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါတိ သမ္ဘောဂေါ နာမ ဒွေ သမ္ဘောဂါ – အာမိသသမ္ဘောဂေါ စ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ စ။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ နာမ အာမိသံ ဒေတိ ဝါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ နာမ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, ပဒေန ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သံဝသေယျဝါတိ ဥက္ခိတ္တကေန သဒ္ဓိံ ဥပေါသထံ ဝါ ပဝါရဏံ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သဟဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ ဧကစ္ဆန္နေ ဥက္ခိတ္တကေ နိပန္နေ ဘိက္ခု နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိပန္နေ ဥက္ခိတ္တကော နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၆။ ဥက္ခိတ္တကေ ဥက္ခိတ္တကသညီ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သံဝသတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥက္ခိတ္တကေ ဝေမတိကော သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သံဝသတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥက္ခိတ္တကေ အနုက္ခိတ္တကသညီ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သံဝသတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ,
အနာပတ္တိ။ အနုက္ခိတ္တကေ ဥက္ခိတ္တကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုက္ခိတ္တကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုက္ခိတ္တကေ အနုက္ခိတ္တကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၇။ အနာပတ္တိ အနုက္ခိတ္တောတိ ဇာနာတိ, ဥက္ခိတ္တော ဩသာရိတောတိ ဇာနာတိ, ဥက္ခိတ္တော တံ ဒိဋ္ဌိံ ပဋိနိဿဋ္ဌောတိ ဇာနာတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ကဏ္ဋကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ကဏ္ဋကဿ [ကဏ္ဍကဿ (သျာ။ က။)] နာမ သမဏုဒ္ဒေသဿ ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ကဏ္ဋကဿ နာမ ကိရ သမဏုဒ္ဒေသဿ ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ယေန ကဏ္ဋကော သမဏုဒ္ဒေသော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တေ, အာဝုသော ကဏ္ဋက, ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေ’မေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ? ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။
မာ, အာဝုသော ကဏ္ဋက, ဧဝံ အဝစ။ မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ။ န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ။ န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ။ အနေကပရိယာယေန, အာဝုသော ကဏ္ဋက, အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။
အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယ။ အပ္ပဿာဒါ ကာမာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော…ပေ… ဧဝမ္ပိ ခေါ ကဏ္ဋကော သမဏုဒ္ဒေသော တေဟိ ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ တံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ထာမသာ ပရာမာသာ အဘိနိဝိဿ ဝေါဟရတိ – ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။
ယတော စ ခေါ တေ ဘိက္ခူ နာသက္ခိံသု ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဧတသ္မာ ပါပကာ ဒိဋ္ဌိဂတာ ဝိဝေစေတုံ, အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တေ, ကဏ္ဋက, ဧဝရူပံ ပါပကံ ဒိဋ္ဌိဂတံ ဥပ္ပန္နံ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ? ‘‘ဧဝံဗျာခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ – ‘ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’’တိ။
‘‘ကဿ နု ခေါ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မယာ ဧဝံ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာသိ? နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ, အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယ? အပ္ပဿာဒါ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ…ပေ… သပ္ပသိရူပမာ ကာမာ ဝုတ္တာ မယာ ဗဟုဒုက္ခာ ဗဟုပါယာသာ, အာဒီနဝေါ ဧတ္ထ ဘိယျော။ အထ စ ပန တွံ, မောဃပုရိသ, အတ္တနာ ဒုဂ္ဂဟိတေန အမှေ စေဝ အဗ္ဘာစိက္ခသိ အတ္တာနဉ္စ ခဏသိ ဗဟုဉ္စ အပုညံ ပသဝသိ။ တဉှိ တေ, မောဃပုရိသ, ဘဝိဿတိ ဒီဃရတ္တံ အဟိတာယ ဒုက္ခာယ။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, သံဃော ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ နာသေတု။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နာသေတဗ္ဗော – အဇ္ဇတဂ္ဂေ တေ, အာဝုသော ကဏ္ဋက, န စေဝ သော ဘဂဝါ သတ္ထာ အပဒိသိတဗ္ဗော။ ယမ္ပိ စညေ သမဏုဒ္ဒေသာ လဘန္တိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ
သာပိ တေ နတ္ထိ။ စရ ပိရေ ဝိနဿာ’’တိ။ အထ ခေါ သံဃော ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ နာသေသိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ တထာနာသိတံ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဥပလာပေန္တိပိ ဥပဋ္ဌာပေန္တိပိ သမ္ဘုဉ္ဇန္တိပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ တထာနာသိတံ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဥပလာပေဿန္တိပိ ဥပဋ္ဌာပေဿန္တိပိ သမ္ဘုဉ္ဇိဿန္တိပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ တထာနာသိတံ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဥပလာပေထာပိ ဥပဋ္ဌာပေထာပိ သမ္ဘုဉ္ဇထာပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ တထာနာသိတံ ကဏ္ဋကံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဥပလာပေဿထာပိ ဥပဋ္ဌာပေဿထာပိ သမ္ဘုဉ္ဇိဿထာပိ သဟာပိ သေယျံ ကပ္ပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၉။ ‘‘သမဏုဒ္ဒေသောပိ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာ ယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’တိ, သော သမဏုဒ္ဒေသော ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘မာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, ဧဝံ အဝစ, မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ, န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ, န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ။ အနေကပရိယာယေနာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယာ’တိ။ ဧဝဉ္စ [ဧဝဉ္စ ပန (က။)] သော သမဏုဒ္ဒေသော ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သော သမဏုဒ္ဒေသော ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘အဇ္ဇတဂ္ဂေ တေ, အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, န စေဝ သော ဘဂဝါ သတ္ထာ အပဒိသိတဗ္ဗော။ ယမ္ပိ စညေ သမဏုဒ္ဒေသာ လဘန္တိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ သာပိ တေ နတ္ထိ။ စရ ပိရေ ဝိနဿာ’တိ။ ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ တထာနာသိတံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဥပလာပေယျ ဝါ ဥပဋ္ဌာပေယျ ဝါ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၀။ သမဏုဒ္ဒေသော နာမ သာမဏေရော ဝုစ္စတိ။
ဧဝံဝဒေယျာတိ – ‘‘တထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, ယထာယေမေ အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ, တေ ပဋိသေဝတော နာလံ အန္တရာယာယာ’’တိ။
သောသမဏုဒ္ဒေသောတိ ယော သော ဧဝံဝါဒီ သမဏုဒ္ဒေသော။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ, ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာ, အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, ဧဝံ အဝစ။ မာ ဘဂဝန္တံ အဗ္ဘာစိက္ခိ။ န ဟိ သာဓု ဘဂဝတော အဗ္ဘက္ခာနံ။ န ဟိ ဘဂဝါ ဧဝံ ဝဒေယျ။ အနေကပရိယာယေနာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, အန္တရာယိကာ ဓမ္မာ အန္တရာယိကာ ဝုတ္တာ ဘဂဝတာ။ အလဉ္စ ပန တေ ပဋိသေဝတော အန္တရာယာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော… တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော…ပေ… သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ ဣစ္စေတံ ကုသလံ, နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ သော သမဏုဒ္ဒေသော ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဇ္ဇတဂ္ဂေ တေ, အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ, န စေဝ သော ဘဂဝါ သတ္ထာ အပဒိသိတဗ္ဗော။ ယမ္ပိ စညေ သမဏုဒ္ဒေသာ လဘန္တိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဒိရတ္တတိရတ္တံ သဟသေယျံ သာပိ တေ နတ္ထိ။ စရ ပိရေ ဝိနဿာ’’တိ။
ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
တထာနာသိတန္တိ ဧဝံ နာသိတံ။
သမဏုဒ္ဒေသော နာမ သာမဏေရော ဝုစ္စတိ။
ဥပလာပေယျ ဝါတိ တဿ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ဥဒ္ဒေသံ ဝါ ပရိပုစ္ဆံ ဝါ ဒဿာမီတိ ဥပလာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥပဋ္ဌာပေယျ ဝါတိ တဿ စုဏ္ဏံ ဝါ မတ္တိကံ ဝါ ဒန္တကဋ္ဌံ ဝါ မုခေါဒကံ ဝါ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါတိ သမ္ဘောဂေါ နာမ ဒွေ သမ္ဘောဂါ – အာမိသသမ္ဘောဂေါ စ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ စ။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ နာမ အာမိသံ ဒေတိ ဝါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ နာမ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, ပဒေန ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, ပဒေ ပဒေ
အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သဟဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ ဧကစ္ဆန္နေ နာသိတကေ သမဏုဒ္ဒေသေ နိပန္နေ ဘိက္ခု နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခု နိပန္နေ နာသိတကော သမဏုဒ္ဒေသော နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၁။ နာသိတကေ နာသိတကသညီ ဥပလာပေတိ ဝါ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နာသိတကေ ဝေမတိကော ဥပလာပေတိ ဝါ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နာသိတကေ အနာသိတကသညီ ဥပလာပေတိ ဝါ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေတိ, အနာပတ္တိ။ အနာသိတကေ နာသိတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနာသိတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနာသိတကေ အနာသိတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၂။ အနာပတ္တိ အနာသိတကောတိ ဇာနာတိ, တံ ဒိဋ္ဌိံ ပဋိနိဿဋ္ဌောတိ ဇာနာတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကဏ္ဋကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
သပ္ပါဏကဝဂ္ဂေါ သတ္တမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
သဉ္စိစ္စဝဓသပ္ပါဏံ, ဥက္ကောဋံ ဒုဋ္ဌုလ္လဆာဒနံ၊
ဦနဝီသတိ သတ္ထဉ္စ, သံဝိဓာနံ အရိဋ္ဌကံ၊
ဥက္ခိတ္တံ ကဏ္ဋကဉ္စေဝ, ဒသ သိက္ခာပဒါ ဣမေတိ။
၈။ သဟဓမ္မိကဝဂ္ဂေါ
၁။ သဟဓမ္မိကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဆန္နော
အနာစာရံ အာစရတိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘မာဝုသော ဆန္န, ဧဝရူပံ အကာသိ။ နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ သော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော ဧဝံ ဝက္ခတိ – န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော ဧဝံ ဝဒေသိ – ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော ဧဝံ ဝက္ခသိ – ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’တိ, ပါစိတ္တိယံ။ သိက္ခမာနေန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနာ အညာတဗ္ဗံ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗံ ပရိပဉှိတဗ္ဗံ။ အယံ တတ္ထ သာမီစီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။
သဟဓမ္မိကံ နာမ ယံ ဘဂဝတာ ပညတ္တံ သိက္ခာပဒံ ဧတံ သဟဓမ္မိကံ နာမ။ တေန ဝုစ္စမာနော ဧဝံ ဝဒေတိ [ဝဒေယျ (က။)] – ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ [ဣမာနိ ပဒါနိ သျာ။ ပေါတ္ထကေ န ဒိဿန္တိ]။ ပဏ္ဍိတံ ဗျတ္တံ [ဣမာနိ ပဒါနိ သျာ။ ပေါတ္ထကေ န ဒိဿန္တိ] မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ ပရိပုစ္ဆာမီတိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၆။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဧဝံ ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အပညတ္တေန ဝုစ္စမာနော – ‘‘ဣဒံ န သလ္လေခါယ န ဓုတတ္ထာယ န ပါသာဒိကတာယ န အပစယာယ န ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တတီ’’တိ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပဏ္ဍိတံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနုပသမ္ပန္နေန ပညတ္တေန ဝါ အပညတ္တေန ဝါ ဝုစ္စမာနော – ‘‘ဣဒံ န သလ္လေခါယ န ဓုတတ္ထာယ န ပါသာဒိကတာယ န အပစယာယ န ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တတီ’’တိ ဧဝံ ဝဒေတိ, ‘‘န တာဝါဟံ, အာဝုသော, ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ သိက္ခိဿာမိ ယာဝ န အညံ ဘိက္ခုံ ဗျတ္တံ ဝိနယဓရံ ပဏ္ဍိတံ မေဓာဝိံ ဗဟုဿုတံ ဓမ္မကထိကံ ပရိပုစ္ဆာမီ’’တိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
သိက္ခမာနေနာတိ သိက္ခိတုကာမေန။
အညာတဗ္ဗန္တိ ဇာနိတဗ္ဗံ။
ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗန္တိ ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, ကထံ၊ ဣမဿ ဝါ ကွတ္ထော’’တိ?
ပရိပဉှိတဗ္ဗန္တိ စိန္တေတဗ္ဗံ တုလယိတဗ္ဗံ။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ အယံ တတ္ထ အနုဓမ္မတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၇။ အနာပတ္တိ ‘‘ဇာနိဿာမိ သိက္ခိဿာမီ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သဟဓမ္မိကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဝိလေခနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ [ဣဒံ ဝတ္ထု စူဠဝ။ ၃၂၀] တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝါ ဘိက္ခူနံ အနေကပရိယာယေန ဝိနယကထံ ကထေတိ, ဝိနယဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ,
ဝိနယပရိယတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ။ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ [ဘိက္ခူ ဘဂဝါ (သျာ။ က။)] – ‘‘ဘဂဝါ ခေါ အနေကပရိယာယေန ဝိနယကထံ ကထေတိ, ဝိနယဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဝိနယပရိယတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ။ ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, အာယသ္မတော ဥပါလိဿ သန္တိကေ ဝိနယံ ပရိယာပုဏာမာ’’တိ, တေ စ ဗဟူ ဘိက္ခူ ထေရာ စ နဝါ စ မဇ္ဈိမာ စ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ သန္တိကေ ဝိနယံ ပရိယာပုဏန္တိ။
အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ, အာဝုသော, ဗဟူ ဘိက္ခူ ထေရာ စ နဝါ စ မဇ္ဈိမာ စ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ သန္တိကေ ဝိနယံ ပရိယာပုဏန္တိ။ သစေ ဣမေ ဝိနယေ ပကတညုနော ဘဝိဿန္တိ အမှေ ယေနိစ္ဆကံ ယဒိစ္ဆကံ ယာဝဒိစ္ဆကံ အာကဍ္ဎိဿန္တိ ပရိကဍ္ဎိဿန္တိ။ ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ကိံ ပနိမေဟိ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ, ယာဝဒေဝ ကုက္ကုစ္စာယ ဝိဟေသာယ ဝိလေခါယ သံဝတ္တန္တီ’’တိ! ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေဿန္တီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ကိံ ပနိမေဟိ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ, ယာဝဒေဝ ကုက္ကုစ္စာယ ဝိဟေသာယ ဝိလေခါယ သံဝတ္တန္တီ’တိ, သိက္ခာပဒဝိဝဏ္ဏကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၀။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေတိ ဥဒ္ဒိသန္တေ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေန္တေ ဝါ သဇ္ဈာယံ ဝါ ကရောန္တေ။
ဧဝံဝဒေယျာတိ – ‘‘ကိံ ပနိမေဟိ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ, ယာဝဒေဝ ကုက္ကုစ္စာယ ဝိဟေသာယ ဝိလေခါယ သံဝတ္တန္တီတိ။ ‘‘ယေ ဣမံ ပရိယာပုဏန္တိ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ ဟောတိ, ဝိဟေသာ ဟောတိ, ဝိလေခါ ဟောတိ, ယေ ဣမံ န ပရိယာပုဏန္တိ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ န ဟောတိ ဝိဟေသာ န ဟောတိ ဝိလေခါ န ဟောတိ။ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ ဣဒံ ဝရံ, အနုဂ္ဂဟိတံ ဣဒံ ဝရံ, အပရိယာပုဋံ ဣဒံ ဝရံ, အဓာရိတံ ဣဒံ ဝရံ, ဝိနယော ဝါ အန္တရဓာယတု, ဣမေ ဝါ ဘိက္ခူ အပကတညုနော ဟောန္တူ’’တိ ဥပသမ္ပန္နဿ ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၁။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဝိနယံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညံ ဓမ္မံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ ဝိနယံ ဝါ အညံ ဝါ ဓမ္မံ ဝိဝဏ္ဏေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၂။ အနာပတ္တိ န ဝိဝဏ္ဏေတုကာမော, ‘‘ဣင်္ဃ တွံ သုတ္တန္တေ ဝါ ဂါထာယော ဝါ အဘိဓမ္မံ ဝါ ပရိယာပုဏဿု, ပစ္ဆာ ဝိနယံ ပရိယာပုဏိဿသီ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိလေခနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ မောဟနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အနာစာရံ အာစရိတွာ ‘‘အညာဏကေန အာပန္နာတိ ဇာနန္တူ’’တိ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ဣဒါနေဝ ခေါ မယံ ဇာနာမ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ – ဣဒါနေဝ ခေါ မယံ
ဇာနာမ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝဒေထ – ‘‘ဣဒါနေဝ ခေါ မယံ ဇာနာမ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝက္ခထ – ‘‘ဣဒါနေဝ ခေါ မယံ ဇာနာမ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’’တိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနွဒ္ဓမာသံပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဣဒါနေဝ ခေါ အဟံ ဇာနာမိ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’တိ။ တဉ္စေ ဘိက္ခုံ အညေ ဘိက္ခူ ဇာနေယျုံ နိသိန္နပုဗ္ဗံ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ, ကော ပန ဝါဒေါ ဘိယျော [ဘိယျောတိ (သျာ။)], န စ တဿ ဘိက္ခုနော အညာဏကေန မုတ္တိ အတ္ထိ, ယဉ္စ တတ္ထ အာပတ္တိံ အာပန္နော တဉ္စ ယထာဓမ္မော ကာရေတဗ္ဗော, ဥတ္တရိ စဿ မောဟော အာရောပေတဗ္ဗော – ‘တဿ တေ, အာဝုသော, အလာဘာ, တဿ တေ ဒုလ္လဒ္ဓံ, ယံ တွံ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ န သာဓုကံ အဋ္ဌိံ ကတွာ [အဋ္ဌိကတွာ (သျာ။ က။)] မနသိ ကရောသီ’တိ။ ဣဒံ တသ္မိံ မောဟနကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၅။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အနွဒ္ဓမာသန္တိ အနုပေါသထိကံ။
ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေတိ ဥဒ္ဒိသန္တေ။
ဧဝံဝဒေယျာတိ အနာစာရံ အာစရိတွာ – ‘‘အညာဏကေန အာပန္နောတိ ဇာနန္တူ’’တိ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဣဒါနေဝ ခေါ အဟံ ဇာနာမိ, အယမ္ပိ ကိရ ဓမ္မော သုတ္တာဂတော သုတ္တပရိယာပန္နော အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တဉ္စေ မောဟေတုကာမံ ဘိက္ခုံ အညေ ဘိက္ခူ ဇာနေယျုံ နိသိန္နပုဗ္ဗံ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ, ကော ပန ဝါဒေါ ဘိယျော, န စ တဿ ဘိက္ခုနော အညာဏကေန မုတ္တိ အတ္ထိ, ယဉ္စ တတ္ထ အာပတ္တိံ အာပန္နော, တဉ္စ ယထာဓမ္မော ကာရေတဗ္ဗော, ဥတ္တရိ စဿ မောဟော အာရောပေတဗ္ဗော။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, အာရောပေတဗ္ဗော။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၆။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ န သာဓုကံ အဋ္ဌိံ ကတွာ မနသိ ကရောတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော မောဟံ အာရောပေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေ န သာဓုကံ အဋ္ဌိံ ကတွာ မနသိ ကရောတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော မောဟံ အာရောပေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော မောဟဿ အာရောပနာ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘အာရောပိတော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော မောဟော။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အနာရောပိတေ မောဟေ မောဟေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာရောပိတေ မောဟေ မောဟေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၇။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ မောဟေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၈။ အနာပတ္တိ န ဝိတ္ထာရေန သုတံ ဟောတိ, ဦနကဒွတ္တိက္ခတ္တုံ ဝိတ္ထာရေန သုတံ ဟောတိ, န မောဟေတုကာမဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မောဟနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ပဟာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ပဟာရံ ဒေန္တိ။ တေ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ? ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ အမှာကံ ပဟာရံ ဒေန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူနံ ပဟာရံ ဒဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူနံ ပဟာရံ ဒေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘိက္ခူနံ ပဟာရံ ဒဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ကုပိတော အနတ္တမနော ပဟာရံ ဒဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
ပဟာရံ ဒဒေယျာတိ ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ အန္တမသော ဥပ္ပလပတ္တေနပိ ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၂။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ကုပိတော အနတ္တမနော ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နဿ ကုပိတော အနတ္တမနော ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ
ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၃။ အနာပတ္တိ ကေနစိ ဝိဟေဌီယမာနော မောက္ခာဓိပ္ပါယော ပဟာရံ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဟာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ တလသတ္တိကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရန္တိ။ တေ ပဟာရသမုစ္စိတာ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ? ‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ အမှာကံ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကုပိတာ အနတ္တမနာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ ကုပိတော အနတ္တမနော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၆။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
တလသတ္တိကံဥဂ္ဂိရေယျာတိ ကာယံ ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ ဝါ အန္တမသော ဥပ္ပလပတ္တမ္ပိ ဥစ္စာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၇။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ကုပိတော အနတ္တမနော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ကုပိတော အနတ္တမနော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နဿ ကုပိတော အနတ္တမနော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၈။ အနာပတ္တိ ကေနစိ ဝိဟေဌီယမာနော မောက္ခာဓိပ္ပါယော တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တလသတ္တိကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ အမူလကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုံ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုံ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုံ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုံ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၁။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုန္တိ အညံ ဘိက္ခုံ။
အမူလကံ နာမ အဒိဋ္ဌံ အဿုတံ အပရိသင်္ကိတံ။
သံဃာဒိသေသေနာတိ တေရသန္နံ အညတရေန။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ စောဒေတိ ဝါ စောဒါပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၂။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ အမူလကေန သံဃာဒိသေသေန အနုဒ္ဓံသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာစာရဝိပတ္တိယာ ဝါ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိယာ ဝါ အနုဒ္ဓံသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ အနုဒ္ဓံသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၃။ အနာပတ္တိ တထာသညီ စောဒေတိ, ဝါ စောဒါပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အမူလကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟန္တိ – ‘‘ဘဂဝတာ, အာဝုသော, သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န ဦနဝီသတိဝဿော ပုဂ္ဂလော ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော’တိ။ တုမှေ စ ဦနဝီသတိဝဿာ ဥပသမ္ပန္နာ။ ကစ္စိ နော တုမှေ အနုပသမ္ပန္နာ’’တိ? တေ ရောဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရောဒထာ’’တိ?
‘‘ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အမှာကံ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခူနံ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟေယျ [ဥပ္ပါဒေယျ (ဣတိပိ)] – ‘ဣတိဿ မုဟုတ္တမ္ပိ အဖာသု ဘဝိဿတီ’တိ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ အညဿ ဘိက္ခုဿ။
သဉ္စိစ္စာတိ ဇာနန္တော သဉ္ဇာနန္တော စေစ္စ အဘိဝိတရိတွာ ဝီတိက္ကမော။
ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟေယျာတိ ‘‘ဦနဝီသတိဝဿော မညေ တွံ ဥပသမ္ပန္နော, ဝိကာလေ မညေ တယာ ဘုတ္တံ, မဇ္ဇံ မညေ တယာ ပီတံ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော မညေ တယာ နိသိန္န’’န္တိ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧတဒေဝပစ္စယံ ကရိတွာ, အနညန္တိ န အညော ကောစိ ပစ္စယော ဟောတိ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟိတုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၇။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နဿ သဉ္စိစ္စ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၈။ အနာပတ္တိ န ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟိတုကာမော ‘‘ဦနဝီသတိဝဿော မညေ တွံ ဥပသမ္ပန္နော, ဝိကာလေ မညေ တယာ ဘုတ္တံ, မဇ္ဇံ မညေ တယာ ပီတံ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ရဟော မညေ တယာ နိသိန္နံ, ဣင်္ဃ ဇာနာဟိ, မာ တေ ပစ္ဆာ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသီ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဥပဿုတိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပေသလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍန္တိ။ ပေသလာ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ။ န သက္ကာ ဣမေဟိ သဟ ဘဏ္ဍိတု’’န္တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, အမှေ အလဇ္ဇိဝါဒေန ပါပေထာ’’တိ? ‘‘ကဟံ ပန တုမှေ, အာဝုသော, အဿုတ္ထာ’’တိ? ‘‘မယံ အာယသ္မန္တာနံ ဥပဿုတိံ [ဥပဿုတိ (?)] တိဋ္ဌမှာ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ဥပဿုတိံ [ဥပဿုတိ (?)] တိဋ္ဌိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ဥပဿုတိံ [ဥပဿုတိ (?)] တိဋ္ဌထာတိ? ‘‘သစ္စ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ဥပဿုတိံ [ဥပဿုတိ (?)] တိဋ္ဌိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌေယျ – ‘ယံ ဣမေ ဘဏိဿန္တိ တံ သောဿာမီ’တိ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၁။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနန္တိ အဓိကရဏဇာတာနံ။
ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌေယျာတိ ‘‘ဣမေသံ သုတွာ စောဒေဿာမိ သာရေဿာမိ ပဋိစောဒေဿာမိ ပဋိသာရေဿာမိ မင်္ကူ ကရိဿာမီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော သုဏာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပစ္ဆတော ဂစ္ဆန္တော တုရိတော ဂစ္ဆတိ သောဿာမီတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော သုဏာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပုရတော ဂစ္ဆန္တော ဩဟိယျတိ သောဿာမီတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတော သုဏာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဘိက္ခုဿ ဌိတောကာသံ ဝါ နိသိန္နောကာသံ ဝါ နိပန္နောကာသံ ဝါ အာဂန္တွာ မန္တေန္တံ ဥက္ကာသိတဗ္ဗံ, ဝိဇာနာပေတဗ္ဗံ, နော စေ ဥက္ကာသေယျ ဝါ ဝိဇာနာပေယျ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ န အညော ကောစိ ပစ္စယော ဟောတိ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌိတုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၂။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နဿ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၃။ အနာပတ္တိ – ‘‘ဣမေသံ သုတွာ ဩရမိဿာမိ ဝိရမိဿာမိ ဝူပသမိဿာမိ [ဝူပသမေဿာမိ (သီ။)] အတ္တာနံ ပရိမောစေဿာမီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥပဿုတိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အနာစာရံ အာစရိတွာ ဧကမေကဿ ကမ္မေ ကယိရမာနေ ပဋိက္ကောသန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သံဃော သန္နိပတိတော ဟောတိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တာ ဧကဿ ဆန္ဒံ အဒံသု။ အထ ခေါ သံဃော – ‘‘အယံ, အာဝုသော, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယော ဘိက္ခု ဧကကော အာဂတော, ဟန္ဒဿ မယံ ကမ္မံ ကရောမာ’’တိ တဿ ကမ္မံ အကာသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိံ, အာဝုသော, သံဃော အကာသီ’’တိ? ‘‘သံဃော မေ, အာဝုသော, ကမ္မံ အကာသီ’’တိ။ ‘‘န မယံ, အာဝုသော, ဧတဒတ္ထာယ ဆန္ဒံ အဒမှာ – ‘‘တုယှံ ကမ္မံ ကရိဿတီ’’တိ။ သစေ စ မယံ ဇာနေယျာမ ‘‘တုယှံ ကမ္မံ ကရိဿတီ’’တိ, န မယံ ဆန္ဒံ ဒဒေယျာမာ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဓမ္မိကာနံ ကမ္မာနံ ဆန္ဒံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ [ခိယျဓမ္မံ (ဣတိပိ)] အာပဇ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မိကာနံ ကမ္မာနံ ဆန္ဒံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ [ခိယျဓမ္မံ (ဣတိပိ)] အာပဇ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဓမ္မိကာနံ ကမ္မာနံ ဆန္ဒံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ [ခိယျဓမ္မံ (ဣတိပိ)] အာပဇ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဓမ္မိကာနံ ကမ္မာနံ ဆန္ဒံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၆။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဓမ္မိကံ နာမ ကမ္မံ အပလောကနကမ္မံ ဉတ္တိကမ္မံ ဉတ္တိဒုတိယကမ္မံ ဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန ကတံ, ဧတံ ဓမ္မိကံ နာမ ကမ္မံ။ ဆန္ဒံ ဒတွာ ခိယျတိ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၇။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဆန္ဒံ ဒတွာ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဆန္ဒံ ဒတွာ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဆန္ဒံ ဒတွာ ခိယျတိ, အနာပတ္တိ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၈။ အနာပတ္တိ – ‘‘အဓမ္မေန ဝါ ဝဂ္ဂေန ဝါ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ ကမ္မံ ကတ’’န္တိ ဇာနန္တော ခိယျတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သံဃော သန္နိပတိတော ဟောတိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တာ ဧကဿ ဆန္ဒံ အဒံသု။ အထ ခေါ သံဃော ‘‘ယဿတ္ထာယ သန္နိပတိတော တံ ကမ္မံ ကရိဿာမီ’’တိ ဉတ္တိံ ဌပေသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဧဝမေဝိမေ ဧကမေကဿ ကမ္မံ ကရောန္တိ, ကဿ တုမှေ ကမ္မံ ကရိဿထာ’’တိ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု သံဃေ ဝိနိစ္ဆယကထာယ ဝတ္တမာနာယ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, သံဃေ ဝိနိစ္ဆယကထာယ ဝတ္တမာနာယ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃေ ဝိနိစ္ဆယကထာယ ဝတ္တမာနာယ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သံဃေ ဝိနိစ္ဆယကထာယ ဝတ္တမာနာယ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၁။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သံဃေ ဝိနိစ္ဆယကထာ နာမ ဝတ္ထု ဝါ အာရောစိတံ ဟောတိ အဝိနိစ္ဆိတံ, ဉတ္တိ ဝါ ဌပိတာ ဟောတိ, ကမ္မဝါစာ ဝါ ဝိပ္ပကတာ ဟောတိ။
ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမေယျာတိ – ‘‘ကထံ ဣဒံ ကမ္မံ ကုပ္ပံ အဿ ဝဂ္ဂံ အဿ န ကရေယျာ’’တိ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိသာယ ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဇဟိတေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၂။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမတိ, အနာပတ္တိ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၃။ အနာပတ္တိ – ‘‘သံဃဿ ဘဏ္ဍနံ ဝါ ကလဟော ဝါ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ ဝိဝါဒေါ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, ‘‘သံဃဘေဒေါ ဝါ သံဃရာဇိ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, ‘‘အဓမ္မေန ဝါ ဝဂ္ဂေန ဝါ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ ကမ္မံ ကရိဿတီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, ဂိလာနော ဂစ္ဆတိ, ဂိလာနဿ ကရဏီယေန ဂစ္ဆတိ, ဥစ္စာရေန ဝါ ပဿာဝေန ဝါ ပီဠိတော ဂစ္ဆတိ, ‘‘န ကမ္မံ ကောပေတုကာမော ပုန ပစ္စာဂမိဿာမီ’’တိ ဂစ္ဆတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆန္ဒံ အဒတွာ ဂမနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
၁၁။ ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေတိ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသတိ။ သော စာယသ္မာ ဒုဗ္ဗလစီဝရော ဟောတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သံဃဿ ဧကံ စီဝရံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ။ အထ ခေါ သံဃော တံ စီဝရံ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ
အဒါသိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ယထာသန္ထုတံ ဘိက္ခူ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏာမေန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သမဂ္ဂေန သံဃေန စီဝရံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သမဂ္ဂေန သံဃေန စီဝရံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, သမဂ္ဂေန သံဃေန စီဝရံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ, ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သမဂ္ဂေန သံဃေန စီဝရံ ဒတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျ ‘ယထာသန္ထုတံ ဘိက္ခူ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏာမေန္တီ’တိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၆။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သမဂ္ဂေါ နာမ သံဃော သမာနသံဝါသကော သမာနသီမာယံ ဌိတော။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
ဒတွာတိ သယံ ဒတွာ။
ယထာသန္ထုတံ နာမ ယထာမိတ္တတာ ယထာသန္ဒိဋ္ဌတာ ယထာသမ္ဘတ္တတာ ယထာသမာနုပဇ္ဈာယကတာ ယထာသမာနာစရိယကတာ။
သံဃိကံ နာမ သံဃဿ ဒိန္နံ ဟောတိ ပရိစ္စတ္တံ။
လာဘော နာမ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ, အန္တမသော စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ, ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ, ဒသိကသုတ္တမ္ပိ။
ပစ္ဆာခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျာတိ ဥပသမ္ပန္နဿ သံဃေန သမ္မတဿ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ ဖလဘာဇကဿ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ စီဝရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၇။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ စီဝရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော စီဝရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ စီဝရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညံ ပရိက္ခာရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပသမ္ပန္နဿ သံဃေန အသမ္မတဿ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ ဖလဘာဇကဿ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ သံဃေန သမ္မတဿ ဝါ အသမ္မတဿ ဝါ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ ဖလဘာဇကဿ ဝါ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ ဒိန္နေ ခိယျတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၈။ အနာပတ္တိ – ပကတိယာ ဆန္ဒာ ဒေါသာ မောဟာ ဘယာ ကရောန္တံ ‘‘ကွတ္ထော တဿ ဒိန္နေန လဒ္ဓါပိ ဝိနိပါတေဿတိ န သမ္မာ ဥပနေဿတီ’’တိ ခိယျတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဧကာဒသမံ။
၁၂။ ပရိဏာမနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၉။ [ဣဒံ ဝတ္ထု ပါရာ။ ၆၅၇] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အညတရဿ ပူဂဿ သံဃဿ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယတ္တံ ဟောတိ – ‘‘ဘောဇေတွာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယေန သော ပူဂေါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ပူဂံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေထာဝုသော, ဣမာနိ စီဝရာနိ ဣမေသံ ဘိက္ခူန’’န္တိ။ ‘‘န မယံ, ဘန္တေ, ဒဿာမ။ အမှာကံ သံဃဿ အနုဝဿံ သစီဝရဘိက္ခာ ပညတ္တာ’’တိ။ ‘‘ဗဟူ, အာဝုသော, သံဃဿ ဒါယကာ, ဗဟူ သံဃဿ ဘတ္တာ [ဘဒ္ဒါ (က။)]။ ဣမေ တုမှေ နိဿာယ တုမှေ သမ္ပဿန္တာ ဣဓ ဝိဟရန္တိ။ တုမှေ စေ ဣမေသံ န ဒဿထ, အထ ကော စရဟိ ဣမေသံ ဒဿတိ? ဒေထာဝုသော, ဣမာနိ စီဝရာနိ ဣမေသံ ဘိက္ခူန’’န္တိ။ အထ ခေါ သော ပူဂေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ ဘိက္ခူဟိ နိပ္ပီဠိယမာနော ယထာပဋိယတ္တံ စီဝရံ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဒတွာ သံဃံ ဘတ္တေန ပရိဝိသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ
ဇာနန္တိ သံဃဿ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယတ္တံ ‘‘န စ ဇာနန္တိ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဒိန္န’’န္တိ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဩဏောဇေထာဝုသော, သံဃဿ စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘နတ္ထိ, ဘန္တေ။ ယထာပဋိယတ္တံ စီဝရံ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ အယျာနံ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ပရိဏာမေသု’’န္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ, သော ဝါ အာရောစေတိ။
သံဃိကံ နာမ သံဃဿ ဒိန္နံ ဟောတိ ပရိစ္စတ္တံ။
လာဘော နာမ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ, အန္တမသော စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ, ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ, ဒသိကသုတ္တမ္ပိ။
ပရိဏတံ နာမ ‘‘ဒဿာမ ကရိဿာမာ’’တိ ဝါစာ ဘိန္နာ ဟောတိ, တံ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၂။ ပရိဏတေ ပရိဏတသညီ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရိဏတေ ဝေမတိကော ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိဏတေ အပရိဏတသညီ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏာမေတိ, အနာပတ္တိ။ သံဃဿ ပရိဏတံ အညသံဃဿ ဝါ စေတိယဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ စေတိယဿ ပရိဏတံ အညစေတိယဿ ဝါ သံဃဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏတံ အညပုဂ္ဂလဿ ဝါ သံဃဿ ဝါ စေတိယဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ
ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ ပရိဏတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ အပရိဏတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၃။ အနာပတ္တိ – ‘‘ကတ္ထ ဒေမာ’’တိ ပုစ္ဆီယမာနော – ‘‘ယတ္ထ တုမှာကံ ဒေယျဓမ္မော ပရိဘောဂံ ဝါ လဘေယျ ပဋိသင်္ခါရံ ဝါ လဘေယျ စိရဋ္ဌိတိကော ဝါ အဿ ယတ္ထ ဝါ ပန တုမှာကံ စိတ္တံ ပသီဒတိ တတ္ထ ဒေထာ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပရိဏာမနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒွါဒသမံ။
သဟဓမ္မိကဝဂ္ဂေါ အဋ္ဌမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
သဟဓမ္မ-ဝိဝဏ္ဏဉ္စ, မောဟာပနံ ပဟာရကံ၊
တလသတ္တိ အမူလဉ္စ, သဉ္စိစ္စ စ ဥပဿုတိ၊
ပဋိဗာဟနဆန္ဒဉ္စ, ဒဗ္ဗဉ္စ ပရိဏာမနန္တိ။
၉။ ရတနဝဂ္ဂေါ
၁။ အန္တေပုရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဥယျာနပါလံ အာဏာပေသိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘဏေ, ဥယျာနံ သောဓေဟိ။ ဥယျာနံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဒေဝါ’’တိ ခေါ သော ဥယျာနပါလော ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ပဋိဿုတွာ ဥယျာနံ သောဓေန္တော အဒ္ဒသ ဘဂဝန္တံ အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ နိသိန္နံ။ ဒိသွာန ယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုဒ္ဓံ, ဒေဝ, ဥယျာနံ။ အပိစ, ဘဂဝါ တတ္ထ နိသိန္နော’’တိ။ ‘‘ဟောတု, ဘဏေ! မယံ ဘဂဝန္တံ ပယိရုပါသိဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဥယျာနံ ဂန္တွာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဥပါသကော ဘဂဝန္တံ ပယိရုပါသန္တော နိသိန္နော ဟောတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော တံ ဥပါသကံ ဘဂဝန္တံ ပယိရုပါသန္တံ နိသိန္နံ။ ဒိသွာန ဘီတော အဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘နာရဟတာယံ ပုရိသော ပါပေါ
ဟောတုံ, ယထာ ဘဂဝန္တံ ပယိရုပါသတီ’’တိ။ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဘဂဝတော ဂါရဝေန ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ နေဝ အဘိဝါဒေသိ န ပစ္စုဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော အနတ္တမနော အဟောသိ – ‘‘ကထဉှိ နာမာယံ ပုရိသော မယိ အာဂတေ နေဝ အဘိဝါဒေဿတိ န ပစ္စုဋ္ဌေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ အနတ္တမနံ ဝိဒိတွာ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧသော ခေါ, မဟာရာဇ, ဥပါသကော ဗဟုဿုတော အာဂတာဂမော ကာမေသု ဝီတရာဂေါ’’တိ။ အထ ခေါ ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘နာရဟတာယံ ဥပါသကော ဩရကော ဟောတုံ, ဘဂဝါပိ ဣမဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတီ’’တိ။ တံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝဒေယျာသိ, ဥပါသက, ယေန အတ္ထော’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဒေဝါ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဥပရိပါသာဒဝရဂတော ဟောတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော တံ ဥပါသကံ ရထိကာယ [ရထိယာယ (ဣတိပိ)] ဆတ္တပါဏိံ ဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန ပက္ကောသာပေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘တွံ ကိရ, ဥပါသက, ဗဟုဿုတော အာဂတာဂမော။ သာဓု, ဥပါသက, အမှာကံ ဣတ္ထာဂါရံ ဓမ္မံ ဝါစေဟီ’’တိ။ ‘‘ယမဟံ [ယမ္ပာဟံ (သီ။)], ဒေဝ, ဇာနာမိ အယျာနံ ဝါဟသာ, အယျာဝ ဒေဝဿ ဣတ္ထာဂါရံ ဓမ္မံ ဝါစေဿန္တီ’’တိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော – ‘‘သစ္စံ ခေါ ဥပါသကော အာဟာ’’တိ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာဓု, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဧကံ ဘိက္ခုံ အာဏာပေတု ယော အမှာကံ ဣတ္ထာဂါရံ ဓမ္မံ ဝါစေဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ…ပေ… ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘တေနဟာနန္ဒ, ရညော ဣတ္ထာဂါရံ ဓမ္မံ ဝါစေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော
ဘဂဝတော ပဋိဿုတွာ ကာလေန ကာလံ ပဝိသိတွာ ရညော ဣတ္ထာဂါရံ ဓမ္မံ ဝါစေတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော မလ္လိကာယ ဒေဝိယာ သဒ္ဓိံ သယနဂတော ဟောတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ မလ္လိကာ ဒေဝီ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန သဟသာ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ပီတကမဋ္ဌံ ဒုဿံ ပဘဿိတ္ထ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော တတောဝ ပဋိနိဝတ္တိတွာ အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော ရညော အန္တေပုရံ ပဝိသိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, အာနန္ဒ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော ရညော အန္တေပုရံ ပဝိသသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, အာနန္ဒ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော ရညော အန္တေပုရံ ပဝိသိဿသိ! နေတံ, အာနန္ဒ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၇။ [အ။ နိ။ ၁၀။၄၅] ‘‘ဒသယိမေ, ဘိက္ခဝေ, အာဒီနဝါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။ ကတမေ ဒသ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ မဟေသိယာ သဒ္ဓိံ နိသိန္နော ဟောတိ, တတ္ထ ဘိက္ခု ပဝိသတိ။ မဟေသီ ဝါ ဘိက္ခုံ ဒိသွာ သိတံ ပါတုကရောတိ။ ဘိက္ခု ဝါ မဟေသိံ ဒိသွာ သိတံ ပါတုကရောတိ။ တတ္ထ ရညော ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘အဒ္ဓါ ဣမေသံ ကတံ ဝါ ကရိဿန္တိ ဝါ’’တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ ဗဟုကိစ္စော ဗဟုကရဏီယော။ အညတရံ ဣတ္ထိံ ဂန္တွာ နဿရတိ။ သာ တေန ဂဗ္ဘံ ဂဏှိ။ တတ္ထ ရညော ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘န ခေါ ဣဓ အညော ကောစိ ပဝိသတိ အညတြ ပဗ္ဗဇိတေန။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရညော အန္တေပုရေ အညတရံ ရတနံ နဿတိ။ တတ္ထ ရညော ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘န ခေါ ဣဓ အညော ကောစိ ပဝိသတိ အညတြ ပဗ္ဗဇိတေန။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရညော အန္တေပုရေ အဗ္ဘန္တရာ ဂုယှမန္တာ ဗဟိဒ္ဓါ သမ္ဘေဒံ ဂစ္ဆန္တိ။ တတ္ထ ရညော ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘န ခေါ ဣဓ အညော ကောစိ ပဝိသတိ အညတြ ပဗ္ဗဇိတေန။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရညော အန္တေပုရေ ပုတ္တော ဝါ ပိတရံ ပတ္ထေတိ ပိတာ ဝါ ပုတ္တံ ပတ္ထေတိ။ တေသံ ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘န ခေါ ဣဓ အညော ကောစိ ပဝိသတိ အညတြ ပဗ္ဗဇိတေန။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ပဉ္စမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ နီစဋ္ဌာနိယံ ဥစ္စေ ဌာနေ ဌပေတိ။ ယေသံ တံ အမနာပံ တေသံ ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘ရာဇာ ခေါ ပဗ္ဗဇိတေန သံသဋ္ဌော။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ဆဋ္ဌော အာဒီနဝေါ, ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ ဥစ္စဋ္ဌာနိယံ နီစေ ဌာနေ ဌပေတိ။ ယေသံ တံ အမနာပံ တေသံ ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘ရာဇာ ခေါ ပဗ္ဗဇိတေန သံသဋ္ဌော။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, သတ္တမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ အကာလေ သေနံ ဥယျောဇေတိ။ ယေသံ တံ အမနာပံ တေသံ ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘ရာဇာ ခေါ ပဗ္ဗဇိတေန သံသဋ္ဌော။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, အဋ္ဌမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ ကာလေ သေနံ ဥယျောဇေတွာ အန္တရာမဂ္ဂတော နိဝတ္တာပေတိ။ ယေသံ တံ အမနာပံ တေသံ ဧဝံ ဟောတိ – ‘‘‘ရာဇာ ခေါ ပဗ္ဗဇိတေန သံသဋ္ဌော။ သိယာ နု ခေါ ပဗ္ဗဇိတဿ ကမ္မ’’န္တိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, နဝမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ရညော ရာဇန္တေပုရံ ဟတ္ထိသမ္မဒ္ဒံ အဿသမ္မဒ္ဒံ ရထသမ္မဒ္ဒံ ရဇ္ဇနီယာနိ [ရဇ္ဇနီယာနိ (က။)] ရူပသဒ္ဒဂန္ဓရသဖောဋ္ဌဗ္ဗာနိ, ယာနိ န ပဗ္ဗဇိတဿ သာရုပ္ပါနိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ဒသမော အာဒီနဝေါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ။ ဣမေ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဒသ အာဒီနဝါ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ
အာနန္ဒံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ရညော ခတ္တိယဿ မုဒ္ဓါဝသိတ္တဿ [မုဒ္ဓါဘိသိတ္တဿ (သျာ။)] အနိက္ခန္တရာဇကေ အနိဂ္ဂတရတနကေ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ခတ္တိယော နာမ ဥဘတော သုဇာတော ဟောတိ, မာတိတော စ ပိတိတော စ သံသုဒ္ဓဂဟဏိကော, ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အက္ခိတ္တော အနုပကုဋ္ဌော ဇာတိဝါဒေန။
မုဒ္ဓါဝသိတ္တော နာမ ခတ္တိယာဘိသေကေန အဘိသိတ္တော ဟောတိ။
အနိက္ခန္တရာဇကေတိ ရာဇာ သယနိဃရာ အနိက္ခန္တော ဟောတိ။
အနိဂ္ဂတရတနကေတိ မဟေသီ သယနိဃရာ အနိက္ခန္တာ ဟောတိ, ဥဘော ဝါ အနိက္ခန္တာ ဟောန္တိ။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတောတိ ပုဗ္ဗေ အနာမန္တေတွာ။
ဣန္ဒခီလော နာမ သယနိဃရဿ ဥမ္မာရော ဝုစ္စတိ။
သယနိဃရံ နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ရညော သယနံ ပညတ္တံ ဟောတိ, အန္တမသော သာဏိပါကာရပရိက္ခိတ္တမ္ပိ။
ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေယျာတိ ပဌမံ ပါဒံ ဥမ္မာရံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၀။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ ဝေမတိကော ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ ပဋိသံဝိဒိတသညီ ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပဋိသံဝိဒိတေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိသံဝိဒိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိသံဝိဒိတေ ပဋိသံဝိဒိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၁။ အနာပတ္တိ ပဋိသံဝိဒိတေ, န ခတ္တိယော ဟောတိ, န ခတ္တိယာဘိသေကေန အဘိသိတ္တော ဟောတိ, ရာဇာ သယနိဃရာ နိက္ခန္တော ဟောတိ, မဟေသီ သယနိဃရာ နိက္ခန္တာ ဟောတိ, ဥဘော ဝါ နိက္ခန္တာ ဟောန္တိ, န သယနိဃရေ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အန္တေပုရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ရတနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အစိရဝတိယာ နဒိယာ နဟာယတိ။ အညတရောပိ ဗြာဟ္မဏော ပဉ္စသတာနံ ထဝိကံ ထလေ နိက္ခိပိတွာ အစိရဝတိယာ နဒိယာ နဟာယန္တော ဝိဿရိတွာ အဂမာသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘တဿာယံ ဗြာဟ္မဏဿ ထဝိကာ, မာ ဣဓ နဿီ’’တိ အဂ္ဂဟေသိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော သရိတွာ တုရိတော အာဓာဝိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အပိ မေ, ဘော, ထဝိကံ ပဿေယျာသီ’’တိ? ‘‘ဟန္ဒ, ဗြာဟ္မဏာ’’တိ အဒါသိ။ အထ ခေါ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ကေန နု ခေါ အဟံ ဥပါယေန ဣမဿ ဘိက္ခုနော ပုဏ္ဏပတ္တံ န ဒဒေယျ’’န္တိ! ‘‘န မေ, ဘော, ပဉ္စသတာနိ, သဟဿံ မေ’’တိ ပလိဗုန္ဓေတွာ မုဉ္စိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု ရတနံ ဥဂ္ဂဟေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ရတနံ ဥဂ္ဂဟေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ရတနံ ဥဂ္ဂဟေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယာ ဥဿဝေါ ဟောတိ။ မနုဿာ အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ ဥယျာနံ ဂစ္ဆန္တိ။ ဝိသာခါပိ မိဂါရမာတာ
အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ ‘‘ဥယျာနံ ဂမိဿာမီ’’တိ ဂါမတော နိက္ခမိတွာ – ‘‘ကျာဟံ ကရိဿာမိ ဥယျာနံ ဂန္တွာ, ယံနူနာဟံ ဘဂဝန္တံ ပယိရုပါသေယျ’’န္တိ အာဘရဏံ ဩမုဉ္စိတွာ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဘဏ္ဍိကံ ဗန္ဓိတွာ ဒါသိယာ အဒါသိ – ‘‘ဟန္ဒ, ဇေ, ဣမံ ဘဏ္ဍိကံ ဂဏှာဟီ’’တိ။ အထ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ဝိသာခံ မိဂါရမာတရံ ဘဂဝါ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ သာ ဒါသီ တံ ဘဏ္ဍိကံ ဝိဿရိတွာ အဂမာသိ။ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဥဂ္ဂဟေတွာ နိက္ခိပထာ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတုံ – ‘‘ယဿ ဘဝိဿတိ သော ဟရိဿတီ’’တိ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ, အညတြ အဇ္ဈာရာမာ, ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ကာသီသု ဇနပဒေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ ဂဟပတိဿ ကမ္မန္တဂါမော ဟောတိ။ တေန စ ဂဟပတိနာ အန္တေဝါသီ အာဏတ္တော ဟောတိ – ‘‘သစေ ဘဒန္တာ အာဂစ္ဆန္တိ ဘတ္တံ ကရေယျာသီ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ကာသီသု ဇနပဒေ စာရိကံ စရမာနာ ယေန အနာထပိဏ္ဍိကဿ ဂဟပတိဿ ကမ္မန္တဂါမော တေနုပသင်္ကမိံသု။ အဒ္ဒသာ ခေါ သော ပုရိသော တေ ဘိက္ခူ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တေ။ ဒိသွာန ယေန တေ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ဘိက္ခူ အဘိဝါဒေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဓိဝါသေန္တု, ဘန္တေ, အယျာ သွာတနာယ ဂဟပတိနော ဘတ္တ’’န္တိ။ အဓိဝါသေသုံ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ သော ပုရိသော တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန ပဏီတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဋိယာဒါပေတွာ ကာလံ အာရောစာပေတွာ အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကံ ဩမုဉ္စိတွာ တေ ဘိက္ခူ ဘတ္တေန ပရိဝိသိတွာ – ‘‘အယျာ ဘုဉ္ဇိတွာ ဂစ္ဆန္တု, အဟမ္ပိ ကမ္မန္တံ ဂမိဿာမီ’’တိ
အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကံ ဝိဿရိတွာ အဂမာသိ။ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ – ‘‘သစေ မယံ ဂမိဿာမ နဿိဿတာယံ အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကာ’’တိ တတ္ထေဝ အစ္ဆိံသု။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ကမ္မန္တာ အာဂစ္ဆန္တော တေ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ, ဘန္တေ, အယျာ ဣဓေဝ အစ္ဆန္တီ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေတွာ သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတုံ – ယဿ ဘဝိဿတိ သော ဟရိဿတီ’’တိ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၅။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ, အညတြ အဇ္ဈာရာမာ ဝါ အဇ္ဈာဝသထာ ဝါ, ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယံ။ ရတနံ ဝါ ပန ဘိက္ခုနာ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ – ‘ယဿ ဘဝိဿတိ သော ဟရိဿတီ’တိ။ အယံ တတ္ထ သာမီစီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ရတနံ နာမ မုတ္တာ မဏိ ဝေဠုရိယော သင်္ခေါ သိလာ ပဝါလံ ရဇတံ ဇာတရူပံ လောဟိတင်္ကော [လောဟိတကော (?)] မသာရဂလ္လံ။
ရတနသမ္မတံ နာမ ယံ မနုဿာနံ ဥပဘောဂပရိဘောဂံ, ဧတံ ရတနသမ္မတံ နာမ။
အညတြ အဇ္ဈာရာမာ ဝါ အဇ္ဈာဝသထာ ဝါတိ ဌပေတွာ အဇ္ဈာရာမံ အဇ္ဈာဝသထံ။
အဇ္ဈာရာမော နာမ ပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ အန္တော အာရာမော, အပရိက္ခိတ္တဿ ဥပစာရော။
အဇ္ဈာဝသထော နာမ ပရိက္ခိတ္တဿ အာဝသထဿ အန္တော အာဝသထော, အပရိက္ခိတ္တဿ ဥပစာရော။
ဥဂ္ဂဏှေယျာတိ သယံ ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဥဂ္ဂဏှာပေယျာတိ အညံ ဂါဟာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ရတနံ ဝါ ပန ဘိက္ခုနာ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ ရူပေန ဝါ နိမိတ္တေန ဝါ သညာဏံ ကတွာ နိက္ခိပိတွာ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ – ‘‘ယဿ ဘဏ္ဍံ နဋ္ဌံ သော အာဂစ္ဆတူ’’တိ။ သစေ တတ္ထ အာဂစ္ဆတိ သော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာဝုသော, ကီဒိသံ တေ ဘဏ္ဍ’’န္တိ? သစေ ရူပေန ဝါ နိမိတ္တေန ဝါ သမ္ပာဒေတိ ဒါတဗ္ဗံ, နော စေ သမ္ပာဒေတိ ‘‘ဝိစိနာဟိ အာဝုသော’’တိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တမှာ အာဝါသာ ပက္ကမန္တေန ယေ တတ္ထ ဟောန္တိ ဘိက္ခူ ပတိရူပါ, တေသံ ဟတ္ထေ နိက္ခိပိတွာ ပက္ကမိတဗ္ဗံ။ နော စေ ဟောန္တိ ဘိက္ခူ ပတိရူပါ, ယေ တတ္ထ ဟောန္တိ ဂဟပတိကာ ပတိရူပါ, တေသံ ဟတ္ထေ နိက္ခိပိတွာ ပက္ကမိတဗ္ဗံ။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ အယံ တတ္ထ အနုဓမ္မတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၇။ အနာပတ္တိ ရတနံ ဝါ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပတိ – ‘‘ယဿ ဘဝိဿတိ သော ဟရိဿတီ’’တိ, ရတနသမ္မတံ ဝိဿာသံ ဂဏှာတိ, တာဝကာလိကံ ဂဏှာတိ, ပံသုကူလသညိဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရတနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတွာ သဘာယံ နိသီဒိတွာ အနေကဝိဟိတံ တိရစ္ဆာနကထံ ကထေန္တိ, သေယျထိဒံ – [ဣမာ တိရစ္ဆာနကထာယော ဒီ။ ၁။၁၇၊ မ။ နိ။ ၂။၂၂၃၊ သံ။ နိ။၊ အ။ နိ။ ၁၀။၆၉] ရာဇကထံ စောရကထံ မဟာမတ္တကထံ သေနာကထံ ဘယကထံ ယုဒ္ဓကထံ အန္နကထံ ပါနကထံ ဝတ္ထကထံ သယနကထံ မာလာကထံ ဂန္ဓကထံ ဉာတိကထံ ယာနကထံ ဂါမကထံ နိဂမကထံ နဂရကထံ ဇနပဒကထံ ဣတ္ထိကထံ [ဣတ္ထိကထံ ပုရိသကထံ (က။) မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသဋ္ဌကထာ ၁၅၆ ပိဋ္ဌေ ဩလောကေတဗ္ဗာ] သူရကထံ ဝိသိခါကထံ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ ပုဗ္ဗပေတကထံ
နာနတ္တကထံ လောကက္ခာယိကံ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတွာ သဘာယံ နိသီဒိတွာ အနေကဝိဟိတံ တိရစ္ဆာနကထံ ကထေဿန္တိ, သေယျထိဒံ – ရာဇကထံ စောရကထံ…ပေ… ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတွာ သဘာယံ နိသီဒိတွာ အနေကဝိဟိတံ တိရစ္ဆာနကထံ ကထေဿန္တိ, သေယျထိဒံ – ရာဇကထံ စောရကထံ…ပေ… ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတွာ သဘာယံ နိသီဒိတွာ အနေကဝိဟိတံ တိရစ္ဆာနကထံ ကထေထ, သေယျထိဒံ – ရာဇကထံ စောရကထံ…ပေ… ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတွာ သဘာယံ နိသီဒိတွာ အနေကဝိဟိတံ တိရစ္ဆာနကထံ ကထေဿထ, သေယျထိဒံ – ရာဇကထံ စောရကထံ…ပေ… ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တာ သာယံ အညတရံ ဂါမံ ဥပဂစ္ဆိံသု။ မနုဿာ တေ ဘိက္ခူ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ပဝိသထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ပဝိသိံသု။ စောရာ တေ ဘိက္ခူ အစ္ဆိန္ဒိံသု။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တော သာယံ အညတရံ ဂါမံ ဥပဂစ္ဆိ။ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ပဝိသထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပါဝိသိ။ စောရာ တံ ဘိက္ခုံ အစ္ဆိန္ဒိံသု။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အဟိနာ ဒဋ္ဌော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု ‘‘အဂ္ဂိံ အာဟရိဿာမီ’’တိ ဂါမံ ဂစ္ဆတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပါဝိသိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တထာရူပေ အစ္စာယိကေ ကရဏီယေ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၂။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဝိကာလေ ဂါမံ ပဝိသေယျ, အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၃။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သန္တော နာမ ဘိက္ခု သက္ကာ ဟောတိ အာပုစ္ဆာ ပဝိသိတုံ။
အသန္တော နာမ ဘိက္ခု န သက္ကာ ဟောတိ အာပုစ္ဆာ ပဝိသိတုံ။
ဝိကာလော နာမ မဇ္ဈနှိကေ ဝီတိဝတ္တေ ယာဝ အရုဏုဂ္ဂမနာ။
ဂါမံ ပဝိသေယျာတိ ပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ပရိက္ခေပံ အတိက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ဥပစာရံ ဩက္ကမန္တဿ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာတိ ဌပေတွာ တထာရူပံ အစ္စာယိကံ ကရဏီယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၄။ ဝိကာလေ ဝိကာလသညီ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဂါမံ ပဝိသတိ, အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဝိကာလေ ဝေမတိကော သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဂါမံ ပဝိသတိ, အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဝိကာလေ ကာလသညီ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ဂါမံ ပဝိသတိ, အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ကာလေ ဝိကာလသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလေ ကာလသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၅။ အနာပတ္တိ တထာရူပေ အစ္စာယိကေ ကရဏီယေ, သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, အသန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, အန္တရာရာမံ ဂစ္ဆတိ, ဘိက္ခုနုပဿယံ ဂစ္ဆတိ, တိတ္ထိယသေယျံ ဂစ္ဆတိ, ပဋိက္ကမနံ ဂစ္ဆတိ, ဂါမေန မဂ္ဂေါ ဟောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ သူစိဃရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရေန ဒန္တကာရေန ဘိက္ခူ ပဝါရိတာ ဟောန္တိ – ‘‘ယေသံ အယျာနံ သူစိဃရေန
အတ္ထော အဟံ သူစိဃရေနာ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဗဟူ သူစိဃရေ ဝိညာပေန္တိ။ ယေသံ ခုဒ္ဒကာ သူစိဃရာ တေ မဟန္တေ သူစိဃရေ ဝိညာပေန္တိ။ ယေသံ မဟန္တာ သူစိဃရာ တေ ခုဒ္ဒကေ သူစိဃရေ ဝိညာပေန္တိ။ အထ ခေါ သော ဒန္တကာရော ဘိက္ခူနံ ဗဟူ သူစိဃရေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရောပိဿ ကိလမတိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ သူစိဃရေ ဝိညာပေဿန္တိ! အယံ ဣမေသံ ဗဟူ သူစိဃရေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရောပိဿ ကိလမတီ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ သူစိဃရေ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ သူစိဃရေ ဝိညာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ သူစိဃရေ ဝိညာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၇။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အဋ္ဌိမယံ ဝါ ဒန္တမယံ ဝါ ဝိသာဏမယံ ဝါ သူစိဃရံ ကာရာပေယျ ဘေဒနကံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၈။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဒန္တော နာမ ဟတ္ထိဒန္တော ဝုစ္စတိ။
ဝိသာဏံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဝိသာဏံ။
ကာရာပေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဘိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၉။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ [ပရိယောသာဝါပေတိ (က။)], အာပတ္တိ
ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ [ပရိယောသာဝါပေတိ (က။)], အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၀။ အနာပတ္တိ ဂဏ္ဌိကာယ [ဂဏ္ဍိကာယ (သျာ။)], အရဏိကေ, ဝိဓေ [ဝီဌေ (သီ။), ဝီထေ (သျာ။)], အဉ္ဇနိယာ, အဉ္ဇနိသလာကာယ, ဝါသိဇဋေ, ဥဒကပုဉ္ဆနိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သူစိဃရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ မဉ္စပီဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဥစ္စေ မဉ္စေ သယတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ သမ္ဗဟုလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော ယေနာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဝိဟာရော တေနုပသင်္ကမိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘဂဝန္တံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဂစ္ဆတု မေ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ သယနံ ပဿတူ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တတောဝ ပဋိနိဝတ္တိတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အာသယတော, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသော ဝေဒိတဗ္ဗော’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၂။ ‘‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ ကာရယမာနေန အဋ္ဌင်္ဂုလပါဒကံ ကာရေတဗ္ဗံ သုဂတင်္ဂုလေန, အညတြ ဟေဋ္ဌိမာယ အဋနိယာ၊ တံ အတိက္ကာမယတော ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၃။ နဝံ နာမ ကရဏံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
မဉ္စော နာမ စတ္တာရော မဉ္စာ – မသာရကော, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ, ကုဠီရပါဒကော, အာဟစ္စပါဒကော။
ပီဌံ နာမ စတ္တာရိ ပီဌာနိ – မသာရကံ, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ, ကုဠီရပါဒကံ, အာဟစ္စပါဒကံ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
အဋ္ဌင်္ဂုလပါဒကံကာရေတဗ္ဗံ သုဂတင်္ဂုလေန, အညတြ ဟေဋ္ဌိမာယအဋနိယာတိ ဌပေတွာ ဟေဋ္ဌိမံ အဋနိံ၊ တံ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ, ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၄။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၅။ အနာပတ္တိ ပမာဏိကံ ကရောတိ, ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မဉ္စပီဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဉ္စမ္ပိ ပီဌမ္ပိ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ မဉ္စမ္ပိ ပီဌမ္ပိ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိ-
နော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဉ္စမ္ပိ ပီဌမ္ပိ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, မဉ္စမ္ပိ ပီဌမ္ပိ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, မဉ္စမ္ပိ ပီဌမ္ပိ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၇။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မဉ္စံ ဝါ ပီဌံ ဝါ တူလောနဒ္ဓံ ကာရာပေယျ, ဥဒ္ဒါလနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၈။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မဉ္စော နာမ စတ္တာရော မဉ္စာ – မသာရကော, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ, ကုဠီရပါဒကော, အာဟစ္စပါဒကော။
ပီဌံ နာမ စတ္တာရိ ပီဌာနိ – မသာရကံ, ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ, ကုဠီရပါဒကံ, အာဟစ္စပါဒကံ။
တူလံ နာမ တီဏိ တူလာနိ – ရုက္ခတူလံ, လတာတူလံ, ပေါဋကိတူလံ။
ကာရာပေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဥဒ္ဒါလေတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၉။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၀။ အနာပတ္တိ အာယောဂေ, ကာယဗန္ဓနေ, အံသဗဒ္ဓကေ, ပတ္တထဝိကာယ, ပရိဿာဝနေ, ဗိဗ္ဗောဟနံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ဥဒ္ဒါလေတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ နိသီဒနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ နိသီဒနံ အနုညာတံ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ နိသီဒနံ အနုညာတ’’န္တိ အပ္ပမာဏိကာနိ နိသီဒနာနိ ဓာရေန္တိ။ မဉ္စဿပိ ပီဌဿပိ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အပ္ပမာဏိကာနိ နိသီဒနာနိ ဓာရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမာဏိကာနိ နိသီဒနာနိ ဓာရေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပမာဏိကာနိ နိသီဒနာနိ ဓာရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘နိသီဒနံ ပန ဘိက္ခုနာ ကာရယမာနေန ပမာဏိကံ ကာရေတဗ္ဗံ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒိယဍ္ဎံ။ တံ အတိက္ကာမယတော ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ မဟာကာယော ဟောတိ။ သော ဘဂဝတော ပုရတော နိသီဒနံ ပညပေတွာ သမန္တတော သမဉ္ဆမာနော နိသီဒတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဥဒါယိ, နိသီဒနံ သမန္တတော သမဉ္ဆသိ၊ သေယျထာပိ ပုရာဏာသိကောဋ္ဌော’’တိ? ‘‘တထာ ဟိ ပန, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ အတိခုဒ္ဒကံ နိသီဒနံ အနုညာတ’’န္တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, နိသီဒနဿ ဒသံ ဝိဒတ္ထိံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၃။ ‘‘နိသီဒနံ ပန ဘိက္ခုနာ ကာရယမာနေန ပမာဏိကံ ကာရေတဗ္ဗံ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒိယဍ္ဎံ။ ဒသာ ဝိဒတ္ထိ။ တံ အတိက္ကာမယတော ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၄။ နိသီဒနံ နာမ သဒသံ ဝုစ္စတိ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ ပမာဏိကံ ကာရေတဗ္ဗံ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒိယဍ္ဎံ။ ဒသာ ဝိဒတ္ထိ။ တံ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၅။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၆။ အနာပတ္တိ ပမာဏိကံ ကရောတိ, ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နိသီဒနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ အနုညာတာ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ အနုညာတာ’’တိ အပ္ပမာဏိကာယော ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော ဓာရေန္တိ၊ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ အာကဍ္ဎန္တာ အာဟိဏ္ဍန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အပ္ပမာဏိကာယော ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော ဓာရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမာဏိကာယော ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော ဓာရေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပမာဏိကာယော ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော ဓာရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ,
အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၈။ ‘‘ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိံ ပန ဘိက္ခုနာ ကာရယမာနေန ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော စတဿော ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော။ တံ အတိက္ကာမယတော ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၉။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ နာမ ယဿ အဓောနာဘိ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ကဏ္ဍု ဝါ ပီဠကာ ဝါ အဿာဝေါ ဝါ ထုလ္လကစ္ဆု ဝါ အာဗာဓော, တဿ ပဋိစ္ဆာဒနတ္ထာယ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော စတဿော ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော။ တံ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၀။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၁။ အနာပတ္တိ ပမာဏိကံ ကရောတိ, ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဝဿိကသာဋိကာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ ဝဿိကသာဋိကာ အနုညာတာ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ဝဿိကသာဋိကာ အနုညာတာ’’တိ အပ္ပမာဏိကာယော ဝဿိကသာဋိကာယော ဓာရေန္တိ။ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ အာကဍ္ဎန္တာ အာဟိဏ္ဍန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အပ္ပမာဏိကာယော ဝဿိကသာဋိကာယော ဓာရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမာဏိကာယော ဝဿိကသာဋိကာယော ဓာရေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပမာဏိကာယော ဝဿိကသာဋိကာယော ဓာရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၃။ ‘‘ဝဿိကသာဋိကံ ပန ဘိက္ခုနာ ကာရယမာနေန ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဆ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ အဍ္ဎတေယျာ။ တံ အတိက္ကာမယတော ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၄။ ဝဿိကသာဋိကာ နာမ ဝဿာနဿ စတုမာသတ္ထာယ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဆ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ အဍ္ဎတေယျာ။ တံ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၅။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၆။ အနာပတ္တိ ပမာဏိကံ ကရောတိ, ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝဿိကသာဋိကာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ နန္ဒသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ နန္ဒော ဘဂဝတော မာတုစ္ဆာပုတ္တော အဘိရူပေါ ဟောတိ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော စတုရင်္ဂုလောမကော ဘဂဝတာ [ဘဂဝတော (က။)]။ သော သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ စီဝရံ ဓာရေတိ။ အဒ္ဒသံသု ခေါ ထေရာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ နန္ဒံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန – ‘‘ဘဂဝါ အာဂစ္ဆတီ’’တိ အာသနာ ဝုဋ္ဌဟန္တိ။ တေ ဥပဂတေ ဇာနိတွာ [ဥပဂတံ သဉ္ဇာနိတွာ (သျာ။), ဥပဂတေ သဉ္ဇာနိတွာ (သီ။)] ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ နန္ဒော သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ စီဝရံ ဓာရေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, နန္ဒ, သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ စီဝရံ ဓာရေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, နန္ဒ, သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ စီဝရံ ဓာရေဿသိ! နေတံ, နန္ဒ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ စီဝရံ ကာရာပေယျ အတိရေကံ ဝါ, ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယံ။ တတြိဒံ သုဂတဿ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ – ဒီဃသော နဝ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဆ ဝိဒတ္ထိယော။ ဣဒံ သုဂတဿ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ[သုဂတစီဝရံ (က။)] နာမ ဒီဃသော နဝ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဆ ဝိဒတ္ထိယော။
ကာရာပေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၀။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၁။ အနာပတ္တိ ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နန္ဒသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ရတနဝဂ္ဂေါ [ရာဇဝဂ္ဂေါ (သီ။)] နဝမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ရညော စ ရတနံ သန္တံ, သူစိ မဉ္စဉ္စ တူလိကံ၊
နိသီဒနဉ္စ ကဏ္ဍုဉ္စ, ဝဿိကာ သုဂတေန စာတိ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, ဒွေနဝုတိ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ခုဒ္ဒကံ သမတ္တံ။
ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ
၁။ ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော စတ္တာရော ပါဋိဒေသနီယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပဋိက္ကမနကာလေ အညတရံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒာယျ, ဘိက္ခံ ပဋိဂ္ဂဏှာ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ သဗ္ဗေဝ အဂ္ဂဟေသိ။ သာ ဥပကဋ္ဌေ ကာလေ နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ, ဆိန္နဘတ္တာ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဒုတိယမ္ပိ ဒိဝသံ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဒိဝသံ သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပဋိက္ကမနကာလေ တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒာယျ, ဘိက္ခံ ပဋိဂ္ဂဏှာ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ သဗ္ဗေဝ အဂ္ဂဟေသိ။ သာ ဥပကဋ္ဌေ ကာလေ နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ, ဆိန္နဘတ္တာ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ စတုတ္ထေ ဒိဝသေ ရထိကာယ ပဝေဓေန္တီ ဂစ္ဆတိ။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ ရထေန ပဋိပထံ အာဂစ္ဆန္တော တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အပေဟာယျေ’’တိ။ သာ ဝေါက္ကမန္တီ တတ္ထေဝ ပရိပတိ။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ တံ ဘိက္ခုနိံ ခမာပေသိ – ‘‘ခမာဟာယျေ, မယာသိ ပါတိတာ’’တိ။ ‘‘နာဟံ, ဂဟပတိ, တယာ ပါတိတာ။ အပိစ, အဟမေဝ ဒုဗ္ဗလာ’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, အယျေ, ဒုဗ္ဗလာ’’တိ? အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ တံ ဘိက္ခုနိံ ဃရံ နေတွာ ဘောဇေတွာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော အာမိသံ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ! ကိစ္ဆလာဘော မာတုဂါမော’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော အာမိသံ
ပဋိဂ္ဂဟေဿတီ’’တိ …ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော အာမိသံ ပဋိဂ္ဂဟေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာ တေ, ဘိက္ခု, အညာတိကာ’’တိ? ‘‘အညာတိကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော အာမိသံ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တရဃရံ ပဝိဋ္ဌာယ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ။ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
အန္တရဃရံ နာမ ရထိကာ ဗျူဟံ သိင်္ဃာဋကံ ဃရံ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။ ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၅။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ အန္တရဃရံ ပဝိဋ္ဌာယ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အညာတိကာယ ဝေမတိကော အန္တရဃရံ ပဝိဋ္ဌာယ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ အန္တရဃရံ ပဝိဋ္ဌာယ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ – ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၆။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ, ဒါပေတိ န ဒေတိ, ဥပနိက္ခိပိတွာ ဒေတိ အန္တရာရာမေ, ဘိက္ခုနုပဿယေ, တိတ္ထိယသေယျာယ, ပဋိက္ကမနေ, ဂါမတော နီဟရိတွာ ဒေတိ, ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ‘‘သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇာ’’တိ ဒေတိ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ကုလေသု နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဝေါသာသန္တိယော ဌိတာ ဟောန္တိ – ‘‘ဣဓ သူပံ ဒေထ, ဣဓ ဩဒနံ ဒေထာ’’တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇန္တိ။ အညေ ဘိက္ခူ န စိတ္တရူပံ ဘုဉ္ဇန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနိယော ဝေါသာသန္တိယော န နိဝါရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝေါသာသန္တိယော န နိဝါရေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ …ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဘိက္ခုနိယော ဝေါသာသန္တိယော န နိဝါရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၈။ ‘‘ဘိက္ခူပနေဝ ကုလေသု နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိ, တတြ စေ သာ [တတြ စေ (သျာ။)] ဘိက္ခုနီ ဝေါသာသမာနရူပါ ဌိတာ ဟောတိ – ‘ဣဓ သူပံ ဒေထ, ဣဓ ဩဒနံ ဒေထာ’တိ, တေဟိ ဘိက္ခူဟိ သာ ဘိက္ခုနီ အပသာဒေတဗ္ဗာ – ‘အပသက္က တာဝ, ဘဂိနိ, ယာဝ ဘိက္ခူ ဘုဉ္ဇန္တီ’တိ။ ဧကဿ စေပိ [ဧကဿပိ စေ (သီ။ သျာ။)] ဘိက္ခုနော န ပဋိဘာသေယျ တံ ဘိက္ခုနိံ အပသာဒေတုံ – ‘အပသက္က တာဝ, ဘဂိနိ, ယာဝ ဘိက္ခူ ဘုဉ္ဇန္တီ’တိ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိမှာ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမာ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၉။ ဘိက္ခူ ပနေဝ ကုလေသု နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။
နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရေန ဘောဇနေန နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ဝေါသာသန္တီ နာမ ယထာမိတ္တတာ ယထာသန္ဒိဋ္ဌတာ ယထာသမ္ဘတ္တတာ ယထာသမာနုပဇ္ဈာယကတာ ယထာသမာနာစရိယကတာ – ‘‘ဣဓ သူပံ ဒေထ, ဣဓ ဩဒနံ ဒေထာ’’တိ။ ဧသာ ဝေါသာသန္တီ နာမ။
တေဟိ ဘိက္ခူဟီတိ ဘုဉ္ဇမာနေဟိ ဘိက္ခူဟိ။
သာ ဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ ဝေါသာသန္တီ ဘိက္ခုနီ။
တေဟိ ဘိက္ခူဟိ သာ ဘိက္ခုနီ အပသာဒေတဗ္ဗာ – ‘‘အပသက္က တာဝ, ဘဂိနိ, ယာဝ ဘိက္ခူ ဘုဉ္ဇန္တီ’’တိ။ ဧကဿ စေပိ [ဧကဿပိ စေ (သီ။ သျာ။)] ဘိက္ခုနော အနပသာဒိတော [အနပသာဒိတေ (သီ။ သျာ။)] – ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၀။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညီ ဝေါသာသန္တိယာ န နိဝါရေတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကော ဝေါသာသန္တိယာ န နိဝါရေတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညီ ဝေါသာသန္တိယာ န နိဝါရေတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဝေါသာသန္တိယာ န နိဝါရေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၁။ အနာပတ္တိ အတ္တနော ဘတ္တံ ဒါပေတိ န ဒေတိ, အညေသံ ဘတ္တံ ဒေတိ န ဒါပေတိ, ယံ န ဒိန္နံ တံ ဒါပေတိ, ယတ္ထ န ဒိန္နံ တတ္ထ ဒါပေတိ, သဗ္ဗေသံ သမကံ ဒါပေတိ, သိက္ခမာနာ ဝေါသာသတိ, သာမဏေရီ ဝေါသာသတိ, ပဉ္စ ဘောဇနာနိ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ, အနာပတ္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အညတရံ ကုလံ ဥဘတောပသန္နံ ဟောတိ။ သဒ္ဓါယ ဝဍ္ဎတိ, ဘောဂေန ဟာယတိ, ယံ တသ္မိံ ကုလေ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ပုရေဘတ္တံ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ သဗ္ဗံ ဘိက္ခူနံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ အပ္ပေကဒါ အနသိတာ အစ္ဆန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ! ဣမေ ဣမေသံ ဒတွာ အပ္ပေကဒါ အနသိတာ အစ္ဆန္တီ’’တိ!! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ယံ ကုလံ သဒ္ဓါယ ဝဍ္ဎတိ, ဘောဂေန ဟာယတိ ဧဝရူပဿ ကုလဿ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန သေက္ခသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၃။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမံ ကုလံ သဒ္ဓါယ ဝဍ္ဎတိ, ဘောဂေန ဟာယတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ကုလဿ သေက္ခသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမံ ကုလံ သဒ္ဓါယ ဝဍ္ဎတိ, ဘောဂေန ဟာယတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ကုလဿ သေက္ခသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ကုလဿ သေက္ခသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ကုလဿ သေက္ခသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနိ, ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ ဥဿဝေါ ဟောတိ။ မနုဿာ ဘိက္ခူ နိမန္တေတွာ ဘောဇေန္တိ။ တမ္ပိ ခေါ ကုလံ ဘိက္ခူ နိမန္တေသိ။ ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဓိဝါသေန္တိ – ‘‘ပဋိက္ခိတ္တံ ဘဂဝတာ သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတု’’န္တိ။ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ နာမ အမှာကံ ဇီဝိတေန ယံ အယျာ အမှာကံ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, နိမန္တိတေန သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနိ, ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ပုဗ္ဗေ အနိမန္တိတောခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ
ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု တဿ ကုလဿ ကုလူပကော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဘုဉ္ဇထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ အနိမန္တိတေန သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ၊ ဆိန္နဘတ္တော အဟောသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အာရာမံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၆။ ‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနိ, ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု ပုဗ္ဗေ အနိမန္တိတော အဂိလာနော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၇။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနီတိ သေက္ခသမ္မတံ နာမ ကုလံ ယံ ကုလံ သဒ္ဓါယ ဝဍ္ဎတိ, ဘောဂေန ဟာယတိ။ ဧဝရူပဿ ကုလဿ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန သေက္ခသမ္မုတိ ဒိန္နာ ဟောတိ။
ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသူတိ ဧဝရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသု။
အနိမန္တိတော နာမ အဇ္ဇတနာယ ဝါ သွာတနာယ ဝါ အနိမန္တိတော, ဃရူပစာရံ ဩက္ကမန္တေ နိမန္တေတိ, ဧသော အနိမန္တိတော နာမ။
နိမန္တိတော နာမ အဇ္ဇတနာယ ဝါ သွာတနာယ ဝါ နိမန္တိတော, ဃရူပစာရံ အနောက္ကမန္တေ နိမန္တေတိ, ဧသော နိမန္တိတော နာမ။
အဂိလာနော နာမ သက္ကောတိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ။
ဂိလာနော နာမ န သက္ကောတိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
အနိမန္တိတော အဂိလာနော ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၈။ သေက္ခသမ္မတေ သေက္ခသမ္မတသညီ အနိမန္တိတော အဂိလာနော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံဝ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ သေက္ခသမ္မတေ ဝေမတိကော…ပေ… သေက္ခသမ္မတေ အသေက္ခသမ္မတသညီ အနိမန္တိတော အဂိလာနော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသေက္ခသမ္မတေ သေက္ခသမ္မတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသေက္ခသမ္မတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အသေက္ခသမ္မတေ အသေက္ခသမ္မတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၉။ အနာပတ္တိ နိမန္တိတဿ, ဂိလာနဿ, နိမန္တိတဿ ဝါ ဂိလာနဿ ဝါ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, အညေသံ ဘိက္ခာ တတ္ထ ပညတ္တာ ဟောတိ, ဃရတော နီဟရိတွာ ဒေန္တိ, နိစ္စဘတ္တေ, သလာကဘတ္တေ, ပက္ခိကေ, ဥပေါသထိကေ, ပါဋိပဒိကေ, ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ – ‘‘သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇာ’’တိ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာကိယဒါသကာ အဝရုဒ္ဓါ ဟောန္တိ။ သာကိယာနိယော ဣစ္ဆန္တိ အာရညကေသု သေနာသနေသု ဘတ္တံ ကာတုံ။ အဿောသုံ ခေါ သာကိယဒါသကာ – ‘‘သာကိယာနိယော ကိရ အာရညကေသု သေနာသနေသု ဘတ္တံ ကတ္တုကာမာ’’တိ။ တေ မဂ္ဂေ ပရိယုဋ္ဌိံသု။ သာကိယာနိယော ပဏီတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ အာဒါယ အာရညကံ သေနာသနံ အဂမံသု။ သာကိယဒါသကာ နိက္ခမိတွာ သာကိယာနိယော အစ္ဆိန္ဒိံသု စ ဒူသေသုဉ္စ။ သာကိယာ နိက္ခမိတွာ တေ စောရေ သဘဏ္ဍေ [သဟ ဘဏ္ဍေန (က။)] ဂဟေတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ အာရာမေ စောရေ ပဋိဝသန္တေ နာရောစေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ သာကိယာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိ သာသင်္ကသမ္မတာနိ သပ္ပဋိဘယာနိ, ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေသု သေနာသနေသု[သေနာသနေသု ဝိဟရန္တော (သီ။ သျာ။)]ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ ခါဒနီယံဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အာရညကေသု သေနာသနေသု ဂိလာနော ဟောတိ။ မနုဿာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အာဒါယ အာရညကံ သေနာသနံ အဂမံသု။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဘုဉ္ဇထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ အာရညကေသု သေနာသနေသု ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ
သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ပဋိဂ္ဂဟေသိ, နာသက္ခိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ [ပဝိသိတုံ (က။)], ဆိန္နဘတ္တော အဟောသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ အာရညကေသု သေနာသနေသု ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိတုံ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၂။ ‘‘ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိ သာသင်္ကသမ္မတာနိ သပ္ပဋိဘယာနိ, ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေသု သေနာသနေသု ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အဂိလာနော ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တေန ဘိက္ခုနာ – ‘ဂါရယှံ, အာဝုသော, ဓမ္မံအာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၃။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနီတိ အာရညကံ နာမ သေနာသနံ ပဉ္စဓနုသတိကံ ပစ္ဆိမံ။
သာသင်္ကံ နာမ အာရာမေ အာရာမူပစာရေ စောရာနံ နိဝိဋ္ဌောကာသော ဒိဿတိ, ဘုတ္တောကာသော ဒိဿတိ, ဌိတောကာသော ဒိဿတိ, နိသိန္နောကာသော ဒိဿတိ, နိပန္နောကာသော ဒိဿတိ။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ အာရာမေ အာရာမူပစာရေ စောရေဟိ မနုဿာ ဟတာ ဒိဿန္တိ, ဝိလုတ္တာ ဒိဿန္တိ, အာကောဋိတာ ဒိဿန္တိ။
ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
တထာရူပေသု သေနာသနေသူတိ ဧဝရူပေသု သေနာသနေသု။
အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ ပဉ္စန္နံ ပဋိသံဝိဒိတံ, ဧတံ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ အာရာမံ အာရာမူပစာရံ ဌပေတွာ ပဋိသံဝိဒိတံ, ဧတံ [ဧတမ္ပိ (သီ။)] အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။
ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ ယော ကောစိ ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ အာရာမံ အာရာမူပစာရံ အာဂန္တွာ အာရောစေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ, ဘန္တေ, ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အာဟရိဿန္တီ’’တိ။ သစေ သာသင်္ကံ ဟောတိ, သာသင်္ကန္တိ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ သစေ သပ္ပဋိဘယံ ဟောတိ, သပ္ပဋိဘယန္တိ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ သစေ – ‘‘ဟောတု, ဘန္တေ, အာဟရိယိဿတီ’’တိ ဘဏတိ, စောရာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မနုဿာ ဣဓူပစရန္တိ အပသက္ကထာ’’တိ။ ယာဂုယာ ပဋိသံဝိဒိတေ တဿာ ပရိဝါရော အာဟရိယျတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ ဘတ္တေန ပဋိသံဝိဒိတေ တဿ ပရိဝါရော အာဟရိယျတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ ခါဒနီယေန ပဋိသံဝိဒိတေ တဿ ပရိဝါရော အာဟရိယျတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ ကုလေန ပဋိသံဝိဒိတေ ယော တသ္မိံ ကုလေ မနုဿော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အာဟရတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ ဂါမေန ပဋိသံဝိဒိတေ ယော တသ္မိံ ဂါမေ မနုဿော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အာဟရတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။ ပူဂေန ပဋိသံဝိဒိတေ ယော တသ္မိံ ပူဂေ မနုဿော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အာဟရတိ, ဧတံ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
အဇ္ဈာရာမော နာမ ပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ အန္တောအာရာမော။ အပရိက္ခိတ္တဿ ဥပစာရော။
အဂိလာနော နာမ သက္ကောတိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ [ဂန္တုံ (က။)]။
ဂိလာနော နာမ န သက္ကောတိ ပိဏ္ဍာယ စရိတုံ [ဂန္တုံ (က။)]။
အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ အဂိလာနော ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၄။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အဂိလာနော ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ ဝေမတိကော ခါဒနီယံ ဝါ
ဘောဇနီယံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အဂိလာနော ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ ပဋိသံဝိဒိတသညီ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အဂိလာနော ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိသံဝိဒိတေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိသံဝိဒိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဋိသံဝိဒိတေ ပဋိသံဝိဒိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၅။ အနာပတ္တိ ပဋိသံဝိဒိတေ, ဂိလာနဿ, ပဋိသံဝိဒိတေ ဝါ ဂိလာနဿ ဝါ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, ဗဟာရာမေ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အန္တောအာရာမေ ဘုဉ္ဇတိ, တတ္ထ ဇာတကံ မူလံ ဝါ တစံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ ပုပ္ဖံ ဝါ ဖလံ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ, ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, စတ္တာရော ပါဋိဒေသနီယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သေခိယကဏ္ဍံ
၁။ ပရိမဏ္ဍလဝဂ္ဂေါ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော သေခိယာ ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ နိဝါသေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ နိဝါသေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ နိဝါသေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ နိဝါသေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ နိဝါသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ပရိမဏ္ဍလံ နိဝါသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပရိမဏ္ဍလံ နိဝါသေတဗ္ဗံ နာဘိမဏ္ဍလံ ဇာဏုမဏ္ဍလံ ပဋိစ္ဆာဒေန္တေန။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပုရတော ဝါ ပစ္ဆတော ဝါ ဩလမ္ဗေန္တော နိဝါသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တာ ပါရုပန္တိ…ပေ…။
‘‘ပရိမဏ္ဍလံ ပါရုပိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပရိမဏ္ဍလံ ပါရုပိတဗ္ဗံ ဥဘော ကဏ္ဏေ သမံ ကတွာ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပုရတော ဝါ ပစ္ဆတော ဝါ ဩလမ္ဗေန္တော ပါရုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကာယံ ဝိဝရိတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘သုပ္ပဋိစ္ဆန္နော အန္တရဃရေဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သုပ္ပဋိစ္ဆန္နေန အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကာယံ ဝိဝရိတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကာယံ ဝိဝရိတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘သုပ္ပဋိစ္ဆန္နော အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သုပ္ပဋိစ္ဆန္နေန အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကာယံ ဝိဝရိတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟတ္ထမ္ပိ ပါဒမ္ပိ ကီဠာပေန္တာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘သုသံဝုတော အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သုသံဝုတေန အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထံ ဝါ ပါဒံ ဝါ ကီဠာပေန္တော အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟတ္ထမ္ပိ ပါဒမ္ပိ ကီဠာပေန္တာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘သုသံဝုတော အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သုသံဝုတေန အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထံ ဝါ ပါဒံ ဝါ ကီဠာပေန္တော အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘ဩက္ခိတ္တစက္ခု အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဩက္ခိတ္တစက္ခုနာ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ ယုဂမတ္တံ ပေက္ခန္တေန။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တော အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘ဩက္ခိတ္တစက္ခုအန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဩက္ခိတ္တစက္ခုနာ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ ယုဂမတ္တံ ပေက္ခန္တေန။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တော အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဧကတော ဝါ ဥဘတော ဝါ ဥက္ခိပိတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥက္ခိတ္တကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဧကတော ဝါ ဥဘတော ဝါ ဥက္ခိပိတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ပရိမဏ္ဍလဝဂ္ဂေါ ပဌမော။
၂။ ဥဇ္ဇဂ္ဃိကဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟာဟသိတံ ဟသန္တာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ မဟာဟသိတံ ဟသန္တော အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဟသနီယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ မိဟိတမတ္တံ ကရောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟာဟသိတံ ဟသန္တာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ မဟာဟသိတံ ဟသန္တော အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဟသနီယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ မိဟိတမတ္တံ ကရောတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥစ္စာသဒ္ဒံ မဟာသဒ္ဒံ ကရောန္တာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘အပ္ပသဒ္ဒေါ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
အပ္ပသဒ္ဒေန အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥစ္စာသဒ္ဒံ မဟာသဒ္ဒံ ကရောန္တော အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥစ္စာသဒ္ဒံ မဟာသဒ္ဒံ ကရောန္တာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘အပ္ပသဒ္ဒေါ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
အပ္ပသဒ္ဒေန အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥစ္စာသဒ္ဒံ မဟာသဒ္ဒံ ကရောန္တော အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ ကာယံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ကာယံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ ကာယံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ, ကာယံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ကာယံ ပဂ္ဂဟေတွာ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကာယပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ ကာယံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ ဗာဟုံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ဗာဟုံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ ဗာဟုံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ ဗာဟုံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ဗာဟုံ ပဂ္ဂဟေတွာ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဗာဟုပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ ဗာဟုံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ သီသံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ သီသံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ သီသံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ သီသံ ဩလမ္ဗေန္တာ…ပေ…။
‘‘န သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ သီသံ ပဂ္ဂဟေတွာ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သီသပ္ပစာလကံ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ သီသံ ဩလမ္ဗေန္တော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဥဇ္ဇဂ္ဃိကဝဂ္ဂေါ ဒုတိယော။
၃။ ခမ္ဘကတဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ခမ္ဘကတာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘န ခမ္ဘကတော အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ခမ္ဘကတေန အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဧကတော ဝါ ဥဘတော ဝါ ခမ္ဘံ ကတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ခမ္ဘကတာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘န ခမ္ဘကတော အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ခမ္ဘကတေန အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဧကတော ဝါ ဥဘတော ဝါ ခမ္ဘံ ကတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သသီသံ ပါရုပိတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဩဂုဏ္ဌိတော အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဩဂုဏ္ဌိတေန အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သသီသံ ပါရုပိတွာ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သသီသံ ပါရုပိတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဩဂုဏ္ဌိတော အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဩဂုဏ္ဌိတေန အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သသီသံ ပါရုပိတွာ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥက္ကုဋိကာယ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆန္တိ…ပေ…။
‘‘နဥက္ကုဋိကာယ အန္တရဃရေ ဂမိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥက္ကုဋိကာယ အန္တရဃရေ ဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥက္ကုဋိကာယ အန္တရဃရေ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပလ္လတ္ထိကာယ [ပလ္လတ္တိကာယ (က။)] အန္တရဃရေ နိသီဒန္တိ…ပေ…။
‘‘န ပလ္လတ္ထိကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပလ္လတ္ထိကာယ အန္တရဃရေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ ဒုဿပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ အန္တရဃရေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဝါသူပဂတဿ, အာပဒါသု,
ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အသက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ ဆဍ္ဍေတုကာမာ ဝိယ…ပေ…။
‘‘သက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတော ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အသက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဆဍ္ဍေတုကာမော ဝိယ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တာ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ, အာကိရန္တေပိ အတိက္ကန္တေပိ [အတိက္ကမန္တေပိ (သီ။)] န ဇာနန္တိ…ပေ…။
‘‘ပတ္တသညီ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပတ္တသညိနာ ပိဏ္ဍပါတော ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တော ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တာ သူပညေဝ ဗဟုံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ…ပေ…။
‘‘သမသူပကံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သူပေါ နာမ ဒွေ သူပါ – မုဂ္ဂသူပေါ, မာသသူပေါ။ ဟတ္ထဟာရိယော သမသူပကော ပိဏ္ဍပါတော ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သူပညေဝ ဗဟုံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ရသရသေ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ထူပီကတံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ…ပေ…။
‘‘သမတိတ္တိကံ[သမတိတ္ထိကံ (က။)]ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သမတိတ္တိကော [သမတိတ္ထိကံ (က။)] ပိဏ္ဍပါတော ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ထူပီကတံ ပိဏ္ဍပါတံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ခမ္ဘကတဝဂ္ဂေါ တတိယော။
၄။ သက္ကစ္စဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အသက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇန္တိ အဘုဉ္ဇိတုကာမာ ဝိယ…ပေ…။
‘‘သက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အသက္ကစ္စံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ,
အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တာ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇန္တိ, အာကိရန္တေပိ အတိက္ကန္တေပိ န ဇာနန္တိ…ပေ…။
‘‘ပတ္တသညီပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပတ္တသညိနာ ပိဏ္ဍပါတော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ တဟံ တဟံ ဩလောကေန္တော ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဟံ တဟံ ဩမသိတွာ [ဩမဒ္ဒိတွာ (က။)] ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘သပဒါနံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သပဒါနံ ပိဏ္ဍပါတော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ တဟံ တဟံ ဩမသိတွာ [ဩမဒ္ဒိတွာ (က။)] ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အညေသံ ဒေန္တော ဩမသတိ, အညဿ ဘာဇနေ အာကိရန္တော ဩမသတိ, ဥတ္တရိဘင်္ဂေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇန္တာ သူပညေဝ ဗဟုံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘သမသူပကံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သူပေါ နာမ ဒွေ သူပါ – မုဂ္ဂသူပေါ, မာသသူပေါ ဟတ္ထဟာရိယော။ သမသူပကော ပိဏ္ဍပါတော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သူပညေဝ ဗဟုံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ရသရသေ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အတ္တနော ဓနေန, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ထူပကတော ဩမဒ္ဒိတွာ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ထူပကတော ဩမဒ္ဒိတွာ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ထူပကတော ဩမဒ္ဒိတွာ ပိဏ္ဍပါတော ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ထူပကတော ဩမဒ္ဒိတွာ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇတိ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ပရိတ္တကေ သေသေ ဧကတော သံကဍ္ဎိတွာ ဩမဒ္ဒိတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သူပမ္ပိ ဗျဉ္ဇနမ္ပိ ဩဒနေန ပဋိစ္ဆာဒေန္တိ ဘိယျောကမျတံ ဥပါဒါယ…ပေ…။
‘‘နသူပံ ဝါ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ ဩဒနေန ပဋိစ္ဆာဒေဿာမိ ဘိယျောကမျတံ ဥပါဒါယာတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သူပံ ဝါ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ ဩဒနေန ပဋိစ္ဆာဒေတဗ္ဗံ ဘိယျောကမျတံ ဥပါဒါယ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သူပံ ဝါ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ ဩဒနေန ပဋိစ္ဆာဒေတိ ဘိယျောကမျတံ ဥပါဒါယ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, သာမိကာ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ ဒေန္တိ, န ဘိယျောကမျတံ ဥပါဒါယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! ကဿ သမ္ပန္နံ န
မနာပံ! ကဿ သာဒုံ န ရုစ္စတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န သူပံ ဝါ ဩဒနံ ဝါ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ ဘိက္ခူ ဂိလာနေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇာမ, တေန နော ဖာသု ဟောတိ။ ဣဒါနိ ပန – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဝိညာပေမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ သူပမ္ပိ ဩဒနမ္ပိ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န သူပံ ဝါ ဩဒနံ ဝါ အဂိလာနော အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သူပံ ဝါ ဩဒနံ ဝါ အဂိလာနေန အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သူပံ ဝါ ဩဒနံ ဝါ အဂိလာနော အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာနသညီ ပရေသံ ပတ္တံ ဩလောကေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥဇ္ဈာနသညီ ပရေသံ ပတ္တံ ဩလောကေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥဇ္ဈာနသညိနာ ပရေသံ ပတ္တော ဩလောကေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥဇ္ဈာနသညီ ပရေသံ ပတ္တံ ဩလောကေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ‘‘ဒဿာမီ’’တိ ဝါ ‘‘ဒါပေဿာမီ’’တိ ဝါ ဩလောကေတိ, န ဥဇ္ဈာနသညိဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မဟန္တံ ကဗဠံ ကရောန္တိ…ပေ…။
‘‘နာတိမဟန္တံ ကဗဠံ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
နာတိမဟန္တော ကဗဠော ကာတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ မဟန္တံ ကဗဠံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ခဇ္ဇကေ, ဖလာဖလေ, ဥတ္တရိဘင်္ဂေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒီဃံ အာလောပံ ကရောန္တိ…ပေ…။
‘‘ပရိမဏ္ဍလံ အာလောပံ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပရိမဏ္ဍလော အာလောပေါ ကာတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဒီဃံ အာလောပံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ခဇ္ဇကေ, ဖလာဖလေ, ဥတ္တရိဘင်္ဂေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
သက္ကစ္စဝဂ္ဂေါ စတုတ္ထော။
၅။ ကဗဠဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အနာဟဋေ ကဗဠေ မုခဒွါရံ ဝိဝရန္တိ…ပေ…။
‘‘နအနာဟဋေ ကဗဠေ မုခဒွါရံ ဝိဝရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န အနာဟဋေ ကဗဠေ မုခဒွါရံ ဝိဝရိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အနာဟဋေ ကဗဠေ မုခဒွါရံ ဝိဝရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘုဉ္ဇမာနာ သဗ္ဗံ ဟတ္ထံ မုခေ ပက္ခိပန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဘုဉ္ဇမာနော သဗ္ဗံ ဟတ္ထံ မုခေ ပက္ခိပိဿာမီတိ သိက္ခာကရဏီယာ’’တိ။
န ဘုဉ္ဇမာနေန သဗ္ဗော ဟတ္ထော မုခေ ပက္ခိပိတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဘုဉ္ဇမာနော သဗ္ဗံ ဟတ္ထံ မုခေ ပက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သကဗဠေန မုခေန ဗျာဟရန္တိ…ပေ…။
‘‘နသကဗဠေန မုခေန ဗျာဟရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သကဗဠေန မုခေန ဗျာဟရိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သကဗဠေန မုခေန ဗျာဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ခဇ္ဇကေ, ဖလာဖလေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘နကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ခဇ္ဇကေ ဖလာဖလေ, ဥတ္တရိဘင်္ဂေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အဝဂဏ္ဍကာရကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘နအဝဂဏ္ဍကာရကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာကရဏီယာ’’တိ။
န အဝဂဏ္ဍကာရကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဧကတော ဝါ ဥဘတော ဝါ ဂဏ္ဍံ ကတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဖလာဖလေ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ကစဝရံ ဆဍ္ဍေန္တော ဟတ္ထံ နိဒ္ဓုနာတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သိတ္ထာဝကာရကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န သိတ္ထာဝကာရကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သိတ္ထာဝကာရကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သိတ္ထာဝကာရကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ကစဝရံ ဆဍ္ဍေန္တော သိတ္ထံ ဆဍ္ဍယတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘နဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ စပုစပုကာရကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န စပုစပုကာရကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န စပုစပုကာရကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ စပုစပုကာရကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ကဗဠဝဂ္ဂေါ ပဉ္စမော။
၆။ သုရုသုရုဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရေန ဗြာဟ္မဏေန သံဃဿ ပယောပါနံ ပဋိယတ္တံ ဟောတိ။ ဘိက္ခူ သုရုသုရုကာရကံ ခီရံ ပိဝန္တိ။ အညတရော နဋပုဗ္ဗကော ဘိက္ခု ဧဝမာဟ – ‘‘သဗ္ဗောယံ မညေ သံဃော သီတီကတော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု သံဃံ အာရဗ္ဘ ဒဝံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, သံဃံ အာရဗ္ဘ ဒဝံ အကာသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃံ အာရဗ္ဘ ဒဝံ ကရိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘န, ဘိက္ခဝေ, ဗုဒ္ဓံ ဝါ ဓမ္မံ
ဝါ သံဃံ ဝါ အာရဗ္ဘ ဒဝေါ ကာတဗ္ဗော။ ယော ကရေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တံ ဘိက္ခုံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘နသုရုသုရုကာရကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သုရုသုရုကာရကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သုရုသုရုကာရကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပတ္တနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ပတ္တနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပတ္တနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပတ္တနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ပရိတ္တကေ သေသေ ဧကတော သင်္ကဍ္ဎိတွာ နိလ္လေဟိတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဘဂ္ဂေသု ဝိဟရတိ သုသုမာရဂိရေ [သုံသုမာရဂိရေ (သီ။ သျာ။), သံသုမာရဂိရေ (က။)] ဘေသကဠာဝနေ မိဂဒါယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ကောကနဒေ [ကောကနုဒေ (က။)] ပါသာဒေ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကော ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သာမိသေန ဟတ္ထေန ပါနီယထာလကံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ‘‘ဓောဝိဿာမီ’’တိ ဝါ ‘‘ဓောဝါပေဿာမီ’’တိ ဝါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဘဂ္ဂေသု ဝိဟရတိ သုသုမာရဂိရေ ဘေသကဠာဝနေ မိဂဒါယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ကောကနဒေ ပါသာဒေ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေတဗ္ဗံ။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သသိတ္ထကံ ပတ္တဓောဝနံ အန္တရဃရေ ဆဍ္ဍေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ဥဒ္ဓရိတွာ ဝါ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပဋိဂ္ဂဟေ ဝါ နီဟရိတွာ ဝါ ဆဍ္ဍေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဆတ္တပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ
ဆတ္တပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဆတ္တပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဆတ္တပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န ဆတ္တပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဆတ္တပါဏိဿ ဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဆတ္တပါဏိဿ ဂိလာနဿ ဓမ္မံ န ဒေသေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဆတ္တပါဏိဿ ဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န ဆတ္တပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဆတ္တံ နာမ တီဏိ ဆတ္တာနိ – သေတစ္ဆတ္တံ, ကိလဉ္ဇစ္ဆတ္တံ, ပဏ္ဏစ္ဆတ္တံ မဏ္ဍလဗဒ္ဓံ သလာကဗဒ္ဓံ။
ဓမ္မော နာမ ဗုဒ္ဓဘာသိတော သာဝကဘာသိတော ဣသိဘာသိတော ဒေဝတာဘာသိတော အတ္ထူပသဉှိတော ဓမ္မူပသဉှိတော။
ဒေသေယျာတိ ပဒေန ဒေသေတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အက္ခရာယ ဒေသေတိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န ဆတ္တပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဆတ္တပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒဏ္ဍပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဒဏ္ဍပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဒဏ္ဍော နာမ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ စတုဟတ္ထော ဒဏ္ဍော။ တတော ဥက္ကဋ္ဌော အဒဏ္ဍော, ဩမကော အဒဏ္ဍော။
န ဒဏ္ဍပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဒဏ္ဍပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္ထပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န သတ္ထပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
သတ္ထံ နာမ ဧကတောဓာရံ ဥဘတောဓာရံ ပဟရဏံ။
န သတ္ထပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ သတ္ထပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အာဝုဓပါဏိဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န အာဝုဓပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
အာဝုဓံ နာမ စာပေါ ကောဒဏ္ဍော။
န အာဝုဓပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အာဝုဓပါဏိဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
သုရုသုရုဝဂ္ဂေါ ဆဋ္ဌော။
၇။ ပါဒုကဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပါဒုကာရုဠှဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘နပါဒုကာရုဠှဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပါဒုကာရုဠှဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အက္ကန္တဿ ဝါ ပဋိမုက္ကဿ ဝါ ဩမုက္ကဿ ဝါ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥပါဟနာရုဠှဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥပါဟနာရုဠှဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာကရဏီယာ’’တိ။
န ဥပါဟနာရုဠှဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အက္ကန္တဿ ဝါ ပဋိမုက္ကဿ ဝါ ဩမုက္ကဿ ဝါ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယာနဂတဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ယာနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ယာနံ နာမ ဝယှံ ရထော သကဋံ သန္ဒမာနိကာ သိဝိကာ ပါဋင်္ကီ။
န ယာနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ယာနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သယနဂတဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န သယနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န သယနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ အန္တမသော ဆမာယမ္ပိ နိပန္နဿ သယနဂတဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပလ္လတ္ထိကာယ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ပလ္လတ္ထိကာယ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပလ္လတ္ထိကာယ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟတ္ထပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ ဒုဿပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဝေဌိတသီသဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဝေဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဝေဌိတသီသော နာမ ကေသန္တံ န ဒဿာပေတွာ ဝေဌိတော ဟောတိ။
န ဝေဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဝေဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ကေသန္တံ ဝိဝရာပေတွာ ဒေသေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဩဂုဏ္ဌိတသီသော နာမ သသီသံ ပါရုတော ဝုစ္စတိ။
န ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, သီသံ ဝိဝရာပေတွာ ဒေသေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဆမာယ နိသီဒိတွာ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဆမာယံ နိသီဒိတွာ အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဆမာယံ နိသီဒိတွာ [နိသိန္နေန (အဋ္ဌကထာ)] အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဆမာယံ နိသီဒိတွာ အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၇။ ‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, ဗာရာဏသိယံ အညတရဿ ဆပကဿ [ဆဝကဿ (သျာ။)] ပဇာပတိ ဂဗ္ဘိနီ အဟောသိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သာ ဆပကီ တံ ဆပကံ ဧတဒဝေါစ – ‘ဂဗ္ဘိနီမှိ, အယျပုတ္တ! ဣစ္ဆာမိ အမ္ဗံ ခါဒိတု’န္တိ။ ‘နတ္ထိ အမ္ဗံ [အမ္ဗော (သျာ။)], အကာလော အမ္ဗဿာ’တိ။ ‘သစေ န လဘိဿာမိ မရိဿာမီ’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန, ရညော အမ္ဗော ဓုဝဖလော ဟောတိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဆပကော ယေန သော အမ္ဗော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ အမ္ဗံ အဘိရုဟိတွာ နိလီနော အစ္ဆိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ ပုရောဟိတေန ဗြာဟ္မဏေန သဒ္ဓိံ ယေန သော အမ္ဗော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသီဒိတွာ မန္တံ ပရိယာပုဏာတိ။ အထ ခေါ,
ဘိက္ခဝေ, တဿ ဆပကဿ ဧတဒဟောသိ – ‘ယာဝ အဓမ္မိကော အယံ ရာဇာ, ယတြ ဟိ နာမ ဥစ္စေ အာသနေ နိသီဒိတွာ မန္တံ ပရိယာပုဏိဿတိ။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော အဓမ္မိကော, ယတြ ဟိ နာမ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ မန္တံ ဝါစေဿတိ။ အဟဉ္စမှိ အဓမ္မိကော, ယောဟံ ဣတ္ထိယာ ကာရဏာ ရညော အမ္ဗံ အဝဟရာမိ။ သဗ္ဗမိဒံ စရိမံ ကတ’န္တိ တတ္ထေဝ ပရိပတိ။
[ဣမာ ဂါထာယော ဇာ။ ၁။၄။၃၃-၃၅ ဇာတကေ အညထာ ဒိဿန္တိ] ‘‘ဥဘော အတ္ထံ န ဇာနန္တိ, ဥဘော ဓမ္မံ န ပဿရေ၊
ယော စာယံ မန္တံ ဝါစေတိ, ယော စာဓမ္မေနဓီယတိ။
‘‘သာလီနံ ဩဒနော ဘုတ္တော, သုစိမံသူပသေစနော၊
တသ္မာ ဓမ္မေ န ဝတ္တာမိ, ဓမ္မော အရိယေဘိ ဝဏ္ဏိတော။
‘‘ဓိရတ္ထု တံ ဓနလာဘံ, ယသလာဘဉ္စ ဗြာဟ္မဏ၊
ယာ ဝုတ္တိ ဝိနိပါတေန, အဓမ္မစရဏေန ဝါ။
‘‘ပရိဗ္ဗဇ မဟာဗြဟ္မေ, ပစန္တညေပိ ပါဏိနော၊
မာ တွံ အဓမ္မော အာစရိတော, အသ္မာ ကုမ္ဘမိဝါဘိဒါ’’တိ။
‘‘တဒါပိ မေ, ဘိက္ခဝေ, အမနာပါ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ မန္တံ ဝါစေတုံ, ကိမင်္ဂ ပန ဧတရဟိ န အမနာပါ ဘဝိဿတိ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ နီစေ အာသနေ နိသီဒိတွာ ဥစ္စေ အာသနေ နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဌိတာ နိသိန္နဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘နဌိတော နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဌိတေန နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဌိတော နိသိန္နဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပစ္ဆတော ဂစ္ဆန္တာ ပုရတော ဂစ္ဆန္တဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ပစ္ဆတော ဂစ္ဆန္တော ပုရတော ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ပစ္ဆတော ဂစ္ဆန္တေန ပုရတော ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပစ္ဆတော ဂစ္ဆန္တော ပုရတော ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥပ္ပထေန ဂစ္ဆန္တာ ပထေန ဂစ္ဆန္တဿ ဓမ္မံ ဒေသေန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဥပ္ပထေန ဂစ္ဆန္တော ပထေန ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥပ္ပထေန ဂစ္ဆန္တေန ပထေန ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မော ဒေသေတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥပ္ပထေန ဂစ္ဆန္တော ပထေန ဂစ္ဆန္တဿ အဂိလာနဿ ဓမ္မံ ဒေသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဌိတာ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ကရောန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဌိတော အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဌိတေန အဂိလာနေန ဥစ္စာရော ဝါ ပဿာဝေါ ဝါ ကာတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဌိတော အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ…ပေ… အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တေရသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဟရိတေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရောန္တိ…ပေ…။
‘‘န ဟရိတေ အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဟရိတေ အဂိလာနေန ဥစ္စာရော ဝါ ပဿာဝေါ ဝါ ခေဠော ဝါ ကာတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဟရိတေ အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, အပ္ပဟရိတေ ကတော ဟရိတံ ဩတ္ထရတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စုဒ္ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရောန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရောထာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န ဥဒကေ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဂိလာနာ ဘိက္ခူ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကာတုံ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကာတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘န ဥဒကေ အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥဒကေ အဂိလာနေန ဥစ္စာရော ဝါ ပဿာဝေါ ဝါ ခေဠော ဝါ ကာတဗ္ဗော။ ယော အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥဒကေ အဂိလာနော ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တဿ, ဂိလာနဿ, ထလေ ကတော ဥဒကံ ဩတ္ထရတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပန္နရသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ပါဒုကဝဂ္ဂေါ သတ္တမော။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, သေခိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
သေခိယာ နိဋ္ဌိတာ။
သေခိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဓိကရဏသမထာ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော သတ္တ အဓိကရဏသမထာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၅။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ အဓိကရဏာနံ သမထာယ ဝူပသမာယ သမ္မုခါဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, သတိဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, အမူဠှဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, ပဋိညာယ ကာရေတဗ္ဗံ, ယေဘုယျသိကာ, တဿပါပိယသိကာ, တိဏဝတ္ထာရကောတိ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, သတ္တ အဓိကရဏသမထာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
အဓိကရဏသမထာ နိဋ္ဌိတာ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ခေါ, အာယသ္မန္တော, နိဒါနံ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ စတ္တာရော ပါရာဇိကာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ တေရသ သံဃာဒိသေသာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ဒွေ အနိယတာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ဒွေနဝုတိ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ စတ္တာရော ပါဋိဒေသနီယာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ သေခိယာ ဓမ္မာ၊ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ သတ္တ အဓိကရဏသမထာ ဓမ္မာ။ ဧတ္တကံ တဿ ဘဂဝတော သုတ္တာဂတံ သုတ္တပရိယာပန္နံ အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတိ။ တတ္ထ သဗ္ဗေဟေဝ သမဂ္ဂေဟိ သမ္မောဒမာနေဟိ အဝိဝဒမာနေဟိ သိက္ခိတဗ္ဗန္တိ။
မဟာဝိဘင်္ဂေါ နိဋ္ဌိတော။
ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ
နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ
၁။ ပါရာဇိကကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ ပဌမပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော ဟောတိ။ အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, အယျေ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟာရံ ကာတုံ။ ဒေထ မေ နဝကမ္မိကံ ဘိက္ခုနိ’’န္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စတဿော ဘဂိနိယော ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောန္တိ – နန္ဒာ, နန္ဒဝတီ, သုန္ဒရီနန္ဒာ, ထုလ္လနန္ဒာတိ။ တာသု သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တရုဏပဗ္ဗဇိတာ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝိနီ ဒက္ခာ အနလသာ, တတြုပါယာယ ဝီမံသာယ သမန္နာဂတာ, အလံ ကာတုံ အလံ သံဝိဓာတုံ။ အထ ခေါ ဘိက္ခုနိသံဃော သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ သမ္မန္နိတွာ သာဠှဿ မိဂါရနတ္တုနော နဝကမ္မိကံ အဒါသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သာဠှဿ မိဂါရနတ္တုနော နိဝေသနံ အဘိက္ခဏံ ဂစ္ဆတိ – ‘‘ဝါသိံ ဒေထ, ပရသုံ [ဖရသုံ (သျာ။ က။)] ဒေထ, ကုဌာရိံ [ကုဓာရိံ (က။)] ဒေထ, ကုဒ္ဒါလံ ဒေထ, နိခါဒနံ ဒေထာ’’တိ။ သာဠှောပိ မိဂါရနတ္တာ ဘိက္ခုနုပဿယံ အဘိက္ခဏံ ဂစ္ဆတိ ကတာကတံ ဇာနိတုံ။ တေ အဘိဏှဒဿနေန ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ အဟေသုံ။
အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဒူသေတုံ ဩကာသံ အလဘမာနော ဧတဒေဝတ္ထာယ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဘတ္တံ အကာသိ။ အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဘတ္တဂ္ဂေ အာသနံ ပညပေန္တော – ‘‘ဧတ္တကာ ဘိက္ခုနိယော အယျာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဝုဍ္ဎတရာ’’တိ ဧကမန္တံ အာသနံ ပညပေသိ ‘‘ဧတ္တကာ နဝကတရာ’’တိ – ဧကမန္တံ အာသနံ ပညပေသိ။ ပဋိစ္ဆန္နေ
ဩကာသေ နိကူဋေ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အာသနံ ပညပေသိ, ယထာ ထေရာ ဘိက္ခုနိယော ဇာနေယျုံ – ‘‘နဝကာနံ ဘိက္ခုနီနံ သန္တိကေ နိသိန္နာ’’တိ၊ နဝကာပိ ဘိက္ခုနိယော ဇာနေယျုံ – ‘‘ထေရာနံ ဘိက္ခုနီနံ သန္တိကေ နိသိန္နာ’’တိ။ အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ကာလံ အာရောစာပေသိ – ‘‘ကာလော, အယျေ, နိဋ္ဌိတံ ဘတ္တ’’န္တိ။ သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သလ္လက္ခေတွာ – ‘‘န ဗဟုကတော သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဘတ္တံ အကာသိ၊ မံ သော ဒူသေတုကာမော။ သစာဟံ ဂမိဿာမိ ဝိဿရော မေ ဘဝိဿတီ’’တိ, အန္တေဝါသိနိံ ဘိက္ခုနိံ အာဏာပေသိ – ‘‘ဂစ္ဆ မေ ပိဏ္ဍပါတံ နီဟရ။ ယော စေ မံ ပုစ္ဆတိ, ‘ဂိလာနာ’တိ ပဋိဝေဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, အယျေ’’တိ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပစ္စဿောသိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ ဌိတော ဟောတိ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပဋိပုစ္ဆန္တော – ‘‘ကဟံ, အယျေ, အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ? ကဟံ, အယျေ, အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ’’တိ? ဧဝံ ဝုတ္တေ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တေဝါသိနီ ဘိက္ခုနီ သာဠှံ မိဂါရနတ္တာရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂိလာနာဝုသော၊ ပိဏ္ဍပါတံ နီဟရိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ – ‘‘ယမ္ပာဟံ အတ္ထာယ [ယံပါဟံ (သျာ။)] ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဘတ္တံ အကာသိံ အယျာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ကာရဏာ’’တိ မနုဿေ အာဏာပေတွာ – ‘‘ဘိက္ခုနိသံဃံ ဘတ္တေန ပရိဝိသထာ’’တိ ဝတွာ ယေန ဘိက္ခုနုပဿယော တေနုပသင်္ကမိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟာရာမကောဋ္ဌကေ ဌိတာ ဟောတိ သာဠှံ မိဂါရနတ္တာရံ ပတိမာနေန္တီ။ အဒ္ဒသာ ခေါ သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သာဠှံ မိဂါရနတ္တာရံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန ဥပဿယံ ပဝိသိတွာ သသီသံ ပါရုပိတွာ မဉ္စကေ နိပဇ္ဇိ။ အထ ခေါ သာဠှော မိဂါရနတ္တာ ယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, အဖာသု, ကိဿ နိပန္နာသီ’’တိ? ‘‘ဧဝဉှေတံ, အာဝုသော, ဟောတိ ယာ အနိစ္ဆန္တံ ဣစ္ဆတီ’’တိ။ ‘‘ကျာဟံ တံ, အယျေ, န ဣစ္ဆိဿာမိ? အပိ စာဟံ ဩကာသံ န လဘာမိ တံ ဒူသေတု’’န္တိ။ အဝဿုတော အဝဿုတာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ဇရာဒုဗ္ဗလာ စရဏဂိလာနာ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အဝိဒူရေ နိပန္နာ ဟောတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ သာ
ဘိက္ခုနီ သာဠှံ မိဂါရနတ္တာရံ အဝဿုတံ အဝဿုတာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တံ။ ဒိသွာန ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သာဒိယိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ သန္တုဋ္ဌာ လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သာဒိယိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ သန္တုဋ္ဌာ လဇ္ဇိနော ကုက္ကုစ္စကာ သိက္ခာကာမာ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သာဒိယိဿတီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သာဒိယတီ’’တိ [သာဒိယီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, ဘိက္ခဝေ, သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သာဒိယိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ။ အထ ခွေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ ဒုပ္ပေါသတာယ မဟိစ္ဆတာယ အသန္တုဋ္ဌိတာယ [အသန္တုဋ္ဌတာယ (သျာ။), အသန္တုဋ္ဌိယာ (က။)] သင်္ဂဏိကာယ ကောသဇ္ဇဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသိတွာ, အနေကပရိယာယေန သုဘရတာယ သုပေါသတာယ အပ္ပိစ္ဆဿ သန္တုဋ္ဌဿ [သန္တုဋ္ဌိယာ (က။)] သလ္လေခဿ ဓုတဿ ပါသာဒိကဿ အပစယဿ ဝီရိယာရမ္ဘဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိတွာ, ဘိက္ခူနံ တဒနုစ္ဆဝိကံ တဒနုလောမိကံ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ, ဒုမ္မင်္ကူနံ ဘိက္ခုနီနံ
နိဂ္ဂဟာယ, ပေသလာနံ ဘိက္ခုနီနံ ဖာသုဝိဟာရာယ, ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ အာသဝါနံ သံဝရာယ, သမ္ပရာယိကာနံ အာသဝါနံ ပဋိဃာတာယ, အပ္ပသန္နာနံ ပသာဒါယ, ပသန္နာနံ ဘိယျောဘာဝါယ, သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ အာမသနံ ဝါ ပရာမသနံ ဝါ ဂဟဏံ ဝါ ဆုပနံ ဝါ ပဋိပီဠနံ ဝါ သာဒိယေယျ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကာ ဟောတိ အသံဝါသာ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလိကာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၈။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ ယထာယုတ္တာ ယထာဇစ္စာ ယထာနာမာ ယထာဂေါတ္တာ ယထာသီလာ ယထာဝိဟာရိနီ ယထာဂေါစရာ ထေရာ ဝါ နဝါ ဝါ မဇ္ဈိမာ ဝါ, ဧသာ ဝုစ္စတိ ယာ ပနာတိ။
ဘိက္ခုနီတိ ဘိက္ခိကာတိ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခာစရိယံ အဇ္ဈုပဂတာတိ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိန္နပဋဓရာတိ ဘိက္ခုနီ၊ သမညာယ ဘိက္ခုနီ၊ ပဋိညာယ ဘိက္ခုနီ၊ ဧဟိ ဘိက္ခုနီတိ ဘိက္ခုနီ၊ တီဟိ သရဏဂမနေဟိ ဥပသမ္ပန္နာတိ ဘိက္ခုနီ၊ ဘဒြာ ဘိက္ခုနီ၊ သာရာ ဘိက္ခုနီ၊ သေခါ ဘိက္ခုနီ၊ အသေခါ ဘိက္ခုနီ၊ သမဂ္ဂေန ဥဘတောသံဃေန ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန အကုပ္ပေန ဌာနာရဟေန ဥပသမ္ပန္နာတိ ဘိက္ခုနီ။ တတြ ယာယံ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန ဥဘတောသံဃေန ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန အကုပ္ပေန ဌာနာရဟေန ဥပသမ္ပန္နာ, အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဝဿုတာ နာမ သာရတ္တာ အပေက္ခဝတီ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ။
အဝဿုတော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ မနုဿပုရိသော န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော ဝိညူ ပဋိဗလော ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိတုံ။
အဓက္ခကန္တိ ဟေဋ္ဌက္ခကံ။
ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလန္တိ ဥပရိဇာဏုမဏ္ဍလံ။
ပရာမသနံ နာမ ဣတောစိတော စ သဉ္စောပနံ။
ဂဟဏံ နာမ ဂဟိတမတ္တံ။
ဆုပနံ နာမ ဖုဋ္ဌမတ္တံ။
ပဋိပီဠနံဝါ သာဒိယေယျာတိ အင်္ဂံ ဂဟေတွာ နိပ္ပီဠနံ သာဒိယတိ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပုရိသော သီသစ္ဆိန္နော အဘဗ္ဗော တေန သရီရဗန္ဓနေန ဇီဝိတုံ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ အာမသနံ ဝါ ပရာမသနံ ဝါ ဂဟဏံ ဝါ ဆုပနံ ဝါ ပဋိပီဠနံ ဝါ သာဒိယန္တီ အဿမဏီ ဟောတိ အသကျဓီတာ။ တေန ဝုစ္စတိ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ။
အသံဝါသာတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ, ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တာယ သဒ္ဓိံ နတ္ထိ, တေန ဝုစ္စတိ အသံဝါသာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၉။ ဥဘတောအဝဿုတေ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၀။ ဧကတောအဝဿုတေ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ
အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၁။ ဥဘတောအဝဿုတေ ယက္ခဿ ဝါ ပေတဿ ဝါ ပဏ္ဍကဿ ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၂။ ဧကတောအဝဿုတေ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၃။ အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တိယာ, အသာဒိယန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, ခိတ္တစိတ္တာယ, ဝေဒနာဋ္ဋာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမပါရာဇိကံ သမတ္တံ [ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ သိက္ခာပဒဂဏနာ ဘိက္ခူဟိ§အသာဓာရဏဝသေန ပကာသိတာတိ ဝေဒိတဗ္ဗာ]။
၂။ ဒုတိယပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သာဠှေန မိဂါရနတ္တုနာ ဂဗ္ဘိနီ ဟောတိ။ ယာဝ ဂဗ္ဘော တရုဏော အဟောသိ တာဝ ဆာဒေသိ။ ပရိပက္ကေ ဂဗ္ဘေ ဝိဗ္ဘမိတွာ ဝိဇာယိ။ ဘိက္ခုနိယော ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သုန္ဒရီနန္ဒာ ခေါ, အယျေ, အစိရဝိဗ္ဘန္တာ ဝိဇာတာ။ ကစ္စိ နော သာ ဘိက္ခုနီယေဝ သမာနာ ဂဗ္ဘိနီ’’တိ? ‘‘ဧဝံ, အယျေ’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, အယျေ, ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေသိ န ဂဏဿ အာရောစေသီ’’တိ? ‘‘ယော ဧတိဿာ အဝဏ္ဏော မယှေသော အဝဏ္ဏော, ယာ ဧတိဿာ အကိတ္တိ မယှေသာ အကိတ္တိ, ယော ဧတိဿာ အယသော မယှေသော အယသော, ယော ဧတိဿာ အလာဘော
မယှေသော အလာဘော။ ကျာဟံ, အယျေ, အတ္တနော အဝဏ္ဏံ အတ္တနော အကိတ္တိံ အတ္တနော အယသံ အတ္တနော အလာဘံ ပရေသံ အာရောစေဿာမီ’’တိ? ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေဿတိ န ဂဏဿ အာရောစေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ [ယေ တေ ဘိက္ခူ…ပေ… (?)] ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေတိ [ပဋိစောဒေသိ… အာရောစေသီတိ (က။)] န ဂဏဿ အာရောစေတီ’’တိ [ပဋိစောဒေသိ… အာရောစေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေဿတိ န ဂဏဿ အာရောစေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေယျ န ဂဏဿ အာရောစေယျ, ယဒါ စ သာ ဌိတာ ဝါ အဿ စုတာ ဝါ နာသိတာ ဝါ အဝဿဋာ ဝါ, သာ ပစ္ဆာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ပုဗ္ဗေဝါဟံ, အယျေ, အညာသိံ ဧတံ ဘိက္ခုနိံ ဧဝရူပါ စ ဧဝရူပါ စ သာ ဘဂိနီတိ, နော စ ခေါ အတ္တနာ ပဋိစောဒေဿံ န ဂဏဿ အာရောစေဿ’န္တိ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကာ ဟောတိ အသံဝါသာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿာ အာရောစေန္တိ, သာ ဝါ အာရောစေတိ။
ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နန္တိ အဋ္ဌန္နံ ပါရာဇိကာနံ အညတရံ ပါရာဇိကံ အဇ္ဈာပန္နံ။
နေဝတ္တနာပဋိစောဒေယျာတိ န သယံ စောဒေယျ။
န ဂဏဿ အာရောစေယျာတိ န အညာသံ ဘိက္ခုနီနံ အာရောစေယျ။
ယဒါစ သာ ဌိတာ ဝါ အဿ စုတာ ဝါတိ ဌိတာ နာမ သလိင်္ဂေ ဌိတာ ဝုစ္စတိ။ စုတာ နာမ ကာလင်္ကတာ ဝုစ္စတိ။ နာသိတာ နာမ သယံ ဝါ ဝိဗ္ဘန္တာ ဟောတိ အညေဟိ ဝါ နာသိတာ။ အဝဿဋာ နာမ တိတ္ထာယတနံ သင်္ကန္တာ ဝုစ္စတိ။ သာ ပစ္ဆာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘ပုဗ္ဗေဝါဟံ, အယျေ, အညာသိံ ဧတံ ဘိက္ခုနိံ ဧဝရူပါ စ ဧဝရူပါ စ သာ ဘဂိနီ’’တိ။
နော စ ခေါ အတ္တနာ ပဋိစောဒေဿန္တိ သယံ ဝါ န စောဒေဿံ။
န ဂဏဿ အာရောစေဿန္တိ န အညာသံ ဘိက္ခုနီနံ အာရောစေဿံ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပဏ္ဍုပလာသော ဗန္ဓနာ ပမုတ္တော အဘဗ္ဗော ဟရိတတ္ထာယ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခုနီ ဇာနံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဘိက္ခုနိံ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေဿာမိ န ဂဏဿ အာရောစေဿာမီတိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အဿမဏီ ဟောတိ အသကျဓီတာ။ တေန ဝုစ္စတိ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ။
အသံဝါသာတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ။ ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တာယ သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ အသံဝါသာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၇။ အနာပတ္တိ ‘‘သံဃဿ ဘဏ္ဍနံ ဝါ ကလဟော ဝါ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ ဝိဝါဒေါ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, ‘‘သံဃဘေဒေါ ဝါ သံဃရာဇိ ဝါ ဘဝိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, ‘‘အယံ ကက္ခဠာ ဖရုသာ ဇီဝိတန္တရာယံ ဝါ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယံ ဝါ ကရိဿတီ’’တိ နာရောစေတိ, အညာ ပတိရူပါ ဘိက္ခုနိယော အပဿန္တီ နာရောစေတိ, နစ္ဆာဒေတုကာမာ နာရောစေတိ, ပညာယိဿတိ သကေန ကမ္မေနာတိ နာရောစေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ…ပေ… အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
၃။ တတိယပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ အနုဝတ္တတိ။
ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ အနုဝတ္တိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ အနုဝတ္တတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ အရိဋ္ဌံ ဘိက္ခုံ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ အနုဝတ္တိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရံ အပ္ပဋိကာရံ အကတသဟာယံ တမနုဝတ္တေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘ဧသော ခေါ, အယျေ, ဘိက္ခု သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တော ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရော အပ္ပဋိကာရော အကတသဟာယော, မာယျေ, ဧတံ ဘိက္ခုံ အနုဝတ္တီ’တိ။ ဧဝဉ္စ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယံ စေ သမနုဘာသိယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကာ ဟောတိ အသံဝါသာ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သမဂ္ဂေါ နာမ သံဃော သမာနသံဝါသကော သမာနသီမာယံ ဌိတော။
ဥက္ခိတ္တော နာမ အာပတ္တိယာ အဒဿနေ ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ [အဒဿနေန ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေန ဝါ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေန ဝါ (က။), အဒဿနေ ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ ပါပိကာယ ဒိဋ္ဌိယာ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ (?)] ဥက္ခိတ္တော။
ဓမ္မေန ဝိနယေနာတိ ယေန ဓမ္မေန ယေန ဝိနယေန။
သတ္ထုသာသနေနာတိ ဇိနသာသနေန ဗုဒ္ဓသာသနေန။
အနာဒရော နာမ သံဃံ ဝါ ဂဏံ ဝါ ပုဂ္ဂလံ ဝါ ကမ္မံ ဝါ နာဒိယတိ။
အပ္ပဋိကာရော နာမ ဥက္ခိတ္တော အနောသာရိတော။
အကတသဟာယော နာမ သမာနသံဝါသကာ ဘိက္ခူ ဝုစ္စန္တိ သဟာယာ။ သော တေဟိ သဒ္ဓိံ နတ္ထိ, တေန ဝုစ္စတိ အကတသဟာယောတိ။
တမနုဝတ္တေယျာတိ ယံဒိဋ္ဌိကော သော ဟောတိ ယံခန္တိကော ယံရုစိကော, သာပိ တံဒိဋ္ဌိကာ ဟောတိ တံခန္တိကာ တံရုစိကာ။
သာ ဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာ ဘိက္ခုနီ။
ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။ ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ဧသော ခေါ, အယျေ, ဘိက္ခု သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တော ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရော အပ္ပဋိကာရော အကတသဟာယော။ မာယျေ, ဧတံ ဘိက္ခုံ အနုဝတ္တီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ဧသော ခေါ, အယျေ, ဘိက္ခု သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တော ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရော အပ္ပဋိကာရော အကတသဟာယော။ မာယျေ, ဧတံ ဘိက္ခုံ အနုဝတ္တီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၁။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရံ အပ္ပဋိကာရံ အကတသဟာယံ တမနုဝတ္တတိ, သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနာဒရံ အပ္ပဋိကာရံ အကတသဟာယံ တမနုဝတ္တတိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာ ပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပုထုသိလာ ဒွေဓာ ဘိန္နာ အပ္ပဋိသန္ဓိကာ ဟောတိ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခုနီ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသနာယ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တီ အဿမဏီ ဟောတိ အသကျဓီတာ။ တေန ဝုစ္စတိ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ။
အသံဝါသာတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ။ ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တာယ သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ အသံဝါသာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၂။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၃။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တိယာ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ…ပေ… အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
၄။ စတုတ္ထပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယန္တိ, သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယန္တိ, သန္တိဋ္ဌန္တိပိ, သလ္လပန္တိပိ, သင်္ကေတမ္ပိ ဂစ္ဆန္တိ, ပုရိသဿပိ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယန္တိ, ဆန္နမ္ပိ အနုပဝိသန္တိ, ကာယမ္ပိ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရန္တိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ ‘‘ကထံ–
ဟိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယိဿန္တိ, သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယိဿန္တိ, သန္တိဋ္ဌိဿန္တိပိ, သလ္လပိဿန္တိပိ, သင်္ကေတမ္ပိ ဂစ္ဆိဿန္တိ, ပုရိသဿပိ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယိဿန္တိ, ဆန္နမ္ပိ အနုပဝိသိဿန္တိ, ကာယမ္ပိ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရိဿန္တိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယာ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယန္တိ, သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယန္တိ, သန္တိဋ္ဌန္တိပိ, သလ္လပန္တိပိ, သင်္ကေတမ္ပိ ဂစ္ဆန္တိ, ပုရိသဿပိ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယန္တိ, ဆန္နမ္ပိ အနုပဝိသန္တိ, ကာယမ္ပိ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရန္တိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယိဿန္တိ, သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ သာဒိယိဿန္တိ, သန္တိဋ္ဌိဿန္တိပိ, သလ္လပိဿန္တိပိ, သင်္ကေတမ္ပိ ဂစ္ဆိဿန္တိ, ပုရိသဿပိ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယိဿန္တိ, ဆန္နမ္ပိ အနုပဝိသိဿန္တိ, ကာယမ္ပိ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရိဿန္တိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျ, သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျ, သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ, သလ္လပေယျ ဝါ, သင်္ကေတံ ဝါဂစ္ဆေယျ, ပုရိသဿ ဝါ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယေယျ, ဆန္နံ ဝါ အနုပဝိသေယျ, ကာယံ ဝါ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရေယျ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကာ ဟောတိ အသံဝါသာ အဋ္ဌဝတ္ထုကာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဝဿုတာ နာမ သာရတ္တာ အပေက္ခဝတီ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ။
အဝဿုတော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ မနုဿပုရိသော, န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော ဝိညူ ပဋိဗလော ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိတုံ။
ဟတ္ထဂ္ဂဟဏံဝါ သာဒိယေယျာတိ ဟတ္ထော နာမ ကပ္ပရံ ဥပါဒါယ ယာဝ အဂ္ဂနခါ။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ ဂဟဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
သံဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ နိဝတ္ထံ ဝါ ပါရုတံ ဝါ ဂဟဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
သလ္လပေယျ ဝါတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ သလ္လပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
သင်္ကေတံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ပုရိသေန – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဩကာသံ [ဣဒံ ပဒံ အဋ္ဌကထာယံ န ဒိဿတိ] အာဂစ္ဆာ’’တိ – ဝုတ္တာ ဂစ္ဆတိ။ ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသံ ဩက္ကန္တမတ္တေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ပုရိသဿဝါ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယေယျာတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ပုရိသဿ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဟတ္ထပါသံ ဩက္ကန္တမတ္တေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဆန္နံ ဝါ အနုပဝိသေယျာတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ယေန ကေနစိ ပဋိစ္ဆန္နံ ဩကာသံ ပဝိဋ္ဌမတ္တေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ကာယံ ဝါ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရေယျာတိ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ ပဋိသေဝနတ္ထာယ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ ကာယံ ဥပသံဟရတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ တာလော မတ္ထကစ္ဆိန္နော အဘဗ္ဗော ပုန ဝိရုဠှိယာ ဧဝမေဝ ဘိက္ခုနီ အဋ္ဌမံ ဝတ္ထုံ ပရိပူရေန္တီ အဿမဏီ ဟောတိ အသကျဓီတာ။ တေန ဝုစ္စတိ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ။
အသံဝါသာတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ။ ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တာယ သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ အသံဝါသာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၇။ အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တိယာ, အသာဒိယန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, ခိတ္တစိတ္တာယ, ဝေဒနာဋ္ဋာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, အဋ္ဌ ပါရာဇိကာ ဓမ္မာ။ ယေသံ ဘိက္ခုနီ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ အာပဇ္ဇိတွာ န လဘတိ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ သံဝါသံ, ယထာ ပုရေ တထာ ပစ္ဆာ, ပါရာဇိကာ ဟောတိ အသံဝါသာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ ပါရာဇိကကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ ပဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော သတ္တရသ သံဃာဒိသေသာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဥပါသကော ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဥဒေါသိတံ [ဥဒ္ဒေါသိတံ (သီ။ သျာ။)] ဒတွာ ကာလင်္ကတော ဟောတိ။ တဿ ဒွေ ပုတ္တာ ဟောန္တိ – ဧကော အဿဒ္ဓေါ အပ္ပသန္နော, ဧကော သဒ္ဓေါ ပသန္နော။ တေ ပေတ္တိကံ သာပတေယျံ ဝိဘဇိံသု။ အထ ခေါ သော အဿဒ္ဓေါ အပ္ပသန္နော တံ သဒ္ဓံ ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမှာကံ ဥဒေါသိတော, တံ ဘာဇေမာ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ သော သဒ္ဓေါ ပသန္နော တံ အဿဒ္ဓံ အပ္ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော, ဧဝံ အဝစ။ အမှာကံ ပိတုနာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဒိန္နော’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သော အဿဒ္ဓေါ အပ္ပသန္နော တံ သဒ္ဓံ ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမှာကံ ဥဒေါသိတော, တံ ဘာဇေမာ’’တိ။ အထ ခေါ သော သဒ္ဓေါ ပသန္နော တံ အဿဒ္ဓံ အပ္ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော, ဧဝံ အဝစ။ အမှာကံ ပိတုနာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဒိန္နော’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ သော အဿဒ္ဓေါ အပ္ပသန္နော တံ သဒ္ဓံ ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမှာကံ ဥဒေါသိတော, တံ ဘာဇေမာ’’တိ။ အထ ခေါ သော သဒ္ဓေါ ပသန္နော – ‘‘သစေ မယှံ ဘဝိဿတိ, အဟမ္ပိ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဒဿာမီ’’တိ – တံ အဿဒ္ဓံ အပ္ပသန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘာဇေမာ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဥဒေါသိတော တေဟိ ဘာဇီယမာနော တဿ အဿဒ္ဓဿ အပ္ပသန္နဿ ပါပုဏာတိ [ပါပုဏိ (သျာ။)]။ အထ ခေါ သော အဿဒ္ဓေါ အပ္ပသန္နော ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိက္ခမထာယျေ, အမှာကံ ဥဒေါသိတော’’တိ။
ဧဝံ ဝုတ္တေ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော, ဧဝံ အဝစ, တုမှာကံ ပိတုနာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဒိန္နော’’တိ။ ‘‘ဒိန္နော န ဒိန္နော’’တိ ဝေါဟာရိကေ မဟာမတ္တေ ပုစ္ဆိံသု။ မဟာမတ္တာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကော, အယျေ, ဇာနာတိ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဒိန္နော’’တိ? ဧဝံ ဝုတ္တေ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေ မဟာမတ္တေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အပိ နာယျော [အပိ နွယျာ (သျာ။), အပိ နာယျော (က။)] တုမှေဟိ ဒိဋ္ဌံ ဝါ သုတံ ဝါ သက္ခိံ ဌပယိတွာ ဒါနံ
ဒိယျမာန’’န္တိ? အထ ခေါ တေ မဟာမတ္တာ – ‘‘သစ္စံ ခေါ အယျာ အာဟာ’’တိ တံ ဥဒေါသိတံ ဘိက္ခုနိသံဃဿ အကံသု။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ပရာဇိတော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အဿမဏိယော ဣမာ မုဏ္ဍာ ဗန္ဓကိနိယော။ ကထဉှိ နာမ အမှာကံ ဥဒေါသိတံ အစ္ဆိန္ဒာပေဿန္တီ’’တိ! ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ မဟာမတ္တာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ မဟာမတ္တာ တံ ပုရိသံ ဒဏ္ဍာပေသုံ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ဒဏ္ဍိတော ဘိက္ခုနူပဿယဿ အဝိဒူရေ အာဇီဝကသေယျံ ကာရာပေတွာ အာဇီဝကေ ဥယျောဇေသိ – ‘‘ဧတာ ဘိက္ခုနိယော အစ္စာဝဒထာ’’တိ။
ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ မဟာမတ္တာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ မဟာမတ္တာ တံ ပုရိသံ ဗန္ဓာပေသုံ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ပဌမံ ဘိက္ခုနိယော ဥဒေါသိတံ အစ္ဆိန္ဒာပေသုံ, ဒုတိယံ ဒဏ္ဍာပေသုံ, တတိယံ ဗန္ဓာပေသုံ။ ဣဒါနိ ဃာတာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဥဿယဝါဒိကာ ဝိဟရိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဥဿယဝါဒိကာ ဝိဟရတီတိ။ ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဥဿယဝါဒိကာ ဝိဟရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဥဿယဝါဒိကာ ဝိဟရေယျ ဂဟပတိနာ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တေန ဝါ ဒါသေန ဝါ ကမ္မကာရေန [ကမ္မကရေန (သီ။ သျာ။)] ဝါ အန္တမသော သမဏပရိဗ္ဗာဇကေနာပိ, အယံ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဥဿယဝါဒိကာ နာမ အဍ္ဍကာရိကာ ဝုစ္စတိ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတိပုတ္တော နာမ ယေ ကေစိ ပုတ္တဘာတရော။
ဒါသော နာမ အန္တောဇာတော ဓနက္ကီတော ကရမရာနီတော။
ကမ္မကာရော နာမ ဘဋကော အာဟတကော။
သမဏပရိဗ္ဗာဇကော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ ဘိက္ခုနိဉ္စ သိက္ခမာနဉ္စ သာမဏေရဉ္စ သာမဏေရိဉ္စ ဌပေတွာ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော။
အဍ္ဍံ ကရိဿာမီတိ ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကဿ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုတိယဿ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ အဍ္ဍပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသန္တိ သံဃောဝ တဿာ အာပတ္တိယာ မာနတ္တံ ဒေတိ မူလာယ ပဋိကဿတိ အဗ္ဘေတိ, န သမ္ဗဟုလာ န ဧကာ ဘိက္ခုနီ။ တေန ဝုစ္စတိ ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။ တဿေဝ အာပတ္တိနိကာယဿ နာမကမ္မံ အဓိဝစနံ။ တေနပိ ဝုစ္စတိ ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၁။ အနာပတ္တိ မနုဿေဟိ အာကဍ္ဎီယမာနာ ဂစ္ဆတိ, အာရက္ခံ ယာစတိ, အနောဒိဿ အာစိက္ခတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ…ပေ… အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ အညတရဿ လိစ္ဆဝိဿ ပဇာပတိ အတိစာရိနီ ဟောတိ။ အထ ခေါ သော လိစ္ဆဝိ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာဓု ဝိရမာဟိ, အနတ္ထံ ခေါ တေ ကရိဿာမီ’’တိ။ ဧဝမ္ပိ သာ ဝုစ္စမာနာ နာဒိယိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ လိစ္ဆဝိဂဏော သန္နိပတိတော ဟောတိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ သော လိစ္ဆဝိ တေ လိစ္ဆဝယော ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧကံ မေ,
အယျော, ဣတ္ထိံ အနုဇာနာထာ’’တိ။ ‘‘ကာ နာမ သာ’’တိ? ‘‘မယှံ ပဇာပတိ အတိစရတိ, တံ ဃာတေဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဇာနာဟီ’’တိ။ အဿောသိ ခေါ သာ ဣတ္ထီ – ‘‘သာမိကော ကိရ မံ ဃာတေတုကာမော’’တိ။ ဝရဘဏ္ဍံ အာဒါယ သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ တိတ္ထိယေ ဥပသင်္ကမိတွာ ပဗ္ဗဇ္ဇံ ယာစိ။ တိတ္ထိယာ န ဣစ္ဆိံသု ပဗ္ဗာဇေတုံ။ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ပဗ္ဗဇ္ဇံ ယာစိ။ ဘိက္ခုနိယောပိ န ဣစ္ဆိံသု ပဗ္ဗာဇေတုံ။ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဏ္ဍကံ ဒဿေတွာ ပဗ္ဗဇ္ဇံ ယာစိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဏ္ဍကံ ဂဟေတွာ ပဗ္ဗာဇေသိ။
အထ ခေါ သော လိစ္ဆဝိ တံ ဣတ္ထိံ ဂဝေသန္တော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတံ ဒိသွာန ယေန ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ပဇာပတိ မေ, ဒေဝ, ဝရဘဏ္ဍံ အာဒါယ သာဝတ္ထိံ အနုပ္ပတ္တာ။ တံ ဒေဝေါ အနုဇာနာတူ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘဏေ, ဝိစိနိတွာ အာစိက္ခာ’’တိ။ ‘‘ဒိဋ္ဌာ, ဒေဝ, ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ’’တိ။ ‘‘သစေ, ဘဏေ, ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ, န သာ လဗ္ဘာ ကိဉ္စိ ကာတုံ။ သွာက္ခာတော ဘဂဝတာ ဓမ္မော, စရတု ဗြဟ္မစရိယံ သမ္မာ ဒုက္ခဿ အန္တကိရိယာယာ’’တိ။ အထ ခေါ သော လိစ္ဆဝိ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော စောရိံ ပဗ္ဗာဇေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ လိစ္ဆဝိဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ စောရိံ ပဗ္ဗာဇေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စောရိံ ပဗ္ဗာဇေတီတိ [ပဗ္ဗာဇေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စောရိံ ပဗ္ဗာဇေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၃။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဇာနံ စောရိံ ဝဇ္ဈံ ဝိဒိတံ အနပလောကေတွာ ရာဇာနံ ဝါ သံဃံ ဝါ ဂဏံ ဝါ ပူဂံ ဝါ သေဏိံ ဝါ အညတြ ကပ္ပါ ဝုဋ္ဌာပေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ အညေ ဝါ တဿာ အာရောစေန္တိ, သာ ဝါ အာရောစေတိ။
စောရီ နာမ ယာ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ အဒိန္နံ ထေယျသင်္ခါတံ အာဒိယတိ, ဧသာ စောရီ နာမ။
ဝဇ္ဈာ နာမ ယံ ကတွာ ဝဇ္ဈပ္ပတ္တာ ဟောတိ။
ဝိဒိတာ နာမ အညေဟိ မနုဿေဟိ ဉာတာ ဟောတိ ‘‘ဝဇ္ဈာ ဧသာ’’တိ။
အနပလောကေတွာတိ အနာပုစ္ဆာ။
ရာဇာ နာမ ယတ္ထ ရာဇာ အနုသာသတိ, ရာဇာ အပလောကေတဗ္ဗော။
သံဃော နာမ ဘိက္ခုနိသံဃော ဝုစ္စတိ, ဘိက္ခုနိသံဃော အပလောကေတဗ္ဗော။
ဂဏော နာမ ယတ္ထ ဂဏော အနုသာသတိ, ဂဏော အပလောကေတဗ္ဗော။
ပူဂေါ နာမ ယတ္ထ ပူဂေါ အနုသာသတိ, ပူဂေါ အပလောကေတဗ္ဗော။
သေဏိ နာမ ယတ္ထ သေဏိ အနုသာသတိ, သေဏိ အပလောကေတဗ္ဗော။
အညတြကပ္ပါတိ ဌပေတွာ ကပ္ပံ။ ကပ္ပံ နာမ ဒွေ ကပ္ပါနိ – တိတ္ထိယေသု ဝါ ပဗ္ဗဇိတာ ဟောတိ အညာသု ဝါ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ။ အညတြ ကပ္ပါ ‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသန္တိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၅။ စောရိယာ စောရိသညာ အညတြ ကပ္ပါ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ စောရိယာ ဝေမတိကာ အညတြ ကပ္ပါ ဝုဋ္ဌာပေတိ,
အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ စောရိယာ အစောရိသညာ အညတြ ကပ္ပါ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အနာပတ္တိ။ အစောရိယာ စောရိသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အစောရိယာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အစောရိယာ အစောရိသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၆။ အနာပတ္တိ အဇာနန္တီ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အပလောကေတွာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ကပ္ပကတံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ အန္တေဝါသိနီ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍိတွာ ဂါမကံ [ဂါမကေ (သျာ။)] ဉာတိကုလံ အဂမာသိ။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ တံ ဘိက္ခုနိံ အပဿန္တီ ဘိက္ခုနိယော ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣတ္ထန္နာမာ, န ဒိဿတီ’’တိ! ‘‘ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ, အယျေ, ဘဏ္ဍိတွာ န ဒိဿတီ’’တိ။ ‘‘အမ္မာ, အမုကသ္မိံ ဂါမကေ ဧတိဿာ ဉာတိကုလံ။ တတ္ထ ဂန္တွာ ဝိစိနထာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော တတ္ထ ဂန္တွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, ဧကိကာ အာဂတာ, ကစ္စိသိ အပ္ပဓံသိတာ’’တိ? ‘‘အပ္ပဓံသိတာမှိ, အယျေ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခုနိယော သာကေတာ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ အန္တရာမဂ္ဂေ နဒီ တရိတဗ္ဗာ ဟောတိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော နာဝိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သာဓု နော, အာဝုသော, တာရေထာ’’တိ။ ‘‘နာယျေ, သက္ကာ ဥဘော သကိံ တာရေတု’’န္တိ။ ဧကော ဧကံ ဥတ္တာရေသိ။ ဥတ္တိဏ္ဏော ဥတ္တိဏ္ဏံ ဒူသေသိ။ အနုတ္တိဏ္ဏော အနုတ္တိဏ္ဏံ ဒူသေသိ။ တာ ပစ္ဆာ သမာဂန္တွာ ပုစ္ဆိံသု – ‘‘ကစ္စိသိ, အယျေ, အပ္ပဓံသိတာ’’တိ? ‘‘ပဓံသိတာမှိ, အယျေ! တွံ ပန, အယျေ, အပ္ပဓံသိတာ’’တိ? ‘‘ပဓံသိတာမှိ, အယျေ’’တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဧကာ နဒီပါရံ ဂစ္ဆိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ နဒီပါရံ ဂစ္ဆတီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ နဒီပါရံ ဂစ္ဆိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျ, ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တာ [ဂန္တွာ (က။)] သာယံ အညတရံ ဂါမံ ဥပဂစ္ဆိံသု။ တတ္ထ အညတရာ ဘိက္ခုနီ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ အညတရော ပုရိသော တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သဟ ဒဿနေန ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော တာသံ ဘိက္ခုနီနံ သေယျံ ပညပေန္တော တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သေယျံ ဧကမန္တံ ပညာပေသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ သလ္လက္ခေတွာ – ‘‘ပရိယုဋ္ဌိတော အယံ ပုရိသော၊ သစေ ရတ္တိံ အာဂစ္ဆိဿတိ, ဝိဿရော မေ ဘဝိဿတီ’’တိ, ဘိက္ခုနိယော အနာပုစ္ဆာ အညတရံ ကုလံ ဂန္တွာ သေယျံ ကပ္ပေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော
ရတ္တိံ အာဂန္တွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဂဝေသန္တော ဘိက္ခုနိယော ဃဋ္ဋေသိ။ ဘိက္ခုနိယော တံ ဘိက္ခုနိံ အပဿန္တိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘နိဿံသယံ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ နိက္ခန္တာ’’တိ။
အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန ယေန တာ ဘိက္ခုနိယော တေနုပသင်္ကမိ။ ဘိက္ခုနိယော တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, ပုရိသေန သဒ္ဓိံ နိက္ခန္တာ’’တိ? ‘‘နာဟံ, အယျေ, ပုရိသေန သဒ္ဓိံ နိက္ခန္တာ’’တိ။ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဧကာ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသီတိ [ဝိပ္ပဝသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျ, ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျ, ဧကာ ဝါ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ တတ္ထ အညတရာ ဘိက္ခုနီ ဝစ္စေန ပီဠိတာ ဧကိကာ ဩဟီယိတွာ [ဩဟိယိတွာ (က။)] ပစ္ဆာ အဂမာသိ။ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုနိံ ပဿိတွာ ဒူသေသုံ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ယေန တာ ဘိက္ခုနိယော တေနုပသင်္ကမိ။ ဘိက္ခုနိယော တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, ဧကိကာ ဩဟီနာ, ကစ္စိသိ အပ္ပဓံသိတာ’’တိ? ‘‘ပဓံသိတာမှိ, အယျေ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂဏမှာ ဩဟီယိဿတီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂဏမှာ ဩဟီယတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဂဏမှာ ဩဟီယိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၁။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျ, ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျ, ဧကာ ဝါ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသေယျ, ဧကာ ဝါ ဂဏမှာ ဩဟီယေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျာတိ ပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ပရိက္ခေပံ ပဌမံ ပါဒံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ, ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ဥပစာရံ ပဌမံ ပါဒံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျာတိ နဒီ နာမ တိမဏ္ဍလံ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဥတ္တရန္တိယာ ဘိက္ခုနိယာ အန္တရဝါသကော တေမိယတိ။ ပဌမံ ပါဒံ ဥတ္တရန္တိယာ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ ဥတ္တရန္တိယာ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကာ ဝါ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသေယျာတိ သဟ အရုဏုဂ္ဂမနာ ဒုတိယိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟန္တိယာ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဝိဇဟိတေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကာ ဝါ ဂဏမှာ ဩဟီယေယျာတိ အဂါမကေ အရညေ ဒုတိယိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒဿနူပစာရံ ဝါ သဝနူပစာရံ ဝါ ဝိဇဟန္တိယာ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဝိဇဟိတေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၃။ အနာပတ္တိ ဒုတိယိကာ ဘိက္ခုနီ ပက္ကန္တာ ဝါ ဟောတိ ဝိဗ္ဘန္တာ ဝါ ကာလင်္ကတာ ဝါ ပက္ခသင်္ကန္တာ ဝါ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဘဏ္ဍနကာရိကာ ဟောတိ ကလဟကာရိကာ ဝိဝါဒကာရိကာ ဘဿကာရိကာ သံဃေ အဓိကရဏကာရိကာ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တဿာ ကမ္မေ ကရီယမာနေ ပဋိက္ကောသတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂါမကံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ ဘိက္ခုနိသံဃော – ‘‘ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပက္ကန္တာ’’တိ, စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ အာပတ္တိယာ အဒဿနေ [အဒဿနေန (က။)] ဥက္ခိပိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂါမကေ တံ ကရဏီယံ တီရေတွာ ပုနဒေဝ သာဝတ္ထိံ ပစ္စာဂစ္ဆိ။ စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အာဂစ္ဆန္တိယာ နေဝ အာသနံ ပညပေသိ န ပါဒေါဒကံ ပါဒပီဌံ ပါဒကဌလိကံ ဥပနိက္ခိပိ န ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေသိ န ပါနီယေန အာပုစ္ဆိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, မယိ အာဂစ္ဆန္တိယာ နေဝ အာသနံ ပညပေသိ န ပါဒေါဒကံ ပါဒပီဌံ ပါဒကဌလိကံ ဥပနိက္ခိပိ န ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေသိ န ပါနီယေန အာပုစ္ဆီ’’တိ? ‘‘ဧဝဉှေတံ, အယျေ, ဟောတိ ယထာ တံ အနာထာယာ’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, အယျေ, အနာထာ’’တိ? ‘‘ဣမာ မံ, အယျေ, ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယံ အနာထာ အပ္ပညာတာ, နတ္ထိ ဣမိဿာ ကာစိ ပဋိဝတ္တာ’’တိ, အာပတ္တိယာ အဒဿနေ [အဒဿနေန (က။)] ဥက္ခိပိံသူ’’တိ။
ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘ဗာလာ ဧတာ အဗျတ္တာ ဧတာ, နေဝ ဇာနန္တိ ကမ္မံ ဝါ ကမ္မဒေါသံ ဝါ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ။ မယံ ခေါ ဇာနာမ ကမ္မမ္ပိ ကမ္မဒေါသမ္ပိ ကမ္မဝိပတ္တိမ္ပိ ကမ္မသမ္ပတ္တိမ္ပိ။ မယံ ခေါ အကတံ ဝါ ကမ္မံ ကာရေယျာမ ကတံ ဝါ ကမ္မံ ကောပေယျာမာ’’တိ, လဟုံ လဟုံ ဘိက္ခုနိသံဃံ သန္နိပါတေတွာ စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ ဩသာရေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုနိံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃံ အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဩသာရေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုနိံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃံ အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဩသာရေတီတိ [ဩသာရေသီတိ (က။)]?
‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုနိံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃံ အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဩသာရေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သမဂ္ဂေန သံဃေန ဥက္ခိတ္တံ ဘိက္ခုနိံ ဓမ္မေန ဝိနယေန သတ္ထုသာသနေန အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃံ အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဩသာရေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သမဂ္ဂေါ နာမ သံဃော သမာနသံဝါသကော သမာနသီမာယံ ဌိတော။
ဥက္ခိတ္တာ နာမ အာပတ္တိယာ အဒဿနေ ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ [အဒဿနေန ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေန ဝါ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေန ဝါ (က။), အဒဿနေ ဝါ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ ပါပိကာယ ဒိဋ္ဌိယာ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ (?)] ဥက္ခိတ္တာ။
ဓမ္မေန ဝိနယေနာတိ ယေန ဓမ္မေန ယေန ဝိနယေန။
သတ္ထုသာသနေနာတိ ဇိနသာသနေန ဗုဒ္ဓသာသနေန။
အနပလောကေတွာကာရကသံဃန္တိ ကမ္မကာရကသံဃံ အနာပုစ္ဆာ။
အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒန္တိ ဂဏဿ ဆန္ဒံ အဇာနိတွာ။
‘‘ဩသာရေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၇။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဩသာရေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဩသာရေတိ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဩသာရေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၈။ အနာပတ္တိ ကမ္မကာရကသံဃံ အပလောကေတွာ ဩသာရေတိ, ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဇာနိတွာ ဩသာရေတိ, ဝတ္တေ ဝတ္တန္တိံ ဩသာရေတိ, အသန္တေ ကမ္မကာရကသံဃေ ဩသာရေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ မနုဿာ ဘတ္တဂ္ဂေ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပဿိတွာ အဝဿုတာ အဝဿုတာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အဂ္ဂမဂ္ဂါနိ ဘောဇနာနိ ဒေန္တိ။ သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇတိ၊ အညာ ဘိက္ခုနိယော န စိတ္တရူပံ လဘန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိဿတိ ဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒတိ ဘုဉ္ဇတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒိဿတိ ဘုဉ္ဇိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၀။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အဝဿုတာ အဝဿုတဿ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဝဿုတာ နာမ သာရတ္တာ အပေက္ခဝတီ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ။
အဝဿုတော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ မနုဿပုရိသော, န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော, ဝိညူ ပဋိဗလော သာရဇ္ဇိတုံ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဥဒကဒန္တပေါနံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
ဥဒကဒန္တပေါနံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောအဝဿုတေ ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၂။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဥဒကဒန္တပေါနံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥဘတောအဝဿုတေ ယက္ခဿ ဝါ ပေတဿ ဝါ ပဏ္ဍကဿ ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ ဟတ္ထတော ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ
အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဥဒကဒန္တပေါနံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောအဝဿုတေ ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥဒကဒန္တပေါနံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၃။ အနာပတ္တိ ဥဘတောအနဝဿုတာ ဟောန္တိ, ‘‘အနဝဿုတော’’တိ ဇာနန္တီ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ မနုဿာ ဘတ္တဂ္ဂေ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပဿိတွာ အဝဿုတာ သုန္ဒရီနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အဂ္ဂမဂ္ဂါနိ ဘောဇနာနိ ဒေန္တိ။ သုန္ဒရီနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ကုက္ကုစ္စာယန္တီ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ။ အနန္တရိကာ ဘိက္ခုနီ သုန္ဒရီနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, န ပဋိဂ္ဂဏှာသီ’’တိ? ‘‘အဝဿုတာ, အယျေ’’တိ။ ‘‘တွံ ပန, အယျေ, အဝဿုတာ’’တိ? ‘‘နာဟံ, အယျေ, အဝဿုတာ’’တိ။ ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ, ယတော တွံ အနဝဿုတာ။ ဣင်္ဃံ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ, ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ။
ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ, ယတော တွံ အနဝဿုတာ။ ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ ယတော တွံ အနဝဿုတာ! ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။
ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ ယတော တွံ အနဝဿုတာ၊ ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ, ယတော တွံ အနဝဿုတာ။ ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’တိ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ – ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ, ယတော တွံ အနဝဿုတာ။ ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ဝစနေန ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဘောဇနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ အာပဇ္ဇတိ အသမနုဘာသနာယ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
ဥဒကဒန္တပေါနံ ‘‘ပဋိဂ္ဂဏှာ’’တိ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ဝစနေန ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၇။ ဧကတောအဝဿုတေ ယက္ခဿ ဝါ ပေတဿ ဝါ ပဏ္ဍကဿ ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ ဟတ္ထတော ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ‘‘ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ဝစနေန ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘောဇနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဥဒကဒန္တပေါနံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ဝစနေန ‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၈။ အနာပတ္တိ ‘‘အနဝဿုတော’’တိ ဇာနန္တီ ဥယျောဇေတိ, ‘‘ကုပိတာ န ပဋိဂ္ဂဏှာတီ’’တိ ဥယျောဇေတိ, ‘‘ကုလာနုဒ္ဒယတာယ န ပဋိဂ္ဂဏှာတီ’’တိ ဥယျောဇေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍိတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, ဓမ္မံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သံဃံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော, သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ [စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ (က။)] ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော, သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော, သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော
ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော, သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’’တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, ဓမ္မံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သံဃံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’တိ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘မာယျေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, ဓမ္မံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သံဃံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီတိ, အဘိရမာယျေ, သွာက္ခာတော ဓမ္မော၊ စရ ဗြဟ္မစရိယံ သမ္မာ ဒုက္ခဿ အန္တကိရိယာယာ’တိ။ ဧဝဉ္စ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ယာဝတတိယကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ အနဘိရဒ္ဓါ အာဟတစိတ္တာ ခိလဇာတာ။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ – ‘‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’’တိ။
သာဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ ဧဝံဝါဒိနီ ဘိက္ခုနီ။ ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။
ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’တိ။ အဘိရမာယျေ, သွာက္ခာတော ဓမ္မော၊ စရ ဗြဟ္မစရိယံ သမ္မာ ဒုက္ခဿ အန္တကိရိယာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ ဣစ္စေတံ ကုသလံ, နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’တိ။ အဘိရမာယျေ, သွာက္ခာတော ဓမ္မော၊ စရ ဗြဟ္မစရိယံ သမ္မာ ဒုက္ခဿ အန္တကိရိယာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ ဣစ္စေတံ ကုသလံ, နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၂။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, ဓမ္မံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သံဃံ ပစ္စာစိက္ခာမိ, သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿာမီ’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စာစိက္ခာမိ…ပေ… သိက္ခံ ပစ္စာစိက္ခာမိ။ ကိန္နုမာဝ သမဏိယော ယာ သမဏိယော သကျဓီတရော! သန္တညာပိ သမဏိယော လဇ္ဇိနိယော ကုက္ကုစ္စိကာ သိက္ခာကာမာ, တာသာဟံ သန္တိကေ ဗြဟ္မစရိယံ
စရိဿာမီ’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ သာ, ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ယာဝတတိယကန္တိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသနာယ အာပဇ္ဇတိ, န သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၃။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၄။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တိယာ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, ဒေါသဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, မောဟဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’’တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, ဒေါသဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, မောဟဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော, ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’တိ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘မာယျေ, ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော ဒေါသဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော မောဟဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယောတိ။ အယျာ ခေါ ဆန္ဒာပိ ဂစ္ဆေယျ, ဒေါသာပိ ဂစ္ဆေယျ, မောဟာပိ ဂစ္ဆေယျ, ဘယာပိ ဂစ္ဆေယျာ’တိ။ ဧဝဉ္စ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ယာဝတတိယကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၇။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေတိ အဓိကရဏံ နာမ စတ္တာရိ အဓိကရဏာနိ – ဝိဝါဒါဓိကရဏံ, အနုဝါဒါဓိကရဏံ, အာပတ္တာဓိကရဏံ, ကိစ္စာဓိကရဏံ။
ပစ္စာကတာ နာမ ပရာဇိတာ ဝုစ္စတိ။
ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ အနဘိရဒ္ဓါ အာဟတစိတ္တာ ခိလဇာတာ။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ – ‘‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’’တိ။
သာဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ ဧဝံဝါဒိနီ ဘိက္ခုနီ။
ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။
ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’တိ။ အယျာ ခေါ ဆန္ဒာပိ ဂစ္ဆေယျ…ပေ… ဘယာပိ ဂစ္ဆေယျာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ အဝစ – ‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’တိ။ အယျာ ခေါ ဆန္ဒာပိ ဂစ္ဆေယျ…ပေ… ဘယာပိ ဂစ္ဆေယျာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၈။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ ပစ္စာကတာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘ဆန္ဒဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဘယဂါမိနိယော စ ဘိက္ခုနိယော’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ယာဝတတိယကန္တိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသနာယ အာပဇ္ဇတိ, န သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁၉။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၀။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တိယာ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တေဝါသိကာ ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိဿန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိဿန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၂။ ‘‘ဘိက္ခုနိယော ပနေဝ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ ဧဝဉ္စ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျုံ, တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ, ဣမာပိ ဘိက္ခုနိယော ယာဝတတိယကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၃။ ဘိက္ခုနိယော ပနေဝါတိ ဥပသမ္ပန္နာယော ဝုစ္စန္တိ။
သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တီတိ သံသဋ္ဌာ နာမ အနနုလောမိကေန ကာယိကဝါစသိကေန သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ။
ပါပါစာရာတိ ပါပကေန အာစာရေန သမန္နာဂတာ။
ပါပသဒ္ဒါတိ ပါပကေန ကိတ္တိသဒ္ဒေန အဗ္ဘုဂ္ဂတာ။
ပါပသိလောကာတိ ပါပကေန မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ။
ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာတိ အညမညိဿာ ကမ္မေ ကရီယမာနေ ပဋိက္ကောသန္တိ။
အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာတိ အညမညံ ဝဇ္ဇံ ပဋိစ္ဆာဒေန္တိ။
တာ ဘိက္ခုနိယောတိ ယာ တာ သံသဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော။
ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။
ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာ ဘိက္ခုနိယော သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာ ဘိက္ခုနိယော သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၄။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမာ စ ဣတ္ထန္နာမာ စ ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခုနိယော သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမာ စ ဣတ္ထန္နာမာ စ ဘိက္ခုနိယော သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ။
သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခုနိယော သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ စ ဣတ္ထန္နာမာယ စ ဘိက္ခုနီနံ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန, ဣတ္ထန္နာမာ စ ဣတ္ထန္နာမာ စ ဘိက္ခုနိယော တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တီနံ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။ ဒွေ တိဿော ဧကတော သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ တတုတ္တရိ န သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။
ဣမာပိ ဘိက္ခုနိယောတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စန္တိ။
ယာဝတတိယကန္တိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသနာယ အာပဇ္ဇန္တိ, န သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၅။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၆။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တီနံ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တီနံ, ဥမ္မတ္တိကာနံ, အာဒိကမ္မိကာနန္တိ။
နဝမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီသံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ [တုမှေယေဝ (သျာ။)] သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ [ဝေဘဿာ (သီ။ သျာ။)] ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ‘ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝက္ခတိ – သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝဒေတိ – သံသဋ္ဌာဝ အယျေ တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီတိ? ‘‘သစ္စံ ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝက္ခတိ – သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၈။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘မာ, အယျေ, ဧဝံ အဝစ – သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ ဧဝဉ္စ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ယာဝတတိယကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂၉။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ – ‘‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ’’။
တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယာတိ အဝညာယ။
ပရိဘဝေနာတိ ပါရိဘဗျတာ။
အက္ခန္တိယာတိ ကောပေန။
ဝေဘဿိယာတိ ဝိဘဿီကတာ [ဝိဘဿိကတာယ (သီ။)]။
ဧဝမာဟ – ‘‘ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိစိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။
သာ ဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ ဧဝံဝါဒိနီ ဘိက္ခုနီ။
ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။
ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ဧဝံ အဝစ – ‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, ဧဝံ အဝစ – ‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော…ပေ… ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန သမနုဘဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘သံသဋ္ဌာဝ အယျေ, တုမှေ ဝိဟရထ။ မာ တုမှေ နာနာ ဝိဟရိတ္ထ။ သန္တိ သံဃေ အညာပိ ဘိက္ခုနိယော ဧဝါစာရာ ဧဝံသဒ္ဒါ ဧဝံသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ တာ သံဃော န ကိဉ္စိ အာဟ။ တုမှညေဝ သံဃော ဥညာယ ပရိဘဝေန အက္ခန္တိယာ ဝေဘဿိယာ ဒုဗ္ဗလျာ ဧဝမာဟ – ဘဂိနိယော ခေါ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိ ပါပါစာရာ ပါပသဒ္ဒါ ပါပသိလောကာ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာ, အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ။ ဝိဝိစ္စထာယျေ။ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနီနံ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမာယော ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ယာဝတတိယကန္တိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသနာယ အာပဇ္ဇတိ, န သဟဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ။
နိဿာရဏီယန္တိ သံဃမှာ နိဿာရီယတိ။
သံဃာဒိသေသောတိ သံဃောဝ တဿာ အာပတ္တိယာ မာနတ္တံ ဒေတိ, မူလာယ ပဋိကဿတိ, အဗ္ဘေတိ, န သမ္ဗဟုလာ န ဧကာ ဘိက္ခုနီ။ တေန ဝုစ္စတိ ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။ တဿေဝ အာပတ္တိနိကာယဿ နာမကမ္မံ အဓိဝစနံ, တေနပိ ဝုစ္စတိ ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၁။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၂။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တိယာ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, သတ္တရသ သံဃာဒိသေသာ ဓမ္မာ – နဝ ပဌမာပတ္တိကာ, အဋ္ဌ ယာဝတတိယကာ။ ယေသံ ဘိက္ခုနီ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ အာပဇ္ဇတိ, တာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥဘတောသံဃေ ပက္ခမာနတ္တံ စရိတဗ္ဗံ။ စိဏ္ဏမာနတ္တာ ဘိက္ခုနီ ယတ္ထ သိယာ ဝီသတိဂဏော ဘိက္ခုနိသံဃော တတ္ထ (သာ ဘိက္ခုနီ) [( ) (ကတ္ထပိ နတ္ထိ)] အဗ္ဘေတဗ္ဗာ။ ဧကာယပိ စေ ဦနော ဝီသတိဂဏော ဘိက္ခုနိသံဃော တံ ဘိက္ခုနိံ အဗ္ဘေယျ။ သာ စ ဘိက္ခုနီ အနဗ္ဘိတာ, တာ စ ဘိက္ခုနိယော ဂါရယှာ, အယံ တတ္ထ သာမီစိ။
တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
သတ္တရသကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ ပတ္တဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဗဟူ ပတ္တေ သန္နိစယံ ကရောန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဗဟူ ပတ္တေ သန္နိစယံ ကရိဿန္တိ, ပတ္တဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ ဘိက္ခုနိယော ကရိဿန္တိ, အာမတ္တိကာပဏံ ဝါ ပသာရေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပတ္တသန္နိစယံ ကရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပတ္တသန္နိစယံ ကရောန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပတ္တသန္နိစယံ ကရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပတ္တသန္နိစယံ ကရေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၅။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပတ္တော နာမ ဒွေ ပတ္တာ – အယောပတ္တော, မတ္တိကာပတ္တော။ တယော ပတ္တဿ ဝဏ္ဏာ – ဥက္ကဋ္ဌော ပတ္တော, မဇ္ဈိမော ပတ္တော, ဩမကော ပတ္တော။ ဥက္ကဋ္ဌောနာမပတ္တော အဍ္ဎာဠှကောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ မဇ္ဈိမော နာမပတ္တော နာဠိကောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ ဩမကောနာမပတ္တော ပတ္ထောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ တတော ဥက္ကဋ္ဌော အပတ္တော ဩမကော အပတ္တော။
သန္နိစယံ ကရေယျာတိ အနဓိဋ္ဌိတော အဝိကပ္ပိတော။
နိဿဂ္ဂိယောဟောတီတိ သဟ အရုဏုဂ္ဂမနာ နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အယံ မေ, အယျေ, ပတ္တော ရတ္တာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော –
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ပတ္တော ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ နိဿဂ္ဂိယော သံဃဿ နိဿဋ္ဌော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣမံ ပတ္တံ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒဒေယျာ’’တိ။
တာယ ဘိက္ခုနိယာ သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘‘အယံ မေ, အယျာယော, ပတ္တော ရတ္တာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော, ဣမာဟံ အယျာနံ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော –
‘‘သုဏန္တု မေ အယျာယော။ အယံ ပတ္တော ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ နိဿဂ္ဂိယော အယျာနံ နိဿဋ္ဌော။ ယဒိ အယျာနံ ပတ္တကလ္လံ, အယျာယော ဣမံ ပတ္တံ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒဒေယျု’’န္တိ။
တာယ ဘိက္ခုနိယာ ဧကံ ဘိက္ခုနိံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘‘အယံ မေ, အယျေ, ပတ္တော ရတ္တာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော။ ဣမာဟံ အယျာယ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော – ‘‘ဣမံ ပတ္တံ အယျာယ ဒမ္မီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၆။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိကပ္ပိတေ ဝိကပ္ပိတသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညာ… အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညာ… အဘိန္နေ ဘိန္နသညာ… အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ ပတ္တံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညာ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၇။ အနာပတ္တိ အန္တောအရုဏေ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိကပ္ပေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဘိဇ္ဇတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော နိဿဋ္ဌပတ္တံ န ဒေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ န, ဘိက္ခဝေ, နိဿဋ္ဌပတ္တော န ဒါတဗ္ဗော။ ယာ န ဒဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဂါမကာဝါသေ ဝဿံဝုဋ္ဌာ [ဝဿံဝုတ္ထာ (သီ။ သျာ။)] သာဝတ္ထိံ အဂမံသု ဝတ္တသမ္ပန္နာ ဣရိယာပထသမ္ပန္နာ ဒုစ္စောဠာ လူခစီဝရာ။ ဥပါသကာ တာ ဘိက္ခုနိယော ပဿိတွာ – ‘‘ဣမာ ဘိက္ခုနိယော ဝတ္တသမ္ပန္နာ ဣရိယာပထသမ္ပန္နာ ဒုစ္စောဠာ လူခစီဝရာ, ဣမာ ဘိက္ခုနိယော အစ္ဆိန္နာ ဘဝိဿန္တီ’’တိ ဘိက္ခုနိသံဃဿ အကာလစီဝရံ အဒံသု။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘အမှာကံ ကထိနံ အတ္ထတံ ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေသိ။ ဥပါသကာ တာ ဘိက္ခုနိယော ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အပယျာဟိ စီဝရံ လဒ္ဓ’’န္တိ? ‘‘န မယံ, အာဝုသော, စီဝရံ လဘာမ။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ – ‘အမှာကံ ကထိနံ အတ္ထတံ ကာလစီဝရ’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေသီ’’တိ။ ဥပါသကာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အကာလစီဝရံ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေဿတီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ ဥပါသကာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အကာလစီဝရံ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ …ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အကာလစီဝရံ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေတီတိ [ဘာဇာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အကာလစီဝရံ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အကာလစီဝရံ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အကာလစီဝရံ နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဧကာဒသမာသေ ဥပ္ပန္နံ, အတ္ထတေ ကထိနေ သတ္တမာသေ ဥပ္ပန္နံ, ကာလေပိ အာဒိဿ ဒိန္နံ, ဧတံ အကာလစီဝရံ နာမ။
အကာလစီဝရံ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, အယျေ, အကာလစီဝရံ ‘‘ကာလစီဝရ’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၁။ အကာလစီဝရေ အကာလစီဝရသညာ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အကာလစီဝရေ ဝေမတိကာ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ ဘာဇာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အကာလစီဝရေ ကာလစီဝရသညာ ‘‘ကာလစီဝရ’’န္တိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ
ဘာဇာပေတိ, အနာပတ္တိ။ ကာလစီဝရေ အကာလစီဝရသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလစီဝရေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကာလစီဝရေ ကာလစီဝရသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၂။ အနာပတ္တိ အကာလစီဝရံ ကာလစီဝရသညာ ဘာဇာပေတိ, ကာလစီဝရံ ကာလစီဝရသညာ ဘာဇာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညတရာယ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တံ စီဝရံ သံဃရိတွာ [သံဟရိတွာ (က။)] နိက္ခိပိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယံ တေ, အယျေ, မယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တိတံ, ကဟံ တံ စီဝရ’’န္တိ? အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တံ စီဝရံ နီဟရိတွာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒဿေသိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒာယျေ, တုယှံ စီဝရံ, အာဟရ မေ’တံ စီဝရံ, ယံ တုယှံ တုယှမေဝေတံ, ယံ မယှံ မယှမေဝေတံ, အာဟရ မေ’တံ, သကံ ပစ္စာဟရာ’’တိ အစ္ဆိန္ဒိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရာစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတီတိ [အစ္ဆိန္ဒီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၄။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ သာ ပစ္ဆာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဟန္ဒာယျေ, တုယှံ စီဝရံ အာဟရ, မေတံ စီဝရံ, ယံ တုယှံ တုယှမေဝေတံ, ယံ မယှံ မယှမေဝေတံ, အာဟရ မေတံ, သကံ ပစ္စာဟရာ’တိ အစ္ဆိန္ဒေယျ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိန္တိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
ပရိဝတ္တေတွာတိ ပရိတ္တေန ဝါ ဝိပုလံ, ဝိပုလေန ဝါ ပရိတ္တံ။
အစ္ဆိန္ဒေယျာတိ သယံ အစ္ဆိန္ဒတိ နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အစ္ဆိန္ဒာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သကိံ အာဏတ္တာ ဗဟုကမ္ပိ အစ္ဆိန္ဒတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ အယျေ စီဝရံ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္နံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၆။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ စီဝရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညံ ပရိက္ခာရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ သဒ္ဓိံ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ ပရိဝတ္တေတွာ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၇။ အနာပတ္တိ သာ ဝါ ဒေတိ, တဿာ ဝါ ဝိဿသန္တီ ဂဏှာတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂိလာနာ ဟောတိ။ အထ ခေါ အညတရော ဥပါသကော ယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, အဖာသု, ကိံ အာဟရီယတူ’’တိ? ‘‘သပ္ပိနာ မေ, အာဝုသော, အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော အညတရဿ အာပဏိကဿ ဃရာ ကဟာပဏဿ သပ္ပိံ အာဟရိတွာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အဒါသိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဧဝမာဟ – ‘‘န မေ, အာဝုသော, သပ္ပိနာ အတ္ထော၊ တေလေန မေ အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ယေန သော အာပဏိကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ အာပဏိကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘န ကိရာယျော အယျာယ သပ္ပိနာ အတ္ထော, တေလေန အတ္ထော။ ဟန္ဒ တေ သပ္ပိံ, တေလံ မေ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘သစေ မယံ အယျော ဝိက္ကီတံ ဘဏ္ဍံ ပုန အာဒိယိဿာမ [အာဟရိဿာမ (က။)], ကဒါ အမှာကံ ဘဏ္ဍံ ဝိက္ကာယိဿတိ [ဝိက္ကီယိဿတိ (?)]၊ သပ္ပိဿ ကယေန သပ္ပိ ဟဋံ, တေလဿ ကယံ အာဟရ, တေလံ ဟရိဿသီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အညံ ဝိညာပေတွာ အညံ ဝိညာပေဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ ဥပါသကဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ…ပေ… အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညံ ဝိညာပေတွာ အညံ ဝိညာပေတီတိ [ဝိညာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ …ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညံ ဝိညာပေတွာ အညံ ဝိညာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညံ ဝိညာပေတွာ အညံ ဝိညာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညံဝိညာပေတွာတိ ယံ ကိဉ္စိ ဝိညာပေတွာ။
အညံ ဝိညာပေယျာတိ တံ ဌပေတွာ အညံ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ အယျေ အညံ ဝိညာပေတွာ အညံ ဝိညာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၁။ အညေ အညသညာ အညံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညေ ဝေမတိကာ အညံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညေ အနညသညာ အညံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အနညေ အညသညာ အနညံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညေ ဝေမတိကာ အနညံ ဝိညာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညေ အနညသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၂။ အနာပတ္တိ တညေဝ [တဉ္စေဝ (သျာ။)] ဝိညာပေတိ, အညဉ္စ ဝိညာပေတိ, အာနိသံသံ ဒဿေတွာ ဝိညာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂိလာနာ ဟောတိ။ အထ ခေါ အညတရော ဥပါသကော ယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, အယျေ, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘န မေ, အာဝုသော, ခမနီယံ, န ယာပနီယ’’န္တိ။ ‘‘အမုကဿ, အယျေ, အာပဏိကဿ ဃရေ ကဟာပဏံ နိက္ခိပိဿာမိ, တတော ယံ ဣစ္ဆေယျာသိ တံ အာဟရာပေယျာသီ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညတရံ သိက္ခမာနံ အာဏာပေသိ – ‘‘ဂစ္ဆ, သိက္ခမာနေ, အမုကဿ အာပဏိကဿ ဃရာ ကဟာပဏဿ တေလံ အာဟရာ’’တိ။ အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ တဿ အာပဏိကဿ ဃရာ ကဟာပဏဿ
တေလံ အာဟရိတွာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အဒါသိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဧဝမာဟ – ‘‘န မေ, သိက္ခမာနေ, တေလေန အတ္ထော, သပ္ပိနာ မေ အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ ယေန သော အာပဏိကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ အာပဏိကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘န ကိရ, အာဝုသော, အယျာယ တေလေန အတ္ထော, သပ္ပိနာ အတ္ထော, ဟန္ဒ တေ တေလံ, သပ္ပိံ မေ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘သစေ မယံ, အယျေ, ဝိက္ကီတံ ဘဏ္ဍံ ပုန အာဒိယိဿာမ, ကဒါ အမှာကံ ဘဏ္ဍံ ဝိက္ကာယိဿတိ! တေလဿ ကယေန တေလံ ဟဋံ, သပ္ပိဿ ကယံ အာဟရ, သပ္ပိံ ဟရိဿသီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ ရောဒန္တီ အဋ္ဌာသိ။ ဘိက္ခုနိယော တံ သိက္ခမာနံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, သိက္ခမာနေ, ရောဒသီ’’တိ? အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အညံ စေတာပေတွာ အညံ စေတာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညံ စေတာပေတွာ အညံ စေတာပေတီတိ [စေတာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညံ စေတာပေတွာ အညံ စေတာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညံ စေတာပေတွာ အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညံစေတာပေတွာတိ ယံ ကိဉ္စိ စေတာပေတွာ။
အညံ စေတာပေယျာတိ တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညံ စေတာပေတွာ အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၆။ အညေ အညသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညေ အနညသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အနညေ အညသညာ အနညံ စေတာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညေ ဝေမတိကာ အနညံ စေတာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညေ အနညသညာ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၇။ အနာပတ္တိ တညေဝ [တဉ္စေဝ (သျာ။)] စေတာပေတိ, အညဉ္စ စေတာပေတိ, အာနိသံသံ ဒဿေတွာ စေတာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥပါသကာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရတ္ထာယ ဆန္ဒကံ သံဃရိတွာ အညတရဿ ပါဝါရိကဿ ဃရေ ပရိက္ခာရံ နိက္ခိပိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အမုကဿ, အယျေ, ပါဝါရိကဿ ဃရေ စီဝရတ္ထာယ ပရိက္ခာရော နိက္ခိတ္တော, တတော စီဝရံ အာဟရာပေတွာ ဘာဇေထာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော တေန ပရိက္ခာရေန ဘေသဇ္ဇံ စေတာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ ဥပါသကာ ဇာနိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ ဥပါသကာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ …ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ အညဿတ္ထာယ ဒိန္နေန။
သံဃိကေနာတိ သံဃဿ, န ဂဏဿ, န ဧကဘိက္ခုနိယာ။
အညံ စေတာပေယျာတိ ယံအတ္ထာယ ဒိန္နံ, တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၁။ အညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ယထာဒါနေ ဥပနေတဗ္ဗံ။
အနညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၂။ အနာပတ္တိ သေသကံ ဥပနေတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဥပနေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥပါသကာ ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရတ္ထာယ ဆန္ဒကံ သံဃရိတွာ အညတရဿ ပါဝါရိကဿ ဃရေ ပရိက္ခာရံ နိက္ခိပိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အမုကဿ, အယျေ, ပါဝါရိကဿ ဃရေ စီဝရတ္ထာယ ပရိက္ခာရော နိက္ခိတ္တော, တတော စီဝရံ အာဟရာပေတွာ ဘာဇေထာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော တေန စ ပရိက္ခာရေန သယမ္ပိ ယာစိတွာ ဘေသဇ္ဇံ စေတာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ ဥပါသကာ ဇာနိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညဒတ္ထိကေနပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ အညဿတ္ထာယ ဒိန္နေန။
သံဃိကေနာတိ သံဃဿ, န ဂဏဿ, န ဧကဘိက္ခုနိယာ။
သညာစိကေနာတိ သယံ ယာစိတွာ။
အညံ စေတာပေယျာတိ ယံအတ္ထာယ ဒိန္နံ တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန
အညုဒ္ဒိသိကေန သံဃိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၆။ အညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ယထာဒါနေ ဥပနေတဗ္ဗံ။
အနညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၇။ အနာပတ္တိ သေသကံ ဥပနေတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဥပနေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ပူဂဿ ပရိဝေဏဝါသိကာ ဘိက္ခုနိယော ယာဂုယာ ကိလမန္တိ။ အထ ခေါ သော ပူဂေါ ဘိက္ခုနီနံ ယာဂုအတ္ထာယ ဆန္ဒကံ သံဃရိတွာ အညတရဿ အာပဏိကဿ ဃရေ ပရိက္ခာရံ နိက္ခိပိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမုကဿ, အယျေ, အာပဏိကဿ ဃရေ ယာဂုအတ္ထာယ ပရိက္ခာရော နိက္ခိတ္တော, တတော တဏ္ဍုလံ အာဟရာပေတွာ ယာဂုံ ပစာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော တေန ပရိက္ခာရေန ဘေသဇ္ဇံ စေတာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သော ပူဂေါ ဇာနိတွာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန အညံ စေတာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန
မဟာဇနိကေန အညံ စေတာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန အညံ စေတာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ အညဿတ္ထာယ ဒိန္နေန။
မဟာဇနိကေနာတိ ဂဏဿ, န သံဃဿ, န ဧကဘိက္ခုနိယာ။
အညံ စေတာပေယျာတိ ယံအတ္ထာယ ဒိန္နံ တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၁။ အညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ယထာဒါနေ ဥပနေတဗ္ဗံ။
အနညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၂။ အနာပတ္တိ သေသကံ ဥပနေတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဥပနေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ပူဂဿ ပရိဝေဏဝါသိကာ ဘိက္ခုနိယော ယာဂုယာ ကိလမန္တိ။ အထ ခေါ သော ပူဂေါ ဘိက္ခုနီနံ ယာဂုအတ္ထာယ ဆန္ဒကံ သံဃရိတွာ အညတရဿ အာပဏိကဿ ဃရေ ပရိက္ခာရံ နိက္ခိပိတွာ ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမုကဿ, အယျေ, အာပဏိကဿ ဃရေ ယာဂုအတ္ထာယ ပရိက္ခာရော နိက္ခိတ္တော။ တတော တဏ္ဍုလေ အာဟရာပေတွာ ယာဂုံ ပစာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော တေန စ ပရိက္ခာရေန သယမ္ပိ ယာစိတွာ ဘေသဇ္ဇံ စေတာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သော ပူဂေါ ဇာနိတွာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၅။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ အညဿတ္ထာယ ဒိန္နေန။
မဟာဇနိကေနာတိ ဂဏဿ, န သံဃဿ, န ဧကဘိက္ခုနိယာ။
သညာစိကေနာတိ သယံ ယာစိတွာ။
အညံ စေတာပေယျာတိ ယံအတ္ထာယ ဒိန္နံ တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ
ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန မဟာဇနိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၆။ အညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ယထာဒါနေ ဥပနေတဗ္ဗံ။
အနညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၇။ အနာပတ္တိ သေသကံ ဥပနေတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဥပနေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ ဗဟူ မနုဿာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပယိရုပါသန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပရိဝေဏံ ဥန္ဒြိယတိ [ဥဒြီယတိ (သျာ။)]။ မနုဿာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿိဒံ တေ, အယျေ, ပရိဝေဏံ ဥန္ဒြိယတီ’’တိ? ‘‘နတ္ထာဝုသော, ဒါယကာ, နတ္ထိ ကာရကာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပရိဝေဏတ္ထာယ ဆန္ဒကံ သံဃရိတွာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပရိက္ခာရံ အဒံသု။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေန စ ပရိက္ခာရေန သယမ္ပိ ယာစိတွာ ဘေသဇ္ဇံ စေတာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ မနုဿာ ဇာနိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန ပုဂ္ဂလိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿတီ’’တိ…ပေ…
သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန ပုဂ္ဂလိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန ပုဂ္ဂလိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန ပုဂ္ဂလိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ အညဿတ္ထာယ ဒိန္နေန။
ပုဂ္ဂလိကေနာတိ ဧကာယ ဘိက္ခုနိယာ, န သံဃဿ, န ဂဏဿ။
သညာစိကေနာတိ သယံ ယာစိတွာ။
အညံစေတာပေယျာတိ ယံအတ္ထာယ ဒိန္နံ တံ ဌပေတွာ အညံ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေန ပုဂ္ဂလိကေန သညာစိကေန အညံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၁။ အညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ အညံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ယထာဒါနေ ဥပနေတဗ္ဗံ။
အနညဒတ္ထိကေ အညဒတ္ထိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနညဒတ္ထိကေ အနညဒတ္ထိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၂။ အနာပတ္တိ သေသကံ ဥပနေတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဥပနေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၁။ ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော သီတကာလေ မဟဂ္ဃံ ကမ္ဗလံ ပါရုပိတွာ ယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝဒေယျာသိ, အယျေ, ယေန အတ္ထော’’တိ? ‘‘သစေ မေ တွံ, မဟာရာဇ, ဒါတုကာမောသိ, ဣမံ ကမ္ဗလံ ဒေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ကမ္ဗလံ ဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော အသန္တုဋ္ဌာ။ ကထဉှိ နာမ ရာဇာနံ ကမ္ဗလံ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ရာဇာနံ ကမ္ဗလံ ဝိညာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရာဇာနံ ကမ္ဗလံ ဝိညာပေတီတိ [ဝိညာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရာဇာနံ ကမ္ဗလံ ဝိညာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၄။ ‘‘ဂရုပါဝုရဏံ [ပါပုရဏံ (သီ။ သျာ။)] ပန ဘိက္ခုနိယာ စေတာပေန္တိယာ စတုက္ကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၅။ ဂရုပါဝုရဏံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ သီတကာလေ ပါဝုရဏံ။
စေတာပေန္တိယာတိ ဝိညာပေန္တိယာ။
စတုက္ကံသပရမံစေတာပေတဗ္ဗန္တိ သောဠသကဟာပဏဂ္ဃနကံ စေတာပေတဗ္ဗံ။
တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျာတိ တတုတ္တရိ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ‘‘ဣဒံ မေ, အယျေ, ဂရုပါဝုရဏံ အတိရေကစတုက္ကံသပရမံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၆။ အတိရေကစတုက္ကံသေ အတိရေကသညာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကစတုက္ကံသေ ဝေမတိကာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကစတုက္ကံသေ ဦနကသညာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဦနကစတုက္ကံသေ အတိရေကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကစတုက္ကံသေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကစတုက္ကံသေ ဦနကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၇။ အနာပတ္တိ စတုက္ကံသပရမံ စေတာပေတိ, ဦနကစတုက္ကံသပရမံ စေတာပေတိ, ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, မဟဂ္ဃံ စေတာပေတုကာမဿ အပ္ပဂ္ဃံ စေတာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၂။ ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဥဏှကာလေ မဟဂ္ဃံ ခေါမံ ပါရုပိတွာ ယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ
ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝဒေယျာသိ, အယျေ, ယေန အတ္ထော’’တိ။ ‘‘သစေ မေ တွံ, မဟာရာဇ, ဒါတုကာမောသိ, ဣမံ ခေါမံ ဒေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ခေါမံ ဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော အသန္တုဋ္ဌာ။ ကထဉှိ နာမ ရာဇာနံ ခေါမံ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ရာဇာနံ ခေါမံ ဝိညာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရာဇာနံ ခေါမံ ဝိညာပေတီတိ [ဝိညာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါတိ’’။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရာဇာနံ ခေါမံ ဝိညာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈၉။ ‘‘လဟုပါဝုရဏံပန ဘိက္ခုနိယာ စေတာပေန္တိယာ အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၀။ လဟုပါဝုရဏံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဥဏှကာလေ ပါဝုရဏံ။
စေတာပေန္တိယာတိ ဝိညာပေန္တိယာ။
အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗန္တိ ဒသကဟာပဏဂ္ဃနကံ စေတာပေတဗ္ဗံ။
တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျာတိ တတုတ္တရိ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, အယျေ, လဟုပါဝုရဏံ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ,
ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အယျာယ ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၁။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ အတိရေကသညာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ ဝေမတိကာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ ဦနကသညာ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ အတိရေကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ ဦနကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၂။ အနာပတ္တိ အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတိ, ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတိ, ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, မဟဂ္ဃံ စေတာပေတုကာမဿ အပ္ပဂ္ဃံ စေတာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ လသုဏဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော ဆသဋ္ဌိသတာ ပါစိတ္တိယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရေန ဥပါသကေန ဘိက္ခုနိသံဃော လသုဏေန ပဝါရိတော ဟောတိ – ‘‘ယာသံ အယျာနံ လသုဏေန အတ္ထော, အဟံ လသုဏေနာ’’တိ။ ခေတ္တပါလော စ အာဏတ္တော ဟောတိ – ‘‘သစေ ဘိက္ခုနိယော အာဂစ္ဆန္တိ, ဧကမေကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒွေတယော ဘဏ္ဍိကေ ဒေဟီ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ ဥဿဝေါ ဟောတိ။ ယထာဘတံ လသုဏံ ပရိက္ခယံ အဂမာသိ။ ဘိက္ခုနိယော တံ ဥပါသကံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘လသုဏေန, အာဝုသော, အတ္ထော’’တိ။ ‘‘နတ္ထာယျေ။ ယထာဘတံ လသုဏံ ပရိက္ခီဏံ။ ခေတ္တံ ဂစ္ဆထာ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ခေတ္တံ ဂန္တွာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ လသုဏံ ဟရာပေသိ။ ခေတ္တပါလော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ လသုဏံ ဟရာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ ခေတ္တပါလဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ လသုဏံ ဟရာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ လသုဏံ ဟရာပေတီတိ [ဟရာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ လသုဏံ ဟရာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အညတရဿ ဗြာဟ္မဏဿ ပဇာပတိ အဟောသိ။ တိဿော စ ဓီတရော – နန္ဒာ, နန္ဒဝတီ, သုန္ဒရီနန္ဒာ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဗြာဟ္မဏော ကာလင်္ကတွာ အညတရံ ဟံသယောနိံ ဥပပဇ္ဇိ။ တဿ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယာ ပတ္တာ အဟေသုံ။ သော တာသံ ဧကေကံ ပတ္တံ ဒေတိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ
‘‘အယံ ဟံသော အမှာကံ ဧကေကံ ပတ္တံ ဒေတီ’’တိ တံ ဟံသရာဇံ ဂဟေတွာ နိပ္ပတ္တံ အကာသိ။ တဿ ပုန ဇာယမာနာ ပတ္တာ သေတာ သမ္ပဇ္ဇိံသု။ တဒါပိ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အတိလောဘေန သုဝဏ္ဏာ ပရိဟီနာ။ ဣဒါနိ လသုဏာ ပရိဟာယိဿတီ’’တိ။
[ဇာ။ ၁။၁။၁၃၆ သုဝဏ္ဏဟံသဇာတကေပိ] ‘‘ယံ လဒ္ဓံ တေန တုဋ္ဌဗ္ဗံ, အတိလောဘော ဟိ ပါပကော၊
ဟံသရာဇံ ဂဟေတွာန, သုဝဏ္ဏာ ပရိဟာယထာ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ လသုဏံ ခါဒေယျ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
လသုဏံ နာမ မာဂဓကံ ဝုစ္စတိ။
‘‘ခါဒိဿာမီတိ ပဋိဂ္ဂဏှာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၆။ လသုဏေ လသုဏသညာ ခါဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ လသုဏေ ဝေမတိကာ ခါဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ လသုဏေ အလသုဏသညာ ခါဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အလသုဏေ လသုဏသညာ ခါဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အလသုဏေ ဝေမတိကာ ခါဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အလသုဏေ အလသုဏသညာ ခါဒတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၇။ အနာပတ္တိ ပလဏ္ဍုကေ, ဘဉ္ဇနကေ, ဟရီတကေ, စာပလသုဏေ, သူပသမ္ပာကေ, မံသသမ္ပာကေ, တေလသမ္ပာကေ, သာဠဝေ, ဥတ္တရိဘင်္ဂေ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေတွာ အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဝေသိယာဟိ သဒ္ဓိံ နဂ္ဂါ ဧကတိတ္ထေ နဟာယန္တိ။ ဝေသိယာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တာသံ ဝေသိယာနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သမ္ဗာဓေ လောမံ သံဟရာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သမ္ဗာဓော နာမ ဥဘော ဥပကစ္ဆကာ, မုတ္တကရဏံ။
သံဟရာပေယျာတိ ဧကမ္ပိ လောမံ သံဟရာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဗဟုကေပိ လောမေ သံဟရာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၁။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခုနိယော
အနဘိရတိယာ ပီဠိတာ ဩဝရကံ ပဝိသိတွာ တလဃာတကံ ကရောန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော တေန သဒ္ဒေန ဥပဓာဝိတွာ တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အယျေ, ပုရိသေန သဒ္ဓိံ သမ္ပဒုဿထာ’’တိ? ‘‘န မယံ, အယျေ, ပုရိသေန သဒ္ဓိံ သမ္ပဒုဿာမာ’’တိ။ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော တလဃာတကံ ကရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော တလဃာတကံ ကရောန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော တလဃာတကံ ကရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၃။ ‘‘တလဃာတကေ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၄။ တလဃာတကံ နာမ သမ္ဖဿံ သာဒိယန္တီ အန္တမသော ဥပ္ပလပတ္တေနပိ မုတ္တကရဏေ ပဟာရံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၅။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ပုရာဏရာဇောရောဓာ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ [အညတရော ပုရာဏရာဇောရောဓော ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတော (သျာ။)] ဟောတိ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ အနဘိရတိယာ ပီဠိတာ ယေန သာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ရာဇာ ခေါ, အယျေ, တုမှေ စိရာစိရံ ဂစ္ဆတိ။ ကထံ တုမှေ ဓာရေထာ’’တိ? ‘‘ဇတုမဋ္ဌကေန, အယျေ’’တိ။ ‘‘ကိံ ဧတံ, အယျေ, ဇတုမဋ္ဌက’’န္တိ? အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ ဇတုမဋ္ဌကံ အာစိက္ခိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဇတုမဋ္ဌကံ အာဒိယိတွာ ဓောဝိတုံ ဝိဿရိတွာ ဧကမန္တံ ဆဍ္ဍေသိ။ ဘိက္ခုနိယော မက္ခိကာဟိ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ
ပဿိတွာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကဿိဒံ ကမ္မ’’န္တိ? သာ ဧဝမာဟ – ‘‘မယှိဒံ ကမ္မ’’န္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဇတုမဋ္ဌကံ အာဒိယိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဇတုမဋ္ဌကံ အာဒိယတီတိ [အာဒိယီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဇတုမဋ္ဌကံ အာဒိယိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၇။ ‘‘ဇတုမဋ္ဌကေ[ဇတုမဋ္ဋကေ (သီ။)]ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၈။ ဇတုမဋ္ဌကံ နာမ ဇတုမယံ ကဋ္ဌမယံ ပိဋ္ဌမယံ မတ္တိကာမယံ။
အာဒိယေယျာတိ သမ္ဖဿံ သာဒိယန္တီ အန္တမသော ဥပ္ပလပတ္တမ္ပိ မုတ္တကရဏံ ပဝေသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀၉။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ အထ ခေါ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ အဓောဝါတေ အဋ္ဌာသိ – ‘‘ဒုဂ္ဂန္ဓော, ဘဂဝါ, မာတုဂါမော’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ – ‘‘အာဒိယန္တု ခေါ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကသုဒ္ဓိက’’န္တိ, မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီနံ ဥဒကသုဒ္ဓိက’’န္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ –
‘‘ဘဂဝတာ ဥဒကသုဒ္ဓိကာ အနုညာတာ’’တိ အတိဂမ္ဘီရံ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ အာဒိယန္တီ မုတ္တကရဏေ ဝဏံ အကာသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ အတိဂမ္ဘီရံ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ အာဒိယိဿတီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အတိဂမ္ဘီရံ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ အာဒိယတီ’’တိ [အာဒိယီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အတိဂမ္ဘီရံ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ အာဒိယိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၁။ ‘‘ဥဒကသုဒ္ဓိကံ ပန ဘိက္ခုနိယာ အာဒိယမာနာယ ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒါတဗ္ဗံ။ တံ အတိက္ကာမေန္တိယာ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၂။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ နာမ မုတ္တကရဏဿ ဓောဝနာ ဝုစ္စတိ။
အာဒိယမာနာယာတိ ဓောဝန္တိယာ။
ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒါတဗ္ဗန္တိ ဒွီသု အင်္ဂုလေသု ဒွေ ပဗ္ဗပရမာ အာဒါတဗ္ဗာ။
တံ အတိက္ကာမေန္တိယာတိ သမ္ဖဿံ သာဒိယန္တီ အန္တမသော ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၃။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ အတိရေကသညာ အာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ ဝေမတိကာ အာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ ဦနကသညာ အာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ အတိရေကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ ဦနကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၄။ အနာပတ္တိ ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒိယတိ, ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒိယတိ, အာဗာဓပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာရောဟန္တော နာမ မဟာမတ္တော ဘိက္ခူသု ပဗ္ဗဇိတော ဟောတိ။ တဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သော ဘိက္ခု တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သန္တိကေ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ ကရောတိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဘိက္ခုနော ဘုဉ္ဇန္တဿ ပါနီယေန စ ဝိဓူပနေန စ ဥပတိဋ္ဌိတွာ အစ္စာဝဒတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုနိံ အပသာဒေတိ – ‘‘မာ, ဘဂိနိ, ဧဝရူပံ အကာသိ။ နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ပုဗ္ဗေ မံ တွံ ဧဝဉ္စ ဧဝဉ္စ ကရောသိ, ဣဒါနိ ဧတ္တကံ န သဟသီ’’တိ – ပါနီယထာလကံ မတ္ထကေ အာသုမ္ဘိတွာ ဝိဓူပနေန ပဟာရံ အဒါသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုဿ ပဟာရံ ဒဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုဿ ပဟာရံ အဒါသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုဿ ပဟာရံ ဒဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုဿ ဘုဉ္ဇန္တဿ ပါနီယေန ဝါ ဝိဓူပနေန ဝါ ဥပတိဋ္ဌေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၇။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုဿာတိ ဥပသမ္ပန္နဿ။
ဘုဉ္ဇန္တဿာတိ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရံ ဘောဇနံ ဘုဉ္ဇန္တဿ။
ပါနီယံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ပါနီယံ။
ဝိဓူပနံ နာမ ယာ ကာစိ ဗီဇနီ။
ဥပတိဋ္ဌေယျာတိ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၈။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညာ ပါနီယေန ဝါ ဝိဓူပနေန ဝါ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကာ ပါနီယေန ဝါ ဝိဓူပနေန ဝါ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညာ ပါနီယေန ဝါ ဝိဓူပနေန ဝါ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ခါဒနီယံ ခါဒန္တဿ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ ဥပတိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁၉။ အနာပတ္တိ ဒေတိ, ဒါပေတိ, အနုပသမ္ပန္နံ အာဏာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော သဿကာလေ အာမကဓညံ ဝိညာပေတွာ နဂရံ အတိဟရန္တိ ဒွါရဋ္ဌာနေ – ‘‘ဒေထာယျေ, ဘာဂ’’န္တိ။ ပလိဗုန္ဓေတွာ မုဉ္စိံသု။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဥပဿယံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အာမကဓညံ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အာမကဓညံ ဝိညာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အာမကဓညံ ဝိညာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အာမကဓညံ ဝိညတွာ ဝါ ဝိညာပေတွာ ဝါ ဘဇ္ဇိတွာ ဝါ ဘဇ္ဇာပေတွာ ဝါ ကောဋ္ဋေတွာ ဝါ ကောဋ္ဋာပေတွာ ဝါ ပစိတွာ ဝါ ပစာပေတွာ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အာမကဓညံ နာမ သာလိ ဝီဟိ ယဝေါ ဂေါဓုမော ကင်္ဂု ဝရကော ကုဒြုသကော။
ဝိညတွာတိ သယံ ဝိညတွာ။ ဝိညာပေတွာတိ အညံ ဝိညာပေတွာ။
ဘဇ္ဇိတွာတိ သယံ ဘဇ္ဇိတွာ။ ဘဇ္ဇာပေတွာတိ အညံ ဘဇ္ဇာပေတွာ။
ကောဋ္ဋေတွာတိ သယံ ကောဋ္ဋေတွာ။ ကောဋ္ဋာပေတွာတိ အညံ ကောဋ္ဋာပေတွာ။
ပစိတွာတိ သယံ ပစိတွာ။ ပစာပေတွာတိ အညံ ပစာပေတွာ။
‘‘ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၃။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပစ္စယာ, အပရဏ္ဏံ ဝိညာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဗြာဟ္မဏော နိဗ္ဗိဋ္ဌရာဇဘဋော ‘‘တညေဝ ဘဋပထံ ယာစိဿာမီ’’တိ သီသံ နဟာယိတွာ ဘိက္ခုနုပဿယံ နိဿာယ ရာဇကုလံ ဂစ္ဆတိ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ ကဋာဟေ ဝစ္စံ ကတွာ တိရောကုဋ္ဋေ ဆဍ္ဍေန္တီ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ မတ္ထကေ အာသုမ္ဘိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အဿမဏိယော ဣမာ မုဏ္ဍာ ဗန္ဓကိနိယော။ ကထဉှိ နာမ ဂူထကဋာဟံ မတ္ထကေ အာသုမ္ဘိဿန္တိ! ဣမာသံ ဥပဿယံ ဈာပေဿာမီ’’တိ! ဥမ္မုကံ ဂဟေတွာ ဥပဿယံ ပဝိသတိ။ အညတရော ဥပါသကော ဥပဿယာ နိက္ခမန္တော အဒ္ဒသ တံ ဗြာဟ္မဏံ ဥမ္မုကံ ဂဟေတွာ ဥပဿယံ ပဝိသန္တံ။ ဒိသွာန တံ ဗြာဟ္မဏံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဘော, ဥမ္မုကံ ဂဟေတွာ ဥပဿယံ ပဝိသသီ’’တိ? ‘‘ဣမာ မံ, ဘော, မုဏ္ဍာ ဗန္ဓကိနိယော ဂူထကဋာဟံ မတ္ထကေ အာသုမ္ဘိံသု။ ဣမာသံ ဥပဿယံ ဈာပေဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဂစ္ဆ, ဘော ဗြာဟ္မဏ, မင်္ဂလံ ဧတံ။ သဟဿံ လစ္ဆသိ တဉ္စ ဘဋပထ’’န္တိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော သီသံ နဟာယိတွာ ရာဇကုလံ ဂန္တွာ သဟဿံ အလတ္ထ တဉ္စ ဘဋပထံ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဥပဿယံ ပဝိသိတွာ ဘိက္ခုနီနံ
ဧတမတ္ထံ အာရောစေတွာ ပရိဘာသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရံ တိရောကုဋ္ဋေ ဆဍ္ဍေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရံ တိရောကုဋ္ဋေ ဆဍ္ဍေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရံ တိရောကုဋ္ဋေ ဆဍ္ဍေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၅။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ သင်္ကာရံ ဝါ ဝိဃာသံ ဝါ တိရောကုဋ္ဋေ ဝါ တိရောပါကာရေ ဝါ ဆဍ္ဍေယျ ဝါ ဆဍ္ဍာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဥစ္စာရော နာမ ဂူထော ဝုစ္စတိ။ ပဿာဝေါ နာမ မုတ္တံ ဝုစ္စတိ။
သင်္ကာရံ နာမ ကစဝရံ ဝုစ္စတိ။
ဝိဃာသံ နာမ စလကာနိ ဝါ အဋ္ဌိကာနိ ဝါ ဥစ္ဆိဋ္ဌောဒကံ ဝါ။
ကုဋ္ဋော နာမ တယော ကုဋ္ဋာ – ဣဋ္ဌကာကုဋ္ဋော, သိလာကုဋ္ဋော, ဒါရုကုဋ္ဋော။
ပါကာရော နာမ တယော ပါကာရာ – ဣဋ္ဌကာပါကာရော, သိလာပါကာရော, ဒါရုပါကာရော။
တိရောကုဋ္ဋေတိ ကုဋ္ဋဿ ပရတော။ တိရောပါကာရေတိ ပါကာရဿ ပရတော။
ဆဍ္ဍေယျာတိ သယံ ဆဍ္ဍေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဆဍ္ဍာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သကိံ အာဏတ္တာ ဗဟုကမ္ပိ ဆဍ္ဍေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၇။ အနာပတ္တိ ဩလောကေတွာ ဆဍ္ဍေတိ, အဝဠဉ္ဇေ ဆဍ္ဍေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဘိက္ခုနူပဿယံ နိဿာယ ယဝခေတ္တံ ဟောတိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ သင်္ကာရမ္ပိ ဝိဃာသမ္ပိ ခေတ္တေ ဆဍ္ဍေန္တိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အမှာကံ ယဝခေတ္တံ ဒူသေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ သင်္ကာရမ္ပိ ဝိဃာသမ္ပိ ဟရိတေ ဆဍ္ဍေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ သင်္ကာရမ္ပိ ဝိဃာသမ္ပိ ဟရိတေ ဆဍ္ဍေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ သင်္ကာရမ္ပိ ဝိဃာသမ္ပိ ဟရိတေ ဆဍ္ဍေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ သင်္ကာရံ ဝါ ဝိဃာသံ ဝါ ဟရိတေ ဆဍ္ဍေယျ ဝါ ဆဍ္ဍာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဥစ္စာရော နာမ ဂူထော ဝုစ္စတိ။ ပဿာဝေါ နာမ မုတ္တံ ဝုစ္စတိ။
သင်္ကာရံ နာမ ကစဝရံ ဝုစ္စတိ။
ဝိဃာသံ နာမ စလကာနိ ဝါ အဋ္ဌိကာနိ ဝါ ဥစ္ဆိဋ္ဌောဒကံ ဝါ။
ဟရိတံ နာမ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ အပရဏ္ဏံ ယံ မနုဿာနံ ဥပဘောဂပရိဘောဂံ ရောပိမံ။
ဆဍ္ဍေယျာတိ သယံ ဆဍ္ဍေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဆဍ္ဍာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သကိံ အာဏတ္တာ ဗဟုကမ္ပိ ဆဍ္ဍေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၁။ ဟရိတေ ဟရိတသညာ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဟရိတေ ဝေမတိကာ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ
ပါစိတ္တိယဿ။ ဟရိတေ အဟရိတသညာ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဟရိတေ ဟရိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဟရိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဟရိတေ အဟရိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၂။ အနာပတ္တိ ဩလောကေတွာ ဆဍ္ဍေတိ, ခေတ္တမရိယာဒေ [ဆဍ္ဍိတခေတ္တေ (?) အဋ္ဌကထာ ဩလောကေတဗ္ဗာ] ဆဍ္ဍေတိ သာမိကေ အာပုစ္ဆိတွာ အပလောကေတွာ ဆဍ္ဍေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇော ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇံ ဒဿနာယ အဂမံသု။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော နစ္စမ္ပိ ဂီတမ္ပိ ဝါဒိတမ္ပိ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော နစ္စမ္ပိ ဂီတမ္ပိ ဝါဒိတမ္ပိ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော နစ္စမ္ပိ ဂီတမ္ပိ ဝါဒိတမ္ပိ ဒဿနာယ ဂစ္ဆန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော နစ္စမ္ပိ ဂီတမ္ပိ ဝါဒိတမ္ပိ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၄။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ နစ္စံ ဝါ ဂီတံ ဝါ ဝါဒိတံ ဝါ ဒဿနာယ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
နစ္စံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ နစ္စံ။ ဂီတံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဂီတံ။ ဝါဒိတံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဝါဒိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၆။ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတာ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကမေကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတာ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၇။ အနာပတ္တိ အာရာမေ ဌိတာ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, ဘိက္ခုနိယာ ဌိတောကာသံ ဝါ နိသိန္နောကာသံ ဝါ နိပန္နောကာသံ ဝါ အာဂန္တွာ နစ္စန္တိ ဝါ ဂါယန္တိ ဝါ ဝါဒေန္တိ ဝါ, ပဋိပထံ ဂစ္ဆန္တီ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, သတိ ကရဏီယေ ဂန္တွာ ပဿတိ ဝါ သုဏာတိ ဝါ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
လသုဏဝဂ္ဂေါ ပဌမော။
၂။ အန္ဓကာရဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ အန္တေဝါသိနိယာ ဘိက္ခုနိယာ ဉာတကော ပုရိသော ဂါမကာ သာဝတ္ထိံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တေန ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ,
ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ သလ္လပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ရတ္တန္ဓကာရေတိ ဩဂ္ဂတေ သူရိယေ။ အပ္ပဒီပေတိ အနာလောကေ။
ပုရိသော နာမ မနုဿပုရိသော န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော ဝိညူ ပဋိဗလော သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။ ဧကေနေကာတိ ပုရိသော စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သလ္လပေယျဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ သလ္လပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခေန ဝါ ပေတေန ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ သဒ္ဓိံ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၁။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော [ယာ ကာစိ ဝိညူ ဒုတိယာ (သျာ။)] ဟောတိ, အရဟောပေက္ခာ, အညဝိဟိတာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ အန္တေဝါသိနိယာ ဘိက္ခုနိယာ ဉာတကော ပုရိသော ဂါမကာ
သာဝတ္ထိံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ရတ္တန္ဓကာရေ အပ္ပဒီပေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတု’’န္တိ တေနေဝ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ သလ္လပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၄။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပဋိစ္ဆန္နော နာမ ဩကာသော ကုဋ္ဋေန ဝါ ကဝါဋေန ဝါ ကိလဉ္ဇေန ဝါ သာဏိပါကာရေန ဝါ ရုက္ခေန ဝါ ထမ္ဘေန ဝါ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ ယေန ကေနစိ ပဋိစ္ဆန္နော ဟောတိ။
ပုရိသော နာမ မနုဿပုရိသော န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော ဝိညူ ပဋိဗလော သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။ ဧကေနေကာတိ ပုရိသော စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သလ္လပေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ သလ္လပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခေန ဝါ ပေတေန ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ သဒ္ဓိံ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၅။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော ဟောတိ, အရဟောပေက္ခာ, အညဝိဟိတာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ အန္တေဝါသိနိယာ ဘိက္ခုနိယာ ဉာတကော ပုရိသော ဂါမကာ သာဝတ္ထိံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ပဋိစ္ဆန္နေ ဩကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတု’’န္တိ တေနေဝ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ အဇ္ဈောကာသေ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ အဇ္ဈောကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အဇ္ဈောကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အဇ္ဈောကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဇ္ဈောကာသေ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ သလ္လပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဇ္ဈောကာသော နာမ အပ္ပဋိစ္ဆန္နော ဟောတိ ကုဋ္ဋေန ဝါ ကဝါဋေန ဝါ ကိလဉ္ဇေန ဝါ သာဏိပါကာရေန ဝါ ရုက္ခေန ဝါ ထမ္ဘေန ဝါ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ, ယေန ကေနစိ အပ္ပဋိစ္ဆန္နော ဟောတိ။
ပုရိသော နာမ မနုဿပုရိသော, န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော, ဝိညူ ပဋိဗလော သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။ ဧကေနေကာတိ ပုရိသော စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သလ္လပေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ သလ္လပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခေန ဝါ ပေတေန ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ သဒ္ဓိံ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄၉။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော ဟောတိ, အရဟောပေက္ခာ, အညဝိဟိတာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရထိကာယပိ ဗျူဟေပိ သိင်္ဃာဋကေပိ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပိ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ ဇပ္ပေတိ ဒုတိယိကမ္ပိ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ရထိကာယပိ ဗျူဟေပိ သိင်္ဃာဋကေပိ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပိ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ ဇပ္ပိဿတိ ဒုတိယိကမ္ပိ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရထိကာယပိ ဗျူဟေပိ သိင်္ဃာဋကေပိ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌတိပိ သလ္လပတိပိ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ ဇပ္ပေတိ ဒုတိယိကမ္ပိ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ရထိကာယပိ ဗျူဟေပိ သိင်္ဃာဋကေပိ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ သလ္လပိဿတိပိ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ ဇပ္ပိဿတိ
ဒုတိယိကမ္ပိ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၁။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ရထိကာယ ဝါ ဗျူဟေ ဝါ သိင်္ဃာဋကေ ဝါ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ သလ္လပေယျ ဝါ နိကဏ္ဏိကံ ဝါ ဇပ္ပေယျ ဒုတိယိကံ ဝါ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ရထိကာ နာမ ရစ္ဆာ ဝုစ္စတိ။ ဗျူဟံ နာမ ယေနေဝ ပဝိသန္တိ တေနေဝ နိက္ခမန္တိ။ သိင်္ဃာဋကော နာမ စစ္စရံ ဝုစ္စတိ။
ပုရိသော နာမ မနုဿပုရိသော န ယက္ခော န ပေတော န တိရစ္ဆာနဂတော ဝိညူ ပဋိဗလော သန္တိဋ္ဌိတုံ သလ္လပိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။ ဧကေနေကာတိ ပုရိသော စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ တိဋ္ဌတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
သလ္လပေယျ ဝါတိ ပုရိသဿ ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ သလ္လပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နိကဏ္ဏိကံ ဝါ ဇပ္ပေယျာတိ ပုရိသဿ ဥပကဏ္ဏကေ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဒုတိယိကံ ဝါ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေယျာတိ အနာစာရံ အာစရိတုကာမာ ဒုတိယိကမ္ပိ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝါ သဝနူပစာရံ ဝါ ဝိဇဟန္တိယာ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဇဟိတေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဟတ္ထပါသံ ဝိဇဟိတွာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယက္ခေန ဝါ ပေတေန ဝါ ပဏ္ဍကေန ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ သဒ္ဓိံ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၃။ အနာပတ္တိ ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော ဟောတိ, အရဟောပေက္ခာ, အညဝိဟိတာ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ သလ္လပတိ ဝါ, န အနာစာရံ အာစရိတုကာမာ, သတိ ကရဏီယေ ဒုတိယိကံ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ အညတရဿ ကုလဿ ကုလူပိကာ ဟောတိ နိစ္စဘတ္တိကာ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာသနေ နိသီဒိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကာမိ။ တဿ ကုလဿ ဒါသီ ဃရံ သမ္မဇ္ဇန္တီ တံ အာသနံ ဘာဇနန္တရိကာယ ပက္ခိပိ။ မနုဿာ တံ အာသနံ အပဿန္တာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကဟံ တံ, အယျေ, အာသန’’န္တိ? ‘‘နာဟံ တံ, အာဝုသော, အာသနံ ပဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဒေထာယျေ, တံ အာသန’’န္တိ ပရိဘာသိတွာ နိစ္စဘတ္တံ ပစ္ဆိန္ဒိံသု။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ ဃရံ သောဓေန္တာ တံ အာသနံ ဘာဇနန္တရိကာယ ပဿိတွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ခမာပေတွာ နိစ္စဘတ္တံ ပဋ္ဌပေသုံ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ပုရေဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ အာသနေ နိသီဒိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ပုရေဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ အာသနေ နိသီဒိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမတီတိ [ပက္ကမီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခုနီ ပုရေဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ အာသနေ နိသီဒိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပုရေဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ အာသနေ နိသီဒိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပုရေဘတ္တံ နာမ အရုဏုဂ္ဂမနံ ဥပါဒါယ ယာဝ မဇ္ဈနှိကာ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ တတ္ထ ဂန္တွာ။
အာသနံ နာမ ပလ္လင်္ကဿ ဩကာသော ဝုစ္စတိ။ နိသီဒိတွာတိ တသ္မိံ နိသီဒိတွာ။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမေယျာတိ ယော တသ္မိံ ကုလေ မနုဿော ဝိညူ တံ အနာပုစ္ဆာ အနောဝဿကံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဇ္ဈောကာသေ ဥပစာရံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၇။ အနာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပလ္လင်္ကဿ အနောကာသေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၈။ အနာပတ္တိ အာပုစ္ဆာ ဂစ္ဆတိ, အသံဟာရိမေ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိပိ အဘိနိပဇ္ဇတိပိ။ မနုဿာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဟိရီယမာနာ အာသနေ နေဝ အဘိနိသီဒန္တိ န အဘိနိပဇ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒိဿတိပိ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ပစ္ဆာဘတ္တံ
ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒိဿတိပိ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိပိ အဘိနိပဇ္ဇတိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒိဿတိပိ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပစ္ဆာဘတ္တံ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပစ္ဆာဘတ္တံ နာမ မဇ္ဈနှိကေ ဝီတိဝတ္တေ ယာဝ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ တတ္ထ ဂန္တွာ။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာတိ ယော တသ္မိံ ကုလေ မနုဿော သာမိကော ဒါတုံ, တံ အနာပုစ္ဆာ။
အာသနံ နာမ ပလ္လင်္ကဿ ဩကာသော ဝုစ္စတိ။
အဘိနိသီဒေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၂။ အနာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပလ္လင်္ကဿ အနောကာသေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၃။ အနာပတ္တိ အာပုစ္ဆာ အာသနေ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, ဓုဝပညတ္တေ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တိယော သာယံ အညတရံ ဂါမံ ဥပဂန္တွာ အညတရံ ဗြာဟ္မဏကုလံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဩကာသံ ယာစိံသု။ အထ ခေါ သာ ဗြာဟ္မဏီ တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဂမေထ, အယျေ, ယာဝ ဗြာဟ္မဏော အာဂစ္ဆတီ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘ယာဝ ဗြာဟ္မဏော အာဂစ္ဆတီ’’တိ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဧကစ္စာ နိသီဒိံသု ဧကစ္စာ နိပဇ္ဇိံသု။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ရတ္တိံ အာဂန္တွာ တံ ဗြာဟ္မဏိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကာ ဣမာ’’တိ? ‘‘ဘိက္ခုနိယော, အယျာ’’တိ။ ‘‘နိက္ကဍ္ဎထ ဣမာ မုဏ္ဍာ ဗန္ဓကိနိယော’’တိ, ဃရတော နိက္ကဍ္ဎာပေသိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဝိကာလေ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ သေယျံ သန္ထရိတွာ အဘိနိသီဒိဿန္တိပိ အဘိနိပဇ္ဇိဿန္တိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝိကာလေ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ သေယျံ သန္ထရိတွာ အဘိနိသီဒန္တိပိ အဘိနိပဇ္ဇန္တိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝိကာလေ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ သေယျံ သန္ထရိတွာ အဘိနိသီဒိဿန္တိပိ အဘိနိပဇ္ဇိဿန္တိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၅။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဝိကာလေ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမိတွာ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဝိကာလော နာမ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေ ယာဝ အရုဏုဂ္ဂမနာ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ သုဒ္ဒကုလံ။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ တတ္ထ ဂန္တွာ။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာတိ ယော တသ္မိံ ကုလေ မနုဿော သာမိကော ဒါတုံ, တံ အနာပုစ္ဆာ။
သေယျံ နာမ အန္တမသော ပဏ္ဏသန္ထာရောပိ။ သန္ထရိတွာတိ သယံ သန္ထရိတွာ။ သန္ထရာပေတွာတိ အညံ သန္ထရာပေတွာ။ အဘိနိသီဒေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၇။ အနာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၈။ အနာပတ္တိ အာပုစ္ဆာ သေယျံ သန္ထရိတွာ ဝါ သန္ထရာပေတွာ ဝါ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ အန္တေဝါသိနီ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ သက္ကစ္စံ ဥပဋ္ဌေတိ။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယံ မံ, အယျေ, ဘိက္ခုနီ သက္ကစံ ဥပဋ္ဌေတိ, ဣမိဿာဟံ စီဝရံ ဒဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဒုဂ္ဂဟိတေန ဒူပဓာရိတေန ပရံ ဥဇ္ဈာပေသိ – ‘‘အဟံ ကိရာယျေ, အယျံ န သက္ကစ္စံ ဥပဋ္ဌေမိ, န ကိရ မေ အယျာ စီဝရံ ဒဿတီ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဒုဂ္ဂဟိတေန ဒူပဓာရိတေန ပရံ ဥဇ္ဈာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဒုဂ္ဂဟိတေန ဒူပဓာရိတေန ပရံ ဥဇ္ဈာပေတီတိ [ဥဇ္ဈာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဒုဂ္ဂဟိတေန ဒူပဓာရိတေန ပရံ ဥဇ္ဈာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဒုဂ္ဂဟိတေန ဒူပဓာရိတေန ပရံ ဥဇ္ဈာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၁။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဒုဂ္ဂဟိတေနာတိ အညထာ ဂဟိတေန [ဥဂ္ဂဟိတေန (က။)]။
ဒူပဓာရိတေနာတိ အညထာ ဥပဓာရိတေန။
ပရန္တိ ဥပသမ္ပန္နံ ဥဇ္ဈာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၂။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ ဥဇ္ဈာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ ဥဇ္ဈာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ ဥဇ္ဈာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နံ ဥဇ္ဈာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၃။ အနာပတ္တိ ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော အတ္တနော ဘဏ္ဍကံ အပဿန္တိယော စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အပါယျေ, အမှာကံ, ဘဏ္ဍကံ ပဿေယျာသီ’’တိ? စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အဟမေဝ နူန စောရီ, အဟမေဝ နူန အလဇ္ဇိနီ, ယာ အယျာယော အတ္တနော ဘဏ္ဍကံ အပဿန္တိယော တာ မံ ဧဝမာဟံသု – ‘အပါယျေ, အမှာကံ ဘဏ္ဍကံ ပဿေယျာသီ’တိ? သစာဟံ, အယျေ, တုမှာကံ ဘဏ္ဍကံ ဂဏှာမိ, အဿမဏီ ဟောမိ, ဗြဟ္မစရိယာ စဝါမိ, နိရယံ ဥပပဇ္ဇာမိ၊ ယာ ပန မံ အဘူတေန ဧဝမာဟ သာပိ အဿမဏီ ဟောတု, ဗြဟ္မစရိယာ စဝတု, နိရယံ ဥပပဇ္ဇတူ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ အတ္တာနမ္ပိ ပရမ္ပိ နိရယေနပိ ဗြဟ္မစရိယေနပိ အဘိသပိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ အတ္တာနမ္ပိ ပရမ္ပိ နိရယေနပိ ဗြဟ္မစရိယေနပိ အဘိသပတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ အတ္တာနမ္ပိ ပရမ္ပိ နိရယေနပိ ဗြဟ္မစရိယေနပိ အဘိသပိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အတ္တာနံ ဝါ ပရံ ဝါ နိရယေန ဝါ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ အဘိသပေယျ, ပါစိတ္တိယျ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အတ္တာနန္တိ ပစ္စတ္တံ။ ပရန္တိ ဥပသမ္ပန္နံ။ နိရယေန ဝါ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၇။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ နိရယေန ဝါ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ နိရယေန ဝါ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ နိရယေန ဝါ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
တိရစ္ဆာနယောနိယာ ဝါ ပေတ္တိဝိသယေန ဝါ မနုဿဒေါဘဂ္ဂေန ဝါ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ အဘိသပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၈။ အနာပတ္တိ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ, ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ, အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ သဒ္ဓိံ ဘဏ္ဍိတွာ အတ္တာနံ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ အတ္တာနံ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ အတ္တာနံ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ အတ္တာနံ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၀။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အတ္တာနံ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အတ္တာနန္တိ ပစ္စတ္တံ။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ ရောဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဝဓတိ န ရောဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရောဒတိ န ဝဓတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၂။ အနာပတ္တိ ဉာတိဗျသနေန ဝါ ဘောဂဗျသနေန ဝါ ရောဂဗျသနေန ဝါ ဖုဋ္ဌာ ရောဒတိ န ဝဓတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
အန္ဓကာရဝဂ္ဂေါ ဒုတိယော။
၃။ နဂ္ဂဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ [မဟာဝ။ ၃၅၀] ဘိက္ခုနိယော အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဝေသိယာဟိ သဒ္ဓိံ နဂ္ဂါ ဧကတိတ္ထေ နဟာယန္တိ။ ဝေသိယာ တာ ဘိက္ခုနိယော ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ – ‘‘ကိံ နု ခေါ နာမ တုမှာကံ, အယျေ, ဒဟရာနံ [ဒဟရာနံ ဒဟရာနံ (သီ။)] ဗြဟ္မစရိယံ စိဏ္ဏေန, နနု နာမ ကာမာ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာ! ယဒါ ဇိဏ္ဏာ ဘဝိဿထ တဒါ ဗြဟ္မစရိယံ စရိဿထ။ ဧဝံ တုမှာကံ ဥဘော အတ္ထာ ပရိဂ္ဂဟိတာ ဘဝိဿန္တီ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဝေသိယာဟိ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနာ မင်္ကူ အဟေသုံ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဥပဿယံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ…ပေ… ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၄။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ နဂ္ဂါ နဟာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
နဂ္ဂါ နဟာယေယျာတိ အနိဝတ္ထာ ဝါ အပါရုတာ ဝါ နဟာယတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ နဟာနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၆။ အနာပတ္တိ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ ဝါ နဋ္ဌစီဝရိကာယ ဝါ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ [မဟာဝ။ ၃၅၁] ဥဒကသာဋိကာ အနုညာတာ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘ဘဂဝတာ ဥဒကသာဋိကာ အနုညာတာ’’တိ အပ္ပမာဏိကာယော ဥဒကသာဋိကာယော ဓာရေသုံ [ဓာရေန္တိ (ပါစိ။ ၅၃၁-၅၄၅)]။ ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ အာကဍ္ဎန္တာ အာဟိဏ္ဍန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပမာဏိကာယော ဥဒကသာဋိကာယော ဓာရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပမာဏိကာယော ဥဒကသာဋိကာယော ဓာရေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပမာဏိကာယော ဥဒကသာဋိကာယော ဓာရေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၈။ ‘‘ဥဒကသာဋိကံ ပန ဘိက္ခုနိယာ ကာရယမာနာယ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော စတဿော ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော။ တံ အတိက္ကာမေန္တိယာ ဆေဒနကံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈၉။ ဥဒကသာဋိကာ နာမ ယာယ နိဝတ္ထာ [နိဝတ္ထာယ (သျာ။)] နဟာယတိ။
ကာရယမာနာယာတိ ကရောန္တိယာ ဝါ ကာရာပေန္တိယာ ဝါ။
ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော စတဿော ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော။ တံ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဆိန္ဒိတွာ ပါစိတ္တိယံ ဒေသေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၀။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၁။ အနာပတ္တိ ပမာဏိကံ ကရောတိ, ဦနကံ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ ပဋိလဘိတွာ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရိဿာ ဘိက္ခုနိယာ မဟဂ္ဃေ စီဝရဒုဿေ စီဝရံ ဒုက္ကဋံ ဟောတိ ဒုဿိဗ္ဗိတံ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုန္ဒရံ ခေါ ဣဒံ တေ, အယျေ, စီဝရဒုဿံ၊ စီဝရဉ္စ ခေါ ဒုက္ကဋံ ဒုဿိဗ္ဗိတ’’န္တိ။ ‘‘ဝိသိဗ္ဗေမိ, အယျေ, သိဗ္ဗိဿသီ’’တိ? ‘‘အာမာယျေ, သိဗ္ဗိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တံ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ထုလ္လနန္ဒာယ
ဘိက္ခုနိယာ အဒါသိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘သိဗ္ဗိဿာမိ သိဗ္ဗိဿာမီ’’တိ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ နေဝ သိဗ္ဗိဿတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ နေဝ သိဗ္ဗိဿတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗေယျ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာတိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ။
ဝိသိဗ္ဗေတွာတိ သယံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာတိ အညံ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ အသတိ အန္တရာယေ။
နေဝ သိဗ္ဗေယျာတိ န သယံ သိဗ္ဗေယျ။ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။
အညတြစတူဟပဉ္စာဟာတိ ဌပေတွာ စတူဟပဉ္စာဟံ။ ‘‘နေဝ သိဗ္ဗိဿာမိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၅။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ
ဝေမတိကာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ စီဝရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အညံ ပရိက္ခာရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ သိဗ္ဗတိ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၆။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ကရောန္တီ စတူဟပဉ္စာဟံ အတိက္ကာမေတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမန္တိ။ တာနိ စီဝရာနိ စိရံ နိက္ခိတ္တာနိ ကဏ္ဏကိတာနိ ဟောန္တိ။ တာနိ ဘိက္ခုနိယော ဩတာပေန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကဿိမာနိ, အယျေ, စီဝရာနိ ကဏ္ဏကိတာနီ’’တိ? အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန
ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနီနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၈။ ‘‘ယာ ပနဘိက္ခုနီ ပဉ္စာဟိကံ သံဃာဋိစာရံ[သံဃာဋိဝါရံ (သျာ။)]အတိက္ကာမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပဉ္စာဟိကံ သံဃာဋိစာရံ အတိက္ကာမေယျာတိ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ ပဉ္စ စီဝရာနိ နေဝ နိဝါသေတိ န ပါရုပတိ န ဩတာပေတိ, ပဉ္စမံ ဒိဝသံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၀။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညာ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၁။ အနာပတ္တိ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ ပဉ္စ စီဝရာနိ နိဝါသေတိ ဝါ ပါရုပတိ ဝါ ဩတာပေတိ ဝါ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ အလ္လစီဝရံ ပတ္ထရိတွာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ
တံ စီဝရံ ပါရုပိတွာ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ သာ နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခုနိယော ပုစ္ဆိ – ‘‘အပါယျေ, မယှံ စီဝရံ ပဿေယျာထာ’’တိ? ဘိက္ခုနိယော တဿာ ဘိက္ခုနိယာ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ မယှံ စီဝရံ အနာပုစ္ဆာ ပါရုပိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ အနာပုစ္ဆာ ပါရုပိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ အနာပုစ္ဆာ ပါရုပတီတိ [ပါရုပီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ အနာပုစ္ဆာ ပါရုပိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ စီဝရသင်္ကမနီယံ ဓာရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
စီဝရသင်္ကမနီယံ နာမ ဥပသမ္ပန္နာယ ပဉ္စန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ တဿာ ဝါ အဒိန္နံ တံ ဝါ အနာပုစ္ဆာ နိဝါသေတိ ဝါ ပါရုပတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၅။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ စီဝရသင်္ကမနီယံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ စီဝရသင်္ကမနီယံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ စီဝရသင်္ကမနီယံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နာယ စီဝရသင်္ကမနီယံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၆။ အနာပတ္တိ သာ ဝါ ဒေတိ, တံ ဝါ အာပုစ္ဆာ နိဝါသေတိ ဝါ ပါရုပတိ ဝါ, အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ, နဋ္ဌစီဝရိကာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘိက္ခုနိသံဃဿ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿာမာ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘တုမှေ ဗဟုကိစ္စာ ဗဟုကရဏီယာ’’တိ အန္တရာယံ အကာသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန တဿ ကုလဿ ဃရံ ဍယှတိ။ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အမှာကံ ဒေယျဓမ္မံ အန္တရာယံ ကရိဿတိ! ဥဘယေနာမှ ပရိဗာဟိရာ [ပရိဟီနာ (သီ။)], ဘောဂေဟိ စ ပုညေန စာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဂဏဿ စီဝရလာဘံ အန္တရာယံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂဏဿ စီဝရလာဘံ အန္တရာယံ အကာသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂဏဿ စီဝရလာဘံ အန္တရာယံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဂဏဿ စီဝရလာဘံ အန္တရာယံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဂဏော နာမ ဘိက္ခုနိသံဃော ဝုစ္စတိ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
အန္တရာယံကရေယျာတိ ‘‘ကထံ ဣမေ စီဝရံ န [ဣမံ စီဝရံ (က။)] ဒဒေယျု’’န္တိ အန္တရာယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အညံ ပရိက္ခာရံ အန္တရာယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သမ္ဗဟုလာနံ ဘိက္ခုနီနံ ဝါ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝါ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ အန္တရာယံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၀။ အနာပတ္တိ အာနိသံသံ ဒဿေတွာ နိဝါရေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိသံဃဿ အကာလစီဝရံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ။ အထ ခေါ ဘိက္ခုနိသံဃော တံ စီဝရံ ဘာဇေတုကာမော သန္နိပတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တေဝါသိနိယော ဘိက္ခုနိယော ပက္ကန္တာ ဟောန္တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျေ, ဘိက္ခုနိယော ပက္ကန္တာ, န တာဝ စီဝရံ ဘာဇီယိဿတီ’’တိ။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ ပဋိဗာဟိ။ ဘိက္ခုနိယော န တာဝ စီဝရံ ဘာဇီယိဿတီတိ ပက္ကမိံသု [ဝိပက္ကမိံသု (သျာ။)]။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အန္တေဝါသိနီသု ဘိက္ခုနီသု အာဂတာသု တံ စီဝရံ ဘာဇာပေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဓမ္မိကံ စီဝရဝိဘင်္ဂံ ပဋိဗာဟိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ စီဝရဝိဘင်္ဂံ ပဋိဗာဟတီတိ [ပဋိဗာဟီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ စီဝရဝိဘင်္ဂံ ပဋိဗာဟိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၂။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ စီဝရဝိဘင်္ဂံပဋိဗာဟေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၃။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဓမ္မိကောနာမ စီဝရဝိဘင်္ဂေါ သမဂ္ဂေါ ဘိက္ခုနိသံဃော သန္နိပတိတွာ ဘာဇေတိ။
ပဋိဗာဟေယျာတိ ကထံ ဣမံ စီဝရံ န ဘာဇေယျာတိ [စီဝရံ ဘာဇေယျာတိ (က။)] ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၄။ ဓမ္မိကေ ဓမ္မိကသညာ ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မိကေ ဝေမတိကာ ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မိကေ အဓမ္မိကသညာ ပဋိဗာဟတိ, အနာပတ္တိ။ အဓမ္မိကေ ဓမ္မိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မိကေ အဓမ္မိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၅။ အနာပတ္တိ အာနိသံသံ ဒဿေတွာ ပဋိဗာဟတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ နဋာနမ္ပိ နဋကာနမ္ပိ လင်္ဃကာနမ္ပိ သောကဇ္ဈာယိကာနမ္ပိ [သောကသာယိကာနမ္ပိ (သီ။)] ကုမ္ဘထူဏိကာနမ္ပိ [ကုမ္ဘထုဏိကာနမ္ပိ (က။)] သမဏစီဝရံ ဒေတိ – ‘‘မယှံ ပရိသတိ [ပရိသတိံ (သီ။)] ဝဏ္ဏံ ဘာသထာ’’တိ။ နဋာပိ နဋကာပိ လင်္ဃကာပိ သောကဇ္ဈာယိကာပိ ကုမ္ဘထူဏိကာပိ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပရိသတိ ဝဏ္ဏံ ဘာသန္တိ – ‘‘အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဗဟုဿုတာ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ၊ ဒေထ အယျာယ, ကရောထ အယျာယာ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ, တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အဂါရိကဿ သမဏစီဝရံ ဒဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ သမဏစီဝရံ ဒေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ သမဏစီဝရံ ဒဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၇။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ သမဏစီဝရံ ဒဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂါရိကော နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ သာမဏေရဉ္စ ဌပေတွာ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော။
ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ ဘိက္ခုနိဉ္စ သိက္ခမာနဉ္စ သာမဏေရိဉ္စ ဌပေတွာ ယာ ကာစိ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ။
သမဏစီဝရံ နာမ ကပ္ပကတံ ဝုစ္စတိ။ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁၉။ အနာပတ္တိ မာတာပိတူနံ ဒေတိ, တာဝကာလိကံ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ မယံ, အယျေ, သက္ကောမ, ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရံ ဒဿာမာ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခုနိယော စီဝရံ ဘာဇေတုကာမာ သန္နိပတိံသု။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဂမေထ, အယျေ, အတ္ထိ ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရပစ္စာသာ’’တိ။ ဘိက္ခုနိယော ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဂစ္ဆာယျေ, တံ စီဝရံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဒေထာဝုသော, ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘န မယံ, အယျေ, သက္ကောမ ဘိက္ခုနိသံဃဿ စီဝရံ ဒါတု’’န္တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတီတိ [အတိက္ကာမေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ
ဘိက္ခုနီ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာ နာမ ‘‘သစေ မယံ သက္ကောမ, ဒဿာမ ကရိဿာမာ’’တိ ဝါစာ ဘိန္နာ ဟောတိ။
စီဝရကာလသမယော နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမော မာသော, အတ္ထတေ ကထိနေ ပဉ္စ မာသာ။
စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေယျာတိ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမံ ဒိဝသံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အတ္ထတေ ကထိနေ ကထိနုဒ္ဓါရဒိဝသံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၃။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ ဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ ဝေမတိကာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ အဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, အနာပတ္တိ။
အဒုဗ္ဗလစီဝရေ ဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဗ္ဗလစီဝရေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဒုဗ္ဗလစီဝရေ အဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၄။ အနာပတ္တိ အာနိသံသံ ဒဿေတွာ နိဝါရေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရေန ဥပါသကေန သံဃံ ဥဒ္ဒိဿ ဝိဟာရော ကာရာပိတော ဟောတိ။ သော တဿ ဝိဟာရဿ မဟေ ဥဘတောသံဃဿ အကာလစီဝရံ ဒါတုကာမော ဟောတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥဘတောသံဃဿ ကထိနံ အတ္ထတံ ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ကထိနုဒ္ဓါရံ ယာစိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ကထိနံ ဥဒ္ဓရိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ ကထိနံ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၆။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ကထိနံ ဥဒ္ဓရေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ကထိနံ ဥဒ္ဓရတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ကထိနဿ ဥဒ္ဓါရော, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဥဗ္ဘတံ သံဃေန ကထိနံ, ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၇။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဘိက္ခုနိသံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ကထိနုဒ္ဓါရံ ယာစိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘စီဝရံ အမှာကံ ဘဝိဿတီ’’တိ ကထိနုဒ္ဓါရံ ပဋိဗာဟိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အမှာကံ ကထိနုဒ္ဓါရံ န ဒဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ ဥပါသကဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဓမ္မိကံ ကထိနုဒ္ဓါရံ ပဋိဗာဟိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ ကထိနုဒ္ဓါရံ ပဋိဗာဟတီတိ [ပဋိဗာဟီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ ကထိနုဒ္ဓါရံ
ပဋိဗာဟိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဓမ္မိကံ ကထိနုဒ္ဓါရံ ပဋိဗာဟေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဓမ္မိကော နာမ ကထိနုဒ္ဓါရော သမဂ္ဂေါ ဘိက္ခုနိသံဃော သန္နိပတိတွာ ဥဒ္ဓရတိ။
ပဋိဗာဟေယျာတိ ‘‘ကထံ ဣဒံ ကထိနံ န ဥဒ္ဓရေယျာ’’တိ [ကထိနံ ဥဒ္ဓရေယျာတိ (က။)] ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၀။ ဓမ္မိကေ ဓမ္မိကသညာ ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မိကေ ဝေမတိကာ ပဋိဗာဟတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓမ္မိကေ အဓမ္မိကသညာ ပဋိဗာဟတိ, အနာပတ္တိ။ အဓမ္မိကေ ဓမ္မိကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မိကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မိကေ အဓမ္မိကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၁။ အနာပတ္တိ အနိသံသံ ဒဿေတွာ ပဋိဗာဟတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
နဂ္ဂဝဂ္ဂေါ တတိယော။
၄။ တုဝဋ္ဋဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ
ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၃။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေယျုံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၄။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနိယောတိ ဥပသမ္ပန္နာယော ဝုစ္စန္တိ။
ဒွေ ဧကမဉ္စေ တုဝဋ္ဋေယျုန္တိ ဧကာယ နိပန္နာယ အပရာ နိပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဘော ဝါ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဋ္ဌဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ နိပဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၅။ အနာပတ္တိ ဧကာယ နိပန္နာယ အပရာ နိသီဒတိ, ဥဘော ဝါ နိသီဒန္တိ, ဥမ္မတ္တိကာနံ, အာဒိကမ္မိကာနန္တိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ
ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေယျုံ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနိယောတိ ဥပသမ္ပန္နာယော ဝုစ္စန္တိ။
ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေယျုန္တိ တညေဝ အတ္ထရိတွာ တညေဝ ပါရုပန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃၉။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ တုဝဋ္ဋေန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ ဝေမတိကာ တုဝဋ္ဋေန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ တုဝဋ္ဋေန္တိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဧကတ္ထရဏေ နာနာပါဝုရဏေ [နာနာပါဝုရဏသညာ (က။)], အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နာနတ္ထရဏေ ဧကပါဝုရဏေ [ဧကပါဝုရဏသညာ (က။)], အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၀။ အနာပတ္တိ ဝဝတ္ထာနံ ဒဿေတွာ နိပဇ္ဇန္တိ, ဥမ္မတ္တိကာနံ, အာဒိကမ္မိကာနန္တိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ ဘဒ္ဒါပိ ကာပိလာနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ။ မနုဿာ – ‘‘အယျာ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ ဗဟုဿုတာ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ’’တိ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ ပဌမံ ပယိရုပါသိတွာ, ပစ္ဆာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပယိရုပါသန္တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဣဿာပကတာ – ‘‘ဣမာ ကိရ အပ္ပိစ္ဆာ သန္တုဋ္ဌာ ပဝိဝိတ္တာ အသံသဋ္ဌာ ယာ ဣမာ သညတ္တိဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တီ’’တိ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ ပုရတော စင်္ကမတိပိ တိဋ္ဌတိပိ နိသီဒတိပိ သေယျမ္ပိ ကပ္ပေတိ ဥဒ္ဒိသတိပိ ဥဒ္ဒိသာပေတိပိ သဇ္ဈာယမ္ပိ ကရောတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အယျာယ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၂။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၃။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာတိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ။
သဉ္စိစ္စာတိ ဇာနန္တီ သဉ္ဇာနန္တီ စေစ္စ အဘိဝိတရိတွာ ဝီတိက္ကမော။
အဖာသုံ ကရေယျာတိ – ‘‘ဣမိနာ ဣမိဿာ အဖာသု ဘဝိဿတီ’’တိ အနာပုစ္ဆာ ပုရတော စင်္ကမတိ ဝါ တိဋ္ဌတိ ဝါ နိသီဒတိ ဝါ သေယျံ ဝါ ကပ္ပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ သဇ္ဈာယံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၄။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နာယ သဉ္စိစ္စ အဖာသုံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၅။ အနာပတ္တိ န အဖာသုံ ကတ္တုကာမာ အာပုစ္ဆာ ပုရတော စင်္ကမတိ ဝါ တိဋ္ဌတိ ဝါ နိသီဒတိ ဝါ သေယျံ ဝါ ကပ္ပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ သဇ္ဈာယံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဒုက္ခိတံ သဟဇီဝိနိံ နေဝ ဥပဋ္ဌေတိ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဒုက္ခိတံ သဟဇီဝိနိံ နေဝ ဥပဋ္ဌေဿတိ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဒုက္ခိတံ သဟဇီဝိနိံ နေဝ ဥပဋ္ဌေတိ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဒုက္ခိတံ သဟဇီဝိနိံ နေဝ ဥပဋ္ဌေဿတိ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဒုက္ခိတံ သဟဇီဝိနိံ နေဝ ဥပဋ္ဌေယျ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၈။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဒုက္ခိတာ နာမ ဂိလာနာ ဝုစ္စတိ။
သဟဇီဝိနီ နာမ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ ဝုစ္စတိ။
နေဝ ဥပဋ္ဌေယျာတိ န သယံ ဥပဋ္ဌေယျ။
န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။
‘‘နေဝ ဥပဋ္ဌေဿာမိ, န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အန္တေဝါသိနိံ ဝါ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ နေဝ ဥပဋ္ဌေတိ, န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄၉။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ သာကေတေ ဝဿံ ဥပဂတာ ဟောတိ။ သာ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန ဥဗ္ဗာဠှာ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘သစေ မေ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဥပဿယံ ဒဒေယျ အာဂစ္ဆေယျာမဟံ သာဝတ္ထိ’’န္တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဧဝမာဟ – ‘‘အာဂစ္ဆတု, ဒဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ သာကေတာ သာဝတ္ထိံ အဂမာသိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ ဥပဿယံ အဒါသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဗဟုဿုတာ ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ ဘဒ္ဒါပိ ကာပိလာနီ ဗဟုဿုတာ [ဗဟုဿုတာယေဝ (က။)] ဟောတိ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ။ မနုဿာ – ‘‘အယျာ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ ဗဟုဿုတာ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ’’တိ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ ပဌမံ ပယိရုပါသိတွာ ပစ္ဆာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ပယိရုပါသန္တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဣဿာပကတာ – ‘‘ဣမာ
ကိရ အပ္ပိစ္ဆာ သန္တုဋ္ဌာ ပဝိဝိတ္တာ အသံသဋ္ဌာ ယာ ဣမာ သညတ္တိဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တီ’’တိ ကုပိတာ အနတ္တမနာ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ ဥပဿယာ နိက္ကဍ္ဎိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အယျာယ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎတီတိ [နိက္ကဍ္ဎီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎေယျ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာတိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ။ ဥပဿယော နာမ ကဝါဋဗဒ္ဓေါ ဝုစ္စတိ။ ဒတွာတိ သယံ ဒတွာ။ ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ အနဘိရဒ္ဓါ အာဟတစိတ္တာ ခိလဇာတာ။
နိက္ကဍ္ဎေယျာတိ ဂဗ္ဘေ ဂဟေတွာ ပမုခံ နိက္ကဍ္ဎတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပမုခေ ဂဟေတွာ ဗဟိ နိက္ကဍ္ဎတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကေန ပယောဂေန ဗဟုကေပိ ဒွါရေ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နိက္ကဍ္ဎာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ [ဧတ္ထ ‘‘အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ သဗ္ဗတ္ထ ဒိဿတိ, ဘိက္ခုဝိဘင်္ဂေ ပန ဣဒိသေသု အာဏတ္တိသဟဂတသိက္ခာပဒေသု ‘‘အညံ အာဏာပေတိ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿာ’’တိ အာဂတတ္တာ တမနုဝတ္တိတွာ ဝိသောဓိတမိဒံ]။ သကိံ အာဏတ္တာ ဗဟုကေပိ ဒွါရေ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၃။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎတိ
ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ ဥပဿယံ ဒတွာ ကုပိတာ အနတ္တမနာ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အကဝါဋဗဒ္ဓါ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နံ ကဝါဋဗဒ္ဓါ ဝါ အကဝါဋဗဒ္ဓါ ဝါ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၄။ အနာပတ္တိ အလဇ္ဇိနိံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တိကံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဘဏ္ဍနကာရိကံ ကလဟကာရိကံ ဝိဝါဒကာရိကံ ဘဿကာရိကံ သံဃေ အဓိကရဏကာရိကံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, အန္တေဝါသိနိံ ဝါ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိံ ဝါ န သမ္မာ ဝတ္တန္တိံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, တဿာ ပရိက္ခာရံ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရတိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိဿတိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရတိ ဂဟပတိနာပိ
ဂဟပတိပုတ္တေနပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိဿတိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၆။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရေယျ ဂဟပတိနာ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တေန ဝါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယာ – ‘မာယျေ, သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ ဝိဝိစ္စာယျေ၊ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနိယာ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’တိ။ ဧဝဉ္စ [ဧဝဉ္စ ပန (က။)] သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သံသဋ္ဌာ နာမ အနနုလောမိကေန ကာယိကဝါစသိကေန သံသဋ္ဌာ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတိပုတ္တော နာမ ယေ ကေစိ [ယော ကောစိ (က။)] ပုတ္တဘာတရော။
သာ ဘိက္ခုနီတိ ယာ သာ သံသဋ္ဌာ ဘိက္ခုနီ။
ဘိက္ခုနီဟီတိ အညာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ။ ယာ ပဿန္တိ ယာ သုဏန္တိ တာဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ ဝိဝိစ္စာယျေ၊ ဝိဝေကညေဝ ဘဂိနိယာ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယျေ, သံသဋ္ဌာ ဝိဟရိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ ဝိဝိစ္စာယျေ၊ ဝိဝေကညေဝဘဂိနိယာ သံဃော ဝဏ္ဏေတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာ ဘိက္ခုနီ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၈။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရတိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရတိ ဂဟပတိနာပိ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ။ သာ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုနိံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဘိက္ခုနိယာ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာ ဘိက္ခုနီ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅၉။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၀။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တိယာ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော အန္တောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရန္တိ။
ဓုတ္တာ ဒူသေန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အန္တောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အန္တောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အန္တောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၂။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အန္တောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၃။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အန္တောရဋ္ဌေတိ ယဿ ဝိဇိတေ ဝိဟရတိ, တဿ ရဋ္ဌေ။
သာသင်္ကံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ စောရာနံ နိဝိဋ္ဌောကာသော ဒိဿတိ, ဘုတ္တောကာသော ဒိဿတိ, ဌိတောကာသော ဒိဿတိ, နိသိန္နောကာသော ဒိဿတိ, နိပန္နောကာသော ဒိဿတိ။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ စောရေဟိ မနုဿာ ဟတာ ဒိဿန္တိ, ဝိလုတ္တာ ဒိဿန္တိ, အာကောဋိတာ ဒိဿန္တိ။
အသတ္ထိကာ နာမ ဝိနာ သတ္ထေန။
စာရိကံ စရေယျာတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၄။ အနာပတ္တိ သတ္ထေန သဟ ဂစ္ဆတိ, ခေမေ အပ္ပဋိဘယေ ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော တိရောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရန္တိ။ ဓုတ္တာ ဒူသေန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော တိရောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော တိရောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော တိရောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ တိရောရဋ္ဌေ သာသင်္ကသမ္မတေ သပ္ပဋိဘယေ အသတ္ထိကာ စာရိကံ စရေယျ, ပါစတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
တိရောရဋ္ဌေတိ ယဿ ဝိဇိတေ ဝိဟရတိ, တံ ဌပေတွာ အညဿ ရဋ္ဌေ။
သာသင်္ကံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ စောရာနံ နိဝိဋ္ဌောကာသော ဒိဿတိ, ဘုတ္တောကာသော ဒိဿတိ, ဌိတောကာသော ဒိဿတိ, နိသိန္နောကာသော ဒိဿတိ, နိပန္နောကာသော ဒိဿတိ။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ တသ္မိံ မဂ္ဂေ စောရေဟိ မနုဿာ ဟတာ ဒိဿန္တိ, ဝိလုတ္တာ ဒိဿန္တိ, အာကောဋိတာ ဒိဿန္တိ။
စာရိကံ စရေယျာတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၈။ အနာပတ္တိ သတ္ထေန သဟ ဂစ္ဆတိ, ခေမေ အပ္ပဋိဘယေ ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရိဿန္တိ ဟရိတာနိ တိဏာနိ စ သမ္မဒ္ဒန္တာ, ဧကိန္ဒြိယံ ဇီဝံ ဝိဟေဌေန္တာ, ဗဟူ ခုဒ္ဒကေ ပါဏေ သံဃာတံ အာပါဒေန္တာ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အန္တောဝဿံ စာရိကံ စရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၁။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အန္တောဝဿန္တိ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ အဝသိတွာ။
စာရိကံစရေယျာတိ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ ဂါမေ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂါမကေ အရညေ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၂။ အနာပတ္တိ သတ္တာဟကရဏီယေန ဂစ္ဆတိ, ကေနစိ ဥဗ္ဗာဠှာ ဂစ္ဆတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော တတ္ထေဝ
ရာဇဂဟေ ဝဿံ ဝသန္တိ, တတ္ထ ဟေမန္တံ, တတ္ထ ဂိမှံ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အာဟုန္ဒရိကာ ဘိက္ခုနီနံ ဒိသာ အန္ဓကာရာ, န ဣမာသံ ဒိသာ ပက္ခာယန္တီ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ…ပေ… သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဝဿံဝုဋ္ဌာ စာရိကံ န ပက္ကမေယျ အန္တမသော ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဝဿံဝုဋ္ဌာ နာမ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ ဝုဋ္ဌာ။
‘‘စာရိကံ န ပက္ကမိဿာမိ အန္တမသော ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၆။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ ဒုတိယိကံ ဘိက္ခုနိံ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
တုဝဋ္ဋဝဂ္ဂေါ စတုတ္ထော။
၅။ စိတ္တာဂါရဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ဥယျာနေ စိတ္တာဂါရေ ပဋိဘာနစိတ္တံ
ကတံ ဟောတိ။ ဗဟူ မနုဿာ စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆန္တိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာပိ ဘိက္ခုနိယော စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ အဂမံသု။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော စိတ္တာဂါရံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ရာဇာဂါရံ ဝါ စိတ္တာဂါရံ ဝါ အာရာမံ ဝါ ဥယျာနံ ဝါ ပေါက္ခရဏိံ ဝါ ဒဿနာယ ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇၉။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ရာဇာဂါရံ နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ရညော ကီဠိတုံ ရမိတုံ ကတံ ဟောတိ။
စိတ္တာဂါရံ နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ မနုဿာနံ ကီဠိတုံ ရမိတုံ ကတံ ဟောတိ။
အာရာမော နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ မနုဿာနံ ကီဠိတုံ ရမိတုံ ကတော ဟောတိ။
ဥယျာနံ နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ မနုဿာနံ ကီဠိတုံ ရမိတုံ ကတံ ဟောတိ။
ပေါက္ခရဏီ နာမ ယတ္ထ ကတ္ထစိ မနုဿာနံ ကီဠိတုံ ရမိတုံ ကတာ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၀။ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတာ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဧကမေကံ ဒဿနာယ ဂစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတ္ထ ဌိတာ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပစိတ္တိယဿ။ ဒဿနူပစာရံ ဝိဇဟိတွာ ပုနပ္ပုနံ ပဿတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၁။ အနာပတ္တိ အာရာမေ ဌိတာ ပဿတိ, ဂစ္ဆန္တီ ဝါ အာဂစ္ဆန္တီ ဝါ ပဿတိ, သတိ ကရဏီယေ ဂန္တွာ ပဿတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော အာသန္ဒိမ္ပိ ပလ္လင်္ကမ္ပိ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အာသန္ဒိမ္ပိ ပလ္လင်္ကမ္ပိ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အာသန္ဒိမ္ပိ ပလ္လင်္ကမ္ပိ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အာသန္ဒိမ္ပိ ပလ္လင်္ကမ္ပိ ပရိဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အာသန္ဒိမ္ပိ ပလ္လင်္ကမ္ပိ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အာသန္ဒိံ ဝါ ပလ္လင်္ကံ ဝါ ပရိဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အာသန္ဒီ နာမ အတိက္ကန္တပ္ပမာဏာ ဝုစ္စတိ။
ပလ္လင်္ကော နာမ အာဟရိမေဟိ [‘‘အသံဟာရိမေဟိ’’ ဣတိ ကင်္ခါဝိတရဏိယာ သမေတိ] ဝါဠေဟိ ကတော ဟောတိ။
ပရိဘုဉ္ဇေယျာတိ တသ္မိံ အဘိနိသီဒတိ ဝါ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၅။ အနာပတ္တိ အာသန္ဒိယာ ပါဒေ ဆိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ပလ္လင်္ကဿ ဝါဠေ ဘိန္ဒိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သုတ္တံ ကန္တန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော သုတ္တံ ကန္တိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ …ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သုတ္တံ ကန္တိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သုတ္တံ ကန္တန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သုတ္တံ ကန္တိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သုတ္တံ ကန္တေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သုတ္တံ နာမ ဆ သုတ္တာနိ – ခေါမံ, ကပ္ပါသိကံ, ကောသေယျံ, ကမ္ဗလံ, သာဏံ, ဘင်္ဂံ။
ကန္တေယျာတိ သယံ ကန္တတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ဥဇ္ဇဝုဇ္ဇဝေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈၉။ အနာပတ္တိ ကန္တိတသုတ္တံ ကန္တတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ ကရောန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ ကရိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ ကရောန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ ကရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၂။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ နာမ အဂါရိကဿ ယာဂုံ ဝါ ဘတ္တံ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ ပစတိ, သာဋကံ ဝါ ဝေဌနံ ဝါ ဓောဝတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၃။ အနာပတ္တိ ယာဂုပါနေ, သံဃဘတ္တေ, စေတိယပူဇာယ, အတ္တနော ဝေယျာဝစ္စကရဿ ယာဂုံ ဝါ ဘတ္တံ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ ပစတိ, သာဋကံ ဝါ ဝေဌနံ ဝါ ဓောဝတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟာယျေ, ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ နေဝ ဝူပသမေတိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ။ အထ ခေါ သာ
ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဧဟာယျေ’, ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနာ – ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ, နေဝ ဝူပသမေဿတိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ – ‘‘ဧဟာယျေ, ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီ’’တိ ဝုစ္စမာနာ – ‘‘သာဓူ’’တိ ပဋိဿုဏိတွာ, နေဝ ဝူပသမေတိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ – ‘‘ဧဟာယျေ, ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီ’’တိ ဝုစ္စမာနာ – ‘‘သာဓူ’’တိ ပဋိဿုဏိတွာ, နေဝ ဝူပသမေဿတိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဧဟာယျေ, ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနာ – ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ ဝူပသမေယျ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာတိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ။
အဓိကရဏံ နာမ စတ္တာရိ အဓိကရဏာနိ – ဝိဝါဒါဓိကရဏံ, အနုဝါဒါဓိကရဏံ, အာပတ္တာဓိကရဏံ, ကိစ္စာဓိကရဏံ။
ဧဟာယျေ ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီတိ ဧဟာယျေ ဣမံ အဓိကရဏံ ဝိနိစ္ဆေဟိ။
သာပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ အသတိ အန္တရာယေ။
နေဝ ဝူပသမေယျာတိ န သယံ ဝူပသမေယျ။
န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။ ‘‘နေဝ ဝူပသမေဿာမိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၇။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ အဓိကရဏံ နေဝ ဝူပသမေတိ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ အဓိကရဏံ နေဝ ဝူပသမေတိ, န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ အဓိကရဏံ နေဝ ဝူပသမေတိ, န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နာယ အဓိကရဏံ နေဝ ဝူပသမေတိ, န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နာယ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၈။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ နဋာနမ္ပိ နဋကာနမ္ပိ လင်္ဃကာနမ္ပိ သောကဇ္ဈာယိကာနမ္ပိ ကုမ္ဘထူဏိကာနမ္ပိ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ဒေတိ – ‘‘မယှံ ပရိသတိ ဝဏ္ဏံ ဘာသထာ’’တိ။ နဋာပိ နဋကာပိ လင်္ဃကာပိ သောကဇ္ဈာယိကာပိ ကုမ္ဘထူဏိကာပိ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ပရိသတိ ဝဏ္ဏံ ဘာသန္တိ – ‘‘အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ဗဟုဿုတာ ဘာဏိကာ ဝိသာရဒါ ပဋ္ဋာ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ၊ ဒေထ အယျာယ, ကရောထ အယျာယာ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အဂါရိကဿ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ဒဿတီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ဒေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ဒဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၀။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အဂါရိကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ သဟတ္ထာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ဒဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂါရိကော နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ ဘိက္ခုဉ္စ သာမဏေရဉ္စ ဌပေတွာ ယော ကောစိ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော။
ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ ဘိက္ခုနိဉ္စ သိက္ခမာနဉ္စ သာမဏေရိဉ္စ ဌပေတွာ ယာ ကာစိ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဥဒကဒန္တပေါနံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
ဒဒေယျာတိ ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ ဒေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥဒကဒန္တပေါနံ ဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၂။ အနာပတ္တိ ဒါပေတိ န ဒေတိ, ဥပနိက္ခိပိတွာ ဒေတိ, ဗာဟိရာလေပံ ဒေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထစီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ။ အညာ ဥတုနိယော ဘိက္ခုနိယော န လဘန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အာဝသထစီဝရံ
အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထစီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထစီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အာဝသထစီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၅။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အာဝသထစီဝရံ နာမ ‘‘ဥတုနိယော ဘိက္ခုနိယော ပရိဘုဉ္ဇန္တူ’’တိ ဒိန္နံ ဟောတိ။
အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇေယျာတိ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော ပရိဘုဉ္ဇိတွာ စတုတ္ထဒိဝသေ ဓောဝိတွာ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ သိက္ခမာနာယ ဝါ သာမဏေရိယာ ဝါ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၆။ အနိဿဇ္ဇိတေ အနိဿဇ္ဇိတသညာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနိဿဇ္ဇိတေ ဝေမတိကာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနိဿဇ္ဇိတေ နိဿဇ္ဇိတသညာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
နိဿဇ္ဇိတေ အနိဿဇ္ဇိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဇ္ဇိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဇ္ဇိတေ နိဿဇ္ဇိတသညာ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၇။ အနာပတ္တိ နိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ပုန ပရိယာယေန ပရိဘုဉ္ဇတိ, အညာ ဥတုနိယော ဘိက္ခုနိယော န ဟောန္တိ, အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ, နဋ္ဌစီဝရိကာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထံ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကာမိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အာဝသထော ဍယှတိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဟန္ဒာယျေ, ဘဏ္ဍကံ နီဟရာမာ’’တိ။ ဧကစ္စာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ, အယျေ, နီဟရိဿာမ။ ယံ ကိဉ္စိ နဋ္ဌံ သဗ္ဗံ အမှေ အဘိယုဉ္ဇိဿတီ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပုနဒေဝ တံ အာဝသထံ ပစ္စာဂန္တွာ ဘိက္ခုနိယော ပုစ္ဆိ – ‘‘အပါယျေ, ဘဏ္ဍကံ နီဟရိတ္ထာ’’တိ? ‘‘န မယံ, အယျေ, နီဟရိမှာ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အာဝသထေ ဍယှမာနေ ဘဏ္ဍကံ န နီဟရိဿန္တီ’’တိ! ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အာဝသထံ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထံ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမတီတိ [ပက္ကမီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ အာဝသထံ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အာဝသထံ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အာဝသထော နာမ ကဝါဋဗဒ္ဓေါ ဝုစ္စတိ။
အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမေယျာတိ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ သိက္ခမာနာယ ဝါ သာမဏေရိယာ ဝါ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိက္ခိတ္တဿ အာဝသထဿ ပရိက္ခေပံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပရိက္ခိတ္တဿ အာဝသထဿ ဥပစာရံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၁။ အနိဿဇ္ဇိတေ အနိဿဇ္ဇိတသညာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနိဿဇ္ဇိတေ ဝေမတိကာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနိဿဇ္ဇိတေ နိဿဇ္ဇိတသညာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အကဝါဋဗဒ္ဓံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပက္ကမတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဇ္ဇိတေ အနိဿဇ္ဇိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဇ္ဇိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိဿဇ္ဇိတေ နိဿဇ္ဇိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၂။ အနာပတ္တိ နိဿဇ္ဇိတွာ ပက္ကမတိ, သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ပရိယာပုဏေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာ[တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ (က။)] နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဗာဟိရကံ အနတ္ထသံဟိတံ။
ပရိယာပုဏေယျာတိ ပဒေန ပရိယာပုဏာတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ပရိယာပုဏာတိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၆။ အနာပတ္တိ လေခံ ပရိယာပုဏာတိ, ဓာရဏံ ပရိယာပုဏာတိ, ဂုတ္တတ္ထာယ ပရိတ္တံ ပရိယာပုဏာတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ ဝါစေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာ[တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ (က။)] နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဗာဟိရကံ အနတ္ထသံဟိတံ။
ဝါစေယျာတိ ပဒေန ဝါစေတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အက္ခရာယ ဝါစေတိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၀။ အနာပတ္တိ လေခံ ဝါစေတိ, ဓာရဏံ ဝါစေတိ, ဂုတ္တတ္ထာယ ပရိတ္တံ ဝါစေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
စိတ္တာဂါရဝဂ္ဂေါ ပဉ္စမော။
၆။ အာရာမဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ဂါမကာဝါသေ ဧကစီဝရာ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိတွာ ယေန တေ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိံသု။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန တေ ဘိက္ခူ တမှာ အာဝါသာ ပက္ကမိံသု။ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယျာ ပက္ကန္တာ’’တိ, အာရာမံ နာဂမံသု။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ပုနဒေဝ တံ အာဝါသံ ပစ္စာဂစ္ဆိံသု။ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယျာ အာဂတာ’’တိ, အာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိတွာ ယေန တေ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ဘိက္ခူ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌံသု။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, ဘဂိနိယော, အာရာမံ နေဝ သမ္မဇ္ဇိတ္ထ န ပါနီယံ ပရိဘောဇနီယံ ဥပဋ္ဌာပိတ္ထာတိ? ဘဂဝတာ, အယျာ, သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ [ပညတ္တံ ဟောတိ (က။)] ဟောတိ – ‘‘န အနာပုစ္ဆာ အာရာမော ပဝိသိတဗ္ဗော’’တိ။ တေန မယံ န အာဂမိမှာ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ
အာရာမံ ပဝိသိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန တေ ဘိက္ခူ တမှာ အာဝါသာ ပက္ကမိတွာ ပုနဒေဝ တံ အာဝါသံ ပစ္စာဂစ္ဆိံသု။ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယျာ ပက္ကန္တာ’’တိ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိံသု။ တာသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ အာရာမော ပဝိသိတဗ္ဗော’တိ။ မယဉ္စမှာ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသိမှာ။ ကစ္စိ နု ခေါ မယံ ပါစိတ္တိယံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဇာနံ သဘိက္ခုကံ အာရာမံ အနာပုစ္ဆာ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ, အညေ ဝါ တဿာ အာရောစေန္တိ, တေ ဝါ အာရောစေန္တိ။
သဘိက္ခုကော နာမ အာရာမော ယတ္ထ ဘိက္ခူ ရုက္ခမူလေပိ ဝသန္တိ။
အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသေယျာတိ ဘိက္ခုံ ဝါ သာမဏေရံ ဝါ အာရာမိကံ ဝါ အနာပုစ္ဆာ ပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ ပရိက္ခေပံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပရိက္ခိတ္တဿ အာရာမဿ ဥပစာရံ ဩက္ကမန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၆။ သဘိက္ခုကေ သဘိက္ခုကသညာ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သဘိက္ခုကေ ဝေမတိကာ သန္တံ ဘိက္ခုံ
အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သဘိက္ခုကေ အဘိက္ခုကသညာ သန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသတိ, အနာပတ္တိ။
အဘိက္ခုကေ သဘိက္ခုကသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဘိက္ခုကေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဘိက္ခုကေ အဘိက္ခုကသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၇။ အနာပတ္တိ သန္တံ ဘိက္ခုံ အာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, အသန္တံ ဘိက္ခုံ အနာပုစ္ဆာ ပဝိသတိ, သီသာနုလောကိကာ ဂစ္ဆတိ, ယတ္ထ ဘိက္ခုနိယော သန္နိပတိတာ ဟောန္တိ တတ္ထ ဂစ္ဆတိ, အာရာမေန မဂ္ဂေါ ဟောတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥပါလိဿ ဥပဇ္ဈာယော အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော သုသာနေ ဝိဟရတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခုနီနံ မဟတ္တရာ [မဟန္တတရာ (သီ။)] ဘိက္ခုနီ ကာလင်္ကတာ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တံ ဘိက္ခုနိံ နီဟရိတွာ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ ဝိဟာရဿ အဝိဒူရေ ဈာပေတွာ ထူပံ ကတွာ ဂန္တွာ တသ္မိံ ထူပေ ရောဒန္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော တေန သဒ္ဒေန ဥဗ္ဗာဠှော တံ ထူပံ ဘိန္ဒိတွာ ပကိရေသိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘ဣမိနာ ကပ္ပိတကေန အမှာကံ အယျာယ ထူပေါ ဘိန္နော, ဟန္ဒ နံ ဃာတေမာ’’တိ, မန္တေသုံ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အာယသ္မာ ဥပါလိ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော ဝိဟာရာ နိက္ခမိတွာ နိလီနော အစ္ဆိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ယေနာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ ဝိဟာရော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ ဝိဟာရံ ပါသာဏေဟိ စ လေဍ္ဍူဟိ စ ဩတ္ထရာပေတွာ, ‘‘မတော ကပ္ပိတကော’’တိ ပက္ကမိံသု။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ဝေသာလိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ အဒ္ဒသံသု ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အာယသ္မန္တံ ကပ္ပိတကံ ပိဏ္ဍာယ စရန္တံ။ ဒိသွာန ဧဝမာဟံသု – ‘‘အယံ ကပ္ပိတကော ဇီဝတိ, ကော နု ခေါ အမှာကံ မန္တံ သံဟရီ’’တိ? အဿောသုံ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယျေန ကိရ ဥပါလိနာ အမှာကံ မန္တော သံဟဋော’’တိ။ တာ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ အက္ကောသိံသု – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယံ ကာသာဝဋော မလမဇ္ဇနော နိဟီနဇစ္စော အမှာကံ မန္တံ သံဟရိဿတီ’’တိ! ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော အယျံ ဥပါလိံ အက္ကောသိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥပါလိံ အက္ကောသန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥပါလိံ အက္ကောသိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုံ အက္ကောသေယျ ဝါ ပရိဘာသေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုန္တိ ဥပသမ္ပန္နံ။ အက္ကောသေယျ ဝါတိ ဒသဟိ ဝါ အက္ကောသဝတ္ထူဟိ အက္ကောသတိ ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပရိဘာသေယျ ဝါတိ ဘယံ ဥပဒံသေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၁။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညာ အက္ကောသတိ ဝါ ပရိဘာသတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကာ အက္ကောသတိ ဝါ ပရိဘာသတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညာ အက္ကောသတိ ဝါ ပရိဘာသတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အနုပသမ္ပန္နံ အက္ကောသတိ ဝါ ပရိဘာသတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၂။ အနာပတ္တိ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ, ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ, အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဘဏ္ဍနကာရိကာ ဟောတိ ကလဟကာရိကာ ဝိဝါဒကာရိကာ ဘဿကာရိကာ သံဃေ အဓိကရဏကာရိကာ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တဿာ ကမ္မေ ကရီယမာနေ ပဋိက္ကောသတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂါမကံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ ဘိက္ခုနိသံဃော – ‘‘ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပက္ကန္တာ’’တိ စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ အာပတ္တိယာ အဒဿနေ ဥက္ခိပိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ဂါမကေ တံ ကရဏီယံ တီရေတွာ ပုနဒေဝ သာဝတ္ထိံ ပစ္စာဂစ္ဆိ။ စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အာဂစ္ဆန္တိယာ နေဝ အာသနံ ပညပေသိ န ပါဒေါဒကံ ပါဒပီဌံ ပါဒကဌလိကံ ဥပနိက္ခိပိ၊ န ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေသိ န ပါနီယေန အာပုစ္ဆိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, မယိ အာဂစ္ဆန္တိယာ နေဝ အာသနံ ပညပေသိ န ပါဒေါဒကံ ပါဒပီဌံ ပါဒကဌလိကံ ဥပနိက္ခိပိ၊ န ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေသိ န ပါနီယေန အာပုစ္ဆီ’’တိ? ‘‘ဧဝဉှေတံ, အယျေ, ဟောတိ ယထာ တံ အနာထာယာ’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, အယျေ, အနာထာ’’တိ? ‘‘ဣမာ မံ, အယျေ, ဘိက္ခုနိယော – ‘‘အယံ အနာထာ အပ္ပညာတာ, နတ္ထိ ဣမိဿာ ကာစိ ပတိဝတ္တာ’’တိ, အာပတ္တိယာ အဒဿနေ ဥက္ခိပိံသူ’’တိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘ဗာလာ ဧတာ အဗျတ္တာ ဧတာ နေတာ ဇာနန္တိ ကမ္မံ ဝါ ကမ္မဒေါသံ ဝါ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ’’တိ, စဏ္ဍီကတာ ဂဏံ ပရိဘာသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ စဏ္ဍီကတာ ဂဏံ ပရိဘာသိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စဏ္ဍီကတာ ဂဏံ ပရိဘာသတီတိ [ပရိဘာသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ …ပေ…ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ စဏ္ဍီကတာ
ဂဏံ ပရိဘာသိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၄။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ စဏ္ဍီကတာ ဂဏံ ပရိဘာသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၅။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
စဏ္ဍီကတာ နာမ ကောဓနာ ဝုစ္စတိ။
ဂဏော နာမ ဘိက္ခုနိသံဃော ဝုစ္စတိ။
ပရိဘာသေယျာတိ ‘‘ဗာလာ ဧတာ အဗျတ္တာ ဧတာ နေတာ ဇာနန္တိ ကမ္မံ ဝါ ကမ္မဒေါသံ ဝါ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ’’တိ ပရိဘာသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဝါ ဧကံ ဘိက္ခုနိံ ဝါ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ ပရိဘာသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၆။ အနာပတ္တိ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ, ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ, အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဗြာဟ္မဏော ဘိက္ခုနိယော နိမန္တေတွာ ဘောဇေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဘုတ္တာဝီ [ဘုတ္တာဝိနီ (က။)] ပဝါရိတာ ဉာတိကုလာနိ ဂန္တွာ ဧကစ္စာ ဘုဉ္ဇိံသု ဧကစ္စာ ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ အဂမံသု။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ပဋိဝိဿကေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘိက္ခုနိယော မယာ အယျာ သန္တပ္ပိတာ, ဧထ တုမှေပိ သန္တပ္ပေဿာမီ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိံ တွံ, အယျော, အမှေ သန္တပ္ပေဿသိ! ယာပိ တယာ နိမန္တိတာ တာပိ အမှာကံ ဃရာနိ အာဂန္တွာ ဧကစ္စာ ဘုဉ္ဇိံသု ဧကစ္စာ
ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ အဂမံသူ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အမှာကံ ဃရေ ဘုဉ္ဇိတွာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ, န စာဟံ ပဋိဗလော ယာဝဒတ္ထံ ဒါတု’’န္တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဘုတ္တာဝီ [ဘုတ္တာဝိနီ (က။)] ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘုတ္တာဝီ ပဝါရိတာ အညတြ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ နိမန္တိတာ ဝါ ပဝါရိတာ ဝါ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒေယျ ဝါ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
နိမန္တိတာ နာမ ပဉ္စန္နံ ဘောဇနာနံ အညတရေန ဘောဇနေန နိမန္တိတာ။
ပဝါရိတာ နာမ အသနံ ပညာယတိ, ဘောဇနံ ပညာယတိ, ဟတ္ထပါသေ ဌိတာ အဘိဟရတိ, ပဋိက္ခေပေါ ပညာယတိ။
ခါဒနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ယာဂုံ ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ ဌပေတွာ အဝသေသံ ခါဒနီယံ နာမ။
ဘောဇနီယံ နာမ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ – ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ။
‘‘ခါဒိဿာမိ ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၀။ နိမန္တိတေ နိမန္တိတသညာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နိမန္တိတေ ဝေမတိကာ ခါဒနီယံ ဝါ
ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ နိမန္တိတေ အနိမန္တိတသညာ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ ခါဒတိ ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ အာဟာရတ္ထာယ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၁။ အနာပတ္တိ နိမန္တိတာ အပ္ပဝါရိတာ, ယာဂုံ ပိဝတိ, သာမိကေ အပလောကေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, ယာမကာလိကံ သတ္တာဟကာလိကံ ယာဝဇီဝိကံ သတိ ပစ္စယေ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ သာဝတ္ထိယံ အညတရိဿာ ဝိသိခါယ ပိဏ္ဍာယ စရမာနာ ယေန အညတရံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဘောဇေတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အညာပိ, အယျေ, ဘိက္ခုနိယော အာဂစ္ဆန္တူ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ, ‘‘ကထဉှိ နာမ [ကထံ အညာ (သျာ။)] ဘိက္ခုနိယော နာဂစ္ဆေယျု’’န္တိ, ဘိက္ခုနိယော ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမုကသ္မိံ, အယျေ, ဩကာသေ ဝါဠာ သုနခါ စဏ္ဍော ဗလိဗဒ္ဒေါ စိက္ခလ္လော ဩကာသော။ မာ ခေါ တတ္ထ အဂမိတ္ထာ’’တိ။ အညတရာပိ ဘိက္ခုနီ တဿာ ဝိသိခါယ ပိဏ္ဍာယ စရမာနာ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဘောဇေတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ, အယျေ, ဘိက္ခုနိယော န အာဂစ္ဆန္တီ’’တိ? အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ တေသံ မနုဿာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ကုလံ မစ္ဆရာယိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ
ကုလံ မစ္ဆရာယတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ကုလံ မစ္ဆရာယိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ကုလမစ္ဆရိနီ အဿ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။
မစ္ဆရိနီ အဿာတိ ‘‘ကထံ ဘိက္ခုနိယော နာဂစ္ဆေယျု’’န္တိ ဘိက္ခုနီနံ သန္တိကေ ကုလဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ကုလဿ ဝါ သန္တိကေ ဘိက္ခုနီနံ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၅။ အနာပတ္တိ ကုလံ န မစ္ဆရာယန္တီ သန္တံယေဝ အာဒီနဝံ အာစိက္ခတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဂါမကာဝါသေ ဝဿံဝုဋ္ဌာ သာဝတ္ထိံ အဂမံသု။ ဘိက္ခုနိယော တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကတ္ထာယျာယော ဝဿံဝုဋ္ဌာ? ကစ္စိ ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ အဟောသီ’’တိ? ‘‘နတ္ထယျေ, တတ္ထ ဘိက္ခူ၊ ကုတော ဩဝါဒေါ ဣဒ္ဓေါ ဘဝိဿတီ’’တိ! ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အဘိက္ခုကေ အာဝါသေ ဝဿံ ဝသိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အဘိက္ခုကေ အာဝါသေ ဝဿံ ဝသန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ,
ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အဘိက္ခုကေ အာဝါသေ ဝဿံ ဝသိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဘိက္ခုကေ အာဝါသေ ဝဿံ ဝသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဘိက္ခုကော နာမ အာဝါသော န သက္ကာ ဟောတိ ဩဝါဒါယ ဝါ သံဝါသာယ ဝါ ဂန္တုံ။ ‘‘ဝဿံ ဝသိဿာမီ’’တိ သေနာသနံ ပညပေတိ ပါနီယံ ပရိဘောဇနီယံ ဥပဋ္ဌပေတိ ပရိဝေဏံ သမ္မဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သဟ အရုဏုဂ္ဂမနာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄၉။ အနာပတ္တိ ဝဿုပဂတာ ဘိက္ခူ ပက္ကန္တာ ဝါ ဟောန္တိ ဝိဗ္ဘန္တာ ဝါ ကာလင်္ကတာ ဝါ ပက္ခသင်္ကန္တာ ဝါ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဂါမကာဝါသေ ဝဿံဝုဋ္ဌာ သာဝတ္ထိံ အဂမံသု။ ဘိက္ခုနိယော တာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကတ္ထာယျာယော ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ကတ္ထ [ကစ္စိ (သျာ။)] ဘိက္ခုသံဃော ပဝါရိတော’’တိ? ‘‘န မယံ, အယျေ, ဘိက္ခုသံဃံ ပဝါရေမာ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခုသံဃံ န ပဝါရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခုသံဃံ န ပဝါရေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော
ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခုသံဃံ န ပဝါရေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၁။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဥဘတောသံဃေ တီဟိ ဌာနေဟိ န ပဝါရေယျ ဒိဋ္ဌေန ဝါ သုတေန ဝါ ပရိသင်္ကာယ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဝဿံဝုဋ္ဌာ နာမ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ ဝုဋ္ဌာ။ ဥဘတောသံဃေ တီဟိ ဌာနေဟိ န ပဝါရေဿာမိ ဒိဋ္ဌေန ဝါ သုတေန ဝါ ပရိသင်္ကာယ ဝါ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၃။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနုပဿယံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝဒန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဧထာယျေ ဩဝါဒံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ယမ္ပိ မယံ, အယျေ, ဂစ္ဆေယျာမ ဩဝါဒဿ ကာရဏာ, အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဣဓေဝ အာဂန္တွာ အမှေ ဩဝဒန္တီ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝါဒံ န ဂစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝါဒံ န ဂစ္ဆန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဩဝါဒံ န ဂစ္ဆိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၅။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဩဝါဒါယ ဝါ သံဝါသာယ ဝါ န ဂစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဩဝါဒေါ နာမ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ။
သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ။ ဩဝါဒါယ ဝါ သံဝါသာယ ဝါ န ဂစ္ဆိဿာမီတိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၇။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ ဒုတိယိကံ ဘိက္ခုနိံ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဥပေါသထမ္ပိ န ပုစ္ဆန္တိ ဩဝါဒမ္ပိ န ယာစန္တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဥပေါသထမ္ပိ န ပုစ္ဆိဿန္တိ ဩဝါဒမ္ပိ န ယာစိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ‘‘ဥပေါသထမ္ပိ န ပုစ္ဆန္တိ ဩဝါဒမ္ပိ န ယာစန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဥပေါသထမ္ပိ န ပုစ္ဆိဿန္တိ ဩဝါဒမ္ပိ န ယာစိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅၉။ ‘‘အနွဒ္ဓမာသံ ဘိက္ခုနိယာ ဘိက္ခုသံဃတော ဒွေ ဓမ္မာ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗာ – ဥပေါသထပုစ္ဆကဉ္စ ဩဝါဒူပသင်္ကမနဉ္စ။ တံ အတိက္ကာမေန္တိယာ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၀။ အနွဒ္ဓမာသန္တိ အနုပေါသထိကံ။ ဥပေါသထော နာမ ဒွေ ဥပေါသထာ – စာတုဒ္ဒသိကော စ ပန္နရသိကော စ။
ဩဝါဒေါ နာမ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ။ ‘‘ဥပေါသထမ္ပိ န ပုစ္ဆိဿာမိ ဩဝါဒမ္ပိ န ယာစိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၁။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ ဒုတိယိကံ ဘိက္ခုနိံ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ပသာခေ ဇာတံ ဂဏ္ဍံ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ ဘေဒါပေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော တံ ဘိက္ခုနိံ ဒူသေတုံ ဥပက္ကမိ။ သာ ဝိဿရမကာသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥပဓာဝိတွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျေ, ဝိဿရမကာသီ’’တိ? အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ ပသာခေ ဇာတံ ဂဏ္ဍံ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ ဘေဒါပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ပသာခေ ဇာတံ ဂဏ္ဍံ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ ဘေဒါပေတီတိ [ဘေဒါပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ ပသာခေ ဇာတံ ဂဏ္ဍံ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ ဘေဒါပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပသာခေ ဇာတံ ဂဏ္ဍံ ဝါ ရုဓိတံ ဝါ အနပလောကေတွာ သံဃံ ဝါ ဂဏံ ဝါ ပုရိသေန သဒ္ဓိံ ဧကေနေကာ ဘေဒါပေယျ ဝါ ဖာလာပေယျ ဝါ ဓောဝါပေယျ ဝါ အာလိမ္ပာပေယျ ဝါ ဗန္ဓာပေယျ ဝါ မောစာပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၄။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပသာခံ နာမ အဓောနာဘိ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ။ ဇာတန္တိ တတ္ထ ဇာတံ။ ဂဏ္ဍော နာမ ယော ကောစိ ဂဏ္ဍော။ ရုဓိတံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဝဏံ။ အနပလောကေတွာတိ အနာပုစ္ဆာ။ သံဃော နာမ ဘိက္ခုနိသံဃော ဝုစ္စတိ။ ဂဏော နာမ သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခုနိယော ဝုစ္စန္တိ။ ပုရိသော နာမ မနုဿပုရိသော, န ယက္ခော, န ပေတော, န တိရစ္ဆာနဂတော, ဝိညူ ပဋိဗလော ဒူသေတုံ။ သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။ ဧကေနေကာတိ ပုရိသော စေဝ ဟောတိ ဘိက္ခုနီ စ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၅။ ‘‘ဘိန္ဒာ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိန္နေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘‘ဖာလေဟီ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖာလိတေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘‘ဓောဝါ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓောဝိတေ [ဓောတေ (သျာ။)] အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘‘အာလိမ္ပာ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ လိတ္တေ [အာလိတ္တေ (သျာ။)] အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘‘ဗန္ဓာဟီ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဗဒ္ဓေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ‘‘မောစေဟီ’’တိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မုတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၆။ အနာပတ္တိ အပလောကေတွာ ဘေဒါပေတိ ဝါ ဖာလာပေတိ ဝါ ဓောဝါပေတိ ဝါ အာလိမ္ပာပေတိ ဝါ ဗန္ဓာပေတိ ဝါ မောစာပေတိ ဝါ, ယာ ကာစိ ဝိညူ ဒုတိယိကာ [ယာ ကာစိ ဝိညူ ဒုတိယာ (သျာ။), ယော ကောစိ ဝိညူ ဒုတိယော (က။)] ဟောတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
အာရာမဝဂ္ဂေါ ဆဋ္ဌော။
၇။ ဂဗ္ဘိနီဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ သာ ပိဏ္ဍာယ စရတိ။ မနုဿာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဒေထာယျာယ
ဘိက္ခံ, ဂရုဘာရာ [ဂရုဂဗ္ဘာ (သျာ။)] အယျာ’’တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဂဗ္ဘိနိံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဂဗ္ဘိနီ နာမ အာပန္နသတ္တာ ဝုစ္စတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၀။ ဂဗ္ဘိနိယာ ဂဗ္ဘိနိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဗ္ဘိနိယာ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂဗ္ဘိနိယာ အဂဗ္ဘိနိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အနာပတ္တိ။ အဂဗ္ဘိနိယာ ဂဗ္ဘိနိသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဂဗ္ဘိနိယာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဂဗ္ဘိနိယာ အဂဗ္ဘိနိသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၁။ အနာပတ္တိ ဂဗ္ဘိနိံ အဂဗ္ဘိနိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အဂဗ္ဘိနိံ အဂဗ္ဘိနိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ သာ ပိဏ္ဍာယ စရတိ။ မနုဿာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဒေထာယျာယ ဘိက္ခံ, သဒုတိယိကာ အယျာ’’တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပါယန္တိံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပါယန္တီ နာမ မာတာ ဝါ ဟောတိ [ဟောတု (က။)] ဓာတိ [ဓာတီ (သီ။ သျာ။)] ဝါ။
ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၅။ ပါယန္တိယာ ပါယန္တိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပါယန္တိယာ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပါယန္တိယာ အပါယန္တိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အနာပတ္တိ။ အပါယန္တိယာ ပါယန္တိသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပါယန္တိယာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပါယန္တိယာ အပါယန္တိသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၆။ အနာပတ္တိ ပါယန္တိံ အပါယန္တိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အပါယန္တိံ အပါယန္တိသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, သိက္ခမာနာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ သိက္ခမာနာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ သိက္ခမာနာ။ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၈။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ သိက္ခမာနာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ သိက္ခမာနာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ သိက္ခမာနာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ သိက္ခမာနာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ သိက္ခမာနာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ သိက္ခမာနာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇၉။ သာ သိက္ခမာနာ ‘‘ဧဝံ ဝဒေဟီ’’တိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ပါဏာတိပါတာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ။ အဒိန္နာဒါနာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ။ အဗြဟ္မစရိယာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ။ မုသာဝါဒါ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ။ သုရာမေရယမဇ္ဇပ္ပမာဒဋ္ဌာနာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ။ ဝိကာလဘောဇနာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဒွေဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ သိက္ခာ ဝါ န ဒိန္နာ ဟောတိ, ဒိန္နာ ဝါ သိက္ခာ ကုပိတာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၂။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၃။ အနာပတ္တိ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဧထ, သိက္ခမာနာ, ဣမံ ဇာနာထ, ဣမံ ဒေထ, ဣမံ အာဟရထ, ဣမိနာ အတ္ထော, ဣမံ ကပ္ပိယံ ကရောထာ’’တိ။ တာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ, အယျေ, သိက္ခမာနာ။ ဘိက္ခုနိယော မယ’’န္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ
ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သိက္ခမာနာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၅။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သိက္ခမာနာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သိက္ခမာနာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သိက္ခမာနာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ၊ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၆။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဒွေဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ အသမ္မတာ နာမ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ န ဒိန္နာဟောတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၈။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈၉။ အနာပတ္တိ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သိက္ခမာနံ သံဃေန သမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ အက္ခမာ ဟောန္တိ သီတဿ ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ။ ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အနဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။
ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! ဦနဒွါဒသဝဿာ [ဦနဒွါဒသဝဿာဟိ (က။)], ဘိက္ခဝေ, ဂိဟိဂတာ အက္ခမာ ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ။ ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အနဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောတိ။ ဒွါဒသဝဿာဝ [ဒွါဒသဝဿာ စ (သျာ။ က။)] ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဂိဟိဂတာ ခမာ ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ။ ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောတိ။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဦနဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဦနဒွါဒသဝဿာ နာမ အပ္ပတ္တဒွါဒသဝဿာ။ ဂိဟိဂတာ နာမ ပုရိသန္တရဂတာ ဝုစ္စတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၃။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ ဦနဒွါဒသဝဿသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အနာပတ္တိ။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဦနဒွါဒသဝဿသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ပရိပုဏ္ဏသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၄။ အနာပတ္တိ ဦနဒွါဒသဝဿံ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၆။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
သာ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ ဧဝံ ဝဒေဟီတိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ပါဏာတိပါတာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ…ပေ… ဝိကာလဘောဇနာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ။ ဂိဟိဂတာ နာမ ပုရိသန္တရဂတာ ဝုစ္စတိ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ သိက္ခာ ဝါ န ဒိန္နာ ဟောတိ, ဒိန္နာ ဝါ သိက္ခာ ကုပိတာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉၉။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၀။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဧထ သိက္ခမာနာ, ဣမံ ဇာနာထ, ဣမံ ဒေထ, ဣမံ အာဟရထ, ဣမိနာ အတ္ထော, ဣမံ ကပ္ပိယံ ကရောထာ’’တိ။ တာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ, အယျေ, သိက္ခမာနာ, ဘိက္ခုနိယော မယ’’န္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတ္တံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ
သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ, သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၂။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဂိဟိဂတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဂိဟိဂတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၃။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ။ ဂိဟိဂတာ နာမ ပုရိသန္တရဂတာ ဝုစ္စတိ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ အသမ္မတာ နာမ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ န ဒိန္နာ ဟောတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၅။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၆။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ ဂိဟိဂတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန သမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှာတိ န အနုဂ္ဂဏှာပေတိ။
တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှိဿတိ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှာတိ န အနုဂ္ဂဏှာပေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှိဿတိ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၈။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှေယျ န အနုဂ္ဂဏှာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀၉။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သဟဇီဝိနီ နာမ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ ဝုစ္စတိ။ ဝုဋ္ဌာပေတွာတိ ဥပသမ္ပာဒေတွာ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။
နေဝ အနုဂ္ဂဏှေယျာတိ န သယံ အနုဂ္ဂဏှေယျ ဥဒ္ဒေသေန ပရိပုစ္ဆာယ ဩဝါဒေန အနုသာသနိယာ။
န အနုဂ္ဂဏှာပေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ ‘‘ဒွေ ဝဿာနိ နေဝ အနုဂ္ဂဏှိဿာမိ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၀။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော
ဝုဋ္ဌာပိတံ ပဝတ္တိနိံ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဝုဋ္ဌာပိတံ ပဝတ္တိနိံ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝုဋ္ဌာပိတံ ပဝတ္တိနိံ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဝုဋ္ဌာပိတံ ပဝတ္တိနိံ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၂။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဝုဋ္ဌာပိတံ ပဝတ္တိနိံ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၃။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဝုဋ္ဌာပိတန္တိ ဥပသမ္ပာဒိတံ။ ပဝတ္တိနီ နာမ ဥပဇ္ဈာယာ ဝုစ္စတိ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ နာနုဗန္ဓေယျာတိ န သယံ ဥပဋ္ဌဟေယျ။ ဒွေ ဝဿာနိ နာနုဗန္ဓိဿာမီတိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၄။ အနာပတ္တိ ဥပဇ္ဈာယာ ဗာလာ ဝါ ဟောတိ အလဇ္ဇိနီ ဝါ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ နေဝ ဝူပကာသေတိ န ဝူပကာသာပေတိ။ သာမိကော အဂ္ဂဟေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ နေဝ ဝူပကာသေဿတိ န ဝူပကာသာပေဿတိ, သာမိကော
အဂ္ဂဟေသိ! သစာယံ ဘိက္ခုနီ ပက္ကန္တာ အဿ, န စ သာမိကော ဂဏှေယျာ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ နေဝ ဝူပကာသေတိ န ဝူပကာသာပေတိ […သိ (က။)], သာမိကော အဂ္ဂဟေသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ နေဝ ဝူပကာသေဿတိ န ဝူပကာသာပေဿတိ, သာမိကော အဂ္ဂဟေသိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သဟဇီဝိနိံ ဝုဋ္ဌာပေတွာ နေဝ ဝူပကာသေယျ န ဝူပကာသာပေယျ အန္တမသော ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သဟဇီဝိနီ နာမ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ ဝုစ္စတိ။ ဝုဋ္ဌာပေတွာတိ ဥပသမ္ပာဒေတွာ။ နေဝဝူပကာသေယျာတိ န သယံ ဝူပကာသေယျ။ န ဝူပကာသာပေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။ ‘‘နေဝ ဝူပကာသေဿာမိ န ဝူပကာသာပေဿာမိ အန္တမသော ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၈။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ ဒုတိယိကံ ဘိက္ခုနိံ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဂဗ္ဘိနိဝဂ္ဂေါ သတ္တမော။
၈။ ကုမာရီဘူတဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဦနဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ အက္ခမာ ဟောန္တိ သီတဿ
ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ။ ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အနဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောန္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဦနဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! ဦနဝီသတိဝဿာ, ဘိက္ခဝေ, ကုမာရိဘူတာ အက္ခမာ ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ…ပေ… ပါဏဟရာနံ အနဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောတိ။ ဝီသတိဝဿာဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ကုမာရိဘူတာ ခမာ ဟောတိ သီတဿ ဥဏှဿ…ပေ… ပါဏဟရာနံ အဓိဝါသကဇာတိကာ ဟောတိ။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဦနဝီသတိဝဿံကုမာရိဘူတံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဦနဝီသတိဝဿာ နာမ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿာ။ ကုမာရိဘူတာ နာမ သာမဏေရီ ဝုစ္စတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၂။ ဦနဝီသတိဝဿာယ ဦနဝီသတိဝဿသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဦနဝီသတိဝဿာယ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနဝီသတိဝဿာယ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အနာပတ္တိ။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ဦနဝီသတိဝဿသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏ-
ဝီသတိဝဿာယ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ပရိပုဏ္ဏသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၃။ အနာပတ္တိ ဦနဝီသတိဝဿံ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ပရိပုဏ္ဏသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ အဋ္ဌာရသဝဿာ ကုမာရိဘူတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၅။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ အဋ္ဌာရသဝဿာ ကုမာရိဘူတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ အဋ္ဌာရသဝဿာ ကုမာရိဘူတာ သံဃံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ အဋ္ဌာရသဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခာသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
သာ အဋ္ဌာရသဝဿာ ကုမာရိဘူတာ ဧဝံ ဝဒေဟီတိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ပါဏာတိပါတာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမိ…ပေ… ဝိကာလဘောဇနာ ဝေရမဏိံ ဒွေ ဝဿာနိ အဝီတိက္ကမ္မ သမာဒါနံ သမာဒိယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု အသိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ နာမ ပတ္တဝီသတိဝဿာ။ ကုမာရိဘူတာ နာမ သာမဏေရီ ဝုစ္စတိ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ သိက္ခာ ဝါ န ဒိန္နာ ဟောတိ, ဒိန္နာ ဝါ သိက္ခာ ကုပိတာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၈။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂၉။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဧထ သိက္ခမာနာ, ဣမံ ဇာနာထ, ဣမံ ဒေထ, ဣမံ အာဟရထ, ဣမိနာ အတ္ထော, ဣမံ ကပ္ပိယံ ကရောထာ’’တိ။ တာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ, အယျေ, သိက္ခမာနာ၊ ဘိက္ခုနိယော မယ’’န္တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ,
ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ ကုမာရိဘူတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၁။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ ကုမာရိဘူတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ဣတ္ထန္နာမာယ အယျာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ ကုမာရိဘူတာ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ သံဃံ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ ကုမာရိဘူတာယ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာယ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၂။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန အသမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၃။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ နာမ ပတ္တဝီသတိဝဿာ။ ကုမာရိဘူတာ နာမ သာမဏေရီ ဝုစ္စတိ။ ဒွေ ဝဿာနီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ အသမ္မတာ နာမ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ န ဒိန္နာ ဟောတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၄။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၅။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ ကုမာရိဘူတံ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခံ သံဃေန သမ္မတံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ န ဇာနန္တိ
ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိယောပိ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဦနဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဦနဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဦနဒွါဒသဝဿာ နာမ အပ္ပတ္တဒွါဒသဝဿာ။
ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃၉။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန အသမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ တာ ဗာလာ ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိယောပိ ဗာလာ
ဟောန္တိ အဗျတ္တာ၊ န ဇာနန္တိ ကပ္ပိယံ ဝါ အကပ္ပိယံ ဝါ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန အသမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန အသမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန အသမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ…ပေ… ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခုနီနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – အဟံ, အယျေ, ဣတ္ထန္နာမာ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဘိက္ခုနီ သံဃံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ သာ ဘိက္ခုနီ သံဃေန ပရိစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗာ – ‘‘ဗျတ္တာယံ ဘိက္ခုနီ လဇ္ဇိနီ’’တိ။ သစေ ဗာလာ စ ဟောတိ အလဇ္ဇိနီ စ, န ဒါတဗ္ဗာ။ သစေ ဗာလာ ဟောတိ လဇ္ဇိနီ, န ဒါတဗ္ဗာ။ သစေ ဗျတ္တာ ဟောတိ အလဇ္ဇိနီ, န ဒါတဗ္ဗာ။ သစေ ဗျတ္တာ စ ဟောတိ လဇ္ဇိနီ စ, ဒါတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗလာယ သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၁။ ‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဘိက္ခုနီ သံဃံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, အယျေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမာ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ ဘိက္ခုနီ သံဃံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာ အယျာယ ခမတိ ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သာ တုဏှဿ၊ ယဿာ နက္ခမတိ, သာ ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမာယ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာ ဘိက္ခုနိယော အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၂။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန အသမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၃။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ။
အသမ္မတာ နာမ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိ န ဒိန္နာ ဟောတိ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၄။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၅။ အနာပတ္တိ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ သံဃေန သမ္မတာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စဏ္ဍကာဠီ
ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိသံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ယာစတိ။ အထ ခေါ ဘိက္ခုနိသံဃော စဏ္ဍကာဠိံ ဘိက္ခုနိံ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ – ‘‘အလံ တာဝ တေ, အယျေ, ဝုဋ္ဌာပိတေနာ’’တိ, ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ န အဒါသိ။ စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိသံဃော အညာသံ ဘိက္ခုနီနံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ဒေတိ။ စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အဟမေဝ နူန ဗာလာ, အဟမေဝ နူန အလဇ္ဇိနီ၊ ယံ သံဃော အညာသံ ဘိက္ခုနီနံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ ဒေတိ, မယှမေဝ န ဒေတီ’’တိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ – ‘အလံ တာဝ တေ, အယျေ, ဝုဋ္ဌာပိတေနာ’တိ ဝုစ္စမာနာ ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ‘စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ အလံ တာဝ တေ အယျေ ဝုဋ္ဌာပိတေနာ’တိ ဝုစ္စမာနာ ‘‘သာဓူ’’တိ ပဋိဿုဏိတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇတီတိ [အာပဇ္ဇီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, စဏ္ဍကာဠီ ဘိက္ခုနီ – ‘‘အလံ တာဝ တေ, အယျေ, ဝုဋ္ဌာပိတေနာ’’တိ ဝုစ္စမာနာ ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ – ‘အလံ တာဝ တေ, အယျေ, ဝုဋ္ဌာပိတေနာ’တိ ဝုစ္စမာနာ ‘သာဓူ’တိပဋိဿုဏိတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၈။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အလံ တာဝ တေ အယျေ ဝုဋ္ဌာပိတေနာတိ အလံ တာဝ တေ, အယျေ, ဥပသမ္ပာဒိတေန။ ‘သာဓူ’တိ ပဋိဿုဏိတွာ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄၉။ အနာပတ္တိ ပကတိယာ ဆန္ဒာ ဒေါသာ မောဟာ ဘယာ ကရောန္တံ ခိယျတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ သိက္ခမာနာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဥပသမ္ပဒံ ယာစိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ သိက္ခမာနံ – ‘‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ။ အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ သိက္ခမာနံ – ‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ, ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’တိ ဝတွာ, သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ ဝုဋ္ဌာပေယျ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။
သစေ မေ တွံ အယျေ စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ ဧဝါဟံ တံ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ အသတိ အန္တရာယေ။
နေဝ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ န သယံ ဝုဋ္ဌာပေယျ။
နဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။ ‘‘နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၃။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ သိက္ခမာနာ ထုလ္လနန္ဒံ ဘိက္ခုနိံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဥပသမ္ပဒံ ယာစိ။ ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ တံ သိက္ခမာနံ ‘‘သစေ မံ တွံ, အယျေ, ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတိ။ အထ ခေါ သာ သိက္ခမာနာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ သိက္ခမာနံ – သစေ မံ တွံ, အယျေ, ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘‘သစေ မံ တွံ အယျေ ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရောတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘‘သစေ မံ တွံ, အယျေ, ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ, နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ – ‘သစေ မံ တွံ အယျေ ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’တိ ဝတွာ, သာ ပစ္ဆာ
အနန္တရာယိကိနီနေဝ ဝုဋ္ဌာပေယျ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။
သစေ မံ တွံ အယျေ ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသီတိ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ ဥပဋ္ဌဟိဿသိ။
ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ ဧဝါဟံ တံ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ အသတိ အန္တရာယေ။
နေဝ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ န သယံ ဝုဋ္ဌာပေယျ။
န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ န အညံ အာဏာပေယျ။ ‘‘နေဝ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမီ’’တိ ဓုရံ နိက္ခိတ္တမတ္တေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၇။ အနာပတ္တိ သတိ အန္တရာယေ, ပရိယေသိတွာ န လဘတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၉။ နဝမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပုရိသသံသဋ္ဌံ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ စဏ္ဍိံ သောကာဝါသံ [သောကဝဿံ (သီ။) သောကာဝဿံ (သျာ။)] စဏ္ဍကာဠိံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ပုရိသသံသဋ္ဌံ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ စဏ္ဍိံ သောကာဝါသံ [သောကဝဿံ (သီ။) သောကာဝဿံ (သျာ။)] စဏ္ဍကာဠိံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပုရိသသံသဋ္ဌံ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ စဏ္ဍိံ သောကာဝါသံ [သောကဝဿံ (သီ။) သောကာဝဿံ (သျာ။)] စဏ္ဍကာဠိံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတီတိ [ဝုဋ္ဌာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ
ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပုရိသသံသဋ္ဌံ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ စဏ္ဍိံ သောကာဝါသံ စဏ္ဍကာဠိံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅၉။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပုရိသသံသဋ္ဌံ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ စဏ္ဍိံ သောကာဝါသံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပုရိသော နာမ ပတ္တဝီသတိဝဿော။ ကုမာရကော နာမ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿော။ သံသဋ္ဌာ နာမ အနနုလောမိကေန ကာယိကဝါစသိကေန သံသဋ္ဌာ။ စဏ္ဍီ နာမ ကောဓနာ ဝုစ္စတိ။
သောကာဝါသာ နာမ ပရေသံ ဒုက္ခံ ဥပ္ပါဒေတိ, သောကံ အာဝိသတိ။ သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ၊ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၁။ အနာပတ္တိ အဇာနန္တီ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
နဝမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၀။ ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ မာတာပိတူဟိပိ သာမိကေနပိ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတိ။ မာတာပိတရောပိ သာမိကောပိ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ
နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ အမှေဟိ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော မာတာပိတူနမ္ပိ သာမိကဿပိ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ မာတာပိတူဟိပိ သာမိကေနပိ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ, မာတာပိတူဟိပိ သာမိကေနပိ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ မာတာပိတူဟိပိ သာမိကေနပိ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၃။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ မာတာပိတူဟိ ဝါ သာမိကေန ဝါ အနနုညာတံ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
မာတာပိတရော နာမ ဇနကာ ဝုစ္စန္တိ။ သာမိကော နာမ ယေန ပရိဂ္ဂဟိတာ ဟောတိ။ အနနုညာတာတိ အနာပုစ္ဆာ။ သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၅။ အနာပတ္တိ အဇာနန္တီ ဝုဋ္ဌာပေတိ, အပလောကေတွာ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၁။ ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘သိက္ခမာနံ
ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ထေရေ ဘိက္ခူ သန္နိပါတေတွာ ပဟူတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဿိတွာ – ‘‘န တာဝါဟံ, အယျာ, သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ထေရေ ဘိက္ခူ ဥယျောဇေတွာ ဒေဝဒတ္တံ ကောကာလိကံ ကဋမောဒကတိဿကံ ခဏ္ဍဒေဝိယာ ပုတ္တံ သမုဒ္ဒဒတ္တံ သန္နိပါတေတွာ သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေတီတိ [ဝုဋ္ဌာပေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ထုလ္လနန္ဒာ ဘိက္ခုနီ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန သိက္ခမာနံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၈။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေနာတိ ဝုဋ္ဌိတာယ ပရိသာယ။ သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆၉။ အနာပတ္တိ အဝုဋ္ဌိတာယ ပရိသာယ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၂။ ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော
အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ, ဥပဿယော န သမ္မတိ။ မနုဿာ [မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ (သီ။)] ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ, ဥပဿယော န သမ္မတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အနုဝဿံ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၂။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အနုဝဿန္တိ အနုသံဝစ္ဆရံ။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၃။ အနာပတ္တိ ဧကန္တရိကံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၃။ တေရသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ။ ဥပဿယော တထေဝ န သမ္မတိ။ မနုဿာ [မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ (သီ။)] တထေဝ
ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! ဥပဿယော တထေဝ န သမ္မတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧကံ ဝဿံ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဧကံ ဝဿန္တိ ဧကံ သံဝစ္ဆရံ။ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ ဒွေ ဥပသမ္ပာဒေယျ။
‘‘ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဂဏံ ဝါ အာစရိနိံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ စီဝရံ ဝါ ပရိယေသတိ, သီမံ ဝါ သမ္မန္နတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ။ ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ဒုက္ကဋာ။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ ဥပဇ္ဈာယာယ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဂဏဿ စ အာစရိနိယာ စ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၇။ အနာပတ္တိ ဧကန္တရိကံ ဧကံ ဝုဋ္ဌာပေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တေရသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ကုမာရီဘူတဝဂ္ဂေါ အဋ္ဌမော။
၉။ ဆတ္တုပါဟနဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ –
‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ဂိလာနာ ဟောတိ။ တဿာ ဝိနာ ဆတ္တုပါဟနံ န ဖာသု ဟောတိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနာယ ဘိက္ခုနိယာ ဆတ္တုပါဟနံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဂိလာနာ ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ ဆတ္တုပါဟနံ ဖာသု ဟောတိ။
ဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ ဆတ္တုပါဟနံ န ဖာသု ဟောတိ။
ဆတ္တံ နာမ တီဏိ ဆတ္တာနိ – သေတစ္ဆတ္တံ, ကိလဉ္ဇစ္ဆတ္တံ, ပဏ္ဏစ္ဆတ္တံ မဏ္ဍလဗဒ္ဓံ သလာကဗဒ္ဓံ။ ဓာရေယျာတိ သကိမ္ပိ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၂။ အဂိလာနာ အဂိလာနသညာ ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနာ ဝေမတိကာ ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနာ ဂိလာနသညာ ဆတ္တုပါဟနံ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဆတ္တံ ဓာရေတိ န ဥပါဟနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဥပါဟနံ ဓာရေတိ န ဆတ္တံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ အဂိလာနသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဂိလာနသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၃။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ, အာရာမေ အာရာမူပစာရေ ဓာရေတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ယာနေန ယာယန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ယာနေန ယာယိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ။ … တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ယာနေန ယာယိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ယာနေန ယာယန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ယာနေန ယာယိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ယာနေန ယာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ဂိလာနာ ဟောတိ, န သက္ကောတိ ပဒသာ ဂန္တုံ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနာယ ဘိက္ခုနိယာ ယာနံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၆။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အဂိလာနာ ယာနေန ယာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၇။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂိလာနာ နာမ သက္ကောတိ ပဒသာ ဂန္တုံ။
ဂိလာနာ နာမ န သက္ကောတိ ပဒသာ ဂန္တုံ။
ယာနံ နာမ ဝယှံ ရထော သကဋံ သန္ဒမာနိကာ သိဝိကာ ပါဋင်္ကီ။
ယာယေယျာတိ သကိမ္ပိ ယာနေန ယာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၈။ အဂိလာနာ အဂိလာနသညာ ယာနေန ယာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနာ ဝေမတိကာ ယာနေန ယာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဂိလာနာ ဂိလာနသညာ ယာနေန ယာယတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ဂိလာနာ အဂိလာနသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဂိလာနသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈၉။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ တတိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ အညတရိဿာ ဣတ္ထိယာ ကုလူပိကာ ဟောတိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒာယျေ, ဣမံ သံဃာဏိံ အမုကာယ နာမ ဣတ္ထိယာ ဒေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ – ‘‘သစာဟံ ပတ္တေန အာဒါယ ဂစ္ဆာမိ ဝိဿရော မေ ဘဝိဿတီ’’တိ ပဋိမုဉ္စိတွာ အဂမာသိ။ တဿာ ရထိကာယ သုတ္တကေ ဆိန္နေ ဝိပ္ပကိရိယိံသု။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ ‘‘ကထံ–
ဟိ နာမ ဘိက္ခုနိယော သံဃာဏိံ ဓာရေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ။ … တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ သံဃာဏိံ ဓာရေဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ သံဃာဏိံ ဓာရေတီ’’တိ [ဓာရေသီတိ (က။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ သံဃာဏိံ ဓာရေဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သံဃာဏိံ ဓာရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သံဃာဏိ နာမ ယာ ကာစိ ကဋူပဂါ။
ဓာရေယျာတိ သကိမ္ပိ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၃။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ, ကဋိသုတ္တကံ ဓာရေတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တတိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေဿန္တီ’’တိ …ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော
ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ ဓာရေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၆။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဣတ္ထာလင်္ကာရော နာမ သီသူပဂေါ ဂီဝူပဂေါ ဟတ္ထူပဂေါ ပါဒူပဂေါ ကဋူပဂေါ။ ဓာရေယျာတိ သကိမ္ပိ ဓာရေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၇။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉၉။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန နဟာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၀။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဂန္ဓော နာမ ယော ကောစိ ဂန္ဓော။ ဝဏ္ဏကံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဝဏ္ဏကံ။ နဟာယေယျာတိ နဟာယတိ။ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ, နဟာနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၁။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၃။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဝါသိတကေန ပိညာကေန နဟာယေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၄။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဝါသိတကံ နာမ ယံ ကိဉ္စိ ဂန္ဓဝါသိတကံ။ ပိညာကံ နာမ တိလပိဋ္ဌံ ဝုစ္စတိ။ နဟာယေယျာတိ နဟာယတိ။ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ, နဟာနပရိယောသာနေ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၅။ အနာပတ္တိ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ, ပကတိပိညာကေန နဟာယတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၇။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၈။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုနိယာတိ အညာယ ဘိက္ခုနိယာ။ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ [ဥဗ္ဗဋ္ဋာပေတိ (သီ။)], အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ သမ္ဗာဟာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀၉။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၈-၉-၁၀။ အဋ္ဌမ-နဝမ-ဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော သိက္ခမာနာယ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ…ပေ… သာမဏေရိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ…ပေ… ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပီတိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၁။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ (သိက္ခမာနာယ…ပေ… သာမဏေရိယာ…ပေ…) ဂိဟိနိယာ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၂။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
သိက္ခမာနာ နာမ ဒွေ ဝဿာနိ ဆသု ဓမ္မေသု သိက္ခိတသိက္ခာ။
ဂိဟိနီ နာမ အဂါရိနီ ဝုစ္စတိ။
ဥမ္မဒ္ဒါပေယျဝါတိ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ သမ္ဗာဟာပေတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၃။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ [အာဗာဓပ္ပစ္စယာ (က။)], အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမ နဝမ ဒသမသိက္ခာပဒါနိ နိဋ္ဌိတာနိ။
၁၁။ ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုဿ ပုရတော အနာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒန္တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုဿ ပုရတော အနာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုဿ ပုရတော အနာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခုဿ ပုရတော အနာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၅။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုဿ ပုရတော အနာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
ဘိက္ခုဿပုရတောတိ ဥပသမ္ပန္နဿ ပုရတော။ အနာပုစ္ဆာတိ အနပလောကေတွာ။ အာသနေ နိသီဒေယျာတိ အန္တမသော ဆမာယပိ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၇။ အနာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ အာသနေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ အာသနေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ
ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ အာသနေ နိသီဒတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၈။ အနာပတ္တိ အာပုစ္ဆာ အာသနေ နိသီဒတိ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၂။ ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော အနောကာသကတံ ဘိက္ခုံ ပဉှံ ပုစ္ဆန္တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော အနောကာသကတံ ဘိက္ခုံ ပဉှံ ပုစ္ဆိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနောကာသကတံ ဘိက္ခုံ ပဉှံ ပုစ္ဆန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော အနောကာသကတံ ဘိက္ခုံ ပဉှံ ပုစ္ဆိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အနောကာသကတံ ဘိက္ခုံ ပဉှံ ပုစ္ဆေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အနောကာသကတန္တိ အနာပုစ္ဆာ။ ဘိက္ခုန္တိ ဥပသမ္ပန္နံ။ ပဉှံ ပုစ္ဆေယျာတိ သုတ္တန္တေ ဩကာသံ ကာရာပေတွာ ဝိနယံ ဝါ အဘိဓမ္မံ ဝါ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ ဝိနယေ ဩကာသံ ကာရာပေတွာ သုတ္တန္တံ ဝါ အဘိဓမ္မံ ဝါ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အဘိဓမ္မေ ဩကာသံ ကာရာပေတွာ သုတ္တန္တံ ဝါ ဝိနယံ ဝါ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၂။ အနာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အနာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ ပဉှံ ပုစ္ဆတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
အာပုစ္ဆိတေ အနာပုစ္ဆိတသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာပုစ္ဆိတေ အာပုစ္ဆိတသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၃။ အနာပတ္တိ ဩကာသံ ကာရာပေတွာ ပုစ္ဆတိ, အနောဒိဿ ဩကာသံ ကာရာပေတွာ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ပုစ္ဆတိ, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၁၃။ တေရသမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ အသင်္ကစ္စိကာ [အသင်္ကစ္ဆိကာ (သျာ။)] ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ တဿာ ရထိကာယ ဝါတမဏ္ဍလိကာ သံဃာဋိယော ဥက္ခိပိံသု။ မနုဿာ ဥက္ကုဋ္ဌိံ အကံသု – ‘‘သုန္ဒရာ အယျာယ ထနုဒရာ’’တိ။ သာ ဘိက္ခုနီ တေဟိ မနုဿေဟိ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနာ မင်္ကု အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဥပဿယံ ဂန္တွာ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနီ အသင်္ကစ္စိကာ ဂါမံ ပဝိသိဿတီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အသင်္ကစ္စိကာ ဂါမံ ပါဝိသီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အသင်္ကစ္စိကာ ဂါမံ ပဝိသိဿတိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၅။ ‘‘ယာပန ဘိက္ခုနီ အသင်္ကစ္စိကာ[အသင်္ကစ္ဆိကာ (သျာ။)]ဂါမံ ပဝိသေယျ, ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၆။ ယာပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အသင်္ကစ္စိကာတိ ဝိနာ သင်္ကစ္စိကံ။
သင်္ကစ္စိကံ နာမ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘနာဘိ, တဿ ပဋိစ္ဆာဒနတ္ထာယ။
ဂါမံ ပဝိသေယျာတိ ပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ပရိက္ခေပံ အတိက္ကာမေန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။ အပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ဥပစာရံ ဩက္ကမန္တိယာ အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၇။ အနာပတ္တိ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ, နဋ္ဌစီဝရိကာယ, ဂိလာနာယ, အဿတိယာ, အဇာနန္တိယာ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
တေရသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဆတ္တုပါဟနဝဂ္ဂေါ နဝမော။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, ဆသဋ္ဌိသတာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ခုဒ္ဒကံ သမတ္တံ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၅။ ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော အဋ္ဌ ပါဋိဒေသနီယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! ကဿ သမ္ပန္နံ န မနာပံ, ကဿ သာဒုံ န ရုစ္စတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ, ဘိက္ခုနိယော သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇေယျ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တာယ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဂါရယှံ, အယျေ, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆိကာ ဘိက္ခုနိယော ဂိလာနာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စိ, အယျေ, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အယျေ, သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ
ဘုဉ္ဇာမ, တေန နော ဖာသု ဟောတိ၊ ဣဒါနိ ပန ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဝိညာပေမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနာယ ဘိက္ခုနိယာ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၀။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဂိလာနာ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇေယျ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တာယ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဂါရယှံ, အယျေ, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၁။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ သပ္ပိနာ ဖာသု ဟောတိ။
ဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ သပ္ပိနာ န ဖာသု ဟောတိ။
သပ္ပိ နာမ ဂေါသပ္ပိ ဝါ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ။ ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ တေသံ သပ္ပိ။
အဂိလာနာ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ‘‘ဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၂။ အဂိလာနာ အဂိလာနသညာ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အဂိလာနာ ဝေမတိကာ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အဂိလာနာ ဂိလာနသညာ သပ္ပိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ဂိလာနာ အဂိလာနသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဂိလာနသညာ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၃။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ, ဂိလာနာ ဟုတွာ ဝိညာပေတွာ အဂိလာနာ ဘုဉ္ဇတိ, ဂိလာနာယ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ ဒုတိယာဒိပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒါနိ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော တေလံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… မဓုံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… ဖာဏိတံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… မစ္ဆံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… မံသံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… ခီရံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ…ပေ… ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! ကဿ သမ္ပန္နံ န မနာပံ, ကဿ သာဒုံ န ရုစ္စတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇေယျ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တာယ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဂါရယှံ, အယျေ, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခုနိယော ဂိလာနာ ဟောန္တိ။ ဂိလာနပုစ္ဆိကာ ဘိက္ခုနိယော ဂိလာနာ ဘိက္ခုနိယော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စိ, အယျေ, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အယျေ, ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ
ဘုဉ္ဇိမှာ, တေန နော ဖာသု ဟောတိ, ဣဒါနိ ပန ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တ’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဝိညာပေမ, တေန နော န ဖာသု ဟောတီ’’တိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနာယ ဘိက္ခုနိယာ ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇိတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၆။ ‘‘ယာ ပန ဘိက္ခုနီ အဂိလာနာ (တေလံ…ပေ… မဓုံ…ပေ… ဖာဏိတံ…ပေ… မစ္ဆံ…ပေ… မံသံ…ပေ… ခီရံ…ပေ…) ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇေယျ, ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ တာယ ဘိက္ခုနိယာ – ‘ဂါရယှံ, အယျေ, ဓမ္မံ အာပဇ္ဇိံ အသပ္ပါယံ ပါဋိဒေသနီယံ, တံ ပဋိဒေသေမီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၇။ ယာ ပနာတိ ယာ ယာဒိသာ…ပေ… ဘိက္ခုနီတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ ဘိက္ခုနီတိ။
အဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ ဒဓိနာ ဖာသု ဟောတိ။
ဂိလာနာ နာမ ယဿာ ဝိနာ ဒဓိနာ န ဖာသု ဟောတိ။
တေလံ နာမ တိလတေလံ သာသပတေလံ မဓုကတေလံ ဧရဏ္ဍတေလံ ဝသာတေလံ။
မဓု နာမ မက္ခိကာမဓု။ ဖာဏိတံ နာမ ဥစ္ဆုမှာ နိဗ္ဗတ္တံ။ မစ္ဆော နာမ ဩဒကော ဝုစ္စတိ။ မံသံ နာမ ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ တေသံ မံသံ။ ခီရံ နာမ ဂေါခီရံ ဝါ အဇိကာခီရံ ဝါ မဟိံသခီရံ ဝါ ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ တေသံ ခီရံ။ ဒဓိ နာမ တေသညေဝ ဒဓိ။
အဂိလာနာ အတ္တနော အတ္ထာယ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန ဘုဉ္ဇိဿာမီတိ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၈။ အဂိလာနာ အဂိလာနသညာ ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အဂိလာနာ ဝေမတိကာ ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။ အဂိလာနာ ဂိလာနသညာ ဒဓိံ ဝိညာပေတွာ ဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ပါဋိဒေသနီယဿ။
ဂိလာနာ အဂိလာနသညာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂိလာနာ ဂိလာနသညာ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃၉။ အနာပတ္တိ ဂိလာနာယ, ဂိလာနာ ဟုတွာ ဝိညာပေတွာ အဂိလာနာ ဘုဉ္ဇတိ, ဂိလာနာယ သေသကံ ဘုဉ္ဇတိ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
အဋ္ဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, အဋ္ဌ ပါဋိဒေသနီယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၆။ သေခိယကဏ္ဍံ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
၁။ ပရိမဏ္ဍလဝဂ္ဂေါ
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော သေခိယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၄၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေဿန္တီ’’တိ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ပုရတောပိ ပစ္ဆတောပိ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘ပရိမဏ္ဍလံ နိဝါသေဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ပရိမဏ္ဍလံ နိဝါသေတဗ္ဗံ နာဘိမဏ္ဍလံ ဇာဏုမဏ္ဍလံ ပဋိစ္ဆာဒေန္တိယာ။ ယာ အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ပုရတော ဝါ ပစ္ဆတော ဝါ ဩလမ္ဗေန္တီ နိဝါသေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တိယာ, ဂိလာနာယ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ…ပေ… (သံခိတ္တံ)။
၇။ ပါဒုကဝဂ္ဂေါ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၄၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရောန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ
ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟိနိယော ကာမဘောဂိနိယော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခုနိယော တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော အပ္ပိစ္ဆာ, တာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ [ယေ တေ ဘိက္ခူ…ပေ… (?)] ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ…ပေ… ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရောန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘န ဥဒကေ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခုနီနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဂိလာနာ ဘိက္ခုနိယော ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကာတုံ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥဒကေ ဥစ္စာရမ္ပိ ပဿာဝမ္ပိ ခေဠမ္ပိ ကာတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနိယော ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသန္တု –
‘‘န ဥဒကေ အဂိလာနာ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ’’တိ။
န ဥဒကေ အဂိလာနာယ ဥစ္စာရော ဝါ ပဿာဝေါ ဝါ ခေဠော ဝါ ကာတဗ္ဗော။ ယာ အနာဒရိယံ ပဋိစ္စ ဥဒကေ အဂိလာနာ ဥစ္စာရံ ဝါ ပဿာဝံ ဝါ ခေဠံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အဿတိယာ, အဇာနန္တိယာ, ဂိလာနာယ, ထလေ ကတော ဥဒကံ ဩတ္ထရတိ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တိကာယ, ခိတ္တစိတ္တာယ, ဝေဒနာဋ္ဋာယ, အာဒိကမ္မိကာယာတိ။
ပန္နရသမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
ပါဒုကဝဂ္ဂေါ သတ္တမော။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, သေခိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
သေခိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။ အဓိကရဏသမထာ (ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ)
ဣမေ ခေါ ပနာယျာယော သတ္တ အဓိကရဏသမထာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၄၂။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ အဓိကရဏာနံ သမထာယ ဝူပသမာယ သမ္မုခါဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, သတိဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, အမူဠှဝိနယော ဒါတဗ္ဗော, ပဋိညာယ ကာရေတဗ္ဗံ, ယေဘုယျသိကာ, တဿပါပိယသိကာ, တိဏဝတ္ထာရကောတိ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အယျာယော, သတ္တ အဓိကရဏသမထာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယျာယော ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယျာယော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
အဓိကရဏသမထာ နိဋ္ဌိတာ။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ခေါ, အယျာယော, နိဒါနံ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ အဋ္ဌ ပါရာဇိကာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ သတ္တရသ သံဃာဒိသေသာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ဆသဋ္ဌိသတာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ အဋ္ဌ ပါဋိဒေသနီယာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ သေခိယာ ဓမ္မာ။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ သတ္တ အဓိကရဏသမထာ ဓမ္မာ။ ဧတ္တကံ တဿ ဘဂဝတော သုတ္တာဂတံ သုတ္တပရိယာပန္နံ အနွဒ္ဓမာသံ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆတိ။ တတ္ထ သဗ္ဗာဟေဝ သမဂ္ဂါဟိ သမ္မောဒမာနာဟိ အဝိဝဒမာနာဟိ သိက္ခိတဗ္ဗန္တိ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေါ နိဋ္ဌိတော။
ပါစိတ္တိယပါဠိ နိဋ္ဌိတာ။
ပါစိတ်ပါဠိတော်နိဿယ
ပါစိတ္တိယကဏ္ဍ
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၁-မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေနဝုတိ၊ ကိုးဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကော၊ ဟတ္ထကသည်။ ဝါဒက္ခိတ္တော၊ အယူဖြင့် ပစ်ချတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဟတ္ထကသည်။ တိတ္ထိယေဟိ၊ တိတ္ထိတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနာတိ၊ ပယ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေ၏။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကော၊ ဟတ္ထကသည်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနိဿတိ နာမ၊ ဝန်ခံဘိသနည်း။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနိဿတိ နာမ၊ ပယ်ဘိသနည်း။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရိဿတိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသိဿတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိသံဝါဒေဿတိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ တိတ္ထိယာနံ၊ ထိုတိတ္ထိတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကော၊ ဟတ္ထကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဟတ္ထကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကံ၊ ဟတ္ထကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဟတ္ထက၊ ငါ့ရှင် ဟတ္ထက။ တွံ၊ သင်သည်။ တိတ္ထိယေဟိ၊ တိတ္ထိတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနာသိ၊ ဝန်ခံ၏။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနာသိ၊ ပယ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေသိ၊ ချွတ်ယွင်းစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတေ ခေါ
တိတ္ထိယာ နာမ၊ ဤတိတ္ထိတို့ မည်သည်တို့ကို။ ယေန ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းဖြင့်။ ဇေတဗ္ဗာ၊ အောင်အပ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုတိတ္ထိတို့အား။ ဇယော၊ အောင်ခြင်းကို။ နေ၀ ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်သည်သာတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီမင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကော၊ ဟတ္ထကသည်။ တိတ္ထိယေဟိ၊ တိတ္ထိတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနိဿတိ နာမ၊ ဝန်ခံဘိသနည်း။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနိဿတိ နာမ၊ ပယ်ဘိသနည်း။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရိဿတိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသိဿတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိသံဝါဒေဿတိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကံ၊ ဟတ္ထကကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဟတ္ထကံ၊ ဟတ္ထကကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဟတ္ထက၊ ဟတ္ထက။ တွံ၊ သင်သည်။ တိတ္ထိယေဟိ၊ တိတ္ထိတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနာသိ၊ ဝန်ခံ၏။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနာသိ၊ ပယ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေသိ၊ ချွတ်ယွင်းစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ တိတ္ထိယေဟိ၊ တိတ္ထိတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ ပြောဟောသည်ရှိသော်။ အဝဇာနိတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ပဋိဇာနိဿသိ နာမ၊ ဝန်ခံဘိသနည်း။ ပဋိဇာနိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ အဝဇာနိဿသိ နာမ၊ ပယ်ဘိသနည်း။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရိဿသိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေဿသိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂။ “သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေါ နာမ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်း မည်သည်ကား။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဝိသံဝါဒနပုရေက္ခာရဿ၊ ချွတ်ယွင်းခြင်းကို ရှေးရှုသော ရဟန်း၏။ ဝါစာ၊ စကားတည်း။ ဂိရာ၊ အမြွက်တည်း။ ဗျပ္ပထော၊ စကားသည်ပင် အကြောင်းတည်း။ ဝစီဘေဒေါ၊ နှုတ်မြွက်ခြင်းတည်း။ ဝါစသိကာ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော။ ဝိညတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးသော။ အနရိယဝေါဟာရာ၊ အရိယာမဟုတ်သော သူတို့၏ ပြောဆိုခြင်းတည်း။
အဒိဋ္ဌံ နာမ၊ အဒိဋ္ဌ မည်သည်ကား။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ န ဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်။ အဿုတံ နာမ၊ အသုတ မည်သည်ကား။ သောတေန၊ နားဖြင့်။ န သုတံ၊ မကြားအပ်။ အမုတံ နာမ၊ အမုတ မည်သည်ကား။ ဃာနေန၊ နှာခေါင်းဖြင့်။ န ဃာယိတံ၊ မနမ်းအပ်။ ဇိဝှါယ၊ လျှာဖြင့်။ န သာယိတံ၊ မလျက်အပ်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဖုဋ္ဌံ၊ မတွေ့အပ်။ အဝိညာတံ နာမ၊ အဝိညာတ မည်သည်ကား။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ န ဝိညာတံ၊ မသိအပ်။ ဒိဋ္ဌံ နာမ၊ ဒိဋ္ဌ မည်သည်ကား။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ သုတံ နာမ၊ သုတ မည်သည်ကား။ သောတေန၊ နားဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မုတံ နာမ၊ မုတ မည်သည်ကား။ ဃာနေန၊ နှာခေါင်းဖြင့်။ ဃာယိတံ၊ နမ်းအပ်၏။ ဇိဝှါယ၊ လျှာဖြင့်။ သာယိတံ၊ လျက်အပ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌံ၊ တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတံ နာမ၊ ဝိညာတ မည်သည်ကား။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။
၄။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ “အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်၏” (ပ)။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။”
ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်ပြီ။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏(ပ)။ ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
၇။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ အမုတံ၊ မတွေ့အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဝိညာတံ၊ မသိအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
၈။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။
အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏(ပ) ။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
၉။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နောကပ္ပေတိ၊ မကြံစည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏(ပ)။ သုတေ၊ ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံးမှားရှိ၏။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နောကပ္ပေတိ၊ မကြံစည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ မုတေ၊ တွေ့အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မကြံစည်။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ မုတံ၊ တွေ့အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ ဝိညာတေ၊ သိအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ နောကပ္ပေတိ၊ မကြံစည်။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။
ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော ရဟန်းအား။ “မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော ရဟန်းအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် (ပ)။ ဝိညာတံ၊ သိအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိညာတဉ္စ၊ သိလည်း သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်၏။ သုတဉ္စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်၏။ မုတဉ္စ၊ တွေ့လည်း တွေ့အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏(ပ)။
၁၁။ ဒဝါ၊ အဆောတလျင်။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ရဝါ၊ အချွတ်အယွင်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဒဝါ ဘဏတိ နာမ၊ ဒဝါဘဏတိ၊ မည်သည်ကား။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ရဝါ ဘဏတိ နာမ၊ ရဝါဘဏတိ၊ မည်သည်ကား။ ‘အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ဘဏိဿာမိ၊ ဆိုအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ “ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား အပြီးတည်း။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မုသာဝါဒသိက္ခာပဒံ၊ မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၂-ဩမသဝါဒ သိက္ခာပုဒ်
၁၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပေသလေဟိ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍန္တာ၊ ငြင်းခုံကုန်သည်ရှိသော်။ ပေသလေ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဩမသန္တိ၊ နှုတ်လှံ ထိုးကုန်၏။ ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ နာမေနပိ၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တေနပိ၊ အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မေနပိ၊ အမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သိပ္ပေနပိ၊ အတတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဗာဓေနပိ၊ အနာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ လိင်္ဂေနပိ၊ အသွင်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေသေနပိ၊ ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာပိ၊ အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသေနပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုံသေန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ဝမ္ဘေန္တိ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပေသလေဟိ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍန္တာ၊ ငြင်းခုံကုန်သည်ရှိသော်။ ပေသလေ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဩမသိဿန္တိ နာမ၊ နှုတ်လှံထိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ နာမေနပိ၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တေနပိ၊ အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မေနပိ၊ အမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သိပ္ပေနပိ၊ အတတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဗာဓေနပိ၊ အနာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ လိင်္ဂေနပိ၊ အသွင်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေသေနပိ၊ ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာပိ၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသေနပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုံသေဿန္တိ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။ ဝမ္ဘေဿန္တိ နာမ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။
ပေသလေဟိ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍန္တာ၊ ငြင်းခုံကုန်သည်ရှိသော်။ ပေသလေ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဩမသထ၊ နှုတ်လှံထိုးကုန်၏။ ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း (ပ)။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသေနပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုံသေထ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ဝမ္ဘေထ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပေသလေဟိ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍန္တာ၊ ငြင်းခုံကုန်သည်ရှိသော်။ ပေသလေ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဩမသိဿထ နာမ၊ နှုတ်လှံထိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း (ပ)။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသေနပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုံသေဿထ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။ ဝမ္ဘေဿထ နာမ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ (ပ)။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူပြီး၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၁၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုတည်း။ တက္ကသိလာယံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ နန္ဒိဝိသာလော နာမ၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒိဝိသာလော၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ သေဋ္ဌိနာ၊ ဂေါဝိန္ဒကသူဌေးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ‘မယှံ၊ ငါ၏။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတိဗဒ္ဓံ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့အပ်သော။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ ပဝဋ္ဋေဿတိ၊ လိမ့်စေလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟဿေန၊ တစ်ထောင်သော အသပြာဖြင့်။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သေဋ္ဌိနာ၊ ဂေါဝိန္ဒကသူဌေးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတိဗဒ္ဓံ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့အပ်သော။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ ပဝဋ္ဋေဿတိ၊ လိမ့်စေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟဿေန၊ တစ်ထောင်သော အသပြာဖြင့်။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ အတိဗန္ဓိတွာ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့၍။ နန္ဒိဝိသာလံ၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒံ၊ နွားလားကို။ ယုဉ္ဇိတွာ၊ က၍။ “ကူဋ၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသော နွား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ကူဋ၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသော နွား။ ဝဟဿု၊ ရုံးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒိဝိသာလော၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုနေရာ၌ပင်လျှင်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သဟဿေန၊ တစ်ထောင်ဖြင့်။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယိ၊ ကြံမှိုင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒိဝိသာလော၊ နန္ဒိဝိသာလအမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဇ္ဈာယတိ၊ ကြံမှိုင်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တထာ ဟိ ပန၊ ဟုတ်တိုင်းဆိုအံ့။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ သဟဿေန၊ တစ်ထောင်သော အသပြာဖြင့်။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးစေအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အကူဋံ၊ မကောက်ကျစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကူဋဝါဒေန၊ ကောက်ကျစ်၏ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ ပါပေသိ ပန၊ ရောက်စေဘိသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ သေဋ္ဌိနာ၊ ဂေါဝိန္ဒကသူဌေးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ‘မယှံ၊ ငါ၏။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတိဗဒ္ဓံ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့အပ်သော။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ ပဝဋ္ဋေဿတိ၊ လိမ့်စေလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ သဟဿေဟိ၊ နှစ်ထောင်သော အသပြာတို့ဖြင့်။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ ‘အကူဋံ၊ မကောက်ကျစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကူဋဝါဒေန၊ ကောက်ကျစ်၏ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ မာ စ ပါပေသိ၊ မရောက်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သေဋ္ဌိနာ၊ ဂေါဝိန္ဒကသူဌေးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတိဗဒ္ဓံ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့အပ်သော။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ ပဝဋ္ဋေဿတိ၊ လိမ့်စေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ သဟဿေဟိ၊ နှစ်ထောင်သော အသပြာတို့ဖြင့်။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ အတိဗန္ဓိတွာ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့၍။ နန္ဒိဝိသာလံ၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒံ၊ နွားလားကို။ ယုဉ္ဇိတွာ၊ က၍။ “ဘဒြ၊ နွားမြတ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဘဒြ၊ နွားမြတ်။ ဝဟဿု၊ ရုန်းလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒိဝိသာလော၊ နန္ဒိဝိသာလ အမည်ရှိသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတိဗဒ္ဓံ၊ တစ်စပ်တည်း ဖွဲ့အပ်သော။ သကဋသတံ၊ ဝန်ပြည့်စွာ တင်အပ်သော လှည်းတစ်ရာကို။ ပဝဋ္ဋေသိ၊ လိမ့်စေ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနာပမေဝ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကိုသာလျှင်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကို။ ကုဒါစနံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ။ န ဘာသေယျ၊ မဆိုရာ။ မနာပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော ပုဏ္ဏား၏။ ဂရုံ၊ လေးစွာသော။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ဥဒဗ္ဗဟိ၊ ရွက်ဆောင်ပြီ။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ နံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ အလာဘေသိ၊ ရစေပြီ။ တေန စ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါပိ၊ ထိုတိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော အခါ၌လည်း။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ခုံသနာ၊ ဆဲရေးခြင်းကို။ ဝမ္ဘနာ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သေး၏။ ဧတရဟိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အင်္ဂံ၊ နှစ်သက်ခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ ကိံ အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ခုံသနာ၊ ဆဲရေးခြင်းကို။ ဝမ္ဘနာ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်သည်။ ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၄။ “ဩမသဝါဒေ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၅။ ဩမသဝါဒေါ နာမ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်း မည်သည်ကား။ ဇာတိယာပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ နာမေနပိ၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တေနပိ၊ အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မေနပိ၊ အမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သိပ္ပေနပိ၊ အတတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဗာဓေနပိ၊ အနာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ လိင်္ဂေနပိ၊ အသွင်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေသေနပိ၊ ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာပိ၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ကောသေနပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဩမသတိ၊ နှုတ်လှံထိုး၏။
ဇာတိ နာမ၊ အမျိုးမည်သည်ကား။ ဇာတိယော၊ အမျိုးတို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ စ၊ အမျိုးလည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ စ၊ အမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုးမည်သည်ကား။ စဏ္ဍာလဇာတိ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး။ ဝေနဇာတိ၊ နှီးသမားမျိုး။ နေသာဒဇာတိ၊ မုဆိုးတံငါမျိုး။ ရထကာရဇာတိ၊ သားရေနယ်မျိုး။ ပုက္ကုသဇာတိ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုးမည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုးမည်သည်ကား။ ခတ္တိယဇာတိ၊ မင်းမျိုး။ ဗြာဟ္မဏဇာတိ၊ ပုဏ္ဏားမျိုး။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုးမည်၏။
နာမံ နာမ၊ နာမ မည်သည်ကား။ နာမာနိ၊ အမည်တို့သည်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ နာမဉ္စ၊ အမည်လည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ နာမဉ္စ၊ အမည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ နာမံ နာမ၊ အမည် မည်သည်ကား။ အဝကဏ္ဏကံ၊ အဝကဏ္ဏကအမည်။ ဇဝကဏ္ဏကံ၊ ဇဝကဏ္ဏကအမည်။ ဓနိဋ္ဌကံ၊ ဓနိဋ္ဌကအမည်။ သဝိဋ္ဌကံ၊ သဝိဋ္ဌကအမည်။ ကုလဝဍ္ဎကံ၊ ကုလဝဍ္ဎကအမည်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ ဩညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိအပ်၏။ အဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ သိအပ်၏။ ဟီဠိတံ၊ စက်ဆုပ်အပ်၏။ ပရိဘူတံ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ အစိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ နာမံ နာမ၊ အမည် မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ နာမံ နာမ၊ အမည် မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓပ္ပဋိသံယုတ္တံ၊ ဘုရားနှင့်စပ်သော အမည်။ ဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တံ၊ တရားနှင့်စပ်သော အမည်။ သံဃပ္ပဋိသံယုတ္တံ၊ သံဃာနှင့်စပ်သော အမည်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ အနောညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် မသိအပ်။ အနဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ မသိအပ်။ အဟီဠိတံ၊ မစက်ဆုပ်အပ်။ အပရိဘူတံ၊ မနှိပ်စက်အပ်။ စိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ နာမံ နာမ၊ အမည် မည်၏။
ဂေါတ္တံ နာမ၊ အနွယ် မည်သည်ကား။ ဂေါတ္တာနိ၊ အနွယ်တို့သည်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ဂေါတ္တဉ္စ၊ အနွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဂေါတ္တဉ္စ၊ အနွယ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ဂေါတ္တံ နာမ၊ အနွယ် မည်သည်။ ကောသိယဂေါတ္တံ၊ ကောသိယအနွယ်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တံ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇပုဒ်တို့၌။ ဩညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိအပ်၏။ အဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ သိအပ်၏။ ဟီဠိတံ၊ စက်ဆုပ်အပ်၏။ ပရိဘူတံ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ အစိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ဂေါတ္တံ နာမ၊ အနွယ် မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဂေါတ္တံ နာမ၊ အနွယ် မည်သည်ကား။ ဂေါတမဂေါတ္တံ၊ ဂေါတမအနွယ်။ မောဂ္ဂလ္လာနဂေါတ္တံ၊ မောဂ္ဂလာန်အနွယ်။ ကစ္စာယနဂေါတ္တံ၊ ကစ္စာယနအနွယ်။ ဝါသိဋ္ဌဂေါတ္တံ၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ အနောညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် မသိအပ်။ အနဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ မသိအပ်။ အဟီဠိတံ၊ မစက်ဆုပ်အပ်။ အပရိဘူတံ၊ မနှိပ်စက်အပ်။ စိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဂေါတ္တံ နာမ၊ အနွယ် မည်၏။
ကမ္မံ နာမ၊ အမှု မည်သည်ကား။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့သည်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ကမ္မဉ္စ၊ အမှုလည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ကမ္မဉ္စ၊ အမှုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ အမှု မည်သည်ကား။ ကောဋ္ဌကကမ္မံ၊ ကျောက်ဆတ်မှု။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကကမ္မံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မှု။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ ဩညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိအပ်၏။ အဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ သိအပ်၏။ ဟီဠိတံ၊ စက်ဆုပ်အပ်၏။ ပရိဘူတံ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ အစိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ အမှုမည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ အမှု မည်သည်ကား။”
ကသိ၊ လယ်ထွန်ခြင်း။ ဝဏိဇ္ဇာ၊ ကုန်သွယ်ခြင်း။ ဂေါရက္ခာ၊ နွားကျောင်းခြင်း။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ အနောညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် မသိအပ်။ အနဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ မသိအပ်။ အဟီဠိတံ၊ မစက်ဆုပ်အပ်။ အပရိဘူတံ၊ မနှိပ်စက်အပ်။ စိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ အမှု မည်၏။
သိပ္ပံ နာမ၊ အတတ် မည်သည်ကား။ သိပ္ပါနိ၊ အတတ် တို့သည်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ သိပ္ပဉ္စ၊ အတတ်လည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ သိပ္ပဉ္စ၊ အတတ် လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ သိပ္ပံ နာမ၊ အတတ်မည်သည်ကား။ နဠကာရသိပ္ပံ၊ ကျူထရံအတတ်။ ကုမ္ဘကာရသိပ္ပံ၊ အိုးထိန်းသည်အတတ်။ ပေသကာရသိပ္ပံ၊ ရက်ကန်းသည်အတတ်။ စမ္မကာရသိပ္ပံ၊ သားရေနယ်အတတ်။ နဟာပိတသိပ္ပံ၊ ရေချိုးအတတ်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ ဩညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိအပ်၏။ အဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ သိအပ်၏။ ဟီဠိတံ၊ စက်ဆုပ်အပ်၏။ ပရိဘူတံ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ အစိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် မပြုအပ်။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ သိပ္ပံ နာမ၊ အတတ်မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ သိပ္ပံ နာမ၊ အတတ် မည်သည်ကား။ မုဒ္ဒါ၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွတ်သော အတတ်။ ဂဏနာ၊ ဂဏန်းအတတ်။ လေခါ၊ စာရေးအတတ်။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌။ အနောညာတံ၊ အယုတ်အားဖြင့် မသိအပ်။ အနဝညာတံ၊ နှိပ်စက်၍ မသိအပ်။ အဟီဠိတံ၊ မစက်ဆုပ်အပ်။ အပရိဘူတံ၊ မနှိပ်စက်အပ်။ စိတ္တီကတံ၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ သိပ္ပံ နာမ၊ အတတ် မည်၏။
သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်ကုန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မဓုမေဟော၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်တို့ကို ယိုစေတတ်သော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်၏။
လိင်္ဂံ နာမ၊ အသွင် မည်သည်ကား။ လိင်္ဂါနိ၊ အသွင်တို့သည်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ လိင်္ဂဉ္စ၊ အသွင်လည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ လိင်္ဂဉ္စ၊ အသွင်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ လိင်္ဂံ နာမ၊ အသွင် မည်သည်ကား။ အတိဒီဃံ၊ အလွန်ရှည်၏။ အတိရဿံ၊ အလွန်ပု၏။ အတိကဏှံ၊ အလွန်မည်း၏။ အစ္စောဒါတံ၊ အလွန်ဖြူ၏။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော။ လိင်္ဂံ နာမ၊ အသွင်မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ လိင်္ဂံ နာမ၊ အသွင်မည်သည်ကား။ နာတိဒီယံ၊ မရှည်လွန်း။ နာတိရဿံ၊ မပုလွန်း။ နာတိကဏှံ၊ မမည်းလွန်း။ နာစ္စောဒါတံ၊ မဖြူလွန်း။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ လိင်္ဂံ နာမ၊ အသွင် မည်၏။
သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကိလေသာ၊ ကိလေသာတို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်ကုန်၏။
သဗ္ဗာပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အာပတ္တိယော၊ အာပတ်တို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်ကုန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သောတာပတ္တိ၊ သောတာပတ္တိသည်လည်းကောင်း။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ္တိသည်လည်း ကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်၏။
အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား။ အက္ကောသာ၊ ဆဲရေးခြင်းတို့သည်။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော စ၊ ဆဲရေးခြင်းလည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော စ၊ ဆဲရေးခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဩဋ္ဌော၊ ကုလားအုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်ကုလားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါဏော၊ နွားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေရယိကော၊ ငရဲသားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ယကာရေန ဝါ၊ ယအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘကာရေန ဝါ၊ ဘအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာဋကောဋစိကာယ ဝါ၊ ယောက်ျားနိမိတ် မိန်းမနိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်၏။
၁၆။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားကို။ ဝေနံ၊ နှီးသမားကို။ နေသာဒံ၊ မုဆိုးတံငါကို။ ရထကာရံ၊ သားရေနယ်သမားကို။ ပုက္ကုသံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ စဏ္ဍာလော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေနော၊ နှီးသမားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးတံငါသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုက္ကုသော၊ ပန်းမှိုက် သွန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ခတ္တိယံ၊ မင်းကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ စဏ္ဍာလော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေနော၊ နှီးသမားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးတံငါသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုက္ကုသော၊ ပန်းမှိုက်သွန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားကို။ ဝေနံ၊ နှီးသမားကို။ နေသာဒံ၊ မုဆိုးတံငါကို။ ရထကာရံ၊ သားရေနယ်သမားကို။ ပုက္ကုသံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ခတ္တိယံ၊ မင်းကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အဝကဏ္ဏကံ၊ အဝကဏ္ဏကကို။ ဇဝကဏ္ဏကံ၊ ဇဝကဏ္ဏကကို။ ဓနိဋ္ဌကံ၊ ဓနိဋ္ဌကကို။ သဝိဋ္ဌကံ၊ သဝိဋ္ဌကကို။ ကုလဝဍ္ဎကံ၊ ကုလဝဍ္ဎကကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဝကဏ္ဏကော၊ အဝကဏ္ဏကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဝကဏ္ဏကော၊ ဇဝကဏ္ဏကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓနိဋ္ဌကော၊ ဓနိဋ္ဌကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သဝိဋ္ဌကော၊ သဝိဋ္ဌကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုလဝဍ္ဎကော၊ ကုလဝဍ္ဎကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတံ၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတကို။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ ဓမ္မရက္ခိတကို။ သံဃရက္ခိတံ၊ သံဃရက္ခိတကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဝကဏ္ဏကော၊ အဝကဏ္ဏကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဝကဏ္ဏကော၊ ဇဝကဏ္ဏကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓနိဋ္ဌကော၊ ဓနိဋ္ဌကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သဝိဋ္ဌကော၊ သဝိဋ္ဌကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုလဝဍ္ဎကော၊ ကုလဝဍ္ဎကသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အဝကဏ္ဏကံ၊ အဝကဏ္ဏကကို။ ဇဝကဏ္ဏကံ၊ ဇဝကဏ္ဏကကို။ ဓနိဋ္ဌကံ၊ ဓနိဋ္ဌကကို။ သဝိဋ္ဌကံ၊ သဝိဋ္ဌကကို။ ကုလဝဍ္ဎကံ၊ ကုလဝဍ္ဎကကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတော၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မရက္ခိတော၊ ဓမ္မရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတံ၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတကို။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ ဓမ္မရက္ခိတကို။ သံဃရက္ခိတံ၊ သံဃရက္ခိတကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတော၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မရက္ခိတော၊ ဓမ္မရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၈။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကောသိယံ၊ ကောသိယကို။ ဘာရဒွါဇံ၊ ဘာရဒွါဇကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကောသိယော၊ ကောသိယသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသော သူကို။ မောဂ္ဂလ္လာနံ၊ မောဂ္ဂလာန်အနွယ်ရှိသော သူကို။ ကစ္စာနံ၊ ကစ္စာနအနွယ်ရှိသော သူကို။ ဝါသိဋ္ဌံ၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကောသိယံ၊ ကောသိယအနွယ်ရှိသော သူကို။ ဘာရဒွါဇံ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်အနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စာနအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသော သူကို။ မောဂ္ဂလ္လာနံ၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ်ရှိသော သူကို။ ကစ္စာနံ၊ ကစ္စာနအနွယ်ရှိသော သူကို။ ဝါသိဋ္ဌံ၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်အနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စာနအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အမှုရှိသူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကောဋ္ဌကံ၊ ကျောက်ဆတ်အမှုရှိသူကို။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမှုရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကောဋ္ဌကော၊ ကျောက်ဆတ်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကော၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အမှုရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကဿကံ၊ လယ်ထွန်အမှုရှိသော သူကို။ ဝါဏိဇံ၊ ကုန်သည်အမှုရှိသော သူကို။ ဂေါရက္ခံ၊ နွားကျောင်းအမှုရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကောဋ္ဌကော၊ ကျောက်ဆတ်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကော၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အမှုရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကောဋ္ဌကံ၊ ကျောက်ဆတ်အမှုရှိသော သူကို။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမှုရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကဿကော၊ လယ်ထွန်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါရက္ခော၊ နွားကျောင်းအမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အမှုရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကဿကံ၊ လယ်ထွန်အမှုရှိသော သူကို။ ဝါဏိဇံ၊ ကုန်သည်အမှုရှိသော သူကို။ ဂေါရက္ခံ၊ နွားကျောင်းအမှုရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကဿကော၊ လယ်ထွန်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်အမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါရက္ခော၊ နွားကျောင်းအမှုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အတတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ နဠကာရံ၊ ကျူထရံအတတ်ရှိသော သူကို။ ကုမ္ဘကာရံ၊ အိုးထိန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ ပေသကာရံ၊ ရက်ကန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ စမ္မကာရံ၊ သားရေနယ် အတတ်ရှိသော သူကို။ နဟာပိတံ၊ ရေချိုးအတတ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ နဠကာရော၊ ကျူထရံအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပေသကာရော၊ ရက်ကန်းအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ စမ္မကာရော၊ သားရေနယ်အတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နဟာပိတော၊ ရေချိုးအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အတတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ မုဒ္ဒိကံ၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွက်ခြင်း အတတ်ရှိသော သူကို။ ဂဏကံ၊ ဂဏန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ လေခကံ၊ စာရေးအတတ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ နဠကာရော၊ ကျူထရံအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပေသကာရော၊ ရက်ကန်းအတတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ စမ္မကာရော၊ သားရေနယ်အတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နဟာပိတော၊ ရေချိုးအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အတတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ နဠကာရံ၊ ကျူထရံအတတ်ရှိသော သူကို။ ကုမ္ဘကာရံ၊ အိုးထိန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ ပေသကာရံ၊ ရက်ကန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ စမ္မကာရံ၊ သားရေနယ်အတတ်ရှိသော သူကို။ နဟာပိတံ၊ ရေချိုးအတတ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ မုဒ္ဒိကော၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွက်ခြင်း အတတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏကော၊ ဂဏန်းအတတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လေခကော၊ စာရေးအတတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အတတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ မုဒ္ဒိကံ၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွက်ခြင်း အတတ်ရှိသော သူကို။ ဂဏကံ၊ ဂဏန်းအတတ်ရှိသော သူကို။ လေခကံ၊ စာရေးအတတ်ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ မုဒ္ဒိကော၊ လက်ဆစ်ချိုး ရေတွက်ခြင်းအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏကော၊ ဂဏန်းအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လေခကော၊ စာရေးအတတ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အနာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကုဋ္ဌိကံ၊ နူနာရှိသော သူကို။ ဂဏ္ဍိကံ၊ အိုင်းအမာရှိသော သူကို။ ကိလာသိကံ၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိတ်ရှိသော သူကို။ သောသိကံ၊ ချောင်းဆိုးကုတ်ဟီးနာရှိသော သူကို။ အပမာရိကံ၊ ဝက်ရူးနာရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကုဋ္ဌိကော၊ နူနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏ္ဍိကော၊ အိုင်းအမာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိလာသိကော၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိတ်နာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောသိကော၊ ချောင်းဆိုး ကုတ်ဟီးနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပမာရိကော၊ ဝက်ရူးနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အနာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ မဓုမေဟိကံ၊ ပျားရည်နှင့် တူသော မုတ်ကို ယိုစေတတ်သော အနာရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ကုဋ္ဌိကော၊ နူနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏ္ဍိကော၊ အိုင်းအမာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိလာသိကော၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိတ်နာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောသိကော၊ ချောင်းဆိုး ကုတ်ဟီးနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပမာရိကော၊ ဝက်ရူးနာ ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အနာ ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကုဋ္ဌိကံ၊ နူနာရှိသော သူကို။ ဂဏ္ဍိကံ၊ အိုင်းအမာရှိသော သူကို။ ကိလာသိကံ၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိတ်နာ ရှိသော သူကို။ သောသိကံ၊ ချောင်းဆိုး ကုတ်ဟီးနာ ရှိသော သူကို။ အပမာရိကံ၊ ဝက်ရူးနာ ရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ မဓုမေဟိကော၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ကို ယိုစေသော အနာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အနာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ မဓုမေဟိကံ၊ ပျားရည်နှင့် တူသော မုတ်ကို ယိုစေတတ်သော အနာရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ မဓုမေဟိကော၊ ပျားရည်နှင့် တူသော မုတ်ကို ယိုစေတတ်သော အနာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အသွင်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အတိဒီဃံ၊ အလွန်ရှည်သော သူကို။ အတိရဿံ၊ အလွန်ပုသော သူကို။ အတိကဏှံ၊ အလွန်မည်းသော သူကို။ အစ္စောဒါတံ၊ အလွန်ဖြူသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အတိဒီဃော၊ အလွန်ရှည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရဿော၊ အလွန်ပုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အတိကဏှော၊ အလွန်မည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စောဒါတော၊ အလွန်ဖြူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အသွင်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ နာတိဒီဃံ၊ မရှည်လွန်းသော သူကို။ နာတိရဿံ၊ မပုလွန်းသော သူကို။ နာတိကဏှံ၊ မမည်းလွန်းသော သူကို။ နာစ္စောဒါတံ၊ မဖြူလွန်းသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အတိဒီဃော၊ အလွန်ရှည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရဿော၊ အလွန်ပုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အတိကဏှော၊ အလွန်မည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္စောဒါတော၊ အလွန်ဖြူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အသွင်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ အတိဒီဃံ၊ အလွန်ရှည်သော သူကို။ အတိရဿံ၊ အလွန်ပုသော သူကို။ အတိကဏှံ၊ အလွန်မည်းသော သူကို။ အစ္စောဒါတံ၊ အလွန်ဖြူသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ နာတိဒီဃော၊ မရှည်လွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာတိရဿော၊ မပုလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာတိကဏှော၊ မမည်းလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာစ္စောဒါတော၊ မဖြူလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အသွင်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ နာတိဒီဃံ၊ မရှည်လွန်းသော သူကို။ နာတိရဿံ၊ မပုလွန်းသော သူကို။ နာတိကဏှံ၊ မမည်းလွန်းသော သူကို။ နာစ္စောဒါတံ၊ မဖြူလွန်းသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ နာတိဒီဃော၊ မရှည်လွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာတိရဿော၊ မပုလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာတိကဏှော၊ မမည်းလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နာစ္စောဒါတော၊ မဖြူလွန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ကိလေသာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတံ၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတံ၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ မောဟပရိယုဋ္ဌိတံ၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတော၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတော၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟပရိယုဋ္ဌိတော၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ကိလေသာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဝီတရာဂံ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော သူကို။ ဝီတဒေါသံ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသော သူကို။ ဝီတမောဟံ၊ ကင်းသော မောဟရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတော၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတော၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟပရိယုဋ္ဌိတော၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ကိလေသာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတံ၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတံ၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ မောဟ
ပရိယုဋ္ဌိတံ၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ကိလေသာရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဝီတရာဂံ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော သူကို။ ဝီတဒေါသံ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသော သူကို။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသော မောဟရှိသော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်စော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အာပတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အာပတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သောတာပန္နံ၊ သောတာပန်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အာပတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို (ပ)။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော သူကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အာပတ်ရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သောတာပန္နံ၊ သောတာပန်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၅။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းသော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဩဋ္ဌံ၊ ကုလားအုတ်ကို။ မေဏ္ဍံ၊ ဆိတ်ကုလားကို။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဂဒြဘံ၊ မြင်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတံ၊ တိရစ္ဆာန်ကို။ နေရယိကံ၊ ငရဲသားကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဩဋ္ဌော၊ ကုလားအုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်ကုလားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါဏော၊ နွားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေရယိကော၊ ငရဲသားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော သူကို။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော သူကို။ မေဓာဝိံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသူကို။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူကို။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဩဋ္ဌော၊ ကုလားအုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်ကုလားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါဏော၊ နွားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေရယိကော၊ ငရဲသားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဩဋ္ဌံ၊ ကုလားအုတ်ကို။ မေဏ္ဍံ၊ ဆိတ်ကုလားကို။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဂဒြဘံ၊ မြည်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတံ၊ တိရစ္ဆာန်ကို။ နေရယိကံ၊ ငရဲသားကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော သူကို။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော သူကို။ မောဓာဝိံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူကို။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူကို။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၆။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့သည်။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့သည်။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့သည်။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်မျိုးတို့သည်။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သောသူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၇။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အဝကဏ္ဏကာ၊ အဝကဏ္ဏက အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဇဝကဏ္ဏကာ၊ ဇဝကဏ္ဏက အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဓနိဋ္ဌကာ၊ ဓနိဋ္ဌက အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သဝိဋ္ဌကာ၊ သဝိဋ္ဌက အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ကုလဝဍ္ဎကာ၊ ကုလဝဍ္ဎက အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတာ၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတ အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ ဓမ္မရက္ခိတ အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သံဃရက္ခိတာ၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကောသိယာ၊ ကောသိယအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဘာရဒွါဇာ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဂေါတမာ၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ မောဂ္ဂလ္လာနာ၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ကစ္စာနာ၊ ကစ္စာနအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဝါသိဋ္ဌာ၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကောဋ္ဌကာ၊ ကျောက်ဆတ် အမှုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကာ၊ ပန်းမှိုက်သွန် အမှုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကဿကာ၊ လယ်ထွန်အမှုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်အမှုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဂေါရက္ခာ၊ နွားကျောင်းအမှုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ နဠကာရာ၊ ကျူထရံအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။
ကုမ္ဘကာရာ၊ အိုးထိန်းအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ပေသကာရာ၊ ရက်ကန်းအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ စမ္မကာရာ၊ သားရေနယ်အတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ နဟာပိတာ၊ ရေချိုးအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ မုဒ္ဒိကာ၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွက်ခြင်းအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဂဏကာ၊ ဂဏန်းအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ လေခကာ၊ စာရေးအတတ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ကုဋ္ဌိကာ၊ နူနာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဂဏ္ဍိကာ၊ အိုင်းအမာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ကိလာသိကာ၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိပ်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သောသိကာ၊ ချောင်းဆိုး ကုတ်ဟီးနာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အပမာရိကာ၊ ဝက်ရူးနာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ မဓုမေဟိကာ၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ကို ယိုစေတတ်ကုန်သော အနာရှိသော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အတိဒီဃာ၊ အလွန်ရှည်ကုန်သော သူတို့သည်။ အတိရဿာ၊ အလွန်ပုကုန်သော သူတို့သည်။ အတိကဏှာ၊ အလွန်မည်းကုန်သော သူတို့သည်။ အစ္စောဒါတာ၊ အလွန်ဖြူကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ နာတိဒီဃာ၊ မရှည်လွန်းကုန်သော သူတို့သည်။ နာတိရဿာ၊ မပုလွန်းကုန်သော သူတို့သည်။ နာတိကဏှာ၊ မမည်းလွန်းကုန်သော သူတို့သည်။ နာစ္စောဒါတာ၊ မဖြူလွန်းကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ရာဂပရိယုဋ္ဌိတာ၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူတို့သည်။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတာ၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်ကုန်သော သူတို့သည်။ မောဟပရိယုဋ္ဌိတာ၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်ကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝီတရာဂါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဝီတဒေါသာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဝီတမောဟာ၊ ကင်းသော မောဟရှိကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်သော သူတို့သည် (ပ)။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သောတာပန္နာ၊ သောတာပန်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဩဋ္ဌာ၊ ကုလားအုတ်တို့သည်။ မေဏ္ဍာ၊ ဆိတ်ကုလားတို့သည်။ ဂေါဏာ၊ နွားတို့သည်။ ဂဒြဘာ၊ မြည်းတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်။ နေရယိကာ၊ ငရဲသားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၈။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမေ၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာကုန်သော သူတို့သည်။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့တည်း။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့တည်း။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့တည်း။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့တည်း။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့တည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့တည်း။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၀။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့ မဟုတ်ကုန်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၁။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသောသူကို။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော သူကို။ မေဓာဝိံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူကို။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူကို။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့သည်။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့သည်။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့သည်။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့သည်။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့သည်။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့တည်း။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့တည်း။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့တည်း။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့တည်း။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့တည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့တည်း။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှတစ်ပါးသော သူကို။ ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့မဟုတ်ကုန်။ န ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့ မဟုတ်ကုန်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၂။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အမျိုးရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးကို။ ဝေနံ၊ နှီးသမားမျိုးကို။ နေသာဒံ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးကို။ ရထကာရံ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးကို။ ပုက္ကုသံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ စဏ္ဍာလော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေနော၊ နှီးသမားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုက္ကုသော၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အမျိုးရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ခတ္တိယံ၊ မင်းမျိုးကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ စဏ္ဍာလော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေနော၊ နှီးသမားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုက္ကုသော၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော အမျိုးရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးကို။ ဝေနံ၊ နှီးသမားမျိုးကို။ နေသာဒံ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးကို။ ရထကာရံ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးကို။ ပုက္ကုသံ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော အမျိုးရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ခတ္တိယံ၊ မင်းမျိုးကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော သူကို။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော သူကို။ မောဓာဝိံ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသော သူကို။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူကို။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၃။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့သည်။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့သည်။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့သည်။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့သည်။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့သည်။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့တည်း။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့တည်း။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့တည်း။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့တည်း။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့တည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့တည်း။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသိို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်းမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့ မဟုတ်ကုန်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၄။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဟီနံ၊ ယုတ်သော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏ (ပ)။ ဥက္ကဋ္ဌေန၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဖြင့်။ ဥက္ကဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းရှိသော သူကို။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော သူကို။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော သူကို။ မောဓာဝိံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူကို။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူကို။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုဟ်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့သည်။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့သည်။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့သည်။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့သည်။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ (ပ)။ “ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့သည်။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့တည်း။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့တည်း။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့တည်း။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့တည်း။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့ (ပ)။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့တည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့တည်း။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူကို။ န ခုံသေတုကာမော၊ ဆဲရေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝမ္ဘေတုကာမော၊ နှိပ်စက်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ န မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဝကမျတာ၊ ရယ်မြူးလိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့(ပ)။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့ မဟုတ်ကုန်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဿ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅။ အတ္ထပုရေက္ခာရဿ၊ အနက်ကို ရှေးရှုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရဿ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရဿ၊ အဆုံးအမကို ရှေးရှုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဩမသဝါဒသိက္ခာပဒံ၊ ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ္ဂ
၃-ပေသုညသိက္ခာပုဒ်
၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန် ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရန္တိ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းအား။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နာနိ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စေဝ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန် ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရိဿန္တိ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဣမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယိဿန္တိ နာမ၊ ကြားကုန်ဘိသနည်း။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းအား။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယိဿန္တိ နာမ၊ ကြားကုန်ဘိသနည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နာနိ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စေဝ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန် ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရထ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယထ၊ ကြားကုန်၏။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယထ၊ ကြားကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နာနိ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စေဝ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန် ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရိဿထ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယိဿထ နာမ၊ ကြားကုန်ဘိသနည်း။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းအား။ အမုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဘေဒါယ၊ ကွဲစေခြင်းငှာ။ အက္ခာယိဿထ နာမ၊ ကြားကုန်ဘိသနည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အနုပ္ပန္နာနိ၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စေဝ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ ဘဏ္ဍနာနိ စ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်လည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ ဝေပုလ္လာယ၊ ပြန့်ပြောခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၃၇။ “ဘိက္ခုပေသုညေ၊ ရဟန်းတို့အား ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၈။ ပေသုညံ နာမ၊ ပေသုည မည်သည်ကား။ ပိယကမျဿ ဝါ၊ မိမိအား ချစ်ခြင်း ချစ်စေခြင်းကို အလိုရှိသော သူ၏လည်းကောင်း။ ဘေဒါဓိပ္ပါယဿ ဝါ၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလိုရှိသော သူ၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိတောပိ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ နာမတောပိ၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တတောပိ၊ အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မတောပိ၊ အမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သိပ္ပတောပိ၊ အတတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဗာဓတောပိ၊ အနာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ လိင်္ဂတောပိ၊ အသွင်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေသတောပိ၊ ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာပတ္တိတောပိ၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ကောသတောပိ၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်၏။
ဇာတိ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ဇာတိယော၊ အမျိုးတို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ စ၊ အမျိုးလည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ စ၊ အမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ စဏ္ဍာလဇာတိ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး။ ဝေနဇာတိ၊ နှီးသမားမျိုး။ နေသာဒဇာတိ၊ မုဆိုးတံငါမျိုး။ ရထကာရဇာတိ၊ သားရေနယ်သမားမျိုး။”
ပုက္ကုသဇာတိ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဟီနာ၊ ယုတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုး မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ခတ္တိယဇာတိ၊ မင်းမျိုး။ ဗြာဟ္မဏဇာတိ၊ ပုဏ္ဏားမျိုး။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌာ၊ မြတ်သော။ ဇာတိ နာမ၊ အမျိုး မည်၏ (ပ)။
အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား။ အက္ကောသာ၊ ဆဲရေးခြင်းတို့သည်။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော စ၊ ဆဲရေးခြင်းလည်းကောင်း။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော စ၊ ဆဲရေးခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဩဋ္ဌော၊ ကုလားအုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်ကုလားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါဏော၊ နွားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နေရယိကော၊ ငရဲသားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ယကာရေန ဝါ၊ ယအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘကာရေန ဝါ၊ ဘအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာဋကောဋစိကာယ ဝါ၊ ယောကျ်ားနိမိတ် မိန်းမနိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်၏။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိ ယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ အက္ကောသော နာမ၊ ဆဲရေးခြင်း မည်၏။
