မဟာဝါ ပါဠိတော် နိဿယ
၁-မဟာခန္ဓက
၁-ဗောဓိကထာ
၁။ ယေန သမယေန၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သိက္ခာပဒပညတ္တိကာလော၊ သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်အပ်သော အခါသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေန သမယေန၊ ထိုထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ၊ ဥရုဝေလတော၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာ အမည်ရှိသော။ နဇ္ဇာ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဗောဓိရုက္ခမူလေ၊ ဗောဓိပင်၏ အနီး၌။ ပဌမာဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ ရှေးဦးစွာ သစ္စာလေးပါးကို ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗောဓိရုက္ခမူလေ၊ ဗောဓိပင်၏ အနီး၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဝိမုတ္တိသုခပဋိသံဝေဒီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို ခံစားတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဧကပလ္လင်္ကေန၊ တစ်ထက်ဝယ်တည်းဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမယံပတ်လုံး။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒံ၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို။ အနုလောမပဋိလောမံ၊ အနုလုံပဋိလုံကို။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၏။ ကိံ မနသာကာသိ၊ အဘယ်သို့ နှလုံးသွင်းတော်မူသနည်း။ “အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သင်္ခါရပစ္စယာ၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိညာဏံ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညာဏပစ္စယာ၊ ဝိညာဉ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နာမရူပံ၊ နာမ်ရုပ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ နာမရူပပစ္စယာ၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သဠာယတနံ၊ အဇ္ဈတ္တိကာယတနသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ သဠာယတနပစ္စယာ၊ သဠာယတနဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဖဿော၊ ဖဿသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖဿပစ္စယာ၊ ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာပစ္စယာ၊ ဝေဒနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ တဏှာပစ္စယာ၊ တဏှာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါန်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါဒါနပစ္စယာ၊ ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘဝေါ၊ ဘဝသည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဝပစ္စယာ၊ ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဇရာမရဏသောကပရိဒေဝ ဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ၊ အိုခြင်း, သေခြင်း, စိုးရိမ်ခြင်း, ငိုကြွေးခြင်း, ဆင်းရဲခြင်း, နှလုံးမသာယာခြင်း, ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ သမုဒယော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာယတွေဝ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော မောဟ၏သာလျှင်။ အသေသဝိရာဂနိရောဓာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ သင်္ခါရနိရောဓော၊ သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သင်္ခါရနိရောဓာ၊ သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဝိညာဏနိရောဓော၊ ဝိညာဉ်၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညာဏနိရောဓာ၊ ဝိညာဉ်၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ နာမရူပနိရောဓော၊ နာမ်ရုပ်တို့၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာမရူပနိရောဓာ၊ နာမ်ရုပ်တို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ သဠာယတနနိရောဓာ၊ သဠာယတနတို့၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဠာယတနနိရောဓာ၊ သဠာယတနတို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဖဿနိရောဓော၊ ဖဿ၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖဿနိရောဓော၊ ဖဿ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဝေဒနာနိရောဓော၊ ဝေဒနာ၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာနိရောဓာ၊ ဝေဒနာ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ တဏှာနိရောဓော၊ တဏှာ၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဏှာနိရောဓာ၊ တဏှာ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဥပါဒါနနိရောဓော၊ ဥပါဒါန်၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါဒါနနိရောဓာ၊ ဥပါဒါန်၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဘဝနိရောဓော၊ ဘဝ၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဝနိရောဓာ၊ ဘဝ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဇာတိနိရောဓော၊ ဇာတိ၏ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိနိရောဓာ၊ ဇာတိ၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဇရာမရဏသောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ၊ အိုခြင်း, သေခြင်း, စိုးရိမ်ခြင်း, ငိုကြွေးခြင်း, ဆင်းရဲခြင်း, နှလုံးမသာယာခြင်း, ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့သည်။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ နိရောဓော၊ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်း၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုသိတော်မူသော အခါ၌။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိထသော။ ဈာယတော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြည်းပြီးထသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးထသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ယတော ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သဟေတုဓမ္မံ၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ တတော တသ္မာ ကာရဏာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းတို့သည်။ ဝပယန္တိ၊ ကင်းကုန်၏။” ဣတိ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။
၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံပတ်လုံး။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒံ၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို။ အနုလောမပဋိလောမံ၊ အနုလုံပဋိလုံကို။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၏။ ကိံ မနသာကာသိ၊ အဘယ်သို့ နှလုံးသွင်းတော်မူသနည်း။ “အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သင်္ခါရပစ္စယာ၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညာဏပစ္စယာ၊ ဝိညာဉ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နာမရူပံ၊ နာမ်ရုပ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ သမုဒယော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ နိရောဓော၊ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုသိတော်မူသော အခါ၌။ ။
အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိထသော။ ဈာယတော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြည်းပြီးထသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးထသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ယတော ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပစ္စယာနံ၊ အဝိဇ္ဇာအစရှိသော အကြောင်းတရားတို့၏။ ခယံ၊ ကုန်ရာကုန်ကြောင်းဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ အဝေဒိ၊ သိတော်မူပြီ။ တတော တသ္မာ ကာရဏာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းတို့သည်။ ဝပယန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။” ဣတိ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။
၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမံ ယာမံ၊ ပစ္ဆိမယံပတ်လုံး။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒံ၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို။ အနုလောမပဋိလောမံ၊ အနုလုံပဋိလုံကို။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၏။ ကိံ မနသာကာသိ၊ အဘယ်သို့ နှလုံးသွင်းတော်မူသနည်း။ “အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သင်္ခါရပစ္စယာ၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ သမ္ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကေဝလဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ၊ ထိုဆင်းရဲအစု၏။ သမုဒယော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ နိရောဓော၊ ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသာကာသိ၊ နှလုံးသွင်းတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုသိတော်မူသော အခါ၌။ ။
“အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိထသော။ ဈာယတော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြည်းပြီးထသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးထသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အန္တလိက္ခံ၊ ကောင်းကင်ကို။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယန္တော၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းတောက်ပသော။ သူရိယော၊ နေသည်။ အန္ဓကာရံ၊ အမိုက်တိုက်ကို။ ဝိဓူပယန္တော၊ ပယ်ဖျောက်လျက်။ တိဋ္ဌတိ ဣဝ၊ တည်သကဲ့သို့။ သော ခီဏာသဝေါ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မာရသေနံ၊ ဆယ်ပါးသော မာရ်စစ်သည်ကို။ ဝိဓူပယန္တော၊ ဖျက်ဆီးလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။” ဣတိ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။
ဗောဓိကထာ၊ ဗောဓိကထာသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-အဇပါလကထာ
၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တမှာ သမာဓိမှာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဗောဓိရုက္ခမူလာ၊ ဗောဓိပင်၏ အနီးမှ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဇပါလနိဂြောဓော၊ အဇပါလပညောင်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအဇပါလပညောင်ပင်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ အဇပါလနိဂြောဓမူလေ၊ အဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဝိမုတ္တိသုခပဋိသံဝေဒီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို ခံစားတော်မူလျက်။ ဧကပလ္လင်္ကေန၊ တစ်ထက်ဝယ်တည်းဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟုံဟုင်္ကဇာတိကော၊ တဟုန်းဟုန်း မာန်မူတတ်သော သဘောရှိသော။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုထိုင်နေတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်စွာ။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်စွာ။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှသော အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဗြာဟ္မဏ မည်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏကာရကာ၊ ဗြာဟ္မဏ၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကတမေ စ ပန၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုသိတော်မူသော အခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ ။
ယော ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဗာဟိတပါပဓမ္မော၊ အပပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိ၏။ နိဟုံဟုင်္ကော၊ တဟုန်းဟုန်း မာန်မူခြင်း အလေ့မရှိ။ နိက္ကသာဝေါ၊ ကိလေသာဟူသော ဖန်ရည်လည်း မရှိ။ ယတတ္တော၊ ဘာဝနာစီးဖြန်းခြင်းနှင့်လည်း ယှဉ်၏။ ဝေဒန္တဂူ၊ မဂ်ဉာဏ်တို့ဖြင့် နိဗ္ဗာန်ဟူသော အဆုံးသို့လည်း ရောက်၏။ ဝုသိတဗြဟ္မစရိယော၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းလည်း ရှိ၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်။ ဗြဟ္မဝါဒံ၊ ဗြဟ္မဝါဒကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ယဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ ကုဟိဉ္စိ အာရမ္မဏေ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံ၌။ ဥဿဒါ၊ ရာဂစသည်တို့၏ ဖြစ်ခြင်းပြောခြင်းတို့သည်။ နတ္ထိ န သန္တိ၊ မရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ အဇပါလကထာ၊ အဇပါလသတ္တာဟကို ဆိုသောစကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-မုစလိန္ဒကထာ
၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တမှာ သမာဓိမှာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ အဇပါလနိဂြောဓမူလာ၊ အဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီးမှ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မုစလိန္ဒော၊ ကျည်းပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျည်းပင်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ မုစလိန္ဒမူလေ၊ ကျည်းပင်၏ အနီး၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဝိမုတ္တိသုခပဋိသံဝေဒီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို ခံစားတော်မူလျက်။ ဧကပလ္လင်္ကေန၊ တထက်ဝယ်တည်းဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မဟာ အကာလမေဃော၊ အခါမဲ့ သည်းထန်စွာသော မိုးကြီးသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သတ္တာဟဝဒ္ဒလိကာ၊ ခုနစ်ရက်စွေသော မိုးရှိ၏။ သီတဝါတဒုဒ္ဒိနီ၊ ချမ်းသော လေဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော နေ့ ရှိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မုစလိန္ဒော၊ မုစလိန္ဒ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ သကဘဝနာ၊ မိမိဗိမာန်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဘောဂေဟိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ပတ်ရံ၍။ ဥပရိမုဒ္ဓနိ၊ ထိပ်တော်၏ အထက်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ဖြန့်မိုး၍။ “ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သီတံ၊ အချမ်းသည်။ မာ ဗာဓယိတ္ထ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥဏှံ၊ အပူသည်။ မာ ဗာဓယိတ္ထ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿော၊ ခြင် မှက် လေ နေပူ မြွေ ကင်း သန်းတို့၏ ကိုက်ခဲထိပါးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အတွေ့သည်။ မာ ဗာဓယိတ္ထ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မုစလိန္ဒော၊ မုစလိန္ဒ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဝိဒ္ဓံ ဥဗ္ဗိဓံ၊ မြင့်သော။ ဝိဂတဝလာဟကံ၊ ကင်းသော တိမ်တိုက်ရှိသော။ ဒေဝံ အာကာသံ၊ ကောင်းကင်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယာ၊ ကိုယ်တော်မှ။ ဘောဂေ၊ အခွေတို့ကို။ ဝိနိဝေဋ္ဌေတွာ၊ ဖြေ၍။ သကဝဏ္ဏံ၊ မိမိအသွင်ကို။ ပဋိသံဟရိတွာ၊ ပယ်ဖျောက်၍။ မာဏဝက၀ဏ္ဏံ၊ လုလင်၏အသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့တော်၌။ အဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿမာနော၊ ရှိခိုးလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုသိတော်မူသော အခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ ကျူးရင့်တော်မူသနည်း။
တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲထသော။ သုတဓမ္မဿ၊ ထင်ပြီးသော သစ္စာလေးပါး တရားရှိထသော။ ပဿတော၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မြင်ပြီးထသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝိဝေကော၊ နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော ဝိဝေကသည်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ အဗျာပဇ္ဇံ၊ အမျက်မရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာ၏။ ပါဏဘူတေသု၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့၌။ သံယမော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။
လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သမတိက္ကမော၊ လွန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဝိရာဂတာ၊ ရာဂကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ အသ္မိမာနဿ၊ ငါဟူသော မာန်ကို။ ယော ဝိနယော၊ အကြင်ပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဝိနယံ၊ ဤပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ သုခံ၊ ချမ်းသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။
မုစလိန္ဒကထာ၊ မုစလိန္ဒသတ္တာဟကို ဆိုသောစကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-ရာဇာယတနကထာ
၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တမှာ သမာဓိမှာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ် သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ မုစလိန္ဒမူလာ၊ ကျည်းပင်၏အနီးမှ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇာယတနံ၊ လင်းလွန်းပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုလင်းလွန်းပင်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ရာဇာယတနမူလေ၊ လင်းလွန်းပင်၏ အနီး၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ဝိမုတ္တိသုခပဋိသံဝေဒိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို ခံစားတော်မူလျက်။ ဧကပလ္လင်္ကေန၊ တထက်ဝယ်တည်းဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တပုဿဘလ္လိကာ၊ တပုဿ,ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ ဥက္ကလာ၊ ဥက္ကလာအမည်ရှိသော ဇနပုဒ်မှ။ တံ ဒေသံ၊ ထိုမဇ္ဈိမဒေသသို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တပုဿဘလ္လိကာနံ၊ တပုဿ, ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့၏။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ မိမျိုးဘမျိုး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသော။ ဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ တပုဿဘလ္လိကေ၊ တပုဿ, ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇေ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ “မာရိသာ၊ အချင်းကုန်သည်တို့။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇာယတနမူလေ၊ လင်းလွန်းပင်၏ အနီး၌။ ပဌမာဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ ရှေးဦးစွာ သစ္စာလေးပါးကို ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ မန္ထေန စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကာယ စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပတိမာနေထ၊ လုပ်ကျွေးကြကုန်လော့။ တံ ပတိမာနနံ၊ ထိုလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ဝေါ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ အကျိုးစီးပွားဖြစ်ခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တပုဿဘလ္လိကာ၊ တပုဿ ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ တပုဿဘလ္လိကာ၊ တပုဿ,ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နော အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူလော့။ ယံ ပဋိဂ္ဂဟဏံ၊ အကြင်ခံတော်မူခြင်းသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားဖြစ်ခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “တထာဂတာ၊ ရှေးဘုရားတို့သည်။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ နု ခေါ၊ မခံယူကုန်။ ကိမှိ၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျံ နု ခေါ၊ ခံရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ မဟာရာဇာနော၊ နတ်မင်းကြီးတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိတို့၏စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ စတုဒ္ဒိသာ စတုဒ္ဒိသာဟိ၊ လေးပါးသော အရပ်မျက်နှာတို့မှ။ သေလမယေ၊ ကျောက်ညိုဖြင့် ပြီးကုန်သော။ စတ္တာရော ပတ္တေ၊ လေးလုံးသော သပိတ်တို့ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ ပတ္တေ ဣမိနာ ပတ္တေန၊ ဤသပိတ်ဖြင့်။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနာမေသုံ၊ ကပ်လှူကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္စဂ္ဃေ၊ အသီးသီး အဖိုးများစွာထိုက်သော။ သေလမယေ၊ ကျောက်ညိုဖြင့် ပြီးသော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်ဖြင့်။ မန္ထဉ္စ၊ မုန့်ကြွက်ကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ မဓုပိဏ္ဍိကဉ္စ၊ ပျားမုန့်ဆုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံတော်မူပြီး၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တပုဿဘလ္လိကာ၊ တပုဿ,ဘလ္လိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ နော အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ သရဏံဂတေ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဒါယကာတို့ဟူ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုကုန်သည်ညီနောင်တို့သည်သာလျှင်။ လောကေ၊ လူအပေါင်း၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒွေဝါစိကာ၊ ဒွေဝါစိကသရဏဂုံ ဆောက်တည်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ရာဇာယတနကထာ၊ ရာဇာယတနသတ္တာဟကို ဆိုသော စကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅-ဗြဟ္မယာစနကထာ
၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တမှာ သမာဓိမှာ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ရာဇာယတနမူလာ၊ လင်းလွန်းပင်ရင်းမှ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဇပါလနိဂြောဓော၊ အဇပါလပညောင်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအဇပါလပညောင်ပင်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တတြ တသ္မိံ အဇပါလနိဂြောဓမူလေ၊ ထိုအဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်တော်မူသည်ရှိသော်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းတော်မူသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတ သော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံတော်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ “မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဓိဂတော ခေါ၊ ရအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲ၏။ ဒုဒ္ဒသော၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဒုရနုဗောဓော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်၏။ ပဏီတော၊ မြတ်၏။ အတက္ကာဝစရော၊ ကြံဆ၍ သက်ဝင်နိုင်ခဲ၏။ နိပုဏော၊ သိမ်မွေ့၏။ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယော၊ ပညာရှိတို့သာ သိအပ်၏။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အာလယရာမာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်၏။ အာလယရတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်၏။ အာလယသမ္မုဒိတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အလွန်နှစ်လို၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အလယရာမာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်ထသော။ အာလယရတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်ထသော။ အာလယသမ္မုဒိတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ နှစ်လိုထသော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယဒိဒံ ယော အယံ ပစ္စယတာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေါ၊ အကြင်သင်္ခါရစသည်တို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အရာသည်။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗူပဓိပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ ခပ်သိမ်းသော ဥပဓိတို့ကို စွန့်ရာဖြစ်ထသော။ တဏှာက္ခယော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာဖြစ်ထသော။ ဝိရာဂေါ၊ တပ်ခြင်းကင်းရာဖြစ်ထသော။ နိရောဓော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်ထသော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံပိ ခေါ ဌာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော အရာသည်လည်း။ သုဒုဒ္ဒသံ၊ ကောင်းစွာမြင်နုိင်ခဲ၏။ အဟဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောငြားအံ့။ ပရေ စ၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န အာဇာနေယျုံ၊ မသိနိုင်ကုန်ရာ။ သော၊ ထိုဟောခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကာယဝစီပယောဂသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ကိလမထော၊ ကိုယ်၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာ၊ ထိုကာယဝစီပယောဂဟု ဆိုအပ်သော ဟောခြင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ဝိဟေသာ၊ ကိုယ်၏ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဿုတပုဗ္ဗာ၊ မကြားစဖူးကုန်သော။ ဣမာ အနစ္ဆရိယာ ဂါထာယောပိ၊ အဖန်တလဲလဲ အံ့အပ်ကုန်သော ဤဂါထာတို့သည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။ ။
မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သော တရားကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပကာသိတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အလံ၊ မသင့်လျော်။ ရာဂဒေါသပရေတေဟိ၊ ရာဂဒေါသတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ သုသမ္ဗုဓော၊ ကောင်းစွာ သိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိသောတဂါမိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်ထသော။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့ထသော။ ဂမ္ဘီရံ၊ နက်နဲထသော။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲထသော။ အဏုံ၊ ပရမာအဏုမြူ အလားရှိသော တရားကို။ ရာဂရတ္တာ၊ ရာဂဖြင့် တပ်အပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ တမောခန္ဓေန၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော မောဟအစုဖြင့်။ အာဝုဋာ၊ လွှမ်းမိုးအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။
ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတော၊ ဆင်ခြင်တော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုသောငှာ။ နမတိ၊ ညွှတ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောတော်မူခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွှတ်တော်မမူ။
၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ သဟမ္ပတိဿ ဗြဟ္မုနော၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာမင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘော၊ အို အချင်းတို့။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ နဿတိ ဝတ၊ ပျက်စီးခဲ့စွတကား။ ဘော၊ အို အချင်းတို့။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဝိနဿတိ ဝတ၊ ပျက်စီးခဲ့စွတကား။ ယတြ ဟိ နာမ ယသ္မိံ လောကေ၊ အကြင်လောက၌။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မိမိအလိုလို သိတော်မူထသော။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုသောငှာ။ နမတိ၊ ညွှတ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွှတ်တော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာသည်။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့တော်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာသည်။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ ပခုံးတစ်ဖက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ စုလျားကို။ ကရိတွာ၊ တင်သည်ကိုပြု၍။ ဒက္ခိဏဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ လက်ယာပုဆစ်ဒူးဝန်းကို။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နိဟန္တွာ၊ ထောက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ ရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွှတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူ မရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အဿဝနတာ အဿဝနတာယ၊ မကြားနာရခြင်းကြောင့်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ ဝစန၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ လျှောက်ပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတစ်ပါးသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ။
ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မဂဓေသု၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းတို့၌။ သမလေဟိ၊ ရာဂစသော အညစ်အကြေးနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ဆ သတ္ထာရေဟိ၊ ပူရဏကဿပ အစရှိသော ခြောက်ယောက်သော ဆရာတို့သည်။ စိန္တိတော၊ ကြံဆအပ်သော။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဓမ္မော၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဧတံ ဒွါရံ၊ ဤအရိယာမဂ်တည်းဟူသော တံခါးကို။ အပါပုရ ဝိဝရ၊ ဖွင့်လှစ်တော်မူပါလော့။ ဝိမလေန၊ ရာဂအစရှိသော အညစ်အကြေး ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ အဖန်တလဲလဲ သိတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဏန္တု၊ နာပါစေကုန်လော့။
ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေလေ သေလမယေ၊ တစ်ခဲနက် ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ထိပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ စက္ခုမာ၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ ပဿေ ယထာ၊ မြင်ရာသကဲ့သို့။ သုမေဓ၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော မြတ်စွာဘုရား။ သမန္တစက္ခု၊ ထက်ဝန်ကျင်ကို မြင်နိုင်သော မျက်စိနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ တွမ္ပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ တထူပမံ၊ ထိုတောင်ဥပမာရှိသော။ ဓမ္မမယံ၊ လောကုတ္တရာတရားဖြင့် ပြီးသော။ ပါသာဒံ၊ ပညာတည်းဟူသော ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်တော်မူ၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ အပေတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သောကာဝတိဏ္ဏံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ မကူးမြောက်နိုင်သေးသော။ ဇာတိဇရာဘိဘူတံ၊ ဇာတိဇရာတရားတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ အဝေက္ခဿု၊ ရှုတော်မူပါလော့။
ဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူထသော။ ဝိဇိတသင်္ဂါမ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေ ရှိတော်မူထသော။ သတ္ထဝါဟ၊ ခရီးခဲမှ ကယ်တင်တတ်သော ယာဉ်မှူးနှင့် တူတော်မူထသော။ အဏဏ၊ ကာမစ္ဆန္ဒတည်းဟူသော မြူကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထတော်မူပါလော့။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ဝိစရ၊ ကြွသွားတော်မူပါလော့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အညာတာရော၊ တရားကို သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗြဟ္မာနံ သဟမ္ပတိံ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ မယှမ္ပိ ခေါ၊ ငါ့အားလည်း။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဓိဂတော ခေါ၊ ရအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲ၏။ ဒုဒ္ဒသော၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဒုရနုဗောဓော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်၏။ ပဏီတော၊ မြတ်၏။ အတက္ကာဝစရော၊ ကြံဆ၍ သက်ဝင်နိုင်ခဲ၏။ နိပုဏော၊ သိမ်မွေ့၏။ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယော၊ ပညာရှိတို့သာ သိအပ်၏။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အာလယရာမာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်၏။ အာလယရတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်၏။ အာလယသမ္မုဒိတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အလွန်နှစ်လို၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အာလယရာမာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်ထသော။ အာလယရတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်ထသော။ အာလယသမ္မုဒိတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အလွန်နှစ်လိုထသော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယဒိဒံ ယော အယံ ဣဒပ္ပစ္စယတာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေါ၊ အကြင်သင်္ခါရစသည်တို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အရာသည်။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗူပဓိပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ ခပ်သိမ်းသော ဥပဓိတို့ကို စွန့်ရာဖြစ်ထသော။ တဏှာက္ခယော၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာဖြစ်ထသော။ ဝိရာဂေါ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာဖြစ်ထသော။ နိရောဓော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်ထသော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒမ္ပိ ခေါ ဌာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော အရာသည်လည်း။ သုဒုဒ္ဒသံ၊ ကောင်းစွာ မြင်နိုင်ခဲ၏။ အဟဉ္စေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောငြားအံ့။ ပရေ စ၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ န အာဇာနေယျုံ၊ မသိနိုင်ကုန်ရာ။ သော၊ ထိုဟောခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကာယဝစီပယောဂသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ကိလမထော၊ ကိုယ်၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာ၊ ထိုကာယဝစီပယောဂဟု ဆိုအပ်သော ဟောခြင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ဝိဟေသာ၊ ကိုယ်၏ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဿုတပုဗ္ဗာ၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဣမာ အနစ္ဆရိယာ ဂါထာယောပိ၊ အဖန်တလဲလဲ အံ့အပ်ကုန်သော ဤဂါထာတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။ ။
မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သော တရားကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပကာသိတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ရာဂဒေါသပရေတေဟိ၊ ရာဂဒေါသတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ သုသမ္ဗုဓော၊ ကောင်းစွာ သိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိသောတဂါမိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သော။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့ထသော။ ဂမ္ဘီရံ၊ နက်နဲထသော။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲထသော။ အဏုံ၊ ပရမာအဏုမြူ အလားရှိသော တရားကို။ ရာဂရတ္တာ၊ ရာဂဖြင့် တပ်အပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ တမောခန္ဓေန၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော မောဟအစုဖြင့်။ အာဝုဋာ၊ လွှမ်းမိုးအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။
ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတော၊ ဆင်ခြင်တော်မူသော။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုသောငှာ။ နမတိ၊ ညွှတ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွှတ်တော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူမရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အဿဝနတာ အဿဝနတာယ၊ မကြားနာရခြင်းကြောင့်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးသည်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ လျှောက်ပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတစ်ပါးသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ။
ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မဂဓေသု၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းတို့၌။ သမလေဟိ၊ ရာဂစသော အညစ်အကြေးနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ဆ သတ္ထာရေဟိ၊ ပူရဏကဿပ အစရှိသော ခြောက်ယောက်သော ဆရာတို့သည်။ စိန္တိတော၊ ကြံဆအပ်သော။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဓမ္မော၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဧတံ ဒွါရံ၊ ဤအရိယာမဂ်တည်းဟူသော တံခါးကို။ အပါပုရ ဝိဝရ၊ ဖွင့်လှစ်တော်မူပါလော့။ ဝိမလေန၊ ရာဂအစရှိသော အညစ်အကြေးကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ အဖန်တလဲလဲ သိတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဏန္တု၊ နာပါစေကုန်လော့။
ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေလေ သေလမယေ၊ တစ်ခဲနက်ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ထိပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ စက္ခုမာ၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ ပဿေ ယထာ၊ မြင်ရာသကဲ့သို့။ သုမေဓ၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော မြတ်စွာဘုရား။ သမန္တစက္ခုမာ၊ ထက်ဝန်းကျင်ကို မြင်နိုင်သော ဉာဏ်မျက်စိနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ တွမ္ပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ တထူပမံ၊ ထိုတောင်ဥပမာရှိသော။ ဓမ္မမယံ၊ လောကုတ္တရာတရားဖြင့် ပြီးသော။ ပါသာဒံ၊ ပညာတည်းဟူသော ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်တော်မူ၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ အပေတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်း ကင်းတော်မူသည်ဖြစ်၍။ သောကာဝတိဏ္ဏံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ မကူးမြောက်နိုင်သော။ ဇာတိဇရာဘိဘူတံ၊ ဇာတိဇရာတရားတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ အဝေက္ခဿု၊ ရှုတော်မူပါလော့။
ဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူထသော။ ဝိဇိတသင်္ဂါမ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေရှိတော်မူထသော။ သတ္ထဝါဟ၊ ခရီးခဲမှ ကယ်တင်တတ်သော ယာဉ်မှူးနှင့် တူတော်မူထသော။ အဏဏ၊ ကာမစ္ဆန္ဒတည်းဟူသော မြူကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထတော်မူပါလော့။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ဝိစရ၊ ကြွသွားတော်မူပါလော့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အညာတာရော၊ တရားတော်ကို သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗြဟ္မာနံ သဟမ္ပတိံ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ မယှမ္ပိ ခေါ၊ ငါဘုရားအားလည်း။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အဓိဂတော ခေါ၊ ရအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲ၏။ ဒုဒ္ဒသော၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဒုရနုဗောဓော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်၏။ ပဏီတော၊ မြတ်၏။ အတက္ကာဝစရော၊ ကြံဆ၍ သက်ဝင်နိုင်ခဲ၏။ နိပုဏော၊ သိမ်မွေ့၏။ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယော၊ ပညာရှိတို့သာ သိအပ်၏။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အာလယရာမာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်၏။ အာလယရတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်၏။ အာလယသမ္မုဒိတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အလွန်နှစ်လို၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အာလယရာမာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်ထသော။ အာလယရတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်ထသော။ အာလယသမ္မုဒိတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အလွန်နှစ်လိုထသော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယဒိဒံ ယော အယံ ဣဒပ္ပစ္စယတာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေါ၊ အကြင်သင်္ခါရ စသည်တို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အရာသည်။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့ကို စွန့်ရာဖြစ်ထသော။ တဏှာက္ခယော၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာဖြစ်ထသော။ ဝိရာဂေါ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာဖြစ်ထသော။ နိရောဓော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ရာဖြစ်ထသော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒမ္ပိ ခေါ ဌာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော အရာသည်လည်း။ သုဒုဒ္ဒသံ၊ ကောင်းစွာ မြင်နိုင်ခဲ၏။ အဟဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောတော်မူငြားအံ့။ ပရေ စ၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န အာဇာနေယျုံ၊ မသိနိုင်ကုန်ရာ။ သော၊ ထိုဟောခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကာယဝစီပယောဂသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ကိလမထော၊ ကိုယ်၏ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာ၊ ထိုကာယဝစီပယောဂဟု ဆိုအပ်သော ဟောခြင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ဝိဟေသာ၊ ကိုယ်၏ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဿုတပုဗ္ဗာ၊ မကြားစဖူးကုန်သော။ ဣမာ အနစ္ဆရိယာ ဂါထာယောပိ၊ အဖန်တလဲလဲ အံ့အပ်ကုန်သော ဤဂါထာတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။ ကိံ ပဋိဘံသု၊ အဘယ်သို့ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်သနည်း။
မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သော တရားကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပကာသိတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အလံ၊ မသင့်လျော်။ ရာဂဒေါသပရေတေဟိ၊ ရာဂဒေါသတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ သုသမ္ဗုဓော၊ ကောင်းစွာ သိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိသောတဂါမိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်ထသော။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့ထသော။ ဂမ္ဘီရံ၊ နက်နဲထသော။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲထသော။ အဏုံ၊ ပရမာအဏုမြူ အလားရှိသော တရားကို။ ရာဂရတ္တာ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ တမောခန္ဓေန၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော မောဟအစုဖြင့်။ အာဝုဋာ၊ လွှမ်းမိုးအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဘံသု၊ ဉာဏ်တော်၌ ထင်ကုန်၏။
ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတော၊ ဆင်ခြင်တော်မူသော။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုသောငှာ။ နမတိ၊ ညွှတ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွှတ်တော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယမ္ပိခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသော မြူ ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီးသည်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ လျှောက်ပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတစ်ပါးသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ။
ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မဂဓေသု၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းတို့၌။ သမလေဟိ၊ ရာဂအစရှိသော အညစ်အကြေးနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ဆ သတ္ထာရေဟိ၊ ပူရဏကဿပအစရှိသော ခြောက်ယောက်သော ဆရာတို့သည်။ စိန္တိတော၊ ကြံဆအပ်သော။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဓမ္မော၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဧတံ ဒွါရံ၊ ဤအရိယာမဂ်တည်းဟူသော တံခါးကို။ အပါပုရ ဝိဝရ၊ ဖွင့်လှစ်တော်မူပါလော့။ ဝိမလေန၊ အညစ်အကြေးကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ အဖန်တလဲလဲ သိတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဏန္တု၊ နာပါစေကုန်လော့။
ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေလေ သေလမယေ၊ တစ်ခဲနက် ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ထိပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ စက္ခုမာ၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ ပဿေ ယထာ၊ မြင်ရာသကဲ့သို့။ သုမေဓ၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော မြတ်စွာဘုရား။ သမန္တစက္ခု၊ ထက်ဝန်းကျင်ကို မြင်နိုင်သော ဉာဏ်မျက်စိနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ တွမ္ပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ တထူပမံ၊ ထိုတောင်ဥပမာရှိသော။ ဓမ္မမယံ၊ လောကုတ္တရာတရားဖြင့် ပြီးသော။ ပါသာဒံ၊ ပညာတည်းဟူသော ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်တော်မူ၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ အပေတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်း ကင်းတော်မူသည်ဖြစ်၍။ သောကာဝတိဏ္ဏံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ မကူးမြောက်နိုင်သော။ ဇာတိဇရာဘိဘူတံ၊ ဇာတိဇရာတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ အဝေက္ခဿု၊ ရှုတော်မူပါလော့။
ဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူထသော။ ဝိဇိတသင်္ဂါမ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေရှိတော်မူထသော။ သတ္ထဝါဟ၊ ခရီးခဲမှ ကယ်တင်ပေတတ်သော ယာဉ်မှူးနှင့် တူတော်မူထသော။ အဏဏ၊ ကာမစ္ဆန္ဒတည်းဟူသော မြူ ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထတော်မူပါလော့။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ဝိစရ၊ ကြွသွားတော်မူပါလော့။ အညာတာရော၊ တရားတော်ကို သိလွယ်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗြဟ္မုနော၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာမင်း၏။ အဇ္ဈေသနံ၊ တောင်းပန်ခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ သတ္တေသု စ၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ ကာရုညတံ၊ သနားခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်။ လောကံ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်ကို။ ဝေါလောကေသိ၊ ကြည့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်။ လောကံ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်ကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ အပ္ပရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသော မြူ ရှိကုန်သော။ မဟာရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော များသော မြူ ရှိကုန်သော။ တိက္ခိန္ဒြယေ၊ ထက်သော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သော။ မုဒိန္ဒြိယေ၊ နုသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သော။ သွာကာရေ၊ ကောင်းသော အခြင်းအရာ ရှိကုန်သော။ ဒွါကာရေ၊ မကောင်းသော အခြင်းအရာ ရှိကုန်သော။ သုဝိညာပယေ၊ သိစေလွယ်ကုန်သော။ ဒုဝိညာပယေ၊ သိစေနိုင်ခဲကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနေ၊ တမလွန်လောကအပြစ်ကို ဘေးဟု ရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ နပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနေ၊ တမလွန်လောကအပြစ်ကို ဘေးဟု မရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥပ္ပလိနိယံ ဝါ၊ ကြာညို, ကြာဖြူ, ကြာနီတော၌လည်းကောင်း။ ပဒုမိနိယံ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာတော၌လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရီကိနိယံ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တော၌လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ ဝါ၊ ကြာညို, ကြာဖြူ, ကြာနီအငုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာအငုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရီကာနိ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်အငုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်၏။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ အနုဂ္ဂတာနိ၊ မပေါ်မတက်ကုန်။ အန္တော၊ ရေထဲ၌။
နိမုဂ္ဂပေါသိနီ၊ နစ်လျက် ကြီးကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ ဝါ၊ ကြာညို, ကြာဖြူ, ကြာနီတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရီကာနိ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်၏။ သမောဒကံ၊ ရေမျက်နှာနှင့် ထပ်တူထပ်မျှ။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ၊ ကြာညို, ကြာဖြူ, ကြာနီတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရီကာနိ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်၏။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အစ္စုဂ္ဂမ္မ၊ လွန်၍။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်၏။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အနုပလိတ္တာနိ၊ မလိမ်းကျံအပ်ကုန်။ ဧဝမေဝ၊ ဤကြာအတူသာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်။ လောကံ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်ကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ အပ္ပရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသော မြူ ရှိကုန်သော။ မဟာရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော များသော မြူ ရှိကုန်သော။ သွာကာရေ၊ ကောင်းသော အခြင်းအရာ ရှိကုန်သော။ ဒွါကာရေ၊ မကောင်းသော အခြင်းအရာ ရှိကုန်သော။ သုဝိညာပယေ၊ သိစေလွယ်ကုန်သော။ ဒုဝိညာပယေ၊ သိစေနိုင်ခဲကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနေ၊ တမလွန်လောကအပြစ်ကို ဘေးဟု ရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ နပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနေ၊ တမလွန်လောကအပြစ်ကို ဘေးဟု မရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ သဟမ္ပတိံ၊ သဟမ္ပတိ အမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာမင်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန် ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။
“ဗြဟ္မေ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာကြီး။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သောတဝန္တော၊ တရားကို နာကုန်၏။ တေသံ သတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဒွါရာ၊ အရိယာမဂ်တည်းဟူသော တံခါးကို။ အပါရုတာ ဝိဝဋာ၊ ငါဘုရား ဖွင့်ပေအံ့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သူတို့သည်။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်ခြင်းကို။ ပမုဉ္စန္တု၊ လွှတ်လော့။ ပဂုဏံ၊ မိမိလေ့လာလျှင်မူလည်း။ ဝိဟိံသသညီ၊ ကိုယ်၏ ပင်ပန်းအံ့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏီတံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ မနုဇေသု မနုဇာနံ၊ လူတို့အား။ န ဘာသိံ၊ မဟောသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိ အမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောတော်မူခြင်းငှာ။ ကတာဝကာသော၊ ပြုတော်မူအပ်ပြီးသော အခွင့်တော် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးဦး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။
ဗြဟ္မယာစနကထာ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာ တောင်းပန်သော စကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆-ပဉ္စဝဂ္ဂိယကထာ
၁၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျံ နု ခေါ၊ ဟောတော်မူရအံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားတော်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ကာလာမော၊ ကာလာမအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ အယံ အာဠာရော၊ ဤအာဠာရရသေ့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာ၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိ၏။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကော၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ နည်းသော သဘောရှိ၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကာလာမဿ၊ ကာလာမအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ အာဠာရဿ၊ အာဠာရရသေ့အား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ သော၊ ထိုအာဠာရရသေ့သည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤငါဟောသော တရားတော်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အန္တရဟိတာ၊ မိမိကိုယ်ကို ကွယ်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလာမော၊ ကာလာမအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ အာဠာရော၊ အာဠာရရသေ့သည်။ သတ္တာဟကာလင်္ကတော၊ သေ၍ ခုနစ်ရက်ရှိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘဂဝတောပိ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်း။
ကာလာမော၊ ကာလာမအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ အာဠာရော၊ အာဠာရရသေ့သည်။ သတ္တာဟကာလင်္ကတော၊ သေ၍ ခုနစ်ရက်ရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူပြန်သနည်း။ “ကာလာမော၊ ကာလာမအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ အာဠာရော၊ အာဠာရရသေ့သည်။ မဟာဇာနိယော၊ အရှုံးကြီး ရှုံးခဲ့ပြီ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သော အာဠာရော၊ ထိုအာဠာရရသေ့သည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤငါဘုရား ဟောတော်မူသော တရားတော်ကို။ သစေ သုဏေယျ၊ အကယ်၍ ကြားရမူကား။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနေယျ၊ သိရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေယျံ နု ခေါ၊ ဟောတော်မူအံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤတရားတော်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ရာမပုတ္တော၊ ရာမပုဏ္ဏားသား ဖြစ်သော။ အယံ ဥဒကော၊ ဤဥဒကရသေ့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာ၏။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာ ရှိ၏။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကော၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူနည်းသော သဘောရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရာမပုတ္တဿ၊ ရာမပုဏ္ဏား၏သား ဖြစ်သော။ ဥဒကဿ၊ ဥဒကရသေ့အား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောတော်မူရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ သော၊ ထိုဥဒကရသေ့သည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤငါဘုရား ဟောတော်မူသော တရားတော်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အန္တရဟိတာ၊ မိမိကိုယ်ကို ကွယ်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ရာမပုတ္တော၊ ရာမပုဏ္ဏား၏သား ဖြစ်သော။ ဥဒကော၊ ဥဒကရသေ့သည်။ အဘိဒေါသကာလင်္ကတော၊ ယမန်နေ့ သန်းခေါင်အခါတွင် သေပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘဂဝတောပိ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်း။ ရာမပုတ္တော၊ ရာမပုဏ္ဏား၏သား ဖြစ်သော။ ဥဒကော၊ ဥဒကရသေ့သည်။ အဘိဒေါသကာလင်္ကတောပိ၊ ယမန်နေ့ သန်းခေါင်အခါတွင် သေပြီဟု။ ဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ရာမပုတ္တော၊ ရာမပုဏ္ဏား၏သား ဖြစ်သော။ ဥဒကော၊ ဥဒကရသေ့သည်။ မဟာဇာနိယော၊ အရှုံးကြီး ရှုံးခဲ့ပြီ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သော ဥဒကော၊ ထိုဥဒကရသေ့သည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤငါဘုရား ဟောတော်မူသော တရားတော်ကို။ သစေ သုဏေယျ၊ အကယ်၍ ကြားရမူကား။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနေယျ၊ သိရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူပြန်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ နု ခေါ၊ ဟောတော်မူရအံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤငါဘုရား ဟောတော်မူသော တရားတော်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အာဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူပြန်သနည်း။ “ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗဟုကာရာ၊ များသော ကျေးဇူး ရှိကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ပဓာနပဟိတတ္တံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ခြင်း၌ စေလွှတ်အပ်သော စိတ် ရှိတော်မူသော။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးဖူးကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာနံ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျံ၊ ဟောတော်မူရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကထံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ နု ခေါ၊ နေကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်ထသော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်ထသော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ၊ ဥရုဝေလတော၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။
၁၁။ ဥပကော၊ ဥပက အမည်ရှိသော။ အာဇီဝကော၊ တက္ကတွန်းသည်။ ဂယံ ဂယာယ၊ ဂယာ၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ ဗောဓိံ ဗောဓိဿ၊ ဗောဓိပင်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဝိပ္ပသန္နာနိ၊ ကြည်လင်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ဆဝိဝဏ္ဏော၊ အရေ၏ အဆင်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ပြိုးပြိုးပြက် ရှိ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သူကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်စူး၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာကား။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစသိ၊ နှစ်သက်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ ဝုတ္တေ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပကံ၊ ဥပက အမည်ရှိသော။ အာဇီဝကံ၊ တက္ကတွန်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။
“ဥပက၊ ဥပက။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဗ္ဗာဘိဘူ၊ အလုံးစုံသော တရားကို လွှမ်းမိုး၍ တည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗဝိဒူ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကို သိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တေဘူမကတရားတို့၌။ အနုပလိတ္တော၊ ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတို့ဖြင့် လိမ်းခြင်း မရှိ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားကို။ ဇဟော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ တဏှာက္ခယေ၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် လွတ်ပြီ။ သယံ၊ မိမိအလိုလို။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ဆရာဟူ၍ ညွှန်းရအံ့နည်း။
ဥပက၊ ဥပက။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ သဒေဝကသ္မိံ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ မေ၊ ငါဘုရားနှင့်။ သဒိသော၊ တူသော သူသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ပဋိပုဂ္ဂလော၊ တုဘက်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။
အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါဘုရားတစ်ပါးတည်းသာလျှင်။ လောကေ၊ လောက၌။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း။ အဟံ ဧဝ၊ ငါဘုရားတစ်ပါးတည်းသာလျှင်။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိသော သူတည်း။ သတ္ထာ၊ နတ်တို့၏ ဆရာတည်း။ အဟံ ဧကောဝ၊ ငါဘုရားတစ်ပါးတည်းသာလျှင်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မိမိအလိုလိုသိသော ဘုရားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သီတိဘူတော၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗုတော၊ ငြိမ်းချမ်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မစက္ကံ၊ ဓမ္မစကြာတရားကို။ ပဝတ္တေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ ကာသီနံ၊ ကာသိတိုင်း၌ နေကုန်သော သူတို့၏။ ပုရံ၊ ဗာရဏသီပြည်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ ငါသွားအံ့။ အန္ဓီဘူတသ္မိံ၊ သူကန်းသဖွယ် ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ လောကသ္မိံ၊ လူအပေါင်း၌။ အမတဒုန္ဒုဘိံ၊ တရားတည်းဟူသော နိဗ္ဗာန်စည်ကြီးကို။ အာဟဉ္ဆံ၊ တီးတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိဇာနာသိ၊ ဘုရားဟူ၍ ဝန်ခံ၏။ တထာ၊ ထိုဝန်ခံတိုင်း။ အနန္တဇိနော၊ အဆုံးမရှိသော ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ဘုရားသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဥပက၊ ဥပက။ မာဒိသာ၊ ငါနှင့်တူကုန်သော။ ယေ ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်ဘုရားတို့သည်။ အာသဝက္ခယံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ ဗုဒ္ဓါ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဇိနာ၊ ဇိန မည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မေ၊ ငါသည်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဇိတာ၊ အောင်အပ်ကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဥပက၊ ဥပက။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇိနော၊ ဇိန မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပကော၊ ဥပက အမည်ရှိသော။ အာဇီဝကော၊ တက္ကတွန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဟုပေယျာပိ၊ ဇိနဟူသော အမည်ဖြစ်ပေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩကမ္ပေတွာ၊ လှုပ်၍။ ဥမ္မဂ္ဂံ၊ ခရီးလွဲကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
၁၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ ကြွတော်မူလတ်သော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣသိပတနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုဗာရာဏသီပြည် မိဂါဝုန်တော ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်လေကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ကတိကံ၊ ပတိကဝတ်ကို။ သဏ္ဍပေသုံ၊ ထားကြကုန်၏။ ကိံ သဏ္ဌပေသုံ၊ အဘယ်သို့ ထားလင့်ကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာလတ်၏။ ဗာဟုလ္လိကော၊ သင်္ကန်းစသော ပစ္စည်းတို့၏ များခြင်းငှာ ကျင့်၏။ ပဓာနဝိဗ္ဘန္တော၊ အားထုတ်ခြင်းမှ ဆုတ်ယုတ်၏။ ဗာဟုလ္လာယ၊ သင်္ကန်းစသည်တို့၏ များသောအဖြစ်ငှာ။ အာဝတ္တော၊ လည်၏။ သော သမဏော ဂေါတမော၊ ထိုရဟန်းဂေါတမကို။ နေ၀ အဘိဝါဒေတဗ္ဗော၊ ရှိမခိုးအပ်။ န ပစ္စုဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ ခရီးဦး မကြိုဆိုအပ်။ အဿ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ထိုရဟန်းဂေါတမ၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မလှမ်းမယူအပ်။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်ကား။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဌပေတဗ္ဗံ၊ ထားလင့်အပ်၏။ သော သမဏော ဂေါတမော၊ ထိုရဟန်းဂေါတမသည်။ သစေ အာင်္ကခိဿတိ၊ အကယ်၍ အလိုတော်ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ နိသီဒိဿတိ၊ ထိုင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သဏ္ဌပေသုံ၊ ကတိကဝတ်ကို ပြုလင့်ကုန်၏။ ယထာ ယထာ ယေန ယေန အာကာရေန၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ တထာ တထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုထိုသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ မည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သကာယ ကတိကာယ၊ မိမိ၏ ကတိကဝတ်၌။
သဏ္ဌာတုံ၊ ကောင်းစွာ တည်ခြင်းကို။ နာသက္ခိံသု၊ မစွမ်းနိုင်ကြကုန်။ အသဏ္ဌဟန္တာ၊ မတည်နိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုကုန်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတော်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်းယူ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ အာသနံ၊ နေရာတော်ကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကို။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကို။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ပါဒကဌလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကို။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူပြီ။ နိသဇ္ဇ၊ ထိုင်တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပက္ခာလေသိ၊ ခါတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နာမေန စ အပိ၊ ဂေါတမဟူသော အမည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဝုသောဝါဒေန စ အပိ၊ အာဝုသောဟူသော ခေါ်ဝေါ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သမုဒါစရန္တိ၊ ပြောဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ပြောဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတံ၊ ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ လာခြင်းကောင်းသော ငါဘုရားကို။ နာမေန စ၊ ဂေါတမဟူသော အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဝုသောဝါဒေန စ၊ အာဝုသောဟူသော ခေါ်ဝေါ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ မာ သမုဒါစရထ၊ မပြောမဆိုကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောတံ၊ နားကို။ ဩဒဟထ၊ ထောင်ကုန်လော့။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမတော်မူအံ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမတော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနာ၊ ကျင့်ကုန်သော သူတို့သည်။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ယဿ အရဟတ္တဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ အရဟတ္တမဂ်၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ အရဟတ္တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိကုန်၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေကုန်၍။ ဝိဟရိဿထ၊ နေကြကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဂေါတမ၊ ငါ့ရှင် ဂေါတမ။ တွံ၊ သင်သည်။ တာယ ဣရိယာယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော ဣရိယာပုတ်ကို ပြုသဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ ပဋိပဒါယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော အကျင့်ကို ကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ ဒုက္ကရကာရိကာယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော တစ်လက်ဖက်သော ဆွမ်းကို စား၍ ကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿဓမ္မာ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားထက်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်သော။ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော ဉာဏ်အမြင်ထူးကို။ နေဝဇ္ဈဂါ၊ မရခဲ့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာဟုလ္လိကော၊ သင်္ကန်းများသည်၏အဖြစ် အစရှိသည်တို့၏ အကျိုးငှာ ကျင့်၏။ ပဓာနဝိဗ္ဘန္တော၊ အားထုတ်ခြင်းမှ ဆုတ်ယုတ်၏။ ဗာဟုလ္လာယ၊ သင်္ကန်းများသည်၏အဖြစ် အစရှိသည်တို့၏ အကျိုးငှာ။ အာဝတ္တော၊ လည်၏။ မနုဿဓမ္မာ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားထက်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်သော။ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင်အထူးကို။ ကိံ ပန အဓိဂမိဿသိ၊ အဘယ်မှာ ရလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ န ဗာဟုလ္လိကော၊ သင်္ကန်းများသည်၏အဖြစ် အစရှိသည်တို့၏ အကျိုးငှာ မကျင့်။ န ပဓာနဝိဗ္ဘန္တော၊ အားထုတ်ခြင်းမှ မဆုတ်မယုတ်။ ဗာဟုလ္လာယ၊ သင်္ကန်းစသည်တို့၏ များခြင်းငှာ။ န အာဝတ္တော၊ မလည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောတံ၊ နားကို။ ဩဒဟထ၊ ထောင်ကုန်လော့။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမတော်မူအံ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမတော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနာ၊ ကျင့်ကုန်သော လူတို့သည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ယဿ အရဟတ္တဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ အရဟတ္တမဂ်၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ အရဟတ္တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေ၀ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိကုန်၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည်စုံစေကုန်၍။ ဝိဟရိဿထ၊ နေကြကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဂေါတမ၊ ငါ့ရှင်ဂေါတမ။ တွံ၊ သင်သည်။ တာယ ဣရိယာယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော ဣရိယာပုထ်ကို ပြုသဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ ပဋိပဒါယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော အကျင့်ကို ကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ ဒုက္ကရကာရိကာယပိ၊ ထိုပြုခဲစွာသော တစ်လက်ဖက်သော ဆွမ်းကို စား၍ ကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿဓမ္မာ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားထက်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်သော။ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင်အထူးကို။ နေဝဇ္ဈဂါ၊ မရခဲ့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာဟုလ္လိကော၊ သင်္ကန်းများသည်၏အဖြစ် အစရှိတို့၏ အကျိုးငှာ ကျင့်၏။
ပဓာနဝိဗ္ဘန္တော၊ အားထုတ်ခြင်းမှ ဆုတ်ယုတ်၏။ ဗာဟုလ္လာယ၊ သင်္ကန်းစသည်တို့၏ များခြင်းအကျိုးငှာ။ အာဝတ္တော၊ လည်၏။ မနုဿဓမ္မာ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားထက်။ ဥတ္တရိ၊ လွန်သော။ အလမရိယဉာဏဒဿနဝိသေသံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင်အထူးကို။ ကိံ ပန အဓိဂမိဿသိ၊ အဘယ်မှာ ရလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤကဲ့သို့သော စကားကို။ ပဘာဝိတံ၊ ထင်ရှားအောင် ပြောဆိုဖူးသည်ကို။ အဘိဇာနာထ နော အဘိဇာနာထ နု၊ သိကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့ ဆိုဖူးသည်ကို။ နော အဘိဇာနာမ၊ မသိပါကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောတံ၊ နားကို။ ဩဒဟထ၊ ထောင်ကြကုန်လော့။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂတံ၊ ရတော်မူအပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမတော်မူအံ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမတော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇမာနာ၊ ကျင့်ကုန်သော သူတို့သည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ယဿ အရဟတ္တဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ အရဟတ္တမဂ်၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ အရဟတ္တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိကုန်၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေကုန်၍။ ဝိဟရိဿထ၊ နေကြကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သညာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ အသက္ခိ၊ စွမ်းနိုင်တော်မူပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ မည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ စကားတော်ကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သုဿူသိံသု၊ နာကုန်၏။ သောတံ၊ နားကို။ ဩဒဟိံသု၊ ထောင်ကုန်၏။ အညာ အညာယ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌာပေသုံ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။
၁၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ အန္တာ ကောဋ္ဌာသာ၊ ဤတရားအစုတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အစုတို့ မည်သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဟီနော၊ ယုတ်သော။ ဂမ္မော၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ပေါထုဇ္ဇနိကော၊ ပုထုဇဉ်တို့နှင့် ဆက်ဆံသော။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ အနတ္ထသံဟိတော၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မယှဉ်သော။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့၌။ ယော စာယံ ယော စ အယံ ကာမသုခလ္လိကာနုယောဂေါ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်ချမ်းသာ၌ ငြိသဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ယှဉ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အနရိယော၊ မမြတ်သော။ အနတ္ထသံဟိတော၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မယှဉ်သော။ ယော စာယံ ယော စ အယံ အတ္တကိလမထာနုယောဂေါ၊ အကြင် ကိုယ်၏ ပင်ပန်းခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတေ ခေါ ဥဘော အန္တေ၊ ဤနှစ်ပါးကုန်သော တရားအစုတို့သို့။ အနုပဂမ္မ၊ မကပ်မူ၍။ တထာဂတေန၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အထူးသဖြင့် သိတော်မူအပ်သော။ စက္ခုကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို မြင်သော ပညာမျက်စိကို ပြုတတ်သော။ ဉာဏကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိသော ဉာဏ်အမြင်ကို ပြုတတ်သော။ မဇ္ဈိမာ ပဋိပဒါ၊ အလယ်ဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ဥပသမာယ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ အဘိညာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို အထူးသဖြင့် သိခြင်းငှာ။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတေန၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အထူးသဖြင့် သိတော်မူအပ်သော။ စက္ခုကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို မြင်သော ပညာမျက်စိကို ပြုတတ်သော။ ဉာဏကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိသော ဉာဏ်အမြင်ကို ပြုတတ်သော။ မဇ္ဈိမာ ပဋိပဒါ၊ အလယ်ဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ဥပသမာယ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ အဘိညာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို အထူးသဖြင့် သိခြင်းငှာ။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ကောင်းစွာ သိခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ မဇ္ဈိမာ ပဋိပဒါ၊ ထိုအလယ်ဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ အယမေဝ မဂ္ဂေါ၊ ဤမဂ်သည်ပင်လျှင်တည်း။ ဣဒံ အယံ မဂ္ဂေါ၊ ဤမဂ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းစွာ ယူခြင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းစွာ ကြံခြင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းစွာ ဆိုခြင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း။ သမ္မာအာဇီဝေါ၊ ကောင်းစွာ အသက်မွေးခြင်း။ သမ္မာဝါယာမော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းစွာ တည်ကြည်ခြင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တထာဂတေန၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အထူးသဖြင့် သိတော်မူအပ်သော။ စက္ခုကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို မြင်သော ပညာမျက်စိကို ပြုတတ်သော။ ဉာဏကရဏီ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိသော ဉာဏ်အမြင်ကို ပြုတတ်သော။ အယံ ခေါ သာ မဇ္ဈိမာ ပဋိပဒါ၊ ဤအလယ်ဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ဥပသမာယ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ အဘိညာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို အထူးသဖြင့် သိခြင်းငှာ။ သမ္ဗောဓာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ကောင်းစွာသိခြင်းငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇာတိပိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဇရာပိ၊ အိုရခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဗျာဓိပိ၊ နာရခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ မရဏမ္ပိ၊ သေရခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ အပ္ပိယေဟိ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်သော သူတို့နှင့်။ သမ္ပယောဂေါ၊ အတူတကွ နေရခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ပိယေဟိ၊ ချစ်အပ်သော သူတို့နှင့်။ ဝိပ္ပယောဂေါ၊ ကွေကွင်းရခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ယမ္ပိစ္ဆံ၊ အကြင်အလိုရှိအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ န လဘတိ၊ မရ။ တမ္မိ၊ ထိုအလိုရှိအပ်သော ဝတ္ထုကို မရခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ဣဒံ ခေါ ပန ဓမ္မဇာတံ၊ ဤဇာတိအစရှိသော တရားသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာယံ တဏှာ၊ အကြင်လောဘသည်။ ပေါနောဗ္ဘဝိကာ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကို ဖြစ်စေတတ်၏။ နန္ဒီရာဂသဟဂတာ၊ နှစ်သက်ခြင်း တပ်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၏။ တတြတတြ၊ ထိုထိုအဖြစ် ထိုထိုအာရုံ၌။ အဘိနန္ဒိနီ၊ လွန်စွာ နှစ်သက်တတ်၏။ ဣဒံ အယံ တဏှာ၊ ဤတဏှာသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ကာမတဏှာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်ကာမျှဖြစ်သော တဏှာ။ ဘဝတဏှာ၊ သဿတဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော တဏှာ။ ဝိဘဝတဏှာ၊ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော တဏှာ။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ ဣဒံ ခေါ ပန ဓမ္မဇာတံ၊ ဤတဏှာဟူသော တရားသည်။ ဒုက္ခသမုဒယံ၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿာယေဝ တဏှာယ၊ ထိုတဏှာ၏သာလျှင်။ ယော အသေသဝိရာဂနိရောဓော၊ အကြင်အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ခြင်းသည်။ ယော စာဂေါ၊ အကြင်စွန့်ခြင်းသည်။ ယော ပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ အကြင်တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းသည်။ ယာ မုတ္တိ၊ အကြင်လွတ်ခြင်းသည်။ ယော အနာလယော၊ အကြင်မကပ်ငြိခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ ခေါ ပန ဓမ္မဇာတံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော တရားသည်။ ဒုက္ခနိရောဓံ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အယမေဝ မဂ္ဂေါ၊ ဤမဂ်သည်လျှင်။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဣဒံ အယံ မဂ္ဂေါ၊ ဤမဂ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းစွာ ယူခြင်း။ သမ္မာသင်္ကပ္ပေါ၊ ကောင်းစွာ ကြံခြင်း။ သမ္မာဝါစာ၊ ကောင်းစွာ ဆိုခြင်း။ သမ္မာကမ္မန္တော၊ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း။ သမ္မာ အာဇီဝေါ၊ ကောင်းစွာ အသက်မွေးခြင်း။ သမ္မာ ဝါယာမော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း။ သမ္မာသတိ၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့ခြင်း။ သမ္မာသမာဓိ၊ ကောင်းစွာ တည်ကြည်ခြင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ ဣဒံ ခေါ ပန ဓမ္မဇာတံ၊ ဤမဂ္ဂင်သဘောတရားသည်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။
၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဣဒံ၊ ဤတေဘူမကတရားသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စက္ခု၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိညေယျံ၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပရိညာတံ၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဣဒံ၊ ဤတဏှာဟူသော လောဘသည်။ ဒုက္ခသမုဒယံ၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခသမုဒယံ၊ ဒုက္ခ၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဟာတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခသမုဒယံ၊ ဒုက္ခ၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဟီနံ၊ ပယ်အပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဣဒံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ ဒုက္ခနိရောဓံ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စက္ခု၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခနိရောဓံ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခနိရောဓံ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြ။ ီ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဣဒံ၊ ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာ မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီး တတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတရားတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ဖြစ်သော။ တံ ဣဒံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုအရိယသစ္စာကို။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘာဝိတံ၊ ပွားစေအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနနုဿုတေသု၊ မကြားဖူးကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာတို့၌။ စက္ခုံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ပညာ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အာလောကော၊ အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော အရောင်အလင်းသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
၁၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကီဝဉ္စ ယတ္တကံ ကာလံ၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသု အရိယသစ္စေသု၊ ဤအရိယသစ္စာတို့၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တိပရိဝဋ္ဋံ၊ သုံးပါးသော အပြန်ရှိသော။ ဒွါဒသာကာရံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာရှိသော။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဉာဏ် အမြင်သည်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ သုဝိသုဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ စင်ကြယ်သည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်သေး။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီ မာရ်မင်းပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏ ဟူ၍။ နေ၀ ပစ္စညာသိံ၊ ဝန်မခံ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော စ ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေသု အရိယသစ္စေသု၊ ဤအရိယသစ္စာတို့၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တိပရိဝဋ္ဋံ၊ သုံးပါးသော အပြန်ရှိသော။ ဒွါဒသာကာရံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာရှိသော။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဉာဏ်အမြင်သည်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ သုဝိသုဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ စင်ကြယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီ မာရ်မင်းပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏ ဟူ၍။ ပစ္စညာသိံ၊ ဝန်ခံပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အကုပ္ပါ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့သည် မဖျက်ဆီးအပ်။ အယံ၊ ဤကိုယ်၏အဖြစ်သည်။ အန္တိမာ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ ဇာတိ၊ အဖြစ်တည်း။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဉာဏဉ္စ ပန ဒဿနံ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်လည်း။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤ ဒွေ မေ ဘိက္ခဝေအစရှိသော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ အဘိနန္ဒုံ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်ပြီ။
ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမသ္မိံ စ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ၊ ဤဂါထာမဖက် သက်သက်သော ဝေယျာကရုဏ်းကို။ ဘညမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မတော ကောဏ္ဍညဿ၊ အရှင်ကောဏ္ဍညအား။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း ဟူမူကား။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။
၁၇။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မစက္ကေ၊ ဓမ္မစကြာကို။ ပဝတ္တိတေ၊ လည်စေတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဘုမ္မာ ဒေဝါ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းချီးပေးသော အသံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ပြိုင်နက် ကြွေးကြော်ကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ တစ်ပြိုင်နက် ကြွေးကြော်ကုန်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော မိဂဒါဝုန်တော၌။ သမဏေန ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေန ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဒေဝေန ဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မာရေန ဝါ၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မုနာ ဝါ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်လည်းကောင်း။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ ကေနစိ ဝါ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝတ္တိယံ၊ မလည်စေနိုင်သော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဧတံ ဓမ္မစက္ကံ၊ ဤဓမ္မစကြာကို။ ပဝတ္တိတံ၊ လည်စေတော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ပြိုင်နက် ကြွေးကြော်ကုန်၏။ ဘုမ္မာနံ ဒေဝါနံ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းချီးပေးသော အသံကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ စာတုမဟာရာဇိကာ ဒေဝါ၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းချီးပေးသော အသံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်၏။ ။ပ။ စာတုမဟာရာဇိကာနံ ဒေဝါနံ၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းချီးပေးသော အသံကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ တာဝတိံသာ ဒေဝါ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်။ပ။ ယာမာ ဒေဝါ၊ ယာမာနတ်တို့သည်။ပ။ တုသိတာ ဒေဝါ၊ တုသိတာနတ်တို့သည်။ပ။ နိမ္မာနရတီ ဒေဝါ၊ နိမ္မာနရတီနတ်တို့သည်။ပ။ ပရနိမ္မိတဝသ၀တ္တီ ဒေဝါ၊ ပရနိမ္မိတဝသ၀တ္တီနတ်တို့သည်။ပ။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ဗြဟ္မပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းချီးပေးသော အသံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်သော မိဂဒါဝုန်တော၌။ သမဏေန ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေန ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဒေဝေန ဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မာရေန ဝါ၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မုနာ ဝါ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်လည်းကောင်း။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ ကေနစိ ဝါ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝတ္တိယံ၊ မလည်စေနိုင်သော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဧတံ ဓမ္မစက္ကံ၊ ဤဓမ္မစကြာကို။ ပဝတ္တိတံ၊ လည်စေတော်မူအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်၏။ တေန ခဏေန၊ ထိုခဏဖြင့်။ တေန လယေန၊ ထိုလယဖြင့်။ တေန မုဟုတ္တေန၊ ထိုမုဟုတ်ဖြင့်။ ယာ၀ ဗြဟ္မလောကာ၊ ဗြဟ္မပြည်တိုင်အောင်။ သဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆိ၊ ပျံ့နှံ့၍တက်၏။ အယဉ္စ ဒသသဟဿိလောကဓာတု၊ ဤတစ်သောင်းသော လောကဓာတ်သည်လည်း။ သံကမ္ပိ၊ သက်၍သက်၍ လှုပ်၏။ သမ္ပကမ္ပိ၊ တက်၍တက်၍ လှုပ်၏။ သမ္ပဝေဓိ၊ ထိုမှဤမှ ဧယင်ကဲ့သို့ လှုပ်၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၏။ ဒေဝါနုဘာဝံ၊ နတ်ဗြဟ္မာ အာနုဘော်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အပ္ပမာဏော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိသော။ ဥဠာရော၊ ပြန့်ပြောသော။ ဩဘာသော၊ အရောင်အလင်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ ကျူးရင့်တော်မူသနည်း။ “ဘော၊ အို အချင်းတို့။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အညာသိ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိလေပြီ။ ဘော၊ အို အချင်းတို့။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အညာသိ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိလေပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ ဣတိ ဟိ ဣတိ ဧဝ၊ ဤသို့ ဥဒါန်းကျူးတော်မူသောအကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မတော ကောဏ္ဍညဿ၊ အရှင်ကောဏ္ဍညအား။ “အညာသိကောဏ္ဍညော”တွေဝ၊ အညာသိကောဏ္ဍည ဟူ၍သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၁၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အညာသိကောဏ္ဍညော၊ အရှင်အညာသိကောဏ္ဍညသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မော၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ပတ္တဓမ္မော၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ဝိဒိတဓမ္မော၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မော၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည်။ ဝိဂတကထံကထော၊ သို့လောသို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းသည်။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှတစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်း၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဟိ၊ လာလော။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တဿ အာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်အညာသိကောဏ္ဍညအား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္ဇင်း အဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒဝသေသေ၊ ထိုအညာသိကောဏ္ဍညမှ ကြွင်းကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝပ္ပဿ စ၊ အရှင်ဝပ္ပအားလည်းကောင်း။ အာယသ္မတော ဘဒ္ဒိယဿ စ၊ အရှင်ဘဒ္ဒိယအားလည်းကောင်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမတော်မူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်တော်မူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာအစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဟု ဆိုအပ်သော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။
တေ၊ ထိုဝပ္ပ ဘဒ္ဒိယ တို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိကုန်သည်။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှတစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခုပဉ္စင်း အဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒဝသေသေ၊ ထိုသုံးယောက်တို့မှ ကြွင်းကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နီဟာရဘတ္တော၊ ရွာမှ ဆောင်အပ်သော ဆွမ်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ ယံ ဘတ္တံ၊ အကြင်ဆွမ်းကို။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ကုန်၍။ အာဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တေန ဘတ္တေန၊ ထိုသုံးယောက်ခံသော ဆွမ်းဖြင့်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂေါ၊ ခြောက်ယောက်အစုသည်။ ယာပေတိ၊ မျှ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာနာမဿ စ၊ အရှင်မဟာနာမ်အားလည်းကောင်း။ အာယသ္မတော အဿဇိဿ စ၊ အရှင်အဿဇိအားလည်းကောင်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမတော်မူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်တော်မူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုမဟာနာမ် အဿဇိတို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ ပရိယောဂါဠဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှ တစ်ပါးသော ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရလိုပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရလိုပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ငါဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခုပဉ္စင်း အဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ရူပဉ္စ၊ ဤရုပ်သည်ကား။ အတ္တာ၊ အစိုးရသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဒံ ရူပံ၊ ဤရုပ်သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရူပေ၊ ရုပ်၌။ လဗ္ဘေထ စ၊ ရလည်း ရရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရူပေ၊ ရုပ်၌။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရအပ်။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ဧသာ ဝေဒနာ စ၊ ဤဝေဒနာသည်ကား။ အတ္တာ၊ အစိုးရသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဒံ ဧသာ ဝေဒနာ၊ ဤဝေဒနာသည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ လဗ္ဘေထ စ၊ ရလည်း ရရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒနာယ၊ ဝေဒနာ၌။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရအပ်။ သညာ၊ သညာသည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ဧသာ သညာ စ၊ ဤသညာသည်ကား။ အတ္တာ၊ အစိုးရသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဒံ ဧသာ သညာ၊ ဤသညာသည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တေယျံ၊ မဖြစ်ရာ။
“ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သညာ၊ သညာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သညာ၊ သညာသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာယ၊ သညာ၌။ လဗ္ဘေထ စ၊ ရလည်း ရရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ သညာ၊ သညာသည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သညာ၊ သညာသည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သညာ၊ သညာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သညာ၊ သညာသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာယ၊ သညာ၌။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရအပ်။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရကုန်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒဉ္စ ဣမေ စ သင်္ခါရာ၊ ဤသင်္ခါရတို့သည်ကား။ အတ္တာ၊ အစိုးရကုန်သည်။ အဘဝိဿံသု၊ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ ဣဒံ ဣမေ သင်္ခါရာ၊ ဤသင်္ခါရတို့သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တေယျူံ၊ မဖြစ်ကုန်ရာ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ မာ အဟေသုံ၊ မဖြစ်ကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရေသု၊ သင်္ခါရတို့၌။ လဗ္ဘေထ စ၊ ရလည်း ရကုန်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရကုန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ မာ အဟေသုံ၊ မဖြစ်ကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ခါရေသု၊ သင်္ခါရတို့၌။ န စ လဗ္ဘန္တိ၊ ရလည်း မရအပ်ကုန်။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒဉ္စ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်သည်ကား။ အတ္တာ၊ အစိုးရသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣဒံ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ န သံဝတ္တေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိညာဏေ၊ ဝိညာဉ်၌။ လဗ္ဘေထ စ၊ ရလည်း ရရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မာ စ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ အနတ္တာ၊ အစိုးမရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ အာဗာဓာယ၊ နာခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိညာဏေ၊ ဝိညာဉ်၌။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရအပ်။
၂၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဟောအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ နိစ္စံ ဝါ၊ မြဲသလော။ အနိစ္စံ ဝါ၊ မမြဲသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အနိစ္စံ၊ မမြဲပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယံ ပန ရူပံ၊ အကြင်ရုပ်သည်။ အနိစ္စံ၊ အမြဲမရှိ။ တံ ရူပံ၊ ထိုရုပ်သည်။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသလော။ သုခံ ဝါ၊ ချမ်းသာသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယံ ပန ရူပံ၊ အကြင်ရုပ်သည်။ အနိစ္စံ၊ အမြဲမရှိ။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောရှိ၏။ တံ ရူပံ၊ ထိုရုပ်ကို။ “ဧတံ ရူပံ၊ ဤရုပ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ရူပံ၊ ရုပ်တည်း။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤရုပ်တရားသည်။ အဟံ အသ္မိ၊ ငါဖြစ်၏။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤရုပ်တရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ ကလ္လံ နု၊ သင့်အံ့လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတံ ရူပံ၊ ဤရုပ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမနုပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ နော ဟိ ကလ္လံ၊ မသင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာ၊ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ နိစ္စံ ဝါ၊ မြဲသလော။ အနိစ္စံ ဝါ၊ မမြဲသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အနိစ္စံ၊ မမြဲပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယံ ပန ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ အနိစ္စံ၊ အမြဲမရှိ။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သည်။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသလော။ သုခံ ဝါ၊ ချမ်းသာသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယံ ပန ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ အနိစ္စံ၊ မမြဲ။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောရှိ၏။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်ကို။ “ဧတံ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်တည်း။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤဝိညာဉ်တရားသည်။ အဟံ အသ္မိ၊ ငါဖြစ်၏။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤဝိညာဉ်တရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာ၊ ကိုယ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ ကလ္လံ နု၊ သင့်အံ့လော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမနုပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ နော ဟိ ကလ္လံ၊ မသင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
၂၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ ဝါ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်လည်း ဖြစ်သော။ အဇ္ဈတ္တံ ဝါ၊ အတွင်း၌လည်း ဖြစ်သော။ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ၊ အပ၌လည်းဖြစ်သော။ ဩဠာရိကံ ဝါ၊ ရုန့်ရင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ သုခုမံ ဝါ၊ သိမ်မွေ့သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဟီနံ ဝါ၊ ယုတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ပဏီတံ ဝါ၊ မြတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဒူရေ ဝါ၊ ဝေးသောအရပ်၌လည်း ဖြစ်သော။ သန္တိကေ ဝါ၊ နီးသောအရပ်၌လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ယံ ရူပံ၊ အကြင်ရုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ “ဧတံ ရူပံ၊ ဤရုပ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ န ရူပံ၊ ရုပ်မဟုတ်။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤရုပ်တရားသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န အသ္မိ၊ မဖြစ်။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤရုပ်တရားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ န အတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတံ ရူပံ၊ ဤရုပ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ရှုအပ်၏။ ယာ ကာစိ၊ အလုံးစုံသော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ပ။ ယာ ကာစိ၊ အလုံးစုံသော။ သညာ၊ သညာသည်။ပ။ ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ ဝါ၊ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်လည်း ဖြစ်သော။ အဇ္ဈတ္တံ ဝါ၊ အတွင်း၌လည်း ဖြစ်သော။ ဗဟိဒ္ဓံ ဝါ၊ အပ၌လည်း ဖြစ်သော။ ဩဠာရိကံ ဝါ၊ ရုန့်ရင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ သုခုမံဝါ၊ သိမ်မွေ့သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဟီနံ ဝါ၊ ရုန့်ရင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပဏီတံ ဝါ၊ မြတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဒူရေ ဝါ၊ ဝေးသောအရပ်၌လည်း ဖြစ်သော။ သန္တိကေ ဝါ၊ နီးသောအရပ်၌လည်း ဖြစ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ယံ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ “ဧတံ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ န ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဉ်မဟုတ်။ ဧသော ဓမ္မော၊ ဤဝိညာဉ်တရားသည်။ မေ၊ ငါသည်။ န အတ္တာ၊ ကိုယ်မဟုတ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတံ ဝိညာဏံ၊ ဤဝိညာဉ်ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ သမ္မပ္ပညာယ၊ ကောင်းသော ပညာဖြင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ရှုအပ်၏။
၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ ပဿန္တော၊ ရှုသည်ရှိသော်။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ အရိယာဖြစ်သော တပည့်သားသည်။ ရူပသ္မိမ္ပိ၊ ရုပ်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဝေဒနာယပိ၊ ဝေဒနာ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ သညာယပိ၊ သညာ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ သင်္ခါရေသုပိ၊ သင်္ခါရတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဝိညာဏမ္ပိ၊ ဝိညာဉ်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ နိဗ္ဗိန္ဒံ နိဗ္ဗိန္ဒန္တော၊ ငြီးငွေ့သည်ရှိသော်။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်း ကင်း၏။ ဝိရာဂါ၊ တပ်ခြင်းကင်းခြင်းကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်၏။ ဝိမုတ္တသ္မိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွက်သော ဖိုလ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်ဟူသော သီတင်းကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပရံ၊ တစ်ပါးသော မဂ်ကိစ္စသည်။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကိစ္စ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။
၂၄။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားကို။ အဘိနန္ဒုန္တိ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်၏။ ဣမသ္မိံ စ ဝေယျာကရဏသ္မိံ၊ ဤဂါထာမဖက် သက်သက်သော ဝေယျာကရုဏ်းကို။ ဘညမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စဝဂ္ဂီယာနံ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ဆ၊ ခြောက်ယောက်ကုန်သော။ အရဟန္တော၊ လူရဟန္တာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပဉ္စဝဂ္ဂိယကထာ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂိယကို ဆိုသော စကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ အပြီးသို့ရောက်ပြီ။
ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၇-ပဗ္ဗဇ္ဇာ ကထာ
၂၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော နာမ၊ ယသ အမည်ရှိသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ သုခုမာလော၊ နူးညံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုယသသူဌေးသားအား။ ဧကော၊ တစ်ဆောင်သော။ ဟေမန္တိကော၊ ဆောင်းလအခါ နေသော ပြာသာဒ်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တစ်ဆောင်သော။ ဂိမှိကော၊ နွေလအခါ နေသော ပြာသာဒ်လည်းကောင်း။ ဧကော၊ တစ်ဆောင်သော။ ဝဿိကော၊ မိုးလအခါ နေသော ပြာသာဒ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ ပါသာဒါ၊ ပြာသာဒ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုယသသူဌေးသားသည်။ ဝဿိကေ၊ မိုးလနေသော။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ နိပ္ပုရိသေဟိ၊ ယောက်ျားမရှိကုန်သော။ တူရိယေဟိ၊ မိန်းမတီးမှုတ်သော တူရိယာတို့ဖြင့်။ ပရိစာရယမာနော၊ စံပယ်လျက်။ ဟေဋ္ဌာပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်၏ အောက်သို့။ န ဩရောဟတိ၊ မသက်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတဿ၊ ကောင်းစွာ ခံစားလျက်။ သမင်္ဂီဘူတဿ၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံလျက်။ ပရိစာရိယမာနဿ၊ စံပယ်သော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသ၏။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ နိဒ္ဒါ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိ၊ ရောက်၏။ ပရိဇနဿပိ၊ ပရိသတ်၏လည်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ နိဒ္ဒါ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိ၊ ရောက်၏။ သဗ္ဗရတ္တိယော စ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်တို့ပတ်လုံးလည်း။ တေလပဒီပေါ၊ ဆီမီးကို။ ဈာယတိ၊ ညှိထွန်းအပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ ပဗုဇ္ဈိတွာ၊ နိုး၍။ အညိဿာ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမ၏။ ကစ္ဆေ၊ လက်ကတီး၌။ ဝီဏံ၊ စောင်းပိုက်သည်ကို။ အညိဿာ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမ၏။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ မုဒိင်္ဂံ၊ မုရိုးစည်ကို။ အညိဿာ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမ၏။ ကစ္ဆေ၊ လက်ကတီး၌။ အာဠမ္ဗရံ၊ ထက်စည်ကို။ အညံ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမကို။ ဝိကေသိကံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော ဆံရှိသည်ကို။ အညံ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမကို။ ဝိက္ခေဠိကံ၊ အရိယိုသည်ကို။ အညာ၊ တစ်ပါးကုန်သော မိန်းမတို့ကို။ ဝိပ္ပလပန္တိယော၊ ယောင်ယမ်းကုန်သည်တို့ကို။ ဟတ္ထပတ္တံ၊ လက်သို့ ရောက်သော။ သုသာနံ မညေ၊ သုသာန်ကဲ့သို့။ သုပန္တံ၊ အိပ်သော။ သကံ ပရိဇနံ၊ မိမိပရိသတ်ကို။ အဒ္ဒ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသူဌေးအား။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါယ၊ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သဏ္ဌာသိ၊ ကောင်းစွာတည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ “ဘော၊ အို အချင်းတို့။ ဥပဒ္ဒုတံ ဝတ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် နှိပ်စက်အပ်စွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဥပဿဋ္ဌံ ဝတ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် ညှဉ်းဆဲအပ်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ သုဝဏ္ဏပါဒုကာယော၊ ရွှေခြေနင်းတို့ကို။ အာရောဟိတွာ၊ စီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နိဝေသနဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်တံခါးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၏။ အမနုဿာ၊ နတ်တို့သည်။ “ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်း၏။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ မာ အကာသိ၊ မပြုစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိံသု၊ ဖွင့်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နဂရဒွါရံ၊ မြို့တံခါးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြို့တံခါးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အမနုဿာ၊ နတ်တို့သည်။ “ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်း၏။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ မာ အကာသိ၊ မပြုစေလင့်။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိံသု၊ ဖွင့်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဣသိပတ နံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်တို့ ကျရောက်ရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယော၊ မိဂဒါဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိဂဒါဝုန်တောသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၂၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူပြီး၍။ စင်္ကမာ၊ စင်္ကြံမှ။ ဩရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ “ဘော၊ အို အချင်းတို့။ ဥပဒ္ဒုတံ ဝတ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် နှိပ်စက်အပ်စွတကား။ ဘော၊ အို အချင်းတို့။ ဥပဿဋ္ဌံ ဝတ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် ညှဉ်းဆဲအပ်စွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယသံ၊ ယသကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ယသ၊ ယသ။ ဣဒံ အမတံ၊ ဤအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အနုပဒ္ဒုတံ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် မနှိပ်စက်အပ်။ ဣဒံ အမတံ၊ ဤအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်။ အနုပဿဋ္ဌံ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် မညှဉ်းဆဲအပ်။ ယသ၊ ယသ။ ဧဟိ၊ လာလော့။ နိသီဒ၊ ထိုင်လော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ “ဣဒံ အမတံ၊ ဤအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်။
အနုပဒ္ဒုတံ ကိရ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် မနှိပ်စက်အပ်သတတ်။ ဣဒံ အမတံ၊ ဤအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်။ အနုပဿဋ္ဌံ ကိရ၊ တဏှာအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် မညှဉ်းဆဲအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသည်ဖြစ်၍။ သုဝဏ္ဏပါဒုကာဟိ၊ ရွှေခြေနင်းတို့မှ။ ဩရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗိ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သော စကားလည်းကောင်း။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သော စကားလည်းကောင်း။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်စကားလည်းကောင်း။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်လည်းကောင်း။ ဩကာရံ၊ ယုတ်သော အဖြစ်လည်းကောင်း။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်းလည်းကောင်း။ နေက္ခမေ၊ ကာမဂုဏ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ ကလ္လစိတ္တံ၊ ခံ့သော စိတ်ရှိသည်ကို။ မုဒုစိတ္တံ၊ နူးညံ့သော စိတ်ရှိသည်ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တံ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ်ရှိသည်ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တံ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိသည်ကို။ ပသန္နစိတ္တံ၊ ကြည်လင်သောစိတ်ရှိသည်ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဟောခြင်းကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညို, အရွှေ, စသော ဆိုးရေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာအစရှိသော အညစ် အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတ တရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
၂၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်ရကား။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးကြီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ န ဒိဿတိ၊ မထင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ အဿဒူတေ၊ မြင်းသည်တမန်တို့သို့။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်၍။ သာမံယေဝ၊ ကိုယ်တိုင်သာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဣသိပတနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်တို့ ကျရောက်ရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယော၊ မိဂဒါဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိဂဒါဝုန်တောရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ သုဝဏ္ဏပါဒုကာနံ၊ ရွှေခြေနင်းတို့၏။ နိက္ခေပံ၊ ချရာကို။ အဒ္ဒသာ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ တံယေဝ၊ ထိုခြေနင်းချရာကိုသာလျှင်။ အနုဂမာသိ၊ အစဉ်လိုက်လေ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အဘိသင်္ခရိယမာနေ၊ တန်ခိုးဖန်ဆင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသော။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ န ပဿေယျ၊ မမြင်ရာ။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါဘိသင်္ခါရံ၊ တန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်းကို။ အဘိသင်္ခရေယျံ၊ ဖန်ဆင်းရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေးကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ ပဿေယျ အပိ၊ မြင်တော်မူပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ နိသီဒ၊ ထိုင်နေလော့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ အပ္ပေ၀ နာမ ပဿေယျာသိ၊ စင်စစ်မြင်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ ပဿိဿာမိ ကိရ၊ မြင်ရအံ့သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သည်။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီးအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါန ကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကားလည်းကောင်း။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သော စကားလည်းကောင်း။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်စကားလည်းကောင်း။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်လည်းကောင်း။ ဩကာရံ၊ ယုတ်သော အဖြစ်လည်းကောင်း။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်းလည်းကောင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။
အာနိသံသံ၊ အကျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ ကလ္လစိတ္တံ၊ ခံ့သော စိတ်ရှိသည်ကို။ မုဒုစိတ္တံ၊ နူးညံ့သော စိတ်ရှိသည်ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တံ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ်ရှိသည်ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တံ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိသည်ကို။ ပသန္နစိတ္တံ၊ ကြည်လင်သောစိတ်ရှိသည်ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကသာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဟောခြင်းကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုန္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေစသော ဆိုးရေကို။ ပဋိဂ္ဂစှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီးအား။ တသ္မိံယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝီစီကိစ္ဆာအစရှိသော အညစ်အကြေးလည်းကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အကယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မော၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ပတ္တဓမ္မော၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ဝိဒိတဓမ္မော၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မော၊ ဉာဏ်ဖြင့်သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရားရှိသည်။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည်။ ဝိဂတကထံကထော၊ သို့လော သို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်းကင်းသည်။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ရောက်သည်။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါးယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးလွှမ်းသော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်လှစ်ရာသကဲ့သို့။ မူဠှဿ၊ ခရီး၌ တွေဝေသော သူအား။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကိုလည်း။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ကြားရာသကဲ့သို့။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ အဆင်းတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ တေလပဇ္ဇောတံ ဝါ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကိုလည်း။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၌။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်နှင့် ပြည့်စုံသမျှကာလပတ်လုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်ပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ စ၊ လျှောက်ထားပြီ။ သောဝ၊ ထိုသူဌေးသည်သာလျှင်။ လောကေ၊ လောက၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ တေဝါစိကော၊ တေဝါစိကသရဏဂုံဆောက်တည်ခြင်းရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၈။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသ၏။ ပိတုနော၊ အဖအား။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ယထာဒိဋ္ဌံ၊ မြင်တိုင်းသော။ ယထာဝိဒိတံ၊ သိတိုင်းသော။ ဘူမိံ၊ သစ္စာတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ လွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ပိတုနော၊ အဖအား။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသိယမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ယထာဒိဋ္ဌံ၊ မြင်တိုင်းသော။ ယထာဝိဒိတံ၊ သိတိုင်းသော။ ဘူမိံ၊ သစ္စာတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်ပြီ။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ဟီနာယ၊ ယုတ်သော လူ၏ဘောင်သို့။ အာဝတ္တိတွာ၊ လည်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဂါရိကဘူတော သေယျထာပိ၊ လူ၏ဘောင်၌ နေသောအခါကဲ့သို့။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်ပြီ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တံ တာဒိသံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါဘိသင်္ခါရံ၊ တန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်းကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေယျံ၊ ငြိမ်းစေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဣဒ္ဓါဘိသင်္ခါရံ၊ ထိုတန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်းကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသံ၊ ယသကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ ယသ၊ ချစ်သား ယသ။ တေ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပရိဒေဝသောကသမာပန္နာ၊ ငိုကြွေးခြင်း စိုးရိမ်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥလ္လောကေသိ၊ မော်၍ ကြည့်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါ၊ အဘယ်သိို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဟောတော်မူအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ တယာ သေယျထာပိ၊ သင်ကဲ့သို့။ ယသဿ၊ ယသသည်။ သေက္ခေန ဉာဏေန၊ သေက္ခဉာဏ်ဖြင့်။ သေက္ခေန ဒဿနေန၊ သေက္ခအမြင်ဖြင့်။ ဓမ္မော၊ သစ္စာတရားကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ ဝိဒိတော၊ သိအပ်ပြီ။ ယထာဒိဋ္ဌံ၊ မြင်တိုင်းသော။ ယထာဝိဒိတံ၊ သိတိုင်းသော။ ဘူမိံ၊ သစ္စာတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ တဿ၊ ထိုယသအား။
အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်ပြီ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ သော ယသော၊ ထိုယသသည်။ ဟီနာယ၊ ယုတ်သော လူ၏ဘောင်သို့။ အာဝတ္တိတွာ၊ လည်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဂါရိကဘူတော သေယျထာပိ၊ လူဖြစ်သော အခါကဲ့သို့။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ဘဗ္ဗော နု ခေါ၊ ထိုက်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ နော ဟိ ယုတ္တံ၊ မသင့်။” “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တယာ သေယျထာပိ၊ သင်ကဲ့သို့။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသသည်။ သေက္ခေန ဉာဏေန၊ သေက္ခဉာဏ်ဖြင့်။ သေက္ခေန ဒဿနေန၊ သေက္ခအမြင်ဖြင့်။ ဓမ္မော၊ သစ္စာတရားကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ ဝိဒိကော၊ သိအပ်ပြီ။ ယထာဒိဋ္ဌံ၊ မြင်တိုင်းသော။ ယထာဝိဒိတံ၊ သိတိုင်းသော။ ဘူမိံ၊ သစ္စာတရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်သော။ တဿ၊ ထိုယသအား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်ပြီ။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ဟီနာယ၊ ယုတ်သော လူ၏ဘောင်သို့။ အာဝတ္တိတွာ၊ လည်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဂါရိကဘူတော သေယျထာပိ၊ လူဖြစ်သော အခါကဲ့သို့။ ကာမေ၊ ကာမဂတို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။” “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ အရတော်၏။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသအား။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်၏။ ယထာ ယေဟိ ဂုဏေဟိ၊ အကြင်သီလ, သမာဓိ, ပညာဟူသော ကျေးဇူးတို့ဖြင့်။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ ဝိမုတ္တံ၊ လွတ်၏။ တထာ တေ ဂုဏာ၊ ထိုသီလ, သမာဓိ, ပညာဟူသော ကျေးဇူးတို့ကို။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုး၏သားဖြစ်သော။ ယသဿ၊ ယသသည်။ လာဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဇ္ဇတနာယ၊ ယနေ့ ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ကုလပုတ္တေန ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုး၏သားဖြစ်သော။ ယသေန ယသံ၊ ယသကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်တော်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေတု၊ သည်းခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သည်းခံတော်မူခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တိ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ သေဋ္ဌိမှိ ဂဟပတိမှိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ အစိရပက္ကန္တေ၊ ဖဲသွား၍ မကြာမြင့်မီ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တဿ အာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ သတ္တ၊ ခုနစ်ဆူကုန်သော။ အရဟန္တော၊ လူရဟန္တာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယသဿ၊ ယသ၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုသောအဖြစ်ကို ဆိုသော စကားသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာယသ္မတာ ယသေန အာယသ္မန္တံ ယသံ၊ အရှင်ယသကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိဿ ပဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ယသဿ၊ အရှင်ယသ၏။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏဒုတိယိကာ စ၊ မယားဟောင်းသည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့်စပ်သော စကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိသေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဣတိ အယံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ကလ္လစိတ္တာ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တံ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တာ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တာ၊ တက်ကြွသော စိတ်ရှိ သည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တာ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။
မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးကို။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေစသော ဆိုးရည်သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာအစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှတစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိစွ။ ပ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတာ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ ဘဇာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ ဘဇာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ ဘဇာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတာ၊ အသက်ရှိကုန်သရွေ့။ သရဏံ ဂတာ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ကုန်သော။ ဥပါသိကာယော၊ ဥပါသိကာမတို့ဟူ၍။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တာ စ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်လည်း။ လောကေ၊ လောက၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ တေဝါစိကာ၊ တေဝါစိက သရဏဂုံဆောက်တည်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ယသဿ၊ အရှင်ယသ၏။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏဒုတိယိကာ စ၊ မယားဟောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဂဝန္တဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တဉ္စ ယသံ၊ အရှင်ယသကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန ဝါ၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန ဝါ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ ကောင်းစွာ တားမြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ကို။ ဩဏီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်သောလက်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော ယသဿ၊ အရှင်ယသ၏။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ပုရာဏဒုတိယိကဉ္စ၊ မယားဟောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြသ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားတော်မူ၏။
၃၀။ အာယသ္မတော ယသဿ၊ အရှင်ယသ၏။ ဂိဟိသဟာယကာ၊ လူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ သေဋ္ဌာနုသေဋ္ဌီနံ ကုလာနံ၊ အဆက်ဆက်သော သူဌေးမျိုးတို့၏။ ပုတ္တာ၊ သားဖြစ်ကုန်သော။ ဝိမလော၊ ဝိမလလည်းကောင်း။ သုဗာဟု၊ သုဗာဟုလည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏဇိ၊ ပုဏ္ဏဇိလည်းကောင်း။ ဂဝမ္ပတိ၊ ဂဝမ္ပတိလည်းကောင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်တို့သည်။ “ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတော ကိရ၊ ကပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားကုန်၍။ နေသံ၊ ထိုအမျိုးသားတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယတ္ထ ယသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ အကြင်ဓမ္မဝိနည်း၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ကပ်လေ၏။ သော ဓမ္မဝိနယော၊ ထိုဓမ္မဝိနည်းသည်။ ဩရကော၊ ယုတ်သည်။ န ဟိ နူန ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ သာ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်သည်။ ဩရကာ၊ ယုတ်သည်။ န ဟိ နူန ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ တေ ဇနာ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ယသရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ယသံ၊ အရှင်ယသကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်လေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ တေ ဂိဟိသဟာယကေ၊ ထိုလူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂိဟိသဟာယကာ၊ လူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ သေဋ္ဌာနုသေဋ္ဌီနံ ကုလာနံ၊ အဆက်ဆက်သော သူဌေးမျိုးတို့၏။ ပုတ္တာ၊ သားဖြစ်ကုန်သော။ ဝိမလော၊ ဝိမလလည်းကောင်း။ သုဗာဟု၊ သုဗာဟုလည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏဇိ၊ ပုဏ္ဏဇိလည်းကောင်း။ ဂဝမ္ပတိ၊ ဂဝမ္ပတိလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်တို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်တို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဝဒတု၊ ဆုံးမတော်မူပါလော့။
အနုသာသတု၊ ကံမြစ်တော်မူပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုလေးယောက်သော သူတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သောစကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သောစကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သောစကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်တည်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ ထိုလေးယောက်သော သူတို့ကို။ ကလ္လစိတ္တေ၊ ခံ့သောစိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တေ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တေ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တေ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေစသော ဆိုးရေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုလေးယောက်သော သူတို့အား။ တသ္မိံယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုလေးယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဋဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှတစ်ပါးသော ယုံကြည် အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမအပ်ကုန်သော။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်အပ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုလေးယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ဧကာဒသ၊ တစ်ကျိပ်တစ်ဆူကုန်သော။ အရဟန္တော၊ လူရဟန္တာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုဂိဟိသဟာယက၊ လူ့ဘဝအဆွေခင်ပွန်း လေးယောက်တို့၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃၁။ အာယသ္မတော ယသဿ၊ အရှင်ယသ၏။ ဂိဟိသဟာယကာ၊ လူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇာနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ ပုဗ္ဗာနုပုဗ္ဗာနံ၊ ရှေးအဆက်ဆက်ဖြစ်ကုန်သော။ ကုလာနံ၊ အမျိုးတို့၏။ ပုတ္တာ၊ သားဖြစ်ကုန်သော။ ပညာသမတ္တာ၊ ငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသုံ၊ အဘယ်သို့ ကြားကုန်သနည်း။ “ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတော ကိရ၊ ကပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ၊ ကြားကုန်၏။ သုတွာန၊ ကြားကုန်ပြီး၍။ နေသံ၊ ထိုငါးကျိပ်ကုန်သော သူတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယတ္ထ ယသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ အကြင်ဓမ္မဝိနည်း၌။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားဖြစ်သော။ ယသော၊ ယသသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ကပ်၏။ သော ဓမ္မဝိနယော၊ ထိုဓမ္မဝိနည်းသည်။ ဩရကော၊ ယုတ်သည်။ န ဟိ နူန ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ သာ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ထိုရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ဩရကာ၊ ယုတ်သည်။ န ဟိ နူန ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ပညာသမတ္တာ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ယသရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ယသံ၊ အရှင်ယသကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ ပညာသမတ္တေ၊ ငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ တေ ဂိဟိသဟာယကေ၊ ထိုလူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ယသော၊ အရှင်ယသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂိဟိသဟာယကာ၊ လူဖြစ်စဉ်က အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇာနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ ပုဗ္ဗာနုပုဗ္ဗကာနံ၊ ရှေးအဆက်ဆက်ဖြစ်ကုန်သော။ ကုလာနံ၊ အမျိုးတို့၏။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဣမေ ပညာသမတ္တာ၊ ဤငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်၏။ ဣမေ ပညာသမတ္တေ၊ ဤငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဝဒတု၊ ဆုံးမတော်မူပါလော့။ အနုသာသတု၊ ကံမြစ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သော စကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သော စကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကလ္လစိတ္တေ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တေ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တေ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တေ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးကို။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေ စသော ဆိုးရေသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့အား။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်အပ်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှတစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်း၏အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမအပ်ကုန်သော။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်အပ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုငါးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော သူတို့အား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ဧကသဋ္ဌိ၊ ခြောက်ကျိပ်တစ်ဆူကုန်သော။ အရဟန္တော၊ လူရဟန္တာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပညာသဂိဟိသဟာယကပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ငါးကျိပ်သော လူအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူတို့၏ ရဟန်းပြုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၈-မာရကထာ
၃၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟုဇနဟိတာယ၊ များစွာသော လူတို့၏အကျိုးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဗဟုဇနသုခါယ၊ များစွာသော လူတို့၏ချမ်းသာကို ပြုခြင်းငှာ။ လောကာနုကမ္ပာယ၊ လူအပေါင်းကို စောင့်ခြင်းငှာ။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးကို ပြုခြင်းငှာ။ ဟိတာယ၊ အစီးအပွားကို ပြုခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာကို ပြုခြင်းငှာ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရထ၊ သွားကြကုန်လော့။ ဧကေန မဂ္ဂေန၊ ခရီးတစ်ကြောင်းတည်းဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မာ အဂမိတ္ထ၊ မသွားကြကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်း ရှိထသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်း ရှိထသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်း ရှိထသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံထသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံထသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောကြကုန်လော့။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံထသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေထ၊ ပြကြကုန်လော့။
အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသောမြူ ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အဿဝနတာ အဿဝနတာယ၊ မကြားနာရသဖြင့်။ ပရိယာဟန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်သော သူတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟမ္ပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥရုဝေလာ၊ ဥရုဝေလတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေနာနိဂမော၊ သေနာအမည်ရှိသော နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥရုဝေလတော သေနာနိဂုံးရှိရာ အရပ်သို့။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿာမိ၊ ကပ်တော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း။
သမဏ၊ ရဟန်း။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်း ဟူသောကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့ဖြင့်။ ဗဒ္ဓေါ၊ ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာဗန္ဓနဗဒ္ဓေါ၊ ကြီးစွာသော ကိလေသာတည်းဟူသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းဖြင့် နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိဇိတာ၊ နိုင်ငံမှ။ မောက္ခော၊ လွတ်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်သေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။
အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားကား။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီ။ မဟာဗန္ဓနမုတ္တော၊ ကြီးစွာသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းမှ လွတ်ခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ တွံ၊ သင်ကား။ နိဟတော ပရာဇိတော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ အန္တလိက္ခစရော၊ ကောင်းကင်၌ သွားသော သူကိုမျှ မလွတ်ရအောင် ဖွဲ့တတ်သော။ မာနသော၊ စိတ်နှလုံး၌ ဖြစ်သော။ ယွာယံ ယော အယံ ပါသော၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းသည်။ စရတိ၊ သွား၏။ တေန ပါသေန၊ ထိုလောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဗာဓယိဿာမိ၊ ညှဉ်းဆဲအံ့။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိဇိတာ၊ နိုင်ငံမှ။ မောက္ခော၊ လွတ်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ ရူပါ စ၊ ရူပါရုံ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါစ၊ သဒ္ဒါရုံ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ စ၊ ဂန္ဓာရုံ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရသာ စ၊ ရသာရုံ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာစ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါး၌။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဆန္ဒော၊ တပ်ခြင်းရာဂသည်။ ဝိဂတော၊ ကင်းပြီ။ အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ တွံ၊ သင်ကား။ နိဟတော ပရာဇိတော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ နှလုံးဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
မာရကထာ၊ မာရ်နတ်ကို ဆိုရာစကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-ပဗ္ဗဇ္ဇူပသမ္ပဒါကထာ
၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာဒိသာ၊ အထူးထူးသော အရပ်မှလည်းကောင်း။ နာနာဇနပဒါ၊ အထူးထူးသော ဇနပုဒ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခေ စ၊ ရှင်ပြုလိုကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခေ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုသော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နေ ကုလပုတ္တေ၊ ထိုအမျိုးသားတို့ကို။ ပဗ္ဗာဇေဿတိ၊ ရှင်ပြုစေလတ္တံ့။ ဥပသမ္ပာဒေဿတိ၊ ပဉ္စင်းခံစေလတ္တံ့။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အာနေန္တိ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ တတ္ထ တေသု အာနေန္တေသု၊ ထိုသို့ ဆောင်ခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခာ စ၊ ရှင်ပြုလိုသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်တော်မူသော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ပါးတည်း ကိန်းတော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ဧတရဟိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာဒိသာ၊ အထူးထူးသော အရပ်မှလည်းကောင်း။ နာနာဇနပဒါ၊ အထူးထူးသော ဇနပုဒ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခေ စ၊ ရှင်ပြုလိုသော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခေ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုသော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ‘ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နေကုလပုတ္တေ၊ ထိုအမျိုးသားတို့ကို။
ပဗ္ဗာဇေဿတိ၊ ရှင်ပြုစေလတ္တံ့။ ဥပသမ္ပါဒေဿတိ၊ ပဉ္စင်းခံစေလတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အာနေန္တိ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ တတ္ထ တေသု အာနေန္တေသု၊ ထိုသို့ ဆောင်ခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခာ စ၊ ရှင်ပြုလိုသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ တာသု တာသု ဒိသာသု၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်တို့၌လည်းကောင်း။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုသို့သော ဇနပုဒ်တို့၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဇေထ၊ ရှင်ပြုကြကုန်လော့။ ဥပသမ္ပာဒေထ၊ ပဉ္စင်းခံကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထပြီးသော်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်းကြောင့်။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာကြောင့်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်တော်မူသော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းကိန်းသော။ မယှံ၊ ငါဘုရား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ဧတရဟိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာဒိသာ၊ အထူးထူးသော အရပ်မှလည်းကောင်း။ နာနာဇနပဒါ၊ အထူးထူးသော ဇနပုဒ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခေ စ၊ ရှင်ပြုလိုကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခေ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ပဗ္ဗာဇေဿတိ၊ ရှင်ပြုလတ္တံ့။ ဥပသမ္ပာဒေဿတိ၊ ပဉ္စင်းခံလတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အာနေန္တိ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်၏။ တတ္ထ တေသု အာနေန္တေသု၊ ထိုသို့ ဆောင်ခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာပေက္ခာ စ၊ ရှင်ပြုလိုကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ စ၊ ပဉ္စင်းခံလိုကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ တာသု တာသု ဒိသာသု၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်တို့၌လည်းကောင်း။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုသို့သော ဇနပုဒ်တို့၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇေထ၊ ရှင်ပြုကုန်လော့။ ဥပသမ္ပာဒေထ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်ပင်လျှင်။ တာသု တာသု ဒိသာသု၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်တို့၌လည်းကောင်း။ တေသု တေသု ဇနပဒေသု၊ ထိုထိုဇနပုဒ်တို့၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဒေတုံ၊ ရှင်ပြုစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ပြုအပ်၏။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ ကိံ ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ရှင်ပြုအပ်သနည်း။ ကိံ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပဉ္စင်းခံအပ်သနည်း။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒါပေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်းစေ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒာပေတွာ၊ ရှိခိုးစေ၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်စေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှာပေတွာ၊ ချီစေ၍။ ‘ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ ‘ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ သရဏဂမနေဟိ၊ ဤသရဏဂုံသို့ ကပ်ခြင်းတို့ဖြင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုံသို့ ကပ်ခြင်းတို့ဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒါကထာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ဆိုရာစကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၀-ဒုတိယမာရကထာ
၃၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌေ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယှံ၊ ငါဘုရား၏။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကြောင့်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ သမ္ပပ္ပဓာနာ၊ အားထုတ်ခြင်းကြောင့်။ အနုတ္တရာ၊ အလွန်အကဲမရှိသော။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိသော။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။
မနသိကာရာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကြောင့်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ အားထုတ်ခြင်းကြောင့်။ အနုတ္တရံ၊ အလွန်အကဲမရှိသော။ ဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကရောထ၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း။
သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မာရပါသေဟိ၊ မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့ဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့ဖြင့်။ မဟာဗန္ဓနဗဒ္ဓေါ၊ ကြီးစွာသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းဖြင့် ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိဇိတာ၊ နိုင်ငံမှ။ မောက္ခော၊ လွတ်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါကား။ မာရပါသေဟိ၊ မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီ။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင် လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တပ်တတ်ကုန်သော။ ယေ စ ပါသာ၊ အကြင် လောဘတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျော့ကွင်းတို့ဖြင့်။ မဟာဗန္ဓနမုတ္တော၊ ကြီးစွာသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းမှ လွတ်ခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တက၊ ဟယ် မာရ်နတ်ယုတ်။ တွံ၊ သင်ကား။ နိဟတော ပရာဇိတော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆို တော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။
ဒုတိယမာရကထာ၊ ဒုတိယမာရကထာသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၁၁-ဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယဝတ္ထု
၃၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥရုဝေလာ၊ ဥရုဝေလတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥရုဝေလတောသို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဩက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍော၊ တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်၏အနီး၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တိံ သမတ္တာ၊ သုံးကျိပ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယာ၊ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသားတို့သည်။ သပဇာပတိကာ၊ မယားတို့နှင့်တကွ။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ပရိစာရေန္တိ၊ စံပယ်မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော မင်းသားအား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ နာဟောသိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုမင်းသား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝေသီ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဝေသီ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ တေသု၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ ပမတ္တေသု၊ မေ့လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေန္တေသု၊ စံပယ်ကုန်စဉ်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပလာယိတ္ထ၊ ပြေးလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ တေ ရာဇကုမာရာ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဂဝေသန္တာ၊ ရှာကုန်လျက်။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်အနီး၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါ စုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမငယ်ကို။ ပဿေယျ အပိ၊ မြင်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ကုမာရာ၊ မင်းသားတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယာ၊ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ တိံသမတ္တာ၊ သုံးကျိပ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သပဇာပတိကာ၊ မယားတို့နှင့် တကွ။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ပရိစာရိမှာ၊ စံပယ်ကုန်၏။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော မင်းသားအား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ နာဟောသိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ အဿ၊ ထိုမင်းသား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝေသီ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာ ဝေသီ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ အမှေသု၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပမတ္တေသု၊ မေ့လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေန္တေသု၊ စံပယ်ကုန်စဉ်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပလာယိတ္ထ၊ ပြေးလေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်ကုန်သော။ တေ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဂဝေသန္တာ၊ ရှာကုန်လျက်။ ဣမံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ဤတောအုပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍာမ၊ လှည့်လည်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကုမာရာ၊ မင်းသားတို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ “အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဝေါ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ မညထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်သနည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ယံ ဂဝေသေယျာထ၊ အကြင်ရှာကုန်၏။ တံ ဝါ ဂဝေသနံ၊ ထိုရှာခြင်းသည်လည်း။ ဝရံ၊ မြတ်သလော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ယံ ဂဝေသေယျာထ၊ အကြင်ရှာကုန်၏။ တံ ဝါ ဂဝေသနံ၊ ထိုရှာခြင်းသည်လည်း။ ဝရံ၊ မြတ်သလော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ကတမံ၊ အဘယ်သည်သာလျှင်။ ဝရံ နု ခေါ၊ မြတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေ မယံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဂဝေသေယျာမ၊ ရှာကုန်၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤမိမိကိုယ်ကို ရှာခြင်းသည်သာလျှင်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဝရံ၊ မြတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ကုမာရာ၊ မင်းသားတို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့ဖြစ်မူကား။ နိသီဒထ၊ ထိုင်နေကြကုန်လော့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿာမိ၊ ဟောတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယာ၊ ထိုဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသားတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသားတို့ အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သော စကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သော စကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ ကုမာရေ၊ ထိုမင်းသားတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကလ္လစိတ္တေ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တေ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တေ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တေ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင် တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေစသော ဆိုးရေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသားတို့အား။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝိတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေ ကုမာရာ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်အပ်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှတစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
ဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယသဟာယကာနံ၊ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသားတို့၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ဒုတိယဘာကာဝါရော၊ ဒုတိယဘာကာဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၂-ဥရုဝေလပါဋိဟာရိယကထာ
၃၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥရုဝေလာ၊ ဥရုဝေလတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဥရုဝေလတောသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလာယံ၊ ဥရုဝေလတော၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပလည်းကောင်း။ နဒီကဿပေါ၊ နဒီကဿပလည်းကောင်း။ ဂယာကဿပေါ၊ ဂယာကဿပလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဇဋိလာ၊ ရသေ့ညီနောင်တို့သည်။ ပဋိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသုံးယောက်တို့တွင်။
ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ပဉ္စန္နံ ဇဋိလသတာနံ၊ ငါးရာကုန်သော ရသေ့တို့၏။ နာယကော၊ အကြီးအမှူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနာယကော၊ ဆုံးမတတ်သော ဆရာသည်။ အဂ္ဂေါ၊ အမြတ်အထွဋ်သည်။ ပမုခေါ၊ ရှေ့သွားသည်။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဒီကဿပေါ၊ နဒီကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တိဏ္ဏံ ဇဋိလသတာနံ၊ သုံးရာကုန်သော ရသေ့တို့၏။ နာယကော၊ အကြီးအမှူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနာယကော၊ ဆုံးမတတ်သော ဆရာသည်။ အဂ္ဂေါ၊ အမြတ်အထွဋ်သည်။ ပမုခေါ၊ ရှေ့သွားသည်။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂယာကဿပေါ၊ ဂယာကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဒွိန္နံ ဇဋိလသတာနံ၊ နှစ်ရာကုန်သော ရသေ့တို့၏။ နာယကော၊ အကြီးအမှူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနာယကော၊ ဆုံးမတတ်သော ဆရာသည်။ အဂ္ဂေါ၊ အမြတ်အထွဋ်သည်။ ပမုခေါ၊ ရှေ့သွားသည်။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ အဿမော၊ သင်္ခမ်းကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်္ခမ်းကျောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည်ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တညဉ့်မျှ။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ဂရု၊ ဝန်မလေးပါ။ ဧတ္ထ အဂျာဂါရေ၊ ဤမီးတင်းကုပ်၌။ စဏ္ဍော၊ ခက်ထန်သော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော နာဂရာဇာ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူပြန်သနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည်ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တစ်ညဉ့်မျှ။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြန်၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ဂရု၊ ဝန်မလေးပါ။ ဧတ္ထ အဂျာဂါရေ၊ ဤမီးတင်းကုပ်၌။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်းသော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော နာဂရာဇာ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုပြန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူပြန်သနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည်ဖြစ်အံ့။ ဧကရတ္တံ၊ တစ်ညဉ့်မျှ။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြန်၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ဂရု၊ ဝန်မလေးပါ။ ဧတ္ထ အဂျာဂါရေ၊ ဤမီးတင်းကုပ်၌။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်းသော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော နာဂရာဇာ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုပြန်၏။ “မံ၊ ငါ့ကို။ အပ္ပေဝ၊ စင်စစ်သာလျှင်။ န ဝိဟေဌေယျ၊ မညှဉ်းဆဲနိုင်ရာ။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ဣင်္ဃ အနုဇာနာဟိ၊ ခွင့်ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဝိဟရ၊ နေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ တိဏသန္ထာရကံ၊ မြက်အခင်းကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ကာယံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။
၃၈။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်တော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ နာဂဿ၊ ဤနဂါး၏။ ဆဝိဉ္စ၊ အပေါ်ရေကိုလည်းကောင်း။ စမ္မဉ္စ၊ အတွင်းရေကိုလည်းကောင်း။ မံသဉ္စ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ နှာရုဉ္စ၊ အကြောကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိဉ္စ၊ အရိုးကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိမိဉ္ဇဉ္စ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကိုလည်းကောင်း။ အနုပဟစ္စ၊ မထိစေမူ၍။ တေဇသာ၊ ငါဘုရား၏ တန်ခိုးဖြင့်။ တေဇံ၊ နဂါး၏တန်ခိုးကို။ ပရိယာဒိယေယျံ၊ ကုန်ခန်းစေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါဘိသင်္ခါရံ၊ တန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်းကို။ အဘိသင်္ခရိတွာ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူ၍။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ မက္ခံ၊ အမျက်ကို။ အသဟမာနော၊ သည်းမခံနိုင်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဇလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ ပဇ္ဇိလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။ ဥဘိန္နံ ဥဘောသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သဇောတိဘူတာနံ သဇောတိဘူတေသု၊ အလျှံနှင့်တကွသော မီးတို့သည်။ ပဇ္ဇလိတေသု၊ အလျှံလွှတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်တောက်လျက်။ သဇောတိဘူတံ၊ အလျှံနှင့်တကွ။ အာဒိတ္တံ ဝိယ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝိုင်း၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အဘိရူပေါ၊ အဆင်းအလွန်လှသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးကို။ နာဂေန၊ နဂါးသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထို့ညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ ဆဝိဉ္စ၊ အပေါ်ရေကိုလည်းကောင်း။ စမ္မဉ္စ၊ အတွင်းရေကိုလည်းကောင်း။ မံသဉ္စ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ နှာရုဉ္စ၊ အကြောကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိဉ္စ၊ အရိုးကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိမိဉ္ဇဉ္စ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကိုလည်းကောင်း။ အနုပဟစ္စ၊ မထိစေမူ၍။ တေဇသာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တန်ခိုးဖြင့်။ တေဇံ၊ နဂါးမင်း၏ တန်ခိုးကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ကုန်ခန်းစေ၍။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ နာဂေါ၊ နဂါးတည်း။ အဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ တေဇော၊ တန်ခိုးကို။ တေဇသာ၊ ငါဘုရား၏တန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒိန္နော၊ ကုန်ခန်းစေအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ စဏ္ဍဿ၊ ကြမ်းသော။ ဣဒ္ဓိမတော၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသဿ၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသဿ၊ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ ယတြ ဟိ နာမ ယဿ နာဂရာဇဿ၊ အကြင်နဂါးမင်း၏။ တေဇံ၊ တန်ခိုးကို။ တေဇသာ၊ မိမိတန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒိယိဿတိ၊ ကုန်ခန်းစေ၏။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ စ အရဟာ န တု ဧ၀ စ အရဟာ၊ ရဟန္တာသာ မဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉။ နေရဉ္ဇရာယံ၊ နေရဉ္ဇရာမြစ်ကမ်းနား၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အဂရု၊ အကယ်၍ ဝန်မလေးသည်ဖြစ်အံ့။ အဇ္ဇဏှော၊ ယနေ့တစ်ရက်။ အဂ္ဂိသာလမှိ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ ဝိဟရေမု၊ နေပါဦးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ န ခေါ ဂရု၊ ဝန်မလေးပါ။ တံ၊ သင့်ကို။ ဖာသုကာမောဝ၊ ချမ်းသာခြင်းကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ နိဝါရေမိ၊ မြစ်၏။ ဧတ္ထ အဂျာဂါရေ၊ ဤမီးတင်းကုပ်၌။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်းသော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးရှိသော။ အာသိဝိသော၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော နာဂရာဇာ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ တံ၊ သင် ရဟန်းကြီးကို။ မာ ဝိဟေဌေသိ၊ မညှဉ်းဆဲစေလင့်။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိဝါရေမိ၊ မြစ်၏။
မံ၊ ငါ့ကို။ အပ္ပေဝ၊ စင်စစ်လျှင်။ န ဝိဟေဌေယျ၊ မညှဉ်းဆဲနိုင်ရာ။ ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ အနုဇာနာဟိ၊ ခွင့်ပြုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်း ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ အတီတော၊ လွန်မြောက်ပြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ နံ အဂျာဂါရံ၊ ထိုမီးတင်းကုပ်ကို။ ဒိန္နန္တိ၊ ပေးပြီဟု။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ အဘီတော၊ မကြောက်မရွံ့သာလျှင်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်တော်မူသော။ ဣသိံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒုမ္မနော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဟိနာဂေါ၊ မြွေနဂါးသည်။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။ သုမနမာနသော၊ ကောင်းစွာ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိတော်မူထသော။ အဓိမနော၊ လွန်ကဲမြင့်မြတ်သော စိတ် ရှိတော်မူထသော။ မနုဿနာဂေါပိ၊ ဘုရားတည်းဟူသော လူနဂါးသည်လည်း။ တတ္ထ၊ တသ္မိံ အဂျာဂါရေ၊ ထိုမီးတင်းကုပ်၌။ ပဓူပါယိ၊ အခိုးလွှတ်၏။
အဟိနာဂေါ စ၊ မြွေနဂါးသည်လည်း။ မက္ခံ၊ အမျက်ကို။ အသဟမာနော၊ သည်းမခံနိုင်သည်ဖြစ်၍။ ပါဝကောဝ၊ မီးကဲ့သို့။ ပဇ္ဇလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။ တေဇောဓာတုသုကုသလော၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ဖြင့် မီးကို လွှတ်ခြင်းတို့၌ ကျွမ်းကျင်တော်မူသော။ မနုဿနာဂေါပိ၊ ဘုရားတည်းဟူသော လူနဂါးသည်လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုမီးတင်းကုပ်၌။ ပဇ္ဇလိ၊ အလျှံလွှတ်၏။
ဥဘိန္နံ ဥဘောသု၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သဇောတိဘူတာနံ သဇောတိဘူတေသု၊ အလျှံနှင့်တကွသော မီးတို့သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်ညီးလျက်။ သဇောတိဘူတံ၊ အလျှံနှင့်တကွ။ အာဒိတ္တံ ဝိယ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဋိလာ၊ ရသေ့တို့သည်။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ဥဒိစ္ဆရေ၊ ကြည့်ကုန်၏။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးကို။ နာဂေန၊ နဂါးသည်။ ဝိဟေဌိယတိ ဝတ၊ ညှဉ်းဆဲအပ်၏တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ နာဂဿ၊ နဂါး၏။ အစ္စိယော၊ အလျှံတို့သည်။ ဟတာ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒ္ဓိမတော၊ တန်ခိုးရှိသော မြတ်စွာဘုရား၏။ အစ္စိယော ပန၊ အလျှံတို့သည်ကား။ အနေကဝဏ္ဏာ၊ များသော အဆင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
နီလာ၊ ညိုသော အလျှံတို့သည်လည်းကောင်း။ လောဟိတိကာ၊ နီသော အလျှံတို့သည်လည်းကောင်း။ မဉ္ဇိဋ္ဌာ၊ မောင်းသော အလျှံတို့သည်လည်းကောင်း။ ပီတကာ၊ ရွှေသော အလျှံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလိကဝဏ္ဏာယော၊ ဖန်အဆင်းကဲ့သို့ စိမ်းသော အလျှံတို့သည်လည်းကောင်း။ အင်္ဂီရသဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်တော်၌။ အနေကဝဏ္ဏာ၊ များသော အဆင်းရှိကုန်သော။ အစ္စိယော၊ အလျှံတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ပတ္တမှိ၊ သပိတ်၌။ ဩဒဟိတွာ၊ ထည့်၍။ အဟိနာဂံ၊ မြွေနဂါးကို။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ရသေ့အား။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ နာဂေါ၊ နဂါးတည်း။ အဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ တေဇော၊ တန်ခိုးကို။ တေဇသာ၊ ငါဘုရား၏ တန်ခိုးဖြင့်။ ပရိယာဒိန္နော၊ ကုန်ခန်းစေအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဣမိနာ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယေ၊ ဤတန်ခိုးပြာဋိဟာကြောင့်။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်လင်သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝိဟရ၊ နေလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ ဓုဝဘတ္တေန၊ အမြဲတည်သော ဆွမ်းဝတ်ဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာမိ၊ လုပ်ကျွေးပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ အဿမဿ၊ သင်္ခမ်းကျောင်း၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ မဟာရာဇာနော၊ နတ်မင်းကြီးတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံ လွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ မဟန္တာ အဂ္ဂိခန္ဓာ သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။ မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံ လွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တွံ၊ သင်ရဟန်းကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
တေန၊ ထိုသင်ရဟန်းကြီးရှိရာသို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ မဟန္တာ အဂ္ဂိက္ခန္ဓာ သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ စတုဒ္ဒိသာ စတသု ဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကေ နု ခေါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ဧတေ ခေါ၊ ဤသူတို့သည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ မဟာရာဇာနော၊ နတ်မင်းကြီးတို့တည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုငါဘုရား ရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယေပိ စတ္တာရော မဟာရာဇာနော၊ အကြင် နတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့သည်လည်း။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿန္တိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ စ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ မဟာအဂ္ဂိက္ခန္ဓော သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ပုရိမာဟိ ဝဏ္ဏနိဘာဟိ၊ ရှေးနတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့၏ အရောင်အဆင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်လည်း ရှိ၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တွံ၊ သင်ရဟန်းကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်ရဟန်းကြီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ မဟာအဂ္ဂိက္ခန္ဓော သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ပုရိမာဟိ ဝဏ္ဏနိဘာဟိ၊ ရှေးနတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့၏ အရောင်အဆင်းတို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့် နှစ်သက်ဖွယ်လည်း ရှိ၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏။ သော ဒေဝေါ၊ ထိုနတ်သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နတ်ပါနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းတည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုငါဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုလေကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ ယတြ ဟိ နာမ ယော သက္ကောပိ၊ အကြင်သိကြားမင်းသည်လည်း။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်၏။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိ ဗြဟ္မာမင်းသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ မဟာအဂ္ဂိက္ခန္ဓော သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ပုရိမာဟိ ဝဏ္ဏနိဘာဟိ၊ ရှေးသကြားနတ်မင်းတို့၏ အရောင်တို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့် နှစ်သက်ဖွယ်လည်း ရှိ၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သိို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်ဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တွံ၊ သင်ရဟန်းကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်ရဟန်းကြီး ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ မဟာအဂ္ဂိက္ခန္ဓော သေယျထာပိ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ပုရိမာဟိ ဝဏ္ဏနိဘာဟိ၊ ရှေးသိကြားနတ်မင်းတို့၏ အရောင်တို့ထက်။ အဘိက္ကန္တတရော စ၊ အထူးသဖြင့် နှစ်သက်ဖွယ်လည်း ရှိ၏။ ပဏီတတရော စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏။ သော ဒေဝေါ၊ ထိုနတ်သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နတ်ပါနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိ၊ သဟမ္ပတိ ဗြဟ္မာတည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုငါဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော ဗြဟ္မာ သဟမ္ပတိပိ၊ အကြင်သဟမ္ပတိ ဗြဟ္မာသည်လည်း။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်လာ၏။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ ခေါ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာ ပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ မဟာယညော၊ ကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကေလကပ္ပါ စ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အင်္ဂမဂဓာ၊ အင်္ဂတိုင်း, မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဘိက္ကမိတုကာမာ၊ လာခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါသည်။ မဟာယညော၊ ကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ စီရင်အပ်၏။ ကေဝလကပ္ပါ စ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အင်္ဂမဂဓာ၊ အင်္ဂတိုင်း, မဂဓတိုင်း၌နေကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဘိက္ကမိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ မဟာဇနကာယေ၊ များစွာသော လူအပေါင်း၌။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ သစေ ကရိဿတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီးအား။ လာဘသက္ကာရော၊ လာဘ်ပူဇော်သက္ကာရသည်။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ အလွန်ပွားလတ္တံ့။ မမ၊ ငါ့အား။ လာဘသက္ကာရော၊ လာဘ်ပူဇော်သက္ကာရသည်။ ပရိဟာယိဿတိ၊ ယုတ်လတ္တံ့။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ နာဂစ္ဆေယျ၊ မလာပါမူကား။ အဟော နူန၊ ဩော်..ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်တော်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဥတ္တရကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ တတော၊ ထိုမြောက်ကျွန်းမှ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ အနောတတ္တဒဟေ၊ အနဝတတ်အိုင်အနီး၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအနဝတတ်အိုင်အနီး၌သာလျှင်။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေတော်မူခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။
တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့က။ နာဂမာသိ၊ မလာသနည်း။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင်ရဟန်းကြီးကို။ ‘ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ နာဂစ္ဆတိ၊ မလာသနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သရာမ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ခါဒနီယဿ စ၊ ခဲဖွယ်၏လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယဿ စ၊ ဘောဇဉ်၏လည်းကောင်း။ ပဋိဝီသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တေ၊ သင်၏။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ နု၊ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါသည်။ မဟာယညော၊ ကြီးစွာသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ စီရင်အပ်၏။ ကေဝလကပ္ပါ စ၊ အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အင်္ဂမဂဓာ၊ အင်္ဂတိုင်း, မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဘိက္ကမိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ မဟာဇနကာယေ၊ များစွာသော လူပေါင်း၌။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ သစေ ကိရိဿသိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီးအား။ လာဘသက္ကာရော၊ လာဘ်ပူဇော်သက္ကာရသည်။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ အလွန်ပွားလတ္တံ့။ မမ၊ ငါ့အား။ လာဘသက္ကာရော၊ လာဘ်ပူဇော်သက္ကာရသည်။ ပရိဟာယိဿတိ၊ ယုတ်လတ္တံ့။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ နာဂစ္ဆေယျ၊ မလာပါမူကား။ အဟောနူန၊ ဩော်..ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ နူန၊ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ကဿပ၊ ကဿပ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ တဝ၊ သင်၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ငါဘုရား၏ စိတ်တော်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဥတ္တကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ တတော၊ ထိုမြောက်ကျွန်းမှ။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ အနောတတ္တဒဟေ၊ အနဝတတ်အိုင်အနီး၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအနဝတတ်အိုင်အနီး၌သာလျှင်။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ အကာသိံ၊ ပြုတော်မူပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယံ စိတ္တံ၊ အကြင် ငါ၏စိတ်ကို။ စေတသာပိ၊ ရဟန်းကြီး ၏စိတ်ဖြင့်လည်း။ ပဇာနိဿတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးကြိမ်မြောက်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဥပ္ပန္နံ၊ ရသောအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဓောဝေယျံ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်ကို။ ခဏိတွာ၊ တူး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤရေကန်၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဓောဝတု၊ ဖွပ်တော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ပရိမဒ္ဒေယျံ နု ခေါ၊ နယ်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏ အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ မဟတိံ၊ ကြီးစွာသော။ သိလံ၊ ကျောက်ဖျာကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤကျောက်ဖျာ၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ပရိမဒ္ဒတု၊ နယ်တော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ အာလမ္ဗိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥတ္တရေယျံ နု ခေါ၊ ရေညှစ်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကကုဓေ၊ ရေခံတက်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။
ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤအကိုင်း၌။ အာလမ္ဗိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥတ္တရတု၊ ရေညှစ်တော်မူပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ သာခံ၊ အကိုင်းကို။ ဩနာမေသိ၊ ညွှတ်စေပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဝိဿဇ္ဇေယျံ နု ခေါ၊ ဖြန့်လှန်းရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏ အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ မဟတိံ၊ ကြီးစွာသော။ သိလံ၊ ကျောက်ဖျာကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤကျောက်ဖျာ၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတု၊ ဖြန့်လှန်းတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကိံ နု ခေါ၊ အသို့နည်း။ ဣဓ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ အယံ ပေါက္ခရဏီ၊ ဤရေကန်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ သာယံ ပေါက္ခရဏီ၊ ထိုရေကန်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမာ သိလာ၊ ဤကျောက်ဖျာကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ န ဥပနိက္ခိတ္တာ၊ အနီး၌ ချမထား။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမာ သိလာ၊ ဤကျောက်ဖျာကို။ ဥပနိက္ခတ္တာ၊ ထားအပ်သနည်း။ ဣမဿ ကကုဓဿ၊ ဤရေခံတက်ပင်၏။ သာခါ၊ အကိုင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ န ဩနတာ၊ မညွှတ်။ သာ အယံ သာခါ၊ ထိုအကိုင်းကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ ဩနတာ၊ ညွှတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ရသောအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဓောဝေယျံ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယိ၊ သိ၍။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်ကို။ ခဏိတွာ၊ တူး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဓောဝတု၊ ဖွပ်တော်မူပါ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ သာ အယံ ပေါက္ခရဏီ၊ ထိုရေကန်ကို။ အမနုဿေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ခဏိတာ၊ တူးအပ်၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တဿမယှံ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ပရိမဒ္ဒေယျံ နု ခေါ၊ နယ်ရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ မဟတိံ၊ ကြီးစွာသော။ သိလံ၊ ကျောက်ဖျာကို။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤကျောက်ဖျာ၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ပရိမဒ္ဒတု၊ နယ်တော်မူလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ထား၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ သာ အယံ သိလာ၊ ထိုကျောက်ဖျာကို။ အမနုဿေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဥပနိက္ခိတ္တာ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ အာလမ္ဗိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥတ္တရေယျံ နု ခေါ၊ ရေညှစ်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကကုဓေ၊ ရေခံတက်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏ အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယိ၊ သိ၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤအကိုင်း၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ အာလမ္ဗိတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥတ္တရတု၊ ရေညှစ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ဆို၍။ သာခံ၊ အကိုင်းကို။ ဩနာမေသိ၊ ညွှတ်စေ၏။ သွာယံ သော အယံ ကကုဓော၊ ထိုရေခံတက်ပင်သည်။ အာဟရတ္ထော၊ လက်၏အနီးသို့ ညွှတ်၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ကိမှိ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းလျာကို။ ဝိဿဇ္ဇေယျံ နု ခေါ၊ ဖြန့်လှန်းရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်တော်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ မဟတိံ၊ ကြီးစွာသော။ သိလံ၊ ကျောက်ဖျာကို။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤကျောက်ဖျာ၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူင်္ကန်းလျာကို။ ဝိဿဇ္ဇေတု၊ ဖြန့်လှန်းတော်မူလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ သာ အယံ သိလာ၊ ထိုကျောက်ဖျာကို။ အမနုဿေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဥပနိက္ခိတ္တာ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ ယတြ ဟိ နာမ သော သက္ကောပိ၊ အကြင်သိကြားနတ်မင်းသည်လည်း။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ရှိတော် မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလင့်လေ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယာမိ၊ လာတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ ယာယ ဇမ္ဗုယာ၊ အကြင် ဇမ္ဗုသပြေပင်ကြောင့်။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗူကျွန်းဟူ၍။ ပညာယတိ၊ ထင်ရှား၏။ တတော၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်မှ။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာတော်မူ၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာတည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ တွံ၊ သင် ရဟန်းကြီးသည်။ ကတမေန မဂ္ဂေန၊ အဘယ်ခရီးဖြင့်။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တယာ၊ သင်ရဟန်းကြီး၏။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကန္တော၊ ဖဲခဲ့၏။ သော တွံ၊ ထို သင်ရဟန်းကြီးသည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်တော်မူ၍။ ယာယ ဇမ္ဗုယာ၊ အကြင် ဇမ္ဗုသပြေပင်ကြောင့်။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗူကျွန်းဟူ၍။ ပညာယတိ၊ ထင်ရှား၏။ တတော၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်မှ။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူတော်မူခဲ့၍။ ပဌမသရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာတော်မူ၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣဒံ ဇမ္ဗုဖလံ၊ ဤ ဇမ္ဗူသပြေသီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဏ္ဏသမ္ပန္နံ၊ အဆင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဂန္ဓသမ္ပန္နံ၊ အနံ့နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ရသသမ္ပန္နံ၊ အရသာနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သစေ အာကင်္ခသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ ဘုဉ်းပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ အလံ၊ မသင့်။ တွံယေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ တံ၊ ထိုအသီးကို။ အရဟသိ၊ ထိုက်၏။ တွံ ယေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ တံ၊ ထိုအသီးကို။ ပရိဘုဉ္ဇာဟိ၊ ဘုဉ်းပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ ယာယ ဇမ္ဗုယာ၊ အကြင်ဇမ္ဗုသပြေပင်ကြောင့်။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗူကျွန်းဟူ၍။ ပညာယတိ၊ ထင်ရှား၏။ တတော၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်မှ။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၌။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသီဒိဿတိ၊ ထိုင်နေ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပအမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၍။ တသ္မိံ ယေဝ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌သာလျှင်။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။
၄၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလင့်လေ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယာမိ၊ လာတော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်တော်မူ၍။ ယာယ ဇမ္ဗုယာ၊ အကြင်ဇမ္ဗုသပြေပင်ကြောင့်။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗူကျွန်းဟူ၍။ ပညာယတိ၊ ထင်ရှား၏။ တဿာ ဇမ္ဗုယာ၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿာ ဇမ္ဗုယာ၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အာမလကီ၊ သျှိသျှားပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ။ပ။ တဿာ ဇမ္ဗုယာ၊ ထိုဇမ္ဗုသပြေပင်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ ဟရီတကီ၊ ဖန်ခါးပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ။ပ။ တာဝတိံသံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူတော်မူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာတည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ တွံ၊ သင်ရဟန်းကြီးသည်။ ကတမေန မဂ္ဂေန၊ အဘယ်ခရီးဖြင့်။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တယာ၊ သင်၏။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကန္တော၊ ဖဲခဲ့၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
“ကဿပ၊ ကဿပ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်တော်မူ၍။ တာဝတိံသံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွသွားတော်မူ၍။ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူတော်မူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣဒံ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖံ၊ ဤပင်လယ်ကသစ်ပွင့်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဏ္ဏသမ္ပန္နံ၊ အဆင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သုဂန္ဓိတံ၊ ကောင်းသော အနံ့ ရှိ၏။ သစေ အာကင်္ခသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဂဏှ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ အလံ၊ မသင့်။ တွံယေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ တံ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖံ၊ ထိုပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ အရဟသိ၊ ထိုက်၏။ တွံယေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ တံ ပါရိစ္ဆတ္တပုပ္ဖံ၊ ထိုပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥယျောဇေတွာ၊ လွှတ်လိုက်၍။ တာဝတိံသံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အဂျာဂါရေ၊ မီးတင်းကုပ်၌။ နိသီဒိဿတိ၊ ထိုင်နေ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပရိစရိတုကာမာ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကဋ္ဌာနိ၊ ငါးရာသော ထင်းတုံးတို့ကို။ ဖာလေတုံ၊ ကွဲစိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဇဋိလာနံ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီး၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့သတည်း။ ယထာ ယေန ဣဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ အကြင်တန်ခိုးအာနုဘော်ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကဋ္ဌာနိ၊ ငါးရာသော ထင်းတုံးတို့ကို။ ဖာလေတုံ၊ ကွဲစိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောမ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတုံးတို့ကို။ ဖာလိယန္တု၊ ကွဲစေလိုကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ဖာလိယန္တု၊ ကွဲစေလိုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သကိံ ဒေဝ၊ တကြိမ်တည်းသာလျှင်။ ပဉ္စ ကဋ္ဌသတာနိ၊ ငါးရာသော ထင်းတုံးတို့သည်။ ဖာလိယိံသု၊ ကွဲကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ ကဋ္ဌာနိပိ၊ ငါးရာသော ထင်းတုံးတို့ကိုလည်း။ ဖာလိယိဿန္တိ၊ ကွဲစေကုန်ဘိ၏။ စခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပါရိစရိတုကာမာ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဥဇ္ဇာလေတုံ၊ တောက်စိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဇဋိလာနံ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီး၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့သတည်း။ ယထာ ယေန ဣဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ အကြင်တန်ခိုးအာနုဘော်ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဥဇ္ဇာလေတုံ၊ တောက်စိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောမ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဥဇ္ဇလိယန္တု၊ တောက်စေလိုကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ဥဇ္ဇလိယန္တု၊ တောက်စေလိုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သကိံဒေဝ၊ တစ်ကြိမ်တည်းသာလျှင်။ ပဉ္စ အဂ္ဂိသတာနိ၊ ငါးရာသော မီးတို့သည်။ ဥဇ္ဇလိယိံသု၊ တောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ အဂ္ဂီပိ၊ ငါးရာသော မီးတို့ကိုလည်း။ ဥဇ္ဇလိယိဿန္တိ၊ တောက်စေကုန်ဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပရိစရိတွာ၊ လုပ်ကျွေးပြီး၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဝိဇ္ဈာပေတုံ၊ ငြိမ်းစိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဇဋိလာနံ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီး၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့သတည်း။ ယထာ ယေန ဣဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ အကြင် တန်ခိုးအာနုဘော်ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဝိဇ္ဈာပေတုံ၊ ငြိမ်းစိမ့်သောငှာ။ န သက္ကောမ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။
ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဝိဇ္ဈာယန္တု၊ ငြိမ်းစေလိုကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ဝိဇ္ဈာယန္တု၊ ငြိမ်းစေလိုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေါစ၊ ဆို၏။ သကိံ ဒေဝ၊ တစ်ကြိမ်တည်းသာလျှင်။ ပဉ္စ အဂ္ဂိသတာနိ၊ ငါးရာသော မီးတို့သည်။ ဝိဇ္ဈာယိံသု၊ ငြိမ်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ အဂ္ဂီပိ၊ ငါးရာသော မီးတို့ကိုလည်း။ ဝိဇ္ဈာယိဿန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်ဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၄၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ သီတာသု၊ ချမ်းကုန်သော။ အန္တရဋ္ဌကာသု၊ တပို့တွဲ, တပေါင်း နှစ်လတို့၏ အကြားရှစ်ရက် ဖြစ်ကုန်သော။ ဟေမန္တိကာသု၊ ဆောင်းဥတုဖြစ်ကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ဟိမပါတသမယေ၊ ဆီးနှင်းကျသော အခါ၌။ နဇ္ဇာ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာမြစ်၌။ နိမ္မုဇ္ဇန္တိပိ၊ ငုပ်လည်း ငုပ်ကုန်၏။ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိပိ၊ ပေါ်လည်း ပေါ်ကုန်၏။ နိမ္မုဇ္ဇနဥမ္မုဇ္ဇနံပိ၊ ငုပ်ခြင်းပေါ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စမတ္တာနိ မန္ဒာမုခိသတာနိ၊ ငါးရာသော မီးမယ်ဖျူးတို့ကို။ အဘိနိမ္မိနိ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်မီးမယ်ဖျူး၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ဥတ္တရိတွာ၊ ရေမှ တက်၍။ ဝိသိဗ္ဗေသုံ၊ လှုံကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဇဋိလာနံ၊ ထိုငါးရာသော ရသေ့တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မဟာသမဏဿ၊ ရဟန်းကြီး၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့သတည်း။ ယထာ ယေန ဣဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ အကြင်တန်ခိုးအာနုဘော်ဖြင့်။ ဣမာ မန္ဒာမုခိယော၊ ဤမီးမယ်ဖျူးတို့ကို။ နိမ္မိတာ၊ ဖန်ဆင်းအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယော မဟာသမဏော၊ အကြင်ရဟန်းကြီးသည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မန္ဒာမုခိယော၊ မီးမယ်ဖျူးတို့ကို။ အဘိနိမ္မိနိဿတိ၊ ဖန်ဆင်းဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရန္တာမဟုတ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မဟာ အကာလမေဃော၊ အခါမဲ့ ရွာသောမိုးကြီးသည်။ ပါဝဿိ၊ ရွာ၏။ မဟာ ဥဒကဝါဟကော၊ ကြီးစွာသော ရေအယဉ်သည်။ သဉ္ဇာယိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ သော ပဒေသော၊ ထိုအရပ်သည်။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ န ဩတ္ထဋော၊ မလွှမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှောင်ရှားစေ၍။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ရေဏုဟတာယ၊ မြူတထောင်းထောင်းထသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စင်္ကမေယျံ၊ စင်္ကြံသွားရမူကား။ ယန္နျုန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှောင်ရှားစေ၍။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ရေဏုဟတာယ၊ မြူတထောင်းထောင်းထသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ စင်္ကမိ၊ စင်္ကြံသွားတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ဝုဠှော၊ မျှောအပ်သည်။ မာဟေ၀ ခေါ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဇဋိလေဟိ၊ ရသေ့တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ပဒေသံ၊ ထိုအရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှောင်ရှားစေ၍။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ရေဏုဟတာယ၊ မြူတထောင်းထောင်းထသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ စင်္ကမန္တံ၊ စင်္ကြံသွားသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “မဟာသမဏ၊ ရဟန်းကြီး။ ဣမသ္မိံ ပဒေသေ၊ ဤအရပ်၌။ ဣဒံ အယံ ဌိတော၊ ဤရပ်သော သူသည်ကား။ တွံ နု၊ သင် ရဟန်းကြီးပင်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ အယံ ဌိတော၊ ဤရပ်သော သူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ၊ ပျံတက်၍။ နာဝါယ၊ လှေ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ တည်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပဿ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ယတြ ဟိ နာမ ယံ ဥဒကမ္ပိ၊ အကြင်ရေသည်လည်း။ န ပဝါဟိဿတိ၊ မမျောစေနိုင်ဘိ၏။ စ ခေါ၊ သို့သော်လည်း။ အယံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ဣမဿ မောဃပုရိသဿ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားအား။ စိရမ္ပိ ခေါ၊ ကြာမြင့်စွာလည်း။ ဧဝံ စိတ္တံ၊ ဤသို့သော စိတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ‘မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ အဟံ ယထာ၊ ငါကဲ့သို့။ န တွေ၀ စ ခေါ အရဟာ၊ ရဟန္တာမဟုတ်သေး။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဇဋိလံ၊ ဤရသေ့ကို။ သံဝေဇေယျံ၊ ထိတ်လန့်စေရမူကား။ ယန္နျုန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလကဿပံ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်ကား။ အရဟာ၊ ရဟန္တာသည်။ န တွေ၀ စ ခေါ၊ မဟုတ်သည်သာတည်း။ အရဟတ္တမဂ္ဂသမာပန္နော၊ အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက်သည်။ နာပိ ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ ယာယ ပဋိပဒါယ၊ အကြင်အကျင့်ဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အရဟာ ဝါ၊ ရဟန္တာသည်လည်း။ အဿသိ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ ဝါ၊ အရဟတ္တမဂ်သို့လည်း။ သမာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာပိ ပဋိပဒါ၊ ထိုအကျင့်သည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်ကား။ ပဉ္စန္နံ ဇဋိလသတာနံ၊ ငါးရာကုန်သော ရသေ့တို့ကို။ ဝိနာယကော၊ ဆုံးမတတ်သော။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်သော။ ပမုခေါ၊ ရှေ့သွားဖြစ်သော။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးဖြစ်သော။ နာယကော၊ ဆရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေပိ ဇဋိလေ၊ ထိုရသေ့တို့ကိုလည်း။ တာ၀ အပလောကေဟိ၊ ပန်ကြားဦးလော့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။” တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရသေ့တို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဇဋိလေ၊ ထိုရသေ့တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘော၊ အို ရှင်ရသေ့တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဝန္တော၊ အရှင်ရသေ့တို့သည်။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောန္တု၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အို ဆရာရသေ့။ စိရပဋိကာ၊ ကြာမြင့်သော ကာလမှစ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီး၌။ အဘိပ္ပသန္နာ၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်၏။ ဘဝံ၊ အရှင်ရသေ့သည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ သစေ စရိဿတိ၊ အကယ်၍ ကျင့်အံ့။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ကေသမိဿံ၊ ဆံနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံး အဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာမိဿံ၊ ဆံကျစ်နှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ခါရိကာဇမိဿံ၊ ပရိက္ခရာကို ဆောင်သော ထမ်းပိုးနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိဟုတမိဿံ၊ မီးမွှေယောက်မနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပဝါဟေတွာ၊ မျှောကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၅၂။ နိဒီကဿပေါ၊ နဒီကဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ကေသမိဿံ၊ ဆံနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာမိဿံ၊ ဆံကျစ်နှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ခါရိကာဇမိဿံ၊ ပရိက္ခရာကို ဆောင်သော ထမ်းပိုးနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိဟုတမိဿံ၊ မီးမွှေယောက်မနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဝုယှမာနေ၊ မျောလာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုနဒီကဿပရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘာတုနော၊ အစ်ကိုရသေ့အား။ ဥပသဂ္ဂေါ၊ ဘေးရန်သည်။ မာဟေ၀ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဋိလေ၊ ရသေ့တို့ကို။ “ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတရံ၊ အစ်ကိုကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သာမဉ္စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ တီဟိ ဇဋိလသတေဟိ၊ သုံးရာသော ရသေ့တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥရုဝေလကဿပရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥရုဝေလကဿပံ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣဒံ အယံ ပဗ္ဗဇ္ဇဘာဝေါ၊ ဤရဟန်းအဖြစ်သည်။ သေယျော နု ခေါ၊ မြတ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ညီရသေ့။ ဣဒံ အယံ ပဗ္ဗဇ္ဇဘာဝေါ၊ ဤရဟန်းအဖြစ်သည်။ အာမ သေယျော၊ ဩော် မြတ်သည်ဟုတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ကေသမိဿံ၊ ဆံနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာမိဿံ၊ ဆံကျစ်နှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ခါရိကာဇမိဿံ၊ ပရိက္ခရာကို ဆောင်သော ထမ်းပိုးနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိဟုတမိဿံ၊ မီးမွှေယောက်မနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပဝါဟေတွာ၊ မျှောလိုက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃။ ဂယာကဿပေါ၊ ဂယာဿပ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ကေသမိဿံ၊ ဆံနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာမိဿံ၊ ဆံကျစ်နှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ခါရကာဇမိဿံ၊ ပရိက္ခာရာကို ဆောင်သော ထမ်းပိုးနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏အသုံးဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိဟုတမိဿံ၊ မီးမွှေယောက်မနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဝုယှမာနေ၊ မျောလာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုဂယာကဿပရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘာတူနံ၊ အစ်ကိုရသေ့တို့အား။ ဥပသဂ္ဂေါ၊ ဘေးရန်သည်။ မာဟေ၀ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဋိလေ၊ ရသေ့တို့ကို။ “ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတရော၊ အစ်ကိုတို့ကို။ ဇာနာထ၊ သိကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သာမဉ္စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဒွီဟိ ဇဋိလသတေဟိ၊ နှစ်ရာသော ရသေ့တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥရုဝေလကဿပ ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥရုဝေလကဿပံ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ကဿပ၊ ကဿပ။ ဣဒံ အယံ ပဗ္ဗဇ္ဇဘာဝေါ၊ ဤရဟန်းအဖြစ်သည်။ သေယျော နု ခေါ၊ မြတ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ညီရသေ့။ ဣဒံ အယံ ပဗ္ဗဇ္ဇဘာဝေါ၊ ဤရဟန်းအဖြစ်သည်။ အာမ သေယျော၊ ဩော် မြတ်သည်ဟုတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဇဋိလာ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ကေသမိဿံ၊ ဆံနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာမိဿံ၊ ဆံကျစ်နှင့် ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ခါရိကာဇမိဿံ၊ ပရိက္ခရာကို ဆောင်သော ထမ်းပိုးနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂိဟုတမိဿံ၊ မီးမွှေယောက်မနှင့်ရောသော ရသေ့တို့၏ အသုံးအဆောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပဝါဟေတွာ၊ မျှောလိုက်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဋ္ဌာနေန၊ အဓိဋ္ဌာန်ကြောင့်။ ပဉ္စ ကဋ္ဌသတာနိ၊ ငါးရာသော ထင်းတုံးတို့သည်။ န ဖာလိယိံသု၊ မကွဲနိုင်ကုန်။ ဖာလိယိံသု၊ ကွဲကုန်၏။ အဂ္ဂီ၊ မီးတို့သည်။ န ဥဇ္ဇလိယိံသု၊ မတောက်နိုင်ကုန်။ ဥဇ္ဇလိယိံသု၊ တောက်ကုန်၏။ န ဝိဇ္ဈာယိံသု၊ မငြိမ်းနိုင်ကုန်။ ဝိဇ္ဈာယိံသု၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ပဉ္စမန္ဒာမုခိသတာနိ၊ ငါးရာသော မီးမယ်ဖျူးတို့ကို။ အဘိနိမ္မိနိ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။ ဧတေန နယေန၊ ဤနည်းဖြင့်။ အဍ္ဎဍ္ဎပါဋိဟာရိယသဟဿာနိ၊ သုံးထောင်ငါးရာသော တန်ခိုးပြာဋိဟာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၅၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ၊ ဥရုဝေလတော၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးသည်။ ဂယာသီသံ၊ ဂယာသီသရွာသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗော၊ ဖဲတော်မူအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရသေ့ဟောင်းချည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုသဟဿေဟိ၊ ရဟန်းတစ်ထောင်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂယာသီသံ၊ ဂယာသီသသို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဂယာသီသသို့။ အဝသရိသမ္ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူ၏။ တတြ တိဿံ ဂယာယံ၊ ထိုဂယာမည်သော ရွာ၏အနီး၌။ ဂယာသီသေ၊ ဂယာသီသမည်သော အရပ်၌။ ဘိက္ခုသဟဿေန၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ၊ ထိုသို့နေတော်မူရာအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်မည်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်သနည်း။ စက္ခု၊ စက္ခုပသာဒသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ စက္ခုဝိညာဏံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ စက္ခုသမ္ဖဿော၊ စက္ခုသမ္ဖဿသည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ စက္ခုသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒယိတံ၊ ခံစားအပ်သော။ ယံ ဣဒံ သုခံ ဝါ၊ အကြင် သုခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ ဒုက္ခံ ဝါ၊ အကြင် ဒုက္ခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခလည်း မဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တမ္ပိ ဝေဒနံ၊ ထိုဝေဒနာသုံးပါးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ကေန၊ အဘယ်မီးဖြင့်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်သနည်း။ ရာဂဂ္ဂိနာ၊ ရာဂတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါသဂ္ဂိနာ၊ ဒေါသတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ မောဟဂ္ဂိနာ၊ မောဟတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါမနဿေဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။ သောတံ၊ သောတပသာဒသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ သောတဝိညာဏံ၊ သောတဝိညာဉ်သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ သောတသမ္ဖဿော၊ သောတသမ္ဖဿသည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ သောတသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ သောတသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ဃာနံ၊ ဃာနပသာဒသည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဇိဝှါ၊ ဇိဝှါပသာဒသည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ကာယော၊ ကာယပသာဒသည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ကာယဝိညာဏံ၊ ကာယဝိညာဉ်သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ကာယသမ္ဖဿော၊ ကာယသမ္ဖဿသည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ကာယသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ ကာယသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ မနော၊ ဘဝင်စိတ်သည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဓမ္မာ၊ ဓမ္မာရုံတို့သည်။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏံ၊ မနောဝိညာဉ်သည်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ မနောသမ္ဖဿော၊ မနောသမ္ဖဿသည်။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ မနောသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒယိတံ၊ ခံစားအပ်သော။ ယံ ဣဒံ သုခံ ဝါ၊ အကြင်သုခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ ဒုက္ခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခလည်း မဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တမ္ပိ ဝေဒနံ၊ ထိုဝေဒနာသုံးပါးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ကေန၊ အဘယ်မီးဖြင့်။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်သနည်း။ ရာဂဂ္ဂိနာ၊ ရာဂတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါသဂ္ဂိနာ၊ ဒေါသတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ မောဟဂ္ဂိနာ၊ မောဟတည်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ မရဏေန၊ သေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝေဟိ၊ ငိုကြွေးခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေဟိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါမနဿေဟိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပါယာသေဟိ၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ အရိယသာဝကော၊ ငါဘုရားတပည့်သားဖြစ်သော သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿံ ပဿန္တော၊ ရှုသည်ရှိသော်။ စက္ခုသ္မိမ္ပိ၊ စက္ခုပသာဒ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ရူပေသုပိ၊ ရူပါရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ စက္ခုဝိညာဏေပိ၊ စက္ခုဝိညာဉ်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ စက္ခုသမ္ဖဿေပိ၊ စက္ခုသမ္ဖဿ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ စက္ခုသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒယိတံ၊ ခံစားအပ်သော။ ယံ ဣဒံ သုခံ ဝါ၊ အကြင်သုခ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ ဒုက္ခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခလည်း မဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိမ္ပိ၊ ထိုဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ သောတသ္မိမ္ပိ၊ သောတပသာဒ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ သဒ္ဒေသုပိ၊ သဒ္ဒါရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ။ပ။ ဃာနသ္မိမ္ပိ၊ ဃာနပသာဒ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဂန္ဓေသုပိ၊ ဂန္ဓာရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ။ပ။ ဇိဝှါယပိ၊ ဇိဝှါပသာဒ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ရသေသုပိ၊ ရသာရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ။ပ။ ကာယသ္မိမ္ပိ၊ ကာယပသာဒ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေသုပိ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ။ပ။ မနသ္မိမ္ပိ၊ ဘဝင်စိတ်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဓမ္မေသုပိ၊ ဓမ္မာရုံတို့၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ မနောဝိညာဏေပိ၊ မနောဝိညာဉ်၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ မနောသမ္ဖဿေပိ၊ မနောသမ္ဖဿ၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ မနောသမ္ဖဿပစ္စယာ၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒယိတံ၊ ခံစားအပ်သော။ ယံ ဣဒံ သုခံ ဝါ၊ အကြင်သုခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ ဒုက္ခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဣဒံ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ၊ အကြင်ဒုက္ခလည်း မဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိမ္ပိ၊ ထိုဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း။ နိဗ္ဗိန္ဒံ၊ ငြီးငွေ့၏။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့သည်ရှိသော်။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။ ဝိရာဂါ၊ တပ်ခြင်း ကင်းခြင်းကြောင့်။ ဝိမုစ္စတိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်၏။ ဝိမုတ္တသ္မိံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်၌။ ဝိမုတ္တံ ဣတိ၊ လွတ်ပြီဟု။ ဉာဏံ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပရံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။
ဣမသ္မိဉ္စ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ၊ ဤဂါထာမဖက် သက်သက်သော ဤဝေယျာကရုဏ်းကို။ ဘညမာနေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ တဿ ဘိက္ခုသဟဿဿ၊ ထိုတစ်ထောင်သော ရဟန်းအား။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်၏။
အာဒိတ္တပရိယာယံ၊ အာဒိတ္တပရိယာယသုတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ဥရုဝေလပါဋိဟာရိယံ၊ ဥရုဝေလပြာဋိဟာ မည်သော။ တတိယဘာဏဝါရံ၊ တတိယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၃-ဗိမ္ဗိသာရသမာဂမကထာ