၃၉။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘စဏ္ဍာလော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတည်း။ ဝေနော၊ နှီးသမားမျိုးတည်း။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတည်း။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတည်း။ ပုက္ကုသော၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသောသူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးတည်း။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမျိုးတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘အဝကဏ္ဏကော၊ အဝကဏ္ဏကအမည် ရှိ၏။ ဇဝကဏ္ဏကော၊ ဇဝကဏ္ဏကအမည် ရှိ၏။ ဓနိဋ္ဌကော၊ ဓနိဋ္ဌကအမည် ရှိ၏။ သဝိဋ္ဌကော၊ သဝိဋ္ဌကအမည် ရှိ၏။ ကုလဝဍ္ဎကော၊ ကုလဝဍ္ဎကအမည် ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ဗုဒ္ဓရက္ခိတော၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတအမည် ရှိ၏။ ဓမ္မရက္ခိတော၊ ဓမ္မရက္ခိတအမည် ရှိ၏။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတအမည် ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်တည်း။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်တည်း။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ်တည်း။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စာနအနွယ်တည်း။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌအနွယ်တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ကောဋ္ဌကော၊ ကျောက်ဆတ်အမှုရှိသော သူတည်း။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကော၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမှုရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ကဿကော၊ လယ်ထွန်အမှုရှိသော သူတည်း။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်အမှုရှိသော သူတည်း။ ဂေါရက္ခော၊ နွားကျောင်းအမှုရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ နဠကာရော၊ ကျူထရံအတတ်ရှိသော သူတည်း။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းအတတ်ရှိသော သူတည်း။ ပေသကာရော၊ ရက်ကန်းအတတ်ရှိသော သူတည်း။ စမ္မကာရော၊ သားရေနယ်အတတ်ရှိသော သူတည်း။ နဟာပိတော၊ ရေချိုးအတတ်ရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘မုဒ္ဒိကော၊ လက်ဆစ်ချိုး၍ ရေတွက်တတ်သော သူတည်း။ ဂဏကော၊ ဂဏန်းတတ်သော သူတည်း။ လေခကော၊ စာရေးတတ်သော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်၏။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ကုဋ္ဌိကော၊ နူနာရှိသော သူတည်း။ ဂဏ္ဍိကော၊ အိုင်းအမာရှိသော သူတည်း။ ကိလာသိကော၊ ပွေး ညှင်း တင်းတိပ်နာရှိသော သူတည်း။ သောသိကော၊ ချောင်းဆိုး ကုတ်ဟီးနာရှိသော သူတည်း။ အပမာရိကော၊ ဝက်ရူးနာရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘မဓုမေဟိကော၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ကို ယိုစေတတ်သော အနာရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘အတိဒီဃော၊ အလွန်ရှည်သော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ ‘အတိရဿော၊ အလွန်ပုသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ အတိကဏှော၊ အလွန်မည်းသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ အစ္စောဒါတော၊ အလွန်ဖြူသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘နာတိဒီဃော၊ မရှည်လွန်းသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ နာတိရဿော၊ မပုလွန်းသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ နာတိကဏှော၊ မမည်းလွန်းသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ နာစ္စောဒါတော၊ မဖြူလွန်းသော အသွင်ရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ရာဂပရိယုဋ္ဌိတော၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူတည်း။ ဒေါသပရိယုဋ္ဌိတော၊ ဒေါသသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူတည်း။ မောဟပရိယုဋ္ဌိတော၊ မောဟသည် ထိုးကျင့်အပ်သော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသော သူတည်း။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသော သူတည်း။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသော မောဟရှိသော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သောသူတည်း။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သော သူတည်း။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သော သူတည်း။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သော သူသည်။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သောသူတည်း။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သော သူတည်း။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သောသူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘သောတာပန္နော၊ သောတာပန်တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ဩဋ္ဌော၊ ကုလားအုတ်တည်း။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်ကုလားတည်း။ ဂေါဏော၊ နွားတည်း။ ဂဒြဘော၊ မြည်းတည်း။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်တည်း။ နေရယိကော၊ ငရဲသားတည်း။ တဿ၊ ထိုသူအား။ သုဂတိ၊ ကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတိ ယေဝ၊ မကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တဿ၊ ထိုသူသည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ‘ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူတည်း။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော သူတည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတည်း။ ဗဟုဿုကော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတည်း။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တဿ၊ ထိုသူသည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၁။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣဓေ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့သည်။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့သည်။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့သည်။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့သည်။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့သည်။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့တည်း။ ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့တည်း။ နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိူးတို့တည်း။ ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့တည်း။ ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နူန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့တည်း။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့တည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့တည်း။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘မယံ၊ ငါတို့သည်။ န စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဝေနာ၊ နှီးသမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န နေသာဒါ၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ ’ န ရထကာရာ၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ပုက္ကုသာ၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့ မဟုတ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ‘မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော ပညာရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော သူတို့ မဟုတ်ကုန်။ န ဓမ္မကထိကာ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တို့ မဟုတ်ကုန်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုဂ္ဂတိ၊ မကောင်းသော လားရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဂတိယေဝ၊ ကောင်းသော လားရာကိုသာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န ဘဏတိ၊ မဆို။ တညေဝ၊ သင့်ကိုသာလျှင်။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူအား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူမှ တစ်ပါးသော သူအား။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းမှတစ်ပါးသော သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူအား။ ပေသုညံ၊ ချောပစ်ဂုံးတိုက်သော စကားကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၃။ နပိယကမျဿ၊ မိမိအား ချစ်ခြင်းကို အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဘေဒါဓိပ္ပါယဿ၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။”
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပေသုညသိက္ခာပဒံ၊ ပေသုညသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၄-ပဒသောဓမ္မ သိက္ခာပုဒ်
၄၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေန္တိ၊ ပို့ချကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောမတူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေဿန္တိ နာမ၊ ပို့ချကုန်ဘိသနည်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောမတူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေထ၊ ပို့ချကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောမတူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စွံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေဿထ နာမ၊ ပို့ချကုန်ဘိသနည်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူသာမဏေကို။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေယျ၊ ပို့ချငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်၏။
ပဒသော နာမ၊ ပဒသ မည်သည်ကား။ ပဒံ၊ ပဒ။ အနုပဒံ၊ အနုပဒ။ အနွက္ခရံ၊ အနွက္ခရ။ အနုဗျဉ္ဇနံ၊ အနုဗျဉ္ဇန။
ပဒံ နာမ၊ ပဒ မည်သည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ဩသာပေန္တိ၊ ပြီးဆုံးစေကုန်၏။ အနုပဒံ နာမ၊ အနုပဒမည်သည်ကား။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီး။ ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ဩသာပေန္တိ၊ ပြီးဆုံးစေကုန်၏။ အနွက္ခရံ နာမ၊ အနွက္ခရ မည်သည်ကား။ “ရူပံ အနိစ္စ” န္တိ၊ ရူပံ အနိစ္စံဟူ၍။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ရု”န္တိ၊ ရုန်ဟူ၍။ ဩပါတေဟိ၊ အကြား၌ ကျစေ၏။ အနုဗျဉ္ဇနံ နာမ၊ အနုဗျဉ္ဇန မည်သည်ကား။ “ရူပံ အနိစ္စ”န္တိ၊ ရူပံ အနိစ္စံဟူ၍။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဝေဒနာ အနိစ္စာ”တိ၊ ဝေဒနာ အနိစ္စာဟူ၍။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ နိစ္ဆာရေတိ၊ မြွက်၏။
ယဉ္စ ပဒံ၊ အကြင်ပဒသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ အနုပဒံ၊ အကြင်အနုပဒသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ အနွက္ခရံ၊ အကြင်အနွက္ခရသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ အနုဗျဉ္ဇနံ၊ အကြင်အနုဗျဉ္ဇနသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ပဒသော နာမ၊ ပဒသော မည်၏။
ဓမ္မော နာမ၊ ဓမ္မ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓဘာသိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော တရား။ သာဝကဘာသိတော၊ သာဝကသည် ဟောတော်မူအပ်သော တရား။ ဣသိဘာသိတော၊ ရသေ့သည် ဟောအပ်သော တရား။ ဒေဝတာဘာသိတော၊ နတ်သည် ဟောအပ်သော တရား။ အတ္ထူပသဥှိတော၊ အဋ္ဌကထာနှင့် စပ်သော တရား။ ဓမ္မူပသဥှိတော၊ ပါဠိနှင့် စပ်သော တရား။
ဝါစေယျာတိ၊ ဝါစေယျဟူသည်ကား။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဒသော၊ ပုဒ်ပြိုင်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိ အဋ္ဌကထာကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၈။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ဥဒ္ဒိသာပေန္တော၊ သင်စေသည်ဖြစ်၍။ ဧကတော၊ တကွနက်။ သဇ္ဈာယံ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ပဂုဏံ၊ လေ့ကျက်အပ်သော။ ဂန္ထံ၊ ကျမ်းကို။ ဘဏန္တံ၊ ရွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဩပါတေတိ၊ အကြား၌ ကျစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩသာရေန္တံ၊ အထက်၌ ပါဠိသင်ခြင်းကို။ ဩပါတေတိ၊ အကြား၌ ကျစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပဒံ၊ ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၅-သဟသေယျသိက္ခာပုဒ်
၄၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဘာသိတေ၊ ဟောအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယထာဝိဟာရံ၊ နေမြဲတိုင်းသော ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ နဝကာ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေ၀ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ ထိုညီမူရာဇရပ်၌သာလျှင်။ ဥပါသကေဟိ၊ ဥပါသကာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မဆည်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိကူဇမာနာ၊ ယောင်ယမ်းမြည်တမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာကစ္ဆမာနာ၊ ကျီးသံကဲ့သို့ ဟောက်ရှူကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မဆည်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိကူဇမာနာ၊ ယောင်ယမ်းမြည်တမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာကစ္ဆမာနာ၊ ကျီးသံကဲ့သို့ ဟောက်ရှူကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ ဥပါသကာနံ၊ ထိုဥပါသကာတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။
အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ နဝကေ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေက ပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောသမ္ဗီ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကောသမ္ဗီရှိရာအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောသမ္ဗီ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကောသမ္ဗီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ကောသမ္ဗိယံ၊ ထိုကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဗဒရိကာရာမေ၊ ဗဒရိကာရုံကျောင်းတိုက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ရာဟုလံ၊ အရှင်ရာဟုလာကို။ “အာဝုသော ရာဟုလ၊ ငါ့ရှင် ရာဟုလာ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ သဟသေယျာ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ န ကပ္ပေတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အာဝုသော ရာဟုလ၊ ငါ့ရှင် ရာဟုလာ၊ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ဝစ္စကုဋိယာ၊ ဝစ္စကုဋီ၌။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝစ္စကုဋီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ဥက္ကာသိ၊ ချောင်းဟန့်တော်မူ၏။ အာယသ္မာပိ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်လည်း။ ဥက္ကာသိ၊ ချောင်းဟန့်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကုဋီ၌။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာပါတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ၊ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤကုဋီ၌။ နိသိန္နော၊ နေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်ပတ်လုံး။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း ။
၅၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူနှင့်။ ဥတ္တိရိဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်၏။
ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တန္တိ၊ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံဟူသည်ကား။ အတိရေကဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။
သဟာတိ၊ သဟဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သေယျာ နာမ၊ သေယျ မည်သည်ကား။ သဗ္ဗစ္ဆန္နာ၊ အလုံးစုံအမိုးရှိသော။ သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နာ၊ အလုံးစုံအရံရှိသော ကျောင်းတည်း။ ယေဘုယျေနစ္ဆန္နာ၊ များသောအားဖြင့် အမိုးရှိသော။ ယေဘုယျေန ပရိစ္ဆန္နာ၊ များသောအားဖြင့် အရံရှိသော ကျောင်းတည်း။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ၊ သေယျံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ စတုတ္ထေ၊ လေးရက်မြောက်သော။ ဒိဝသေ၊ နေ့၌။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူသည်။ နိပ္ပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပဍ္ဎစ္ဆန္နေ၊ ထက်ဝက်အမိုးရှိသော။ ဥပဍ္ဎပရိစ္ဆန္နေ၊ ထက်ဝက်အရံရှိသော ကျောင်း၌။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသောသူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၄။ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့အောက် အယုတ်။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဒွေ ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ တတိယာယ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပုရာရုဏာ၊ အရုဏ်မတက်မီ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သဗ္ဗစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံအမိုးရှိသော။ သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံအရံမရှိသော ကျောင်း၌။ သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အရံရှိသော ကျောင်း၌။ သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အမိုးမရှိသော ကျောင်း၌။ ယေဘုယျေန အစ္ဆန္နေ၊ များသောအားဖြင့် အမိုးမရှိသော။ ယေဘုယျေန အပရိစ္ဆန္နေ၊ များသောအားဖြင့် အရံမရှိသော ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းမှ တစ်ပါးသော သူသည်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သဟသေယျသိက္ခာပဒံ၊ သဟသေယျသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၆-ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပုဒ်
၅၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။
ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဂါမေ၊ ထိုရွာ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဖြစ်သော အိမ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေ၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည် ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တစ်ညဉ့်။ အာဝသထာဂါရေ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဖြစ်သော အိမ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝသေယျာထ၊ နေတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဒ္ဓိကာ၊ ခရီးသွားတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင့်အား။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည် ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တစ်ညဉ့်။ အာဝသထာဂါရေ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဖြစ်သော အိမ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧသော သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပဂတော၊ ကပ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ သစေ အနုဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုသည် ဖြစ်အံ့။ ဝသေယျာထ၊ နေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ အဒ္ဓိကာ၊ ထိုခရီးသွားတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အနုရုဒ္ဓါရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည် ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တစ်ညဉ့်။ အာဝသထာဂါရေ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဖြစ်သော အိမ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဝသေယျာထ၊ နေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မန္တေ အနုရုဒ္ဓေ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါ၌။ ဒဿနေန၊ မြင်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ တပ်သော စိတ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အနုရုဒ္ဓါရှိရာ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဣမေဟိ မနုဿေဟိ၊ ဤလူတို့ဖြင့်။ အာကိဏ္ဏော၊ ပြွမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ န ဝိဟရိဿတိ၊ မနေရလတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ မဉ္စကံ၊ ညောင်စောင်းငယ်ကို။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ ပညပေယျံ၊ ခင်းအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ ခေါ၊ သည်းခံတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါအား။ မဉ္စကံ၊ ညောင်စောင်းငယ်ကို။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့် စပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓဂန္ဓိနီ၊ နံ့သာတို့၏ အနံ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အနုရုဒ္ဓါရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိ၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်လိုပါ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း (ပ)။ တတိယမ္ပိခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိ၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မဉ္စေဝ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ ပဋိစ္ဆတု၊ ခံစေချင်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ဥစ္စာနှစ်ကိုလည်း။ ပဋိစ္ဆတု၊ ခံစေချင်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သာဋကံ၊ ထမီကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချ၍။ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ စင်္ကမတိပိ၊ စင်္ကြံလည်း သွား၏။ တိဋ္ဌတိပိ၊ ရပ်လည်း ရပ်၏။ နိသီဒတိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏။ သေယျမ္ပိ၊ အိပ်ခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ဩက္ခိပိတွာ၊ အောက်သို့ ချ၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ နေ၀ ဩလောကေသိ၊ မကြည့်။ နပိ အာလပိ၊ စကားလည်း မဆို။ အထ
ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သတေနပိ၊ အရာဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿေနပိ၊ အထောင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဟိဏန္တိ၊ စေကုန်၏။ အယံ ပန သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မဉ္စေဝ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ ပဋိစ္ဆိတုံ၊ ခံခြင်းငှာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ဥစ္စာနှစ်ကိုလည်း။ ပဋိစ္ဆိတုံ၊ ခံခြင်းငှာ။ ယာစိယမာနော၊ တောင်းပန်အပ်သည်ရှိသော်။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဋကံ၊ ထမီကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါ၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယထာဗာလံ၊ မိုက်သည့်အလျောက်။ ယထာမူဠှံ၊ တွေဝေသည့်အလျောက်။ ယထာအကုသလံ၊ မလိမ္မာသည့်အလျောက်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အစ္စယော၊ အပြစ်သည်။ အစ္စဂမာ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်၍ ဖြစ်၏။ ယာဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကာသိံ၊ ပြုမိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿာ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တဂ္ဃ၊ ကောင်း၏။ တွံ၊ သင့်ကို။ ယထာဗာလံ၊ မိုက်သည့်အလျောက်။ ယထာမူဠှံ၊ တွေဝေသည့်အလျောက်။ ယထာအကုသလံ၊ မလိမ္မာသည့်အလျှောက်။ အစ္စယော၊ အပြစ်သည်။ အစ္စဂမာ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်၍ ဖြစ်၏။ ယာ တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင်ကြောင့်ကား။ တွံ၊ သင်သည်။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ ပဋိကရောသိ၊ ကုစား၏။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ တံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ ပဋိကရောတိ၊ ကုစား၏။ အာယတိံ စ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ သံဝရံ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧသာ၊ ဤကုစားခြင်း စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းသည်။ အရိယဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ အဆုံးအမတော်၌။ ဝုဒ္ဓိ ဟိ ဝုဒ္ဓိ ဧဝ၊ ပွားစည်းခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်ကို။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ နှစ်သိမ့်ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်ရှိသော။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မတာ အနုရုဒ္ဓေန၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံး၍ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်လှစ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မူဠှဿ ဝါ၊ တွေဝေသော သူအားလည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ကြားရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အန္ဓကာရေ ဝါ၊ အမိုက်တို့်၌လည်း။ တေလပဇ္ဇောတံ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းဆောင်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အယျေန အနုရုဒ္ဓေန၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဘဂဝန္တဉ္စ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကြကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “အနုရုဒ္ဓ၊ အနုရုဒ္ဓါ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။
“ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ အနုရုဒ္ဓ၊ အနုရုဒ္ဓါ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ အနုရုဒ္ဓ၊ အနုရုဒ္ဓါ။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။”
၅၆။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမသာတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသော။ ဒါရိကာပိ၊ သတို့သမီးသည်လည်း။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသော မိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ် ရှိအံ့နည်း။
သဟာတိ၊ သဟဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သေယျာ နာမ၊ သေယျမည်သည်ကား။ သဗ္ဗစ္ဆန္နာ၊ အလုံးစုံ အမိုးရှိသော။ သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နာ၊ အလုံးစုံ အရံရှိသော ကျောင်းတည်း။ ယေဘုယျေနစ္ဆန္နာ၊ များသောအားဖြင့် အမိုးရှိသော။ ယေဘုယျေန ပရိစ္ဆန္နာ၊ များသောအားဖြင့် အရံရှိသော ကျောင်းတည်း။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ၊ သေယျံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပဍ္ဎစ္ဆန္နေ၊ ထက်ဝက် အမိုးရှိသော။ ဥပဍ္ဎပရိစ္ဆန္နေ၊ ထက်ဝက် အရံရှိသော ကျောင်း၌။ သဟသေယျံ၊ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခိယာ ဝါ၊ ဘီလူးမနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတိယာ ဝါ၊ ပြိတ္တာမနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ ဝါ၊ တိရစ္ဆာန်မနှင့်လည်းကောင်း။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟသေယျံ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉။ သဗ္ဗစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အမိုးရှိသော။ သဗ္ဗအပရိစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အရံ မရှိသော ကျောင်း၌။ သဟသေယျံ၊ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သဗ္ဗပရိစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အရံရှိသော။ သဗ္ဗအစ္ဆန္နေ၊ အလုံးစုံ အမိုးမရှိသော ကျောင်း၌။ သဟသေယျံ၊ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယေဘုယျေန အစ္ဆန္နေ၊ များသောအားဖြင့် အမိုးမရှိသော။ ယေဘုယျေန အပရိစ္ဆန္နေ၊ များသောအားဖြင့် အရံမရှိသော ကျောင်း၌။ သဟသေယျံ၊ တကွအိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။
နိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၇-ဓမ္မဒေသနာ သိက္ခာပုဒ်
၆၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိပ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဃရဏီ၊ အိမ်ရှင်မသည်။ နိဝေသနဒွါရေ၊ အိမ်တံခါးဝ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဃရသုဏှာ၊ အိမ့်ရှင်ချွေးမသည်။ အာဝသထဒွါရေ၊ တိုက်ခန်းတံခါးဝ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဃရဏီ၊ အိမ်ရှင်မသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှင်မ ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဃရဏိယာ၊ အိမ်ရှင်မ၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဃရသုဏှာယ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဿုယာ၊ ယောက္ခမ၏။ ဇာရော ကိံ နုခေါ၊ သယောက်လင်လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ဩဘာသတိ ကိံ နု ခေါ၊ ပြက်ရယ်ဆိုသလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဃရဏိယာ၊ အိမ်ရှင်မ၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ဟောပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဃရသုဏှာ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှင်ချွေးမ ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဃရသုဏှာယ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမ၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဃရဏိယာ၊ အိမ်ရှင်မအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဃရသုဏှာယ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမ၏။ ဇာရော ကိံ နု ခေါ၊ သယောက်လင်လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ဩဘာသတိ ကိံ နုခေါ၊ ပြက်ရယ်ဆိုသလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဃရသုဏှာယ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမ၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ဟောပြီး၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဃရဏီ၊ အိမ်ရှင်မသည်။ ဃရသုဏှံ၊ အိမ်ရှင်ချွေးမကို။ “ဟေ ဇေ၊ ဟယ်ချွေးမ။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံ ဝစနံ၊ အဘယ်သို့သော စကားကို။ ဧသော သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ အဝေါစ၊ ဆိုသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ အယျာယ ပန၊ အရှင်မအားကား။ ကိံ ဝစနံ၊ အဘယ်စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆိုသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မယှမ္ပိ၊ ငါ့အားလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿတိ နာမ၊ ဟောဘိသနည်း။ ဝိဿဋ္ဌေန၊ လွတ်လွတ်ရှင်းရှင်း ဖြစ်၍။ ဝိဝဋေန၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်၍။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသေတဗ္ဗော နာမ နနု၊ ဟောအပ်သည် မဟုတ်တုံလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာသံ ဣတ္ထီနံ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿတိ နာမ၊ ဟောဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ
ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿတိ နာမ၊ ဟောဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျ၊ ဟောငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနီ၊ နှမ။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်း ငါးခွန်းသော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောတော်မူကုန်လော့။ ဧတ္တကေနပိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်လည်း။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အညာတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနီ၊ နှမ။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒေသေသုံ၊ မဟောကုန်။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ယာစိယမာနာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿန္တိ နာမ၊ မဟောကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာသံ ဥပါသိကာနံ၊ ထိုဥပါသိကာမတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်း ငါးခွန်းသော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်းပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျ၊ ဟောငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်း ငါးခွန်းသော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝိညုံ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂတံ၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ ဥပနိသီဒါပေတွာ၊ အနီး၌ နေစေ၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဝိညုံ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ ဥပနိသီဒါပေတွာ၊ အနီး၌ နေစေ၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿန္တိ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဝိညုံ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ ဥပနိသီဒါပေတွာ၊ အနီး၌ နေစေ၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဥတ္တိရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဝိညုံ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ ဥပနိသီဒါပေတွာ၊ အနီး၌ နေစေ၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿထ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျ၊ ဟောငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမသာတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသည်။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟီတိ၊ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိဟူသည်ကား။ အတိရေက ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။
ဓမ္မော နာမ၊ ဓမ္မ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓဘာသိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော တရား။ သာဝကဘာသိတော၊ သာဝကသည် ဟောအပ်သော တရား။ ဣသိဘာသိတော၊ ရသေ့သည် ဟောအပ်သော တရား။ ဒေဝတာဘာသိတော၊ နတ်သည် ဟောအပ်သော တရား။ အတ္ထူပသဥှိတော၊ အဋ္ဌကထာနှင့်စပ်သော တရား။ ဓမ္မူပသဥှိတော၊ ပါဠိနှင့်စပ်သော တရား။
ဒေသေယျာတိ၊ ဒေသေယျဟူသည်ကား။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေနာတိ၊ အညတြ ဝိညုနာ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေနဟူသည်ကား။ ဝိညုံ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟံ၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟော နာမ၊ ပုရိသဝိဂ္ဂဟ မည်သည်ကား။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသောစကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၅။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဂ္ဂဟေန၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယက္ခိယာ ဝါ၊ ဘီလူးမအားလည်းကောင်း။ ပေတိယာ ဝါ၊ ပြိတ္တာမအားလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကဿ ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်အားလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်မအားလည်းကောင်း။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန၊ လူယောက်ျားစင်စစ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥတ္တရိဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်းငါးခွန်းထက် လွန်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၆။ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသဝိဂ္ဂဟေန၊ ယောက်ျားစင်စစ်နှင့်တကွ။ ဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်း ငါးခွန်းသော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဆပ္ပဉ္စဝါစာဟိ၊ ခြောက်ခွန်း ငါးခွန်းမပြည့်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တသ္မိံ၊ ထိုမာတုဂါမ၌။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမအား။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ကထေတိ၊ ဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသောသူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘဏန္တံ၊ ဟောသော တရားကို။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ သုဏာတိ၊ နာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပဒံ၊ ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၈-ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ်
၆၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွမ်းချွန်အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွစားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါယ၊ ဝဂ္ဂမုဒါ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုးရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိ၏။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရကုန်အံ့နည်း။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမေယျာမ၊ မပင်ပန်းကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧကစ္စေ၊ အချို့သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌေမ၊ စီရင်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူခြင်းငှာ အောက်မေ့ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိဿမ၊ မပင်ပန်းကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟရာမ၊ ဆောင်ရွက်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆောင်ရွက်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူခြင်းငှာ အောက်မေ့ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိဿာမ၊ မပင်ပန်းကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟဋေန၊ ဆောင်ရွက်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ကိံ ဘာသိဿာမ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်အံ့နည်း။ ‘အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သကဒါဂါမီ၊ သကဒါဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာဂါမီ၊ အနာဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူခြင်းငှာ အောက်မေ့ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိဿာမ၊ မပင်ပန်းကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ယော ဝဏ္ဏော၊ အကြင်ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဧသော ယေဝ၊ ဤဆိုအပ်သော ကျေးဇူးသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္တယိံသု၊ အညီအညွတ် တိုင်ပင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဘာသိံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏ (ပ)။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့အား။ လာဘာ ဝတ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့သည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော တရားရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ ယထာ၊ ဤရဟန်းတို့ကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ နော၊ ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂတာ၊ မကပ်ဖူးကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိတို့သည်။ န ဘုဉ္ဇန္တိ၊ မစားကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိ အဘတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်ယောက်ျားအား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေဘမျိုးတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယာနိ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယာနိ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနာ၊ မိမိတို့သည်။ န ခါဒန္တိ၊ မခဲကုန်။ န သာယန္တိ၊ မလျက်ကုန်။ န ပိဝန္တိ၊ မသောက်ကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်ယောကျ်ားတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေ ဘမျိုးတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၆၈။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယံ ဥပသင်္ကမိတုံ ယံ ဥပသင်္ကမနံ၊ အကြင်ကပ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဥပသင်္ကမနံ၊ ဤကပ်ခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျင့်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလကို လွန်သောအခါ၌။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာအရပ်သို့။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားလေကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ ကူဋာဂါရသာလာ၊ စုလစ်မွမ်းချွန်အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တော စုလစ်မွမ်းချွန်အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း မြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။
ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျင့်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိတ္ထ၊ မပင်ပန်းကုန်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမ္မောဒမာနာ စ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဝိဝဒမာနာ စ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိမှာ၊ မပင်ပန်းပါကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူကုန်၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ အတ္ထသဥှိတံ၊ အကျိုးနှင့်စပ်သည်ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အနတ္ထသဥှိတံ၊ အကျိုးနှင့် မစပ်သည်ကို။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ အနတ္ထသဥှိတေ၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သော စကားကို ဆိုခြင်း၌။ သေတုဃာတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သတ်တော်မူအပ်၏။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်တော်မူကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ တစ်ဖန် မေးတော်မူကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယထာ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေရပါကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ န ကိလမိတ္ထ၊ မပင်ပန်းကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဘူတံ ပန၊ ဟုတ်မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။”
၆၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အာရောစေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။ ဘူတသ္မိံ၊ ဟုတ်မှန်သည်ရှိသော်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၀။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းယောက်ျားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်၏။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား မည်သည်ကား။ ဈာနံ၊ ဈာန်လေးပါး။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခ သုံးပါး။ သမာဓိ၊ သမာဓိ သုံးပါး။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ် သုံးပါး။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဝိဇ္ဇာ သုံးပါး။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ္ဂဘာဝနာ ခုနစ်ပါး။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ လေးပါး။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသပ္ပဟာန် သုံးပါး။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ နီဝရဏကင်းသော အဖြစ် သုံးပါး။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ အဘိရတိ၊ လေးပါးသော ဈာန်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်း။
ဈာနန္တိ၊ ဈာန်ဟူသည်ကား။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်။
ဝိမောက္ခောတိ၊ ဝိမောက္ခောဟူသည်ကား။ သုညတော ဝိမောက္ခော၊ သုညတဝိမောက္ခ။ အနိမိတ္တော ဝိမောက္ခော၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခ။ အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ။
သမာဓီတိ၊ သမာဓိဟူသည်ကား။ သုညတော သမာဓိ၊ သုညတသမာဓိ။ အနိမိတ္တော သမာဓိ၊ အနိမိတ္တသမာဓိ။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ။
သမာပတ္တီတိ၊ သမာပတ္တိဟူသည်ကား။ သုညတာ သမာပတ္တိ၊ သုညတသမာပတ်။ အနိမိတ္တာသမာပတ္တိ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်။ အပ္ပဏိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်။
ဉာဏဒဿနန္တိ၊ ဉာဏဒဿနဟူသည်ကား။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့တည်း။
မဂ္ဂဘာဝနာတိ၊ မဂ္ဂဘာဝနာဟူသည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်။
ဖလသစ္ဆိကိရိယာတိ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာဟူသည်ကား။ သောတာပတ္တိဖလဿ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်း။ သကဒါဂါမိဖလဿ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်း။ အနာဂါမိဖလဿ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်း။ အရဟတ္တဖလဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်း။
ကိလေသပ္ပဟာနန္တိ၊ ကိလေသပ္ပဟာနဟူသည်ကား။ ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်း။
ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ၊ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿဟူသည်ကား။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသော အဖြစ်။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသော အဖြစ်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသော အဖြစ်။
သုညာဂါရေ အဘိရတီတိ၊ သုညာဂါရေ အဘိရတိဟူသည်ကား။ ပဌမေန ဈာနေန၊ ပဌမဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်း။ ဒုတိယေန ဈာနေန၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်း။ တတိယေန ဈာနေန၊ တတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်း။ စတုတ္ထေန ဈာနေန၊ စတုတ္ထဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်း။
၇၁။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို (ပ)။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။”
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကို (ပ)။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို (ပ)။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနံ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို (ပ)။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို (ပ)။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသိို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သိို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်ကို။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို (ပ)။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ (ပ)။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွှတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်ပစ်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏ (ပ)။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို (ပ)။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၂။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း (ပ)။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုတညဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနဉ္စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနဉ္စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ
ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။
အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏ (ပ)။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်ပစ်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူ သာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏ (ပ)။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၃။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း (ပ)။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။
ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၄။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို (ပ)။ စတုတ္ထံဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကို။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ (ပ)။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်ပစ်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ (ပ)။ “မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း (ပ)။ “မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူမသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ)။
၇၅။ အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို (ပ)။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကို (ပ)။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို (ပ)။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ (ပ)။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို (ပ)။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဒေါသာ၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွှတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်ပစ်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို (ပ)။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၆။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ “ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်ပြီ (ပ)။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်ပြီ။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်ပြီ။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ ကျောင်း အိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်ပြီ။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရော၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်ပြီ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ အာဂမ္မ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏ (ပ)။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိ၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၇။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူအား။ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်ကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဘူတာရောစနသိက္ခာပဒံ၊ ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၉-ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပုဒ်
၇၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍနကတော၊ ငြင်းခုန်ခြင်းကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တဿ၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ သံဃဘတ္တံ၊ သံဃာ့ဘတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပရိဝသန္တော၊ ပရိဝါသ်နေသည်ဖြစ်၍။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ အာသနပရိယန္တေ၊ အစွန်ဖြစ်သော နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဥပါသကေ၊ ထိုဥပါသကာတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ ဧသော အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သမ္ဘာဝိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းတည်း။ ယေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ အကြင်လက်ဖြင့်လျှင်။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ ယုံကြည်၍ လှူအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ တေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ ထိုလက်ဖြင့်သာလျှင်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေသိ၊ လွတ်စေ၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တဿ၊ ထိုဥပနန္ဒအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။
အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုဥပနန္ဒသည်။ ပရိဝသန္တော၊ ပရိဝါသ်နေသည်ဖြစ်၍။ အာသနပရိယန္တေ၊ အစွန်ဖြစ်သော နေရာ၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေဿန္တိ နာမ၊ ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေထ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေဿထ နာမ၊ ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၀။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။
စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ စ၊ ပါရာဇိကအာပတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ စ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ်မည်၏။
အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္န မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော နာမ၊ အနုပသမ္ပန္နမည်၏။
အာရောစေယျာတိ၊ အာရောစေယျဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌဿ ဝါ၊ လူအားလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာရောစေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အာပတ္တိပရိယန္တာ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားရှိသော။ န ကုလပရိယန္တာ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြားမရှိသော။ ဘိက္ခုသမ္မုတိ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကုလပရိယန္တာ၊ အမျိုး အပိုင်းအခြားရှိသော။ န အာပတ္တိပရိယန္တာ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားမရှိသော။ ဘိက္ခုသမ္မုတိ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အာပတ္တိပရိယန္တာ စ၊ အာပတ် အပိုင်းအခြားလည်း ရှိသော။ ကုလပရိယန္တာ စ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းရှိသော။ ဘိက္ခုသမ္မုတိ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နေ၀ အာပတ္တိပရိယန္တာ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်း မရှိသော။ န ကုလပရိယန္တာ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းမရှိသော။ ဘိက္ခုသမ္မုတိ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
အာပတ္တိပရိယန္တာ နာမ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြား မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကာဟိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အာပတ္တီဟိ၊ အာပတ်တို့ဖြင့်။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ပြောကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပတ္တိယော၊ အာပတ်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ကုလပရိယန္တာ နာမ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြား မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကေသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ပြောကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာပတ္တိပရိယန္တာ စ ကုလပရိယန္တာ စ နာမ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်း ရှိသည်တို့မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကာဟိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အာပတ္တီဟိ၊ အာပတ်တို့ဖြင့်။ ဧတ္တကေသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ပြောကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပတ္တိယော စ၊ အာပတ်တို့ကိုလည်း။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုလာနိ စ၊ အမျိုးတို့ကိုလည်း။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နေ၀ အာပတ္တိပရိယန္တာ န ကုလပရိယန္တာ နာမ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်း မရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်း မရှိသည်တို့မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကာဟိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အာပတ္တီဟိ၊ အာပတ်တို့ဖြင့်။ ဧတ္တကေသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ပြောကြားအပ်၏။” အာပတ္တိယော စ၊ အာပတ်တို့ကိုလည်း။ အပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ မသိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုလာနိ စ၊ အမျိုးတို့ကိုလည်း။ အပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၈၁။ အာပတ္တိပရိယန္တေ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြား၌။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တီဟိ၊ အာပတ်တို့ဖြင့်။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကုလပရိယန္တေ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြား၌။ ယာနိ ကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ ကုလာနိ၊ ထိုအမျိုးတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တိပရိယန္တေ စ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြား၌လည်းကောင်း။ ကုလပရိယန္တေ စ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြား၌လည်းကောင်း။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယာနိ ကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ ကုလာနိ၊ ထိုအမျိုးတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တီဟိ၊ အာပတ်တို့ဖြင့်။ အညေသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နေ၀ အာပတ္တိပရိယန္တေ၊ အာပတ်အပိုင်းအခြား မရှိသည်၌လည်းကောင်း။ န ကုလပရိယန္တေ၊ အမျိုးအပိုင်းအခြား မရှိသည်၌လည်းကောင်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၂။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ၊ ရုန့်ရင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ၊ မရုန့်ရင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ အဇ္ဈာစာရံ၊ လွန်ကျူးသော အကျင့်ကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၃။ ဝတ္ထုံ၊ ဝတ္ထုကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ နော အာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဝတ္ထုံ၊ ဝတ္ထုကို။ နော အာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၁၀-ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ်
၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏန္တိပိ၊ မိမိလည်း တူးကုန်၏။ ခဏာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း တူးကုန်ဘိသနည်း။ ခဏာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေကုန်ဘိသနည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှိသော သတ္တဝါကို။ ဝိဟေဌေန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယျန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း တူးကုန်ဘိသနည်း။ ခဏာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏထပိ၊ မိမိလည်း တူးကုန်၏။ ခဏာပေထပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ သို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏိဿထပိ နာမ၊ မိမိလည်း တူးကုန်ဘိသနည်း။ ခဏာပေဿထပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ ဇီဝသညိနော ဟိ၊ အသက်ရှိသော သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ခဏေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း တူးငြားအံ့။ ခဏာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း တူးစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပထဝီ နာမ၊ ပထဝီ မည်သည်ကား။ ပထဝိယော၊ မြေတို့သည်။ ဇာတာ၊ ဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ စ၊ ပထဝီလည်းကောင်း။ အဇာတာ၊ အဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ စ၊ ပထဝီလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
ဇာတာ၊ ဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ နာမ၊ မြေ မည်သည်ကား။ သုဒ္ဓပံသု၊ သက်သက်မြေမှုန့်။ သုဒ္ဓမတ္တိကာ၊ သက်သက်သော မြေညက်။ အပ္ပပါသာဏာ၊ နည်းသော ကျောက်ရှိသော မြေ။ အပ္ပသက္ခရာ၊ နည်းသော ကျောက်စရစ်ရှိသော မြေ။ အပ္ပကဌလာ၊ နည်းသော အိုးခြမ်းရှိသော မြေ။ အပ္ပမရုမ္ဗာ၊ နည်းသော ကျောက်ပြုတ်ရှိသော မြေ။ အပ္ပဝါလိကာ၊ နည်းသော သဲရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနပံသုကာ၊ များသောအားဖြင့် မြေမှုန့်ရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနမတ္တိကာ၊ များသောအားဖြင့် မြေညက်ရှိသော မြေ။ အဒဍ္ဎာပိ၊ မီးမလောင်သော မြေကိုလည်း။ ဇာတာ၊ ဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ၊ ပထဝီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယောပိ ပံသုပုေဉ္ဇာ ဝါ၊ အကြင်မြေမှုန့်စုသည်လည်းကောင်း။ ယောပိ မတ္တိကာပုေဉ္ဇာ ဝါ၊ အကြင်မြေညက်စုသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကစာတုမာသံ၊ မိုးလေးလထက် အလွန်။ ဩဝဋ္ဌော၊ မိုးစွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယမ္ပိ၊ ဤမြေကိုလည်း။ ဇာတာ၊ ဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ၊ ပထဝီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အဇာတာ၊ အဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ နာမ၊ ပထဝီ မည်သည်ကား။ သုဒ္ဓပါသာဏာ၊ သက်သက်သော ကျောက်ခဲ။ သုဒ္ဓသက္ခရာ၊ သက်သက်သော ကျောက်စရစ်။ သုဒ္ဓကဌလာ၊ သက်သက်သော အိုးခြမ်း။ သုဒ္ဓမရုမ္ဗာ၊ သက်သက်သော ကျောက်ပြုတ်။ သုဒ္ဓဝါလိကာ၊ သက်သက်သော သဲ။ အပ္ပပံသုကာ၊ နည်းသော မြေမှုန့်ရှိသော မြေ။ အပ္ပမတ္တိကာ၊ နည်းသော မြေညက်ရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနပါသာဏာ၊ များသောအားဖြင့် ကျောက်ရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနသက္ခရာ၊ များသောအားဖြင့် ကျောက်စရစ်ရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနကဌလာ၊ များသောအားဖြင့် အိုးခြမ်းရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနမရုမ္ဗာ၊ များသောအားဖြင့် ကျောက်ပြုတ်ရှိသော မြေ။ ယေဘုယျေနဝါလိကာ၊ များသောအားဖြင့် သဲရှိသော မြေ။ ဒဍ္ဎာပိ၊ မီးလောင်သော မြေကိုလည်း။ အဇာတာ၊ အဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ၊ ပထဝီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယောပိ ပံသုပုေဉ္ဇာ ဝါ၊ အကြင်မြေမှုန့်စုသည်လည်းကောင်း။ ယောပိ မတ္တိကာပုေဉ္ဇာ ဝါ၊ အကြင်မြေညက်စုသည်လည်းကောင်း။ ဩမကစာတုမာသံ၊ မိုးလေးလအောက်အယုတ်။ ဩဝဋ္ဌော၊ မိုးစွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယမ္ပိ၊ ဤမြေကိုလည်း။ အဇာတာ၊ အဇာတဖြစ်သော။ ပထဝီ၊ ပထဝီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ခဏေယျာတိ၊ ခဏေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏာပေယျာတိ၊ ခဏာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၇။ ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ ပထဝိသညီ၊ မြေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ဒဟတိ ဝါ၊ မိမိလည်း မီးတိုက်အံ့။ ဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မီးတိုက်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ဒဟတိ ဝါ၊ မိမိလည်း မီးတိုက်အံ့။ ဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မီးတိုက်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပထဝိယာ၊ မြေ၌။ အပထဝိသညီ၊ မြေမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ဒဟတိ ဝါ၊ မိမိလည်း မီးတိုက်အံ့။ ဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မီးတိုက်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
အပထဝိယာ၊ မြေမဟုတ်သည်၌။ ပထဝိသညီ၊ မြေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပထဝိယာ၊ မြေမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပထဝိယာ၊ မြေမဟုတ်သည်၌။ အပထဝိသညီ၊ မြေမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၈။ “ဣမံ၊ ဤမြေကို။ ဇာန၊ သိလော့။ ဣမံ၊ ဤအမြေကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣမံ၊ ဤမြေကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣမိနာ၊ ဤမြေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣမံ၊ ဤမြေကို။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သဖြင့်။ ခဏတိ ဝါ၊ မိမိလည်း တူးအံ့။ ခဏာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း တူးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ပထဝီခဏနသိက္ခာပဒံ၊ ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ မုသာဝါဒဝဂ္ဂေါ၊ မုသာဝါဒဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုမုသာဝါဒဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
မုသာ၊ မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်။ ဩမသာ၊ ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ်။ ပေသုညံ၊ ဘိက္ခုပေသုညသိက္ခာပုဒ်။ ပဒ၊ ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သေယျာယ၊ သဟသေယျသိက္ခာပုဒ်တို့။ အညတြ ဝိညုနာ၊ သိကြားလိမ္မာသော ယောကျ်ားကို ထား၍ မာတုဂါမအား တရားဟောသော ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ်။ ဘူတာ၊ ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိရောစနသိက္ခာပုဒ်။ ခဏန၊ ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ်
၈၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တိပိ၊ မိမိလည်း ဖြတ်ကုန်၏။ ဆေဒါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အာဠဝကော၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်သော။ ဘိက္ခုပိ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ တသ္မိံ ရုက္ခေ၊ ထိုသစ်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဝနံ၊ ဗိမာန်ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘဝနံ၊ ဗိမာန်ကို။ မာ ဆိန္ဒိ၊ မဖြတ်ပါလင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဒိယန္တော၊ နားမထောင်သည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒိယေဝ၊ ဖြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ တဿာ စ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သား၏လည်း။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်၏။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ အာကောဋေသိ၊ ဖြတ်မိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ ဒေတာယ၊ ထိုနတ်သားအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ယံ ဝေါရောပေယျံ၊ အကြင် ချရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ ချခြင်းသည်။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေယျံ၊ ကြားလျှောက်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏, ကောင်း၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသိ၊ မချခြင်းသည်ကား။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ သစေ ဝေါရောပေယျာသိ၊ အကယ်၍ ချငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ချသည်ရှိသော်။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟုဉ္စ၊ များစွာသာလျှင်။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝေယျာသိ၊ ပွားစေရာ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဝိဝိတ္တော၊ နတ်မှ ဆိတ်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသစ်ပင်၌။ ဥပဂစ္ဆ၊ ကပ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဆေဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှိသော သတ္တဝါကို။ ဝိဟေဌေန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာဠာဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဆေဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒထာပိ၊ မိမိလည်း ဖြတ်ကုန်၏။ ဆေဒါပေထာပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒိဿထာပိ နာမ၊ မိမိလည်း ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဆေဒါပေဿထာပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။
ရုက္ခသ္မိံ၊ သစ်ပင်၌။ ဇီဝသညိနော ဟိ၊ အသက်ရှိသော သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၀။ “ဘူတဂါမပါတဗျတာယ၊ ဘူတဂါမ်ကို ဖျက်ဆီးခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၁။ ဘူတဂါမော နာမ၊ ဘူတဂါမ် မည်သည်ကား။ ဗီဇဇာတာနိ၊ မျိုးစေ့တို့သည်။ မူလဗီဇံ၊ အမြစ်မျိုးစေ့လည်းကောင်း။ ခန္ဓဗီဇံ၊ ပင်စည်မျိုးစေ့လည်းကောင်း။ ဖဠုဗီဇံ၊ အဆစ်မျိုးစေ့လည်းကောင်း။ အဂ္ဂဗီဇံ၊ အညွန့်မျိုးစေ့လည်းကောင်း။ ပဉ္စမ မေဝ၊ ငါးခုမြောက်သာလျှင် ဖြစ်သော။ ဗီဇဗီဇံ၊ အစေ့မျိုးစေ့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
ဟလိဒ္ဒိ၊ နနွင်းသည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဂီဝေရံ၊ ချင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝစာ၊ လင်းလေသည်လည်းကောင်း။ ဝစတ္တံ၊ ဆိတ်ဖူးသည်လည်းကောင်း။ အတိဝိသာ၊ တိဝုတ်သည်လည်းကောင်း။ ကဋုကရောဟိဏီ၊ ကုလားဆောင်းမေးခါးသည်လည်းကောင်း။ ဥသီရံ၊ ပန်းရင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒမုတ္တကံ၊ နွားမြေရင်းသည်လည်းကောင်း။ မူလဗီဇံ နာမ၊ အမြစ်မျိုးစေ့ မည်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်မျိုးစေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုမျိုးစေ့တို့သည်။ မူလေ၊ အမြစ်၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မူလေ၊ အမြစ်၌။ သဉ္ဇာယန္တိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ မူလဗီဇံ နာမ၊ အမြစ်မျိုးစေ့ မည်၏။
အဿတ္ထော၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေသည်လည်းကောင်း။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်သည်လည်းကောင်း။ ပိလက္ခော၊ ညောင်ကြတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥဒုမ္ဗရော၊ ရေသဖန်းသည်လည်းကောင်း။ ကစ္ဆကော၊ ဖအောင်းသည်လည်းကောင်း။ ကပိတ္ထနော၊ ညောင်ချဉ်သည်လည်းကောင်း။ ခန္ဓဗီဇံ နာမ၊ ပင်စည်မျိုးစေ့ မည်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်မျိုးစေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုမျိုးစေ့တို့သည်။ ခန္ဓေ၊ ပင်စည်၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခန္ဓေ၊ ပင်စည်၌။ သဉ္ဇာယန္တိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ခန္ဓဗီဇံ နာမ၊ ပင်စည်မျိုးစေ့ မည်၏။
ဥစ္ဆု၊ ကြံသည်လည်းကောင်း။ ဝေဠု၊ ဝါးသည်လည်းကောင်း။ နဠော၊ ကျူသည်လည်းကောင်း။ ဖဠုဗီဇံ နာမ၊ အဆစ်မျိုးစေ့ မည်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်မျိုးစေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုမျိုးစေ့တို့သည်။ ပဗ္ဗေ၊ အဆစ်၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဗ္ဗေ၊ အဆစ်၌။ သဉ္ဇာယန္တိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ဖဠုဗီဇံ နာမ၊ အဆစ်မျိုးစေ့ မည်၏။
အဇ္ဇုကံ၊ ကညို့သည်လည်းကောင်း။ ဖဏိဇ္ဇတံ၊ ရုံးသည်လည်းကောင်း။ ဟိရိဝေရံ၊ မုန်လာသည်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂဗီဇံ နာမ၊ အညွန့်မျိုးစေ့ မည်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်မျိုးစေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုမျိုးစေ့တို့သည်။ အဂ္ဂေ၊ အညွန့်၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဂ္ဂေ၊ အညွန့်၌။ သဉ္ဇာယန္တိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အဂ္ဂဗီဇံ နာမ၊ အညွန့်မျိုးစေ့ မည်၏။
ပုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ၊ ပဲသည်လည်းကောင်း။ ဗီဇဗီဇံ နာမ၊ အစေ့မျိုးစေ့ မည်၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်မျိုးစေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုမျိုးစေ့တို့သည်။ ဗီဇေ၊ အစေ့၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗီဇေ၊ အစေ့၌။ သဉ္ဇာယန္တိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ဗီဇဗီဇံ နာမ၊ အစေ့မျိုးစေ့ မည်၏။
၉၂။ ဗီဇေ၊ မျိုးစေ့၌။ ဗီဇသညီ၊ မျိုးစေ့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ပစတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ချက်အံ့။ ပစာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ချက်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗီဇေ၊ မျိုးစေ့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ပစတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ချက်အံ့။ ပစာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ချက်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗီဇေ၊ မျိုးစေ့၌။ အဗီဇသညီ၊ မျိုးစေ့မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖျက်အံ့။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖျက်စေအံ့။ ပစတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ချက်အံ့။ ပစာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ချက်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဗီဇေ၊ မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌။ ဗီဇသညီ၊ မျိုးစေ့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗီဇေ၊ မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗီဇေ၊ မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌။ အဗီဇသညီ၊ မျိုးစေ့မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၃။ “ဣမံ၊ ဤမျိုးစေ့ကို။ ဇာန၊ သိလော့။ ဣမံ၊ ဤမျိုးစေ့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣမံ၊ ဤမျိုးစေ့ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣမိနာ၊ ဤမျိုးစေ့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣမံ၊ ဤမျိုးစေ့ကို။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သဖြင့်။ ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ဖြတ်အံ့။ ဆေဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖြတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဘူတဂါမသိက္ခာပဒံ၊ ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၂-အညဝါဒက သိက္ခာပုဒ်
၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတွာ၊ ကျင့်၍။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရိဿတိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလည်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရိဿသိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညဝါဒကံ၊ အညဝါဒကကံသို့။ ရောပေတု၊ တင်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ရောပေတဗ္ဗံ၊ တင်အပ်၏။ ကိံ ရောပေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ တင်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ ။
၉၅။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဆန္နော၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သောအခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညဝါဒကံ၊ အညဝါဒကကံသို့။ ရောပေယျ၊ တင်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဆန္နော၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညဝါဒကံ၊ အညဝါဒက ကံသို့။ ရောပေတိ၊ တင်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္နအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညဝါဒကဿ၊ အညဝါဒကကံသို့။ ရောပနာ၊ တင်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညဝါဒကံ၊ အညဝါဒကကံသို့။ ရောပိတံ၊ တင်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောပေတဗ္ဗံ၊ တင်အပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရန္တော၊ ဖုံးလွှမ်းသည်ရှိသော်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိဿာမိ၊ ရောက်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေဿတိ နာမ၊ ညှဉ်းဆဲဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေဿသိ နာမ၊ ညှဉ်းဆဲဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေဟိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိဟေသကံ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပေတု၊ တင်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ရောပေတဗ္ဗံ၊ တင်အပ်၏။ ကိံ ရောပေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ တင်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၉၇။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဆန္နော၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သောအခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္နအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိဟေသကံ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပေယျ၊ တင်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဆန္နော၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိဟေသကံ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပေတိ၊ တင်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိဟေသကဿ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပနာ၊ တင်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဆန္နဿ၊ ဆန္န အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိဟေသကံ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပိတံ၊ တင်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောပေတဗ္ဗံ၊ တင်အပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၉၈။
“အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၉။ အညဝါဒကော နာမ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်း မည်သည်ကား။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အညဝါဒကော နာမ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်း မည်၏။
ဝိဟေသကော နာမ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းမည်သည်ကား။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ဝိဟေသကော နာမ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်း မည်၏။
၁၀၀။ အညဝါဒကေ၊ အညဝါဒက ကံသို့။ အရောပိတေ၊ မတင်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟေသကေ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ အရောပိတေ၊ မတင်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညဝါဒကေ၊ အညဝါဒကကံသို့။ ရောပိတေ၊ တင်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာပန္နော၊ ရောက်သနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ ဘဏထ၊ ဆိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေန၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အကြောင်းကို။ ပဋိစရတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟေသကေ၊ ဝိဟေသကကံသို့။ ရောပိတေ၊ တင်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဝတ္ထုသ္မိံ ဝါ၊ ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ အာပတ္တိယာ ဝါ၊ အာပတ်၌လည်းကောင်း။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ကထေတုကာမော၊ ဖြေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုအာပတ်ကို။ န ဥဂ္ဃါဋေတုကာမော၊ လှစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်ဖြစ်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟေသေတိ၊ ညှဉ်းဆဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၁။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝါဒကေ၊ မေးသည်မှ တစ်ပါး အခြားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ဝိဟေသကေ၊ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂။ အဇာနန္တော၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်ဖြစ်၍လည်း။ န ကထေတိ၊ မဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဘဏ္ဍနံ ဝါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော ဝါ၊ ခိုက်ရန်သည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ၊ ဆန့်ကျင်သော အယူကို ယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ ဝါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ န ကထေတိ၊ မဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သံဃဘေဒေါ ဝါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်း သည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ ဝါ၊ သံဃာ၏ အရေးသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ န ကထေတိ၊ မဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အဓမ္မေန ဝါ၊ မဟုတ်မမှန်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂေန ဝါ၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ န ကထေတိ၊ မဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အညဝါဒကသိက္ခာပဒံ၊ အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၃-ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ်
၁၀၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာကိုလည်း။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်း၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကာ စေဝ၊ သီတင်းငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပပုညာ စ၊ နည်းသော ဘုန်းရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ယာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်အိပ်ရာနေရာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့အား။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့သည်လည်း။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗော၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဆန္ဒာယ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သဖြင့်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ဆန္ဒာယ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သဖြင့်။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေဿန္တိ နာမ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေထ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေဿထ နာမ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ဥဇ္ဈာပနကေ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဇ္ဈာပနကံ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ “ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သောဿန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗော၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဆန္ဒာယ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သဖြင့်။
သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ဆန္ဒာယ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သဖြင့်။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ညွှန်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ခိယျိဿန္တိ နာမ၊ ရှုတ်ချကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ ခိယျထ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ ခိယျိဿထ နာမ၊ ရှုတ်ချကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၅။ “ဥဇ္ဈာပနကေ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကြောင့်။ ခိယျနကေ၊ ရှုတ်ချခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၆။ ဥဇ္ဈာပနကံ နာမ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်း မည်သည်ကား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်သော။ သေနာသနပညာပကံ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကံ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ၊ အနည်းငယ်ကို စွန့်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပနကေ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကြောင့်။ ခိယျနကေ၊ ရှုတ်ချခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပနကေ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကြောင့်။ ခိယျနကေ၊ ရှုတ်ချခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပနကေ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေခြင်းကြောင့်။ ခိယျနကေ၊ ရှုတ်ချခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေကို။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော။ သေနာသနပညာပကံ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကံ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ၊ အနည်းငယ်ကို စွန့်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ သာမဏေဖြစ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ ဝါ၊ သမုတ်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အသမ္မတံ ဝါ၊ မသမုတ်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ သေနာသနပညာပကံ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကံ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကံ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကံ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကံ ဝါ၊ အနည်းငယ်ကို စွန့်တတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ သာမဏေဖြစ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၇။ ပကတိယာ၊ သဘောအားဖြင့်။ ဆန္ဒာ၊ ချစ်ခြင်းကြောင့်။ ဒေါသာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ မောဟာ၊ တွေဝေခြင်းကြောင့်။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကရောန္တံ၊ ပြုသောသူကို။ ဥဇ္ဈာပေတိ ဝါ၊ အယုတ်အားဖြင့်လည်း သိစေအံ့။ ခိယျတိ ဝါ၊ ရှုတ်ချလည်း ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပဒံ၊ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၄-ပဌမသေနာသနသိက္ခာပုဒ်
၁၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟေမန္တိကေ ကာလေ၊ ဆောင်းအခါ၌။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩတာပေန္တာ၊ နေဆာလှုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိံသု၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်။ န ဥဒ္ဓရာပေသုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာသည်။ ဩဝဋ္ဌံ၊ မိုးစွတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ နာမ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်ဘိသနည်း။ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်ဘိသနည်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာသည်။ ဩဝဋ္ဌံ၊ မိုးစွတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌ (ပ)။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြကုန်အံ့နည်း။
၁၀၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ကောစ္ဆံ ဝါ၊ ခတ်အခင်းကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုညောင်စောင်းစသည်ကို။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဘိဟရန္တိ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဘိဟရန္တေ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ဆောင်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌ မာသေ၊ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး။ အဝဿိကသံကေတေ၊ မိုးမစွတ်ဟု အမှတ်ရှိသော။ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာကာ ဝါ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာ ဝါ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ န ဦဟဒန္တိ၊ ကျင်ကြီးမစွန့်ကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကံ နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မေဉ္စာ နာမ၊ ညောင်စောင်း မည်သည်ကား။ မဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းတို့သည်။ မသာရကော၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကော၊ ကောက်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကော၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။
ပီဌံ နာမ၊ အင်းပျဉ် မည်သည်ကား။ ပီဌာနိ၊ အင်းပျဉ်တို့သည်။ မသာရကံ၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကံ၊ ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ဘိသိ နာမ၊ ဘုံလျှို မည်သည်ကား။ ဘိသိယော၊ ဘုံလျှိုတို့သည်။ ဥဏ္ဏဘိသိ၊ သားမွေးအစာသွတ်သော ဘုံလျှိုလည်းကောင်း။ စောဠဘိသိ၊ ပုဆိုးကြမ်းအစာသွတ်သော ဘုံလျှိုလည်းကောင်း။ ဝါကဘိသိ၊ လျှော်အစာသွတ်သော ဘုံလျှိုလည်းကောင်း။ တိဏဘိသိ၊ မြက်အစာသွတ်သော ဘုံလျှိုလည်းကောင်း။ ပဏ္ဏဘိသိ၊ သစ်ရွက်အစာသွတ်သော ဘုံလျှိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
ဝါကမယံ ဝါ၊ လျှော်ဖြင့်ပြီးသော ခတ်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥသီရမယံ ဝါ၊ ပန်းရင်းဖြင့် ပြီးသော ခတ်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ မုဉ္ဇမယံ ဝါ၊ ဖြူဆန်မြက်ဖြင့်ပြီးသော ခတ်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇမယံ ဝါ၊ ပြိတ်မြက်ဖြင့်ပြီးသော ခတ်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ကောစ္ဆံ နာမ၊ ကောစ္ဆ မည်၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သံဝေဌေတွာ၊ ခွေ၍။ ဗဒ္ဓံ၊ ဖွဲ့အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္ထရိတွာတိ၊ သန္ထရိတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။
သန္ထရာပေတွာတိ၊ သန္ထရာပေတွာဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ သန္ထရာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူသာမဏေကို။ သန္ထရာပေတိ၊ ခင်းစေအံ့။ တဿ၊ ထိုခင်းစေသော ရဟန်း၏။ ပလိဗောဓော၊ ကြောင့်ကြသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ သန္ထရာပေတိ၊ ခင်းစေအံ့။ သန္ထာရကဿ၊ ခင်းသော ရဟန်း၏။ ပလိဗောဓော၊ ကြောင့်ကြသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တံ ပက္ကမန္တော နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျာတိ၊ တံ ပက္ကမန္တော နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဥဒ္ဓရေယျ၊ မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။
န ဥဒ္ဓရာပေယျာတိ၊ န ဥဒ္ဓရာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။
အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ၊ အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရံ ဝါ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ အာရာမိကံ ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ လေဍ္ဍုပါတံ၊ ခဲတစ်ကျကို။ အတိက္ကမန္တဿ၊ လွန်သော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာ စသည်ကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ (ပ)။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာ စသည်ကို။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စိမိလိကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကြမ်းအခင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ တဋ္ဋိကံ ဝါ၊ ကပ်ကျစ်အခင်းကိုလည်းကောင်း။ စမ္မခဏ္ဍံ ဝါ၊ သားရေပိုင်းအခင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပုဉ္ဆနိံ ဝါ၊ ခြေသုတ်ကြိုးဝန်းအခင်းကိုလည်းကောင်း။ ဖလကပီဌံ ဝါ၊ ပျဉ်ချပ်အင်းပျဉ်အခင်းကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုပုဆိုးကြမ်းအခင်း စသည်ကို။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၃။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ သိမ်းဆည်း၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဒ္ဓရာပေတွာ၊ သိမ်းဆည်းစေ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပုစ္ဆံ၊ ပန်ကြား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩတာပေန္တော၊ နေလှမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်သည်။ ပလိဗုဒ္ဓံ၊ နှောက်ယှက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပဌမသေနာသနသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမသေနာသနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၅-ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ်
၁၁၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟာယကာ၊ အပေါင်းအဖော်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီ ရဟန်းတို့သည်။ ဝသန္တာပိ၊ နေကုန်သော်လည်း။ ဧကတောဝ၊ တစ်ပေါင်းတည်းသာလျှင်။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ပက္ကမန္တာပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သော်လည်း။ ဧကတောဝ၊ တပေါင်းတည်းသာလျှင်။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိံသု၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်။ န ဥဒ္ဓရာပေသုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဥပစိကာဟိ၊ ခြတို့သည်။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ နာမ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်ဘိသနည်း။ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်ဘိသနည်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဥပစိကာဟိ၊ ခြတို့သည်။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏(ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိံသု၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်။ န ဥဒ္ဓရာပေသုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဥပစိကာဟိ၊ ခြတို့သည်။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ပက္ကမန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရိဿန္တိ နာမ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းကုန်ဘိသနည်း။ န ဥဒ္ဓရာပေဿန္တိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေကုန်ဘိသနည်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဥပစိကာဟိ၊ ခြတို့သည်။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၆။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိသိ၊ ဘုံလျှိုသည်လည်းကောင်း။ စိမိလိကာ၊ ပုဆိုးကြမ်းအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းသည်လည်းကောင်း။ တဋ္ဋိကာ၊ ကပ်ကျစ်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ စမ္မခဏ္ဍော၊ သားရေပိုင်းအခင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ပစ္စတ္ထရဏံ၊ အိပ်ရာခင်းသည်လည်းကောင်း။ တိဏသန္ထာရော၊ မြက်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏသန္ထာရော၊ သစ်ရွက်အခင်းသည်လည်းကောင်း။ သေယျံ နာမ၊ အိပ်ရာမည်၏။
သန္ထရိတွာတိ၊ သန္ထရိတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။
သန္ထရာပေတွာတိ၊ သန္ထရာပေတွာဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ သန္ထရာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။
တံ ပက္ကမန္တော နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျာတိ၊ တံ ပက္ကမန္တော နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဥဒ္ဓရေယျ၊ မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။
န ဥဒ္ဓရာပေယျာတိ၊ န ဥဒ္ဓရာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။
အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ၊ အနာပုစ္ဆံ ဝါ ဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရံ ဝါ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ အာရာမိကံ ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ အာရာမဿ၊ အရံ၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အရံကို။ အတိက္ကမန္တဿ၊ လွန်သော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ အာရာမဿ၊ အရံ၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ အတိက္ကမန္တဿ၊ လွန်သော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ဥပစာရေ ဝါ၊ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ၊ ညီမူရာဇရပ်၌လည်းကောင်း။ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအိပ်ရာကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဟာရေ ဝါ၊ ကျောင်း၌လည်းကောင်း။ ဝိဟာရဿူပစာရေ ဝါ၊ ကျောင်း၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ၊ ညီမူရာဇရပ်၌လည်းကောင်း။ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိ ခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပက္ကမန္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နေ၀ ဥဒ္ဓရေယျ၊ မိမိလည်း မသိမ်းဆည်းငြားအံ့။ န ဥဒ္ဓရာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။ အနာပုစ္ဆံ ဝါ၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၈။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ သိမ်းဆည်း၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဒ္ဓရာပေတွာ၊ သိမ်းဆည်းစေ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပုစ္ဆံ၊ ပန်ကြား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်သည်။ ပလိဗုဒ္ဓံ၊ နှောင့်ယှက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းနှင့်တကွ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အာပုစ္ဆတိ၊ ပန်ကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်သည်။ ပလိဗုဒ္ဓေါ၊ နှောင့်ယှက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၆-အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
၁၁၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝရသေယျာယော၊ မြတ်သော အိပ်ရာတို့ကို။ ပလိဗုန္ဒေန္တိ၊ နှောင့်ယှက်ကုန်၏။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤကျောင်း၌သာလျှင်။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ “ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သမ္ဗာဓော၊ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဂဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေထ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿထ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၁၂၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပုဗ္ဗုပဂတံ၊ ရှေးဦးစွာ ကပ်လင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ ‘ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သမ္ဗာဓော၊ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ ဧတဒေဝ၊ ဤကျဉ်းမြောင်းခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကိုသာလျှင်။ ပစ္စယံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အနညံ၊ အကြောင်းတစ်ပါး မရှိဘဲ။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကော နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ ဝုဍ္ဎောတိ၊ ကြီး၏ ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂိလာနောတိ၊ နာ၏ ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ သံဃေန၊ သံဃာအား။ ဒိန္နောတိ၊ လှူအပ်၏ ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။
အနုပခဇ္ဇာတိ၊ အနုပခဇ္ဇဟူသည်ကား။ အနုပဝိသိတွာ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။
သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ၊ သေယျံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ မဉ္စဿ ဝါ၊ ညောင်စောင်း၏လည်းကောင်း။ ပီဌဿ ဝါ၊ အင်းပျဉ်၏လည်းကောင်း။ ပဝိသန္တဿ ဝါ၊ ဝင်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ နိက္ခမန္တဿ ဝါ၊ ထွက်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ ဥပစာရေ၊ ဥပစာ၌။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ခင်းအံ့။ သန္ထရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ၊ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံဟူသည်ကား။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၁၂၂။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မဉ္စဿ ဝါ၊ ညောင်စောင်း၏လည်းကောင်း။ ပီဌဿ ဝါ၊ အင်းပျဉ်၏လည်းကောင်း။ ပဝိသန္တဿ ဝါ၊ ဝင်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ နိက္ခမန္တဿ ဝါ၊ ထွက်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ခင်းအံ့။ သန္ထရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ဥပစာရေ ဝါ၊ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ ဝါ၊ ညီမူရာဇရပ်၌လည်းကောင်း။ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသေ ဝါ၊ လွင်တီးခေါင်၌လည်းကောင်း။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ခင်းအံ့။ သန္ထရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၃။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သီတေန ဝါ၊ အချမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဏှေန ဝါ၊ အပူသည်လည်းကောင်း။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပဒံ၊ အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၇-နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပုဒ်
၁၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ မဟာဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကြီးကို။ “ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။”
ဝသိဿာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသင်္ခရောန္တိ၊ ပြုပြင် စီရင်ကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပဋိသင်္ခရောန္တေ၊ ပြုပြင်စီရင်ကုန်သော။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပဋိသင်္ခရောန္တိ၊ ပြုပြင်စီရင်ကုန်၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမ၊ ထစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကေစ္စ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ပဋိသင်္ခရောန္တိ၊ ပြုပြင်စီရင်ကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ပဋိသင်္ခတေ၊ ပြုပြင်စီရင်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမ၊ ထစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥဋ္ဌေထ၊ ထကုန်လော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပဋိကစ္စေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ နနု၊ ကြားအပ်သည် မဟုတ်လော။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်းကို။ ပဋိသင်္ခရေယျာမ၊ ပြုပြင်စီရင်ရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃိကော၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရော နနု၊ ကျောင်း မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ၊ ဟုတ်ပါကုန်၏။ သံဃိကော၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥဋ္ဌေထ၊ ထကုန်လော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ မဟလ္လကော၊ ကျယ်၏။ တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ဝသထ၊ နေကုန်လော့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဝသိဿာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥဋ္ဌေထ၊ ထကုန်လော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံး မသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နိက္ကဍ္ဎန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ နိက္ကဍ္ဎိယမာနာ၊ နှင်ထုတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎိဿထ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်ငြားအံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ၊ ကုပိတော အနတ္တမနောဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ဖြစ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
သံဃိကော နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ကဍ္ဎေယျာတိ၊ နိက္ကဍ္ဎေယျဟူသည်ကား။ ဂဗ္ဘေ၊ တိုက်ခန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပမုခံ၊ တိုက်ခန်းဝသို့။ နိက္ကဍ္ဎတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပမုခေ၊ တိုက်ခန်းဝ၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဗဟိ၊ အပသို့။ နိက္ကဍ္ဎတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန ပယောဂေန၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လဖြင့်။ ဗဟုကေပိ၊ များစွာလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါရေ၊ တံခါးတို့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ကဍ္ဎာပေယျာတိ၊ နိက္ကဍ္ဎာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကေပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါရေ၊ တံခါးတို့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၇။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ဥပစာရာ ဝါ၊ ဥပစာမှလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ၊ ညီမူရာဇရပ်မှလည်းကောင်း။ မဏ္ဍပါ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်မှလည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလာ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းမှလည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသာ ဝါ၊ လွင်တီးခေါင်မှလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေကို။ ဝိဟာရာ ဝါ၊ ကျောင်းမှလည်းကောင်း။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ဥပစာရာ ဝါ၊ ဥပစာမှလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ၊ ညီမူရာဇရပ်မှလည်းကောင်း။ မဏ္ဍပါ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်မှလည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလာ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းမှလည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသာ ဝါ၊ လွင်တီးခေါင်မှလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၈။ အလဇ္ဇိံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿ၊ ထိုအလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကံ၊ ရူးသော သူကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿ၊ ထိုရူးသောသူ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘဏ္ဍနကာရကံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သော။ ကလဟကာရကံ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်သော။ ဝိဝါဒကာရကံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်သော။ ဘဿကာရကံ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကံ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သော ရဟန်းကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။
နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿ၊ ထိုငြင်းခုံခြင်း စသည်ကို ပြုတတ်သော ရဟန်း၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ န သမ္မာ ဝတ္တန္တံ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်၌ ကောင်းစွာ မကျင့်သော။ အန္တေဝါသိကံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿ၊ ထိုတပည့်၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပဒံ၊ နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၈-ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပုဒ်
၁၂၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ မဉ္စပါဒေါ၊ ညောင်စောင်းခြေသည်။ နိပ္ပတိတွာ၊ ကျွတ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်း၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဓာဝိတွာ၊ အနီးသို့ ပြေးလာကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြုသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အဘိနိသီဒိဿတိ နာမ၊ ဖိ၍ ထိုင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အဘိနိသီဒသိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အဘိနိသီဒိဿသိ နာမ၊ ဖိ၍ ထိုင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၃၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်ငြားအံ့။ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၃၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကော နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝေဟာသကုဋိ နာမ၊ ဝေဟာသကုဋိ မည်သည်ကား။ မဇ္ဈိမဿ၊ အလတ်ဖြစ်သော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အသီသဃဋ္ဋာ၊ ဦးခေါင်း မထိသော ကုဋီတည်း။
အာဟစ္စပါဒကော၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မေဉ္စာ နာမ၊ ညောင်စောင်း မည်သည်ကား။ အင်္ဂေ၊ အပေါင်၌။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထွင်း၍။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ ပီဌံ နာမ၊ အင်းပျဉ် မည်သည်ကား။ အင်္ဂေ၊ အပေါင်၌။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထွင်း၍။ ဌိတံ၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဘိနိသီဒေယျာတိ၊ အဘိနိသီဒေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုညောင်စောင်း အင်းပျဉ်၌။ အဘိနိသီဒတိ၊ ဖိ၍ ထိုင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ၊ အဘိနိပဇ္ဇေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုညောင်စောင်း အင်းပျဉ်၌။ အဘိနိပဇ္ဇတိ၊ ဖိ၍ အိပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၂။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍(ပ)။ သံဃိကေ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပရိဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ သံဃိကသညီ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉ္ထစ္စာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ ပုဂ္ဂလိကသညီ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုဂ္ဂလိကေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၃၃။ အဝေဟာသကုဋိယာ၊ အထက်၌ ဟင်းလင်းအပြင်မရှိသော ကုဋီ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သီသဃဋ္ဋာယ၊ ဦးခေါင်းထိသော ကုဋီ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ ဖိ၍လည်း အိပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ အပရိဘောဂံ၊ မသုံးဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဒရသဉ္စိတံ၊ ပျဉ်ချပ် စီခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋာဏိ၊ ပရစ်မယ်နကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ ဂဏှာတိ ဝါ၊ ယူလည်း ယူအံ့။ လဂ္ဂေတိ ဝါ၊ ဆွဲလည်း ဆွဲအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပဒံ၊ ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၉-မဟလ္လကသိက္ခာပုဒ်
၁၃၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဆန္နဿ၊ အရှင်ဆန္န၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ အာယသ္မတော ဆန္နဿ၊ အရှင်ဆန္နကို။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ကတပရိယောသိတံ၊ ပြု၍ ပြီးပြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဆာဒါပေတိ၊ မိုးစေ၏။
ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ လေပါပေတိ၊ လိမ်းကျံစေ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတိဘာရိတော၊ အလွန်ဝန်လေးသည်ဖြစ်၍။ ပရိပတိ၊ ပြို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ သစ်သားကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎန္တော၊ ရုံးစုသည်ရှိသော်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ယဝခေတ္တံ၊ မုယောခင်းကို။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ယဝခေတ္တံ၊ မုယောခင်းကို။ ဒူသေဿန္တိ နာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ (ပ) ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ကတပရိယောသိတံ၊ ပြု၍ ပြီးပြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဆာဒါပေဿသိ နာမ၊ မိုးစေဘိသနည်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ လေပါပေဿသိ နာမ၊ လိမ်းကျံစေဘိသနည်း။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတိဘာရိတော၊ အလွန် ဝန်လေးသည်ဖြစ်၍။ ပရိပတိ၊ ပြို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ထားကြကုန်၏။ (ပ) ။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတပရိယောသိတံ၊ ပြု၍ပြီးပြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဆာဒါပေသိ၊ မိုးစေ၏။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ လေပါပေသိ၊ လိမ်းကျံစေ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတိဘာရိတော၊ အလွန်ဝန်လေးသည်ဖြစ်၍။ ပရိပတိ၊ ပြို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏(ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတပရိယောသိတံ၊ ပြု၍ပြီးပြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဆာဒါပေဿသိ နာမ၊ မိုးစေဘိသနည်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ လေပါပေဿသိ နာမ၊ လိမ်းကျံစေဘိသနည်း။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတိဘာရိတော၊ အလွန်ဝန်လေးသည်ဖြစ်၍။ ပရိပတိ၊ ပြို၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်(ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြကြကုန်အံ့နည်း။
၁၃၅။ “မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ယာ၀ ဒွါရကောသာ၊ တံခါးပေါင်တိုင်အောင်။ အဂ္ဂဠဋ္ဌပနာယ၊ တံခါးရွက်ကို ထားခြင်းငှာ။ အာလောကသန္ဓိပရိကမ္မာယ၊ လေသောက်ပြတင်းကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်းငှာ။ ဆဒနဿ၊ အမိုး၏။ ဒွတ္တိပရိယာယံ၊ နှစ်စဉ်သုံးစဉ်ကို။ အပ္ပဟရိတေ၊ စိမ်းရှင်သော ကောက်ပဲ မရှိရာ အရပ်၌။ ဌိတေန၊ ရပ်သဖြင့်။ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ တတော၊ ထိုနှစ်စဉ် သုံးစဉ်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ အပ္ပဟရိတေပိ၊ စိမ်းရှင်သော ကောက်ပဲ မရှိရာ အရပ်၌လည်း။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ စေ အဓိဋ္ဌဟေယျ၊ အကယ်၍ စီရင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိအာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၃၆။ မဟလ္လကော နာမ၊ မဟလ္လက မည်သည်ကား။ သဿာမိကော၊ ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဟာရော နာမ၊ ကျောင်း မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တော ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေနဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ ပြုသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ ပြုစေသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။
ယာ၀ ဒွါရကောသာတိ၊ ယာ၀ ဒွါရကောသာဟူသည်ကား။ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ၊ တံခါးပေါင်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်တိုင်အောင်။
အဂ္ဂဠဋ္ဌပနာယာတိ၊ အဂ္ဂဠဋ္ဌပနာယဟူသည်ကား။ ဒွါရဋ္ဌပနာယ၊ တံခါးရွက်ကို ထားခြင်းငှာ။ အာလောကသန္ဓိပရိကမ္မာယာတိ၊ အာလောကသန္ဓိပရိကမ္မာယဟူသည်ကား။ ဝါတပါနပရိကမ္မာယ၊ လေသောက်တံခါးကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်းငှာ။ သေတဝဏ္ဏံ၊ ဖြူသော အဆင်း။ ကာဠဝဏ္ဏံ၊ မည်းသော အဆင်း။ ဂေရုကပရိကမ္မံ၊ ဂွေ့သင်္ဘောဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုခြင်း။ မာလာကမ္မံ၊ ခြူးပန်း။ လတာကမ္မံ၊ ခြူးနွယ်။ မကရဒန္တကံ၊ မကန်းသွား။ ပဉ္စပဋိကံ၊ သက်တင်ရေး။
ဒွတ္တိစ္ဆဒနဿ ပရိယာယံ အပ္ပဟရိတေ ဌိတေန အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗန္တိဧတ္ထ၊ ဒွတ္တိစ္ဆဒနဿ ပရိယာယံ အပ္ပဟရိတေ ဌိတေန အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ၊ ပဲသည်လည်းကောင်း။ ဟရိတံ နာမ၊ စိမ်းရှင်သော အရပ် မည်၏။ ဟရိတေ၊ စိမ်းရှင်သော ကောက်ပဲသီးနှံရှိရာ အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ သစေ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အကယ်၍ စီရင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်းအား။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ခုသော အကြောင်းတို့ကို။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ စီရင်၍။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ပရိယာယေန၊ အစဉ်ဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်းအား။ ဒွေ ပရိယာယေ၊ နှစ်ခုသော အစဉ်တို့ကို။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ စီရင်၍။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပရိယာယံ၊ အစဉ်ကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။
၁၃၇။ တတော စေ ဥတ္တရိ အပ္ပဟရိတေပိ ဌိတော အဓိဋ္ဌဟေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ အပ္ပဟရိတေပိ ဌိတော အဓိဋ္ဌဟေယျဟူသည်ကား။ ဣဋ္ဌကာယ၊ အုတ်ချပ်ဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်း၏။ ဣဋ္ဌကိဋ္ဌကာယ၊ အုတ်ချပ်တိုင်း အုတ်ချပ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိလာယ၊ ကျောက်ချပ်ဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်း၏။ သိလာယ သိလာယ၊ ကျောက်ချပ်တိုင်း ကျောက်ချပ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဓာယ၊ အင်္ကတေဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်းအား။ ပိဏ္ဍေ ပိဏ္ဍေ၊ အင်္ဂတေဆိုင်တိုင်း အင်္ဂတေဆိုင်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိဏေန၊ သက်ကယ်ဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်းအား။ ကရဠေကရဠေ၊ သက်ကယ်ပျစ်တိုင်း သက်ကယ်ပျစ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဏေန၊ သစ်ရွက်ဖြင့်။ ဆာဒေန္တဿ၊ မိုးသော ရဟန်းအား။ ပဏ္ဏေ ပဏ္ဏေ၊ သစ်ရွက်တိုင်း သစ်ရွက်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်ထက် လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်ထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်ထက် လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်မပြည့်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်မပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ် မပြည့်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၃၈။ ဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်၌လည်းကောင်း။ ဦနကဒွတ္တိပရိယာယေ၊ နှစ်စဉ် သုံးစဉ်အောက် ယုတ်သည်၌လည်းကောင်း။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာယ၊ ဂူ၌လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကာယ၊ သက်ကယ်မိုးသော ကုဋီ၌လည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝါသာဂါရံ၊ နေရာကျောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော မီးတင်းကုပ်စသည်တို့၌။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပဒံ၊ မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၁၀-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်
၁၃၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ သပ္ပါဏကေန၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တိဏမ္ပိ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကမ္ပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏(ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။
အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ သပ္ပါဏကေန၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တိဏမ္ပိ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကမ္ပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဠာဝကေ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏(ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ သပ္ပါဏကေန၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တိဏမ္ပိ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကမ္ပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စထပိ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေထပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏(ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ သပ္ပါဏကေန၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တိဏမ္ပိ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကမ္ပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စိဿထပိ နာမ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စာပေဿထပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်(ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၁၄၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သပ္ပါဏကံ သပ္ပါဏကေန၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ ဝါ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းငြားအံ့။ သိဉ္စာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၄၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်(ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား(ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သိဉ္စေယျာတိ၊ သိဉ္စေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သိဉ္စတိ၊ သွန်းလောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သိဉ္စာပေယျာတိ၊ သိဉ္စာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ သိဉ္စတိ၊ သွန်းလောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၄၂။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ သပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ ဝါ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ ဝါ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ အပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ ဝါ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ သပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ အပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၄၃။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သဖြင့်။ သိဉ္စတိ ဝါ၊ မိမိလည်း သွန်းလောင်းအံ့။ သိဉ္စာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ သပ္ပါဏကသိက္ခာပဒံ၊ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဘူတဂါမဝဂ္ဂေါ၊ ဘူတဂါမဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုဘူတဂါမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။
အညာယ၊ အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ်နှင့်တကွ။ ဘူတံ၊ ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ်။ ဥဇ္ဈာယံ၊ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ်။ ပက္ကမန္တေန၊ ဖဲသွားဖြင့်။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တေ၊ ထိုအခင်းကို မသိမ်းဆည်းသော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌ နေလင့်သော ရဟန်းကို အနီးသို့ ဝင်၍ အိပ်သော သိက္ခာပုဒ်။ နိက္ကဍ္ဎနာ၊ နိက္ကဍ္ဎနသိက္ခာပုဒ်။ အာဟစ္စ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်းကို ဖိ၍ ထိုင်သော သိက္ခာပုဒ်။ သပ္ပါဏကေန၊ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်နှင့်။ ဒွါရံ၊ တံခါးခုံတိုင်အောင် လိမ်းကျံသော သိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဥဒါန်းတည်း။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၁-ဩဝါဒ သိက္ခာပုဒ်
၁၄၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တာ၊ ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့, အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘိနော၊ ရခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တာ၊ ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့, အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘိနော၊ ရခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒါမ၊ ဆုံးမကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ အမှေပိ၊ ငါတို့ကိုလည်း။ ဥပသင်္ကမထ၊ ကပ်ကုန်လော့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဩဝဒိဿာမ၊ ဆုံးမကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းယောကျ်ားတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေသုံ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ ကုတော ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေကုန်၍။ ဥယျောဇေသုံ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ကုန်ပြီးသည် ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားလေကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။
ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေကုန်၍။ ဥယျောဇေထ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေကုန်၍။ ဥယျောဇေဿထ နာမ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းကို။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယာစိတဗ္ဗော၊ ခွင့်တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ ခွင့်တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ ။
၁၄၅။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်း ဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင် အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနော ဝါဒကဿ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်း ဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏(ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကဿ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်း ဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဗရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၁၄၆။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အသမ္မတော၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒေယျ၊ ဆုံးမငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တာ၊ ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့, အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ လာဘိနော၊ ရခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တာ၊ ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့, အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။
တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ လာဘိနော၊ ရခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်ကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒါမ၊ ဆုံးမကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်ကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ အမှေပိ၊ ငါတို့သို့လည်း။ ဥပသင်္ကမထ၊ ကပ်ကုန်လော့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဩဝဒိဿာမ၊ ဆုံးမကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေကုန်၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေသုံ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ ကုတော ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေကုန်၍။ ဥယျောဇေသုံ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏ (ပ)။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေကုန်၍။ ဥယျောဇေထ၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်း မိန်းမတို့အား။ ပရိတ္တညေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ တိရစ္ဆာနကထာယ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့်။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေကုန်၍။ ဥယျောဇေဿထ နာမ၊ လွှတ်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနော ဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ကိံ အနုဇာနာမိ၊ အဘယ်သို့ ခွင့်ပြုတော်မူသနည်း။ သီလဝါ၊ သီလရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာစာရဂေါစသမ္ပန္နော၊ အကျင့် ကျက်စားရာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အဏုမတ္တေသု၊ အဏုမြူမျှလောက်ကုန်သော။ ဝဇ္ဇေသု၊ အပြစ်တို့၌။ ဘယဒဿာဝီ၊ ဘေးဟု ရှုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ သုတဓရော၊ အကြားအမြင်ကို ဆောင်သည်။ သုတသန္နိစယော၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းပူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ တေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ အာဒိကလျာဏာ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ မဇ္ဈေ
ကလျာဏာ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ ပရိယောသာနကလျာဏာ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံ၏။ ပရိသုဒ္ဓွံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်ကို။ အဘိဝဒန္တိ၊ ရှေးရှု ဟောကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းအား။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သည်။ ဓာတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဝစသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ လေ့ကျက်အပ်ကုန်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပေက္ခိတာ၊ အဖန်ဖန် ရှုအပ်ကုန်သည်။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ပညာဖြင့်။ သုပ္ပဋိဝိဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်ကုန်သည်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ သုတ္တသော၊ ပါဠိအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ အဋ္ဌကထာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကလျာဏဝါစော၊ ကောင်းသော စကား ရှိသည်။ ကလျာဏဝါက္ကရဏော၊ ကောင်းသော အသံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှစ်သက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ပဗ္ဗဇိတာယ၊ ရဟန်းပြုသော။ ကာသာယဝတ္ထဝသနာယ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော အဝတ်ကို ဝတ်သော မိန်းမ၌။ ဂရုဓမ္မံ၊ ဂရုဓမ္မသိို့။ အဇ္ဈာပန္နပုဗ္ဗော၊ ရှေး၌ ရောက်ဖူးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝီသတိဝဿော ဝါ၊ ဝါနှစ်ဆယ်ရသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဝီသတိဝဿော ဝါ၊ ဝါနှစ်ဆယ်ထက် အလွန်ရသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသိို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၄၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အသမ္မတော နာမ၊ အသမ္မတ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ အသမ္မတော၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းတည်း။
ဘိက္ခုနိယော နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။
ဩဝဒေယျာတိ၊ ဩဝဒေယျဟူသည်ကား။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဂရုဓမ္မေဟိ၊ ဂရုဓမ္မတို့ဖြင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နံ၊ တစ်ဖက်သော ရဟန်းယောက်ျားအထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၄၉။ သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတွာ၊ တံမြက်လှည်း၍။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတွာ၊ အနီး၌ ထား၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်၍။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုပရိဝုဏ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်ကုန်၏။ “အယျ၊ အရှင်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏန္တိ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ၊ ရှစ်ပါးသော ဂရုဓမ္မတို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက် အာဂုံ လာကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်ကုန်၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက် အာဂုံ လာကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏန္တိ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဧသော၊ ဤဂရုဓမ္မသည်။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမပင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိယျာဒေတဗ္ဗော၊ ဆောက်နှင်းအပ်၏။ “အယျ၊ အရှင်။ န ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက်အာဂုံ မလာပါကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏန္တိ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့။ ဩသာရေတဗ္ဗာ၊ ဂရုဓမ္မပါဠိကို ရွတ်အပ်၏။ “ဝဿသတူပသမ္ပန္နာယ၊ ဝါတစ်ရာပြည့်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တဒဟုပသမ္ပန္နဿ၊ ထိုနေ့၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အဘိဝါဒနံ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပစ္စုဋ္ဌာနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေ ပြုခြင်းအမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။
ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အနတိက္ကမနီယော၊ မလွန်ကျူးအပ်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောက်ျား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ န ဝသိတဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အနတိက္ကမနီယော၊ မလွန်ကျူးအပ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုသံဃတော၊ ရဟန်းယောက်ျားသံဃာမှ။ ဥပေါသထပုစ္ဆကဉ္စ၊ ဥပုသ်နေ့ကို မေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဝါဒုပသင်္ကမနဉ္စ၊ အဆုံးအမခံခြင်းငှာ ကပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗာ၊ တောင့်တအပ်ကုန်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း (ပ)။ ဝဿံဝုဋ္ဌာယ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ဖိတ်အပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း (ပ)။ ဂရုဓမ္မံ၊ ဂရုဓမ္မသို့။ အဇ္ဈာပန္နာယ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ပက္ခမာနတ္တံ၊ ပက္ခမာနတ်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း (ပ)။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု ဓမ္မေသု၊ ခြောက်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗာ၊ ရှားမှီးအပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း (ပ)။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပရိယာယေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောက်ျားကို။ န အက္ကောသိတဗ္ဗော၊ မဆဲရေးအပ်။ န ပရိဘာသိတဗ္ဗော၊ မရေရွတ်အပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း (ပ)။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့၌။ ဝစနပထော၊ ဆိုခြင်းအကြောင်းကို။ ဩဝဋော၊ ပိတ်ပင်အပ်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့အား။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ဝစနပထော၊ ဆိုခြင်းအကြောင်းကို။ အနောဝဋော၊ မပိတ်ပင်အပ်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားကိုလည်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ မာနေတွာ၊ မြတ်နိုး၍။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အနတိက္ကမနီယော၊ မလွန်ကျူးအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩသာရေတဗ္ဗာ၊ ဂရုဓမ္မပါဠိကို ရွတ်အပ်၏။
“အယျ၊ အရှင်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တံ၊ ဆိုသည်ကို။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်တို့သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တံ၊ ဆိုသည်ကို။ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မေ၊ ရှစ်ပါးသော ဂရုဓမ္မတို့ကို။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက်အာဂုံ လာကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တံ၊ ဆိုသည်ကို။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အနိယျာဒေတွာ၊ မဆောက်နှင်းမူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၅၀။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇွနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မကညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၅၁။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်း မိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့ (ပ)။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝဂ္ဂသညီ၊ ဝဂ်ဖြစ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ သမဂ္ဂသညီ၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၅၂။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ဖြစ်၍။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အယျ၊ အရှင်။ ဩသာရေဟိ၊ ရွတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သောကြောင့်။ ဩသာရေတိ၊ ရွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကထေတိ၊ ဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘဏန္တံ၊ ဟောသည်ကို။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဩဝါဒသိက္ခာပဒံ၊ ဩဝါဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၂-အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပုဒ်
၁၅၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပရိယာယေန၊ အလှည့်ဖြင့်။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော စူဠပန္ထကဿ၊ အရှင်စူဠပန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပရိယာယော၊ အလှည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တညေ၀ ဥဒါနံ၊ ထိုဥဒါန်းကိုသာလျှင်။ အယျော စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်။ ဘဏိဿတိ၊ ရွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်စူဠပန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ စူဠပန္ထကံ၊ အရှင်စူဠပန်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမတို့ကို။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကြကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကြကုန်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ၊ ရှစ်ပါးသော ဂရုဓမ္မတို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက်အာဂုံ လာကုန်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဝတ္တန္တိ၊ နှုတ်တက်အာဂုံ လာပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဧသော၊ ဤဂရုဓမ္မသည်။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမပင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤုသို့။ နိယျာဒေတွာ၊ ဆောက်နှင်း၍။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။
“အဓိစေတသော၊ ခပ်သိမ်းသော စိတ်တို့ထက် လွန်မြတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်ရှိသော။ အပ္ပမဇ္ဇတော၊ မမေ့မလျော့သော။ မောနပထေသု၊ အရဟတ္တမဂ် အရဟတ္တဖိုလ်ဟု ဆိုအပ်သော မောန၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဗောဓိပက္ခိယတရားတို့၌။ သိက္ခတော၊ ကျင့်သော။ တာဒိနော၊ တာဒိဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပသန္တဿ၊ ရာဂစသည်မှ ငြိမ်းပြီးသော။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတီမတော၊ သတိရှိသော။ မုနိနော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။
ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တညေ၀ ဥဒါနံ၊ ထိုဥဒါန်းကိုသာလျှင်။ အယျော စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ဘဏိဿတိ၊ ရွတ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုမှာ နနု၊ ဆိုကုန်သည် မဟုတ်တုံလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤစကားပြောဟောသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ၊ ပျံတက်၍။ အန္တလိက္ခေ၊ အန္တလိက္ခဟု ဆိုအပ်သော။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ စင်္ကမတိပိ၊ စင်္ကြံလည်း သွား၏။ တိဋ္ဌတိပိ၊ ရပ်လည်း ရပ်၏။ နိသီဒတိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏။ သေယျမ္ပိ၊ လျောင်းခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဓူမာယတိပိ၊ အခိုးလည်း လွှတ်၏။ ပဇ္ဇလတိပိ၊ အလျှံလည်း လွှတ်၏။ အန္တရာဓာယတိပိ၊ အကြား၌လည်း ကွယ်၏။ တေဉ္စ၀ ဥဒါနံ၊ ထိုဥဒါန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဗုဒ္ဓဝစနဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားစကားတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘဏတိ၊ ရွတ်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဘော၊ အရှင်တို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အရှင်တို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ အယျဿ စူဠပန္ထကဿ၊ အရှင်စူဠပန်၏။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ ယထာ၊ ပြည့်စုံသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ဤအတူ။ ဣတော၊ ဤကာလမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ နော၊ ငါတို့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဘူတပုဗ္ဗော၊ မဖြစ်စဖူး။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ယာ၀ သမန္ဓကာရာ၊ ညဉ့်မိုက်သည့်တိုင်အောင်။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမ၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါးသည်။ ထကိတေ၊ ပိတ်သည်ရှိသော်။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့ပ၌။ ဝသိတွာ၊ နေကုန်၍။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အဗြဟ္မစာရိနိယော၊ မမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်သော။ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝသိတွာ၊ နေကုန်၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ စူဠပန္ထကော၊ အရှင်စူဠပန်သည်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိဿတိ နာမ၊ ဆုံးမဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “စူဠပန္ထက၊ စူဠပန်။ တွံ၊ သင်သည်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “စူဠပန္ထက၊ စူဠပန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိဿသိ နာမ၊ ဆုံးမဘိသနည်း။ စူဠပန္ထက၊ စူဠပန်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၅၄။ “သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုပိ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ စေ ဩဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆုံးမငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၅၅။ သမ္မတော နာမ၊ သမ္မတ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်၏။
အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေတိ၊ အတ္ထင်္ဂတေ သူရိယေဟူသည်ကား။ သူရိယေ၊ နေသည်။ ဩဂ္ဂတေ၊ သက်ဝင်သည်ရှိသော်။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဩဝဒေယျာတိ၊ ဩဝဒေယျဟူသည်ကား။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဂရုဓမ္မေဟိ ဝါ၊ ဂရုဓမ္မတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မေန ဝါ၊ တရားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၅၆။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ နေဝင်သည်၌။ အတ္ထင်္ဂတသညီ၊ နေဝင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ နေဝင်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ နေဝင်သည်၌။ အနတ္ထင်္ဂတသညီ၊ နေမဝင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ားအထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္ထင်္ဂတေ၊ နေမဝင်သည်၌။ အတ္ထင်္ဂတသညီ၊ နေဝင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္ထင်္ဂတေ၊ နေမဝင်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္ထင်္ဂတေ၊ နေမဝင်သည်၌။ အနတ္ထင်္ဂတသညီ၊ နေမဝင်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၅၇။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အယျ၊ အရှင်။ ဩသာရေဟိ၊ ရွတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဩသာရေတိ၊ ရွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကထေတိ၊ ဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘဏန္တံ၊ ဟောသည်ကို။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပဒံ၊ အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၃-ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပုဒ်
၁၅၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမခံရာ အရပ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဩဝါဒဿ၊ အဆုံးအမ ခံခြင်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ယံဌာနံ၊ အကြင်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆေယျာမ၊ သွားကုန်ရာ၏။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိဿန္တိ နာမ၊ ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိဿန္တိ နာမ၊ ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒထ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိဿထ နာမ၊ ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒေယျ၊ ဆုံးမငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်းပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမဟာပဇာပတိ ဂေါတမီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ န ခမနီယံ၊ မခံ့ကျန်းပါ။ န ယာပနီယံ၊ မမျှတပါ။ အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒေသေသုံ၊ မဟောကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမဟာပဇာပတိ ဂေါတမီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။”
ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ‘ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒေသေန္တိ၊ မဟောကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်ပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၆၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ကြဉ်ထား၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒေယျ၊ ဆုံးမငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၁။ ယော ပနာ တိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနုပဿယော နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်း မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင် ကျောင်း၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကရတ္တမ္ပိ၊ တစ်ညဉ့်ပတ်လုံးလည်း။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဩဝဒေယျာတိ၊ ဩဝဒေယျဟူသည်ကား။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဂရုဓမ္မေဟိ၊ ဂရုဓမ္မတို့ဖြင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ဂိလာနာ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမမည်သည်ကား။ ဩဝါဒါယ ဝါ၊ အဆုံးအမ ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝါသာယ ဝါ၊ ဥပုသ်စသော ကံကြီးကံငယ် ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။
၁၆၂။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောက်ျားအထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၆၃။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အယျ၊ အရှင်။ ဩသာရေဟိ၊ ရွတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဩသာရေတိ၊ ရွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ကထေတိ၊ ဖြေဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘဏန္တံ၊ ဟောသည်ကို။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဘိက္ခုဒုပဿယသိက္ခာပဒံ၊ ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၄-အာမိသသိက္ခာပုဒ်
၁၆၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တာ၊ ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘိနော၊ ရခြင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ “ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ န ဗဟုကတာ၊ သဘောအားဖြင့် များစွာနှစ်သက်ခြင်းကို မပြုအပ်ကုန်။ အာမိသဟေတု၊ သင်္ကန်းစသော အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ‘ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ န ဗဟုကတာ၊ သဘောအားဖြင့် များစွာ နှစ်သက်ခြင်းကို မပြုအပ်ကုန်။ အာမိသဟေတု၊ သင်္ကန်းစသော အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ‘ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ န ဗဟုကတာ၊ သဘောအားဖြင့် များစွာနှစ်သက်ခြင်းကို မပြုအပ်ကုန်။ အာမိသဟေတု၊ သင်္ကန်းစသော အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ‘ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ န ဗဟုကတာ၊ သဘောအားဖြင့် များစွာနှစ်သက်ခြင်းကို မပြုအပ်ကုန်။ အာမိသဟေတု၊ သင်္ကန်းစသော အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၆၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ‘အာမိသဟေတု၊ သင်္ကန်းစသော အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၆၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အာမိသဟေတူတိ၊ အာမိသဟေတုဟူသည်ကား။ စီဝရဟေတု၊ သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပိဏ္ဍပါတဟေတု၊ ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သေနာသနဟေတု၊ ကျောင်း အိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု၊ သူနာတို့၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သက္ကာရဟေတု၊ အရိုအသေပြုခြင်းဟူသော ကြောင်းကြောင့်။ ဂရုကာရဟေတု၊ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာနနဟေတု၊ မြတ်နိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝန္ဒနဟေတု၊ ရှိခိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပူဇနဟေတု၊ ပူဇော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစော်မဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “စီဝရဟေတု၊ သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပိဏ္ဍပါတဟေတု၊ ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သေနာသနဟေတု၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သက္ကာရဟေတု၊ အရိုအသေပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂရုကာရဟေတု၊ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာနနဟေတု၊ မြတ်နိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝန္ဒနဟေတု၊ ရှိခိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပူဇနဟေတု၊ ပူဇော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၆၇။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစော်မဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုကတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “စီဝရဟေတု၊ သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ပ)။ ပူဇနဟေတု၊ ပူဇော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ ဝါ၊ သမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အသမ္မတံ ဝါ၊ မသမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနောဝါဒကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေဖြစ်သော သူကို။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အယသံ၊ အကျော်အစော်မဲ့ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုတ္တုကာမော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ “စီဝရဟေတု၊ သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပိဏ္ဍပါတဟေတု၊ ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သေနာသနဟေတု၊ ကျောင်း အိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သက္ကာရဟေတု၊ အရိုအသေပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂရုကာရဟေတု၊ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာနနဟေတု၊ မြတ်နိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝန္ဒနဟေတု၊ ရှိခိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပူဇနဟေတု၊ ပူဇော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၆၈။ ပကတိယာ၊ သဘောအားဖြင့်။ စီဝရဟေတု၊ သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပိဏ္ဍပါတဟေတု၊ ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သေနာသနဟေတု၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရဟေတု၊ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သက္ကာရဟေတု၊ အရိုအသေပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂရုကာရဟေတု၊ အလေးအမြတ်ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာနနဟေတု၊ မြတ်နိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝန္ဒနဟေတု၊ ရှိခိုးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပူဇနဟေတု၊ ပူဇော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဩဝဒန္တံ၊ ဆုံးမသော သူကို။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အာမိသသိက္ခာပဒံ၊ အာမိသသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၅-စီဝရဒါန သိက္ခာပုဒ်
၁၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိသိခါယ၊ ရထားလမ်းခရီး၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီပိ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ တဿာ ဝိသိခါယ၊ ထိုရထားလမ်းခရီး၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဘိက္ခာ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိယျတိ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာပိ ခေါ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ “အယျ၊ အရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဘိက္ခာ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိယျတိ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တေ၊ ထိုနှစ်ယောက်သော ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဘိဏှဒဿနေန၊ မပြတ် မြင်သဖြင့်။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဖူးသော အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇီယတိ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမခံရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ စီဝရပဋိဝီသော၊ ဤသင်္ကန်းဟု ဆိုအပ်သော အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ သာယာပါအံ့။ ဒုဗ္ဗလစီဝရာ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ပိ ခေါ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ ဒုဗ္ဗလစီဝရော၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောက်ျားသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ တယာ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ ဆွေမျိုးတော်သလော။ အညာတိကာ၊ ဆွေမျိုးမတော်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ ဆွေမျိုးမတော်ပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ အညာတကော၊ ဆွေမျိုးမတော်သော ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿသိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒဿန္တိ နာမ၊ မပေးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့အား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောက်ျားအားလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သမဏေယောက်ျားအားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤသီတင်းသုံးဖော်တို့အား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၁၇၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိအာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၇၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်(ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား(ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှသော်လည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဖမှသော်လည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ဘိုးဘွား ခုနစ်ဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အညတြ ပါရိဝတ္တကာတိ၊ အညတြ ပါရိဝတ္တကာဟူသည်ကား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၃။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကတော ဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ားအထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၇၄။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိတ္တေန ဝါ၊ နည်းသော သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ ဝိပုလံ၊ များသော သင်္ကန်းကို။ ဝိပုလေန ဝါ၊ များသော သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသော သင်္ကန်းကို။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခာမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စီဝရဒါန သိက္ခာပဒံ၊ စီဝရဒါနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၆-စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပုဒ်
၁၇၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းအမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋ္ဋော၊ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗထ၊ ချုပ်ပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗိတွာ၊ ချုပ်၍။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုးအပ်သည်ကို။ သုပရိကမ္မကတံ၊ ကောင်းစွာ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ပဋိဘာနစိတ္တံ၊ ဆန်းကြယ်သော မေထုန်မှီဝဲဟန်ဖြစ်သော အရုပ်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ထင်စေ၍။ သံဟရိတွာ၊ ခေါက်၍။ နိက္ခိပိ၊ ထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ယထာသံဟဋံ၊ ခေါက်မြဲတိုင်း။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းသည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမခံရာ အရပ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်း၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အာဂစ္ဆ၊ လာလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ယထာသံဟဋံ၊ ခေါက်မြဲတိုင်း။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းသည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမခံရာ အရပ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်း၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ယာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆိန္နိကာ၊ ပြတ်သော အကြောက်အလန့် ရှိကုန်၏။ ဓုတ္တိကာ၊ အပျော်အပါး ကစားကြူးကုန်၏။ အဟိရိကာယော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ယတြ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ပဋိဘာနစိတ္တံ၊ ဆန်းကြယ်သော မေထုန်မှီဝဲဟန်ဖြစ်သော အရုပ်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ထင်စေကုန်ဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤအမှုသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျဿ ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ယေပိ တေ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ဆိန္နကာ၊ ပြတ်သော အကြောက်အလန့် ရှိကုန်၏။ ဓုတ္တကာ၊ အပျော်အပါး ကစားကြူးကုန်၏။ အဟိရိကာ၊ အရှက်မရှိကုန်။ တေသမ္ပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုသည်။ န သောဘေယျ၊ မတင့်တယ်ရာ။ အယျဿ ဥဒါယိဿ ပန၊ အရှင်ဥဒါယီအားကား။ ကိံ သောဘေယျ၊ အဘယ်မှာ တင့်တယ်အံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏(ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗိဿတိ နာမ၊ ချုပ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏(ပ)။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယိ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗသိ၊ ချုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကားကြား ရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တေ တယာ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ ဆွေမျိုးတော်သလော။ အညာတိကာ၊ ဆွေမျိုးမတော်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ ဆွေမျိုးမတော်ပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ ဆွေမျိုးမတော်သော ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗိဿသိ နာမ၊ ချုပ်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်(ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၁၇၆။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ချုပ်ငြားအံ့။ သိဗ္ဗာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ချုပ်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျထာ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၇၇။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်(ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား(ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဖမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ဘိုးဘွားခုနစ်ဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။
သိဗ္ဗေယျာတိ၊ သိဗ္ဗေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ သိဗ္ဗတိ၊ ချုပ်အံ့။ အာရာပထေ အာရာပထေ၊ အပ်နုတ်တိုင်း အပ်နုတ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သိဗ္ဗာပေယျာတိ၊ သိဗ္ဗာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ သိဗ္ဗတိ၊ ချုပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၈။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ ဆွေမျုိးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ချုပ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးမတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကတော ဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ားအထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၇၉။ ဉာတိကာယ၊ ဆွေမျိုးတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၏လည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမ၏လည်းကေင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်
၁၈၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ သပဇာပတိကာ၊ မယားနှင့်တကွ။ အာဟိဏ္ဍာမ ယထေဝ၊ လှည့်လည်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ အာဟိဏ္ဍန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇထ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿထ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှါ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယော စ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ အယျေဟိ၊ အရှင်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနီ၊ နှမတို့။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ တုမှေ ဝါ၊ သင်တို့မူလည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ မယံ ဝါ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယျာ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အဂ္ဂပုရိသာ၊ မြတ်သော ယောကျ်ားတို့တည်း။ အယျာဝ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်သာလျှင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂစ္ဆန္တု၊ သွားနှင့်ပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တီနံ၊ သွားကုန်သော။ တာသံ ဘိက္ခူနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ အစ္ဆိန္ဒိံသု စ၊ လုလည်း လုယက်ကုန်၏။ ဒူသေသုံ စ၊ ဖျက်လည်း ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္ထဂမနီယေ၊ လှည်းကုန်သည်အဖော်နှင့်တကွ သွားအပ်သော။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၈၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုခရီးသွားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။”
သမယော၊ အခါတည်း။ သတ္ထဂမနီယော၊ လှည်းကုန်သည် အဖော်နှင့်တကွ သွားအပ်သော။ သာသင်္ကသမ္မတော၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယော၊ ဘေးဘျမ်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုခရီးသွားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၈၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သံဝိဓာယာတိ၊ သံဝိဓာယဟူသည်ကား။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အဇ္ဇ ဝါ၊ ယနေ့လည်းကောင်း။ ဟိယျော ဝါ၊ နက်ဖြန်လည်းကောင်း။ ပရေ ဝါ၊ သန်ဘက်လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ၊ အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကြက်ပျံတကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
သတ္ထဂမနီယော၊ လှည်းကုန်သည်အဖော်နှင့်တကွ သွားအပ်သော။ မဂ္ဂေါ နာမ၊ လမ်းမည်သည်ကား။ သတ္ထေန၊ လှည်းကုန်သည်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္က မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ဝင်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ တည်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ နေရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဟတာ၊ သတ်အပ်သည်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်သည်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ရိုက်နှက်အပ်သည်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ သပ္ပဋိဘယံ၊ ဘေးဘျမ်းနှင့်တကွသော ခရီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အပ္ပဋိဘယံ၊ ဘေးဘျမ်းမရှိသော ခရီးကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတဗ္ဗာ၊ လွှတ်လိုက်အပ်ကုန်၏။
၁၈၄။ သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ သံဝိဒဟိတသညီ၊ တိုင်ပင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ အသံဝိဒဟိတသညီ၊ မတိုင်ပင်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟိတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ သံဝိဒဟိတသညီ၊ တိုင်ပင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟိတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ အသံဝိဒဟိတသညီ၊ မတိုင်ပင်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၈၅။ သမယေ၊ အခါ၌။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသံဝိဒဟိတွာ၊ မတိုင်ပင်မူ၍ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိသင်္ကေတေန၊ ချွတ်ယွင်းသဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ၊ သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၈-နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပုဒ်
၁၈၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှစ်လုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်စီးကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ သပဇာပတိကာ၊ မယားနှင့်တကွ။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ ကီဠာမ ယထေဝ၊ ကစားကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟိဿန္တိ နာမ၊ တက်စီးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟထ၊ တက်စီးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟိဿထ နာမ၊ တက်စီးကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်း ဖြစ်သော။ အဓောဂါမိနိံ ဝါ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟေယျ၊ တက်စီးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်းပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာ ပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၈၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယော စ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒီ၊ မြစ်ကို။ တရိတဗ္ဗာ၊ ကူးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားတို့ကို။ “မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ အယျေဟိ၊ အရှင်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥတ္တရိဿာမ၊ ကူးကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂိနီ၊ နှမတို့။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟိတုံ၊ တက်စီးခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ တုမှေ ဝါ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရထ၊ ကူးကုန်လော့။” မယံ ဝါ၊ ငါတို့သည်လည်း။”
ဥတ္တရိဿာမ၊ ကူးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယျာ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အဂ္ဂပုရိသာ၊ မြတ်သော ယောကျ်ားတို့တည်း။ အယျာဝ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်သာလျှင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရန္တု၊ ကူးကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဥတ္တရန္တီနံ၊ ကူးကုန်သော။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ အစ္ဆိန္ဒိံသု စ၊ လုလည်း လုယက်ကုန်၏။ ဒူသေသုံ စ၊ ဖျက်လည်း ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြေဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏာယ၊ ကူးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟိတုံ၊ တက်စီးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၈၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏာယ၊ ကူးခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဓောဂါမိနိံ ဝါ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟေယျ၊ တက်စီးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၈၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သံဝိဓာယာတိ၊ သံဝိဓာယဟူသည်ကား။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဘိရုဟာမ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ အဘိရုဟာမ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ အဘိရုဟာမ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဘိရုဟာမ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ အဇ္ဇ ဝါ၊ ယနေ့လည်းကောင်း။ ဟိယျော ဝါ၊ နက်ဖြန်လည်းကောင်း။ ပရေ ဝါ၊ သန်ဘက်လည်းကောင်း။ အဘိရုဟာမ၊ တက်စီးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းသည်။ အဘိရုဠှေ၊ တက်စီးအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုမှိ၊ ရဟန်းသည်။ အဘိရုဠှေ၊ တက်စီးသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဒ္ဓံဂါမိနိန္တိ၊ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံဟူသည်ကား။ ဥဇ္ဇဝနိကာယ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သော လှေဖြင့်။
အဓောဂါမိနိန္တိ၊ အဓောဂါမိနိံဟူသည်ကား။ ဩဇဝနိကာယ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသော လှေဖြင့်။
အညတြ တိရယံ တရဏာယာတိ၊ အညတြ တိရိယံ တရဏာယဟူသည်ကား။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏံ၊ ကူးခြင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ကုက္ကုဋသမ္ပါတေ၊ ကြက်ပျံတကျရှိသော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဍ္ဎယောဇနေ အဍ္ဎယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉၀။ သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ သံဝိဒဟိတသညီ၊ တိုင်ပင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏာယ၊ ကူးခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဓောဂါမိနိံ ဝါ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်သော လှေကို။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏာယ၊ ကူးခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဓောဂါမိနိံ ဝါ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဒဟိတေ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်၌။ အသံဝိဒဟိတသညီ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရိယံ၊ ဖီလာ၊ တရဏာယ၊ ကူးခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဒ္ဓံဂါမိနိံ ဝါ၊ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဓောဂါမိနိံ ဝါ၊ အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧကံ နာဝံ၊ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ န သံဝိဒဟိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟိတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ သံဝိဒဟိတသညီ၊ တိုင်ပင်အပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟိတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသံဝိဒဟိတေ၊ မတိုင်ပင်အပ်သည်၌။ အသံဝိဒဟိတသညီ၊ မတိုင်ပင်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၉၁။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တရဏာယ၊ ကူးသော လှေဖြင့်။ ဥတ္တရတိ၊ ကူးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသံဝိဒဟိတွာ၊ မတိုင်ပင်အပ်မူ၍။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိသင်္ကေတေန၊ ချွတ်ယွင်းသဖြင့်။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်စီးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အဘိရုဟတိ၊ တက်စီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပဒံ၊ နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၉-ပရိပါစိတသိက္ခာပုဒ်
၁၉၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့ကို အစာကျွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုလူပိကာ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ နိစ္စဘတ္တိကာ၊ နိစ္စဘတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန စ ဂဟပတိနာ၊ ထိုသူကြွယ်သည်လည်း။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဂဟပတိံ၊ ထိုသူကြွယ်ကို။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ပဟူတံ၊ များစွာကုန်သော။ ဣဒံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ဤခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣဒံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဤဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့ကို။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တေ၊ သင်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ ကေ ပန၊ အဘယ်သူတို့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျော သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ။ အယျော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်။ အယျော မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်း။ အယျော မဟာကောဋ္ဌိကော၊ အရှင် မဟာကောဋ္ဌိက။ အယျော မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိန။ အယျော မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒ။ အယျော အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါ။ အယျော ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတ။ အယျော ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိ။ အယျော အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ အယျော ရာဟုလော၊ အရှင် ရာဟုလာ။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသူတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာနာဂေ၊ ရဟန္တာကြီးသည်။ တိဋ္ဌမာနေ၊ တည်လျက်။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ စေဋကေ၊ ရဟန်းငယ်တို့ကို။ နိမန္တေသိ ပန၊ ပင့်ဖိတ်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
“အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ မဟာနာဂါ၊ ရဟန္တာကြီးတို့သည်။ ကေ ပန၊ အဘယ်သူတို့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျော ဒေဝဒတ္တော၊ အရှင်ဒေဝဒတ်။ အယျော ကောကာလိကော၊ အရှင်ကောကာလိက။ အယျော ကဋမောဒကတိဿကော၊ အရှင်ကဋမောဒကတိဿက။ အယျော ခဏ္ဍဒေဝိယာ
ပုတ္တော၊ အရှင် ခဏ္ဍဒေဝိယာပုတ္တ။ အယျော သမုဒ္ဒဒတ္တော၊ အရှင်သမုဒ္ဒဒတ္တ။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသူတို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဝိပ္ပကတာ၊ ပြော၍မပြီးသေး။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ မဟာနာဂါ ခေါ၊ ရဟန္တာကြီးတို့ကိုသာလျှင်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ စေဋကေ၊ ရဟန်းငယ်တို့ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မဟာနာဂေ၊ ရဟန္တာကြီးတို့ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃရတော စ၊ အိမ်မှလည်း။ နိက္ကဍ္ဎိ၊ နှင်ထုတ်၏။ နိစ္စဘတ္တဉ္စ၊ နိစ္စဘတ်ကိုလည်း။ ပစ္ဆိန္ဒိ၊ ဖြတ်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပါရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ ဉာတိကုလံ၊ အဆွေအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “စိရဿမ္ပိ၊ ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ကုလူပိကာ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မခံယူ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ဆိန္နဘတ္တော၊ ပြတ်သော ဆွမ်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်းအရာ၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘေ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၉၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဘိက္ခုနိပရိပါစိတံ၊ ရဟန်းမိန်းမသည် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၉၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သာ ဝါ၊ ထိုဘိက္ခုနီမသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ပရိပါစေတိ နာမ၊ ပရိပါစေတိ မည်သည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဒါတုကာမာနံ၊ လှူခြင်းငှာ အလိုမရှိကုန်သော။ အကတ္တုကာမာနံ၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိကုန်သော သူတို့အား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဘာဏကော၊ နိကာယ်ကို ဆောင်၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိ၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သုတ္တန္တိကော၊ သုတ္တန်ကို ဆောင်၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဓမ္မကထိကော၊ တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပါစေတိ၊ စီရင်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ပရိပါစေတိ နာမ၊ ပရိပါစေတိ မည်၏။ ပိဏ္ဍပါတော နာမ၊ ပိဏ္ဍပါတ မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။
အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိသမာရမ္ဘာတိ၊ အညတြ ပုဗ္ဗေ ဂိဟိ သမာရမ္ဘာဟူသည်ကား။ ဂိဟိသမာရမ္ဘံ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သည်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ဂိဟိသမာရမ္ဘော နာမ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သည် မည်သည်ကား။ ဉာတကာ ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဝါရိတာဝါ၊ ဖိတ်မန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပကတိပဋိယတ္တံ ဝါ၊ ပြကတေ့စီရင်အပ်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉၆။ ပရိပါစိတေ၊ စီရင်အပ်သည်၌။ ပရိပါစိတသညီ၊ စီရင်အပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပါစိတေ၊ စီရင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည် ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘာ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပါစိတေ၊ စီရင်အပ်သည်၌။ အပရိပါစိတသညီ၊ မစီရင်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘံ၊ လူတို့သည်စီရင် အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘံ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ား၏ အထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပါစိတံ၊ စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိပါစိတေ၊ မစီရင်အပ်သည်၌။ ပရိပါစိတသညီ၊ စီရင်အပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဝါစိတေ၊ မစီရင်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိပါစိတေ၊ မစီရင်အပ်သည်၌။ အပရိပါစိတသညီ၊ မစီရင်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၉၇။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂိဟိသမာရမ္ဘေ၊ လူတို့သည် စီရင်အပ်သော ဆွမ်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ပရိပါစေတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမသည်။ ပရိပါစေတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ပရိပါစိတသိက္ခာပဒံ၊ ပရိပါစိတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ဩဝါဒဝဂ်
၁၀-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
၁၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော
ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ အာယသ္မာပိ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်လည်း။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၀၀။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာမည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့သော စကားကို။ သောတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိသိန္နာယ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းနေသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥပနိသိန္နာ ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥပနိပန္နာ ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၁။
ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်၌။ အရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၀၂။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်သာ ရပ်၏။ န နိသီဒတိ၊ မထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခာ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာကို ငဲ့ကွက်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဝိဟိတော၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ၊ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဩဝါဒဝဂ္ဂေါ၊ ဩဝါဒဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုဩဝါဒဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
အသမ္မတံ၊ သမ္မုတိမရဘဲ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်။ အတ္ထင်္ဂတာ၊ နေဝင်သည့်တိုင်အောင် ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်။ ဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ သွား၍ ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်။ အာမိသံ၊ အာမိသကြောင့် ဆုံးမ၏ဟု ဆိုသော သိက္ခာပုဒ်။ ဒါနေန၊ ရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းပေးသော သိက္ခာပုဒ်။ သိဗ္ဗတိ၊ ရဟန်းမိန်းမသင်္ကန်းကို ချုပ်သော သိက္ခာပုဒ်။ အဒ္ဓါနံ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်တကွ တိုင်ပင်၍ ခရီးသွားသော သိက္ခာပုဒ်။ နာဝံ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့် တိုင်ပင်၍ လှေစီးသော သိက္ခာပုဒ်။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ ရဟန်းမ စီရင်သော ဆွမ်းကို စားသော သိက္ခာပုဒ်။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ထိုင်နေသော သိက္ခာပုဒ်။ တေ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၁-အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ်
၂၀၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ အာဝသထပိဏ္ဍော၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ရှိသော်။ အာဝသထံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “စိရဿမ္ပိ၊ ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပရိဝိသိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော။ ဒိဝသမ္ပိ၊ နေ့၌လည်း (ပ)။ တတိယံ၊ သုံးရက်မြောက်သော။ ဒိဝသမ္ပိ၊ နေ့၌လည်း။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ရှိသော်။ အာဝသထံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကိံ ကရိဿာမ၊ အဘယ်သို့ ပြုကုန်အံ့နည်း။ ဟိယျောပိ၊ နက်ဖြန်လည်း။ ဣဓေဝ၊ ဤဇရပ်သို့သာလျှင်။ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ လာအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်းနေကုန်၍ နေ့တိုင်းနေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့သည်။ အပသက္ကန္တိ၊ ဖဲကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်းနေကုန်၍ နေ့တိုင်းနေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ
နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသညေဝ၊ ဤရဟန်းတို့အားသာလျှင်။ အာဝသထပိဏ္ဍော၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ သဗ္ဗေသညေဝ၊ အလုံးစုံသော သူတို့အားသာလျှင်။ အာဝသထပိဏ္ဍော၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿေသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင် တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်း နေကုန်၍ နေ့တိုင်း နေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်း နေကုန်၍ နေ့တိုင်း နေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်း နေကုန်၍ နေ့တိုင်း နေ့ကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “အာဝသထပိဏ္ဍော၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဧကော၊ တစ်ကြိမ်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ တတော၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ သိက္ခာ ပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အာဝသထော၊ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရာဇရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “စိရဿမ္ပိ၊ ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးသည်။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပရိဝိသိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ခရော၊ ကြမ်းသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ တမှာ အာဝသထာ၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်မှ။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော။ ဒိဝသမ္ပိ၊ နေ့၌လည်း။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်း နေကုန်၍ နေ့တိုင်း နေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်၌ တည်ခင်းအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မခံယူ။ ဆိန္နဘတ္တော၊ ပြတ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနုဝသိတွာ အနုဝသိတွာ၊ နေ့တိုင်း နေကုန်၍ နေ့တိုင်း နေကုန်၍။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန် အံ့နည်း။
၂၀၅။ “အဂိလာနေန၊ မနာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသထပိဏ္ဍော၊ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဧကော၊ တစ်ကြိမ်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ တတော၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၀၆။ အဂိလာနော နာမ၊ မနာသော ရဟန်း မည်သည်ကား။ တမှာ အာဝသထာ၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်မှ။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။
ဂိလာနော နာမ၊ နာသော ရဟန်း မည်သည်ကား။ တမှာ အာဝသထာ၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်မှ။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။
အာဝသထပိဏ္ဍော နာမ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်း မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ သာလာယ ဝါ၊ ဇရပ်၌လည်းကောင်း။ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈောကာသေ ဝါ၊ လွင်တီးခေါင်၌လည်းကောင်း။ အနောဒိဿ၊ မရည်မူ၍။ ယာဝဒတ္ထော၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနေန၊ မနာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ တတော၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၇။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထို့ထက် အလွန်။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထို့ထက် အလွန်။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုထက် အလွန်။ အာဝသထပိဏ္ဍံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်၌ တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၀၈။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂစ္ဆန္တော ဝါ၊ သွားသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တော ဝါ၊ လာသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကာ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၍။ ဘောဇေန္တိ၊ စားစေကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာဝဒတ္ထော၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပညတ္တော၊ တည်ထားအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာဝသထပိဏ္ဍော၊ အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၂-ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ပရိဟီနလာဘသက္ကာရော၊ ယုတ်သော လာဘသက္ကာရ ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့် တကွ။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်သော အရသာကို။ န မနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော အရသာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာတည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။
“ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ဝိညာပေတွာ ဝိညပေတွာ၊ တောင်း၍ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့် တကွ။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ဝိညာပေတွာ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ “ဘောဇေတွာ၊ စားစေ၍။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယံ၊ အခါတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စီဝရကာရကေ၊ သင်္ကန်းချုပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရကာရသမယေ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသ့ိုလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၃။ တေန ခေါ ပန သယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်မုဟုတ်မျှ။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦးလော့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿာမ၊ လှည့်လည်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒ္ဓါနဂမနသမယေ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားရာ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသ့ိုလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၄။ တေန ခေါ ပန သယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်း တို့သည်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ တီရံ၊ ကမ်းသို့။ ဥပနေထ၊ ဆိုက်ကုန်ဦးလော့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿာမ၊ လှည့်လည်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဝါဘိရုဟနသမယေ၊ လှေစီးသောအခါ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသောအခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသောအခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားသောအခါ။ နာဝါဘိရုဟနသမယော၊ လှေစီးသောအခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသ့ိုလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကြကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နာနာဝေရဇ္ဇကေ၊ အထူးထူးသော တိုင်းပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာသမယေ၊ များစွာသော ရဟန်းတို့ စည်းဝေးသောအခါ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော အခါ။ နာဝါဘိရုဟနသမယော၊ လှေစီးသော အခါ။ မဟာသမယော၊ များစွာသော ရဟန်းတို့ စည်းဝေးသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသ့ိုလည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဉာတိသာလောဟိတော၊ မိဆွေဘမျိုးဖြစ်သော သူသည်။ အာဇီဝကေသု၊ တက္ကတွန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသောစစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗပါသဏ္ဍိကဘတ္တံ၊ အလုံးစုံ ပါသဏ္ဍအယူရှိသော သူတို့အား ဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ မြတ်စွာဘုရား အမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သစေ ဘောဇေယျာသိ၊ အကယ်၍ ကျွေးစေသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကျွေးစေသည်ရှိသော်။ ကရေယျာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန် ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေန္တု၊ သာယာတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘဝမ္ပိ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းတည်း။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းတည်း။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူ၏။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန် ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည် ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဏဘတ္တသမယေ၊ ရဟန်းတို့ ဆွမ်းလှူသောအခါ၌။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၁၇။ “သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော အခါ။ နာဝါဘိရုဟနသမယော၊ လှေစီးသော အခါ။ မဟာသမယော၊ များစွာသော ရဟန်းတို့ စုဝေးသော အခါ။ သမဏဘတ္တသမယော၊ ရဟန်းတို့ ဆွမ်းလှူသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၁၈။ ဂဏဘောဇနံ နာမ၊ ဂဏဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့် ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဧတံ၊ ဤဘောဇဉ်သည်။ ဂဏဘောဇနံ နာမ၊ ဂဏဘောဇဉ် မည်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ဂိလာနသမယော နာမ၊ နာသော အခါ မည်သည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပါဒါပိ၊ ခြေတို့သည်လည်း။ ဖလိတာ၊ ကွဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ “ဂိလာနသမယော”တိ၊ နာသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
စီဝရဒါနသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော မာသော၊ အဆုံးစွန်သော လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။ “စီဝရဒါနသမယော”တိ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
စီဝရကာရသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ မည်သည်ကား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနေ၊ ချုပ်အပ်သည်ရှိသော်။ “စီဝရကာရသမယော”တိ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
အဒ္ဓါနဂမနသမယော နာမ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော အခါ မည်သည်ကား။ “အဒ္ဓယောဇနံ၊ ယူဇနာခွဲကို။ ဂစ္ဆိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားဆဲသော ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။ ဂတေန၊ သွားပြီးသော ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
နာဝါဘိရုဟနသမယော နာမ၊ လှေစီးသော အခါ မည်သည်ကား။ “နာဝံ၊ လှေကို။ အဘိရုဟိဿာမိ၊ တက်စီးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။ အာရုဠှေန၊ စီးဆဲသော ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။ ဩရုဠှေန၊ လှေမှ ဆင်းဆဲသော ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
မဟာသမယော နာမ၊ များစွာသော ရဟန်းတို့ စည်းဝေးသော အခါ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒွေ တယော၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ကုန်၍။ ယာပေန္တိ၊ မျှတကုန်၏။ စတုတ္ထေ၊ လေးယောက်မြောက်သော ရဟန်းသည်။ အာဂတေ၊ လာသည်ရှိသော်။ န ယာပေန္တိ၊ မမျှတကြကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ “မဟာသမယော”တိ၊ များစွာသော ရဟန်းတို့ စည်းဝေးသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
သမဏဘတ္တသမယော နာမ၊ ရဟန်းတို့ ဆွမ်းလှူသော အခါ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်၌ အကျုံးဝင်သော သူသည်။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ “သမဏဘတ္တသမယော”တိ၊ ရဟန်းတို့ ဆွမ်းလှူသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၉။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်၌။ ဂဏဘောဇနသညီ၊ ဂဏဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ်၌။ န ဂဏဘောဇနသညီ၊ ဂဏဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ ဂဏဘောဇနသညီ၊ ဂဏဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ဂဏဘောဇနေ၊ ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ နဂဏဘောဇနသညီ၊ ဂဏဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၂၀။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဒွေ တယော၊ နှစ်ပါး သုံးပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ကုန်၍။ ဧကတော၊ တကွနက်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိစ္စဘတ္တံ၊ အမြဲလှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ သလာကဘတ္တံ၊ စာရေးတံချ၍ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပက္ခိကံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထိကံ၊ ဥပုသ်နေ့၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဋိပဒိကံ၊ အထွက် တစ်ရက်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပဒံ၊ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၃-ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၂၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ပဏီတာနံ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနံ၊ ဆွမ်းတို့၏။ ဘတ္တပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းအစဉ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတာ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ ဆင်းရဲသော။ ကမ္မကာရဿ၊ အမှုလုပ်အား။ “ယထာ ယေန နိယာမေန၊ အကြင်သို့သော အမှတ်ဖြင့်။ ဣမေ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ ဣဒံ၊ ဤရိုသေစွာ ဆွမ်းကို ပြုခြင်းသည်။ ဩရကံ၊ ယုတ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကိရပတိကော၊ ကိရပတိက အမည်ရှိသော သူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကိရပတိကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ကိရပတိကံ၊ ထိုကိရပတိက အမည်ရှိသော သူကို။ “အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ မြတ်စွာဘုရား အမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝေတနံ၊ အခကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ ခေါ ကိရပတိကော၊ ထိုကိရပတိကအမည်ရှိသော သူသည်လည်း။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်သည်။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ကိရပတိကော၊ ထိုကိရပတိကအမည်ရှိသော သူသည်။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ ကမ္မကာရဿ၊ ထိုအမှုလုပ်အား။ အဗ္ဘာတိရေကံ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ဝေတနံ၊ အခကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ ခေါ၊ များသည်သာတည်း။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ၊ များသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဗဒရာ၊ ဆီးယိုတို့ကို။ ပဋိယတ္တာ၊ စီရင်အပ်ကုန်၏။ ဗဒရမိဿေန၊ ဆီးယိုနှင့် ရောသော ခဲဖွယ်နှင့်တကွ။ ပေယျာ၊ သောက်ဖွယ်တို့သည်။ ပရိပူရိဿန္တိ၊ ပြည့်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အသိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဒလိဒ္ဒေန၊ ဆင်းရဲသော။ ကမ္မကာရေန၊ အမှုလုပ်သည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိမန္တိတော ကိရ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သတတ်။ ဗဒရမိဿေန၊ ဆီးယိုနှင့်ရောသော ခဲဖွယ်နှင့်တကွ။ ပေယျာ၊ သောက်ဖွယ်တို့သည်။ ပရိပူရိဿန္တိ၊ ပြည့်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဒလိဒ္ဒေန၊ ဆင်းရဲသော။ ကမ္မကာရေန၊ အမှုလုပ်သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိမန္တိတော ကိရ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ ဆင်းရဲသော။ ကမ္မကာရဿ၊ အမှုလုပ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိဟရိံသု၊ ရှေးရှုဆောင်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်ကို။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ ကိံ အာရောစာပေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားလျှောက်စေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ ကမ္မကာရဿ၊ ထိုအမှုလုပ်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိဝိသတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ထောကံ၊ အနည်းငယ်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ထောကံ၊ အနည်းငယ်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ‘အယံ၊ ဤသူသည်။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ ကမ္မကာရော၊ အမှုလုပ်တည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ထောကံ ထောကံ၊ အနည်းငယ် အနည်းငယ်။ မာ ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှိတ္ထ၊ မခံပါကုန်လင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ မယာ၊ ငါတို့သည်။ ဧတံ ကာရဏာ၊ ထိုဆင်းရဲခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ထောကံ ထောကံ၊ အနည်းငယ် အနည်းငယ်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်သည်။ န ခေါ၊ မဟုတ်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဘုဉ္ဇိမှာ၊ စားခဲ့ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ထောကံ ထောကံ၊ အနည်းငယ် အနည်းငယ်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ သော ကမ္မကာရော၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်လျက်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ န စ ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ ကမ္မကာရဿ၊ ထိုအမှုလုပ်သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်လျက်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏(ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်လျက်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထို မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်လျက်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘုဉ္ဇာဟိ၊ စားလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ မသင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘတ္တပစ္စာသာ၊ ဆွမ်းရနိုးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဥဿူရေ၊ နေမြင့်မှ။ အာဟရီယိတ္ထ၊ ဆောင်အပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏော၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းအား။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့်တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ “ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စီဝရကာရကေ၊ သင်္ကန်းချုပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေန္တိ၊ ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရကာရသမယေ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၂၅။ “သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရားအားလည်းကောင်း။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ စ၊ အရှင်အာနန္ဒာအားလည်းကောင်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တေ၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ မခံ။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဂဏှာဟိ၊ ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အလံ၊ မသင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘတ္တပစ္စာသာ၊ ဆွမ်းရနိုးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ ဂဏှာဟိ၊ ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ ပရမ္ပရဘောဇနံ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏။ ကိံ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်သနည်း။ “မယံှ၊ ငါ၏။ ဘတ္တပစ္စာသံ၊ ဆွမ်းရနိုးခြင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဒမ္မိ၊ လှူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၇။ ပရမ္ပရဘောဇနံ နာမ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ တံ၊ ထိုပင့်ဖိတ်အပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ဧတံ၊ ဤဘောဇဉ်သည်။ ပရမ္ပရဘောဇနံ နာမ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မည်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ဂိလာနသမယော နာမ၊ နာသော အခါ မည်သည်ကား။ ဧကာသနေ၊ တစ်နေရာတည်းဖြင့်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဂိလာနသမယောတိ၊ နာသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
စီဝရဒါနသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော မာသော၊ အဆုံးဖြစ်သော လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ မာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။ စီဝရဒါနသမယောတိ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
စီဝရကာရသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ မည်သည်ကား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနေ၊ ချုပ်အပ်သည်ရှိသော်။ စီဝရကာရသမယောတိ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါဟူ၍။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စားအပ်၏။
သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၂၈။ ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌။ ပရမ္ပရဘောဇနသညီ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌။ န ပရမ္ပရဘောဇနသညီ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ ပရမ္ပရဘောဇနသညီ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပရမ္ပရဘောဇနေ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌။ န ပရမ္ပရဘောဇနသညီ၊ ပရမ္ပရဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၂၉။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဒွေတယော၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ နိမန္တနေ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိမန္တနပဋိပါဋိယာ၊ ပင့်ဖိတ်သော အစဉ်ဖြင့်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သကလေန၊ အလုံးစုံသော။ ဂါမေန၊ ရွာသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ တသ္မိံ ဂါမေ၊ ထိုရွာ၌။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော ရွာ၌။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သကလေန၊ အလုံးစုံသော။ ပူဂေန၊ အသင်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ တသ္မိံ ပူဂေ၊ ထိုအသင်း၌။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အသင်း၌။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိမန္တိယမာနော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိစ္စဘတ္တေ၊ အမြဲလှူသော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ သလာကဘတ္တေ၊ စာရေးတံချ၍ လှူသော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ပက္ခိကေ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူအပ်သော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥပေါသထိကေ၊ ဥပုသ်နေ့၌လှူအပ်သော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ပါဋိပဒိကေ၊ အထွက် တစ်ရက်နေ့၌ လှူအပ်သော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပဒံ၊ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၄-ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ်
၂၃၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ မာတုဃရံ၊ အမိအိမ်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အာဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ “ရိတ္တဟတ္ထံ၊ အချည်းနှီးသော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ ရှက်ဖွယ်လိလိ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ပစိ၊ ကြော်၏။ ပူဝေ၊ မုန့်သည်။ ပက္ကေ၊ ကျက်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာဏမာတာယ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ ပေးလှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။”
ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ ပူဝံ၊ မုန့်သည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ “ရိတ္တဟတ္တံ၊ အချည်းနှီးသော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကသ္မိံ ဝိယ၊ ရှက်ဖွယ်လိလိ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ပစိ၊ ကြော်၏။ ပူဝေ၊ မုန့်သည်။ ပက္ကေ၊ ကျက်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံ လှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာဏမာတာယ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ ပူဝံ၊ မုန့်သည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ သစေ နာဂစ္ဆိဿတိ၊ အကယ်၍ မလာအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မလာသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ အာနေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကာဏာမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိသည်။ “ရိတ္တဟတ္ထံ၊ အချည်းနှီးသော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ ရှက်ဖွယ်လိလိ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ပစိ၊ ကြော်၏။ ပူဝေ၊ မုန့်သည်။ ပက္ကေ၊ ကျက်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှား သော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာဏမာတာယ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ ပူဝံ၊ မုန့်သည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏာယ၊ ကာဏာ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ အာနေသိ၊ ဆောင်၏။
ကာဏာ၊ ကာဏာသည်။ “တေန ပုရိသေန၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အညာ၊ တစ်ပါးသော။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ အာနီတာ ကိရ၊ ဆောင်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ သာ၊ ထိုကာဏာသည်။ ရောဒန္တီ၊ ငိုကြွေးသည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာဏမာတာယ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကာဏမာတရံ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဒါယိကာမကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ ကာဏာ၊ ဤကာဏာသည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ရောဒတိ၊ ငိုကြွေးဘိသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆိုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာဏမာတာ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဒါယိကာမသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာဏမာတရံ၊ ကာဏာ၏ အမိဖြစ်သော။ ဥပါသိကံ၊ ဒါယိကာမကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရား စကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
၂၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ သတ္ထော၊ လှည်းကုန်သည်သည်။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပဋိယာလောကံ၊ အနောက်မျက်နှာအရပ်သို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ သတ္ထံ၊ ထိုလှည်းကုန်သည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဒါယကာသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။”
သတ္တုံ၊ မုန့်လုံးကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ သတ္တုံ၊ မုန့်လုံးကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ တဿပိ၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ သတ္တုံ၊ မုန့်လုံးကို။ ဒါပေသိ၊ လှူစေ၏။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာသည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဒါယကာသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အယျာ၊ အမောင်တို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ငံ့ပါကုန်ဦးလော့။ ယထာပဋိယတ္ထံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပဋိယာဒေဿာမိ၊ စီရင်ပါအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ အာဂမေတုံ၊ ငံ့ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ သတ္ထော၊ အဖော်လှည်းကုန်သည်သည်။ ပယာတော၊ သွားနှင့်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့ သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသော။ အယံ၊ ဤဒါယကာကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ အစ္ဆိန္နော၊ လုယက်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်းငှာ လည်းကောင်း (ပ)။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညာပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၃၂။ “ကုလံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ ဥပဂတံ၊ ကပ်သော။ ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ပူဝေဟိ ဝါ၊ လက်ဆောင်အကျိုးငှာ စီရင်အပ်သော မုန့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မန္ထေဟိ ဝါ၊ ရိက္ခာအကျိုးငှာ စီရင်အပ်သော မုန့်ကြွက်ကျစ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒွတ္တိပတ္တပူရာ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက်။ ဥတ္ထရိ၊ အလွန်။ စေ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ ခံငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်သော မုန့်တို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ တတော၊ ထိုသပိတ်မှ။ နီဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဘဇိတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၃၃။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ကုလံ ဥပဂတန္တိ ဧတ္တ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ကုလံ ဥပဂတံဟူသော ဤပါဌ်၌။ ကုလံ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ဥပဂတန္တိ၊ ဥပဂတံဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုးသို့။ ဂတံ၊ ကပ်သော။
ပူဝံ နာမ၊ ပူ၀ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပဟေဏကတ္ထာယ၊ လက်ဆောင်အကျိုးငှာ။ ပဋိယတ္ထံ၊ စီရင်အပ်သော မုန့်တည်း။
မန္ထံ နာမ၊ မန္ထ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပါထေယျတ္ထာယ၊ ရိက္ခာအကျိုးငှာ။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သော မုန့်တည်း။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ၊ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျဟူသည်ကား။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်။ ဂဏှာဟိ၊ ခံလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။
အာကင်္ခမာနေနာတိ၊ အာင်္ကမာနေနဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနေန၊ အလိုရှိသော။
ဒွတ္တိပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာတိ၊ ဒွတ္တိပတ္တပူရာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ဒွေတယော ပတ္တပူရာ၊ နှစ်သပိတ်သုံးသပိတ်ပြည့်အောင်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်ကုန်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ ပဋိဂ္ဂဏှေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ပဋိဂ္ဂဏှေယျဟူသည်ကား။ တတုတ္တရိ၊ ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက် အလွန်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်သော မုန့်တို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ နိက္ခမန္တေန၊ ထွက်သွားသော ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “အမုတြ၊ ဤအိမ်၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒွတ္တိပတ္တပူရာ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင်။ ပဋိဂ္ဂဟိတာ၊ ခံအပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိမ်၌။ မာ ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှိ၊ မခံလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ပြောကြားအပ်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်လျက်။ သစေ န အာစိက္ခတိ၊ အကယ်၍ မပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တတော နီဟရီတွာ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဘဇိတဗ္ဗန္တိ၊ တတော နီဟရိတွာ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သံဝိဘဇိတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ပဋိက္ကမနံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်၍။ သံဝိဘဇိတဗ္ဗွံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ၊ အယံ တတ္ထသာမိစိဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္တ၊ ထိုမုန့်ကို ဝေဖန်ရာ၌။ အနုဓမ္မတာ၊ တရားနှင့်လျော်သောအကျင့်တည်း။
၂၃၄။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက် အလွန် ပြည့်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက် အလွန်ပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက် အလွန် ပြည့်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်အောက် အယုတ်ပြည့်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်အောက် အယုတ်ပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်အောက် ပြည့်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၃၅။ ဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဒွတ္တိပတ္တပူရေ၊ နှစ်သပိတ်သုံးသပိတ်အောက် အယုတ်ပြည့်အောင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဟေဏကတ္ထာယ၊ လက်ဆောင်အကျိုးငှာ။ န ပဋိယတ္တံ၊ မစီရင်အပ်သော မုန့်ကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပါထေယျတ္ထာယ၊ ရိက္ခာအကျိုးငှာ။ န ပဋိယတ္တံ၊ မစီရင်အပ်သော မုန့်ကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိယတ္တသေသကံ၊ စီရင်အပ်သည်မှ ကြွင်းသော မုန့်ကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂမနေ၊ သွားခြင်းသည်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓေ၊ ငြိမ်းသည်ရှိသော်။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ် မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့၏လည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော သူတို့၏လည်းကောင်း။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သော မုန့်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ပူဝါဒီနိ၊ မုန့်အစရှိသည်တို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ကာဏမာတုသိက္ခာပဒံ၊ ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၅-ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်
၂၃၆။ တေန သယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဘောဇေသိ၊ ဆွမ်းကျွေး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားကုန်စဉ်။ ပဝါရိတာ၊ မြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။
ဉာတိကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ “အယျာ၊ အမောင်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သန္တပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ တုမှေပိ၊ သင်တို့ကိုလည်း။ သန္တပ္ပေဿာမိ၊ ရောင့်ရဲစေအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုအိမ်နီးချင်းတို့သည်။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ သန္တေပ္ပေဿသိ၊ ရောင့်ရဲစေလတ္တံ့နည်း။ ယေပိ၊ အကြင်ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရာနိ၊ အိမ်တို့သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်ပြီး၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ န စ ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားကုန်စဉ်။ ပဝါရိတာ၊ မြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားကုန်စဉ်။ ပဝါရိတာ၊ မြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားကုန်စဉ်။ ပဝါရိတာ၊ မြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတော၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဏီတေ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ပိဏ္ဍပါတေ၊ ဆွမ်းတို့ကို။ နီဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဂိလာနာ၊ နာသော ရဟန်းတို့သည်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇန္တိ၊ မစားကုန်။ တာနိ၊ ထိုမွန်မြတ်သော ဆွမ်းတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဋ္ဋေန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ကာကောရဝသဒ္ဒံ၊ ကျီးတို့၏ စည်းဝေး၍ မြည်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒ။ သော ဥစ္စာသဒ္ဒေါ၊ ထိုမြင့်သော အသံသည်။ သော မဟာသဒ္ဒေါ၊ ထိုကျယ်သော အသံသည်။ သော ကာကောရဝသဒ္ဒေါ၊ ထိုကျီးတို့၏ စည်းဝေး၍ မည်သော အသံသည်။ ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာတိရတ္တံ၊ သူနာတို့၏ စားကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ ပန၊ စားကုန်ရာသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ န ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ မစားကုန်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပရကဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ စ၊ နာသော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ အဂိလာနဿ စ၊ မနာသော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ အတိရိတ္တံ၊ စားကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ အတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ် ဝိနည်းကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ကိံ ကာတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြုအပ်သနည်း။ “ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အလံ၊ တန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၃၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတော၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ် ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၃၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘုတ္တာဝီ နာမ၊ ဆွမ်းစားစဉ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဝါရိတော နာမ၊ မြစ်အပ်သည် မည်သည်ကား။ အသနံ၊ စားဆဲသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်သည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အဘိဟရတိ၊ ရှေးရှုဆောင်၏။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ပယ်ခြင်းသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။
အနတိရိတ္တံ နာမ၊ အနတိရိတ္တ မည်သည်ကား။ အကပ္ပိယကတံ၊ မအပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပဋိဂ္ဂဟိတကတံ၊ အကပ်မခံဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုစ္စာရိတကတံ၊ မချီမကြွဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟတ္ထပါသေ ကတံ၊ ဟတ္ထပါသ်၌ မတည်ဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘုတ္တာဝိနာ ကတံ၊ မစားဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ စားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ မြစ်မိသဖြင့်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတေန၊ ထသော ရဟန်းသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အလမေတံ သဗ္ဗ”န္တိ၊ အလမေတံ သဗ္ဗံဟူ၍။ အဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ဂိလာနာတိရိတ္တံ၊ သူနာ၏ အကြွင်းမဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနတိရတ္တံ နာမ၊ အနတိရိတ္တ မည်၏။ အတိရိတ္တံ နာမ၊ အတိရိတ္တ မည်သည်ကား။ ကပ္ပိယကတံ၊ အပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟိတကတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္စာရိတကတံ၊ ချီကြွအပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္တပါသေ ကတံ၊ ဟတ္ထပါသ်၌ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘုတ္တာဝိနာ ကတံ၊ စားစဉ်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ စားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ မြစ်မိသော ရဟန်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ အဝုဋ္ဌိတေန၊ မထသဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အလမေတံ သဗ္ဗ”န္တိ၊ အလမေတံ သဗ္ဗံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာတိရိတ္တံ၊ သူနာ၏ စားကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အတိရိတ္တံ နာမ၊ အတိရိတ္တ မည်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝိဇီဝကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
“တာနိ၊ ထိုငါးပါးသော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄၀။ အနတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သည်၌။ အနတိရိတ္တသညီ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ် ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သည်၌။ အတိရိတ္တသညီ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်သည်၌။ အနတိရိတ္တသညီ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရိတ္တေ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်သည်၌။ အတိရိတ္တသညီ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၄၁။ အတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ ပြုအပ်သည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟရန္တော၊ ဆောင်လျက်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်း၏။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝိဇီဝကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၆-ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်
၂၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဒုတိယော၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုဆိုဆုံးမသော ရဟန်း၌။ ဥပနန္ဓိ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ သံဃဘတ္တံ၊ သံဃဘတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယော၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတော၊ မြစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပနဒ္ဓေါ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဉာတိကုလံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘုဉ္ဇာဟိ၊ စားလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏော၊ ပြည့်စုံသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းသည်။ သုန္ဒရော၊ ကောင်း၏။ ဘုဉ္ဇာဟိ၊ စားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိ၊ စား၏။ ဥပနဒ္ဓေါ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယံ တွံ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတော၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ မံ၊ ငါကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏ဟူ၍။ မညသိ နာမ၊ အောက်မေ့၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ နနု၊ ကြားအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗံ နနု၊ မေးအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြာင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတံ၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေဿတိ နာမ၊ ဖိတ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတံ၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေသိ၊ ဖိတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတံ၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေဿသိ နာမ၊ ဖိတ်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား လည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှါ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၄၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတံ၊ မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ခါဒနီယေန ဝါ၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန ဝါ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ အာသာဒနာပေက္ခော၊ အရှိန်အစော်မဲ့ခြင်းကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။ ဘုတ္တသ္မိံ၊ စားသည်ရှိသော်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၄၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဘုတ္တာဝီ နာမ၊ ဘုတ္တာဝီ မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဝါရိတော နာမ၊ ပဝါရိတ မည်သည်ကား။ အသနံ၊ စားဆဲသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်သည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အဘိဟရတိ၊ ရှေးရှုဆောင်၏။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ပယ်ခြင်းသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။
အနတိရိတ္တံ နာမ၊ အနတိရိတ္တ မည်သည်ကား။ အကပ္ပိယကတံ၊ မအပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကတံ၊ အကပ်မခံအပ်သည်ကို ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုစ္စာရိတကတံ၊ မချီမကြွဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟတ္ထပါသေ ကတံ၊ ဟတ္ထပါသ်၌ မတည်ဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘုတ္တာဝိနာ ကတံ၊ မစားဘဲ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ မြစ်မိသော ရဟန်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတေန၊ ထသဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အလမေတံ သဗ္ဗ”န္တိ၊ အလမေတံ သဗ္ဗံဟူ၍။ အဝုတ္တံ၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ဂိလာနာတိရိတ္တံ၊ သူနာ၏ စားကြွင်း မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနတိရိတ္တံ နာမ၊ အနတိရိတ္တ မည်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်လည်းကောင်း။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ၊ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျဟူသည်ကား။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
အာသာဒနာပေက္ခောတိ၊ အာသာဒနာပေက္ခောဟူသည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ စောဒေဿာမိ၊ စောဒနာအံ့။ သာရဿောမိ၊ အောက်မေ့စေအံ့။ ပဋိစောဒေဿာမိ၊ တစ်ဖန်စောဒနာအံ့။ ပဋိသာရဿောမိ၊ တစ်ဖန်အောက်မေ့စေအံ့။ မင်္ကုံ၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိဟရတိ၊ ရှေးရှုဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဇနပရိယောသာနေ၊ ဘောဇဉ်ကို စားပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄၅။ ပဝါရိတေ၊ မြစ်အပ်သည်၌။ ပဝါရိတသညီ၊ မြစ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ခါဒနီယေန ဝါ၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန ဝါ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ပါစိတ္တိ ယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါရိတေ၊ မြစ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ခါဒနီယေန ဝါ၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန ဝါ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါရိတေ၊ မြစ်အပ်သည်၌။ အပ္ပဝါရိတသညီ၊ မမြစ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနတိရိတ္တေန၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော။ ခါဒနီယေန ဝါ၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန ဝါ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ အဘိဟရတိ၊ ရှေးရှုဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဝါရိတေ၊ မမြစ်အပ်သည်၌။ ပဝါရိတသညီ၊ မြစ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဝါရိတေ၊ မမြစ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဝါရိတေ၊ မမြစ်အပ်သည်၌။ အပ္ပဝါရိတသညီ၊ မမြစ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၄၆။ အတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘုဉ္ဇာဟိ၊ စားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အာနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ ကျိုးငှာ။ ဟရန္တော၊ ဆောင်လျက်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်း၏။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာ ပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၇-ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၄၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ရိရဂ္ဂသမဇ္ဇော၊ တောင်ထိပ်ပွဲ သဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇံ၊ တောင်ထိပ်ပွဲသဘင်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ နဟာပေတွာ၊ ရေချိုး၍။ ဝိလိမ္ပေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။
ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂီယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ခါဒထ၊ ခဲကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂီယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇထ ကိံ ပန၊ စားကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကြကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဝိကာလေ၊ နေ့လွဲသော အခါ၌။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၄၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသောအခါ၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၄၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝိကာလော နာမ၊ ဝိကာလ မည်သည်ကား။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သော အခါသည်။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ယာ၀ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည့်တိုင်အောင်။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခါဒနီယ မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇနီယ မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အသားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၅၀။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသည်၌။ ဝိကာလသညီ၊ နေလွဲသည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝိကာလေ၊ နေလွဲသည်၌။ ကာလသညီ၊ အခါဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ အခါ၌။ ဝိကာလသညီ၊ နေလွဲသည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာတ်ပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ အခါ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ အခါ၌။ ကာလသညီ၊ အခါဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၅၁။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပဒံ၊ ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၈-သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ်
၂၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ သုက္ခကုရံ၊ ထမင်းခြောက်ကို။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ သုက္ခာပေတွာ၊ ခြောက်စေ၍။ နိက္ခိပတိ၊ ထား၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အာဟာရေန၊ အာဟာရကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဗေလဋ္ဌသီသံ၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသသိ၊ ဝင်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇသိ ကိံ ပန၊ စားသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဗေလဋ္ဌသီသော၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြု၍။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဗေလဋ္ဌသီသ၊ ဗေလဋ္ဌသီသ။ တွံ၊ သင်သည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “ဗေလဋ္ဌိသီသ၊ ဗေလဋ္ဌသီသ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။ ဗေလဋ္ဌသီသ၊ ဗေလဋ္ဌသီသ။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၅၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သော။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၅၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သန္နိဓိကာရကံ နာမ၊ သန္နိဓိကာရက မည်သည်ကား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်၏။ အပရဇ္ဇု၊ တစ်ပါးသော နေ့၌။ ခါဒိတံ၊ ခဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၅၅။ သန္နိဓိကာရကေ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သည်၌။ သန္နိဓိကာရကသညီ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာ ပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သန္နိဓိကာရကေ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်းခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သန္နိဓိကာရကေ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်သည်၌။ အသန္နိဓိကာရကသညီ၊ သိုမှီးခြင်းကို မပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္နိဓိကာရကေ၊ သိုမှီးခြင်းကို မပြုအပ်သည်၌။ သန္နိဓိကာရကသညီ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္နိဓိကာရကေ၊ သိုးမှီးခြင်းကို မပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္နိဓိကာရကေ၊ သိုမှီးခြင်းကို မပြုအပ်သည်၌။ အသန္နိဓိကာရကသညီ၊ သိုမှီးခြင်းကို မပြုအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၅၆။ ယာဝကာလိကံ၊ ယာဝကာလိကကို။ ယာဝကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဒဟိတွာ၊ သိုမှီး၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကို။ ယာမေ၊ ယာမ်၌။ နိဒဟိတွာ၊ သိုမှီး၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကို။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ နိဒဟိတွာ၊ သိုမှီး၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကို။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပဒံ၊ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၉-ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်သော အရသာကို။ န မနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော အရသာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်လျှင်သာတည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတိ့ုသည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိူးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿထ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ အကြင်မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ ဤမွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ မစ္ဆော၊ ငါး။ မံသံ၊ အမဲ။ ခီရံ၊ နို့ရည်။ ဒဓိ၊ နို့ဓမ်း။ ဣတိ ဣမိနာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ၊ သူနာမေး လာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇာမ၊ စားရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေမ၊ မတောင်းပါကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှါ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၅၉။
“ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ အကြင်မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ ဤမွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ မစ္ဆော၊ ငါး။ မံသံ၊ အမဲ။ ခီရံ၊ နို့ရည်။ ဒဓိ၊ နို့ဓမ်း။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၆၀။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနီတိ ဧတ္ထ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သပ္ပိ နာမ၊ ထောပတ် မည်သည်ကား။ ဂေါသပ္ပိ ဝါ၊ နွားထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ၊ ဆိတ်ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ၊ ကျွဲထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ ယေသံ၊ အကြင် သတ္တဝါတိ့ု၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့၏။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်တည်း။
နဝနီတံ နာမ၊ ဆီဦး မည်သည်ကား။ တေသညေဝ၊ ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့၏သာလျှင်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးတည်း။
တိလတေလံ၊ နှမ်းဆီသည်လည်းကောင်း။ သာသပတေလံ၊ မုန်ညင်းဆီသည်လည်းကောင်း။ မဓုကတေလံ၊ သစ်မည်စည်ဆီသည်လည်းကောင်း။ ဧရဏ္ဍတေလံ၊ ကြက်ဆူဆီသည်လည်းကောင်း။ ဝသာတေလံ၊ သားဆီသည်လည်းကောင်း။ တေလံ နာမ၊ ဆီ မည်၏။
မဓု နာမ၊ ပျား မည်သည်ကား။ မက္ခိကာမဓု၊ ယင်ပျားတည်း။
ဖာဏိတံ နာမ၊ တင်လဲ မည်သည်ကား။ ဥစ္ဆုမှာ၊ ကြံမှ။ နိဗ္ဗတ္တံ၊ ဖြစ်သည်တည်း။
မစ္ဆော နာမ၊ ငါး မည်သည်ကား။ ဩဒကော၊ ရေ၌ ဖြစ်သော သတ္တဝါကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
မံသံ နာမ၊ အသား မည်သည်ကား။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားတည်း။
ဂေါခီရံ ဝါ၊ နွားနို့သည်လည်းကောင်း။ အဇိကာခီရံ ဝါ၊ ဆိတ်နို့သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသခီရံ ဝါ၊ ကျွဲနို့သည်လည်းကောင်း။ ခီရံ နာမ၊ နို့ မည်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ ခီရံ၊ နို့ရည်တည်း။
ဒဓိ နာမ၊ နို့ဓမ်း မည်သည်ကား။ တေသညေဝ၊ ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့၏သာလျှင်။ ဒဓိ၊ နို့ဓမ်းတည်း။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧဝရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနီတိ၊ ဧဝရူပါနိ ပဏီတဘောဇနာနိဟူသည်ကား။ တထာရူပါနိ၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။
အဂိလာနော နာမ၊ မနာသောသူ မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနော နာမ၊ နာသောသူ မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဝိနာ၊ ကြည်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ “ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၆၁။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။
ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာသည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၆၂။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်း၏။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပဒံ၊ ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ဘောဇနဝဂ်
၁၀-ဒန္တပေါဏသိက္ခာပုဒ်
၂၆၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗပံသုကူလိကော၊ အလုံးစုံသော ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒိယျမာနံ၊ ပေးအပ်သည်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ သုသာနေပိ၊ သုသာန်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေပိ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ ဥမ္မာရေပိ၊ တံခါးခုံ၌လည်းကောင်း။ အယျဝေါသာဋိတကာနိ၊ သေလွန်ပြီးသော ဘိုးဘေးတို့၏ အကျိုးငှာ ရည်၍ ထားအပ်သော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်တို့ကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျဝေါသာဋိတကာနိ၊ သေလွန်ပြီးသော ဘိုးဘေးတို့၏ အကျိုးငှာ ရည်၍ ထားအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ထေရော၊ တစ်ခဲနက်အသားပြည့်သော ကိုယ်ရှိ၏။ ဝဌရော၊ ဆူဖြိုး၏။ မနုဿမံသံ၊ လူသားကို။ ခါဒတိ မညေ၊ ခဲယောင်တကား။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟရိဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟရသိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟရိဿသိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကဒန္တပေါနေ၊ ရေဒန်ပူ၌။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ရှိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၆၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒကဒန္တပေါနာ၊ ရေဒန်ပူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၆၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဒိန္နံ နာမ၊ အဒိန္န မည်သည်ကား။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကံ၊ အကပ်မခံအပ်သော ဝတ္ထုကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဒိန္နံ နာမ၊ ဒိန္န မည်သည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ ပစ်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေန္တေ၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ဟတ္ထပါသေ၊ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံ၏။ ဧတံ၊ ဤအလုံးစုံသော ဝတ္ထုသည်။ ဒိန္နံ နာမ၊ ဒိန္နံ မည်၏။
အာဟာရော နာမ၊ အာဟာရ မည်သည်ကား။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ အဇ္ဈောဟရဏီယံ၊ မျိုအပ်သော ဝတ္ထုတည်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသော ဝတ္ထုသည်။ အာဟာရော နာမ၊ အာဟာရ မည်၏။
အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာတိ၊ အညတြ ဥဒကဒန္တပေါနာဟူသည်ကား။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၆၇။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်မခံအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကဒန္တပေါနာ၊ ရေဒန်ပူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်မခံအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကဒန္တပေါနာ၊ ရေဒန်ပူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်မခံအပ်သည်၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ၊ အကပ်ခံအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကဒန္တပေါနာ၊ ရေဒန်ပူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဒိန္နံ၊ အကပ်မခံဘဲ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝသို့။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်ခံအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ၊ အကပ်မခံအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်ခံအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟိတကေ၊ အကပ်ခံအပ်သည်၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတကသညီ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၆၈။ ဥဒကဒန္တပေါနေ၊ ရေဒန်ပူ၌။ အာဟာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ မဟာဝိကဋာနိ၊ မဟာဝိကဋဆေးကြီးတို့ကို။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ကပ္ပိယကာရကေ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်။ အသတိ၊ မရှိခဲ့သော်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဒန္တပေါနသိက္ခာပဒံ၊ ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ဘောဇနဝဂ္ဂေါ၊ ဘောဇနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုဘောဇနဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
ပိဏ္ဍော၊ အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ်။ ဂဏံ၊ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ်။ ပရံ ပူဝံ၊ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ် ပူ၀ သိက္ခာပုဒ်။ ဒွေ စ ပဝါရဏာ၊ နှစ်ပါးသော ပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဝိကာလေ၊ ဝိကာလဘောဇန သိက္ခာပုဒ်။ သန္နိဓိ၊ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ်။ ခီရံ၊ နို့ရည်နှင့်ရောသော ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ်။ ဒန္တပေါနေန၊ ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ်နှင့် တကွ။ တေ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၅-အစေလကဝဂ်
၁-အစေလကသိက္ခာပုဒ်
၂၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန် တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်သည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝိဃာသာဒေ၊ စားကြွင်းစားတို့ကို။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုစီ။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ၊ ပရိဗိုဇ်မအား။ ဧကံ မညမာနော၊ မုန့်တစ်ယှက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒွေ၊ နှစ်ယှက်ကုန်သော။ ပူဝေ၊ မုန့်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်ကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယော၊ ပရိဗိုဇ်မတို့သည်။ တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မကို။ “ဧသော သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဇာရော၊ သရောက်လင်တည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ န ဇာရော၊ သရောက်လင် မဟုတ်။ ဧကံ မညမာနော၊ တစ်ယှက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒွေ၊ နှစ်ယှက်ကုန်သော။ ပူဝေ၊ မုန့်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း (ပ)။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုစီ။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ရှိသော်။ တဿာယေဝ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မအားသာလျှင်။ ဧကံ မညမာနော၊ တစ်ယှက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒွေ၊ နှစ်ယှက်ကုန်သော။ ပူဝေ၊ မုန့်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်ကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယော၊ ပရိဗိုဇ်မတို့သည်။ တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မကို။ “ဧသော သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဇာရော၊ သရောက်လင်တည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ န ဇာရော၊ သရောက်လင် မဟုတ်။ ဧကံ မညမာနော၊ တစ်ယှက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒွေ၊ နှစ်ယှက်ကုန်သော။ ပူဝေ၊ မုန့်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဇာရော၊ သရောက်လင်တည်း။ န ဇာရော၊ သရောက် လင်မဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏ္ဍိံသု၊ ငြင်းခုံကြကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အာဇီဝကောပိ၊ တက္ကတွန်းသည်လည်း။ ပရိဝေသနံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးရာ အရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဟူတေန၊ များစွာသော။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ တဿ အာဇီဝကဿ၊ ထိုတက္ကတွန်းအား။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ပိဏ္ဍံ၊ ထမင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော အာဇီဝကော၊ ထိုတက္ကတွန်းသည်။ တံ ပိဏ္ဍံ၊ ထိုထမင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အာဇီဝကော၊ တက္ကတွန်းသည်။ တံ အာဇီဝကံ၊ ထိုတက္ကတွန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တယာ၊ သင်သည်။ ပိဏ္ဍော၊ ထမင်းကို။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မုဏ္ဍဂဟပတိကဿ၊ ဦးပြည်းသော သူကြွယ်ဖြစ်သော။ တဿ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ထိုရဟန်းဂေါတမ၏။ ပရိဝေသနာယ၊ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးရာအရပ်မှ။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ တေသံ အာဇီဝကာနံ၊ ထိုတက္ကတွန်းတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤစကားပြောခြင်းကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဥပါသကာ၊ ထိုဒါယကာတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဥပါသကာ၊ ထိုဒါယကာတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမေ တိတ္ထိယာ၊ ဤတိတ္ထိတို့သည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ တိတ္ထိယာနံ၊ တိတ္ထိတို့အား။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ န ဒဒေယျုံ၊ မပေးကုန်ရာ။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဥပါသကေ၊ ထိုဒါယကာတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည် စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဥပါသကာ၊ ထိုဒါယကာတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း(ပ)။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးစီးပွား အထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၂၇၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အစေလကဿ ဝါ၊ အဝတ်မဝတ်သော တက္ကတွန်းအားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်မအားလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒေယျ၊ ပေးအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၇၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ အစေလကော နာမ၊ အစေလက မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီးသော သူတည်း။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ၊ ပရိဗိုဇ် မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုံ စ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရဉ္စ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတည်း။
ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ၊ ပရိဗ္ဗာဇိကာ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သိက္ခာမာနဉ္စ၊ သိက္ခမန်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ၊ ပရိဗိုဇ်မအဖြစ်သို့ ရောက်သော မိန်းမတည်း။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဩဒနော၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုံယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
ဒဒေယျာတိ၊ ဒဒေယျဟူသည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ ပစ်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၇၂။ တိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိ၌။ တိတ္ထိယသညီ၊ တိတ္ထိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိ၌။ အတိတ္ထိယသညီ၊ တိတ္ထိမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိမဟုတ်သည်၌။ တိတ္ထိယသညီ၊ တိတ္ထိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိမဟုတ်သည်၌။ အတိတ္ထိယသညီ၊ တိတ္ထိမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၇၃။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ န ဒေတိ၊ မပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥပနိက္ခိပိတွာ၊ အနီး၌ ထား၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဗာဟိရာလေပံ၊ အပ၌ လိမ်းကျံသော ဝတ္ထုကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အစေလကသိက္ခာပဒံ၊ အစေလကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၂-ဥယျောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၇၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘာတုနော၊ အစ်ကို၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေ တပည့်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါပေတွာ၊ မပေးစေမူ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧကကဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလေ၊ မွန်းတည့်သော အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌေ၊ နီးလတ်သည်ရှိသော်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ပဋိက္ကမနေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စကို။ န သမ္ဘာဝေသိ၊ မမီ။ ဆိန္နဘတ္တော၊ ပြတ်သော ဆွမ်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။”
အဒါပေတွာ၊ မပေးမူ၍။ ဥယျောဇေဿတိ နာမ၊ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါပေတွာ၊ မပေးစေမူ၍။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါပေတွာ၊ မပေးစေမူ၍။ ဥယျောဇေဿသိ နာမ၊ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၇၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဂါမံ ဝါ၊ ရွာသို့လည်းကောင်း။ နိဂမံ ဝါ၊ နိဂုံးသို့လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒါပေတွာ ဝါ၊ ပေးစေ၍သော်လည်းကောင်း။ အဒါပေတွာ ဝါ၊ မပေးစေမူ၍လည်းကောင်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧကကဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဒေဝ၊ ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင်။ ပစ္စယံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အနညံ၊ အကြောင်းတစ်ပါး မရှိဘဲ။ ဥယျောဇေယျ၊ လွှတ်လိုက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၇၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဧဟာဝုသော ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါတိ၊ ဧဟာဝုသော ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါဟူသည်ကား။ ဂါမောပိ၊ ရွာလည်းကောင်း။ နိဂမောပိ၊ နိဂုံးလည်းကောင်း။ နဂရမ္ပိ၊ မြို့လည်းကောင်း။ ဂါမော စေဝ၊ ရွာလည်း မည်၏။ နိဂမော စေဝ၊ နိဂုံးလည်း မည်၏။
တဿ ဒါပေတွာ ဝါတိ၊ တဿ ဒါပေတွာ ဝါဟူသည်ကား။ ယာဂုံ ဝါ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါပေတွာ၊ ပေးစေ၍။
အဒါပေတွာ ဝါတိ၊ အဒါပေတွာဟူသည်ကား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ရာကို။ န ဒါပေတွာ၊ မပေးစေမူ၍။
ဥယျောဇေယျာတိ၊ ဥယျောဇေယျဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဟသိတုကာမော၊ ရယ်ရွှင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကီဠိတုကာမော၊ ကစားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသီဒိတုကာမော၊ ထိုင်နေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတုကာမော၊ ကျင့်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧကကဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကထာ ဝါ၊ စကားပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇာ ဝါ၊ ထိုင်နေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ ဝါ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ သဝနူပစာရံ ဝါ၊ ကြားကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇဟန္တဿ၊ စွန့်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဟိတေ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ၊ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ ဥယျောဇေတုံ၊ လွှတ်လိုက်ခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၂၇၇။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ စေလွှတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကလိသာသနံ၊ အမျက်တည်းဟူသော နိုင်ငံသို့။ အာရောပေတိ၊ တင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူသာမဏေကို။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလိသာသနံ၊ အမျက်တည်းဟူသော နိုင်ငံသို့။ အာရောပေတိ၊ တင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမဟုတ်သည်၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းမဟုတ်သည်၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၇၈။ “ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတော၊ တကွနက်။ န ယာပေဿာမ၊ မမျှကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ လောဘဓမ္မံ၊ လောဘတရားကို။ ဥပ္ပါဒေဿတိ၊ ဖြစ်စေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေဿတိ၊ ဖြစ်စေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဂိလာနဿ ဝါ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဩဟိယျကဿ ဝါ၊ ကျန်ရစ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝိဟာရပါလဿ ဝါ၊ ကျောင်းစောင့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ယာဂုံ ဝါ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ နီဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ န အာစရိတုကာမော၊ ကျင့်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်သော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥယျောဇနသိက္ခာပဒံ၊ ဥယျောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၃-သဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
၂၇၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ “အယျဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ အယျဿ၊ အရှင့်အား။ ဘိက္ခာ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်ပြီ။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ “အယံ ပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ပရိယုဋ္ဌိတော၊ ရာဂသည် ထိုးကျင့်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နီသိဒထ၊ ထိုင်တော်မူပါဦးလော့။ မာ အဂမိတ္ထ၊ ကြွတော်မမူပါနှင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည် (ပ)။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဘိက္ခာ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်ပြီ။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွတော်မူပါဦးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နိသီဒထ၊ ထိုင်တော်မူပါဦးလော့။ မာ အဂမိတ္ထ၊ ကြွတော်မမူပါနှင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယံ အယျော ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥယျောဇီယမာနော၊ လွှတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော ကိစ္စရှိပါကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ်ရှိပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာပေသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေ၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော်ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၈၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော်ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၈၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဘောဇနံ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။ ကုလံ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ဣတ္ထီ စေဝ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ အနိက္ခန္တာ၊ မထွက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ အဝီတရာဂါ၊ မကင်းသော ရာဂ ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
အနုပခဇ္ဇာတိ၊ အနုပခဇ္ဇဟူသည်ကား။ အနုပဝိသိတွာ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ မဟလ္လကေ၊ ကြီးသော။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ၊ တံခါးပေါင်၏။ ဟတ္ထပါသံ၊ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်သော။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပိဋ္ဌိဝံသံ၊ ခေါင်လျောက်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၈၂။ သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌။ သယနိဃရသညီ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။
ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌။ နသယနိဃရသညီ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဘောဇနေ၊ စည်းစိမ်ခံစားဖော် ရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အနုပခဇ္ဇ၊ အနီးသို့ ဝင်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်သည်၌။ သယနိဃရသညီ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နသယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်သည်၌။ န သယနိဃရသညီ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၈၃။ မဟလ္လကေ၊ ကြီးသော။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပိဋ္ဌသံဃာဋဿ၊ တံခါးပေါင်၏။ ဟတ္ထပါသံ၊ ဟတ္ထပါသ်ကို။ အဝိဇဟိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်သော။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပိဋ္ဌိဝံသံ၊ ခေါင်လျောက်ကို။ အနတိက္ကမိတွာ၊ မလွန်မူ၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည်။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည်။ ဝီတရာဂါ၊ ရာဂကင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်။ န သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမဟုတ်သည်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ သဘောဇနသိက္ခာပဒံ၊ သဘောဇနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၄-ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပုဒ်
၂၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဟာယကဿ၊ အဆွခင်ပွန်း၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက် နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၈၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၈၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသော။ ဒါရိကာပိ၊ သူငယ်မသည်လည်း။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသော မိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ရဟော မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ် မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုမူလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုမူလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ် မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့ ပြောသော စကားကို။ သောတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ်သော။ အာသနံ နာမ၊ နေရာ မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ သည်တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ တံခါးမုခ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဝတ္ထုဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်သည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၈၇။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယက္ခိယာ ဝါ၊ ဘီလူးမနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတိယာ ဝါ၊ ပြိတ္တာမနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတာယ ဝါ၊ တိရစ္ဆာန်မနှင့်လည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော မိန်းမနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်တို့ဖြင့် ဖုံးကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၈၈။ ယော ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အနာပတ်မသင့်။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ န နိသီဒတိ၊ မထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်ကို ငဲ့ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝိဟိတော၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပဒံ၊ ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၅-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
၂၈၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဇာပတိယာ၊ မယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၉၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၉၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသော စကား မကောင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဝိညူ၊ သိကြား လိမ္မာသော မိန်းမတည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ မာတုဂါမော စ၊ မာတုဂါမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။”
ရဟော နာမ၊ ရဟော မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ် မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့ပြောသော စကားသည်။ သောတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉၂။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယက္ခ္ခိယာ ဝါ၊ ဘီလူးမနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတိယာ ဝါ၊ ပြိတ္တာမနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ၊ တိရစ္ဆာန်မ လူယောင်ဆောင်သော မိန်းမနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ မျက်စိ နား ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာဟုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၉၃။ ယော ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ န နိသီဒတိ၊ မထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်ကို ငဲ့ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဝိဟိတော၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိတိ၊ ထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ၊ ရဟောနိသဇ္ဇ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၆-စာရိတ္တသိက္ခာပုဒ်
၂၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။
သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေသိ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေသိ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည် (ပ)။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါကာတို့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ပုရေ ကာလော၊ နံနက်ကာလသည်။ အတိက္ကမတိ၊ လွန်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ယမ္ပိ ဘတ္တံ၊ အကြင်ဆွမ်းကိုလည်း။ ကရိမှာ၊ ပြုရပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ ဒိဝါ၊ နေမြင့်မှ။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇိံသု၊ မစားကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရူတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်ပါလျက်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ “အယျဿ ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အာရာမံ၊ အာရမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ ဧသော အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဒံ ခါဒနီယံ၊ ဤခဲဖွယ်ကို။ အယျဿ ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤကြောင်း၌။
ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဥပနန္ဒော၊ ဥပနန္ဒသည်။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နိက္ခိပထ၊ ထားကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ ဒိဝါ၊ နေမြင့်မှ။ ပဋိက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်သည်။ ဥဿာရိယိတ္ထ၊ သိုးလေ၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌လည်းကောင်း။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ န ပယိရုပါသန္တိ၊ မဆည်းကပ်ကုန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရဒါနသမယေ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသိတုံ၊ ဆည်းကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဘို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း အမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သူစိယာပိ၊ အပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတ္တေနပိ၊ ချည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထကေနပိ၊ ဓားဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ န ပယိရုပါသန္တိ၊ မဆည်းကပ်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရကာရသမယေ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသိတုံ၊ ဆည်းကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။”
ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်ရာ အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ကို။ အတ္ထော စ၊ အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ န ပယိရုပါသန္တိ၊ မဆည်းကပ်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ပယိရုပါသိတုံ၊ ဆည်းကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၂၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ စီဝရဒါနသမယော၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ။ စီဝရကာရသမယော၊ သင်္ကန်းချုပ်ရာ အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလှည့်လည်ရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၀၀။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
နိမန္တိတော နာမ၊ နိမန္တိတ မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။
သဘတ္တော နာမ၊ သဘတ္တ မည်ကား။ ယေန၊ အကြင်ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုဆွမ်းဖြင့်။ သဘတ္တော၊ ဆွမ်းရှိသည်မည်၏။
သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ နာမ၊ ရဟန်း မည်သည်ကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ ဘိက္ခုံ နာမ၊ ရဟန်း မည်သည်ကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှါ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပုရေဘတ္တံ နာမ၊ ပုရေဘတ္တ မည်သည်ကား။ ယေန၊ အကြင်ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ အဘုတ္တာဝီ၊ မစားမူ၍။
ပစ္ဆာဘတ္တံ နာမ၊ ပစ္ဆာဘတ္တ မည်သည်ကား။ ယေန၊ အကြင်ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကုလံ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ကုလေသု စာရိတ္တံ အာပဇ္ဇေယျဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ဃရူပစာရံ၊ အိမ်၏ ဥပစာသို့။ ဩက္ကမန္တဿ၊ သက်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ ဥမ္မာရံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
စီဝရဒါနသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းလှူသော အခါ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော မာသော၊ နောက်ဆုံးဖြစ်သော လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ မာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။
စီဝရကာရသမယော နာမ၊ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ မည်သည်ကား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနေ၊ ချုပ်အပ်သည်ရှိသော်။
၃၀၁။ နိမန္တိတေ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ နိမန္တိတသညီ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမန္တိတေ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမန္တိတေ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ အနိမန္တိတသညီ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌လည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ စာရိတ္တံ၊ လှည့်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနိမန္တိတေ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ နိမန္တိတသညီ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိမန္တိတေ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိမန္တိတေ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည်၌။ အနိမန္တိတသညီ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၀၂။ သမယေ၊ အခါ၌။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ဃရေန၊ အိမ်ဖြင့်။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဃရူပစာရေန၊ အိမ်ဥပစာဖြင့်။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တရာရာမံ၊ အရံတွင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိတ္ထိယသေယျံ၊ တိတ္ထိတို့ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိက္ကမနံ၊ ဆွမ်းစားရာ ဇရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘတ္တိယဃရံ၊ ဆွမ်းချက်အိမ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ စာရိတ္တသိက္ခာပဒံ၊ စာရိတ္တသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၇-မဟာနာမသိက္ခာပုဒ်
၃၀၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကဿ၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမဿ၊ မဟာနာမ်အား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနမ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေတုံ၊ ဖိတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေဟိ၊ ဖိတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇပ္ပစ္စယပဝါရဏံ၊ ဆေးပစ္စည်းဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိကံ၊ သာယာခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်ကို။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သက္ကဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမဿ၊ မဟာနာမ်အား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေတုံ၊ ဖိတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ မဟာနာမ၊ မဟာနမ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အပရမ္ပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေဟိ၊ ဖိတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန ပဝါရဏမ္ပိ၊ တစ်ဖန် ဖိတ်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိတုံ၊ သာယာခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၀၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်ကို။ ပရိတ္တံယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သက္ကဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမဿ၊ မဟာနာမ်အား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေတုံ၊ ဖိတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရေဟိ၊ ဖိတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိစ္စပဝါရဏမ္ပိ၊ အမြဲ ဖိတ်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိတုံ၊ သာယာခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းအသွင်နှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းအသွင်နှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းပြုသော သူသည်။ သုနိဝတ္ထေန၊ ကောင်းစွာ ဝတ်အပ်သည်။ သုပါရုတေန၊ ကောင်းစွာ ရုံအပ်သည်။ အာကပ္ပသမ္ပန္နေန၊ ရဟန်း၏အသွင်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ နာမ နနု၊ ဖြစ်ရာသည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာ၊ ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကေ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမေ၊ မဟာနာမ်၌။ ဥပနန္ဓိံသု၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်ကို။ မကုႍ၊ အရှိန်အစော်မဲ့ကို။ ကရေယျာမ နု ခေါ၊ ပြုရကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သက္ကေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမေန၊ မဟာနာမ်သည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။
သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်ကို။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေမ၊ တောင်းကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ မည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမဟာနာမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဒေါဏေန၊ တစ်စရွတ်လောက်သော။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဝဇံ၊ နွားခြံသို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ကာလံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ကာလ၌။ အာဟရိဿထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း (ပ)။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမံ၊ မဟာနာမ်ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဒေါဏေန၊ တစ်စရွတ်လောက်သော။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဝဇံ၊ နွားခြံသို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ကာလံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ကာလ၌။ အာဟရိဿထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ အဒါတုကာမေန၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသော။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဝါရိတေန၊ ဖိတ်သဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယံ တွံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား အယုတ်အားဖြင့်။ ပဝါရေတွာ၊ ဖိတ်၍။ န ဒေသိ၊ မပေးဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့၊ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေဿန္တိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကဿ၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမဿ၊ မဟာနာမ်သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သက္ကေန၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ မဟာနာမေန၊ မဟာနာမ်သည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေဿန္တိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သက္ကေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမေန၊ မဟာနာမ်သည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေထ၊ မငံ့လင့်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သက္ကေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ မဟာနာမေန၊ မဟာနာမ်သည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေဿထ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၀၆။ “အဂိလာနေန၊ မနာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုနပဝါရဏာယ၊ တစ်ဖန်ဖိတ်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နိစ္စပဝါရဏာယ၊ အမြဲဖိတ်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စတုမာသပ္ပစ္စယပဝါရဏာ၊ လေးလပတ်လုံး ဆေးပစ္စည်းဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိတဗ္ဗာ၊ သာယာအပ်၏။ တတော၊ ထိုလေးလထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ သာဒိယေယျ၊ အကယ်၍ သာယာငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၀၇။ အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ စတုမာသပ္ပစ္စယပဝါရဏာ သာဒိတဗ္ဗာတိ၊ အဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ စတုမာသပ္ပစ္စယပဝါရဏာ သာဒိတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ဂိလာနပ္ပစ္စယပ္ပဝါရဏာ၊ သူနာ၏ ဆေးပစ္စည်းဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိတဗ္ဗာ၊ သာယာအပ်၏။
ပုနပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာတိ၊ ပုနပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိညာပေဿာမိ၊ တောင်းအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဒိတဗ္ဗာ၊ သာယာအပ်၏။
နိစ္စပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာတိ၊ နိစ္စပဝါရဏာပိ သာဒိတဗ္ဗာဟူသည်ကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိညာပေဿာမိ၊ တောင်းအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဒိတဗ္ဗာ၊ သာယာအပ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျဟူသည်ကား။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ၊ ဆေးအပိုင်းအခြား ရှိသော။ န ရတ္တိပရိယန္တာ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား မရှိသော။ ပဝါရဏာ၊ ဖိတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ရတ္တိပရိယန္တာ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိသော။ န ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ၊ ဆေးအပိုင်းအခြား မရှိသော။ ပဝါရဏာ၊ ဖိတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ စ၊ ဆေးအပိုင်းအခြား ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ရတ္တိပရိယန္တာ စ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဝါရဏာ၊ ဖိတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နေ၀ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ၊ ဆေးအပိုင်းအခြားလည်း မရှိသော။ န ရတ္တိပရိယန္တာ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း မရှိသော။ ပဝါရဏာ၊ ဖိတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ နာမ၊ ဆေး အပိုင်းအခြား ရှိသည်မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကေဟိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရတ္တိပရိယန္တာ နာမ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိသည် မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကာသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ စ ရတ္တိပရိယန္တာ စ နာမ၊ ဆေးအပိုင်းအခြားလည်းရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း ရှိသည်မည်သည်ကား။ “ဧတ္တကေဟိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ ဧတ္တကာသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေသဇ္ဇာနိ စ၊ ဆေးတို့ကိုလည်း။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရတ္တိယော စ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ ပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ သိမ်းစည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နေ၀ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တာ န ရတ္တိပရိယန္တာ နာမ၊ ဆေးအပိုင်းအခြားလည်း မရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း မရှိသည် မည်သည်ကား။ ဘေသဇ္ဇာနိ စ၊ ဆေးတို့ကိုလည်း။ အပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရတ္တိယော စ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ အပရိဂ္ဂဟိတာယော၊ မသိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၃၀၈။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ၊ ဆေးအပိုင်းအခြားရှိသည်၌။ ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အကြင်ဆေးတို့ဖြင့်။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တိပရိယန္တေ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားရှိသည်၌။ ယာသု ရတ္တီသု၊ အကြင်ညဉ့်တို့၌။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာ ရတ္တိယော၊ ထိုညဉ့်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညာသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်ုတို့၌။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ စ၊ ဆေးအပိုင်းအခြား ရှိသည်၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိပရိယန္တေ စ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိသည်၌လည်းကောင်း။ ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အကြင်ဆေးတို့ဖြင့်။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယာသု ရတ္တီသု၊ အကြင်ညဉ့်ုတို့၌။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာ ရတ္တိယော၊ ထိုညဉ့်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အညာသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေ၀ ဘေသဇ္ဇပရိယန္တေ၊ ဆေးအပိုင်းအခြား မရှိသည်၌လည်းကောင်း။ န ရတ္တိပရိယန္တေ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြား မရှိသည်၌လည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၀၉။ န ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယေန၊ ဆေးဖြင့် ပြုဖွယ်ကိစ္စ မရှိဘဲ။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယေန၊ ဆေးပြုဖွယ် ကိစ္စဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတုတ္တရိ၊ ထိုဆေး ညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ တတုတ္တရိသညီ၊ ထိုဆေး ညဉ့်ထက် လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတုတ္တရိ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတုတ္တရိ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ န တတုတ္တရိသညီ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န တတုတ္တရိ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် မလွန်သည်၌။ တတုတ္တရိသညီ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နတတုတ္တရိ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န တတုတ္တရိ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် မလွန်သည်၌။ န တတုတ္တရိသညီ၊ ထိုဆေးညဉ့်ထက် မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၁၀။ ယေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အကြင်ဆေးတို့ဖြင့်။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာသု ရတ္တီသု၊ အကြင်ညဉ့်တို့၌။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာသု ရတ္တီသု၊ ထိုညဉ့်တို့၌။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “တယာ၊ သင်သည်။ ဣမေဟိ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဤဆေးတို့ဖြင့်။ ပဝါရိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဤမည် ဤမည်သော ဆေးကိုလည်း။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတွာ၊ ပြောကြား၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “တယာ၊ သင်သည်။ ယာသု ရတ္တီသု၊ အကြင်ညဉ့်တို့၌။ ပဝါရိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တာယော စ ရတ္တိယော၊ ထိုညဉ့်ုတို့သည်လည်း။ ဝီတိဝတ္တာ၊ လွန်ကုန်ပြီ။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတွာ၊ ပြောကြား၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ မဟာနာမသိက္ခာပဒံ၊ မဟာနာမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလဝဂ်
၈-ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပုဒ်
၃၁၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရန်သူဖြစ်သော တစ်ဘက်စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သေနာယ၊ စစ်သည်နှင့် တကွ။ အဗ္ဘုယျာတော၊ သူတစ်ပါးစစ်သည်သို့ ရှေးရှုသွားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ရှုခြင်းငှာ။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ပသေနဒီ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဟာရာဇာနံ၊ မင်းမြတ်ကို။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယုဒ္ဓါဘိနန္ဒိနံ၊ စစ်ထိုးခြင်း၌ နှစ်သက်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိတဗ္ဗော နနု၊ ကြည့်ရှုအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ လာကုန်ဘိသနည်း။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဇီဝဿ၊ အသက်မွေးခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သေနာယ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆာမ၊ လာရကုန်၏။ တေသံ အမှာကမ္ပိ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ အလာဘာ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရမတော်ကုန်။ တေသံ အမှာကမ္ပိ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿထ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၁၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မာတုလော၊ ဦးရီးသည်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဦးရီးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဘဒန္တဿ၊ အရှင်ကောင်း၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တပ်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ အယဉ္စ မာတုလော၊ ဤဦးရီးသည်လည်း။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နုခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေတိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကြောင့်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၁၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥယျုတ္တံ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၁၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဥယျုတ္တာ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သော။ သေနာ နာမ၊ စစ်သည် မည်သည်ကား။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ နိဝိဋ္ဌာ ဝါ၊ ဝင်သည်လည်းကောင်း။ ပယာတာ ဝါ၊ သွားသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သေနာ နာမ၊ စစ်သည် မည်ကား။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ရထာ၊ ရထားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တီ၊ ခြေသည်းလည်းကောင်း။ သေနာ နာမ၊ စစ်သည် မည်၏။ ဒွါဒသပုရိသော၊ တစ်ကျိပ်နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားရှိသော ဆင်သည်။ ဟတ္ထီ၊ ဆင် မည်၏။ တိပုရိသော၊ သုံးယောက်သော ယောကျ်ားရှိသော မြင်းသည်။ အဿော၊ မြင်း မည်၏။ စတုပုရိသော၊ လေးယောက်သော ယောကျ်ားရှိသော ရထားသည်။ ရထော၊ ရထား မည်၏။ သရဟတ္ထာ၊ မြားလက်၌ စွဲကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ပတ္တိ၊ ခြေသည်တို့ မည်ကုန်၏။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ တထာရူပစ္စယာတိ၊ အညတြ တထာ ရူပစ္စယာဟူသည်ကား။ တထာရူပပ္ပစ္စယံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
၃၁၅။ ဥယျုတ္တေ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သည်၌။ ဥယျုတ္တသညီ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျုတ္တေ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျုတ္တေ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်သည်၌။ အနုယျုတ္တသညီ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်မတက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမေကံ၊ တစ်ခုခုကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုယျုတ္တေ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်မတက်သည်၌။ ဥယျုတ္တသညီ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်တက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုယျုတ္တေ၊ ပြည်မှထွက်၍ စစ်မတက်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုယျုတ္တေ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်မတက်သည်၌။ အနုယျုတ္တသညီ၊ ပြည်မှ ထွက်၍ စစ်မတက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္ထိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၁၆။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဌိတောကာသံ ဝါ၊ ရပ်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိသိန္နောကာသံ ဝါ၊ ထိုင်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိပန္နောကာသံ ဝါ၊ လျောင်းရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဥယျုတ္တသေနာ သိက္ခာပဒံ၊ ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၉-သေနာဝါသသိက္ခာပုဒ်
၃၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သေနံ၊ စစ်သည်ဘောင်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အတိရေကတိရတ္တံ၊ သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဇီဝဿ၊ အသက်မွေးခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ပဋိဝသာမ၊ နေရကုန်၏။ တေသံ အမှာကမ္ပိ၊ ထိုငါတို့အားလည်း။ အလာဘာ၊ လူ၏အဖြစ်ကို အရမတော်ကုန်။ တေသံ အမှာကမ္ပိ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကတိရတ္တံ၊ သုံးညဉ့်ထက်အလွန်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကတိရတ္တံ၊ သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသထ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကတိရတ္တံ၊ သုံးညဉ့်ထက် အလွန်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသိဿထ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၁၈။ “တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သေနံ၊ စစ်သည်ဘောင်သို့။ ဂမနာယ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကောစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ စ၊ ရှိငြားအံ့။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသိတဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ တတော၊ ထိုနှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ ဝသေယျ၊ အကယ်၍ နေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၁၉။ သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ မစ္စယော သေနံ ဂမနာယာတိ၊ သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော သေနံ ဂမနာယဟူသည်ကား။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ၊ ရှိငြားအံ့။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သိယာ၊ ရှိငြားအံ့။
ဒိရတ္တတိရတ္တံ တေန ဘိက္ခုနာ သေနာယ ဝသိတဗ္ဗန္တိ၊ ဒိရတ္တတိရတ္တံ တေန ဘိက္ခုနာ သေနာယ ဝသိတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသိတဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဝသေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ဝသေယျဟူသည်ကား။ စတုတ္ထေ ဒိဝသေ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၂၀။ အတိရေကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်ထက် လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဦနကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိရတ္တေ၊ သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၂၁။ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ ယုတ်သော နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဒွေ ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ တတိယာယ ရတ္တိယာ၊ သုံးရက်မြောက်သော ညဉ့်၏။ ပုရာရုဏာ၊ အရုဏ် မတက်မီ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော သူ၏။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သေနာ ဝါ၊ မိမိနေသော စစ်သည်ကိုလည်း။ ပဋိသေနာယ၊ တစ်ပါးသော စစ်သည်သည်။ ရုဒ္ဓါ၊ ဝန်းရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်သည်။ ပလိဗုဒ္ဓေါ၊ နှောင့်ယှက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ သေနာဝါသသိက္ခာပဒံ၊ သေနာဝါသသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အစေလကဝဂ်
၁၀-ဥယျောဓိကသိက္ခာပုဒ်
၃၂၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသမာနာ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ ဥယျောဓိကမ္ပိ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဗလဂ္ဂမ္ပိ၊ ဗိုလ်ချင့်ရာ ရဲမက်ကို ရေတွက်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ သေနာဗျူဟမ္ပိ၊ စစ်ဆင်ရာ အရပ်ကို မြင်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ အနီကဒဿနမ္ပိ၊ ဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ကို မြင်ရာအရပ်သို့ လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယော၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုပိ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားသောကြောင့်။ ကဏ္ဍေန၊ မြှားသည်။ ပဋိဝိဒ္ဓေါ၊ စူးဝင်အပ်သည်။ ဟောတိ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သုယုဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ထိုးအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်သည်။ ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ လက္ခာနိ၊ အခတို့ကို။ လဒ္ဓါနိ၊ ရအပ်ကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေဟိ မနုဿေဟိ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍီယမာနော၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မင်္ကု၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ်သို့။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ လာကုန်ဘိသနည်း။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဇီဝဿ၊ အသက်မွေးခြင်း၏။
ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆာမ၊ လာရကုန်၏။ တေသမ္ပိ အမှာကံ၊ ထိုငါတို့အားလည်း။ အလာဘာ၊ လူ၏အဖြစ်ကို အရမတော်ကုန်။ တေသမ္ပိ အမှာကံ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ စိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာအရပ်သို့။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာအရပ်သို့။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥယျောဓိကံ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ်သို့။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿထ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၂၃။ “ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဘောင်၌။ ဝသမာနော၊ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥယျောဓိကံ ဝါ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဗလဂ္ဂံ ဝါ၊ ဗိုလ်ချင့်ရာ ရဲမက်ကို ရေတွက်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ သေနာဗျူဟံ ဝါ၊ စစ်ဆင်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ အနီကဒဿနံ ဝါ၊ ဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ကို မြင်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ သွားငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၂၄။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ စေ ဘိက္ခု သေနာယ ဝသမာနောတိ၊ ဒိရတ္တတိရတ္တံ စေ ဘိက္ခု သေနာယ ဝသမာနောဟူသည်ကား။ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်တိုပတ်လုံး။ ဝသမာနော၊ နေသော ရဟန်းသည်။
ဥယျောဓိကံ နာမ၊ စစ်ထွက်၍ ထိုးတက်ရာ အရပ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သမ္ပဟာရော၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
ဗလဂ္ဂံ နာမ၊ ဗိုလ်ချင့်ရာ ရဲမက်ကို ရေတွက်ရာအရပ် မည်သည်ကား။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်၏။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်၏။ ရထာ၊ ရထားတို့သည်။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်၏။ ပတ္တီ၊ ခြေသည်တို့သည်။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်၏။
သေနာဗျူဟံ နာမ၊ စစ်ဆင်ရာအရပ် မည်သည်ကား။ ဣတော၊ ဤအရပ်၌။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ ဣတော၊ ဤအရပ်၌။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ ဣတော၊ ဤအရပ်၌။ ရထာ၊ ရထားတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ ဣတော၊ ဤအရပ်၌။ ပတ္တိကာ၊ ခြေသည်တို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။
အနီကံ နာမ၊ အနီက မည်သည်ကား။ ဟတ္ထာနီကံ၊ ဆင်အပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ အဿာနီကံ၊ မြင်းအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ရထာနီကံ၊ ရထားအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ပတ္တာနီကံ၊ ခြေသည်အပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ အနီကံ နာမ၊ အနီက မည်၏။ တယော၊ သုံးစီးကုန်သော။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ဟတ္ထာနီကံ၊ ဆင်အပေါင်း မည်၏။ တယော၊ သုံးစီးကုန်သော။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ အဿာနီကံ၊ မြင်းအပေါင်း မည်၏။ တယော၊ သုံးစီးကုန်သော။ ရထာ၊ ရထားတို့သည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ရထာနီကံ၊ ရထားအပေါင်း မည်၏။ သရဟတ္ထာ၊ မြားလက်၌စွဲကုန်သော။ ပတ္တီ၊ ခြေသည်သူရဲဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ပတ္တာနီကံ၊ ခြေသည်အပေါင်း မည်၏။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော အင်္ဂါကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၂၅။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဌိတောကာသံ ဝါ၊ ရပ်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိသိန္နောကာသံ ဝါ၊ ထိုင်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိပန္နောကာသံ ဝါ၊ လျောင်းရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ သမ္ပဟာရော၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဥယျောဓိကသိက္ခာပဒံ၊ ဥယျောဓိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အစေလကဝဂ္ဂေါ၊ အစေလကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုအစေလကဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့သိအပ်သနည်း။
ပူဝံ၊ မုန့်ပေးသော သိက္ခာပုဒ်။ ဥပနန္ဒဿ၊ ဥပနန္ဒ၏။ ကထာ၊ စကားနှင့် စပ်သော သိက္ခာပုဒ်။ တယံ၊ သုံးပါးသော သိက္ခာပုဒ်။ ဥပဋ္ဌာကမေဝ စ၊ အလုပ်အကျွေးနှင့် စပ်သော သိက္ခာပုဒ်။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမသိက္ခာပုဒ်။ ပသေနဒီ၊ ပသေနဒိသိက္ခာပုဒ်။ သေနာ၊ စစ်သည်ဘောင်၌ နေသော သိက္ခာပုဒ်။ ဝိဒ္ဓေါ၊ မြားစူးသော သိက္ခာပုဒ်။ ဣမေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၁-သုရာပါနသိက္ခာပုဒ်
၃၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စေတိယေသု၊ စေတိယတိုင်းတို့၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒဝတိကာ၊ ဘဒ္ဒဝတိကရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘဒ္ဒဝတိကရွာရှိရာ အရပ်သို့။ ပါယာသိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဂေါပါလကာ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုပါလကာ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဿကာ၊ လယ်ထွန်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပထာဝိနော၊ ခရီးသွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အမ္ဗတိတ္ထံ၊ သရက်ပင်ဆိပ်သို့။ မာ ခေါ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မမူပါလင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အမ္ဗတိတ္ထေ၊ သရပ်ပင်ဆိပ်၌။ ဇဋိလဿ၊ ဆံကျစ်ရသေ့၏။ အဿမေ၊ သင်္ခမ်းကျောင်း၌။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ သော၊ နဂါးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း (ပ)။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဂေါပါလကာ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုပါလကာ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဿကာ၊ လယ်ထွန်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပထာဝိနော၊ ခရီးသွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အမ္ဗတိတ္ထံ၊ သရက်ပင်ဆိပ်သို့။ မာခေါ အဂမာသိ၊ ကြွတော်မမူပါလင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အမ္ဗတိတ္ထေ၊ သရက်ပင်ဆိပ်၌။ ဇဋိလဿ၊ ဆံကျစ်ရသေ့၏။ အဿမေ၊ သင်္ခမ်းကျောင်း၌။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်းခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျှင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုနဂါးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲပါစေလင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်လမ်းခရီးဖြင့်။ ဘဒ္ဒဝတိကာ၊ ဘဒ္ဒဝတိကရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဒ္ဒဝတိကရွာ ရှိရာအရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ တတြ ဘဒ္ဒဝတိကာ၊ ထိုဘဒ္ဒဝတိကရွာသို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ တေန၊ ထိုလမ်းခရီးဖြင့်။ ဘဒ္ဒဝတိကာယံ၊ ထိုဘဒ္ဒဝတိကရွာ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အမ္ဗတိတ္ထဿ၊ သရက်ပင်ဆိပ်၏။ ဇဋိလဿ၊ ဆံကျစ်ရသေ့၏။ အဿမော၊ ထိုသင်္ခမ်းကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်္ခမ်းကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။
ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ တိဏသန္ထာရကံ၊ မြက်အခင်းကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ထား၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ထင်စေ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်သည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။ အာယသ္မာပိ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်လည်း။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ မက္ခံ၊ အမျက်ကို။ အသဟမာနော၊ သည်းမခံနိုင်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဇလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။ အာယသ္မာပိ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်လည်း။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ ပဇ္ဇလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ တေဇံ၊ တန်ခိုးကို။ တေဇသာ၊ မိမိတန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ကုန်စေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒဝတိကာ၊ ဘဒ္ဒဝတိကရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘဒ္ဒဝတိကရွာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဒ္ဒဝတိကာယံ၊ ဘဒ္ဒဝတိကရွာ၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောသမ္ဗီ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကောသမ္ဗီပြည်ရှိရာအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ ကောသမ္ဗိကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သားဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ “အယျော သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ အမ္ဗတိတ္ထိကေန၊ သရက်ပင်ဆိပ်၌ နေသော။ နာဂေန၊ နဂါးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမေသိ ကိရ၊ စစ်ထိုးသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောသမ္ဗီ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကောသမ္ဗီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗိကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သားဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သာဂတရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ ကောသမ္ဗိကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သားဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အယျာနံ၊ အရှင်ဘုရားတို့အား။ ဒုလ္လဘဉ္စ၊ ရလည်း ရခဲသနည်း။ မနာပဉ္စ၊ နှစ်လည်း နှစ်သက်အပ်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ပဋိယာဒေမ၊ စီရင်ရကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသမ္ဗိကေ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သားဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဒါယကာတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ကာပေါတိကာ နာမ၊ ခိုခြေနှင့် တူသော။ ပသန္နာ၊ ကြည်သော အရက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒုလ္လဘာ စ၊ ရလည်း ရခဲ၏။ မနာပါ စ၊ နှစ်လည်း နှစ်သက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုသေအရက်ကို။ ပဋိယာဒေထ၊ စီရင်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗိကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သားဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ဃရေ ဃရေ၊ အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်း၌။ ကာပေါတိတံ၊ ခိုခြေနှင့် တူသော။ ပသန္နံ၊ ကြည်သော အရက်ကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်သည်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ကာပေါတိကံ၊ ခိုခြေနှင့် တူသော။ ပသန္နံ၊ ကြည်သော အရက်ကို။ ပိဝတု၊ သောက်တော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ကာပေါတိကံ၊ ခိုခြေနှင့် တူသော။ ပသန္နံ၊ ကြည်သော အရက်ကို။ ပိဝတု၊ သောက်တော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ဃရေ ဃရေ၊ အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်း၌။ ကာပေါတိကံ၊ ခိုခြေနှင့် တူသော။ ပသန္နံ၊ ကြည်သော အရက်ကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ နဂရမှာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်လာသည်ရှိသော်။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါး၌။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ မျးစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နဂရမှာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်လာသည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါး၌။ ပရိပတန္တံ၊ လဲသည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂတံ၊ သာဂတကို။ ဂဏှထ၊ ယူကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ သီသံ ကတွာ၊ ခေါင်းပြု၍။ နိပါတေသုံ၊ အိပ်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ပရိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ထိုင်နေတော်မူရာ အရပ်သို့။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။
ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သာဂတော၊ သာဂတသည်။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိသည်။ သပ္ပတိဿော၊ တုပ်ဝပ်ခြင်းရှိသည်။ အဟောသိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရိုသေတုပ်ဝပ်ခြင်းရှိ၏။” “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂတော၊ သာဂတသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ တထာဂတေ၊ ငါဘုရား၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ သပ္ပတိဿော၊ တုပ်ဝပ်ခြင်းရှိသည်။ အပိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သေး၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့ ရိုသေတုပ်ဝပ်ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂတော၊ သာဂတသည်။ အမ္ဗတိတ္ထိကေန၊ သရက်ပင်ဆိပ်၌ နေသော။ နာဂေန၊ နဂါးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမေသိ နနု၊ စစ်ထိုးသည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ စစ်ထိုးပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂတော၊ သာဂတသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ နာဂေန၊ နဂါးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမေတုံ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာ။ ပဟောတိ အပိ နု ခေါ၊ စွမ်းနိုင်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤစစ်ထိုးခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မစွမ်းနိုင်သည်သာတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ၊ အကြင်အဖျော်ကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ ဝိသညီ၊ မိန်းမောသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုအဖျော်ကို။ ပါတဗ္ဗံ အပိ နု ခေါ၊ သောက်အပ်မည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤအဖျော်ကို သောက်ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မသင့်သည်သာတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂတဿ၊ သာဂတအား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာဂတော၊ သာဂတသည်။ မဇ္ဇံ၊ သေအရက်ကို။ ပိဝိဿတိ နာမ၊ သောက်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၂၇။ “သုရာမေရယပါနေ၊ သေအရက်ကို သောက်ခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၂၈။ သုရာ နာမ၊ သေ မည်သည်ကား။ ပိဋ္ဌသုရာ၊ မုန့်ညက်ဖြင့် ပြုအပ်သော။ ပူဝသုရာ၊ မုန့်လုံးဖြင့် ပြုအပ်သော။ ဩဒနသုရာ၊ ထမင်းဖြင့် ပြုအပ်သော။ ကိဏ္ဏပက္ခိတ္တာ၊ သေဆေးခပ်၍ ပြုအပ်သော။ သမ္ဘာရသံယုတ္တာ၊ အထူးထူးသော အဆောက်အဦနှင့် ယှဉ်သော။
မေရယော နာမ၊ မေရယ မည်သည်ကား။ ပုပ္ဖါသဝေါ၊ ပန်းပွင့်ကို ထုံစေ၍ ပြုအပ်သော အရက်။ ဖလာသဝေါ၊ သစ်သီးကို ထုံစေ၍ ပြုအပ်သော အရက်။ မဓွာသဝေါ၊ သစ်မဉ္ဇူပျားရည်ကို ထုံစေ၍ ပြုအပ်သော အရက်။ ဂုဠာသဝေါ၊ တင်လဲကို ထုံစေ၍ ပြုအပ်သော အရက်။ သမ္ဘာရသံယုတ္တော၊ အထူးထူးသော အဆောက်အဦနှင့် ယှဉ်စေ၍ ပြုအပ်သော အရက်။
ပိဝေယျာတိ၊ ပိဝေယျဟူသည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မဇ္ဇေ၊ သေအရက်၌။ မဇ္ဇသညီ၊ သေအရက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဇေ၊ သေအရက်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဇေ၊ သေအရက်၌။ အမဇ္ဇသညီ၊ သေအရက်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အမဇ္ဇေ၊ သေအရက် မဟုတ်သည်၌။ မဇ္ဇသညီ၊ သေအရက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဇ္ဇေ၊ သေအရက် မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဇ္ဇေ၊ သေအရက် မဟုတ်သည်၌။ အမဇ္ဇသညီ၊ သေအရက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၂၉။ အမဇ္ဇဉ္စ၊ သေအရက် မဟုတ်ဘဲသာလျှင်။ မဇ္ဇဝဏ္ဏံ၊ သေအရက်၏ အဆင်းရှိသည်။ မဇ္ဇဂန္ဓံ၊ သေအရက်၏ အနံ့ရှိသည်။ မဇ္ဇရသံ၊ သေအရက်၏ အရသာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသေအရက်၏ အဆင်း အနံ့ အရသာရှိသော အဖျော်ကို။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သူပသမ္ပာကေ၊ ဟင်းချက်ရာ၌ ထည့်သော သေအရက်၌လည်းကောင်း။ မံသသမ္ပာကေ၊ အမဲချက်ရာ၌ ထည့်သော သေအရက်၌လည်းကောင်း။ တေလသမ္ပာကေ၊ ဆီချက်ရာ၌ ထည့်သော သေအရက်၌လည်းကောင်း။ အာမလကဖာဏိတေ၊ သျှိသျှားဖန်ခါးတင်လဲ၌ ထည့်သော သေအရက်၌လည်းကောင်း။ အမဇ္ဇံ၊ သေအရက် မဟုတ်သော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော ဆေးကို။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သုရာပါနသိက္ခာပဒံ၊ သုရာပါနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၂-အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပုဒ်
၃၃၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေသုံ၊ ရယ်ရွှင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥတ္တန္တော၊ တက်သည်ဖြစ်၍။ အနဿာသကော၊ ထွက်သက် ဝင်သက် ပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေဿန္တိ နာမ၊ ရယ်ရွှင်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေထ၊ ရယ်ရွှင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေဿန္တိ နာမ၊ ရယ်ရွှင်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၃၁။ “အင်္ဂုလိပတောဒကေ၊ လက်ချောင်းထိုးခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၃၂။ အင်္ဂုလိပတောဒကော နာမ၊ အင်္ဂုလိပတောဒက မည်သည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ဟသာဓိပ္ပါယော၊ ရယ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၃၃။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူသာမဏေကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟာသေတိ၊ ရယ်ရွှင်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၃၄။ န ဟသာဓိပ္ပါယော၊ ရယ်ရွှင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပဒံ၊ အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၃-ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ်
၃၃၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ ကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မလ္လိကာယ၊ မလ္လိကာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပသေနဒိ ကောသလော၊ ပသေနဒီ ကောသလ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠန္တေ၊ ကစားသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မလ္လိကံ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ “မလ္လိကေ၊ မလ္လိကာ။ တေ၊ သင်၏။ ဧတေ အရဟန္တော၊ ထိုရဟန္တာတို့သည်။ ဥဒေက၊ ရေ၌။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တေ ဝါ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အပ္ပကတညုနော၊ သိက္ခာပုဒ်ကို နားမလည်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ ကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရားအားလည်း။ န အာရောစေယျံ နု ခေါ၊ မကြားရပါအံ့နည်း။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠိတာ၊ ကစားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျ နု ခေါ၊ သိရပါအံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ ကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သတ္တရသဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ပင့်စေ၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဂုဠပိဏ္ဍံ၊ တင်လဲခဲကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣမံ ဂုဠပိဏ္ဍံ၊ ဤတင်လဲခဲကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဂုဠပိဏ္ဍံ၊ ထိုတင်လဲခဲကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမံ ဂုဠပိဏ္ဍံ၊ ဤတင်လဲခဲကို။ ပသေနဒိ ကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလ အမည်ရှိသော။
ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဒ္ဒသ ပန၊ မြင်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠန္တေ၊ ကစားသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠိဿထ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၃၆။ “ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသဓမ္မေ၊ ကစားမြူးထူးခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၃၇။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသဓမ္မော နာမ၊ ကစားမြူးထူးခြင်း မည်သည်ကား။ ဥပရိဂေါပ္ဖကေ၊ ဖမျက်ထက် နက်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသာဓိပ္ပါယော၊ ကစားမြူးတူးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၃၈။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသဓမ္မေ၊ ကစားမြူးထူးခြင်း၌။ ဟသဓမ္မသညီ၊ ကစားမြူးထူး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသဓမ္မေ၊ ကစားမြူးထူးခြင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဟသဓမ္မေ၊ ကစားမြူးထူးခြင်း၌။ အဟသဓမ္မသညီ၊ မကစား မမြူးထူးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟေဋ္ဌာဂေါပ္ဖကေ၊ ဖမျက်အောက် နက်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ကီဠတိ၊ ကားစအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ ကီဠတိ၊ ကစားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေန ဝါ၊ လက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒေန ဝါ၊ ခြေဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌေန ဝါ၊ သစ်သားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဌလာယ ဝါ၊ အိုးခြမ်းကွဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပဟရတိ၊ ပုတ်ခတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဇနဂတံ၊ ခွက်၌ တည်သော။ ဥဒကံ ဝါ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ ကဉ္ဇိကံ ဝါ၊ ပအုံးရည်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရံ ဝါ၊ နို့ရည်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကံ ဝါ၊ ရက်တက်ရည်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇနံ ဝါ၊ ဆိုးရည်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ စိက္ခလ္လံ ဝါ၊ ရွှံ့ရည်ကိုလည်းကောင်း။ ကီဠတိ၊ ကစားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဟသဓမ္မေ၊ မကစား မမြူးထူးခြင်း၌။ ဟသဓမ္မသညီ၊ ကစားမြူးထူး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဟသဓမ္မေ၊ မကစား မမြူးထူးခြင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဟသဓမ္မေ၊ မကစား မမြူးထူးခြင်း၌။ အဟသဓမ္မသညီ၊ မကစား မမြူးထူးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၃၉။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ န ဟသာဓိပ္ပါယော၊ မကစား မမြူးထူးလိုဘဲ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဩတရိတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ပလဝတိ ဝါ၊ ကူးမူလည်း ကူးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဟသဓမ္မသိက္ခာပဒံ၊ ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၄-အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ်
၃၄၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော ဆန္န၊ ငါ့ရှင် ဆန္န။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော၊ ထိုဆန္နသည်။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကရောတိယေဝ၊ ပြုသည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။
ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၄၁။ “အနာဒရိယေ၊ ပုဂ္ဂလဓမ္မ၌ မရိုသေခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၄၂။ အနာဒရိယံ နာမ၊ မရိုသေခြင်း မည်သည်ကား။ အနာဒရိယာနိ၊ မရိုသေခြင်းတို့သည်။ ပုဂ္ဂလာနာဒရိယဉ္စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရိုသေခြင်းလည်းကောင်း။ ဓမ္မာနာဒရိယဉ္စ၊ ဓမ္မ၌ မရိုသေခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
ပုဂ္ဂလာနာဒရိယံ နာမ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရိုသေခြင်း မည်သည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းသည်။ ပညတ္တေန၊ ဝိနည်း သိက္ခာပုဒ်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဥက္ခိတ္တကော ဝါ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝမ္ဘိတော ဝါ၊ ရှုတ်ချအပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရဟိတော ဝါ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အကတံ၊ မလိုက်နာအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မာနာဒရိယံ နာမ၊ ဓမ္မ၌ မရိုသေခြင်း မည်သည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းသည်။ ပညတ္တေန၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အယံ၊ ဤတရားသည်။ နဿေယျ ဝါ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်အံ့နည်း။ ဝိနဿေယျ ဝါ၊ ပျက်မူလည်း ပျက်အံ့နည်း။ အန္တရဓာယေယျ ဝါ၊ ကွယ်မူလည်း ကွယ်အံ့နည်း။”” တံ ဝါ၊ ထိုပညတ်ကိုလည်း။ န သိက္ခိတုကာမော၊ မသင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၄၃။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပညတ္တေန၊ သုတ် အဘိဓမ္မာဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒံ၊ ဤစကားသည်။ သလ္လေခါယ၊ ခေါင်းပါးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဓုတတ္ထာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း အကျိုးငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဝီရိယာရမ္ဘယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေန၊ လူသာမဏေသည်။ ပညတ္တေန ဝါ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အပညတ္တေန ဝါ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝုစ္စမနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒံ၊ ဤစကားသည်။ သလ္လေခါယ၊ ခေါင်းပါးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဓုတတ္ထာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း အကျိုးငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၄၄။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယာနံ၊ ဆရာတို့၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဂ္ဂဟော၊ ပါဠိ သင်ခြင်းသည်။ ပရိပုစ္ဆာ၊ အဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အနာဒရိယသိက္ခာပဒံ၊ အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၅-ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ်
၃၄၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယေ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိံသာပေန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ဘိံသာပီယမာနာ၊ ချောက်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဘိံသာပေန္တိ၊ ချောက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိံသာပေဿန္တိ နာမ၊ ချောက်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိံသာပေထ၊ ချောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိံသာပေဿထ နာမ၊ ချောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၄၆။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိံသာပေယျ၊ ချောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၄၇။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဘိံသာပေယျာတိ၊ ဘိံသာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူကို။ ဘိံသာပေတုကာမော၊ ချောက်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပံ ဝါ၊ အဆင်းကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဒံ ဝါ၊ အသံကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓံ ဝါ၊ အနံ့ကိုလည်းကောင်း။ ရသံ ဝါ၊ အရသာကိုလည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဝါ၊ အတွေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ ဝါ၊ ကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ န ဝါ ဘာယေယျ၊ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စောရကန္တာရံ ဝါ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ၊ တစ္ဆေ မြေဘုတ်ရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခတိ၊ ပြောကြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ ဝါ၊ ကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ န ဝါ ဘာယေယျ၊ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၄၈။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေတိ၊ ချောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေတိ၊ ချောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေတိ၊ ချောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူ သာမဏေကို။ ဘိံသာပေတုကာမော၊ ချောက်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပံ ဝါ၊ အဆင်းကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဒံ ဝါ၊ အသံကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓံ ဝါ၊ အနံ့ကိုလည်းကောင်း။ ရသံ ဝါ၊ အရသာကိုလည်းကောင်း။ ဗောဋ္ဌဗ္ဗွံ ဝါ၊ အတွေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ဆောင်အံ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ ဝါ၊ ကြောက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ န ဝါ ဘာယေယျ၊ မကြောက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စောရကန္တာရံ ဝါ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ၊ တစ္ဆေ မြေဘုတ်ရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခတိ၊ ပြောကြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ ဝါ၊ ကြောက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ န ဝါ ဘာယေယျ၊ မကြောက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေယျ၊ ချောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေတိ၊ ချောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိံသာပေတိ၊ ချောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၄၉။ န ဘိံသာပေတုကာမော၊ ချောက်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပံ ဝါ၊ အဆင်းကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဒံ ဝါ၊ အသံကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓံ ဝါ၊ အနံ့ကိုလည်းကောင်း။ ရသံ ဝါ၊ အရသာကိုလည်းကောင်း။ ဗောဋ္ဌဗ္ဗံ ဝါ၊ အတွေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ စောရကန္တာရံ ဝါ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ဝါဠကန္တာရံ ဝါ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ပိသာစကန္တာရံ ဝါ၊ တစ္ဆေ မြေဘုတ်ရှိသော ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခတိ၊ ပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဘိံသာပနသိက္ခာပဒံ၊ ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၆-ဇောတိကသိက္ခာပုဒ်
၃၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဂ္ဂေသု၊ ဘဂ္ဂတိုင်းတို့၌။ သံသုမာရဂိရေ၊ သံသုမာရဂိရိပြည်၌။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠာအမည်ရှိသော တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟေမန္တိကေ ကာလေ၊ ဆောင်းကာလ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ သုသိရကဋ္ဌံ၊ အခေါင်းရှိသော သစ်ကို။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ၊ ညှိ၍။ ဝိသိဗ္ဗေသုံ၊ လှုံကြကုန်၏။ တသ္မိံ စ သုသိရေ၊ ထိုအခေါင်းရှိသော သစ်၌လည်း။ ကဏှသပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်သည်။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးဖြင့်။ သန္တတ္တော၊ ပူသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိပါတေသိ၊ လိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဥပဓာဝိံသု၊ ပြေးကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ၊ ညှိ၍။ ဝိသိဗ္ဗေဿန္တိ နာမ၊ လှုံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ၊ ညှိ၍။ ဝိသိဗ္ဗေန္တိ၊ လှုံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ၊ ညှိ၍။ ဝိသိဗ္ဗေဿန္တိ နာမ၊ လှုံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ မီးလှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ညှိငြားအံ့။ သမာဒဟာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ညှိစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ၊ သူနာမေးလာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ၊ ညှိ၍။ ဝိသိဗ္ဗေမ၊ လှုံရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာ
ယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိသိဗ္ဗေမ၊ မလှုံရကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတွာ ဝါ၊ မိမိညှိ၍လည်းကောင်း။ သမာဒဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ညှိစေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗေတုံ၊ လှုံခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ညှိငြားအံ့။ သမာဒဟာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ညှိစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဒီပေပိ၊ ဆီမီး ညှိထွန်းရာ၌လည်းကောင်း။ ဇောတိကေပိ၊ သပိတ်ဖုတ်ခြင်းစသော မီးကိုပြုရာ၌လည်းကောင်း။ ဇန္တာဃရေပိ၊ ဇရုံးအိမ်၌လည်းကောင်း။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ရှိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကြောင့်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟိတုံ၊ မိမိညှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမာဒဟာပေတုံ၊ သူတစ်ပါးကို ညှိစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၅၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ညှိငြားအံ့။ သမာဒဟာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ညှိစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၅၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂိလာနော နာမ၊ မနာသော ရဟန်း မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနော နာမ၊ နာသော ရဟန်း မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခောတိ၊ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော ဟူသည်ကား။ တပ္ပိတုကာမော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိ နာမ၊ ဇောတိမည်သည်ကား။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သမာဒဟေယျာတိ၊ သမာဒဟေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သမာဒဟတိ၊ ညှိအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သမာဒဟာပေယျာတိ၊ သမာဒဟာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ သမာဒဟတိ၊ ညှိအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာတိ၊ အညတြ တထာရူပပ္ပစ္စယာဟူသည်ကား။ တထာရူပပ္ပစ္စယံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။
၃၅၅။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ညှိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။
သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ညှိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိသိဗ္ဗနာပေက္ခော၊ လှုံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ညှိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိလာတံ၊ မီးစကို။ ဥက္ခိပတိ၊ မြှောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနသညီ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ညှိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ညှိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနသညီ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမာဒဟတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ညှိအံ့။ သမာဒဟာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ညှိစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၆။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော မီးကို။ ဝိသိဗ္ဗေတိ၊ လှုံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝီတစ္စိတံ၊ အလျှံကင်းသော။ အင်္ဂါရံ၊ မီးကျီးခဲကို။ ဝိသိဗ္ဗေတိ၊ လှုံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဒီပေ၊ ဆီမီးညှိထွန်းခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဇောတိကေ၊ မီးဖြင့် ပြုအပ်သော သပိတ်ဖုတ်ခြင်း စသည်၌ လည်းကောင်း။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌လည်းကောင်း။ သမာဒဟတိ၊ ညှိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တထာရူပပ္ပစ္စယာ၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ သမာဒဟတိ၊ ညှိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဇောတိကသိက္ခာပဒံ၊ ဇောတိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၇-နဟာနသိက္ခာပုဒ်
၃၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တပေါဒေ၊ တပေါဒါမြစ်၌။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “သီသံ နဟာယိဿာမိ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ တပေါဒံ၊ တပေါဒါမြစ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်သေး၏။” တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ပဋိမာနေသိ၊ ငံ့လင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာ၀ သမန္ဓကာရာ၊ ညဉ့်မိုက်သည်တိုင်အောင်။ နဟာယိံသု၊ ရေချိုးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ သီသံ နဟာယိတွာ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုး၍။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါးသည်။ ထကိတေ၊ ပိတ်သည်ရှိသော်။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့ပ၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ကာလဿေဝ၊ နံနက်စောစောကသာလျှင်။ အသမ္ဘိန္နေန ဝိလေပနေန အသမ္ဘိန္နဝိလေပနော ဟုတွာ၊ မပျက်သော နံ့သာပျောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာလဿေဝ၊ နံနက်စောစောကသာလျှင်။ အသမ္ဘိန္နေန ဝိလေပနေန အသမ္ဘိန္နဝိလေပနော ဟုတွာ၊ မပျက်သော နံ့သာပျောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဂတော၊ လာသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။
အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပဿိတွာပိ၊ မြင်ကုန်လျက်လည်း။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပဿိတွာပိ၊ မြင်ကုန်လျက်လည်း။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဏှသမယေ၊ ပူသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ပရိဠာဟသမယေ၊ အိုက်သော အခါ၌လည်းကောင်း။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န နဟာယန္တိ၊ ရေမချိုးကုန်။ သေဒဂတေန၊ ချွေးလူးသော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သေနာသနမ္ပိ၊ အိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ ဒုဿတိ၊ ညစ်နွမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဏှသမယေ၊ ပူသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ပရိဠာဟသမယေ၊ အိုက်သော အခါ၌လည်းကောင်း။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယိတုံ၊ ရေချိုးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲ ရေချိုးရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ အယံ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ ဤတစ်လခွဲလည်းကောင်း။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသော လလည်းကောင်း။ ဣစ္စေတေ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသော အခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနပုစ္ဆကာ၊ သူနာမေးလာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယာမ၊ ရေချိုးရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ‘ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န နဟာယာမ၊ ရေမချိုးရကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယိတုံ၊ ရေချိုးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲ၏ အတွင်း၌။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ အယံ ဒိဃဍ္ဎော မာသော၊ ဤတစ်လခွဲလည်းကောင်း။”
ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသော လလည်းကောင်း။ ဣစ္စေတေ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသော အခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သော အခါ။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န နဟာယန္တိ၊ ရေမချိုးကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သေဒဂတေန၊ ချွေးလူးသော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သေနာသနမ္ပိ၊ အိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ ဒုဿတိ၊ ညစ်နွမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကမ္မသမယေ၊ အမှုပြုသော အခါ၌။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယိတုံ၊ ရေချိုးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယေယျ၊ ရေးချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ အယံ ဒီဃဍ္ဎော မာသော၊ ဤတစ်လခွဲလည်းကောင်း။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသောလလည်းကောင်း။ ဣစ္စေတေ၊ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသော အခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သော အခါ။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ ကမ္မသမယော၊ အမှုပြုသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န နဟာယန္တိ၊ ရေမချိုးကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သေဒဂတေန၊ ချွေးလူးသော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သေနာသနမ္ပိ၊ အိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ ဒုဿတိ၊ ညစ်နွမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒ္ဓါနဂမနသမယေ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောအခါ၌။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယိတုံ၊ ရေချိုးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ လခွဲအတွင်း၌ရေချိုးရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ အယံ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ ဤတစ်လခွဲလည်းကောင်း။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသော လလည်းကောင်း။ ဣစ္စေတေ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎေတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသော အခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သော အခါ။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ ကမ္မသမယော၊ အမှုပြုသော အခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်းရေချိုးရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၂။ တေ ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်း အမှုကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ သရဇေန၊ မြူနှင့် တကွသော။ ဝါတေန၊ လေဖြင့်။ ဩကိဏ္ဏာ၊ ပြွမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ထောကံ ထောကံ၊ အနည်းငယ် အနည်းငယ်။ ဖုသာယတိ၊ စွတ်သည်ကို ပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န နဟာယန္တိ၊ ရေမချိုးကုန်။
ကိလိန္နေန၊ ညစ်ညူးသော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သေနာသနမ္ပိ၊ အိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ ဒုဿတိ၊ ညစ်နွမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝါတဝုဋ္ဌိသမယေ၊ လေနှင့်တကွ မိုးရွာသော အခါ၌။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ နဟာယိတုံ၊ ရေချိုးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၆၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩရေနဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအတွင်း၌။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ အယံ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ ဤတစ်လခွဲလည်းကောင်း။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသော လလည်းကောင်း။ ဣစ္စေတေ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသော အခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သော အခါ။ ဂိလာနသမယော၊ နာသော အခါ။ ကမ္မသမယော၊ အမှုပြုသော အခါ။ အဒ္ဓါနဂမနသမယော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော အခါ။ ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော၊ လေနှင့်တကွ မိုးရွာသော အခါ။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုလခွဲအတွင်း ရေချိုးရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၆၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩရေနဒ္ဓမာသန္တိ၊ ဩရေနဒ္ဓမာသံဟူသည်ကား။ ဦနကဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲအောက် အယုတ်။
နဟာယေယျာတိ၊ နဟာယေယျဟူသည်ကား။ စုဏ္ဏေန ဝါ၊ ကသယ်မှုန့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာယ ဝါ၊ မြေညက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပယောဂေ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ နဟာနပရိယောသာနေ၊ ရေချိုးပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ဥဏှသမယော နာမ၊ ပူသောအခါ မည်သည်ကား။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဒိယဍ္ဎော မာသော၊ တစ်လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ပရိဠာဟသမယော နာမ၊ အိုက်သောအခါ မည်သည်ကား။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပဌမော မာသော၊ ရှေးဦးစွာသော လတည်း။ “ဣစ္စေတေ ဣတိ ဧတေ အဍ္ဎတေယျမာသာ၊ ဤနှစ်လခွဲတို့သည်။ ဥဏှသမယော၊ ပူသောအခါ။ ပရိဠာဟသမယော၊ အိုက်သောအခါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။
ဂိလာနသမယော နာမ၊ နာသောအခါ မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ နဟာနေန၊ ရေချိုးခြင်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ “ဂိလာနသမယော”တိ၊ နာသော အခါဟူ၍။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။
ကမ္မသမယော နာမ၊ အမှုပြုသောအခါ မည်သည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပရိဝေဏမ္ပိ၊ ပရိဝုဏ်ကိုလည်း။ သမ္မဋ္ဌံ၊ တံမြက်လှည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ကမ္မသမယော”တိ၊ အမှုပြုသော အခါဟူ၍။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။
အဒ္ဓါနဂမနသမယော နာမ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောအခါ မည်သည်ကား။ “အဒ္ဓယောဇနံ၊ ယူဇနာခွဲရှိသော ခရီးသို့။ ဂစ္ဆိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားဆဲသော ရဟန်းသည်။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။ ဂတေန၊ သွားပြီးသော ရဟန်းသည်။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။
ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော နာမ၊ လေနှင့်တကွ မိုးရွာသောအခါ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သရဇေန၊ မြူနှင့် တကွသော။ ဝါတေန၊ လေဖြင့်။ ဩကိဏ္ဏာ၊ ပြွမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဒွေ ဝါ၊ နှစ်စက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တီဏိ ဝါ၊ သုံးစက်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကဖုသိတာနိ၊ ရေပေါက်တို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ပတိကာနိ၊ ကျကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ “ဝါတဝုဋ္ဌိသမယော”တိ၊ လေနှင့်တကွ မိုးရွာသော အခါဟူ၍။ နဟာယိတဗ္ဗံ၊ ရေချိုးအပ်၏။
၃၆၅။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲအောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲအောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။
ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲအောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၆။ သမယေ၊ အခါ၌။ အဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတိရေကဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲထက် လွန်သည်၌။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ဖြစ်၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု၊ အလုံးစုံတို့၏ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ နဟာနသိက္ခာပဒံ၊ နဟာနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၈-ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ်
၃၆၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇကာ စ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာကေတာ၊ သာကေတမြို့မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ တေ၊ ထိုရဟန်း ပရိဗိုဇ်တို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ရာဇဘဋာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ သဘဏ္ဍေ၊ အထုပ်နှင့် တကွကုန်သော။ တေ စောရေ၊ ထိုခိုးသူတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းယူကုန်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ သကံ သကံ၊ မိမိ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သဉ္ဇာနိတွာ၊ အမှတ်ဖြင့် သိကုန်၍။ ဂဏှန္တု၊ ယူစေကုန်သတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသုံ၊ စေလွှတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န သဉ္ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အတ္တနော အတ္တနော၊ မိမိ မိမိ ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န သဉ္ဇာနိဿန္တိ နာမ၊ မသိကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုတရားအား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုတရားအား လျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်းငှာ လည်းကောင်း (ပ)။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၃၆၈။ “နဝံ စီဝရလာဘေန၊ သင်္ကန်းသစ်ကို ရသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ နီလံ ဝါ၊ ကြေးညို သစ်ရွက်ညိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဒ္ဒမံ ဝါ၊ ရွှံ့ညွန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာဠသာမံ ဝါ၊ ညိုသော အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းကို။
အနာဒါ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ နဝံ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသစ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၆၉။ နဝံ နာမ၊ အသစ် မည်သည်ကား။ အကတကပ္ပံ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ အာဒါတဗ္ဗန္တိ၊ တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ဟူသည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။
နီလံ နာမ၊ အညို မည်သည်ကား။ နီလာနိ၊ အညိုတို့သည်။ ကံသနီလံ၊ ကြေးညို။ ပလာသနီလံ၊ သစ်ရွက်ညို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
ကဒ္ဒမော နာမ၊ ညွန် မည်သည်ကား။ ဩဒကော၊ ရေနှင့်ရောသော ညွန်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ကာဠသာမံ နာမ၊ ညိုသော အဆင်း မည်သည်ကား။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကာဠသာမကံ၊ အမည်း အရွှေ ရောသော အဆင်းတည်း။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏန္တိ၊ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု တိဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ အညတရံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံဟူသည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုသဂ္ဂေနပိ၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်လည်း။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာနံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ နဝံ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသစ်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၇၀။ အနာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်သည်၌။ အနာဒိန္နသညီ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်သည်၌။ အာဒိန္နသညီ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်သည်၌။ အနာဒိန္နသညီ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒိန္နေ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်သည်၌။ အာဒိန္နသညီ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၁။ အာဒိယိတွာ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးပြီး၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပေါ၊ ကပ္ပဗိန္ဒုသည်။ နဋ္ဌော၊ ပျက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပကတောကာသော၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးရာအရပ်သည်။ ဇိဏ္ဏော၊ ဆွေးမြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပကတေန၊ ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးပြီးသော သင်္ကန်းနှင့်။ အကပ္ပကတံ၊ ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးရသော သင်္ကန်းကို။ သံသိဗ္ဗိတံ၊ စပ်၍ ချုပ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဂ္ဂဠေ၊ အပေါ်လွှာ၌လည်းကောင်း။ အနုဝါတေ၊ အလျား အနားပတ်၌လည်းကောင်း။ ပရိဘဏ္ဍေ၊ အနံ အနားပတ်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၉-ဝိကပ္ပနသိက္ခာပုဒ်
၃၇၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ
ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘာတုနော၊ အစ်ကို၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အယံ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြု၍။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ အပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇသိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၇၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ ဝါ၊ ရဟန်းယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ ဝါ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သမဏေရဿ ဝါ၊ သာမဏေ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ ဝါ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၇၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခာမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု ဓမ္မေသု၊ ခြောက်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။
သာမဏေရော နာမ၊ သာမဏေ မည်သည်ကား။ ဒသသိက္ခာပဒိကော၊ ဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်ရှိသော သူတည်း။
သာမဏေရီ နာမ၊ သာမဏေမ မည်သည်ကား။ ဒသသိက္ခာပဒိကာ၊ ဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်ရှိသော မိန်းမတည်း။
သာမန္တိ၊ သာမံဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ဝိကပ္ပနာ နာမ၊ ဝိကပ္ပနာ မည်သည်ကား။ ဝိကပ္ပနာ၊ ဝိကပ္ပနာတို့သည်။ သမ္မုခါဝိကပ္ပနာ စ၊ မျက်မှောက်၌ ပြုအပ်သော ဝိကပ္ပနာလည်းကောင်း။ ပရမ္မုခါဝိကပ္ပနာ စ၊ မျက်ကွယ်၌ ပြုအပ်သော ဝိကပ္ပနာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
သမ္မုခါဝိကပ္ပနာ နာမ၊ မျက်မှောက်၌ ပြုအပ်သော ဝိကပ္ပနာ မည်သည်ကား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဝိကပ္ပေမိ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၏။ ဝါ၊ တစ်နည်းကား။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ဝိကပ္ပေမိ၊ ဝိကပ္ပနာပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ ပြုခြင်းသည်။ သမ္မုခါဝိကပ္ပနာ နာမ၊ မျက်မှောက်၌ ပြုအပ်သော ဝိကပ္ပနာ မည်၏။
ပရမ္မုခါဝိကပ္ပနာ နာမ၊ မျက်ကွယ်၌ ပြုအပ်သော ဝိကပ္ပနာ မည်သည်ကား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဝိကပ္ပနတ္ထာယ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒမ္မိ၊ လှူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ “တေ၊ သင်၏။ မိတ္တော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်းကောင်း။ သန္ဒိဋ္ဌော ဝါ၊ မြင်ဖူးကာမျှသည်လည်းကောင်း။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းတည်း။ သန္ဒိဋ္ဌော၊ မြင်ဖူးကာမျှဖြစ်သော အဆွေခင်ပွန်းတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေန၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဒမ္မိ၊ လှူ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ ပရိဘုဉ္ဇ ဝါ၊ သုံးဆောင်မူလည်း သုံးဆောင်လော့။ ဝိဿဇ္ဇေဟိ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း စွန့်လော့။ ယထာပစ္စယံ၊ အကြောင်းအားလျော်စွာ။ ကရောဟိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ နာမ၊ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏ မည်သည်ကား။ တဿ ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အဒိန္နံ၊ မပေးအပ်။ တဿ ဝါ၊ ထိုရဟန်းနှင့်လည်း။ အဝိဿသန္တော၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၇၅။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သည်၌။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် ပြုအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓိဋ္ဌေတိ ဝါ၊ အဓိဋ္ဌာန်မူလည်း တင်အံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း စွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်သည်၌။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓါရဏသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၆။ သော ဝါ၊ ထိုဝိနည်းဓိုရ်ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ တဿ ဝါ၊ ထိုရဟန်းနှင့်လည်း။ ဝိဿသေန္တော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဝိကပ္ပနသိက္ခာပဒံ၊ ဝိကပ္ပနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရာပါနဝဂ်
၁၀-စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပုဒ်
၃၇၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသန္နိဟိတပရိက္ခာရာ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်သော ပရိက္ခရာရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အပနိဓေန္တိ၊ ဝှက်ထားကုန်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟသန္တိ၊ ရယ်ရွှင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အပနိဓေန္တိ၊ ဝှက်ထားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။
ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အပနိဓေဿန္တိ နာမ၊ ဝှက်ထားကုန်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အပနိဓေထ၊ ဝှက်ထားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တမ္ပိ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အပနိဓေဿထ နာမ၊ ဝှက်ထားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၇၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ နိသီဒနံ ဝါ၊ နိသီဒိုင်ကိုလည်းကောင်း။ သူစိဃရံ ဝါ၊ အပ်ကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ၊ ခါးပန်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဟသာပေက္ခောပိ၊ ရယ်ရွှင်လိုသည်ဖြစ်၍။ အပနိဓေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ဝှက်ထားငြားအံ့။ အပနိဓာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၇၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။
ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ အယောပတ္တော၊ သံသပိတ်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာပတ္တော၊ မြေသပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်လုံးတို့တည်း။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
နိသီဒနံ နာမ၊ နိသီဒိုင် မည်သည်ကား။ သဒသံ၊ အဆာရှိသော အခင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သသူစိကံ ဝါ၊ အပ်ရှိသော အပ်ကျည်သည်လည်းကောင်း။ အသူစိကံ ဝါ၊ အပ်မရှိသော အပ်ကျည်သည်လည်းကောင်း။ သူစိဃရံ နာမ၊ အပ်ကျည် မည်၏။
ကာယဗန္ဓနံ နာမ၊ ခါးပန်း မည်သည်ကား။ ကာယဗန္ဓနာနိ၊ ခါးပန်းတို့သည်။ ပဋ္ဋိကာ၊ ပုဆိုးဖြင့် ပြုအပ်သော ခါးပန်းလည်းကောင်း။ သူကရန္တကံ၊ ဝက်အူခါးပန်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
အပနိဓေယျ ဝါတိ၊ အပနိဓေယျ ဝါဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အပနိဓေတိ၊ ဝှက်ထားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပနိဓာပေယျ ဝါတိ၊ အပနိဓာပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ အပနိဓေတိ၊ ဝှက်ထားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပီတိ၊ အန္တမသော ဟသာပေက္ခောပိဟူသည်ကား။ ကီဠာဓိပ္ပါယော၊ ကစားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
၃၈၀။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ နိသီဒနံ ဝါ၊ နိသီဒိုင်ကိုလည်းကောင်း။ သူစိဃရံ ဝါ၊ အပ်ကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ၊ ခါးပန်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဟသာပေက္ခောပိ၊ ရယ်ရွှင်လိုသည်ဖြစ်၍လည်း။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ (ပ)။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ နိသီဒနံ ဝါ၊ နိသီဒိုင်ကိုလည်းကောင်း။ သူစိဃရံ ဝါ၊ အပ်ကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနံ ဝါ၊ ခါးပန်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းခြားအားဖြင့်။ ဟသာပေက္ခောပိ၊ ရယ်ရွှင်လိုသည်ဖြစ်၍လည်း။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဟသာပေက္ခောပိ၊ ရယ်ရွှင်လိုသည်ဖြစ်၍လည်း။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူ သာမဏေ၏။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဟသာပေက္ခောပိ၊ ရယ်ရွှင်လိုသည်ဖြစ်၍လည်း။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အပနိဓေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဝှက်ထားအံ့။ အပနိဓာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဝှက်ထားစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၁။ န ဟသာဓိပ္ပါယော၊ ရယ်ရွှင်ခြင်းငှာ အလိုမရှိဘဲ။ ဒုန္နိက္ခိတ္တံ၊ မကောင်းသဖြင့် ထားအပ်သည်ကို။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြု၍။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သုရာပါနဝဂ္ဂေါ၊ သုရာပါနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုသုရာပါနဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
သုရာ၊ သုရာပါနသိက္ခာပုဒ်။ အင်္ဂုလိ၊ အင်္ဂုလိပတောဒကသိက္ခာပုဒ်။ ဟာသော စ၊ ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ်။ အနာဒရိယဉ္စ၊ အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ်။ ဘိံသနံ၊ ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ်။ ဇောတိ၊ ဇောတိက သိက္ခာပုဒ်။ နဟာန၊ နဟာနသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ်။ အပနိဓေန၊ အပနိဓာနသိက္ခာပုဒ်။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓါရဏံ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြု၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဘဲ သုံးဆောင်သော သိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၁-သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်
၃၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်တော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဣဿာသော၊ လေးသမားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီသည်။ ကာကာ စ၊ ကျီးတို့ကိုလည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီသည်။ ကာကေ၊ ကျီးတို့ကို။ ဝိဇ္ဈိတွာ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ပစ်၍ပစ်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ သူလေ၊ တံစို့၌။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမေ ကာကာ၊ ဤကျီးတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပိတာ၊ ချအပ်ကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ ကာကာ၊ ဤကျီးတို့ကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပိတာ၊ ချအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿတိ နာမ၊ ချဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿသိ နာမ၊ ချဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၈၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၈၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဉ္စိစ္စာတိ၊ သဉ္စိစ္စဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ကောင်းစွာ သိလျက်။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဝီတိက္ကမော၊ လွန်ကျုးခြင်းတည်း။
ပါဏော နာမ၊ သတ္တဝါ မည်သည်ကား။ တိရစ္ဆာနဂတပါဏော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော သတ္တဝါကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာတိ၊ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျဟူသည်ကား။ ဇီဝိတိန္ဒြိယံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဥပရောဓေတိ၊ ကင်းစေအံ့။ သန္တတိံ၊ အစဉ်ကို။ ဝိကောပေတိ၊ ဖျက်ဆီးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၅။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါ၌။ ပါဏသညီ၊ သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါ၌။ အပ္ပါဏသညီ၊ သတ္တဝါမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပ္ပါဏေ၊ သတ္တဝါ မဟုတ်သည်၌။ ပါဏသညီ၊ သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏေ၊ သတ္တဝါ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏေ၊ သတ္တဝါ မဟုတ်သည်၌။ အပ္ပါဏသညီ၊ သတ္တဝါမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၈၆။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ၊ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၂-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်
၃၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ သပ္ပါဏကံ၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿထ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။
ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၈၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သပ္ပါဏကံ၊ ပိုးရှိသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြန်ကုန်လော့။
၃၈၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ “သပ္ပါဏက”န္တိ၊ သပ္ပါဏကံဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ “ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်သဖြင့်။ မရိဿန္တိ၊ သေကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၀။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ သပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးရှိသည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါဏကေ၊ ပိုးရှိသည်၌။ အပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ သပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသည်၌။ အပ္ပါဏကသညီ၊ ပိုးမရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၉၁။ “သပ္ပါဏက”န္တိ၊ ပိုးရှိ၏ဟု။ အဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ “အပ္ပါဏက”န္တိ၊ ပိုးမရှိဟု။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ “ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်သဖြင့်။ န မရိဿန္တိ၊ မသေကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သပ္ပါဏသိက္ခာပဒံ၊ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ္ဂ
၃-ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ်
၃၉၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ နိဟတာဓိကရဏံ၊ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကမ္မာယ၊ ကံဖြစ်စေခြင်းငှာ။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အနိဟတံ၊ မငြိမ်းစေအပ်။ ဒုန္နိဟတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဟနိတဗ္ဗံ၊ ငြိမ်းစေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥက္ကောဋေန္တိ၊ လှုပ်ချောက်ချားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ နိဟတာဓိကရဏံ၊ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကမ္မာယ၊ ကံဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဥက္ကော
ဋေဿန္တိ နာမ၊ လှုပ်ချောက်ချားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ နိဟတာဓိကရဏံ၊ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကမ္မာယ၊ ကံဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဥက္ကောဋေထ၊ လှုပ်ချောက်ချားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါပေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရတိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ နိဟတာဓိကရဏံ၊ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကမ္မာယ၊ ကံဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဥက္ကောဋေဿထ နာမ၊ လှုပ်ချောက်ချားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃာပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၉၃။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ နိဟာတာဓိကရဏံ၊ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကမ္မာယ၊ ကံဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဥက္ကောဋေယျ၊ လှုပ်ချောက်ချားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၉၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်မူလည်း။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ယထာဓမ္မံ နာမ၊ တရားအားလျော်စွာ ပြုသော ကံ မည်သည်ကား။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာဝိနည်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော ကံတည်း။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ ယထာဓမ္မံ နာမ၊ တရားအားလျော်စွာ ပြုသော ကံမည်၏။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရုဏ်း မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေယျာတိ၊ ပုနကမ္မာယ ဥက္ကောဋေယျဟူသည်ကား။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အနိဟတံ၊ မငြိမ်းစေအပ်။ ဒုန္နိဟတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်၏။ ပုန နိဟနိတဗ္ဗ”န္တိ၊ တစ်ဖန် ငြိမ်းစေအပ်၏ ဟူ၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၅။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၉၆။ “အဓမ္မေန ဝါ၊ မဟုတ်မမှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂေန ဝါ၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဥက္ကောဋေတိ၊ လှုပ်ချောက်ချားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပဒံ၊ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ္ဂ
၄-ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပုဒ်
၃၉၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ ဘာတုနော၊ အစ်ကို၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ကိံ အာရောစေသိ၊ အဘယ်သို့ပြောကြားသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ကဿစိ၊ တစုံတစ်ယောက်သော သူအား။ မာ အာရောစေဟိ၊ မပြောကြားလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိဝသန္တော၊ ပရိဝါသ်နေသည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစိံ၊ တောင်းပြီ။ တဿ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သောဟံ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပရိဝသာမိ၊ ပရိဝါသ်နေ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေဒိယာမိ၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းကို ရ၏။ ဝေဒိယတီတိ၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းကို ရသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣမံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရောတိ ကိံ နု ခေါ၊ ပြုလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အယံ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သဉ္စေတနိကံ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာရှိသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ‘ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူအား။ မာ အာရောစေဟိ၊ မပြောကြားလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဋိစ္ဆာဒေသိ ကိံ ပန၊ ဖုံးလွှမ်းသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖုံးလွှမ်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပဋိစ္ဆာဒေဿတိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပဋိစ္ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေဿသိ နာမ၊ ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၉၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနံဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပဋိစ္ဆာဒေယျ၊ ဖုံးလွှမ်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၉၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်မူလည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ် မည်သည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ စ၊ ပါရာဇိကအာပတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ စ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပဋိစ္ဆာဒေယျာတိ၊ ပဋိစ္ဆာဒေယျဟူသည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဇာနိတွာ၊ သူတစ်ပါး သိ၍။ စောဒေဿန္တိ၊ စောဒနာကုန်လတ္တံ့။ သာရေဿန္တိ၊ အောက်မေ့စေကုန်လတ္တံ့။ ခုံသေဿန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်လတ္တံ့။ ဝမ္ဘေဿန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ္တံ့။ မင်္ကုံ၊ မျက်နှာမသာယာခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ နာရောစေဿာမိ၊ မပြောကြားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၀။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ ရုန့်ရင်းသောအာပတ်ဟု အမှတ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေ၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ၊ ရုန့်ရင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ ဝါ၊ မရုန့်ရင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ အဇ္ဈာစာရံ၊ လွန်ကျူးခြင်းကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ ရုန့်ရင်းသောအာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လာယ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ အဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိသညီ၊ မရုန့်ရင်းသောအာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၁။ “သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ ဝါ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော ဝါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ၊ ဆန့်ကျင်သော အယူကို ယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ ဝါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သံဃဘေဒေါ ဝါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ ဝါ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ “အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ကက္ခဠော၊ ကြမ်းတန်း၏။ ဖရုသော၊ ကြမ်းကြုတ်၏။ ဇီဝိတန္တရာယံ ဝါ၊ အသက်၏အန္တရာယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယံ ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်၏ အန္တရာယ်ကိုလည်းကောင်း။ ကိရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အပဿန္တော၊ မမြင်သောကြောင့်။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ န ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သကေန ကမ္မေန၊ မိမိအမှုဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မပြောကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ္ဂ
၅-ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပုဒ်
၄၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ သဟာယကာ၊ အပေါင်းအဖော်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပါလိဒါရကော၊ ဥပါလိသူငယ်သည်။ တေသံ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီသူငယ်တို့၏။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးအမှုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ “ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ နုခေါ၊ အသက်ရှင်ရာအံ့နည်း။ န စ ကိလမေယျ နုခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာအံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ နု ခေါ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ န စ ကိလမေယျ နု ခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိရာ၏။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ အင်္ဂုလိယော၊ လက်ချောင်းတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ဂဏနံ၊ ဂဏန်းအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ နု ခေါ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ န စ ကိလမေယျ နုခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ၏။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ဂဏနံ၊ ဂဏန်းအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥရဿ၊ ရင်၏။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ရူပံ၊ အသပြာအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ နုခေါ၊ အသက်ရှင်ရာ။ န စ ကိလမေယျ နုခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ရူပံ၊ အသပြာအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော အလေ့ရှိကုန်၏။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းသော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ နိဝါတေသု၊ လေမရှိကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ခေါ ပဗ္ဗဇေယျ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုငြားအံ့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသော်သာလျှင်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ န စ ကိလမေယျ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။
ဥပါလိဒါရကော၊ ဥပါလိသူငယ်သည်။ မာတာ ပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤစကားပြောဆိုခြင်းကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဒါရကော၊ ဥပါလိသူငယ်သည်။ ယေန၊ ထိုသူငယ်တို့ရှိရာအရပ်သို့။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုသူငယ်တို့ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေသည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ “အယျာ၊ အမောင်တို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရဟန်းပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျ၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ ခေါ ပဗ္ဗဇိဿသိ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရဟန်းပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဒါရကာနံ၊ ထိုသူငယ်တို့၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ “သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ဒါရကာ၊ ဤသူငယ်တို့သည်။ သမာနစ္ဆန္ဒာ၊ တူသောအလို ရှိကုန်၏။ ကလျာဏာဓိပ္ပါယာ၊ ကောင်းသောအလို ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနိံသု၊ ခွင့်ပြုကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ဥပဇ္ဈယ်ပြု၍ပဉ္စင်းခံကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ “ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။
ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်သည်။ ဝိဘာယတိ၊ လင်း၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပိဝိဿထ၊ သောက်ရကုန်လတ္တံ့။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းသည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဘုဉ္ဇိဿထ၊ စားရကုန်လတ္တံ။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်သည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ခါဒိဿထ၊ ခဲရကုန်လတ္တံ့။ ယာဂု ဝါ၊ ယာဂုသည်လည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ထမင်းသည်လည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဘုဉ္ဇိဿထ၊ စားရကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံပိ ခေါ၊ ဤသို့ဆိုသော်လည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ရောဒန္တိယေဝ၊ ငိုကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ ရောဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ငိုသနည်း။ “ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တိယေဝ၊ ငိုကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ ဦဟဒန္တိပိ၊ ကျင်ကြီးလည်း စွန့်ကုန်၏။ ဥမ္မိဟန္တိပိ၊ ကျင်ငယ်လည်း စွန့်ကုန်၏။
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဒါရကသဒ္ဒံ၊ သူငယ်ငိုသော အသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သော ဒါရကသဒ္ဒေါ၊ ထိုသူငယ်ငိုသံသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။”” အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ လျှောက်ကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနကဝီသတိဝဿော၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အက္ခမော၊ သည်းမခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ထမင်းမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှတ် ခြင် လေ နေ ပူ မြွေ ကင်း သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ရောက်လာကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေအပ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အနဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းခံခြင်းသဘော မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိဝဿော၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလောဝ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ ခမော၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းခံနိုင်ခြင်းသဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၀၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ သော စ ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းမဖြစ်။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂါရယှာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ် ရှိမှန်း သိလျက် ပဉ္စင်းခံခြင်းသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်း၌။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၀၄။ ယော ပနာ တိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်မူလည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ဦနဝီသတိဝဿော နာမ၊ ဦနဝီသတိဝဿ မည်သည်ကား။ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿော၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။
“ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ၊ ” ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိယံ ဝါ၊ ကမ္မဝါစာဆရာကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိယဿ စ၊ ကမ္မဝါစာ ဆရာအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၅။ ဦနဝီသတိဝဿေ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ဦနဝီသတိဝဿသညီ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဝီသတိဝဿေ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဝီသတိဝဿေ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ဦနဝီသတိဝဿသညီ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿေ၊ ပြည့်သော အနှစ် နှစ်ဆယ်ရှိသည်၌။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၀၆။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသောသူကို။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ၊ ပြည့်သော အနှစ် နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော သူကို။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿသညီ၊ ပြည့်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပဒံ၊ ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ္ဂ
၆-ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၄၀၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ သတ္ထော၊ လှည်းကုန်သည်သည်။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပဋိယာလောကံ၊ အနောက်မျက်နှာအရပ်သို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာယသ္မန္တေဟိ၊ ဒါယကာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်ကား။ သုင်္ကံ၊ ကင်းခွန်ကို။ ပရိဟရိဿာမ၊ ရှောင်လွှဲကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ပဇာနာထ၊ သိကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကမ္မိယာ၊ မင်း၏ အမှုကို ပြုလုပ်သော သူတို့သည်။ “သတ္ထော၊ လှည်းကုန်သည်သည်။ သုင်္ကံ၊ ကင်းခွန်ကို။ ပရိဟရိဿတိ ကိရ၊ ရှောင်လွှဲလတ္တံ့သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုကင်းစောင့်တို့သည်။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ပရိယုဋ္ဌိံသု၊ အစောင့်အရှောက်ထားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ကမ္မိယာ၊ ထိုမင်း၏ အမှုကို ပြုလုပ်သော သူတို့သည်။ တံ သတ္ထံ၊ ထိုလှည်းကုန်သည်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ လုယက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ထေယျသတ္ထေန၊ ခိုးသူဖြစ်သော လှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆသိ၊ သွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်ပြီး၍။ ပလိဗုန္ဓေတွာ၊ နှောင့်ရှက်၍။ မုဉ္စိံသု၊ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။”
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ထေယျသတ္ထေန၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ထေယျသတ္ထေန၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇသိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ထေယျသတ္ထေန၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၀၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ထေယျသတ္ထေန၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၀၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ထေယျသတ္ထော နာမ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည် မည်သည်ကား။ ကတကမ္မာ ဝါ၊ ပြုအပ်သော ခိုးမှုရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အကတကမ္မာ ဝါ၊ မပြုအပ်သော ခိုးမှုရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရာဇာနံ ဝါ၊ မင်း၏ဥစ္စာကိုလည်း။ ထေယျံ၊ ခိုးသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ သုင်္ကံ ဝါ၊ ကင်းခွန်ကိုလည်း။ ပရိဟရန္တိ၊ ရှောင်လွှဲကုန်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သံဝိဓာယာတိ၊ သံဝိဓာယဟူသည်ကား။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ အဇ္ဇ ဝါ၊ ယနေ့လည်းကောင်း။ ဟိယျော ဝါ၊ နက်ဖြန်လည်းကောင်း။ ပရေ ဝါ၊ သန်ဘက်လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။” သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ၊ အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကျက်ပျံတကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၁၀။ ထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်၌။ ထေယျသတ္ထသညီ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော ပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်၌။ အထေယျသတ္ထသညီ၊ ခိုသူလှည်းကုန်သည်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ န သံဝိဒဟန္တိ၊ မတိုင်ပင်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။
အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်မဟုတ်သည်၌။ ထေယျသတ္ထသညီ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းသည်မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထေယျသတ္ထေ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်မဟုတ်သည်၌။ အထေယျသတ္ထသညီ၊ ခိုးသူလှည်းကုန်သည်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၁၁။ အသံဝိဒဟိတွာ၊ မတိုင်ပင်မူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သံဝိဒဟန္တိ၊ တိုင်ပင်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ ဝိသင်္ကေတေန၊ အချိန်းအချက် ချွတ်ယွင်းသဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်
၄၁၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမဒွါရေန၊ ရွာတံခါးဖြင့်။ အတိက္ကမတိ၊ လွန်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ သာမိကေန၊ လင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။ အယျေန၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ သိဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျောက်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧယျာသိ၊ လိုက်ခဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧဝရူပိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ အပိ ပဿေယျာထ၊ မြင်လိုက်ကြကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အနုဗန္ဓိတွာ၊ အစဉ်လိုက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ အာကောဋေတွာ၊ ထောင်းထု၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ပဓူပေန္တော၊ ကြံမှိုင်လျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ “အယျော၊ အမောင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န နိပ္ပါတေသိ၊ ခေါ်၍ မသွားပေ။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆာမိ၊ လိုက်သွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အကာရကော၊ မပြုတတ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ခမာပေဟိ၊ ကန်တော့ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ခမောပေသိ၊ ကန်တော့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇသိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။
မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၁၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော မိန်းမသည်။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
သံဝိဓာယာတိ၊ သံဝိဓာယဟူသည်ကား။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အယျ၊ အရှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အဇ္ဇ ဝါ၊ ယနေ့လည်းကောင်း။ ဟိယျော ဝါ၊ နက်ဖြန်လည်းကောင်း။ ပရေ ဝါ၊ သန်ဘက်လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပီတိ၊ အန္တမသော ဂါမန္တရမ္ပိဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကျက်ပျံတကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမနီးသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၁၅။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခိယာ ဝါ၊ ဘီလူးမနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတိယာ ဝါ၊ ပြိတ္တာမနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟိတ္ထိယာ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်မနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝိဓာယ၊ တိုင်ပင်၍။ ဧကဒ္ဓါနမဂ္ဂံ၊ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂါမန္တရမ္ပိ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ မာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌။ အမာတုဂါမသညီ၊ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၁၆။ အသံဝိဒဟိတွာ၊ မတိုင်ပင်မူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ သံဝိဒဟတိ၊ တိုင်ပင်အံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သံဝိဒဟတိ၊ မတိုင်ပင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိသင်္ကေတေန၊ အချိန်းအချက်ချွတ်ယွင်းသဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သံဝိဓာနသိက္ခာပဒံ၊ သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၈-အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၄၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗဿ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌဿ နာမ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတိ့ုကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗဿ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌဿ နာမ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ ကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ ကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။” အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားအပ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗော၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌော၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရိဋ္ဌရဟန်း ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းသတတ်အမျိုး၌ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော အရိဋ္ဌ၊ ငါ့ရှင် အရိဋ္ဌ။ တေ၊ သင်အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ “ဧဝံဗျာ ခေါ၊ ဤသို့ သင်တို့ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
“အာဝုသော အရိဋ္ဌ၊ ငါ့ရှင် အရိဋ္ဌ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော အရိဋ္ဌ၊ ငါ့ရှင် အရိဋ္ဌ။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပ္ပဿာဒါ၊ မသာယာအပ်ကုန် ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်း ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်း ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ၊ စက်ဆုတ်ဖွယ်သော အရိုးစုနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်း ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်း ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။
အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ မံသပေသူပမာ၊ သားတစ်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏ (ပ)။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ တိဏုက္ကူပမာ၊ မြက်မီးရှူးနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အင်္ဂါရကာသူပမာ၊ မီးကျီးစုနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သုပိနကူပမာ၊ အိပ်မက်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ယာစိတကူပမာ၊ ငှားရမ်းအပ်သော ဥစ္စာနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ရုက္ခဖလူပမာ၊ သစ်သီးနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အသိသူနူပမာ၊ စဉ်းတီတုံးနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သတ္တိသူလူပမာ၊ လှံတံကျင်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သပ္ပသိရူပမာ၊ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုကုန်၏။
ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗော၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌော၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်လျက်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ ထာမသာ၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရာမာသာ၊ မှားသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်။ အဘိနိဝိဿ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကိံ ဝေါဟရတိ၊ အဘယ်သို့ ပြောဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံဗျာ ခေါ၊ ဤသို့ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါဟရတိ၊ ဆို၏။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင်အခါ၌သာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတသ္မာ ဒိဋ္ဌိဂတာ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူမှ။ ဝိဝေစေတုံ၊ ကင်းစိမ့်သောငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အရိဋ္ဌ၊ အရိဋ္ဌ။ တေ၊ သင့်အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော”။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံဗျာခေါ၊ ဤသို့ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာသိ နု ခေါ နာမ၊ သိအောင် ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပ္ပဿာဒါ၊ မသာယာအပ်ကုန်ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သော အရိုးစုနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည်မဟုတ်လော (ပ)။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ မံသပေသူပမာ၊ သားတစ်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ တိဏုက္ကူပမာ၊ မြက်မီးရှူးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အင်္ဂါရကာသူပမာ၊ မီးကျီးစုနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သုပိနာကူပမာ၊ အိပ်မက်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ယာစိတကူပမာ၊ ငှားရမ်းအပ်သော ဥစ္စာနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ရုက္ခဖလူပမာ၊ သစ်သီးနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အသိသူနူပမာ၊ စဉ်းတီတုံးနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သတ္တိသူလူပမာ၊ လှံတံကျင်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။
ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သပ္ပသိရူပမာ၊ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်း ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်း ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ ဟောတော်မူပါလျက်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ အမှေ စေဝ၊ ငါဘုရားတို့ကိုလည်း။ အဗ္ဘာစိက္ခသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ အတ္တာနဉ္စ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ ခဏသိ၊ တူးဖြို၏။ ဗဟုဉ္စ၊ များစွာလည်း။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပသဝတိ၊ ပွားများ၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ တေ၊ သင့်အား။ တံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၁၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်လျက်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှောက်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ တဿ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ အယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခုဟူသည်ကား။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝံဝါဒီ၊ ဤသို့ဆိုလေ့ရှိ၏။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောမူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤအယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။
သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ ။
၄၂၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သောအခါရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသောသူအား။ အန္တရာယာယ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂၁။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂၂။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အရိဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၉-ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ်
၄၂၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာဝါဒိနာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိစ္ဆာအယူရှိသော။ အကဋာနုဓမ္မေန၊ မပြုအပ်သော သွင်းခြင်း ရှိသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော။ အရိဋ္ဌေန၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဘုဉ္ဇန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း စားကုန်၏။ သံဝသန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း နေကုန်၏။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာဝါဒိနာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိစ္ဆာအယူရှိသော။ အကဋာနုဓမ္မေန၊ မပြုအပ်သော သွင်းခြင်းရှိသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော။ အရိဋ္ဌေန၊ အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဘုဉ္ဇိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း စားကြကုန်ဘိသနည်း။ သံဝသိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း နေကြကုန်ဘိသနည်း။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကြကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိလျက်။ တထာဝါဒိနာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိစ္ဆာအယူရှိသော။ အကဋာနုဓမ္မေန၊ မပြုအပ်သော သွင်းခြင်းရှိသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော။ အရိဋ္ဌေန၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဘုဉ္ဇထာပိ၊ အတူတကွလည်း စားကြကုန်၏။ သံဝသထာပိ၊ အတူတကွလည်း နေကြကုန်၏။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေထ၊ ပြုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာဝါဒိနာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိစ္ဆာအယူရှိသော။ အကဋာနုဓမ္မေန၊ မပြုအပ်သော သွင်းခြင်းရှိသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော။ အရိဋ္ဌေန၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဘုဉ္ဇိဿထာပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း စားကြကုန်ဘိသနည်း။ သံဝသိဿထာပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း နေကြကုန်ဘိသနည်း။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿထ နာမ၊ ပြုကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၂၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ တထာဝါဒိနာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မိစ္ဆာအယူရှိသော။ အကဋာနုဓမ္မေန၊ မပြုအပ်သော သွင်းခြင်းရှိသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ အတူတကွမူလည်း စားငြားအံ့။ သံဝသေယျ ဝါ၊ အတူတကွမူလည်း နေငြားအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၂၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြသို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
တထာဝါဒိနာတိ၊ တထာဝါဒိနာဟူသည်ကား။ “ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဝါဒိနာ၊ ဤသို့ယူလေ့ရှိသော။
အကဋာနုဓမ္မော နာမ၊ အကဋာနုဓမ္မ မည်သည်ကား။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အနောသာရိတော၊ မသွင်းအပ်။
တံ ဒိဋ္ဌိံ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိန္တိ၊ တံ ဒိဋ္ဌိံ အပဋိနိဿဋ္ဌေန သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဋ္ဌေန၊ မစွန့်အပ်သော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။
သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါတိ ဧတ္ထ၊ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါဟူသော ဤပါဌ်၌။ သမ္ဘောဂေါ နာမ၊ သမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ သမ္ဘောဂါ၊ အတူတကွ သုံးဆောင်ခြင်းတို့သည်။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ စ၊ အာမိသသမ္ဘောဂလည်းကောင်း။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ စ၊ ဓမ္မသမ္ဘောဂလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ နာမ၊ အာမိသသမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းစသော အာမိသကို။ ဒေတိ ဝါ၊ ပေးမူလည်း ပေးအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝါ၊ ခံမူလည်း ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ နာမ၊ ဓမ္မသမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဝသေယျ ဝါတိ၊ သံဝသေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ဥက္ခိတ္တကေန၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရဏံ ဝါ၊ ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ၊ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ ဥက္ခိတ္တကေ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထကုန်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂၆။ ဥက္ခိတ္တကေ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ ဥက္ခိတ္တကသညီ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း နေအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တကေ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း နေအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တကေ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ အနုက္ခိတ္တကသညီ၊ မနှင်ထုတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း နေအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။
အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနုက္ခိတ္တကေ၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ ဥက္ခိတ္တကသညီ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း နေအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုက္ခိတ္တကေ၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း နေအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုက္ခိတ္တကေ၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်၌။ အနုက္ခိတ္တကသညီ၊ မနှင်ထုတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သံဝသတိ ဝါ၊ တကွမူလည်းနေအံ့။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၂၇။ အနုက္ခိတ္တောတိ၊ မနှင်ထုတ်အပ်ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းကို။ ဩသာရိတောတိ၊ သွင်းအပ်၏ ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဋ္ဌောတိ၊ စွန့်အပ်၏ ဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိဣမိနာဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်အဖြင့်။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပဒံ၊ ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၁၀-ကဏ္ဋကသိက္ခာပုဒ်
၄၂၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကဏ္ဋကဿ နာမ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသဿ၊ သာမဏေအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကဏ္ဋကဿ နာမ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသဿ၊ သာမဏေအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ ကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ ကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကဏ္ဋကော၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသော၊ သာမဏေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာမဏေရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ “အာဝုသော ကဏ္ဋက၊ ငါ့ရှင် ကဏ္ဋက။ တေ၊ သင့်အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧဝံဗျာ ခေါ၊ ဤသို့ ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော ကဏ္ဋက၊ ငါ့ရှင် ကဏ္ဋက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော ကဏ္ဋက၊ ငါ့ရှင် ကဏ္ဋက။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။
အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပ္ပဿာဒါ၊ မသာယာအပ်ကုန်ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏ (ပ)။ ဧဝံပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ ကဏ္ဋကော၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသော၊ သာမဏေသည်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်လျက်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ ထာမသာ၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရာမာသာ၊ မှားသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်။ အဘိနိဝိဿ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကိံ ဝေါဟရတိ၊ အဘယ်သို့ ပြောဆိုသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧဝံဗျာခေါ၊ ဤသို့ ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင်အခါ၌သာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတသ္မာ ဒိဋ္ဌိဂတာ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူမှ။ ဝိဝေစေတုံ၊ ကင်းစိမ့်သောငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ကဏ္ဋက၊ ကဏ္ဋက။ တေ၊ သင်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပန္နံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံဗျာခေါ၊ ဤသို့ကြားတိုင်း မှန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာသိ နု ခေါ နာမ၊ သိအောင် ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပ္ပဿာဒါ၊ မသာယာအပ်ကုန်ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဋ္ဌိကင်္ကလူပမာ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သော အရိုးစုနှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော (ပ)။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သပ္ပသိရူပမာ၊ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ ဟောတော်မူအပ်ပါလျက်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ အမှေ စေဝ၊ ငါဘုရားတို့ကိုလည်း။ အဗ္ဘာစိက္ခသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ အတ္တာနဉ္စ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ ခဏသိ၊ တူးဖြို၏။ ဗဟုံ စ၊ များစွာလည်း။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပသဝတိ၊ ပွားများ၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ တေ၊ သင့်အား။ တံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ နာသေတု၊ ဖျက်ဆီးလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ကိံ နာသေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဖျက်ဆီးအပ်သနည်း။ “အာဝုသော ကဏ္ဋက၊ ငါ့ရှင် ကဏ္ဋက။ တေ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ သတ္ထာ၊ ဆရာဟူ၍။ န စေ၀ အပဒိသိတဗ္ဗော၊ မညွှန်းအပ်သည်သာတည်း။ အညေ၊ သင်မှတစ်ပါးကုန်သော။ သမဏုဒ္ဒေသာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညည့်သုံးညည့်။ ယမ္ပိ စ သဟသေယျံ၊ အကြင်တကွအိပ်ခြင်းကိုလည်း။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။
သာပိ၊ ထိုတကွအိပ်ခြင်းသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိရေ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ။ စရ၊ သွားလေလော့။ ဝိနဿ၊ ပျောက်ပျက်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ နာသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာနာသိတံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ဥပလာပေန္တိပိ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းကုန်၏။ ဥပဋ္ဌာပေန္တိပိ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်၏။ သမ္ဘုဉ္ဇန္တိပိ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာနာသိတံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ဥပလာပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဥပဋ္ဌာပေဿန္တိပိ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်ဘိသနည်း။ သမ္ဘုဉ္ဇိဿန္တိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုကြကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာနာသိတံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ဥပလာပေထာပိ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းကုန်၏။ ဥပဋ္ဌာပေထာပိ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်၏။ သမ္ဘုဉ္ဇထာပိ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေထ၊ ပြုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ တထာနာသိတံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော။ ကဏ္ဋကံ၊ ကဏ္ဋက အမည်ရှိသော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ဥပလာပေဿထာပိ နာမ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဥပဋ္ဌာပေဿထာပိ နာမ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်ဘိသနည်း။ သမ္ဘုဉ္ဇိဿထာပိ နာမ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ သဟာပိ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေဿထ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၂၉။ သမဏုဒ္ဒေသောပိ၊ သာမဏေသည်လည်း။ “ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့ကို။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော သမဏုဒ္ဒေသော၊ ထိုသာမဏေကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော သမဏုဒ္ဒေသော၊ ထိုသာမဏေသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှောက်ရာ၏။ သော သမဏုဒ္ဒေသော၊ ထိုသာမဏေကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ တေ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ သတ္ထာ၊ ဆရာဟူ၍။ န စေ၀ အပဒိသိတဗ္ဗော၊ မညွှန်းအပ်သည်သာတည်း။ အညေ၊ သင်မှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမဏုဒ္ဒေသာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်။ ယမ္ပိ စ သဟသေယျံ၊ အကြင်တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ တကွအိပ်ခြင်းကိုလည်း။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုတကွအိပ်ခြင်းသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိရေ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ။ စရ၊ သွားလေလော့။ ဝိနဿ၊ ပျက်လေလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ တထာနာသိတံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော။ သမဏုဒ္ဒေသံ၊ သာမဏေကို။ ဥပလာပေယျ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းငြားအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေယျ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေငြားအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၃၀။ သမဏုဒ္ဒေသော နာမ၊ သမဏုဒ္ဒေသ မည်သည်ကား။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ယေမေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
သော သမဏုဒ္ဒေသောတိ၊ သော သမဏုဒ္ဒေသော ဟူသည်ကား။ ဧဝံဝါဒီ၊ ဤသို့ ဆိုလေ့ရှိသော။ ယော သော သမဏုဒ္ဒေသော၊ အကြင်သာမဏေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ အဗ္ဘာစိက္ခိ၊ မစွပ်စွဲလင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဗ္ဘက္ခာနံ၊ စွပ်စွဲခြင်းသည်။ န ဟိ သာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဟိ ဝဒေယျ၊ ဟောတော်မမူရာ။ အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ အန္တရာယိကာ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ပဋိသေဝတော၊ မှီဝဲသော သူအား။ အန္တရာယာယ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ အယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ သော သမဏုဒ္ဒေသော၊ ထိုသာမဏေကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော သမဏုဒ္ဒေသ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ တေ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ သတ္ထာ၊ ဆရာဟူ၍။ န စေ၀ အပဒိသိတဗ္ဗော၊ မညွှန်းအပ်သည်သာတည်း။ အညေ၊ သင်မှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမဏုဒ္ဒေသာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒိရတ္တတိရတ္တံ၊ နှစ်ညည့်သုံးညည့်။ ယမ္ပိ စ သဟသေယျံ၊ အကြင်တကွအိပ်ခြင်းကိုလည်း။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုတကွအိပ်ခြင်းသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပိရေ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ။ စရ၊ သွားလေလော့။ ဝိနဿ၊ ပျောက်ပျက်လေလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
တထာနာသိတန္တိ၊ တထာနာသိတံဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နာသိတံ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော။ သမဏုဒ္ဒေသော နာမ၊ သမဏုဒ္ဒေသ မည်သည်ကား။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဥပလာပေယျ ဝါတိ၊ ဥပလာပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ တဿ၊ ထိုသာမဏေအား။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ ဝါ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပလာပေတိ၊ ဖြားယောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပဋ္ဌာပေယျ ဝါတိ၊ ဥပဋ္ဌာပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ တဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ စုဏ္ဏံ ဝါ၊ ရေချိုးကသယ်မှုန့်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ ဝါ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံ ဝါ၊ ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ မုခေါဒကံ ဝါ၊ မျက်နှာသစ်ရေကိုလည်းကောင်း။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါတိ ဧတ္ထ၊ သမ္ဘုဉ္ဇေယျ ဝါဟူသော ဤပါဌ်၌။ သမ္ဘောဂေါ နာမ၊ သမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ သမ္ဘောဂါ၊ တကွသုံးဆောင်ခြင်းတို့သည်။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ စ၊ အာမိသသမ္ဘောဂလည်းကောင်း။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ စ၊ ဓမ္မသမ္ဘောဂလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ အာမိသသမ္ဘောဂေါ နာမ၊ အာမိသသမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်း စသော အာမိသကို။ ဒေတိ ဝါ၊ ပေးမူလည်း ပေးအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝါ၊ ခံမူလည်း ခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မသမ္ဘောဂေါ နာမ၊ ဓမ္မသမ္ဘောဂ မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။
အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း သင်စေအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျာတိ၊ သဟ ဝါ သေယျံ ကပ္ပေယျဟူသည်ကား။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ နာသိတကေ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော။ သမဏုဒ္ဒေသေ၊ သာမဏေသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိပန္နေ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ နာသိတကော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော။ သမဏုဒ္ဒေသော၊ သာမဏေသည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းသာမဏေတို့သည်လည်း။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထကုန်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၃၁။ နာသိတကေ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ နာသိတကသညီ၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာသိတကေ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာသိတကေ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ အနာသိတကသညီ၊ မဖျက်ဆီးအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနာသိတကေ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ နာသိတကသညီ၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာသိတကေ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာသိတကေ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၌။ အနာသိတကသညီ၊ မဖျက်ဆီးအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပလာပေတိ ဝါ၊ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့။ ဥပဋ္ဌာပေတိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့။ သမ္ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း သုံးဆောင်အံ့။ သဟ ဝါ၊ တကွမူလည်း။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၃၂။ အနာသိတကောတိ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သော သာမဏေဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို။ ပဋိနိဿဋ္ဌောတိ၊ စွန့်အပ်သော သာမဏေဟူ၍။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ကဏ္ဋကသိက္ခာပဒံ၊ ကဏ္ဋကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သပ္ပါဏကဝဂ္ဂေါ၊ သပ္ပါဏကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုသပ္ပါဏကဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
သဉ္စိစ္စဝဓ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါကို သတ်သော သိက္ခာပုဒ်။ သပ္ပါဏံ၊ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်။ ဥက္ကောဋံ၊ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဋ္ဌုလ္လဆာဒနံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိဆာဒနသိက္ခာပုဒ်။ ဦနဝီသတိ၊ ဦနဝီသတိသိက္ခာပုဒ်။ သတ္ထဉ္စ၊ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ်။ သံဝိဓာနံ၊ မာတုဂါမသံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်။ အရိဋ္ဌကံ၊ အရိဋ္ဌကသိက္ခာပုဒ်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ်။ ကဏ္ဋကဉ္စေဝ၊ ကဏ္ဋကသိက္ခာပုဒ်။ ဣမေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁-သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ်
၄၃၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။
အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော ဆန္န၊ ငါ့ရှင် ဆန္န။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဆန္နသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခိဿာမိ၊ မကျင့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ သဟဓမ္မိကေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခိဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ သဟဓမ္မိကေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေသိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခိဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ သဟဓမ္မိကေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခိဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခသိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၃၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ သဟဓမ္မိကေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကိုဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခိဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိက္ခမာနေန၊ ကျင့်လိုသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အညာတဗ္ဗံ၊ သိအောင် ပြုအပ်၏။ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗံ၊ အဖန်တလဲလဲ မေးမြန်းအပ်၏။ ပရိပဥှိတဗ္ဗံ၊ အဖန်တလဲလဲ စုံစမ်းအပ်၏။ အယံ၊ ဤသို့ပြုခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၃၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်သည်ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယံ သိက္ခာပဒံ၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဧတံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်၏။ တေန၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝိံ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသော။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးမြန်းရသေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်း သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၃၆။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေသိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပညတ္တေန၊ သိက္ခာပုဒ်မှတစ်ပါးသော တရားစကားဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သလ္လေခါယ၊ ခေါင်းပါးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဓုတတ္ထာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝိံ၊ ထက်မျက်သော ပညာရှိသော။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးရသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နေန၊ လူသာမဏေသည်။ ပညတ္တေန ဝါ၊ ပညတ်အပ်သော သိက္ခာပုဒ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အပညတ္တေန ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်မှ တစ်ပါးသော တရားစကားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သလ္လေခါယ၊ ခေါင်းပါးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဓုတတ္ထာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဗျတ္တံ၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ဝိနယဓရံ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးရသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတသ္မိံ သိက္ခာပဒေ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၌။ န သိက္ခဿာမိ၊ မကျင့်နိုင်ပါ။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တံ၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝိံ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသော။ ဗဟုဿုတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ ဓမ္မကထိကံ၊ တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ပရိပုစ္ဆာမိ၊ မမေးရသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်း သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်း သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သိက္ခမာနေနာတိ၊ သိက္ခမာနေနဟူသည်ကား။ သိက္ခိတုကာမေန၊ ကျင့်ခြင်းငှာ အလိုရှိသော။
အညာတဗ္ဗန္တိ၊ အညာတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗန္တိ၊ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤပုဒ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ပြီးသနည်း။ ဣမဿ ဝါ၊ ဤပုဒ်၏လည်း။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗံ၊ မေးမြန်းအပ်၏။
ပရိပဥှိတဗ္ဗန္တိ၊ ပရိပဥှိတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ စိန္တေတဗ္ဗံ၊ ကြံအပ်၏။ တုလယိတဗ္ဗံ၊ နှိုင်းချိန်အပ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤသို့ပြုခြင်း စသည်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်၌။ အနုဓမ္မတာ၊ တရားအားလျော်သော အကျင့်တည်း။
၄၃၇။ “ဇာနိဿာမိ၊ သိအံ့။ သိက္ခိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သဟဓမ္မိကသိက္ခာပဒံ၊ သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၂-ဝိလေခနသိက္ခာပုဒ်
၄၃၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိနယကထံ၊ ဝိနည်းနှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဆို၏။ ဝိနယဿ၊ ဝိနည်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။
ဝိနယပရိယတ္တိယာ၊ ဝိနည်းကို သင်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိနယကထံ၊ ဝိနည်းနှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဆို၏။ ဝိနယဿ၊ ဝိနည်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဝိနယပရိယတ္တိယာ၊ ဝိနည်းကို သင်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏာမ၊ သင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ထေရာ စ၊ မထေရ်ကြီးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ နဝါ စ၊ သီတင်းငယ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ မဇ္ဈိမာ စ၊ သီတင်းလတ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏန္တိ၊ သင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ထေရာ စ၊ မထေရ်ကြီးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ နဝါ စ၊ သီတင်းငယ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ မဇ္ဈိမာ စ၊ သီတင်းလတ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏန္တိ၊ သင်ယူကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ ပကတညုနော၊ လိမ္မာကုန်သည်။ သစေ ဘဝိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ယေနိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ယဒိစ္ဆကံ၊ အကြင် အကြင် အလိုရှိတိုင်း။ ယာဝဒိစ္ဆကံ၊ အကြင်မျှလောက် အလိုရှိတိုင်း။ အာကဍ္ဎိဿန္တိ၊ ရှေးရှုဆွဲငင်ကုန်လတ္တံ့။ ပရိကဍ္ဎိဿန္တိ၊ ထိုမှ ဤမှ ဆွဲငင်ကုန်လတ္တံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည် ။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေမ၊ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချကုန်အံ့။” ဣတိ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ၊ အလွန်ငယ်ကုန်သော။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ၊ ပြအပ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယာဝဒေဝ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ကုက္ကုစ္စာယ၊ အလို့လို့ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝိဟေသာယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ပင်ပန်းခြင်းငှာ။ ဝိလေခါယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ရေးခြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေဿန္တိ နာမ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေထ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေဿထ နာမ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၃၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ၊ အလွန်ငယ်ကုန်သော။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ၊ ပြအပ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယာဝဒေဝ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ကုက္ကုစ္စာယ၊ အလို့လို့ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝိဟေသာယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ပင်ပန်းခြင်းငှာ။ ဝိလေခါယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ရေးခြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒဝိဝဏ္ဏကေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို ကဲ့ရဲ့ခြင်းကြောင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၄၀။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေတိ၊ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဒိသန္တေ ဝါ၊ မိမိသင်၍သော်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒိသာပေန္တေ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို သင် စေ၍သော်လည်းကောင်း။ သဇ္ဈာယံ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို။ ကရောန္တေ ဝါ၊ ပြုသော်လည်းကောင်း။
ဧဝံ ဝေဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ ခုဒ္ဒါနုခုဒ္ဒကေဟိ၊ အလွန်ငယ်ကုန်သော။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌေဟိ၊ ပြအပ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ သိက္ခာပဒေဟိ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယာဝဒေဝ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ကုက္ကုစ္စာယ၊ အလို့လို့ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဝိဟေသာယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ပင်ပန်းခြင်းငှာ။ ဝိလေခါယ၊ စိတ်နှလုံး၏ ရေးခြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ “ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဣမံ၊ ဤပါတိမောက်ကို။ ပရိယာပုဏန္တိ၊ သင်ယူကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟေသာ၊ စိတ်နှလုံး၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိလေခါ၊ စိတ်နှလုံး၏ ရေးခြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဣမံ၊ ဤပါတိမောက်ကို။ န ပရိယာပုဏန္တိ၊ မသင်ယူကုန်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိဟေသာ၊ စိတ်နှလုံး၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိလေခါ၊ စိတ်နှလုံး၏ ရေးခြစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ မပြခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ အနုဂ္ဂဟိတံ၊ အထက်အထက်၌ မသင်ယူခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ အပရိယာပုဋံ၊ မသင်ယူခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ အဓာရိတံ၊ မဆောင်ခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဝိနယော ဝါ၊ ဝိနည်းသည်လည်း။ အန္တရဓာယတု၊ ကွယ်စေသတည်း။ ဣမေ ဝါ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်လည်း။ အပကတညုနော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်း၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်း သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၁။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညံ၊ ဝိနည်းမှ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မံ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ ဝိနယံ ဝါ၊ ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ ဝိနည်းမှ တစ်ပါးသော။ ဓမ္မံ ဝါ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဝဏ္ဏေတိ၊ ကဲ့ရဲ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၂။ န ဝိဝဏ္ဏေတုကာမော၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သုတ္တန္တေ ဝါ၊ သုတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂါထာယော ဝါ၊ ဂါထာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မံ ဝါ၊ အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ပရိယာပုဏဿု၊ သင်ဦးလော့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏိဿသိ၊ သင်ရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝိလေခနသိက္ခာပဒံ၊ ဝိလေခနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၃-မောဟနသိက္ခာပုဒ်
၄၄၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတွာ၊ ကျင့်ကုန်၍။ “အညာဏကေန၊ မသိခြင်းကြောင့်။ အာပန္နာ၊ အာပတ်သို့ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တု၊ သိစေကုန်သတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမ၊ သိရကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန် (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။
ဇာနာမ၊ သိရကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမ၊ သိရကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမ၊ သိကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၄၄၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ဤယခုအခါ၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဉ္စ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကိုလည်း။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ နိသိန္နပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ နေအပ်ဖူးသည်ကို။ စေ ဇာနေယျုံ၊ အကယ်၍ သိကုန်ငြားအံ့။ ဘိယျော၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ထက် လွန်မူကား။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အညာဏကေန၊ မသိယောင်မူသဖြင့်။ မုတ္တိ၊ အာပတ်မှ လွတ်ခြင်းသည်။ န စ အတ္ထိ၊ ရှိလည်း မရှိ။ တတ္ထ၊ ထိုမသိယောင်မူရာ၌။ ယဉ္စ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်သို့လည်း။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တဉ္စ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကိုလည်း။ ယထာဓမ္မော၊ တရားအားလျော်စွာ။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဥတ္တရိ စ၊ အလွန်လည်း။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ မောဟော၊ မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့။ အာရောပေတဗ္ဗော၊ တင်အပ်၏။ ကိံ အာရောပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ တင်အပ်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယံ တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ န မနသိကရောသိ၊ နှလုံးမသွင်း။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ အလာဘာ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကို အရမတော်ကုန်။ တဿ တေ၊ ထိုသင်သည်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောပေတဗ္ဗော၊ တင်အပ်၏။ တသ္မိံ မောဟနကေ၊ ထိုမသိယောင်မူခြင်းကြောင့်။ ဣဒံ ပါစိတ္တိယံ၊ ဤပါစိတ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၄၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနွဒ္ဓမာသန္တိ၊ အနွဒ္ဓမာသံဟူသည်ကား။ အနုပေါသထိကံ၊ ဥပုသ်နေ့တိုင်း ဥပုသ်နေ့တိုင်း။
ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေတိ၊ ပါတိမောက္ခေ ဥဒ္ဒိဿမာနေဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဒိသန္တေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတွာ၊ ကျင့်၍။ “အညာဏကေန၊ မသိယောင်မူသဖြင့်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တု၊ သိစေကုန်သတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ “ဣဒါနေ၀ ခေါ၊ ဤယခုအခါ၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤပါဠိသည်လည်း။ သုတ္တာဂတော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ လာသတတ်။ သုတ္တပရိယာပန္နော ကိရ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မောဟေတုကာမံ၊ မိုက်မဲတွေဝေခြင်းကို အလိုရှိသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းသည်။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ နိသိန္နပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ နေအပ်ဖူးသည်ကို။ စေ ဇာနေယျုံ၊ အကယ်၍ သိကုန်ငြားအံ့။ ဘိယျော၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ထက် လွန်မူကား။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အညာဏကေန၊ မသိယောင်မူသဖြင့်။ မုတ္တိ၊ အာပတ်မှ လွတ်ခြင်းသည်။ န စ အတ္ထိ၊ ရှိလည်း မရှိ။ တတ္ထ၊ ထိုမသိယောင်မူရာ၌။ ယဉ္စ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်သို့လည်း။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တဉ္စ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကိုလည်း။ ယထာဓမ္မော၊ တရားအားလျော်စွာ။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဥတ္တရိ စ၊ အလွန်လည်း။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ မောဟော၊ မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့။ အာရောပေတဗ္ဗော၊ တင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ အာရောပေတဗ္ဗော၊ တင်အပ်၏။ ကိံ အာရောပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ တင်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၄၄၆။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ န မနသိကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မောဟံ၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အာရောပေယျ၊ တင်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ န မနသိကရောတိ၊ နှလုံးမသွင်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မောဟံ၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အာရောပေတိ၊ တင်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မောဟဿ၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အာရောပနာ၊ တင်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တှဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ မောဟော၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အာရောပိတော၊ တင်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောပေတဗ္ဗော၊ တင်အပ်၏။
မောဟေ၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အနာရောပိတေ၊ မတင်အပ်သည်ရှိသော်။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟေ၊ မိုက်မဲတွေဝေသည်၏အဖြစ်သို့။ အာရောပိတေ၊ တင်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၇။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟေတိ၊ မိုက်မဲတွေဝေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၈။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားနာအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သုတံ၊ ကြားနာအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ န မောဟေတုကာမဿ၊ မသိယောင်မူခြင်းကို အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ မောဟနသိက္ခာပဒံ၊ မောဟနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၄-ပဟာရသိက္ခာပုဒ်
၄၄၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကြကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒဿန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒဿထ နာမ၊ ပေးကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၅၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၅၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ၊ ကုပိတော အနတ္တမနောဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်၍။
ပဟာရံ ဒဒေယျာတိ၊ ပဟာရံ ဒဒေယျဟူသည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဥပ္ပလပတ္တေနပိ၊ ကြာရွက်ဖြင့်လည်း။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၅၂။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ မျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။
ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၅၃။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဝိဟေဌီယမာနော၊ ညှင်းဆဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်လိုသည်ဖြစ်၍။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပဟာရသိက္ခာပဒံ၊ ပဟာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၅-တလသတ္တိကသိက္ခာပုဒ်
၄၅၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရန္တိ၊ မိုးကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ပဟာရသမုစ္စိတာ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းမှ ကြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကြကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမှာကံ၊ ငါ့တို့အား။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရန္တိ၊ မိုးကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုပိတာ၊ မျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရိဿန္တိ နာမ၊ မိုးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရထ၊ မိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရိဿထ နာမ၊ မိုးကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန် သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၅၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရေယျ၊ မိုးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၅၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ၊ ကုပိတော အနတ္တမနောဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သည်ဖြစ်၍။
တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရေယျာတိ၊ တလသတ္တိကံ ဥဂ္ဂိရေယျဟူသည်ကား။ ကာယံ ဝါ၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ ဝါ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဥပ္ပလပတ္တမ္ပိ၊ ကြာရွက်ကိုလည်း။ ဥစ္စာရေတိ၊ ချီမြှောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၅၇။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၅၈။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဝိဟေဌီယမာနော၊ ညှဉ်းဆဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်လိုသည်ဖြစ်၍။ တလသတ္တိကံ၊ လက်ဝါးပြက်ကို။ ဥဂ္ဂိရတိ၊ မိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ တလသတ္တိကသိက္ခာပဒံ၊ တလသတ္တိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၆-အမူလကသိက္ခာပုဒ်
၄၅၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေန္တိ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေန္တိ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿထ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၆၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေယျ၊ စွပ်စွဲငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၆၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
အမူလကံ နာမ၊ အမူလက မည်သည်ကား။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သည်ကို။ အဿုတံ၊ မကြားအပ်သည်ကို။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်သည်ကို။
သံဃာဒိသေသေနာတိ၊ သံဃာဒိသေသေနဟူသည်ကား။ တေရသန္နံ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ၊ အနုဒ္ဓံသေယျဟူသည်ကား။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိလည်း စောဒနာအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆၂။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာစာရဝိပတ္တိယာ ဝါ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိယာ ဝါ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ လူသာမဏေကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သိို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ စွပ်စွဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆၃။ တထာသညိ၊ ထိုသူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အမူလကသိက္ခာပဒံ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၇-သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်
၄၆၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာနံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ကိံ ဥပဒဟန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်စေကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ‘ဦနဝီသတိဝဿော၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ တုမှေ စ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ဦနဝီသတိဝဿာ၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနုပသမ္ပန္နာ နု၊ လူသာမဏေတို့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဒဟန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ တေ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရောဒထ၊ ငိုကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။
ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟိဿန္တိ နာမ၊ ဖြစ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟထ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟိဿထ နာမ၊ ဖြစ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၆၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ‘ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ မုဟုတ္တံ၊ မုဟုတ်မျှလည်း။ အဖာသု၊ မချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ၊ ဤသို့သော အကြောင်းကိုသာလျှင်။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အနညံ၊ အကြောင်းတစ်ပါး မရှိဘဲ။ ဥပဒဟေယျ၊ ဖြစ်စေငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၆၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
သဉ္စိစ္စာတိ၊ သဉ္စိစ္စဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ကောင်းစွာ သိလျက်။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဝီတိက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟေယျာတိ၊ ကုက္ကုစ္စံ ဥပဒဟေယျဟူသည်ကား။ “ဦနဝီသတိဝဿော၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပသမ္ပန္နော မညေ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘုတ္တံ မညေ၊ စားအပ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ မဇ္ဇံ၊ သေအရက်ကို။ ပီတံ မညေ၊ သောက်အပ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နားဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသိန္နံ မညေ၊ နေအပ်ယောင်တကား။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ၊ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟိတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၄၆၇။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူသာမဏေအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူသာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူသာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့ကို။ ဥပဒဟတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆၈။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ န ဥပဒဟိတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဦနဝီသတိဝဿော၊ ယုတ်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပသမ္ပန္နော မညေ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဘုတ္တံ မညေ၊ စားအပ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ မဇ္ဇံ၊ သေအရက်ကို။ ပီတံ မညေ၊ သောက်အပ်ယောင်တကား။ တယာ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟော၊ မျက်စိ နားဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသိန္နံ မညေ၊ ထိုင်နေအပ်ယောင်တကား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပဒံ၊ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၈-ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ်
၄၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပေသလေဟိ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍန္တိ၊ ငြင်းခုံကုန်၏။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဣမေဟိ၊ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတုံ၊ ငြင်းခုံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အလဇ္ဇိဝါဒေန၊ အလဇ္ဇီဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ ပါပေထ၊ ရောက်စေကြကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿုတ္ထ၊ ကြားကြကုန်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌာမ၊ တည်ကြကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌိဿန္တိ နာမ၊ တည်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန် ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌထ၊ တည်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စွံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌိဿထ နာမ၊ တည်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ။
၄၇၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သော။ ကလဟဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သော။ ဝိဝါဒါပန္နာနံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ငြားအံ့။ ‘ယံ၊ အကြင်စကားကို။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဘဏိဿန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သောဿာမိ၊ နားထောင်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဒေဝ၊ ဤအကြောင်းကိုသာလျှင်။ ပစ္စယံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အနညံ၊ အခြားအကြာင်းမရှိဘဲ။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၇၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခူနန္တိ၊ ဘိက္ခူနံဟူသည်ကား။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။
ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနန္တိ၊ ဘဏ္ဍနဇာတာနံ ကလဟဇာတာနံ ဝိဝါဒါပန္နာနံဟူသည်ကား။ အဓိကရဏဇာတာနံ၊ ဖြစ်သော အဓိကရုဏ်းတို့၏။
ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌေယျာတိ၊ ဥပဿုတိံ တိဋ္ဌေယျဟူသည်ကား။ “ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ စောဒေဿာမိ၊ စောဒနာအံ့။ သာရဿောမိ၊ အောက်မေ့စေအံ့။ ပဋိစောဒေဿာမိ၊ တစ်ဖန်စောဒနာအံ့။ ပဋိသာရဿောမိ၊ တစ်ဖန်အောက်မေ့စေအံ့။ မင်္ကူ၊ မျက်နှာမသာယာခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သုဏာတိ၊ နားထောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆတော၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ သောဿာမိ၊ နားထောင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တုရိတော၊ အဆောတလျင်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သုဏာတိ၊ နားထောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ သောဿာမိ၊ နားထောင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဟိယျတိ၊ ချန်ရစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သုဏာတိ၊ နားထောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဌိတောကာသံ ဝါ၊ ရပ်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိသိန္နောကာသံ ဝါ၊ ထိုင်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိပန္နောကာသံ ဝါ၊ လျောင်းရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ မန္တေန္တံ၊ တိုင်ပင်သည်ရှိသော်။ ဥက္ကာသိတဗ္ဗံ၊ ချောင်းဟန့်အပ်၏။ ဝိဇာနာပေတဗ္ဗံ၊ သိစေအပ်၏။ နော စေ ဥက္ကာသေယျ ဝါ၊ အကယ်၍မူလည်း ချောင်းမဟန့်ငြားအံ့။ န ဝိဇာနာပေယျ ဝါ၊ အကယ်၍မူလည်း မသိစေငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညန္တိ၊ ဧတဒေဝ ပစ္စယံ ကရိတွာ အနညံဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌာတုံ၊ ရပ်ခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၄၇၂။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နာကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူ သာမဏေ၏။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့ ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ လူ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿုတိံ၊ နားကြားကောင်းသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇၃။ “ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ ဩရမိဿာမိ၊ ကြဉ်အံ့။ ဝိရမိဿာမိ၊ အထူးသဖြင့် ကြဉ်အံ့။ ဝူပသမိဿာမိ၊ ငြိမ်းစေအံ့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိမောစေဿာမိ၊ လွတ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပဿုတိသိက္ခာပဒံ၊ ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၉-ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ်
၄၇၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတွာ၊ ကျင့်ကုန်၍။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်အား။ ကမ္မေ၊ အမှုကို။ ကယိရမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကေနစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောကန္တာ၊ ပြုကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းအား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယော၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ အဿ၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းအား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းအား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧတဒတ္ထာယ၊ ထိုသင့်အား ကံပြုခြင်းအကျိုးငှာ။ “တုယှံ၊ သင်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ န အဒမှာ၊ မပေးကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ “တုယံှ၊ သင့်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနေယျာမ၊ အကယ်၍ သိကုန်ငြားအံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ န ဒဒေယျာမ၊ မပေးကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မိကာနံ၊ တရားအားလျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့အား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဓမ္မိကာနံ၊ တရားအားလျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့အား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇထ၊ ရောက်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဓမ္မိကာနံ၊ တရားအားလျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့အား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿထ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိံသျေယာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၇၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓမ္မိကာနံ၊ တရားအားလျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့အား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၇၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဓမ္မိကံ၊ တရားအားလျော်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ ကံ မည်သည်ကား။ အပလောကနကမ္မံ၊ အပလောကနကံသည်လည်းကောင်း။ ဉတ္တိကမ္မံ၊ ဉတ္တိကံသည်လည်းကောင်း။ ဉတ္တိဒုတိယကမ္မံ၊ ဉတ္တိဒုတိယကံသည်လည်းကောင်း။ ဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မံ၊ ဥတ္တိစတုတ္ထကံသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်။ ဝိနယေန၊ ဝိနည်းဖြင့်။ သတ္ထုသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်ဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော ကံတည်း။ ဧတံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအားလျော်သော။ ကမ္မံ နာမ၊ ကံ မည်၏။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇၇။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒံကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၇၈။ “အဓမ္မေန ဝါ၊ မဟုတ်မမှန်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂေန ဝါ၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပဒံ၊ ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၀-ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပုဒ်
၄၇၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကေနစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းအား။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “ယဿ၊ အကြင်ကံ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေး၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုဆန္ဒဆောင်၍ လာသော ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းသည်။ “ဧဝမေဝ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ရဟန်းအား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ကဿ၊ အဘယ် ရဟန်းအား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿထ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဝိနိစ္ဆယကထာယ၊ အဆုံးအဖြတ်ဖြစ်သော စကားသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဝိနိစ္ဆယကထာယ၊ အဆုံးအဖြတ်ဖြစ်သော စကားသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမသိ၊ ဖဲသွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဝိနိစ္ဆယကထာယ၊ အဆုံးအဖြတ်ဖြစ်သော စကားသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိဿသိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၈၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဝိနိစ္ဆယကထာယ၊ အဆုံးအဖြတ်ဖြစ်သော စကားသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာ၌။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမေယျ၊ ဖဲသွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၈၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဝိနိစ္ဆယကထာ နာမ၊ အဆုံးအဖြတ်ဖြစ်သော စကား မည်သည်ကား။ ဝတ္ထု ဝါ၊ ဝတ္ထုကိုလည်း။ အာရောစိတံ၊ ကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနိစ္ဆိတံ၊ မဆုံးဖြတ်အပ်သေး။ ဉတ္တိ ဝါ၊ ဉတ်ကိုလည်း။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကမ္မဝါစာ ဝါ၊ ကမ္မဝါစာသည်လည်း။ ဝိပ္ပကတာ၊ မပြီးသေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမေယျာတိ၊ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကမေယျဟူသည်ကား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ န ကရေယျ၊ မပြုရအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ ဟတ္တပါသံ၊ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟန္တဿ၊ စွန့်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဟိတေ၊ စွန့်အပ်သည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၈၂။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပတ္တမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယှံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၈၃။ “သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဘဏ္ဍနံ ဝါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော ဝါ၊ ခိုက်ရန်သည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော ဝါ၊ ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ ဝါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သံဃဘေဒေါ ဝါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ ဝါ၊ သံဃာ၏ အရေးသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အဓမ္မေန ဝါ၊ မဟုတ်မမှန်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂေန ဝါ၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ န ကမ္မာရဟဿ ဝါ၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်း၏။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥစ္စာရေန ဝါ၊ ကျင်ကြီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေန ဝါ၊ ကျင်ငယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သောကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကောပေတုကာမော၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂမိဿာမိ၊ ပြန်လာအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဆန္ဒံ အဒတွာ ဂမနသိက္ခာပဒံ၊ ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၁-ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ်
၄၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာကိုလည်း။ ပညပေတိ၊ ခင်းထား၏။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ညွန်း၏။ သော စ အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗသည်လည်း။ ဒုဗ္ဗလစီဝရော၊ ညစ်နွမ်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗအား။”
အဒါသိ၊ ပေးလေ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ယထာ သန္ထုတံ၊ ချီးမွမ်းအပ် ချစ်အပ်သည်အားလျော်စွာ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပရိဏာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇထ၊ ရောက်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿထ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၈၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ‘ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယထာသန္ထုတံ၊ ချီးမွမ်းအပ် ချစ်အပ်သည်အားလျော်စွာ။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပရိဏာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၈၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမာနသီမာယံ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်၏။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ ဝိကပ္ပနူပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာ လောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ဒတွာတိ၊ ဒတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။
ယထာသန္ထုတံ နာမ၊ ယထာသန္ထုတ မည်သည်ကား။ ယထာမိတ္တတာ၊ ချီးမွမ်းသော အဆွေခင်ပွန်းအားလျော်သည်၏ အဖြစ်။ ယထာသန္ဒိဋ္ဌတာ၊ အကျွမ်းမဝင် မြင်ဖူးကာမျှသော အဆွေခင်ပွန်းအားလျော်သည်၏ အဖြစ်။ ယထာသမ္ဘတ္တတာ၊ တကွသုံးဆောင် စားသောက်ဖူးသော အဆွေခင်ပွန်းအားလျော်သည်၏အဖြစ်။ ယထာသမာနုပဇ္ဈာယကတာ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူအားလျော်သည်၏အဖြစ်။ ယထာသမာနာစရိယကတာ၊ တူသော ကမ္မဝါစာဆရာရှိသော သူအားလျော်သည်၏အဖြစ်။
သံဃိကံ နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လာဘော နာမ၊ လာဘ် မည်သည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့တည်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ ကသယ်မှုန့်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ၊ ရေဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တမ္ပိ၊ မြိတ်ဆာချည်မျှင်သည်လည်းကောင်း။ လာဘော နာမ၊ လာဘ် မည်၏။
ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ပစ္ဆာ ခီယနဓမ္မံ အာပဇ္ဇေယျဟူသည်ကား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတဿ၊ သမုတ်အပ်သော။ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွန်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကဿ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို စွန့်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို ။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၈၇။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အမ္မေကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတဿ၊ မသမုတ်အပ်သော။ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကဿ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို စွန့်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းအား။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေ၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတဿ ဝါ၊ သမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အသမ္မတဿ ဝါ၊ မသမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သေနာသနပညာပကဿ ဝါ၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ ဝါ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယာဂုဘာဇကဿ ဝါ၊ ယာဂုကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဖလဘာဇကဿ ဝါ၊ သစ်သီးကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ခဇ္ဇဘာဇကဿ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အပ္ပမတ္တကဝိဿဇ္ဇကဿ ဝါ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို စွန့်တတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ လူ သာမဏေအား။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခာရာကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေ၊ ပေးသည်ရှိသော်။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၈၈။ ပကတိယာ၊ သဘောအားဖြင့်။ ဆန္ဒာ၊ ချစ်ခြင်းကြောင့်။ ဒေါသာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ မောဟာ၊ တွေဝေခြင်းကြောင့်။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကရောန္တံ၊ ပြုသည်ကို ။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒိန္နေန၊ ပေးသဖြင့်။ ကွတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ လဒ္ဓါပိ၊ ရအပ်သော်လည်း။ ဝိနိပါတေဿတိ၊ ဖျက်ဆီးလတ္တံ့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဥပနေဿတိ၊ မဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဧကာဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၂-ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ်
၄၈၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ “ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအသင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ပူဂံ၊ ထိုအသင်းကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဣမေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဒဿာမ၊ မလှူနိုင်ကုန်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်။ သစိဝရဘိက္ခာ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းတို့ကို။ ပညတ္တာ၊ အမြဲ ဝတ်တည်အပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဒါယကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဘတ္တာ၊ ဆွမ်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြုကုန်၍။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ မြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣမေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ စေ န ဒဿထ၊ အကယ်၍ မလှူကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မလှူကုန်သည်ရှိသော်။ ကော စရဟိ၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ ဣမေသံ ဘိက္ခုနံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒဿတိ၊ လှူလတ္တံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဣမေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စိရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား ။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပရိဝိသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်ကို။
ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒိန္နန္တိ၊ လှူအပ်၏ ဟူ၍။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဩဏောဇေထ၊ လှူကြကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပရိဏာမေသုံ၊ ညွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေထ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိကုန်လျက်။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေဿထ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၉၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေယျ၊ ညွတ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၉၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အာကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
သံဃိကံ နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လာဘော နာမ၊ လာဘ် မည်သည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့တည်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ ကသယ်မှုန့်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ၊ ရေဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တမ္ပိ၊ မြိတ်ဆာသည်လည်းကောင်း။
“ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာ၊ နှုတ်သည်။ ဘိန္နာ၊ မြွက်ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုလာဘ်ကို။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၉၂။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်သည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်သည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်လေပြီးသော လာဘ်ကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယဿ၊ စေတီအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်လေပြီးသော လာဘ်ကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်လေပြီးသော လာဘ်ကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၉၃။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒေမ၊ လှူရပါကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆီယမာနော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္တုသည်။ ပရိဘောဂံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကိုမူလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ ပဋိသင်္ခါရံ ဝါ၊ ပြုပြင်စီရင်ခြင်းကိုမူလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ စိရဋ္ဌိတိကော ဝါ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်သည်မူလည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ တတ္ထ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒွါဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခုမြောက်သော။ ပရိဏာမနသိက္ခာပဒံ၊ ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ သဟဓမ္မိကဝဂ္ဂေါ၊ သဟဓမ္မိကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုသဟဓမ္မိကဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗွံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
သဟဓမ္မ၊ သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ်။ ဝိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဝိဝဏ္ဏသိက္ခာပုဒ်။ မောဟာပနံ၊ မောဟာရောပနသိက္ခာပုဒ်။ ပဟာရကံ၊ ပဟာရသိက္ခာပုဒ်။ တလသတ္တိ၊ တလသတ္တိသိက္ခာပုဒ်။ အမူလဉ္စ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်။ သဉ္စိစ္စ၊ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်။ ဥပဿုတိ စ၊ ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ်။ ပဋိဗာဟနဉ္စ၊ ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ်။ ဆန္ဒဉ္စ၊ ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပုဒ်။ ဒဗ္ဗဉ္စ၊ ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ်။ ပရိဏာမနံ၊ ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၉-ရတနဝဂ်
၁-အန္တေပုရသိက္ခာပုဒ်
၄၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥယျာနပါလံ၊ ဥယျာဉ်စောင့်ကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်း ဥယျဉ်စောင့်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်ကို။ သောဓေဟိ၊ သုတ်သင်လော့။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဥယျာနပါလော၊ ထိုဥယျာဉ်စောင့်သည်။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်ကို။ သောဓေန္တော၊ သုတ်သင်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ သံတော်ဦးတင်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သည်။ သုဒ္ဓွံ၊ စင်ကြယ်ပါပြီ။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဥယျာဉ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်း ဥယျာဉ်စောင့်။ ဟောတု၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသိဿာမ၊ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသန္တော၊ ဆည်းကပ်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရူပါသန္တံ၊ ဆည်းကပ်လျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဘီတော၊ ကြောက်သောကြောင့်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အယံ ပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ပါပေါ၊ ယုတ်မာသည်။
ဟောတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ နာရဟတိ၊ မထိုက်။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဂါရဝေန၊ ရိုသေသဖြင့်။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ နေ၀ အဘိဝါဒေသိ၊ ရှိလည်း မခိုး။ န ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ ခရီးဦးလည်း မကြိုဆို။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အယံ ပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မယိ၊ ငါသည်။ အာဂတေ၊ လာသည်ရှိသော်။ နေ၀ အဘိဝါဒေဿတိ နာမ၊ ရှိလည်း မခိုးဘိသနည်း။ န ပစ္စုဋ္ဌေဿတိ နာမ၊ ခရီးဦးလည်း မကြိုဆိုဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အနတ္တမနံ၊ နှလုံးမသာယာသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧသော ခေါ ဥပါသကော၊ ဤ ဥပါသကာသည်ကား။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ အာဂတာဂမော၊ လာသော မဂ်ဖိုလ်ရှိ၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အယံ ဥပါသကော၊ ဤဥပါသကာသည်။ ဩရကော၊ ယုတ်သည်။ ဟောတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ နာရဟတိ၊ မထိုက်။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဣမဿ၊ ဤဥပါသကာ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးစကားကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဥပသက၊ ဥပသကာ။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိသော ဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာသိ၊ ဆိုဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။
၄၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းခရီးဖြင့်။ ဆတ္တပါဏိံ၊ ထီးလက်၌ စွဲလျက်။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟုဿုတော ကိရ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသတတ်။ အာဂတာဂမော ကိရ၊ လာသော မဂ်ဖိုလ်ရှိသတတ်။ ဥပါသက၊ ဥပါသကာ၊ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမ အပေါင်းကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝါစေဟိ၊ ပို့ချလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ ဝါဟသာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ အယျာဝ၊ အရှင်တို့သည်သာ။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမ အပေါင်းကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝါစေဿန္တိ၊ ပိုချကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သည်ကိုသာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမ အပေါင်းကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝါစေဿတိ၊ ပို့ချလတ္တံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာဏာပေတု၊ စေခိုင်းတော်မူပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏ (ပ)။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမ အပေါင်းကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝါစေဟိ၊ ပို့ချလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။
ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ကာလေန ကာလံ၊ ကြိုကြား ကြိုကြား။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ရညော၊ မင်း၏။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမ အပေါင်းကို။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၄၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မလ္လိကာယ၊ မလ္လိကာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သယနဂတော၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မလ္လိကာ၊ မလ္လိကာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ ပီတကမဋ္ဌံ၊ ဝါဝင်းပြေပြစ်သော။ ဒုဿံ၊ အဝတ်သည်။ ပဘဿိတ္ထ၊ လျှောကျ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တတောဝ၊ ထိုအဝတ် လျှောကျသည်ကို မြင်ရာအရပ်မှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တိတွာ၊ တုံ့ပြန်၍။ အာရာမံ၊ အရာမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော၊ မကြားမသိစေအပ်ဘဲ။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိသိဿတိ နာမ၊ ဝင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော၊ မကြား မသိစေအပ်ဘဲ။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော၊ မကြားမသိစေအပ်ဘဲ။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝိသိဿသိ နာမ၊ ဝင်ဘိသနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၄၉၇။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မဟေသိယာ၊ မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနေရာအရပ်သို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ မဟေသီ ဝါ၊ မိဖုရားသည်လည်း။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကရောတိ၊ ထင်စွာ ပြု၏။ ဘိက္ခု ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ မဟေသိံ၊ မိဖုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကရောတိ၊ ထင်စွာ ပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုပြုံးခြင်းကို ပြုရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်း မိဖုရားတို့သည်။ ကတံ ဝါ၊ လွန်ကျူးသော အမှုကို ပြုမူလည်း ပြုအပ်ပြီ။ ကရိဿန္တိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စ ရှိ၏။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့မိ။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တေန၊ ထိုမင်း သွားလာခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကိုယ်ဝန်ကို ယူရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော။ ရတနံ၊ ရတနာသည်။ နဿတိ၊ ပျောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပျောက်ရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣဓ၊ ဤနန်းတော်တွင်း၌။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အဗ္ဘန္တရာ၊ အတွင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဂုယှမန္တာ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်တို့သည်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ သမ္ဘေဒံ၊ ရောနှောခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ရောက်ရာ၌။ ရညော၊ မင်းအား။ “ဣဓ၊ ဤနန်းတော်တွင်း၌။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားသည်လည်း။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ပတ္ထေတိ၊ သတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ပိတာ ဝါ၊ အဖသည်လည်း။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပတ္ထေတိ၊ သတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ တေသံ၊ ထိုသားအဖတို့အား။ “ဣဓ၊ ဤနန်းတော်တွင်း၌။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ခေါ ပဝိသတိ၊ မဝင်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နီစဋ္ဌာနိယံ၊ နိမ့်သော အရာဌာနရှိသော သူကို။ ဥစ္စေ ဌာနေ၊ မြင့်မြတ်သော နေရာဌာန၌။ ဌပေတိ၊ ထား၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုသို့ထားခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ “ရာဇာ ခေါ၊ မင်းသည်ကား။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥစ္စဋ္ဌာနိယံ၊ မြင့်မြတ်သော နေရာဋ္ဌာန၌ရှိသော သူကို။ နီစေ ဌာနေ၊ နိမ့်သော နေရာဌာန၌။ ဌပေတိ၊ ထား၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုသို့ထားခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ “ရာဇာ ခေါ၊ မင်းသည်ကား။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုသို့လွှတ်ခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ “ရာဇာ ခေါ၊ မင်းသည်ကား။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကာလေ၊ အခါ၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ အန္တရာမဂ္ဂတော၊ ခရီးအကြားမှ။ နိဝတ္တာပေတိ၊ ပြန်စေ၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ၊ ထိုသို့ ပြန်စေခြင်းကို။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ “ရာဇာ ခေါ၊ မင်းသည်ကား။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှော၏။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်း၏။ ကမ္မံ၊ အမှုသည်။ သိယာ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စပရံ၊ တစ်ဖန် တစ်ခြား တစ်ပါးတုံလည်း။ ရညော၊ မင်း၏။ ရာဇန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသည်။ ဟတ္ထိသမ္မဒ္ဒံ၊ ဆင်တို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းရာတည်း။ အဿသမ္မဒ္ဒံ၊ မြင်းတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းရာတည်း။ ရထသမ္မဒ္ဒံ၊ ရထားတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းရာတည်း။ ယာနိ၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်တို့သည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းအား။ န သာရုပ္ပာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်။ ရဇ္ဇနီယာနိ၊ တပ်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိကုန်သော။ တာနိ ရူပသဒ္ဒဂန္ဓရသဖောဋ္ဌဗ္ဗာနိ၊ ထိုရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇန္တေပုရပ္ပဝေသနေ၊ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ရာ၌။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ခေါ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ
အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၉၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ခတ္တိယဿ၊ ရေမြေကို အစိုးရသော။ မုဒ္ဓါဝသိတ္တဿ၊ ထိပ်၌ ဘိသိက်သွန်းအပ်သော။ ရညော၊ မင်း၏။ အနိက္ခန္တရာဇကေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ မင်း မထွက်မီ။ အနိဂ္ဂတရတနကေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ မိဖုရားမထွက်မိ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတော၊ မကြား မသိစေအပ်ဘဲ။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေယျ၊ လွန်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၉၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ခတ္တိယော နာမ၊ ခတ္တိယ မည်သည်ကား။ မာတိတော စ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော စ၊ အဖမှလည်းကောင်း။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံသော သူမှ။ သုဇာတော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံသုဒ္ဓဂဟဏိကော၊ စင်ကြယ်သော အမိဝမ်းတိုက် ရှိ၏။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ဘိုး ဘေး ခုနစ်ဆက်တိုင်အောင်။ ဇာတိဝါဒေန၊ အမျိုးနှင့် စပ်သော စကားဖြင့်။ အက္ခိတ္တော၊ မပယ်အပ်။ အနုပကုဋ္ဌော၊ အမျက်အားဖြင့် မပယ်အပ်။
မုဒ္ဓါဝသိတ္တော နာမ၊ မုဒ္ဓါဝသိတ္တ မည်သည်ကား။ ခတ္တိယာဘိသေကေန၊ မင်း၏ ဘိသိက်ဖြင့်။ အဘိသိတ္တော၊ ထိပ်၌ သွန်းအပ်သော ဘိသိက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနိက္ခန္တရာဇကေတိ၊ အနိက္ခန္တရာဇကေဟူသည်ကား။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သယနိဃရာ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ။ အနိက္ခန္တော၊ မထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနိဂ္ဂတရတနကေတိ၊ အနိဂ္ဂတရတနကေဟူသည်ကား။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ သယနိဃရာ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ။ အနိက္ခန္တာ၊ မထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မင်း မိဖုရားတို့သည်လည်း။ အနိက္ခန္တာ၊ မထွက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဋိသံဝိဒိတောဟူသည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနာမန္တေတွာ၊ မကြား မသိစေမူ၍။
ဣန္ဒခီလော နာမ၊ ဣန္ဒခီလ မည်သည်ကား။ သယနိဃရဿ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၏။ ဥမ္မာရော၊ တံခါးခုံကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သယနိဃရံ နာမ၊ သယနိဃရ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်၌။ ရညော၊ မင်း၏။ သယနံ၊ အိပ်ရာကို။ ပညတ္တံ၊ ခင်းထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ သာဏိပါကာရပရိက္ခိတ္တမ္ပိ၊ တင်းတိမ်အရံဖြင့် ရံအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေယျာတိ၊ ဣန္ဒခီလံ အတိက္ကာမေယျဟူသည်ကား။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ ဥမ္မာရံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀၀။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြား မသိစေအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ မကြား မသိစေအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြား မသိစေအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြား မသိစေအပ်သည်၌။ ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ ကြားသိစေအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ မကြားသိစေအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ ကြားသိစေအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ တံခါးခုံကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၀၁။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခတ္တိယာဘိသေကေန၊ မင်း၏ ဘိသိက်ဖြင့်။ အဘိသိတ္တော၊ ဘိသိက်သွန်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သယနိဃရာ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ သယနိဃရာ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မင်း မိဖုရားတို့သည်လည်း။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ န သယနိဃရေ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်း မဟုတ်သည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အန္တေပုရသိက္ခာပဒံ၊ အန္တေပုရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၂-ရတနသိက္ခာပုဒ်
၅၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ နဟာယတိ၊ ရေချိုး၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏောပိ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ပဉ္စသတာနံ၊ ငါးရာတို့၏။ ထဝိကံ၊ အိတ်ကို။ ထလေ၊ ကြည်းကုန်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ နဟာယန္တော၊ ရေချိုးသည်ရှိသော်။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ အယံ ထဝိကာ၊ ဤဥစ္စာအိတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤနေရာ၌။ မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကောက်ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သရိတွာ၊ သတိရ၍။ တုရိတော၊ အဆောတလျင်။ အာဓာဝိတွာ၊ ရှေးရှုပြေးလာ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘော၊ ရှင်ရဟန်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ထဝိကံ၊ အိတ်ကို။ အပိ ပဿေယျာသိ၊ မြင်ပါသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေးလိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှလုံးအလိုပြည့်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ရောက်အပ်သောအဖို့ကို။ န ဒဒေယျံ နု ခေါ၊ မပေးရပါအံ့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘော၊ ရှင်ရဟန်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ပဉ္စသတာနိ၊ ငါးရာတို့သည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပလိဗုန္ဓေတွာ၊ နှောင့်ရှက်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရာမံ၊ အာရမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရတနံ၊ ရတနာကို။ ဥဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ကောက်ယူဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတနံ၊ ရတနာကို။ ဥဂ္ဂဟေသိ၊ ကောက်ယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတနံ၊ ရတနာကို။ ဥဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ကောက်ယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ကောက်ယူငြားအံ့။ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ကောက်ယူစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့် စပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါပိ၊ ဝိသာခါသည်လည်း။”
အလင်္ကတပ္ပဋိယတ္တာ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့် စပ်သည်ဖြစ်၍။ “ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ပြီးသည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ ပြုအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသေယျံ၊ ဆည်းကပ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဘရဏံ၊ မဟလ္လတာ တန်ဆာကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဘဏ္ဍိတံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဒါသိယာ၊ ကျွန်မအား။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမံ ဘဏ္ဍိတံ၊ ဤအထုပ်ကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဒါသိ၊ ပေးလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ တံ ဘဏ္ဍိကံ၊ ထိုတန်ဆာထုပ်ကို။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထို့သို့တပြီးကား။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ ကောက်ယူ၍။ နိက္ခိပထ၊ ထားကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိ ကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ “ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမာ၊ အာရာမ်တွင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ကောက်ယူငြားအံ့။ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ကောက်ယူစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ကမ္မန္တဂါမော၊ အမှုလုပ်သော ရွာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန စ ဂဟပတိနာ၊ ထိုအနာထပိဏ်သူဌေးသည်လည်း။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ သစေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရေယျာသိ၊ လုပ်ကျွေးလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ကမ္မန္တဂါမော၊ အမှုလုပ်သော ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမှုလုပ်သော ရွာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြလေကုန်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယျာ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဂဟတိနော၊ သူဌေး၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေန္တု၊ သာယာတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသုံ ခေါ၊ သာယာကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေတွာ၊ ကြားလျှောက်စေ၍။ အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကံ၊ လက်စွပ်ကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပရိဝိသိတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်ပြီး၍။ ဂစ္ဆန္တု၊ ကြွစေကုန်သတည်း။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုလုပ်ရာ အရပ်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။
အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကံ၊ လက်စွပ်ကို။ ဝိဿရိတွာ၊ မေးလျော့၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂမိဿာမ၊ အကယ်၍ သွားကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အယံ အင်္ဂုလိမုဒ္ဒိကာ၊ ဤလက်စွပ်သည်။ နဿိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အစ္ဆိံသု၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ရာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယျာ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကြကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧတမတ္တံ၊ ဤအကြောင်းအရာကို။ အာရောစေတွာ၊ ပြောကြား၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ၊ အရံတွင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်တွင်း၌လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိ ကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ “ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၀၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမာ ဝါ၊ အာရမ်တွင်းကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်အတွင်းကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း ကောက်ယူငြားအံ့။ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ကောက်ယူစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ၊ အရံတွင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်အတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိ ကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ ‘ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာမေ့ရစ်ရာ၌။ သာမီစိ၊ ပြုကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၀၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ရတနံ နာမ၊ ရတနာ မည်သည်ကား။ မုတ္တာ၊ ပုလဲ။ မဏိ၊ မြ။ ဝေဠုရိယော၊ ကြောင်မျက်ရွဲ။ သင်္ခေါ၊ ခရုသင်း။ သိလာ၊ ကျောက်သလင်း။ ပဝါလံ၊ သန္တာ။ ရဇတံ၊ ငွေ။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေ။ လောဟိတင်္ကော၊ ပတ္တမြားနီ။ မသာရဂလ္လံ၊ ပတ္တမြားပြောက်။ ဣဒံ၊ ဤဆယ်ပါးသည်။ ရတနံ နာမ၊ ရတနာ မည်၏။
ရတနသမ္မတံ နာမ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထု မည်သည်ကား။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ယံ ဥပဘောဂပရိဘောဂံ၊ အကြင် အတွင်းအပအသုံးအဆောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤအသုံးအဆောင်သည်။ ရတနာသမ္မတံ နာမ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထု မည်၏။
အညတြ အဇ္ဈာရာမာ ဝါ အဇ္ဈာဝသထာ ဝါ တိ၊ အညတြ အဇ္ဈာရာမာ ဝါ အဇ္ဈာဝသထာ ဝါဟူသည်ကား။ အဇ္ဈာရာမံ၊ အာရမ်တွင်းကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထံ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်အတွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အဇ္ဈာရာမော နာမ၊ အဇ္ဈာရာမ မည်သည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ အာရာမဿ၊ အာရမ်၏။ အန္တော၊ အတွင်းသည်။ အာရာမော၊ အာရမ် မည်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော အာရမ်၏။ ဥပစာရော၊ ဥပစာသည်။ အာရာမော၊ အာရမ် မည်၏။
အဇ္ဈာဝသထော နာမ၊ အဇ္ဈာဝသထ မည်သည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အာရမ်ရှိသော။ အာဝသထဿ၊ ကျောင်းတိုက်၏။ အန္တော၊ အတွင်းသည်။ အာဝသထော၊ အာဝသထ မည်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အာရမ်မရှိသော အာရမ်၏။ ဥပစာရော၊ ဥပစာသည်။ အာဝသထော၊ အဝသထ မည်၏။
ဥဂ္ဂဏှေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဏှာတိ၊ ကောက်ယူအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဂ္ဂဏှာပေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှာပေယျာဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဂါဟာပေတိ၊ ကောက်ယူစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရတနံ ဝါ ပန ဘိက္ခုနာ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ၊ ရတနံ ဝါ ပန ဘိက္ခုနာ ရတနသမ္မတံ ဝါ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပိတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ရူပေန ဝါ၊ ရွှေ ငွေ အသပြာဖြင့်လည်းကောင်း။ နိမိတ္တေန ဝါ၊ ချိပ်တံဆိပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာဏံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ “ယဿ စ၊ အကြင်သူ၏လည်း။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ပြောကြားအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တေ၊ သင်၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာသည်။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ရူပေန ဝါ၊ ရွှေ ငွေ အသပြာဖြင့်လည်းကောင်း။ နိမိတ္တေန ဝါ၊ ချိပ်တံဆိပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သစေ သမ္ပာဒေတိ၊ အကယ်၍ ပြည့်စုံအံ့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ နော စေ သမ္ပာဒေတိ၊ အကယ်၍ မပြည့်စုံအံ့။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ဝိစိနာဟိ၊ စုံစမ်းဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပက္ကမန္တေန၊ ဖဲသွားသော ရဟန်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ ပတိရူပါ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ပတိရူပါ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နော စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ မရှိကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ ပတိရူပါ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ယေ ဂဟပတိကာ၊ အကြင်သူကြွယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်အံ့။ တေသံ၊ ထိုသူကြွယ်တို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာ မေ့ရစ်ရာ၌။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ အနုဓမ္မတာ၊ တရားအားလျော်သော သဘောတည်း။
၅၀၇။ ရတနံ ဝါ၊ ရတနာဆယ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ ရတနသမ္မတံ ဝါ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ၊ အရံတွင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်အတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ “ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိက္ခိပတိ၊ ထားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ရတနသမ္မတံ၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော အသုံးအဆောင်ကို။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ရတနသိက္ခာပဒံ၊ ရတနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၃-ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပုဒ်
၅၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝိတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ သဘာယံ၊ ပွဲသဘင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသောအပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တိ၊ ပြောဆိုကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းနှင့် စပ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သော စကား။ မဟာမတ္တကထံ၊ အမတ်ကြီးနှင့် စပ်သော စကား။ သေနာကထံ၊ စစ်သည်နှင့် စပ်သော စကား။ ဘယကထံ၊ ဘေးနှင့် စပ်သော စကား။ ယုဒ္ဓကထံ၊ စစ်ထိုးခြင်းနှင့် စပ်သော စကား။ အန္နကထံ၊ ထမင်းနှင့် စပ်သော စကား။ ပါနကထံ၊ ဖျော်နှင့်စပ်သော စကား။ ဝတ္ထကထံ၊ အဝတ်နှင့် စပ်သော စကား။ သယနကထံ၊ အိပ်ရာနှင့် စပ်သော စကား။ မာလာကထံ၊ ပန်းနှင့် စပ်သော စကား။ ဂန္ဓကထံ၊ နံ့သာနှင့် စပ်သော စကား။ ဉာတိကထံ၊ ဆွေမျိုးနှင့် စပ်သော စကား။ ယာနကထံ၊ ယာဉ်နှင့် စပ်သော စကား။ ဂါမကထံ၊ ရွာနှင့် စပ်သော စကား။ နိဂမကထံ၊ နိဂုံးနှင့် စပ်သော စကား။ နဂရကထံ၊ မြို့နှင့် စပ်သော စကား။ ဇနပဒကထံ၊ ဇနပုဒ်နှင့် စပ်သော စကား။ ဣတ္ထိကထံ၊ မိန်းမနှင့် စပ်သော စကား။ သူရကထံ၊ သူရဲနှင့် စပ်သော စကား။ ဝိသိခါကထံ၊ ခရီးဆုံနှင့် စပ်သော စကား။ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ၊ ရေဆိပ်နှင့် စပ်သော စကား။ ပုဗ္ဗပေတကထံ၊ ရှေးသေလွန်ပြီးသော သူနှင့် စပ်သော စကား။”
နာနတ္တကထံ၊ အထူးထူး အပြားပြားနှင့် စပ်သော စကား။ လောကက္ခာယိကံ၊ လောကကို ကြားသော စကား။ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ၊ သမုဒ္ဒရာကို ကြားသော စကား။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု ဆိုအပ်သော စကား။ ဣတိဝါ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသောအခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ သဘာယံ၊ ပွဲသဘင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေဿန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သောစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းနှင့် စပ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သော စကား (ပ)။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသိို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု ဆိုအပ်သော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသောအခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ သဘာယံ၊ ပွဲသဘင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေဿန္တိ နာမ၊ ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းနှင့် စပ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သော စကား (ပ)။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု ဆိုအပ်သော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ သဘာယံ၊ ပွဲသဘင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းနှင့် စပ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သော စကား (ပ)။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု ဆိုအပ်သော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ သဘာယံ၊ ပွဲသဘင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေဿထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းနှင့်စပ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သော စကား (ပ)။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ပွား၏ ဤသို့ယုတ်၏ဟု ဆိုအပ်သော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သော်။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ပဝိသထ၊ ဝင်ကြကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဝိသိံသု၊ မဝင်ကြကုန်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြာင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသောအခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်လေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဝိသထ၊ ဝင်ကြကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဝိသတိ၊ မဝင်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အဟိနာ၊ မြွေသည်။ ဒဋ္ဌော၊ ကိုက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပါဝိသိ၊ မဝင် (ပ)။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကေ၊ အဆောတလျင်ပြုအပ်သော။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၁၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကာ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယာ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သန္တော နာမ၊ သန္တ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသန္တော နာမ၊ အသန္တ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝိကာလော နာမ၊ ဝိကာလ မည်သည်ကား။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သော အခါသည်။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ယာ၀ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်တိုင်အောင်။
ဂါမံ ပဝိသေယျာတိ၊ ဂါမံ ပဝိသေယျဟူသည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အာရမ်ရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အာရမ်ကို။ အတိက္ကမန္တဿ၊ လွန်သော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ ဩက္ကမန္တဿ၊ သက်သော ရဟန်းအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာတိ၊ အညတြ တထာရူပါ အစ္စာယိကာ ကရဏီယာဟူသည်ကား။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကံ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
၅၁၄။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဝိကာလသညီ၊ နေလွဲသော အခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကာ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယာ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကာ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယာ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ကာလသညီ၊ အခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ တထာရူပါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကာ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယာ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဝိကာလသညီ၊ နေလွဲသောအခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကာလသညီ၊ နံနက်အခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၁၅။ တထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အစ္စာယိကေ၊ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အန္တရာရာမံ၊ အာရမ်ကြားသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိတ္ထိယသေယျံ၊ တိတ္ထိတို့၏ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိက္ကမနံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂါမေန၊ ရွာဖြင့်။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပဒံ၊ ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၄-သူစိဃရသိက္ခာပုဒ်
၅၁၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဒန္တကာရေန၊ ဆင်စွယ်ပွတ်သမားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ယေသံ အယျာနံ၊ အကြင် အရှင်တို့အား။ သူစိဃရေန၊ အပ်ကျည်ကို။
အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တေသံ အယျာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သူစိဃရေန၊ အပ်ကျည်ဖြင့်။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကြကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ခုဒ္ဒကာ၊ ငယ်ကုန်သော။ သူစိဃရာ၊ အပ်ကျည်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကြကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ သူစိဃရာ၊ အပ်ကျည်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခုဒ္ဒကေ၊ ကြီးကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒန္တကာရော၊ ထိုဆင်စွယ်ပွတ်သမားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းခြင်း ဝယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှတ။ အဿ၊ ထိုဆင်စွယ်ပွတ်သမား၏။ ပုတ္တဒါရောပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်း၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤဆင်စွယ်ပွတ်သမားသည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းခြင်း ဝယ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှတ။ အဿ၊ ထိုဆင်စွယ်ပွတ်သမား၏။ ပုတ္တဒါရောပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတိ့ုသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရူတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကြကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သူစိဃရေ၊ အပ်ကျည်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၁၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဋ္ဌိမယံ ဝါ၊ အရိုးဖြင့် ပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိသာဏမယံ ဝါ၊ သားချိုဖြင့် ပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ သူစိဃရံ၊ အပ်ကျည်ကို။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘေဒနကံ၊ အပ်ကျည်ခွဲခြင်း ရှေးရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဋ္ဌိ နာမ၊ အရိုး မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ အဋ္ဌိ၊ အရိုးတည်း။
ဒန္တော နာမ၊ အစွယ် မည်သည်ကား။ ဟတ္ထိဒန္တော၊ ဆင်စွယ်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိသာဏံ နာမ၊ သားချို မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိသာဏံ၊ ဦးချိုတည်း။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ခွဲ၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၁၉။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသော ဝတ္ထုကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသော ဝတ္ထုကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။
ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသော ဝတ္ထုကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသော ဝတ္ထုကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဝတ္ထုကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၂၀။ ဂဏ္ဌိကာယ၊ ကမ္ပတ်သီး၌လည်းကောင်း။ အရဏိကေ၊ ပွတ်နှိပ်လေး၌လည်းကောင်း။ ဝိဓေ၊ ခါးပန်းသီး၌လည်းကောင်း။ အဉ္ဇနိယာ၊ မျက်စဉ်းကျည်၌လည်းကောင်း။ အဉ္ဇနိသလာကာယ၊ မျက်စဉ်းတံ၌လည်းကောင်း။ ဝါသိဇဋေ၊ ပဲခွပ်ရိုး၌လည်းကောင်း။ ဥဒကပုဉ္ဆနိယာ၊ ရေသုတ်၌လည်းကေင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ သူစိဃရသိက္ခာပဒံ၊ သူစိဃရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၅-မဉ္စပီဌသိက္ခာပုဒ်
၅၂၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ မေဉ္စ၊ ညောင်စောင်း၌။ သယတိ၊ အိပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥပနန္ဒ၏ ကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သယနံ၊ အိပ်ရာကို။ ပဿတု၊ အိပ်စေသတည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတောဝ၊ ထိုနေရာမှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်နစ်ခဲ့၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာသယတော၊ အလိုအားဖြင့်။ မောဃပုရိသော၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၂၂။ “နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်ကောင်း။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ အဋနိယာ၊ အပေါင်၏။ ဟေဋ္ဌိမာယ၊ အောက်အပြင်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ သုဂတင်္ဂုလေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သစ်တော်ဖြင့်။ အဋ္ဌင်္ဂုလပါဒကံ၊ လက်ရှစ်သစ် အခြေရှိသည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ တံ၊ ထိုလက်ရှစ်သစ်အခြေကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၂၃။ နဝံ နာမ၊ နဝံ မည်သည်ကား။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
မေဉ္စာ နာမ၊ ညောင်စောင်း မည်သည်ကား။ မဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းတို့သည်။ မသာရကော၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကော၊ ကောက်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကော၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်း လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။
ပီဌံ နာမ၊ အင်းပျဉ် မည်သည်ကား။ ပီဌာနိ၊ အင်းပျဉ်တို့သည်။ မသာရကံ၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကံ၊ ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေနဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြု၍လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေ၍လည်းကောင်း။
အဋ္ဌင်္ဂုလပါဒကံ ကာရေတဗ္ဗံ သုဂတင်္ဂုလေန အညတြ ဟေဋ္ဌိမာယ အဋနိယာတိ၊ အဋ္ဌင်္ဂုလပါဒကံ ကာရေတဗ္ဗံ သုဂတင်္ဂုလေန အညတြ ဟေဋ္ဌိမာယ အဋနိယာဟူသည်ကား။ ဟေဋ္ဌိမံ၊ အောက်၌ဖြစ်သော။ အဋနိံ၊ အပေါင်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ တံ၊ ထိုလက်ရှစ်သစ်ကို။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၂၄။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသောသူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၂၅။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဦနကံ၊ ပမာဏအောက် ယုတ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ မဉ္စပီဌသိက္ခာပဒံ၊ မဉ္စပီဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၆-တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပုဒ်
၅၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည် ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိ
နော၊ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်ဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၂၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တူလောနဒ္ဓံ၊ လဲကို ထည့်၍ အထက်၌ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ကို လည်းကောင်း။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဒ္ဒါလနကံ၊ လဲကို ဖောက်၍ ပစ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၂၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မေဉ္စာ နာမ၊ ညောင်စောင်း မည်သည်ကား။ မဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းတို့သည်။ မသာရကော၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓေါ၊ ထုတ်လျောက်ဖွဲ့အပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကော၊ ကောက်သောခြေရှိသော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကော၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။
ပီဌံ နာမ၊ အင်းပျဉ် မည်သည်ကား။ ပီဌာနိ၊ အင်းပျဉ်တို့သည်။ မသာရကံ၊ အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဗုန္ဒိကာဗဒ္ဓံ၊ ထုတ်လျောက် ဖွဲ့အပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ကုဠီရပါဒကံ၊ ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ အာဟစ္စပါဒကံ၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော အင်းပျဉ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
တူလံ နာမ၊ လဲ မည်သည်ကား။ တူလာနိ၊ လဲတို့သည်။ ရုက္ခတူလံ၊ သစ်ပင်မှဖြစ်သော လဲလည်းကောင်း။ လတာတူလံ၊ နွယ်မှဖြစ်သော လဲလည်းကောင်း။ ပေါဋကိတူလံ၊ မြက်ပင်မှဖြစ်သော လဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးပါးတို့တည်း။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဥဒ္ဒါလေတွာ၊ လဲကို ဖောက်ထုတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၂၉။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်းပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃၀။ အာယောဂေ၊ အာယောဂပတ်၌လည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနေ၊ ခါးပန်းကြိုး၌လည်းကောင်း။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အံသဗဒ္ဓကေ၊ အံသဗဒ်၌လည်းကောင်း။ ပတ္တထဝိကာယ၊ သပိတ်အိတ်၌လည်းကောင်း။ ပရိဿာဝနေ၊ ရေစစ်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ခေါင်းအုံးကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဥဒ္ဒါလေတွာ၊ လဲကို ဖောက်ထုတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ် မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပဒံ၊ တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၇-နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်
၅၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမာဏိကာနိ၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ နိသီဒနာနိ၊ နိသီဒိုင်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မဉ္စဿပိ၊ ညောင်စောင်း၏လည်းကောင်း။ ပီဌဿပိ၊ အင်းပျဉ်၏လည်းကောင်း။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကေင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တိ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာနိ၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ နိသီဒနာနိ၊ နိသီဒိုင်တို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာနိ၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ နိသီဒနာနိ၊ နိသီဒိုင်တို့ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာနိ၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ နိသီဒနာနိ၊ နိသီဒိုင်တို့ကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သိို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုနိသီဒိုင်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ ပမာဏတည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဒိယဍ္ဎံ၊ အခွဲနှင့် တကွ နှစ်ထွာတည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မဟာကာယော၊ ကြီးသော ကိုယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်သော အရပ်မှ။ သမဉ္ဆမာနော၊ ငင်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်သော အရပ်မှ။ သမဉ္ဆသိ၊ ငင်သနည်း။ ပုရာဏာသိကောဋ္ဌော သေယျထာပိ၊ ရှေး သားရေသမားကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တထာ၊ ထိုဖြစ်သည်အတိုင်း။ ဟိ ကထေမိ၊ လျှောက်ကြားပါအံ့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အတိခုဒ္ဒကံ၊ အလွန်ငယ်သော။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိသီဒနဿ၊ နိသီဒိုင်၏။ ဒသံ၊ အဆာနှင့် တကွသော။ ဝိဒတ္ထိံ၊ အထွာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၃၃။ “နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုနိသီဒိုင်ကို ပြုရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရားလက်သန်း အထွာတော်ဖြင့်။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဒိယဍ္ဎံ၊ အခွဲနှင့် တကွ နှစ်ထွာတည်း။ ဒသာ၊ အဆာအမြိတ်ကား။ ဝိဒတ္ထိ၊ တစ်ထွာတည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၄။ နိသီဒနံ နာမ၊ နိသီဒန မည်သည်ကား။ သဒသံ၊ အဆာရှိသော အခင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေနဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသော်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုနိသီဒိုင်ကို ပြုရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဒိယဍ္ဎံ၊ အခွဲနှင့် တကွ နှစ်ထွာတည်း။ ဒသာ၊ အဆာအမြိတ်ကား။ ဝိဒတ္ထိ၊ တစ်ထွာတည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၃၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃၆။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကံ၊ အတိုင်းအရှည်အောက် ယုတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော နိသီဒိုင်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန် မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ နိသီဒနသိက္ခာပဒံ၊ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၈-ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပုဒ်
၅၃၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ပုရတောပိ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ အာကဍ္ဎန္တာ၊ ဆွဲငင်ကုန်လျက်။ အာဟိဏ္ဍန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ယေတေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော၊ အမာလွှမ်း သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိယော၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။
အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၃၈။ “ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိံ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုအမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရားလက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ စတဿော ဝိဒတ္ထိယော၊ လေးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၉။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိ နာမ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်း မည်သည်ကား။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အဓောနာဘိ၊ ချက်အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းမှ အထက်၌။ ယံ ကဏ္ဍု ဝါ၊ အကြင်ဝဲနာသည်လည်းကောင်း။ ယာ ပီဠကာ ဝါ၊ အကြင်အိုင်းအနာသည်လည်းကောင်း။ ယော အဿာဝေါ ဝါ၊ အကြင် အရိယိုသော အနာသည်လည်းကောင်း။ ယော ထုလ္လကစ္ဆု ဝါ အာဗာဓော၊ အကြင် ဝဲကြီးအနာသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအနာကို။ ပဋိစ္ဆာဒနတ္ထာယ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်း အကျိုးငှာ။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသော်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တတြ၊ ထိုအမာလွှမ်း သင်္ကန်းကို ပြုရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်း အထွာတော်ဖြင့်။ စတဿော ဝိဒတ္ထိယော၊ လေးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၄၀။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄၁။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကံ၊ ယုတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပဒံ၊ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၉-ဝဿိကသာဋိကာသိက္ခာပုဒ်
၅၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဝဿိကသာဋိကာယော၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ အာကဍ္ဎန္တာ၊ ငင်ကုန်လျက်။ အာဟိဏ္ဍန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဝဿိကသာဋိကာယော၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဝဿိကသာဋိကာယော၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဝဿိကသာဋိကာယော၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန် သေးသော သူတို့အားလည်။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၄၃။ “ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံ သင်္ကန်းကို။ ကာရမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုမိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုရာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်း အထွာတော်ဖြင့်။ ဆ ဝိဒတ္ထိယော၊ ခြောက်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ အဍ္ဎတေယျာ၊ အခွဲနှင့် တကွ သုံးထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤ။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၄။ ဝဿိကသာဋိကာ နာမ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ စတုမာသတ္ထာယ၊ လေးလအကျိုးငှာ။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေနဟူသည်ကား။ ကရောန္တာ ဝါ၊ မိမိပြုသော်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ၊ ထိုမိုးရေခံသင်္ကန်း၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္တိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ ဆ ဝိဒတ္ထိယော၊ ခြောက်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ အဍ္ဎတေယျာ၊ အခွဲနှင့် တကွ သုံးထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၄၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးဆုံးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄၆။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကံ၊ ယုတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ တင်းတိမ်ရံကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဝဿိကသာဋိကာသိက္ခာပဒံ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ရတနဝဂ်
၁၀-နန္ဒသိက္ခာပုဒ်
၅၄၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မာတုစ္ဆာပုတ္တော၊ မိထွေးတော် ဂေါတမီ၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ နန္ဒော၊ အရှင်နန္ဒသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန် အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားအောက်။ စတုရင်္ဂုလောမကော၊ လက်လေးသစ် ယုတ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်နန္ဒသည်။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ နန္ဒံ၊ အရှင်နန္ဒကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဝုဋ္ဌဟန္တိ၊ ထကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုမထေရ်တို့သည်။ ဥပဂတေ၊ အနီးသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဇာနိတွာ၊ သိကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ နန္ဒော၊ အရှင်နန္ဒသည်။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “နန္ဒ၊ နန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓာရေသိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ နန္ဒ၊ နန္ဒ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿသိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ နန္ဒ၊ နန္ဒ။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသောသူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၄၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကံ၊ မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော်ထက် လွန်သော။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတြ ဝစနေ၊ ထိုစကားရပ်၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းတည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်း အထွာတော်ဖြင့်။ န၀ ဝိဒတ္ထိယော၊ ကိုးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဆ ဝိဒတ္ထိယော၊ ခြောက်ထွာတို့တည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သုဂတစီဝရပ္ပမာဏံ နာမ၊ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏ မည်သည်ကား။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ န၀ ဝိဒတ္ထိယော၊ ကိုးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ ဆ ဝိဒတ္ထိယော၊ ခြောက်ထွာတို့တည်း။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
၅၅၀။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိလသိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၁။ ဦနကံ၊ ယုတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောစကား အစဉ်ဖြင့်။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ နန္ဒသိက္ခာပဒံ၊ နန္ဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ရတနဝဂ္ဂေါ၊ ရတနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီး။
တဿ၊ ထိုရတနဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
ရညော၊ မင်းနှင့်စပ်သော သိက္ခာပုဒ်။ ရတနံ၊ ရတနာကို ကောက်ယူသော သိက္ခာပုဒ်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ဝင်သော သိက္ခာပုဒ်။ သူစိ၊ သူစိဃရသိက္ခာပုဒ်။ မဉ္စံ၊ ပမာဏာတိက္ကန္တမဉ္စသိက္ခာပုဒ်။ တူလိကံ၊ လဲသွတ်သော သိက္ခာပုဒ်။ နိသီဒနဉ္စ၊ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်။ ကဏ္ဍုဉ္စ၊ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိသိက္ခာပုဒ်။ သုဂတေန၊ သုဂတစီဝရပ္ပမာဏသိက္ခာပုဒ်နှင့် တကွ။ ဝဿိကာ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေနဝုတိ၊ ကိုးဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပါစိတ်အာပတ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ခုဒ္ဒကံ၊ ခုဒ္ဒကသိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။
ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ၊ ပါစိတ္တိယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၆-ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍ
၁-ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနိယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၅၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပဋိက္ကမနကာလေ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲသောအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “အယျ၊ အရှင်။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှ၊ ခံလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံတို့ကိုသာလျှင်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ခံယူ၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌေ၊ နီးလတ်သော်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ဆိန္နဘတ္တာ၊ ပြတ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုတိယမ္ပိ ဒိဝသံ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်း (ပ)။ တတိယမ္ပိ ဒိဝသံ၊ သုံးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်း။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပဋိက္ကမနကာလေ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲသောကာလ၌။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “အယျ၊ အရှင်။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှ၊ ခံလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံတို့ကိုသာလျှင်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ခံယူ၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌေ၊ နီးလတ်သော်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ဆိန္နဘတ္တာ၊ ပြတ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ စတုတ္ထေ ဒိဝသေ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့၌။ ရထိယာယ၊ ရထားလမ်းခရီး၌။ ပဝေဓေန္တီ၊ တုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဂဟပတိ၊ အိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ ရထေန၊ ရထားဖြင့်။ ပဋိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ ရှင်မ။ အပေဟိ၊ ဖဲလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝေါက္ကမန္တီ၊ ဖဲသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုရထားလမ်းခရီး၌သာလျှင်။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ ဂဟပတိ၊ အိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ခမာပေသိ၊ ကန်တော့၏။ “အယျေ၊ ရှင်မ။ ခမာဟိ၊ သည်းခံပါလော့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါတိတာ၊ လဲစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခမာပေသိ၊ သည်းခံစေ၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ ပါတိတာ၊ လဲစေအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဒုဗ္ဗလာ၊ အားနည်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုဗ္ဗလာ၊ အားနည်းသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိဿ၊ အိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေးအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဂဟပတိ၊ အိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ အာမိသံ၊ ဆွမ်း အစရှိသော အာမိသကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ခံယူကုန်ဘိသနည်း။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ကိစ္ဆာလာဘော၊ ငြိုငြင်သော လာဘ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂဟပတိဿ၊ အိမ်ရှင်ဖြစ်သော။ တဿ သေဋ္ဌိဿ၊ ထိုသူဌေးသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းအစရှိသော အာမိသကို။
ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းအစရှိသော အာမိသကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ အဆွေတော်သလော။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်ပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းသည်။ အညတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ လျောက်ပတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မလျောက်ပတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။” မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းအစရှိသော အာမိသကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၅၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီ အာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၅၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာ ဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု ဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အဆွေ မတော်သောသူ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေးအဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော မိန်းမတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော မိန်းမတည်း။
အန္တရဃရံ နာမ၊ အန္တရဃရ မည်သည်ကား။ ရထိကာ၊ ရထားလမ်းခရီး။ ဗျူဟံ၊ ထုတ်ချင်း ထွင်းသော ခရီး။ သိင်္ဃာဋကံ၊ ခရီးဆုံ။ ဃရံ၊ အိမ်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အန္တရဃရံ နာမ၊ အန္တရဃရ မည်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ခဲဖွယ်သည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုံ့လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၅။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနိယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ပါးသော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၅၆။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ န ဒေတိ၊ ကိုယ်တိုင် မပေးအံ့။ ဥပနိက္ခိပိတွာ၊ အနီး၌ ထား၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အန္တရာရာမေ၊ အရံတွင်း၌။ ဘိက္ခုနုပဿယေ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်း၌။ တိတ္ထိယသေယျာယ၊ တိတ္ထိတို့၏ ကျောင်း၌။ ပဋိက္ကမနေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ “ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်အဖြင့်။ ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်
၅၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ “ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ သူပံ၊ ဟင်းကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့။ ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါသာသန္တိယော၊ စီရင်ကုန်လျက်။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇန္တိ၊ မစားကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝေါသာသန္တိယော၊ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေဿန္တိ နာမ၊ မတားမြစ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝေါသာသန္တိယော၊ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေထ၊ မတားမြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝေါသာသန္တိယော၊ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေဿထ နာမ၊ မတားမြစ်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၅၈။ “ဘိက္ခူ ပနေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသို့စားရာ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ သူပံ၊ ဟင်းကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့။ ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါသာသမာနရူပါ၊ စီရင်ခြင်း သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ၊ တည်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ‘ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အပသက္က၊ ဆုတ်ရှားလေဦး။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေတဗ္ဗာ၊ မောင်းမဲခြိမ်းခြောက်အပ်၏။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနောပိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားအားလည်း။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အပသက္က၊ ဆုတ်ရှားလေဦး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်း မိန်းမကို။ အပသာဒေတုံ၊ မောင်မဲခြိမ်းခြောက်ခြင်းငှာ။ စေ န ပဋိဘာသေယျ၊ အကယ်၍ မဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေဟိ ဘိက္ခုဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနိယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိမှာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမ၊ ဒေသနာကြားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၅၉။ ဘိက္ခူ ပနေ၀ ကုလေသု နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ ဧတ္ထ၊ ဘိက္ခူ ပနေ၀ ကုလေသု နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိဟူသော ဤပါဌ်၌။ ကုလံ နာမ၊ အမျိုး မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးုတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တီတိ၊ နိမန္တိတာ ဘုဉ္ဇန္တိဟူသည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ် အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဝေါသာသန္တီ နာမ၊ ဝေါသာသန္တီ မည်သည်ကား။ ယထာမိတ္တတာ၊ အဆွေခင်ပွန်းအားလျော်သည်၏ အဖြစ်။ ယထာသန္ဒိဋ္ဌတာ၊ တကွ မြင်ဖူးသည်အားလျော်သည်၏အဖြစ်။ ယထာသမ္ဘတ္တတာ၊ တကွ သုံးဆောင်ဖူးသည်အားလျော်သည်၏အဖြစ်။ ယထာသမာနုပဇ္ဈာယကတာ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသည်အားလျော်သည်၏အဖြစ်။ ယထာသမာနာစရိယကတာ၊ တူသော ဆရာရှိသည်အားလျော်သည်၏အဖြစ်။ “ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ သူပံ၊ ဟင်းကို။ ဒေထ၊ လှုကြကုန်လော့။ ဣဓ၊ ဤသပိတ်၌။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ဒေထ၊ လှုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧသာ ကထာ၊ ဤသို့ ပြောဆိုခြင်းသည်။ ဝေါသာသန္တီ နာမ၊ စီရင်သည် မည်၏။
တေဟိ ဘိက္ခူဟီတိ၊ တေဟိ ဘိက္ခူဟိဟူသည်ကား။ ဘုဉ္ဇမာနေဟိ၊ စားကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခူနီဟူသည်ကား။ ဝေါသာသန္တီ၊ စီရင်သော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမသည်။
တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အပသက္က၊ ဆုတ်ရှားလေဦး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေတဗ္ဗာ၊ မောင်းမဲခြိမ်းခြောက်အပ်၏။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနောပိ၊ ရဟန်းအားလည်း။ အနပသာဒိတော၊ မမောင်းမဲ မခြိမ်းခြောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၆၀။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နုသညီ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါသာသန္တိယာ၊ စီရင်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ပါဋိဒေသနိယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါသာသန္တိယာ၊ စီရင်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါသာသန္တိယာ၊ စီရင်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ပါးသော သံဃာ၌ဖြစ်သော ပဉ္စင်းမသည်။ ဝေါသာသန္တိယာ၊ စီရင်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ လူ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ လူ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ လူသာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ လူ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါသာသန္တိယာ၊ စီရင်သည်ရှိသော်။ န နိဝါရေတိ၊ မတားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၆၁။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ န ဒေတိ၊ မပေးအံ့။ အညေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ န ဒါပေတိ၊ မပေးစေအံ့။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္တုကို။ န ဒိန္နံ၊ မပေးအပ်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ ယတ္ထ၊ အကြင်သပိတ်၌။ န ဒိန္နံ၊ မပေးအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုသပိတ်၌။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့အား။ သမကံ၊ အမျှကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ဝေါသာသတိ၊ စီရင်အံ့။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမသည်။ ဝေါသာသတိ၊ စီရင်အံ့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌။ ဝေါသာသတိ၊ စီရင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-တတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်
၅၆၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးုသည်။ ဥဘတောပသန္နံ၊ လင်မယား နှစ်ယောက်စုံအားဖြင့် ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ် ဥစ္စာဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ပုရေဘတ္တံ၊ နံနက်အခါ၌။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ အပ္ပေကဒါ၊ တစ်ရံတစ်ခါ၌။ အနသိတာ၊ မစားရကုန်သည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ အပ္ပေကဒါ၊ တစ်ရံတစ်ခါ၌။ အနသိတာ၊ မစားရကုန်သည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကုလံ၊ အကြင်အမျိုးသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ သေက္ခသမ္မုတိံ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၅၆၃။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွနု်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သောအခါရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံသတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ သေက္ခသမ္မုတိံ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ သေက္ခသမ္မုတိံ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ သေက္ခသမ္မုတိယာ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ သေက္ခသမ္မုတိ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သေက္ခသမ္မတာနိ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲလမ်းသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဘောဇေန္တိ၊ ဆွမ်းကျွေးကုန်၏။ တမ္ပိ ခေါ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေသိ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိဝါသေန္တိ၊ မသာယာကုန်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူအပ်သော ဝတ္ထုကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဇီဝိတေန၊ အသက်ရှင်သဖြင့်။ ကိံ နု ခေါ နာမ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအခါ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိမန္တိတေန၊ ပင့်ဖိတ်သော ရဟန်းသည်။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “သေက္ခသမ္မတာနိ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်ဘဲ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ
ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယံှ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြား၏။ ဣတိ၊ ဤသို။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနိမန္တိတေန၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မခံ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ဆိန္နဘတ္တော၊ ပြတ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၆၆။ “သေက္ခသမ္မတာနိ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်ဘဲ။ အဂိလာနော၊ မနာမဖျားဘဲ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူးလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၆၇။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနီတိ ဧတ္ထ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေက္ခသမ္မတာနိ ကုလာနိ ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သေက္ခသမ္မတံ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်သော။ ကုလံ နာမ၊ အမျိုးမည်သည်ကား။ ယံ ကုလံ၊ အကြင်အမျိုးသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာဖြင့်။ ဟာယသိ၊ ယုတ်၏။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးအား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ သေက္ခသမ္မုတိ၊ သေက္ခဟု သမုတ်ခြင်းကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသူတိ၊ တထာရူပေသု သေက္ခသမ္မတေသု ကုလေသုဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ သေက္ခသမ္မတေသု၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။
အနိမန္တိတော နာမ၊ အနိမန္တိတ မည်သည်ကား။ အဇ္ဇတနာယ ဝါ၊ ယနေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သွာတနာယ ဝါ၊ နက်ဖြန်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်။ ဃရူပစာရံ၊ အိမ်၏ ဥပစာသို့။ ဩက္ကမန္တေ၊ သက်သည်ရှိသော်။ နိမန္တေတိ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ ဧသော၊ ဤသို့ဖိတ်ခြင်းသည်။ အနိမန္တိတော နာမ၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည် မည်၏။
နိမန္တိတော နာမ၊ နိမန္တိတ မည်သည်ကား။ အဇ္ဇတနာယ ဝါ၊ ယနေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သွာတနာယ ဝါ၊ နက်ဖြန်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ ဃရူပစာရံ၊ အိမ်၏ ဥပစာသို့။ အနောက္ကမန္တေ၊ မသက်သည်ရှိသော်။ နိမန္တေတိ၊ ပင့်ဖိတ်အံ့။ ဧသော၊ ဤသို့ဖိတ်ခြင်းသည်။ နိမန္တိတော နာမ၊ နိမန္တိတ မည်၏။
အဂိလာနော နာမ၊ အဂိလာန မည်သည်ကား။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။
ဂိလာနော နာမ၊ ဂိလာန မည်သည်ကား။ ပိဏ္ဍယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာမာကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝံကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်ဘဲ။ အဂိလာနော၊ မနာမဖျားဘဲ။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၆၈။ သေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်သည်၌။ သေက္ခသမ္မတသညီ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ (ပ)။ သေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်သည်၌။ အသေက္ခသမ္မတသညီ၊ သေက္ခဟု မသမုတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနိမန္တိတော၊ မပင့်ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု မသမုတ်အပ်သည်၌။ သေက္ခသမ္မတသညီ၊ သေက္ခဟု သမုတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု မသမုတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခသမ္မတေ၊ သေက္ခဟု မသမုတ်အပ်သည်၌။ အသေက္ခသမ္မတသညီ၊ သေက္ခဟု မသမုတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၆၉။ နိမန္တိတဿ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိမန္တိတဿ ဝါ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ ဝါ၊ နာသော ရဟန်း၏လည်းကောင်း။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော အမျိုးတို့၏။ ဘိက္ခာ၊ ဆွမ်းကို။ တတ္ထ၊ ထိုသေက္ခဟု သမုတ်အပ်သော အမျိုးအိမ်၌။ ပညတ္တာ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဃရတော၊ အိမ်မှ။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ နိစ္စဘတ္တေ၊ နိစ္စဘတ်၌လည်းကောင်း။ သလာကဘတ္တေ၊ စာရေးတံဘတ်၌လည်းကောင်း။ ပက္ခိကေ၊ ပက္ခိကဘတ်၌လည်းကောင်း။ ဥပေါသထိကေ၊ ဥပေါသထိကဘတ်၌လည်းကောင်း။ ပါဋိပဒိကေ၊ ပါဋိပဒိကဘတ်၌လည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ “ပစ္စယေ၊ အကြာင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယပါဋိဒေသနီသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-စတုတ္ထပါဋိဒေသနိယသိက္ခာပုဒ်
၅၇၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာကိယဒါသကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့၏ ကျွန်တို့သည်။ အဝရုဒ္ဓါ၊ ခရီးလမ်းကို ပိတ်ဆို့ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာကိယာနိယော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်။ အာရညကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကာတုံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ သာကိယဒါသကာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့၏ ကျွန်တို့သည်။ “သာကိယာနိယော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်။ အာရညကေသု၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကတ္တုကာမာ ကိရ၊ ပြုလိုကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုသာကီဝင်မင်းတို့၏ ကျွန်တို့သည်။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ ပရိယုဋ္ဌိံသု၊ ပိတ်ဆို့စောင့်ရှောက်ကုန်၏။ သာကိယာနိယော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာရညကံ၊ တော၌ဖြစ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ သာကိယဒါသကာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့၏ ကျွန်တို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ သာကိယာနိယော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု စ၊ လုလည်း လုယက်ကုန်၏။ ဒူသေသုံ စ၊ ဖျက်လည်း ဖျက်ဆီးကုန်၏။ သာကိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ တေ စောရေ၊ ထိုခိုးသူတို့ကို။ သဟ ဘဏ္ဍေန၊ ဥစ္စာထုပ်နှင့် တကွ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌။ စောရေ၊ ခိုးသူတို့ကို။ ပဋိဝသန္တေ၊ နေသည်တို့ကို။ နာရောစေဿန္တိ နာမ၊ မပြောကြားဘဲရှိကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာကိယာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း (ပ)။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့” (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“အာရညကာနိ၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သာသင်္ကသမ္မတာနိ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ သပ္ပဋိဘယာနိ၊ ဘေးရန်နှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်ကျောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ၊ မကြားမသိစေအပ်သော။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အာရာမ်တွင်း၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာပြောကြားပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာရညကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာရညကံ၊ တော၌ဖြစ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုဘုရား။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရညကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။”
သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မခံ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတုံ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဆိန္နဘတ္တော၊ ပြတ်သော ဆွမ်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာရညကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်တို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ၊ မကြားမသိစေအပ်သော။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၇၂။ “အာရညကာနိ၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သာသင်္ကသမ္မတာနိ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ သပ္ပဋိဘယာနိ၊ ဘေးရန်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်ကျောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ၊ မကြားမသိစေအပ်သော။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အရံအတွင်း၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇၃။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနီတိ ဧတ္ထ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိဟူသော ဤပါဌ်၌။ အာရညကံ၊ တော၌ ဖြစ်သော။ သေနာသနံ နာမ၊ ကျောင်း မည်သည်ကား။ ပစ္ဆိမံ၊ ယုတ်စွအဆုံး။ ပဉ္စဓနုသတိကံ၊ ကုလလေးတာ အပြန်ငါးရာ ရှိ၏။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္က မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌။ အာရာမူပစာရေ၊ အာရာမ်၏ ဥပစာ၌။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ဝင်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ ရပ်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ ထိုင်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌။ အာရာမူပစာရေ၊ အာရာမ်၏ ဥပစာ၌။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်ကုန်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ထောင်းထုအပ်ကုန်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား (ပ)။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
တထာရူပေသု သေနာသနေသူတိ၊ တထာရူပေသု သေနာသနေသုဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။
အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ မကြား မသိစေအပ်သည် မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့အား။ ပဋိသံဝိဒိတံ၊ ကြားသိစေအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသီတင်းသုံးဖော် ငါးယောက်တို့ကို သိစေခြင်းသည်။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ မကြား မသိစေအပ်သည် မည်၏။ အာရာမံ၊ အာရာမ်ကိုလည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရံ၊ အာရာမ်၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပဋိသံဝိဒိတံ၊ ကြားသိစေအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအာရာမ် အာရာမ်၏ ဥပစာကို ထား၍ ကြားသိစေခြင်းသည်။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ မကြား မသိစေအပ်သည် မည်၏။
ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောက်ျားသည်လည်းကောင်း။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရံ၊ အာရာမ်၏ ဥပစာသို့လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဟရိဿန္တိ၊ ဆောင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။ သာသင်္ကံ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ “သာသင်္က” န္တိ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိ၏ဟူ၍။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ သပ္ပဋိဘယံ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ “သပ္ပဋိဘယ”န္တိ၊ ဘေးဘျမ်းရှိ၏ဟူ၍။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သစေ ဟောတု၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာဟရိယိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဆို၏။ “မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဥပစရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ အပသက္ကထ၊ ဖဲကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့ကို။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂုဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ တဿာ၊ ထိုယာဂု၏။ ပရိဝါရော၊ အခြံအရံကို။ အာဟရိယျတိ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ ယာဂုကို ဆောင်၍ ကြားသိစေခြင်းသည်။ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ တဿ၊ ထိုဆွမ်း၏။ ပရိဝါရော၊ အခြံအရံကို။ အာဟရိယျတိ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ဆွမ်းကို ဆောင်၍ ကြားသိစေခြင်းသည်။ ပဋိသိဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ တဿ၊ ထိုခဲဖွယ်၏။ ပရိဝါရော၊ အခြံအရံကို။ အာဟရယျတိ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဧတံ၊ ဤခဲဖွယ်ကို ဆောင်၍ ကြားသိစေခြင်းသည်။ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။ ကုလေန၊ အမျိုးဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ မနုဿော၊ လူသည်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ဧတံ၊ ဤအမျိုးကို ကြားသိစေ၍ ခဲဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းသည်။ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။ ဂါမေန၊ ရွာဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တသ္မိံ ဂါမေ၊ ထိုရွာ၌။ မနုဿော၊ လူသည်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ ရွာကို ကြားသိစေ၍ ခဲဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းသည်။ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။ ပူဂေန၊ အသင်းဖြင့်။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တသ္မိံ ပူဂေ၊ ထိုအသင်း၌။ မနုဿော၊ လူသည်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ဧတံ၊ ဤအသင်းဖြင့် ကြားသိစေ၍ ခဲဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းသည်။ ပဋိသံဝိဒိတံ နာမ၊ ကြားသိစေအပ်သည် မည်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝေသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
အဇ္ဈာရာမော နာမ၊ အာရာမ် မည်သည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ အာရာမဿ၊ အာရာမ်၏။ အန္တော၊ အတွင်းသည်။ အာရာမော၊ အာရာမ် မည်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော အာရာမ်၏။ ဥပစာရော၊ ဥပစာသည်။ အာရာမော၊ အာရာမ် မည်၏။
အဂိလာနော နာမ၊ မနာသောသူ မည်သည်ကား။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဂိလာနော နာမ၊ နာသောသူ မည်သည်ကား။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတံ၊ မကြားမသိစေဘဲ။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇၄။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြားမသိစေအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ မကြားမသိစေအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အာရာမ်တွင်း၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြားမသိစေအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။”
ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အာရာမ်တွင်း၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတေ၊ မကြားမသိစေအပ်သည်၌။ ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ ကြားသိစေအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အာရာမ်တွင်း၌။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ အပ္ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ မကြားမသိစေအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ပဋိသံဝိဒိတသညီ၊ ကြားသိစေအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၇၅။ ပဋိသံဝိဒိတေ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်း၏။ ပဋိသံဝိဒိတေ ဝါ၊ ကြားသိစေအပ်သည်၌လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ ဝါ၊ နာသောရဟန်း၏လည်းကောင်း။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဗဟာရာမေ၊ အာရမ်ပ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အန္တောအာရာမေ၊ အာရမ်၏ အတွင်း၌။ ဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တတ္ထ ဇာတကံ၊ ထိုအာရာမ၌ ဖြစ်သော။ မူလံ ဝါ၊ အမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ တစံ ဝါ၊ အခေါက်အခွံကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ အရွက်ကိုလည်းကောင်း။ ပုပ္ဖံ ဝါ၊ အပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ အသီးကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကေင်း။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ ပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနီယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှစင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှစင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ၊ ပါဋိဒေသနိယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သေခိယကဏ္ဍ
၁-ပရိမဏ္ဍလဝဂ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ သေခိယာ၊ သေခိယ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၅၇၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေန္တိ၊ ဝတ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို ခံစားသော။ ဂိဟီ၊ လူတို့သည်။ နိဝါသေန္တိ သေယျထာပိ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်လျက်။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌သည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေထ၊ ဝတ်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်နှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေဿထ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေဿာမိ၊ သင်းပိုင်ကို ဝတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
နာဘိမဏ္ဍလံ၊ ချက်ဝန်းကို။ ဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးကို။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တေန၊ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၇၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါရုပန္တိ၊ ရုံကုန်၏ (ပ)။
“ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ ပါရုပိဿာမိ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို ရုံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ ဥဘော၊ ရှေ့နောက်အားဖြင့် နှစ်ပါးကုန်သော။ ကဏ္ဏေ၊ အစွန်းတို့ကို။ သမံ ကတွာ၊ အညီအမျှပြု၍။ ပါရုပိတဗ္ဗံ၊ ရုံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ ပါရုပတိ၊ ရုံအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၇၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ)။
“သုပ္ပဋိစ္ဆန္နော၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သုပ္ပဋိစ္ဆန္နေန၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသောရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၇၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နီသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေ၏ (ပ) ။
“သုပ္ပဋိစ္ဆန္နော၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိဿာမိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သုပ္ပဋိစ္ဆန္နေန၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထမ္ပိ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒမ္ပိ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ကီဠာပေန္တာ၊ ကစားခြင်းကို ပြုကုန်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“သုသံဝုတော၊ ဣန္ဒြေကို ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သုသံဝုတေန၊ ဣန္ဒြေကို ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထံ ဝါ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒံ ဝါ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ကီဠာပေန္တော၊ ကစားခြင်းကို ပြုလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထမ္ပိ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒမ္ပိ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ကီဠာပေန္တာ၊ ကစားခြင်းကို ပြုကုန်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“သုသံဝုတော၊ ကောင်းစွာ ဣန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိဿာမိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သုသံဝုတေန၊ ကောင်းစွာ ဣန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထံ ဝါ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒံ ဝါ၊ ခြေကိုလည်းကောင်း။ ကီဠာပေန္တော၊ ကစားခြင်းကို ပြုလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ အောက်သို့ ချအပ်သော မျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩက္ခိတ္တစက္ခုနာ၊ အောက်သို့ ချအပ်သော မျက်လွှာရှိသဖြင့်။ ယုဂမတ္တံ၊ လေးတောင်ထမ်းပိုးအတိုင်းအရှည်မျှကို။ ပေက္ခန္တေန၊ ကြည့်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့လည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ အောက်သို့ ချအပ်သော မျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိဿာမိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩက္ခိတ္တစက္ခုနာ၊ အောက်သို့ ချအပ်သော မျက်လွှာရှိသဖြင့်။ ယုဂမတ္တံ၊ လေးတောင်ထမ်းပိုး အတိုင်းအရှည်ကို။ ပေက္ခန္တေန၊ ကြည့်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနာဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧကတော ဝါ၊ တစ်ဖက်မှလည်းကောင်း။ ဥဘတော ဝါ၊ နှစ်ဖက်မှလည်းကောင်း။ ဥက္ခိပိတွာ၊ သင်္ကန်းကို မ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿဘိက္ခူနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥက္ခိတ္တကာယ၊ ပင့်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧကတော ဝါ၊ တစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ဥဘတော ဝါ၊ နှစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပိတွာ၊ သင်္ကန်းကို ပင့်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပရိမဏ္ဍလဝဂ္ဂေါ၊ ပရိမဏ္ဍလဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဥဇ္ဇဂ္ဃိကဝဂ်
၅၈၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မဟာဟသိတံ၊ ပြင်းစွာ ရယ်ခြင်းကို။ ဟသန္တာ၊ ရယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ၊ ပြင်းစွာ ရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ၊ ပြင်းစွာရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မဟာဟသိတံ၊ ပြင်းစွာ ရယ်ခြင်းကို။ ဟသန္တော၊ ရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဟသနိယဝတ္ထုသ္မိံ၊ ရယ်ဖွယ်အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ မိဟိတမတ္တံ၊ ပြုံးကာမျှကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မဟာဟသိတံ၊ ပြင်းစွာ ရယ်ခြင်းကို။ ဟသန္တာ၊ ရယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ၊ ပြင်းစွာ ရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥဇ္ဇဂ္ဃိကာယ၊ ပြင်းစွာ ရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မဟာဟသိတံ၊ ပြင်းစွာ ရယ်ခြင်းကို။ ဟသန္တော၊ ရယ်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဟသနီယသ္မိံ၊ ပြင်းစွာ ရယ်ဖွယ်ဖြစ်သော။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ မိဟိတမတ္တံ၊ ပြုံးခြင်းမျှကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကို လည်းကောင်း။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ နည်းသော အသံရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အပ္ပသဒ္ဒေန၊ နည်းသော အသံရှိသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၈၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ နည်းသော အသံရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိဿာမိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အပ္ပသဒ္ဒေန၊ နည်းသော အသံရှိသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကာယပ္ပစာလကံ၊ ကိုယ်ကို လှုပ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍ လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္ထိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်လျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဗာဟုပ္ပစာလကံ၊ လက်မောင်းကို လှုပ်၍လှုပ်၍။ ဗာဟုံ၊ လက်မောင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲလျက်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍လှုပ်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တာ၊ တွဲရရွဲဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပဂ္ဂေဟေတွာ၊ ချီ၍။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သီသပ္ပစာလကံ၊ ဦးခေါင်းကို လှုပ်၍ လှုပ်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩလမ္ဗေန္တော၊ တွဲရရွဲဆွဲသည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥဇ္ဇဂ္ဃိကဝဂ္ဂေါ၊ ဥဇ္ဇဂ္ဃိကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ခမ္ဘကတဝဂ်
၅၉၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ခမ္ဘကတာ၊ ခါးထောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ခမ္ဘကတော၊ ခါးထောက်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ခမ္ဘကတေန၊ ခါးထောက်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧကတော ဝါ၊ တစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ ဥဘတော ဝါ၊ နှစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ ခမ္ဘံ၊ ခါးကို။ ကတွာ၊ ထောက်သည်ကို ပြု၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ခမ္ဘကတာ၊ ခါးထောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တို၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ခမ္ဘကတော၊ ခါးထောက်သည်ဖြစ်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ခမ္ဘကတေန၊ ခါးထောက်သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧကတော ဝါ၊ တစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ ဥဘတော ဝါ၊ နှစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ခမ္ဘံ၊ ခါးကို။ ကတွာ၊ ထောက်သည်ကိုပြု၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏ (ပ) ။
“ဩဂုဏ္ဌိတော၊ ဦးခေါင်းခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩဂုဏ္ဌိတေန၊ ဦးခေါင်းခြုံသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၉၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သသီသံ၊ ဦးခါင်းနှင့်တကွ။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ဩဂုဏ္ဌိတော၊ ဦခေါင်းကို ခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩဂုဏ္ဌိတေန၊ ဦးခေါင်းခြုံသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကာယ၊ ဖဝါးခြေဆွံ့နင်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏ (ပ) ။
“ဥက္ကုဋိကာယ၊ ဖဝါးခြေဆွံ့နင်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥက္ကုဋိကာယ၊ ဖဝါးဆွံ့နင်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥက္ကုဋိကာယ၊ ဖဝါးခြေဆွံ့နင်းသဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်တော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏ (ပ) ။
“ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိဿာမိ၊ မထိုင်နေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ၊ လက်အာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဿပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ၊ ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်လည်းကောင်း။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝါသူပဂတဿ၊ နေခြင်းငှာ ကပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသက္ကစ္စံ၊ မရိုမသေ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏။ ဆဍ္ဍေတုကာမာ ဝိယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သကဲ့သို့။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏ (ပ) ။
“သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမိ၊ ခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အသက္ကစ္စံ၊ မရိုမသေ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဆဍ္ဍေတုကာမောဝိယ၊ စွန့်ခြင်းငှာ အလိုရှိသကဲ့သို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏။ အာကိရန္တေပိ၊ လောင်းသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတိက္ကန္တေပိ၊ လွန်သည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နဇာနန္တိ၊ မသိကုန်(ပ) ။
“ပတ္တသညီ၊ သပိတ်၌ အမှတ်ရှိလျက်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမိ၊ ခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပတ္တသညိနာ၊ သပိတ်၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တာ၊ ခံကုန်သည်ရှိသော်။ သူပညေဝ၊ ဟင်းကိုသာလျှင်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏ (ပ) ။
“သမသူပကံ၊ ပဲဟင်းနှင့်မျှရုံသော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမိ၊ ခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။”
သူပေါ နာမ၊ ဟင်း မည်သည်ကား။ သူပါ၊ ဟင်းတို့သည်။ မုဂ္ဂသူပေါ၊ ပဲနောက်ဟင်းလည်းကောင်း။ မာသသူပေါ၊ ပဲကြီးဟင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟတ္ထဟာရိယော၊ လက်ဖြင့်ယူကောင်းသော။ သမသူပကော၊ ဟင်းနှင့်အမျှသော။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သူပညေဝ၊ ဟင်းကိုသာလျှင်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ရသရသေ၊ ပအုန်းရည် ရက်တက်ရည် လက်သုပ်ငါးရည် အမဲရည်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့၏။ သူပံ၊ ဟင်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အာနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထူပီကတံ၊ စုန့်စုန့်တက်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏ (ပ) ။
“သမတိတ္တိကံ၊ သပိတ်အနားရေးနှင့်အမျှ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမိ၊ ခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သမတိတ္တိကော၊ သပိတ်အနားရေးနှင့် မျှသော။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ထူပီကတံ၊ စုန့်စုန့်တက်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ခမ္ဘကတဝဂ္ဂေါ၊ ခမ္ဘကတဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-သက္ကစ္စဝဂ်
၆၀၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသက္ကစ္စံ၊ မရိုမသေ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အဘုဉ္ဇိတုကာမာ ဝိယ၊ စားခြင်းငှာ အလိုမရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စာအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏
”။သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အသက္ကစ္စံ၊ မရိုမသေ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ အာကိရန္တေပိ၊ လောင်းသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတိက္ကန္တေပိ၊ လွန်သည်တို့ကို လည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန် (ပ) ။
“ပတ္တသညီ၊ သပိတ်၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပတ္တသညိနာ၊ သပိတ်၌ အမှတ်ရှိသဖြင့်။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩလောကေန္တာ၊ ကြည့်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“သပဒါနံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သပဒါနံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ဩမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အား။ ဒေန္တော၊ ပေးသည်ဖြစ်၍။ ဩမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ဘာဇနေ၊ ခွက်၌။ အာကိရန္တော၊ ထည့်သည်ဖြစ်၍။ ဩမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေ၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာ၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တာ၊ စားကုန်သည်ရှိသော်။ သူပညေဝ၊ ဟင်းကိုသာလျှင်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။
“သမသူပကံ၊ ဟင်းနှင့်မျှရုံ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇဿာမိ၊ စားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သူပေါ နာမ၊ ဟင်း မည်သည်ကား။ သူပါ၊ ဟင်းတို့သည်။ မုဂ္ဂသူပေါ၊ ပဲနောက်ဟင်းလည်းကောင်း။ မာသသူပေါ၊ ပဲကြီးဟင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဟတ္ထဟာရိယော၊ လက်ဖြင့် ယူ၍ ရကောင်းသော။ သမသူပကော၊ ဟင်းနှင့်မျှသော။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သူပညေဝ၊ ဟင်းကိုသာလျှင်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ရသရသေ၊ ပအုန်းရည် ရက်တက်ရည် လက်သုပ်ငါးရည် အမဲရည်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့၏။ သူပံ၊ ဟင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထူပကတော၊ ဆွမ်းဦးဆွမ်းထိပ်မှ။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ထူပကတော၊ ဆွမ်းဦးဆွမ်းထိပ်မှ။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ထူပကတော၊ ဆွမ်းဦးဆွမ်းထိပ်မှ။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ထူပကတော၊ ဆွမ်းဦး ဆွမ်းထိပ်မှ။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သေသေ၊ အကြွင်းသည်။ ပရိတ္တကေ၊ နည်းသည်ရှိသော်။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်အားလည်ကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက် ပဲကြီးဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနမ္ပိ၊ ငါး အမဲ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘိယျောကမျတံ၊ များခြင်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဩဒနေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တိ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်၏ (ပ) ။
“သူပံ ဝါ၊ ပဲနောက် ပဲကြီးဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ၊ ငါး အမဲဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘိယျောကမျတံ၊ များခြင်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဩဒနေန၊ ထမင်းဖြင့်။ န ပဋိစ္ဆာဒေဿာမိ၊ မဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သူပံ ဝါ၊ ပဲနောက် ပဲကြီးဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ၊ ငါး အမဲသားကိုလည်းကောင်း။ ဘိယျောကမျတံ၊ များခြင်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဩဒနေန၊ ထမင်းဖြင့်။ န ပဋိစ္ဆာဒေတဗ္ဗံ၊ မဖုံးလွှမ်းအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သူပံ ဝါ၊ ပဲနောက် ပဲကြီးဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗျဉ္ဇနံ ဝါ၊ ငါး အမဲ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘိယျောကမျတံ၊ များသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဩဒနေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်ကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကာ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ ဘိယျောကမျတံ၊ များခြင်း၌ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်ကောင်းမြတ်သော အရသာကို။
န မနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲရှိအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော အရသာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇိဿထ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ သူပံ ဝါ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ နဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၁၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘုဉ္ဇာမ၊ စားရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ ‘ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေမ၊ မတောင်းအပ်ပါကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “သူပံ ဝါ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သူပံ ဝါ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အဂိလာနေန၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သူပံ ဝါ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူ၏။ သူပံ ဝါ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်အမသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာနသညီ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဩလောကေန္တိ၊ ကြည့်ကုန်၏ (ပ) ။
“ဥဇ္ဈာနသညီ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ န ဩလောကေဿာမိ၊ မကြည့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥဇ္ဈာနသညိနာ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ အမှတ်ရှိသဖြင့်။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န ဩလောကေတဗ္ဗော၊ မကြည့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥဇ္ဈာနသညီ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဩလောကေတိ၊ ကြည့်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဒါပေဿာမိ၊ ပေးစေအံ့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဩလောကေတိ၊ ကြည့်ငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ န ဥဇ္ဈာနသညိဿ၊ မကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကဗဠံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏ (ပ) ။
“အတိမဟန္တံ၊ အလွန်ကြီးစွာသော။ ကဗဠံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အတိမဟန္တော၊ အလွန်ကြီးသော။ ကဗဠော၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကဗဠံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခဇ္ဇကေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဖလာဖလေ၊ သစ်သီး ကြီးငယ်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေ၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာ၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အာလောပံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏ (ပ)။
“ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ အာလောပံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပရိမဏ္ဍလော၊ အဝန်းညီစွာသော။ အာလောပေါ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အာလောပံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခဇ္ဇကေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဖလာဖလေ၊ သစ်သီးကြီးငယ်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေ၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာ၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။”
အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ သက္ကစ္စဝဂ္ဂေါ၊ သက္ကစ္စဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-ကဗဠဝဂ်
၆၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှစ်လုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကဗဠေ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ အနာဟဋေ၊ ခံတွင်းဝသို့ မဆောင်အပ်မီ။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝကို။ ဝိဝရန္တိ၊ ဖွင့်ကုန်၏ (ပ) ။
“ကဗဠေ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ အနာဟဋေ၊ ခံတွင်းဝသို့ မဆောင်အပ်မီ။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝကို။ န ဝိဝရိဿာမိ၊ မဖွင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ကဗဠေ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ အနာဟဋေ၊ ခံတွင်းဝသို့ မဆောင်အပ်မီ။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝကို။ န ဝိဝရိတဗ္ဗံ၊ မဖွင့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကဗဠေ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ အနာဟဋေ၊ ခံတွင်းဝသို့ မဆောင်အပ်မီ။ မုခဒွါရံ၊ ခံတွင်းဝကို။ ဝိဝရတိ၊ ဖွင့်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ပက္ခိပန္တိ၊ ထည့်ကုန်၏ (ပ) ။
“ဘုဉ္ဇမာနော၊ ဆွမ်းစားသော ရဟန်းသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ န ပက္ခိပိဿာမိ၊ မထည့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဘုဉ္ဇမာနေန၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထော၊ လက်ကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ န ပက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထည့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ပက္ခိပတိ၊ ထည့်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၁၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သကဗဠေန၊ ဆွမ်းလုပ်နှင့် တကွသော။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ဗျာဟရန္တိ၊ စကားဆိုကုန်၏ (ပ) ။
“သကဗဠေန၊ ဆွမ်းလုပ်နှင့် တကွသော။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။
န ဗျာဟရိဿာမိ၊ စကားမဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သကဗဠေန၊ ဆွမ်းလုပ်နှင့် တကွသော။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ န ဗျာဟရိတဗ္ဗံ၊ စကားမဆိုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သကဗဠေန၊ ဆွမ်းလုပ်နှင့် တကွသော။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ဗျာဟရတိ၊ စကားဆိုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်း သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို မြှောက်၍မြှောက်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို မြှောက်၍ မြှောက်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို မြှောက်၍ မြှောက်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပိဏ္ဍုက္ခေပကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို မြှောက်၍ မြှောက်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခဇ္ဇကေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဖလာဖလေ၊ သစ်သီးကြီးငယ်၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို ဖြတ်၍ဖြတ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ကဗဠာ ဝစ္ဆေဒကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို ဖြတ်၍ ဖြတ်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို ဖြတ်၍ ဖြတ်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကဗဠာဝစ္ဆေဒကံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို ဖြတ်၍ ဖြတ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခဇ္ဇကေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဖလာဖလေ၊ သစ်သီးကြီးငယ်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေ၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာ၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဝဂဏ္ဍကာရကံ၊ မျောက်ကဲ့သို့ ပါးစောင်၌ ထားသည်ကိုပြု၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“အဝဂဏ္ဍကာရကံ၊ မျောက်ကဲ့သို့ ပါးစောင်၌ ထားသည်ကိုပြု၍။
န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အဝဂဏ္ဍကာရကံ၊ မျောက်ကဲ့သို့ ပါးစောင်၌ ထား၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဧကတော ဝါ၊ တစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ဥဘတော ဝါ၊ နှစ်ဘက်၌လည်းကောင်း။ ဂဏ္ဍံ၊ ပါးစောင်၌ ထားသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဖလာဖလေ၊ သစ်သီးကြီးငယ်၌လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ၊ လက်ကို ခါ၍ ခါ၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ၊ လက်ကို ခါ၍ခါ၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ၊ လက်ကို ခါ၍ ခါ၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထနိဒ္ဓုနကံ၊ လက်ကို ခါ၍ ခါ၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကစဝရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဆဍ္ဍေန္တော၊ စွန့်သည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ နိဒ္ဓုနာတိ၊ ခါအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သိတ္ထာဝကာရကံ၊ ဆွမ်းလုံးကို ကြဲ၍ ကြဲ၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“သိတ္ထာဝကာရကံ၊ ဆွမ်းလုံးကို ကြဲ၍ ကြဲ၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သိတ္ထာဝကာရကံ၊ ဆွမ်းလုံးကို ကြဲ၍ ကြဲ၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိတ္ထာဝကာရကံ၊ ဆွမ်းလုံးကို ကြဲ၍ ကြဲ၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကစဝရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဆဍ္ဍေန္တော၊ စွန့်သည်ဖြစ်၍။ သိတ္ထံ၊ ဆွမ်းလုံးကို။ ဆဍ္ဍယတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ၊ လျှာကို ထုတ်၍ ထုတ်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ၊ လျှာကို ထုတ်၍ ထုတ်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ၊ လျှာကို ထုတ်၍ ထုတ်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဇိဝှါနိစ္ဆာရကံ၊ လျှာကို ထုတ်၍ ထုတ်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စပုစပုကာရကံ၊ စပုစပုဟူသော အသံကို ပြု၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။
“စပုစပုကာရကံ၊ စပုစပုဟူသော အသံကို ပြု၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
စပုစပုကာရကံ၊ စပုစပုဟူသော အသံကို ပြု၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ စပုစပုကာရကံ၊ စပုစပုဟူသော အသံကို ပြု၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ကဗဠဝဂ္ဂေါ၊ ကဗဠဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သုရုသုရုဝဂ်
၆၂၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပယောပါနံ၊ နို့ရည်အဖျော်ကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုရုသုရုကာရကံ၊ သုရုသုရု ဟူသော အသံကို ပြု၍။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ နဋပုဗ္ဗကော၊ ကချေသည်ဖြစ်ဖူးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံးသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ သီတီကတောမညေ၊ အေးခြင်းကို ပြုယောင်တကား။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့ သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒဝံ၊ ရယ်မြူးခြင်းကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒဝံ၊ ရယ်မြူးခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွွံ၊ သင်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒဝံ၊ ရယ်မြူးခြင်းကို။ ကရိဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗုဒ္ဓံ ဝါ၊ ဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ
ဝါ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ သံဃံ ဝါ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒဝေါ၊ ရယ်မြူးခြင်းကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယာ၊ မိမိကိုယ်ကို မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “သုရုသုရုကာရကံ၊ သုရုသုရု ဟူသော အသံကို ပြု၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သုရုသုရုကာရကံ၊ သုရုသုရု ဟူသော အသံကို ပြု၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သုရုသုရုကာရကံ၊ သုရုသုရုဟူသော အသံကို ပြု၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ၊ လက်ကို လျက်၍ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ၊ လက်ကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ၊ လက်ကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထနိလ္လေဟကံ၊ လက်ကို လျက်၍ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၂၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တနိလ္လေဟကံ၊ သပိတ်ကို လျက်၍ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။
“ပတ္တနိလ္လေဟကံ၊ သပိတ်ကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပတ္တနိလ္လေဟကံ၊ သပိတ်ကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပတ္တနိလ္လေဟကံ၊ သပိတ်ကို လျက်၍လျက်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သေသေ၊ အကြွင်းသည်။ ပရိတ္တကေ၊ နည်းသည်ရှိသော်။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ နိလ္လေဟိတွာ၊ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ၊ နှုတ်ခမ်းကို လျက်၍ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ) ။
“ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ၊ နှုတ်ခမ်းကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မစားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ၊ နှုတ်ခမ်းကို လျက်၍ လျက်၍။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မစားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဩဋ္ဌနိလ္လေဟကံ၊ နှုတ်ခမ်းကို လျက်၍ လျက်၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဂ္ဂေသု၊ ဘဂ္ဂတိုင်းတို့၌။ သုသုမာရဂိရေ၊ သုသုမာရဂီရိ အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ သားကောင်တို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠာ အမည်ရှိသော တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောကနဒေ၊ ကောကနဒ အမည်ရှိသော။ ပါသာဒေ၊ ဗောဓိမင်းသား၏ ပြာသာဒ်၌။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ကိုင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ကိုင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ကိုင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေဿာမိ၊ မကိုင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကော၊ သောက်ရေခွက်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ မကိုင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဓောဝိဿာမိ၊ ဆေးအံ့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဓောဝါပေဿာမိ၊ ဆေးစေအံ့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဂ္ဂေသု၊ ဘဂ္ဂတိုင်းတို့၌။ သုသုမာရဂိရေ၊ သုသုမာရဂိရိ အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ သားကောင်တို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠာ အမည်ရှိသော တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောကနဒေ၊ ကောကနဒ အမည်ရှိသော။ ပါသာဒေ၊ ဗောဓိမင်း၏ ပြာသာဒ်၌။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွ့န်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့်တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃေရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဆဍ္ဍေဿာမိ၊ မစွန့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ န ဆဍ္ဍေတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သသိတ္ထကံ၊ ဆွမ်းလုံးနှင့် တကွသော။ ပတ္တဓောဝနံ၊ သပိတ်ဆေးရေကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာတ်ပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဒ္ဓရိတွာ ဝါ၊ ဆွမ်းလုံးကို ထုတ်၍လည်းကောင်း။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဆွမ်းလုံးကို ခွဲ၍လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာဝါ၊ ခံ၍လည်းကောင်း။ နီဟရိတွာ ဝါ၊ ရွာပသို့ ထုတ်၍လည်းကောင်း။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿန္တိ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿထ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ရှိကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿန္တိ နာမ၊ မဟောကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ ဂိလာနဿ၊ နာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ “ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဆတ္တံ နာမ၊ ထီး မည်သည်ကား။ ဆတ္တာနိ၊ ထီးတို့သည်။ မဏ္ဍလဗဒ္ဓံ၊ အဝန်းဖွဲ့အပ်သော။ သလာကဗဒ္ဓံ၊ ဝါခြမ်းစိတ်ဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ သေတစ္ဆတ္တံ၊ ပုဆိုးဖြူဖြင့်ပြီးသော ထီးလည်းကောင်း။ ကိလဉ္ဇစ္ဆတ္တံ၊ ဖျာဖြင့်ပြီးသော ထီးလည်းကောင်း။ ပဏ္ဏစ္ဆတ္တံ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်ပြီးသော ထီးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးစင်းတို့တည်း။
ဓမ္မော နာမ၊ တရား မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓဘာသိတော၊ ဘုရားသည် ဟောအပ်သော တရား။ သာဝကဘာသိတော၊ သာဝကသည် ဟောအပ်သော တရား။ ဣသိဘာသိတော၊ ရသေ့သည် ဟောအပ်သော တရား။ ဒေဝတာဘာသိတော၊ နတ်သည် ဟောအပ်သော တရား။ အတ္ထူပသဥှိတော၊ အနက်နှင့်လည်း စပ်၏။ ဓမ္မူပသဥှိတော၊ ပါဠိနှင့်လည်း စပ်၏။
ဒေသေယျာတိ၊ ဒေသေယျဟူသည်ကား။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဆတ္တပါဏိဿ၊ ထီးလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒဏ္ဍပါဏိဿ၊ တောင်ဝှေး လက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ)။
“ဒဏ္ဍပါဏိဿ၊ တောင်ဝှေး လက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဒဏ္ဍော နာမ၊ တောင်ဝှေး မည်သည်ကား။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလယ်အလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ စတုဟတ္ထော၊ လေးတောင်ရှိသော။ ဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေးတည်း။ တတော၊ ထိုလေးတောင်ထက်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ ရှည်သော တောင်ဝှေးသည်။ အဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေး မမည်။ ဩမကော၊ တိုသော တောင်ဝှေးသည်။ အဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေး မမည်။
ဒဏ္ဍပါဏိဿ၊ တောင်ဝှေးလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဒဏ္ဍပါဏိဿ၊ တောင်ဝှေးလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထပါဏိဿ၊ ဓားလက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“သတ္ထပါဏိဿ၊ ဓားလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သတ္ထံ နာမ၊ ဓား မည်သည်ကား။ ဧကတောဓာရံ၊ တစ်ဘက်အသွားရှိသော လက်နက်။ ဥဘတောဓာရံ၊ နှစ်ဘက်အသွား ရှိသော လက်နက်။ ပဟရဏံ၊ လက်နက်။
သတ္ထပါဏိဿ၊ ဓားလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သတ္ထပါဏိဿ၊ ဓားလက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝုဓပါဏိဿ၊ လေးလက်နက် လက်၌ရှိသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“အာဝုဓပါဏိဿ၊ လေးလက်နက် လက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အာဝုဓံ နာမ၊ လေး မည်သည်ကား။ စာပေါ၊ လင်းလေး။ ကောဒဏ္ဍော၊ ဒူးလေး။
အာဝုဓပါဏိဿ၊ လေးလက်နက် လက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုမသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အာဝုဓပါဏိဿ၊ လေးလက်နက် လက်၌ရှိသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သုရုသုရုဝဂ္ဂေါ၊ သုရုသုရုဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ပါဒုကဝဂ်
၆၃၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါဒုကာရုဠှဿ၊ ခြေနင်းစီးသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ)။
“ပါဒုကာရုဠှဿ၊ ခြေနင်းစီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်အံ့။
ပါဒုကာရုဠှဿ၊ ခြေနင်းစီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အက္ကန္တဿ ဝါ၊ နင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋိမုက္ကဿ ဝါ၊ စွပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩမုက္ကဿ ဝါ၊ ချွတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပထမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၃၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပါဟနာရုဠှဿ၊ ဖိနပ်စီးသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ဥပါဟနာရုဠှဿ၊ ဖိနပ်စီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥပါဟနာရုဠှဿ၊ ဖိနပ်စီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုမသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အက္ကန္တဿ ဝါ၊ နင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋိမုက္ကဿ ဝါ၊ စွပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩမုက္ကဿ ဝါ၊ ချွတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာနဂတဿ၊ ယာဉ်စီးသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ယာနဂတဿ၊ ယာဉ်စီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ယာနံ နာမ၊ ယာဉ် မည်သည်ကား။ ဝယှံ၊ ပေါင်းချုပ်။ ရထော၊ ရထား။ သကဋံ၊ လှည်း။ သန္ဒမာနိကာ၊ သန်လျှင်း။ သိဝိကာ၊ ထမ်းစင်။ ပါဋင်္ကီ၊ ပုဆိုးသန်လျင်း။
ယာနဂတဿ၊ ယာဉ်စီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ယာနဂတဿ၊ ယာဉ်စီးသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သယနဂတဿ၊ အိပ်ရာထက်၌ နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“သယနဂတဿ၊ အိပ်ရာထက်၌ နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
သယနဂတဿ၊ အိပ်ရာထက်၌ နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆမာယမ္ပိ၊ မြေ၌လည်း။ နိပန္နဿ၊ လျောင်းသော။ သယနဂတဿ၊ အိပ်ရာထက်၌ နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပလ္လတ္ထိကာယ၊ လက်အာယောဂပတ် ပုဆိုးအာယောဂပတ် ဖွဲ့သဖြင့်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။
န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟတ္ထပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ၊ လက်အာယောဂပတ်ဖွဲ့သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဿပလ္လတ္ထိကာယ ဝါ၊ ပုဆိုးအာယောဂပတ်ဖွဲ့သဖြင့်လည်းကောင်း။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေဌိတသီသဿ၊ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ဝေဌိတသီသဿ၊ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဝေဌိတသီသော နာမ၊ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းသောသူ မည်သည်ကား။ ကေသန္တံ၊ ဆံစွန်းကို။ န ဒဿာပေတွာ၊ မထင်စေ၍။ ဝေဌိတော၊ ပေါင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝေဌိတသီသဿ၊ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုမသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဝေဌိတသီသဿ၊ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေသန္တံ၊ ဆံစွန်းကို။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်စေ၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောငြားအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ၊ ဦးခေါင်းခြုံသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ၊ ဦးခေါင်းခြုံသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဩဂုဏ္ဌိတသီသော နာမ၊ ဦးခေါင်းခြုံသော သူ မည်သည်ကား။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ။ ပါရုတော၊ ခြုံသောသူကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ၊ ဦးခေါင်းခြုံသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဩဂုဏ္ဌိတသီသဿ၊ ဦးခေါင်းခြုံသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်စေ၍။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေ သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ)။
“ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဆမာယံ၊ မြေ၏။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿန္တိ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿထ နာမ၊ ဟောကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၆၄၇။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အညတရဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဆပကဿ၊ ဒွန်းစဏ္ဍား၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ ဆပကီ၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားမသည်။ တံ ဆပကံ၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားယောက်ျားကို။ ‘အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အမ္ဗဿ၊ သရက်သီး၏။ အကာလော၊ အခါမဟုတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘သစေ န လဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ မရအံ့။ မရိဿာမိ၊ သေရတော့အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရညော၊ မင်း၏။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ ဓုဝဖလော၊ အမြဲအသီး သီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဆပကော၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော အမ္ဗော၊ ထိုသရက်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသရက်ပင်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ အမ္ဗံ၊ ထိုသရက်ပင်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ နိလီနော၊ ပုန်းလျက်။ အစ္ဆိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပုရောဟိတေန၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏေန၊ ပုဏ္ဏားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ သော အမ္ဗော၊ ထိုသရက်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသရက်ပင်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ ပရိယာပုဏာတိ၊ သင်ယူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဆပကဿ၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယတြ ယော ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ ပရိယာပုဏိဿတိ နာမ၊ သင်ယူတုံဘိ၏။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ ယာဝအတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်။ ယတြ ယော ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော မင်းအား။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ ဝါစေဿတိ နာမ၊ ပို့ချတုံဘိ၏။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ရညော၊ မင်း၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ အဝဟရာမိ၊ ခိုး၏။ သော အဟဉ္စ၊ ထိုငါသည်လည်း။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤအမှုသည်။ စရိမံ ကတံ၊ အယုတ်ဖြစ်သော သူတို့သည် ပြုအပ်သော အမှုတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆို၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမင်းနှင့် ပုဏ္ဏားအကြား၌သာလျှင်။ ပရိပတိ၊ သစ်ပင်မှ လျှောချ၏။
ယော စ အယံ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချ၏။ ယော စ အယံ၊ အကြင်မင်းသည်လည်း။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ အဓီယတိ၊ သင်ယူ၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုမင်း ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုမင်း ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ အကြောင်းကို။ န ပဿရေ၊ မမြင်ကြကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။
သုစိမံသူပသေစနော၊ စင်ကြယ်သော အမဲဟင်းလျာဖြင့်ပြွမ်းသော။ သာလီနံ၊ သလေးတို့၏။ ဩဒနော၊ ထမင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်ဓမ္မကို။ အရိယေဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရား၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဝတ္တာမိ၊ မကျင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တံတေ၊ သင့်အား။ ဓနလာဘဉ္စ၊ ဥစ္စာကို ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယသလာဘဉ္စ၊ အခြံအရံအကျော်အစောကို ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိနိပါတေန ဝါ၊ အပါယ်၌ ကျသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မစရဏေန ဝါ၊ အဓမ္မကို ကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာ ဝုတ္တိ၊ အကြင်အသက်မွေးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာစ၊ ထိုအသက်မွေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓီ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်၏။
မဟာဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားကြီး။ ပရိဗ္ဗဇ၊ ဤအရပ်မှ ထွက်ပြေးလေလော့။ အညေပိ၊ သင်တို့မှ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏိနော၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပစန္တိ၊ ချက်ပြုတ်ကြကုန်၏။ အာစရိတော၊ သင်သည် ကျင့်အပ်သော။ အဓမ္မော၊ မတရားသည်။ အသ္မာ၊ ကျောက်သည်။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးကို။ ဘိန္ဒတိ ဣဝ၊ ခွဲသကဲ့သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ ဘိဒါ၊ မခွဲစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါပိ၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားဖြစ်သော အခါ၌လည်း။ မေ၊ ငါသည်။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ မန္တံ၊ မန္တန်ကို။ ဝါစေတုံ၊ ပို့ချခြင်းငှာ။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်သည်။ ကိမင်္ဂံ ပန န ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာ မဖြစ်ဘဲရှိအံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ နီစေ၊ နိမ့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဌိတာ၊ ရပ်ကုန်လျက်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ)။
“ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဌိတေန၊ ရပ်သဖြင့်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၄၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ပစ္ဆတော၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလျက်။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ပစ္ဆတော၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပစ္ဆတော၊ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလျက်။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဧကာဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပ္ပထေန၊ ခရီးမဟုတ်သဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်လျက်။ ပထေန၊ ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏ (ပ) ။
“ဥပ္ပထေန၊ ခရီးမဟုတ်သဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလျက်။ ပထေန၊ ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဒေသေဿာမိ၊ မဟောအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥပ္ပထေန၊ ခရီးမဟုတ်သဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ ပထေန၊ ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော သူအား။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဒေသေတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥပ္ပထေန၊ ခရီးမဟုတ်သဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားလျက်။ ပထေန၊ ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားသော။ အဂိလာနဿ၊ မနာသောသူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒွါဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၅၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဌိတာ၊ ရပ်ကုန်လျက်။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏ (ပ) ။
“ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဌိတေန၊ ရပ်သဖြင့်။ အဂိလာနေန၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာရော ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်း ကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
တေရသမသိက္ခာပဒံ၊ တေရသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏(ပ) ။
“ဟရိတေ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်၌။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဟရိတေ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်၌။ အဂိလာနေန၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာရော ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠော ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်၌။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပ္ပဟရိတေ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်၌။ ကတော၊ ပြုအပ်သော ကျင်ကြီးကျင်ငယ် တံတွေးသည်။ ဟရိတံ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်ရှိရာ အရပ်ကို။ ဩတ္ထရတိ၊ လွှမ်းမိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
၆၅၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသိို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသိို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရတိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿထ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ရှိကြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဂိလာနေန၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာရော ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠော ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုမသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဂိလာနော၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ထလေ၊ ကြည်းကုန်း၌။ ကတော၊ ပြုအပ်သော ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဩတ္ထရတိ၊ လွှမ်းမိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
ပန္နရသမသိက္ခာပဒံ၊ ပန္နရသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပါဒုကဝဂ္ဂေါ၊ ပါဒုကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ သေခိယာ၊ သေခိယအမည်ရှိသော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
သေခိယာ၊ သေခိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သေခိယကဏ္ဍံ၊ သေခိယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-အဓိကရသမထ
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤသမ္မုခဝိနယ စသော ဓမ္မတို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၆၅၅။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ အဓိကရဏာနံ၊ အဓိကရုဏ်းတို့ကို။ သမထာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဝူပသမာယ၊ စဲစေခြင်းငှာ။ သမ္မုခါဝိနယော၊ သမ္မုခါဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သတိဝိနယော၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အမူဠှဝိနယော၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ဆုံးဖြတ် အပ်၏။ ယေဘုယသိကာ၊ ယေဘုယျသိကသမထကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တဿပါပိယသိကာ၊ တဿပါပိယျသိကသမထကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တိဏဝတ္ထာရကော၊ တိဏဝတ္ထာရကသမထကို။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထအမည် ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ သမ္မုခဝိနယ စသော ဓမ္မတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည် သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤအဓိကရဏသမထတို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤစင်ကြယ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။
ဣတိဣမိနာအနုက္ကမေန၊ ဤသဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထအမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ သမ္မုခါဝိနယ စသော ဓမ္မတို့သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီ။
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ခေါ၊ ပြအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်ခြင်းရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ ဒွေနဝုတိ၊ ကိုးဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနိယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ သေခိယာ၊ သေခိယ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ သမ္မုခါဝိနယ စသော ဓမ္မတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်သည်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သုတ္တာဂတံ၊ ပါတိမောက်၌ လာ၏။ သုတ္တပရိယာပန္နံ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်၏။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပါတိမောက်၌။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွှတ်ကုန်သဖြင့်။ သမ္မောဒမာနေဟိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ရှိကုန်သဖြင့်။ အဝိဝဒမာနေဟိ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်း မရှိကုန်သဖြင့်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။
မဟာဝိဘင်္ဂေါ၊ မဟာဝိဘင်းသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခုနီဝိဘင်း
၁-ပါရာဇိကကဏ္ဍ
၁-ပဌမပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်
၆၅၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ နဝကမ္မိကံ၊ အမှုသစ်ကို စီရင်တတ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာလည်းကောင်း။ နန္ဒဝတီ၊ နန္ဒဝတီလည်းကောင်း။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာလည်းကောင်း။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတဿော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘဂိနိယော၊ ညီအစ်မတို့သည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာသု၊ ထိုညီအစ်မလေးယောက်တို့တွင်။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တရုဏပဗ္ဗဇိတာ၊ ပဌမအရွယ် အငယ်က ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဗျတ္တာ၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ မေဓာဝိနီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသည်။ ဒက္ခာ၊ လိမ္မာသည်။ အနလသာ၊ ပျင်းရိခြင်း မရှိသည်။ တတြုပါယာယ၊ ထိုထိုအမှု၌ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စုံစမ်းခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ သံဝိဓာတုံ၊ စီရင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်၍။ မိဂါရနတ္တုနော၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှဿ၊ သာဠှအား။ နဝကမ္မိကံ၊ အမှုသစ်ကို စီရင်တတ်သော သူကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မိဂါရနတ္တုနော၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှဿ၊ သာဠှ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ “ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ပရသုံ၊ ပုဆိန်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ကုဌာရိံ၊ ဓားမကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ကုဒါလံ၊ ပေါက်တူးကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှောပိ၊ သာဠှသည်လည်း။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ကတာကတံ၊ ပြုအပ် မပြုအပ်သည်ကို။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာ သာဠှတို့သည်။ အဘိဏှဒဿနေန၊ မပြတ် မြင်ရခြင်းကြောင့်။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ တပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒူသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ဧတဒေဝ၊ ထိုဖျက်ဆီးခြင်း၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အကာသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းကျွေးရာ၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ရှိသော်။ “ဧတ္တကာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အယျာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာထက်။ ဝုဍ္ဎတရာ၊ ကြီးကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ “ဧတ္တကာ၊ ဤမျှအတိုင်းရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အယျာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာအောက်။ နဝကတရာ၊ ငယ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးကွယ်သော။ နိကူဋေ၊ အထောင့်နှင့် တူသည်ကို ပြုအပ်သော။
ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “နဝကာနံ၊ မထေရ်ငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ၊ သိကုန်ရာ၏။ နဝကာ၊ မထေရ်ငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ “ထေရာနံ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနေယျုံ၊ သိကုန်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ကာလော၊ ဆွမ်းစားချိန်တန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ ဆွမ်းစားချိန်ကို။ အာရောစာပေသိ၊ လျှောက်ကြားစေ၏။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဗဟုကတော၊ များစွာ ကောင်းမှုကုသိုလ်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနီသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ န အကာသိ၊ လုပ်ကျွေးသည်မဟုတ်။ သော၊ ထိုသာဠသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဒူသေတုကာမော၊ ဖျက်ဆီးလို၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစေ ဂမိဿာမိ၊ အကယ်၍ သွားအံ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိဿရော၊ ဖောက်ပြန်သော အသံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ အန္တေဝါသိနိံ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းသနည်း။ “ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ မေ၊ ငါ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ နီဟရ၊ ဆောင်ချေ။ ယော၊ အကြင် သာဠှသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စေ ပုစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ မေးအံ့။ ‘ဂိလာနာ’တိ၊ နာ၏ဟူ၍။ ပဋိဝေဒေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ် အပ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တော၊ မေးသည်ဖြစ်၍။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပုစ္ဆန္တော၊ မေးသည်ဖြစ်၍။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆန္တော၊ မေးသည်ဖြစ်၍။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသိနီ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မိဂါရနတ္တာရံ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှံ၊ သာဠှကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ နီဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ယမ္ပိကာရဏံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ ကာရဏဿ၊ ထိုအကြောင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အယျာယ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာ၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အကာသိံ၊ လုပ်ကျွေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပရိဝိသထ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘိက္ခုနုပဿယော၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ ကျောင်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟာရာမကောဠကေ၊ အာရာမ်တံခါးမုခ် အပ၌။ မိဂါရနတ္တာရံ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠံှ၊ သာဠှကို။ ပတိမာနေန္တီ၊ မြော်လင့်သည် ဖြစ်၍။ ဌိတာ၊ ရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ မိဂါရနတ္တာရံ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှံ၊ သာဠှကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်း၌။ နိပဇ္ဇိ၊ လျောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရနတ္တာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှော၊ သာဠှသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မ၏။ အဖာသု၊ မချမ်းသာခြင်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ နိပန္နာ၊ လျောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ အနိစ္ဆန္တံ၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဧတံ၊ ဤမချမ်းသာခြင်း လျောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ န ဣစ္ဆိဿာမိ၊ အလိုမရှိဘဲ ရှိအံ့နည်း။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဒူသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ န လဘာမိ၊ မရ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝဿုတော၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတာယ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဇရာဒုဗ္ဗလာ၊ အိုခြင်းကြောင့် အားနည်းသော။ စရဏဂိလာနာ၊ ခြေနာသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ နိပန္နာ၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ
ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာယ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တံ၊ ရောက်သော။ အဝဿုတံ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ မိဂါရနတ္တာရံ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှံ၊ သာဠှကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းကို။ သာဒိယိဿတိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့အလို့ရှိကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနီယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းကို။ သာဒိယိဿတိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့အလို့ရှိကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းကို။ သာဒိယိဿတိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောသည်ကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းကို။ သာဒိယိဿတိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာပွားများစေခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုစေခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသော အဖြစ်၏။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူနိုင်ခဲသော အဖြစ်၏။ မဟိစ္ဆတာယ၊ အလိုကြီးသော အဖြစ်၏။ အသန္တုဋ္ဌိတာယ၊ မရောင့်ရဲသော အဖြစ်၏။ သင်္ဂဏိကာယ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော် ပျော်ပါးခြင်း၏။ ကောသဇ္ဇဿ၊ ပျင်းရိခြင်း၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ သုဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူလွယ်သော အဖြစ်၏။ သုပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို ဒါယကာတို့ မွေးမြူလွယ်သောအဖြစ်၏။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါထွက်ခြင်း၏။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဆို၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ပညတ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြု၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဒသ အတ္ထဝသေ၊ ဆယ်ပါးသော အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်အံ့။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်း၏ဟု ဝန်ခံခြင်း အကျိုးငှာ။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာ။ ဒုမ္မင်္ကူနံ၊ သီလမရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်း မိန်းမတို့ကို။
နိဂ္ဂဟာယ၊ နှိပ်ခြင်းငှာ။ ပေသလာနံ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကာနံ၊ တမလွန်၌ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရား တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၆၅၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အထက်ကို။ အာမသနံ ဝါ၊ ရှေးရှု သုံးသပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသနံ ဝါ၊ ထိုမှဤမှ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂဟဏံ ဝါ၊ ကိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆုပနံ ဝါ၊ တို့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိပီဠနံ ဝါ၊ ညှပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလိကာ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းတို့၏ အထက်၌ သုံးသပ်ခြင်းကို သာယာသောကြောင့် ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလိကာ အမည်ရှိသော။ ပါရာဇိကာ၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသာ၊ ရဟန်းမိန်းမကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၅၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယထာယုတ္တာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အမှုနှင့်ယှဉ်သော။ ယထာဇစ္စာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အမျိုးရှိသော။ ယထာနာမာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အမည်ရှိသော။ ယထာဂေါတ္တာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အနွယ်ရှိသော။ ယထာသီလာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အလေ့ရှိသော။ ယထာဝိဟာရိနီ၊ အကြင်အကြင်သို့သော နေလေ့ရှိသော။ ယထာဂေါစရာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော ကျက်စားရာရှိသော။ ယာ ထေရာ ဝါ၊ အကြင်ဆယ်ဝါရပြီးသော မထေရ်မသည်လည်းကောင်း။ ယာ နဝါ ဝါ၊ အကြင်ငါးဝါရသော ပဉ္စင်းငယ်မသည်လည်းကောင်း။ ယာ မဇ္ဈိမာ ဝါ၊ အကြင်အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသာ၊ ဤအလုံးစုံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခိကာ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းတို့၏ တောင်းခြင်းဖြင့် တောင်းတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ရာ ဆွမ်းခံရွာသို့။ အဇ္ဈုပဂတာ၊ ရှေးရှုကပ်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ ဘိန္နပဋဓရာ၊ အဖိုး အတွေ့ အဆင်းအားဖြင့် သုံးပါးသော ပျက်ခြင်းရှိသော ပုဆိုးကို ဆောင်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီ မည်၏။ သမညာယ၊ ရဟန်းဟု သမုတ်သဖြင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ ပဋိညာယ၊ ရဟန်းဟု ဝန်ခံသဖြင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣတိဝစနမတ္တေန၊ ဤသို့မိန့်တော်မူသော တရားစကားတော်မျှဖြင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုဏ်တို့ကြောင့်။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ ဘဒြာ၊ ကောင်းသော သီလသမာဓိပညာနှင့် ပြည့်စုံသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ သာရာ၊ သီလစသော အနှစ်နှင့် ပြည်စုံသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ သေခါ၊ သိ က္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ဆဲဖြစ်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ အသေခါ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ပြီးသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီ မည်၏။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ ဥဘတောသံဃေန၊ နှစ်ပါးသော သံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီးအပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်စေအပ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမည်၏။ တတြ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ ယာ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမကို။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ ဥဘတောသံဃေန၊ ဥဘတောသံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီးအပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအားထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်စေအပ်၏။ အယံ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဝဿုတာ နာမ၊ အဝဿုတာ မည်သည်ကား။ သာရတ္တာ၊ တပ်ခြင်းရှိ၏။ အပေက္ခဝတီ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
အဝဿုတော နာမ၊ အဝဿုတ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ တပ်ခြင်းရှိ၏။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ၊ ပုရိသပုဂ္ဂလ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောကျ်ားမဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောကျ်ားမဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားမဟုတ်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
အဓက္ခကန္တိ၊ အဓက္ခကံ ဟူသည်ကား။ ဟေဋ္ဌက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။
ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလန္တိ၊ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ ဟူသည်ကား။ ဥပရိဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အထက်၌။
အာမသနံ နာမ၊ အာမသန မည်သည်ကား။ အာမဋ္ဌမတ္တံ၊ သုံးသပ်ကာမျှတည်း။
ပရာမသနံ နာမ၊ ပရာမသန မည်သည်ကား။ ဣတောစိတော စ၊ ဤမှထိုမှလည်း။ သဉ္စောပနံ၊ လှုပ်ရှားစေခြင်းတည်း။
ဂဟဏံ နာမ၊ ဂဟဏ မည်သည်ကား။ ဂဟိတမတ္တံ၊ ကိုင်ကာမျှတည်း။
ဆုပနံ နာမ၊ ဆုပန မည်သည်ကား။ ဖုဋ္ဌမတ္တံ၊ ထိကာမျှတည်း။
ပဋိပီဠနံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ၊ ပဋိပီဠနံ ဝါ သာဒိယေယျ ဟူသည်ကား။ အင်္ဂံ၊ ကိုယ်အင်္ဂါကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နိပ္ပီဠနံ၊ ညှပ်ခြင်းကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာ၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်းပြတ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေန၊ ထိုဦးခေါင်းနှင့်။ သရီရဗန္ဓနေန၊ ကိုယ်ကို စပ်သဖြင့်။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ အာမသနံ ဝါ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသနံ ဝါ၊ ထိုမှဤမှ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂဟဏံ ဝါ၊ ကိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆုပနံ ဝါ၊ တို့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိပီဠနံ ဝါ၊ ညှပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဒိယန္တီ၊ သာယာအံ့။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသကျဓီတာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသမီးတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာ ဟူသည်ကား။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဧသော သဗ္ဗော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသမည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တာယ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၅၉။ ဥဘတော အဝဿုတေ၊ နှစ်ပါးစုံသော သူ၏ ရာဂဖြင့် စွတ်သော အဖြစ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးမှ အထက်၌။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းမှ အောက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယသ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၆၀။ ဧကတောအဝဿုတေ၊ တစ်ဖက်မှ ရာဂဖြင့် စွတ်ရာ၌။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။
အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၆၁။ ဥဘတော အဝဿုတေ၊ နှစ်ပါးစုံသော သူ၏ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ယက္ခဿ ဝါ၊ ဘီလူး၏လည်းကောင်း။ ပေတဿ ဝါ၊ ပြိတ္တာ၏လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကဿ ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်၏လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၆၂။ ဧကတောအဝဿုတေ၊ တစ်ဖက်မှ ရာဂဖြင့် စွတ်ရာ၌။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓွံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ၊ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်မှ အထက်၌။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်း နှစ်ဖက်မှ အောက်၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၆၃။ အသဉ္စိစ္စ၊ စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တိယာ၊ မသိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တိယာ၊ မသာယာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တာယ၊ စိတ်ပျံ့ လွင့်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋာယ၊ ဝေဒနာ နှိပ်စက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ ပဌမပါရာဇိကံ၊ ပဌမ ပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်
၆၆၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မိဂါရနတ္တုနာ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မြေးဖြစ်သော။ သာဠှေန၊ သာဠှကြောင့်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ တရုဏော၊ နုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဂဗ္ဘေ၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပရိပက္ကေ၊ ရင့်သည်ရှိသော်။ ဝိဗ္ဘမိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဝိဇာယိ၊ သားဖွား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ အစိရဝိဗ္ဘန္တာ၊ လူထွက်၍ မကြာမြင့်မီ။ ဝိဇာတာ၊ သားဖွား၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သာ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ ဘိက္ခုနီယေဝ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်သာလျှင်။ သမာနာ၊ ဖြစ်လျက်။ ဂဗ္ဘိနီ နု၊ ကိုယ်ဝန်ရှိလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဧဝံ၊ ဟုတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေသိ၊ မစောဒနာသနည်း။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေသိ၊ မကြားသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧတိဿာ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာ၏။ ယော အဝဏ္ဏော၊ အကြင်ကျေးဇူးမဲ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော အဝဏ္ဏော၊ ထိုကျေးဇူးမဲ့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးမဲ့ပင်တည်း။ ဧတိဿာ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာ၏။ ယာ အကိတ္တိ၊ အကြင်အကျော်အစောမဲ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသာ အကိတ္တိ၊ ထိုအကျော်အစောမဲ့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အကိတ္တိ၊ အကျော်အစောမဲ့ပင်တည်း။ ဧတိဿာ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာ၏။ ယော အယသော၊ အကြင်အခြံအရံမဲ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော အယသော၊ ထိုအခြံအရံမဲ့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အယသော၊ အခြံအရံမဲ့ပင်တည်း။ ဧတိဿာ၊ ထိုသုန္ဒရီနန္ဒာ၏။ ယော အလာဘော၊ အကြင်မရခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော အလာဘော၊ ထိုမရခြင်းသည်။
မယှံ၊ ငါ၏။ အလာဘော၊ မရခြင်းပင်တည်း။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အကိတ္တိံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အယသံ၊ အခြံအရံမဲ့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အလာဘံ၊ မရခြင်းကို။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ အာရောစေဿာမိ၊ ကြားအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေဿတိ နာမ၊ မစောဒနာဘိသနည်း။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေဿတိ နာမ၊ မကြားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေတိ၊ မစောဒနာ။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေတိ၊ မကြား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အတ္ထနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေဿတိ နာမ၊ မစောဒနာဘိသနည်း။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေဿတိ နာမ၊ မကြားဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၆၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေယျ၊ မစောဒနာငြားအံ့။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေယျ၊ မကြားငြားအံ့။ ယဒါ စ၊ အကြင်အခါ၌ကား။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဌိတာ ဝါ၊ မိမိအသွင်၌ တည်သည်လည်းကောင်း။ စုတာ ဝါ၊ သေသည်လည်းကောင်း။ နာသိတာ ဝါ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝဿဋာ ဝါ၊ တိတ္ထိကျောင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့သည်လည်းကောင်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျင်။ ဧတံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သာ ဘဂိနီ၊ ထိုညီမသည်။ ဧဝရူပါ စ၊ ဤသို့သဘောလည်းရှိ၏။ ဧဝရူပါ စ၊ ဤသို့သဘောလည်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညာသိံ၊ သိပြီ။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နော စ ခေါ ပဋိစောဒေဿံ၊ မစောဒနာမိပေ။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေယျံ၊ မကြားမိပေ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သောကြောင့် ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ အမည်ရှိသော။ ပါရာဇိကာ၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသာ၊ ရဟန်းမိန်းမကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၆၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သာ ဝါ၊ ထိုပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နန္တိ၊ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နံ ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။
နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေယျာတိ၊ နေဝတ္တနာ ပဋိစောဒေယျ ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န စောဒေယျ၊ မစောဒနာငြားအံ့။
န ဂဏဿ အာရောစေယျာတိ၊ န ဂဏဿ အာရောစေယျ ဟူသည်ကား။ အညာသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ န အာရောစေယျ၊ မပြောကြားငြားအံ။
ယဒါ စ သာ ဌိတာ ဝါ အဿ စုတာ ဝါ တိဧတ္ထ၊ ယဒါ စ သာ ဌိတာ ဝါ အဿ စုတာ ဝါ ဟူသောဤပါဌ်၌။ ဌိတာ နာမ၊ ဌိတာ မည်သည်ကား။ သလိင်္ဂေ၊ မိမိရဟန်းအသွင်၌။ ဌိတာ၊ တည်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ စုတာ နာမ၊ စုတာ မည်သည်ကား။ ကာလင်္ကတာ၊ သေသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နာသိတာ နာမ၊ နာသိတာ မည်သည်ကား။ သယံ ဝါ၊ မိမိသည်လည်း။ ဝိဗ္ဘန္တာ၊ လူထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေဟိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း။ နာသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဿဋာ နာမ၊ အဝဿဋာ မည်သည်ကား။ တိတ္ထာယတနံ၊ တိတ္ထိကျောင်းသို့။ သင်္ကန္တာ၊ ပြောင်းရွှေ့သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျင်။ ဧတံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သာ ဘဂိနီ၊ ထိုညီမသည်။ ဧဝရူပါ စ၊ ဤသို့သဘောလည်းရှိ၏။ ဧဝရူပါ စ၊ ဤသို့သဘောလည်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညာသိံ၊ သိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။
နော စ ခေါ အတ္တနာ ပဋိစောဒေဿန္တိ၊ နော စ ခေါ အတ္တနာ ပဋိစောဒေဿံဟူသည်ကား။ သယံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ န စောဒေဿံ၊ မစောဒနာငြားအံ့။
န ဂဏဿ အာရောစေဿန္တိ၊ န ဂဏဿ အာရောစေဿံဟူသည်ကား။ အညာသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ န အာရောစေဿံ၊ မကြားငြားအံ။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗန္ဓနာ၊ အညှာမှ။ ပဝုတ္တော၊ ကြွေကျသော။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ ဖက်ရွက်လျော်သည်။ ဟရိတတ္ထာယ၊ စိမ်းရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နံ၊ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်။ နေ၀ ပဋိစောဒေဿာမိ၊ မစောဒနာအံ့။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န အာရောစေဿာမိ၊ မကြားအံ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသကျဓီတာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသမီးတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာ ဟူသည်ကား။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော သဗ္ဗော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသမည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တာယ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၆၇။ “သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဘဏ္ဍနံ ဝါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော ဝါ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ ဝါ၊ နင်,သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “သံဃဘေဒေါ ဝါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ ဝါ၊ သံဃာ၏ အရေးသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ကက္ခဠာ၊ ကြမ်းတမ်း၏။ ဖရုသာ၊ ရုန့်ရင်း၏။ ဇီဝိတန္တရာယံ ဝါ၊ အသက်၏ အန္တရာယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယံ ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်၏ အန္တရာယ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ပတိရူပါ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သကေန၊ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နာရောစေတိ၊ မကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယပါရာဇိကံ၊ ဒုတိယ ပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-တတိယပါရာဇိက
၆၆၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တတိ၊ အတုလိုက်၏။
ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တိဿတိ နာမ၊ အတုလိုက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တတိ၊ အတုလိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဂဒ္ဓဗာဓိပုဗ္ဗံ၊ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော။ အရိဋ္ဌံ၊ အရိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တိဿတိ နာမ၊ အတုလိုက်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်းပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၆၆၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ အနာဒရံ၊ ရိုသေခြင်း ကင်းသော။ အပ္ပဋိကာရံ၊ မသွင်းအပ်သေးသော။ အကတသဟာယံ၊ အပေါင်းအဖော် မပြုအပ်သေးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တေယျ၊ အတုလိုက်ငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်း ကင်း၏။ အပ္ပဋိကာရော၊ သွင်းလည်း မသွင်းအပ်သေး။ အကတသဟာယော၊ အပေါင်းအဖော်လည်း မပြုအပ်သေး။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့။ မာ အနုဝတ္တိ၊ အတုမလိုက်ပါနှင့်။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်လျက်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူပင်လျင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြင့်ငြားအံ။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ။ ဣစ္စေတံ၊ ဤအယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်သောကြောင့် ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာအမည်ရှိသော။ ပါရာဇိကာ၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသာ၊ ရဟန်းမိန်းမကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၇၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမဂ္ဂေါ နာမ၊ သမဂ္ဂ မည်သည်ကား။ သမာနသီမာယံ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။
ဥက္ခိတ္တော နာမ၊ ဥက္ခိတ္တ မည်သည်ကား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ ဝါ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။
ဓမ္မေန ဝိနယေနာတိ၊ ဓမ္မေန ဝိနယေနဟူသည်ကား။ ယေန ဓမ္မေန၊ အကြင်ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်။ ယေန ဝိနယေန၊ အကြင်စောဒနာသာရဏာဝိနည်းကံဖြင့်။
သတ္ထုသာသနေနာတိ၊ သတ္ထုသာသနေနဟူသည်ကား။ ဇိနသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြင့်။
အနာဒရော နာမ၊ အနာဒရ မည်သည်ကား။ သံဃံ ဝါ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလံ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ နာဒိယတိ၊ အရိုအသေမယူ။
အပ္ပဋိကာရော နာမ၊ အပ္ပဋိကာရ မည်သည်ကား။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အနောသာရိတော၊ မသွင်းအပ်။
အကတသဟာယော နာမ၊ အကတသဟာယ မည်သည်ကား။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သဟာယာ၊ သဟာယတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သော သမာနသံဝါသော၊ ထိုတူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ တေဟိ၊ ထိုသဟာယဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အကတသဟာယောတိ၊ အကတသဟာယဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
တမနုဝတ္တေယျာတိ၊ တမနုဝတ္တေယျဟူသည်ကား။ သော၊ ထိုဥက္ခိတ္တကရဟန်းသည်။ ယံဒိဋ္ဌိကော၊ အကြင် အယူရှိသည်။ ယံခန္တိကော၊ အကြင်နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်။ ယံရုစိကော၊ အကြင်အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာပိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ တံဒိဋ္ဌိကာ၊ ထိုအယူရှိသည်။ တံခန္တိကာ၊ ထိုနှစ်သက်ခြင်းရှိသည်။ တံ ရုစိကာ၊ ထိုအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာ၊ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တိကာ အမည်ရှိသော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမသည်။
ဘိက္ခုနီဟီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိ ဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ထိုမြင်ကုန် ကြားကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဧသော ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာ သာရဏာဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်း မရှိ။ အပ္ပဋိကာရော၊ မသွင်းအပ်။ အကတသဟာယော၊ မပြုအပ်သော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ မာ အနုဝတ္တိ၊ အတုမလိုက်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ အယူကို စွန်အံ့။ ဣစ္စေတံ၊ ဤအယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ အယူကို မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧသော ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်းမရှိ။ အပ္ပဋိကာရော၊ မသွင်းအပ်။ အကတသဟာယော၊ မပြုအပ်သော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိ၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ မာ အနုဝတ္တိ၊ အတုမလိုက်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ အယူကို စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ၊ ဤအယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ အယူကို မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၆၇၁။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ အနာဒရံ၊ ရိုသေခြင်း မရှိသော။ အပ္ပဋိကာရံ၊ မသွင်းအပ်သော။ အကတသဟာယံ၊ မပြုအပ်သော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တတိ၊ အတုလိုက်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ အနာဒရံ၊ ရိုသေခြင်း မရှိသော။ အပ္ပဋိကာရံ၊ မသွင်းအပ်သော။ အကတသဟာယံ၊ မပြုအပ်သော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တတိ၊ အတုလိုက်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမာနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒွေဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ ဘိန္နာ၊ ကွဲသော။ ပုထုသိလာ၊ ကျောက်ဖျာကြီးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိကာ၊ တစ်ဖန်မစပ်သည်။ ဟောတိ၊ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တီ၊ အယူကို မစွန့်သည်ဖြစ်၍။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသကျဓီတာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသမီးတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာ ဟူသည်ကား။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော သဗ္ဗော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသမည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တာယ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၇၂။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၇၃။ အသမနုဘာသန္တိယာ၊ ဥတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယပါရာဇိကံ၊ တတိယ ပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-စတုတ္ထပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်
၆၇၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ သန္တိဋ္ဌန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း ရပ်ကုန်၏။ သလ္လပန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း စကားပြောကုန်၏။ သင်္ကေတမ္ပိ၊ ချိန်းချက်ရာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံပိ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ ဆန္နမ္ပိ၊ ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်သို့လည်း။ အနုပဝိသန္တိ၊ အစဉ်လိုက်၍ ဝင်ကုန်၏။ ကာယံပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုမသူတော်အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရန္တိ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရန္တိ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ
ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလသ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း ရပ်ကုန်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း စကားပြောကုန်ဘိသနည်း။ သင်္ကေတမ္ပိ၊ ချိန်းချက်ရာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံပိ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ ဆန္နမ္ပိ၊ ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်သို့လည်း။ အနုပဝိသိဿန္တိ နာမ၊ အစဉ်လိုက်၍ ဝင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာယမ္ပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရိဿန္တိ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော်အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရိဿန္တိ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ သန္တိဋ္ဌန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း ရပ်ကုန်၏။ သလ္လပန္တိပိ၊ အတူတကွလည်း စကားပြောကုန်၏။ သင်္ကေတမ္ပိ၊ ချိန်းချက်ရာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံပိ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ ဆန္နမ္ပိ၊ ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်သို့လည်း။ အနုပဝိသန္တိ၊ အစဉ်လိုက်၍ ဝင်ကုန်၏။ ကာယမ္ပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရန္တိ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရန္တိ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိဿပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏမ္ပိ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း ရပ်ကုန်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿန္တိပိ နာမ၊ အတူတကွလည်း စကားပြောကုန်ဘိသနည်း။ သင်္ကေတမ္ပိ၊ ချိန်းချက်ရာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံပိ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ သာယာကုန်ဘိသနည်း။ ဆန္နမ္ပိ၊ ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်သို့လည်း။ အနုပဝိသိဿန္တိ နာမ၊ အစဉ်လိုက်၍ ဝင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာယမ္ပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရိဿန္တိ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော်အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရိဿန္တိ နာမ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၇၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏံ ဝါ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ။ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏံ ဝါ၊ ဒုကုဋ်စွန်းကို ကိုင်ခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ။ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ အတူတကွလည်း ရပ်ငြားအံ။ သလ္လပေယျ ဝါ၊ အတူတကွလည်း စကားပြောငြားအံ။ သင်္ကေတံ ဝါ၊ ချိန်းချက်ရာ အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံ ဝါ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကိုလည်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ။ ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်သို့လည်း။ အနုပဝိသေယျ၊ အစဉ်လိုက်၍ ဝင်ငြားအံ။ ကာယံ ဝါ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုမသူတော်အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရေယျ၊ အနီးသို့ ဆောင်ငြားအံ့။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော်အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသံဟရေယျ၊ အနီးသို့ ဆောင်ငြားအံ။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အဋ္ဌဝတ္ထုကာ၊ ရှစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို ပြည့်စေခြင်းကြောင့် အဋ္ဌဝတ္ထုက အမည်ရှိသော။ ပါရာဇိကာ၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသာ၊ ရဟန်းမိန်းမကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၇၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဝဿုတာ နာမ၊ အဝဿုတာ မည်သည်ကား။ သာရတ္တာ၊ တပ်ခြင်းရှိ၏။ အပေက္ခဝတီ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းလည်းရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
အဝဿုတော နာမ၊ အဝဿုတ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ တပ်ခြင်းရှိ၏။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းလည်း ရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ဖွဲှ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ၊ ပုရိသပုဂ္ဂလ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောကျ်ားမဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောကျ်ားမဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားမဟုတ်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
ဟတ္ထဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ ဧတ္ထ၊ ဟတ္ထဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျ ဟူသောဤပါဌ်၌။ ဟတ္ထော နာမ၊ ဟတ္ထ မည်သည်ကား။ ကပ္ပရံ၊ တံတောင်ဆစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယာ၀ အဂ္ဂနခါ၊ လက်သည်းဖျားတိုင်အောင်။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးမှ အထက်၌။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းမှ အောက်၌။ ဂဟဏံ၊ ကိုင်ခြင်းကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ၊ သင်္ဃာဋိကဏ္ဏဂ္ဂဟဏံ ဝါ သာဒိယေယျ ဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ နိဝတ္ထံ ဝါ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါရုတံ ဝါ၊ ကိုယ်ရုံကိုလည်းကောင်း။ ဂဟဏံ၊ ကိုင်ခြင်းကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ၊ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ ဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သလ္လပေယျ ဝါတိ၊ သလ္လပေယျ ဝါ ဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ သလ္လပတိ၊ စကားပြောဟောအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သင်္ကေတံ ဝါ ဂစ္ဆေယျာတိ၊ သင်္ကေတံ ဝါ ဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသံ၊ အရပ်သို့။ အာဂစ္ဆ၊ လာခဲ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ ချိန်းချက်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ခြေလှမ်းတိုင်း ခြေလှမ်းတိုင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်သို့။ ဩက္ကန္တမတ္တေ၊ သက်ကာမျှ၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသဿ ဝါ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယေယျာတိ၊ ပုရိသဿ ဝါ အဗ္ဘာဂမနံ သာဒိယေယျဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဗ္ဘာဂမနံ၊ ရှေးရှုလာခြင်းကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်သို့။ ဩက္ကန္တမတ္တေ၊ သက်ကာမျှ၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဆန္နံ ဝါ အနုပဝိသေယျာတိ၊ ဆန္နံ ဝါ အနုပဝိသေယျဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဩကာသံ၊ ဖုံးကွယ်သော အရပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌမတ္တေ၊ ဝင်ကာမျှ၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယံ ဝါ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရေယျာတိ၊ ကာယံ ဝါ တဒတ္ထာယ ဥပသံဟရေယျဟူသည်ကား။ ဧတဿ အသဒ္ဓမ္မဿ၊ ထိုမသူတော် အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝနတ္ထာယ၊ မှီဝဲခြင်း အကျိုးငှာ။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မတ္ထကစ္ဆိန္နော၊ လည်ပြတ်ပြီးသော။ တာလော၊ ထန်းပင်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝိရုဠှိယာ၊ စည်ပင်ပြန့်ပွားခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဝတ္ထုံ၊ အကြောင်းကို။ ပရိပူရေန္တီ၊ ပြည့်သည်ဖြစ်၍။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသကျဓီတာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသမီးတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါရာဇိကာ ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကာ ဟောတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာ ဟူသည်ကား။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံလည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဧသော သဗ္ဗော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသမည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တာယ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသာတိ၊ အသံဝါသာ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၇၇။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တိယာ၊ မသိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တိယာ၊ မသာယာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တာယ၊ ပျံလွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋာယ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထပါရာဇိကံ၊ စတုတ္ထပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် အကျဉ်းပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဧသံ၊ ထိုရှစ်ပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင်။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသို့ တစ်ပါးပါးသို့လည်း။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ပုရေ၊ ရှေးလူ သာမဏေ သိက္ခမာန်ဖြစ်သော အခါ၌။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပစ္ဆာ၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်ပြီးသော နောက်၌။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရာဇိကာ၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသာ၊ ရဟန်းမိန်းမကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရှစ်ပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤရှစ်ပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ ပါရာဇိကကဏ္ဍံ၊ ပါရာဇိကကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-သံဃာဒိသေသကဏ္ဍ
၁-ပဌမသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သတ္တရသ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် အကျဉ်းပြခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၆၇၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဥဒေါသိတံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ သားတစ်ယောက်သည်။ အဿဒ္ဓေါ၊ မယုံကြည်။ အပ္ပသန္နော၊ မကြည်ညို။ ဧကော၊ သားတစ်ယောက်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်၏။ ပသန္နော၊ ကြည်ညို၏။ တေ၊ ထိုသားနှစ်ယောက်တို့သည်။ ပေတ္တိကံ၊ အဘမှ လာသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ ဝိဘဇိံသု၊ ခွဲဝေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿဒ္ဓေါ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နော၊ မကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နံ၊ ကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါ တို့၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ ဘာဇေမ၊ ခွဲဝေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အဿဒ္ဓံ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နံ၊ မကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပိတုနာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နော၊ မကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နံ၊ ကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ ဘာဇေမ၊ ခွဲဝေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အသဒ္ဓံ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နံ၊ မကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပိတုနာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အဿဒ္ဓေါ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နော၊ မကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နံ၊ ကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ ဘာဇေမ၊ ခွဲဝေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။” ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အဿဒ္ဓံ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နံ၊ မကြည်ညိုသော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ “ဘာဇေမ၊ ခွဲဝေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥဒေါသိတော၊ ထိုဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ တေဟိ၊ ထိုသားနှစ်ယောက်တို့သည်။ ဘာဇီယမာနော၊ ခွဲဝေအပ်သည်ရှိသော်။ အသဒ္ဓဿ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နဿ၊ မကြည်ညိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿဒ္ဓေါ၊ မယုံကြည်သော။ အပ္ပသန္နော၊ မကြည်ညိုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ နိက္ခမထ၊ ထွက်ကြကုန်လော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ပိတုနာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်၏။ န ဒိန္နော၊ မလှူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါဟာရိကေ၊ တရားဆုံးဖြတ်တတ်ကုန်သော။ မဟာမတ္တေ၊ အမတ်ကြီးတို့ကို။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဒိန္နော၊ လှုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇာနာတိ၊ သိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တေ မဟာမတ္တေ၊ ထိုအမတ်ကြီးတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျာ၊ အမောင်တို့။ သက္ခိံ၊ သက်သေကို။ ဌပယိတွာ၊ ထား၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။
ဒိယျမာနံ၊ လှူအပ်သည်ကို။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ အပိ ဒိဋ္ဌံ ဝါ နု၊ မြင်မူလည်း မြင်ဖူးသလော။ အပိ သုတံ ဝါ နု၊ ကြားမူလည်း ကြားဖူးသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မဟာမတ္တာ၊ ထိုအမတ်ကြီးတို့သည်။ “အယျာ၊ အရှင်မသည်။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သော စကားကိုသာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ဥဒေါသိတံ၊ ထိုဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ “မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ ဣမာ ဗန္ဓကိနိယော၊ ဤအမျိုးပျက်ခြင်း၌ ဖွဲ့တတ်သော သူယုတ်မတို့သည်။ အဿမဏိယော၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥဒေါသိတံ၊ ဘဏ္ဍတိုက်ကို။ အစ္ဆိန္ဒာပေဿန္တိ နာမ၊ လုယက်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မဟာမတ္တာနံ၊ အမတ်ကြီးတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဒဏ္ဍာပေသုံ၊ ဒဏ်ကို ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒဏ္ဍိတော၊ ဒဏ်ထားအပ်သော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုနုပဿယဿ၊ ဘိက္ခုနီမကျောင်း၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ အာဇီဝကသေယျံ၊ အာဇီဝကကျောင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အာဇီဝကေ၊ အာဇီဝကတို့ကို။ “ဧတာ ဘိက္ခုနီယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အစ္စာဝဒထ၊ အလွန်အကျုး ဆဲရေးကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေသိ၊ တိုက်တွန်း၏။
ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မဟာမတ္တာနံ၊ အမတ်ကြီးတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဗန္ဓာပေသုံ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒေါသိတံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ကို။ အစ္ဆိန္ဒာပေသုံ၊ လုယက်ခြင်းကို ပြုကုန်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်။ ဒဏ္ဍာပေသုံ၊ ဒဏ်ကို ပြုကုန်၏။ တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်။ ဗန္ဓာပေသုံ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို ပြုကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဃာတာပေဿန္တိ၊ သတ်ခြင်းကို ပြုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဥဿယဝါဒိကာ၊ မာနုဿယ ကောဓုဿယ၏ အစွမ်းဖြင့် ငြင်းခုံရန်ပွား တရားဆင်လျက်။ ဝိဟရိဿတိ နာမ၊ နေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဿယဝါဒိကာ၊ မာနုဿယ ကောဓုဿယ၏ အစွမ်းဖြင့် ငြင်းခုံရန်ပွား တရားဆင်လျက်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဿယဝါဒိကာ၊ မာနုဿယ ကောဓုဿယ၏ အစွမ်းဖြင့် ငြင်းခုံရန်ပွား တရားဆင်လျက်။ ဝိဟရိဿတိ နာမ၊ နေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၆၇၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာ ဝါ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေန ဝါ၊ သူကြွယ်သားနှင့်လည်းကောင်း။ ဒါသေန ဝါ၊ ကျွန်နှင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရေန ဝါ၊ အမှုလုပ်နှင့်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ သမဏပရိဗ္ဗာဇကေနာပိ၊ ရဟန်းပရိဗိုဇ်နှင့်လည်း။ ဥဿယဝါဒိကာ၊ မာနုဿယ ကောဓုဿယ၏ အစွမ်းဖြင့် ငြင်းခုံရန်ပွား တရားဆင်လျက်။ ဝိဟရေယျ၊ နေငြားအံ။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၈၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဥဿယဝါဒိကာ နာမ၊ ဥဿယဝါဒိကာ မည်သည်ကား။ အဍ္ဍကာရိကာ၊ တရားပြုခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိမည်၏။
ဂဟပတိပုတ္တော နာမ၊ ဂဟပတိပုတ္တ မည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ပုတ္တဘာတရော၊ သားညီနောင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဂဟပတိပုတ္တော နာမ၊ ဂဟပတိပုတ္တမည်၏။
ဒါသော နာမ၊ ဒါသ မည်သည်ကား။ အန္တောဇာတော၊ အိမ်ပေါက်ကျွန်သည်လည်းကောင်း။ ဓနက္ကီတော၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော ကျွန်သည်လည်းကောင်း။ ကရမရာနီတော၊ သုံ့ရကျွန်သည်လည်းကောင်း။ ဒါသော နာမ၊ ဒါသမည်၏။
ကမ္မကာရော နာမ၊ ကမ္မကာရ မည်သည်ကား။ ဘဋကော၊ အခစားသည်လည်းကောင်း။ အာဟတကော၊ အမြဲခေါ်ဆောင်ထားအပ်သော သူသည်လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရော နာမ၊ ကမ္မကာရ မည်၏။
သမဏပရိဗ္ဗာဇကော နာမ၊ သမဏပရိဗ္ဗာဇက မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနီဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနဉ္စ၊ သိက္ခမာန်ကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရိဉ္စ၊ သာမဏေမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော သူသည်။
“အဍ္ဍံ၊ တရားဆင်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယံ ဝါ၊ အဖော်ကိုလည်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဿ၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော သူအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဍ္ဍပရိယောသာနေ၊ တရားအဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံဟူသည်ကား။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျုး၍ ကျင့်သည်နှင့် တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသန္တိ၊ သံဃာဒိသေသံ ဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာသော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘေန္တိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်းကုန်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုအာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်ဟုဆိုအပ်သော အမှုတည်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၈၁။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ အာကဍ္ဎီယမာနာ၊ ဆွဲငင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနောဒိဿ၊ မရည်မူ၍။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း (ပ)။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တရသကေ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသော သံဃာဒိသိသ်၌။ ပဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးြ့ခင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယသံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်
၆၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ လိစ္ဆဝိဿ၊ လိစ္ဆဝီမင်း၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတိစာရိနီ၊ လင်ကို လွန်၍ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော လိစ္ဆဝိ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဝိရမာဟိ၊ လင်စောင်ထား၍ ပျော်ပါးခြင်းမှ ကြဉ်လော့။ တေ၊ သင်၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာပိ၊ ဆိုအပ်သော်လည်း။ နာဒိယိ၊ နားမထောင်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝိဂဏော၊ လိစ္ဆဝီမင်းအပေါင်းသည်။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော လိစ္ဆဝိ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တေ လိစ္ဆဝယော၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။”
“အယျော၊ အမောင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကာ နာမ၊ အဘယ်မည်သော မိန်းမနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတိစရတိ၊ လင်ကို လွန်၍ ကျင့်၏။ တံ၊ ထိုမယားကို။ ဃာတေဿာမိ၊ သတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ “သာမိကော၊ လင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃာတေတုကာမော ကိရ၊ သတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝရဘဏ္ဍံ၊ မြတ်သော ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တိတ္ထိယေ၊ တိတ္ထိတို့သို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုမရှိကုန်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇွံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗာဇေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုမရှိကုန်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာထုပ်ကို။ ဒဿတွာ၊ ပြ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာထုပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဗ္ဗှာဇေသိ၊ ရဟန်းပြု၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော လိစ္ဆဝိ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရဟန်းပြုသည်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပသေနဒီ ကောသလမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ ဝရဘဏ္ဍံ၊ မြတ်သော ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ ရောက်လာ၏။ တံ၊ ထိုမယားကို။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဏေ၊ အချင်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်း၍။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုအပ်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဏေ၊ အချင်း။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇိတာ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်အံ့။ သာ၊ ထိုမိန်းမကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတု၊ ကျင့်ပါစေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော လိစ္ဆဝိ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စောရိံ၊ ခိုးသူမကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ လိစ္ဆဝိဿ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ စောရိံ၊ ခိုးသူမကို။ ပဗ္ဗာဇေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိုယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စောရိံ၊ ခိုးသူမကို။ ပဗ္ဗာဇေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စောရိံ၊ ခိုးသူမကို။ ပဗ္ဗာဇေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၈၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ ဝဇ္ဇံ၊ သတ်အပ်သော။ ဝိဒိတံ၊ ထင်ရှားသော။ စောရိံ၊ ခိုးသူမကို။ ရာဇာနံ ဝါ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ သံဃံ ဝါ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ ပူဂံ ဝါ၊ အသင်းကိုလည်းကောင်း။ သေဏိံ ဝါ၊ အတတ်သည် အသင်းကိုလည်းကောင်း။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ကပ္ပါ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျုးဆဲခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၈၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့လည်း။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သာ ဝါ၊ ထိုမိန်းမသည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
စောရီ နာမ၊ စောရီ မည်သည်ကား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးအပ်သော သူ၏ ဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးတတ်သည်၏ အဖြစ်ဟု ဆိုအပ်သော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယတိ၊ ယူ၏။ ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ စောရီ နာမ၊ စောရီ မည်၏။
ဝဇ္ဈာ နာမ၊ ဝဇ္ဈာ မည်သည်ကား။ ယံ၊ အကြင်ခိုးမှုကို။ ကတွာ၊ ပြုခြင်းကြောင့်။ ဝဇ္ဈပ္ပတ္တာ၊ သတ်အပ်သော အဖြစ်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဝဇ္ဈာ နာမ၊ ဝဇ္ဈာ မည်၏။
ဝိဒိတာ နာမ၊ ဝိဒိတာ မည်သည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့ထက်။ “ဧသာ၊ ဤမိန်းမကို။ ဝဇ္ဈာ၊ သတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာတာ၊ ထင်ရှားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနပလောကေတွာတိ၊ အနပလောကေတွာ ဟူသည်ကား။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။
ရာဇာ နာမ၊ ရာဇာ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။
သံဃော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခုနိ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။
ဂဏော နာမ၊ ဂဏ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂဏော၊ ဂိုဏ်းသည်။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဂဏော၊ ဂိုဏ်းကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။
ပူဂေါ နာမ၊ ပူဂ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပူဂေါ၊ အသင်းသည်။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပူဂေါ၊ အသင်းကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။
သေဏိ နာမ၊ သေဏိ မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဏိ၊ အတတ်သည် အသင်းသည်။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သေဏိ၊ အတတ်သည် အသင်းကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။
အညတြ ကပ္ပါတိ၊ အညတြ ကပ္ပါဟူသည်ကား။ ကပ္ပံ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ကပ္ပံ နာမ၊ ကပ္ပ မည်သည်ကား။ တိတ္ထိယေသု ဝါ၊ တိတ္ထိတို့၌လည်း။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုဖူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာသု၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီသု ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌လည်း။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုဖူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကပ္ပါနိ၊ ကပ္ပတို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ကပ္ပါ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ အညတြ၊ ထား၍။ “ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံဟူသည်ကား။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျုးသည်နှင့် တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသန္တိ၊ သံဃာဒိသေသံ ဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၈၅။ စောရိယာ၊ ခိုးသူမ၌။ စောရိသညာ၊ ခိုးသူမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပ္ပါ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စောရိယာ၊ ခိုးသူမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပ္ပါ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။
အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စောရိယာ၊ ခိုးသူမ၌။ အစောရိသညာ၊ ခိုးသူမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပ္ပါ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစောရိယာ၊ ခိုးသူမ မဟုတ်သည်၌။ စောရိသညာ၊ ခိုးသူမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစောရိယာ၊ ခိုးသူမ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစောရိယာ၊ ခိုးသူမ မဟုတ်သည်၌။ အစောရိသညာ၊ ခိုးသူမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၈၆။ အဇာနန္တီ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပကတံ၊ ရဟန်းပြုဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-တတိယသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၆၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ အန္တေဝါသိနီ၊ တပည့်မဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဉာတိကုလံ၊ အဆွေအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ န ဒိဿတိ၊ မထင်ပါတကား။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ န ဒိဿတိ၊ မထင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အမ္မာ၊ အမိ။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ ဧတိဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ဉာတိကုလံ၊ အဆွေအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအဆွေအမျိုးရှိရာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝိစိနထ၊ စုံစမ်းကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဆွေအမျိုးရှိရာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ အာဂတာ၊ လာသနည်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပဓံသိတာ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အပ္ပဓံသိတာ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ၊ ရွာတစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ၊ ရွာတစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ၊ ရွာတစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ၊ ရွာတစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျုးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒီ၊ မြစ်ကို။ တရိတဗ္ဗာ၊ ကူးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နာဝိကေ၊ လှေသမားတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “အာဝုသော၊ တကာတို့။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ တာရေထ၊ ကူးစေကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်တို့ကို။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်တည်း။ တာရေတုံ၊ ပို့ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော လှေသမားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥတ္တာရေသိ၊ ပို့၏။ ဥတ္တိဏ္ဏော၊ ပို့သော လှေသမားသည်။ ဥတ္တိဏ္ဏံ၊ ပို့ပြီးသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒူသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အနုတ္တိဏ္ဏော၊ မပို့သေးသော လှေသမားသည်။ အနုတိဏ္ဏံ၊ မပို့သေးသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒူသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သမာဂန္တွာ၊ အတူတကွ သွားကုန်၍။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပဓံသိတာ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ပဓံသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ ပန၊ သင့်ကိုကား။ အပ္ပဓံသိတာ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ပဓံသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့။ ဂစ္ဆိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခူနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့။ ဂစ္ဆိဿတိ နာမ၊ သွားဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ ဝါ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ ဝါ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဿနေန၊ မြင်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ရှိသော်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ပညာပေသိ၊ ခင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ “အယံ ပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ပရိယုဋ္ဌိတော၊ ရာဂဖြင့် နှိပ်စက်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ သစေ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ အကယ်၍ လာလတ္တံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိဿရော၊ ဖောက်ပြန်သော အသံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။
ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဃဋ္ဋေသိ၊ ထိခိုက်မိ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ အပဿန္တိယော၊ မမြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ န နိက္ခန္တာ၊ မထွက်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ဝိပ္ပဝသိဿတိ နာမ၊ ကင်း၍ နေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ဝိပ္ပဝသိဿတိ နာမ၊ ကင်း၍နေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ ဝါ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ ဝါ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌လည်း။ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ ရဟန်းမိန်းမ အဖော်နှင့် ကင်း၍ နေငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးဖြင့်။ ပီဠိတာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဩဟီယိတွာ၊ ချန်ရစ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဒူသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဩဟီနာ၊ ချန်၍နေရစ်သနည်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပဓံသိတာ၊ မဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ပဓံသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂဏမှာ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းမှ။ ဩဟီယိဿတိ နာမ၊ ချန်၍နေရစ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂဏမှာ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းမှ။ ဩဟီယတိ၊ ချန်၍နေရစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂဏမှာ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းမှ။ ဩဟီယိဿတိ နာမ၊ ချန်၍နေရစ်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၉၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂါမန္တရံ ဝါ၊ ရွာတစ်ပါးသို့မူလည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ နဒီပါရံ ဝါ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌မူလည်း။ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ ရဟန်းမိန်းမ အဖော်နှင့် ကင်း၍ နေငြားအံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဂဏမှာ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းမှလည်း။ ဩဟီယေယျ၊ ချန်၍ နေငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၉၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျာတိ၊ ဧကာ ဝါ ဂါမန္တရံ ဂစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အရံကို။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျာတိ ဧတ္ထ၊ ဧကာ ဝါ နဒီပါရံ ဂစ္ဆေယျဟူသော ဤပါဌ်၌။ နဒီ နာမ၊ နဒီ မည်သည်ကား။ တိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းသုံးပါးညီစွာ။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အရပ်၌။ ဥတ္တရန္တိယာ၊ ကူးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်သည်။ တေမိယတိ၊ ရေဖြင့် စွတ်၏။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ ဥတ္တရန္တိယာ၊ ကူးသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ ဥတ္တရန္တိယာ၊ ကူးသော ရဟန်းမိန်းမအား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကာ ဝါ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသေယျာတိ၊ ဧကာ ဝါ ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝသေယျဟူသည်ကား။ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒုတိယိကာယ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဟိတေ၊ စွန့်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကာ ဝါ ဂဏမှာ ဩဟီယေယျာတိ၊ ဧကာ ဝါ ဂဏမှာ ဩဟီယေယျဟူသည်ကား။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဒုတိယိကာယ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဒဿနူပစာရံ ဝါ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ သဝနူပစာရံ ဝါ၊ ကြားကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇဟန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဟိတေ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံဟူသည်ကား။ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၉၃။ ဒုတိယိကာ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပက္ကန္တာ ဝါ၊ ဖဲသည်လည်းကောင်း။ ဝိဗ္ဘန္တာ ဝါ၊ လူထွက်သော်လည်းကောင်း။ ကာလင်္ကတာ ဝါ၊ သေသည်လည်းကောင်း။ ပက္ခသင်္ကန္တာ ဝါ၊ တိတ္ထိကျောင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-စတုတ္ထသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၆၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠိ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဏ္ဍနကာရိကာ၊ ခိုက်ရန်ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရိကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဘဿကာရိကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရိကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ၊ ထိုစဏ္ဍကာဠီအား။ ကမ္မေ၊ ကံကို။ ကရီယမာနေ၊ ပြုစေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်ကို။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းသည်။ “ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပက္ကန္တာ၊ ဖဲပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂစ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဂစ္ဆန္တိယာ၊ လာသော။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ နေ၀ ပညပေသိ၊ မခင်း။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဋ္ဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ န ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ မထား။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦး ကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မလှမ်းယူ။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ န အာပုစ္ဆိ၊ မပန်ကြား။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မယိ၊ ငါသည်။ အာဂစ္ဆန္တိယာ၊ လာသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ နေ၀ ပညပေသိ၊ မခင်းသနည်း။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဋ္ဌံ၊ ခြေးဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ န ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ မထားသနည်း။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦး ကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မလှမ်းယူသနည်း။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ န အာပုစ္ဆိ၊ မပန်ကြားသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ယထာ ယံ ကာရဏံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ အနာထာယ၊ ကိုးကွယ်ရာ မရှိခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာ မရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ မံ၊ ငါကို။ “အယံ၊ ဤစဏ္ဍကာဠီသည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိ။ အပ္ပညာတာ၊ မထင်ရှား။ ဣမိဿာ၊ ဤစဏ္ဍကာဠီအား။ ပဋိဝတ္တာ၊ တားမြစ်တတ်သော။ ကာစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဧတာ၊ ဤမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်။ ဧတာ၊ ဤမိန်းမတို့သည်။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဒေါသံ ဝါ၊ ကံ၏ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပြည်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နေ၀ ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ မယံ ခေါ၊ ငါတို့သည်သာလျှင်။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဒေါသံ ပိ၊ ကံ၏ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဝိပတ္တိမ္ပိ၊ ကံ၏ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မသမ္ပတ္တိမ္ပိ၊ ကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာမ၊ သိကုန်၏။ မယံ ခေါ၊ ငါတို့သည်ကား။ အကတံ၊ မပြုအပ်သေးသော။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်း။ ကာရေယျာမ၊ ပြုစေကုန်အံ့။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်။ ကောပေယျာမ၊ ပျက်စေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ လဟုံ လဟုံ၊ လျှင်စွာ လျှင်စွာ။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ စဏ္ဍိကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဩသာရေသိ၊ သွင်း၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာ ဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဂဏဿ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ အနညာယ၊ သိအောင် မပြုမူ၍။ ဩသာရေဿတိ နာမ၊ သွင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာ ဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဂဏဿ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ အနညာယ၊ သိအောင် မပြုမူ၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။”
သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာ ဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဂဏဿ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ အနညာယ၊ သိအောင် မပြုမူ၍။ ဩသာရေဿတိ နာမ၊ သွင်းဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၉၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန၊ စောဒနာသာရဏာ ဝိနည်းကံဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထုသာသနေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ဂဏဿ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ အနညာယ၊ သိအောင် မပြုမူ၍။ ဩသာရေယျ၊ သွင်းငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၉၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမဂ္ဂေါ နာမ၊ သမဂ္ဂ မည်သည်ကား။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော။ သမာနသီမာယံ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမဂ္ဂေါ နာမ၊ သမဂ္ဂမည်၏။
ဥက္ခိတ္တာ နာမ၊ ဥက္ခိတ္တ မည်သည်ကား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ ဝါ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တာ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
ဓမ္မေန ဝိနယေနာတိ၊ ဓမ္မေန ဝိနယေနဟူသည်ကား။ ယေန ဓမ္မေန၊ အကြင် ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်။ ယေန ဝိနယေန၊ အကြင်စောဒနာသာရဏာဝိနည်းကံဖြင့်။
သတ္ထုသာသနေနာတိ၊ သတ္ထုသာသနေနဟူသည်ကား။ ဇိနသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓသာသနေန၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြင့်။
အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃန္တိ၊ အနပလောကေတွာ ကာရကသံဃံဟူသည်ကား။ ကမ္မကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။
အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒန္တိ၊ အနညာယ ဂဏဿ ဆန္ဒံ ဟူသည်ကား။ ဂဏဿ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ အဇာနိတွာ၊ သိအောင် မပြုမူ၍။
“ဩသာရဿောမိ၊ သွင်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံဟူသည်ကား။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့်တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၆၉၇။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၉၈။ ကမ္မကာရကသံဃံ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂဏဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝတ္တေ၊ ဝတ်၌။ ဝတ္တန္တိံ၊ ကျင့်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကမ္မကာရကသံဃေ၊ ကံပြုသော ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ အသန္တေ၊ မရှိလတ်သော်။ ဩသာရေတိ၊ သွင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-ပဉ္စမသံဃာသိသ် သိက္ခာပုဒ်
၆၉၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတာယ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အဂ္ဂမဂ္ဂါနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်သဘောရှိတိုင်း။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ အရှင်မ သုန္ဒရီနန္ဒာသည်။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိဿတိ နာမ၊ ခဲဘိသနည်း။ ဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒတိ၊ ခဲ၏။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝသုတဿ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒိဿတိ နာမ၊ ခဲဘိသနည်း။ ဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ စားဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၀၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ အဝဿုတဿ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော။ ပုရိသပုဂ္ဂလဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၀၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဝဿုတာ နာမ၊ အဝဿုတာ မည်သည်ကား။ သာရတ္တာ၊ ပြင်းစွာတပ်ခြင်း ရှိ၏။ အပေက္ခဝတီ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
အဝဿုတော နာမ၊ အဝဿုတ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာတပ်ခြင်းရှိ၏။ အပေက္ခ ဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ဖွဲ့အပ်သော စိတ်ရှိ၏။
ပုရိသပုဂ္ဂလော နာမ၊ ပုရိသပုဂ္ဂလ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားသာတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောကျ်ားမဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောကျ်ားမဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားမဟုတ်။ သာရဇ္ဇိတုံ၊ တပ်ခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခါဒနီယ မည်သည်ကား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခါဒနီယ မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇနီယ မည်သည်ကား။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုံ့လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုံ့လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇနိယ မည်၏။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံ ဟူသည်ကား။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသောသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတော အဝဿုတေ၊ တစ်ယောက်သော သူသည် ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်အခါ၌။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၀၂။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘတော အဝဿုတေ၊ နှစ်ပါးစုံသော သူတို့၏ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ ယက္ခဿ ဝါ၊ ဘီးလူယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ ပေတဿ ဝါ၊ ပြိတ္တာယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကဿ ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်၏လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ
အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတော အဝဿုတေ၊ တစ်ယောက်သောသူ၏ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်၌။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၀၃။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံသော သူတို့၏။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဖြင့် မစွတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “အနဝဿုတောတိ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်ဟု။” ဇာနန္တီ၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-ဆဋ္ဌသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၇၀၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုန္ဒရီနန္ဒာယ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အဂ္ဂမဂ္ဂါနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တီ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်မခံ။ အနန္တရိကာ၊ အခြားမဲ့ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒံ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ န ပဋိဂ္ဂဏှာသိ၊ အကပ်မခံသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ ပန၊ သင်သည်ကား။ အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န အဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော်လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော် လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော် လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်အား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော်လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၀၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော်လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ပဌမာပတ္တိကံ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၀၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံဝဒေယျဟူသည်ကား။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သော်လည်းကောင်း။ အနဝဿုတော ဝါ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ အနဝဿုတာ၊ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် မစွတ်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တေ၊ အရှင်မအား။ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော၊ ဤယောကျ်ားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဇနပရိယောသာနေ၊ ဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်သည်၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပဌမာပတ္တိကန္တိ၊ ပဌမာပတ္တိကံ ဟူသည်ကား။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အသမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမခြင်းကြောင့်။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ “ပဋိဂ္ဂဏှ၊ အကပ်ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၀၇။ ဧကတော အဝဿုတေ၊ တစ်ယောက်သော သူ၏ ကာယသံသဂ္ဂရာဂဖြင့် စွတ်သည်၌။ ယက္ခဿ ဝါ၊ ဘီလူးယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ ပေတဿ ဝါ၊ ပြိတ္တာယောကျ်ား၏လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကဿ ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်၏လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟဿ ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏ လည်းကောင်း။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ “ခါဒ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲလော့။ ဘုဉ္ဇ ဝါ၊ စားမူလည်း စားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဇနပရိယောသာနေ၊ ဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ “ပဋိဂ္ဂဏှ၊ အကပ်ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနေ၊ စကားဖြင့်။ “ခါဒိဿာမိ၊ ခဲ့အံ့။ ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၀၈။ “အနဝဿုတော၊ ရာဂဖြင့် မစွတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တီ၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်း၏။ “ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်မခံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်း၏။ “ကုလာနုဒ္ဒယတာယ၊ အမျိုးကို အစဉ်သနားသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်မခံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေတိ၊ တိုက်တွန်း၏။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-သတ္တမသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၇၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင်မင်းသမီး တို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင်မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင်မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုကို ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယော ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင်မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။
ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတိ့ု။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၁၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင်မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အဘိရမ၊ သာသနာတော်၌ မွေ့လျော်လော့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ခြီးမြှင့်အံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ယာဝတတိယကံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၁၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ၊ ကုပိတာ အနတ္တမနာဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓါ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တာ၊ ထိပါးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတာ၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ ဧဝံ ဝါဒိနီ၊ ဤသို့ဆိုလေ့ရှိသော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဗုဒ္ဓွံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အဘိရမ၊ သာသနာတော်၌ မွေ့လျော်လော့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အဘိရမ၊ သာသနာတော်၌ မွေ့လျော်လော့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၁၂။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင် မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏ (ပ)။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စာစိက္ခာမိ၊ စွန့်၏။ ယာ သမဏိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သကျဓီတရော၊ သာကီဝင် မင်းသမီးတို့တည်း။ ဣမာဝ၊ ဤသာကီဝင်မင်းသမီးတို့သည်သာလျှင်။ သမဏိယော ကိံ နု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့လော။ အညာ၊ သာကီဝင် မင်းသမီးမှ တစ်ပါးကုန်သော။ လဇ္ဇိနိယော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စိကာ၊ အလို့လို့ပြုတတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။
စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ) ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယာသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ၊ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယာဝတတိယကန္တိ၊ ယာဝတတိယကံဟူသည်ကား။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကြောင့်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿရိယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၇၁၃။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၁၄။ အသမနုဘာသန္တိယာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-အဋ္ဌမသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၇၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနိယော စ၊ မုန်းသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မောဟဂါမိနိယော စ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၁၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနိယော စ၊ မုန်းသော အားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မောဟဂါမိနိယော စ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနိယော စ၊ မုန်းသော အားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မောဟဂါမိနိယော စ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ ဆန္ဒာ ဆန္ဒေနပိ၊ ချစ်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။ ဒေါသာ ဒေါသေနပိ၊ အမျက်ထွက်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။ မောဟာ မောဟေနပိ၊ တွေဝေသဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။ ဘယာ ဘယေနပိ၊ ကြောက်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤ့ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၁၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီ ဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေတိ၊ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေဟူသော ပါဌ်၌။ အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရုဏ်း မည်သည်ကား။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ပစ္စာကတာ နာမ၊ ပစ္စာကတာ မည်သည်ကား။ ပရာဇိတာ၊ ရှုံးသည်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ၊ ကုပိတာ အနတ္တမနာဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓါ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တာ၊ ထိပါးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတာ၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျ ဟူသည်ကား။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့လည်း လားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ ဧဝံ ဝါဒိနီ၊ ဤသို့ ဆိုလေ့ရှိသော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။
ဘိက္ခုနီဟိတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ ဆန္ဒာ ဆန္ဒေနပိ၊ ချစ်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏ (ပ)။ ဘယာ ဘယေနပိ၊ ကြောက်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ ဆန္ဒာ ဆန္ဒေနပိ၊ ချစ်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏ (ပ)။ ဘယာ ဘယေနပိ၊ ကြောက်သဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆေယျ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၁၈။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။
သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိသ္မိဉ္စိဒေဝ အဓိကရဏေ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အဓိကရုဏ်း၌သာလျှင်။ ပစ္စာကတာ၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ‘ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနိယော စ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘယဂါမိနိယော စ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့ လားကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင် အရှင်မသည်။ န က္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ) ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာ ပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ၊ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယာဝတတိယကန္တိ၊ ယာဝတတိယကံဟူသည်ကား။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကြောင့်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၇၁၉။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၂၀။ အသမနုဘာသန္တိယာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆိုမဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-နဝမသံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်
၇၂၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၂၂။ “ဘိက္ခုနိယော ပနေဝ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်သာလျှင်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့်ရောနှော ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို သာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ချီးမြှင့်ကုန်ငြားအံ့။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣမာပိ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်လည်း။ ယာဝတတိယကံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၂၃။ ဘိက္ခုနိယော ပနေဝါတိ၊ ဘိက္ခုနိယော ပနေဝဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နာယော၊ ပဉ္စင်းမတို့ကို။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။
သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တီတိ ဧတ္ထ၊ သံသဋ္ဌာ ဝိဟရန္တိဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံသဋ္ဌာ နာမ၊ သံသဋ္ဌာ မည်သည်ကား။ အနနုလောမိကေန၊ ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်သော။ ကာယိကဝါစသိကေန၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောအမှု နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုဖြင့်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။
ပါပါစာရာတိ၊ ပါပါစာရာဟူသည်ကား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ အာစာရေန၊ အကျင့်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။
ပါပသဒ္ဒါတိ၊ ပါပသဒ္ဒါဟူသည်ကား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေန၊ ကျော်စောသော အသံဖြင့်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတာ၊ ပျံနှံ့၍ တက်၏။
ပါပသိလောကာတိ၊ ပါပသိလောကဟူသည်ကား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ မိစ္ဆာဇီဝေန၊ မှားသော အသက်မွေးခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်မွေးခြင်းကို။ ကပ္ပေန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာတိ၊ ဘိက္ခုနိသံဃဿ ဝိဟေသိကာဟူသည်ကား။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ကမ္မေ၊ အမှုကို။ ကရီယမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်၏။
အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာတိ၊ အညမညိဿာ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာဟူသည်ကား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တိ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်၏။
တာ ဘိက္ခုနိယောတိ၊ တာ ဘိက္ခုနိယောဟူသည်ကား။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သော။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။
ဘိက္ခုနီဟီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို သာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာကုန်သော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်အံ့။ ဣစ္စေတိ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၂၄။ “အယျေ၊ အရှင်မတိ့ု။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။
သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာယ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သော ငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ) ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တီနံ၊ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဒွေ တိဿော၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧကတော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ သမနုဘာသိသဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ တတုတ္တရိ၊ ထို့ထက်အလွန်။ န သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမအပ်ကုန်။
ဣမာပိ ဘိက္ခုနိယောတိ၊ ဣမာပိ ဘိက္ခုနိယောဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။
ယာဝတတိယကန္တိ၊ ယာဝတတိယကံဟူသည်ကား။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကြောင့်။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ န အာပဇ္ဇန္တိ၊ မရောက်ကုန်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။
သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား (ပ)။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၇၂၅။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံးမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၂၆။ အသမနုဘာသန္တီနံ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တီနံ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကာနံ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၀-ဒသမသံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်
၇၂၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့် ရှိကုန်သော။ ဧဝံသဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံ သိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှေညေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံ့ပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသောအကျင့် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတိ့ုသည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတိ့ုသည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏ (ပ)။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံ သဒ္ဒါ၊ ဤသို့ယုတ်မာသော ကျော်စောသံရှိကုန်သော။ ဧဝံ သိလောကာ၊ ဤသို့ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှေညေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံ့ပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတိ့ုသည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏ (ပ)။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၂၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံသဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံသိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှေညေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံ့ ပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကြကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။’ သာ ဘိက္ခုနိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံသဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံသိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှေညေဝ၊ သင့်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံ့ပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်ကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ယာဝတတိယကံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်းရှိသော။ နိဿာရဏီယံ၊ နှင်ထုတ်စေအပ်သော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၂၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧဝံ ဝဒေယျာတိ၊ ဧဝံ ဝဒေယျဟူသည်ကား။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံ သဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံ သိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနီသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။”
တုမှညေ၀ သံဃော ဥညာယာတိ၊ တုမှညေ၀ သံဃော ဥညာယဟူသည်ကား။ အဝညာယ၊ အယုတ်အညံ့ပြု၍ သိစေအပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။
ပရိဘဝေနာတိ၊ ပရိဘဝေနဟူသည်ကား။ ပါရိဘဗျတာ၊ နှိပ်စက်သော အဖြစ်ဖြင့်။
အက္ခန္တိယာတိ၊ အက္ခန္တိယာဟူသည်ကား။ ကောပေန၊ အမျက်ထွက်သဖြင့်လည်းကောင်း။
ဝေဘဿိယာတိ၊ ဝေဘဿိယာဟူသည်ကား။ ဝိဘဿီကတာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။
ဒုဗ္ဗလျာတိ၊ ဒုဗ္ဗလျာဟူသည်ကား။ အပက္ခတာ၊ အပင်းအသင်း မရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။
“ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ ဧဝံ ဝါဒိနီ၊ ဤသို့ ဆိုလေ့ရှိသော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမကို။
ဘိက္ခုနီဟိတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏ (ပ)။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏ (ပ)။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၃၀။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံ သဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံသိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှညေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံ့ပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ သံသဋ္ဌာဝ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ နာနာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိတ္ထ၊ မနေကုန်လင့်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ဧဝါစာရာ ဧဝံ အာစာရာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဧဝံသဒ္ဒါ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သော။ ဧဝံသိလောကာ၊ ဤသို့ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်သော။ အညာ၊ အရှင်မတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န အာဟ၊ မဆို။ တုမှညေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥညာယ၊ အယုတ်အညံပြု၍ သိစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဘဝေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ အက္ခန္တိယာ၊ သည်းမခံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဘဿိယာ၊ သူတို့စကား အားကြီးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ အရှင်မတို့ အားနည်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂိနိယော၊ ညီမတို့သည်။ သံသဋ္ဌာ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသဒ္ဒါ၊ ယုတ်မာသော ကျော်စောသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပသိလောကာ၊ ယုတ်မာသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ဝိဟေသိကာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညိဿာ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဝဇ္ဇပ္ပဋိစ္ဆာဒိကာ၊ အပြစ်ကို ဖုံးလွှမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝိဝိစ္စထ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်လော့။ ဘဂိနီနံ၊ ညီမတို့၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ) ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်ဆိုဆုံးမအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တိယာ၊ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိဟူသည်ကား။ ပုရိမာယော၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယာဝတတိယကန္တိ၊ ယာဝတတိယကံဟူသည်ကား။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသနာယ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကြောင့်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ သဟ ဝတ္ထုဇ္ဈာစာရာ၊ ဝတ္ထုကို လွန်ကျူးသည်နှင့် တကွ။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။
နိဿာရဏီယန္တိ၊ နိဿာရဏီယံဟူသည်ကား။ သံဃမှာ၊ သံဃာမှ။ နိဿာရီယတိ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃဒိသေသောဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်အား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘေန္တိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်းကုန်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမသည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုအာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်အမှုတည်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၇၃၁။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှား ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၃၂။ အသမနုဘာသန္တိယာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒသမသံဃာဒိသေသသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သံဃာဒိသိသ် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သတ္တရသ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ပဌမာပတ္တိကာ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးဆဲ ခဏ၌ ရောက်ခြင်းရှိကုန်၏။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ယာဝတတိယကာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာ သုံးကြိမ်မြောက်သည်၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်းရှိကုန်၏။ ဧသံ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့တွင်။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသို့လည်း။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ပက္ခမာနတ္တံ၊ ပက္ခမာနတ်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ စိဏ္ဏမာနတ္တာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော မာနတ်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ယတ္ထ၊ အကြင်သိမ်၌။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ်အရေအတွက်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ သိယာ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုသိမ်၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ အဗ္ဘေတဗ္ဗာ၊ အဗ္ဘန်သွင်းအပ်၏။ ဧကာယပိ၊ တစ်ယောက်ဖြင့်လည်း။ ဦနော၊ ယုတ်သော။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ်အရေအတွက်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ စေ အဗ္ဘေယျ၊ အကယ်၍ အဗ္ဘန်သွင်းငြားအံ့။ သာ စ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အနဗ္ဘိတာ၊ အဗ္ဘန်သွင်းအပ်သည် မမည်။ တာ စ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကိုလည်း။ ဂါရယှာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသို့ နှစ်ကျိပ် အရေအတွက်ရှိသော သံဃာဖြင့် အဗ္ဘန်သွင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဗ္ဘန်သွင်းရာ၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း။
တတ္ထ၊ ထိုတစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယပ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္တာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အတို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တရသကံ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသော သံဃာဒိသိသ်သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ၊ သံဃာဒိသိသ်ကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နိဿဂ္ဂိကဏ္ဍ
၁-ပတ္တဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ နိဿဂ္ဂိ အမည်ရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၇၃၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပတ္တဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ၊ သပိတ်ကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ အာမတ္တိကာပဏံ ဝါ၊ အိုးသည်တို့၏ ဈေးကိုလည်း။ ပသာရေဿန္တိ၊ ဖြန့်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပတ္တသန္နိစယံ၊ သပိတ်ကို သိုမှီးခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပတ္တသန္နိစယံ၊ သပိတ်ကို သိုမှီးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပတ္တသန္နိစယံ၊ သပိတ်ကို သိုမှီးခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၃၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပတ္တသန္နိစယံ၊ သပိတ်ကို သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၃၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပတ္တော နာမ၊ သပိတ်မည်သည်ကား။ အယောပတ္တော၊ သံသပိတ်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာပတ္တော၊ မြေသပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်လုံးတို့တည်း။ ပတ္တဿ၊ သပိတ်၏။ ဝဏ္ဏာ၊ ပမာဏတို့သည်။ ဥက္ကဋ္ဌော ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌ သပိတ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမော ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမ သပိတ်လည်းကောင်း။ ဩမကော ပတ္တော၊ ဩမက သပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌ သပိတ်မည်သည်ကား။ အဍ္ဎာဠှကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ပြည် ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ မဇ္ဈိမော နာမ ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမ သပိတ်မည်သည်ကား။ နာဠိကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ကွမ်းစား ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ ဩမကော နာမ ပတ္တော၊ ဩမက သပိတ်မည်သည်ကား။ ပတ္ထောဒနံ၊ ဆန်တစ်စလယ် ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ တတော၊ ထိုဥက္ကဋ္ဌ သပိတ်ထက်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ ကြီးသော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ်မမည်။ တတော၊ ထိုဩမက သပိတ်အောက်။ ဩမကော၊ ငယ်သော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ်မမည်။
သန္နိစယံ ကရေယျာတိ၊ သန္နိစယံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အနဓိဋ္ဌိတော၊ အဓိဋ္ဌာန်မတင်ဘဲ။ အဝိကပ္ပိတော၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုဘဲ။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။
နိသဂ္ဂိယော ဟောတီတိ၊ နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိဟူသည်ကား။ သဟ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်နှင့် တကွ။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ရတ္တာတိက္ကန္တော၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။
“အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ရတ္တာတိက္ကန္တော၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အယျာနံ၊ အရှင်မတို့အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။
“အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာတော်မူကုန်လော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အယျာနံ၊ အရှင်မတို့အား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ အယျာနံ၊ အရှင်မတို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ရတ္တာတိက္ကန္တော၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ “ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၇၃၆။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရတ္တာတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညာ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညာ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညာ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညာ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညာ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညာ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိန္နေ၊ မကွဲသည်၌။ ဘိန္နသညာ၊ ကွဲ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ မလုယက်အပ်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညာ၊ လုယက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ ပတ္တံ၊ စွန့်အပ်သော သပိတ်ကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တာနတိက္ကန္တေ၊ ညဉ့်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညာ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၃၇။ အန္တောအရုဏေ၊ အရုဏ်၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော မိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နိဿဋ္ဌပတ္တံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဒါတဗ္ဗောယေဝ၊ ပေးအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ န ဒဒေယျ၊ မပေးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တိံသကေ၊ တိံသနိဿဂ္ဂိပါစိတ်၌။ ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၇၃၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂါမကာဝါသေ၊ ရွာကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှထကုန်သည်ဖြစ်၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဝတ္တသမ္ပန္နာ၊ ဝတ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နာ၊ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဒုစ္စောဠာ၊ ညစ်နွမ်းသော ပုဆိုးရှိကုန်၏။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းရှိကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝတ္တသမ္ပန္နာ၊ ဝတ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နာ၊ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဒုစ္စောဠာ၊ ညစ်နွမ်းသော ပုဆိုးရှိကုန်၏။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းရှိကုန်၏။ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အစ္ဆိန္နာ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလ သင်္ကန်းကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်၏။ ကာလစီဝရန္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။” အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေသိ၊ ဝေဖန်စေ၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယျာဟိ၊ အရှင်မတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အပိ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န လဘာမ၊ မရကုန်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်၏။ ကာလစီဝရန္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။” အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေသိ၊ ဝေဖန်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလသင်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရန္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ ’ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေဿတိ နာမ၊ ဝေဖန်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ ဥပါသကာနံ၊ ထိုဥပါသကာတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။
အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလ သင်္ကန်းကို။ ကာလစီဝရန္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေဿတိ နာမ၊ ဝေဖန်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလ သင်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေသိ၊ ဝေဖန်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလ င်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေဿတိ နာမ၊ ဝေဖန်စေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၃၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလသင်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေယျ၊ ဝေဖန်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၄၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဧကာဒသမာသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကာလေပိ၊ သင်္ကန်းကာလ၌လည်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ ယံ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရမည်၏။
အကာလစီဝရံ၊ အကာလ သင်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရသဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအကာလသင်္ကန်းကို။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပိတံ၊ ဝေဖန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအကာလသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၄၁။ အကာလစီဝရေ၊ အကာလ သင်္ကန်း၌။ အကာလစီဝရသညာ၊ အကာလ သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကာလစီဝရေ၊ အကာလ သင်္ကန်း၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကာလစီဝရေ၊ အကာလ သင်္ကန်း၌။ ကာလစီဝရသညာ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ‘ကာလစီဝရ’န္တိ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ အဓိဋ္ဌာန်၍။
ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကာလစီဝရေ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်း၌။ အကာလစီဝရသညာ၊ အကာလ သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလစီဝရေ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်း၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလစီဝရေ၊ ကာလ၌ လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ ကာလစီဝရသညာ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၄၂။ အကာလစီဝရံ၊ အကာလ၌ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကာလစီဝရသညာ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကာလစီဝရံ၊ ကာလ၌ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကာလစီဝရသညာ၊ ကာလ၌ လှူသော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘာဇာပေတိ၊ ဝေဖန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၇၄၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရာယ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတွာ၊ ခေါက်၍။ နိက္ခိပိ၊ ထား၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တိတံ၊ ဖလှယ်အပ်၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တုယှံ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ ဧတံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ တုယှမေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ ဧတံ၊ ဤငါ၏ သင်္ကန်းသည်။ မယှမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မေ၊ ငါ၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပစ္စာဟရ၊ တစ်ဖန်ဆောင်လေလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ အစ္ဆိန္ဒိ၊ လုယက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿတိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿတိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၄၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်ပြီး၍။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တုယှံ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ ဧတံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ တုယှမေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ ဧတံ၊ ဤငါ၏ သင်္ကန်းသည်။ မယှမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မေ၊ ငါ၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပစ္စာဟရ၊ တစ်ဖန ဆောင်လေလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ အစ္ဆိန္ဒေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၄၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလို့ရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိန္တိ၊ ဘိက္ခုနိယာ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ပရိဝတ္တေတွာတိ၊ ပရိဝတ္တေတွာဟူသည်ကား။ ပရိတ္တေန ဝါ၊ နည်းသော အဖိုးရှိသော သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ ဝိပုလံ၊ များသော အဖိုးရှိသော သင်္ကန်းကို။ ဝိပုလေန ဝါ၊ များသော အဖိုးရှိသော သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသော အဖိုးရှိသော သင်္ကန်းကို။
အစ္ဆိန္ဒေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အစ္ဆိန္ဒာပေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၄၆။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ ဖလှယ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၄၇။ သာ ဝါ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ တဿာ ဝါ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့်လည်း။ ဝိဿာသန္တီ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၇၄၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေကလျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာ ရဟန်းမိန်းမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ အရှင်မအား။ အဖာသု ကိံ၊ မချမ်းသာသလော။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယတု၊ ဆောင်စေလိုသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါအား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ ကဟာပဏဿ၊ အသပြာဖြင့်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ မေ၊ ငါ့အား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ န အတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော အာပဏိကော၊ ထိုဈေးသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဈေးသည် ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ အာပဏိကံ၊ ထိုဈေးသည်ကို။ “အယျော၊ အမောင်။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ န အတ္ထော ကိရ၊ အလိုမရှိသတတ်။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ အတ္ထော ကိရ၊ အလိုရှိသတတ်။ တေ၊ သင်၏။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျော၊ အမောင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝိက္ကီတံ၊ ရောင်းပြီးသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သစေ အာဒိယိဿာမ၊ အကယ်၍ ဆောင်ယူကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝိက္ကာယိဿတိ၊ ရောင်းရလတ္တံ့နည်း။ သပ္ပိဿ၊ ထောပတ်၏။ ကယေန၊ အဖိုးဖြင့်။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်ကို။ ဟဋံ၊ ဆောင်လော့။ တေလဿ၊ ဆီ၏။ ကယံ၊ အဖိုးကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဟရိဿသိ၊ ဆောင်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပေသိ၊ တောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၄၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသောထောပတ်စသည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၅၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သော သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညံ ဝိညာပေတွာတိ၊ အညံ ဝိညာပေတွာဟူသည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။
အညံ ဝိညာပေယျာတိ၊ အညံ ဝိညာပေယျဟူသည်ကား။ တံ၊ ထိုတောင်းရင်းဝတ္ထုကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ ဝိညာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၅၁။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ အညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ အနညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ အညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ အနညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၅၂။ တညေဝ၊ ထိုဝတ္ထုကိုသာလျင်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဉ္စ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၇၅၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခမနီယံ၊ မခံ့ကျန်း။ န ယာပနီယံ၊ မမျှတ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ကဟာပဏံ၊ အသပြာကို။ နိက္ခိပိဿာမိ၊ ထားအံ့။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အာဟရာပေယျာသိ၊ ဆောင်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းသနည်း။ “သိက္ခမာနေ၊ သိက္ခမာန်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ ကဟာပဏဿ၊ အသပြာဖြင့်။ တေလံ၊ ဆီကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ တဿ အာပဏိကဿ၊ ထိုဈေးသည်၏။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ ကဟာပဏဿ၊ အသပြာဖြင့်။
တေလံ၊ ဆီကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “သိက္ခမာနေ၊ သိက္ခမာန်။ မေ၊ ငါ့အား။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ န အတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော အာပဏိကော၊ ထိုဈေးသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဈေးသည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ အာပဏိကံ၊ ထိုဈေးသည်ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ န အတ္ထော ကိရ၊ အလိုမရှိသတတ်။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ အတ္ထော ကိရ၊ အလိုရှိသတတ်။ တေ၊ သင်၏။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါအား။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝိက္ကိတံ၊ ရောင်းအပ်ပြီးသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သစေ အာဒိယိဿာမ၊ အကယ်၍ ယူကုန်အံ့။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝိက္ကာယိဿတိ၊ ရောင်းရလတ္တံ့နည်း။ တေလဿ၊ ဆီ၏။ ကယေန၊ အဖိုးဖြင့်။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဟဋံ၊ ဆောင်အပ်လေပြီ။ သပ္ပိဿ၊ ထောပတ်၏။ ကယံ၊ အဖိုးကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဟရိဿသိ၊ ဆောင်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ရောဒန္တီ၊ ငိုလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ သိက္ခမာနံ၊ ထိုသိက္ခမာန်ကို။ “သိက္ခမာနေ၊ သိက္ခမာန်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောဒသိ၊ ငိုဘိသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လှဲလှယ်စေ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပေဿတိ နာမ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပေဿတိ နာမ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၅၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၅၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနာဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သော သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညံ စေတာပေတွာတိ၊ အညံ စေတာပေတွာဟူသည်ကား။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၍။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ တံ၊ ထိုထောပတ်စသည်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ထောပတ်စသည်ကို။ စေတာပေတွာ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆီပျားစသည်ကို။ စေတာပိတံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗွံ၊ ပေးရာ၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၅၆။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ အညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု၌။ အနညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ အညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်ကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အနညံ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်ကို။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညေ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်သည်၌။ အနညသညာ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၅၇။ တညေဝ၊ ထိုဝတ္ထုကိုသာလျှင်။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဉ္စ၊ တစ်ပါးသော ဝတ္ထုကိုလည်း။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ စေတာပေတိ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၇၅၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာ၏။ စီဝရတ္ထာယ၊ သင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဆန္ဒကံ၊ အလိုကို ဖြစ်စေ၍။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစုကုန်၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပါဝါရိကဿ၊ ပုဆိုးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပါဝါရိကဿ၊ ပုဆိုးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ စီဝရတ္ထာယ၊ သင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ပရိက္ခာရော၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိတ္တော၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ဘာဇေထ၊ ဝေဖန်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေန ပရိက္ခာရေန၊ ထိုပရိက္ခရာဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ စေတာပေတွာ၊ လဲလှယ်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဇာနိတွာ၊ သိကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ ဥပါသကာနံ၊ ထိုဥပါသကာတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေန္တိ၊ လဲလှယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၅၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၆၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ၊ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒိန္နေန၊ လှူအပ်သော။
သံဃိကေနာတိ၊ သံဃိကေနဟူသည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပရိစ္စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သော။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဧကဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ ယံ အတ္ထာယ၊ အကြင်ပစ္စည်းအကျိုးငှာ။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ တံ၊ ထိုပစ္စည်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပိတံ၊ လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၆၁။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်းကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်းကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်းကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ယထာဒါနေ၊ လှူမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၆၂။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၇၆၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရတ္ထာယ၊ သင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဆန္ဒကံ၊ အလိုကို ဖြစ်စေ၍။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစုကုန်၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပါဝါရိကဿ၊ ပုဆိုးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပါဝါရိကဿ၊ ပုဆိုးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ စီဝရတ္ထာယ၊ သင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ပရိက္ခာရော၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိတ္တော၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ဘာဇေထ၊ ဝေဖန်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေန စ ပရိက္ခာရေန၊ ထိုကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ သယမ္ပိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ စေတာပေတွာ၊ လဲလှယ်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဇာနိတွာ၊ သိကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေန္တိ၊ လဲလှယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယ ဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၆၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၆၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ၊ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒိန္နေန၊ လှူအပ်သော။
သံဃိကေနာတိ၊ သံဃိကေနဟူသည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပရိစ္စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သော။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဧကဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။
သညာစိကေနာတိ၊ သညာစိကေနဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ ယံ အတ္ထာယ၊ အကြင်ပစ္စည်းအကျိုးငှာ။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ တံ၊ ထိုပစ္စည်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။
အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ သံဃိကေန၊ သံဃာအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပိတံ၊ လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၆၆။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ယထာဒါနေ၊ လှူမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်း စသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၆၇။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၇၆၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ ပရိဝေဏဝါသိကာ၊ ပရိဝုဏ်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂုဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာဂုအတ္ထာယ၊ ယာဂုအကျိုးငှာ။ ဆန္ဒကံ၊ အလိုကို ဖြစ်စေ၍။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ယာဂုအတ္ထာယ၊ ယာဂုအကျိုးငှာ။ ပရိက္ခာရော၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိတ္တော၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ တဏ္ဍုလံ၊ ဆန်ကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေန ပရိက္ခာရေန၊ ထိုကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ စေတာပေတွာ၊ လဲလှယ်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။
မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေန္တိ၊ လဲလှယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၆၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်းစေ၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၇၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ၊ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒိန္နေန၊ လှူအပ်သော။
မဟာဇနိကေနာတိ၊ မဟာဇနိကေနဟူသည်ကား။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ ပရိစ္စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဧကဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ ယံ အတ္ထာယ၊ အကြင်ပစ္စည်းအကျိုးငှာ။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ တံ၊ ထိုပစ္စည်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပိတံ၊ လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၇၁။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ယထာဒါနေ၊ လှူမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၇၂။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၇၇၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ ပရိဝေဏဝါသိကာ၊ ပရိဝုဏ်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂုဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာဂုအတ္ထာယ၊ ယာဂုအကျိုးငှာ။ ဆန္ဒကံ၊ အလိုကို ဖြစ်စေ၍။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပဏိကဿ၊ ဈေးသည်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ယာဂုအတ္ထာယ၊ ယာဂုအကျိုးငှာ။ ပရိက္ခာရော၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ နိက္ခိတ္တော၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုအိမ်မှ။ တဏ္ဍုလေ၊ ဆန်တို့ကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေန စ ပရိက္ခာရေန၊ ထိုကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ သယမ္ပိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်းကုန်၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ စေတာပေတွာ၊ လဲလှယ်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေန္တိ၊ လဲလှယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿန္တိ နာမ၊ လဲလှယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၇၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၇၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ၊ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒိန္နေန၊ လှူအပ်သော။
မဟာဇနိကေနာတိ၊ မဟာဇနိကေနဟူသည်ကား။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ ပရိစ္စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဧကဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။
သညာစိကေနာတိ၊ သညာစိကေနဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ ယံ အတ္ထာယ၊ အကြင်ပစ္စည်းအကျိုးငှာ။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ တံ၊ ထိုပစ္စည်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ
ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ မဟာဇနိကေန၊ ဂိုဏ်းအား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပိတံ၊ လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၇၆။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ယထာဒါနေ၊ လှူမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၇၇။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၇၇၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ တရားစကား ပြောဟောတတ်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်သည်။ ဥန္ဒြိယတိ၊ ပျက်စီး၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒံ ပရိဝေဏံ၊ ဤပရိဝုဏ်သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဥန္ဒြိယတိ၊ ပျက်စီးသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဒါယကာ၊ ပေးလှူတတ်သော သူတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ကာရကာ၊ ပြုတတ်သော သူတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိဝေဏတ္ထာယ၊ ပရိဝုဏ်အကျိုးငှာ။ ဆန္ဒကံ၊ အလိုကို ဖြစ်စေ၍။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပရိက္ခာရံ၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တေန စ ပရိက္ခာရေန၊ ထိုကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်။ သယမ္ပိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ စေတာပေတွာ၊ လဲလှယ်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇာနိတွာ၊ သိကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ ပုဂ္ဂလိကေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့် လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿတိ နာမ၊ လဲလှယ်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ ပုဂ္ဂလိကေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။”
သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ ပုဂ္ဂလိကေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေဿတိ နာမ၊ လဲလှယ်စေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၇၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ ပုဂ္ဂလိကေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေယျ၊ လဲလှယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၈၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနာတိ၊ အညဒတ္ထိကေန ပရိက္ခာရေန အညုဒ္ဒိသိကေနဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ပစ္စည်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒိန္နေန၊ လှူအပ်သော။
ပုဂ္ဂလိကေနာတိ၊ ပုဂ္ဂလိကေနဟူသည်ကား။ ဧကာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပရိစ္စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းအား။ န ပရိစ္စတ္တေန၊ မစွန့်အပ်သော။
သညာစိကေနာတိ၊ သညာစိကေနဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
အညံ စေတာပေယျာတိ၊ အညံ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ ယံ အတ္ထာယ၊ အကြင်ပစ္စည်းအကျိုးငှာ။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ တံ၊ ထိုပစ္စည်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ အညဒတ္ထိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သော။ အညုဒ္ဒိသိကေန၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည်ကို ညွှန်း၍ လှူအပ်သော။ ပုဂ္ဂလိကေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား စွန့်အပ်သော။ ပရိက္ခာရေန၊ ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ သညာစိကေန၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော ကပ္ပိယဘဏ္ဍာဖြင့်လည်းကောင်း။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်တို့ကို။ စေတာပိတံ၊ လဲလှယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ၊ ဤပစ္စည်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၈၁။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေး စသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါးသော ဆေးစသည်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ယထာဒါနေ၊ လှူမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ လှူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနညဒတ္ထိကေ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်သည်၌။ အနညဒတ္ထိကသညာ၊ တစ်ပါးသော သင်္ကန်းစသည် အကျိုးငှာ မလှူအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၈၂။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၁၁-ဧကာဒသမသိက္ခာပုဒ်
၇၈၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ တရားစကား ပြောဟောတတ်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက်လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သီတကာလေ၊ ချမ်းအေးသော အခါ၌။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်သည်ရှိသော်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာသိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣမံ ကမ္ဗလံ၊ ဤကမ္ဗလာကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၈၄။ “ဂရုပါဝုရဏံ၊ လေးသော အခြုံကို။ စေတာပေန္တိယာ၊ တောင်းသော။ ဘိက္ခုနိယာ ပန၊ ရဟန်းမိန်းမသည်ကား။ စတုက္ကံသပရမံ၊ လေးကံသ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတဗ္ဗံ၊ တောင်းအပ်၏။ တတော၊ ထိုလေးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ စေတာပေယျ၊ အကယ်၍ တောင်းငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၈၅။ ဂရုပါဝုရဏံ နာမ၊ ဂရုပါဝုရဏ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ သီတကာလေ၊ ချမ်းအေးသော အခါ၌။ ပါဝုရဏံ၊ ခြုံသော အထည်တည်း။
စေတာပေန္တိယာတိ၊ စေတာပေန္တိယာဟူသည်ကား။ ဝိညာပေန္တိယာ၊ တောင်းသော ရဟန်းမိန်းမအား။ စတုက္ကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗန္တိ၊ စတုက္ကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ သောဠသကဟာပဏဂ္ဃနကံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်သပြာ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတဗ္ဗွံ၊ တောင်းအပ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ တတုတ္တရိ၊ ထိုလေးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက် အလွန်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဂရုပါဝုရဏံ၊ ဤလေးသော အခြုံကို။ အတိရေကစတုက္ကံသပရမံ၊ လေးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက် အလွန်။ စေတာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤအခြုံကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၈၆။ အတိရေကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသထက် လွန်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသထက် လွန်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကစတုက္ကံသေ၊ လေးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၈၇။ စတုက္ကံသပရမံ၊ လေးကံသ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကစတုက္ကံသပရမံ၊ လေးကံသအောက် ယုတ်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတုကာမဿ၊ တောင်းခြင်းငှာ အလိုရှိသော သူအား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဧကာဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-ပတ္တဝဂ်
၁၂-ဒွါဒသမသိက္ခာပုဒ်
၇၈၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ တရားစကား ပြောဟောတတ်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒီ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဥဏှကာလေ၊ ပူသော အခါ၌။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော အခြုံကို။ ပါရုပိတွာ၊ ခြုံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထုလ္လနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။
ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိံ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလံ၊ ကောသတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်သည်ရှိသော်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာသိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဥစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣမံ ခေါမံ၊ ဤခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ခေါမံ၊ ခေါမတိုင်း၌ဖြစ်သော အခြုံကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၈၉။ “လဟုပါဝုရဏံ၊ ပေါ့သော အခြုံကို။ စေတာပေန္တိယာ၊ တောင်းသော။ ဘိက္ခုနိယာ ပန၊ ရဟန်းမိန်းမသည်ကား။ အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသ ထိုက်သောအခြုံကို။ စေတာပေတဗ္ဗံ၊ တောင်းအပ်၏။ တတော၊ ထိုအခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ စေတာပေယျ၊ အကယ်၍ တောင်းငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၉၀။ လဟုပါဝုရဏံ နာမ၊ လဟုပါဝုရဏ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥဏှကာလေ၊ ပူသော အခါ၌။ ပါဝုရဏံ၊ ခြုံသော အထည်တည်း။
စေတာပေန္တိယာတိ၊ စေတာပေန္တိယာဟူသည်ကား။ ဝိညာပေန္တိယာ၊ တောင်းသော ရဟန်းမိန်းမအား။
အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗန္တိ၊ အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ စေတာပေတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ဒသကဟာပဏဂ္ဃနကံ၊ ဆယ်သပြာ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတဗ္ဗံ၊ တောင်းအပ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ စေတာပေယျဟူသည်ကား။ တတုတ္တရိ၊ ထိုအခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက် အလွန်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ လဟုပါဝုရဏံ၊ ဤပေါ့သော အခြုံကို။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသပရမံ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသ ထိုက်သော အခြုံထက် အလွန်။ စေတာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။
ဣမံ၊ ဤအခြုံကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏ (ပ)။ အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၇၉၁။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသထက် လွန်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသထက် လွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသထက် လွန်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသေ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသအောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၉၂။ အဍ္ဎတေယျကံသပရမံ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကအဍ္ဎတေယျကံသပရမံ၊ အခွဲနှင့်တကွ သုံးကံသအောက် ယုတ်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတုကာမဿ၊ တောင်းစေခြင်းငှာ အလိုရှိသော သူအား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးအနည်းထိုက်သော အခြုံကို။ စေတာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒွါဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးဆယ်ကုန်သော နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်တို့တွင်။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤသုံးဆယ်သော အာပတ်တို့၌။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ၊ နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ပါစိတ္တိယကဏ္ဍ
၁-လသုဏဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ ဆသဋ္ဌိသတာ၊ တစ်ရာခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၇၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းကို။ လသုဏေန၊ ကြက်သွန်ဖြူဖြင့်။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ “ယာသံ အယျာနံ၊ အကြင်အရှင်မတို့အား။ လသုဏေန၊ ကြက်သွန်ဖြူဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာသံ အယျာနံ၊ ထိုအရှင်မတို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ လသုဏေန၊ ကြက်သွန်ဖြူဖြင့်။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေတ္တပါလော စ၊ ကြက်သွန်ခင်းစောင့်ကိုလည်း။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သစေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဧကမေကာယ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒွေတယော ဘဏ္ဍိကေ၊ နှစ်ဖု သုံးဖုသော ကြက်သွန်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဘတံ၊ ဆောင်တိုင်းသော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူသည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ လသုဏေန၊ ကြက်သွန်ဖြူဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယထာဘတံ၊ ဆောင်တိုင်းသော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူသည်။ ပရိက္ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ခေတ္တံ၊ ကြက်သွန်ခင်းသို့။ ဂစ္ဆထ၊ ကြွကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ခေတ္တံ၊ ကြက်သွန်ခင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာကုန်သော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ဟရာပေသိ၊ ဆောင်၏။ ခေတ္တပါလော၊ ကြက်သွန်ခင်းစောင့်သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာကုန်သော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ဟရာပေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ ခေတ္တပါလဿ၊ ထိုကြက်သွန်ခင်းစောင့်သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာကုန်သော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ဟရာပေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ဟရာပေတိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ဟရာပေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာလည်းကောင်း။ နန္ဒာဝတီ၊ နန္ဒာဝတီလည်းကောင်း။ သုန္ဒရီနန္ဒာ၊ သုန္ဒရီနန္ဒာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဓီတရော စ၊ သမီးတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ကာလင်္ကတွာ၊ သေ၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဟံသယောနိံ၊ ဟင်္သာမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်လေ၏။ တဿ၊ ထိုဟင်္သာမင်းအား။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယာ၊ အလုံးစုံ ရွှေဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပတ္တာ၊ အတောင်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တာသံ၊ ထိုမယားသမီးတို့အား။ ဧကေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။
“အယံ ဟံသော၊ ဤဟင်္သာသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဧကေကံ၊ တစ်ခုခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ဟံသရာဇံ၊ ထိုဟင်္သာမင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းယူ၍။ နိပ္ပတ္တံ၊ အတောင်မရှိသည်ကို။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ တဿ၊ ထိုဟင်္သာမင်းအား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဇာယမာနာ၊ ပေါက်ကုန်သော။ ပတ္တာ၊ အတောင်တို့သည်။ သေတာ၊ ဖြူကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇ္ဇိံသု၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတိလောဘေန၊ အလွန်ကြီးသော လောဘကြောင့်။ သုဝဏ္ဏာ၊ ရွှေမှ။ ပရိဟီနာ၊ ယုတ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ လသုဏာ၊ ကြက်သွန်ဖြူမှ။ ပရိဟာယိဿတိ၊ ယုတ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ တေန၊ ထိုဝတ္ထုဖြင့်။ တုဋ္ဌဗ္ဗံ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အတိလောဘော၊ လွန်သော လောဘသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာ၏။ ဟံသရာဇံ၊ ဟင်္သာမင်းကို။ ဂဟေတွာန၊ ဖမ်း၍ အတောင်ကို အကုန်ယူသောကြောင့်။ သုဝဏ္ဏာ၊ ရွှေမှ။ ပရိဟာယထ၊ ယုတ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၉၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ လသုဏံ၊ ကြက်သွန်ဖြူကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၇၉၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
လသုဏံ နာမ၊ လသုဏ မည်သည်ကား။ မာဂဓကံ၊ မဂဓတိုင်း၌ဖြစ်သော ကြက်သွန်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၇၉၆။ လသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၌။ လသုဏသညာ၊ ကြက်သွန်ဖြူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၌။ အလသုဏသညာ၊ ကြက်သွန်ဖြူ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အလသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ မဟုတ်သည်၌။ လသုဏသညာ၊ ကြက်သွန်ဖြူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အလသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အလသုဏေ၊ ကြက်သွန်ဖြူ မဟုတ်သည်၌။ အလသုဏသညာ၊ ကြက်သွန်ဖြူ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒတိ၊ ခဲအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၇၉၇။ ပလဏ္ဍုကေ၊ ပလဏ္ဍုက ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ ဘဉ္ဇနကေ၊ ဘဉ္ဇနက ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ ဟရီတကေ၊ ဟရီတက ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ စာပလသုဏေ၊ စာပကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သူပသမ္ပာကေ၊ ဟင်းချက်သော ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ မံသသမ္ပာကေ၊ အမဲဟင်း၌ ထည့်သော ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ တေလသမ္ပာကေ၊ ဆီကျက်၌ ထည့်သော ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ သာဠဝေ၊ ဆီးယို၌ ထည့်သော ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေ၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာ၌ ထည့်သော ကြက်သွန်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ လသုဏသိက္ခာပဒံ၊ လသုဏသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၂-ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်
၇၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေတွာ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြု၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဝေသိယာဟိ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နဂ္ဂါ၊ အချဉ်းနှီး။ ဧကတိတ္တေ၊ တစ်ခုသော ရေဆိပ်၌။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို သုံးဆောင် ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တာသံ ဝေသိယာနံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေန္တိ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၇၉၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ လောမံ၊ အမွေးကို။ သံဟရာပေယျ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၀၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သော သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမ္ဗာဓော နာမ၊ သမ္ဗာဓ မည်သည်ကား။ ဥဘော ဥပကစ္ဆကာ၊ လက်ကတီး နှစ်ဖက်တို့သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တကရဏံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ကြောင်းဖြစ်သော အရပ်သည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗာဓော နာမ၊ သမ္ဗာဓမည်၏။
သံဟရာပေယျာတိ၊ သံဟရာပေယျဟူသည်ကား။ ဧကမ္ပိ လာမံ၊ တစ်ပင်သော အမွေးကိုလည်း။ သံဟရာပေတိ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကေပိ လောမေ၊ များစွာသော အမွေးတို့ကိုလည်း။ သံဟရာပေတိ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၀၁။ အာဗာဓပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သံဟရာပေတိ၊ ပယ်ခြင်းကို ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၈၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ ပီဠိတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဩဝရကံ၊ တိုက်ခန်းတွင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ တလဃာတကံ၊ ပဿာဝမဂ် အပြင်ကို ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေန သဒ္ဒေန၊ ထိုအသံဖြင့်။ ဥပဓာဝိတွာ၊ ပြေးလာကုန်၍။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္ပဒုဿထ၊ ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ န သမ္ပဒုဿာမ၊ မဖျက်ဆီးပါကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တလဃာတကံ၊ ပဿာဝမဂ် အပြင်ကို ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တလဃာတကံ၊ ပဿာဝမဂ် အပြင်ကို ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တလဃာတကံ၊ ပဿာဝမဂ် အပြင်ကို ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၀၃။ “တလဃာတကေ၊ ပဿာဝမဂ် အပြင်ကို ပုတ်ခတ်ခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၀၄။ တလဃာတကံ နာမ၊ တလဃာတက မည်သည်ကား။ သမ္ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ သာဒိယန္တီ၊ သာယာသည်ဖြစ်၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဥပ္ပလပတ္တေနပိ၊ ကြာရွက်ဖြင့်လည်း။ မုတ္တကရဏေ၊ ကျင်ငယ်ကြောင်း၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၀၅။ အာဗာဓပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၈၀၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရာဏရာဇောရောဓာ၊ မင်းမောင်းမဟောင်းသည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ ပီဠိတာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ရာဇာ ခေါ၊ မင်းသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ စိရာစိရံ၊ အလွန်ကြာမြင့်မှ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလာ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဓာရေထ၊ ရာဂကို သည်းခံခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ကြကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဇတုမဋ္ဌကေန၊ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ဖြင့်။ ဓာရေမ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧတံ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ ထိုအပြေအပြစ် ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ဓောဝိတုံ၊ ဆေးခြင်းငှာ။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဆဍ္ဍေသိ၊ စွန့်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မက္ခိကာဟိ၊ ယင်ငယ်တို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြွမ်းသည်ကို။
ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ ကဿာ၊ အဘယ်မိန်းမ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုတည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ယူဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို။ အာဒိယိ၊ ယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇတုမဋ္ဌကံ၊ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ယူဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၀၇။ “ဇတုမဋ္ဌကေ၊ အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော ချိပ်တောင့်ကို ယူခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၀၈။ ဇတုမဋ္ဌကံ နာမ၊ ဇတုမဋ္ဌက မည်သည်ကား။ ဇတုမယံ၊ ချိပ်ဖြင့်ပြီးသော အတောင့်သည်လည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌမယံ၊ မုံ့ညက်ဖြင့်ပြီးသော အတောင့်သည်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာမယံ၊ မြေညက်ဖြင့်ပြီးသော အတောင့်သည်လည်းကောင်း။ ဇတုမဋ္ဌကံ နာမ၊ ဇတုမဋ္ဌကမည်၏။
အာဒိယေယျာတိ၊ အာဒိယေယျဟူသည်ကား။ သမ္ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ သာဒိယန္တီ၊ သာယာသည်ဖြစ်၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဥပ္ပလပတ္တမ္ပိ၊ ကြာရွက်ကိုလည်း။ မုတ္တကရဏံ၊ ကျင်ငယ်ကြောင်းသို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၀၉။ အာဗာဓပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်း ကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၈၁၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံ ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ အဓောဝါတေ၊ လေအောက်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယန္တု ခေါ၊ ယူစေကုန်သတည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ် ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။
“ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဒကသုဒ္ဓိကာ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိဂမ္ဘီရံ၊ အလွန်နက်စွာ။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယန္တီ၊ ယူသည်ဖြစ်၍။ မုတ္တကရဏေ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ကြောင်းဖြစ်သော အရပ်၌။ ဝဏံ၊ အမာကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတိဂမ္ဘီရံ၊ အလွန်နက်စွာ။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ယူဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတိဂမ္ဘီရံ၊ အလွန်နက်စွာ။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယတိ၊ ယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတိဂမ္ဘီရံ၊ အလွန်နက်စွာ။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ယူဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၁၁။ “ဥဒကသုဒ္ဓိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကို။ အာဒိယမာနာယ၊ ယူသော။ ဘိက္ခုနိယာ ပန၊ ရဟန်းမိန်းမသည်ကား။ ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ် အတိုင်းအရှည်ကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ တံ၊ ထိုအနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ် အတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၁၂။ ဥဒကသုဒ္ဓိကံ နာမ၊ ဥဒကသုဒ္ဓိက မည်သည်ကား။ မုတ္တကရဏဿ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ရာ အရပ်ကို။ ဓောဝနာ၊ ဆေးကြောခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အာဒိယမာနာယာတိ၊ အာဒိယမာနာယဟူသည်ကား။ ဓောဝန္တိယာ၊ ဆေးကြောသော ရဟန်းမိန်းမသည်။
ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒါတဗ္ဗန္တိ၊ ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ အာဒါတဗ္ဗံဟူသည်ကား။ ဒွီသု၊ နှစ်ခုကုန်သော။ အင်္ဂုလေသု၊ လက်ချောင်းတို့၌။ ဒွေ ပဗ္ဗပရမာ၊ လက်နှစ်ဆစ် အတိုင်းအရှည်တို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။
တံ အတိက္ကာမေန္တိယာတိ၊ တံ အတိက္ကာမေန္တိယာဟူသည်ကား။ သမ္ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ သာဒိယန္တီ၊ သာယာသည်ဖြစ်၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ တစ်ဆံဖျား မျှကိုလည်း။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၁၃။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ်ကို လွန်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်ဆစ်ကို လွန်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနက ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗေ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညာ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၁၄။ ဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ် အတိုင်းအရှည်ကို။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဒွင်္ဂုလပဗ္ဗပရမံ၊ အနံ လက်နှစ်ချောင်း စောက် လက်နှစ်ဆစ်အောက် ယုတ်သော အတိုင်းအရှည်ကို။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဗာဓပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၈၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာရောဟန္တော နာမ၊ အာရောဟန္တ အမည်ရှိသော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုအမတ်ကြီး၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါနီယေန စ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓူပနေန စ၊ ယပ်ခပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပတိဋ္ဌိတွာ၊ အနီး၌ တည်၍။ အစ္စာဝဒတိ၊ အလွန်အကျူးဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော စကားကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေတိ၊ မောင်းမဲ၏။ “ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧဝဉ္စ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှသော စကားကို။ န သဟသိ၊ သည်းမခံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါနီယထာလကံ၊ သောက်ရေခွက်ကို။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ အာသုမ္ဘိတွာ၊ သွန်းလောင်း၍။ ဝိဓူပနေန၊ ယပ်ဖြင့်။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အာဒါသိ၊ ပေး၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၁၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပါနီယေန ဝါ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓူပနေန ဝါ၊ ယပ်ခပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပတိဋ္ဌေယျ၊ အနီး၌ တည်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၁၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ပဉ္စင်းအား။
ဘုဉ္ဇန္တဿာတိ၊ ဘုဉ္ဇန္တဿဟူသည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ စားစဉ်။
ပါနီယံ နာမ၊ ပါနီယ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေတည်း။
ဝိဓူပနံ နာမ၊ ဝိဓူပန မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဗီဇနီ၊ ယပ်တည်း။
ဥပတိဋ္ဌေယျာတိ၊ ဥပတိဋ္ဌေယျဟူသည်ကား။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၁၈။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါနီယေန ဝါ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓူပနေန ဝါ၊ ယပ်ခပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါနီယေန ဝါ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓူပနေန ဝါ၊ ယပ်ခပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါနီယေန ဝါ၊ သောက်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဓူပနေန ဝါ၊ ယပ်ခပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ခါဒန္တဿ၊ ခဲစဉ်။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ သာမဏေ၏။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌ တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပတိဋ္ဌတိ၊ အနီး၌တည်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၁၉။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၈၂၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သဿကာလေ၊ ကောက်မှည့်သော အခါ၌။ အာမကဓညံ၊ စပါးစိမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ အတိဟရန္တိ၊ အပြန်ဆောင်ကုန်၏။ ဒွါရဋ္ဌာနေ၊ တံခါးတည်ရာ၌။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပလိဗုန္ဓေတွာ၊ နှောင့်ရှက်၍။ မုဉ္စိံသု၊ လွှတ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပသယံ၊ ဘိက္ခုနီမကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာမကဓညံ၊ စပါးစိမ်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာမကဓညံ၊ စပါးစိမ်းကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာမကဓညံ၊ စပါးစိမ်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၂၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာမကဓညံ၊ စပါးစိမ်းကို။ ဝိညတွာ ဝါ၊ မိမိတောင်း၍လည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို တောင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ဘဇ္ဇိတွာ ဝါ၊ မိမိလှော်၍လည်းကောင်း။ ဘဇ္ဇာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို လှော်စေ၍လည်းကောင်း။ ကောဋ္ဋေတွာ ဝါ၊ မိမိထောင်း၍လည်းကောင်း။ ကောဋ္ဋာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ထောင်းစေ၍လည်းကောင်း။ ပစိတွာ ဝါ၊ မိမိချက်၍လည်းကောင်း။ ပစာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ချက်စေ၍လည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၂၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အာမကဓညံ နာမ၊ အာမကဓည မည်သည်ကား။ သာလိ၊ သလေးသည်လည်းကောင်း။ ဝီဟိ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ ယဝေါ၊ မုယောသည်လည်းကောင်း။ ဂေါဓုမော၊ နက်ကောက်သည်လည်းကောင်း။ ကင်္ဂု၊ ဆတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝရကော၊ ပြောင်းသည်လည်းကောင်း။ ကုဒြုသကော၊ လူးသည်လည်းကောင်း။ အာမညဓညံ နာမ၊ အာမကဓညမည်၏။
ဝိညတွာတိ၊ ဝိညတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိညတွာ၊ တောင်း၍။
ဝိညာပေတွာတိ၊ ဝိညာပေတွာဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်းစေ၍။
ဘဇ္ဇိတွာတိ၊ ဘဇ္ဇိတွာ ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဘဇ္ဇိတွာ၊ လှော်၍။ ဘဇ္ဇာပေတွာတိ၊ ဘဇ္ဇာပေတွာ ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဘဇ္ဇာပေတွာ၊ လှော်စေ၍။
ကောဋ္ဋေတွာတိ၊ ကောဋ္ဋေတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ကောဋ္ဋေတွာ၊ ထောင်း၍။ ကောဋ္ဋာပေတွာတိ၊ ကောဋ္ဋာပေတွာ ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ကောဋ္ဋာပေတွာ၊ ထောင်းစေ၍။
ပစိတွာတိ၊ ပစိတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ပစာပေတွာတိ၊ ပစာပေတွာဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။
“ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၂၃။ အာဗာဓပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပရဏ္ဏံ၊ ပဲမျိုးကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၈၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ နိဗ္ဗိဋ္ဌရာဇဘဋော၊ ဆက်အပ်ပြီးသော မင်း၏ အခွန်အတုတ်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ “တညေ၀ ဘဋပထံ၊ ထိုအခွန်အတုတ် ထွက်သော ရာထူးကိုသာလျှင်။ ယာစိဿာမိ၊ တောင်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သီသံ နဟာယိတွာ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွရေချိုး၍။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ရာဇကုလံ၊ မင်းအိမ်သိို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကဋာဟေ၊ အိုးခင်း၌။ ဝစ္စံ၊ ကျင်ကြီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တိရောကုဋ္ဋေ၊ နံရံတစ်ဖက်၌။ ဆဍ္ဍေန္တီ၊ စွန့်သည်ရှိသော်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ အာသုမ္ဘိ၊ သွန်းလောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ ဣမာ ဗန္ဓကိနိယော၊ ဤအမျိုးပျက်စီးခြင်း၌ ဖွဲ့တတ်သော မိန်းမယုတ်တို့သည်။ အဿမဏိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ မဟုတ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဂူထကဋာဟံ၊ ကျင်ကြီးအိုးခင်းကို။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ အာသုမ္ဘိဿန္တိ နာမ၊ သွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ “ဣမာသံ၊ ဤမိန်းမပျက်တို့၏။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဈာပေဿာမိ၊ မီးတိုက်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥမ္မုက္ကံ၊ မီးစကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဥပဿယာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဥမ္မုက္ကံ၊ မီးစကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသန္တံ၊ ဝင်သော။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ “ဘော ဗြာဟ္မဏ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဥမ္မုက္ကံ၊ မီးစကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘော၊ အချင်း။ မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ ဣမာ ဗန္ဓကိနိယော၊ ဤအမျိုးပျက်စီးခြင်း၌ ဖွဲ့တတ်သော မိန်းမယုတ်တို့သည်။ ဂူထကဋာဟံ၊ ကျင်ကြီး အိုးခင်းကို။ မံ၊ ငါ၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ အာသုမ္ဘိံသု၊ သွန်းလောင်းကုန်၏။ ဣမာသံ၊ ဤမိန်းမပျက်တို့၏။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဈာပေဿာမိ၊ မီးတိုက်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘော ဗြာဟ္မဏ၊ အချင်း ပုဏ္ဏား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ မင်္ဂလံ၊ မင်္ဂလာတည်း။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်ကို။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ တဉ္စ ဘဋပထံ၊ ထိုအခွန်အတုတ် ထွက်သော ရာထူးကိုလည်း။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သီသံ နဟာယိတွာ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ ရေချိုး၍။ ရာဇကုလံ၊ မင်းအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်ကို။ အလတ္ထ၊ ရပြီ။ တဉ္စ ဘဋပထံ၊ ထိုအခွန်အတုတ် ထွက်သော ရာထူးကိုလည်း။ အလတ္ထ၊ ရပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။”
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေတွာ၊ ပြောကြား၍။ ပရိဘာသိ၊ ရေရွှတ်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးကို။ တိရောကုဋ္ဋေ၊ နံရံတစ်ဖက်၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးကို။ တိရောကုဋ္ဋေ၊ နံရံတစ်ဖက်၌။ ဆဍ္ဍေန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးကို။ တိရောကုဋ္ဋေ၊ နံရံတစ်ဖက်၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၂၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရံ ဝါ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသံ ဝါ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ တိရောကုဋ္ဋေ ဝါ၊ နံရံတစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ တိရောပါကာရေ ဝါ၊ တံတိုင်းတစ်ဖက်၌လည်းကောင်း။ ဆဍ္ဍေယျ ဝါ၊ မိမိလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၂၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဥစ္စာရော နာမ၊ ဥစ္စာရ မည်သည်ကား။ ဂူထော၊ ကျင်ကြီးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဿာဝေါ နာမ၊ ပဿာ၀ မည်သည်ကား။ မုတ္တံ၊ ကျင်ငယ်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သင်္ကာရံ နာမ၊ သင်္ကာရ မည်သည်ကား။ ကစဝရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဃာသံ နာမ၊ ဝိဃာသ မည်သည်ကား။ စလကာနိ ဝါ၊ စားဖတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌိကာနိ ဝါ၊ အရိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆိဋ္ဌောဒကံ ဝါ၊ လုပ်ဆေးရေသည်လည်းကောင်း။ ဝိဃာသံ နာမ၊ ဝိဃာသမည်၏။
ကုဋ္ဋော နာမ၊ ကုဋ္ဋ မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋာ၊ နံရံတို့သည်။ ဣဋ္ဌကာကုဋ္ဋော၊ အုတ်နံရံလည်းကောင်း။ သိလာကုဋ္ဋော၊ ကျောက်နံရံလည်းကောင်း။ ဒါရုကုဋ္ဋော၊ သစ်နံရံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း။
ပါကာရော နာမ၊ ပါကာရ မည်သည်ကား။ ပါကာရာ၊ တံတိုင်းတို့သည်။ ဣဋ္ဌကာပါကာရော၊ အုတ်တံတိုင်းလည်းကောင်း။ သိလာပါကာရော၊ ကျောက်တံတိုင်းလည်းကောင်း။ ဒါရုပါကာရော၊ သစ်တံတိုင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း။
တိရောကုဋ္ဋေတိ၊ တိရောကုဋ္ဋေဟူသည်ကား။ ကုဋ္ဋဿ၊ နံရံ၏။ ပရတော၊ ပြင်ပ၌။ တိရောပါကာရေတိ၊ တိရောပါကာရေ ဟူသည်ကား။ ပါကာရဿ၊ တံတိုင်း၏။ ပရတော၊ ပြင်ပ၌။
ဆဍ္ဍေယျာတိ၊ ဆဍ္ဍေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၂၇။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်ရှု၍။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဠေဉ္ဇ၊ မသုံးဆောင်သော အရပ်၌။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၈၂၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ယဝခေတ္တံ၊ မုယောလယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရမ္ပိ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသမ္ပိ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဆဍ္ဍေန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ယဝခေတ္တံ၊ မုယောခင်းကို။ ဒူသေဿန္တိ နာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရမ္ပိ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသမ္ပိ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရမ္ပိ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသမ္ပိ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ ဆဍ္ဍေန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရမ္ပိ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသမ္ပိ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲ ရှိရာအရပ်၌။ ဆဍ္ဍေဿန္တိ နာမ၊ စွန့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သောသူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၂၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာရံ ဝါ၊ တံမြက်ချေးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဃာသံ ဝါ၊ စားကြွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ ဆဍ္ဍေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၃၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဥစ္စာရော နာမ၊ ဥစ္စာရ မည်သည်ကား။ ဂူထော၊ ကျင်ကြီးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဿာဝေါ နာမ၊ ပဿာ၀ မည်သည်ကား။ မုတ္တံ၊ ကျင်ငယ်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သင်္ကာရံ နာမ၊ သင်္ကာရ မည်သည်ကား။ ကစဝရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဃာသံ နာမ၊ ဝိဃာသ မည်သည်ကား။ စလကာနိ ဝါ၊ စားဖတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌိကာနိ ဝါ၊ အရိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆိဋ္ဌောဒကံ ဝါ၊ လုပ်ဆေးရေသည်လည်းကောင်း။ ဝိဃာသံ နာမ၊ ဝိဃာသမည်၏။
ဟရိတံ နာမ၊ ဟရိတ မည်သည်ကား။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ၊ ပဲသည်လည်းကောင်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ရောပိမံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော။ ယံ ဥပဘောဂပရိဘောဂံ၊ အကြင်အတွင်းအပ အသုံးအဆောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤအတွင်းအပ အသုံးအဆောင်သည်။ ဟရိတံ နာမ၊ ဟရိတမည်၏။
ဆဍ္ဍေယျာတိ၊ ဆဍ္ဍေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဆဍ္ဍာပေယျာတိ၊ ဆဍ္ဍာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကမ္ပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၃၁။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ ဟရိတသညာ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။
ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်၌။ အဟရိတသညာ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်မဟုတ်သည်၌။ ဟရိတသညာ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟရိတေ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်မဟုတ်သည်၌။ အဟရိတသညာ၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိရာ အရပ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဆဍ္ဍာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၃၂။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်ရှု၍။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခေတ္တမရိယာဒေ၊ လယ်ကံသင်း၌။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ လယ်ရှင်တို့ကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-လသုဏဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၈၃၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့ကို အစာကျွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇော၊ တောင်ထိပ်သဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိရဂ္ဂသမဇ္ဇံ၊ တောင်ထိပ်သဘင်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နစ္စမ္ပိ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတမ္ပိ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါဒိတမ္ပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နစ္စမ္ပိ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတမ္ပိ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါဒိတမ္ပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နစ္စမ္ပိ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတမ္ပိ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါဒိတမ္ပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နစ္စမ္ပိ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတမ္ပိ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါဒိတမ္ပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၃၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ နစ္စံ ဝါ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတံ ဝါ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါဒိတံ ဝါ၊ တီးမှုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၃၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
နစ္စံ နာမ၊ နစ္စ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ နစ္စံ၊ ကခြင်းတည်း။ ဂီတံ နာမ၊ ဂီတ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂီတံ၊ သီခြင်းတည်း။ ဝါဒိတံ နာမ၊ ဝါဒိတ မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝါဒိတံ၊ တီးမှုတ်ခြင်းတည်း။
၈၃၆။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကမေကံ၊ တစ်ခုခုကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၃၇။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဌိတောကာသံ ဝါ၊ ရပ်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိသိန္နောကာသံ ဝါ၊ ထိုင်ရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိပန္နောကာသံ ဝါ၊ လျောင်းရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ နစ္စန္တိ ဝါ၊ ကမူလည်း ကကုန်အံ့။ ဂါယန္တိ ဝါ၊ သီမူလည်း သီကုန်အံ့။ ဝါဒေန္တိ ဝါ၊ တီးမှုတ်မူလည်း တီးမှုတ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဂစ္ဆန္တီ၊ သွားသည်ဖြစ်၍။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ပဿတိ ဝါ၊ ရှုမူလည်း ရှုအံ့။ သုဏာတိ ဝါ၊ နာမူလည်း နာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ လသုဏဝဂ္ဂေါ၊ လသုဏဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၈၃၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ အန္တေဝါသိနိယာ၊ အနီးနေ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဉာတကော၊ ဆွေမျိုးဖြစ်သော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဂါမကာ၊ ရွာငယ်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ တေန ပုရိသေန၊ ထိုယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၃၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်ငြားအံ့။ သလ္လပေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၄၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ရတ္တန္ဓကာရေတိ၊ ရတ္တန္ဓကာရေဟူသည်ကား။ သူရိယေ၊ နေသည်။ ဩဂ္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ အပ္ပဒီပေတိ၊ အပ္ပဒီပေ ဟူသည်ကား။ အနာလောကေ၊ အလင်းမရှိသော။
ပုရိသော နာမ၊ ပုရိသ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောက်ျားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောက်ျား မဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောက်ျား မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား မဟုတ်။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဧကေနေကာတိ၊ ဧကေနေကာဟူသည်ကား။ ပုရိသော စေဝ၊ ယောက်ျားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ၊ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သလ္လပေယျ ဝါတိ၊ သလ္လပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ သလ္လပတိ၊ တကွ ပြောဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခေန ဝါ၊ ဘီလူးယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတေန ဝါ၊ ပြိတ္တာယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၄၁။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခာ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းကို မငဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဝိဟိတာ၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၈၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ အန္တေဝါသိနိယာ၊ အနီးနေ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဉာတကော၊ ဆွေမျိုးဖြစ်သော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဂါမကာ၊ ရွာငယ်မှ။
သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပ္ပဒီပေ၊ မီးမရှိသော။ ရတ္တန္ဓကာရေ၊ ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ တေန ပုရိသေန၊ ထိုယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ တေနေ၀ ပုရိသေန၊ ထိုယောက်ျားနှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၄၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်ငြားအံ့။ သလ္လပေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၄၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပဋိစ္ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသော နာမ၊ အရပ်မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ သည်တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ကဲလားဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော နာမ၊ ပုရိသ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောက်ျားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောက်ျား မဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောက်ျား မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား မဟုတ်။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဧကေနေကာတိ၊ ဧကေနေကာဟူသည်ကား။ ပုရိသော စေဝ၊ ယောက်ျားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ၊ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ ဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တကွ ရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သလ္လပေယျ ဝါတိ၊ သလ္လပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ သလ္လပတိ၊ တကွပြောဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခေန ဝါ၊ ဘီလူးနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတေန ဝါ၊ ပြိတ္တာနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၄၅။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခာ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းကို မငဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဝိဟိတာ၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၃-တတိယ သိက္ခာပုဒ်
၈၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ အန္တေဝါသိနိယာ၊ အနီးနေ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဉာတကော၊ ဆွေမျိုးဖြစ်သော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဂါမကာ၊ ရွာငယ်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ တေနေ၀ ပုရိသေန၊ ထိုယောက်ျားနှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၄၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်ငြားအံ့။ သလ္လပေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၄၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အပ္ပဋိစ္ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်း မရှိသော။ အဇ္ဈောကာသော နာမ၊ လွင်တီးခေါင်မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ သည်တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ကဲလားဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ အပ္ပဋိစ္ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော နာမ၊ ပုရိသ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောက်ျားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောက်ျား မဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောက်ျား မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား မဟုတ်။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဧကေနေကာတိ၊ ဧကေနေကာဟူသည်ကား။ ပုရိသော စေဝ၊ ယောက်ျားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ၊ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တကွရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သလ္လပေယျ ဝါတိ၊ သလ္လပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ သလ္လပတိ၊ တကွ ပြောဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခေန ဝါ၊ ဘီးလူးနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတေန ဝါ၊ ပြိတ္တာနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားနှင့် လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၄၉။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခာ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းကို မငဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဝိဟိတာ၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၈၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရထိကာယပိ၊ ရထားလမ်း၌လည်းကောင်း။ ဗျူဟေပိ၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီး၌လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကေပိ၊ ခရီးဆုံ၌လည်းကောင်း။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ၊ နား၏ အနီး၌မူလည်း။ ဇပ္ပေတိ၊ ပြောဆို၏။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိမ္ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ရထိကာယပိ၊ ရထားလမ်း၌လည်းကောင်း။ ဗျူဟေပိ၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီး၌လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကေပိ၊ ခရီးဆုံ၌လည်းကောင်း။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ၊ နား၏ အနီး၌မူလည်း။ ဇပ္ပိဿတိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိမ္ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေဿတိ နာမ၊ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရထိကာယပိ၊ ရထားလမ်း၌လည်းကောင်း။ ဗျူဟေပိ၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီး၌လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကေပိ၊ ခရီးဆုံ၌လည်းကောင်း။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌတိပိ၊ တကွမူလည်း ရပ်၏။ သလ္လပတိပိ၊ တကွမူလည်း ပြောဆို၏။ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ၊ နား၏ အနီး၌မူလည်း။ ဇပ္ပေတိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိမ္ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရထိကာယပိ၊ ရထားလမ်း၌လည်းကောင်း။ ဗျူဟေပိ၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီး၌လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကေပိ၊ ခရီးဆုံ၌လည်းကောင်း။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ရပ်ဘိသနည်း။ သလ္လပိဿတိပိ နာမ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုဘိသနည်း။ နိကဏ္ဏိကမ္ပိ၊ နား၏ အနီး၌မူလည်း။ ဇပ္ပိဿတိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း။”
ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိမ္ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေဿတိ နာမ၊ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၅၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရထိကာယ ဝါ၊ ရထားလမ်း၌လည်းကောင်း။ ဗျူဟေ ဝါ၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီး၌လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကေ ဝါ၊ ခရီးဆုံ၌လည်းကောင်း။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောက်ျားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်ငြားအံ့။ သလ္လပေယျ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုငြားအံ့။ နိကဏ္ဏိကံ ဝါ၊ နား၏ အနီး၌မူလည်း။ ဇပ္ပေယျ၊ ပြောဆိုငြားအံ့။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေယျ၊ လွှတ်လိုက်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၅၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ရထိကာ နာမ၊ ရထိကာ မည်သည်ကား။ ရစ္ဆာ၊ ရထားလမ်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဗျူဟံ နာမ၊ ဗျူဟ မည်သည်ကား။ ယေနေဝ၊ အကြင်လမ်းခရီးဖြင့်သာလျှင်။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ တေနေဝ၊ ထိုလမ်းခရီးဖြင့်သာလျှင်။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ သိင်္ဃာဋကော နာမ၊ သိင်္ဃာဋက မည်သည်ကား။ စစ္စရံ၊ ခရီးဆုံကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပုရိသော နာမ၊ ပုရိသ မည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောက်ျားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောက်ျား မဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောကျ်ား မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား မဟုတ်။ သန္တိဋ္ဌိတုံ၊ တကွ ရပ်ခြင်းငှာ။ သလ္လပိတုံ၊ တကွ ပြောဆိုခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဧကေနေကာတိ၊ ဧကေနေကာ ဟူသည်ကား။ ပုရိသော စေဝ၊ ယောက်ျားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါတိ၊ သန္တိဋ္ဌေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တကွ ရပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သလ္လပေယျ ဝါတိ၊ သလ္လပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ သလ္လပတိ၊ တကွပြောဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိကဏ္ဏိကံ ဝါ ဇပ္ပေယျာတိ၊ နိကဏ္ဏိကံ ဝါ ဇပ္ပေယျဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နား၏ အနီး၌။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုတိယိကံ ဝါ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေယျာတိ၊ ဒုတိယိကံ ဝါ ဘိက္ခုနိံ ဥယျောဇေယျဟူသည်ကား။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိတုကာမာ၊ ကျင့်လိုသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိမ္ပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်း။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ ဝါ၊ မြင်ကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ သဝနူပစာရံ ဝါ၊ ကြားကောင်းသော ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇဟန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဟိတေ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟတ္ထပါသံ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခေန ဝါ၊ ဘီလူးယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ ပေတေန ဝါ၊ ပြိတ္တာယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကေန ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟေန ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၅၃။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အရဟောပေက္ခာ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းကို မငဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဝိဟိတာ၊ တစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ သန္တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ရပ်အံ့။ သလ္လပတိ ဝါ၊ တကွမူလည်း ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ န အာစရိတုကာမာ၊ မကျင့်လိုသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥယျောဇေတိ၊ လွှတ်လိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၈၅၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုလူပိကာ၊ ဆရာမသည်။ နိစ္စဘတ္တိကာ၊ နိစ္စဘတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ဒါသီ၊ ကျွန်မသည်။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ သမ္မဇ္ဇန္တီ၊ တံမြက်လှည်းသည်ရှိသော်။ တံ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဘာဇနန္တရိကာယ၊ အိုးကြား၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ အာသနံ၊ ထိုနေရာကို။ အပဿန္တာ၊ မမြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တံ အာသနံ၊ ထိုနေရာသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ အာသနံ၊ ထိုနေရာကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တံ အာသနံ၊ ထိုနေရာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဘာသိတွာ၊ ရေရွတ်၍။ နိစ္စဘတ္တိကံ၊ နိစ္စဘတ်ကို။ ပစ္ဆိန္ဒိံသု၊ ဖြတ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ သောဓေန္တာ၊ သုတ်သင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ အာသနံ၊ ထိုနေရာကို။ ဘာဇနန္တရိကာယ၊ အိုးကြား၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ခမာပေတွာ၊ သည်းခံစေ၍။ နိစ္စဘတ္တိကံ၊ နိစ္စဘတ်ကို။ ပဋ္ဌပေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ နံနက်အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ နံနက်အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ နံနက်အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၅၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ နံနက်အခါ၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၍။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပက္ကမေယျ၊ ဖဲသွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၅၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပုရေဘတ္တံ နာမ၊ ပုရေဘတ္တ မည်သည်ကား။ အရုဏုဂ္ဂမနံ၊ အရုဏ်တက်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ယာ၀ မဇ္ဈနှိကာ၊ မွန်းတည့်တိုင်အောင်သော ကာလသည်။ ပုရေဘတ္တံ နာမ၊ ပုရေဘတ္တမည်၏။
ကုလံ နာမ၊ ကုလ မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
အာသနံ နာမ၊ အာသနံ မည်သည်ကား။ ပလ္လင်္ကဿ၊ ထက်ဝယ်၏။ ဩကာသော၊ တည်ရာကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နိသီဒိတွာတိ၊ နိသီဒိတွာဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမေယျာတိ၊ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာ ပက္ကမေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယော မနုဿော၊ အကြင်လူသည်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာ၏။ တံ၊ ထိုသိကြားလိမ္မာသော လူကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အနောဝဿကံ၊ မိုးမစွတ်ရာ အရပ်ကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၅၇။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပလ္လင်္ကဿ၊ ထက်ဝယ်၏။ အနောကာသေ၊ နေရာမဟုတ်သည်၌။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၅၈။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသံဟာရိမေ၊ မရွှေ့ကောင်းသော နေရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၈၅၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏။ အဘိနိပဇ္ဇတိပိ၊ လျောင်းလည်း လျောင်း၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဟိရီယမာနာ၊ ရှက်နိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နေ၀ အဘိနိသီဒန္တိ၊ မထိုင်ကုန်။ န အဘိနိပဇ္ဇန္တိ၊ မလျောင်းကုန်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ပစ္ဆဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒိဿတိပိ နာမ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ဘိသနည်း။ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပိ နာမ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။
ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒိဿတိပိ နာမ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ဘိသနည်း။ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပိ နာမ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏။ အဘိနိပဇ္ဇတိပိ၊ လျောင်းလည်း လျောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ လုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒိဿတိပိ နာမ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ဘိသနည်း။ အဘိနိပဇ္ဇိဿတိပိ နာမ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၆၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်အဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်ငြားအံ့။ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၆၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပစ္ဆာဘတ္တံ နာမ၊ ပစ္ဆဘတ္တ မည်သည်ကား။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သော အခါသည်။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည့်တိုင်အောင်။ ကာလော၊ အခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ နာမ၊ ပစ္ဆာဘတ္တမည်၏။
ကုလံ နာမ၊ ကုလ မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာတိ၊ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာဟူသည်ကား။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယော မနုဿော၊ အကြင်လူသည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ သာမိကော၊ အစိုးရ၏။ တံ၊ ထိုအစိုးရသော သူကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။
အာသနံ နာမ၊ အာသန မည်သည်ကား။ ပလ္လင်္ကဿ၊ ထက်ဝယ်၏။ ဩကာသော၊ တည်ရာကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အဘိနိသီဒေယျာတိ၊ အဘိနိသီဒေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုနေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ၊ အဘိနိပဇ္ဇေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုနေရာ၌။ အဘိနိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၆၂။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပလ္လင်္ကဿ၊ ထက်ဝယ်၏။ အနောကာသေ၊ နေရာ မဟုတ်သည်၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၆၃။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဓုဝပညတ္တေ၊ အမြဲခင်းအပ်သော နေရာ၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၈၆၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တိယော၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားအိမ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ငံ့ကြကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်းကုန်၍။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်ကုန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နိပဇ္ဇိံသု၊ လျောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တံ ဗြာဟ္မဏိံ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမကို။ “ဣမာ၊ ဤမိန်းမတို့သည်။ ကာ၊ အဘယ် မိန်းမတို့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျ၊ အမောင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ ဣမာ ဗန္ဓကိနိယော၊ ဤအမျိုးပျက်မတို့ကို။ နိက္ကဍ္ဎထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃရတော၊ အိမ်မှ။ နိက္ကဍ္ဎာပေသိ၊ နှင်ထုတ်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်းကုန်၍။ အဘိနိသီဒိဿန္တိပိ နာမ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဘိနိပဇ္ဇိဿန္တိပိ နာမ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်းကုန်၍။ အဘိနိသီဒန္တိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ကုန်၏။ အဘိနိပဇ္ဇန္တိပိ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝိကာလေ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်းကုန်၍။ အဘိနိသီဒိဿန္တိပိ နာမ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဘိနိပဇ္ဇိဿန္တိပိ နာမ၊ လျောင်းလည်း လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၆၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ သာမိကေ၊ အိမ်ရှင်တို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်နေငြားအံ့။ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ အာပတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၆၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝိကာလော နာမ၊ ဝိကာလ မည်သည်ကား။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အတ္ထင်္ဂတေ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ယာ၀ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည် တိုင်အောင်သော ကာလသည်။ ဝိကာလော နာမ၊ ဝိကာလ မည်၏။
ကုလံ နာမ၊ ကုလ မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
သာမိကေ အနာပုစ္ဆာတိ၊ သာမိကေ အနာပုစ္ဆာဟူသည်ကား။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယော မနုဿော၊ အကြင်လူသည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ သာမိကော၊ အစိုးရ၏။ တံ၊ ထိုအစိုးရသော လူကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။
သေယျံ နာမ၊ သေယျ မည်သည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပဏ္ဏသန္ထာရောပိ၊ သစ်ရွက် အခင်းသည်လည်း။ သေယျံ နာမ၊ သေယျ မည်၏။ သန္ထရိတွာတိ၊ သန္ထရိတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ သန္ထရာပေတွာတိ၊ သန္ထရာပေတွာဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သန္ထရာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ အဘိနိသီဒေယျာတိ၊ အဘိနိသီဒေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုအခင်း၌။ အဘိနိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိနိပဇ္ဇေယျာတိ၊ အဘိနိပဇ္ဇေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုအခင်း၌။ အဘိနိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၆၇။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၈၆၈။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ သန္ထရိတွာ ဝါ၊ မိမိခင်း၍လည်းကောင်း။ သန္ထရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍လည်းကောင်း။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အဘိနိသီဒေယျ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇေယျ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၈၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ အန္တေဝါသိနီ၊ အနီးနေ ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပဋ္ဌေတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပဋ္ဌေတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ဣမိဿာ၊ ဤရဟန်းမိန်းမအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ ဒူပဓာရိတေန၊ မကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဥဇ္ဈာပေသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေ၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာပေသိ၊ အဘယ်သို့ အယုတ်အားဖြင့် သိစေသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အယျံ၊ အရှင်မကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ န ဥပဋ္ဌေမိ ကိရ၊ မလုပ်ကျွေးသတတ်။ မေ၊ ငါ့အား။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒဿတိ ကိရ၊ မပေးလတ္တံ့သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာပေသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနီယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ ဒူပဓာရိတေန၊ မကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဥဇ္ဈာပေဿတိ နာမ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ ဒူပဓာရိတေန၊ အကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဥဇ္ဈာပေသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြာင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ ဒူပဓာရိတေန၊ မကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဥဇ္ဈာပေဿတိ နာမ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၇၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။ ဒူပဓာရိတေန၊ မကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဥဇ္ဈာပေယျ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၇၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဒုဂ္ဂဟိတေနာတိ၊ ဒုဂ္ဂဟိတေနဟူသည်ကား။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဂဟိတေန၊ မကောင်းသော အယူဖြင့်။