၅၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂယာသီသေ၊ ဂယာသီသ၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးသည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗော၊ ဖဲသွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်သော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခုသဟဿေနိ၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်၏။ တံ ရာဇဂဟံ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အဝသရိ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူ၏။ တတြ တသ္မိံ ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ လဋ္ဌိဝနေ၊ ထန်းတောဥယျာဉ်၌။ သုပ္ပတိဋ္ဌေ၊ သုပ္ပတိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ မာဂဓော၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ခလု ဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်တော်မူ၍။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၏ အနီး၌။ လဋ္ဌိဝနေ၊ ထန်းတောဥယျာဉ်၌။ သုပ္ပတိဋ္ဌေ၊ သုပ္ပတိဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ခေါ ပန ဘဂဝန္တံ ဂေါတမံ တဿ ခေါ ပန ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ထိုအရှင်ဂေါတမ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ ကိံ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ အဘယ်သို့ ပျံ့နှံ့၍ တက်သနည်း။ ‘သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး စရဏတစ်ဆဲ့ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္န မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သုဂတော၊ သုဂတ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ လောကသုံးပါးကို သိတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ လောကဝိဒူ၊ လောကဝိဒူ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဆုံးမထိုက်သော ယောကျ်ားတို့ကို အတုမရှိ ဆုံးမတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ၊ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာန မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါ မည်တော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ သော ဘဝံ ဂေါတမော၊ ထိုအရှင်ဂေါတမသည်။ သဒေဝကံ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။
သမာရကံ၊ ဝသ၀တ္တီ မာရ်မင်းပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကံ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှစ်ဆယ်နှင့်တကွသော။ ဣမံ လောကံ၊ ဤ ဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿံ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသော လူနှင့်တကွသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူ၏။ သော ဘဝံ ဂေါတမော၊ ထိုအရှင်ဂေါတမသည်။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိထသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိထသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိထသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံထသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံထသော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု ခေါ ပန၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒွါဒသနဟုတေဟိ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ မာဂဓိကေဟိ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကေဟိ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့ဖြင့်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံလျက်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဒွါဒသနဟုတာ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ မာဂဓိကာ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ တေပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်လည်း။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကား။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား ထိုင်နေတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အနွယ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကြားကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကား။ တုဏှီဘူတာ၊ ဆိတ်ဆိတ် နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်စွာ။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓိကာနံ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဒွါဒသနဟုတာနံ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ တေသံ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ ဥရုဝေလကဿပေ၊ ဥရုဝေလကဿပအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ ကိံ နု ခေါ၊ ကျင့်လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူကား။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပသည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ ကိံ နု ခေါ၊ ကျင့်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓိကာနံ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဒွါဒသနဟုတာနံ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ တေသံ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥရုဝေလကဿပံ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈာဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။ ဥရုဝေလဝါသိ၊ ဥရုဝေလတော၌ နေသော။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသကောဝဒါနော၊ အကျင့်ဖြင့် ကြုံသောကိုယ် ရှိသော ရသေ့တို့ကို ဆုံးမတတ်သော ဆရာဖြစ်လျက်။ ကိမေဝ၊ အဘယ်ကိုသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးပူဇော်ခြင်းကို။ ပဟာသိ၊ ပယ်စွန့်သနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပ။ တံ၊ သင့်ကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါဘုရား မေးတော်မူ၏။ ကထံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တဝ၊ သင်၏။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးပူဇော်ခြင်းကို။ ပဟီနံ၊ ပယ်စွန့်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈာဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။
ဘန္တေ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ရူပေ စ၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဒေ စ၊ အသံတို့ကိုလည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ရသေ စ၊ ရသတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေ ကာမေ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ယညာ ယဇဟေတု၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကြောင့်။ ဣဇ္ဈန္တိ၊ ပြည့်စုံကုန်၏ဟူ၍။ အဘိဝဒန္တိ၊ ပြောဟောကုန်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဥပဓီသု၊ ခန္ဓာဟူသော ဥပဓိတို့၌။ မလန္တိ၊ အညစ်အကြေးသာ ဖြစ်ကုန်သည်ဟု။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဇာနိ၊ သိပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သိသောကြောင့်။ ယိဋ္ဌေ၊ ယဇ်ကြီး ပူဇော်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဟုတေ၊ ယဇ်ငယ် ပူဇော်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ န အရဉ္ဇိံ၊ မမွေ့လျော်သတည်း။
ကဿပ၊ ကဿပ။ ရူပေသု၊ အဆင်းတို့၌လည်းကောင်း။ သဒ္ဒေသု၊ အသံတို့၌လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ရသေသု၊ ရသတို့၌လည်းကောင်း။ ဧတ္ထေ၀ ကာမေသု၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့၌သာလျှင်။ န ရမိတ္ထ၊ မမွေ့လျော်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မမွေ့လျော်သည်ရှိသော်။ ကော စရဟိ ကွ စရဟိ ဒေဝမနုဿလောကေ၊ အဘယ်လူပြည် နတ်ပြည်၌။ တေ၊ သင်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ရတော၊ မွေ့လျော်သနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။
ဘန္တေ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ယံ ပဒံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်၏။ အနုပဓီကံ၊ ခန္ဓာဟူသော ဥပဓိလည်း မရှိ။ အကိဉ္စနံ၊ ရာဂအစရှိသော ကြောင့်ကြခြင်းလည်း မရှိ။ ကာမဘဝေ၊ ကာမဘုံ၌။ အသတ္တံ၊ မကပ်ငြိ။ အနညထာဘာဝိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း, အိုခြင်း, သေခြင်းလည်း မရှိ။ အနညနေယျံ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ တစ်ပါးသော ဥစ္စာဖြင့်လည်း မရောက်အပ်။ တံ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့မြင်သောကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ယိဋ္ဌေ၊ ယဇ်ကြီးပူဇော်ခြင်း၌လည်း။ န အရဉ္ဇိံ၊ မမွေ့လျော်။ ဟုတေ၊ ယဇ်ငယ်ပူဇော်ခြင်း၌လည်း။ န အရဉ္ဇိံ၊ မမွေ့လျော်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၅၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ အရှင်ဥရုဝေလကဿပသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာပါတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကား။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာပါတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကား။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓိကာနံ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဒွါဒသ နဟုတာနံ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ တေသံ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပသည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓိကာနံ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဒွါဒသနဟုတာနံ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ တေသံ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣမံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သော စကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့် စပ်သော စကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗီ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ ထိုမင်းနှင့်တကွသော ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကလ္လစိတ္တေ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တေ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တေ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တေ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေနာကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယ သစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓ သစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာ သည်ကား။ အပဂတကာဠကံ၊ မည်းညစ်ခြင်း ကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးကို။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေစသော ဆိုးရေသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗိဗ္ဗိသာရပမုခါနံ၊ ဗိဗ္ဗိသာရမင်းလျှင် အမှူးရှိကုန်သော။ မာဂဓိကာနံ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဧကာဒသနဟုတာနံ၊ တစ်သိန်းတစ်သောင်းအရေအတွက်ရှိကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့အား။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော ကိလေသာမြူ ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေး ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဧကနဟုတံ၊ တစ်သောင်းသော ပုဏ္ဏားသူကြွယ်သည်။ ဥပါသကတ္တံ၊ ရတနာသုံးပါးသို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ဒါယကာ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဝေဒေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။
၅၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မော၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မော၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မော၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မော၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထော၊ သို့လောသို့လော တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သော သူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကုမာရဿ သတော၊ အိမ်ရှေ့မင်းဖြစ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အဿာသကာ၊ တောင့်တခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ တေ အဿာသကာ၊ ထိုတောင့်တခြင်းတို့သည်။ သမိဒ္ဓါ၊ ပြည့်စုံကုန်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကုမာရဿ သတော၊ အိမ်ရှေ့မင်းဖြစ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘မံ၊ ငါ့ကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ အဘိသိဉ္စေယျုံ၊ အဘိသိက်မြှောက်ကုန်သိမူကား။ အဟော ဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ အဿာသကော၊ ဤတောင့်တခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဿာသကော၊ ထိုတောင့်တခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ‘တဿ စ မေဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသို့။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩက္ကမေယျ၊ ကြွလာမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ အယံ အဿောသကော၊ ဤတောင့်တခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဿာသကော၊ ထိုတောင့်တခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဉ္စ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကိုလည်း။ အဟံ၊ အကျွနု်သည်။ ပယိရုပါသေယျံ၊ ဆည်းကပ်ရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။
တတိယော၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ အယံ အဿာသကော၊ ဤတောင့်တခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဿာသကော၊ ထိုတောင့်တခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည်စုံပြီ။ ‘သော စ ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေယျ၊ ဟောဘိမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ စတုတ္ထော၊ လေးကြိမ်မြောက်သော။ အယံ အဿာသကော၊ ဤတောင့်တခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဿာသကော၊ ထိုတောင့်တခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ‘တဿ စ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဇာနေယျံ၊ သိရဘိမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဉ္စမော၊ ငါးကြိမ်မြောက်သော။ အယံ အဿာသကော၊ ဤတောင့်တခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဿာသကော၊ ထိုတောင့်တခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သမိဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကုမာရဿ သတော၊ အိမ်ရှေ့မင်းဖြစ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ အဿာသကာ၊ ဤတောင့်တခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ တေ အဿာသကာ၊ ထိုတောင့်တခြင်းတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သမိဒ္ဓါ၊ ပြည့်စုံကုန်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်ရာသကဲ့သို့။ မူဠှဿ၊ ခရီး၌ တွေဝေသော သူအား။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ ခရီးကိုလည်း။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောကြားရာသကဲ့သို့။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ ဝါ၊ အမိုက်တိုက်၌လည်း။ တေလပဇ္ဇောတံ၊ ဆီးမီးတန်ဆောင်ကို။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းပြောင်ပြောင် ဆောင်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်နှင့်ပြည့်စုံသမျှ ကာလပတ်လုံး။ သရဏံ ဂတံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေတု စ၊ သည်းလည်း ခံစေချင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သည်းခံတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။
၅၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ မဟတာ၊ များသော အရေအတွက်ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခုသဟဿေန၊ တစ်ထောင်ကုန်သော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူလေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မာဏဝက၀ဏ္ဏံ၊ လုလင်အသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဗုဒ္ဓပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့မှ ရှေ့မှ။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေးသော စိတ်နှလုံး ရှိတော်မူထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်ပြီးထသော။ သိင်္ဂီနိက္ခသဝဏ္ဏော၊ သိင်္ဂီရွှေပြားအဆင်းနှင့် တူသော အဆင်းရှိတော်မူထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒန္တေဟိ၊ ယဉ်ကျေးသော စိတ်နှလုံး ရှိကုန်ထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးထသော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော ရဟန္တာတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
မုတ္တော၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်တော်မူပြီးထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်တော်မူပြီးထသော။ သိင်္ဂီနိက္ခသဝဏ္ဏော၊ သိင်္ဂီရွှေပြားအဆင်းနှင့် တူသော အဆင်းရှိတော်မူထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မုတ္တေဟိ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်ကုန်ပြီးထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးထသော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော ရဟန္တာတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
တိဏ္ဏော၊ သံသရာရေအယဉ်မှ ကူးမြောက်တော်မူပြီးထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်တော်မူပြီးထသော။ သိင်္ဂီနိက္ခသဝဏ္ဏော၊ သိင်္ဂီရွှေပြားအဆင်းနှင့် တူသော အဆင်းရှိတော်မူထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိဏ္ဏေဟိ၊ သံသရာအယဉ်မှ ကူးမြောက်ကုန်ပြီးထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးထသော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော ရဟန္တာတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
သန္တော၊ ငြိမ်သက်တော်မူထသော။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်တော်မူပြီးထသော။ သိင်္ဂီနိက္ခသဝဏ္ဏော၊ သိင်္ဂီရွှေပြား အဆင်းနှင့် တူသော အဆင်းရှိတော်မူထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္တေဟိ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ဝိပ္ပမုတ္တေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးထသော။ ပုရာဏဇဋိလေဟိ၊ ရှေး၌ ရသေ့ဖြစ်ဖူးကုန်သော ရဟန္တာတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
ဒသဝါသော၊ ဆယ်ပါးသော နေခြင်းလည်း ရှိတော်မူထသော။ ဒသဗလော၊ ဆယ်ပါးသော အားနှင့် ပြည့်စုံတော်မူထသော။ ဒသဓမ္မဝိဒူ၊ ဆယ်ပါးသော ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားကို သိတော်မူထသော။ ဒသဘိ စ၊ ဆယ်ပါးသော အသေက္ခအင်္ဂါတရားတို့နှင့်လည်း။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံတော်မူထသော။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒသသတပရိဝါရကော၊ တစ်ထောင်သော ရဟန္တာတို့ဖြင့် ခြံရံလျက်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ဣတိ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ဂါယမာနော၊ သီလျက်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။
မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒံ၊ အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယံ မာဏဝကော၊ ဤလုလင်သည်။ အဘိရူပေါ ဝတ၊ အလွန်အဆင်းလှစွတကား။ အယံ မာဏဝကော၊ ဤလုလင်သည်။ ဒဿနီယောဝတ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိစွတကား။ အယံ မာဏဝကော၊ ဤလုလင်သည်။ ပါသာဒိကော ဝတ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိစွတကား။ အယံ မာဏဝကော၊ ဤလုလင်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ပရိစာရကော နု ခေါ၊ အလုပ်အကျွေးပေနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း။
“ဘောန္တော၊ အိုလူများတို့။ ယော ဘဂဝါ၊ အကြင် မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဓီရော၊ မြဲမြံ တည်ကြည်သော လုံ့လပညာနှင့်လည်း ပြည့်စုံတော်မူ၏။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသော ဣန္ဒြေတို့၌။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေးတော်မူ၏။ သုဒ္ဓေါ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်တော်မူ၏။ အပ္ပဋိပုဂ္ဂလော၊ တုဘက်ပြိုင်ဘက် ပုဂ္ဂိုလ် မရှိ။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကိုလည်း ခံတော်မူထိုက်၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကိုလည်း ဆိုတော်မူတတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိစာရကော၊ အလုပ်အကျွေးပေတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
၅၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ ကောင်းစွာ မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်ကို။ ဩဏီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရေယျ နု ခေါ၊ နေတော်မူထိုက်အံ့နည်း။ ယံ သေနာသနံ၊ အကြင်ကျောင်းသည်။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နေ၀ အတိဒူရေ၊ ဝေးလည်း မဝေးလွန်း။ န စ အစ္စာသန္နေ၊ နီးလည်း မနီးလွန်း။ ဂမနာဂမနသမ္ပန္နံ၊ အသွားအပြန်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ အတ္ထိကာနံ အတ္ထိကာနံ၊ အလိုရှိကုန် အလိုရှိကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့အား။ အဘိက္ကမနီယံ၊ သွားလွယ် ရောက်လွယ်သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ အပ္ပါကိဏ္ဏံ၊ လူနှင့်မပြွမ်းသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ နည်းသော အသံရှိသည်။ အပ္ပနိဂ္ဃေါသံ၊ ပြည်ရွာတွန်သံမရှိသည်။ ဝိဇနဝါတံ၊ ထွက်, ဝင်, သွားလာသော လူတို့၏အငွေ့ ကင်းသည်။ မနုဿရာဟဿေယျကံ၊ လူတို့၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ ပဋိသလ္လာနသာရုပ္ပံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတ္ထ သေနာသနေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေတော်မူရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဣဒံ ဝေဠုဝနံ ဥယျာနံ၊ ဤဝေဠုဝန်ဥယျာဉ်သည်။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ နေ၀ အတိဒူရေ၊ ဝေးလည်း မဝေးလွန်း။ န စ အစ္စာသန္နေ၊ နီးလည်း မနီးလွန်း။
ဂမနာဂမနသမ္ပန္နံ၊ အသွားအပြန်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ အတ္ထိကာနံ အတ္ထိကာနံ၊ အလိုရှိကုန် အလိုရှိကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့အား။ အဘိက္ကမနီယံ၊ သွားလွယ် ရောက်လွယ်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ အပ္ပါကိဏ္ဏံ၊ လူနှင့်မပြွမ်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ နည်းသောအသံ ရှိ၏။ အပ္ပနိဂ္ဃေါသံ၊ ပြည်ရွာတွန်သံ မရှိ။ ဝိဇနဝါတံ၊ ထွက်, ဝင်, သွားလာသော သူတို့၏အငွေ့ ကင်း၏။ မနုဿရာဟဿေယျကံ၊ လူတို့၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ပဋိသလ္လာနသာရုပ္ပံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေဠုဝနံ ဥယျာနံ၊ ဝေဠုဝန်ဥယျာဉ်ကို။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒဒေယျံ၊ လှူရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ဘိင်္ကာရံ၊ ကရားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတံ ဝေဠုဝနံ ဥယျာနံ၊ ဤဝေဠုဝန်ဥယျာဉ်ကို။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ ဆို၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဩဏောဇေသိ၊ စွန့်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမံ၊ အရံကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရာမံ၊ အရံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဗိမ္ဗိသာရသမာဂမကထာ၊ ဗိမ္ဗိသာရသမာဂမကထာသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၁၄-သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနပဗ္ဗဇ္ဇာကထာ
၆၀။ တေန ခေါ မန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သဉ္စယော၊ သဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိဗ္ဗာဇကပရိသာယ၊ ပရိဗိုဇ်ပရိသတ်၌။ အဍ္ဎတေယျေဟိ ပရိဗ္ဗဇကသတေဟိ၊ နှစ်ရာငါးကျိပ်ကုန်သော ပရိဗိုဇ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ သဉ္စယေ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ သဉ္စယပရိဗိုဇ်အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုသာရိပုတ္တရာ, မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အာရောစေတု၊ ကြားစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဿဇိ၊ အရှင်အဿဇိသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသော။ အဘိက္ကန္တေန၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကန္တေန၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာလောကိတေန၊ တူရူကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလောကိတေန၊ တစောင်းကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သမိဉ္ဇိတေန၊ ကွေးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပသာရိတေန၊ ဆန့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ ချသော မျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နော၊ ဣရိယာပုတ်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသော။ အဘိက္ကန္တေန၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကန္တေန၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာလောကိတေန၊ တူရူကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလောကိတေန၊ တစောင်းကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သမိဉ္ဇိတေန၊ ကွေးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပသာရိတေန၊ ဆန့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩက္ခိတ္တစက္ခုံ၊ ချသော မျက်လွှာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နံ၊ ဣရိယာပုတ်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ အာယသ္မန္တံ အဿဇိံ၊ အရှင်အဿဇိကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ သာရိပုတ္တဿ၊ ထိုသာရိပုတ္တရာပရိဗိုဇ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဝတ ဧကံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ အရဟန္တော ဝါ၊ ရဟန္တာတို့သည်လည်းကောင်း။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ၊ အရဟတ္တမဂ်သို့။ သမာပန္နာ ဝါ၊ ရောက်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ အယံ၊ ဤသခင်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်ဖြစ်တန်သတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။
ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကံ၊ အဘယ်ဆရာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်ရဟန်း၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာကား။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူပါနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်ပါသနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တဿ၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ပရိဗိုဇ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေး။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လျက်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ အနုဗန္ဓေယျံ၊ အစဉ်လိုက်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်တရားကို။ အတ္ထိကေဟိ၊ အလိုရှိကုန်သော ငါတို့သည်။ ဥပညာတံ၊ ဆ၍ သိအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဿဇိ၊ အရှင်အဿဇိသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ပြီး၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဋိက္ကမိ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကောပိ၊ ပရိဗိုဇ်သည်လည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အဿဇိ၊ အရှင်အဿဇိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အဿဇိရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတာ အဿဇိနာ၊ အရှင်အဿဇိနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်ပြီးသော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အာယသ္မန္တံ အဿဇိံ၊ အရှင်အဿဇိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိပ္ပသန္နာနိ၊ ကြည်လင်ကုန်၏။ ဆဝိဝဏ္ဏော၊ အရေအဆင်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြူစင်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကံ၊ အဘယ်ဆရာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူပါနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်ပါသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ မဟာသမဏော၊ မြတ်သော ရဟန်း ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ သော စ ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။ တဿ ဘဂဝတော စ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင်ရဟန်း၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ ကိံ ဝါဒီ ပန၊ အဘယ်သို့ အယူရှိသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်တရားကို။ အက္ခာယိ၊ ဟောတော်မူသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နဝေါ၊ သီတင်းငယ်သာတည်း။ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ဤဓမ္မဝိနည်း၌။ အစိရပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍ မကြာမြင့်သေး။ အဓုနာ၊ ယခုအခါ၌။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တေ၊ သင့်အား။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝက္ခာမိ၊ ဟောအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အာယသ္မန္တံ အဿဇိံ၊ အရှင်အဿဇိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အပ္ပံ ဝါ၊ နည်းသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဗဟုံ ဝါ၊ များသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဘာသဿု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အတ္ထံယေဝ၊ အနက်ကိုသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အတ္ထေနေဝ၊ အနက်ကိုသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကိံ ကာဟသိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဿဇိ၊ အရှင်အဿဇိသည်။ သာရိပုတ္တဿ၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ပရိဗိုဇ်အား။ ဣမံ ဓမ္မပရိယာယံ၊ ဤတရားအမြွက်ကို။ အဘာသိ၊ ဟော၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ဟောသနည်း။
“ယေ ဓမ္မာ၊ အကြင် တေဘူမကတရားတို့သည်။ ဟေတုပ္ပဘဝါ၊ သမုဒယသစ္စာလျှင် အမွန်ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထို တေဘူမကတရားတို့၏။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာကို။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေသဉ္စ ဓမ္မာနံ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာတို့၏။ ယော နိရောဓော၊ အကြင်ချုပ်ရာဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဉ္စ၊ ထို နိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ ဝါဒီ၊ ဤသို့ အယူ ရှိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဟော၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တဿ၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ပရိဗိုဇ်အား။ ဣမံ ဓမ္မပရိယာယံ၊ ဤတရားအမြွက်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူ ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ကိလေသာဟူသော အညစ်အကြေး ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။
တာဝဒေဝ၊ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်၌သာလျှင်။ ယဒိ ပတ္တဗ္ဗံ၊ အကယ်၍ ရောက်သေး၏ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့ရောက်လျှင်းမူလည်း။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤတရားသည်ပင်လျှင်။ ဓမ္မော၊ ငါတို့ ရှာသော တရားတည်း။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသော။ ယံ ပဒံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ပရိယေသမာနာ၊ ရှာကုန်လျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝိစရာမ၊ သွားကုန်၏။ တံ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်တရားကို။ တုမှေ၊ အရှင်ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စဗျတ္ထ၊ သိလေကုန်ပြီ။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဒံ ပဒံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်တရားကို။ အဒိဋ္ဌံ အဒိဋ္ဌံ ဧဝ၊ မမြင်ဘဲသာလျှင်။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ကပ္ပနဟုတေဟိ၊ တစ်ခုသော နဟုတသင်္ချာဖြင့် ရေတွက်အပ်သော ကမ္ဘာတို့ဖြင့်။ အဗ္ဘတီတံ၊ လွန်လှပေပြီ။ ဣတိ၊ ဤကား အကျဉ်းပြဂါထာတည်း။
၆၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမောဂ္ဂလာန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ သာရိပုတ္တံ၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ သာရိပုတ္တံ၊ သာရိပုတ္တရာအမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိပ္ပသန္နာနိ၊ ကြည်လင်ကုန်၏။ ဆဝိဝဏ္ဏော၊ အရေအဆင်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြူစင်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကစ္စိ နော၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂတော၊ ရပြီလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အာမ အဓိဂတော၊ ဩော် ရပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကထံ ပန ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂတော၊ ရသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသော။ အဘိက္ကန္တေန၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကန္တေန၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာလောကိတေန၊ တူရူကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလောကိတေန၊ တစောင်းကြည့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သမဉ္ဇိတေန၊ ကွေးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပသာရိတေန၊ ဆန့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩက္ခိတ္တစက္ခုံ၊ ချသော မျက်လွှာ ရှိသော။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နံ၊ ဣရိယာပုတ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ အဿဇိံ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ပြီ။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဝတ ဧကံ သေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ အရဟန္တော ဝါ၊ ရဟန္တာတို့သည်လည်းကောင်း။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ၊ အရဟတ္တမဂ်သို့။ သမာပန္နာ ဝါ၊ ရောက်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ အယံ၊ ဤအရှင်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်တန်သတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ကံ၊ အဘယ်ဆရာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူပါနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်ပါသနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ ‘ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေး။ အန္တရဃရံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လျက်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ အနုဗန္ဓေယျံ၊ အစဉ်လိုက်ရမူကား။ ယံန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်တရားကို။ အတ္ထိကေဟိ၊ အလိုရှိကုန်သော ငါတို့သည်။ ဥပညာတံ၊ ဆ၍ သိအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဿဇိ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဋိက္ကမိ၊ ဖဲခဲ့၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဿဇိ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအဿဇိရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လပြီး၍။ အဿဇိနာ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿဇိံ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝိပ္ပသန္နာနိ၊ ကြည်လင်ကုန်၏။ ဆဝိဝဏ္ဏော၊ အရေအဆင်းသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်၏။ ပရိယောဒါတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြူစင်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကံ၊ အဘယ်ဆရာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါသနည်း။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူပါနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်ပါသနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ သော စ ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။ တဿ စ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘အာယသ္မတော၊ အရှင်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာသည်။ ကိံ ဝါဒီ ပန၊ အဘယ်သို့ အယူရှိပါသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်တရားကို။ အက္ခာယိ၊ ဟောပါသနည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝေါ၊ သီတင်းငယ်သာတည်း။ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ဤဓမ္မဝိနည်း၌။ အစိရပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍မကြာမြင့်သေး။ အဓုနာ၊ ဤအခါ၌။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တေ၊ သင်အား။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။
ဝက္ခာမိ၊ ဟောအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿဇိံ၊ အဿဇိအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အပ္ပံ ဝါ၊ နည်းသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဗဟုံ ဝါ၊ များသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဘာသဿု၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အတ္ထံယေဝ၊ အနက်ကိုသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူပါလော့။ အတ္ထေနေဝ၊ အနက်ကိုသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကိံ ကာဟသိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿဇိ၊ အဿဇိ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣမံ ဓမ္မပရိယာယံ၊ ဤတရားအမြွက်ကို။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ဟောတော်မူသနည်း။
“ယေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တေဘူမကတရားတို့သည်။ ဟေတုပ္ပဘဝါ၊ သမုဒယသစ္စာလျှင် အမွန်ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုတေဘူမကတရားတို့၏။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာကိုလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေသဉ္စ ဓမ္မာနံ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာတို့၏။ ယော နိရောဓော၊ အကြင်ချုပ်ရာဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဉ္စ၊ ထိုနိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်း။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ ဟောတော်မူ၏။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ ဝါဒီ၊ ဤသို့ အယူရှိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ပရိဗိုဇ်အား။ ဣမံ ဓမ္မပရိယာယံ၊ ဤတရားအမြွက်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာဟူသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓ ဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။
တာဝဒေဝ၊ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်၌သာလျှင်။ ယဒိ ပတ္တဗ္ဗံ၊ အကယ်၍ ရောက်သေး၏ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့ရောက်လျှင်းမူလည်း။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤတရားသည်ပင်လျှင်။ ဓမ္မော၊ ငါတို့ ရှာသော တရားတည်း။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသော။ ယံ ပဒံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ပရိယေသမာနာ၊ ရှာကုန်လျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝိစရာမ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ တံ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန် တရားကို။ တုမှေ၊ အရှင်ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စဗျတ္ထာ၊ သိလေကုန်ပြီ။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဒံ ပဒံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်တရားကို။ အဒိဋ္ဌံ အဒိဋ္ဌံ ဧဝ၊ မမြင်ဘဲသာလျှင်။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ကပ္ပနဟုတေဟိ၊ တစ်ခုသော နဟုတသင်္ချာဖြင့် ရေတွက်အပ်သော ကမ္ဘာတို့ဖြင့်။ အဗ္ဘတီတံ၊ လွန်လှလေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်သည် ဆို၏။
၆၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ သာရိပုတ္တံ၊ သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ နော အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣမာနိ ခေါ အဍ္ဎတေယျာနိ ပရိဗ္ဗာဇကသတာနိ၊ ဤနှစ်ရာငါးကျိပ်သော ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ရှုကုန်လျက်။ ဣဓ၊ ဤသဉ္စယအထံ၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အပလောကေမ၊ ပန်ကြားကုန်ဦးအံ့။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ တတ္ထာ တေန အာကာရေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တေ ပရိဗ္ဗာဇကေ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ နော အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ရှုကုန်လျက်။ ဣဓ၊ ဤသဉ္စယအထံ၌။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ သစေ စရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ကျင့်ကုန်အံ့။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ မဟာသမဏေ၊ ရဟန်းကြီးအထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သဉ္စယော၊ သဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသဉ္စယပရိဗိုဇ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ သဉ္စယံ၊ သဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ နော အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ မသင့်။ မာ အဂမိတ္ထ၊ မသွားကုန်လင့်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တယော မယံ၊ ငါတို့သုံးယောက်တို့သည်။ ဣမံ ဂဏံ၊ ဤဂိုဏ်းကို။ ပရိဟရိဿာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။
သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ သဉ္စယံ၊ သဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ နော အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ မသင့်။ မာ အဂမိတ္ထ၊ မသွားကုန်လင့်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တယော၊ ငါတို့သုံးယောက်တို့သည်။ ဣမံ ဂဏံ၊ ဤဂိုဏ်းကို။ ပရိဟရိဿာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ တာနိ အဍ္ဎတေယျာနိ ပရိဗ္ဗာဇကသတာနိ၊ ထိုနှစ်ရာငါးကျိပ်သော ပရိဗိုဇ်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ သဉ္စယဿ၊ သဉ္စယ အမည်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ပန၊ ပရိဗိုဇ်အားကား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှုင်။ ဥဏှံ၊ ပူသော။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂဉ္ဆိ၊ အန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနေ၊ ထိုသာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာလတ်ကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောလိတော စ၊ ကောလိတလည်းကောင်း။ ဥပတိဿော စ၊ ဥပတိဿလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဧတေ သဟာယကာ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာလတ်ကုန်၏။ ဧတံ ယုဂံ၊ ဤသူနှစ်ယောက်အစုံသည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကယုဂံ၊ တပည့်သားအစုံသည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော။ ဘဒ္ဒယုဂံ၊ တပည့်သားကောင်း အစုံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဂမ္ဘီရေ၊ နက်စွာထသော။ ဉာဏဝိသယေ၊ နက်သောဉာဏ်၏ အရာလည်း ဖြစ်ထသော။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ဝိမုတ္တေ၊ နှလုံးသွင်းသဖြင့် လွတ်ကုန်ထသော။ နေ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနေ၊ ထိုသာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့ကို။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သို့။ အပတ္တေ၊ မရောက်မီ။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။
ကောလိတော စ၊ ကောလိတလည်းကောင်း။ ဥပတိဿော စ၊ ဥပတိဿလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဧတေ သဟာယကာ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာလတ်ကုန်၏။ ဧတံ ယုဂံ၊ ဤသူနှစ်ယောက်အစုံသည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝကယုဂံ၊ တပည့်သားအစုံသည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော။ ဘဒ္ဒယုဂံ၊ တပည့်သားကောင်းအစုံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကပါရမီဉာဏေ၊ သာဝကပါရမီဉာဏ်၏ အရာ၌။ ဗျာကာသိ၊ ကြားတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျာမ၊ ရချင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောအပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရထ၊ ကျင့်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံ အာယသ္မန္တာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ သာ၀ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အဘိညာတာနံ ပဗ္ဗဇ္ဇာ
၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှားကုန် အလွန်ထင်ရှားကုန်ထသော။ မာဂဓိကာ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်ထသော။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးသားတို့သည်။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရား အထံတော်၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပုတ္တကတာယ၊ သားမရှိစိမ့်သောငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေဓဗျာယ၊ လင်နှင့် ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကုလုပစ္ဆေဒါယ၊ အမျိုးကို ပြတ်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အနေန၊ ဤရဟန်း ဂေါတမသည်။ ဇဋိလသဟဿံ၊ ရသေ့တစ်ထောင်ကိုလည်း။ ပဗ္ဗာဇိတံ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ သဉ္စယာနိ၊ သဉ္စယ၏ တပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စ အဍ္ဎတေယျာနိ ပရိဗ္ဗာဇကသတာနိ၊ ဤနှစ်ရာ့ငါးကျိပ်သော ပရိဗိုဇ်တို့ကိုလည်း။ ပဗ္ဗဇိတာနိ၊ ရဟန်းပြုအပ်ကုန်၏။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်ထသော။
မာဂဓိကာ၊ မဂဓတိုင်း၌ နေကုန်ထသော။ ဣမေ စ ကုလပုတ္တာ၊ ဤအမျိုးသားတို့သည်လည်း။ သမဏေ ဂေါတမေ၊ ရဟန်းဂေါတမ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ အပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်၏။ ကိံ စောဒေန္တိ၊ အဘယ်သို့ အပြစ်တင်ကုန်သနည်း။
မာဂဓာနံ၊ မဂဓတိုင်းသားတို့၏။ ဂိရိဗ္ဗဇံ၊ နွားခြံကဲ့သို့သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အာဂတော၊ လာသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သဉ္စယေ၊ သဉ္စယ၏ တပည့်တို့ကို။ နေတွာန၊ ဆောင်ဦး၍။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ နယိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော သဒ္ဒေါ၊ ထိုကဲ့ရဲ့သော အသံသည်ကား။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ သတ္တာဟမေဝ၊ ခုနစ်ရက်မျှသာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ အန္တရဓာယိဿတိ၊ ကွယ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ အပြစ်တင်ပြီးရကား။ ယေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ တုမှေ၊ သင်ရဟန်းတို့ကို။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်အံ့။ ကိံ စောဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ အပြစ်တင်ကုန်သနည်း။
မာဂဓာနံ၊ မဂဓတိုင်းသားတို့၏။ ဂိရိဗ္ဗဇံ၊ နွားခြံကဲ့သို့သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သိို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဂတော၊ လာသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သဉ္စယေ၊ သဉ္စယ၏ တပည့်တို့ကို။ နေတွာန၊ ဆောင်ဦး၍။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ နယိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်အံ့။
တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ တုမှေ၊ သင် ရဟန်းတို့သည်။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ ပဋိစောဒေထ၊ အတုံ့တစ်ဖန် အပြစ်တင်ကုန်လော့။ ကိံ ပဋိစောဒေထ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်အပြစ်တင်ရအံ့နည်း။
ဝေ၊ စင်စစ်။ မဟာဝီရာ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူကုန်သော။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ သဒ္ဓမ္မေန၊ သူတော်ကောင်းတရားဖြင့်။ နယန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ နယမာနာနံ နယမာနေသု၊ ဆောင်ကုန်သော။ ဝိဇာနတံ ဝိဇာနန္တေသု၊ ပညာတော်ရှိသော ဘုရားတို့၌။ ဥသူယာ၊ ငြူစူသဖြင့်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိစောဒေထ၊ အတုံ့တစ်ဖန် အပြစ်တင်ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်၏။ ကိံ စောဒေန္တိ၊ အဘယ်သို့ အပြစ်တင်ကုန်သနည်း။
မာဂဓာနံ၊ မဂဓတိုင်းသားတို့၏။ ဂိရိဗ္ဗဇံ၊ နွားခြံကဲ့သို့သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဂတော၊ လာသော။ မဟာသမဏော၊ ရဟန်းကြီးသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သဉ္စယေ၊ သဉ္စယ၏တပည့်တို့ကို။ နေတွာန၊ ဆောင်ဦး၍။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ နယိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေန္တိ၊ အပြစ်တင်ကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ ပဋိစောဒေန္တိ၊ အတုံ့တစ်ဖန် အပြစ်တင်ကုန်၏။ ကိံ ပဋိစောဒေန္တိ၊ အဘယ်သို့ အပြစ်တင်ကုန်သနည်း။
ဝေ၊ စင်စစ်။ မဟာဝီရာ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူကုန်သော။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ သဒ္ဓမ္မေန၊ သူတော်ကောင်းတရားဖြင့်။ နယန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ နယမာနာနံ နယမာနေသု၊ ဆောင်ကုန်သော။ ဝိဇာနတံ ဝိဇာနန္တေသု၊ ပညာတော်ရှိသော ဘုရားတို့၌။ ဥသူယာ၊ ငြူစူသဖြင့်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိစောဒေန္တိ၊ အတုံ့တစ်ဖန် အပြစ်တင်ကုန်၏။
မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ နေန္တိ ကိရ၊ ဆောင်ကုန်သတတ်။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ နော နေန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟမေဝ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံးသာလျှင်။ သော သဒ္ဒေါ၊ ထိုကဲ့ရဲ့သော အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။
သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနပဗ္ဗဇ္ဇာကထာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့ကို ရဟန်းပြုခြင်းကို ဆိုသော စကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
စတုတ္ထဘာဏဝါရော၊ စတုတ္ထဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၅-ဥပဇ္ဈာယဝတ္တကထာ
၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပဇ္ဈာယကာ၊ ဥပဇ္ဈာယ် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာစရိယကာ၊ ဆရာ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနောဝဒိယမာနာ၊ ဆုံးမအပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနနုသာသိယမာနာ၊ ကံမြစ်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏အထက်၌။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက်ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ နာမ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏အထက်၌။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက်ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဗြာဟ္မဏဘောဇနေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို ကျွေးရာအရပ်၌။ ဗြာဟ္မဏာ သေယျထာပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကဲ့သို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲလွယ်ကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့လို့ရှိတတ်ကုန်၏။ သိက္ခာ ကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိနာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက်ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သောအသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သောအသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏အထက်၌လည်း။
ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက်ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေသံ မောဃပုရိသာနံ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်းခွက်၏အထက်၌လည်း။ ဉတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ပဲနောက်ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိလည်း မွေးမြူနိုင်ခဲသော အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတပါးတို့ မွေးမြူခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ မဟိစ္ဆတာယ၊ အလိုကြီးသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌိတာယ၊ မရောင့်ရဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ သင်္ဂဏိကာယ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ကောသဇ္ဇဿ၊ ပျင်းရိသောသူ၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ သုဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိမွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ သုပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ အပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအားလျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၆၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကမှိ၊ အတူနေတပည့်၌။ ပုတ္တစိတ္တံ၊ သားဟူသော စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌပေဿတိ၊ တည်စေလတ္တံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ ပိတုစိတ္တံ၊ အဖဟူသော စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌပေဿတိ၊ တည်စေလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ တည်စေသည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုဆရာတပည့်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဘာဂဝုတ္တိနော၊ တူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တာ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤဓမ္မဝိနည်း၌။ ဝုဍ္ဎိံ၊ ပွါးများခြင်းသို့။ ဝိရုဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ယူအပ်၏။ ကိံ ဂဟေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ယူအပ်သနည်း။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွနု်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ယူအပ်၏။ “သာဟူ”တိ ဝါ၊ ကောင်းပြီ ဟူ၍လည်းကောင်း။ “လဟူ”တိ ဝါ၊ ငါဝန်မလေး ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ဩပါယိက”န္တိ ဝါ၊ လျောက်ပတ်၏ ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ပတိရူပ”န္တိ ဝါ၊ သင့်တင့်၏ ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်တတ်သော ကာယကံ, ဝစီကံနှင့်။ သမ္ပာဒေဟိ၊ ပြည့်စုံစေလော့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။
န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၆၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ တတြ တသ္မိံ ဝစနေ၊ ထိုသမ္မာ ဝတ္တိတဗ္ဗံ ဟူသော စကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဥပါဟနာ၊ ဖိနပ်တို့ကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မုခေါဒကံ၊ မျက်နှာသစ်ရေကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညာပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပီတဿ၊ သောက်ပြီးသော ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ ကတွာ၊ နိမ့်သည်ကို ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထို ဆရာထိုင်သော နေရာသည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ သဂုဏံ ကတွာ၊ ထပ်သည်ကို ပြု၍။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ သဥဒကော၊ ရေနှင့်တကွသော။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ သစေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ တိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းသုံးပါးကို။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တေန၊ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ သဂုဏံ ကတွာ၊ ထပ်သည်ကို ပြု၍။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဂဏ္ဌိကံ၊ ကပတ်သီးကို။ ပဋိမုဉ္စိတွာ၊ တပ်၍။ ဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ ရောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ ဟောတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အတိဒူရေ၊ အလွန်ဝေးလွန်းသော အရပ်၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ အစ္စာသန္နေ၊ အလွန်နီးလွန်းသော အရပ်၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ပတ္တပရိယာပန္နံ၊ သပိတ်လဲခြင်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဘဏမာနဿ၊ စကားဆိုစဉ်။ အန္တရန္တရာ၊ အကြားအကြား၌။ ကထာ စ၊ စကားကို။ န ဩပါတေတဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အာပတ္တိသာမန္တာ၊ အာပတ်အနီးဖြစ်သော စကားကို။ ဘဏမာနော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ နိဝါရေတဗ္ဗော၊ မြစ်အပ်၏။ နိဝတ္တန္တေန၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ပြန်နစ်သော တပည့်သည်။ ပဌမတရံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သိန္နံ၊ ချွေးစွတ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မုဟုတ္တံ၊ အတန်ငယ်။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗံ၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗံ၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရန္တေန၊ ခေါက်သော တပည့်သည်။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်။ ကဏ္ဏံ၊ အနားကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဘင်္ဂေါ၊ အတွန့်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ ဩဘောဂေ၊ သင်္ကန်းခွေအတွင်း၌။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ထားသည်ကို ပြုအပ်၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယော စ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်လည်း။ ဘုဉ္ဇိတုကာမော၊ ဘုဉ်းပေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးပြီးသော ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။
သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗော၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗော၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ နေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ နှာယိတုကာမော၊ ရေချိုးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နဟာနံ၊ ချိုးရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ သီတေန၊ အေးသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သီတံ၊ အေးသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဥဏှေန၊ ပူသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဏှံ၊ ပူသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။
ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ သန္နေတဗ္ဗံ၊ ရေဖြင့် လုံးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေကို။ တေမေတဗ္ဗာ၊ ရေဖြင့် ဆွတ်အပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ တစ်ခုသော အစွန်း၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသန္တေန၊ ဝင်သော တပည့်သည်။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ မက္ခေတွာ၊ လမ်းကျံ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ တိုးဝှေ့၍။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န ပဋိဗာဟိတဗ္ဗော၊ မတားမြစ်အပ်ကုန်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ပရိကမ္မံ၊ မီးညှိခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမန္တေန၊ ထွက်သော တပည့်သည်။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏။
ဥဒကေပိ၊ ရေ၌လည်း။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ နဟာတေန၊ ရေချိုးပြီးသော တပည့်သည်။ ပဌမတရံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရိတွာ၊ တက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတ္တံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ဝတ်၍။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ဂတ္တတော၊ ကိုယ်၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ နိဝါသနံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဥဒ္ဒိသာပေတုကာမော၊ ပါဠိသင်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗော၊ ပါဠိသင်အပ်၏။ ပရိပုစ္ဆိတုကာမော၊ အဋ္ဌကထာသင်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ အဋ္ဌကထာသင်အပ်၏။
ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းသည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ သောဓေတဗ္ဗော၊ သုတ်သင်အပ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ သောဓေန္တေန၊ သုတ်သင်သော တပည့်သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။
ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးပေါင် တံခါးရွက်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိမခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိမခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သန္တာနကံ၊ ပိုးအိမ် ပင့်ကူမျှင်စသည်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥလ္လောကာ၊ မျက်နှာကြက်မှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဩဟာရေတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။ အာလောကသန္ဓိကဏ္ဏဘာဂါ၊ လေသန့်တံခါး တိုက်လေးထောင့်တို့ကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်ကုန်၏။ ဂေရုကပရိကမ္မကတာ၊ ဂွေ့သင်္ဘော စသည်ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ဘိတ္တိ၊ နံရံသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ကာဠဝဏ္ဏကတာ၊ မည်းသော အဆင်းဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ အကတာ၊ အပြေအပြစ် မပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ “ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ရဇေန၊ မြူသည်။ မာ ဥဟညိ၊ မတင်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖောသိတွာ၊ ဖျန်း၍။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ သင်္ကာရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝိစိနိတွာ၊ စု၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဆဋ္ဋေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်း၌။ ဌပေတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိမခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗော၊ ခင်းအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိမခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်း။ ဌပေတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်း။ ဌပေတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။
ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့် တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့် တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့် တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့် တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ သီတကာလော၊ အေးသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥဏှကာလော၊ ပူသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။
ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်သည်။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ကောဋ္ဌကာ၊ တံခါးမုခ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋိသည်။ ဥလ္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋိကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာသိဉ္စိတဗ္ဗံ၊ သွန်းလောင်းအပ်၏။
ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဝူပကာသေတဗ္ဗာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်အပ်၏။ ဝူပကာသာပေတဗ္ဗာ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေအပ်၏။ အဿ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ထိုဥဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူ နေတပည့်သည်။ ဝိနောဒေတဗ္ဗံ၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ ဝိနောဒါပေတဗ္ဗံ၊ သူတပါးကိုမူလည်း ပယ်ဖျောက်စေအပ်၏။ အဿ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ထိုဥဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဝိဝေစေတဗ္ဗံ၊ စွန့်စေအပ်၏။ ဝိဝေစာပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေအပ်၏။ အဿ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။
ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုရာအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ ပေါ့သော ကံသို့မူလည်း။ ပရိဏာမေယျ နု ခေါ၊ ညွတ်စေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အဿ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုပြီးသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်း ဟူသောအမွေးကို။ ပါတေယျ၊ ချရာအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ဒဏ်မှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေယျ၊ ငြိမ်းစေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်လျှော်အပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိယေထ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိယေထ နု ခေါ၊ ချုပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိယေထ နု ခေါ၊ ကျိုရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေ တပည့်သည်။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိယေထ နု ခေါ၊ ဆိုးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တေန၊ ဆိုးသော တပည့်သည်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္ပရိဝတ္တကံ သမ္ပရိဝတ္တကံ၊ ပြန်၍ ပြန်၍။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ ထေဝေ၊ ဆိုးရေပေါက်သည်။ အစ္ဆိန္နေ၊ မစဲမီ။ န စ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ မဖဲသွားအပ်။
ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားဘဲ။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂိဟေတဗ္ဗော၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ကေသာ၊ ဆံတို့ကို။ န ဆေဒိတဗ္ဗာ၊ မရိတ်အပ်ကုန်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းသည်။ ကေသာ၊ မိမိဆံတို့ကို။ န ဆေဒါပေတဗ္ဗာ၊ မရိတ်စေအပ်ကုန်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်း စသောအမှုကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းသည်။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်း စသောအမှုကို။ န ကာရာပေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ဝေယျာဝစ္စော၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းသည်။ ဝေယျာဝစ္စော၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကာရာပေတဗ္ဗော၊ မပြုစေအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပစ္စာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ န ဟောတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်ရာ။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပစ္ဆာသမဏော၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ န အာဒါတဗ္ဗော၊ မခေါ်အပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းတို့၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ န နီဟရိတဗ္ဗော၊ မဆောင်အပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သောရဟန်းကို။ ပိဏ္ဍပါတော၊ မိမိဆွမ်းကို။ န နီဟရာပေတဗ္ဗော၊ မဆောင်စေအပ်။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။
အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားဘဲ။ ဂါမော၊ ရွာသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာသို့။ န ပက္ကမိတဗ္ဗာ၊ မဖဲသွားအပ်။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
ဥပဇ္ဈာယဝတ္တံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌ ပြုရာသော ဝတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၆-သဒ္ဓိဝိဟာရိကဝတ္တကထာ
၆၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကမှိ၊ အတူနေတပည့်၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ တတြ တသ္မိံ ဝစနေ၊ ထိုသမ္မာ ဝတ္တိတဗ္ဗံဟူသော စကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ဥဒ္ဒေသေန၊ ပါဠိသင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩဝါဒေန၊ ဆုံးမသဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုသာသနိယာ၊ ကံမြစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ဂဟေတဗ္ဗော၊ သင်္ဂြိုဟ်အပ်၏။ အနုဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ချီးမြှောက်အပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ပိုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာမူလည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုသည်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မုခေါဒကံ၊ မျက်နှာသစ်ရေကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ယာဂု၊ ယာဂုကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပီတဿ၊ သောက်ပြီးသော တပည့်အား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကမှိ၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုတပည့်နေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သဂုဏံ၊ ထပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ သောဒကော၊ ရေနှင့်တကွ။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ နိဝတ္တိဿတိ၊ ပြန်လာလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်းကိုလည်းကောင်း။
ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သိန္နံ၊ ချွေးစွတ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အပယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗံ၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗံ၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သံဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သံဃရေန္တေန၊ ခေါက်သော ဆရာသည်။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်။ ကဏ္ဏံ၊ အနားကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဘင်္ဂေါ၊ အကျိုးသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ ဩဘောဂေ၊ သင်္ကန်းခွေအတွင်း၌။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ထားသည်ကို ပြုအပ်၏။
ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော စ၊ အတူနေတပည့်သည်လည်း။ ဘုဉ္ဇိတုကာမော၊ စားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ စားပြီးသော တပည့်အား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗော၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗော၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကမှိ၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေးဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုတပည့်နေသော အရပ်သည်။ ဥလ္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ နဟာယိတုကာမော၊ ရေချိုးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နဟာနံ၊ ချိုးရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ သီတေန၊ အေးသော ရေဖြင့်။ အတ္တော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သီတံ၊ အေးသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဥဏှေန၊ ပူသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဏှံ၊ ပူသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ သန္နေတဗ္ဗံ၊ ရေဖြင့် လုံးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ တေမေတဗ္ဗာ၊ ရေဖြင့် ဆွတ်အပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသန္တေန၊ ဝင်သော ဆရာသည်။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ ပုရေတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ တိုးဝှေ့၍။ န စ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န ပဋိဗာဟိတဗ္ဗာ၊ မတားမြစ်အပ်ကုန်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပရိကမ္မံ၊ မီးညှိခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမန္တေန၊ ထွက်သော ဆရာသည်။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခိမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏။
ဥဒကေပိ၊ ရေချိုးရာ၌လည်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ နဟာတေန၊ ချိုးပြီးသော ဆရာသည်။ ပဌမတရံ၊ တပည့်၏ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရိတွာ၊ ရေမှ တက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတ္တံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ဝတ်၍။ သဒ္ဓိဝိကာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ ဂတ္တတော၊ ကိုယ်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုတ်အပ်၏။ နိဝါသနံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းအပ်သော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းထားအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။
ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုတပည့်နေသော ကျောင်းသည်။ ဥက’ပေါ၊ အမှိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ သောဓေတဗ္ဗော၊ သုတ်သင်အပ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ သောဓေန္တေန၊ သုတ်သင်သော ဆရာသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိသိဘိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သန္တာနကံ၊ ပိုးအိမ် ပင့်ကူမျှင်စသည်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥလ္လောကာ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်မှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဩဟာရေတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။ အာလောကသန္ဓိကဏ္ဏဘာဂါ၊ လေသောက်တံခါး တိုက်လေးထောင့်တို့ကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်ကုန်၏။ ဂေရုကပရိကမ္မကတာ၊ ဂွေ့သင်္ဘောစသည်ဖြင့် အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော။ ဘိတ္တိ၊ နံရံသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ကာဠဝဏ္ဏကတာ၊ မည်းသော အဆင်းဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စေဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ အကတာ၊ အပြေအပြစ် မပြုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ “ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ရဇေန၊ မြူဖြင့်။ မာ ဥဟညိ၊ မတက်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖောသိတွာ၊ ဖျန်း၍။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ သင်္ကာရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝိစိနိတွာ၊ စုရုံး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဆဋ္ဋေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။
ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋိပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗော၊ ခင်းအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ ဩကာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။
ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်ခင်း အိပ်ရာခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော နေရာ၌။ ဌပေတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အားအပ်၏။
ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လောသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ ဝါတာပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ သီတကာလော၊ အေးသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥဏှကာလော၊ ပူသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။
ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်သည်။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်သည်။ ဥက’ပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်သည်။ ဥက’ပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီသည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋိကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာသိဉ္စိတဗ္ဗံ၊ သွန်းလောင်းအပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝူပကာသေတဗ္ဗော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်အပ်၏။ ဝူပကာသာပေတဗ္ဗော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတပည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝိနောဒေတဗ္ဗံ၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ ဝိနောဒါပေတဗ္ဗံ၊ ပယ်ဖျောက်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတပည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ဝိဝေစေတဗ္ဗံ၊ မိမိမူလည်း စွန့်အပ်၏။ ဝိဝေစာပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။
သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ နု ခေါ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ မူလာယံ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ နု ခေါ၊ ငင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒယျေ နု ခေါ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ အဗ္ဘေယျ နု ခေါ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုရာအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ ပေါ့သော ကံသို့မူလည်း။ ပရိဏာမေယျ၊ ညွတ်စေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတပည့်အား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုပြီးသည်မူလည်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေယျ နု ခေါ၊ ချရာအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ဒဏ်မှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေယျ နု ခေါ၊ ငြိမ်းစေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓောဝေယျာသိ၊ ဖွပ်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိယေထ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရေယျာသိ၊ ချုပ်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိယေထ နု ခေါ၊ ချုပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစေယျာသိ၊ ကျိုလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိယေထ နု ခေါ၊ ကျိုရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ရဇေယျာသိ၊ ဆိုးလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဿ၊ အတူနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိယေထ နု ခေါ၊ ဆိုးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တေန၊ ဆိုးသော ဆရာသည်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္ပရိဝတ္တကံ သမ္ပရိဝတ္တကံ၊ ပြန်၍ ပြန်၍။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ ထေဝေ၊ ဆိုးရေပေါက်သည်။ အစ္ဆိန္နေ၊ မစဲမီ။ န စ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲမသွားအပ်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတပည့်၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
သဒ္ဓိဝိဟာရိကဝတ္တံ၊ အတူနေတပည့်၌ ပြုရာသော ဝတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၇-ပဏာမိတကထာ
၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ နာမ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိဿန္တိ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိဿန္တိ နာမ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူအပ်သနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ မကျင့်အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ ဧဝ၊ ကျင့်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တေယျ၊ မကျင့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နေ၀ ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသမ္မာဝတ္တန္တံ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ ကိံ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ မောင်းမဲအပ်သနည်း။ “တံ၊ သင့်ကို။ ပဏာမေမိ၊ မောင်းမဲ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ဣဓ၊ ဤငါ့အထံ၌။ မာ ပဋိက္ကမိ၊ မဝင်လင့်။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရ၊ ထုတ်ဆောင်လော့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ န ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးအပ်ပြီ။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ပဏာမိတာ၊ မောင်းမဲအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ န ခမာပေန္တိ၊ မကန်တော့ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမာပေတုံ၊ ကန်တော့စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နေ၀ ခမာပေန္တိ၊ မကန်တော့ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏာမိတေန၊ မောင်းမဲအပ်သော တပည့်သည်။ န ခမာပေတဗ္ဗော၊ မကန်တော့အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ခမာပေတဗ္ဗော ဧဝ၊ ကန်တော့အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ခမာပေယျ၊ မကန်တော့ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ခမာပိယမာနာ၊ ကန်တော့အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ န ခမန္တိ၊ အကန်တော့မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမိတုံ၊ အကန်တော့ခံခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နေ၀ ခမန္တိ၊ အကန်တော့မခံကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ပက္ကမန္တိပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့မူလည်း ဖဲကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူမူလည်း ထွက်ကုန်၏။ တိတ္ထိယေသုပိ၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့မူလည်း။ သင်္ကမန္တိ၊ ပြောင်းရွှေ့ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမာပိယမာနေန၊ ကန်တော့အပ်သော ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ န ခမိတဗ္ဗံ၊ အကန်တော့မခံအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ခမိတဗ္ဗံ ဧဝ၊ အကန်တော့ခံအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ခမေယျ၊ အကန်တော့မခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တန္တံ၊ ကျင့်သော တပည့်ကို။ ပဏာမေန္တိ၊ မောင်းမဲကုန်၏။ အသမ္မာဝတ္တန္တံ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော တပည့်ကို။ န ပဏာမေန္တိ၊ မမောင်းမဲကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တန္တော၊ ကျင့်သော သူကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဏာမေယျ၊ မောင်းမဲငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသမ္မာဝတ္တန္တော၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော တပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ပဏာမေတဗ္ဗော ဧဝ၊ မောင်းမဲအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ပဏာမေယျ၊ မမောင်းမဲငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ အလံ ယုတ္တော၊ သင့်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲခြင်းငှာ။ အလံ ယုတ္တော၊ သင့်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။
သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သာတိသရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဇ္ဈာယမှိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းသော။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေတုံ၊ ရှင်ပြုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုမရှိကုန်။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသော။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ကိံ နု ခေါ ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသနည်း။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသော ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ပဗ္ဗာဇေတုံ၊ ရှင်ပြုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုမရှိကုန်။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ကိသော၊ ကြုံ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါး၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖက်ရွက်လျော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကော၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ အဓိကာရံ၊ ကျေးဇူးကို။ သရသိ၊ အောက်မေ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ အဓိကာရံ၊ ကျေးဇူးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ကိံ ပန အဓိကာရံ၊ အဘယ်သို့သော ကျေးဇူးကို။ သရသိ၊ အောက်မေ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တဿ၊ လှည့်လည်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ကဋစ္ဆုဘိက္ခံ၊ တစ်ဇွန်းမျှသော ဆွမ်းကို။ ဒါပေသိ၊ လှူဖူး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဣမံ အဓိကာရံ၊ ဤကျေးဇူးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ သပ္ပုရိသာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ကတညုနော ဟိ ကတညုနော ဧဝ၊ သူ့ကျေးဇူးကို သိတတ်ကုန်သည်သာတည်း။ ကတဝေဒိနော၊ သူ့ကျေးဇူးတုံ့ဆပ်အပ်သည်ကို သိတတ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ပဗ္ဗာဇေဟိ၊ ရှင်ပြုလော့။ ဥပသမ္ပာဒေဟိ၊ ပဉ္စင်းခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ပဗ္ဗာဇေမိ၊ ရှင်ပြုရအံ့နည်း။ ဥပသမ္ပာဒေမိ၊ ပဉ္စင်းခံရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြု၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုံတို့ဖြင့်။ ယာ သာ ဥပသမ္ပဒါ၊ အကြင်ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိပါမိ၊ ပယ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။
ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပြည့်စုံစွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်စေပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပန္နသမနန္တရာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သည်၏ အခြားမဲ့၌။ အနာစာရံ၊ ပညတ်ကို လွန်ကျူးသော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ‘မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေထ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နေ၀ ယာစိံ၊ မတောင်းပန်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အယာစိတာ၊ မတောင်းပန်ကုန်ဘဲ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒိတ္ထ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယာစိတေန၊ မတောင်းပန်အပ်သော ရဟန်းသည်။
န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာစိတေန၊ တောင်းပန်အပ်သော ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ တေန ဥပသမ္ပဒါပေက္ခေန၊ ထိုပဉ္စင်းအဖြစ် ငဲ့သောသူသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တာရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥလ္လုမ္ပတု၊ ပဉ္စင်းခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဋ္ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပြည့်စုံစွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၇၂။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ သံဃာ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ အမည်ရှိသော ဤပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ပ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်စေပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပဏီတာနံ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနံ၊ ဆွမ်းတို့၏။ ဘတ္တပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်သည်။ အဋ္ဌိတာ၊ အမြဲတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော သဘောရှိကုန်၏။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းသော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ နိဝါတေသု၊ လေတိတ်ကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ရှင်ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတိ့ုသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုပြီးသည်ရှိသော်။ ဘတ္တပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်သည်။ ခီယိတ္ထ၊ ကုန်ခဲ့၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဒါနိ၊ ယခု။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿာမ၊ လှည့်လည်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿာမိ၊ လှည့်လည်အံ့။ ’ ဣတိ ဧတံ ကာရဏာ၊ ဤသို့ ဆွမ်းခံလိုသော အကြောင်းကြောင့်။ န ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်မဟုတ်။ မေ၊ ငါ့အား။ သစေ ဒဿထ၊ အကယ်၍ ပေးကုန်အံ့။
ဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ စားအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ နော စေ ဒဿထ၊ အကယ်၍ မပေးကုန်အံ့။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိံ ပန၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရဟန်းပြုသည် မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသောအလို ရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း၌။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိဿတိ နာမ၊ ရဟန်းပြုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း၌။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိဿသိ နာမ၊ ရဟန်းပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားခြင်းငှာ။ပ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတိ့ု။ ဥပသမ္ပာဒေန္တေန၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းသည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ နိဿယေ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ အာစိက္ခိတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါ့ဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပိဏ္ဍိယာလောပဘောဇနံ၊ သလုံးမြင်းခေါင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ခံ၍ရသော ဆွမ်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင် ပဉ္စင်းသစ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန် လာဘ်ရှိပါမူကား။ သံဃဘတ္တံ၊ သံဃာအား လှူအပ်သော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသဘတ္တံ၊ ညွှန်ချသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ သလာကဘတ္တံ၊ စာရေးတံချ၍ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ပက္ခိကံ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပေါသထိကံ၊ ဥပုသ်နေ့၌ လှူအပ်သော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ပါဋိပဒိကံ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ပံသုကူလစီဝရံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင်ပဉ္စင်းသစ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန်လာဘ်ရှိပါမူကား။ ခေါမံ၊ ခေါမချည်ဖြင့် ရက်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်ဖြင့် ရက်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာသင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ဖြင့် ရက်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ငါးပါးစုံကို ရော၍ရက်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ရုက္ခမူလသေနာသနံ၊ သစ်ပင်ရင်းတည်းဟူသော ကျောင်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင် ပဉ္စင်းသစ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကာလာဘော၊ အလွန်လာဘ်ရှိပါမူကား။ ဝိဟာရော၊ နှစ်ဖက်မိုးသော ကျောင်းသည်လည်းကောင်း။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်မိုးသော ကျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်သည်လည်းကောင်း။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းသည်လည်းကောင်း။ ဂုဟာ၊ ဥမင် လိုဏ်ခေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ပူတိမုတ္တဘေသဇ္ဇံ၊ နွားကျင်ငယ်ရေဖြင့် ပြုအပ်သော ဆေးကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင် ပဉ္စင်းသစ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန်လာဘ်ရှိပါမူကား။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးသည်လည်းကောင်း။ တေလံ၊ ဆီသည်လည်းကောင်း။ မဓု၊ ပျားရည်သည်လည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။
ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဥပဇ္ဈာယဝတ္တဘာဏဝါရော၊ ဥပဇ္ဈာယဝတ္တဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၈-အာစရိယဝတ္တကထာ
၇၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မာဏဝကော၊ လုလင်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ တဿ မာဏဝကဿ၊ ထိုလုလင်အား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရဟန်းမပြုမီ ရှေးမဆွကသာလျှင်။ နိဿယေ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ အာစိက္ခိံသု၊ ကြားကုန်၏။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုပြီးသည်ရှိသော်။ နိဿယေ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ သစေ အာစိက္ခေယျာထ၊ အကယ်၍ ကြားကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဘိရမေယျာမိ၊ အလွန်မွေ့လျော်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းမပြုအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။
နိဿယာ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ ဇေဂုစ္ဆာ၊ စက်ဆုပ်အပ်ကုန်၏။ ပဋိကူလာ၊ ရွံရှာအပ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရဟန်းမပြုမီ ရှေးမဆွကသာလျှင်။ နိဿယာ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ န အာစိက္ခိတဗ္ဗာ၊ မကြားအပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အာစိက္ခေယျ၊ ကြားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နသမနန္တရာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သည်၏ အခြားမဲ့၌။ နိဿယေ၊ မှီရာဖြစ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ အာစိက္ခိတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဝဂ္ဂေန၊ နှစ်ယောက်အစုရှိသော။ ဂဏေနပိ၊ ဂိုဏ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တိဝဂ္ဂေန၊ သုံးယောက်အစုရှိသော။ ဂဏေနပိ၊ ဂိုဏ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနဒသဝဂ္ဂေန၊ တစ်ကျိပ်အောက်ယုတ်သော အစုရှိသော။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဝဂ္ဂေန၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိသော။ ဂဏေန ဝါ၊ ဂိုဏ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသ ဝဂ္ဂေန၊ တစ်ကျိပ်ထက်လွန်သော အစုရှိသော။ ဂဏေန ဝါ၊ ဂိုဏ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဧကဝဿာ၊ တစ်ဝါရကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဝဿာ၊ နှစ်ဝါရကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာပိ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်လည်း။ ဧကဝဿော၊ တစ်ဝါရသည်ဖြစ်၍။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံ၏။ သော၊ ထိုအရှင်ဥပသေနသည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါမှ ထသည်ရှိသော်။ ဒုဝဿော၊ နှစ်ဝါရသည်ဖြစ်၍။ ဧကဝဿံ၊ တစ်ဝါရသော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုနေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောတော်မူခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ ထို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောတော်မူခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကို။ အာဂတာ၊ လာခဲ့ရကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူကုန်၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးနှင့်စပ်သော စကားကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သော စကားကို။ နော ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ အနတ္ထသံဟိတေ၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သော စကား၌။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ သေတုဃာတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုမူလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုမူလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်တော်မူကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတိဝဿော၊ အဘယ်နှစ်ဝါရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဝဿော၊ နှစ်ဝါရှိပါပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အယံ ပန ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်ကား။ ကတိဝဿော၊ အဘယ်နှစ်ဝါရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧကဝဿော၊ တစ်ဝါသာ ရှိပါသေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အယံ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ တော်သနည်း။ “ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်ပါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့သည်။ ဩဝဒိယော၊ ဆုံးမအပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အနုသာသိယော၊ ကံမြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမအံ့သောငှာ။ အနုသာသိတုံ၊ ကံမြစ်အံ့သောငှာ။ မညိဿသိ နာမ၊ အောက်မေ့ဘိသနည်း။ ဂဏဗန္ဓိကံ၊ ဖွဲ့သော ဂိုဏ်းရှိသော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဗာဟုလ္လံ၊ အကြင်သင်္ကန်းစသည်တို့၏ များသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ ဗာဟုလ္လာယ၊ ထိုသင်္ကန်းစသည်တို့၏ များသည်၏ အဖြစ်အကျိုးငှာ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိလဟုံ၊ အလွန်လျင်စွာ။ အာဝတ္တော၊ ကျင့်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။
ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနဒသဝဿေန၊ ဆယ်ဝါမပြည့်သေးသော ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါရသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် အလွန်ရသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ” ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမဲ့ကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိဖြစ်ဖူးသော။ အညတရောပိ၊ တစ်ယောက်သော ပရိဗိုဇ်ရဟန်းသည်လည်း။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဥဒါယီထေရ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ ပါဠိနှင့်တကွ။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေတွာ၊ အပြစ်တင်၍။ တံယေဝ တိတ္ထာယတနံ၊ ထိုတိတ္ထိဘောင်သို့သာလျှင်။ သင်္ကမိ၊ ပြောင်းခဲ့၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ‘ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ’ ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ ဥပသမ္ပာဒေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမဲ့ကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဒသဝဿမှာ ဒသဿဝဿာမှာတိ၊ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ” ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃ ပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ‘ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရှိကုန်ပြီ’ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ ဥပသမ္ပာဒေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်ဘိသနည်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုနဘိသနည်း။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမရှိကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်ဘိသနည်း။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ နာမ၊ ထင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလေန၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိဘဲ။ အဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာဘဲ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပြည့်စုံစွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် အလွန်ရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတို့သည်။ ပက္ကန္တေသုပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ဝိဗ္ဘန္တေသုပိ၊ လူထွက်ခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ကာလင်္ကတေသုပိ၊ သေခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ပက္ခသင်္ကန္တေသုပိ၊ တိတ္ထိတို့၏ အပင်းအသင်းသို့ ဝင်ခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ အနာစရိယကာ၊ ဆရာမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနောဝဒိယမာနာ၊ ဆုံးမအပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုသာသိယမာနာ၊ ကံမြစ်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏ အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏ အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေန္တိ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိမာရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပါရုတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာကပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာနှင့် မပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ ထမင်းစားကုန်စဉ်။ ဥပရိဘောဇနေပိ၊ ထမင်း၏ အထက်၌လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥပရိခါဒနီယေပိ၊ ခဲဖွယ်၏ အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥပရိသာယနီယေပိ၊ လျက်ဖွယ်၏ အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥပရိပါနီယေပိ၊ သောက်ရေ၏ အထက်၌လည်းကောင်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပတ္တံ၊ ဆွမ်းခံသော သပိတ်ကို။ ဥပနာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သူပမ္ပိ၊ ဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဒနမ္ပိ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဘတ္တဂ္ဂေပိ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်း။ ဗြာဟ္မဏဘောဇနေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို ကျွေးရာအရပ်၌။ ဗြာဟ္မဏာ သေယျထာပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကဲ့သို့။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ နာမ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ပ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အန္တေဝါသိကမှိ၊ အနီးနေတပည့်၌။ ပုတ္တစိတ္တံ၊ သားဟူသော စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌာပေဿတိ၊ တည်စေလတ္တံ၊ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ ပိတုစိတ္တံ၊ အဖဟူသော စိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌာပေဿတိ၊ တည်စေလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ တည်စေသည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုဆရာတပည့်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဘာဂဝုတ္တိနော၊ တူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တာ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤဓမ္မဝိနည်း၌။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ပွားခြင်းသို့။ ဝိရုဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဝဿံ၊ ဆယ်ဝါရှိသော ရဟန်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝတ္ထုံ၊ နေစိမ့်သောငှာ။ ဒသဝဿေန၊ ဆယ်ဝါရသော ရဟန်းသည်။ နိဿယံ၊ နိဿယည်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ အာစရိယော၊ ဆရာကို။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ယူအပ်၏။ ကိံ ဂဟေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ယူအပ်သနည်း။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂထံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။ အာယသ္မတော အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝစ္ဆာမိ၊ နေပါအံ့လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။ အာယသ္မတော အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝစ္ဆာမိ၊ နေပါအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော့။ အာယသ္မတော အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝစ္ဆာမိ၊ နေပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ယူအပ်၏။ “သာဟူတိ ဝါ၊ ကောင်းပြီ” ဟူ၍လည်းကောင်း။ “လဟူတိ ဝါ၊ ငါ ဝန်မလေး” ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ဩပါယိကန္တိ ဝါ၊ လျောက်ပတ်၏” ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ပတိရူပန္တိ ဝါ၊ သင့်တင့်၏” ဟူ၍လည်းကောင်း။ “ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်တတ်သော ကာယကံ ဝစီကံနှင့်။ သမ္ပာဒေဟိ၊ ပြည့်စုံစေလော့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အာစရိယော၊ ဆရာကို။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ အာစရိယော၊ ဆရာကို။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
၇၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ တတြ တသ္မိံ ဝစနေ၊ ထိုသမ္မာ ဝတ္တတဗ္ဗံ ဟူသော စကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဥပါဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပုခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မုခေါဒကံ၊ မျက်နှာသစ်ရေကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ယာဂု၊ ယာဂုကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပီတဿ၊ သောက်ပြီးသော ဆရာအား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာသည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုဆရာနေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်ပိုင်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ သဂုဏံ ကတွာ၊ ထပ်၍။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ သောဒကော၊ ရေနှင့်တကွသော။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ သစေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းသုံးပါးကို။ ပဋိစ္ဆာဒေန္တေန၊ ဖုံးလွှမ်းသဖြင့်။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ အဝန်းညီစွာ။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်တို့ကို။ သဂုဏံ ကတွာ၊ ထပ်သည်ကို ပြု၍။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ဂဏ္ဌိကံ၊ ကမ္ပသီးကို။ ပဋိမုဉ္စိတွာ၊ တပ်၍။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ ဟောတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အတိဒူရေ၊ အလွန်ဝေးလွန်းသော အရပ်၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ အစ္စာသန္နေ၊ အလွန်းနီးသော အရပ်၌။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ပတ္တပရိယာပန္နံ၊ သပိတ်လဲခြင်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာသည်။ ဘဏမာနဿ၊ စကားဆိုစဉ်။ အန္တရန္တရာ၊ အကြားအကြား၌။ ကထာ၊ စကားကို။ န ဩပါတေတဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အာပတ္တိသာမန္တာ၊ အာပတ်၏ အနီးဖြစ်သော စကားကို။ ဘဏမာနော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ နိဝါရေတဗ္ဗော၊ မြစ်အပ်၏။ နိဝတ္တန္တေန၊ ပြန်လာသဖြင့်။ ပဌမတရံ၊ ဆရာ၏ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာခဲ့၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းထားအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ချထားအပ်၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သိန္နံ၊ ချွေးစွတ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗံ၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗံ၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရန္တေန၊ ခေါက်သော တပည့်သည်။ ဘင်္ဂေါ၊ အကျိုးသည်။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ မနသိကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်ရှိသော။ ကဏ္ဏံ၊ အနားကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ ဩဘောဂေ၊ သင်္ကန်းခေါက်အတွင်း၌။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ထားသည်ကို ပြုအပ်၏။
ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစရိယော စ၊ ဆရာသည်လည်း။ ဘုဉ္ဇိတုကာမော၊ သုံးဆောင်လိုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော ဆရာအား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗော၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗော၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။
ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရသံဝံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာသည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုဆရာနေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ နဟာယိတုကာမော၊ ရေချိုးလိုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နဟာနံ၊ ချိုးရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ သီတေန၊ ရေအေးဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သီတံ၊ အေးသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဥဏှေန၊ ပူသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဏှံ၊ ပူသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။
အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စုဏ္ဏံ၊ ရေချိုးကသယ်မှုန့်ကို။ သန္နေတဗ္ဗံ၊ ရေဖြင့် လုံးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ တေမေတဗ္ဗာ၊ ရေဖြင့် ဆွတ်အပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းစရာ အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းစရာအင်းပျဉ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ စုဏ္ဏံ၊ ရေချိုးကသယ်မှုန့်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသန္တေန၊ ဝင်သော တပည့်သည်။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ တိုးဝှေ့၍။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န ပဋိဗာဟိတဗ္ဗာ၊ မတားမြစ်အပ်ကုန်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ပရိကမ္မံ၊ မီးညှိခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမန္တေန၊ ထွက်သော တပည့်သည်။ ဇန္တာဃရံပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏။
ဥဒကေပိ၊ ရေချိုးရာ၌လည်း။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ နဟာတေန၊ ရေချိုးပြီးသဖြင့်။ ပဌမတရံ၊ ဆရာ၏ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရိတွာ၊ ရေမှ တက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတ္တံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ဂတ္တတော၊ ကိုယ်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ နိဝါသနံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အခင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဥဒ္ဒိသာပေတုကာမော၊ ပါဠိသင်ခြင်းကို အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒ္ဒိသာပေတဗ္ဗော၊ ပါဠိသင်အပ်၏။ ပရိပုစ္ဆိတုကာမော၊ အဋ္ဌကထာ သင်လိုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ အဋ္ဌကထာသင်အပ်၏။
ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုဆရာနေသော ကျောင်းသည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ သောဓေတဗ္ဗော၊ သုတ်သင်အပ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ သောဓေန္တေန၊ သုတ်သင်လိုသော တပည့်သည့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။
အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သန္တာနကံ၊ ပင့်ကူချည်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥလ္လောကာပဌမံ၊ ဗိတာန်မှ အစပြု၍။ ဩဟာရေတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။ အာလောကသန္ဓိကဏ္ဏဘာဂါ၊ လေသောက်တံခါးတိုက် လေးထောင့်ကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ဂေရုကပရိကမ္မကတာ၊ ဂွေ့သဘောၤစသည်ဖြင့် အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော။ ဘိတ္တိ၊ နံရံသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ကာဠဝဏ္ဏကတာ၊ မည်းသော အဆင်းဖြင့် အပြေအပြစ် ပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ အကတာ၊ အပြေအပြစ် မပြုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖေါသိတွာ၊ ဖျန်း၍။ “ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ရဇေန၊ မြူဖြင့်။ မာ ဥဟညီတိ၊ မတက်စေလင့်ဟု။” သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ သင်္ကာရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝိစိနိတွာ၊ စု၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဆဋ္ဋေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။
ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်း။ ဌပေတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကပါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ နီသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပတေဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟန္တေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော တပည့်သည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။
ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ သီတကာလော၊ ချမ်းသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥဏှကာလော၊ ပူသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပါစာပါနာ၊ သေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။
ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်သည်။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လည်းအပ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီသည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋိကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ အာစမနကုမ္ဘိယံ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာသိဉ္စိတဗ္ဗံ၊ သွန်းလောင်းအပ်၏။
အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝူပကာသေတဗ္ဗော၊ ငြိမ်းစေအပ်၏။ ဝူပကာသာပေတဗ္ဗော၊ သူတပါးကိုမူလည်း ငြိမ်းစေအပ်၏။ အဿ အာစရိယဿ၊ ထိုဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောခြင်းကို ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝိနောဒေတဗ္ဗံ၊ ဖျောက်အပ်၏။ ဝိနောဒါပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဖျောက်စေအပ်၏။ အဿ အာစရိယဿ၊ ထိုဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောခြင်းကို ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝိဝေစေတဗ္ဗံ၊ မိမိလည်း ဖြေအပ်၏။ ဝိဝေစာပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဖြေစေအပ်၏။ အဿ အာစရိယဿ၊ ထိုဆရာအား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားစကားကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြောဟောခြင်းကို ပြုအပ်၏။ သော အာစရိယော၊ ထိုဆရာသည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ကျင့်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်သွင်းခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ “ကိန္တိ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့ မူ၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုရာအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ ပေါ့သော ကံသို့မူလည်း။ ပရိဏာမေယျ နု ခေါ၊ ညွတ်စေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အဿ အာစရိယဿ၊ ထိုဆရာအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။
ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုအပ်ပြီးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေယျ၊ ချရာအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ဒဏ်မှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပဿမ္ဘေယျ၊ ငြိမ်းရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်အပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိယျေထ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိယေထ နု ခေါ၊ ချုပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပစိယေထ နု ခေါ၊ ကျိုရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိယေထ နု ခေါ၊ ဆိုးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တေန၊ ဆိုးသော တပည့်သည်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္ပရိဝတ္တကံ သမ္ပရိဝတ္တကံ၊ ပြန်၍ပြန်၍။ ရဇေတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ ထေဝေ၊ ဆိုးရေပေါက်သည်။ အစ္ဆိန္နေ၊ မစဲမီ။ န စ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ မဖဲသွားအပ်။
အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားဘဲ။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ကေသာ၊ ဆံတို့ကို။ န ဆေဒေတဗ္ဗာ၊ မရိတ်အပ်ကုန်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ကေသာ၊ မိမိဆံတိ့ုကို။ န ဆေဒါပေတဗ္ဗာ၊ မရိတ်စေအပ်ကုန်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်းအား။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းစသော အမှုကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းစသော အမှုကို။ န ကာရာပေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ဝေယျာဝစ္စော၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ဝေယျဝစ္စော၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကာရာပေတဗ္ဗော၊ မပြုစေအပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ န ဟောတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်ရာ။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပစ္ဆာသမဏော၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ န အာဒါတဗ္ဗော၊ မခေါ်အပ်။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော ရဟန်း၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ န နီဟရိတဗ္ဗော၊ မဆောင်အပ်။ ဧကစ္စေန၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပိဏ္ဍပါတော၊ မိမိဆွမ်းကို။ န နီဟရာပေတဗ္ဗော၊ မဆောင်စေအပ်။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားဘဲ။ ဂါမော၊ ရွာသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ဒိသာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ န ပက္ကမိတဗ္ဗာ၊ မဖဲသွားအပ်။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှိသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ အာစရိယဿ၊ ထိုဆရာ၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
အာစရိယဝတ္တံ၊ ဆရာ၌ ပြုရာသော ဝတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အန္တေဝါသိကဝတ္တကထာ
၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ အန္တေဝါသိကမှိ၊ အနီးနေတပည့်၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ တတြ တသ္မိံ ဝစနေ၊ ထိုသမ္မာ ဝတ္တတဗ္ဗံဟူသော စကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ဥဒ္ဒေသေန၊ ပါဠိသင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩဝါဒေန၊ ဆုံးမသဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုသာသနိယာ၊ ကံမြစ်သဖြင့်လည်ကောင်း။ သင်္ဂဟေတဗ္ဗော၊ သင်္ဂြိုဟ်အပ်၏။ အနုဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ချီးမြှောက်အပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ပိုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အတူနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အာစရိယဿ၊ ဆရာအား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပရိက္ခာရော၊ ပရိက္ခရာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိယေထ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဒန္တကဋ္ဌံ၊ ဒန်ပူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မုခေါဒကံ၊ မျက်နှာသစ်ရေကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ယာဂု၊ ယာဂုကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပီတဿ၊ သောက်ပြီးသော တပည့်အား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ အန္တေဝါသိကမှိ၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုတပည့်နေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သဂုဏံ၊ ထပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သံဃာဋိယော၊ ဒုကုဋ်သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ သောဒကော၊ ရေနှင့်တကွ။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
“ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ နိဝတ္တိဿတိ၊ ပြန်လာလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ပဋိနိဝါသနံ၊ ကျောင်းဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ နိဝါသနံ၊ ရွာဝတ်သင်းပိုင်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ သိန္နံ၊ ချွေးစွတ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗံ၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ န စ နိဒိဟိတဗ္ဗံ၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရန္တေန၊ ခေါက်သော ဆရာသည်။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်။ ကဏ္ဏံ၊ အနားကို။ ဥဿာရေတွာ၊ ရှား၍။ “မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဘင်္ဂေါ၊ အကျိုးသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သင်္ဃရိတဗ္ဗံ၊ ခေါက်အပ်၏။ ဩဘောဂေ၊ သင်္ကန်းခွေအတွင်း၌။ ကာယဗန္ဓနံ၊ ခါးပန်းကြိုးကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ထားသည်ကို ပြုအပ်၏။
ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကော စ၊ အနီးနေတပည့်သည်လည်း။ ဘုဉ္ဇိတုကာမော၊ စားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ဥပနာမေတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဘုတ္တာဝိဿ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော တပည့်အား။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။
ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ဩတာပေတဗ္ဗော၊ လှန်းအပ်၏။ ဥဏှေ၊ နေပူ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိဒဟိတဗ္ဗော၊ ကြာမြင့်စွာ မထားအပ်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စိ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ အန္တေဝါသိကမှိ၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝုဋ္ဌိတေ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗံ၊ ရုပ်သိမ်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတဗ္ဗံ၊ သိုမှီးအပ်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုတပည့်နေသော အရပ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော ဒေသော၊ ထိုတပည့်နေသော အရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။
အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ နဟာယိတုကောမော၊ ရေချိုးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ နဟာနံ၊ ချိုးရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ သီတေန၊ အေးသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သီတံ၊ အေးသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဥဏှေန၊ ပူသော ရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဏှံ၊ ပူသော ရေကို။ ပဋိယာဒေတဗ္ဗံ၊ စီရင်အပ်၏။
အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတုကာမော၊ ဝင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ သန္နေတဗ္ဗံ၊ ရေဖြင့် လုံးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ တေမေတဗ္ဗာ၊ ရေဖြင့် ဆွတ်အပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဃဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ လှမ်းယူ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ စုဏ္ဏံ၊ ကသယ်မှုန့်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဇန္တဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဇန္တဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသန္တေန၊ ဝင်သော ဆရာသည်။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကျံ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်သို့။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုပခဇ္ဇ၊ တိုးဝှေ့၍။ န စ နိသိဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န ပဋိဗာဟိတဗ္ဗာ၊ မတားမြစ်အပ်ကုန်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပရိကမ္မံ၊ မီးညှိခြင်းစသော အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခမန္တေန၊ ထွက်သော ဆရာသည်။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ခင်းသော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုရတော စ၊ ရှေ့မှလည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော စ၊ နောက်မှလည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ဇန္တာဃရာ၊ ဇရုံးအိမ်မှ။ နိက္ခိမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏။
ဥဒကေပိ၊ ရေချိုးရာ၌လည်း။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပရိကမ္မံ၊ ကြေးတွန်းခြင်းအမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ နဟာတေန၊ ရေချိုးပြီးသော ဆရာသည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥတ္တရိတွာ၊ ရေမှ တက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂတ္တံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝေါဒကံ၊ ရေမရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ဝတ်၍။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ ဂတ္တတော၊ ကိုယ်မှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုတ်အပ်၏။ နိဝါသနံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဇန္တာဃရပီဌံ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ခင်းအပ်သော အင်းပျဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။
ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုတပည့်နေသော ကျောင်းသည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ သောဓေတဗ္ဗော၊ သုတ်သင်အပ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ သောဓေန္တေန၊ သုတ်သင်သော ဆရာသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိူအုံးကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။
နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ တားအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်ကုန်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ သန္တာနကံ၊ ပိုးအိမ်ပင့်ကူမျှင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဥလ္လောကာ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကြက်မှ။ ပဌမံ၊ ရှေဦးစွာ။ ဩဟာရေတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပ်၏။ အာလောကသန္ဓိကဏ္ဏဘာဂါ၊ လေသောက်တံခါး တိုက်လေးထောင့်တို့ကို။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်ကုန်၏။ ဂေရုကပရိကမ္မကတာ၊ ဂွေ့သင်္ဘောစသည်ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ဘိတ္တိ၊ နံရံသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။
အာဠဝဏ္ဏကတာ၊ မည်းသော အဆင်းဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ကဏ္ဏကိတာ၊ မှိုတက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ စောဠကံ၊ ပုဆိုးကြမ်းကို။ တေမေတွာ၊ ရေဆွတ်၍။ ပီဠေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပမဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ပွတ်တိုက်အပ်၏။ အကတာ၊ အပြေအပြစ် မပြုအပ်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖေါသိတွာ၊ ဖျန်း၍။ “ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ရဇေန၊ မြူဖြင့်။ မာ ဥဟညိ၊ မတင်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖေါသိတွာ၊ ဖျန်း၍။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ သင်္ကာရံ၊ အမှိုက်ကို။ ဝိစိနိတွာ၊ စုရုံး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဆဋ္ဋေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။
ဘူမတ္ထရဏံ၊ မြေအခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ မဉ္စပဋိပါဒကာ၊ ညောင်စောင်းခြေကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆေင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်၏။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖောဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္ထံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗော၊ ခင်းအပ်၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ နီစံ၊ နိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ အပ္ပဋိဃံသန္တေန၊ မြေ၌ မခြစ်မိစေသဖြင့်။ ကဝါဋပိဋ္ဌံ၊ တံခါးရွက် တံခါးပေါင်ကို။ အသံဃဋ္ဋေန္တေန၊ မထိခိုက်စေသဖြင့်။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ၊ နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ ဩတာပေတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာပညတ္တံ၊ ခင်းမြဲတိုင်း။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ခေဠမလ္လကော၊ ပြတို့ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ နေလှန်း၍။ သော ဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ခါ၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အပဿေနဖလကံ၊ တံကဲပျဉ်ကို။ ဩတာပေတွာ၊ နေလှန်း၍။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ အတိဟရိတွာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်၍။ ယထာဌာနေ၊ ထားမြဲတိုင်းသော အရပ်၌။ ဌပေတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟောဋ္ဌာမဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းအောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌာပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်အောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ ထားအပ်၏။ အနန္တရဟိတယာ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န စ နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပန္တေန၊ ထားသော ဆရာသည်။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ စီဝရဝံသံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ ပွတ်တိုက်၍။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်မှ။ အန္တံ၊ အစွန်းကို။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်မှ။ ဘောဂံ၊ အခွေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
ပုရတ္တိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပုရတ္ထိမာ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ပစ္ဆိမာ၊ အနောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဥတ္တရာ၊ မြောက်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ သရဇာ၊ မြူနှင့်တကွကုန်သော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သစေ ဝါယန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်အရပ်မှ။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ သီတကာလော၊ အေးသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ဥဏှကာလေ၊ ပူသောအခါသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝါတပါနာ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေတဗ္ဗာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ်အခါ၌။ ဝိဝရိတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။
ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်သည်။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်သည်။ ဥက္လာပေါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ ညီမူရာဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်သည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီသည်။ ဥက္လာပါ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ တည်ထားအပ်၏။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည် ဖြစ်အံ့။ အာစမနကုမ္ဘိယာ၊ သန့်သက်ရေအိုး၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာသိဉ္စိတဗ္ဗံ၊ သွန်းလောင်းအပ်၏။
အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ ဝူပကာသေတဗ္ဗော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်အပ်၏။ ဝူပကာသာပေတဗ္ဗော၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဆောင်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေ တပည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေ တပည့်အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ ဝိနောဒေတဗ္ဗံ၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ ဝိနောဒါပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပယ်ဖျောက်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေတပည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ ဝိဝေစေတဗ္ဗံ၊ မိမိမူလည်း စွန့်စေအပ်၏။ ဝိဝေစာပေတဗ္ဗံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စွန့်စေအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေတပည့်အား။ ဓမ္မကထာ ဝါ၊ တရားဟောခြင်းကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ နု ခေါ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ နု ခေါ၊ ငင်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ နု ခေါ၊ ပေးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ အဗ္ဘေယျ နု ခေါ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။
ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုရာအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ ပေါ့သော ကံသို့မူလည်း။ ပရိဏာမေယျ၊ ညွတ်စေရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေတပည့်အား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုပြီးသည်မူလည်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေယျ နု ခေါ၊ ချရာအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ဒဏ်မှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပဿမ္ဘေယျ နု ခေါ၊ ငြိမ်းစေရာအံနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိတဗ္ဗံ၊ ဖွပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓောဝေယျာသိ၊ ဖွပ်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓောဝိယေထ နု ခေါ၊ ဖွပ်ရာအံ့နည်း။”
ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ချုပ်အပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရေယျာသိ၊ ချုပ်လေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိယေထ နု ခေါ၊ ချုပ်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ကျိုအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပစေယျာသိ၊ ကျိုလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရေကို။ ပစိယေထ နု ခေါ၊ ကျိုရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ရဇေယျာသိ၊ ဆိုးလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အန္တေဝါသိကဿ၊ အနီးနေတပည့်၏။ စိဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇိယေထ နု ခေါ၊ ဆိုးရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကိုမူလည်း။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တေန၊ ဆိုးသော ဆရာသည်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သမ္ပရိဝတ္တကံ သမ္ပရိဝတ္တကံ၊ ပြန်၍ ပြန်၍။ ရဇိတဗ္ဗံ၊ ဆိုးအပ်၏။ ထေဝေ၊ ဆိုးရေပေါက်သည်။ အစ္ဆိန္နေ၊ မစဲမီ။ န စ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ မဖဲသွားအပ်။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ရှိသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗာ၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေတပည့်၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်ခြင်းတည်း။
အန္တေဝါသိကဝတ္တံ၊ အနီးနေတပည့်၌ ပြုရာသော ဝတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသ့ို ရောက်ပြီ။
ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဘာဏဝါရော၊ ဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၀-ပဏာမနာ ခမာပနာ
၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေတပည့်တို့သည်။ အာစရိယေသု၊ ဆရာတို့၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ မကျင့်အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ ဧဝ၊ ကျင့်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တေယျ၊ မကျင့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ နေ၀ ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသမ္မာဝတ္တန္တံ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော အနီးနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဏာမေတဗ္ဗာ၊ မောင်းမဲအပ်၏။ ကိံ ပဏာမေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ မောင်းမဲအပ်သနည်း။ “တံ၊ သင့်ကို။ ပဏာမေမိ၊ မောင်းမဲ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤငါ့အထံ၌။
မာ ပဋိက္ကမိ၊ မဝင်လင့်။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ နီဟရ၊ ထုတ်လော့။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ န ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးအပ်ပြီ။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပဏာမိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပဏာမိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုခါ၌။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ပဏာမိတာ၊ မောင်းမဲအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ န ခမာပေန္တိ၊ မကန်တော့ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမာပေတုံ၊ ကန်တော့စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နေ၀ ခမာပေန္တိ၊ မကန်တော့ကုန်သည် သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏာမိတေန၊ မောင်းမဲအပ်သော တပည့်သည်။ န ခမာပေတဗ္ဗာ၊ မကန်တော့အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ခမာပေတဗ္ဗာ ဧဝ၊ ကန်တော့အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ခမာပေယျ၊ မကန်တော့ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ခမာပိယမာနာ၊ ကန်တော့အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ န ခမန္တိ၊ အကန်တော့ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမိတုံ၊ အကန်တော့ ခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နေ၀ ခမန္တိ၊ အကန်တော့မခံကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ပက္ကမန္တိပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့မူလည်း ဖဲကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူမူလည်း ထွက်ကုန်၏။ တိတ္ထိယေသုပိ၊ တိတ္ထိတို့ အသင်းအပင်းသို့မူလည်း။ သင်္ကမန္တိ၊ ပြောင်းရွှေ့ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခမာပိယမာနေန၊ ကန်တော့အပ်သော ဆရာသည်။ န ခမိတဗ္ဗံ၊ အကန်တော့ မခံအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ခမိတဗ္ဗံ ဧဝ၊ အကန်တော့ ခံအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ခမေယျ၊ အကန်တော့ မခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တန္တံ၊ ကျင့်သော တပည့်ကို။ ပဏာမေန္တိ၊ မောင်းမဲကုန်၏။ အသမ္မာဝတ္တန္တံ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော တပည့်ကို။ န ပဏာမေန္တိ၊ မမောင်းမဲကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တန္တော၊ ကျင့်သော တပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဏာမေယျ၊ မောင်းမဲငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသမ္မာဝတ္တန္တော၊ ကောင်းစွာ မကျင့်သော တပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ပဏာမေတဗ္ဗော ဧဝ၊ မောင်းမဲအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ပဏာမေယျ၊ မမောင်းမဲငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မောင်းမဲအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗာ၊ မမောင်းမဲအပ်။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ န ပဏာမေတဗ္ဗော၊ မမောင်းမဲအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည်စုံသော။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲအံ့သောငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာစရိယမှိ၊ ဆရာ၌။ အဓိမတ္တံ၊ လွန်သော အတိုင်း အရှည်ရှိသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်း အရှည်ရှိသော။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဟိရီ၊ ရှက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တော၊ လွန်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်သော အတိုင်း အရှည်ရှိသော။ ဘာဝနာ၊ မေတ္တာပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေ တပည့်ကို။ ပဏာမေန္တော၊ မောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏာမေန္တော၊ မမောင်းမဲသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁-ဗာလအဗျတ္တဝတ္ထု
၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါ ရကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရ ကုန်ပြီဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
ပဏ္ဍိတာ၊ လိမ္မာကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုပ္ပညာ၊ ပညာမဲ့ကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါ ရကုန်ပြီ ဆယ်ဝါ ရကုန်ပြီ ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒဿန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်ဘိသနည်း။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတာ၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင် ရှိကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေ တပည့်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဒသဝဿမှာ ဒသဝဿမှာတိ၊ ဆယ်ဝါ ရကုန်ပြီ ဆယ်ဝါရကုန်ပြီ” ဟူ၍။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိကုန်ဘဲလျက်။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာကုန်ဘဲလျက်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဗာလေန၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိဘဲလျက်။ အဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာဘဲလျက်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဋ္ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပြီပြင်စွာရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ရသဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿေန ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ထက်အလွန် ရသဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂-နိဿယပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာစရိယုပဇ္ဈာယေသု၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ ပက္ကန္တေသုပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ဝိဗ္ဘန္တေသုပိ၊ လူထွက်ခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ကာလင်္ကတေသုပိ၊ သေခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ ပက္ခသင်္ကန္တေသုပိ၊ တိတ္ထိတို့၏ အပင်းအသင်းသို့ ဝင်ခဲ့ကုန်သော်လည်းကောင်း။ နိဿယပဋိပ္ပဿဒ္ဓိယော၊ နိဿရည်း ငြိမ်းခြင်းတို့ကို။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယမှာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမှ။ နိဿယပဋိပ္ပဒ္ဓိယော၊ နိဿရည်း ငြိမ်းခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ပက္ကန္တော ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝိဗ္ဘန္တော ဝါ၊ လူထွက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကာလင်္ကတော ဝါ၊ သေသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပက္ခသင်္ကန္တော ဝါ၊ တိတ္ထိတို့၏ အပင်းအသင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဏတ္တိယေဝ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ပဉ္စမီ၊ ငါးခုမြောက်သော အင်္ဂါတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမာ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့သည်လျှင်။ ဥပဇ္ဈာယမှာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမှ။ နိဿယပဋိပ္ပဿဒ္ဓိယော၊ နိဿရည်း ငြိမ်းခြင်းတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယမှာ၊ ဆရာမှ။ နိဿယပဋိပ္ပဿဒ္ဓိယော၊ နိဿရည်း ငြိမ်းခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ဆ၊ ဤခြောက်ပါးတို့တည်း။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ပက္ကန္တော ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဖဲသွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝိဗ္ဘန္တော ဝါ၊ လူထွက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကာလင်္ကတော ဝါ၊ သေသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဏတ္တိယေဝ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ပဉ္စမီ၊ ငါးခုမြောက်သော အင်္ဂါတည်း။ ဥပဇ္ဈာယေန ဝါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာနှင့်မူလည်း။ သမောဓာနဂတော၊ ပေါင်းခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမာ ခေါ ဆ၊ ဤခြောက်ပါးတို့သည်လျှင်။ အာစရိယမှာ၊ ဆရာမှ။ နိဿယပဋိပ္ပဿဒ္ဓိယော၊ နိဿရည်း ငြိမ်းခြင်းတို့တည်း။
၂၃-ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗပဉ္စက
၈၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အသေက္ခန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ် အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဿမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေ၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေ၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ် အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ် အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒေပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေ၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေ၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေ၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အသဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော၊ အရှက်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ အရှက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္ထပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌိတဿတိ၊ ထင်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမ္ပန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အဓိသီလေ၊ လွန်သောသီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သောအကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သောအယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်သောသီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သောအကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သောအယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ ဝါ၊ မိမိ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးကို ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သိဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိသမာစာရိကာယ၊ အာဘိသမာစာရိကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ သိက္ခာပေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဒိဗြဟ္မစရိယကာယ၊ အာဒိဗြဟ္မစရိယကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်နိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဘိဝိနယေ၊ အလုံးစုံသော ဝိနည်းပိဋက၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသောအယူကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိဝေစေတုံ၊ စွန့်လွှတ်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိသမာစာရိကာယ၊ အာဘိသမာစာရိကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ သိက္ခာပေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒိဗြဟ္မစရိယကာယ၊ အာဒိဗြဟ္မစရိယကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဝိနယေ၊ အလုံးစုံသော ဝိနည်းပိဋက၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိဝေစေတုံ၊ စွန့်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္ထိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၁၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿယည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတိုနှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္ဇင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။
အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗပဉ္စကသောဠသဝါရော၊ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗပဉ္စက သောဠသဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၄-ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗဆက္က
၈၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခေန္ဓေ၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခ ဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေ၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေ၊ မဂ်ဖိုလ်တည်း ဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေ၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေ၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေ၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ အသေက္ခေ၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူး၌။ သမာဒပေတာ၊ ဆောက်တည်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမာဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အသဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော၊ အရှက် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ ကြောက်လန့်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်ခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ အရှက် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌိတဿတိ၊ ထင်သော သတိ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အဓိသီလေ၊ လွန်သောသီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သောအကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိဒိဋ္ဌိယော၊ လွန်သောအယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်သောသီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သောအကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သောအယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (ဂ)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ မိမိ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ မိမိ ငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ငြိမ်းစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ ဝါ၊ ပယ်ဖျောက်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ဂိလာနံ၊ နာသော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတုံ ဝါ၊ မိမိ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ ဝူပကာသေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝူပကာသာပေတုံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနောဒေတုံ၊ ပယ်ဖျောက်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ ထခြင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။
ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၁၀)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိသမာစာရိကာယ၊ အာဘိသမာစာရိကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ သိက္ခာပေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဒိဗြဟ္မစရိယကာယ၊ အာဒိဗြဟ္မစရိယကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ ဆွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဝိနယေ၊ အလုံးစုံသော ဝိနည်းပိဋက၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူကို။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိဝေစေတုံ၊ စွန့်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အန္တေဝါသိံ ဝါ၊ အနီးနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိံ ဝါ၊ အတူနေ တပည့်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိသမာစာရိကာယ၊ အာဘိသမာစာရိကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ သိက္ခာပေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒိဗြဟ္မစရိယကာယ၊ အာဒိဗြဟ္မစရိယကဖြစ်သော။ သိက္ခာယ၊ သိက္ခာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဓမ္မေ၊ အဘိဓမ္မာ၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိဝိနယေ၊ အလုံးစုံသော ဝိနည်းပိဋက၌။ ဝိနေတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူကို။ ဝိဝေစေတုံ၊ စွန့်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အ နာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက် ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဦနဒသဝဿော၊ ဆယ်ဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါအတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ န ဥပဋ္ဌပေတဗ္ဗော၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်ုသော။ အင်္ဂဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။
ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကဒသဝဿော ဝါ၊ ဆယ်ဝါထက် လွန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗဆက္ကစုဒ္ဒသဝါရော၊ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗဆက္ကစုဒ္ဒသဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၅-အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗကထာ
၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ယော သော ပသုရပရိဗ္ဗာဇကော၊ အကြင်ပသုရ အမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်သည်။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော ဥဒါယီထေရ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ အကြောင်းနှင့်တကွ။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေတွာ၊ အပြစ်တင်၍။ တံယေဝ တိတ္ထာယတနံ၊ ထိုတိတ္ထိတို့ ဘောင်သို့သာလျှင်။ သင်္ကမိ၊ ပြောင်းရွှေ့လေ၏။ သော ပသုရော၊ ထိုပသုရ ပရိဗိုဇ်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာလတ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ယော သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ အကြင်ပရိဗိုဇ်သည်။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော ဥဒါယီထေရ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ အကြောင်းနှင့်တကွ။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈယ်ဆရာ၏။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေတွာ၊ အပြစ်တင်၍။ တံယေဝ တိတ္ထာယတနံ၊ ထိုတိတ္ထိတို့ ဘောင်သို့သာလျင်။ သင်္ကန္တော၊ ပြောင်းရွှေ့လေ၏။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ အာဂတော၊ လာလတ်သော်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ယော သော ပရိဗ္ဗဇကော၊ အကြင်ပရိဗိုဇ်သည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိအံ့။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိအံ့။ တဿ၊ ထိုတစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော ပရိဗိုဇ်အား။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသော၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရာပေတွာ၊ ပယ်ချစေ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆောဒါပေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်းစေ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒာပေတွာ၊ ရှိခိုးစေ၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှာပေတွာ၊ ချီစေ၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္ထဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗေန၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ တေန၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အညတိတ္တိယ ပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိဖြစ်ဖူးသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။
ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အာကင်္ခါမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကို။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာတော်တို့။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပြီပြင်စွာရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပရိဗိုဇ်သည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သောအခါရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည် ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်အား။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပရိဗိုဇ်သည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်အား။ စတ္တရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်အား။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရိဝါသဿ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်အား။ စတ္တာရော မာသေ၊ လေးလတို့ပတ်သုံး။ ပရိဝါသော၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၈၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ အတိကာလေန၊ အလွန်စောလွန်းစွာ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ အတိဒိဝါ၊ အလွန်နေမြင့်မှ။ ပဋိက္ကမတိ၊ ကျောင်းသို့ ပြန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝံ ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဝေသိယာဂေါစရော ဝါ၊ ပြည့်တန်ဆာမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဓဝါဂေါစရော ဝါ၊ မုဆိုးမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လကုမာရိကာဂေါစရော ဝါ၊ အပျိုဟိုင်းလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကဂေါစရော ဝါ၊ ပဏ္ဍုက်လျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိဂေါစရော ဝါ၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသောအယူရှိသော တိတ္ထိဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ တေသု ကရဏီယေသု၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စတို့၌။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနလသော၊ မပျင်းရိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တတြုပါယာယ၊ ထိုအမှု၌ ပြီးကြောင်းဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စုံစမ်းတတ်သော ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကာတုံ၊ မိမိလက်ဖြင့် ပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သံဝိဓာတုံ၊ သူတစ်ပါးကို စီရင်အံ့သောငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသောအယူရှိသော တိတ္ထိဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ဥဒ္ဒေသေ၊ ပါဠိသင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ အဓိသီလေ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလ၌လည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တေ၊ လောကီသမာဓိကို ပွားခြင်း၌လည်းကောင်း။ အဓိပညာယ၊ လောကုတ္တရာမဂ်ကို ပွားခြင်း၌လည်းကောင်း။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ဆန္ဒ ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ယဿ သတ္ထုနော၊ အကြင်ဆရာ၏။ တိတ္ထာယတနာ၊ တိတ္ထိတို့နေရာမှ။ သင်္ကန္တော၊ ပြောင်းလာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ သတ္ထုနော၊ ထိုဆရာ၏လည်းကောင်း။ တဿ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အယူ၏လည်းကောင်း။ တဿ ခန္တိယာ၊ ထိုဆရာ၏ နှစ်သက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ တဿ ရုစိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အလို၏လည်းကောင်း။ တဿ အာဒါယဿ၊ ထိုဆရာ၏ မြဲစွာ စွဲလမ်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏေ၊ ကဲ့ရဲ့သောစကားကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဓမ္မဿ ဝါ၊ တရားတော်၏လည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာတော်၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဿ ဝါ ပန သတ္ထုနော၊ အကြင်ဆရာ၏မူလည်း။ တိတ္ထာယတနာ၊ တိတ္ထိတို့နေရာမှ။ သင်္ကန္တော၊ ပြောင်းလာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ သတ္ထုနော၊ ထိုဆရာ၏လည်းကောင်း။ တဿ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အယူ၏လည်းကောင်း။ တဿ ခန္တိယာ၊ ထိုဆရာ၏ နှစ်သက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ တဿ ရုစိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အလို၏လည်းကောင်း။ တဿ အာဒါယဿ၊ ထိုဆရာ၏ မြဲစွာ စွဲလမ်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနော၊ နှစ်လို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဓမ္မဿ ဝါ၊ တရားတော်၏လည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာတော်၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူ၏။ အနာရာဓနီယသ္မိံ၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်၌။ သင်္ဃာတနိကံ၊ ပမာဏတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနာရာဓကော၊ သံဃာကို မနှစ်သက်စေတတ်သော။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူကို။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံမပေးအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ အတိကာလေန၊ အလွန်စောလွန်းစွာ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ န ပဝိသတိ၊ မဝင်။ အတိဒိဝါ၊ အလွန်နေမြင့်မှ။ န ပဋိက္ကမတိ၊ ကျောင်းသို့ မပြန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဝေသိယာဂေါစရော၊ ပြည့်တန်ဆာမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိဓဝါဂေါစရော၊ မုဆိုးမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ထုလ္လကုမာရိကာဂေါစရော၊ အပျိုဟိုင်းလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဏ္ဍကဂေါစရော၊ ပဏ္ဍုက်လျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခုနိဂေါစရော၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင် ဆွမ်းခံရာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ကရဏီယာနိ၊ အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ တေသု ကရဏီယေသု၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စတို့၌။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနလသော၊ မပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြုပါယာယ၊ ထိုအမှု၌ ပြီးကြောင်းဖြစ်သော။ ဝီမံသာယ၊ စုံစမ်းတတ်သော ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာတုံ၊ မိမိလက်ဖြင့် ပြုခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဓာ၊ သူတစ်ပါးကို စီရင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အာရောဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဥဒ္ဒသေ၊ ပါဠိသင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆာယ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ အဓိသီလေ၊ ပါတိမောက္ခသံဝရသီလ၌လည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တေ၊ လောကီသမာဓိကို ပွားစေခြင်း၌လည်းကောင်း။ အဓိပညာယ၊ လောကုတ္တရာမဂ်ကို ပွားခြင်း၌လည်းကောင်း။ တိဗ္ဗစ္ဆန္ဒော၊ ထက်သော ဆန္ဒ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသောအယူရှိသော တိတ္ထိဖြစ်ဖူးသောသူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ယဿ သတ္ထုနော၊ အကြင်ဆရာ၏။ တိတ္ထာယတနာ၊ တိတ္ထိတို့နေရာမှ။ သင်္ကန္တော၊ ပြောင်းလာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ သတ္ထုနော၊ ထိုဆရာ၏လည်းကောင်း။ တဿ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အယူ၏လည်းကောင်း။ တဿ ခန္တိယာ၊ ထိုဆရာ၏ နှစ်သက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ တဿ ရုစိယာ၊ ထိုဆရာ၏အလို၏လည်းကောင်း။ တဿ အာဒါယဿ၊ ထိုဆရာ၏ မြဲစွာ စွဲလမ်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနော၊ နှစ်လို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဓမ္မဿ ဝါ၊ တရားတော်၏လည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာတော်၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမာနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မပြည့်သော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဿ ဝါ ပန သတ္ထုနော၊ အကြင်ဆရာ၏မူလည်း။ တိတ္ထာယတနာ၊ တိတ္ထိတို့နေရာမှ။ သင်္ကန္တော၊ ပြောင်းလာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿသတ္ထုနော၊ ထိုဆရာ၏လည်းကောင်း။ တဿာ ဒိဋ္ဌိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အယူ၏လည်းကောင်း။ တဿ ခန္တိယာ၊ ထိုဆရာ၏ နှစ်သက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ တဿ ရုစိယာ၊ ထိုဆရာ၏ အလို၏လည်းကောင်း။ တဿ အာဒါယဿ၊ ထိုဆရာ၏ မြဲစွာ စွဲလမ်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဓမ္မဿဝါ၊ တရားတော်၏လည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာတော်၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္ထမနော၊ နှစ်လိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူ၏။ အာရာဓနီယသ္မိံ၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်၌။ သင်္ဃာတနိကံ၊ ပမာဏတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လည်း။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာရာဓကော၊ သံဃာကို နှစ်သက်စေတတ်သော။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူ။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီး။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဥပဇ္ဈာယမူလကံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်လျှင် အရင်းရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ အစ္ဆိန္နကေသော၊ မရိတ်အပ်သော ဆံ ရှိသည်ဖြစ်၍။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဘဏ္ဍုကမ္မာယ၊ ဆံချခြင်းငှာ။ သံဃော၊ သံဃာကို။ အပလောကေတဗ္ဗော၊ ပန်ကြားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဂ္ဂိကာ၊ မီးကို လုပ်ကျွေးကုန်သော။ ယေ တေ ဇဋိလကာ၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့ကို။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗာ၊ ပဉ္စင်းခံအပ်ကုန်၏။ တေသံ ဇဋိလကာနံ၊ ထိုရသေ့တို့အား။ ပရိဝါသော၊ ပရိဝါသ်ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ တံ၊ ထိုမပေးအပ်ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတေ ဇဋိလကာ၊ ဤရသေ့တို့သည်။ ကမ္မဝါဒိနော၊ ကံသာအကြောင်းဟု အယူရှိကုန်၏။ ကိရိယဝါဒိနော၊ ကောင်းမူကို ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇာတိယာ၊ ဇာတ်အမျိုးဖြင့်။ သာကိယော၊ သာကီဝင်မင်းဖြစ်သော။ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူသည်။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သော အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော၊ ထိုသာကီဝင်မင်းဖြစ်သော တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူကို။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗာ၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ တဿ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗဿ၊ ထိုသာကီဝင်းမင်းဖြစ်သော တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိ ဖြစ်ဖူးသော သူအား။ ပရိဝါသော၊ ပရိဝါသ်ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေးမျိုးတို့အား။ အာဝေဏိကံ၊ အသီးအခြားဖြစ်သော။ ဣမံ ပရိဟာရံ၊ ဤအစောင့်အရှောက်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗကထာ၊ အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗကထာသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဘာဏဝါရော၊ ဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၆-ပဉ္စာဗာဓဝတ္ထု
၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ ကုဋ္ဌံ၊ နူနာလည်းကောင်း။ ဂဏ္ဍော၊ ထွတ်မြင်းနာလည်းကောင်း။ ကိလာသော၊ ပွေးညှင်းတင်းတိပ်စသော အနာလည်းကောင်း။ သော သော၊ ခယရုပ် ချောင်းဆိုးနာလည်းကောင်း။ အပမာရော၊ သည်းခြေပျက်၍ ရူးသောအနာ စသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ ဥဿန္နာ၊ ပြောကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓေဟိ၊ အနာတို့ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကောမာရဘစ္စွံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သာဓု အာယာစာမ၊ ငါတို့ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ဆေးကုပါလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ၊ ငါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စ ရှိ၏။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းကိုလည်း။
ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ဆေးကုခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ဥစ္စာသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသာ၊ ကျွန်တို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ဆေးကုပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ၊ ငါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စ ရှိ၏။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းကိုလည်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ဆေးကုခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတံ ပရိဝိတက္ကံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော အလေ့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်ပြီး၍။ နိဝါတေသု၊ လေတိတ်ကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ရကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇေယျာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုရကုန်မူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တတ္ထ၊ ထိုရှင်ရဟန်းပြုရာ၌။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော စ၊ ဇီဝကသည်လည်း။ တိကိစ္ဆိဿတိ၊ ဆေးကုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းကုန်၏။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော စ၊ ဇီဝကသည်လည်း။ တိကိစ္ဆိ၊ ဆေးကု၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌဟန္တာ၊ လုပ်ကျွေးရကုန်သည်ရှိသော်။ “ဂိလာနဘတ္တံ၊ ဂိလာနဘတ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ၊ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ၊ သူနာ၏ဆေးကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကောပိ၊ ဇီဝကသည်လည်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဂိလာနေ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တိကိစ္ဆန္တော၊ ဆေးကုရသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော။ ရာဇကိစ္စံ၊ မင်း၏ကိစ္စကို။ ပရိဟာပေသိ၊ ယုတ်စေ၏။
၈၉။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသောပိ၊ ယောက်ျားသည်လည်း။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓေဟိ၊ အနာတို့ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ဆေးကုပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ အဟံ၊ ငါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စ ရှိ၏။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းကိုလည်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ဆေးကုခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ဥစ္စာသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသော၊ ကျွန်ုပ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ဆေးကုပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ အဟံ၊ ငါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုကိစ္စော၊ များသော ကိစ္စ ရှိ၏။ ဗဟုကရဏီယော၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိ၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော စ၊ ရဟန်း အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ဆေးကုခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော အလေ့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်ပြီး၍။ နိဝါတေသု၊ လေတိတ်ကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ရာကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ရှင်ရဟန်းပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တတ္ထ၊ ထိုရှင်ရဟန်းပြုရာ၌။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော စ၊ ဇီဝကသည်လည်း။ တိကိစ္ဆိဿတိ၊ ဆေးကုလတ္တံ့။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။
ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခူ စေဝ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော စ၊ ဇီဝကသည်လည်း။ တိကိစ္ဆိ၊ ဆေးကု၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘမိ၊ လူထွက်၏။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဝိဗ္ဘမန္တံ၊ လူထွက်သည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အဟောသိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ကိဿ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓေဟိ၊ အနာတို့ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌံ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ချဉ်းကပ်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓေဟိ၊ အနာတို့ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌံ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗောဇေယျုံ၊ ရဟန်း မပြုပါကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်တော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာဗာဓေဟိ၊ အနာတိုြ့ဖင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ နှိပ်စက်အပ်သောသူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ အရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇-ရာဇဘဋဝတ္ထု
၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပစ္စန္တော၊ ပစ္စန္တရစ်ရွာသည်။ ကုပိတော၊ ခိုးသူဖျက်၍ ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မဟာမတ္တေ၊ အမတ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ သေနာနာယကေ၊ စစ်သူကြီးတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ ပစ္စန္တံ၊ ပစ္စန္တရစ်ရွာကို။ ဥစ္စိနထ၊ ပွားစီးစေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ သေနာနာယကာ၊ စစ်သူကြီးတို့သည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပစ္စဿောသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိညာတာနံ အဘိညာတာနံ၊ အလွန်ထင်ရှားကုန် အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ယောဓာနံ၊ သူရဲတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယုဒ္ဓါဘိနန္ဒိနော၊ စစ်ထိုးခြင်း၌ အလွန်နှစ်သက်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားရကုန်သည်ရှိသော်။ ပါပဉ္စ၊ မကောင်းမှုကိုလည်း။ ကရောမ၊ ပြုရကုန်အံ့။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အပုညဉ္စ၊ မကောင်းမှုကိုလည်း။ ပသဝါမ၊ ပွါးရကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ပါပါ စ၊ မကောင်းမှုမှလည်း။ ဝိရမေယျာမ၊ ကြဉ်ရကုန်အံ့နည်း။ ကလျာဏဉ္စ၊ ကောင်းမှုကိုလည်။ ကရေယျာမ၊ ပြရကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ယောဓာနံ၊ ထိုသူရဲတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကာ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။
“သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မာစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်၏။ မယံ၊ ငါ့တို့သည်။ ခေါ၊ စင်စင်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇေယျာမ၊ အကယ်၍ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါပါ စ၊ မကောင်းမှုမှလည်း။ ဝိရမေယျာမ၊ ကြဉ်ရကုန်အံ့။ ကလျာဏဉ္စ၊ ကောင်းမှုကိုလည်း။ ကရေယျာမ၊ ပြုရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ယောဓာ၊ ထိုသူရဲတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ တေ ယောဓေ၊ ထိုသူရဲတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ သေနာနာယကာ၊ စစ်သူကြီးတို့သည်။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇဘဋေ၊ မင်းခယောကျ်ားတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ကိံ နု ခေါ၊ အသို့နည်း။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ယောဓာ၊ သူရဲတို့သည်။ န ဒိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “သာမိ၊ အရှင်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ယောဓာ၊ သူရဲတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သေနာနာယကာ၊ စစ်သူကြီးဖြစ်ကုန်သော။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဉဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရာဇဘဋံ၊ မင်းခယောကျ်ားကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ သေနာနာယကာ၊ စစ်သူကြီးဖြစ်ကုန်သော။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝေါဟာရိကေ၊ တရားဆုံးဖြတ်တတ်ကုန်သော။ မဟာမတ္တေ၊ အမတ်ကြီးတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရာဇဘဋံ၊ မင်းခယောကျ်ားကို။ ပဗ္ဗာဇေတိ၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ ဒဏ္ဍံ၊ အဘယ်ဒဏ်သည်။ ပသဝတိ၊ ပွားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆေတဗ္ဗံ၊ ဖြတ်အပ်၏။ အနုဿာဝကဿ၊ ကမ္မဝါဆရာ၏။ ဇိဝှါ၊ လျှာကို။ ဥဒ္ဓရိတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်၏။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်းသံဃာ၏။ ဥပဍ္ဎဖါသုကာ၊ ထက်ဝက်သော နံရိုးတို့ကို။ ဘဉ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ချိုးအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဿဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သော။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေနပိ၊ အနည်းငယ်သော အပြစ်ဖြင့်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဟေဌေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ရာဇဘဋံ၊ မင်းခယောကျ်ားကို။ န ပဗ္ဗာဇေယျုံ၊ ရှင်ရဟန်း မပြုကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ မည်သော။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ် လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇဘဋော၊ မင်းခယောကျ်ားကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန်းတော်မူ၏။
၂၈-အင်္ဂုလိမာလစောရဝတ္ထု
၉၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အင်္ဂုလိမာလော၊ အင်္ဂုလိမာလ အမည်ရှိသော။ စောရော၊ ခိုးသူသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော ခရီးဖြင့်မူလည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်မူလည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရမ္ပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။
“ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓဇဗန္ဓံ၊ တံခွန်ဖွဲ့သော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရဟန်းပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓဇဗန္ဓော၊ တံခွန်ဖွဲ့သော။ စောရော၊ ခိုးသူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၉-ကာရဘေဒကစောရဝတ္ထု
၉၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တု၊ ကျင့်စေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ စောရိကံ၊ ခိုးသောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကာရာယ၊ နှောင်အိမ်ဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာရံ၊ နှောင်အိမ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖောက်၍။ ပလာယိတွာ၊ ပြေး၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယံ သော၊ ဤရဟန်းကား။ ကာရဘေဒကော၊ နှောင်အိမ်ကို ဖောက်၍ ပြေးလေသော။ စောရော၊ ခိုးသူပင်တည်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ နေမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ‘ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏လည်း။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တု၊ ကျင့်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဘယူဝရာ၊ ဘေးမှ မကြဉ်ကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာရဘေဒကံ၊ နှောင်အိမ်ကို ဖောက်သော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာရဘေဒကော၊ နှောင်အိမ်ကို ဖောက်သော။ စောရော၊ ခိုးသူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၀-လိခိတကစောရဝတ္ထု
၉၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ စောရိကံ၊ ခိုးမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပလာယိတွာ၊ ထွက်ပြေး၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော စ ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ “ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမြင်ရာ အရပ်၌။ ဟန္တဗ္ဗော၊ သတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ လိခိတော၊ စာရေးထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယံ သော၊ ဤရဟန်းသည်။ လိခိတကော၊ စာရေးထားအပ်သော။ စောရော၊ ခိုးသူပင်တည်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဟနာမ၊ သတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတိ့ုသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ယေ၊ အကြင်သူတိ့ုသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်းမင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တု၊ ကျင့်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။
“သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဘယူဝရာ၊ ဘေးမှ မကြဉ်ကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင် မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လိခိတကံ၊ စာရေးထားအပ်သော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိခိတကော၊ စာရေးထားအပ်သော။ စောရော၊ ခိုးသူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၁-ကသာဟတဝတ္ထု
၉၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကသာဟတော၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိ၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကသာဟတံ၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသာဟတော၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၂-လက္ခဏာဟတဝတ္ထု
၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ လက္ခဏာဟတော၊ တံဆိပ်ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လက္ခဏာဟတံ၊ တံဆိပ်ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လက္ခဏာဟတော၊ တံဆိပ်ခတ်အပ်သော။ ကတဒဏ္ဍကမ္မော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဒဏ်အမှုရှိသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၃-ဣဏာယိကဝတ္ထု
၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဣဏာယိကော၊ ကြွေးမြီ တင်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယိတွာ၊ ထွက်ပြေး၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓနိယာ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယံ သော၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဣဏာယိကော၊ ကြွေးမြီ တင်သော သူတည်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ နေမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ‘ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တု၊ ကျင့်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဘယူဝရာ၊ ဘေးမှ မကြဉ်ကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣဏာယိကံ၊ ကြွေးမြီ တင်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။
အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဏာယိကော၊ ကြွေးမြီ တင်သောသူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၄-ဒါသဝတ္ထု
၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ပလိယိတွာ၊ ထွက်ပြေး၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယျကာ၊ အရှင်တို့သည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယံ သော၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဒါသော၊ ကျွန်ပင်တည်း။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ နေမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ‘ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တု၊ ကျင့်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဘယူဝရာ၊ ဘေးမှ မကြဉ်ကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒါသံ၊ ကျွန်ကို။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ နာမ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒါသော၊ ကျွန်ကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅-ကမ္မာရဘဏ္ဍုဝတ္ထု
၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ကမ္မာရဘဏ္ဍု၊ ရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်းသော သူသည်။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ကမ္မာရဘဏ္ဍုဿ၊ ထိုရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်း၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ တံ ကမ္မာရဘဏ္ဍုံ၊ ထိုရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်းကို။ ဝိစိနန္တာ၊ ရှာဖွေကုန်သည်ရှိသော်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ပဿေယျာထ အပိ၊ မြင်ပါကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇာနံယေဝ၊ မသိကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ “န ဇာနာမာတိ၊ မသိကုန်ဟူ၍။” အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အပဿံယေဝ၊ မမြင်ကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ “န ပဿာမာတိ၊ မမြင်ကုန်ဟူ၍။” အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ကမ္မာရဘဏ္ဍုဿ၊ ထိုရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်း၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ တံ ကမ္မာရဘဏ္ဍုံ၊ ထိုရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်းကို။ ဝိစိနန္တာ၊ ရှာဖွေကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက် မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလ မရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဇာနံယေဝ၊ သိကုန်လျက်သာလျှင်။ ‘န ဇာနာမာတိ၊ ငါတို့ မသိကုန်ဟူ၍။ ’ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ပဿံယေဝ၊ မြင်ကုန်လျက်သာလျှင်။ ‘န ပဿာမာတိ၊ ငါတို့ မမြင်ကုန်ဟူ၍။ ’ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အယံ ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြုသည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿ ကမ္မာရဘဏ္ဍုဿ၊ ထိုရွှေပန်းထိမ်သည်၏သား ဦးပြည်း၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘဏ္ဍုကမ္မာယ၊ ဆံချခြင်းငှာ။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အပလောကေတုံ၊ ပန်ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆-ဥပါလိဒါရကဝတ္ထု
၉၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ တစ်ကျိပ်ခုနစ်ယောက် အစုရှိကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ သဟာယကာ၊ အပေါင်းအဖော်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ ဒါရကာနံ၊ ထိုသူငယ်တို့တွင်။ ဥပါလိဒါရကော၊ ဥပါလိသူငယ်သည်။ ပါမောက္ခော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်မွေးရာအံ့နည်း။ န စ ကိလမေယျ၊ မပင်ပန်းရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်မွေးရာ၏။ န စ ကိလမေယျ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ လေခံ၊ စာရေးအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ အင်္ဂုလိယော၊ လက်ချောင်းတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ဂဏနံ၊ ဂဏန်းအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်မွေးရာ၏။ န စ ကိလမေယျ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ဂဏနံ၊ ဂဏန်းအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဥရဿ၊ ရင်၏။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ရူပံ၊ ရွှေငွေအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခေယျ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ သင်သည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၍။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်မွေးရာ၏။ န စ ကိလမေယျ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိဿ၊ ဥပါလိ၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ ရူပံ၊ ရွှေငွေအတတ်ကို။ သစေ သိက္ခိဿတိ၊ အကယ်၍ သင်ငြားအံ့။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ နိဝါတေသု၊ လေတိတ်ကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ရကုန်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇေယျ၊ အကယ်၍ ရှင်ရဟန်း ပြုငြားအံ့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ရှင်ရဟန်း ပြုသည်ရှိသော်။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျ၊ အသက်မွေးရာ၏။ န စ ကိလမေယျ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ အမည်ရှိသော။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤသို့သောစကား ဆိုကြသည်ကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ အမည်ရှိသော။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုသူငယ်တို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ “အယျာ၊ အမောင်တို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သစေ ပဗ္ဗဇိဿတိ၊ အကယ်၍ ရှင်ရဟန်း ပြုသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရှင်ရဟန်း ပြုသည်ရှိသော်။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ “အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနာဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းတို့ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုခြင်းငှာ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုပါကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဒါရကာနံ၊ ထိုသူငယ်တို့၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ “သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဣမေ ဒါရကာ၊ ဤသူငယ်တို့သည်။ သမာနစ္ဆန္ဒာ၊ တူသော ဆန္ဒရှိကုန်၏။ ကလျာဏာဓိပ္ပါယာ၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနိံသု၊ ခွင့်ပြုကုန်၏။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းကုန်၏။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သောအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ “ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်သည်။ ဝိဘာယတိ၊ လင်း၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေထ၊ ငံ့ကုန်ဦးလော့။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။
သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ်အံ့။ ပိဝိဿထ၊ သောက်ရကုန်လတ္တံ့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ်အံ့။ ဘုဉ္ဇိဿထ၊ စားရကုန်လတ္တံ့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်သည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ်အံ့။ ခါဒိဿထ၊ ခဲရကုန်လတ္တံ့။ ယာဂု ဝါ၊ ယာဂုသည်လည်းကောင်း။ ဘတ္တံ ဝါ၊ ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မရသည်ဖြစ်အံ့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ဘုဉ္ဇိဿထ၊ စားရကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ “ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တိယေဝ၊ ငိုကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းသည်။ ဥဟဒန္တိပိ၊ ကျင်ကြီးဖြင့်လည်း သင့်ကုန်၏။ ဥမ္မိဟန္တိပိ၊ ကျင်ငယ်ဖြင့်လည်း သင့်ကုန်၏။
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သောအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထတော်မူ၍။ ဒါရကသဒ္ဒံ၊ ကလေးသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားတော်မူပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သော ဒါရကသဒ္ဒေါ၊ ထိုသူငယ်၏ အသံသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ ဦနဝီသတိဝဿံ၊ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿန္တိ နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အက္ခမော၊ သည်းမခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ထမင်း ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ ခြင်, မှက်, လေ, နေပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာကုန်သော။ ဝစနပထာနံ၊ စကား အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းမခံနိုင်ခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလောဝ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ။ ခမော၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီတဿ၊ အချမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဿ၊ အပူကိုလည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ထမင်း ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသာယ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ၊ ခြင်, မှက်, လေ, နေပူ, မြွေ, ကင်း, သန်းတို့၏ အတွေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒုရာဂတာနံ၊ မကောင်းသဖြင့် လာကုန်သော။ ဝစနာပထာနံ၊ စကား အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ သာယာခြင်း မရှိကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းခံနိုင်ခြင်း သဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဦနဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၇-အဟိဝါတကရောဂဝတ္ထု
၁၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလံ၊ အမျိုးသည်။ အဟိဝါတကရောဂေန၊ မြွေဆိပ်နှင့်တူသော လေရောဂါဖြင့်။ ကာလင်္ကတံ၊ သေခြင်းကို ပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ပိတာပုတ္တကာ၊ အဖ, သားနှစ်ယောက်တို့သည်သာလျှင်။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ပိတာပုတ္တကာ၊ ထိုအဖ, သားနှစ်ယောက်တို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၍။ ဧကတောဝ၊ တပေါင်းတည်းသာလျှင်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒါရကော၊ ထိုသူငယ်သည်။ ပိတုနော၊ အဖအား။ ဘိက္ခာယ၊ ဆွမ်းကို။ ဒိန္နာယ၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်။ ဥပဓာဝိတွာ၊ ပြေးလာ၍။ “တာတ၊ ဖခင်။ မယှမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ တာတ၊ ဖခင်။ မယှမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဗြဟ္မစာရိနော၊ မမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ အယမ္ပိ ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်လည်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမမှ။ ဇာတာ၊ မွေးဖွားသော သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။
ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနပန္နရသဝဿော၊ တစ်ဆယ့်ငါးနှစ် မပြည့်သော။ ဒါရကော၊ သူငယ်ကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်သော။ ပသန္နံ၊ ကြည်ညိုသော။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ အဟိဝါတကရောဂေန၊ မြွေဆိပ်နှင့်တူသော လေရောဂါဖြင့်။ ကာလင်္ကတံ၊ သေခြင်းကို ပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ စ ဒါရကာ၊ သူငယ်နှစ်ယောက်တို့သည်။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပေါရာဏကေန၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ တေန အာစိဏ္ဏကပ္ပေန၊ ထိုအလေ့အကျက်ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥပဓာဝန္တိ၊ ပြေးလာကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပသာဒေန္တိ၊ မောင်းမဲကုန်၏။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပသာဒိယမာနာ၊ မောင်းမဲအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဦနပန္နရသဝဿော၊ တစ်ဆယ့်ငါးနှစ် မပြည့်သော။ ဒါရကော၊ သူငယ်ကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်မပြုအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣမေ စ ဒါရကာ၊ ဤသူငယ်တို့သည်လည်း။ ဦနပန္နရသဝဿာ၊ တစ်ဆယ့်ငါးနှစ် မပြည့်ကုန်သေး။ ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဣမေ ဒါရကာ၊ ဤသူငယ်တို့သည်။ န ဝိနဿေယျုံ၊ မပျက်စီးကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ “အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ ကာကေ၊ ကျီးတို့ကို။ ဥဍ္ဍာပေတုံ၊ လန်းစိမ့်သောငှာ။ ဥဿဟန္တိ ပန၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥဿဟန္တိ၊ စွမ်းနိုင်ပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဦနပန္နရသဝဿံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးနှစ် မပြည့်သော။ ကာကုဍ္ဍေပကံ၊ ကျီးကို လန့်အောင် နှင်နိုင်သော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ပဗ္ဗာဇေတုံ၊ ရှင်ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၈-ကဏ္ဋကဝတ္ထု
၁၀၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန်အား။ ကဏ္ဋကော စ၊ ကဏ္ဋကလည်းကောင်း။ မဟကော စ၊ မဟကလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသာမဏေတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဒူသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိဿန္တိ နာမ၊ ကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဒွေ သာမဏေရာ၊ နှစ်ယောက်သော သာမဏေတို့ကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ လုပ်ကျွေးစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၉-အာဟုန္ဒရိကဝတ္ထု
၁၀၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတ္ထေ၀ ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဝဿံ၊ မိုးလေးလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေတော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဟေမန္တံ၊ ဆောင်းလေးလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေတော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိမှံ၊ နွေလေးလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေတော်မူ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ အာဟုန္ဒရိကာ၊ ကျဉ်းမြောင်းလေကုန်သလော။ အန္ဓကာရာ၊ မိုက်ခဲ့ကုန်သလော။ ဣမေသံ သမဏာနံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ န ပက္ခာယန္တိ၊ မသန့်လေကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။
အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ အဝါပုရဏံ၊ သံကောက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနုပရိဝေဏိယံ၊ ပရိဝုဏ်တိုင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏာဂိရိံ၊ ဒက္ခိဏာဂိရိ ဇနပုဒ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားတော်မူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်အား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေဟိ၊ ကြားချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အဝါပုရဏံ၊ သံကောက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနုပရိဝေဏိယံ၊ ပရိဝုဏ်တိုင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏာဂိရိံ၊ ဒက္ခိဏဂိရိ ဇနပုဒ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားတော်မူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်အား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ဒသဝဿာနိ၊ ဆယ်ဝါတို့ပတ်လုံး။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒသဝဿေန၊ ဆယ်ဝါပြည့်သော ရဟန်းသည်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ နော အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ တတ္ထ စ၊ ထိုဒက္ခိဏာဂိရိ ဇနပုဒ်သို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နိဿဃော စ၊ နိဿယည်းကိုလည်း။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ဆရာတစ်ပါးထံ၌ ယူအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတ္တရော၊ အနည်းငယ်မျှသော။ ဝါသော စ၊ နေခြင်းသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပစ္စာဂန္တဗ္ဗံ၊ ပြန်လာရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ ဂဟေတဗ္ဗော၊ ဆရာတစ်ပါးထံ၌ ယူအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယုပဇ္ဈာယာ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ သစေ ဂမိဿန္တိ၊ အကယ်၍သွားကုန်အံ့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယုပဇ္ဈာယာ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ နော စေ ဂမိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မသွားကုန်အံ့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ န ဂမိဿာမ၊ မသွားကုန်အံ့။ အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် အာနန္ဒာ။ နော အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ လဟုစိတ္တကတာ၊ စိတ်လျင်သော အဖြစ်သည်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဂဏေန၊ နည်းသော ဂိုဏ်းရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒက္ခိဏာဂိရိံ၊ ဒက္ခိဏာဂိရိ ဇနပုဒ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။
၄၀-နိဿယမုစ္စနကကထာ
၁၀၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏာဂိရိသ္မိံ၊ ဒက္ခိဏဂိရိ ဇနပုဒ်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂစ္ဆိ၊ ပြန်လာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ကိံ နု ခေါ ကာရဏေန၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်။ ဩဂဏေန၊ နည်းသော ဂိုဏ်းရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဒက္ခိဏာဂိရိံ၊ ဒက္ခိဏာဂိရိ ဇနပုဒ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကန္တော၊ ဖဲသွားရသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရပ်၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ပါဠိအဋ္ဌကထာ သင်ခြင်း စသည်၌ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စဝဿာနိ၊ ငါးဝါတို့ပတ်လုံး။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာသော ရဟန်းသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏”။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခေန္ဓန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ပ။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အဿဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော၊ အရှက် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ အရှက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အာထုတ်အပ်သော လုံ့လ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌိတဿတိ၊ ထင်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အဓိသီလေ၊ လွန်သော သီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သော အကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သော အယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်သော သီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သော အကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သော အယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက် ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၈)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဦနပဉ္စဝဿော၊ ငါးဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါထက် အလွန်ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၁၀)
ပဉ္စဒသကဝါရော၊ ပဉ္စဒသကဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၀၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဦနပဉ္စဝဿော၊ ငါးဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ပညာက္ခန္ဓေန၊ ပညာတည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ မဂ်ဖိုလ်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ အသေက္ခဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနက္ခန္ဓေန၊ ပစ္စဝေက္ခာဏာ ဉာဏ်အမြင်တည်းဟူသော ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါထက် အလွန်ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၂)
အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အဿဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟိရိကော၊ အရှက် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဋ္ဌဿတိ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနပဉ္စဝဿော၊ ငါးဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ သဒ္ဓေါ၊ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိမာ၊ အရှက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩတ္တပ္ပီ၊ အကြောက်အလန့် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌိတဿတိ၊ ထင်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါထက် အလွန်ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၄)
အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အဓိသီလေ၊ လွန်သော သီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလ ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သော အကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့် ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သော အယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူ ပျက်စီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဿုတော၊ နည်းသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနပဉ္စဝဿော၊ ငါးဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အဓိသီလေ၊ လွန်သော သီလ၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလ ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဈာစာရေ၊ လွန်သော အကျင့်၌။ အာစာရဝိပန္နော၊ အကျင့်ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတိဒိဋ္ဌိယာ၊ လွန်သော အယူ၌။ ဒိဋ္ဌိဝိပန္နော၊ အယူ ပျက်စီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါထက် အလွန်ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပရေဟိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဦနပဉ္စဝဿော၊ ငါးဝါ မပြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အနာပတ္တိကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခာနိ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက်, ဘိက္ခုနီပါတိမောက်တို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သွာဂတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဝိဘတ္တာနိ၊ ကောင်းစွာ ဝေဖန်နိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုပ္ပဝတ္တီနိ၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