ဒူပဓာရိတေနာတိ၊ ဒူပဓာရိတေနဟူသည်ကား။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဥပဓာရိတေန၊ မကောင်းသော အမှတ်ဖြင့်။
ပရန္တိ၊ ပရံဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းကို။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၇၂။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေမကို။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဇ္ဈာပေတိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၇၃။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၉-နဝမ သိက္ခာပုဒ်
၈၇၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ အပဿန္တိယော၊ မမြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿေယျာသိ အပိ၊ မြင်ပါသလော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ စောရီ နူန၊ ခိုးသူမလော။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ အလဇ္ဇိနီ နူန၊ အရှက်မရှိသလော။ ယာ အယျာယော၊ အကြင်အရှင်မတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ အပဿန္တိယော၊ မမြင်ကုန်။ တာ အယျာယော၊ ထိုအရှင်မတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿေယျာသိ အပိ၊ မြင်ပါသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ သစေ ဂဏှာမိ၊ အကယ်၍ ယူသည်ဖြစ်အံ့။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်စေသော။ ဗြဟ္မစရိယာ၊ မြတ်သော အကျင့်မှ။ စဝါမိ၊ ရွေ့စေသော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇာမိ၊ ပဋိသန္ဓေ နေစေသော။ ယာ ပန၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သောအားဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာပိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေ။ ဗြဟ္မစရိယာ၊ မြတ်သော အကျင့်မှ။ စဝတု၊ ရွေ့ပါစေ။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတု၊ ပဋိသန္ဓေ နေပါစေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ၊ အရှင်မ စဏ္ဍကာဠီသည်။ အတ္တာနမ္ပိ၊ မိမိကိုလည်းကောင်း။ ပရမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ နိရယေနပိ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေနပိ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပိဿတိ နာမ၊ ကျိန်ဆဲဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမသည်။ အတ္တာနမ္ပိ၊ မိမိကိုလည်းကောင်း။ ပရမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ နိရယေနပိ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေနပိ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနမ္ပိ၊ မိမိကိုလည်းကောင်း။ ပရမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ နိရယေနပိ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေနပိ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပိဿတိ နာမ၊ ကျိန်ဆဲဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၇၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနံ ဝါ၊ မိမိကိုလည်းကောင်း။ ပရံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ နိရယေန ဝါ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပေယျ၊ ကျိန်ဆဲငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၇၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အတ္တာနန္တိ၊ အတ္တာနံဟူသည်ကား။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးသော မိမိကိုယ်ကို။ ပရန္တိ၊ ပရံဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းမကို။ နိရယေန ဝါ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၇၇။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရယေန ဝါ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရယေန ဝါ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရယေန ဝါ၊ ငရဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယေန ဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနယောနိယာ ဝါ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပေတ္တိဝိသယေန ဝါ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်သော ပြိတ္တာမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿဒေါဘဂ္ဂေန ဝါ၊ မတင့်တယ်သော လူဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေမကို။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိသပတိ၊ ကျိန်ဆဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၇၈။ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ၊ အနက်ကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ၊ ဆုံးမခြင်းကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့အပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အန္ဓကာရဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၈၇၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ ထု၍။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်သော။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ ထု၍။ ရောဒိဿတိ နာမ၊ ငိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ ထု၍။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ထု၍။ ရောဒိဿတိ နာမ၊ ငိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၈၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ ထု၍။ ရောဒေယျ၊ ငိုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၈၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အတ္တာနန္တိ၊ အတ္တာနံဟူသည်ကား။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးသော မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ၊ ထု၍ ထု၍။ ရောဒတိ၊ ငိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဓတိ၊ ထုအံ့။ န ရောဒတိ၊ မငိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရောဒတိ၊ ငိုအံ့။ န ဝဓတိ၊ မထုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၈၂။ ဉာတိဗျသနေန ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂဗျသနေန ဝါ၊ စည်းစိမ်၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ရောဂဗျသနေန ဝါ၊ အနာဟူသော ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ရောဒတိ၊ ငိုအံ့။ န ဝဓတိ၊ မထုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အန္ဓကာရဝဂ္ဂေါ၊ အန္ဓကာရဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၈၈၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဝေသိယာဟိ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ဧကတိတ္ထေ၊ တစ်ခုသော ရေဆိပ်၌။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်မှု ပြုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်မှု ပြုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဒဟရာနံ၊ အငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စိဏ္ဏေန၊ ကျင့်သဖြင့်။ ကိံ နု ခေါ နာမ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိကုန်အံ့နည်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာ နနု နာမ၊ ခံစားအပ်သည် မဟုတ်တုံလော။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဇိဏ္ဏာ၊ အိုမင်းကုန်သည်။ ဘဝိဿထ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿထ၊ ကျင့်ရကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကျင့်ကုန်သည်ရှိသော်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထာ၊ အကျိုးတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်မှု ပြုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝေသိယာဟိ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနာ၊ ပြက်ရယ်မှု ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မင်္ကူ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း (ပ)။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၈၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၈၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
နဂ္ဂါ နဟာယေယျာတိ၊ နဂ္ဂါ နဟာယေယျဟူသည်ကား။ အနိဝတ္ထာ ဝါ၊ သင်းပိုင်ကို မဝတ်မူ၍လည်းကောင်း။ အပါရုတာ ဝါ၊ ကိုယ်ရုံကို မရုံမူ၍လည်းကောင်း။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ နဟာနပရိယောသာနေ၊ ရေချိုးပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၈၆။ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရိကာယ ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမ အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၈၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဥဒကသာဋိကာ၊ ရေသနုပ်ကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဒကသာဋိကာ၊ ရေသနုပ်ကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဥဒကသာဋိကာယော၊ ရေသနုပ်တို့ကို။ ဓာရေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ အာကဍ္ဎန္တာ၊ ငင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဟိဏ္ဍန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဥဒကသာဋိကာယော၊ ရေသနုပ်တို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဥဒကသာဋိကာယော၊ ရေသနုပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ဥဒကသာဋိကာယော၊ ရေသနုပ်တို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၈၈။ “ဥဒကသာဋိကံ၊ ရေသနုပ်ကို။ ကာရယမာနာယ၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနိယာ ပန၊ ရဟန်းမိန်းမသည်ကား။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ တဿာ ဥဒက သာဋိကာယ၊ ထိုရေသနုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ ပမာဏတည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့်။ စတဿော ဝိဒတ္ထိယော၊ လေးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံမှ။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုပမာဏကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဆေဒနကံ၊ ဖြတ်ခြင်းရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၈၉။ ဥဒကသာဋိကာ နာမ၊ ဥဒကသာဋိကာ မည်သည်ကား။ ယာယ၊ အကြင်ရေသနုတ်ဖြင့်။ နိဝတ္ထာ၊ ဝတ်သည်ဖြစ်၍။ နဟာယတိ၊ ရေချိုး၏။ သာ၊ ထိုရေသနုပ်သည်။ ဥဒကသာဋိကာ နာမ၊ ဥဒကသာဋိကာ မည်၏။
ကာရယမာနာယာတိ၊ ကာရယမာနာယဟူသည်ကား။ ကရောန္တိယာ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်ပြုသော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တိယာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။
ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ တဿာ ဥဒကသာဋိကာယ၊ ထိုရေသနုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ ပမာဏတည်း။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့်။ စတဿော ဝိဒတ္ထိယော၊ လေးထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံမှ။ ဒွေ ဝိဒတ္ထိယော၊ နှစ်ထွာတို့တည်း။ တံ၊ ထိုပမာဏကို။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။
၈၉၀။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၉၁။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကံ၊ ယုတ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ထက် အလွန်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၈၉၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ မဟဂ္ဃေ၊ အဖိုးထိုက်သော။ စီဝရဒုဿေ၊ သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုး၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သည်။ ဒုဿိဗ္ဗိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ချုပ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒံ စီဝရဒုဿံ၊ ဤသင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးသည်။ သုန္ဒရံ ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းသည်ကား။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်၏။ ဒုဿိဗ္ဗိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ချုပ်အပ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝိသိဗ္ဗေမိ၊ ဖြေအံ့။ သိဗ္ဗိဿသိ၊ ချုပ်လတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ အာမ သိဗ္ဗိဿာမိ၊ အိမ်းချုပ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ၊ ဖြေ၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။
ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “သိဗ္ဗိဿာမိ၊ ချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗိဿာမိ၊ ချုပ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မချုပ်။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ၊ ဖြေစေ၍။ နေ၀ သိဗ္ဗိဿတိ နာမ၊ မချုပ်ဘိသနည်း။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ၊ ဖြေစေ၍။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မချုပ်။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ၊ ဖြေစေ၍။ နေ၀ သိဗ္ဗိဿတိ နာမ၊ မချုပ်ဘိသနည်း။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၉၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နေ၀ သိဗ္ဗေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်ငြားအံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စိမ့်သောငှာမူလည်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၉၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာတိ၊ ဘိက္ခုနိယာဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ဝိသိဗ္ဗေတွာတိ၊ ဝိသိဗ္ဗေတွာဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ၊ ဖြေ၍။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာတိ၊ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ၊ ဖြေစေ၍။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ၊ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီဟူသည်ကား။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသည်ရှိသော်။
နေ၀ သိဗ္ဗေယျာတိ၊ နေ၀ သိဗ္ဗေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န သိဗ္ဗေယျ၊ မချုပ်ငြားအံ့။ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ၊ န သိဗ္ဗာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းငြားအံ့။
အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာတိ၊ အညတြ စတူဟပဉ္စာဟာဟူသည်ကား။ စတူဟပဉ္စာဟံ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ “နေ၀ သိဗ္ဗိဿာမိ၊ မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၉၅။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။
ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၏။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗေတွာ ဝါ၊ မိမိဖြေ၍လည်းကောင်း။ ဝိသိဗ္ဗာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ဖြေစေ၍လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ စတူဟပဉ္စာဟာ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ သိဗ္ဗတိ၊ မိမိမူလည်း မချုပ်အံ့။ သိဗ္ဗာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို ချုပ်စေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၈၉၆။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကရောန္တီ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ စတူဟပဉ္စာဟံ၊ လေးရက် ငါးရက်ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ န သိဗ္ဗတိ၊ မချုပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၈၉၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဩတာပေန္တိ၊ နေလှမ်းကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ယာနိစီဝရာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့သည်။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်၏။ ဣမာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့နည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားကုန်၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားကုန်၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။
ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားကုန်၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၈၉၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပဉ္စာဟိကံ၊ ငါးရက်ကို။ သင်္ဃာဋိစာရံ၊ သင်္ကန်းငါးထည် လဲလှယ်၍ ဝတ်ခြင်းကို။ အတိက္ကာမေယျ၊ လွန်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၈၉၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်ကဲ့သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပဉ္စာဟိကံ သင်္ဃဋိစာရံ အတိက္ကာမေယျာတိ၊ ပဉ္စာဟိကံ သင်္ဃဋိစာရံ အတိက္ကာမေယျဟူသည်ကား။ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ ပဉ္စ စီဝရာနိ၊ ငါးထည်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ နေ၀ နိဝါသေတိ၊ မဝတ်။ န ပါရုပတိ၊ မရုံ။ န ဩတာပေတိ၊ နေ မလှမ်း။ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၀၀။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စာဟာတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညာ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညာ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ငါးရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညာ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၀၁။ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်၌။ ပဉ္စ စီဝရာနိ၊ ငါးထည်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ နိဝါသေတိ ဝါ၊ ဝတ်မူလည်း ဝတ်အံ့။ ပါရုပတိ ဝါ၊ ရုံမူလည်း ရုံအံ့။ ဩတာပေတိ ဝါ၊ နေလှမ်းမူလည်း လှမ်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၉၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ အလ္လစီဝရံ၊ စိုသော သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။
တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ကိံ ပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အပိ ပဿေယျာထ၊ မြင်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ပြောမူ၍။ ပါရုပိဿတိ နာမ၊ ရုံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပါရုပိဿတိ နာမ၊ ရုံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပါရုပိ၊ ရုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပါရုပိဿတိ နာမ၊ ရုံဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၀၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ စီဝရသင်္ကမနီယံ၊ တစ်ဖန်ပေးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၀၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
စီဝရသင်္ကမနီယံ နာမ၊ စီဝရသင်္ကမနီယ မည်သည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ တဿာ ဝါ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်မသည်လည်း။ အဒိန္နံ၊ မပေးဘဲ။ တံ ဝါ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်မကိုလည်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားဘဲ။ နိဝါသေတိ ဝါ၊ ဝတ်မူလည်း ဝတ်အံ့။ ပါရုပတိ ဝါ၊ ရုံမူလည်း ရုံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၀၅။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရသင်္ကမနီယံ၊ တစ်ဖန်ပေးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရသင်္ကမနီယံ၊ တစ်ဖန်ပေးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရသင်္ကမနီယံ၊ တစ်ဖန်ပေးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၏။ စီဝရသင်္ကမနီယံ၊ တစ်ဖန်ပေးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၀၆။ သာ ဝါ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်မသည်လည်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တံ ဝါ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်မကိုလည်း။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ နိဝါသေတိ ဝါ၊ ဝတ်မူလည်း ဝတ်အံ့။ ပါရုပတိ ဝါ၊ ရုံမူလည်း ရုံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရိကာယ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၉၀၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော ကိစ္စရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ်ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ အာကာသိ၊ ပြု၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ဃရံ၊ အိမ်သည်။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်၏။ တေ၊ ထိုအမျိုးတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဒေယျဓမ္မံ၊ အလှူဝတ္ထုကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘောဂေဟိ စ၊ စည်းစိမ်တို့မှလည်းကောင်း။ ပုညေန စ၊ ကောင်းမှုမှလည်းကောင်း။ ဥဘယေန၊ နှစ်ပါးစုံမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ သို့။ ဥဇ္ဈယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဂဏဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ စီဝရလာဘံ၊ သင်္ကန်း ရခြင်းကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဏဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ စီဝရလာဘံ၊ သင်္ကန်း ရခြင်းကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဏဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်း၏။ စီဝရလာဘံ၊ သင်္ကန်း ရခြင်းကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၀၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဏဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်း၏။ စီဝရလာဘံ၊ သင်္ကန်း ရခြင်းကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၀၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဂဏော နာမ၊ ဂဏ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ အပေါင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အန္တရာယံ ကရေယျာတိ၊ အန္တရာယံ ကရေယျဟူသည်ကား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒဒေယျုံ၊ မလှူကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗဟုလာနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမ၏လည်းကောင်း။ အနုပသမ္ပန္နာယ ဝါ၊ သာမဏေမ၏လည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၁၀။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ နိဝါရေတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၉၁၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဲ့ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမော၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိ၊ စည်းဝေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသိနိယော၊ အနီးနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပက္ကန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပက္ကန္တာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န တာ၀ ဘာဇီယိဿတိ၊ မဝေဖန်အပ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟိ၊ တားမြစ်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န တာ၀ ဘာဇီယိဿတိ၊ မဝေဖန်အပ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အန္တေဝါသိနီသု၊ အနီးနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာဂတာသု၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဘာဇာပေသိ၊ ဝေဖန်စေ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟိဿတိ နာမ၊ တားမြစ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟိဿတိ နာမ၊ တားမြစ်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၁၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအားလျော်သော။ စီဝရဝိဘင်္ဂံ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟေယျ၊ တားမြစ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၁၃။ “ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဓမ္မိကော၊ တရားအား လျော်သော။ စီဝရဝိဘင်္ဂေါ နာမ၊ သင်္ကန်း ဝေဖန်ခြင်း မည်သည်ကား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်ဝေး၍။ ဘာဇေတိ၊ ဝေဖန်၏။
ပဋိဗာဟေယျာတိ၊ ပဋိဗာဟေယျဟူသည်ကား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ န ဘာဇေယျ၊ မဝေဖန်ရာအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၁၄။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအားလျော်သည်၌။ ဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား လျော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအား လျော်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအား လျော်သည်၌။ အဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား မလျော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်သည်၌။ ဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား လျော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်သည်၌။ အဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား မလျော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၁၅။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၉၁၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ နဋာနမ္ပိ၊ ကစေတတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ နဋကာနမ္ပိ၊ ကတတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ လင်္ဃကာနမ္ပိ၊ ကြိုးတန်းလျှောက် ကျွမ်းသမားတို့အားလည်းကောင်း။ သောကဇ္ဈာယိကာနမ္ပိ၊ မျက်လှည့်သမားတို့အားလည်းကောင်း။ ကုမ္ဘထူဏိကာနမ္ပိ၊ အိုးစည်သမားတို့အားလည်းကောင်း။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ပရိသတိ၊ ပရိသတ်၌။ ဘာသထ၊ ဆိုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမဏစီဝရံ၊ ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ နဋာပိ၊ ကစေတတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ နဋကာပိ၊ ကတတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ လင်္ဃကာပိ၊ ကြိုးတန်းလျှောက် ကျွမ်းသမားတို့သည်လည်းကောင်း။ သောကဇ္ဈာယိကာပိ၊ မျက်လှည့်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုမ္ဘထူဏိကာပိ၊ အိုးစည်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ပရိသတိ၊ ပရိသတ်၌။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဘာသန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်၏။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်၏။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက်လိမ္မာ၏။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ ကရောထ၊ အရိုအသေ ပြုကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သမဏစီဝရံ၊ ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သမဏစီဝရံ၊ ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သမဏစီဝရံ၊ ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၁၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ ဝါ၊ လူအားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်အားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်မအားလည်းကောင်း။ သမဏစီဝရံ၊ ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၁၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂါရိကော နာမ၊ အဂါရိက မည်သည်ကား။ ယောကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ၊ ပရိဗ္ဗာဇက မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရဉ္စ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတည်း။
ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ၊ ပရိဗ္ဗာဇိက မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနဉ္စ၊ သိက္ခမာန်ကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရိဉ္စ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ၊ ပရိဗိုဇ်မအဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတည်း။
သမဏစီဝရံ နာမ၊ သမဏစီဝရ မည်သည်ကား။ ကပ္ပကတံ၊ ကပ္ပဗိန္ဓု ထိုးအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၁၉။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၉၂၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သစေ သက္ကောမ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အာဂမေထ၊ ဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဦးလော့။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ န သက္ကောမ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်းဖြင့်။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေဿတိ နာမ၊ လွန်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်းဖြင့်။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။
ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်းဖြင့်။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေဿတိ နာမ၊ လွန်စေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၂၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာယ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်းဖြင့်။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်း အခါကာလကို။ အတိက္ကာမေယျ၊ လွန်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၂၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဒုဗ္ဗလစီဝရပစ္စာသာ နာမ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မည်သည်ကား။ “မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သစေ သက္ကောမ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာ၊ နှုတ်သည်။ ဘိန္နာ၊ မြွက်ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စီဝရကာလ သမယော နာမ၊ စီဝရကာလသမယ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော မာသော၊ အဆုံးဖြစ်သော လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။
စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေယျာတိ၊ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေယျဟူသည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမံ ဒိဝသံ၊ အဆုံးဖြစ်သော နေ့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ကထိနုဒ္ဓါရဒိဝသံ၊ ကထိန်နုတ်သော နေ့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၂၃။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း ရှိသည်၌။ ဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း ရှိသည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း ရှိသည်၌။ အဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
အဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မရှိသည်၌။ ဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မရှိသည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒုဗ္ဗလစီဝရေ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မရှိသည်၌။ အဒုဗ္ဗလစီဝရသညာ၊ အားနည်းသော သင်္ကန်းရနိုးခြင်း မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါ ကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၂၄။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ နိဝါရေတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-နဂ္ဂဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၉၂၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တဿ ဝိဟာရဿ၊ ထိုကျောင်း၏။ မဟေ၊ သံဃာတော်အား ပူဇော်သော အခါ၌။ ဥဘတောသံဃဿ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာအား။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဲ့ သင်္ကန်းကို။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥဘတောသံဃဿ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာသည်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဒ္ဓရိတုံ၊ နုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ နုတ်အပ်၏။ ကိံ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ နုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၉၂၆။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဒ္ဓရေယျ၊ နုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဒ္ဓရတိ၊ နုတ်၏။ ယဿာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ကို။ ဥဒ္ဓါရော၊ နုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ နုတ်အပ်၏။
၉၂၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟိ၊ တားမြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ န ဒဿန္တိ နာမ၊ မပေးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟိဿတိ နာမ၊ တားမြစ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအားလျော်သော။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။
ပဋိဗာဟိဿတိ နာမ၊ တားမြစ်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၂၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်သော။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ပဋိဗာဟေယျ၊ တားမြစ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၂၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဓမ္မိကော၊ တရားအား လျော်သော။ ကထိနုဒ္ဓါရော နာမ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်း မည်သည်ကား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ဥဒ္ဓရတိ၊ နုတ်၏။
ပဋိဗာဟေယျာတိ၊ ပဋိဗာဟေယျဟူသည်ကား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣဒံ ကထိနံ၊ ဤကထိန်ကို။ န ဥဒ္ဓရေယျ၊ မနုတ်ရအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၃၀။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအား လျော်သည်၌။ ဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား လျော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအား လျော်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မိကေ၊ တရားအား လျော်သည်၌။ အဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား မလျော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်သည်၌။ ဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား လျော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မိကေ၊ တရားအား မလျော်၌။ အဓမ္မိကသညာ၊ တရားအား မလျော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၃၁။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ နဂ္ဂဝဂ္ဂေါ၊ နဂ္ဂဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၉၃၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။
ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၃၃။ “ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ယာ ပန ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကမေဉ္စ၊ တခုသော ညောင်စောင်း၌။ တုဝဋ္ဋေယျုံ၊ လျောင်းကုန်ငြားအံ့။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၃၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည် (ပ)။ ဘိက္ခုနိယောတိ၊ ဘိက္ခုနိယောဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နာယော၊ ပဉ္စင်းမတို့ကို။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။
ဒွေ ဧကမေဉ္စ တုဝဋ္ဋေယျုန္တိ၊ ဒွေ ဧကမေဉ္စ တုဝဋ္ဋေယျုံဟူသည်ကား။ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်သည်။ နိပန္နာယ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သည်။ နိပဇ္ဇတိ၊ လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၃၅။ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်သည်။ နိပန္နာယ၊ လျောင်းသည်ရှိသော်။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သည်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာနံ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၉၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။
ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေဿန္တိ နာမ၊ လျောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၃၇။ “ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ယာ ပန ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေယျုံ၊ လျောင်းကုန်ငြားအံ့။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၃၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည် (ပ)။ ဘိက္ခုနိယောတိ၊ ဘိက္ခုနိယောဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နာယော၊ ပဉ္စင်းမတို့ကို။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။
ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေယျုန္တိ၊ ဒွေ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာ တုဝဋ္ဋေယျုံဟူသည်ကား။ တညေဝ၊ ထိုအဝတ်ကိုသာလျှင်။ အတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ တညေဝ၊ ထိုအဝတ်ကိုသာလျှင်။ ပါရုပန္တိ၊ ခြုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၃၉။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံ၌။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံ၌။ နာနတ္ထရဏ ပါဝုရဏသညာ၊ အထူးထူးသော အခင်းအခြုံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကတ္ထရဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်း၌။ နာနာပါဝုရဏေ၊ အထူးထူးသော အခြုံ၌။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာနတ္ထရဏေ၊ အထူးထူးသော အခင်း၌။ ဧကပါဝုရဏေ၊ တစ်ခုတည်းသော အခြုံ၌။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ အထူးထူးသော အခင်း အခြုံ၌။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ၊ တစ်ခုတည်းသော အခင်းအခြုံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ အထူးထူးသော အခင်းအခြုံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏေ၊ အထူးထူးသော အခင်းအခြုံ၌။ နာနတ္ထရဏပါဝုရဏသညာ၊ အထူးထူးသော အခင်းအခြုံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၉၄၀။ ၀၀တ္ထာနံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဒဿေတွာ၊ ထင်စေ၍။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ လျောင်းကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာနံ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၉၄၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်လည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြား အမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ နိကယ်ကို ဆောင်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ၊ မြတ်၏ဟု ချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အယျာ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ အရှင်မ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ၊ မြတ်၏ဟု ချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပယိရုပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဣဿာပကတာ၊ အလိုဆိုးသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “ယာ ဣမာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်းများ ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣမာ၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ ကိရ၊ အလိုနည်းကုန်သတတ်။ သန္တုဋ္ဌာ ကိရ၊ ရောင့်ရဲကုန်သတတ်။ ပဝိဝိတ္တာ ကိရ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်သတတ်။ အသံသဋ္ဌာ ကိရ၊ မရောနှောကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ စင်္ကမတိပိ၊ စင်္ကြံလည်း သွား၏။ တိဋ္ဌတိပိ၊ ရပ်လည်း ရပ်၏။ နိသီဒတိပိ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏။ သေယျမ္ပိ၊ လျောင်းခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဥဒ္ဒိသတိပိ၊ ပါဠိလည်း သင်၏။ ဥဒ္ဒိသာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သင်စေ၏။ သဇ္ဈာယမ္ပိ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မထုလ္လနန္ဒာသည်။ အယျာယ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ အရှင်မ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၄၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမအား။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၄၃။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာတိ၊ ဘိက္ခုနိယာဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။
သဉ္စိစ္စာတိ၊ သဉ္စိစ္စဟူသည်ကား။ သဉ္ဇာနန္တီ၊ ကောင်းစွာ သိသည်ဖြစ်၍။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဝီတိက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
အဖာသုံ ကရေယျာတိ၊ အဖာသုံ ကရေယျဟူသည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤသို့ပြုသဖြင့်။ ဣမိဿာ၊ ဤရဟန်းမိန်းမအား။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ စင်္ကမတိ ဝါ၊ စင်္ကြံလည်း သွားအံ့။ တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ ရပ်လည်း ရပ်အံ့။ နိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်အံ့။ သေယျံ ဝါ၊ လျောင်းခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ ပါဠိလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သင်စေအံ့။ သဇ္ဈာယံ ဝါ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၄၄။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၄၅။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ န ကတ္တုကာမာ၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုမရှိဘဲ။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ စင်္ကမတိ ဝါ၊ စင်္ကြံလည်း သွားအံ့။ တိဋ္ဌတိ ဝါ၊ ရပ်လည်း ရပ်အံ့။ နိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်လည်း ထိုင်အံ့။ သေယျံ ဝါ၊ လျောင်းခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုအံ့။ ဥဒ္ဒိသတိ ဝါ၊ ပါဠိလည်း သင်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သင်စေအံ့။ သဇ္ဈာယံ ဝါ၊ သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၉၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုက္ခိတံ၊ ဖျားနာသော။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေတိ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေး။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဒုက္ခိတံ၊ ဖျားနာသော။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေဿတိ နာမ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေးဘိသနည်း။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုက္ခိတံ၊ ဖျားနာသော။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေတိ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေး။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုက္ခိတံ၊ ဖျားနာသော။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေဿတိ နာမ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေးဘိသနည်း။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၄၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုက္ခိတံ၊ ဖျားနာသော။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေယျ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေးငြားအံ့။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာမူလည်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၄၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဒုက္ခိတာ နာမ၊ ဒုက္ခိတ မည်သည်ကား။ ဂိလာနာ၊ နာသည်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သဟဇီဝိနီ နာမ၊ သဟဇီဝိနီ မည်သည်ကား။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
နေ၀ ဥပဋ္ဌေယျာတိ၊ နေ၀ ဥပဋ္ဌေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဥပဋ္ဌေယျ၊ မလုပ်ကျွေးငြားအံ့။
န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ၊ န ဥပဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းငြားအံ့။
“နေ၀ ဥပဋ္ဌေဿာမိ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေးအံ့။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တေဝါသိနိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်မကိုလည်းကောင်း။ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ နေ၀ ဥပဋ္ဌေတိ၊ မိမိမူလည်း မလုပ်ကျွေးအံ့။ ဥပဋ္ဌာပနာယ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၄၉။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိယေသိတွာ၊ အလုပ်အကျွေးကို ရှာ၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ န ဥပဋ္ဌာတိ၊ မလုပ်ကျွေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တိ့ုကြောင့်။ န ဥပဋ္ဌာတိ၊ မလုပ်ကျွေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၉၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေလွှတ်သနည်း။ “အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ သစေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆေယျာမိ၊ လာခဲ့ပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒါပိ ကာပိလာနီ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီသည်လည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်သည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်သည်။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ၊ မြတ်၏ဟု ချီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အယျာ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီ၊ အရှင်မ ဘဒ္ဒါကာပိလာနီသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်၏။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်၏။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်၏။ ဥဠာရသမ္ဘာဝိတာ၊ မြတ်၏ဟု ချီးမွမ်းအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပယိရုပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဣဿာပကတာ၊ အလိုဆိုးသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ “ယာ ဣမာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣမာ၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ
ကိရ၊ အလိုနည်းကုန်သတတ်။ သန္တုဋ္ဌာ ကိရ၊ ရောင့်ရဲကုန်သတတ်။ ပဝိတ္တာ ကိရ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်သတတ်။ အသံသဋ္ဌာ ကိရ၊ မရောနှောကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဘဒ္ဒံ ကာပိလာနိံ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီကို။ ဥပဿယာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်မိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အယျာယ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ အရှင်မ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကှဍ္ဎတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ဲရဲ့တော်မူ၏။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒါယ ကာပိလာနိယာ၊ ဘဒ္ဒါ ကာပိလာနီအား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပ သန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၅၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်ငြားအံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၅၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာတိ၊ ဘိက္ခုနိယာဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥပဿယော နာမ၊ ဥပဿယ မည်သည်ကား။ ကဝါဋဗဒ္ဓေါ၊ တံခါးရွက် ဖွဲ့အပ်သော ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒတွာတိ၊ ဒတွာ ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ အနတ္တမနာတိ၊ ကုပိတာ အနတ္တမနာဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓါ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တာ၊ ထိပါးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတာ၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
နိက္ကဍ္ဎေယျာတိ၊ နိက္ကဍ္ဎေယျဟူသည်ကား။ ဂဗ္ဘေ၊ တိုက်ခန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပမုခံ၊ တံခါးဝသို့။ နိက္ကဍ္ဎတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပမုခေ၊ တံခါးဝ၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဗဟိ၊ အပသို့။ နိက္ကဍ္ဎတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန၊ တစ်ကြိမ်သော။ ပယောဂေန၊ လုံ့လကြောင့်။ ဗဟုကေပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်သော။ ဒွါရေ၊ တံခါးတို့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ကဍ္ဎာပေယျာတိ၊ နိက္ကဍ္ဎာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကေပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါရေ၊ တံခါးတို့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၅၃။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ
ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနာ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကဝါဋဗဒ္ဓါ၊ တံခါးရွက် မဖွဲ့သော ကျောင်းမှ။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေမကို။ ကဝါဋဗဒ္ဓါ ဝါ၊ တံခါးရွက် ဖွဲ့သော ကျောင်းမှလည်းကောင်း။ အကဝါဋဗဒ္ဓါ ဝါ၊ တံခါးရွက် မဖွဲ့သော ကျောင်းမှလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုသာမဏေမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၅၄။ အလဇ္ဇိနိံ၊ အရှက်မရှိသော ရဟန်းမိန်းမကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿာ၊ ထိုအရှက်မရှိသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကံ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿာ၊ ထိုရူးသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘဏ္ဍနကာရိကံ၊ ငြင်းခုံသော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ကလဟကာရိကံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝါဒကာရိကံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်သော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဿကာရိကံ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရိကံ၊ အဓိကရုဏ်း ပြုသော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အန္တေဝါသိနိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်မကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်မကိုလည်းကောင်း။ န သမ္မာ ဝတ္တန္တိံဝါ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ နိက္ကဍ္ဎတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း နှင်ထုတ်အံ့။ နိက္ကဍ္ဎာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း နှင်ထုတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၉၅၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ၊ အရှင်မ စဏ္ဍကာဠီသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿတိ နာမ၊ နေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။”
ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿတိ နာမ၊ နေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၅၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာ ဝါ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေန ဝါ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိ၊ မနေလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ ဝိဝိစ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်စေလော့။ ဘဂိနိယာ၊ ညီမ၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ခြီးမြှောက်ငြားအံ့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၅၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သံသဋ္ဌာ နာမ၊ သံသဋ္ဌာ မည်သည်ကား။ အနနုလောမိကေန၊ မလျောက်ပတ်သော။ ကာယိကဝါစာသိကေန၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ရောနှောခြင်း နှုတ်၌ဖြစ်သော ရောနှောခြင်းဖြင့်။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောခြင်းတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍နေ၏။
ဂဟပတိပုတ္တော နာမ၊ ဂဟပတိပုတ္တ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပုတ္တဘာတရော၊ သူကြွယ်၏သား ညီအစ်ကိုတည်း။
သာ ဘိက္ခုနီတိ၊ သာ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသော။ ယာ သာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမကို။
ဘိက္ခုနီဟီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟိဟူသည်ကား။ အညာဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိ၊ မနေလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ ဝိဝိစ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်စေလော့။ ဘဂိနိယာ၊ ညီမ၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ မာ ဝိဟရိ၊ မနေလင့်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝိဝိစ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်လော့။ ဘဂိနိယာ၊ ညီမ၏။ ဝိဝေကညေဝ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၉၅၈။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဟပတိနာပိ၊ သူကြွယ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိပုတ္တေနပိ၊ သူကြွယ်၏ သားနှင့်လည်းကောင်း။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ)။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏ (ပ) ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြာင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၅၉။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆၀။ အသမနုဘာသန္တိယာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိယာ၊ စွန့်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၉၆၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံ့ရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ အန္တောရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၏ အတွင်း၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။
ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကျူးတို့သည်။ ဒူသေန္တိ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ အန္တောရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၏ အတွင်း၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ အန္တောရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၏ အတွင်း၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ အန္တောရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၏ အတွင်း၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၆၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ အန္တောရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၏ အတွင်း၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရေယျ၊ လှည့်လည်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၆၃။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အန္တောရဋ္ဌေတိ၊ အန္တောရဋ္ဌေဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်မင်း၏။ ဝိဇိတေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုမင်း၏။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္က မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ပုန်းအောင်းရာ အရပ်သည်။ ဒိသတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ ရပ်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ ထိုင်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဟတာ၊ သတ်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ပုတ်ခတ်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
အသတ္ထိကာ နာမ၊ အသတ္ထိက မည်သည်ကား။ သတ္ထေန၊ ကုန်သည်အဖော်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။
စာရိကံ စရေယျာတိ၊ စာရိကံ စရေယျဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကြက်ပျံတစ်ကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမနီးသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆၄။ သတ္ထေန၊ ကုန်သည်အဖော်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခေမေ၊ ဘေးမရှိသော အခါ၌။ အပ္ပဋိဘယေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် မရှိသော တိုင်းတွင်း၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၉၆၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ တိရောရဋ္ဌေ၊ တိုင်းတစ်ပါး၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကျူးတို့သည်။ ဒူသေန္တိ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်း မိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ တိရောရဋ္ဌေ၊ တိုင်းတစ်ပါး၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ တိရောရဋ္ဌေ၊ တိုင်းတစ်ပါး၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ တိရောရဋ္ဌေ၊ တိုင်းတစ်ပါး၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၆၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာသင်္ကသမ္မတေ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ သပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးဘျမ်းရှိသော။ တိရောရဋ္ဌေ၊ တိုင်းတစ်ပါး၌။ အသတ္ထိကာ၊ သွားဖော် လှည်းကုန်သည် မရှိဘဲ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရေယျ၊ လှည့်လည်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၆၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
တိရောရဋ္ဌေတိ၊ တိရောရဋ္ဌေဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်မင်း၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တံ၊ ထိုနိုင်ငံကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော မင်း၏။ ရဋ္ဌေ၊ နိုင်ငံ၌။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္ကံ မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ပုန်းအောင်းရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ ရပ်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ ထိုင်ရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာ အရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ တသ္မိံ မဂ္ဂေ၊ ထိုခရီး၌။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဟတာ၊ သတ်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ပုတ်ခတ်အပ်သည်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
အသတ္ထိကာ နာမ၊ အသတ္ထိက မည်သည်ကား။ သတ္ထေန၊ ကုန်သည်အဖော်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။
စာရိကံ စရေယျာတိ၊ စာရိကံ စရေယျဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကြက်ပျံတစ်ကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမနီးသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆၈။ သတ္ထေန၊ ကုန်သည်အဖော်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ခေမေ၊ ဘေးမရှိသော အခါ၌။ အပ္ပဋိဘယေ၊ ဘေးမရှိသော တိုင်းတစ်ပါး၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၉၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေး၍ မွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ စ၊ မြက်တို့ကိုလည်း။ သမ္မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ သတ္တဝါကို။ ဝိဟေဌေန္တာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သင်္ဃာတံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းသို့။ အာပါဒေန္တာ၊ ရောက်စေကုန်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၇၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အန္တောဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရေယျ၊ လှည့်လည်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၇၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အန္တောဝဿန္တိ၊ အန္တောဝဿံ ဟူသည်ကား။ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပုရိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပစ္ဆိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အဝသိတွာ၊ မနေမူ၍။
စာရိကံ စရေယျာတိ၊ စာရိကံ စရေယျဟူသည်ကား။ ကုက္ကုဋသမ္ပာတေ၊ ကြက်ပျံတစ်ကျလောက်သော။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမန္တရေ ဂါမန္တရေ၊ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂါမကေ၊ ရွာမနီးသော။ အရညေ၊ တော၌။ အဒ္ဓယောဇနေ အဒ္ဓယောဇနေ၊ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၇၂။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-တုဝဋ္ဋဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၉၇၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေး၍ မွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တတ္ထေ
ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဝဿံ၊ မိုးလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဟေမန္တံ၊ ဆောင်းလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဂိမှံ၊ နွေလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ အာဟုန္ဒရိကာ၊ ကျဉ်းမြောင်းလေကုန်သလော။ အန္ဓကာရာ၊ အမိုက်တိုက်တို့လော။ ဣမာသံ၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ န ပက္ခာယန္တိ၊ မထင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်းပြီဟု ဝန်ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း (ပ)။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်း တရားတို့၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ခြီးမြှင့်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၇၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမေယျ၊ မဖဲသွားငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ၊ ငါးယူဇနာ ခြောက်ယူဇနာ အရပ်တို့သို့လည်း။ န ပက္ကမေယျ၊ မဖဲ သွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၇၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝဿံဝုဋ္ဌာ နာမ၊ ဝဿံဝုဋ္ဌာ မည်သည်ကား။ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပုရိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပစ္ဆိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေပြီးသော ရဟန်းမိန်းမသည်။
“အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ၊ ငါးယူဇနာ ခြောက်ယူဇနာတို့သို့လည်း။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိဿာမိ၊ မဖဲသွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၇၆။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ န ပက္ကမတိ၊ မဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရသည်ဖြစ်၍။ န ပက္ကမတိ၊ မဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ န ပက္ကမတိ၊ မဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ န ပက္ကမတိ၊ မဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမ သိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
စတုတ္ထော၊ လေးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ တုဝဋ္ဋဝဂ္ဂေါ၊ တုဝဋ္ဋဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ် ၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၉၇၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်သည်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ စိတ္တာဂါရေ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်၌။ ပဋိဘာနစိတ္တံ၊ ဉာဏ်အမြင်ဖြင့် စီရင်အပ်သော ဆန်းကြယ်သော အရုပ်ကို။
ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယောပိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿာနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ စိတ္တာဂါရံ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၇၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ရာဇာဂါရံ ဝါ၊ မင်း၏ ကစားရာအိမ်သို့လည်းကောင်း။ စိတ္တာဂါရံ ဝါ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ်သို့လည်းကောင်း။ အာရာမံ ဝါ၊ ကစားရာ အရံသို့လည်းကောင်း။ ဥယျာနံ ဝါ၊ ကစားရာ မြို့ဥယျာဉ်သို့လည်းကောင်း။ ပေါက္ခရဏိံ ဝါ၊ ကစားရာ လေးထောင့်ကန်သို့လည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုအံ့သောငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၇၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ရာဇာဂါရံ နာမ၊ မင်း၏ ကစားရာအိမ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခု၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ ရမိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စိတ္တာဂါရံ နာမ၊ ပန်းချီဆေးရေးသော ဇရပ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခု၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ ရမိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရာမော နာမ၊ ကစားရာ အာရာမ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခု၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ ရမိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥယျာနံ နာမ၊ ကစားရာ မြို့ဥယျာဉ် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခု၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ ရမိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပေါက္ခရဏီ နာမ၊ ကစားရာ လေးထောင့်ကန် မည်သည်ကား။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခု၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ကီဠိတုံ၊ ကစားခြင်းငှာ။ ရမိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈၀။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက် ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော အရပ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကမေကံ၊ တစ်ခုခုကို။ ဒဿနာယ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနူပစာရံ၊ မြင်ကောင်းသော အရပ်ကို။ ဝိဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈၁။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂစ္ဆန္တီ ဝါ၊ သွားသော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တီ ဝါ၊ လာသော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကရဏီယေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဿတိ၊ ရှုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ် ၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၉၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာသန္ဒိမ္ပိ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကမ္ပိ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာသန္ဒိမ္ပိ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကမ္ပိ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာသန္ဒိမ္ပိ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကမ္ပိ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာသန္ဒိမ္ပိ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကမ္ပိ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာသန္ဒိမ္ပိ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကမ္ပိ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၈၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာသန္ဒိံ ဝါ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကံ ဝါ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်ရှိသော ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၈၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အာသန္ဒီ နာမ၊ အာသန္ဒီ မည်သည်ကား။ အတိက္ကန္တပ္ပမာဏာ၊ လွန်သော အတိုင်းရှည်ရှိသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပလ္လင်္ကော နာမ၊ ပလ္လင်္က မည်သည်ကား။ အာဟရိမေဟိ၊ ရွှေ့ကောင်းကုန်သော။ ဝါဠေဟိ၊ သားရဲရုပ်တို့ဖြင့်။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရိဘုဉ္ဇေယျာတိ၊ ပရိဘုဉ္ဇေယျဟူသည်ကား။ တသ္မိံ၊ ထိုညောင်စောင်း အင်းပျဉ်၌။ အဘိနိသီဒတိ ဝါ၊ ထိုင်မူလည်း ထိုင်အံ့။ အဘိနိပဇ္ဇတိ ဝါ၊ လျောင်းမူလည်း လျောင်းအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈၅။ အာသန္ဒိယာ၊ တစ်တောင့်ထွာထက် အခြေရှည်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပလ္လင်္ကဿ၊ အခြေ၌ သားရဲရုပ်သော ပလ္လင်၏။ ဝါဠေ၊ သားရဲရုပ်တို့ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ် ၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၉၈၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိရဟတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တန္တိ၊ ငင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တိဿန္တိ နာမ၊ ငင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိသော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တိဿန္တိ နာမ၊ ငင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်မိန်းမတို့သည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တန္တိ၊ ငင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တိဿန္တိ နာမ၊ ငင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၈၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ကန္တေယျ၊ ဝင့်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၈၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်မိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သုတ္တံ နာမ၊ ချည် မည်သည်ကား။ သုတ္တာနိ၊ ချည်တို့သည်။ ခေါမံ၊ နာနတ်ချည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသိကံ၊ ဝါချည်လည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်လည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ သားမွေးဖြင့်ပြီးသော ချည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်မျှင်ဖြင့်ပြီးသော ချည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ငါးပါးစုံရော၍ ရက်အပ်သော ချည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ၊ ခြောက်ပါးတို့တည်း။
ကန္တေယျာတိ၊ ကန္တေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ကန္တတိ၊ ငင်အံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဥဇ္ဇဝုဇ္ဇဝေ၊ ငင်တိုင်း ငင်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈၉။ ကန္တိတသုတ္တံ၊ ငင်ပြီးသော ချည်ကို။ ကန္တတိ၊ ငင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၉၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်မိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၉၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၉၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဂိဟိဝေယျာဝစ္စံ နာမ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ် မည်သည်ကား။ အဂါရိကဿ၊ လူ၏။ ယာဂုံ ဝါ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပစတိ၊ ချက်အံ့။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၉၃။ ယာဂုပါနေ၊ ယာဂုအဖျော်၌လည်းကောင်း။ သံဃဘတ္တေ၊ သံဃာ၏ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ စေတိယပူဇာယ၊ စေတီကို ပူဇော်ရာ၌လည်းကောင်း။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝေယျာဝစ္စကရဿ၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသောသူ၏။ ယာဂုံ ဝါ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပစတိ၊ ချက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၉၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။” ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေ။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ
ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။ ’ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နေ၀ ဝူပသမေဿတိ နာမ၊ မငြိမ်းစေဘိသနည်း။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။” ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေ။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။” ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နေ၀ ဝူပသမေဿတိ နာမ၊ မငြိမ်းစေဘိသနည်း။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၉၉၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။” ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ ဝူပသမေယျ၊ မငြိမ်းစေငြားအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၉၉၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာတိ၊ ဘိက္ခုနိယာဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရဏ မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ဧဟာယျေ ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟီတိ၊ ဧဟာယျေ ဣမံ အဓိကရဏံ ဝူပသမေဟိဟူသည်ကား။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝိနိစ္ဆေဟိ၊ ဆုံးဖြတ်လော့။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ၊ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီဟူသည်ကား။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။
နေ၀ ဝူပသမေယျာတိ၊ နေ၀ ဝူပသမေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဝူပသမေယျ၊ မငြိမ်းစေငြားအံ့။
န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ၊ န ဝူပသမာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းငြားအံ့။ “နေ၀ ဝူပသမေဿာမိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၉၇။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းကို။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းကို။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နာယ၊ ပဉ္စင်းမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းကို။ နေ၀ ဝူသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းကို။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နာယ၊ သာမဏေမ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းကို။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၉၈။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နေ၀ ဝူပသမေတိ၊ မငြိမ်းစေအံ့။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၉၉၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ နဋာနမ္ပိ၊ ကစေတတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ နဋကာနမ္ပိ၊ ကတတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ လင်္ဃကာနမ္ပိ၊ ကြိုးတန်းလျှောက် ကျွမ်းသမားတို့အားလည်းကောင်း။ သောကဇ္ဈာယိကာနမ္ပိ၊ မျက်လှည့်သမားတို့အားလည်းကောင်း။ ကုမ္ဘထူဏိကာနမ္ပိ၊ အိုးစည်သမားတို့အားလည်းကောင်း။ “မယှံ၊ ငါ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ပရိသတိ၊ ပရိသတ်၌။ ဘာသထ၊ ဆိုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ နဋာပိ၊ ကစေတတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ နဋကာပိ၊ ကတတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ လင်္ဃကာပိ၊ ကြိုးတန်းလျှောက် ကျွမ်းသမားတို့သည်လည်းကောင်း။ သောကဇ္ဈာယိကာပိ၊ မျက်လှည့်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုမ္ဘထူဏိကာပိ၊ အိုးစည်သမားတို့သည်လည်းကောင်း။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ပရိသတိ၊ ပရိသတ်၌။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဘာသန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ ဘာဏိကာ၊ နိကာယ်ကို ဆောင်၏။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုခြင်းငှာ။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်၏။ ပဋ္ဋာ၊ ထက်မြက် လိမ္မာသော အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်၏။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ အယျာယ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာအား။ ကရောထ၊ အရိုအသေ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတာ်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ၊ လူအား။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿတိ နာမ၊ ပေးဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၀၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂါရိကဿ ဝါ၊ လူအားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်အားလည်းကောင်း။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ ဝါ၊ ပရိဗိုဇ်မအားလည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၀၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂါရိကော နာမ၊ အဂါရိက မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ပရိဗ္ဗာဇကော နာမ၊ ပရိဗ္ဗာဇက မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရဉ္စ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကသမာပန္နော၊ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတည်း။ ပရိဗ္ဗာဇိကာ နာမ၊ ပရိဗ္ဗာဇိက မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိဉ္စ၊ ရဟန်းမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနဉ္စ၊ သိက္ခမာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမဏေရိဉ္စ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇိကသမာပန္နာ၊ ပရိဗိုဇ်မအဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတည်း။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ၊ ငါးပါးသော ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ်မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုံ့လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုံ့လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
ဒဒေယျာတိ၊ ဒဒေယျဟူသည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကဒန္တပေါနံ၊ ရေဒန်ပူကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၀၂။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေအံ့။ န ဒေတိ၊ ကိုယ်တိုင် မပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥပနိက္ခိပိတွာ၊ အနီး၌ ထား၍။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဗာဟိရာလေပံ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၀၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထစီဝရံ၊ ဥတုနှီး သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဥတုနိယော၊ ဥတုလာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အာဝသထစီဝရံ၊ ဥတုနှီး သင်္ကန်းကို။
အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထစီဝရံ၊ ဥတုနှီး သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထစီဝရံ၊ ဥတုနှီး သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိဿတိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၀၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထစီဝရံ၊ ဥတုနှီး သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၀၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အာသဝထစီဝရံ နာမ၊ အာဝသထစီဝရ မည်သည်ကား။ “ဥတုနိယော၊ ဥတုလာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တု၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇေယျာတိ၊ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇေယျဟူသည်ကား။ ဒွေတိဿော ရတ္တိယော၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်၍။ စတုတ္ထဒိဝသေ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့၌။ ဓောဝိတွာ၊ ဖွပ်၍။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ ဝါ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ ဝါ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၀၆။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ အနိဿဇ္ဇိတသညာ၊ မစွန့်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ နိဿဇ္ဇိတသညာ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ အနိဿဇ္ဇိတသညာ၊ မစွန့်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ နိဿဇ္ဇိတသညာ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၀၇။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပုန ပရိယာယေန၊ တစ်ဖန် အလှည့်အားဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဥတုနိယော၊ ဥတုလာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ ရှိသည် မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ၊ ခိုးသူလုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရိကာယ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အာဝသထော၊ ကျောင်းသည်။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ နီဟရာမ၊ ထုတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န နီဟရိဿာမ၊ မထုတ်ကုန်အံ့။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော ဘဏ္ဍာသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်အံ့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကို။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အဘိယုဉ္ဇိဿတိ၊ တရားတွေ့လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်သာလျှင်။ တံ အာဝသထံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာ၍။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ အပိ နီဟရိတ္ထ၊ ထုတ်ကြကုန်၏လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န နီဟရိမှာ၊ မထုတ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာဝသထေ၊ ကျောင်းကို။ ဍယှမာနေ၊ မီးလောင်သည်ရှိသော်။ ဘဏ္ဍကံ၊ ဥစ္စာကို။ န နီဟရိဿန္တိ နာမ၊ မထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၀၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမေယျ၊ ဖဲသွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၁၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အာဝသထော နာမ၊ ကျောင်းမည်သည်ကား။ ကဝါဋဗဒ္ဓေါ၊ တံခါးရွက် ဖွဲ့အပ်သော ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမေယျာတိ၊ အနိဿဇ္ဇိတွာ စာရိကံ ပက္ကမေယျဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနိယာ ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ ဝါ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ ဝါ၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ အာဝသထဿ၊ ကျောင်း၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အရံကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ အာဝသထဿ၊ ကျောင်း၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၁၁။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ အနိဿဇ္ဇိတသညာ၊ မစွန့်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ နိဿဇ္ဇိတသညာ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အကဝါဋဗဒ္ဓံ၊ တံခါးရွက် အဖွဲ့မရှိသော ကျောင်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ အနိဿဇ္ဇိတသညာ၊ မစွန့်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿဇ္ဇိတေ၊ စွန့်အပ်သည်၌။ နိဿဇ္ဇိတသညာ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၁၂။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၁၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၁၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ပရိယာပုဏေယျ၊ သင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၁၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာ နာမ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဗာဟိရကံ၊ သာသနာတော်မှ အပဖြစ်သော။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော အတတ်တည်း။
ပရိယာပုဏေယျာတိ၊ ပရိယာပုဏေယျဟူသည်ကား။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ပရိယာပုဏတိ၊ သင်ယူအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ပရိယာပုဏာတိ၊ သင်အံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၁၆။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ ပရိယာပုဏာတိ၊ သင့်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဓာရဏံ၊ ဆောင်ခြင်းကို။ ပရိယာပုဏာတိ၊ သင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂုတ္တတ္ထာယ၊ လုံခြုံစေခြင်းငှာ။ ပရိတ္တံ၊ အရံအတားကို။ ပရိယာပုဏာတိ၊ သင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-စိတ္တာဂါရဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေန္တိ၊ ပို့ချကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေဿန္တိ နာမ၊ ပို့ချကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေဿန္တိ နာမ၊ ပို့ချကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေန္တိ၊ ပို့ချကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေဿန္တိ နာမ၊ ပို့ချကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၁၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ်ကို။ ဝါစေယျ၊ ပို့ချငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၁၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာ နာမ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော အတတ် မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဗာဟိရကံ၊ သာသနာတော်မှ အပဖြစ်သော။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော အတတ်တည်း။
ဝါစေယျာတိ၊ ဝါစေယျဟူသည်ကား။ ပဒေန၊ ပုဒ်ဖြင့်။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာဖြင့်။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အက္ခရက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂၀။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဓာရဏံ၊ ဆောင်ခြင်းကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂုတ္တတ္ထာယ၊ လုံခြုံစေခြင်းငှာ။ ပရိတ္တံ၊ အရံအတားကို။ ဝါစေတိ၊ ပို့ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဉ္စမော၊ ငါးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စိတ္တာဂါရဝဂ္ဂေါ၊ စိတ္တာဂါရဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-အာရာမဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၂၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂါမကာဝါသေ၊ ရွာကျောင်း၌။ ဧကစီဝရာ၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ပဝိသိဿန္တိ နာမ၊ ဝင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသိဿန္တိ နာမ၊ ဝင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ပက္ကန္တာ၊ ဖဲသွားကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ နာဂမံသု၊ မလာကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ပစ္စာဂစ္ဆိံသု၊ ပြန်လာကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ အာရာမံ၊ အာရမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမတို့ကို။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာရာမံ၊ အာရမ်သို့။ နေ၀ သမ္မဇ္ဇိတ္ထ၊ တံမြက် မလှည်းကုန်သနည်း။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးရေကိုလည်းကောင်း။ န ဥပဋ္ဌာပိတ္ထ၊ မတည်ထားကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမော၊ အာရာမ်သို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န အာဂမိမှာ၊ မလာကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။
အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပက္ကမိတွာ၊ ဖဲသွားကုန်၍။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်သာလျှင်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ပစ္စာဂစ္ဆိံသု၊ ပြန်လာကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ပက္ကန္တာ၊ ဖဲသွားကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားကုန်မူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရမ်သို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသိမှာ၊ ဝင်ကုန်ပြီးသည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ (ပ)။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။ ၁၀၂၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တီ၊ သိလျက်။ သဘိက္ခုကံ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၂၅။ ယာ ပနတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ သိ၏ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်း။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ တေ ဝါ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။
သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အာရာမော နာမ၊ အာရာမ်မည်သည်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခမူလေပိ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်း။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ သော ပဒေသော၊ ထိုအရပ်သည်။ အာရာမော နာမ၊ အာရာမ်မည်၏။
အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသေယျာတိ၊ အနာပုစ္ဆာ အာရာမံ ပဝိသေယျဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရံ ဝါ၊ သာမဏေကိုလည်းကောင်း။ အာရာမိကံ ဝါ၊ အာရာမ်စောင့်ကိုလည်းကောင်း။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ အာရာမဿ၊ အာရာမ်၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အရံကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိက္ခတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ အာရာမဿ၊ အာရာမ်၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာသို့။ ဩက္ကာမေန္တိယာ၊ သက်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂၆။ သဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းရှိသည်၌။ သဘိက္ခုကသညာ၊ ရဟန်းရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းရှိသည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းရှိသည်၌။ အဘိက္ခုကသညာ၊ ရဟန်းမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာရာမံ၊ အာရာမ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းမရှိသည်၌။ သဘိက္ခုကသညာ၊ ရဟန်းရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းမရှိသည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းမရှိသည်၌။ အဘိက္ခုကသညာ၊ ရဟန်းမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၂၇။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သီသာနုလောကိကာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့် စောင်းကြည့်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာရာမေန၊ အာရာမ်ဖြင့်။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြိးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၀၂၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိ၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော၊ အရှင်ကပ္ပိတကသည်။ သုသာနေ၊ သင်းချိုင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တွင်။ မဟတ္တရာ၊ အထူးသဖြင့် ကြီးသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ၊ အရှင်ကပ္ပိတက၏။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ ဈာပေတွာ၊ မီးတိုက်ကုန်၍။ ထူပံ ကတွာ၊ စေတီပြုကုန်၍။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ တသ္မိံ ထူပေ၊ ထိုစေတီ၌။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော၊ အရှင်ကပ္ပိတကသည်။ တေန သဒ္ဒေန၊ ထိုအသံသည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ထူပံ၊ ထိုစေတီကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်၍။ ပကိရေသိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ဣမိနာ ကပ္ပိတကေန၊ ဤကပ္ပိတကသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ထူပေါ၊ စေတီကို။ ဘိန္နော၊ ဖျက်အပ်၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နံ၊ ထိုကပ္ပိတကကို။ ဃာတေမ၊ သတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မန္တေသုံ၊ တိုင်ပင်ကုန်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတော ဥပါလိဿ၊ အရှင်ဥပါလိအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင် ဥပါလိသည်။ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ၊ အရှင် ကပ္ပိတကအား။ ဧတမတ္ထွံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော၊ အရှင် ကပ္ပိတကသည်။ ဝိဟရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ နိလီနော၊ ပုန်းလျက်။ အစ္ဆိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ၊ အရှင် ကပ္ပိတက၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မတော ကပ္ပိတကဿ၊ အရှင်ကပ္ပိတက၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပါသာဏေဟိ စ၊ ကျောက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ လေဍ္ဍူဟိ စ၊ ခဲတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩတ္ထရာပေတွာ၊ ဖိစေ၍။ “ကပ္ပိတကော၊ ကပ္ပိတကသည်။ မတော၊ သေပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကပ္ပိတကော၊ အရှင်ကပ္ပိတကသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ အာယသ္မန္တံ ကပ္ပိတကံ၊ အရှင်ကပ္ပိတကကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “အယံ ကပ္ပိတကော၊ ဤကပ္ပိတကသည်။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ မန္တံ၊ အတိုင်ပင်ကို။ သံဟရိ နု ခေါ၊ ဆောင်လေသနည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေန ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ မန္တော၊ အတိုင်အပင်ကို။ သံဟဋော ကိရ၊ ဆောင်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာ၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ကာသာဝဋော၊ ဖန်ရည်စွန်းသော အဝတ်ကို ဝတ်သော။ မလမဇ္ဇနော၊ သူခပ်သိမ်းတို့၏ အညစ်အကြေးကို သုတ်သင်သော။ နိဟီနဇစ္စော၊ ယုတ်သော ဇာတ်ရှိသော။ အယံ၊ ဤဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ မန္တံ၊ အတိုင်အပင်ကို။ သံဟရိဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသိံသု၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အယျံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ အက္ကောသိဿန္တိ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပါလိံ၊ ဥပါလိကို။ အက္ကောသန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပါလိံ၊ ဥပါလိကို။ အက္ကောသိဿန္တိ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၂၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကို။ အက္ကောသေယျ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးငြားအံ့။ ပရိဘာသေယျ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၃၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းကို။ အက္ကောသေယျ ဝါတိ၊ အက္ကောသေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အက္ကောသဝတ္ထူဟိ၊ ဆဲရေးခြင်း၏ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးအံ့။ ဧတေသံ ဝါ၊ ထိုဆယ်ပါးသော ဆဲရေးခြင်း၏ အကြောင်းတို့တွင်လည်း။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးဖြင့်။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရိဘာသေယျ ဝါတိ၊ ပရိဘာသေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ ဥပဒံသေတိ၊ ပြအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၃၁။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုပသမ္ပန္နံ၊ သာမဏေကို။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညာ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သ့ို။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညာ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အက္ကောသတိ ဝါ၊ ဆဲရေးမူလည်း ဆဲရေးအံ့။ ပရိဘာသတိ ဝါ၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၃၂။ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ၊ အနက်ကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ၊ အဆုံးအမကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၀၃၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဏ္ဍနကာရိကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရိကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရိကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရိကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရိကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ၊ ထိုစဏ္ဍကာဠီအား။ ကမ္မေ၊ ကံကို။ ကရီယမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ “ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပက္ကန္တာ၊ ဖဲသွားပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂစ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ စဏ္ဍိကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဂစ္ဆန္တိယာ၊ လာသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ နေ၀ ပညပေသိ၊ မခင်း။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကဌလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ န ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ မထား။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦး ကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်း၍ မယူ။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ န အာပုစ္ဆိ၊ မပန်ကြား။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မယိ၊ ငါသည်။ အာဂစ္ဆန္တိယာ၊ လာသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ နေ၀ ပညပေသိ၊ မခင်းသနည်း။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကဌလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ န ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ မထားသနည်း။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦး ကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်း၍ မယူသနည်း။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ န အာပုစ္ဆိ၊ မပန်ကြားသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ယထာ ယံ ကာရဏံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ အနာထာယ၊ ကိုးကွယ်ရာ မရှိခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာ မရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣမာ ဘိက္ခုနိယော၊ ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ “အယံ၊ ဤစဏ္ဍကာဠီသည်။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိ။ အပ္ပညာတာ၊ မထင်ရှား။ ဣမိဿာ၊ ဤစဏ္ဍကာဠီအား။ ပတိဝတ္တာ၊ တားမြစ်တတ်သော။ ကာစိ၊ တစုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်၏။ ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်။ ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဒေါသံ ဝါ၊ ကံ၏ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နေ၀ ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စဏ္ဍီကတာ၊ ကြမ်းတမ်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ပရိဘာသိ၊ ရေရွတ်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ စဏ္ဍီကတာ၊ ကြမ်းတမ်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ပရိဘာသိဿတိ နာမ၊ ရေရွတ်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စဏ္ဍီကတာ၊ ကြမ်းတမ်းသော အဖြစ်ဖြင့်။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြာရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ စဏ္ဍီကတာ၊ ကြမ်းတမ်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။
ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ပရိဘာသိဿတိ နာမ၊ ရေရွတ်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၃၄။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ စဏ္ဍီကတာ၊ ကြမ်းတမ်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ပရိဘာသေယျ၊ ရေရွတ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၃၅။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခူနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
စဏ္ဍီကတာ နာမ၊ စဏ္ဍီကတာ မည်သည်ကား။ ကောဓနာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဂဏော နာမ၊ ဂဏ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပရိဘာသေယျာတိ၊ ပရိဘာသေယျဟူသည်ကား။ “ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်၏။ ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်။ ဧတာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကမ္မံ ဝါ၊ ကံကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဒေါသံ ဝါ၊ ကံ၏ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မဝိပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပျက်စီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မသမ္ပတ္တိံ ဝါ၊ ကံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နေ၀ ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုပသမ္ပန္နံ ဝါ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၃၆။ အတ္ထပုရေက္ခာရာယ၊ အနက်ကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရာယ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရာယ၊ အဆုံးအမကို ရှေးရှုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၁၀၃၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဘောဇေသိ၊ ဆွမ်းကျွေး၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သော။ ဉာတိကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ အယျာ၊ အရှင်မဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ သန္တပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ ဧထ၊ လာကြကုန်။ တုမှေပိ၊ သင်တို့ကိုလည်း။ သန္တပ္ပေဿာမိ၊ ရောင့်ရဲစေအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ကိံ သန္တပ္ပေဿသိ၊ အဘယ်သို့ ရောင့်ရဲစေလတ္တံ့နည်း။ ယာပိ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့ကိုလည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်၏။ တာပိ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်လည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရာနိ၊ အိမ်တို့သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ န စ ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တဿ ဗြဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရိတာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရိတာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရိတာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၁၀၃၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိမန္တိတာ ဝါ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပဝါရိတာဝါ၊ တန်ပြီဟု မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒေယျ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ ဝါ၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၃၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
နိမန္တိတာ နာမ၊ နိမန္တိတာ မည်သည်ကား။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘောဇနာနံ၊ ဘောဇဉ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်၏။
ပဝါရိတာ နာမ၊ ပဝါရိတာ မည်သည်ကား။ အသနံ၊ စားဆဲသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်သည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်၏။ အဘိဟရတိ၊ ရှေးရှုဆောင်၏။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ပယ်ခြင်းသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။
ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ် မည်သည်ကား။ ပဉ္စ ဘောဇနာနိ၊ ငါးပါးသော ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ အကြွင်းသည်။ ခါဒနီယံ နာမ၊ ခဲဖွယ်မည်၏။
ဘောဇနီယံ နာမ၊ ဘောဇဉ် မည်သည်ကား။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့သည်။ ဩဒနော၊ ထမင်းလည်းကောင်း။ ကုမ္မာသော၊ မုယောမုန့်လည်းကောင်း။ သတ္တု၊ မုန့်လုံးလည်းကောင်း။ မစ္ဆော၊ ငါးလည်းကောင်း။ မံသံ၊ အမဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။
“ခါဒိဿာမိ၊ ခဲအံ့။ ဘုဉ္စိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄၀။ နိမန္တိတေ၊ ဖိတ်အပ်သည်၌။ နိမန္တိတသညာ၊ ဖိတ်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမန္တိတေ၊ ဖိတ်အပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။”
ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမန္တိတေ၊ ဖိတ်အပ်သည်၌။ အနိမန္တိတသညာ၊ မဖိတ်အပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒတိ ဝါ၊ ခဲမူလည်း ခဲအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ စားမူလည်း စားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ အာဟာရတ္ထာယ၊ အာဟာရအကျိုးငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကပ်ခံအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ (ပ) ။
၁၀၄၁။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဝါရိတာ၊ ပဝါရိတ်မသင့်ဘဲ။ ယာဂုံ၊ ယာဂုံကို။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်တို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယေ၊ အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိသိခါယ၊ ခရီးအဆုံ၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနာ၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အညာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နာဂစ္ဆေယျုံ နာမ၊ မလာကုန်အံနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ဝါဠာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ သုနခါ၊ ခွေးတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်းတမ်းသော။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ စိက္ခလ္လော၊ ညွန်ရှိသော။ ဩကာသော၊ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ မာ အဂမိတ္ထ၊ မသွားကြကုန်လင့်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီပိ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ တဿာ ဝိသိခါယ၊ ထိုခရီးအဆုံ၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလိုငှာ။ စရမာနာ၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ န အာဂစ္ဆန္တိ၊ မလာကုန်သနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုလံ၊ အမျိုးကို။ မစ္ဆရာယိဿတိ နာမ၊ ဝန်တိုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။
ကုလံ၊ အမျိုးကို။ မစ္ဆရာယတိ၊ ဝန်တို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုလံ၊ အမျိုးကို။ မစ္ဆရာယိဿတိ နာမ၊ ဝန်တိုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၄၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကုလမစ္ဆရိနီ၊ အမျိုးကို ဝန်တိုခြင်းရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၄၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကုလံ နာမ၊ အမျိုးမည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
မစ္ဆရိနီ အဿာတိ၊ မစ္ဆရိနီ အဿဟူသည်ကား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နာဂစ္ဆေယျုံ၊ မလာကုန်အံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူမဲ့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုလဿ ဝါ၊ အမျိုး၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆိုအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄၅။ ကုလံ၊ အမျိုးကို။ န မစ္ဆရာယန္တီ၊ ဝန်မတိုသည်ဖြစ်၍။ သန္တံယေဝ၊ ထင်ရှားရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၁၀၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂါမကာဝသေ၊ ရွာငယ်ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်သနည်း။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသည်။ ကုတော ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆုာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၄၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျ၊ နေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၄၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသော နာမ၊ ကျောင်း မည်သည်ကား။ ဩဝါဒါယ ဝါ၊ အဆုံးအမ ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝါသာယ ဝါ၊ ဥပုသ်စသော သံဝါသ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ “ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄၉။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿုပဂတာ၊ ဝါသို့ ကပ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပက္ကန္တာ ဝါ၊ ဖဲသွားကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဝိဗ္ဘန္တာ ဝါ၊ လူထွက်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ကာလင်္ကတာ ဝါ၊ သေကုန်သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခသင်္ကန္တာ ဝါ၊ တိတ္ထိကျောင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အဘိက္ခုကေ၊ ရဟန်းယောကျ်ား မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂါမကာဝါသေ၊ ရွာငယ်ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတိ့ုကို။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှထကုန်သနည်း။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဝါရိတော၊ ဖိတ်အပ်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ န ပဝါရေမ၊ မဖိတ်ရကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ န ပဝါရေဿန္တိ နာမ၊ မဖိတ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ န ပဝါရေန္တိ၊ မဖိတ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ န ပဝါရေဿန္တိ နာမ၊ မဖိတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၅၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါမှ ထသည်ရှိသော်။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ န ပဝါရေယျ၊ မဖိတ်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၅၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနိ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝဿံဝုဋ္ဌာ နာမ၊ ဝါမှ ထသည်မည်ကား။ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပုရိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပစ္ဆိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌာ၊ ထပြီးသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ န ပဝါရဿောမိ၊ မဖိတ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၅၃။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၅၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံ ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုနုပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမ ကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဩဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမ ခံရာအရပ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဩဝါဒဿ၊ ဆုံးမခြင်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ယံမ္ပိ ဋ္ဌာနံ၊ အကြင်အရပ်သို့လည်း။ ဂစ္ဆေယျာမ၊ သွားကုန်ရာ၏။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်သို့သာလျှင်။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယာ၊ အရှင် ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဩဝဒန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမ ခံရာအရပ်သို့။ န ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မသွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမ ခံရာအရပ်သို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မသွားကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမ ခံရာအရပ်သို့။ န ဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သောသူတို့အားလည်။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၁၀၅၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဩဝါဒါယ ဝါ၊ အဆုံးအမ ခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝါသာယ ဝါ၊ ဥပုသ်စသော သံဝါသ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မသွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၅၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩဝါဒေါ နာမ၊ ဩဝါဒ မည်သည်ကား။ အဋ္ဌ ဂရုဓမ္မာ၊ ရှစ်ပါးသော ဂရုဓမ္မတို့တည်း။
သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသောကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက် ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသမည်၏။ “ဩဝါဒါယ ဝါ၊ အဆုံးအမခံခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝါသာယ ဝါ၊ ဥပုသ်စသော သံဝါသ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ န ဂစ္ဆိဿာမိ၊ မသွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၅၇။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိသေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ န ဂစ္ဆတိ၊ မသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၅၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပေါသထမ္ပိ၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ ဩဝါဒမ္ပိ၊ အဆုံးအမကိုလည်း။ န ယာစန္တိ၊ မတောင်းကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပေါသထမ္ပိ၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း။ န ပုစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မမေးကုန်ဘိသနည်း။ ဩဝါဒမ္ပိ၊ အလုံးစုံအမကိုလည်း။ န ယာစိဿန္တိ နာမ၊ မတောင်းကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပေါသထမ္ပိ၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ ဩဝါဒမ္ပိ၊ အဆုံးအမကိုလည်း။ န ယာစန္တိ၊ မတောင်းကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပေါသထမ္ပိ၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း။ န ပုစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မမေးကုန်ဘိသနည်း။ ဩဝါဒမ္ပိ၊ ဩဝါဒကိုလည်း။ န ယာစိဿန္တိ နာမ၊ မတောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၅၉။ “အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုသံဃတော၊ ရဟန်းယောကျ်ား သံဃာမှ။ ဥပေါသထပုစ္ဆကဉ္စ၊ ဥပုသ်နေ့ကို မေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဝါဒူပသင်္ကမနဉ္စ၊ အဆုံးအမ ခံခြင်းငှာ ကပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ ဓမ္မာ၊ နှစ်ပါးသော တရားတို့ကို။ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗာ၊ တောင့်တအပ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုလခွဲတစ်ကြိမ်ကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၆၀။ အနွဒ္ဓမာသန္တိ၊ အနွဒ္ဓမာသံဟူသည်ကား။ အနုပေါသထိကံ၊ ဥပုသ်နေ့တိုင်း။ ဥပေါသထော နာမ၊ ဥပေါသထ မည်သည်ကား။ ဥပေါသထာ၊ ဥပုသ်နေ့တို့သည်။ စာတုဒ္ဒသိကော စ၊ စာတုဒ္ဒသီဥပုသ်နေ့လည်းကောင်း။ ပန္နရသိကော စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးသော ဥပုသ်တို့တည်း။
ဩဝါဒေါ နာမ၊ ဩဝါဒ မည်သည်ကား။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဂရုဓမ္မာ၊ ဂရုဓမ္မတို့တည်း။ “ဥပေါသထမ္ပိ၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း။ န ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မမေးအံ့။ ဩဝါဒမ္ပိ၊ အဆုံးအမကိုလည်း။ န ယာစိဿာမိ၊ မတောင်းအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၆၁။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ န လဘတိ၊ မရအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ န ပုစ္ဆတိ၊ မမေးအံ့။ န ယာစတိ၊ မတောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ န ပုစ္ဆတိ၊ မမေးအံ့။ န ယာစတိ၊ မတောင်းအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
နဝမ သိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-အာရာမဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၆၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပသာခေ၊ ချက်အောက် ခက်မနှစ်ခု ဖြာရာအရပ်၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍံ၊ အိုင်းအမာကို။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကေနေကာ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ဘေဒါပေသိ၊ ခွဲစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ ဒူသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဥပက္ကမိ၊ လုံ့လပြု၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပဓာဝိတွာ၊ ပြေးလာ၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြုသနည်း။”” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပသာခေ၊ ချက်အောက် ခက်မနှစ်ခု ဖြာရာအရပ်၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍံ၊ အိုင်းအမာကို။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကေနေကာ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ဘေဒါပေဿတိ နာမ၊ ခွဲစေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပသာခေ၊ ချက်အောက် ခက်မနှစ်ခု ဖြာရာအရပ်၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍံ၊ အိုင်းအမာကို။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကေနေကာ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ဘေဒါပေသိ၊ ခွဲစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပသာခေ၊ ချက်အောက် ခက်မနှစ်ခု ဖြာရာအရပ်၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍံ၊ အိုင်းအမာကို။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကေနေကာ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ဘေဒါပေဿတိ နာမ၊ ခွဲစေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၆၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပသာခေ၊ ချက်အောက် ခက်မနှစ်ခု ဖြာရာအရပ်၌။ ဇာတံ၊ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍံ ဝါ၊ အိုင်းအမာကိုလည်းကောင်း။ ရုဓိတံ ဝါ၊ ကြွင်းသော အမာ သာမညကိုလည်းကောင်း။ သံဃံ ဝါ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကေနေကာ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ဘေဒါပေယျ ဝါ၊ ခွဲမူလည်း ခွဲစေငြားအံ့။ ဖာလာပေယျ ဝါ၊ ဖောက်မူလည်း ဖောက်စေငြားအံ့။ အာလိမ္ပာပေယျ ဝါ၊ ဆေးမူလည်း လိမ်းကျံစေငြားအံ့။ ဗန္ဓာပေယျ ဝါ၊ ကြပ်မူလည်း စည်းစေငြားအံ့။ မောစာပေယျ ဝါ၊ စည်းပြီးသော ကြပ်ကိုလည်း ဖြေစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၆၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပသာခံ နာမ၊ ပသာခ မည်သည်ကား။ အဓောနာဘိ၊ ချက်အောက်။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းအထက်။ ဇာတန္တိ၊ ဇာတံဟူသည်ကား။ တတ္ထ ဇာတံ၊ ထိုပသာခအရပ်၌ ပေါက်သော။ ဂဏ္ဍော နာမ၊ အိုင်းအမာ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂဏ္ဍော၊ အိုင်းအမာတည်း။ ရုဓိတံ နာမ၊ ရုဓိတ မည်သည်ကား။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝဏံ၊ အမာတည်း။ အနပလောကေတွာတိ၊ အနာပလောကေတွာဟူသည်ကား။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သံဃော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဂဏော နာမ၊ ဂိုဏ်းမည်သည်ကား။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ပုရိသော နာမ၊ ယောကျ်ားမည်သည်ကား။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားတည်း။ န ယက္ခော၊ ဘီလူးယောကျ်ား မဟုတ်။ န ပေတော၊ ပြိတ္တာယောကျ်ား မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား မဟုတ်။ ဒူသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သော သူတည်း။ သိဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဧကေနေကာတိ၊ ဧကေနေကာ ဟူသည်ကား။ ပုရိသော စေဝ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနီ စ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၆၅။ “ဘိန္ဒ၊ ခွဲလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိန္နေ၊ ခွဲသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဖာလေဟိ၊ ဖောက်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖာလိတေ၊ ဖောက်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဓောဝ၊ ဆေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓောဝိတေ၊ ဆေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အာလိမ္ပ၊ လိမ်းကျံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လိတ္တေ၊ လိမ်းကျံအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဗန္ဓာဟိ၊ ကျပ်စည်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဒ္ဓေ၊ ကျပ်စည်းအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မောစေဟိ၊ ဖြေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုတ္တေ၊ ဖြေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၆၆။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဘေဒါပေတိ ဝါ၊ ခွဲမူလည်း ခွဲစေငြားအံ့။ ဖာလာပေတိ ဝါ၊ ဖောက်မူလည်း ဖောက်စေငြားအံ့။ ဓောဝါပေတိ ဝါ၊ ဖန်မူလည်း ဆေးစေငြားအံ့။ အာလိမ္ပာပေတိ ဝါ၊ ဆေးမူလည်း လိမ်းကျံစေငြားအံ့။ ဗန္ဓာပေတိ ဝါ၊ ကြပ်မူလည်း စည်းစေငြားအံ့။ မောစာပေတိ ဝါ၊ ဖြေမူလည်း ဖြေစေငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော သူသည်။ ဒုတိယိကာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အာရာမဝဂ္ဂေါ၊ အာရာမဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၁-ပဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၆၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အယျာယ၊ အရှင်မအား။”
ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ ဂရုဘာရာ၊ လေးသော ကိုယ်ဝန်ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတိ့ုသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၆၈။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၆၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဂဗ္ဘိနီ နာမ၊ ဂဗ္ဘိနီ မည်သည်ကား။ အာပန္နသတ္တာ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သော မိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၇၀။ ဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမ၌။ ဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမ၌။ အဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိသော မိန်းမ၌။ ဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိသော မိန်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂဗ္ဘိနိယာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိသော မိန်းမ၌။ အဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၇၁။ ဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော မိန်းမကို။ အဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဂဗ္ဘိနိံ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိသော မိန်းမကို။ အဂဗ္ဘိနိသညာ၊ ကိုယ်ဝန်မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၀၇၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္ဇင်းခံကုန်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အယျာယ၊ အရှင်မအား။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ အယျာ၊ အရှင်မသည်။ သဒုတိယိကာ၊ သားငယ်အဖော်ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္ဇင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၇၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါယန္တိံ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၇၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပါယန္တီ နာမ၊ ပါယန္တိ မည်သည်ကား။ မာတာ ဝါ၊ အမိရင်းသည်လည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဓာတိ ဝါ၊ နို့ထိမ်းသည်လည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။
ဝုဋ္ဌာပေယျာ တိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၇၅။ ပါယန္တိယာ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမ၌။ ပါယန္တိသညာ၊ နို့စို့သားငယ် ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါယန္တိယာ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါယန္တိယာ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမ၌။ အပါယန္တိသညာ၊ နို့စို့သားငယ် မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပါယန္တိယာ၊ နို့စို့သားငယ် မရှိသော မိန်းမ၌။ ပါယန္တိသညာ၊ နို့စို့သားငယ်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပါယန္တိယာ၊ နိုစို့သားငယ် မရှိသော မိန်းမ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပါယန္တိယာ၊ နို့စို့သားငယ် မရှိသော မိန်းမ၌။ အပါယန္တိသညာ၊ နိုစို့သားငယ် မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၇၆။ ပါယန္တိံ၊ နိုစို့သားငယ်ရှိသော မိန်းမကို။ အပါယန္တိသညာ၊ နိုစို့သားငယ် မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပါယန္တိံ၊ နိုစို့သားငယ် မရှိသော မိန်းမကို။ အပါယန္တိသညာ၊ နိုစို့သားငယ် မရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၀၇၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ တာယ သိက္ခမာနာယ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည် ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်ပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၀၇၈။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ သိက္ခမာနာ၊ ဤသိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိယာ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၁၀၇၉။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်ကို။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “ပါဏာတိပါတာဝေရမဏိံ၊ သူ၏အသက်ကို လျှင်စွာချခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်မပေးသော သူ၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ အဗြဟ္မစရိယာ၊ မမြတ်သော အကျင့်မှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ သုရာမေရယမဇ္ဇပ္ပမာဒဋ္ဌနာ၊ ယစ်ခြင်း မေ့လျောခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်မှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျုးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေ့လွဲ ညစာကို စားခြင်းမှ။ ဝေရမဏိ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျုးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၈၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၈၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရပ်၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ အသိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီးသော။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ကုပိတာ၊ ပျက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျ ဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈၂။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မကညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈၃။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၁၀၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခာမာန်တို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန် မဟုတ်ကုနု်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သေးသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သေးသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သေးသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြိးသော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။
ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ ဝစနီယော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်ပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၀၈၅။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ သိက္ခမာနာ၊ ဤသိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ သိက္ခမာနာ၊ ဤသိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိယာ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၈၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၈၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ သိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ အသမ္မတာ နာမ၊ အသမ္မတာ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈၈။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈၉။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင်။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၁၀၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အက္ခမာ၊ သည်းမခံနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှက်, ခြင်, လေ, နေ, ပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာရောက်ကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ စပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းမခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲတော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမသည်။ အက္ခမာ၊ သည်းမခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှက်, ခြင်, လေ, နေ, ပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာရောက်ကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ စပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းမခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမသည်။ ခမာ၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှက်, ခြင်, လေ, နေ, ပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာရောက်ကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ စပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၁၀၉၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် မပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၀၉၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဦနဒွါဒသဝဿာ နာမ၊ ဦနဒွါဒသဝဿာ မည်သည်ကား။ အပ္ပတ္တဒွါဒသဝဿာ၊ မရောက်သေးသော တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိသော။ ဂိဟိဂတာ နာမ၊ ဂိဟိဂတာ မည်သည်ကား။ ပုရိသန္တရဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၉၃။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနဒွါဒသဝဿသညာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်သည်၌။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သည်၌။ ဦနဒွါဒသဝဿသညာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သည်၌။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၉၄။ ဦနဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အောက် ယုတ်သော မိန်းမကို။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ တဆယ်နှစ်နှစ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော မိန်းမကို။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၁၀၉၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ တာယ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သံဃ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၀၉၆။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်လော့။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ အမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိယာ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ သာ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျှင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တိ့ုပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးဘဲ။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏ (ပ)။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေ့လွဲညစာကို စားခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးဘဲ။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၀၉၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ မကျင့်အပ်သော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်းပြကြကုန်လော့။
၁၀၉၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ၊ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ မည်သည်ကား။ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိသော။ ဂဟိဂတာ နာမ၊ ဂိဟိဂတာ မည်သည်ကား။ ပုရိသန္တရဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ အသိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာကိုလည်း။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီးသော။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ကုပိတာ၊ ပျက်၏။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၉၉။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀၀။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၀၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်တို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန် မဟုတ်ကုန်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုရိဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာန သမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ တာယ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၁၀၂။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဥတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိယာ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတာယ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၀၃။ ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၀၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ၊ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ မည်သည်ကား။ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိသော။ ဂိဟိဂတာ နာမ၊ ဂိဟိဂတာ မည်သည်ကား။ ပုရိသန္တရဂတာ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော မိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ သိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။ အသမ္မတာ နာမ၊ အသမ္မတာ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀၅။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀၆။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ဂိဟိဂတံ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး သွားလာဖူးသော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၀၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှာတိ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်။ န အနုဂ္ဂဏှာပေတိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေ။
တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှိဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်ဘိသနည်း။ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿတိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှာတိ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်။ န အနုဂ္ဂဏှာပေတိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှိဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်ဘိသနည်း။ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿတိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၀၈။ ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှေယျ၊ မိမိမူလည်း မချီးမြှင့်ငြားအံ့။ န အနုဂ္ဂဏှာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၀၉။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဟဇီဝိနီ နာမ၊ သဟဇီဝိနီ မည်သည်ကား။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝုဋ္ဌာပေတွာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေတွာဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။
နေ၀ အနုဂ္ဂဏှေယျာတိ၊ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဥဒ္ဒေသေန ဝါ၊ ပါဠိသင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆာယ ဝါ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩဝါဒေန ဝါ၊ အဆုံးအမဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုသာသနိယာ ဝါ၊ ကံမြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ န အနုဂ္ဂဏှေယျ၊ မချီးမြှင့်ငြားအံ့။
န အနုဂ္ဂဏှာပေယျာတိ၊ န အနုဂ္ဂဏှာပေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းအံ့။ “ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှိဿာမိ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်အံ့။ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၁၀။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာ၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှိဿာမိ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်အံ့။ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နေ၀ အနုဂ္ဂဏှိဿာမိ၊ မိမိလည်း မချီးမြှင့်အံ့။ န အနုဂ္ဂဏှာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မချီးမြှင့်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၁၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ဝုဋ္ဌာပိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနိံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓန္တိ၊ အစဉ်မလိုက်ကုန်။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုဋ္ဌာပိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနိံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓိဿန္တိ နာမ၊ အစဉ်မလိုက်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုဋ္ဌာပိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနိံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓန္တိ၊ အစဉ်မလိုက်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုဋ္ဌာပိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနိံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓိဿန္တိ နာမ၊ အစဉ်မလိုက်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၁၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝုဋ္ဌာပိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနိံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသို့။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓေယျ၊ အစဉ်မလိုက်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၁၃။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝုဋ္ဌာပိတန္တိ၊ ဝုဋ္ဌာပိတံဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒိတံ၊ ပဉ္စင်းခံသော။ ပဝတ္တိနီ နာမ၊ ပဝတ္တိနီ မည်သည်ကား။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓေယျာတိ၊ နာနုဗန္ဓေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဥပဋ္ဌာဟေယျ၊ မလုပ်ကျွေးငြားအံ့။ “ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ နာနုဗန္ဓိဿာမိ၊ အစဉ်မလိုက်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၁၄။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မသည်။ ဗာလာ ဝါ၊ မိုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အလဇ္ဇိနီ ဝါ၊ အလဇ္ဇီမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နာနုဗန္ဓတိ၊ အစဉ်မလိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နာနုဗန္ဓတိ၊ အစဉ်မလိုက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ဂဗ္ဘိနီဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ် သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ နေ၀ ဝူပကာသေတိ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍မသွား။ န ဝူပကာသာပေတိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေ။ သာမိကော၊ လင်သည်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ နေ၀ ဝူပကာသေဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားဘိသနည်း။ န ဝူပကာသာပေဿတိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေဘိသနည်း။ သာမိကော၊ လင်သည်။
အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်းယူ၏။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ပက္ကန္တာ၊ ဖဲသွားသည်။ သစေ အဿ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သာမိကော၊ လင်သည်။ န စ ဂဏှေယျ၊ မဖမ်းယူရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ နေ၀ ဝူပကာသေတိ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွား။ န ဝူပကာသာပေတိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍မသွားစေ။ သာမိကော၊ လင်သည်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ နေ၀ ဝူပကာသေဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားဘိသနည်း။ န ဝူပကာသာပေဿတိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေဘိသနည်း။ သာမိကော၊ လင်သည်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၁၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သဟဇီဝိနိံ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ၊ ခြောက်ယူဇနာ ငါးယူဇနာတို့ တိုင်တိုင်လည်း။ နေ၀ ဝူပကာသေယျ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားငြားအံ့။ န ဝူပကာသာပေယျ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၁၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဟဇီဝိနီ နာမ၊ သဟဇီဝိနီ မည်သည်ကား။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနီ၊ အတူနေ တပည့်မကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝုဋ္ဌာပေတွာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေတွာ ဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံ၍။ နေ၀ ဝူပကာသေယျာတိ၊ နေ၀ ဝူပကာသေယျ ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဝူပကာသေယျ၊ ခေါ်၍ မသွားငြားအံ့။ န ဝူပကာသာပေယျာတိ၊ န ဝူပကာသာပေယျ ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းအံ့။ “အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆပ္ပဉ္စယောဇနာနိပိ၊ ခြောက်ယူဇနာ ငါးယူဇနာတို့ တိုင်တိုင်လည်း။ နေ၀ ဝူပကာသေဿာမိ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားအံ့။ န ဝူပကာသာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၁၈။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာ၍။ ဒုတိယိကံ၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နေ၀ ဝူပကာသေဿာမိ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားအံ့။ န ဝူပကာသာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နေ၀ ဝူပကာသေဿာမိ၊ မိမိလည်း ခေါ်၍ မသွားအံ့။ န ဝူပကာသာပေဿာမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ခေါ်၍ မသွားစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဂဗ္ဘိနိဝဂ္ဂေါ၊ ဂဗ္ဘိနီဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၁-ပဌမ သိက္ခာပုဒ်
၁၁၁၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမတို့သည်။ အက္ခမာ၊ သည်းမခံနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။”
ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ မှက်, ခြင်, လေ, နေ, ပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာရောက်ကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ စပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေအပ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အနဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းမခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ် နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနဝီသတိဝဿာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမသည်။ အက္ခမာ၊ သည်းမခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အနဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းမခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိဝဿာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာ ဧဝ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော သာမဏေမသည်သာလျှင်။ ခမာ၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း (ပ)။ ပါဏာဟရာ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဓိဝါသကဇာတိကာ၊ သည်းခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၂၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ် နှစ်ဆယ်မပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၂၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သော သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဦနဝီသတိဝဿာ နာမ၊ ဦနဝီသတိဝဿာ မည်သည်ကား။ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿာ၊ မရောက်သေးသော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ နာမ၊ ကုမာရိဘူတာ မည်သည်ကား။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂၂။ ဦနဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သည်၌။ ဦနဝီသတိဝဿသညာ၊ အနှစ် နှစ်ဆယ် မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၌။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် မပြည့်သည်၌။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်၌။ ဦနဝီသတိဝဿသညာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်အောက် ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏ
ဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်၌။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ အနှစ် နှစ်ဆယ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၂၃။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်အောက် ယုတ်သော သာမဏေမကို။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော သာမဏေမကို။ ပရိပုဏ္ဏသညာ၊ အနှစ် နှစ်ဆယ် ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၁၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာမရှိဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုသာမဏေမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတ သိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာမရှိဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာမရှိဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာမရှိဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌာရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ အဋ္ဌာရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ တာယ၊ ထိုသာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပုခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ အဋ္ဌာရသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၁၂၅။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ အဋ္ဌာရသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤသာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အဋ္ဌာရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ အဋ္ဌရသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤသာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အဋ္ဌာရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမအား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိံ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင် အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အဋ္ဌရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိယာ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အဋ္ဌာရသဝဿာယ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခာသမ္မုတိ၊ သိက္ခာသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
အဋ္ဌာရသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သာ၊ ထိုသာမဏေမကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျှင်စွာချခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏ (ပ)။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေလွဲညစာကို စားခြင်းမှ။ ဝေရမဏိံ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဝီတိက္ကမ္မ၊ မလွန်ကျူးမူ၍။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်ခြင်းကို။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန် အံ့နည်း။
၁၁၂၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော သာမဏေမကို။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အသိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်သော သိက္ခာမရှိဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၂၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ နာမ၊ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿ မည်သည်ကား။ ပတ္တဝီသတိဝဿာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ နာမ၊ ကုမာရိဘူတာ မည်သည်ကား။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိ ဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အသိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ အသိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာကိုလည်း။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီးသော။ သိက္ခာ ဝါ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ကုပိတာ၊ ပျက်၏။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂၈။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂၉။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၁၃၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်တို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တာ၊ ထိုသာမဏေမတို့သည်။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန် မဟုတ်ကုန်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။”” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖတ် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမပါတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၁၃၁။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွနု်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤသာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤသာမဏေမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာယ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတာယ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သာမဏေမအား။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၃၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတံ၊ မသမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၃၃။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာဘိက္ခုနိ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ နာမ၊ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿာ မည်သည်ကား။ ပတ္တဝီသတိဝဿာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော။ ကုမာရိဘူတာ နာမ၊ ကုမာရိဘူတာ မည်သည်ကား။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒွေ ဝဿာနီတိ၊ ဒွေ ဝဿာနိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သိက္ခိတသိက္ခာ နာမ၊ သိက္ခိတသိက္ခာ မည်သည်ကား။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ အသမ္မတာ နာမ၊ အသမ္မတာ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျ ဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၃၄။ ဓမ္မေကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၃၅။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿံ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်ပြည့်သော။ ကုမာရိဘူတံ၊ ကုမာရီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခံ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်သော သာမဏေမကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၁၁၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိြုပည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ ယုတ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိလျက်။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိယောပိ၊ အတူနေ တပည့်မတို့သည်လည်း။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ ယုတ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိလျက်။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတိ့ုသည်။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ ယုတ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိလျက်။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ ယုတ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိလျက်။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၃၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဦနဒွါဒသဝဿာ၊ ယုတ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိလျက်။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၃၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဦနဒွါဒသဝဿာ နာမ၊ ဦနဒွါဒသဝဿာ မည်သည်ကား။ အပ္ပတ္တဒွါဒသဝဿာ၊ မရောက်အပ်သေးသော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။
ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၃၉။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၄၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိနိယောပိ၊ အတူနေ တပည့်မတို့သည်လည်း။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်။ အဗျတ္တာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်။
ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပ္ပိယံ ဝါ၊ အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အကပ္ပိယံ ဝါ၊ မအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ (ပ)။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ဂဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိပါ၏။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမတည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ “အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာ၏လော။ လဇ္ဇိနီ၊ လဇ္ဇီမလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗာ၊ ပိုင်းခြားအပ်၏။ ဗာလာ စ၊ မိုက်သည်လည်း။ အလဇ္ဇိနီ စ၊ အလဇ္ဇီမည်သည်လည်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ ဗာလာ၊ မိုက်သည်။ လဇ္ဇိနီ၊ လဇ္ဇီမသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာသည်။ အလဇ္ဇိနီ၊ အလဇ္ဇီမသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ ဗျတ္တာ စ၊ လိမ္မာသည်လည်း။ လဇ္ဇိနီစ၊ လဇ္ဇီမည်သည်လည်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဗျတ္တာယ၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလာယ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၁၄၁။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
အယျေ၊ အရှင်မတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿာ အယျာယ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိယာ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿာ၊ အကြင်အရှင်မသည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သာ၊ ထိုအရှင်မသည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာယ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၄၂။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၄၃။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ နာမ၊ ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသဝဿ မည်သည်ကား။ ပတ္တဒွါဒသဝဿာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။
အသမ္မတာ နာမ၊ အသမ္မတာ မည်သည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၄၄။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညာ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၄၅။ ပရိပဏ္ဏဒွါဒသဝဿာ၊ ပြည့်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရှိသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၁၁၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။
ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိ သံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ စဏ္ဍာကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ပိုင်းခြား၍။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်အား။ ဝုဋ္ဌာပိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ န အဒါသိ၊ မပေး။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိ၊ ဝန်ခံ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိသံဃော၊ ရဟန်းမိန်းမ သံဃာသည်။ အညာသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဗာလာ နူန၊ မိုက်သလော။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ အလိဇ္ဇိနီ နူန၊ အလဇ္ဇီမလော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အညာသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ယံ ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိံ၊ အကြင်ဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တံ၊ ထိုဝုဋ္ဌာပနသမ္မုတိကို။ မယှမေဝ၊ ငါအားသာလျှင်။ န ဒေတိ၊ မပေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ စဏ္ဍကာဠီ၊ အရှင်မ စဏ္ဍကာဠီသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင့်အား။ ဝုဋ္ဌာပိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်အား။ ဝုဋ္ဌာပိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်တော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ စဏ္ဍကာဠီ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင့်အား။ ဝုဋ္ဌာပိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြကုန်အံ့နည်း။
၁၁၄၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင့်အား။ ဝုဋ္ဌာပိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၄၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အလံ တာ၀ တေ အယျေ ဝုဋ္ဌာပိတေနာတိ၊ အလံ တာ၀ တေ အယျေ ဝုဋ္ဌာပိတေနဟူသည်ကား။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင့်အား။ ဥပသမ္ပာဒိတေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသဖြင့်။ တာ၀ အလံ၊ အကျိုးမရှိသေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခီယနဓမ္မံ၊ ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၄၉။ ပကတိယာ၊ သဘောအားဖြင့်။ ဆန္ဒာ၊ ချစ်ခြင်းကြောင့်။ ဒေါသာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ မောဟာ၊ တွေဝေခြင်းကြောင့်။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကရောန္တံ၊ ပြုသောသူကို။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၅၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ သိက္ခမာနံ၊ ထိုသိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သစေ ဒဿသိ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေး။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သစေ ဒဿသိ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးဘိသနည်း။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သစေ ဒဿသိ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေး။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သစေ ဒဿသိ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးဘိသနည်း။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၅၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သစေ ဒဿသိ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးငြားအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၅၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။
သစေ မေ တွံ အယျေ စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ၊ သစေ မေ တွံ အယျေ စီဝရံ ဒဿသိ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ၊ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီဟူသည်ကား။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသည်ရှိသော်။
နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးငြားအံ့။
န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ၊ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းငြားအံ့။ “နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၅၃။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၈-အဋ္ဌမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၅၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ထုလ္လနန္ဒံ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ သိက္ခမာနံ၊ ထိုသိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သစေ အနုဗန္ဓိဿသိ၊ အကယ်၍ အစဉ်လိုက်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အစဉ်လိုက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေး။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သစေ အနုဗန္ဓိဿသိ၊ အကယ်၍ အစဉ်လိုက်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အစဉ်လိုက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးဘိသနည်း။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သစေ အနုဗန္ဓိဿသိ၊ အကယ်၍ အစဉ်လိုက်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အစဉ်လိုက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေး။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သစေ အနုဗန္ဓိဿသိ၊ အကယ်၍ အစဉ်လိုက်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အစဉ်လိုက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးဘိသနည်း။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿတိ နာမ၊ မပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၅၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ သစေ အနုဗန္ဓိဿသိ၊ အကယ်၍ အစဉ်လိုက်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အစဉ်လိုက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။
အနန္တရာယိကိနီ၊ အန္တရာယ်မရှိဘဲ။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးငြားအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၅၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။
သစေ မေ တွံ အယျေ ဒွေ အနုဗန္ဓိဿသီတိ၊ သစေ မေ တွံ အယျေ ဒွေ ဝဿာနိ အနုဗန္ဓိဿသိဟူသည်ကား။ ဒွေ သံဝစ္ဆရာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဥပဋ္ဌဟိဿသိ၊ လုပ်ကျွေးအံ့။
ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီတိ၊ ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့လုပ်ကျွေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။
သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီတိ၊ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီဟူသည်ကား။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။
နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ န ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးငြားအံ့။
န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျာတိ၊ န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ န အာဏာပေယျ၊ မစေခိုင်းငြားအံ့။ “နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိတ္တမတ္တေ၊ ချကာမျှ၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၅၇။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာ၍။ န လဘတိ၊ မရအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နေ၀ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ မိမိလည်း ပဉ္စင်းခံ၍ မပေးအံ့။ ဝုဋ္ဌာပနာယ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျ၊ မပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၉-နဝမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၅၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရိသသံသဋ္ဌံ၊ ကြီးသော ယောကျ်ားနှင့် ရောနှောသော။ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ၊ သူငယ်နှင့် ရောနှောသော။ စဏ္ဍိံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ သောကာဝါသံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ နှလုံးတွင်း၌ စိုးရိမ်ခြင်းကို သွင်းတတ်သော။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ပုရိသသံသဋ္ဌံ၊ ကြီးသော ယောကျ်ားနှင့် ရောနှောသော။ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ၊ သူငယ်နှင့် ရောနှောသော။ စဏ္ဍိံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ သောကာဝါသံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ နှလုံးတွင်း၌ စိုးရိမ်ခြင်းကို သွင်းတတ်သော။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရိသသံသဋ္ဌံ၊ ကြီးသော ယောကျ်ားနှင့် ရောနှောသော။ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ၊ သူငယ်နှင့် ရောနှောသော။ စဏ္ဍိံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ သောကာဝါသံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ နှလုံးတွင်း၌ စိုးရိမ်ခြင်းကို သွင်းတတ်သော။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။
ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရိသသံသဋ္ဌံ၊ ကြီးသော ယောကျ်ားနှင့် ရောနှောသော။ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ၊ သူငယ်နှင့် ရောနှောသော။ စဏ္ဍိံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ သောကာဝါသံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ နှလုံးတွင်း၌ စိုးရိမ်ခြင်းကို သွင်းတတ်သော။ စဏ္ဍကာဠိံ၊ စဏ္ဍကာဠီ အမည်ရှိသော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကြကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၅၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုရိသသံသဋ္ဌံ၊ ကြီးသော ယောကျ်ားနှင့် ရောနှောသော။ ကုမာရကသံသဋ္ဌံ၊ သူငယ်နှင့် ရောနှောသော။ စဏ္ဍိံ၊ ကြမ်းတမ်းသော။ သောကာဝါသံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ နှလုံးတွင်း၌ စိုးရိမ်ခြင်းကို သွင်းတတ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၆၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပုရိသော နာမ၊ ယောကျ်ားမည်သည်ကား။ ပတ္တဝီသတိဝဿော၊ ရောက်အပ်ပြီးသော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော ယောကျ်ားတည်း။ ကုမာရကော နာမ၊ သူငယ်မည်သည်ကား။ အပ္ပတ္တဝီသတိဝဿော၊ မရောက်အပ်သေးသော အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိသော ယောကျ်ားတည်း။ သံသဋ္ဌာ နာမ၊ ရောနှောသည် မည်သည်ကား။ အနနုလောမိကေန၊ မလျောက်ပတ်သော။ ကာယိကဝါစသိကေန၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ရောနှောခြင်း နှုတ်၌ဖြစ်သော ရောနှောခြင်းဖြင့်။ သံသဋ္ဌာ၊ ရောနှောခြင်းတည်း။ စဏ္ဍီ နာမ၊ စဏ္ဍီ မည်သည်ကား။ ကောဓနာ၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသော သိက္ခမာန်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သောကာဝါသာ နာမ၊ သောကာဝါသ မည်သည်ကား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးသော ယောကျ်ားတို့အား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသို့။ အာဝိသတိ၊ ဝင်၍ နေတတ်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သောကာဝါသာ နာမ၊ သောကဝါသ မည်၏။ သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၆၁။ အဇာနန္တီ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
နဝမသိက္ခာပဒံ၊ နဝမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၁၀-ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၆၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မာတာပိတူဟိပိ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ မာတာပိတရောပိ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကောပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ
နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မာတာပိတူနံပိ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကဿပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ မာတာပိတူဟိပိ၊ အမိအဘတို့သည် လည်းကောင်း။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မာတာပိတူဟိပိ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မာတာပိတူဟိပိ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၆၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ မာတာပိတူဟိ ဝါ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ သာမိကေန ဝါ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၆၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီတိဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတာပိတရော နာမ၊ အမိအဘတို့မည်သည်ကား။ ဇနကာ၊ ဖြစ်စေတတ်သော အမိအဘတို့ကို။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သာမိကော နာမ၊ လင်မည်သည်ကား။ ယေန၊ အကြင်ယောက်ျားသည်။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောက်ျားသည်။ သာမိကော နာမ၊ လင်မည်၏။ အနနုညာတာတိ၊ အနနုညာတာဟူသည်ကား။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ “ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၆၅။ အဇာနန္တီ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၁၁-ဧကာဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၆၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေး၍ မွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။
ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သန္နိပါတေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သိက္ခာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ န တာ၀ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းမခံသေး။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တံ၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကံ၊ ကဋမောဒကတိဿကိုလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တံ၊ သမုဒ္ဒဒတ္တကိုလည်းကောင်း။ သန္နိပါတေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေသိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ ထုလ္လနန္ဒာ၊ အရှင်မ ထုလ္လနန္ဒာသည်။ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန၊ သိုးလေပြီးသော ဆန္ဒပေးခြင်းဖြင့်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန၊ သိုးလေပြီးသော ဆန္ဒပေးခြင်းဖြင့်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ထုလ္လနန္ဒာ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန၊ သိုးလေပြီးသော ဆန္ဒပေးခြင်းဖြင့်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿတိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၆၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေန၊ သိုးလေပြီးသော ဆန္ဒပေးခြင်းဖြင့်။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၆၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမကို (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေနာတိ၊ ပါရိဝါသိကဆန္ဒဒါနေနဟူသည်ကား။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန်မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၆၉။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဧကာဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၁၂-ဒွါဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၇၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဥပဿယော၊ ကျောင်းသည်။ န သမ္မတိ၊ မဆန့်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဥပဿယော၊ ကျောင်းသည်။ န သမ္မတိ၊ မဆန့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၇၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၇၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနုဝဿန္တိ၊ အနုဝဿံဟူသည်ကား။ အနုသံဝစ္ဆရံ၊ နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း။ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဝုဋ္ဌာပေယျဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။
“ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇၃။ ဧကန္တရိကံ၊ တစ်နှစ်ခြား။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒွါဒသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၈-ကုမာရီဘူတဝဂ်
၁၃-တေရသမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၇၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဥပဿယော၊ ကျောင်းသည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ န သမ္မတိ၊ မဆန့်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဥပဿယော၊ ကျောင်းသည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ န သမ္မတိ၊ မဆန့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။
ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၇၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဧကံ ဝဿံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၇၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧကံ ဝဿန္တိ၊ ဧကံ ဝဿံ ဟူသည်ကား။ ဧကံ သံဝစ္ဆရံ၊ တစ်နှစ်တည်း၌။ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေယျာတိ၊ ဒွေ ဝုဋ္ဌာပေယျ ဟူသည်ကား။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။
“ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏံ ဝါ၊ ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ အာစရိနိံ ဝါ၊ ဆရာမကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ၊ ရှာအံ့။ သီမံ ဝါ၊ သိမ်ကိုလည်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ဒုက္ကဋာ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ ဥပဇ္ဈာယာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ်မအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဏဿ စ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ အာစရိနိယာ စ၊ ဆရာမအားလည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇၇။ ဧကန္တရိကံ၊ တစ်နှစ်ခြား။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တေရသမသိက္ခာပဒံ၊ တေရသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကုမာရိဘူတဝဂ္ဂေါ၊ ကုမာရိဘူတဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၁-ပဌမ သိက္ခာပုဒ်
၁၁၇၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။
“ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီးဖိနပ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီးဖိနပ်ကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနာယ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၈၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၈၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘာရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂိလာနာ နာမ၊ အဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမအား။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂိလာနာ နာမ၊ အဂိလာနမည်၏။
ဂိလာနာ နာမ၊ ဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမအား။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ နာမ၊ ဂိလာနမည်၏။
ဆတ္တံ နာမ၊ ထီးမည်သည်ကား။ ဆတ္တာနိ၊ ထီးတို့သည်။ မဏ္ဍလဗဒ္ဓံ၊ အဝန်းဖွဲ့အပ်သော။ သလာကဗဒ္ဓံ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော။ သေတစ္ဆတ္တံ၊ ထီးဖြူလည်းကောင်း။ ကိလဉ္ဇစ္ဆတ္တံ၊ နှီးဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော ထီးလည်းကောင်း။ ပဏ္ဏစ္ဆတ္တံ၊ သစ်ရွက်ဖြင့် ပြုအပ်သော ထီးလည်းကောင်း။ ဓာရေယျာတိ၊ ဓာရေယျဟူသည်ကား။ သကိံပိ၊ တစ်ကြိမ်လည်း။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၈၂။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဥပါဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ န ဓာရေတိ၊ မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ န ဓာရေတိ၊ မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီး ဖိနပ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၈၃။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာရာမေ၊ အာရာမ်၌လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရေ၊ အာရာမ်၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့် (ပ)။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၂-ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၁၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယိဿန္တိ နာမ၊ သွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင် (ပ)။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနာယ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၈၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၈၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂိလာနာ နာမ၊ အဂိလာန မည်သည်ကား။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။
ဂိလာနာ နာမ၊ ဂိလာန မည်သည်ကား။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။
ယာနံ နာမ၊ ယာဉ်မည်သည်ကား။ ဝယှံ၊ ပေါင်းချုပ်သည်လည်းကောင်း။ ရထော၊ ရထားသည်လည်းကောင်း။ သကဋံ၊ လှည်းသည်လည်းကောင်း။ သန္ဒမာနိကာ၊ သံလျှင်းသည်လည်းကောင်။ သိဝိကာ၊ ထမ်းစင်သည်လည်းကောင်။ ပါဋင်္ဃီ၊ ပုဆိုးသံလျှင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာနံ နာမ၊ ယာဉ်မည်၏။
ယာယေယျာတိ၊ ယာယေယျဟူသည်ကား။ သကိံပိ၊ တစ်ကြိမ်လည်း။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၈၈။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ယာယတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၈၉။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒုတိယသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၃-တတိယသိက္ခာပုဒ်
၁၁၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကုလူပိကာ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ ဣမံ သင်္ဃာဏိံ၊ ဤခါးကြိုးကို။ အမုကာယ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သစေ ဂစ္ဆာမိ၊ အကယ်၍ သွားသည်ဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိဿရော၊ ဖောက်ပြန်သော အသံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိမုဉ္စိတွာ၊ ခါး၌ စွပ်၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တဿာ၊ ထိုခါးကြိုး၏။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းခရီး၌။ သုတ္တကေ၊ ချည်ကြိုးသည်။ ဆိန္နေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ဝိပ္ပကိရိယိံသု၊ ဖရိုဖရဲကြဲကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ
ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သင်္ဃာဏိံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သင်္ဃာဏိံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သင်္ဃာဏိံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သင်္ဃာဏိံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၉၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သင်္ဃာဏိံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၉၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သင်္ဃာဏိ နာမ၊ သင်္ဃာဏီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကဋူပဂါ၊ ခါးကြိုးတန်ဆာတည်း။
ဓာရေယျာတိ၊ ဓာရေယျဟူသည်ကား။ သကိံပိ၊ တစ်ကြိမ်လည်း။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၉၃။ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကဋိသုတ္တကံ၊ ခါးကြိုးကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တတိယသိက္ခာပဒံ၊ တတိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၄-စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်
၁၁၉၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတိ့ိုသည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။
ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၉၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၁၉၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဣတ္ထာလင်္ကာရော နာမ၊ ဣတ္ထာလင်္ကာရ မည်သည်ကား။ သီသူပဂေါ၊ ဦးခေါင်းတန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဂီဝူပဂေါ၊ လည်ဆွဲတန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထူပဂေါ၊ လက်တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒူပဂေါ၊ ခြေတန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ကဋူပဂေါ၊ ခါးတန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဣတ္ထာလင်္ကာရော နာမ၊ ဣတ္တာလင်္ကာရမည်၏။ ဓာရေယျာတိ၊ ဓာရေယျဟူသည်ကား။ သကိံပိ၊ တစ်ကြိမ်လည်း။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၉၇။ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဣတ္ထာလင်္ကာရံ၊ မိန်းမတန်ဆာကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
စတုတ္ထသိက္ခာပဒံ၊ စတုတ္ထသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္ထုပါဟနဝဂ်
၅-ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်
၁၁၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံသာမှုန့် နနွင်းမှုန်စသည်ဖြင့်။ န ဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံ့သာမှုန့် နနွင်းမှုန့် စသည်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံသာမှုန့် နနွင်းမှုန့်စသည်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံ့သာမှုန့် နနွင်းမှုန့်စသည်ဖြင့်။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံ့သာမှုန့် နနွင်းမှုန့်စသည်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၁၉၉။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂန္ဓဝဏ္ဏကေန၊ နံသာမှုန့် နနွင်းမှုန့်စသည်ဖြင့်။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၀၀။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဂန္ဓော နာမ၊ နံသာ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂန္ဓော၊ နံ့သာတည်း။ ဝဏ္ဏကံ နာမ၊ ဝဏ္ဏက မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝဏ္ဏကံ၊ အဆင်းရှိသော ရေချိုးကသည်မှုန့်တည်း။ နဟာယေယျာတိ၊ နဟာယေယျဟူသည်ကား။ န ဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ နဟာနပရိယောသာနေ၊ ရေချိုးပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၀၁။ အာဗာဓပ္ပစ္စယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဉ္စမသိက္ခာပဒံ၊ ပဉ္စမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၆-ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
၁၂၀၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝါသိတကေန၊ နံ့သာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝါသိတကေန၊ နံသာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိူးကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝါသိတကေန၊ နံသာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝါသိတကေန၊ နံ့သာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝါသိတကေန၊ နံ့သာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယိဿန္တိ နာမ၊ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံနည်း။
၁၂၀၃။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝါသိတကေန၊ နံသာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကေန၊ နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ နဟာယေယျ၊ ရေချိုးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၀၄။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာယ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဝါသိတကံ နာမ၊ ဝါသိတက မည်သည်ကား။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဂန္ဓဝါသိတကံ၊ နံ့သာဖြင့် ထုံအပ်သော။ ပိညာကံ နာမ၊ ပိညာက မည်သည်ကား။ တိလပိဋ္ဌံ၊ နှမ်းမှုန့်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နဟာယေယျာတိ၊ နဟာယေယျ ဟူသည်ကား။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ နဟာနပရိယောသနေ၊ ရေချိုးပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၀၅။ အာဗာဓပ္ပစ္စာယာ၊ အနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပကတိ ပိညာကေန၊ ပကတိသော နှမ်းမှုန့်ဖြင့်။ န ဟာယတိ၊ ရေချိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုက္ကတ္တမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဆဋ္ဌသိက္ခာပဒံ၊ ဆဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၇-သတ္တမသိက္ခာပုဒ်
၁၂၀၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်မူလည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ ဆုပ်မူလည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၀၇။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါ၊ နှိပ်မူလည်း နှိပ်စေငြားအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါ၊ ဆုပ်မူလည်း ဆုပ်နယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၀၈။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုနိယာတိ၊ ဘိက္ခုနိယာဟူသည်ကား။ အညာယ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ၊ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ၊ နှိပ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ၊ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ သမ္ဗာဟာပေတိ၊ ဆုပ်နယ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၀၉။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေတိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေတိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သတ္တမသိက္ခာပဒံ၊ သတ္တမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၈-၉-၁၀-အဋ္ဌမ နဝမ ဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၂၁၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္ထိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏ (ပ)။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏ (ပ)။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်၏။ ပရိမဒ္ဒါပေန္တိပိ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပရိမဒ္ဒါပေဿန္တိပိ နာမ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်နည်း။
၁၂၁၁။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကို (ပ)။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကို (ပ)။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါ၊ နှိပ်လည်း နှိပ်စေငြားအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါ၊ ဆုပ်လည်း ဆုပ်နယ်စေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၁၂။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခမာနာ နာမ၊ သိက္ခမာန် မည်သည်ကား။ ဒွေ ဝဿာနိ၊ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သိက္ခိတသိက္ခာ၊ ကျင့်အပ်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။
သာမဏေရီ နာမ၊ သာမဏေရီ မည်သည်ကား။ ဒသသိက္ခာပဒိကာ၊ ဆယ်ပါးသော သိက္ခာရှိသော မိန်းမတည်း။
ဂိဟိနီ နာမ၊ လူမိန်းမမည်သည်ကား။ အဂါရိနီ၊ အိမ်၌ နေသော မိန်းမကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ၊ ဥမ္မဒ္ဒါပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ၊ နှိပ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါတိ၊ ပရိမဒ္ဒါပေယျ ဝါဟူသည်ကား။ သမ္ဗာဟာပေတိ၊ ဆုပ်နယ်စေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၁၃။ ဂိလာနာယ၊ နာသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ၊ နှိပ်စေအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေတိ၊ ဆုပ်နယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ဥမ္မဒ္ဒါပေတိ၊ နှိပ်စေအံ့။ ပရိမဒ္ဒါပေတိ၊ ဆုပ်နယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
အဋ္ဌမ နဝမ ဒသမ သိက္ခာပဒါနိ၊ အဋ္ဌမ သိက္ခာပုဒ် နဝမ သိက္ခာပုဒ် ဒသမ သိက္ခာပုဒ်တို့သည်။ နိဋ္ဌိတာနိ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၁၁-ဧကာဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၂၁၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၁၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒေယျ၊ ထိုင်နေငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၁၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿ ပုရတောတိ၊ ဘိက္ခုဿ ပုရတောဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အနာပုစ္ဆာတိ၊ အနာပုစ္ဆာဟူသည်ကား။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ အာသနေ နိသီဒေယျာတိ၊ အာသနေ နိသီဒေယျဟူသည်ကား။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဆမာယပိ၊ မြေ၌မူလည်း။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၁၇။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။
ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၁၈။ အာပုစ္ဆာ၊ ပန်ကြား၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဧကာဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဧကာဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၁၂-ဒွါဒသမသိက္ခာပုဒ်
၁၂၁၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနောကာသကတံ၊ အခွင့်မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနောကာသကတံ၊ အခွင့်မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မေးကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနောကာသကတံ၊ အခွင့်မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အနောကာသကတံ၊ အခွင့်မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မေးကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၂၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနောကာသကတံ၊ အခွင့်မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆေယျ၊ မေးငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၂၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနောကာသကတန္တိ၊ အနောကာသကတံဟူသည်ကား။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားအပ်မူ၍။ ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံ ဟူသည်ကား။ ဥပသမ္ပန္နံ၊ ပဉ္စင်းကို။ ပဥှံ ပုစ္ဆေယျာတိ၊ ပဥှံ ပုစ္ဆေယျဟူသည်ကား။ သုတ္တန္တေ၊ သုတ္တန်၌။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဝိနယံ ဝါ၊ ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မံ ဝါ၊ အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်း၌။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ သုတ္တန္တံ ဝါ၊ သုတ္တန်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မံ ဝါ၊ အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ သုတ္တန္တံ ဝါ၊ သုတ္တန်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိနယံ ဝါ၊ ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၂၂။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပုစ္ဆိတေ၊ မပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အနာပုစ္ဆိတသညာ၊ မပန်ကြားအပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပုစ္ဆိတေ၊ ပန်ကြားအပ်သည်၌။ အာပုစ္ဆိတသညာ၊ ပန်ကြားအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၂၃။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အနောဒိဿ၊ မရည်မူ၍။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း၌။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဒွါဒသမသိက္ခာပဒံ၊ ဒွါဒသမ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ဆတ္တုပါဟနဝဂ်
၁၃-တေရသမသိက္ခာပုဒ်
၁၂၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အသံကစ္စိကာ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာမပါဘဲ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းခရီး၌။ ဝါတမဏ္ဍလိကာ၊ လေပွေသည်။ သင်္ဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ ဥက္ခိပိံသု၊ ပင့်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “အယျာယ၊ အရှင်မ၏။ ထနုဒရာ၊ သားမြတ်အုံသည်။ သုန္ဒရာ၊ ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥက္ကုဋ္ဌိံ၊ ကြွေးကြော်ခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တေဟိ မနုဿေဟိ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနာ၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မင်္ကု၊ နှလုံးမသာခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အသံကစ္စိကာ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာမပါဘဲ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိဿတိ နာမ၊ ဝင်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အသံကစ္စိကာ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာမပါဘဲ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အသံကစ္စိကာ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာမပါဘဲ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိဿတိ နာမ၊ ဝင်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြကုန်အံ့နည်း။
၁၂၂၅။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အသံကစ္စိကာ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာမပါဘဲ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထို့ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၂၆။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အသံကစ္စိကာတိ၊ အသံကစ္စိကာဟူသည်ကား။ သံကစ္စိကံ၊ ရင်လွှမ်းတန်ဆာကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။
သံကစ္စိကံ နာမ၊ သံကစ္စိက မည်သည်ကား။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးမှအောက်။ ဥဗ္ဘနာဘိ၊ ချက်မှ အထက်။ တဿ၊ ထိုအရပ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒနတ္ထာယ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။
ဂါမံ ပဝိသေယျာတိ၊ ဂါမံ ပဝိသေယျဟူသည်ကား။ ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ပရိက္ခေပံ၊ အရံကို။ အတိက္ကာမေန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံ မရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဥပစာရံ၊ ဥပစာရသို့။ ဩက္ကမန္တိယာ၊ လွန်စေသော ရဟန်းမိန်းမအား။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၂၇။ အစ္ဆိန္နစီဝရိကာယ၊ ခိုးသူလုယက်သော သင်္ကန်းရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရိကာယ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သောကြောင့်လည်းကောင်း။ အဇာနန္တိယာ၊ မသိသောကြောင့်လည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဝိသတိ၊ ဝင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
တေရသမသိက္ခာပဒံ၊ တေရသမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
နဝမော၊ ကိုးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဆတ္တုပါဟနဝဂ္ဂေါ၊ ဆတ္တုပါဟနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ ဆသဋ္ဌိသတာ၊ တစ်ရာ့ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအာပတ်တို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤအာပတ်တို့၌။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ခုဒ္ဒကံ၊ ခုဒ္ဒကသိက္ခာပုဒ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ ပါစိတ္တိယကဏ္ဍံ၊ ပါစိတ်ကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍ
၁-ပဌမ ပါဋိဒေသနီ သိက္ခာပုဒ်
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနီယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၁၂၂၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်သော အရသာကို။ န မနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော အရသာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျှောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာ ကြားပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။” ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ ဖြစ်၏။
၁၂၂၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနပုစ္ဆိကာ၊ သူနာမေး လာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခန့်ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။
ဘုဉ္ဇာမ၊ စားရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေမ၊ မတောင်းကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနာယ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၃၀။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာ ကြားပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၃၁။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂိလာနာ နာမ၊ အဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမအား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနာ နာမ၊ ဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမအား။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
သပ္ပိ နာမ၊ ထောပတ် မည်သည်ကား။ ဂေါသပ္ပိ ဝါ၊ နွားထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ၊ ဆိတ်ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ၊ ကျွဲထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ သပ္ပိ နာမ၊ သပ္ပိမည်၏။
အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရသဖြင့်။ “ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၃၂။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၃၃။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ ပဌမ ပါဋိဒေသနီ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယာဒိပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပုဒ်
၁၂၃၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေလံ၊ ဆီကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ မဓုံ၊ ပျားကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ မစ္ဆံ၊ ငါးကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏ (ပ)။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်သော အရသာကို။ န မနာပံ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော အရသာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်ဘဲရှိအံ့နည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြားပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏”။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂိလာနပုစ္ဆိကာ၊ သူနာမေး လာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခန့်ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။
ဘုဉ္ဇိမှာ၊ စားရကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေမ၊ မတောင်းကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနာယ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၂၃၆။ “ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ တေလံ၊ ဆီကို (ပ)။ မဓုံ၊ ပျားကို (ပ)။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲကို (ပ)။ မစ္ဆံ၊ ငါးကို (ပ)။ မံသံ၊ အမဲကို (ပ)။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို (ပ)။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ တာယ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အသပ္ပါယံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ တံ၊ ထိုပါဋိဒေသနီအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ဒေသနာကြားပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဒေသေတဗ္ဗံ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၂၃၇။ ယာ ပနာတိ၊ ယာ ပနဟူသည်ကား။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည် (ပ)။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူသည်ကား (ပ)။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုနီတိ၊ ဘိက္ခုနီဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
အဂိလာနာ နာမ၊ အဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿာ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဓိနာ၊ နို့ဓမ်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနာ နာမ၊ ဂိလာန မည်သည်ကား။ ယဿ၊ အကြင် ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒဓိနာ၊ နို့ဓမ်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
တေလံ နာမ၊ ဆီ မည်သည်ကား။ တိလတေလံ၊ နှမ်းဆီသည်လည်းကောင်း။ သာသပတေလံ၊ မုန်ညှင်းဆီသည် လည်းကောင်း။ မဓုကတေလံ၊ သစ်မဉ္ဇူ ဆီသည်လည်းကောင်း။ ဧရဏ္ဍကတေလံ၊ ကြက်ဆူဆီသည်လည်းကောင်း။ ဝသာတေလံ၊ သားဆီသည်လည်းကောင်း။ တေလံ နာမ၊ ဆီမည်၏။
မဓု နာမ၊ ပျားရည် မည်သည်ကား။ မက္ခိကာမဓု၊ ယင်ပျားတည်း။ ဖာဏိတံ နာမ၊ တင်လဲမည်သည်ကား။ ဥစ္ဆုမှာ၊ ကြံမှ။ နိဗ္ဗတ္တံ၊ ဖြစ်သော တင်လဲတည်း။ မစ္ဆော နာမ၊ ငါးမည်သည်ကား။ ဩဒကော၊ ရေ၌ဖြစ်သော သတ္တဝါကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မံသံ နာမ၊ အမဲမည်သည်ကား။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားတည်း။ ခီရံ နာမ၊ နို့ရည်မည်သည်ကား။ ဂေါခီခိရံ ဝါ၊ နွားနို့လည်းကောင်း။ အဇိကာခီရံ ဝါ၊ ဆိတ်နို့လည်းကောင်း။ မဟိံသခီရံ ဝါ၊ ကျွဲနို့လည်းကောင်း။ ယေသံ၊ အကြင် သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်လည်းကောင်း။ ခီရံ နာမ၊ ခီရ မည်၏။ ဒဓိ နာမ၊ နို့ဓမ်းမည်သည်ကား။ တေသညေဝ၊ ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့၏သာလျှင်။ ဒဓိ၊ နို့ဓမ်းတည်း။
အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လကြောင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရသဖြင့်။ “ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈောဟာရေ အဇ္ဈောဟာရေ၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၃၈။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ပါဋိဒေသနီယဿ၊ ပါဋိဒေသနီ အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ အဂိလာနသညာ၊ မနာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ၊ နာလျက်။ ဂိလာနသညာ၊ နာ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၃၉။ ဂိလာနာယ၊ နာသောကြောင့်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ အဋ္ဌမပါဋိဒေသနီယသိက္ခာပဒံ၊ အဋ္ဌမ ပါဋိဒေသနီ သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနီယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီ။ တတ္ထ၊ ထိုအာပတ်တို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤအာပတ်တို့၌။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ဘိက္ခုနိဝိဘင်္ဂေ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌။ ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍံ၊ ပါဋိဒေသနီယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-သေခိယကဏ္ဍ
၁-ပရိမဏ္ဍလဝဂ်
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သေခိယာ၊ သေခိယ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၁၂၄၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေန္တိ၊ ဝတ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေန္တိ၊ ဝတ်ကုန်ဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်ပါသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စွံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ပုရတောပိ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောပိ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ပရိမဏ္ဍလံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေဿာမိ၊ သင်းပိုင်ကို ဝတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
နာဘိမဏ္ဍလံ၊ ချက်အဝန်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာဏုပရိမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးအဝန်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တိယာ၊ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ ယာ ပန ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပုရတောဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတောဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗေန္တီ၊ တွဲရရွဲဆွဲသည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေလျော့သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဇာနန္တိယာ၊ အဝန်းမညီညွတ်သည်ကို မသိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နိဝါသေန္တိယာ၊ ဝတ်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း (ပ)။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
၇-ပါဒုကဝဂ်
၁၂၄၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။
ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနိယော၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိနိယော သေယျထာပိ၊ လူမိန်းမတို့ကဲ့သို့တည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယာ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏ (ပ)။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။”” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် (ပ)။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ် (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏ (ပ)။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနာယ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠမ္ပိ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တုစ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသန္တု၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာ၊ အကျင့်ကို။ ကရဏီယာ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသန္တု စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
အဂိလာနာယ၊ မနာသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဥစ္စာရော ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝေါ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠော ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယာ ဘိက္ခုနီ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမသည်။ အနာဒရိယံ၊ သိက္ခာပုဒ်၌ မရိုသေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အဂိလာနာ၊ မနာဘဲ။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိယာ၊ ပြုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိယာ၊ ပြုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တိယာ၊ မသိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဂိလာနာယ၊ နာသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ထလေ၊ ကြည်း၌။ ကတော၊ ပြုအပ်သော ကျင်ကြီး ကျင်ငယ် တံတွေးသည်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ဩတ္ထရတိ၊ လွှမ်းမိုးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ကရောန္တိယာ၊ ပြုသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တိကာယ၊ ရူးသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တာယ၊ ပြန့်လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋာယ၊ ဝေဒနာ နှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာယ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
ပန္နရသမသိက္ခာပဒံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးခုမြောက် သိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ပါဒုကဝဂ္ဂေါ၊ ပါဒုကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သေခိယာ၊ သေခိယ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအာပတ်တို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤအာပတ်တို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤစင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သေခိယကဏ္ဍံ၊ သေခိယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-အဓိကရဏသမထ
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၁၂၄၂။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ အဓိကရဏာနံ၊ လေးပါးသော အဓိကရုဏ်းတို့၏။ သမထာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပသမာယ၊ ချုပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္မုခါဝိနယော၊ သမ္မုခါဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သတိဝိနယော၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အမူဠှဝိနယော၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိညာယ၊ ပဋိညာသမထဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ယေဘုယျသိကာ၊ ယေဘုယျသိကသမထကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တဿပါပိယသိကာ၊ တဿပါပိယသိကာသမထကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တိဏဝတ္ထာရကော၊ တိဏဝတ္ထာရကသမထကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအဓိကရဏသမထတို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤအဓိကရဏသမထတို့၌။ အယျာယော၊ အရှင်မတို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤစင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။
သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထတို့သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီ။
အယျာယော၊ အရှင်မတို့။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ခေါ၊ ပြအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ သတ္တရသ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ ဆသဋ္ဌိသတာ၊ တစ်ရာ့ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါဋိဒေသနီယာ၊ ပါဋိဒေသနီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ သေခိယာ၊ သေခိယ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ အဓိကရဏသမထာ၊ အဓိကရဏသမထ အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ၊ ပြအပ်ကုန်ပြီ။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်သည်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သုတ္တာဂတံ၊ ပါတိမောက်၌လာ၏။ သုတ္တပရိယာပန္နံ၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်၏။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း၌။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပါတိမောက်၌။ သဗ္ဗာဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သမဂ္ဂါဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ သမ္မောဒမာနာဟိ၊ ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာ ရှိကုန်သဖြင့်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဒါအစဉ် အနက်အစဉ်ဖြင့်။ ဘိက္ခုနီဝိဘင်္ဂေါ၊ ဘိက္ခုနီဝိဘင်းသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပါစိတ္တိယပါဠိ၊ ပါစိတ်ပါဠိတော်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခုနီဝိဘင်းပါဠိတော်နိဿယ ပြီး၏။
--ဝိနည်းပိဋက
ပါစိတ်ပါဠိတော်
မြန်မာပြန်
နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။
၅-ဘိက္ခုပါစိတ်အခန်း
၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၁-မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်
အသျှင်တို့ ဤကိုးဆယ့်နှစ်ပါးသော ပါစိတ်အာပတ် ၁ တို့သည် သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏။
֍ ၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းသည် အနိုင်ယူ၍ ပြောဆိုတတ်၏။ ထိုဟတ္ထကရဟန်းသည် တိတ္ထိတို့နှင့် အတူတကွ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံ၏၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်၏၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆို၏၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်၏။တိတ္ထိတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းသည် ငါတို့နှင့်အတူ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံဘိသနည်း၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်ဘိသနည်း၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုဘိသနည်း၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆိုဘိသနည်း၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ထိုတိတ္ထိတို့၏ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းအား “ငါ့သျှင်ဟတ္ထက သင်သည် တိတ္ထိတို့နှင့်အတူ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံ၏၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်၏၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆို၏၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု မေးမြန်းကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ထိုတိတ္ထိတို့ကို မည်သည့်နည်းနှင့်မဆို အနိုင်ယူအပ်ကုန်၏။ ထိုတိတ္ထိတို့အား အောင်မြင်မှုကို မပေးသင့်ချေဟု (ဆို၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းသည် တိတ္ထိတို့နှင့် အတူ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံဘိသနည်း၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်ဘိသနည်း၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုဘိသနည်း၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆိုဘိသနည်း၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
--ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် သာကီဝင်မင်းသား ဟတ္ထကရဟန်းကို-
"ဟတ္ထက သင်သည် တိတ္ထိတို့နှင့်အတူ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံ၏၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်၏၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆို၏၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် တိတ္ထိတို့နှင့်အတူ စကားပြောဆိုသောအခါ ပယ်ပြီးမှ ဝန်ခံဘိသနည်း၊ ဝန်ခံပြီးမှ ပယ်ဘိသနည်း၊ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုဘိသနည်း၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆိုဘိသနည်း၊ ချိန်းဆိုပြီးမှ ပျက်ကွက်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂
။ “သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃
။ သိလျက် မဟုတ်မမှန်ကို ပြောဆိုခြင်း မည်သည် မမှန်မကန် ပြောဆိုခြင်းကို ရှေးရှုသော ရဟန်း၏စကားအသံ၊ စကားအကြောင်း၊ နှုတ်မြွက်မှု၊ နှုတ်၌ ဖြစ်သော သိစေမှုတည်း။မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟူ၍၊ မကြားသည်ကို ငါကြား၏ဟူ၍၊ မတွေ့သည်ကို ငါတွေ့၏ဟူ၍၊ မသိသည်ကို ငါသိ၏ဟူ၍၊ မြင်သည်ကို ငါမမြင်ဟူ၍၊ ကြားသည်ကို ငါမကြားဟူ၍၊ တွေ့သည်ကိုငါမတွေ့ဟူ၍၊ သိသည်ကို ငါမသိဟူ၍ ပုထုဇဉ်တို့၏ ပြောဆိုမှုသည် ရှစ်ပါးတို့တည်း။
မမြင် မည်သည်ကား မျက်စိဖြင့် မမြင်။
မကြား မည်သည်ကား နားဖြင့် မကြား။
မတွေ့ မည်သည်ကား နှာခေါင်းဖြင့် မနံ၊ လျှာဖြင့် မလျက်၊ ကိုယ်ဖြင့် မတွေ့ထိ။
မသိ မည်သည်ကား စိတ်ဖြင့် မသိ။
မြင် မည်သည်ကား မျက်စိဖြင့် မြင်၏။
ကြား မည်သည်ကား နားဖြင့် ကြား၏။
တွေ့ မည်သည်ကား နှာခေါင်းဖြင့် နမ်း၏၊ လျှာဖြင့် လျက်၏၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၏။
သိ မည်သည်ကား စိတ်ဖြင့် သိ၏။
֍ ၄
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီးရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည်မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည်မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့်မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည်မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကိုဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆို့သော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည်မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကိုဖုံးထားလျက် မိမိ၏ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါမြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၅
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည်မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါမဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားအပ်သည်ကို ငါကြား၏ဟု။ပ။ နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့် မတွေ့သည်ကို ငါတွေ့၏ဟု။ပ။ မသိသည်ကို ငါ သိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့်။ပ။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန်ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန်ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏ အယူအဆကိုဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်မိမိ၏ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် မသိအပ်သည်ကို ငါ သိ၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၆
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ သိလည်း သိ၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်းလျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ သိလည်းသိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မမြင်သည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်းလျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ သိလည်း သိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏ သိလည်း သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်)့တွေ့လည်း တွေ့၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မကြားသည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
--အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) မတွေ့သည်ကို ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်းကြား၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ (နှာခေါင်း လျှာကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မသိသည်ကို ငါသည် သိလည်းသိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်းကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
֍ ၇
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် မမြင်။ပ။ ကြားသည်ကို ငါသည် မကြား။ပ။ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် မတွေ့။ပ။ သိသည်ကို ငါသည် မသိဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။֍ ၈
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် ကြား၏ဟု။ပ။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် သိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ သိလည်းသိ၏ဟု။ပ။
--အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်ကို ငါသည် ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်းသိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို ငါသည် သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို ငါသည် မြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကြားသည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့လည်း တွေ့၏၊ သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် သိ၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် ကြား၏၊ သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို ငါသည် မြင်၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို ငါသည် ကြား၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) ငါသည် တွေ့၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်းကြား၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို ငါသည် မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်းလျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
--֍ ၉
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြင်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏။ မြင်သည်ကို မယုံကြည်။ မြင်သည်ကိုမအောက်မေ့မိ။ မြင်သည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။ကြားသည်၌ ယုံမှားရှိ၏။ ကြားသည်ကို မယုံကြည်။ ကြားသည်ကို မအောက်မေ့မိ။ ကြားသည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။
(နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်၌ ယုံမှားရှိ၏။ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည် ကိုမယုံကြည်။ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို မအောက်မေ့မိ။ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့သည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။
သိသည်၌ ယုံမှားရှိ၏။ သိသည်ကို မယုံကြည်။ သိသည်ကို မအောက်မေ့မိ။ သိသည်ကို မေ့လျော့၏။
(သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏။ပ။ သိသည်ကို မေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု။ပ။ သိသည်ကို မေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည်သိလည်း သိ၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။ သိသည်ကို မေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏ဟု။ပ။ သိသည်ကိုမေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု။ပ။ သိသည်ကို မေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်းမြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀
။ အကြောင်း လေးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။အကြောင်း ငါးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။
အကြောင်း ခြောက်မျိုးတို့ဖြင့်။ပ။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောမည်ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် မဟုတ်မမှန် ပြောသည်ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီဟု သိ၏၊ မိမိ၏အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် မိမိ၏ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် ဤအကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် သိသည်ကို မေ့လျော့၏၊ (သိသည်ကို) ငါသည် သိလည်း သိ၏၊ မြင်လည်း မြင်၏၊ ကြားလည်း ကြား၏၊ (နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်တို့ဖြင့်) တွေ့လည်း တွေ့၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁
။ အဆောတလျင် ပြောဆိုအံ့၊ ချွတ်ယွင်းပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။အဆောတလျင် ပြောဆိုအံ့ မည်သည် အလျင်အမြန် ပြောဆိုအံ့။
ချွတ်ယွင်းပြောဆိုအံ့ မည်သည် ‘အကြောင်းတစ်ခုကို ပြောအံ့ဟု ရည်ရွယ်လျက် အခြားအကြောင်းတစ်ခုကို ပြောဆိုမိအံ့’။
ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဌမ မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ကုသိုလ်စိတ်ကို လျှောကျစေတတ်သောကြောင့် ပါစိတ် မည်၏။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၂-ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်း၁တို့သည် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သောရဟန်းတို့နှင့်အတူ ငြင်းခုံကြသည်ရှိသော် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့ကို နှုတ်လှံထိုးကုန်၏၊ အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမှု ‘အလုပ်အကိုင်'အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အတတ်ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ညစ်ညမ်းမှု ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်ညံ့သော ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဆဲရေးကြကုန်၏၊ ရှုတ်ချကြကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ငြင်းခုံကြသည်ရှိသော် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် နှုတ်လှံထိုးကုန်ဘိသနည်း၊ အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း၊အတတ်ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါအားဖြင့်လည်း ကောင်း၊ အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ညစ်ညမ်းမှုကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်ညံ့သောဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း၊ ရှုတ်ချကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီး လျှင်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သီလကိုချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ငြင်းခုံကြသည်ရှိသော် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့ကို နှုတ်လှံထိုးကုန်၏၊ အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ ယုတ်ညံ့သော ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဆဲရေးကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ငြင်းခုံကြသည် ရှိသော်သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် နှုတ်လှံထိုးကုန်ဘိသနည်း၊ အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ ယုတ်ညံ့သော ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း၊ ရှုတ်ချကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရားစကားကို ဟောတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့အား မိန့်တော်မူ၏။
֍ ၁၃
။ ရဟန်းတို့ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား တက္ကသိုလ်မြို့၂၌ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်အား နန္ဒိဝိသာလအမည်ရှိသော နွားလားသည် ရှိ၏။ ထိုအခါ နန္ဒိဝိသာလနွားလားသည် ထိုပုဏ္ဏားအား “ပုဏ္ဏား အသင်သွားချေ၊ ငါ၏ နွားလားသည် တစ်စပ်တည်း ချည်နှောင်ထားသည့် ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းတစ်ရာကိုလိမ့်စေနိုင်၏”ဟု သူဌေးနှင့်အတူ အသပြာတစ်ထောင် အလောင်းအစား ပြုလေလော့ဟု ဆို၏။ --ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် ငါ၏ နွားလားသည် တစ်စပ်တည်း ချည်နှောင်ထားသည့် ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းတစ်ရာကို လိမ့်စေနိုင်၏ဟု သူဌေးနှင့်အတူ အသပြာတစ်ထောင် အလောင်းအစား ပြုလေ၏။
ထို့နောက် ထိုပုဏ္ဏားသည် လှည်းတစ်ရာကို မြဲမြံစွာနှောင်ဖွဲ့၍ နန္ဒိဝိသာလ၃နွားလားကို ကပြီးလျှင် “စဉ်းလဲ ကောက်ကျစ်သော နွား သွားလော့၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်သော နွား ရုန်းလော့”ဟု ဆို၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ နန္ဒိဝိသာလနွားလားသည် ထိုကသော နေရာ၌ပင် ရပ်တန့်နေလေ၏၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်လည်း အသပြာတစ်ထောင် ဆုံးရှုံးသောကြောင့် မှိုင်တွေ၍ နေ၏။
ထိုအခါ နန္ဒိဝိသာလနွားလားသည် ထိုပုဏ္ဏားအား “ပုဏ္ဏား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မှိုင်တွေနေသနည်း”ဟု ဆို၏။
နွားလား သင်သည် ငါ့ကို အသပြာတစ်ထောင် ဆုံးရှုံးစေသောကြောင့် မှိုင်တွေနေ၏ဟု (ဆို၏)။
ပုဏ္ဏား သင်သည် မကောက်ကျစ်သော ငါ့ကို ကောက်ကျစ်သော နွားဟု အဘယ့်ကြောင့် ပြောဆိုဘိသနည်း၊ ပုဏ္ဏား သင် သွားချေဦး၊ “ငါ၏ နွားသည် တစ်စပ်တည်း ချည်နှောင်ထားသည့် ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းတစ်ရာကို လိမ့်စေနိုင်၏”ဟု သူဌေးနှင့်အတူ အသပြာနှစ်ထောင် အလောင်းအစား ပြုလေဦးလော့၊ “မကောက်ကျစ်သော ငါ့ကိုလည်း ကောက်ကျစ်၏”ဟု မဆိုလင့်ဟု ဆို၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ပုဏ္ဏားသည် “ငါ၏ နွားလားသည် တစ်စပ်တည်း ချည်နှောင်ထားသည့်ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းတစ်ရာကို လိမ့်စေနိုင်၏”ဟု သူဌေးနှင့်အတူ အသပြာနှစ်ထောင် အလောင်းအစား ပြုလေ၏။ ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ပုဏ္ဏားသည် ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းတစ်ရာကို ခိုင်မြဲစွာဖွဲ့နှောင်၍ နန္ဒိဝိသာလနွားလားကို ကပြီးလျှင် “ကောင်းသော နွားလား သွားပါလော့၊ ကောင်းသော နွားလား ရုန်းပါလော့”ဟု ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ နန္ဒိဝိသာလနွားလားသည် ဝန်အပြည့်တင်သော လှည်းပေါင်းတစ်ရာကို လိမ့်စေ၏။
နှစ်သက်ဖွယ်စကားကိုသာ ပြောဆိုရာ၏၊ မနှစ်သက်ဖွယ်စကားကို တစ်ရံတစ်ခါမျှ မပြောဆိုရာ၊ (နန္ဒိဝိသာလနွားလားသည်) နှစ်သက်ဖွယ်ကို ပြောဆိုသော ပုဏ္ဏား၏ လေးလံသော (လှည်းပေါင်းတစ်ရာ) ဝန်ကိုလည်း ရွက်ဆောင်နိုင်၏၊ ထိုပုဏ္ဏားအား ဥစ္စာကိုလည်း ရစေ၏၊ ထို့ကြောင့်လည်းဝမ်းမြောက်လေ၏။
ရဟန်းတို့ နွားတိရစ္ဆာန်ဖြစ်စဉ်အခါ၌ပင် ငါဘုရားသည် ဆဲရေးခြင်း ရှုတ်ချခြင်းကို မနှစ်သက်ခဲ့ပေ၊ ယခုအခါ၌မူကား ဆဲရေးခြင်း ရှုတ်ချခြင်းကို အဘယ်မှာ နှစ်သက်ပါအံ့နည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၄
။ “ထိခိုက် နာကျင်အောင် ပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၅
။ ထိခိုက်နာကျင်အောင် ပြောဆိုခြင်း မည်သည် အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အတတ်ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်'အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ညစ်ညမ်းမှု ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အာပတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်းဆယ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ထိခိုက်နာကျင်အောင် ပြောဆို၏။အမျိုးဇာတ် မည်သည် ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မြတ်သော အမျိုးဇာတ်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားအမျိုးဇာတ် ဒေါင်းရွေသမား ‘နှီးသမား’ အမျိုး ဇာတ်မုဆိုး တံငါအမျိုးဇာတ် သားရေနယ်သမားအမျိုးဇာတ် ပန်းမှိုက်သွန်အမျိုးဇာတ်တည်း၊ ဤကားယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်၏။
မြတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်သည် မင်းမျိုးဇာတ် ပုဏ္ဏားမျိုးဇာတ်တည်း၊ ဤကား မြတ်သောအမျိုးဇာတ် မည်၏။
အမည် နာမ မည်သည် ယုတ်သော အမည် မြတ်သော အမည်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိကုန်၏။
ယုတ်သော အမည် မည်သည် ငနားရှည်အမည် ငနားပဲ့အမည် ငနားလုံးအမည် ငနားကျယ်အမည် ငမျိုးပွားအမည်၊ ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့် သိအပ်သော အမည် မထီမဲ့မြင်ပြုအပ်သော အမည် စက်ဆုပ်အပ်သော အမည် နှိပ်စက်အပ်သော အမည် အလေးအမြတ်မပြုအပ်သောအမည်တည်း၊ ဤကား ယုတ်သောအမည် မည်၏။
မြတ်သောအမည် မည်သည် ဘုရားနှင့်စပ်သော အမည် တရားနှင့်စပ်သော အမည် သံဃာနှင့် စပ်သော အမည်၊ ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့် မသိအပ်သော အမည် မထီမဲ့မြင်မပြုအပ်သော အမည် မစက်ဆုပ်အပ်သော အမည် အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော အမည်တည်း၊ ဤကားမြတ်သောအမည် မည်၏။
အနွယ် မည်သည် ယုတ်သောအနွယ် မြတ်သောအနွယ်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သောအနွယ် မည်သည် ကောသိယအနွယ် ဘာရဒွါဇအနွယ် ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့် သိအပ်သောအနွယ် မထီမဲ့မြင်ပြုအပ်သောအနွယ် စက်ဆုပ်အပ်သောအနွယ် နှိပ်စက်အပ်သောအနွယ် အလေးအမြတ်မပြုအပ်သောအနွယ်တည်း၊ ဤကား ယုတ်သောအနွယ် မည်၏။
မြတ်သောအနွယ် မည်သည် ဂေါတမအနွယ် မောဂ္ဂလာနအနွယ် ကစ္စာနအနွယ် ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့် မသိအပ်သောအနွယ် မထီမဲ့မြင်မပြုအပ်သောအနွယ် မစက်ဆုပ်အပ်သောအနွယ် မနှိပ်စက်အပ်သောအနွယ် အလေးအမြတ်ပြုအပ်သောအနွယ်တည်း၊ ဤကား မြတ်သောအနွယ် မည်၏။
အလုပ် မည်သည် ယုတ်သော အလုပ် မြတ်သော အလုပ်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော အလုပ် မည်သည် ကျီစောင့်အလုပ် ပန်းမအလုပ် စက်ဆုပ်အပ်သော အလုပ် နှိပ်စက်အပ်သော အလုပ် အလေးအမြတ်မပြုအပ်သော အလုပ်တည်း၊ ဤကား ယုတ်သော အလုပ်မည်၏။
မြတ်သောအလုပ် မည်သည် လယ်ထွန်ခြင်းအလုပ် ကုန်သွယ်ခြင်းအလုပ် ကျွဲနွားမွေးမြူခြင်းအလုပ်၊ ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့် မသိအပ်သော အလုပ် မထီမဲ့မြင်မပြုအပ်သောအလုပ် မစက်ဆုပ်အပ်သော အလုပ် မနှိပ်စက်အပ်သော အလုပ် အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော အလုပ်တည်း၊ ဤကား မြတ်သော အလုပ်မည်၏။
--အတတ် မည်သည် ယုတ်သောအတတ် မြတ်သောအတတ်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သောအတတ် မည်သည် ကျူထရံသည်အတတ် အိုးထိန်းသည်အတတ် ရက်ကန်းသည်အတတ် သားရေနယ်သမားအတတ် ဆတ္တာသည်အတတ်၊ ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ ယုတ်ညံ့သောအားဖြင့်သိအပ်သောအတတ် မထီမဲ့မြင်ပြုအပ်သောအတတ် စက်ဆုပ်အပ်သောအတတ် နှိပ်စက်အပ်သောအတတ် အရိုအသေမပြုအပ်သောအတတ်တည်း။ ဤကား ယုတ်သောအတတ် မည်၏။
မြတ်သောအတတ် မည်သည် လက်ချိုးရေခြင်းအတတ် ဂဏန်းဖြင့် ရေးခြင်းအတတ် စာရေးအတတ်၊ ထိုမှတစ်ပါး ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌ အမြတ်အားဖြင့် သိအပ်သောအတတ် မထီမဲ့မြင်မပြုအပ်သောအတတ်မစက်ဆုပ်အပ်သောအတတ် မနှိပ်စက်အပ်သောအတတ် အရိုအသေပြုအပ်သောအတတ်တည်း၊ ဤကား မြတ်သောအတတ် မည်၏။
အလုံးစုံသော အနာတို့သည် ယုတ်ကုန်၏၊ သို့ရာတွင် ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ် (ကျင်ငယ်) ကို ယိုစေတတ်သော အနာ (တူလာ သရောနာ-ဆီးချိုနာ) သည် မြတ်၏။
အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ မည်သည် ယုတ်သော အသွင် မြတ်သော အသွင်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ မည်သည် အလွန်ရှည်ခြင်း အလွန်တိုခြင်း ‘အလွန်ပုခြင်း’ အလွန်မည်းခြင်း အလွန်ဖြူခြင်းတည်း၊ ဤကား ယုတ်သော အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ မည်၏။
မြတ်သော အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ မည်သည် မရှည်လွန်း မတိုလွန်း မမည်းလွန်း မဖြူလွန်းခြင်း တည်း၊ ဤကား မြတ်သော အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်’ မည်၏။
အလုံးစုံသော ညစ်ညမ်းမှုကိလေသာတို့သည် ယုတ်ကုန်၏။
အလုံးစုံသော အာပတ်တို့သည် ယုတ်ကုန်၏၊ သို့ရာတွင် သောတာပတ္တိသမာပတ်သည် မြတ်၏။
ဆဲရေးခြင်း မည်သည် ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်း မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်း မည်သည် သင်သည် ကုလားအုပ်ဖြစ်၏၊ သိုးဖြစ်၏၊ နွားဖြစ်၏၊ မြည်းဖြစ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၏၊ ငရဲသူဖြစ်၏၊ သင့်အား ကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ မကောင်းသော လားရာဂတိကိုသာလျှင် သင် အလိုရှိထိုက်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယအက္ခရာ ဘအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားနိမိတ် မိန်းမနိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း (ဆဲရေးခြင်းတည်း) ဤကား ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းမည်၏။
မြတ်သော ဆဲရေခြင်း မည်သည် သင်သည် ဉာဏ်ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သောပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်း သောလားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိကိုသာလျှင် သင် အလိုရှိထိုက်၏ဟု (ဆဲရေးခြင်းတည်း)၊ ဤကား မြတ်သော ဆဲရေးခြင်း မည်၏။
--အမျိုးဇာတ်ဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၁၆
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော ဇာတ်ဖြင့် ယုတ်သော ဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဒွန်းစဏ္ဍားကို ဒေါင်းရွေသမား ‘နှီးသမား'ကို မုဆိုးတံငါကို သားရေနယ်သမားကို ပန်းမှိုက်သွန်ကို “သင်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဖြစ်၏၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး ဖြစ်၏၊ မုဆိုးတံငါမျိုး ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမားမျိုး ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော ဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သောဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ပုဏ္ဏားမျိုးကို မင်းမျိုးကို “သင်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဖြစ်၏၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး ဖြစ်၏၊ မုဆိုး တံငါမျိုး ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမားမျိုး ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော ဇာတ်ဖြင့်ယုတ်သော ဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဒွန်းစဏ္ဍားကို ဒေါင်းရွေသမားကို မုဆိုးတံငါကို သားရေနယ်သမားကို ပန်းမှိုက်သွန်ကို “သင်သည် မင်းမျိုး ဖြစ်၏၊ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော ဇာတ်ဖြင့်မြတ်သော ဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ မင်းမျိုးကို ပုဏ္ဏားမျိုးကို “သင်သည် မင်းမျိုး ဖြစ်၏၊ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အမည်နာမဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၁၇
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်ညံ့သောအမည်အားဖြင့် ယုတ်ညံ့သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ငနားရှည်မည်သောသူကို ငနားပဲ့မည်သောသူကိုငနားလုံးမည်သောသူကို ငနားကျယ်မည်သောသူကို ငမျိုးပွားမည်သောသူကို “သင်သည် ငနားရှည်ဖြစ်၏၊ ငနားပဲ့ ဖြစ်၏၊ ငနားလုံး ဖြစ်၏၊ ငနားကျယ် ဖြစ်၏၊ ငမျိုးပွား ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အမည်အားဖြင့် မြတ်သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတမည်သောသူကို ဓမ္မရက္ခိတမည်သောသူကို သံဃရက္ခိတမည်သောသူကို “သင်သည် ငနားရှည် ဖြစ်၏၊ ငနားပဲ့ ဖြစ်၏၊ ငနားလုံး ဖြစ်၏၊ ငနားကျယ်ဖြစ်၏၊ ငမျိုးပွား ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အမည်အားဖြင့်ယုတ်သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ငနားရှည်မည်သောသူကို ငနားပဲ့မည်သောသူကို ငနားလုံးမည်သောသူကို ငနားကျယ်မည်သောသူကို ငမျိုးပွားမည်သောသူကို “သင်သည် ဗုဒ္ဓရက္ခိတဖြစ်၏၊ ဓမ္မရက္ခိတ ဖြစ်၏၊ သံဃရက္ခိတ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အမည်အားဖြင့် မြတ်သောအမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတမည်သောသူကို ဓမ္မရက္ခိတမည်သောသူကို သံဃရက္ခိတမည်သော သူကို “သင်သည် ဗုဒ္ဓရက္ခိတ ဖြစ်၏၊ ဓမ္မရက္ခိတ ဖြစ်၏၊ သံဃရက္ခိတ ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အနွယ်ဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၁၈
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအနွယ်အားဖြင့် ယုတ်သောအနွယ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကောသိယအနွယ်ရှိသူကို ဘာရဒွါဇအနွယ်ရှိသူကို “သင်သည် ကောသိယအနွယ် ဖြစ်၏၊ ဘာရဒွါဇအနွယ် ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအနွယ်အားဖြင့် မြတ်သောအနွယ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသောသူကို မောဂ္ဂလာနအနွယ်ရှိသောသူကို ကစ္စာနအနွယ်ရှိသောသူကို ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသောသူကို “သင်သည် ကောသိယအနွယ် ဖြစ်၏၊ ဘာရဒွါဇအနွယ် ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သောအနွယ် အားဖြင့်ယုတ်သောအနွယ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကောသိယအနွယ်ရှိသူကို ဘာရဒွါဇအနွယ်ရှိသူကို “သင်သည်ဂေါတမအနွယ် ဖြစ်၏၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ် ဖြစ်၏၊ ကစ္စာနအနွယ် ဖြစ်၏၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ် ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သောအနွယ် အားဖြင့်မြတ်သောအနွယ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဂေါတမအနွယ်ရှိသူကို မောဂ္ဂလာနအနွယ်ရှိသူကို ကစ္စာနအနွယ်ရှိသူကို ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ရှိသူကို “သင်သည် ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်၏၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ်ဖြစ်၏၊ ကစ္စာနအနွယ်ဖြစ်၏၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အလုပ်အကိုင်ဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၁၉
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အလုပ်ဖြင့်ယုတ်သော အလုပ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကျီစောင့်၄ ကို ပန်းမှိုက်သွန်ကို “သင်သည် ကျီစောင့် ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန် ဖြစ်၏၊”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အလုပ်အားဖြင့် မြတ်သော အလုပ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ လယ်သမားကို ကုန်သည်ကို နွားမွေးမြူသူကို “သင်သည်ကျီစောင့်ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန်ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အလုပ်ဖြင့်ယုတ်သော အလုပ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကျီစောင့်ကို ပန်းမှိုက်သွန်ကို “သင်သည် လယ်သမား ဖြစ်၏၊ ကုန်သည် ဖြစ်၏၊ နွားမွေးမြူသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အလုပ်ဖြင့်မြတ်သော အလုပ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ လယ်သမားကို ကုန်သည်ကို နွားမွေးမြူသူကို “သင်သည်လယ်သမား ဖြစ်၏၊ ကုန်သည် ဖြစ်၏၊ နွားမွေးမြူသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အတတ်ပညာဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၀
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအတတ်အားဖြင့် ယုတ်သောအတတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကျူထရံသည်ကို အိုးထိန်းသည်ကို ရက်ကန်းသည်ကို သားရေနယ်သမားကို ဆတ္တာသည်ကို “သင်သည် ကျူထရံသည် ဖြစ်၏၊ အိုးထိန်းသည် ဖြစ်၏၊ ရက်ကန်းသည် ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမား ဖြစ်၏၊ ဆတ္တာသည် ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအတတ်အားဖြင့် မြတ်သောအတတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ လက်ချိုးရေတွက်သူကို ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်သူကိုစာရေးတတ်သူကို “သင်သည် ကျူထရံသည် ဖြစ်၏၊ အိုးထိန်းသည် ဖြစ်၏၊ ရက်ကန်းသည် ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမား ဖြစ်၏၊ ဆတ္တာသည် ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သောအတတ်အားဖြင့် ယုတ်သောအတတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ကျူထရံသည်ကို အိုးထိန်းသည်ကို ရက်ကန်းသည်ကို သားရေနယ်သမားကို ဆတ္တာသည်ကို “သင်သည် လက်ချိုးရေတွက်သူ ဖြစ်၏၊ ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်သူဖြစ်၏၊ စာရေး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သောအတတ်အားဖြင့် မြတ်သောအတတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ လက်ချိုးရေတွက်သူကို ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်သူကိုစာရေးကို “သင်သည် လက်ချိုးရေတွက်သူ ဖြစ်၏၊ ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်သူဖြစ်၏၊ စာရေး ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အနာရောဂါဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၁
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအနာအားဖြင့် ယုတ်သော အနာရှိသူကို ပြောဆို၏၊ နူနာရှိသူကို အိုင်းအမာနာရှိသူကို (ပွေးညှင်းတင်းတိပ်စသော) အရေပြားနာရှိသူကို ချောင်းဆိုးနာရှိသူကို ဝက်ရူးနာရှိသူကို “သင်သည် နူနာရှိသူဖြစ်၏၊ အိုင်းအမာနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ (ပွေးညှင်း တင်းတိပ်စသော) အရေပြားနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ ချောင်းဆိုးနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ ဝက်ရူးနာရှိသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အနာဖြင့်မြတ်သော အနာရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ (ဆီးချိုနာ) ရှိသူကို “သင်သည်နူနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အိုင်းအမာနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ (ပွေးညှင်းတင်းတိပ်စသော) အရေပြားနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ ချောင်းဆိုးနာရှိသူ ဖြစ်၏၊ ဝက်ရူးနာရှိသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အနာဖြင့်ယုတ်သော အနာရှိသူကို ပြောဆို၏၊ နူနာရှိသူကို အိုင်းအမာနာရှိသူကို (ပွေး ညှင်း တင်းတိပ် စသော) အရေပြားနာရှိသူကို ချောင်းဆိုးနာရှိသူကို ဝက်ရူးနာရှိသူကို “သင်သည် ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ (ဆီးချိုနာ) ရှိသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကိုဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အနာဖြင့်မြတ်သော အနာရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ (ဆီးချိုနာ) ရှိသူကို “သင်သည်ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ (ဆီးချိုနာ) ရှိသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်'ဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၂
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အသွင်ဖြင့်ယုတ်သော အသွင်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ အလွန်ရှည်သောသူကို အလွန်တိုသောသူကို အလွန်မည်းသောသူကို အလွန်ဖြူသောသူကို “သင်သည် ရှည်လွန်းသူ ဖြစ်၏၊ တိုလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မည်းလွန်းသူဖြစ်၏၊ ဖြူလွန်းသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အသွင်ဖြင့်မြတ်သော အသွင်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ မရှည်လွန်းသူကို မတိုလွန်းသူကို မမည်းလွန်းသူကို မဖြူလွန်းသူကို “သင်သည် ရှည်လွန်းသူ ဖြစ်၏၊ တိုလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မည်းလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ ဖြူလွန်းသူ ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အသွင်ဖြင့်ယုတ်သော အသွင်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ အလွန်ရှည်သူကို အလွန်တိုသူကို အလွန်မည်းသူကို အလွန်ဖြူသူကို “သင်သည် မရှည်လွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မတိုလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မမည်းလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မဖြူလွန်းသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော အသွင်ဖြင့်မြတ်သော အသွင်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ မရှည်လွန်းသူကို မတိုလွန်းသူကို မမည်းလွန်းသူကို မဖြူလွန်းသူကို “သင်သည် မရှည်လွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မတိုလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မမည်းလွန်းသူ ဖြစ်၏၊ မဖြူလွန်းသူ ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ကိလေသာဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၃
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောရာဂစသည်ဖြင့် ယုတ်သော ရာဂစသည် ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ရာဂထကြွသူကို ဒေါသထကြွသူကို မောဟထကြွသူကို “သင်သည် ရာဂထကြွသူ ဖြစ်၏၊ ဒေါသထကြွသူ ဖြစ်၏၊ မောဟထကြွသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော ရာဂ စသည်ဖြင့်ကိလေသာ မရှိ၍ မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ရာဂကင်းသူကို ဒေါသကင်းသူကို မောဟကင်း သူကို “သင်သည် ရာဂထကြွသူ ဖြစ်၏၊ ဒေါသထကြွသူ ဖြစ်၏၊ မောဟထကြွသူ ဖြစ်၏၊”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော စကားဖြင့်ယုတ်သော ရာဂစသည် ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ရာဂထကြွသူကို ဒေါသထကြွသူကို မောဟထကြွသူကို “သင်သည် ရာဂကင်းသူ ဖြစ်၏၊ ဒေါသကင်းသူ ဖြစ်၏၊ မောဟကင်းသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော စကားဖြင့်ကိလေသာ မရှိ၍ မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ရာဂကင်းသူကို ဒေါသကင်းသူကို မောဟကင်းသူကို “သင်သည် ရာဂကင်းသူ ဖြစ်၏၊ ဒေါသကင်းသူ ဖြစ်၏၊ မောဟကင်းသူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အာပတ်ဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၄
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအာပတ်ဖြင့် ယုတ်သော အာပတ်သင့်သူကို ပြောဆို၏၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်သူကို သံဃာဒိသိသ်အာပတ့်သင့်သူကို ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်သူကို ပါစိတ်အာပတ်သင့်သူကို ပါဋိဒေသနီအာပတ်သင့်သူကို ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်သူကို ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သင့်သူကို “သင်သည် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်သူ ဖြစ်၏၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်သူ ဖြစ်၏၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်သူ ဖြစ်၏၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်သူ ဖြစ်၏၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သင့်သူ ဖြစ်၏၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်သူ ဖြစ်၏၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်သူ ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော အာပတ်ဖြင့် (အာပတ် မရှိ၍) မြတ်သူကို ပြောဆို၏၊ သောတာပန်ကို “သင်သည် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်သူဖြစ်၏။ပ။ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်သူဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ (အာပတ် မရှိ၍) မြတ်သော စကားဖြင့် (အာပတ်သင့်၍) ယုတ်သူကို ပြောဆို၏၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်သူကို။ပ။ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်သူကို “သင်သည် သောတာပန် ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ (အာပတ်မရှိ၍) မြတ်သောစကားဖြင့် (အာပတ်မရှိ၍) မြတ်သူကို ပြောဆို၏၊ သောတာပန်ကို “သင်သည် သောတာပန် ဖြစ်၏”ဟုပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အယုတ် အမြတ်ဆဲရေးခြင်းမျိုးဖြင့် ဆဲရေးခြင်း
֍ ၂၅
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောဆဲရေးခြင်းဖြင့် ယုတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ကုလားအုပ်ကို ဆိတ်ကို နွားကို မြည်းကို တိရစ္ဆာန်ကိုငရဲသူကို “သင်သည် ကုလားအုပ်ဖြစ်၏၊ ဆိတ်ဖြစ်၏၊ နွားဖြစ်၏၊ မြည်းဖြစ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၏၊ ငရဲသူဖြစ်၏၊ သင့်အား ကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ မကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင်ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သော ဆဲရေး ခြင်းဖြင့်မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ပညာရှိသူကို လိမ္မာသူကို ထက်မြက်သော ပညာရှိသူကို အကြားအမြင်များသူကို တရားဟောတတ်သူကို “သင်သည် ကုလားအုပ်ဖြစ်၏၊ ဆိတ်ဖြစ်၏၊ နွားဖြစ်၏၊ မြည်းဖြစ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၏၊ ငရဲသူဖြစ်၏၊ သင့်အား ကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ မကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင်ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော ဆဲရေး ခြင်းဖြင့်ယုတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ကုလားအုပ်ကို ဆိတ်ကို နွားကို မြည်းကို တိရစ္ဆာန်ကို ငရဲသူကို “သင်သည်ပညာရှိ ဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင် ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ မြတ်သော ဆဲရေ ခြင်းဖြင့်မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ပညာရှိသူကို လိမ္မာသူကို ထက်မြက်သော ပညာရှိသူကို အကြားအမြင်များသူကို တရားဟောတတ်သူကို “သင်သည် ပညာရှိ ဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သောပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသောလားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင် ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၆
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ “ဤအရပ်၌ အချို့သော ဒွန်းစဏ္ဍား ဒေါင်းရွေသမား မုဆိုး တံငါ သားရေနယ်သမား ပန်းမှိုက်သွန်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ “ဤအရပ်၌ အချို့သော မင်းမျိုး ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၇
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ “ဤအရပ်၌ အချို့သော ငနားရှည်မည်သောသူ ငနားပဲ့မည်သောသူ ငနားလုံးမည်သောသူ ငနားကျယ်မည်သောသူငမျိုးပွားမည်သောသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။"ဤအရပ်၌ အချို့သော ဗုဒ္ဓရက္ခိတမည်သောသူ ဓမ္မရက္ခိတမည်သောသူ သံဃရက္ခိတမည်သောသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ကောသိယအနွယ် ဘာရဒွါဇအနွယ်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။ “ဤအရပ်၌ အချို့သော ဂေါတမအနွယ် မောဂ္ဂလာနအနွယ် ကစ္စာနအနွယ် ဝါသိဋ္ဌအနွယ်တို့သည်ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
--"ဤအရပ်၌ အချို့သော ကျီစောင့် ပန်းမှိုက်သွန်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော လယ်သမား ကုန်သည် နွားမွေးမြူသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြော ဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ကျူထရံသည် အိုးထိန်းသည် ရက်ကန်းသည် သားရေနယ်သမား ဆတ္တာသည်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော လက်ချိုးရေတွက်တတ်သူ ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်တတ်သူ စာရေးတတ်သူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော နူနာရှိသူ အိုင်းအမာနာရှိသူ (ပွေးညှင်းတင်းတိပ်စသော) အရေပြားနာ ရှိသူချောင်းဆိုးနာရှိသူ ဝက်ရူးနာရှိသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ ‘ဆီးချိုနာ’ ရှိသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ရှည်လွန်းသူ တိုလွန်းသူ မည်းလွန်းသူ ဖြူလွန်းသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော မရှည်လွန်းသူ မတိုလွန်းသူ မမည်းလွန်းသူ မဖြူလွန်းသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ရာဂထကြွသူ ဒေါသထကြွသူ မောဟထကြွသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ရာဂကင်းသူ ဒေါသကင်းသူ မောဟကင်းသူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ပါရာဇိကအာပတ်သင့်သူ။ပ။ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်သူတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော သောတာပန်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ကုလားအုပ် ဆိတ် နွား မြည်း တိရစ္ဆာန် ငရဲသားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား ကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ မကောင်းသော လားရာဂတိကိုသာလျှင် ထိုသူတို့အလိုရှိထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၈
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ “ဤအရပ်၌့အချို့သော ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူ တရားဟောတတ်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၂၉
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေသမား မျိုးမုဆိုးတံငါမျိုး သားရေနယ်သမားမျိုး ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူ တရားဟောတတ်သူတို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၀
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “ငါတို့ကား ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ မုဆိုးတံငါမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ သားရေနယ်သမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး မဟုတ်ကုန်”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။"ငါတို့ကား ပညာရှိ မဟုတ်ကုန်၊ လိမ္မာသူ မဟုတ်ကုန်၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိ မဟုတ်ကုန်၊ အကြားအမြင်များသူ မဟုတ်ကုန်၊ တရားဟောတတ်သူ မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ငါတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၁
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ယုတ်သောအမည်ဖြင့် ယုတ်သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏။ပ။ ယုတ်သော အမည်ဖြင့် မြတ်သော အမည်ရှိသူကိုပြောဆို၏။ပ။ မြတ်သော အမည်ဖြင့် ယုတ်သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏။ပ။ မြတ်သော အမည်ဖြင့်မြတ်သော အမည်ရှိသူကို ပြောဆို၏။ပ။ ပညာရှိသူကို လိမ္မာသူကို ထက်မြက်သော ပညာ ရှိသူကိုအကြားအမြင်များသူကို တရားဟောတတ်သူကို “သင်သည် ပညာရှိဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင် ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “ဤအရပ်၌ အချို့သော ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မုဆိုးတံငါမျိုး သားရေနယ်သမားမျိုး ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူတရားဟောတတ်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသောလားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေ သမားမျိုးမုဆိုးတံငါမျိုး၊ သားရေနယ်သမားမျိုး ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက်သောပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူ တရားဟောတတ်သူတို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို ဆဲရေးလို ရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို ပြုလုပ်လို၍ ဤသို့ ပြောဆို၏၊ “ငါတို့ကား ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ မုဆိုးတံငါမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ သားရေနယ်သမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး မဟုတ်ကုန်”ဟု ပြောဆိုအံ့။ ပ
"ငါတို့ကား ပညာရှိ မဟုတ်ကုန်၊ လိမ္မာသူ မဟုတ်ကုန်၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ မဟုတ်ကုန်၊ အကြားအမြင်များသူ မဟုတ်ကုန်၊ တရားဟောတတ်သူ မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ငါတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၂
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့် ယုတ်သော အမျိုးဇာတ်အားဖြင့် ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးကို ဒေါင်းရွေသမားမျိုးကို မုဆိုးတံငါမျိုးကို သားရေနယ်သမားမျိုးကို ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးကို “သင်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဖြစ်၏၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး ဖြစ်၏၊ မုဆိုးတံငါမျိုး ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမားမျိုး ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့်ယုတ်သော အမျိုးဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သော အမျိုးဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ မင်းမျိုးကို ပုဏ္ဏားမျိုးကို “သင်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဖြစ်၏၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး ဖြစ်၏၊ မုဆိုးတံငါမျိုး ဖြစ်၏၊ သားရေနယ်သမားမျိုး ဖြစ်၏၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူး လိုသဖြင့်မြတ်သော အမျိုးဇာတ်အားဖြင့် ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးကို ဒေါင်းရွေသမားမျိုးကို မုဆိုးတံငါမျိုးကို သားရေနယ်သမားမျိုးကို ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးကို “သင်သည် မင်းမျိုးဖြစ်၏၊ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့်မြတ်သော အမျိုးဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သော အမျိုးဇာတ်ရှိသူကို ပြောဆို၏၊ မင်းမျိုးကို ပုဏ္ဏားမျိုးကို “သင်သည် မင်းမျိုး ဖြစ်၏၊ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့် အယုတ်ဖြင့် ယုတ်သောသူကို ပြောဆို၏။ပ။ အယုတ်ဖြင့် မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏။ပ။ အမြတ်ဖြင့်ယုတ်သောသူကို ပြောဆို၏။ပ။ အမြတ်ဖြင့် မြတ်သောသူကို ပြောဆို၏၊ ပညာရှိသူကို လိမ္မာ သူကိုထက်မြက်သော ပညာရှိသူကို အကြားအမြင်များသူကို တရားဟောတတ်သူကို “သင်သည် ပညာရှိသူဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင်သင် ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၃
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့် ဤသို့ ဆို၏ “ဤအရပ်၌ အချို့သော ဒွန်းစဏ္ဍား ဒေါင်းရွေသမား မုဆိုးတံငါ သားရေနယ်သမား ပန်းမှိုက်သွန်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။"ဤအရပ်၌ အချို့သော ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူ တရားဟောတတ်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူး လိုသဖြင့်ဤသို့ ဆို၏ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ဒွန်းစဏ္ဍား ဒေါင်းရွေသမား မုဆိုးတံငါ သားရေနယ်သမား ပန်းမှိုက်သွန်တို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"အကြင်သူတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ပညာရှိသူ လိမ္မာသူ ထက်မြက် သောပညာရှိသူ အကြားအမြင်များသူ တရားဟောတတ်သူတို့တည်း”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
--ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲ ရယ်မြူးလိုသဖြင့်ဤသို့ ဆို၏ “ငါတို့ကား ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မုဆိုးတံငါမျိုး သားရေနယ်သမား မျိုးပန်းမှိုက်သွန်မျိုး မဟုတ်ကုန်”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ငါတို့ကား ပညာရှိများ လိမ္မာသူများ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများတရားဟောတတ်သူများ မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသောလားရာဂတိသို့သာလျှင် ငါတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၄
။ ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲရယ်မြူးလိုသဖြင့် အယုတ်ဖြင့် ယုတ်သောသူကို ပြောဆိုအံ့။ပ။အယုတ်ဖြင့် မြတ်သောသူကို ပြောဆိုအံ့။ပ။ အမြတ်ဖြင့် ယုတ်သောသူကို ပြောဆိုအံ့။ပ။ အမြတ်ဖြင့်မြတ်သောသူကို ပြောဆိုအံ့၊ ပညာရှိသူကို လိမ္မာသူကို ထက်မြက်သော ပညာရှိသူကို အကြားအမြင်များသူကို တရားဟောတတ်သူကို “သင်သည် ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက်သောပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသောလားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင်ရောက်ထိုက်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲရယ်မြူးလိုသဖြင့် ဤသို့ပြောဆို၏၊ “ဤအရပ်၌ အချို့ကုန်သော ဒွန်းစဏ္ဍားများ ဒေါင်းရွေသမားများမုဆိုးတံငါများ သားရေနယ်သမားများ ပန်းမှိုက်သွန်များ ရှိကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ဤအရပ်၌ အချို့သော ပညာရှိသူများ လိမ္မာသူများ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများ တရားဟောတတ်သူများ ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက်ထိုက်ကုန်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲရယ်မြူးလိုသဖြင့် ဤသို့ပြောဆို၏၊ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ဒွန်းစဏ္ဍားများ ဒေါင်းရွေသမားများ မုဆိုးတံငါများ သားရေနယ်သမားများ ပန်းမှိုက်သွန်များတည်း”ဟုပြောဆိုအံ့။ပ။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲရယ်မြူးလိုသဖြင့် ဤသို့ပြောဆို၏၊ “အကြင်သူတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား ပညာရှိသူများလိမ္မာသူများ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများ တရားဟောတတ်သူများတည်း၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက့်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူကို မဆဲရေးလို မရှုတ်ချလို အရှိန်အစော်မဲ့ကို မပြုလုပ်လိုဘဲရယ်မြူးလိုသဖြင့် ဤသို့ပြောဆို၏၊ “ငါတို့ကား ဒွန်းစဏ္ဍားများ ဒေါင်းရွေသမားများ မုဆိုးတံငါများသားရေနယ်သမားများ ပန်းမှိုက်သွန်များ မဟုတ်ကြကုန်”ဟု ပြောဆိုအံ့။ပ။
"ငါတို့ကား ပညာရှိသူများ လိမ္မာသူများ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများတရားဟောတတ်သူများ မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိ မရှိ၊ ကောင်းသောလားရာဂတိသို့သာလျှင် ငါတို့ ရောက်ထိုက်၏”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၅
။ အနက်ကို ရှေးရှုသော ရဟန်း၊ ပါဠိကို ရှေးရှုသော ရဟန်း၊ ဆုံးမခြင်းကို ရှေးရှုသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ်ပြီး၏။
၁။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းခြောက်ပါး စတင်တည်ထောင်သော အသင်းဝင်ရဟန်းတို့ကို ဆိုသည်။
၂။ တက္ကသိုလ်= အတတ်ပညာအထူးထူးကို ကြံဆလေ့ ရှိသောသူတို့၏ နေထိုင်ရာမြို့တော်ဖြစ်သည်။
၃။ နန္ဒိဝိသာလ= နှစ်သက်ဖွယ် ဦးချိုခံ့ညားခြင်းရှိသောနွား
၄။ ကောဋ္ဋကကမ္မံ ရှိလျှင် သစ်ရွှေသမား လက်သမားအလုပ် ကျောက်ဆစ်သမားအလုပ်ဟု ပြန်ဆိုရမည်။
--၁- မုသာဝါဒဝဂ်
၃- ပေသုညသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြ ငြင်းခုံကြ ဝါဒကွဲပြားခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်သော ရဟန်းတို့ထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကို ပို့ဆောင်ကြကုန်၏။ဤရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ဤရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ထိုရဟန်းကို ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ထိုရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ဤရဟန်းကို ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုသို့ပြောကြားခြင်းကြောင့် မဖြစ်သေးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း အတိုင်းထက်အလွန် ပွားများခြင်း ကျယ်ပြန့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြ ငြင်းခုံကြ ဝါဒကွဲပြား ခြင်းသို့ရောက်ကြကုန်သော ရဟန်းတို့ထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကို အဘယ့်ကြောင့်ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဤရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ဤရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ထိုရဟန်းကို ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း၊ ထိုရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ထိုရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ဤရဟန်းကို ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း၊ ထိုသို့ ပြောကြားခြင်းကြောင့် မဖြစ်သေးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း အတိုင်းထက်အလွန် ပွားများခြင်း ကျယ်ပြန့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသောအကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ခိုက်ရန် ဖြစ်ကြငြင်းခုံကြ ဝါဒကွဲပြားခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်သော ရဟန်းတို့အထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကိုပို့ဆောင်ကုန်၏၊ ဤရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ဤရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ထိုရဟန်းကို ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ထိုရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ဤရဟန်းကို ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုသို့ ပြောကြားခြင်းကြောင့် မဖြစ်သေးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း အတိုင်းထက်အလွန် ပွားများခြင်း ကျယ်ပြန့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြ ငြင်းခုံကြ ဝါဒကွဲပြားခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်သော ရဟန်းတို့ထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကို အဘယ့်ကြောင့် ပို့ဆောင်ကြကုန်ဘိသနည်း၊ ဤရဟန်း၏စကားကို နားထောင်၍ ဤရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ထိုရဟန်းကို ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း၊ ထိုရဟန်း၏စကားကို နားထောင်၍ ထိုရဟန်းနှင့် ကွဲပြားအောင် ဤရဟန်းကို ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း၊ ထိုသို့ ပြောကြားခြင်းကြောင့် မဖြစ်သေးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ခိုက်ရန်တို့သည်လည်း အတိုင်းထက်အလွန် ပွားများခြင်း ကျယ်ပြန့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၇
။ “ရဟန်းတို့အား ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ကြောင့်ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃- ပေသုညသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၈
။ ချောပစ်ကုန်းတိုက်ခြင်း မည်သည် မိမိအား ချစ်ခင်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကွဲပြားစေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း ဤအကြောင်းနှစ်ပါးတို့ဖြင့် ချောပစ်ကုန်းတိုက်၏။အမျိုးဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊အတတ်ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အသွင် ‘ပုံသဏ္ဌာန်'အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ညစ်ညမ်းမှု ကိလေသာအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အာပတ်အားဖြင့် လည်းကောင်း၊ ဆဲရေးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဆယ်ပါးသောအကြောင်းတို့ဖြင့်ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားကို ပို့ဆောင်၏။
အမျိုးဇာတ် မည်သည် ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မြတ်သော အမျိုးဇာတ်ဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်သည် ဒွန်းစဏ္ဍားအမျိုးဇာတ် ဒေါင်းရွေသမားအမျိုးဇာတ် မုဆိုး တံငါအမျိုးဇာတ် သားရေနယ်သမားအမျိုးဇာတ် ပန်းမှိုက်သွန်အမျိုးဇာတ်တည်း၊ ဤကား ယုတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်၏။
မြတ်သော အမျိုးဇာတ် မည်သည် မင်းမျိုးဇာတ် ပုဏ္ဏားမျိုးဇာတ်တည်း၊ ဤကား မြတ်သောအမျိုးဇာတ် မည်၏။ပ။
ဆဲရေးခြင်း မည်သည် ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်း မြတ်သော ဆဲရေးခြင်းဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်း မည်သည် (သင်သည်) ကုလားအုပ်ဖြစ်၏၊ သိုးဖြစ်၏၊ နွားဖြစ်၏၊ မြည်းဖြစ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်၏၊ ငရဲသူဖြစ်၏၊ သင့်အား ကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ မကောင်းသောလားရာဂတိသို့သာလျှင် သင်ရောက်ထိုက်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယအက္ခရာ ဘအက္ခရာဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားနိမိတ် မိန်းမနိမိတ်ဖြင့် လည်းကောင်း (ဆဲရေးခြင်းတည်း)။ ဤကား ယုတ်သော ဆဲရေးခြင်းမည်၏။
မြတ်သော ဆဲရေးခြင်း မည်သည်ကား သင်သည် ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ လိမ္မာသူ ဖြစ်၏၊ ထက်မြက့်သော ပညာရှိသူ ဖြစ်၏၊ အကြားအမြင်များသူ ဖြစ်၏၊ တရားဟောတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင့်အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် သင် ရောက်ထိုက်၏ဟု ဆဲရေးခြင်းတည်း၊ ဤကား မြတ်သော ဆဲရေးခြင်း မည်၏။
֍ ၃၉
။ ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤ မည်သောရဟန်းက ‘ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးတည်း၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုးတည်း၊ မုဆိုးတံငါမျိုးတည်း၊ သားရေနယ်သမားမျိုးတည်း၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတည်း’ဟူ၍ ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘မင်းမျိုးတည်း၊ ပုဏ္ဏားမျိုးတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကိုပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ငနားရှည်မည်၏၊ ငနားပဲ့မည်၏၊ ငနားလုံးမည်၏၊ ငနားကျယ်မည်၏၊ ငမျိုးပွားမည်၏’ဟူ၍ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
--ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ဗုဒ္ဓရက္ခိတမည်၏၊ ဓမ္မရက္ခိတမည်၏၊ သံဃရက္ခိတမည်၏’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ကောသိယအနွယ်တည်း၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်တည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ဂေါတမအနွယ်တည်း၊ မောဂ္ဂလာနအနွယ်တည်း၊ ကစ္စာနအနွယ်တည်း၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ်တည်း’ဟူ၍ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ကျီစောင့်တည်း၊ ပန်းမှိုက်သွန်တည်း’ဟု ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကိုပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက လယ်သမားတည်း၊ ကုန်သည်တည်း၊ နွားမွေးမြူသူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ကျူထရံသည်တည်း၊ အိုးထိန်းသည်တည်း၊ ရက်ကန်းသည်တည်း၊ သားရေနယ်သမားတည်း၊ ဆတ္တာသည်တည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘လက်ချိုးရေတွက်တတ်သူတည်း၊ ဂဏန်းဖြင့် ရေတွက်တတ်သူတည်း၊ စာရေးတတ်သူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
֍ ၄၀
။ ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤ မည်သောရဟန်းက ‘နူနာရှိသူတည်း၊ အိုင်းအမာရှိသူတည်း၊ (ပွေးညှင်း တင်းတိပ်စသော) အရေပြား နာရှိသူတည်း၊ ချောင်းဆိုးနာရှိသူတည်း၊ ဝက်ရူးနာရှိသူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက် စကားကိုပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ပျားရည်နှင့်တူသော မုတ်ယိုနာ ‘ဆီးချိုနာ’ ရှိသူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘အလွန်ရှည်၏၊ အလွန်တို၏၊ အလွန်မည်း၏၊ အလွန်ဖြူ၏’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘မရှည်လွန်း၊ မတိုလွန်း၊ မမည်းလွန်း၊ မဖြူလွန်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ရာဂထကြွသူ ဒေါသထကြွသူ မောဟထကြွသူ’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ရာဂကင်းသူတည်း၊ ဒေါသကင်းသူတည်း၊ မောဟကင်းသူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက် စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ပါရာဇိကအာပတ် သင့်သူတည်း၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်သူတည်း၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်သူတည်း၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်သူတည်း၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ် သင့်သူတည်း၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်သူတည်း၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ် သင့်သူတည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘သောတာပန်တည်း’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ကုလားအုပ်တည်း၊ သိုးတည်း၊ နွားတည်း၊ မြည်းတည်း၊ တိရစ္ဆာန်တည်း၊ ငရဲသူတည်း၊ ထိုရဟန်းအား ကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ မကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုရဟန်း ရောက်ထိုက်၏’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “သင့်ကို ဤမည်သောရဟန်းက ‘ပညာရှိသူတည်း၊ လိမ္မာသူတည်း၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူတည်း၊ အကြားအမြင်များသူတည်း၊ တရားဟောတတ်သူတည်း၊ ထိုရဟန်းအား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသောလားရာ ဂတိသို့သာလျှင် ထိုရဟန်းရောက်ထိုက်၏’ဟူ၍ ပြောဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကိုပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၁
။ ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်းသည် ‘ဤအရပ်၌ အချို့သော ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မုဆိုးတံငါမျိုး သားရေနယ်သမားမျိုး ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့သည် ရှိကုန်၏’ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားသူကို ဆိုသည်မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်းသည် ‘ဤအရပ်၌ အချို့သော မင်းမျိုး ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည် ရှိကုန်၏’ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်း သည်အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်း သည် ‘ဤအရပ်၌ အချို့သော ပညာရှိသူများ လိမ္မာသူများ ထက်မြက်သော ပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများ တရားဟောတတ်သူများ ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား မကောင်းသော လားရာဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ထိုသူတို့ ရောက်ထိုက်၏’ဟူ၍ ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည်အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။
--ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်းသည် ‘အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး ဒေါင်းရွေ သမားမျိုးမုဆိုးတံငါမျိုး သားရေနယ်သမားမျိုး ပန်းမှိုက်သွန်မျိုးတို့တည်း’ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်း သည်အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်းသည် ‘အကြင်သူတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကား စင်စစ်အားဖြင့် ပညာရှိသူများ လိမ္မာသူများ ထက်မြက်သောပညာရှိသူများ အကြားအမြင်များသူများ တရားဟောတတ်သူများတည်း’ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည်အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်း သည် ‘ငါတို့ကား ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ဒေါင်းရွေသမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ မုဆိုးတံငါမျိုး မဟုတ် ကုန်၊ သားရေနယ်သမားမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ ပန်းမှိုက်သွန်မျိုး မဟုတ်ကုန်’ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်း သည်အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ “ဤမည်သော ရဟန်းသည် ‘ငါတို့ကား ပညာရှိသူတို့ မဟုတ်ကုန်၊ လိမ္မာသူတို့ မဟုတ်ကုန်၊ ထက်မြက်သော ပညာ ရှိသူတို့မဟုတ်ကုန်၊ အကြားအမြင်များသူတို့ မဟုတ်ကုန်၊ တရားဟောတတ်သူတို့ မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့ အားမကောင်းသော လားရာ ဂတိမရှိ၊ ကောင်းသော လားရာဂတိသို့သာလျှင် ငါတို့ ရောက်ထိုက်၏’ဟူ၍ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားသူကို ဆိုသည် မဟုတ်၊ သင့်ကိုသာလျှင် ဆို၏”ဟု ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၂
။ ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ စကားကို နားထောင်၍ ရဟန်းမဟုတ်သူ အထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက် စကားကို့ပို့ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူတို့၏ စကားကို နားထောင်၍ (အခြား) ရဟန်းအထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သူ၏ စကားကို နားထောင်၍ ရဟန်းမဟုတ်သူအထံသို့ ချောပစ်ကုန်းတိုက်စကားကို ပို့ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၃
။ မိမိအား မချစ်ခင်စေလိုသော ရဟန်း၊ မကွဲပြားစေလိုသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။တတိယ ပေသုညသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁- မုသာဝါဒဝဂ်
၄-ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝထ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဥပါသကာတို့အား တရားကိုပုဒ်ပြိုင် ပို့ချကုန်၏၊ ဥပါသကာတို့သည် ရဟန်းတို့၌ မရိုသေကုန်၊ မတုတ်ဝပ်ကုန်၊ တူသော အသက်မွေးခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဥပါသကာတို့အား တရားကိုပုဒ်ပြိုင် ပို့ချကုန်ဘိသနည်း၊ ဥပါသကာတို့သည် ရဟန်းတို့၌ မရိုသေကုန်၊ မတုတ်ဝပ်ကုန်၊ တူသောအသက်မွေးခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ဥပါသကာတို့အားတရားကို ပုဒ်ပြိုင် ပို့ချကုန်၏၊ ဥပါသကာတို့သည် ရဟန်းတို့၌ မရိုသေကုန်၊ မတုတ်ဝပ်ကုန်၊ တူသောအသက်မွေးခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် ဥပါသကာတို့အား တရားကို ပုဒ်ပြိုင် အဘယ့်ကြောင့် ပို့ချကုန်ဘိသနည်း၊ ဥပါသကာတို့သည်လည်း ရဟန်းတို့၌ မရိုသေကုန်၊ မတုပ်ဝပ်ကုန်၊ တူသော အသက်မွေးခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ နေကြကုန်၏။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား တရားကို ပုဒ်ပြိုင် ပို့ချ ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၄- ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သောသူ မည်သည် ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သောသူသည် ရဟန်းမဟုတ်သောသူ မည်၏။
ပုဒ်ပြိုင် မည်သည် ပုဒ်ပြိုင်၊ နောက်ပုဒ်ပြိုင်၊ အက္ခရာတစ်လုံးချင်းပြိုင်၊ သဒ္ဒါအပေါင်းပြိုင်တည်း။
ပုဒ်ပြိုင် မည်သည် တစ်ပြိုင်နက် ရွတ်ဆို၍ တစ်ပြိုင်နက် ပြီးဆုံးစေ၏ ‘အချီအချ ပြိုင်တူကျ၏’။
--နောက်ပုဒ်ပြိုင် မည်သည် အသီးအခြား ရွတ်ဆိုပြီးမှ တစ်ပြိုင်နက် ပြီးဆုံးစေ၏ ‘အချီမမျှ ပြိုင်တူချ၏’။
အက္ခရာတစ်လုံးချင်းပြိုင် မည်သည် “ရူပံ အနိစ္စံ”ဟူ၍ ဆိုသောအခါ ရူဟူ၍ အကြား၌ ကျစေ၏ ‘ရူအက္ခရာတစ်လုံးသာ သံပြိုင်ရွတ်ဆို၏’။
သဒ္ဒါအပေါင်းပြိုင် မည်သည် (ဆရာက) ‘ရူပံ အနိစ္စံ’ဟူ၍ ဆိုစဉ် (လူသာမဏေက) ‘ဝေဒနာ အနိစ္စာ’ဟူ၍ အသံမြွက်ဆို၏ ‘အနိစ္စပုဒ်ချင်း ပြိုင်တူ ကျ၏’။
အကြင် ပုဒ်ပြိုင်သည်လည်းကောင်း၊ နောက်ပုဒ်ပြိုင်သည်လည်းကောင်း၊ အက္ခရာတစ်လုံးချင်းပြိုင်သည်လည်းကောင်း၊ သဒ္ဒါအပေါင်းပြိုင်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤအလုံးစုံသည် ပုဒ်ပြိုင် မည်၏။
တရား မည်သည် ဘုရားဟောတရား သာဝကဟောတရား ရသေ့ဟောတရား နတ်ဟောတရားအဋ္ဌကထာနှင့်စပ်သောတရား ပါဠိတော်နှင့်စပ်သော တရားတည်း။
ပို့ချငြားအံ့ဟူသည် ပုဒ်ဖြင့် ပို့ချအံ့၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အက္ခရာဖြင့် ပို့ချအံ့၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၇
။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်းမဟုတ်သူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တရားကို ပုဒ်ပြိုင် ပို့ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သူကို ယုံမှားရှိလျက် တရားကို ပုဒ်ပြိုင် ပို့ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တရားကို ပုဒ်ပြိုင် ပို့ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းကို ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းကို ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၈
။ (လူ သာမဏေနှင့်) တစ်ပြိုင်နက် ပါဠိသင်ယူအံ့၊ အာပတ် မသင့်။(လူ သာမဏေနှင့်) တစ်ပြိုင်နက် သရဇ္ဈာယ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
အများအားဖြင့် လေ့လာပြီးသော ကျမ်းဂန်ကို ရွတ်ဆိုသော လူသာမဏေအား ထောက်ပေးအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
ကြောက်ရွံ့စွာ ပါဠိကို ရွတ်ဆိုနေဆဲ လူသာမဏေအား ထောက်ပေးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
စတုတ္ထ ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၅-သဟသေယျ သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီပြည် အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဥပါသကာတို့သည် တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့ လာကုန်၏၊ တရားဟောပြီးသောအခါမထေရ်ကြီး ရဟန်းတို့သည် မိမိတို့နေရာကျောင်းသို့ ကြွသွားကုန်၏၊ ရဟန်းငယ်တို့မှာမူကား ထိုတရားဟောရာ ဇရပ်၌ပင်လျှင် ဥပါသကာတို့နှင့်အတူ သတိလွတ်ကင်းလျက် ပညာအဆင်အခြင်မရှိဘဲ အဝတ်ကိုယ်၌ မကပ်မူ၍ ယောင်ယမ်း မြည်တမ်းကာ ကျီးသံကဲ့သို့ ဟောက်လျက် အိပ်ကုန်၏။ဥပါသကာတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ကောင်းတို့သည် သတိလွတ်ကင်းလျက် ပညာအဆင်အခြင်မရှိဘဲ အဝတ်ကိုယ်၌ မကပ်မူ၍ ယောင်ယမ်း မြည်တမ်းကာ ကျီးသံကဲ့သို့ ဟောက်ကုန်လျက်အိပ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုဥပါသကာတို့၏ စကားကို ကြားကြ့သည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း မဟုတ်သော သူနှင့်အတူ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ရဟန်းငယ်တို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူနှင့်အတူ အိပ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းမဟုတ်သူတို့နှင့်အတူ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (ရဟန်းတို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ပင်လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူနှင့်အတူ အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၀
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီပြည်၌ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ သီတင်းသုံးနေတော်မူပြီး လျှင်ကောသမ္ဗီပြည်သို့ ခရီးဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူ၏၊ အစဉ်အတိုင်း ခရီးဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူသည် ရှိသော်ကောသမ္ဗီပြည်သို့ ရောက်တော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုကောသမ္ဗီပြည် ဗဒရိကာရုံကျောင်း တိုက်၌သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ --ရဟန်းတို့သည် အသျှင်ရာဟုလာကို “ငါ့သျှင်ရာဟုလာ မြတ်စွာဘုရားသည် ‘ရဟန်းမဟုတ်သောသူနှင့်အတူ မအိပ်ရ’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ငါ့သျှင်ရာဟုလာ အိပ်ရန်နေရာကို သိလော့”ဟုဆိုကုန်၏။ ထိုအခါ အသျှင်ရာဟုလာသည် အိပ်ရန် နေရာကို မရသည် ဖြစ်၍ ကျင်ကြီးစွန့်ရာ ဝစ္စကုဋီ၌အိပ်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ညဉ့်၏ မိုးသောက်ယံအခါ၌ ထတော်မူ၍ ဝစ္စကုဋီသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ချောင်းဟန့်တော်မူ၏၊ အသျှင်ရာဟုလာသည်လည်း ချောင်းဟန့်လေ၏။
"ဤနေရာ၌ မည်သူနည်း”ဟု (မေးတော်မူရာ)။
"မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ် ရာဟုလာပါတည်း”ဟု (လျှောက်၏)။
"ရာဟုလာ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤနေရာ၌ နေဘိသနည်း”ဟု (မေးတော်မူ၏)။
ထိုအခါ အသျှင်ရာဟုလာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းမဟုတ်သော သူနှင့် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့် အတူတကွ အိပ်ခြင်းကို ပြုခြင်းငှါခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၁
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူနှင့် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန် (တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌) အတူတကွ အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-သဟသေယျသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော သူ မည်သည် ရဟန်းကို ချန်ထား၍ ကြွင်းသော သူသည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူမည်၏။
နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်ဟူသည် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် ပိုလွန်၍။
အတူတကွဟူသည် တစ်ပေါင်းတည်း။
အိပ်ရာ နေရာ မည်သည် အလုံးစုံအမိုး ရှိသော အလုံးစုံအကာအရံ ရှိသော၊ အများအားဖြင့် အမိုးရှိသော အများအားဖြင့် အကာအရံ ရှိသော ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတည်း။
အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ
ဟူသည် လေးရက်မြောက်သောနေ့၌ နေဝင်သောအခါ ရဟန်းမဟုတ်သူအိပ်သည်ရှိသော် ရဟန်းသည် အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အိပ်သည်ရှိသော် ရဟန်းမဟုတ်သူသည် လျောင်းအိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ဦးလုံးမူလည်း အိပ်ကြကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထ၍ အဖန်တလဲလဲ အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၃
။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်အတူတကွ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သူကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန် အတူတကွ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန် အတူတကွအိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အမိုးထက်ဝက် အကာအရံထက်ဝက် ရှိသော နေရာ၌ (အတူတကွ အိပ်ငြားအံ့)၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းကို ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၄
။ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့် နေအံ့၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်လျော့၍ နေအံ့၊ နှစ်ညဉ့်နေပြီး၍သုံးညဉ့်မြောက်၌ အရုဏ်မတက်မီ ထ၍ တစ်ဖန် နေအံ့၊ အမိုးအလုံးစုံရှိသော်လည်း အကာအရံ လုံးလုံးမရှိသော နေရာ၌ နေအံ့၊ အကာအရံအလုံးစုံ ရှိသော်လည်း အမိုးလုံးလုံး မရှိသော နေရာ၌ နေအံ့၊ အများအားဖြင့် အမိုးမရှိသော, အများအားဖြင့် အကာအရံမရှိသော နေရာ၌ နေအံ့၊ ရဟန်းမဟုတ်သူသည်အိပ်နေ၍ ရဟန်းသည် ထိုင်အံ့၊ ရဟန်းသည် အိပ်နေ၍ ရဟန်းမဟုတ်သူသည် ထိုင်အံ့၊ နှစ်ဦးစလုံးသော်လည်း ထိုင်နေကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဉ္စမ သဟသေယျသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၆-ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ ကြွသွားရာညနေချမ်းအချိန်တွင် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်ရွာတစ်ရွာသို့ ရောက်၏။ထိုအခါ ထိုရွာ၌ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ဧည့်သည်တည်းခိုရန် အိမ်ကို ပြုလုပ်ထား၏။ ထိုအခါအသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် ထိုမိန်းမထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုမိန်းမကို “နှမ အကယ်၍ ဝန်မလေးပါမူကားဧည့်သည်တည်းခိုရန် အိမ်၌ တစ်ညဉ့်နေလို၏”ဟု ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား နေတော်မူပါလော့ဟု (လျှောက်၏)။ အခြားခရီးသည်တို့လည်း ထိုမိန်းမထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုမိန်းမကို “အရှင်မ သင့်အား အကယ်၍ ဝန်မလေးပါမူကား ဧည့်သည်တည်းခိုရန်အိမ်၌ တစ်ညဉ့်မျှ တည်းခိုကြပါရစေ”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
အမောင်တို့ ဤရဟန်းသည် ရှေ့ဦးစွာ ကြွလာ၏၊ ထိုရဟန်း ခွင့်ပြုပါက နေကုန်လော့ဟု (ဆို၏)။ ထိုအခါ ထိုခရီးသည်တို့သည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ မထေရ်ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို “အသျှင်ဘုရားအသျှင်အား အကယ်၍ ဝန်မလေးပါမူကား ဧည့်သည်တည်းခိုရန် အိမ်၌ တစ်ညဉ့်မျှတည်းခိုကြပါရစေ”ဟု လျှောက်ကြကုန်၏။
ဒါယကာတို့ နေကုန်လော့ဟု (မိန့်ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို မြင်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တပ်မက်စိတ် ဖြစ်နေ၏။ ထိုအခါထိုမိန်းမသည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည်ဤလူတို့နှင့်ရောပြွန်းသောကြောင့် ချမ်းသာစွာ နေရမည် မဟုတ်ပါ၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် အသျှင်ဘုရား၏ ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’ ကို အိမ်တွင်း၌ ခင်းပေးပါအံ့”ဟု လျှောက်၏။
အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ ဆိတ်ဆိတ်နေ၍ လက်ခံလေ၏။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ၏ ညောင်စောင်းကို အိမ်တွင်း၌ ခင်း၍ အဝတ်တန်ဆာကောင်းစွာ ဝတ်စားဆင်ယင်ပြီးလျှင် သင်းပျံ့မွှေးကြိုင်သော နံ့သာအနံ့တို့ဖြင့် ကြိုင်လှိုင်စေလျက် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ရှုချင်စဖွယ် ရှိ၏၊ ကြည်ညိုဖွယ် ကောင်းလှ၏။ အကျွန်ုပ်သည်လည်း အဆင်းလှပါသည်။ ရှုချင်စဖွယ်ရှိပါသည်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းပါသည်။ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ တပည့်တော်မသည် အသျှင်ဘုရား၏ မယားဖြစ်လိုပါ၏”ဟု လျှောက်၏။ ဤသို့ လျှောက်သောအခါ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါမထေရ်သည်ဆိတ်ဆိတ် နေ၏။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုမိန်းမသည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ရှုချင်စဖွယ် ရှိ၏၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းလှ၏၊ အကျွန်ုပ် သည်လည်း အလွန်အဆင်းလှပါသည်၊ ရှုချင်စဖွယ် ရှိပါသည်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန် ပါသည်၊ အသျှင်သည် တပည့်တော်မနှင့် ဥစ္စာပစ္စည်းအားလုံးကို သိမ်းပိုက်ခံယူတော်မူပါ”ဟုလျောက်၏။
အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဆိတ်ဆိတ်နေ၏။
--ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် အဝတ်ထဘီကို ချွတ်၍ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ၏ ရှေ့မှ စင်္ကြံလည်း လျှောက်၏၊ ရပ်လည်း ရပ်၏၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏၊ အိပ်လည်း အိပ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် (မျက်စိအစရှိသော) ဣနြေတို့ကို အောက်သို့ချ၍ ထိုမိန်းမကို ကြည့်လည်း မကြည့်၊ စကားလည်း မပြော (နေတော်မူ၏)။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် “အချင်းတို့ အံ့ဖွယ် ရှိစွတကား၊ အချင်းတို့ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား၊ များစွာသော လူတို့သည် ငါ့ကို အရာအထောင်သော ဥစ္စာပစ္စည်းဖြင့် စေလွှတ်၍ တောင်းရမ်းကုန်၏၊ (စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းကြကုန်၏)။ ဤရဟန်းသည်ကား ငါကိုယ်တိုင် တောင်းပန်ပါလျက် ငါနှင့်ဥစ္စာပစ္စည်းအားလုံးကို သိမ်းပိုက်ခံယူဖို့ရန် အလိုမရှိ”ဟု ဆို၍ ထဘီကို ဝတ်ပြီးလျှင် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ၏ ခြေတို့၌ဦးခေါင်းဖြင့် ဝပ်လျှိုးလျက် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို “အသျှင်ဘုရား မိုက်သည့်အလျောက် တွေဝေသည်အလျောက် မလိမ္မာသည့်အလျောက် အပြစ်သည် တပည့်တော်မကို လွှမ်းမိုးကျရောက်ခဲ့ပါပြီ။ တပည့်တော်မသည် ဤသို့ မတော်မလျော်သော အမှုကို ပြုမိပါ၏၊ အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် တပည့်တော်မ၏အပြစ်ကို အပြစ်အားဖြင့် နောင်အခါ စောင့်စည်းပါရခြင်းငှါ သည်းခံတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်၏။
"နှမ ကောင်းပါပြီ၊ မိုက်သည့်အလျောက် တွေဝေသည့်အလျောက် မလိမ္မာသည့်အလျောက် အပြစ့်သည် သင့်ကို လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်ခဲ့၏၊ သင်သည် ဤသို့ မတော်မလျော်သော အမှုကို ပြုမိ၏၊ နှမ သင်သည် အကြင်ကြောင့် အပြစ်ကို အပြစ်အားဖြင့် မြင်၍ တရားနှင့်လျော်စွာ ကုစား၏၊ ထို့ကြောင့် သင်၏ထိုအပြစ်ကို ငါတို့ သည်းခံကုန်၏။ နှမ အကြင်သူသည် အပြစ်ကို အပြစ်အားဖြင့် မြင်၍ တရားနှင့်လျော်စွာ ကုစား၏၊ နောင်အခါ၌လည်း စောင့်စည်း၏၊ ဤသို့ ပြုခြင်းသည် ဘုရား၏အဆုံးအမ၌ ကြီးပွားကြောင်းသာလျှင် ဖြစ်၏”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် ထိုညဉ့်လွန်သဖြင့် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို မွန်မြတ်သော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ဖြင့်ရောင့်ရဲသည့်တိုင်အောင် တားမြစ်သည့်တိုင်အောင် ကိုယ်တိုင် လုပ်ကျွေးလျက် ဆွမ်းစားပြီး၍ သပိတ်မှလက်ဖယ်ပြီးသောအခါ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏။
တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေသော ထိုမိန်းမကို အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေ၏။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါက တရားစကားဖြင့် အကျိုးစီးပွါးကို သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေအပ်ပြီးဖြစ်ရကား အသျှင် အနုရုဒ္ဓါအား-
"အသျှင်ဘုရား တရားတော်သည် အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပါပေ၏။ အသျှင်ဘုရား တရားတော်သည်အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပါပေ၏။ အသျှင်ဘုရား ဥပမာသော်ကား “မှောက်ထားသည်ကို လှန်ပြဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဖုံးလွှမ်းထားသည်ကို ဖွင့်လှစ်ပြဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မျက်စိလည်သောသူအားလမ်းမှန်ကို ပြောကြားဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ‘မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည် အဆင်းတို့ကို မြင်ကြလိမ့်မည်’ဟု အမိုက်မှောင်၌ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို ဆောင်ပြဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း ဤအတူသာလျှင်အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် တရားတော်ကို ပြတော်မူပါပေ၏။ အသျှင်ဘုရား ထိုတပည့်တော်မသည် ထိုမြတ်စွာဘုရားကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏၊ တရားတော်ကိုလည်းကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏၊ သံဃာတော်ကိုလည်း ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏၊ အသျှင်သည်တပည့်တော်မကို ယနေ့မှစ၍ အသက်ထက်ဆုံး ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်သော ဥပါသိကာမဟူ၍ မှတ်တော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏။
--ထိုအခါ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ အိပ်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်အနုရုဒ္ဓါကို များစွာသောအကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “အနုရုဒ္ဓါ သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူအိပ်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ အနုရုဒ္ဓါ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့်မာတုဂါမနှင့်အတူ အိပ်ဘိသနည်း။ အနုရုဒ္ဓါ ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၆
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-ဒုတိယ သဟသေယျသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၇
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမဟူသည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ယနေ့မွေးဖွားသော သူငယ်မပင် ဖြစ်စေကာမူ မာတုဂါမ မည်၏၊ ထို့ထက်ကြီးသော မိန်းမဖြစ်မူကား ဆိုဖွယ်ရာမရှိ။
အတူဟူသည် တစ်ပေါင်းတည်း။
အိပ်ရာနေရာ မည်သည် အမိုးအလုံးစုံ ရှိသော အကာအရံ အလုံးစုံရှိသော နေရာ၊ အများအားဖြင့်အမိုးရှိသော အများအားဖြင့် အကာအရံရှိသော နေရာတည်း။
အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့ဟူသည် နေဝင်သောအခါ၌ မာတုဂါမအိပ်နေသော် ရဟန်းသည် အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းအိပ်နေသော် မာတုဂါမသည် အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ဦးလုံးမူလည်း အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထ၍ အဖန်တလဲလဲ အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
֍ ၅၈
။ မာတုဂါမကို မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အတူအိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အတူအိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟုအမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အတူအိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အမိုးတစ်ဝက် အကာအရံတစ်ဝက် ရှိသော ကျောင်း၌ (အိပ်အံ့)၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဘီလူးမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း အတူအိပ်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၉
။ အမိုးအလုံးစုံ ရှိ၍ အကာအရံလုံးဝ မရှိသော နေရာ၊ အကာအရံအလုံးစုံ ရှိ၍ အမိုးလုံးဝမရှိသော နေရာ၊ အများအားဖြင့် အမိုးမရှိသော အများအားဖြင့် အကာအရံမရှိသော နေရာ၌ အာပတ်မသင့်။မာတုဂါမအိပ်သော် ရဟန်းသည် ထိုင်နေအံ့၊ ရဟန်းအိပ်သော် မာတုဂါမ ထိုင်နေအံ့၊ နှစ်ဦးလုံးမူ လည်းထိုင်နေကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အား လည်းအာပတ် မသင့်။
ဆဋ္ဌ ဒုတိယသဟသေယျသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၇-ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် သာဝတ္ထိပြည်၌ အိမ်သို့ ကပ်တက်သော ရဟန်းဖြစ်၏၊ အိမ်ပေါင်းများစွာသို့ ချဉ်းကပ်၏။အသျှင်ဥဒါယီသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် အိမ်တစ်အိမ် သို့ချဉ်းကပ်၏။ ထိုအခါ အိမ်ရှင်မသည် အိမ်တံခါးဝ၌ နေ၏၊ အိမ်ရှင်မ၏ ချွေးမကား အခန်းတံခါးဝ၌နေ၏။ ထို့နောက် အသျှင်ဥဒါယီသည် အိမ်ရှင်မထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် အိမ်ရှင်မ၏ နားရင်းသို့ ကပ်၍တရားဟော၏။ ထိုအခါ ချွေးမဖြစ်သူအား “အသို့နည်း ထိုရဟန်းသည် ငါ့ယောက္ခမ၏ သယောက်လင် ‘လင်ငယ်’ လေလော၊ သို့မဟုတ် ပြက်ရယ်ပြောဆိုလေသလော”ဟု အကြံဖြစ်၏။ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီ့သည် အိမ်ရှင်မ၏ နားရင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ တရားဟောပြီးလျှင် အိမ်ရှင်မ၏ ချွေးမထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ချွေးမ၏ နားရင်းသို့ ကပ်၍ တရားဟော၏။ ထိုအခါ အိမ်ရှင်မအား “အသို့နည်း ထိုရဟန်းသည်ငါ့ချွေးမ၏ သယောက်လင် ‘လင်ငယ်'လေလော၊ သို့မဟုတ် ပြက်ရယ်ပြောဆိုလေသလော”ဟုအကြံဖြစ်၏။ ထို့နောက် အသျှင်ဥဒါယီသည် ချွေးမဖြစ်သူ၏ နားရင်းသို့ ကပ်၍ တရားဟောပြီးလျှင်ပြန်ကြွသွား၏။
ထိုအခါ အိမ် ရှင်မသည် ချွေးမကို “ဟယ် ချွေးမ ဤရဟန်းသည် သင့်အား အဘယ်စကားကိုပြောဆိုဘိသနည်း”ဟု မေး၏။
အရှင်မ အကျွန်ုပ်အား တရားကို ဟောပါ၏၊ အရှင်မကိုမူကား အဘယ်စကားကို ပြောဆိုပါသ နည်းဟု (ပြန်မေး၏)။
ငြါ့ကိုလည်း တရားဟော၏”ဟု (ဆို၏)။
ထိုမိန်းမတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် နားရင်းသို့ ကပ်၍ တရားဟောဘိသနည်း၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တရားဟောသင့်သည် မဟုတ်ပါလော”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုမိန်းမတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် မာတုဂါမအား တရားဟောဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည်အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ဥဒါယီ သင်သည် မာတုဂါမအား တရားဟော၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟုစိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားအဘယ့်ကြောင့် သင်သည် မာတုဂါမအား တရားဟောဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သောယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမအား တရားကို ဟောငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၆၁
။ ထိုအခါ ဥပါသိကာမတို့သည် ရဟန်းတို့ကို တွေ့မြင်လျှင် “အသျှင်ဘုရားတို့ တောင်းပန်ပါ သည်တရားဟောကြပါကုန်လော”ဟု လျှောက်ကြကုန်၏။နှမ မာတုဂါမအား တရားဟောခြင်းငှါ မအပ်ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
အသျှင်တို့ တောင်းပန်ပါ၏၊ ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းသော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောကြပါကုန်လော့၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် တရားကို သိခြင်းငှါ တတ်ကောင်းပါ၏ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
"နှမ မာတုဂါမအား တရားဟောခြင်းငှါ မအပ်”ဟု (ပြောဆိုပြီး) တွေးတောမူ ‘သံသယကုကု္ကစ္စ'ရှိကြကုန်၍ တရားမဟောကြကုန်။
ဥပါသိကာမတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်တို့သည် ငါတို့က တောင်းပန် တိုက်တွန်းအပ်ကုန် လျက်တရားကို မဟောကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ဥပါသိကာမတို့၏ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော စကားတို့ကို ကြားကြ့သည်သာတည်း။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့မာတုဂါမအားငါးခွန်းခြောက်ခွန်းသော စကားတို့ဖြင့်တရားဟောခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမအား ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားကိုဟောငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန် လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၆၂
။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် မာတုဂါမအား ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းသောစကားတို့ဖြင့် တရားဟောခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မသိမလိမ္မာသော ယောက်ျားကို အနီး၌ နေစေ၍ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် မာတုဂါမအား တရားဟောကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မသိမလိမ္မာသောယောက်ျားကို အနီး၌ နေစေ၍ မာတုဂါမအား ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မသိမလိမ္မာသော ယောက်ျားကိုအနီး၌ နေစေ၍ မာတုဂါမအား ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
--မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မသိမလိမ္မာသော ယောက်ျားကို အနီး၌ နေစေ၍ မာတုဂါမအား ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၆၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ မာတုဂါမအားငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားကို ဟော ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။ --၇-ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ ကောင်းသောစကား မကောင်းသောစကား၊ ရုန့်ရင်းသောစကား မရုန့်ရင်းသောစကားကို သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်သူ လူမိန်းမတည်း။
ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့်ဟူသည် ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းထက် အပိုအလွန်စကားတို့ဖြင့်။
တရား မည်သည် ဘုရားဟောတရား သာဝကဟောတရား ရသေ့ဟောတရား နတ်ဟောတရားအဋ္ဌကထာနှင့်စပ်သောတရား ပါဠိတော်နှင့်စပ်သော တရားတည်း။
ဟောငြားအံ့ဟူသည် ပုဒ်ဖြင့် ဟောအံ့၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အက္ခရာဖြင့်ဟောအံ့၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ဟူသည် သိကြားလိမ္မာသော လူယောက်ျားကို ဖယ်ထား၍။
သိကြားလိမ္မာသူ မည်သည် ကောင်းသောစကား မကောင်းသောစကား၊ ရုန့်ရင်းသောစကားမရုန့်ရင်းသော စကားကို သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သူ လူယောက်ျားတည်း။
֍ ၆၅
။ မာတုဂါမကို မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မာတုဂါမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းထက်ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဘီလူးမအားလည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာမအားလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်အားလည်းကောင်း၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်မအားလည်းကောင်း သိကြားလိမ္မာသူ လူယောက်ျားကို ကြဉ်၍ ငါးခွန်းခြောက်ခွန်း ထက် ပိုလွန်သော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူကို မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူကို မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၆
။ သိကြားလိမ္မာသောသူ လူယောက်ျား အနားမှာ ရှိသည်ဖြစ်၍ တရားဟောအံ့၊ ငါးခွန်းခြောက်ခွန်းသော စကားတို့ဖြင့် တရားဟောအံ့၊ ငါးခွန်း ခြောက်ခွန်းအောက် ယုတ်လျော့၍တရားဟောအံ့၊ ထပြီး တစ်ဖန် ထိုင်၍ တရားဟောအံ့၊ ထပြီး တစ်ဖန် ပြန်ထိုင်သော မာတုဂါမအားတရားဟောအံ့၊ တစ်ပါးသော မာတုဂါမအား တရားဟောအံ့၊ အမေးပုစ္ဆာကို မေးအံ့၊ အမေးပုစ္ဆာမေးသည်ကို ဖြေဆိုအံ့၊ သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ပြောဆိုသည်ကို မာတုဂါမ ကြားနာအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
ဂ-ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တောတွင် ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြင်ဖူးခါမျှ မိတ်ဆွေ အတူနေ အတူစားမိတ်ဆွေဖြစ်သော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ဝဂ္ဂုမုဒါ မြစ်ကမ်းနား၌ ဝါကပ်နေထိုင်ကြကုန်၏။ထိုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန်ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏၊ စာရေးတံလက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ သပိတ်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့အား-
"ယခုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန်၁ ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏၊ စာရေးတံလက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ သပိတ်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ။ ငါတို့သည်အဘယ်နည်းဖြင့် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းခုံကြဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပါအံ့နည်း၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိပါကုန်အံနည်း”ဟု အကြံဖြစ်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
"ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည် လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကြကုန်အံ့၊ ဤသို့ စီရင်လျှင်ထိုလူတို့သည် ငါတို့အား ပေးလှူကြဖို့ရာ အမှတ်ရကြပေလိမ့်မည်၊ ဤသို့ လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့ သည်အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းခုံကြဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
"ငါ့သျှင်တို့ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကြခြင်းဖြင့် အကျိုး မရှိကြပါ၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည်လူတို့၏ တမန်မှုကို ဆောင်ကုန်အံ့၊ ဤသို့ဆောင်လျှင် လူတို့သည် ငါတို့အား ပေးလှူ ကြဖို့ရာအမှတ်ရကြပေလိမ့်မည်၊ ဤသို့ လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့သည် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာမငြင်းခုံကြဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
"ငါ့သျှင်တို့ မသင့်လျော်ပါ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကြခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိပါမည်နည်း။ လူတို့၏ တမန်မှုကို ဆောင်ခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိကြပါမည်နည်း၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည်လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ် သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုကုန်အံ့၊ “ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ဒုတိယဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်း သည် တတိယဈာန်ကိုရ၏။ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည် ရှိသော ရဟန်းသည်သောတာပန်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် သကဒါဂါမ်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်အနာဂါမ်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ရဟန္တာတည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် အဘိညာဉ် ခြောက်ပါးကို ရ၏”ဟု ပြောဆိုကုန်အံ့၊ ဤသို့ ပြောဆိုကြလျှင် ထိုလူတို့သည် ငါတို့အား ပေးလှူ သင့်သည်ဟု မှတ်ထင်ကြပေလိမ့်မည်။ ဤသို့လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့သည် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းခုံကြဘဲ ချမ်းသာစွာဝါကပ်ကြရပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
--ငါ့သျှင်တို့ လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောခြင်းသည်သာလျှင် မြတ်၏ဟု သဘောတူညီကြလေ၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါး ထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုကြကုန်၏။ “ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်ပဌမဈာန်ကို ရ၏။ပ။ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးကို ရ၏”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုလူတို့သည် “ငါတို့အား အရတော်ကြလေစွတကား၊ ငါတို့သည် ကောင်းစွာ ရကြပေစွတကား၊ အကြင်ငါတို့၏ အထံ၌ ဤကဲ့သို့သော ရဟန်းတော်များသည် ဝါကပ်တော်မူကြပေသည်တကား၊ အကျင့်သီလနှင့် ကောင်းသော တရားဓမ္မ ရှိကုန်သော ဤရဟန်းတို့ကဲ့သို့သော ရဟန်းတို့သည် ဤအခါမှ ရှေးက ငါတို့၏ အထံ၌ ဝါကပ်တော်မမူကြဖူးပေတကား”ဟု အကြင် ဘောဇဉ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်သောက်ဖွယ်မျိုးတို့ကို မိမိတို့ မသုံးဆောင်ကြ မခဲကြ မလျက်ကြ မသောက်ကြကုန်၊ မိဘ သားမယားကျွန်အမှုလုပ် မိတ်ဆွေခင်ပွန်း ဆွေမျိုး သားချင်းတို့အား မပေးကြကုန်၊ ထိုဘောဇဉ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်သောက်ဖွယ်တို့ကို ရဟန်းတို့အားသာ ပေးလှူကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့အား အဆင်းလှခြင်း ဣန္ဒြေပြည့်ဖြိုးခြင်း မျက်နှာအဆင်း ကြည်လင်ခြင်းကိုယ်ရေအဆင်း အထူးကြည်လင်ခြင်း ရှိကြကုန်၏။
֍ ၆၈
။ ဝါမှထကုန်သော ရဟန်းတို့၏ မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမျှော်ကန်တော့ရန် ချဉ်းကပ်ကြခြင်းသည်အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။ထိုအခါ သုံးလလွန်မြောက်၍ ဝါမှထကုန်သော ထိုရဟန်းတို့သည် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို သိုမှီးပြီးလျှင်သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူ၍ ဝေသာလီပြည်သို့ ချဉ်းကပ်ကုန်၏။ အစဉ်သဖြင့် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တောပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကိုရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ နေကြကုန်၏။
ထိုအခါ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌ ဝါမှထကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ပိန်ကြုံကြကုန်၏၊ အသွေး အသားခေါင်းပါးကြကုန်၏။ မလှသော ရုပ်အဆင်း ရှိကြကုန်၏။ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိကြကုန်၏၊ (ကွန်ရွက်ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသောကိုယ် ရှိကြကုန်၏၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့သည်ကား လှပသော အဆင်း ရှိကြကုန်၏၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေရှိကြကုန်၏၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကြကုန်၏၊ အထူးကြည်လင်သော ကိုယ်ရေအဆင်းရှိကြကုန်၏။
အာဂန္တုရဟန်းတို့နှင့် အတူတကွ ဝမ်းမြောက်စွာ နှုတ်ဆက်စကား ပြောကြားတော်မူခြင်းသည်ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့အား-
"ရဟန်းတို့ ကျန်းမာကြကုန်၏လော၊ မျှတကြကုန်၏လော၊ အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာမငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြရကုန်၏လော၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်မပန်းဘဲ ရှိကြကုန်၏လော”ဟု မေးတော်မူရာ-
ကျန်းမာကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ မျှတကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ တပည့်တော်တို့သည် အညီ အညွတ်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြရပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ ဆွမ်း အတွက်လည်းမပင်မပန်းဘဲ ရှိကြပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုရားသျှင်တို့သည် သိလျက်လည်း မေးတော်မူကုန်၏၊ သိလျက်လည်း မေးတော်မမူကုန်။ အချိန်အခါကို သိ၍ မေးတော်မူကုန်၏၊ အချိန်အခါကို သိ၍ မေးတော်မမူကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်အကျိုးနှင့်စပ်သည်ကို မေးတော်မူကုန်၏၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သည်ကို မေးတော်မမူကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် အကျိုးနှင့်မစပ်သည်တို့ကို မဂ်ဖြင့် ပယ်တော်မူပြီးဖြစ်ကုန်၏။ “တရားကိုသော်လည်း ဟောကုန်အံ့၊ တပည့်သာဝကတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကိုသော်လည်း ပညတ်ကုန်အံ့”ဟူသော အကြောင်းနှစ်မျိုးတို့ဖြင့် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ရဟန်းတို့ကို မေးတော်မူကုန်၏။ ထို့နောက်မြတ်စွာဘုရားသည် ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အဘယ်သို့လျှင် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြကုန်သနည်း၊ ဆွမ်းအတွက်လည်းမပင်ပန်းဘဲ ရှိကြကုန်သနည်း”ဟု မေးတော်မူသောအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို ပြန်ကြားလျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ သင်တို့အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား) ထင်ရှား ရှိကြပါ၏လောဟု (မေးတော်မူရာ) -
ထင်ရှားရှိပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ဝမ်းရေး အတွက်လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို အဘယ့်ကြောင့် ပြောဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၆၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား လူတို့၏ ကုသိုလ် ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ပြောကြားငြား အံ့၊ ပြောတိုင်းဟုတ်မှန်သော် (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၇၀
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သောသူ မည်သည် ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမကို ချန်ထား၍ ကြွင်းသော သူသည်ရဟန်းမဟုတ်သောသူ မည်၏။
လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား မည်သည် ဈာန်၊ ဝိမောက္ခ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ်၊ ဉာဏ်အမြင်၊ မဂ်ကို ပွားများခြင်း၊ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ ကိလေသာကို ပယ်ခြင်း၊ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ မှကင်းခြင်း၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌မွေ့လျော်ခြင်းတည်း။
ဈာန်ဟူသည် ပဌမဈာန် ဒုတိယဈာန် တတိယဈာန် စတုတ္ထဈာန်တည်း။
ဝိမောက္ခဟူသည် ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ'တည်း။
သမာဓိဟူသည် ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ တည်း။
သမာပတ်ဟူသည် ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်’၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ တည်း။
ဉာဏ်အမြင်ဟူသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတည်း။
မဂ်ကို ပွါးများခြင်းဟူသည် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါး ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး ဣန္ဒြေငါးပါးဗိုလ်ငါးပါး ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတည်း။
ဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်းဟူသည် သောတာပထ္ထိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း။
ကိလေသာကိုပယ်ခြင်းဟူသည် ရာဂကို ပယ်ခြင်း၊ ဒေါသကို ပယ်ခြင်း၊ မောဟကို ပယ်ခြင်းတည်း။
စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ မှ ကင်းခြင်းဟူသည် ရာဂမှ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းခြင်း၊ ဒေါသမှ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းခြင်း၊ မောဟမှ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းခြင်းတည်း။
ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းဟူသည် ပဌမဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌မွေ့လျော်ခြင်း၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ တတိယဈာန်ဖြင့်ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းတည်း။
֍ ၇၁
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ --ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ဝင်စား၏ဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ရ၏ဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို လေ့လာ၏ဟု ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆို သောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထ ဈာန်ကိုဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ'ကို။ပ။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ'ကို။ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ'ကို။ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ'ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ'ကို။ ကိလေသာ တောင့်တခြင်း မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုငါမျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’ ကို။ပ။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်'ကို။ ကိလေသာ တောင့်တခြင်း မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို။ပ။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ဝင်စား ခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ငါ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ပ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ငါမျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါသည် ရာဂကို စွန့်ပြီ။ပ။ ငါသည် ဒေါသကို စွန့်ပြီ၊ ငါသည် မောဟကို စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာထိတ်လန့်စေပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါ၏ စိတ်သည် ရာဂမှ အပိတ်အပင်ကင်း၏။ပ။ ငါ၏စိတ်သည် ဒေါသမှ အပိတ်အပင်ကင်း၏၊ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင်ကင်း၏ဟု ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ ပဌမဈာန်ကို။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကိုရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၇၂
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ပြု အပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ပ။ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်းရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်းဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်းရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်းငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သောမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်းငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ပ။ ရာဂကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ ဒေါသကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ မောဟကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာထိတ်လန့်စေပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ပ။ ငါ၏ စိတ်သည် ရာဂမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်းပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှလည်းအပိတ်အပင်ကင်းပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၇၃
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်း အား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ပ။ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်းရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
[မူကို အကျဉ်းချုံးအပ်ပြီ]။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်း၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်းအပိတ်အပင်ကင်း၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်း ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်း၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်း ငါမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ပ။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်း၏။ ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်း၏ဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ပ။ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သောမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်းဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်။ပ။ ရာဂကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ ဒေါသကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ မောဟကိုလည်း ငါစွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည်ရာဂမှလည်း အပိတ်အပင်ကင်းပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှလည်း အပိတ်အပင် ကင်းပြီ ငါ၏ စိတ်သည်မောဟမှလည်း အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၇၄
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုလိုလျက်ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုလိုလျက်တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို သုညတဝိမောက္ခကို အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုသုညတသမာဓိကို အနိမိတ္တသမာဓိကို အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို သုညတသမာပတ်ကို အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုအပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို ဣဒ္ဓိပါဒ့်လေးပါးတို့ကို ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုသောတာပတ္တိဖိုလ်ကို သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို အနာဂါမိဖိုလ်ကို အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ပ။ ရာဂကိုငါစွန့်ပြီ၊ ဒေါသကို ငါစွန့်ပြီ၊ မောဟကို ငါစွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် ရာဂမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှအပိတ်အပင် ကင်းပြီ၊ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုလိုလျက်။ပ။ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုလိုလျက်ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
[မူကို အကျဉ်းချုံးအပ်ပြီ]။
--ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟုပြောဆိုလိုလျက် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော်ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟုပြောဆိုလိုလျက် ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ငါ၏ စိတ်သည် ဒေါသမှအပိတ်အပင်ကင်းပြီဟု ပြောဆိုလိုလျက် ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟုပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိ နားမလည် သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ငါ၏ စိတ်သည် မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟုပြောဆိုလိုလျက် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော်ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၇၅
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည်ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည်ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည် စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည်သုညတဝိမောက္ခကို။ပ။ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို သုညတသမာဓိကို အနိမိတ္တသမာဓိကို အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည် အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည်သုညတသမာပတ်ကို။ပ။ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏၊ ထိုရဟန်းသည် အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို။ပ။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို။ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို။ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ပ။ ထိုရဟန်းသည် ရာဂကို စွန့်ပြီ၊ ဒေါသကို စွန့်ပြီ၊ မောဟကို စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ထိုရဟန်း၏ စိတ်သည် ရာဂမှ အပိတ်အပင်ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီ၊ မောဟမှ အပိတ်အပင် ကင်းပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအားဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်း၌ နေသော ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ ပဌမဈာန်ကို။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည်၊ သင်၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည်၊ သင်၏ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို သုံးဆောင်သောရဟန်းသည်၊ သင်၏ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၇၆
။ ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်၏ ကျောင်းကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ သင်၏ သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည်၊ သင်၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်သောရဟန်းသည်၊ သင်၏ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည်၊ သင်၏ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ကို သုံးဆောင်သော ရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမဟုတ်သူအား သင်သည် အကြင်ရဟန်းကို အကြောင်းပြု၍ကျောင်းကို ပေးလှူ၏။ပ။ သင်္ကန်းကို ပေးလှူ၏၊ ဆွမ်းကို ပေးလှူ၏။ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို ပေးလှူ၏၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ကို ပေးလှူ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏၊ လေ့လာ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ပြောဆိုသောရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၇၇
။ ရဟန်းဖြစ်သူအား အမှန်ကို ပြောကြားငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဒွီဟိတိကာ- နေ့သေရအံ့လော၊ ညဉ့်သေရအံ့လောဟု နှလုံးနှစ်ခွ ရှိခြင်း။
--၁-မုသာဝါဒဝဂ်
၉- ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစန သိက္ခာပုဒ်
֍ ၇၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့နှင့် ခိုက်ရန်ဖြစ်၏။ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည် စေတနာနှင့် တကွဖြစ်သော သုက်လွှတ်မှုအာပတ်သို့ ရောက်၍ သံဃာအားထိုအာပတ်၏ ပရိဝါသ်၁ကို တောင်း၏၊ သံဃာသည် ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒအား ထိုအာပတ်၏ ပရိဝါသ်ကိုပေး၏။
ထိုအခါ သာဝတ္ထိပြည်တွင် မထင်ရှားသော အသင်းတစ်ခု၌ သံဃဘတ် ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည်ပရိဝါသ်ကျင့်သုံးနေစဉ်ဖြစ်၍ ဆွမ်းစားဇရပ်၌ အစွန်ဆုံးနေရာတွင် ထိုင်နေ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်ထိုဥပါသကာတို့ကို “ဥပါသကာတို့ သင်တို့ ချီးမွမ်းအပ်သော အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒ ရဟန်းသည် အကြင်လက်ဖြင့်ပင် သဒ္ဓါကြည်ညို၍ လှူအပ်သော ဆွမ်းကို သုံးဆောင်၏။ ထိုလက်ဖြင့်ပင် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေ၏။ ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည် စေတနာနှင့်တကွ ဖြစ်သော သုတ်လွှတ်မှု အာပတ်သို့ ရောက်၍ သံဃာအား ထိုအာပတ်၏ ပရိဝါသ်ကို တောင်း၏။ သံဃာသည် ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒအား ထိုအာပတ်၏ ပရိဝါသ်ကို ပေး၏။ ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည် ပရိဝါသ်ကျင့်သုံးနေရသော ကြောင့် အစွန်ဆုံးနေရာမှာ နေရ၏”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ရဟန်းမဟုတ်သူ အား ပြောကြားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၇၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိ၂ မရဘဲ ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်း အား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၈၀
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်း၏ဟူသည် အခြားသော ရဟန်း၏။
ရုန့်ရင်းသော အာပတ် မည်သည် ပါရာဇိကလေးပါး သံဃာဒိသိသ် တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းမဟုတ်သူ မည်သည် ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော သူသည် ရဟန်းမဟုတ်သောသူ မည်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် မိန်းမအားလည်းကောင်း၊ ယောက်ျားအားလည်းကောင်း၊ လူအားလည်း ကောင်း၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း ပြောကြားငြားအံ့။
ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိ မရဘဲဟူသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို ချန်ထား၍။
အာပတ်အပိုင်းအခြားရှိ၍ အမျိုး ‘ဒါယကာ’ အပိုင်းအခြား မရှိသော ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိသည် ရှိ၏။
အမျိုး ‘ဒါယကာ’ အပိုင်းအခြားရှိ၍ အာပတ်အပိုင်းအခြား မရှိသော ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိသည် ရှိ၏။
အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်း ရှိသော ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိသည် ရှိ၏။
အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းမရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်း မရှိသော ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိသည် ရှိ၏။
အာပတ်အပိုင်းအခြား မည်သည် ဤမျှသော အာပတ်တို့ဖြင့် ပြောကြားအပ်၏ဟု အာပတ်တို့ကို ပိုင်းခြား သတ်မှတ်ထားခြင်းတည်း။
အမျိုးအပိုင်းအခြား မည်သည် ဤမျှသော အမျိုးတို့၌ ပြောကြားအပ်၏ဟု အမျိုးတို့ကို ပိုင်းခြား သတ်မှတ်ထားခြင်းတည်း။
အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းရှိ မည်သည် ဤမျှသော အာပတ် တို့ဖြင့် ဤမျှလောက်ကုန်သော အမျိုးတို့၌ ပြောကြားအပ်၏ဟု အာပတ်တို့ကိုလည်း ပိုင်းခြား သတ်မှတ်ထားခြင်း အမျိုးတို့ကိုလည်း ပိုင်းခြား သတ်မှတ်ထားခြင်းတည်း။
အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းမရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းမရှိ မည်သည် ဤမျှသော အာပတ်တို့ဖြင့် ဤမျှသော အမျိုးတို့၌ ပြောကြားအပ်၏ဟု အာပတ်တို့ကိုလည်း မပိုင်းခြားခြင်း အမျိုးတို့ကို လည်း မပိုင်းခြားခြင်းတည်း။
֍ ၈၁
။ အာပတ်အပိုင်းအခြားရှိရာ၌ ပိုင်းခြားသတ်မှတ်၍ ထားအပ်ကုန်သော အာပတ်တို့ကို ကြဉ်၍ တစ်ပါးသော အာပတ်တို့ဖြင့် ပြောကြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အမျိုးအပိုင်းအခြားရှိရာ၌ ပိုင်းခြားသတ်မှတ်၍် ထားအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကို ကြဉ်၍ တစ်ပါးသော အမျိုးတို့၌ ပြောကြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းရှိရာ၌ ပိုင်းခြားသတ်မှတ်၍ ထားသော အာပတ် ပိုင်းခြားသတ်မှတ်၍ ထားသော အမျိုးတို့ကို ကြဉ်၍ တစ်ပါးသော အာပတ်တို့ဖြင့် တစ်ပါးသော အမျိုးတို့၌ ပြောကြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အာပတ်အပိုင်းအခြားလည်းမရှိ အမျိုးအပိုင်းအခြားလည်းမရှိရာ၌ အာပတ် မသင့်။
֍ ၈၂
။ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားအံ့၊ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို ချန်ထား၍ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားအံ့၊ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို ချန်ထား၍ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းမဟုတ်သူအား ပြောကြားအံ့၊ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို ချန်ထား၍ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ပြောကြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သာမဏေ၏ ရုန့်ရင်းသော လွန်ကျူးခြင်း မရုန့်ရင်းသော လွန်ကျူးခြင်းကို ပြောကြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၈၃
။ ဝတ္ထု (သုတ်လွှတ်မှု) ကို ပြောကြား၍ အာပတ်ကို မပြောကြားသော်လည်းကောင်း၊ အာပတ် (သံဃာဒိသိသ်) ကို ပြောကြား၍ ဝတ္ထုကို မပြောကြားသော်လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။ သမ္မုတိရသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ဒုဋ္ဌုလ္လာရောစနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ပရိဝါသ်= ကျူးလွန်သောအပြစ် ဖုံးလွှမ်းသော ရက်အပိုင်းအခြား အားလျော်စွာ ဆောက်တည် နေထိုင်ရသော အကျင့်။
၂။ သမ္မုတိ= အာပတ်မပြတ်သင့်သော ရဟန်းအား နောင်အခါ စောင့်ရှောက်စိမ့်သောငှါ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ပန်ကြား၍ သံဃာ က ပြောကြားရန် သမုတ်ခြင်း။
--၁-မုသာဝါဒဂ်
၁၀-ပထဝီခဏန သိက္ခာပုဒ်
֍ ၈၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီပြည် အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ သောအခါ အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကုန်သော် မြေကို ကိုယ်တိုင်လည်း တူးဆွကုန်၏၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း တူးဆွစေကုန်၏။လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် မြေကြီးကို ကိုယ်တိုင် တူးဆွကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း တူးဆွစေကုန်ဘိသနည်း၊ သာကီဝင် မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် တစ်ခုသော ဣန္ဒြေရှိသော အသက်ကို ညှဉ်းဆဲကုန် ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏။ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ထိုလူတို့၏ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော စကားတို့ကို ကြားကြသည် သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် မြေကြီး ကို ကိုယ်တိုင် တူးဆွကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကို တူးဆွစေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မြေကြီးကို ကိုယ်တိုင် တူးဆွကုန်၏၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း တူးဆွစေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏။)
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မြေကြီးကို ကိုယ်တိုင် တူးဆွကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကို တူးဆွစေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ လူတို့သည် မြေကြီး၌ အသက် ရှိ၏ဟု ထင်မှတ်ကုန်၏။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၈၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မြေကို တူးမူလည်း တူးငြားအံ့၊ တူးစေမူလည်း တူးစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၈၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မြေ မည်သည် မြေစစ် မြေတုဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိ၏။
မြေစစ် မည်သည် မြေမှုန့်သက်သက် မြေညက်သက်သက် ကျောက်ခဲအနည်းငယ် ရှိသောမြေ ကျောက်စရစ်အနည်းငယ် ရှိသောမြေ အိုးခြမ်းကွဲအနည်းငယ် ရှိသောမြေ ကျောက်ပြုတ်အနည်းငယ် ရှိသောမြေ သဲအနည်းငယ် ရှိသောမြေ မြေမှုန့်များသောမြေ မြေညက်များသောမြေတည်း၊ မီးမလောင် သော မြေကိုလည်း မြေစစ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ လေးလထက် လွန်၍ မိုးစွတ်စိုသော မြေမှုန့်အစုအပုံ မြေညက်အစုအပုံကိုလည်း မြေစစ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။
မြေတု မည်သည် ကျောက်ခဲသက်သက် ကျောက်စရစ်သက်သက် အိုးခြမ်းကွဲသက်သက် ကျောက် ပြုတ်သက်သက် သဲသက်သက် မြေမှုန့်အနည်းငယ်ရှိသောမြေ မြေညက်အနည်းငယ်ရှိသောမြေ ကျောက်ခဲ များသောမြေ ကျောက်စရစ်များသောမြေ အိုးခြမ်းကွဲများသောမြေ ကျောက်ပြုတ်များသောမြေ သဲများသော မြေတည်း၊ မီးလောင်သော မြေကိုလည်း မြေတုဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ လေးလအောက် ယုတ်လျော့၍ မိုးစွတ်စို သော မြေမှုန့်အစုအပုံ မြေညက်အစုအပုံကိုလည်း မြေတုဟူ၍ ဆိုအပ်၏။
တူးငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင်တူးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တူးစေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို တူးစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ကြိမ်စေခိုင်းအပ်လျက် အကြိမ်များစွာ တူးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၈၇
။ မြေကြီး၌ မြေကြီးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တူးသော်လည်းကောင်း၊ တူးစေသော်လည်းကောင်း၊ ခွဲဖျက်သော်လည်းကောင်း၊ ခွဲဖျက်စေသော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်သော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်စေသော် လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မြေကြီး၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တူးသော်လည်းကောင်း၊ တူးစေသော်လည်းကောင်း၊ ခွဲဖျက်သော် လည်းကောင်း၊ ခွဲဖျက်စေသော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်သော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်စေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မြေကြီး၌ မြေကြီးမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တူးသော်လည်းကောင်း၊ တူးစေသော်လည်း ကောင်း၊ ခွဲဖျက်သော်လည်းကောင်း၊ ခွဲဖျက်စေသော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်သော်လည်းကောင်း၊ မီးတိုက်စေ သော်လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။
မြေကြီးမဟုတ်သည်၌ မြေကြီးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မြေကြီးမဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မြေကြီးမဟုတ်သည်၌ မြေကြီးမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၈၈
။ “ဤမြေကို သိလော့၊ ဤမြေကို ပေးလော့၊ ဤမြေကို ဆောင်ခဲ့လော့၊ ဤမြေဖြင့် အလိုရှိ၏၊ ဤမြေကို အပ်စပ်အောင် ပြုလော့”ဟု ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။စေတနာ မရှိဘဲ တူးအံ့၊ သတိမေ့လျော့၍ တူးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--မသိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဒသမ ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
ပဌမ မုသာဝါဒဝဂ် ပြီး၏။
--မုသာဝါဒဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
မဟုတ်မမှန်ရာကိုပြောသော မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်၊ နှုတ်လှံထိုးသော စကားကို ဆိုသော ဩမသဝါဒသိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်းတို့ကို ကုန်းတိုက်သော ဘိက္ခုပေသုည သိက္ခာပုဒ်၊ ပုဒ်ပြိုင်တရားကို ပို့ချသော ပဒသောဓမ္မသိက္ခာပုဒ်၊ အတူအိပ်သော သဟ သေယျသိက္ခာပုဒ်နှစ်ပါး၊ မာတုဂါမအား တရားဟောသော ဓမ္မဒေသနာသိက္ခာပုဒ်၊ဟုတ် မှန်ရာ ပြောကြားသော ဘူတာရောစနသိက္ခာပုဒ်၊ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ပြော ကြားသော ဒုဋ္ဌုလ္လာပတ္တိရောစနသိက္ခာပုဒ်၊ မြေကိုတူးသော ပထဝီခဏနသိက္ခာပုဒ်တို့။
ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၁-ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ်
֍ ၈၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီပြည် အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံးနေတော် မူသောအခါ အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကုန်သော် သစ်ပင်ကို ကိုယ်တိုင်လည်း ခုတ်ဖြတ်ကုန်၏၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း ခုတ်ဖြတ်စေကုန်၏။အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတစ်ပါးသည်လည်း သစ်ပင်ကို ခုတ်ဖြတ်ရာ ထိုသစ်ပင်ကို စိုးအုပ်၍ နေသော နတ်သမီးသည် ထိုရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရား မိမိ၏ ဗိမာန်ကို ပြုလုပ်လို၍ အကျွန်ုပ်၏ ဗိမာန်ကို မခုတ်ဖြတ်ပါလင့်”ဟု ဆို၏။ ထိုရဟန်းသည် (ထိုနတ်သမီး၏စကားကို) နားမထောင်မူ၍ ခုတ်ဖြတ်မြဲ ခုတ်ဖြတ်လေရာ ထိုနတ်သမီး၏ ကလေးလက်မောင်းကို ခုတ်ဖြတ်မိ၏။ ထိုအခါ ထိုနတ်သမီးအား “ငါသည် ဤရဟန်းကို ဤနေရာ၌ပင် သတ်ဖြတ်လိုက်ရမူ ကောင်းလေစွ”ဟု အကြံ ဖြစ်၏။
ထို့နောက် ထိုနတ်သမီးအား “ငါသည် ဤရဟန်းကို ဤနေရာ၌ပင် သတ်ဖြတ်ခြင်းသည် မသင့် လျော်ချေ၊ စင်စစ်သော်ကား မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ရမူ ကောင်းလေရာ၏”ဟု အကြံဖြစ်ပြန်၏။
ထိုအခါ ထိုနတ်သမီးသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤ အကြောင်းကို လျှောက်၏။ နတ်သမီး ကောင်းလေစွ ကောင်းလေစွ၊ နတ်သမီး သင်သည် ထိုရဟန်းကို မသတ်ဖြတ်ခြင်းသည် ကောင်းမွန်လှပေစွ၊ နတ်သမီး သင်သည် ထိုရဟန်းကို အကယ်၍ သတ်ဖြတ်မိပါမူ သင့်အား မကောင်းမှု တိုးပွားလေရာ၏။ နတ်သမီး သင် သွားချေလော့၊ ဤမည်သော အရပ်၌ ရှိသော သစ်ပင်သည် (အုပ်စိုးသူ နတ်မှ) ကင်းဆိတ်၏။ ထိုသစ်ပင်ကို စွဲမှီ၍ နေလေလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် သစ်ပင်ကို ကိုယ်တိုင်လည်း ခုတ်ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း ခုတ်ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် တစ်ခုသော ဣန္ဒြေရှိသော အသက်ကို အဘယ့်ကြောင့် ညှဉ်းဆဲကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားတို့ကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် သစ်ပင်ကို ကိုယ်တိုင်လည်း ခုတ်ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း ခုတ်ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သစ်ပင်ကို ကိုယ်တိုင်လည်း ခုတ်ဖြတ်ကုန်၏။ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း ခုတ်ဖြတ်စေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သစ်ပင်ကို ကိုယ် တိုင်လည်း ခုတ်ဖြတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း ခုတ်ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ လူတို့သည် သစ်ပင်၌ အသက်ရှိ၏ဟု မှတ်ထင်ကြကုန်၏။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၉၀
။ “ကြီးပွားပြီး ကြီးပွားဆဲဖြစ်သော မျိုးစေ့ မြက်သစ်ပင် အပေါင်းကို ခုတ်ဖြတ် ဖျက်ဆီးခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၉၁
။ ကြီးပွါးပြီး ကြီးပွါးဆဲဖြစ်သော မျိုးစေ့မြက်သစ်ပင်အပေါင်း မည်သည် အမြစ်မျိုးစေ့ ပင်စည်မျိုးစေ့ အဆစ်မျိုးစေ့ အညွန့်မျိုးစေ့ ငါးခုမြောက် အစေ့မျိုးစေ့ဟူ၍ မျိုးစေ့ငါးမျိုးတည်း။အမြစ်မျိုးစေ့ မည်သည် နနွင်း ချင်းစိမ်း လင်းလေ ဆိတ်ဖူး ဓိဝုတ် ကုလားဆောင်းမေခါး ပန်းရင်း နွားမြေရင်းတည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး အမြစ်၌ ဖြစ်ကုန်သော အမြစ်ကို စိုက်၍ ကောင်းစွာ ပေါက်ရောက်ကုန် သော အပင်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤအလုံးစုံသည် အမြစ်မျိုးစေ့ မည်၏။
ပင်စည်မျိုးစေ့ မည်သည် ညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင် ပညောင်ပင် ညောင်ကြတ်ပင် သဖန်းပင် ခအောင်းပင် ညောင်ချဉ်ပင်တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး ပင်စည်အကိုင်းအခက်၌ ဖြစ်ကုန်သော အကိုင်းအခက်ကို စိုက်၍ ကောင်းစွာ ပေါက်ရောက်ကုန်သော အပင်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤအလုံးစုံသည် ပင်စည်မျိုးစေ့ မည်၏။
အဆစ်မျိုးစေ့ မည်သည် ကြံပင် ဝါးပင် ကျူပင်တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး အဆစ်၌ ဖြစ်ကုန်သော အဆစ်ကို စိုက်၍ ကောင်းစွာ ပေါက်ရောက်ကုန်သော အပင်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤအလုံးစုံသည် အဆစ် မျိုးစေ့ မည်၏။
အညွန့်မျိုးစေ့ မည်သည် ကညို့ပင် ရုံးရိုင်းပင် (တောရုံးဖြူပင်) ပန်းမပင် (ခေါင်ရမ်းကြီးပင်) တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး အညွန့်၌ ဖြစ်ကုန်သော အညွန့်ကို စိုက်၍ ကောင်းစွာ ပေါက်ရောက်ကုန်သော အပင် တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤအလုံးစုံသည် အညွန့်မျိုးစေ့ မည်၏။
အစေ့မျိုးစေ့ မည်သည် ကောက်စပါး ပဲတည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး အစေ့၌ ဖြစ်ကုန်သော အစေ့ကို စိုက်၍ ကောင်းစွာ ပေါက်ရောက်ကုန်သော အပင်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤအလုံးစုံသည် အစေ့မျိုးစေ့ မည်၏။
֍ ၉၂
။ မျိုးစေ့၌ မျိုးစေ့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြတ်မူလည်း ဖြတ်အံ့၊ ဖြတ်စေမူလည်း ဖြတ်စေအံ့၊ ခွဲဖျက်မူလည်း ခွဲဖျက်အံ့၊ ခွဲဖျက်စေမူလည်း ခွဲဖျက်စေအံ့၊ ချက်မူလည်း ချက်အံ့၊ ချက်စေမူလည်း ချက်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မျိုးစေ့၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြတ်မူလည်း ဖြတ်အံ့၊ ဖြတ်စေမူလည်း ဖြတ်စေအံ့၊ ခွဲဖျက်မူလည်း ခွဲဖျက်အံ့၊ ခွဲဖျက်စေမူလည်း ခွဲဖျက်စေအံ့၊ ချက်မူလည်း ချက်အံ့၊ ချက်စေမူလည်း ချက်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
မျိုးစေ့၌ မျိုးစေ့မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြတ်မူလည်း ဖြတ်အံ့၊ ဖြတ်စေမူလည်း ဖြတ်စေအံ့၊ ခွဲဖျက်မူလည်း ခွဲဖျက်အံ့၊ ခွဲဖျက်စေမူလည်း ခွဲဖျက်စေအံ့၊ ချက်မူလည်း ချက်အံ့၊ ချက်စေမူလည်း ချက်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌ မျိုးစေ့ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မျိုးစေ့မဟုတ်သည်၌ မျိုးစေ့မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၉၃
။ “ဤမျိုးစေ့ကို သိလော့၊ ဤမျိုးစေ့ကို ပေးလော့၊ ဤမျိုးစေ့ကို ဆောင်ယူခဲ့လော့၊ ဤ မျိုးစေ့ဖြင့် အလိုရှိ၏။ ဤမျိုးစေ့ကို အပ်အောင်ပြုလော့”ဟု ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။စေတနာမရှိသော ရဟန်း၊ သတိမေ့လျော့၍ ပြုမိသော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဌမ ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၂-အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၉၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီပြည် ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္နသည် မပြုကျင့်သင့်သော အရာကို ပြုကျင့်၍ သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ “အဘယ်သူသည် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆိုကုန်သနည်း”ဟု အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်း တစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဆန္နသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ အဘယ်သူသည် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်း ကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆိုကုန်သနည်းဟူ၍ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို အဘယ့်ကြောင့် ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဆန္န သင်သည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ အဘယ်သူသည် အာပတ် သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ် သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆို ကုန်သနည်း”ဟု အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ “အဘယ်သူသည် အာပတ် သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ် သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆို ကုန်သနည်း”ဟု အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို အဘယ့်ကြောင့် ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ဟု ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရားစကားကို ဟောကြား တော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား အညဝါဒကကံ၁ သို့ တင်လော့ ‘မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုတတ်သူ အဖြစ်၌ တည်စေလော့’။ ရဟန်းတို့ ဤဆိုလတ္တံ့သော အတိုင်း တင်အပ်၏။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၉၅
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤဆန္နရဟန်းသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို့ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား အညဝါဒကကံသို့ တင်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။ --အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤဆန္န ရဟန်းသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်း ပြောဆို၏။ သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား အညဝါကကံသို့ တင်၏ ‘မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုတတ်သူအဖြစ်၌ တည်စေ၏’။ ဆန္နရဟန်းအား အညဝါဒကကံသို့ တင်ခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား အညဝါကကံသို့ တင်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရ ပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်ဆန္နကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်မူပြီး လျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၉၆
။ ထိုအခါ အသျှင်ဆန္နသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ “အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုသော် အာပတ် သင့်၏”ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဆိတ်ဆိတ် နေလျက် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဆန္နသည် သံဃာ၏ အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ဆိတ်ဆိတ် နေ၍ သံဃာကို အဘယ့်ကြောင့် ညှဉ်းဆဲဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဆန္န သင်သည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ဆိတ်ဆိတ် နေ၍ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ ဆိတ်ဆိတ် နေ၍ သံဃာကို အဘယ့်ကြောင့် ညှဉ်းဆဲဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရား စကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား ဝိဟေသကကံ၂ သို့ တင်လော့ ‘ညှဉ်းဆဲတတ် သောသူ အဖြစ်၌ တည်စေလော့’။ ရဟန်းတို့ ဤဆိုလတ္တံ့သောအတိုင်း တင်အပ်၏။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၉၇
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤဆန္န ရဟန်းသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား ဝိဟေသကကံသို့ တင်ရာ၏ ‘ညှဉ်းဆဲတတ်သူအဖြစ်၌ တည်စေရာ၏’၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။ --"အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤဆန္နရဟန်းသည် သံဃာ့အလယ်၌ အာပတ်ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏၊ သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား ဝိဟေသကကံသို့ တင်၏။ ဆန္နရဟန်းအား ဝိဟေသက ကံသို့ တင်ခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏။ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား ဝိဟေသကကံသို့ တင်အပ်ပြီ ‘ညှဉ်းဆဲတတ်သော သူအဖြစ်၌ တည်စေပြီ’၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်ဆန္နကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၉၈
။ “မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ဆိတ်ဆိတ် နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၉၉
။ မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း မည်သည် သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထု (အကြောင်း) ၌သော်လည်းကောင်း၊ အာပတ် (အပြစ်) ၌သော်လည်းကောင်း မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မထင်ရှားစေလို၍ အကြောင်း တစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆို၏။ “အဘယ်သူသည် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆိုကုန်သနည်း”ဟု ပြောဆို၏၊ ဤသို့ ပြောဆိုခြင်းသည် မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း မည်၏။သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်း မည်သည် သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထု၌သော်လည်းကောင်း၊ အာပတ်၌သော် လည်းကောင်း မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မထင်ရှားစေလို၍ ဆိတ်ဆိတ် နေလျက် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏၊ ဤဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းမည်၏။
֍ ၁၀၀
။ အညဝါဒကကံသို့ မတင်အပ်မီ သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အာပတ်ကို သော်လည်းကောင်း မေးမြန်း စိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်း ဝတ္ထု, အာပတ်ကို မထင်ရှားစေလို၍ “အဘယ်သူသည် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆိုကုန်သနည်း”ဟု အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ဝိဟေသကကံသို့ မတင်အပ်မီ သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အာပတ်ကိုသော်လည်း ကောင်း မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ် ကို မထင်ရှားစေလို၍ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အညဝါဒကကံသို့ တင်ပြီးမှ သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အာပတ်ကိုသော်လည်း ကောင်း မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်းဝတ္ထု, အာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်း ဝတ္ထု, အာပတ်ကို မထင်ရှားစေလို၍ “အဘယ်သူသည် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့ အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် အာပတ်သင့်သနည်း၊ အဘယ်သူကို ပြောဆိုကုန်သနည်း၊ အဘယ်ကို ပြောဆိုကုန်သနည်း”ဟု အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်း တစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဝိဟေသကကံသို့ တင်ပြီးမှ သံဃာ့အလယ်၌ ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အာပတ်ကိုသော် လည်းကောင်း မေးမြန်းစိစစ်သောအခါ ထိုအကြောင်း, ဝတ္ထုအာပတ်ကို မဖြေဆိုလို၊ ထိုအကြောင်း, ဝတ္ထု အာပတ်ကို မထင်ရှားစေလို၍ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၁
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရ်ှိသည်ဖြစ်၍ မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ဆိတ်ဆိတ် နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် သံဃာကို ညှဉ်းဆဲခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၂
။ မသိ၍ မေးအံ့၊ (ခံတွင်း) နာ၍လည်း မပြောဆိုအံ့၊ “သံဃာ၏ ခိုက်ရန်ဖြစ်မှု ငြင်းခုံမှု ဆန့်ကျင်သော အယူကိုယူမှု ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြောဆိုမှု ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (သိ၍) မပြောဆိုအံ့၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာအရေးအခင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (သိ၍) မပြောဆိုအံ့၊ “မတရားသဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှစ်ပါးသုံးပါးအစုဖြင့်လည်းကောင်း ကံမပြုထိုက်ဘဲလျက် ကံပြုလတ္တံ့”ဟု (သိ၍) မပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ မေးသည်မှ တစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုသောကြောင့် ပြုအပ်သောကံကို အညဝါဒကံဟု ခေါ်ဆိုသည်။
၂။ သံဃာအား စကားတုံ့ မပြန်ဘဲ ဆိတ်ဆိတ်နေ၍ ညှဉ်းဆဲသောကြောင့် ပြုအပ်သောကံကို ဝိဟေသကကံဟု ခေါ်ဆိုသည်။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၃-ဥဇ္ဈုာပနကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၀၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် သံဃာ၏ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်း ခင်း၏၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်ကြား၏။ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်း၁ တို့သည် သီတင်းငယ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဘုန်းကံလည်း နည်းပါးကုန်၏၊ သံဃာ၏ ယုတ်ညံ့သော ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၊ ယုတ်ညံ့ကုန်သော ဆွမ်းတို့သည် ထိုရဟန်း တို့အား ရောက်ကုန်၏။ ထိုမေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို “မလ္လမင်း၏ သား ဒဗ္ဗသည် ချစ်သဖြင့် (ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်၍) ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို ခင်း၏၊ ချစ်သဖြင့် (ဆန္ဒာ ဂတိသို့ လိုက်၍) ဆွမ်းတို့ကို ညွှန်ကြား၏”ဟု ရဟန်းတို့ကို ကဲ့ရဲ့စေကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် မလ္လမင်း၏ သားအသျှင်ဒဗ္ဗကို ရဟန်းတို့ကို ကဲ့ရဲ့စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏။ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ရဟန်းတို့ကို ကဲ့ရဲ့စေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ရဟန်းတို့ကို ကဲ့ရဲ့စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “ကဲ့ရဲ့စေခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊
֍ ၁၀၄
။ ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့စေခြင်းကို ပယ်တော် မူ၏ဟူသော ဤစကားတော်အရဖြင့် ရဟန်းတို့သည် နှိပ်စက်ကုန်လိမ့်မည်”ဟု ရဟန်းတို့၏ အနီးအနား၌ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို “မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် ချစ်သဖြင့် (ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်၍) ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို ခင်း၏၊ ချစ်သဖြင့် (ဆန္ဒာဂတိသို့လိုက်၍) ဆွမ်းတို့ကို ညွှန်ကြား၏”ဟု ရှုတ်ချ ပြောဆိုကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် မလ္လမင်း၏ သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို ရှုတ်ချပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ရှုတ်ချပြောဆိုကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
--မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ရှုတ်ချပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့၊
֍ ၁၀၅
။ “ကဲ့ရဲ့စေခြင်း, ရှုတ်ချပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၀၆
။ ကဲ့ရဲ့စေခြင်း မည်သည် သံဃာသည် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာခင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆွမ်း ညွှန်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ယာဂုဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ သစ်သီးဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ် ဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်ကို စွန့်ခြင်းငှါလည်းကောင်း သမုတ်ထားသော ရဟန်းကို ကျေးဇူးမဲ့ ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ မျက်နှာမသာမှုကို ပြုလို၍ ရဟန်းဖြစ်သော သူကို ကဲ့ရဲ့ စေငြားအံ့၊ ရှုတ်ချပြောဆိုငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကဲ့ရဲ့စေခြင်း ရှုတ်ချပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ယုံမှား၍ ကဲ့ရဲ့စေခြင်း ရှုတ်ချပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ကဲ့ရဲ့စေခြင်း ရှုတ်ချပြောဆိုခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊
ရဟန်းမဟုတ်သူကို ကဲ့ရဲ့စေငြားအံ့၊ ရှုတ်ချပြောဆိုငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာသည် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာခင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ယာဂု ဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ သစ်သီးဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ်ဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အနည်း ငယ်ကို စွန့်ခြင်းငှါလည်းကောင်း မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းကို ကျေးဇူးမဲ့ ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ မျက်နှာမသာမှုကို ပြုလို၍ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း၊ ရဟန်းမဟုတ်သူကိုလည်းကောင်း ကဲ့ရဲ့စေ ငြားအံ့၊ ရှုတ်ချပြောဆိုငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာသည် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာခင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ယာဂု ဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ သစ်သီးဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ်ဝေဖန်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အနည်း ငယ်ကို စွန့်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ သမုတ်ထားသည်လည်းဖြစ်သော သမုတ်မထားသည်လည်းဖြစ်သော ရဟန်း မဟုတ်သူကို ကျေးဇူးမဲ့ ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ မျက်နှာမသာမှုကို ပြုလို၍ ရဟန်း ကိုလည်းကောင်း၊ ရဟန်းမဟုတ်သူကိုလည်းကောင်း ကဲ့ရဲ့စေငြားအံ့၊ ရှုတ်ချပြောဆိုငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
֍ ၁၀၇
။ ပကတိသဘောအားဖြင့် ချစ်ခြင်း (ဆန္ဒာဂတိ) ကြောင့် အမျက်ထွက်ခြင်း (ဒေါသာဂတိ) ကြောင့် တွေဝေ မိုက်မှားခြင်း (မောဟာဂတိ) ကြောင့် ကြောက်ခြင်း (ဘယာဂတိ) ကြောင့် ပြုသော ရဟန်းကို ကဲ့ရဲ့စေငြားအံ့၊ ရှုတ်ချပြောဆိုငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။တတိယ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းခြောက်ပါးတို့တွင် အပါအဝင်ဖြစ်သော မေတ္တိယမည်သောရဟန်း ဘုမ္မဇကမည်သော ရဟန်းနှစ်ပါးတို့တည်း။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၄-ပဌမသေနာသနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၀၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့သည် ဆောင်းဥတုအခါ လွင်တီးခေါင်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ ကိုယ်ကို ပူနွေးစေကုန်လျက် ‘နေဆာလှုံကုန်လျက်’ အချိန်ကာလကို ပြောကြားသော အခါ ဖဲသွားကုန်သော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းဆည်းကုန်၊ မသိမ်းဆည်းစေကုန်၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း ဖဲသွားကုန်၏၊ အိပ်ရာနေရာသည် (မိုးနှင်း) စိုစွတ်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် လွင်တီးခေါင်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းဆည်းကုန်ဘိသနည်း၊ မသိမ်းဆည်းစေကုန်ဘိသနည်း၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊ အိပ်ရာနေရာသည် (မိုးနှင်း) စိုစွတ်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် လွင်တီးခေါင်၌။ပ။ မပန်ကြားမူ၍လည်း ဖဲသွားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၀၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သံဃာ၏ဥစ္စာ ‘သံဃိက’ ဖြစ်သော ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ကိုသော် လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဖျာအခင်း၁ကိုသော် လည်းကောင်း၊ လွင်တီးခေါင်၌ ခင်း၍လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍လည်း ကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုသံဃိကညောင်စောင်း အင်းပျဉ်စသည်ကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေ ငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍လည်း ဖဲသွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏"ဤသို့ (ပြကြကုန် လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၁၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် လွင်တီးခေါင်၌ နေ၍ စောစောကပင်လျှင် အိပ်ရာနေရာကို တစ်ဖန်ပြန်၍ ဆောင်ကုန်၏ ‘သိမ်းဆည်းကုန်၏’။ မြတ်စွာဘုရားသည် စောစောကပင် အိပ်ရာနေရာကို တစ်ဖန်ပြန်၍ ဆောင်ကုန်သော ထိုရဟန်းတို့ကို မြင်တော်မူသဖြင့် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရား စကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့အား “ရဟန်းတို့ (မိုးနှင်း) မစိုစွတ်ဟု မှတ်အပ်သော မဏ္ဍပ်၌ သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ ကျီးငှက် သိမ်းစွန်တို့ ကျင်ကြီးမစွန့်သော အရပ်၌ သော်လည်းကောင်း ရှစ်လတို့ပတ်လုံး အိပ်ရာနေရာကို ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ --၄-ပဌမသေနာသနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၁၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃာ၏ဥစ္စာ ‘သံဃိက’ မည်သည် သံဃာအား ပေးလှူအပ်သော ပစ္စည်း စွန့်လှူအပ်သော ပစ္စည်းတည်း။
ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’ မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်း၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ‘အခြေနှင့် တစ်စပ်တည်း အပေါင်ရှိသော’ ညောင်စောင်း၊ ပုစွန်ခြေသဏ္ဌာန် ကောက်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်း၊ အပေါင်၌ အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းဟူ၍ ညောင်စောင်းလေးမျိုးတို့တည်း။
အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ‘အခြေနှင့် တစ်စပ်တည်း အပေါင်ရှိသော’ အင်းပျဉ်၊ ပုစွန်ခြေသဏ္ဌာန် ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်၊ အပေါင်၌ အခြေတပ်သော အင်းပျဉ်ဟူ၍ အင်းပျဉ်လေးမျိုးတို့တည်း။
ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ မည်သည် သားမွေးအစာသွပ်သော ဘုံလျှို၊ အဝတ်အစာသွပ်သော ဘုံလျှို၊ လျှော် အစာသွပ်သော ဘုံလျှို၊ မြက်အစာသွပ်သော ဘုံလျှို၊ သစ်ရွက်အစာသွပ်သော ဘုံလျှိုဟူ၍ ဘုံလျှိုငါးမျိုး တို့တည်း။
ဖျာအခင်း မည်သည် လျှော်ဖြင့် ပြုလုပ်သောဖျာ၊ ပန်းရင်းဖြင့် ပြုလုပ်သောဖျာ၊ ဖြူဆံမြက်ဖြင့် ပြုလုပ်သော ဖျာ၊ ပြိတ်မြက်ဖြင့် ပြုလုပ်သောဖျာတည်း၊ (ထိုဖျာအားလုံးသည်) အတွင်း၌ ခေါက်သွင်း၍ ဖွဲ့ချုပ်သည်ချည်းတည်း။
ခင်း၍ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ခင်း၍။
ခင်းစေ၍ဟူသည် သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ခင်းစေအံ့၊ စေခိုင်းသော ရဟန်း၏့တာဝန်ဖြစ်၏၊ ရဟန်းကို ခင်းစေအံ့၊ ခင်းသော ရဟန်း၏ တာဝန်ဖြစ်၏။
ဖဲသွားသော် ထိုသံဃိက ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်စသည်ကို မသိမ်းငြားအံဟူသည် ကိုယ်တိုင် မသိမ်းဆည်း ငြားအံ့။
မသိမ်းစေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို မသိမ်းဆည်းစေငြားအံ့။
မပန်ကြားမူ၍လည်း ဖဲသွားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ သာမဏေကိုသော်လည်း ကောင်း၊ အရံစောင့်ကိုသော်လည်းကောင်း မပန်ကြားဘဲ အားအလတ်ရှိသော ယောက်ျား၏ ခဲတစ်ကျကို လွန်စေသော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၂
။ သံဃိက ‘သံဃာပိုင်’ ပစ္စည်း၌ သံဃိက ‘သံဃာပိုင်’ ပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိ၍ လွင်တီးခေါင်၌ ခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုပစ္စည်းကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်း စေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သံဃိက ‘သံဃာပိုင်’ ပစ္စည်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ပ။ သံဃိက ‘သံဃာပိုင်’ ပစ္စည်း၌ ပုဂ္ဂလိက ‘ပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်’ ပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လွင်တီးခေါင်၌ ခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော် လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုပစ္စည်းကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ပုဆိုးအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်း ကောင်း၊ ကတ်ကျစ် (ဖျာ) အခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ သားရေပိုင်းအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခြေသုတ် ကြိုးဝန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပျဉ်ချပ်အင်းပျဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လွင်တီးခေါင်၌ ခင်း၍သော်လည်း ကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအခင်းစသည်ကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်း၌ သံဃိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်းကို ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိရာ၌ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ပစ္စည်းဖြစ်မူ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
မိမိကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းဖြစ်မူ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၁၃
။ သိမ်း၍ သွားအံ့၊ သိမ်းစေ၍ သွားအံ့၊ ပန်ကြား၍ သွားအံ့၊ သွေ့ခြောက်စေလို၍ သွားအံ့၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်နှိပ်စက်၍ မသိမ်းဘဲ သွားအံ့၊ ဘေးရန်ဥပဒ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သဖြင့် မသိမ်းဘဲ သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ပဌမသေနာသနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ရှေးဆရာကြီးများသည် ကတ်ကျစ်အခင်း ခတ်အခင်းဟု မြန်မာပြန်သည်၊ နေရာထိုင်ရာ အခင်းအထူးပင်တည်း။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၅-ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၁၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်ကုန် ၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် နေသောအခါလည်း အတူသာလျှင် နေကုန်၏၊ ဖဲသွားသောအခါလည်း အတူသာ့လျှင် ဖဲသွားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် မထင်ရှားသော သံဃိကကျောင်းတစ်ကျောင်း၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ ဖဲသွားကုန်သော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းကုန်၊ မသိမ်းစေကုန်၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားကုန်၏၊ အိပ်ရာနေရာကို ခြတို့သည် ကိုက်ခဲကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သံဃိကကျောင်း၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ ဖဲသွားကုန်သော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို အဘယ့်ကြောင့် မသိမ်းကုန်ဘိသနည်း၊ မသိမ်းစေကုန်ဘိသနည်း၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊ အိပ်ရာနေရာကို ခြတို့သည် ကိုက်ခဲကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သံဃိကကျောင်း၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ ဖဲသွားကုန် သော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းကုန် မသိမ်းစေကုန် မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားကုန်၏၊ အိပ်ရာ နေရာကို ခြတို့သည် ကိုက်ခဲကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် သံဃိကကျောင်း၌ အိပ်ရာ နေရာကို ခင်း၍ ဖဲသွားကုန်သော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို အဘယ့်ကြောင့် မသိမ်းကုန်ဘိသနည်း၊ မသိမ်းစေ ကုန်ဘိသနည်း၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊ အိပ်ရာနေရာကို ခြတို့သည် ကိုက်ခဲကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေ ခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၁၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သံဃိကကျောင်း၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍ သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေ ငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားငြားအံ့၊ (ထို ရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၁၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကကျောင်း မည်သည် သံဃာအား ပေးလှူအပ် စွန့်လှူအပ်သော ကျောင်းတည်း။
အိပ်ရာနေရာ မည်သည် ဘုံလျှို ပုဆိုးအခင်း အပေါ်လွှမ်းအခင်း မြေအခင်း ဖျာကြမ်းအခင်း သားရေပိုင်းအခင်း နေရာထိုင် နိသီဒိုင်အခင်း အိပ်ရာအခင်း မြက်အခင်း သစ်ရွက်အခင်းတည်း။
ခင်း၍ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ခင်း၍။
ခင်းစေ၍ဟူသည် သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍။
ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာ နေရာကို မသိမ်းငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင် မသိမ်းငြားအံ့။
မသိမ်းစေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို မသိမ်းစေငြားအံ့။
မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ သာမဏေ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရံစောင့်ကိုသော်လည်းကောင်း မပန်ကြားမူ၍ ဝင်းခြံရှိသော ကျောင်းအရံ၌ ဝင်းခြံကို လွန်သော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဝင်းခြံမရှိသော ကျောင်းအရံ၌ ကျောင်းဥပစာကို လွန်သော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃိကပစ္စည်း၌ သံဃိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အိပ်ရာနေရာကိုခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြား မူ၍သော်လည်း ဖဲသွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃိကပစ္စည်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အိပ်ရာနေရာကို ကိုယ်တိုင်ခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြား အံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃိကပစ္စည်း၌ ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အိပ်ရာနေရာကို ကိုယ်တိုင်ခင်း၍သော် လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာနေရာကို မသိမ်း ငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၇
။ ကျောင်း၏ ဥပစာ၌သော်လည်းကောင်း၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်၌ သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုအိပ်ရာ နေရာကို မသိမ်းငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ကျောင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ ကျောင်း၏ ဥပစာ၌သော်လည်းကောင်း၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌သော် လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ခင်း၍သော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေ၍သော်လည်းကောင်း ဖဲသွားသော် ထိုညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို မသိမ်း ငြားအံ့၊ မသိမ်းစေငြားအံ့၊ မပန်ကြားမူ၍သော်လည်း ဖဲသွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်း၌ သံဃိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်းကို ပုဂ္ဂလိကပစ္စည်းဟု အမှတ်ရှိရာ၌ သူတစ်ပါး၏ ပုဂ္ဂလိက ‘သူတစ်ပါးပိုင်’ ပစ္စည်း ဖြစ်မူ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိမိ၏ ပုဂ္ဂလိက ‘ကိုယ်ပိုင်’ ပစ္စည်းဖြစ်မူ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၁၈
။ သိမ်းဆည်း၍ ဖဲသွားအံ့၊ သိမ်းဆည်းစေ၍ ဖဲသွားအံ့၊ ပန်ကြား၍ ဖဲသွားအံ့၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်အနှောက်အယှက် ရှိအံ့၊ (ယနေ့လာပြီး သိမ်းဆည်းအံ့ဟု) ငဲ့ကွက်ခြင်းဖြင့် သွား၍ ထိုရောက်ရာ အရပ်၌ (ခရီးဆက်လိုပြန်သဖြင့်) ရပ်လျက် (တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စေလွှတ်၍) ပန်ကြားအံ့၊ တစ်စုံ တစ်ရာသော ဘေးဥပဒ် အနှောင့်အယှက် ရှိအံ့ ‘ပြန်မလာနိုင်အံ့’၊ ဘေးရန်ဥပဒ်ဖြစ်ပေါ်လာသဖြင့် မရုပ်သိမ်းဘဲ သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အား လည်း အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၆-အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၁၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့ကို နှောင့်ယှက်ကုန်၏၊ မထေရ်ကြီးရဟန်းတို့သည် (ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို) ထစေကုန်၏၊ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့အား “ငါတို့သည် အဘယ်သို့သော အကြောင်းဥပါယ်ဖြင့် ဤကျောင်း၌သာလျှင် ဝါတွင်း (သုံးလ) ပတ်လုံးနေရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု အကြံဖြစ်၏။ ထို့နောက် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “ကျဉ်းမြောင်း ကျပ်တည်းသော ရဟန်းသည် ဖဲသွားလတ္တံ့”ဟု (ကြံ၍) မထေရ်ကြီးရဟန်းတို့ကို တိုးဝှေ့၍ အိပ်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မထေရ်ကြီးရဟန်းတို့ကို တိုးဝှေ့၍ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မထေရ်ကြီးရဟန်းတို့ကို တိုးဝှေ့၍ အိပ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မထေရ်ကြီးရဟန်း တို့ကို တိုးဝှေ့၍ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိ သော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၂၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သံဃိကကျောင်း၌ ရှေးဦးနေလင့်သော ရဟန်းကို သိလျက် တိုးဝှေ့၍ ‘အကြင်ရဟန်းအား ကျဉ်းမြောင်း ကျပ်တည်းလတ္တံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ဖဲသွား လတ္တံ့’ဟု အကြောင်းတစ်ပါးမရှိဘဲ ဖဲသွားစေလိုခြင်းကိုသာ အကြောင်းပြု၍ အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၂၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကကျောင်း မည်သည် သံဃာအား ပေးလှူအပ် စွန့်လှူအပ်သော ကျောင်းတည်း။
သိ၏ မည်သည် သီတင်းကြီး ‘သိက္ခာဝါကြီးသူ’ဟူ၍ သိ၏၊ သူနာဟူ၍ သိ၏၊ သံဃာသည် ပေးအပ်သူဟူ၍ သိ၏။
တိုးဝှေ့၍ဟူသည် အနီးသို့ တိုးဝင်၍။
အိပ်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့ဟူသည် ညောင်စောင်း၏သော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်၏သော် လည်းကောင်း၊ ဝင်သော ရဟန်း၏သော်လည်းကောင်း၊ ထွက်သော ရဟန်း၏သော်လည်းကောင်း၊ အနီးဥပစာ၌ အိပ်ရာ နေရာကို ခင်းသော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုင်မူလည်း ထိုင်ငြားအံ့၊ အိပ်မူလည်း အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းတစ်ပါးမရှိဘဲ ဖဲသွားစေလိုခြင်းကိုသာ အကြောင်းပြု၍ဟူသည် တိုးဝှေ့၍ အိပ်ခြင်းငှါ တစ်ပါးသော အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာမရှိ။
֍ ၁၂၂
။ သံဃိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိလျက် တိုးဝှေ့၍ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သံဃိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိ၍ တိုးဝှေ့၍ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃိကကျောင်း၌ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိလျက် တိုးဝှေ့၍ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ညောင်စောင်း၏သော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်၏သော်လည်းကောင်း၊ ဝင်သော ရဟန်း၏သော်လည်း ကောင်း၊ ထွက်သော ရဟန်း၏သော်လည်းကောင်း၊ အနီးဥပစာကို ‘ပတ်ဝန်းကျင် တစ်တောင့်ထွာကို’ ထား၍ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းသော်လည်းကောင်း၊ ခင်းစေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုင်သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်သော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောင်း၏ ဥပစာ၌သော်လည်းကောင်း၊ စည်းဝေးရာဇရပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်၌သော်လည်း ကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ လွင်တီးခေါင်၌သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းသော် လည်းကောင်း၊ ခင်းစေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုင်သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်သော် လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းကို ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိရာ၌ သူတစ်ပါး၏ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဖြစ်မူ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိ၏ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဖြစ်မူ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၂၃
။ နာဖျား၍ ဝင်နေအံ့၊ အချမ်းအပူနှိပ်စက်၍ ဝင်နေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ဘေးရန်များကြောင့် ဝင်နေသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်း တို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဆဋ္ဌ အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၇-နိက္ကဎ်ဍနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၂၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အစွန်အဖျားကျသော ကျောင်းကြီးတစ်ကျောင်းကို “ဤကျောင်းကြီး၌ ငါတို့သည် ဝါကပ်နေကုန်အံ့”ဟု ပြုပြင်ကြကုန်၏။ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ ကျောင်းပြုပြင်သည်ကို မြင်၍ “ငါ့သျှင်တို့ ဤ သတ္တရသဝဂ္ဂီ ရဟန်းတို့သည် ကျောင်းကို ပြုပြင်ကုန်၏။ ယခု ထိုရဟန်းတို့ကို ထွက်သွားစေကုန်အံ့”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။ အချို့သော ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့က “ငါ့သျှင်တို့ ပြုပြင်၍ ပြီးသည်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦး လော့၊ ပြုပြင်ပြီးမှ ထွက်သွားစေကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ထွက်သွားကြလော့၊ ကျောင်းသည် ငါတို့အတွက် ဖြစ်၏"၁ဟု ဆိုကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ စောစောကပင် ပြောကြားသင့်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ငါတို့သည်လည်း တစ်ပါးသော ကျောင်းကို ပြုပြင်နိုင်ကုန်ရာ၏ဟု (ဆိုကုန်လတ်သော်) -
ငါ့သျှင်တို့ သံဃိကကျောင်းမဟုတ်ပါလောဟု (မေးကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ သံဃိကကျောင်းဟုတ်ပေ၏ဟု (ဆိုကုန်လတ်သော်) -
ငါ့သျှင်တို့ ထွက်သွားကြလော့၊ ကျောင်းသည် ငါတို့အတွက် ဖြစ်၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ ကျောင်းသည် ကြီးမား၏၊ သင်တို့လည်း နေကုန်လော့၊ ငါတို့လည်း နေကုန်အံ့ဟု (ဆိုကြပြန်သော်) -
"ငါ့သျှင်တို့ ထွက်သွားကြလော့၊ ကျောင်းသည် ငါတို့အတွက် ဖြစ်၏”ဟု ဆို၍ အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် လည်ပင်းကို ကိုင်ပြီးလျှင် နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နှင်ထုတ်ခံရ သောကြောင့် ငိုယိုကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုယိုကုန်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ငါတို့ကို သံဃိကကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ကုန်၏ဟု (ပြန်ပြောကြကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ရဟန်းတို့ကို သံဃိကကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချ့ကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ရဟန်းတို့ကို သံဃိကကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
--မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ရဟန်းတို့ကို သံဃိကကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညို စေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၂၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် (တစ်ပါးသော) ရဟန်းကို အမျက်ထွက်ကာ နှလုံး မသာသဖြင့် သံဃိကကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ငြားအံ့၊ နှင်ထုတ်စေငြားအံ့၊ (ထို ရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-နိက္ကဎ်ဍနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၂၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် (မိမိမှ) တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။
အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့်ဟူသည် မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍ ထိပါးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
သံဃိကကျောင်း မည်သည် သံဃာအား လှူအပ် စွန့်အပ်သော ကျောင်းတည်း။
နှင်ထုတ်ငြားအံ့ဟူသည် တိုက်ခန်းထဲ၌ လက်စသည်ကို ကိုင်၍ ကျောင်းဦးသို့ နှင်ထုတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ကျောင်းဦး၌ လက်စသည်ကို ကိုင်၍ အပသို့ နှင်ထုတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လပယောဂဖြင့် တံခါးများစွာတို့ကိုလည်း လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှင်ထုတ်စေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ်စေခိုင်း ခြင်းဖြင့် တံခါးများစွာတို့ကိုလည်း လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၂၇
။ သံဃိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိလျက် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ကိုယ်တိုင် နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သံဃိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိလျက် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ကိုယ်တိုင် နှင်ထုတ်သော် လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃိကကျောင်း၌ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိလျက် အမျက်ထွက်ကာ နှလုံးမသာသဖြင့် ကိုယ်တိုင် နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်း၏ ပရိက္ခရာကို ကိုယ်တိုင် ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးကို ဆွဲထုတ်စေသော် လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောင်း၏ ဥပစာမှသော်လည်းကောင်း၊ စည်းဝေးရာဇရပ်မှသော်လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်မှသော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်းမှသော်လည်းကောင်း၊ လွင်တီးခေါင်မှသော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်း၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ်စေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော လူသာမဏေကို ကျောင်းမှသော်လည်းကောင်း၊ ကျောင်း၏ ဥပစာမှသော် လည်းကောင်း၊ စည်းဝေးရာဇရပ်မှသော်လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်မှသော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်းမှသော် လည်းကောင်း၊ လွင်တီးခေါင်မှသော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်စေသော်လည်း ကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းမဟုတ်သူ၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ် စေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းကို ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိရာ၌ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဖြစ်မူ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိ၏ ကိုယ်ပိုင် ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဖြစ်မူ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၁၂၈
။ အလဇ္ဇီ ‘မကောင်းမှုမှ မရှက်သော’ ပုဂ္ဂိုလ်ကို နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်စေ သော်လည်းကောင်း၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ်စေသော်လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်၊ ရူးသောသူကို နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း၊ ထိုရူးသူ၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ်စေသော်လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။ရန်ဖြစ်တတ် ငြင်းခုံတတ် ဆန့်ကျင်ဘက်စကားကို ပြောတတ် စကားများတတ် သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို ပြုစေတတ်သော ရဟန်းကို နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း၊ ထိုရဟန်း၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ်စေသော်လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။
ဆရာဥပဇ္ဈာယ်၏ ဝတ်ကို ကောင်းစွာ မပြုကျင့်သော အနီးနေ ‘အန္တေဝါသိက’ တပည့်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ အတူနေ ‘သဒ္ဓိဝိဟာရိက’ တပည့်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ နှင်ထုတ်သော်လည်းကောင်း နှင်ထုတ်စေသော်လည်းကောင်း၊ ထိုရဟန်း၏ ပရိက္ခရာကို ဆွဲထုတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲထုတ်စေသော် လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်၊
ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
သတ္တမ နိက္ကဎ်ဍနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဥဋ္ဌေထာဝုသော အမှာကံ ဝိဟာရော ပါပုဏာတိ (ပါဠိတော်)။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၈-ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၂၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းနှစ်ပါးတို့သည် သံဃိကကျောင်း အထက်ဆင့် တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အောက်၌ နေ၍ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အထက်၌ နေ၏။အထက်၌ နေသော ရဟန်းသည် အပေါင်၌ အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို အဆောတလျင် ဖိ၍ ထိုင်၏၊ ညောင်စောင်း၏ ခြေသည် ကျွတ်ကျ၍ အောက်၌ နေသော ရဟန်း၏ ဦးခေါင်းကို ထိခိုက်မိလေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ကျယ်လောင်စွာ ဟစ်အော်၏ ‘ဖောက်ပြန်သော အသံကို ပြု၏’။
ရဟန်းတို့သည် ပြေးလာကုန်၍ “ငါ့သျှင် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ကျယ်လောင်စွာ ဟစ်အော်ဘိသနည်း”ဟု မေးမြန်းကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် သံဃိကကျောင်း အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို အဆောတလျင် ဖိ၍ ထိုင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်း သင်သည် သံဃိကကျောင်း အထက် ဆင့်တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို အဆောတလျင် ဖိ၍ ထိုင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် သံဃိကကျောင်း အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင် ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို အဆောတလျင် ဖိ၍ ထိုင်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၃၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သံဃိကကျောင်း အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်မ ခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ဖိ၍မူလည်း ထိုင်ငြားအံ့၊ ဖိ၍ မူလည်း အိပ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၃၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃိကကျောင်း မည်သည် သံဃာအား ပေးလှူအပ် စွန့်လှူအပ်သော ကျောင်းတည်း။
ဟင်းလင်းအပြင် ရှိသောကုဋီ မည်သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ယောက်ျား ‘မဇ္ဈိမပုရိသ’ ၏ ဦးခေါင်းမထိသော ကုဋီတည်း။
အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်း မည်သည် အပေါင်၌ ထွင်းဖောက်၍ တည်၏။
အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော အင်းပျဉ် မည်သည် အပေါင်၌ ထွင်းဖောက်၍ တည်၏။
ဖိ၍ ထိုင်ငြားအံ့ဟူသည် ထိုညောင်စောင်းကို ဖိ၍ ထိုင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဖိ၍ အိပ်ငြားအံ့ဟူသည် ထိုညောင်စောင်းကို ဖိ၍ အိပ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၃၂
။ သံဃိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ် ကိုသော်လည်းကောင်း ဖိ၍သော်လည်း ထိုင်အံ့၊ ဖိ၍သော်လည်း အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သံဃိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိအံ့။ပ။ သံဃိကကျောင်း၌ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်မခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိသော ကုဋီ၌ အပေါင်တွင် အခြေတပ်သော ညောင်စောင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ဖိ၍သော်လည်း ထိုင်အံ့၊ ဖိ၍သော်လည်း အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ သံဃိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂလိကကျောင်း၌ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဟု အမှတ်ရှိရာ၌ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏ ပုဂ္ဂလိကကျောင်း ဖြစ်မူ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိ၏ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းဖြစ်မူ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၃၃
။ အထက်ဆင့်တွင် ပျဉ်ခင်း၍ ဟင်းလင်းအပြင် မရှိသော ကုဋီ၌သော်လည်းကောင်း၊ အလယ် အလတ်ဖြစ်သော ယောက်ျား ‘မဇ္ဈိ မပုရိသ'၏ ဦးခေါင်းမလွတ် ထိခိုက်နိုင်သော ကုဋီ၌သော်လည်းကောင်း အာပတ်မသင့်၊ အောက်ဆင့် ‘အောက်ထပ်’၌ မသုံးဆောင်အံ့၊ ပျဉ်ချပ်စီခင်းထားအံ့၊ စို့ ‘မယ်န’ နှက် ထားအံ့၊ ထိုညောင်စောင်း အင်းပျဉ်၌ ရပ်လျက် (တစ်စုံတစ်ခုကို) ယူသော်လည်းကောင်း၊ ဆွဲချိတ်သော် လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဝေဟာသကုဋိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၉-မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၃၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီပြည် ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်း သုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္န၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမတ်ကြီးသည် အသျှင်ဆန္န၏ ကျောင်း ကို ဆောက်လုပ်စေ၏။ ထိုအခါ အသျှင်ဆန္နသည် ပြုလုပ်ပြီးဖြစ်သော ကျောင်းကို အထပ်ထပ် မိုးစေ၍ အထပ်ထပ် လိမ်းကျံစေ၍ ကျောင်းသည် အလွန်လေးလံသောကြောင့် ပြိုကျလေ၏။ထိုအခါ အသျှင်ဆန္နသည် မြက်ကိုလည်းကောင်း၊ သစ်ကိုလည်းကောင်း စုရုံးသော် ပုဏ္ဏား တစ်ယောက်၏ မုယောခင်းသည် ပျက်စီး၏။ ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ကောင်း တို့သည် ငါ၏ မုယောခင်းကို ဖျက်ဆီးကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြပြောဆိုသော ထိုပုဏ္ဏား၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဆန္နသည် ဆောက်လုပ်ပြီးဖြစ်သော ကျောင်းကို အထပ်ထပ် မိုးစေဘိသနည်း၊ အထပ်ထပ် လိမ်းကျံစေဘိသနည်း၊ ကျောင်းသည် အလွန် လေးလံသောကြောင့် ပြိုကျ၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဆန္နကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ဆန္န သင်သည် ဆောက်လုပ်ပြီးဖြစ်သော ကျောင်းကို အထပ်ထပ် မိုးစေ၏၊ အထပ်ထပ်လိမ်း ကျံစေ၏၊ ကျောင်းသည် အလွန်လေးလံသောကြောင့် ပြိုကျ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဆောက်လုပ်ပြီးဖြစ်သော ကျောင်းကို အထပ်ထပ် မိုးစေဘိသနည်း၊ အထပ်ထပ် လိမ်းကျံစေဘိသနည်း၊ ကျောင်းသည် လေးလံသောကြောင့် ပြိုကျ၏။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညို စေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၃၅
။ “ကြီးသောကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေလိုသော ရဟန်းသည် တံခါး အိမ်တိုင် အောင်တံခါးရွက်ကို ထားခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ တံခါးပေါင်နှင့် တံခါးရွက်ကို မတုန်လှုပ်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ လေသာတံခါးရွက်ကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်းငှါ လည်းကောင်း အထပ်ထပ် လိမ်းကျံ အပ်၏၊ အထပ်ထပ် လိမ်းကျံစေအပ်၏၊ အမိုး နှစ်ထပ်သုံးထပ် ‘နှစ်စဉ်သုံးစဉ်’ မိုးခြင်းကို စိမ်း သော ကောက်ပဲမရှိရာ အရပ်၌ ရပ်၍ စီရင်အပ်၏၊ ထိုနှစ်ထပ်သုံးထပ် မိုးခြင်းထက်အလွန် စိမ်းသော ကောက်ပဲ မရှိရာ အရပ်၌လည်း ရပ်၍ စီရင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉- မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၃၆
။ ကြီးသောကျောင်း မည်သည် ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာရှိသော ကျောင်းကို ဆိုအပ်၏။ကျောင်း မည်သည် အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသည်သော်လည်းကောင်း၊ အပ၌ လိမ်း ကျံအပ်သော ကျောင်းသည်သော်လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသည်သော်လည်း ကောင်းတည်း။
ဆောက်လုပ်စေလိုသောဟူသည် ဆောက်လုပ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆောက်လုပ်စေသော်လည်း ကောင်း။
တံခါးအိမ်တိုင်အောင်ဟူသည် တံခါးပေါင်၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္တပါသ်တိုင်အောင်။
တံခါးရွက်ကိုထားခြင်းငှါဟူသည် တံခါးရွက်နှင့်တကွ တံခါးဖွဲ့ကို ထားခြင်းငှါ ‘တံခါးရွက်နှင့်တကွ တံခါးဖွဲ့၏ မတုန်မလှုပ်စေခြင်းငှါ’။
လေသာတံခါးရွက်ကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်းဟူသည် လေသာ တံခါးရွက်ကို အပြေအပြစ်ပြုခြင်းငှါ ဖြူသောအဆင်း မည်းသောအဆင်း ဂွေ့နီဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုခြင်း ခြူးပန်း ခြူးနွယ် မကန်းသွား လက် ငါးချောင်းရာ ပြုလုပ်ခြင်းတို့တည်း။
အမိုးနှစ်ထပ်သုံးထပ် မိုးခြင်းကို စိမ်းသော ကောက်ပဲ မရှိရာအရပ်၌ ရပ်၍ စီရင်အပ်၏ဟူရာ၌ စိမ်းသော ကောက်ပဲ မည်သည် စပါးမျိုး ပဲမျိုးတည်း၊ စိမ်းသော ကောက်ပဲရှိသော အရပ်၌ ရပ်လျက် စီရင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဖြောင့်သော အကြောင်းဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား အကြောင်းနှစ်ခုတို့ကို စီရင်၍ သုံးခုမြောက် အကြောင်းကို (ဤသို့ပြုလော့ဟု) စေခိုင်း၍ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝန်းဝိုင်းသော အစဉ် ‘အထပ်’ ဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား ဝန်းဝိုင်းသော အစဉ် ‘အထပ်’ နှစ်ခုတို့ကို စီရင်၍ သုံးခုမြောက် ဝန်းဝိုင်းသော အစဉ် ‘အထပ်’ ကို (ဤသို့ပြုလော့ဟု) စေခိုင်း၍ ဖဲသွားအပ်၏။
֍ ၁၃၇
။ ထိုနှစ်ထပ်သုံးထပ် မိုးခြင်းထက်အလွန် စိမ်းသော ကောက်ပဲမ ရှိရာ အရပ်၌လည်း ရပ်၍ စီရင်ငြားအံ့ဟူသည် အုတ်ဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား အုတ်ချပ်တိုင်း အုတ်ချပ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ကျောက်ဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား ကျောက်ချပ်တိုင်း ကျောက်ချပ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အင်္ဂတေဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား အင်္ဂတေ အစိုင်အခဲတိုင်း အစိုင်အခဲတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မြက်ဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား မြက်ဆုပ်တိုင်း မြက်ဆုပ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သစ်ရွက်ဖြင့် မိုးသော ရဟန်းအား သစ်ရွက်တိုင်း သစ်ရွက်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။နှစ်ထပ်သုံးထပ် လွန်ရာ၌ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စီရင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ထပ် သုံးထပ်ထက် လွန်ရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ စီရင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ထပ် သုံးထပ်ထက် လွန်ရာ၌ ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စီရင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ထပ်သုံးထပ်အောက် ယုတ်ရာ၌ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ထပ် သုံးထပ် အောက် ယုတ်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ထပ်သုံးထပ်အောက် ယုတ်ရာ၌ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၃၈
။ နှစ်ထပ်သုံးထပ် မိုးခြင်း၌ နှစ်ထပ်သုံးထပ်အောက် ယုတ်၍ မိုးခြင်း၌ လိုဏ်၌ ဂူ၌ မြက်မိုး ကျောင်း၌ အာပတ် မသင့်၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ပြုသော ရဟန်း မိမိဥစ္စာဖြင့် ပြုသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ နေစရာ ကျောင်းကို ဖယ်ထား၍ အလုံးစုံသော ဥပုသ်အိမ် စသည်၌ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
နဝမ မဟလ္လကဝိဟာရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဘူတဂါမဝဂ်
၁၀-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၃၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီပြည် အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံးနေတော် မူသောအခါ အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကုန်သော် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလည်း သွန်းလောင်းကုန်၏၊ သွန်းလောင်းမူ လည်း သွန်းလောင်းစေကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းလည်း သွန်းလောင်း ကုန်ဘိသနည်း၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အာဠဝီပြည်သား ရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းကုန်၏၊ သွန်းလောင်းစေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းလည်း သွန်းလောင်း ကုန်ဘိသနည်း၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၄၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို မြက်၌ သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းလည်း သွန်းလောင်း ငြားအံ့၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၄၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏။
သွန်းလောင်းငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင် သွန်းလောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သွန်းလောင်းစေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို စေခိုင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ကြိမ်စေခိုင်း၍ များစွာလည်း သွန်းလောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၄၂
။ ပိုးရှိသော ရေကို ပိုးရှိသော ရေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌ သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းလည်း သွန်းလောင်းအံ့၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပိုးရှိသော ရေ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်း လောင်းလည်း သွန်းလောင်းအံ့၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပိုးရှိသော ရေကို ပိုးမရှိသော ရေဟု မှတ်ထင်၍ မြက်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြေ၌သော်လည်းကောင်း သွန်းလောင်းလည်း သွန်းလောင်းအံ့၊ သွန်းလောင်းမူလည်း သွန်းလောင်းစေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ပိုးမရှိသော ရေကို ပိုးရှိသော ရေဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပိုးမရှိသော ရေ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပိုးမရှိသော ရေကို ပိုးမရှိသော ရေဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၄၃
။ သေစေလိုသော စေတနာမရှိဘဲ သွန်းလောင်းသော ရဟန်း၊ သတိမေ့လျော့၍ သွန်းလောင်း သော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒသမ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
ဒုတိယ ဘူတဂါမဝဂ် ပြီး၏။
--ထို ဘူတဝါမဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
အညဝါဒကသိက္ခာပုဒ်နှင့်တကွ ဘူတဂါမသိက္ခာပုဒ်၊ ဥဇ္ဈာပနကသိက္ခာပုဒ်၊ အခင်း တို့ကို မသိမ်းဘဲ ဖဲသွားသော ပဌမသေနာသန ဒုတိယသေနာသနသိက္ခာပုဒ် နှစ်ပါး၊ ရှေးဦးနေ ရဟန်းကို တိုးဝှေ့နေသော အနုပခဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်၊ နှင်ထုတ်သော နိက္ကဎ်ဍန သိက္ခာပုဒ်၊ အပေါင်တွင် အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်း၌ ဖိထိုင်သော ဝေဟာသကုဋိ သိက္ခာပုဒ်၊ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်နှင့် တကွ တံခါးခုံတိုင်အောင် လိမ်းကျံသော မဟလ္လက ဝိဟာရသိက္ခာပုဒ်၊
ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၁-ဩဝါဒသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၄၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း မိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ကို ရကုန်၏။ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား “ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ၌ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်သည်ရှိသော် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက် အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်တို့ကို ရကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ ငါတို့သည်လည်း ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမ ကုန်အံ့”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “နှမတို့ ငါတို့ထံသို့လည်း ချဉ်းကပ်ကုန်လော့၊ ငါတို့သည်လည်း ဆုံးမကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ကုန်၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေကုန့်၏။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာဖြစ်သော တရားစကားကို ပြောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံးမဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားတို့ဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေလျက် “နှမတို့ သွားကုန်လော့”ဟု ဆို၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ကုန်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်နေကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်နေကုန်သော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား “ရဟန်းမတို့ အဆုံးအမဩဝါဒသည် ပြည့်စုံပြီ မဟုတ်လော”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား အဘယ်မှာလျှင် အဆုံးအမဩဝါဒသည် ပြည့်စုံနိုင်ပါအံ့နည်း၊ အသျှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်း တို့သည် အနည်းငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရားစကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားတို့ဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေ၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပါွးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် မြတ်စွာဘုရားက တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်ရွှင်လန်းစေပြီးသော် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ အရို အသေပြုကာ ဖဲခွါသွားကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေ၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရားစကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေလျက် လွှတ်လိုက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရား စကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေ၍ လွှတ်လိုက်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရား စကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းကို သမုတ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သမုတ်အပ်၏၊ ရှေးဦးစွာ ရဟန်းကို တောင်းပန်အပ်၏၊ တောင်းပန်ပြီး နောက် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေအပ်၏။
֍ ၁၄၅
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်း တည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် ဤ မည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်၏၊ ဤမည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်ခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏၊
အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် ဤ မည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်၏။ ဤမည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်ခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟု သမုတ်၏၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၄၆
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သမ္မုတိမရဘဲ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၄၇
။ ထိုအခါ သမ္မုတိရသော မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမ ကုန်လတ်သော် ထို့အတူပင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ကို ရကုန်၏။ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား-
--"ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ၌ သမ္မုတိရသော မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း မိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်လတ်သော် ထို့အတူပင်လျှင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်တို့ကို ရကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ ငါတို့သည်လည်း သိမ်အပြင်သို့ သွား၍ အချင်းချင်း ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သောရဟန်းဟု သမုတ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်အံ့”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိမ်အပြင်သို့ သွား၍ အချင်းချင်း ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ် သော ရဟန်းဟု သမုတ်ကြပြီးလျှင် ရဟန်းမိန်းမတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “နှမတို့ ငါတို့သည်လည်း သမ္မုတိရကုန်ပြီ၊ ငါတို့ထံသို့လည်း ချဉ်းကပ်ကုန်လော့၊ ငါတို့သည်လည်း ဆုံးမကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေကုန်၏။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာလျှင် ဖြစ်သော တရားစကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားတို့ဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေလျက် “နှမတို့ သွားကုန်လော့”ဟု ဆို၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်နေကုန်၏။ တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်နေကုန်သော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို မြတ်စွာဘုရားသည် “ရဟန်းမတို့ အဆုံးအမဩဝါဒသည် ပြည့်စုံပြီ မဟုတ်လော”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား အဆုံးအမသည် အဘယ်မှာ ပြည့်စုံပါအံ့နည်း၊ အသျှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အနည်း ငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရားစကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကား ဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေ၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ပ။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် မြတ်စွာဘုရားက တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပါွးကို)့သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေပြီးသော် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွားကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေ၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရားစကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေလျက် လွှတ် လိုက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား အနည်းငယ်မျှသာလျှင်ဖြစ်သော တရား စကားကို ဟောကြား၍ တစ်နေ့ပတ်လုံး မဂ်ဖိုလ်မှ ဖီလာဖြစ်သော စကားဖြင့် (အချိန်ကို) ကုန်လွန်စေ၍ လွှတ်လိုက်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရား စကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို-
--ဘိက္ခုနောဝါဒကအင်္ဂါ (၈) ပါး
ရဟန်းတို့ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းဟူ၍ သမုတ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
(၁) သီလ ရှိ၏၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလ ‘ရဟန်းတို့၏ သိက္ခာပုဒ်ကို စောင့်ရှောက်သော အလေ့အကျင့်'ကို စောင့်စည်းလျက် နေ၏၊ အကျင့် ကျက်စားရာအရပ်နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ အနည်းငယ်မျှသော အပြစ် တို့၌ ဘေးဟု ရှုလေ့ရှိ၏၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌ ဆောက်တည်၍ ကျင့်၏။
(၂) အကြားအမြင် ‘ဗဟုဿုတ’ များ၏၊ အကြားအမြင်ကို ဆောင်၏၊ အကြားအမြင်ကို ဆည်းပူး၏၊ အကြင်တရားတို့သည် အစ၏ကောင်းခြင်း အလယ်၏ကောင်းခြင်း အဆုံး၏ကောင်းခြင်း ရှိကုန်၏၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံသော အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်ပြည့်စုံသော ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ် သော မြတ်သောအကျင့်ကို ဟောကြားကုန်၏၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော တရားတို့၌ ထိုရဟန်းသည် အကြား အမြင်များ၏၊ ဆောင်၏၊ နှုတ်ဖြင့် လေ့ကျက်၏ ‘လေ့လာ၏’၊ စိတ်ဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်ဆင်ခြင်၏၊ ပညာဖြင့် ထိုးထွင်း၍ သိ၏။
(၃) ထိုရဟန်းအား ပါတိမောက်နှစ်ပါးတို့သည် အကျယ်အားဖြင့် နှုတ်၌ လာကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်၏၊ ပါဠိတော်အဋ္ဌကထာအားဖြင့် ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်၏။
(၄) ကောင်းသော စကား ရှိ၏၊ ကောင်းသော အသံ ရှိ၏။
(၅) အများအားဖြင့် ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ချစ်ခင်အပ် နှစ်လိုအပ်၏။
(၆) ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်၏။
(၇) ထိုမြတ်စွာဘုရားကို ရည်မှတ်၍ ရဟန်းပြုသော ဖန်ရည်ဆိုးအဝတ်ကို ဝတ်သော မိန်းမ၌ ကြီးလေးသော အာပတ်ကို မလွန်ကျူးဖူးချေ။
(၈) ဝါနှစ်ဆယ်သော်လည်းကောင်း၊ ဝါနှစ်ဆယ်ထက် အလွန်သော်လည်းကောင်း ရ၏။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမသော ရဟန်းဟူ၍ သမုတ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ။
--၁-ဩဝါဒသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၄၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သမ္မုတိ မရဘဲ မည်သည် ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော ကံဖြင့် မသမုတ်အပ်ဘဲ။
ရဟန်းမိန်းမတို့ မည်သည် ဘိက္ခုသံဃာ ‘ရဟန်းသံဃာ’ ဘိက္ခုနီသံဃာ ‘ရဟန်းမိန်းမသံဃာ’ နှစ်ဖက်တို့၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတို့တည်း။
ဆုံးမငြားအံ့ဟူသည် ဂရုဓံ ‘အလေးအမြတ်ပြုအပ်သောတရား’ ရှစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ပါးသော တရားဖြင့် ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမကို ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၄၉
။ သမ္မုတိရသော ထိုရဟန်းသည် ပရိဝုဏ်ကျောင်းဝင်းကို တံမြက်လှည်း၍ သောက်ရေ သုံးဆောင်ရေကို တည်ထားပြီးလျှင် နေရာကို ခင်းလျက် အဖော်ကို ခေါ်၍ နေထိုင်အပ်၏။ ရဟန်းမိန်းမ တို့သည် ထိုပရိဝုဏ်သို့ သွား၍ သမ္မုတိရသော ထိုရဟန်းကို ရှိခိုးပြီးလျှင် သင့်လျော်သော အရပ်၌ နေထိုင်အပ်၏။ သမ္မုတိရသော ထိုရဟန်းသည် “နှမတို့ ညီညွတ်ကုန်၏လော”ဟု မေးအပ်၏၊ “အသျှင် ညီညွတ်ပါကုန်၏”ဟု အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့၊ နှမတို့ ဂရုဓံတရားရှစ်ပါးတို့သည် နှုတ်၌ လာကုန်၏လော ‘နှုတ်တက်ကုန်၏လော’ဟု မေးအပ်၏၊ “အသျှင် နှုတ်၌လာပါကုန်၏”ဟု အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့၊ “နှမတို့ ဤဂရုဓံသည် အဆုံးအမပင်တည်း”ဟု ဆို၍ ဆောက်နှင်းအပ်၏။ “အသျှင် နှုတ်၌ မလာပါကုန် ‘နှုတ်မတက်ပါကုန်’ဟု အကယ်၍ ဆိုကုန်အံ့၊ ဂရုဓံ ‘အလေးအမြတ်ပြုအပ်သောတရား’ ပါဠိကို ရွတ်ဆို အပ်၏။ --ဂရုဓံတရား (၈) ပါး
(၁) “ပဉ္စင်းခံ၍ ဝါတစ်ရာရပြီးသော ရဟန်းမိန်းမသည် ထိုနေ့ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းအား ရှိးခိုးခြင်း ခရီးဦးကြိုပြုခြင်း လက်အုပ်ချီခြင်း အရိုအသေပြုခြင်းကို ပြုအပ်၏၊ ဤတရားကိုလည်း အရိုအသေပြု၍ အလေးအမြတ်ပြု၍ မြတ်နိုး၍ ပူဇော်၍ အသက်ထက်ဆုံး မလွန်ကျူးအပ်။
(၂) ရဟန်းမိန်းမသည် ရဟန်းယောက်ျားမရှိသော ကျောင်း၌ ဝါမကပ်အပ်၊ ဤတရားကိုလည်း အရိုအသေပြု၍ အလေးအမြတ်ပြု၍ မြတ်နိုး၍ ပူဇော်၍ အသက်ထက်ဆုံး မလွန် ကျူးအပ်။
(၃) လခွဲတစ်ကြိမ် ရဟန်းမိန်းမသည် ဘိက္ခုသံဃာမှ ဥပုသ်မေးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးအမခံ ယူခြင်းငှါ ချဉ်းကပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ဤနှစ်ပါးသော တရားတို့ကို တောင့်တ အပ်ကုန်၏၊ ဤတရားကိုလည်း။ပ။
(၄) ဝါမှထပြီးသော ရဟန်းမိန်းမသည် ဘိက္ခု ဘိက္ခုနီ ‘ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ’ နှစ်ဖက်သော သံဃာ၌ မြင်သဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကြားသဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ယုံမှားသဖြင့်သော် လည်းကောင်း ဤသုံးပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့် ဖိတ်ကြားအပ်၏၊ ဤတရားကိုလည်း။ပ။
(၅) သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမသည် ဘိက္ခု ဘိက္ခုနီ ‘ရဟန်း ရဟန်း မိန်းမ’ နှစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပက္ခမာနတ်ကို ကျင့်အပ်၏၊ ဤတရားကိုလည်း။ပ။
(၆) ခြောက်ပါးသော တရားတို့၌ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး ကျင့်ပြီးသော သိက္ခာရှိသော သိက္ခမာန်၏ ဘိက္ခု ဘိက္ခုနီ ‘ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ’ နှစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ရှာအပ်၏၊ ဤတရားကိုလည်း။ပ။
(၇) ရဟန်းမိန်းမသည် တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းနှင့်မျှ ရဟန်းယောက်ျားကို မဆဲရေး ‘မမြည်တွန်’ အပ်၊ မရေရွတ်အပ်၊ ဤတရားကိုလည်း။ပ။
(၈) ယနေ့မှအစပြု၍ ရဟန်းမိန်းမတို့အား ရဟန်းယောက်ျားတို့၌ ပြောဆိုခြင်း အကြောင်းကို ပိတ်ပင်တားမြစ်အပ်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ရဟန်းမိန်းမတို့၌ ပြောဆိုခြင်း အကြောင်းကို မပိတ်ပင် မတားမြစ်အပ်၊ ဤတရားကိုလည်း အရိုအသေပြု၍ အလေးအမြတ်ပြု၍ မြတ်နိုး၍ ပူဇော်၍ အသက်ထက်ဆုံး မလွန်ကျူးအပ်”ဟု (ရွတ်ဆိုအပ်၏)။
--အသျှင် ညီညွတ်ပါကုန်၏ဟု ဆိုသော ရဟန်းမိန်းမအား (ဂရုဓံမှ) တစ်ပါးသော တရားကို အကယ်၍ ဟောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အသျှင် မညီညွတ်ပါကုန်ဟု ဆိုသော ရဟန်းမိန်းမအား ဂရုဓံတရားရှစ်ပါးတို့ကို အကယ်၍ ဟောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
(အသျှင်ဂရုဓံသည် နှုတ်၌ လာပါ၏ဟု ဆိုသော ရဟန်းမိန်းမအား) အဆုံးအမကို မဆောက်နှင်းမူ၍ ‘မအပ်နှံမူ၍’ တစ်ပါးသော တရားကို အကယ်၍ ဟောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၅၀
။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီ ညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍့ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိ သည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၅၁
။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် မညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိ သည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့။ပ။ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို မညီညွတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိလျက် ညီညွတ်သော ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၅၂
။ (ဂရုဓံ) ပါဠိကို သင်ပေးအံ့၊ (ဂရုဓံ) ပါဠိ၏ အနက် ‘အဋ္ဌကထာ’ ကို သင်ပေးအံ့၊ အသျှင် ရွတ်ပါလော့ဟု ဆိုသောကြောင့် ရွတ်ဆိုအံ့၊ ပြဿနာကို မေးအံ့၊ ပြဿနာကို မေးသောကြောင့် ဖြေအံ့၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ဟောသော တရားကို ရဟန်းမိန်းမတို့သည် နာကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ သိက္ခမာန် သာမဏေမအား ဆုံးမအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့ အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ ဩဝါဒသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၂-အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၅၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် အလှည့် အားဖြင့် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏။ထိုအခါ၌ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမခြင်းငှါ အသျှင်စူဠပန်၏ အလှည့်ဖြစ်၏။ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “ယခုအခါ၌ ယနေ့အဆုံးအမသည် မပြည့်စုံလတ္တံ့၊ ယခုအခါ၌ ထိုဥဒါန်းကိုသာလျှင် အသျှင်စူဠပန်သည် အဖန်တလဲလဲ ရွတ်ဆိုလတ္တံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် အသျှင်စူဠပန်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် အသျှင်စူဠပန်ကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ကုန်၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်သော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို အသျှင်စူဠပန် သည်-
"နှမတို့ ညီညွတ်ကုန်၏လော”ဟု မေး၏။
ညီညွတ်ပါကုန်၏ အသျှင်ဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
နှမတို့ ဂရုဓမ္မရှစ်ပါးတို့သည် နှုတ်၌ လာကုန်၏လောဟု (မေးပြန်၏)။
ဂရုဓမ္မရှစ်ပါးတို့သည် နှုတ်၌ လာပါကုန်၏ အသျှင်ဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
"နှမတို့ ဤသည်ကား အဆုံးအမပေတည်း”ဟု ဆောက်နှင်း၍ ‘အပ်နှံ၍’ ဤဥဒါန်းကို အဖန် တလဲလဲ ရွတ်ဆို၏-
"လွန်ကဲသော ‘အရဟတ္တဖိုလ်’ စိတ်ရှိသော မမေ့မလျော့သော (အရဟတ္တမဂ် အရဟတ္တဖိုလ်) ဉာဏ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားတို့၌ ကျင့်သော တာဒိဂုဏ် ‘သည်းခံခြင်းစသော မတုန်လှုပ်သော ဂုဏ်'နှင့် ပြည့်စုံသော (ရာဂ စသည်မှ) ငြိမ်းပြီးသော အခါခပ်သိမ်း သတိရှိသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား စိုးရိမ်ခြင်း တို့သည် မဖြစ်ကုန်”ဟု (ဤဥဒါန်းကို အဖန်တလဲလဲ ရွတ်ဆို၏)။
ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “ယခုအခါ၌ ယနေ့အဆုံးအမသည် မပြည့်စုံလတ္တံ့၊ ယခုအခါ၌ ထိုဥဒါန်းကိုသာ လျှင် အသျှင်စူဠပန်သည် အဖန်တလဲလဲ ရွတ်ဆိုလတ္တံ့ဟု ဆိုခဲ့သည် မဟုတ်ပါလော”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
အသျှင်စူဠပန်သည် ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏ ဤသို့သော စကားပြောဆိုခြင်းကို ကြားလေ၏။
ထိုအခါ အသျှင်စူဠပန်သည် ကောင်းကင်သို့ ပျံတက်၍ ဟင်းလင်းပြင်ဟုဆိုအပ်သော ကောင်းကင်၌ စကြံလည်း သွား၏၊ ရပ်လည်း ရပ်၏၊ ထိုင်လည်း ထိုင်၏၊ အိပ်လည်း အိပ်၏၊ အခိုးလည်း လွှတ်၏၊ အလျှံလည်း လွှတ်၏၊ အကြား၌လည်း ကွယ်၏၊ ထိုဥဒါန်းကိုလည်း ရွတ်ဆို၏၊ တစ်ပါးသော ဘုရား စကားတော်များစွာကိုလည်း ရွတ်ဆို၏။
ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ အချင်းတို့၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်ပေစွ အချင်းတို့၊ အသျှင်စူဠပန်၏့အဆုံးအမသည် ပြည့်စုံသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါတို့အား ဤအခါမှ ရှေးကာလ၌ အဆုံးအမသည် မပြည့်စုံ စဖူးချေ”ဟု ဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ အသျှင်စူဠပန်သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို မှောင်မိုက်သည့်တိုင်အောင် အဆုံးအမပေး၍ “နှမတို့ သွားကုန်လော့”ဟု လွှတ်လိုက်၏။
--ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် မြို့တံခါးပိတ်ထားသောကြောင့် မြို့၏အပ၌ နေ၍ နံနက်စောစော ကလျှင် မြို့တွင်းသို့ ဝင်ကုန်၏။ လူတို့သည် “မမြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ကုန်သော ဤရဟန်းမိန်းမတို့ သည် ကျောင်းအရံ၌ ရဟန်းယောက်ျားတို့နှင့်အတူ နေ၍ ယခုအခါ မြို့တွင်းသို့ ဝင်ကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်စူဠပန်သည် နေဝင်သည့်တိုင်အောင် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ “စူဠပန် သင်သည် နေဝင်သည့်တိုင်အောင် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ စူဠပန် အဘယ့်ကြောင့် နေဝင်သည့် တိုင်အောင် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို အဆုံးအမပေးဘိသနည်း။ ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၅၄
။ “သမ္မုတိရသော ရဟန်းသည်လည်း နေဝင်သည့်တိုင်အောင် ရဟန်း မိန်းမတို့ကို အကယ်၍ ဆုံးမငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၅၅
။ သမ္မုတိရသော ရဟန်း မည်သည် ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော ကံဖြင့် သမုတ် အပ်သော ရဟန်းတည်း။နေဝင်သည့်တိုင်အောင်ဟူသည် နေသည် ကွယ်ပျောက်သည့်တိုင်အောင်။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ ‘ရဟန်းယောက်ျားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ နှစ်ပါးစုံ’ ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဆုံးမငြားအံ့ဟူသည် ဂရုဓံတရားရှစ်ပါးတို့ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသော တရားဖြင့်သော် လည်းကောင်း ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၅၆
။ နေဝင်သည်၌ နေဝင်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။နေဝင်သည်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နေဝင်သည်၌ နေမဝင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖက်သံဃာ၌သာ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နေမဝင်ဘဲလျက် နေဝင်သည်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နေမဝင်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နေမဝင်ရာ၌ နေမဝင်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၅၇
။ (ဂရုဓံ) ရှစ်ပါးပါဠိကို သင်ပေးအံ့၊ (ဂရုဓံ) ရှစ်ပါးပါဠိ၏အနက်ကို သင်ပေးအံ့၊ အသျှင် ဂရုဓံပါဠိကို ရွတ်ပါလော့ဟု ဆိုသောကြောင့် ရွတ်အံ့၊ ပြဿနာကို မေးအံ့၊ ပြဿနာမေးသည်ကို ဖြေအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ဟောပြောစဉ် ရဟန်းမိန်းမတို့သည် နာကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ သိက္ခမာန် သာမဏေမအား ဆုံးမအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ အတ္ထင်္ဂတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၃-ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၅၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သက္ကတိုင်း ကပိလဝတ်ပြည် နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏။ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းမိန်းမတို့အား “အသျှင်မတို့ လာကြ ကုန်လော့၊ အဆုံးအမကို ခံယူခြင်းငှါ သွားကြကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။အသျှင်မတို့ အကျွန်ုပ်တို့သည် အဆုံးအမခံယူခြင်း၏ အကြောင်းကြောင့် အကြင်အရပ်သို့ သွားကုန် ရာ၏၊ (ထိုသွားဖွယ်ကိစ္စ မရှိတော့ပြီ)။ အသျှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်ကား ဤအရပ်၌ပင် အကျွန်ုပ်တို့ကို ဆုံးမကုန်၏ဟု ဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကြကုန်၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်း မိန်းမတို့ကို ဆုံးမငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၅၉
။ ထိုအခါ၌ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည် ဖျားနာ၏၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် မဟာပဇာပတိဂေါတမီထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မဟာပဇာပတိဂေါတမီကို “ဂေါတမီ ခံ့ကျန်းပါ၏လော မျှတပါ၏လော”ဟု မေးမြန်းကြကုန်၏။အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် မခံ့ကျန်းပါ၊ မမျှတပါ၊ တောင်းပန်တိုက်တွန်းပါ၏၊ အသျှင်တို့သည် တရားကို ဟောပါကုန်လော့ဟု (လျှောက်၏)။
"နှမ ရဟန်းမိန်းမတို့ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့အား တရားဟောခြင်းငှါ မအပ်”ဟု (ပြောဆိုပြီး) တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ မဟောကုန်။
--ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် မဟာပဇာပတိဂေါတမီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားသော နေရာ၌ ထိုင်တော်မူပြီးလျှင် မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို “ဂေါတမီ ခံ့ကျန်း၏လော၊ မျှတ၏လော”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား ရှေးအခါက မထေရ်ကြီးဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည်လာ၍ အကျွန်ုပ်အား တရားကို ဟောကုန်၏၊ ထိုသို့ တရားဟောခြင်းဖြင့် အကျွန်ုပ် ချမ်းသာပါ၏၊ ယခုအခါ၌မူကား “မြတ်စွာဘုရားသည် (ထိုသို့ တရားဟောခြင်းကို) ပယ်တော်မူ၏”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ (တရားကို) မဟောကုန်၊ ထို့ကြောင့် အကျွန်ုပ်အား မချမ်းမသာ ဖြစ်ပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် မဟာပဇာပတိဂေါတမီကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင် စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေပြီးသော်နေရာမှ ထကာ ဖဲခွါသွားတော်မူ၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ ရဟန်းမိန်းမတို့ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ နာဖျားသော ရဟန်းမိန်းမကို ဆုံးမခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၆၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ ကျောင်းသို့ သွား၍ ဆုံးမရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ ရဟန်းမိန်းမသည် ဖျားနာ၏၊ ဤကား ထိုရဟန်း မိန်းမတို့ကျောင်းသို့ သွား၍ ဆုံးမရာ၌ အချိန် အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၆၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤ ဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းမိန်းမကျောင်း မည်သည် အကြင်ကျောင်း၌ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် တစ်ညဉ့်မျှလည်း နေကုန်၏ (ထိုကျောင်းသည် ရဟန်းမိန်းမကျောင်း မည်၏)။
ချဉ်းကပ်၍ဟူသည် ထိုအရပ်သို့ သွား၍။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ ‘ဘိက္ခု ဘိက္ခုနီသံဃာ နှစ်ပါးစုံ’၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်း မိန်းမတည်း။
ဆုံးမငြားအံ့ဟူသည် ဂရုဓံတရားရှစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆုံးမအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အချိန်အခါကိုကြဉ်၍ဟူသည် အချိန်အခါကို ထား၍။
ဖျားနာသော ရဟန်းမိန်းမဟူသည် အဆုံးအမခံယူရန်သော်လည်းကောင်း၊ ကံကြီးကံငယ်ဆောင် ရန်သော်လည်းကောင်း သွားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော (ရဟန်းမိန်းမတည်း)။
֍ ၁၆၂
။ ရဟန်းမိန်းမ၌ ရဟန်းမိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ အချိန်အခါမှတစ်ပါး ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမိန်းမ၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ အချိန်အခါမှတစ်ပါး ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမ၌ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ အချိန်အခါမှတစ်ပါး ဆုံးမငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဂရုဓံရှစ်ပါးမှ တစ်ပါးသော တရားဖြင့် ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းခံသော မိန်းမကို ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သောသူ၌ ရဟန်းမိန်းမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သောသူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သောသူ၌ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၆၃
။ အချိန်အခါ၌ (ဆုံးမအံ့)၊ ဂရုဓံရှစ်ပါး ပါဠိကို သင်ပေးအံ့၊ ဂရုဓံရှစ်ပါးပါဠိ၏ အနက်ကို သင်ပေးအံ့၊ အသျှင် ဂရုဓံပါဠိကို ရွတ်ပါလော့ဟု ဆိုသောကြောင့် ရွတ်အံ့၊ ပြဿနာကို မေးအံ့၊ ပြဿနာ မေးသည်ကို ဖြေဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ဟောပြောစဉ် ရဟန်းမိန်းမတို့သည် နာကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ သိက္ခမာန် သာမဏေမအား ဆုံးမအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။တတိယ ဘိက္ခုနုပဿယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၄-အာမိသသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၆၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း မိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်သော် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံး အဆောင်တို့ကို ရကုန်၏။ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမခြင်းငှါ များစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို မပြုကုန်၊ (သင်္ကန်းစသော) အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့် မထေရ်ကြီး ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏”ဟု ဆိုကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမခြင်းငှါ များစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို မပြုကုန်၊ (သင်္ကန်းစသော) အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့် မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏ဟု ဆိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ‘မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမ ခြင်းငှါ များစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို မပြုကုန်၊ (သင်္ကန်းစသော) အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့် မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏’ဟု ဆိုကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် “မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမ တို့ကို ဆုံးမခြင်းငှါ များစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို မပြုကုန်၊ (သင်္ကန်းစသော) အာမိသဟူသော အကြောင်း ကြောင့် မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏”ဟု ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည် ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၆၅
။ “အကြင် ရဟန်းသည် (သင်္ကန်းစသော) အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့် မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမကုန်၏ဟု ဆိုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-အာမိသသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၆၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍့အလိုရှိအပ်၏။
အာမိသဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဟူသည် သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံး အဆောင်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် အရိုအသေပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် မြတ်နိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရှိခိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပူဇော်မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်။
ဆိုငြားအံ့ဟူသည် သံဃာသည် သမုတ်အပ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းကို ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ နှလုံးမသာခြင်းကို ပြုလို၍။
"သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် အရို အသေပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် မြတ်နိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရှိခိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပူဇော်မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးမ၏”ဟု ဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၆၇
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာသည် မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းကို ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ နှလုံးမသာမှုကို ပြုလို၍ “သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ပူဇော်မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးမ၏”ဟု ဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာသည် သမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော မသမုတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဆုံးမတတ်သော ရဟန်းမဟုတ်သော သူကို ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြုလို၍ အကျော်အစောမဲ့ကို ပြုလို၍ နှလုံးမသာမှုကို ပြုလို၍ “သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကျောင်း အိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သူနာ၏အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ဟူသော အကြောင်း ကြောင့် အရိုအသေပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် မြတ်နိုး မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရှိခိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပူဇော်မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးမ၏”ဟု ဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၆၈
။ ပကတိသဘောအားဖြင့် သင်္ကန်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် အရိုအသေပြုမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုမှုဟူသော အကြောင်း ကြောင့် မြတ်နိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရှိခိုးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပူဇော်မှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးမသော ရဟန်းကို ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ အာမိသသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၅-စီဝရဒါနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၆၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သာဝတ္ထိပြည်တွင် ခရီးလမ်းမ တစ်ခု၌ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်၏၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းမိန်းမသည်လည်း ထိုခရီးလမ်းမ၌ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုရဟန်းမိန်းမအား “နှမ သွားချေ၊ ဤမည်သော အရပ်၌ ဆွမ်း လောင်းလှူ၏”ဟု ဆို၏။ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း “အသျှင်ဘုရား သွားပါချေ၊ ဤမည်သော အရပ်၌ ဆွမ်းလောင်းလှူ၏”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမတို့သည် မပြတ်တွေ့မြင်သဖြင့် မြင်ဖူး တွေ့ဖူးသော အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်ကြကုန်၏။ထိုအခါ သံဃာသည် သင်္ကန်းကို ဝေဖန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမသည် အဆုံးအမခံရာသို့ သွား၍ ထိုရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုရဟန်းကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်တည်၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်တည်သော ထိုရဟန်းမိန်မကို ထိုရဟန်းသည် “နှမ ငါ၏ အဖို့ ‘ဝေစု’ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို သာယာလတ္တံ့လော”ဟု ဆို၏၊ အသျှင်ဘုရား သာယာပါအံ့၊ တပည့်တော်မသည် ညစ်နွမ်းသော သင်္ကန်း ရှိပါ၏ဟု ဆို၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းကို ပေး၏၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း ညစ်နွမ်း သော သင်္ကန်း ရှိ၏။ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ယခုအခါ၌ သင်၏ သင်္ကန်းကို ပြုလော့”ဟု ဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်မအား သင်္ကန်းကို ပေးဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်း သင်သည် ရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းကို ပေး၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ) -
ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါ မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းသည် ဆွေမျိုး မတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းကို ပေးသဖြင့် သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော် သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိချေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်း မိန်းမအား သင်္ကန်းကို ပေးဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းကို ပေးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--֍ ၁၇၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းမိန်းမ တို့အား လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို မပေးကုန် ‘သင်္ကန်းချင်း မလဲလှယ်ကုန်’။ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ကောင်းတို့သည် ငါတို့အား လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို မပေးကုန်သနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြသော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းအရာကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ရဟန်းယောက်ျားအားလည်းကောင်း၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း၊ သာမဏေယောက်ျားအားလည်းကောင်း၊ သာမဏေမိန်းမအားလည်းကောင်း သီတင်းသုံးဖော်ငါးယောက် တို့အား လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို ပေးခြင်းငှါ ‘သင်္ကန်းချင်း လဲလှယ်ခြင်းငှါ’ ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသီတင်းသုံးဖော်ငါးယောက်တို့အား သင်္ကန်းချင်းလဲလှယ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၇၁
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်း မိန်းမအား လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-စီဝရဒါနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၇၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည် ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်း ဘိုးဘေးခုနစ်ဆက်တိုင်အောင် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် နောက်ဆုံး ဝိကပ္ပနာပြုလောက်သော တစ်ထည် ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် လဲလှယ်ခြင်းကို ထား၍ ‘လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး’ သင်္ကန်းကို ပေးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၇၃
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမအား လဲလှယ်ခြင်းကို ကြဉ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၇၄
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမအား (ပေးအံ့)၊ အဖိုးအနည်းငယ်ထိုက်သော ဝတ္ထုဖြင့် အဖိုး အများထိုက်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း၊ အဖိုးအများထိုက်သော ဝတ္ထုဖြင့် အဖိုးအနည်းငယ် ထိုက်သော ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း လဲလှယ်အံ့၊ ရဟန်းမိန်းမသည် အကျွမ်းဝင်၍ ယူအံ့၊ အခိုက်အတန့် ခေတ္တမျှယူအံ့၊ သင်္ကန်းကို ထား၍ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို ပေးအံ့၊ သိက္ခမာန်အား ပေးအံ့၊ သာမဏေမအား ပေးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။ပဉ္စမ စီဝရဒါနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၆-စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၇၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို ပြုခြင်းငှါ တတ်ကျွမ်းလိမ္မာ၏။ ရဟန်းမိန်းမတစ်ပါးသည် အသျှင် ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို “အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင်သည် အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်ပေးပါလော့”ဟု လျှောက်၏။ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်၍ ကောင်းစွာဆိုး ကောင်းစွာ အပြေအပြစ် ပြုပြီးလျှင် အလယ်၌ မိမိဉာဏ်အထင်ဖြင့် ပြုလုပ်သော ဆန်းကြယ်သော (မိန်းမ ယောက်ျား) အရုပ်ကို ကောင်းစွာ ထင်စေ၍ ခေါက်ထား၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမသည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ဥဒါယီကို “အသျှင်ဘုရား ထို သင်္ကန်းသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု လျှောက်၏။ “နှမ ယူလော့ ဤသင်္ကန်းကို ခေါက်ထားသည့်အတိုင်း ဆောင် ယူသိမ်းထား၍ ရဟန်းမိန်းမသံဃာသည် အဆုံးအမခံရာ အရပ်သို့ လာသောအခါ ဤသင်္ကန်းကို ရုံ၍ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၏ နောက်မှ နောက်မှ လိုက်၍ လာလော့”ဟု (ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမသည် ထိုသင်္ကန်းကို ခေါက်ထားသည့်အတိုင်း ဆောင်ယူသိမ်းထား၍ ရဟန်း မိန်းမသံဃာသည် အဆုံးအမကို ခံယူရန် လာသောအခါ ထိုသင်္ကန်းကို ရုံ၍ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၏ နောက်မှ နောက်မှ လိုက်လာ၏။
လူတို့သည် “ဤရဟန်းမိန်းမတို့သည် အလွန် အကြောက်အလန့် ကင်းပြတ်ကုန်၏၊ အပျော် အပါးကြူးကုန်၏၊ အရှက်မရှိကုန်၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့စင်လျက် သင်္ကန်း၌ ဆန်းကြယ်သော မိန်းမရုပ် ယောက်ျားရုပ်ကို ထင်စေကုန်ဘိ၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းမိန်းမတို့သည် “ဤအမှုသည် အဘယ်သူ၏ အမှုနည်း”ဟု ဆိုကုန်၏၊ အသျှင်ဥဒါယီ၏ အမှုတည်းဟု ဆိုလတ်သော် အကြောက်အလန့် ကင်းပြတ်ကုန် အပျော်အပါးကြူးကုန် အရှက်မရှိကုန် သော သူတို့အားသော်မှလည်း ဤသို့သော အမှုသည် မတင့်တယ်ရာ၊ အသျှင်ဥဒါယီအားမူကား အဘယ်မှာ တင့်တယ်ရာပါအံ့နည်းဟု (ဆိုကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် ရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်လုပ်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥဒါယီ သင်သည် ရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥဒါယီ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ) -
ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါ မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော သူသည် ဆွေမျိုး မတော်စပ် သော ရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်သဖြင့် သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်း ကောင်း၊ ကြည်ညိုဖွယ်ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုဖွယ်မဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း မသိ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်း မိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၇၆
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင်မူလည်း ချုပ်ငြားအံ့၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ချုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ့်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၇၇
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်း ဘိုးဘေးခုနစ်ဆက်တိုင်အောင် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
ချုပ်ငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင်ချုပ်အံ့၊ အပ်နုတ်တိုင်း အပ်နုတ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ချုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို စေခိုင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ်စေခိုင်းရာ များစွာလည်း ချုပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၇၈
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်း ကို ချုပ်မူလည်း ချုပ်အံ့၊ ချုပ်စေမူလည်း ချုပ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်းကို ချုပ်မူလည်း ချုပ်အံ့၊ ချုပ်စေမူလည်း ချုပ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ချုပ်မူလည်း ချုပ်အံ့၊ ချုပ်စေမူလည်း ချုပ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်မူလည်း ချုပ်အံ့၊ ချုပ်စေမူလည်း ချုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ရဟန်း မိန်းမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၇၉
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ရဟန်းမိန်းမ၏ (သင်္ကန်းကို ချုပ်အံ့)၊ သင်္ကန်းကို ထား၍ တစ်ပါး သော ပရိက္ခရာကို ချုပ်မူလည်း ချုပ်အံ့၊ ချုပ်စေမူလည်း ချုပ်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ သိက္ခမာန်၏ သာမဏေမ၏ (သင်္ကန်းကို ချုပ်အံ့)၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ စီဝရသိဗ္ဗနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၈၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ‘ချိန်းဆို၍’ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားကုန်၏။ လူတို့က “ငါတို့သည် မယားနှင့်တကွ လှည့်လည်သွားလာကုန်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ လှည့်လည်သွားလာကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားတို့ကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့် ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်း တည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၈၁
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာကုန်သော ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမတို့သည် သာကေတမြို့မှ သာဝတ္ထိပြည်သို့ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားကုန်၏။ ထိုအခါ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ထိုရဟန်း ယောက်ျားတို့ကို “အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း အသျှင်ဘုရားတို့နှင့်အတူ သွားပါကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။ နှမတို့ ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားခြင်းငှါ မအပ်၊ သင်တို့သော်လည်း ရှေးဦးစွာ သွားကုန်လော့၊ ငါတို့သော်လည်း သွားကုန်အံ့ဟု (ဆိုကုန်၏)။ အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်တို့သည် ယောက်ျားမြတ်တို့ပါတည်း အသျှင်ဘုရားတို့သာလျှင် ရှေးဦးစွာ ကြွတော်မူပါကုန်လော့ဟု (ဆိုကုန်၏)။ --ထိုအခါ နောက်မှ သွားကြကုန်သော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား လမ်းခရီး၌ ခိုးသူတို့သည် လုလည်း လုယက်ကုန်၏၊ ဖျက်လည်း ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ထိုအခါ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကုန်၏။ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ အဖော်ကုန်သည်နှင့် သွားအပ်သော၊ ရွံရှာဖွယ် ‘ယုံမှားတွေးတောဖွယ်’ ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သော၊ ဘေးဘျမ်းနှင့်တကွဖြစ်သော ‘ဘေးအန္တရာယ်များသော’ ခရီး၌ ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၈၂
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ (သွားသင့်သော) အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ သွားငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့လည်း သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုတိုင်ပင်ညီညွတ်၍ သွားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ လမ်းခရီးသည် အဖော်ကုန်သည်နှင့်အတူ သွားအပ်၏၊ ရွံရှာဖွယ် ‘ယုံမှားတွေးတောဖွယ်’ ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်၏၊ ဘေးဘျမ်းနှင့် တကွ ဖြစ်၏ ‘ဘေးရန်အန္တရာယ် ရှိ၏’၊ ဤကား ထိုတိုင်ပင်ညီညွတ်၍ သွားရာ၌့အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၈၃
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။ပ။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
အတူဟူသည် တစ်ပေါင်းတည်း။
တိုင်ပင်ညီညွှတ်၍ဟူသည် “နှမ သွားကုန်အံ့၊ အသျှင်ဘုရား သွားပါကုန်အံ့။ အသျှင်ဘုရား သွားကြကုန်အံ့၊ နှမ သွားကုန်အံ့။ ယနေ့သော်လည်းကောင်း၊ နက်ဖြန်သော်လည်းကောင်း၊ သန်ဘက်သော် လည်းကောင်း သွားကုန်အံ့”ဟု တိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့လည်းဟူသည် ကြက်ပျံတစ်ကျဝေးသော ရွာ၌ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း ‘တခြားရွာတိုင်း တခြားရွာတိုင်း’ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွာမဟုတ်သော တော၌ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ဟူသည် အချိန်အခါကာလကို ကြဉ်၍။
အဖော်ကုန်သည်နှင့်သွားအပ်သော ခရီး မည်သည် လမ်းခရီးသည် အဖော်ကုန်သည်နှင့် ကင်း၍ သွားခြင်းငှါ မတတ်ကောင်း။
ရွံရှာဖွယ် ‘ယုံမှားတွေးတောဖွယ်’ ရှိ၏ မည်သည် ထိုခရီးလမ်း၌ ခိုးသူတို့၏ ဝင်ရာ အရပ်သည် ထင်၏၊ စားရာအရပ်သည် ထင်၏၊ တည်ရာအရပ်သည် ထင်၏၊ နေရာအရပ်သည် ထင်၏၊ အိပ်ရာ အရပ်သည် ထင်၏။
ဘေးဘျမ်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ ‘ဘေးရန်အန္တရာယ် ရှိ၏’ မည်သည် ထိုခရီးလမ်း၌ ခိုးသူတို့သည် လူတို့ကို သတ်သည်တို့ကို မြင်ကုန်၏၊ လုယက်သည်တို့ကို မြင်ကုန်၏၊ ရိုက်ပုတ်သည်တို့ကို မြင်ကုန်၏၊ ဘေးရန်ရှိသော လမ်းခရီးကို အတူသွား၍ ဘေးရန်မရှိသော လမ်ခရီးကို ပြ၍ “နှမတို့ သွားကုန် လော့”ဟု (ဆို၍) လွှတ်အပ်ကုန်၏။
֍ ၁၈၄
။ တိုင်ပင်ရာ၌ တိုင်ပင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။တိုင်ပင်ရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားငြားအံ့၊ အယုတ် သဖြင့် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တိုင်ပင်ရာ၌ မတိုင်ပင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို သွားငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းယောက်ျားသည် တိုင်ပင်၏၊ ရဟန်းမိန်းမသည် မတိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မတိုင်ပင်ရာ၌ တိုင်ပင်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မတိုင်ပင်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ မတိုင်ပင်ရာ၌ မတိုင်ပင်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၈၅
။ အချိန်အခါ၌ (သွားအံ့)၊ မတိုင်ပင်မူ၍ သွားအံ့၊ ရဟန်းမိန်းမသည် တိုင်ပင်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားသည် မတိုင်ပင်အံ့၊ ချိန်းဆိုမှု ချွတ်ယွင်း၍ သွားကုန်အံ့၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၈-နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၈၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ လှေတစ်စင်းတည်းကို စီးကုန်၏။လူတို့က “ငါတို့သည် မယားနှင့်အတူတကွ လှေဖြင့် ကစားကုန်ဘိသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ တိုင်ပင် ညီညွတ်၍ လှေဖြင့် ကစားကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်စင်းတည်း သော လှေကို စီးကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ အထက်သို့ ဆန်တက် သည်လည်းဖြစ်သော အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော တစ်စင်း တည်းသော လှေကို စီးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၈၇
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမတို့သည် သာကေတမြို့မှ သာဝတ္ထိပြည်သို့ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်၏။ လမ်းခရီးအကြား၌ မြစ်ကို ကူးရ၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် ထိုရဟန်းယောက်ျားတို့ကို “အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း အသျှင်ဘုရားတို့နှင့်အတူ ကူးကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။ နှမတို့ ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးခြင်းငှါ မအပ်ချေ၊ သင်တို့သော်လည်း ရှေးဦးစွာ ကူးကုန်လော့၊ ငါတို့သော်လည်း ကူးကုန်အံ့ဟု (ဆိုကုန်၏)။အသျှင်ဘုရား အသျှင်တို့သည် ယောက်ျားမြတ်တို့ပါတည်း၊ အသျှင်တို့သည်သာလျှင် ရှေးဦးစွာ ကူးကုန်လော့ဟု (ဆိုကုန်၏)။ ထိုအခါ နောက်မှကူးကုန်သော ထိုရဟန်းမိန်းမတို့အား ခိုးသူတို့သည် လုလည်း လုယက်ကုန်၏၊ ဖျက်လည်း ဖျက်ဆီးကုန်၏။
--ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကုန်၏။ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်း တို့ကို “ရဟန်းတို့ မြစ်ကို ဖီလာကန့်လန့်ဖြတ်၍ ကူးသည်ရှိသော် ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင် ညီညွတ်၍ တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၈၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ဖီလာ ‘ကန့်လန့်’ ဖြတ်ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်း ဖြစ်သော တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၈၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
အတူဟူသည် တစ်ပေါင်းတည်း။
တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ဟူသည် “နှမ စီးကုန်အံ့၊ အသျှင်ဘုရား စီးကုန်အံ့။ အသျှင်ဘုရား စီးကုန်အံ့၊ နှမ စီးကုန်အံ့။ ယနေ့သော်လည်းကောင်း၊ နက်ဖြန်သော်လည်းကောင်း၊ သန်ဘက်သော်လည်းကောင်း စီးကုန်အံ့”ဟု တိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမစီးရာ၌ ရဟန်းယောက်ျား စီးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းယောက်ျားစီးရာ၌ ရဟန်းမိန်းမ စီးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ဦးလုံးသော်လည်း စီးကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အထက်သို့ ဆန်တက်သောဟူသည် အထက်အညာသို့ ဆန်တက်သော လှေဖြင့်။
အောက်သို့ စုန်ဆင်းသောဟူသည် အောက်အကြေသို့ စုန်ဆင်းသော လှေဖြင့်။
ဖီလာကန့်လန့် ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် ဖီလာ ‘ကန့်လန့်’ မြစ်ကို ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍။
ကြက်ပျံတစ်ကျဝေးသော ရွာ၌ ရွာတစ်ပါးတိုင်း ရွာတစ်ပါးတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွာမဟုတ် သော တော၌ ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၉၀
။ တိုင်ပင်ရာ၌ တိုင်ပင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖီလာကန့်လန့် ဖြတ်ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်း ဖြစ်သော အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်း ဖြစ်သော တစ်စင်းတည်း သော လှေကို စီးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။တိုင်ပင်ရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဖီလာကန့်လန့်ဖြတ်ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍ အထက်သို့ ဆန်တက် သည်လည်း ဖြစ်သော အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်း ဖြစ်သော တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တိုင်ပင်ရာ၌ မတိုင်ပင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖီလာကန့်လန့် ဖြတ်ကူးခြင်းကို ကြဉ်၍ အထက်သို့ ဆန်တက်သည်လည်းဖြစ်သော အောက်သို့ စုန်ဆင်းသည်လည်းဖြစ်သော တစ်စင်းတည်းသော လှေကို စီးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းယောက်ျားသည် တိုင်ပင်၏၊ ရဟန်းမိန်းမသည် မတိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မတိုင်ပင်ရာ၌ တိုင်ပင်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မတိုင်ပင်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မတိုင်ပင်ရာ၌ မတိုင်ပင်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၉၁
။ မြစ်ကို ဖီလာ ‘ကန့်လန့်’ ဖြတ်ကူးခြင်းဖြင့် ကူးအံ့၊ မတိုင်ပင်မူ၍ စီးကုန်အံ့၊ ရဟန်းမိန်းမ သည် တိုင်ပင်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားကား မတိုင်ပင်အံ့၊ ချိန်းဆိုခြင်း ချွတ်ယွင်းသဖြင့် စီးကုန်အံ့၊ ဘေးရန် ရှိ၍ စီးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ နာဝါဘိရုဟနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၉-ပရိပါစိတသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၉၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ထုလ္လနန္ဒာရဟန်းမိန်းမသည် တစ်ဦးသော အမျိုး၏ အိမ်သို့ ကပ်ရောက်သော ဆရာဖြစ်၍ အမြဲဆွမ်းခံ (ဆွမ်းစား) လေ့ရှိ၏၊ ထိုသူကြွယ်သည် လည်း မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်ထားကုန်၏။ထိုအခါ ထုလ္လနန္ဒာရဟန်းမိန်းမသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် ထိုအမျိုးအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်ပြီး၍ ထိုသူကြွယ်ကို-
"သူကြွယ် ဤများစွာသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို အဘယ်အကျိုးငှါ စီရင်ထားသနည်း”ဟု မေး၏။
အသျှင်မ အကျွန်ုပ်သည် မထေရ်ကြီးတို့ကို ပင့်ဖိတ်ထားပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။
သူကြွယ် ထိုမထေရ်ကြီးတို့ဟူသည် အဘယ် ပုဂ္ဂိုလ်တို့နည်းဟု (မေးပြန်ရာ) -
အသျှင်သာရိပုတြာ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန် အသျှင်မဟာကစ္စည်း အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိက အသျှင် မဟာကပ္ပိန အသျှင်မဟာစုန္ဒ အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ အသျှင်ရေဝတ အသျှင်ဥပါလိ အသျှင်အာနန္ဒာ အသျှင် ရာဟုလာတို့တည်းဟု (လျှောက်၏)။
သူကြွယ် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတို့သည် ထင်ရှားတည်ရှိပါကုန်လျက် အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ရဟန်းငယ်တို့ကို ပင့်ဖိတ်ဘိသနည်းဟု (ဆိုပြန်ရာ) -
အသျှင်မ သင်၏ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်းဟု (မေးလျှောက်၏)။
သူကြွယ် အသျှင်ဒေဝဒတ် အသျှင်ကောကာလိက အသျှင်ကဋမောဒကတိဿက အသျှင်ခဏ္ဍဒေဝိပုတ္တ အသျှင်သမုဒ္ဒဒတ္တတို့တည်းဟု (ဆို၏)။
ထုလ္လနန္ဒာရဟန်းမိန်းမ၏ ဤစကားသည် မပြီးဆုံးမီ ထိုမထေရ်ကြီး ရဟန်းတို့သည် ဝင်လာကုန်၏။ သူကြွယ် သင်ပင့်ဖိတ်ထားသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရဟန္တာကြီးတို့ မှန်ကြပါ၏ဟု (ဆိုပြန်ရာ) -
"သင်သည် ယခုပင်လျှင် အသျှင်တို့ကို ရဟန်းငယ်ပြု၍ ယခုတစ်ဖန် ရဟန္တာကြီးတို့ဟု ဆိုပြန်၏”ဟု (ပြောဆိုလျက်) ထုလ္လနန္ဒာကို အိမ်မှ နှင်ထုတ်၏၊ နိစ္စဘတ်ဆွမ်းဝတ်ကိုလည်း ဖြတ်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဒေဝဒတ်သည် ရဟန်းမိန်းမ တိုက်တွန်း စီရင် အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ “ဒေဝဒတ် သင်သည် ရဟန်းမိန်းမ တိုက်တွန်း စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ရဟန်းမိန်းမ တိုက်တွန်း စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမတို့ တိုက်တွန်း စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၉၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ ရဟန်းပြု၍ အဆွေအမျိုးတို့ထံသို့ သွား၏။ လူတို့သည် “အသျှင်ကောင်းသည် ကြာမြင့်မှ ကြွလာ၏”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရိုသေစွာ ဆွမ်းကို့စီရင်ကုန်၏။ ထိုအမျိုး၏ အိမ်သို့ ကပ်ရောက်သော ရဟန်းမိန်းမသည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ အသျှင့်အား ဆွမ်းကို ပေးလှူကြကုန်လော့”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် “ရဟန်းမိန်းမ တိုက်တွန်း စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ခြင်းကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်တော်မူ၏”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူ ဆွမ်းခံသွားခြင်းငှါလည်း မတတ်နိုင်ချေ၊ ဆွမ်းပြတ်လေ၏ ‘ဆွမ်းမစားရ’။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ကျောင်းအရံသို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ရှေး၌ လူတို့စီမံအပ်ပြီးသည် ရှိသော် ရဟန်းမိန်းမ စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၉၄
။ “အကြင်ရဟန်းသည် (ရဟန်းမိန်းမ စီရင်သည်မှ) ရှေး၌ လူတို့ စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ ရဟန်းမိန်းမ စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို သိလျက် သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ပရိပါစိတသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၁၉၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့ကသော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြော ကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကသော်လည်း ပြောကြား၏။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
စီရင်၏ မည်သည် ရှေး၌ မလှူလိုကုန်သော မပြုလိုကုန်သော သူတို့အား အသျှင်သည် နိကာယ် ငါးပါးကို ဆောင်၏၊ အသျှင်သည် ဗဟုသုတ ရှိ၏၊ အသျှင်သည် သုတ္တန်ကို ဆောင်နိုင်၏၊ အသျှင်သည် ဝိနည်းကို ဆောင်၏၊ အသျှင်သည် တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တည်း၊ အသျှင့်အား ပေးလှူကုန်လော့၊ အသျှင့်အား ပြုစုကုန်လော့ဟု (ဆို၏)၊ ဤကား စီမံသည် မည်၏။
ဆွမ်း မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်တည်း။
ရှေး၌ လူတို့စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် လူတို့ စီရင်သော ဆွမ်းကို ထား၍။
လူတို့စီရင်သည် မည်သည် ဆွေမျိုးတို့သော်လည်းကောင်း၊ ဖိတ်မန်သောသူတို့သော်လည်းကောင်း၊ ပကတိစီရင်သော သူတို့သော်လည်းကောင်း ဖြစ်ကုန်၏။
֍ ၁၉၆
။ ရှေး၌ လူတို့စီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့ဟု အကယ်၍ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမိန်းမ စီရင်သည်၌ စီရင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှေး၌ လူတို့စီရင်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမိန်းမ စီရင်သည်၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ရှေး၌ လူတို့စီရင်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
ရဟန်းမိန်းမ စီရင်သည်၌ မစီရင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှေး၌ လူတို့စီရင်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရှေး၌ လူတို့စီရင်သော ဆွမ်းကို ကြဉ်၍ တစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်မိန်းမသည် စီရင်သော ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မစီရင်ရာ၌ စီရင်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မစီရင်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မစီရင်ရာ၌ မစီရင်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၉၇
။ ရှေး၌ လူတို့စီရင်သော ဆွမ်း၌ အာပတ် မသင့်၊ သိက္ခမာန်သည် စီရင်အံ့၊ သာမဏေမသည် စီရင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ကြဉ်ထား၍ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ပရိပါစိတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဩဝါဒဝဂ်
၁၀-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၉၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီ၏ မယားဟောင်းသည် ရဟန်းမိန်းမ တို့ထံ၌ ရဟန်းပြု၏။ ထိုရဟန်းမိန်းမသည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ မပြတ်လာ၏၊ အသျှင်ဥဒါယီသည်လည်း ထိုရဟန်းမိန်းမ၏ အထံသို့ မပြတ်သွား၏။ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုရဟန်းမိန်းမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌ နေထိုင်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ နေထိုင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥဒါယီ သင်သည် ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ နေထိုင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ရဟန်းမိန်းမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ နေထိုင်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၁၉၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းမိန်းမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌ နေထိုင်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၀၀
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏၊
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
အတူဟူသည် တစ်ပေါင်းတည်း။
တစ်ယောက်ချင်းချင်းဟူသည် ရဟန်းယောက်ျားသည်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းမိန်းမသည် လည်းကောင်း ဖြစ်၏။
ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ် မည်သည် မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာအရပ် နားဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်တည်း။
မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာအရပ် မည်သည် မျက်စိကို ဖွင့်သော်လည်းကောင်း၊ မျက်မှောင်ကို ချီသော့်လည်းကောင်း၊ ဦးခေါင်းကို မော့သော်လည်းကောင်း မြင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော အရပ်တည်း။
နားဆိတ်ကွယ်ရာအရပ် မည်သည် ပကတိသော စကားပြောခြင်းကို ကြားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော အရပ်တည်း။
နေထိုင်ခြင်းကို ပြုငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းမိန်းမသည် ထိုင်နေသော် ရဟန်းယောက်ျားသည် ကပ်၍ ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ ကပ်၍ အိပ်သော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းယောက်ျား ထိုင်နေသော် ရဟန်းမိန်းမသည် ကပ်၍ ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ ကပ်၍ အိပ်သော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ယောက်လုံး ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ယောက်လုံး အိပ်နေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၁
။ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ထိုင်နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ထိုင်နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ထိုင်နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ဆိတ်ကွယ်ရာဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၀၂
။ အမှတ်မရှိ သိကြားလိမ္မာသောသူ အဖော်ရှိအံ့၊ ရပ်သော်လည်း မထိုင်အံ့၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းကို မငဲ့အံ့၊ တစ်ပါးကို အာရုံပြု၍ ထိုင်နေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒသမ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
တတိယ ဩဝါဒဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုဩဝါဒဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
သမ္မုတိမရဘဲ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်၊ နေဝင်မှ ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်းမိန်းမ ကျောင်းသို့သွား၍ ဆုံးမသော သိက္ခာပုဒ်၊ အာမိသကြောင့် ဆုံးမ၏ဟုဆိုသော သိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်းမိန်းမအား သင်္ကန်းပေးသော သိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်း မိန်းမ၏ သင်္ကန်းကို ချုပ်သော သိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့် တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခရီးသွားသော သိက္ခာပုဒ်၊ တိုင်ပင် ညီညွတ်၍ လှေစီးသော သိက္ခာပုဒ်၊ ရဟန်းမိန်းမ စီရင်သော ဆွမ်းကို စားသော သိက္ခာပုဒ်၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း နေထိုင်သော သိက္ခာပုဒ်၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့သည် ဆယ်ပါးတို့တည်း။
ဤကားအကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၁-အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၀၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသင်းတစ်ခုသည် သာဝတ္ထိပြည်အနီး၌ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်ဆောက်၍ ဧည့်သည်တို့အား ထမင်း ဟင်း စသည်တို့ဖြင့် ကြိုဆို ဧည့်ခံ၍ နေ၏။ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် သာဝတ္ထိ ပြည်သို့ ဆွမ်းခံဝင်သည် ရှိသော် ဆွမ်းမရသောကြောင့် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့တည်းခိုရန် ဇရပ်သို့သွားကုန်၏။ “အသျှင်ကောင်းတို့သည် ကြာမြင့်မှလည်း ကြွလာကုန်၏”ဟု လူတို့သည် ရိုသေစွာ လုပ်ကျွေးကုန်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဒုတိယနေ့၌လည်း။ပ။ တတိယနေ့၌လည်း နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် သာဝတ္ထိပြည်သို့ ဆွမ်းခံဝင်သည် ရှိသော် ဆွမ်းမရသောကြောင့် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်သို့ သွား၍ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့အား “ငါတို့သည် ကျောင်းအရံသို့ ပြန်သွားသဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း၊ နက်ဖြန်လည်း ဤဇရပ်သို့ပင် လာသင့်၏”ဟု အကြံ ဖြစ်၍ ထိုဇရပ်၌ပင် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ကုန်၏။ တိတ္ထိတို့သည် ဆုတ်ခွါ ဖဲသွားကုန်၏။
လူတို့သည်- “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင် ကုန်ဘိသနည်း၊ ဤရဟန်းတို့ အလို့ငှါသာလျှင် ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းဝတ်တည်ထား သည် မဟုတ်၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့ အလို့ငှါသာလျှင် ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းဝတ် တည်ထား၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့ သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “တစ်ကြိမ်သာလျှင် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အပ်၏၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၀၄
။ ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားသော် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်၌ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်တစ်ခုသို့ ချဉ်းကပ်၏၊ “မထေရ်သည် ကြာမြင့်မှလည်း လာ၏”ဟု လူတို့သည် ရိုသေစွာ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ထိုအခါ ဆွမ်းစားပြီးသော အသျှင်သာရိပုတြာအား ကြမ်းတမ်းသော အနာရောဂါ၁ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန်ဖြစ်သော ထိုဇရပ်မှ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်။ထိုအခါ ထိုလူတို့သည် ဒုတိယနေ့၌လည်း အသျှင်သာရိပုတြာအား “အသျှင်ဘုရား သုံးဆောင် တော်မူပါကုန်လော့”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် “နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းသုံးဆောင်ခြင်းကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူသဖြင့်ဆွမ်းပြတ်၏ ‘ဆွမ်းမစားရချေ’။
ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့သော အကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းသည် နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း နေ၍ လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၀၅
။ “မနာမဖျားသော ရဟန်းသည် တစ်ကြိမ်သာလျှင် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန်ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အပ်၏၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)၊ --၁-အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၀၆
။ မနာမဖျားသော ရဟန်း မည်သည် ထိုလာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်မှ ဖဲသွားခြင်းငှါ စွမ်းဆောင်နိုင်သော ရဟန်းတည်း။နာဖျားသော ရဟန်း မည်သည် ထိုလာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်မှ ဖဲသွားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော ရဟန်းတည်း။
လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်း မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါး ပါးသော ဘောဇဉ်ကို ဇရပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ မဏ္ဍပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌သော်လည်း ကောင်း၊ လွင်ပြင်၌သော်လည်းကောင်း မရည်ညွှန်းမူ၍ အလိုရှိတိုင်း ဝတ်တည်ထားအပ်သော ဆွမ်းတည်း။
မနာမဖျားသော ရဟန်းသည် တစ်ကြိမ် သုံးဆောင်အပ်၏၊ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် သုံးဆောင်အံ့ဟု ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၇
။ မနာမဖျားဘဲ မနာမဖျားဟု အမှတ်မရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မနာမဖျားဘဲ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မနာမဖျားဘဲ နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုတစ်ကြိမ်ထက် အလွန် လာလာသမျှ ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရန် ဇရပ်၌ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နာဖျားလျက် မနာမဖျားဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နာဖျားလျက် ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ နာဖျားလျက် နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၀၈
။ နာဖျားသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ မနာမဖျားဘဲ တစ်ကြိမ်သာ သုံးဆောင်အံ့၊ သွား လျက်လည်းကောင်း၊ လာလျက်လည်းကောင်း သုံးဆောင်အံ့၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ပင့်ဖိတ်၍ ကျွေးမွေး ကုန်အံ့၊ (ရဟန်းတို့အားသာလျှင်) ရည်ညွှန်း၍ ဝတ်တည်ထားအံ့၊ အလိုရှိတိုင်း ဝတ်တည်ထားသည် မဟုတ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ထား၍ အလုံးစုံသော ခဲဖွယ်တို့၌ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း။ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဌမ အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ အသျှင်သာရိပုတြာအား ပြင်းထန်သောလေနာရောဂါ ခဏခဏ ဖြစ်လေ့ရှိသောကြောင့် ဤနေရာ၌လည်း လေရောဂါဟု ယူဆသင့်၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၂-ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၀၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဒေဝဒတ်သည် လာဘ်ပူဇော်သကာမှ ဆုတ်ယုတ်သည်ဖြစ်၍ ပရိသတ်နှင့်တကွ ဒါယကာတို့ထံ၌ တောင်း၍ တောင်း၍ သုံးဆောင်၏။လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ဒါယကာတို့ထံ၌ တောင်း၍ တောင်း၍ အဘယ့်ကြောင့် သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ အဘယ်သူသည် ချိုမြိန်သော အရသာကို မကြိုက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း၊ အဘယ်သူသည် ကောင်းသော အရသာကို မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည် သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဒေဝဒတ်သည် ပရိသတ်နှင့်တကွ ဒါယကာတို့ထံ၌ တောင်း၍ တောင်း၍ သုံးဆောင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဒေဝဒတ် သင်သည် ပရိသတ်နှင့်တကွ ဒါယကာတို့ထံ၌ တောင်း၍ တောင်း၍ သုံးဆောင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် ပရိသတ်နှင့်တကွ ဒါယကာတို့ထံ၌ တောင်း၍ တောင်း၍ အဘယ့်ကြောင့် သုံးဆောင် ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၀
။ ထိုအခါ၌ လူတို့သည် နာဖျားသော ရဟန်းတို့ကို ဆွမ်းဖြင့် ဖိတ်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရားပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ “ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းအား ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ၊ ဤကား ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၁
။ ထိုအခါ လူတို့သည် သင်္ကန်းလှူသော အခါ၌ သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းစီရင်၍ ဆွမ်းကျွေး ပြီးလျှင် သင်္ကန်းလှူဒါန်းကုန်အံ့ဟု ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်။သင်္ကန်းအရနည်း၏၊ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းလှူသောအခါ၌ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဂ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ၊ ဤကား ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၂
။ ထိုအခါ လူတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို ဆွမ်းဖြင့် ပင့်ဖိတ်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ၌ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဃ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသော အခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ၊ ဤကား ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၃
။ ထိုအခါ၌ ရဟန်းတို့သည် လူ ‘ဒါယကာ’ တို့နှင့်အတူ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ တစ်ခဏမျှ ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦးလော့၊ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။ ထိုလူတို့သည် “အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအရပ်၌ပင် သုံးဆောင်တော်မူပါ ကုန်လော့”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသော ကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤ အကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ --"ရဟန်းတို့ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောအခါ၌ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြု တော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(င) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ, အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောအခါ၊ ဤကား ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါ တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၄
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် လူဒါယကာတို့နှင့်အတူ လှေဖြင့် သွားကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ တစ်ခဏမျှ ကမ်းသို့ ကပ်ကုန်လော့၊ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ကုန်အံ့”ဟု ဆိုကုန်၏။ ထိုလူတို့သည် “အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ (လှေ) ၌ပင် သုံးဆောင် တော်မူပါကုန်လော့”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော့်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ လှေစီးသောအခါ၌ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(စ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ, အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောအခါ, လှေစီးသောအခါ၊ ဤကား ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင် ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန် လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၁၅
။ ထိုအခါ အရပ်မျက်နှာတို့၌ ဝါမှထကုန်သော ‘ဝါကျွတ်ကုန်သော’ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာ ဘုရားကို ဖူးမြော်ခြင်းငှါ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့ လာကုန်၏။ လူတို့သည် အထူးထူးသော တိုင်းပြည်တို့၌ နေကုန်သော ရဟန်းတို့ကို တွေ့မြင်၍ ဆွမ်းဖြင့် ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူ ကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ အခါကြီး၌ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဆ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသော အခါ, သင်္ကန်း လှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ, အဓွန့်ရှည်သောခရီးသို့ သွားသောအခါ, လှေစီးသောအခါ, အခါကြီး၊ ဤကား ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--֍ ၂၁၆
။ ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီး၏ ဆွေမျိုးတော်သူ တစ်ယောက် သည် အာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း'တို့ထံ၌ ရဟန်းပြု၏။ ထိုအခါ ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း’ သည် မဂဓတိုင်း ရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရ မင်းကြီးအား “မင်းကြီး ငါသည် ပါသဏ္ဍအယူရှိသူ အားလုံးတို့အား ထမင်းကျွေးလို၏”ဟု ပြော၏။အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် အကယ်၍ မြတ်စွာဘုရားအမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာကို ရှေးဦးစွာ ကျွေးမွေးပါမူကား အသျှင်ပြောသောအတိုင်း ပြုပါအံ့ဟု (ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း'သည် ရဟန်းတို့ထံသို့ “ရဟန်းတို့သည် နက်ဖြန်အဖို့ အကျွန်ုပ်၏ ဆွမ်းကို ခံယူပါကုန်”ဟု တမန်စေလွှတ်လိုက်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ဂဏဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကုန်။
ထိုအခါ ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း’ သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားနှင့်အတူ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ (နှုတ်ဆက်) ပြောဆို၏၊ ဝမ်းမြောက်ဖွယ် အမှတ်ရဖွယ် စကားကို ပြီးဆုံးစေ၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း’ သည် မြတ်စွာဘုရားအား-
"အသျှင်ဂေါတမသည်လည်း ရဟန်းဖြစ်၏၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း ရဟန်းဖြစ်၏၊ ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ ဆွမ်းကို ခံယူခြင်းငှါထိုက်၏၊ အသျှင်ဂေါတမသည် ရဟန်းသံဃာနှင့်အတူ နက်ဖြန် အဖို့ အကျွန်ုပ်၏ ဆွမ်းကို လက်ခံတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် လက်ခံတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း’ သည် မြတ်စွာဘုရား လက်ခံတော်မူသည်ကို သိ၍ ဖဲခွါသွား၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်း တို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းက ဆွမ်းကျွေးသောအခါ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၁၇
။ “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဂဏဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါ တည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ, အဓွန့်ရှည်သောခရီးသို့ သွားသောအခါ, လှေစီးသောအခါ, အခါကြီး, ရဟန်းကဆွမ်းလှူသောအခါ၊ ဤကား ထိုဂဏ ဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၁၈
။ ဂဏဘောဇဉ် မည်သည် အကြင်အရပ်၌ ရဟန်းလေးပါးတို့ကို ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်ဖြင့် ပင့်ဖိတ်သောကြောင့် သုံးဆောင်ကုန်၏၊ ဤသည်လျှင် ဂဏဘောဇဉ် မည်၏။အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ဟူသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်ထား၍။
နာဖျားသောအခါ မည်သည် အယုတ်သဖြင့် ခြေတို့သော်လည်း ကွဲပြဲကုန်အံ့၊ နာဖျားသောအခါဟူ၍ သုံးဆောင်အပ်၏။
သင်္ကန်းလှူသောအခါ မည်သည် ကထိန်မခင်းသော် မိုးဥတု၏ နောက်ဆုံးဖြစ်သော လပတ်လုံး လည်းကောင်း၊ ကထိန်ခင်းသော် ငါးလတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း သင်္ကန်းလှူသောအခါဟူ၍ သုံးဆောင် အပ်၏။
သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ မည်သည် သင်္ကန်းကိုချုပ်သော် သင်္ကန်းချုပ်သောအခါဟူ၍ သုံးဆောင် အပ်၏။
အဓွန့်ရှည်သောခရီးသို့ သွားသောအခါ မည်သည် ယူဇနာခွဲခရီးသို့ သွားအံ့ဟု သုံးဆောင် အပ်၏၊ သွားဆဲ ရဟန်းသည် သုံးဆောင်အပ်၏၊ သွားပြီးရဟန်းသည် သုံးဆောင်အပ်၏။
လှေစီးသောအခါ မည်သည် လှေကိုစီးအံ့ဟု သုံးဆောင်အပ်၏၊ စီးဆဲရဟန်းသည် သုံးဆောင်အပ်၏၊ လှေမှဆင်းသော ရဟန်းသည် သုံးဆောင်အပ်၏။
အခါကြီး ‘မဟာသမယ’ မည်သည် အကြင်အရပ်၌ ရဟန်း နှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် ဆွမ်းခံလှည့် လည်၍ မျှတကုန်၏၊ လေးပါးမြောက် ရဟန်းလာသည် ရှိသော် မမျှတကုန်၊ (ထိုအရပ်၌) (ထိုအခါမျိုးကို) အခါကြီးဟူ၍ သုံးဆောင်အပ်၏။
ရဟန်းက ဆွမ်းလှူသောအခါ မည်သည် တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်၍ ဆွမ်းကို ပြုလုပ်စီရင်၏၊ (ထိုအခါမျိုးကို) ရဟန်းက ဆွမ်းလှူသောအခါဟူ၍ သုံးဆောင်အပ်၏။
အခါကာလကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့ဟု ခံ့ယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၁၉
။ ဂဏဘောဇဉ်ကို ဂဏဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဂဏဘောဇဉ်၌ ယုံမှားလျက် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဂဏဘောဇဉ်၌ ဂဏဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိလျက် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ဂဏဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဂဏဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ဂဏဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၂၂၀
။ အချိန်အခါ၌ အာပတ် မသင့်၊ ရဟန်း နှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် တစ်ပေါင်းတည်း အတူ သုံးဆောင်ကုန်အံ့၊ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ပြီးလျှင် တစ်ပေါင်းတည်း စုဝေး၍ သုံးဆောင်ကုန်အံ့၊ အမြဲလှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း၊ စာရေးတံချ၍ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း၊ လဆန်းလဆုတ်၌ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း၊ ဥပုသ်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ထား၍ (ခဲဖွယ်စသည်) အလုံးစုံတို့၌ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဒုတိယ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၃-ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၂၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင် ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ဝေသာလီပြည်၌ မွန်မြတ်သော ဆွမ်းအလှည့် ကို တည်ထား၏။ ထိုအခါ အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားတစ်ယောက်အား-"အကြင်အမှတ်ဖြင့် ဤလူအပေါင်းတို့သည် ဆွမ်းကို ရိုသေစွာ ပြုပြင်ကုန်၏၊ ထိုအမှတ်ဖြင့် ဆွမ်းကို ရိုသေစွာ ပြုပြင်ခြင်းသည် မယုတ်ညံ့သည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ငါသည်လည်း ဆွမ်းကို ပြုပြင်ရမူ ကောင်းလေရာ၏”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထိုအခါ အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် ‘ကိရပတိက’ အမည်ရှိသူထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုကိရပတိက အမည်ရှိသောသူအား “အရှင့်သား အကျွန်ုပ်သည် ဘုရားအမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာအား ဆွမ်းကျွေးလို၏၊ အကျွန်ုပ်အား အခရိက္ခာကို ပေးပါလော့”ဟု ဆို၏။ ထိုကိရပတိက အမည်ရှိသော သူသည်လည်း သဒ္ဓါတရားရှိ၏၊ ကြည်ညိုတတ်၏၊ ထိုကိရပတိက အမည်ရှိသောသူသည် ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားအား ပိုလွန်သော အခရိက္ခာကို ပေး၏။
ထိုအခါ ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းသံဃာနှင့်အတူ နက်ဖြန် အဖို့ အကျွန်ုပ်၏ ဆွမ်းကို လက်ခံတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်၏။
"ဒါယကာ ရဟန်းသံဃာသည် များလှ၏၊ စဉ်းစားဦးလော့”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
"အသျှင်ဘုရား ရဟန်းသံဃာသည် များသည် ဖြစ်စေကာမူ အကျွန်ုပ်သည် များစွာသော ဆီးယို တို့ကို စီရင်ထားပါကုန်၏၊ ဆီးယိုနှင့်ရောသော ခဲဖွယ်နှင့်တကွ သောက်ဖွယ်တို့သည် ပြည့်စုံပါကုန် လတ္တံ့”ဟု (လျှောက်၏)။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် လက်ခံတော်မူ၏။
ထိုအခါ ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် မြတ်စွာဘုရား လက်ခံတော်မူသည်ကို သိ၍ နေရာမှ ထပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးလျက် အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွားလေ၏။
"အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် နက်ဖြန်အလို့ငှါ ဘုရားအမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာကို ပင့်ဖိတ် ထားသတတ်၊ ဆီးယိုနှင့်ရောသော ခဲဖွယ်နှင့်တကွ သောက်ဖွယ်တို့သည် ပြည့်စုံကုန်လတ္တံ့”ဟု ရဟန်းတို့သည် ကြားကြသည်သာတည်း။ ထိုရဟန်းတို့သည် နံနက်စောစောကပင်လျှင် ဆွမ်းခံလှည့်လည်၍ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ကုန်၏။
"အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် မြတ်စွာဘုရားအမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာကို ဆွမ်းဖြင့် ပင့်ဖိတ်၏”ဟု လူအပေါင်းတို့သည် ကြားကြသည်သာတည်း။ ထိုလူအပေါင်းတို့သည် အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားအထံသို့ များစွာသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို ပို့ဆောင် (ကူညီ)ကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် ထိုညဉ့်လွန်မြောက်ပြီးနောက် မွန်မြတ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို စီရင်စေ၍ မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင်ဘုရား အချိန်တန်ပါပြီ ဆွမ်းပြင်ပြီးပါပြီ”ဟု (အချိန်တန်ကြောင်းကို) လျှောက်စေ၏။
--ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်တော်မူပြီးလျှင် ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌ ရဟန်းသံဃာနှင့်အတူ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် ဆွမ်းစားရာ၌ ရဟန်းတို့ကို လုပ်ကျွေး၏။
ရဟန်းတို့သည် “ဒါယကာ အနည်းငယ်သာ လှူလော့၊ အနည်းငယ်သာ လှူလော့”ဟု ဆိုကုန်၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်တို့သည် ဤသူကား အလုပ်သမား ဆင်းရဲသားတည်းဟု (အောက်မေ့၍) အနည်းငယ် အနည်းငယ် မခံယူပါကုန်လင့်၊ အကျွန်ုပ်သည် များစွာသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို စီရင်ထားပါ၏၊ အသျှင်ဘုရားတို့ အလိုရှိတိုင်း ခံယူတော်မူပါကုန်လော့ဟု (လျှောက်၏)။
ဒါယကာ ဤအကြောင်းကြောင့် ငါတို့သည် အနည်းငယ် အနည်းငယ်သာ ခံယူကုန်သည် မဟုတ်၊ စင်စစ်သော်ကား ငါတို့သည် နံနက်စောစောကပင်လျှင် ဆွမ်းခံလှည့်လည်၍ သုံးဆောင်ခဲ့ကုန်ပြီ၊ ထို့ကြောင့် ငါတို့သည် အနည်းငယ် အနည်းငယ်သာ ခံယူကုန်၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသားသည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ကောင်းတို့သည် ငါသည် ပင့်ဖိတ်ထားပါလျက် တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ငါသည် အလိုရှိတိုင်း ပေးလှူခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည် မဟုတ်ပါလော”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ထိုကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုအလုပ်သမား ဆင်းရဲသား၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် တစ်ပါး သော အရပ်၌ ပင့်ဖိတ်ထားပါလျက် တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် တစ်ပါးသော အရပ်၌ ပင့်ဖိတ်ထားပါလျက် တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် တစ်ပါးသော အရပ်၌ ပင့်ဖိတ်ထားပါလျက် တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၂၂
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နာဖျား၏။ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဆွမ်းကို ယူဆောင်၍ ထိုရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုရဟန်းအား “ငါ့သျှင် သုံးဆောင်လော့”ဟု ဆို၏။ငါ့သျှင် တန်ပြီ ငါ့အား ဆွမ်းကို ရနိုးခြင်း ရှိ၏ဟု ဆို၏။ ထိုရဟန်း၏ ဆွမ်းကို နေမြင့်မှ့ယူဆောင်ခဲ့၏၊ ထိုရဟန်းသည် စိတ်သဘောရှိတိုင်း မစားနိုင်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
--"ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းသည် ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထို ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ၊ ဤကား ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၂၃
။ ထိုအခါ လူတို့သည် သင်္ကန်းလှူသောအခါ၌ သင်္ကန်းနှင့်တကွသော ဆွမ်းကို စီရင်စေ၍ “ဆွမ်းကျွေးပြီးလျှင် သင်္ကန်းလှူဒါန်းကုန်အံ့”ဟု ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ပရမ္ပရဘောဇဉ်စားခြင်းကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူကြကုန်။ သင်္ကန်းအရနည်းပါး၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းလှူသောအခါ၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြု တော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဂ) “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထို ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်း လှူသောအခါ၊ ဤကား ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၂၄
။ ထိုအခါ လူတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို ဆွမ်းဖြင့် ဖိတ်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့ သည် “ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည် ဖြစ်၍ မခံယူကြကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော် မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၂၅
။ “အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နာဖျားသောအခါ, သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ၊ ဤကား ထိုပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို စားရာ၌ အချိန်အခါ တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--֍ ၂၂၆
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် နောက်ပါရဟန်းဖြစ်သော အသျှင်အာနန္ဒာနှင့်အတူ တစ်ဦးသော ဒါယကာအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထား အပ်သော နေရာ၌ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ထိုလူတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအားလည်းကောင်း၊ အသျှင်အာနန္ဒာအားလည်းကောင်း ဘောဇဉ်ကို လှူဒါန်းကုန်၏။အသျှင်အာနန္ဒာသည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မခံယူချေ၊ မြတ်စွာ့ဘုရားသည် အာနန္ဒာ ခံယူလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ မြတ်စွာဘုရား တန်ပါပြီ အကျွန်ုပ်အား ဆွမ်းကို ရနိုးခြင်းသည် ရှိပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။ အာနန္ဒာ သို့ဖြစ်လျှင် ဝိကပ္ပနာပြု၍ ခံယူလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ဝိကပ္ပနာပြု၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဝိကပ္ပနာ၁ ပြုအပ်၏။
"ငါ၏ ရနိုးသော ဆွမ်းကို ဤမည်သော ရဟန်းအား လှူဒါန်းပါ၏”ဟု (ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏)။
--၃-ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၂၇
။ ပရမ္ပရဘောဇဉ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်တို့ဖြင့် ပင့်ဖိတ်လတ်သော် ထိုဘောဇဉ်ကို ထား၍ အခြားသော ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ် ကို စားငြားအံ့၊ ဤဘောဇဉ်သည် ပရမ္ပရဘောဇဉ် မည်၏။အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ဟူသည် အခါကာလကို ကြဉ်ထား၍။
နာဖျားသောအခါ မည်သည် နေရာတစ်ခုတည်း၌ နေလျက် အလိုရှိတိုင်း သုံးဆောင် စားသောက်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်အံ့၊ နာဖျားသောအခါဟူ၍ သုံးဆောင်အပ်၏။
သင်္ကန်းလှူသောအခါ မည်သည် ကထိန်မခင်းသော် မိုးဥတု၏ နောက်ဆုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း၊ ကထိန်ခင်းသော် ငါးလတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း သင်္ကန်းလှူသောအခါဟူ၍ သုံးဆောင်အပ်၏။
သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ မည်သည် သင်္ကန်းကို ချုပ်သော် သင်္ကန်းချုပ်သောအခါဟူ၍ သုံးဆောင် အပ်၏။
အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ သုံးဆောင်အံ့ဟု ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၂၈
။ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ပရမ္ပရဘောဇဉ်၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပရမ္ပရဘောဇဉ် မဟုတ်ရာ၌ ပရမ္ပရဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၂၉
။ အခါကာလ၌ သုံးဆောင်အံ့၊ ဝိကပ္ပနာပြု၍ သုံးဆောင်အံ့၊ နှစ်ဦး သုံးဦး ပင့်ဖိတ်ရာ၌ တစ်ပေါင်းတည်း အတူသုံးဆောင်အံ့၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော အစဉ်ဖြင့် သုံးဆောင်အံ့၊ အလုံးစုံသောရွာ ‘ရွာသူအားလုံး’ သည် ပင့်ဖိတ်လတ်သော် ထိုရွာဝယ် အမှတ်မရှိသော အိမ်၌ သုံးဆောင်အံ့၊ အလုံးစုံသော အသင်း ‘အသင်းဝင်အားလုံး’ သည် ပင့်ဖိတ်လတ်သော် ထိုအသင်းတွင် အမှတ်မရှိသော အိမ်၌ သုံးဆောင် အံ့၊ (ဆွမ်းဖြင့်) ပင့်ဖိတ်လတ်သော် ဆွမ်းကို ခံယူအံ့ဟူ၍ ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။အမြဲလှူသော ဆွမ်း၌ လည်းကောင်၊ စာရေးတံဆွမ်း၌လည်းကောင်း၊ လဆန်း လဆုတ်ပက္ခဝယ် လှူသော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း၊ ဥပုသ်နေ့လှူသော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့လှူသော ဆွမ်း၌လည်းကောင်း သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ထား၍ (ခဲဖွယ်စသည်) အလုံးစုံ၌ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
တတိယ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဆွမ်းစားရန် ကိုယ်စားထည့်ခြင်းကို ဆိုသည်။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၄-ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၃၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမသည် သဒ္ဓါတရား ရှိ၏၊ ကြည်ညိုတတ်၏၊ ကာဏာ ‘အမည်ရှိသော သူငယ်မ'ကို ရွာငယ်တစ်ခု၌ ယောက်ျားတစ်ယောက်အား ထိမ်းမြားပေးစား၏။ ထိုအခါ ကာဏာသည် တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့် မိခင်၏ နေအိမ်သို့ သွား၏။ ထိုအခါ ကာဏာ၏ လင်ယောက်ျားသည် ကာဏာ၏ထံသို့ “ကာဏာ ပြန်လာခဲ့ပါလော့၊ ကာဏာ ၏ ပြန်လာခြင်းကို အလိုရှိပါ၏”ဟု တမန်ကို စေလွှတ်၏။ထိုအခါ ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမသည် “လက်ချည်း သွားခြင်းသည် အသရေပျက် ရှက်ဖွယ် ကဲ့သို့ ဖြစ်၏”ဟု မုန့်ကို ကြော်၏။ မုန့်ကျက်လတ်သော် ဆွမ်းခံသော ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမ၏ နေအိမ်သို့ ဝင်၏။ ထိုအခါ ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမသည် ထိုရဟန်းအား မုန့်ကို လှူစေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထွက်သွားပြီးလျှင် ရဟန်းတစ်ပါးအား ပြောကြား၏၊ ထိုရဟန်းအားလည်း မုန့်ကို ပေးလှူစေ၏၊ ထို (နှစ်ကြိမ်မြောက်လာသော) ရဟန်းသည် ထွက်သွား၍ ရဟန်းတစ်ပါးအား ပြောကြား၏၊ (သုံးကြိမ်မြောက်လာသော) ထိုရဟန်းအားလည်း မုန့်ကို ပေးလှူစေ၏၊ စီရင်တိုင်းသော မုန့်သည် ကုန်လေ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကာဏာ၏ လင်ယောက်ျားသည် ကာဏာ၏ အထံသို့ “ကာဏာ ပြန်လာခဲ့ပါလော့၊ ကာဏာ၏ ပြန်လာခြင်းကို အလိုရှိပါ၏၊ အကယ်၍ ကာဏာပြန် မလာခဲ့သော် အခြားသော မယားကို ယူတော့အံ့”ဟု တမန်ကို စေလွှတ်၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ စီရင်တိုင်းသော မုန့်သည် ကုန်လေ၏။ ထိုအခါ ကာဏာ၏ လင်ယောက်ျားသည် အခြားမယားကို ယူလေ၏။ “ထိုယောက်ျားသည် အခြားမယားကို ယူသတတ်”ဟု ကာဏာသည် ကြား၏။ ထိုသူငယ်မ သည် ငိုကြွေးမြည်တမ်းလျက် နေရှာ၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီး၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီး လျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမကို မြတ်စွာဘုရားသည် “အဘယ့်ကြောင့် ဤကာဏာသည် ငိုကြွေးဘိသနည်း”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါ ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ကာဏာ၏ အမိ ဥပါသိကာမကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးလျှင် နေရာမှထ၍ ဖဲခွါကြွသွားတော်မူ၏။
--֍ ၂၃၁
။ ထိုအခါ ကုန်သည်အုပ်စုတစ်စုသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ အနောက်မျက်နှာအရပ်သို့ ကုန်ရောင်း သွားလို၏။ ဆွမ်းခံရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုကုန်သည်အုပ်စုရှိရာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်၏။ ဥပါသကာ (ကုန်သည်) တစ်ယောက်သည် ထိုရဟန်းအား မုန့်လုံးကို လှူစေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထွက်သွား၍ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား ပြောကြား၏၊ ထိုရဟန်းအားလည်း မုန့်လုံးကို လှူစေ၏။ ထို (နှစ်ကြိမ်မြောက် ရောက်လာသော) ရဟန်းသည် ထွက်သွားပြီးလျှင် တစ်ပါးသော ရဟန်းအား ပြောကြား၏၊ (သုံးကြိမ် မြောက်ရောက်လာသော) ထိုရဟန်းအားလည်း မုန့်လုံးကို လှူစေ၏၊ စီရင်တိုင်းသော ရိက္ခာသည့်ကုန်လေ၏။ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် ထိုအဖေါ်ကုန်သည်လူအပေါင်းတို့ကို “အမောင်တို့ ယနေ့တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦးလော့၊ စီရင်တိုင်းသော ရိက္ခာကို အသျှင်ကောင်းတို့အား လှူဒါန်းလိုက်ပြီ၊ ရိက္ခာကို စီရင်ဦးအံ့”ဟု ဆို၏။ “အရှင် ဆိုင်းငံ့ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ အဖော်ဖြစ်သော ကုန်သည်တစ်စုသည် ထွက် သွားနှင့်ပြီ”ဟု ဆို၍ သွားကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် ရိက္ခာကို စီရင်ပြီး၍ နောက်ကျမှ ထွက်သွားလတ်သော် ခိုးသူတို့သည် လုယက်ကုန်၏။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကုန်မူ၍ ခံယူကုန်ဘိသနည်း၊ ဤကုန်သည် ဥပါသကာသည် ဤရဟန်းတို့အား လှူပြီး၍ နောက်မှ ထွက်သွားသောကြောင့် ခိုးသူတို့သည် လုယက်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကား တို့ကို ကြားကြသည်သာတည်း။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာတော်၏ ကောင်းပါပြီဟု ဝန်ခံကျင့်သုံးရန် သံဃာတော်များ ချမ်းသာစေရန်။ပ။ ဝိနည်း ‘စည်းမျဉ်းဥပဒေ'ကို ချီးမြှောက်ရန်ဟူသော အကျိုးထူးဆယ်ပါးတို့ကို အစွဲပြု ၍ ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူမည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၃၂
။ “အမျိုးအိမ်သို့ ကပ်သော ရဟန်းကိုသာလျှင် မုန့်ကြော် မုန့်ရှက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မုန့်ကြွက်ကျစ် ‘မုန့်ဆုပ် နှမ်း ဆန် စသည်’ တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရှေးရှုဆောင်၍ ပင့်ဖိတ်ငြားအံ့၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည် နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူအပ်ကုန်၏၊ ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက် အလွန် အကယ်၍ ခံယူငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူပြီး၍ ထိုခံယူရာအရပ်မှ ဆောင်ပြီးလျှင် ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ခွဲဝေသုံးဆောင်အပ်၏၊ ဤသို့ ခွဲဝေသုံးဆောင်ခြင်းသည် ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် ပြည့်အောင် မုန့်ကို ခံယူရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၃၃
။ အမျိုးအိမ်သို့ ကပ်သော ရဟန်းကိုသာလျှင်ဟူရာ၌ အမျိုးမည်သည် မင်းမျိုး ပုဏ္ဏားမျိုး ကုန်သည်မျိုး သူဆင်းရဲမျိုးဟူ၍ အမျိုးလေးပါးတို့တည်း။ကပ်သောဟူသည် ထိုအမျိုးအိမ်သို့ ရောက်သော။
မုန့်ကြော် မုန့်ရှက် မည်သည် လက်ဆောင်အကျိုးငှါ စီရင်အပ်သော အလုံးစုံသော မုန့်တည်း။
မုန့်ကြွက်ကျစ် မည်သည် ရိက္ခာအလို့ငှါ စီရင်အပ်သော အလုံးစုံသော မုန့်တည်း။
ရှေးရှုဆောင်၍ ပင့်ဖိတ်ငြားအံ့ဟူသည် အလိုရှိတိုင်း ခံယူပါလော့ဟု ပင့်ဖိတ်ငြားအံ့။
အလိုရှိသော ရဟန်းဟူသည် တောင့်တလိုလားသော ရဟန်းတည်း။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူအပ်ကုန်၏ဟူသည် သပိတ်နှစ်လုံး သုံးလုံးပြည့် အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူအပ်ကုန်၏။
ထို့ထက်အလွန် ခံယူငြားအံ့ဟူသည် ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ထက်အလွန် ခံယူငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူပြီး၍ ထိုအိမ်မှထွက်သော ရဟန်းသည် ရဟန်းကို မြင်လျှင်၊ “ငါသည် ဤအိမ်၌ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်အောင် မုန့်တို့ကို ခံယူအပ်ကုန်ပြီ၊ ထိုအိမ်မှ့မခံယူလေလင့်”ဟု ပြောကြားအပ်၏။ အကယ်၍ မြင်လျက် မပြောကြားငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပြောကြားပါလျက် အကယ်၍ ခံယူငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုခံယူရာအရပ်မှ ဆောင်ပြီးလျှင် ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ခွဲဝေသုံးဆောင်အပ်၏ဟူသည် ဆွမ်းစား ဇရပ်သို့ ထုတ်ဆောင်၍ ခွဲဝေသုံးဆောင်အပ်၏။
ဤသို့ ခွဲဝေ သုံးဆောင်ခြင်းသည် ထိုနှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် ပြည့်သော မုန့်တို့ကို ခံယူရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်းဟူသည် ဤသို့ ခွဲဝေသုံးဆောင်ခြင်းသည် မုန့်တို့ကို ခံယူရာ၌ တရားနှင့်လျော်သော ကျင့်ဝတ်တည်း။
֍ ၂၃၄
။ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် ပြည့်သည်ထက် ပိုလွန်သော မုန့်၌ ပိုလွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခံယူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် ပြည့်သည်ထက် ပိုလွန်သော မုန့်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ခံယူအံ့၊ ပါစိတ်အာပါတ် သင့်၏။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် ပြည့်သည်ထက် ပိုလွန်သော မုန့်၌ ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခံယူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် မပြည့် ယုတ်လျော့သော မုန့်၌ ပိုလွန်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် မပြည့် ယုတ်လျော့သော မုန့်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် မပြည့် ယုတ်လျော့သော မုန့်၌ ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၂၃၅
။ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ်ပြည့်သော မုန့်တို့ကို ခံယူအံ့၊ နှစ်သပိတ် သုံးသပိတ် မပြည့် ယုတ် လျော့သော မုန့်တို့ကို ခံယူအံ့၊ လက်ဆောင်အကျိုးငှါ မစီရင်သော မုန့်, ရိက္ခာအလို့ငှါ မစီရင်သော မုန့်ကို ပေးလှူကုန်အံ့၊ လက်ဆောင်အကျိုးငှါလည်းကောင်း၊ ရိက္ခာအလို့ငှါလည်းကောင်း စီရင်အပ်သော မုန့်တို့မှ ကြွင်းကျန်သောမုန့်ကို ပေးလှူကုန်အံ့၊ ခရီးသွားမှုငြိမ်းသော် လှူကုန်အံ့၊ ဆွေမျိုးတို့၏ မုန့်ကိုလည်း ကောင်း၊ ပင့်ဖိတ်သူတို့၏ မုန့်ကိုလည်းကောင်း ခံယူအံ့၊ သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ခံယူအံ့၊ မိမိဥစ္စာဖြင့် (ပြုလုပ်သော မုန့်အစရှိသည်တို့ကို) ခံယူအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူး သော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၅-ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၃၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်၍ ဆွမ်းကျွေး၏။ ရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်၍ အမျိုးအိမ်တို့သို့ သွားလျက် အချို့က စား၍ အချို့က ဆွမ်းကို ယူ၍ သွားကုန်၏။ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် အိမ်နီးချင်းတို့ကို “အမောင်တို့ ငါသည် အသျှင်ရဟန်းတို့ကို (ဆွမ်းဖြင့်) ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ၊ လာကုန်လော့၊ သင်တို့ကိုလည်း (ကျွေးမွေး) ရောင့်ရဲစေအံ့”ဟု ဆို၏။ ထိုသူတို့ သည်-
"အသျှင်ပုဏ္ဏားသည် အဘယ်သို့လျှင် အကျွန်ုပ်တို့ကို ရောင့်ရဲစေမည်နည်း၊ သင်ပင့်ဖိတ်အပ် သော ရဟန်းတို့သည် ငါတို့၏ အိမ်သို့ လာ၍ အချို့သော ရဟန်းတို့သည် သုံးဆောင်ကုန်၏၊ အချို့သော ရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းကို ယူ၍ သွားကုန်၏”ဟု ဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် “အသျှင်ကောင်းတို့သည် ငါတို့၏ အိမ်၌ ဆွမ်းစားပြီး၍ တစ်ပါးသော အရပ်၌ အဘယ့်ကြောင့် စားကုန်ဘိသနည်း၊ ငါသည် အလိုရှိတိုင်း လှူဒါန်းခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည့်မဟုတ်ပါလော”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုပုဏ္ဏား၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်၍ တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင် စားသောက်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်၍ တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင် စားသောက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်၍ တစ်ပါးသော အရပ်၌ အဘယ့်ကြောင့် သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်လျက် ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပါတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--֍ ၂၃၇
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် နာဖျားကုန်သော ရဟန်းတို့၏ (အလို့ငှါ) မွန်မြတ်သော ဆွမ်းတို့ကို ဆောင်ယူကုန်၏၊ နာဖျားသော ရဟန်းတို့သည် စိတ်သဘောရှိတိုင်း မစားနိုင်ကုန်၊ ထိုဆွမ်းတို့ကို ရဟန်းတို့သည် စွန့်ကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် ပြင်းပြကျယ်လောင်သောအသံ ကျီးအုပ်တို့၏ အော်သံကို ကြားတော်မူ၍ “အာနန္ဒာ ထိုပြင်းပြကျယ်လောင်သောအသံ ကျီးအုပ်တို့၏ အော်သံသည် အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း”ဟု အာနန္ဒာကို မေးတော်မူ၏။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ အာနန္ဒာ ရဟန်းတို့သည် သူနာ၏ ပိုလွန်ကြွင်းကျန်သော ဆွမ်းကို စားကြသလောဟု (မေးတော်မူ၏)။ မြတ်စွာဘုရား မစားကြပါကုန်ဟု (လျှောက်၏)။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်း၏လည်းကောင်း၊ မနာမဖျားသော ရဟန်း၏လည်းကောင်း ပိုလွန်ကြွင်းကျန်သော ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် “ဤအလုံးစုံကို ငါတန်ပြီ (ဤခွက်ထဲ၌ ရှိသော အလုံးစုံကို ငါတော်ပြီ)”ဟု အတိရိက်ဝိနည်းကံ ‘ပိုလွန်ကြွင်းကျန်မှု’ ကို ပြုအပ်၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၃၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားစဉ် (တော်ပြီ, တန်ပြီဟု) တားမြစ်၍ အတိရိက်ဝိနည်းကံ ‘ပိုလွန်ကြွင်းကျန်မှု’ မပြုသော ခဲဖွယ်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကို သော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်းခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၃၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဆွမ်းစားစဉ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်ကို အယုတ်သဖြင့် သမန်းမြက်ဖျားမျှဖြင့်သော်လည်း စားပြီးဖြစ်၏။
မြစ်ခြင်း မည်သည် စားဆဲသည် ထင်ရှား၏၊ ဘောဇဉ်သည် ထင်ရှား၏၊ (ရဟန်း၏ နှစ်တောင့်ထွာ) ဟတ္ထပါသ်အတွင်း၌ ရပ်တည်လျက် ရှေးရှုဆောင်၏၊ မြစ်ပယ်ခြင်းသည် ထင်ရှား၏။
အတိရိက်ဝိနည်းကံ ‘ပိုလွန်ကြွင်းကျန်မှု'မပြုသော မည်သည် မကပ္ပိဘဲ ‘မအပ်သည်ကို’ ပြုအပ်၏၊ အကပ်မခံဘဲ ပြုအပ်၏၊ မချီမကြွဘဲ ပြုအပ်၏၊ ဟတ္ထပါသ် ‘နှစ်တောင့်ထွာ’ ၌ မတည်ဘဲ ပြုအပ်၏၊ မစားဘဲ ပြုအပ်၏၊ ဆွမ်းစားစဉ် တားမြစ်မိ၍ နေရာမှ ထသော ရဟန်းသည် ပြုအပ်၏၊ “ဤအလုံးစုံကို ငါတန်ပြီ”ဟု မဆိုအပ်၊ သူနာ၏ အကြွင်းအကျန်မဟုတ်၊ ဤအလုံးစုံသည် အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသည် မည်၏။
အတိရိက်ဝိနည်းကံပြုသည် မည်သည် ကပ္ပိ၍ ‘အပ်သည်ကို’ ပြုအပ်၏၊ အကပ်ခံ၍ ပြုအပ်၏၊ ချီမ၍ ပြုအပ်၏၊ ဟတ္ထပါသ်၌ ပြုအပ်၏၊ ဆွမ်းစားစဉ် ပြုအပ်၏၊ ဆွမ်းစားစဉ် တားမြစ်မိသော ရဟန်းသည် နေရာမှ မထမီ ပြုအပ်၏၊ “ဤအလုံးစုံကို ငါတန်ပြီ”ဟု ဆိုအပ်၏၊ သူနာ၏ အကြွင်း ဖြစ်၏၊ ဤအလုံးစုံသည် အတိရိက်ဝိနည်းကံပြုသည် မည်၏။
ခဲဖွယ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ယာမကာလိက၁ကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟ ကာလိက၂ကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိက၃ကိုလည်းကောင်း ထား၍ အကြွင်းသည်၄ ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇဉ် မည်သည် ထမင်း၊ မုယောမုန့်၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ စမဲဟင်းလျာဟူ၍ ဤဘောဇဉ်ငါးပါး တို့တည်း။
"ခဲအံ့ သုံးဆောင်အံ့”ဟူ၍ ယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၄၀
။ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ ယုံမှား ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြား အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိရိက်ဝိနည်းကံပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း အာဟာရ အလို့ငှါ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ အတိရိက်ဝိနည်းကံပြုသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုသော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၂၄၁
။ အတိရိက်ဝိနည်းကံကို ပြုစေ၍ စားအံ့၊ “အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုစေ၍ စားအံ့”ဟု ခံယူအံ့၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ယူဆောင်၍ သွားအံ့၊ နာသော ရဟန်း၏ အကြွင်းအကျန်ကို စားအံ့၊ ယာမကာလိက ‘ဖျော်ရည်စသည်'ကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိက ‘စတုမဓုစသည်'ကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိက ‘ဆားစသည်'ကိုလည်းကောင်း (ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်း, အနာဟူသော) အကြောင်းရှိလတ်သော် သုံးဆောင် အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ ပဌမပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ယာမကာလိက= တစ်အရုဏ် (၂၄နာရီ) အတွင်း သုံးဆောင်အပ်သော အဖျော်ရှစ်ပါး
၂။ သတ္တာဟကာလိက= အကပ်ခံပြီး ခုနှစ်ရက်အတွင်း သုံးဆောင်အပ်သော ထောပတ်ပျားစသည်
၃။ ယာဝဇီဝိက= အကပ်ခံပြီးလျှင် မကုန်မချင်း သုံးဆောင်အပ်သော ဆေးများ
၄။ ကြွင်းကျန်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့သည် ယာဝကာလိက ဖြစ်ကုန်၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၆-ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၄၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းနှစ်ပါးတို့သည် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်၌ သာဝတ္ထိပြည်သို့ ခရီးရှည် ကြွသွားကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျင့်သင့်သည်ကို ကျင့်၏၊ အဖော်ဖြစ် သော ရဟန်းသည် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ဤသို့ သဘောရှိသော အမှုကို မပြုကျင့်ပါလင့်၊ ဤအမှုသည် မအပ်”ဟု ဆို၏။ ထိုရဟန်းသည် ထိုဆုံးမသော ရဟန်း၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့၏။ ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားကုန်၏။ထိုအခါ သာဝတ္ထိပြည်၌ အသင်းတစ်ခုသည် သံဃာအား ဆွမ်းလှူ၏၊ အဖော်ဖြစ်သော ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားစဉ် တန်ပြီဟု မြစ်ပယ်မိ၏၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သော ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးအိမ်သို့ သွား၍ ဆွမ်းကို ယူလျက် ထိုရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုရဟန်းအား “ငါ့သျှင် စားလော့”ဟု ဆို၏။
ငါ့သျှင် တန်ပြီ ပြည့်စုံပြီဟု (ဆို၏)။
ငါ့သျှင် ဆွမ်းသည် ကောင်းမွန်လှ၏၊ စားပါလော့ဟု (ဆိုပြန်၏)။
ထိုအခါ ရဟန်းသည် ထိုရန်ငြိုးဖွဲ့သော ရဟန်းက အတင်းအကြပ် ခိုင်းသောကြောင့် ထိုဆွမ်းကို စားရ၏။
ရန်ငြိုးဖွဲ့သော ရဟန်းသည် ထိုရဟန်းအား-
"ငါ့သျှင် သင်ကဲ့သို့သောသူသည် ငါ့ကို ဆိုဆုံးမအပ်၏ဟု မှတ်ထင်ဘိ၏၊ သင်သည် ဆွမ်းစားစဉ် တန်ပြီဟု မြစ်ပယ်ပြီးပါလျက် အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ဘောဇဉ်ကို စားဘိ၏”ဟု ဆို၏။
ငါ့သျှင် ပြောကြားသင့်သည် မဟုတ်လောဟု (ပဌမရဟန်းက ဆို၏)။
ငါ့သျှင် မေးမြန်းသင့်သေးသည် မဟုတ်လောဟု (ဒုတိယရဟန်းက ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားစဉ် တန်ပြီဟု မြစ်ပယ် သော ရဟန်းကို အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ဘောဇဉ်ဖြင့် ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် ဆွမ်စားစဉ် (တန်ပြီဟု) မြစ်သော ရဟန်းကို အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ဘောဇဉ်ဖြင့် ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဆွမ်းစားစဉ် (တန်ပြီဟု) မြစ်သော ရဟန်းကို အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုအပ်သော ဘောဇဉ်ဖြင့် ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၄၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားစဉ် (တန်ပြီဟု) မြစ်သော ရဟန်းကို အတိရိက်ဝိနည်းကံမပြုသော ခဲဖွယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်းရှေးရှုဆောင်ယူ၍ ‘ရဟန်း ခဲမူလည်း ခဲလော့ စားမူလည်း စားလော့’ဟု (ပဝါရိက်သင့်မှန်း) သိလျက် အရှိန်အစော်မဲ့ ‘ဂုဏ်သတင်း ပျက်စေခြင်း'ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ ဖိတ်ငြားအံ့၊ စားသည်ရှိသော် ထို (ဖိတ်သော ရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၄၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် အခြားသော ရဟန်းကို။
ဆွမ်စားစဉ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်ကို အယုတ်သဖြင့် သမန်း မြက်ဖျားမျှဖြင့်သော်လည်း စားပြီးဖြစ်၏။
မြစ်ခြင်း မည်သည် စားခြင်းသည် ထင်ရှား၏၊ ဘောဇဉ်သည် ထင်ရှား၏၊ (ရဟန်း၏ နှစ်တောင့်ထွာ) ဟတ္ထပါသ်အတွင်း၌ ရပ်တည်လျက် ရှေးရှုဆောင်၏၊ မြစ်ခြင်းသည် ထင်ရှား၏။
အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော မည်သည် မကပ္ပိဘဲ ‘မအပ်သည်ကို’ ပြုအပ်၏၊ အကပ်မခံဘဲ ပြုအပ်၏၊ မချီမကြွဘဲ ပြုအပ်၏၊ ဟတ္ထပါသ် ‘နှစ်တောင့်ထွာ’ ၌ မတည်ဘဲ ပြုအပ်၏၊ မစားဘဲ ပြုအပ်၏၊ ဆွမ်းစားစဉ် တားမြစ်မိ၍ နေရာမှ ထသော ရဟန်းသည် ပြုအပ်၏၊ “ဤအလုံးစုံကို ငါတန်ပြီ”ဟု မဆိုအပ်၊ သူနာ၏ အကြွင်းအကျန်မဟုတ်၊ ဤအလုံးစုံသည် အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုအပ် သည် မည်၏။
ခဲဖွယ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟ ကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း ဖယ်ထား၍ အကြွင်းသည် ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇဉ် မည်သည် ထမင်း၊ မုယောမုန့်၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ စမဲဟင်းလျာဟူသော ဘောဇဉ်ငါးပါး တို့တည်း။
ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်ငြားအံ့ဟူသည် အလိုရှိသလောက် ယူလော့ဟု ဆိုငြားအံ့။ သိ၏ မည်သည် မိမိကိုယ်တိုင်မူလည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း ထိုသူအား ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုသူသည်လည်း ပြောကြား၏။
အရှိန်အစော်မဲ့ ‘ဂုဏ်သတင်းပျက်စေခြင်း'ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် ဤဝတ္ထုဖြင့် ဤရဟန်းကို “စောဒနာအံ့ အောက်မေ့စေအံ့၊ တစ်ဖန် စောဒနာအံ့ တစ်ဖန် အောက်မေ့စေအံ့၊ မျက်နှာမလှ ဖြစ်စေအံ့”ဟူ၍ ရှေးရှုဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်း၏ စကားဖြင့် “ခဲအံ့ စားအံ့”ဟု ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ စားပြီးသည်၏ အဆုံး၌ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၄၅
။ တန်ပြီဟု မြစ်ပြီးသော ရဟန်း၌ တန်ပြီဟု မြစ်ပြီးသော ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ရှေးရှု ဆောင်၍ ဖိတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တန်ပြီဟု မြစ်ပြီးသော ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ရှေးရှု ဆောင်၍ ဖိတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တန်ပြီဟု မြစ်ပြီးသော ရဟန်း၌ တန်ပြီဟု မြစ်ပြီးသော ရဟန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိရိက်ဝိနည်းကံ မပြုသော ခဲဖွယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်း ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်အံ့ အာပတ် မသင့်။ --ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟ ကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း အာဟာရအလို့ငှါ ရှေးရှုဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်း၏ စကားဖြင့် “ခဲအံ့ စားအံ့”ဟု ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏၊ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တန်ပြီဟု မမြစ်သော ရဟန်း၌ တန်ပြီဟု မြစ်သော ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တန်ပြီဟု မမြစ်သော ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တန်ပြီဟု မမြစ်သော ရဟန်း၌ တန်ပြီဟု မမြစ်သော ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၄၆
။ အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုစေ၍ ပေးအံ့၊ အတိရိက်ဝိနည်းကံ ပြုစေ၍ စားလော့ဟု ပေးအံ့၊ သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ဆောင်၍ သွားလော့ဟု ပေးအံ့၊ နာဖျားသော ရဟန်း၏ အကြွင်း အကျန်ကို ပေးအံ့၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း (ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်း, အနာဟူသော) အကြောင်းရှိသော် သုံးဆောင်လော့ဟု ပေးအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ ဒုတိယပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၇-ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၄၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ တောင်ထိပ်ပွဲသဘင်သည် ဖြစ်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂီ ‘ဆယ့်ခုနစ်ပါးအဖွဲ့’ ရဟန်း (ကလေး) တို့သည် တောင်ထိပ်ပွဲသဘင်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကြကုန်၏။ လူတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်း (ကလေး) တို့ကို မြင်၍ ရေချိုးစေ (နံ့သာတို့ကို) လိမ်းကျံစေ၍ ဆွမ်းကျွေးပြီးသော် ခဲဖွယ်တို့ကို လှူဒါန်းကုန်၏။ သတ္တရသဝဂ္ဂီ ရဟန်း (ကလေး) တို့သည် ခဲဖွယ်ကို ယူ၍ (ကျောင်းတိုက်) အရံသို့ သွား၍ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ယူကုန်လော့၊ ခဲဖွယ်ကို ခဲကုန်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် ခဲဖွယ်ကို အဘယ်အရပ်မှ ရသနည်းဟု (မေးကုန်သော်) သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်း (ကလေး) တို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား ထိုအကြောင်းကို ပြောကြားကုန်၏။ငါ့သျှင်တို့ အသို့နည်း၊ သင်တို့သည် မွန်းလွဲသော အခါ၌ ဘောဇဉ်ကို စားကုန်သလောဟု (မေးကုန်၏)။ ငါ့သျှင်တို့ စားကုန်၏ဟု (ဆိုကုန်၏)။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သတ္တရသ ဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မွန်းလွဲသောအခါ၌ ဘောဇဉ်ကို စားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကုန်၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မွန်းလွဲသောအခါ၌ ဘောဇဉ်ကို စားကုန် ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မွန်းလွဲသောအခါ၌ ဘောဇဉ်ကို စားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် မွန်းလွဲသောအခါ၌ ဘောဇဉ်ကို စားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေး သော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၄၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မွန်းလွဲသောအခါ၌ ခွဲဖွယ်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။ --၇-ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၄၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မွန်းလွဲသောအခါ မည်သည် နေမွန်းတည့်ချိန် လွန်သည်မှ အရုဏ်တက်သည့်တိုင်အောင် (အခါတည်း)။
ခဲဖွယ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟ ကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း ဖယ်ထား၍ အကြွင်းသည် ခဲဖွယ်မည်၏။
ဘောဇဉ် မည်သည် ထမင်း၊ မုယောမုန့်၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ စမဲဟင်းလျာဟူသော ဘောဇဉ်ငါးပါး တို့တည်း။
"ခဲအံ့ စားအံ့”ဟူ၍ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၅၀
။ မွန်းလွဲသောအခါ၌ မွန်းလွဲသောအခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မွန်းလွဲသောအခါ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မွန်းလွဲသောအခါ၌ မွန်းမလွဲဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော် လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း အာဟာရအလို့ငှါ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မွန်းမလွဲသည်၌ မွန်းလွဲ၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မွန်းမလွဲသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မွန်းမလွဲသည်၌ မွန်းမလွဲဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၅၁
။ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်း ကောင်း (ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်း, အနာဟူသော) အကြောင်းရှိခဲ့သော် စားအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၈-သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၅၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်အာနန္ဒာ၏ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော အသျှင် ဗေလဋ္ဌသီသသည် တော၌နေ၏၊ ထိုဗေလဋ္ဌသီသသည် ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ပြီး၍ (ဟင်းလွတ် ကင်းသော) ထမင်းသက်သက်ကို အရံသို့ယူဆောင်၍ ခြောက်သွေ့စေလျက် (သိုမှီးသိမ်းဆည်း) ထား၏၊ အာဟာရအလိုရှိသော အခါ၌ ရေဖြင့် ဆွတ်၍ ဆွတ်၍ သုံးဆောင်၏၊ ကြာမြင့်မှ ရွာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်၏။ရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဗေလဋ္ဌသီသကို “ငါ့သျှင် အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ကြာမြင့်မှ ရွာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ဘိသနည်း”ဟု ဆိုကုန်၏။ ထိုအခါ အသျှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည် ရဟန်းတို့အား ဤ အကြောင်းကို ပြောကြား၏။ ငါ့သျှင် အသို့နည်း သင်သည် သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍ ဘောဇဉ်ကို စားသလောဟု (မေးကြကုန် ၏)။
မှန်ပေသည် ငါ့သျှင်တို့ဟု (ဆို၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဗေလဋ္ဌသီသသည် သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍ ဘောဇဉ်ကို စားဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဗေလဋ္ဌသီသ သင်သည် သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍ ဘောဇဉ်ကို စား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ဗေလဋ္ဌသီသ အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍ ဆွမ်းကို စားဘိသနည်း။ ဗေလဋ္ဌသီသ ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၅၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍ ခဲဖွယ်ကို သော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန် လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၅၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကိုပြုခြင်း မည်သည် ယနေ့အကပ်ခံထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို တစ်ပါးသော နေ့၌ ခဲ၏။
ခဲဖွယ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟ ကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း ဖယ်ထား၍ အကြွင်းသည် ခဲဖွယ်မည်၏။
ဘောဇဉ် မည်သည် ထမင်း၊ မုယောမုန့်၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ စမဲဟင်းလျာဟူသော ဘောဇဉ်ငါးပါး တို့တည်း။
"ခဲအံ့ စားအံ့”ဟူ၍ ခံယူငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၅၅
။ သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ် မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခဲမူလည်း ခဲငြားအံ့၊ စားမူလည်း စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ယာမကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ သတ္တာဟကာလိကကိုလည်းကောင်း၊ ယာဝဇီဝိကကိုလည်းကောင်း အာဟာရအလို့ငှါ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ် မဟုတ်သည်၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်းထားသော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၅၆
။ ယာဝကာလိကကို မွန်းမလွဲမီအခါ၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍ စားငြားအံ့၊ ယာမကာလိကကို ယာမ်၌ သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍ စားငြားအံ့၊ သတ္တာဟကာလိကကို ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍ စားငြားအံ့၊ ယာဝဇီဝိကကို (အနာဟူသော) အကြောင်းရှိခဲ့သော် စားငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၉-ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၅၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိ၏အကျိုးငှါ တောင်း၍ စားသောက်ကုန်၏။လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိ၏အကျိုးငှါ တောင်း၍ စားသောက်ကုန်ဘိသနည်း၊ အဘယ်သူသည် ချိုမြိန်သော အရသာကို မကြိုက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း၊ အဘယ်သူသည် ကောင်းမြတ်သော အရသာကို မနှစ် သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ် တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုဘောဇဉ်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ ထောပတ် ဆီဦး ‘ထောပေး’ ဆီ ပျားရည် တင်လဲ ငါး စမဲ ဟင်းလျာ နို့ရည် နို့ဓမ်း (ဤသည်တို့ပင်တည်း)၊ အကြင်ရဟန်းသည် ဤသို့ သဘောရှိသော မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိ၏ အကျိုးငှါ တောင်း၍ စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။
--ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၅၈
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် နာဖျားကြကုန်၏။ သူနာမေးကုန်သော ရဟန်းတို့သည် နာဖျား သော ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ခန့်ကျန်း၏လော မျှတ၏လော”ဟု မေးကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည် ရှေးအခါ၌ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ငါတို့အား ကျန်းမာခြင်းဖြစ်၏၊ ယခုအခါ၌ကား “မြတ်စွာဘုရားသည် မြစ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ရှိသည် ဖြစ်၍ မတောင်းယူကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် ငါတို့အား ကျန်းမာခြင်း မဖြစ်ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာ ဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့အား “ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းသည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၅၉
။ “အကြင် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုဘောဇဉ်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ ထောပတ် ဆီဦး ‘ထောပေး’ ဆီ ပျားရည် တင်လဲ ငါး စမဲဟင်းလျာ နို့ရည် နို့ဓမ်း (ဤသည်တို့ပင်တည်း)၊ အကြင်ရဟန်း သည် ဤသို့သဘောရှိသော မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မနာဖျားဘဲ မိမိ၏ အကျိုးငှါ တောင်း၍ စားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၆၀
။ အကြင်မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ဟူရာ၌ ထောပတ် မည်သည် နွားထောပတ် ဆိတ် ထောပတ် ကျွဲထောပတ် အသားအပ်သော သတ္တဝါတို့မှ ဖြစ်သော ထောပတ်တည်း။ဆီဦး ‘ထောပေး’ မည်သည် ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့မှသာလျှင် ဖြစ်သော ဆီဦးတည်း။
ဆီ မည်သည် နှမ်းဆီ မုန်းညင်းဆီ မယ်ဇယ်ဆီ ကြက်ဆူဆီ အသားဆီတည်း။
ပျားရည် မည်သည် ပျားငယ်သည် ပြုအပ်သော ပျားရည်တည်း။
တင်လဲ မည်သည် ကြံမှ ဖြစ်သော တင်လဲတည်း။
ငါး မည်သည် ရေ၌ ကျက်စားသော သတ္တဝါကို ဆို၏။
စမဲဟင်းလျာ မည်သည် အသားအပ်သော သတ္တဝါတို့၏ အသားတည်း။
နို့ရည် မည်သည် နွားနို့ရည် ဆိတ်နို့ရည် ကျွဲနို့ရည် အသားအပ်သော သတ္တဝါတို့မှ ဖြစ်သော နို့ရည်တည်း။
နို့ဓမ်း မည်သည် ထိုအသားအပ်သော သတ္တဝါတို့မှသာလျှင် ဖြစ်သော နို့ဓမ်းတည်း။
အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။
ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဤသို့သဘောရှိသော မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ဟူသည် ထိုသို့သဘောရှိသော မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့တည်း။
မနာဖျားသော ရဟန်း မည်သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့နှင့် ကင်း၍ ကျန်းမာသော ရဟန်း တည်း။
နာဖျားသော ရဟန်း မည်သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့နှင့် ကင်း၍ မကျန်းမာသော ရဟန်း တည်း။
မနာဖျားဘဲ မိမိအကျိုးငှါ တောင်းငြားအံ့၊ အားထုတ်တိုင်း အားထုတ်တိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ “ရသည်ရှိသော် စားအံ့”ဟူ၍ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၆၁
။ မနာဖျားဘဲ မနာဖျားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မနာဖျားဘဲ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မနာဖျားဘဲ နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မိမိအကျိုးငှါ တောင်း၍ စားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နာဖျားလျက် မနာဖျားဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နာဖျားလျက် ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နာဖျားလျက် နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၂၆၂
။ နာဖျားသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ နာဖျား၍ တောင်းပြီးလျှင် မနာဖျားဘဲ စားအံ့၊ နာဖျားသော ရဟန်း၏ အကြွင်းအကျန်ကို စားအံ့၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ ပင့်ဖိတ်ထားသူတို့၏ (အထံမှ တောင်းစားအံ့)၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ (တောင်းစားအံ့)၊ မိမိ၏ ဥစ္စာဖြင့် (ဝယ်စားအံ့)၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျုးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
နဝမ ပဏီတဘောဇနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-ဘောဇနဝဂ်
၁၀-ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၆၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တောတွင် ပြာသာဒ် ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် (ပစ္စည်း) အလုံးစုံ ပံ့သကူဓူတင်ကို ဆောင်၍ သုသာန်၌ နေ၏။ ထိုရဟန်းသည် လူတို့ပေးလှူသည်ကို ခံယူခြင်းငှါ အလိုမရှိ၊ သုသာန်၌လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း၊ တံခါးခုံ၌လည်းကောင်း သေလွန်သော မိဘဘိုးဘွား စသည်တို့၏ အကျိုးငှါ စွန့်ထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို ကိုယ်တိုင်ယူ၍ စား၏။လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဤရဟန်းသည် ငါတို့၏ သေလွန်သော မိဘဘိုးဘွားစသည်တို့၏ အကျိုးငှါ စွန့်ထားသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို ကိုယ်တိုင် ယူ၍ စားဘိသနည်း၊ ဤရဟန်းသည် ဆူဖြိုး၏၊ လူသားကို စားလေယောင်တကား”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်း တို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံရ သေးသော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံရသေးသော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံရသေးသော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။ (က) “အကြင်ရဟန်းသည် မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံရသေးသော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၆၄
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် ရေ, ဒန်ပူတို့ကို မအပ်ဟု တွေးတောမှု “သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ “ရဟန်းတို့ ရေ, ဒန်ပူကို ကိုယ်တိုင် ယူ၍ သုံးဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၆၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရေ, ဒန်ပူကို ကြဉ်၍ မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံရသေးသော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၆၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မပေးအပ် မည်သည် အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို ဆို၏။
ပေးအပ် မည်သည် ကိုယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပစ်လွှင့်သောအားဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပေးသည်ရှိသော် ဟတ္တပါသ် ‘နှစ်တောင့်ထွာ’ အတွင်း၌ ရပ်တည်လျက် ကိုယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်သော်လည်းကောင်း ခံယူအံ့၊ ဤကား ပေးအပ်သည် မည်၏။
အဟာရ မည်သည် ရေ, ဒန်ပူကို ဖယ်ထား၍ အလုံးစုံသော မျိုအပ်သောဝတ္ထုသည် အာဟာရ မည်၏။
ရေ ဒန်ပူကို ကြဉ်၍ဟူသည် ရေ, ဒန်ပူကို ကြဉ်ထား၍။
"ခဲအံ့ စားအံ့”ဟူ၍ ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မျိုတိုင်း မျိုတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၆၇
။ အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ရေ, ဒန်ပူကို ကြဉ်၍ မပေးအပ်သော ‘အကပ်မခံအပ်သော’ အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ရေ, ဒန်ပူကိုကြဉ်၍ မပေးအပ်သော အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေ, ဒန်ပူကို ကြဉ်၍ မပေးအပ်သော အာဟာရကို ခံတွင်းဝသို့ ဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အကပ်မခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၆၈
။ ရေ, ဒန်ပူတို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကျင်ကြီး၊ ကျင်ငယ်၊ ပြာ၊ မြေညက်ဟု ဆိုအပ်သော) ဆေးကြီး လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း (မြွေခဲခြင်းဟူသော) အကြောင်းရှိခဲ့သော် ကပ္ပိယကာရက ‘အပ်အောင်ပြုသူ’ မရှိခဲ့လျှင် ကိုယ်တိုင်ယူ၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒသမ ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
စတုတ္ထ ဘောဇနဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုဘောဇနဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
အာဝသထပိဏ္ဍသိက္ခာပုဒ်၊ ဂဏဘောဇနသိက္ခာပုဒ်၊ ပရမ္ပရဘောဇနသိက္ခာပုဒ်၊ ကာဏမာတုသိက္ခာပုဒ်၊ စားစဉ် မြစ်မိသော ပဝါရဏာသိက္ခာပုဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိကာလ ဘောဇနသိက္ခာပုဒ်၊ သန္နိဓိကာရကသိက္ခာပုဒ်၊ နို့ရည်ရောသော ပဏီတဘောဇန သိက္ခာပုဒ်၊ ဒန္တပေါနသိက္ခာပုဒ်နှင့် တကွ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့သည် ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၅-အစေလကဝဂ်
၁-အစေလကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၆၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တောတွင် ပြာသာဒ်ဆောင် ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သံဃာတော်အား ခဲဖွယ်သည် ပေါများ၏။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ဤအကြောင်းကို မြတ်စွာဘုရားအား လျှောက်၏။အာနန္ဒာ သို့ဖြစ်လျှင် စားကြွင်းစားတို့အား မုန့်ကို ပေးလော့ဟု (ဆို၏)။ အသျှင်အာနန္ဒာသည့် “ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရား”ဟု မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံပြီးလျှင် စားကြွင်းစားတို့ကို အစဉ်အတိုင်း နေစေ၍ တစ်ခုတစ်ခုစီ မုန့်ကိုပေးသော် ပရိဗိုဇ်မတစ်ယောက်အား တစ်ခုဟု မှတ်ထင်၍ မုန့်နှစ်ခုပေးမိ၏။ အနီးအနားမှ ပရိဗိုဇ်မတို့သည် ထိုပရိဗိုဇ်မကို “ဤရဟန်းသည် သင်၏ သယောက်လင်တည်း”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။ ဤရဟန်းသည် ငါ၏ သယောက်လင် မဟုတ်၊ တစ်ခုမှတ်ထင်၍ မုန့်နှစ်ခု ပေးမိ၏ဟု (ဆို၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း အသျှင်အာနန္ဒာသည် တစ်ခုတစ်ခုစီ မုန့်ကို ပေးသော် ထိုပရိဗိုဇ်မအားသာလျှင် တစ်ခုမှတ်ထင်၍ မုန့်နှစ်ခုပေးမိ၏။ အနီးအနားမှ ပရိဗိုဇ်မတို့သည် ထိုပရိဗိုဇ်မကို “ဤ ရဟန်းသည် သင်၏ သယောက်လင်တည်း”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။ ဤရဟန်းသည် ငါ၏ သယောက်လင်မဟုတ်၊ တစ်ခုဟု မှတ်ထင်၍ မုန့်နှစ်ခု ပေးမိ၏ဟု (ဆို၏)။ “သယောက်လင်၊ သယောက် လင် မဟုတ်”ဟု ငြင်းခုံကြကုန်၏။
အာဇီဝကတစ်ယောက်သည်လည်း ကျောင်းအရံသို့ သွား၏။ ရဟန်းတစ်ပါးသည် များစွာသော ထောပတ်ဖြင့် ထမင်းကို နယ်၍ ထိုအာဇီဝကအား ထမင်းခဲကြီးကို ပေးလေ၏။ ထိုအခါ ထိုအာဇီဝကသည် ထမင်းခဲကြီးကို ယူ၍ သွားလေ၏။ အာဇီဝကတစ်ယောက်သည် ထမင်းခဲကြီး ယူလာသော ထိုအာဇီဝကကို “ငါ့သျှင် သင်သည် အဘယ်အရပ်မှ ထမင်းခဲကြီးကို ရသနည်း”ဟု ဆို၏။ ငါ့သျှင် ခေါင်းတုံး ‘ဦးပြည်း’ သူကြွယ်ဖြစ်သော ထိုရဟန်းဂေါတမ၏ ကျောင်းပရိဝုဏ်မှ ရခဲ့၏”ဟု ပြောဆို၏။
ဥပါသကာတို့သည် ထိုအာဇီဝကတို့၏ စကားပြောဆိုသည်ကို ကြားကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုဥပါသကာ တို့သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေကုန်၏။ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော ထိုဥပါသကာတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင် ဘုရား ဤတိတ္ထိတို့သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏၊ တရားတော်၏ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏၊ သံဃာတော်၏ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင် တို့သည် တိတ္ထိတို့အား မိမိလက်ဖြင့် (ကိုယ်တိုင်) မပေးပါစေကုန်လင့်”ဟု လျှောက်ကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုဥပါသကာတို့ကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ထိုဥပါသကာတို့သည် မြတ်စွာဘုရားက တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးသော် နေရာမှ ထလျက် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ အရိုအသေပြုပြီး ဖဲခွါသွားကုန်၏။
--ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်း တို့အား-
"ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာတော်၏ ကောင်းပါပြီဟု ဝန်ခံကျင့်သုံးရန် သံဃာတော်များ ချမ်းသာစေရန်။ပ။ သူတော်ကောင်းတရား ‘သာသနာသုံးရပ်’ တည်တန့်ရန် ဝိနည်း ‘စည်းမျဉ်းဥပဒေ’ ကို ချီးမြောက်ရန်ဟူသော အကျိုးထူးဆယ်ပါးတို့ကို အစွဲပြု၍ ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ် တော်မူမည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၇၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် တက္ကတွန်းအားလည်းကောင်း၊ ပရိဗိုဇ် ယောက်ျားအားလည်းကောင်း၊ ပရိဗိုဇ်မအားလည်းကောင်း၊ မိမိလက်ဖြင့် (ကိုယ်တိုင်) ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်ကောင်း ပေးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်း အား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-အစေလကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၇၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
တက္ကတွန်း မည်သည် အမှတ်မရှိသော ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော (အဝတ်မဆီး) အချည်းနှီး သော သူတည်း။
ပရိဗိုဇ် မည်သည် ရဟန်းသာမဏေကို ဖယ်ထား၍ အမှတ်မရှိ ပရိဗိုဇ်အဖြစ်သို့ ရောက်သော ယောက်ျားတည်း။
ပရိဗိုဇ်မ မည်သည် ရဟန်းမိန်းမ သိက္ခမာန် သာမဏေမကို ဖယ်ထား၍ အမှတ်မရှိ ပရိဗိုဇ်မ အဖြစ်သို့ ရောက်သော မိန်းမတည်း။
ခဲဖွယ် မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးနှင့် ရေ, ဒန်ပူကို ဖယ်ထား၍ အကြွင်းသည် ခဲဖွယ် မည်၏။
ဘောဇဉ် မည်သည် ထမင်း၊ မုယောမုန့်၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ စမဲဟင်းလျာဟူသော ဘောဇဉ်ငါးပါး တို့တည်း။
ပေးငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်းကောင်း၊ စွန့်လွှတ် လိုက်သဖြင့်လည်းကောင်း ပေးငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၇၂
။ တိတ္ထိ၌ တိတ္ထိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မိမိလက်ဖြင့် ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကို သော်လည်းကောင်း ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။တိတ္ထိ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ မိမိလက်ဖြင့် ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်း ကောင်း ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တိတ္ထိ၌ တိတ္ထိမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မိမိလက်ဖြင့် ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကို သော်လည်းကောင်း ပေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရေ, ဒန်ပူကို ပေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တိတ္ထိမဟုတ်သူ၌ တိတ္ထိဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တိတ္ထိမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တိတ္ထိမဟုတ်သူ၌ တိတ္ထိမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၇၃
။ သူတစ်ပါးကို ပေးစေ၏၊ (ကိုယ်တိုင်) မပေးအံ့၊ အနီး၌ ချထား၍ ပေးအံ့၊ (ဝမ်းစာမှ) အပ ကိုယ်၌ လိမ်းကျံစရာကို ပေးအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ အစေလကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၂-ဥယျောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၇၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အစ်ကို၏ အတူနေတပည့်ဖြစ်သော ရဟန်းအား “ငါ့သျှင် လာလော့၊ ရွာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ကုန်အံ့”ဟု ဆို၍ ထိုရဟန်းအား အာမိသ (တစ်စုံတစ်ရာ) ကို မပေးဘဲ “ငါ့သျှင် သွားပေတော့၊ ငါ့အား သင်နှင့်အတူ စကားပြောရခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ နေထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း မချမ်းသာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း သော ငါ့အား စကားပြောရခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ နေထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏”ဟု (ဆို၍) လွှတ်လိုက်၏။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် မွန်းလွဲခါနီးကပ်လတ်သော် ဆွမ်းခံခြင်းငှါလည်း မတတ်နိုင်၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း ဆွမ်းစားမမှီ၊ ဆွမ်းပြတ်၏ ‘ဆွမ်းမစားရတော့ချေ’။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် အရံသို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရဟန်းကို ‘ငါ့သျှင်လာလော့၊ ရွာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ကုန်အံ့’ဟု ဆို၍ ထိုရဟန်းအား အာမိသကို မပေးဘဲ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် ရဟန်းကို ‘ငါ့သျှင်လာလော့၊ ရွာသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ကုန်အံ့’ဟု ဆို၍ ထိုရဟန်းအား အာမိသကို မပေးဘဲ လွှတ်လိုက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ရဟန်းကို “ငါ့သျှင် လာလော့၊ ရွာတွင်းသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ကုန် အံ့”ဟု ဆို၍ ထိုရဟန်းအား အာမိသကို မပေးဘဲ လွှတ်လိုက်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ် သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်း ငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၇၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းအား ‘ငါ့သျှင် လာလော့၊ ရွာသို့သော် လည်းကောင်း၊ နိဂုံးသို့သော်လည်းကောင်း ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ကုန်အံ့’ဟု (ဆို၍) ထိုရဟန်းအား အာမိသကို ပေးစေ၍သော်လည်းကောင်း၊ မပေးစေမူ၍သော် လည်းကောင်း၊ “ငါ့သျှင် သွားပေတော့၊ ငါ့အား သင်နှင့်အတူ စကားပြောရခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ နေထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း မချမ်းသာ၊ တစ်ယောက်ထီး တည်းသော ငါ့အား စကားပြောရခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ နေထိုင် ရခြင်းသည် လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏”ဟု ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အကြောင်း တစ်ပါးမရှိဘဲ လွှတ်လိုက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ဥယျောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၇၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် မိမိမှ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။