သုတ္တသော၊ မာတိကာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဗျဉ္ဇနသော၊ ဝိဘင်းအားဖြင့်လည်းကောင်။ သုဝိနိစ္ဆိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆုံးဖြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါ ပြည့်သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စဝဿော ဝါ၊ ငါးဝါထက် အလွန်ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ အဘယူဝရဘာဏဝါရော၊ အဘယူဝရဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၁-ရာဟုလဝတ္ထု
၁၀၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ကပိလဝတ္ထု၊ ကပိလဝတ်ပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကပိလဝတ္ထု၊ ကိပိလဝတ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကပိလဝတ်ပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ တတြ တသ္မိံ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုကပိလဝတ်ပြည်၏ အနီး၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုဒ္ဓေါဒနဿ၊ သုဒ္ဓေါဒန အမည်ရှိသော။ သက္ကဿ၊ သာကီဝင်မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလာ၏ မယ်တော်ဖြစ်သော။ ဒေဝီ၊ ယသောဓရာ မိဖုရားသည်။ ရာဟုလံ ကုမာရံ၊ ရာဟုလာမင်းသားကို။ “ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ။ ဧသော သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဖတည်း။ ဂစ္ဆဿု၊ သွားချေလော့။ ဒါယဇ္ဇံ၊ အမွေကို။ ယာစာဟိ၊ တောင်းချေလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ ကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “သမဏ၊ အရှင်ရဟန်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့တော်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ ကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “သမဏ၊ အရှင်ရဟန်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒါယဇ္ဇံ၊ အမွေကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ သမဏ၊ အရှင်ရဟန်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒါယဇ္ဇံ၊ အမွေကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ အနုဗန္ဓိ၊ အစဉ်လိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာသည်။ ဒါယဇ္ဇံ၊ အမွေကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ အမွေတောင်းရကား။ ရာဟုလံ၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဗ္ဗာဇေဟိ၊ ရှင်ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ရာဟုလံ၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ပဗ္ဗာဇေမိ၊ ရှင်ပြုရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကဏ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုံ ပေးခြင်းတို့ဖြင့်။ သာမဏေရပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ သာမဏေရှင် အဖြစ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုအပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရာပေတွာ၊ ချစေ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒါပေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်းစေ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒာပေတွာ၊ ရှိခိုးစေ၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှာပေတွာ၊ ချီစေ၍။ ‘ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ ‘ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ သံသံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။
တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ သရဏဂမနေဟိ၊ ဤသရဏဂုံ ပေးခြင်းတို့ဖြင့်။ သာမဏေရပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ သာမဏေရှင် အဖြစ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ရာဟုလံ၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ပြု၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒ္ဓေါဒနော၊ သုဒ္ဓေါဒန အမည်ရှိသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သုဒ္ဓေါဒနော၊ သုဒ္ဓေါဒန အမည်ရှိသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂေါတမ၊ ဂေါတမအမျိုး၌ ဖြစ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အတိက္ကန္တဝရာ၊ အလွန်နှစ်လိုအပ်သော ဆု ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုသည်။ ကပ္ပတိ စ၊ အပ်လည်း အပ်၏။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုသည်။ အနဝဇ္ဇဉ္စ၊ အပြစ်လည်း မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂေါတမ၊ ဂေါတမအမျိုး၌ ဖြစ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုတော်မူခဲ့သော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းမသိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေပြီ။ နန္ဒေ၊ နန္ဒမင်းသားသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုတော်မူခဲ့သော်။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းမသိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေပြီ။ ရာဟုလေ၊ ရာဟုလာသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရှင်ပြုခဲ့သော်။ အဓိမတ္တံ၊ အတိုင်းထက် အလွန်လျှင်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုတ္တပေမံ၊ သား၏ ချစ်ခြင်းသည်။ ဆဝိံ၊ အပေါ်ရေကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ ဆဝိံ၊ အပေါ်ရေကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ စမ္မံ၊ အတွင်းရေကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ စမ္မံ၊ အတွင်းရေကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ မံသံ၊ အသားကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ နှာရုံ၊ အကြောကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ နှာရုံ၊ အကြောကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ အဋ္ဌိံ၊ အရိုးကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ အဋ္ဌိံ၊ အရိုးကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ အဋ္ဌိမိဉ္ဇံ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီကို။ အာဟစ္စ၊ ထိ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနနုညာတံ၊ ခွင့် မပြုအပ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ န ပဗ္ဗာဇေယျုံ၊ ရှင်ရဟန်း မပြုကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒ္ဓေါဒနံ၊ သုဒ္ဓေါဒန အမည်ရှိသော။ သက္ကံ၊ သာကီဝင်မင်းကြီးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒ္ဓေါဒနော၊ သုဒ္ဓေါဒန အမည်ရှိသော။ သက္ကော၊ သာကီဝင်မင်းကြီးသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ် လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနနုညာတော၊ ခွင့် မပြုအပ်သော။ ပုတ္တော၊ သားကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝြတ်ပည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ “ဣမံ ဒါရကံ၊ ဤသူငယ်ကို။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရှင်ပြုပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့ကို။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗာ၊ မလုပ်ကျွေးစေအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာ အမည်ရှိသော။ အယဉ္စ သာမဏေရော၊ ဤသာမဏေသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ပါဠိအဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းစသည်၌ စွမ်းနိုင်သော။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ၊ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။
ယာဝတကေ ဝါ ပန၊ အကြင်မျှလောက်သော သာမဏေတို့ကိုကား။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ အနုသာသိတုံ၊ ကံမြစ်ခြင်းငှာ။ ဥဿဟတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တာဝတကေ၊ ထိုမျှလောက်သော သာမဏေတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ၊ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၂-သိက္ခာပဒကထာ
၁၀၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သိက္ခာပဒါနိ၊ သိက္ခပုဒ်တို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ကတ္ထ စ၊ အဘယ်သိက္ခာပုဒ်တို့၌လည်း။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ ဒသ သိက္ခာပဒါနိ၊ ဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တေသု စ ဒသ သိက္ခာပဒေသု၊ ထိုဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့၌လည်း။ သာမဏေရေဟိ၊ သာမဏေတို့သည်။ သိက္ခိတုံ၊ ကျင့်ခြင်ငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးသော သူ၏ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ အဗြဟ္မစရိယာ၊ မမြတ်သော အကျင့်မှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ မုသာဝါဒါ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ သုရာမေရယမဇ္ဇပမာဒဋ္ဌာနာ၊ မေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေလွဲညစာ စားခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ နစ္စဂီတဝါဒိတဝိသူကဒဿနာ၊ သာသနာတော်၏ တံကျင်သဖွယ်ဖြစ်သော ကခြင်း, သီခြင်း, တီးမှုတ်ခြင်းတို့ကို ကြည့်ခြင်း, နားထောင်ခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဓာရဏမဏ္ဍနဝိဘူသနဋ္ဌာနာ၊ မေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ပန်းပန်ခြင်း, နံ့သာလိမ်းခြင်း, နံ့သာပျောင်းတို့ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုခြင်း, အရေအဆင်းကို ကြည်လင်စေခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာ၊ မြင့်သောနေရာ မြတ်သောနေရာတို့၌ အိပ်ခြင်း, နေခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ ဇာတရူပရဇတပဋိဂ္ဂဟဏာ၊ ရွှေ, ငွေ, အသပြာစသည်ကို ခံခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ ဣမာနိ ဒသ သိက္ခာပဒါနိ၊ ဤဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣမေသု စ ဒသ သိက္ခာပဒေသု၊ ဤဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်တို့၌လည်း။ သာမဏေရေဟိ၊ သာမဏေတို့သည်။ သိက္ခိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၃-ဒဏ္ဍကမ္မဝတ္ထု
၁၀၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောတူသော အသက်မွေးခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောတူသော အသက်မွေးခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကြကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အလာဘာယ၊ လာဘ် မရစိမ့်သောငှာ။ ပရိသက္ကတိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ ဘေးဥပါဒ်ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ ပရိသက္ကတိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဝါသာယ၊ နေရာ မရစိမ့်သောငှာ။ ပရိသက္ကတိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ ဘေဒေတိ၊ ကွဲပြားစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒဏ္ဍကမ္မံ၊ ဒဏ်အမှုကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုရအံနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သံဃာရာမံ၊ သံဃာ့အရံကို။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။
ပက္ကမန္တိပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့မူလည်း ဖဲသွားကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူမူလည်း ထွက်ကုန်၏။ တိတ္ထိယေသုပိ၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့မူလည်း။ သင်္ကမန္တိ၊ ပြောင်းရွှေ့ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃာရာမော၊ သံဃာ့အရံကို။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝသတိ ဝါ၊ နေလည်း နေ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဋိက္ကမတိ ဝါ၊ ဖဲလည်း ဖဲ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါးဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ မုခဒွါရိကံ၊ ခံတွင်းတည်းဟူသော တံခါးဖြင့် သွင်းအပ်သော။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ အာဝရဏံ၊ မစားလင့် မသောက်လင့် ဟုမြစ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယာဂုပါနမ္ပိ၊ ယာဂုအဖျော်ကို လည်းကောင်း။ သံဃဘတ္တမ္ပိ၊ သံဃာ၏ ဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပိဝထ၊ သောက်ကုန်လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇထ၊ စားကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပါတုံ၊ သောက်အံ့သောငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားအံ့သောငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်ကုန်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏတို့အား။ မုခဒွါရိကံ၊ ခံတွင်းတည်းဟူသော တံခါးဖြင့် သွင်းအပ်သော။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ အာဝရဏံ၊ မစားလင့်, မသောက်လင့်ဟု မြစ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုခဒွါရိကော၊ ခံတွင်းတည်းဟူသော တံခါးဖြင့် သွင်းအပ်သော။ အာဟာရော၊ အာဟာရကို။ အာဝရဏံ၊ မစားလင့်, မသောက်လင့်ဟု မြစ်ခြင်းကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒဏ္ဍကမ္မဝတ္ထု၊ ဒဏ္ဍကမ္မဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၄-အနာပုစ္ဆာဝရဏဝတ္ထု
၁၀၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေ၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာတို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်မကြားကုန်ဘဲ။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာတို့သည်။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ န ဒိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဝေသန္တိ၊ ရှာကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဥပဇ္ဈာယာ၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်မကြားကုန်ဘဲ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဇ္ဈာယေ၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာတို့ကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်မကြားကုန်ဘဲ။ အာဝရဏံ၊ မြစ်ခြင်းကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အနာပုစ္ဆာဝရဏဝတ္ထု၊ အနာပုစ္ဆာဝရဏဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄၅-အပလာဠနဝတ္ထု
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရာနံ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတိ့ု၏။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့ကို။ အပလာဠေန္တိ၊ ဖြားယောင်းကုန်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ၊ ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ မုခေါဒကမ္ပိ၊ မျက်နှာသစ်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှန္တာ၊ ယူရကုန်သည်ဖြစ်၍။
ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်ကို။ န အပလာဠေတဗ္ဗာ၊ မဖြားယောင်းအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အပလာဠေယျ၊ ဖြားယောင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အပလာဠနဝတ္ထု၊ အပလာဠနဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄၆-ကဏ္ဋကသာမဏေရဝတ္ထု
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန်၏။ ကဏ္ဍကော နာမ၊ ကဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကဏ္ဋကိံ နာမ၊ ကဏ္ဋကီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဒူသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိဿတိ နာမ၊ ကျင့်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေကို။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပါဏာတိပါတီ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါယီ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးသော သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာကို ခိုးခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗြဟ္မစာရီ၊ မမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဇပါယီ၊ သေရည်သေရက်ကို သောက်ခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ မှားသော အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေကို။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇-ပဏ္ဍကဝတ္ထု
၁၀၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်း ပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပဏ္ဍကော၊ ထိုပဏ္ဍုက်သည်။ ဒဟရေ ဒဟရေ၊ ငယ်ကုန် ငယ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒူသေထ၊ ဖျက်ဆီးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ပဏ္ဍက၊ ပဏ္ဍုက်။ နဿ၊ ပျက်လေလော့။ ပဏ္ဍက၊ ပဏ္ဍုက်။ ဝိနဿ၊ ပျက်လေလော့။ တယာ၊ သင်နှင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေန္တိ၊ မောင်းမဲကုန်၏။ သော ပဏ္ဍကော၊ ထိုပဏ္ဍုက်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ မဟန္တေ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန် ကြီးကုန်သော။ မောဠိဂလ္လေ၊ ဆူသောကိုယ် ရှိကုန်သော။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒူသေထ၊ ဖျက်ဆီးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သာမဏေရာ၊ သာမဏေတို့သည်။ “ပဏ္ဍက၊ ပဏ္ဍုက်။ နဿ၊ ပျက်လေလော့။ ပဏ္ဍက၊ ပဏ္ဍုက်။ ဝိနဿ၊ ပျက်လေလော့။ တယာ၊ သင်နှင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေန္တိ၊ မောင်းမဲကုန်၏။ သော ပဏ္ဍကော၊ ထိုပဏ္ဍုက်သည်။ သာမဏေရေဟိ၊ သာမဏေတို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထိဘဏ္ဍေ၊ ဆင်ထိန်းတို့သို့လည်းကောင်း။ အဿဘဏ္ဍေ၊ မြင်းထိန်းတို့သို့လည်းကောင်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒူသေထ၊ ဖျက်ဆီးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဟတ္ထိဘဏ္ဍာ၊ ဆင်ထိန်းတို့သည်။ အဿဘဏ္ဍာ၊ မြင်းထိန်းတို့သည်။ ဒူသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆင်ထိန်း မြင်းထိန်းတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့ချည်းတည်း။ ဣမေသံ သမဏာနံ၊ ဤရဟန်းတို့တွင်။ ယေပိ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ န ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက် မဟုတ်ကုန်။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ ပဏ္ဍကေ၊ ဤပဏ္ဍုက်တို့ကို။ ဒူသေန္တိ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို မကျင့်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ ဟတ္ထိဘဏ္ဍာနံ၊ ထိုဆင်ထိန်းတို့သည်။ တေသံ အဿဘဏ္ဍာနံ၊ ထိုမြင်းထိန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရဲဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
၄၈-ထေယျသံဝါကဝတ္ထု
၁၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ခီဏကောလညော၊ မိမျိုးဘမျိုး ကုန်ခဲ့ပြီးသော။ ပုရာဏကုလပုတ္တော၊ ရှေး၌ဖြစ်သော အမျိုးသားသည်။ သုခုမာလော၊ နူးညံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခီဏကောလညဿ၊ မိမျိုးဘမျိုး ကုန်ခဲ့ပြီးသော။ တဿ ပုရာဏကုလပုတ္တဿ၊ ထိုရှေး၌ ဖြစ်သော အမျိုးသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုခုမာလော၊ နူးညံ့သော သူတည်း။ အနဓိဂတံ၊ မရသေးသော။ ဘောဂံ ဝါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုလည်း။ အဓိဂန္တုံ၊ ရစိမ့်သောငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။ အဓိဂတံ၊ ရပြီးသော။ ဘောဂံ ဝါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုလည်း။ ဖာတိံ ကာတုံ၊ ပွားစီးခြင်းကို ပြုခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ ဇီဝေယျံ၊ အသက်မွေးရအံ့နည်း။ န စ ကိလမေယျံ၊ ပင်လည်း မပင်းပန်းရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခီဏကောလညဿ၊ မိမျိုးဘမျုိး ကုန်ခဲ့ပြီးသော။ တဿ ပုရာဏကုလပုတ္တဿ၊ ထိုရှေး၌ ဖြစ်သော အမျုိးသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သုခသီလာ၊ ချမ်းသာသော သဘော ရှိကုန်သည်။ သုခသမာစာရာ၊ ချမ်းသာသော အကျင့် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဘောဇနာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ နိဝါတေသု၊ လေတိတ်ကုန်သော။ သယနေသု၊ အိပ်ရာတို့၌။ သယန္တိ၊ အိပ်ရကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသေယျံ၊ နေရပါမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခီဏကောလညော၊ မိမျိုးဘမျုိး ကုန်ခဲ့ပြီးသော။ သော ပုရာဏကုလပုတ္တော၊ ထိုရှေး၌ ဖြစ်သော အမျိုးသားသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ တြဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရေစွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေတိ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတိဝဿော၊ အဘယ်မျှသော ဝါရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကတိဝဿော၊ နာမာတိ ဧတံ၊ ကတိဝဿော မည်သော ဤစကားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်သူနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥပဇ္ဈာယော နာမာတိ ဧတံ၊ ဥပဇ္ဈာယော မည်သော ဤစကားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ “အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဣမံ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ဤရဟန်းကို။ အနုယုဉ္ဇာဟိ၊ မေးစိစစ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခီဏကောလညော၊ မိမျုိးဘမျိုး ကုန်ခဲ့ပြီးသော။ သော ပုရာဏကုလပုတ္တော၊ ထိုရှေး၌ဖြစ်သော အမျုိးသားကို။ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတို့သို့ ဝင်လတ်သော ပဉ္စင်းသာမဏေသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂-၃)
၄၉-တိရစ္ဆာနဂတဝတ္ထု
၁၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ နာဂယောနိယာ၊ နဂါးမျိုးဖြင့်။ အဋ္ဋီယတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဟရာယတိ၊ ရှက်နိုး၏။ ဇိဂုစ္ဆတိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ နာဂယောနိယာ စ၊ နဂါးမျိုးမှလည်း။ ပရိမုစ္စေယျံ နု ခေါ၊ လွတ်ရာအံ့နည်း။ ခိပ္ပဉ္စ၊ လျင်စွာလည်း။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိလဘေယျံ နု ခေါ၊ ရရာအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။
သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရဟန်းပြုသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂယောနိယာ စ၊ နဂါးမျုိးမှလည်း။ ပရိမုစ္စေယျံ၊ လွတ်ရာ၏။ ခိပ္ပဉ္စ၊ လျင်စွာလည်း။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိလဘေယျံ၊ ရရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ မာဏဝက၀ဏ္ဏေန၊ လုလင်အသွင်ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ ရှင်ပြုကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေသုံ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဝိဿဋ္ဌော၊ လွတ်လွတ်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိ၊ သက်လေ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အဟိနာ၊ မြွေနဂါး၏ ကိုယ်ဖြင့်။ ပုဏ္ဏော၊ ပြည့်၏။ ဝါတပါနေဟိ၊ လေသောက်တံခါးတို့မှ။ ဘောဂါ၊ အခွေတို့သည်။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိဿာမီတိ၊ ဝင်အံ့” ဟု။ “ကဝါဋံ၊ တံခါးရွက်ကို။ ပဏာမေန္တော၊ တွန်းလတ်သော်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဟိနာ၊ မြွေနဂါး၏ ကိုယ်ဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်လတ်သည်ကို။ ဝါတပါနေဟိ၊ လေသောက်တံခါးတို့မှ။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်ကုန်သော။ ဘောဂေ၊ အခွေတို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဘီတော၊ ကြောက်လန့်ရကား။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဓာဝိတွာ၊ ပြေးလာကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဝိဿရံ၊ ဖောက်ပြန်သော အသံကို။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ ဝိဟာရော၊ ဤကျောင်းသည်။ အဟိနာ၊ မြွေနဂါး၏ ကိုယ်ဖြင့်။ ပုဏ္ဏော၊ ပြည့်၏။ ဝါတပါနေဟိ၊ လေသောက်တံခါးတို့မှ။ ဘောဂါ၊ အခွေတို့သည်။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ တေန သဒ္ဒေန၊ ထိုရဟန်း၏ အသံဖြင့်။ ပဋိဗုဇ္ဈိတွာ၊ နိုး၍။ သကေ အာသနေ၊ မိမိနေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာဂေါ၊ နဂါးပါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်ကား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော အကျင့်ကို။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ တံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “တုမှေ နာဂါ၊ သင်နဂါးမျိုးတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ အဝိရုဠှိဓမ္မာ၊ စည်ပင်ပြန့်ပွားခြင်းသဘော မရှိကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နာဂ၊ နဂါး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုသင်တို့ နဂါးပြည်၌သာလျှင်။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက် ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက် ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာစ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ရက် လဆုတ်ရှစ်ရက်နေ့၌လည်းကောင်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသ၊ သုံးလေလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သုံးသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ နာဂယောနိယာ စ၊ နဂါးမျိုးမှလည်း။ ပရိမုစ္စိဿသိ၊ လွတ်လတ္တံ့။” ခိပ္ပဉ္စ၊ လျင်စွာလည်း။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိလဘိဿသိ၊ ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုနဂါးသည်။ “အဟံ၊ ငါကား။ ဣမသ္မိံဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်း၌။ အဝိရုဠှိဓမ္မော ကိရ၊ စည်ပင်ပြန့်ပွားခြင်းသဘော မရှိသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အဿူနိ၊ မျက်ရည်တို့ကို။ ပဝတ္တယမာနော၊ ယိုစေလျက်။ ဝိဿရံ၊ ဖေါက်ပြန်သော အသံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂဿ၊ နဂါး၏။ သဘာဝပါတုကမ္မာယ၊ မြွေ၏သဘော ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ယဒါ စ ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ သဇာတိယာ၊ ဇာတ်တူသော နဂါးမ၌။ မေထုနံ ဓမ္မံ၊ မေထုန်အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ယဒါ စ ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဝိဿဋ္ဌော၊ လွတ်လွတ်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမတိ၊ သက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့ကား။ နာဂဿ၊ နဂါး၏။ သဘာဝပါတုကမ္မာယ၊ မြွေ၏သဘော ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပေန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
၅၀-မာတုဃာတကဝတ္ထု
၁၁၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မာဏဝကော၊ လုလင်သည်။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်သည်။ ပါပကေန၊ မကောင်းမှု ဖြစ်သော။ တေန ကမ္မေန၊ ထိုကံဖြင့်။ အဋ္ဋီယတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဟရာယတိ၊ ရှက်နိုး၏။
ဇိဂုစ္ဆတိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ မာဏဝကဿ၊ ထိုလုလင်အား။ ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကဿ၊ မကောင်းမှုဖြစ်သော။ ဣမဿ ကမ္မဿ၊ ဤကံမှ။ နိက္ခန္တိံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရာအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ မာဏဝကဿ၊ ထိုလုလင်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရဟန်းပြုသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကဿ၊ မကောင်းမှု ဖြစ်သော။ ဣမဿ ကမ္မဿ၊ ဤကံမှ။ နိက္ခန္တိံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ပုဗ္ဗေပိ၊ ရှေး၌လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ မာဏဝက၀ဏ္ဏေန၊ လုလင်အသွင်ဖြင့်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်းပြု၏။ အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဣမံ မာဏဝကံ၊ ဤလုလင်ကို။ အနုယုဉ္ဇာဟိ၊ မေးစိစစ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်ကို။ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
၅၁-ပိတုဃာတကဝတ္ထု
၁၁၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မာဏဝကော၊ လုလင်သည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်သည်။ ပါပကေန၊ မကောင်းမှု ဖြစ်သော။ တေန ကမ္မေန၊ ထိုကံဖြင့်။ အဋ္ဋီယတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဟရာယတိ၊ ရှက်နိုး၏။ ဇိဂုစ္ဆတိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ မာဏဝကဿ၊ ထိုလုလင်အား။ “ကေန နု ခေါ ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကဿ၊ မကောင်းမှု ဖြစ်သော။ ဣမဿ ကမ္မဿ၊ ဤကံမှ။ နိက္ခန္တိံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရာအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ မာဏဝကဿ၊ ထိုလုလင်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တိယေသု၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သစေ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ အကယ်၍ ရှင်ရဟန်း ပြုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရှင်ရဟန်း ပြုသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကဿ၊ မကောင်းမှုဖြစ်သော။ ဣမဿ ကမ္မဿ၊ ဤကံမှ။ နိက္ခန္တိံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ပုဗ္ဗေပိ၊ ရှေး၌လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ မာဏဝက၀ဏ္ဏေန၊ လုလင်အသွင်ဖြင့်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရှင်ရဟန်း ပြု၏။ အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဣမံ မာဏဝကံ၊ ဤလုလင်ကို။ အနုယုဉ္ဇာဟိ၊ မေးစိစစ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုလုလင်ကို။ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
၅၂-အရဟန္တဃာတကဝတ္ထု
၁၁၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာကေတာ၊ သာကေတမြို့မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဟနိံသု၊ သတ်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်မှ။ ရာဇဘဋာ၊ မင်းခယောကျ်ားတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စောရေ၊ ခိုးသူတို့ကို။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ပလာယိံသု၊ ပြေးလေကုန်၏။ ယေ တေ စောရာ၊ အကြင်ခိုးသူတို့သည်။ ပလာယိံသု၊ ပြေးလေကုန်၏။ တေ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိံသု၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ယေ တေ စောရာ၊ အကြင်ခိုးသူတို့ကို။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းမိလေကုန်၏။ တေ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့ကို။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဩနိယျန္တိ၊ ဆောင်လေကုန်၏။ ပလာယိတွာ၊ ထွက်ပြေး၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ တေ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဩနိယျမာနေ၊ ဆောင်လေကုန်သော။ တေ စောရေ၊ ထိုအဖော်ခိုးသူတို့ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်လေကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပလာယိမှာ၊ ပြေးခဲ့ကုန်သည်သာလျှင်။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းလှစွာ၏။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ သစေ ဂဏှေယျာမ၊ အကယ်၍ ဖမ်းမိလေကုန်အံ့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဟညေယျာမ၊ သတ်ကုန်အံ့သတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ ပန ကမ္မံ၊ အဘယ်အမှုကို။ အကတ္ထ၊ ပြုချေကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ထိုခိုးသူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုခိုးသူသတ်အပ်သော ရဟန်းတို့သည်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့ချည်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန်တော်မူ၏။ (၇)
၅၃-ဘိက္ခုနီဒူသကဝတ္ထု
၁၁၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သာကေတာ၊ သာကေတမြို့မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက်ကုန်၏။ ဧကစ္စာ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဒူသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်မှ။ ရာဇဘဋာ၊ မင်းခယောကျ်ားတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စောရေ၊ ခိုးသူတို့ကို။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ ဖမ်းမိလေကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ပလာယိံသု၊ ပြေးလေကုန်၏။ ယေ တေ စောရာ၊ အကြင်ခိုးသူတို့သည်။ ပလာယိံသု၊ ပြေးလေကုန်၏။ တေ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိံသု၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ယေ တေ စောရာ၊ အကြင်ခိုးသူတို့ကို။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းမိလေကုန်၏။ တေ စောရာ၊ ထိုခိုးသူတို့ကို။ ဝဓာယ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဩနိယျန္တိ၊ ဆောင်လေကုန်၏။ ပလာယိတွာ၊ ထွက်ပြေး၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ တေ၊ ထိုခိုးသူရဟန်းတို့သည်။ ဝဓာယ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဩနိယျမာနေ၊ ဆောင်လေကုန်သော။ တေ စောရေ၊ ထိုအဖော်ခိုးသူတို့ကို။ အဒ္ဒသံသု ခေါ၊ မြင်လေကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ “ယံ၊ ငါတို့သည်။ ပလာယိမှာ၊ ပြေးခဲ့ကုန်သည်သာလျှင်။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းလှစွာ၏။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ သစေ ဂဏှေယျာမ၊ အကယ်၍ ဖမ်းမိလေကုန်အံ့။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဟညေယျာမ၊ သတ်ကုန်အံ့သတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ ပန ကမ္မံ၊ အဘယ်အမှုကို။ အကတ္ထ၊ ပြုချေကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ထိုခိုးသူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ဖြင့် ငါဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်း မဖြစ်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈-၉-၁၀)
၅၄-ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဝတ္ထု
၁၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဥဘတောဗျည်းသည်။ ကရောတိပိ၊ ယောကျ်ားဖြစ်ခိုက် ပုရိသနိမိတ်ဖြင့် မာတုဂါမတို့၌မူလည်း လွန်ကျူး၏။ ကာရာပေတိပိ၊ မိန်းမဖြစ်ခိုက် မိန်းမနိမိတ်၌မူလည်း သူ့ကို မှီဝဲစေ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းသည်။ အနုပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ မရောက်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
၅၅-အနုပဇ္ဈာယကာဒိဝတ္ထူနိ
၁၁၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပဇ္ဈာယကံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ မယူသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပဇ္ဈာယကော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ မယူသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယေန ဥပဇ္ဈာယော ဟုတွာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပဇ္ဈာယေန ဥပဇ္ဈာယော ဟုတွာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြစ်၍။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းသည်။ ဥပဇ္ဈာယေန ဥပဇ္ဈာယော ဟုတွာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းသည်။ ဥပဇ္ဈာယေန ဥပဇ္ဈာယော ဟုတွာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြစ်၍။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏ္ဍကုပဇ္ဈာယေန၊ ပဏ္ဍုက်ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ ထေယျသံဝါသကုပဇ္ဈာယေန၊ ထေယျသံဝါသကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကုပဇ္ဈာယေန၊ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတုပဇ္ဈာယေန၊ တိရစ္ဆာဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ မာတုဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ မာတုဃာတကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ ပိတုဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ ပိတုဃာတကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ အရဟန္တဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ အရဟန္တဃာတကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခုနိဒူသကုပဇ္ဈာယေန၊ ဘိက္ခုနီဒူသကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ သံဃဘေဒကုပဇ္ဈာယေန၊ သံဃဘေဒကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ လောဟိတုပ္ပါဒကုပဇ္ဈာယေန၊ လောဟိတုပ္ပါဒကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကုပဇ္ဈာယေန၊ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍကုပဇ္ဈာယေန၊ ပဏ္ဍုက်ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေယျသံဝါသကုပဇ္ဈာယေန၊ ထေယျသံဝါသက ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကုပဇ္ဈာယေန၊ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတုပဇ္ဈာယေန၊ တိရစ္ဆာန်ဂတဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ မာတုဃာတက ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗာ၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိတုဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ ပိတုဃာတကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တဃာတကုပဇ္ဈာယေန၊ အရဟန္တဃာတကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗာ၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိဒူသကုပဇ္ဈာယေန၊ ဘိက္ခုနီဒူသက ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။
န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃဘေဒကုပဇ္ဈာယေန၊ သံဃဘေဒကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟိတုပ္ပါဒကုပဇ္ဈာယေန၊ လောဟိတုပ္ပါဒက ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကုပဇ္ဈာယေန၊ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
၅၆-အပတ္တကာဒိဝတ္ထု
၁၁၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပတ္တကံ၊ သပိတ် မရှိသော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပတ္တကော၊ သပိတ် မရှိသော သူကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစီဝရကံ၊ သင်္ကန်း မရှိသော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစီဝရကော၊ သင်္ကန်း မရှိသော သူကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပတ္တစီဝရကံ၊ သပိတ်, သင်္ကန်း မရှိသော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပတ္တစီဝရကော၊ သပိတ်, သင်္ကန်း မရှိသော သူကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ပဋိဟရန္တိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်ကုန်၏။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္တိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ န ဥပသမ္ပါဒေ တဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဥပသမ္ပာန္နေ၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဟရန္တိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်ကုန်၏။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ပိဏ္ဍယာ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ ပတ္တစီဝရေန၊ သပိတ်သင်္ကန်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ၊ ပဉ္စင်းခံကုန်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသည်ရှိသော်။ ပတ္ထစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဟရန္တိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်ကုန်၏။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ပဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာစိတကေန၊ ငှားအပ်သော။ ပတ္တစီဝရေန၊ သပိတ်, သင်္ကန်းဖြင့်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁)
နဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗေကဝီသတိဝါရော၊ နဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗေကဝီသတိဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၅၇-န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗဒွတ္တိံသဝါရ
၁၁၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထစ္ဆန္နံ၊ လက်ပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ပါဒစ္ဆိန္နံ၊ ခြေပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နံ၊ လက်, ခြေပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နံ၊ နားပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ နာသစ္ဆိန္နံ၊ နှာခေါင်းပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နံ၊ နား, နှာခေါင်းပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အင်္ဂုလိစ္ဆိန္နံ၊ လက်ချောင်းပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဠစ္ဆိန္နံ၊ ခြေမ, လက်မ, ပြတ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကဏ္ဍာရစ္ဆိန္နံ၊ ကြောမ, ပြတ်သောသူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဖဏဟတ္ထကံ၊ လက်ပျစ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ခုဇ္ဇံ၊ ကုန်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဝါမနံ၊ ကွသောသူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်း ပြုကုန်၏။ ဂလဂဏ္ဍိံ၊ လည်၌ထွတ်မြင်းရှိသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ လက္ခဏာဟတံ၊ တံဆိပ်ခတ်အပ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကသာဟတံ၊ ကြိမ်လုံးခတ်အပ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ လိခိတကံ၊ စာရေးထားအပ်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ သီပဒိံ၊ ခြေထိုင်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ပါပရောဂိံ၊ မြင်းသရိုက် ကုတ်ဟီး ချောင်းဆိုးနာရှိသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ပရိသဒူသကံ၊ ပရိသတ်ကို ဖျက်ဆီးသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကာဏံ၊ မျက်စိတစ်ဖက်ကန်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ကုဏိံ၊ လက်ခြေကောက်သော သူကို။ ပဗ္ဗဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ခဉ္ဇံ၊ ခြေခွင်သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ပက္ခဟတံ၊ ဖက်သကတ်စွဲသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဆိန္နိရိယာပထံ၊ ဆွံ့သော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဇရာဒုဗ္ဗလံ၊ အို၍ အားနည်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အန္ဓံ၊ မျက်စိနှစ်ဖက်ကန်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ မူဂံ၊ အသောသူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဗဓိရံ၊ နားပင်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အန္ဓမူဂံ၊ ကန်းလည်း ကန်း အ လည်း အသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အန္ဓဗဓိရံ၊ ကန်းလည်း ကန်း နားလည်း ပင်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ပ။ မူဂဗဓိရံ၊ အ လည်းအ နားလည်း ပင်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ။ပ။ အန္ဓမူဂဗဓိရံ၊ ကန်းလည်း ကန်း, အ, လည်း အ နားလည်း ပင်းသော သူကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟတ္ထစ္ဆိန္နော၊ လက်ပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဒစ္ဆိန္နော၊ ခြေပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်, ခြေပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နော၊ နားပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာသစ္ဆိန္နော၊ နှာခေါင်းပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နော၊ နား, နှာခေါင်းပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အင်္ဂုလိစ္ဆိန္နော၊ လက်ချောင်းပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဠစ္ဆိန္နော၊ ခြေမလက်မ ပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဍရစ္ဆိန္နော၊ အကြောမ, ပြတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဖဏဟတ္ထကော၊ လက်ပျစ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခုဇ္ဇော၊ ကုန်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝါမနော၊ ကွသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂလဂဏ္ဍီ၊ လည်၌ ထွတ်မြင်းရှိသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။
လက္ခဏာဟတော၊ တံဆိပ်ခတ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသာဟတော၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိခိတကော၊ စာရေးထားအပ်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီပဒီ၊ ခြေထိုင်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပရောဂီ၊ မြင်းသရိုက် ကုတ်ဟီးချောင်းဆိုးနာရှိသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိသဒူသကော၊ ပရိသတ်ကို ဖျက်ဆီးသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာဏော၊ တစ်ဖက်ကန်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုဏီ၊ လက်ခြေကောက်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေဉ္ဇာ၊ ခြေခွင်သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ခဟတော၊ ဖက်သကတ်စွဲသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆိန္နိရိယာပထော၊ ဆွံ့သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇရာဒုဗ္ဗလော၊ အို၍ အားနည်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓော၊ မျက်စိနှစ်ဖက်ကန်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူဂေါ၊ အ, သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဓိရော၊ နားပင်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓမူဂေါ၊ ကန်းလည်း ကန်း အ, လည်း အ, သော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓဗဓိရော၊ ကန်းလည်း ကန်း နားလည်း ပင်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူဂဗဓိရော၊ အ, လည်းအ နားလည်းပင်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓမူဂဗဓိရော၊ ကန်းလည်းကန်း အ, လည်းအ နားလည်းပင်းသော သူကို။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗာဇေယျ၊ ရှင်ရဟန်းပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗဒွတ္တိံသဝါရော၊ နပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗဒွတ္တိံသဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဒါယဇ္ဇဘာဏဝါရော၊ ဒါယဇ္ဇဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ပြီ။
၅၈-အလဇ္ဇီနိဿယဝတ္ထူနိ
၁၂၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းကောင်းတို့သည်လည်း။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝသေယျ၊ နေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ နိဿယော၊ နိဿရည်းကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ အလဇ္ဇီနံ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ လဇ္ဇိံ ဝါ၊ လဇ္ဇီကိုလည်းကောင်း။ အလဇ္ဇိံ ဝါ၊ အလဇ္ဇီကိုလည်းကောင်း။ ဇာနေယျာမ၊ သိကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခုသဘာဂတံ၊ ရဟန်းနှင့် သဘောတူသော အဖြစ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ စတူဟပဉ္စာဟံ၊ လေးရက် ငါးရက်တိုင်ရုံ။ အာဂမေတုံ၊ ငံ့လင့်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅၉-ဂမိကာဒိနိဿယဝတ္ထူနိ
၁၂၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ နိဿယကရဏီယော၊ နိဿရည်းယူအပ်သော ကိစ္စရှိလျက်။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းပေးသော ဆရာကို။ အလဘမာနေန၊ မရသဖြင့်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမေယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ နိဿယကရဏီယော၊ နိဿရည်းယူအပ်သော ကိစ္စရှိလျက်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းပေးသော ဆရာကို။ အလဘမာနေန၊ မရသဖြင့်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာ၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္တဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ နိဿယကရဏီယော၊ နိဿရည်းယူအပ်သော ကိစ္စရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အယဉ္စ၊ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်ကား။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကေန၊ သူနာ၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းပေးသော ဆရာကို။ အလဘမာနေန၊ မရသဖြင့်။ ယာစိယမာနေန၊ တောင်းအပ်သည်ရှိသော်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ စ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအားလည်း။ တသ္မိံ သေနာသနေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ နိဿယကရဏီယော၊ နိဿရည်းယူအပ်သော ကိစ္စရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်လျက်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်း။ ဣမသ္မိံ သေနာသနေ၊ ဤကျောင်း၌။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရညိကေန၊ တော၌နေသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ သလ္လက္ခန္တေန၊ မှတ်သဖြင့်။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပတိရူပေါ၊ လျောက်ပတ်သော။ နိဿယဒါယကော၊ နိဿရည်း ပေးစွမ်းနိုင်သော ဆရာသည်။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ၊ ထိုဆရာကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝသိဿာမီတိ၊ နေအံ့ဟု။” နိဿယံ၊ နိဿရည်းပေးသော ဆရာကို။ အလဘမာနေန၊ မရသဖြင့်။ အနိဿိတေန၊ အမှီ မရှိဘဲလျက်။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
၆၀-ဂေါတ္တေန အနုဿာဝနာနူဇာနနာ
၁၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပအား။ ဥပသမ္ပာဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဣမံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းကို။ အနုဿာဝေဿတု၊ ကမ္မဝါစာ ရွတ်စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ထေရဿ၊ မထေရ်၏။ နာမံ၊ ပိပ္ပလိဟူသော အမည်ကို။ ဂဟေတုံ၊ ယူအံ့သောငှာ။ န ဥဿဟာမိ၊ မဝံ့။ ထေရော၊ အရှင်မဟာကဿပမထေရ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂရု၊ ဆရာပေတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါတ္တေနပိ၊ အနွယ်ဖြင့်လည်း။ အနုဿာဝေတုံ၊ ရွတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၁-ဒွေဥပသမ္ပဒါပေက္ခာဒိဝတ္ထု
၁၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပအား။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့သည်။ “ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒန္တိ၊ ငြင်းခုံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ ပဉ္စင်းလောင်း နှစ်ယောက်တို့ကို။ ဧကာနုဿာဝနေ၊ တစ်ပြိုင်နက် ကမ္မဝါစာရွတ်ခြင်းတို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာနံ၊ များစွာကုန်သော။ ထေရာနံ၊ မထေရ်တို့အား။ ဥပသမ္ပာဒါပေက္ခာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့သည်။ “ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒန္တိ၊ ငြင်းခုံကုန်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော သင်တို့ကို။ ဧကာနုဿာဝနေ၊ တစ်ပြိုင်နက် ကမ္မဝါစာရွတ်သည်တို့ကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ တယော၊ နှစ်ယောက်, သုံးယောက်တို့ကို။ ဧကာနုဿာဝနေ၊ တစ်ပြိုင်နက် ကမ္မဝါစာရွတ်သည်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တဉ္စ ခေါ ကိရိယံ၊ ထိုသို့ ရွတ်စိမ့်သည်ကိုလည်း။ ဧကေန ဥပဇ္ဈာယေန၊ တစ်ယောက်တည်းသော ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ နာနုပဇ္ဈာယေန၊ အထူးထူးသော ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ န တွေ၀ န တု ဧ၀ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၂-ဂဗ္ဘဝီသူပသမ္ပဒါနုဇာနနာ
၁၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကုမာရကဿပေါ၊ အရှင်ကုမာရကဿပသည်။ ဂဗ္ဘဝီသော၊ ပဋိသန္ဓေနှင့် တကွ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ကုမာရကဿပဿ၊ အရှင်ကုမာရကဿပအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဦနဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် မပြည့်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဂဗ္ဘဝီသော၊ ပဋိသန္ဓေနှင့် တကွ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းခံသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းသည်။ အမှိ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းသည်။ န အမှိ နု ခေါ၊ မဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုကုစ္ဆိသ္မိံ၊ အမိဝမ်း၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ယံ စိတ္တံ၊ အကြင်စိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ပဌမဝိညာဉ်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တံ ပဌမဝိညာဏံ၊ ထိုပဌမဝိညာဉ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာဝဇာတိ၊ ထိုပဌမစိတ် ပဌမဝိညာဉ်၏ ဖြစ်ခြင်းသည်လျှင်။ ဂဗ္ဘော၊ ဂဗ္ဘ မည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂဗ္ဘဝီသံ၊ ပဋိသန္ဓေနေသည်က စ၍ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတုံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၃-ဥပသမ္ပဒါဝိဓိ
၁၂၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းဖြစ်သော သူတို့သည်။ ကုဋ္ဌိကာပိ၊ နူနာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဂဏ္ဍိကာပိ၊ ထွတ်မြင်းအနာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကိလာသိကာပိ၊ ညှင်း, ပွေးအနာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သောသိကာပိ၊ ခယရုပ်အနာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အပမာရိကာပိ၊ သည်းခြေပျက်၍ ရူးသော အနာအစရှိသော အနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဥပသမ္ပာဒေန္တန၊ ပဉ္စင်းခံစေလိုသော ရဟန်းသည်။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ အန္တရာယိကေ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ သဘောတို့ကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ကိံ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ မေးအပ်သနည်း။ “တေ၊ သင့်အား။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်သလော။ ကုဋ္ဌံ၊ နူနာ ရှိသလော။ ဂဏ္ဍော၊ ထွတ်မြင်းအနာရှိသလော။ ကိလာသော၊ ညှင်းပွေးအနာ ရှိသလော။ သောသော၊ ခယရုပ်အနာ ရှိသလော။ အပမာရော၊ သည်းခြေပျက်၍ ရူးသောအနာအစရှိသော အနာရှိသလော။ မနုဿော၊ လူစင်စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ား စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ဘုဇိဿော၊ သူ့ကျွန် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ အဏဏော၊ သူ့ကြွေး မတင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ရာဇဘဋော၊ မင်းခစားသော သူသည်။ န အသိ၊ မဖြစ်ဘဲ ရှိပါ၏လော။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ တေ၊ သင့်အား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ နာမော၊ အဘယ်အမည်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ကော နာမော၊ အဘယ်အမည် ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနနုသိဋ္ဌေ၊ မဆုံးမအပ်ကုန်သေးသော။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခေ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့ကို။ အန္တရာယိကေ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ သဘောတို့ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သောသူတို့သည်။ ဝိတ္ထာယန္တိ၊ ရွံ့တီးရွံ့တို ရှိကုန်၏။ မင်္ကူ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေအံ့သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အနုသာသိတွာ၊ ဆုံးမ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အန္တရာယိကေ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ သဘောတို့ကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတ္ထေ၀ သံဃမဇ္ဈေ၊ ထိုသံဃာ၏ အလယ်၌သာလျှင်။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သော သူတို့သည်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာယန္တိ၊ ရွံ့တီးရွံ့တို ရှိကုန်၏။ မင်္ကူ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေအံ့သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အနုသာသိတွာ၊ ဆုံးမ၍။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ အန္တရာယိကေ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ သဘောတို့ကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ အနုသာသိတဗ္ဗော၊ ဆုံးမအပ်၏။
၁၂၆။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပဇ္ဈံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ဂါဟာပေတဗ္ဗော၊ ယူစေအပ်၏။ ဥပဇ္ဈံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေပြီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ အယံ၊ ဤသပိတ်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်တည်း။ အယံ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ တေ၊ သင်၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်တည်း။ အယံ၊ ဤကိုယ်ဝတ်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ဥတ္တရာသင်္ဂေါ၊ ကိုယ်ဝတ်တည်း။ အယံ၊ ဤသင်းပိုင်သည်။ တေ၊ သင်၏။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်တည်း။ ဂစ္ဆ၊ သွာလော့။ အမုမှိ ဩကာသေ၊ ဤမည်သော အရပ်၌။ တိဋ္ဌာဟိ၊ ရပ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဗာလာ၊ ဆုံးမအပ်သည် မဆုံးမအပ်သည်ကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဆုံးမခြင်း၌ မလိမ္မာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဒုရနုသိဋ္ဌာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆုံးမအပ်ကုန်သော။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခာ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့ကုန်သော သူတို့သည်။ ဝိတ္ထာယန္တိ၊ ရွံ့တီးရွံ့တို ရှိကုန်၏။ မင်္ကူ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေအံ့သောငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလေန၊ ဆုံးမအပ်သည် မဆုံးမအပ်သည်ကို မသိသော။ အဗျတ္တေန၊ ဆုံးမခြင်း၌ မလိမ္မာသော ရဟန်းသည်။ န အနုသာသိတဗ္ဗော၊ မဆုံးမအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုသာသေယျ၊ ဆုံးမငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ ဆုံးမခြင်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဆုံးမခြင်း၌ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အနုသာသိတုံ၊ ဆုံးမစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့် ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းတို့သည်။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသမ္မတေန၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ န အနုသာသိတဗ္ဗော၊ မဆုံးမအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနုသာသေယျ၊ ဆုံးမငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မတေန၊ ဉတ္တိကံဖြင့် သမုတ်အပ်ပြီသော ရဟန်းကို။ အနုသာသိတုံ၊ ဆုံးမစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ အတ္တနာ ဝါ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပရေန ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူသည်မူလည်း။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပီပြင်စွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ အနုသာသေယျံ၊ ဆုံးမအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။
ကထဉ္စ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပီပြင်စွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ အနုသာသေယျ၊ ဆုံးမရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းလောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “ဣတ္ထန္နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း။ သုဏသိ၊ နားထောင်လော့။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သစ္စကာလော၊ မှန်သည်ကို ဆိုအပ်သော အခါတည်း။ ဘူတကာလော၊ ဟုတ်သည်ကို ဆိုအပ်သော အခါတည်း။ ယံ ဣဋ္ဌာနိဋ္ဌံ၊ အကြင်အလိုရှိအပ် အလိုမရှိအပ်သော သဘောသည်။ ဇာတံ၊ သင်၏ကိုယ်၌ ဖြစ်၏။ တံ ဇာတံ၊ ထိုသင်၏ကိုယ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ပုစ္ဆန္တေ၊ ငါတို့ မေးလတ်သော်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကို။ ‘အတ္ထီတိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ ’ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ အသန္တံ၊ ထင်ရှား မရှိသည်ကို။ ‘နတ္ထီတိ၊ မရှိဟူ၍။ ’ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ မာ ခေါ ဝိတ္ထာယိ၊ ရွံ့တီးရွံ့တို မရှိလင့်။ မင်္ကူ၊ နှလုံး မသာယာခြင်းသည်။ မာ ခေါ အဟောသိ၊ မဖြစ်လင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ ငါတို့ မေးကုန်လတ္တံ့။ တေ၊ သင်၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်သလော။ ကုဋ္ဌံ၊ နူနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဂဏ္ဍော၊ ထွတ်မြင်းနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ကိလာသော၊ ညှင်းပွေးအနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ သောသော၊ ခယရုပ်အနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ အပမာရော၊ သည်းခြေပျက်၍ ရူးသောအနာ အစရှိသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ မနုဿော၊ လူသားစင်စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားစင်စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ဘုဇိဿော၊ သူ့ကျွန် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ အဏဏော၊ ကြွေးမတင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ရာဇဘဋော၊ မင်းခစားသော သူသည်။ န အသိ၊ မဖြစ်ဘဲ ရှိ၏လော။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ တေ၊ သင့်အား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ နာမော၊ အဘယ် အမည်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ကော နာမော၊ အဘယ် အမည်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဧကတော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကတော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ န အာဂန္တဗ္ဗံ၊ မလာအပ်။ အနုသာသကေန၊ ဆုံးမသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်ပြီး၍။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သော ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ထိုပဉ္စင်းလောင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုသိဋ္ဌော၊ ဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ “အာဂစ္ဆာဟီတိ၊ လာလော့ဟူ၍။” ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒာပေတွာ၊ ရှိခိုးစေ၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒါပေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှာပေတွာ၊ ချီစေ၍။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစာပေတဗ္ဗော၊ တောင်းစေအပ်၏။ ကိံ ယာစာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ တောင်းစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥလ္လုမ္ပတု၊ ယုတ်နိမ့်သော သာမဏေအဖြစ်မှ ထုတ်နုတ်၍ မြင့်မြတ်သော ပဉ္စင်းအဖြစ်၌ တည်ပါစေလော့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။
အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥလ္လုမ္ပတု၊ မည်းညစ်သော အကုသိုလ်အဖို့မှ ထုတ်နုတ်၍ ဖြူစင်သော ကုသိုလ်အဖို့၌ တည်ပါစေလော့။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥလ္လုမ္ပတု၊ သံသရာတည်းဟူသော ဝဲဩဃမှ ထုတ်နုတ်၍ နိဗ္ဗန်တည်းဟူသော ကြည်းကုန်းထက်၌ တည်ပါစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစာပေတဗ္ဗော၊ တောင်းစေအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပီပြင်စွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွနု်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွနု်သည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ အန္တရာယိကေ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ သဘောတရားတို့ကို။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတ္ထန္နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း။ သုဏသိ၊ နားထောင်လော့။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သစ္စကာလော၊ မှန်သည်ကို ဆိုအပ်သော အခါတည်း။ ဘူတကာလော၊ ဟုတ်သည်ကို ဆိုအပ်သော အခါတည်း။ ယံ ဣဋ္ဌာနိဋ္ဌံ၊ အကြင်အလိုရှိအပ် အလိုမရှိအပ်သော သဘောသည်။ ဇာတံ၊ သင်၏ကိုယ်၌ ဖြစ်၏။ တံ ဇာတံ၊ ထိုသင်၏ကိုယ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးအံ့။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကို။ ‘အတ္ထီတိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ ’ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ အသန္တံ၊ ထင်ရှား မရှိသည်ကို။ ‘နတ္ထီတိ၊ မရှိဟူ၍။ ’ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ တေ၊ သင်၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အာဗာဓာ၊ အနာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်သလော။ ကုဋ္ဌံ၊ နူနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဂဏ္ဍော၊ ထွတ်မြင်းနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ကိလာသော၊ ညှင်းပွေးအနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ သောသော၊ ခယရုပ်အနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ အပမာရော၊ သည်းခြေပျက်၍ ရူးသော အနာအစရှိသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ မနုဿော၊ လူစင်စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားစင်စစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ဘုဇိဿော၊ သူ့ကျွန် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ အဏဏော၊ သူ့ကြွေး မတင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ရာဇဘဋော၊ မင်းခစားယောကျ်ားသည်။ န အသိ၊ မဖြစ်ဘဲရှိ၏လော။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ပရိပုဏ္ဏဝီသတိဝဿော၊ အသက်နှစ်ဆယ် ပြည့်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ တေ၊ သင့်အား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ နာမော၊ အဘယ် အမည်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည်။ ကော နာမော၊ အဘယ် အမည်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မေးအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ ဌာန်ကရိုဏ်းကို ပီပြင်စွာ ရွတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
၁၂၇။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ အန္တရာယိကေဟိ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ သဘောတရားတို့မှ။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ အဿ၊ ထိုပဉ္စင်းလောင်းအား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဥပသမ္ပာဒေယျ၊ ပဉ္စင်းခံရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ အန္တရာယိကေဟိ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ သဘောတရားတို့မှ။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ အဿ၊ ထိုပဉ္စင်းလောင်းအား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပုရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧဝမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုငဲ့သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ အန္တရာယိကေဟိ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ သဘောတရားတို့မှ။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြင်၏။ အဿ၊ ထိုပဉ္စင်းလောင်းအား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥပသမ္ပဒါပေက္ခော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ငဲ့သော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ၊ ဤပဉ္စင်းလောင်းသည်။ အန္တရာယိကေဟိ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ သဘောတရားတို့မှ။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ အဿ၊ ထိုပဉ္စင်းလောင်းအား။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံပြီ။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်း၏။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ပဉ္စင်းလောင်းကို။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်စေအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ဥပသမ္ပဒါကမ္မံ၊ ဥပသမ္ပဒကံသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉၄-စတ္တာရော နိဿယာ
၁၂၈။ တာဝဒေဝ၊ ထိုပဉ္စင်းဖြစ်သော ခဏ၌သာလျှင်။ ဆာယာ၊ အရိပ်ကို။ မေတဗ္ဗာ၊ နှိုင်းယှဉ်အပ်၏။ ဥတုပ္ပမာဏံ၊ ဥတု၏ပမာဏကို။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ပြောကြားအပ်၏။ ဒိဝသဘာဂေါ၊ နေ့အဖို့ကို။ အာစိက္ခိတဗ္ဗော၊ ပြောကြားအပ်၏။ သင်္ဂီတိ၊ အပေါင်းကို။ အာစိက္ခိတဗ္ဗာ၊ ပြောကြားအပ်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ နိဿယာ၊ မှီရာပစ္စည်းတို့ကို။ အာစိက္ခိတဗ္ဗာ၊ ပြောကြားအပ်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍိယာလောပဘောဇနံ၊ သလုံးမြင်းခေါင်းဖြင့် ရှာ၍ရသော ဆွမ်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန် လာဘ်ရှိပါမူကား။ သံဃဘတ္တံ၊ သံဃာအား လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒေသဘတ္တံ၊ ညွှန်ချသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်သော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ သလာကဘတ္တံ၊ စာရေးတံချ၍ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ပက္ခိကံ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၌ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပေါသထိကံ၊ ဥပုသ်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ပါဋိပဒိကံ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌ လှူသော ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။
ပံသုကူလစီဝရံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန် လာဘ်ရှိပါမူကား။ ခေါမံ၊ ခေါမချည်ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသိကံ၊ ဝါချည်ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ သားမွေးဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ငါးပါးစုံကို ရော၍ ရက်အပ်သော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။
ရုက္ခမူလသေနာသနံ၊ သစ်ပင်ရင်းတည်းဟူသော ကျောင်းကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန် လာဘ်ရှိပါမူကား။ ဝိဟာရော၊ နှစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းသည်လည်းကောင်း။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်မိုးသော ကျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့် ပြာသာဒ်သည်လည်းကောင်း။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ် ဦးပြည်းသည်လည်းကောင်း။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။
ပူတိမုတ္တဘေသဇ္ဇံ၊ နွားကျင်ငယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ဆေးကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းပြုရာ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ အတိရေကလာဘော၊ အလွန် လာဘ်ရှိပါမူကား။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးသည်လည်းကောင်း။ တေလံ၊ ဆီသည်လည်းကောင်း။ မဓု၊ ပျားရည်သည်လည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲသည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။
စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ နိဿယာ၊ မှီရာပစ္စည်းတို့သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီ။
၆၅-စတ္တာရိ အကရဏီယာနိ
၁၂၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍။ ဧကကံ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာလတ်သော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ပုရာဏ ဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းနှင့်။ သမာဂဉ္ဆိ၊ တွေ့လေ၏။ သာ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ ထို မယားဟောင်းသည်။ “ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခု။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အာမ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ မေထုနော၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ အကျင့်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ ထို မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲ၍။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အကရဏီယာနိ စ၊ မကျင့်အပ်သည်တို့ကိုလည်း။ အာစိက္ခိတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ။
ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ မေထုနော၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ အကျင့်ကို။ န ပဋိသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိရစ္ဆာနဂတာယပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း။ န ပဋိသေဝိတဗ္ဗော၊ မမှီဝဲအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်း ပြတ်လေပြီးသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေန သီသေန၊ ထိုဦးခေါင်းနှင့်။ သရီရဗန္ဓနေန၊ ကိုယ်ကို စပ်သဖြင့်။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်ရှင်အံ့သောငှာ။ အဘဗ္ဗော ယထာ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ မေထုန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲခြင်းကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုမေထုန်မှီဝဲသော အကျင့်ကို။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အကရဏီယံ၊ မကျင့်အပ်။
ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အဒိန္နံ၊ အရှင် မပေးသော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ ထေယျသင်္ခါတေန၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိဏသလာကံ၊ မြက်, ဝါးခြမ်းစိတ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ န အာဒါတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အဒိန္ဒံ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ ထေယျသင်္ခါတေန၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယတိ၊ ယူအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗန္ဓနာ၊ အညှာမှ။ ပဝုတ္တော၊ လွတ်လေပြီးသော။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ သစ်ရွက်ရော်သည်။ ဟရိတတ္ထာယ၊ တစ်ဖန် စိမ်းပြန်အံ့သောငှာ။ အဘဗ္ဗော ယထာ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ ထေယျသင်္ခါတေန၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယိတွာ၊ ယူခြင်းကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအရှင် မပေးသော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးခြင်းကို။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အကရဏီယံ၊ မကျင့်အပ်။
ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကုန္ထကိပိလ္လိကံ၊ ခြ, ပိုးရွကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော သူကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ချဆေးကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒွေဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ ဘိန္နာ၊ ကွဲလေပြီးသော။ ပုထုသိလာ၊ ကျောက်ဖျာကြီးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိကာ၊ တစ်ဖန် မစေ့စပ်နိုင်သည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၌။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချခြင်းကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုလူ၏ အသက်ကို သတ်ခြင်းကို။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌ တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အကရဏီယံ၊ မကျင့်အပ်။
ဥပသမ္ပန္နေန၊ ပဉ္စင်းခံပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအားဖြင့်။ “သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရမာမိ၊ အလွန် ငါမွေ့လျော်၏ဟု။” န ဥလ္လပိတဗ္ဗော၊ မပြောဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ အလိုရမ္မက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်ရှား မရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ် မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော။ ဈာနံ ဝါ၊ ဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခံ ဝါ၊ ဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သမာဓိံ ဝါ၊ သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သမာပတ္တိံ ဝါ၊ သမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မတ္ထကစ္ဆိန္နော၊ လည်ဆစ် ပြတ်လေပြီးသော။ တာလော၊ ထန်းပင်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝိရုဠှိယာ၊ စည်ပင် ပြန့်ပွားခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော ယထာ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ အလိုရမ္မက်သည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်းရှား မရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ် မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပိတွာ၊ ပြောဟောခြင်းကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်း မဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ ပြောဟောခြင်းကို။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော် ကိုယ်၌တည်သမျှ ကာလပတ်လုံး။ အကရဏီယံ၊ မကျင့်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာစိက္ခိတဗ္ဗာနိ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။
စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အကရဏီယာနိ၊ မကျင့်အပ်သည်တို့သည်။ နိဋ္ဌိတာနိ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီ။
၆၆-အာပတ္တိယာ အဒဿနေ ဥက္ခိတ္တကဝတ္ထူနိ
၁၃၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘမိ၊ လူထွက်၏။ သော၊ ထိုလူထွက်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘမတိ၊ လူထွက်အံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းအံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဿိဿသိ၊ ရှုအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဿိဿာမိ၊ ရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ဆိုအံ့။ ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ပြုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဿိဿာမိ၊ မရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်မပြုအပ်။ ပဗ္ဗာဇေတွာ၊ ရှင်ပြုပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဿိဿသိ၊ ရှုအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဿိဿာမိ၊ ရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဿိဿာမိ၊ မရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဿိဿာမိ၊ ရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဩသာရေတဗ္ဗော၊ သွင်းအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဿိဿာမိ၊ မရှုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဩသာရေတဗ္ဗော၊ မသွင်းအပ်။ ဩသာရေတွာ၊ သွင်းပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ ရှုအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရှုခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဿတိ၊ အကယ်၍ မရှုအံ့။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာညီညွတ်ခြင်းကို။ လဗ္ဘမာနာယ၊ ရအပ်သည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ အလဗ္ဘမာနာယ၊ မရအပ်သေးသည်ရှိသော်။ သမ္ဘောဂေ၊ တကွ သုံးဆောင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ သံဝါသေ၊ တကွ ကံကြီး, ကံငယ် ပြုခြင်း၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘမတိ၊ လူထွက်အံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းအံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်ကို။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿသိ၊ ကုစားအံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ပြုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိကရိဿာမိ၊ မကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်မပြုအပ်။ ပဗ္ဗာဇေတွာ၊ ရှင်ပြုပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။
ပဋိကရိဿသိ၊ ကုစားအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိကရိဿာမိ၊ မကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်း မခံအပ်။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿသိ၊ ကုစားအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဩသာရေတဗ္ဗော၊ သွင်းအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိကရိဿာမိ၊ မကုစားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဩသာရေတဗ္ဗော၊ မသွင်းအပ်။ ဩသာရေတွာ၊ သွင်းပြီး၍။ “တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိကရောတိ၊ အကယ်၍ ကုစားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ကုစားခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိကရောတိ၊ အကယ်၍ မကုစားအံ့။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ လဗ္ဘမာနာယ၊ ရအပ်သည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ အလဗ္ဘမာနာယ၊ မရအပ်သေးသည်ရှိသော်။ သမ္ဘောဂေ၊ တကွသုံးဆောင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ သံဝါသေ၊ တကွကံကြီး ကံငယ် ပြုခြင်း၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘမတိ၊ လူထွက်အံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂန္တွာ၊ ပြန်လာ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းအံ့။ သော၊ ထိုလူထွက်ကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿသိ၊ စွန့်အံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ စွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ဆိုအံ့။ ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်ပြုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ မစွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗော၊ ရှင်မပြုအပ်။ ပဗ္ဗာဇေတွာ၊ ရှင်ပြုပြီး၍။ “ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿသိ၊ စွန့်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ စွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ မစွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ဥပသမ္ပာဒေတွာ၊ ပဉ္စင်းခံပြီး၍။ “ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿသိ၊ စွန့်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ စွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဩသာရေတဗ္ဗော၊ သွင်းအပ်၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ မစွန့်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဝဒတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ န ဩသာရေတဗ္ဗော၊ မသွင်းအပ်။ ဩသာရေတွာ၊ သွင်းပြီး၍။ “ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇေဟိ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ လဗ္ဘမာနာယ၊ ရအပ်သည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ သာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ အလဗ္ဘမာနာယ၊ မရအပ်သေးသည်ရှိသော်။ သမ္ဘောဂေ၊ တကွသုံးဆောင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ သံဝါသေ၊ တကွကံကြီး ကံငယ် ပြုခြင်း၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ မဟာခန္ဓကော၊ မဟာခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၆၇-တဿုဒ္ဒါနံ
၁၃၁။ ပေသလာနံ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ သုခါဝဟေ၊ ချမ်းသာကို ဆောင်ပေတတ်ထသော။ ဝိနယမှိ၊ ဝိနည်း၌။ ကုသလေ၊ လိမ္မာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ မဟတ္ထေသု၊ များသောအကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါပိစ္ဆေ၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဂ္ဂဟာနဉ္စ နိဂ္ဂဟေသု စ၊ နှိပ်ခြင်းတို့၌လည်းကောင်း။ လဇ္ဇီနံ၊ လဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ပဂ္ဂဟေသု စ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းတို့၌လည်းကောင်း။
သာသနာဓာရဏေ စေဝ၊ သာသနာတော်ကို ဆောင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုဇိနဂေါစရေ၊ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတို့၏ အရာသာဖြစ်သော။ အနညဝိသယေ၊ ဘုရားမှ တစ်ပါးသော သူတို့၏ အရာ မဟုတ်သော။ ခေမေ၊ ကာလကို ကုန်စေထသော။ သုပညတ္တေ၊ ကောင်းစွာ ပညတ်တော်မူအပ်သော။ အသံသယေ၊ မယုံမှားအပ်သော။
ခန္ဓကေ စေဝ၊ မဟာဝါခန္ဓက စူဠဝါခန္ဓက၌လည်းကောင်း။ ဝိနယေ စေဝ၊ ဘိက္ခုဝိဘင်း ဘိက္ခုနီဝိဘင်း၌လည်းကောင်း။ ပရိဝါရေ စ၊ ပရိဝါရ၌လည်းကောင်း။ မာတိကေ၊ ဘိက္ခုပါတိမောက် ဘိက္ခုနီပါတိမောက်၌လည်းကောင်း။ ကုသလော၊ လိမ္မာထသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယထာတ္ထကာရီ၊ မဖောက်မပြန် အကျိုးကို ပြုလျက်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။
ယော ဂေါပါလော၊ အကြင်နွားကျောင်းသားသည်။ ဂဝံ၊ နွားကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ သော ဂေါပါလော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ ဂေါဂဏံ၊ နွားအပေါင်းကို။ န ရက္ခတိ ယထာ၊ မစောင့်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သီလံ၊ ပါတိမောက် သံဝရသီလကို။ အဇာနန္တော၊ မသိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဝရံ၊ ပါတိမောက္ခ သံဝရသီလကို။ ကိံ ရက္ခေယျ၊ အဘယ်သို့ စောင့်ရှောက်နိုင်ရာအံ့နည်း။
သုတ္တန္တေ စ၊ သုတ္တန်ပိဋကသည်လည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မေ စ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကသည်လည်းကောင်း။ ပမုဋ္ဌမှိ စ၊ မေ့ခဲ့သော်လည်း။ တာဝဒေဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဝိနယေ၊ ဝိနည်းပိဋကသည်။ အဝိနဋ္ဌမှိ၊ မဖျောက်သည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သာသနံ၊ သာသနာတော်သည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သံဂါဟဏာဟေတုံ၊ အကျဉ်းရေတွက်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ အနုပုဗ္ဗသော၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယထာဉာယံ၊ သိသောအလျောက်။ ပဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ ဘာသတော ဘာသမာနဿ၊ ဆိုလတ်သော။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုဏာထ၊ နာလင့်ကုန်။
ဝတ္ထုံ၊ ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကိုလည်းကောင်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ နယာ နယေန၊ ဝိတ္ထာရနည်းဖြင့်။ ပေယျာလမေဝ စ၊ ပေယျာလအပြားကိုလည်းကောင်း။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ အသေသေတုံ၊ အကြွင်းမဲ့ ပြအံ့သောငှာ။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်း၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ နယတော၊ သင်္ခေပနည်းဖြင့်။ ဝိဇာနထ၊ သိလင့်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဥယျောဇဉ်တည်း။
ဗောဓိ စ၊ ဗောဓိကထာ။ ရာဇာယတနံ၊ ရာဇာယတန ကထာ။ အဇပါလော၊ အဇပါလ ကထာ။ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာ၊ သဟမ္ပတိဗြဟ္မာ တောင်းပန်သော အခန်း။ အာဠာရော၊ အာဠာရရသေ့။ ဘိက္ခု စ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်း ငါးယောက်တို့။ ဥပကော၊ ဥပက တက္ကတွန်း။ ဣသိ၊ ဣသိပတနတောသို့ ကြွသွားတော်မူသော အခန်း။
ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညထေရ်။ ဝပ္ပေါ၊ ဝပ္ပထေရ်။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယထေရ်။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမ်ထေရ်။ အဿဇိ၊ အဿဇိထေရ်။ ယသော၊ ယသထေရ်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးသော မထေရ်တို့။ ပညာသ၊ ငါးကျိပ်သော မထေရ်တို့။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန္တာတို့ကို။ ဒိသာ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်တို့သို့။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်တော်မူ၏။
ဝတ္ထုံ၊ သရဏဂုံသုံးပါးတို့ဖြင့် ရှင်ပြုခြင်း, ပဉ္စင်းခံခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မာရေဟိ၊ မာရ်နတ်ဆိုသော အခန်း။ တိံသာ စ၊ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီမင်းသား သုံးကျိပ်တို့၏ ရဟန်းပြုသော အခန်း။ ဥရုဝေလံ၊ ဥရုဝေလတောသို့ ကြွတော်မူသော အခန်း။ တယော ဇဋီ၊ ရသေ့ညီနောင် သုံးယောက်တို့။ အဂျာဂါရံ၊ မီးတင်းကုတ်သို့ ဝင်တော်မူသော အခန်း။ ကေဝလာ၊ တောအုပ်အလုံးကို လင်းစေလျက်။ မဟာရာဇာ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့ လာသော အခန်း။ သက္ကော၊ သိကြားမင်း လာသော အခန်း။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာမင်း လာသော အခန်း။
ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ကောက်တော်မူသော အခန်း။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်ကို တူးသော အခန်း။ သိလာ စ၊ သင်္ကန်းနယ်စရာ ကျောက်ဖျာကို အနီး၌ ထားသော အခန်း။ ကကုဓော၊ ရေခံတက်ပင် ညွတ်သော အခန်း။ သိလာ၊ ကျောက်ပျဉ်ကို အနီး၌ ထားသော အခန်း။ ဇမ္ဗု၊ ဇမ္ဗုသပြေသီးကို ဆောင်သော အခန်း။ အမ္ဗော စာ၊ သရက်သီးကို ဆောင်သော အခန်း။ အာမလော၊ သျှစ်သျှားသီးကို ဆောင်သော အခန်း။ ပါရိပုပ္ဖဉ္စ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို ဆောင်သော အခန်း။
ကဿပ၊ ကဿပ။ ဖာလိယန္တု၊ ထင်းတုံးငါးရာ ကွဲစေကုန်လော့ဟု ဆိုသော အခန်း။ ဥဇ္ဇလန္တု၊ မီးတောက်စေကုန်လော့ဟု ဆိုသော အခန်း။ ဝိဇ္ဈာယန္တု၊ မီးငြိမ်းစေကုန်လောဟု ဆိုသော အခန်း။ နိမုဇ္ဇန္တိ၊ ရသေ့ငါးရာတို့ ငုပ်ကြသော အခန်း။ မုခီ၊ မီးမယ်ဖျူး ငါးရာတို့ကို။ နိမ္မိနိ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူသော အခန်း။ မေဃော၊ မိုးကြီးရွာသော အခန်း။ ဂယာ၊ ဂယာမည်သော အရပ်၌ နေတော်မူသော အခန်း။ လဋ္ဌိ၊ ထန်းတောဥယျာဉ်၌ နေတော်မူသော အခန်း။ မာဂဓော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီး လျှောက်သော အခန်း။
ဥပတိဿော စ ကောလိတော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန်တို့အခန်း။ အဘိညာတာ စ၊ ထင်ရှားသော အမျိုးသားတို့သည်။ ပဗ္ဗဇုံ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော အခန်း။ ဒုန္နိဝတ္ထာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဝတ်ကုန်သော။ ကိသော၊ ကြုံသော။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဗြာဟ္မဏော စ၊ ရာဓပုဏ္ဏားကို ဆိုသော အခန်း။
အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သည်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်သော ရဟန်းကို ဆိုသော အခန်း။ ဥဒရံ၊ ဝမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပဉ္စင်းခံသော ပုဏ္ဏားကို ဆိုသော အခန်း။ မာဏဝေါ၊ ရဟန်း မပြုမီ ရှေးဦးစွာ မှီရာတို့ကို ကြားသော လုလင်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဂဏော၊ ဂိုဏ်းဖြင့် ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဝဿံ၊ တစ်ဝါသာ ရလျက် ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသော ဥပသေနကို ဆိုသော အခန်း။ ဗာလေဟိ၊ ဝိနည်းကို မသိသော ရဟန်းတို့သည် ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပက္ကန္တော၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ် ဖဲသွားခြင်းစသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဒသ ဝဿာနိ နိဿယော၊ ဆယ်ဝါပြည့်သော ရဟန်းတို့ကို နိဿရည်းပေးသည်ကို ဆိုသော အခန်း။
န ဝတ္တန္တိ၊ ကောင်းစွာ မကျင့်ကုန်သော တပည့်တို့ကို ဆိုသော အခန်း။ ပဏာမေတုံ၊ မောင်းမဲစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဗာလာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာသော ရဟန်းတို့သည် နိဿရည်းပေးသော အခန်း။ ပဿဒ္ဓိ၊ ယူပြီးသော နိဿရည်း၏ ငြိမ်းခြင်းကို မသိသော အခန်း။ ပဉ္စ ဆ၊ နိဿရည်းငြိမ်းခြင်း၏ အင်္ဂါငါးပါး, ခြောက်ပါးတို့ကို ဆိုသော အခန်း။ ယော သော အညော စ၊ အကြင်အညတိတ္ထိဖြစ်ဖူးသော သူသည် တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြောင်းသွားသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ နဂ္ဂေါ စ၊ အဝတ်မဝတ်သော တိတ္ထိလာသည်ရှိသော် သင်္ကန်းကို ရှာမှီးအပ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အစ္ဆိန္န၊ ဆံမရိတ်သော တိတ္ထိ လာသည်ရှိသော် သံဃာကို ပန်ကြားသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဇဋိလ၊ မီးပူဇော်လာကုန်သော ရသေ့တို့ကို ပဉ္စင်းခံအပ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။ သာကိယော၊ သာကီဝင် မင်းမျိုးဖြစ်သော တိတ္ထိလာသည်ရှိသော် ပဉ္စင်းခံအပ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။
မဂဓေသု ပဉ္စအာဗာဓာ၊ မဂဓတိုင်း၌ ငါးပါးသော အနာရှိသည်တို့ကို ဆိုသော အခန်း။ ဧကော၊ လုလင်တစ်ယောက် ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ရာဇာ စ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း စေခိုင်းသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အင်္ဂုလိ၊ အင်္ဂုုလိမာလခိုးသူရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ မာဂဓော စ အနုညာသိ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် ခွင့်ပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ကာရာ၊ နှောင်အိမ်ကို ဖျက်ဆီး၍ရဟန်းခံသော သူကို ဆိုသော အခန်း။ လိခိ၊ စာရေးထားသော သူကို ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ကသာဟတော၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။
လက္ခဏာ၊ သံပူကပ်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဣဏာ၊ ကြွေးမြီတင်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဒါသော စ၊ ကျွန်, ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဘဏ္ဍုကော၊ ရွေပန်းထိမ်သည်သား ဦးပြည်းသောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိသူငယ်ကို ဆိုသော အခန်း။ အဟိ၊ ယဉ်းအနာကို ဆိုသော အခန်း။ သဒ္ဓံ ကုလံ၊ ယုံကြည်သော အမျိုးကို ဆိုသော အခန်း။ ကဏ္ဍကော စ၊ ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဆိုသော အခန်း။ အာဟုန္ဒရိကမေဝ စ၊ အရပ်မျက်နှာ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းကို ဆိုသော အခန်း။
ဝတ္ထုမှိ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌ နေသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဒါရကော၊ ရာဟုလာမင်းသားကို ဆိုသော အခန်း။ သိက္ခာ စ၊ ဆယ်ပါးသော သိက္ခာပုဒ်ကို ခွင့်ပြုအပ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဝိဟရန္တိ စ၊ မရိုမသေ နေကုန်၏။ ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်သို့ ဒဏ်ပေးရအံ့နည်း ဟုကြံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဥပဇ္ဈာယေ၊ ဥပဇ္ဈာယ်တို့အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော သံဃာ့အရံကို တားမြစ်ခြင်းကို ပြုသော အခန်း။ မုခံ၊ ခံတွင်းဝသို့ သွင်းသော အာဟာရကို တားမြစ်ခြင်းကို ပြုသော အခန်း။ ဥပဇ္ဈာယေ၊ ဥပဇ္ဈာယ်တို့ မပန်မူ၍ သာမဏေတို့ကို တားမြစ်သော အခန်း။ ဥပလာဠန၊ သူတစ်ပါးတပည့်တို့ကို ဖြားယောင်းသော အခန်း။ ကဏ္ဍကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော ကဏ္ဍကသာမဏေကို ဆိုသော အခန်း။
ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက် ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ထေယျ၊ ထေယျသံဝါသက ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပက္ကန္တော၊ တိတ္ထိယပက္ကန္တက ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အဟိ စ၊ နဂါး, ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ မာတရီ၊ အမိကို သတ်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပိတာ၊ အဖကို သတ်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အရဟန္တ၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဘေဒါ၊ သံဃာသင်းခွဲသောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ရုဟိရေန၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်စေသောသူ ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဥဘတောဗျည်း ရဟန်းပြုသည်ကို ဆိုသော အခန်း။
အနုပဇ္ဈာယ၊ ဥပဇ္ဈာယ် မရှိဘဲ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ သံဃေန၊ သံဃာကို ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဂဏ၊ ဂိုဏ်းကို ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပဏ္ဍက၊ ပဏ္ဍုက်ကို ဥပဇ္ဈာယ်ပြု၍ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အပတ္တကော၊ သပိတ် မရှိသော သူကို ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အစီဝရံ၊ သင်္ကန်းမရှိသော သူကို ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ တဒုဘယံ၊ သပိတ်သင်္ကန်း မရှိသော သူကို ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ယာစိတေနပိ၊ ငှားသော သပိတ်သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ ယေ တယော၊ အကြင်သုံးယောက်တို့သည် ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။
ဟတ္ထာ၊ လက်ပြတ်သော သူ။ ပါဒါ၊ ခြေပြတ်သော သူ။ ဟတ္ထပါဒါ၊ လက်, ခြေပြတ်သော သူ။ ကဏ္ဏာ၊ နားပြတ်သော သူ။ နာသာ၊ နှာခေါင်းပြတ်သော သူ။ တဒုဘယံ၊ နား, နှာခေါင်း နှစ်ပါးစုံပြတ်သောသူ။ အင်္ဂုလိ၊ လက်ချောင်းပြတ်သော သူ။ အဠ၊ လက်မ, ခြေမ ပြတ်သော သူ။ ကဏ္ဍရံ၊ ကြောမ, ပြတ်သော သူ။ ဖဏ၊ လက်ပျစ်သော သူ။ ခုဇ္ဇဉ္စ၊ ကုန်းသော သူ။ ဝါမနံ၊ ကွသော သူ။
ဂလဂဏ္ဍီ၊ ထွတ်မြင်းနာရှိသော သူ။ လက္ခဏာ စေဝ၊ တံဆိပ် ခတ်အပ်သော သူ။ ကသာ၊ ကြိမ်လုံးဖြင့် ခတ်အပ်သော သူ။ လိခိတ၊ စာရေးထားသော သူ။ သီပဒီ၊ ခြေထိုင်းသော သူ။ ပါပ၊ အနာပင်းစွဲသော သူ, မြင်းသရိုက်, ကုတ်ဟီးချောင်းဆိုးစသော အနာရှိသောသူ။ ပရိသဒူသဉ္စ၊ ပရိသတ်ကို ဖျက်ဆီးသော သူ။ ကာဏံ၊ တစ်ဖက်ကန်းသော သူ။ ကုဏိ၊ လက်, ခြေကောက်သော သူ။ တထေ၀ စ၊ ထို့အတူလည်းကောင်း။
ခဉ္ဇံ၊ ခွင်သော သူ။ ပက္ခဟတဉ္စေဝ၊ ဖက်သကတ်စွဲသော သူ။ သစ္ဆိန္နဣရိယာပထံ၊ ဆွံ့သော သူ။ ဇရာ၊ အိုသော သူ။ အန္ဓ၊ နှစ်ဖက်ကန်းသော သူ။ မူဂ၊ အသော သူ။ ဗဓိရံ၊ နားပင်းသော သူ။ အန္ဓမူဂဉ္စ၊ ကန်းလည်း ကန်း အ, လည်း အ, သောသူ။ တဟိံ၊ ထိုသူတို့တွင်။
ယံ အန္ဓဗဓိရံ၊ အကြင်ကန်းလည်း ကန်း, အ, လည်းအ, နားလည်း ပင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ ယံ မူဂဗဓိရမေဝ စ၊ အကြင်အ, လည်း အ နားလည်း ပင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ ယံ အန္ဓမူဂဗဓိရဉ္စ၊ အကြင်ကန်းလည်း ကန်း အ, လည်းအ နားလည်း ပင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူ၏။ အလဇ္ဇီနဉ္စ၊ အလဇ္ဇီပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလည်း။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။
ဝတ္ထဗ္ဗဉ္စ၊ ဆရာကို မှီ၍နေအပ်သည်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော ရဟန်းသည် နိဿရည်းမယူဘဲ နေအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ယာစမာနေန၊ သူနာ, တောင်းပန်သဖြင့် နိဿရည်းမယူဘဲ နေအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ္တံ့သော ဆရာကို။ ပေက္ခနာ၊ ငဲ့လျက် နိဿရည်း မယူဘဲ တောကျောင်း၌ နေသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဝိဝဒန္တိ၊ ပဉ္စင်းလောင်းနှစ်ယောက် ငြင်းခုံကြသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ဧကုပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ တစ်ယောက်တည်းဖြင့် ပဉ္စင်းခံအပ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။ ကဿပေါ၊ ကုမာရကဿပ ပဉ္စင်းခံသည်ကို ဆိုသော အခန်း။
အာဗာဓေဟိ စ၊ ငါးပါးသော အနာတို့ဖြင့်လည်း။ ပီဠိတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အနနုသိဋ္ဌာ၊ မျက်ကွယ် မဆုံးမသေးသော ပဉ္စင်းလောင်းတို့ သည်။ ဝိတ္ထေန္တိ၊ ရွံ့တီးရွံ့တို ရှိကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမျက်ကွယ်၌သာလျှင်။ အနုသာသနာ၊ ဆုံးမကုန်၏။
သံဃေပိ စ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဗာလာ စ၊ ဝိနည်းကို မသိသော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အသမ္မတာ စ၊ သမ္မုတိမရသော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဧကတော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဥလ္လုမ္ပတု၊ ယုတ်နိမ့်သော သာမဏေအဖြစ်မှ မြင့်မြတ်သော ရဟန်းအဖြစ်သို့ တည်ပါစေလော့။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ပဉ္စင်းခံခြင်း။ နိဿယော၊ မှီရာပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ကြားခြင်း။ ဧကကော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ တယော၊ သုံးယောက်သော ပဉ္စင်းလောင်းတို့ကို။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗာ၊ ပဉ္စင်းခံအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဥဒါန်းအပြီးတည်း။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤမဟာခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ ဧကသတဉ္စ ဒွါသတ္တတိ၊ တစ်ရာခုနစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း။
မဟာခန္ဓကော၊ မဟာခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၂-ဥပေါသထက္ခန္ဓက
၆၈-သန္နိပါတာနုဇာနနာ
၁၃၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တေ၊ ထိုတိတ္ထိတို့သို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အညတိတ္ထိယေသု၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကေသု၊ ပရိဗိုဇ်တို့၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ပက္ခံ၊ အပင်းအသင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ကပ်ထသော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက် အထီးတည်းနေထသော။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်တည်း ကိန်းအောင်းသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ဧတရဟိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌ လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တေ၊ ထိုတိတ္ထိတို့သို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အညတိတ္ထိယေသု၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကေသု၊ ပရိဗိုဇ်တို့၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ပက္ခံ၊ အပင်းအသင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အယျာပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတေယျုံ၊ စည်းဝေးကုန်မူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လိနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ဧတရဟိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ တေ၊ ထိုတိတ္ထိတို့သို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အညတိတ္ထိယေသု၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကေသု၊ ပရိဗိုဇ်တို့၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ ပက္ခံ၊ အပင်းအသင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အယျာပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတေယျုံ၊ စည်းဝေးကုန်မူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အယျာပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတေယျူံ၊ စည်းဝေးကုန်မူကား။ သာဓု ဝတ၊ ကောင်း၏။” ဤတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။
အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတုံ၊ စည်းဝေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတုံ၊ စည်းဝေးစိမ့်သောငှာ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ နိသီဒိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။ မူဂသူကရာ သေယျထာပိ၊ အ, သောဝက်တို့ကဲ့သို့တကား။ သန္နိပတိတေဟိ၊ စည်းဝေးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဘာသိတဗ္ဗော နနု နာမ၊ ဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသိတုံ၊ ဟောစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၉-ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသာနုဇာနနာ
၁၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ယာနိ သိက္ခာပဒါနိ၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ ပညတ္တာနိ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ တာနိ သိက္ခာပဒါနိ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုရပါမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ သော၀ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ထိုပါတိမောက် ပြခြင်းသည်သာလျှင်။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည်ရှိသော်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယံှ၊ ငါဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ယာနိ သိက္ခာပဒါနိ၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ ပညတ္တာနိ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ တာနိ သိက္ခာပဒါနိ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုရပါမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ သော၀ ပါတိမေက္ခုဒ္ဒေသော၊ ထိုပါတိမောက် ပြခြင်းသည်သာလျှင်။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေပိ၊ မိန့်တော်မူ၏။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ကိံ ဥဒ္ဒိသတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၃၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်နေ့သည်။ ပန္နရသော၊ တစ်ဆဲ့ငါးရက်မြောက်သော နေ့တည်း။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြရာ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ပုဗ္ဗကိစ္စံ၊ ပုဗ္ဗကိစ္စ ကိုးပါးကို။ ကတံ ကိံ၊ ပြုအပ်ပြီလော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ အာရောစေထ၊ ကြားကုန်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိဿာမိ၊ ပြပါအံ့။ တံ၊ ထိုပါတိမောက်ကို။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ သုဏောမ၊ နာကုန်အံ့။ မနသိ ကရောမ၊ နှလုံးသွင်းကုန်အံ့။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။
အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ သိယာ၊ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုအာပတ်ရှိသော ရဟန်းသည်။ အာဝိကရေယျ၊ ထင်စွာ ပြုရာ၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်သည်။ အသန္တိယာ၊ မရှိလတ်သော်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်လျှင်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပရိသုဒ္ဓါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဝေဒိဿာမိ၊ သိရ၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်လျှင်။ ပစ္စေကပုဋ္ဌဿ၊ အသီးအသီး မေးအပ်သော သူ၏။ ဝေယျာကရဏံ ခေါ၊ ဖြေကြားခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ အနုဿာဝိတံ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်အောင်။ အနုဿာဝိယမာနေ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ သရမာနော၊ အာပတ်သင့်မှန်း သိလျက်။ သန္တိံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ နာဝိကရေယျ၊ ထင်စွာ မပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေါ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုသည်မည်ခြင်းကြောင့် သင့်သော ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေါ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ အန္တရာယိကော၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော။ ဓမ္မော၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သရမာနေနာ၊ အာပတ်သင့်မှန်း သိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နေန၊ အာပတ်သင့်သော။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခေန၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို ငဲ့သဖြင့်။ သန္တီ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ အာဝိကာတဗ္ဗာ၊ ထင်စွာပြုအပ်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကို ပြဦးအံ့။ အာဝိကတာ အာဝိကတာယ၊ အာပတ်ကို ထင်စွာပြုသဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဖာသု၊ ပဌမဈာန်အစရှိသည်ကို ရခြင်းငှာ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၃၅။ ပါတိမောက္ခန္တိ၊ ပါတိမောက္ခံ ဟူသည်ကား။ ဧတံ သီလံ၊ ဤပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ ပဌမဈာန်အစရှိသော တရားတို့၏။ အာဒိ၊ အစတည်း။ ဧတံ သီလံ၊ ဤပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ ပဌမဈာန်အစရှိသော တရားတို့၏။ မုခံ၊ အကြောင်းတည်း။ ဧတံ သီလံ၊ ထိုပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ ပဌမဈာန်အစရှိသော တရားတို့၏။ ပမုခံ၊ ရှေ့သွားတည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါတိမောက္ခန္တိ၊ ပါတိမောက္ခဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အာယသ္မန္တောတိ ဧတံ ဝစနံ၊ အာယသ္မန္တော ဟူသော ဤစကားသည်။ ပိယဝစနံ၊ ချစ်အပ်သော စကားတည်း။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ဂရုဝစနံ၊ အလေးပြုအပ်သော စကားတည်း။ “အာယသ္မန္တော”တိ ဧတံ ဝစနံ၊ အာယသ္မန္တော ဟူသော ဤစကားသည်။ သဂါရဝသပ္ပတိဿာဓိဝစနံ၊ ရိုသေတုပ်ဝပ်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော စကားတည်း။ ဥဒ္ဒိသိဿာမီတိ၊ ဥဒ္ဒိသိဿာမိ ဟူသည်ကား။ အာစိက္ခိဿာမိ၊ ကြားပေအံ့။ ဒေသေဿာမိ၊ ဟောပေအံ့။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်အံ့။ ပဋ္ဌပေဿာမိ၊ ဆောက်တည်အံ့။ ဝိဝရိဿာမိ၊ ဖွင့်ပေအံ့။ ဝိဘဇိဿာမိ၊ ဝေဖန်ပေအံ့။ ဥတ္တာနိံ၊ ပေါ်သည်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ပကာသေဿာမိ၊ ပြပေအံ့။ တန္တိ၊ တံ ဟူသည်ကား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သဗ္ဗေ၀ သန္တာတိ၊ သဗ္ဗေ၀ သန္တာ ဟူသည်ကား။ တဿာ ပရိသာယ၊ ထိုပရိသတ်၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ထေရာ စ၊ မထေရ်ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝါ စ၊ သီတင်းငယ် ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမာ စ၊ သီတင်းလတ် ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “သဗ္ဗေ၀ သန္တာ”တိ၊ သဗ္ဗေ၀ သန္တာဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သာဓုကံ သုဏောမာတိ၊ သာဓုကံ သုဏောမ ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ ရှိသည်ကို ပြု၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ သဗ္ဗစေတသာ၊ အလုံးစုံသော စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရာမ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းကုန်အံ့။ မနသိ ကရောမာတိ၊ မနသိ ကရောမ ဟူသည်ကား။ ဧကဂ္ဂစိတ္တာ၊ တည်ကြည်သော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိက္ခိတ္တစိတ္တာ၊ မပျံ့လွင့်သော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိသာဟဋစိတ္တာ၊ မပင်ပန်းသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသာမေမ၊ နာကြကုန်အံ့။ ယဿ သိယာ အာပတ္တီတိ၊ ယဿ သိယာ အာပတ္တိ ဟူသည်ကား။ ထေရဿ ဝါ၊ မထေရ်အားလည်းကောင်း။ နဝဿ ဝါ၊ သီတင်းငယ်အားလည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမဿ ဝါ၊ သီတင်းလတ်ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာနံ၊ အာပတ်အစုတို့တွင်။ အညတရာ၊ တစ်ပါးပါးသော။ အာပတ္တိ ဝါ၊ အာပတ်သည်လည်းကောင်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာပတ္တိက္ခန္ဓာနံ၊ အာပတ်အစုတို့တွင်။ အညတရာ၊ တစ်ပါးပါးသော။ အာပတ္တိ ဝါ၊ အာပတ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့။ သော အာဝိကရေယျာတိ၊ သော အာဝိကရေယျ ဟူသည်ကား။ သံဃမဇ္ဈေ ဝါ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဂဏမဇ္ဈေ ဝါ၊ ဂိုဏ်း၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလေ ဝါ၊ တစ်ဦးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထံ၌လည်းကောင်း။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒေသေယျ၊ ဒေသနာကြားရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဝရေယျ၊ ဖွင့်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥတ္တာနိံ၊ ပေါ်သည်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပကာသေယျ၊ ပြရာ၏။ အသန္တီ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ်မည်သည်ကား။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နာ ဝါ၊ မရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ အာပတ်သို့ ရောက်၍။ ဝုဋ္ဌိတာ ဝါ၊ အာပတ်မှ ထသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တုဏှီ ဘဝိတဗ္ဗန္တိ၊ တုဏှီ ဘဝိတဗ္ဗံ ဟူသည်ကား။ အဓိဝါသေတဗ္ဗံ၊ သည်းခံအပ်၏။ န ဗျာဟရိတဗ္ဗံ၊ စကားမဆိုအပ်။ ပရိသုဒ္ဓါတိ ဝေဒိဿာမီတိ၊ ပရိသုဒ္ဓါတိ ဝေဒိဿာမိ ဟူသော ပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကား။ ဇာနိဿာမိ၊ သိရအံ့။ ဓာရဿောမိ၊ မှတ်ရအံ့။ ယထာ ခေါ ပန ပစ္စေကပုဋ္ဌဿ ဝေယျာကရဏံ ဟောတီတိ၊ ယထာ ခေါ ပန ပစ္စေကပုဋ္ဌဿ ဝေယျာကရဏံ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဗျာကရေယျ ယထာ၊ ဖြေကြားရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တဿာ ပရိသာယ၊ ထိုပရိသတ်၌။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဧဝရူပါ နာမ ပရိသာ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ပရိသတ်မည်သည်ကို။ ဘိက္ခုပရိသာ၊ ရဟန်းပရိသတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယာဝတတိယံ အနုဿာဝိတံ ဟောတီတိ၊ ယာဝတတိယံ အနုဿာဝိတံ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ သကိမ္ပိ၊ တစ်ကြိမ်လည်း။ အနုဿာဝိတံ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်လည်း။ အနုဿာဝိတံ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်လည်း။
အနုဿာဝိတံ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သရမာနောတိ၊ သရမာနော ဟူသည်ကား။ ဇာနမာနော၊ သိလျက်။ သဉ္ဇာနမာနော၊ ကောင်းစွာ သိလျက်။ သန္တီ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ်မည်သည်ကား။ အဇ္ဈာပန္နာ ဝါ၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ အာပတ်သို့ ရောက်၍။ အဝုဋ္ဌိတာ ဝါ၊ အာပတ်မှ မထသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ နာဝိကရေယျာတိ၊ နာဝိကရေယျ ဟူသည်ကား။ သံဃမဇ္ဈေ ဝါ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဂဏမဇ္ဈေ ဝါ၊ ဂိုဏ်း၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလေ ဝါ၊ တစ်ဦးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထံ၌လည်းကောင်း။ န ဒေသေယျ၊ ဒေသနာ မကြားငြားအံ့။ န ဝိဝရေယျ၊ မဖွင့်ငြားအံ့။ ဥတ္တာနိံ၊ ပေါ်သည်ကို။ န ကရေယျ၊ မပြုငြားအံ့။ န ပကာသေယျ၊ မပြငြားအံ့။
သမ္ပဇာနမုသာဝါဒဿ ဟောတီတိ၊ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒဿ ဟောတိ ဟူသည်ကား။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အာပတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တရာယိကော ဓမ္မော ဝုတ္တော ဘဂဝတာတိ၊ အန္တရာယိကော ဓမ္မော ဝုတ္တော ဘဂဝတာ ဟူသည်ကား။ ကိဿ၊ အဘယ်ဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်သနည်း။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်၏။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်၏။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်၏။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်၏။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ ဝိမောက္ခာနံ၊ ဝိမောက္ခတို့ကို။ သမာဓီနံ၊ သမာဓိတို့ကို။ သမာပတ္တီနံ၊ သမာပတ်တို့ကို။ နေက္ခမ္မာနံ၊ ကာမမှ ထွက်မြောက်သော ဈာန်တရားတို့ကို။ နိဿရဏာနံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပဝိဝေကာနံ၊ ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆိတ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်း၏။ အန္တရာယိကော၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်၏။ တသ္မာတိ၊ တသ္မာ ဟူသည်ကား။ တံ ကာရဏာ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ သရမာနေနာတိ၊ သရမာနေန ဟူသည်ကား။ ဇာနမာနေန၊ သိသဖြင့်။ သဉ္ဇာနမာနေန၊ ကောင်းစွာ သိသဖြင့်။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခေနာတိ၊ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခေန ဟူသည်ကား။ ဝုဋ္ဌာတုကာမေန၊ ထခြင်းကို အလိုရှိသော သူသည်။ ဝိသုဇ္ဈိတုကာမေန၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသော သူသည်။ သန္တီ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အာပတ္တိ နာမ၊ အာပတ်မည်သည်ကား။ အဇ္ဈာပန္နာ ဝါ၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ အာပတ်သို့ ရောက်၍။ အဝုဋ္ဌိတာ ဝါ၊ အာပတ်မှ မထသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝိကာတဗ္ဗာတိ၊ အာဝိကာတဗ္ဗာ ဟူသည်ကား။ သံဃမဇ္ဈေ ဝါ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဂဏမဇ္ဈေ ဝါ၊ ဂိုဏ်း၏ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလေ ဝါ၊ တစ်ဦးသော ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်းကောင်း။ အာဝိကာတဗ္ဗာ၊ ထင်စွာ ပြုအပ်၏။ အာဝိကတာ ဟိဿ ဖာသု ဟောတီတိ၊ အာဝိကတာ ဟိဿ ဖာသု ဟောတိ ဟူသည်ကား။ ကိဿ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဈာနာနံ၊ ဈာန်တို့ကို။ ဝိမောက္ခာနံ၊ ဝိမောက္ခတို့ကို။ သမာဓီနံ၊ သမာဓိတို့ကို။ သမာပတ္တီနံ၊ သမာပတ်တို့ကို။ နေက္ခမ္မာနံ၊ ကာမမှ ထွက်မြောက်သော ဈာန်တရားတို့ကို။ နိဿရဏာနံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်သော မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပဝိဝေကာနံ၊ ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆိတ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။
၁၃၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကို။ အနုညာတောတိ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏ဟူ၍။” ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကို။ အနုညာတောတိ၊ ခွင့်ပြုအပ်၏ဟူ၍။” ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ စာတုဒ္ဒသေ စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ အဋ္ဌမိယာ စ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ စာတုဒ္ဒသေ ဝါ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ ဝါ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယထာပရိသာယ၊ ပရိသတ်အား လျော်စွာ။ သကာယ သကာယ ပရိသာယ၊ မိမိ မိမိတို့၏ ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာပရိသာယ၊ ပရိသတ်အား လျော်စွာ။ သကာယ သကာယ ပရိသာယ၊ မိမိ မိမိတို့၏ ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဧကာဝါသော၊ တစ်ခုသော ကျောင်းတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတာ၊ ထိုမျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ သဗ္ဗာ ပထဝီ၊ အလုံးစုံသော မြေအပြင်သည်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဧကဝါသော၊ တစ်ခုသော ကျောင်းတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတ္ထာဝတာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်း မည်၏။ တေသံ သမဂ္ဂါနံ၊ ထိုညီညွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၀-မဟာကပ္ပိနဝတ္ထု
၁၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မဒ္ဒကုစ္ဆိမှိ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိ အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကပ္ပိနဿ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ ဂစ္ဆေယျံ ဝါ၊ သွားရအံ့လော။ န ဝါ ဂစ္ဆေယျံ၊ မသွားရအံ့လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံသို့။ ဂစ္ဆေယျံ ဝါ၊ သွားရအံ့လော။ န ဝါ ဂစ္ဆေယျံ၊ မသွားရအံ့လော။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမာယ၊ မြတ်သော။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ စင်ကြယ်ခြင်းဖြင့်။ ဝိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်ပြီးသော သူတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော မဟာကပ္ပိနဿ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိန၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ဆန့်တန်းရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်တန်းအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့၍။ မဒ္ဒကုစ္ဆိမှိ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိ အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ အာယသ္မတော မဟာကပ္ပိနဿ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိန၏။ သမ္မုခေ၊ မျက်မှောက်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အာယသ္မာပိ ခေါ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ မဟာကပ္ပိနံ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကပ္ပိန၊ ကပ္ပိန။ တေ၊ သင်သည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ နနု၊ ထင်ရှားဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ ဂစ္ဆေယျံ ဝါ၊ သွားရအံ့လော။ န ဝါ ဂစ္ဆေယျံ၊ မသွားရအံ့လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံသို့။ ဂစ္ဆေယျံ ဝါ၊ သွားရအံ့လော။ န ဝါ ဂစ္ဆေယံျ၊ မသွားရအံ့လော။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမာယ၊ မြတ်သော။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ စင်ကြယ်ခြင်းဖြင့်။ ဝိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ နနု၊ ထင်ရှားဖြစ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သစ္စံ၊ ထင်ရှားဖြစ်သည် မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော သူတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သစေ န သက္ကရိဿထ၊ အကယ်၍ အရိုအသေ မပြုကုန်အံ့။ သစေ န ဂရုကရိဿထ၊ အကယ်၍ အလေးအမြတ် မပြုကုန်အံ့။ သစေ န မာနေဿထ၊ အကယ်၍ မမြတ်နိုးကုန်အံ့။ သစေ န ပူဇေဿထ၊ အကယ်၍ မပူဇော်ကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မပူဇော်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကော စရဟိ၊ အဘယ်သူသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သက္ကရိဿတိ၊ အရိုအသေ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ဂရုကရိဿတိ၊ အလေးအမြတ် ပြုလတ္တံ့နည်း။ မာနေဿတိ၊ မြတ်နိုးလတ္တံ့နည်း။ ပူဇေဿတိ၊ ပူဇော်လတ္တံ့နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောသူ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မာ နော အဂမာသိ၊ မသွားဘဲ မနေလင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မာ နော အဂမာသိ၊ မသွားဘဲ မနေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီ”ဟု။
အာယယသ္မာ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကပ္ပိနံ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ဆန့်တန်းရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်တန်းအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မဒ္ဒကုစ္ဆိမှိ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိ အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ အာယသ္မတော မဟာကပ္ပိနဿ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိန၏။ သမ္မုခေ၊ မျက်မှောက်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့၍။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။
၇၁-သီမာနုဇာနနာ
၁၃၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ယာဝတာ၊ အကြင်မျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဧကာဝါသော၊ တစ်ခုသော ကျောင်းတိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ကိတ္တာဝတာ၊ အဘယ်မျှ အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဧကာဝါသော၊ တစ်ခုသော ကျောင်းတိုက်သည်။ ဟောတိ နုခေါ၊ ဖြစ်လေသနည်း။” ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ ကိံ ကိတ္တေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ကုန်သနည်း။ ပဗ္ဗတနိမိတ္တံ၊ တောင်နိမိတ်။ ပါသာဏနိမိတ္တံ၊ ကျောက်နိမိတ်။ ဝနနိမိတ္တံ၊ တောနိမိတ်။ ရုက္ခနိမိတ္တံ၊ သစ်ပင်နိမိတ်။ မဂ္ဂနိမိတ္တံ၊ ခရီးနိမိတ်။ ဝမ္မိကနိမိတ္တံ၊ တောင်ပို့နိမိတ်။ နဒီနိမိတ္တံ၊ မြစ်နိမိတ်။ ဥဒကနိမတ္တံ၊ ရေနိမိတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိတ္တေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ နိမိတ္တေ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တေတွာ၊ ကြားပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၃၉။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယာဝတာ ယတ္တကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တိတာ၊ ကြားအပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ သမာနသံဝါသံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကူပေါသထံ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယာဝတာ ယတ္တကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တိတာ၊ ကြားအပ်ကုန်ပြီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ သမာနသံဝါသံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထံ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ သမာနသံဝါသာယ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာယ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ သီမာယ၊ သိမ်ကို။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည် အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၁၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ အနုညာတာတိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏ဟူ၍။ စတုယောဇနိကာပိ၊ လေးယူဇနာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စယောဇနိကာပိ၊ ငါးယူဇနာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဆယောဇနိကာပိ၊ ခြောက်ယူဇနာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အတိမဟတိယော၊ အလွန်ကျယ်ကုန်သော။ သီမာယော၊ သိမ်တို့ကို။ သမ္မန္နန္တိ၊ သမုတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ အာဂစ္ဆန္တာ၊ လာလတ်ကုန်သော်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေပိ၊ ပြစဉ်ဆဲဆဲလည်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေပိ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌လည်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။
အန္တရာပိ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့ မရောက်မီအကြား၌လည်း။ ပရိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုယောဇနိကာ ဝါ၊ လေးယူဇနာ ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဉ္စယောဇနိကာ ဝါ၊ ငါးယူဇနာ ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဆယောဇနိကာ ဝါ၊ ခြောက်ယူဇနာ ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အတိမဟတီ၊ အလွန်ကျယ်သော။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ န သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ မသမုတ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိယောဇနပရမံ၊ သုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဒီပါရသီမာ၊ မြစ်ကို လွှမ်းမိုးသော သိမ်ကို။ သမ္မန္နန္တိ၊ သမုတ်ကုန်၏။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ အာဂစ္ဆန္တာ၊ လာလတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဝုယှန္တိ၊ မျောကုန်၏။ ပတ္တာပိ၊ သပိတ်တို့သည်လည်း။ ဝုယှန္တိ၊ မျောကုန်၏။ စီဝရာနိပိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်လည်း။ ဝုယှန္တိ၊ မျောကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဒီပါရသီမာ၊ မြစ်ကို လွှမ်းမိုးသော သိမ်ကို။ န သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ မသမုတ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်မြစ်၌။ ဓုဝနာဝါ ဝါ၊ မပြတ်ထားသော လှေသည်လည်းကောင်း။ ဓုဝသေတု ဝါ၊ အမြဲခင်းထားသော တံတားသည်လည်းကောင်း။ အဿ၊ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ နဒီပါရသီမံ၊ မြစ်ကို လွှမ်းမိုးသော သိမ်ကို။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၂-ဥပေါသထာဂါရကထာ
၁၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပရိဝေဏိယံ၊ ပရိဝုဏ်တိုင်း ပရိဝုဏ်တိုင်း။ အသင်္ကေတေန၊ အမှတ်မပြုသဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကတ္ထ ဝါ၊ အဘယ်အရပ်၌လည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယိဿတိ၊ ပြုအပ်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုပရိဝေဏိယံ၊ ပရိဝုဏ်တိုင်း ပရိဝုဏ်တိုင်း။ အသင်္ကေတေန၊ အမှတ်မပြုသဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ယံ ဝိဟာရံ ဝါ၊ အကြင်နှစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဍ္ဎယောဂံ ဝါ၊ အကြင်တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပါသာဒံ ဝါ၊ အကြင်လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ တံ ဟမ္မိယံ ဝါ၊ ထိုပြာသာဒ်ဦးပြည်းကိုလည်းကောင်း။ တံ ဂုဟံ ဝါ၊ ထိုဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်းကို။ ဥပေါသထာဂါရဿ၊ ဥပုသ်အိမ်ဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဥပေါသထာဂါရာနိ၊ ဥပုသ်အိမ်တို့ကို။ သမ္မတာနိ၊ သမုတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဣဓ၊ ဤဥပုသ်အိမ်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ဣဓ၊ ဤဥပုသ်အိမ်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယိဿတိ၊ ပြုအပ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘယတ္ထ၊ နှစ်ခုသော ဥပုသ်အိမ်တို့၌။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။
အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဥပေါသထာဂါရာနိ၊ ဥပုသ်အိမ်တို့ကို။ န သမ္မန္နိတဗ္ဗာနိ၊ မသမုတ်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမူဟနိတွာ၊ နုတ်၍။ ဧကတ္ထ၊ တစ်ခုသော ဥပုသ်အိမ်၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမူဟန္တဗ္ဗံ၊ နုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမူဟနေယျ၊ နုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမူဟနတိ၊ နုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပေါသထာဂါရဿ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ နုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမူဟတံ၊ နုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၃-ဥပေါသထပ္ပမုခါနုဇာနနာ
၁၄၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ အတိခုဒ္ဒကံ၊ ကျဉ်းလွန်းသော။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမ္မတံ၊ သမုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ မဟာ ဘိက္ခုသံဃော၊ များစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသမ္မတာယ၊ မသမုတ်အပ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ အဿောသုံ၊ နာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အသမ္မတာယ၊ မသမုတ်အပ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ အဿုမှာ၊ နာရကုန်၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကတော နု ခေါ၊ ပြုအပ်လေသလော။ အကတော နု ခေါ၊ မပြုအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မတာယ၊ သမုတ်အပ်သော။ ဘူမိယာ ဝါ၊ မြေ၌လည်းကောင်း။ အသမ္မတာယ၊ မသမုတ်အပ်သော။ ဘူမိယာ ဝါ၊ မြေ၌လည်းကောင်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ယတော ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ တတော တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကတောဝ၊ ပြုသည်သာလျှင်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မဟန္တံ၊ ကျယ်သော။ ဥပေါသထပ္ပမုခံ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မဟန္တံ၊ ကျယ်သော။ ဥပေါသထပ္ပမုခံ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ သမ္မန္နတု၊ သမုတ်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ နိမိတ္တေ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တေတွာ၊ ကြားပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တိတာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ ဥပေါသထပ္ပမုခံ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ နိမိတ္တာ၊ နိမိတ်တို့ကို။ ကိတ္တိတာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ ဥပေါသထပ္ပမုခံ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။
ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ ဥပေါသထပ္ပမုခဿ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဧတေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ဤနိမိတ်တို့ဖြင့်။ ဥပေါသထပ္ပမုခံ၊ ဥပုသ်အိမ်အဦးကို။ သမ္မတံ၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ နဝကာ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ “ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ န အာဂစ္ဆန္တီတိ၊ မလာကုန်သေးဟု။” ပက္ကမိံသု၊ သွားလင့်ခဲ့ကုန်၏။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ဝိကာလေ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ထေရေဟိ၊ မထရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သန္နိပတိတုံ၊ စည်းဝေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်တို့သည်။ သမာနသီမာ၊ တူသော သိမ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ တေသု အာဝါသေသု၊ ထိုကျောင်းတိုက်တို့၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယတု၊ ပြုအပ်၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယတု၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒန္တိ၊ ငြင်းခုံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်တို့သည်။ သမာနသီမာ၊ တူသော သိမ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ တေသု အာဝါသေသု၊ ထိုကျောင်းတိုက်တို့၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယတု၊ ပြုအပ်၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကရီယတု၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒန္တိ၊ ငြင်းခုံကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့ ငြင်းခုံတပြီးကား။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၄-အဝိပ္ပဝါသသီမာနုဇာနနာ
၁၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ အန္ဓကဝိန္ဒာ၊ အန္ဓကဝိန္ဒကျောင်းတိုက်မှ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တော၊ ကူးသည်ရှိသော်။ မနံ၊ စဉ်းငယ်။ ဝူဠှော၊ မျောသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ မဟာကဿပဿ၊ ထိုမဟာကဿပ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ အလ္လာနိ၊ စွတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကဿပံ၊ အရှင်မဟာကဿပကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ အလ္လာနိ၊ စွတ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္ဓကဝိန္ဒာ၊ အန္ဓကဝိန္ဒကျောင်းတိုက်မှ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုရာသို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တော၊ ကူးသည်ရှိသော်။ မနံ၊ စဉ်းငယ်။ ဝူဠှော၊ မျောသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့ မျောခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ အလ္လာနိ၊ စွတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ သီမံ၊ ထိုသိမ်ကို။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မန္နတု၊ သမုတ်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သိို့ သိစေအပ်သနည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ တံ သီမံ၊ အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တံ သီမံ၊ ထိုသိမ်ကို။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသာယ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ ဧတိဿာ သီမာယ၊ ထိုအဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသာ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ သာ သီမာ၊ ထိုသိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ် သမုတ်ခြင်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ နဿန္တိပိ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်ကုန်၏။ ဍယှန္တိပိ၊ မီးမူလည်း လောင်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်မူလည်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ ရခဲသော ပုဆိုး ရှိကုန်သည်။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဒုစ္စောဠာ၊ ရခဲသော ပုဆိုး ရှိကုန်သနည်း။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ‘တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ် သမုတ်ခြင်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ’ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ နိက္ခိပိမှာ၊ ထားခဲ့ကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ နဋ္ဌာနိပိ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်ကုန်၏။ ဒဍ္ဎာနိပိ၊ မီးမူလည်း လောင်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်မူလည်း။ ခါယိတာနိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ ရခဲသော ပုဆိုး ရှိကုန်၏။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ တံ သီမံ၊ အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သမ္မန္နတု၊ သမုတ်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၄၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ တံ သီမံ၊ ထိုအဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသံ၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော။ တံ သီမံ၊ ထိုအဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသာယ၊ မကင်းသော နေခြင်း ရှိသော။ ဧတိဿာ သီမာယ၊ ထိုသိမ်ကို။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသာ၊ မကင်းသော နေခြင်း ရှိသော။ သာ သီမာ၊ ထိုသိမ်ကို။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
၇၅-သီမာသမူဟနန
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နန္တေန၊ သမုတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သမာနသံဝါသသီမာ၊ သမာနသံဝါသသိမ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသော၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမူဟနန္တေန၊ နုတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသော၊ မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမူဟန္တဗ္ဗော၊ နုတ်အပ်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သမာနသံဝါသသီမာ၊ သမာနသံဝါသသိမ်ကို။ သမူဟန္တဗ္ဗာ၊ နုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ အဝိပ္ပဝါသော၊ မကင်းသော နေခြင်း ရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမူဟန္တဗ္ဗော၊ နုတ်အပ်၏။ ကိံ သမူဟန္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ နုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၄၅။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ ယော သော အဝိပ္ပဝါသော၊ အကြင်မကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ တံ အဝိပ္ပဝါသံ၊ ထိုမကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမူဟနေယျ၊ နုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ ယော သော အဝိပ္ပဝါသော၊ အကြင်မကင်းသော နေခြင်း ရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ တံ အဝိပ္ပဝါသံ၊ ထိုမကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမူဟနတိ၊ နုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ ဧတဿ အဝိပ္ပဝါသဿ၊ ထိုမကင်းသော နေခြင်း ရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ နုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရေန၊ သင်္ကန်းသုံးထည်နှင့်။ သော အဝိပ္ပဝါသော၊ ထိုမကင်းသော နေခြင်းရှိသော အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို။ သမူဟတော၊ နုတ်အပ်ပြီး။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမူဟန္တဗ္ဗော၊ နုတ်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ သမူဟန္တဗ္ဗာ၊ နုတ်အပ်၏။ ကိံ သမူဟန္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ နုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ဗဋိဗလန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၁၄၆။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထံ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ တံ သီမံ၊ ထိုသိမ်ကို။ သမူဟနေယျ၊ နုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ ယာ သာ သီမာ၊ အကြင်သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမာနသံဝါသံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထံ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိသော။ တံ သီမံ၊ ထိုသိမ်ကို။ သမူဟနတိ၊ နုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ သမာနသံဝါသာယ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသော။ ဧကုပေါသထာယ၊ တူသောဥပုသ်ရှိသော။ ဧတိဿာ သီမာယ၊ ထိုသိမ်ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ နုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင် အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမူဟန္တဗ္ဗာ၊ နုတ်အပ်၏။
၇၆-ဂါမသီမာဒိ
၁၄၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမာယ၊ သိမ်ကို။ အသမ္မတာယ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲလျက်။ အဋ္ဌပိတာယ၊ မထားအပ်ဘဲလျက်။ ယံ ဂါမံ ဝါ၊ အကြင်ရွာကိုလည်းကောင်း။ ယံ နိဂမံ ဝါ၊ အကြင်နိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရတိ၊ နေအံ့။ တဿ ဂါမဿ၊ ထိုရွာ၏။ ယာ ဂါမသီမာ ဝါ၊ အကြင်ရွာ၏ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ တဿ နိဂမဿ၊ ထိုနိဂုံး၏။ ယာ နိဂမသီမာ ဝါ၊ အကြင်နိဂုံး၏ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ သီမာ၊ ဤအပိုင်းအခြားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုရွာနိဂုံး၌။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဂါမကေ၊ ရွာမနီးသော။ အရညေ၊ တော၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ သတ္တဗ္ဘန္တရာ၊ ခုနစ်အဗ္ဘန္တရတို့သည်။ စေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိကုန်အံ့။ အယံ သီမာ၊ ဤခုနစ်အဗ္ဘန္တရ အပိုင်းအခြားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုတော၌။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ ဧကူပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းသော။ နဒိ၊ မြစ်သည်။ အသီမာ၊ သိမ်မမည်။ သဗ္ဗော၊ ခပ်သိမ်းသော။ သမုဒ္ဒေါ၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ အသီမော၊ သိမ်မမည်။ သဗ္ဗော၊ ခပ်သိမ်းသော။ ဇာတဿရော၊ ထုံးအိုင်သည်။ အသီမော၊ သိမ်မမည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဒီယာ ဝါ၊ မြစ်၌လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒေ ဝါ၊ သမုဒ္ဒရာ၌လည်းကောင်း။ ဇာတဿရေ ဝါ၊ ထုံးအိုင်၌လည်းကောင်း။ ယံ ဌာနံ၊ အကြင်အရပ်ကို။ မဇ္ဈိမဿ၊ အား အလယ်အလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဥဒကုက္ခေပါ၊ ရေတစ်ကျဖြင့်။ ပရိစ္ဆိန္နံ၊ ပိုင်ခြားအပ်၏။ အယံ၊ ဤပိုင်းခြားအပ်သော အရပ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုမြစ်, သမုဒ္ဒရာ, ထုံးအိုင်တို့၌။ သမာနသံဝါသာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ ဧကုပေါသထာ၊ တူသော ဥပုသ်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီမာယ၊ မိမိ၏ သိမ်နှင့်။ သီမံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ သိမ်ကို။ သမ္ဘိန္ဒန္တိ၊ စပ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေသံ ဘိက္ခူနံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုရှေးဦးစွာ သမုတ်အပ်သော ကံသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်၏။ အကုပ္ပံ၊ မပျက်။ ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေသံ ဘိက္ခူနံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တံ ကမ္မံ၊ ထို့နောက်သမုတ်အပ်သော ကံသည်။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမာယ၊ မိမိ၏ သိမ်နှင့်။ သီမာ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ သိမ်ကို။ န သမ္ဘိန္ဒိတဗ္ဗာ၊ မစပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမ္ဘိန္ဒေယျ၊ စပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမေန္တသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီမာယ၊ မိမိ၏ သိမ်ဖြင့်။ သီမံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ သိမ်ကို။ အဇ္ဈောတ္ထရန္တိ၊ လွှမ်းကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေသံ ဘိက္ခူနံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုရှေးဦးစွာ သမုတ်အပ်သော ကံသည်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားအား လျော်၏။ အကုပ္ပံ၊ မပျက်။ ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေသံ ဘိက္ခူနံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ သီမာ၊ သိမ်ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတိုအား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုနောက်သမုတ်အပ်သော ကံသည်။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမာယ၊ မိမိ၏ သိမ်ဖြင့်။ သီမာ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ သိမ်ကို။ န အဇ္ဈောတ္ထရိတဗ္ဗာ၊ မလွှမ်းအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဇ္ဈောတ္ထရေယျ၊ လွှမ်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နန္တေန၊ သမုတ်သော ရဟန်းသည်။ သီမန္တရိကံ၊ သီမန္တရိက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သီမံ၊ သိမ်ကို။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၇-ဥပေါသထဘေဒါဒိ
၁၄၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ဥပေါသထာ၊ ဥပုသ်တို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပေါသထာ၊ ဥပုသ်တို့သည်။ စာတုဒ္ဒသိကော စ၊ စာတုဒ္ဒသီ ဥပုသ်လည်းကောင်း။ ပန္နရသိကော စ၊ ပန္နရသီ ဥပုသ်လည်းကောင်း။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဥပေါသထာ၊ ဥပုသ်တို့သည်။ ဣမေ ခေါ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမေန္တသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဥပေါသထကမ္မာနိ၊ ဥပုသ်ကံတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။
ဥပေါသထကမ္မာနိ၊ ဥပုသ်ကံတို့သည်။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံလည်းကောင်း။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာနိ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ဥပေါသထကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ဥပုသ်ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဥပေါသထကမ္မံ၊ အကြင်ဥပုသ်ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ဥပေါသထကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါသော ဥပုသ်ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဥပေါသထကမ္မံ၊ အကြင်ဥပုသ်ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ဥပေါသထကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ဥပုသ်ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဥပေါသထကမ္မံ၊ အကြင်ဥပုသ်ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ဥပေါသထကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ဥပုသ်ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဥပေါသထကမ္မံ၊ အကြင်ဥပုသ်ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မဉ္စ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်း။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဥပေါသထကမ္မံ၊ အကြင်ဥပုသ်ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ကံကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝဥှိ၊ ဤသို့လျှင်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၈-သံခိတ္တေန ပါတိမောက္ခုဒေသာဒိ
၁၅၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသာ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသာ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သုတေန၊ သုတသဒ္ဒါဖြင့်။ သာဝေတဗ္ဗံ၊ ကြားစေအပ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတည်း။
နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သုတေန၊ သုတသဒ္ဒါဖြင့်။ သာဝေတဗ္ဗံ၊ ကြားစေအပ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတည်း။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သုတေန၊ သုတသဒ္ဒါဖြင့်။ သာဝေတဗ္ဗံ၊ ကြားစေအပ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတည်း။ နိဒါနံ၊ နိဒါန်းကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတေ၊ အနိယတတို့ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ပြပြီး၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သုတေန၊ သုတသဒ္ဒါဖြင့်။ သာဝေတဗ္ဗံ၊ ကြားစေအပ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတည်း။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်သာလျှင်။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော ပါတိမောက် ပြခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသာ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းတို့သည်။ ဣမေ ခေါ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဝရဘယံ၊ တောလူဘေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိပိ၊ မရှိသော်လည်း။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတြ တဿ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသဿ၊ ထိုပါတိမောက် ပြခြင်း၏။ ဣမေ၊ ဤဆိုလတ္တံ့တို့သည်ကား။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်တို့တည်း။ ရာဇန္တရာယော၊ မင်းအန္တရာယ်။ စောရန္တရာယော၊ ခိုးသူအန္တရာယ်။ အဂျန္တရာယော၊ မီးအန္တရာယ်။ ဥဒကန္တရာယော၊ ရေအန္တရာယ်။ မနုဿန္တရာယော၊ လူအန္တရာယ်။ အမနုဿန္တရာယော၊ ဘီလူးအန္တရာယ်။ ဝါဠန္တယော၊ သားရဲအန္တရာယ်။ သရီသပန္တရာယော၊ မြွေ, ကင်း, သန်း, အန္တရာယ်။ ဇီဝိတန္တရာယော၊ အသက်၏ အန္တရာယ်။ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ သာသနာတော်၏ အန္တရာယ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အန္တရာယေသု၊ အန္တရာယ်တို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်သည်ရှိသော်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ပါတိမေက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သေငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အန္တရာယေ၊ အန္တရာယ်သည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အနဇ္ဈိဋ္ဌာ၊ မတိုက်တွန်းအပ်ကုန်ဘဲ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အနဇ္ဈိဋ္ဌေန၊ မတိုက်တွန်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဘာသိတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘာသေယျ၊ ဟောငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသိတုံ၊ ဟောစိမ့်သောငှာ။ ပရံ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း။ အဇ္ဈေသိတုံ၊ တိုက်တွန်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇၉-ဝိနယပုစ္ဆနကထာ
၁၅၁။ တေန ခေါ ပန၊ သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ကုန်ဘဲ။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အသမ္မတေန၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းကို။ န ပုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ မမေးအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပုစ္ဆေယျ၊ မေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ အတ္တနာ ဝါ၊ မိမိသည်မူလည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပရေန ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူသည်မူလည်း။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်ကို။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။
ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံသတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်ကို။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆေယျ၊ မေးရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလ ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အပစ္စယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဝဓေန၊ ပုတ်ခတ်လိုသဖြင့်။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတေနပိ၊ သမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တုလယိတွာ၊ နှိုင်းချိန်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၀-ဝိနယဝိဿဇ္ဇနကထာ
၁၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်ကုန်ဘဲ။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေန္တိ၊ ဖြေကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အသမ္မတေန၊ မသမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းကို။ န ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ မဖြေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝိဿဇ္ဇေယျ၊ ဖြေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ အတ္တနာ ဝါ၊ မိမိသည်မူလည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။ ပရေန ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူသည်မူလည်း။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝိဿဇ္ဇေယျံ၊ ဖြေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗံ၊ သမုတ်အပ်၏။
ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမေန၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝိဿဇ္ဇေယျ၊ ဖြေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူကို။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေန္တိ၊ ဖြေကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အပစ္စယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဝဓေန၊ ပုတ်ခတ်လိုသဖြင့်။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ သမ္မတေနပိ၊ သမုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တုလယိတွာ၊ နှိုင်းချိန်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတုံ၊ ဖြေစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၁-စောဒနာကထာ
၁၅၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနောကာသကတံ၊ ခွင့် မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ စောဒေန္တိ၊ စောဒနာကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနောကာသကတော၊ ခွင့် မပြုအပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ န စောဒေတဗ္ဗော၊ မစောဒနာအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စောဒေယျ၊ စောဒနာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ စောဒေတုံ၊ စောဒနာစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗပသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ စောဒေန္တိ၊ စောဒနာကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဃာတံ၊ ရန်းငြိုး ဖွဲ့ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အပ္ပစ္စယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဝဓေန၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩကာသေ၊ အခွင့်ကို။ ကတေပိ၊ ပြုအပ်သော်လည်း။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တုလယိတွာ၊ နှိုင်းချိန်၍။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ စောဒေတုံ၊ စောဒနာစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေန္တီတိ၊ ပြုစေကုန်၏ဟူ၍။ ပဋိကစ္စေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ အနာပတ္တိကာနံ၊ အာပတ် မသင့်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထု မရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်း မရှိဘဲ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ အနာပတ္တိကာနံ၊ အာပတ် မသင့်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထု မရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်း မရှိဘဲ။ ဩကာသော၊ အခွင့်ကို။ န ကာရောပေတဗ္ဗော၊ မပြုစေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တုလယိတွာ၊ နှိုင်းချိန်၍။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၂-အဓမ္မကမ္မပဋိက္ကောသနာဒိ
၁၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အဓမ္မကမ္မံ၊ အဓမ္မကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ အဓမ္မကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အဓမ္မကမ္မံ၊ အဓမ္မကံကို။ ကရောန္တိယေဝ၊ ပြုကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံကို။ ကယိရမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသိတုံ၊ မြစ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓမ္မကမ္မေ၊ အဓမ္မကံကို။ ကယိရမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မြစ်ကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုး ဖွဲ့ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အပစ္စယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဝဓေန၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဋ္ဌိမ္ပိ၊ အယူကိုလည်း။ အာဝိကာတုံ၊ ထင်စွာ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေသံယေဝ၊ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့၏သာလျှင်။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ အာဝိကရောန္တိ၊ ထင်စွာပြုကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဃာတံ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ အပ္ပစ္စယံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဝဓေန၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတူဟိ ပဉ္စဟိ၊ လေးယောက် ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသိတုံ၊ မြစ်စိမ့်သောငှာ။ ဒွီဟိ တီတိ၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိမိတို့အယူကို။ အာဝိကာတုံ၊ ထင်စွာပြုခြင်းငှာ။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ “ဧတံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ မေ၊ ငါသည်။ န ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်ဟု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ ဆောက်တည်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသမာနာ၊ ပြအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သဉ္စိစ္စ၊ မကြားစေလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ န သာဝေန္တိ၊ ကြားအောင် မရွတ်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကေန၊ ပါတိမောက် ပြတတ်သော ရဟန်းသည်။ သိဉ္စိစ္စ၊ မကြားစေလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ န သာဝေတဗ္ဗံ၊ ကြားအောင် မရွတ်အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ သာဝေတဗ္ဗံ ဧဝ၊ ကြားအောင် မရွတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န သာဝေယျ၊ ကြားအောင် ရွတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကော၊ ပါတိမောက် ပြတတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာကဿရကော၊ ကျီးသံကဲ့သို့သော အသံရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကေန၊ ပါတိမောက် ပြတတ်သော ရဟန်းသည်။ သာဝေတဗ္ဗန္တိ၊ ကြားအောင် ရွတ်အပ်၏ဟု။ ’ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ကာကဿရကော၊ ကျီးသံကဲ့သို့သော အသံရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကေန၊ ပါတိမောက် ပြတတ်သော ရဟန်းသည်။ ‘ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သာဝေယျံ၊ ကြားစေရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါယမိတုံ၊ လုံ့လပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝါယမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သဂဟဋ္ဌာယ၊ လူနှင့် တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဂဟဋ္ဌာယ၊ လူနှင့် တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အနဇ္ဈိဋ္ဌာ၊ မတိုက်တွန်းအပ်ကုန်ဘဲ။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ အနဇ္ဈိဋ္ဌေန၊ မတိုက်တွန်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ ထေရာဓိကံ၊ မထေရ်ကြီးနှင့် စပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင်ပြုတော်မူ၏။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အညတိတ္ထိယဘာဏဝါရော၊ အညတိတ္ထိယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၈၃-ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကအဇ္ဈေသနာဒိ
၁၅၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုလ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော် အလျှောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူလတ်သော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စောဒနာဝတ္ထု၊ စောဒနာဝတ္ထုမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ နဂရံ၊ ထိုစောဒနာဝတ္ထုမြို့သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ထေရော၊ မထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းကို မသိသည်။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ ထေရာဓိကံ၊ မထေရ်ကြီးနှင့် စပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယဉ္စ ထေရော၊ ဤမထေရ်သည်လည်း။ ဗာလော၊ ဝိနည်းကို မသိသည်။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာ၏။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်သည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာဓေယျံ၊ စပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ထေရံ၊ သံဃထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ သံဃထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသိံသု၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သော ထေရော၊ ထိုသံဃထေရ်သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒုတိယထေရံ၊ ဒုတိယထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသိံသု၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ ထေရော၊ ထိုဒုတိယထေရ်သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတိယထေရံ၊ တတိယထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသေတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသိံသု၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ ထေရော၊ ထိုတတိယထေရ်သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာ၀ သံဃနဝကံ၊ သီတင်းငယ်တိုင်အောင်။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတောမူပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသိံသု၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ သံဃနဝကော၊ ထိုသီတင်းငယ်သည်လည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ထေရံ၊ သံဃထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ သံဃထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသန္တိ၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သော ထေရော၊ ထိုသံဃထေရ်သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဒုတိယံ ထေရံ၊ ဒုတိယထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသန္တိ၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ ထေရော၊ ထိုဒုတိယထေရ်သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။
တတိယံ ထေရံ၊ တတိယထေရ်ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသန္တိ၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ ထေရော၊ ထိုတတိယထေရ်သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာ၀ သံဃနဝကံ၊ သီတင်းငယ်တိုင်အောင်။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတု၊ ပြတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသန္တိ၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ သောပိ သံဃနဝကော၊ ထိုသီတင်းငယ်သည်လည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ န ဝတ္တတိ၊ နှုတ်၌ မလာ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ သံခိတ္တေန ဝါ၊ အကျဉ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရေန ဝါ၊ အကျယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပရိယာပုဏိတွာန၊ သင်၍။ အာဂစ္ဆာဟိ၊ လာခဲ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ပါဟေတဗ္ဗော နု ခေါ၊ စေအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာဏာပေတုံ၊ စေအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေလွှတ်အပ်ကုန်သော။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မသွားကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တေန၊ စေအပ်သော။ အဂိလာနေန၊ မနာသော သီတင်းငယ်သည်။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဂန္တဗ္ဗံ ဧဝ၊ သွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မသွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၄-ပက္ခဂဏနာဒိဥဂ္ဂဟဏာနုဇာနနာ
၁၅၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စောဒနာဝတ္ထုသ္မိံ၊ စောဒနာဝတ္ထုမြို့၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော် အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်ကြွတော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တေ၊ လှည့်လည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ၏။ ကတိမီ၊ အဘယ်မျှ ရက်ရှိပြီနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတ့ို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ခေါ ဇာနာမ၊ မသိကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ပက္ခဂဏနမတ္တမ္ပိ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ အရေအတွက်မျှကိုလည်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော တရားကို။ ကိံ ပန ဇာနိဿန္တိ၊ အဘယ်မှာ သိကုန်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ခဂဏနံ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ အရေတွက်ကို။ ဥဂ္ဂဟေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ပက္ခဂဏနာ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ အရေတွက်ကို။ ဥဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ နု ခေါ၊ သင်အပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ ခပ်သိမ်းသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ပက္ခာဂဏနံ၊ လဆန်းပက္ခ လဆုတ်ပက္ခ အရေအတွက်ကို။ ဥဂ္ဂဟေတုံ၊ သင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တေ၊ လှည့်လည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဝတိကာ ကိတ္တကာ၊ အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ခေါ ဇာနာမ၊ မသိကြကုန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော တရားကို။ ကိံ ပန ဇာနိဿန္တိ၊ အဘယ်မှာ သိကုန်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂဏေတုံ၊ ရေတွက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂဏေတဗ္ဗာ နု ခေါ၊ ရေတွက်အပ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ နာမဂ္ဂေန၊ အမည်၏ အစဉ်ဖြင့်။ ဂဏေတုံ ဝါ၊ ရေတွက်စိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ သလာကံ၊ စာရေးတံကို။ ဂါဟေတုံ ဝါ၊ ယူစိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်နေ့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇာနန္တာ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒူရံ၊ ဝေးသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေပိ၊ ပြအပ်စဉ်လည်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေပိ၊ ပြပြီးခါမျှ၌လည်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်နေ့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတိ့ုအား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ အာရောစေတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ကြားအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ကာလဝတော၊ စောစောကသာလျှင်။ အာရောစေတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ထေရော၊ သံဃထေရ်သည်။ ကာလဝတော၊ စောစောကသာလျှင်။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့မိ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘတ္တကာလေပိ၊ ဆွမ်းစားပြီးအခါ၌လည်း။ အာရောစေတုံ၊ ကြားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘတ္တကာလေပိ၊ ဆွမ်းစားပြီးအခါ၌လည်း။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့မိ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ကာလံ၊ အကြင်အခါ၌။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ တံ ကာလံ၊ ထိုအခါ၌။ အာရောစေတုံ၊ ကြားနာစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၅-ပုဗ္ဗကရဏာနုဇာနနာ
၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်သည်။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာဝါသိကာ၊ အာဝါသိက ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ န သမ္မဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ တံမြက် မလှည်းကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတုံ၊ တံမြက်လှည်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထာဂါရံ၊ ဥပုသ်အိမ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ တံမြက်လှည်းအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာဏာပေတုံ၊ စေခိုင်းခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ထေရေန၊ မထေရ်သည်။ အာဏာတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်ကုန်သော။ နဝါ၊ သီတင်းငယ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န သမ္မဇ္ဇန္တိ၊ တံမြက် မလှည်းကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တေန၊ စေခိုင်းအပ်သော။ အဂိလာနေန၊ မနာသော သီတင်းငယ်ရဟန်းသည်။ န သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ တံမြက် မလှည်းအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ သမ္မဇ္ဇိတဗ္ဗံ ဧဝ၊ တံမြက် လှည်းအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န သမ္မဇ္ဇေယျ၊ တံမြက် မလှည်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ အပညတ္တံ၊ မခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတိ့ုသည်။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေရကုန်၏။ ဂတ္တာနိပိ၊ ကိုယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စီဝရာနိပိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပံသုကိတာနိ၊ မြေမှုန့်ကပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတုံ၊ ခင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ခင်းအပ်သနည်း။ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာဏာပေတုံ၊ စေခိုင်းအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်ကုန်သော။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န ပညပေန္တိ၊ မခင်းကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တေန၊ စေခိုင်းအပ်သော။ အဂိလာနေန၊ မနာသော သီတင်းငယ်ရဟန်းသည်။ န ပညပေတဗ္ဗံ၊ မခင်းအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ပညပေတဗ္ဗံ ဧဝ၊ ခင်းအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ပညပေယျ၊ မခင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ ပဒီပေါ၊ ဆီမီးသည်။ န ဟောတိ၊ ရှိသည် မဖြစ်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ ကာယမ္ပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ကမန္တိ၊ နင်းမိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ ပဒီပံ၊ ဆီမီးကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထာဂါရေ၊ ဥပုသ်အိမ်၌။ ပဒီပေါ၊ ဆီမီးကို။ ကာတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာဏာပေတုံ၊ စေခိုင်းအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်ကုန်သော။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န ပဒီပေန္တိ၊ ဆီမီး မထွန်းကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တေန၊ စေခိုင်းအပ်သော။ အဂိလာနေန၊ မနာသော သီတင်းငယ်ရဟန်းသည်။ န ပဒီပေတဗ္ဗော၊ ဆီးမီး မထွန်းအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ပဒီပေတဗ္ဗော ဧဝ၊ ဆီမီး ထွန်းအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ပဒီပေယျ၊ ဆီမီးမထွန်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌာပေန္တိ၊ မတည်ထားကုန်။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ န ဥပဋ္ဌာပေန္တိ၊ မတည်ထားကုန်။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ နေ၀ ဥပဋ္ဌာပေဿန္တိ နာမ၊ မတည်ထားကုန်ဘိသနည်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ န ဥပဋ္ဌာဿပေန္တိ နာမ၊ မတည်ထားကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတုံ၊ တည်ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကေန၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကို။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ တည်ထားအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုနု်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာဏာပေတုံ၊ စေခိုင်းအံ့သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်ကုန်သော။ နဝါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န ဥပဋ္ဌာပေန္တိ၊ မတည်ထားကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေန၊ သံဃထေရ်သည်။ အာဏတ္တေန၊ စေခိုင်းအပ်သော။ အဂိလာနေန၊ မနာသော သီတင်းငယ်ရဟန်းသည်။ န ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ၊ မတည်ထားအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗံ ဧဝ၊ တည်းထားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ မတည်ထားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၆-ဒိသံဂမိကာဒိဝတ္ထု
၁၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်ုသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အာစရိယပဇ္ဈာယေ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့ကို။ န အာပုစ္ဆိံသု၊ မပန်ကြားကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အာစရိယုပဇ္ဈာယေ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့ကို။ အာပုစ္ဆန္တိ၊ ပန်ကြားကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ အာစရိယုပဇ္ဈာယေဟိ၊ ထိုဆရာဥပဇ္ဈာယာတိ့ုသည်။ “ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿထ၊ သွားကုန်အံ့နည်း။ ကေန၊ အဘယ်သူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂမိဿထ၊ သွားကုန်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗာလေ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တေ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ စေ အပဒိသေယျုံ၊ အကယ်၍ ညွှန်းကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယုပဇ္ဈာယေဟိ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ န အနုဇာနိတဗ္ဗာ၊ ခွင့်မပြုအပ်ကုန်။ အနုဇာနေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုကုန်ငြားအံ့။ အာစရိယုပဇ္ဈာယာနံ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာစရိယုပဇ္ဈာယေဟိ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ အနနုညာတာ၊ ခွင့်မပြုအပ်ကုန်ဘဲ။ ဂစ္ဆေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ သွားကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတို့သို့။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော ပါဠိရှိသော။ ဓမ္မဓရော၊ ပါဠိကို ဆောင်သော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိသော။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်သော။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ရှိတတ်သော။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိသော။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သင်္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ထောက်ပံ့အပ်၏။ အနုဂ္ဂဟေတဗ္ဗော၊ ချီးမြှောက်အပ်၏။ ဥပလာပေတဗ္ဗော၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားဖြင့် ဖြားယောင်းအပ်၏။ စုဏ္ဏေန၊ ကသယ်မှုန့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌေန၊ ဒန်ပူဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခေါဒကေန၊ မျက်နှာသစ်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ နော စေ သင်္ဂဏှေယျုံ၊ အကယ်၍ မထောက်ပံ့ကုန်အံ့။ နော စေ အနုဂ္ဂဏှေယျုံ၊ အကယ်၍ မချီးမြှောက်ကုန်အံ့။ နော စေ ဥပလာပေယျုံ၊ အကယ်၍ မဖြားယောင်းကုန်အံ့။ စုဏ္ဏေန၊ ကသယ်မှုန့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာယ၊ မြေညက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌေန၊ ဒန်ပူဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခေါဒကေန၊ မျက်နှာသစ်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ နော စေ ဥပဋ္ဌာပေယျုံ၊ အကယ်၍ မလုပ်ကျွေးကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းသော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းသို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ သံခိတ္တေန ဝါ၊ အကျဉ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရေန ဝါ၊ အကျယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာလှည့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ တမန်လွှတ်သဖြင့်။ တံ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကံ၊ ထိုပါတိမောက် ပြအံ့သော ရဟန်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။
သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတို့၌။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ နော စေ ဂစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ မသွားကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဗာလာ၊ ဝိနည်းကို မသိကုန်သော။ အဗျတ္တာ၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝသန္တိ၊ ဝါဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မံ ဝါ၊ ဥပုသ်ကံကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ ဝါ၊ ပါတိမောက်ကိုလည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသံ ဝါ၊ ပါတိမောက် ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းသို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ သံခိတ္တေန ဝါ၊ အကျဉ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရေန ဝါ၊ အကျယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာလှည့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ တမန်စေသဖြင့်။ တံ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကံ၊ ထိုပါတိမောက် ပြအံ့သော ရဟန်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္ဆေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ န ဝဿံ ဝသိတဗ္ဗံ၊ ဝါမဆိုအပ်။ စေ ဝသေယျုံ၊ အကယ်၍ ဝါဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၇-ပါရိသုဒ္ဓိဒါနကထာ
၁၆၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္နိပတထ၊ စည်းဝေးကြကုန်လော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဂတော၊ မလာနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ၊ ကိုယ်ဝတ် စံပယ်တင်သည်ကိုပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဟရ၊ ဆောင်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေကိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပေးသဖြင့်။ ဧတံ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကံ၊ ထိုပါရိသုဒ္ဓိဆောင်သော ရဟန်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ မေဉ္စန ဝါ၊ ညောင်စောင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပီဌေန ဝါ၊ အင်းပျဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာကို လုပ်ကျွေးကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ သစေ စာဝေဿာမ၊ အကယ်၍ ရွေ့စေကုန်ငြားအံ့။ အာဗာဓော ဝါ၊ အနာသည်လည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ ပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ န စာဝေတဗ္ဗော၊ မရွေ့စေအပ်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသူနာရှိရာ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဝဂ္ဂေ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုပေးရာ အရပ်မှသာလျှင်။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုပေးရာ အရပ်၌သာလျှင်။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ စေ ကာလံ ကရောတိ၊ အကယ်၍ သေခြင်းကို ပြုအံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာကို ချသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကဝတ္ထုသို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့ ဝင်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အနာဟဋာ၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အနာဟဋာ၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သည်ဖြစ်၍။ န အာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ န အာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ သမာပန္နော၊ သမာပတ် ဝင်စားသည်ဖြစ်၍။ န အာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကဿ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိယာ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဆောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ မကြားလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေ န အာရောစေတိ၊ အကယ်၍ မကြားအံ့။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိသည်။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရိသုဒ္ဓိဟာရကဿ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဆောင်တတ်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၈-ဆန္ဒဒါနကထာ
၁၆၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္နိပတထ၊ စည်းဝေးကြကုန်လော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဂတော၊ မလာနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ဟရ၊ ဆောင်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ န ဒိန္နော၊ မပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပေးသဖြင့်။ တံ ဆန္ဒဟာရကံ၊ ထိုဆန္ဒဆောင်သော ရဟန်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ မေဉ္စန ဝါ၊ ညောင်စောင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပီဌေန ဝါ၊ အင်းပျဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာကို လုပ်ကျွေးကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ အဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ သစေ စာဝေဿာမ၊ အကယ်၍ ရွေ့စေကုန်ငြားအံ့။ အာဗာဓော ဝါ၊ အနာသည်လည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ ပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ န စာဝေတဗ္ဗော၊ မရွေ့စေအပ်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသူနာရှိရာ ကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္တေဝ၊ ထိုပေးရာ အရပ်မှသာလျှင်။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒာဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္ဒေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုပေးရာ အရပ်၌သာလျှင်။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ စေ ကာလံ ကရောတိ၊ အကယ်၍ သေခြင်းကို ပြုခဲ့အံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာကို ချသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကဝတ္ထုသို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ဝင်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပာဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သ့ို ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သည်ဖြစ်၍။ စေ န အာရောစေတိ၊ အကယ်၍ မကြားမိအံ့။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ စေ န အာရောစေတိ၊ အကယ်၍ မကြားမိအံ့။ သမာပန္နော၊ သမာပတ်ဝင်စားသည်ဖြစ်၍။ စေ န အာရောစေတိ၊ အကယ်၍ မကြားမိအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆန္ဒဟာရကဿ၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္ဒဟာရကော၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒေ၊ ဆန္ဒကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာ့ဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ မကြားလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေ န အာရောစေတိ၊ အကယ်၍ မကြားမိအံ့။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒသည်။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆန္ဒဟာရကဿ၊ ဆန္ဒဆောင်တတ်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကရဏီယံ ကရဏီယာနိ၊ ကံကြီးကံငယ် ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒေန္တေန၊ ပေးသောရဟန်းသည်။ ဆန္ဒမ္ပိ၊ ဆန္ဒကိုလည်း။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈၉-ဉာတကာဒိဂ္ဂဟဏကထာ
၁၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဂဏှိံိံသု၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ လွှတ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အဘယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လမေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ လွတ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ နေထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ ဩကာသံ၊ ထိုအခွင့်ကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ။ပ။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကြူးတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူ ရဟန်းတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှလွတ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ၊ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေလ ဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ နေထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ သိမ်သို့ ဆောင်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၀-ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိ
၁၆၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္နိပတထ၊ စည်းဝေးကြကုန်လော့။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂဂ္ဂေါ နာမ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဂတော၊ မလာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥမ္မတ္တကာ၊ ရူးသော ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ယောက်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နေ၀ သရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ သောပိ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ၊ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နေ၀ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာ၊ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော။ သောပိ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုနှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့တွင်။ ယွာယံ ယော အယံ ဥမ္မတ္တကော၊ အကြင်ရူးသော ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ၊ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပဿ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအား။ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိံ၊ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ၊ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂဿ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။
ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိံ၊ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃက ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ သဟ ဝါ၊ တကွလည်းကောင်း။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ ဝါ၊ ကင်း၍လည်းကောင်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရတိပိ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့၏။ နပိ သရတိ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆတိပိ၊ လာမူလည်း လာ၏။ နပိ အာဂစ္ဆတိ၊ မလာမူလည်း မလာ၊ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂဿ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိံ၊ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ သဟ ဝါ၊ တကွလည်းကောင်း။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ ဝါ၊ ကင်း၍လည်းကောင်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဂဂ္ဂဿ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိယာ၊ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံ ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ သဟ ဝါ၊ တကွလည်းကောင်း။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ ဝါ၊ ကင်း၍လည်းကောင်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂဿ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိ၊ ဥမ္မတ္တကသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ သရေယျ ဝါ၊ အောက်မေ့မူလည်း အောက်မေ့ရာ၏။ န ဝါ သရေယျ၊ မအောက်မေ့မူလည်း မအောက်မေ့ရာ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ် ပြုခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ သဟ ဝါ၊ တကွလည်းကောင်း။ ဂဂ္ဂေန၊ ဂဂ္ဂ အမည်ရှိသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ ဝါ၊ ကင်း၍လည်းကောင်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃာ့ကံကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၁-သံဃုပေါသထာဒိပ္ပဘေဒ
၁၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ် မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ စတ္တာရော ဇနာ၊ လေးယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြခြင်းငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တယော ဇနာ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်ကုန်သနည်း။
“အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်နေ့သည်။ ပန္နရသော၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့တည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။
ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြစိမ့်သောငှာ။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဒွေ ဇနာ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ နဝေါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်တော်မူလော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်တော်မူလော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိသုဒ္ဓေါတိ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်တော်မူလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ပြခြင်းငှာ။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိ ဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယတ္ထ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ၊ အကြင် ညီမူရာဇရပ်သို့လည်းကောင်း။ ယတ္ထမဏ္ဍပေ ဝါ၊ အကြင်မဏ္ဍပ်သို့လည်းကောင်း။ ယတ္ထ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ အကြင်သစ်ပင်ရင်းသို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကမန္တိ၊ လာကုန်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတွာ၊ တံမြက်လှည်း၍။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေ၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပဒီပံ၊ ဆီးမီးထွန်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နီသိဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သစေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ နော စေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ မလာကုန်အံ့။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဥပေါသထောတိ၊ ဥပုသ်တည်းဟု။” အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ ဆောက်တည်အပ်၏။ နော စေ အဓိဋ္ဌဟေယျ၊ အကယ်၍ မဆောက်တည်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတြ၊ ထိုလေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့တွင်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ တီဟိ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ဥဒ္ဒိသေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ပြကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့တွင်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပါရိသုဒ္ဓိဥပေါသထော၊ ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ကရေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တတြ၊ ထိုနှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့တွင်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ န အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ မဆောက်တည်အပ်။ အဓိဋ္ဌဟေယျ စေ၊ အကယ်၍ ဆောက်တည်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၂-အာပတ္တိပဋိကမ္မဝိဓိ
၁၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သာပတ္တိကေန၊ အာပတ်နှင့် တကွသော ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။
ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ကြားပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုဒေသနာခံသော ရဟန်းသည်။ “ပဿသီတိ၊ ရှုလော့ဟူ၍။” ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အာမ ပဿာမီတိ၊ ဩော် ရှုပါ၏ ဟူ၍။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရေယျာသီတိ၊ စောင့်ရှောက်ရာအံ့လော ဟူ၍။” ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုယုံမှား ရှိသည်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဒေသနာကြားကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရာစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာ မကြားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒေသေယျ၊ ဒေသနာ ကြားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ မခံအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၃-အာပတ္တိ အာဝိကရဏဝိဓိ
၁၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သာပတ္တိကေန၊ အာပတ်သင့်သော ရဟန်းသည်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သရတိ၊ အောက်မေ့အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမန္တော၊ အနီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတော၊ ဤနေရာမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ တပစ္စယာ၊ ထိုအောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမန္တော၊ အနီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုယုံမှား ရှိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၄-သဘာဝါပတ္တိပဋိကမ္မဝိဓိ
၁၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာမကြားအပ်။ သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ မခံအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယဉ္စ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်လည်း။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ခဲ့၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာလှည့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမ၊ ကုစားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ သုဒ္ဓိကာရဏံ၊ ထိုကုစားခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ် မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိဿတိ၊ မြင်ရလတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿတိ၊ ကုစားရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုအာပတ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂါယ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာတော်သည်။ သဘာဂါယ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿတိ၊ ကုစားရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုယုံမှားရှိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါသို့ ကပ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာလှည့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမ၊ ကုစားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုကုစားခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟဆောင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာလှည့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမ၊ ကုစားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သံဃော၊ ထိုသံဃာသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အနွယ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင် ရှိသော။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံရှိသော။ ဓမ္မဓရော၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာကို ဆောင်သော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိသော။ လဇ္ဇီ၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်သော။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ ရှိတတ်သော။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိသော။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာအံ့။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ နာမ အာပတ္တိံ၊ အဘယ်မည်သော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရောက်မည်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤအမည်ရှိသော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤမည်သော အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ဧကောဝ၊ ငါတစ်ယောက်သာလျှင်။ ဣမံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်သို့။ န ခေါ အာပန္နော၊ မရောက်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ ဣမံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုအကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပရော၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ အာပန္နော ဝါ၊ ရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အနာပန္နော ဝါ၊ မရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သကာယ အာပတ္တိယာ၊ မိမိအာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာဟိ၊ ထစေဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤအမည်ရှိသော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤအမည်ရှိသော အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောထ၊ ကုစားကြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကာတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုမရှိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘော တူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သံဃော၊ ထိုသံဃာသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အနွယ်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံပါဠိရှိသော။
ဓမ္မဓရော၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာကို ဆောင်သော။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သော။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိသော။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်သော။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ ရှိတတ်သော။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိသော။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာအံ့။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ နာမ အာပတ္တိံ၊ အဘယ်မည်သော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ နု ခေါ၊ ရောက်မည်နည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤမည်သော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤမည်သော အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ဧကောဝ၊ ငါတစ်ယောက်သာလျှင်။ ဣမံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်သို့။ န ခေါ အာပန္နော၊ မရောက်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ ဣမံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ “ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ သော ဗဟုဿုတော၊ ထိုအကြားအမြင်များသော ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပရော၊ တစ်ပါးသောသူသည်။ အာပန္နောဝါ၊ ရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အနာပန္နောဝါ၊ မရောက်သည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ ပြုလတ္တံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣင်္ဃ၊ ငါ တိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သကာယ အာပတ္တိယာ၊ မိမိအာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာဟိ၊ ထစေဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧဝဉ္စေဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း ဤသို့လည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤမည်သော အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ ကိရ၊ ရောက်သတတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣမံ နာမ အာပတ္တိံ၊ ဤမည်သော အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောထ၊ ကုစားကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ စေ ပဋိကရေယျုံ၊ အကယ်၍ ကုစားကုန်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ကုစားခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိကရေယျုံ၊ အကယ်၍ မကုစားကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမကုစားလိုသော ရဟန်းတို့ကို။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုအာပတ်မှ ထပြီးသော ရဟန်းသည်။ အကာမာ၊ အလို မရှိအပ်ကုန်သော်။ န ဝစနီယာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ စောဒနာဝတ္ထုဘာဏာဝါရော၊ စောဒနာဝတ္ထုဘာဏာဝါရသည်။ နိဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။
၉၅-အနာပတ္တိပန္နရသက
၁၇၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနိံသု၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိံသု၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆိံသု၊ လာကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။
“အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသောဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်း ကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်သည်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံ အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။
တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်း ကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၈)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဟောဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောကေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။
အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက်အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၀)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့ သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပါရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကာင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယု၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အာနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန် တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွှတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၅)
အနာပတ္တိပန္နရသကံ၊ အနာပတ္တိပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉၆-ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညီပန္နရသက
၁၇၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တာဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။
သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ပ။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗော၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညိပန္နရသကံ၊ ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညိပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉၇-ဝေမတိကပန္နရသက
၁၇၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည် လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ နကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ပ။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ဝေမတိကပန္နရသကံ၊ ဝေမတိကပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉၈-ကုက္ကစ္စပကတပန္နရသက
၁၇၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။
“အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ ကုက္ကုစ္စသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့ သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ ကုက္ကုစ္စသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ ကုက္ကုစ္စသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ ကုက္ကုစ္စသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ပ။ သဗ္ဗာသု၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့်နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ကုက္ကုစ္စပကတပန္နရသကံ၊ ကုက္ကုစ္စပကတပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉၉-ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသက
၁၇၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြုကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထော၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည် လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခု၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဿမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ဥဒ္ဒေသကို။ သောတဗ္ဗံ၊ နာအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပသန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်း ကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည် လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသောပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၈)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသောပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုဒ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၀)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့ သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကထရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။
ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၍။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကြကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောလေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမလာကုန်သော ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသန္တိ၊ ပြကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါတိမောက္ခေ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌမတ္တေ၊ ပြ၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြခြင်းသည်။ သုဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းသော ပြခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပါရိသုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိကို။ အာရောစေတဗ္ဗာ၊ ကြားအပ်၏။ ဥဒ္ဒေသကာနံ၊ ပြတတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၅)
ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသကံ၊ ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ပဉ္စဝီသတိကာ၊ ပဉ္စဝီသတိကသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၁၀၀-သီမောက္ကန္တိကပေယျာလ
၁၇၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စတ္တာရော ဝါ၊ လေးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ လေးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကြကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တာ၊ သက်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကြကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညေ၊ ထိုမှတစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တေ၊ သက်ကုန်သည်တို့ကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ပ။ အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တေ၊ သက်ပြီးသည်တို့ကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သုဏန္တိ၊ မကြားကြကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တာ၊ သက်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သုဏန္တိ၊ မကြားကြကုန် ။ပ။
အာဝါသိကေန၊ အာဝါသိကနှင့်။ အာဝါသိကာ၊ အာဝါသိကတို့သည်ကား။ တိကနယတော၊ တိကနည်းအားဖြင့်။ ဧကသတပဉ္စသတ္တတိ၊ တစ်ရာခုနစ်ဆယ့်ငါးတိတ်တို့တည်း။ အာဝါသိကေန၊ အာဝါသိကနှင့်။ အာဂန္တုကာ၊ အာဂန္တုကတို့သည်လည်း။ တထာ၊ ထို့အတူတည်း။ အာဂန္တုကေန၊ အာဂန္တုကနှင့်။ အာဝါသိကာ၊ အာဝါသိကတို့သည်လည်း။ တထာ၊ ထို့အတူတည်း။ အာဂန္တုကေန၊ အာဂန္တုကနှင့်။ အာဂန္တုကာ၊ အာဂန္တုကတို့သည်လည်း။ တထာ၊ ထို့အတူတည်း။ ပေယျာလမုခေန ပေယျာလမုခံ ကတွာ၊ ပေယျာလကို အရင်းပြု၍။ သတ္တတိကသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော တိက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၁၇၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စာတုဒ္ဒသော၊ စာတုဒ္ဒသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ စာတုဒ္ဒသော၊ စာတုဒ္ဒသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပါဋိပဒေါ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိကုန်သော်။ သာမဂ္ဂီ၊ သာမဂ္ဂီကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိကုန်သော်။ သာမဂ္ဂီ၊ သာမဂ္ဂီကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။
နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ သာမဂ္ဂီကိုလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီဥပုသ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ပါဋိပဒေါ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ သာမဂ္ဂီကိုလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ သာမဂ္ဂီကိုလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိကုန်သော်။ သာမဂ္ဂီ၊ သာမဂ္ဂီကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၀၁-လိင်္ဂါဒိဒဿန
၁၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဝါသိကာကာရံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကလိင်္ဂံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကနိမိတ္တံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကုဒ္ဒေသံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ သုပညတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခင်းထားအပ်သော။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှို အုံးကိုလည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို လည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ သူပဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်ထားအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သုသမ္မဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာ တံမြက်လှည်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိလေကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ အာဂန္တုကာ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်ပြီး၍။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဝါသိကာကာရံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကလိင်္ဂံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကနိမိတ္တံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကုဒ္ဒေသံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ စင်္ကမန္တာနံ၊ စင်္ကြံသွားကုန်သော ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏။ ပဒသဒ္ဒံ၊ ခြေသံကိုလည်းကောင်း။ သဇ္ဈာယသဒ္ဒံ၊ သရဇ္ဈာယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ဥက္ကာသိကသဒ္ဒံ၊ ချောင်းဆိုးသံကိုလည်းကောင်း။ ခိပိတသဒ္ဒံ၊ ချေသံကိုလည်းကောင်း။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်သောကြောင့်။ “အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိလေကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။
ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂန္တုကာကာရံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကလိင်္ဂံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကနိမိတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကုဒ္ဒေသံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို လည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညတကံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကိုလည်းကောင်း။ ဓောတံ ဓောတာနံ၊ ဆေးအပ်ကုန်သော။ ပါဒါနံ၊ ခြေတို့၏။ ဥဒကနိဿေကံ၊ ရေစက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိလေကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂန္တုကာကာရံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကလိင်္ဂံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကာနိမိတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကုဒ္ဒေသံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏။ ပဒသဒ္ဒံ၊ ခြေသံကိုလည်းကောင်း။ ဥပါဟနပပ္ဖောဋနသဒ္ဒံ၊ ဖိနပ်ခါသော အသံကိုလည်းကောင်း။ ဥက္ကာသိကသဒ္ဒံ၊ ချောင်းဆိုးသော အသံကိုလည်းကောင်း။ ခိပိတသဒ္ဒံ၊ ချေသံကိုလည်းကောင်း။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ “အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိလေကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်သောကြောင့်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂-နာနာသံဝါသကာဒီဟိဥပေါသထကရဏံ
၁၈၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နာနာသံဝါသကေ၊ အယူဖြင့် အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်တို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤဘုရားသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သမာနသံဝါသကေ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်တို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူး ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတောဝ၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်ပြီး၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်ပြီး၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကေ၊ အာဂန္တုကဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နာနာသံဝါသကေ၊ အယူဖြင့် အထူးထူး ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်တို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်ဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိံ၊ ရကုန်၏။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်ပြီး၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့။ အာဂန္တုကေ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သမာနသံဝါသကေ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်တို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူး ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်ပြီး၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်ပြီး၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းနိုင်ကုန်၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၀၃-နဂန္တဗ္ဗဝါရ
၁၈၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါသောဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့ လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။
သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
၁၀၄-ဂန္တဗ္ဗဝါရ
၁၈၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ အာဝါသံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ အာဝါသံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့ လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည် လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။
၁၀၅-ဝဇ္ဇနီယပုဂ္ဂလသန္ဒဿနာ
၁၈၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာမာနာယ၊ သိက္ခာမာန်သည် ။ပ။
သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောက်ျားသည်။ပ။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ပ။ သိက္ခာပစ္စက္ခာတကဿ၊ သိက္ခာချသော သူသည်။ပ။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကဿ၊ ရောက်သောသူသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ။ပ။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ မှားသောအယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျသံဝါသကဿ၊ ထေယျသံဝါကသည်။ပ။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဿ၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ဝင်သောသူသည်။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်သည်။ပ။ မာတုဃာတကဿ၊ အမိကို သတ်သောသူသည်။ပ။ ပိတုဃာတကဿ၊ အဖကို သတ်သောသူသည်။ပ။ အရဟန္တဃာတကဿ၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည်။ပ။ ဘိက္ခုနိဒူသကဿ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူသည်။ပ။ သံဃဘေဒကဿ၊ သံဃာကို သင်းခွဲသောသူသည်။ပ။ လောဟိတုပ္ပါဒကဿ၊ မြတ်စွာဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်စေသော သူသည်။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ ဥဘတောဗျည်းသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ မပြအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိဝါသိကပါရိသုဒ္ဓိဒါနေန၊ သိုးလေပြီးသော ပါရိသုဒ္ဓိကို ပေးခြင်းဖြင့်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထသေးသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃသာမဂ္ဂိယာ၊ ကွဲပြားသော သံဃာ၏ ညီညွှတ်ပြန်သော နေ့ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အနုပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့မဟုတ်သည်၌။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န စ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပေါသထက္ခန္ဓကော၊ ဥပေါသထက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
တတိယဘာဏဝါရော၊ တတိယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
တဿ ဥပေါသထက္ခန္ဓကဿ၊ ထိုဥပေါသထက္ခန္ဓက၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၁၀၆-တဿုဒ္ဒါနံ
တိတ္တိယာ၊ သာသနာမှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော ပရိဗိုဇ်တို့ တရားဟောကြသော အခန်း။ ဗိမ္ဗိသာရာ စ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကြီးက မြတ်စွာဘုရားကို လျှောက်ထားသော အခန်း။ သန္နိပတိတုံ၊ စည်းဝေးခြင်းငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တုဏှိကာ၊ စည်းဝေးပြီး၍ ဆိတ်ဆိတ်နေကြသော အခန်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို ဟောခြင်းငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်တစ်ယောက်တည်း ကိန်းအောင်းစဉ် အကြံဖြစ်တော်မူသော အခန်း။ တဒါ ဒေဝသိကံ၊ ထိုအခါ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း ပါတိမောက်ကို ပြကြသော အခန်း။ သကိံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ် ပါတိမောက်ပြစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ယထာပရိသာ၊ မိမိပရိသတ်ရှိသမျှ ပါတိမောက်ကို ပြကြသော အခန်း။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွှတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား ဥပုသ်ပြုခြင်းကို ခွင့်ပြု တော်မူသော အခန်း။ သာမဂ္ဂီ၊ သံဃာညီညွှတ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မဒ္ဒကုစ္ဆိ စ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိမည်သော မိဂဒါဝုန်တောဟူသော အခန်း။ သီမာ၊ သိမ်သမုတ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မဟတီ၊ ကျယ်စွာသော သိမ်ကို သမုတ်သော အခန်း။ နဒိယာ၊ မြစ်ကို လွှမ်းမိုး၍ သိမ်သမုတ်သော အခန်း။ အနု၊ ပရိဝုဏ်တိုင်း ပရိဝုဏ်တိုင်း ပါတိမောက်ကို ပြသော အခန်း။ ဒွေ၊ နှစ်ဆောင်သော ဥပုသ်အိမ်တို့ကို သမုတ်သော အခန်း။ ခုဒ္ဒကာနိ စ၊ ငယ်သော သိမ်တို့ကို သမုတ်သော အခန်း။
နဝါ၊ သီတင်းငယ် ရဟန်းတို့ ဖဲသွားကြသော အခန်း။ ရဇဂဟေ စေဝ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ သမာနသံဝါသကသိမ်ကို ဆိုသော အခန်း။ သီမာ အဝိပ္ပဝါသာ၊ အဝိပ္ပဝါသသိမ်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပဌမံ သီမံ သမ္မန္နေ၊ ရှေးဦးစွာ သိမ်ကို သမုတ်ရာသော အခန်း။ ပစ္ဆာ သီမံ သမူဟနေ၊ နောက်၌ သိမ်ကို နုတ်ရာသော အခန်း။
အသမ္မတာ၊ မသမုတ်အပ်သော သိမ်ကား။ ဂါမသီမာ၊ ဂါမသိမ်။ နဒီယာ၊ နဒီသိမ်။ သမုဒ္ဒေ၊ သမုဒ္ဒရာသိမ်။ သရေ၊ ဇာတဿရသိမ်။ ဥဒကုက္ခေပေါ၊ ဥဒကုက္ခေပသိမ်။ ဘိန္ဒန္တိ၊ မိမိတို့၏သိမ်နှင့် တစ်ပါးသော သူတို့၏ သိမ်ကို စပ်၍ ဖွဲ့သော အခန်း။ တထေ၀ အဇ္ဈောတ္ထရန္တိ စ၊ ထို့အတူသာလျှင် မိမိတို့၏ သိမ်ဖြင့် တစ်ပါးသော သူတို့သိမ်ကို လွှမ်းမိုး၍ ဖွဲ့သော အခန်း။
ကတိ ကမ္မာနိ၊ ဥပုသ်ကံတို့ကား အဘယ်မျှတို့နည်းဟု ကြံသော အခန်း။ ကတိ ဥဒ္ဒေသော၊ ပါတိမောက်ပြခြင်းကား အဘယ်မျှနည်းဟု ကြံသော အခန်း။ သဝရာ၊ အရိုင်းဘေးဖြစ်သည်ကို ဆိုသော အခန်း။ အသတိပိ စ၊ အန္တရာယ်မရှိသော်လည်း အကျဉ်းပါတိမောက်ပြကြသော အခန်း။ ဓမ္မံ၊ မတိုက်တွန်းအပ်ဘဲ တရားကို ဟောကြသော အခန်း။ ဝိနယံ၊ မသမုတ်အပ်ဘဲ ဝိနည်းကို မေးကြသော အခန်း။ တဇ္ဇေန္တိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကြသော အခန်း။ ပုန ဝိနယတဇ္ဇနာ၊ တစ်ဖန်ဝိနည်းဖြင့် ခြိမ်းခြောက်ခြင်းတို့ကို ပြုသော အခန်း။
စောဒနာ၊ ခွင့်မတောင်းဘဲ စောဒနာသော အခန်း။ ဩကာသေ ကတေ၊ ခွင့်ပြုအပ်ပြီးသော် စောဒနာစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အဓမ္မပ္ပဋိက္ကောသနာ၊ အဓမ္မကံကို ပြုအပ်ပြီးသော် မြစ်ကြသော အခန်း။ စတုပဉ္စ၊ လေးယောက်ငါးယောက်သော ရဟန်းတို့ကို မြစ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သရာ၊ နှုတ်မြွက်၍ ဆိုသော အခန်း။ အာဝိ၊ နှလုံး၌သာ ဆောက်တည်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သဉ္စိစ္စ၊ မကြားစေလိုသော စေတနာရှိသော အခန်း။ စေပိ ဝါယမေ၊ အကယ်၍ ကြားအောင် လုံ့လပြုလျှင်မူလည်း အာပတ်မသင့်သော အခန်း။
သဂဟဋ္ဌာ၊ လူနှင့်တကွသော ပရိသတ်၌ ပါတိမောက်ပြကြသော အခန်း။ အနဇ္ဈိဋ္ဌာ၊ မတိုက်တွန်းအပ်ဘဲ ပါတိမောက်ပြသော အခန်း။ စောဒနမှိ၊ မြတ်စွာဘုရား စောဒနာဝတ္ထုမည်သော ပြည်သို့ ဖဲကြွတော်မူသော အခန်း။ န ဇာနာတိ၊ ဥပုသ်စသည်ကို မသိသော အခန်း။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ နေကြသော အခန်း။ န ဇာနန္တိ၊ ဥပုသ်စသည်ကို မသိကြသော အခန်း။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန် စေလွှတ်အပ်သော အခန်း။ န စ ဂစ္ဆရေ၊ မသွားလိုကြသော အခန်း။
ကတိမီ၊ လဆန်းလဆုတ် ဘယ်မျှရက်ရှိမည်နည်းဟု မေးသော အခန်း။ ကီဝတိကာ၊ အရှင်တို့ မည်မျှရှိကုန်သနည်း မေးသော အခန်း။ ဒူရေ၊ ဝေးသောရွာသို့ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ကြသော အခန်း။ အာရောစေတုံ စ၊ ဥပုသ်နေ့ကို ကြားခြင်းငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နဿရိ၊ အချိန်ကာလမေ့သော အခန်း။ ဥက္လာပံ၊ အမှိုက်ရှိသော ဥပုသ်အိမ်ကို တံမြက်လှည်းစိမ့်သည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အာသနံ၊ နေရာခင်းခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပဒီပေါ၊ ဆီမီးထွန်းခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဒိသာ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို မပန်ကြားဘဲ အရပ်မျက်နှာသို့ သွားကြသော အခန်း။ အညော ဗဟုဿုတော၊ တစ်ပါးသော များသောအကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းလာသော အခန်း။
သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန် စေလွှတ်အပ်သော အခန်း။ ဝဿ၊ ဝါဆို၍ နေကြသော အခန်း။ ဥပေါသထော၊ သံဃာသည် ဥပုသ်ပြုလတ္တံ့ဟု မိန့်တော်မူသော အခန်း။ သုဒ္ဓိ၊ ပါရိသုဒ္ဓိပေးစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကမ္မဉ္စ၊ ကံပြုလတ္တံ့ဟု မိန့်တော်မူသော အခန်း။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်းကြသော အခန်း။ ဂဂ္ဂေါ၊ ဂဂ္ဂမထေရ် ရူးသည်ဖြစ်၍ မလာဟု လျှောက်ထားသော အခန်း။ စတု၊ လေးယောက်သော ရဟန်းတို့အား ပါတိမောက်ပြစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့အား ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ပြုစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့အား ပါရိသုဒ္ဓိဥပုသ်ပြုစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းအား အဓိဋ္ဌာန်ဥပုသ်ကို ပြုစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သောရဟန်းအကြောင်း။ သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော အာပတ်ကို ဒေသနာကြားသော အခန်း။ သရိ၊ အာပတ်ကို အောက်မေ့သော အခန်း။
သဗ္ဗော သံဃော၊ အလုံးစုံသော သံဃာသည် ဝတ္ထုသဘော တူသော အာပတ်သို့ ရောက်သော အခန်း။ ဝေမတိကော၊ အာပတ်၌ ယုံမှားရှိသော အခန်း။ န ဇာနန္တိ၊ ဥပုသ်စသည်ကို မသိကြသော အခန်း။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်း လာသော အခန်း။ ဗဟူ၊ များသော ရဟန်းတို့ လာသော အခန်း။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ လာသော အခန်း။ ထောကာ၊ နည်းကုန်သော ရဟန်းတို့ လာသော အခန်း။ ပရိသာ အဝုဋ္ဌိတာယ စ၊ ပရိသတ်မထမီ လာကြသော အခန်း။
ဧကစ္စာ ဝုဋ္ဌိတာ၊ အချို့သော ပရိသတ် ထပြီးသော် လာကြသော အခန်း။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းသော ပရိသတ် ထပြီးသော် လာကြသော အခန်း။ ဇာနန္တိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့ သိကြသော အခန်း။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက် ဥပုသ်ပြုကြသော အခန်း။ ကပ္ပတေဝါတိ ကုက္ကုစ္စာ၊ အပ်သည်ချည်းဟု ကုက္ကုစ္စသည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပုသ်ပြုကြသော အခန်း။ ဇာနံ ဇနန္တာ၊ ဝင်လတ်သည်ကို သိကုန်လျက် ပါတိမောက်ပြု ကြသော အခန်း။ ပဿံ ပဿန္တော၊ ဝင်လတ်သည်ကို မြင်ကုန်လျက် ပါတိမောက်ပြကြသော အခန်း။ သုဏန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားကုန်လျက် ပါတိမောက်ပြကြသောအခန်း။
အာဝါသိကေန၊ အာဝါသိကနှင့်။ အာဂန္တု၊ အာဂန္တုက ပေယျာလစသည်ကို ဆိုသော အခန်း။ စာတု၊ စာတုဒ္ဒသီဥပုသ်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီဥပုသ်ကို ဆိုသော အခန်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါဋိပဒေါ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့ကို ဆိုသော အခန်း။ ပန္နရသော၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား ပန္နရသီဥပုသ်ကို ဆိုသော အခန်း။ လိင်္ဂသံဝါသကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အသွင်ကို ကြားသော အခန်း။ ဥဘောသံဝါသကာ၊ နှစ်ပါးကုန်သော နာနာသံဝါသက သမာနသံဝါသကတို့ကို ဆိုသော အခန်း။
ပါရိဝါသာ၊ သိုးပြီးသော ပါရိသုဒ္ဓိကို ပေးသဖြင့် ဥပုသ်မပြုအပ်သော အခန်း။ အနုပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့မဟုတ်သည်၌။ သံဃမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာညီညွှတ်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ န ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ ဝိဘတ္တာ၊ ခွဲခြမ်းဝေဖန်အပ်ကုန်သော။ ဧတေ ဥဒ္ဒါနာ၊ ထိုဥဒ္ဒါန်းတို့သည်ကား။ ဝတ္ထုဝိဘူတကာရဏာ၊ ဝတ္ထုထင်ရှားသော အကြောင်းတို့ချည်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဥပေါသထက္ခန္ဓကဥဒ္ဒါန်းအပြီးတည်း။
ဣမသ္မိံ ခန္ခကေ၊ ဤဥပေါသထက္ခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ ဆအသီတိ၊ ရှစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့တည်း။
ဥပေါသထက္ခန္ဓကော၊ ဥပေါသထက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၃-ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓက
၁၀၇-ဝဿူပနာယိကာနုဇာနနာ
၁၈၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါကပ်ခြင်းကို။ အပညတ္တော၊ ပညတ်တော်မမူသေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဟေန္တိမ္ပိ၊ ဆောင်းလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဂိမှမ္ပိ၊ နွေလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဝဿမ္ပိ၊ မိုးလေးလ၌လည်းကောင်း။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟေမန္တမ္ပိ၊ ဆောင်းလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဂိမှမ္ပိ၊ နွေလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဝဿမ္ပိ၊ မိုးလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်သစ်ပင်တို့ကို။ သမ္မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်လျက်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဌေန္တာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လျက်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ ပိုးတို့ကို။ သံဃာတံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေန္တာ၊ ရောက်စေကုန်လျက်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဒုရက္ခာတဓမ္မာ၊ ဟောနိုင်ခဲသော တရားရှိကုန်သော။ ဣမေ ဟိ အညတိတ္တိယာ၊ ဤသာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိသော တိတ္ထိတို့သည်။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလနေရာ၌။ အလ္လီယိဿန္တိ နာမ၊ ကိန်းဝပ်ကုန်ဘိ၏။ သင်္ကသာယိဿန္တိ နာမ၊ အမြဲနေကုန်ဘိ၏။ ဣမေ ဟိ သကုန္တကာ၊ ဤငှက်တို့သည်။ ရုက္ခဂ္ဂေသု၊ သစ်ပင်ဖျားတို့၌။ ကုလာဝကာနိ၊ အသိုက်တို့ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလနေရာ၌။ အလ္လီယိဿန္တိ နာမ၊ ကိန်းဝပ်ကုန်ဘိ၏။ သင်္ကသာယိဿန္တိ နာမ၊ အမြဲနေကုန်ဘိ၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ဟိ ပန သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်ကား။ ဟေမန္တမ္ပိ၊ ဆောင်းလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဂိမှမ္ပိ၊ နွေလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဝဿမ္ပိ၊ မိုးလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်သစ်ပင်တို့ကို။ သမ္မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်လျက်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဌေန္တာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လျက်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ ပိုးတို့ကို။ သံဃာတံ၊ ပျက်ဆီးခြင်းသို့။ အာပါဒေန္တာ၊ ရောက်စေကုန်လျက်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကပ်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿာနေ၊ မိုးလ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ဝဿူပနာယိကာ၊ ဝါကပ်ခြင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿူပနာယိကာ၊ ဝါကပ်ခြင်းတို့သည်။ ပုရိမိကာ၊ ပုရိမဝါကပ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမိကာ၊ ပစ္ဆိမဝါကပ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ အာသဠှိယာ၊ ဝါဆိုလပြည့်၏။ အပရဇ္ဇုဂတာယ၊ လွန်ပြီးသော အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ပုရိမိကာ၊ ပုရိမဝါသို့။ ဥပဂန္တဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ အာသဠှိယာ၊ ဝါဆိုလပြည့်၏။ မာသဂတာယ၊ တစ်လလွန်ပြီးသော အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ပစ္ဆိမိကာ၊ ပစ္ဆိမဝါသို့။ ဥပဂန္တဗ္ဗာ၊ ကပ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿူပနာယိကာ၊ ဝါကပ်ခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဝဿာနေစာရိကာပဋိက္ခေပါဒိ
၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။
“ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟေမန္တမ္ပိ၊ ဆောင်းလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဂိမှမ္ပိ၊ နွေလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဝဿမ္ပိ၊ မိုးလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်သစ်ပင်တို့ကို။ သမ္မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်လျက်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဌေန္တာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လျက်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ ပိုးတို့ကို။ သံဃာတံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေန္တာ၊ ရောက်စေကုန်လျက်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဒုရက္ခာတဓမ္မာ၊ ဟောနိုင်ခဲသော တရားရှိကုန်သော။ ဣမေ ဟိ အညတိတ္ထိယာ၊ ဤသာသနာတော်မှ တစ်ပါးသော အယူရှိကုန်သော တိတ္ထိတို့သည်။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလနေရာ၌။ အလ္လီယိဿန္တိ နာမ၊ ကိန်းဝပ်ကုန်ဘိ၏။ သင်္ကသာယိဿန္တိ နာမ၊ အမြဲနေကုန်ဘိ၏။ ဣမေ ဟိ သကုန္တကာ၊ ဤငှက်တို့သည်။ ရုက္ခဂ္ဂေသု၊ သစ်ပင်ဖျားတို့၌။ ကုလာဝကာနိ၊ အသိုက်တို့ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလေးလနေရာ၌။ အလ္လီယိဿန္တိ နာမ၊ ကိန်းဝပ်ကုန်ဘိ၏။ သင်္ကသာယိဿန္တိ နာမ၊ အမြဲနေကုန်ဘိ၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ပန သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်ကား။ ဟေမန္တမ္ပိ၊ ဆောင်းလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဂိမှမ္ပိ၊ နွေလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဝဿမ္ပိ၊ မိုးလေးလ၌လည်းကောင်း။ ဟရိတာနိ၊ စိမ်းစိုကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်သစ်ပင်တို့ကို။ သမ္မဒ္ဒန္တာ၊ နင်းနယ်ကုန်လျက်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဌေန္တာ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လျက်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ ပိုးတို့ကို။ သံဃာတံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒေန္တာ၊ ရောက်စေကုန်လျက်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိ ကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြာလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပုရိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပစ္ဆိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အဝသိတွာ၊ မနေမူ၍။ စာရိကာ၊ ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိတဗ္ဗာ၊ မဖဲသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပက္ကမေယျ၊ ဖဲသွားငြားအံ့။ တဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုမရှိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဥပဂန္တဗ္ဗံ ဧဝ၊ ကပ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဥပဂစ္ဆေယျ၊ မကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဒဟု ဝဿူပနာယိကာယ၊ ထိုဝါဆိုသော နေ့၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ အနုပဂန္တုကာမာ၊ မကပ်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းကို။ အတိက္ကမန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟုဝဿူပနာယိကာယ၊ ထိုဝါဆိုသော နေ့၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ အနုပဂန္တုကာမေန၊ ကပ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဝါသော၊ ကျောင်းကို။ န အတိက္ကမိတဗ္ဗော၊ မလွန်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတိက္ကမေယျ၊ လွန်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ဥက္ကဍ္ဎိတုကာမော၊ ငင်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိသေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေလွှတ်သနည်း။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆေယျုံ၊ ကပ်ကုန်မူကား။ ယဒိ ပန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတုံ၊ လိုက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၀၉-သတ္တာဟကရဏီယာနုဇာနနာ
၁၈၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်ရှိသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗာ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။
သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာရားသည်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောသလေသု၊ ကောသတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဥဒေနေန၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥဒေန ဥပါသကော၊ ထိုဥဒေနဥပါသကာသည်။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာတော်မူစေကုန်သတည်း။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ‘ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်၍။ ပုရိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပုရိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမံ ဝါ တေမာသံ၊ ပစ္ဆိမဝါ သုံးလပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အဝသိတွာ၊ မနေမူ၍။ စာရိကာ၊ ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိတဗ္ဗာ၊ မဖဲသွားအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဥဒေနော၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝသန္တိ၊ ဝါဆိုကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေသု၊ ငံ့လင့်ပါဦးလော့။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော်။ အာဂမိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ အဿ ဥဒေနဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥဒေနဥပါသကာအား။ အစ္စာယိကံ၊ ရှောင်တခင်ပြုအပ်သော ကိစ္စကို။ သစေ ပန ကရဏီယံ၊ အကယ်၍ ပြုအပ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပတိဋ္ဌာပေတု၊ တည်စေလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဥဒေနော၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဟိတေ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်လျက်။ န အာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မလာကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ဟိ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဒါယကော၊ ပစ္စည်းလေးပါးဒါယကာတည်း။ ကာရကော၊ သံဃာ့အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသော သူတည်း။ သံဃုပဋ္ဌာကော၊ သံဃာ့အလုပ်အကျွေးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒေနဿ၊ ဥဒေန အမည်ရှိသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြာလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောက်ျားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောက်ျားသည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာလည်းကောင်း။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န တွေ၀ အနုဇာနာမိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူသည်သာလျှင်တည်း။ ဣမေသံ သတ္တန္နံ၊ ဤခုနစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န တွေ၀ အနုဇာနာမိ၊ ခွင့်ပြုတော် မမူသည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၈၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကုဋိ၊ ကပ္ပိယကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာ ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရသာလာ၊ ဇရုံးအိမ်ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကနု်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟမ္ပိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရသာလာ၊ ဇရုံးအိမ်ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သိက္ခမာနာယော၊ သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သိက္ခာမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေယောက်ျားတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေယောက်ျားကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရိယော၊ သာမဏေမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရိံ၊ သာမဏေမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဟမ္ပိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုတ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကုဋိ၊ ကပ္ပိယကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမနသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၈၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ သယနိဃရံ၊ အိမ်ရာတိုက်ခန်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဥစ္စာထားရာတိုက်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဋ္ဋော၊ စင်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဏော၊ အိမ်ဈေးကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဏသာလာ၊ အိမ်ဈေးဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရသဝတီ၊ စားဖိုအိမ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမနသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာ ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုတ္တဿ ဝါ၊ သားအားမူလည်း။ ဝါရေယျံ၊ ထိမ်းမြားလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓီတုယာ ဝါ၊ သ္မီးအားမူလည်း။ ဝါရေယျံ၊ ထိမ်းမြားလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိညာတံ၊ ဘုရားဟော ထင်ရှားသော။ သုတ္တန္တံ ဝါ၊ သုတ္တန်ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဟော၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယံ သုတ္တန္တော၊ ဤသုတ္တန်သည်။ ပုရေ ပလုဇ္ဇတိ၊ မကွယ်မီ။ ဣဒံ သုတ္တန္တံ၊ ဤသုတ္တန်ကို။ ပရိယာပုဏိဿန္တိ၊ သင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ အဿ ဥပါသကာဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကိစ္စံ ဝါ၊ ကိစ္စသည်လည်းကောင်း။ ကရဏီယံ ဝါ၊ ပြုဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟ ကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးလှူခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာနာတော်၌။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟမ္ပိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကုဋိ၊ ကပ္ပိယကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစ္စကုဋိ၊ ဝစ္စကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမနသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရံ၊ ဇရုံးအိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇန္တာဃရသာလာ၊ ဇရုံးအိမ်ဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သိက္ခမာနာယော၊ သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေယောကျ်ားတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရိယော၊ သာမဏေမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရိံ၊ သာမဏေမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ပ။
၁၉၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ သယနိဃရံ၊ အိပ်ရာတိုက်ခန်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဥစ္စာထားရာတိုက်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဋ္ဋော၊ စင်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဏော၊ အိမ်ဈေးကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဏသာလာ၊ အိမ်ဈေးဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရသဝတီ၊ စားဖိုအိမ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမနသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုတ္တဿ ဝါ၊ သားအားမူလည်း။ ဝါရေယျံ၊ ထိမ်းမြားလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓီတုယာ ဝါ၊ သမီးအားမူလည်း။ ဝါရေယျံ၊ ထိမ်းမြားလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနာ ဝါ၊ နာသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဘိညာတံ၊ ဘုရားဟောထင်ရှားသော။ သုတ္တန္တံ ဝါ၊ သုတ္တန်ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဟော၏။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယံ သုတ္တန္တော၊ ဤသုတ္တန်သည်။ ပုရေ ပလုဇ္ဇတိ၊ မကွယ်မီ။ ဣမံ သုတ္တန္တံ၊ ဤသုတ္တန်ကို။ ပရိယာပုဏိဿန္တိ၊ သင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ အဿာ ဥပါသိကာယ၊ ထိုဥပါသိကာမအား။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကိစ္စံ ဝါ၊ ကိစ္စသည်လည်းကောင်း။ ကရဏီယံ ဝါ၊ ပြုဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သာမဏေရေန၊ သာမဏေသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃံ၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သိက္ခမာနာယော၊ သိက္ခမာန်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေယောကျ်ားတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေယောကျ်ားကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သာမဏေရိယော၊ သာမဏေမိန်းမတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ သာမဏေရိံ၊ သာမဏေမိန်းမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ အဍ္ဎယောဂေါ၊ တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒေါ၊ လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာ၊ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋ္ဌကော၊ တံခါးမုခ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိသာလာ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကုဋိ၊ ကပ္ပိယကုဋီကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စင်္ကမနသာလာ၊ စင်္ကြံသွားရာဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနော၊ ရေတွင်းကို။ ကာရာပိတော၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒပါနသာလာ၊ ရေတွင်းဇရပ်ကို။ ကာရာပိတာ၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ လေးထောင့်ရေကန်ကို။ ကာရာပိတာ၊ တူးစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဏ္ဍပေါ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရာပိတော၊ ဆောက်လုပ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမော၊ အရံကို။ ကာရာပိတော၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။
ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုဉ္စ၊ ပေးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သောတုဉ္စ၊ နာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၁၀-ပဉ္စန္နံ အပ္ပဟိတေပိ အနုဇာနနာ
၁၉၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ သီတင်းသုံးဖော်ငါးယောက်တို့အား။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ အနုဇာနာမိ၊ အဘယ်မှာ ခွင့်မပြုဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ၊ ဤသီတင်းသုံးဖော်ငါးယောက်တို့အား။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂပေ၀ အနုဇာနာမိ၊ အဘယ်မှာခွင့်မပြုဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ ငါ့အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော ရဟန်းကို။ ဝူပကာသေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း အရပ်တပါးသို့ ဆောင်အံ့။ ဝူပကာသာပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း အရပ်တပါးသို့ ဆောင်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြောဟောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေဝဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ ငါ့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဝိနောဒေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပယ်ဖျောက်အံ့။ ဝိနောဒါပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပယ်ဖျောက်စေအံ့။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြောဟောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက် အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူကို။ ဝိဝေစေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဖြေအံ့။ ဝိဝေစာပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဖြေစေအံ့။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြောဟောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟ ကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းငှာထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါသာရဟော၊ ပရိဝါသ်နေခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ပရိဝါသဒါနံ၊ ပရိဝါသ်ပေးခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉာတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟော၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနံ၊ ငင်ခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉာတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ မာနတ္တာရဟော၊ မာနတ်ထိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “မာနတ္တဒါနံ၊ မာနတ်ပေးခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနှစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ အဗ္ဘာနာရဟော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ ငါ့အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာအလိုရှိ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုပါအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ လဟုကကံသို့မူလည်း။ ပရိဏာမေယျ နု ခေါ၊ ညွတ်ပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုအပ်ပြီးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ ငါ့အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုလေပြီ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ပါအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေယျ နု ခေါ၊ ချပါအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ပါအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပဿမ္ဘေယျ နု ခေါ၊ ငြိမ်းပါစေအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံနည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိနာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အနဘိရတံ၊ မမွေ့လျော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဝူပကာသေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေအံ့။ ဝူပကာသာပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း အရပ်တစ်ပါးသို့ ဆောင်စေအံ့။ အဿ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြောဟောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။
“ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ကို။ ဝိနောဒေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်းပယ်ဖျောက်အံ့။ ဝိနောဒါပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပယ်ဖျောက်စေအံ့။ အဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြောဟောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟ ကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံနည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူကို။ ဝိဝေစေဿာမိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ဖြေအံ့။ ဝိဝေစာပေဿာမိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ဖြေစေအံ့။ အဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ဟောပြောသည်ကိုမူလည်း ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နာ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ မာနတ္တာရဟာ၊ မာနတ်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂရုဓမ္မံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နာ၊ ရောက်သည်သာလျှင်တည်း။ မာနတ္တာရဟာ၊ မာနတ်ထိုက်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “မာနတ္တဒါနံ၊ မာနတ်ပေးခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသည်သော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟာ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟာ၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနံ၊ ငင်ခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အဗ္ဘာနာရဟာ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝံ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ အဗ္ဘာနာရဟာ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ပဋိသာရဏီယံ ဝါ၊ ပဋိသာရဏီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကရေယျ နု ခေါ၊ မပြုပါအံ့နည်း။ လဟုကာယ ဝါ၊ လဟုကကံသို့မူလည်း။ ပရဏာမေယျ နု ခေါ၊ ညွတ်စေအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံနည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
အဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယံ ဝါ၊ တဇ္ဇနီယလည်းဖြစ်သော။ နိယဿံ ဝါ၊ နိယဿလည်းဖြစ်သော။ ပဗ္ဗာဇနီယံ ဝါ၊ ပဗ္ဗာဇနီယလည်းဖြစ်သော။ ဥက္ခေပနီယံ ဝါ၊ ဥက္ခေပနီယလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကတံ ဝါ ပန၊ ပြုအပ်ပြီးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဘိက္ခူနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုလေပြီ။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ပါအံ့နည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေယျ နု ခေါ၊ ချပါအံ့နည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တေယျ နု ခေါ၊ ကျင့်ပါအံ့နည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေယျ နု ခေါ၊ ငြိမ်းစေအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။” ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အား။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ ကုပိတာ၊ ပျက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ ကုပိတာ၊ ပျက်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လားခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “သိက္ခာသမာဒါနံ၊ သိက္ခာကို ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ ဝါ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံနည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိတုကာမော၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သိက္ခမာနာ၊ ထိုသိက္ခမာန်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိတုကာမာ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သာမဏေရော၊ ထိုသာမဏေသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇနံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ပုစ္ဆိတုကာမော၊ မေးလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သာမဏေရော၊ ထိုသာမဏေသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ပုစ္ဆိတုကာမော၊ မေးလို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ အာစိက္ခိဿာမိ ဝါ၊ ကြားမူလည်း ကြားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံနည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိတုကာမော၊ ပဉ္စင်းခံလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သာမဏေရော၊ ထိုသာမဏေသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဥပသမ္ပဇ္ဇိတုကာမော၊ ပဉ္စင်းခံလို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုအံ့။ အနုဿာဝေဿာမိ ဝါ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်မူလည်း ရွတ်အံ့။ ဂဏပူရကော၊ ဂိုဏ်းပြည့်သည်။ ဘဝိဿာမိ ဝါ၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၉၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ အယျာ၊ အရှင်တိ့ုသည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ဆွမ်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပ။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမအား။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မှားသော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထို သာမဏေမိန်းမသည်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ပုစ္ဆိတုကာမာ၊ မေးလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ပုစ္ဆိတုကာမော၊ မေးလို၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ အာစိက္ခိဿာမိ ဝါ၊ ကြားမူလည်း ကြားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သော်ကား။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ သမာဒိယိတုကာမာ၊ ဆောက်တည်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွနု်သည်သာလျှင်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ သမာဒိယိတုမာ၊ ဆောက်တည်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အယျာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “သိက္ခာသမာဒါနံ၊ သိက္ခာကို ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၁-သတ္တန္နံ အပ္ပဟိတေပိ အနုဇာနနာ
၁၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ မာတာ၊ ထိုအမိသည်။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်သူတို့အား။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န တွေ၀ ပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်သော သူတို့အား။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ပဂေ၀ ပညတ္တံ၊ အဘယ်မှာ မပညတ်အပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အယဉ္စ မာတာ၊ ဤအမိသည်လည်း။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ သာ စ မာတာ၊ ထိုအမိသည်လည်း။ အနုပါသိကာ၊ ရတနာသုံးပါးသို့ ဆည်းကပ်သော သီတင်းသည်မ မဟုတ်ခဲ့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအားလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်အားလည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမအားလည်းကောင်း။ မာတုယာ စ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ပိတုဿ စ၊ အဖအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေဝိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ အနုဇာနာမိ၊ အဘယ်မှာ ခွင့်မပြုဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ မာတာ၊ ထိုအမိသည်။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ထမင်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ထမင်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပိတာ၊ ထိုအဖသည်။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာအား ထမင်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား ထမင်းကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှားမှီးအံ့။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာအား ဆေးကိုမူလည်း။ ပရိယေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ပုစ္ဆိဿာမိ ဝါ၊ မေးမူလည်း မေးအံ့။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမိ ဝါ၊ လုပ်ကျွေးမူလည်း လုပ်ကျွေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ အပ္ပဟိတေပိ၊ မစေအပ်သော်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်မှာ မသွားအပ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
၁၁၂-ပဟိတေယေဝ အနုဇာနနာ
၁၉၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဘာတာ၊ ညီအစ်ကိုသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုညီအစ်ကိုသည်။ ဘာတုနော၊ ညီအစ်ကို၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ ညီအစ်ကိုသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဘာတုနော၊ ညီအစ်ကို၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဘဂိနီ၊ နှမအစ်မသည်။ ဂိလာနာ၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုနှမ အစ်မသည်။ ဘာတုနော၊ မောင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ မောင်သည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဘာတုနော၊ မောင်၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဉာတကော၊ အမျိုးသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဉာတကော၊ ထိုအမျိုးသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ု်ပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဘဒန္တော၊ အရှင်သည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဘဒန္တဿ၊ အရှင်၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဂတိကော၊ ရဟန်းတို့နှင့် တစ်ကျောင်းတည်းနေသော ယောကျ်ားသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောက်ျားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေလွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အပ္ပဟိတေ၊ မစေအပ်သည်ရှိသော်။ န တွေ၀ ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ဥန္ဒြိယတိ၊ ပြို၏။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ကျောင်းလျာသစ်ကို။ ဆေဒါပိတံ၊ ဖြတ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုကျောင်းလျာသစ်ကို။ သစေ အာဝဟာပေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆောင်စေကုန်ငြားအံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုကျောင်းလျာသစ်ကို။ ဒဇ္ဇာ၊ လှုပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃကရဏီယေန၊ သံဃာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တော၊ နစ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဝဿာဝါသဘာဏဝါရော၊ ဝဿာဝါသဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၁၃-အန္တရာယေ အနာပတ္တိဝဿစ္ဆေဒဝါရ
၂၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝါဠေဟိ၊ သားရဲတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂဏှိံသုပိ၊ ဖမ်းလည်း ဖမ်းကုန်၏။ ပရိပါတိံသုပိ၊ လိုက်လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝါဠေဟိ၊ သားရဲတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂဏှန္တိပိ၊ ဖမ်းလည်း ဖမ်းကုန်၏။ ပရိပါတေန္တိပိ၊ လိုက်လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤဖမ်းခြင်း, လိုက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သရီသပေဟိ၊ မြွေတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဍံသန္တိပိ၊ ခဲလည်း ခဲကုန်၏။ ပရိပါတေန္တိပိ၊ လိုက်လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤခဲခြင်း, လိုက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိလုမ္ပန္တိပိ၊ လုယက်မူလည်း လုယက်ကုန်၏။ အာကောဋေန္တိပိ၊ ရိုက်နှက်မူလည်း ရိုက်နှက်ကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤလုယက်ခြင်း ရိုက်နှက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပိသာစေဟိ၊ ရေစောင့်ဘီလူးတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာဝိသန္တိပိ၊ ဝင်မူလည်း ဝင်ကုန်၏။ ဟနန္တိပိ၊ သတ်မူလည်း သတ်ကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤပူးဝင်ခြင်း ညှဉ်းဆဲခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသာနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာနံ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဂါမော၊ ဆွမ်းခံရွာကို။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးသည်။ ဒဍ္ဎော၊ လောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤဆွမ်းဖြင့် ပင်ပန်းခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာနံ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းကို။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးသည်။ ဒဍ္ဎံ၊ လောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနေန၊ ကျောင်းဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤကျောင်းဖြင့် ပင်ပန်းခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာနံ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဂါမော၊ ဆွမ်းခံရွာကို။ ဥဒကေန၊ ရေသည်။ ဝူဠှော၊ မျှောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤဆွမ်းဖြင့် ပင်ပန်းခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာနံ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းကို။ ဥဒကေန၊ ရေသည်။ ဝူဠှံ၊ မျှောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနေန၊ ကျောင်းဖြင့်။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤကျောင်းဖြင့် ပင်ပန်းခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၀၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿူပဂတာနံ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂါမော၊ ဆွမ်းခံရွာသည်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့ကြောင့်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရွာရှိရာ အရပ်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။
အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဂါမော၊ ရွာသည်။ ဒွေဓာ၊ နှစ်ရွာ။ ဘိဇ္ဇိတ္ထ၊ ကွဲခဲ့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေန၊ အကြင်ရွာ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်၏။ တေန၊ ထိုလူများသော ရွာသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော လူတို့သည်။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေန၊ အကြင်ရွာ၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်၏။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ တေန၊ ထိုရွာသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံ လုံလောက်စွာ။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံ လုံလောက်စွာ။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ဧသေ၀ ဧသောဧဝ၊ ဤပြည့်စုံလောက်စွာ မရခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံ လုံလောက်စွာ။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤလျောက်ပတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို မရခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်လည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ယာဝဒတ္တံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံလုံလောက်စွာ။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤလျောက်ပတ်သော ဆေးတို့ကို မရခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ယာဝဒတ္တံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံလုံလောက်စွာ။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ လာဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ပတိရူပံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော။ ဥပဋ္ဌာကံ၊ အလုပ်အကျွေးကို။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ဧသေ၀ ဧသော ဧဝ၊ ဤတင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အလုပ်အကျွေးကို မရခြင်းသည်သာလျှင်။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတာ၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နိမန္တေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ကိံ နိမန္တေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖိတ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလော့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ခေတ္တံ ဝါ၊ လယ်ကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဝတ္ထုံ ဝါ၊ ယာကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဂါဝံ ဝါ၊ နွားထီးကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဂါဝိံ ဝါ၊ နွားမကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။
ဒါသံ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဒါသိံ ဝါ၊ ကျွန်မိန်းမကိုမူလည်း။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဓီတရံ ဝါ၊ သမီးကိုမူလည်း။ ဘရိယတ္ထာယ၊ မယားပြုစိမ့်သောငှာ။ ဒေမိ၊ လှူအံ့။ အဟံ ဝါ၊ အကျွန်ုပ်သည်မူလည်း။ တေ၊ အရှင်၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘရိယံ၊ မယားကိုမူလည်း။ အာနေမိ၊ ဆောင်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမန္တေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ တတြ တသ္မိံ နိမန္တေ၊ ထိုသို့ ဖိတ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လဟုပရိဝတ္တံ၊ လျင်သောဖြစ်ခြင်းရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ သာသနာတော်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတံ၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝေသီ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ နိမန္တေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ပ။ ထုလ္လကုမာရီ၊ အပျိုကြီးသည်။ နိမန္တေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ နိမန္တေတိ၊ ဖိတ်အံ့။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်အံ့။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်အံ့။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်အံ့။ ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကြူးတို့သည်။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်အံ့။ ကိံ နိမန္တေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖိတ်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလော့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဝတ္ထုံ ဝါ၊ ယာကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဒါသံ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဂါဝံ ဝါ၊ နွားထီးကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဂါဝိံ ဝါ၊ နွားမကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဒါသိံ ဝါ၊ ကျွန်မိန်းမကိုမူလည်း။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ ဓီတရံ ဝါ၊ သမီးကိုမူလည်း။ ဘရိယတ္ထာယ၊ မယားပြုစိမ့်သောငှာ။ ဒေမ၊ လှူကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်အား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘရိယံ ဝါ၊ မယားကိုမူလည်း။ အာနေမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမန္တေန္တိ၊ ဖိတ်ကုန်အံ့။ တတြ တသ္မိံ နိမန္တေ၊ ထိုသို့ ဖိတ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လဟုပရိဝတ္တံ၊ လျင်သောဖြစ်ခြင်းရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ သာသနာတော်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဿာမိကံ၊ အရှင်မရှိသော။ နိဓိံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿတိ၊ မြင်အံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ မြင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လဟုပရိဝတ္တံ၊ လျင်သော ဖြစ်ခြင်း ရှိ၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ သာသနာတော်၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၁၄-သံဃဘေဒေ အနာပတ္တိဝဿစ္ဆေဒဝါရ
၂၀၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တေ၊ လုံ့လပြုသည်တို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်အံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ မြင်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ မယိ၊ ငါသည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မာ ဘိဇ္ဇိ၊ မကွဲစေလင့်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တိ ကိရ၊ လုံ့လပြုကုန်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ မယိ၊ ငါသည်။ သမ္မုခီ
ဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မာ ဘိဇ္ဇိ၊ မကွဲစေလင့်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တိ ကိရ၊ လုံ့လပြုကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တိ ကိရ၊ လုံ့လပြုကုန်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသင်းခွဲအံ့ဟု လုံ့လပြုသော ရဟန်းတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ န မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်း မဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ ထိုသို့ မဟုတ်ကုန်သော်လည်း။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုလုံ့လပြုသော ရဟန်းတို့၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။” မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဘိန္နော ကိရ၊ ခွဲအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်တ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အသုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဘိန္နော ကိရ၊ ခွဲအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသင်းခွဲအံ့ဟု လုံ့လပြုသော ရဟန်းတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ န မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ ထိုသို့ မဟုတ်ကုန်သော်လည်း။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုလုံ့လပြုသော ရဟန်းတို့၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုတ္တာ၊ ငါဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်သည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တိ ကိရ၊ လုံ့လပြုကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဘဂိနီနံ၊ နှမတို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံဃာဘေဒါယ၊ သံဃာကွဲပြားစိမ်သောငှာ။ ပရက္ကမန္တိ ကိရ၊ လုံ့လပြုကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ န မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ ထိုသို့ မဟုတ်ကုန်သော်လည်း။ တာသံ၊ ထိုလုံ့လပြုသော ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။
‘ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဘဂိနီနံ၊ နှမတို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဘိန္နော ကိရ၊ ခွဲအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဘဂိနီနံ၊ နှမတို့အား။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ ’ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿူပဂတော၊ ဝါကပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ သမ္ဗဟုလာဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဘိန္နော ကိရ၊ ခွဲအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ “တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ န မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ ထိုသို့မဟုတ်ကုန်သော်လည်း။ တာသံ၊ ထိုလုံ့လပြုသော ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာ ဘိက္ခုနိယော၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့တည်း။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ‘ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂရုကော၊ ဝန်လေး၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဘဂိနီနံ၊ နှမတို့အား။ သံဃာဘေဒေါ၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထိ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ တာသံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿန္တိ၊ လိုက်နာကုန်လတ္တံ့။ သုဿူသိဿန္တိ၊ နာကုန်လတ္တံ့။ သောတံ ဩဒဟိဿန္တိ၊ နားထောင်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ဖဲသွားအပ်၏။ ဝဿစ္ဆေဒဿ၊ ဝါပြတ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၅-ဝဇာဒီသုဝဿူပဂမန
၂၀၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝဇေ၊ နွားခြံ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုကာမော၊ ကပ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဇေ၊ နွားခြံ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဇော၊ နွားခြံသည်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ပြောင်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝဇော၊ နွားခြံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနွားခြံရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝဿူပနာယိကာယ၊ ဝါကပ်အံ့သော အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သော်။ သတ္ထေန၊ လှည်းဖြင့်။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္ထေ၊ လှည်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝဿူပနာယိကာယ၊ ဝါကပ်အံ့သော အခါသည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သော်။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဝါယ၊ လှေ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၆-ဝဿံ အနုပဂန္တဗ္ဗဋ္ဌာနာနိ
၂၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခသုသိရေ၊ သစ်ခေါင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပိသာစိလ္လိကာ သေယျထာပိ၊ ဘီးလူးငယ်တို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရုက္ခသုသိရေ၊ သစ်ခေါင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရုက္ခဝိဋဘိယာ၊ သစ်ခွ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “မိဂလုဒ္ဒကာ သေယျထာပိ၊ မုဆိုးတို့ကဲ့သို့ တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရုက္ခဝိဋဘိယာ၊ သစ်ခွ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာလတ်သော်။ ရုက္ခမူလမ္ပိ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗကောသမ္ပိ၊ စမ်းစက်တွင်းသို့လည်းကောင်း။ ဥပဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အသေနာသနိကာ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာမရှိကုန်ဘဲ။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ သီတေနပိ၊ အချမ်းဖြင့်မူလည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဥဏှေနပိ၊ အပူဖြင့်မူလည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသေနာသနိကေန၊ ကျောင်းအိပ် နေရာမရှိသော ရဟန်းသည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဝကုဋိကာယ၊ သူသေကောင်ထားသော ကုဋီ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဆဝဍာဟကာ သေယျထာပိ၊ သူသေကောင်ဖုတ်တို့ကဲ့သို့ တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဝကုဋိကာယ၊ သူသေကောင်ထားသော ကုဋီ၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆတ္တေ၊ ထီး၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဂေါပါလကာ သေယျထာပိ၊ နွားကျောင်းသားတို့ကဲ့သို့ တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆတ္တေ၊ ထီး၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စာဋိယာ၊ အိုးစရည်းကြီး၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “တိတ္ထိယာ သေယျထာပိ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့ တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စာဋိယာ၊ အိုးစရည်းကြီး၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂန္တဗ္ဗံ၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၇-အဓမ္မိကကတိကာ
၂၀၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ “အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗံ၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။” ဣတိ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ ဒါယိကာမ၏။ နတ္တာ၊ မြေးသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်ရဟန်း အဖြစ်ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ‘အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗံ၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ ’ ဣတိ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝသန္တိ၊ ဝါဆိုကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့ပါဦးလော့။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဗ္ဗာဇေဿန္တိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသည်ရှိသော်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါဒါယိကာမ၏။ နတ္တာရံ၊ မြေးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ဧဟိ၊ လာလော့။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပဗ္ဗဇာဟိ၊ ရှင်ပြုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သော၊ ထိုဝိသာခါ၏ မြေးသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ သစေ ပဗ္ဗဇိတော၊ အကယ်၍ ရှင်ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်အံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဘိရမေယျာမိ၊ မွေ့လျော်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ န ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ အရှင်ရဟန်းမပြုပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါဒါယိကာမသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗံ၊ ရှင်ရဟန်းမပြုအပ်။ ဣတိ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကံ ကာလံ၊ အဘယ်ကာလ၌။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န စရိတဗ္ဗော၊ မကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါဒါယိကာမသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိကာ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တိယာ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တိယာ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “အန္တရာဝဿံ၊ ဝါတွင်း၌။ န ပဗ္ဗာဇေတဗ္ဗံ၊ ရှင်ရဟန်း မပြုအပ်။” ဣတိ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ န ကာတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁၈-ပဋိဿဝဒုက္ကဋာပတ္တိ
၂၀၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပနန္ဒော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဒွေ၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ဗဟုစီဝရကေ၊ များသော သင်္ကန်းရှိသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ တဿ ဥပနန္ဒဿ၊ ထိုဥပနန္ဒအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒွီသု၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ ဣမေသု အာဝါသေသု၊ ဤကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသေယျံ၊ ဝါဆိုရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝါဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟုံ စီဝရံ၊ များသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပနန္ဒော၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဒွီသု၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ တေသု အာဝါသေသု၊ ထိုကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသိ၊ ဝါဆို၏။ ပသေနဒိ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝဿာဝါသံ၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေဿတိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ ဂရဟိတော နနု၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူအပ်သည်မဟုတ်လော။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ခြင်းကို။ ပသတ္ထာ နနု၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကေသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းသည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့လတ်သော်။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချလတ်သော်။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုလတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။
သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝဿာဝါသံ၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေဿတိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ ဂရဟိတော နနု၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ခြင်းကို။ ပသတ္ထာ နနု၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝဿာဝါသံ၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေသိ ကိရ၊ ချွတ်ယွင်းစေ၏ဟူသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပသေနဒိဿ၊ ရှေးရှုထသော စစ်ကို အောင်တတ်သော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝဿာဝါသံ၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံပြီး၍။ ဝိသံဝါဒေဿတိ နာမ၊ ချွတ်ယွင်းစေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ မုသာဝါဒေါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ ဂရဟိတော နနု၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ခြင်းကို။ ပသတ္ထာ နနု၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၂၀၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဒွေ၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတို့ကို။ ဗဟုစီဝရကေ၊ များသော သင်္ကန်းရှိသည်တို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒွီသု၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ ဣမေသု အာဝါသေသု၊ ဤကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသေယျံ၊ ဝါဆိုရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝါဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟုံ စီဝရံ၊ များသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီသု၊ နှစ်ဆောင်ကုန်သော။ တေသု အာဝါသေသု၊ ထိုကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသိ၊ ဝါဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သကရဏီယော၊ ပြုဘွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေပြီး၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ၊ ထိုသတ္တာဟကို။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ တဿ သတ္တာဟဿ၊ ထိုသတ္တာဟ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တံ၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။
ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်သို့။ အနာဂတာယ၊ မရောက်သေးသော။ ပဝါရဏာယ၊ မဟာပဝါရဏာနေ့၌။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပုရိမိကာယ၊ ပုရိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ၊ ထိုသတ္တဟကို။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင်းလည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ တဿ သတ္တာဟဿ၊ ထိုသတ္တာဟ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တံ၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်သို့။ အနာဂတာယ၊ မရောက်သေးသော။ ပဝါရဏာယ၊ မဟာပဝါရဏာနေ့၌။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပုရိမိကာ စ၊ ပုရိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၀၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင်းလည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညာပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ၊ ထိုသတ္တာဟကို။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ္ထ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ တဿ သတ္တာဟဿ၊ ထိုသတ္တာဟ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တံ၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်သို့။ အနာဂတာယ၊ မရောက်သေးသော။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာကြာပွင့်တုန်းဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ အကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ၊ ထိုသတ္တာဟကို။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင်းလည်း။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ဖြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒွီဟတီဟံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ သတ္တာဟကရဏီယေန၊ သတ္တာဟကိစ္စဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ သတ္တာဟံ တဿ သတ္တာဟဿ၊ ထိုသတ္တာဟ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သန္နိဝတ္တံ၊ ပြန်နစ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမိကာယ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌။ ဝဿာဝါသော၊ ဝါဆိုကျောင်းကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပါဋိပဒေ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်အံ့။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်းအံ့။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထားအံ့။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်းအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်သို့။ အနာဂတာယ၊ မရောက်သေးသော။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာကြာ ပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ သကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ၊ လာမူလည်း လာရာ၏။ န ဝါ အာဂစ္ဆေယျ၊ မလာမူလည်း မလာရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပစ္ဆိမိကာ စ၊ ပစ္ဆိမဝါသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပဋိဿေ၀ စ၊ ဝန်ခံခြင်းကြောင့်လည်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကော၊ ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၁၉-တဿုဒ္ဒါနံ
ဥပဂန္တုံ၊ ဝါကပ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကဒါ စေဝ၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင် ဝါကပ်အပ်သနည်းဟု အကြံဖြစ်ကြသော အခန်း။ ကတိ၊ ဝါကပ်ခြင်း အဘယ်မျှတို့နည်းဟု အကြံဖြစ်ကြသော အခန်း။ အန္တရာဝဿ စ၊ ဝါတွင်း၌ ဒေသစာရီ လှည့်လည်ကြသော အခန်း။ န ဣစ္ဆန္တိ၊ ဝါကပ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိကြသော အခန်း။ သဉ္စိစ္စ၊ ဝါကပ်သော နေ့ဟု သိလျက် ကျောင်းတိုက်ကို လွန်၍ သွားကြသော အခန်း။ ဥပါသကော၊ ဥဒေန မည်သော ဥပါသကာသည် အလှူပေးခြင်း, တရားနာခြင်း, ရဟန်းတို့ကို ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၍ တမန် စေလွှတ်သော အခန်း။
ဂိလာနော၊ ဖျားနာသည်ဖြစ်၍ သီတင်းသုံးဖော် ငါးယောက်ထံသို့ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ မာတာ စ၊ အမိနာသည်ဖြစ်၍ သားရဟန်းထံသို့ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ ပိတာ၊ အဖနာသည်ဖြစ်၍ သားရဟန်းထံသို့ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ ဘာတာ စ၊ ညီအစ်ကိုနာသည်ဖြစ်၍ ညီအစ်ကိုဖြစ်သော ရဟန်းထံသို့ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ အထ ဉာတကော၊ ထိုမှတစ်ပါး အမျိုးနာသည်ဖြစ်၍ အမျိုးရဟန်းထံသို့ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ ဘိက္ခုဂတိကော၊ ရဟန်းနှင့် တစ်ကျောင်းတည်းနေသော ယောကျ်ား နာသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့ထံ တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းပြိုသော အခန်း။ ဝါဠာ စာပိ၊ သားရဲတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော အခန်း။ သရီသပါ၊ မြွေတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော အခန်း။
စောရော စေဝ၊ ခိုးသူတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော အခန်း။ ပိသာစာ စ၊ ရေစောင့်ဘီလူးတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော အခန်း။ တဒုဘယေန စ ဒဍ္ဎာ၊ ထိုရွာ, ကျောင်း နှစ်ပါးစုံတို့ကို မီးလောင်သော အခန်း။ ဥဒကေနဝုဠှေ၊ ရေမျှောအပ်သော အခန်း။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ခိုးသူတို့ကြောင့် ရွာထသော အခန်း။ ဗဟုတရာ စ၊ အထူးသဖြင့် များသောလူရှိသော ရွာသို့ သွားစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဒါယကာ၊ ယုံကြည်သော ဒါယကာတို့ရှိရာသို့ သွားစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
လူခ၊ ခေါင်းပါးသော ဘောဇဉ်ကို မရသော အခန်း။ ပဏီတ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကို မရသော အခန်း။ သပ္ပါယ၊ လျောက်ပတ်သော ဘောဇဉ်ကို မရသော အခန်း။ ဘေသဇ္ဇ၊ လျောက်ပတ်သော ဆေးကို မရသော အခန်း။ ဥပဋ္ဌကေန စ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အလုပ်အကျွေးကို မရသော အခန်း။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမဖိတ်သော အခန်း။ ဝေသီ၊ ပြည့်တန်ဆာမ ဖိတ်သော အခန်း။ ကုမာရီ စ၊ လင်မရသော အပျိုကြီး ဖိတ်သော အခန်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဖိတ်သော အခန်း။ ညာတကေန စ၊ အမျိုးဖိတ်သော အခန်း။
ရာဇာ၊ မင်းတို့ဖိတ်သော အခန်း။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့ဖိတ်သော အခန်း။ ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကြူးတို့ ဖိတ်သော အခန်း။ နိဓိ၊ အရှင်မရှိသော ဥစ္စာကို မြင်သော အခန်း။ ဘေဒ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစိမ့်သောငှာ လုံ့လပြုသည်တို့ကို မြင်သော အခန်း။ အဋ္ဌဝိဓေန စ၊ ရှစ်ပါးအပြားရှိသော ကြားခြင်းကို ပြသော အခန်း။ ဝဇ၊ နွားကျောင်းသားတို့၏ နေရာ၌ ဝါကပ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သတ္ထာ စ၊ လှည်း၌ ဝါကပ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နာဝါ စ၊ လှေ၌ ဝါကပ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သုသိရေ၊ သစ်ခေါင်း၌ ဝါကပ်ကြသော အခန်း။ ဝိဋဘိယာ စ၊ သစ်ခွ၌ ဝါကပ်ကြသော အခန်း။
အဇ္ဈောကာသေ ဝဿာဝါသော စ၊ လွင်တီးခေါင်၌ ဝါကပ်ကြသော အခန်း။ အသေနာသနိကေန စ၊ ကျောင်းမရှိဘဲ ဝါကပ်ကြသော အခန်း။ ဆဝကုဋိကာ၊ သူသေကောင်ဖုတ်သော ကုဋီ၌ ဝါကပ်ကြသော အခန်း။ ဆတ္တေ စ၊ ထီး၌လည်းကောင်း။ စာဋိယာ စ၊ အိုးစရည်း၌လည်းကောင်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပေန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။
ကတိကာ၊ အဓမ္မ ကတိကဝတ်ပြုသော အခန်း။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍ ချွတ်ယွင်းစေသော အခန်း။ ဗဟိဒ္ဓါ စ ဥပေါသထာ၊ အပ၌ ဥပုသ်ပြုသော အခန်း။ ပုရိမိကာ၊ ပုရိမဝါ၌ ဝါဆိုကျောင်းကို ဝန်ခံသော အခန်း။ ပစ္ဆိမိကာ၊ ပစ္ဆိမဝါ၌ ဝါဆိုကျောင်းကို ဝန်ခံသော အခန်း။ ယထာဉာယေန၊ ယှဉ်သင့်သော နည်းအားဖြင့်။ ယောဇယေ၊ ယှဉ်ရာ၏။
အကရဏီ ပက္ကမတိ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဘဲ ဖဲသွားသော အခန်း။ သကရဏီ တထေ၀ စ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍ ထို့အတူသာလျှင် ဖဲသွားသော အခန်း။ ဒွီဟတီဟာ စ၊ နှစ်ရက် သုံးရက်နေ၍ ဖဲသွားသော အခန်း။ ပုန သတ္တာဟကရဏီယေန၊ တစ်ဖန် သတ္တာဟကိစ္စဖြင့် ဖဲသွားသော အခန်း။
သတ္တာဟနာဂတာ စေဝ၊ ခုနစ်ရက်နေ့သို့ မရောက်သေးသော ပဝါရဏာနေ့၌ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍ ဖဲသွားသော အခန်း။ အာဂစ္ဆေယျ ဝါ န ဧယျ ဝါ၊ လာသည်လည်းဖြစ်စေ, မလာသည်လည်းဖြစ်စေ, အာပတ်မသင့်သော အခန်း။ ဝတ္ထုဒ္ဒါနေ၊ ဝတ္ထုအရင်းရှိသဖြင့်။ အန္တရိကာ၊ ခြားအပ်သော။ တန္တိမဂ္ဂံ၊ ပါဠိအစဉ်ကို။ နိသာမယေ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကဥဒါန်း အပြီးတည်း။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ ဒွေပဏ္ဏာသ၊ ငါးဆဲ့နှစ်ပါးတို့တည်း။
ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကော၊ ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၄-ပဝါရဏာက္ခန္ဓက
၁၂၀-အဖာသုကဝိဟာရ
၂၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သစေ နေ၀ အာလပေယျာမ၊ အကယ်၍ ရှေးဦးစွာ စကားမဆိုကုန်ငြားအံ့။ သစေ န သလ္လပေယျာမ၊ အကယ်၍ နောက်၌ စကားမဆိုကုန်ငြားအံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမေယျ၊ ဖဲခဲ့ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေယျ၊ ခင်းရာ၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပေယျ၊ အနီး၌ ထားရာ၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ အနီး၌ ထားရာ၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ အနီး၌ တည်ထားရာ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမေယျ၊ ဖဲခဲ့ရာ၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘုတ္တာဝသေသော၊ ဘုဉ်းပေးသော အကြွင်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သစေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိငြားအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ နော စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိငြားအံ့။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသော မြက်မရှိရာ မြေ၌မူလည်း။ ဆဍ္ဍေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌မူလည်း။ ဩပိလာပေယျ၊ သွန်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရေယျ၊ ရုပ်သိမ်းရာ၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဋ္ဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ အဝက္ကာ ရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇေယျ၊ တံမြက်လှည်းရာ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရိတ္တံ၊ ရေမရှိသော။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ ပါနီယဃဋံ ဝါ၊ သောက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယဃဋံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝစ္စဃဋံ ဝါ၊ သန့်သက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပဿေယျ၊ မြင်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ တည်ထားရာ၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဝိသယှံ၊ မချီနိုင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထဝိကာရေန၊ လက်ယပ်သဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန၊ လက်ကို ဆက်သဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ တည်ထားရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမချီနိုင်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ န တွေ၀ ဘိန္ဒေယျ၊ မမြွက်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ နေ၀ အာလပိံသု၊ ရှေးဦးစွာ စကားမဆိုကုန်။ န သလ္လပိံသု၊ နောက်၌ စကားမဆိုကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမတိ၊ ဖဲခဲ့၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပတိ၊ အနီး၌ ထား၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ အနီး၌ တည်ထား၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမတိ၊ ဖဲခဲ့၏။ ဘုတ္တာဝသေသော၊ ဘုဉ်းပေးသော အကြွင်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သစေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ နော စေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသော မြက်မရှိရာ မြေ၌မူလည်း။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌မူလည်း။ ဩပိလာပေတိ၊ သွန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရတိ၊ ရုပ်သိမ်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဋ္ဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။
ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်း၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရိတ္တံ၊ ရေမရှိသော။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ ပါနီယဃဋံ ဝါ၊ သောက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယဃဋံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝစ္စဃဋံ ဝါ၊ သန့်သက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဝိသယှံ၊ မချီနိုင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထဝိကာရေန၊ လက်ယပ်သဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန၊ လက်ကို ဆက်သဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမချီနိုင်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ န တွေ၀ ဘိန္ဒတိ၊ မမြွက်ဆိုသည်သာလျှင်တည်း။
ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယံ ဥပသင်္ကမိတုံ ယံ ဥပသင်္ကမနံ၊ အကြင်ကပ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဥပသင်္ကမနံ၊ ဤကပ်ခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ ဝါတွင်းသုံးလကို လွန်သောအခါ၌။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီးခဲ့၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတမင်းသား၏ ဥယျာဉ်ဖြစ်သော။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာပြောဟောခြင်းသည်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်ပင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခန့်ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ မပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခန့်ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာန၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းပါကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တထာတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်သော်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်သော်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ မေးအပ်သော အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ မမေးအပ်သော အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးရှိသည်ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးမရှိသည်ကို။ နော ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာနံ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အနတ္ထသံဟိတေ၊ အကျိုးမရှိသည်၌။ သေတုဃာတော၊ မဂ်ဖြင့် ပယ်တော်မူအပ်၏။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုမူလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုမူလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိတော်မူကုန်သော။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာကထံ ပန ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေရကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိမှ၊ ကပ်ပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရကုန်အံ့နည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော အမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သစေ နေ၀ အာလပေယျာမ၊ အကယ်၍ ရှေးဦးစွာ စကားမဆိုငြားအံ့။ သစေ န သလ္လပေယျာမ၊ အကယ်၍ နောက်၌ စကားမဆိုကုန်ငြားအံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမေယျ၊ ဖဲခဲ့ရာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေယျ၊ ခင်းရာ၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပေယျ၊ အနီး၌ ထားရာ၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ အနီး၌ ထားရာ၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ အနီး၌ တည်ထားရာ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမေယျ၊ ဖဲခဲ့ရာ၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
ဘုတ္တဝသေသော၊ ဘုဉ်းပေးပြီးသော အကြွင်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သစေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ နော စေ အာကင်္ခေယျ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသော မြက်မရှိရာ မြေအရပ်၌မူလည်း။ ဆဍ္ဍေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌မူလည်း။ ဩပိလာပေယျ၊ သွန်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရေယျ၊ ရုပ်သိမ်းရာ၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိနိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိသာမေယျ၊ သိုမှီးရာ၏။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇေယျ၊ တံမြက်လှည်းရာ၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရိတ္တံ၊ ရေမရှိသော။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ ပါနီယဃဋံ ဝါ၊ သောက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယဃဋံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝစ္စဃဋံ ဝါ၊ သန့်သက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပဿေယျ၊ မြင်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ တည်ထားရာ၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဝိသယှံ၊ မချီနိုင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထဝိကာရေန၊ လက်ယပ်သဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန၊ လက်ကိုဆက်သဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာပေယျ၊ တည်ထားရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုအိုးကို မမနိုင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ န တွေ၀ ဘိန္ဒေယျ၊ မမြွက်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ၊ နေရကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ နေ၀ အာလပိမှာ၊ ရှေးဦးစွာ စကားမဆိုကုန်။ န သလ္လပိမှာ၊ နောက်၌ စကားမဆိုကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ပဋိက္ကမတိ၊ ဖဲခဲ့၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဋ္ဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပတိ၊ အနီး၌ ထား၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံပြီးသဖြင့်။ ပဋိက္ကမတိ၊ ဖဲခဲ့၏။ ဘုတ္တာဝသေသော၊ ဘုဉ်းပေးပြီးသော အကြွင်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သစေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ နော စေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသော မြက်သစ်ပင်မရှိရာ မြေအရပ်၌။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌မူလည်း။ ဩပိလာပေတိ၊ သွန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရတိ၊ ရုပ်သိမ်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြက်လှည်း၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရိတ္တံ၊ ရေမရှိသော။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ ပါနီယဃဋံ ဝါ၊ သောက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယဃဋံ ဝါ၊ သုံးရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝစ္စဃဋံ ဝါ၊ သန့်သက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဝိသယှံ၊ မချီနိုင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထဝိကာရေန၊ လက်ယပ်သဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန၊ လက်ကို ဆက်သဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမချီနိုင်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ န တွေ၀ ဘိန္ဒတိ၊ မမြွက်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖါသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ မပင်ပန်းလည်း မပင်ပန်းပါကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ အဖာသုညေဝ၊ မချမ်းသာသော နေခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ “ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနန္တိ ကိရ၊ ဝန်ခံကုန်သတတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ပသုသံဝါသညေဝ၊ နွားတို့၏ နေခြင်းကဲ့သို့သော နေခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။” ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနန္တိ ကိရ၊ ဝန်ခံကုန်သတတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဧဠကသံဝါသညေဝ၊ ဆိတ်တို့၏ နေခြင်းကဲ့သို့သော နေခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ “ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနန္တိ ကိရ၊ ဝန်ခံကုန်သတတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ သပတ္တသံဝါသညေဝ၊ ရန်သူတို့၏ နေခြင်းကဲ့သို့သော နေခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ “ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝုဋ္ဌာ၊ နေကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနန္တိကိရ၊ ဝန်ခံကုန်သတတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ တိတ္ထိယသမာဒါနံ၊ တိတ္ထိတို့သည် ဆောက်တည်အပ်သော။ မူဂဗ္ဗတံ၊ သူအကဲ့သို့ စကားမဆိုသော အကျင့်ကို။ သမာဒိယိဿန္တိ နာမ၊ ဆောက်တည်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။
ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယသမာဒါနံ၊ တိတ္ထိတို့သည် ဆောက်တည်အပ်သော။ မူဂဗ္ဗတံ၊ သူအကဲ့သို့ စကားမဆိုသော အကျင့်ကို။ န သမာဒိယိတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်အပ်။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမာဒိယေယျ၊ ဆောက်တည်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သာ ပဝါရဏာ၊ ထိုပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ အညမညာနုလောမတာ၊ အချင်းချင်းအား လျော်သည်၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနတာ၊ အာပတ်မှ ထမြောက်စေသည်၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနယပုရေက္ခာရတာ၊ ဝိနည်းကို ရှေးရှုသည်၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၂၁၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာနေ့တည်း။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
၂၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရယမာနေသု၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ အစ္ဆန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ပ။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသောအလို ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရယမာနေသု၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ အစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရယမာနေသု၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ အစ္ဆန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရယမာနေသု၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ အစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသောတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေသု၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရယမာနေသု၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အာသနေသု၊ နေရာတို့၌။ န အစ္ဆိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်နေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အစ္ဆေယျ၊ ထိုင်နေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နေဟိ၊ ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဇရာဒုဗ္ဗလော၊ အိုမင်းသဖြင့် အားနည်းသည်ဖြစ်၍။ “ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်၍။ အာဂမယမာနော၊ ငံ့လင့်သည်ရှိသော်။ မုစ္ဆိတော၊ မိန်းမောသည်ဖြစ်၍။ ပပတိ၊ လဲလေ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တဒမန္တရာ၊ ထိုမျှလောက်။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာပြုပြီး၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိတုံ၊ ထိုင်နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၁-ပဝါရဏာဘေဒ
၂၁၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ စာတုဒ္ဒသိကာ စ၊ စာတုဒ္ဒသီပဝါရဏာလည်းကောင်း။ ပန္နရသိကာ စ၊ ပန္နရသီပဝါရဏာလည်းကောင်း။ လည်းကောင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာတို့သည်။ ဣမာ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ပဝါရဏကမ္မာနိ၊ ပဝါရဏာကံတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကာ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏကမ္မာနိ၊ ပဝါရဏာကံတို့သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံလည်းကောင်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာနိ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ပဝါရဏကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ပဝါရဏကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသု ကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ပဝါရဏကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ န စ အနုညာတံ၊ ခွင့်လည်း ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု စတူသုကမ္မေသု၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ပဝါရဏကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မဉ္စ၊ ပဝါရဏာကံကလည်း။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ပဝါရဏကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဝါရဏကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဥှိ၊ ဤသို့သာလျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၂-ပဝါရဏာဒါနာနုဇာနနာ
၂၁၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္နိပတထ၊ စည်းဝေးကြကုန်လော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေဿတိ၊ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဂတော၊ မလာနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နီသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဟရ၊ ဆောင်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလော့။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပဝါရေဟိ၊ ပဝါရဏာပြုလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ န ဝိညာပေတိ၊ မသိစေအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပေးသဖြင့်။ ဧတံ ပဝါရဏဟာရကံ၊ ဤပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြာအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ မေဉ္စန ဝါ၊ ညောင်စောင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပီဌေန ဝါ၊ အင်းပျဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာ၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ အဟောသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ သစေ စာဝေဿာမ၊ အကယ်၍ ရွေ့စေကုန်ငြားအံ့။ အာဗာဓေ ဝါ၊ အနာသည်မူလည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ ပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်မူလည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ န စာဝေတဗ္ဗော၊ မရွေ့စေအပ်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသူနာရှိရာကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ န တွေ၀ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဝါရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုပေးရာအရပ်မှသာလျှင်။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပါဝရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုပေးရာအရပ်၌သာလျှင်။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြုခဲ့အံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသောသူဟူ၍။
ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကောတိ၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူအား။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ပက္ကမကိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အနာဟဋာ၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့။ပ။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြုခဲ့အံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ့အံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့ ပြေးဝင်သောသူ ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အနာဟဋာ၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပါဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စေ ပက္ကမတိ၊ အကယ်၍ ဖဲခဲ့အံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်ပြီးသည်ရှိသော်။ စေ ဝိဗ္ဘမတိ၊ အကယ်၍ လူထွက်ခဲ့အံ့ ။ပ။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြုခဲ့အံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်ပြီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဖကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပါဝါရဏာကို။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါရဏဟာရကဿ၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းအား။
အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ပ။ သမာပန္နော၊ သမာပတ်ဝင်စားသည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါရဏဟာရကဿ၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏဟာရကော၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သံဃပ္ပတ္တော၊ သံဃာဘောင်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ သဉ္စိစ္စ၊ မကြားလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ နာရောစေတိ၊ မကြားမိအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟဋာ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါရဏဟာရကဿ၊ ပဝါရဏာဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကရဏီယံ ကရဏီယာနိ၊ ကံကြီးကံငယ် ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒေန္တေန၊ ပေးသော ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒမ္ပိ၊ ဆန္ဒကိုလည်း။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၃-ဉာတကာဒိဂ္ဂဟဏကထာ
၂၁၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဂဏှိံသု၊ ဖမ်းယူကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်အံ့။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုအဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုသို့ လွှတ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်ဦးလော့”။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်သဖြင့်။ တံ၊ ထိုတင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဉာတကာ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ နေထ၊ ဆောင်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ သိမ်ပသို့ ဆောင်ခြင်းကို။ စေ လဘထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်။ သံဃေနေ၊ သံဃာသည်။ န တွေ၀ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဝါရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်အံ့။ပ။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းကုန်အံ့။ ဓုတ္တာ၊ သေသောက်ကြူးတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းကုန်အံ့။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဂဏှန္တိ၊ ဖမ်းယူကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုလွှတ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ နေထ၊ ဆောင်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုတစ်ခဏမျှ သိမ်ပသို့ ဆောင်ခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နောစေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။
ဝဂ္ဂေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သဖြင့်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ န တွေ၀ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပဝါရေယျ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၄-သံဃပဝါရဏာဒိပ္ပဘေဒ
၂၁၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ပဉ္စ ဇနာ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ခဲ့ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သောရဟန်းတို့အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ ’ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ စတ္တာရော ဇနာ၊ လေးယောက်သော ရဟန်းတို့သည်လျှင်။ အမှာ၊ ဖြစ်ခဲ့ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းအချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်ကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာနေ့တည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။
ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ကုက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂေဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းခြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နီသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။
ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဘိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ ’ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တယော ဇနာ၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ အမှာ၊ ဖြစ်ခဲ့ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာနေ့တည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်၏။
ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒန္တု၊ ဆိုပါကုန်လော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
၂၁၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။
တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ ’ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဒွေ ဇနာ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ခဲ့ကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတိ့ုအား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ထေရေန၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂေဟေတွာ၊ ချီ၍။ နဝေါ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒတု၊ ဆိုပါလော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာယသ္မာ၊ ငါ့ရှင်သည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒတု၊ ဆိုပါလော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
နဝကေန၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂေဟေတွာ၊ ချီ၍။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်အနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒတု၊ ဆိုပါလော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သုတေန ဝါ၊ ကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဒိဋ္ဌေန ဝါ၊ မြင်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ ပရိသင်္ကာယ ဝါ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝဒတု၊ ဆိုပါလော့။ ပဿန္တော၊ အပြစ်ကို မြင်သည်ရှိသော်။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
၂၁၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အညမညံ၊ အချင်းအချင်း။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုစိမ့်သောငှာ။ ’ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယတ္ထ ဥပဋ္ဌာနသာလာယ ဝါ၊ အကြင်စည်းဝေးရာ ဇရပ်သို့လည်းကောင်။ ယတ္ထ မဏ္ဍပေ ဝါ၊ အကြင်မဏ္ဍပ်သို့လည်းကောင်း။ ယတ္ထ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ အကြင်သစ်ပင်ရင်းသို့လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကမန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ သော ဒေသော၊ ထိုအရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇိတွာ၊ တံမြက်လှည်း၍။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်ထား၍။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပဒီပံ၊ ဆီမီးထွန်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သစေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ နော စေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ မလာကုန်အံ့။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ၏။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ ဆောက်တည်အပ်၏။ နော စေ အဓိဋ္ဌေယျ၊ အကယ်၍ မဆောက်တည်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်အံ့။ တတြ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ စတူဟိ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်။ ပဝါရေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်အံ့။ တတြ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ တီဟိ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်။ ပဝါရေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်အံ့။ တတြ၊ ထိုကျောင်းကျောင်းတိုက်၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သောရဟန်း၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်။ ပဝါရေယျုံ စေ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်အံ့။ တတြ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်း၏။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ န အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်အပ်။ အဓိဋ္ဌေယျ စေ၊ အကယ်၍ ဆောက်တည်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၅-အာပတ္တိပဋိကမ္မဝိဓိ
၂၁၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သာပတ္တိကေန၊ အာပတ်နှင့် တကွသော ရဟန်းသည်။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိဒေသေမိ၊ ကြားပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုဒေသနာခံသော ရဟန်းသည်။ “ပဿသိ၊ ရှုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ “အာမ ပဿာမိ၊ ဩော် ရှုပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည် ရှိသော်။ “အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရေယျာသိ၊ စောင့်စည်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထို ယုံမှားရှိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၆-အာပတ္တိအာဝိကရဏဝိဓိ
၂၂၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝါရယမာနော၊ ပဝါရဏာပြုစဉ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သာပတ္တိကေန၊ အာပတ်နှင့် တကွသော ရဟန်းသည်။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာမပြုအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝါရယမာနော၊ ပဝါရဏာပြုစဉ်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမန္တော၊ အနီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနိယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုအောက်မေ့ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝါရယမာနော၊ ပဝါရဏာပြုစဉ်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမန္တော၊ အနီးဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမာယ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမိ၊ ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုယုံမှားခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၂၇-သဘာဂါပတ္တိပဋိကစ္စဝိဓိ
၂၂၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာမကြားအပ်။ သဘာဂါ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ မခံအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယဉ္စ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်လည်း။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိ တဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ သဇ္ဇုကံ၊ နေ့ချင်းပြန်။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ကိံ ပါဟေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စေလွှတ်အပ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိတွာ၊ ကုစား၍။ အာဂစ္ဆ၊ လာခဲ့လော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿာမ၊ ကုစားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေလွှတ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စေလွှတ်သဖြင့်။ တံ၊ ထိုကုစားခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ သဘာဂံ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိဿတိ၊ မြင်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿတိ၊ ကုစားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုအာပတ်သို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဘာဂါယ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အယံ သံဃော၊ ဤသံဃာသည်။ သဘာဂါယ၊ ဝတ္ထုသဘောတူသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိဗ္ဗေမတိကော၊ ယုံမှားကင်းခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထို အာပတ်ကို။ ပဋိကရိဿတိ၊ ကုစားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုအာပတ်သို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်ကို။ န တွေ၀ ကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၂၈-အနာပတ္တိပန္နရသက
၂၂၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အထ ညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနိံသု၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေသုံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆိံသု၊ လာကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။
ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အာဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းပင်တည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သာ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက်အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။
ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက်အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိကာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၈)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည် လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၌။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့်နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရိဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၀)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါ ရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခုနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ သမဂ္ဂသညိနော၊ ညီညွတ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုသော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၁၅)
အာနာပတ္တိပန္နရသကံ၊ အနာပတ္တိပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၂၉-ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညီပန္နရသက
၂၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိနော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းသော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မသညိနော၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိနယသညိတော၊ ဝိနည်းကံဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဝဂ္ဂသညိနော၊ ဝဂ်ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ပ။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညီပန္နရသကံ၊ ဝဂ္ဂါဝဂ္ဂသညီပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၃၀-ဝေမတိကပန္နရသက
၂၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်လေသလော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ပ။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။
ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ဝေမတိကပန္နရသကံ၊ ဝေမတိကပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၃၁-ကုက္ကုစ္စပကတပန္နရသက
၂၂၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ အလို့လို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ အလို့လို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ အလို့လို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတေဝ၊ အပ်သည်သာတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ကပ္ပတိ ဧဝ၊ အပ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စပကတာ၊ အလို့လို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ။ပ။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ပ။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ပ။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ပ။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄-၁၅)
ကုက္ကုစ္စပကတပန္နရသကံ၊ ကုက္ကုစ္စပကတပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၃၂-ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသက
၂၂၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုးပြုကုန်သည်ဖြစ်၏။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။
ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုးပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ အဝသေသေဟိ၊ ကြွင်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုးပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုးပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၆)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၇)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အတ္ထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၈)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထမီ။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၉)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၀)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ပြီးခါမျှ၌။ ဧကစ္စာယ၊ အချို့သော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုးပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှ တစ်ပါးကုန်သော။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤမလာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်စေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္တော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိတမတ္တေ၊ ပဝါရဏာ ပြု၍ ပြီးခါမျှ၌။ သဗ္ဗာယ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ အထညေ၊ ထိုမှတစ်ပါးကုန်သော။ ထောကတရာ၊ အထူးသဖြင့် နည်းကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်အံ့။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်။ သုပ္ပဝါရိတာ၊ ကောင်းသော ပဝါရဏာ ပြုခြင်းတည်း။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရိတာနံ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (၁၅)
ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသကံ၊ ဘေဒပုရေက္ခာရပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဉ္စဝီသတ္တိကာ၊ နှစ်ဆယ်ငါးပါးသော တိက်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၃၃-သီမောက္ကန္တိကပေယျာလ
၂၂၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စ ဝါ၊ ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိရေကာ ဝါ၊ ငါးယောက်ထက် အလွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္နိပတန္တိ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တာ၊ သက်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တေ၊ သက်သည်တို့ကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တေ၊ သက်ပြီးသည်တို့ကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သုဏန္တိ၊ မကြားကုန်။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမံ၊ သိမ်တွင်းသို့။ ဩက္ကန္တာ၊ သက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သုဏန္တိ၊ မကြားကုန် ။ပ။
အာဝါသိကေန၊ အာဝါသိကနှင့်။ အာဝါသိကာ၊ အာဝါသိကတို့သည်။ တိကနယတော၊ တိကနည်းအားဖြင့်။ ဧကသတပဉ္စသတ္တတိ၊ တစ်ရာခုနစ်ဆယ့်ငါးတိက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာဝါသိကေန၊ အာဝါသိကနှင့်။ အာဂန္တုကာ၊ အာဂန္တုကတို့သည်လည်းကောင်း။ အာဂန္တုကေန၊ အာဂန္တုကနှင့်။ အာဝါသိကာ၊ အာဝါသိကတို့သည်လည်းကောင်း။ အာဂန္တုကေန၊ အာဂန္တုကနှင့်။ အာဂန္တုကာ၊ အာဂန္တုကချင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပေယျာလမုခေန ပေယျာလမုခံ ကတွာ၊ ပေယျာလကို အရင်းပြု၍။ သတ္တ တိကသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော တိက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
၁၃၄-ဒိဝသနာနတ္တ
၂၂၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စာတုဒ္ဒသော၊ စာတုဒ္ဒသီ ပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည် ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီ ပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည် ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှတို့သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ စာတုဒ္ဒသော၊ စတုဒ္ဒသီပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှတို့သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတိ့ုသို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သို့။ အနုဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ လိုက်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပါဋိပဒေါ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည် ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိသည်ရှိသော်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှတို့သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိသည်ရှိသော်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည် ရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။
ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပန္နရသော၊ ပန္နရသီ ပဝါရဏာနေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား။ ပါဋိပဒေါ၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ သမသမာ၊ ထပ်တူထပ်မျှတို့သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ သာမဂ္ဂီ ဝါ၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုမူလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ နိဿီမံ ဝါ၊ သိမ်ပသို့မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ အလိုမရှိသည်ရှိသော်။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ န ဒါတဗ္ဗာ၊ မပေးအပ်။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
၁၃၅-လိင်္ဂါဒိဒဿန
၂၂၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဝါသိကာကာရံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကလိင်္ဂံ၊ ကျောင်းနေ ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကနိမိတ္တံ၊ ကျောင်းနေ ရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကုဒ္ဒေသံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့ ပြသော ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပညတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခင်းထားအပ်သော။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကိုလည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ သူပဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်ထားအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သုသမ္မဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာ တံမြက်လှည်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဝါသိကာနံ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဝါသိကာကာရံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကလိင်္ဂံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကနိမိတ္တံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝါသိကုဒ္ဒေသံ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့ပြသော ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ စင်္ကမန္တာနံ၊ စင်္ကြံသွားကုန်သော ကျောင်းနေရဟန်းတို့၏။ ပဒသဒ္ဒံ၊ ခြေသံကိုလည်းကောင်း။ သဇ္ဈာယသဒ္ဒံ၊ သရဇ္ဈာယ်သံကိုလည်းကောင်း။ ဥက္ကာသိတသဒ္ဒံ၊ ချောင်းဟန့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ခိပိတသဒ္ဒံ၊ ချေသံကိုလည်းကောင်း။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်သောကြောင့်။ “အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။
ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂန္တုကာကာရံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကလိင်္ဂံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကနိမိတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကုဒ္ဒေသံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့ပြသော ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ ရဟန်းတစ်ပါး၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ ရဟန်းတစ်ပါး၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ ရဟန်းတစ်ပါး၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ နိသီဒနံ၊ နီသီဒိုင်အခင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါနံ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောတံ၊ ဆေးသော။ ဥဒကနိဿေကံ၊ ရေစက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်။ အဝိစိနိတွာ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ် အကျိုးရှိကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာဂန္တုကာ ကာရံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကလိင်္ဂံ၊ ဧည့်သည် ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကနိမိတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ နိမိတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကုဒ္ဒေသံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့ ပြသော ပရိက္ခရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တာနံ၊ လာကုန်သော ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏။ ပဒသဒ္ဒံ၊ ခြေသံကိုလည်းကောင်း။ ဥပါဟနပပ္ဖေါဋနသဒ္ဒံ၊ ဖိနပ်ခါသော အသံကိုလည်းကောင်း။ ဥက္ကာသိတသဒ္ဒံ၊ ချောင်းဟန့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ခိပိတသဒ္ဒံ၊ ချေသံကိုလည်းကောင်း။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်သောကြောင့်။ “အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိကုန်သလော။ နတ္ထိ နု ခေါ၊ မရှိကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ န ဝိစိနန္တိ၊ မစုံစမ်းကုန်မူ၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်လျက်။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ အပဿိတွာ၊ မမြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံးမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစိနန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်၏။ ဝိစိနိတွာ၊ စုံစမ်းကုန်၍။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ “ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နဿန္တု၊ ပျက်လည်း ပျက်လေစေကုန်။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝိနဿန္တု၊ ပျောက်လည်း ပျောက်လေစေကုန်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘေဒပုရေက္ခာရာ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ရှေးရှုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၆-နာနာသံဝါသကာဒီဟိ ပဝါရဏာ
၂၃၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကေ၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည် ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။
သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည် ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကေ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သော။ အာဝါသိကေ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည် ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကေ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သော။ အာဂန္တုကေ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သမာနသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ နာဘိဝိတရန္တိ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်။ အနဘိဝိတရိတွာ၊ မနှိပ်နင်းနိုင်ကုန်မူ၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကေ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သော။ အာဂန္တုကေ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကဒိဋ္ဌိံ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏ဟူသော အယူကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မမေးကုန်။ အပုစ္ဆိတွာ၊ မမေးကုန်မူ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ ပါဋေက္ကံ၊ အသီးအခြား။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုကျောင်းနေ ရဟန်းတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးကုန်၍။ အဘိဝိတရန္တိ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၏။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိပ်နင်းစေကုန်၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၃၇-န ဂန္တဗ္ဗဝါရ
၂၃၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်မှ။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ် တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်း စသည်မှလည်းကောင်း။ အဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းမရှိသော။ အာဝါသော ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ အနာဝါ သာ ဝါ၊ ကျာင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သ ဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်, ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်း စသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့လည်းကောင်း။ န ဂန္တဗ္ဗော၊ မသွားအပ်။
၁၃၈-ဂန္တဗ္ဗဝါရ
၂၃၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ အာဝါသံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အနာဝါသော၊ ထိုကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။
။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသာ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်မှ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ ။ပ။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်သို့။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်း စသည်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက်, ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်း စသည်သို့လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဘိက္ခုကာ၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မှလည်းကောင်း။ အနာဝါသာ ဝါ၊ ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်မှလည်းကောင်း။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက်သို့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ အနာဝါသော၊ ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်း စသည်သို့။ပ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်တန်ဆောင်းစသည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာနသံဝါသကာ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက် မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်းစသည်ကို။ “အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းတိုက် ကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ်, တန်ဆောင်း စသည်သို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ သဘိက္ခုကော၊ ရဟန်းရှိသော။ သော အာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့လည်းကောင်း။ သော အနာဝါသော ဝါ၊ ထိုကျောင်းတိုက်မဟုတ်သော ဇရပ် တန်ဆောင်းဇသည်သို့လည်းကောင်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။
၁၃၉-ဝဇ္ဇနီယပုဂ္ဂလသန္ဒဿနာ
၂၃၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်။ပ။ သမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်။ပ။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်။ပ။ သိက္ခံပစ္စက္ခာတကဿ၊ သိက္ခာချပြီးသော သူသည်။ပ။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကဿ၊ ရောက်သော သူသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေသော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ သဘောအလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူသည်။ပ။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ သဘောအလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျသံဝါသကဿ၊ ထေယျသံဝါသကသည်။ပ။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဿ၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ဝင်သော သူသည်။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်သည်။ပ။ မာတုဃာတကဿ၊ အမိကို သတ်သော သူသည်။ပ။ ပိတုဃာတကဿ၊ အဖကို သတ်သော သူသည်။ပ။ အရဟန္တဃာတကဿ၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူသည်။ပ။ ဘိက္ခုနီ ဒူသကဿ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူသည်။ပ။ သံဃဘေဒကဿ၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူသည်။ပ။ လောဟိတုပ္ပါဒကဿ၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသောသူသည်။ပ။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ ဥဘတောဗျည်းသည်။ နိသိန္နပရိသာယ၊ ထိုင်နေအပ်သော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝုဋ္ဌိတာယ၊ မထသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပါရိဝါသိကပဝါရဏာဒါနေန၊ သိုးပြီးသော ပဝါရဏာ ပေးခြင်းဖြင့်။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃသာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အပ္ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့ မဟုတ်သည်၌။ န စ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာလည်း မပြုအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယဘာဏဝါရော၊ ဒုတိယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၄၀-ဒွေဝါစိကာဒိပဝါရဏာ
၂၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သဝရဘယံ၊ တောလူဘေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေဝါစိကံ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်း ရှိသော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဗာဠှတရံ၊ အထူးသဖြင့် ပြင်းစွာသော။ သဝရဘယံ၊ တောလူဘေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒွေဝါစိကံ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကဝါစိကံ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဗာဠှတရံ၊ အထူးသဖြင့် ပြင်းပြစွာသော။ သဝရဘယံ၊ တောလူဘေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကဝါစိကံ၊ တစ်ကြိမ် ရွတ်ဆိုခြင်း ရှိသော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာနဝဿိကံ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ ပဝါရေတုံ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှုကို။ ဒေန္တေဟိ၊ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေန္တေဟိ၊ လှုကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ရတ္တိ၊ ဤညဉ့်သည်။ ဝိဘာယိဿတိ၊ မိုးသောက်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်သာလျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှုကို။ ဒေန္တေဟိ၊ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တသ္မိံ ခေပိတေ၊ ထိုသို့ကုန်စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှုကို။ ဒေန္တေဟိ၊ လှုကုန်သည်ရှိသော်။ ယေတုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါဏာပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ရတ္တိ၊ ဤညဉ့်သည်။ ဝိဘာယိဿတိ၊ မိုးသောက်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေန္တေဟိ၊ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ရတ္တိ၊ ဤညဉ့်သည်။ ဝိဘာယိဿတိ၊ မိုးသောက်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေဝါစိကံ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ဧကဝါစိကံ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်။ သမာနဝဿိကံ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တေဟိ၊ ဟောကုန်သည်ရှိသော်။ပ။ သုတ္တန္တိကေဟိ၊ သုတ္တန်ကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သုတ္တန္တံ၊ သုတ္တန်ကို။ သင်္ဂါယန္တေဟိ၊ ပေါင်း၍ ရွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိနယဓရေဟိ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိနိစ္ဆိနန္တေဟိ၊ ဆုံးဖြတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဓမ္မကထိကေဟိ၊ အဘိဓမ္မာကို ဟောတတ်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ အဘိဓမ္မာကို။ သာကစ္ဆန္တေဟိ၊ ဆွေးနွေးကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တေဟိ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ ခေပိတေ၊ ထိုသို့ ကုန်စေအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တေဟိ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ရတ္တိ၊ ဤညဉ့်သည်။ ဝိဘာယိဿတိ၊ မိုးသောက်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တေဟိ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်ကို။ ခေပိတာ၊ ကုန်စေအပ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ရတ္တိ၊ ဤညဉ့်သည်။ ဝိဘာယိဿတိ၊ မိုးသောက်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေဝါစိကံ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ သမာနဝဿိကံ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ မဟာဘိက္ခုသံဃော၊ များစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးသည်။
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောဝဿိကံ၊ မိုးမစွတ်သော အရပ်သည်။ ပရိတ္တဉ္စ၊ ကျဉ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာ စ မေဃော၊ သည်းထန်စွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အယံ ခေါ မဟာ ဘိက္ခုသံဃော၊ ဤများစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေး၏။ အနောဝဿိကံ၊ မိုးမစွတ်သော အရပ်သည်။ ပရိတ္တဉ္စ၊ ကျဉ်းလည်း ကျဉ်း၏။ မဟာ စ မေဃော၊ သည်းထန်စွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်ခဲ့၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ မေဃော၊ ဤမိုးကြီးသည်။ ပဝဿိဿတိ၊ ရွာလတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ မဟာဘိက္ခုသံဃော၊ များစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနောဝဿိကံ၊ မိုးမစွတ်သော အရပ်သည်။ ပရိတ္တဉ္စ၊ ကျဉ်းလည်း ကျဉ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာ စ မေဃော၊ သည်းထန်စွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တသ္မိံ ဥဂ္ဂတေ၊ ထိုသို့ တက်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အယံ ခေါ မဟာဘိက္ခုသံဃော၊ ဤများစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေး၏။ အနောဝဿိကံ၊ မိုးမစွတ်သော အရပ်သည်။ ပရိတ္တဉ္စ၊ ကျဉ်းလည်း ကျဉ်း၏။ မဟာ စ မေဃော၊ သည်းထန်စွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ မေဃော၊ ဤမိုးကြီးသည်။ ပဝဿိဿတိ၊ ရွာလတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အယံ မဟာဘိက္ခုသံဃော၊ ဤများစွာသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေး၏။ အနောဝဿိကံ၊ မိုးမစွတ်သော အရပ်သည်။ ပရိတ္တဉ္စ၊ ကျဉ်းလည်း ကျဉ်း၏။ မဟာ စ မေဃော၊ သည်းထန်စွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿဘိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ မေဃော၊ ဤမိုးကြီးသည်။ ပဝဿိဿတိ၊ ရွာလတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေဝါစိကံ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ဧကဝါစိကံ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်း ရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ သမာနဝဿိကံ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ရာဇန္တရာယော၊ မင်းအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ပ။ စောရန္တရာယော၊ ခိုးသူအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဂျန္တရာယော၊ မီးအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥဒကန္တရာယော၊ ရေအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ မနုဿန္တရာယော၊ လူအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အမနုဿန္တရာယော၊ ဘီလူးအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါဠန္တရာယော၊ သားရဲ အန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သရီသပန္တရာယော၊ မြွေကင်းသန်းအန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဇီဝိတန္တရာယော၊ အသက်၏အန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ သာသနာတော်၏ အန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ အန္တရာယ်ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ ဤသာသနာတော်၏ အန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ ဤသာသနာတော်၏ အန္တရာယ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အယံ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ ဤသာသနာတော်၏ အန္တရာယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တေဝါစိကံ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကို။ သစေ ပဝါရေဿတိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဝါရိတောဝ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
အထ၊ ထိုသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အယံ ဗြဟ္မစရိယန္တရာယော၊ ဤသာသနာတော်၏ အန္တရာယ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဒွေဝါစိကံ စ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ဧကဝါစိကံ စ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ သမာနဝဿိကံ စ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော ပဝါရဏာကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၄၁-ပဝါရဏာဌပန
၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာပတ္တိကာ၊ အာပတ်နှင့် တကွဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဝါရေန္တိ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာပတ္တိကေန၊ အာပတ်နှင့် တကွသော ရဟန်းသည်။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာပတ္တိကော၊ အာပတ်နှင့် တကွဖြစ်လျက်။ ပဝါရေတိ၊ ပဝါရဏာပြု၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ စောဒေတုံ၊ စောဒနာခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပိယမာနာ၊ ပြုစေအပ်သည်ရှိသော်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုမရှိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အကရောန္တဿ၊ မပြုလိုသော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဌပေတဗ္ဗာ၊ ထားအပ်၏။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ စာတုဒ္ဒသေ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ တသ္မိံ ပုဂ္ဂလေ၊ ထိုအာပတ်နှင့် တကွသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဥဒါဟရိတဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဥဒါဟရိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာပတ္တိကော၊ အာပတ်နှင့် တကွဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေမိ၊ ထားအံ့။ တသ္မိံ ပုဂ္ဂလေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါဟရိတဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ပုရေ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေန္တိ၊ ထားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိကစ္စေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ သုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ အနာပတ္တိကာနံ၊ အာပတ်မသင့်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေန္တိ၊ ထားကုန်၏။ ပဝါရိတာနမ္ပိ၊ ပဝါရဏာ ပြုပြီးသော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေန္တိ၊ ထားကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြာင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ အနာပတ္တိကာနံ၊ အာပတ်မသင့်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ န ဌပေတဗ္ဗာ၊ မထားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဌပေယျ၊ ထားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရိတာနမ္ပိ၊ ပဝါရဏာ ပြုပြီးသော ရဟန်းတို့အားလည်း။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ န ဌပေတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဌပေယျ၊ ထားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ထားသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ထားအပ်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဌပိတာ၊ မထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ အဋ္ဌပိတာ၊ မထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဝါစိကာယ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဘာသိတာယ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ လပိတာယ၊ ရွတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပရိယောသိတာယ၊ ပြီးဆုံးစေအပ်သည်ရှိသော်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ အဋ္ဌပိတာ၊ မထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေဝါစိကာယ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကဝါစိကာယ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာနဝဿိကာယ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဘာသိတာယ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ လပိတာယ၊ ရွတ်ဆိုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပရိယောသိတာယ၊ ပြီးဆုံးစေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ
ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ အဋ္ဌပိတာ၊ မထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ထားသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ အဋ္ဌပိတာ၊ မထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဝါစိကာယ၊ သုံးကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဘာသိတာယ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ လပိတာယ၊ ရွတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အပရိယောသိတာယ၊ မပြီးဆုံးမီ။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေဝါစိကာယ၊ နှစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကဝါစိကာယ၊ တစ်ကြိမ်စီ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမာနဝဿိကာယ၊ ဝါတူပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုခြင်းရှိသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ဘာသိတာယ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ လပိတာယ၊ ရွတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အပရိယောသိတာယ၊ မပြီးဆုံးမီ။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာသည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ အပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ မစင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ အပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ မစင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိ၏။ အပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ မစင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ ဗာလော၊ မိုက်၏။ အဗျတ္တော၊ မလိမ်မာ။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အနုယောဂံ၊ စိစစ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံ၊ မသင့်။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက် အယူကို ယူကြောင်းကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဝါဒံ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ အပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ မစင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိ၏။ အပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ မစင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ ဗာလော၊ မိုက်၏။ အဗျတ္တော၊ မလိမ်မာ။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အနုယောဂံ၊ စိစစ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံ၊ မသင့်။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက် အယူကို ယူကြောင်းကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဝါဒံ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ ပရိသုဒ္ဓဝဝီသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိ၏။ အပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ မစင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ ဗာလော၊ မိုက်၏။ အဗျတ္တော၊ မလိမ္မာ။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အနုယောဂံ၊ စိစစ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံ၊ မသင့်။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက် အယူကို ယူကြောင်းကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဝါဒံ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ ပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိ၏။ ပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ စင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ ဗာလော၊ မိုက်၏။
အဗျတ္တော၊ မလိမ္မာ။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အနုယောဂံ၊ စိစစ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံ၊ မသင့်။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက် အယူကို ယူကြောင်းကို။ မာကရိ၊ မပြုလင့်။ ဝိဝါဒံ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩမဒ္ဒိတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ပရိသုဒ္ဓကာယသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော ကိုယ်အကျင့် ရှိ၏။ ပရိသုဒ္ဓဝစီသမာစာရော၊ စင်ကြယ်သော နှုတ်အကျင့် ရှိ၏။ ပရိသုဒ္ဓါဇီဝေါ၊ စင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်း ရှိ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ္မာ၏။ အနုယုဉ္ဇီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ အနုယောဂံ၊ စိစစ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုပဝါရဏာ ထားသော ရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ယံ ပဝါရဏံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ကိမှိ၊ အဘယ်ပျက်စီးခြင်း၌။ နံ၊ ထိုပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထားသနည်း။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလ၏ ပျက်စီးခြင်း၌မူလည်း။ ဌပေသိ၊ ထားသလော။ အာစာရဝိပတ္တိယာ၊ အကျင့်၏ပျက်စီးခြင်း၌မူလည်း။ ဌပေသိ၊ အားသလော။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိယာ ဝါ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်း၌မူလည်း။ ဌပေသိ၊ ထားသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလ၏ ပျက်စီးခြင်း၌။ ဌပေမိ၊ ထား၏။ အာစာရဝိပတ္တိယာ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်း၌။ ဌပေမိ၊ ထား၏။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိယာ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်း၌။ ဌပေမိ၊ ထား၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သီလဝိပတ္တိံ၊ သီလ၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော။ အာစာရဝိပတ္တိံ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိံ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ္ထ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလဝိပတ္တိံ၊ သီလ၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အာစာရဝိပတ္တိံ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိံ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သီလဝိပတ္တိ၊ သီလ၏ ပျက်စီခြင်းသည်။ ကတမာ ပန၊ အဘယ်နည်း။ အာစာရဝိပတ္တိ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းသည်။ ကတမာ ပန၊ အဘယ်နည်း။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းသည်။ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ စ၊ ပါရာဇိကအာပတ်တို့လည်းကောင်း။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ စ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤအာပတ်သည်။ သီလဝိပတ္တိ၊ သီလ၏ ပျက်စီးခြင်းတည်း။ တုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်လည်းကောင်း။ ပါဋိဒေသနိယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်လည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤအာပတ်သည်။ အာစာရဝိပတ္တိ၊ အကျင့်၏ ပျက်စီးခြင်းတည်း။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ အလှူ၏အကျိုးလည်းမရှိ ပူဇော်ခြင်းစသည်တို့၏ အကျိုးလည်း မရှိဟု ယူခြင်းလည်းကောင်း။ အန္တဂ္ဂါဟိကာဒိဋ္ဌိ၊ သဿတဒိဋ္ဌိ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိလည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤအယူသည်။ ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ၊ အယူ၏ ပျက်စီးခြင်းတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ယံ ပဝါရဏံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်ခြင်းဖြင့်။ ဌပေသိ၊ ထားသလော။ သုတေန၊ ကြားခြင်းဖြင့်။ ဌပေသိ၊ ထားသလော။ ပရိသင်္ကာယ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်။ ဌပေသိ၊ ထားသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်းခြင်းဖြင့်။ ဌပေမိ၊ ထား၏။ သုတေန၊ ကြားခြင်းဖြင့်။ ဌပေမိ၊ ထား၏။ ပရိသင်္ကာယ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်။ ဌပေမိ၊ ထား၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်ခြင်းဖြင့်။ ယံ ပဝါရဏံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ တေ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ တေ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သနည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သနည်း။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သလော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သလော။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ ပါစိတ္တယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ ပါဋိဒေသနိယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သလော။ ကတ္ထ စ၊ အဘယ်အရပ်၌လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရောသိ၊ ပြုသနည်း။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်အမှုကို။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကရောသိ၊ ပြုသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်ခြင်းဖြင့်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ န ဌပေမိ၊ မထား။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သုတေန၊ ကြားခြင်းဖြင့်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေမိ၊ ထား၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမဿ
ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သုတေန၊ ကြားခြင်းဖြင့်။ ယံ ပဝါရဏံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ တေ၊ သင်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ တေ၊ သင်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သနည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သနည်း။ ‘ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ‘သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ ဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ‘ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြာအပ်သလော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်းအမတ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ တိတ္ထိယာနံ၊ တိတ္ထိတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။ တိတ္ထိယသာဝကာနံ၊ တိတ္ထိတပည့်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်သလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သုတေန၊ ကြားခြင်းဖြင့်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ န ဌပေမိ၊ မထား။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပရိသင်္ကာယ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေမိ၊ ထား၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ပရိသင်္ကာယ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်။ ယံ ပဝါရဏံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသနည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသနည်း။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခာမာန်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်းအမတ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ တိတ္ထိယာနံ၊ တိတ္ထိတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။ တိတ္ထိယသာဝကာနံ၊ တိတ္ထိတပည့်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိသင်္ကသိ၊ ယုံမှားသလော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ပရိသင်္ကာယ၊ ယုံမှားခြင်းဖြင့်။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ န ဌပေမိ၊ မထား။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ ကေန ပန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေမိ၊ ထားမိသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စောဒကော၊ စောဒနာတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနုယောဂေန၊ မေးစိစစ်သဖြင့်။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ စေ န အာရာဓေတိ၊ အကယ်၍ မနှစ်သက်စေအံ့။ “စုဒိတော၊ စောဒနာအပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အနနုဝါဒေါ၊ မစွပ်စွဲအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စောဒကော၊ စောဒနာတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနုယောဂေန၊ မေးစိစစ်သဖြင့်။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီနံ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ စေ အာရာဓေတိ၊ အကယ်၍ နှစ်သက်စေအံ့။ “စုဒိတော၊ စောဒနာအပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာနုဝါဒေါ၊ စွပ်စွဲခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စောဒကော၊ စောဒနာတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတံ၊ စွပ်စွဲအပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စောဒကော၊ စောဒနာတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတံ၊ စွပ်စွဲအပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စောဒကော၊ စောဒနာတတ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်း အရင်းမရှိသော။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဖြင့်။ ပါစိတ္တိယေန၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်။ ပါဋိဒေသနိယေန၊ ပါဋဒေသနီအာပတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋေန၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ဖြင့်။ ဒုဗ္ဘာသိတေန၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတံ၊ စွပ်စွဲအပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော် အလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စုဒိတော၊ စောဒနာအပ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ နာသေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စုဒိတော၊ စောဒနာအပ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စုဒိတော၊ စောဒနာအပ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ ပါဋိဒေသနိယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ပဋိဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
၁၄၂-ထုလ္လစ္စယဝတ္ထုကာဒိ
၂၃၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိနော၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်၏။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်သို့။ အပနေတွာ၊ ဖဲစေ၍။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိအလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်ကို။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မံ၊ အာပတ်အားလျော်စွာ။ ပဋိကတာ၊ ကုစားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိနော၊ ပါစိတ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ။ပ။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စည်း အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိနော၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေတေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုထုလ္လစ္စည်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်သို့။ အပနေတွာ၊ ဖဲစေ၍။ ယထာ ဓမ္မံ၊ ပါဠိအလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကာမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ အာပတ္တိ၊ အကြင်အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်ကို။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယထာဓမ္မံ၊ အာပတ်အားလျော်စွာ။ ပဋိကတာ၊ ကုစားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ပါစိတ္တယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ ပါဋိဒေသနိယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိနော၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။
ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်သို့။ အပနေတွာ၊ ဖဲစေ၍။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိအလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်စေ၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်ကို။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယထာဓမ္မံ၊ အာပတ်အားလျော်စွာ။ ပဋိကတာ၊ ကုစားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိနော၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ။ပ။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိနော၊ ပါစိတ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိနော၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိနော၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုဒုဗ္ဘာသီအာပတ်ဟု အယူရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်သို့။ အပနေတွာ၊ ဖဲစေ၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်ကို။ အဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယထာဓမ္မံ၊ အာပတ်အားလျော်စွာ။ ပဋိကတာ၊ ကုစားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုရာ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
၁၄၃-ဝတ္ထုဌပနာဒိ
၂၃၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိံ ဥဒါဟရေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣဒံ ဝတ္ထု၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပုဂ္ဂလာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝတ္ထုံ၊ ဝတ္ထုကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်သော ရဟန်းတို့အား။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ပညတ္တာ၊ ပညတ်တော်မူ၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ သစေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စေ န ပညာယတိ၊ အကယ်၍ မထင်အံ့။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုကသာလျှင်။ နံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိံ၊ ဥဒါဟရေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ပညတ္တာ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သစေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ စေ န ပညာယတိ၊ အကယ်၍ မထင်အံ့။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုကသာလျှင်။ နံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဒဟု ပဝါရဏာယ၊ ထိုပဝါရဏာနေ့၌။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကိံ၊ ဥဒါဟရေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣဒံ ဝတ္ထု စ၊ ဤဝတ္ထုသည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ ပုဂ္ဂလော စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ပညာယတိ၊ ထင်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။
ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝတ္ထုဉ္စ၊ ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဉ္စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာ ပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါဟရေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓါနဉ္စ၊ စင်ကြယ်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ သမဂ္ဂါနဉ္စ၊ ညီညွတ်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ၊ ပဝါရဏာကို။ ပညတ္တာ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဝတ္ထု စ၊ ဝတ္ထုသည်လည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလော စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ သစေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုကသာလျှင်။ နံ၊ ထိုဝတ္ထု ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါဏာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ စေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ စေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ဝစနာယ၊ စောဒနာခြင်းငှာ။ ကလ္လံ၊ သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ စေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ ဝစနာယ၊ စောဒနာခြင်းငှာ။ ကလ္လံ၊ သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝတ္ထု စ၊ ဝတ္ထုသည်လည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလော စ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ စေ ပညာယတိ၊ အကယ်၍ ထင်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ကတာယ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ စေ ဥက္ကောဋေတိ၊ အကယ်၍ ချောက်ချားစေအံ့။ ဥက္ကောဋနကံ၊ ချောက်ချားကြောင်းဖြစ်သော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၄၄-ဘဏ္ဍနကာရကဝတ္ထု
၂၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင် စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ကိံ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ အဘယ်သို့ ကပ်ကုန်သနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့၌။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေဿာမ၊ ထားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကိုပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့၌။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေဿာမ၊ ထားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ ကိရ၊ ကပ်ကုန်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင် စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့၌။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ ဌပေဿာမ၊ ထားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ထက်။ ပဌမတရံ၊ အထူးသဖြင့် ရှေးဦးစွာ။ ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာ ပြုရကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ တယော ဥပေါသထေ၊ နှစ်ဥပုသ် သုံးဥပုသ်တို့ကို။ စာတုဒ္ဒသိကေ၊ စတုဒ္ဒသီဥပုသ်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းငှာ။ စေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဝါသိကေဟိ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ လဟုံ လဟုံ၊ လျင်စွာ လျင်စွာ။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာပြုပြီး၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောန္တု၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသံဝိဟိတာ၊ အစောင့်အရှောက် ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းတိုက်သို့။ စေ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဝါသိကေတိ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေးပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ အနီး၌ ထားအပ်၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦး ကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ လှမ်းယူအပ်၏။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ ပရိပုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ မေးအပ်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဝိက္ခိတွာ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကို ပြု၍။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာ ပြုပြီး၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ၊ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဝါရိတာ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောန္တု၊ ပြကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသဖြင့်။ တံ၊ ထိုပဝါရဏာ ပြုခြင်းကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ အာဝါသိကေန၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်ကုန်သနည်း။
“အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာမ၊ ပြကုန်အံ့။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ကာဠေ၊ လကွယ်ပက္ခ၌။ ပဝါရယျာမ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သာဓု အာယာစာမ၊ ငါတို့ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုပင်လျှင်။ နော၊ ငါတို့ကို။ ပဝါရေထ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ အနိဿရာ၊ အစိုးမရကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ န ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာ မပြုကုန်သေး။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ ကာဠံ၊ ထိုသီတင်းကျွတ်လကွယ်ပက္ခ၌။ စေ အနုဝသေယျုံ၊ အကယ်၍ တဖန်နေကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ အာဝါသိကေန၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သိစေကုန်သနည်း။
“အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာမ၊ ပြကုန်အံ့။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလဆန်းပက္ခ၌။ ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သာဓု အာယာစာမ၊ ငါတို့ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုသာလျှင်။ နော၊ ငါတို့ကို။ ပဝါရေထ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ အနိဿရာ၊ အစိုးမရကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ န ပဝါရေယျာမ၊ ပဝါရဏာ မပြုကုန်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ နင်သင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။
အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တမ္ပိ ဇုဏှံ၊ ထိုတန်ဆောင်မုန်းလဆန်းပက္ခ၌လည်း။ စေ အနုဝသေယျုံ၊ အကယ်၍ တစ်ဖန်နေကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ အကာမာ၊ အလိုမရှိကုန်သော်လည်း။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ သော ဂိလာနော၊ ထိုနာသော ရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းကိုလည်း။ အနနုယောဂက္ခမော၊ စိစစ်မေးမြန်းခြင်း၌ မခံ့ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့လင့်ဦးလော့။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသော ရဟန်းသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ စောဒေဿသိ၊ စောဒနာရလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာအံ့။ အနာဒရိယေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို မရိုသေခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ သော အဂိလာနော၊ ထိုမနာသော ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဂိလာနော စ၊ နာသော ရဟန်းကိုလည်း။ အနနုယောဂက္ခမော၊ စိစစ်မေးမြန်းခြင်း၌ မခံ့ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့လင့်ဦးလော့။ အရောဂံ၊ အနာကင်းသော ရဟန်းကို။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ စောဒေဿသိ၊ စောဒနာရလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာအံ့။ အနာဒရိယေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို မရိုသေခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်းသည်။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ သော ဂိလာနော၊ ထိုနာသော ရဟန်းကို။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ ဂိလာနော စ၊ နာသော ရဟန်းကိုလည်း။ အနနုယောဂက္ခမော၊ စိစစ်မေးမြန်းခြင်း၌ မခံ့ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့လင့်ဦးလော့။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသော ရဟန်းသည်။ အရောဂံ၊ အနာကင်းသော ရဟန်းကို။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ စောဒေဿသိ၊ စောဒနာရလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာအံ့။ အနာဒရိယေ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို မရိုသေခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိအာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အဂိလာနော၊ မနာသော ရဟန်းသည်။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ သံဃေ၊ သံဃာသည်။ သမနုယုဉ္ဇိတွာ၊ မေးစိစစ်၍။ သမနုဂါဟိတွာ၊ မေးမြန်း၍။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော် အလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ။
၁၄၅-ပဝါရဏာသင်္ဂဟ
၂၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင် စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သစေ
ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ငြားအံ့။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ပြီး၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမေယျုံ၊ ဖဲသွားကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမမှာ ဖာသုဝိဟာရာ၊ ဤချမ်းသာစွာ နေခြင်းမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပတို့သည်။ အဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြာင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ တကွသုံးဆောင်စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်းတိုက်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သစေ ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ငြားအံ့။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ပြီး၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမေယျုံ၊ ဖဲသွားကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမမှာ ဖာသုဝိဟာရာ၊ ဤချမ်းသာစွာ နေခြင်းမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပတို့သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟံ၊ ပဝါရဏာသင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သာလျှင်။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သန္နိပတိတဗ္ဗံ၊ စည်းဝေးအပ်၏။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သစေ ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ပြီး၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမေယျုံ၊ ဖဲသွားကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမမှာ ဖာသုဝိဟာရာ၊ ဤချမ်းသာစွာ နေခြင်းမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပတို့သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟံ၊ ပဝါရဏာအား သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ ပြရာ၏။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ ပဝါရေယျ၊ ပဝါရဏာပြုရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉာတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာနံ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာနံ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတံ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ အမှတ်မရှိသော။ ဖာသုဝိဟာရော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းကို။ အဓိဂတော၊ ရအပ်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သစေ ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုအံ့။ သိယာပိ၊ စင်စစ်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာ ပြုကုန်ပြီး၍။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမေယျုံ၊ ဖဲသွားကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖဲသွားကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမမှာ ဖာသုဝိဟာရာ၊ ဤချမ်းသာစွာ နေခြင်းမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပတို့သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟံ၊ ပဝါရဏာအား သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိဿတိ၊ ပြလတ္တံ့။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ ပဝါရေဿတိ၊ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟဿ၊ ပဝါရဏာအား သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိဿတိ၊ ပြလတ္တံ့။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ ပဝါရေဿတိ၊ ပဝါရဏာ ပြုလတ္တံ့။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုမနှစ်သက်အပ်သော အရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟော၊ ပဝါရဏာအား သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိဿတိ၊ ပြလတ္တံ့။ အာဂမေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဇုဏှေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ ပဝါရေဿတိ၊ ပဝါရဏာပြုလတ္တံ့။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟေ၊ ပဝါရဏာအား သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ပဝါရေတွာ၊ ပဝါရဏာပြု၍။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝါရယမာနော၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုဂမိကရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပဝါရဏာယာ၊ ပဝါရဏာကို။ အနိဿရော၊ အစိုးမရ။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဝါရဿောမိ၊ ပဝါရဏာ မပြုသေး။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုဂမိကရဟန်းသည်။ ပဝါရယမာနဿ၊ ပဝါရဏာ ပြုသည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုဂမိကရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုယုဉ္ဇိတွာ၊ စိစစ်၍။ သမနုဂါဟိတွာ၊ မေးမြန်း၍။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရာပေတဗ္ဗာ၊ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုဂမိကရဟန်းသည်။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ကောမုဒိယာ၊ ကုမုဒြာပွင့်တုံးဖြစ်သော။ စာတုမာသိနိယာ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုဝါဆိုရာ ကျောင်းတိုက်သို့။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခုဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုတစ်ဖန် လာလတ္တံ့သော ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ အနိဿရော၊ အစိုးမရ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝါရိတော၊ ပဝါရဏာပြုပြီးပြီ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ ပဝါရိယမာနေ၊ ပဝါရဏာ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပဝါရဏံ၊ ပဝါရဏာကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ သမနုယုဉ္ဇိတွာ၊ စိစစ်၍။ သမနုဂါဟိတွာ၊ မေးမြန်း၍။ ယထာဓမ္မံ၊ ပါဠိတော် အလျောက်။ ကာရာပေတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပဝါရဏက္ခန္ဓကော၊ ပဝါရဏာက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၄၆-တဿုဒ္ဒါနံ
ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်း ဇနပုဒ်တို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော ရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနံ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အဂမုံ၊ သွားကုန်၏။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာသော နေခြင်းကို။ ပသုသံဝါသံ၊ နွားတို့၏ နေခြင်းနှင့် တူသော နေခြင်းကို ချမ်းသာစွာ နေရကုန်၏ဟု ဝန်ခံသော အခန်း။ အညမညာနုလောမတာ၊ ပဝါရဏာသည် အချင်းချင်း မဆန့်ကျင်သည်၏ အဖြစ်ကို ပြသော အခန်း။
ပဝါရေန္တာ ပဏာမဉ္စ၊ ပဝါရဏာပြုသော ရဟန်းတို့သည် မကိုင်းမညွတ် နေခြင်းကို ပြသော အခန်း။ ကမ္မံ၊ ပဝါရဏာကံလေးပါးကို ပြသော အခန်း။ ဂိလာန၊ နာသော ရဟန်းကို ပြသော အခန်း။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်းယူသော အခန်း။ ရာဇာ၊ မင်းတို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်းယူသော အခန်း။ စောရာ စ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်း ရဟန်းကို ဖမ်းယူသော အခန်း။ တထာ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုမှတစ်ပါး ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်းယူသော အခန်း။
ပဉ္စ၊ ငါးယောက်သော ရဟန်းတို့၏ ပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ စတု၊ လေးယောက်သော ရဟန်းတို့၏ ပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့၏ ပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့၏ ပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည် ပြုအပ်သော ပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ အာပန္နော၊ ပဝါရဏာနေ့၌ အာပတ်သင့်သော ရဟန်းကို ပြသော အခန်း။ ဝေမတိ၊ ယုံမှားရှိသော ရဟန်းကို ပြသော အခန်း။ သဗ္ဗော သံဃော၊ အလုံးစုံသော သံဃာသည် သဘာဂအာပတ်သို့ ရောက်သည်ကို ပြသော အခန်း။ ဝေမတိကော၊ သဘာဂအာပတ်၌ ယုံမှားရှိသည်ကို ပြသော အခန်း။ ဗဟူ သမာ စ ထောကိကာ၊ များစွာသော ရဟန်း, ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်သော ရဟန်း, နည်းသော ရဟန်းတို့ လာသည်ကို ပြသော အခန်း။
အာဝါသိကာ စာတုဒ္ဒသ၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့အား စာတုဒ္ဒသီပဝါရဏာ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား ပန္နရသီပဝါရဏာကို ပြသော အခန်း။ လိင်္ဂ၊ ကျောင်းနေရဟန်း ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ အသွင်ကို ပြသော အခန်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးသော။ သံဝါသကာ၊ နာနာသံဝါသက သမာနသံဝါသက ရဟန်းကို ပြသော အခန်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ အဘိက္ခုက အာဝါသစသည်သို့ သွားအပ်သည် မသွားအပ်သည်ကို ပြသော အခန်း။ နိသိန္နာယ၊ ရဟန်းမိန်းမစသည် နေသော ပရိသတ်၌။ န ပဝါရေတဗ္ဗံ၊ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်ကို ပြသော အခန်း။ ဆန္ဒဒါနေ ပဝါရဏာ၊ သိုးလေးပြီးသော ဆန္ဒပေးခြင်း၌ ပဝါရဏာ မပြုအပ်သည်ကို ပြသော အခန်း။
သဝရေဟိ၊ တောလူဘေးတို့ကြောင့် ဒွေဝါစိက ပဝါရဏာကို ပြုသော အခန်း။ ခေပိတာ၊ ညဉ့်ကုန်စေခြင်းဖြင့် ဒွေဝါစိက ပဝါရဏာစသည်ကို ပြုသော အခန်း။ မေဃော၊ ထန်စွာသော မိုးတက်၍ ဒွေဝါစိကပဝါရဏာစသည်ကို ပြုသော အခန်း။ အန္တရာ စ၊ ရာဇန္တရာယ် အစရှိကုန်သော အန္တရာယ်ကြောင့် ဒွေဝါစိက စသည်ကို ပြုသော အခန်း။ ပဝါရဏာ န ဣစ္ဆန္တိ၊ ဒွေဝါစိက အစရှိသော ပဝါရဏာကို ခွင့်မပြုကုန်ဟု ပြသော အခန်း။ ပုရမှာကံ၊ ငါတို့၏ ရှေးဦးစွာ ပဝါရဏာ ထားလတ္တံ့သည်ကို ပြသော အခန်း။ ဘိက္ခုနော အဋ္ဌပိတာ စ၊ ရဟန်းအား မထားအပ်သည်ကို ပြသော အခန်း။
ကိမှိ ဝါတိ၊ အဘယ်ပျက်စီးခြင်း၌ ထားသနည်းဟု မေးသော အခန်း။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ပျက်စီးခြင်းနည်းဟု မေးသော အခန်း။ ဒိဋ္ဌေန၊ မြင်ခြင်းဖြင့် ထားသလောဟု မေးသော အခန်း။ သုတသင်္ကာယ၊ ကြားခြင်း ယုံမှားခြင်းဖြင့် ထားသလောဟု မေးသော အခန်း။ စောဒကော စုဒိတကော စ၊ စောဒနာတတ်သော ရဟန်း စောဒနာအပ်သော ရဟန်းကို ပြသော အခန်း။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်စသည်ကို ပြသော အခန်း။ ဝတ္ထု စ၊ ဝတ္ထုထင်ရှားသည်ကို ပြသော အခန်း။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သော ရဟန်းစသည်ကို ပြသော အခန်း။ ပဝါရဏာသင်္ဂဟော စ၊ ပဝါရဏာကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကို ပြသော အခန်း။ အနိဿရော၊ ပဝါရဏာကို အစိုးမရဟု ပြသော အခန်း။ ပဝါရယေ၊ ပဝါရဏာနေ့၌ ပဝါရဏာပြုရာ၏ဟု ပြသော အခန်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤပဝါရဏာက္ခန္ဓက၌။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ ဆစတ္တာသီသ၊ လေးဆယ်ခြောက်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။
ပဝါရဏာက္ခန္ဓကော၊ ပဝါရဏာက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၅-စမ္မက္ခန္ဓက
၁၄၇-သောဏကောဠိဝိသဝတ္ထု
၂၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အသီတိယာ ဂါမသဟဿေသု၊ ရှစ်သောင်းသော ရွာတို့၌။ ဣဿရာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသော အရှင်၏အဖြစ်ရှိသော။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတိ၊ ပြု၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ကောဠိဝိသော၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော နာမ၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ သုခုမာလော၊ နူးညံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသောဏ၏။ ပါဒတလေသု၊ ခြေဘဝါးအပြင်တို့၌။ လောမာနိ၊ မျက်စဉ်းညိုအဆင်းနှင့် တူသော အမွေးတို့သည်။ ဇာတာနိ၊ ပေါက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့ကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စ ရှိသကဲ့သို့။ ကောဠိဝိသဿ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏဿ၊ သောဏ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ “သောဏော၊ သောဏသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ သောဏဿ၊ သောဏ၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောဠိဝိသဿ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏဿ၊ သောဏ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ကောဠိဝိသံ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏံ၊ သောဏကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “တာတ သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဒက္ခိတုကာမော၊ ရှုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သောဏ၊ ချစ်သား သောဏ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန၊ ထိုမင်းထိုင်နေရာ အရပ်သို့။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ မာ ခေါ အဘိပသာရေယျာသိ၊ မဆန့်လေလင့်။ ရညော၊ မင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသီဒ၊ ထိုင်နေလော့။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေသော။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒက္ခိဿတိ၊ ရှုလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောဠိဝိသံ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သောဏသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနီယံ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အဘိဝါဒိ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၏။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ရညော၊ မင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကောဠိဝိသဿ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏဿ၊ သောဏ၏။ ပါဒတလေသု၊ ခြေဘဝါးအပြင်တို့၌။ လောမာနိ၊ အမွေးတို့ကို။ ဇာတာနိ၊ ပေါက်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသောစစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တာနိ အသီတိ ဂါမိ ကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့ကို။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကေ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားတို့ကို။ အနုသာသိတွာ၊ ဆုံးမ၍။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ကိံ ဥယျောဇေသိ၊ အဘယ်သို့ လွှတ်လိုက်သနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကေ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားတို့ကို။ အနုသာသိတာ၊ ဆုံးမအပ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသထ၊ ဆည်းကပ်ကြကုန်လော့။ နော၊ ငါတို့၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ပရာယိကေ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားတို့ကို။ အနုသာသိဿတိ၊ ဆုံးမလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋော၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သာဂတရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။
အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ဤရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤကျောင်းတော်သို့။ ဥပသင်္ကမန္တာနိ၊ ကပ်လာကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ လဘေယျာမ၊ ရလိုပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ဖူးမြင်လိုတပြီးကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဋိဝေဒေမိ၊ ကြားလျှောက်ဦးအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်ဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ တေသံ အသီတိယော ဂါမိကသဟဿာနံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ပေက္ခမာနာနံ၊ ရှုကုန်စဉ်။ ပါဋိကာယ၊ စောင်းတန်းလှေခါးအောက်ခင်းသော ကျောက်ဖျာ၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုပ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ဤရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤကျောင်းတော်သို့။ ဥပသင်္ကမန္တာနိ၊ ကပ်လာကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ ဟိတကိရိယဿ၊ အကြင်အကျိုးစီးပွားကို ပြုခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာဂတ၊ သာဂတ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ဖူးမြင်လိုတပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဟာရပစ္ဆာယာယံ၊ ကျောင်းစွန်းအရိပ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေတိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့တော်၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုပ်၍။ တေသံ အသီတိယာ ဂါမိကသဟဿာနံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ပေက္ခမာနာနံ၊ ရှုကုန်စဉ်။ ပါဋိကာယ၊ စောင်းတန်းလှေခါးအောက်ခင်းသော ကျောက်ဖျာ၌။ ဥမ္မုဇ္ဇိတွာ၊ ပေါ်၍။ ဝိဟာရပစ္ဆာယာယံ၊ ကျောင်းစွန်းအရိပ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်တော်မူ၍။ ဝိဟာရပစ္ဆာယာယံ၊ ကျောင်းစွန်းအရိပ်၌။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ယေဝ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကိုသာလျှင်။ သမန္နာဟရန္တိ၊ ကြည်ညိုသဖြင့် နှလုံးပြုကုန်၏။ တထာဂတံ၊ ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ လာခြင်းကောင်းတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နော သမန္နာဟရန္တိ၊ ကြည်ညိုသဖြင့် နှလုံးမပြုကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ အသီတိယာ ဂါမိကသဟဿာနံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သာဂတ၊ သာဂတ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿေဟိ၊ ပြလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ၊ ပြန်တက်၍။ အန္တလိက္ခေ၊ အန္တလိက္ခဟု ဆိုအပ်သော။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ စင်္ကမတိပိ၊ စင်္ကြံလည်း သွား၏။ တိဋ္ဌတိပိ၊ ရပ်လည်း ရပ်၏။ နိသီဒတိပိ၊ ထိုင်နေလည်း ထိုင်နေ၏။ သေယျမ္ပိ၊ အိပ်ခြင်းကိုလည်း။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဓူမာယတိပိ၊ အခိုးလည်း လွှတ်၏။ ပဇ္ဇလတိပိ၊ အလျှံလည်း လွှတ်၏။ အန္တရဓာယတိပိ၊ ကွယ်လည်း ကွယ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတသည်။ အန္တလိက္ခေ၊ အန္တလိက္ခဟု ဆိုအပ်သော။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ဉတ္တိရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ “ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်စွတကား။ သာဝကောပိ၊ သာဝကတပည့်မျှသည်လည်း။ ဧဝံ မဟိဒ္ဓိကော၊ ဤသို့ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသည်။ ဧဝံ မဟာနုဘာဝေါ၊ ဤသို့ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံသေး၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဟော နူန၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ သမန္နာဟရန္တိ၊ ကြည်ညိုသဖြင့် နှလုံးသွင်းကုန်၏။ အာယသ္မန္တံ သာဂတံ၊ အရှင်သာဂတကို။ နော သမန္တာဟရန္တိ၊ ကြည်ညိုသဖြင့် နှလုံးမသွင်းကုန်။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ အသီတိယာ ဂါမိကသဟဿာနံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့ကို။ ကလ္လစိတ္တေ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ မုဒုစိတ္တေ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တေ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တေ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ ပသန္နစိတ္တေ၊ ကြည်လင်သော စိတ် ရှိသည်တို့ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုက္ကံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယံ၊ သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အဂပတကာဠကံ၊ အညစ်အမည်းကင်းသော။ သုဒ္ဓံ၊ ဖြူစင်သော။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ရဇနံ၊ အညိုအရွှေ စသော ဆိုးရည်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ ယထာ၊ ယူရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေသံ အသီတိယာ ဂါမိကသဟဿာနံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့အား။ တသ္မိံယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ရာဂအစရှိသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာအစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခု၊ သော တာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ၊ ထိုသင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ဒိဋ္ဌိဓမ္မာ၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာ တရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မာ၊ ရောက်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတဓမ္မာ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂဠှာဓမ္မာ၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆာ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထာ၊ သို့လောသို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တာ၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်လှစ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မုဠှဿ၊ ခရီး၌ တွေဝေသော သူအား။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ ခရီးကိုလည်း။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ကြားရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌လည်း။ တေလပဇ္ဇောတံ ဝါ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကိုလည်း။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းပြောင်ပြောင် ဆောင်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတေ မယံ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတေ၊ အသက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သရွေ့။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဂတေ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။
သောဏဿ ပဗ္ဗဇ္ဇာ
၂၄၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောဠိဝိသဿ၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏဿ၊ သောဏအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော သူသည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ပွတ်သစ်စခရုသင်းနှင့်တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ရှင်ရဟန်းပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာနိ အသီတိ ဂါမိကသဟဿာနိ၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ နှစ်သက်ကုန်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားလေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောဠိဝိသော၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သောဏသည်။ တေသု အသီတိယာ ဂါမိကသဟဿေသု၊ ထိုရှစ်သောင်းသော ရွာသူကြီးတို့သည်။ အစိရပက္ကန္တေသု၊ ဖဲသွား၍ မကြာမြင့်မီ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောဠိဝိသော၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သောဏသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော သူသည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ပွတ်သစ်စခရုသင်းနှင့်တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။
ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရှင်ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရှင်ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကောဠိဝိသော၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သောဏသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ အစိရုပသမ္ပန္နော စ၊ ရဟန်းပြု၍ မကြာမြင့် သေးသည်လည်းဖြစ်သော။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ သောဏဿ၊ ထိုသောဏသည်။ အစ္စာရဒ္ဓဝီရိယဿ၊ အလွန်အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမတော စင်္ကမန္တဿ၊ စင်္ကြံသွားသည်ရှိသော်။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဘိဇ္ဇိံသု၊ ကွဲကုန်၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံသည်။ ဂဝါဃာတနံ သေယျထာပိ၊ နွားသတ်ရာ အရပ်ကဲ့သို့။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ ဖုဋော၊ နှံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယေ ကေစိ သာဝကာ၊ ခပ်သိမ်းသော တပည့်သားတို့သည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားတပည့်သားတို့တွင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော သူတည်း။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ လုံ့လပြုတုံလျက်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ န ဝိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ ကုလေ၊ အိမ်၌။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇေယံျ၊ ခံစားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ စေတော ပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပဿာရေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ သမေဉ္ဆယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ စင်္ကမေဝ၊ စင်္ကြံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုစင်္ကြံရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံကို။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ ဖုဋံ၊ နှံ့သည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂဝါဃာတနံ သေယျထာပိ၊ နွားသတ်ရာ အရပ်ကဲ့သို့။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ ဖုဋော၊ နှံ့သော။ အယံ၊ ဤစင်္ကြံသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စင်္ကမော နု၊ စင်္ကြံနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏသည်။ အစ္စာရဒ္ဓဝီရိယဿ၊ အလွန်အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမတော စင်္ကမန္တဿ၊ စင်္ကြံသွားသည်ရှိသော်။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဘိဇ္ဇိံသု၊ ကွဲကုန်၏။ ဂဝါဃာတနံ သေယျထာပိ၊ နွားသတ်ရာ အရပ်ကဲ့သို့။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ ဖုဋော၊ နှံ့သော။ အယံ စင်္ကမော၊ ဤစင်္ကြံသည်။ တဿ သောဏဿ၊ ထိုသောဏ၏။ စင်္ကမော၊ စင်္ကြံတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အာယသ္မာ ပိ ခေါ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ သောဏံ၊ အရှင်သောဏကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သောဏ၊ သောဏ။ တေ၊ သင်သည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထည်းတည်းကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ နနု၊ ထင်ရှားဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယေ ကေစိ သာဝကာ၊ ခပ်သိမ်းသော တပည့်သားတို့သည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားတပည့်သားတို့တွင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော သူပင်တည်း။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ လုံ့လပြုတုံလျက်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မယူမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတို့မှ။ န ဝိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ကုလေ၊ အိမ်၌။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇေယျံ၊ ခံစားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ နနု၊ ထင်ရှားဖြစ်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့အကြံဖြစ်သည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဂါရိကဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်စဉ်။ ဝီဏာယတန္တိဿရေ၊ စောင်းတီးခြင်း၌။ ကုသလော၊ လိမ်မာသည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့လိမ်မာသည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာယ၊ စောင်း၏။ တန္တိယော၊ ညှို့တို့သည်။ အစ္စာယတာ၊ အလွန်တင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာ၊ စောင်းသည်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သရဝတီဝါ၊ အသံရှိသည်လည်းကောင်း။ ကမ္မညာ ဝါ၊ အမှု၌ ခံ့သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ အပိ နု၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤအသံရှိခြင်း အမှု၌ ခံ့ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မသင့်ပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာယ၊ စောင်း၏။ တန္တိယော၊ ညှို့တို့သည်။ အတိသိထိလာ၊ အလွန်လျော့ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာ၊ စောင်းသည်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သရဝတီဝါ၊ အသံရှိသည်လည်းကောင်း။ ကမ္မညာ ဝါ၊ အမှု၌ ခံ့သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ အပိ နု၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤအသံရှိခြင်း အမှု၌ ခံ့ခြင်းသည်။ နော ဟိ၊ မသင့်ပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ယဒါ၊ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာယ၊ စောင်း၏။ တန္တိယော၊ ညှို့တို့သည်။ အစ္စာယတာ၊ အလွန်တင်းကုန်သည်။ နေ၀ ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အတိသိထိလာ၊ အလွန်လျော့ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သမေ ဂုဏေ၊ အလယ်ဖြစ်သော အသံ၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝီဏာ၊ စောင်းသည်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ သရဝတီဝါ၊ အသံရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကမ္မညာ ဝါ၊ အမှု၌ ခံ့သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ အပိ နု၊ ဖြစ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ဟောတိ၊ ဤသို့ ဟုတ်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အစ္စာရဒ္ဓဝီရိယံ၊ အလွန်အားထုတ်အပ်သော လုံ့လသည်။ ဥဒ္ဓစ္စာယ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိလီနဝီရိယံ၊ အလွန်လျော့သော လုံ့လသည်။ ကောသဇ္ဇာယ၊ ပျင်းရိခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဏ၊ သောဏ။ တသ္မာ ဟိ တသ္မာ ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝီရိယသမတံ၊ ဝီရိယမျှသည်၏အဖြစ်ကို။ အဓိဋ္ဌဟ၊ ဆောက်တည်လော့။ ဣန္ဒြိယာနဉ္စ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေစသည်တို့၏လည်း။ သမတံ၊ မျှသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈ၊ ထိုးထွင်း၍ သိလော့။ တတ္ထ စ တသ္မိံ သမထေ၊ ထိုသမထသည်လည်း။ သတိ၊ ရှိသော်။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သောဏံ၊ အရှင်သောဏကို။ ဣမိနာ ဩဝါဒေန၊ ဤအဆုံးအမဖြင့်။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမတော်မူ၍။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမေဉ္ဆယျ သေယျထာပိ နာမ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ သမ္မုခေ၊ မျက်မှောက်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝီရိယသမတံ၊ ဝီရိယမျှသည်၏အဖြစ်ကို။ အဓိဋ္ဌာသိ၊ ဆောက်တည်၏။ ဣန္ဒြိယာနဉ္စ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေစသည်တို့၏လည်း။ သမတံ၊ မျှသည်၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိ၏။ တတ္ထ စ တသ္မိံ သမထေ၊ ထိုသမထသည်လည်း။ သတိ၊ ရှိသော်။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်းတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ အပေါင်းအဖော်မှ ခွါသည်ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ‘ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇတိ၊ ရဟန်းပြု၏။ ’ အနုတ္တရံ၊ မြတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ အရဟတ္တမဂ်၏အဆုံးဖြစ်သော။ တံ အညံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ “ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်ဟူသော သီတင်းကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပရံ၊ နောက်၌။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကိစ္စဖြစ်ခြင်းငှာ။ န၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိညာသိ၊ သိ၏။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာတို့တွင်။ အညတရော စ၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏသည်။ အရဟတ္တပ္ပတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရေယျံ၊ ကြားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော် မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အရဟံ၊ ရဟန္တာဖြစ်ပြီးသော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိ၏။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းလည်း ရှိ၏။ ကတရကဏီယော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စလည်း ရှိ၏။ ဩဟိတဘာရော၊ ချအပ်ပြီးသော ခန္ဓာဝန်လည်း ရှိ၏။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထော၊ ရောက်အပ်ပြီးသော မိမိအကျိုးလည်း ရှိ၏။
ပရိက္ခီဏဘဝသညောဇနော၊ ကုန်ပြီးသော ဘဝသံယောဇဉ်လည်း ရှိ၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အညာ အညာယ၊ သိ၍။ ဝိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဆဋ္ဌာနာနိ၊ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အဝိမုတ္တော၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေက္ခမ္မာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝိဝေကာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ဆိတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တော၊ ဆင်းရဲမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါဒါနက္ခယာဓိမုတ္တော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ကုန်ရာ မဂ်၏အဆုံးဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဏှာက္ခယာဓိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ မဂ်၏ အဆုံးဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသမ္မောဟာဓိမုတ္တော၊ မောဟမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိယာ၊ ရံခါ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ကေဝလံ၊ ပဋိဝေဓဉာဏ်နှင့် မရောသော။ သဒ္ဓါမတ္တကံ၊ သဒ္ဓါမျှကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ နေက္ခမ္မာဓိမုတ္တော နူန၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်လေသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြံတိုင်း။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န ခေါ ပန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မမှတ်အပ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတကရဏီယော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ အတ္တာနံ၊ သဘောကို။ အသမနုပဿန္တော၊ အဖန်ဖန်မရှုဘဲ။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပဋိစယံ၊ ဆည်းပူးသည်ဖြစ်၍။ ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ နေက္ခမ္မာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသတ္တာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ နေက္ခမ္မာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ နေက္ခမ္မာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိယာ၊ ရံခါ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ လာဘသက္ကာရသိလောကံ၊ လာဘ်ရခြင်း အရိုအသေပြုခြင်း ကျေးဇူးကို ဆိုခြင်းကို။ နိကာမယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ပဝိဝေကာဓိမုတ္တော နူန၊ ကိလေသာတို့မှ ဆိတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်လေသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကြံတိုင်း။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န ခေါ ပန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မမှတ်အပ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ အတ္တာနံ၊ သဘောကို။ အသမနုပဿန္တော၊ အဖန်ဖန်မရှုဘဲ။ ကတဿဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကို။ ပဋိစယံ၊ ဆည်းပူးသည်ဖြစ်၍။ ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပဝိဝေကာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ဆိတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသဿ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဝိဝေကာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ဆိတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဝိဝေကာဓိမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ဆိတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိယာ၊ ရံခါ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ အဿ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အယံ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ သီတဗ္ဗတပရာမာသံ၊ နွားတို့၏အလေ့ကို သုံးသပ်၍ အယူကို ယူကာမျှကို။ သာရတော၊ အနှစ်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ပစ္စာဂစ္ဆန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တော နူန၊ ဆင်းရဲမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်လေသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြံတိုင်း။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န ခေါ ပန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မမှတ်အပ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝုသိတဝါ၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတကရဏီယော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ အတ္တာနံ၊ သဘောကို။ အသမနုပဿန္တော၊ အဖန်ဖန်မရှုဘဲ။ ကတဿဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပဋိစယံ၊ ဆည်းပူးသည်ဖြစ်၍။ ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တော၊ ဆင်းရဲမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသတ္တာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တော၊ ဆင်းရဲမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တော၊ ဆင်းရဲမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥပါဒါနက္ခယာဓိမုတ္တော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသတ္တာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥပါဒါနက္ခယာဓိမုတ္တော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥပါဒါနက္ခယာဓိမုတ္တော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ တဏှာက္ခယာဓိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသတ္တာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ တဏှာက္ခယာဓိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ တဏှာက္ခယာဓိမုတ္တော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂဿ၊ ရာဂ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတရာဂတ္တာ၊ ကင်းသော ရာဂရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အသမ္မောဟာဓိမုတ္တော၊ မောဟမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒေါသတ္တာ၊ ကင်းသော ဒေါသရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အသမ္မောဟာဓိမုတ္တော၊ မောဟမရှိသောအရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟဿ၊ မောဟ၏။ ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝီတမောဟတ္တာ၊ ကင်းသော မောဟရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အသမ္မောဟာဓိမုတ္တော၊ မောဟမရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုတ္တစိတ္တဿ၊ ကိလေသာမှ လွတ်ပြီးသောစိတ် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ စက္ခုဝိညေယျာ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ စက္ခုဿ၊ စက္ခုပသာဒအား။ အာပါထံ၊ ထင်ခြင်းသို့။ စေပိ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍မူလည်း ရောက်ကုန်အံ့။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုဟ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နေ၀ ပရိယာဒိယန္တိ၊ မယူနိုင်ကုန်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အမိဿီကတမေဝ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မရောသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌိတံ၊ တည်ကြည်၏။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တံ၊ မတုန်မလှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ အဿ စိတ္တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဝယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ ရှု၏။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ သောတဝိညေယျာ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ပ။ ဃာနဝိညေယျာ၊ ဃာနဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ ဇိဝှါဝိညေယျာ၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ ကာယဝိညေယျာ၊ ကာယဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ မနောဝိညေယျာ၊ မနောဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ဓမ္မာရုံတို့သည်။ မနဿ၊ စိတ်အား။ အာပါထံ၊ ထင်ခြင်းသို့။ စေပိ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍မူလည်း ရောက်ကုန်အံ့။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုဟ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နေ၀ ပရိယာဒိယန္တိ၊ မယူနိုင်ကုန်။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အမိဿီကတမေဝ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မရောသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌိတံ၊ တည်ကြည်၏။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တံ၊ မတုန်မလှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ အဿ စိတ္တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဝယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ ရှု၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အဆိဒ္ဒေါ၊ အပေါက်မရှိသော။ အသုသိရော၊ အခေါင်း မရှိသော။ ဧကဂ္ဃနော၊ တစ်ခဲနက်သော။ သေလော၊ ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ ပုရတ္ထိမာယ ဒိသာယ၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ ဝါတဝုဋ္ဌိ၊ လေကြီးမိုးကြီးသည်။ စေပိ အာဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍မူလည်း လာအံ့။ နံ ပဗ္ဗတံ၊ ထိုတောင်ကို။ နေ၀ သံကမ္ပေယျ၊ မတုန်လှုပ်စေနိုင်ရာ။ န သမ္ပကမ္ပေယျ၊ အေးယာဉ်ကဲ့သို့ မလှုပ်နိုင်ရာ။ န သမ္ပဝေဓေယျ၊ အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို့ ထိုမှဤမှ မလှုပ်စေနိုင်ရာ။ ပစ္ဆိမာယ ဒိသာယ၊ အနောက်အရပ်မှ။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ ဝါတဝုဋ္ဌိ၊ လေကြီးမိုးကြီးသည်။ စေပိ အာဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍မူလည်း လာအံ့။ပ။ ဥတ္တရာယ ဒိသာယ၊ မြောက်အရပ်မှ။ စေပိ အာဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍မူလည်း လာအံ့။ပ။ ဒက္ခိဏာယ ဒိသာယ၊ တောင်အရပ်မှ။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ ဝါတဝုဋ္ဌိ၊ လေကြီးမိုးကြီးသည်။ စေပိ အာဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍မူလည်း လာအံ့။ နံ ပဗ္ဗတံ၊ ထိုတောင်ကို။ နေ၀ သံကမ္ပေယျ၊ မတုန်လှုပ်စေနိုင်ရာ။ န သမ္ပကမ္ပေယျ၊ အေးယာဉ်ကဲ့သို့ မလှုပ်နိုင်ရာ။ န သမ္ပဝေဓေယျ၊ အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို့ ထိုမှဤမှ မလှုပ်နိုင်ရာ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုတ္တစိတ္တဿ၊ ကိလေသာမှ လွတ်ပြီးသောစိတ် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ စက္ခုဝိညေယျာ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ စက္ခုဿ၊ စက္ခုပသာဒအား။ အာပါထံ၊ ထင်ခြင်းသို့။ စေပိ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍မူလည်း ရောက်ကုန်အံ့။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုဟ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နေ၀ ပရိယာဒိယန္တိ၊ မယူနိုင်ကုန်။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုဟ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အမိဿီကတမေဝ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မရောသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌိတံ၊ တည်ကြည်၏။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တံ၊ မတုန်မလှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ အဿ စိတ္တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဝယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ ရှု၏။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာသော။ သောတဝိညေယျာ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ ဃာနဝိညေယျာ၊ ဃာနဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ ဇိဝှါဝိညေယျာ၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ ကာယဝိညေယျာ၊ ကာယဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ မနောဝိညေယျာ၊ မနောဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ဓမ္မာရုံတို့သည်။ မနဿ၊ စိတ်အား။ အာပါထံ၊ ထင်ခြင်းသို့။ စေပိ အာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍မူလည်း ရောက်ကုန်အံ့။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နေ၀ ပရိယာဒိယန္တိ၊ မယူနိုင်ကုန်။ အဿ ခီဏာသဝဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုဟ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အမိဿီကတမေဝ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မရောသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌိတံ၊ တည်ကြည်၏။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တံ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ အဿ စိတ္တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဝယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ ရှု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
နေက္ခမ္မံ၊ ကိလေသာတို့မှ ထွက်မြောက်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။ အဗျာပဇ္ဈံ၊ ဆင်းရဲ မရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။ ဥပါဒါနက္ခယဿ စ၊ ဥပါဒါန်တို့၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။
တဏှာက္ခယံ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။ စေတသော၊ စိတ်၏။ အသမ္မောဟဉ္စ၊ တွေဝေခြင်း မရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။ စေတသော၊ စိတ်၏။ အသမ္မောဟဉ္စ၊ တွေဝေခြင်း မရှိသော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ အဓိမုတ္တဿ၊ မျက်မှောက်ပြု၍ တည်သော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အာယတနုပ္ပါဒံ၊ အာယတနတို့၏ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝိမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။
သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုတ္တဿ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော။ သန္တစိတ္တဿ၊ ငြိမ်သက်သော စိတ် ရှိသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကတဿ၊ ပြုပြီးသော ကိစ္စကို။ ပဋိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကရဏီယဉ္စ၊ စီးဖြန်းအံ့သော ကိစ္စသည်လည်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။
ဧကဂ္ဃနော၊ တစ်ခဲနက်သော။ သေလော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်သည်။ ဝါတေန၊ ပြင်းစွာသော လေဖြင့်။ န သမီရတိ ယထာ၊ မတုန်လှုပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖဿာ စ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ကေဝလာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။
ဣဋ္ဌာ ဓမ္မာ စ၊ ကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ အနိဋ္ဌာ စ၊ မကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ တာဒိနော၊ မြေကြီးကဲ့သို့ သည်းခံခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဌိတံ၊ တည်ကြည်သော။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န ပဝေဓေန္တိ၊ မလှုပ်စေနိုင်ကုန်။ အဿ စိတ္တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ဝယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ ရှု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၁၄၈-ဒိဂုဏာဒိဥပါဟဏပဋိက္ခေပ
၂၄၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးသားတို့သည်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ အတ္ထော စ၊ အကြောင်းကိုလည်း။ ဝုတ္တော၊ ဆို၏။ အတ္တာ စ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ အနုပနီတော၊ တိုက်ရိုက် မဆောင်အပ်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အထ စ ပန အညေ ပန၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟသမာနကံ မညေဟသမာနကံ ဝိယ၊ ရယ်ဖွယ်ကဲ့သို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းသော ယောက်ျားတို့သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဃာတံ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သောဏံ၊ အရှင်သောဏကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သောဏ၊ သောဏ။ တွံ၊ သင်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုခုမာလော၊ နူးညံ့သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောဏ၊ သောဏ။ တေ၊ သင့်အား။ ဧကပလာသိကံ၊ တစ်ထပ်သော။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အသီတိသကဋဝါဟေ၊ နှစ်စီးနှစ်စီးသော လှည်းတို့ဖြင့် တိုက်အပ်သော ဝါဟရှစ်ဆယ်ရှိသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကိုလည်းကောင်း။ သတ္တဟတ္ထိကံ၊ ခုနစ်စီးခုနစ်စီး အရေအတွက်ရှိသော။ အနီကဉ္စ၊ ခုနစ်ပါးသော ဆင်တို့၏ အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်လျက်။ ဧကပလာသိကံ၊ တစ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို။ စေ ပရိဟရိဿာမိ၊ အကယ်၍ ဆောင်အံ့။ တဿ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့တတ်သော သူတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ‘ကောဠိဝိသော၊ ကောဠိဝိသအမျိုး၌ ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သောဏသည်။ အသီတိသကဋဝါဟေ၊ နှစ်စီးနှစ်စီးသော လှည်းတို့ဖြင့် တိုက်အပ်သော ဝါဟရှစ်ဆယ်ရှိသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကိုလည်းကောင်း။ သတ္တဟတ္ထိကံ၊ ခုနစ်စီးခုနစ်စီး အရေအတွက်ရှိသော။ အနီကဉ္စ၊ ခုနစ်ပါးသော ဆင်တို့၏ အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော အယံ သောဏော၊ ထိုသောဏသည်။ ဧကပလာသိကာသု၊ တစ်ထပ်တည်းသာရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာသု၊ ဘိနပ်တို့၌။ သတ္တော၊ ငြိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တာရော၊ ကဲ့ရဲ့တတ်သော သူတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ သစေ အနုဇာနိဿတိ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုတော်မူအံ့။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ သုံးဆောင်ပါအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ နော စေ အနုဇာနိဿတိ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုတော်မမူအံ့။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မသုံးဆောင်ပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကပလာသိကံ၊ တစ်ထပ်သော။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဂုဏာ၊ နှစ်ထပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ တိဂုဏာ၊ သုံးထပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၄၉-သဗ္ဗနီလိကာဒိပဋိက္ခေပ
၂၄၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဗ္ဗနီလိကာ၊ အလုံးစုံညိုသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗပီတိကာ၊ အလုံးစုံရွှေသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗလောဟိတိကာ၊ အလုံးစုံနီသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗမဉ္ဇိဋ္ဌိကာ၊ အလုံးစုံမောင်းသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။
ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗကဏှာ၊ အလုံးစုံမည်းသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗမဟာရင်္ဂရတ္တာ၊ အလုံးစုံ ကင်းသန်းကျောက်ကုန်း အဆင်းနှင့် တူကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗမဟာနာမရတ္တာ၊ အလုံးစုံဖက်ရွက်ရော်အဆင်းနှင့် တူကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗနီလိကာ၊ အလုံးစုံညိုသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ပ။ သဗ္ဗပီတိကာ၊ အလုံးစုံရွှေသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗလောဟိတိကာ၊ အလုံးစုံနီသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဉ္ဇိဋ္ဌိကာ၊ အလုံးစုံမောင်းသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗကဏှာ၊ အလုံးစုံမည်းသော အဆင်း ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဟာရင်္ဂရတ္တာ၊ အလုံးစုံ ကင်းသန်းကျောက်ကုန်းအဆင်းနှင့် တူကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဟာနာမရတ္တာ၊ အလုံးစုံ ဖက်ရွက်ရော်အဆင်းနှင့် တူကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နီလကဝဒ္ဓိကာ၊ ညိုသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ပီတကဝဒ္ဓိကာ၊ ရွှေသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ လောဟိတိကဝဒ္ဓိကာ၊ နီသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မဉ္ဇိဋ္ဌကဝဒ္ဓိကာ၊ မောင်းသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ကဏှဝဒ္ဓိကာ၊ မည်းသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗမဟာရင်္ဂရတ္တဝဒ္ဓိကာ၊ အလုံးစုံ ကင်းသန်းကျောက်ကုန်းအဆင်းနှင့် တူသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗမဟာနာမရတ္တဝဒ္ဓိကာ၊ အလုံးစုံ ဖက်ရွက်ရော်အဆင်းနှင့်တူသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နီလကဝဒ္ဓိကာ၊ ညိုသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ပ။ လောဟိတိကဝဒ္ဓိကာ၊ နီသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မဉ္ဇိဋ္ဌကဝဒ္ဓိကာ၊ မောင်းသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကဏှဝဒ္ဓိကာ၊ မည်းသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မဟာရင်္ဂရတ္တဝဒ္ဓိကာ၊ ကင်းသန်းကျောက်ကုန်းအဆင်းနှင့် တူသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မဟာနာမရတ္တဝဒ္ဓိကာ၊ ဖက်ရွက်ရော်အဆင်းနှင့်တူသော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ခလ္လကဗဒ္ဓါ၊ ဖနှောင့်ဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဖုဋဗဒ္ဓါ၊ ဖမိုးဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ပါလိဂုဏ္ဌိမာ၊ ဖမိုးဖုံးဖနှောင့်ဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တူလပုဏ္ဏိကာ၊ လဲဖြင့် ပြည့်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တိတ္တိရပတ္တိကာ၊ ခါတောင်ကဲ့သို့ ပြောက်သော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မေဏ္ဍဝိသာဏဝဒ္ဓိကာ၊ ဆိတ်ကုလားချိုကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အဇဝိသာဏဝဒ္ဓိကာ၊ ဆိတ်မြန်မာဦးချိုကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဝိစ္ဆိကာဠိကာ၊ ကင်းမြီးကောက်လက်မကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မောရပိဉ္ဆပရိသိဗ္ဗိတာ၊ ဥဒေါင်းမြီးတို့ဖြင့် ချုပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ စိတြာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခလ္လကဗဒ္ဓါ၊ ဖနှောင့်ဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ပ။ ပုဋဗဒ္ဓါ၊ ဖမိုးဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ပါလိဂုဏ္ဌိမာ၊ ဖမိုးဖုံးဖနှောင့်ဖုံးတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ တူလပုဏ္ဏိကာ၊ လဲဖြင့် ပြည့်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ တိတ္တိရပတ္တိကာ၊ ခါတောင်ကဲ့သို့ ပြောက်သော အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မေဏ္ဍဝိသာဏဝဒ္ဓိကာ၊ ဆိတ်ကုလားဦးချိုကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ အဇဝိသာဏဝဒ္ဓိကာ၊ ဆိတ်မြန်မာဦးချိုကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေန္တိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဝိစ္ဆိကာဠိကဝဒ္ဓိကာ၊ ကင်းမြီးကောက်လက်မကဲ့သို့ အသည်းတပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မောရပိဉ္ဆပရိသိဗ္ဗိတာ၊ ဥဒေါင်းမြီးတို့ဖြင့် ချုပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ စိတြာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီဟစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ခြင်္သေ့ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဗျဂ္ဃစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ကျားရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဒီပိစမ္မပရိက္ခဋာ၊ သစ်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အဇိနစမ္မပရိက္ခဋာ၊ သစ်နက်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဥဒ္ဒစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ဖျံရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မဇ္ဇာရစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ကြောင်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ကာဠကစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ရှဉ့်နက်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ လုဝကစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ရှူးပျံရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီဟစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ခြင်္သေ့ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပတို့်ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ပ။ ဗျဂ္ဃစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ကျားရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဒီပိစမ္မပရိက္ခဋာ၊ သစ်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ အဇိနစမ္မပရိက္ခဋာ၊ သစ်နက်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဥဒ္ဒစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ဖျံရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မဇ္ဇာရစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ကြောင်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကာဠကစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ရှဉ့်နက်ရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ လုဝကစမ္မပရိက္ခဋာ၊ ရှူးပျံရေဖြင့် အနားပတ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၀-ဩမုက္ကဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနာနုဇာနန
၂၄၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညတရေန အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ခဉ္ဇမာနော၊ ခွင်လျက်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်လေ၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပသကာသည်။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနာ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်တို့ကို။ အာရောဟိတွာ၊ စီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်မှ။ ဩရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။
ခဉ္ဇတိ၊ ခွင်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ ဖလိတာ၊ ကွဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဥပါဟနာယော၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ အလံ၊ မသင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနာ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်တို့ကို။ ပဋိက္ခိတ္တာ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဝာ ဥပါဟနာယော၊ ဤဘိနပ်တို့ကို။ ဂဏှာဟိ၊ ခံလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩမုက္ကံ၊ စွပ်ပြီးသော။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနံ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဝါ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနာ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၁-အဇ္ဈာရာမေ ဥပါဟနပဋိက္ခေပ
၂၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ အနုပါဟနော၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဟနော၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပါဟနာ၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဟနေ၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမာနေ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပါဟနေသု၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမမာနေသု၊ စင်္ကြံသွားကုန်သည်ရှိသော်။ သဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်စီးကုန်လျက်။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဟနေ၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမမာနေ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသုပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အနုပါဟနေသု၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမမာနေသု၊ စင်္ကြံသွားကုန်သည်ရှိသော်။ သဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်စီးကုန်လျက်။ စင်္ကမိဿန္တိ နာမ၊ စင်္ကြံသွားကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဟနေ၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမမာနေ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသုပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အနုပါဟနေသု၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမမာနေသု၊ စင်္ကြံသွားကုန်သည်ရှိသော်။ သဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်စီးကုန်လျက်။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်က်ျားတို့သည်။ သတ္ထရိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဟနေ၊ ဘိနပ်စီးတော်မမူဘဲ။ စင်္ကမမာနေ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ထေရေသု၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူသုပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အနုပါဟနေသု၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမမာနေသု၊ စင်္ကြံသွားကုန်သည်ရှိသော်။ သဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်စီးကုန်လျက်။ စင်္ကမိဿန္တိ နာမ၊ စင်္ကြံသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩဒါတဝတ္ထဝသနကာ၊ ဖြူသော အဝတ်ကို ဝတ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ နာမ ဂိဟီ၊ ဤလူတို့သော်မှလည်း။ အဘိဇီဝနိကဿ၊ အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သော။ သိပ္ပဿ၊ အတတ်၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ အာစရိယေသု၊ ဆရာတို့၌။ သဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောတူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေကုန်သေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်း၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ အာစရိယေသု၊ ဆရာတို့၌လည်းကောင်း။ အာစရိယမတ္တေသု၊ ဆရာမျှလောက်သော ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယမတ္တေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်မျှလောက်သော ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ သဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပတိဿာ၊ တုပ်ဝပ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဘာဂဝုတ္တိကာ၊ သဘောတူသော အသက်မွေးခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယံ ဝိဟရေယျာထ၊ အကယ်၍ နေကုန်ငြားအံ့။ တံ၊ ထိုသို့ နေခြင်းသည်။ သောဘေထ၊ တင့်တယ်ကုန်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာစရိယေသု၊ ဆရာတို့သည်လည်းကောင်း။ အာစရိယမတ္တေသု၊ ဆရာမျှလောက်သော ရဟန်းတို့လည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယမတ္တေသု၊ ဥပဇ္ဈာယ်မျှလောက်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပါဟနေသု၊ ဘိနပ်မစီးကုန်ဘဲ။ စင်္ကမမာနေသု၊ စင်္ကြံသွားကုန်သည်ရှိသော်။ သဥပါဟနေန၊ ဘိနပ်စီးသဖြင့်။ န စင်္ကမိတဗ္ဗံ၊ စင်္ကြံမသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စင်္ကမေယျ၊ စင်္ကြံသွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ န စ ဓာရေတဗ္ဗာ၊ ဆောင်လည်း မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၄၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပါဒခိလာဗာဓော၊ ခြေဘဝါး၌ တံသင်းကဲ့သို့သော အသားထွက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီကုန်၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေန္တိ၊ ထွက်စေကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေန္တေ၊ ထွက်စေသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမဿ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်အား။ ပါဒခိလာဗာဓော၊ ခြေဘဝါး၌ တံသင်းကဲ့သို့ အသားထွက်သော အနာရှိ၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေမ၊ ထွက်စေပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဒုက္ခာ ဝါ၊ ကျင်နာမူလည်း ကျင်နာကုန်အံ့။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဖာလိတာ ဝါ၊ ကွဲမူလည်း ကွဲကုန်အံ့။ ပါဒခိလော၊ ခြေဘဝါး၌ တံသင်းကဲ့သို့ အသားထွက်သော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဟောတိ ဝါ၊ ရှိသည်မူလည်း ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဓောတေဟိ၊ မဆေးကုန်သော။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းထက်သို့လည်းကောင်း။ ပီဋ္ဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ထက်သို့လည်းကောင်း။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်ကုန်၏။ စီဝရမ္ပိ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သေနာသနမ္ပိ၊ အခင်းအိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ ဒုဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ ဘဝဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ‘ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မဉ္စံ ဝါ၊ ညောင်စောင်းထက်သို့လည်းကောင်း။ ပီဌံ ဝါ၊ အင်းပျဉ်ထက်သို့လည်းကောင်း။ အဘိရုဟိဿာမ၊ တက်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထဂ္ဂမ္ပိ၊ ဥပုသ်အိမ်သို့လည်းကောင်း။ သန္နိသဇ္ဇမ္ပိ၊ စည်းဝေးရာသို့လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ အန္ဓကာရေ၊ မိုက်သော အခါ၌။ ခါဏုမ္ပိ၊ သစ်ငုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဋကမ္ပိ၊ ဆူးကိုလည်းကောင်း။ အက္ကမန္တိ၊ နင်းမိကုန်၏။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဇ္ဈာရာမေ၊ အရံတွင်း၌။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ ဥက္ကံ၊ မီးရှူးကိုလည်းကောင်း။ ပဒီပံ၊ ဆီမီးကိုလည်းကောင်း။ ကတ္တရဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၂-ကဋ္ဌပါဒုကာဒိပဋိက္ခေပ
၂၅၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ကဋ္ဌပါဒုကာယော၊ သစ်သားခြေနင်းတို့ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ စီးကုန်၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခဋခဋသဒ္ဒါ၊ ခဋ်ခဋ်ဟူသော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြား ရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့၏ ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တာ၊ ဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်တို့၏ ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ မဟာမတ္တကထံ၊ အမတ်ကြီးကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ သေနာကထံ၊ စစ်သည်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဘယကထံ၊ ကြောက်ဖွယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ယုဒ္ဓကထံ၊ စစ်ထိုးသည်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ အန္နကထံ၊ ထမင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ပါနကထံ၊ အဖျော်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဝတ္ထကထံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ သယနကထံ၊ အိပ်ရာကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ မာလာကထံ၊ ပန်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော။ ဂန္ဓကထံ၊ နံ့သာကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဉာတိကထံ၊ ဆွေမျိုးကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ယာနကထံ၊ ယာဉ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဂါမကထံ၊ ရွာကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ နိဂမကထံ၊ နိဂုမ်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ နဂရကထံ၊ မြို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဇနပဒကထံ၊ ဇနပုဒ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဣတ္ထိကထံ၊ မိန်းမကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ သူရကထံ၊ ရဲရင့်သော သူကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ဝိသိခါကထံ၊ စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ၊ ရေဆိပ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ပုဗ္ဗပေတကထံ၊ ရှေး၌ သေပြီးသော သူတို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ နာနတ္တကထံ၊ အထူးထူးအပြား ပြားသော စကား။ လောကက္ခာယိကံ၊ လောကကို ကြားသော စကား။ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ၊ သမုဒ္ဒရာကို ကြားသောစကား။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ ပွား၏ ဤသို့ ယုတ်၏ဟူ၍ ဆိုသော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ကီဋကမ္ပိ၊ ပိုးငယ်ကိုလည်း။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ မာရေန္တိ၊ သေစေ ကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေန္တိ၊ ရွေ့စေကုန်၏။
ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ကဋ္ဌပါဒုကာယော၊ သစ်သားခြေနင်းတို့ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ စီးကုန်၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခဋခဋသဒ္ဒါ၊ ခဋ်ခဋ်ဟူသော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြား ရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထာ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့၏ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တာ၊ ဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမိဿန္တိ နာမ၊ စင်္ကြံသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်တို့၏ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုးသူကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ ပ။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ ပွား၏ ဤသို့ ယုတ်၏ဟူ၍ ဆိုသော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ကီဋကမ္ပိ၊ ပိုးငယ်ကိုလည်း။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ မာရေဿန္တိ နာမ၊ သေစေ ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခူပိ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို စီးဖြန်းသော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေဿန္တိ နာမ၊ ရွေ့စေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ကဋ္ဌပါဒုကာယော၊ သစ်သားခြေနင်းတို့ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ စီးကုန်၍။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဥစ္စာသဒ္ဒါ၊ မြင့်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာသဒ္ဒါ၊ ကျယ်သော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခဋခဋသဒ္ဒါ၊ ခဋ်ခဋ်ဟူသော အသံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ တိရစ္ဆာနကထံ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့၏ဖီလာဖြစ်သော စကားကို။ ကထေန္တာ၊ ဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမန္တိ၊ စင်္ကြံသွားကုန်၏။ ဣဒံ အယံ တိရစ္ဆာနကထာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်တို့၏ဖီလာဖြစ်သော စကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ရာဇကထံ၊ မင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သော စကား။ စောရကထံ၊ ခိုသူကို စွဲဖြစ်သော စကား။ ပ။ ဣတိဘဝါဘဝကထံ၊ ဤသို့ ပွား၏ ဤသို့ ယုတ်၏ဟူ၍ ဆိုသော စကား။ ဣတိ ဝါ အယံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ကီဋကမ္ပိ၊ ပိုးငယ်ကိုလည်း။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ မာရေန္တိ၊ သေစေ ကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းသော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေန္တိ၊ ရွေ့စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဋ္ဌပါဒုကာ၊ သစ်သားခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗာ၊ ကြွသွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဗာရာဏသိယံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ဣတိပတန အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ‘ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဋ္ဌပါဒုကာ၊ သစ်သားခြေနင်းတို့ကို။ ပဋိက္ခိတ္တာ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တာလတရုဏေ၊ ထန်းပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ တာလပတ္တပါဒုကာယော၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာနိ တာလတရုဏာနိ၊ ထိုထန်းပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာလတရုဏေ၊ ထန်းပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ တာလပတ္တပါဒုကာယော၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ တာနိ တာလတရုဏာနိ၊ ထိုထန်းပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဋ္ဌန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာလတရုဏေ၊ ထန်းပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ တာလပတ္တပါဒုကာယော၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာနိ တာလတရုဏာနိ၊ ထိုထန်းပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ တာလတရုဏေ၊ ထန်းပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ တာလပတ္တပါဒုကာယော၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ တာနိ တာလတရုဏာနိ၊ ထိုထန်းပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ရုက္ခသ္မိံ၊ သစ်ပင်၌။ ဇီဝသညိနော ဟိ၊ အသက်ရှိ၏ဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။
အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုစိမ့်သောငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာလပတ္တပါဒုကာ၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ‘ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာလပတ္တပါဒုကာ၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ပဋိက္ခိတ္တာ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဠုတရုဏေ၊ ဝါးပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ ဝေဠုပတ္တပါဒုကာယော၊ ဝါးပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာနိ ဝေဠုတရုဏာနိ၊ ထိုဝါးပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေဠုတရုဏေ၊ ဝါးပင်ငယ်တို့ကို။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ ဝေဠုပတ္တပါဒုကာယော၊ ဝါးပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ တာနိ ဝေဠုတရုဏာနိ၊ ထိုဝါးပင်ငယ်တို့သည်။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မိလာယန္တိ၊ ညှိုးခဲ့ကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ကာယိန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ ဝိဟေဌေန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ရုက္ခသ္မိံ၊ သစ်ပင်၌။ ဇီဝသညိနော ဟိ၊ အသက်ရှိ၏ဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေဠုပတ္တပါဒုကာ၊ ဝါးပတ်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၅၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ဘဒ္ဒိယေ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ဇာတိယာဝနေ၊ စံပယ်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒိယာ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြား ရှိသော။ ပါဒုကမဏ္ဍနာနုယောဂံ၊ ခြေနင်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်း၌ အဖန်တလဲလဲ ယှဉ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တိဏပါဒုကံ၊ မြတ်သော ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ မုဉ္ဇပါဒုကံ၊ ဖြူသော မြက်ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ပဗ္ဗဇပါဒုကံ၊ ပြိက်မြက်ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဟိန္တာလပါဒုကံ၊ သင်ပေါင်းရွက်ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ကမလပါဒုကံ၊ ကမလမည်သော မြက်ဖြင့် ပြီးသော ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ကမ္ဗလပါဒုကံ၊ ကမ္ဗလာခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ မြတ်သော သီလသည်လည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ မြတ်သော သမာဓိစိတ်သည်လည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ မြတ်သော ပညာသည်လည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒ္ဒိယာ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပါဒုကမဏ္ဍနာနုယောဂံ၊ ခြေနင်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်း၌ အဖန်တလဲလဲ ယှဉ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ တိဏပါဒုကံ၊ မြက်ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မုဉ္ဇပါဒုကံ၊ ဖြူဆံမြက်ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ပဗ္ဗဇပါဒုကံ၊ ပြိက်မြက်ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဟိန္တာလပါဒုကံ၊ သင်ပေါင်းရွက်ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ကမလပါဒုကံ၊ ကမလမည်သော မြက်ဖြင့် ပြီးသော ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ကမ္ဗလပါဒုကံ၊ ကမ္ဗလာခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ မြတ်သော သီလသည်လည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ မြတ်သော သမာဓိစိတ်သည်လည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ မြတ်သော ပညာသည်လည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘဒ္ဒိယာ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပါဒုကမဏ္ဍနာနုယောဂံ၊ ခြေနင်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်း၌ အဖန်တလဲလဲ ယှဉ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တိဏပါဒုကံ၊ မြက်ခြေနင်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ။ပ။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ မြတ်သော သီလသည်လည်းကောင်း။
အဓိစိတ္တံ၊ မြတ်သော သမာဓိစိတ်သည်လည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ မြတ်သော ပညာသည်လည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြား ရှိသော။ ပါဒုကမဏ္ဍနာနုယောဂံ၊ ခြေနင်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်း၌ အဖန်တလဲလဲ ယှဉ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ တိဏပါဒုကံ၊ မြက်ခြေနင်းကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ပ။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာသင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ မြတ်သော သီလသည်လည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ မြတ်သော သမာဓိစိတ်သည်လည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ မြတ်သော ပညာသည်လည်းကောင်း။ ရိဉ္ဇိဿန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်ဘိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့ အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုစေခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဏပါဒုကာ၊ မြက်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မုဉ္ဇပါဒုကာ၊ ဖြူဆံမြက်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ပဗ္ဗဇပါဒုကာ၊ ပြိတ်မြက်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဟိန္တာလပါဒုကာ၊ သင်ပေါင်းရွက်ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကမလပါဒုကာ၊ ကမလမည်သော မြက်ဖြင့် ပြီးသော ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကမ္ဗလပါဒုကာ၊ ကမ္ဗလာခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သောဝဏ္ဏမယာ၊ ရွှေဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ရူပိယမယာ၊ ငွေဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ မဏိမယာ၊ မတ္တမြားဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဝေဠုရိယမယာ၊ ကြောင်မျက်ရွဲဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဖလိကမယာ၊ ဖလ်ဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကံသမယာ၊ ကြေးဖြူဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကာစမယာ၊ စဉ့်ဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ တိပုမယာ၊ သလွဲစင်ဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သီသမယာ၊ သလွဲမည်းဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ တမ္ဗလောဟမယာ၊ ကြေးနီဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ သင်္ကမနိယာ၊ ပြောင်းရွှေ့အပ်သော။ ပါဒုကာ၊ ခြေနင်းတို့ကို။ န စ ဓာရေတဗ္ဗာ၊ ဆောင်လည်း မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝစ္စပါဒုကံ၊ ကုဋီအိမ်၌ ခင်းသော ခြေနင်းလည်းကောင်း။ ပဿာဝပါဒုကံ၊ ကျင်ငယ်အိမ်၌ ခင်းသော ခြေနင်းလည်းကောင်း။ အာစမနပါဒုကံ၊ သန့်သက်အိမ်၌ ခင်းထားသော ခြေနင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓုဝဋ္ဌာနိယာ၊ မြဲသော တည်ရာ ရှိကုန်သော။ အသင်္ကမနိယာယော၊ မပြောင်းမရွှေ့အပ်ကုန်သော။ ပါဒုကာယော၊ ခြေနင်းတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၅၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗာ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ တရန္တီနံ၊ ကူးကုန်သော။ ဂါဝီနံ၊ နွားမတို့၏။ ဝိသာဏေသုပိ၊ ဦးချိုတို့၌လည်း။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ ကဏ္ဏေသုပိ၊ နားရွက်တို့၌လည်း။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ ဂီဝါယပိ၊ လည်၌လည်း။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ ဆေပ္ပါပိ၊ မြီးထူး၌လည်း။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်၏။ ပိဋ္ဌိမ္ပိ၊ ကျောကုန်း၌လည်း။ အဘိရုဟန္တိ၊ တက်စီးကုန်၏။ ရတ္တစိတ္တာပိ၊ တပ်သော စိတ် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍လည်း။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်၏။ ဝစ္ဆတရိမ္ပိ၊ နွားငယ်ကိုလည်း။ ဩဂါဟေတွာ၊ ရေ၌ နှစ်၍။ မာရေန္တိ၊ သေစေ ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တရန္တီနံ၊ ကူးကုန်သော။ ဂါဝီနံ၊ နွားမတို့၏။ ဝိသာဏေသုပိ၊ ဦးချိုတို့၌လည်း။ ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ကိုင်ကုန်ဘိသနည်း။ပ။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော”။ပ။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂါဝီနံ၊ နွားမတို့၏။ ဝိသာဏေသု၊ ဦးချိုတို့၌။ န ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မကိုင်အပ်။ ကဏ္ဏေသု၊ နားရွက်တို့၌။ န ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မကိုင်အပ်။ ဂီဝါယ၊ လည်၌။ န ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မကိုင်အပ်။ ဆေပ္ပါယ၊ မြီးတူး၌။ န ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မကိုင်အပ်။ ပိဋ္ဌိ၊ ကျောကုန်းကို။
န အဘိရုဟိတဗ္ဗာ၊ မတက်စီးအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဘိရုဟေယျ၊ တက်စီးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရတ္တစိတ္တေန၊ တပ်သောစိတ် ရှိသော ရဟန်းသည်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ န ဆုပိတဗ္ဗံ၊ မတို့အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆုပေယျ၊ တို့ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝစ္ဆတရီ၊ နွားငယ်ကို။ န မာရေတဗ္ဗာ၊ မသေစေ အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာရေယျ၊ သေစေ ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၃-ယာနာဒိပဋိက္ခေပ
၀၅၂၅၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထိယုတ္တေန၊ အမကသော။ ပုရိသန္တရေန၊ ယောက်ျားနှင်သော။ ယာနေနပိ၊ ယာဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပုရိသယုတ္တေန၊ အထီးကသော။ ဣတ္ထန္တရေန၊ မိန်းမနှင်သော။ ယာနေနပိ၊ ယာဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဂင်္ဂါမဟိယာယ သေယျထာပိ၊ ဂင်္ဂါမြစ် မဟီမြစ်တို့္ပကစားသော သူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ န ယာယိတဗ္ဗံ၊ မသွားအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယာယေယျ၊ သွားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဩက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကထံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာတော်မူလော့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ န သက္ကောမိ၊ သွားခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာတော်မူလော့။ ယာနံ၊ ယာဉ်ထက်သို့။ အဘိရုဟ၊ တက်စီးပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အလံ၊ မသင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာနံ၊ ယာဉ်ထက်သို့။ နာဘိရုဟိ၊ မတက်စီး။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ဣတ္ထိယုတ္တံ နု ခေါ၊ အမကသော ယာဉ်လော။ ပုရိသယုတ္တံ နု ခေါ၊ အထီးကသော ယာဉ်လော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ပုရိသယုတ္တံ၊ အထီးကသော ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္ထဝဋ္ဋကံ၊ လက်တွန်းရထားကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ယာနုဂ္ဃါတေန၊ ယာဉ်တောက်သဖြင့်။ ဗာဠှတရံ၊ ပြင်းပြစွာ။ အဖာသု၊ မချမ်းသာခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိဝိကံ၊ ထမ်းစင်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဋင်္ကိံ၊ သံလျင်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၄-ဥစ္စာသယနမဟာသယနပဋိက္ခေပ
၂၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာနိ၊ မြင့်သော အိပ်ရာနေရာ မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤမြင့်သော အိပ်ရာနေရာ မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာသန္ဒိံ၊ ပမာဏထက်လွန်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်။ ပလ္လင်္ကံ၊ အခြေ၌သားရဲရုပ်ရှိသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်။ ဂေါနကံ၊ ရှည်သော အမွေးရှိသော ကောဇောကြီး။ စိတ္တကံ၊ ချုပ်ရိုးဖြင့် ဆန်းကြယ်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ပဋိကံ၊ သားမွေးဖြင့်ပြီးသော ဖြူသော အခင်း။ ပဋလိကံ၊ တစ်ခဲနက်ပန်းပွင့်အဆာရှိသော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ တူလိကံ၊ လဲဖြင့်ပြည့်သော အခင်း။ ဝိကတိကံ၊ ခြင်္သေ့ကျား အစရှိသော အရုပ်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ဥဒ္ဒလောမိံ၊ တစ်ဘက်မှ တက်သော အမွေးရှိသော သားမွေးဖြင့် ပြီးသော အခင်း။ ဧကန္တလောမိံ၊ နှစ်ဘက်မှ တက်သော အမွေးရှိသော သားမွေးဖြင့် ပြီးသော အခင်း။ ကဋ္ဋိဿံ၊ ရတနာရွှေချည်တို့ဖြင့် ချုပ်အပ်သော ပိုးချည် ကဋ္ဋိဿမည်သော ချည်တို့ဖြင့် ပြီးသော အိပ်ရာခင်း။
ကောသေယျံ၊ ရတနာရွှေချည်တို့ဖြင့် ချုပ်အပ်သော ပိုးချည်တို့ဖြင့် ရက်အပ်သော အိပ်ရာခင်း။ ကုတ္တကံ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်သော ကချေသည်တို့ ရပ်၍ ကလောက်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ဟတ္ထတ္ထရံ၊ ဆင်ကုန်းနှီး။ အဿတ္ထရံ၊ မြင်းကုန်းနှီး။ ရထတ္ထရံ၊ ရထားခင်းနှီး။ အဇိနပဝေဏိံ၊ သစ်နက်ရေတို့ဖြင့် ညောင်စောင်းပမာဏချုပ်၍ ပြုအပ်သော အခင်း။ ကဒလိမိဂပဝရပစ္စတ္ထရဏံ၊ ဝန်ပိုင့်ရေဖြင့် ပြုအပ်သော မြတ်သော အိပ်ရာခင်း။ သဥတ္တရစ္ဆဒံ၊ အထက်ဗိတာန်နီနှင့်တကွသော ညောင်စောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာနိ၊ မြင့်သော အိပ်ရာနေရာ မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤမြင့်သော အိပ်ရာနေရာ မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာသန္ဒီ၊ ပမာဏထက်လွန်သော အခြေရှိသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်။ ပလ္လင်္ကော၊ အခြေ၌သားရဲရုပ်ရှိသော ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်။ ဂေါနကော၊ ရှည်သော အမွေးရှိသော ကောဇောကြီး။ စိတ္တကော၊ ချုပ်ရိုးဖြင့် ဆန်းကြယ်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ပဋိကာ၊ သားမွေးဖြင့်ပြီးသော ဖြူသော အခင်း။ ပဋလိကာ၊ တစ်ခဲနက်ပန်းပွင့်အဆာရှိသော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ တူလိကာ၊ လဲဖြင့်ပြည့်သော အခင်း။ ဝိကတိကာ၊ ခြင်္သေ့ကျားအစရှိသော အရုပ်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ဥဒ္ဒလောမိံ၊ တဘက်မှ တက်သော အမွေးရှိသော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ဧကန္တလောမိံ၊ နှစ်ဘက်မှ တက်သော အမွေးရှိသော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ကဋ္ဋိဿံ၊ ရတနာရွှေချည်တို့ဖြင့် ချုပ်အပ်သော ပိုးချည် ကဋ္ဋိဿမည်သော ချည်တို့ဖြင့်ပြီးသော အိမ်ရာခင်း။ ကောသေယျံ၊ ရတနာရွှေချည်တို့ဖြင့် ချုပ်အပ်သော ပိုးချည်တို့ဖြင့်ရက်အပ်သော အိပ်ရာခင်း။ ကုတ္တကံ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်သော ကချေသည်တို့ ရပ်၍ ကလောက်သော သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်း။ ဟတ္ထတ္ထရံ၊ ဆင်ကုန်းနှီး။ အဿတ္ထရံ၊ မြင်းကုန်းနှီး။ ရထတ္ထရံ၊ ရထားခင်းနှီး။ အဇိနပဝေဏိံ၊ သစ်နက်ရေတို့ဖြင့် ညောင်စောင်းပမာဏချုပ်၍ ပြုအပ်သော အခင်း။ ကဒလိမိဂပဝရပစ္စတ္ထရဏံ၊ ဝန်ပိုင့်ရေဖြင့် ပြုအပ်သော မြတ်သော အိပ်ရာခင်း။ သဥတ္တရစ္ဆဒံ၊ အထက်ဗိတာန်နီနှင့်တကွသော။ ဥဘတောလောတကူပဓာနံ၊ နှစ်ဘက်မှ နီသော ခြေအုံးခေါင်းအုံးရှိသော ညောင်စောင်း။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၅-သဗ္ဗစမ္မပဋိက္ခေပ
၂၅၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာနိ၊ မြင့်သော အိပ်ရာနေရာ မြတ်သော အိပ်ရာနေရာတို့ကို။ ပဋိက္ခိတ္တာနိ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာစမ္မာနိ၊ ကြီးသော အရေတို့ကို။ သီဟစမ္မံ၊ ခြင်္သေ့ရေကို။ ဗျဂ္ဃစမ္မံ၊ ကျားရေကို။ ဒီပိစမ္မံ၊ သစ်ရေကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာနိ မဟာစမ္မာနိ၊ ထိုကြီးသော အရေတို့ကို။ မဉ္စပ္ပမာဏေနပိ၊ ညောင်စောင်းပမာဏဖြင့်လည်း။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပီဌပ္ပမာဏေနပိ၊ အင်းပျဉ်ပမာဏဖြင့်လည်း။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တောပိ မေဉ္စ၊ ညောင်စောင်း၏ အတွင်း၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗဟိပိ မေဉ္စ၊ ညောင်စောင်း၏ အပ၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တောပိ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၏ အတွင်း၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗဟိပိ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၏ အပ၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာစမ္မာနိ၊ ကြီးသော အရေတို့ကို။ သီဟစမ္မံ၊ ခြင်္သေ့ရေကို။ ဗျဂ္ဃစမ္မံ၊ ကျားရေကို။ ဒီပိစမ္မံ၊ သစ်ရေကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာစမ္မာနိ၊ ကြီးသော အရေတို့ကို။ ပဋိက္ခိတ္တာနိ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါစမ္မာနိ၊ ကြီးသော နွားရေတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာနိ ဂေါစမ္မာနိ၊ ထိုနွားရေတို့ကို။ ပဉ္စပ္ပမာဏေနပိ၊ ညောင်စောင်းပမာဏဖြင့်လည်း။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပီဌပ္ပမာဏေနပိ၊ အင်းပျဉ်ပမာဏဖြင့်လည်း။ ဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တောပိ မေဉ္စ၊ ညောင်စောင်း၏ အတွင်း၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗဟိပိ မေဉ္စ၊ ညောင်စောင်း၏ အပ၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တောပိ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၏ အတွင်း၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗဟိပိ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၏ အပ၌လည်း။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပါပုပါသကဿ၊ ယုတ်မာသော ဥပါသကာ၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ဆရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပဘိက္ခု၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ပါပုပါသကဿ၊ ထိုယုတ်မာသော ဥပါသကာ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပုပါသကော၊ ထိုယုတ်မာသော ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပါပဘိက္ခု၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ပါပဘိက္ခုံ၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ပါပုပါသကဿ၊ ထိုယုတ်မာသော ဥပါသကာ၏။ ဝစ္ဆကော၊ နို့စို့နွားငယ်သည်။ တရုဏကော၊ ငယ်လျသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။
ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပိစ္ဆာပေါ သေယျထာပိ၊ သစ်ငယ်ကဲ့သို့။ စိတြော၊ ပြောက်ကြားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပဘိက္ခု၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ တံ ဝစ္ဆကံ၊ ထိုနွားငယ်ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပနိဇ္ဈာယတိ၊ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပုပါသကော၊ ထိုယုတ်မာသော ဥပါသကာသည်။ တံ ပါပဘိက္ခုံ၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဣမံ ဝစ္ဆကံ၊ ဤနွားငယ်ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပနိဇ္ဈာယတိ၊ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣမဿ ဝစ္ဆကဿ၊ ဤနွားငယ်၏။ စမ္မေန၊ အရေကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပုပါသကော၊ ထိုယုတ်မာသော ဥပါသကာသည်။ တံ ဝစ္ဆကံ၊ ထိုနွားငယ်ကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ စမ္မံ၊ အရေကို။ ဝိဓုနိတွာ၊ ခွါ၍။ တဿ ပါပဘိက္ခုနော၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းအား။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပဘိက္ခု၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ တံ စမ္မံ၊ ထိုအရေကို။ သံဃာဋိကာ၊ ဒုကုဋ်ဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝစ္ဆဂိဒ္ဓိနီ၊ နွားငယ်၌ တပ်ခြင်း ရှိသော။ သာ ဂါဝီ၊ ထိုနွားမသည်။ တံ ပါပဘိက္ခုံ၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသို့။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယံ ဂါဝီ၊ ဤနွားမသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အယံ ဂါဝီ၊ ဤနွားမသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ပါပဘိက္ခုနော၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်း၏။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်သည်။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ မက္ခိတာ၊ လိမ်းကျံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်သည်။ အယံ သံဃာဋိံ၊ ဤဒုကုဋ်ကို။ ကိံ ကတာ၊ အဘယ်သို့ ပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပါပဘိက္ခု၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း၌။ သမာဒပေသိ ကိံ ပန၊ ဆောက်တည်စေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆောက်တည်စေသည်မှန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း၌။ သမာဒပေဿတိ နာမ၊ ဆောက်တည်စေဘိသနည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်းကို။ ဂရဟိတော နနု၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူအပ်သည်မဟုတ်လော။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ခြင်းကို။ ပသတ္ထာ နနု၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်သည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ထိုအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ တံ ပါပဘိက္ခုံ၊ ထိုယုတ်မာသော ရဟန်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း၌။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း၌။ သမာဒပေဿသိ နာမ၊ ဆောက်တည်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်းကို။ ဂရဟိတော နနု၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်းမှ။ ဝေရမဏီ၊ ကြဉ်ခြင်းကို။ ပသတ္ထာ နနု၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဏာတိပါတေ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာ ချခြင်း၌။ န သမာဒပေတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်စေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါစမ္မံ၊ နွားရေကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိဉ္စိစမ္မံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရေကို။ န စ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်လည်း မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၆-ဂိဟိဝိကတာနုညာတာဒိ
၂၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ မဉ္စမ္ပိ၊ ညောင်စောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီဋ္ဌမ္ပိ၊ အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ စမ္မောနဒ္ဓါနိ၊ အရေဖြင့် မြှေးရှက်အပ်ကုန်သည်။ စမ္မဝိနဒ္ဓါနိ၊ အရေဖြင့် ကြက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဘိနိသီဒန္တိ၊ မှီ၍ မထိုင်နေကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိဟိဝိကတံ၊ လူတို့၏ဥစ္စာကို။ အဘိနိသီဒိတုံ၊ မှီ၍ ထိုင်နေစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အဘိနိပဇ္ဇိတုံ၊ မှီ၍ အိပ်စိမ့်သောငှာ။ န တွေ၀ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းတို့ကို။ စမ္မဝဒ္ဓေဟိ၊ သားရေကြိုးတို့ဖြင့်။ ဩဂုမ္ဖိယန္တိ၊ ဖွဲ့အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဘိနိသီဒန္တိ၊ မှီ၍ မထိုင်နေကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗန္ဓနမတ္တံ၊ နံရံကို ပတ်၍ ဖွဲ့ကာမျှကို။ အဘိနိသီဒိတုံ၊ မှီ၍ ထိုင်နေစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်စီးကုန်လျက်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဥပါဟနေန၊ ဘိနပ်စီးလျက်။ ဂါမော၊ ရွာသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါဟနေန၊ ဘိနပ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သဥပါဟနေန၊ ဘိနပ်စီးလျက်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅၇-သောဏကုဋိကဏ္ဏဝတ္ထု
၂၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ အဝန္တီသု၊ အဝန္တိတိုင်းတို့၌။ ကုရုရဃရေ၊ ကုရုရဃရမြို့၌။ ပပတကေ၊ ပပတ အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာယသ္မတော မဟာကစ္စာနဿ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျေန မဟာကစ္စာနေန၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ ယထာ ယထာ ယေန ယေန အာကာရေန၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ တေန တေန အာကာရေန၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။
ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရှင်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဧကသေယျံ၊ တစ်ယောက်တည်း အိပ်ခြင်း ရှိသော။ ဧကဘတ္တံ၊ တစ်ထပ်တည်း စားခြင်း ရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်သည်။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်း၏။ သောဏ၊ သောဏ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုလူ၏ဘောင်၌သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အဂါရိကဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်စဉ်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ အနုယုဉ္ဇ၊ အားထုတ်လော့။ ကာလယုတ္တံ၊ ဥပုသ်နေ့စသော ကာလ၌ ယှဉ်လော့။ ဧကသေယျံ၊ တစ်ယောက်တည်း အိပ်ခြင်း ရှိသော။ ဧကဘတ္တံ၊ တစ်ထပ်တည်း စားခြင်း ရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ အနုယုဉ္ဇ၊ အားထုတ်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုဋိကဏ္ဏဿ၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏဿ၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာ၏။ ယော ပဗ္ဗဇ္ဇာဘိသင်္ခါရော၊ အကြင်ရဟန်းပြုအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပဗ္ဗဇ္ဇာဘိသင်္ခါရော၊ ထိုရဟန်းပြုအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကုဋိကဏ္ဏော၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏော၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာယသမန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျေန မဟာကစ္စာနေန၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ ယထာ ယထာ ယေန ယေန အာကာရေန၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ တေန တေန အာကာရေန၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ်ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မပြုလွယ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်ချ၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနာဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရှင်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ ကုဋိကဏ္ဏံ၊ ကုဋေထိုက်သော နားတန်ဆာကို ဆင်သော။ သောဏံ၊ သောဏ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ ရှင်ပြု၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထော၊ အဝန္တိ မည်သော ဒက္ခိဏာပထတိုင်းသည်။ အပ္ပဘိက္ခုကော၊ နည်းသော ရဟန်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ တိဏ္ဏံ ဝဿာနံ၊ သုံးနှစ်တို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ ကသိရေန၊ ပင်ပန်းသဖြင့်။ တတော တတော၊ ထိုထိုအရပ်မှ။ ဒသဝဂ္ဂံ၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ သောဏံ၊ အရှင်သောဏကို။ ဥပသမ္ပာဒေသိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။
၁၅၈-မဟာကစ္စာနဿ ပဉ္စဝရပရိဒဿနာ
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏသည်။ ဝဿံဝုတ္ထဿ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ‘သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဒိသော စ ဧဒိသော စာတိ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ကျေးဇူး ဤသို့ သဘောရှိသော ကျေးဇူးတို့နှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၏’ဟု။ သုတောယေဝ၊ ကြားဖူးသည်သာလျှင်တည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ န ဒိဋ္ဌော၊ မမြင်ဖူးသေး။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေ အနုဇာနေယျ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ တသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်မဟာကစ္စည်း ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။
ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဒိသော စ ဧဒိသော စာတိ၊ ဤသို့ သဘော ရှိသော ကျေးဇူး ဤသို့ သဘောရှိသော ကျေးဇူးတို့နှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၏ဟု။ သုတောယေဝ၊ ကြားဖူးသည်သာလျှင်တည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ န စ ဒိဋ္ဌော၊ မမြင်ဖူးသေး။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သစေ အနုဇာနေယျ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ သစေ အနုဇာနာတိ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုပါအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆေယျံ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သောဏ၊ သောဏ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ သောဏ၊ သောဏ။ တွံ၊ သင်သည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ သောဏ၊ သောဏ။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိတော်မူသည်ကို။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေတော်မူတတ်သည်ကို။ ပသာဒနီယံ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိတော်မူသည်ကို။ သန္တိန္ဒြိယံ၊ ငြိမ်သက်သော ဣန္ဒြေ ရှိတော်မူသည်ကို။ သန္တမာနသံ၊ ငြိမ်သက်သော စိတ်နှလုံး ရှိတော်မူသည်ကို။ ဥတ္တမဒမထသမထံ၊ မြတ်သော ပညာ မြတ်သော တည်ကြည်ခြင်းသို့။ အနုပ္ပတ္တံ၊ ရောက်တော်မူပြီးသည်ကို။ ဒန္တံ၊ ယဉ်ကျေးသော စိတ်နှလုံး ရှိတော်မူသည်ကို။ ဂုတ္တံ၊ စောင့်သော သီတင်း ရှိတော်မူသည်ကို။ ယတိန္ဒြိယံ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယိန္ဒြေ ရှိတော်မူသည်ကို။ နာဂံ၊ မကောင်းမှုမှ ကင်းတော်မူသည်ကို။ ဒက္ခိဿတိ၊ ဖူးမြင်လတ္တံ့။ သောဏ၊ သောဏ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ သွားလိုတပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလေလော့။ ကိံ ဝန္ဒတိ၊ အဘယ်သို့ ရှိခိုးရအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုးလိုက်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလေလော့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လေဦးလော့။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထော၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်းသည်။ အပ္ပဘိက္ခုကော၊ နည်းသော ရဟန်းရှိ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တိဏ္ဏံ ဝဿာနံ၊ သုံးနှစ်တို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ ကသိရေန၊ ပင်ပန်းသဖြင့်။ တတော တတော၊ ထိုထိုအရပ်မှ။ ဒသဝဂ္ဂံ၊ တစ်ကျိပ်အစု ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အလတ္ထံ၊ ရပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ အပ္ပတရေန၊ အထူးသဖြင့် နည်းသော။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်းသည်။ ကဏှုတ္တရာ၊ အထက်၌ ပွားသော မည်းသော မြေရှိသော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ခရာ၊ ကြမ်း၏။ ဂေါကဏ္ဋကဟတာ၊ နွားခွါတို့ဖြင့် နင်းအပ်သော မြေမှတက်ကုန်သော ဆူးနှင့်တူသော နွားခြေရာမြေတို့ဖြင့် ပျက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနံ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နဟာနဂရုကာ၊ ရေချိုးခြင်း၌ အလေးပြုကုန်၏။ ဥဒကသုဒ္ဓိကာ၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ဓုဝနဟာနံ၊ မပြတ်ရေချိုးခြင်းကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မဇ္ဈိမေသု၊ မဇ္ဈိမတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဧရဂူ၊ ပြိန်းဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မောရဂူ၊ မြားဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မဇ္ဇာရူ၊ သင်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇန္တူ၊ ပိတ်တည်မြက်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေကို။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေကို။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နိဿီမဂတာနံ၊ သိမ်ပ္ပတည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ‘ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေမ၊ လှူကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသီတင်းသုံးဘော်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတ္ထန္နာမေဟိ၊ ဤအမည်ရှိကုန်သော။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ တေ၊ သင့်အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ‘နော၊ ငါတို့အား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န သာဒိယန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ပရိယာယံ၊ အပ်သော အမြွက်ပရိယာယ်ကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အာစိက္ခေယျ၊ ကြားတော်မူရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ကြားခဲ့လော”။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဒဿိ၊ မှာလိုက်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ အယသ္မတော မဟာကစ္စာနဿ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းထေရ်အား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာကစ္စာနံ၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထရ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို ပြု၍။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။
ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာဂန္တုကဿ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်သော။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာဂန္တုကဿ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်သော။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်း၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဝိဟာရေ၊ တစ်ကျောင်းတည်း၌။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုတော်ရှိ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတာ သောဏေန၊ အရှင်သောဏနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဝိဟာရေ၊ တစ်ကျောင်းတည်း၌။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏအား။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။
၂၅၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒေဝ ရတ္တိံ၊ များသော ညဉ့်ပတ်လုံးသာလျှင်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ အာယသ္မာပိ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုဒေဝ ရတ္တိံ၊ များသော ညဉ့်ပတ်လုံးသာလျှင်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဝီတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ စောစောထတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ သောဏံ၊ အရှင်သောဏကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တံ၊ သင်၏။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဘာသိတုံ၊ ရွတ်ခြင်းငှာ။ ပဋိဘာတု၊ ဉာဏ်၌ ထင်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈေသိ၊ တိုက်တွန်းတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ သဗ္ဗာနေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ အဋ္ဌကဝဂ္ဂိကာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဝဂ် ရှိကုန်သော ကာမသုတ်အစရှိသည်တို့ကို။ သရေန၊ ထင်သော အသံဖြင့်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော သောဏဿ၊ အရှင်သောဏ၏။ သရဘညပရိယောသာနေ၊ အသံကို ရွတ်ပြီးသည်၏ အဆုံး၌။ အဗ္ဘာနုမောဒိ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်သည်။ အဋ္ဌကဝဂ္ဂိကာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဝဂ် ရှိသော ကာမသုတ်အစရှိသည်တို့ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သုဂ္ဂဟိတာနိ၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်ကုန်၏။ သုမနသိကတာနိ၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းအပ်ကုန်၏။ သူပဓာရိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ ကလျာဏိယာ၊ ဌာန်ကရိုဏ်းစသည်နှင့် ပြည့်စုံသဖြင့် ကောင်းသော။ ဝါစာယပိ၊ စကားနှင့်လည်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝိဿဋ္ဌာယ၊ လွတ်လွတ်။ အနေလဂလာယ၊ အပြစ်မရှိ မယုတ်သော ပုဒ်ဗျည်း ရှိသော။ အတ္ထဿ၊ အနက်ကို။ ဝိညာပနိယာ၊ သိစေတတ်သော။ ဝါစာယပိ၊ စကားနှင့်လည်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတိဝဿော၊ အဘယ်မျှ ဝါရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧကဝဿော၊ တစ်ဝါရှိပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧဝံ စိရံ၊ ဤသို့ ကြာမြင့်စွာလျှင်။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်ကား။ စိရံ၊ ကြာမြင့်ပါပြီ။ အပိ စ၊ ထိုသို့ ကာမဂုဏ်တို့္ပအပြစ်ကို တစ်စုံတစ်ခုသော အပြားအားဖြင့် မြင်အပ်သော်လည်း။ ဃရာဝါသာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌ နေသောသူတို့သည်။ သမ္ဗာဓာ၊ ကျဉ်းမြောင်းကုန်၏။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော ကိစ္စ ရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုတော်မူသနည်း။
လောကေ၊ လောက၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နိရူပဓိံ၊ ဥပဓိကင်းသော။ ဓမ္မံ၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အရိယော၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပေ၊ မကောင်းမှု၌။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သုစီ၊ စင်ကြယ်ခြင်း ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပါပေ၊ မကောင်းမှု၌။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဏော၊ အရှင်သောဏသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဋိသမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်တော်မူ၏။ အယံ ကာလော၊ ဤယခုအခါသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ ယံ သာသနံ၊ အကြင်သတင်းစကားကို။ ပရိဒဿိ၊ မှာလိုက်၏။ တံ သာသနံ၊ ထိုသတင်းစကားကို။ ဝစနာယ၊ ကြားလျှောက်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။
ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေတိ၊ လျှောက်လိုက်ပါ၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်လိုက်သနည်း။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထော၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်းသည်။ အပ္ပဘိက္ခုကော၊ နည်းသော ရဟန်း ရှိ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တိဏ္ဏံ ဝဿာနံ၊ သုံးနှစ်တို့၏။ အစ္စေယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ ကသိရေန၊ ပင်ပန်းသဖြင့်။ တတော တတော၊ ထိုထိုအရပ်မှ။ ဒသဝဂ္ဂံ၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကို။ အလတ္ထံ၊ ရအပ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိ ဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ အပ္ပတရေန၊ အထူးသဖြင့်နည်းသော။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ကဏှုတ္တရာ၊ မည်းသော မြေဖြင့် တက်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ခရာ၊ ကြမ်း၏။ ဂေါကဏ္ဋကဟတာ၊ နွားခွါတို့ဖြင့် နင်းအပ်သော မြေမှ တက်ကုန်သော ဆူးနှင့်တူသော နွားခြေရာမြေတို့ဖြင့် ပျက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနံ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နဟာနဂရုကာ၊ ရေချိုးခြင်း၌ အလေးပြုကုန်၏။ ဥဒကသုဒ္ဓိကာ၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ဓုဝနဟာနံ၊ အမြဲရေချိုးခြင်းကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဇ္ဈိမေသု၊ မဇ္ဈိမတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဧရဂူ၊ ပြိန်းဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မောရဂူ၊ မြားဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မဇ္ဇာရူ၊ သင်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇန္တူ၊ ပိတ်တည်မြက်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေကို။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေကို။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အနုဇာနေယျ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နိဿီမဂတာနံ၊ သိမ်ပသို့ သွားကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ‘ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေမ၊ လှူပါကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုသီတင်းသုံးဘော်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတ္ထန္နာမေဟိ၊ ဤအမည်ရှိကုန်သော။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ တေ၊ သင့်အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ‘နော၊ ငါတို့အား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်သည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န သာဒိယန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ပရိယာယံ၊ အပ်သော အမြွက်ပရိယာယ်ကို။ အပ္ပေ၀ နာမ၊ စင်စစ်။ အာစိက္ခေယျ၊ ကြားတော်မူရာ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လိုက်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၅၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်းသည်။ အပ္ပဘိက္ခုကော၊ နည်းသော ရဟန်း ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု၊ အလုံးစုံပစ္စန္တရစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဝိနယဓရပဉ္စမေန၊ ဝိနည်းဓိုရ်လျှင် ငါးယောက်မြောက်ရှိသော။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတြ တသ္မိံ ဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့သည်ကား။ ပုရတ္တိမာယ ဒိသာယ၊ အရှေ့မျက်နှာအရပ်၌။ ဂဇင်္ဂလံ နာမ၊ ဂဇင်္ဂလ အမည်ရှိသော။ နိဂမော၊ နိဂုံးရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ နိဂမဿ၊ ထိုနိဂုံး၏။ ပရေန၊ ပြင်ပ၌။ မဟာသာလာ၊ အင်ကြင်းပင်ကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုအင်ကြင်းပင်ကြီးမှ။ ပရာ၊ ပြင်ပတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့တည်း။ ဩရတော၊ အတွင်း၌။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တည်း။ ပုရတ္ထိမဒက္ခိဏာယ၊ အရှေ့တောင်ထောင့်အရပ်၌။ သလ္လဝတီ နာမ၊ သလ္လဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုသလ္လတီမြစ်မှ။ ပရာ၊ ပြင်ပတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့တည်း။ ဩရတော၊ အတွင်း၌။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တည်း။ ဒက္ခိဏာယ ဒိသာယ၊ တောင်မျက်နှာအရပ်၌။ သေတကဏ္ဏိကံ နာမ၊ သေတကဏ္ဏိက အမည်ရှိသော။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုနိဂုံးမှ။ ပရာ၊ ပြင်ပတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့တည်း။ ဩရတော၊ အတွင်း၌။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တည်း။ ပစ္ဆိမာယ ဒိသာယ၊ အနောက်မျက်နှာအရပ်၌။ ထူဏံ နာမ၊ ထူဏ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမော၊ ပုဏ္ဏားရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုပုဏ္ဏားရွာမှ။ ပရာ၊ ပြင်ပတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့တည်း။ ဩရတော၊ အတွင်း၌။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တည်း။
ဥတ္တရာယ ဒိသာယ၊ မြောက်မျက်နှာအရပ်၌။ ဥသီရဒ္ဓဇော နာမ၊ ဥသီရဒ္ဓဇ အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုဥသီရဒ္ဓဇတောင်မှ။ ပရာ၊ ပြင်ပတို့သည်။ ပစ္စန္တိမာ ဇနပဒါ၊ ပစ္စန္တရစ်ဇနပုဒ်တို့တည်း။ ဩရတော၊ အတွင်း၌။ မဇ္ဈေ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ပစ္စန္တိမေသု၊ ပစ္စန္တရစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဝိနယဓရပဉ္စမေန၊ ဝိနည်းဓိုရ်လျှင် ငါးယောက်မြောက် ရှိသော။ ဂဏေန၊ ဂိုဏ်းဖြင့်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းခံစိမ့်သည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ ကဏှုတ္တရာ၊ မည်းသော မြေဖြင့်တက်သော။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ခရာ၊ ကြမ်း၏။ ဂေါကဏ္ဋကဟတာ၊ နွားခွါတို့ဖြင့် နင်းအပ်သော မြေမှ တက်ကုန်သော ဆူးနှင့်တူသော နွားခြေရာမြေတို့ဖြင့် ပျက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု၊ အလုံးစုံ ပစ္စန္တရစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဂုဏင်္ဂုဏူပါဟနံ၊ အထပ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နဟာနဂရုကာ၊ ရေချိုးခြင်း၌ အလေးပြုကုန်၏။ ဥဒကသုဒ္ဓိကာ၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု၊ အလုံးစုံ ပစ္စန္တရစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဓုဝနဟာနံ၊ အမြဲရေချိုးခြင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဇ္ဈိမေသု၊ မဇ္ဈိမတိုက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ဧရဂူ၊ ပြိန်းဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မောရဂူ၊ မြားဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ မဇ္ဇာရူ၊ သင်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇန္တူ၊ ပိတ်တည်မြက်ဖြင့် ရက်သော သပေါ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထေ၊ အဝန္တိဒက္ခိဏာပထတိုင်း၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေသည်။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေသည်။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗပစ္စန္တိမေသု၊ အလုံးစုံ ပစ္စန္တရစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ စမ္မာနိ၊ အရေဖြစ်ကုန်သော။ အတ္ထရဏာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ ဧဠကစမ္မံ၊ ဆိတ်ကုလားရေကို။ အဇစမ္မံ၊ ဆိတ်မြန်မာရေကို။ မိဂစမ္မံ၊ သားရေကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နိဿီမဂတာနံ၊ သိမ်ပ္ပတည်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ‘ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေမ၊ လှူကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဟတ္ထံ၊ လက်သို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဂဏနူပဂံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်သော အရေအတွက်သို့ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို။ သာဒိတုံ၊ သာယာစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ စမ္မက္ခန္ဓကော၊ စမ္မက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၅၉-တဿုဒ္ဒါနံ
အသီတိသဟဿိဿရော၊ ရှစ်သောင်းသော ရွာတို့ကို အစိုးရသော။ မာဓော ရာဇာ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော ဗိမ္ဗိသာရ မင်းပြုသော အခန်း။ သောဏော စ၊ သောဏသူဌေးသားသည် လာစေသတည်းဟု တမန်စေလွှတ်သော အခန်း။ သာဂတော၊ အရှင်သာဂတမထေရ် မြတ်စွာဘုရားအား လုပ်ကျွေးသော အခန်း။ ဂိဇ္ဈကူဋသ္မိံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်သို့ ချဉ်းကပ်ကြသော အခန်း။ ဗဟုံ ဒဿေတိ ဥတ္တရိံ၊ များစွာသော လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်သော တန်ခိုးကို ပြသော အခန်း။
ပဗ္ဗဇိ၊ သောဏရှင်ရဟန်းပြုသော အခန်း။ အာရဒ္ဓ ဘိဇ္ဇိံသု၊ အလွန်အားထုတ်၍ ခြေကွဲသော အခန်း။ ဝီဏံ၊ မြတ်စွာဘုရားက စောင်းဥပမာကို ပြ၍ မိန့်တော်မူသော အခန်း။ ဧကပလာသိကံ၊ တစ်ထပ်သော ဘိနပ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နီလာ ပီတာ၊ ညိုသော အဆင်း ရွှေသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ လောဟိတိကာ၊ နီသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော ဘိနပ်တို့ကိုပယ်တော်မူသော အခန်း။ မဉ္ဇိဋ္ဌာ၊ မောင်းသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ကဏှမေဝ စ၊ မည်းသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
မဟာရင်္ဂမဟာနာမာ၊ ကင်းသန်းကျောကုန်းအဆင်း ဖက်ရွက်ရော်အဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဝဒ္ဓိကာ စ ပဋိက္ခိပိ၊ ခပ်သိမ်းသော အဆင်းဖြင့် တပ်သော အသည်းရှိသော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ခလ္လကာ၊ ဖနောင့်ဖုံးတပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ပုဋပါလိ စ၊ ဖမိုးဖုံးတပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ တူလတိတ္တိရမေဏ္ဍဇာ၊ လဲဖြင့် ပြည့်သော ဘိနပ် ခါတောင်ကဲ့သို့ ပြောက်သော ဘိနပ် ဆိတ်ကုလားဦးချိုကဲ့သို့ အသည်းတပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
ဝိစ္ဆိကာ၊ ကင်းမြီးကောက်လက်မကဲ့သို့ အသည်းတပ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ မောရစိတြာ စ၊ ဥဒေါင်းမြီးဖြင့် ချုပ်သော ဘိနပ် ဆန်းကြယ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ သီဟဗျဂ္ဃါ စ၊ ခြင်္သေ့ရေ ကျားရေဖြင့် အနားပတ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဒီပိကာ၊ သစ်ရေဖြင့် အနားပတ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ အဇိနုဒ္ဓါ၊ သစ်နက်ရေ ဖျံရေဖြင့် အနားပတ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ မဇ္ဇာရီ၊ ကြောင်ရေဖြင့် အနားပတ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသာ အခန်း။ ကာဠလုဝကပရိက္ခဋာ၊ ရှဉ့်နက်ရေ ရှူးပျံရေဖြင့် အနားပတ်သော ဘိနပ်တို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
ဖာလိတုပါဟနာ၊ ခြေကွဲသော ရဟန်း ဘိနပ်စီးလျက် စင်္ကြံသွားသော အခန်း။ ခိလာ၊ ဘဝါး၌ အသားထွက်သော အနာကို ပြသော အခန်း။ အဓောတာ၊ ခြေမဆေးဘဲ ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်သို့ တက်ကြသော အခန်း။ ခါဏု၊ ငြောင့်သစ်ငုတ်ကို နင်းကြသော အခန်း။ ခဋခဋာ၊ ခဋ်ခဋ်ဟူသော အသံပြုကုန်သည်ဖြစ်၍ စင်္ကြံသွားကြသော အခန်း။ တာလ၊ ထန်းပတ်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဝေဠု၊ ဝါးပတ်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ တိဏဉ္စေဝ၊ မြက်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ မုဉ္ဇ၊ ဖြူဆံမြက်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ပဗ္ဗဇ၊ ပြိန်းမြက်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဟိန္တာလာ၊ သင်ပေါင်းခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
ကမလ၊ ကမလမည်သော မြက်ဖြင့် ပြီးသော ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ကမ္ဗလ၊ ကမ္ဗလာခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ သောဝဏ္ဏာ၊ ရွှေခြေနင်းတို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ရူပိကာ၊ ငွေခြေနင်းတို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ မဏိ၊ ပတ္တမြားခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဝေဠုရိယာ၊ ကြောင်မျက်ရွဲခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဖလိကာ၊ ဖလ်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ကံသ၊ ကြေးဖြူခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ကာစာ စ၊ စဉ့်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ တိပု၊ သလွဲစင်ခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ သီသဉ္စ၊ သလွဲမည်းခြေနင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ တမ္ဗကာ၊ ကြေးနီခြေနင်းတို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
ဂါဝီ၊ နွားမတို့၏ ဦးချိုစသည်ကို မကိုင်အပ်ဟု ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ပုရိသာယုတ္တ၊ အဖိုကသော ယာဉ်ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ သိဝိကာ၊ ထမ်းစင်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သယနာနိ၊ မြင့်သော နေရာ မြတ်သော နေရာတို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ မဟာစမ္မာ၊ ခြသေ့ၤသစ်ကျားတို့၏အရေကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ဂေါစမ္မေဟိ စ၊ နွားရေတို့ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းကို ကဲ့ရဲ့တော်မူသော အခန်း။
ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏ဥစ္စာကို မှီ၍ ထိုင်နေစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ စမ္မဝဒ္ဓေဟိ၊ သားရေကြိုးတို့ဖြင့် ဖွဲ့ကြသော အခန်း။ ပဝိသန္တိ၊ ဘိနပ်စီး၍ ရွာတွင်းသို့ ဝင်ကြသော အခန်း။ ဂိလာယနော၊ နာသော ရဟန်းအား ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မဟာကစ္စာယနော၊ မဟာကစ္စည်းထေရ်အဝန္တိတိုင်း၌ နေသော အခန်း။ သောဏော၊ သောဏထေရ်သည် မဟာကစ္စည်းထေရ်ကို လျှောက်ထားသော အခန်း။ သရေန အဋ္ဌကဝဂ္ဂိကံ၊ ထင်သော အသံဖြင့် ရှစ်ပါးသော ဝဂ်ရှိသော ကာမသုတ်စသည်ကို ရွတ်သော အခန်း။
ဥပသမ္ပဒံ ပဉ္စဟိ၊ ငါးယောက်သော ဂိုဏ်းတို့ဖြင့် ဥပသမ္ပဒကံကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဓုဝသိနာ၊ အမြဲရေချိုးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ စမ္မတ္ထရဏာနုညာသိ၊ သားရေအခင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တာ၀ ပဌမံ၊ လက်သို့ မရောက်မီ။ ဂဏနူပဂံ၊ အဓိဋ္ဌာန်လောက်သော အရေအတွက်သို့ ရောက်သည်။ န ဟောသိ၊ မဖြစ်။ ဣမေ ပဉ္စဝရေ၊ ဤငါးပါးသော ဆုတို့ကို။ သောဏတ္ထေရဿ၊ သောဏထေရ်အား။ နာယကော၊ လူနတ်တို့ကို နိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်ပေတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဒါသိ၊ ပေးတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်သည်လျှင် ဥဒါန်းအပြီးတည်း။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ တေသဋ္ဌိ၊ ခြောက်ဆယ့်သုံးပါးတို့တည်း။
စမ္မက္ခန္ဓကော၊ စမ္မက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
ဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓက
၁၆၀-ပဉ္စဘေသဇ္ဇကထာ
၂၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ အာဗာဓေန၊ သည်းခြေအနာဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာနံ၊ တွေ့ထိကုန်သည်ရှိသော်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေန၊ ထိုအံခြင်းကြောင့်။ ကိသာ၊ ကြံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့သော ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ကိသေ၊ ကြုံကုန်သည်တို့ကို။ လူခေ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်တို့ကို။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်တို့ကို။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတေ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်တို့ကို။ ဓနိသန္ထတဂတ္တေ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ အာယယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကိံ နုခေါ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သနည်း။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့သော ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆေင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ အာဗာဓေန၊ သည်းခြေအနာဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာနံ၊ တွေ့ထိကုန်သည်ရှိသော်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ တေ ဘိက္ခ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေန၊ ထိုသို့ အန်ခြင်းကြောင့်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်၏။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှသော အဆင်း ရှိကုန်၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ ဧတရဟိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ အာဗာဓေန၊ သည်းခြေအနာဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာနံ၊ တွေ့ထိကုန်သည်ရှိသော်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ တေ ဘိက္ခ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေန၊ ထိုသို့ အန်ခြင်းကြောင့်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်၏။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှသော အဆင်း ရှိကုန်၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်ရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ဘေသဇ္ဇဉ္စေဝ၊ ဆေးမည်သည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဘေသဇ္ဇသမ္မတဉ္စ၊ ဆေးဟု သမုတ်အပ်သည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အာဟာရတ္ထဉ္စ၊ အာဟာရကိစ္စကိုလည်း။ ဖရေယျ၊ ပြီးစေရာ၏။ ဩဠာရိကော၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာဟာရော စ၊ အာဟာရသည်လည်း။ န စ ပညာယေယျ၊ မထင်ရာ။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ အနုဇာနေယျံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူပြန်သနည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့သည်။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေး မည်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘေသဇ္ဇာနိ စေဝ၊ ဆေးလည်း မည်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဘေသဇ္ဇသမ္မတာနိ စ၊ ဆေးဟုသမုတ်လည်းသမုတ်အပ်ကုန်၏။ အာဟာရတ္ထဉ္စ၊ အာဟာရကိစ္စကိုလည်း။ ဖရန္တိ၊ ပြီးစေကုန်၏။ ဩဠာရိကော၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာဟာရော စ၊ အာဟာရသည်လည်း။ န စ ပညာယတိ၊ မထင်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣမာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှံ၊ ငါဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ဧတရဟိခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ အာဗာဓေန၊ သည်းခြေအနာဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာနံ၊ တွေ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆတိ၊ အန်၏။ တေ ဘိက္ခ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေန၊ ထိုသို့ အန်ခြင်းကြောင့်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်၏။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှသော အဆင်း ရှိကုန်၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်ရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ဘေသဇ္ဇဉ္စေဝ၊ ဆေးမည်သည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဘေသဇ္ဇသမ္မတဉ္စ၊ ဆေးဟု သမုတ်အပ်သည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
အာဟာရတ္ထဉ္စ၊ အာဟာရကိစ္စကိုလည်း။ ဖရေယျ၊ ပြီးစေရာ၏။ ဩဠာရိကော၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာဟာရော စ၊ အာဟာရသည်လည်း။ န ပညာယေယျ၊ မထင်ရာ။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ အနုဇာနေယျံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူပြန်သနည်း။ ‘ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့သည်။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးမည်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘေသဇ္ဇာနိ စေဝ၊ ဆေးလည်း မည်ကုန်၏။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဘေသဇ္ဇသမ္မတာနိ စ၊ ဆေးဟု သမုတ်လည်း သမုတ်အပ်ကုန်၏။ အာဟာရတ္ထဉ္စ၊ အာဟာရကိစ္စကိုလည်း။ ဖရန္တိ၊ ပြီးစေကုန်၏။ ဩဠာရိကော၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာဟာရော စ၊ အာဟာရသည်လည်း။ န စ ပညာယတိ၊ မထင်။ အဟံ၊ ငါဘရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣမာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူပြန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ပါကတိကာနိ၊ ပြကတေ့ သုံးဆောင်မြဲဖြစ်ကုန်သော။ လူခါနိ၊ ခေါင်းပါးကုန်သော။ ယာနိပိ တာနိ ဘောဇနာနိ၊ အကြင်ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တာနိပိ ဘောဇနာနိ၊ ထိုဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ နစ္ဆာဒေန္တိ၊ မကျေစေနိုင်ကုန်။ သေနေသိတာနိ၊ သိမ်မွေ့သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရှိအံ့နည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ တေန စေ၀ အာဗာဓေန၊ ထိုသည်းခြေအနာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ စ ဘတ္တာစ္ဆာဒကေန၊ ဤအစာမကျေတတ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ တဒုဘယေန၊ ထိုနှစ်ပါးသော ဘေးဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာ၊ တွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ကိသေ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခေ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတေ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တေ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သနည်း။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိကုန်သနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ပါကတိကာနိ၊ ပြကတေ့သုံးဆောင်မြဲဖြစ်ကုန်သော။ လူခါနိ၊ ခေါင်းပါးကုန်သော။ ယာနိပိ တာနိ ဘောဇာနာနိ၊ အကြင်ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တာနိပိ ဘောဇနာနိ၊ ထိုဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ နစ္ဆာဒေန္တိ၊ မကျေစေနိုင်ကုန်။ သေနေသိတာနိ၊ သိမ်မွေ့သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရှိအံ့နည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာရဒိကေန၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ဖြစ်သော။ တေန စေ၀ အာဗာဓေန၊ ထိုသည်းခြေအနာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ စ ဘတ္တာစ္ဆဒကေန၊ ဤအစာမကျေတတ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ တဒုဘယေန၊ ထိုနှစ်ပါးသောအားဖြင့်။ ဖုဋ္ဌာ၊ တွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်၏။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်၏။ ဓမနိသန္ထတဂတာ၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ကာလေပိ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝသေဟိ၊ သားဆီဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝသာနိ၊ သားဆီဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အစ္ဆဝသံ၊ ဝံဆီကို။ မစ္ဆဝသံ၊ ငါးဆီကို။
သုသုကာဝသံ၊ မိကျောင်းဆီကို။ သူကရဝသံ၊ ဝက်ဆီကို။ ဂဒြဘဝသံ၊ မြည်းဆီကို။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ရှိသော်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ နိပ္ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သည်ရှိသော်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ သံသဋ္ဌံ၊ စစ်အပ်သည်ရှိသော်။ တေလပရိဘောဂေန၊ ဆီ၏သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ နိပ္ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ သံသဋ္ဌံ၊ စစ်အပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုသားဆီကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ နိပ္ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ သံသဋ္ဌံ၊ စစ်အပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုသားဆီကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ နိပ္ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ သံသဋ္ဌံ၊ စစ်အပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုသားဆီကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ နိပ္ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သည်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ သံသဋ္ဌံ၊ စစ်အပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုသားဆီကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၁-မူလာဒိဘေသဇ္ဇကထာ
၂၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ မူလေဟိ၊ အမြစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူလာနိ၊ အမြစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဟလိဒ္ဓိံ၊ နနွင်းကို။ သိင်္ဂီဝေရံ၊ ချင်းကို။ ဝစံ၊ လင်းလေကို။ ဝစတ္တံ၊ ဆိတ်ဖူးကို။ အတိဝိသံ၊ တိဝုတ်ကို။ ကဋုကရောဟိဏိံ၊ ကုလားဆောင်းမေးခါးကို။ ဥသီရံ၊ ပန်းရင်းကို။ ဘဒ္ဒမုတ္တကံ၊ နွားမြေရင်းကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မူလာနိ၊ အမြစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ တာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိဟရိတုံ၊ ဆောင့်စိမ့်သောငှာ။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တဿ၊ သုံးဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ မူလေဟိ၊ အမြစ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ ပိဋ္ဌေဟိ၊ ဆေးမုန့်ညက်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိသဒံ၊ ကျောက်ပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ နိသဒပေါတကံ၊ ကျောက်သားကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကသာဝေဟိ၊ အဖန်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသာဝါနိ၊ အဖန်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ နိမ္ဗကသာဝံ၊ တမာဖန်ကို။ ကုဋဇကသာဝံ၊ လက်ထုတ်ဖန်ကို။ ပဋောလကသာဝံ၊ ဗြူးတာ်းဖန် ဗုံလုံဖန်ကို။ ဖဂ္ဂဝကသာဝံ၊ ခွေးတောက်ဖန်ကို။ နတ္တမာလကသာဝံ၊ သင်းဝင်ဖန်ကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ကသာဝါနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်အဖန်ဖြစ်ကုန်သော ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ကသာဝါနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုအဖန်ဖြစ်ကုန်သော ဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ တာနိ၊ ထိုအဖန်ဖြစ်ကုန်သော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိဟရိတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တဿ၊ သုံးဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဏ္ဏေဟိ၊ အရွက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဏာနိ၊ အရွက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ နိမ္ဗပဏ္ဏံ၊ တမာရွက်ကို။ ကုဋဇပဏ္ဏံ၊ လက်ထုတ်ရွက်ကို။ ပဋောလပဏ္ဏံ၊ ဗြူးတားရွက်ဗုံလုံရွက်ကို။ သုလသိပဏ္ဏံ၊ ယုံးရွက်ကို။ ကပ္ပာသပဏ္ဏံ၊ ဝါရွက်ကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဏ္ဏာနိ၊ အရွက်ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ပ။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဖလေဟိ၊ အသီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဖလာနိ၊ အသီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဗိလင်္ဂံ၊ အိပ်မွေ့သီးကို။ ပိပ္ပလိ၊ ပိတ်ချင်းသီးကို။ မရိစံ၊ ငရုတ်သီးကို။ ဟရီတကံ၊ သဖန်းခါးသီးကို။ ဝိဘီတကံ၊ သစ်ဆိမ့်သီးကို။ အာမလကံ၊ သျှစ်သျှားသီးကို။ ဂေါဋ္ဌဖလံ၊ သမင်စာသီးကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဖလာနိ၊ အသီးဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြိးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ပ။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဇတူဟိ၊ ချိပ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇတူနိ၊ ချိပ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဟိင်္ဂုံ၊ ဟိန်းခိုစစ်ကို။ ဟိင်္ဂုဇတုံ၊ ဟိန်းခိုစေးကို။ ဟိင်္ဂုသိပါဋိကံ၊ ဟိန်းခိုလွှာကို။ တကံ၊ အညွှန့်ဖျားမှ ထွက်သော အစေးကို။ တကပတ္တိံ၊ အရွက်မှ ထွက်သော အစေးကို။ တကပဏ္ဏိံ၊ အရိုးမှ ထွက်သော အစေးကို။ သဇ္ဇုလသံ၊ ပွဲလျက်ကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇတူနိ၊ ချိပ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ပ။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ လောဏေဟိ၊ ဆားဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဏာနိ၊ ဆားဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ သာမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းနား၌ ပေါက်သော ဆားကို။ ကာဠလောဏံ၊ ပကတိဆားကို။ သိန္ဓဝံ၊ သိန္ဓောကို။ ဥဗ္ဘိဒံ၊ မြေမှ ပေါက်သော ဆားကို။ ဗိလံ၊ ဖုတ်ဆားကို။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ လောဏာနိ၊ ဆားဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ဝါ ပန ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌။ ခါဒနီယတ္ထံ၊ ခဲဖွယ်ကိစ္စကို။ နေ၀ ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ ဘောဇနီယေ၊ ဘောဇဉ်၌။ ဘောဇနီယတ္ထံ၊ ဘောဇဉ်ကိစ္စကို။ န ဖရန္တိ၊ မပြီးစေကုန်။ တာနိ လောဏဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိဟရိတုံ၊ ဆောင်စိမ့်သောငှာ။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပစ္စယေ၊ အနာဟူသော အကြောင်းသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တဿ၊ သုံးဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဗေလဋ္ဌသီသဿ၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသအား။ ထုလ္လကစ္ဆာဗာဓော၊ ဝဲကြီးအနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဝဲကြီးအနာ၏။ လသိကာယ၊ အစေးဖြင့်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ လဂ္ဂန္တိ၊ ငြိကပ်ကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ အပကဍ္ဎန္တိ၊ ခွါကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ အပကဍ္ဎန္တေ၊ ခွါကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမဿ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်အား။ ထုလ္လကစ္ဆာဗာဓော၊ ဝဲကြီးအနာရှိ၏။ လသိကာယ၊ အစေးဖြင့်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ လဂ္ဂန္တိ၊ ငြိကပ်ကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။
အပကဍ္ဎာမ၊ ခွါပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ကဏ္ဍု ဝါ၊ ယားသော အနာသည်လည်းကောင်း။ ပိဠကာ ဝါ၊ အိုင်းအနာသည်လည်းကောင်း။ အဿာဝေါ ဝါ၊ အရိရွဲယိုသော အနာသည်လည်းကောင်း။ ထုလ္လကစ္ဆာဗာဓော ဝါ၊ ဝဲကြီးအနာသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့။ ကာယော ဝါ၊ ကိုယ်သည်မူလည်း။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ စုဏ္ဏာနိ၊ အမှုန့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော ရဟန်းအား။ ဆကဏံ၊ နွားချေးခြောက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇနနိပ္ပက္ကံ၊ ဆိုးရည်ကျိုဖတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒုက္ခလံ၊ ဆုံကိုလည်းကောင်း။ မုသလံ၊ ကျည်ပွေ့ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စာလိကေဟိ၊ စဉ်းအပ်ကုန်သော။ စုဏ္ဏေဟိ၊ အမှုန့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စုဏ္ဏစာလိနိံ၊ အမှုန့်စဉ်းစရာ ဆန်ကော ဆန်ခါစသည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သဏှေဟိ၊ သိမ်မွေ့သော ဆေးမှုန့်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုဿစာလိနိံ၊ ပုဆိုးဖြင့် စဉ်းစိမ့်သည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အမနုဿိကာဗာဓော၊ ဘီးလူးဖမ်းသော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာစရိယုပဇ္ဈာယာ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟန္တာ၊ လုပ်ကျွေးကုန်သည်ရှိသော်။ အရောဂံ၊ အနာမရှိခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သူကရသူနံ၊ ဝက်ထိုးသည်တို့ ရောင်းသော အိမ်ဈေးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာမကမံသံ၊ သားစိမ်းကို။ ခါဒိ၊ စားလေ၏။ အာမကလောဟိတံ၊ သွေးစိမ်းကို။ ပိဝိ၊ သောက်လေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သော အမနုဿိကာဗာဓော၊ ထိုဘီးဖမ်းသော အနာသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမနုဿိကာဗာဓေ၊ ဘီးလူးဖမ်းသော အနာရှိသည်ရှိသော်။ အာမကမံသံ၊ သားစိမ်းကို။ အာမကလောဟိတံ၊ သွေးစိမ်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စက္ခုရောဂါဗာဓော၊ မျက်စိနာနှိပ်စက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာသို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာသို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေန္တိ၊ ထွက်စေကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာသို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာသို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေန္တေ၊ ထွက်စေကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမဿ အာယသ္မတော၊ ဤအရှင်အား။ စက္ခုရောဂါဗာဓော၊ မျက်စိနာနှိပ်စက်၏။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဥစ္စာရမ္ပိ၊ ကျင်ကြီးသွားရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ ပဿာဝမ္ပိ၊ ကျင်ငယ်သွားရာအရပ်သို့လည်းကောင်း။ နိက္ခာမေမ၊ ထွက်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဉ္ဇနံ၊ မျက်စဉ်းကို လည်းကောင်း။ ကာဠဉ္ဇနံ၊ မည်းသော မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ရသဉ္ဇနံ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ဖြင့် ဖော်သော မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ သောတဉ္ဇနံ၊ ရေလျဉ်ခံ၍ ပြုသော မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ဂေရုကံ၊ ရွှေမှုန့်မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ကပလ္လံ၊ မင်သေ့မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အဉ္ဇနူပပိသနေဟိ၊ မျက်စဉ်းကြိတ်စရာ အမှုန့်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စန္ဒနံ၊ စန္ဒကူးကိုလည်းကောင်း။ တဂရံ၊ တောင်ဇလပ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာဠာနုသာရိယံ၊ အကျော်ကိုလည်းကောင်း။ တာလီသံ၊ ကရမက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒမုတ္တကံ၊ နွားမြေရင်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဋ္ဌာနိ၊ အမှုန့်ဖြစ်ကုန်သော။ အဉ္ဇနာနိ၊ မျက်စဉ်းတို့ကို။ စရုကေသုပိ၊ ခွက်ငယ်တို့၌လည်းကောင်း။ သရာဝကေသုပိ၊ အိုးဖုံးခွက်ငယ်တို့၌လည်းကောင်း။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ တိဏစုဏ္ဏေဟိပိ၊ မြက်မှုန့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပံသုကေဟိပိ၊ မြေမှုန့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩကိရိယန္တိ၊ ပြွမ်းကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဉ္ဇနိံ၊ မျက်စဉ်းကျည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ အဉ္ဇနိယော၊ မျက်စဉ်းကျည်တို့ကို။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ရူပိယမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ အဉ္ဇနီ၊ မျက်စဉ်းကျည်တို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌိမယံ၊ အရိုးဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒန္တမယံ၊ ဆင်စွယ်ဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိသာဏမယံ၊ ဦးချိုဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ နဠမယံ၊ ကျူဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုမယံ၊ ဝါးဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌမယံ၊ သစ်သားဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇတုမယံ၊ ချိပ်ဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလမယံ၊ ဖလ်ဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟမယံ၊ ကြေးဖြူဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ခနာဘိမယံ၊ ခရုသင်းချက်ဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဉ္ဇနီ၊ မျက်စဉ်းကျည်တို့သည်။ အပါရုတာ၊ အပိတ်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တိဏစုဏ္ဏေဟိပိ၊ မြက်မှုန့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပံသုကေဟိပိ၊ မြေမှုန့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩကိရိယန္တိ၊ ပြွမ်းကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပိဓာနံ၊ အပိတ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အပိဓာနံ၊ အပိတ်သည်။ နိပတတိ၊ ကျ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုတ္တကေန၊ ချည်ဖြင့်။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ အဉ္ဇနိယာ၊ မျက်စဉ်းကျည်၌။ ဗန္ဓိတုံ၊ ဖွဲ့စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အဉ္ဇနီ၊ မျက်စဉ်းကျည်သည်။ ဖလတိ၊ ကွဲ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုတ္တကေန၊ ချည်ဖြင့်။ သိဗ္ဗေတုံ၊ ချုပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အင်္ဂုလိယာ၊ လက်ချောင်းဖြင့်။ အဉ္ဇန္တိ၊ မျက်စဉ်းခပ်ကုန်၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ ဒုက္ခာနိ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဉ္ဇနိသလာကံ၊ မျက်စဉ်းတံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ အဉ္ဇနိသလာကာယော၊ မျက်စဉ်းတံတို့ကို။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းတံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရူပိယမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းတံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ အဉ္ဇနိသလာကာ၊ မျက်စဉ်းတံတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌိမယံ၊ အရိုးဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းတံကိုလည်းကောင်း။ပ။ သင်္ခနာဘိမယံ၊ ခရုသင်းချက်ဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းတံကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဉ္ဇနိသလာကာ၊ မျက်စဉ်းတံသည်။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ပဟိတာ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သလာကဌာနိယံ၊ မျက်စဉ်းတံထည့်စရာ ကျည်စသည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဉ္ဇနိမ္ပိ၊ မျက်စဉ်းကျည်ကိုလည်းကောင်း။ အဉ္ဇနိသလာကမ္ပိ၊ မျက်စဉ်းတံကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပရိဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဉ္ဇနိတ္ထဝိကံ၊ မျက်စဉ်းကျည်ထည့်စရာ အိတ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အံသဗဒ္ဓကော၊ လွယ်ဘီးသည်။ န ဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အံသဗဒ္ဓကံ၊ လွယ်ဘီးကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓနသုတ္တကံ၊ လွယ်ဘီးဖွဲ့စရာ ချည်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ သီသာဘိတာပေါ၊ ဦးယဉ်းအနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုဒ္ဓနိ တေလကံ၊ ဦးခေါင်းသုတ်စရာ ဆီကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နတ္ထုကမ္မံ၊ နှာနှပ်ခြင်းအမှုကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နတ္ထု၊ နှပ်ရည်သည်။ ဂဠတိ၊ လျှောကျ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နတ္ထုကရဏိံ၊ နှာနှပ်တံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ နတ္ထုကရဏိယော၊ နှာနှပ်တံတို့ကို။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော နှာနှပ်တံကိုလည်းကောင်း။ ရူပိယမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော နှာနှပ်တံကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္စာဝစာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ နတ္ထုကရဏီ၊ နှာနှပ်တံတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌိမယံ၊ အရိုးဖြင့်ပြီးသော နှာနှပ်တံကိုလည်းကောင်း။ပ။ သင်္ခနာဘိမယံ၊ ခရုသင်းချက်ဖြင့်ပြီးသော နှာနှပ်တံကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နတ္ထုံ၊ နှာနှပ်တံသည်။ ဝိသမံ၊ မညီမညွတ် တစ်ခုတည်းဖြစ်၍။ အာသိဉ္ဇန္တိ၊ ပိတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမကနတ္ထုကရဏိံ၊ နှစ်မြွာသော နှာနှပ်တံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓူမံ၊ အခိုးကို။ ပါတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တညဝေဝဋ္ဋိံ၊ လိုဆေးလုံးကိုပင်လျှင်။ အာလိမ္ပေတွာ၊ ခံတွင်းသို့ လျှို၍။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ ကဏ္ဌော၊ လည်ချောင်းသည်။ ဒဟတိ၊ လောင်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓူမနေတ္တံ၊ အခိုးသောက်စရာ ပန်းတူကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ ဓူမနေတ္တာနိ၊ အခိုးသောက်စရာ ပန်းတူတို့ကို။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော ပန်းတူကိုလည်းကောင်း။ ရူပိယမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော ပန်းတူကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ ဓူမနေတ္တာနိ၊ အခိုးသောက်စရာ ပန်းတုတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဋ္ဌိမယံ၊ အရိုးဖြင့်ပြီးသော ပန်းတူကိုလည်းကောင်း။ပ။ သင်္ခနာဘိမယံ၊ ခရုသင်းချက်ဖြင့်ပြီးသော ပန်းတူကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဓူမနေတ္တာနိ၊ အခိုးသောက်စရာ ပန်းတူတို့သည်။ အပါရုတာနိ၊ အပတ်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပါဏကာ၊ ပိုးတို့သည်။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပိဓာနံ၊ အပိတ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဓူမနေတ္တာနိ၊ အခိုးသောက်စရာ ပန်းတူတို့ကို။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပရိဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓူမနေတ္တထဝိကံ၊ အခိုးသောက်သော ပန်းတူထည့်စရာ အိတ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧကတော၊ တစ်ဖက်မှ။ ဃံသိယန္တိ၊ ခြစ်မိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယမကထဝိကံ၊ အစုံသော အိတ်မြွာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အံသဗဒ္ဓကော၊ လွယ်ဘီးသည်။ န ဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အံသဗဒ္ဓကံ၊ လွယ်ဘီးကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓနသုတ္တကံ၊ လွယ်ဘီးနှင့်အိတ်ကို ဖွဲ့စရာချည်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဂစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဂစ္ဆအား။ ဝါတာဗာဓော၊ လေနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ “တေလံ၊ ဆီကို။ ပစိတဗ္ဗံ၊ ချက်အပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေလပါကံ၊ ချက်သော ဆီကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တသ္မိံ ခေါ ပန တေလပါကေ၊ ထိုဆီချက်၌။ မဇ္ဇံ၊ သေကို။ ပက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထည့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေလပါကေ၊ ဆီချက်၌။ မဇ္ဇဲံ၊ သေကို။ ပက္ခိပိတုံ၊ ထည့်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိပက္ခိတ္တမဇ္ဇာနိ၊ အလွန်များသော သေတို့ဖြင့် ထည့်အပ်ကုန်သော။ တေလာနိ၊ ဆီတို့ကို။ ပစန္တိ၊ ချက်ကုန်၏။ တာနိ တေလာနိ၊ ထိုဆီတို့ကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ မဇ္ဇန္တိ၊ ယစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတိပက္ခိတ္တမဇ္ဇံ၊ အလွန်များစွာ ထည့်သော သေရှိသော။ တေလံ၊ ဆီကို။ န ပါတဗ္ဗံ၊ မသောက်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပိဝေယျ၊ သောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယသ္မိံ တေလပါကေ၊ အကြင်ဆီချက်၌။ မဇ္ဇဿ၊ သေ၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ရသော၊ အရသာသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ မဇ္ဇပက္ခိတ္တံ၊ သေဖြင့် ထည့်အပ်သော။ တေလံ၊ ဆီကို။ ပါတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အတိပက္ခိတ္တမဇ္ဇံ၊ အလွန်များစွာ ထည့်သော သေရှိသော။ တေလံ ပက္ကံ၊ ဆီချက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အတိပက္ခိတ္တမဇ္ဇေ၊ အလွန်များစွာ ထည့်သော သေရှိသော။ တေလေ၊ ဆီ၌။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဗ္ဘဉ္ဇနံ၊ ကိုယ်လက်သုတ်စရာကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ ဆောက်တည်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ဗဟုတရံ၊ အထူးသဖြင့် များသော။ တေလံ ပက္ကံ၊ ဆီချက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေလဘာဇနံ၊ ဆီထည့်စရာ ခွက်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟတုမ္ဗံ၊ ကြေးနီကြေးဖြူတို့ဖြင့် ပြီးသော ဗူးကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌတုမ္ဗံ၊ သစ်သားဖြင့် ပြီးသော ဗူးကိုလည်းကောင်း။ ဖလတုမ္ဗံ၊ သစ်သီးဖြင့် ပြီးသော ဗူးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ တုမ္ဗာနိ၊ ဗူးတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ အင်္ဂဝါတော၊ လက်ဖျားခြေဖျားတို့္ပဖြစ်ကုန်သော လေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေဒကမ္မံ၊ ချွေးထုတ်ခြင်းအမှုကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္ဘာရသေဒံ၊ အထူးထူးသော သစ်ရွက်တို့ဖြင့် ချွေးထုတ်ခြင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာသေဒံ၊ ပြင်းစွာ ချွေးထုတ်ခြင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘင်္ဂေါဒကံ၊ အထူးထူးသော သစ်ရွက်တို့ကို ကျိုသဖြင့် ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ရေကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒကကောဋ္ဌကံ၊ ရေလှောင်အိုးစရည်းကြီး၌ ရေနွေးထည့်၍ ချွေးထုတ်ခြင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဗ္ဗဝါတော၊ အဆစ်အဆစ်၌ လေထိုးကျင့်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။
လောဟိတံ၊ သွေးကို။ မောစေတုံ၊ ထုတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟိတံ၊ သွေးကို။ မောစေတွာ၊ ထုတ်၍။ ဝိသာဏေန၊ သားချိုဖြင့်။ ဂါဟေတုံ၊ သွေးကို ယူစိမ့်သော ငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပါဒါ၊ ခြေဘဝါးတို့သည်။ ဖလိတာ၊ ကွဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဒဗ္ဘဉ္ဇနံ၊ ခြေကွဲသုတ်ဆေးကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ နက္ခမနိယော၊ မခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဇ္ဇံ၊ အုန်းသီးစသည်တို့္ပအထူးထူးထည့်သော ဆေးကို။ အဘိသင်္ခရိတုံ၊ စီရင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာအန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဂဏ္ဍာဗာဓော၊ ယားယံသော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္ထကမ္မံ၊ သွေးထုတ်ခြင်း အမှုကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကသာဝေါဒကေန၊ ဖန်ရည်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသာဝေါဒကံ၊ ဖန်ရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တိလကက္ကေန၊ နှမ်းမုန့်ညက်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိလကက္ကံ၊ နှမ်းမုန့်ညက်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ကဗဠိကာယ၊ အမာဝထည့်စရာ ဆေးဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဗဠိကံ၊ အမာဝထည့်စရာ ဆေးကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဏဗန္ဓနစောဠေန၊ အမာစည်းစရာ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဏဗန္ဓနစောဠံ၊ အမာစည်းစရာ ပုဆိုးကြမ်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ကဏ္ဍုဝတိ၊ ယား၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာသပကုဋ္ဋေန၊ မုံညင်းမုန့်ညက်ဖြင့်။ ဖောသိတုံ၊ ဖြူးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ကိလိဇ္ဇိတ္ထ၊ ဖူးရရူးရှိ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓူမံ၊ အခိုးကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဍ္ဎမံသံ၊ အမာ၌ ပိုလွန်သော အသားသည်။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ မယ်နကဲ့သို့ တက်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဏသက္ခရိကာယ၊ သင်တုန်းဖြင့်။ ဘိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝဏော၊ အမာသည်။ န ရုဟတိ၊ အသားနု မတက်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဏတေလံ၊ အမာသုတ်စရာ ဆီကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေလံ၊ တင်သော ဆီသည်။ ဂလတိ၊ လျှောကျ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိကာသိကံ၊ ဆီတားစိမ့်သောငှာ ပုဆိုးကြမ်းကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝဏပဋိကမ္မံ၊ အမာကုသော ဆေးကိုလည်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဟိနာ၊ မြွေသည်။ ဒဋ္ဌော၊ ခဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂူထံ၊ ကျင်ကြီးလည်းကောင်း။ မုတ္တံ၊ ကျင်ငယ်လည်းကောင်း။ ဆာရိတံ၊ ပြာလည်းကောင်း။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ မဟာဝိကဋာနိ၊ ဆေးကြီးတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတာနိ နု ခေါ၊ အကပ်မခံအပ်ကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ နု ခေါ၊ အကပ်ခံအပ်ကုန်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကပ္ပိယကာရကေ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတုံ၊ ကပ်စိမ့်သောငှာ။ ကပ္ပိယကာရကေ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ ပီတံ၊ သောက်မိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂူထံ၊ ကျင်ကြီးကို။ ပါယေတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အပ္ပဋိဂ္ဂဟိတံ နု ခေါ၊ အကပ်မခံအပ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗော နု ခေါ၊ အကပ်ခံအပ်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဂူထံ၊ အကြင်ကျင်ကြီးကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ သွေ၀ သော ဧ၀ ပဋိဂ္ဂဟော၊ ထိုအကပ်ခံခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်ပြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ပဋိဂ္ဂဟာပေတဗ္ဗော၊ အကပ်မခံစေအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဃရဒိန္နကာဗာဓော၊ အိမ်ရှင်မိန်းမပေးသော ဆေးကြောင့် ဖြစ်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီတာလောဠိံ၊ ထွန်သွား၌ ကပ်သော မြေကို။ ပါယေတုံ၊ ဖျော်၍ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌဂဟဏိကော၊ ဝမ်းမီးပျက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာမိသခါရံ၊ ထမင်းခြောက်ကို မီးဖုတ်၍ စစ်သော ပြာရည်ကို။ ပါယေတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ပဏ္ဍုရောဂါဗာဓော၊ ဖျော့တော့သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုတ္တဟရီတကံ၊ နွားကျင်ငယ်ဖြင့် စိမ်သော သဖန်းခါးရေကို။ ပါယေတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဆဝိဒေါသာဗာဓော၊ အရေပျက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂန္ဓာလေပံ၊ နံ့သာဖြင့် လိမ်းကျံခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဘိသန္နကာယော၊ သလိပ်ပြောသော ကိုယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ပါတုံ၊ သောက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အစ္ဆကဉ္ဇိယာ၊ ဆန်ဆေးရေဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္ဆကဉ္ဇိံ၊ ဆန်ဆေးရေကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အကဋယူသေန၊ မစစ်သောပဲနောက်ရည်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အကဋယူသံ၊ မစစ်သော ပဲနောက်ရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကဋာကဋေန၊ အတန်ငယ်စစ်သော ပဲနောက်ရည်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဋာကဋံ၊ အတန်ငယ်စစ်သော ပဲနောက်ရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပဋိစ္ဆာဒနီယေန၊ အမဲရည်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိစ္ဆာဒနီယံ၊ အမဲရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၂-ပိလိန္ဒဝစ္ဆဝတ္ထု
၂၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပဗ္ဘာရံ၊ တောင်ဝှမ်းကို။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္ထုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဓာပေတိ၊ သုတ်သင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို
အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပဗ္ဘာရံ၊ တောင်ဝှမ်းကို။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္ထုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဓာပေမိ၊ သုတ်သင်စေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ အာရာမိကေန၊ အရံစောင့်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ခေါ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဋိပုစ္ဆိတွာ၊ မေးလျှောက်၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာရောစေယျာထ၊ ပြောကြားတော်မူပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုတော်မူသည်မှန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ခွင့်ပြုတပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒမ္မိ၊ လှူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုတွာ၊ လှူအံ့ဟု ဝန်ခံ၍။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ သဗ္ဗတ္ထကံ၊ ခပ်သိမ်းသော မင်း၏အကျိုးစီးပွားကို စီရင်သော။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ မဟာမတ္တံ၊ အမတ်ကြီးကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ မယာ၊ ငါသည်။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ယော အာရာမိကော၊ အကြင်အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုတော၊ လှူအံ့ဟု ဝန်ခံအပ်၏။ သော အာရာမိကော၊ ထိုအရံစောင့်ကို။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်ပြီလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ခေါ ဒိန္နော၊ မလှူအပ်သေး။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ တံ ပဋိဿုတံ၊ ထိုဝန်ခံအပ်သော စကားသည်။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ကီ၀ စိရံ နု ခေါ၊ အတီမျှကြာသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ရတ္တိယောပိ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ ဂဏေတွာ၊ ရေတွက်၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ သံတော်ဦးတင်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပဉ္စရတ္တိသတာနိ၊ ညဉ့်ငါးရာ ရှိကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စ အာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စ အာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ပါဒါသိ၊ လှူ၏။ ပါဋိယေက္ကော၊ အသီးသော။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ နိဝိသိ၊ တည်၏။ နံ ဂါမံ၊ ထိုရွာကို။ အာရာမိကဂါမကောတိပိ၊ အရံစောင့်ရွာဟူ၍လည်း။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ နံ ဂါမံ၊ ထိုရွာကို။ ပိလိန္ဒဂါမကောတိပိ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်ဟူ၍လည်း။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၂၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ဆရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါရကာ၊ သတို့သားသတို့သမီးငယ်တို့သည်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်ကုန်လျက်။ မာလာကိတာ၊ ပန်းကုံးပန်ကုန်လျက်။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်အတိုင်း။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရဿ၊ တစ်ယောက်သော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ အာရာမိကိနိယာ၊ ထိုအရံစောင့်မ၏။ ဓီတာ၊ သမီးငယ်သည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သမီးငယ်တို့ကို။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်ကုန်သည်တို့ကို။ မာလာကိတေ၊ ပန်းကုံးပန်ကုန်သည်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးငယ်သည်။ ရောဒတိ၊ ငိုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးငယ်သည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သမီးငယ်တို့ကို။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်ကုန်သည်တို့ကို။ မာလာကိတေ၊ ပန်းကုံးပန်သည်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငိုပါ၏။ ဒုဂ္ဂတာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မာလာ၊ ပန်းကုံးကို။ ကုတော လဒ္ဓါ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ အလင်္ကာရော၊ တန်ဆာကို။ ကုတော လဒ္ဓေါ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အညတရံ၊ တစ်ခုသော။ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ မြက်ကရွတ်ခွေကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဣမံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ဤမြက်ကရွတ်ခွေကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးငယ်၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စ၊ စွပ်လိုက်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ အာရာမိကိနီ၊ ထိုအရံစောင့်မသည်။ တံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးငယ်၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စိ၊ စွပ်၏။ သာ တိဏဏ္ဍုပကာ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုနှင့်တူသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကုန်၏။ ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ သံတော်ဦးတင်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုနှင့်တူသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ ဒုဂ္ဂတဿ၊ ထိုသူဆင်းရဲအား။ ကုတော လဒ္ဓါ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ စောရိကာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်ဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပေသိ၊ နှောင်ဖွဲ့စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်အတိုင်း။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣမံ အာရာမိကကုလံ၊ ဤအရံစောင့်ဖြစ်သော အမျိုးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတံ၊ သွားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတိဿာ သုဝဏ္ဏမာလာယ၊ ထိုရွှေပန်းကုံး၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အာရာမိကကုလံ၊ အရံစောင့်ဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုနှင့်တူသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းကုံးသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ ဒုဂ္ဂတဿ၊ ထိုသူဆင်းရဲအား။ ကုတော လဒ္ဓါ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ စောရိကာ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ကို။ ‘သုဝဏ္ဏန္တိ၊ ရွှေပြသာဒ်ဖြစ်စေသတည်းဟု။ ’ အဓိမုစ္စိ၊ အဓိဋ္ဌာန်၏။ သော ပါသာဒေါ၊ ထိုပြာသာဒ်သည်။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယော၊ အလုံးစုံ ရွှေဖြင့်ပြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဣဒံ ပန သုဝဏ္ဏံ၊ ဤရွှေကိုကား။ ကုတော လဒ္ဓံ၊ အဘယ်မှာ ရအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အညာတံ၊ သိအပ်ပါပြီ။ ဧသော၊ ဤသည်ကား။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်ဖြစ်သော အမျိုးကို။ မုဉ္စာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏။
မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အယျေန ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ သရာဇိကာယ၊ မင်းနှင့်တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿိတံ၊ ပြအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဘိပ္ပသန္နာ၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ငါးပါးသော ဆေးတို့ကို။ အဘိဟရိံသု၊ ရှေးရှုဆောင်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤငါးပါးသော ဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ပကတိယာပိ စ၊ ပြတတေ့အားဖြင့်လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်း ရတိုင်း။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်အား။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်၏။ အဿ၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆထေရ်၏။ ပရိသာ စ၊ ပရိသတ်သည်လည်း။ ဗာဟုလ္လိကာ၊ လာဘ်များခြင်းငှာ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်းရတိုင်း။ ကောလမ္ဗေပိ၊ ဖျဉ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဃဋေပိ၊ အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပရိဿာဝနာနိပိ၊ ရေစစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ထဝိကာယောပိ၊ အိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝါတပါနေသု၊ လေသောက်ပြူတင်းတို့၌။ လဂ္ဂေတိ၊ ဆွဲ၏။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုထောပတ်အစရှိကုန်သော ဆေးတို့သည်။ ဩလီနဝိလီနာနိ၊ အလိမ်းလိမ်းအကပ်ကပ် ရှိကုန်လျက်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့ဖြင့်လည်း။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းတို့သည်။ ဩကိဏ္ဏဝိကိဏ္ဏာ၊ အောက်အထက်ပြွမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။
“သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကာ၊ အတွင်း၌ ကျီကျရှိကုန်၏။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ သေယျထာပိ၊ မင်းကြီးကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ လာဘ်များစိမ့်သောငှာ။ စေတေဿန္တိ နာမ၊ လုံ့လပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ လာဘ်များစိမ့်သောငှာ။ စေတေန္တိ၊ လုံ့လပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဂရိဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဋိသာယနီယာနိ၊ လျက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီးဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ သတ္တာဟပရမံ၊ ခုနစ်ရက်အတိုင်းအရှည်။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြု၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုခုနစ်ရက်အတိုင်းအရှည်ကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဘေသဇ္ဇာနုညာတဘာဏဝါရော၊ ဘေသဇ္ဇာနုညာတဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၆၃-ဂုဠာဒိအနုဇာနနာ
၂၇၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်မြို့သို့။ ပက္ကာမိတဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အာယသ္မာ ကင်္ခါရေဝတော၊ အရှင်ကင်္ခါရေဝတသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဂုဠကရဏံ၊ တင်လဲချက်ရာ တင်းကုပ်သို့။ ဩက္ကမိတွာ၊ ဝင်၍။ ဂုဠေ၊ တင်လဲ၌။ ပိဋ္ဌမ္ပိ၊ မုန့်ညက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆာရိကမ္ပိ၊ ဖွဲပြာကိုလည်းကောင်း။ ပက္ခိပန္တေ၊ ထည့်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ “သာမိသော၊ ဖွဲနှင့်တကွသော။ ဂုဠော၊ တင်လဲသည်။ အကပ္ပိယော၊ မအပ်။ ဂုဠော၊ တင်လဲသည်။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ န ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ မသုံးဆောင်။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဿ၊ ထိုကင်္ခါရေဝတအား။ သောတဗ္ဗံ၊ နားထောင်အပ်၏ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိမတ္ထာယာ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ဂုဠေ၊ တင်လဲ၌။ ပိဋ္ဌမ္ပိ၊ မုန့်ညက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆာရိကမ္ပိ၊ ဖွဲပြာကိုလည်းကောင်း။ ပက္ခိပန္တိ၊ ထည့်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ထဒ္ဓတ္ထာယ၊ ခက်မာခြင်းအကျိုးငှာ။ ပက္ခိပန္တိ၊ ထည့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထဒ္ဓတ္ထာယ၊ ခက်မာခြင်းအကျိုးငှာ။ ဂုဠေ၊ တင်လဲ၌။ ပိဋ္ဌမ္ပိ၊ မုန့်ညက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆာရိကမ္ပိ၊ ဖွဲပြာကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပက္ခိပန္တိ၊ အကယ်၍ ထည့်ကုန်အံ့။ သော စ ပိဋ္ဌဆာရိကော၊ ထိုမုန့်ညက်ဖွဲပြာသည်လည်း။ ဂုဠောတွေ၀ သင်္ခံ၊ တင်လဲဟူသော အရေအတွက်သို့သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အာယသ္မာ ကင်္ခါရေဝတော၊ အရှင်ကင်္ခါရေဝတသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဝစ္စေ၊ ကျင်ကြီး၌။ မုဂ္ဂံ၊ ပဲနောက်သည်။ ဇာတံ၊ အပင်ပေါက်သည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ “မုဂ္ဂါ၊ ပဲနောက်တို့သည်။ အကပ္ပိယာ၊ မအပ်ကုန်။ ပက္ကာပိ၊ ကျက်ကုန်သော်လည်း။ မုဂ္ဂါ၊ ပဲနောက်တို့သည်။ ဇာယန္တိ၊ အပင်ပေါက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လို့ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ မုဂ္ဂံ၊ ပဲနောက်ကို။ န ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ မသုံးဆောင်။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဿ၊ ထိုကင်္ခါရေဝတအား။ သောတဗ္ဗံ၊ နားထောင်အပ်၏ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ မုဂ္ဂံ၊ ပဲနောက်ကို။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ကာပိ၊ ချက်ကုန်ပြီးသော်လည်း။ မုဂ္ဂါ၊ ပဲနောက်တို့သည်။ သစေ ဇာယန္တိ၊ အကယ်၍လည်း ပေါက်ကုန်ငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မုဂ္ဂံ၊ ပဲနောက်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥဒရဝါတာဗာဓော၊ ဝမ်း၌ လေနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရကအဖျော်ကို။ အပါယိ၊ သောက်စေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သော ဥဒရဝါတာဗာဓော၊ ထိုဝမ်း၌ လေနာသည်။ ပဋိပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရကအဖျော်ကို။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော ရဟန်းအား။ ဥဒကသမ္ဘိန္နံ၊ ရေနှင့်ရောသော လောဏသောဝီရကအဖျော်ကို။ ပါနပရိဘောဂေန၊ အဖျော်ဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၄-အန္တောဝဝုဋ္ဌာဒိပဋိက္ခေပကထာ
၂၇၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥဒရဝါတာဗာဓော၊ ဝမ်း၌ လေနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ပုဗ္ဗေပိ၊ ရှေး၌လည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥဒရဝါတာဗာဓော၊ ဝမ်း၌ လေနာသည်။ တေကဋုလယာဂုယာ၊ အစပ်သုံးပါးရှိသော ယာဂုဖြင့်။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ တိလမ္ပိ၊ နှမ်းကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ မုဂ္ဂမ္ပိ၊ ပဲနောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ဝါသေတွာ၊ သိုမှီး၍။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေကဋုလယာဂုံ၊ အစပ်သုံးပါးရှိသော ယာဂုကို။ ပိဝတု၊ သောက်တော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူကုန်၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူကုန်၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးနှင့်စပ်သော စကားကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သော စကားကို။ နော ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ တထာဂတာနံ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အနတ္ထသံဟိတေ၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သော စကားကို ဆိုခြင်း၌။ သေတုဃာတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်တော်မူအပ်၏။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုမူလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း ပညတ်တော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ အာကာရေဟိ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အယံ ယာဂု၊ ဤယာဂုကို။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အနနုစ္ဆဝိယံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ လာဘ်များစိမ့်သောငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယဒပိ ယံ အပိ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကြင် အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒပိ တံ အပိ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ ထိုအကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းသည်လည်း။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ ယဒပိ ယံ အပိ အန္တောပက္ကံ၊ အကြင် အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒပိ တံ အပိ အန္တော ပက္ကံ၊ ထိုအကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းသည်လည်း။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ ယဒပိ ယံ အပိ သာမံ ပက္ကံ၊ အကြင် ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒပိ တံ အပိ သာမံ ပက္ကံ၊ ထိုကိုယ်တိုင် ချက်ခြင်းသည်လည်း။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးသော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အန္တော ပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်အပ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်အပ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ အန္တော၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရေက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ဝုဋ္ဌံ၊ အကယ်၍ သိုမှီးအံ့။ ဗဟိ၊ အပ၌။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ စေ ပက္ကံ၊ အကယ်၍ ချက်အံ့။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ စေ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာမံပါကော၊ ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကို။ ပဋိက္ခိတ္တော၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန ပါကေ၊ တစ်ဖန်ချက်ခြင်း၌။ ကုက္ကုစ္စာယန္တိ၊ အလို့လို့ရှိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန ပါကံ၊ တစ်ဖန်ချက်ခြင်းကို။ ပစိတုံ၊ ချက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခံ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာနိ၊ ထိုဆားအစရှိသည်တို့ကို။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝါသေန္တိ၊ သိုမှီးကုန်၏။ ဥက္ကပိဏ္ဍကာပိ၊ ကြောင်ကြွက်ဖွတ်မြွေပါတို့သည်လည်း။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ စောရာပိ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ဝါသေတုံ၊ သိုမှီးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ဝါသေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ပါစေန္တိ၊ ချက်ကုန်၏။ ဒမကာ၊ စားကြွင်းစားတို့သည်။ ပရိဝါရေန္တိ၊ ဝန်းဝိုင်းကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဝိဿဋ္ဌာ၊ ရွံ့ရှားကုန်လျက်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ ပစိတုံ၊ ချက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသောအခါ၌။ ကပ္ပိယကာရကာ၊ ကပ္ပိယကာရကတို့သည်။ ဗဟုတရံ၊ အထူးသဖြင့် များစွာ။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အပ္ပတရံ၊ အထူးသဖြင့် နည်းစွာ။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပစိတုံ၊ ချက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တော ပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၅-ဥဂ္ဂဟိတပဋိဂ္ဂဟဏာ
၂၇၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝုတ္ထာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံလုံလောက်စွာ။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ ဗဟုဉ္စ၊ များစွာလည်း။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကာရကော စ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်လည်း။ န အဟောသိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကိလန္တရူပါ၊ ပင်ပန်းသော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးမွေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော် မြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောခြင်းသည်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆထ၊ လာကြကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆန္တာ၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ လူခဿ ဝါ၊ ခေါင်းပါးသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပဏီတဿ ဝါ၊ မွန်မြတ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘောဇနဿ၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံလုံလောက်စွာ။ န လဘိမှာ၊ မရကုန်။ ဗဟုဉ္စ၊ များစွာလည်း။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကာရကော စ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်လည်း။ န အဟောသိ၊ ရှိသည် မဖြစ်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကိလန္တရူပါ၊ ပင်ပန်းသော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ကပ္ပိယကာရကော စ၊ ကပ္ပိကကာရကသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်အံ့။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ကပ္ပိယကာရကေ၊ ကပ္ပိယကာရကတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ ကပ်စေ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ပျက်သော သစ်သီးကို။ ပဋိဂ္ဂဟိတုံ၊ အကပ်ခံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ နဝါ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလာ စ၊ နှမ်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓု စ၊ ပျားသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒဒေယျံ၊ လှူရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဋိသမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘောဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ စီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးတော်မူသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဗြာဟ္မာဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွ၍ မကြာမြင့်မီ။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေသံ၊ အကြင်နှမ်းသစ်ပျားသစ်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိမန္တိတော၊ ဘိတ်အပ်၏။ တေ၊ ထိုနှမ်းသစ်ပျားသစ်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပမုဋ္ဌာ၊ မေ့လျော့ခဲ့ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ကောလမ္ဘေဟိ စ၊ ဖျဉ်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃဋေဟိ စ၊ အိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဟရာပေယျံ၊ ဆောင်စေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ကောလမ္ဘေဟိ စ၊ ဖျဉ်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃဋေဟိ စ၊ အိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ‘နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေသံ၊ အကြင်နှမ်းသစ်ပျားသစ်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ သံဃော၊ သံဃာကို။ နိမန္တိတော၊ ဖိတ်အပ်၏။ တေ၊ ထိုနှမ်းသစ်ပျားသစ်တို့ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပမုဋ္ဌာ၊ မေ့လျော့ခဲ့ကုန်၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နဝေ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်သော။ တိလေ စ၊ နှမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ မဓုဉ္စ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော ကာလ၌။ အပ္ပမတ္တကေပိ၊ အနည်းငယ်မျှသော ဝတ္ထုတို့ကိုလည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ တန်ပြီဟု မြစ်ကုန်၏။ ပဋိသင်္ခါပိ၊ ဆင်ခြင်ကုန်၍လည်း။ ပဋိက္ခိပန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော စ၊ သံဃာသည်လည်း။ ပဝါရိတော ဝါ၊ ပဝါရိတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုဖိတ်၍ ဆွမ်းစားရာမှ။ နီဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ ပဝါရိတ်သင့်သော ရဟန်းသည်။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၆-ပဋိဂ္ဂဟိတာဒိအနုဇာနနာ
၂၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကို။ “အယျဿ ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “ဧသ ဧသော အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ ဤအရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဒံ ခါဒနီယံ၊ ဤခဲဖွယ်ကို။ အယျဿ ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ အကပ်ခံ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဥပနန္ဒော၊ ဥပနန္ဒသည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နိက္ခိပထ၊ တားကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ကုလာနိ၊ အမျိုးအိမ်တို့သို့။ ပယိရုပါသိတွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ ပြန်လာ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော ကာလ၌။ အပ္ပမတ္တေကေပိ၊ အနည်းငယ်မျှသော ဝတ္ထုတို့ကိုလည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ တန်ပြီဟု မြစ်ကုန်၏။ ပဋိသင်္ခါပိ၊ ဆင်ခြင်ကုန်၍လည်း။ ပဋိက္ခိပန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော စ၊ သံဃာသည်လည်း။ ပဝါရိတော၊ ပဝါရိတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ ပဝါရိတ်သင့်သော ရဟန်းသည်။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗာ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ကာယဍာဟာဗာဓော၊ ကိုယ်၌ အပူဝင်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တေ၊ သင့်အား။ ကာယဍာဟာဗာဓော၊ ကိုယ်၌ အပူဝင်သော အနာသည်။ ကေန၊ အဘယ်ဆေးဖြင့်။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘိသေဟိ စ၊ ကြာစွယ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မုဠာလိကာဟိ စ၊ ကြာရင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေး၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့၍။ မန္ဒာကိနိယာ၊ မန္ဒာကိနီ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ပါတုရဟောတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာ မောဂ္ဂလာန်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတု၊ လာစေသတည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျဿ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းသော လာခြင်းတည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျဿ၊ အရှင့်အား။ ကေန၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ဒမ္မိ၊ လှူရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ ဆင်ပြောင်ကြီး။ ဘိသေဟိ စ၊ ကြာစွယ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မုဠာလိကာဟိ စ၊ ကြားရင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းဆင်ပြောင်။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင့်အား။ ဘိသေ စ၊ ကြာစွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဠာလိကာယော စ၊ ကြာရင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုဆင်ပြောင်သည်။ မန္ဒာကိနိံ၊ မန္ဒာကိနီ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ဩဂါဟေတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်းဖြင့်။ ဘိသဉ္စ၊ ကြာစွယ်ကိုလည်းကောင်း။ မုဠာလိကဉ္စ၊ ကြာရင်းကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဗာဟိတွာ၊ နုတ်ချိုး၍။ သုဝိက္ခာလိတံ၊ ကောင်းစွာ ခါသည်ကို။ ဝိက္ခာလေတွာ၊ ခါ၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ထုပ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေး၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မန္ဒာကိနိယာ၊ မန္ဒာကိနီ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနားမှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သောပိ ခေါ နာဂေါ၊ ထိုဆင်ပြောင်သည်လည်း။ မန္ဒာကိနိယာ၊ မန္ဒာကိနီ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏီယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနားမှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော နာဂေါ၊ ထိုဆင်ပြောင်သည်။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အား။ ဘိသေ စ၊ ကြာစွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဠာလိကာယော စ၊ ကြာရင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေ၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်၍။ မန္ဒာကိနိယာ၊ မန္ဒာကိနီ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏီယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဘိသေ စ၊ ကြာစွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဠာလိကာယော စ၊ ကြာရင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပနာမေသိ၊ ဆက်ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဘိသေ စ၊ ကြာစွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဠာလိကာယော စ၊ ကြာရင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘုတ္တဿ၊ ဘုဉ်းပေးပြီးသည်ရှိသော်။ ကာယဍာဟာဗာဓော၊ ကိုယ်၌ အပူဝင်သော အနာသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိသာ စ၊ ကြာစွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။
မုဠာလိကာယော စ၊ ကြာရင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဝသိဋ္ဌာ၊ ကြွင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော ကာလ၌။ အပ္ပမတ္တေကေပိ၊ အနည်းငယ်မျှသော ဝတ္ထုတို့ကိုလည်း။ ပဝါရေန္တိ၊ တန်ပြီဟု မြစ်ကုန်၏။ ပဋိသင်္ခါပိ၊ ဆင်ခြင်ကုန်၍လည်း။ ပဋိက္ခိပန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော စ၊ သံဃာသည်လည်း။ ပဝါရိတော၊ ပဝါရိတ်သင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝနဋ္ဌံ၊ တော၌ တည်သော သစ်မြစ်ကို။ ပေါက္ခရဋ္ဌံ၊ ရေကန်၌ ဖြစ်သော ကြာစွယ်ကြာစွယ်ကြာရင်း စသည်ကို။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ မြစ်မိသော ရဟန်းသည်။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်သည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိယကာရကော စ၊ ကပ္ပိယကာရကသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖလံ၊ သစ်သီးကို။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဗီဇံ၊ အစေ့နုသော။ နိဗ္ဗတ္တဗီဇံ၊ အစေ့ထုတ်၍ စားကောင်းသော။ ဖလံ၊ သစ်သီးကို။ အကတကပ္ပံ၊ ကပ္ပိခြင်းကို မပြုစေဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၇-သတ္ထကမ္မပဋိက္ခေပကထာ
၂၇၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခနော၊ ရဟန်းအား။ ဘဂန္ဒလာဗာဓော၊ မြင်းသရိုက်အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာကာသဂေါတ္တော၊ အာကာသဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ သတ္ထကမ္မံ၊ ဓားလှီးခြင်း အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အာကာသဂေါတ္တော၊ အာကာသဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ ကြွတော်မူလော့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿတု၊ ရှုလှည့်လော့။ ဂေါဓာမုခံ သေယျထာပိ၊ ဖွတ်နှုတ်သီးကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “သော အယံ မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥပ္ပဏ္ဍေတိ၊ ပြက်ရယ်ဆိုဘိ၏တကား။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တတောဝ၊ ထိုအရပ်မှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်နစ်ခဲ့၍။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ အာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်အား။ ဘဂန္ဒလာဗာဓော၊ မြင်းသရိုက်နာရှိ၏။ အာကာသဂေါတ္တော၊ အာကာသဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ သတ္ထကမ္မံ၊ ဓားလှီးခြင်းအမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မောဃပုရိသဿ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားအား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ သတ္ထကမ္မံ၊ ဓားလှီးခြင်း အမှုကို။ ကာရာပေဿတိ နာမ၊ ပြုစေဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ ဆဝိ၊ အရေသည်။ သုခုမာ၊ သိမ်းမွေ့ခြင်းကို။ ဒုရောပယော၊ အသားနုတက်ခဲ၏။
ဝဏော၊ အနာသည်။ သတ္ထံ၊ ဓားကို။ ဒုပ္ပရိဟာရံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆောင်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္ဗာဓေ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာ အရပ်၌။ သတ္ထကမ္မံ၊ ဓားလှီးခြင်း အမှုကို။ န ကာရာပေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သတ္ထကမ္မံ၊ ဓားလှီးခြင်း အမှုကို။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္ထိကမ္မံ၊ စည်းသော အမှုကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္ထိကမ္မံ၊ စည်းသော အမှုကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္ထိကမ္မံ၊ စည်းသော အမှုကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္ဗာဓဿ၊ ကျဉ်းမြောင်းရာအရပ်၏။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ ဒွင်္ဂုလာ၊ လက်နှစ်သစ်ရှိသော အရပ်မှ။ သတ္ထကမ္မံ ဝါ၊ ဓားလှီးခြင်းအမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထိကမ္မံ ဝါ၊ စည်းသော အမှုကိုလည်းကောင်း။ န ကာရာပေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၈-မနုဿမံသပဋိက္ခေပကထာ
၂၈၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုဗုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဗာရာဏသိယံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ဣတိပတန အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော စ၊ ဥပသကာသည်လည်းကောင်း။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ စ၊ ဥပသိကာမသည်လည်းကောင်း။ ဥဘတောပသန္နာ၊ နှစ်ပါးစုံကြည်ညိုကုန်သည်။ ဒါယကာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို လှူတတ်ကုန်သည်။ ကာရကာ၊ သံဃာတို့၏အမှုခပ်သိမ်းကို ပြုတတ်ကုန်သည်။ သံဃုပဋ္ဌာကာ၊ သံဃာကို လုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပသိကာမသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝိဟာရေန၊ တစ်ကျောင်းမှ။ ဝိဟာရံ၊ တစ်ကျောင်းသို့။ ပရိဝေဏေန၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုမှ။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ကော၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်ရဟန်းအား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယတု၊ ဆောင်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ပီတံ၊ သောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ပီတံ၊ သောက်အပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဋိစ္ဆာဒနီယေန၊ ဟင်းမျိုးရည်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အယျ၊ အရှင်။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အာဟရိယိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အန္တေဝါသိံ၊ အနီးနေသော ယောကျ်ားကို။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ပဝတ္တမံသံ၊ အလိုလိုဖြစ်သော ဟင်းမျိုးချက်စရာ အသားကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျေ၊ ရှင်မ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုပ္ပိယာယ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ပဝတ္တမံသံ၊ အလိုလိုဖြစ်သော ဟင်းမျိုးချက်စရာ အသားကို။ န အဒ္ဒသ၊ မမြင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုပ္ပိယာဥပါသိကာမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ ရှင်မ။ ပဝတ္တမံသံ၊ အလိုလိုဖြစ်သော ဟင်းမျိုးချက်စရာ အသားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မာဃာတော မာဃာတဒိဝသော၊ မသတ်လင့်ဟု စည်လည်သော နေ့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယာယ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဥပါသိကာမအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဂိလာနဿ၊ နာသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိစ္ဆာဒနီယံ၊ ဟင်းမျိုးရည်ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသည်ရှိသော်။ အာဗာဓော ဝါ၊ အနာသည်မူလည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ ပွားလတ္တံ့။
ကာလင်္ကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်မူလည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယံ န ဟရာပေယျံ၊ အကြင်မဆောင်အံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့ မဆောင်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပေါတ္ထနိကံ၊ သားလှီး၍ဓားငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဦရုမံသံ၊ ပေါင်သားကို။ ဥက္ကန္တိတွာ၊ လှီး၍။ ဒါသိယာ၊ ကျွန်မအား။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ ဣမံ မံသံ၊ ဤအသားကို။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ချက်ပြုတ်၍။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒဇ္ဇာဟိ၊ လှူလေလော့။ ယော စ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ဂိလာနာတိ၊ နာသည်ဟူ၍။ ပဋိဝေဒေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဝေဌေတွာ၊ ရစ်၍။ ဩဝရကံ၊ တိုက်ခန်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ နိပဇ္ဇိ၊ လျောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဧသာ သုပ္ပိယာ၊ ဤသုပ္ပိယာသည်။ ဩဝရကေ၊ တိုက်ခန်း၌။ နိပန္နာ၊ လျောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုပ္ပိယာ အမည်ရှိသောဥပါသိကာမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ နိပန္နာ၊ လျောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂိလာနာ၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “တေ၊ သင့်အား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ သုပ္ပိယဿ၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာသည်။ ယာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သဒ္ဓါယ၊ ရတနာသုံးပါး၏ကျေးဇူးကို ယုံကြည်သဖြင့်။ ပသန္နာယ၊ ကြည်ညိုသဖြင့်။ ယတြ ဟိ ယသ္မာ ဧဝ၊ အကြင်ကြောင့်သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မံသာနိပိ၊ အသားတို့ကိုလည်း။ ပရိစ္စတ္တာနိ၊ စွန့်ကုန်သေး၏။ ဣမာယ သုပ္ပိယာယ၊ ဤသုပ္ပိယာသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော လှူဖွယ်ကို။ အဒေယျံ၊ မလှူအပ်သည်။ ကိံပိ ဘဝိဿတိ နာမ၊ အဘယ်မဖြစ်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုပ္ပိယဿ၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာ၏။ နိဝသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုပ္ပိယဥပါသကာ၏အိမ် ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိ တံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “သုပ္ပိယာ၊ သိုပ္ပိယာ ဥပါသိကာမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂိလာနာ၊ နာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့ နာတပြီးကား။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ န ဥဿဟတိ၊ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့ မလာနိုင်တပြီးကား။ ပရိဂ္ဂဟေတွာပိ၊ ချီ၍လည်း။ အာနေထ၊ ဆောင်ချေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။
ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ အာနေသိ၊ ဆောင်၏။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနေန၊ မြင်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တဿာ သုပ္ပိယာယ၊ ထိုသုပ္ပိယာ၏။ မဟာဝဏော၊ ကြီးစွာသောအမာသည်။ ရုဠှော၊ အသားတတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သုစ္ဆဝီ၊ ပြကတေ့သော အရေရှိသည်။ လောမဇာတော၊ ပေါက်သော အမွေးရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကော စ၊ ဥပါသကာသည်လည်းကောင်း။ သုပ္ပိယာ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ စ၊ ဥပါသိကာမသည်လည်းကောင်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မဟိဒ္ဓိကတာ၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ မဟာနုဘာဝတာ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်စွတကား။ ယတြ ဟိ ယသ္မာ ဧဝ၊ အကြင်ကြောင့်သာလျှင်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနေန၊ မြင်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မဟာဝဏော၊ ကြီးစွာသော အမာသည်။ ရုဠှော၊ အသားတက်သည်။ သုစ္ဆဝိ၊ ပြကတေ့သော အရေရှိသည်။ လောမဇာတော၊ ပေါက်သော အမွေးရှိသည်။ ဘဝဿတိ နာမ၊ ဖြစ်ဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်လန်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂါ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိတို့လက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယ အမည်ရှိသော။ ဥပါသကဉ္စ၊ ဥပါသကာကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကဉ္စ၊ ဥပါသိကာမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကော၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာအမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ မံသံ၊ အသားကို။ ဝိညာပေသိ၊ တောင်းသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုပ္ပိယံ၊ သုပ္ပိယာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကံ၊ ဥပါသိကာမကို။ မံသံ၊ အသားကို။ ဝိညာပေမိ၊ တောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အာဟရိယိတ္ထ၊ ဆောင်ခဲ့သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာဟရိယိတ္ထ၊ ဆောင်ခဲ့ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ပရိဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဋိဝေက္ခိံ၊ စုံစမ်း၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ န ပဋိဝေက္ခိံ၊ မစုံစမ်းမိပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်တော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ အပ္ပဋိဝေက္ခိတွာ၊ မစုံစမ်းဘဲ။ မံသံ၊ အသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယာ၊ သင်သည်။ မနုဿမံသံ၊ လူသားကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သော။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ မနုဿေဟိ၊ ထိုလူတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မံသာနိပိ၊ အသားတို့ကိုလည်း။ ပရိစ္စတ္တာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနုဿမံသံ၊ လူသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပ္ပဋိဝေက္ခိတွာ၊ မစုံစမ်းမူ၍။ မံသံ၊ အသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၉-ဟတ္ထိမံသာဒိပဋိက္ခေပကထာ
၂၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်။ မရန္တိ၊ သေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ ဟတ္ထိမံသံ၊ ဆင်သားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထိမံသံ၊ ဆင်အသားကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထိမံသံ၊ ဆင်သားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထိမံသံ၊ ဆင်သားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်။ ရာဇင်္ဂံ၊ မင်း၏အင်္ဂါတည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သစေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ သိငြားအံ့။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟတ္ထိမံသံ၊ ဆင်သားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရညော၊ မင်း၏။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ မရန္တိ၊ သေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ အဿမံသံ၊ မြင်းသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဿမံသံ၊ မြင်းသားကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဿမံသံ၊ မြင်းသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဿမံသံ၊ မြင်းသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ရာဇင်္ဂံ၊ မင်း၏အင်္ဂါတည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သစေ ဇာနေယျ၊ အကယ်၍ သိငြားအံ့။ နေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿမံသံ၊ မြင်းသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ သုနခမံသံ၊ ခွေးသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ သုနခမံသံ၊ ခွေးသားကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုနခမံသံ၊ ခွေးသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုနခမံသံ၊ ခွေးသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ သုနခေါ၊ ခွေးသည်။ ဇေဂုစ္ဆော၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိ၏။ ပဋိကူလော၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုနခမံသံ၊ ခွေးသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဟိ၊ မြွေသည်။ ဇေဂုစ္ဆော၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိ၏။ ပဋိကူလော၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ သုပဿော၊ သုပဿ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာပိ၊ နဂါးမင်းသည်လည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုပဿော၊ သုပဿ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သော။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ နာဂါ၊ နဂါးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ နာဂါ၊ ထိုနဂါးတို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေဟိပိ၊ အနည်းငယ်မျှတို့ဖြင့်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဟေဌေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇေယျုံ၊ မသုံးဆောင်ကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုပဿံ၊ သုပဿ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ ။ပ။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟိမံသံ၊ မြွေသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လုဒ္ဒကာ၊ မုဆိုးတို့သည်။ သီဟံ၊ ခြင်္သေ့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ သီဟမံသံ၊ ခြင်္သေ့သားကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီဟမံသံ၊ ခြင်္သေ့သားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်ကုန်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သီဟာ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်။ သီဟမံသဂန္ဓေန၊ ခြင်္သေ့သားအနံ့ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိပါတေန္တိ၊ လိုက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီဟမံသံ၊ ခြင်္သေ့သားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ လုဒ္ဒကာ၊ မုဆိုးတို့သည်။ ဗျဂ္ဃံ၊ ကျားကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ပ။ ဒီပိံ၊ သစ်ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ပ။ အစ္ဆံ၊ ဝံကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ပ။ တရစ္ဆံ၊ အောင်းကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ တရစ္ဆမံသံ၊ အောင်းသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တာနံ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ တရစ္ဆမံသံ၊ အောင်းသားကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တရစ္ဆမံသံ၊ အောင်းသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတွာ၊ သုံးဆောင်ကုန်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တရစ္ဆာ၊ အောင်းတို့သည်။ တရစ္ဆမံသဂန္ဓေန၊ အောင်းသားအနံ့ဖြင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိပါတေန္တိ၊ လိုက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တရစ္ဆမံသံ၊ အောင်းသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သုပ္ပိယဘာဏဝါရော၊ သုပ္ပိယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁၇၀-ယာဂုမဓုဂေါဠကာနုဇာနနာ
၂၈၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအန္ဓကဝိန္ဒမြို့ရှိရာ အရပ်သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇာနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဋေသု၊ လှည်းတို့၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်ကုန်၍။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဋိပါဋိံ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ လဘိဿာမ၊ ရကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ အနုဗန္ဓာ၊ လိုက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဉ္စမတ္တာနိ ဝိဃာဒသတာနိ စ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော စားကြွင်းစားတို့သည်လည်း။ အနုဗန္ဓာ၊ လိုက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအန္ဓကဝိန္ဒမြို့သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဋိပါဋိံ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသော။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဋိပါဋိံ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ လဘိဿာမိ၊ ရအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းသို့။ အနုဗန္ဓန္တဿ၊ လိုက်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒွေ မာသာနိ၊ နှစ်လတို့သည်။ အတီတာနိ၊ လွန်ခဲ့ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရခဲ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဃရာဝါသတ္ထော စ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူ၏ဘောင်၌ နေရခြင်း အကျိုးစီးပွားသည်လည်း။ ဟာယတိ၊ ယုတ်ခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေယျံ၊ ကြည့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ န အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ပဋိယာဒေယျံ၊ စီရင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။
ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်မျိုးသော မုန့်တို့ကို။ န အဒ္ဒသ၊ မမြင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘော အာနန္ဒ၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပဋိပါဋိံ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဋိပါဋိံ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ လဘိဿာမိ၊ ရအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းသို့။ အနုဗန္ဓန္တဿ၊ လိုက်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒွေ မာသာနိ၊ နှစ်လတို့သည်။ အတီတာနိ၊ လွန်ခဲ့ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို။ န စ လဗ္ဘတိ၊ ရလည်း မရအပ်ခဲ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဃရာဝါသတ္ထော စ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူ၏ဘောင်၌ နေရခြင်းအကျိုးစီးပွားသည်လည်း။ ဟာယတိ၊ ယုတ်ခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေယျံ၊ ကြည့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ န အဿ၊ အဖြစ်ရာ။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ပဋိယာဒေယျံ၊ စီရင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော အာနန္ဒ၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်မျိုးသော မုန့်တို့ကို။ န အဒ္ဒသံ၊ မမြင်။ ဘော အာနန္ဒ၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဋိယာဒေယျံ၊ အကယ်၍ စီရင်အံ့။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံပါအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးလျှောက်ဦးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္နာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ပဋိယာဒေတု၊ စီရင်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ပဋိယာဒေဟိ၊ စီရင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနာမေသိ၊ ဆက်ကပ်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ လှူလိုတပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဟူတာယ၊ များစွာသော။ ယာဂုယာ စ၊ ယာဂုဖြင့်လည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကေန စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဓောတဟတ္ထံ၊ ဆေးပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးဆက်တို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ကတမေ ဒသ၊ အဘယ်ဆယ်ပါးတို့နည်း။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဒေန္တော၊ လှူသော သူသည်။ အာယုံ၊ အသက်ကို။ ဒေတိ၊ လှူသည် မည်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ဒေတိ၊ လှူသည် မည်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဒေတိ၊ လှူသည် မည်၏။ ဗလံ၊ ခွန်အားကို။ ဒေတိ၊ လှူသည် မည်၏။ ပဋိဘာနံ၊ ပညာကို။ ဒေတိ၊ လှူသည် မည်၏။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂု၊ ယာဂုသည်။ ခုဒ္ဒံ၊ ဆာလောင်ခြင်းကို။ ပဋိဟနတိ၊ တားမြစ်ပေ၏။ ပိပါသံ၊ ရေသိပ်ခြင်းကို။ ဝိနေတိ၊ ပယ်ဖျောက်ပေတတ်၏။ ဝါတံ၊ လေကို။ အနုလောမေတိ၊ စုန်စေတတ်၏။ ဝတ္ထိံ၊ အစာဟောင်းကို။ သောဓေတိ၊ စင်စေတတ်၏။ အာမာဝသေသံ၊ အစာသစ်အကြွင်းကို။ ပါစေတိ၊ ကြေစေတတ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးဆက်တို့သည်။ ဣမေ ဒသ၊ ဤဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော နရော၊ အကြင်လူသည်။ သညတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို စောင့်ကုန်သော။ ပရဒတ္တဘောဇိနံ၊ သူတစ်ပါးယုံကြည်၍ လှူအပ်သော ပစ္စည်းကို ဘုဉ်းပေးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဒဒါတိ၊ ပေးလှူ၏။ သော နရော၊ ထိုလူသည်။ အဿ၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒသ ဌာနာနိ၊ ဆယ်ပါးသော အရာတို့ကို။ အနုပ္ပဝေစ္ဆတိ၊ ပေးသည် မည်၏။ အဿ၊ ထိုယာဂုဘုဉ်းပေးသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အာယု စ၊ အသက်သည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားသည်လည်းကောင်း။
ပဋိဘာနဉ္စ၊ ပညာသည်လည်းကောင်း။ ဥပဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ တတော ပရံ၊ ထိုမှ နောက်၌။ ခုဒ္ဒံ၊ ဆာလောင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသဉ္စ၊ ရေသိပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါတဉ္စ၊ လေနာကိုလည်းကောင်း။ ဝိအပနေတိ၊ ပယ်ဖျောက်ပေတတ်၏။ ဝတ္ထိံ၊ အစာဟောင်းကိုလည်း။ သောဓေတိ၊ စင်စေတတ်၏။ ဘတ္တံ၊ အစာသစ်ကိုလည်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ကြေစေတတ်၏။ ဧတံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဤယာဂုတည်းဟူသော ဆေးကို။ သုဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။
တသ္မာ ဟိ တသ္မာဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ မနုဿေန၊ လူ၌ ဖြစ်သော။ သုခတ္ထိကေန ဝါ၊ ချမ်းသာကို အလိုရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သုခါနိ၊ ချမ်းသာတို့ကို။ ပတ္ထယတာ ဝါ၊ တောင့်တသော သူသည်လည်းကောင်း။ မနုဿသောဘဂျတံ၊ လူ၌ တင့်တယ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဣစ္ဆတာ ဝါ၊ အလိုရှိသော သူသည်လည်းကောင်း။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ လျောက်ပတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိတွာ၊ အနုမောဒနာ ပြုပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဂုဉ္စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇၁-တရုဏပသန္နမဟာမတ္တဝတ္ထု
၂၈၃။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာဂု စ၊ ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ အနုညာတာ ကိရ၊ ခွင့်ပြုတော်မူသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ကာလဿေဝ၊ နံနက်စောစောကသာလျှင်။ ဘောဇ္ဇယာဂုဉ္စ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကဉ္စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒေန္တိ၊ စီရင်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာလဿေဝ၊ နံနက်စောစောကသာလျှင်။ ဘောဇ္ဇယာဂု စ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုဖြင့်လည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကေန စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓာတာဝ၊ ဆောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်အားလျော်စွာ။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မဘုဉ်းပေးကုန်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ တရုဏပသန္နေန၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ မဟာမတ္တေန၊ အမတ်ကြီးသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိမန္တိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နဿ၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ တဿ မဟာမတ္တဿ၊ ထိုအမတ်ကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အဍ္ဎတေလသန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ တစ်ထောင်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့အား။ အဍ္ဎတေလသာနိ မံသပါတိသတာနိ၊ တစ်ထောင်နှစ်ရာငါးဆယ်သော ဟင်းမျိုးခွက်တို့ကို။ ပဋိယာဒေယျံ၊ စီရင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧကမေကံ၊ တစ်ခွက်စီတစ်ခွက်စီသော။ မံသပါတိံ၊ ဟင်းမျိုးခွက်ကို။ ဥပနာမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်းရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဍ္ဎတေလသာနိ စ မံသပါတိသတာနိ၊ တစ်ထောင်နှစ်ရာငါးဆယ်သော ဟင်းမျိုးခွက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တရုဏပသန္နဿ၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ တဿ မဟာမတ္တာ၊ ထိုအမတ်ကြီး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိဝိသတိ၊ ဆွမ်းလုပ်ကျွေး၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ၊ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ အယံ မဟာမတ္တော၊ ဤအမတ်ကြီးသည်။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိ၏။”
ဣတိ၊ ဤသို့။ ထောကံ ထောကံ၊ အတန်ငယ်အတန်ငယ်။ မာ ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ မခံကုန်လင့်။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဍ္ဎတေလသာနိ စ မံသပါတိသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးဆယ်သော ဟင်းမျိုးခွက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ‘ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧကမေကံ၊ တခွက်တခွက်စီသော။ မံသပါတိံ၊ ဟင်းမျိုးခွက်ကို။ ဥပနာမေဿာမိ၊ ကပ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧတံ ကာရဏာ၊ ဤသို့ သဒ္ဓါနုသော အကြောင်းကြောင့်။ ထောကံ ထောကံ၊ အတန်ငယ် အတန်ငယ်။ န ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလဿေဝ၊ နံနက်စောစောကသာလျှင်။ ဘောဇ္ဇယာဂုယာ စ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုဖြင့်လည်းကောင်း။ မဓုဂေါဠကေန စ၊ သကာထည့်၍ လုပ်သော မုန့်ချိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓာတာ၊ ဆောင်ကုန်ပြီ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ထောကံ ထောကံ၊ အတန်ငယ် အတန်ငယ်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ပါကုန်လျက်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ဒါယကာ၏။ ဘောဇ္ဇယာဂုံ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အာသာဒနာပေက္ခော၊ အကျော်အစောမဲ့ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ “ဘုဉ္ဇထ ဝါ၊ ဘုဉ်းပေးမူလည်း ဘုဉ်းပေးကုန်လော့။ ဟရထ ဝါ၊ ဆောင်မူလည်း ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တရုဏပသန္နံ၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ မဟာမတ္တံ၊ အမတ်ကြီးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နဿ၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ မဟာမတ္တဿ၊ အမတ်ကြီးအား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွတော်မူ၍ မကြာမြင့်မီ။ “ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အာသာဒနာပေက္ခော၊ မသာယာခြင်းကို ငဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ‘ဘုဉ္ဇထ ဝါ၊ ဘုဉ်းပေးမူလည်း ဘုဉ်းပေးကုန်လော့။ ဟရထ ဝါ၊ ဆောင်မူလည်း ဆောင်ကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂမာသိံ၊ သွားမိ၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ အရမတော်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ န လာဘာ၊ အရတော်သည် မဟုတ်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ န သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းသော ရခြင်း မဟုတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ ဝါ၊ ကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ အပုညံ ဝါ၊ မကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ပသုတံ ကိံ နု ခေါ၊ ဆည်းပူးအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစိရပက္ကန္တဿ၊ ဖဲကြွတော်မူ၍ မကြာမြင့်မီ။ ‘ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အာသာဒနာပေက္ခော၊ မသာယာခြင်းကို ငဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ‘ဘုဉ္ဇထ ဝါ၊ စားမူလည်း စားကုန်လော့။ ဟရထ ဝါ၊ ဆောင်မူလည်း ဆောင်ကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂမာသိံ၊ သွားမိ၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ အရမတော်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ န လာဘာ၊ အရတော်သည် မဟုတ်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ န သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းသော ရခြင်း မဟုတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ ဝါ၊ ကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ အပုညံ ဝါ၊ မကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ပသုတံ ကိံ နု ခေါ၊ ဆည်းပူးအပ်လေသလော။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာအမတ်ကြီး။ တယာ၊ သင်သည်။ ယဒဂ္ဂေန၊ အကြင်အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ နိမန္တိတော၊ ဖိတ်အပ်၏။ တဒဂ္ဂေန၊ ထိုအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ဆည်းပူးအပ်၏။ ယဒဂ္ဂေန၊ အကြင်အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။
တေ၊ သင်သည်။ ဧကမေကေန၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းကို။ ဧကမေကံ၊ တစ်လုံးတစ်လုံးသော။ သိတ္ထံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ ခံစေအပ်၏။ တဒဂ္ဂေန၊ ထိုအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တေ၊ သင်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ဆည်းပူးအပ်၏။ တေ၊ သင်သည်။ သဂ္ဂါ၊ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော ကောင်းမှုကို။ အာရဒ္ဓါ၊ အားထုတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တရုဏပသန္နော၊ နုသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိသော။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ လာဘာ ကိရ၊ အရတော်ကုန်သတတ်။ မေ၊ ငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ကိရ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်သတတ်။ မေ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသုတံ ကိရ၊ ဆည်းပူးအပ်သတတ်။ မေ၊ ငါသည်။ သဂ္ဂါ၊ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော ကောင်းမှုကို။ အာရဒ္ဓါ ကိရ၊ အားထုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ဒါယကာ၏။ ဘောဇ္ဇယာဂုံ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ဒါယကာ၏။ ဘောဇ္ဇယာဂုံ၊ လက်ယူခံသော ယာဂုကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နိမန္တိတေန၊ ဖိတ်အပ်သော ရဟန်းသည်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ဒါယကာ၏။ ဘောဇ္ဇယာဂု၊ လက်ယူခံသော ယာဂုကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇၂-ဗေလဋ္ဌကစ္စာနဝတ္ထု
၂၈၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အန္ဓကဝိန္ဒေ၊ အန္ဓကဝိန္ဒမြို့၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒမြို့သို့။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဂုဠကုမ္ဘပူရေဟိ၊ တင်လဲအိုးတို့ဖြင့် ပြည့်ကုန်သော။ ပဉ္စမတ္တေဟိ သကဋသတေဟိ၊ ငါးရာသော လှည်းတို့ဖြင့်။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗေလဋ္ဌံ၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနံ၊ ကစ္စည်းကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဩက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧကမေကံ၊ တစ်လုံးတစ်လုံးသော။ ဂုဠကုမ္ဘံ၊ တင်လဲအိုးကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကံယေဝ၊ တစ်လုံးသာလျှင်ဖြစ်သော။ ဂုဠကမ္ဘံ၊ တင်လဲအိုးကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဧကံယေဝ၊ တစ်လုံးသာလျှင်ဖြစ်သော။ ဂုဠကုမ္ဘံ၊ တင်လဲအိုးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဂုဠကုမ္ဘော၊ တင်လဲအိုးကို။ အာဘတော၊ ဆောင်အပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။
ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ ယာဝဒတ္ထော၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေဟိ၊ ရောင့်ရဲစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တေပိ၊ သပိတ်တို့ကိုလည်း။ ပူရေသုံ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ပရိဿာဝနာနိပိ၊ ရေစစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ထဝိကာယောပိ၊ အိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေသုံ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ယာဝဒတ္ထံ၊ လိုရှိတိုင်း။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဃာသာဒါနံ၊ စားကြွင်းစားတို့အား။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ ယာဝဒတ္ထော၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဃာသာဒေ၊ စားကြွင်းစားတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေဟိ၊ ရောင့်ရဲစေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝိဃာသာဒေ၊ စားကြွင်းစားတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝိဃာသာဒါ၊ စားကြွင်းစားတို့သည်။ ကောလမ္ဗေပိ၊ ဖျဉ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဃဋေပိ၊ အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေသုံ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ပိဋကာနိပိ၊ ခြင်းတောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥစ္ဆေင်္ဂေပိ၊ ခါးပိုက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေသုံ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဝိဃာသာဒေ၊ စားကြွင်းစားတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဃာသာဒါ၊ စားကြွင်းစားတို့ကို။ ဂုဠေဟိ၊ တင်လဲတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ ဗဟု စ၊ များစွာလည်း။ အယံ ဂုဠော၊ ဤတင်လဲသည်။ အဝသိဋ္ဌော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ မာရ်မင်းပြည်နှင့်တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့်တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသော လူနှင့်တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ တထာဂတဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ တထာဂတသာဝဿ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သားကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်သော။ သော ဂုဠော၊ ထိုတင်လဲသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကြေခြင်းသို့။ ယံ ဂစ္ဆေယျ၊ အကြင်ရောက်ရာ၏။ တံ ပရိဏာမဂမနံ၊ ထိုကြေခြင်းသို့ရောက်ခြင်းသည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န သမနုပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ကစ္စာန၊ ကစ္စည်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဂုဠံ၊ ထိုတင်လဲကို။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ မြက်မရှိရာအရပ်၌သော်လည်း။ ဆဋ္ဋေဟိ၊ စွန့်လော့။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌သော်လည်း။ ဩပိလာပေဟိ၊ သွန်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တံ ဂုဠံ၊ ထိုတင်လဲကို။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။
ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဩပိလာပေတိ၊ သွန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ပစ်အပ်သော။ သော ဂုဠော၊ ထိုတင်လဲသည်။ စိစ္စိဋာယတိ၊ စိပ်စိပ်မြည်၏။ စိဋိစိဋာယတိ၊ တသဲသဲ မြည်၏။ ပဓူပါယတိ၊ အခိုးထွက်၏။ သံပဓူပါယတိ၊ အခိုးတစ်ပြိုင်နက် ထွက်၏။ ဒိဝသံ သန္တတ္တော၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး လောင်ထသော။ ဖာလော၊ သံတွေသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ စိစ္စိဋာယတိ သေယျထာပိ၊ စိပ်စိပ်မြည်သကဲ့သို့။ စိဋိစိဋာယတိ သေယျထာပိ၊ တသဲသဲ မြည်သကဲ့သို့။ ပဓူပါယတိ သေယျထာပိ၊ အခိုးထွက်သကဲ့သို့။ သံပဓူပါယတိ သေယျထာပိ၊ အခိုးတစ်ပြိုင်နက် ထွက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ပစ်အပ်သော။ သော ဂုဠော၊ ထိုတင်လဲသည်။ စိစ္စိဋာယတိ၊ စိပ်စိပ်မြည်၏။ စိဋိစိဋာယတိ၊ တသဲသဲ မြည်၏။ မဓူပါယတိ၊ အခိုးထွက်၏။ သံပဓူပါယတိ၊ အခိုးတစ်ပြိုင်နက် ထွက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဠော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ သံဝိဂ္ဂေါ၊ ထိပ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ လောမဟဋ္ဌဇာတော၊ ရွှင်သော အမွေး ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဗေလဋ္ဌဿ၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနဿ၊ ကစ္စည်းအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ သီလကထံ၊ သီလနှင့်စပ်သော စကား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင်စပ်သော စကား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်။ ဩကာရံ၊ အယုတ်။ သံကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်း။ နေက္ခမ္မေ၊ ကာမဂုဏ်မှ ထွက်မြောက်ခြင်း၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုး။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ပင်တည်း။ ဣမံ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗေလဋ္ဌံ၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနံ၊ ကစ္စည်းကို။ ကလ္လစိတ္တံ၊ ခံ့သော စိတ် ရှိသည်ကို။ မုဒုစိတ္တံ၊ နူးညံ့သော စိတ် ရှိသည်ကို။ ဝိနီဝရဏစိတ္တံ၊ နီဝရဏကင်းသော စိတ် ရှိသည်ကို။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တံ၊ တက်ကြွသော စိတ် ရှိသည်ကို။ ပသန္နစိတ္တံ၊ ကြည်ညိုသော စိတ် ရှိသည်ကို။ အညာသိ၊ သိတော်မူ၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ သာမုတ္တံသိကာ၊ ကိုယ်တော်မှ အသီးထုတ်၍ ပြအပ်သော။ ယာ ဓမ္မဒေသနာ၊ အကြင်တရားဒေသနာတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဓမ္မဒေသနံ၊ ထိုတရားဒေသနာတော်ကို။ ပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ပ။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗေလဋ္ဌဿ၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနဿ၊ ကစ္စည်းအား။ တသ္မိံ ယေဝ အာသနေ၊ ထိုနေရာ၌သာလျှင်။ ဝိရဇံ၊ ကိလေသာဟူသော မြူလည်း ကင်းထသော။ ဝီတမလံ၊ ဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ အစရှိသော အညစ်အကြေးလည်း ကင်းထသော။ ဓမ္မစက္ခုံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်တည်းဟူသော ဉာဏ်မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ သမုဒယဓမ္မံ၊ ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ နိရောဓဓမ္မံ၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗေလဋ္ဌော၊ ဗေလဋ္ဌ အမည်ရှိသော။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မော၊ မြင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတ္တဓမ္မော၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယောဂါဠှဓမ္မော၊ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်အပ်ပြီးသော သစ္စာတရား ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိဏ္ဏဝိစိကိစ္ဆော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော ဝိစိကိစ္ဆာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဂတကထံကထော၊ သို့လော သို့လောဟု တွေးတောယုံမှားခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဝေသာရဇ္ဇပ္ပတ္တော၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သော သူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နိကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုမူလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ပ။ ဧဝမေဝံ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ရာဇဂဟေ၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂုဠော၊ တင်လဲသည်။ ဥဿန္နော၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဂိလာနဿေဝ၊ နာသော ရဟန်းအားသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ န ဘုဉ္ဇန္တိ၊ မစားကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော ရဟန်းအား။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ အဂိလာနဿ၊ မနာသော ရဟန်းအား။ ဂုဠောဒကံ၊ ရေနှင့်ရောသော တင်လဲကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇၃-ပါဋလိဂါမဝတ္ထု
၂၈၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးုဖြင့်။ ပါဋလိဂါမော၊ ပါဋလိရွာသို့။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါဋလိဂါမော၊ ပါဋလိရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုပါဋလိရွာသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဋလိဂါမံ၊ ပါဋလိရွာသို့။ အနုပ္ပတ္တော ကိရ၊ အစဉ်ရောက်တော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နေ ခေါ၊ ထိုင်ကုန်ပြီးသော။ ပါဋလိဂါမိကေ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောင်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်ကို။ အဓိဝါသေတု၊ သည်းခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သည်းခံတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိကုန်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ သဗ္ဗသန္ထရိံ၊ အလုံးစုံ အခင်းရှိအောင်။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်ကို။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာသနာနိ၊ နေရာတော်တို့ကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဥဒကမဏိကံ၊ အိုးစရည်းကြီးကို။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေ၍။ တေလပဒီပံ၊ ဆီမီးကို။ အာရောပေတွာ၊ ညှိစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ တည်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သဗ္ဗသန္ထရိံ၊ အလုံးစုံ အခင်းရှိအောင်။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်ကို။ သန္ထတံ၊ ခင်းအပ်ပြီ။ အာသနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ ပညတ္တာနိ၊ ခင်းအပ်ကုန်ပြီ။ ဥဒကမဏိကော၊ အိုးစရည်းကြီးကို။ ပတိဋ္ဌာပိတော၊ တည်စေအပ်ပြီ။ တေလပဒီပေါ၊ ဆီမီးကို။ အာရောပိတော၊ ညှိစေအပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ ဥပသင်္ကမနဿ၊ အကြင်ကပ်တော်မူခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာဇရပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ခါတော်မူ၍။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ မဇ္ဈိမံ၊ အလယ်ဖြစ်သော။ ထမ္ဘံ၊ တိုင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပုရတ္ထာဘိမုခေါ၊ အရှေ့သို့ မျက်နှာပြုတော်မူလျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခုသံဃောပိ၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်လည်း။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ခါ၍။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပစ္ဆိမံ၊ အနောက်ဖြစ်သော။ ဘိတ္တိံ၊ နံရံကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပုရတ္ထာဘိမုခေါ၊ အရှေ့သို့ မျက်နှာမူလျက်။ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ပုရက္ခတွာ၊ ရှေးရှုပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာပိ၊ ဥပါသကာတို့သည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ခါ၍။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏ တည်းခိုရာ ဇရပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ပုရတ္ထိမံ၊ အရှေ့ဖြစ်သော။ ဘိတ္တိံ၊ နံရံကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပစ္ဆိမာဘိမုခါ၊ အနောက်သို့ မျက်နှာပြုကုန်လျက်။ ဘဂဝန္တံယေဝ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုသာလျှင်။ ပုရက္ခတွာ၊ ရှေးရှုပြုကုန်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဋလိဂါမိကေ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ကတမေ ပဉ္စ၊ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသော။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော သူသည်။ ပမာဒါဓိကရဏံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကြောင့်။ မဟတိံ၊ များစွာသော။ ဘောဂဇာနိံ၊ စည်းစိမ်၏ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီပျက်စီးခြင်း၏။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလဝိပန္နဿ၊ သီလပျက်စီးသော။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆတိ၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသော။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော သူသည်။ ယညဒေဝ ပရိသံ ယံ ယံ ဧ၀ ပရိသံ၊ အကြင်အကြင်ပရိသတ်သို့သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ ခတ္တိယပရိသံ၊ မင်းပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဗြာဟ္မဏ ပရိသံ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဂဟပတိ ပရိသံ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ သမဏ ပရိသံ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ အပ်အံ့။ အဝိသာရဒေါ၊ မရဲရင့်သည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုဘူတော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်ရ၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသော။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူသည်။ သမ္မူဠှော၊ တွေဝေလျက်။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလဝိပန္နော၊ သီလပျက်စီးသော။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော သူသည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာ ဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယာ၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ဒုဿီလဿ၊ သီလမရှိသော သူ၏။ သီလဝိပတ္တိယော၊ သီလပျက်စီးခြင်း၏။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးဆက်တို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ကတမေ ပဉ္စ၊ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ အပ္ပမာဒါဓိကရဏံ၊ မမေ့လျော့ခြင်းကြောင့်။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ၊ စည်းစိမ်အစုကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သီဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလသမ္ပန္နဿ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆတိ၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ ယညဒေဝ ပရိသံ ယံ ယံ ဧ၀ ပရိသံ၊ အကြင် အကြင်ပရိသတ်သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ ခတ္တိယပရိသံ၊ မင်းပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဗြာဟ္မဏပရိသံ၊ ပုဏ္ဏားပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဂဟပတိပရိသံ၊ သူကြွယ်ပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ သမဏပရိသံ၊ ရဟန်းပရိသတ်သို့။ ယဒိ ဥပသင်္ကမတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည်ဖြစ်၍။ အမင်္ကုဘူတော၊ နှလုံးရွှင်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်ရ၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော သူ၏။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ အသမ္မူဠှော၊ မတွေဝေဘဲ။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာ ဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အာနိသံသော၊ အကျိုးဆက်တည်း။ ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော သူ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံခြင်း၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးဆက်တို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဋလိဂါမိကေ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဗဟုဒေဝ ရတ္တိံ၊ များစွာသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူပြီး၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူပြီး၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူပြီး၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူပြီး၍။
“ဂဟပတယော၊ ဒါယကာတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်သည်။ အဘိက္ကန္တာ၊ ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ ဂမနဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညထ၊ သိကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥယျောဇေသိ၊ လွှတ်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပါဋလိဂါမိကာ၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ တြစွာဘုရားသည်။ ပါဋလိဂါမိကေသု၊ ပါဋလိရွာ၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကေသု၊ ဥပါသကာတို့သည်။ အစိရပက္ကန္တေသု၊ ဖဲသွား၍ မကြာမြင့်ကုန်မီ။ သုညာဂါရံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
၁၇၄-သုနိဓဝဿကာရဝတ္ထု
၂၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ပဋိဗာဟာယ၊ တားမြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ မာပေန္တိ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထတော်မူ၍။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြင်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့ကို။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိယော၊ သိမ်းဆည်းသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟေသက္ခာ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ သိမ်ဆည်းကုန်၏။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ တိုအရပ်၌။ မဟေသက္ခာနံ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ သိမ်းဆည်းကုန်၏။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ မဇ္ဈိမာနံ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ နီစာ၊ နိမ့်ကုန်သော။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ နီစာနံ၊ နိမ့်ကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ မာပေန္တိ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မာဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ပဋိဗာဟာယ၊ တားမြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ မာပေန္တိ၊ တည်ထောင် ဖန်ဆင်းကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာန္ဒာ။ တာဝတိံသေဟိ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေဟိ၊ နတ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တေတွာ၊ တိုင်ပင်၍။ မာပေန္တိ သေယျထာပိ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းကုန်သကဲ့သို့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းတို့ကို။ ပဋိဗာဟာယ၊ တားမြစ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ မာပေန္တိ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဣဓ၊ ဤပါဋလိရွာ၌။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထတော်မူ၍။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့ကို။ ပါဋလိဂါမေ၊ ပါဋလိရွာ၌။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိယော၊ သိမ်းဆည်းသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟေသက္ခာ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ သိမ်းဆည်းကုန်၏။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ မဟေသက္ခာနံ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ မဇ္ဈိမာ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဏှန္တိ၊ သိမ်းဆည်းကုန်၏။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ မဇ္ဈိမာနံ၊ အလတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ နီစာ၊ နိမ့်ကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တိ့ုသည်။ ဝတ္ထူနိ၊ အိမ်ရာတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ သိမ်းဆည်းကုန်၏။ တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ နီစာနံ၊ နိမ့်ကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ နိဝေသနာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ မာပေတုံ၊ တည်ထောင်ဖန်ဆင်းအံ့သောငှာ။ နမန္တိ၊ ညွတ်ကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယာဝတာ ယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ အရိယံ အာယတနံ၊ လူအရိယာသူတော်ကောင်းတို့၏ စည်းဝေးရာ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယာဝတာ ယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဝဏိပ္ပထော၊ ကုန်သည်တို့၏ ရောင်းဝယ်ရာ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေသံ၊ ထိုလူအရိယာကုန်သည်တို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာဖြစ်သော။ ဣဒံ နဂရံ၊ ဤမြို့သည်။ ပါဋလိပုတ္တံ၊ ပါဋလိပုတ် အမည်ရှိသည်။ အဂ္ဂနဂရံ၊ မြတ်သော မြို့သည်။ ပုဋဘေဒနံ၊ ဥစ္စာထုပ်ကို ဖြည်ရာ အရပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါဋလိပုတ္တဿ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်၌။
အဂ္ဂိတော ဝါ၊ မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကတော ဝါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘန္တရတော၊ အတွင်း၌။ မိထုဘေဒါ ဝါ၊ အချင်းချင်း စိတ်ကွဲသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်တို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိံသု၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောကုန်၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်လေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ကုန်ပြီးသော။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏ အမတ်ကြီးတို့သည်။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘောဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသုံ၊ ကြားလျှောက်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သုနိဓဝဿကာရာနံ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာနံ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့၏။ နိဝေသနံ၊ လုပ်ကျွေးရာ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုလုပ်ကျွေးရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နေ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ သုနိဓဝဿကာရေ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာတ္တေ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိ၊ အနုမောဒနာပြုတော်မူ၏။ ကိံ အနုမောဒိ၊ အဘယ်သို့ အနုမောဒနာပြုတော်မူသနည်း။
“ပဏ္ဍိတဇာတိယော၊ ပညာရှိသော သဘောရှိသော သူသည်။ ယသ္မိံ ပဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဧတ္ထ ပဒေသေ၊ ဤအရပ်၌။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ သညတေ၊ ကိုယ်နှလုံးကို စောင့်ကုန်သော။ ဗြဟ္မစာရယော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။
တတ္ထ ပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်ဘုမ္မစိုးအစရှိသော နတ်တို့သည်။ အာသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ တာသံ ဒေဝတာနံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကောင်းမှုအဖို့ကို။ အာဒိသေ၊ အမျှပေးဝေရာ၏။ တာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ နံ ပဏ္ဍိတဇာတိယံ၊ ထိုပညာရှိသော သဘောရှိသော သူကို။ ပူဇယန္တိ၊ ပူဇော်တုံ့ပူဇော်ကုန်၏။ မာနိတာ၊ မြတ်နိုးအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ နံ ပဏ္ဍိတဇာတိယံ၊ ထိုပညာရှိသော သဘောရှိသော သူကို။ မာနယန္တိ၊ မြတ်နိုးတုံ့မြတ်နိုးကုန်၏။
တတော၊ ထိုပူဇော်ခြင်းမြတ်နိုးခြင်းကြောင့်။ နံ၊ ထိုပညာရှိသော သဘောရှိသော သူကို။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဩရသံ၊ ရင်၌ ဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အနုကမ္ပတိ ဣဝ၊ စောင့်ရှောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အနုကမ္ပန္တိ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်၏။ ဒေဝတာနုကမ္ပိတော၊ နတ်တို့သည် စောင့်ရှောက်အပ်သော။ ပေါသော၊ ပညာရှိသော ယောကျ်ားသည်။ တဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘဒြာနိ၊ ကောင်းသော အကျိုးစီးပွားတို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုမောဒိ၊ အနုမောဒနာပြုတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုနိဓဝဿကာရေ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တေ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့ကို။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိတွာ၊ အနုမောဒနာပြုတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုနိဓဝဿကာရာ၊ သုနိဓဝဿကာရ အမည်ရှိကုန်သော။ မဂဓမဟာမတ္တာ၊ မဂဓမင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဝိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ “အဇ္ဇ၊ ယခု။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ယေန ဒွါရေန၊ အကြင်တံခါးဖြင့်။ နိက္ခမိဿတိ၊ ထွက်တော်မူလတ္တံ့။ တံ၊ ထိုတံခါးသည်။ ဂေါတမဒွါရံ နာမ၊ ဂေါတမတံခါးမည်သည်။
ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ယေန တိတ္ထန၊ အကြင်ဆိပ်ဖြင့်။ ဂင်္ဂံ နဒိံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ကို။ ဥတ္တရိဿတိ၊ ကူးတော်မူလတ္တံ့။ တံ တိတ္ထံ၊ ထိုဆိပ်သည်။ ဂေါတမတိတ္ထံ နာမ၊ ဂေါတမဆိပ်မည်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဗန္ဓာ၊ လိုက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန ဒွါရေန၊ အကြင်တံခါးဖြင့်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်တော်မူ၏။ တံ ဒွါရံ၊ ထိုတံခါးသည်။ ဂေါတမဒွါရံ နာမ၊ ဂေါတမတံခါးမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဂင်္ဂါ နဒီ၊ ဂင်္ဂါမြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဂင်္ဂါမြစ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဂင်္ဂါနဒီ၊ ဂင်္ဂါမြစ်သည်။ ပူရာ၊ ပြည့်သည်။ သမတိတ္တိကာ၊ ကမ်းနှင့်အမျှရှိသည်။ ကာကပေယျာ၊ ကမ်း၌ နား၍ ကျီးသောက်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဩရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမှ။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဂန္တုကာမာ၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဝံ၊ လှေကို။ ပရိယေသန္တိ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ သစ်ဖောင်ကို။ ပရိယေသန္တိ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့သည်။ ကုလ္လံ၊ ဝါးဖောင်ကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဩရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမှ။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့။ ဂန္တုကာမာ၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဝံ၊ လှေကို။ ပရိယေသန္တေ၊ ရှာမှီးကုန်သည်တို့ကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ သစ်ဖောင်ကို။ ပရိယေသန္တေ၊ ရှာမှီးကုန်သည်တို့ကို။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော သူတို့သည်။ ကုလ္လံ၊ ဝါးဖောင်ကို။ ဗန္ဓန္တေ၊ ဖွဲ့သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေး၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်၍ ထားအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဂင်္ဂါယ နဒိယာ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ ဩရိမတီရေ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့သည်ဖြစ်၍။ ပါရိမတီရေ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းမှ။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ ရှေးရှုတည်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုတော်မူသနည်း။
“မေဓာဝိနော၊ မဂ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်ပြီးသော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်ဘုရားတပည့်သားတို့သည်။ အဏ္ဏဝံ၊ အစောက်လည်းနက် အပြောလည်းကျယ်စွာသော။ သရံ၊ တဏှာတည်းဟူသော မြစ်ကို။ တရန္တိ၊ ကူးကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုဘုရားတပည့်သားတို့သည်။ ပလ္လလာနိ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ညွန်ပြောင်းတို့ကို။ ဝိသဇ္ဇ၊ စွန့်ကုန်၍။ သေတုံ၊ အရိယမဂ်တည်းဟူသော တံတားကို။ ကတွာန၊ ခင်းသည်ကို ပြုကုန်၍။ တိဏ္ဏာ၊ ကူးမြောက်ကုန်ပြီ။ အယံ ဇာနော၊ ဤလူအပေါင်းသည်ကား။ ကုလ္လံ၊ သစ်ဖောင်ဝါးဖောင်ကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။
၁၇၅-ကောဋိဂါမေ သစ္စကထာ
၂၈၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောဋိဂါမော၊ ကောဋိရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကောဋိရွာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ကောဋိဂါမေ၊ ထိုကောဋိရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနံ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ အနနုဗောဓာ၊ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင်း။ မမဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှာကဉ္စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ဤအဓွန့်ရှည်သော သံသရာ၌။ သန္ဓာဝိတံ၊ ပြေးသွားရလေပြီ။ သံသရိတံ၊ ကျင်လည်ရလေပြီ။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ကတမေသံ အရိယသစ္စာနံ၊ အဘယ်အရိယသစ္စာတို့ကို။ အနနုဗောဓာ၊ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ သန္ဓာဝိတံ၊ ပြေးသွားရလေပြီနည်း။ သံသရိတံ၊ ကျင်လည်ရလေပြီနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ခဿ၊ ဒုက္ခဖြစ်သော။ အရိယသစ္စဿ၊ အရိယသစ္စာကို။ အနနုဗောဓာ၊ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ မမဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှာကဉ္စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ဤအဓွန့်ရှည်သော သံသရာ၌။ သန္ဓာဝိတံ၊ ပြေးသွားရလေပြီ။ သံသရိတံ၊ ကျင်လည်ရလေပြီ။ ဒုက္ခသမုဒယဿ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ အရိယသစ္စဿ၊ အရိယသစ္စာကို။ပ။ ဒုက္ခနိရောဓဿ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ ဖြစ်သော။ အရိယသစ္စဿ၊ အရိယသစ္စာကို၊ ။ပ။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သော။ အရိယသစ္စဿ၊ အရိယသစ္စာကို။ အနနုဗောဓာ၊ မသိခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိဝေဓာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်။ မမဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှာကဉ္စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည် လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဒံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ဤအဓွန့်ရှည်သော သံသရာ၌။ သန္ဓာဝိတံ၊ ပြေးသွားရလေပြီ။ သံသရိတံ၊ ကျင်လည်ရလေပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စံ၊ ထိုဒုက္ခဖြစ်သော အရိယသစ္စာကို။ မယာ စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှေဟိ စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ ဒုက္ခသမုဒယံ အရိယသစ္စံ၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော အရိယသစ္စာကို။ မယာ စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှေဟိ စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ ဒုက္ခနိရောဓံ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော။ အရိယသစ္စံ၊ အရိယသစ္စာကို။ မယာ စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှေဟိ စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သော။ အရိယသစ္စွံ၊ အရိယသစ္စာကို။ မယာ စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှေဟိ စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ သိအပ်ပြီ။ ပဋိဝိဒ္ဓံ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ။ ဒုက္ခသမုဒယံ၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော။ ဘဝတဏှာ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာကို။ ဥစ္ဆိန္နာ၊ ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္တိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကြိုးသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်လေပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနံ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ အဒဿနာ၊ မမြင်ခြင်းကြောင့်။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ရှည်စွာသော သံသရာအဓွန့်ပတ်လုံး။ တာသု တာသု ဇာတိသု ဧဝ၊ ထိုထိုသို့သော ဘဝတို့၌သာလျှင်။ သံသရိတံ၊ ကျင်လည်ရလေပြီ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာနိ ဧတာနိ အရိယသစ္စာနိ၊ ထိုအရိယသစ္စာတရားလေးပါးတို့ကို။ မမဉ္စေဝ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တုမှာကဉ္စ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌာနိ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဘဝနေတ္တိ၊ ဘဝတဏှာတည်းဟူသော ကြိုးကို။ သမူဟတာ၊ ကောင်းစွာ နုတ်အပ်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဒုက္ခ၏။ မူလံ၊ အမြစ်ရင်းကို။ ဥစ္ဆိန္နံ၊ ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။
၁၇၆-အမ္ဗပါလီဝတ္ထု
၂၈၈။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောဋိဂါမံ၊ ကောဋိရွာသို့။ အနုပ္ပတ္တော ကိရ၊ ရောက်တော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဘဒြာနိ ဘဒြာနိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇာပေတွာ၊ ယှဉ်စေ၍။ ဘဒြံ ဘဒြံ၊ အလွန်ကောင်းသော။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။ ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်မှ။ နိယျာသိ၊ ထွက်လေ၏။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ အရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ပတ္တိကာဝ၊ ခြေလျင်သာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အမ္ဗပါလိံ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၁၇၇-လိစ္ဆဝီဝတ္ထု
၂၈၉။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောဋိဂါမံ၊ ကောဋိရွာသို့။ အနုပ္ပတ္တော ကိရ၊ ရောက်တော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ဘဒြာနိ ဘဒြာနိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇာပေတွာ၊ ကစေ၍။ ဘဒြံ ဘဒြံ၊ အလွန်ကောင်းသော။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။ ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်မှ။ နိယျာသုံ၊ ထွက်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ နီလာ၊ ညိုကုန်သည်။ နီလဝဏ္ဏာ၊ ညိုသော အဆင်းရှိကုန်သည်။ နီလဝတ္ထာ၊ ညိုသော ပုဆိုးကို ဝတ်ကုန်သည်။ နီလာလင်္ကာရာ၊ ညိုသော တန်ဆာကို ဆင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပီတာ၊ ရွှေကုန်သည်။ ပီတဝဏ္ဏာ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိကုန်သည်။ ပီတဝတ္ထာ၊ ရွှေသော ပုဆိုးကို ဝတ်ကုန်သည်။ ပီတာလင်္ကာရာ၊ ရွှေသော တန်ဆာကို ဆင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ လောဟိတာ၊ နီကုန်သည်။ လောဟိတဝဏ္ဏာ၊ နီသော အဆင်းရှိကုန်သည်။ လောဟိတဝတ္ထာ၊ နီသော ပုဆိုးကို ဝတ်ကုန်သည်။ လောဟိတာလင်္ကာရာ၊ နီသော တန်ဆာကို ဆင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ဩဒါတာ၊ ဖြူကုန်သည်။ ဩဒါတဝဏ္ဏာ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိကုန်သည်။ ဩဒါတဝတ္ထာ၊ ဖြူသော ပုဆိုးကို ဝတ်ကုန်သည်။ ဩဒါတာလင်္ကာရာ၊ ဖြူသော တန်ဆာကို ဆင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဒဟရာနံ ဒဟရာနံ၊ အလွန်ငယ်ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီနံ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့၏။ ဤသာယ၊ မိမိရထားနောက်ကော်စွန်းဖြင့်။ ဤသံ၊ ရထားနောက်ကော်စွန်းကို။ ယုဂေန၊ မိမိရထားထမ်းပိုးဖြင့်။ ယုဂံ၊ ရထားထမ်းပိုးကို။ စက္ကေန၊ မိမိရထားလှည်းဘီးစက်ဖြင့်။ စက္ကံ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်ကို။ အက္ခေန၊ မိမိရထားဝင်ရိုးစွန်းဖြင့်။ အက္ခံ၊ ရထားဝင်ရိုးစွန်းကို။ ပဋိဝဋ္ဋေသိ၊ တိုက်စေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ အမ္ဗပါလိံ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဇေ အမ္ဗပါလီ၊ ဟယ် အမ္ဗပါလီ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဒဟရာနံ ဒဟရာနံ၊ အလွန်ငယ်ကုန်သော။ လိစ္ဆဝီနံ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့၏။ ဤသာယ၊ မိမိရထားနောက်ကော်စွန်းဖြင့်။ ဤသံ၊ ရထားနောက်ကော်စွန်းကို။ ယုဂေန၊ မိမိရထားထမ်းပိုးဖြင့်။ ယုဂံ၊ ရထားထမ်းပိုးကို။ စက္ကေန၊ မိမိရထားလှည်းဘီးစက်ဖြင့်။ စက္ကံ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်ကို။ အက္ခေန၊ မိမိရထားဝင်ရိုးစွန်းဖြင့်။ အက္ခံ၊ ရထားဝင်ရိုးစွန်းကို။ ပဋိဝဋ္ဋေသိ၊ တိုက်စေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျပုတ္တာ၊ အရှင့်သားတို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခေါ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ နိမန္တိတော၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ပြီ။ တထာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထ့ိုကြောင့်သာလျှင်။ ပဋိဝဋ္ဋေမိ၊ တိုက်မိစေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဇေ အမ္ဗပါလီ၊ ဟယ် အမ္ဗပါလီ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဧတံ ဘတ္တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ သတသဟဿေန၊ တစ်သိန်းသော ဥစ္စာဖြင့်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျပုတ္တာ၊ အရှင့်သားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သာဟာရံ၊ ဇနပုဒ်နှင့်တကွသော။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ သစေပိ ဒဇ္ဇေယျာထ၊ အကယ်၍မူလည်း ပေးကုန်အံ့။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေ၀ ဒဇ္ဇံ၊ မပေးနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အမ္ဗကာယ၊ မိန်းမသည်။ ဇိတာ၊ အောင်အပ်ကုန်သည်။ အမှ ဝတ၊ ဖြစ်ကုန်စွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အမ္ဗကာယာ၊ မိန်းမမှ။ ပရာဇိတာ၊ ရှုံးကုန်သည်။ အမှ ဝတ၊ ဖြစ်ကုန်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အင်္ဂုလိံ၊ လက်ချောင်းကို။ ဖောဋေသုံ၊ လှုပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့ကို။ အဒိဋ္ဌပုဗ္ဗာ၊ မမြင်ဖူးကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမမြင်ဖူးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိစ္ဆဝိပရိသံ၊ လိစ္ဆဝီပရိသတ်ကို။ ဩလောကေထ၊ ကြည့်ကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိစ္ဆဝိပရိသံ၊ လိစ္ဆဝီပရိသတ်ကို။ အပလောကေထ၊ အဖန်ဖန်ရှုကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိစ္ဆဝိပရိသံ၊ လိစ္ဆဝီပရိသတ်ကို။ တာဝတိံသပရိသံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပရိသတ်နှင့်တူ၏ဟူ၍။ ဥပသံဟရထ၊ အနီးသို့ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ အရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ သက်ဆင်းကုန်၍။ ပတ္တိကာဝ၊ ခြေလျင်သာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နီသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသန္နေ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒေပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့လျှောက်ကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာယတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “လိစ္ဆဝိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ အမ္ဗပါလိယာ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာယ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝုဋ္ဌော၊ သာယာအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အမ္ဗကာယ၊ မိန်းမသည်။ ဇိတာ၊ အောင်အပ်ကုန်သည်။ အမှ ဝတ၊ ဖြစ်ကုန်စွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အမ္ဗကာယာ၊ မိန်းမမှ။ ပရာဇိတာ၊ ရှုံးကုန်သည်။ အမှ ဝတ၊ ဖြစ်ကုန်စွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အင်္ဂုလိံ၊ လက်ချောင်းကို။ ဖောဋေသုံ၊ လှုပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ လိစ္ဆဝီ၊ ထိုလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားကို။ အဘိနန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောဋိဂါမေ၊ ကောဋိရွာ၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နာတိကာ၊ နာတိကရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနာတိကရွာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ နာတိကေ၊ ထိုနာတိကရွာ၌။ ဂိဉ္ဇကာဝသထေ၊ အုတ်တိုက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သကေ အာရာမေ၊ မိမိအရံ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အမ္ဗပါလိယာ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာယ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ ပရိဝေသနာ၊ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးရာ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဆွမ်းလုပ်ကျွေးရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အမ္ဗဝနံ၊ ဤသရက်ဥယျာဉ်ကို။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဒမ္မိ၊ လှူပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမံ၊ အရံကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အမ္ပပါလိံ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမဟာဝုန်တောရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။
တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ လိစ္ဆဝိဘာဏဝါရော၊ လိစ္ဆဝီဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၇၈-သီဟသေနာပတိဝတ္ထု
၂၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ နိဂဏ္ဌသာဝကော၊ တက္ကတွန်းတို့၏တပည့်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထိုပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တထာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ဣမေ လိစ္ဆဝီ၊ ဤလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်ထသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်းခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နာဋပုတ္တော၊ နာဋ၏ သားဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌော၊ တက္ကတွန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတက္ကတွန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ နာဋပုတ္တံ၊ နာဋ၏သား ဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌံ၊ တက္ကတွန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အကိရိယဝါဒံ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿသိ၊ ကပ်လတ္တံ့နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယော ဂမိကာဘိသင်္ခါရော၊ အကြင်သွားအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
သော ဂမိကာဘိသင်္ခါရော၊ ထိုသွားအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိကာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သီလဿ၊ သီလ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တထာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ဣမေ လိစ္ဆဝီ၊ ဤလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထိုက်ထသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နာဋပုတ္တော၊ နာဋ၏သားဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌော၊ တက္ကတွန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတက္ကတွန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ နာဋပုတ္တံ၊ နာဋ၏သားဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌံ၊ တက္ကတွန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အကိရိယဝါဒံ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿတိ၊ ကပ်လတ္တံ့နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်တို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယော ဂမိကာဘိသင်္ခါရော၊ အကြင်သွားအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဂမိကာဘိသင်္ခါရော၊ ထိုသွားအံ့ဟု အားထုတ်ခြင်းသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား ထင်ရှားကုန်သော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကေပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူတတ်သည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တထာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ အဘိညာတာ အဘိညာတာ၊ အလွန်ထင်ရှား အလွန်ထင်ရှားကုန်သော။ ဣမေ လိစ္ဆဝီ၊ ဤလိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ သန္ဓာဂါရေ၊ မင်းကွန်း၌။ သန္နိသိန္နာ၊ အညီအညွတ် ထိုင်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိတာ၊ အညီညွတ် စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကေပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣမေ နိဂဏ္ဌာ၊ ဤတက္ကတွန်းတို့ကို။ အပလောကိတာ ဝါ၊ ပန်ကြားကုန်သော်လည်းကောင်း။ အနပလောကိတာ ဝါ၊ မပန်ကြားကုန်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ ကရိဿန္တိ၊ အဘယ်သို့ ပြုကုန်လတ္တံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဂဏ္ဌေ၊ တက္ကတွန်းတို့ကို။ အနပလောကေတွာဝ၊ မပန်ကြားမူ၍သာလျှင်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်ထသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌်။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ပဉ္စဟိ ရထသတေဟိ၊ ငါးရာသော ရထားတို့နှင့်။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေမွန်းတည့်အခါ၌။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်မှ။ နိယျာသိ၊ ထွက်လေ၏။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ အရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ ပတ္တိကောဝ၊ ခြေလျင်သာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေ တေ သမဏ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။
‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝုတ္တဝါဒိနော၊ ဆိုအပ်သော စကားကို ဆိုကုန်သလော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားဖြင့်။ န စ အဗ္ဘာစိက္ခိန္တိ၊ မစွပ်စွဲကုန်သလော။ ဓမ္မဿ စ၊ အကြောင်းအားလည်း။ အနုဓမ္မံ၊ လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကို။ ဗျာကရောန္တိ၊ ဖြေကြားကုန်သလော။ သဟဓမ္မိကော၊ သူတစ်ပါးတို့သည် ဆိုအပ်သော အကြောင်းတို့ဖြင့် အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါဒေါ ဝါ၊ စကားသည်လည်းကောင်း။ အနုဝါဒေါ ဝါ၊ အတုကို ပြု၍ ဆိုသော စကားသည်လည်းကောင်း။ ဂါရယှံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းသို့။ ကောစိ အပ္ပမတ္တေကောပိ၊ အနည်းငယ်မျှလည်း။ န စ အာဂစ္ဆတိ၊ မရောက်သလော။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အနဗ္ဘက္ခာတုကာမာ၊ စွပ်စွဲခြင်းငှာ အလိုမရှိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၉၁။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ပြတ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ဥစ္ဆေဒါယ၊ ပြတ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ စက်ဆုပ်တတ်၏။ ဇေဂုစ္ဆိတာယ၊ စက်ဆုပ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ပယ်ဖျောက်တတ်၏။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ ပူပန်စေတတ်၏။ တပဿိတာယ၊ ပူပန်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ အပဂဗ္ဘတာယ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယေန၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန ပရိယာယော၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အဿတ္ထော၊ သာယာတော်မူ၏။ အဿာသာယ စ၊ သာယာခြင်းငှာလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
၂၉၂။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ပရိယာယော၊ အကြောင်းသည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ကာယဒုစ္စရိတဿ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတဿ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတဿ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြား ရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။
ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ကာယသုစရိတဿ၊ ကာယသုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီသုစရိတဿ၊ ဝစီသုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောသုစရိတဿ၊ မနောသုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ကိရိယံ၊ ပြုအပ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ကိရိယံ၊ ပြုအပ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ကိရိယာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ပြတ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ဥစ္ဆေဒါယ၊ ပြတ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဥစ္ဆေဒံ၊ ပြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြား ရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥစ္ဆေဒံ၊ ပြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ပြတ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ဥစ္ဆေဒါယ၊ ပြတ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ စက်ဆုပ်တတ်၏။ ဇေဂုစ္ဆိတာယ၊ စက်ဆုပ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဇေဂုစ္ဆာမိ၊ စက်ဆုပ်တော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြား ရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့သို့။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းမှ။ ဇိဂုစ္ဆိတာယ၊ စက်ဆုပ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ စက်ဆုပ်တတ်၏။ ဇေဂုစ္ဆိတာယ၊ စက်ဆုပ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ပယ်ဖျောက်တတ်၏။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အနေကဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။
အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ပယ်ဖျောက်တတ်၏။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ ပူပန်စေတတ်၏။ တပဿိတာယ၊ ပူပန်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ တပနီယာ၊ ပူပန်စေတတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစိဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ တပနီယံ၊ ပူပန်စေတတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တပနီယာ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အရင်းကို ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကထာ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တပဿီတိ၊ ကိလေသာတို့ကို ပူပန်စေတတ်သော သူဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ တပနီယာ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အရင်းကို ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကထာ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ ပူပန်စေတတ်၏။ တပဿိတာယ၊ ပူပန်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ အပဂဗ္ဘတာယ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်ရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အပဂဗ္ဘောတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်ရင်းကို ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ အပဂဗ္ဘတာယ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏေ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အဿတ္ထော၊ သာယာတတ်၏။ အဿာသာယ စ၊ သာယာခြင်းငှာလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကတမော စ၊ အဘယ်နည်း။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အဟံ ဟိ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ ပရမေန၊ မြတ်သော။ အဿာသေန၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော သာယာခြင်းကို ရခြင်းငှာလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေမိ၊ ဆုံးမ၏။ သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ “သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အဿတ္ထော၊ သာယာတတ်၏။ အဿာသာယ စ၊ သာယာခြင်းငှာလည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်ပင်တည်း။
၂၉၃။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ပ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အနုဝိစ္စကာရံ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ အနုဝိစ္စကာရော၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုခြင်းသည်။ တုမှာဒိသာနံ၊ သင်တို့ကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဉာတမနုဿာနံ၊ ထင်ရှားကုန်သော လူတို့အား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ မံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အနုဝိစ္စကာရံ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ တုမှာဒိသာနံ၊ သင်တို့ကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဉာတမနုဿာနံ၊ ထင်ရှားကုန်သော လူတို့အား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣမိနာပိ၊ ဤစကားတော်ဖြင့်လည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘိယျောသော မတ္ထာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ နှစ်သက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညတိတ္ထိယာ၊ သာသနာတော်၌ ဖြစ်သော အယူမှ တစ်ပါးအယူရှိသော တိတ္ထိတို့သည်။ မမံ ဟိ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့သော။ သာဝကံ၊ တပည့်သားကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ‘သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သာဝကတ္တံ၊ တပည့်၏အဖြစ်သို့။ ဥပဂတော၊ ရောက်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ ပဋာကံ၊ တံခွန်ကို။ ပရိဟရေယျုံ၊ ဆောင်ကုန်ရာ၏။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ တိတ္ထိတို့၏တပည့်ဖြစ်လျှင်းမူလည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ အနုဝိစ္စကာရော၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုခြင်းသည်။ တုမှာဒိသာနံ၊ သင်တို့ကဲ့သို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဉာတမနုဿာနံ၊ ထင်ရှားကုန်သော လူတို့အား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ဤအကျွန်ုပ်သည်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ တေ၊ သင်၏။ ကုလံ၊ အိမ်သည်။ နိဂဏ္ဌာနံ၊ တက္ကတွန်းတို့၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဩပါနဘူတံ၊ ရေတွင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဥပဂတာနံ၊ ကပ်လာကုန်သော။ နေသံ နိဂဏ္ဌာနံ၊ ထိုတက္ကတွန်းတို့အား။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏ဟူ၍။ မညေယျာသိ၊ အောက်မေ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ မံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သီဟ၊ သီဟစစ်သူကြီး။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ တေ၊ သင်၏။ ကုလံ၊ အိမ်သည်။ နိဂဏ္ဌာနံ၊ တက္ကတွန်းတို့၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဩပါနဘူတံ၊ ရေတွင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဥပဂတာနံ၊ ကပ်လာကုန်သော။ နေသံ နိဂဏ္ဌာနံ၊ ထိုတက္ကတွန်းတို့အား။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူအပ်၏ဟူ၍။ မညေယျာသိ၊ အောက်မေ့လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣမိနာပိ၊ ဤစကားတော်ဖြင့်လည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်၏။ အဘိရဒ္ဓေါ၊ နှစ်သက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ မယှမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ မယှမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒါတဗ္ဗံ၊ မပေးအပ်။ မယှမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဒိန္နံ၊ လှူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိ၏။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူခြင်းသည်။ န မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးမရှိ။ မယှမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိ၏။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူခြင်းသည်။ န မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးမရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ ကြားလျှင်းမူလည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဂဏ္ဌေသုပိ၊ တက္ကတွန်းတို့၌လည်း။ ဒါနေ၊ လှူခြင်း၌။ သမာဒပေတိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ အပိ စ၊ ထိုသို့ လှူလျှင်းမူလည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧတ္ထ ဒါနေ၊ ဤအလှူ၌။ ကာလံ၊ လှူအပ်မလှူအပ်သော အခါကို။ ဇာနိဿာမ၊ သိကုန်အံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ဤအကျွန်ုပ်သည်။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ပ။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပရစ္စပ္ပယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သော သူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
၂၉၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ပဝတ္တမံသံ၊ သဘောအားဖြင့်ဖြစ်သော အပ်သော အသားကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ နိဂဏ္ဌာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိယံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ လမ်းဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ လမ်းဆုံတစ်ခုသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗာဟာ၊ မောင်းတို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ မြှောက်၍။ ကန္ဒန္တိ၊ မြည်တမ်းကုန်၏။ ကိံ ကန္ဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ မြည်တမ်းကုန်သနည်း။ “အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သီဟေန၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိနာ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ထူလံ၊ ဆူသော။ ပသုံ၊ နွားကျွဲဆိတ်ဝက်အစရှိသော သတ္တဝါကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဥဒ္ဒိဿကတံ၊ ရည်၍ ပြုအပ်သော။ တံ မံသံ၊ ထိုအသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ပဋိစ္စကမ္မံ၊ အသားကိုစွဲ၍ အမှုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကန္ဒန္တိ၊ မြည်တမ်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုစစ်သူကြီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သီဟဿ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိဿ၊ စစ်သူကြီးအား။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားအရင်း၌။ အာရောစေသိ၊ ကြားပေ၏။ ကိံ အာရောစေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားပေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်စစ်သူကြီး။ ယဂ္ဃေ၊ စင်စစ်။ ဇာနေယျာသိ၊ သိလေလော့။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဧတေ နိဂဏ္ဌာ၊ ထိုတက္ကတွန်းတို့သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ရထိကာယ၊ ရာထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိကံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ လမ်းဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ လမ်းဆုံတစ်ခုသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗာဟာ၊ မောင်းတို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ မြှောက်၍။ ကန္ဒန္တိ၊ မြည်တမ်းကုန်၏။ ကိံ ကန္ဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ မြည်တမ်းကုန်သနည်း။ ‘အဇ္ဇ၊ ယခု။ သီဟေန၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိနာ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ထူလံ၊ ဆူသော။ ပသုံ၊ နွားကျွဲဆိတ်ဝက်အစရှိသော သတ္တဝါကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဥဒ္ဒိဿကတံ၊ ရည်၍ ပြုအပ်သော။ တံ မံသံ၊ ထိုအသားကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ ပဋိစ္စကမ္မံ၊ အသားကို စွဲ၍ အမှုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကန္ဒန္တိ၊ မြည်တမ်းကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြားပေ၏။ “အယျော၊ အမောင်။ အလံ၊ မသင့်။ ဒီဃရတ္တမ္ပိ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံးလည်း။ တေ အာယသ္မန္တာ၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ အဝဏ္ဏကာမာ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ အာယသ္မန္တာ၊ ထိုအရှင်တို့သည်။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ အသတာ အသန္တေန၊ ထင်ရှားမရှိသော။ တုစ္ဆာ၊ အချည်းနှီးသော။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သော။ မုသာဝ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားဖြင့်သာလျှင်။ အဗ္ဘာစိက္ခန္တာ၊ စွပ်စွဲကုန်လျက်။ န စ ပန ဇိရိဒန္တိ၊ မဆုံးနိုင်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇီဝိတဟေတုပိ၊ အသက်၏အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ သတ္တဝါကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န စ ဝေါရောပေယျာမ၊ ချလည်း မချကုန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီဟော၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲ့စေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သီဟံ၊ သီဟ အမည်ရှိသော။ သေနာပတိံ၊ စစ်သူကြီးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဥဒ္ဒိဿကတံ၊ ရည်၍ ပြုအပ်သော။ မံသံ၊ အသားကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သော။ အသုတံ၊ မကြားအပ်သော။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်သော။ တိကောဋိပရိသုဒ္ဓံ၊ အစွန်းသုံးပါးမှ စင်ကြယ်သော။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇၉-ကပ္ပိယဘူမိအနုဇာနနာ
၂၉၅။ သုဘိက္ခာ၊ ဝပြောသည်။ သုလဿာ၊ ကောင်းသော ကောက်ရှိသည်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီသည်။ သုဘိက္ခာ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်း ရှိသည်။ သုသဿာ၊ ကောင်းသော ကောက်စပါးရှိသည်။ သုလဘပိဏ္ဍာ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်း ရှိသည်။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ သုကရာ၊ ပြုလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူစဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံတော်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ “မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒုဿဿေ၊ မကောင်းသော ကောက်ရှိသော။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍေ၊ ရခဲသော ဆွမ်းရှိသော။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တောပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟိတပဋိဂ္ဂဟိတကံ၊ အကပ်ပျက်သည်ကို တစ်ဖန်အကပ်ခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုဆွမ်းဘုဉ်းပေးရာ ဆွမ်းဖိတ်ရာမှ။ နီဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံ၍ ထားအပ်သော။ ဝနဋ္ဌံ၊ တော၌ ဖြစ်သော သစ်သီးစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါက္ခရဋ္ဌံ၊ ကြာပင်၌ ဖြစ်သော ကြာစွယ်ကြာရင်းစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ အနုညာတာနိ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်၏။ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ အဇ္ဇာပိ၊ ယနေ့တိုင်အောင်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ နု ခေါ၊ သုံးဆောင်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒုဿဿေ၊ မကောင်းသော ကောက်ရှိသော။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍေ၊ ရခဲသော ဆွမ်းရှိသော။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တော ပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟိတပဋိဂ္ဂဟိတကံ၊ အကပ်ပျက်သည်ကို တစ်ဖန်အကပ်ခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုဆွမ်းဘုဉ်းပေးရာ ဆွမ်းဖိတ်ရာမှ။ နီဟဋံ၊ ဆောင်ခဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံ၍ ထားအပ်သော။ ဝနဋ္ဌံ၊ တော၌ ဖြစ်သော သစ်သီးစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါက္ခရဋ္ဌံ၊ ကြာပင်၌ ဖြစ်သော ကြာစွယ်ကြာရင်းစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ အနုညာတာနိ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်၏။ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ အဇ္ဇာပိ၊ ယနေ့တိုင်အောင်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ နု ခေါ၊ သုံးဆောင်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒုဿဿေ၊ မကောင်းသော ကောက်ရှိသော။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍေ၊ ရခဲသော ဆွမ်း ရှိသော။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသော အခါ၌။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တော ပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟိတပဋိဂ္ဂဟိတကံ၊ အကပ်ပျက်သည်ကို တစ်ဖန်အကပ်ခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးရာ ဆွမ်းဖိတ်ရာမှ။ နီဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သော ခဲဖွယ်စားဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံ၍ ထားအပ်သော။ ဝနဋ္ဌံ၊ တော၌ ဖြစ်သော သစ်သီးစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါက္ခရဋ္ဌံ၊ ရေကန်၌ ဖြစ်သော ကြာစွယ်ကြာရင်း စသည်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ အကြင်ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တိ့ုကို။ အနုညာတာနိ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်၏။ တာနိ ခါဒနီယဘောဇနီယာနိ၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိပါမိ၊ ပယ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တော ဝုဋ္ဌံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ သိုမှီးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္တော ပက္ကံ၊ အကပ္ပိယကုဋီအတွင်း၌ ချက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သာမံ ပက္ကံ၊ ကိုယ်တိုင်ချက်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟိတပဋိဂ္ဂဟိတကံ၊ အကပ်ပျက်သည်ကို တစ်ဖန်အကပ်ခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုဆွမ်းဘုဉ်းပေးရာ ဆွမ်းဖိတ်ရာမှ။ နီဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံ၍ ထားအပ်သော။ ဝနဋ္ဌံ၊ တော၌ ဖြစ်သော သစ်သီးစသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါက္ခရဋ္ဌံ၊ ရေကန်၌ ဖြစ်သော ကြာစွယ်ကြာရင်း စသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဘုတ္တာဝိနာ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ ပဝါရိတေန၊ တန်ပြီဟု မြစ်မိသော ရဟန်းသည်။ အနတိရိတ္တံ၊ အတိရိတ်ဝိနည်းကံ မပြုဘဲ။ န စ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇာနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဋေသု၊ လှည်းတို့၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်ကုန်၍။ ဗဟာရာမကောဋ္ဌကေ၊ အရံတံခါးမုတ်၏ အပ၌။ သကဋပရိဝဋ္ဋံ၊ လှည်းဝိုင်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဋိပါဋိံ၊ အလှည့်အစဉ်ကို။ လဘိဿာမ၊ ရကုန်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။ မဟာ စ မေဃော၊ ကြီးစွာသော မိုးသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ တက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဋေသု၊ လှည်းတို့၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်ကုန်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ မဟာ စ မေဃော၊ ကြီးစွာသော မိုးသည်လည်း။
ဥဂ္ဂတော၊ တက်ခဲ့၏။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ နေလိုတပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ယံ ဝိဟာရံ ဝါ၊ အကြင်ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဍ္ဎယောဂံ ဝါ၊ အကြင်တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပါသာဒံ ဝါ၊ အကြင်လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဟမ္မိယံ ဝါ၊ အကြင်ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဂုဟံ ဝါ၊ အကြင်လိုဏ်ကိုလည်းကောင်း။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပစ္စန္တိမံ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကပ္ပိယဘူမိံ၊ အပ်သော ကုဋီကို။ သမ္မန္နိတွာ၊ သမုတ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုကပ္ပိယကုဋီ၌။ ဝါသေတု၊ သိုမှီးလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကပ္ပိယဘူမိံ၊ ကပ္ပိယကုဋီဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကပ္ပိယဘူမိံ၊ ကပ္ပိယကုဋီဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်းကို။ ကပ္ပိယဘူမိယာ၊ ကပ္ပိယကုဋီဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကပ္ပိယဘူမိ၊ ကပ္ပိယကုဋီဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗာ၊ သိစေအပ်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သမ္မုတိယာ၊ သမုတ်အပ်သော။ တတ္ထေ၀ ကပ္ပိယဘူမိယာ၊ ထိုကပ္ပိယကုဋီ၌သာလျှင်။ ယာဂုယော၊ ယာဂုတို့ကို။ ပစန္တိ၊ ကျိုကုန်၏။ ဘတ္တာနိ၊ ဆွမ်းတို့ကို။ ပစန္တိ၊ ချက်ကုန်၏။ သူပါနိ၊ ဟင်းမျိုးတို့ကို။ သမ္ပာဒေန္တိ၊ စီရင်ကုန်၏။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ ကောဋ္ဋေန္တိ၊ ခုတ်စင်းကုန်၏။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။ ဖာလေန္တိ၊ ခွဲကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဥစ္စာသဒ္ဒံ၊ မြင့်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒံ၊ ကျယ်သော အသံကိုလည်းကောင်း။ ကာကောရဝသဒ္ဒံ၊ ကျီးတို့၏ တသဲသဲအာသော အသံကိုလည်းကောင်း။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားတော်မူသောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဥစ္စာသဒ္ဒေါ၊ မြင့်သော အသံသည်လည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒေါ၊ ကျယ်သော အသံသည်လည်းကောင်း။ ကာကောရဝသဒ္ဒေါ၊ ကျီးတို့၏ တသဲသဲအာသော အသံသည်လည်းကောင်း။ သော သဒ္ဒေါ၊ ထိုအသံသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အသို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သမ္မုတိယာ၊ သမုတ်အပ်သော။ တတ္ထေ၀ ကပ္ပိယဘူမိယာ၊ ထိုကပ္ပိယကုဋီ၌သာလျှင်။ ယာဂုယော၊ ယာဂုတို့ကို။ ပစန္တိ၊ ကျိုကုန်၏။ ဘတ္တာနိ၊ ဆွမ်းတိ့ုကို။ ပစန္တိ၊ ချက်ကုန်၏။ သူပါနိ၊ ဟင်းမျိုးတို့ကို။ သမ္ပာဒေန္တိ၊ စီရင်ကုန်၏။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ ကောဋ္ဋေန္တိ၊ ခုတ်စင်းကုန်၏။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။ ဖာလေန္တိ၊ ခွဲကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥစ္စာသဒ္ဒေါ၊ မြင့်သော အသံသည်လည်းကောင်း။ မဟာသဒ္ဒေါ၊ ကျယ်သော အသံသည်လည်းကောင်း။ ကာကောရဝသဒ္ဒေါ၊ ကျီးတို့၏ တသဲသဲအာသော အသံသည်လည်းကောင်း။ သော သဒ္ဒေါ၊ ထိုအသံသည်။ ဧသော၊ ဤသူတို့၏ အသံတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မုတိကပ္ပိယဘူမိ၊ သမုတ်အပ်သော ကပ္ပိယကုဋီကို။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဿာဝနန္တိကံ၊ ဥဿာဝနန္တိကကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဂေါနိသာဒိကံ၊ ဂေါနိသာဒိကကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိံ၊ ပဟပတိကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးလုံးကုန်သော။ ကပ္ပိယဘူမိယော၊ ကပ္ပိယကုဋီတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ယသောဇော၊ အရှင်ယသောဇသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုအရှင်ယသောဇ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အာဟရီယန္တိ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုဆေးတိ့ုကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝါသေန္တိ၊ ထားကုန်၏။ ဥက္ကပိဏ္ဍိကာပိ၊ ကြောင်ကြွက်ဖွတ်မြွေပါတို့သည်လည်း။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ စောရာပိ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မုတိံ၊ သမုတ်အပ်သော။ ကပ္ပိယဘူမိံ၊ ကပ္ပိယကုဋီကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဿာဝနန္တိကံ၊ ဥဿာဝနန္တိကကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဂေါနိသာဒိကံ၊ ဂေါနိသာဒိကကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိံ၊ ဂဟပတိကုဋီကိုလည်းကောင်း။ သမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိကုဋီကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတဿော၊ လေးလုံးကုန်သော။ ကပ္ပိယဘူမိယော၊ ကပ္ပိယကုဋီတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ သီဟဘာဏဝါရော၊ သီဟဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၈၀-မေဏ္ဍကဂဟပတိဝတ္ထု
၂၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေးအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နဟာယိတွာ၊ ဆေးလျှော်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ သမ္မဇ္ဇာပေတွာ၊ တံမြက်လှည်းစေ၍။ ဗဟိဒွါရေ၊ တံခါး၏အပ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အန္တလိက္ခာ၊ ကောင်းကင်မှ။ ဓညဿ၊ စပါး၏။ ဓာရာ၊ အလျဉ်တို့သည်။ ဩပတိတွာ၊ ကျကုန်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံယေဝ အာဠှကထာလိကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ထမင်းအိုးတစ်ခု၏လည်းကောင်း။ ဧကဉ္စ သူပဘိဉ္ဇနကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ဟင်းအိုးတစ်ခု၏လည်းကောင်း။ ဥပနိသီဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းကို။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသတိ၊ လုပ်ကျွေးအံ့။ တာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုသူဌေးကတော်သည်။ န ဝုဋ္ဌာတိ၊ မထ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကညေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ သဟဿထဝိကံ၊ တစ်ထောင်ဝင်သော အိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းအား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဝေတနံ၊ အခကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုသူဌေးသား၏။ ဟတ္ထဂတာ၊ လက်၌ တည်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ၊ ထိုထောင်အိတ်သည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဒေါဏိတံ၊ လေးစရွတ်ဝင်သော။ ဧကံယေဝ ပိဋကံ၊ တောင်းတစ်လုံး၏။ ဥပနိသီဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းအား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းရိက္ခာကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုချွေးမသည်။ န ဝုဋ္ဌာတိ၊ မထ၊ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ၊ ထိုထမင်းရိက္ခာသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ ဒါသဿ၊ ကျွန်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန နင်္ဂလေန၊ ထွန်သွားတစ်ချောင်းတည်းဖြင့်။ ကသန္တဿ၊ ထွန်သော ထွန်သွား၏။ သတ္တသီတာယော၊ ခုနစ်ကြောင်းသော ထွန်ရေးတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယ အမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ပဋိဝသတိ ကိရ၊ နေသတတ်။ တဿ၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေးအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နှာယိတွာ၊ ဆေးလျှော်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ သမ္မဇ္ဇာပေတွာ၊ တမြက်လှည်းစေ၍။ ဗဟိဒွါရေ၊ တံခါး၏အပ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အန္တလိက္ခာ၊ ကောင်းကင်မှ။ ဓညဿ၊ စပါး၏။ ဓာရာ၊ အလျဉ်တို့သည်။ ဩပတိတွာ၊ ကျကုန်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံယေဝ အာဠှကထာလိကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ထမင်းအိုး၏လည်းကောင်း။ ဧကဉ္စ သူပဘိဉ္ဇနကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ဟင်းအိုး၏လည်းကောင်း။ ဥပနိသီဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းကို။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပရိဝသတိ၊ လုပ်ကျွေးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုသူဌေးကတော်သည်။ န ဝုဋ္ဌာတိ၊ မထ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ သဟသထဝိကံ၊ တစ်ထောင်ဝင်သော အိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းအား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဝေတနံ၊ အခကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုသူဌေးသား၏။ ဟတ္ထဂတာ၊ လက်၌ တည်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ၊ ထိုထောင်အိတ်သည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမအား။
ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဒေါဏိကံ၊ လေးစရွတ်ဝင်သော။ ဧကံယေဝ ပိဋကံ၊ တောင်းတစ်လုံး၏။ ဥပနိသိဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူအပေါင်းအား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုချွေးမသည်။ န ဝုဋ္ဌာတိ၊ မထ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ ဒါသဿ၊ ကျွန်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟေတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန နင်္ဂလေန၊ ထွန်သွားတစ်ချောင်းတည်းဖြင့်။ ကသန္တဿ၊ ထွန်သော ထွန်သွား၏။ သတ္တသီတာယော၊ ခုနစ်ကြောင်းသော ထွန်ရေးတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သဗ္ဗတ္ထကံ၊ အလုံးစုံသော အမှု၌ ပြီးနိုင်သော။ မဟာမတ္တံ၊ အမတ်ကြီးကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ပဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ပဋိဝသတိ ကိရ၊ နေသတတ်။ တဿ၊ ထိုသူဌေးအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နဟာယိတွာ၊ ဆေးလျှော်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ သမ္မဇ္ဇာပေတွာ၊ တံမြက်လှည်းစေ၍။ ဗဟိဒွါရေ၊ တံခါး၏ အပ၌။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေအံ့။ အန္တလိက္ခာ၊ ကောင်းကင်မှ။ ဓညဿ၊ စပါး၏။ ဓာရာ၊ အလျဉ်တို့သည်။ ဩပတိတွာ၊ ကျကုန်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ပ။ ပုတ္တဿ၊ သူဌေးသားအား။ပ။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမအား။ပ။ ဒါသဿ၊ ကျွန်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန နင်္ဂလေန၊ ထွန်သွားတစ်ချောင်းတည်းဖြင့်။ ကသန္တဿ၊ ထွန်သော ထွန်သွား၏။ သတ္တသီတာယော၊ ခုနစ်ကြောင်းသော ထွန်ရေးတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ မယာ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒိဋ္ဌော ယထာ၊ မြင်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ တဝ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၉၇။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့ မေဏ္ဍကသူဌေးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍကအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဟံ ဟိ အဟံ ဧဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ ရညာ၊ မင်းသည်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ကိံ အာဏတ္တော၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းအပ်သနည်း။ ‘ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဘဒ္ဒိယနဂရေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ပဋိဝသတိ ကိရ၊ နေသတတ်။ တဿ၊ ထိုသူဌေးအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နဟာယိတွာ၊ ဆေးလျှော်၍။ပ။ ဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ပ။ ပုတ္တဿ၊ သူဌေးသားအား။ပ။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမအား။ပ။ ဒါသဿ၊ ကျွန်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန နင်္ဂလေန၊ ထွန်သွားတစ်ချောင်းတည်းဖြင့်။ ကသန္တဿ၊ ထွန်သော ထွန်သွား၏။ သတ္တသီတာယော၊ ခုနစ်ကြောင်းသော ထွန်ရေးုတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်ကြီး။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ မယာ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒိဋ္ဌော ယထာ၊ မြင်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ တဝ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿာမ၊ ရှုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နဟာယိတွာ၊ ဆေးလျှော်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ သမ္မဇ္ဇာပေတွာ၊ တံမြက်လှည်းစေ၍။ ဗဟိဒွါရေ၊ တံခါး၏ အပ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အန္တလိက္ခာ၊ ကောင်းကင်မှ။ ဓညဿ၊ စပါး၏။ ဓာရာ၊ အလျဉ်တို့သည်။ ဩပတိတွာ၊ ကျကုန်၍။ ဓညာဂါရံ၊ စပါးကျီကို။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့ မြင်လိုတပြီးကား။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသ၊ လုပ်ကျွေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ ဧကံယေဝ အာဠှကထာလိကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ထမင်းအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဧကဉ္စ သူပဘိဉ္ဇနကံ၊ တစ်ပြည်ဝင်သော ဟင်းအိုး၏လည်းကောင်း။ ဥပနိသီဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုသူဌေးကတော်သည်။ န ဝုဋ္ဌာသိ၊ မထ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေ၊ သင်၏။ ဘရိယာယပိ၊ သူဌေးကတော်၏လည်း။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ မြင်လိုတပြီးကား။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်အား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဝေတနံ၊ အခကို။
ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဧကံယေဝ၊ တစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ သဟဿထဝိကံ၊ တစ်ထောင်ဝင်သော အိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်အား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဝေတနံ၊ အခကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုသူဌေးသား၏။ ဟတ္ထဂတာ၊ လက်၌ တည်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ၊ ထိုထောင်အိတ်သည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တဿပိ၊ သား၏လည်း။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမ၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ သုဏိသံ၊ ချွေးမကို။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့ မြင်လိုတပြီးကား။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်အား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ သုဏိသာ၊ ချွေးမသည်။ စတုဒေါဏိကံ၊ လေးစရွတ်ဝင်သော။ ဧကံယေဝ ပိဋကံ၊ တောင်းတစ်လုံး၏။ ဥပနိသီဒိတွာ၊ အနီး၌ ထိုင်နေ၍။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်အား။ ဆမာသိကံ၊ ခြောက်လစာဖြစ်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သာ၊ ထိုချွေးမသည်။ န ဝုဋ္ဌာသိ၊ မထ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ န ခိယျတိ၊ မကုန်။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေ၊ သင်၏။ သုဏိသာယပိ၊ ချွေးမ၏လည်း။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသဿ၊ ကျွန်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “သာမိ၊ အရှင်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါသဿ၊ ကျွန်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ပဿိတဗ္ဗော၊ ရှုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အလံ၊ တန်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသဿပိ၊ ကျွန်၏လည်း။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဖြင့်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည် ရှိသော ဗိမ္ဗိသာရမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည် ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။
၂၉၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တသ္မိံ ဘဒ္ဒိယေ၊ ထိုဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ဇာတိယာ ဝနေ၊ ရင်းတိုက်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင် မင်မျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဘဒ္ဒိယံ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ဇာတိယာ ဝနေ၊ ရင်းတိုက်တော၌။ ဝိဟရတိ ခလု၊ နေတော်မူသတတ်။ တံ ခေါ ပန ဘဂဝန္တံ ဂေါတမံ တဿ ခေါ ပန ဘဝတော ဂေါတမဿ၊ ထိုဘုန်းတော်ရှိသော ဂေါတမ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ ကိံ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ အဘယ်သို့ ပျံ့နှံ့၍ တက်သနည်း။ ‘သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မဖောက်မပြန် ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္န မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သုဂတော၊ သုဂတ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ လောကသုံးပါးကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ လောကဝိဒူ၊ လောကဝိဒူ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မယဉ်ကျေးသော လူယောက်ျား နတ်ယောကျ်ား ဘီလူးယောကျ်ား တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားတို့ကို အတုမရှိယဉ်ကျေးအောင် ဆုံးမတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာဒေဝမနုဿာနံ၊ သတ္ထာဒေဝမနုဿာန မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါး တရားတို့ကို သိစေတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါ မည်တော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းဂေါတမသည်။ သဒေဝကံ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကံ၊ ဝသ၀တ္တီမာရ်မင်းပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကံ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့်တကွသော။ ဣမံ လောကံ၊ ဤဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့်တကွသော။ သဒေဝမနုဿံ၊ သမုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသော လူနှင့်တကွသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာယ၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းဂေါတမသည်။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံသော ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော ကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု ခေါ ပန၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဒြာနိ ဘဒြာနိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇာပေတွာ၊ ကစေ၍။ ဘဒြံ ဘဒြံ၊ အလွန်ကောင်းသော။ ယာနံ၊ ယာဉ်ထက်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ ဘဒြေဟိ ဘဒြေဟိ၊ အလွန်ကောင်းကုန်သော။
ယာနေဟိ၊ ယာဉ်တို့ဖြင့်။ ဘဒ္ဒိယာ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့မှ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ နိယျာသိ၊ ထွက်လေ၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့သည်။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆသိ၊ သွားအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ကိရိယဝါဒေါ၊ ပြုအပ်၏ဟု အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အကိရိယဝါဒံ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿသိ၊ ကပ်လတ္တံ့နည်း။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ သမဏော ဟိ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်သာလျှင်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ အကိရိယာယ၊ မပြုခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ တေန စ ဓမ္မေန၊ ထိုတရားဖြင့်လည်း။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတို့ကို။ ဝိနေတိ၊ ဆုံးမ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖာက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣမေ တိတ္ထိယာ၊ ဤတိတ္ထိတို့သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဥသူယန္တိ၊ ငြူစူကုန်၏။” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ယာနဿ၊ ယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ အရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်။ ယာနေန၊ ယာဉ်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာနာ၊ ယာဉ်မှ။ ပစ္စောရောဟိတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ ပတ္တိကောဝ၊ ခြေလျင်သာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ပ။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သော သူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ပ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိသေတု စ၊ သာလည်း သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေး၏အိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်း အပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ဘရိယာ စ၊ သူဌေးကတော်သည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တော စ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ သုဏိသာ စ၊ ချွေးမသည်လည်းကောင်း။ ဒါသော စ၊ ကျွန်သည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့်စပ်သော စကား။ပ။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပရပ္ပစ္စယာ၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သော သူ မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပါပေစွ။ပ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတေ မယံ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းအပ်ပါကုန်၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတေ၊ အသက်ထက်ဆုံး။
သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတေ၊ ဆည်းကပ်တတ်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဥပါသကာတို့ဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘဂဝါ၊ သည်။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်းအား။ ဓုဝဘတ္တေန၊ အမြဲဆွမ်းကျွေးခြင်းဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟာမိ၊ လုပ်ကျွေးပါအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသိို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
၁၈၁-ပဉ္စဂေါရသာဒိအနုဇာနနာ
၂၉၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယမြို့၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အင်္ဂုတ္တရာပေါ၊ အင်္ဂုတ္တရာပမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအင်္ဂုတ္တရာပမြို့သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အင်္ဂုတ္တရာပေါ၊ အင်္ဂုတ္တရာပမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအင်္ဂုတ္တရာပမြို့သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပက္ကန္တော ကိရ၊ ဖဲကြွတော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဒါသေ စ၊ ကျွန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မကရေ စ၊ အမှုလုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့စေခိုင်းသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဋေသု၊ လှည်းတို့၌။ အာရာပေတွာ၊ တင်၍။ အာဂစ္ဆထ၊ လာကြကုန်လော့။ အဍ္ဎတေလသာနိ စ ဂေါပါလကသတာနိ၊ နွားကျောင်းသားတစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဍ္ဎတေလသာနိ စ ဓေနုသတာနိ၊ နွားမတစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာကြကုန်လော့။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿိဿာမ၊ မြင်ရကုန်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ တရုဏေန ခီရေန၊ နို့သစ်ဖြင့်။ ဘောဇေဿာမ၊ ဆွမ်းကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ကန္တာရေ၊ ခရီးခဲ၌။ သမ္ဘာဝေသိ၊ မီ၍ ဆုံမိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ဒါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မေဏ္ဍကဿ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေး၏။ ပရိဝေသနာ၊ အိမ်သည်။
အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမေဏ္ဍကသူဌေး၏အိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟဂတိ၊ သူဌေးသည်။ အဍ္ဎတေလသာနိ ဂေါပါလကသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော နွားကျောင်းသားတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဧကမေကံ၊ တစ်ကောင်တစ်ကောင်သော။ ဓေနုံ၊ နွားမကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းယူ၍။ ဧကမေကဿ ဘိက္ခုနော၊ တစ်ပါးတစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ ဥပတိဋ္ဌထ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လော့။ တရုဏေန ခီရေန၊ နွားနို့သစ်ဖြင့်။ ဘောဇေဿာမ၊ ဆွမ်းကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍကအမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တရုဏေန ခီရေန၊ နို့သစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ သမ္ပဝါရေသိ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တရုဏေန စ ခီရေန၊ နို့သစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္တာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မေဏ္ဍကော၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကန္တာ၊ ကူးနိုင်ခဲကုန်သော။ အပ္ပေါဒကာ၊ နည်းသော ရေရှိကုန်သော။ အပ္ပဘက္ခာ၊ နည်းသော အစာရှိကုန်သော။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အပါထေယျန၊ ရိက္ခာမပါသဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေဏ္ဍကံ၊ မေဏ္ဍက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခီရံ၊ နို့ရည်လည်းကောင်း။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းလည်းကောင်း။ တက္ကံ၊ ရက်တက်လည်းကောင်း။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးလည်းကောင်း။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဂေါရသံ၊ ငါးပါးသော နွားနို့အရသာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကန္တာရာ၊ ကူးနိုင်ခဲကုန်သော။ အပ္ပေါဒကာ၊ နည်းသော ရေရှိကုန်သော။ အပ္ပဘက္ခာ၊ နည်းသော အစာရှိကုန်သော။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အပါထေယျေန၊ ရိက္ခာမပါသဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပရိယေသိတုံ၊ ရှာမှီးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တဏ္ဍုလတ္ထိကေန၊ ဆန်ကို အလိုရှိသော သူသည်။ တဏ္ဍုလော၊ ဆန်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗော၊ ရှာမှီးအပ်၏။ မုဂ္ဂတ္ထိကေန၊ ပဲနောက်ကို အလိုရှိသော သူသည်။ မုဂ္ဂေါ၊ ပဲနောက်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗော၊ ရှာမှီးအပ်၏။ မာသတ္ထိကေန၊ ပဲကြီးကို အလိုရှိသော သူသည်။ မာသော၊ ပဲကြီးကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗော၊ ရှာမှီးအပ်၏။ လောဏတ္ထိကေန၊ ဆားကို အလိုရှိသော သူသည်။ လောဏံ၊ ဆားကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ ဂုဠတ္ထိကေန၊ တင်လဲကို အလိုရှိသော သူသည်။ ဂုဠော၊ တင်လဲကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗော၊ ရှာမှီးအပ်၏။ တေလတ္ထိကေန၊ ဆီကို အလိုရှိသော သူသည်။ တေလံ၊ ဆီကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ သပ္ပိတ္ထိကေန၊ ထောပတ်ကို အလိုရှိသော သူသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗော၊ ရှာမှီးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သော။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ကပ္ပိယကာရကာနံ၊ ကပ္ပိယကာရကတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ ‘ဣမိနာ ဟိရညေန၊ ဤရွှေငွေဖြင့်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော ဝတ္ထုကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိပန္တိ၊ နှံထားကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုနှံထားသော ဥစ္စာမှ။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်၏။ တံ၊ ထိုအပ်သော ဝတ္ထုကို။ သာဒိတုံ၊ သာယာစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ‘ကေနစိ ပရိယာယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းဖြင့်။ ဇာတရူပရဇတံ၊ ရွေငွေကို။ သာဒိတဗ္ဗံ၊ သာယာအပ်၏။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နတွေ၀ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈၂-ကေဏိယဇဋိလဝတ္ထု
၃၀၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာပဏံ၊ အာပဏမည်သော နိဂုံးရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအာပဏမည်သော နိဂုံးရွာသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အာပဏံ၊ အာပဏမည်သော နိဂုံးရွာသို့။ အနုပ္ပတ္တော ခလု၊ အစဉ်ရောက်သတတ်။ တံ ခေါ ပန ဘဂဝန္တံ ဂေါတမံ တဿ ခေါ ပန ဘဝတော ဂေါတမဿ၊ ထိုဘုန်းတော်ရှိသော ဂေါတမ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ ။ပ။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာတို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု ခေါ ပန၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
ကေဏိယဿ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမအား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဟရာပေယျံ နု ခေါ၊ ဆောင်စေရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယဿ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ပုဗ္ဗကာ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေပိ တေ ဣသယော၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မန္တာနံ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ ကတ္တာရော၊ ပြုကုန်၏။ မန္တာနံ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ ပဝတ္တာရော၊ ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရသေ့တို့၏။ ယံ မန္တပဒံ၊ အကြင်ဗေဒင်ကို။ ဂီတံ၊ သရဇ္ဈာယ်အပ်၏။ ပဝုတ္တံ၊ လေ့ကျက်အပ်၏။ သမိဟိတံ၊ ပေါင်း၍ ထားအပ်၏။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗြာဟ္မာဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တံ၊ ထိုဗေဒင်ကို။ အနုဂါယန္တိ၊ အတုပြု၍ သရဇ္ဈာယ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုဗေဒင်ကို။ အနုဘာသန္တိ၊ အတုပြု၍ ရွတ်ကုန်၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောအပ်သည်ကို။ အနုဘာသန္တိ၊ အမှတ်ပြု၍ ဟောကုန်၏။ ဝါစိတံ၊ ပို့ချအပ်သည်ကို။ အနုဝါစေန္တိ၊ အမှတ်ပြု၍ ပို့ချကုန်၏။ ဣဒံ ဣမေ၊ ဤရသေ့တို့သည်။ သေယျထာ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အဋ္ဌကော၊ အဋ္ဌကရသေ့လည်းကောင်း။ ဝါမကော၊ ဝါမကရသေ့လည်းကောင်း။ ဝါမဒေဝေါ၊ ဝါမဒေဝရသေ့လည်းကောင်း။ ဝေဿာမိတ္တော၊ ဝေဿာမိတ္တရ သေ့လည်းကောင်း။ ယမတဂ္ဂိ၊ ယမတဂ္ဂိရသေ့လည်းကောင်း။ အင်္ဂီရသော၊ အင်္ဂီရသရသေ့လည်းကောင်း။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇရသေ့လည်းကောင်း။ ဝါသေဋ္ဌော၊ ဝါသေဋ္ဌရသေ့လည်းကောင်း။ ကဿပေါ၊ ကဿပရသေ့လည်းကောင်း။ ဘဂု၊ ရသေ့လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဣမေ ဣသယော၊ ဤရသေ့တို့သည်။ ရတ္တူပရတာ၊ ညဉ့်၌ စားခြင်းမှ ကြဉ်ကုန်၏။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေလွဲညစာစားခြင်းမှ။ ဝိရတာ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကို။ သာဒိယိံသု၊ သာယာကုန်၏။ သမဏောပိ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်လည်း။ ရတ္တူပရတော၊ ညဉ့်၌ စားခြင်းမှ ကြဉ်၏။ ဝိကာလဘောဇနာ၊ နေလွဲညစာစားခြင်းမှ။ ဝိရတာ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ သမဏောပိ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်လည်း။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကို။ သာဒိတုံ၊ သာယာခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ကာဇေဟိ၊ ငါးရာသော ထမ်းပိုးတို့ဖြင့်။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူခဲ့စေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကေဏိယ၊ ကေဏိယ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှာထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဟူတေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ပါနေဟိ၊ အဖျော်တို့ဖြင့်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဓောတဟတ္ထံ၊ ဆေးပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နီသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ ကေဏိယံ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၍။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္နဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကေဏိယ၊ ကေဏိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ၊ များ၏။ အဍ္ဎတေလသာနိ ဘိက္ခုသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းအရေအတွက် ရှိကုန်၏။ တွံ စ၊ သင်သည်လည်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ၊ များသည်။ အဍ္ဎတေလသာနိ ဘိက္ခုသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းအရေအတွက် ရှိကုန်သည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကေဏိယ၊ ကေဏိယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ၊ များ၏။ အဍ္ဎတေလသာနိ ဘိက္ခုသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းအရေတွက် ရှိကုန်၏။ တွံ စ၊ သင်သည်လည်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌။
အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ မဟာ၊ များသည်။ အဍ္ဎတေလသာနိ ဘိက္ခုသတာနိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းအရေအတွက် ရှိကုန်သည်။ ကိဉ္စာပိ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ကား ဖြစ်ကုန်၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရပ်၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမ္ဗပါနံ၊ သရက်သီးအဖျော်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗုပါနံ၊ သပြေသီးအဖျော်လည်းကောင်း။ စောစပါနံ၊ တောငှက်ပျောသီးအဖျော်လည်းကောင်း။ မောစပါနံ၊ အိမ်ငှက်ပျောသီးအဖျော်လည်းကောင်း။ မဓူကပါနံ၊ သစ်မည်စည်အဖျော်လည်းကောင်း။ မုဒ္ဒိကပါနံ၊ မုဒရက်သီးအဖျော်လည်းကောင်း။ သာလူကပါနံ၊ ကြာစွယ်အဖျော်လည်းကောင်း။ ဖာရုသကပါနံ၊ ဖက်သက်အဖျော်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင်ြ့ပုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓညဖလရသံ၊ စပါးသီးအရည်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဖလရသံ၊ သစ်သီးအရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဍာကရသံ၊ ဟင်းရွက်ကျက်ရည်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပတ္တရသံ၊ အရွက်ရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဓူကပုပ္ဖရသံ၊ သစ်မည်စည်ပွင့်ရည်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပုပ္ဖရသံ၊ အပွင့်ရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥစ္ဆုရသံ၊ ကြံရည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သကေ အဿမေ၊ မိမိသင်္ခမ်းကျောင်း၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ အခါကို။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကေဏိယဿ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလဿ၊ ရသေ့၏။ အဿမော၊ သင်္ခမ်းကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်္ခမ်းကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္ထေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကေဏိယော၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလော၊ ရသေ့သည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္တာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကေဏိယံ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိ၊ အနုမောဒနာ ပြုတော်မူ၏။ ကိံ အနုမောဒိ၊ အဘယ်သို့ အနုမောဒနာ ပြုတော်မူသနည်း။
ယညာ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အဂ္ဂိဟုတ္တမုခါ၊ မီးပူဇော်ခြင်းလျှင် ရှေ့သွားရှိကုန်၏။ သာဝိတ္တီ၊ သာဝိတ္တီ မည်သော ဂါထာသည်။ ဆန္ဒသော၊ ဆန်းကျမ်း၏။ မုခံ၊ အစတည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ မုခံ၊ အကြီးအမှူးတည်း။ သာဂရော၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ နဒီနံ၊ မြစ်တို့၏။ မုခံ၊ အကြီးအမှူးတည်း။
စန္ဒော၊ လသည်။ နက္ခတ္တာနံ၊ နက္ခတ်တို့၏။ မုခံ၊ အကြီးအမှူးတည်း။ အာဒိစ္စော၊ နေသည်။ တပတံ တပန္တာနံ၊ တောက်ပသော အရောင်အလင်းတို့၏။ မုခံ၊ အကြီးအမှူးတည်း။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ အာကင်္ခမာနာနံ၊ အလိုရှိကုန်သော။ ယဇတံ ယဇန္တာနံ၊ ပူဇော်သော သူတို့၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးတို့၏ အကြောင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုမောဒိ၊ အနုမောဒနာပြုတော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကေဏိယံ၊ ကေဏိယ အမည်ရှိသော။ ဇဋိလံ၊ ရသေ့ကို။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိတွာ၊ အနုမောဒနာ ပြုတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
၁၈၃-ရောဇမလ္လဝတ္ထု
၃၀၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာပဏေ၊ အာပဏမည်သော နိဂုံးရွာ၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုသိနာရာ၊ ကုသိနာရုံပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကုသိနာရုံပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ ကောသိနာရကာ၊ ကုသိနာရုံပြည်၌ နေကုန်သော။ မလ္လာ၊ မလ္လာမင်းတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုသိနာရံ၊ ကုသိနာရုံပြည်သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ကြွလာတော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ မလ္လာ၊ ထိုမလ္လာမင်းတို့သည်။ သင်္ဂရံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ကိံ အကံသု၊ အဘယ်သို့ ပြုကုန်သနည်း။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ပဉ္စသတာနိ၊ ငါးရာတို့သည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ သဟာယော၊ အပေါင်းအဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်ရပ်၌။ ကုသိနာရာ၊ ကုသိနာရုံပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကုသိနာရုံပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသိနာရကာ၊ ကုသိနာရုံပြည်၌ နေကုန်သော။ မလ္လာ၊ မလ္လာမင်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ရောဇံ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လံ၊ မလ္လာမင်းကို။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “အာဝုသော ရောဇ၊ ဒါယကာ ရောဇ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ယံ အကာသိ၊ အကြင်ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ ပြုခြင်းသည်။ တေ၊ သင့်အား။ ဥဠာရံ ခေါ၊ မြတ်သည်သာတည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗုဒ္ဓေ ဝါ၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ ဝါ၊ တရားတော်၌လည်းကောင်း။ သံဃေ ဝါ၊ သံဃာတော်၌လည်းကောင်း။ န ဗဟုကတော၊ များစွာ မြတ်နိုးခြင်းကို မပြု။ အပိ စ၊ ထိုသို့မပြုသော်လည်း။ ဉာတီဟိ၊ အမျိုးဖြစ်ကုန်သော မလ္လာမင်းတို့သည်။ သင်္ဂရော၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ကိံ ကတော၊ အဘယ်သို့ ပြုအပ်သနည်း။ ‘ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ပဉ္စသတာနိ၊ ငါးရာတို့သည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ သော ခေါ အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ဒဏ္ဍဘယာ ဧဝ၊ ဒဏ်ကို ကြောက်သောကြောင့်သာလျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ တံ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ထိုခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ အယံ မလ္လော၊ ဤမလ္လာမင်းသည်။ အဘိညာတော၊ ထင်ရှား၏။ ဉာတမနုဿော၊ ထင်ရှားသော လူတည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဧဝရူပါနံ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ ဉာတမနုဿာနံ၊ ထင်ရှားကုန်သော လူတို့၏။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ မဟတ္ထိကော၊ များသော အကျိုးရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပသီဒေယျ၊ ကြည်ညိုရာ၏။ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ ကရောတု၊ ပြုတော်မူလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတေန၊ ငါဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပသီဒေယျ၊ ကြည်ညိုရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ခေါ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်းသည်မဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရောဇံ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လံ၊ မလ္လာမင်းကို။ မေတ္တေန စိတ္တေန၊ မေတ္တာစိတ်ဖြင့်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မေတ္တန စိတ္တေန၊ မေတ္တာစိတ်တော်ဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ တရုဏဝစ္ဆော၊ သားငယ်သည်။ ဂါဝီ၊ နွားမသို့။ ဥပသင်္ကမတိ သေယျထာပိ နာမ၊ ကပ်ဘိသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။
ဝိဟာရေန၊ တစ်ကျောင်းမှ။ ဝိဟာရံ၊ တစ်ကျောင်းသို့။ ပရိဝေဏေန၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုမှ။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်၏။ ကိံ ပုစ္ဆတိ၊ အဘယ်သို့ မေးလျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်ထသော။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရတိ နု ခေါ၊ နေတော်မူပါသနည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်ထသော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနကာမာ ဟိ ဒဿနကာမာ ဧဝ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်၏။ “အာဝုသော ရောဇ၊ ဒါယကာ ရောဇ။ ဧသ ဧသော ဝိဟာရော၊ ဤကျောင်းသည်။ သံဝုတဒွါရော၊ ပိတ်အပ်သော တံခါးရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ဆိတ်သော အသံရှိလျက်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အတရမာနော၊ ဖြည်းညှင်းသာယာ။ အာဠိန္ဒံ၊ ကျောင်းအဦးသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥက္ကာသိတွာ၊ ချောင်းဟန့်၍။ အဂ္ဂဠံ၊ တံခါးရွက်ကို။ အာကောဋေဟိ၊ ခေါက်လော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိဿတိ၊ ဖွင့်တော်မူလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းသည်။ သံဝုတဒွါရော၊ ပိတ်အပ်သောတံခါး ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ဆိတ်သော အသံရှိလျက်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အတရမာနော၊ ဖြည်းညှင်းသာယာ။ အာဠိန္ဒံ၊ ကျောင်းအဦးသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥက္ကာသိတွာ၊ ချောင်းဟန့်၍။ အဂ္ဂဠံ၊ တံခါးရွက်ကို။ အာကောဋေသိ၊ ခေါက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိ၊ ဖွင့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ရောဇဿ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လဿ၊ မလ္လာမင်းအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗိံ ကထံ၊ အစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣဒံ အယံ အနုပုဗ္ဗီ ကထာ၊ ဤအစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သော တရားစကားသည်။ သေယျထာ ကတမာ၊ အဘယ်နည်း။ ဒါနကထံ၊ အလှူနှင့် စပ်သော စကား။ပ။ သတ္ထုသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပရပ္ပစ္စယော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါး ယုံကြည်အပ်သောသူမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ မမညေဝ၊ အကျွန်ုပ်၏သာလျှင်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးပရိက္ခရာကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ခံကုန်ရာ၏။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးပရိက္ခရာကို။ နော ပဋိဂ္ဂဏှေယျုံ၊ မခံကုန်ရာ။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ရောဇ၊ ရောဇ။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သေက္ခေန၊ သေက္ခတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဉာဏေန၊ ဉာဏ်ဖြင့်။ သေက္ခေန၊ သေက္ခတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဒဿနေန၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်။ တယာ သေယျထာပိ၊ သင်ကဲ့သို့။ ဓမ္မော၊ သစ္စာတရားကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏။ တေသမ္ပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အမှာကညေဝ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏သာလျှင်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးပရိက္ခရာကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ခံကုန်ပါမူကား။ အဟော နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးပရိက္ခရာကို။ နော ပဋဂ္ဂဏှေယျုံ၊ မခံကုန်မူကား။ အဟော နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရောဇ၊ ရောဇ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ တ၀ စေဝ၊ သင်၏လည်းကောင်း။ အညေသဉ္စ၊ တစ်ပါးသော သူတို့၏လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးပရိက္ခရာကို။ ပဋိဂ္ဂဏှိဿန္တိ၊ ခံကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၀၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုသိနာရုံပြည်၌။ ပဏီတာနံ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနံ၊ ဆွမ်းတို့၏။ ဘတ္တပဋိပါဋိ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်သည်။ အဋ္ဌိတာ၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇဿ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လဿ၊ မလ္လာမင်းသည်။ ပဋိပါဋိံ၊ အစဉ်ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေယျံ၊ ကြည့်အံ့။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ န အဿ၊ မရှိ။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ပဋိယာဒေယျံ၊ စီရင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်လည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်မျိုးတို့ကို။ န အဒ္ဒသ၊ မမြင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိပါဋိံ၊ အစဉ်ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေယျံ၊ ကြည့်အံ့။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ န အဿ၊ မရှိ။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ပဋိယာဒေယျံ၊ စီရင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်မျိုးတို့ကို။ န အဒ္ဒသ၊ မမြင်။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သစေ ပဋိယာဒေယျံ၊ အကယ်၍ စီရင်ငြားအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံရာအံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ရောဇ၊ ရောဇ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဋိပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးလျှောက်ဦးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ပဋိယာဒေတု၊ စီရင်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ရောဇ၊ ရောဇ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ပဋိယာဒေဟိ၊ စီရင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။
အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ရောဇ၊ ရောဇ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လှူလိုတပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဋိဂ္ဂဏှထ၊ ခံကုန်လော့။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဟူတေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဍာကေဟိ စ၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပိဋ္ဌခါဒနီယေဟိ စ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဓောတဟတ္ထံ၊ ဆေးပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ရောဇံ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လံ၊ မလ္လာမင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဍာကဉ္စ၊ ဟင်းရွက်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပိဋ္ဌခါဒနီယဉ္စ၊ အမှုန့်ဖြင့် ပြီးသော ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈၄-ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတဝတ္ထု
၃၀၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုသိနာရုံပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော် အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာတုမာ၊ အာတုမာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအာတုမာပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ နဟာပိတပုဗ္ဗော၊ ဆေတ္တာသည် ဖြစ်ဖူးသော။ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းသည်။ အာတုမာယံ၊ အာတုမာပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတဿ၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်း၏။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ မဉ္ဇုကာ၊ သာယာသော စကား ရှိကုန်သည်။ ပဋိဘာနေယျကာ၊ ဆန်းကြယ်သော ပညာနှင့် ပြည်စုံကုန်သည်။ သကေ အာစရိယကေ၊ မိမိဆရာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ နဟာပိတကမ္မေ၊ ဆတ္တာသည်တို့၏ အမှု၌။ ဒက္ခာ၊ လိမ်မာကုန်သည်။ ပရိယောဒါတသိပ္ပါ၊ အပြစ်မရှိသော အတတ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာတုမံ၊ အာတုမာပြည်သို့။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသဟေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ကြွလာတော်မူသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းသည်။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်နှစ်ယောက်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတာ၊ ချစ်သားတို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ အဍ္ဎတေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ တစ်ထောင့်နှစ်ရာငါးကျိပ်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာတုမံ၊ အာတုမာပြည်သို့။ အာဂစ္ဆတိ ကိရ၊ ကြွလာတော်မူသတတ်။ တာတာ၊ ချစ်သားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားလေကုန်။ ခုရဘဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဘဏ္ဍာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ နာဠိယာဝါပကေန၊ ခွက်အိတ်ဖြင့်။ အနုဃရကံ အနုဃရကံ၊ အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်း။ အာဟိဏ္ဍထ၊ လှည့်လည်ကုန်လော့။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဟရထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။ အာဂတဿ၊ ကြွလာတော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ယာဂုပါနံ၊ ယာဂုအဖျော်ကို။ ကရိဿာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ၊ ဖခင်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ တဿ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတဿ၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ခုရဘဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဘဏ္ဍာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ နာဠိယာဝါပကေန၊ ခွက်အိတ်ဖြင့်။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဟရန္တာ၊ ဆောင်ကုန်လျက်။ အနုဃရကံ အနုဃရကံ၊ အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်း။ အာဟိဏ္ဍန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မဉ္ဇုကေ၊ သာယာသော စကား ရှိကုန်သော။ ပဋိဘာနေယျကေ၊ ဆန်းကြယ်သော ပညာ ရှိကုန်သော။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ယေပိ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ န ကာရာပေတုကာမာ၊ မုတ်ဆိတ်ဆံပင်ပြင်ခြင်းကို မပြုစေလိုကုန်။ တေပိ၊ ထိူသုတို့သည်လည်း။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ကာရာပေတွာပိ၊ ပြုစေကုန်ပြီး၍လည်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော အခကို။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောစမ္ပိ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလမ္ပိ၊ ဆန်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယမ္ပိ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဟရိံသု၊ ဆောင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာတုမာ၊ အာတုမာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအာတုမာပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ၊ အာတုမာယံ၊ ထိုအာတုမာပြည်၌။ ဘုသာဂါရေ၊ ကောက်ရိုးအိမ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဟူတံ၊ များစွာသော။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယာဂုံ၊ ယာဂုကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ။ပ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတံ၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အယံ ယာဂု၊ ဤယာဂုကို။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ထိုကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ အနနုစ္ဆဝိယံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းဖြစ်လျက်။ အကပ္ပိယေ၊ မအပ်သော ဆတ္တာသည်တို့၏အမှု၌။ သမာဒပေဿသိ၊ ဆောက်တည်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဗ္ဗဇိတေန၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ အကပ္ပိယေ၊ မအပ်သော အမှု၌။ န သမာဒပေတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်စေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဟာပိတပုဗ္ဗေန၊ ဆတ္တာသည်ဖြစ်ဖူးသော ရဟန်းသည်။ ခုရဘဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဘဏ္ဍာကို။ န စ ပရိဟရိတဗ္ဗံ၊ ဆောင်လည်း မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဟရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာတုမာယံ၊ အာတုမာပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပက္ကမိတဗ္ဗော၊ ဖဲအပ်၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပေါ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်ကို။ အနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်လေသလော။ အနနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်လေသလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဖလခါဒနီယံ၊ သစ်သီးခဲဖွယ်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၀၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ ပုဂ္ဂလိကာယ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ရောပိယန္တိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်၏။ ပုဂ္ဂလိကာနိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ သံဃိကာ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ရောပိယန္တိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေတို့ကို။ ပုဂ္ဂလိကာယ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ ပုဂ္ဂလိကာယ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ရောပိတာနိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်၏။ ဘူမိသာမိကာနံ၊ မြေရှင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ ဆယ်ဖို့တစ်ဖိ့ုကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။ ပုဂ္ဂလိကာနိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ သံဃိကာယ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ရောပိတာနိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်၏။ ဘူမိသာမိကာနံ၊ မြေရှင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈၅-စတုမဟာပဒေသကထာ
၃၀၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကိသ္မိံဉ္စိ ကိသ္မိံဉ္စိ ဌာနေ၊ တစ်စုံတစ်ခု တစ်စုံတစ်ခုသော အရာ၌။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်လေသလော။ အနနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ အပ္ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မမူအပ်။
တံ၊ ထိုဝတ္တုသည်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်သည်ကို။ စေ အနုလောမေတိ၊ အကယ်၍ လျော်အံ့။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဗာဟတိ၊ အကယ်၍ တားမြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့ အကြင်ဝတ္ထုကို။ အပ္ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မမူအပ်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ စေ အနုလောမေတိ၊ အကယ်၍ လျော်အံ့။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဗာဟတိ၊ အကယ်၍ တားမြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်သည်ကို။ စေ အနုလောမေတိ၊ အကယ်၍ လျော်အံ့။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဗာဟတိ၊ အကယ်၍ တားမြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ စေ အနုလောမေတိ၊ အကယ်၍ လျော်အံ့။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်သည်ကို။ စေ ပဋိဗာဟတိ၊ အကယ်၍ တားမြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကသည်။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်မည်လော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်မည်လော။ ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကသည်။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်မည်လော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်မည်လော။ ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်မည်လော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်မည်လော။ ယာမကာလိကေန၊ ယာမကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်မည်လော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်မည်လော။ သတ္တာဟကာလိကေန၊ သတ္တာဟကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ အပ်မည်လော။ န ကပ္ပတိ နု ခေါ၊ မအပ်မည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ ယာမကာလိကံ၊ ယာမကာလိကသည်။ တဒဟု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကသည်။ တဒဟု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝကာလိကေန၊ ယာဝကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ တဒဟု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ဝိကာလေ၊ နေလွဲသော အခါ၌။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာမကာလိကေန၊ ယာမကာလိကနှင့်။ သတ္တာဟကာလိကံ၊ သတ္တာဟကာလိကသည်။ တဒဟု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ယာမေ၊ ယံ၌။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ယာမာတိက္ကန္တေ၊ ယံကို လွန်သည်ရှိသော်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာမကာလိကေန၊ ယာမကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ တဒဟု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ ယာမေ၊ ယံ၌။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ ယာမာတိက္ကန္တေ၊ ယံကို လွန်သည်ရှိသော်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တာဟကာလိကေန၊ သတ္တာဟကာလိကနှင့်။ ယာဝဇီဝိကံ၊ ယာဝဇီဝိကသည်။ တဒတု၊ ထိုနေ့၌။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ အကပ်ခံအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်ရှိသော်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓကော၊ ဤဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၈၆-တဿုဒ္ဒါနံ
သာရဒိကေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလ၌ ဖြစ်သော အနာရှိသော ရဟန်းတို့အား နံနက်ကာလသုံးဆောင်ခြင်းကို ခွင့်ပြုသော အခန်း။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲပြီးသော အခါ၌လည်း ခွင့်ပြုတော်မူသည်ကို ပြသော အခန်း။ ဝသံ၊ သားဆီကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မူလေ၊ ဆေးမြစ်တို့ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပိဋ္ဌေဟိ စ၊ ဆေးမှုန့်ညက်တို့ဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ ကျောက်ပျဉ်ကျောက်သားကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကသာဝေဟိ၊ ဖန်ဆေးတို့ဖြင့်။ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ ခွင့်ပြုတော်မူသည်ကို ပြသော အခန်း။ ပဏ္ဏံ၊ အရွက်ဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဖလံ၊ အသီးဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဇတု၊ အစေးဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ လောဏံ၊ ဆားကို အကပ်ခံ၍ အကြောင်းရှိသော် တစ်သက်ပတ်လုံး သုံးဆောင်ခြင်း အကြောင်းမရှိဘဲ သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပြတော်မူသော အခန်း။ ဆကဏဉ္စ၊ မနာသော ရဟန်းအား နွားချေးခြောက် မြေညက်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
စုဏ္ဏံ စာလိနိ၊ စဉ်းသော ဆေးမှုန့်ညက်ဆေး စဉ်းဆကာ ဆေးစစ်ပုဝါကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မံသဉ္စ၊ သားစိမ်းသွေးစိမ်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အဉ္ဇနံ၊ မျက်စဉ်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဥပပိသနီ၊ မျက်စဉ်း၌ ထည့်စရာဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အဉ္ဇနီ၊ မျက်စဉ်းကျည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဥစ္စာ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်သော မျက်စဉ်းကျည်ကို ပယ်၍ အရိုးဖြင့်ပြီးသော မျက်စဉ်းကျည်စသည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပါရုတာ၊ မျက်စဉ်းကျည်အပိတ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သလာကာ၊ မျက်စဉ်းတံကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သလာကဌာနိံ၊ မျက်စဉ်းတံထားရာကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ထဝိကံ၊ မျက်စဉ်းကျည်အိတ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အံသဗဒ္ဓကံ၊ လွယ်ဘီးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သုတ္တံ၊ အိတ်နှင့်လွယ်ဘီးကို ဖွဲ့စရာ ချည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မုဒ္ဓနိတေလံ၊ ဦးခေါင်းသုတ်စရာ ဆီကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နတ္ထု စ၊ နှာနှပ်ခြင်း အမှုကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နတ္ထုကရဏိံ၊ နှာနှပ်တံကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဓူမဉ္စ နေတ္တဉ္စာပိ၊ အခိုးသောက်ပန်းတူကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပိဓနာ၊ ပန်းတူအပိတ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ထဝိ၊ ပန်းတူထည့်စရာ အိတ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
တေလပါကေသု မဇ္ဇဉ္စ၊ ဆီချက်တို့္ပသေထည့်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အတိက္ခိတ္တံ၊ အလွန်ထည့်သော သေရှိသော ဆီချက်ကို မြစ်တော်မူ၍ သေအဆင်း သေအနံ့ သေအရသာမထင်သော ဆီချက်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အဗ္ဘဉ္ဇနံ၊ ခြေလက်သုတ်စရာကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တုမ္ဗံ၊ ဆီကျည်သုံးမျိုးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သေဒံ၊ ချွေးဇရုံးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သမ္ဘာရဉ္စ၊ အထူးထူးသော ဆေးထည့်၍ ဇရုံးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မဟာသေဒံ၊ တွင်းကြီးတူး၍ ဇရုံးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တထာ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ ဘင်္ဂေါဒကံ၊ သစ်ရွက်ထည့်၍ ဇရုံးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ဒကကောဋ္ဌံ၊ ရေလှောင်အိုးစရည်းကြီး၌ ရေနွေးထည့်၍ ဇရုံးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ လောဟိတဉ္စ၊ သွေးထုတ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဝိသာဏံ၊ သားချိုဖြင့် သွေးယူခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပါဒဗ္ဘဉ္ဇနံ၊ ခြေသုတ်စရာဆီကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပဇ္ဇံ၊ ခြေပတ်ဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သတ္ထံ၊ သွေးထုတ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကသာဝဉ္စ၊ ဖန်ဆေးရေကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ တိလကက္ကံ၊ နှမ်းမှုန့်ညက်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကဗဠိကံ၊ အမာဝအုပ်ဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
စောဠံ၊ အမာစည်းစရာ ပုဆိုးကြမ်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သာသပကုဋ္ဋဉ္စ၊ မုန်ညင်းမုန့်ညက်ကို ဖြူးစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဓူမံ၊ အခိုးခံစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သက္ခရိကာယ စ၊ သင်တုန်းဖြင့် ဖြတ်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဝဏတေလံ၊ အသားနုတက်ဆီကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဝိကာသိကံ၊ ဆီတား ပုဆိုးကြမ်းဆေးမှုန့်ဖြူးစိမ့်သည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဝိကဋဉ္စ၊ ဆေးကြီးလေးပါးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပဋိဂ္ဂဟံ၊ လက်ဖြင့် ခံ၍ ယူစိမ့်သည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ဂူထံ၊ ကျင်ကြီးသောက်စိမ့်သည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကရောန္တော၊ သွားသော အခါ ခံယူခြင်းသည် အကပ်ခံသည်မည်ကြောင်းကို ပြသော အခန်း။ အာလောဠိဉ္စ၊ ထွန်သွား၌ ကပ်သော မြေကို သောက်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ခါရံ မုတ္တဟရီတကံ၊ ထမင်းမီးဖုတ်သော ပြာရေ နွားသေးဖြင့် စိမ်သော သဖန်းခါးရေကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဂန္ဓာ၊ နံ့သာလိမ်းကျံခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဝိရေစနဉ္စေဝ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အစ္ဆာ၊ ဆန်ဆေးရည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အကဋံ၊ မစစ်သော ပဲနောက်ရည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကဋာကဋံ၊ စဉ်းငယ်စစ်သော ပဲနောက်ရည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ပဋိစ္ဆာဒနိ၊ အမဲဟင်းရည်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပဗ္ဘာရာ၊ တောင်ဝှမ်းသုတ်သင်သည်ကို ပြသော အခန်း။ အာရာမ၊ အရံစောင့်ခွင့်ပြုတော်မူသည်ကို ပြသော အခန်း။ သတ္တာဟေန စ၊ ခုနစ်ရက်ဖြင့် သိုမှီး၍ လျက်ဖွယ်ဖြစ်သော ဆေးတို့ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို အလိုရှိတိုင်း သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မုဂ္ဂံ၊ ပဲနောက်ကို အလိုရှိတိုင်း သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သောဝီရဉ္စ၊ လောဏသောဝီရကမည်သော အဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သာမံပါကာ၊ ရဟန်းတို့အား ကိုယ်တိုင်ချက်ခြင်းကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ ပုနာပစေ၊ တစ်ဖန်နွှေးခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သောအခါ၌။ အနုညာသိ၊ အန္တောဝုဋ္ဌ အန္တောပက္က သာမံပက္ကကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဖလဉ္စ၊ အကပ်ပျက်သော သစ်သီးကို တစ်ဖန်အကပ်ခံစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုသော အခန်း။ တိလ၊ နှမ်းသစ်ပျားသစ်ကို ခံစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ခါဒနီ၊ ခဲဖွယ်ကို အကပ်ခံစိမ့်သောငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမီ ရှေးအဖို့အကပ်ခံအပ်သော ခဲဖွယ်ကို အတိရိတ်ဝိနည်းကံမပြုဘဲ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ကာယဍာဟော၊ အပူဝင်သော အနာ၌ ကြာစွယ်ကြာရင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ နိဗ္ဗဋ္ဋဉ္စ၊ အစေ့နုသော အသီးယ အစေ့ထုတ်၍ စားကောင်းသော သစ်သီးကို မကပ္ပိဘဲ သုံးဆောင်းခြင်းငှာ ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဘဂန္ဒလံ၊ မြင်းသရိုက်နာရှိသော ရဟန်းကို အကြောင်းပြု၍ ကျဉ်းမြောင်းရာ၌ ဓားခွဲခြင်းကို မြစ်တော်မူသော အခန်း။
ဝတ္ထိကမ္မဉ္စ၊ စည်းသော အမှုကို မြစ်တော်မူသော အခန်း။ သုပ္ပိယဉ္စ၊ သုပ္ပိယဥပါသကာနှင့် သုပ္ပိယဥပါသိကာမတို့ကို ပြသော အခန်း။ မနုဿမံသမေဝ စ၊ လူသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ ဟတ္ထိ၊ ဆင်သားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ အဿာ၊ မြင်းသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ သုနခေါ စ၊ ခွေးသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ အဟိ၊ မြွေသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ ဒီပိကံ၊ သစ်သားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။
အစ္ဆ၊ ဝံသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ တရစ္ဆမံသဉ္စ၊ အောင်းသားကို သုံးဆောင်ခြင်း၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ်ကို ပညတ်တော်မူသော အခန်း။ ပဋိပါဋိ စ၊ ဆွမ်းကျွေးအစဉ်ကို ပြသော အခန်း။ ယာဂု စ၊ ယာဂုအကျိုးကို ပြတော်မူသော အခန်း။ တရုဏံ၊ နုသေးသော ကြည်ညိုခြင်းရှိသော အမတ်ကြီးကို ပြတော်မူသော အခန်း။ အညတြ၊ ဖိတ်ရာမှ တစ်ပါးသော အရပ်၌ သုံးဆောင်ခြင်းကို တားမြစ်တော်မူသော အခန်း။ ဂုဠံ၊ တင်လဲအလှူကို ပြတော်မူသော အခန်း။ သုနိဓ၊ သုနိဓအမတ်ဝဿကာရအမတ်တို့သည်မြို့ကို ဖန်ဆင်းသည်ကိုပြသော အခန်း။ အာဝသထာဂါရံ၊ ဧည့်သည်တို့၏တည်းခိုရာ ဇရပ်၌ နေတော်မူသည်ကို ပြသောအခန်း။
အမ္ဗပါလီ စ၊ အမ္ဗပါလီပြည့်တန်ဆာမဆွမ်းကျွေးသည်ကိုပြသော အခန်း။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကိုပြသော အခန်း။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နားသို့ ကြွတော်မူသော အခန်း။ ကောဋိ၊ ကောဋိရွာသို့ ကြွတော်မူသော အခန်း။ သစ္စကထာ၊ သစ္စာတရားကို မသိခြင်းကြောင့် သံသရာ၌ ပြေးသွားရသည်ကိုပြသော အခန်း။ ဥဒ္ဒိဿကတံ၊ ရည်၍ သတ်သော အသားကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။ သုဘိက္ခံ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသော အခါ၌။ ပုနဒေဝ ပဋိက္ခိပိ၊ တစ်ဖန် အန္တောဝုဋ္ဌ စသည်ကို ပယ်တော်မူသော အခန်း။
မေဃော၊ မိုးတက်သည်ဖြစ်၍ ကပ္ပိယကုဋီသမုတ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုသော အခန်း။ ယသော၊ အရှင်ယသောဇကို အကြောင်းပြု၍ ကပ္ပိယကုဋီလေးလုံးကို ခွင့်ပြုသော အခန်း။ မေဏ္ဍကော စ၊ မေဏ္ဍကသူဌေးသည် ဆွမ်းလှူသည်ကို ပြသော အခန်း။ ဂေါရသံ၊ နွားနို့အရသာငါးပါးကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပါထေယျကေန စ၊ ရိက္ခာဖြင့်လည်း တောင်းပန်သည်ကို ပြသော အခန်း။ ကေဏိ၊ ကေဏိယရသေ့၏ အဖျော်ကို ခံတော်မူသော အခန်း။ အမ္ဗော၊ သရက်အဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဇမ္ဗု၊ သပြေသီးအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ စောစ၊ တောငှက်ပျောအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မောစ၊ အိမ်ငှက်ပျောအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ မုဒ္ဒိက၊ မုဒရက်သီးအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ သာလုကံ၊ ကြာစွယ်အဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။
ဖာရုသကာ၊ ဖက်သက်သီးအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဖာရုသကာ၊ ဖက်သက်သီးအဖျော်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဍာက၊ ဟင်းရွက်ပြုတ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ပိဋ္ဌံ၊ အမှုန့်ဖြင့်ပြီးသော ခဲဖွယ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ အာတုမာယံ နဟာပိတော၊ အာတုမာပြည်၌ ဆတ္တာသည်ဖြစ်ဖူးသော ရဟန်းကြီးကိုပြသော အခန်း။ သာဝတ္ထိယံ ဖလံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌ သစ်သီးခဲဖွယ်ကို ခွင့်ပြုတော်မူသော အခန်း။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့စိုက်ပျိုးအပ်သည်ကိုပြတော်မူသော အခန်း။ ကိသ္မိံ ဌာနေ စ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရာ၌ အပ်မအပ်ဟု ယုံမှားဖြစ်သော အခန်း။ ကာလိကေ၊ ကာလိကလေးပါး ရောရှက်ခြင်းကို ပြတော်မူသော အခန်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဥဒါန်းအပြီးတည်း။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓက၌။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်။ ဧကသတံ ဆဝတ္ထု၊ တစ်ရာတစ်ဆယ့်ခြောက်ဝတ္ထုတည်း။
ဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓကော၊ ဤဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၇-ကထိနက္ခန္ဓက
၁၈၇-ကထိနာနုဇာနနာ
၃၀၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တိံသမတ္တာ၊ သုံးကျိပ်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပါဝေယျကာ၊ ပါဝါတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိတာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်။ တေစီဝရိကာ၊ တိစီဝရိတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ ဝဿူပနာယိကာယ၊ ဝါဆိုအံ့သော နေ့သည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သည်ရှိသော်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝဿူပနာယိကံ၊ ဝါဆိုအံ့သော နေ့ကို။ သမ္ဘာဝေတုံ၊ မီခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြားဖြစ်သော။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “နော အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာသန္နေဝ၊ အနီး၌သာလျှင်။ ဣတော၊ ဤသာကေတပြည်မှ။ ဆသု ယောဇနေသု၊ ခြောက်ယူဇာနာတို့၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ န စ လဘာမ၊ မရကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥက္ကဏ္ဌိတရူပါ၊ ဆန့်ကျင်သော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ ဝသိံသု၊ ဝါဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ ဝါတွင်းသုံးလကို လွန်သောအခါ၌။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ကတာယ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ ဥဒကသင်္ဂဟေ၊ ရေတကျမ်းတည်း ရှိသော။ ဥဒကစိက္ခလ္လေ၊ ရေညွန်ပြောင်း၌။ ဩကပုဏ္ဏေဟိ၊ ရေဖြင့် ပြည့်ကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ကိလန္တရူပါ၊ ပင်ပန်းသော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရောမော၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ ဝသိတ္ထ၊ ဝါဆိုရကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ ဝသိမှာ၊ ဝါဆိုရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တိံသမတ္တာ၊ သုံးကျိပ်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပါဝေယျကာ၊ ပါဝါတိုင်း၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆန္တာ၊ လာကုန်သည်ရှိသော်။ ဝဿူပနာယိကာယ၊ ဝါဆိုအံ့သော နေ့သည်။ ဥပကဋ္ဌာယ၊ နီးလတ်သည်ရှိသော်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝဿူပနာယိကံ၊ ဝါဆိုအံ့သော နေ့ကို။ သမ္ဘာဝေတုံ၊ မီခြင်းငှာ။ နာသက္ခိမှာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြားဖြစ်သော။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိမှာ၊ ကပ်ရကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ‘နော၊ ငါတို့၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသန္နေဝ၊ အနီး၌သာလျှင်။ ဣတော၊ ဤသာကေတပြည်မှ။ ဆသု ယောဇနေသု၊ ခြောက်ယူဇနာတို့၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ န စ လဘာမ၊ မရကုန်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥက္ကဏ္ဌိတရူပါ၊ ဆန့်ကျင်သော သဘော ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ ဝသိမှာ၊ ဝါဆိုရကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ ဝါတွင်းသုံးလကို လွန်သောအခါ၌။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာကို။ ကတာယ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွာသည်ရှိသော်။ ဥဒကသင်္ဂဟေ၊ ရေတကျမ်းတည်းရှိသော။ ဥဒကစိက္ခလ္လေ၊ ရေညွန်ပြောင်း၌။ ဩကပုဏ္ဏေဟိ၊ ရေဖြင့် ပြည့်ကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ကိလန္တရူပါ၊ ပင်ပန်းသော သဘော ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာခဲ့ရကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော။
ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတုံ၊ ခင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္ထတကထိနာနံ၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနာမန္တစာရော၊ ထင်ရှားရှိသော ရဟန်းကို မပန်မူ၍ ဒါယကာအိမ်သို့ သွားရခြင်းလည်းကောင်း။ အသမာဒါနစာရော၊ တိစီဝရိတ်အဓိဋ္ဌာန်တင်သော သင်္ကန်းကို မယူမူ၍ သွားရခြင်းလည်းကောင်း။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို စားရခြင်းလည်းကောင်း။ ယာဝဒတ္ထစီဝရံ၊ အလိုရှိတိုင်း အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်ရခြင်းလည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ယော စ စီဝရုပ္ပါဒေါ၊ အကြင်ဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော စီဝရုပ္ပါဒေါ၊ ထိုဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်။ နေသံ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ရဟန်းတို့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့သည်။ ကပ္ပိဿန္တိ၊ အပ်ကုန်လတ္တံ၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္ထတကထိနာနံ၊ ခင်းအပ်သော ကထိန်ရှိကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဣမာနိ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့သည်။ ကပ္ပိဿန္တိ၊ အပ်ကုန်လတ္တံ၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
၃၀၇။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣဒံ ကထိနဒုဿံ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ ကထိနဒုဿံ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာပုဆိုးကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတုံ၊ ခင်းခြင်းငှာ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣဒံ ကထိနဒုဿံ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ ကထိနဒုဿံ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းအား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတုံ၊ ခင်းခြင်းငှာ။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣမဿ ကထိနဒုဿဿ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတုံ၊ ခင်းစိမ့်သောငှာ။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣဒံ ကထိနဒုဿံ၊ ဤကထိန်သင်္ကန်းလျာ ပုဆိုးကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထရိတုံ၊ ခင်းခြင်းငှာ။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၀၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ခင်းသည်ရှိသော်။ အနတ္ထတံ၊ မခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အနတ္ထတံ၊ မခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဥလ္လိခိတမတ္တေန၊ အလျားအနံ အတိုင်းအရှည်ကို ယူကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဓောဝနမတ္တေန၊ ဖွပ်လျှော်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ စီဝရဝိစာရဏမတ္တေန၊ သင်္ကန်း၌ ပဉ္စခန်း သတ္တခန်း စသည်ကို စီရင်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဆေဒနမတ္တေန၊ ဖြတ်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗန္ဓနမတ္တေန၊ တည်းအပ်တည်းကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဩဝဋိယကရဏမတ္တေန၊ တည်းအပ်ကြောင်းသို့ အစဉ်လိုက်၍ အလျားကို ချုပ်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကဏ္ဍုသကရဏမတ္တေန၊ တလုတ်အုပ်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒဠီကမ္မကရဏမတ္တေန၊ ပဋ္ဌမ ခေါင်နှစ်လွှာကို စပ်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနုဝါတကရဏမတ္တေန၊ အလျားအနားပတ်တင်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရိဘဏ္ဍကရဏမတ္တေန၊ အနံအနားပတ်တင်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဩဝဒ္ဓေယျကရဏမတ္တေန၊ သလင်းထောင်ကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကမ္ဗလမဒ္ဒနမတ္တေန၊ ဆင်စွယ်ရောင်ကဲ့သို့ တစ်ကြိမ်သာ ဆိုးကာမျှဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ နိမိတ္တကတေန၊ နိမိတ်ပြု၍ ရသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပရိကထာကတေန၊ ပရိယာယ်ဆို၍ ရသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုက္ကုကတေန၊ ငှားသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သန္နိဓိကတေန၊ ရောက်သောနေ့ပင် ခင်းတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မပေးမချုပ် သိုမှီးသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အကပ္ပကတေန၊ ကပ္ပဗိန္ဒုမထိုးသော သင်္ကန်းဖြင့်။
ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သံဃာဋိယာ၊ ဒုကုဋ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အန္တရဝါသကေန၊ သင်းပိုင်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဒဟေဝ၊ ထိုရောက်သော နေ့၌ပင်လျှင်။ သဉ္ဆိန္နေန၊ ဖြတ်ထသော။ သမဏ္ဍလီကတေန၊ အိမ်ကြီးအိမ်ငယ်နှင့် တကွသော။ ပဉ္စကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းထက်အလွန်ကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အတ္ထာရာ၊ ခင်းခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုကောင်းစွာ ခင်းသော ကထိန်ကို။ နိဿီမဋ္ဌော၊ သိမ်ပ၌တည်သော ရဟန်းသည်။ စေ အနုမောဒတိ၊ အကယ်၍ အနုမောဒနာပြုအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ အနုမောဒနာပြုသော်လည်း။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အနတ္ထတံ၊ မခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ခင်းသည်ရှိသော်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အနတ္ထတံ၊ မခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၀၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဟတေန၊ အစာမချေသေးသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟတကပ္ပေန၊ အစာမချေသေးသည်နှင့်တူသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိလောတိကာယ၊ ပုဆိုးပိုင်းဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပံသုကူလေန၊ ပံ့သကူပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပဏိကေန၊ အိမ်ဈေးတံခါး၌ ကျသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိမိတ္တကတေန၊ နိမိတ်မပြုဘဲ ရသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိကထာကတေန၊ ပရိယာယ်မဆိုဘဲ ရသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကုက္ကုကတေန၊ မငှားသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္နိဓိကတေန၊ မသိုမှီးသော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနိဿဂ္ဂိယေန၊ မစွန့်အပ်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပကတေန၊ ကပ္ပဗန္ဒုထိုးသော သင်္ကန်းဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဋိယာ၊ ဒုကုဋ်ဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တရဝါသကေန၊ သင်းပိုင်ဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒဟေဝ၊ ထိုရောက်သော နေ့၌ပင်လျှင်။ သဉ္ဆိန္နေန၊ ဖြတ်အပ်သော။ သမဏ္ဍလီကတေန၊ အိမ်ကြီးအိမ်ငယ်နှင့်တကွသော။ ပဉ္စကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းထက် အလွန်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အတ္ထာရာ၊ ခင်းခြင်းဖြင့်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုခင်းအပ်သော ကထိန်ကို။ သီမဋ္ဌော၊ သိမ်တွင်း၌ တည်သော ရဟန်းသည်။ စေ အနုမောဒတိ၊ အကယ်၍ အနုမောဒနာပြုအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ အနုမောဒနာပြုသည်ရှိသော်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၁၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကထိနံ၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်သည်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ခင်းပြီးသော ကထိန်၏။ ဥဗ္ဘာရာယ၊ နုတ်ခြင်း၏။ ဣမာ မာတိကာ၊ ဤမာတိကာတို့သည်။ ပက္ကမနန္တိကာ၊ ဖဲသွားခြင်း၏ အဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ နိဋ္ဌာနန္တိကာ၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကာ၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ နာသနန္တိကာ၊ ပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သဝနန္တိကာ၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ အာသာဝစ္ဆေဒိကာ၊ အာသာပြတ်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သီမာတိက္ကန္တိကာ၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သဥဗ္ဘာရာ၊ ရဟန်းတို့နှင့်တကွ နုတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးတို့တည်း။
၁၈၈-အာဒါယသတ္တက
၃၁၁။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတစီဝရံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းအား။ ပက္ကမနန္တိကော၊ ဖဲသွားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထကတထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနဒ္ဓေါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်း၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ ပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ရောက်သည် ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ “ပစ္စေဿံ ပစေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
အာဒါယသတ္တကံ၊ အာဒါယသတ္တကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၈၉-သမာဒါယသတ္တက
၃၁၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတစီဝရံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပက္ကမနန္တိကော၊ ဖဲသွားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓေါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ ပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုသထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
သမာဒါယသတ္တကံ၊ သမာဒါယသတ္တကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၀-အာဒါယဆက္က
၃၁၃။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကသိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ ပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
အာဒါယဆက္ကံ၊ အာဒါယ ဆက္ကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၁-သမာဒါယဆက္က
၃၁၄။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဗုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
သမာဒါယဆက္ကံ၊ သမာဒါယဆက္ကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၂-အာဒါယပန္နရသက
၃၁၅။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သိန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ပဋ္ဌမတိကံ၊ ပဋ္ဌမတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဒုတိယတိကံ၊ ဒုတိယတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သိန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
တတိယတိကံ၊ တတိယတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၀)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။” တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၅)
ဆက္ကံ၊ ဆက္ကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အာဒါယပန္နရသကံ၊ အာဒါယပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၃-သမာဒါယပန္နရသကာဒိ
၃၁၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ပ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ ဖြစ်၏။ ။ပ။
၁၉၄-ဝိပ္ပကတသမာဒါယပန္နရသက
၃၁၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ အိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ပဌမတိကံ၊ ပဌမတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတ စီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဒုတိယတိကံ၊ ဒုတိယတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သိန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
တတိယတိကံ၊ တတိယတိက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၀)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။
န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပကတစီဝရံ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသော သင်္ကန်းကို။ သမာဒါယ၊ ကောင်းစွာ ယူ၍။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၅)
ဆက္ကံ၊ ဆက္ကသည်။ နိဋ္ဌတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သမာဒါယပန္နရသကံ၊ သမာဒါယပန္နရသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
အာဒါယဘာဏဝါရော၊ အာဒါယဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၅-အနာသာဒေါဠသက
၃၁၈။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သိန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သိန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာအရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သိန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သိန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ စီဝရာသာယ၊ သကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေသိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။
န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပေစ္စဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၀)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပေစ္စဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝေစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၂)
အနာသာဒေါဠသကံ၊ အနာသာဒေါဠသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၆-အာသာဒေါဠသက
၃၁၉။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသ့ို ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်၏။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြတ်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်၏။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်၏။ တတော၊ ထိ့ုကြောင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။
ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤ သို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်၏။ တတော၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ ကိရ၊ နုတ်အပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၀)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံစီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ ။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်မှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရာသာယ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၂)
အာသာဒေါဠသကံ၊ အာသာဒေါဠသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၇-ကရဏီယဒေါဠသက
၃၂၀။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သက်န်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းအပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာအရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
“ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရာနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘဘိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၀)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနာသာယ၊ ရနိုးခြင်းမရှိရာမှ။ လဘတိ၊ ရ၏။ အာသာယ၊ ရနိုးခြင်းရှိရာမှ။ န လဘတိ၊ မရ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ နေ၀ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ န ပန ဟောတိ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရာသံ၊ ဤသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ပယိရုပါသိဿံ၊ ဆည်းကပ်အံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရာသံ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းရှိရာအရပ်သို့။ ပယိရုပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တတဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သာ စီဝရာသာ၊ ထိုသင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာသာဝစ္ဆေဒိကော၊ ရနိုးခြင်းပြတ်ခြင်းရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁၂)
ကရဏီယဒေါဠသကံ၊ ကရဏီယဒေါဠသကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။
၁၉၈-အပဝိလာယနနဝက
၃၂၁။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ စီဝရပဋိဝီသံ၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အပဝိလာယမာနော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သနည်း။ ကတ္ထ စ အာဝါသေ၊ အဘယ်ကျောင်း၌လည်း။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုဝါဆိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့တည်း။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ချုပ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ မသင့်။ မာ အဂမာသိ၊ မသွားလင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိတော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ။ပ။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား။ပ။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကရိယမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်း အဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
၃၂၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ စီဝရပဋိဝီသံ၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အပဝိလာယမာနော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သနည်း။ ကတ္ထ စ အာဝါသေ၊ အဘယ်ကျောင်း၌လည်း။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုဝါဆိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ချုပ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ မသင့်။ မာ အဂမာသိ၊ မသွားလင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ စီဝရပဋိဝီသံ၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အပဝိလာယမာနော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သနည်း။ ကတ္ထ စ အာဝါသေ၊ အဘယ်ကျောင်း၌လည်း။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုဝါဆိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ချုပ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အလံ၊ မသင့်။ မာ အဂမာသိ၊ မသွားလင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ။ပ။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၆)
၃၂၃။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိကော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ စီဝရပဋိဝီသံ၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အပဝိလာယမာနော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သနည်း။ ကတ္ထ စ အာဝါသေ၊ အဘယ်ကျောင်း၌လည်း။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ စ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ကရိဿာမ၊ ချုပ်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရပဋိဝီသော၊ ရအပ်သော သင်္ကန်းအဖို့တည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလေ၏။ တံ အာဝါသံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂတဿ၊ ရောက်လေပြီးသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၇)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိတော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ။ပ။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၈)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂမိတော၊ သွားလိုသည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ။ပ။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၉)
အပဝိလာယနနဝကံ၊ အပဝိလာယနနဝကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၉၉-ဖာသုဝိဟာရပဉ္စက
၃၂၄။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသုဝိဟာရိကော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။
ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၁)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသုဝိဟာရိကော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၂)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသုဝိဟာရိကော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတဿ၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ “ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကယိရမာနံ၊ ပြုစဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၃)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသုဝိဟာရိကော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန့်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ ကာလပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းအဆုံးရှိသော။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၄)
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထတကထိနော၊ ခင်းအပ်ပြီးသော ကထိန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသုဝိဟာရိကော၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ ဖာသု၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ နော စေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြစ်အံ့။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟိသီမဂတော၊ သိမ်ပသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ “ပစ္စေဿံ ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘုဏာတိ၊ မီအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။(၅)
ဖာသုဝိဟာရပဉ္စကံ၊ ဖာသုဝိဟာရပဉ္စကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၀၀-ပလိဗောဓာပလိဗောဓကထာ
၃၂၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်၏။ ပလိဗောဓာ၊ ပလိဗောဓတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ အပလိဗောဓာ၊ အပလိဗောဓတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပလိဗောဓာ၊ ပလိဗောဓတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်တို့နည်း။ အာဝါသပလိဗောဓော စ၊ အာဝါသပလိဗောဓလည်းကောင်း။ စီဝရပလိဗောဓော စ၊ စီဝရပလိဗောဓလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာဝါသပလိဗောဓော၊ အာဝါသပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝသတိ ဝါ၊ နေမူလည်း နေအံ့။ သာပေက္ခာ ဝါ၊ ငဲ့ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်လျက်မူလည်း။ “ပစ္စေဿ”န္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာဝါသပလိဗောဓော၊ အာဝါသပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စီဝရပလိဗောဓော၊ စီဝရပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ အကတံ ဝါ၊ မချုပ်သေးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိပ္ပကတံ ဝါ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ ဝါ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်လည်း။ အနုပစ္ဆိန္နာ၊ မပြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စီဝရပလိဗောဓော၊ စီဝရပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်၏။ ပလိဗောဓာ၊ ပလိဗောဓတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အပလိဗောဓာ၊ အပလိဗောဓတို့သည်။ ကတမေ စ၊ အဘယ်တို့နည်း။ အာဝါသအပလိဗောဓော စ၊ အာဝါသအပလိဗောဓလည်းကောင်း။ စီဝရအပလိဗောဓော စ၊ စီဝရအပလိဗောဓလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အာဝါသအပလိဗောဓော၊ အာဝါသအပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတ္တေန၊ စွန့်သဖြင့်။ ဝန္တေန၊ အန်သဖြင့်။ မုတ္တေန၊ လွတ်သဖြင့်။ အနပေက္ခော၊ မငဲ့ဘဲ။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာဝါသအပလိဗောဓော၊ အာဝါသအပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ စီဝရအပလိဗောဓော၊ စီဝရအပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ သာသာနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ချုပ်၍ ပြီးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ခြခဲ၍ ပျက်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်မလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ ဝါ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းမူလည်း။ ဥပစ္ဆိန္နာ၊ ပြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ စီဝရအပလိဗောဓော၊ စီဝရအပလိဗောဓသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်၏။ အပလိဗောဓာ၊ အပလိဗောဓတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။
သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ကထိနက္ခန္ဓကော၊ ကထိနက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၀၁-တဿုဒ္ဒါနံ
ပါဝေယျကာ၊ ပါဝါတိုင်း၌ နေကုန်သော။ တိံသ၊ သုံးကျိပ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဥက္ကဏ္ဌိတာ၊ ဆန့်ကျင်ကုန်လျက်။ ဝသုံ၊ ဝါဆိုကုန်၏။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ ဩကပုဏ္ဏေဟိ၊ မိုးရေဖြင့်ပြည့်သော သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဇိနဒဿနံ၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ အဂမုံ၊ သွားကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုတည်း။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ခင်းသော ရဟန်းအား။ ပဉ္စကာ၊ ငါးပါးသော အာနိသင်တို့သည်။ ကပ္ပိဿန္တိ၊ အပ်ကုန်လတ္တံ။ အနာမန္တာ၊ ဖိတ်သော သူကို မကြားဘဲ ဒါယာကာတဦးအိမ်သို့ သွားရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အသမာစာရာ၊ သင်္ကန်းကို မယူဘဲ သွားရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထ့ိုအတူလည်းကောင်း။ ဂဏဘောဇနံ၊ ဂဏဘောဇဉ်ကို ဘုန်းပေးရခြင်းသည်လည်းကောင်း။
ယာဝဒတ္ထဉ္စ၊ တပေါင်းလပြည့်တိုင်အောင် ဝိကပ္ပနာမပြုဘဲ သင်္ကန်းကို သိုထားရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေါ၊ ထိုကထိန်ခင်းသော ကျောင်း၌ ဖြစ်သော သံဃိကသင်္ကန်းကို ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထတာနံ၊ ကထိန်ခင်းသော ရဟန်းတို့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဉတ္တိ၊ ဉာတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်ပေးခြင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ခင်းသည်ရှိသော်။ အတ္ထတဉ္စေဝ၊ ခင်းသည်လည်း မည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ခင်းသည်ရှိသော်။ အနတ္ထတံ စေဝ၊ ခင်းသည်လည်းမမည်။
ဥလ္လိခိ၊ အလျားအနံကို တစ်တောင်ထွာမျှ။ ဓောဝနော စေဝ၊ ဖွပ်ကာမျှ။ ဝိစာရဏဉ္စ၊ စီရင်ကာမျှ။ ဆေဒနံ၊ ဖြတ်ကာမျှ။ ဗန္ဓနံ၊ တည်းအပ်စပ်ကာမျှ။ ဩဝဋ္ဋိ၊ လည်စိဖောက်ကာမျှ။ ကဏ္ဍုသ၊ တလုပ်အုပ်ကာမျှ။ ဒဠှီကမ္မံ၊ အလွှာတဲကာမျှ။ အနုဝါတိကာ၊ အလျားအနားပတ်တင်ကာမျှ။
ပရိဘဏ္ဍံ၊ အနံအနားပတ်တင်ကာမျှ။ ဩဝဋ္ဋေယျံ၊ သလင်းထောင်ကာမျှ။ မဒ္ဒနာ၊ ဆင်စွယ်ရောင်ကဲ့သို့ တစ်ကြိမ်သာ ဆိုးကာမျှ။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ပြု၍ ရသော ပုဆိုး။ ကထာ၊ ပရိယာယ်ဆို၍ ရသော ပုဆိုး။ ကုက္ကု၊ ငှားသော ပုဆိုး။ သန္နိဓိ၊ သိုမှီးသော ပုဆိုး။ နိဿဂ္ဂိ၊ ညဉ့်လွန်သော ပုဆိုး။ န ကပ္ပ၊ ကပ္ပဗိန္ဒုမထိုး။ တေ တယော၊ ထိုသင်္ကန်းသုံးထည်တို့ကို။ အညတြ၊ ထား၍။
ပဉ္စာတိရေကေ၊ ပဉ္စခန်း ပဉ္စခန်းထက်လွန်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ သမဏ္ဍလီ၊ အိမ်ကြီးအိမ်ငယ်နှင့်တကွ။ သဉ္ဆိန္နေန၊ ဖြတ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပုဂ္ဂလာ၊ ခင်းတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ ခင်းသော်လည်း။ နိဿီမဋ္ဌော၊ သိမ်ပ္ပတည်၍။ အနုမောဒတိ၊ အနုမောဒနာပြုအံ့။
ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အနတ္ထတံ၊ ခင်းအပ်သည် မမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အဟတာ၊ အခင်းသစ်သော ပုဆိုး။ ကပ္ပ၊ အသစ်နှင့်တူသော ပုဆိုး။ ပိလောတိ၊ ဝတ်လေပြီးသော ပုဆိုး။ ပံသု၊ ပံ့သကူပုဆိုး။ ပါပဏိကာယ စ၊ အိမ်ဈေး၌ ကျသော ပုဆိုး။
အနိမိတ္တာ၊ နိမိတ်မပြုဘဲ ရသော ပုဆိုး။ အပရိကထာ၊ ပရိယာယ်မဆိုဘဲ ရသော ပုဆိုး။ အကုက္ကု၊ မငှားသော ပုဆိုး။ အသန္နိဓိ စ၊ မသိုးမှီးသော ပုဆိုး။ အနိဿဂ္ဂိ၊ ညဉ့်မလွန်သော ပုဆိုး။ ကပ္ပကတော၊ ကပ္ပဗိန္ဒုထိုးသော ပုဆိုး။ တထာ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ တိစီဝရေန စ၊ တိစိဝရိတ်သင်္ကန်းဖြင့်လည်းကောင်း။
ပဉ္စကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကေ၊ အတိရေကေန ဝါ၊ ပဉ္စခန်းထက်လွန်သော သတ္တခန်း စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သမဏ္ဍလီကတေ သမဏ္ဍလီကတေန၊ အိမ်ကြီးအိမ်ငယ်နှင့်။ ပုဂ္ဂလဿ၊ တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အတ္ထာရာ၊ ခင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ ခင်းအပ်သည်ကို။ သီမဋ္ဌော၊ သိမ်တွင်း၌ တည်၍။ အနုမောဒတိ၊ အနုမောဒနာပြုအံ့။
ဧဝံ၊ ဤသို့ခင်းသည်ရှိသော်။ ကထိနံ၊ ကထိန်သည်။ အတ္ထရဏံ၊ ခင်းသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဗ္ဘာရဿ၊ နုတ်ခြင်း၏။ မာတိကာ၊ မာတိကာတို့သည်။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးတို့တည်း။ ပက္ကမနန္တိ၊ သွားခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း။ နိဋ္ဌာနံ၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း။ သန္နိဋ္ဌာနဉ္စ၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း။ နာသနံ၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း။
သဝနံ၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း။ အာသာဝစ္ဆေဒိ၊ ရနိုးခြင်းပြတ်သော နုတ်ခြင်း။ သီမာ၊ သင်္ကန်း၏ အခါသမယကို လွန်စေသဖြင့် နုတ်ခြင်း။ အဋ္ဌမီ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ သဟဥဗ္ဘာရာ၊ ရဟန်းတို့နှင့်တကွနုတ်ခြင်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကတစီဝရံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။
တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ယံ ယော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ အကြင်ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ပက္ကမနန္တိကော၊ ဖဲသွားခြင်းအဆုံးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၍။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယာတိ၊ သွား၏။ နိဿီမေ၊ သိမ်ပ၌။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။
ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ့။ “နပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိ၊ ကြံအံ့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဋ္ဌာနေ၊ သင်္ကန်းပြီးလတ်သော်။ ကထိနုဒ္ဓေါရော၊ သင်္ကန်းပြီးခြင်းအဆုံးရှိသော ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နေ၀ ကာရေဿံ၊ မပြီးစေအံ့။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။ ဣတိ မာနသော၊ ဤသို့ နှလုံးရှိအံ့။
တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကော၊ သန္နိဋ္ဌာန်ချခြင်းအဆုံးရှိသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယာတိ၊ သွားအံ့။ နိဿီမေ၊ သိမ်ပ၌။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။
ကာရေဿံ၊ ပြီးစေအံ။ န ပစ္စေဿံ၊ မပြန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တယိ၊ ကြံအံ့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကယိရံ၊ ချုပ်စဉ်။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ တဿ္ထ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ နာသနန္တိကော၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ယာတိ၊ သွား၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဗဟိ၊ သိမ်ပ၌။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ ကတစီဝရော၊ သင်္ကန်းကို ချုပ်ပြီးသော်။ တဟိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ကထိနံ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သတတ်ဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။
တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ သဝနန္တိကော၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစ္စေဿန္တိ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ယာတိ၊ သွား၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဗဟိ၊ သိမ်ပ၌။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။
ကတစီဝရော၊ သင်္ကန်းချုပ်ပြီးသော ရဟန်းသည်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သိမ်ပ၌။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ နာမေတိ၊ ဝီတိနာမေဘိ၊ လွန်စေအံ့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ သီမာတိက္ကန္တိကော၊ သင်္ကန်း၏ ကာလအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ဖြစ်သည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ယာတိ၊ သွား၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဗဟိ၊ သိမ်ပ၌။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေ၏။ ကတစီဝရော၊ ပြုအပ်ပြီးသော သင်္ကန်းရှိသည်ရှိသော်။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ကထိနုဒ္ဓါရံ၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းကို။ သမ္ဘောတိ၊ မီအံ့။
တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ တံ သော ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ထိုကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒါယဂတိ၊ အာဒါယဝါရအလားသည်လည်းကောင်း။ သမာဒါယဉ္စဂတိ၊ သမာဒါယဝါရအလားသည်လည်းကောင်း။ သတ္တသတ္တဝိဓာ၊ ခုနစ်ဝါရ ခုနစ်ဝါရစီ အပြားရှိ၏။
ဆက္ကေ၊ ဆက္ကနှစ်ခုတို့၌။ ပက္ကမနန္တိကာ၊ ပက္ကမနန္တိကဝါရသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဝိပ္ပကတဝါရသည်။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နိဋ္ဌာနံ၊ နိဋ္ဌာနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ သန္နိဋ္ဌာနဉ္စ၊ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ နာသနဉ္စ၊ နာသနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ ဣမေ တယော ဝါရာ၊ ဤသုံးဝါရတို့ကား။ ကာရေဿံ ဣတိ၊ ကာရေဿံဟူသော ပဒေန၊ ပုဒ်အထူးပြုသဖြင့်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။
တတော ပရံ၊ ထိုမှနောက်၌။ နိဋ္ဌာနံ၊ နိဋ္ဌာနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ သန္နိဋ္ဌာနဉ္စ၊ သန္နိဋ္ဌာနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ နာသနဉ္စ၊ နာသနန္တိကသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံ တယော ဣမေ တယော၊ ဤသုံးပါးတို့သည်။ စီဝရံ၊ မချုပ်သေးသော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဗဟိသီမေ၊ သိမ်ပ၌။ ကရောမီတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ “န ပစ္စေဿ”န္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ယာတိ၊ သွား၏။ တတော ပရံ၊ ထိုမှ နောက်၌။ တီဏိ၊ သုံးပါးတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အနဓိဋ္ဌိတေနေဝ၊ အမြဲမဆောက်တည်သဖြင့်သာလျှင်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ နယာ ဝိဓိ၊ ဆိုခဲ့ပြီးသော အစဉ်ရှိကုန်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဒါယ၊ သင်္ကန်းကို ယူ၍။ ပစ္စေဿံ၊ ပြန်အံ့ဟု။ ယာတိ၊ သွားအံ့။ ဗဟိသီမေ၊ သိမ်ပ၌။ ကရောမီတိ၊ ချုပ်အံ့ဟု။ န ပစ္စေဿန္တိ၊ မပြန်အံ့ဟု။ ကာရေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဋ္ဌာနေ၊ သင်္ကန်းပြီးလတ်သော်။ ကထိနုဒ္ဓါရော၊ ကထိန်နုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သန္နိဋ္ဌာနံ၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နာသနဉ္စ၊ သင်္ကန်းပျောက်ခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သဝနသီမာတိက္ကမာ၊ ကြားခြင်းအဆုံးရှိသော နုတ်ခြင်း အခါလွန်သော နုတ်ခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဇာယေထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဥဗ္ဘာရော၊ နုတ်ခြင်းသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဒါယံ၊ အာဒါယဝါရသည်။ ပန္နရသံ၊ ပန္နရသကဝါရသည်။ ဂတိ၊ ဖြစ်ခြင်းအလားရှိ၏။
သမာဒါယ၊ သမာဒါယဝါရသည်။ ပန္နရသံဂတိ၊ တစ်ဆယ့်ငါးပါးသော သွားခြင်းရှိ၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝိပ္ပကတာ၊ ဝိပ္ပကတာပုဒ်လျှင်အတူရှိသော။ အာဒါယသမာဒါယံ၊ အာဒါယသတ္တရသကသမာဒါယသတ္တရသကသည်လည်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ စတုရော ဝါရာ၊ ထိုလေးပါးသော ဝါရတို့သည်။ ပန္နရသဝိဓိ၊ တစ်ဆယ့်ငါးပါးအပြား ရှိကုန်၏။
အနာသာယ စ၊ ရနိုးခြင်းမရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။ အာသာယ စ၊ ရနိုးခြင်းရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။ ကရဏီယော ကရဏီယေန စ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသဖြင့်လည်းကောင်း။ တေ အနာသာဒယော၊ ထိုအနာသာဒယစသည်တို့ကား။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း။ တံ တယံ၊ ထိုသုံးပါးကို။ နယတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဝိဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ တယော၊ သုံးပါးတို့ကား။ ဒွါဒသဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရ တစ်ဆယ့်နှစ်ဝါရတို့တည်း။
ဧတ္ထ၊ ဤခန္ဓက၌။ အပဝိလာနာ၊ အပဝိလာနဝါရတို့ကား။ နဝ၊ ကိုးပါးတို့တည်း။ တဟိံ၊ ထိုခန္ဓက၌။ ဖာသု၊ ဖာသုဝိဟာရတို့ကား။ ပဉ္စဝိဓာ၊ ငါးပါးအပြားရှိကုန်၏။ ပလိဗောဓာပလိဗောဓာ၊ ပလိဗောဓအပလိဗောဓတို့ကား။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ နယတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ကတံ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤခန္ဓက၌။ ဒေါဠသကပေယျာလမုခါနိ၊ ဒေါဠသကသုံးပါးလျှင် ပေယျလ၏အကြောင်းရှိကုန်သော။ ဝတ္ထူ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ ဧကသတံ အဋ္ဌာရသ၊ တစ်ရာတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း။
ကထိနက္ခန္ဓကော၊ ကထိနက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၈-စီဝရက္ခန္ဓက
၂၀၂-ဇီဝက၀တ္ထု
၃၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ ဣဒ္ဓါ စေဝ၊ ပြည့်စုံသည်လည်းကောင်း။ ဖိတာ စ၊ ပြောသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုဇနာ၊ များစွာသော လူရှိသည်။ အာကိဏ္ဏမနုဿာ၊ ပြွမ်းသော လူရှိသည်။ သုဘိက္ခာ စ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တ စ ပါသာဒသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ပြာသာဒ်တို့လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပါသာဒသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ပြာသာဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပါသာဒါ၊ ခုနစ်ဆောင်သော ပြာသာဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော စုလစ်မွန်းချွန်အထွတ်တပ်သော အိမ်တိ့ုသည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော စုလမ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော အိမ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရာနိ၊ ခုနစ်ဆောင်သော စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော အိမ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ဥယျာဉ်အရံတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဥယျာဉ်အရံတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမာ၊ ခုနစ်ခုသော ဥယျာဉ်အရံတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခရဏီသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ရေကန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခရဏီသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ရေကန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခရဏိယော၊ ခုနစ်ခုသော ရေကန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ အမ္ဗပါလီ၊ အမ္ဗပါလီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပရမာယ၊ မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ ကိုယ်အဆင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နစ္စေ စ၊ ကခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဂီတေ စ၊ သီခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဝါဒိတေ စ၊ တီးမှုတ်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပဒက္ခိဏာ၊ လိမ်မာ၏။ အတ္ထိကာနံ အတ္ထိကာနံ၊ အလိုရှိကုန် အလိုရှိကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ အဘိသဋာ၊ ရှေးရှုသွားအပ်၏။ ပညာသာယ စ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဖြင့်လည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တာယ စ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကြောင့်လည်း။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ဥပသောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုံးသူဌေးသည်။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုံးသူဌေးသည်။ ဝေလာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ ဣဒ္ဓဉ္စေဝ၊ ပြည့်စုံသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဖီတဉ္စ၊ ဝပြောသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုဇနံ၊ များစွာသော လူရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အာကိဏ္ဏမနုဿံ၊ ပြွမ်းသော လူရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဘိက္ခဉ္စ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပါသာဒသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ပြာသာဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပါသာဒသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ပြာသာဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပါသာဒါ၊ ခုနစ်ဆောင်သော ပြာသာဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော အိမ်တိ့ုကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော အိမ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ကူဋာဂါရာနိ၊ ခုနစ်ဆောင်သော စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော အိမ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ဥယျာဉ်အရံတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဥယျာဉ်အရံတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ အာရာမာ၊ ခုနစ်ခုသော ဥယျာဉ်အရံတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခရဏီသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ရေကန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခဏီသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ရေကန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပေါက္ခဏိယော၊ ခုနစ်ခုသော ရေကန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အမ္ဗပါလိံ၊ အမ္ဗပါလီအမည်ရှိသော။ ဂဏိကဉ္စ၊ ပြည့်တန်ဆာမကိုလည်း။ အဘိရူပံ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်လင်ဖွယ်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရမာယ၊ မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ ကိုယ်အဆင်းနှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသည်ကိုလည်းကောင်း။ နစ္စေ စ၊ ကခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဂီတေ စ၊ သီခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဝါဒိတေ စ၊ တီးမှုတ်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပဒက္ခိဏံ၊ လိမ်မာသည်ကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထိကာနံ အတ္ထိကာနံ၊ အလိုရှိကုန် အလိုကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ အဘိသဋံ၊ ရှေးရှုသွားအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသာယ စ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဖြင့်လည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ဥပသောဘန္တိံ၊ တင့်တယ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။
၃၂၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုံးသူဌေးသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လေ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။
ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ ဣဒ္ဓါ စေဝ၊ ပြည့်စုံသည်လည်းကောင်း။ ဖိတာ စ၊ ဝပြောသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုဇနာ၊ များသော လူရှိသည်လည်းကောင်း။ အာကိဏ္ဏမနုဿာ၊ ပြွမ်းသော လူရှိသည်လည်းကောင်း။ သုဘိက္ခာ စ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တ စ ပါသာဒသဟဿာနိ၊ ခုနစ်ထောင်သော ပြာသာဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ပ။ တာယ စ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကြောင့်လည်း။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ မတ္တာယ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဘိယျောသော၊ လွန်စွာ။ ဥပသောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဂဏိကံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဝုဋ္ဌာပေဿာမ၊ ထားကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ထားလိုတပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယံ ဂဏိကံ၊ အကြင်ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဝုဋ္ဌာပေယျာထ၊ ထားကုန်ရာ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ကုမာရိံ၊ သတို့သမီးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သာလဝတီ နာမ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ကုမာရီ၊ သတို့သမီးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပရမာယ၊ မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ ကိုယ်အဆင်းနှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုံးသူဌေးသည်။ သာလဝတိံ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ကုမာရိံ၊ သတို့သမီးကို။ ဂဏိကံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဝုဋ္ဌာပေသိ၊ ထားစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမီ။ နစ္စေ စ၊ ကခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဂီတေ စ၊ သီခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဝါဒိတေ စ၊ တီးမှုတ်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပဒက္ခိဏာ၊ လိမ်မာသည်။ အတ္ထိကာနံ အတ္ထိကာနံ၊ အလိုရှိကုန် အလိုရှိကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ အဘိသဋာ၊ ရှေးရှုသွားလာအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိသတေန စ၊ တစ်ရာသော အသပြာဖြင့်လည်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတိယာ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာယ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ‘သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဇာနိဿတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သက္ကာရော၊ လာဘ်သပ်ပကာသည်။ ဘဉ္ဇိဿတိ၊ ပျက်စီးလတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိလာနံ၊ နာ၏ဟူ၍။ ပဋိဝေဒေယျံ၊ သိစေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဒေါဝါရိကံ၊ တံခါးစောင့်ကို။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မာ ပါဝိသိ၊ မဝင်စေလင့်။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ ဂိလာနာတိ၊ နာ၏ဟု။ ပဋိဝေဒေဟိ၊ ကြားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဒေါဝါရိကော၊ ထိုတံခါးစောင့်သည်။ သာလဝတိယာ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာယ၊ ပြည့်တန်ဆာမအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ တဿ ဂဗ္ဘဿ၊ ထိုကိုယ်ဝန်၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဘွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာလဝတီ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ် ကျွန်မ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမံ ဒါရကံ၊ ဤသူငယ်ကို။ ကတ္တရသုပ္ပေ၊ ဆန်ကောအို၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်၍။ သင်္ကာရကူဋေ၊ တံမြက်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌။ ဆဋ္ဋေဟိ၊ စွန့်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ သာလဝတိယာ၊ သာလဝတီ အမည်ရှိသော။ ဂဏိကာယ၊ ပြည့်တန်ဆာမအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ကတ္တရသုပ္ပေ၊ ဆန်ကောအို၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်၍။ သင်္ကာရကူဋေ၊ တံမြက်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌။ ဆဍ္ဍေသိ၊ စွန့်၏။
၃၂၈။ တေန ခေါ ပန သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ အဘယော နာမ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ ကာလဿေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ ရာဇုပဋ္ဌာနံ၊ မင်းအား ခစားခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ကာကေဟိ၊ ကျီးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ၊ ပြွမ်းသည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ကာကေဟိ၊ ကျီးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏံ၊ ပြွမ်းသော။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဒါရကော၊ သူငယ်ပါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်သေး၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်ပါသေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့အသက်ရှင်တပြီးကား။ တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အန္တေပုရံ၊ အိမ်တော်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဓာတီနံ၊ အထိန်းတို့အား။ ပေါသေတုံ၊ မွေးစိမ့်သောငှာ။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ အဘယဿ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။
တံ ဒါရကံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ အဘယဿ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသား၏။ အန္တေပုရံ၊ အိမ်တော်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဓာတီနံ၊ အထိန်းတို့အား။ “ပေါသေထ၊ မွေးကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ တဿ၊ ထိူသူငယ်အား။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်သေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ “ဇီဝကော”တိ နာမံ၊ ဇီဝကဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ ကုမာရေန၊ အဘယမင်းသားသည်။ ပေါသာပိတော၊ မွေးစေအပ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ “ကောမာရဘစ္စော”ကိ၊ ကောမရဘစ္စဟူသော။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဝိညုတံ၊ လိမ်မာသည်၏အဖြစ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဘယော၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအဘယမင်းသားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အဘယံ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဘတည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသာပိတော၊ မွေးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ “ဣမာနိ ခေါ ရာဇကုလာနိ၊ ဤမင်းမျိုးတို့ကို။ အသိပ္ပေန၊ အတတ်ပညာမရှိသဖြင့်။ ဥပဇီဝိတုံ၊ မှီ၍ အသက်မွေးခြင်းငှာ။ န သုကရာနိ၊ မလွယ်ကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိပ္ပံ၊ ဆေးအတတ်ကို။ သိက္ခေယျံ၊ သင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၃၂၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တက္ကသိလာယံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၌။ ဒိသာပါမောက္ခော၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားသော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အဘယံ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ အနာပုစ္ဆာ၊ မပန်ကြားမူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တက္ကသိလာ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတက္ကသိုလ်ပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တက္ကသိလာ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတက္ကသိုလ်ပြည် ဆေးသမားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝေဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးသမားကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သိပ္ပံ၊ ဆေးအတတ်ကို။ သိက္ခိတုံ၊ သင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ သင်လိုတပြီးကား။ သိက္ခဿု၊ သင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဗဟုံ စ၊ များစွာလည်း။ ဂဏှာတိ၊ သင်၏။ လဟုံ စ၊ လျင်စွာလည်း။ ဂဏှာတိ၊ သင်၏။ သုဋ္ဌု စ၊ ကောင်းစွာလည်း။ ဥပဓာရေတိ၊ စူးစမ်း၏။ ဂဟိတဉ္စ၊ သင်အပ်သော အတတ်သည်လည်း။ အဿ ဇီဝကဿ၊ ထိုဇီဝကအား။ န သမ္မုဿတိ၊ မမေ့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ သတ္တန္နံ ဝဿာနံ၊ ခုနစ်နှစ်တို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုံ စ၊ များစွာလည်း။ ဂဏှာမိ၊ သင်၏။ လဟုံ စ၊ လျင်စွာလည်း။ ဂဏှာမိ၊ သင်၏။ သုဋ္ဌု စ၊ ကောင်းစွာလည်း။ ဥပဓာရေမိ၊ စူးစမ်း၏။ ဂဟိတဉ္စ၊ သင်အပ်သော အတတ်သည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ န သမ္မုဿတိ၊ မမေ့။ သတ္တ စ ဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံးလည်း။ အဓီယန္တဿ၊ သင်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣမဿ သိပ္ပဿ၊ ဤဆေးအတတ်၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဣမဿ သိပ္ပဿ၊ ဤဆေးအတတ်၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဝေဇ္ဇော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဆေးသမားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝေဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးသမားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗဟုံ စ၊ များစွာလည်း။ ဂဏှာမိ၊ သင်၏။ လဟုံ စ၊ လျင်စွာလည်း။ ဂဏှာမိ၊ သင်၏။ သုဋ္ဌု စ၊ ကောင်းစွာလည်း။ ဥပဓာရေမိ၊ စူးစမ်း၏။ ဂဟိတဉ္စ၊ သင်အပ်သော အတတ်သည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ န သမ္မုဿတိ၊ မမေ့။ သတ္တ စ ဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံးလည်း။ အဓီယန္တဿ၊ သင်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣမဿ သိပ္ပဿ၊ ဤဆေးအတတ်၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ န ပညာယတိ၊ မထင်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဣမဿ သိပ္ပဿ၊ ဤဆေးအတတ်၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ မထင်တပြီးကား။ ခနိတ္တိံ၊ တူရွင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တက္ကသိလာယ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်လျက်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးမဝင်သော သစ်ပင်ကို။ ပဿေယျာသိ၊ မြင်ရာ၏။ တံ၊ ထိုဆေးမဝင်သော သစ်ပင်ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ တဿ ဝေဇ္ဇဿ၊ ထိုဆေးသမားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ခနိတ္တိံ၊ တူရွင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။
တက္ကသိလာယ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးမဝင်သော သစ်ပင်ကို။ န အဒ္ဒသ၊ မမြင်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဝေဇ္ဇော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဆေးသမားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝေဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးသမားကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တက္ကသိလာယ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တက္ကသိလာယ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးမဝင်သော သစ်ပင်ကို။ န အဒ္ဒသံ၊ မမြင်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ တွံ၊ သင်သည်။ သုသိက္ခိတော၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှသော အတတ်ဖြင့်။ ဇီဝိကာယ၊ အသက်မွေးခြင်းငှာ။ အလံ၊ လျောက်ပတ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပါဒါသိ၊ ပေးလိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ တံ ပါထေယျံ၊ ထိုရိက္ခာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ တံ ပါထေယျံ၊ ထိုရိက္ခာသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြားဖြစ်သော။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣမေ ခေါ မဂ္ဂါ၊ ဤခရီးတို့သည်။ ကန္တာရာ၊ ကူးနိုင်ခဲကုန်၏။ အပ္ပေါဒကာ၊ နည်းသော ရေရှိကုန်၏။ အပ္ပဘက္ခာ၊ နည်းသော အစာရှိကုန်၏။ အပါထေယျေန၊ ရိက္ခာမပါသဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပရိယေသေယျံ၊ ရှာရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၃-သေဋ္ဌိဘရိယာဝတ္ထု
၃၃၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ သတ္တဝဿိကော၊ ခုနစ်နှစ်ရှိပြီးသော။ သီသာဗာဓော၊ ဦးယဉ်းအနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တာ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ဒိသာပါမောက္ခာ၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ သာကေတံ၊ သာကေတပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဂိလာနော၊ နာသနည်း။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ တိကိစ္ဆာမိ၊ ဆေးကုရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဧတိဿာ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ ဤသူဌေးကတော်အား။ သတ္တဝဿိကော၊ ခုနစ်နှစ်ရှိပြီးသော။ သီသာဗာဓော၊ ဦးယဉ်းအနာရှိ၏။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ သေဋ္ဌိဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ကုပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ အိမ်ရှင်သူဌေး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဒေါဝါရိကံ၊ တံခါးစောင့်ကို။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ ပါဝဒ၊ ပြောချေလော့။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ အာဂတော၊ လာ၏။ သော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဒဋ္ဌုကာမော၊ မြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒ၊ ပြောချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဧဝံ၊ ကေင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဒေါဝါရိကော၊ ထိုတံခါးစောင့်သည်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးကတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သေဋ္ဌိဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ အာဂတော၊ လာ၏။ သော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဒဋ္ဌုကာမော၊ မြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ ကီဒိသော၊ အဘယ်မျှအရွယ်ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဒဟရကော၊ လုလင်ငယ်သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ အလံ၊ မသင့်။ ဒဟရကော၊ ငယ်သော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ ကုနိုင်လတ္တံ့နည်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တာ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ဒိသာပါမောက္ခာ၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။
အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒေါဝါရိကော၊ ထိုတံခါးစောင့်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဇီဝကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ ‘ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ အလံ၊ မသင့်။ ဒဟရကော၊ ငယ်သော။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ကုန်နိုင်လတ္တံ့နည်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တာ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ဒိသာပါမောက္ခာ၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်ကုန်၍။ အာရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်ပြီ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆိုပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ ပါဝဒ၊ ပြောချေလော့။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ပုရေ၊ အနာမလွတ်မီ ရှေးအဖို့၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပေးကမ်းဖွယ်ကို။ မာ အဒါသိ ကိရ၊ မပေးရသတတ်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယံ ဝတ္ထုံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ ပေးလိုအံ့။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇေယျာသိ၊ ပေးရာ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒ၊ ပြောချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဒေါဝါရိကော၊ ထိုတံခါးစောင့်သည်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးကတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သေဋ္ဌိဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျေ၊ အရှင်မ။ ပုရေ၊ အနာမလွတ်မီ ရှေးအဖို့၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပေးကမ်းဖွယ်ကို။ မာ အဒါသိ ကိရ၊ မပေးရသတတ်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယံ ဝတ္ထုံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ ပေးလိုအံ့။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇေယျာသိ၊ ပေးရာ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆိုပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ဒေါဝါရိက၊ အချင်းတံခါးစောင့်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ကုလိုတပြီးကား။ ဝေဇ္ဇော၊ ဆေးသမားသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤုသို့လျှင်။ သော ဒေါဝါရိကော၊ ထိုတံခါးစောင့်သည်။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်အား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဇီဝကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပက္ကောသတိ၊ ခေါ်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးကတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်၏။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ သေဋ္ဌိဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ပသတေန၊ တစ်လက်ဖက်သော။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပသတံ၊ တစ်လက်ဖက်သော။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဒါပေတိ၊ ပေးစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်သားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ပသတံ၊ တစ်လက်ဖက်သော။ တံ သပ္ပိံ၊ ထိုထောပတ်ကို။ နာနာဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ဖြင့်။ နိပ္ပစိတွာ၊ ချက်၍။ သေဋ္ဌိဘရိယံ၊ သူဌေးကတော်ကို။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ ဥတ္တာနံ၊ ပက်လက်။ နိပါတေတွာ၊ လဲှစေ၍။ နတ္ထုတော၊ နှာနှပ်သောအားဖြင့်။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နတ္ထုတော၊ နှာနှပ်သောအားဖြင့်။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂဉ္ဆိ၊ အန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ ပဋိဂ္ဂဟေ၊ ထွေးခံ၌။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ ထွေး၍။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမံ သပ္ပိံ၊ ဤထောပတ်ကို။ ပိစုနာ၊ ဝါဂွမ်းဖြင့်။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ယတြ ဟိ ယာ ဃရဏီ၊ အကြင်အိမ်ရှင့်သူဌေးကတော်သည်။ ဆဋ္ဋနီယဓမ္မံ၊ စွန့်အပ်သော သဘောရှိသော။ ဣမံ သပ္ပိံ၊ ဤထောပတ်ကို။ ပိစုနာ၊ ဝါဂွမ်းဖြင့်။ ဂါဟာပေဿတိ နာမ၊ ယူစေဘိ၏။ ဃရဏီ၊ အိမ်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ယာ၀ လူခေါ၊ အလွန်စစ်စီစွတကား။ မေ၊ ငါ၏။ မဟဂ္ဃါနိ၊ အဖိုးများစွာထိုက်ကုန်သော။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဥပဂတာနိ၊ ဖော်ရကုန်၏။ အယံ ဃရဏီ၊ ဤအိမ့်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ ပေးအပ်သော ဝတ္တုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိမ္ပိ ဒဿတိ၊ အဘယ်မှာပေးလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။
ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝက၏။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ‘ယတြ ဟိ ယာ ဃရဏီ၊ အကြင်အိမ့်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ ဆဋ္ဋနီယဓမ္မံ၊ စွန့်အပ်သော သဘောရှိသော။ ဣမံ သပ္ပိံ၊ ဤထောပတ်ကို။ ပိစုနာ၊ ဝါစွမ်းဖြင့်။ ဂါဟာပေဿတိ နာမ၊ ယူစေဘိ၏။ အယံ ဃရဏီ၊ ဤအိမ်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ယာ၀ လူခါ၊ အလွန်စစ်စီစွတကား။ မေ၊ ငါ၏။ မဟဂ္ဃါနိ၊ အဖိုးများစွာထိုက်ကုန်သော။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဥပဂတာနိ၊ ဖော်ရကုန်၏။ အယံ ဃရဏီ၊ ဤအိမ်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ ဥပဂတာနိ၊ ဖော်ရကုန်၏။ အယံ ဃရဏီ၊ ဤအိမ်ရှင်သူဌေးကတော်သည်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ ပေးအပ်သော ဝတ္ထုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိမ္ပိ ဒဿတိ၊ အဘယ်မှာ ပေးလတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ ခေါ အာဂါရိကာ နာမ၊ အိမ်၌ နေသော ငါတို့မည်သည်ကား။ ဧတဿ သံယမဿ၊ ဤကုပေးသော ကျေးဇူးကို။ ဥပဇာနာမ၊ သိကုန်အံ့။ ဧတံ သပ္ပိ၊ ဤထောပတ်သည်။ ဒါသာနံ ဝါ၊ ကျွန်တို့၏လည်းကောင်း။ ကမ္မကရာနံ ဝါ၊ အမှုလုပ်တို့၏လည်းကောင်း။ ပါဒဗ္ဘဉ္စနံ ဝါ၊ ခြေနယ်ဆီပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဒီပကရဏေ၊ ဆီမီးခွက်၌။ အာသိတ္တံ ဝါ၊ ထည့်လောင်းရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ မာ အဟောသိ၊ မဖြစ်ပါလင့်။ တေ၊ သင့်အား။ ဒေယျဓမ္မော၊ ပေးအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ န ဟာယိဿတိ၊ မယုတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ သေဋ္ဌိဘရိယာယ၊ သူဌေးကတော်၏။ သတ္တဝဿိကံ၊ ခုနစ်နှစ်ရှိသော။ သီသာဗာဓံ၊ ဦးယဉ်းအနာကို။ ဧကေနေဝ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်။ နတ္ထုကမ္မေန၊ နှာနှပ်သဖြင့်။ အပကဍ္ဎိ၊ ထုတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကောမာရဘ္ထစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ စတ္တာရိ သဟဿာနိ၊ လေးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ”တိ၊ တည်၏ဟု။ စတ္တာရိ သဟဿာနိ၊ လေးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။ သုဏိသာ၊ ချွေးမသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ သဿု၊ ယောက္ခမမိန်းမသည်။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ”တိ၊ တည်၏ဟု။ စတ္တာရိ သဟဿာနိ၊ လေးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ အိမ်ရှင်သူဌေးကြီးသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ သူဌေးကတော်သည်။ အရောဂါ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ”တိ၊ တည်၏ဟု။ စတ္တာရိ သဟဿာနိ၊ လေးထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။ ဒါသဉ္စ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဒါသိံ စ၊ ကျွန်မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဿရထဉ္စ၊ မြင်းရထားကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါသိ၊ ပေး၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ တာနိ သောဠသသဟဿာနိ စ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော အသပြာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါသဉ္စ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဒါသိံ စ၊ ကျွန်မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဿရထဉ္စ၊ မြင်းရထားကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဘယော၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည် အဘယမင်းသားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အဘယံ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ သောဠသသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော အသပြာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါသော စ၊ ကျွန်ယောက်ျားသည်လည်းကောင်း။ ဒါသီ စ၊ ကျွန်မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ အဿရထော စ၊ မြင်းရထားသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်ကား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဌမကမ္မံ၊ ရှေးဦးစွာ ကုသောအမှုကြောင့် ရအပ်၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းသားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပေါသာဝနိကံ၊ မွေးပေသော ကျေးဇူးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံစေချင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ အလံ၊ မသင့်။ တုယှေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အမှာကံ၊ ငါ့တို့၏။ အန္တေပုရေ ဧဝ၊ နန်းတော်တွင်း၌သာလျှင်။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ မာပေဟိ၊ ဖန်ဆင်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အဘယဿ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အဘယဿ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသား၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ မာပေသိ၊ ဖန်ဆင်း၏။