ငါ့သျှင် လာလော့၊ ရွာသို့သော်လည်းကောင်း၊ နိဂုံးသို့သော်လည်းကောင်းဟူသည် ရွာသည် လည်းကောင်း၊ နိဂုံးသည်လည်းကောင်း၊ မြို့သည်လည်းကောင်း ရွာလည်း မည်၏ နိဂုံးလည်း မည်၏။
ထိုရဟန်းအား အာမိသကိုပေးစေ၍ဟူသည် ယာဂုကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ်ကိုသော်လည်း ကောင်း၊ ဘောဇဉ်ကိုသော်လည်းကောင်း ပေးစေ၍။
မပေးစေမူ၍ဟူသည် တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မပေးစေမူ၍။
လွှတ်လိုက်ငြားအံ့ဟူသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ ရယ်ရွှင်လို၍ မြူးထူးလို၍ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ နေလို၍ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လို၍ “ငါ့သျှင် သွားပေတော့၊ ငါ့အား သင်နှင့်အတူ စကားပြောရခြင်း သည်လည်းကောင်း၊ နေထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း မချမ်းသာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းသော ငါ့အား စကားပြောရခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ နေထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏”ဟု ဆို၍ လွှတ်လိုက် ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မြင်လောက်သော ဥပစာကိုလည်းကောင်း၊ ကြားလောက်သော ဥပစာကို လည်းကောင်း စွန့်စဉ် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ စွန့်ပြီးသော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အကြောင်းတစ်ပါးမရှိဘဲဟူသည် စေလွှတ်ခြင်းငှါ အခြားသော အကြောင်း တစ်စုံတစ်ရာမရှိ။
֍ ၂၇၇
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လွှတ်လိုက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လွှတ်လိုက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လွှတ်လိုက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အမျက်ထွက်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သော သူကို လွှတ်လိုက်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အမျက်ထွက်၍ ဆုံးမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း မဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူကို ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၇၈
။ “ရဟန်းနှစ်ပါးတို့သည် တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်မူ မမျှတကုန်လတ္တံ့”ဟု လွှတ်လိုက်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ “အဖိုးထိုက်တန်သော ဘဏ္ဍာကို တွေ့မြင်၍ လောဘတရား ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု လွှတ်လိုက်အံ့၊ “မာတုဂါမကို တွေ့မြင်၍ (သာသနာတော်၌) မမွေ့လျော်ခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု လွှတ်လိုက်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ “နာဖျားလာသောရဟန်း ကျန်ရစ်သောရဟန်း ကျောင်းစောင့်ရဟန်းအား ယာဂု ထမင်း ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို ပို့ဆောင်လော့”ဟု စေလွှတ်အံ့၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို မကျင့်လိုဘဲ အကြောင်းရှိ၍ လွှတ်လိုက်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသောရဟန်း အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ ဥယျောဇနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၃-သဘောဇနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၇၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မိတ်ဆွေ၏ အိမ်သို့ သွား၍ ထိုမိတ်ဆွေ၏ မယားနှင့်အတူ အိပ်ခန်း၌ ထိုင်နေ၏။ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင် ဥပနန္ဒကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော ထိုယောက်ျားသည် “အသျှင့်အား ဆွမ်းကို ပေးလှူလော့”ဟု မယားကို ပြောဆို၏။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား ဆွမ်းကို ပေးလှူ၏။ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား “အသျှင်ဘုရား ကြွတော်မူပါလော့၊ အသျှင့်အား ဆွမ်းလှူပြီးပါပြီ”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် ‘ဤယောက်ျားကား ရာဂစိတ်ထကြွ၏’ဟု အမှတ်ပြု မိ၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား “အသျှင်ဘုရား မကြွပါနှင့်ဦး၊ ထိုင်နေတော်မူပါဦး”ဟု ပြောဆို၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ထိုယောက်ျားသည်။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင် မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား “အသျှင်ဘုရား ကြွတော်မူပါလော့၊ အသျှင့်အား ဆွမ်းကို ပေးလှူပြီးပါပြီ”ဟု ဆို၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုမိန်းမသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား “အသျှင်ဘုရား မကြွပါနှင့်ဦး၊ ထိုင်နေတော်မူပါဦး”ဟု ပြောဆို၏။
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် ထွက်သွား၍ ရဟန်းတို့ကို- “အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအသျှင်ဥပနန္ဒသည် အကျွန်ုပ်၏ မယားနှင့်အတူ အိပ်ခန်း၌ နေပါ၏၊ ထိုရဟန်းသည် အကျွန်ုပ်က နှင်ထုတ်အပ်ပါသော်လည်း သွားခြင်းငှါ အလိုမရှိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် များသောကိစ္စရှိပါကုန်၏၊ များသောပြုဖွယ်ရှိပါကုန်၏”ဟု စောင်း မြောင်းစေ၏ ‘ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချစေ၏’။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည့်လင်မယားနှစ်ယောက်သာရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ် ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် လင်မယားနှစ်ယောက်သာရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ ထိုင်နေ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် လင်မယားနှစ်ယောက်သာရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ ထိုင်နေဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--֍ ၂၈၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် လင်မယားနှစ်ယောက်သာရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ ထိုင်နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၃-သဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၈၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
လင်မယား နှစ်ယောက်သာရှိသောအိမ် မည်သည် မိန်းမသည်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားသည် လည်းကောင်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားသည်လည်းကောင်း နှစ်ယောက်လုံး (အပြင်သို့) မထွက်ကုန်၊ နှစ်ဦးသော သူတို့သည် တပ်မက်ခြင်း မကင်းကုန်။
ဝင်၍ဟူသည် အတွင်းသို့ ဝင်၍။
ထိုင်နေငြားအံ့ဟူသည် ကြီးသော အိမ်၌ တံခါးပေါင်၏ နှစ်တောင့်ထွာ ‘ဟတ္ထပါသ်’ ကို စွန့်၍ နေ ငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ငယ်သော အိမ်၌ ခေါင်လျောက်ကို လွန်၍ ထိုင်နေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၈၂
။ အိပ်ခန်း၌ အိပ်ခန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လင်မယား နှစ်ယောက်သာရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ နေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အိပ်ခန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လင်မယားနှစ်ယောက်သာ ရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ နေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အိပ်ခန်း၌ အိပ်ခန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လင်မယားနှစ်ယောက်သာ ရှိသော အိမ်၌ ဝင်၍ နေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အိပ်ခန်းမဟုတ်သည်၌ အိပ်ခန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အိပ်ခန်းမဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အိပ်ခန်းမဟုတ်သည်၌ အိပ်ခန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၂၈၃
။ ကြီးသော အိမ်၌ တံခါးပေါင်၏ နှစ်တောင့်ထွာ ‘ဟတ္ထပါသ်’ ကို မစွန့်မူ၍ နေအံ့၊ ငယ်သော အိမ်၌ ခေါင်လျောက်ကို မလွန်မူ၍ နေအံ့၊ အဖော်ရဟန်း ရှိအံ့၊ မိန်းမယောက်ျားနှစ်ယောက်လုံး အပြင်သို့ ထွက်ကုန်အံ့၊ နှစ်ယောက်လုံး ရာဂကင်းကုန်အံ့၊ အိပ်ခန်းမဟုတ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။တတိယ သဘောဇနသိက္ခာပုဒ်ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၄-ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၈၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မိတ်ဆွေ၏ အိမ်သို့ သွား၍ ထိုမိတ်ဆွေ၏ မယားနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏။ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ငါ၏ မယားနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ် ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုယောက်ျား၏ စကားကို ကြားကြသည် သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မာတုဂါမနှင့် အတူ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏ဟူသည် မှန်သ လော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မာတုဂါမနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေဘိသ နည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေး သော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၈၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။ --၄-ရဟောပဋိစ္ဆန္နသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၈၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ အယုတ်သဖြင့် ထိုနေ့မွေးဖွားသော သူငယ်မသည်လည်း (မာတုဂါမ မည်၏)၊ ကြီးသောမိန်းမမူကား အဘယ်ဆို ဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိ၏ ဆိတ်ကွယ်ရာ၊ နား၏ ဆိတ်ကွယ်ရာတည်း။
မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိကို မှိတ်သော်လည်းကောင်း၊ မျက်မှောင်ကို ချီသော်လည်း ကောင်း၊ ဦးခေါင်းကို မော့သော်လည်းကောင်း မြင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
နား၏ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် ပကတိပြောသော စကားကို ကြားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာ တည်း။
ဖုံးလွှမ်းသောနေရာ မည်သည် နေရာကို နံရံဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရွက်ဖြင့်သော်လည်း ကောင်း၊ ဖျာဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ကန့်လန့်ကာဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ဖြင့်သော် လည်းကောင်း၊ တိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ရိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော အရာ ဝတ္ထုဖြင့် ဖုံးကွယ်သော နေရာတည်း။
ထိုင်နေငြားအံ့ဟူသည် မာတုဂါမသည် ထိုင်နေစဉ် ရဟန်းသည် အနီး၌ ထိုင်နေသော် လည်းကောင်း၊ အနီး၌ အိပ်နေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ထိုင်နေစဉ် မာတုဂါမသည် အနီး၌ ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ အနီး၌ အိပ်နေ့သော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ယောက်လုံး ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ယောက်လုံး အိပ်နေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၈၇
။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေ ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေ ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ကွယ်ဖုံးလွှမ်း သော နေရာ၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဘီလူးမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ လူယောင်ဖန်ဆင်းသော တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း အတူ ဆိတ် ကွယ်ဖုံးလွှမ်းသော နေရာ၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၈၈
။ အမှတ်မရှိ သိကြားလိမ္မာသော အဖော်ယောက်ျား ရှိအံ့၊ ရပ်သာရပ်၍ မထိုင်အံ့၊ ဆိတ်ကွယ် သည်ကို မငဲ့အံ့၊ အခြားအာရုံကို နှလုံးသွင်းလျက် ထိုင်နေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း။ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ရဟောပဋိ စ္ဆန္နသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅- အစေလကဝဂ်
၅-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၈၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မိတ်ဆွေ၏ အိမ်သို့ သွား၍ ထိုမိတ်ဆွေ၏ မယားနှင့်အတူ တစ်ယောက်အချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေ၏။ထိုအခါ ထိုယောက်ျားက “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မာတုဂါမနှင့် အတူ တစ်ယောက် ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုယောက်ျား၏ စကားကို ကြားကြသည် သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၉၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၉၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမ မည်သည် ကောင်းစွာ ဆိုသောစကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုသောစကား၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကို သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော သိကြားလိမ္မာသော လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
တစ်ယောက်ချင်းချင်းဟူသည် ရဟန်းတစ်ပါးနှင့် မာတုဂါမတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်၏။
ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိ၏ ဆိတ်ကွယ်ရာ၊ နား၏ ဆိတ်ကွယ်ရာတည်း။
မျက်စိ၏ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိကို မှိတ်သော်လည်းကောင်း၊ မျက်မှောင်ကို ချီသော်လည်း ကောင်း၊ ဦးခေါင်းကို မော့သော်လည်းကောင်း မြင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
နား၏ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် ပကတိပြောသော စကားကို ကြားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာ တည်း။
ထိုင်နေငြားအံ့ဟူသည် မာတုဂါမသည် ထိုင်နေစဉ် ရဟန်းသည် အနီး၌ ထိုင်နေသော် လည်းကောင်း၊ အနီး၌ အိပ်နေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ထိုင်နေစဉ် မာတုဂါမသည် အနီး၌ ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ အနီး၌ အိပ်နေသော် လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ယောက်လုံး ထိုင်နေသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ယောက်လုံး အိပ်နေသော်လည်းကောင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၉၂
။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ် ရာ အရပ်၌ ထိုင်နေငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဘီလူးမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ လူယောင်ဖန်ဆင်းသော တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သူ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၂၉၃
။ အမှတ်မရှိ သိကြားလိမ္မာသော အဖော်ယောက်ျား ရှိအံ့၊ ရပ်သာရပ်၍ မထိုင်အံ့၊ ဆိတ်ကွယ် သည်ကို မငဲ့အံ့၊ အခြားအာရုံကို နှလုံးသွင်းလျက် ထိုင်နေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ ရဟောနိသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၆-စာရိတ္တသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၉၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အလုပ် အကျွေး ဒါယကာသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို ဆွမ်းစားပင့်၏။ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို လည်း ဆွမ်းစားပင့်၏။ ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၏။ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ ဆွမ်းကို လှူကုန်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏။ အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်ဥပနန္ဒ ကြွလာသည့်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့တော်မူကုန်လော့ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ထိုရဟန်းတို့သည်။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ ဆွမ်းလှူကုန်လော့ နံနက်ဆွမ်းစားချိန် ကုန်လွန်ပြီ”ဟု ဆိုကုန်၏။ အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အကြောင်းကြောင့် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆွမ်းကို ပြုစီရင်ကုန်၏၊ အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင် ဥပနန္ဒ ကြွလာသည့်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့တော်မူပါကုန်လော့ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဆွမ်းမစားမီ နံနက်အချိန်တွင် (အခြားသော) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ နေမြင့်မှ ကြွလာ၏။ ရဟန်းတို့သည် စိတ်သဘောရှိတိုင်း မသုံးဆောင် ရကုန်။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဆွမ်းစား ပင့်ထားပြီးဖြစ်လျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် ဆွမ်းစားပင့်ထားပြီးဖြစ်လျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ် တို့သို့ လှည့်လည်သွားလာ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဆွမ်းစားပင့်ထားပြီးဖြစ်လျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ဘိသနည်း” (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြု မိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ ဆွမ်းထင်ရှား ရှိလျက် ဆွမ်း မစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်း အား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
--ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၉၅
။ ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အလုပ်အကျွေး ဒါယကာသည် သံဃာ၏ အလို့ငှါ ခဲဖွယ်ကို “အသျှင်ဥပနန္ဒအား ပြ၍ သံဃာအား ပေးလှူလော့”ဟု ပို့စေ၏။ ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရွာသို့ ဆွမ်းခံဝင်နေခိုက် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ လူတို့သည် အရံသို့ သွား၍ ရဟန်းတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေးကုန်၏။ ဒါယကာတို့ သာကီဝင်မင်းသား ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရွာသို့ ဆွမ်းခံဝင်နေ၏ဟု ဆိုကုန်၏။ အသျှင်ဘုရားတို့ ဤခဲဖွယ်ကို အသျှင် ဥပနန္ဒအား ပြ၍ သံဃာအား လှူလိုက်ပါဟု (လျှောက်ကုန်၏)။မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်း အရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် အကပ်ခံ၍ ဥပနန္ဒလာသည့်တိုင်အောင် ထားကုန်လော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် “ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ (အခြား) ဒါယကာ အိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ခြင်းကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်တော်မူ၏”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ဆွမ်းစားပြီးနောက်မှ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ သွား၍ နေမြင့်မှ ပြန်လာ၏၊ ခဲဖွယ်ကို (အိမ်သို့) တစ်ဖန် ပြန်၍ ဆောင်ယူရကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဆွမ်းစားပြီးနောက်မှ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် ဆွမ်းစားပြီးနောက်မှ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဆွမ်းစားပြီးနောက်မှ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ဘိသနည်း” (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ ဆွမ်းထင်ရှားရှိလျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက်၌သော်လည်းကောင်း (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၉၆
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းလှူသောအခါ၌ မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ မချဉ်းကပ်ကုန်၊ သင်္ကန်းအရ နည်းပါး၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းလှူသောအခါ၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ --ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဂ) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ ဆွမ်းထင်ရှားရှိလျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက်၌သော်လည်းကောင်း (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လှည့်လည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ သင်္ကန်းလှူသောအခါ၊ ဤကား ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၉၇
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်ကြသောကြောင့် အပ်ချည် ဓားငယ်တို့ကို အလိုရှိကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ (အခြား) ဒါယကာ အိမ်တို့သို့ မချဉ်းကပ်ကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဃ) “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ ဆွမ်းထင်ရှားရှိလျက် ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက်၌သော်လည်းကောင်း (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လှည့်လည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန် အခါတည်း၊ သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ ဤကား ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၉၈
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် နာဖျားကြသောကြောင့် ဆေးတို့ကို အလိုရှိကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ မချဉ်းကပ်ကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၉၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ ဆွမ်းထင်ရှား ရှိလျက် ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားမူ၍ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့် နောက်၌သော်လည်းကောင်း (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လှည့်လည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန် အခါတည်း၊ သင်္ကန်းလှူသောအခါ, သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ, နာဖျားသောအခါ၊ ဤကား ထိုအိမ်တစ်ပါးသို့ သွားရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-စာရိတ္တသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၀၀
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဆွမ်းစားပင့်ထား၍ မည်သည် ဘောဇဉ်ငါးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘောဇဉ်ဖြင့် ဆွမ်းစားပင့် ထားပြီးဖြစ်၏။
ဆွမ်းထင်ရှားရှိ မည်သည် ပင့်ဖိတ်ထားအပ်သော ဆွမ်းဖြင့် ဆွမ်းထင်ရှားရှိ၏။
ထင်ရှားရှိသော မည်သည် ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ဝင်ခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်၏။
ထင်ရှားမရှိ မည်သည် ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ဝင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်။
ဆွမ်းမစားမီ ရှေ့အဖို့ မည်သည် ပင့်ဖိတ်ထားသော ဆွမ်းကို မစားရသေးမီ။
ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက် မည်သည် ပင့်ဖိတ်ထားသော ဆွမ်းကို အယုတ်သဖြင့် သမန်းမြက်ဖျား မျှဖြင့်သော်လည်း စားပြီးဖြစ်၏။
ဒါယကာအိမ် မည်သည် မင်းမျိုးအိမ်၊ ပုဏ္ဏားမျိုးအိမ်၊ ကုန်သည်မျိုးအိမ်၊ သူဆင်းရဲမျိုးအိမ်ဟူ၍ ဒါယကာအိမ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။
(အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါး၏ အိမ်ဥပစာသို့ သက်သော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပဌမခြေလှမ်းသည် တံခါးခုံကို လွန်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဒုတိယခြေလှမ်းသည် လွန်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ဟူသည် အခါကာလကို ဖယ်ထား၍။
သင်္ကန်းလှူသောအခါ မည်သည် ကထိန်မခင်းသည် ရှိသော် မိုးလတို့၏ အဆုံးဖြစ်သော လတို့ ပတ်လုံးလည်းကောင်း၊ ကထိန်ခင်းသည် ရှိသော် ငါးလတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်းတည်း။
သင်္ကန်းချုပ်သောအခါ မည်သည် သင်္ကန်းကို ချုပ်သည် ရှိသော်။
֍ ၃၀၁
။ ပင့်ဖိတ်ထားသည်၌ ပင့်ဖိတ်ထားသည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့် နောက်၌သော်လည်းကောင်း အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပင့်ဖိတ်ထားသည်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက်၌သော်လည်းကောင်း အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ပင့်ဖိတ်ထားသည်၌ မပင့်ဖိတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းစားပြီးသည့် နောက်၌သော်လည်းကောင်း အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ (အခြား) ဒါယကာအိမ်တို့သို့ လှည့်လည်ငြားအံ့ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မပင့်ဖိတ်သည်၌ ပင့်ဖိတ်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မပင့်ဖိတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မပင့်ဖိတ်သည်၌ မပင့်ဖိတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၃၀၂
။ အချိန်အခါ၌ အာပတ် မသင့်၊ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ဝင်အံ့၊ ထင်ရှားမရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ဝင်အံ့၊ သူတစ်ပါး၏ ဖြတ်သန်းသွားရသော လမ်းဖြစ်အံ့၊ အိမ်ဥပစာဖြင့် ဖြတ်သန်းသွားရသော လမ်းဖြစ်အံ့၊ ရွာတွင်းကျောင်းသို့ သွားအံ့၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့ သွားအံ့၊ တိတ္ထိတို့ (နေရာ) ကျောင်းသို့ သွားအံ့၊ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့ သွားအံ့၊ ဆွမ်းချက်ရာ စဖိုအိမ်သို့ သွားအံ့၊ ဘေးရန်ရှိသောကြောင့် သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ စာရိတ္တသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၇-မဟာနာမသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၀၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သက္ကတိုင်း ကပိလဝတ်ပြည် နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ဆေးပေါများ၏။ ထိုအခါ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ကာ မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေး ဖြင့် ဖိတ်ကြားလိုပါ၏။”ဟု လျှောက်၏။ မဟာနာမ် ကောင်းပေစွ ကောင်းပေစွ၊ မဟာနာမ် သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သံဃာကို လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်မခံကုန်။ မြတ်စွာ ဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာ (လက်ခံ) ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော် မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
֍ ၃၀၄
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား အနည်းငယ်သော ဆေးကိုသာ တောင်းကုန်၏။ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ဆေးပေါများမြဲ ပေါများ၏။ နှစ်ကြိမ် မြောက်လည်း မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် မြတ်စွာဘုရားထံ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခု သော နေရာ၌ ထိုင်ကာ မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို နောက်ထပ် လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားလိုပါ၏”ဟု လျှောက်ပြန်၏။ မဟာနာမ် ကောင်းပေစွ ကောင်းပေစွ၊ မဟာနာမ် သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သံဃာကို နောက်ထပ် လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားဦးလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည် ဖြစ်၍ လက်မခံကုန်။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ နောက်ထပ် ဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာ (လက်ခံ) ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
֍ ၃၀၅
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား အနည်းငယ်မျှသော ဆေး ကိုသာ တောင်းကုန်၏။ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ရှေးအတူပင် ဆေးသည် ပေါများမြဲ ပေါများနေပြန်၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသောနေရာ၌ ထိုင်ကာ မြတ်စွာဘုရားအား “အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို အသက်ထက်ဆုံးဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားလိုပါ၏”ဟု လျှောက်၏။ မဟာနာမ် ကောင်းပေစွ ကောင်းပေစွ၊ မဟာနာမ် သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သံဃာကို အသက်ထက်ဆုံးပင် ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြား လော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်မခံကုန်။ မြတ်စွာ ဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ အမြဲဖိတ်ကြားခြင်းကို လက်ခံ (သာယာ) ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ဆင်ကုန်၏၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ရုံကုန်၏၊ (ရဟန်း၏) အသွင်နှင့် မပြည့်စုံကုန်။ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် “အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင် တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ဆင်ကုန်ဘိသနည်း၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ရုံကုန်ဘိသနည်း၊ (ရဟန်း၏) အသွင်နှင့် မပြည့်စုံကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည် ကောင်းစွာ ဝတ်ဆင် သင့်သည် ကောင်းစွာ ဝတ်ရုံသင့်သည် (ရဟန်း၏) အသွင်နှင့် ပြည့်စုံသင့်သည် မဟုတ်ပါလော”ဟု ပြောဆိုလေ့ ရှိ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မဟာနာမ်အမည်ရှိသော သာကီဝင်မင်း၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကုန်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား “ငါတို့သည် အဘယ်သို့သော အကြောင်းဥပါယ်ဖြင့် မဟာနာမ် မည်သော သာကီဝင်မင်းကို မျက်နှာမလှအောင် ပြုရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား “ငါ့သျှင်တို့ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် သံဃာကို ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြား၏၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခုပင်လျှင် ငါတို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ထောပတ်ကို တောင်းကြကုန်အံ့”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထို့နောက် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ဒါယကာ တစ်စိတ် (လေးပြည်ဝင်) ထောပတ် အလိုရှိ၏”ဟု မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ပြောဆိုကုန်၏။ အသျှင်ဘုရားတို့ ယနေ့တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ပါကုန်ဦးလော့၊ လူတို့သည် ထောပတ်ဆောင်ယူရန် နွားခြံသို့ သွားပါကုန်၏ အချိန်တန်လျှင် ဆောင်ယူလာပါကုန်လတ္တံ့ဟု (ဆို၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “ဒါယကာ တစ်စိတ် (လေးပြည်ဝင်) ထောပတ် အလိုရှိ၏”ဟု မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းအား ပြောဆိုကုန်၏။ အသျှင် ဘုရားတို့ ယနေ့ တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ပါကုန်ဦးလော့၊ လူတို့သည် ထောပတ်ဆောင်ယူရန် နွားခြံသို့ သွားပါကုန်၏၊ အချိန်တန်လျှင် ဆောင်ယူလာပါကုန်လတ္တံ့ဟု (ဆို၏)။ ဒါယကာ သင်သည် မပေးလှူလိုဘဲ ဖိတ်ကြားခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း၊ သင်သည် (ဟုတ်လေယောင်ယောင်) ဖိတ်ကြား၍ မပေး လှူဘဲ နေဘိ၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ထိုအခါ မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းသည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ကောင်းတို့သည် ‘ယနေ့ တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦးလော့’ဟု ဆိုအပ်ပါလျက် မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်း၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းက ‘အသျှင်ဘုရားတို့ ယနေ့တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ပါကုန်ဦးလော့’ဟု ဆိုပါလျက် မဆိုင်းငံ့ ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းက ‘အသျှင်ဘုရားတို့ ယနေ့ တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ပါကုန်ဦးလော့’ဟု ဆိုပါလျက် မဆိုင်းငံ့ကြကုန်ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မဟာနာမ်မည်သော သာကီဝင်မင်းက ‘အသျှင်ဘုရားတို့ ယနေ့တစ်ရက်မျှ ဆိုင်းငံ့ကုန်ဦးလော့’ဟု ဆိုပါလျက် မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညို စေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၀၆
။ “မနာမဖျားသော ရဟန်းသည် နောက်ထပ်ဖိတ်ကြားခြင်းနှင့် အမြဲဖိတ်ကြားခြင်းကို ကြဉ်၍ လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာ (လက်ခံ) အပ်၏၊ ထိုလေးလထက် အလွန် သာယာငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-မဟာနာမသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၀၇
။ မနာမဖျားသော ရဟန်းသည် လေးလတို့ပတ်လုံး ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာအပ်၏ဟူသည် သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးဖြင့် ဖိတ်ကြားသည်ကို သာယာအပ်၏။နောက်ထပ်ဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာအပ်၏ဟူသည် အကြင်အခါ နာဖျားအံ့၊ ထိုအခါ တောင်းအံ့ဟု သာယာအပ်၏။
အမြဲဖိတ်ကြားခြင်းကို သာယာအပ်၏ဟူသည် အကြင်အခါ နာဖျားအံ့၊ ထိုအခါ တောင်းအံ့ဟု သာယာအပ်၏။
ထိုလေးလထက်အလွန် သာယာငြားအံ့ဟူသည် ဆေးအပိုင်းအခြားသာ ရှိ၍ ညဉ့်အပိုင်းအခြားမ ရှိသော ဖိတ်ကြားခြင်းသည် ရှိ၏၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားသာ ရှိ၍ ဆေးအပိုင်းအခြား မရှိသော ဖိတ်ကြားခြင်း သည် ရှိ၏၊ ဆေးအပိုင်းအခြားလည်းရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း ရှိသော ဖိတ်ကြားခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဆေးအပိုင်းအခြားလည်း မရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း မရှိသော ဖိတ်ကြားခြင်းသည် ရှိ၏၊
ဆေးအပိုင်းအခြား ရှိသော မည်သည် “ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဆေးတို့ဖြင့် ဖိတ်ကြား၏”ဟု ဆေးတို့ကို သိမ်းဆည်း (သတ်မှတ်) အပ်ကုန်၏။
ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိသော မည်သည် “ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ညဉ့်တို့၌ ဖိတ်ကြား၏”ဟု ညဉ့်တို့ကို သိမ်းဆည်း (သတ်မှတ်) အပ်ကုန်၏။
ဆေးအပိုင်းအခြားလည်းရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်းရှိ မည်သည် “ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဆေးတို့ဖြင့် ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော ညဉ့်တို့၌ ဖိတ်ကြား၏”ဟု ဆေးတို့ကိုလည်း သိမ်းဆည်း (သတ်မှတ်) အပ်ကုန်၏၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း သိမ်းဆည်း (သတ်မှတ်) အပ်ကုန်၏။
ဆေးအပိုင်းအခြားလည်းမရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်းမရှိ မည်သည် ဆေးတို့ကိုလည်း မသိမ်းဆည်း (မသတ်မှတ်) အပ်ကုန်၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း မသိမ်းဆည်း (မသတ်မှတ်) အပ်ကုန်။
֍ ၃၀၈
။ ဆေးအပိုင်းအခြား ရှိရာ၌ ဖိတ်ကြားထားသော ဆေးတို့ကို ဖယ်ထား၍ တစ်ပါးသော ဆေး တို့ကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ညဉ့်အပိုင်းအခြား ရှိရာ၌ ဖိတ်ကြားထားသော ညဉ့်တို့ကို ဖယ်ထား၍ တစ်ပါးသော ညဉ့်တို့၌ တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဆေးအပိုင်းအခြားလည်း ရှိ၍ ညဉ့်အပိုင်းအခြားလည်း ရှိရာ၌ ဖိတ်ကြားထားသော ဆေးဖိတ်ကြား ထားသော ညဉ့်တို့ကို ဖယ်ထား၍ တစ်ပါးသော ဆေးတို့ကို တစ်ပါးသော ညဉ့်တို့၌ တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ဆေးအပိုင်းအခြား မရှိ ညဉ့်အပိုင်းအခြား မရှိရာ၌ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၀၉
။ ဆေးဖြင့် ပြုဖွယ်ကိစ္စ မရှိဘဲ ဆေးကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ပါးသော ဆေးဖြင့် ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိလျက် ထိုမှတစ်ပါးသော ဆေးကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် လွန်သည်၌ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆေးကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် လွန်သည်၌ ယုံမှားရှိ၍ ဆေးကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် လွန်ရာ၌ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် မလွန်ဟု အမှတ်ရှိ သည်ဖြစ်၍ ဆေးကို တောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် မလွန်ရာ၌ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် မလွန်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် မလွန်ရာ၌ ထိုဆေး ထိုညဉ့်ထက် မလွန်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၁၀
။ ဖိတ်ကြားထားသော ဆေးတို့ကို တောင်းအံ့၊ ဖိတ်ကြားထားသော ညဉ့်တို့၌ တောင်းအံ့၊ “သင်သည် ဤဆေးတို့ဖြင့် ဖိတ်ကြားထား၏၊ ငါတို့သည်ကား ဤမည် ဤမည်သော ဆေးကို အလိုရှိ၏”ဟု ပြောကြား၍ တောင်းအံ့၊ “သင်ဖိတ်ကြားထားသော ညဉ့်တို့သည် လွန်ကုန်ပြီ၊ ငါတို့သည်လည်း ဆေးကို အလိုရှိ၏”ဟု ပြောကြား၍ တောင်းအံ့၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဖိတ်ကြား သော သူတို့ကိုသော်လည်းကောင်း တောင်းအံ့၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ တောင်းအံ့၊ မိမိဥစ္စာဖြင့် တောင်းအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ --၅-အစေလကဝဂ်
၈- ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၁၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် စစ်တပ်ဖြင့် ချီတက်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုရန် သွားကုန်၏။ ပသေနဒီကောသလ မင်းကြီးသည် အဝေးမှ လာကုန်သော ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို မြင်၍ ပင့်ခေါ်စေပြီးလျှင် “အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် လာကုန်သနည်း”ဟု လျှောက်၏။မင်းကြီး ငါတို့သည် မင်းကြီးကို တွေ့မြင်လိုကုန်၏ဟု (ဆိုကုန်၏)။
အသျှင်ဘုရားတို့ စစ်ထိုးခြင်းကို နှစ်သက်သော အကျွန်ုပ်ကို တွေ့မြင်သဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိပါ အံ့နည်း။ မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြော်သင့်သည် မဟုတ်ပါလောဟု (လျှောက်၏)။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ လာကုန်ဘိသနည်း၊ အကြင် ငါတို့သည် အသက်မွေးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် သားမယား (မွေးမှု)ဟူသော အကြောင်းကြောင့် စစ်ထိုးခြင်းငှါ လာရကုန်၏၊ ထိုငါတို့ အားလည်း လူအဖြစ်ကို အရတော်သည်မဟုတ်၊ ထိုငါတို့သည် ဤလူ့အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
--ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၁၂
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါး၏ ဦးရီးသည် စစ်တပ်ထဲ၌ နာဖျားနေ၏။ ထိုသူက “အကျွန်ုပ်သည် စစ်တပ်ထဲ၌ နာဖျားနေပါ၍ ကြွခဲ့ပါလော့၊ အသျှင်၏ ကြွလာခြင်းကို အလိုရှိပါ၏”ဟု ထိုရဟန်းထံသို့ တမန်ကို စေလွှတ်၏။ ထိုအခါ တိုရဟန်းအား “မြတ်စွာဘုရားသည် ‘ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့် ရှုခြင်းငှါ မသွားအပ်’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ဤငါ၏ ဦးရီးသည်လည်း စစ်တပ်ထဲ၌ နာဖျား နေ၏။ ငါသည် အဘယ်သို့ ပြုကျင့်ရပါမည်နည်း”ဟု အကြံဖြစ်၍ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို -"ရဟန်းတို့ ထိုသို့သဘော ရှိသော (သွားသင့်သော) အကြောင်း ရှိခဲ့သော် စစ်တပ်သို့ သွားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၁၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ထိုသို့သဘောရှိသော (သွားသင့်သော) အကြောင်းကို ကြဉ်၍ ချီတက်သော စစ်တပ်ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၁၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ချီတက် မည်သည် စစ်တပ်သည် မြို့ပြပြည်ရွာမှ ထွက်၍ ဝင်လည်း ဝင်၏၊ သွားလည်း သွား၏။
စစ်တပ် မည်သည် ဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်သူရဲတို့တည်း။ ယောက်ျားတစ်ကျိပ်နှစ်ယောက် ရှိသော ဆင်သည် ဆင်မည်၏၊ ယောက်ျားသုံးယောက်ရှိသော မြင်းသည် မြင်းမည်၏၊ ယောက်ျား လေးယောက်ရှိသော ရထားသည် ရထားမည်၏၊ မြားလက်၌ စွဲသော ယောက်ျားလေးယောက်တို့သည် ခြေသည်သူရဲ မည်၏။
ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ အကြင် မြင်လောက်သော အရပ်၌ ရပ်လျက် ကြည့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မြင်လောက်သော ဥပစာကို စွန့်၍ အဖန်တလဲလဲကြည့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုသို့ သဘောရှိသော (သွားသင့်သော) အကြောင်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် ထိုသို့ သဘောရှိသော (သွားသင့်သော) အကြောင်းကို ကြဉ်ထား၍။
֍ ၃၁၅
။ ချီတက်ရာ၌ ချီတက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသို့သဘော ရှိသော အကြောင်းကို ကြဉ်၍ ကြည့်ခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ချီတက်ရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသို့ သဘောရှိသော အကြောင်းကို ကြဉ်၍ ကြည့်ခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ချီတက်ရာ၌ မချီတက်ဟု အမှတ်ရှိ သည်ဖြစ်၍ ထိုသို့ သဘောရှိသော အကြောင်းကို ကြဉ်၍ ကြည့်ခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။တစ်ခုသော စစ်အင်္ဂါကို ကြည့်ခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ အကြင် မြင်လောက်သော အရပ်၌ ရပ်လျက် ကြည့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မြင်လောက်သော ဥပစာကို စွန့်၍ အဖန်တလဲလဲ ကြည့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မချီတက်ရာ၌ ချီတက်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မချီတက်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မချီတက်ရာ၌ မချီတက်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၁၆
။ အရံ၌ ရပ်တည်လျက် ကြည့်အံ့၊ ရဟန်း၏ ရပ်သော နေရာသို့သော်လည်းကောင်း၊ ထိုင် သောနေရာသို့သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်သောနေရာသို့သော်လည်းကောင်း လာအံ့၊ ခရီးရင်ဆိုင်သွားစဉ် မြင်အံ့၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော (သွားသင့်သော) အကြောင်းကြောင့် သွားအံ့၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် သွားအံ့။ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဥယျုတ္တသေနာသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၉- သေနာဝါသသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၁၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိ၍ စစ်တပ်ထဲသို့ သွားပြီးလျှင် သုံးညဉ့်ထက်အလွန် စစ်တပ်ထဲ၌ နေကုန်၏။လူတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် စစ်တပ်ထဲ၌ နေကုန်ဘိသနည်း၊ အကြင် ငါတို့သည် အသက်မွေးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် သားမယား (မွေးမှု)ဟူသော အကြောင်းကြောင့် စစ်တပ်ထဲ၌ နေရကုန်၏။ ထိုငါတို့အားလည်း လူ့အဖြစ်ကို အရ တော်သည် မဟုတ်၊ ထိုငါတို့သည် လူ့အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သုံးညဉ့်ထက် အလွန် စစ်တပ်ထဲ၌ နေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သုံးညဉ့်ထက်အလွန် စစ်တပ်ထဲ၌ နေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် သုံးညဉ့်ထက်အလွန် စစ်တပ်ထဲ၌ နေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၁၈
။ “ထိုရဟန်းအား စစ်တပ်သို့ သွားခြင်းငှါ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာ ရှိငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် နှစ်ညဉ့်သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး စစ်တပ်၌ နေအပ်၏၊ ထိုနှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက် အလွန်နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” (ဤသို့ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။ --၉-သေနာဝါသ သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၃၁၉
။ ထိုရဟန်းအား စစ်တပ်သို့သွားခြင်းငှါ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာ ရှိငြားအံ့ဟူသည် အကြောင်းသည် ရှိငြားအံ့၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည် ရှိငြားအံ့။ထိုရဟန်းသည် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး စစ်တပ်၌ နေအပ်၏ဟူသည် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ ပတ်လုံး နေနိုင်၏။
ထိုနှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ထက်အလွန် နေငြားအံ့ဟူသည် လေးရက်မြောက်သော နေ့၌ နေဝင်သည့် တိုင်အောင် စစ်တပ်၌ နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၂၀
။ သုံးညဉ့်လွန်ရာ၌ သုံးညဉ့်လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စစ်တပ်၌ နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သုံးညဉ့်လွန်ရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ စစ်တပ်၌ နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးညဉ့်လွန်ရာ၌ ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စစ်တပ်၌ နေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်ရာ၌ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးညဉ့်အောက် ယုတ်ရာ၌ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၂၁
။ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ပတ်လုံး နေအံ့၊ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်အောက်ယုတ်လျော့၍ နေအံ့၊ နှစ်ညဉ့် နေပြီး၍ တတိယညဉ့်၌ အရုဏ်မတက်မီ ထွက်၍ တစ်ဖန် နေအံ့၊ နာဖျား၍ နေအံ့၊ သူနာ၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကြောင့် နေအံ့၊ မိမိနေသော စစ်တပ်ကိုမူလည်း အခြားသော စစ်တပ်က ဝိုင်းထားအံ့၊ တစ်စုံ တစ်ရာသော ဘေးရန်သည် နှောင့်ယှက်အံ့၊ ဘေးရန်ရှိသောကြောင့် နေအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ သေနာဝါသသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-အစေလကဝဂ်
၁၀-ဥယျောဓိကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၂၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ပတ်လုံး စစ်တပ်၌ နေကုန်လျက် စစ်ထိုးပွဲသို့လည်းကောင်း၊ စစ်သည်စစ်ဆေးပွဲသို့လည်းကောင်း၊ စစ်ဆင်ပွဲသို့ လည်းကောင်း၊ စစ်အင်ကျင်းပွဲသို့လည်းကောင်း သွားကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတစ်ပါးသည်လည်း စစ်ထိုးပွဲ သို့ သွားသောကြောင့် မြားမှန်၏။လူတို့သည် ထိုရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား အဘယ်သို့ပါနည်း ကောင်းစွာ စစ်ထိုးရပါ၏လော၊ အသျှင်သည် အဘယ်မျှသော အဖိုးအခတို့ကို ရပါသနည်း”ဟု ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ထိုလူတို့က ပြက်ရယ်ပြုသောကြောင့် နှလုံးမသာ ဖြစ်၏၊ လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင် မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် စစ်ထိုးပွဲကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ လာကုန်ဘိသ နည်း၊ အကြင်ငါတို့သည် အသက်မွေးမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် သားမယား (မွေးမှု)ဟူသော အကြောင်း ကြောင့် စစ်ထိုးပွဲသို့ လာရကုန်၏၊ ထိုငါတို့အားလည်း လူ့အဖြစ်ကို အရတော်သည်မဟုတ်၊ ထိုငါတို့သည် ဤလူ့အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည် သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် စစ်ထိုးပွဲကို ကြည့် ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် စစ်ထိုးပွဲကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် စစ်ထိုးပွဲကို ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၂၃
။ “နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ပတ်လုံး စစ်တပ်၌ နေသော ရဟန်းသည် စစ်ထိုးပွဲသို့လည်းကောင်း၊ စစ်သည်စစ်ဆေးပွဲသို့လည်းကောင်း၊ စစ်ဆင်ပွဲသို့ လည်းကောင်း၊ စစ်အင်ကျင်းပွဲသို့ လည်းကောင်း သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤုသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ဥယျောဓိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၂၄
။ နှစ်ညဉ့်သုံး ညဉ့်ပတ်လုံး စစ်တပ်၌ နေသော ရဟန်းဟူသည် နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်တို့ ပတ်လုံး နေသော ရဟန်းတည်း။စစ်ထိုးပွဲ မည်သည် ထိုးပစ် တိုက်ခိုက်ရာ အရပ်တည်း။
စစ်သည်စစ်ဆေးပွဲ မည်သည် ဆင်တို့သည် ဤမျှ ရှိကုန်၏၊ မြင်းတို့သည် ဤမျှ ရှိကုန်၏၊ ရထားတို့သည် ဤမျှ ရှိကုန်၏၊ ခြေသည်သူရဲတို့သည် ဤမျှ ရှိကုန်၏ဟု ရေတွက်ခြင်းတည်း။
စစ်ဆင်ပွဲ မည်သည် ဤအရပ်မှ ဆင်တို့နေစေကုန်၊ ဤအရပ်မှ မြင်းတို့နေစေကုန်၊ ဤအရပ်မှ ရထားတို့ နေစေကုန်၊ ဤအရပ်မှ ခြေသည်သူရဲတို့ နေစေကုန်ဟု ခင်းကျင်းစီစဉ်ခြင်းတည်း။
စစ်အင်္ဂါ မည်သည် ဆင်အပေါင်း မြင်းအပေါင်း ရထားအပေါင်း ခြေသည်သူရဲအပေါင်းတည်း။
သုံးစီးသော ဆင်တို့သည် အယုတ်ဆုံး ဆင်တပ် မည်၏၊ သုံးစီးသော မြင်းတို့သည် အယုတ်ဆုံး မြင်းတပ် မည်၏၊ သုံးစီးသော ရထားတို့သည် အယုတ်ဆုံး ရထားတပ် မည်၏၊ မြားလက်စွဲသော ယောက်ျားလေးယောက်တို့သည် အယုတ်ဆုံး ခြေလျင်တပ် မည်၏။
ကြည့်ရှုခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အကြင်မြင်လောက်သော အရပ်၌ ရပ်၍ ကြည့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မြင်လောက်သော ဥပစာကို စွန့်၍ အဖန်တလဲလဲကြည့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တစ်ခုတစ်ခုသော စစ်အင်္ဂါကို ကြည့်ခြင်းငှါ သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အကြင်မြင်လောက်သော အရပ်၌ ရပ်၍ ကြည့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မြင်လောက်သော ဥပစာကို စွန့်၍ အဖန်တလဲလဲကြည့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၂၅
။ အရံ၌ ရပ်တည်လျက် ကြည့်အံ့၊ ရဟန်း၏ ရပ်သော နေရာသို့သော်လည်းကောင်း၊ ထိုင်သောနေရာသို့သော်လည်းကောင်း၊ အိပ်သောနေရာသို့လည်းကောင်း လာရောက်၍ စစ်ထိုးသည်ကို ကြည့်အံ့၊ ခရီးရင်ဆိုင်သွားစဉ် တွေ့မြင်အံ့၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စ ရှိ၍ သွားရာ တွေ့မြင်အံ့၊ ဘေးရန်ရှိသောအခါ တို့၌ တွေ့မြင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒသမ ဥယျောဓိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
ပဉ္စမ အစေလကဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုအစေလကဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
မုန့်ပေးသောသိက္ခာပုဒ်၊ ဥပနန္ဒ၏စကားနှင့်စပ်ဆိုင်သော သိက္ခာပုဒ်၊ သုံးပါးသော သိက္ခာပုဒ်၊ အလုပ်အကျွေးနှင့်စပ်သော သိက္ခာပုဒ်၊ မဟာနာမသိက္ခာပုဒ်၊ ပသေနဒီ သိက္ခာပုဒ်၊ စစ်တပ်၌ နေသော သိက္ခာပုဒ်၊ မြားမှန်သော သိက္ခာပုဒ်၊ ဤဆယ်ပါးတို့ တည်း။ ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၁-သုရာပါနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၂၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် စေတီယတိုင်း၌ ဒေသစာရီ လှည့်လည်သည် ရှိသော် ဘဒ္ဒဝတိကာရွာသို့ ရောက်တော်မူ၏။ နွားကျောင်းသား ဆိတ်ကျောင်းသား လယ်ထွန်သမား ခရီးသွား သော သူတို့သည် အဝေးကပင်လျှင် မြတ်စွာဘုရား ကြွလာတော်မူသည်ကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား သရက်ပင်ဆိပ်သို့ ကြွတော်မမူပါလင့်၊ သရက်ပင်ဆိပ်ရသေ့၏ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ လျင်သော ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသည့် တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံသော နဂါးသည် နေပါ၏ဘုရား၊ ထိုနဂါးသည် မြတ်စွာဘုရားကို မညှဉ်း ဆဲပါစေလင့်”ဟု လျှောက်ကုန်၏၊ ဤသို့ လျှောက်သည် ရှိသော် မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ် နေတော် မူ၏။နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း နွားကျောင်းသား ဆိတ်ကျောင်းသား လယ်ထွန် သမား ခရီးသွားသော သူတို့သည် မြတ်စွာဘုရားကို “အသျှင်ဘုရား သရက်ပင်ဆိပ်သို့ ကြွတော်မမူ ပါလင့်၊ အသျှင်ဘုရား သရက်ပင်ဆိပ် ရသေ့၏ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ လျင်သော ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသည့် တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံသော နဂါးသည် နေပါ၏ဘုရား၊ ထိုနဂါးသည် မြတ်စွာဘုရားကို မညှဉ်းဆဲပါစေလင့်”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူ၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အစဉ်အတိုင်း ဒေသစာရီ လှည့်လည်သည်ရှိသော် ဘဒ္ဒဝတိကာရွာသို့ ဆိုက်ရောက်တော်မူ၍ ထိုဘဒ္ဒဝတိကာရွာ၌ပင် သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။
ထိုအခါ အသျှင်သာဂတသည် သရက်ပင်ဆိပ်ရသေ့ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့ ချဉ်းကပ်လျက် မီးတင်း ကုတ်သို့ ဝင်၍ မြက်ဖျာကို ခင်းပြီးလျှင် ထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေနေကာ ကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်စွာ ထားလျက် ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှုသတိကို ဖြစ်စေ၍ ထိုင်၏။
ထိုအခါ နဂါးသည် အသျှင်သာဂတ ဝင်လာသည်ကို မြင်၍ နှလုံးမသာယာသဖြင့် အခိုးလွှတ်၏၊ အသျှင်သာဂတသည်လည်း အခိုးလွှတ်၏၊ ထိုအခါ နဂါးသည် အမျက်ဒေါသကို သည်းမခံနိုင်၍ အလျှံ လွှတ်၏၊ အသျှင်သာဂတသည်လည်း တေဇောကသိုဏ်းကို ဝင်စား၍ အလျှံလွှတ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင် သာဂတသည် နဂါး၏ တန်ခိုးကို (မိမိ၏) တန်ခိုးဖြင့် ကုန်စေ၍ ဘဒ္ဒဝတိကာရွာသို့ ချဉ်းကပ်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဘဒ္ဒဝတိကာရွာ၌ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ သီတင်းသုံးနေတော်မူပြီးလျှင် ကောသမ္ဗီပြည်သို့ ဒေသစာရီ လှည့်လည်ကြွသွားတော်မူ၏။ ကောသမ္ဗီပြည်သား ဥပါသကာတို့သည် “သရက်ပင်ဆိပ်၌ နေသော နဂါးနှင့်အတူ အသျှင်သာဂတသည် စစ်ထိုးသတက်”ဟု ကြားကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အစဉ်အတိုင်း ဒေသစာရီ လှည့်လည်တော်မူသည် ရှိသော် ကောသမ္ဗီ ပြည်သို့ ရောက်တော်မူ၏၊ ထိုအခါ ကောသမ္ဗီပြည်သား ဥပါသကာတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ခရီးဦးကြိုဆို၍ အသျှင်သာဂတထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် အသျှင်သာဂတကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်ကုန်လျက် “အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားတို့အား အဘယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းသည် ရခဲပါသနည်း၊ နှစ်ခြိုက်ဖွယ်လည်း ဖြစ်ပါသနည်း၊ အဘယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းကို စီရင်ရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု လျှောက်ကုန်၏။
--ဤသို့ လျှောက်သည် ရှိသော် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ကောသမ္ဗီပြည်သား ဥပါသကာတို့ကို “ဒါယကာတို့ ကာပေါတိက အမည်ရှိသော ‘ခိုခြေအဆင်းနှင့်တူသည့် နီသော အဆင်းရှိသော’ ကြည်လင် သော သေအရက်သည် ရဟန်းတို့အား ရလည်း ရခဲ၏၊ နှစ်ခြိုက်ဖွယ်လည်း ဖြစ်၏၊ ထိုသေအရက်ကို စီရင်ကုန်လော့”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ကောသမ္ဗီပြည်သား ဥပါသကာတို့သည် အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်း၌ ကာပေါတိကမည်သော ကြည်လင်သော သေအရက်ကို စီရင်ပြီးလျှင် ဆွမ်းခံဝင်လာသော အသျှင်သာဂတကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သာဂတသည် ကာပေါတိကမည်သော ကြည်လင်သော သေအရက်ကို သောက်တော်မူပါလော့၊ အသျှင်ဘုရား အသျှင်သာဂတသည် ကာပေါတိကမည်သော ကြည်လင်သော သေအရက်ကို သောက်တော် မူပါလော့”ဟု အသျှင်သာဂတကို လျှောက်ကုန်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်သာဂတသည် အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်း၌ ကာပေါတိကမည်သော ကြည်လင်သော သေအရက်ကို သောက်၍ မြို့မှ ထွက်လာသည် ရှိသော် မြို့တံခါး ဝ၌ လဲကျ ‘တိမ်းလဲ’ လေ၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ မြို့မှ ထွက်ကြွလာသည် ရှိသော် မြို့တံခါးဝ၌ လဲနေသော အသျှင်သာဂတကို မြင်၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သာဂတကို ယူဆောင်ခဲ့ကုန့်လော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် “ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရား”ဟု မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံပြီးကြလျှင် အသျှင်သာဂတကို ကျောင်းအရံသို့ ဆောင်ယူခဲ့၍ မြတ်စွာဘုရား ရှိတော်မူရာ အရပ်သို့ ခေါင်းပြုလျက် အိပ်စေကုန်၏။ ထိုအခါ အသျှင်သာဂတသည် ပြန်လှန်၍ မြတ်စွာဘုရား ရှိတော်မူရာ အရပ်ကို ခြေရင်းပြုလျက် အိပ်လေ၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ ရှေးအခါ၌ သာဂတသည် ငါဘုရား၌ ရိုသေခြင်း တုံ့ဝပ်ခြင်းရှိသည် မဟုတ်ပါလော”ဟု မေးတော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား ရိုသေခြင်း တုံ့ဝပ်ခြင်း ရှိသည် မှန်ပါ၏ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ သာဂတသည် ယခုအခါ ငါဘုရား၌ ရိုသေခြင်း တုံ့ဝပ်ခြင် ရှိသေး၏လောဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား ရိုသေခြင်း တုံ့ဝပ်ခြင်း မရှိတော့ပါဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ သာဂတသည် သရက်ပင်ဆိပ်၌ နေသော နဂါးနှင့်အတူ စစ်ထိုးသည် မဟုတ်ပါလောဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား ဤသို့ စစ်ထိုးသည် မှန်ပါ၏ဟု (လျှောက်ကုန်၏)။ ရဟန်းတို့ ယခုအခါ သာဂတ သည် နဂါးနှင့်အတူ စစ်ထိုးခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ပါဦးမည်လောဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား မစွမ်းနိုင်တော့ပါဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ အကြင်သေအရက်ကို သောက်၍ (မူးယစ်သောကြောင့်) အမှတ်သညာ ကင်းရာ၏ ‘မိန်းမော တွေဝေရာ၏’၊ ထိုသေအရက်ကို သောက်သင့်ပါ၏လောဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား မသောက်သင့်ပါဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ သာဂတအား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့၏ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကြောင့် သာဂတသည် သေအရက်ကို သောက်ဘိသနည်း။ ရဟန်း တို့ ဤ (သာဂတပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၂၇
။ “သေအရက်ကို သောက်ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၁-သုရာပါနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၂၈
။ သေ မည်သည် မုန့်ညက်ဖြင့်ပြုသောသေ မုန့်ဖြင့်ပြုသောသေ ထမင်းဖြင့်ပြုသောသေ တဆေး ခပ်၍ ပြုသောသေ အထူးထူးသော အရာဝတ္ထုတို့နှင့်ယှဉ်စေ၍ ပြုသော သေတည်း။အရက် မည်သည် အပွင့်ဖြင့်ပြုသောအရက် အသီးဖြင့်ပြုသောအရက် ပျားရည်ဖြင့်ပြုသောအရက် ထန်းလျက် တင်လဲဖြင့်ပြုသောအရက် အထူးထူးသော အရာဝတ္ထုတို့နှင့်ယှဉ်စေ၍ ပြုသော အရက်တည်း။
သောက်ငြားအံ့ဟူသည် အယုတ်သဖြင့် သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်သော်လည်း သောက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သေအရက်၌ သေအရက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သောက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊ သေအရက်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သောက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သေအရက်၌ သေအရက် မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိ သည် ဖြစ်၍ သောက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သေအရက်မဟုတ်သည်၌ သေအရက်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သေအရက် မဟုတ် သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သေအရက်မဟုတ်သည်၌ သေအရက်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၂၉
။ သေအရက်မဟုတ်ဘဲ သေအရက်၏ အဆင်း သေအရက်၏ အနံ့ သေအရက်၏ အရသာ ရှိသော အဖျော်ကို သောက်အံ့၊ ဟင်းချက်ရာ၌လည်းကောင်း၊ စမဲဟင်းလျာချက်ရာ၌လည်းကောင်း၊ ဆီချက့်ရာ၌လည်းကောင်း၊ သျှိသျှား (ဖန်ခါး) တင်လဲ၌လည်းကောင်း (အနံ့ကောင်းစိမ့်သောငှါ သေအရက် အနည်းငယ် ထည့်ချက်၍ စားအံ့)၊ သေအရက်မဟုတ်သော အရိဋ္ဌမည်သော (ဆေးနက်ရေ) အဖျော်ကို သောက်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ သုရာပါနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၂-အဂုင်္လိပတောဒကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၃၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီဂိုဏ်းသား ရဟန်းကို လက်ချောင်းထိုးသဖြင့် ‘ကလိထိုးသဖြင့်’ ရယ်ရွှင်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍ ထွက်သက် ဝင်သက် ပြတ်သောကြောင့် သေလေ၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို လက်ချောင်းထိုးသဖြင့် ‘ကလိထိုးသဖြင့်’ ရယ်ရွှင်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းကို လက်ချောင်းထိုးသဖြင့် ‘ကလိထိုးသဖြင့်’ ရယ်ရွှင်စေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းကို လက်ချောင်းထိုးသဖြင့် ‘ကလိထိုးသဖြင့်’ ရယ်ရွှင် စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၃၁
။ “လက်ချောင်းထိုး ‘ကလိထိုး’ ခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-အဂုင်္လိပတောဒကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၃၂
။ လက်ချောင်းထိုး မည်သည် ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ရယ်ရွှင်စေလိုသည် ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ဖြင့် သူတစ်ပါးကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လက် ချောင်းထိုးသဖြင့် ရွှင်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့် ရွှင်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ လက်ချောင်းထိုး သဖြင့် ရွှင်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ကိုယ်ဖြင့် ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊
စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထု ဖြင့် ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် စွန့်လွှတ် အပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
֍ ၃၃၃
။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ကိုယ်ဖြင့် ကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကိုယ်ဖြင့် ကိုယ်နှင့် စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်ကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် စွန့်လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊
֍ ၃၃၄
။ ရယ်ရွှင်စေလိုသော သဘောမရှိဘဲ သုံးသပ်အံ့၊ အကြောင်း ရှိ၍ သုံးသပ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။
ဒုတိယ အဂုင်္လိပတောဒကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၃-ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၃၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အစိရဝတီမြစ်ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစားကုန်၏။ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် မလ္လိကာမိဖုရားနှင့် အတူ မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်၌ စံနေ၏၊ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် အစိရဝတီမြစ်ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစားနေကုန်သော သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို မြင်၍ မလ္လိကာမိဖုရားကို “မလ္လိကာ သင်၏ ဤရဟန္တာတို့သည် ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစား၍ နေကုန်၏”ဟု ပြောဆို၏။
မင်းကြီး စင်စစ် မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို မပညတ်ရသေး၍သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏။ ထိုရဟန်းတို့က (သိက္ခာပုဒ်တော်ကို) မသိသေး၍သော်လည်း ဖြစ်ကုန်ရာ၏ဟု (ပြောဆို၏)။
ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား “ငါကလည်း မြတ်စွာဘုရားအား (တိုက်ရိုက်) မလျှောက် ထားဘဲ မြတ်စွာဘုရားကလည်း ဤရဟန်းတို့သည် ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစားကုန်၏ဟု အဘယ် နည်းဖြင့် သိတော်မူရာအံ့နည်း”ဟူ၍ အကြံဖြစ်၏။
ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို ပင့်စေပြီးလျှင် ကြီးစွာသော တင်လဲခဲကို လှူ၍ “အသျှင်ဘုရားတို့ ဤတင်လဲခဲကို မြတ်စွာဘုရားအား လှူပါကုန်လော့”ဟု (လျှောက်၏)။
သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် တင်လဲခဲကို ယူ၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် “အသျှင် ဘုရား ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤတင်လဲခဲကို လှူလိုက်ပါ၏”ဟု လျှောက်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် အဘယ်အရပ်မှာ သင်တို့ကို မြင်သနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
အသျှင်ဘုရား အစိရဝတီမြစ်ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစားနေကြစဉ် မြင်ပါ၏ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရေ၌ (မြူးထူးပျော်ပါး) ကစားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၃၆
။ “ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၃၇
။ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါးကစားခြင်း မည်သည် ဖမျက်၏ အထက် (နက်သော) ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါးကစားလိုသည် ဖြစ်၍ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့၊ ကူးသွားမူလည်း ကူးသွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၃၃၈
။ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားခြင်း၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစား၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားခြင်း၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားခြင်း၌ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဖမျက်အောက် (တိမ်သော) ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရေ၌ လှေဖြင့် ကစားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ခြေဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်သားဖြင့် သော်လည်းကောင်း၊ အိုးခြမ်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း ရေကို ပုတ်ခတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
အိုးခွက်၌ ရှိသော ရေကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆန်ပုံးရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ နို့ရည်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆိုးရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကျင်ငယ်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ ရွှံ့ရည်ကိုသော်လည်းကောင်း မြူးထူးပျော်ပါးကစားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားသည်၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစား၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရေ၌ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားသည်၌ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၃၉
။ မြူးထူးပျော်ပါး မကစားလိုသော သဘောဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ အကြောင်းကိစ္စ ရှိခဲ့သော် လည်းကောင်း ရေသို့သက်ဆင်း၍ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့၊ ကူးသွားမူလည်း ကူးသွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ တစ်ဖက်ကမ်းသို့ သွားလိုသောကြောင့် ငုပ်သော်လည်းကောင်း၊ ပေါ်သော်လည်းကောင်း၊ ကူးသွားသော်လည်းကောင်း အာပတ်မသင့်၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။တတိယ ဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၄-အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၄၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီပြည် ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်း သုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္နသည် မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို ပြုကျင့်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်ဆန္န္ဒ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို မပြုပါလင့်၊ ဤအမှုသည် ရဟန်းတို့အား မအပ်”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။ ထိုအသျှင်ဆန္နသည် မရိုသေခြင်းကို စွဲ၍ ပြုကျင့်မြဲ ပြုကျင့်သည်သာလျှင်တည်း။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဆန္နသည် မရိုသေခြင်းကို ပြုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဆန္န သင်သည် မရိုသေခြင်းကို ပြု၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မရိုသေခြင်းကို ပြုဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်း ကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၄၁
။ “မရိုသေခြင်းကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၄၂
။ မရိုသေခြင်း မည်သည် ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရိုသေခြင်း၊ တရားတော်၌ မရိုသေခြင်းဟူ၍ မရိုသေခြင်း နှစ်မျိုး ရှိ၏။ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရိုသေခြင်း မည်သည် ရဟန်းတစ်ပါးက ပညတ်တော်ဖြင့် ပြောဆိုလာသည် ရှိသော် (အပြောခံရသော ရဟန်းက) “ဤ (ပြောဆိုလာသူ) ရဟန်းသည် နှင်ထုတ်အပ်သူတည်း၊ ရှုတ်ချအပ်သူ တည်း၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သူတည်း၊ ဤ (ပြောဆိုလာသူ) ရဟန်း၏ စကားကို လိုက်နာသင့်သည် မဟုတ်”ဟု မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တရားတော်၌ မရိုသေခြင်း မည်သည် ရဟန်းတစ်ပါးက ပညတ်တော်ဖြင့် ပြောဆိုလာသည် ရှိသော် ဤတရားသည် အဘယ်သို့လျှင် ပျောက်မူလည်း ပျောက်ရာအံ့နည်း ပျက်စီးမူလည်း ပျက်စီးရာအံ့နည်း ကွယ်မူလည်း ကွယ်ရာအံ့နည်းဟုသော်လည်းကောင်း၊ ထိုပညတ်တော်ကို မကျင့်လို၍ သော်လည်းကောင်း မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၄၃
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပညတ်တော် မဟုတ်သော စကားဖြင့် ပြောဆိုလာသည် ရှိသော် “ဤစကားသည် ခေါင်းပါးခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ မဖြစ်၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်”ဟု မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သောသူသည် ပညတ်တော်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပညတ်တော်မဟုတ်သော စကား ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ပြောဆိုလာသည် ရှိသော် “ဤစကားသည် ခေါင်းပါးခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှါ မဖြစ်၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ မဖြစ်၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်”ဟု မရိုသေခြင်းကို ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သောသူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရဟန်းမဟုတ်သောသူ၌ ရဟန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၄၄
။ “ငါတို့ ဆရာများ၏ ပါဠိသင်ခြင်းသည် ဤသို့ ဖြစ်၏၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းသည် ဤသို့ ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ အနာဒရိယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၅-ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၄၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို ခြောက်လှန့်ကုန်၏၊ ခြောက်လှန့်ခံရသော ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ငိုကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါသျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုကုန်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ငါတို့ကို ခြောက်လှန့်ကုန်၏ဟု (ဆိုကုန်၏)။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့ သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို ခြောက်လှန့်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းကို ခြောက်လှန့်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းကို ခြောက်လှန့်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၄၆
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ခြောက်လှန့်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား)၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၄၇
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် အခြားသော ရဟန်းကို။
ခြောက်လှန့်ငြားအံ့ဟူသည် ရဟန်းသည် အခြားရဟန်းကို ခြောက်လှန့်လိုသည်ဖြစ်၍ အဆင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ အသံကိုသော်လည်းကောင်း၊ အနံ့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရသာကိုသော်လည်း ကောင်း၊ အတွေ့ကိုသော်လည်းကောင်း အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ကြောက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေဖုတ် ဘီလူးရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း ပြောကြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၄၈
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခြောက်လှန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ခြောက်လှန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိ သည်ဖြစ်၍ ခြောက်လှန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သူကို ခြောက်လှန့်လိုသည်ဖြစ်၍ အဆင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အသံကိုသော်လည်း ကောင်း၊ အနံ့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရသာကိုသော်လည်းကောင်း၊ အတွေ့ကိုသော်လည်းကောင်း အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ထိုသူသည် ကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေဖုတ် ဘီလူးရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း ပြောကြားအံ့၊ ထိုသူသည် ကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ မကြောက်သည်မူလည်း ဖြစ်စေ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူကို ရဟန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၄၉
။ ခြောက်လှန့်လိုသော သဘောမရှိဘဲ အဆင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အသံကိုသော်လည်း ကောင်း၊ အနံ့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရသာကိုသော်လည်းကောင်း၊ အတွေ့ကိုသော်လည်းကောင်း အနီး သို့ ဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲကိုသော် လည်းကောင်း၊ မြေဖုတ်ဘီလူးရှိသော ခရီးခဲကိုသော်လည်းကောင်း ပြောကြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဉ္စမ ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၆-ဇောတိကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၅၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဘဂ္ဂတိုင်း သံသုမာရဂိရိမြို့ သမင်စသော သားကောင်တို့ကို ဘေးမဲ့ပေးရာ ပဲစင်းငုံတော၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့သည် ဆောင်းတွင်း ၌ ကြီးမားသော အခေါင်းရှိသော သစ်တုံးတစ်ခုကို မီးမွှေး၍ လှုံကုန်၏။ ထိုသစ်ခေါင်း၌ မြွေဟောက်သည် မီးပူသောကြောင့် အပြင်သို့ ထွက်၍ ရဟန်းတို့ကို လိုက်၏။ ရဟန်းတို့သည် ထိုထိုအရပ်တို့သို့ ပြေးကြကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် မီးမွှေး၍ လှုံကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် မီးမွှေး၍ လှုံကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မီးမွှေး၍ လှုံကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (ထိုရဟန်းတို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် မီးလှုံလို၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူ လည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့)ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၅၁
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် နာဖျားကုန်၏၊ သူနာမေးသော ရဟန်းတို့သည် နာဖျားသော ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ခံ့ကျန်းပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော”ဟု မေးကုန်၏။ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည် ရှေးက မီးမွှေး၍ လှုံကုန်၏၊ ထိုမီးလှုံခြင်းဖြင့် ငါတို့အား ချမ်းသာကုန်၏၊ ယခုမူကား “မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မီးမလှုံရကုန်၊ ထို့ကြောင့် ငါတို့အား ချမ်းသာမှု မဖြစ်ဟု ဆိုကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းသည် မီးကို မွှေး၍သော်လည်းကောင်း၊ မွှေးစေ၍သော်လည်း ကောင်း လှုံစိမ့်သောငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် မနာမဖျားဘဲ မီးလှုံလို၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူလည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့)ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၅၂
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် ဆီမီးထွန်းရာ၌လည်းကောင်း၊ (သပိတ်ဖုတ်ရန်စသည်အလို့ငှါ) မီးမွှေးရာ၌လည်းကောင်း၊ မီးဇရုံးအိမ်၌လည်းကောင်း မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။"ရဟန်းတို့ ထိုသို့ သဘောရှိသော (ဆီမီးထွန်းခြင်းစသော) အကြောင်းကြောင့် မီးကို မွှေးခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ မွှေးစေခြင်းငှါလည်းကောင်း ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၅၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မနာမဖျားဘဲ မီးလှုံလို၍ ထိုသို့ သဘောရှိသော (ဆီမီးထွန်းခြင်းစသော) အကြောင်းကို ကြဉ့်၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူလည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့)ဟု မိန့်တော်မူ၏။ --၆-ဇောတိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၅၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မနာမဖျားသူ မည်သည် မီးနှင့်ကင်း၍ ချမ်းသာသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။
နာဖျားသူ မည်သည် မီးနှင့်ကင်း၍ မချမ်းသာသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။
လှုံလို၍ဟူသည် ပူနွေးစေလို၍။
မီး မည်သည် မီးကိုပင် ဆိုအပ်၏။
မွှေးငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင်မွှေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မွှေးစေငြားအံ့ဟူသည် အခြားသူကို စေခိုင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ်သာ စေခိုင်းပါလျက် အကြိမ်များစွာ မွှေးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် ထိုသို့သဘောရှိသော (ဆီမီးညှိထွန်းခြင်း စသော) အကြောင်းကို ဖယ်ထား၍။
֍ ၃၅၅
။ မနာမဖျားဘဲ မနာမဖျားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံလိုသောကြောင့် ထိုသို့သဘောရှိသော (ဆီမီးထွန်းခြင်းစသော) အကြောင်းကို ဖယ်ထား၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူလည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မနာမဖျားဘဲ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံလိုသောကြောင့် ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို ဖယ် ထား၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူလည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မနာမဖျားဘဲ နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံလိုသောကြောင့် ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်းကို ဖယ်ထား၍ မီးကို မွှေးမူလည်း မွှေးငြားအံ့၊ မွှေးစေမူလည်း မွှေးစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မီးစကို ချီမအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နာဖျားသည်ကို မနာမဖျားဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နာဖျားသည်ကို ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နာဖျားသည်ကို နာဖျား၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၅၆
။ နာဖျားသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ သူတစ်ပါး ပြုလုပ်ပေးအပ်သော မီးကို လှုံအံ့၊ အလျှံကင်းသော မီးကျီးခဲကို လှုံအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ဆီမီးထွန်းရာ၌လည်းကောင်း၊ (သပိတ်ဖုတ်ရန် စသည်အလို့ငှါ) မီးမွှေးရာ၌လည်းကောင်း၊ မီးဇရုံးအိမ်၌လည်းကောင်း ထိုသို့သဘောရှိသော အကြောင်း ကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း မီးမွှေးအံ့ မီးမွှေးစေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ်မသင့်။
ဆဋ္ဌ ဇောတိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၇-နှာနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၅၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့သည် တပေါဒါမြစ်၌ ရေချိုးကြကုန်၏။ ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် “ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးအံ့ ‘ခေါင်းဆေးမင်္ဂလာပြုအံ့"’ဟု တပေါဒါမြစ်သို့ သွား၍ “အသျှင်တို့သည် ရေချိုး၍ မပြီးကုန်သေး”ဟု တစ်ခုသော အရပ်၌ ငံ့လင့်၍ နေ၏၊ ရဟန်းတို့သည် မိုးချုပ်သည်တိုင်အောင် ရေချိုးနေကုန်၏။ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အခါမဲ့ ‘မိုးချုပ်မှ’ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုး ‘ခေါင်းဆေးမင်္ဂလာ’ ပြုပြီးလျှင် မြို့တံခါး ပိတ်ထားနှင့်သောကြောင့် မြို့၏ အပ၌ နေ၍ လိမ်းကျံ့ထားသော နံ့သာပျောင်း မပျက်သေးဘဲ နံနက်စောစော၌ပင် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးလျက် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေစဉ် မြတ်စွာဘုရားသည်-
"မင်းကြီး သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် လိမ်းကျံထားသော နံ့သာပျောင်း မပျက်သေးဘဲလျက် နံနက် စောစော၌ပင် လာသနည်း”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးအား (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေပြီးသော် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးသည် နေရာမှ ထ၍ မြတ်စွာ ဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွားလေ၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေ၍ ရဟန်းတို့ကို- “ရဟန်းတို့ မင်းကို မြင်လျက်လည်း အတိုင်းအရှည်ကို မသိဘဲ ရဟန်းများ ရေချိုးကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မင်းကို မြင်လျက်လည်း အတိုင်းအရှည်ကို မသိဘဲ ရေချိုးကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (ထိုရဟန်းတို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်'အတွင်း၌ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့)ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၅၈
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် ပူသောအခါ အိုက်သောအခါ၌ မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေမချိုးကုန်၊ ချွေးယိုစီးသော ကိုယ်ဖြင့် အိပ်သောကြောင့် သင်္ကန်းနှင့် အိပ်ရာ နေရာတို့သည် ပျက်စီးကုန်၏။ --မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ ပူသောအခါ အိုက်သော အခါဝယ် လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးစိမ့်သောငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရေချိုးရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲ၊၁ မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာ သော တစ်လ၊၂ ထိုနှစ်လခွဲတည်းဟူသော ပူသောအခါ, အိုက်သောအခါ၊ ဤကား ထိုရေချိုးရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၅၉
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် နာဖျားကုန်၏၊ သူနာမေးသော ရဟန်းတို့သည် နာဖျားသော ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ခံ့ကျန်းပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော”ဟု မေးကုန်၏။ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည် ရှေးအခါက လခွဲအတွင်း၌ ရေချိုးရကုန်၏။ ထို့ကြောင့် ငါတို့အား ချမ်းသာ၏၊ ယခုအခါ၌ကား “မြတ်စွာဘုရားသည် ရေချိုးခြင်းကို တားမြစ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေမချိုးကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် ငါတို့အား မချမ်းသာပါဟု ပြောဆိုကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ နာဖျားသော ရဟန်းအား လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဂ) “အကြင်ရဟန်းသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရေချိုးရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲ၊ မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာ သော တစ်လ၊ ထိုနှစ်လခွဲတည်းဟူသော ပူသော အခါ, အိုက်သောအခါ, နာဖျားသော အခါ၊ ဤကား ထိုရေချိုးရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၆၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် အလုပ်သစ်ကို ပြုလုပ်ပြီးနောက် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေမချိုးကြကုန်။ ထိုရဟန်းတို့သည် ချွေးယိုစီးသော ကိုယ်ဖြင့် အိပ်ကြသောကြောင့် သင်္ကန်းနှင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတို့သည် ပျက်စီးကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက် ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ အလုပ်လုပ်သောအခါ လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးခြင်းငှါ ခွင့်ပြု တော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဃ) “အကြင်ရဟန်းသည် လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရေချိုးရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲ၊ မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာ သော တစ်လ၊ ထိုနှစ်လခွဲတည်းဟူသော ပူသောအခါ, အိုက်သောအခါ, နာဖျားသော အခါ, အလုပ်လုပ်သောအခါ၊ ဤကား ထိုရေချိုးရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၆၁
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် ခရီ်းရှည်သွားပြီးနောက် မအပ်ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေမချိုးကြကုန်။ ထိုရဟန်းတို့သည် ချွေးယိုစီးသော ကိုယ်ဖြင့် အိပ်ကြသောကြောင့် သင်္ကန်းနှင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတို့သည် ပျက်စီးကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက် ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ ခရီးရှည်သွားသော အခါဝယ် လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ --ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(င) “အကြင်ရဟန်းသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရေချိုးရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲ မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာ သော တစ်လ ထိုနှစ်လခွဲ တည်းဟူသော ပူသောအခါ, အိုက်သောအခါ, နာဖျားသော အခါ, အလုပ်လုပ်သောအခါ, ခရီးရှည် သွားသောအခါ၊ ဤကား ထိုရေချိုးရာ၌ အချိန်အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၃၆၂
။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် လွင်ပြင်၌ သင်္ကန်းချုပ်ကုန်သည် ရှိသော် မြူနှင့်တကွ သော လေဖြင့် ပြွမ်းကုန်၏။ မိုးသည်လည်း အနည်းငယ် အနည်းငယ် စွတ်၏။ ရဟန်းတို့သည် မအပ်ဟု တွေးတောမှု သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေမချိုးကြကုန်။ စွတ်စိုသော ကိုယ်ဖြင့် အိပ်ကြသောကြောင့် သင်္ကန်းနှင့် ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတို့သည် ပျက်စီးကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက် ကြကုန်၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ လေပြင်းထ၍ မိုးကျသော အခါဝယ် လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌့ရေချိုး ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၆၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ လခွဲ ‘တစ်ဆယ့်ငါးရက်’ အတွင်း၌ ရေချိုးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရေချိုးရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အချိန်အခါတည်း၊ နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲ၊ မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာသော တစ်လ၊ ထိုနှစ်လခွဲတည်းဟူသော ပူသောအခါ, အိုက်သောအခါ, နာဖျားသောအခါ, အလုပ်လုပ်သော အခါ, ခရီးရှည်သွားသောအခါ, လေပြင်းထ၍ မိုးကျသောအခါ၊ ဤကား ထိုရေချိုးရာ၌ အချိန် အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-နှာနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၆၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
လခွဲအတွင်း၌ဟူသည် လဝက်အောက် ယုတ်လျော့သည်၌။
ရေချိုးငြားအံ့ဟူသည် ကသယ်မှုန့်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မြေညက်ဖြင့်လည်းကောင်း ရေချိုးအံ့၊ လုံ့လ ပြုတိုင်း လုံ့လပြုတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရေချိုးပြီးသည်၏ အဆုံး၌ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အချိန်အခါကို ကြဉ်၍ဟူသည် အချိန်အခါကို ဖယ်ထား၍။
ပူသောအခါ မည်သည် နွေလတို့၏ ကြွင်းသော တစ်လခွဲတည်း။
အိုက်သောအခါ မည်သည် မိုးဥတု၏ ရှေးဦးစွာ တစ်လတည်း၊ ထိုနှစ်လခွဲတို့သည် “ပူသောအခါ, အိုက်သောအခါ မည်၏”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရေချိုးအပ်၏။
နာဖျားသောအခါ မည်သည် အကြင်ရဟန်းအား ရေချိုးခြင်းနှင့် ကင်း၍ ချမ်းသာမှု မဖြစ်အံ့၊ “နာဖျားသောအခါ”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရေချိုးအပ်၏။
အလုပ်လုပ်သောအခါ မည်သည် အယုတ်သဖြင့် ပရိဝုဏ်ကိုသော်လည်း တံမြက်လှည်းအံ့၊ “အလုပ် လုပ်သောအခါ”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရေချိုးအပ်၏။
ခရီးရှည်သွားသောအခါ မည်သည် ယူဇနာဝက် ခရီးသွားအံ့ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရေချိုးအပ်၏၊ သွားဆဲ သွားပြီးသော ရဟန်းသည် ရေချိုးအပ်၏။
လေပြင်းထ၍ မိုးကျသောအခါ မည်သည် ရဟန်းတို့သည် မြူနှင့်တကွသော လေဖြင့် ပြွမ်းကုန်အံ့ နှစ်ခုသုံးခုသော မိုးရေပေါက်တို့သည် ကိုယ်၌ ကျကုန်အံ့၊ “လေပြင်းထ၍ မိုးကျသောအခါ”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ရေချိုးအပ်၏။
֍ ၃၆၅
။ လဝက်အောက် ယုတ်လျော့သည်၌ လဝက်အောက် ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အခါကို ဖယ်ထားလျက် ရေချိုးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လဝက်အောက် ယုတ်လျော့သည်၌ ယုံမှား ရှိသည် ဖြစ်၍ အခါကို ဖယ်ထားလျက် ရေချိုးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လဝက်အောက် ယုတ်လျော့ သည်၌ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အခါကို ဖယ်ထားလျက် ရေချိုးအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။လဝက်ထက် ပိုလွန်သည်၌ ယုတ်လျော့၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ လဝက်ထက် ပိုလွန်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ လဝက်ထက် ပိုလွန်သည်၌ ပိုလွန်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၆၆
။ အချိန်အခါ၌ ရေချိုးအံ့၊ လဝက်၌ ရေချိုးအံ့၊ လဝက်လွန်မှ ရေချိုးအံ့၊ မြစ်ကမ်းတစ်ဖက်သို့ သွားသောကြောင့် ရေချိုးအံ့၊ အလုံးစုံသော ပစ္စန္တရစ် ဇနပုဒ်တို့၌ ရေချိုးအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ဘေးရန်တို့ ကြောင့် ရေချိုးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်းအာပတ် မသင့်။သတ္တမ နှာနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ တစ်လခွဲ = ကဆုန်လကွယ်နေ့မှ ဝါဆိုလပြည့်နေ့အထိ။
၂။ တစ်လ = ဝါဆိုလပြည့်ကျော်တစ်ရက်မှ ဝါခေါင်လပြည့်နေ့အထိ။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၈-ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၆၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်လည်းကောင်း သာကေတမြို့မှ သာဝတ္ထိပြည်သို့ ခရီးရှည် သွားကြကုန်၏။ ခရီးအကြား၌ ခိုးသူတို့သည် ထွက်၍ ထိုရဟန်းနှင့် ပရိဗိုဇ်တို့ကို လုယက်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိပြည်မှ မင်းမှုထမ်းတို့သည် ထွက်လာ၍ ထိုခိုးသူတို့ကို ပစ္စည်းနှင့်တကွ ဖမ်းယူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့အထံသို့ “အသျှင်တို့သည် ကြွလာ ကုန်လော့၊ မိမိ မိမိတို့၏ သင်္ကန်းကို မှတ်သား၍ (မမှားအောင် ရွေးချယ်၍်) ယူကြကုန်လော့”ဟု တမန် ကို စေလွှတ်လိုက်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည်ကား (ရွေးချယ်ဖို့ရန်) ကောင်းစွာ မမှတ်မိကုန်။ထိုသူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်တို့သည် မိမိ မိမိတို့၏ သင်္ကန်းတို့ကို မသိကုန်ကြ ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေ၍ ရဟန်းတို့အား ထိုအမှုနှင့် လျောက်ပတ်သော ထိုအမှုနှင့်လျော်သော တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို -
"ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာတော်၏ ကောင်းပါပြီဟု ဝန်ခံကျင့်သုံးရန် သံဃာတော်များ ချမ်းသာစေရန်။ပ။ သူတော်ကောင်းတရား ‘သာသနာသုံးရပ်’ တည်တံ့ရန် ဝိနည်း ‘စည်းမျဉ်းဥပဒေ’ ကို ချီးမြှောက်ရန်ဟူသော အကျိုးထူးဆယ်ပါးတို့ကို အစွဲပြု၍ ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော် မူမည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၆၈
။ “သင်္ကန်းအသစ်ကို ရသော ရဟန်းသည် ညိုသော အဆင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ ညွန်အဆင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ မည်းနက်သော အဆင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ (ဤ) အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းသုံးမျိုးတို့တွင် တစ်ခုခုသော အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းကို ယူအပ်၏၊ အကယ်၍ ရဟန်းသည် အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းသုံးမျိုးတို့တွင် တစ်ခုခုသော အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းကို မယူမူ၍ သင်္ကန်းအသစ်ကို ဝတ်ရုံသုံးဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၆၉
။ အသစ်ဟူသည် ကပ္ပဗိန္ဒု မထိုးရသေးသော သင်္ကန်းကို ဆို၏။သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်း သုံးမျိုးတို့တွင် တစ်ခုခုသော အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းကို ယူအပ်၏ဟူသည် အယုတ်သဖြင့် သမန်းမြက်ဖျားမျှဖြင့်သော်လည်း (အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းကို) ယူအပ်၏။
ညိုသောအဆင်း မည်သည် ကြေးညိုအဆင်း သစ်ရွက်ညိုအဆင်းဟူ၍ ညိုသော အဆင်း နှစ်မျိုး ရှိ၏။
ညွန်အဆင်း မည်သည် ရေနှင့်ရောသော ညွန်ကို ဆို၏။
မည်းနက်သော အဆင်း မည်သည် အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ခု အမည်းအရွှေရောသော အဆင်းတည်း။
အကယ်၍ ရဟန်းသည် အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းသုံးမျိုးတို့တွင် တစ်ခုခုသော အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းကို မယူမူ၍ဟူသည် အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းသုံးမျိုးတို့တွင် တစ်ခုခုသော အဆင်းပျက် အောင်ပြုခြင်းကို အယုတ်သဖြင့် သမန်းမြက်ဖျားမျှဖြင့်သော်လည်း (အဆင်းပျက်အောင်ပြုခြင်းကို) မယူမူ၍ သင်္ကန်းအသစ်ကို ဝတ်ရုံသုံးဆောင်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၇၀
။ မယူအပ်သေးသည်၌ မယူအပ်သေး ‘ကပ္ပဗိန္ဒု၁ မထိုးအပ်သေးသည်၌ မထိုးအပ်သေး’ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မယူအပ်သေးသည်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မယူအပ်သေးသည်၌ ယူအပ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးဆောင် အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ယူအပ်ပြီးသည်၌ မယူအပ်သေး ‘ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအပ်ပြီးသည်၌ မထိုးအပ်သေး’ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ယူအပ်ပြီးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ယူအပ်ပြီးသည်၌ ယူအပ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၁
။ ယူပြီး၍ ‘ကပ္ပဗိန္ဒုထိုး၍’ သုံးဆောင်အံ့၊ ကပ္ပဗိန္ဒုသည် ပျက်အံ့၊ ကပ္ပဗိန္ဒုထိုးရာ အရပ်သည် ဆွေးမြေ့အံ့၊ ကပ္ပဗိန္ဒုထိုးပြီးသော သင်္ကန်းနှင့် ကပ္ပဗိန္ဒုမထိုးသေးသော သင်္ကန်းကို စပ်၍ ချုပ်အံ့၊ အပေါ်လွှာ၌လည်းကောင်း၊ အလျားအနားပတ်၌လည်းကောင်း၊ အနံအနားပတ်၌လည်းကောင်း ကပ္ပဗိန္ဒု ထိုးအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ အပ်စပ်အောင်ပြုသော အမှတ်အသား အပြောက်။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၉-ဝိကပ္ပနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၇၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အစ်ကို၏ အတူနေတပည့်ဖြစ်သော ရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍ ‘မိမိဥစ္စာအဖြစ်မှ ကင်းအောင် ပြုလုပ်ပြီး၍'ပစ္စုဒ္ဓိုရ် ‘တစ်ဖန်ဆောက်နှင်းခြင်း’ မပြုဘဲ သုံးဆောင်၏။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား- “ငါ့သျှင်တို့ ဤသာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အကျွန်ုပ်အား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဘဲ သုံးဆောင်၏”ဟု ပြောကြား၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရဟန်း အား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဘဲ သုံးဆောင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥပနန္ဒ သင်သည် ရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြု၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဘဲ သုံးဆောင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားသင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုဘဲ သုံးဆောင်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၇၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ ရဟန်း မိန်းမအားလည်းကောင်း၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း၊ သာမဏေအား လည်းကောင်း၊ သာမဏေမအားလည်းကောင်း သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍ ‘မိမိဥစ္စာ အဖြစ်မှ ကင်းအောင် ပြုလုပ်ပြီး၍’ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဘဲ ‘တစ်ဖန် ဆောက်နှင်းခြင်း’ မပြုဘဲ သုံးဆောင်အံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉- ဝိကပ္ပနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၇၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းအားဟူသည် တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။
ရဟန်းမိန်းမ မည်သည် (ရဟန်းယောက်ျား ရဟန်းမိန်းမဟူသော) နှစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော မိန်းမတည်း။
သိက္ခမာန် မည်သည် နှစ်နှစ်ပတ်လုံး သိက္ခာပုဒ်ခြောက်ပါးကို ကျင့်ပြီးသော မိန်းမတည်း။ သာမဏေ မည်သည် သိက္ခာပုဒ်ဆယ်ပါး၁ ရှိသောသူတည်း။
သာမဏေမ မည်သည် သိက္ခာပုဒ်ဆယ်ပါးရှိသော သူမတည်း။
ကိုယ်တိုင်ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ဝိကပ္ပနာပြုပြီး၍။
သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် အယုတ်ဆုံး ဝိကပ္ပနာလောက်သော တစ်ထည် ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
ဝိကပ္ပနာ မည်သည် မျက်မှောက် ဝိကပ္ပနာ၊ မျက်ကွယ် ဝိကပ္ပနာ ပြုခြင်းဟူ၍ ဝိကပ္ပနာနှစ်မျိုး ရှိ၏။
မျက်မှောက် ဝိကပ္ပနာပြုခြင်း မည်သည် ဤသင်္ကန်းကို သင့်အား ဝိကပ္ပနာပြု၏၊ သို့မဟုတ် ဤမည်သော ရဟန်းအား ဝိကပ္ပနာပြု၏ဟု ပြုခြင်းတည်း။
မျက်ကွယ် ဝိကပ္ပနာပြုခြင်း မည်သည် ဤသင်္ကန်းကို ဝိကပ္ပနာပြုခြင်းငှါ သင့်အား ပေးပါ၏၊ဟု ဆိုရမည်။
ထို (သင်္ကန်းလက်ခံသူ) ရဟန်းက “သင်၏ အကျွမ်းဝင်သော မိတ်ဆွေ၊ သို့မဟုတ် မြင်ဖူးကာ မျှသော မိတ်ဆွေသည် အဘယ်သူနည်း”ဟု မေးရမည်။
ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းသည် (အကျွန်ုပ်၏) အကျွမ်းဝင်သော မိတ်ဆွေ၊ သို့မဟုတ် မြင်ဖူး ကာမျှသော မိတ်ဆွေတည်းဟု ဆိုရမည်။
ထို (သင်္ကန်းလက်ခံသူ) ရဟန်းက “အကျွန်ုပ်သည် ထို (သင်ပြောသော) ရဟန်းတို့အား ပေးပါ၏ဟု (ဆို၍ တစ်ဖန်) ထိုသူတို့၏ ဥစ္စာကို သုံးဆောင်မူလည်း သုံးဆောင်လော့၊ စွန့်မူလည်း စွန့်လော့၊ အကြောင်းအားလျော်စွာ ပြုမူလည်း ပြုလော့”ဟု ဆိုရမည်။
ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုခြင်း မည်သည် ထိုရဟန်းအားလည်း မပေး၊ ထိုရဟန်းနှင့်လည်း အကျွမ်းမဝင်ဘဲ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၇၅
။ ပစ္စဒ္ဓိုရ်မပြုရာ၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုရာ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုရာ၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြု၏့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊အဓိဋ္ဌာန်တင်သော်လည်းကောင်း၊ စွန့်သော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုပြီး သည်၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်မပြုဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုပြီးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုပြီးသည်၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြု၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၆
။ ထို (သင်္ကန်းလက်ခံသော ဝိနည်းဓိုရ်) ရဟန်းကသော်လည်း ပေးအံ့၊ ထိုရဟန်းနှင့်သော်လည်း အကျွမ်းဝင်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ဝိကပ္ပနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဆယ်ပါးဆိုသော်လည်း လိင် ဒဏ် သေခိယစသည်လာသော ကျင့်ဝတ်များစွာ ရှိသေး၏။
--၆-သုရာပါနဝဂ်
၁၀-စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၇၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းစသော ပရိက္ခရာ ‘အသုံးအဆောင်’ တို့ကို မသိမ်းဆည်းကုန်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့၏ သပိတ် သင်္ကန်းတို့ကို ဝှက်ထားကုန်၏။သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ အကျွန်ုပ်တို့၏ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို ပေးကုန်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရယ်ကုန်၏၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ငိုကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု မေးကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အကျွန်ုပ်တို့၏ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို ဝှက်ထားကုန်၏ဟု ဖြေဆိုကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့၏ သပိတ် သင်္ကန်းတို့ကို ဝှက်ထားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းတို့၏ သပိတ်သင်္ကန်းကို ဝှက်ထားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့၏ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို ဝှက်ထားကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း”။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၇၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ သပိတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ နိသီဒိုင်အခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အပ်ကျည် ‘အပ်ဘူး'ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခါးပန်းကြိုးကိုသော်လည်းကောင်း ဝှက်မူလည်း ဝှက်ထားငြားအံ့၊ ဝှက်ထားစေ မူလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရယ်မြူး လိုသည်ဖြစ်၍လည်း ဝှက်ထားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၇၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်သည်။
ရဟန်း၏ဟူသည် တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။
သပိတ် မည်သည် သံသပိတ်၊ မြေသပိတ်ဟူ၍ သပိတ်နှစ်မျိုးရှိ၏။
သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် အယုတ်ဆုံး ဝိကပ္ပနာလောက်သော တစ်ထည် ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
နိသီဒိုင်အခင်း မည်သည် အမြိတ်အဆာရှိသော အခင်းကို ဆို၏။
အပ်ကျည် မည်သည် အပ်ရှိသော အပ်ကျည်၊ အပ် မရှိသော အပ်ကျည်တည်း။
ခါးပန်းကြိုး မည်သည် ပုဆိုးဖြင့် ပြုအပ်သော ခါးပန်းကြိုးပြား၊ ဝက်အူခါးပန်းကြိုးလုံးဟူ၍ ခါးပန်းကြိုး နှစ်မျိုးရှိ၏။
ဝှက်ထားငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ဝှက်ထားငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊
ဝှက်ထားစေငြားအံ့ဟူသည် သူတစ်ပါးကို စေခိုင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ တစ်ကြိမ်သာ စေခိုင်းပါလျက် အကြိမ်များစွာ ဝှက်ထားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အယုတ်သဖြင့် ရယ်မြူးလိုသည် ဖြစ်၍လည်းဟူသည် မြူးတူးပျော်ပါး ကစားလို၍။
֍ ၃၈၀
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သပိတ်သင်္ကန်း နိသီဒိုင်အခင်း အပ်ကျည် ခါးပန်းကြိုး (တစ်ခုခု) ကို အယုတ်သဖြင့် ရယ်မြူးလိုသည်ဖြစ်၍သော်လည်း ဝှက်ထားမူလည်း ဝှက်ထားအံ့၊ ဝှက်ထားစေမူလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်း၌ ယုံမှားသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သပိတ်သင်္ကန်း နိသီဒိုင်အခင်း အပ်ကျည် ခါးပန်းကြိုး (တစ်ခုခု) ကို ရယ်မြူးလိုသည်ဖြစ်၍သော်လည်း ဝှက်ထားမူလည်း ဝှက်ထားအံ့၊ ဝှက်ထားစေမူလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အခြားသော ပရိက္ခရာ ‘အသုံးအဆောင်'ကို အယုတ်သဖြင့် ရယ်မြူးလိုသည်ဖြစ်၍သော်လည်း ဝှက် ထားမူလည်း ဝှက်ထားအံ့၊ ဝှက်ထားစေမူလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူ၏ သပိတ်ကိုဖြစ်စေ၊ သင်္ကန်းကိုဖြစ်စေ၊ အခြားပရိက္ခရာကိုဖြစ်စေ အယုတ်သဖြင့် ရယ်မြူးလိုသည်ဖြစ်၍သော်လည်း ဝှက်ထားမူလည်း ဝှက်ထားအံ့၊ ဝှက်ထားစေမူလည်း ဝှက်ထားစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၈၁
။ ရယ်မြူးလိုသော သဘောမရှိဘဲ သိမ်းဆည်းထားအံ့၊ မကောင်းသဖြင့် ထားသည်ကို သိမ်းဆည်းထားအံ့၊ “တရားဟောပြီးမှ ပေးအံ့”ဟု နှလုံးပိုက်၍ သိမ်းဆည်းထားအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒသမ စီဝရအပနိဓာနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
ဆဋ္ဌ သုရာပါနဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုသုရာပါနဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
သုရာပါနသိက္ခာပုဒ်၊ အဂုင်္လိပတောဒကသိက္ခာပုဒ်၊ ဥဒကဟသဓမ္မသိက္ခာပုဒ်၊ အနာ ဒရိယသိက္ခာပုဒ်၊ ဘိံသာပနသိက္ခာပုဒ်၊ ဇောတိသမာဒဟနသိက္ခာပုဒ်၊ နှာနသိက္ခာပုဒ်၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏ သိက္ခာပုဒ်၊ အပနိဓာနသိက္ခာပုဒ်နှင့် ကိုယ်တိုင်ဝိကပ္ပနာပြု၍ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုဘဲ သုံးဆောင်သော သိက္ခာပုဒ်။ ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၁-သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၈၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ လေးသမားဖြစ်ခဲ့ဖူးသော အသျှင်ဥဒါယီသည် ကျီးတို့ကို မနှစ်သက်သောကြောင့် ပစ်၍ ပစ်၍ ခေါင်းကို ဖြတ်ပြီးလျှင် တံစို့၌ အစဉ်အတိုင်း ထိုးသီ၍ ထား၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင် ဤကျီးတို့ကို အဘယ်သူသည် သတ်ဖြတ်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ငါသတ်သည်၊ ဤကျီးတို့ကို ငါမနှစ်သက်ဟု ဆို၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ သတ္တဝါကို သတ်ဖြတ်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဥဒါယီ သင်သည် သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ သတ္တဝါကို သတ်ဖြတ်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ သတ္တဝါကို သတ်ဖြတ်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေး သော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၈၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ သတ္တဝါကို သတ်ဖြတ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၈၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သေစေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် သိလျက် ကောင်းစွာ သိလျက် စေ့ဆော်၍ လွှမ်းမိုး ၍ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
သတ္တဝါ မည်သည် တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော သတ္တဝါကို ဆို၏။
သတ်ဖြတ်ငြားအံ့ဟူသည် ဇီဝိတိန္ဒြေ ‘အသက်'ကို ဖြတ်အံ့၊ ကင်းစေအံ့၊ အစဉ်ကို ပျက်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၈၅
။ သတ္တဝါ၌ သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သတ်ဖြတ်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သတ္တဝါ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သတ္တဝါ၌ သတ္တဝါမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။သတ္တဝါမဟုတ်သည်၌ သတ္တဝါဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သတ္တဝါမဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သတ္တဝါမဟုတ်သည်၌ သတ္တဝါ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၃၈၆
။ သေစေလိုသော စေတနာမရှိသော ရဟန်း၊ သတိမထားမိသော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း၊ သေစေလိုသော သဘောမရှိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့ အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၂-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၈၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို သုံးဆောင်ကုန်၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို သုံးဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို အဘယ့်ကြောင့် သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၈၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် ပိုးရှိသော ရေကို သုံးဆောင်ငြား အံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၈၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ အခြားသော သူတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြော ကြားကုန်၏။
ပိုးရှိ၏ဟု သိလျက် သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် သေကုန်လတ္တံ့ဟု သိလျက် သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၉၀
။ ပိုးရှိသော ရေကို ပိုးရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပိုးရှိသော ရေ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပိုးရှိသော ရေ၌ ပိုးမရှိဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ပိုးမရှိသော ရေ၌ ပိုးရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပိုးမရှိသော ရေ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပိုးမရှိသော ရေ၌ ပိုးမရှိဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၉၁
။ ပိုးရှိ၏ဟု မသိ၍သော်လည်းကောင်း၊ ပိုးမရှိဟု သိ၍သော်လည်းကောင်း၊ သုံးဆောင်ခြင်း ကြောင့် သေလိမ့်မည်မဟုတ်ဟု သိ၍သော်လည်းကောင်း သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ သပ္ပါဏကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၃-ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၉၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် တရားအားလျော်စွာ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ “ကံကို မပြုရသေး၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုထားသော ကံတည်း၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ပြုထိုက်၏၊ မငြိမ်းစေရသေး၊ မကောင်းသဖြင့် ငြိမ်းထားသော ကံတည်း၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ငြိမ်းစေထိုက်၏”ဟု လှုံ့ဆော်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် တရားအား လျော်စွာ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ လှုံ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် တရားအားလျော်စွာ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ လှုံ့ဆော်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် သိလျက် တရားအားလျော်စွာ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ လှုံ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၉၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် တရားအားလျော်စွာ ငြိမ်းလေပြီးသော အဓိကရုဏ်းကို တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်း အား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၉၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏။ ထိုရဟန်းကမူလည်း ပြောကြား၏။
တရားအားလျော်စွာ မည်သည်ဟုတ်မှန်သော တရားသဘောဖြင့်, ဝိနည်းဖြင့်, မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော် (ဉတ်ကမ္မဝါစာ) ဖြင့် ပြုလုပ်ထား၏၊ ဤသို့ ပြုလုပ်ခြင်းသည် တရားအားလျော်သည် မည်၏။
အဓိကရုဏ်း မည်သည် ငြင်းခုံမှု ‘ဝိဝါဒ'အဓိကရုဏ်း၊ စွပ်စွဲမှု ‘အနုဝါဒ'အဓိကရုဏ်း၊ အာပတ် ခုနစ်ဖုံဟူသော ‘အာပတ္တိ'အဓိကရုဏ်း၊ ကံပြုမှု ‘ကိစ္စ'အဓိကရုဏ်းဟူ၍ အဓိကရုဏ်းလေးမျိုး ရှိ၏။
တစ်ဖန် ကံဖြစ်စေခြင်းငှါ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့ဟူသည် “ကံကို မပြုရသေး၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုထား သော ကံတည်း၊ ကံကို တစ်ဖန် ပြန်၍ ပြုထိုက်၏၊ မငြိမ်းစေရသေး၊ မကောင်းသဖြင့် ငြိမ်းစေထားသော ကံတည်း၊ တစ်ဖန် ပြန်၍ ငြိမ်းစေထိုက်၏”ဟု လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၉၅
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၉၆
။ “မဟုတ်မမှန်သော သဘောဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဝဂ် ‘တစ်သိမ်တည်း၌ တစ်စုစီ’ ဖြစ်သဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း ကံပြု၏”ဟု သိ၍ လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။တတိယ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၄-ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၉၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် စေတနာ ထင်ရှားရှိသော သုက်လွှတ်ခြင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်သောကြောင့် အစ်ကို၏ အတူနေတပည့်ဖြစ် သော ရဟန်းအား “ငါ့သျှင် ငါသည် စေတနာထင်ရှားရှိသော သုက်လွှတ်ခြင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းအား မပြောပါလင့်”ဟု ပြောကြား၏။ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် စေတနာထင်ရှားရှိသော သုက်လွှတ်ခြင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်သောကြောင့် သံဃာတော်အား ထိုအာပတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ပရိဝါသ်ကို တောင်း၏၊ သံဃာတော် သည် ထိုရဟန်းအား ထိုအာပတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ပရိဝါသ်ကို ပေး၏၊ ထိုရဟန်းသည် ပရိဝါသ်နေသည် ရှိသော် ထိုရဟန်းကို တွေ့မြင်၍ “ငါ့သျှင် အကျွန်ုပ်သည် စေတနာထင်ရှားရှိသော သုက်လွှတ်ခြင်း သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်သောကြောင့် သံဃာတော်အား ထိုအာပတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ပရိဝါသ်ကို တောင်း၏၊ သံဃာတော်သည် ထိုအကျွန်ုပ်အား ထိုအာပတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ပရိဝါသ်ကို ပေး၏၊ ထိုငါသည်လည်း ပရိဝါသ်နေ၏၊ ငါ့သျှင် အကျွန်ုပ်သည် ပရိဝါသ်ကို ကြားပါ၏၊ အကျွန်ုပ်ကို ပရိဝါသ်ကြားသောသူဟူ၍ အသျှင်သည် မှတ်တော်မူပါလော့”ဟု ဆို၏။
ငါ့သျှင် အသို့ပါနည်း အကြင် အခြားသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဤသံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဤသို့ပင် ပြုရသလောဟု မေး၏၊ “ငါ့သျှင် ဤသို့ပင် ပြုရ၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ငါ့သျှင် သာကီဝင်မင်းသား ဤအသျှင်ဥပနန္ဒသည် စေတနာထင်ရှားရှိသော သုက်လွှတ်ခြင်း သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်သောကြောင့် ထိုအသျှင်ဥပနန္ဒသည် အကျွန်ုပ်အား “တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူကိုမျှ မပြောပါလင့်”ဟု ပြောကြား၏ဟူ၍ ဆို၏။
"ငါ့သျှင် အသို့နည်း၊ သင်သည် ဖုံးလွှမ်းထားလေသလော”ဟု မေး၏၊ ငါ့သျှင် ဖုံးလွှမ်းထားသည် မှန်၏ဟု ဆို၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို သိလျက် ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို သိလျက် ဖုံးလွှမ်းထား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် သိလျက် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဖုံးလွှမ်းဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၉၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် ရဟန်း၏ ရုန့်ရင်းသော သံဃာဒိသိသ် အာပတ်ကို ဖုံးလွှမ်းငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၉၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်း၏ဟူသည် တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏။ ထိုရဟန်းကမူလည်း ပြောကြား၏။
ရုန့်ရင်းသော အာပတ် မည်သည် ပါရာဇိကအာပတ် လေးပါး၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် တစ်ဆယ့် သုံးပါးတို့တည်း။
ဖုံးလွှမ်းငြားအံ့ဟူသည် “ဤရဟန်းကို (သူတစ်ပါးတို့က) သိလျှင် စောဒနာကုန်လတ္တံ့၊ အောက်မေ့စေ ကုန်လတ္တံ့၊ ဆဲရေးကုန်လတ္တံ့၊ ရှုတ်ချကုန်လတ္တံ့၊ မျက်နှာမလှ ဖြစ်စေကုန်လတ္တံ့၊ (ငါ) မပြောကြားတော့အံ့”ဟု ဝန်ချကာမျှနှင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၀၀
။ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ဖုံးလွှမ်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၏ ရုန့်ရင်း သည်လည်း ဖြစ်သော မရုန့်ရင်းသည်လည်းဖြစ်သော လွန်ကျူး၍ ကျင့်ခြင်းကို ဖုံးလွှမ်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မရုန့်ရင်း သော အာပတ်၌ ယုံမှားရှိအံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်၌ မရုန့်ရင်းသော အာပတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၀၁
။ “သံဃာတော်၏ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်း ငြင်းခုံခြင်း ဆန့်ကျင်သော စကားကို ယူခြင်း ဆန့်ကျင် သော စကားကို ဆိုခြင်းသည် ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု အောက်မေ့၍ မပြောကြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။"သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ သံဃာ၏ အရေး ‘အက်ကြောင်း’ သော်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု နှလုံးပိုက်၍ မပြောကြားအံ့၊ “ဤရဟန်းသည် ခက်ထန်၏၊ ကြမ်းတမ်း၏၊ အသက်၏ အန္တရာယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ သာသနာတော်၏ အန္တရာယ်ကိုသော်လည်းကောင်း ပြုလတ္တံ့ဟု” (နှလုံးသွင်း၍) မပြောကြားအံ့၊ လျောက်ပတ်သော အခြားရဟန်းတို့ကို မမြင်သောကြောင့် မပြောကြားအံ့၊ ဖုံးလွှမ်းရန် အလိုမရှိဘဲ မပြောကြားအံ့၊ “မိမိအမှုဖြင့် ထင်ရှားလတ္တံ့”ဟု (အောက်မေ့၍) မပြောကြားအံ့။ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
စတုတ္ထ ဒုဋ္ဌုလ္လသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၅-ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၀၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ (ဆယ့်ခုနစ်ယောက်အစု ရှိသောကြောင့်) သတ္တရသဝဂ္ဂီအမည်ရှိသော သူငယ်တို့သည် အပေါင်းအသင်း မိတ်ဆွေ ဖြစ်ကုန်၏။ ထို သူငယ်တို့တွင် ဥပါလိအမည်ရှိသော သူငယ်သည် အကြီးအမှူးဖြစ်၏။ထိုအခါ ဥပါလိသူငယ်၏ အမိအဖတို့အား
"ဥပါလိသည် ငါတို့ သေလွန်သောအခါ၌ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့် ချမ်းသာစွာ အသက်ရှည်၍့မပင်မပန်းဘဲလည်း ရှိရာအံ့နည်း”ဟု အကြံဖြစ်၏။ ထို့နောက် ဥပါလိ၏ အမိအဖတို့အား
"ဥပါလိသည် စာရေးအတတ်ကို သင်သည် ရှိသော် ငါတို့သေလွန်သောအခါ ချမ်းသာစွာ အသက်ရှည်ရာ၏၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ”ဟု အကြံဖြစ်၏။ ထို့နောက် ဥပါလိ၏ အမိအဖတို့အား
"ဥပါလိသည် စာရေးအတတ်ကို သင်ငြားအံ့ လက်ချောင်းတို့သည် နာကျင်ကုန်လတ္တံ့၊ ဥပါလိသည် ဂဏန်းအတတ်ကို သင်မှသာလျှင် ငါတို့သေလွန်သောအခါ ချမ်းသာစွာ အသက်ရှည် ရာ၏၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ”ဟု အကြံဖြစ်ပြန်၏။ ထို့နောက် ဥပါလိ၏ အမိအဖတို့အား
"ဥပါလိသည် ဂဏန်းအတတ်ကို သင်ငြားအံ့ ရင်ပတ်အောင့် (ဆင်းရဲ) ရာ၏၊ ဥပါလိသည် ငွေစာရင်းအတတ်ကို သင်မှသာလျှင် ငါတို့သေလွန်သောအခါ ချမ်းသာစွာ အသက်ရှည်ရာ၏၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ”ဟု အကြံဖြစ်ပြန်၏။ ထို့နောက် ဥပါလိ၏ အမိအဖတို့အား
"ဥပါလိသည် ငွေစာရင်းအတတ်ကို သင်သည် ရှိသော် မျက်စိကျိန်းစပ်ရာ၏၊ ဤသာကီဝင် မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ချမ်းသာသော အလေ့ရှိကုန်၏၊ ချမ်းသာ သော အကျင့်ရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော စားဖွယ်တို့ကို စား၍ လေမိုးလုံသော အိပ်ရာနေရာတို့၌ သာလျှင် အိပ်ရကုန်၏၊ ဥပါလိသည် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း တို့၏ အထံ၌ ရဟန်းပြုမှသာလျှင် ငါတို့ သေလွန်သောအခါ ချမ်းသာစွာ အသက်ရှည်ရာ၏၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ”ဟု အကြံဖြစ်ပြန်၏။
ဥပါလိသူငယ်သည် အမိအဖတို့၏ ကြံစည် ပြောဆိုခြင်းကို ကြားလေ၏။ ထိုအခါ ဥပါလိသူငယ်သည် အပေါင်းအဖော်သူငယ်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုသူငယ်တို့ကို “အချင်းတို့ လာကုန်လော့ ငါတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ ရဟန်းပြုကြကုန်အံ့”ဟု ဆို၏၊ အမောင် သင်ရဟန်းပြုလျှင် အကျွန်ုပ်တို့လည်း ရဟန်းပြုပါကုန်အံ့ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုသူငယ်တို့သည် အမိအဖအသီးသီးတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ခြင်းငှါ အကျွန်ုပ်တို့ကို ခွင့်လွှတ်ပါကုန်လော့”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုသူငယ်တို့၏ အမိအဖတို့သည် “ဤသူငယ်အားလုံးတို့သည် တူမျှသော ဆန္ဒရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော အလိုရှိကုန်၏”ဟု ခွင့်ပြုကုန်၏။ ထိုသူငယ်တို့သည် ရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှင်အဖြစ်ကို တောင်းကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ထိုသူငယ်တို့ကို ရှင်လည်း ပြုပေးကုန်၏၊ ရဟန်းလည်း ခံပေးကုန်၏။
--ထိုသူငယ်တို့သည် ညဉ့်၏ မိုးသောက်ယံအခါ၌ စောစောထ၍ “ယာဂုကို ပေးကုန်လော့၊ ထမင်းကို ပေးကုန်လော့၊ ခဲဖွယ်ကို ပေးကုန်လော့”ဟု ငိုကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ မိုးလင်းရုံမျှ ငံ့လင့်ကုန်ဦးလော့၊ အကယ်၍ ယာဂုရှိပါမူ သောက်ရကုန်လတ္တံ့၊ အကယ်၍ ဆွမ်းရှိပါမူ စားရကုန်လတ္တံ့၊ အကယ်၍ ခဲဖွယ်ရှိပါမူ ခဲရကုန်လတ္တံ့၊ အကယ်၍ ယာဂု ထမင်း ခဲဖွယ်မရှိမူ ဆွမ်းခံ၍ စားရကုန် လတ္တံ့”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသူငယ်ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့က ဤသို့ပြောဆိုသော်လည်း “ယာဂုကို ပေးကုန်လော့၊ ထမင်းကို ပေးကုန်လော့၊ ခဲဖွယ်ကို ပေးကုန်လော့”ဟု ဆို၍ ငိုကြွေးမြဲ ငိုကြွေးကြကုန်သည်သာလျှင်တည်း၊ အိပ်ရာနေရာတို့သည် ကျင်ကြီးလည်း လူးကုန်၏၊ ကျင်ငယ်လည်း လူးကုန်၏၊
မြတ်စွာဘုရားသည် ညဉ့်၏ မိုးသောက်ယံအခါ၌ စောစောထတော်မူသော် သူငယ်တို့၏ ငိုကြွေးသံကို ကြားတော်မူ၍ “အာနန္ဒာ ထိုသူငယ်တို့ ငိုသံသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း”ဟု အသျှင်အာနန္ဒာကို မေး တော်မူ၏။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် သိလျက် အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သေးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရဟန်းခံပေးကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သိလျက် အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သေးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပဉ္စင်းခံပေးကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချမ်း အပူ ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်း မှက် ခြင် လေ နေပူ မြွေ ကင်း သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကို သည်းမခံနိုင်၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ် မကောင်းသဖြင့် ရောက်လာသော စကားတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ပြင်းထန် ကြမ်းကြုတ် ခါးစပ် ကျင်နာ မသာယာဖွယ် မနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သော သေလောက်သော ဆင်းရဲဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း သည်းခံနိုင်ခြင်းသဘော မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ရဟန်းတို့ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင် အချမ်းအပူစသော ဆင်းရဲဝေဒနာတို့ကို သည်းခံနိုင်ခြင်းသဘော ရှိ၏။
ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၀၃
။ အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက်နှင့် အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပဉ္စင်းခံပေးငြားအံ့၊ ထို (အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသော) ပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်း ရဟန်းမဖြစ်၊ ထိုပဉ္စင်းခံပေးသော ရဟန်းတို့သည်လည်း ကဲ့ရဲ့ထိုက်ကုန်၏ (ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်ကုန်၏)၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံပေးသော ရဟန်းအား ဤပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန် လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၀၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏။ ထိုရဟန်း (လောင်း) ကမူလည်း ပြောကြား၏။
အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သေး မည်သည် အသက်နှစ်ဆယ်သို့ မရောက်သေးသော သူတည်း။
ပဉ္စင်းခံအံ့ဟူ၍ ဂိုဏ်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကမ္မဝါစာဆရာကိုသော်လည်းကောင်း၊ သပိတ်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း ရှာအံ့၊ သိမ်ကိုလည်း သမုတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဉတ်ဖြင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့ဖြင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့ သင့်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာအဆုံး၌ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း၊ ကမ္မဝါစာဆရာအားလည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၀၅
။ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသည်၌ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပဉ္စင်းခံအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသည်၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ပဉ္စင်းခံအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးသည်၌ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပဉ္စင်းခံအံ့၊ အာပတ့်မသင့်။
အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သည်၌ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သေးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သည်၌ အသက် နှစ်ဆယ်ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၀၆
။ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော သူကို အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပဉ္စင်းခံအံ့၊ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သော သူကို အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သော သူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပဉ္စင်း ခံအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ ဦနဝီသတိဝဿသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၆-ထေယျသတ္တသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၀၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ လှည်းကုန်သည် တစ်ဦးသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ အနောက်မျက်နှာ အရပ်သို့ (ကုန်ရောင်း) သွားလို၏။ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုလူတို့ကို “ငါသည်လည်း ဒါယကာတို့နှင့်အတူ သွားလို၏”ဟု ဆို၏။ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့သည်ကား ကင်းကို ရှောင်လွှဲ ကုန်အံ့ဟု ဆိုသောအခါ ဒါယကာတို့ သိကုန်လော့ (နားလည်ကြပါကုန်လော့)ဟု (ပြောဆို၏)။ကင်းစောင့်တို့သည် “ကုန်သည်သည် ကင်းခွန်ကို ရှောင်လွှဲလတ္တံ့”ဟု ကြားကုန်၏။ ထိုကင်း စောင့်တို့သည် ခရီး၌ အစောင့်အရှောက် ထားကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုကင်းစောင့်တို့သည် ကုန်သည်ကို ဖမ်းယူ လုယက်၍ ထိုရဟန်းအား
"အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် သိလျက် အဘယ့်ကြောင့် ထိုခိုးသူကုန်သည်နှင့်အတူ သွားသ နည်း”ဟု နှောင့်ယှက်၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် သိလျက် ခိုးသူကုန်သည်နှင့် အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် သိလျက် ခိုးသူကုန်သည်နှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် သိလျက် ခိုးသူကုန်သည်နှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိ သော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၀၈
။ အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် ခိုးသူကုန်သည်နှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါး သို့သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၀၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍့အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ အခြားသော သူတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုကုန်သည်ကမူလည်း ပြောကြား၏။
ခိုးသူကုန်သည် မည်သည် ခိုးမှုကို ပြုပြီး, မပြုရသေးသော ခိုးသူတို့သည် မင်းကို (မင်း၏ ဥစ္စာကို) သော်လည်း ခိုး၍ သွားကုန်၏၊ ကင်းခွန်ကိုသော်လည်း ရှောင်လွှဲကုန်၏။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
တိုင်ပင်၍ဟူသည် “ဒါယကာ သွားကုန်အံ့၊ အသျှင်ဘုရား သွားပါကုန်အံ့။ အသျှင်ဘုရား သွားကုန်အံ့၊ ဒါယကာ သွားကုန်အံ့။ ယနေ့သော်လည်းကောင်း၊ နက်ဖြန်သော်လည်းကောင်း၊ သန်ဘက်ခါသော် လည်းကောင်း သွားကုန်အံ့”ဟု တိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်းဟူသည် ကြက်ပျံတစ်ကျဖြစ်သော ရွာ၌ ရွာအကြား တိုင်း ရွာအကြားတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွာမရှိသော တောခရီးဖြစ်မူကား ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာခွဲတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၁၀
။ ခိုးသူကုန်သည်ကို ခိုးသူကုန်သည်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ခိုးသူကုန်သည်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ခိုးသူကုန်သည်ကို ခိုးသူကုန်သည်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် တိုင်ပင်၏ လူတို့သည် မတိုင်ပင်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခိုးသူကုန်သည် မဟုတ်သော သူ၌ ခိုးသူကုန်သည်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခိုးသူကုန်သည် မဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခိုးသူကုန်သည် မဟုတ်သော သူ၌ ခိုးသူကုန်သည်မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၁၁
။ မတိုင်ပင်မူ၍ သွားကုန်အံ့၊ လူတို့သည် တိုင်ပင်၍ ရဟန်းတို့သည် မတိုင်ပင်အံ့၊ အချိန်း အချက် လွှဲ၍ သွားကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ဘေးရန်တို့ကြောင့် အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၁၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌ သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားသည်ရှိသော် မထင်ရှားသော ရွာတံခါးကို လွန်သွားလေ၏။မိန်းမတစ်ယောက်သည်လည်း လင်နှင့် ခိုက်ရန်ဖြစ်၍ ရွာမှ ထွက်လာရာ ထိုရဟန်းကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
"နှမ ငါသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားအံ့”ဟု ဆိုသည် ရှိသော် အကျွန်ုပ်သည် အသျှင်နှင့်အတူ လိုက်လိုပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။
"နှမ (လိုက်ခဲ့) သွားမည်”ဟု (ပြောဆို၍ သွားလေ၏)။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမ၏ လင်သည် ရွာမှ ထွက်၍ လူတို့ကို “အမောင်တို့ ဤသို့သဘောရှိသော မိန်းမကို့မြင်ကြပါသလော”ဟု မေး၏။
အမောင် ဤမိန်းမသည် ရဟန်းနှင့်အတူ သွား၏ဟု (ဆိုကုန်၏)။
ထိုယောက်ျားသည် အစဉ်လိုက်၍ ထိုရဟန်းကို ဖမ်းပြီးလျှင် ထောင်းထု၍ လွှတ်လိုက်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် တစ်ခုသော သစ်ပင်ရင်း၌ ကြံမှိုင်လျက် ထိုင်နေ၏။ ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် ထိုယောက်ျား ကို “အမောင် ထိုရဟန်းသည် အကျွန်ုပ်ကို ခေါ်၍ မသွားပေ၊ စင်စစ်မူကား ငါသာလျှင် ထိုရဟန်းနှင့်အတူ သွား၏၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်မရှိပေ၊ သွားချေ၊ ထိုရဟန်းကို ဝန်ချတောင်းပန်ချေလော့”ဟု ပြောဆို လေ၏။ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် ထိုရဟန်းကို ဝန်ချတောင်းပန်၏ ‘သည်းခံစေ၏’။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာဝထ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်း တည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မာတုဂါမနှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤ သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၁၃
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်း တည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားငြားအံ့ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့ သော်လည်း သွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၇-သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၁၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏၊
မာတုဂါမ မည်သည် ဘီလူးမ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ ကောင်းစွာ ဆိုသောစကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုသောစကားကိုလည်းကောင်း၊ ရုန့်ရင်းသောစကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော လူမိန်းမတည်း။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
တိုင်ပင်၍ဟူသည် “နှမ သွားကုန်အံ့၊ အသျှင်ဘုရား သွားပါကုန်အံ့။ အသျှင်ဘုရား သွားကုန်အံ့၊ နှမ သွားကုန်အံ့။ ယနေ့သော်လည်းကောင်း၊ နက်ဖြန်သော်လည်းကောင်း၊ သန်ဘက်ခါသော်လည်းကောင်း သွားကုန်အံ့”ဟု တိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်းဟူသည် ကြက်ပျံတစ်ကျဖြစ်သော ရွာ၌ ရွာအကြား တိုင်း ရွာအကြားတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွာမရှိသော တောလမ်းခရီးဖြစ်မူကား ယူဇနာခွဲတိုင်း ယူဇနာ ခွဲတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၁၅
။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည် သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။မာတုဂါမ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တိုင်ပင်လျက် တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည် သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ရွာတစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် တိုင်ပင်၏၊ မာတုဂါမသည် မတိုင်ပင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဘီလူးမနှင့်သော် လည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာမနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်မနှင့်သော်လည်းကောင်း အတူတိုင်ပင်၍ တစ်ကြောင်းတည်း အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌ မာတုဂါမဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မာတုဂါမ မဟုတ်သည်၌ မာတုဂါမ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၁၆
။ မတိုင်ပင်ဘဲ သွားအံ့၊ မာတုဂါမသည် တိုင်ပင်၍ ရဟန်းက မတိုင်ပင်အံ့၊ အချိန်းအချက် လွဲသဖြင့် သွားအံ့၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၈-အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၁၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌမည်သော ရဟန်းအား “(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရား တို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်”ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏။များစွာသော ရဟန်းတို့သည် လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌမည်သော ရဟန်းအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟော ထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်”ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏ဟူ၍ ကြားကုန်၏။
ထိုအခါ၌ ထိုရဟန်းတို့သည် လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌမည်သော ရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌမည်သော ရဟန်းအား-
"ငါ့သျှင်အရိဋ္ဌ သင့်အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသောသူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု ယုတ်မာသော အယူရှိ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ကြားသည့်အတိုင်း မှန်ပေ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာ ဘုရားဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု (ဆို၏)။
ငါ့သျှင်အရိဋ္ဌ ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားကို မစွပ်စွဲပါလင့်၊ မြတ်စွာ ဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ ဟောတော်မမူရာ။
ငါ့သျှင်အရိဋ္ဌ များစွာသော အကြောင်းဖြင့် မြတ်စွာဘုရားသည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို့ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့ကို (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။
--မြတ်စွာဘုရားသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာဖွယ်နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်း များကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် ကာမဂုဏ် တို့ကို အသားမကပ်သော အရိုးနှင့် တူကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်း များကုန်၏၊ ဤကာမ ဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များ၏ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏။ သားတစ်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မြက်မီးရှူးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မီးကျီးတွင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အိပ်မက်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အငှါးပစ္စည်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသီးရှိသော အပင်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စဉ်းတီတုံးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လှံတံကျင်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ကာမဂုဏ် တို့ကို ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟောတော် မူ၏ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌရဟန်းသည် ဤသို့ ထိုရဟန်းတို့က ပြောဆိုပါသော်လည်း “ငါ့သျှင်တို့ ကြားသည်အတိုင်း မှန်ပေ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာ ဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါ”ဟု ထိုရှေးအတူသာလျှင် ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူကို အစွမ်းကုန် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ကာ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပြောဆို၏။
ထိုရဟန်းတို့သည် လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌရဟန်းအား ယုတ်မာသော ထိုမိစ္ဆာ အယူမှ လွတ်စေခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ကြသောအခါ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေ၍ လင်းတသတ်အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌရဟန်းအား-
"အရိဋ္ဌ သင့်အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား ကြားတော်မူသည့်အတိုင်း မှန်ပါ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် အဘယ်သူအား ဤသို့ တရားဟောတော်မူ သည်ကို သင်သိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသောအကြောင်းဖြင့် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့ကို (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍ ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော ရဟန်းအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။
--ငါဘုရားသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာဖွယ်နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏။ ငါဘုရားသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို အသားမကပ် သော အရိုးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ သားတစ်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မြက်မီးရှူးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မီးကျီးတွင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အိပ်မက်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍့လည်းကောင်း၊ အငှါးပစ္စည်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသီးရှိသော အပင်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ စဉ်းတီတုံးနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လှံတံကျင်နှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏၊ ငါဘုရားသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာဖွယ် နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟော တော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ ငါဟောထားပါလျက် သင်သည် မိမိ၏ မကောင်းသော စွဲယူခြင်းဖြင့် ငါတို့ကိုလည်း စွပ်စွဲဘိ၏၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း တူးဖြိုဖျက်ဆီးဘိ၏၊ အကုသိုလ်တရားကိုလည်း များစွာ ပွါးစေဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင့်အား ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူသည် ကာလရှည်မြင့်စွာ အစီးအပွါးမဲ့ခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်လတ္တံ့။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၁၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ‘(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို မှီဝဲသောသူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်’ဟု ပြောဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို အခြားသော ရဟန်းတို့က ‘အသျှင်သည် ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား ဤသို့ ဟောတော်မမူရာ၊ ငါ့သျှင် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ကို (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့ကို မှီဝဲသော ရဟန်းအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း’ဟု ဆိုဆုံးမရာ၏၊ ဤသို့လျှင် ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့က ဆိုဆုံးမပါလျက် ထိုရှေးအတူသာလျှင် ဆက်လက် ယူငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ထိုအယူကို စွန့်စိမ့်သောငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ဉတ် ကမ္မဝါဖြင့် ဆိုဆုံးမသဖြင့် ထိုမိစ္ဆာအယူကို အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၁၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ဟု ပြောဆိုငြားအံ့ဟူသည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု (ပြောဆိုငြားအံ့)။
ထိုရဟန်းကိုဟူသည် ဤသို့ ပြောဆိုလေ့ရှိသော ရဟန်းကို။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့တည်း၊ မြင်ကုန် ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်သည် ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို စွပ်စွဲခြင်း သည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား ဤသို့ ဟောတော်မမူရာ၊ ငါ့သျှင် များစွာသော အကြောင်း ဖြင့် အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့ကို အန္တရာယ်ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား သည် ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော ရဟန်းအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည် သာလျှင်တည်း”ဟု ပြောဆို ဆုံးမရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆို ဆုံးမရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆို ဆုံးမရမည်။ အကယ်၍ အယူကို စွန့်အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကြားပါလျက် မပြောဆိုကုန်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်းကို သံဃာ၏အလယ်သို့လည်း ဆွဲငင်၍ “အသျှင်သည် ဤသို့မဆိုပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကား ဤသို့ ဟောတော်မမူရာ၊ ငါ့သျှင် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ကို အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရား တို့သည် မှီဝဲသော ရဟန်းအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း”ဟု ပြောဆို ဆုံးမ ရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုဆုံးမရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုဆုံးမရမည်။ အကယ်၍ အယူကို စွန့်အံ့၊ ဤသို့ အယူကို စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်းကို ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ ရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာတော်ကို သိစေရမည်။
֍ ၄၂၀
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့။ ဤမည် သော ရဟန်းအား ‘(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထား သော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်’ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏။ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းအား ‘(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်’ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏။
--ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊ ထိုအသျှင် သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ု်ပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းအား ‘(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်’ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏၊ ထိုရဟန်း သည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိအံ့၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ကောင်းစွာ့ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
ဉတ်ဖြင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့ဖြင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ ကမ္မဝါစာအဆုံး၌ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၂၁
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ (မိစ္ဆာအယူကို) မစွန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ (မိစ္ဆာအယူကို) မစွန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ (မိစ္ဆာအယူကို) မစွန့်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၂၂
။ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆို မဆုံးမအပ်သော ရဟန်း၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ (အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့) အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၉-ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၂၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ထိုသို့ မိစ္ဆာအယူ ရှိခြင်း ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသေးသော အရိဋ္ဌရဟန်းနှင့် အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏၊ အတူလည်း နေကုန်၏၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ထိုသို့ မိစ္ဆာ အယူရှိခြင်း ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသော အရိဋ္ဌရဟန်းနှင့် အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း နေကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ထိုသို့ မိစ္ဆာအယူ ရှိခြင်း ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသော အရိဋ္ဌရဟန်းနှင့် အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏၊ အတူလည်း နေကုန်၏၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် သိလျက် အဘယ့်ကြောင့် ထိုသို့ မိစ္ဆာအယူရှိခြင်း ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသော အရိဋ္ဌရဟန်းနှင့် အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း နေကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၂၄
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် ထိုသို့ မိစ္ဆာအယူရှိခြင်း ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသော ရဟန်းနှင့် အတူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ အတူလည်း နေငြားအံ့၊ အတူလည်း အိပ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၂၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းကမူလည်း ပြောကြား၏။
ထိုသို့ မိစ္ဆာအယူရှိခြင်းဟူသည် “(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိပါ၏၊ ထိုတရား တို့သည် မှီဝဲသောသူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်”ဟု မိစ္ဆာအယူရှိခြင်း တည်း။
ဝိနည်းတရားနှင့်အညီ မပြုရသေးခြင်း မည်သည် ထုတ်ပယ် နှင်ထုတ်ထားခြင်း, မထည့်သွင်း ခြင်းတည်း။
ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ခြင်းမရှိသော ရဟန်းနှင့်အတူဟူသည် ဤမှားသောအယူကို မစွန့်သော ရဟန်းနှင့်အတူ။
အတူသုံးဆောင်ငြားအံ့ဟူရာ၌ အတူသုံးဆောင်ခြင်း မည်သည် ပစ္စည်းအတူ သုံးဆောင်ခြင်း ‘အာမိသသမ္ဘောဂ’၊ တရားအတူ သုံးဆောင်ခြင်း ‘ဓမ္မသမ္ဘောဂ’ဟူ၍ သုံးဆောင်ခြင်း နှစ်မျိုးရှိ၏။
ပစ္စည်းသုံးအတူဆောင်ခြင်း ‘အာမိသသမ္ဘောဂ’ မည်သည် ဆွမ်းစသော အာမိသကို ပေးမူလည်း ပေးအံ့၊ ယူမူလည်း ယူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
တရားအတူသုံးဆောင်ခြင်း ‘ဓမ္မသမ္ဘောဂ’ မည်သည် သင်မူလည်း သင်အံ့ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ ပုဒ်ဖြင့် သင်မူလည်း သင်အံ့ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အက္ခရာဖြင့် သင်မူလည်း သင်အံ့ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အတူလည်း နေငြားအံ့ဟူသည် နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းနှင့်အတူ ဥပုသ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာကိုသော်လည်းကောင်း၊ သံဃကံကိုသော်လည်းကောင်း ပြုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အတူလည်း အိပ်ငြားအံ့ဟူသည် အမိုးတစ်ခုတည်းရှိသော ကျောင်း၌ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း အိပ်သည် ရှိသော် (အခြား) ရဟန်းသည် အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
(အခြား) ရဟန်း အိပ်သည် ရှိသော် နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ယောက်လုံးပင် အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထ၍ အဖန်ဖန် အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၄၂၆
။ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း၌ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အတူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူလည်း နေအံ့၊ အတူလည်း အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း၌ ယုံမှားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူလည်း နေအံ့၊ အတူလည်း အိပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း၌ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အတူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူလည်း နေအံ့၊ အတူလည်း အိပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း မဟုတ်ရာ၌ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း မဟုတ်ရာ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းမဟုတ်ရာ၌ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၂၇
။ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်း မဟုတ်ဟု သိအံ့၊ နှင်ထုတ်ထားသော ရဟန်းကို သံဃာဘောင် သို့ သွင်းပြီဟု သိအံ့၊ ထိုအယူကို စွန့်ပြီဟု သိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ဥက္ခိတ္တသမ္ဘောဂသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၇-သပ္ပါဏကဝဂ်
၁၀-ကဏ္ဍကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၂၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ကဏ္ဍကမည်သော သာမဏေအား “(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့် အတိုင်း ငါ သိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်”ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏။များစွာသော ရဟန်းတို့သည် “ကဏ္ဍကမည်သော သာမဏေအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏”ဟူ၍ ကြားကြသည်သာတည်း။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ကဏ္ဍကမည်သော သာမဏေထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ကဏ္ဍကမည်သော သာမဏေကို “ငါ့သျှင်ကဏ္ဍက သင့်အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုစေခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ကြားသည့်အတိုင်း မှန်ပေ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း အကျွန်ုပ် သိပါ၏၊ ထိုတရား တို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင်ကဏ္ဍက ဤသို့ မဆိုလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ ဟောတော်မမူရာ။
ငါ့သျှင်ကဏ္ဍက များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ကို အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာတည်း၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာဖွယ်နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူ၏။ပ။
ဤသို့လျှင် ကဏ္ဍကသာမဏေသည် ထိုရဟန်းတို့က ပြောဆို ဆုံးမပါလျက်-
"အသျှင်ဘုရားတို့ကြားသည့်အတိုင်း မှန်ပါသည်။ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း အကျွန်ုပ် သိပါ၏၊ ထိုတရား တို့သည် မှီဝဲသောသူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု ထိုရှေးအတူသာလျှင် ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူကို အစွမ်းကုန် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ကာ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပြောဆို၏။
--ထိုရဟန်းတို့သည် ကဏ္ဍကသာမဏေကို ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူမှ လွတ်စေခြင်းငှါ မတတ်နိုင် ကြသောအခါ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာ ဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းအပေါင်းကို စည်းဝေးစေ၍ ကဏ္ဍကသာမဏေကို-
"ကဏ္ဍက သင့်အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထား သော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူ ရှိ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
ကြားတော်မူသည့်အတိုင်း မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း တပည့်တော် သိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကိုပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ပါဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် အဘယ်သူအား ဤသို့ တရားဟောတော် မူသည်ကို သင် သိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့ကို အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍ ဟော တော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသောသူအား အန္တရာယ်ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည် သာတည်းဟု (ဟောတော်မူသည် မဟုတ်လော)။
ငါသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာဖွယ်နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏။ ငါသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို အသားမကပ်သော အရိုးနှင့် တူကုန်၏။ပ။ မြွေဦးခေါင်းနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏၊ ငါသည် ကာမဂုဏ် တို့ကို သာယာဖွယ် နည်းကုန်၏၊ ဆင်းရဲများကုန်၏၊ ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်များလှ၏ဟူ၍ ဟောထားသည် မဟုတ်လော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ ဟောထားပါလျက် သင်သည် မိမိ၏ မကောင်း သော စွဲယူခြင်းဖြင့် ငါတို့ကိုလည်း စွပ်စွဲဘိ၏၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း တူးဖြိုဖျက်ဆီးဘိ၏၊ အကုသိုလ် တရားတို့ကိုလည်း များစွာ ပွါးများစေဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင့်အား ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူသည် ကာလရှည်မြင့်စွာ အစီးအပွါးမဲ့ခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်လတ္တံ့။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အားလည်း အကြည်အညို ပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်၏ဟု ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရားစကားကို ဟောကြားပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာတော်သည် ကဏ္ဍကမည်သော သာမဏေကို ဖျက်ဆီးလော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ ဖျက်ဆီးရမည်။
"ငါ့သျှင်ကဏ္ဍက သင်သည် ယနေ့မှ စ၍ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို ဆရာဟူ၍လည်း မညွှန်ကြားနှင့် တော့၊ သင်မှ တစ်ပါးသော သာမဏေတို့သည် ရဟန်းတို့နှင့် အတူ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ပတ်လုံး အတူ အိပ်ခြင်းကိုလည်း ရကုန်၏၊ ထိုအတူအိပ်ခြင်းသည်လည်း သင့်အား မရှိတော့ပြီ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ သွားလေတော့၊ ပျောက်ပျက်လေတော့”ဟု (ဆို၍ ဖျက်ဆီးရမည်)။
ထိုအခါ၌ သံဃာသည် ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဖျက်ဆီး၏။
--ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ထိုသို့ဖျက်ဆီးထားပြီးသော ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဖြားယောင်းလည်း ဖြားယောင်းကုန်၏၊ လုပ်ကျွေးလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်၏၊ အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ထိုသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဖြားယောင်းလည်း ဖြားယောင်းကုန်ဘိသနည်း လုပ်ကျွေး လည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်ဘိသနည်း အတူလည်း သုံးဆောင်ကြကုန်ဘိသနည်း အတူလည်း အိပ်ကြကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ထိုသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော ကဏ္ဍကသာမဏေကို့ဖြားယောင်းလည်း ဖြားယောင်းကုန်၏၊ လုပ်ကျွေးလည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်၏၊ အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်၏၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သိလျက် ထိုသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဖြားယောင်းလည်း ဖြားယောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ လုပ်ကျွေး လည်း လုပ်ကျွေးစေကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ အတူလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၂၉
။ “သာမဏေသည်လည်း အကယ်၍ ‘(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ် ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထားသော တရားတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသောသူအား (ဈာန် မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်’ဟု ဆိုငြားအံ့။ထိုသာမဏေကို ရဟန်းတို့သည် ‘ငါ့သျှင်သာမဏေ ဤသို့ မဆိုလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်း ချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ ဟောတော် မမူရာ၊ ငါ့သျှင်သာမဏေ များစွာသော အကြောင်းဖြင့် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ကို (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာ ဘုရားသည် ဟောတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော ရဟန်းအား အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း’ဟူ၍ ပြောဆို ဆုံးမရာ၏၊ ဤသို့လျှင် ထိုသာမဏေ သည် ရဟန်းတို့က ဆုံးမပါလျက် ရှေးအတူသာလျှင် ဆက်လက်ယူငြားအံ့၊ ထိုသာမဏေကို ရဟန်းတို့သည် ‘ငါ့သျှင် သာမဏေ ယနေ့မှ အစပြု၍ သင်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆရာဟူ၍ မညွှန်းနှင့်တော့၊ သင်မှ တစ်ပါးသော သာမဏေတို့သည် ရဟန်းနှင့်အတူ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ပတ်လုံး အတူ အိပ်ခြင်းကို ရကြကုန်၏၊ ထိုအတူ အိပ်ခြင်းသည်လည်း သင့်အား မရှိတော့ချေ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ သွားလေတော့၊ ပျောက်ပျက်လေတော့’ဟု ပြောဆိုရာ၏။
အကြင် ရဟန်းသည် သိလျက် ထိုသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေကို ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းငြားအံ့၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေငြားအံ့၊ အတူမူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့၊ အတူမူလည်း အိပ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
--၁၀-ကဏ္ဍကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၃၀
။ သာမဏေ မည်သည် ရှင်သာမဏေကိုပင် ဆို၏။ဟု ဆိုငြားအံ့ဟူသည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောထား သော တရားတို့ကို ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း ငါသိပါ၏၊ ထိုတရားတို့သည် မှီဝဲသော သူအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ဟု ဆိုငြားအံ့။
ထိုသာမဏေသည်ဟူသည် ဤသို့ ပြောဆိုလေ့ရှိသော သာမဏေတည်း။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့သည်။
မြင်ကုန်ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်သာမဏေ ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဤသို့ မစွပ်စွဲပါလင့်၊ မြတ်စွာဘုရားအား စွပ်စွဲခြင်းသည် မကောင်းချေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ဟောတော်မမူရာ၊ ငါ့သျှင်သာမဏေ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ကို (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ ဟောထားတော်မူ၏၊ ထိုတရားတို့ကို မှီဝဲသော ရဟန်းအား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏) အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း”ဟု ဆုံးမရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆို ဆုံးမရာ၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆို ဆုံးမရာ၏။ပ။ အကယ်၍ အယူကို စွန့်အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ အယူကို မစွန့်အံ့၊ ထိုသာမဏေကို ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်သာမဏေ သင့်အား ယနေ့မှ အစပြု၍ မြတ်စွာဘုရားကို ဆရာဟူ၍ မညွှန်း နှင့်တော့၊ သင်မှ တစ်ပါးသော သာမဏေတို့သည် ရဟန်းတို့နှင့် အတူ နှစ်ညဉ့် သုံးညဉ့်ပတ်လုံး အတူတကွ အိပ်ခြင်းကို ရကုန်၏၊ ထို့အတူ အိပ်ခြင်းသည်လည်း သင့်၌ မရှိတော့ပြီ၊ မမြတ်နိုးအပ်သော သာမဏေ သွားလေတော့၊ ပျောက်ပျက်လေတော့”ဟု ပြောဆိုရာ၏။
အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။
ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ သူတစ်ပါးတို့သော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုသူ (သာမဏေ) ကသော်လည်း ပြောကြား၏။
ထိုသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေဟူသည် ဤသို့ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေတည်း။
သာမဏေ မည်သည် ရှင်သာမဏေ (ကိုရင်) ကိုပင် ဆို၏။
ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းငြားအံ့ဟူသည် ထိုသာမဏေအား သပိတ်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းကို သော်လည်းကောင်း ပေးမည်ဟု ဖြားယောင်းအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေငြားအံ့ဟူသည် ထိုသာမဏေ၏ ကသယ်မှုန့်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ မြေညက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူကိုသော်လည်းကောင်း၊ မျက်နှာသစ်ရေကိုသော် လည်းကောင်း သာယာအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အတူမူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့ဟူရာ၌ အတူသုံးဆောင်ခြင်း မည်သည် ပစ္စည်းအတူ သုံးဆောင် ခြင်း ‘အာမိသသမ္ဘောဂ’၊ တရားအတူ သုံးဆောင်ခြင်း ‘ဓမ္မသမ္ဘောဂ’ဟူ၍ နှစ်ပါး ရှိ၏။
ပစ္စည်းအတူ သုံးဆောင်ခြင်း ‘အာမိသသမ္ဘောဂ’ မည်သည် ဆွမ်းစသော အာမိသကို ပေးမူလည်း ပေးအံ့ ယူမူလည်း ယူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--တရားအတူ သုံးဆောင်ခြင်း ‘ဓမ္မသမ္ဘောဂ’ မည်သည် သင်မူလည်း သင်အံ့၊ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ ပုဒ်အားဖြင့် သင်မူလည်း သင်အံ့၊ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ ပုဒ်တိုင်း ပုဒ်တိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အက္ခရာအားဖြင့် သင်မူလည်း သင်အံ့၊ သင်စေမူလည်း သင်စေအံ့၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အတူမူလည်း အိပ်ငြားအံ့ဟူသည် တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေအိပ်သည် ရှိသော် ရဟန်းသည် အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းအိပ်သည် ရှိသော် ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေသည် အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ယောက်လုံး အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထပြီး၍ အဖန်ဖန် အိပ်ကုန်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၃၁
။ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေ၌ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့၊ အတူမူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူမူလည်း အိပ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့၊ အတူမူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူမူလည်း အိပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေ၌ ဖျက်ဆီးထားပြီးသော သာမဏေမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဖြားယောင်းမူလည်း ဖြားယောင်းအံ့၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးစေအံ့၊ အတူမူလည်း သုံးဆောင်အံ့၊ အတူမူလည်း အိပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ဖျက်ဆီးမထားသော သာမဏေ၌ ဖျက်ဆီးထားသော သာမဏေဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဖျက်ဆီးမထားသော သာမဏေ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဖျက်ဆီးမထားသော သာမဏေ၌ ဖျက်ဆီးမထားသော သာမဏေဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၃၂
။ ဖျက်ဆီးမထားသော သာမဏေဟု သိအံ့၊ ထိုမိစ္ဆာအယူကို စွန့်ပြီဟု သိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဒသမ ကဏ္ဍကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
သတ္တမ သပ္ပါဏကဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုသပ္ပါဏကဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါကို သတ်သော သိက္ခာပုဒ်၊ သပ္ပါဏက သိက္ခာပုဒ်၊ ဥက္ကောဋနသိက္ခာပုဒ်၊ ရုန့်ရင်းသော အာပတ်ကို ဖုံးလွှမ်းသော သိက္ခာပုဒ်၊ အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်မီ ရဟန်းခံသော သိက္ခာပုဒ်၊ ထေယျသတ္ထသိက္ခာပုဒ်၊ မာတုဂါမ သံဝိဓာနသိက္ခာပုဒ်၊ အရိဋ္ဌသိက္ခာပုဒ်၊ ဥက္ခိတ္တသိက္ခာပုဒ်၊ ကဏ္ဍကသိက္ခာပုဒ်၊ ဤဆယ်ပါး တို့တည်း။ ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁-သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၃၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီပြည် ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္နသည် မကျင့်ထိုက်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်ဆန္န ဤသို့သဘော ရှိသော အမှုကို မပြုပါလင့် ဤအမှုသည် မအပ်”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုဆန္နသည် “ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်”ဟု ပြောဆို၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဆန္နသည် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ် တော်နှင့် လျော်ညီစွာ ဆိုဆုံးမသည်ရှိသော် ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍ ဆိုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ဆန္န သင်သည် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ်တော်နှင့် လျော်ညီစွာ ဆုံးမသည် ရှိသော် ‘ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤ သိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်’ဟု ပြောဆို၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားသင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ်တော်နှင့် လျော်ညီစွာ ဆိုဆုံးမသည် ရှိသော် “ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်”ဟု ပြောဆိုဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်း ကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၃၄
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က တရားနှင့်လျော်ညီစွာ ပြောဆိုဆုံးမသည် ရှိသော် ‘ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်’ဟု ပြောဆိုငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းတို့ ကျင့်လိုသော ရဟန်းသည် သိအောင် ပြုရမည်၊ အဖန်တလဲလဲ မေးမြန်းရမည်၊ အဖန်တလဲလဲ စုံစမ်းဆင်ခြင်ရမည်၊ ဤသို့ ပြုခြင်းသည် ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ကျင့်လိုရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၃၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းတို့ကဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့သည်။
တရားနှင့်လျော်ညီစွာ မည်သည် မြတ်စွာဘုရားပညတ်တော်မူသော သိက္ခာပုဒ်တော်သည် တရားနှင့် လျော်သည် မည်၏။
ထိုသိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့် ဆိုဆုံးမသည်ရှိသော် ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူသည် ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်၌ ကျွမ်းကျင်ထက်မြက်သော၊ အကြားအမြင်များသော၊ တရားစကားကို ပြောဆိုတတ် သော ပညာရှိရဟန်းကို မေးဦးအံ့ဟု ပြောဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၃၆
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ပြောဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ပြောဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ပြောဆိုအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပညတ်တော်မဟုတ်သော သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမသည်ရှိသော် “ဤသိက္ခာပုဒ်သည် ကိလေသာကို မခေါင်းပါးစေနိုင်၊ ကိလေသာကို မခါတွက်စေနိုင်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို မဆောင်စေနိုင်၊ ကိလေသာကို မပယ် စေနိုင်၊ လုံ့လထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်နိုင်”ဟု ပြောဆို၏၊ “ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤသိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်၊ ကျွမ်းကျင် ထက်မြက်သော အကြားအမြင်များသော တရားစကားကို ပြောဆိုတတ်သော ပညာရှိရဟန်းကို မေးဦးအံ့”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော သူသည် ပညတ်တော်ဟုတ်, မဟုတ်သော သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမသည်ရှိသော် “ဤသိက္ခာပုဒ်သည် ကိလေသာကို မခေါင်းပါးစေနိုင်၊ ကိလေသာကို မခါတွက်စေနိုင်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို မဆောင်စေနိုင်၊ ကိလေသာကို မပယ်စေနိုင်၊ လုံ့လထုတ်ခြင်းငှါ မဖြစ်နိုင်”ဟု ပြောဆို၏၊ “ငါ့သျှင်တို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသော အခြား ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းကို မမေးရသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ငါသည် ဤ သိက္ခာပုဒ်၌ ကျင့်လိမ့်မည် မဟုတ်၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်၌ ကျွမ်းကျင်ထက်မြက်သော အကြားအမြင်များသော တရားစကားကို ပြောဆိုတတ်သော ပညာရှိရဟန်းကို မေးဦးအံ့”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ကျင့်လိုသောဟူသည် ကျင့်ခြင်းငှါ အလိုရှိသော သူတည်း။
သိအောင် ပြုရမည်ဟူသည် သိရမည်။
အဖန်တလဲလဲ မေးမြန်းရမည်ဟူသည် အသျှင်ဘုရား ဤသိက္ခာပုဒ်သည် အဘယ်အခြင်းအရာဖြင့် ပြီးသနည်း၊ ဤသိက္ခာပုဒ်၏ အနက်ကား အဘယ်ပါနည်းဟု မေးမြန်းရမည်။
အဖန်တလဲလဲ စုံစမ်း ဆင်ခြင်ရမည်ဟူသည် ကြံစည်ရမည် နှိုင်းချိန်ရမည်။
ဤသို့ ပြုခြင်းသည် ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ကျင့်လိုရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်းဟူသည် ဤသို့ ပြုခြင်းသည် ထိုသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ကျင့်လိုရာ၌ တရားနှင့်လျော်သော အကျင့်တည်း။
֍ ၄၃၇
။ “သိအံ့ ကျင့်အံ့”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၂-ဝိလေခနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၃၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့အား များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ဝိနည်း နှင့်စပ်သော စကားကို ဟောတော်မူ၏။ ဝိနည်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဟောတော်မူ၏၊ ဝိနည်းသင်ခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဟောတော်မူ၏၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသျှင်ဥပါလိ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆို တော်မူ၏။ရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားကား များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ဝိနည်းနှင့်စပ်သော စကားကို ဟောတော်မူ၏၊ ဝိနည်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဟောတော်မူ၏၊ ဝိနည်းသင်ခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဟော တော်မူ၏၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသျှင်ဥပါလိ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုတော်မူ၏။
"ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင်ဥပါလိ၏ အထံ၌ ဝိနည်းတရားတော်ကို သင်ကြ ကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၍ မထေရ်ကြီး မထေရ်လတ် မထေရ်ငယ်ဖြစ်ကြသော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥပါလိ၏ အထံ၌ ဝိနည်းတရားတော်ကို သင်ကုန်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား-
"ငါ့သျှင်တို့ ယခုအခါ မထေရ်ကြီး မထေရ်လတ် မထေရ်ငယ် ဖြစ်ကြသော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥပါလိ၏ အထံ၌ ဝိနည်းကို သင်ကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဝိနည်း၌ လိမ္မာသည် ရှိသော် ငါတို့ကို သူတို့အလိုကျ သူတို့အလိုရှိသောအခါ သူတို့အလိုရှိတိုင်း တိုက်ရိုက် ဆွဲဆောင်ကုန်လတ္တံ့၊ သွယ်ဝိုက်၍ ဆွဲဆောင်ကုန်လတ္တံ့၊ ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည် ယခုအခါ၌ ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချကုန်အံ့”ဟု အကြံ ဖြစ်၏။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ငယ်ကုန် အလွန်ငယ်ကုန်သော ဤ သိက္ခာပုဒ်တို့ကို ပြဆိုခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ အတိုင်းထက်အလွန် တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ရုံမျှသာ စိတ်နှလုံး ပင်ပန်းရုံမျှသာ စိတ်နှလုံးကို ရေးခြစ် ရှုပ်ထွေးစေရုံမျှသာ ဖြစ်ကုန်၏”ဟု ဆိုကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၃၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ပါတိမောက် ‘ရဟန်းတို့၏ သိက္ခာပုဒ်’ ကို ပြဆိုသည်ရှိသော် ‘ငယ်ကုန် အလွန်ငယ်ကုန်သော ဤသိက္ခာပုဒ်တို့ကို ပြဆိုခြင်း ကြောင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ အတိုင်းထက်အလွန် တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ရုံမျှသာ စိတ်နှလုံး ပင်ပန်းရုံမျှသာ စိတ်နှလုံးကို ရေးခြစ် ရှုပ်ထွေးစေရုံမျှသာ ဖြစ်ကုန်၏”ဟု ပြောဆိုငြားအံ့၊ သိက္ခာ ပုဒ်တော်ကို ကဲ့ရဲ့ခြင်းကြောင့် (ထိုရဟန်း အား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၂-ဝိလေခနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၄၀
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ပါတိမောက်ကို ပြဆိုသည်ရှိသော်ဟူသည် ပြသော်လည်းကောင်း၊ ပြစေသော်လည်းကောင်း၊ သရဇ္ဈာယ်သော်လည်းကောင်းတည်း။
ဟု ပြောဆိုငြားအံ့ဟူသည် ငယ်ကုန် အလွန်ငယ်ကုန်သော ဤသိက္ခာပုဒ်တို့ကို ပြဆိုခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ အတိုင်းထက်အလွန် တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ရုံမျှသာ စိတ်နှလုံး ပင်ပန်းရုံမျှသာ စိတ်နှလုံးကို ရေးခြစ် ရှုပ်ထွေးစေရုံမျှသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟု (ပြောဆိုငြားအံ့)။
"ပါတိမောက်ကို သင်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ စိတ်နှလုံး ပင်ပန်းခြင်း ဖြစ်၏၊ စိတ်နှလုံးကို ရေးခြစ် ရှုပ်ထွေးစေခြင်း ဖြစ်၏၊ ပါတိမောက်ကို မသင်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ မဖြစ်၊ စိတ်နှလုံးပင်ပန်းခြင်း မဖြစ်၊ စိတ်နှလုံးကို ရေးခြစ် ရှုပ်ထွေးစေခြင်း မဖြစ်။ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို မပြခြင်းသည် မြတ်၏၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို မယူခြင်းသည် မြတ်၏၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို မသင်ခြင်းသည် မြတ်၏၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို မဆောင်ခြင်းသည် မြတ်၏၊ ဝိနည်းတရားသည် လည်း ကွယ်ပျောက်စေသတည်း၊ ဤ ရဟန်းတို့သည် ဝိနည်း၌ မလိမ္မာစေကုန်သတည်း”ဟု ရဟန်း၏ အထံ၌ ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၄၁
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဝိနည်းကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။(ဝိနည်းမှ) တစ်ပါးသော တရားကို ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၏ (အထံ၌) ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း၊ အခြားသော တရားကိုလည်းကောင်း ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၄၂
။ “တိုက်တွန်းပါ၏ သင်သည် သုတ္တန်တို့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဂါထာတို့ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဘိဓမ္မ္မာကိုသော်လည်းကောင်း သင်ဦးလော့၊ နောက်မှ ဝိနည်းတရားကို သင်ရအံ့”ဟု မကဲ့ရဲ့လိုဘဲ ပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ ဝိလေခနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၃-မောဟနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၄၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မကျင့်ထိုက်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးလျှင် “မသိခြင်းကြောင့် အာပတ် သင့်ကုန်၏”ဟု သိစေလို၍ ပါတိမောက်ပြသည်ရှိသော် “ငါတို့ သည် ယခုမှသာလျှင် သိကုန်၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံး ဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်းသို့ ရောက်သတတ်”ဟု ဆိုကုန်၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ပါတိမောက်ကို ပြသည် ရှိသော် ငါတို့သည် ယခုမှသာလျှင် သိကုန်၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်းသို့ ရောက်သတတ်ဟူ၍ ဆိုကြ ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော် ‘ငါတို့သည် ယခုမှသာလျှင် သိကုန်၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်းသို့ ရောက်သတတ်’ဟူ၍ ဆိုကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော် ငါတို့သည် ယခုမှသာလျှင် သိကုန်၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်းသို့ ရောက်သတတ်ဟူ၍ ဆိုကုန်ဘိသနည်း”။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၄၄
။ “အကြင်ရဟန်းသည် လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း ပါတိမောက် ပြသည်ရှိသော် ‘ငါသည် ယခုမှသာလျှင် သိ၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်း သို့ ရောက်သတတ်’ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ဤရဟန်းသည် နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် ပါတိမောက် ပြရာ၌ နေဖူး၏ဟူ၍ ထိုရဟန်းကို တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့က သိငြားအံ့၊ ထို့ထက်အလွန် နေဖူးသည်ကိုကား ဆိုဖွယ်ရာမရှိ၊ ထိုရဟန်းအား မသိယောင်ဆောင် သဖြင့် အာပတ်မှ မလွတ်နိုင်၊ ထိုမသိယောင်ဆောင်ခြင်းကြောင့် သင့်သော အာပတ် ကိုလည်း တရားအားလျော်စွာ ဆုံးဖြတ်ရမည်၊ ထို့ထက် အလွန်လည်း ထိုရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ (ဉတ္တိဒုတိယကံဖြင့်) တင်ရမည်၊ ‘ငါ့သျှင် အကြင် သင်သည် ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ရိုရိုသေသေ နှလုံးမသွင်း၊ ထိုသင့်အား ရဟန်း၏အဖြစ်ကို အရမတော်၊ ထိုသင်သည် ရဟန်းဘဝကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏’ဟု (ကဲ့ရဲ့၍ မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်ရမည်)၊ မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်ပြီးသည် ရှိသော် ထိုမသိယောင်ဆောင်သော ရဟန်း၌ ဤပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော် မူ၏)။ --၃-မောဟနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၄၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်းဟူသည် (လပြည့် လကွယ်) ဥပုသ်နေ့တိုင်း ဥပုသ်နေ့တိုင်း။
ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော်ဟူသည် ပြနေစဉ်။
ဟု ဆိုငြားအံ့ဟူသည် မကျင့်ထိုက်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးလျှင် “မသိခြင်းကြောင့် အာပတ် သင့်၏”ဟု သိစေလို၍ ပါတိမောက်ပြရာ၌ “ငါသည် ယခုမှသာလျှင် သိ၏၊ ဤတရားသည်လည်း ပါတိမောက်၌ လာသတတ်၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်သတတ်၊ လခွဲတိုင်း လခွဲတိုင်း အကျဉ်းပြခြင်းသို့ ရောက်သတတ်”ဟု ဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဤရဟန်းကား နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် ပါတိမောက်ပြရာ၌ နေဖူး၏ဟု ထိုရဟန်းကို တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့က သိငြားအံ့၊ ထို့ထက်အလွန် နေဖူးရာ၌ကား ဆိုဖွယ်ရာမရှိ၊ ထိုရဟန်းအား မသိယောင် ဆောင်ခြင်းဖြင့် အာပတ်မှ မလွတ်နိုင်၊ ထိုမသိယောင်ဆောင်ခြင်းကြောင့် သင့်သော အာပတ်ကိုလည်း တရားအားလျော်စွာ ဆုံးဖြတ်ရမည်၊ ထို့ထက်အလွန်လည်း ထိုရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်ရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် (မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့) တင်ရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၄၄၆
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ရိုရိုသေသေ နှလုံးမသွင်း၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ပါတိမောက်ကို ပြသည်ရှိသော် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ရိုရိုသေသေ နှလုံးမသွင်း၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်၏၊ ဤမည်သော ရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်ခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား မိုက်မဲတွေဝေသော အဖြစ်သို့ တင်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤ နှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
မိုက်မဲတွေဝေခြင်းသို့ မတင်မီ မိုက်ယောင်မူအံ့ ‘မသိယောင်ဆောင်အံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မိုက်မဲတွေဝေခြင်းသို့ တင်ပြီးမှ မိုက်ယောင်မူအံ့ ‘မသိယောင်ဆောင်အံ့’၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၄၄၇
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ မိုက်ယောင်မူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ မိုက်ယောင်မူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ မိုက်ယောင်မူအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မိုက်ယောင်မူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ မိုက်ယောင်မူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၄၈
။ အကျယ်အားဖြင့် မကြားနာဖူးမူ အာပတ် မသင့်၊ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ အကျယ်အားဖြင့် ကြားနာဖူးမူ အာပတ် မသင့်။ မိုက်ယောင်မူခြင်းကို အလိုမရှိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။တတိယ မောဟနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၄-ပဟာရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၄၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံး မသာသည်ဖြစ်၍ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အား ပုတ်ခတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ငိုကြွေးကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ငိုကြွေးကြကုန်ဘိသနည်း”ဟု မေးကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ငါတို့အား ပုတ်ခတ်ကုန်၏ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့အား ပုတ်ခတ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့အား ပုတ်ခတ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့ အား ပုတ်ခတ်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၅၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းအား အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍ နှလုံး မသာသည် ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ပဟာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၅၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းအားဟူသည် အခြားသော ရဟန်းအား။
အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ဟူသည် မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍ ထိခိုက်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ပုတ်ခတ်ငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်သော်လည်း ကောင်း၊ လွှတ်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်သော်လည်းကောင်း အယုတ်သဖြင့် ကြာရွက်ဖြင့်လည်း ပုတ်ခတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၅၂
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာ သည်ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက် ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း မဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ် ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၅၃
။ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူက ညှဉ်းဆဲသောကြောင့် လွတ်စေလိုသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ ပုတ်ခတ်ငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ပဟာရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၅-တလသတ္တိက သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၅၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံး မသာသည်ဖြစ်၍ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အား လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်ကုန်၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် ပုတ်ခတ်ခြင်း ခံရဖန်များသောကြောင့် ငိုကြွေးကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုကြွေးကုန်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ ငါတို့အား လက်ဝါး ဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်ကုန်၏ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အား လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အား လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ သတ္တရသဝဂ္ဂီ ရဟန်းတို့အား လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၅၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းအား အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍ နှလုံး မသာသည် ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-တလသတ္တိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၅၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းအားဟူသည် အခြားသော ရဟန်းအား။
အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ဟူသည် မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍ ထိခိုက်သော စိတ်ရှိ့သည်ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့ဟူသည် ကိုယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း အယုတ်အားဖြင့် ကြာရွက်ကိုသော်လည်း မြှောက်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၅၇
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၅၈
။ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည် ညှဉ်းဆဲသောကြောင့် လွတ်စေလိုသော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ လက်ဝါးဖြင့် (ပုတ်ခတ်ရန်) ရွယ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ တလသတ္တိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၆-အမူလကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၅၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် (အခြားသော) ရဟန်းကို (မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း) အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို (မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း) အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းကို (မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း) အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းကို (မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း) အကြောင်းရင်း မရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၆၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းကို (မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း) အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲငြားအံ့ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-အမူလကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၆၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် အခြားသော ရဟန်းကို။
အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ မည်သည် မြင်လည်း မမြင်၊ ကြားလည်း မကြား၊ ရွံရှာလည်း မရွံရှာ။
သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်ဟူသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော အာပတ်ဖြင့်။
စွပ်စွဲငြားအံ့ဟူသည် စောဒနာမူလည်း စောဒနာအံ့ စောဒနာစေမူလည်း စောဒနာစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၆၂
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အကြောင်းရင်းမရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အကြောင်း ရင်း မရှိဘဲ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း စွပ်စွဲအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူကို စွပ်စွဲအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့။ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၆၃
။ ထိုသို့ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စောဒနာမူလည်း စောဒနာအံ့၊ စောဒနာစေမူလည်း စောဒနာစေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ အမူလကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၇-သဥ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၆၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အား -"ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် ‘အသက်နှစ်ဆယ်မပြည့်သော သူကို ပဥွင်းမခံရ’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ထားတော်မူ၏၊ သင်တို့သည်လည်း အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်ဘဲ ပဉ္စင်းခံကုန်၏၊ သင်တို့သည် သာမဏေတို့လော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေကုန်၏။ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ငိုကြွေးကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုကြွေးကုန်ဘိသနည်”ဟု မေးကုန်၏ ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ငါတို့အား စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အား စေတနာ ရှိသည် ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေကုန်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းတို့အား စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့အား စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၆၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရဟန်းအား ‘ဤသို့ ပြောဆိုလျှင် တစ်ခဏမျှလည်း မချမ်းသာခြင်းဖြစ်လတ္တံ့’ဟု ထိုမချမ်းသာခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အကြောင်းတစ်ပါးမရှိဘဲ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-သဥ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၆၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းအားဟူသည် အခြားသော ရဟန်းအား။
စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် သိလျက် အသေအချာသိလျက် စေ့ဆော်လျက် လွှမ်းမိုး၍ လွန်ကျုး ခြင်းတည်း။
တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေငြားအံ့ဟူသည် “သင်သည် အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်ဘဲ ပဉ္စင်းခံလေယောင်တကား၊ သင်သည် နေလွဲသောအခါ၌ စားလေယောင်တကား၊ သင်သည် သေအရက်ကို သောက်လေယောင်တကား၊ သင်သည် မိန်းမနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေယောင် တကား”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုမချမ်းသာခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အကြောင်း တစ်ပါး မရှိဘဲဟူသည် တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်စေခြင်းငှါ တစ်စုံတစ်ခုသော အခြား အကြောင်းသည် မရှိ။
֍ ၄၆၇
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ'ကို ဖြစ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့။ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း မဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ် ရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၆၈
။ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အလိုမရှိမူ၍ “သင်သည် အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်ဘဲ ပဉ္စင်းခံလေယောင်တကား၊ သင်သည် နေလွဲသောအခါ၌ စားလေယောင်တကား၊ သင်သည် သေအရက်ကို သောက်လေယောင်တကား၊ သင်သည် မိန်းမနှင့်အတူ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ထိုင်နေယောင် တကား၊ တိုက်တွန်း၏ သိလော့၊ သင့်အား နောက်မှ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ သည် မဖြစ်ပါ စေလင့်”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အား လည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ သဉ္စိစ္စသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၈-ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၆၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်၏။ သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အရှက်မရှိကုန်၊ ဤရဟန်းတို့နှင့် အတူ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းငှါ မသင့်”ဟု ပြောဆိုကုန်၏။ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငါတို့ကို အရှက်မရှိ”ဟု ဆိုကုန်ဘိသနည်းဟူ၍ ပြောဆိုကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ကြားကုန်သနည်းဟု (ဆိုသည်ရှိသော်) ငါတို့သည် အသျှင်တို့၏ စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်နေကုန်၏ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သော ငြင်းခုံကုန်သော ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြောဆိုကုန်သော ရဟန်းတို့၏ စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်နေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သော ငြင်းခုံကုန်သော ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြောဆိုကုန်သော ရဟန်းတို့၏ စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်နေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။ပ။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သော ငြင်းခုံကုန်သော ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြောဆိုကုန်သော ရဟန်းတို့၏ စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်နေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၇၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သော ငြင်းခုံကုန်သော ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုကုန်သော ရဟန်းတို့၏ စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ ‘ဤရဟန်းတို့ ပြောဆိုလတ္တံ့သော စကားကို နားထောင်အံ့’ဟု ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အခြားအကြောင်း မရှိဘဲ ရပ်တည်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၇၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းတို့၏ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့၏။
ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်သော ငြင်းခုံကုန်သော ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြောဆိုကုန်သောဟူသည် အဓိကရုဏ်း ဖြစ်ကုန်သော။
စကားသံကို ကြားလောက်ရာအနီးအရပ်၌ ရပ်တည်ငြားအံ့ဟူသည် “ဤရဟန်းတို့၏ (စကားကို) ကြား၍ စောဒနာအံ့ အောက်မေ့စေအံ့ တစ်ဖန် ပြန်၍ စောဒနာအံ့ တစ်ဖန်ပြန်၍ အောက်မေ့စေအံ့ မျက်နှာမလှအောင် ပြုအံ့”ဟု သွားအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အကြင်အရပ်၌ ရပ်တည်လျက့်နာကြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နောက်မှ သွားသော ရဟန်းသည် နာကြားအံ့ဟု နှလုံးပိုက်၍ လျင်လျင်မြန်မြန် သွားအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အကြင်အရပ်၌ ရပ်လျက် နားထောင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရှေ့မှ သွားသော ရဟန်းသည် နာကြားအံ့ဟု နှလုံးပိုက်၍ ချန်နေရစ်အံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အကြင်အရပ်၌ ရပ်တည်၍ နာကြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၏ တည်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း၊ နေရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း၊ အိပ်ရာအရပ်သို့လည်းကောင်း လာ၍ တိုင်ပင်သည်ရှိသော် ချောင်းဟန့်ရမည်၊ သိစေရမည်၊ အကယ်၍မူလည်း ချောင်းမဟန့်ငြားအံ့ အကယ်၍မူလည်း မသိစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင် အကြောင်းပြု၍ အခြားအကြောင်း မရှိဘဲဟူသည် စကားသံကို ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်နေခြင်းငှါ တစ်စုံတစ်ခုသော အခြားအကြောင်းသည် မရှိ။
֍ ၄၇၂
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၏ ကြားလောက်ရာ အနီးအရပ်၌ တည်အံ့ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း မဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့။ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သော သူ၌ ရဟန်းဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္က္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၇၃
။ “ဤရဟန်းတို့၏ စကားကို ကြား၍ ရှောင်ကြဉ်အံ့ အထူးရှောင်ကြဉ်အံ့ ငြိမ်းစေအံ့ မိမိကိုယ် ကို လွတ်စေအံ့”ဟု နှလုံးသွင်း၍ သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူး သော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဥပဿုတိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၉-ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၇၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မကျင့်ထိုက်သော အကျင့်ကို ကျင့်၍ ကံပြုခံရသည်ရှိသော် အချင်းချင်းအတွက် တားမြစ်ကြကုန်၏။ထိုအခါ သံဃာသည် တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့် စည်းဝေး၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်နေဆဲ ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဆန္ဒ ‘အလိုတူမှု’ ပေးလိုက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ သံဃာသည် “ငါ့သျှင်တို့ ဤဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းသည် တစ်ပါးတည်းလာ၏၊ ယခုအခါ ငါတို့သည် ထိုရဟန်းအား ကံကို ပြုကြကုန်အံ့”ဟု ဆို၍ ထိုရဟန်းအား ကံပြု၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် သံဃာသည် အဘယ်ကို ပြုလုပ်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်အား ကံပြု၏ဟု (ပြောဆို၏)၊ ငါ့သျှင် ငါတို့သည် “သင့်အား ကံပြုလတ္တံ့”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ထိုကံပြုခြင်း အကျိုးငှါ ဆန္ဒပေးသည် မဟုတ်ကုန်၊ ငါတို့သည် “သင့်အား ကံပြုလတ္တံ့”ဟု အကယ်၍ သိကုန်အံ့၊ ဆန္ဒ မပေးကုန်ရာဟု ပြောဆိုကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် တရားနှင့်လျော်သော ကံတို့အား ဆန္ဒပေးပြီးနောက် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ကုန်ဘိသနည်”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် တရားနှင့်လျော်သော ကံတို့အား ဆန္ဒပေးပြီးနောက် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် တရားနှင့်လျော်သော ကံကို ဆန္ဒပေးပြီးနောက် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ ခြင်းသဘောသို့ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၇၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် တရားနှင့်လျော်သော ကံတို့အား ဆန္ဒ ပေးပြီးနောက် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၇၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
တရားနှင့်လျော်သော ကံ မည်သည်ဟုတ်မှန်သောသဘောဖြင့်, ဝိနည်းဖြင့်, မြတ်စွာဘုရား အဆုံး အမဖြင့် ပြုအပ်သော အပလောကနကံ၊ ဉတ္တိကံ၊ ဉတ္တိဒုတိယကံ၊ ဉတ္တိစတုတ္ထကံသည် တရားနှင့် လျော်သော ကံ မည်၏။ ဆန္ဒပေးပြီးမှ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၇၇
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆန္ဒပေးပြီးမှ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဆန္ဒပေးပြီးမှ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆန္ဒပေးပြီးမှ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ အာပတ် မသင့်။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၇၈
။ “မဟုတ်မမှန်သဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဝဂ် ‘တစ်သိမ်တည်း၌ တစ်စုစီ’ ဖြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကံမထိုက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း ကံပြုသည်”ဟု သိသောကြောင့် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ကမ္မပဋိဗာဟနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၀-ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၇၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သံဃာသည် ကိစ္စတစ်စုံတစ်ခုဖြင့် စည်းဝေး၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်နေဆဲဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဆန္ဒ ‘အလိုတူမှု’ ပေးလိုက်ကုန်၏။ထိုအခါ သံဃာသည် “အကြင်ကံ၏ အကျိုးငှါ စည်းဝေး၏၊ ထိုကံကို ပြုအံ့”ဟု ဉတ်ကို ထား၏။ ထိုအခါ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းသည် “ဤသို့လျှင် ဤရဟန်းတို့သည် တစ်ပါးတစ်ပါးသော ရဟန်းအား ကံကို ပြုကုန်၏၊ သင်တို့သည် အဘယ်ရဟန်းအား ကံကို ပြုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ဆို၍ ဆန္ဒကို မပေးဘဲ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွား၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် သံဃာ၌ အဆုံးအဖြတ်စကား ဖြစ်နေစဉ် ဆန္ဒကို မပေးမူ၍ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွားဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် သံဃာ၌ အဆုံးအဖြတ်စကား ဖြစ်နေစဉ် ဆန္ဒကို မပေးမူ၍ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် သံဃာ၌ အဆုံးအဖြတ်စကား ဖြစ်နေစဉ် ဆန္ဒကို မပေးဘဲ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွားဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၈၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သံဃာ၌ အဆုံးအဖြတ်စကားသည် ဖြစ်လတ်သော် ဆန္ဒု မပေးမူ၍ နေရာမှ ထကာ ဖဲသွားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ဆန္ဒံ အဒတွာ ဂမနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၈၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သံဃာ၌ အဆုံးအဖြတ်စကား မည်သည် ဝတ္ထုကိုလည်း ပြောကြား၏၊ မဆုံးဖြတ်သေး။ ဉတ်ကိုလည်း ထား၏၊ ကမ္မဝါစာသည်လည်း မပြီးဆုံးသေး။
ဆန္ဒမပေးမူ၍ နေရာမှ ထကာ ဖဲသွားငြားအံ့ဟူသည် “အဘယ်သို့လျှင် ဤကံသည် ပျက်ရာသနည်း၊ အစုကွဲဖြစ်ရာသနည်း၊ မပြုပါအံ့နည်း”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပရိသတ်၏ ဟတ္တပါသ်ကို စွန့်စဉ် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ စွန့်ပြီးသော် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၈၂
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆန္ဒကို မပေးဘဲ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍ ဆန္ဒကို မပေးဘဲ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဆန္ဒကို မပေးဘဲ နေရာမှ ထ၍ ဖဲသွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၈၃
။ “သံဃာအား ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ ငြင်းခုံခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ ဆန့်ကျင် သော အယူကို ယူခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသော်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) သွားအံ့၊ “သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ သံဃာ၏ အရေးသော် လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) ဖဲသွားအံ့၊ “မတရားသဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ အစုကွဲ၍ သော်လည်းကောင်း ကံပြုလတ္တံ့”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) သွားအံ့၊ ဖျားနာ၍ သွားအံ့၊ ဖျားနာသော ရဟန်း၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့် သွားအံ့၊ ကျင်ကြီး ကျင်ငယ် နှိပ်စက်သောကြောင့် သွားအံ့၊ “ကံမပျက်စေလိုဘဲ တစ်ဖန် ပြန်လာအံ့”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) သွားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဒသမ ဆန္ဒံအဒတွာဂမနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၁-ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၈၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ့ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် သံဃာအား ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို ခင်း၏၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်း၏။ ထိုအသျှင်ဒဗ္ဗသည်ကား ညစ်နွမ်းသော သင်္ကန်းရှိ၏။ ထိုအခါ သံဃာအား သင်္ကန်းတစ်ထည် ဖြစ်ပေါ်၏။ ထိုအခါ သံဃာသည် ထိုသင်္ကန်းကို မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗအား ပေးလှူ၏။ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “အကြင် အကြင် ချစ်ကျွမ်းဝင်သူအား ရဟန်းတို့သည် သံဃိကဖြစ်သော လာဘ်ကို ညွှတ်စေကုန်ဘိ၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ညီညွတ်သော သံဃာက သင်္ကန်းကို ပေးပြီးနောက် ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ညီညွတ်သော သံဃာက သင်္ကန်းကို ပေးပြီးနောက် ရှုတ်ချခြင်း သဘောသို့ ရောက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ညီညွတ်သော သံဃာက သင်္ကန်းကို ပေးပြီးနောက် ရှုတ်ချ ခြင်းသဘောသို့ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၈၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာက သင်္ကန်းကို ပေးပြီးနောက် ‘ရဟန်းတို့သည် ချစ်ကျွမ်းဝင်သည်အားလျော်စွာ သံဃိကဖြစ်သော လာဘ်ကို ညွှတ်စေကုန်၏’ဟု နောက်မှ ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၁-ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၈၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ညီညွတ်သောသံဃာ မည်သည် တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော, သိမ်တစ်ခုတည်း၌ တည်သော သံဃာတည်း။
သင်္ကန်း မည်သည် သင်္ကန်းခြောက်ထည်တို့တွင် အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ဝိကပ္ပနာလောက်သော တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းတည်း။
ပေးပြီးနောက်ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ပေးပြီး၍။
ချစ်ကျွမ်းဝင်သည်အားလျော်စွာ မည်သည် အဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်၊ မြင်ဖူးကာမျှသော အဆွေ ခင်ပွန်း၏အဖြစ်၊ သုံးဆောင်စားသောက်ဖက်ဖြစ်သော အဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်နှင့်တကွ ဥပဇ္ဈာယ်တူသော သူ၏အဖြစ်၊ ဆရာတူသော သူ၏ အဖြစ်တည်း။
သံဃိကဖြစ်သော မည်သည် သံဃာအား လှူအပ် စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုတည်း။
လာဘ် မည်သည် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးအသုံး အဆောင်တို့တည်း၊ အယုတ်အားဖြင့် အမှုန့်ခဲ ‘ဆပ်ပြာခဲ’ သည်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း၊ မြိတ်ဆာချည်မျှင်သည်လည်းကောင်း (လာဘ် မည်၏)။
နောက်မှ ရှုတ်ချခြင်းသဘောသို့ ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် သံဃာသည် သမုတ်အပ်သော နေရာခင်းသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ယာဂု ဝေငှသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ သစ်သီးဝေငှသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ် ဝေငှသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှကို စွန့် ‘ဝေငှ'သော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း သင်္ကန်း ကို ပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၈၇
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်းပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်းပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သင်္ကန်းပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို ပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နေရာခင်း ဆွမ်းညွှန်း ယာဂုဝေ သစ်သီးဝေ ခဲဖွယ်ဝေ အနည်းငယ်မျှကို စွန့်သော၊ သံဃာသည် မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းအား သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အခြားသော ပရိက္ခရာကိုသော်လည်း ကောင်း ပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
နေရာခင်း ဆွမ်းညွှန်း ယာဂုဝေ သစ်သီးဝေ ခဲဖွယ်ဝေ အနည်းငယ်မျှကို စွန့်သော၊ သံဃာသည် သမုတ်အပ်သော ရဟန်းမဟုတ်သူအားသော်လည်းကောင်း၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းမဟုတ်သူအားသော် လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အခြားပရိက္ခရာကိုသော်လည်းကောင်း ပေးလှူသည် ရှိသော် ရှုတ်ချအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၄၈၈
။ ပကတိသဘောအားဖြင့် ချစ်ခြင်းကြောင့် မုန်းခြင်းကြောင့် တွေဝေခြင်းကြောင့် ကြောက်ခြင်း ကြောင့် ပြုသည်ကို “ထိုရဟန်းအား ပေးလှူသဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ ရသော်လည်း ဖျက်ဆီး လတ္တံ့၊ ကောင်းစွာ မဆောင်လတ္တံ့”ဟု ရှုတ်ချအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဧကာဒသမ ဒုဗ္ဗလသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၈-သဟဓမ္မိကဝဂ်
၁၂-ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၈၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာဝတ္ထိပြည်၌ မထင်ရှားသော အသင်းတစ်ခုသည် သံဃာအား - “ဆွမ်းကျွေးပြီးလျှင် သင်္ကန်းကို လှူအံ့”ဟု သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို စီရင်ထား၏။ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ထိုအသင်းသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုအသင်းကို “ဒါယကာတို့ ဤသင်္ကန်းတို့ကို ဤရဟန်းတို့အား ပေးလှူကုန်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်တို့သည် မပေးမလှူနိုင်ကြပါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် သံဃာအား နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို ဝတ်တည်ကြပါသည်ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဒါယကာတို့ သံဃာအား အလှူရှင်တို့သည် ပေါများပါကုန်၏၊ သံဃာအား လှူအပ်သော ဆွမ်းတို့ သည် ပေါများပါကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည်ကား သင်တို့ကိုသာ အမှီပြု၍ သင်တို့ကို မျှော်မြင်ကုန်၍ ဤအရပ်၌ နေကြပါသည်၊ ဤရဟန်းတို့အား သင်တို့သည် အကယ်၍ မလှူကုန်အံ့၊ ထိုသို့မလှူကုန်သည် ရှိသော် ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်သူသည် လှူတော့အံ့နည်း၊ ဒါယကာတို့ ဤရဟန်းတို့အား ဤသင်္ကန်း တို့ကို ပေးလှူကုန်လော့ဟု (ပြောဆိုကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုအသင်းသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့က အတင်းအကြပ်ပြောဆိုအပ်သဖြင့် စီရင်တိုင်းသော သင်္ကန်းကို ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား ပေးလှူပြီးနောက် သံဃာတော်ကို ဆွမ်းဖြင့် လုပ်ကျွေး၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် “သံဃာအား သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို စီရင်သည်ဟု သိကုန်၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့အား လှူအပ်ပြီ”ဟုကား မသိကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ဒါယကာတို့ သံဃာအား သင်္ကန်းကို လှူကုန်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏။
"အသျှင်ဘုရားတို့ မရှိတော့ပါ၊ စီရင်တိုင်းသော သင်္ကန်းကို အသျှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အသျှင် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား ညွတ်စေကြပါသည်”ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် သံဃာသို့ ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် သံဃာသို့ ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သိလျက် သံဃာသို့ ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၉၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် သိလျက် သံဃာသို့ ညွတ်ပြီးသော သံဃိက လာဘ်ကို ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၂-ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၉၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ အခြားသူတို့ကသော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြောကြားကုန်၏၊ ထိုအသင်းကသော်လည်း ပြောကြား၏။
သံဃိက မည်သည် သံဃာအား လှူအပ် စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုတည်း။
လာဘ် မည်သည် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးပစ္စည်း တို့တည်း၊ အယုတ်သဖြင့် အမှုန့်ခဲ ‘ဆပ်ပြာခဲ’ သည်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း၊ မြိတ်ဆာ ချည်မျှင်သည်လည်းကောင်း (လာဘ် မည်၏)။
ညွတ်ပြီး မည်သည် “ပေးလှူကုန်အံ့၊ ပြုကုန်အံ့”ဟု နှုတ်မြွက်၏၊ ထိုအလှူဝတ္ထုကို ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၉၂
။ ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထု၌ ညွတ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထု၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထု၌ မညွတ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
သံဃာသို့ ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထုကို အခြားသံဃာအားလည်းကောင်း၊ စေတီအားလည်းကောင်းညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
စေတီသို့ ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထုကို အခြားစေတီအားလည်းကောင်း၊ သံဃာအားလည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သို့ ညွတ်ပြီးသော အလှူဝတ္ထုကို အခြားပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း၊ သံဃာအားလည်းကောင်း၊ စေတီအားလည်းကောင်း ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မညွတ်သေးသည်၌ ညွတ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မညွတ်သေးသည်၌ ယုံမှား ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မညွတ်သေးသည်၌ မညွတ်သေးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၉၃
။ “အဘယ်အရပ်၌ လှူရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု မေးသည် ရှိသော် “အကြင်အရပ်၌ သင်တို့ လှူသော ဝတ္ထုသည် သုံးဆောင်ခြင်းကိုလည်း ရရာ၏၊ ပြုပြင်စီရင်ခြင်းကိုလည်း ရရာ၏၊ ကြာမြင့်စွာ လည်း တည်တံ့ရာ၏၊ သို့မဟုတ် အကြင်အရပ်၌ သင်တို့၏ စိတ်သည် ကြည်လင်ကုန်၏၊ ထိုအရပ်၌ လှူကုန်လော့”ဟု ပြောဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့ အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဒွါဒသမ ပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
အဋ္ဌမ သဟဓမ္မိကဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုသဟဓမ္မိကဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
သဟဓမ္မိကသိက္ခာပုဒ်၊ ဝိနယဝိဝဏ္ဏနသိက္ခာပုဒ်၊ မောဟာရောပနသိက္ခာပုဒ်၊ ပဟာရ ဒိန္နသိက္ခာပုဒ်၊ တလသတ္တိ (ဥဂ္ဂိရဏ) သိက္ခာပုဒ်၊ အမူလကသံဃာဒိသေသသိက္ခာပုဒ်၊ သဉ္စိစ္စဥပဒဟနသိက္ခာပုဒ်၊ ဥပဿုတိတိဋ္ဌနသိက္ခာပုဒ်၊ ပဋိဗာဟနကမ္မသိက္ခာပုဒ်၊ ဆန္ဒ အဒါနသိက္ခာပုဒ်၊ ဒဗ္ဗသိက္ခာပုဒ်၊ သံဃိကလာဘပရိဏာမနသိက္ခာပုဒ်။ ဤကားအကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၉-ရတနဝဂ်
၁-အန္တေပုရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၉၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် “အချင်း သွားချေ၊ ဥယျာဉ်ကို သုတ်သင် ရှင်းလင်းလေလော့၊ ဥယျာဉ်သို့ သွားကြအံ့”ဟု ဥယျာဉ်စောင့်ကို စေခိုင်း၏။"ကောင်းပါပြီ အသျှင်မင်းကြီး”ဟု ထိုဥယျာဉ်စောင့်သည် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား ဝန်ခံပြီး လျှင် ဥယျာဉ်ကို သုတ်သင်သည်ရှိသော် တစ်ခုသော သစ်ပင်ရင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော မြတ်စွာ ဘုရားကို တွေ့မြင်သောကြောင့် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် “အသျှင်မင်းကြီး ဥယျာဉ်သည်ကား သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ပါပြီ၊ သို့ရာတွင် မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုဥယျာဉ်၌ နေတော်မူပါ၏”ဟု လျှောက်၏။ အချင်း ရှိပါစေ၊ ငါတို့သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆည်းကပ်ကုန်အံ့ဟု (ပြောဆို၏)။
ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် ဥယျာဉ်သို့ သွား၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၏။ ထိုစဉ်အခါ ဥပါသကာတစ်ယောက်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆည်းကပ်၍ နေ၏၊ ပသေနဒီကောသလ မင်းကြီးသည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆည်းကပ်၍နေသော ထိုဥပါသကာကို မြင်၍ ကြောက်ရွံ့သဖြင့် ရပ်နေ၏။ ထို့နောက် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား “ဤယောက်ျားသည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆည်းကပ်၍ နေသူတစ်ယောက်ဖြစ်ရကား ယုတ်ညံ့သူ မဖြစ်တန်ရာ”ဟု အကြံဖြစ်၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီး လျှင် ရှိခိုးလျက် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏။
ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် မြတ်စွာဘုရားကို ရိုသေသောအားဖြင့် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးကို ရှိလည်း မခိုး၊ ခရီးဦးလည်း မကြိုဆိုဘဲ ရှိရကား ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား “ဤယောက်ျားသည် ငါလာသောအခါ၌ အဘယ့်ကြောင့် ရှိမခိုးလေဘိသနည်း၊ ခရီးဦးလည်း မကြိုဆိုဘိသနည်း”ဟု နှလုံးမသာ ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီး နှလုံးမသာသည်ကို သိတော်မူ၍ “မင်းကြီး ဤဥပါသကာသည် အကြားအမြင်လည်း များ၏၊ အာဂုံ (ပါဠိ) နှုတ်၌ လာပြီးသူလည်း ဖြစ်၏၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်နှစ်သက်ခြင်းလည်း ကင်း၏”ဟု ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးအား “ဤဥပါသကာသည် ယုတ်ညံ့သူ မဖြစ်တန်ရာ မြတ်စွာ ဘုရားသည်လည်း ဤဥပါသကာ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးမွမ်းတော်မူ၏”ဟု အကြံဖြစ်၍ ထိုဥပါသကာကို “ဥပါသကာ သင် အလိုရှိရာကို ပြောကြားလော့”ဟု ဆို၏။
ကောင်းလှပါပြီ အသျှင်မင်းကြီး၏ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်ရွှင်လန်းစေပြီးသော် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် နေရာမှ ထ၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါ သွားလေ၏။
--֍ ၄၉၅
။ ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်၌ စံနေစဉ် လမ်းခရီး၌ ထီးကိုင်စွဲလျက် သွားနေသော ထိုဥပါသကာကို မြင်၍ ခေါ်စေပြီးလျှင် “ဥပါသကာ သင်သည် အကြား အမြင်များစွာ ရှိသတတ်၊ အာဂုံ (ပါဠိ) နှုတ်၌ လာပြီးသူ ဖြစ်သတတ်၊ ဥပါသကာ တောင်းပန်ပါ၏၊ ငါတို့၏ မောင်းမအပေါင်းအား တရားတော်ကို ပို့ချ သင်ပြပါလော့”ဟု ဆို၏။ အသျှင်မင်းကြီး အကျွန်ုပ် သည် အသျှင်ကောင်းတို့၏ အကြောင်းကြောင့် တရားတော်ကို သိပါ၏၊ ထိုတရားတော်ကို အသျှင်ကောင်း တို့သည်သာလျှင် အသျှင်မင်းကြီး၏ မောင်းမအပေါင်းကို သင်ပြ ပို့ချစေကုန်လတ္တံ့ဟု (ပြောဆို၏)။ ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် “ဥပါသကာသည်ကား အမှန်ကို ပြောဆိုပေ၏”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေကာ “အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် အကျွန်ုပ်တို့၏ မောင်းမအပေါင်းတို့အား တရား တော်ကို သင်ပြပို့ချနိုင်မည့် ရဟန်းတစ်ပါးကို စေလွှတ်တော်မူပါ”ဟု မြတ်စွာဘုရားအား လျှောက်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါး) ကို သိမြင်စေ၏။ပ။ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည်။ပ။ အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွား၏။
ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်အာနန္ဒာကို “အာနန္ဒာ တိုက်တွန်း၏၊ မင်းကြီး၏ မောင်းမ မိဿံအပေါင်းအား တရားတော်ကို သင်ပြပို့ချချေလော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ “ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရား”ဟု အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံလျက် အခါကာလအားလျော်စွာ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်၍ မင်းကြီး၏ မောင်းမမိဿံအပေါင်းအား တရားတော်ကို သင်ပြပို့ချလေ၏။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင် ပသေနဒီကောသလမင်းကြီး၏ နန်းတော်သို့ ချဉ်းကပ်၏။
֍ ၄၉၆
။ ထိုအခါ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည် မလ္လိကာမိဖုရားကြီးနှင့်အတူ အိပ်ရာတိုက်ခန်း၌ စံနေ၏၊ မလ္လိကာမိဖုရားကြီးသည် အဝေးကပင်လျှင် အသျှင်အာနန္ဒာ လာနေသည်ကို မြင်၍ အဆော တလျင် ထ၏၊ ဝါဝင်းချောမွေ့သော အဝတ်သည် လျှောကျ၏၊ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ထိုအရပ်မှ သာလျှင် ပြန်လှည့်ကာ အရံသို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်အာနန္ဒာသည် လာသော အကြောင်းကို ရှေးဦးစွာ မသိစေဘဲ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"အာနန္ဒာ သင်သည် လာသော အကြောင်းကို ရှေးဦးစွာ မသိစေဘဲ မင်း၏ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ အာနန္ဒာ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် လာသော အကြောင်းကို ရှေးဦးစွာ မသိစေဘဲ နန်းတော်တွင်းသို့ ဝင်ဘိသနည်း။ အာနန္ဒာ ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍ တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
--နန်းတော်ဝင်ခြင်း အပြစ် ၁၀-ပါး
֍ ၄၉၇
။ ရဟန်းတို့ နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤဆယ်ပါးတို့တည်း၊ အဘယ် ဆယ်ပါး တို့နည်းဟူမူ-(၁) ရဟန်းတို့ မင်းနှင့်မိဖုရား အတူနေရာသို့ ရဟန်းဝင်သောအခါ မိဖုရားကသော်လည်း ရဟန်းကို မြင်၍ ပြုံးရယ်မိတတ်၏၊ ရဟန်းကသော်လည်း မိဖုရားကို မြင်၍ ပြုံးရယ်မိတတ်၏၊ ထိုသို့ ပြုံးရယ်မိရာ၌ မင်းကြီးအား “ဤရဟန်းနှင့် မိဖုရားတို့သည် လွန်ကျူးပြီးသော် လည်းကောင်း၊ လွန်ကျူးလတ္တံ့သော်လည်းကောင်း မချွတ်ဖြစ်ရာ၏”ဟု အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ ပဌမအပြစ်တည်း။
(၂) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်းမည်သည်ကား များသော ကိစ္စ ရှိ၏၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏၊ မိန်းမ ‘မိဖုရားငယ်’ တစ်ယောက်ကို သွားလာပြီးနောက် အမှတ်မရ၊ ထိုမိန်းမသည် ထိုမင်းသွားလာခြင်းကြောင့် ကိုယ်ဝန်စွဲယူရာ၌ “ဤအရပ်၌ ရဟန်းမှတစ်ပါး အခြားသူ တစ်စုံ တစ်ယောက်မျှ မဝင်၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု မင်းအား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ ဒုတိယအပြစ်တည်း။
(၃) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း နန်းတော်တွင်း၌ တစ်စုံတစ်ခုသော ရတနာပျောက် သောအခါ “ဤအရပ်၌ ရဟန်းမှတစ်ပါး အခြားသူ တစ်စုံတစ်ယောက်မျှ မဝင်၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေ သလော”ဟု မင်းအား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ တတိယအပြစ်တည်း။
(၄) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း နန်းတော်တွင်း၌ လျို့ဝှက်ထားသော တိုင်ပင်ချက် နန်းတွင်းရေးသည် အပြင်ဘက်တွင် ပျံ့နှံ့သောအခါ “ဤအရပ်၌ ရဟန်းမှတစ်ပါး အခြားသူ တစ်စုံ တစ်ယောက်မျှ မဝင်၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု မင်းအား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ စတုတ္ထအပြစ်တည်း။
(၅) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း နန်းတော်တွင်း၌ သားကသော်လည်း အဖကို (သတ်ခြင်းငှါ) အလိုရှိတတ်၏၊ အဖကသော်လည်း သားကို (သတ်ခြင်းငှါ) အလိုရှိတတ်၏၊ “ဤအရပ်၌ ရဟန်းမှတစ်ပါး အခြားသူ တစ်စုံတစ်ယောက်မျှ မဝင်၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု ထိုသူတို့အား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ ပဉ္စမအပြစ်တည်း။
(၆) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်းသည် နိမ့်သော ရာထူး ရှိသူကို မြင့်သော ရာထူး၌ ထားသောအခါ “မင်းသည် ရဟန်းနှင့် ရောနှော၏၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု ထို (ရာထူး ပြောင်းလွှဲခြင်းကို မနှစ်သက်) သူတို့အား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ ဆဋ္ဌအပြစ်တည်း။
(၇) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်းသည် မြင့်သော ရာထူး ရှိသူ ‘ရာထူးကြီးသူ’ ကို နိမ့်သော ရာထူး၌ ထားသောအခါ “မင်းသည် ရဟန်းနှင့် ရောနှော၏၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေ သလော”ဟု ထို (ရာထူးပြောင်းလွှဲခြင်းကို မနှစ်သက်) သူတို့အား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ သတ္တမအပြစ်တည်း။
(၈) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်းသည် အခါမဟုတ်သည်၌ စစ်တပ်ကို လွှတ်လိုက် သောအခါ “မင်းသည် ရဟန်းနှင့် ရောနှော၏၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု ထို (အခါမဲ့ စစ်တပ်လွှတ်ခြင်းကို မနှစ်သက်) သူတို့အား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ အဋ္ဌမအပြစ်တည်း။
--(၉) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်းသည် လွှတ်သင့်သောအခါ၌ စစ်တပ်ကို လွှတ်လိုက် ပြီးနောက် ခရီးအကြားမှ တစ်ဖန် ပြန်လာစေသောအခါ “မင်းသည် ရဟန်းနှင့် ရောနှော၏၊ ရဟန်း၏ အမှုပင် ဖြစ်လေသလော”ဟု ထို (စစ်ပြန်ခြင်းကို မနှစ်သက်) သူတို့အား အထင်မှားခြင်း ဖြစ်တတ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ နဝမအပြစ်တည်း။
(၁၀) ရဟန်းတို့ တစ်ဖန် ထို့ပြင်လည်း မင်း၏ နန်းတော်သည် ဆင် မြင်း ရထားတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်း ကြပ်တည်း၏၊ တပ်နှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သော ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ လည်း ရှိကုန်၏၊ ယင်းအာရုံတို့သည် ရဟန်းအား မလျောက်ပတ်ကုန်၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ ဒသမအပြစ်တည်း။ ရဟန်းတို့ နန်းတော်သို့ ဝင်ခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤဆယ်ပါးတို့တည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်အာနန္ဒာကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၉၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ဦးထိပ်၌ အဘိသိက်သွန်းအပ်ပြီးသော မင်းမျိုးဖြစ်သော မင်း၏ မင်းနှင့်မိဖုရားရတနာ မထွက်သေးသော အိပ်ရာ တိုက်ခန်း၌ (မိမိလာကြောင်းကို) ရှေးက တင်ကြို၍ အသိမပေးဘဲ တံခါးခုံကို လွန်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-အန္တေပုရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၉၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မင်းမျိုး မည်သည် အမိဘက် အဖဘက် နှစ်ဖက်လုံးတို့မှ ကောင်းသော ဇာတ် ရှိ၏၊ ဘိုးဘေး ခုနစ်ဆက် တိုင်အောင် မျိုးရိုးသန့်သော အမိဝမ်း ရှိ၏၊ ဇာတ်နှင့်စပ်သော စကားဖြင့် အပယ်မခံခဲ့ရ, အကဲ့ရဲ့မခံခဲ့ရသောသူတည်း။
ဦးထိပ်၌ အဘိသိက်သွန်းအပ်ပြီးသော မည်သည် မင်း၏ အဘိသိက်ဖြင့် ဦးထိပ်၌ သွန်းအပ်ပြီး ဖြစ်၏။
မင်းမထွက်သေးဟူသည် မင်းသည် အိပ်ရာ တိုက်ခန်းမှ မထွက်သေးသည်ပင် ဖြစ်၏။
မိဖုရားရတနာ မထွက်သေးဟူသည် မိဖုရားသည် အိပ်ရာ တိုက်ခန်းမှ မထွက်သေးသည်ပင် ဖြစ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့သော်လည်း မထွက်ကြသေးကုန်။
(မိမိလာကြောင်းကို) ရှေးက တင်ကြို၍ အသိမပေးဘဲဟူသည် ရှေးဦးစွာ မပန်ကြားမူ၍ ‘အကြောင်းမကြားမူ၍’။
တံခါးခုံ မည်သည် အိပ်ရာ တိုက်ခန်း၏ တံခါးခုံကို ဆို၏။
အိပ်ရာတိုက်ခန်း မည်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော နေရာ၌ မင်း၏ အိပ်ရာကို ခင်းထား၏၊ အယုတ် သဖြင့် တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ’ ကို ကာရံထားသော နေရာသည်လည်း အိပ်ရာတိုက်ခန်း မည်၏။
တံခါးခုံကို လွန်စေငြားအံ့ဟူသည် ပဌမခြေလှမ်းကို တံခါးခုံကို လွန်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်းကို လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၀၀
။ (မိမိလာကြောင်းကို) အသိမပေးသည်၌ အသိမပေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တံခါးခုံကို လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အသိမပေးသည်၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ တံခါးခုံကို လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အသိမပေးသည်၌ အသိပေးပြီးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ တံခါးခုံကို လွန်စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အသိပေးပြီးသည်၌ အသိမပေးသေးဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အသိပေးပြီးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အသိပေးပြီးသည်၌ အသိပေးပြီးပြီဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၀၁
။ အသိပေးပြီးသည် ရှိသော် အာပတ် မသင့်၊ မင်းမျိုး မဟုတ်အံ့၊ မင်း၏ အဘိသိက်ဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ်သေးသူ ဖြစ်အံ့၊ မင်းသည် အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ ထွက်အံ့၊ မိဖုရားသည် အိပ်ရာ တိုက်ခန်းမှ ထွက်အံ့၊ မင်းမိဖုရား နှစ်ပါးလုံးတို့သော်လည်း အိပ်ရာတိုက်ခန်းမှ ထွက်ကုန်အံ့၊ အိပ်ရာ တိုက်ခန်း၌ မဟုတ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အား လည်း အာပတ် မသင့်။ပဌမ အန္တေပုရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၂-ရတနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အစိရဝတီမြစ်၌ ရေချိုး၏။ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်သည်လည်း (အသပြာ) ငါးရာအိတ်ကို ကုန်းပေါ်၌ ချထား၍ အစိရဝတီမြစ်၌ ရေချိုးပြီး သော် မေ့လျော့ကာ ဖဲသွား၏။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် “ဤပုဏ္ဏား၏ ဥစ္စာအိတ်သည် ဤနေရာ၌ မပျောက်ပါစေလင့်”ဟု နှလုံး သွင်း၍ ယူထားလေ၏။ ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် သတိရ၍ အဆောတလျင် ပြေးလာပြီးလျှင် ထိုရဟန်းကို “ရဟန်း အကျွန်ုပ်၏ အိတ်ကို မြင်ပါသလော”ဟု မေး၏။ “ပုဏ္ဏား ယူလော့”ဟု ဆို၍ ပေးလိုက်၏။ ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် “ငါသည် အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့် ဤရဟန်းအား ဆုလာဘ်မပေးဘဲ နေရအံ့နည်း”ဟု ကြံ၍ “ရဟန်း အကျွန်ုပ်၏ ဥစ္စာသည် ငါးရာမဟုတ်၊ အကျွန်ုပ်၏ ဥစ္စာသည် တစ်ထောင်ပါတည်း”ဟု ဆိုကာ နှောင့်ယှက်၍ လွှတ်လိုက်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ကျောင်းအရံသို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းသည် ရတနာကို ကောက်ယူထားဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်း သင်သည် ရတနာကို ကောက်ယူထား၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရတနာကို ကောက်ယူထားဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်း ငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် ရတနာကိုလည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကို လည်းကောင်း ကောက်ယူမူလည်း ကောက်ယူငြားအံ့၊ ကောက်ယူစေမူလည်း ကောက်ယူစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၀၃
။ ထိုအခါ သာဝတ္ထိပြည်၌ ပွဲသဘင် ဖြစ်၏၊ လူတို့သည် တန်ဆာဆင်ကုန်လျက် ဥယျာဉ်သို့ သွားကုန်၏၊ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည်လည်း တန်ဆာဆင်၍ “ဥယျာဉ်သို့ သွားအံ့”ဟု ရွာမှ ထွက်သည် ရှိသော် “ငါသည် ဥယျာဉ်သို့ သွား၍ အသို့ပြုရအံ့နည်း၊ ငါသည် မြတ်စွာဘုရားကို ဆည်းကပ်ရပါမူကား ကောင်းလိမ့်မည်”ဟု ကြံ၍ (မဟလ္လတာ) တန်ဆာကို ချွတ်၍ အပေါ်ရုံဖြင့် အထုပ် ထုပ်၍ ကျွန်မအား “ဟယ် ကျွန်မ ဤတန်ဆာထုပ်ကို ယခု ယူခဲ့လော့”ဟု ဆို၍ ပေးလိုက်၏။ --ထိုအခါ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီး၍ တစ်ခုသော အရပ်၌ ထိုင်၏၊ တစ်ခုသော အရပ်၌ ထိုင်ပြီးသော မိဂါရမာတာ မည်သော ဝိသာခါကို မြတ်စွာဘုရားသည် တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေ၍ (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်ရွှင်လန်းစေပြီးသော် မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါ သည် နေရာမှ ထ၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးလျက် အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွား၏။
ထိုအခါ ကျွန်မသည် ဥစ္စာထုပ်ကို သတိမေ့လျော့၍ ဖဲသွား၏။ ရဟန်းတို့ မြင်၍ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ “ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် ကောက်ယူ၍ သိမ်းထားကုန်လော့”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-
"ရဟန်းတို့ ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကျောင်းအရံတွင်း၌ ကောက်ယူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ကောက်ယူစေ၍သော်လည်းကောင်း ‘ဥစ္စာရှင်သည် ယူလတ္တံ့’ဟု နှလုံးပိုက်၍ သိမ်းထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကို သော်လည်းကောင်း ကျောင်းအရံတွင်းကို ဖယ်ထား၍ ကောက်ယူမူလည်း ကောက်ယူငြားအံ့၊ ကောက်ယူစေမူလည်း ကောက်ယူစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၀၄
။ ထိုအခါ ကာသိတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အလုပ်သမားရွာ ရှိ၏၊ ထိုသူဌေး သည် “အကယ်၍ အသျှင်ကောင်းတို့ လာကုန်အံ့၊ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးလော့”ဟု တပည့်ကို စေခိုင်း၏။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ကာသိတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌ ဒေသစာရီလှည့်လည်သောအခါ အနာထပိဏ် သူဌေး၏ အလုပ်သမားရွာသို့ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် အဝေးမှ ကြွလာကုန်သော ထိုရဟန်း တို့ကို မြင်၍ ထိုရဟန်းတို့အထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ရှိခိုးလျက် “အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်တို့သည် နက်ဖြန်အလို့ငှါ သူဌေး၏ ဆွမ်းကို ခံယူတော်မူပါကုန်လော့”ဟု လျှောက်၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် လက်ခံကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် ထိုညဉ့်လွန်သောအခါ၌ မွန်မြတ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို စီရင်စေပြီးနောက် အချိန်ကာလကို ကြားလျှောက်စေ၍ လက်စွပ်ကို ချွတ်ကာ ထိုရဟန်းတို့အား ဆွမ်းလုပ်ကျွေးပြီးလျှင် “အသျှင်ကောင်းတို့သည် ဆွမ်းစားပြီးသော် ကြွတော်မူပါကုန်၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း အလုပ်ခွင်သို့ သွားပါအံ့”ဟု လျှောက်ကာ လက်စွပ်ကို မေ့လျော့၍ ဖဲခွါသွား၏။ရဟန်းတို့ မြင်လေလျှင် “ဤလက်စွပ်သည် ငါတို့သွားလျှင် ပျောက်လတ္တံ့”ဟု နှလုံးသွင်း၍ ထိုအရပ်၌့သာလျှင် နေကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် အလုပ်ခွင်မှ ပြန်လာသောအခါ ထိုရဟန်း တို့ကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရားတို့ အသျှင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤအရပ်၌ နေကုန်ဘိသနည်း”ဟု လျှောက်လေသော် ရဟန်းတို့သည် ထိုယောက်ျားအား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားပြီးနောက် သာဝတ္ထိပြည် သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အားလည်း ဤအကြောင်းကိုပင် ပြောကြားကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည်လည်း မြတ်စွာ ဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
--ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ ကို-
"ရဟန်းတို့ ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရံတွင်း၌ဖြစ်စေ တည်းခိုရာ အိမ်တွင်း၌ဖြစ်စေ ကောက်ယူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ကောက်ယူစေ၍သော် လည်းကောင်း ‘ဥစ္စာရှင်သည် ဆောင်ယူလတ္တံ့’ဟု နှလုံးသွင်း၍ သိမ်းထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၀၅
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရံအတွင်းနှင့် တည်းခိုရာ ဌာနအတွင်းမှတစ်ပါး (အခြားနေရာတို့၌) ကောက်ယူမူလည်း ကောက်ယူငြားအံ့၊ ကောက်ယူစေမူလည်း ကောက်ယူစေ ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ရဟန်းသည် ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော် လည်းကောင်း၊ အရံအတွင်းနှင့် တည်းခိုရာဌာနအတွင်း၌ ကောက်ယူ၍သော် လည်းကောင်း၊ ကောက်ယူစေ၍သော်လည်းကောင်း ‘ဥစ္စာရှင်သည် ဆောင်ယူ လတ္တံ့’ဟု နှလုံးသွင်း၍ သိမ်းထားရမည်၊ ဤကား ထိုဥစ္စာကို မေ့ကျန်ရာ၌ ပြုရာသော ဝတ်တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ရတနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၀၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ရတနာ မည်သည် ပုလဲ မြ ကျောက်မျက်ရွဲ ခရုသင်း ကျောက်သလင်း သန္တာ ငွေ ရွှေ ပတ္တမြားနီ ပတ္တမြားပြောက်တည်း။
ရတနာဟု သမုတ်အပ်သောဝတ္ထု မည်သည် လူတို့၏ အတွင်းအသုံးအဆောင် အပအသုံးအဆောင် တည်း၊ ဤကား ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုမည်၏။
အရံအတွင်းနှင့် တည်းခိုရာဌာနအတွင်းမှ တစ်ပါးဟူသည် အရံတွင်းကို တည်းခိုရာ အိမ်တွင်းကို ချန်ထား၍။
အရံတွင်း မည်သည် အရံအတားရှိလျှင် ကျောင်း၏ အရံတွင်းတည်း၊ အရံမရှိလျှင် (ကျောင်း၏) ဥပစာတည်း။
တည်းခိုရာဌာနအတွင်း မည်သည် အရံရှိလျှင် တည်းခိုရာအိမ်၏ အရံတွင်းတည်း၊ အရံအတားမ ရှိလျှင် (တည်းခိုရာအိမ်၏) ဥပစာတည်း။
ကောက်ယူငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင် ကောက်ယူငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ကောက်ယူစေငြားအံ့ဟူသည် အခြားသူကို ကောက်ယူစေငြားအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ရတနာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရံအတွင်းနှင့် တည်းခိုရာဌာနအတွင်း၌ ကောက်ယူ၍သော် လည်းကောင်း၊ ကောက်ယူစေ၍သော်လည်းကောင်း သိမ်းထားရမည်ဟူသည် အဆင်းဖြင့်သော် လည်းကောင်း၊ အမှတ်အသားဖြင့်သော်လည်း ကောင်း အမှတ်ပြု၍ သိမ်းထားပြီးလျှင် “ဥစ္စာပျောက်သော သူသည် လာစေသတည်း”ဟု ပြောကြားရ မည်။ ထိုအရပ်သို့ အကယ်၍ လာအံ့၊ ထိုသူကို “ဒါယကာ သင်၏ ဥစ္စာသည် အဘယ်သို့ သဘော ရှိသနည်း”ဟု မေးမြန်းရမည်။ အဆင်းနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ အမှတ်အသားနှင့်သော်လည်းကောင်း အကယ်၍ ညီညွတ်ပြည့်စုံအံ့၊ ပေးရမည်။ အကယ်၍ မညီညွတ် မပြည့်စုံအံ့၊ “ဒါယကာ ရှာပါဦးလော့”ဟု ပြောဆိုရမည်။
ထိုကျောင်းမှ ဖဲသွားလိုသော ရဟန်းသည် ထိုကျောင်း၌ သင့်လျော်သော ရဟန်းတို့၏ လက်၌ ထား၍ ဖဲသွားရမည်။ သင့်လျော်သော ရဟန်းတို့ အကယ်၍ မရှိမူ ထိုကျောင်း၌ သင့်လျော်သော လူတို့၏ လက်၌ ထား၍ ဖဲသွားရမည်။
ဤကား ထိုဥစ္စာကို မေ့ကျန်ရစ်ရာ၌ ပြုရာသော ဝတ်တည်းဟူသည် ဤသို့ သိမ်းထားခြင်းသည် ထိုဥစ္စာကို မေ့ကျန်ရစ်ရာ၌ တရားနှင့်လျော်သော အကျင့်တည်း။
֍ ၅၀၇
။ ရတနာ (ဆယ်ပါး) ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်း ကောင်း၊ အရံတွင်းနှင့်တည်းခိုရာဌာနအတွင်း၌ ကောက်ယူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ကောက်ယူစေ၍သော်လည်း ကောင်း “ဥစ္စာရှင်သည် လာ၍ ဆောင်ယူလတ္တံ့”ဟု (နှလုံးသွင်း၍) သိမ်းထားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရတနာဟု သမုတ်အပ်သော အသုံးအဆောင်ကို အကျွမ်းဝင်၍ ကောက်ယူထားအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ခေတ္တခဏယူထားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ပံ့သကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ဒုတိယ ရတနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၃-ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နေလွဲသောအခါ ရွာသို့ဝင်၍ ပွဲသဘင်၌ ထိုင်နေပြီးလျှင် မဂ်ဖိုလ်နှင့် ဖီလာဖြစ်သော စကားအမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုကုန်၏။ဤသည်ကား အဘယ်နည်း-
မင်းနှင့် စပ်သောစကား၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သောစကား၊ မှူးမတ်နှင့် စပ်သောစကား၊ စစ်သည်နှင့် စပ်သောစကား၊ ကြောက်ဖွယ်ဘေးနှင့် စပ်သောစကား၊ စစ်နှင့် စပ်သောစကား၊ အစားနှင့် စပ်သောစကား၊ အသောက်နှင့် စပ်သောစကား၊ အဝတ်နှင့် စပ်သောစကား၊ နေရာနှင့် စပ်သောစကား၊ ပန်းနှင့် စပ်သော စကား၊ နံ့သာနှင့် စပ်သောစကား၊ ဆွေမျိုးနှင့် စပ်သောစကား၊ ယာဉ်နှင့် စပ်သောစကား၊ ရွာနှင့် စပ်သောစကား၊ နိဂုံးနှင့် စပ်သောစကား၊ မြို့နှင့် စပ်သောစကား၊ နယ်နှင့် စပ်သောစကား၊ မိန်းမနှင့် စပ်သောစကား၊ ယောက်ျားနှင့် စပ်သောစကား၊ သူရဲကောင်းနှင့် စပ်သောစကား၊ ခရီးဆုံနှင့် စပ်သော စကား၊ ရေခပ်ဆိပ်နှင့် စပ်သောစကား၊ သေလွန်သူနှင့် စပ်သောစကား၊ အထွေထွေနှင့် စပ်သောစကား၊ လောက (အကြောင်း) နှင့် စပ်သောစကား၊ သမုဒ္ဒရာ (အကြောင်း) နှင့် စပ်သောစကား၊ ကြီးပွါးခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းနှင့် စပ်သောစကားတို့တည်း။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် နေလွဲသောအခါ ရွာသို့ဝင်၍ ပွဲသဘင်၌ ထိုင်နေပြီးလျှင် ကာမဂုဏ်ခံစားသော လူတို့ကဲ့သို့ မဂ်ဖိုလ်နှင့် ဖီလာဖြစ်သော ထွေရာလေးပါး စကားအမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ ဤသည်ကား အဘယ်နည်းဟူမူ မင်းနှင့် စပ်သောစကား၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သောစကား။ပ။ ကြီးပွါးခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းနှင့် စပ်သော စကားတို့တည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည့်ထိုလူတို့၏ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော စကားတို့ကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် နေလွဲသောအခါ ရွာသို့ ဝင်၍ ပွဲသဘင်၌ ထိုင်ပြီးလျှင် မဂ်ဖိုလ်နှင့် ဖီလာဖြစ်သော ထွေရာလေးပါး စကားအမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုကုန် ဘိသနည်း၊ ဤသည်ကား အဘယ်နည်းဟူမူ မင်းနှင့် စပ်သောစကား၊ ခိုးသူနှင့် စပ်သောစကား။ပ။ ကြီးပွါးခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းနှင့် စပ်သောစကားတို့တည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် နေလွဲသောအခါ၌ ရွာသို့ ဝင်၍ ပွဲသဘင်၌ ထိုင်ပြီးလျှင် မဂ်ဖိုလ်နှင့် ဖီလာဖြစ်သော ထွေရာလေးပါး စကားအမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် နေလွဲသောအခါ ရွာသို့ ဝင်၍ ပွဲသဘင်၌ ထိုင်နေပြီးလျှင် မဂ်ဖိုလ်နှင့် ဖီလာဖြစ်သော ထွေရာလေးပါး စကားအမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင်ရဟန်းသည် နေလွဲသောအခါ၌ ရွာသို့ ဝင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၀၉
။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌ သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားသည် ရှိသော် ညချမ်းအခါ ရွာတစ်ရွာသို့ ရောက်ကုန်၏။ လူတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရားတို့ ရွာသို့ ဝင်တော်မူကုန်လော့”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာ ဘုရားသည် နေလွဲသောအခါ ရွာသို့ ဝင်ခြင်းကို တားမြစ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မဝင်ကုန်၊ ခိုးသူတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို လုယက်ကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ နေလွဲသော အခါ ပန်ကြား၍ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ခ) “အကြင်ရဟန်းသည် နေလွဲသောအခါ မပန်ကြားမူ၍ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၁၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌ သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွားသည်ရှိသော် ညချမ်းအခါ ရွာတစ်ရွာသို့ ရောက်လေ၏။ လူတို့သည် ထိုရဟန်းကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား ရွာတွင်းသို့ ဝင်တော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် “မြတ်စွာဘုရားသည် နေလွဲသောအခါ မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ခြင်းကို တားမြစ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည် ဖြစ်၍ မဝင်ဘဲနေ၏။ ခိုးသူတို့သည် ထိုရဟန်းကို လုယက် ယူကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာဝတ္ထိပြည်သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။ ရဟန်းတို့သည့်မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်း အရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-"ရဟန်းတို့ နေလွဲသောအခါ၌ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(ဂ) “အကြင်ရဟန်းသည် နေလွဲသောအခါ၌ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားမူ၍ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--֍ ၅၁၁
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို မြွေကိုက်၏၊ အခြားရဟန်းတစ်ပါးသည် “မီးကို ဆောင်ယူအံ့”ဟု ရွာသို့ သွား၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် “မြတ်စွာဘုရားသည် နေလွဲသောအခါ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ခြင်းကို ပယ်တော်မူသောကြောင့် မအပ်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိသည်ဖြစ်၍ မဝင်ဘဲ နေ၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို-"ရဟန်းတို့ ထိုသို့သဘောရှိသော အဆောတလျင် ပြုဖွယ်ကိစ္စ ရှိမူ နေလွဲသောအခါ၌ ထင်ရှား ရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ဝင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၁၂
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ထိုသို့သဘောရှိသော အဆောတလျင် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ကြဉ်၍ နေလွဲသောအခါ၌ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၁၃
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ထင်ရှားရှိသော ရဟန်း မည်သည် ဝင်ခြင်းငှါ ပန်ကြားထိုက်သော ရဟန်းတည်း။
ထင်ရှားမရှိသော ရဟန်း မည်သည် ဝင်ခြင်းငှါ မပန်ကြားထိုက်သော ရဟန်းတည်း။
နေလွဲသောအခါ မည်သည် မွန်းလွဲပြီးသည်မှ နံနက်အရုဏ်တက်တိုင်အောင် အခါတည်း။
ရွာတွင်းသို့ ဝင်ငြားအံ့ဟူသည် အရံအတားရှိသော ရွာ၏ အရံအတားကိုလွန်သော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အရံအတားမရှိသော ရွာ၏ ဥပစာသို့ သက်ရောက်သော ရဟန်းအား ပါစိတ်အာပတ် သင့် ၏။
ထိုသို့သဘော ရှိသော အဆောတလျင် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ကြဉ်၍ဟူသည် ထိုသို့သဘော ရှိသော အဆောတလျင် ပြုခြင်းကိစ္စကို ဖယ်ထား၍။
֍ ၅၁၄
။ နေလွဲသောအခါ၌ နေလွဲသောအခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသို့သဘောရှိသော အဆော တလျင် ပြုအပ်သော ကိစ္စကို ဖယ်ထား၍ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။နေလွဲသောအခါ၌ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍ အဆောတလျင် ပြုအပ်သော ကိစ္စကို ဖယ်ထား၍ ထင်ရှား ရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နေလွဲသော အခါ၌ နံနက် အခါဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသို့သဘောရှိသော အဆောတလျင်ပြုအပ်သော ကိစ္စကို ဖယ်ထား၍ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ရွာတွင်းသို့ ဝင်အံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နံနက်အခါ၌ နေလွဲသောအခါဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နံနက်အခါ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ နံနက်အခါ၌ နံနက်အခါဟု အမှတ်ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၁၅
။ ထိုသို့သဘောရှိသော အဆောတလျင် ပြုအပ်သော အကြောင်းကိစ္စ ရှိခဲ့သော် ရွာတွင်းသို့ ဝင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို ပန်ကြား၍ ဝင်အံ့၊ ထင်ရှားမရှိ၍ ရဟန်းကို မပန်ကြားဘဲ ဝင်အံ့၊ ရွာအကြားသို့ သွားအံ့၊ ရဟန်းမိန်းမ ကျောင်းသို့ သွားအံ့၊ တိတ္ထိတို့နေရာသို့ သွားအံ့၊ တစ်ဖန် ပြန်လာအံ့၊ ရွာ လယ် (ဖြင့်သွားရသော) လမ်းခရီးဖြစ်အံ့၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့် (ရွာသို့ ဝင်အံ့)၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။တတိယ ဝိကာလဂါမပ္ပဝိသနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၄-သူစိဃရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၁၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သက္ကတိုင်း ကပိလဝတ်ပြည် နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆင်စွယ်ပန်းပုသမားတစ်ယောက်သည် “အပ်ကျည် ‘အပ်ဘူး’ ကို အလိုရှိ သော အသျှင်တို့အား အကျွန်ုပ်သည် အပ်ကျည် ‘အပ်ဘူး’ ဖြင့် ဖိတ်ကြားပါ၏”ဟု ရဟန်းတို့ကို ဖိတ်ကြား ထား၏။ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို တောင်းကုန်၏၊ အပ်ကျည်အငယ်ရှိသော ရဟန်းတို့သည် အပ်ကျည်အကြီးတို့ကို တောင်းကုန်၏၊ အပ်ကျည်အကြီးရှိသော ရဟန်းတို့သည် အပ်ကျည်အငယ်တို့ကို တောင်းကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုဆင်စွယ်ပန်းပုသမားသည် ရဟန်းတို့၏ အကျိုးငှါ အပ်ကျည်များစွာတို့ကို ပြုလုပ်နေရသောကြောင့် အခြားအရောင်းအဝယ်ဆိုင်ရာ ဘဏ္ဍာကို ပြုလုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်လေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယားတို့သည်လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ ဤဆင်စွယ်ပန်းပု သမားသည် ဤရဟန်းတို့၏ အကျိုးငှါ များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို ပြုလုပ်နေရ၍ အခြားအရောင်း အဝယ်ဆိုင်ရာ ဘဏ္ဍာကို ပြုလုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်လေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယား တို့သည်လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် လူတို့၏ ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော စကားကို ကြားကြသည်သာ တည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိဘဲ များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို တောင်းကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိဘဲ များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို တောင်းကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အတိုင်းအရှည်ကိုမသိဘဲ များစွာသော အပ်ကျည်တို့ကို တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤ (ရဟန်းတို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၁၇
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အရိုး အစွယ် ဦးချိုတို့ဖြင့်ပြီးသော အပ်ကျည်ကို ပြုလုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ခွဲပစ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-သူစိဃရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၁၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
အရိုး မည်သည် အမှတ်မရှိ တစုံတစ်ခုသော အရိုးတည်း။
အစွယ် မည်သည် ဆင်၏ အစွယ်ကို ဆိုအပ်၏။
ဦးချို မည်သည် အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ခုသော ဦးချိုတည်း။
ပြုလုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ပယောဂ တိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (အပ်ကျည်ကို) ခွဲဖျက်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာ ကြားအပ်၏။
֍ ၅၁၉
။ မိမိကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အပ်ကျည်ကို မိမိကိုယ်တိုင်ပင် ပြုလုပ်၍ ပြီးဆုံး စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အပ်ကျည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြုလုပ်၍ ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အပ်ကျည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်၍ ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အပ်ကျည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြုလုပ်၍ ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါး ပြုလုပ်သော အပ်ကျည်ကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၂၀
။ အနားပတ်သီး မီးပွတ်လေး ခါးပန်းသီး မျက်စဉ်းကျည် မျက်စဉ်းတံ ပဲခွပ်ရိုး ရေသုတ်တို့၌ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ သူစိဃရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၅-မဉ္စပီဌသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မြင့်သော ညောင်စောင်း၌ အိပ်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းအပေါင်းများစွာတို့နှင့်အတူ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီ လှည့်လည်သည် ရှိသော် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်တော်မူ၏။ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် မြတ်စွာဘုရား ကြွလာတော်မူသည်ကို အဝေးကပင်လျှင် မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ အကျွန်ုပ်၏ အိပ်ရာကို ကြည့်တော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုအရပ်ကပင်လျှင် ပြန်လှည့်တော်မူ၍ “ရဟန်းတို့ နေထိုင်ပုံ (အမူအရာ) အားဖြင့် (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားဟု သိထိုက်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာ ဘုရားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်တော်မူ ပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၂၂
။ “ညောင်စောင်းသစ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်သစ်ကိုသော် လည်းကောင်း ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းသည် အပေါင် ‘ဘောင်’ အောက်စွန်းကို ကြဉ်၍ မြတ်စွာဘုရား လက်သစ်တော်ဖြင့် ရှစ်သစ်အခြေရှိသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ပြုလုပ်စေရမည်၊ ထိုလက် ရှစ်သစ်အခြေထက် လွန်စေသော ရဟန်းအား ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-မဉ္စပီဌသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၂၃
။ အသစ် မည်သည် ပြုလုပ်ခြင်းကို စွဲ၍ ဆို၏။ညောင်စောင်း မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်း၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ညောင် စောင်း၊ ကောက်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်း၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်းဟူ၍ ညောင် စောင်း လေးမျိုးရှိ၏။
အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော အင်းပျဉ်၊ ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော အင်းပျဉ်ဟူ၍ အင်းပျဉ် လေးမျိုးရှိ၏။
ပြုလုပ်လိုသောရဟန်းဟူသည် ပြုသောရဟန်းသော်လည်းကောင်း၊ ပြုစေသောရဟန်းသော်လည်း ကောင်း။
အပေါင် ‘ဘောင်’ အောက်စွန်းကို ကြဉ်၍ မြတ်စွာဘုရား လက်သစ်တော်ဖြင့် ရှစ်သစ် အရှည် ရှိသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ပြုလုပ်စေရမည်ဟူသည် အပေါင်အောက်ဆုံးစွန်းကို ဖယ်ထား၍။
ထိုလက် ရှစ်သစ်အခြေထက် လွန်စေ၍ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်ငြားအံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေ ငြားအံ့၊ ပယောဂတိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို) ဖြတ်တောက်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာ ကြားအပ်၏။
֍ ၅၂၄
။ ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ကိုယ်တိုင်ပင် ပြုလုပ် ပြီးဆုံး စေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို သူတစ်ပါး တို့ကို ပြုလုပ် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြုလုပ်ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါး ပြုလုပ်ထားသော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၂၅
။ အတိုင်းအရှည်ပမာဏနှင့်ယှဉ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ပြုလုပ်အံ့၊ အတိုင်းအရှည် အောက် ယုတ်လျော့သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ပြုလုပ်အံ့၊ သူတစ်ပါးပြုလုပ်သော အတိုင်းအရှည် ထက် ပိုလွန်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ရသောအခါ ဖြတ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။
ပဉ္စမ မဉ္စပီဌသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၆-တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ရှက်ကာ ပြုလုပ်စေကုန်၏။ ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်သော လူတို့သည် မြင်သဖြင့် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် ကာမဂုဏ်ခံစားသော လူတို့ကဲ့သို့ အဘယ့်ကြောင့် ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ရှက်၍ ပြုလုပ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည့်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ညောင်စောင်းကို လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ရှက်၍ ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ယှက်၍ ပြုလုပ်စေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ရှက်၍ ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၂၇
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ်ကို လည်းကောင်း လဲဖြင့် ဖွဲ့ရှက်၍ ပြုလုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) လဲကိုထုတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၆-တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၂၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
ညောင်းစောင်း မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော ညောင်စောင်း၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော ညောင်စောင်း၊ ကောက်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်း၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော ညောင်စောင်းဟူ၍ ညောင်စောင်း လေးမျိုး ရှိ၏။
အင်းပျဉ် မည်သည် အခြေ၌ အပေါင်စွပ်သော အင်းပျဉ်၊ ထုပ်လျောက်ဖွဲ့သော အင်းပျဉ်၊ ကောက်သော အခြေရှိသော အင်းပျဉ်၊ အပေါင်၌ အခြေစွပ်သော အင်းပျဉ်ဟူ၍ အင်းပျဉ်လေးမျိုး ရှိ၏။
လဲ မည်သည် သစ်ပင်လဲ၊ နွယ်လဲ၊ ဖောင်းခါးမြက်လဲဟူ၍ လဲသုံးမျိုး ရှိ၏။
ပြုလုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ပယောဂ တိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (လဲကို) ထုတ်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာ ကြားအပ်၏။
֍ ၅၂၉
။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို မိမိသည်ပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၃၀
။ အာယောဂပတ်၌လည်းကောင်း၊ ခါးပန်း၌လည်းကောင်း၊ အံသကိုဋ်၌လည်းကောင်း၊ သပိတ်အိတ်၌လည်းကောင်း၊ ရေစစ်၌လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်၊ ခေါင်းအုံးကို ပြုလုပ်အံ့၊ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်သော ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကို ရသဖြင့် လဲကို ထုတ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ တူလောနဒ္ဓသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၇-နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား နိသီဒိုင်ကို ခွင့်ပြု တော်မူ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “နိသီဒိုင်ကို မြတ်စွာဘုရား ခွင့်ပြုအပ်ပြီ”ဟု အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော နိသီဒိုင်တို့ကို ဆောင်ကြကုန်၏၊ ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်တို့၏ရှေ့မှသော်လည်းကောင်း၊ နောက်မှ သော်လည်းကောင်း တွဲရရွဲ ဆွဲကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိဘဲ နိသီဒိုင်ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိကုန်သော နိသီဒိုင်တို့ကို ဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော နိသီဒိုင်တို့ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညို သေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏနှင့်ယှဉ်သော နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်ရမည်၊ ထိုနိသီဒိုင်၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့် အလျားနှစ်ထွာ၊ အနံ တစ်ထွာခွဲတည်း။ ထိုပမာဏကို လွန်စေသော ရဟန်းအား ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၃၂
။ ထိုအခါ၌ အသျှင်ဥဒါယီသည် ကြီးသော ကိုယ်ကာယ ရှိ၏။ ထိုဥဒါယီသည် မြတ်စွာဘုရား၏ ရှေ့မှ နိသီဒိုင်ကို ခင်း၍ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဆွဲဖြန့်လျက် ထိုင်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင် ဥဒါယီကို “ဥဒါယီ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် နိသီဒိုင်ကို ထက်ဝန်းကျင်မှ ဆွဲဖြန့်ဘိသနည်း၊ ရှေးဟောင်း သားရေသမားကဲ့သို့တည်း”ဟု မိန့်တော်မူ၏။အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် အလွန်ငယ်သော နိသီဒိုင်ကို ခွင့်ပြုထားတော်မူသောကြောင့် ပါတည်းဟု (လျှောက်၏)။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို- “ရဟန်းတို့ နိသီဒိုင်၌ တစ်ထွာရှိသော အဆာအမြိတ်ကို ခွင့်ပြုတော် မူ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၃၃
။ “နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏ နှင့်ယှဉ်သော နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်ရမည်၊ ထိုနိသီဒိုင်၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာ ဘုရားအထွာတော်ဖြင့် အလျား နှစ်ထွာ၊ အနံ တစ်ထွာခွဲ၊ အဆာအမြိတ်ကား တစ်ထွာတည်း။ ထိုပမာဏကို လွန်စေသော ရဟန်းအား ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၇-နိသီဒနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၃၄
။ နိသီဒိုင် မည်သည် အဆာအမြိတ်ရှိသော နိသီဒိုင်အခင်းကို ဆိုအပ်၏။ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းဟူသည် ပြုသော်လည်းကောင်း၊ ပြုစေသော်လည်းကောင်း အတိုင်းအရှည် ပမာဏနှင့်ယှဉ်သော နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်အပ်၏။
ထိုနိသီဒိုင်၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အတိုင်းအရှည်ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရားအထွာတော်ဖြင့် အလျားမှ နှစ်ထွာတို့တည်း၊ အနံကား တစ်ထွာခွဲတည်း၊ အဆာအမြိတ်ကား တစ်ထွာတည်း၊ ထိုအတိုင်း အရှည် ပမာဏကို လွန်စေ၍ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ပယောဂတိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (ပမာဏထက်လွန်သည်ကို) ဖြတ်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားအပ်၏။
֍ ၅၃၅
။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော နိသီဒိုင်ကို မိမိသည်ပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော နိသီဒိုင်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော နိသီဒိုင်ကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော နိသီဒိုင်ကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါး ပြုလုပ်သော နိသီဒိုင်ကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၃၆
။ အတိုင်းအရှည်ပမာဏနှင့် ယှဉ်သော နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်အံ့၊ အတိုင်းအရှည်ပမာဏအောက် ယုတ်လျော့သော နိသီဒိုင်ကို ပြုလုပ်အံ့၊ သူတစ်ပါးပြုလုပ်ထားသော ပမာဏထက် ပိုလွန်သော နိသီဒိုင်ကို ရသော် ဖြတ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း၊ တင်း တိမ်အကာကိုလည်းကောင်း၊ ဘုံလျို ‘ဖုံ'ကိုလည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း ပြုလုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။သတ္တမ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
-ကဏ္ဍုပ္ပဋိ စ္ဆာဒိ သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား အမာလွှမ်း ‘အနာဖုံးလွှမ်းသော’ သင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “အမာလွှမ်း သင်္ကန်းကို မြတ်စွာ ဘုရား ခွင့်ပြုအပ်ပြီ”ဟု အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော အမာလွှမ်း သင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်၏၊ ရှေ့မှလည်းကောင်း၊ နောက်မှလည်းကောင်း (တရွတ်တိုက်) ဆွဲငင်ကုန်လျက် လှည့်လည်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏမ ရှိသော အမာလွှမ်း သင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော အမာလွှမ်း သင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အတိုင်းအရှည်ပမာဏမ ရှိသော အမာလွှမ်း သင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၃၈
။ “အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏနှင့် ယှဉ်သော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်ရမည်၊ ထိုအမာလွှမ်းသင်္ကန်း၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့် အလျား လေးထွာ၊ အနံ နှစ်ထွာတို့တည်း။ ထိုပမာဏကို လွန်စေသော ရဟန်းအား ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ကဏ္ဍုပ္ပဋိ စ္ဆာဒိသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၃၉
။ အမာလွှမ်းသင်္ကန်း မည်သည် အကြင်ရဟန်း၏ ချက်မှအောက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းမှ အထက်၌ ရှိသော ဝဲနာ အိုင်းအနာ အရိယိုသောအနာ ဝဲကြီးနာတို့ကို ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှါ ပြုလုပ်ထားသော သင်္ကန်း တည်း။ပြုလုပ်လိုသောရဟန်းဟူသည် ပြုသော်လည်းကောင်း၊ ပြုစေသော်လည်းကောင်း အတိုင်းအရှည် ပမာဏနှင့်ယှဉ်သော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်ရမည်။ ထိုအမာလွှမ်းသင်္ကန်း၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အတိုင်းအရှည် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အထွာတော်ဖြင့် အလျားလေးထွာ၊ အနံနှစ်ထွာတို့ တည်း၊ ထိုအတိုင်းအရှည်ကို လွန်စေ၍ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ပယောဂတိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (ပမာဏထက် လွန်သည်ကို) ဖြတ်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားအပ်၏။
֍ ၅၄၀
။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို မိမိသည်ပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို သူတစ်ပါး တို့ကိုပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ပြုလုပ်သော်လည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသော်လည်းကောင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးပြုလုပ်ပြီးသော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၄၁
။ အတိုင်းအရှည်ပမာဏနှင့် ယှဉ်သော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်အံ့၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏအောက် ယုတ်လျော့သော အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်အံ့၊ သူတစ်ပါးပြုလုပ်သော ပမာဏထက် ပိုလွန်သော အမာလွှမ်း သင်္ကန်းကို ရသော် ဖြတ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်ကိုလည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း၊ တင်းတိမ်အကာအရံကိုလည်းကောင်း၊ ဘုံလျိုကိုလည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံး ကိုလည်းကောင်း ပြုလုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့ အားလည်း အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ကဏ္ဍုပ္ပဋိ စ္ဆာဒိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၉-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “မိုးရေခံသင်္ကန်းကို မြတ်စွာဘုရား ခွင့်ပြုအပ်ပြီ”ဟု အတိုင်း အရှည်ပမာဏ မရှိသော မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်၏၊ ရှေ့မှလည်းကောင်း၊ နောက်မှလည်း ကောင်း (တရွတ်တိုက်) ဆွဲငင်ကုန်လျက် လှည့်လည်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြကုန်၏။ပ။
"ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အတိုင်းအရှည်ပမာဏ မရှိသော မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၄၃
။ “မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်လိုသော ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏနှင့် ယှဉ်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်ရမည်၊ ထိုမိုးရေခံ သင်္ကန်း၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အတိုင်းအရှည် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အထွာတော်ဖြင့် အလျား ခြောက်ထွာ၊ အနံ နှစ်ထွာခွဲတို့တည်း။ ထိုအတိုင်းအရှည် ပမာဏကို လွန်စေသော ရဟန်းအား ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၄၄
။ မိုးရေခံသင်္ကန်း မည်သည် မိုးလေးလအကျိုးငှါ ပြုလုပ်ထားသော သင်္ကန်းတည်း။ပြုလုပ်လိုသောရဟန်းဟူသည် ပြုသော်လည်းကောင်း၊ ပြုစေသော်လည်းကောင်း အတိုင်းအရှည် ပမာဏနှင့်ယှဉ်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်ရမည်၊ ထိုမိုးရေခံသင်္ကန်း၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အတိုင်း အရှည် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏အထွာတော်အားဖြင့် အလျား ခြောက်ထွာ၊ အနံ နှစ်ထွာခွဲတို့ တည်း။ ထိုအတိုင်းအရှည်ပမာဏကို လွန်စေ၍ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ် စေအံ့၊ ပယောဂတိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (ပမာဏထက် ပိုလွန်သည်ကို) ဖြတ်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားအပ်၏။
֍ ၅၄၅
။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို မိမိသည်ပင်လျှင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးပြုလုပ်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၄၆
။ အတိုင်းအရှည်ပမာဏနှင့် ယှဉ်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်အံ့၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏ အောက် ယုတ်လျော့သော မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ပြုလုပ်အံ့၊ သူတစ်ပါးပြုလုပ်ထားသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက် ပိုလွန်သော မိုးရေခံသင်္ကန်းက ရသော် ဖြတ်၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်ကို လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း၊ တင်းတိမ်အကာအရံကိုလည်းကောင်း၊ ဘုံလျိုကိုလည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုလည်းကောင်း ပြုလုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အားလည်း အာပတ် မသင့်။နဝမ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ရတနဝဂ်
၁၀-နန္ဒသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြတ်စွာဘုရား၏ မိထွေးတော်၏ သားဖြစ်သော အသျှင်နန္ဒသည် သာလွန်သော အဆင်း ရှိ၏၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိ၏၊ မြတ်စွာဘုရားအောက် လက်လေးသစ် ယုတ်လျော့၏၊ ထိုအသျှင်နန္ဒသည် မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းကို ဆောင်၏။မထေရ်ကြီးဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အသျှင်နန္ဒ လာနေသည်ကို အဝေးကပင် မြင်၍ “မြတ်စွာဘုရားသည် ကြွလာတော်မူ၏”ဟု နေရာမှ ထကုန်၏။ ထိုမထေရ်ကြီးတို့သည် အနီးသို့ ရောက်လာသည် ရှိသော် သိကုန်၍ “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်နန္ဒသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းကို ဆောင်ဘိနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ပ။
"နန္ဒ သင်သည် မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော်ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းကို ဆောင်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ နန္ဒ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းကို ဆောင်ဘိသနည်း။ နန္ဒ ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၄၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သင်္ကန်းတော်ပမာဏ ရှိသော သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း၊ ထိုထက်လွန်သော သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း ပြုလုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ဖြတ်ခြင်း ရှေးရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုမြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏရှိသော သင်္ကန်းဟူရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏အထွာတော်ဖြင့် အလျားမှ ကိုးထွာ၊ အနံမှ ခြောက်ထွာတို့တည်း။ ဤကား မြတ်စွာဘုရား သင်္ကန်းတော် ပမာဏတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-နန္ဒသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၄၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
မြတ်စွာဘုရား၏ သင်္ကန်းတော် ပမာဏ မည်သည် မြတ်စွာဘုရားအထွာတော်ဖြင့် အလျား ကိုးထွာ၊ အနံ ခြောက်ထွာတို့တည်း။
ပြုလုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ပယောဂ တိုင်း ပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် (ပမာဏထက်လွန်သည်ကို) ဖြတ်၍ ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားအပ်၏။
֍ ၅၅၀
။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို မိမိသည်ပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြုလုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို သူတစ်ပါးတို့ကိုပင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ပြုလုပ်မူလည်း ပြုလုပ်အံ့၊ ပြုလုပ်စေမူလည်း ပြုလုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးပြုလုပ်ထားသော သင်္ကန်းကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။