၂၀၄-ဗိမ္ဗိသာရရာဇဝတ္ထု
၃၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသောစစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ဘဂန္ဒလာဗာဓော၊ မြင်းသရိုက်အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဋကာ၊ ပုဆိုးတို့ကို။ လောဟိတေန၊ သွေးသည်။ မက္ခိယန္တိ၊ လိမ်းကျံအပ်ကုန်၏။ ဒေဝိယော၊ မိဖုရားတို့သည်။ ဒိသွာ၊ မြင်ကြ၍။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာ၏။ ဒေဝဿ၊ မင်းကြီးအား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုဟူသော ပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ န စိရံ၊ မကြာမြင့်မီ။ ဝိဇာယိဿတိ၊ သားဖွားလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်၏။ တေန ဥပ္ပဏ္ဍေန၊ ထိုသို့ ပြက်ရယ်ဆိုသဖြင့်။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ မင်္ကု၊ ရှက်နိုးသည်။
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အဘယံ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘဏေ အဘယ၊ အချင်းအဘယ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ယာဒိသေန၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော အနာကြောင့်။ သာဋကာ၊ ပုဆိုးတို့ကို။ လောဟိတေန၊ သွေးသည်။ မက္ခိယန္တိ၊ လိမ်းကျံအပ်ကုန်၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝိယော၊ မိဖုရားတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်သနည်း။ ‘ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာ၏။ ဒေဝဿ၊ မင်းကြီးအား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုဟူသော ပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ န စိရံ၊ မကြာမြင့်မီ။ ဝိဇာယိဿတိ၊ သာဖွားလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိ၊ ပြက်ရယ်ဆိုကုန်၏။ ဘဏေ အဘယ၊ အချင်းအဘယ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ ယော၊ အာကြင်သူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တိကိစ္ဆေယျ၊ ကုနိုင်ရာ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အနာကို ကုနိုင်သော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဇီဝကော၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ အယံ ဝေဇ္ဇော၊ ဤဆေးသမားသည်။ တရုဏာ၊ ငယ်လည်း ငယ်သေး၏။ ဘဒြကော၊ ကောင်းမွန်၏။ သော ဇီဝကော၊ ထိုဇီဝကသည်။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ တိကိစ္ဆိဿတိ၊ ကုနိုင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ အဘယ၊ အချင်းအဘယ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ အာဏာပေဟိ၊ စေခိုင်းလော့။ သော ဇီဝကော၊ ထိုဇီဝကသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တိကိစ္ဆိဿတိ၊ ကုနိုင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘယော၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ကုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အဘယဿ၊ အဘယ အမည်ရှိသော။ ရာဇကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ နခေန၊ လက်သည်းဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာဗာဓံ၊ အနာကို။ ပဿာမ၊ မြင်ကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဘဂန္ဒလာဗာဓံ၊ မြင်းသရိုက်အနာကို။ ဧကေနေ၀ အာလေပေန၊ တစ်ကြိမ်သာ လိမ်းခြင်းဖြင့်။ အပကဍ္ဎိ၊ ထုတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စ ဣတ္ထိသတာနိ၊ ငါးရာသော မောင်းမတို့ကို။ သဗ္ဗာလင်္ကာရံ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာကို။ ဘူသာပေတွာ၊ ဆင်စေ၍။ ဩမုဉ္စာပေတွာ၊ ချွတ်စေ၍။ ပုဉ္ဇံ၊ အစုကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ပဉ္စန္နံ ဣတ္ထိသတာနံ၊ ငါးရာသော မောင်းမတို့၏။ ဧတံ သဗ္ဗာလင်္ကာရံ၊ ဤအလုံးစုံသော တန်ဆာသည်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အလံ၊ မသင့်။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဓိကာရံ၊ ကျေးဇူးကို။ သရတု၊ အောက်မေ့လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥပဋ္ဌဟ၊ ခစားလော့။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌဟ၊ လုပ်ကျွေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
၂၀၅-ရာဇဂဟသေဋ္ဌိဝတ္ထု
၃၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကဿ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေးအား။ သတ္တဝဿိကော၊ ခုနစ်နှစ်ရှိပြီးသော။ သီသာဗာဓော၊ ဦးယဉ်းအနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တာ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန် ကြီးကုန်သော။ ဒိသာပါမောက္ခာ၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်ကုန်၍။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်ပြီ။
အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝေဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပစ္စက္ခာတော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ “ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ “သတ္တမံ ဒိဝသံ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကဿ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ နေဂမဿ၊ နိဂုံးသူဌေးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အယံ ခေါ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ ဤသူဌေးကြီးသည်။ ရညော စေဝ၊ မင်းအားလည်းကောင်း။ နေဂမဿ စ၊ နိဂုံးရွာသူအပေါင်းအားလည်းကောင်း။ ဗဟူပကာရော၊ များသော ကျေးဇူးရှိ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝေဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပစ္စက္ခာတော၊ စွန့်အပ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ‘ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ‘သတ္တမံ ဒိဝသံ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဇီဝကော၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ အယဉ္စ ဝေဇ္ဇော၊ ဤဆေးသမားသည်လည်း။ တရုဏော၊ ငယ်လည်း ငယ်၏။ ဘဒြကော၊ ကောင်းမွန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုခြင်းငှာ။ ယာစေယျာမ၊ တောင်းရကုန်မူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုံးသူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အယံ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ ဤသူဌေးကြီးသည်။ ဒေဝဿ စေဝ၊ အရှင်မင်းကြီးအားလည်းကောင်း။ နေဂမဿ စ၊ နိဂုံးရွာသူအပေါင်းအားလည်းကောင်း။ ဗဟူပကာရော၊ များသော ကျေးဇူးရှိ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝေဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပစ္စက္ခာတော၊ စွန့်အပ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ‘ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ‘သတ္တမံ ဒိဝသံ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုခြင်းငှာ။ အာဏာပေတု၊ စေခိုင်းတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ကုချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်း၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးကြီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီး၏။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ “ဂပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ သစေ ဘဝေယျာသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်မူကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံ၊ အဘယ်မျှသော။ ဒေယျဓမ္မော၊ ပေးအပ်သော ဥစ္စာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ငါ၏ဥစ္စာနှစ်သည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကေန ပဿေန၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ ပန၊ တတ်နိုင်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကန ပဿေန၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ ပန၊ တတ်နိုင်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ခိဿသိ ပန၊ တတ်နိုင်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ သေဋ္ဌိံ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကြီးကို။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ နိပါတေတွာ၊ လဲှစေ၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ သမ္ဗန္ဓိတွာ၊ မြဲစွာ ဖွဲ့၍။ သီသစ္ဆဝိံ၊ ဦးရေကို။ ဥပ္ပါဋေတွာ၊ ခွါ၍။ သိဗ္ဗိနိံ၊ အုပ်ချာကို။ ဝိနာမေတွာ၊ ဖွင့်၍။
ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ ပါဏကေ၊ ပိုးတို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဒဿေသိ၊ ပြပေ၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ ဣမေ ပါဏကေ၊ ဤပိုးတို့ကို။ ပဿေယျာထ၊ ရှုကြကုန်လော့။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်သော ပိုးသည်။ ခုဒ္ဒကံ၊ ငယ်၏။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်သော ပိုးသည်။ မဟလ္လကံ၊ ကြီး၏။ ယေ တေ အာစရိယာ၊ အကြင်သမားဆရာတို့သည်။ ‘ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေဟိ အာစရိယေဟိ၊ ထိုသမားဆရာတို့သည်။ မဟလ္လကော၊ ကြီးသော။ အယံ ပါဏကော၊ ဤပိုးကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏။ ပဉ္စမံ ဒိဝသံ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီး၏။ မတ္ထလုင်္ဂံ၊ ဦးနှောက်သည်။ ပရိယာဒိယိဿတိ၊ ကုန်လတ္တံ့။ မတ္ထလုင်္ဂဿ၊ ဦးနှောက်၏။ ပရိယာဒါနာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ တေဟိ အာစရိယေဟိ၊ ထိုသမားဆရာတို့သည်။ သုဒိဋ္ဌော၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်၏။ ယေ တေ အာစရိယာ၊ အကြင်သမားဆရာတို့သည်။ ‘သတ္တမံ ဒိဝသံ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေဟိ အာစရိယေဟိ၊ ထိုဆရာတို့သည်။ ခုဒ္ဒကော၊ ငယ်သော။ အယံ ပါဏကော၊ ဤပိုးကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏။ သတ္တမံ ဒိဝသံ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးကြီး၏။ မတ္ထလုင်္ဂံ၊ ဦးနှောက်သည်။ ပရိယာဒိယိဿတိ၊ ကုန်လတ္တံ့။ မတ္ထလုင်္ဂဿ၊ ဦးနှောက်၏။ ပရိယာဒါနာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလံ ကရိဿတိ၊ သေခြင်းကို ပြုလတ္တံ့။ တေဟိ အာစရိယေဟိ၊ ထိုသမားဆရာတို့သည်။ သုဒိဋ္ဌောဝ၊ ကောင်းစွာ မြင်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သိဗ္ဗိနိံ၊ အုပ်ချာကို။ သမ္ပဋိပါဒေတွာ၊ တစ်ဖန်စေ့စပ်၍။ သီသစ္ဆဝိံ၊ ဦးခေါင်းရေကို။ သိဗ္ဗိတွာ၊ ချုပ်၍။ အာလေပံ၊ လိမ်းဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စွံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကန ပဿေန၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ‘အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကေန ပဿေန၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဿုဏိ နနု၊ ဝန်ခံသည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိသုဏိံ၊ ဝန်ခံသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အပိ၊ ထိုသို့ ဝန်ခံသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရိဿာမိ၊ သေရအံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကေန ပဿေန၊ နံပါးတစ်ဖက်ဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇာဟိ၊ လျောင်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တာမာသေ၊ ခုနစ်လပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ‘အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဿုဏိ နနု၊ ဝန်ခံသည် မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိဿုဏိံ၊ ဝန်ခံသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အပိ၊ ထိုသို့ ဝန်ခံသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရိဿာမိ၊ သေရအံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုတိယေန ပဿေန၊ နှစ်ခုမြောက်သော နံပါးဖြင့်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥတ္တာနော၊ ပတ်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇာဟိ၊ လျောင်းလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ သတ္တာဟဿ၊ ခုနစ်ရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ‘အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဿုဏိ နနု၊ ဝန်ခံသည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိသုဏိံ၊ ဝန်ခံသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အပိ၊ ထိုသို့ ဝန်ခံသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရိဿာမိ၊ သေရအံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လတို့ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇိတုံ၊ လျောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ စေ န ဝဒေယျံ၊ အကယ်၍ မဆိုငြားအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတ္တကမ္ပိ၊ ဤမျှကိုသော်လည်း။ န နိပဇ္ဇေယျာသိ၊ မလျောင်းနိုင်ရာ။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရှေးမဆွကပင်လျှင်။ ‘တီဟိ၊ သုံးခုကုန်သော။ သတ္တာဟေဟိ၊ သတ္တာဟတို့ဖြင့်။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဉာတော၊ သိအပ်၏။
ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော့။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေယျဓမ္မော၊ ပေးအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ ဇာနာဟိ ကိံ၊ သိ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျဉ္စ၊ ငါ၏ဥစ္စာနှစ်သည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီး။ အလံ၊ မသင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ မာ အဒါသိ၊ မပေးလင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ မာ စ ဘဝတိ၊ မဖြစ်လင့်။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အသပြာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မယံှ၊ ငါ့အား။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အသပြာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အသပြာကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အသပြာကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။
၂၀၆-သေဋ္ဌိပုတ္တဝတ္ထု
၃၃၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသေယျကဿ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တဿ၊ သူဌေးသားသည်။ မောက္ခစိကာယ၊ ဂျွမ်းထိုးသဖြင့်။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အန္တဂဏ္ဌာဗာဓော၊ အူထုံးသော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန အာဗာဓေန၊ အကြင်အနာဖြင့်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ထမင်းသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဥစ္စာရောပိ၊ ကျင်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေါပိ၊ ကျင်ငယ်သည်လည်းကောင်း။ န ပဂုဏော၊ မဖြောင့်။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တေန အာဗာဓေန၊ ထိုအနာကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသေယျကဿ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိဿ၊ သူဌေးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယှံ ခေါ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန အာဗာဓေန၊ အကြင်အနာဖြင့်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ထမင်းသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဥစ္စာရောပိ၊ ကျင်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေါပိ၊ ကျင်ငယ်သည်လည်းကောင်း။ န ပဂုဏော၊ မဖြောင့်။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တေန အာဗာဓေန၊ ထိုအနာကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါး၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောင်းပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုခြင်းငှာ။ ယာစေယျံ၊ တောင်းရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသေယျကော၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိ၊ သူဌေးသည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံှ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်၏သာလျှင်။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန အာဗာဓေန၊ အကြင်အနာဖြင့်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ထမင်းသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဥစ္စာရောပိ၊ ကျင်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေါပိ၊ ကျင်ငယ်သည်လည်းကောင်း။ န ပဂုဏော၊ မဖြောင့်။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တေန အာဗာဓေန၊ ထိုအနာကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါး၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကအမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုခြင်းငှာ။ အာဏာပေထ၊ စေတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကောမာရဘစ္စွံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗာရာဏသေယျကံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ကုပါချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသေယျကော၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသူဌေးသားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဗာရာဏသေယျကဿ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တဿ၊ သူဌေးသား၏။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။
ဥဿာရေတွာ၊ ရှားစေ၍။ တိရောကရဏိယံ၊ ကန့်လန့်ကာကို။ ပဋိက္ခိပါပေတွာ၊ ရံစေ၍။ ထမ္ဘေ၊ တိုင်၌။ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဥဒရစ္ဆဝိံ၊ ဝမ်းရေကို။ ဥပ္ပါဋေတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ အန္တဂဏ္ဌိံ၊ အူအထုံးကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဘရိယာယ၊ မယားအား။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ “တေ၊ သင်၏။ သာမိကဿ၊ လင်၏။ အာဗာဓံ၊ အနာကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဣမိနာ အာဗာဓေန၊ ဤအနာကြောင့်။ ပီတာ၊ သောက်အပ်သော။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘတ္တမ္ပိ၊ ထမင်းသည်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ ကျေခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ဥစ္စာရောပိ၊ ကျင်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေါပိ၊ ကျင်ငယ်သည်လည်းကောင်း။ န ပဂုဏော၊ မဖြောင့်။ အယံ၊ ဤသူဌေးသားသည်။ ဣမိနာ အာဗာဓေန၊ ဤအနာကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါး၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အန္တဂဏ္ဌိံ၊ အူအထုံးကို။ ဝိနိဝေဌေတွာ၊ ဖြေ၍။ အန္တာနိ၊ အူတို့ကို။ ပဋိပဝေသေတွာ၊ တစ်ဖန်သွင်း၍။ ဥဒရစ္ဆဝိံ၊ ဝမ်းရေကို။ သိဗ္ဗိတွာ၊ ချုပ်၍။ အာလေပံ၊ လိမ်းဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသေယျကော၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ န စိရဿေဝ၊ မကြာမီသာလျှင်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသေယျကော၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ “မေ၊ ငါ့၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဌိတော”တိ၊ တည်၏ဟု။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ သောဠသသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော အသပြာတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ ပေးစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ တာနိ သောဠသသဟဿာနိ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော အသပြာတို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။
၂၀၇-ပဇ္ဇောတရာဇဝတ္ထု
၃၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဏ္ဍုရောဂါဗာဓော၊ ဖျော့တော့သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တာ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ဒိသာပါမောက္ခာ၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့္ပထင်ရှားကုန်သော။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံ၊ ရွှေငွေကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “မယံှ ခေါ၊ အကျွန်ု်ပ်အားသာလျှင်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ အာဏာပေတု၊ စေတော်မူပါလော့။ သော၊ ထိုဇီဝကသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တိကိစ္ဆိဿတိ၊ ဆေးကုပါလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဥဇ္ဇေနိံ၊ ဥဇ္ဇေနီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဇ္ဇောတံ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ တိကိစ္ဆာဟိ၊ ကုပါချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဥဇ္ဇေနိံ၊ ဥဇ္ဇေနီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပဇ္ဇောတမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ပဇ္ဇောတံ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ နိပ္ပစိဿာမိ၊ ချက်အံ့။ တံ သပ္ပိံ၊ ထိုချက်သော ထောပတ်ကို။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ပိဝိဿတိ၊ သောက်ရလတ္တံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ အလံ၊ မသင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယံ ယေန ဘေသဇ္ဇေန၊ အကြင်ဆေးဖြင့်။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်အပ်၏။ ပဋိကူလံ၊ ရွံရှာအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းကြီး၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။
အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ အရောဂံ၊ အနာကင်းခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ကသာ၀၀ဏ္ဏံ၊ ဖန်အဆင်းရှိအောင်။ ကသာဝဂန္ဓံ၊ ဖန်အနံ့ရှိအောင်။ ကသာဝရသံ၊ ဖန်အရသာရှိအောင်။ နိပ္ပစေယျံ၊ ချက်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ နာနာဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ဖြင့်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ကသာ၀၀ဏ္ဏံ၊ ဖန်အဆင်းရှိအောင်။ ကသာဝဂန္ဓံ၊ ဖန်အနံ့ရှိအောင်။ ကသာဝရသံ၊ ဖန်အရသာရှိအောင်။ နိပ္ပစိ၊ ချက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းသည်။ ပီတံ၊ သောက်အပ်သော။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ ပရိဏာမေန္တံ၊ ကြေသည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဒေကံ၊ လေကြို့ခြင်းကို။ ဒဿတိ၊ ပြလတ္တံ့။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃာတာပေယျာသိ၊ သတ်စေရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ ရှေးမဆွကသာလျှင်။ အာပုစ္ဆေယျံ၊ ပန်ကြားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပဇ္ဇောတမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပဇ္ဇောတံ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ မယံ ခေါ ဝေဇ္ဇာ နာမ၊ အကျွန်ုပ်တို့ဆေးသမားတို့ မည်သည်ကား။ တာဒိသေန မုဟုတ္တေန၊ ထိုအလိုရှိသော ခဏ၌။ မူလာနိ၊ ဆေးမြစ်တို့ကို။ ဥဒ္ဓရာမ၊ နုတ်ရကုန်၏။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ သံဟရာမ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဝါဟနာဂါရေသု စ၊ ဆင်တင်းကုပ် မြင်းတင်းကုပ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဒွါရေသု စ၊ တံခါးတို့၌လည်းကောင်း။ ‘ယေန ဝါဟနေန၊ အကြင်ဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်ဖြင့်။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန ဝါဟနေန၊ ထိုဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်ဖြင့်။ ဂစ္ဆတု၊ သွားစေလော့။ ယေန ဒွါရေန၊ အကြင်တံခါးဖြင့်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန ဒွါရေန၊ ထိုတံခါးဖြင့်။ ဂစ္ဆတု၊ သွားစေလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတု၊ စေတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝါဟနာဂါရေသု စ၊ ဆင်တင်းကုပ် မြင်းတင်းကုပ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဒွါရေသု စ၊ တံခါးတို့၌လည်းကောင်း။ “ယေန ဝါဟနေန၊ အကြင်ဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်ဖြင့်။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန ဝါဟနေန၊ ထိုဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်ဖြင့်။ ဂစ္ဆတု၊ သွားစေလော့။ ယေန ဒွါရေန၊ အကြင်တံခါးဖြင့်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တေန ဒွါရေန၊ ထိုတံခါးဖြင့်။ ဂစ္ဆတု၊ သွားစေလော့။ ယံ ကာလံ၊ အကြင်အခါကို။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ ကာလံ၊ ထိုအခါ၌။ ဂစ္ဆတု၊ သွာစေလော့။ ယံ ကာလံ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ ကာလံ၊ ထိုအခါ၌။ ပဝိသတု၊ ဝင်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေတော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဘဒ္ဒဝတိကာ နာမ၊ ဘဒ္ဒဝတီ အမည်ရှိသော။ ဟတ္ထိနိကာ၊ ဆင်မယာဉ်သာသည်။ ပညာသယောဇနိကာ၊ နေ့ချင်းယူဇနာငါးဆယ် ရောက်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ “ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ ကသာဝံ၊ ဖန်ရည်အဆင်းရှိသော ဆေးကို။ ပိဝတူ”တိ၊ သောက်စေသတည်းဟု။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ဥပနာမေသိ၊ ဆက်ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ပဇ္ဇောတံ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ပါယေတွာ၊ သောက်စေ၍။ ဟတ္ထိသာလံ၊ ဆင်းတင်းကုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဒ္ဒဝတိကာယ၊ ဘဒ္ဒဝတီ အမည်ရှိသော။ ဟတ္ထိနိကာယ၊ ဆင်မယာဉ်သာဖြင့်။ နဂရမှာ၊ ဥဇ္ဇေနီပြည်မှ။ နိပ္ပတိ၊ ထွက်ခဲ့၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပီတံ၊ သောက်အပ်သော။ တံ သပ္ပိ၊ ထိုထောပတ်သည်။ ပရိဏာမေန္တံ၊ ကြေသည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဒေကံ၊ လေကြို့ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဒုဋ္ဌေန၊ မကောင်းစွာသော။ ဇီဝကေန၊ ဇီဝကသည်။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ ပါယိတော၊ တိုက်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။ ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ ဝိစိနထ၊ ရှာကုန်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဘဒ္ဒဝတိကာယ၊ ဘဒ္ဒဝတီ အမည်ရှိသော။ ဟတ္ထိနိကာယ၊ ဆင်မယာဉ်သာဖြင့်။ နဂရမှာ၊ ဥဇ္ဇေနီပြည်မှ။ နိပ္ပတိတော၊ ထွက်လေပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ကာကော နာမ၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ သဋ္ဌိယောဇနိကော၊ နေ့ချင်းယူဇနာခြောက်ဆယ် ရောက်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနုဿေန၊ ဘီလူးနှင့်။ ပဋစ္စ၊ စွဲ၍။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကာကံ၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသံ၊ ကျွန်ကို။ “ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ဂစ္ဆ၊ သွာချေလော့။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝက အမည်ရှိသော။
ဝေဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ ‘အာစရိယ၊ ဆရာ။ တံ၊ သင့်ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နိဝတ္တောပေတိ၊ ပြန်နစ်စေ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဝတ္တေဟိ၊ ပြန်နစ်စေလော့။ ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ဧတေ ခေါ ဝေဇ္ဇာ နာမ၊ ဤဆေးသမားတို့ မည်သည်ကား။ ဗဟုမာယာ၊ များစွာ လှည့်ပတ်တတ်ကုန်၏။ အဿ ဇီဝကဿ၊ ထိုဇီဝက၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စားဖွယ်သောက်ဖွယ်ကို။ မာ စ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မယူလေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာကော၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ကောမောရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပါတရာသံ၊ နံနက်စာစားခြင်းကို။ ကရောန္တံ၊ ပြုစဉ်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ မီလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာကော၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည်မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ တံ၊ သင့်ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နိဝတ္တာပေတိ၊ ပြန်နစ်စေ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘုဉ္ဇာမ၊ ထမင်းစားကုန်အံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့ဦးလော့။ ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အလံ၊ တန်ပြီ။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ‘ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ဧတေ ခေါ ဝေဇ္ဇာ နာမ၊ ဤဆေးသမားတို့ မည်သည်ကား။ ဗဟုမာယာ၊ များစွာ လှည့်ပတ်တတ်ကုန်၏။ အဿ ဇီဝကဿ၊ ထိုဇီဝက၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စားဖွယ်သောက်ဖွယ်ကို။ မာ စ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ မယူလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏတ္တော၊ စေအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ နခေန၊ လက်သည်းဖြင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ဩလုမ္ပေတွာ၊ ထည့်၍။ အာမလကဉ္စ၊ သျှစ်သျှားသီးကိုလည်း။ ခါဒတိ၊ စား၏။ ပါနီယဉ္စ၊ သောက်ရေကိုလည်း။ ပိဝတိ၊ သောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ကာကံ၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသံ၊ ကျွန်ကို။ “ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ အာမလကဉ္စ၊ သျှစ်သျှားသီးကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲလော့။ ပါနီယဉ္စ၊ သောက်ရေကိုလည်း။ ပိဝဿု၊ သောက်လော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာကော၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ “အယံ ခေါ ဝေဇ္ဇော၊ ဤဆေးသမားသည်။ အာမလကဉ္စ၊ သျှစ်သျှားသီးကိုလည်း။ ခါဒတိ၊ ခဲ၏။ ပါနီယဉ္စ၊ သောက်ရေကိုလည်း။ ပိဝတိ၊ သောက်၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပါပကံ၊ မကောင်းသော အဖြစ်သည်။ ဟောတုံ၊ ဖြစ်အံ့သောငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်တန်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဥပဍ္ဎာမလကဉ္စ၊ တစ်ခြမ်းသော သျှစ်သျှားသီးကိုလည်း။ ခါဒိ၊ ခဲ၏။ ပါနီယဉ္စ၊ သောက်ရေကိုလည်း။ အပါယိ၊ သောက်လေ၏။ ခါဒိတံ၊ ဇီဝကသည် ခဲစေအပ်သော။ တံ ဥပဍ္ဎာမလကံ၊ ထိုတစ်ခြမ်းသော သျှစ်သျှားသီးကို။ ခါဒယိတံ၊ ခဲအပ်သည်ရှိသော်။ တဿ ကာကဿ၊ ထိုကာကအား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုစားရာ၌သာလျှင်။ နိစ္ဆရေသိ၊ ဝမ်းသွန်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာကော၊ ကာက အမည်ရှိသော။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါအံ့လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ ကာက၊ အချင်းကာက။ မာ ဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ တွံ စေဝ၊ သင်သည်လည်း။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ရာဇာ စ၊ မင်းကြီးသည်လည်း။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃာတာပေယျာသိ၊ သတ်စေရာ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိဝတ္တာမိ၊ မပြန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့ ဆို၍။ ဘဒ္ဒဝတိကံ၊ ဘဒ္ဒဝတီ အမည်ရှိသော။ ဟတ္ထိနိကံ၊ ဆင်မယာဉ်သာကို။ ကာကဿ၊ ကာကအား။ နိယျာဒေတွာ၊ အပ်နှင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရာဇဂြိုဟ်ပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘဏေ ဇီဝက၊ အချင်းဇီဝက။ ယမ္ပိ န နိဝတ္တော၊ အကြင်မပြန်နစ်ခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ အနိဝတ္တနံ၊ ထိုသို့မပြန်နစ်ခြင်းကို။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ တံ၊ သင့်ကို။ ဃာတာပေယျာပိ၊ သတ်လည်း သတ်စေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတတ မည်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝက၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဝရံ၊ ဆုမြတ်ကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ “အယျော၊ အရှင်မင်းကြီး။ အလံ၊ တန်ပြီ။ ဒေဝေါ၊ မင်းကြီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အဓိကာရံ၊ ကျေးဇူးကို။ သရတု၊ အောက်မေ့စေသတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်လိုက်၏။
၂၀၈-သိဝေယျကဒုဿယုဂကထာ
၃၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဒုဿယုဂံ၊ ပုဆိုးအစုံသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿာနံ၊ ပုဆိုးတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂါနံ၊ ပုဆိုးအစုံတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတာနံ၊ ပဆိုးအစုံတစ်ရာတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသဟဿာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်ထောင်တို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတသဟဿာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်သိန်းတို့ထက်။
အဂ္ဂဉ္စ၊ မြတ်လည်း မြတ်၏။ သေဋ္ဌဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ချီးမွမ်းအပ်၏။ မောက္ခဉ္စ၊ ထင်လည်း ထင်ရှား၏။ ဥတ္တမဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ကျော်ဇော၏။ ပဝရဉ္စ၊ အပြားအားဖြင့်လည်း တောင့်တအပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ တံ ဒုဿယုဂံ၊ ထိုပုဆိုးအစုံကို။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ပဇ္ဇောတေန၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဟိတံ၊ ပို့လာအပ်သော။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဣဒံ ခေါ ဒုဿယုဂံ၊ ဤပုဆိုးအစုံသည်ကား။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿာနံ၊ ပုဆိုးတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂါနံ၊ ပုဆိုးအစုံတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်ရာတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသဟဿာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်ထောင်တို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတသဟဿနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်သိန်းတို့ထက်။ အဂ္ဂဉ္စ၊ မြတ်လည်း မြတ်၏။ သေဋ္ဌဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ချီးမွမ်းအပ်၏။ မောက္ခဉ္စ၊ ထင်လည်း ထင်ရှား၏။ ဥတ္တမဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ကျော်ဇော၏။ ပဝရဉ္စ၊ အပြားအားဖြင့်လည်း တောင့်တအပ်၏။ ဣဒံ ဒုဿယုဂံ၊ ဤပုဆိုးအစုံကို။ အရဟတာ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ တေန ဘဂဝတာ ဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ မာဂဓေန၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယေန၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရေန၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညာ ဝါ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ပစ္စာဟရတိ၊ မဝတ်မဆင်ထိုက်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၉-သမတ္တိံသဝိရေစနကထာ
၃၃၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒ။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိ၏။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဇီဝကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာဝုသော ဇီဝက၊ ငါ့ရှင်ဇီဝက။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိ၏။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ ကတိပါဟံ၊ တစ်ရက်နှစ်ရက်။ သိနေဟေထ၊ ဆီနှူးတော်မူစေဦးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ ကတိပါဟံ၊ တစ်ရက်နှစ်ရက်။ သိနေဟေတွာ၊ ဆီနှူးတော်မူစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဇီဝကရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ “အာဝုသော ဇီဝက၊ ဒါယကာဇီဝက။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်ကို။ သိနိဒ္ဓေါ၊ ဆီနှူးအပ်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မညသိ၊ သိလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဩဠာရိကံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ယံ ဒဒေယျံ၊ အကြင်ကြောင့် ပေးငြားအံ့။ ဧတံ၊ ထိုရုန့်ရင်းသော ဝမ်းလျှောဆေးကို ပေးခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဏိ၊ သုံးခုကုန်သော။ ဥပ္ပလဟတ္ထာနိ၊ ကြာလက်တို့ကို။ နာနာဘေသဇ္ဇေဟိ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ဖြင့်။ ပရိဘာဝေတွာ၊ ထုံစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ကြာလက်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဣမံ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ဤကြာလက်ကို။ ဥပသိင်္ဃတု၊ နမ်းတော်မူလော့။ ဣဒံ၊ ဤကြာလက်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒသက္ခတ္တုံ၊ ဆယ်ကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ကြာလက်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဣမံ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ဤကြာလက်ကို။ ဥပသိင်္ဃတု၊ နမ်းတော်မူလော့။ ဣဒံ၊ ဤကြာလက်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒသက္ခတ္တုံ၊ ဆယ်ကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ကြာလက်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဣမံ ဥပ္ပလဟတ္ထံ၊ ဤကြာလက်ကို။ ဥပသိင်္ဃတု၊ နမ်းတော်မူလော့။ ဣဒံ၊ ဤကြာလက်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒသက္ခတ္တုံ၊ ဆယ်ကြိမ်။
ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းလျှောစေသည်ရှိသော်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းတော်လျှောခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဤတိ၊ ဤသို့။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောက်ဆေးကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကသည်။ ဗဟိ ဒွါရကောဋ္ဌကာ၊ တံခါးမုခ်၏ အပမှ။ နိက္ခန္တဿ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယာ ခေါ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိ၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမတ္တိံသက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်။ န ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းမလျှောစေလတ္တံ့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကူနတိံသက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ဆဲ့ကိုးကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝိရိတ္တော၊ ဝမ်းတော်လျှောပြီးသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဟာယိဿတိ၊ ရေနွေးသပ္ပါယ်တော်မူလတ္တံ့။ နဟာတံ၊ ရေနွေးသပ္ပါယ်တော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းလျှောသည်ရှိသော်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းတော်လျှောခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဝဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇိဝကဿ၊ ဇီဝက၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကသည်။ ဗဟိ ဒွါရကောဋ္ဌကာ၊ တံခါးမုခ်၏ အပမှ။ နိက္ခန္တဿ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘မယာ ခေါ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိ၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမတ္တိံသက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်။ န ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းမလျှောစေလတ္တံ့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကူနတိံသက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ဆဲ့ကိုးကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောက်စေလတ္တံ့။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝိရိတ္တော၊ ဝမ်းတော်လျှောပြီးသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဟာယိဿတိ၊ ရေနွေးသပ္ပါယ်တော်မူလတ္တံ့။ နဟာတံ၊ ရေနွေးသပ္ပါယ်တော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းလျှောစေသည်ရှိသော်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဥဏှောဒကံ၊ ရေနွေးကို။ ပဋိယာဒေထ၊ စီရင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဥဏှောဒကံ၊ ရေနွေးကို။ ပဋိယာဒေသိ၊ စီရင်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိရိတ္တော၊ ဝမ်းတော်လျှောပြီလော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဇီဝက၊ ဇီဝက။ ဝိရိတ္တော၊ ဝမ်းလျှောပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယံှ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကာ၊ တံခါးမုခ်၏ အပမှ။ နိက္ခန္တဿ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘မယာ ခေါ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ဒေါသာဘိသန္နော၊ ပြောသော ဒေါသရှိ၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမတ္တိံသက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်။ န ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းမလျှောစေလတ္တံ့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကူနတိံသက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ဆဲ့ကိုးကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝိရိတ္တော၊ ဝမ်းတော်လျှောပြီးသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဟာယိဿတိ၊ ရေနွေးသပ္ပါယ်တော်မူလတ္တံ့။ နဟာတံ၊ ရေးနွေးသပ္ပါယ်တော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဝိရေစေဿတိ၊ ဝမ်းလျှောစေလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းလျှောစေသည်ရှိသော်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဟာယတု၊ ရေသပ္ပါယ်တော်မူလော့။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ နဟာယတု၊ ရေသပ္ပါယ်တော်မူလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဏှောဒကံ၊ ရေနွေးကို။ နဟာယိ၊ ရေသပ္ပါယ်တော်မူ၏။ နဟာတံ၊ ရေသပ္ပါယ်တော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဝိရေစေသိ၊ ဝမ်းလျှောစေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝမ်းလျှောစေသည်ရှိသော်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သမတ္တိံသာယ၊ အကြိမ်သုံးဆယ်စေ့သဖြင့်။ ဝိရေစနံ၊ ဝမ်းလျှောခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။
ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ပကတတ္တော၊ ပြကတေ့သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ယူသပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆေးရေနှင့်ရောသော ဆွမ်းဖြင့်။ အလံ၊ သင့်၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၁၀-ဝရယာစနာကထာ
၃၃၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာယော၊ ကိုယ်တော်သည်။ န စိရဿေဝ၊ အကြာမီသာလျှင်။ ပကတတ္တော၊ ပြကတေ့သဘောရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ တံ ဒုဿယုဂံ၊ ထိုပုဆိုးအစုံကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဇီဝက၊ ဇီဝက။ တထာဂတာ၊ ငါဘုရားတို့သည်။ အတိက္ကန္တဝရာ ခေါ၊ အလွန်နှစ်လိုသော ဆုဖြစ်ပါကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုသည်။ ကပ္ပတိ စ၊ အပ်လည်း အပ်၏။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုသည်။ အနဝဇ္ဇဉ္စ၊ အပြစ်လည်း ကင်း၏။ တံ ဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဇီဝက၊ ဇီဝက။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃော စ၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကိုသာ ဆောင်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဣဒံ ဒုဿယုဂံ၊ ဤပုဆိုးအစုံကို။ မေ၊ ကျွန်ုပ်အား။ ပဇ္ဇောတေန၊ ပဇ္ဇောတ အမည်ရှိသော။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ပဟိတံ၊ ပို့လာ၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿာနံ၊ ပုဆိုးတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂါနံ၊ ပုဆိုးအစုံတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်ရာတို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသဟဿာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်ထောင်တို့ထက်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဒုဿယုဂသတသဟဿာနံ၊ ပုဆိုးအစုံတစ်သိန်းတို့ထက်။ အဂ္ဂဉ္စ၊ မြတ်လည်း မြတ်၏။ သေဋ္ဌဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ချီးမွမ်းအပ်၏။ မောက္ခဉ္စ၊ ထင်လည်း ထင်ရှား၏။ ဥတ္တမဉ္စ၊ အထူးသဖြင့်လည်း ကျော်ဇော၏။ ပဝရဉ္စ၊ အပြားအားဖြင့်လည်း တောင့်တအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဒုဿယုဂံ၊ ပုဆိုးအစုံကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။ ဘိက္ခုသံဃဿ စ၊ ရဟန်းအပေါင်းအားလည်း။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိဝေယျကံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဒုဿယုဂံ၊ ပုဆိုးအစုံကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပံသုကူလံ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယတု၊ သာယာစေ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတရီတရေနပိ၊ တစ်ပါးပါးသော သင်္ကန်းဖြင့်လည်း။ သန္တုဋ္ဌိံ၊ ရောင့်ရဲသည်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဏ္ဏေမိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ ကိရ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ စ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်လန်းကုန်သည်။ ဥဒဂ္ဂါ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ “ဣဒါနိ ခေါ၊ ဤယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒါနာနိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတ”န္တိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီဟူ၍။ ဧကာဟေနေဝ၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်သာလျှင်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရသဟဿနိ၊ အထောင်မကသော သင်္ကန်းတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဇာနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ ကိရ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ စ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်လန်းကုန်သည်။ ဥဒဂ္ဂါ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ “ဣဒါနိ ခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒါနာနိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတ”န္တိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီဟူ၍။ ဇနပဒေပိ၊ ဇနပုဒ်တို့၌လည်း။ ဧကာဟေနေဝ၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်သာလျှင်။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရသဟဿာနိ၊ အထောင်မကသော သင်္ကန်းတို့သည်။ ဥပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပါဝါရော၊ စုလျားအခင်းအရုံသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဝါရံ၊ စုလျားအခင်းအရုံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ကောသေယျပါဝါရော၊ ပိုးချည်ဖြင့်ပြီးသော အခင်းအရုံသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောသေယျပါဝါရံ၊ ပိုးချည်ဖြင့်ပြီးသော အခင်းအရုံကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ကောဇဝံ၊ ကော်ဇောသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောဇဝံ၊ ကော်ဇောကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၁၁-ကမ္ဗလာနုဇာနနာဒိကထာ
၃၃၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိကရာဇ်မင်းသည်။ ကောမာရဘစ္စဿ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကဿ၊ ဇီဝကအား။ အဍ္ဎကာသိကံ၊ ငါးရာထိုက်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ ဥပဍ္ဎကာသိနံ၊ ငါးရာသော အသပြာကို။ ခမမာနံ၊ ထိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ အဍ္ဎကာသိကံ၊ ငါးရာထိုက်သော။ တံ ကမ္ဗလံ၊ ထိုကမ္ဗလာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောမာရဘစ္စော၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကော၊ ဇီဝကသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဍ္ဎကာသိကော၊ ငါးရာထိုက်သော။ အယံ ကမ္ဗလော၊ ဤကမ္ဗလာကို။ ကာသိရညာ၊ ကာသိကရာဇ်မင်းသည်။ ပဟိတော၊ ပို့စေအပ်၏။ ဥပဍ္ဎကာသိနံ၊ ငါးရာသော အသပြာကို။ ခမမာနော၊ ထိုက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောမာရဘစ္စံ၊ အဘယမင်းသားသည် မွေးစေအပ်သော။ ဇီဝကံ၊ ဇီဝကကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ ။ပ။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၃၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။
အနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သလော။ အနနုညာတံ ကိံ နု ခေါ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါမံ၊ ခေါမသင်္ကန်းလည်းကောင်း။ ကပ္ပါသိကံ၊ ဝါချည်သင်္ကန်းလည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်သင်္ကန်းလည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာလည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်သင်္ကန်းလည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ငါးပါးစုံသော သင်္ကန်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ စီဝရာနိ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယန္တိ၊ သာယာကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကံယေဝ၊ တစ်ထည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်တို့ကို။ န အနုညာတာနိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို။ န သာဒိယန္တိ၊ မသာယာကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယန္တေန၊ သာယာသော ရဟန်းသည်။ ပံသုကူလမ္ပိ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကိုလည်း။ သာဒိယိတုံ၊ သာယာခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တဒုဘယေနပိ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံဖြင့်လည်း။ သန္တုဋ္ဌိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝဏ္ဏေမိ၊ ချီးမွန်းတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၂-ပံသုကူလပရိယေသနကထာ
၃၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာဂမေသုံ၊ မငံ့လင့်ကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိံသု၊ ရကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ နာဂမေသုံ၊ မငံ့ကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမငံ့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ အဖိို့ုကို။ န ဒဿာမ၊ မပေးနိုင်ကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ နာဂမိတ္ထ၊ မငံ့ကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂမေန္တာနံ၊ မငံ့ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ မပေးလိုကုန်သည်ရှိသော်။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ န ဒါတုံ၊ မပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံသကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂမေသုံ၊ ငံ့ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိံသု၊ ရကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂမေသုံ၊ ငံ့ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုငံ့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ အဖိို့ုကို။ န ဒဿာမ၊ မပေးနိုင်ကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ န ဩက္ကမိတ္ထ၊ မသက်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဂမေန္တာနံ၊ ငံ့ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ မပေးလိုကုန်သည်ရှိသော်လည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ခွင်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတိ့ုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိံသု၊ ရကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။
ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါ့တို့အားလည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ န ဒဿာမ၊ မပေးနိုင်ကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဩက္ကမိတ္ထ၊ သက်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဩက္ကန္တာနံ၊ သက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ မပေးလိုကုန်သည်ရှိသော်။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ န ဒါတုံ၊ မပေးစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ သဒိသာ၊ အတူတကွ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိံသု၊ ရကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမရကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တိ့ု။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါ့တို့အားလည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ အဖိို့ကို။ န ဒဿာမ၊ မပေးနိုင်ကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ န လဘိတ္ထ၊ မရကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒိသံ၊ အတူတကွ။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ သက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ မပေးလိုသော်လည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ပံသုကူလာယ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းအကျိုးငှာ။ ဩက္ကမိံသု၊ သက်ကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ လဘိံသု၊ ရကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတိ့ုသည်။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န လဘိံသု၊ မရကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုမရကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကမ္ပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ န ဒဿာမ၊ မပေးနိုင်ကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ န လဘိတ္ထ၊ မရကုန်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဩက္ကန္တာနံ၊ သက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အကာမာ၊ မပေးလိုကုန်သော်လည်း။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၃-စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကသမ္မုတိကထာ
၃၄၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ သင်္ကန်းခံအံ့သော ရဟန်းကို။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဟရန္တိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်ကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပရိတ္တံ၊ နည်းသည်။ ဥပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင့်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ မုန်းသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ မောဟာဂတိံ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဂတိတာဂဟိတဉ္စ၊ ယူအပ်သည် မယူအပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာယျေ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ သင်္ကန်းကို ခံတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မိန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်ပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ သင်္ကန်းကို ခံတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ သင်္ကန်းကို ခံတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်အပ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကဿ၊ သင်္ကန်းကို ခံတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကော၊ သင်္ကန်းကို ခံတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရပဋိဂ္ဂါဟကာ၊ သင်္ကန်းကို ခံကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုခံရာအရပ်၌သာလျှင်။ ဥဇ္ဈိတွာ၊ ထားခဲ့၍။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နဿတိ၊ ပျောက်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ မုန်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ မောဟာဂတိံ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ နိဟိတာနိဟိတဉ္စ၊ သိုမှီးအပ်သည် မသိုမှီးအပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စီဝရနိဒဟကံ၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်ပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရနိဒဟကံ၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရနိဒဟကံ၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ စီဝရနိဒဟကဿ၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ စီဝရနိဒဟကော၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၄-ဘဏ္ဍာဂါရသမ္မုတိအာဒိကထာ
၃၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရနိဒဟကော၊ သင်္ကန်းကို သိုမှီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏ္ဍပေပိ၊ မဏ္ဍပ်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေပိ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗကောသေပိ၊ တံစက်မြိတ်၌လည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိဒဟတိ၊ သိုမှီး၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပစိကာဟိပိ၊ ခြတို့သည်လည်းကောင်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ယံ ဝိဟာရံ ဝါ၊ အကြင်နှစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ အဍ္ဎယောဂံ ဝါ၊ အကြင်တစ်ဖက်စောင်းမိုးသော ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပါသာဒံ ဝါ၊ အကြင်လေးထောင့်ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဟမ္မိယံ ဝါ၊ အကြင်ပြာသာဒ်ဦးပြည်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ဂုဟံ ဝါ၊ အကြင်လိုဏ်ကိုလည်းကောင်း။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုကျောင်းစသည်ကို။ ဘဏ္ဍာဂါရံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရဿ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ယဿ၊ အကြင် အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍာဂါရေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ အဂုတ္တံ၊ မလုံခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ မုန်းသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ မောဟာဂတိံ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဂုတ္တာဂုတ္တဉ္စ၊ လုံခြုံသည် မလုံခြုံသည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရိကံ၊ ဘဏ္ဍာစိုးဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရိကံ၊ ဘဏ္ဍာစိုးဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရိကံ၊ ဘဏ္ဍာစိုးဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရိကဿ၊ ဘဏ္ဍာစိုးဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင် အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဘဏ္ဍာဂါရိကော၊ ဘဏ္ဍာစိုးဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဂ္ဂဗ္ဗိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍာဂါရိကံ၊ ဘဏ္ဍာစိုးကို။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘဏ္ဍာဂါရိကော၊ ဘဏ္ဍာစိုးကို။ န ဝုဋ္ဌာပေတဗ္ဗော၊ မထစေအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝုဋ္ဌာပေယျ၊ ထစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍာဂါရေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥဿန္နံ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မုခီဘူတေန၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဘာဇေတုံ၊ ဝေဖန်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေန္တော၊ ဝေဖန်သည်ရှိသော်။ ကောလာဟလံ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ချစ်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ မုန်းသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ မောဟာဂတိံ၊ တွေဝေသောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ကြောက်သောအားဖြင့် မလားအပ်သည်သို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ ဘာဇိတာဘာဇိတဉ္စ၊ ဝေဖန်အပ်သည် မဝေဖန်အပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စီဝရဘာဇကံ၊ သင်္ကန်းကို ဝေဖန်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတုံ၊ သမုတ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရဘာဇကံ၊ သင်္ကန်းဝေဖန်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူပါလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရဘာဇကံ၊ သင်္ကန်းဝေဖန်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ စီဝရဘာဇကဿ၊ သင်္ကန်းဝေဖန်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင် အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ စီဝရဘာဇကော၊ သင်္ကန်းကို ဝေဖန်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်အပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရဘာဇကာနံ၊ သင်္ကန်းကို ဝေဖန်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ဝေဖန်အပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥစ္စိနိတွာ၊ အထူအပါး အနံအလျားကို ရွေးချယ်၍။ တုလယိတွာ၊ အဖိုးကို နှိုင်းချိန်၍။ ဝဏ္ဏာဝဏ္ဏံ၊ အဖိုးထပ်တူထပ်မျှရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂဏေတွာ၊ ရေတွက်၍။ ဝဂ္ဂံ ဗန္ဓိတွာ၊ အစုပြု၍။ စီဝရပဋိဝီသံ၊ သင်္ကန်းအဖို့တို့ကို။ ဌပေတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရဘာဇကာနံ၊ သင်္ကန်းကို ဝေဖန်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမဏေရာနံ၊ သာမဏေတို့အား။ ဥပဍ္ဎပဋိဝီသံ၊ ထက်ဝက်သော အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သကေန၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘာဂေန၊ အဖို့ဖြင့်။ ဥတ္တရိတုကာမော၊ ခရီးခဲကို လွန်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥတ္တရန္တဿ၊ ခရီးခဲကို လွန်သော ရဟန်းအား။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတိရေကဘာဂေန၊ သူတစ်ပါးတို့၏အဖို့ထက် လွန်သောအဖို့ဖြင့်။ ဥတ္တရိတုကာမော၊ ခရီးခဲကို လွန်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုက္ခေပေ၊ လွန်သော အစားကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးစေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အတိရေကဘာဂံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏အဖို့ထက် လွန်သော အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရဘာဇကာနံ၊ သင်္ကန်းကို ဝေဖန်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးရအံ့နည်း။ အာဂတပဋိပါဋိယာ၊ ရောက်လာတိုင်းသော အစဉ်ဖြင့်။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးအပ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ယထာဝုဍ္ဎံ၊ သီတင်းကြီးစဉ်အတိုင်း။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးအပ်သလော။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိကလကေ၊ သင်္ကန်းချို့သော ရဟန်းတို့ကို။ တောသေတွာ၊ နှစ်သက်စေ၍။ ကုသပါတံ၊ ကမ္ဗည်းတံချစိမ့်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၅-စီဝရရဇနကထာ
၃၄၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆကဏေနပိ၊ နွားချေးဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍုမတ္တိကာယပိ၊ မြေနီဖြင့်လည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တိ၊ ဆိုးကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူလရဇနံ၊ အမြစ်ဆိုးရည်လည်းကောင်း။ ခန္ဓရဇနံ၊ ပင်စည်ဆိုးရည်လည်းကောင်း။ တစရဇနံ၊ အခေါက်ဆိုးရည်လည်းကောင်း။ ပတ္တရဇနံ၊ အရွက်ဆိုးရည်လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖရဇနံ၊ အပွင့်ဆိုးရည်လည်းကောင်း။ ဖလရဇနံ၊ အသီးဆိုးရည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ရဇနာနိ၊ ဆိုးရည်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သီတုဒကာယ၊ ရေအေးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ရဇန္တိ၊ ဆိုးကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဇနံ၊ ဆိုးရည်ကို။ ပစိတုံ၊ ကျိုစိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ စုလ္လံ ရဇနကုမ္ဘိံ၊ အဝကျဉ်းသော ဆိုးရည်ကျိုစရာ အိုးကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရည်သည်။ ဥတ္တရိယတိ၊ ဝေခဲ့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥတ္တရာဠုမ္ပံ၊ ခွေဝန်းကို။ ဗန္ဓိတုံ၊ ဖွဲ့စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇနံ၊ ဆိုးရည်ကို။ ပက္ကံ ဝါ၊ ကျက်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပက္ကံ ဝါ၊ မကျက်သည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌လည်းကောင်း။ နခပိဋ္ဌိကာယ ဝါ၊ လက်သည်းခွံ၌လည်းကောင်း။ ထေဝကံ၊ အပေါက်ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇနံ၊ ဆိုးရည်ကို။ ဩရောပေန္တာ၊ ချက်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုမ္ဘိံ၊ ဆိုးရည်ကျိုအိုးကို။ အာဝိဉ္ဆန္တိ၊ စောင်းကုန်၏။ ကုမ္ဘီ၊ ဆိုးရည်ကျိုအိုးသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲ၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဇနုဠုင်္ကံ၊ ဆိုးရေခပ်ရန် မှုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍကထာလကံ၊ အရိုးတပ်သော ခွက်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ရဇနဘာဇနံ၊ ဆိုးရည်ထည့်စရာ ခွက်သည်။ န သံဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဇနကောလမ္ဗံ၊ ဆိုးရည်ထည့်စရာ ဖျဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ရဇနဃဋံ ဝါ၊ ဆိုးရည်ထည့်စရာ အိုးကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါတိယာပိ၊ ခွက်၌လည်းကောင်း။ ပတ္တေပိ၊ သပိတ်၌လည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဩမဒ္ဒန္တိ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပရိဘိဇ္ဇတိ၊ ပြတ်ခဲ့ စုတ်ခဲ့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဇနဒေါဏိကံ၊ ဆိုးစရာ ဖျဉ်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရန္တိ၊ ဖြန့်ကုန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပသုကိတံ၊ မြေမှုန့်ကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိဏသန္ထာရကံ၊ မြက်အခင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တိဏသန္ထာရကော၊ မြက်အခင်းကို။ ဥပစိကာဟိ၊ ခြတို့သည်။ ခဇ္ဇတိ၊ ခဲအပ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရဝံသံ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါးကိုလည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုံ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုးကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
မဇ္ဈေန၊ သင်္ကန်း၏ အလယ်ဖြင့်။ လဂ္ဂေန္တိ၊ ဆွဲကုန်၏။ ရဇနံ၊ ဆိုးရည်သည်။ ဥဘတော၊ သင်္ကန်းနားနှစ်ဘက်မှ။ ဂလတိ၊ လျှောခဲ့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏေ၊ သင်္ကန်းနား၌။ ဗန္ဓိတုံ၊ ဖွဲ့စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ကဏ္ဏော၊ သင်္ကန်းနားသည်။ ဇီရတိ၊ ဆွေးမြည့်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏသုတ္တကံ၊ နားသန်ကွင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ရဇနံ၊ ဆိုးရည်သည်။ ဧကတော၊ အောက်အနားမှ။ ဂလတိ၊ လျှောခဲ့၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္ပရိဝတ္တကံ သမ္ပရိဝတ္တကံ၊ ပြန်၍ ပြန်၍။ ရဇေတုံ၊ ဆိုးစိမ့်သောငှာ။ ထေဝေ၊ အပေါက်သည်။ အစ္ဆိန္နေ၊ မစဲမီ။ န စ ပက္ကမိတုံ၊ တစ်ပါးသို့ မသွားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ပတ္ထိန္နံ၊ ခက်ထန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဩသာရေတုံ၊ နှစ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ အာကောဋေတုံ၊ ခတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္ဆိန္နကာနိ၊ အဆာမဖြတ်ကုန်သော။ ဒန္တကာသာဝါနိ၊ ဆင်စွယ်ရောင်နှင့် တူကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟိသေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္ဆိန္နကာနိ၊ အဆာမဖြတ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၆-ဆိန္နကစီဝရာနုဇာနနာ
၃၄၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒက္ခိဏာဂိရိ၊ ဒက္ခိဏာဂိရိဇနပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဒက္ခိဏာဂိရိဇနပုဒ်ရှိရာ အရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဂဓခေတ္တံ၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းသားတို့၏လယ်ကို။ အစ္ဆိဗဒ္ဓံ၊ လေးထောင့်ကန်သင်းဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဠိဗဒ္ဓံ၊ အစဉ်ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ မရိယာဒဗဒ္ဓံ၊ အကြားအကြား၌ အကန့်ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကဗဒ္ဓံ၊ ခရီးဆုံကဲ့သို့ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဂဓခေတ္တံ၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းသားတို့၏ လယ်ကို။ အစ္ဆိဗဒ္ဓံ၊ လေးထောင့်ကန်သင်းဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဠိဗဒ္ဓံ၊ အစဉ်ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ မရိယာဒဗဒ္ဓံ၊ အကြားအကြား၌ အကန့်ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဋကဗဒ္ဓံ၊ ခရီးဆုံကဲ့သို့ဖွဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿသိ နော ပဿသိ နု၊ မြင်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ မြင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤလယ်နှင့်တူသော သဘောရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဝိဒဟိတုံ၊ စီရင်အံ့သောငှာ။ ဥဿဟတိ၊ စွမ်းနိုင်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥဿဟာမိ၊ စွမ်းနိုင်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏာဂိရိသ္မိံ၊ ဒက္ခိဏာဂိရိဇနပုဒ်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒာ၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သမ္ဗဟုလာနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဝိဒဟိတွာ၊ စီရင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ ဘန္တေ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဝိဒဟိတာနိ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်တို့ကို။ ပဿထ၊ ရှုတော်မူကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာနန္ဒာ၊ အာနန္ဒာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိတတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာနန္ဒာ၊ အာနန္ဒာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသော ပညာရှိ၏။ ယတြ ဟိ ယော အာနန္ဒော၊ အကြင်အာနန္ဒာသည်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော ပါဠိ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာဇာနိဿတိ နာမ၊ သိဘိ၏။ ကုသိမ္ပိ နာမ၊ အလျားအနံအနားပတ်တလုပ်မြောင်းရှည်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ အဍ္ဎကုသိမ္ပိ နာမ၊ တလုပ်မြောင်းငယ်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ မဏ္ဍလမ္ပိ နာမ၊ အိမ်ဝန်းကြီးမည်သည်ကိုလည်း။
ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ အဍ္ဎမဏ္ဍလမ္ပိ နာမ၊ အိမ်ခွဲမည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ ဝိဝဋ္ဋမ္ပိ နာမ၊ အလယ်ခေါင်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ အနုဝိဝဋ္ဋမ္ပိ နာမ၊ ခေါင်ရံမည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ ဂီဝေယျကမ္ပိ နာမ၊ လည်ထည့်ရာ၌ ခံသော အနားပတ်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ ဇင်္ဃေယျကမ္ပိ နာမ၊ မြင်းခေါင်းထည့်ရာ၌ ခံသော အနားပတ်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ ဗာဟန္တမ္ပိ နာမ၊ လက်လိပ်မည်သည်ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုဘိ၏။ ဆိန္နကဉ္စ၊ ဖြတ်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သတ္ထလူခံ၊ ထားငယ်ဖြင့်လည်း ဖြတ်အပ်၏။ သမဏသာရုပ္ပံ၊ ရဟန်းတို့အား လျောက်ပတ်၏။ ပစ္စတ္ထိကာနဉ္စ၊ ရန်သူတို့သည်လည်း။ အနဘိစ္ဆိတံ၊ လိုချင်ဖွယ် မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်သော။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်သော။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၇-တိစီဝရာနုဇာနနာ
၃၄၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟံ ရာဇဂဟဿ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ ဝေသာလိံ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ ကြွသွားတော်မူသည်ရှိသော်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဥဗ္ဘဏ္ဍိတေ၊ ထုတ်၍ဆောင်ကုန်သည်တို့ကို။ သီသေပိ၊ ဦးခေါင်း၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို့ အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ခန္ဓေပိ၊ ကျောကုန်း၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို့ အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ကဋိယာပိ၊ ခါး၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို့ အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အာဂစ္ဆေန္တေ၊ လာကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “အတိလဟုံ ခေါ၊ အလွန်လျင်စွာသာလျှင်။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောက်ျားတို့သည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဗာဟုလ္လာယ၊ များစိမ့်သောငှာ။ အာဝတ္တာ၊ လည်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ သီမံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဗန္ဓေယျံ၊ ဖွဲ့ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မရိယာဒံ၊ ကန်သင်းသဖွယ်ကို။ ဌပေယျံ၊ ထားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ ဂေါတမကေ၊ ဂေါတမက အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ သီတာသု၊ အေးကုန်သော။ ဟေမန္တိကာသု၊ ဆောင်းဥတုဖြစ်ကုန်သော။ အန္တရဋ္ဌကာသု၊ တပို့တွဲတပေါင်းနှစ်လတို့၏အကြား၌ အဋ္ဌကရက်ဖြစ်ကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ဟိမပါတသမယေ၊ ဆီးနှင်းကျသော အခါ၌ ဖြစ်သော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကစီဝရော၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းတော်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပဌမေ ယာမေ၊ ပဌမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိ၊ ရုံတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ မဇ္ဈိမေ ယာမေ၊ မဇ္ဈိမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသည်။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတိယံ၊ သုံးထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိ၊ ရုံတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပစ္ဆိမေ ယာမေ၊ ပစ္ဆိမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ နန္ဒိမုခိယာ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော မျက်နှာနှင့်တူသော။ အရုဏေ၊ အရုဏ်သည်။ ဥဒ္ဓသ္တေ၊ တက်သည်ရှိသော။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုတ္ထံ၊ လေးထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိ၊ ရုံတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ “ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ယေပိ ခေါ တေ ကုလပုတ္တာ၊ အကြင်အမျိုးသာတို့သည်။ သီတာလုကာ၊ အေးတတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ သီတဘီရုကာ၊ အအေးကို ကြောက်တတ်ကုန်၏။ တေပိ ကုလပုတ္တာ၊ ထိုအမျိုးသားတို့သည်လည်း။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တိ၊ တတ်နိုင်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ သီမံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဗန္ဓေယျံ၊ ဖွဲ့ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မရိယာဒံ၊ ကန်သင်းသဖွယ်ကို။ ဌပေယျံ၊ ထားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင်ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ရာဇဂဟံ ရာဇဂဟဿ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ ဝေသာလိံ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၏။ အန္တရာ စ၊ အကြား၌လည်းကောင်း။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားတော်မူသည်ရှိသော်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဥဗ္ဘဏ္ဍိတေ၊ ထုတ်၍ ဆောင်ကုန်သည်တို့ကို။ သီသေပိ၊ ဦးခေါင်း၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို့ အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ခန္ဓေပိ၊ ကျောကုန်း၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ကဋိယာပိ၊ ခါး၌လည်း။ စီဝရဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကဲ့သို့ အထပ်ထပ်သော သင်္ကန်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘အတိလဟုံ ခေါ၊ အလွန်လျင်စွာသာလျှင်။ ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဗာဟုလ္လာယ၊ များခြင်းငှာ။ အာဝတ္တာ၊ လည်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ သီမံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဗန္ဓေယျံ၊ ဖွဲ့ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မရိယာဒံ၊ ကန်သင်းသဖွယ်ကို။ ဌပေယျံ၊ ထားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သီတာသု၊ အေးကုန်သော။ ဟေမန္တိကာသု၊ ဆောင်းဥတုဖြစ်ကုန်သော။ အန္တရဋ္ဌကာသု၊ တပို့တွဲ တပေါင်း နှစ်လတို့၏အကြား အဋ္ဌကရက်ဖြစ်ကုန်သော။ ရတ္တီသု၊ ညဉ့်တို့၌။ ဟိမပါတသမယေ၊ ဆီးနှင်းကျသော အခါဖြစ်သော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ ဧကစီဝရော၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီ။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပဌမေ ယာမေ၊ ပဌမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိံ၊ ရုံတော်မူပြီ။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ မဇ္ဈိမေ ယာမေ၊ မဇ္ဈိမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တတိယံ၊ သုံးထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိံ၊ ရုံတော်မူပြီ။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပစ္ဆိမေ ယာမေ၊ ပစ္ဆိမယံသည်။ နိက္ခန္တေ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ နန္ဒိမုခိယာ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော မျက်နှာနှင့်တူသော။ အရုဏေ၊ အရုဏ်သည်။ ဥဒ္ဓသ္တေ၊ တက်လတ်သည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ စတုတ္ထံ၊ လေးထည်မြောက်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရုပိံ၊ ရုံတော်မူပြီ။ မံ၊ ငါဘုရားအား။ သီတံ၊ အအေးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မယံှ၊ ထိုငါဘုရားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်တော်မူသနည်း။ ‘ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ယေပိ ခေါ တေ ကုလပုတ္တာ၊ အကြင်အမျိုးသားတို့သည်လည်း။ သီတာလုကာ၊ အေးတတ်ကုန်သော သဘောရှိကုန်၏။ သီတဘီရုကာ၊ အအေးကို ကြောက်တတ်ကုန်၏။ တေပိ ကုလပုတ္တာ၊ ထိုအမျိုးသားတို့သည်လည်း။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ သက္ကောန္တိ၊ တတ်နိုင်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတိ့ုအား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ သီမံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဗန္ဓေယျံ၊ ဖွဲ့ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ မရိယာဒံ၊ ကန်သင်းသဖွယ်ကို။ ဌပေယျံ၊ ထားရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနေယျံ၊ ခွင့်ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဂုဏံ၊ နှစ်ထပ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယံ၊ တစ်ထပ်သော။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယံ၊ တစ်ထပ်သော။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၈-အတိရေကစီဝရကထာ
၃၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေနေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်ဖြစ်သော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ နဟာနံ၊ ရေချိုးဆိပ်သို့။ ဩတရန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောကြားသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ယထာဓမ္မော၊ ပါဠိတော်အလျောက်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုအပ်သော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်လည်း။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒဉ္စ အတိရေကစီဝရံ၊ ဤအဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းသည်လည်း။
ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကီဝစိရံ ပန၊ အတီမျှကြာသည်ရှိသော်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဝမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ကိုးရက်မြောက်နေ့၌လည်းကောင်း။ ဒသမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ဆယ်ရက်မြောက်နေ့၌လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက်အတိုင်းအရှည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာမပြုသော သုံးထည်ထက်ပိုလွန်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အတိရေကစီဝရေ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာ မပြုသော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်း၌။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတိရေကစီဝရံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သော သုံးထည်ထက်လွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၄၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ ကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဗာရာဏသိယံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ဣသိပတန အမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်သည်။ ဆိဒ္ဒေါ၊ ပေါက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒိဂုဏာ၊ နှစ်ထပ်သော။ သံဃာဋိ၊ ဒုကုဋ်လည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယော၊ တစ်ထပ်သော။ ဥတ္တရာသင်္ဂေါ၊ ကိုယ်ဝတ်လည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယော၊ တစ်ထပ်သော။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင်ပြုတော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အယဉ္စ အန္တရဝါသကော၊ ဤသင်းပိုင်သည်လည်း။ ဆိဒ္ဒေါ၊ ပေါက်ခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဂ္ဂဠံ၊ ပုဆိုးနွမ်းဖြင့် ဖာခြင်းကို။ အစ္ဆုပေယျံ၊ ဖာရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဒုပဋ္ဋံ၊ အနားပတ်နှင့်တကွ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဧကစ္စိယံ၊ တစ်ထပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္ထံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိရဟန်းသည်။ အဂ္ဂဠံ၊ ပုဆိုးနွမ်းဖြင့် ဖာခြင်းကို။ အစ္ဆုပေသိ၊ ဖာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဂ္ဂဠံ၊ ပုဆိုးနွမ်းဖြင့် ဖာခြင်းကို။ အစ္ဆုပန္တံ၊ ဖာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူသောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ကရောသိ၊ ပြုသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဂ္ဂဠံ၊ ပုဆိုးနွမ်းဖြင့် ဖာခြင်းကို။ အစ္ဆုပေမိ၊ ဖာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂ္ဂဠံ၊ ပုဆိုးနွမ်းဖြင့် ဖာခြင်းကို။ အစ္ဆုပေသိ၊ ဖာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟတာနံ၊ အစာမချေကုန်သေးသော။ ဒုဿာနံ၊ အသစ်သော ပုဆိုးတို့၏လည်းကောင်း။ အဟတကပ္ပာနံ၊ မဖွပ်သေးသေးသော ပုဆိုးနှင့်တူသော တစ်ကြိမ်သာ ဖွပ်သော ပုဆိုးတို့၏လည်းကောင်း။ ဒိဂုဏံ၊ နှစ်ထပ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယံ၊ တစ်ထပ်သော။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကစ္စိယံ၊ တစ်ထပ်သော။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဥတုဒ္ဓဋာနံ၊ ရှည်စွာသော ဥတုကာလ၌ ထားကုန်သော။ ဒုဿာနံ၊ ဟောင်းနွမ်းပြီးသော ပုဆိုးတို့၏။ စတုဂ္ဂုဏံ၊ လေးထပ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဒိဂုဏံ၊ နှစ်ထပ်သော။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။
ဒိဂုဏံ၊ နှစ်ထပ်သော။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပံသုကူလေ၊ ပံ့သကူ၌။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိသရွေ့ထပ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ပါပဏိကေ၊ အိမ်ဈေးစသည်၌ ကျသော ပုဆိုးနွမ်းကို ရှာခြင်း၌။ ဥဿာဟော၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဂ္ဂဠံ၊ ဖာစိမ့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ တုန္နံ၊ အပ်လျှိုထိုးသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဝဋ္ဋိကံ၊ ချည်စိမ့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဍုသကံ၊ ဆောက်ပြားသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဠှီကမ္မံ၊ အရိကို မခွါမူ၍ ထပ်၍ ဖာစိမ့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁၉-ဝိသာခါဝတ္ထု
၃၄၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအလို့ငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ စာတုဒ္ဒီပိကော၊ လေးကျွန်းလုံးနှံ့သော။ မဟာမေဃော၊ မိုးကြီးသည်။ ပါဝဿိ၊ ရွာ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝဿတိ ယထာ၊ ရွာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ စတူသု ဒီပေသု၊ ကျွန်းကြီးလေးကျွန်းတို့၌။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေထ၊ မိုးစွတ်စေကုန်လော့။ စာတုဒ္ဒီပိကော၊ လေးကျွန်းလုံးနှံ့သော။ အယံ မေဃော၊ ဤမိုးကြီးကား။ ပစ္ဆိမကော၊ အဆုံးစွန်ရွာသော။ မဟာမေဃော၊ မိုးကြီးတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ နိက္ခိတ္တစီဝရာ၊ ချထားအပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်လျက်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေပြီး၍။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိက္ခိတ္တစီဝရေ၊ ချထားအပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်လျက်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တေ၊ မိုးစွတ်စေကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ “အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးရေစွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတွာ၊ မှတ်ထင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝိသာအခါရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန့်တို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဏ္ဍိတာယ၊ ပညာရှိသော။ ဝိယတ္တာယ၊ လိမ်မာသော။ မေဓာဝိနိယာ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိသော။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ နိက္ခိတ္တစီဝရာ၊ ချထားအပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်လျက်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။
သာ အယံ ဗာလာ၊ ထိုအမိုက်မသည်။ ‘အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတ္ထ၊ အောက်မေ့မှတ်ထင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်းပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ သီတိံ၊ အေးသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ကလ္လကာယာ၊ ခံ့သော ကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ ယထာ ဝိဟာရံ၊ နေမြဲတိုင်းသော ကျောင်းသို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ “အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာရာမော၊ အရံသည်။ သုညော၊ ဆိတ်ခဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတွာ၊ မှတ်ထင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝိသာခါရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာရာမော၊ အရံသည်။ သုညော၊ ဆိတ်ခဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဏ္ဍိတာယ၊ ပညာရှိသော။ ဝိယတ္တာယ၊ လိမ်မာသော။ မေဓာဝိနိယာ၊ ထိုးထွင်းသော ပညာရှိသော။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ သီတံ၊ အေးသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ကလ္လကာယာ၊ ခံ့သော ကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ ယထာဝိဟာရံ၊ နေမြဲတိုင်းသော ကျောင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သာ အယံ ဗာလာ၊ ထိုအမိုက်မသည်။ ‘အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာရာမော၊ အရံသည်။ သုညော၊ ဆိတ်ခဲ့၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတ္ထ၊ အောက်မေ့မှတ်ထင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌတံ၊ ပြီးပါပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။
၃၅၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ သန္ဒဟထ၊ စီရင်ကုန်လော့။ ဘတ္တဿ၊ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမိဉ္ဇိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်တန်းရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ မောင်းကိုမူလည်း။ သမိဉ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်တော်မူခဲ့သည်ဖြစ်၍။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါ၏။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မဟိဒ္ဓိကတာ၊ တန်ခိုးကြီးသည်၏အဖြစ်သည်။ မဟာနုဘာဝတာ၊ အာနုဘော်ကြီးသည်၏အဖြစ်သည်။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတိ့ု။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ တတြ ဟိ နာမ ယော တထာဂတော၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇဏ္ဏုကမတ္တေသု၊ ပုဆစ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဩဃေသု၊ အယဉ်တို့သည်။ ပဝတ္တမာနေသုပိ၊ စီးကုန်လတ်သော်လည်းကောင်း။ ကဋိမတ္တေသု၊ ခါးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဩဃေသု၊ အယဉ်တို့သည်။ ပဝတ္တမာနေသုပိ၊ စီးကုန်လတ်သော်လည်းကောင်း။ ဧကဘိက္ခုဿပိ၊ တစ်ယောက်မျှသော ရဟန်း၏လည်း။ ပါဒါ ဝါ၊ ခြေတို့သည်လည်းကောင်း။ စီဝရာနိ ဝါ၊ သင်္ကန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အလ္လာနိ၊ စွတ်ကုန်သည်။ န ဟိ နာမ ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂါ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္တာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားတော်မူပြီးသည်ကို။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသည်ကို။ သလ္လက္ခေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဝိသာခ၊ ဝိသာခါ။ တထာဂတာ၊ ငါဘုရားတို့သည်။ အတိက္ကဝရာ ခေါ၊ အလွန်နှစ်လိုအပ်သော ဆုပ်ဖြစ်ပါကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာနိ ဝရာနိ၊ အကြင်ဆုတို့သည်။
ကပ္ပိယာနိ စ၊ အပ်လည်း အပ်ပါကုန်၏။ ယာနိ ဝရာနိ၊ အကြင်ဆုတို့သည်။ အနဝဇ္ဇာနိ စ၊ အပြစ်လည်း မရှိပါကုန်။ တာနိ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ထိုရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ အာဂန္တုကဘတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဂမိကဘတ္တံ၊ ခရီးသွားသော ရဟန်းတို့အား ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဂိလာနဘတ္တံ၊ နာသော ရဟန်းတို့အား ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော ရဟန်းတို့အား ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ၊ နာသော ရဟန်းတို့အား ဆေးကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဓုဝယာဂုံ၊ အမြဲတည်သော ယာဂုကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းအား။ ဥဒကသာဋိကံ၊ ရေသနုပ်ကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန အတ္ထဝသံ၊ အဘယ်သို့သော အကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာမြင်သည်ဖြစ်၍။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားကို။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစသိ၊ တောင်းသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ “ဇေ၊ ဟယ်ကျွန်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလော၊ အခါတန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပါပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ချေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်းပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိက္ခိတ္တစီဝရေ၊ ချထားအပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်လျက်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တေ၊ မိုးစွတ်စေကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ “အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတွာ၊ မှတ်ထင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအကျွန်ုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်းတို့သည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဂ္ဂိယံ၊ သင်္ကန်းကင်းခြင်းသည်။ အသုစိ၊ မရှုသာ။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်တည်း။ ပဋိကူလံ၊ ရွံရှာဖွယ်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ အာဂန္တုကော၊ ဧည့်သည်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န ဝီထိကုသလော၊ ခရီးကို မသိသည်လည်းဖြစ်၍။ န ဂေါစရကုသလော၊ ဆွမ်းခံအပ် မခံအပ်သော အိမ်ကို မသိသည်ဖြစ်၍။ ကိလန္တော၊ ပင်ပန်းလျက်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ သော အာဂန္တုကော၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းသည်။ မေ မမ၊ အကျွနု်၏။ အာဂန္တုကဘတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဝီထိကုသလော၊ လမ်းကို သိသည်ဖြစ်၍။ ဂေါစရကုသလော၊ ဆွမ်းခံအပ် မခံအပ်သော အိမ်ကို သိသည်ဖြစ်၍။ အကိလန္တော၊ မပင်မပန်းဘဲ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿတိ၊ လှည့်လည်ရလတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျုိးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာဂန္တုကဘတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ဂမိကော၊ ခရီးသွားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိယေသမာနော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ သတ္ထာ ဝါ၊ ကုန်သည်သွားဖော်မှသော်လည်း။ ဝိဟာယိဿတိ၊ ကျန်ရစ်လတ္တံ့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းသို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ် ညဉ့်မိုက်သော အခါ၌။ ဥပဂစ္ဆိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ကိလန္တော၊ ပင်ပန်းလျက်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားရလတ္တံ့။ သော ဂမိကော၊ ထိုခရီးသွားသော ရဟန်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂမိကဘတ္တံ၊ ခရီးသွားအရှင်တို့အား လှူသော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ သတ္ထာ၊ ခရီးသွားဖော်ကုန်သည်မှ။ န ဝိဟာယိဿတိ၊ မကျန်ရစ်လတ္တံ့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်းသို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ကာလေ၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပဂစ္ဆိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ အကိလန္တော၊ မပင်မပန်းဘဲ။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားရလတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဂမိကဘတ္တံ၊ ခရီးသွားသော အရှင်တို့အား လှူသော ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသည်ရှိသော်။ အာဗာဓော ဝါ၊ အနာသည်မူလည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ တိုးပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်မူလည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တဿ ဂိလာနဿ၊ ထိုနာသော ရဟန်းသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂိလာနဘတ္တံ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းကို။ ဘုတ္တဿ၊ ဘုဉ်းပေးရသည်ရှိသော်။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ န အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ မတိုးပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဂိလာနဘတ္တံ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူသော ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိယေသမာနော၊ ရှာရသည်ရှိသော်။ ဂိလာနဿ၊ သူနာရဟန်း၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဿုရေ၊ နေမြင့်မှ။ နီဟရိဿတိ၊ ဆောင်ရလတ္တံ့။ ဘတ္တစ္ဆေဒံ၊ ဆွမ်းပြတ်ခြင်းကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုရလတ္တံ့။ သော ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ ထိုသူနာလုပ်ကျွေးသော ရဟန်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော အရှင်တို့အား လှူသော ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဂိလာနဿ၊ သူနာရဟန်း၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ကာလေန၊ နံနက်အခါ၌။ နီဟရိဿတိ၊ ဆောင်ရလတ္တံ့။ ဘတ္တစ္ဆေဒံ၊ ဆွမ်းပြတ်ခြင်းကို။ န ကရိဿတိ၊ မပြုရလတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော အရှင်တို့အား လှူသော ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ သပ္ပါယာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အလဘန္တဿ၊ မရသည်ရှိသော်။ အာဗာဓော ဝါ၊ အနာသည်မူလည်း။ အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ တိုးပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ ဝါ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်မူလည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တဿ ဂိလာနော၊ ထိုနာသော ရဟန်းသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုတ္တဿ၊ သုံးဆောင်ရသည်ရှိသော်။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ န အဘိဝဍ္ဎိဿတိ၊ မတိုးပွားလတ္တံ့။ ကာလံကိရိယာ၊ သေခြင်းကို ပြုခြင်းသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျုိးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူသော ဆေးကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်ပါးတုံ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အန္ဓကဝိန္ဒေ၊ အန္ဓကဝိန္ဒမြို့၌။ ဒသာနိသံသေ၊ ဆယ်ပါးသော အကျီုးတို့ကို။ သမ္ပဿမာနေန၊ ကောင်းစွာ မြင်တော်မူသဖြင့်။ ယာဂု၊ ယာဂုကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ အာနိသံသေ၊ ထိုအကျိုးတို့ကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဓုဝယာဂု၊ အမြဲလှူအပ်သော ယာဂုကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဝေသိယာဟိ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ဧကတိတ္ထေ၊ တစ်ခုတည်းသော ရေဆိပ်၌။ နဟာယန္တိ၊ ရေချိုးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တာ ဝေသိယာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်မှုကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်မှုကို ဆိုကုန်သနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ ဒဟရာနံ၊ ငယ်ကုန်သေးသော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စိဏ္ဏေန၊ ကျင့်သဖြင့်။ ကိံ နု ခေါ နာမ၊ အဘယ်အကျိုးရှိကုန်သနည်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာ နနု နာမ၊ ခံစားအပ်ကုန်သည် မဟုတ်လော။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဇိဏ္ဏာ၊ အိုမင်းကုန်သည်။ ဘဝိဿထ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိဿထ၊ ကျင့်ရကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကျင့်သည်ရှိသော်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဥဘော အတ္ထာ၊ နှစ်ပါးသော အကျိုးတို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ ယူအပ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်မှုဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဝေသိယာဟိ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနာ၊ ပြက်ရယ်မှုဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ မင်္ကူ၊ ရှက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ နဂ္ဂိယံ၊ အဝတ်ကင်းခြင်းသည်။ အသုစိ၊ မရှုသာ။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်တည်း။ ပဋိကူလံ၊ ရွံရှာဖွယ်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းအား။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥဒကသာဋိကံ၊ ရေသနုပ်သင်္ကန်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၃၅၁။ ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန အာနိသံသံ၊ အဘယ်သို့သော အကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားကို။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစသိ၊ တောင်းသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်တို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေခဲ့၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂတိ၊ လားရာဂတိသည်။ ကာ၊ အဘယ်နည်း။ အဘိသမ္ပရာယော၊ အကျွတ်တရားရခြင်းသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုသေလွန်သော ရဟန်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သောတာပတ္တိဖလေ ဝါ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌လည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလေ ဝါ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလေ ဝါ၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း။ အရဟတ္တဖလေ ဝါ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း။ ဗျာကရိဿတိ၊ ကြားတော်မူလတ္တံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးအံ့။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ တေန အယျေန၊ ထိုသေလွန်သော အရှင်သည်။ သာဝတ္ထီ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂတပုဗ္ဗာ နု ခေါ၊ လာဖူးလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးအံ့။
“တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုသေလွန်သော ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထီ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂတပုဗ္ဗာ၊ လားဖူး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သစေ ဝက္ခန္တိ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤသို့ ကြားခြင်း၌။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ တေန အယျေန၊ ထိုအရှင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကာ ဝါ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ အာဂန္တုကဘတ္တံ ဝါ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတိ့ုအား လှူအပ်သော ဆွမ်းကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ ဂမိကဘတ္တံ ဝါ၊ ခရီးသွားသော ရဟန်းတို့အား လှူသော ဆွမ်းကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ ဂိလာနဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူအပ်သော ဆွမ်းကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ ဝါ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော ရဟန်းတို့အား လှူသော ဆွမ်းကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ ဝါ၊ သူနာရဟန်းတို့အား လှူသော ဆေးကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။ ဓုဝယာဂု ဝါ၊ အမြဲလှူသော ယာဂုကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်ဖူးလေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဋ္ဌံ၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆိဿာမိ၊ ရောက်အံ့။ တံ ပရိဘုတ္တံ၊ ထိုသုံးဆောင်ဖူးလေသည်ကို။ အနုဿရန္တိယာ၊ အောက်မေ့သော။ တဿာ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ပါမုဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဇာယိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပမုဒိတာယ၊ ဝမ်းမြောက်သော အကျွန်ုပ်အား။ ပီတိ၊ နှစ်လိုခြင်းသည်။ ဇာယိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပီတိမနာယ၊ နှစ်လိုသော အကျွန်ုပ်၏။ ကာယော၊ ရူပကာယသည်။ ပဿမ္ဘိဿတိ၊ ငြိမ်းလတ္တံ့။ ပဿဒ္ဓကာယာ၊ ငြိမ်းသော ရူပကာယရှိသော အကျွန်ုပ်သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဝေဒိယိဿာမိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ သုခိနိယာ၊ ချမ်းသာသော အကျွန်ုပ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဓိယိဿတိ၊ တည်ကြည်လတ္တံ့။ သာ သမာဓိ၊ ထိုတည်ကြည်ခြင်းသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣန္ဒြိယဘာဝနာ၊ ဣန္ဒြေ၏ ပွားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗလဘာဝနာ၊ ဗိုလ်၏ ပွားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂဘာဝနာ၊ ဗောဇ္ဈင်၏ ပွားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ အာနိသံသံ၊ ဤအကျိုးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ ဣမံ အာနိသံသံ၊ ဤကျိုးကို။ သမ္ပဿမာနာ၊ ကောင်းစွာ မြင်သည်ဖြစ်၍။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားကို။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ တေ၊ သင့်အား။ အဋ္ဌ ဝရာနိ၊ ရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောတော်မူ၏။ ကိံ အနုမောဒိ၊ အဘယ်သို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောတော်မူသနည်း။
ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ သုဂတဿ၊ ငါဘုရား၏။ သာဝိကာ၊ တပည့်မဖြစ်သော။ ယာ ဥပါသိကာ၊ အကြင်ဥပါသိကာမသည်။ အန္နပါနံ၊ ဆွမ်းအဖျော်ဟူသော အလှူကို။ ဒဒါ၊ ပေးလှူရ၍။ အတိပ္ပမောဒိတာ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်၏။ သီလူပပန္နာ၊ အကျင့်သီတင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ သောဝဂ္ဂိကံ၊ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော။ သောကနုဒံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကို ပယ်တတ်ထသော။ သုခါဝဟံ၊ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ထသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါတိ၊ ပေး၏။
သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဝိရဇံ၊ ရမ္မက်ဟူသော မြူလည်း ကင်းထသော။ အနင်္ဂဏံ၊ အပါယ်သို့ လားစေတတ်သော ကိလေသာလည်း မရှိထသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်တရားသို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ ဒိဗ္ဗံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ အာယုံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကို။ လဘတေ လဘတိ၊ ရ၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ပုညကာမာ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခိနီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အနာမယာ၊ နာဖျားခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂမှိ ကာယမှိ၊ နတ်ပြည်၌။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုမောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောတော်မူ၏။
၃၅၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဣမာဟိ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ အနုမောဒိတွာ၊ အနုမောဒနာပြုတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုကဘတ္တံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့အား လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဂမိကဘတ္တံ၊ ခရီးသွားရဟန်းအား လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနဘတ္တံ၊ သူနာရဟန်းအား လှူသော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ္တံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော ရဟန်းအား လှူအပ်သော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနဘေသဇ္ဇံ၊ သူနာရဟန်းအား လှူသော ဆေးကိုလည်းကောင်း။ ဓုဝယာဂုံ၊ အမြဲလှူသော ယာဂုကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိသံဃဿ၊ ရဟန်းမိန်းမအပေါင်းအား။ ဥဒကသာဋိကံ၊ ရေသနုပ်သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဝိသာခါဘာဏဝါရော၊ ဝိသာခါ ဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၂၀-နိသီဒနာဒိအနုဇာနနာ
၃၅၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတာနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာသည်။ အသုစိနာ၊ သုက်ဖြင့်။ မက္ခိယတိ၊ အလိမ်းလိမ်းကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ ရှည်သော သက်တော်ရှိသော အရှင်အာနန္ဒာကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ အသုစိနာ၊ သုက်ဖြင့်။ မက္ခိတံ၊ အလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဧတံ မက္ခိတံ၊ ဤအလိမ်းလိမ်းကပ်သည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတာနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ ပညာအဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တယိဒံ တံ ဣဒံ သေနာသနံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာသည်။ အသုစိနာ၊ သုက်ဖြင့်။ မက္ခိတံ၊ အလိမ်းလိမ်းကပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုတိုင်းမှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုတိုင်းမှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော သူတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ ဟိ၊ လွတ်သည်သာတည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဋ္ဌိတဿတီ၊ ထင်သော သတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင်ရှိကုန်လျက်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ ပိ တေ ပုထုဇ္ဇနာ၊ အကြင်ပုထုဇဉ်တို့သည်လည်း။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တိ့ု၌။ ဝီတရာဂါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိကုန်၏။ တေသမ္ပိ ပုထုဇ္ဇနာနံ၊ ထိုပုထုဇဉ်တို့အားလည်း။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အရဟတော၊ ရဟန္တာအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ ယံ မုစ္စေယျ၊ အကြင်လွတ်ရာ၏။ ဧတံ မုစ္စနံ၊ ဤလွတ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနာဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာနန္ဒေန အာနန္ဒံ၊ အာနန္ဒာကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ အသုစိနာ၊ သုက်ဖြင့်။ မက္ခိတံ၊ အလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ အာနန္ဒံ၊ အာနန္ဒာကို။ ‘အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဧတံ မက္ခိတံ၊ ဤအလိမ်းလိမ်းကပ်သည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဏီတာနိ၊ မွန်မြတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တယိဒံ တံ ဣဒံ သေနာသနံ၊ ထိုအိပ်ရာနေရာသည်။ အသုစိနာ၊ သုက်ဖြင့်။ မက္ခိတံ၊ အလိမ်းလိမ်းကပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုတိုင်းမှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုတိုင်းမှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ အသမ္ပဇာနံ၊ အဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သည်သော သူတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ ဟိ၊ လွတ်သည်သာတည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဥပဋ္ဌိတဿတီ၊ ထင်သော သတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနာ၊ အဆင်အခြင်ရှိကုန်လျက်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေပိ တေ ပုထုဇ္ဇနာ၊ အကြင်ပုထုဇဉ်တို့သည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဝီတရာဂါ၊ ကင်းသော ရာဂရှိကုန်၏။ တေသမ္ပိ ပုထုဇ္ဇနာနံ၊ ထိုပုထုဇဉ်တို့အားလည်း။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အရဟတော၊ ရဟန္တာအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ ယံ မုစ္စေယျ၊ အကြင်လွတ်ရာ၏။ ဧတံ မုစ္စနံ၊ ဤလွတ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုဋ္ဌဿတိဿ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနဿ၊ အဆင်အခြင်မရှိဘဲ။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမတော၊ ရောက်သော သူ၏။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သုပတိ၊ အိပ်ရ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ ပဋိဗုဇ္ဈတိ၊ နိုးရ၏။ ပါပကံ၊ မကောင်းသော။ သုပိနံ၊ အိမ်မက်ကို။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ န ရက္ခန္တိ၊ မစောင့်ကုန်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုဋ္ဌဿတိဿ၊ လွတ်သော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနဿ၊ အဆင်မခြင်မရှိဘဲ။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမတော၊ ရောက်သော သူ၏။ အာဒီနဝါ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဋ္ဌိတဿတိဿ၊ ထင်သော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနဿ၊ အဆင်အခြင်ရှိလျက်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမတော၊ ရောက်သော သူ၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပ္ပတိ၊ အိပ်ရ၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပဋိဗုဇ္ဈတိ၊ နိုးရ၏။ ပါပကံ၊ မကောင်းသော။ သုပိနံ၊ အိမ်မက်ကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်မက်။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပဋ္ဌိတဿတိဿ၊ ထင်သော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနဿ၊ အဆင်အခြင် ရှိလျက်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမတော၊ ရောက်သော သူ၏။ အာနိသံသာ၊ အကျိုးတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယဂုတ္တိယာ၊ ကိုယ်ကို လုံစိမ့်သောငှာ။ စီဝရဂုတ္တိယာ၊ သင်္ကန်းကို လုံစိမ့်သောငှာ။ သေနာသနဂုတ္တိယာ၊ အိပ်ရာနေရာကို လုံစိမ့်သောငှာ။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အတိခုဒ္ဒကံ၊ အလွန်ငယ်သော။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ န သံဂေါပေတိ၊ မလုံစေနိုင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝမဟန္တံ၊ အကြင်မျှလောက်ကြီးသော။ ပစ္စတ္ထရဏံ၊ အိပ်ရာလွှမ်းကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ပစ္စတ္ထရဏံ၊ အိပ်ရာလွှမ်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဗေလဋ္ဌသီသဿ၊ အရှင်ဗေလဋ္ဌသီသအား။ ထုလ္လကစ္ဆာဗာဓော၊ ဝဲကြီးအနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ အာဗာဓဿ၊ ထိုအနာ၏။ လသိကာယ၊ အစေးဖြင့်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ လဂ္ဂန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ အပကဍ္ဎန္တိ၊ ခွါကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ အပကဍ္ဎန္တေ၊ ခွါကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာသည်ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမဿ အာယသ္မတော ဗေလဋ္ဌသီသဿ၊ ဤအရှင်ဗေလဋ္ဌသီသအား။ ထုလ္လကစ္ဆာဗာဓော၊ ဝဲကြီးအနာသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ လသိကာယ၊ အစေးဖြင့်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ လဂ္ဂန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တေမေတွာ တေမေတွာ၊ ဆွတ်၍ ဆွတ်၍။ အပကဍ္ဎာမ၊ ခွါပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ကဏ္ဍု ဝါ၊ ယားနာသည်လည်းကောင်း။ ပိဠကာ ဝါ၊ ထွက်မြင်းအနာသည်လည်းကောင်း။ အဿာဝေါ ဝါ၊ အရိတရွဲရွဲရှိသော အနာသည်လည်းကောင်း။ ထုလ္လကစ္ဆု ဝါ အာဗာဓော၊ ဝဲကြီးအနာသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိံ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ မုခပုဉ္ဆနစောဠံ၊ မျက်နှာသုတ်စရာ ပုဆိုးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယံ မုခပုဉ္ဆနစောဠံ၊ အကြင်မျက်နှာသုတ်ပုဆိုးသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာ။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တံ မုခပုဉ္ဆနစောဠံ၊ ထိုမျက်နှာသုတ်ပုဆိုးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မုခပုဉ္ဆနစောဠံ၊ မျက်နှာသုတ်ပုဆိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။
ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မုခပုဉ္ဆနစောဠကံ၊ မျက်နှာသုတ်စရာ ပုဆိုးကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရောဇော၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လော၊ မလ္လာမင်းသည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ သဟာယော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရောဇဿ၊ ရောဇ အမည်ရှိသော။ မလ္လဿ၊ မလ္လာမင်း၏။ ခေါမပိလောတိကာ၊ ဝတ်လေပြီးသော ခေါမပုဆိုးကို။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မတော စ အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအားလည်း။ ခေါမပိလောတိကာယ၊ ဝတ်လေပြီးသော ခေါမပုဆိုးဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္ဒိဋ္ဌော စ၊ တကွမြင်ဖူးကာမျှဖြစ်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဘတ္တော စ၊ တကွသုံးဆောင်စားသောက်ဖူးသော အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာလပိတော စ၊ အလိုရှိလျှင် ယူဟူ၍ ဆိုဖူးသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇီဝတိ စ၊ အသက်ရှင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “မေ၊ ငါသည်။ ဂဟိတေ၊ ယူအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနော၊ ဥစ္စာရှင်နှစ်လိုဝမ်းမြောက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည်။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည်။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တိစီဝရံ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်သည်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဿာဝနေဟိပိ၊ ရေစပ်ပုဆိုးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထဝိကာဟိပိ၊ အိတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထော စ၊ အလိုရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိက္ခာရစောဠကံ၊ ပရိက္ခရာပုဆိုးကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၁-ပစ္ဆိမဝိကပ္ပနုပဂစီဝရာဒိကထာ
၃၅၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိစီဝရန္တိ ဝါ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝဿိကဿဋိကာတိ ဝါ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ နိသီဒနန္တိ ဝါ၊ နိသီဒိုင်အခင်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ပစ္စတ္ထရဏန္တိ ဝါ၊ အိပ်ရာခင်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒီတိ ဝါ၊ အမာလွှမ်းပုဆိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ မုခပုဉ္ဆနစောဠန္တိ ဝါ၊ မျက်နှာသုတ်ပုဆိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ ပရိက္ခာရစောဠန္တိ ဝါ၊ ပရိက္ခရာပုဆိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ စီဝရာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့ကို။ အနုညာတာနိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗာနိ နု ခေါ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်ကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူ၍။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗာနိ နု ခေါ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ အမည်ဖြင့် ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ န အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ။ ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဝဿာနံ၊ မိုးလတို့၏။ စတုမာသံ၊ လေးလပတ်လုံး။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင့်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုမိုးလေးလမှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အမည်ဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင့်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ အမည်ဖြင့် ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ န အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ။ ပစ္စတ္ထရဏံ၊ အိပ်ရာခင်းကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အမည်ဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရားခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ အမည်ဖြင့် ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ န အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ။ ကဏ္ဍုပ္ပဋိစ္ဆာဒိံ၊ အမာလွှမ်းသင်္ကန်းကို။ ယာဝအာဗာဓာ၊ အနာရှိသည့်တိုင်အောင်။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင့်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုအနာငြိမ်းသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ အမည်ဖြင့် ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ မုခပုဉ္ဆနစောဠံ၊ မျက်နှာသုတ်ပုဆိုးကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ န အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ။ ပရိက္ခာရစောဠံ၊ ပရိက္ခရာပုဆိုးကို။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ န အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “ပစ္ဆိမံ၊ ငယ်စွအဆုံး။ ကိတ္တကံ၊ အဘယ်မျှလောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာယာမေန၊ အလျားမှ။ သုဂတင်္ဂုလေန၊ မြတ်စွာဘုရားလက်သစ်တော်ဖြင့်။ အဋ္ဌင်္ဂုလံ၊ လက်ရှစ်သစ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ စတုရင်္ဂုလဝိတ္ထတံ၊ အနံလက်လေးသစ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ပစ္ဆိမံ၊ ငယ်စွအဆုံး။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိကပ္ပေတုံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပ၏။ ပံသုကူလကတော၊ ပံ့သကူဖြင့်ပြုသော သင်္ကန်းသည်။ ဂရုကော၊ လေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြာလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုတ္တလူခံ၊ ချည်ဖြင့် ဖာခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဝိကဏ္ဏော၊ အထောင့်မညီသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိကဏ္ဏံ၊ အထောင့်မညီသည်ကို။ ဥဒ္ဓရိတုံ၊ ဖြတ်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုတ္တာ၊ ချည်တို့သည်။ ဩကိရိယန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုဝါတံ၊ အလျားအနားပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘဏ္ဍံ၊ အနံအနားပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အာရောပေတုံ၊ တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သံဃာဋိယာ၊ ဒုကုဋ်၏။ ပတ္တာ၊ အနားပတ်တို့သည်။ လုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဋ္ဌပဒကံ၊ တံကျစ်ရေးကဲ့သို့ အကွက်သန်း၍ ချုပ်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ကို။ ကယိရမာနေ၊ ချုပ်အပ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံ၊ သုံးထည်လုံးကို။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်တို့ကို။ ဆိန္နကာနိ၊ ဖြတ်စိမ့်သည်တို့ကို။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ အစ္ဆိန္နကံ၊ မဖြတ်စိမ့်သည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒွေ၊ နှစ်ထည်တို့ကို။ ဆိန္နကာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်သော်။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ အစ္ဆိန္နကံ၊ မဖြတ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်တို့ကို။ အစ္ဆိန္နကာနိ၊ မဖြတ်စိမ့်သည်ကို။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်စိမ့်သည်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒွေ၊ နှစ်ထည်တိ့ုကို။ အစ္ဆိန္နကာနိ၊ မဖြတ်အပ်ကုန်။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ ဆိန္နကံ၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနွာဓိကမ္ပိ၊ သလင်းထောင်ကိုလည်း။ အာရာပေတုံ၊ တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗံ အစ္ဆိန္နကံ၊ အလုံးစုံ မဖြတ်သော သင်္ကန်းကို။ န စ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်လည်း မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဒါတုကာမော၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ ဒဒမာနေ၊ ပေးသော ရဟန်းတို့ကို။ ကိံ ဝဒေယျာမ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရကုန်အံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါ၍ ဒါယကာတို့လှူအပ်သော ပစ္စည်းကို။ န ဝိနိပါတေတဗ္ဗံ၊ မဖျက်ဆီးအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝိနိပါတေယျ၊ ဖျက်ဆီးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အန္ဓဝနေ၊ မိုက်တော၌။ စီဝရံ၊ ဒုကုဋ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဝဟရိံသု၊ ခိုးလေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုစ္စောဠော၊ အဝတ်သင်္ကန်းနည်းသည်။ လူခစီဝရော၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုစ္စောဠော၊ အဝတ်သင်္ကန်းနည်းသည်။ လူခစီဝရော၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္ဓဝနေ၊ မိုက်တော၌။ စီဝရံ၊ ဒုကုဋ်သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထားခဲ့၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်၏။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုဒုကုဋ်သင်္ကန်းကို။ အဝဟရိံသု၊ ခိုးကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုစ္စောဠော၊ နည်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ လူခစီဝရော၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်းကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမော၊ ရွာတွင်းသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝိသေယျ၊ ဝင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမော၊ ရွာတွင်းသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ နနု၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်နှင့်တကွ။ ဂါမော၊ ရွာတွင်းသို့။ န ပဝိသိတဗ္ဗော၊ မဝင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ သစ္စွံ၊ မှန်ပါ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်မိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃာဋိယာ၊ ဒုကုဋ်ကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝဿိကသင်္ကေတံ ဝါ၊ မိုးလဟုဆိုအပ်သော မိုးလေးလသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဘက်သို့။ ဂန္တုံ ဝါ၊ သွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂဠဂုတ္တိဝိဟာရော ဝါ၊ လုံခြုံသော တံခါးရွက်ရှိသော ကျောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အတ္ထတကထိနံ ဝါ၊ ခင်းအပ်သော ကထိန်ရှိသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃာဋိယာ၊ ဒုကုဋ်ကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်းငှာ။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတိ့ု။ ဥတ္တရာသင်္ဂဿ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ။ပ။ အန္တရဝါသကဿ၊ သင်းပိုင်ကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝဿိကသင်္ကေတံ ဝါ၊ မိုးလဟုဆိုအပ်သော မိုးလေးလသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဘက်သို့။ ဂန္တုံ ဝါ၊ သွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂဠဂုတ္တိဝိဟာရော ဝါ၊ လုံခြုံသော တံခါးရွက်ရှိသော ကျောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အတ္ထတကထိနံ ဝါ၊ ခင်းအပ်သော ကထိန်ရှိသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥတ္တရာသင်္ဂဿ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။ အန္တရဝါသသကဿ၊ သင်းပိုင်ကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပကျောင်းသို့။ ဂန္တုံ ဝါ၊ သွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝိ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဘက်သို့။ ဂန္တုံ ဝါ၊ သွားသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဂ္ဂဠဂုတ္တိဝိဟာရော ဝါ၊ လုံခြုံသော တံခါးရွက်ရှိသော ကျောင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အကတာ ဝါ၊ မချုပ်သေးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝိပ္ပကတာ ဝါ၊ ချုပ်၍ မပြီးသေးသည်မူလည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ နိက္ခေပါယ၊ ထားခြင်း၏။ ပစ္စယာ၊ အကြောင်းတို့သည်။ ဣမေ ခေါ ပဉ္စ၊ ဤငါးပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၂-သံဃိကစီဝရုပ္ပါဒကထာ
၃၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝဿံ ဝသိ၊ ဝါဆို၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပစ္ဆိမော၊ နည်းစွအဆုံး။ စတုဝဂ္ဂေါ၊ လေးယောက်အစုကို။ သံဃောတိ၊ သံဃာဟူ၍။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမေ စ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်လည်း။ ‘သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ’တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဟရေယျံ၊ ဆောင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ကို။ ယာ၀ ဥဗ္ဘရာယ၊ နုတ်သည်တိုင်အောင်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ တုယှေဝ၊ သင်၏သာလျှင်။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့သာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝဿံ ဝသတိ၊ ဝါဆို၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ကို။ ယာ၀ ဥဗ္ဘာရာယ၊ နုတ်သည်တိုင်အောင်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ တဿေဝ၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥတုကာလံ၊ မိုးတွင်းလေးလမှ တစ်ပါးသော ကာလ၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝသိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ‘သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပစ္ဆိမော၊ နည်းစွအဆုံး။ စတုဝဂ္ဂေါ၊ လေးယောက်အစုကို။ သံဃော’တိ၊ သံဃာဟူ၍။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမေ စ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်လည်း။ ‘သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ’တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ အဒံသု၊ လှူကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဟရေယျံ၊ ဆောင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မုခီဘူတေန၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဘာဇေတုံ၊ ဝေဖန်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥတုကာလံ၊ မိုးလေးလမှ တစ်ပါးသော ကာလ၌။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ “ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်ကား။ မယံှ၊ ငါ၏။ စီဝရာနီ”တိ၊ သင်္ကန်းတို့တည်းဟု။ အဓိဋ္ဌာတုံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အနဓိဋ္ဌိတေန၊ မဆောက်တည်မိသဖြင့်။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သမကော၊ အမျှသော။ ဘာဂေါ၊ အဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဘာဇိယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ကုသေ၊ ကမ္ဗည်းတံကို။ အပါတိတေ၊ မချအပ်မီ။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သမကော၊ အမျှသော။ ဘာဂေါ၊ အဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဘာဇိယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ကုသေ၊ ကမ္ဗည်းတံကို။ ပါတိတေ၊ ချ၍ ပြီးခါမျှ၌။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ အကာမာ၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်ရှိသော်။ ဘာဂေါ၊ အဖို့ကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ ဣသိဒါသော၊ အရှင်ဣသိဒါသသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ဣသိဘဋော၊ အရှင်ဣသိဘဋသည်လည်းကောင်း။ ဒွေ ဘာတိကာ၊ နှစ်ပါးသော ညီနောင်ဖြစ်ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “စိရဿာပိ၊ ကြာမြင့်မှလည်း။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ အာဂတာ”တိ၊ လာကုန်၏ဟု။ သစီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းနှင့်တကွကုန်သော။
ဘတ္တာနိ၊ ဆွမ်းတို့ကို။ အဒံသု၊ ပေးလှူကုန်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်တိ့ုကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ထေရေ၊ မထေရ်တို့ကို။ အာဂမ္မ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿန္တိ၊ သာယာကုန်လတ္တံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာဇာနာမ၊ သိပါကုန်၏။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ကို။ ယာ၀ ဥဗ္ဘာရာယ၊ နုတ်သည့်တိုင်အောင်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ တုမှာကံယေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဝဿံ ဝသန္တိ၊ ဝါဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ပစ္ဆိမော၊ နည်းစွအဆုံး။ စတုဝဂ္ဂေါ၊ လေးယောက်အစုကို။ သံဃော’တိ၊ သံဃာဟူ၍။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တယော ဇနာ၊ သုံးယောက်တို့သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣမေ စ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်လည်း။ ‘သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ ဒေမာ’တိ၊ လှူကုန်အံ့ဟု။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ နိလဝါသီ၊ အရှင်နိလဝါသီသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ သာဏဝါသီ၊ အရှင်သာဏဝါသီသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ဂေါတကော၊ အရှင်ဂေါတကသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ဘဂု၊ အရှင်ဘဂုသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ဖဠိကသန္တာနော၊ အရှင်ဖဠိကသန္တာနသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ ပါဋလိပုတ္တေ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်၌။ ကုက္ကုဋာရာမေ၊ ကုက္ကုဋာရုံကျောင်း၌။ ဝိဟာရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါဋလိပုတ္တံ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ထေရေ၊ မထေရ်တို့ကို။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တိ့ု။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အာဇာနာမ၊ သိပါကုန်၏။ ကထိနဿ၊ ကထိန်ကို။ ယာ၀ ဥဗ္ဘာရာယ၊ နုတ်သည့်တိုင်အောင်။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ တုမှာကံယေဝ၊ သင်တို့အားသာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၂၂၃-ဥပနန္ဒသကျပုတ္တဝတ္ထု
၃၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထ စ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတော၊ ထိုကျောင်းမှ။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖိို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတောပိ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတောပိ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ စီဝရဘဏ္ဍိကံ၊ သင်္ကန်းထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသောဘုန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ကုတော ပုညံ၊ အဘယ်မှာ ဘုန်းရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ အဂမာသိံ၊ သွား၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတိ့ုကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတော၊ ထိုကျောင်းမှ။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတောပိ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဂါမကာဝါသံ၊ ရွာငယ်ကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇေတုကာမာ၊ ဝေဖန်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကုန်၏။ တေပိ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သံဃိကာနိ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘာဇိယိဿန္တိ၊ ဝေဖန်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ၊ သာယာလတ္တံ့လော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ သာဒိယိဿာမိ၊ ဩ သာယာပါလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတောပိ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ယူသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ဥပနန္ဒ။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ သာဒိယိ၊ သာယာဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့သာယာသည်မှန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ စီဝရဘာဂံ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ သာဒိယိဿသိ နာမ၊ သာယာဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌေန၊ ဝါကျွတ်သော ရဟန်းသည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ စီဝရဘာဂေါ၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ န သာဒိတဗ္ဗော၊ မသာယာအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သာဖြစ်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ဝါဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပဇ္ဇိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု။ ဒွီသု အာဝါသေသု၊ နှစ်ကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသိ၊ ဝါဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးအပ်သနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဃပုရိသဿ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားအား။ ဧကာဓိပ္ပါယံ၊ တစ်ဖို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ နေသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပဇ္ဇိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု။ ဒွီသု အာဝါသေသု၊ နှစ်ကျောင်းတို့၌။ ဝဿံ ဝသတိ၊ ဝါဆို၏။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကျောင်း၌။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်။ သစေ ဝသတိ၊ အကယ်၍ နေအံ့။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကျောင်း၌။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်။ သစေ ဝသတိ၊ အကယ်၍ နေအံ့။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကျောင်းမှ။ ဥပဍ္ဎော၊ ထက်ဝက်သော။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကျောင်းမှ။ ဥပဍ္ဎော၊ ထက်ဝက်သော။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ယတ္ထ ဝါ ပန၊ အကြင်ကျောင်း၌ကား။ ဗဟုတရံ၊ အထူးသဖြင့်များစွာ။ ဝသတိ၊ နေအံ့။ တတော၊ ထိုများစွာနေသော ကျောင်းမှ။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၄-ဂိလာနဝတ္ထုကထာ
၃၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ကုစ္ဆိဝိကာရာဗာဓော၊ ဝမ်းသွန်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သကေ မုတ္တကရီသေ၊ မိမိ၏ ကျင်ငယ်ကျင်ကြီး၌။ ပလိပန္နော၊ နစ်မွန်းလျက်။ သေတိ၊ အိပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန အာယသ္မန္တံ အနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ပစ္ဆာသမဏေန ပစ္ဆာသမဏံ၊ နောက်လိုက်ရဟန်းကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သကေ မုတ္တကရီသေ၊ မိမိကျင်ငယ်ကျင်ကြီး၌။ ပလိပန္နံ၊ နစ်မွန်းလျက်။ သယမာနံ၊ အိပ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာရှိသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ ကျွန်ုပ်အား။ ကုစ္ဆိဝိကာရာဗာဓော၊ ဝမ်းသွန်သော အနာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နတ္ထိ၊ မရှိပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န ဥပဋ္ဌဟန္တိ၊ မလုပ်ကျွေးကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အကာရကော၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို မပြု။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မံ၊ အကျွနု်ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့။ န ဥပဋ္ဌေန္တိ၊ မလုပ်ကျွေးကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ နှာပေဿာမ၊ ရေချိုးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာသိဉ္စိ၊ သွန်းလောင်းတော်မူ၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပရိဓောဝိ၊ ရေချိုးစေ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သီသတော၊ ဦးခေါင်းမှ။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကိုင်တော်မူ၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပါဒတော၊ ခြေမှ။ ဥစ္စာရေတွာ၊ ချီ၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ နိပါတေသုံ၊ တည်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဂိလာနော၊ နာသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တိ၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အတ္တိ၊ ရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိံ အာဗာဓော၊ အဘယ်အနာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ အာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်အား။ ကုစ္ဆိဝိကာရာဗာဓော၊ ဝမ်းသွန်သော အနာတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နတ္ထိ၊ မရှိပါ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ န ဥပဋ္ဌေန္တိ၊ မလုပ်ကျွေးကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အကာရကော၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို မပြု။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတိ့ုသည်။ န ဥပဋ္ဌေန္တိ၊ မလုပ်ကျွေးကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်ချစ်သားတို့အား။ ယေ တေ မာတာပိတရော၊ အကြင်အမိအဘတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟေယျုံ၊ လုပ်ကျွေးကုန်ရာ၏။ သာ မာတာ၊ ထိုအမိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သော ပိတာ၊ ထိုအဘသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ စေ န ဥပဋ္ဌဟိဿထ၊ အကယ်၍ မလုပ်ကျွေးကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မလုပ်ကျွေးကုန်သည်ရှိသော်။ ကော စရဟိ၊ အဘယ်သူသည်လျှင်။ ဥပဋ္ဌဟိဿတိ၊ လုပ်ကျွေးလတ္တံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌဟေယျ၊ လုပ်ကျွေးရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဥပဋ္ဌဟေယျ၊ လုပ်ကျွေးရာ၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထို့အတူနေတပည့်၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ အာစရိယေန၊ ဆရာသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုအနီးနေတပည့်၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေတပည့်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကေန၊ အတူနေတပည့်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံလင့်အပ်၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အနီးနေတပည့်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အန္တေဝါသိကေန၊ အနီးနေတပည့်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဆရာ၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ သမာနုပဇ္ဈာယကော၊ ဥပဇ္ဈာယ်တူသော ရဟန်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သမာနုပဇ္ဈာယကေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်တူသော ရဟန်းသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။
ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဥပဇ္ဈာယ်တူရဟန်း၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ သမာနာစရိယကော၊ ဆရာတူသော ရဟန်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သမာနာစရိယကေန၊ ဆရာတူသော ရဟန်းသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ အဿ၊ ထိုဆရာတူရဟန်း၏။ ဝုဋ္ဌာနံ၊ အနာမှ ထခြင်းကို။ အာဂမေတဗ္ဗံ၊ ငံ့လင့်အပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော ဝါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်လည်းကောင်း။ အာစရိယော ဝါ၊ ဆရာသည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော ဝါ၊ အတူနေတပည့်သည်လည်းကောင်း။ အန္တေဝါသိကော ဝါ၊ အနီးနေတပည့်သည်လည်းကောင်း။ သမာနုပဇ္ဈာယကော ဝါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်တူရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သမာနာစရိယကော ဝါ၊ ဆရာတူရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သစေ န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဥပဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ နော စေ ဥပဋ္ဌဟေယျ၊ အကယ်၍ မလုပ်ကျွေးငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနော၊ နာသော သူသည်။ ဒူပဋ္ဌော၊ လုပ်ကျွေးခက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသပ္ပါယကာရီ၊ မသင့်သည်ကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါယေ၊ သင့်သည်၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ န ပဋိသေဝိတာ၊ မမှီဝဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျုိးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား။ “အဘိက္ကမန္တံ ဝါ၊ တိုးသည်ကိုမူလည်း။ အဘိက္ကမတီတိ၊ တိုး၏ဟု။ ပဋိက္ကမန္တံ ဝါ၊ ဆုတ်သည်ကိုမူလည်း။ ပဋိက္ကမတီတိ၊ ဆုတ်၏ဟု။ ဌိတံ ဝါ၊ တန့်သည်ကိုမူလည်း။ ဌိတောတိ၊ တန့်၏ဟု။” ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ အာဗာဓံ၊ အနာကို။ နာဝိကတ္တာ၊ ထင်ရှားမပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်မြက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အနဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းမခံတတ်သော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနော၊ နာသော သူသည်။ ဒူပဋ္ဌော၊ လုပ်ကျွေးခက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနော၊ နာသော သူသည်။ သူပဋ္ဌော၊ လုပ်ကျွေးလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါယကာရီ၊ သင့်သည်ကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါယေ၊ သင့်သည်၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ ပဋိသေဝိတာ၊ မှီဝဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူအား။ “အဘိက္ကမန္တံ ဝါ၊ တိုးသည်ကိုလည်း။ အဘိက္ကမတီတိ၊ တိုး၏ဟု။ ပဋိက္ကမန္တံ ဝါ၊ ဆုတ်သည်ကိုလည်း။ ပဋိက္ကမတီတိ၊ ဆုတ်၏ဟု။ ဌိတံ ဝါ၊ တန့်သည်ကိုလည်း။ ဌိတောတိ၊ တန့်၏ဟု။” ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သည်အတိုင်း။ အာဗာဓံ၊ အနာကို။ အာဝိကတ္တာ၊ ထင်ရှားပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာနံ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ တိဗ္ဗာနံ၊ ထက်မြက်ကုန်သော။ ခရာနံ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်သော။ ကဋုကာနံ၊ ခါးစပ်ကုန်သော။ အသာတာနံ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါနံ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ပါဏဟရာနံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဒုက္ခာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ ဝေဒနာနံ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဓိဝါသကဇာတိကော၊ သည်းခံတတ်သော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတိ့ု။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနော၊ နာသော သူသည်။ သူပဋ္ဌော၊ လုပ်ကျွေးလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူသည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ သံဝိဓာတုံ၊ စီရင်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သပ္ပါယာသပ္ပါယံ၊ သင့်သည်မသင့်သည်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ အသပ္ပါယံ၊ မသင့်သော ဆေးကို။ ဥပနာမေတိ၊ ကပ်၏။ သပ္ပါယံ၊ သင့်သော ဆေးကို။ အပနာမေတိ၊ ပယ်၏။ အာမိသန္တရော အာမိသကာရဏာ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းအစရှိသည်တို့ကို လိုသောကြောင့်။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ မေတ္တစိတ္တော၊ မေတ္တာစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နော ဥပဋ္ဌာတိ၊ မလုပ်ကျွေး။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ဝန္တံ ဝါ၊ အန်ဖတ်ကိုလည်းကောင်း။ နီဟာတုံ နီဟရိတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ စက်ဆုပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ကာလေန ကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတုံ၊ ကောင်းစွာ ပြခြင်းငှာ။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ သမုတ္တေဇေတုံ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေခြင်းငှာ။ သမ္ပဟံသေတုံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူသည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ နာလံ န အလံ၊ မသင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူသည်။ ဂိနာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ သံဝိဓာတုံ၊ စီရင်ခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပ္ပါယာသပ္ပါယံ၊ သင့်သည်မသင့်သည်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အသပ္ပါယံ၊ မသင့်သော ဆေးကို။ အပနာမေတိ၊ ပယ်၏။ သပ္ပါယံ၊ သင့်သော ဆေးကို။ ဥပနာမေတိ၊ ကပ်၏။ မေတ္တစိတ္တော၊ မေတ္တာစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အာမိသန္တရော အာမိသကာရဏာ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းအစရှိသည်ကို လိုသောကြောင့်။ နော ဥပဋ္ဌာတိ၊ မလုပ်ကျွေး။ ဥစ္စာရံ ဝါ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝံ ဝါ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ခေဠံ ဝါ၊ တံတွေးကိုလည်းကောင်း။ ဝန္တံ ဝါ၊ အန်ဖတ်ကိုလည်းကောင်း။ နီဟာတုံ နီဟရိတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ အဇေဂုစ္ဆီ၊ မစက်ဆုပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ကာလေန ကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတုံ၊ ကောင်းစွာ ပြခြင်းငှာ။ သမာဒပေတုံ၊ ဆောက်တည်စေခြင်းငှာ။ သမုတ္တေဇေတုံ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေခြင်းငှာ။ သမ္ပဟံသေတုံ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေခြင်းငှာ။ ပဋိဗလော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကော၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူသည်။ ဂိလာနံ၊ နာသော သူကို။ ဥပဋ္ဌာတုံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ အလံ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၅-မတသန္တကကထာ
၃၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပ္ပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂိလာနုပဋ္ဌာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဥပဋ္ဌဟေမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးကန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိယမာနော၊ လုပ်ကျွေးအပ်လျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလံကတေ၊ သေခြင်းကို ပြုသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တစီဝရေ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့သည်။ ဗဟူပကာရာ၊ များသော ကျေးဇူးရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တဉ္စ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကေန၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤမည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ တိစီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ တိစီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ တိစီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းသုံထည်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ ပတ္တဉ္စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ တိစီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ တိစီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းသုံးထည်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ ပတ္တဉ္စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣမဿ တိစီဝရဿ စ၊ ဤ သင်္ကန်းသုံးထည်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမဿ ပတ္တဿ စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣဒံ တိစီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းသုံးထည်ကိုလည်းကောင်း။ အယံ ပတ္တော စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလံကတေ၊ သေခြင်းကို ပြုသည်ရှိသော်။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေ၏။ ပတ္တစီဝရေ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့သည်။ ဗဟူပကာရော၊ များသော ကျေးဇူးရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တဉ္စ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကေန၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤ အမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ သာမဏေရဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤ အမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ သာမဏေရဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ စီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ ပတ္တဉ္စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွနိုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ တဿ သာမဏေရဿ၊ ထိုသာမဏေ၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ စီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ ပတ္တဉ္စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣဒံ စီဝရဉ္စ၊ ဤသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အယံ ပတ္တော စ၊ ဤသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုနှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော စ၊ သာမဏေသည်လည်းကောင်း။ ဂိလာနံ၊ နာသော ရဟန်းကို။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ သော၊ ထိုနာသော ရဟန်းသည်။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းသာမဏေတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိယမာနော၊ လုပ်ကျွေးအပ်လျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေခြင်းကို ပြုလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ စီဝရပဋိဝီသော၊ သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗော နု ခေါ၊ ပေးရအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဿ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေအား။ သမကံ၊ အမျှသော။ ပဋိဝီသံ၊ အဖို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗဟုဘဏ္ဍော၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသော။ ဗဟုပရိက္ခာရော၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသော။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော၊ သေခြင်းကို ပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာလံကတေ၊ သေခြင်းကို ပြုသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တစီဝရေ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့သည်။ ဗဟူပကာရော၊ များသော ကျေးဇူးရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တိစီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ကိုလည်းကောင်း။
ပတ္တဉ္စ၊ သပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂိလာနုပဋ္ဌာကာနံ၊ သူနာလုပ်ကျွေးသော သူတို့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတ္ထ တေသု ပရိက္ခာရေသု၊ ထိုပရိက္ခရာတို့တွင်။ ယံ လဟုဘဏ္ဍံ၊ အကြင်လဟုဘဏ္ဍာသည်။ ယံ လဟုပရိက္ခာရံ၊ အကြင်လဟုပရိက္ခရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ လဟုဘဏ္ဍံ၊ ထိုလဟုဘဏ္ဍာကို။ တံ လဟုပရိက္ခာရံ၊ ထိုလဟုပရိက္ခရာကို။ သမ္မုခီဘူတေန၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဘာဇေတုံ၊ ဝေဖန်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ တတ္ထ တေသု ပရိက္ခရေသု၊ ထိုပရိက္ခရာတို့တွင်။ ယံ ဂရုဘဏ္ဍံ၊ အကြင်ဂရုဘဏ္ဍာသည်။ ယံ ဂရုပရိက္ခာရံ၊ အကြင်ဂရုပရိက္ခရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဂရုဘဏ္ဍံ၊ ထိုဂရုဘဏ္ဍာသည်။ တံ ဂရုပရိက္ခာရံ၊ ထိုဂရုပရိက္ခရာသည်။ အာဂတာနာဂတဿ၊ လာပြီး မလာသေးသော။ စာတုဒ္ဒိသဿ သံဃဿ၊ စတုဒိသာသံဃာ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာတည်း။ အဝိဿဇ္ဇိကံ၊ စွန့်လည်း မစွန့်အပ်။ အဝေဘင်္ဂိကံ၊ ဝေလည်း မဝေဖန်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၆-နဂ္ဂိယပဋိက္ခေပကထာ
၃၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီး။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆိဿ၊ နည်းသော အလိုရှိခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ နဂ္ဂိယံ၊ ဤအချည်းနှီးသော အကျင့်သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ နည်းသော အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိတာယ၊ ရောင့်ရဲသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ နဂ္ဂိယံ၊ အချည်းနှီးသော အကျင့်ကို။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယေကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဂ္ဂိယံ၊ အချည်းနှီးသော။ တိတ္ထိယသမာဒါနံ၊ တိတ္ထိတို့၏အကျင့်ကို။ သမာဒိယိဿသိ နာမ၊ ဆောက်တည်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဂ္ဂိယံ၊ အချည်းနှီးသော။ တိတ္ထိယသမာဒါနံ၊ တိတ္ထိတို့၏အကျင့်ကို။ န သမာဒိယိတဗ္ဗံ၊ မဆောက်တည်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမာဒိယေယျ၊ ဆောက်တည်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၇-ကုသစီရာဒိပဋိက္ခေပကထာ
၃၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုသစီရံ၊ သမန်းစစ်သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ဝါစီဝရံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ဖလကစီရံ၊ ချိပ်အရောင်ကဲ့သို့ ညိုသော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ကေသကမ္ဗလံ၊ လူတို့၏ဆံဖြင့် ရက်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ဝါဠကမ္ဗလံ၊ သားမြီးဖြင့် ရက်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ဥလူကပက္ခံ၊ ဒီးဒုတ်တောင်ဖြင့် စီ၍ ပြုသော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ အဇိနက္ခိပံ၊ သစ်နက်ရေကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ နည်းသော အလိုရှိခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ အဇိနက္ခိပံ၊ ဤသစ်နက်ရေသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ နည်းသော အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိတာယ၊ ရောင့်ရဲသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အက္ကနာဠံအဇိနက္ခိပံ၊ ဤသစ်နက်ရေကို။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆပိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။
အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ တိတ္ထိယဓဇံ၊ တိတ္ထိတို့၏ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်သော။ အဇိနက္ခိပံ၊ သစ်နက်ရေကို။ ဓာရေဿသိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယဓဇံ၊ တိတ္ထိတို့၏တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်သော။ အဇိနက္ခပံ၊ သစ်နက်ရေကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အက္ကနာဠံ၊ မုရိုးမျှင်ဖြင့် ပြုသောသင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ပ။ ပေါတ္ထကံ၊ သင်ပန်းမျှင်ဖြင့်ပြုသော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ နည်းသော အလိုရှိခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အယံ ပေါတ္ထကော၊ ဤသင်ပန်းမျှင်ဖြင့် ပြုသော သင်္ကန်းသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ နည်းသော အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိတာယ၊ ရောင့်ရဲသည်၏အဖြစ်ငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပေါတ္ထကံ၊ သင်ပန်းမျှင်ဖြင့် ပြုသော သင်္ကန်းကို။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆပိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပေါတ္ထကံ၊ သင်ပန်းမျှင်ဖြင့် ပြုသော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေဿသိ နာမ၊ ဝတ်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အား။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပေါတ္ထကော၊ သင်ပန်းမျှင်ဖြင့် ပြုသော သင်္ကန်းကို။ န နိဝါသေတဗ္ဗော၊ မဝတ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိဝါသေယျ၊ ဝတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၈-သဗ္ဗနီလကာဒိပဋိက္ခေပကထာ
၃၇၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဗ္ဗနီလကာနိ၊ အလုံးစုံညိုသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗပီတကာနိ၊ အလုံးစုံရွှေသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောက်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗလောဟိတကာနိ၊ အလုံးစုံနီသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗမဉ္ဇိဋ္ဌကာနိ၊ အလုံးစုံမောင်းသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗကဏှာနိ၊ အလုံးစုံမည်းသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗမဟာရင်္ဂရတ္တာနိ၊ အလုံးစုံ မဟာရင်္ဂမည်သော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ သဗ္ဗမဟာနာမရတ္တာနိ၊ အလုံးစုံမဟာနာမရတ္တမည်သော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ အစ္ဆိန္နဒသာနိ၊ အဆာမဖြတ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဒီဃဒသာနိ၊ ရှည်သော အဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ပုပ္ဖဒသာနိ၊ ပန်းပွင့်အဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဖဏဒသာနိ၊ ပါးပျဉ်းအဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ကဉ္စုကံ၊ သင်တိုင်းကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ တိရီဋကံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ။ပ။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ပိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။
အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗနီလကာနိ၊ အလုံးစုံညိုသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗပီတကာနိ၊ အလုံးစုံရွှေသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗလောဟိတကာနိ၊ အလုံးစုံနီသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဉ္ဇိဋ္ဌကာနိ၊ အလုံးစုံမောင်းသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗကဏှာနိ၊ အလုံးစုံမည်းသော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဟာနာမရင်္ဂရတ္တာနိ၊ အလုံးစုံမဟာနာမရင်္ဂမည်သော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ သဗ္ဗမဟာနာမရတ္တာနိ၊ အလုံးစုံမဟာနာမရတ္တမည်သော ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်ကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ အစ္ဆိန္နဒသာနိ၊ မဖြတ်သော အဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဒီဃဒသာနိ၊ ရှည်သော အဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ပုပ္ဖဒသာနိ၊ ပန်းပွင့်အဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ဖဏဒသာနိ၊ ပါးပျဉ်းအဆာရှိကုန်သော။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗာနိ၊ မဆောင်အပ်ကုန်။ ကဉ္စုကံ၊ သင်တိုင်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ တိရိဋကံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂၉-ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ အနုပ္ပန္နစီဝရကထာ
၃၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ ပက္ကမန္တိပိ၊ ဖဲသွားမူလည်း ဖဲသွားကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူထွက်မူလည်း လူထွက်ကုန်၏။ ကာလံပိ ကရောန္တိ၊ သေခြင်းကိုမူလည်း ပြုကုန်၏။ သာဏေရာပိ၊ သာမဏေတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကာပိ၊ သိက္ခာချပြီးသော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နာကာပိ၊ ရောက်သော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဥမ္မတ္တကာပိ၊ ရူးသော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ခိတ္တစိတ္တာပိ၊ စိတ်ပ့ျံလွင့်သော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဝေဒနာဋ္ဋာပိ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကာပိ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကာပိ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကာပိ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ပဏ္ဍကာပိ၊ ပဏ္ဍုက်တို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ထေယျသံဝါသကာပိ၊ ထေယျသံဝါသကတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကာပိ၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ တိရစ္ဆာနဂတာပိ၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်တို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ မာတုဃာတကာပိ၊ အမိကို သတ်သော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ပိတုဃာတကာပိ၊ အဘကို သတ်သော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ အရဟန္တဃာတကာပိ၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘိက္ခုနိဒူသကာပိ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ သံဃဘေဒကာပိ၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ လောဟိတုပ္ပါဒကာပိ၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင်ပြုသော သူတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကာပိ၊ ဥဘတောဗျည်းတို့ဟူ၍လည်း။ ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
၃၇၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါဟကေ၊ ယူတတ်သော သူသည်။ သန္တေ၊ ရှိသည်ရှိသော်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ ဝိဗ္ဘမတိ၊ လူထွက်အံ့။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကို ပြုအံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပ့ျံလွင့်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။
အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါဟကေ၊ ယူတတ်သော သူသည်။ သန္တေ၊ ရှိသည်ရှိသော်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိတောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဘကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။
၃၇၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဘာဇိတေ၊ မဝေဖန်မီ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါဟကေ၊ ယူတတ်သော သူသည်။ သန္တေ၊ ရှိသည်ရှိသော်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဘာဇိတေ၊ မဝေဖန်မီ။ ဝိဗ္ဘမတိ၊ လူထွက်အံ့။ ကာလံ ကရောတိ၊ သေခြင်းကိုပြုအံ့။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကော၊ သိက္ခာချပြီးသောသူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကော၊ ရောက်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဘာဇိတေ၊ မဝေဖန်မီ။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ခိတ္တစိတ္တော၊ စိတ်ပ့ျံလွင့်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါဟကေ၊ ယူတတ်သော သူသည်။ သန္တေ၊ ရှိသည်ရှိသော်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဘာဇိတော၊ မဝေဖန်မီ။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ပိတုဃာတကော၊ အဘကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသော သူဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာမီ၊ အစိုးရ၏။
၂၃၀-သံဃေ ဘိန္နေ စီဝရုပ္ပါဒကထာ
၃၇၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကွဲသော သံဃာ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒေမာ”တိ၊ လူကုန်၏ဟု။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ သံဃဿေဝ၊ နှစ်စုသော သံဃာအားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကွဲသော သံဃာ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်၏ဟု။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒေန္တိ၊ လှုကုန်၏။ တသ္မိံယေဝ ပက္ခေ၊ ထိုတစ်စုသော သံဃာ၌သာလျှင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ သံဃဿေဝ၊ သံဃာအားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကွဲသော သံဃာ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ပက္ခဿ၊ တစ်စုသော သံဃာအား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်၏ဟု။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ ပက္ခဿေဝ၊ တစ်စုသော သံဃာအားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်မီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုကွဲသော သံဃာ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ပက္ခဿ၊ တစ်စုသော သံဃာအား။ ဒေမာ”တိ၊ လှူကုန်၏ဟု။ ဧကသ္မိံ ပက္ခေ၊ တစ်စုသော သံဃာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တသ္မိံယေဝ ပက္ခေ၊ ထိုတစ်စုသော သံဃာ၌သာလျှင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ ပက္ခဿေဝ၊ တစ်စုသော သံဃာအားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသသနာတော်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဘာဇိတေ၊ မဝေဖန်မီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သမကံ၊ မျှသော သင်္ကန်းအဖို့ကို။ ဘာဇေတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၃၁-ဒုဂ္ဂဟိတသုဂ္ဂဟိတာဒိကထာ
၃၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အား။ ဒေဟီ”တိ၊ လှူပါချေဟု။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ အာယသ္မတော ရေဝတဿ၊ အရှင်ရေဝတနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတသည်။ အာယသ္မတာ သာရိပုတ္တေန၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာနှင့်။ သမာဂန္တွာ၊ တွေ့၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ထေရဿ၊ မထေရ်မြတ်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါဟေသိံ၊ ပို့စေခဲ့၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုပို့စေသော သင်္ကန်းသည်။ သမ္ပတ္တံ၊ ရောက်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မတော၊ အရှင်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ထေရဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အတွက်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါဟေသိံ၊ ပို့စေပြီ။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာယသ္မတော၊ အရှင်နှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိံ၊ ယူပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
၃၇၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော”တိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏ဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ သွာဓိဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းသော အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော”တိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏ဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒွါဓိဋ္ဌိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ “ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကာလံကတာ”တိ၊ သေခြင်းကို ပြုကုန်ပြီဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ သွာဓိဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းသော အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒွါဓိဋ္ဌိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသာနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော”တိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏ဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒွါဓိဋ္ဌိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ သုဂ္ဂဟိတံ၊ ကောင်းသော ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ “ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်းသည်။ ကာလံကတော”တိ၊ သေခြင်းကို ပြု၏ဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ သွာဓိဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းသော အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်းနှင့်။ ဝိဿာသာ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ဒုဂ္ဂဟိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ “ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကာလံကတာ”တိ၊ သေခြင်းကို ပြုကုန်ပြီဟု။ သုဏာတိ၊ ကြားအံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဟိဏတိ၊ ပို့စေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုပို့စေသော ရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒွါဓိဋ္ဌိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ပဟိယျတိ၊ ပို့စေအပ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုပို့စေအပ်သော ရဟန်း၏။ မတကစီဝရံ၊ မတကသင်္ကန်းဟူ၍။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ သွာဓိဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းသော အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်းတည်း။
၂၃၂-အဋ္ဌစီဝရမာတိကာ
၃၇၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရဿ၊ သင်္ကန်း၏။ ဥပ္ပါဒါယ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ မာတိကာ၊ မာတိကာတို့သည်။ ဣမာ အဋ္ဌ၊ ဤရှစ်ပါးတို့တည်း။ သီမာယ၊ သိမ်အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဘိက္ခာပညတ္တိယာ၊ ဆွမ်းဝတ်အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဥဘတောသံဃဿ၊ ဥဘတောသံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဝဿံဝုဋ္ဌသံဃဿ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော သံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာ အဋ္ဌ၊ ဤရှစ်ပါးတို့တည်း။
သီမာယ၊ သိမ်အား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ ယာဝတိကာ ယတ္တကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္တောသီမဂတာ၊ သိမ်တွင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘာဇေတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်အား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အာဝါသာ၊ ကျောင်းတို့သည်။ သမာနလာဘာ၊ တူသော လာဘ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကသ္မိံ အာဝါသေ၊ တစ်ကျောင်းကို။ ဒိန္နေ၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော ကျောင်းအား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခာပညတ္တိယာ၊ ဆွမ်းဝတ်အား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဓုဝကာရာ၊ အမြဲလုပ်ကျွေးခြင်းတို့ကို။ ကရိယျန္တိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းအား။ ဒေတိ၊ လှူသည်မည်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ သမ္မုခီဘူတေန၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဘာဇေတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ ဥဘတောသံဃဿ၊ ဥဘတောသံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ ဗဟုကာပိ၊ များစွာလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်သော အဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဗဟုကာပိ၊ များစွာလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်သော အဖို့ကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဝဿံဝုဋ္ဌသံဃဿ၊ ဝါကျွတ်ပြီးသော သံဃာအား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘာဇေတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ ယာဂုယာ ဝါ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တေ ဝါ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ ဝါ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ စီဝရေ ဝါ၊ သင်္ကန်း၌လည်းကောင်း။ သေနာသနေ ဝါ၊ မိမိကျောင်း၌လည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇေ ဝါ၊ ဆေး၌လည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒေတိ၊ လှူအံ့။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော အရှင်အား။ ဒမ္မီ”တိ၊ လှူပါ၏ဟု။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒေတိ၊ လှူ၏။
အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ စီဝရက္ခန္ဓကော၊ စီဝရက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၃၃-တဿုဒ္ဒါနံ
ရာဇဂဟကော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌ နေသော။ နေဂမော၊ နိဂုမ်းသူကြွယ်သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ဂဏိံ၊ ပြည့်တန်ဆာမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား။ တံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမထားသော အကြောင်းကို။ ပဋိဝေဒယိ၊ သိစေ၏။
သာလဝတိကာယ၊ သာလဝတီ၌။ အဘယဿ၊ အဘယမင်းသား၏။ အတြဇော၊ ကိုယ်မှ ဖြစ်သော။ ဇီဝတီတိ၊ အသက်ရှည်၏လောဟု။ ကုမာရေန၊ မင်းသားသည်။ ပုစ္ဆိတတ္တာ၊ မေးသောကြောင့်။ ဇီဝကော ဣတိ၊ ဇီဝကဟူ၍။ သင်္ခါတော၊ ဆိုအပ်သော အမည်ရှိသော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သော ဟိ၊ ထိုဇီဝကသည်လျှင်။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥဂ္ဂဟိတွာ၊ ဆေးအတတ်ကို သင်၍။ မဟာဘိသော၊ သမားကြီးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သတ္တဝဿိကအာဗာဓံ၊ ခုနစ်နှစ်ရှိပြီးသော သာကေတသူဌေးကတော်၏ ဦးယဉ်းအနာကို။ နတ္ထုကမ္မေန၊ နှာတစ်ကြိမ်နှပ်သဖြင့်။ နာသယိ၊ ပျောက်၏။
ရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏။ ဘဂန္ဒလာဗာဓံ၊ မြင်းသရိုက်အနာကို။ အာလေပေန၊ ဆေးလိမ်းကျံသဖြင့်။ အပါကဍ္ဎိ၊ ထုတ်၏။ မမဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓသံဃဉ္စ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌဟိ၊ လုပ်ကျွေးလော့။
ရာဇဂဟကော စ သေဋ္ဌိ၊ ရာဇဂြိုဟ်သူဌေး၏ ဦးယဉ်းအနာကိုလည်းကောင်း။ အန္တဂဏ္ဌိ၊ ဗာရာဏသီသဋ္ဌေးသား၏ အူထုံးသော အနာကိုလည်းကောင်း။ တိကိစ္ဆိတံ၊ ကု၏။ ပဇ္ဇောတဿ၊ စဏ္ဍပဇ္ဇောတမင်း၏။ မဟာရောဂံ၊ ကြီးစွာသော အနာကိုလည်း။ ဃတပါနေန၊ ထောပတ်ကို သောက်စေသဖြင့်။ နာသယိ၊ ပျောက်၏။
အဓိကာရဉ္စ၊ ပြုသော ကျေးဇူးကိုလည်း။ သရိတွာ၊ အောက်မေ့၍။ သိဝေယျံ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးကို။ ပေသယိ၊ ပို့သလာ၏။ အဘိသန္နံ၊ ဒေါသပြောသော ကိုယ်တော်ကို။ သိနေဟတိ၊ ဆီဖြင့် နှူး၏။ တီဟိ ဥပ္ပလဟတ္ထေဟိ၊ ကြာသုံးလက်တို့ဖြင့်။ သမတိံသဝိရေစနံ၊ သုံးဆယ်စေ့သော ဝမ်းလျှောဆေးကို။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်၏။
ပကတတ္တံ၊ ပြကတေ့ရှိပြီးသော ဘုရားမြတ်ကို။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိဝေယျဉ္စ၊ သိဝရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သော ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဋိဂ္ဂဟိ၊ ခံတော်မူ၏။ ဂိဟိဒါနံ၊ လူတို့လှူအပ်သော။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်း။ အနုညာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌လည်းကောင်း။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဝါရော၊ စုလျားအခင်းလည်းကောင်း။ ကောသိယဉ္စ၊ ပိုးချည်လည်းကောင်း။ ကောဇဝေါ၊ ကော်ဇောလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ အဍ္ဎကာသိကံ၊ ငါးရာထိုက်သော ကမ္ဗလာကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။
ဥစ္စာဝစာ စ၊ ကြီးကြီးငယ်ငယ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ အနုဇာနိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သန္တုဋ္ဌိ၊ ရောင့်ရဲသည်ကို။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ နာဂမေသုံ စ၊ ငံ့လည်း မငံ့ကုန်။ အာဂမေသုံ စ၊ ငံ့လည်း ငံ့ကုန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သဒိသာ၊ အတူတကွ။ ကတိကာ စ၊ ကတိကဝတ်။ ပဋိဟရုံ၊ တစ်ဖန်အိမ်သို့ ဆောင်ကုန်၏။
ဘဏ္ဍာဂါရံ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်။ အဂုတ္တဉ္စ၊ သင်္ကန်းထားရာမလုံခြုံ။ ဝုဋ္ဌာပေန္တိ၊ ဘဏ္ဍာစိုးကို ထစေကုန်၏။ တထေ၀ စ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဥဿန္နံ၊ များစွာဖြစ်သော သင်္ကန်း။ ကောလာဟလဉ္စ၊ အုပ်အုပ်ကျက်ကျက်။ ကထံ ဘာဇေ၊ အဘယ်သို့ ဝေဖန်ရအံ့နည်း။ ကထံ ဒဒေ၊ အဘယ်သို့ ပေးရအံ့နည်း။
သကာတိရေကဘာဂေန၊ မိမိအဖို့ထက်လွန်သော အဖို့ဖြင့်။ ဥတ္တရိတုကာမော၊ လွန်ခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ပဋိဝီသော၊ အဖို့အစုကို။ ကထံ ဒဒေ၊ အသို့ပေးရအံ့နည်း။ ဆကဏေန၊ နွားချေးဖြင့်။ သီတုဒကာ စ၊ အေးသော ရေ။ ဥတ္တရိတု၊ ဝေခဲ့၏။ န ဇာနရေ၊ မသိကုန်။
ဩရောပေန္တာ၊ ဆိုးရည်ချသော ရဟန်းတို့။ ဘာဇနဉ္စ၊ ဆိုးရည်ထည့်စရာဖျဉ်း။ ပါတိယာ စ၊ ခွက်သပိတ်၌လည်း။ ဆမာယ စ၊ မြေ၌လည်း။ ဥပစိကာ၊ ခြတို့။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဇီရန္တိ၊ အနားဆွေးကုန်၏။ ဧကတော၊ သင်္ကန်းနားတစ်ဖက်မှ။ ပတ္ထိန္နေန စ၊ ခက်ထန်သဖြင့်လည်း။
ဖရုသ၊ ကြမ်းသော သင်္ကန်း။ အစ္ဆိန္န၊ အဆာမဖြတ်သော သင်္ကန်း။ အစ္ဆိဗန္ဓာ၊ လေးထောင့်ကံသင်းဖွဲ့သော လယ်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဥဗ္ဘဏ္ဍိတေ၊ သင်္ကန်းကို ထုတ်၍ ဆောင်သော ရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ သကျမုနိ၊ ဘုရားမြတ်သည်။ ဝီမံသိတွာ၊ စုံစမ်းတော်မူ၍။ တိစီဝရံ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ကို။ အနုညာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
အညေန၊ တစ်ပါးသော တိစီဝရိတ်သင်္ကန်းကို လဲသဖြင့်။ အတိရေကေန၊ အလွန်အားဖြင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ဆိဒ္ဒမေဝ စ၊ ပေါက်သော သင်္ကန်း။ စာတုဒ္ဒီပေါ၊ လေးကျွန်းလုံး၌ ရွာသော မိုး။ ဝဿိကသာဋိကံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အာဂန္တုဂမိဂိလာနံ၊ အာဂန္တုကဘတ် ဂမိကဘတ် ဂိလာနဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာကဉ္စ၊ ဂိလာနုပဋ္ဌာကဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ သူနာအား ဆေးကိုလည်းကောင်း။ ဓုဝံ၊ အမြဲလှူသော ယာဂုဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကသာဋိဉ္စ၊ ရေသနုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဝရံ၊ ဆုရှစ်ပါးကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်။ အတိခုဒ္ဒကံ၊ အလွန်ငယ်သော နိသီဒိုင်။
ထုလ္လကစ္ဆု၊ ဝဲကြီးအနာ။ မုခံ၊ မျက်နှာသုတ်ပုဆိုး။ ခေါမံ၊ ခေါမမည်သော ပုဆိုး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံ၏။ အဓိဋ္ဌာနံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်ခြင်း။ ပစ္ဆိမံ၊ ငယ်စွာ့အဆုံး အလျားတစ်တောင်အနံတစ်ထွာရှိသော သင်္ကန်း။ ကတော၊ ပံ့သကူပုဆိုးဖြင့်ချုပ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဂရုကော၊ လေး၏။ ဝိကဏ္ဏော၊ အထောင့်မညီ။ သုတ္တံ၊ ချည်သည်။ ဩကိရိ၊ လျှော၏။
လုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်ကုန်၏။ နပ္ပဟောန္တိ စ၊ မလောက်ကုန်။ အနွာဓိကံ၊ သလင်းထောင်။ ဗဟူနိ စ၊ များစွာသော သင်္ကန်းတို့။ အန္ဓဝနေ၊ မိုက်တော၌။ အဿတိယာ၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ ဧကာဝါသံ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ဝါဆိုခြင်း။ ဥတုမှိ စ၊ ဝါပဥတု။
ဒွေဘာတုကာ၊ ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်။ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဒွီသု၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်။ အစ္ဆိံသု၊ နေကုန်၏။ ကုစ္ဆိဝိကာရော၊ ဝမ်းဖောက်ပြန်သော။ ဂိလာနော၊ နာသော ရဟန်း။ ဥဘော စေဝ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဂိလာနကာ၊ သူနာကို လုပ်ကျွေးကုန်၏။
နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကုသာ၊ သမန်းစစ်သင်္ကန်း။ ဝါကစီရံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်း။ ဖလကော၊ ချိပ်အရောင်ရှိသော ပျဉ်သင်္ကန်း။ ကေသကမ္ဗလံ၊ လူတို့၏ဆံဖြင့်ရက်သော ကမ္ဗလာ။ ဝါဠ၊ သားမြီးဖြင့်ရက်သော ကမ္ဗလာ၊ ဥလူကပက္ခဉ္စ၊ ဒီးဒုတ်တောင်ဖြင့်စီသော သင်္ကန်း။ အဇိနံ၊ သစ်နက်ရေ၊ အက္ကနာဠကံ၊ မုရိုးမျှင်ဖြင့်ရက်သော သင်္ကန်း။
ပေါတ္ထကံ၊ သင်ပန်းဖြင့်ရက်သော သင်္ကန်း။ နီလ၊ အလုံးစုံညိုသော သင်္ကန်း။ ပီတဉ္စ၊ အလုံးစုံရွှေသော သင်္ကန်း။ လောဟိတံ၊ အလုံးစုံနီသော သင်္ကန်း။ မဉ္ဇိဋ္ဌေန စ၊ အလုံးစုံမောင်းသော သင်္ကန်း။ ကဏှာ၊ အလုံးစုံမည်းသော သင်္ကန်း။ မဟာရင်္ဂနာမ၊ မဟာရင်္ဂမည်သော သင်္ကန်း။ မဟာနာမရင်္ဂ၊ မဟာနာမရင်္ဂ အမည်သော သင်္ကန်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အစ္ဆိန္နဒသိကာ၊ အဆာမဖြတ်သော သင်္ကန်း။
ဒီဃဒသာ၊ အဆာရှည်သော သင်္ကန်း။ ပုပ္ဖဒသာ၊ ပန်းပွင့်အဆာရှိသော သင်္ကန်း။ ဖဏဒသာ၊ အဆာ၌ ပါးပျဉ်းရှိသော သင်္ကန်း။ ကဉ္စု၊ သင်တိုင်း။ တိရိဋ၊ လျှော်တေ။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်။ အနုပ္ပန္နေ၊ သင်္ကန်းမရမီ။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တာဝဒေ၊ ထိုသင်္ကန်းမရမီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲ၏။
ပက္ခေ၊ တစ်ပါးသော အစု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒဒန္တိ၊ လှူကုန်၏။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတသည်။ ပဟိ၊ ပို့စေ၏။ ဝိဿာသာ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂါဟာ၊ ယူခြင်း။ အဓိဋ္ဌာတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်၏။ စီဝရမာတိကာ၊ သင်္ကန်းရခြင်း၏ မာတိကာတို့ကား။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူ၊ ဝတ္ထုသည်။ ဆန္နဝုတိ၊ ကိုးဆဲ့ခြောက်ပါးတည်း။
စီဝရက္ခန္ဓော၊ စီဝရက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၉-စမ္ပေယျက္ခန္ဓက
၂၃၄-ကဿပဂေါတ္တဘိက္ခုဝတ္ထု
၃၈၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဂဂ္ဂရာယ၊ ဂဂ္ဂရာ အမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဝါသဘဂါမော၊ ဝါသဘ အမည်ရှိသော ရွာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဝါသဘရွာ၌။ ကဿပဂေါတ္တော နာမ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သေးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ လာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ လာကုန်ပြီးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။ အယဉ္စ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်လည်း။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ပွားခြင်းသို့။ ဝိရုဠိံှ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ရာအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တန္တိဗဒ္ဓေါ၊ ဗျာပါရနှင့်စပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လပြုခြင်းသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝါသဘဂါမော၊ ဝါသဘရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝါသဘရွာသို့။ အဝသရုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ ကဿပဂေါတ္တော၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှ သာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်းယူ၏။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ အာပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဒ္ဒကော၊ ကောင်း၏။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဓေ၀ ဝါသဘဂါမေ၊ ဤဝါသဘရွာ၌သာလျှင်။ နိဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေ၀ ဝါသဘဂါမေ၊ ထိုဝါသဘရွာ၌သာလျှင်။ နိဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသုံ၊ ပြုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဿပဂေါတ္တဿ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ယော အာဂန္တုကကိလမထော၊ အကြင်ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အာဂန္တုကကိလမထော၊ ထိုဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ ပဋိပဿဒ္ဓေါ၊ ငြိမ်းပြီ။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဂေါစရေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ အပ္ပကတညုနော၊ လမ်းကြောင်းကို မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဂေါစရေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ ပကတတညုနော၊ လမ်းကြောင်းကို သိလေကုန်ပြီ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သာလျှင်။ ပရကုလေသု၊ တစ်ပါးသော အမျိုးတို့၌။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်း၏။ ဝိညတ္တိ စ၊ တောင်းခြင်းကိုလည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျံ၊ မပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းသည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န အကာသိ၊ မပြု။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော အယံ ဘိက္ခု၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းသည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ မကောင်းပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာဝါသိကံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပါမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။
အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ ကဿပဂေါတ္တံ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောသိ၊ မပြု။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုရာ၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကဿပဂေါတ္တံ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဿပဂေါတ္တဿ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ‘ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ‘ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ‘အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ‘အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ‘ဓမ္မိကေန ဝါ၊ တရားအား လျော်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မိကေန ဝါ၊ တရားအား မလျော်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုပ္ပေန ဝါ၊ ဖျက်အပ်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အကုပ္ပေန ဝါ၊ မဖျက်အပ်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဌာနာရဟေန ဝါ၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌာနာရဟေန ဝါ၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ‘အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်။ ’ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ စမ္ပံ၊ စမ္ပာပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးလျှောက်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဿပဂေါတ္တော၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုစမ္ပာပြည်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုစမ္ပာပြည် မြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံခေါ၊ အလေ့အကျက်တော်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဿပဂေါတ္တံ၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာရပါ၏လော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဝါသဘဂါမော နာမ၊ ဝါသဘ မည်သော ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တတ္ထ ဝါသဘဂါမေ၊ ထိုဝါသဘရွာ၌။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ‘ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သေးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာဂစ္ဆေယျုံ၊ လာကုန်ရာအံ့နည်း။ အာဂတာ၊ အာကုန်ပြီးသော။ ပေသလာ၊ ချစ်အပ်သော သီလရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရေယျုံ၊ နေကုန်ရာအံ့နည်း။ အယဉ္စ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်လည်း။ ဝုဒ္ဓိံ၊ ပွားခြင်းသို့။ ဝိရုဠှိံ၊ စည်ပင်ခြင်းသို့။ ဝေပုလ္လံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ရာအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တန္တိဗဒ္ဓေါ၊ ဗျာပါရနှင့်စပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လပြုခြင်းသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝါသဘဂါမော၊ ဝါသဘရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝါသဘရွာသို့။ အဝသရုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆေန္တေ၊ လာကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသံ ခေါ၊ မြင်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိံ၊ ခင်းပြီ။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကို။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကို။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကို။ ဥပနိက္ခိပိံ၊ အနီး၌ ထားပြီ။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိံ၊ လှမ်းယူပြီ။ ပါနီယေန၊ သောက်ရေဖြင့်။ အာပုစ္ဆိံ၊ မေးပြီ။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။
‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဒ္ဒကော ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဓေ၀ ဝါသဘဂါမေ၊ ဤဝါသဘရွာ၌သာလျှင်။ နိဝါသံ၊ အမြဲနေခြင်းကို။ ကပ္ပေမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေ၀ ဝါသဘဂါမေ၊ ထိုဝါသဘရွာ၌သာလျှင်။ နိဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသုံ၊ ပြုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ယော အာဂန္တုကကိလမထော၊ အကြင်ဧည့်သည်တို့၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အာဂန္တုကကိလမထော၊ ထိုဧည့်သည်တို့၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ ပဋိပဿဒ္ဓေါ၊ ငြိမ်းပြီ။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဂေါစရေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ အပ္ပကတညုနော၊ လမ်းကြောင်းကို မသိကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဂေါစရေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ ပကတညုနော၊ လမ်းကြောင်းကို သိကုန်ပြီ။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်လျှင်။ ပရကုလေသု၊ တစ်ပါးသော အမျိုးတို့၌။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်း၏။ ဝိညတ္တိ စ၊ တောင်းခြင်းကိုလည်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရေယျံ၊ မပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ခေါ အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န အကာသိံ၊ မပြုပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော အယံ ဘိက္ခု၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းသည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ ပျက်စီးပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာဝါသိကံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပါမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ နဟာနေ၊ ရေချိုးရာ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကမ္ပိ၊ လုံ့လကိုလည်း။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ယာဂုယာ၊ ယာဂု၌လည်းကောင်း။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်၌လည်းကောင်း။ ဘတ္တသ္မိံ၊ ဆွမ်း၌လည်းကောင်း။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရောသိ၊ မပြု။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုအပ်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘အဟံ ခေါ၊ ငါသည်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ရောက်သည်။ အမှိ စ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့မရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဓမ္မိကေန ဝါ၊ တရားအားလျော်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မိကေန ဝါ၊ တရားအား မလျော်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုပ္ပေန ဝါ၊ ဖျက်အပ်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အကုပ္ပေန ဝါ၊ မဖျက်အပ်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဌာနာရဟေန ဝါ၊ အကြောင်းအားထိုက်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌာနာရဟေန ဝါ၊ အကြောင်းအားမထိုက်သော ကံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ စ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဣတိ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ စမ္ပံ၊ စမ္ပာပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးလျှောက်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ တတော၊ ထိုဝါသဘရွာမှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သော၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအားမလျော်သော။ ကုပ္ပေန၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအားမထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော့။ တတ္ထေ၀ ဝါသဘဂါမေ၊ ထိုဝါသဘရွာ၌သာလျှင်။ နိဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဟိ၊ ပြုလေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ကဿပဂေါတ္တော၊ ကဿပဂေါတ္တ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝါသဘဂါမော၊ ဝါသဘရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝါသဘရွာရှိရာသို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။
၃၈၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ဥက္ခိပိမှာ၊ နှင်ထုတ်မိကုန်၏။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ အရမတော်ကုန်။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ အရတော်ကုန်သည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စမ္ပံ၊ စမ္ပာပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ ဒေသေမ၊ ကန်တော့ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့ပူပန်ခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုစမ္ပာပြည်သို့။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုစမ္ပာပြည် မြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရကုန်၏လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆထ၊ လာကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပကိလမထေန စ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်လည်း။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဝါသဘဂါမော နာမ၊ ဝါသဘရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တတော၊ ထိုဝါသဘရွာမှ။ အာဂစ္ဆာမ၊ လာပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာဝါသိကံ၊ ကျောင်းနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပိတ္ထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ နှင်ထုတ်သည်မှန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကိသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကြောင့်။ ကိသ္မိံ ကာရဏေ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိတ္ထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ဥက္ခိပိတ္ထ၊ နှင်ထုတ်မိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အဝတ္ထုသ္မိံိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ဥက္ခိပိဿထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကော၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ န ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မနှင်ထုတ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥက္ခိပေယျ၊ နှင်ထုတ်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေရင်းတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာဗာလေ၊ မသိကုန်သော အလျောက်။ ယထာမုဠှေ၊ တွေဝေကုန်သော အလျောက်။ ယထာအကုသလေ၊ မလိမ္မာကုန်သော အလျောက်။ အစ္စယော၊ အပြစ်သည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အစ္စာဂမာ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်၍ ဖြစ်၏။ ယေ မယံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ဥက္ခိပိမှာ၊ နှင်ထုတ်မိကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသံ နော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူစေချင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဂ္ဃ၊ ကောင်း၏။ ယထာဗာလေ၊ မသိကုန်သော အလျောက်။ ယထာမုဠေ၊ တွေဝေကုန်သော အလျောက်။ ယထာအကုသလေ၊ မလိမ္မာကုန်သော အလျောက်။ အစ္စယော၊ အပြစ်သည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ အစ္စဂမာ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေ တုမှေ၊ အကြင်သင်တို့သည်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ အနာပတ္တိကံ၊ အာပတ်မသင့်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အဝတ္ထုသ္မိံ၊ ဝတ္ထုမရှိဘဲ။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ဥက္ခိပိတ္ထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင်နှင်ထုတ်ခြင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ ပဋိကရောထ၊ ကုစားကုန်၏။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ တံ၊ ထိုတရားအားလျော်စွာ ပြုခြင်းကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအားလျော်စွာ။ ပဋိကရောတိ၊ ကုစား၏။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရံ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧသာ၊ ဤသို့ ကုစားခြင်း စောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ အရိယဿ၊ ငါဘုရား၏။ ဝိနယေ၊ သာသနာတော်၌။ ဝုဒ္ဓိဟိ ဝုဒ္ဓိဧဝ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၃၅-အဓမ္မေန ဝဂ္ဂါဒိကမ္မကထာ
၃၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေသံ မောဃပုရိသာနံ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ပ။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပိဿတိ နာမ၊ နှင်ထုတ်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၃၈၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်း။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
၃၈၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့သည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံလည်းကောင်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဣမာနိ စတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ အကြင်ဝဂ်ဖြစ်သော ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ အဓမ္မတ္တာ၊ တရားမဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂတ္တာ၊ ဝဂ်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ မယာ စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ န အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ အကြင်ညီညွတ်သော ကံသည်။ အတ္တိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ အဓမ္မတ္တာ၊ တရားမဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ န အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ အကြင်ဝဂ်ဖြစ်သော ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ ဝဂ္ဂတ္တာ၊ ဝဂ်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ န ကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ မယာ စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ န အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုလေးပါးသော ကံတို့တွင်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ အကြင်ညီညွတ်သော ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံသည်။ ဓမ္မတ္တာ၊ တရားသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သမဂ္ဂတ္တာ၊ ညီညွတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အကုပ္ပံ၊ ကံမပျက်။ ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မဉ္စ၊ ကံကိုလည်း။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ အကြင်ညီညွတ်သော ကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿာမ၊ ငါတို့ပြုကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၃၆-ဉတ္တိဝိပန္နကမ္မာဒိကထာ
၃၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။
ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အနုဿာဝနသမ္ပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာနှင့်သာ ပြည့်စုံသော။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်ပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဉတ္တိသမ္ပန္နံ၊ ဉတ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်ပျက်စီးသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာလည်း ပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဓမ္မာ၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဝိနယာ၊ ဝိနည်းကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သတ္ထုသာသနာ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဖြစ်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်သော။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ ပဋိကုဋ္ဌကတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် တားမြစ်၍ ပြုအပ်သော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အနုဿဝနသမ္ပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာနှင့်သာပြည့်စုံသော။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်ပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဉတ္တိသမ္ပန္နံ၊ ဉတ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဉတ္တိဝိပ္ပန္နံ၊ ဉတ်လည်း ပျက်စီးသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာလည်း ပျက်စီးသော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဓမ္မာ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ဝိနယာ၊ ဝိနည်းကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ သတ္ထုသာသနာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်သော။ ကုပ္ပံ၊ ကံပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ ပဋိကုဋ္ဌကတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် တားမြစ်၍ ပြုအပ်သော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်သော။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ ပဋိကုဋ္ဌကတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် တားမြစ်၍ ပြုအပ်သော။ ကမ္မမ္ပိ၊ ကံကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။
၃၈၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနုဿာဝနသမ္ပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာနှင့်သာ ပြည့်စုံသော။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်ပျက်စီးသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိသမ္ပန္နံ၊ ဉတ်နှင့်သာ ပြည့်စုံသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာပျက်စီးသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်လည်း ပျက်စီးသော။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာလည်း ပျက်စီးသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဓမ္မာ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဝိနယာ၊ ဝိနည်းကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သတ္ထုသာသနာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော ဉတ်ကမ္မဝါစာကို။ အညတြာပိ၊ ထား၍လည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဓမ္မိကံ၊ တရားအား မလျော်သော။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ ပဋိကုဋ္ဌကတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် တားမြစ်၍ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
၃၈၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့သည်ကား။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံလည်းကောင်း။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံလည်းကောင်း။ ဣမာနိ ဆ၊ ဤခြောက်ပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်လျှင်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဧကာယ၊ တစ်ကြိမ်သော။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ဉတ္တီဟိ၊ ဉတ်တို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဧကာယ၊ တစ်ကြိမ်သော။ ကမ္မဝါစာယ၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာတိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဧကာယ၊ တစ်ကြိမ်သော။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ဉတ္တီဟိ၊ ဉတ်တို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ တီဟိ၊ သုံးကြိမ်ကုန်သော။ ဉတ္တီဟိ၊ ဉတ်တို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ စတူဟိ၊ လေးကြိမ်ကုန်သော။ ဉတ္တီဟိ၊ ဉတ်တို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ န စ အနုဿာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဧကာယ၊ တစ်ကြိမ်သော။ ကမ္မဝါစာယ၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ တီဟိ၊ သုံးကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ စတူဟိ၊ လေးကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ န စ ဌပေတိ၊ မထားအံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၁)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်သာလျှင်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။
သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၂)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်လျှင်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ စေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၃)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်လျှင်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိယာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂလာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂလာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အနာဟဋော၊ မဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။
ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိက္ကောသန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၄)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်လျှင်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကမ္မဝါစံ၊ ကမ္မဝါစာကို။ စေ အနုဿာဝေတိ၊ အကယ်၍ ကြားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၅)
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမဉ္စ၊ အဘယ်ကံသည်လျှင်။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိဒုတိယေ၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဧကာယ၊ တစ်ကြိမ်သော။ ကမ္မဝါစာယ၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဉတ္တိစတုတ္ထေ၊ ဉတ်လျှင်လေးကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေ၊ ကံ၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဉတ္တိံ၊ ဉတ်ကို။ စေ ဌပေတိ၊ အကယ်၍ ထားအံ့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တီဟိ၊ သုံးကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကမ္မပ္ပတ္တာ၊ ကံအား လျောက်ပတ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဆန္ဒာရဟာနံ၊ ဆန္ဒထိုက်ကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ အာဟဋော၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သမ္မုခီဘူတာ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ပဋိက္ကောသန္တိ၊ မတားမြစ်ကုန်အံ့။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံမည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒံ၊ ဤကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။(၆)
၂၃၇-စတုဝဂ္ဂကရဏာဒိကထာ
၃၈၈။ သံဃာ၊ သံဃာတို့သည်ကား။ စတုဝဂ္ဂေါ၊ လေးယောက်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာလည်းကောင်း။ ပဉ္စဝဂ္ဂေါ၊ ငါးယောက်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာလည်းကောင်း။ ဒသဝဂ္ဂေါ၊ ဆယ်ယောက်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာလည်းကောင်း။ ဝီသတိဝဂ္ဂေါ၊ နှစ်ကျိပ်အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာလည်းကောင်း။ အတိရေကဝီသတိဝဂ္ဂေါ၊ နှစ်ကျိပ်ထက်လွန်သော အစုရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းသံဃာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော သံဃာတို့တွင်။ စတုဝဂ္ဂေါ၊ လေးယောက်အစုရှိသော။ ယွာယံ ယော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ အကြင်ရဟန်းသံဃာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ထိုရဟန်းသံဃာသည်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကိုလည်းကောင်း။ ပဝါရဏံ၊ သံဃပဝါရဏာကံကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာနကံကိုလည်းကောင်း။ တီဏီ ကမ္မာနိ၊ သုံးပါးသော ကံတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်မူကား။ သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မပ္ပတ္တော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော သံဃာတို့တွင်။ ပဉ္စဝဂ္ဂေါ၊ ငါးယောက်အစုရှိသော။ ယွာယံ ယော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ အကြင်ရဟန်းသံဃာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ထိုရဟန်းသံဃာသည်။ မဇ္ဈိမေသု၊ မဇ္ဈိမတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာနကံကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ ကမ္မာနိ၊ နှစ်ပါးသော ကံတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်မူကား။ သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မပ္ပတ္တော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော သံဃာတို့တွင်။ ဒသဝဂ္ဂေါ၊ ဆယ်ယောက်အစုရှိသော။ ယွာယံ ယော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ အကြင်ရဟန်းသံဃာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ထိုရဟန်းသံဃာသည်။ အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဧကံ ကမ္မံ၊ တစ်ပါးသော ကံကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်မူကား။ သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မပ္ပတ္တော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော သံဃာတို့တွင်။ ဝီသတိဝဂ္ဂေါ၊ နှစ်ကျိပ်အစုရှိသော။ ယွာယံ ယော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ အကြင်ရဟန်းသံဃာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ထိုရဟန်းသံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်မူကား။
သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မပ္ပတ္တော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငါးပါးသော သံဃာတို့တွင်။ အတိရေကဝီသတိဝဂ္ဂေါ၊ နှစ်ကျိပ်ထက်လွန်သော အစုရှိသော။ ယွာယံ ယော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ အကြင်ရဟန်းသံဃာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ထိုရဟန်းသံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်မူကား။ သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မပ္ပတ္တော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။
၃၈၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုဝဂ္ဂကရဏံ၊ လေးယောက်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဘိက္ခုနိစတုတ္ထော၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတုဝဂ္ဂကရဏံ၊ လေးယောက်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သိက္ခမာနစတုတ္ထော၊ သိက္ခမာန်လျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ပ။ သာမဏေရစတုတ္ထော၊ သာမဏေလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သာမဏေရိစတုတ္ထော၊ သာမဏေမိန်းမလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သိက္ခာပစ္စက္ခာတကစတုတ္ထော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကစတုတ္ထော၊ ရောက်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကစတုတ္ထော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကစတုတ္ထော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကစတုတ္ထော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ပဏ္ဍကစတုတ္ထော၊ ပဏ္ဍုက်လျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ထေယျသံဝါသကစတုတ္ထော၊ ထေယျသံဝါသကလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကစတုတ္ထော၊ တိတ္ထိတို့ဘောင်သို့ ပြေးဝင်တတ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ တိရစ္ဆာနဂတစတုတ္ထော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်လျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်းမပြုအပ်။ မာတုဃာတကစတုတ္ထော၊ အမိသတ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ပိတုဃာတကစတုတ္ထော၊ အဘသတ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ အရဟန္တဃာတကစတုတ္ထော၊ ရဟန္တာသတ်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခုနိဒူသကစတုတ္ထော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သံဃဘေဒကစတုတ္ထော၊ သံဃာသင်းခွဲသော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ လောဟိတုပ္ပါဒကစတုတ္ထော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင်ပြုသော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကစတုတ္ထော၊ ဥဘတောဗျည်းလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ နာနာသံဝါသကစတုတ္ထော၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ နာနာသီမာယ၊ အထူးထူးသော သိမ်၌။ ဌိတစတုတ္ထော၊ တည်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဝေဟာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတစတုတ္ထော၊ တည်သော သူလျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံစတုတ္ထော၊ ထိုကမ္မာရဟပုဂ္ဂိုလ်လျှင် လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
စတုဝဂ္ဂကရဏံ၊ စတုဝဂ္ဂကရဏသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။
၃၉၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဝဂ္ဂကရဏံ၊ ငါးယောက်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဘိက္ခုနိပဉ္စမော၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဝဂ္ဂကရဏံ၊ ငါးယောက်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သိက္ခမာနပဉ္စမော၊ သိက္ခမာန်လျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ပ။ သာမဏေရပဉ္စမော၊ သာမဏေလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ သာမဏေရိပဉ္စမော၊ သာမဏေ မိန်းမလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။
စေ ကရေယျ၊ အကယ်ပြုငြားအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကပဉ္စမော၊ သိက္ခာချပြီးသော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကပဉ္စမော၊ ရောက်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကပဉ္စမော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကပဉ္စမော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကပဉ္စမော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပဏ္ဍကပဉ္စမော၊ ပဏ္ဍုက်လျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ထေယျသံဝါသကပဉ္စမော၊ ထေယျသံဝါသကလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကပဉ္စမော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတပဉ္စမော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်လျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။
မာတုဃာတကပဉ္စမော၊ အမိသတ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပိတုဃာတကပဉ္စမော၊ အဘသတ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုအံ့။ အရဟန္တဃာတကပဉ္စမော၊ ရဟန္တာသတ်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကပဉ္စမော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ သံဃဘေဒကပဉ္စမော၊ သံဃာသင်းခွဲသော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကပဉ္စမော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင်ပြုသော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကပဉ္စမော၊ ဥဘတောဗျည်းလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ နာနာသံဝါသကပဉ္စမော၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ နာနာသီမာယ၊ အထူးထူးသော သိမ်၍။ ဌိတပဉ္စမော၊ တည်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဝေဟာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတပဉ္စမော၊ တည်သော သူလျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံပဉ္စမော၊ ထိုကမ္မာရဟပုဂ္ဂိုလ်လျှင် ငါးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
ပဉ္စပဂ္ဂကရဏံ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂကရဏသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃၉၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဝဂ္ဂကရဏံ၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဘိက္ခုနိဒသမော၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင်တစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသဝဂ္ဂကရဏံ၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သိက္ခမာနဒသမော၊ သိက္ခမာန်လျှင် တစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ပ။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံဒသမော၊ ထိုကမ္မာရဟပုဂ္ဂိုလ်လျှင် တစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
ဒသဝဂ္ဂကရဏံ၊ ဒသဝဂ္ဂကရဏသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃၉၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိဝဂ္ဂကရဏံ၊ နှစ်ကျိပ်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဘိက္ခုနိဝီသော၊ ရဟန်းမိန်းမလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝီသတိဝဂ္ဂကရဏံ၊ နှစ်ကျိပ်အစုရှိသော သံဃာသည် ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သိက္ခမာနဝီသော၊ သိက္ခမာန်လျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ သာမဏေရဝီသော၊ သာမဏေလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ သာမဏေရိဝီသော၊ သာမဏေမိန်းမလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတကဝီသော၊ သိက္ခာချပြီးသောသူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကဝီသော၊ ရောက်သော သူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တတဝီသော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဝီသော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဝီသော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပဏ္ဍကဝီသော၊ ပဏ္ဍုက်လျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ထေယျသံဝါသကဝီသော၊ ထေယျသံဝါသကလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဝီသော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်တတ်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ တိရစ္ဆာနဂတဝီသော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်လျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ မာတုဃာတကဝီသော၊ အမိကို သတ်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ပိတုဃာတကဝီသော၊ အဘကို သတ်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။
အရဟန္တာဃာတကဝီသော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဘိက္ခုနိဒူသကဝီသော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ သံဃဘေဒကဝီသော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူလျှင် နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ လောဟိတုပ္ပါဒကဝီသော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဝီသော၊ ဥဘတောဗျည်းလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ နာနာသံဝါသကဝီသော၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ နာနာသီမာယ၊ အထူးထူးသော သိမ်၌။ ဌိတဝီသော၊ တည်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဝေဟာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတဝီသော၊ တည်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံဝီသော၊ ထိုကမ္မာရဟပုဂ္ဂိုလ်လျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ စေ ကရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
ဝီသတိဝဂ္ဂကရဏံ၊ ဝီသတိဝဂ္ဂကရဏသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၃၈-ပါရိဝါသိကာဒိကထာ
၃၉၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရိဝါသိကစတုတ္ထော၊ ပရိဝါသ်နေသော သူလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တံဝီသော၊ ထိုပရိဝါသ်နေသော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟစတုတ္ထော၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တံဝီသော၊ ထိုအရင်းသို့ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာနတ္တာရဟစတုတ္ထော၊ မာနတ်ထိုက်သော သူလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တံဝီသော၊ ထိုမာနတ်ထိုက်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာနတ္တစာရိကစတုတ္ထော၊ မာနတ်ကျင့်ဆဲသော သူလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တံဝီသော၊ ထိုမာနတ်ကျင့်ဆဲသော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဗ္ဘာနာရဟစတုတ္ထော၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ တံဝီသော၊ ထိုအဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူလျှင်နှစ်ကျိပ်မြောက်သော သံဃာသည်။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏီယံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
၃၉၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူ၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ ရုဟတိ၊ ရောက်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူ၏။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဿ စ၊ အဘယ်သူ၏သာလျှင်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၏။ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိက္ခာပစ္စက္ခာတကဿ၊ သိက္ခာချပြီးသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နကဿ၊ ရောက်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သောသူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေယျသံဝါသကဿ၊ ထေယျသံဝါသက၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကဿ၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်တတ်သော သူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုဃာတကဿ၊ အမိကို သတ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိတုဃာတကဿ၊ အဘကို သတ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တဃာတကဿ၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိဒူသကဿ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃဘေဒကဿ၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟိတုပ္ပါဒကဿ၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ ဥဘတောဗျည်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာနာသံဝါသကဿ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာနာသီမာယ၊ အထူးထူးသော သိမ်၌။ ဌိတဿ၊ တည်သော သူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဝေဟာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတဿ၊ တည်သော သူ၏။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ၊ ထိုကမ္မာရဟပုဂ္ဂိုလ်၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပရိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေသံ ခေါ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့၏သာလျှင်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဿ စ၊ အဘယ်သူ၏သာလျှင်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ ရုဟတိ၊ ရောက်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပကတတ္တဿ၊ ပကတတ်ဖြစ်သော။ သမာနသံဝါသကဿ၊ တူသော ကံကြီးကံငယ်ရှိသော။ သမာနသီမာယ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတဿ၊ တည်သော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အန္တမသော၊ အယုတ်သဖြင့်။ အနန္တရိကဿ၊ အခြားမဲ့၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနောပိ၊ ရဟန်းအားသော်လည်း။ ဝိညာပေန္တဿ၊ သိစေသော ရဟန်း၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ ရုဟတိ၊ ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမဿ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၏သာလျှင်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ပဋိက္ကောသနာ၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ ရုဟတိ၊ ရောက်၏။
၂၃၉-ဒွေနိဿာရဏာဒိကထာ
၃၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿာရဏာ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿာရဏံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသို့။ အပတ္တော၊ မရောက်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ ဧကစ္စော၊ အချို့သည်။ သုနိဿာရိတော၊ ကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ဒုန္နိဿာရိတော၊ မကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမော စ ပုဂ္ဂလော၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ နိဿာရဏံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သနည်း။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ ဒုန္နိဿာရိတော၊ မကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်း မည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ အနာပတ္တိကော၊ အာပတ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ ဒုန္နိဿာရိတော၊ မကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နိဿာရဏံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ ဒုန္နိဿာရိတော၊ မကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမော စ ပုဂ္ဂလော၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ နိဿာရဏံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သနည်း။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ သုနိဿာရိတော၊ ကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ္မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တိဗဟုလော၊ များသော အာပတ်ရှိ၏။ အနပဒါနော၊ အာပတ်အပိုင်းအခြားမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနနုလောမိကေဟိ၊ ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂီဟိသံသဂ္ဂေဟိ၊ လူတို့နှင့်နှီးနှောခြင်းတို့ဖြင့်။ ဂိဟိသံသဋ္ဌော၊ လူတို့နှင့်ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ သုနိဿာရိတော၊ ကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နိဿာရဏံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ နိဿာရေတိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်အံ့။ သုနိဿာရိတော၊ ကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။
၃၉၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩသာရဏာ၊ သွင်းခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဧကစ္စော၊ အချို့သည်။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။
ဧကစ္စော၊ အချို့သည်။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမော စ ပုဂ္ဂလော၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သနည်း။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်သည်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ထေယျသံဝါသကော၊ ထေယျသံဝါသကသည်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိတ္ထိယပက္ကန္တကော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ပြေးဝင်တတ်သော သူသည်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ လူယောင်ဆောင်နိုင်သော နဂါးဂဠုန်သည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတုဃာတကော၊ အမိကို သတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပိတုဃာတကော၊ အဘကို သတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တဃာတကော၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုနိဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောဟိတုပ္ပါဒကော၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်အောင် ပြုသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ ဥဘတောဗျည်းသည်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တာ၊ မရောက်ကုန်ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တေ ပုဂ္ဂလေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ ဒေါသာရိတော၊ မကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကတမော စ ပုဂ္ဂလော၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာလျှင်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သနည်း။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းမည်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟတ္ထစ္ဆိန္နော၊ လက်ပြတ်သော သူသည်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါဒစ္ဆိန္နော၊ ခြေပြတ်သော သူသည်။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်ခြေတို့ဖြင့်ပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နော၊ နားပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာသစ္ဆိန္နော၊ နှာခေါင်းပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နော၊ နားနှာခေါင်းပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အင်္ဂုလိစ္ဆိန္နော၊ လက်ချောင်းပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဠစ္ဆိန္နော၊ လက်မခြေမပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကဏ္ဍရစ္ဆိန္နော၊ ကြောမပြတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဖဏဟတ္ထကော၊ လက်ပျစ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခုဇ္ဇော၊ ကုန်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝါမနော၊ ကွသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂလဂဏ္ဍီ၊ လည်၌ ထွတ်မြင်းအနာရှိသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လက္ခဏာဟတော၊ တံဆိပ်ခတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကသာဟတော၊ ကြိမ်လုံးခတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လိခိတကော၊ မြင်ရာ၌ သတ်ဟူ၍ ကမ္ဗည်းထားသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီပဒိကော၊ ခြေထိုင်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါပရောဂီ၊ အနာပင်းစွဲသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိသဒူသကော၊ ပရိသတ်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာဏော၊ တစ်ဖက်ကန်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုဏီ၊ ကောက်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေဉ္ဇာ၊ ခွင်သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပက္ခဟတော၊ ဖက်သကတ်စွဲသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆိန္နိရိယာပထော၊ ဆွံ့သော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇရာဒုဗ္ဗလော၊ အို၍ အားနည်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓော၊ စုံကန်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူဂေါ၊ အသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဓိရော၊ နားပင်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓမူဂေါ၊ ကန်းလည်းကန်း အလည်းအသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓဗဓိရော၊ ကန်းလည်းကန်း နားလည်းပင်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မူဂဗဓိရော၊ အလည်းအ နားလည်းပင်းသော သူသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အန္ဓမူဂဗဓိရော၊ ကန်းလည်းကန်း အလည်းအ နားလည်းပင်းသော သူသည်။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေ ဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တာ၊ မရောက်ကုန်ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တေ ပုဂ္ဂလေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ စေဩသာရေတိ၊ အကယ်၍ သွင်းအံ့။ သောသာရိတော၊ ကောင်းသော သွင်းခြင်းတည်း။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝါသဘဂါမဘာဏဝါရော၊ ဝါသဘဂါမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၄၀-အဓမ္မကမ္မာဒိကထာ
၃၉၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿတိ၊ ရှု၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ မြင်ရာ၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုထိုက်၏။ သာ အပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ ဝါ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ၊ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဒဿနေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဇ္ဇေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောတိ၊ ကုစားလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ အာပတ်ကိုမကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဇ္ဇေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံမည်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ မစွန့်အပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ န ဟောတိ၊ မရှိ။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဒဿနေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။
၃၉၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ ပဿာမိ၊ ဩော်ရှုပါ၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ ပဋိကရိဿာမိ၊ ဩော် ကုစားပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ ပဋိနိဿဇ္ဇာမိ၊ ဩော် စွန့်ပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ အဓမ္မကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အာမ ပဿာမိ၊ ဩော် ရှုပါအံ့။ အာမ ပဋိကရိဿာမိ၊ ဩော် ကုစားပါအံ့။ အာမ ပဋိနိဿဇ္ဇိဿာမိ၊ ဩော် စွန့်ပါအံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဒဿနေ ဝါ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ အဓမ္မကမ္မံ၊ အဓမ္မကံတည်း။
၃၉၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဒဿနေ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။
ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ။ပ။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဋိနိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်စေအပ်သော။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တမေနံ တံ ဧနံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ ဝါ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကပုဂ္ဂလော ဝါ၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှု၏လော။ တံ အာပတ္တိံ၊ ထိုအာပတ်ကို။ ပဋိကရောဟိ၊ ကုစားလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိ၊ အယူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿေယျံ၊ ရှုထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကရေယျံ၊ ကုစားထိုက်၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဒိဋ္ဌိံ၊ အကြင်အယူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျံ၊ စွန့်ထိုက်၏။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုအယူသည်။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆိုအံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဒဿနေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၄၁-ဥပါလိပုစ္ဆာကထာ
၄၀၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အသမ္မုခါ၊ မျက်ကွယ်၌။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အပ္ပဋိပုစ္ဆာ၊ မမေးမြန်းဘဲ။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အပဋိညာယ၊ ဝန်မခံသဖြင့်။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီုယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပရိဝါသာရဟံ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံတည်း။”
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အသမ္မုခါ၊ မျက်ကွယ်၌။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အပ္ပဋိပုစ္ဆာ၊ မမေးမြန်းဘဲ။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံစေ၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။
ကမ္မံ၊ ကံကို။ အပဋိညာယ၊ ဝန်မခံဘဲ။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းကို ထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပရိဝါသာရဟံ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သောသူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၀၁။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ ဓမ္မကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ တဿပါပိယသိကာ ကမ္မရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟံ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မာနတ္တာရဟဿ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နုခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံတည်း။
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပဋိပုစ္ဆာ၊ မေးမြန်း၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံသဖြင့်။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယိသကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။
ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟံ၊ ငင်ခြင်းငှာ ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မာနတ္တာရဟဿ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၀၂။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ပ။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပရိဝါသာရဟံ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟဿ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံတည်း။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံတည်း။
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ပ။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။
ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပဋိသာရဏယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပရိဝါသာရဟံ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟဿ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၀၃။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ပ။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့၊ ။ပ။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟံ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့၊ ။ပ။ မာနတ္တာရဟဿ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့၊ ။ပ။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ နု ခေါ၊ တရားသော ကံလော။ ဝိနယကမ္မံ နု ခေါ၊ ဝိနည်းကံလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံတည်း။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံတည်း။
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ပ။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။
ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့၊ ။ပ။ ပရိဝါသာရဟဿ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့၊ ။ပ။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟံ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့၊ ။ပ။ မာနတ္တာရဟဿ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့၊ ။ပ။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဓမ္မကမ္မံ၊ တရားသော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အနတိသာရော၊ အပြစ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၀၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော ခေါ သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ သတိဝိနယာရဟံ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ သတိဝိနယာရဟဿ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ သတိဝိနယာရဟံ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ သတိဝိနယာရဟံ၊ သတိဝိနည်းထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော ခေါ သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော ခေါ သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟံ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟံ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပာဒေတိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ အမူဠှဝိနယာရဟဿ၊ အမူဠှဝိနည်းထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ တဿပါပိယသိကာကမ္မာရဟဿ၊ တဿပါပိယသိကာကံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ပ။ တဇ္ဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ တဇ္ဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မာရဟဿ၊ နိယဿကံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မာရဟဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မာရဟဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသာရဟံ၊ ပရိဝါသ်ထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿနာရဟဿ၊ ငင်ခြင်းငှာထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တာရဟံ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘာနာရဟံ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူကို။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ သတိဝိနယံ၊ သတိဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ ယော သံဃော၊ အကြင်သံဃာသည်။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ အမူဠှဝိနယံ၊ အမူဠှဝိနည်းကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့၊ ။ပ။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ တဿပါပိယသိကာကမ္မံ၊ တဿပါပိယသိကာကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်အံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟဿ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူအား။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဥပသမ္ပဒါရဟံ၊ ပဉ္စင်းခံထိုက်သော သူကို။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ အဓမ္မကမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိနယကမ္မံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သော ကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်ကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သာတိသာရော၊ အပြစ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပါလိပုစ္ဆာဘာဏဝါရော၊ ဥပါလိပုစ္ဆာဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၄၂-တဇ္ဇနီယကမ္မကထာ
၄၀၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အကဓိရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထာပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထာပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းအား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထာပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိ ရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
၄၀၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်၏။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ အယုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပဋိ ရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
၄၀၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းအား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။
ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်၏။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာုဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
၄၁၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်၏။ ဘဿကာရကော၊ စကားကားများခြင်းကို ပြုတတ်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တိ့ု။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကြကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။
ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မ္ထံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
၄၁၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံမှုကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင် သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများမှုကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ဝိဝါဒကာရကော၊ သင် နင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်၏။ ဘဿကာရကော၊ စကားများမှုကို ပြုတတ်၏။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံအသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထာပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။
၂၄၃-နိယဿကမ္မကထာ
၄၁၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိသည်။ ဟောတိ၊ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာသည်။ အာပတ္တိဗဟုလော၊ များသော အာပတ်ရှိသည်။ အနပဒါနော၊ အာပတ်၏ အပိုင်းအခြားမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနနုလောမိကေဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်မလျော်ကုန်သော။
ဂိဟိသံသဂ္ဂေဟိ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်းတို့ဖြင့်။ ဂိဟိသံသဋ္ဌော၊ လူတို့နှင့် ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်ကို မသိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တိဗဟုလော၊ များသော အာပတ်ရှိသည်။ အနပဒါနော၊ အာပတ်၏ အပိုင်းအခြားမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနနုလောမိကေဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်မလျော်ကုန်သော။ ဂိဟိသံသဂ္ဂေဟိ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်းတို့ဖြင့်။ ဂိဟိသံသဋ္ဌော၊ လူတို့နှင့် ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံအသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ နိယဿကမ္မကတော၊ နိယဿကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
ဟေဋ္ဌာ ယထာ၊ အောက်၌ကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၄-ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကထာ
၄၁၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့ကို ဖျက်ဆီးသည်။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၅-ပဋိသာရဏီယကမ္မကထာ
၄၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိဟီ၊ လူကို။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိဟီ၊ လူကို။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရနီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မကတော၊ ပဋိသာရဏီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၆-အဒဿနေ ဥက္ခေပနီယကမ္မကထာ
၄၁၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၇-အပ္ပဋိကမ္မေ ဥက္ခေပနီယကမ္မကထာ
၄၁၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်ပြီး၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိကာတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်ပြီး၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိကာတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၈-အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဥက္ခေပနီယကမ္မကထာ
၄၁၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌ကား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တိ့ု။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံကို ပြုအပ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၄၉-တဇ္ဇနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၁၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။
ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။
၄၁၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံကို ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတ့ိုအား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။
၄၂၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။
ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။
၄၂၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပတတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါသည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်းတိုက်၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။
၄၂၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကကော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာပိ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှလည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။
ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။
၂၅၀-နိယဿကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ နိယဿကမ္မကတော၊ နိယဿကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေဟိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ နိယသဿ ကမ္မဿ၊ နိယဿကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ နိယဿကမ္မကတော၊ နိယဿကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ နိယဿကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ နိယသဿ ကမ္မဿ၊ နိယဿကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၁-ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဗ္ဗာဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဗ္ဗာဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၂-ပဋိသာရဏီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မကတော၊ ပဋိသာရဏီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဋိသာရဏီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိသာရဏီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မကတော၊ ပဋိသာရဏီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဋိသာရဏီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိသာရဏီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်စေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၃-အဒဿနေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံကို ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။
ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၄-အပ္ပဋိကမ္မေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၅-အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၂၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။
အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တတ္ထပိ၊ ထိုကျောင်း၌လည်း။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမဿ ခေါ ဘိက္ခုနော၊ ဤရဟန်းအား။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂေဟိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သဖြင့်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။
စက္ကံ၊ စက်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၂၅၆-တဇ္ဇနီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၂၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ ကလဟကာရကော၊ ခိုက်ရန်ပြုတတ်သည်။ ဝိဝါဒကာရကော၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဘဿကာရကော၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၃၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၃၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၃၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၃၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်သည်။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ ။ပ။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကော၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၂၅၇-နိယဿကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းကို မသိသည်။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာသည်။ အာပတ္တိဗဟုလော၊ များသော အပတ်ရှိသည်။ အနပဒါနော၊ အပတ်၏အပိုင်းအခြား မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနနုလောမိကေဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့် မလျော်ကုန်သော။ ဂိဟိသံသဂ္ဂေဟိ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်းတို့ဖြင့်။ ဂိဟိသံသဋ္ဌော၊ လူတို့နှင့်ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဗာလော၊ ဝိနည်းကို မသိ။ အဗျတ္တော၊ ဝိနည်း၌ မလိမ်မာ။ အာပတ္တိဗဟုလော၊ များသော အာပတ်ရှိ၏။ အနပဒါနော၊ အာပတ်၏အပိုင်းအခြား မရှိ။ အနနုလောမိကေဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့် မလျော်ကုန်သော။ ဂိဟိသံသဂ္ဂေဟိ၊ လူတို့နှင့် ရောနှောခြင်းတို့ဖြင့်။ ဂိဟိသံသဋ္ဌော၊ လူတို့နှင့်ရောနှောသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၅၈-ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့ကို ဖျက်ဆီတတ်သည်။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကူလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၅၉-ပဋိသာရဏီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိဟီ၊ လူကို။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွှတ်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိဟီ၊ လူကို။
အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၀-အဒဿနေ ဥက္ခေပနီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၁-အပ္ပဋိကမ္မေ ဥက္ခေပနီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိကာတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိကာတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။
ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရာအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၂-အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဥက္ခေပနီယကမ္မဝိဝါဒကထာ
၄၃၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗွံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကို။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၃-တဇ္ဇနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မွံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။
“ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၄၁။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မွံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၄၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မွံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၄၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။
တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၄၄၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ င့ါရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဇ္ဇနီယကမ္မကတော၊ တဇ္ဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ တဇ္ဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဇ္ဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ တဇ္ဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
၂၆၄-နိယဿကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ နိယဿကမ္မကတော၊ နိယဿကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ နိယဿကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ နိယသဿ ကမ္မဿ၊ နိယဿကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ နိယဿကမ္မကတော၊ နိယဿကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ နိယဿကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ နိယသဿ ကမ္မဿ၊ နိယကသကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နိယဿကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။
ေ
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၅-ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဗ္ဗာဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဗ္ဗာဇနီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗွံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟုံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၆-ပဋိသာရဏီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မကတော၊ ပဋိသာရဏီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိသာရဏီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ တသ္မိံ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဋိသာရဏီယကမ္မကတော၊ ပဋိသာရဏီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ပဋိသာရဏီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိသာရဏီယဿ ကမ္မဿ၊ ပဋိသာရဏီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။
ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေတေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၇-အဒဿနေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၈-အပ္ပဋိကမ္မေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၄၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။
ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွှတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
၂၆၉-အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဥက္ခေပနီယကမ္မပဋိပ္ပဿဒ္ဓိကထာ
၄၅၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောကကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ တတြ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မကတော၊ ဥက္ခေပနီယကံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ ပါတေတိ၊ ချ၏။ နေတ္ထာရံ၊ ဥက္ခေပနီယကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယဿ ကမ္မဿ၊ ဥက္ခေပနီယကံ၏။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ၊ မစွန့်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘေန္တိ၊ ငြိမ်းစေကုန်၏။ တတြဋ္ဌော၊ ထိုကျောင်း၌ တည်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ “အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံတည်း။ ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ “ဓမ္မပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂကမ္မံ၊ ညီညွတ်သော ကံတည်း။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “ကမ္မံ၊ ကံကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံသော ရဟန်းတို့တွင်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေပိ ဝါရာ၊ ဤဝါရတို့ကိုလည်း။ သံခိတ္တာ၊ ချုံးအပ်ကုန်၏။
နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ စမ္ပေယျက္ခန္ဓကော၊ စမ္ပေယျက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၇၀-တဿုဒ္ဒါနံ
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသည်ကား။ ဝါသဘဂါမကေ၊ ဝါသဘရွာ၌။ ဘိက္ခု၊ ကျောင်းနေရဟန်းသည်။ အာဂန္တုကာနံ၊ ဧည့်သည်ရဟန်းတို့၏။ ဖာသုံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ ဣစ္ဆိတဗ္ဗတော၊ အလိုရှိအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။
ပကတညုနောတိ၊ ဆွမ်းခံလမ်းကြောင်းကို သိလေကုန်ပြီဟု။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လကို။ န ကရီ၊ မပြုပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ န ကရောတီတိ၊ မပြုတကားဟု။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်ဘိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇိနသန္တိကေ၊ ဘုရားရှင်အထံတော်သို့။ အဂမာ၊ သွားလေ၏။
အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ ပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂိကံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။
ပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဧကကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဧကော စ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလေ၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ သံဃံ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။
ဒုဝေဝိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာပိ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သံဃောပိ၊ သံဃာသည်လည်းကောင်း။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း။ ဥက္ခိပိ၊ နှင်ထုတ်၏။ သဗ္ဗညုပဝရော၊ သဗ္ဗညုဘုရားမြတ်သည်။ သုတွာ၊ ကြား၍။ “အဓမ္မ”န္တိ၊ တရားမဟုတ်ဟု။ ပဋိက္ခိပိ၊ ပယ်တော်မူ၏။
ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကံသည်။ ဉတ္တိဝိပန္နံ၊ ဉတ်နှင့် မပြည့်စုံ။ အနုသာဝနံ၊ ကမ္မဝါစာနှင့်။ သမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံ၏။ အနုဿာဝနဝိပန္နံ၊ ကမ္မဝါစာနှင့် မပြည့်စုံ။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကံသည်။ ဉတ္တိယာ စ၊ ဉတ်နှင့်ကား။ သမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံ၏။
ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကံသည်။ ဥဘယေန၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာနှစ်ပါးဖြင့်။ ဝိပ္ပန္နဉ္စ၊ ချို့လည်း ချို့၏။ ဓမ္မမေဝ စ၊ ဟုတ်တိုင်းမှန်တိုင်းသော သဘောကို။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကံကို။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်ဖြစ်သော။ ဝိနယာယ၊ ဝိနည်း၌။ ပဋိကုဋ္ဌံ၊ သံဃာမြစ်လျက်ပင်ပြု၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ကုပ္ပံ၊ ပျက်၏။ အဋ္ဌာနာရဟိကံ၊ အကြောင်းအား မထိုက်။
အဓမ္မဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော တရားမဟုတ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ သမဂ္ဂံ၊ ညီညွတ်သော တရားမဟုတ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မပတိရူပါနိ၊ တရားအတုဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဒုေ၀ ယာနိ ဒုေ၀ ကမ္မာနိ၊ အကြင်နှစ်ပါးကုန်သော ကံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိက္ခိပိ၊ ပယ်တော်မူ၏။ ဓမ္မေနေ၀ စ၊ တရားဖြင့်သာလျှင်။ သာမဂ္ဂိံ၊ ညီညွတ်သော ကံကို။ တထာဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုညာသိ၊ ခွင်ပြုတော်မူ၏။
စတုဝဂ္ဂေါ၊ စတုဝဂ္ဂသံဃာလည်းကောင်း။ ပဉ္စဝဂ္ဂေါ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂသံဃာလည်းကောင်း။ ဒသဝဂ္ဂေါ စ၊ ဒသဝဂ္ဂသံဃာလည်းကောင်း။ ဝီသတိ၊ ဝီသတိဝဂ္ဂသံဃာလည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ ပရောဝီသတိဝဂ္ဂေါ စ၊ နှစ်ကျိပ်ထက်လွန်သော ဝဂ်ဖြစ်သော သံဃာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ပဉ္စဝိဓော၊ ငါးပါးအပြားရှိ၏။
အဗ္ဘာနကမ္မေန၊ အဗ္ဘာနကံနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ယဉ္စ ဥပသမ္ပဒံ၊ အကြင် ဥပသမ္ပဒကံကိုလည်းကောင်း။ ယဉ္စ ပဝါရဏံ ကမ္မံ၊ အကြင်ပဝါရဏာကံကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ စတုဝဂ္ဂေဟိ၊ စတုဝဂ္ဂသံဃာတို့သည်။ ကမ္မိကော၊ ခပ်သိမ်းသော ကံအား လျောက်ပတ်၏။
မဇ္ဈဒေသ၊ မဇ္ဈိမတိုက်တို့၌။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ဥပသမ္ပဒကံကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာနကံကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကမ္မေ၊ ကံတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပဉ္စဝဂ္ဂိကော၊ ငါးယောက်အစုရှိသော သံဃာသည်။ သဗ္ဗကမ္မေသု၊ အလုံးစုံသော ကံတို့၌။ ကမ္မိကော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။
ဒသဝဂ္ဂိကာ၊ တစ်ကျိပ်အစုရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဧကံ၊ တစ်ပါးသော။ အဗ္ဘာနံ၊ အဗ္ဘာနကံကို။ ဌပေတွာန၊ ထား၍။ သဗ္ဗကမ္မကရော၊ အလုံးစုံသော ကံကို ပြုအပ်၏။ ဝီသော၊ နှစ်ကျိပ်ပြည့်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော ကံတို့၌။ ကမ္မိကော၊ ကံအား လျောက်ပတ်၏။
ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမလည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာ စ၊ သိက္ခမာန်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော၊ သာမဏေယောကျ်ားလည်းကောင်း။ သာမဏေရီ၊ သမဏေမိန်းမလည်းကောင်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ သိက္ခာချသော သူလည်းကောင်း။ အန္တိမဝတ္ထုံ၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သော သူလည်းကောင်း။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။
အပ္ပဋိကမ္မေ၊ မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်း သုံးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်။ ထေယျသံဝါသကံ၊ သံဝါသကို ခိုးသော သူ။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိအပင်းအသင်းသို့ ဝင်သော သူ။ တိရစ္ဆာနဂတံ၊ တိရစ္ဆာန်။ မာတု စ၊ အမိကို သတ်သော သူ။ ပိတု စ ဃာတကံ၊ အဘကို သတ်သောသူ။
အရဟံ၊ ရဟန္တာကို သတ်သောသူ။ ဘိက္ခုနီဒူသိ၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်ဆီးသောသူ။ ဘေဒကံ၊ သင်းခွဲသောသူ။ လောဟိတုပ္ပါဒံ၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်စေသောသူ။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဥဘတောဗျည်း။ နာနာသံဝါသံ စေဝ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူ။ နာနာသီမာယ၊ အထူးထူးသော သိမ်၌ တည်သောသူ။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့် ကောင်းကင်၌ နေသောသူ။
ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယ စသော ကံကို။ ကရေ၊ ပြု၏။ စတုဝီသတိ၊ နှစ်ကျိပ်လေးယောက်ကုန်သော။ ဧတေ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိက္ခိတ္တာ၊ ပယ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတေ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဂဏပူရကာ၊ ဂိုဏ်းပြည့်တို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။
ပါရိဝါသိကစတုတ္ထော၊ ပရိဝါသ်နေသော ရဟန်းလျှင်လေးယောက်မြောက်သော သံဃာသည်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒဒေယျ ဝါ၊ ပေးငြားအံ့။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿေယျ၊ ငင်ငြားအံ့။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ အဗ္ဘေယျ၊ အဗ္ဘာန်သွင်းအံ့။ အကမ္မံ၊ ကံမမည်။ န စ ကရဏံ၊ ပြုလည်း မပြုအပ်။
မူလာ အရဟ၊ အရင်းသို့ ငင်ထိုက်သော သူ။ မာနတ္တာ၊ မာနတ်ထိုက်သော သူ။ အဗ္ဘာနာရဟမေဝ စ၊ အဗ္ဘာန်ထိုက်သော သူ။ ပဉ္စ၊ ဤသူငါးယောက်တို့ကို။ န ကမ္မကာရကာ၊ ကံမပြုစေကုန်ရာဟု။ သမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပကာသိတာ၊ ပြတော်မူအပ်ကုန်၏။
ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ သိက္ခမာနာ စ၊ သိက္ခမာန်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေယောကျ်ား။ သာမဏေရိကာ၊ သာမဏေမိန်းမ။ ပစ္စက္ခ၊ သိက္ခာချသော သူ။ အန္တိမ၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သောသူ။ ဥမ္မတ္တာ၊ ရူးသော သူ။ ခိတ္တာ၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော သူ။ ဝေဒန၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော သူ။ အဒဿနေ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။
အပ္ပဋိကမ္မေ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိယာ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကသုံးယောက်။ ပဏ္ဍကာပိ စ၊ ပဏ္ဍုက်။ ဗျဉ္ဇနာ၊ ဥဘတောဗျည်း။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော သူ။ သီမာ၊ သိမ်ပ၌နေသော သူ။ ဝေဟာသံ၊ တန်ခိုးဖြင့်ကောင်းကင်၌ နေသော သူ။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ကမ္မဉ္စ၊ ပဗ္ဗာဇနီယစသော ကံကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုကံပြုလေသော ဒဏ်ခံရဟန်းသည်။ ဧတေသံ အဋ္ဌာရသန္နံ၊ ထိုတစ်ကျိပ်ရှစ်ယောက်သော သူတို့၏။ ပဋိက္ကောသံ၊ မြစ်ခြင်းသည်။ န ရုဟတိ၊ မရောက်။ ပကတတ္တဿ၊ ပကတိသဘောရှိသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပဋိက္ကောသနာ၊ မြစ်ခြင်းသည်။ ရုဟတိ၊ ရောက်၏။
သုဒ္ဓဿ၊ အာပတ်မှစင်သော သူကို။ နိဿာရိတော၊ နှင်ထုတ်ခြင်းသည်။ ဒုန္နိဿာရိတော၊ မကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ဗာလောဟိ ဗာလော ဧဝ၊ မိုက်သော နှင်ထုတ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သုနိဿာရိတော၊ ကောင်းသော နှင်ထုတ်ခြင်းတည်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်။ ထေယျသံဝါသော၊ သံဝါသကို ခိုးသော သူ။ ပက္ကန္တော၊ တိတ္ထိဘောင်သို့ ဝင်သော သူ။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်။
မာတု၊ အမိကို သတ်သော သူ။ ပိတု၊ အဘကို သတ်သော သူ။ အရဟန္တ၊ ရဟန္တာကို သတ်သော သူ။ ဒူသကော၊ ရဟန်းမိန်းမကို ဖျက်သော သူ။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို သင်းခွဲသော သူ။ လေဟိတုပ္ပါဒကော စေဝ၊ ဘုရားကို သွေးစိမ်းတည်စေသော သူ။ ယော ဥဘတောဗျဉ္ဇနော စ၊ အကြင်ဥဘတောဗျည်း။
ဧတေသံ ဧကာဒသန္နံ၊ ထိုတစ်ကျိပ်တစ်ယောက်သော သူတို့ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသည်။ န ယုဇ္ဇတိ၊ မသင့်။ ဟတ္ထ၊ လက်ပြတ်သော သူ။ ပါဒ၊ ခြေပြတ်သော သူ။ တဒုဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံပြတ်သော သူ။ ကဏ္ဏ၊ နားပြတ်သော သူ။ နာသာ၊ နှာခေါင်းပြတ်သော သူ။ တဒုဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံပြတ်သော သူ။
အင်္ဂုလိ၊ လက်ချောင်း ခြေချောင်းပြတ်သော သူ။ အဠ၊ လက်မ ခြေမ ပြတ်သော သူ။ ကဏ္ဍရံ၊ ကြောမပြတ်သော သူ။ ဖဏံ၊ လက်ပျစ်သော သူ။ ခုဇ္ဇော စ၊ ကုန်းသော သူ။ ဝါမနော၊ ကွသော သူ။ ဂဏ္ဍီ၊ လည်၌ ထွတ်မြင်းရှိသော သူ။ လက္ခဏ၊ တံဆိပ်ခတ်အပ်သော သူ။ ကသာ စ၊ ကြိမ်လုံးခတ်အပ်သော သူ။ လိခိတကော စ၊ ကမ္ပည်းထားသော သူ။ သီပဒီ၊ ခြေထိုင်းသော သူ။
ပါပါ၊ အနာဖျင်းစွဲသော သူ။ ပရိသ၊ ပရိသတ်ကို ဖျက်သော သူ။ ကာဏော စ၊ တစ်ဖက်ကန်းသော သူ။ ကုဏီ၊ လက်ကိုင်းသော သူ။ ခေဉ္ဇာ၊ ခြေခွင်သော သူ။ ဟတောပိ စ၊ ဖက်သကတ်စွဲသော သူ။ ဣရိယာပထ၊ ဆွံ့သော သူ။ ဒုဗ္ဗလော၊ အိုမင်း၍ အားနည်းသော သူ။ အန္ဓော၊ နှစ်ဖက်ကန်းသော သူ။ မူဂေါ စ၊ အသော သူ။ ဗဓိရော စ၊ နားပင်းသော သူ။
အန္ဓမူဂ၊ ကန်းလည်းကန်း အလည်းအသော သူ။ အန္ဓဗဓိရော စ၊ ကန်းလည်းကန်း နားလည်းပင်းသော သူ။ မူဂဗဓိရမေဝ စ၊ အလည်းအ နားလည်းပင်းသော သူ။ အန္ဓမူဂဗဓိရော စ၊ ကန်းလည်းကန်း အလည်းအ နားလည်းပင်းသော သူ။ ဧတေ ဇနာ၊ ထိုသူတို့ကား။ ဒွတ္တိံသ၊ သုံးကျိပ်နှစ်ယောက်တို့တည်း။ အနူနကာ၊ မယုတ်မလွန်ကုန်။
တေသံ ဇနာနံ၊ ထိုသုံးကျိပ်နှစ်ယောက်သော သူတို့ကို။ ဩသာရဏံ၊ သွင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပကာသိတံ၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ရှုအပ်သော အာပတ်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ပဋိကာတဗ္ဗာ၊ ကုစားအပ်သော အာပတ်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ နိဿဇ္ဇေတာ၊ စွန့်အပ်သော အယူသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။
တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဥက္ခေပနာ ကမ္မာ၊ ဥက္ခေပနီယကံတို့သည်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားအား မလျော်သော ကံတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနုဝတ္တန္တံ၊ အလိုသို့ လိုက်၍ ကျင့်သော။ အာပန္နံ၊ အာပတ်သင့်သော ရဟန်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ တေပိ သတ္တ ကမ္မာ၊ ထိုခုနစ်ပါးသော ဥက္ခေပနီယကံတို့သည်လည်း။ အဓမ္မိကာ၊ တရားအား မလျော်သော ကံတို့တည်း။
နာနုဝတ္တန္တံ၊ အလိုသို့ လိုက်၍ မကျင့်သော။ အာပန္နံ၊ အာပတ်သင့်သော ရဟန်းကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ ကမ္မာ၊ ခုနစ်ပါးသော ဥက္ခေပနီယကံတို့သည်။ သုဓမ္မိကာ၊ ကောင်းစွာ ပြုသော ဓမ္မကံတို့တည်း။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်။ ပဋိပုစ္ဆာ စ၊ မေးမြန်းခြင်း။ ပဋိညာယ စ၊ ဝန်ခံခြင်း။ ကာရဏာ၊ ပြုခြင်း။
သတိ၊ သတိဝိနည်း။ အမူဠှ၊ အမူဠှဝိနည်း။ ပါပိကာ၊ ပါပိယသိကကံ။ တဇ္ဇနီနိယဿေန စ၊ တဇ္ဇနီယကံ နိယဿကံ။ ပဗ္ဗာဇနီယ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံ။ ပဋိသာရော၊ ပဋိသာရဏီယကံ။ ဥက္ခေပ၊ ဥက္ခေပနီယကံ။ ပရိဝါသ စ၊ ပရိဝါသ်။
မူလာ၊ အရင်းသို့ ငင်ခြင်း။ မာနတ္တ၊ မာနတ်။ အဗ္ဘာနာ၊ အဗ္ဘာန်။ တထေဝ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းခံခြင်း။ အညဿ အညကမ္မာရဟဿ၊ တစ်ပါးသော ကံထိုက်သော သူအား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ကံကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ ဧတေ သောဠသ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကံတို့သည်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားအား မလျော်ကုန်သော ကံတို့တည်း။
တံ တံ တဿ တဿ ကမ္မာရဟဿ၊ ထိုထိုသို့သော ကံထိုက်သော သူအား။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ ဧတေ သောဠသ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကံတို့သည်။ သုဓမ္မိကာ၊ ကောင်းသော ဓမ္မကံတို့တည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ကံထိုက်သော သူကို။ အညံ ကမ္မံ၊ တစ်ပါးသော ကံသို့။ ပစ္စာရောပေယျ၊ တင်၍ ပြုငြားအံ့။ ဧတေ သောဠသ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကံတို့သည်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားအား မလျော်ကုန်သော ကံတို့တည်း။
တဿ အညဿ ကမ္မာရဟဿ၊ ထိုထိုကံတစ်ပါး ထိုက်သော သူအား။ တမ္မူလကံ၊ ထိုထိုသို့သော ကံ၏ မူလကား။ ဒွေ ဒွေ၊ နှစ်ပုဒ်နှစ်ပုဒ်တို့တည်း။ တတော ပရံ၊ ထိုမှနောက်၌။ ယေ သောဠသကမ္မာ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကံတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သောဠသကမ္မာ၊ ထိုတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကံတို့သည်လည်း။ ဓမ္မိကာ၊ တရားအား လျော်ကုန်သော ကံတို့တည်း။ ဧကေကမူလကံ၊ တစ်ပုဒ်တစ်ပုဒ်စီ မူလရှိသော။ စက္ကံ၊ စက်လှည့်သော ဝါရကို။ “အဓမ္မ”န္တိ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဇိနော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဗြဝိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍနကာရကော၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ ဝဂ္ဂကမ္မံ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော။ တဇ္ဇနီယကမ္မံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညံ အာဝါသံ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆိ၊ သွားလေ၏။
တတ္ထ အာဝါသေ၊ ထိုကျောင်း၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ တဇ္ဇနီယံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရုံ၊ ပြုကုန်၏။ အညတ္ထ အာဝါသေ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ဝဂ္ဂါဓမ္မေန၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တဇ္ဇနီယံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရုံ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ပတိရူပေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါပိ၊ ဝဂ်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကရုံ၊ ပြုကုန်၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပတိရူပေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါပိ၊ ညီညွတ်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ တဇ္ဇနီယံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရုံ၊ ပြုကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ တရားမဟုတ်သဖြင့်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဝဂ္ဂမေဝ စ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ကံကိုလည်းကောင်း။
ပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ ဝဂ္ဂါ စ၊ ဝဂ်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတိရူပကေန၊ တရားအတုဖြင့်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တဇ္ဇနီယံ၊ တဇ္ဇနီယကံကို။ ကရုံ၊ ပြုကုန်၏။ ဣမေ ပဒါ၊ ဤငါးပါးသော ပုဒ်တို့ကို။ ဧကေကမူလကံ၊ တစ်ပုဒ်တစ်ပုဒ်ကို အရင်းတည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာရှိသည်။ စက္ကံ၊ စက်ကို။ ဗန္ဓေယျ၊ ဖွဲ့ရာ၏။
ဗာလာ ဗျတ္တဿ၊ ဗာလဗျတ္တရဟန်းအား။ နိယဿံ၊ နိယဿကံကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ကုလဒူသကံ၊ ကုလဒူသကရဟန်းကို။ ပဗ္ဗာဇေ၊ နေရာကျောင်းမှ နှင်ထုတ်ရာ၏။ အက္ကောသကဿ စ၊ ဒါယကာတို့ကို ဆဲရေးသော ရဟန်းအား။ ပဋိသာရဏီယံ ကမ္မံ၊ ပဋိသာရဏီယကံကို။ ကရေ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။
အဒဿနေ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်။ အပ္ပဋိကမ္မေ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်။ ယော စ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မှားသော အယူကို။ န နိဿဇ္ဇေ၊ မစွန့်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဥက္ခေပနီယကမ္မံ၊ ဥက္ခေပနီယကံကို။ သတ္ထဝါဟေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။
ကမ္မာနံ၊ ဥက္ခေပနီယကံတို့၏။ နယံ၊ နည်းကို။ ပညော ပညာသမ္ပန္နော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော သူသည်။ တဇ္ဇနီယံ တဇ္ဇနီယေန၊ တဇ္ဇနီယကံ၌ လာသော နည်းဖြင့်။ နယေ နယေယျ၊ သိရာ၏။ တေသံယေဝ ကမ္မာနံ၊ ထိုကံတို့အားသာလျှင်။ အနုလောမံ၊ အလျော်ကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ယာစိတေ၊ တောင်းပန်အပ်သည်ရှိသော်။
ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ကမ္မနယေန စ၊ ကံပြုသော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ တေသံ ကမ္မာနံ၊ ထိုကံတို့ကို။ ပဿဒ္ဓိ၊ ငြိမ်းစေခြင်း။ တသ္မိံ တသ္မိံ တေသု တေသု ကမ္မေသု၊ ထိုထိုသို့သော ကံတို့၌။ တတြဋ္ဌော စ၊ ထိုကျောင်း၌ နေသော သံဃာသည်လည်း။ ဝိဝဒတိ၊ ငြင်းခုံ၏။
အကတံ ကမ္မေ၊ ကံတို့ကို။ ပဿဒ္ဓိယာ စာပိ၊ ငြိမ်းခြင်း၌လည်း မပြုအပ်သော ကံတည်း။ ဒုက္ကဋံ စေဝ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော ကံတည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗကံ၊ ပြုအပ်သော ကံတည်း။ ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ ဓမ္မဝါဒီတို့တည်း။
ဝိပတ္တိဗျာဓိတေ၊ သီလပျက်ခြင်းတည်းဟူသော အနာဖြင့် နှိပ်စက်ကုန်ထသော။ ကမ္မပ္ပတ္တေ၊ ကံသို့ရောက်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သလ္လကတ္တော၊ အနာကို ကုပေတတ်သော သမားသည်။ ဩသဓံ၊ အနာကို ငြိမ်းစေတတ်သော ဆေးကို။ အာစိက္ခန္တော ဣဝ၊ ကြားပေသကဲ့သို့။ မဟာမုနိ၊ ဘုရားမြတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿဒ္ဓိံ၊ ကံကိုငြိမ်းစေတတ်သော တရားကို။ အက္ခာသိ၊ ကြားတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
ဣမမှိ ခန္ဓကေ၊ ဤစမ္ပေယျက္ခန္ဓက၌။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကား။ ဆတ္တိံသ၊ သုံးဆဲ့ခြောက်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့ မှတ်ထိုက်၏။
စမ္ပေယျက္ခန္ဓကော၊ စမ္ပေယျက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၀-ကောသမ္ဗကက္ခန္ဓက
၂၇၁-ကောသမ္ဗကဝိဝါဒကထာ
၄၅၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတသူဌေး၏ အရံ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ သုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ ပဿေယျံ၊ ရှုရာ၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သာမဂ္ဂိံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကိုဆောင်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံပါဠိရှိသည်။ ဓမ္မဓရော၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို ဆောင်သည်။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်သည်။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ်မာ၏။ မေဓာဝီ၊ တစ်ခဏခြင်း ထိုးထွင်း၍ သိတတ်၏။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်၏။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ရှိတတ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကုပ္ပေန၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနယတော၊ ဝိနည်းအားဖြင့်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပက္ခာ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပက္ခေ၊ အပင်းအသင်းတို့ကို။ အလဘိ ခေါ၊ ရလေ၏။ ဇာနပဒါနံ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာနံ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာနံ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူနမ္ပိ၊ ရဟန်းတို့၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေလွှတ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကုပ္ပေန၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနယတော၊ ဝိနည်းအားဖြင့်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပက္ခာ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုသုတ္တန်ကို ဆောင်သော ရဟန်းသည်။ ဇာနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ပက္ခေ၊ အပင်းအသင်းတို့ကို။ အလဘိ ခေါ၊ ရလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဥက္ခေပကေ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ကုပ္ပေန၊ ပျက်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကေ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ ဥက္ခိတ္တကဖြစ်သော။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ မာ ခေါ အနုဝတ္တိတ္ထ၊ အတုမလိုက်ကုန်လင့်။ မာ ခေါ အနုပရိဝါရေထ၊ မခြံရံကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့ ဆိုကုန်သော်လည်း။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခေပကေဟိ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာပိ၊ ဆိုအပ်ကုန်သော်လည်း။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တိံသု၊ အတုလိုက်ကုန်၏။ အနုပရိဝါရေသုံ၊ ခြံရံကုန်၏။
၄၅၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ နေပြီ။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ နေပြီးသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဧတံ အာပတ္တိံ၊ ဤအာပတ်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယံ အာပတ္တိံ၊ အကြင်အာပတ်ကို။ ပဿေယျံ၊ ရှုရာ၏။ သာ အာပတ္တိ၊ ထိုအာပတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာမဂ္ဂိံ၊ ညီညွတ်ခြင်းကို။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံရှိ၏။ ဓမ္မဓရော၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို ဆောင်၏။ ဝိနယဓရော၊ ဝိနည်းကို ဆောင်၏။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ်မာ၏။ မေဓာဝီ၊ တစ်ခဏခြင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်၏။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ရှိတတ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကုပ္ပေန၊ ဖျက်အပ်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနယတော၊ ဝိနည်းအားဖြင့်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပက္ခာ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပက္ခေ၊ အပင်းအသင်းတို့ကို။ အလဘိ ခေါ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ဇာနပဒါနံ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာနံ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာနံ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူနမ္ပိ၊ ရဟန်းတို့၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေလွှတ်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကုပ္ပေန၊ ဖျက်အပ်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဓမ္မတော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝိနယတော၊ ဝိနည်းအားဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပက္ခာ၊ အပင်းအသင်းတို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်ကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌေ၊ တကွမြင်ဖူးကုန်သော။
သမ္ဘတ္တေ၊ တကွသုံးဆောင်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ပက္ခေ၊ အပင်းအသင်းတို့ကို။ အလဘိ ခေါ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဥက္ခေပကေ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကုပ္ပေန၊ ဖျက်အပ်သော။ အဋ္ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား မထိုက်သော။ အဓမ္မိကေန၊ တရားအား မလျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကေ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းသို့။ မာ ခေါ အနုဝတ္တိတ္ထ၊ အတုမလိုက်ကုန်လင့်။ မာ ခေါ အနုပရိဝါရေထ၊ မခြံရံကုန်လင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခေပကေဟိ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာပိ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်လည်း။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တန္တိ၊ အတုလိုက်ကုန်၏။ အနုပရိဝါရေန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၄၅၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲလေပြီ။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲလေပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥက္ခေပကေ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ‘ပဋိဘာတိ နော ပဋိဘာတိ နော’တိ၊ ငါတို့ပညာရှိ ငါတို့ပညာရှိဟူ၍။ ယသ္မိံ ဝါ တသ္မိံ ဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညားသော ဝတ္ထု၌။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏ဟု။ မာ ခေါ မညိတ္ထ၊ မမှတ်ထင်ကုန်လင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်အံ့သနည်း။ “အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံပါဠိရှိ၏။ မာတိကာဓရော၊ မာတိကာကို ဆောင်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ်မာ၏။ မေဓာဝီ၊ တစ်ခဏခြင်း ထိုးထွင်း၍ သိတတ်သော ပညာရှိ၏။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်၏။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ရှိတတ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ သစေ ဥက္ခိပိဿာမ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ အယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သစေ န ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သစေ ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသို့မပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏ အထူးထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘေဒဂရုကေဟိ၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလေးပြုကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ န ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မနှင်ထုတ်အပ်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။
အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ကိံ ဇာနန္တိ၊ အဘယ်သို့ သိကုန်နည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယံ ခေါ အာယသ္မာ၊ ဤအရှင်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိ၏။ အာဂတာဂမော၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံပါဠိရှိ၏။ ဓမ္မဓရော၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို ဆောင်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ဗျတ္တော၊ လိမ်မာ၏။ မေဓာဝီ၊ တစ်ခဏခြင်း ထိုးထွင်း၍ သိတတ်သော ပညာရှိ၏။ လဇ္ဇီ၊ ရှက်တတ်၏။ ကုက္ကုစ္စကော၊ အလို့လို့ရှိတတ်၏။ သိက္ခာကာမော၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ သစေ ဥက္ခိပိဿာမ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သစေ န ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာမပြုကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ သစေ ပဝါရဿောမ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာပြုကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ သစေ န ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ သစေ ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ သစေ န နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ သစေ နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဂုပါနေ၊ ယာဂုသောက်ရာ၌။ သစေ န နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယာဂုပါနေ၊ ယာဂုသောက်ရာ၌။ သစေ နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သစေ န နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သစေ နိသီဒိဿာမ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ သစေ န ဝသိဿာမ၊ အကယ်၍ မနေကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ သစေ ဝသိဿာမ၊ အကယ်၍ နေကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယထာဝုဍ္ဎံ၊ သီတင်းကြီးအစဉ်အတိုင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပစ္စုဋ္ဌာနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းအမှုကို။ သစေ န ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ ဣမိနာ ဘိက္ခုနာ၊ ဤရဟန်းနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယထာဝုဍ္ဎံ၊ သီတင်းကြီးစဉ်အတိုင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပစ္စုဋ္ဌာနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်း အမှုကို။ သစေ ကရိဿာမ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသို့ ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏ အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏ အထူးထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနန္တိ၊ အကယ်၍ သိကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘေဒဂရုကေဟိ၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလေးပြုကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ န ဥက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မနှင်ထုတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၅၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥက္ခေပကာနံ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကေ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ “နာမှ အာပန္နာ နာမှ အာပန္နာ”တိ၊ ငါတို့အာပတ်သို့ မရောက် ငါတို့အာပတ်သို့ မရောက်ဟု။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိကာတဗ္ဗံ၊ မကုအပ်ဟု။ မာ ခေါ မညိတ္ထ၊ မမှတ်ထင်ကုန်လင့်။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိအံ့သနည်း။ “ဣမေ ခေါ အာယသ္မန္တော၊ ဤအရှင်တို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်၏။ အာဂတာဂမာ၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံရှိကုန်၏။ ဓမ္မဓရာ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို ဆောင်ကုန်၏။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ လိမ်မာကုန်၏။ မေဓာဝိနော၊ တစ်ခဏခြင်း ထိုးထွင်း၍ သိတတ်သော ပညာရှိကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့လို့ရှိတတ်ကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ မမံ၊ ငါ၏။ ကာရဏာ ဝါ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ကာရဏာ ဝါ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဆန္ဒာ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။
ဒေါသာ ဒေါသေန၊ မုန်းသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ မောဟာ မောဟေန၊ တွေဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘယာ ဘယေန၊ ကြောက်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဂတိံ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားခြင်းသို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မထိုက်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ သစေ ဥက္ခိပိဿန္တိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သစေ န ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ သစေ ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသို့ ပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့်ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘေဒဂရုကေန၊ ကွဲပြားခြင်းကို အလေးပြုသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပရေသမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုလည်း။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သောအားဖြင့်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အနာပတ္တိဒိဋ္ဌိ၊ အာပတ်မသင့်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်၌။ အာပတ္တိဒိဋ္ဌိနော၊ အာပတ်သင့်၏ဟု အယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။ “ဣမေ ခေါ အာယသ္မန္တော၊ ဤအရှင်တို့သည်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်၏။ အာဂတာဂမာ၊ နှုတ်၌ လာသော အာဂုံရှိကုန်၏။ ဓမ္မဓရာ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကို ဆောင်ကုန်၏။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်၏။ မာတိကာဓရာ၊ မာတိကာကို ဆောင်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ လိမ်မာကုန်၏။ မေဓာဝိနော၊ တစ်ခဏခြင်းထိုးထွင်း၍ သိတတ်သော ပညာရှိကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့လို့ရှိတတ်ကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ မမံ၊ ငါ၏။ ကာရဏာ ဝါ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ကာရဏာ ဝါ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဆန္ဒာ ဆန္ဒေန၊ ချစ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါသာ ဒေါသေန၊ မုန်းသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ မောဟာ မောဟေန၊ တွေဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘယာ ဘယေန၊ ကြောက်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဂတိံ၊ မလားအပ်သည်သို့ လားခြင်းသို့။ ဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မထိုက်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ သစေ ဥက္ခိပိဿန္တိ၊ အကယ်၍ နှင်ထုတ်ကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သစေ န ပဝါရေဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာမပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ သစေ ပဝါရေဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပဝါရဏာ ပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ သစေ န ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ သစေ ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ သစေ န နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ သစေ နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယာဂုပါနေ၊ ယာဂုသောက်ရာ၌။ သစေ န နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယာဂုပါနေ၊ ယာဂုသောက်ရာ၌။ သစေ နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သစေ န နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သစေ နိသီဒိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ သစေ န ဝသိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မနေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဧကစ္ဆန္နေ၊ တစ်မိုးတစ်ရံတည်းသော ကျောင်း၌။ သစေ ဝသိဿန္တိ၊ အကယ်၍ နေကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယထာဝုဍ္ဎံ၊ သီတင်းကြီးအစဉ်အတိုင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပစ္စုဋ္ဌာနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းအမှုကို။ သစေ န ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မပြုကုန်အံ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယထာဝုဍ္ဎံ၊ သီတင်းကြီးအစဉ်အတိုင်း။ အဘိဝါဒနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပစ္စုဋ္ဌာနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းအမှုကို။ သစေ ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်အံ့။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုသိုပြုခြင်းဟူသော အကြောင်းအကြောင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ နင်သင်စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘေဒဂရုကေန၊ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို အလေးပြုသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပရေသမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သောအားဖြင့်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာနံ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။
၄၅၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ အန္တောသီမာယ၊ သိမ်တွင်း၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥက္ခေပကော၊ နှင်ထုတ်တတ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုးသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ အန္တောသီမာယ၊ သိမ်တွင်း၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဥက္ခေပကာ ဘိက္ခူ၊ နှင်ထုတ်တတ်သော ရဟန်းဖြစ်ကုန်သော။ မယံ ပန၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်ကား။ နိဿီမံ၊ သိမ်ပသိ့ို။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောမ၊ ပြုပါကုန်၏။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ ကရောမ၊ ပြုပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ ဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ အန္တောသီမာယ၊ သိမ်တွင်း၌။ ဉတ္တိ စ၊ ဉတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿာဝနာ စ၊ ကမ္မဝါစာကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပညတ္တာ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ စေ ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်လတ္တံ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ စေ ကရိဿန္တိ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်လတ္တံ့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တာနိ ကမ္မာနိ၊ ထိုကံတို့သည်။ အကုပ္ပါနိ၊ မပျက်ကုန်သော။ ဌာနာရဟာနိ၊ အကြောင်းအား ထိုက်ကုန်သော။ ဓမ္မိကာနိ၊ တရားအား လျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥက္ခေပကာ ဘိက္ခူ၊ နှင်ထုတ်တတ်သော ရဟန်းဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ အန္တောသီမာယ၊ သိမ်တွင်း၌။ ဉတ္တိ စ၊ ဉတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿာဝနာ စ၊ ကမ္မဝါစာကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပညတ္တာ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ စေ ကရိဿထ၊ အကယ်၍ ပြုကုန်လတ္တံ့။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ စေ ကရိဿထ၊ အကယ်ပြုကုန်လတ္တံ့။ တုမှာကမ္ပိ၊ သင်တို့အားလည်း။ တာနိ ကမ္မာနိ၊ ထိုကံတို့သည်။ အကုပ္ပါနိ၊ မပျက်ကုန်သော။ ဌာနာရဟာနိ၊ အကြောင်းအား ထိုက်ကုန်သော။ ဓမ္မိကာနိ၊ တရားအား လျော်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဧတေ ဘိက္ခူ၊ ဤဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့နှင်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်၏။ တုမှေ စ၊ သင်တို့သည်လည်း။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုဥက္ခိတ္တကရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ နာနာသံဝါသကာ၊ အထူးထူးသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိကုန်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နာနာသံဝါသကဘူမိယော၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိရာတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ အတ္တနာ ဝါ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နာနာသံဝါသကံ၊ အထူးထူး ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ နံ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒဿနေ ဝါ၊ မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိပတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နာနာသံဝါသကဘူမိယော၊ အထူးထူးပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော အရာတို့သည်။ ဣမာ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သမာနသံဝါသကဘူမိယော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော အရာတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ အတ္တနာ ဝါ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမာနသံဝါသကံ၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အဒဿနေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိကမ္မေ ဝါ၊ အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂေ ဝါ၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥက္ခိတ္တံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ နံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဩသာရေတိ၊ သွင်း၏။ ဣတိ ဣမာ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သမာနသံဝါသကဘူမိယော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်းရှိသော အရာတို့သည်။ ဣမာ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်းကောင်း။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အနနုလောမိကံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျော်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံကိုလည်းကောင်း။ ဥပဒံသေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ ဟတ္ထပရာမာသံ၊ လက်ကို ဆွဲခြင်းသုံးသပ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်းကောင်း။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အနနုလောမိကံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျော်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံကိုလည်းကောင်း။ ဥပဒံသေဿန္တိ နာမ၊ ပြကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထပရာမာသံ၊ လက်ကို ဆွဲခြင်းသုံးသပ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်လတ်သော်။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်လတ်သော်။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်လတ်သော်။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အနနုလောမိကံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျော်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံကိုလည်းကောင်း။
ဥပဒံသေဿန္တိ နာမ၊ ပြကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထပရာမာသံ၊ လက်ကို ဆွဲခြင်းသုံးသပ်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ပ။ ဟတ္ထပရာမာသံ၊ လက်ကို ဆွဲခြင်းသုံးသပ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နေ၊ ကွဲသည်ရှိသော်။ အဓမ္မိယာယမာနေ၊ အဓမ္မကံကို ပြုသည်ရှိသော်။ အသမ္မောဒိကာယ၊ ဝမ်းမမြောက်ခြင်းသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ‘ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတူနေသဖြင့်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အနနုလောမိကံ၊ မလျောက်ပတ်သော။ ကာယကမ္မံ၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း။ ဝစီကမ္မံ၊ ဝစီကံကိုလည်းကောင်း။ န ဥပဒံသေဿာမ၊ မပြကုန်အံ့။ ဟတ္ထပရာမာသံ၊ လက်ကိုဆွဲခြင်းသုံးသပ်ခြင်းကို။ န ကရိဿာမ၊ မပြုကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနေ၊ နီးသော နေရာ၌။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဘိန္နေ၊ ကွဲသည်ရှိသော်။ ဓမ္မိယမာနေ၊ ဓမ္မကံကို ပြုသည်ရှိသော်။ သမ္မောဒိကာယ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဝတ္တမာနာယ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အာသနန္တရိကာယ၊ တစ်နေရာခြားသဖြင့်။ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ထိုင်နေအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏အလယ်၌။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝါဒါပန္နာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ မုခသတ္တီဟိ၊ နှုတ်လှံတို့ဖြင့်။ ဝိတုဒန္တာ၊ ထိုးကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေတုံ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ဘဏ္ဍနဇာတာ၊ ဖြစ်သော ငြင်းခုံခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟဇာတာ၊ ဖြစ်သော ခိုက်ရန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ မုခသတ္တီဟိ၊ နှုတ်လှံတို့ဖြင့်။ ဝိတုဒန္တာ၊ ထိုးကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေတုံ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူပါလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိဿဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍လျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလံ နိရတ္ထကံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ကိုယ်လက်ဖြင့် ထိပါးခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဝါဒံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဓမ္မသာမီ၊ တရား၏အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂမေတု၊ ငံ့တော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရံ၊ မျက်မှောက်၌ သမာပတ်ချမ်းသာဖြင့်နေခြင်းကို။ အနုယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မူလျက်။ ဝိဟရတု၊ နေတော်မူပါလော့။ ဧတေန ဘဏ္ဍနေန၊ ဤငြင်းခုံခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ကလဟေန၊ ဤခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဂ္ဂဟေန၊ ဤကိုယ်လက်ထိပါးခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဝါဒေန၊ ဤဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပညာယိဿာမ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလံ နိရတ္ထကံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ကိုယ်လက်ဖြင့် ထိပါးခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဝါဒံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဓမ္မသာမီ၊ တရား၏အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂမေတု၊ ငံ့တော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရံ၊ မျက်မှောက်၌ သမာပတ်ချမ်းသာဖြင့်နေခြင်းကို။
အနုယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မူလျက်။ ဝိဟရတု၊ နေတော်မူပါလော့။ ဧတေန ဘဏ္ဍနေန၊ ဤငြင်းခုံခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ကလဟေန၊ ဤခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဂ္ဂဟေန၊ ဤကိုယ်လက်ထိပါးခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဝါဒေန၊ ဤဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပညာယိဿာမ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၇၂-ဒီဃာဝုဝတ္ထု
၄၅၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝသော။ မဟဒ္ဓနော၊ များသော ဥစ္စာရှိသော။ မဟာဘောဂေါ၊ များသော စည်းစိမ်ရှိသော။ မဟဗ္ဗလော၊ ကြီးသော ခွန်အားရှိသော။ မဟာဝါဟနော၊ များသော ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါရှိသော။ မဟာဝိဇိတော၊ များသော တိုင်းနိုင်ငံရှိသော။ ပရိပုဏ္ဏကောသကောဋ္ဌာဂါရော၊ ပြည့်သော ကြကျီရှိသော။ ဗြဟ္မဒတ္တော နာမ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ အပ္ပဓနော၊ နည်းသော ဥစ္စာရှိသော။ အပ္ပဘောဂေါ၊ နည်းသော စည်းစိမ်ရှိသော။ အပ္ပဗလော၊ နည်းသော ခွန်အားရှိသော။ အပ္ပဝါဟနော၊ နည်းသော ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါရှိသော။ အပ္ပဝိဇိတော၊ နည်းသော တိုင်းနိုင်ငံရှိသော။ အပရိပုဏ္ဏကောသကောဋ္ဌာဂါရော၊ မပြည့်သော ကြကျီရှိသော။ ဒီဃီတိ နာမ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ စုရုံး၍။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းသို့။ အဗ္ဘုယျာသိ၊ ရှေးရှုထွက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ “ဗြဟ္မဒတ္တော နာမ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိလော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ စုရုံး၍။ မမံ၊ ငါ့အထံသို့။ အဗ္ဘုယျာတော ကိရ၊ ရှေးရှုထွက်လာသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနော၊ များသော ဥစ္စာရှိ၏။ မဟာဘောဂေါ၊ များသော စည်းစိမ်ရှိ၏။ မဟဗ္ဗလော၊ ကြီးသော ခွန်အားရှိ၏။ မဟာဝါဟနော၊ များသော ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါရှိ၏။ မဟာဝိဇိတော၊ များသော တိုင်းနိုင်ငံရှိ၏။ ပရိပုဏ္ဏကောသကောဋ္ဌာဂါရော၊ ပြည့်သော ကြကျီရှိ၏။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဓနော၊ နည်းသော ဥစ္စာရှိ၏။ အပ္ပဘောဂေါ၊ နည်းသော စည်းစိမ်ရှိ၏။ အပ္ပဗလော၊ နည်းသော ခွန်အားရှိ၏။ အပ္ပဝါဟနော၊ နည်းသော ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါရှိ၏။ အပ္ပဝိဇိတော၊ နည်းသော တိုင်းနိုင်ငံရှိ၏။ အပရိပုဏ္ဏကောသကောဋ္ဌာဂါရော၊ မပြည့်သော ကြကျီရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တေန၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဧကသံဃာတမ္ပိ၊ တစ်ကြိမ်ပစ်ခတ်ခြင်းကိုလည်း။ သဟိတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န ပဋိဗလော၊ မစွမ်းနိုင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ စောစောကသာလျှင်။ နဂရမှာ၊ မြို့မှ။ နိပ္ပတေယျံ၊ ထွက်ပြေးရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ မဟေသိံ၊ မိဖုရားကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ပဋိကစ္စေဝ၊ စောစောကလျှင်။ နဂရမှာ၊ မြို့မှ။ နိပ္ပတိ၊ ထွက်ပြေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနဉ္စ၊ ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါကိုလည်းကောင်း။ ဇနပဒဉ္စ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောသဉ္စ၊ ကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကိုလည်းကောင်း။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်၍။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ သပဇာပတိကော၊ မိဖုရားနှင့်တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ သပဇာပတိကော၊ မိဖုရားနှင့်တကွ။ တတြ တိဿံ ဗာရာဏသိယံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ကုမ္ဘကာရနိဝေသနေ၊ အိုးထိန်းသည်အိမ်၌။ အညာတကဝေသေန၊ မထင်ရှားသော အသွင်ဖြင့်။ ပရိဗ္ဗာဇကစ္ဆန္နေန၊ ပရိဗိုဇ်ရဟန်း၏အဝတ်ဖြင့်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုမိဖုရားအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သော သဘောရှိသော။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓံ၊ မြဲမြံစွာ ဖွဲ့အပ်သော။ ဝမ္မိကံ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမိယံ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂထိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။
ပဿိတုဉ္စ၊ မြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုံ စ၊ သောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓံ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကံ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမိယံ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ မြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုဉ္စ၊ သောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ ဒုဂ္ဂတာနံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သန္နဒ္ဓါ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကာ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမေ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတာ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂိနီ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာ၊ စစ်သည်ကို။ ကုတော လဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုဉ္စ၊ သောက်ခြင်းငှာလည်း။ ကုတော လဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သစေ န လဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ မရအံ့။ မရိဿာမိ၊ သေရတော့အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၄၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ သဟယော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပုဏ္ဏားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတံ၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်၏။ သခီ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော မိဖုရားသည်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုမိဖုရားအား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓံ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကံ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမေ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ပဿိတုဉ္စ၊ မြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုဉ္စ၊ သောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ကိုယ်ဝန်ရှိတပြီးကား။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ပဿာမ၊ ရှုကုန်ဦးအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပုဏ္ဏားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသိံ၊ မိဖုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တိံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိဖုရားရှိရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ကုစ္ဆိဂတော၊ ဝမ်း၌ ဖြစ်သော သူသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းတည်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ကုစ္ဆိဂတော၊ ဝမ်း၌ ဖြစ်သော သူသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်၏။ ဒေဝိ၊ မိဖုရားသည်။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓံ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကံ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမေ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကာသိမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကြီးကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ နိမိတ္တာနိ၊ နိမိတ်တို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓါ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကာ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ စတုရင်္ဂိနီ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာ၊ စစ်သည်သည်။ သုဘူမေ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေလော့။ ခဂ္ဂါ စ၊ သန်လျက်တို့ကိုလည်း။ ဓောဝိယန္တု၊ ဆေးပါကုန်လော့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။
“ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနကာလေ၊ တက်သော အခါ၌။ သန္နဒ္ဓံ၊ မြဲမြံစွာ စွဲအပ်သော။ ဝမ္မိကံ၊ မိန်ညိုလည်း ဝတ်ထသော။ သုဘူမေ၊ ညီညွတ်သော မြေအပြင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ပဿိတုံ၊ ရှုခြင်းငှာ။ အလဘိ ခေါ၊ ရသည်သာတည်း။ ခဂ္ဂါနံ၊ သန်လျက်တို့၏။ ဓောဝနံ၊ ဆေးရေကို။ ပါတုဉ္စ၊ သောက်ခြင်းငှာလည်း။ အလဘိ ခေါ၊ ရသည်သာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ တဿ ဂဗ္ဘဿ၊ ထိုကိုယ်ဝန်၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ ဒီဃာဝူတိ နာမံ၊ ဒီဃာဝုဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဝိညုတံ၊ သိကြားလိမ်မာသည်၏အဖြစ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ အယံ ခေါ ကာသိရာဇာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ ကာရကာ၊ ပြုတတ်၏။ ဣမိနာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနဉ္စ၊ ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါကိုလည်းကောင်း။ ဇနပဒေါ စ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောသော စ၊ ကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်၏။ အယံ ရာဇာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ သစေ ဇာနိဿတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တယော၊ ငါတို့သုံးယောက်တို့ကို။ ဃာတာပေဿတိ၊ သတ်စေလတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့ပ၌။ ဝါသေယျံ၊ နေစေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့ပ၌။ ဝါသေသိ၊ နေစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့ပ၌။ ပဋိဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ သဗ္ဗသိပ္ပါနိ၊ အလုံးစုံသော အတတ်တို့ကို။ သိက္ခိ၊ သင်၏။
၄၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃီတိဿ္ထ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ကပ္ပကော၊ ဆတ္တာသည်သည်။ ဗြဟ္မဒတ္တေ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညေ၊ ကာသိမင်း၏အထံ၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကေသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ကပ္ပကော၊ ဆတ္တာသည်သည်။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်မရှားသော။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ကုမ္ဘကာရနိဝေသနေ၊ အိုးထိန်းသည်၏အိမ်၌။ အညာတကဝေသေန၊ မထင်ရှားသော အသွင်ဖြင့်။ ပရိပဗ္ဗာဇကစ္ဆန္နေန၊ ပရိဗိုဇ်ရဟန်း၏ အဝတ်ဖြင့်။ ပဋိဝသန္တံ၊ နေသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာတည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကာသိမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ သပဇာပတိကော၊ မိဖုရားနှင့်တကွ။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပစ္စန္တိမေ၊ အစွန်ဖြစ်သော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ ကုမ္ဘကာရနိဝေသနေ၊ အိုးထိန်းသည်၏အိမ်၌။ အညာတကဝေသေန၊ မထင်ရှားသော အသွင်ဖြင့်။ ပရိဗ္ဗာဇကစ္ဆန္နေန၊ ပရိဗိုဇ်ရဟန်း၏အဝတ်ဖြင့်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ ချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ အာနေထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီကား။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဒဠှာယ၊ မြဲစွာသော။ ရဇ္ဇုယာ၊ ကြိုးဖြင့်။ ပစ္ဆာဗာဟံ၊ လက်ပြန်။ ဂါဠှဗန္ဓနံ၊ ပြင်းစွာ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ခုရမုဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဖြင့် ဦးပြည်းသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ခရဿရေန၊ ကြမ်းတမ်းသော အသံရှိသော။ ပဏဝေန၊ ထက်စည်ဖြင့်။ ရထိယာ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိယံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုသို့။ ပရိနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒက္ခိဏေန ဒွါရေန၊ တောင်တံခါးဖြင့်။ နိက္ခာမေတွာ၊ ထွက်စေ၍။
နဂရဿ၊ မြို့၏။ ဒက္ခိဏတော၊ တောင်အရပ်မှ။ စတုဓာ ဆိန္ဒိတွာ၊ လေးပိုင်းဖြတ်၍။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာ၌။ ဗိလာနိ၊ လေးပါးသော အဖို့တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခိပထ၊ ပစ်လေကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေပြန်၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဒဠှာယ၊ မြဲစွာ။ ရဇ္ဇုယာ၊ ကြိုးဖြင့်။ ပစ္ဆာဗာဟံ၊ လက်ပြန်။ ဂါဠှဗန္ဓနံ၊ ပြင်းစွာ နှောင်ဖွဲ့၍။ ခုရမုဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဖြင့် ဦးပြည်းသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ခရဿရေန၊ ကြမ်းတမ်းသော အသံရှိသော။ ပဏဝေန၊ ထက်စည်ဖြင့်။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိကံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုသို့။ ပရိနေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝုဿ ကုမာရဿ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်မှ။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ရကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ ပဿေယျံ၊ မြင်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဒဠှာယ၊ မြဲစွာသော။ ရဇ္ဇုယာ၊ ကြိုးဖြင့်။ ပစ္ဆာဗာဟံ၊ လက်ပြန်။ ဂါဠှဗန္ဓနံ၊ ပြင်းစွာ နှောင်ဖွဲ့၍။ ခုရမုဏ္ဍံ၊ သင်တုန်းဖြင့် ဦးပြည်းသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ခရဿရေန၊ ကြမ်းတမ်းသော အသံရှိသော။ ပဏဝေန၊ ထက်စည်ဖြင့်။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိကံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုသို့။ ပရိနေန္တေ၊ ဆောင်ကုန်သည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအမိအဖတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သား ဒီဃာဝု။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မှာဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မှာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ အယံ ကောသလရာဇာ၊ ဤကောသလမင်းသည်။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပလပတိ၊ မြည်တမ်းဘိသလော။ ဣမဿ၊ ဤကောသလမင်း၏။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုကား။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ္ထ၊ မရှုလင့်။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆိုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်ကား။ သမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ န ဝိပ္ပလပါမိ၊ မမြည်တမ်း။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝိညူ၊ ပညာရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝိဘာဝေဿတိ၊ ထင်စွာ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာ၊ ကောသလမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မှာဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မှာဆိုသနည်း။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မှာဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒီဃီတိ၊ ဒီဃီတိအမည်ရှိသော။ အယံ ကောသလရာဇာ၊ ဤကောသလမင်းသည်။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပလပတိ၊ မြည်တမ်းရှာလေ၏။ ဣမဿ၊ ဤကောသလမင်း၏။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုသည်ကား။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆိုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ အဟံ၊ ငါကား။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသည်ဖြစ်၍။ န ဝိပ္ပလပါမိ၊ မမြည်တမ်း။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝိညူ၊ ပညာရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝိဘာဝေဿတိ၊ ထင်စွာ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ သပဇာပတိကံ၊ မိဖုရားနှင့်တကွသော။ ဒီဃီတိံ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရာဇာနံ၊ ကောသလမင်းကို။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုမှ။ ရထိကံ၊ ရထားလမ်းတစ်ခုသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃာဋကံ၊ ခရီးလမ်းဆုံတစ်ခုသို့။
ပရိနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒက္ခိဏေန ဒွါရေန၊ တောင်တံခါးဖြင့်။ နိက္ခာမေတွာ၊ ထွက်စေ၍။ နဂရဿ၊ မြို့၏။ ဒက္ခိဏတော၊ တောင်အရပ်မှ။ စတုဓာ ဆိန္ဒိတွာ၊ လေးပိုင်းဖြတ်၍။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာ၌။ ဗိလာနိ၊ လေးပါးသော အဖို့တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခိပိတွာ၊ ပစ်ထား၍။ ဂုမ္ဗံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သုရံ၊ သေကို။ နီဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဂုမ္ဗိယေ၊ အစောင့်အရှောက်တို့ကို။ ပါယေသိ၊ သောက်စေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ ဂုမ္ဗိယာ၊ ထိုအစောင့်အရှောက်တို့သည်။ မတ္တာ၊ ယစ်ကုန်သည်။ ပတိတာ၊ တိမ်းလည်းကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ စုရုံး၍။ စိတကံ၊ ထင်းပုံကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ စိတကံ၊ ထင်းပုံထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဒတွာ၊ တိုက်၍။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ စိတကံ၊ ထင်းပုံကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။
၄၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ပဉ္ဇလိကံ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ စိတကံ၊ ထင်းပုံကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ျာရစ်လည်သည်ကို။ ကရောန္တံ၊ ပြုသော။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော မနုဿော၊ ထိုသူသည်။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ဉာတိ ဝါ၊ မိမျိုးသည်လည်းကောင်း။ သာလောဟိတော ဝါ၊ ဘမျိုးသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိသဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ အဟော အနတ္ထတော၊ ဩော် အကျိုးမရှိတကား။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ ကောစိ၊ တစုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဟိ နာမ အာရောစေဿတိ၊ မကြားလာဘိသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကန္ဒိတွာ၊ မြည်တမ်း၍။ ရောဒိတွာ၊ ငိုကြွေး၍။ ခပ္ပံ၊ မျက်ရည်ကို။ ပုဉ္ဆိတွာ၊ သုတ်၍။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ အန္တေပုရဿ၊ နန်းတော်၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ ဟတ္ထိသာလံ၊ ဆင်တင်းကုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဟတ္ထာစရိယံ၊ ဆင်ဆရာကို။ “အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သိပ္ပံ၊ ဆင်အတတ်ကို။ သိက္ခိတုံ၊ သင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ သင်လိုတပြီးကား။ သိက္ခဿု၊ သင်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဟတ္ထိသာလာယံ၊ ဆင်တင်းကုပ်၌။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဂါယိ၊ သီ၏။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေသိ၊ တီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဟတ္ထိသာလာယံ၊ ဆင်တင်းကုပ်၌။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဂီတံ၊ သီသည်ကို။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒိတံ၊ တီးသည်ကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားသောကြောင့်။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဟတ္ထိသာလာယံ၊ ဆင်တင်းကုပ်၌။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဂါယိ၊ သီသနည်း။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေသိ၊ တီးသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမုကဿ၊ ဤ အမည်ရှိသော။ ဟတ္ထာစရိယဿ၊ ဆင်ဆရာ၏။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေတပည့်ဖြစ်သော။ မာဏဝကော၊ လုလင်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဟတ္ထိသာလာယံ၊ ဆင်တင်းကုပ်၌။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဂါယိ၊ သီ၏။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေသိ၊ တီး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တံ မာဏဝကံ၊ ထိုလုလင်ကို။ အာနေထ၊ ဆောင်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဟတ္ထိသာလာယံ၊ ဆင်တင်းကုပ်၌။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဂါယိ၊ သီသလော။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေသိ၊ တီးသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့ တီးသည်ဟုတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါယဿု၊ သီလော့။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေဟိ၊ တီးလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းကို။ အာရာဓာပေက္ခော၊ နှစ်သက်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ မဉ္ဇုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။
ဂါယိ၊ သီ၏။ ဝီဏဉ္စ၊ စောင်းကိုလည်း။ ဝါဒေသိ၊ တီး၏။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥပဋ္ဌဟ၊ ခစားလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုဗ္ဗုဋ္ဌာယီ၊ ရှေးဦးစွာ ထလေ့ရှိသည်။ ပစ္ဆာနိပါတီ၊ နောက်၌ အိပ်လေ့ရှိသည်။ ကိံကာရပဋိဿာဝီ၊ အဘယ်အမှုကို ပြုရအံ့နည်းဟု ဝန်ခံလေ့ရှိသည်။ မနာပစာရီ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ကို ကျင့်လေ့ရှိသည်။ ပိယဝါဒီ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ အဗ္ဘန္တရိမေ၊ အတွင်းဖြစ်သော။ ဝိဿာသိကဋ္ဌာနေ၊ အကျွမ်းဝင်သော သူခစားအရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။
၄၆၂။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒိဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော့။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယောဇေတွာ၊ က၍။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ရထော၊ ရထားကို။ ယုတ္တော၊ ကအပ်ပြီ။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဒါနိ၊ ယခု။ ယဿ ဂမနဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားထက်သို့။ အဘိရုဟိ၊ တက်စီး၏။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပေသေသိ၊ နှင်၏။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပေသိတေ၊ နှင်အပ်သည်ရှိသော်။ အညေနေ၀ မဂ္ဂေန၊ တစ်ပါးသော ခရီးဖြင့်သာလျှင်။ သေနာ၊ စစ်သည်သည်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပေသေသိ၊ နှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒူရံ၊ ဝေးသော အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ရထံ၊ ရထားကို။ မုဉ္စဿု၊ ချွတ်လော့။ ကိလန္တော၊ ပင်ပန်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နိပဇ္ဇိဿာမိ၊ အိပ်ဦးအံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ မုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃာဝုဿ ကုမာရဿ၊ ဒီဃာဝုမင်းသား၏။ ဥစ္ဆင်္ဂေ၊ ရင်ခွင်၌။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ကိလန္တဿ၊ ပင်ပန်းသော။ တဿ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ မုဟုတ္တကေနေဝ၊ တစ်ခဏမျှဖြင့်သာလျှင်။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမိ၊ သက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ အယံ ခေါ ကာသိရာဇာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သော သူတည်း။ ဣမိနာ၊ ဤဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ကောသော စ၊ ဥစ္စာထားရာကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ စပါးထည့်ရာကျီကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်၏။ ဣမိနာ၊ ဤမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတရော စ၊ အမိအဖတို့ကိုလည်း။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သူကို။ ယံ အပ္ပေယျံ၊ အကြင်ပြီးစေရာ၏။ အဿ၊ ထိုပြီးစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်အိမ်မှ။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ နိဗ္ဗာဟိ၊ ငင်နုတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝုဿ၊ အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မံ၊ ငါကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပိတာ၊ အဘသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ကိံ အဝစ၊ အဘယ်သို့ မှာဆိုခဲ့သနည်း။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ယွာဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပိတုဝစနံ၊ အဘ၏စကားကို။ ယံ အတိက္ကမေယျံ၊ အကြင်လွန်ငြားအံ့။ ဧတံ အတိက္ကမနံ၊ ထိုလွန်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်ကို။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်အိမ်သို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ အယံ ခေါ ကာသိရာဇာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သော သူတည်း။ ဣမိနာ၊ ဤဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။
ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနဉ္စ၊ ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါကိုလည်းကောင်း။ ဇနပဒေါ စ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောသော စ၊ ဥစ္စာထားရာကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ စပါးထည့်ရာ ကျီကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်၏။ ဣမိနာ၊ ဤမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတရော စ၊ အမိအဘတို့ကိုလည်း။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သူကို။ ယံ အပ္ပေယျံ၊ အကြင်ပြီးစေအပ်၏။ အဿ အပ္ပဿ၊ ထိုပြီးစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်အိမ်မှ။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ နိဗ္ဗာဟိ၊ ငင်နုတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော၊ ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပိတာ၊ အဘသည်။ မရဏကာလေ၊ သေခါနီး၌။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ကိံ အဝစ၊ အဘယ်သို့ မှာခဲ့သနည်း။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပိတုဝစနံ၊ အဘ၏စကားကို။ ယံ အတိက္ကမေယျံ၊ အကြင်လွန်ငြားအံ့။ ဧတံ အတိက္ကမနံ၊ ထိုသို့ လွန်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်အိမ်သို့။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ အယံ ကာသိရာဇာ၊ ဤကာသိမင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာကုန်သော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သော သူတည်း။ ဣမိနာ၊ ဤဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနဉ္စ၊ ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါကိုလည်းကောင်း။ ဇနပဒေါ စ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောသော စ၊ ဥစ္စာထားရာ ကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ စပါးထည့်ရာ ကျီကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်၏။ ဣမိနာ၊ ဤမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတရော စ၊ အမိအဖတို့ကိုလည်း။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါသည်ကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သူကို။ ယံ အပ္ပေယျံ၊ အကြင်ပြီးစေအပ်၏။ အဿ အပ္ပဿ၊ ထိုပြီးစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်အိမ်မှ။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ နိဗ္ဗာဟိ၊ ငင်နုတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသားအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပိတာ၊ အဘသည်။ မရဏကာလေ၊ သေခါနီး၌။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ကိံ အဝစ၊ အဘယ်သို့ မှာဆိုခဲ့သနည်း။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပိတုဝစနံ၊ အဘ၏စကားကို။ ယံ အတိက္ကမေယျံ၊ အကြင်လွန်ငြားအံ့။ ဧတံ အတိက္ကမနံ၊ ထိုသို့ လွန်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခေါ ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ကောသိယာ၊ သန်လျက်အိမ်သို့။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ ဥဿင်္ကီ၊ ရွံ့ရှားသည်ဖြစ်၍။ ဥတြသ္တော၊ လန့်သည်ဖြစ်၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ ဥဿင်္ကီ၊ ရွံရှာသည်ဖြစ်၍။ ဥတြသ္တော၊ လန့်သည်ဖြစ်၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထသနည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဏေ မာဏဝက၊ အချင်းလုလင်။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ခဂ္ဂေန၊ သန်လျက်စွဲကိုင်သဖြင့်။ သုပိနန္တေန၊ အိမ်မက်၌။ ပရိပါတေသိ၊ လိုက်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ ဥဿင်္ကီ၊ ရွံရှားသည်ဖြစ်၍။ ဥတြသ္တော၊ လန့်သည်ဖြစ်၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ ဝုဋ္ဌာသိံ၊ ထပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဝါမေန ဟတ္ထေန၊ လက်ဝဲလက်ဖြင့်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်း၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပရာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ဒက္ခိဏေန ဟတ္ထေန၊ လကျ်ာလက်ဖြင့်။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ နိဗ္ဗာဟေတွာ၊ ငင်နုတ်၍။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ဆိုသနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သော ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ထိုဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ အဟံ ခေါ၊ ငါလျှင်တည်း။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သော သူတည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ကောသော စ၊ ဥစ္စာထားရာ ကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ စပါးထည့်ရာ ကျီကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်အပ်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတရော စ၊ အမိအဖတို့ကိုလည်း။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ အယံ ကာလော၊ ဤအခါကား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယွာဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဝေရံ၊ ရန်သူကို။ ယံ အပ္ပေယျံ၊ အကြင်ပြီးစေရာ၏။ အဿ၊ ထိုပြီးစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃာဝုဿ၊ ဒီဃာဝု အမည်ရှိသော။ ကုမာရဿ၊ မင်းသား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။
ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ကိံ ဥဿဟာမိ၊ အသို့ ဝံ့အံ့နည်း။ ဒေဝေါ ခေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ဆို၏။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တွဉ္စေဝ၊ သင်သည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ စ၊ ကာသိမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒီဃာဝု ကုမာရော စ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ အညမညဿ၊ အချင်းချင်း တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ ပါဏိဉ္စ၊ လက်ကိုလည်း။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ ဆွဲကုန်၏။ အဒ္ဒူဘာယ၊ မပြစ်မှားလိုသောငှာ။ သပထဉ္စ၊ သစ္စာကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယောဇေတွာ၊ ကပြီး၍။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာနံ၊ ကာသိမင်းကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ရထော၊ ရထားကို။ ယုတ္တော ခေါ၊ ကအပ်ပြီ။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ ဂမနဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိတော်မူလော့။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားသို့။ အဘိရုဟိ၊ တက်လေ၏။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပေသေသိ၊ နှင်လေ၏။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပေသိယမာနော၊ နှင်သည်ရှိသော်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ သေနာယ၊ စစ်သည်နှင့်။ သမာဂဉ္ဆိ၊ ပေါင်းဆုံမိ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပေသေသိ၊ နှင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၏။ အမစ္စေ ပါရိသဇ္ဇေ၊ အမတ်ပရိသတ်တို့ကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသလမင်း၏။ ပုတ္တံ၊ သားဖြစ်သော။ ဒီဃာဝု ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ သစေ ပဿေယျာထ၊ အကယ်၍ မြင်ကုန်ငြားအံ့။ နံ၊ ထိုဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကရေယျာထ၊ ပြုကုန်အံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဟတ္ထပါဒေ၊ လက်ခြေတို့ကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကဏ္ဏေ၊ နားတို့ကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နာသံ၊ နှာခေါင်းကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကဏ္ဏနာသံ၊ နားနှာခေါင်းကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆိန္ဒေယျာမ၊ ဖြတ်ပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ဆိုကုန်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ အယံ ခေါ၊ ဤသူသည်လျှင်။ ဒီဃီတိဿ၊ ဒီဃီတိ အမည်ရှိသော။ ကောသလရညော၊ ကောသမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဒီဃာဝုမင်းသားတည်း။ အယံ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဤဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဗ္ဘာ၊ မရအပ်။ ဣမိနာ စ၊ ဤသူသည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ မယာ စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမဿ၊ ဤသူအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၆၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ဒီဃာဝုံ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တေ တဝ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော ရန်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ ရဿံ၊ တိုသော မိတ်ကို။ မာ ခေါ ပဿ၊ မရှုလင့်။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာခဲ့၏။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘မာ ဒီဃံ’န္တိ၊ မာ ဒီဃံ ဟူ၍။ ယံ ခေါ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ ‘ဝေရံ၊ ရန်ကို။ စိရံ၊ ရှည်စွာ။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ’ ဣတိ ဣမံ အတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘မာ ဒီဃ’န္တိ၊ မာ ဒီဃံ ဟူ၍။ အဝစ၊ ဆိုခဲ့၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘မာ ရဿ’န္တိ၊ မာရဿံ ဟူ၍။ ယံ ခေါ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကား။ ‘မိတ္တေဟိ၊ ခင်ပွန်းတို့နှင့်။ ခိပ္ပံ၊ အလျင်တဆော။ မာ ဘိဇ္ဇိတ္ထ၊ မပျက်စေလင့်။ ’ ဣတိ ဣမံ ခေါ အတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။
‘မာ ရဿ’န္တိ၊ မာ ရဿံ ဟူ၍။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ ခေါ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကား။ ‘ဒေဝေန၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဟတာ’တိ၊ သတ်သော သူတည်းဟု။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ သစေ ဝေါရောပေယျံ၊ အကယ်၍ ချချေမူကား။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျံ၊ ချကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ချကုန်သည်ရှိသော်။ တံ ဝေရံ၊ ထိုရန်သည်။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ န ဝူပသမေယျ၊ မငြိမ်းရာ။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုမူကား။ ဒေဝေန စ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်လည်း။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ မယာ စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ ဧဝံ ဒိန္နေန၊ ဤသို့ ပေးသဖြင့်။ တံ ဝေရံ၊ ထိုရန်သည်။ အဝေရေန၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်။ ဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်း၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဣမံ ခေါ အတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ မရဏကာလေ၊ သေလွန်ခါနီး၌။ ‘တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာတ ဒီဃာဝု၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဝေရေန ဟိ အဝေရေန ဧဝ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ မှာဆိုခဲ့၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ် အမည်ရှိသော။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ အယံ ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ ဤဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ယာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ ယတြ ဟိ ယော ဒီဃာဝု ကုမာရော၊ အကြင်ဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ ပိတုနော၊ အဖသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ပြောဆိုအပ်သော စကားကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ အာဇာနိဿတိ နာမ၊ သိဘိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေတ္တိကံ၊ အဘ၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနဉ္စ၊ ဆင်မြင်းဗိုလ်ပါကိုလည်းကောင်း။ ဇနပဒဉ္စ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကောသဉ္စ၊ ကြကိုလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကိုလည်းကောင်း။ ပဋိပါဒေသိ၊ တစ်ဖန်ပေး၏။ ဓီတရဉ္စ၊ သမီးကိုလည်း။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဒိန္နဒဏ္ဍာနံ၊ ယူအပ်သော လှံဒဏ်ရှိကုန်သော။ အာဒိန္နသတ္ထာနံ၊ ယူအပ်သော ထားလက်နက်ရှိကုန်သော။ တေသံ ဟိ ရာဇူနံ၊ ထိုမင်းတို့အားသာလျှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ခန္တိ၊ သည်းခံခြင်းသည်။ သောရစ္စံ၊ ကောင်းစွာ ကြဉ်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံသေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ ပန၊ ဤသာသနာတော်၌။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာခါတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်း၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ယံ ယေန ခမေန၊ အကြင်သည်းခံခြင်းဖြင့်။ ခမာ စ၊ သည်းခံကုန်သည်လည်း။ ဘဝေယျာထ၊ ဖြစ်ကုန်လော့။ ယေန သောရတေန၊ အကြင်ငြင်းခုံခြင်းကိုကြဉ်ခြင်းတို့ဖြင့်။ သောရတာ စ၊ ကြဉ်ကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတ့ိုကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလံ နိရတ္ထကံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဂ္ဂဟံ၊ ကိုယ်လက်ဖြင့် ထိပါးခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဝိဝါဒံ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို။ မာ အကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂမေတု၊ ငံ့တော်မူပါဦးလော့။ ဓမ္မသာမီ၊ တရား၏အရှင်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂမေတု၊ ငံ့တော်မူပါဦးလော့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရံ၊ မျက်မှောက်၌ သမာပတ်ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းကို။ အနုယုတ္တော၊ ယှဉ်တော်မူလျက်။ ဝိဟရတု၊ နေတော်မူပါလော့။ ဧတေန ဘဏ္ဍနေန၊ ဤငြင်းခုံခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ကလဟေန၊ ဤခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဂ္ဂဟေန၊ ဤကိုယ်လက်ထိပါးခြင်းဖြင့်။ ဧတေန ဝိဝါဒေန၊ ဤဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပညာယိဿာမ၊ ထင်ရှားကုန်အံ့သတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဣမေ မောဃပုရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ပရိယာဒိန္နရူပါ ခေါ၊ ဆုံးမခြင်းကုန်ပြီးသော သဘောရှိကုန်ယောင်တကား။ ဣမေ မောဃပရိသာ၊ ဤမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့ကို။ ပညာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဒီဃာဝုဘာဏဝါရော၊ ဒီဃာဝုဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၆၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်တော်မူပြီး၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့ပြီးသော်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူတော်မူ၍။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်တော်မူလျက်သာလျှင်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုထုသဒ္ဒေါ၊ များသော အသံရှိသော။ အယံ သမဇနော၊ ဤငြင်းခုံခြင်း၌ အလိုတူသော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ တသ္မိံ ဇနကာယေ၊ ထိုရဟန်းတို့၏ အပေါင်း၌။ ကောစိ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော သူမျှသည်လည်း။ အဟံ ဗာလော၊ ငါမိုက်၏ဟူ၍။ န မညထ၊ မအောက်မေ့လင့်ကုန်။ သံဃသ္မိံ၊ သံဃာသည်။ ဘိဇ္ဇမာနသ္မိံ၊ ကွဲသည်ရှိသော်။ ဘိယျော၊ ထိုထက်အလွန်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣဒကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ န အမညရုံ၊ မအောက်မေ့ကုန်။
ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ပရိမုဋ္ဌာ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာဘာသာ၊ မိမိကိုယ်ကို ပညာရှိမှတ်၍ ဆိုကုန်၏။ ဝါစာဂေါစရဘာဏိနော၊ စကားကိုသာ အာရုံပြု၍ ဆိုတတ်ကုန်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ပသာရေတုံ၊ ဆန့်အံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မုခါယာမံ၊ ခံတွင်းကျယ်သရွေ့။ ဘာဏိနော၊ ဆိုကုန်၏။ ယေန ကလဟေန၊ အကြင်မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဣမံ နိလ္လဇ္ဇဘာဝံ၊ ဤအရှက်မဲ့သော အဖြစ်ကို။ နီတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တံ ကလဟံ၊ ထိုမျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းကို။ န ဝိဒူ၊ မသိကုန်။
အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ အမျက်ထွက်လေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝဓိ၊ ပုတ်ခတ်ညှဉ်းဆဲလေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဇိနိ၊ အောင်လေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟာသိ၊ ဆောင်လေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေ စ နရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ နရံ၊ ထိုသူကို။ ဥပနယှန္တိ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ န သမ္မတိ၊ မငြိမ်း။
အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ အမျက်ထွက်လေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝဓိ၊ ပုတ်ခတ်ညှဉ်းဆဲလေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဇိနိ၊ အောင်လေပြီ။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟာသိ၊ ဆောင်လေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေ စ နရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ နရံ၊ ထိုသူကို။ န ဥပနယှန္တိ၊ ရန်ငြိုးမဖွဲ့ကုန်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။
ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ဝေရာနိ၊ ရန်တို့မည်သည်ကား။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မူသဖြင့်။ ကုဒါစနံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ။ န ဟိ သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်သည်သာတည်း။ အဝေရေန စ၊ ရန်တုံ့မမူသဖြင့်သာလျှင်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဧသ ဧသော၊ ဤရန်ကို ရန်တုံ့မမူသဖြင့် ငြိမ်းခြင်းသည်။ သနန္တနော၊ ရှေးရှေး၌ ဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ သဘောတံထွာ ဓမ္မတာပေတည်း။
ဧတ္ထ ဣမသ္မိံ သံဃမဇ္ဈေ၊ ဤသံဃာ့အလယ်၌။ ပရေ၊ ပညာရှိမှ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့သည်။ မယံ၊ ငါတို့ကား။ ယမာမသေ၊ သေမင်းအထံသို့ လားရကုန်အံ့ဟု။ န စ ဝိဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ တသ္မိံ သံဃမဇ္ဈေ၊ ထိုသံဃာ့အလယ်၌။ ယေ စ ဇနာ၊ အကြင်ပညာရှိသော ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဝိဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ မေဓဂါ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ အဋ္ဌိစ္ဆိန္နာ၊ အရိုးကို ဖြတ်လေကုန်၏။ ပါဏဟရာ၊ အသက်ကို ဆောင်လေကုန်၏။ ဂဝါဿဓနဟာရိနော၊ နွားမြင်းဥစ္စာတို့ကို ဆောင်လေကုန်၏။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းကားပြည်ရွာကို။ ဝိလုမ္ပမာနာနံ၊ လုယက်၍ ယူလေကုန်သော။ တေသမ္ပိ၊ ထိုရန်သူဖြစ်သော သူတို့အားလည်း။ သင်္ဂဘိ၊ ခင်ပွန်းဖွဲ့ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သေး၏။
တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာအံ့နည်း။
သစေ၊ အကယ်၍။ သဒ္ဓိံစရံ၊ တကွကျင့်ဖော်ဖြစ်သော။ သာဓုဝိဟာရိ၊ ကောင်းသောနေခြင်းရှိသော။ ဓီရံ၊ မြဲမြံတည်ကြည်သော။ နိပကံ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ သဟာယံ၊ အပေါင်းအဖော်ကို။ လဘေထ၊ ရကုန်ငြားအံ့။ ဓီမာ၊ ပညာရှိသော။ သော ဇနော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပရိဿယာနိ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တေန သဟာယေန၊ ထိုသို့သော အပေါင်းအဖော်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာ။ စရေ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။
သစေ၊ အကယ်၍။ သဒ္ဓိံစရံ၊ တကွကျင့်ဖော်ဖြစ်သော။ သာဓုဝိဟာရိံ၊ ကောင်းသော နေခြင်းရှိသော။ ဓီရံ၊ မြဲမြံတည်ကြည်သော။ နိပကံ၊ ပညာနှင့်ပြည်စုံသော။ သဟာယံ၊ အပေါင်းအဖော်ကို။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရကုန်ငြားအံ့။ ရဋ္ဌံ ဝိဇိတံ၊ ပြည်တိုင်းကားနိုင်ငံကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ ရာဇာ၀ ရာဇာ ဣဝ၊ မဟာဇနကမင်း အရိန္ဒမမင်းကဲ့သို့။ အရညေ၊ တော၌။ မာတင်္ဂေါ၊ မာတင်အမျိုး၌ ဖြစ်သော။ နာဂေါ ဣဝ၊ အမိကို မွေးသော ဆင်ပြောင်ကြီးကဲ့သို့။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ စရေ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။
ဧကဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ စရိတံ၊ ကျင့်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဗာလေ၊ သူမိုက်၌။ သဟယတာ၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အရညေ၊ တော၌။ မာတင်္ဂေါ၊ မာတင်အမျိုး၌ ဖြစ်သော။ နာဂေါ ဣဝ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးကဲ့သို့။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ စရေ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ န စ ကယိရာ၊ မပြုရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။
၂၇၃-ဗာလကလောဏကဂမနကထာ
၄၆၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ့အလယ်၌။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်တော်မူလျက်သာလျှင်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ဘာသိတွာ၊ ရွတ်တော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာလကလောဏကဂါမော၊ ဗာလကလောဏက အမည်ရှိသော ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဘဂု၊ အရှင်ဘဂုသည်။ ဗာလကလောဏကဂါမေ၊ ဗာလကလောဏကရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အာယသ္မာ ဘဂု၊ အရှင်ဘဂုထေရ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်းယူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိဿဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပက္ခာလေသိ၊ ခါတော်မူ၏။ အာယသ္မာပိ ခေါ ဘဂု၊ အရှင်ဘဂုသည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ ဘဂုံ၊ အရှင်ဘဂုကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ န ကိလမသိ၊ မပင်ပန်းဘဲ ရှိပါ၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ န စ ကိလမာမိ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဘဂုံ၊ အရှင်ဘဂုကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူပြီး၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူပြီး၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူပြီး၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါစိနဝံသဒါယော၊ အရှေ့ဝါးတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။
၂၇၄-ပါစိနဝံသဒါယဂမနကထာ
၄၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ နန္ဒိယော၊ အရှင်နန္ဒိယသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်လည်းကောင်း။ ပါစီနဝံသဒါယေ၊ အရှေ့ဝါးတော၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဒါယပါလော၊ တောစောင့်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “သမဏ၊ အရှင်ရဟန်း။ ဧတံ ဒါယံ၊ ဤတောသို့။ မာ ပါဝိသိ၊ မဝင်လေလင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤတော၌။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အတ္တကာမရူပါ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအမျိုးကောင်းသားတို့အား။ အဖာသုံ၊ မချမ်းသာခြင်းကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အရုဒ္ဓါသည်။ ဒါယပါလဿ၊ တောစောင့်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မန္တယမာနဿ၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာ၊ ကြားသောကြောင့်။ ဒါယပါလံ၊ တောစောင့်ကို။ “အာဝုသော ဒါယပါလ၊ ဒါယကာတောစောင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာ ဝါရေသိ၊ မမြစ်လင့်။ နော၊ ငါတို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်တော်မူ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ စ နန္ဒိယော၊ အရှင်နန္ဒိယသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရှင်တို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တဉ္စ နန္ဒိယံ၊ အရှင်နန္ဒိယကိုလည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တဉ္စ ကိမိလံ၊ အရှင်ကိမိလကိုလည်းကောင်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ အဘိက္ကမထ၊ လာကုန်လော့။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ အဘိက္ကမထ၊ လာကုန်လော့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်တော်မူ၏။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုဒ္ဓါသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ နန္ဒိယော၊ အရှင်နန္ဒိယသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်လည်းကောင်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ ဧကော၊ တယောက်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ လှမ်းယူ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေသိ၊ ခင်း၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သည်။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပိ၊ အနီး၌ ထား၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။
အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပက္ခာလေသိ၊ ခါတော်မူ၏။ တေပိ ခေါ အာယသ္မန္တော၊ ထိုအရှင်တို့သည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အနုရုဒ္ဓါ၊ အနုရုဒ္ဓါတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်လည်း။ န ကိလမထ၊ မပင်ပန်းဘဲ ရှိကုန်၏လော။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပိဏ္ဍကေန စ၊ ဆွမ်းခံသဖြင့်လည်း။ န ကိလမာမ၊ မပင်ပန်းဘဲ ရှိပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အနုရုဒ္ဓါ၊ အနုရုဒ္ဓါတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ကစ္စိ ပန၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခီရောဒကီဘူတာ၊ နို့သစ်နှောသော ရေကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပိယစက္ခူဟိ၊ ချစ်ဖွယ်သော မျက်စိတို့ဖြင့်။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ကြည့်ကုန်လျက်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဂ္ဃ ဧကံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခီရောဒကီဘူတာ၊ နို့သစ်နှောသော ရေကဲ့သို့ဖြစ်ကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပိယစက္ခူဟိ၊ ချစ်ဖွယ်သော မျက်စိတို့ဖြင့်။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ကြည့်ကုန်လျက်။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အနုရုဒ္ဓါ၊ အနုရုဒ္ဓါတို့။ ကထံ ပန ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခီရောဒကီဘူဘာ၊ နို့သစ်နှောသော ရေကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပိယစက္ခူဟိ၊ ချစ်ဖွယ်သော မျက်စိတို့ဖြင့်။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ကြည့်ကုန်လျက်။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ ဒါယေ၊ ဤတောအရပ်၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ “ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝရူပေဟိ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဣမေသု အာယသ္မန္တေသု၊ ဤအရှင်တို့၌။ မေတ္တံ ကာယကမ္မံ၊ မေတ္တာကာယကံကို။ အာဝိ စေဝ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟော စ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်အပ်၏။ မေတ္တံ ဝစီကမ္မံ၊ မေတ္တာဝစီကံကိုလည်းကောင်း။ မေတ္တံ မနောကမ္မံ၊ မေတ္တာမနောကံကိုလည်းကောင်း။ အာဝိ စေဝ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟော စ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်အပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သကံ စိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဣမေသံယေဝ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဤအရှင်တို့၏သာလျှင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝတ္တေယျံ၊ ကျင့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ခေါ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သကံ စိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဣမေသံယေဝ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဤအရှင်တို့၏သာလျှင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝတ္တာမိ၊ ကျင့်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကာယာ ဟိ ကာယာဧဝ၊ ကိုယ်တို့သည်သာလျှင်။ နာနာ၊ ထူးကုန်၏။ စိတ္တံပန၊ စိတ်သည်ကား။ ဧကဉ္စ မညေ ဧကံ ဣဝ၊ တစ်ခုတည်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အာယသ္မာပိ ခေါ နန္ဒိယော၊ အရှင်နန္ဒိယသည်လည်း။ပ။ အာယသ္မာပိ ခေါ ကိမိလော၊ အရှင်ကိမိလသည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယှမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း။ ‘ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝရူပေဟိ၊ ဤသို့ သဘောရှိကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယံှ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဣမေသု အာယသ္မန္တေသု၊ ဤအရှင်တို့၌။ မေတ္တံ ကာယကမ္မံ၊ မေတ္တာကာယကံကို။ အာဝိ စေဝ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟော စ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်အပ်၏။ မေတ္တံ ဝစီကမ္မံ၊ မေတ္တာဝစီကံကိုလည်းကောင်း။ မေတ္တံ မနောကမ္မံ၊ မေတ္တာမနောကံကိုလည်းကောင်း။ အာဝိ စေဝ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟော စ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ရှေးရှုတည်အပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ‘အဟံ၊ ငါသည်။ သကံ စိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဣမေသံယေဝ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဤအရှင်တို့၏သာလျှင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝတ္တေယျံ၊ ကျင့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သကံ စိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဣမေသံယေဝ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဤအရှင်တို့၏သာလျှင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝတ္တာမိ၊ ကျင့်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကာယာ ဟိ ကာယာ ဧဝ၊ ကိုယ်တို့သည်သာလျှင်။ နာနာ၊ ထူးကုန်၏။ စိတ္တံ ပန၊ စိတ်သည်ကား။ ဧကဉ္စ မညေ ဧကံ ဣဝ၊ တစ်ခုတည်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်၏။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခီရောဒကီဘူဘာ၊ နို့သစ်နှောသော ရေကဲ့သို့ဖြစ်ကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပိယစက္ခူဟိ၊ ချစ်ဖွယ်သော မျက်စိတို့ဖြင့်။ သမ္ပဿန္တာ၊ ကောင်းစွာ ကြည့်ကုန်လျက်။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“အနုရုဒ္ဓါ၊ အနုဒ္ဓါတို့။ ကစ္စိ ပန၊ အသို့နည်း။ ဝေါ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေဘတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေအပ်သောစိတ် ရှိကုန်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဂ္ဃ ဧကံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေအပ်သောစိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အနုရုဒ္ဓါ၊ အနုရုဒ္ဓါတို့။ ယထာ ကထံ ပန ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေအပ်သောစိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့တွင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ။ ပဋိက္ကမတိ၊ ပြန်ခဲ့၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပတိ၊ အနီး၌ ထား၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ။ ပဋိက္ကမတိ၊ ပြန်ခဲ့၏။ ဘုတ္တာဝသေသော၊ စားပြီးသော ဆွမ်းကြွင်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သစေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ နော စေ အာကင်္ခတိ၊ အကယ်၍ အလိုမရှိအံ့။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသော မြတ်သစ်ပင်မရှိရာ အရပ်၌သော်လည်း။ ဆဍ္ဍေတိ၊ စွန့်၏။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌ သော်လည်း။ ဩပိလာပေတိ၊ သွန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ဥဒ္ဓရတိ၊ ရုပ်သိမ်း၏။ ပါဒေါဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ ပါဒပီဌံ၊ ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒကထလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ အဝက္ကာရပါတိံ၊ ဆွမ်းဦးထည့်စရာ ခွက်ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေး၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးရေကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ဘတ္တဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်ကို။ သမ္မဇ္ဇတိ၊ တံမြတ်လှည်း၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရိတ္တံ၊ ရေမရှိသော။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ ပါနီယဃဋံ ဝါ၊ သောက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယဃဋံ ဝါ၊ သုံးရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝစ္စဃဋံ ဝါ၊ သန့်သက်ရေအိုးကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဝိသယှံ၊ မချီကြွနိုင်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထဝိကာရေန၊ လက်ယပ်သဖြင့်။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ရဟန်းကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန၊ လက်ကို ဆက်သဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာပေမ၊ တည်ထားပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမချီနိုင်ခြင်းအကြောင်းကြောင့်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နတွေ၀ ဘိန္ဒာမ၊ မမြွက်ကုန်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဉ္စာဟိကံ၊ ငါးရက်တစ်ကြိမ်။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ ခပ်သိမ်းသော ညဉ့်သုံးယံပတ်လုံး။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္နိသီဒါမ၊ တကွစည်းဝေး၍ ထိုင်နေပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်သောစိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၇၅-ပါလိလေယျကဂမနကထာ
၄၆၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တဉ္စ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တဉ္စ နန္ဒိယံ၊ အရှင်နန္ဒိယကိုလည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တဉ္စ ကိမိလံ၊ အရှင်ကိမိလကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူပြီး၍။ သမာဒပေတွာ၊ ဆောက်တည်စေတော်မူပြီး၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေတော်မူ၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေတော်မူပြီး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါလိလေယျကံ၊ ပလလည်းရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပလလည်းရွာသို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါလိလေယျကံ၊ ပလလည်းရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုပလလည်းရွာသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ တတြ တသ္မိံ၊ ပါလိလေယျကေ၊ ထိုပလလည်းရွာ၌။ ရက္ခိတဝနသဏ္ဍေ၊ ရက္ခိတမည်သော တောအုပ်၌။ ဘဒ္ဒသာလမူလေ၊ အင်ကြင်းပင်ပျို၏အရင်း၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်းနေတော်မူသည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူသနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ဘဏ္ဍနကာရကေဟိ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကေဟိ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သာသော။ ဝိဒါဒကာရကေဟိ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကေဟိ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကေဟိ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကေဟိ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့နှင့်။ အာကိဏ္ဏော၊ ပြွမ်းလျက်။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ န ဝိဟာသိံ၊ မနေရပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘဏ္ဍနကာရကေဟိ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကေဟိ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကေဟိ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကေဟိ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကေဟိ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကေဟိ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အညတြေဝ၊ ထား၍သာလျှင်။ ဧကော၊ ငါတစ်ယောက်အထီးတည်း။ အဒုတိယော၊ အဖော်မရှိဘဲ။ သုခံ၊ ငြိမ်းစွာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။
အညတရော၊ တစ်စီးသော။ ဟတ္ထိနာဂေါပိ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးသည်လည်း။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်ပေါက်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနီဟိ၊ ဆင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိကဠဘေဟိ၊ ဆင်ရွေတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိစ္ဆာပေဟိ၊ နို့စို့ဆင်ငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ အာကိဏ္ဏော၊ ပြွမ်းလျက်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဆိန္နဂ္ဂါနိ၊ အညွန့်ကို ဖြတ်၍ စားလေကုန်ပြီးသော။ တိဏာနိ စေဝ၊ မြက်တို့ကိုသာလျှင်။ ခါဒတိ၊ စားရ၏။ အဿ ဟတ္ထိနာဂဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ ဩဘဂ္ဂေါဘဂ္ဂံ၊ ချိုး၍ ချတိုင်းသော။ သာခါဘင်္ဂဉ္စ၊ ချိုးသော သစ်ခတ်ကိုလည်း။ ခါဒန္တိ၊ စားလေကုန်၏။ အာဝိလာနိ၊ နောက်ကျုကုန်သော။ ပါနီယာနိ စ၊ သောက်ရေတို့ကိုလည်း။ ပိဝတိ၊ သောက်ရ၏။ ဩဂါဟာ၊ ရေဆိပ်မှ။ ဩတိဏ္ဏဿ၊ တက်သော။ အဿ ဟတ္ထိနာဂဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီး၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟတ္ထိနိယော၊ ဆင်မတို့သည်။ ဥပနိဃံသန္တိယော၊ တိုးဝှေ့ကုန်လျက်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဟတ္ထိနာဂဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ ခေါ၊ ငါသည်လျှင်။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်ပေါက်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနီဟိ၊ ဆင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိကဠဘေဟိ၊ ဆင်ရွေတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိစ္ဆာပေဟိ၊ နို့စို့ဆင်ငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ အာကိဏ္ဏော၊ ပြွမ်းလျက်။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ ဘိန္နဂ္ဂါနိ၊ အညွန့်ကို ဖြတ်၍ စားလေကုန်ပြီးသော။ တိဏာနိ စေဝ၊ မြတ်ငုတ်တို့ကိုသာလျှင်။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ ဩဘဂ္ဂေါဘဂ္ဂံ၊ ငါချိုး၍ ချိုး၍ ချတိုင်းသော။ မေ မမ၊ ငါ၏။ သာခါဘင်္ဂဉ္စ၊ ချိုး၍ထားသော သစ်ခက်ကိုလည်း။ ခါဒန္တိ၊ စားလေကုန်၏။ အာဝိလာနိ၊ ဆင်များဆင်း၍ နောက်ကျုလေကုန်ပြီးသော။ ပါနီယာနိ စ၊ သောက်ရေတို့ကိုလည်း။ ပိဝါမိ၊ သောက်ရ၏။ ဩဂါဟာ၊ ဆိပ်မှ။ ဩတိဏ္ဏဿ စ၊ တက်သော။ မေ မမ၊ ငါ၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟတ္ထိနိယော၊ ဆင်မတို့သည်။ ဥပနိဃံသန္တိယော၊ တိုးဝှေ့ကုန်လျက်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကောဝ၊ တစ်စီးတည်းသာလျှင်။ ဂဏသ္မာ၊ ဆင်အပေါင်းမှ။ ဝူပကဋ္ဌော၊ ခွါလျက်။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရဘိမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ ယူထာ၊ ဆင်အပေါင်းမှ။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲခဲ့၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါလိလေယျကံ ရက္ခိတဝနသဏ္ဍော၊ ပလလည်းဆင်မင်းစောင့်သော တောအုပ်သည်။ ဘဒ္ဒသာလမူလံ၊ အင်ကြင်ပင်ပျိုအရင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်းဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးရေကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာပေတိ၊ တည်ထား၏။ အပ္ပဟရိတဉ္စ၊ မြက်သစ်ပင်မရှိသည်ကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဟတ္ထိနာဂဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်ပေါက်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနီဟိ၊ ဆင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိကဠဘေဟိ၊ ဆင်ရွေတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိစ္ဆာပေဟိ၊ နို့စို့ဆင်ငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ အာကိဏ္ဏော၊ ပြွမ်းလျက်။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ န ဝိဟာသိံ၊ မနေရ။ ဆိန္နဂ္ဂါနံ၊ အညွန့်ကို ဖြတ်၍ စားလေကုန်သော။ တိဏာနိ စေဝ၊ မြက်တို့ကို သာလျှင်။ ခါဒိံ၊ စားရ၏။ ဩဘဂ္ဂေါဘဂ္ဂံ၊ ငါချိုး၍ ချတိုင်းသော။ မေ မမ၊ ငါ၏။ သာခါဘင်္ဂဉ္စ၊ ချိုး၍ ထားသော သစ်ခက်ကိုလည်း။ ခါဒိံသု၊ စားကုန်၏။ အာဝိလာနိ၊ ဆင်များဆင်း၍ နောက်ကျုလေကုန်ပြီးသော။ ပါနီယာနိ စ၊ သောက်ရေတို့ကိုလည်း။ အပါယိံ၊ သောက်ရ၏။ ဩဂါဟာ၊ ဆိပ်မှ။ ဩတိဏ္ဏဿ စ၊ တက်သော။ မေ မမ၊ ငါ၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟတ္ထိနိယော၊ ဆင်မတို့သည်။ ဥပနိဃံသန္တိယော၊ တိုးဝှေ့ကုန်လျက်။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်ပေါက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနီဟိ၊ ဆင်မတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိကဠဘေဟိ၊ ဆင်ရွေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိစ္ဆာပေဟိ၊ နို့စိုဆင်ငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အညတြေဝ၊ ထား၍သာလျှင်။ ဧကော၊ တစီးတည်း။ အဒုတိယော၊ အဖော်မရှိဘဲ။ သုခံ၊ ငြိမ်းစွာ။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရာမိ၊ နေရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဝိဝေကဉ္စ၊ အပေါင်းအဖော်မှ ခွါ၍ ဆိတ်ငြိမ်စွာ နေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တဿ ဟတ္ထိနာဂဿ၊ ထိုဆင်ပြောင်ကြီး၏။ စေတောပရိဝိတက္ကဉ္စ၊ စိတ်အကြံကိုလည်းကောင်း။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။ ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ ကျူးရင့်တော်မူသနည်း။
ဤသာဒန္တဿ၊ စွယ်ဖျားမညီ စဉ်းငယ်လကျ်ာချီထသော။ ဟတ္ထိနော နာဂဿ၊ ဆင်ပြောင်ကြီး၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နာဂေန စိတ္တေန၊ ဘုရားရှင်စိတ်တော်နှင့်။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ သမေတိ၊ တူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ ဧကော၊ တစ်စီးတည်း။ ဝနေ၊ တော၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ဧကော၊ ကိုယ်တော်အထီးတည်း။ ဝနေ၊ တော၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါလိလေယျကေ၊ ပလလည်းရွာ၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုတော်အလျောက်။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်တော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ သာဝတ္ထိယံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခေါ၌။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ “ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ အယျာ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗဟုနော၊ များစွာသော။ အနတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို။
ကာရကာ၊ ပြုကုန်၏။ ဣမေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ နှိပ်စက်အပ်ရကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပက္ကန္တော၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အယျေ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကေ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နေ၀ အဘိဝါဒေယျာမ၊ ရိုသေစွာ ရှိမခိုးကုန်အံ့။ န ပစ္စုဋ္ဌေယျာမ၊ ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်အံ့။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကို။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းအမှုှုကို။ န ကရေယျာမ၊ မပြုကုန်အံ့။ န သက္ကရေယျာမ၊ ကောင်းစွာ မပြုကုန်အံ့။ န ဂရုံ ကရေယျာမ၊ အလေးအမြတ်မပြုကုန်အံ့။ န မာနေယျာမ၊ မမြတ်နိုးကုန်အံ့။ န ဘဇေယျာမ၊ မဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ န ပူဇေယျာမ၊ မပူဇော်ကုန်အံ့။ ဥပဂတာနမ္ပိ၊ ကပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်း။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ န ဒဇ္ဇေယျာမ၊ မလှူကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အသက္ကရိယမာနာ၊ ကောင်းစွာ မပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အဂရုကရိမာနာ၊ အလေးအမြတ်မပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အမာနိယမာနာ၊ မမြတ်နိုးအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဘဇိယမာနာ၊ မဆည်းကပ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အပူဇိယမာနာ၊ မပူဇော်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အသက္ကာရပကတာ၊ ပူဇော်သကာအထူးမပြုသဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ပက္ကမိဿန္တိ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း ဖဲသွားကုန်လတ္တံ့။ ဝိဗ္ဘမိဿန္တိ ဝါ၊ လူသော်လည်း ထွက်ကုန်လတ္တံ့။ ဘဂဝန္တံ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်း။ ပသာဒေဿန္တိ၊ ကြည်ညိုကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မန္တယိံသု၊ တိုင်ပင်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ ကောသမ္ဗကေ၊ ကောသမ္ဗီပြည်နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နေ၀ အဘိဝါဒေသုံ၊ ရှိမခိုးကုန်။ န ပစ္စုဋ္ဌေသုံ၊ ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်။ အဉ္ဇလိကမ္မံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအမှုကိုလည်းကောင်း။ သာမီစိကမ္မံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းအမှုကိုလည်းကောင်း။ န အကံသု၊ မပြုကုန်။ န သက္ကရိံ၊ ကောင်းစွာမပြုကုန်။ န ဂရုံ ကရိံသု၊ အလေးအမြတ်မပြုကြကုန်။ န မာနေသုံ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ န ဘဇေသုံ၊ မဆည်းကပ်ကုန်။ န ပူဇေသုံ၊ မပူဇော်ကြကုန်။ ဥပဂတာနမ္ပိ၊ ကပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်း။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ န အဒံသု၊ မပေးကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသမ္ဗကေဟိ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဥပါသကေဟိ၊ ဥပါသကာတို့သည်။ အသက္ကရိယမာနာ၊ ကောင်းစွာ မပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဂရုကရိယမာနာ၊ အလေးအမြတ်မပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမာနိယမာနာ၊ မမြတ်နိုးအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဘဇိယမာနာ၊ မဆည်းကပ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပူဇိယမာနာ၊ မပူဇော်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသက္ကာရပကတာ၊ ပူဇော်သကာအထူးကို မပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ အဓိကရဏံ၊ ဤအဓိကရုဏ်းကို။ ဝူပသမေယျာမ၊ ငြိမ်းစေကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၂၇၆-အဋ္ဌာရသဝတ္ထုကထာ
၄၆၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ “ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်ခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသဘောသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ တိဋ္ဌာဟိ၊ တည်စေလော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မံ ဝါ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနေယျံ၊ သိရအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဋ္ဌာရသဟိ ခေါ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဓမ္မောတိ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ ဝိနယောတိ၊ ဝိနည်းဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ အဝိနယောတိ၊ ဝိနည်းမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်သည်ကို။
တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာဝသေသံ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သာဝသေသာ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ အဓမ္မောတိ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်ကို။ အဝိနယောတိ၊ ဝိနည်းမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနာပတ္တိံိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာဝသေသံ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနာဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၆၉။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ပ။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ မဟာကစ္စာနော၊ အရှင်မဟာကစ္စည်းသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ မဟာကောဋ္ဌိကော၊ အရှင်မဟာကောဋ္ဌိကသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ မဟာစုန္ဒော၊ အရှင်မဟာစုန္ဒသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။
အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အာယသ္မာ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်။ “ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ရာဟုလော၊ အရှင်ရာဟုလာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ တိဋ္ဌာဟိ၊ တည်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မံ ဝါ၊ တရားမဟုတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနေယျံ၊ သိရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ။ အဋ္ဌာရသဟိ ခေါ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထူတို့ဖြင့်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ၊ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ အဝိနယောတိ၊ ဝိနည်းမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာဝသေသံ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သာဝသေသာ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ၊ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။
ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ။ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ၊ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ အဓမ္မောတိ၊ တရားမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားဟုတ်သည်ကို။ ဓမ္မောတိ၊ တရားဟုတ်၏ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဝိနယံ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို။ အဝိနယောတိ၊ ဝိနည်းမဟုတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်သည်ကို။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိတံ၊ ဟောတော်မမူအပ်။ အလပိတံ၊ မြွက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ကို။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လပိတံ၊ မြွက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။
တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကို။ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနာပတ္တိံ၊ အာပတ်မသင့်သည်ကို။ အနာပတ္တီတိ၊ အာပတ်မသင့်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သင့်သည်ကို။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်သင့်၏ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ လဟုကာ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဂရုကံ၊ လေးသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဂရုကာ၊ လေးသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ သာဝသေသံ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ သာဝသေသာ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အနဝသေသာ၊ အကြွင်းရှိသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ အဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ မရုန့်ရင်းသော။ အာပတ္တီတိ၊ အာပတ်ဟူ၍။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ရာဟုလ၊ ရာဟုလာ။ အဋ္ဌာရသဟိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဇာနိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။
၄၇၀။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ “ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါမီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂေါတမိ၊ ဂေါတမီ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏ၊ နာလော့။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ နာပြီး၍။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဒိဋ္ဌိဉ္စ၊ အယူကိုလည်းကောင်း။ ခန္တိဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစဉ္စ၊ ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရောစေဟိ၊ နှစ်သက်လော့။ ဘိက္ခုနိသံဃေန၊ ရဟန်းမိန်းမသံဃာသည်။ ဘိက္ခုသံဃတော၊ ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာမှ။ ယဉ္စကိဉ္စိ၊ အကြင်အမှုခပ်သိမ်းကို။ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗံ၊ တောင့်တအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအမှုခပ်သိမ်းကို။ ဓမ္မဝါဒိတောဝ၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အထံမှသာလျှင်။ ပစ္စာသီသိတဗ္ဗံ၊ တောင့်တအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၁။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ “ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရိုခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ် အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။
ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့လာတပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဒါနံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏ၊ နာလော့။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ နာပြီး၍။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဒိဋ္ဌိဉ္စ၊ အယူကိုလည်းကောင်း။ ခန္တိဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရောစေဟိ၊ နှစ်သက်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၂။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ “ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ ကိရ၊ လာကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇာမိ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဝိသာခေ၊ ဝိသာခါ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဒါနံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏ၊ နာလော့။ ဥဘယတ္ထ ပက္ခေ၊ နှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ နာပြီး၍။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော သံဃာ၌။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မဝါဒိနော၊ တရားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဒိဋ္ဌိဉ္စ၊ အယူကိုလည်းကောင်း။ ခန္တိဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရောစေဟိ၊ နှစ်သက်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဏ္ဍနကာရကာ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကလဟကာရကာ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဝိဝါဒကာရကာ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဘဿကာရကာ၊ စကားများခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ အဓိကရဏကာရကာ၊ အဓိကရုဏ်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ကောသမ္ဗကာ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တာ ကိရ၊ အစဉ်ရောက်ကုန်သတတ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေသု ဘိက္ခူသု၊ ထိုရဟန်းတို့၌။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာသည်။ သစေ ပန န ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သည်ကို။ ကတွာပိ၊ ပြု၍လည်း။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကေနစိ ပရိယာယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝုဍ္ဎတရဿ၊ သီတင်းကြီးသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ ပဋိဗာဟိတဗ္ဗန္တိ၊ တားမြစ်အပ်၏ဟု။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ နတွေ၀ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဋိဗာဟေယျ၊ တားမြစ်ငြားအံ့။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာမိသေ ပန၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းစသော အာမိသ၌။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အာမိသံ ခေါ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းစသော အာမိသကို။ သမကံ၊ အညီအမျှ။ ဘာဇေတဗ္ဗံ၊ ဝေဖန်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၇-ဩသာရဏာနုဇာနနာ
၄၇၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တကဿ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဓမ္မဉ္စ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ဝိနယဉ္စ၊ ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စဝေက္ခန္တဿ၊ ဆင်ခြင်လတ်သော်။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာပတ္တိ ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အာပန္နော ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဥက္ခတ္တော ဧဝ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကေ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာပတ္တိ ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အာပန္နော ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဥက္ခတ္တော ဧဝ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဩသာရေထ၊ သွင်းကုန်လော့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခိတ္တကော၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာပတ္တိ ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အာပန္နော ဧဝ၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်တည်း။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဥက္ခိတ္တော ဧဝ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧထ၊ လာကုန်လော့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဩသာရေထ၊ သွင်းပါကုန်လော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်သင့်၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာပတ္တိ ဧဝ၊ အာပတ်သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အနာပန္နော၊ အာပတ်သို့ မရောက်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အာပန္နော ဧဝ၊ အာပတ်သို့ ရောက်သည်သာလျှင်တည်း။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ အနုက္ခိတ္တော၊ မနှင်ထုတ်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဥက္ခိတ္တော ဧဝ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ အကုပ္ပေန၊ မပျက်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ဓမ္မိကေန၊ တရားအား လျော်သော။ ကမ္မေန၊ ကံဖြင့်။ ဥက္ခိတ္တော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော စ ခေါ၊ အကြင်ကြောင့်လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်သို့လည်း ရောက်၏။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ နှင်လည်း နှင်ထုတ်အပ်၏။ ပဿတိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဩသာရေထ၊ သွင်းကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၈-သံဃသာမဂ္ဂီကထာ
၄၇၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥက္ခိတ္တကံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဩသာရေတွာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် သွင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဥက္ခေပကေ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်သို့လည်း ရောက်၏။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ နှင်လည်း နှင်ထုတ်အပ်၏။ ပဿိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်ပြီ။ ဩသာရိတော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥက္ခေပကာ၊ နှင်ထုတ်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥက္ခိတ္တာနုဝတ္တကာ၊ နှင်ထုတ်အပ်သော ရဟန်းသို့ အတုလိုက်တတ်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်သို့လည်း ရောက်၏။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ နှင်လည်း နှင်ထုတ်အပ်၏။ ပဿိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်ပြီ။ ဩသာရိတော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော စ ခေါ ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်ကိုလည်း ရှုလေပြီ။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ နှင်လည်း နှင်ထုတ်အပ်၏။ ပဿိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်ပြီ။ ဩသာရိတော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်လေပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဂိလာနေဟိ စ၊ နာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အဂိလာနေဟိ စ၊ မနာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သန္နိပတိတဗ္ဗံ၊ စည်းဝေးအပ်၏။ ကေဟိစိ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ်မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်သို့လည်း ရောက်၏။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ နှင်လည်း နှင်ထုတ်အပ်၏။ ပဿိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်ပြီ။ ဩသာရိတော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်လေပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပန္နော စ၊ အာပတ်သို့လည်း ရောက်၏။ ဥက္ခိတ္တော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်လေပြီ။ ပဿိ စ၊ အာပတ်ကိုလည်း မြင်ပြီ။ ဩသာရိတော စ၊ သွင်းလည်း သွင်းအပ်လေပြီ။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာသ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂိယာ၊ သံဃာညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းခြင်းငှာ။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းကို။ နိဟတော၊ ဖျောက်အပ်ပြီ။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးကို။ နိဟတာ၊ ဖျောက်အပ်ပြီ။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားကို။ နိဟတာ၊ ဖျောက်အပ်ပြီ။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းကို။ နိဟတံ၊ ဖျောက်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။” ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတဗ္ဗံ၊ ပြအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၇၉-ဥပါလိသံဃသာမဂ္ဂီပုစ္ဆာ
၄၇၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ မဆုံးဖြတ်မူ၍။ အမူလာ၊ အရင်းမဟုတ်သည်မှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ ထိုသံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မိကာ နု ခေါ၊ တရားအားလျော်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ မဆုံးဖြတ်မူ၍။ အမူလာ၊ အရင်းမဟုတ်သည်မှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သာ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ ထိုသံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားအား မလျော်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယသ္မိံ ပန ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏ အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ မူလာ၊ အရင်းမှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ ထိုသံဃာ၏ ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မိကာ နု ခေါ၊ တရားအား လျော်လေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ယသ္မိံ ပန ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏ အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ မူလာ၊ အရင်းမှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သာ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ ထိုသံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ဓမ္မိကာ၊ တရားအား လျော်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သံဃသာမဂ္ဂိယော၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းတို့သည်။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သံဃသာမဂ္ဂိယော၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အတ္ထာပေတာ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်၏ဟူသော အနက်မှ ကင်းသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်သာ ပြည့်စုံသော။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အတ္ထုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အနက်နှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အတ္ထာပေတာ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အနက်မှ ကင်းသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်သာလျှင် ပြည့်စုံသော။ သံဃာသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ မဆုံးဖြတ်မူ၍။ အမူလာ၊ အရင်းမဟုတ်သည်မှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အယံ၊ ဤသို့ ပြုခြင်းကို။ အတ္ထာပေတာ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အနက်မှ ကင်းသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်သာလျှင် ပြည့်စုံသော။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အတ္ထုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အနက်နှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ ကတမာ စ၊ အဘယ်နည်း။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ယသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ အကြင်ဝတ္ထု၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘဏ္ဍနံ၊ မျက်ကွယ်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကလဟော၊ မျက်မှောက်ငြင်းခုံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဂ္ဂဟော၊ ကိုယ်လက်ထိပါးငြင်းခုံခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒေါ၊ ဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃရာဇိ၊ သံဃာ၏ အရေးသည်လည်းကောင်း။ သံဃ၀၀တ္ထာနံ၊ သံဃာ၏အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း။ သံဃနာနာကရဏံ၊ သံဃာ၏အထူးပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝိနိစ္ဆိနိတွာ၊ ဆုံးဖြတ်၍။ မူလာ၊ အရင်းမှ။ မူလံ၊ အရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သံဃသာမဂ္ဂိံ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ အယံ၊ ဤသို့ပြုခြင်းကို။ အတ္ထုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော အနက်နှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ ဗျဉ္ဇနုပေတာ စ၊ သံဃာညီညွတ်၏ဟူသော သဒ္ဒါနှင့်လည်း ပြည့်စုံသော။ သံဃသာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ သံဃသာမဂ္ဂိယော၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်းတို့သည်။ ဣမာ ခေါ ဒွေ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ နားတော်လျှောက်သနည်း။
သံဃဿ၊ သံဃာတော်၏။ ကိစ္စေသု စ၊ ကိစ္စတို့၌လည်းကောင်း။ မန္တနာသု စ၊ ဝိနည်းကို တိုင်ပင်ခြင်းတို့၌လည်းကောင်း။ အတ္ထေသု၊ အနက်တို့သည်။ ဇာတေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိနိစ္ဆယေသု စ၊ အဆုံးအဖြတ်တို့၌လည်း။ ကထံပကာရော၊ အဘယ်သို့သော အထူးရှိသော။ နရော၊ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ မဟတ္ထိကော မဟာဥပကာရော၊ ကျေးဇူးများသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထံပကာရော ကထံဘေဒေါ၊ အဘယ်သို့သော အပြားရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပဂ္ဂဟာရဟော၊ ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။
ဥပါလိ၊ ဥပါလိ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဌမေန အာဒိမှိ၊ အစ၌။ သီလတော၊ သီလအားဖြင့်။ အနာနုဝဇ္ဇော၊ မစွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝေက္ခိတာစာရော၊ ဆင်ခြင်အပ်သော အကျင့်လည်း ရှိ၏။ သုသံဝုတိန္ဒြိယော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော ဣန္ဒြေလည်း ရှိ၏။ ပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူတို့သည်။ ဓမ္မတော၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောဖြင့်။ န ဥပဝဒန္တိ၊ မစွပ်စွဲနိုင်ကုန်။ ယေန ဒေါသဇာတေန၊ အကြင်အပြစ်သဘောဖြင့်။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဒေယျုံ၊ စွပ်စွဲကုန်ရာ၏။ တံ ဒေါသဇာတံ၊ ထိုအပြစ်သဘောသည်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ န ဟိ ဟောတိ၊ မဖြစ်။
တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ သီလဝိသုဒ္ဓိယာ၊ သီလဝိသုဒ္ဓိ၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိသဂတော၊ ပရိသတ်အလယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသယှ၊ ရန်သူကို နှိပ်စက်၍။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ နစ္ဆမ္ဘတိ၊ ခက်တရော်လည်း မရှိ။ န ဝေဓတိ၊ မတုန်လှုပ်။ အနုယျုတံ၊ အကြောင်းနှင့် မကင်းသော စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ဆိုသော သူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န ဟာပေတိ ယထာ၊ မယုတ်စေသကဲသို့။
တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ န စေ၀ ပဇ္ဈာယတိ၊ မကြံမှိုင်။ မင်္ကု၊ မျက်နှာမသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလာဂတံ၊ ဆိုအပ်သော အခါသို့ ရောက်သော။ ဗျာကရဏာရဟံ၊ ဖြေခြင်းငှာ ထိုက်သော စကားကို။ ဝစော၊ ဆိုလျက်။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ရေဉ္ဇတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။
ဝုဍ္ဎတရေသု၊ သီတင်းကြီးကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိ၏။ သကေ အာစေရကမှိ စ၊ မိမိဆရာ၏ အယူ၌လည်း။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပမေတုံ၊ စုံစမ်းနှိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပဂုဏော၊ လေ့လာ၏။ ပစ္စတ္ထိကာနဉ္စ၊ ရန်သူတို့၏လည်း။ ကထေတဝေ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ဝိရဒ္ဓိကောဝိဒေါ၊ ဖွင့်ခြင်း၏အရာ၌ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယေန ယတ္တကေန ကထနေန၊ အကြင်မျှလောက်သော စကားကို ဆိုသဖြင့်။ ပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူတို့သည်။ နိဂ္ဂဟံ၊ နှိပ်ခြင်းသို့။ ဝဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မဟာဇနော စ၊ များစွာသော လူအပေါင်းသည်လည်း။ သညာပနံ၊ သိခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သကဉ္စ၊ မိမိဆရာ၏လည်း။ အာဒါယံ၊ အယူကို။ န ရိဉ္ဇတိ န ဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ အနူပဃာတိကံ၊ ညှဉ်းဆဲခြင်းမပြုဘဲ။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝိယာဏရဏံ ဝိယာကရဏမာနော၊ ဖြေတတ်သော ရဟန်းသည်သာလျှင်။ ပဂုဏော၊ လေ့လာသည်မည်၏။
ဒူတေယျကမ္မေသု၊ တမန်သည်အမှုတို့၌။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ာ ကိစ္စေသု၊ ကိစ္စတို့၌။ အာဟုနံ၊ လှူသော ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမုဂ္ဂဏှန္တိ ယထာ၊ ခံကုန်သကဲ့သို့။ သမုဂ္ဂဟော၊ ကောင်းစွာ ဝန်ခံပေ၏။ ဘိက္ခုဂဏေန၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ ကရံ ဝစော၊ စကားကိုလည်း လိုက်နာ၏။ တေန၊ ထိုသို့လိုက်နာသဖြင့်။ သံဃကမ္မံ၊ သံဃကံကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမီတိ၊ ပြု၏ဟူ၍။ န မညတိ၊ မထေမဲ့မြင် မပြု။
ယာဝတကေသု၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဝတ္ထူသု၊ ဝတ္ထုတို့၌။ အာပဇ္ဇတိ၊ အပတ်သို့ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ စ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာတိ၊ ထ၏။ ဥဘယာ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေ ဝိဘင်္ဂါ၊ ထိုအနက်နှစ်ပါးကို သိစေတတ်သော ဥဘတောဝိဘင်းတို့သည်။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ သွာဂတာ သုအာဂတာ၊ ကောင်းစွာ နှုတ်၌ လာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာပတ္တိ ဝုဋ္ဌာနပဒဿ၊ အာပတ်မှ ထမြောက်အပ်သော အကြောင်း၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ်မာ၏။
ယာနိ စ၊ အကြင်ငြင်းခုံခြင်း၏အကြောင်း စသည်တို့ကို။ အာစရံ အာစရန္တော၊ ကျင့်သော သူသည်။ နိဿာရိတော၊ ထုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိဿာရဏံ၊ ထုတ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ယထာ စ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝတ္တနာ၊ ကျင့်သဖြင့်။ ဝုသိတဿ၊ သုံးအပ်ပြီးသော။ ဇန္တုနော၊ ရဟန်းအား။ ယံ ဩသာရဏံ၊ အကြင်သွားခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဧတံပိ ဩသာရဏံ၊ ထိုသွင်းခြင်းကိုလည်း။ ဝိဘင်္ဂကောဝိဒေါ၊ ဝိဘင်း၌ လိမ်မာသော သူသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။
ဝုဍ္ဎတရေသု၊ သီတင်းကြီးကုန်သော။ ဘိက္ခူသု စ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ နဝေသု စ၊ သီတင်းငယ်တို့၌လည်းကောင်း။ ထေရေသု စ၊ ထေရ်မြောက်သော ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမေသု စ၊ အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်း ရှိ၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ မဟာဇနဿ၊ များစွာသော လူအပေါင်း၏။ အတ္ထစရော၊ အကျိုးစီးပွားကိုကျင့်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံ၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပဂ္ဂဟာရဟော၊ ချီးမြောက်ခြင်းငှာထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ကောသမ္ဗကက္ခန္ဓကော၊ ကောသမ္ဗကက္ခန္ဓကသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂၈၀-တဿုဒ္ဒါနံ
ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဇိနဝရော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဝိဝါဒံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ အဒဿနေ၊ မရှုခြင်းကြောင့်။ ဥက္ခိပေယျ၊ နှင်ထုတ်ရာ၏။ ယသ္မိံ တသ္မိံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညားသော ဝတ္ထု၌။ ဥက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ နှင်ထုတ်အပ်၏ဟု။ မာ အဝမညိတ္ထ၊ မအောက်မေ့လင့်ကုန်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါကြောင့်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသယေ ဒေသေယျ၊ ဒေသနာကြားရာ၏။
တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌သာလျှင်။ အန္တောသီမာယံ၊ သိမ်တွင်း၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပညာ၊ ပညာရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဧကေဉ္စ၀ ဧကကေဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းသာလျှင်။ သံပဒါ သံပဒါဝီ၊ သွားတော်မူလေ၏။ ပါလိလေယျာ စ၊ ပလလည်းတော၌လည်း။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တော စ၊ သာရိပုတ္တရာလည်းကောင်း။ ကောလိတော စ၊ ကောလိတလည်းကောင်း။
မဟာကဿပကစ္စာနာ၊ မဟာကဿပကစ္စာနလည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌိကော၊ ကောဋ္ဌိကလည်းကောင်း။ ကပ္ပိနေန စ၊ ကပ္ပိနနှင့်လည်း။ သဟ၊ တကွ။ မဟာစုန္ဒော စ၊ မဟာစုန္ဒလည်းကောင်း။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အနုရုဒ္ဓါလည်းကောင်း။ ရေဝတော၊ ရေဝတလည်းကောင်း။ ဥပါလိ စ၊ ဥပါလိလည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်တို့။
အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာလည်းကောင်း။ ရာဟုလော စေဝ၊ ရာဟုလာလည်းကောင်း။ ဂေါတမီ စ၊ ဂေါတမီလည်းကောင်း။ သုဒတ္တော စ၊ အနာထပိဏ်သူဌေးလည်းကောင်း။ ဣမေ စုဒ္ဒသ၊ ဤတစ်ဆယ့်လေးယောက်တို့သည်။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဝိဝိတ္တံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သေနာသနဉ္စ၊ ကျောင်းတိုက်လည်း။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ သမကမ္ပိ စ၊ အမျှလည်း။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်းစသော အာမိသကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
ကေဟိ၊ တစ်ယောက်သော သူမှ။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒကို။ န ဒါတဗ္ဗော၊ မပေးအပ်။ ဥပါလိပရိပုစ္ဆိတော၊ ဥပါလိထေရ်သည် မေးလျှောက်အပ်သော။ ဇိနသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ သီလေန၊ အလေ့အားဖြင့်။ အနာနုဝဇ္ဇော၊ မကဲ့ရဲ့ထိုက်သော။ သာမဂ္ဂီ၊ သံဃာ၏ညီညွတ်ခြင်း။ ဣတိ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။
မဟာဝဂ္ဂံ၊ မဟာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
မဟုပေါသထဝဿူပနာယိကာ စ၊ မဟာခန္ဓက ဥပေါသထက္ခန္ဓက ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓကတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏော စ၊ ပဝါရဏက္ခန္ဓကသည်လည်းကောင်း။ စမ္မဘေသဇ္ဇကထိနစီဝရစမ္ပိယာ စ၊ စမ္မက္ခန္ဓက ဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓက ကထိနက္ခန္ဓက စီဝရက္ခန္ဓက စမ္ပေယျက္ခန္ဓကတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုသော၊ ကောသမ္ဗကက္ခန္ဓကသည်လည်းကောင်း။ ယထာက္ကမံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ မဟာဝဂ္ဂေ၊ ကြီးသော အစုရှိသောကြောင့် မဟာဝါမည်သော ပါဠိတော်၌။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သုသဏ္ဌိတော၊ ကောင်းစွာ တည်၏။